DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 12 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίας Τατιανής, (Τατιανή, Τατιάνα, Τάτια, Τίτη, Τάνια)
Αγίου Μέρτιου, (Μέρτιος, Μέρτος, Μέρτης, Μύρτος, Μερτία, Μέρτα, Μέρτη, Μερτούλα, Μυρτιά, Μυρτούλα)

12 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1755: Ιδρύεται από την τσαρίνα Ελισαβέτα Πετρόβνα, το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας «Lomonosov», ένα από τα αρχαιότερα ρωσικά ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης.

1822: Στα Στύρα της Εύβοιας οι Έλληνες με αρχηγούς τον Ηλία Μαυρομιχάλη και Βάσο Μαυροβουνιώτη αποκλείουν 800 Τούρκους. Όταν φτάνουν τούρκικες ενισχύσεις για να τους βοηθήσουν, οι Έλληνες διασκορπίζονται και μένει μόνο ο Μαυρομιχάλης με επτά άνδρες. Καταφεύγουν σε ένα ανεμόμυλο, όπου πολιορκούνται από τους Τούρκους. Ο Μαυρομιχάλης με τραβηγμένο ξίφος πέφτει καταπάνω τους και μαχόμενος ηρωικά ξεψυχά. Οι Τούρκοι τον αποκεφαλίζουν και στέλνουν το κεφάλι του στην Κωνσταντινούπολη.

1827: Η Ασήμω Λιδωρίκη, σύζυγος του Γκούρα, η οποία μετά το θάνατό του, είχε αναλάβει τη διοίκηση της Ακροπόλεως, σκοτώνεται από έκρηξη τουρκικής βόμβας, η οποία προκαλεί πτώση της στέγης του Ερεχθείου.

1833: Η Αντιβασιλεία συνάπτει δάνειο 60 εκατομμυρίων φράγκων με την τράπεζα Ρότσιλντ των Παρισίων.

1879: Ξεκινά ο πόλεμος μεταξύ Βρετανίας και Ζουλού, όταν τα στρατεύματα των πρώτων εισβάλουν στη γη των δεύτερων από τη Δυτικοαφρικανική Δημοκρατία του Νατάλ.

1896: Ο Emil Grubbe από το Σικάγο των ΗΠΑ γίνεται ο πρώτος Αμερικανός που χρησιμοποιεί τις ακτίνες Χ για τη θεραπεία του καρκίνου, πραγματοποιώντας την πρώτη ακτινοθεραπεία σε μία 55χρονη γυναίκα με καρκίνο του μαστού.

1899: Ο σύμβουλος του ΣΕΓΑΣ και μετέπειτα υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση Βενιζέλου, Μιλτιάδης Νεγρεπόντης, εισηγείται τη διοργάνωση «πρωταθλήματος αγώνων ποδοσφαίρου».

1908: Για πρώτη φορά εκπέμπεται ραδιοφωνικό μήνυμα μεγάλης εμβέλειας από τον Πύργο του Άιφελ.

1913: Ο Ρώσος επαναστάτης Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, ένας από τους εκδότες της εφημερίδας «Πράβντα», σε επιστολή του προς το περιοδικό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος υπογράφει για πρώτη φορά ως «Στάλιν» (ατσάλινος άνθρωπος).

1913: Πραγματοποιείται η πρώτη παγκοσμίως πολεμική αποστολή ναυτικής συνεργασίας, στα Δαρδανέλια. Ο υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πετούν με υδροπλάνο και καταρτίζουν σχεδιάγραμμα των θέσεων του τουρκικού στόλου, εναντίον του οποίου ρίχνουν τέσσερις βόμβες.

1915: Η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ απορρίπτει πρόταση για παροχή δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες.

1919: Στη Γερμανία, κυβερνητικά στρατεύματα συντρίβουν μια επαναστατική εστία Σπαρτακιστών στο Βερολίνο.

1928: Η Ρουθ Σνάιντερ γίνεται η πρώτη γυναίκα, που κάθεται στην ηλεκτρική καρέκλα στις ΗΠΑ.

1929: Οργανώνεται η ελληνική Γεωργική Τράπεζα.

1931: Επεισόδια από τους καπνεργάτες του Πειραιά, επειδή στις καπναποθήκες προσλήφθηκαν γυναίκες αντί για άνδρες.

1932: Η Χάτι Κάραγουεϊ γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται στην αμερικανική Γερουσία.

1934: Συνέρχεται η 6η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η οποία καθορίζει το χαρακτήρα και τις κινητήριες δυνάμεις της επερχόμενης επανάστασης στην Ελλάδα, που προσδιορίζεται ότι ανήκει στην κατηγορία εκείνων των χωρών για τις οποίες προβλέπεται «πορεία λίγο ή πολύ γρήγορου περάσματος της αστικοδημοκρατικής επανάστασης σε επανάσταση σοσιαλιστική...».

1940: Στα πλαίσια του Β Παγκοσμίου Πολέμου η Ρωσία βομβαρδίζει τη Φινλανδία.

1943: Οι γερμανικές δυνάμεις, που πολιορκούν το Λένινγκραντ κινδυνεύουν να κυκλωθούν, καθώς έχει εκδηλωθεί σφοδρή σοβιετική αντεπίθεση, οπότε λύνουν την πολύμηνη πολιορκία.

1943: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Τμήματα Ελλήνων ανταρτών της Οργανώσεως ΕΣΑΠ («Ελληνικός Στρατός Απελευθερωτικής Προσπαθείας») επιτίθενται κατά της ιταλικής φρουράς στην Καλαμπάκα, την εξουδετερώνουν και εισέρχονται στην πόλη.

1944: Αγγλικά πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποιούν επιδρομή εναντίον στρατιωτικών στόχων στον Πειραιά.

1945:Ο Κόκκινος Στρατός εισβάλλει στην Πολωνία, διασπώντας τις γερμανικές γραμμές σε μήκος 25 μιλίων.

1945: Ο βρετανός στρατηγός Σκόμπι συναντάται με εκπροσώπους του ΕΛΑΣ, με σκοπό την αναζήτηση τρόπων τερματισμού των εχθροπραξιών. Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις επιτυγχάνεται συμφωνία για υπαναχώρηση του ΕΛΑΣ.

1948: Ανοίγει το πρώτο σούπερ μάρκετ στην Αγγλία.

1949: Συνεχίζονται οι μάχες Ισραηλινών και Αιγυπτίων στη Χερσόνησο του Σινά.

1953: Με έντονο το ενδιαφέρον της γαλλικής κοινής γνώμης αρχίζει στο Μπορντό η δίκη 24 πρώην μελών των ΕΣ-ΕΣ, για τη συμμετοχή τους στη μαζική δολοφονία 600 κατοίκων του χωριού Οραντούρ-σιρ-Γκλεν, τον Ιούνιο του 1944.

1957: Η εταιρεία Wham-O παράγει το πρώτο φρίσμπι.

1959: Ιδρύεται η αμερικανική δισκογραφική εταιρεία Motown, που έβαλε τη μαύρη μουσική και ιδιαίτερα τη σόουλ στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.

1961: Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, με την προϋπόθεση της ίσης μεταχείρισης με τα άλλα κράτη-μέλη.

1962: Μετά τη δημοσίευση πληροφοριών ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου κατά την επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες ενημέρωσε διάφορους παράγοντες για τη βία και νοθεία, ψυχραίνονται οι σχέσεις του με την κυβέρνηση και παραιτείται από τη θέση του συμβούλου της Τράπεζας της Ελλάδος, ενώ δηλώνει: «Δεν ασχολούμαι με πολιτικά θέματα. Μετέβην εις ΗΠΑ δια να μετάσχω εις το ετήσιον συνέδριο της Αμερικανικής Οικονομικής Εταιρείας». Το καλοκαίρι παίρνει άδεια από το ΚΕΠΕ και επιστρέφει στο Μπέρκλεϊ.

1962: Πόλεμος του Βιετνάμ. Ξεκινάει η Επιχείρηση Τσόπερ, η οποία είναι και η πρώτη ένοπλη μάχη του πολέμου.

1966: Κάνει πρεμιέρα στην αμερικανική τηλεόραση, στο ΑBC, ο Batman.

1967: Ο αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας, δρ.Τζέιμς Μπέντφορντ, γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που διατηρείται στην κατάψυξη έως ότου γίνει δυνατή η ανάνηψή του.. Είναι η επίσημη πρώτη της κρυογεννετικής.

1969: Κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ των Led Zeppelin.

1970: Κάνει την παρθενική του πτήση το Boeing 747 στο δρομολόγιο Νέα Υόρκη- Λονδίνο.

1970: Στρατιωτικό αεροσκάφος τύπου Ντακότα συντρίβεται στις υπώρειες του Κιθαιρώνα και σκοτώνονται 23 από τους συνολικά 27 επιβαίνοντες.

1976: Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με 11 ψήφους υπέρ και μόλις μία κατά επιτρέπει στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης να συμμετέχει στις συνεδριάσεις χωρίς το δικαίωμα ψήφου.

1971: Παραπέμπονται στις ΗΠΑ σε δίκη ο αιδεσιμότατος Φίλιπ Μπέριγκαν και πέντε ακόμα άτομα, με την κατηγορία της συνομωσίας για την απαγωγή του Χένρι Κίσιγκερ και την ανατίναξη ομοσπονδιακού κτιρίου στην αμερικανική πρωτεύουσα.

1973: Θεμελιώνονται τα νέα κτίρια της Σχολής Ευελπίδων στη Βάρη.

1974: Η Λιβύη του Καντάφι και η Τυνησία ανακοινώνουν, ότι ενώνονται και δημιουργούν την "Ισλαμική Αραβική Δημοκρατία". Η απόφαση, ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

1977: Διαδηλώσεις γίνονται στο Ισραήλ εναντίον της Γαλλίας για την απελευθέρωση του Aboud Daoud, υπευθύνου, όπως πιστεύεται, για το μακελειό στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου το 1972.

1979: Η ελληνική Κυβέρνηση αποκαλύπτει και επικηρύσσει για 2 εκ. δρχ. δύο άτομα, που καταζητούνται για τις βομβιστικές επιθέσεις στην Αθήνα.

1981: Οι Έλληνες ευρωβουλευτές συμμετέχουν για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

1990: Η Ρουμανία θέτει εκτός νόμου το κομουνιστικό κόμμα. Είναι η πρώτη ανατολικοευρωπαϊκή χώρα – μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας που κάνει κάτι τέτοιο.

1991: Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψηφίζει νόμο για την ανάληψη στρατιωτικής επέμβασης για την απελευθέρωση του Κουβέιτ από το Ιράκ.

1991: Στη Βουλγαρία διεξάγονται οι πρώτες ελεύθερες προεδρικές εκλογές.

1991: Ελεύθεροι αφήνονται τέσσερις Βέλγοι όμηροι, που κρατούνται από την παλαιστινιακή οργάνωση «Φατάχ», από 1987.

1992: Υπέρ της απόσχισής της από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας τάσσεται η αλβανική μειονότητα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοψηφίσματος.

1992: Στη Γερμανία, δημοσκόπηση δείχνει ότι το 1/3 των κατοίκων πιστεύει ότι οι Εβραίοι ήταν συνυπεύθυνοι για το Ολοκαύτωμα.

1992: Ακυρώνονται τα αποτελέσματα του β' γύρου των γενικών εκλογών στην Αλγερία, μετά τη σημαντική νίκη του Ισλαμικού Μετώπου Σωτηρίας στον α' γύρο.

1993: Η Ιταλία αποποινικοποιεί την κατοχή ναρκωτικών για προσωπική χρήση.

1993: Στη Γερμανία, δικαστήριο αποφασίζει την αποφυλάκιση του πρώην Ανατολικογερμανού ηγέτη, Εριχ Χόνεκερ, για λόγους υγείας.

1994: Στο Μεξικό, ο Πρόεδρος Κάρλος Σαλίνας ντε Γκορτάρι ανακοινώνει μονομερή εκεχειρία για να τερματισθούν οι μάχες που διεξάγονται εδώ και 12 ημέρες στην Πολιτεία Τσιάπας μεταξύ στρατιωτών και 2.000 ενόπλων ιθαγενών χωρικών.

1995: Συλλαμβάνεται η κόρη του Μάλκολμ Χ, Qubilah Shabazz για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του ηγέτη του Έθνους του Ισλάμ Λούις Φάρακαν. Οι κατηγορίες αποσύρθηκαν την 1 Μαΐου 1995.

1996: Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Κλάους Κίνκελ αρνείται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, σχετικά με τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.

1997: Τρεις νεκροί, τέσσερις αγνοούμενοι, τεράστιες καταστροφές σε περιουσίες και σοβαρά προβλήματα στις συγκοινωνίες, είναι ο απολογισμός της θεομηνίας που πλήττει την Ελλάδα. Τα μεγαλύτερα προβλήματα από τις καταρρακτώδεις βροχές αντιμετωπίζουν οι νομοί Κορινθίας, Αργολίδας, Αχαΐας, Φθιώτιδας και Αιτωλοακαρνανίας.

1997: Ο HAL, το κομπιούτερ της ταινίας "2001: Οδύσσεια του Διαστήματος", του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ενημερώνει το πλήρωμα του διαστημοπλοίου ότι, δημιουργήθηκε πριν από 4 χρόνια και συγκεκριμένα στις "12 Ιανουαρίου 1997". Στο βιβλίο του Άρθουρ Κλαρκ αναφέρεται η ίδια ημερομηνία αλλά ως χρονολογία αναφέρεται το 1992.

1998: Υπογράφεται στο Παρίσι από 19 χώρες (ανάμεσά τους και η Ελλάδα) Πρωτόκολλο που απαγορεύει την κλωνοποίηση ανθρώπων.

2000: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία συμφωνούν στην αναβολή της εκτέλεσης της θανατικής ποινής, που έχει επιβληθεί στον καταδικασμένο αρχηγό του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

2000: Επί πέντε λεπτά της ώρας μετοχές αρχικής τιμής 6.500 δρχ της νεοεισηγμένης εταιρείας Ράδιο Κορασίδη πωλούνται στο ΧΑΑ αντί 120.000 δρχ η καθεμία, καθώς η, μέσω Η/Υ, αυξημένη ζήτηση ανέβασε την τιμή. Στη λήξη της συνεδρίασης η τιμή της μετοχής διαμορφώνεται στις 28.000 δρχ.

2005: Κλείνει το ορφανοτροφείο Strawberry Field στο Λίβερπουλ και γίνεται ευκτήριος οίκος. Το ορφανοτροφείο έγινε γνωστό από το ομώνυμο τραγούδι των The Beatles.

 

2006: Περίπου 362 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίζονται, όταν ποδοπατούνται στη διάρκεια τελετουργίας σε γέφυρα της πόλης Μίνα, ανατολικά της Μέκκας, όπου τελειώνει το πενθήμερο προσκύνημα των μουσουλμάνων.

2007: Στην Αθήνα, η τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας εξαπολύει επίθεση με ρουκέτα στο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας.

2010: Ισχυρός σεισμός 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την Αϊτή. Ο σεισμός θα προκαλέσει το θάνατο 300.000 ανθρώπων, ενώ ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει αναφερθεί είναι 316.000 νεκροί. Δεκάδες κτίρια καταρρέουν, μεταξύ των οποίων το πενταώροφο αρχηγείο των Ηνωμένων Εθνών, τα γραφεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το Προεδρικό Μέγαρο και το Κοινοβούλιο της χώρας.

2010: Αυτοκτονεί ο νευροχειρουργός Δημήτριος Αγγελιδάκης (62 ετών), που είχε κατηγορηθεί ότι προκάλεσε σοβαρή εγκεφαλική βλάβη στον σύζυγο της κόρης του Μιλτιάδη Έβερτ, Γιώργο Αλβέρτη.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1591 – Χοζέ Ριμπέρα, Ισπανός ζωγράφος.
Ο Χοσέ δε Ριμπέρα (José de Ribera y Cucó, 12 Ιανουαρίου 1591 - 2 Σεπτεμβρίου 1652), γνωστός και ως Τζουζέπε Ριμπέρα ή με το ιταλικό προσωνύμιο Lo Spagnoletto (ο μικρός Ισπανός), ήταν Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης της μπαρόκ περιόδου. Παρά την ισπανική του καταγωγή, έζησε κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του στην Ιταλία.
Γεννήθηκε το 1591, στην Σάτιβα του Βασιλείου της Βαλένθια και βαφτίστηκε στις 17 Φεβρουαρίου. Σχετικά με τα νεανικά του χρόνια δεν διαθέτουμε αρκετές πληροφορίες. Σύμφωνα με τον ζωγράφο και βιογράφο Αντόνιο Παλομίνο, δάσκαλός του στη ζωγραφική υπήρξε ο Φρανθίσκο Ριμπάλτα (Francisco Ribalta). Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, υπάρχουν ωστόσο ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες είναι πιθανό να εργάστηκε στην Πάρμα και στη Ρώμη, κατά τις αρχές του 17ου αιώνα. Το 1616 παντρεύτηκε την κόρη ενός πλούσιου εμπόρου έρων τέχνης, στη Νάπολη, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Ριμπέρα ανήκει χρονικά στην περίοδο της διαμονής του στη Νάπολη. Οι πίνακές του βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε θρησκευτικά θέματα, χωρίς να απουσιάζουν αναφορές σε κλασικά θέματα της μυθολογίας ή προσωπογραφίες. Ο Ριμπέρα χρησιμοποίησε εκτεταμένα την τεχνική του τενεμπρισμού (tenebroso), απεικονίζοντας «σκοτεινές» δραματικές σκηνές, με έντονα στοιχεία ρεαλισμού.

1628 – Σαρλ Περώ, Γάλλος λαογράφος-παραμυθάς,  («Η Σταχτοπούτα», «Η ωραία κοιμωμένη», «Ο Καρυοθραύστης»).
Ο Σαρλ Περώ (Charles Perrault, Παρίσι, 12 Ιανουαρίου 1628 – 16 Μαΐου 1703) ήταν Γάλλος λαογράφος και συγγραφέας, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε αρχικά ως υπεύθυνος των βασιλικών κτηρίων. Άρχισε να γίνεται γνωστός ως λογοτέχνης το 1660 περίπου με ερωτικά ποιήματα. Αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή του στη μελέτη της ποίησης και των καλών τεχνών. Ήταν αδελφός του Κλωντ Περώ (Claude Perrault, 1613 – 1688), αρχιτέκτονα του Λούβρου.
Ο Σαρλ Περώ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη φιλολογική διαμάχη αναφορικά με την υπεροχή αρχαίων και νεότερων συγγραφέων. Το 1671 ο Περώ εκλέχτηκε στη Γαλλική Ακαδημία, όπου διάβασε το 1687 το ποίημά του «Ο αιώνας του Μεγάλου Λουδοβίκου» (Le siècle de Louis le Grand, 1687), με αφορμή του οποίου η Γαλλική Ακαδημία διχάστηκε και ξέσπασε η αποκαλούμενη «Διαμάχη των Παλαιών και των Νέων».
Στη διαμάχη αυτή, ο Περώ έλαβε μέρος με τους «Παραλληλισμούς των Παλαιών και των Νέων» (Paralleles des Anciens et des Modernes, 1688 – 1698, 4 τόμοι), υποστηρίζοντας την υπεροχή και τοποθετώντας σε υψηλότερη θέση τους συγχρόνους του συγγραφείς, όπως τον Μολιέρο και τον Φρανσουά ντε Παλέρμπ, από τους αρχαίους κλασικούς Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Βασικός του αντίπαλος σ’ αυτή τη διαμάχη ήταν ο Νικολά Μπουαλώ – Ντεπρώ (Nicolas Boileau – Despreaux, 1636 - 1711).
Ο Σαρλ Περώ είναι όμως περισσότερο γνωστός σ’ όλο τον κόσμο από τη συλλογή παραμυθιών για παιδιά, που περιλαμβάνονται στις «Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας» (Contes de ma mere l’ oye, 1697), που τα έγραψε για τη διασκέδαση των παιδιών του και που έφεραν στη λογοτεχνία τη μόδα των «παραμυθιών» (contes de fees). Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται η «Κοκκινοσκουφίτσα», η «Σταχτοπούτα», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Ο Κυανοπώγων», «Ο Κοντορεβιθούλης» κ. ά.
Στον Κήπο του Κεραμεικού (Jardin des Tuileries) στο Παρίσι ανεγέρθηκε το 1908 περίτεχνο μαρμάρινο μνημείο προς τιμήν του Γάλλου συγγραφέα Σαρλ Περώ, με γλυπτές παραστάσεις στη βάση του ηρώων από τα παραμύθια του (π. χ. παπουτσωμένος γάτος), έργο του Γάλλου γλύπτη Γκαμπριέλ Εντουάρ Μπατίστ Πες (Gabriel Edouard Baptiste Pech, 1854 - 1908).

1649 - Ζακ Καρύ, Γάλλος ζωγράφος.
Ο Ζακ Καρύ (Jacques Carrey, 12 Ιανουαρίου 1649 - 18 Φεβρουαρίου 1726) ήταν Γάλλος ζωγράφος και σκιτσογράφος. Είναι γνωστός για τα σκίτσα που έκανε το 1674 απεικονίζοντας πιστά τον Παρθενώνα λίγο πριν καταστραφεί από την έκρηξη του Μοροζίνι.
Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1649 στην Τρουά (Troyes). Μαθήτευσε στον Σαρλ Λε Μπρεν (Charles Le Brun), τον βασιλικό ζωγράφο της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ'. Ο διδάσκαλός του τον πρότεινε για να συνοδεύσει μαζί με άλλους νεαρούς μαθητευόμενους τον διπλωμάτη και συλλέκτη αρχαιοτήτων Σαρλ Ανρί Φρανσουά Ολιέ ντε Νουαντέλ (Charles-Henri-François Olier de Nointel) που διατελούσε ως γαλλικός απεσταλμένος στην Υψηλή Πύλη στην Κωνσταντινούπολη. Αποστολή του Καρύ ήταν η ακριβής και λεπτομερής αντιγραφή των σημαντικότερων κτιρίων. Στα έτη 1670 με 1679 ο Καρύ έφτιαξε περίπου 500 σχέδια ζωγραφικής, απαθανατίζοντας την καθημερινή ζωή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα, Μικρά Ασία και Παλαιστίνη. Απεβίωσε στις 18 Φεβρουαρίου 1726 στην γενέτειρά του. Τα έργα του φιλοξενούνται στο Μουσείο του Λούβρου.

1729 - Λάζαρος Σπαλαντζάνι, Ιταλός βιολόγος.
Ο Λάζαρος Σπαλαντζάνι ή Σπαλαντσάνι (Lazaro Spallanzani) (12 Ιανουαρίου 1729 - 11 Φεβρουαρίου 1799) ήταν Ιταλός φυσιοδίφης (φυσιολόγος) από τους σημαντικότερους στο χώρο της βιολογίας.
Γεννήθηκε στο Σκαντιάνο στις 12 Ιανουαρίου του 1729 και στην αρχή σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Γρήγορα όμως μεταπήδησε στη Φυσική και στη Μεταφυσική όπου και αναδείχθηκε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Μοντένα και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Παβία όπου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημονική έρευνα. Εκεί ανέπτυξε τη θεωρία του, περί αβιογένεσης.
Ο Σπαλαντζάνι ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της κυκλοφορίας του αίματος. Μολονότι ο Σπαλαντζάνι εξέτασε τα σπερματοζωάρια δεν είχε καταφέρει ν' αντιληφθεί τον πραγματικό τους ρόλο πιστεύοντας πως ήταν παράσιτα. Στις τελευταίες του έρευνες προσπάθησε ν' αποδείξει πως ένα σώμα μεταλλάσσεται εκ της γνωστής σήμερα αναγωγής του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακα.
Ο Σπαλαντζάνι πέθανε στην Παβία στις 11 Φεβρουαρίου του 1799.

1751 - Φερδινάνδος Α΄, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.

1810 - Φερδινάνδος Β΄, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.

1852 – Σοφία Εγκαστρωμένου - Σλίμαν, σύζυγος του Ερρίκου Σλίμαν, που ίδρυσε το σανατόριο «Σωτηρία» στην Αθήνα.

1856 – Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, Αμερικανός ζωγράφος

1873 – Σπύρος Λούης, Ολυμπιονίκης του Μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 και εθνικός ήρωας.

1876 – Τζακ Λόντον, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Τζακ Λόντον (Jack London) (12 Ιανουαρίου 1876 - 22 Νοεμβρίου 1916) ήταν Αμερικανός συγγραφέας που έγραψε πάνω από 50 βιβλία, όπως Το κάλεσμα της άγριας φύσης, Μάρτιν Ήντεν, Ο θαλασσόλυκος, Οι άνθρωποι της αβύσσου κ.α. Πρωτοπόρος στην αγορά της εμπορικής μυθιστοριογραφίας σε λαϊκά περιοδικά, υπήρξε από τους πρώτους Αμερικανούς συγγραφείς που έκανε τεράστια οικονομική περιουσία μόνο από την συγγραφή βιβλίων. Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1876 στο Σαν Φρανσίσκο και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1916

1876 – Ερμάνο Βολφ Φερράρι, Ιταλός συνθέτης.

1893 - Χέρμαν Γκαίριγκ, Γερμανός πολιτικός.

1893 – Χέρμαν Γκαίριγκ, Γερμανός πολιτικός.
Ο Χέρμαν Βίλχελμ Γκαίρινγκ (Hermann Wilhelm Göring, Ρόζενχαϊμ, Γερμανίας, 12 Ιανουαρίου 1893 - Νυρεμβέργη, 15 Οκτωβρίου 1946) ήταν από τους γνωστότερους Γερμανούς πιλότους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εθνικοσοσιαλιστής πολιτικός με μεγάλη επιρροή και καταδικασμένος εγκληματίας πολέμου. Κατά την διάρκεια της εξουσίας των εθνικοσοσιαλιστών, ο Γκαίρινγκ εξελίχθηκε μετά από τον Αδόλφο Χίτλερ – τουλάχιστον στα μάτια της δημοσιότητας – ως ο δεύτερος σημαντικός πολιτικός του κράτους. Επικεφαλής της επανιδρυθείσας γερμανικής αεροπορίας, της Λούφτβαφφε, την οποία διοικούσε σχεδόν ως προσωπικό φέουδο, ο Γκαίρινγκ υπήρξε επίσης Υπουργός Εσωτερικών και Πρωθυπουργός του ομόσπονδου κρατιδίου της Πρωσίας, θέσεις από τις οποίες ίδρυσε την Γκεστάπο και τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης για πολιτικούς αντιφρονούντες, υπεύθυνος του τετραετούς πλάνου επανεξοπλισμού από το 1936, και από τους κύριους ιθύνοντες της εκκαθάρισης των SA και των αναίμακτων προσαρτήσεων της Αυστρίας και της Σουδητίας το 1938. Η τερατώδης φιλοχρηματία, η επιδεικτικότητα αλλά και η φιλοδοξία του ήταν γνωστή σε ολόκληρο το Ράιχ.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι αποτυχίες της Λούφτβαφφε από το 1941 και ύστερα, καθώς και εσωκομματικές αντιπαλότητες, οδήγησαν στην σταδιακή μείωση της δύναμής του, ιδιαίτερα εις όφελος των SS. Μετά το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και την ήττα της Γερμανίας συνελήφθη από τους Αγγλοαμερικανούς. Κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τους δικαστές και τους κατηγόρους του. Αυτοκτόνησε στη φυλακή της Νυρεμβέργης τον Οκτώβριο του 1946, λίγες ώρες πριν από την εκτέλεση του, αφού είχε καταδικαστεί σε θάνατο.

1899 – Πωλ Χέρμαν Μίλερ, Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής

1907 - Σεργκέι Κορολιόφ, Ρώσος επιστήμονας.

1910 – Λουίζ Ράινερ, Αυστριακή ηθοποιός, που κέρδισε για δυο συνεχόμενες χρονιές, 1936 και 1937, το Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου για τις ταινίες Ο μέγας Ζίγκφελντ (The Great Ziegfeld) και Υπό το βλέμμα του Βούδα (The Good Earth).
Η Λουίζ Ράινερ (Luise Rainer, 12 Ιανουαρίου 1910 - 30 Δεκεμβρίου 2014) ήταν Γερμανίδα ηθοποιός, γνωστή για τη συμμετοχή της στις ταινίες Ο μέγας Ζίγκφελντ (The Great Ziegfeld, 1936) και Υπό το βλέμμα του Βούδα (The Good Earth, 1937) που της χάρισαν δυο βραβεία όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου. Είναι η πρώτη γυναίκα που κατάφερε αυτό το επίτευγμα και η πρώτη που κατάφερε να τα κερδίσει σε διαδοχικές χρονιές. Κατά τη διάρκεια της σύντομης καριέρας της στο Χόλιγουντ την αποκαλούσαν Βιεννέζικο δάκρυ (Viennese Teardrop).
Η Ράινερ γεννήθηκε στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας το 1910 από τους Χάιντς και Έμι Ράινερ και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Αμβούργο και στη Βιέννη. Κάποιες πηγές θέλουν τη γέννησή της στη Βιέννη. Η ίδια δήλωσε κάποτε ότι η Βιέννη της παιδικής της ηλικίας, ήταν μια πόλη βουτηγμένη στη φτώχεια, στην πείνα και την επανάσταση. Ξεκίνησε τις σπουδές της στην υποκριτική σε ηλικία 16 ετών με καθηγητή της, τον αυστριακό σκηνοθέτη του θεάτρου Μαξ Ράινχαρντ. Σε μεγαλύτερη ηλικία, αποτέλεσε μέλος της θεατρικής ομάδας του Ράινχαρντ και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να γίνει μια από τις πιο διακεκριμένες θεατρικές ηθοποιούς του Βερολίνου. Οι διθυραμβικές κριτικές που λάμβαναν οι εμφανίσεις της στην γερμανική σκηνή καθώς και σε κάποιες γερμανικές ταινίες, οδήγησαν σε τριετές συμβόλαιο με την Metro-Goldwyn-Mayer το 1935 και οι κριτικοί την καλωσόρισαν στο Χόλιγουντ την ίδια χρονιά αποκαλώντας την, νέα Γκρέτα Γκάρμπο.

1916 – Πίτερ Γουίλιαμ Μπόθα, πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής από το 1978 έως το 1984 και Πρόεδρος από το 1984 έως το 1989

1932 –Τζένη Καρέζη, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ευγενίας Καρπούζη, ήταν μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου.

1936 - Εμίλ Λαχούντ, Λιβανέζος πολιτικός.

1941 - Τσετ Γιαστρέμσκι, Αμερικανός κολυμβητής.

1943 – Ρέι Μάνζαρεκ, κιμπορντίστας των DOORS.
Ο Ρέι Μάνζαρεκ (αγγλ. πλήρες όνομα Raymond Daniel Manzarek Jr., 12 Φεβρουαρίου 1939 - 20 Μαΐου 2013) ήταν Αμερικάνος κιμπορντίστας και πιανίστας, γνωστότερος ως ιδρυτικός στέλεχος του ροκ συγκροτήματος των Doors.
Ο Μάνζαρεκ γεννήθηκε στο Σικάγο το 1939, από τους πολωνικής καταγωγής γονείς, Έλενα και Ρέιμοντ Μάνζαρεκ. Σε εφηβική ηλικία ξεκίνησε να παίζει πιάνο και να ασχολείται με τον αθλητισμό παίζοντας μπάσκετ. Σπούδασε Οικονομικά στο πανεπιστήμιο "DePaul" του Σικάγο και στα 23 του χρόνια μπήκε στο UCLA και στο τμήμα κινηματογραφίας. Εκεί, γνώρισε τον Τζιμ Μόρισον αλλά και τη μετέπειτα σύζυγο του, Ντόροθι Φουτζικάουα. Εκείνο το διάστημα έπαιζε στους Ravens μαζί με τα αδέλφια του Ρικ και Τζιμ Μάνζαρεκ, από τους οποίους αποχώρησε για να σχηματίσει τους Doors μαζί με τον Μόρισον. Σε μία διάλεξη του γιόγκι Μαχαρίσι Μαχές, γνώρισε τους Ρόμπι Κρίγκερ και Τζον Ντένσμορ, οι οποίοι ανέλαβαν την κιθάρα και τα τύμπανα στο νεοσύστατο συγκρότημα.
Ο Μάνζαρεκ πέθανε από χολαγγειοκαρκίνωμα σε νοσοκομείο του Ρόζενχαϊμ της Γερμανίας στις 20 Μαΐου 2013, σε ηλικία 74 ετών.

1944 - Γιάννης Φακής, Έλληνας ηθοποιός.

1949 - Χαρούκι Μουρακάμι, Ιάπωνας συγγραφέας.

1955 – Κίρστι Άλλεϊ, Αμερικανίδα ηθοποιός, ιδιαίτερα γνωστή από την ταινία «Για κοίτα ποιος Μιλάει», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Τζον Τραβόλτα

1957 - Τζον Λάσιτερ, Αμερικανός σκηνοθέτης.

1958 - Λόνι Σάντερς, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1960 - Ντομινίκ Γουίλκινς, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
Ο Ντομινίκ Γουίλκινς ή Ουίλκινς (Jacques Dominique Wilkins, Παρίσι, Γαλλία, 12 Ιανουαρίου 1960) είναι Αμερικανός πρώην καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 2,03, αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και ήταν ένας από τους πιο θεαματικούς μπασκετμπολίστες στην ιστορία του αθλήματος έχοντας το προσωνύμιο "The Human Highlight Film" (ο άνθρωπος χάιλαϊτ ή ανθρώπινο χάιλαϊτ).
Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Τζώρτζια με 21,6 πόντους μ.ο., επιλέχθηκε στην 3η θέση του ντραφτ από τους Γιούτα Τζαζ το 1982 και αμέσως αποκτήθηκε από τους Ατλάντα Χωκς μετά από ανταλλαγή.
Με την ομάδα των Χωκς υπήρξε ένας από τους πιο ικανούς σκόρερ της εποχής του καθώς από το 1982 έως το 1994 δεν σημείωσε ποτέ λιγότερους από 20 πόντους μ.ο. Τη σεζόν 1985-1986 με 30,3 πόντους μ.ο. αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ.
Το 1994 μεταγράφηκε στους Λος Άντζελες Κλίπερς και τη σεζόν 1994-1995 αγωνίστηκε στους Μπόστον Σέλτικς.
Την επόμενη σεζόν 1995-1996 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό με τον οποίο σκόραρε 20,9 πόντους και κέρδιζε 7 ριμπάουντ μ.ο., κατέκτησε την Ευρωλίγκα και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ του Παρισίου.
Στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Φορτιτούντο Μπολόνια και την επόμενη χρονιά επέστρεψε στο ΝΒΑ για να αγωνιστεί στους Σαν Αντόνιο Σπερς και στους Ορλάντο Μάτζικ.

1964 – Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής και πρόεδρος του «amazon.com».
Ο Τζέφρυ Μπέζος, γνωστός ως Τζεφ Μπέζος (Jeffrey Preston "Jeff" Bezos, 12 Ιανουαρίου 1964), είναι Αμερικανός επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης της εταιρείας Amazon.com, της μεγαλύτερης στον κόσμο από την άποψη του κύκλου εργασιών από την πώληση αγαθών και υπηρεσιών μέσω του Διαδικτύου.
Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1964 στην πόλη Αλμπουκέρκη του Νέου Μεξικού των ΗΠΑ. Το αρχικό του όνομα ήταν Τζέφρι Πρέστον Γιόργκενσεν. Το επώνυμο Μπέζος το πήρε από τον δεύτερο σύζυγο της μητέρας του, τον Κουβανό Μιγκέλ Μπέζος. Ξεκίνησε να σπουδάζει Φυσική στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, αλλά τελικά αποφοίτησε με πτυχίο μηχανολόγου το 1986

1970 – Zack de la Rocha, τραγουδιστής και πρώην μέλος του συγκροτήματος «Rage Against the Machine»

1972 - Νόνη Δούνια, Ελληνίδα μοντέλο.

1978 – Τζέρεμι Καμπ, Αμερικανός μουσικός και τραγουδιστής
Ο Τζέρεμι Καμπ είναι μουσικός και τραγουδιστής σύγχρονης Χριστιανικής μουσικής, από την Ιντιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. (αγγλ.: Jeremy Camp, γενν.: 12 Ιανουαρίου 1978)
Ο Καμπ έχει κυκλοφορήσει οκτώ άλμπουμ, δύο απ' τα οποία είναι ζωντανές ηχογραφήσεις, και τα οποία περιλαμβάνουν 17 νούμερο ένα επιτυχίες. Η μουσική του είναι ένα μείγμα από μπαλάντες και ροκ. Επίσης, έχει σπουδάσει θεολογία και είναι εκκλησιαστικός λειτουργός. Το 2009, ο Έλληνας ράπερ Jamster, κυκλοφόρησε ένα ρεμίξ του τραγουδιού του, Stay.

1978 - Κιμ Σα-Λανγκ, Νοτιοκορεάτισσα ηθοποιός.

1981 - Γιώργος Στεφάνου, Έλληνας πετοσφαιριστής.

1982 - Δημήτρης Τσιάμης, Έλληνας αθλητής.

1983 - Στέλλα Καλτσίδου, Ελληνίδα καλαθοσφαιρίστρια.

1986 - Ζλάτα Όγκνιεβιτς, Ουκρανή τραγουδίστρια.

1993 - Ζέιν Μάλικ, Άγγλος τραγουδιστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1049 – Αμπού Σαΐντ Αμπούλ Χαΐρ, Πέρσης μυστικιστής.

1322 - Μαρία της Βραβάντης, βασίλισσα της Γαλλίας.

1519 – Μαξιμιλιανός Α΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1665 – Πιέρ ντε Φερμά, Γάλλος μαθηματικός.
Ο Πιερ ντε Φερμά (γαλλ. Pierre de Fermat) (17 Αυγούστου 1601 - 12 Ιανουαρίου 1665) ήταν Γάλλος νομικός στο κοινοβούλιο της Τουλούζης και ερασιτέχνης μαθηματικός με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη του απειροστικού λογισμού. Ειδικότερα είναι γνωστός για την ανακάλυψη μιας πρωτότυπης μεθόδου υπολογισμού των ελάχιστων και μέγιστων σημείων σε καμπύλες γραμμές, η οποία είναι ανάλογη με τον τότε ακόμα άγνωστο διαφορικό λογισμό.
Επίσης είναι γνωστός και για τις έρευνές του για στη θεωρία των αριθμών, την αναλυτική γεωμετρία, τη θεωρία πιθανοτήτων και την οπτική.
Κυρίως όμως είναι γνωστός για το τελευταίο θεώρημα του Φερμά, το οποίο περιέγραψε σε μια μικρή σημείωση στο βιβλίο Αριθμητικά του Διόφαντου.

1827 – Ασήμω Λιδωρίκη – Γκούρα, ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης.

1911 - Ανδρέας Παπαγιαννακόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1916 – Γεώργιος Θεοτόκης, κερκυραίος πολιτικός.
Ο Γεώργιος Ν. Α. Θεοτόκης (Κέρκυρα, 1844 – Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 1916 - 25 Ιανουαρίου 1916) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της χώρας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ο Γεώργιος Θεοτόκης ήταν τριτότοκος γιος του Νικολάου-Ανδρέα Θεοτόκη από την Κέρκυρα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ιόνιο Γυμνάσιο, γράφτηκε στην Νομική Σχολή του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το 1861 έλαβε το πτυχίο του από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και με υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή της Σορβόνης.
Με την επάνοδό του στην Κέρκυρα, ο Γ. Θεοτόκης άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος. Το 1879 έλαβε μέρος στις δημοτικές εκλογές και εκλέχθηκε θριαμβευτικά δήμαρχος Κερκυραίων με ποσοστό 65%. Το 1883 επανεκλέχθηκε δήμαρχος, αλλά το 1885 εγκατέλειψε τη θέση του για να εκλεγεί βουλευτής του Τρικουπικού Κόμματος, μετά από πρόσκληση του ίδιου του Τρικούπη.

1921 - Νικόλαος Πολίτης, Έλληνας λαογράφος.

1939 – Χαρίκλεια Νταρκλέ (πραγματικό όνομά Χαρίκλεια Χαρικλή - Χαρτουλάρη), Ελληνικής καταγωγής διακεκριμένη ρουμάνα υψίφωνος.

1976 – Άγκαθα Κρίστι, συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου.
Η Αγκάθα Μαίρη Κλαρίσσα Μίλερ, Λαίδη Μάλλοουαν, γνωστή κυρίως με το όνομα Αγκάθα Κρίστι (Agatha Christie), ήταν Αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έγραψε επίσης ρομαντικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ και 15 συλλογές διηγημάτων, αλλά είναι γνωστή κυρίως για τα 80 αστυνομικά της μυθιστορήματα.

1977: Ο γάλλος σκηνοθέτης, Ανρί Ζορζ Κλουζό.

1981 - Γερόντισσα Άννα Μακκαβαίου η Μικρασιάτισσα, Ελληνίδα μοναχή.

1991 - Βάσκο Πρατολίνι, Ιταλός συγγραφέας.

1997 - Τσαρλς Μπρέντον Χάγκινς, Καναδός ιατρός.

2002 - Σάιρους Βανς, Αμερικανός πολιτικός.

2003 – Μώρις Γκιμπ, τραγουδιστής και μπασίστας των Bee Gees.

 

2009 - Κλοντ Μπερί, ο βραβευμένος με Οσκαρ Γάλλος σκηνοθέτης και παραγωγός, (Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα, Ζαν ντε Φλορέτ, Μανόν των Πηγών).

2009 - Άρνε Νες, Νορβηγός φιλόσοφος.

2014 - Τζον Μπάτον, Άγγλος οδηγός αγώνων.

Σαν σήμερα 10 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης
Δομετιανού επισκόπου Μελιτινής
Μαρκιανού πρεσβυτέρου και οικονόμου της Μεγάλης Εκκλησίας και Αμμωνίου

10 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

403 π.Χ.: Ο δημοκρατικός στρατηγός Θρασύβουλος με 70 άνδρες νικά το στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.

49 π.Χ: Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει με το στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη». Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.

1776: Ο άγγλος συγγραφέας Τόμας Πέιν εκδίδει την «Κοινή Λογική» (Common Sense) ένα φυλλάδιο, με το οποίο υπερασπίζεται την Αμερικανική Επανάσταση.

1789: Ολοκληρώνονται οι πρώτες εκλογές στις ΗΠΑ, που είχαν αρχίσει στις 15 Δεκεμβρίου
1788. Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.

1810: Χωρίζουν ο Ναπολέων Βοναπάρτης και η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακυρώνει το γάμο τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.

1839: Φτάνει για πρώτη φορά το τσάι στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Ινδία.

1861: Η Φλόριντα αποσχίζεται από τις ΗΠΑ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον Αμερικανικό Εμφύλιο.

1863: Εγκαινιάζεται στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος, με τη γραμμή Πάντιγκτον -  Φάρινγκτον.

1872: Ο πολυεκατομμυριούχος Τζον Ροκφέλερ ενσωματώνει στις επιχειρήσεις του τη Standar Oil.

1886: Πρώτη ερμηνεία στη Βιέννη, αίθουσα Μουσικβεράιν, σε διεύθυνση Χανς Ρίχτερ του "Te Deum" του Αντόν Μπρούκνερ.

1895: Ο Χαρίλαος Τρικούπης ανεβαίνει στα Ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του διαδόχου στα αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Ο βασιλιάς καλύπτει προκλητικά το διάδοχο και αφήνει ακάλυπτο το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό. Ο Τρικούπης θα υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Ιανουαρίου στο βασιλιά Γεώργιο Α'.

1901: Ανακαλύπτεται η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή του Τέξας των ΗΠΑ.

1903: Η Αργεντινή απαγορεύει την εισαγωγή βοδινού κρέατος από την Αμερική για λόγους υγείας.

1910: Η Νοτιοδυτική Αφρική εξελίσσεται στη σπουδαιότερη γερμανική αποικία, λόγω των εκεί κοιτασμάτων διαμαντιών.

1911: Ο Ταγματάρχης Τζίμι Ερικσον, βγάζει την πρώτη αεροφωτογραφία από αεροπλάνο, πάνω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.

1911: Η ελληνική Αναθεωρητική Βουλή τροποποιεί ορισμένα άρθρα του Συντάγματος.

1912: Στη Νέα Υόρκη, το πρώτο υδροπλάνο του κόσμου, βάσει σχεδίων του Γκλεν Κούρτις, κάνει την παρθενική του πτήση στο Χαμοντσπόρτ.

1919: Υπόμνημα του Ελευθέριου Βενιζέλου προς τη Διάσκεψη της Ειρήνης, που πραγματοποιείται στο Παρίσι, προσδιορίζει ότι, 4,3 εκατομμύρια Έλληνες ζουν εντός της ελληνικής επικράτειας.

1920: Τίθεται σε ισχύ η Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών, με την οποία λήγει και τυπικά ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύμφωνα με αυτήν το γερμανικό Ράιχ μειωνόταν κατά 70.000 τ.χλμ. και κατά 5,5 εκατομμύρια κατοίκους.

1920: Συνεδριάζει για πρώτη φορά η Κοινωνία των Εθνών, πρόδρομος του ΟΗΕ.

1922: Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επικυρώνει τη συνθήκη με τη Βρετανία, που εγκαθιδρύει την ελεύθερη ιρλανδική πολιτεία. Ο Αρθουρ Γκρίφιθ, ιδρυτής του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του IRA, εκλέγεται πρόεδρος του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους.

1923: Τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ φεύγει από τη Γερμανία.

1925: Υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ για την ανάληψη έργων ύδρευσης των Αθηνών.

1927: Συγκρούσεις ξεσπούν στην Αθήνα μεταξύ οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου.

1927: Στις κινηματογραφικές αίθουσες της Γερμανίας προβάλλεται η φουτουριστική ταινία του Αυστριακού σκηνοθέτη, Φριτς Λανγκ «Μετρόπολις». Ο Λανγκ θεωρείται εκ των κορυφαίων εκπροσώπων του γερμανικού εξπρεσιονισμού.

1929: "Οι περιπέτειες του Τεντέν": Εκδίδεται το πρώτο τεύχος του πιο διάσημου και αναγνωρίσιμου ήρωα κόμικ του Βελγίου και της Ευρώπης. Δημιουργός του μέχρι το θάνατό του είναι ο Ζορζ Προσπέρ Ρεμί, γνωστότερος με το ψευδώνυμο Ερζέ.

1929: Θεμελιώνεται η Νέα Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή, δίπλα στη Γεννάδιο Βιβλιοθήκη.

1941: Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κλεισούρα, συνεχίζοντας την προέλασή του στα αλβανικά εδάφη.

1943: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Σοβιετικοί αντεπιτίθενται καθολικά στο Στάλινγκραντ, στο Λένινγκραντ και στον Καύκασο.

1946: Διεξάγεται στο Λονδίνο η πρώτη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Εκπροσωπούνται 51 κράτη.

1947: Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανακοινώνει ότι προσδιόρισε τον ιό της πολιομυελίτιδας.

1949: Η δισκογραφική εταιρία RCA παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίσκο των 45 στροφών.

1950: Ξένες έγκυρες εφημερίδες περιγράφουν με μελανά χρώματα τις απαράδεκτες μεθόδους, που χρησιμοποιούσαν οι ελληνικές αρχές σε βάρος των κρατουμένων στη Μακρόνησο.

1952: Στην Πανμουγιόμ, η αποστολή του ΟΗΕ απορρίπτει την ανακωχή, καθώς οι Κορεάτες αρνούνται να απαγορεύσουν τη δημιουργία αεροπορικών βάσεων στο βορρά.

1953: Στις ΗΠΑ, το ζεύγος Ρόζενμπεργκ, που έχει καταδικαστεί σε θάνατο για κατασκοπεία, κάνει αίτηση χάριτος στον Πρόεδρο Τρούμαν.

1957: Ο Χάρολντ Μακ Μίλαν επιλέγεται από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β' πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την παραίτησή του Αντονι Ιντεν.

1965: Ο 24χρονος Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Ως παιδί πολιτικών προσφύγων με το όνομα Γιούτσοφ, θα χρειαστεί ειδική διαδικασία από το Υπουργείο Εξωτερικών για να αγωνισθεί. Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η ιαχή «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν.

1967: Κάνει για πρώτη φορά, στις ΗΠΑ, την εμφάνισή της η Εκπαιδευτική Τηλεόραση.

1969: Μετά από 147 χρόνια κυκλοφορίας, βγαίνει το τελευταίο φύλλο της Saturday Evening Post.

1969: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη για πρώτη φορά γυναικών στην ελληνική αστυνομία.

1979: Ο ανεξάρτητος βουλευτής Ιωάννης Πεσματζόγλου αναγγέλλει την ίδρυση του Ελληνικού Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.

1981: Στο Ελ Σλαβαδόρ οι αντάρτες του «FMLN» πραγματοποιούν την πρώτη μεγάλη επίθεση τους και καταλαμβάνουν μεγάλο κομμάτι της χώρας.

1982: Στη Γουατεμάλα, βρίσκονται τα πτώματα των 50 ατόμων, που είχαν απαχθεί δέκα ημέρες νωρίτερα.

1983: Ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

1984: Οι ΗΠΑ και το Βατικανό αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.

1985: Αναλαμβάνει την προεδρία της Νικαράγουα ο επικεφαλής του κόμματος των Σαντινίστας, Ντανιέλ Ορτέγκα και δεσμεύεται να προωθήσει το σοσιαλιστικό όραμα αλλά και να συνάψει συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση και την Κούβα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να στηρίζουν τους αντιπάλους του Ορτέγκα, «Κόντρας».

1989: Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».

1990: Δημιουργείται ο όμιλος Time Warner από τη συγχώνευση των Time Inc. και Warner Communications.

1991: Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα.

1992: Έρευνα της Greenpeace δείχνει ότι, 243.000 Ιρακινοί πολίτες και στρατιώτες σκοτώθηκαν στον Πόλεμο του Κόλπου.

1993: Στη Βομβάη της Ινδίας, εκατοντάδες είναι οι νεκροί κατά τη διάρκεια θρησκευτικών ταραχών μεταξύ ισλαμιστών και ινδουιστών.

1994: Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ εγκρίνουν σχέδιο των ΗΠΑ, που προβλέπει στενότερη συνεργασία με τις χώρες του πρώην σοβιετικού συνασπισμού.

1995: Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ουκρανία καταλήγουν σε συμφωνία για την καταστροφή ολόκληρου του πυρηνικού οπλοστασίου της Ουκρανίας.

1996: Η Αλβανία καταργεί τις βίζες για τους Έλληνες ταξιδιώτες, σε μια προσπάθεια βελτίωσης των διμερών σχέσεων.

1997: Αγγείο του 5ου αιώνα π.Χ. με χαραγμένο στην εξωτερική του επιφάνεια το όνομα του Ευριπίδη ανάστροφα, ανακαλύπτεται σε σπήλαιο της Σαλαμίνας, όπου βρισκόταν το ησυχαστήριο του τραγικού ποιητή.

1998: Ξεσπάει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ντόπινγκ στην ιστορία του ευρωπαϊκού αθλητισμού, όταν βλέπει το φως της δημοσιότητας η περίπτωση της Ανατολικογερμανίδας Χάιντι Κρίγκερ, πρωταθλήτριας Ευρώπης στη σφαιροβολία. Η Κρίγκερ ωθείται σε εγχείρηση αλλαγής φύλλου εξαιτίας της πληθώρας των αναβολικών, που αναγκάστηκε να πάρει από την ηλικία των 12 ετών. Όπως αποκαλύπτεται, η Κρίγκερ είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις αθλητριών, που έπεσαν θύμα των Γερμανών αθλιάτρων, εμφανίζοντας αυξημένη τριχοφυΐα και βαριά φωνή.

1999: Έντονη είναι η φημολογία και τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και θέλουν το δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλο να ετοιμάζει την ίδρυση νέου κόμματος. Οι φήμες ενισχύθηκαν μετά τη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα», όταν δηλώνει ότι θα αφήσει το δήμο μόνο εφόσον προκύψει ισχυρός λόγος και τονίζει ότι νιώθει απεγκλωβισμένος από τους υφιστάμενους κομματικούς σχηματισμούς, για τους οποίους λέει ότι έκλεισαν το βιοϊστορικό τους κύκλο.

2000: Η διαδικτυακή εταιρεία America OnLine ανακοινώνει την εξαγορά της TIME WARNER έναντι του αστρονομικού ποσού των 162 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ετσι, σχηματίζεται ο μιντιακός κολοσσός με την επωνυμία AOL TIME WARNER.

2003: Κατά την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας στην Ε.Ε Σημίτης και Πρόντι, στην πρώτη κοινή συνεδρίαση των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Υπουργικού Συμβουλίου, στο Ζάππειο, τονίζουν, πως θα επιδιώξουν τη διεθνή συνεννόηση για να αποτραπεί ο πόλεμος στο Ιράκ.

2007: Ορκίζεται πρόεδρος στη Νικαράγουα για δεύτερη φορά ο Ντανιέλ Ορτέγκα.

2010: Η Κίνα ξεπερνάει τη Γερμανία και γίνεται ο μεγαλύτερο εξαγωγέας παγκοσμίως.

2013: Μπαράζ εκρήξεων στο Πακιστάν στοιχίζει τη ζωή σε περισσότερους από 100 ανθρώπους ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 270.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

291 - Φιλομένα, Ελληνίδα πριγκίπισσα.
Η Αγία Φιλομένα (10 Ιανουαρίου 291 - 11 Αυγούστου 302) ήταν Ελληνίδα πριγκίπισσα.
Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 291 στην Κέρκυρα και μαρτύρησε για την πίστη της στη Ρώμη στις 11 Αυγούστου 302 σε ηλικία 11 ετών. Η λατρεία της από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία άρχισε στις αρχές του 19ου αιώνα, μετά την αρχαιολογική ανακάλυψη στις Κατακόμβες της Πρίσιλλα οστών νεαρής γυναίκας, που ερμηνεύθηκε από τους ειδικούς ότι είναι οστά της μάρτυρος.

1573 - Σίμων Μάγερ, Γερμανός αστρονόμος.
Ο Σίμων Μάγερ, γνωστός και ως Σίμων Μάριος, ήταν Γερμανός αστρονόμος. (Simon Mayr, 10 Ιανουαρίου 1573 - 5 Ιανουαρίου 1625)
Γεννήθηκε στο Γκούντσενχαουζεν, κοντά στη Νυρεμβέργη, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πόλη του Άνσμπαχ.
Δημοσίευσε το 1614 σύγγραμμα με τον τίτλο «Mundus iovialis anno 1619 detectus...» ή De Mundo Joviali, στο οποίο αναφέρει τους 4 μεγάλους δορυφόρους του πλανήτη Δία. Πολλοί είναι εκείνοι που αποδίδουν σ΄ αυτόν την ανακάλυψή τους, αλλά ο Γαλιλαίος τους ανακάλυψε αυτός πρώτος το 1610 αποδίδοντας στον Μάγερ την ανακάλυψη του δεύτερου δορυφόρου. Ωστόσο, ο Μάγερ είναι αυτός που τους έδωσε τα ονόματα με τα οποία τους γνωρίζουμε σήμερα.
Πάντως ο Μάγερ υπήρξε ο πρώτος που περιέγραψε τον Μέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας με τη βοήθεια τηλεσκοπίου. Συγκεκριμένα, στο παραπάνω έργο του σημειώνει ότι τον παρατήρησε στις 15 Δεκεμβρίου 1612 και ότι έμοιαζε με «τη φλόγα ενός κεριού όπως φαίνεται τη νύκτα μέσα από κέρας» (εκείνη την εποχή φύλακες για τη νύκτα περιπολούσαν τις μικρές πόλεις της Ευρώπης εφοδιασμένοι με φανούς, τις φλόγες των κεριών των οποίων προστάτευαν παράθυρα καλυμμένα με λεπτότατη επίστρωση κέρατος). Η περιγραφή αυτή δίνει μια καλή ιδέα σχετικά με την εμφάνιση του Γαλαξία της Ανδρομέδας όταν παρατηρείται με μικρό τηλεσκόπιο, αν και άλλοι αστρονόμοι του 17ου αιώνα τον περιέγραψαν διαφορετικά.
Ο Σίμων Μάγιερ είχε σπουδάσει Αστρονομία κοντά στον μεγάλο Δανό αστρονόμο Τύχωνα με δαπάνες του Γεωργίου Φρειδερίκου, Κόμητα του Άνσμπαχ.

1769 - Μισέλ Νεΰ, Γάλλος στρατάρχης.
Ο Μισέλ Νεΰ (Michel Ney, προφορά στα γαλλικά: Μισέλ Νε, 10 Ιανουαρίου 1769 – 7 Δεκεμβρίου 1815), Πρίγκηπας της Μόσχας, Δούκας του Έλχινγκεν, επονομαζόμενος Le Rougeaud («Ο Κοκκινωπός») και Le Brave des Braves («Ο Γενναίος των Γενναίων») ήταν στρατάρχης του Γαλλικού στρατού, που πήρε μέρος στη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους Πολέμους.
Εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία το εργαστήριο βαρελοποιίας του πατέρα του για να καταταγεί εθελοντής στο πλησιέστερο σύνταγμα πεζικού. Σε όλη του τη σταδιοδρομία θα διακρινόταν επανειλημμένως για πράξεις γενναιότητας, αλλά και έλλειψης στρατηγικού πνεύματος -πολλοί ήταν εκείνοι ωστόσο, οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι πρώτες ήταν περισσότερο αποτέλεσμα... απερισκεψίας. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης εκτίμησε την ορμητικότητά του και τον προήγαγε σε Στρατάρχη, αν και αναγκαζόταν πάντοτε να τον επιτηρεί στενά. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις η παρόρμησή του κέρδιζε μάχες. Επικεφαλής της γαλλικής οπισθοφυλακής κατά την υποχώρηση από τη Ρωσία, επέδειξε αξιοθαύμαστη γενναιότητα και ηρωισμό, απωθώντας τις επανειλημμένες και υπεράριθμες επιθέσεις των Ρώσων, κερδίζοντας το προσωνύμιο «Ο Γενναίος των Γενναίων».

1829 - Επαμεινώνδας Δεληγεώργης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης (1829-14 Μαΐου 1879) ήταν Έλληνας πολιτικός που χρημάτισε έξι φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πατέρας του ήταν ο Μήτρος Δεληγεώργης, αγωνιστής και φρούραρχος του Μεσολογγίου. Εκλέχτηκε το 1859 βουλευτής Μεσολογγίου αλλά δύο χρόνια αργότερα φυλακίστηκε από το καθεστώς του Όθωνα. Απελευθερώθηκε το 1862 και συνέχισε την πολιτική του σταδιοδρομία. Έγινε Υπουργός επί της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως κατά την Προσωρινή Κυβέρνηση του 1862. Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος Εθνικό Κομιτάτο, με το οποίο εκλέχτηκε βουλευτής.
Δεν ήταν υπέρμαχος της Μεγάλης Ιδέας και πίστευε πως μια καλύτερη λύση για το Ανατολικό Ζήτημα θα ήταν η βελτίωση της κατάστασης των Ελλήνων που ζούσαν στις υπό Οθωμανικό ζυγό περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, μέσω του εκδημοκρατισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Δεληγεώργης ήταν το άτομο, το οποίο στις 10 Οκτωβρίου 1862, κήρυξε το τέλος της βασιλείας του Όθωνα και τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης.
Το 1865 διετέλεσε πρωθυπουργός ενώ μέχρι τον θάνατο του διετέλεσε υπουργός παιδείας, οικονομικών στην οικουμενική κυβέρνηση Κανάρη και υπουργός εξωτερικών. Συνολικά ο Δεληγεώργης χρημάτισε έξι φορές πρωθυπουργός (Οκτώβριος 1865, Νοέμβριος 1865, 1870, 1872, 1876, 1877), ενώ διατηρεί μέχρι και σήμερα τον τίτλο του νεώτερου Έλληνα πρωθυπουργού, καθώς ανέλαβε πρώτη φορά την εξουσία σε ηλικία 36 ετών. Πέθανε στην Αθήνα το 1879.
Αποκαλέστηκε «ηγέτης της νεωτέρας γενιάς».

1859 - Αλέξανδρος Κοντούλης, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Αλέξανδρος Κοντούλης (10 Ιανουαρίου 1859 – 22 Αυγούστου 1933) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος με πλούσια δράση, καθώς και διπλωμάτης.
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 10 Ιανουαρίου 1859 (παλαιό ημερολόγιο: 29 Δεκεμβρίου 1858) και καταγόταν από οικογένεια ευπόρων γαιοκτημόνων. Ο πάππος του Κωνσταντής Κοντούλης ήταν Δημογέρων και Έφορος των Κουντούρων καθώς και ο μεγαλύτερος εκ των τεσσάρων μεγάλων κτηματιών που αναφέρονται στο "Δευτέριον των χωραφιών της Ελευσίνος εν ταις μοιρασιαίς" του έτους 1805. Υιός της αδελφής του ήταν ο Στρατηγός Dr.rer.pol. Xαρίλαος Αναστασίου Κριεκούκης ο οποίος υπήρξε διακεκριμένος διπλωματικός ακόλουθος της Βασιλικής Πρεσβείας της Ελλάδος στο Βερολίνο.

1882 - Εζέν Ντελπόρτ, Βέλγος αστρονόμος.
Ο Εζέν Ζοζέφ Ντελπόρτ (Eugène Joseph Delporte, 10 Ιανουαρίου 1882 – 19 Οκτωβρίου 1955) ήταν Βέλγος αστρονόμος. Αναφέρεται στα ελληνικά και ως Ευγένιος Ντελπόρτ.
Ο Ντελπόρτ είχε συνολικά ανακαλύψει 66 αστεροειδείς. Σημαντικές ανακαλύψεις ανάμεσα σε αυτές ήταν ο 1221 Αμόρ (που έδωσε το όνομά του στους Αστεροειδείς Αμόρ που πλησιάζουν την τροχιά της Γης) και ο 2101 Άδωνις, ένας από τους απολλώνιους αστεροειδείς. Επίσης ανεκάλυψε μόνος ή μαζί με άλλους κάποιους κομήτες, από τους οποίους ο σημαντικότερος είναι ο περιοδικός Κομήτης du Toit-Neujmin-Delporte. Ο Ντελπόρτ εργαζόταν στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Βελγίου (Observatoire Royal de Belgique), που βρίσκεται στην πόλη Υκλ (Uccle, από την οποία ονόμασε τον αστεροειδή 1276 Ουκλία).
Το 1930 ο Ντελπόρτ, μετά από ανάθεση της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως (IAU), όρισε τα σύγχρονα ακριβή σύνορα ανάμεσα σε όλους τους αστερισμούς στον ουρανό, κατά μήκος γραμμών ορθής αναφοράς και αποκλίσεως για την εποχή B1875.0.
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Ντελπόρτ (Delporte) στο νότιο ημισφαίριο της Σελήνης
Ο αστεροειδής 1274 Ντελπορτία (1274 Delportia).

1909 - Γιεβγκένι Βουτσέτιτς, Σοβιετικός καλλιτέχνης.
Ο Γιεβγκένι Βικτόροβιτς Βουτσέτιτς (10 Ιανουαρίου 1909 - 12 Απριλίου 1974), ήταν εξέχων γλύπτης και καλλιτέχνης της Σοβιετικής Ένωσης, Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1967), Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ (1959), γνωστός για τα ηρωϊκά, συχνά αλληγορικού ύφους, μνημεία του.
Ο Βούτσετις ήταν μαυροβουνιακής σερβικής καταγωγής, γεννημένος στο Γιεκατερίνοσλαβ (σήμερα Ντνιπροπετρόφσκ)
Ήταν εξέχων εκπρόσωπος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και είχε τιμηθεί με το Βραβείο Λένιν το 1970, το Βραβείο Στάλιν (1946,1947,1948,1949,1950), το Παράσημο Λένιν (δις) και το Παράσημο του Πατριωτικού Πολέμου δευτέρας τάξεως.

1911 - Αθανάσιος Καραμάνης, Έλληνας ψάλτης.
Ο Αθανάσιος Καραμάνης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ψάλτες του 20ού αιώνα και Άρχων Πρωτοψάλτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1911 στην Κρηνίδα (Βιτάστα) Αμφίπολης Σερρών και πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Αυγούστου 2012.
Ήταν το έκτο από τα επτά παιδιά της πολυμελούς οικογενείας του, και σε ηλικία 5 ετών (1915) έμεινε ορφανός από πατέρα. Ο ιερέας του χωριού του και πρώτος του δάσκαλος στην Ψαλτική, ο π. Εμμανουήλ Πιπεριάς, διέκρινε από νωρίς την καλλιφωνία του μικρού Αθανασίου και τον βοήθησε να καλλιεργήσει αυτό το θείο τάλαντο.
Στη συνέχεια μαθήτευσε στον Πρωτοψάλτη Αθανάσιο Μπουρλέτσικα και στον μουσικοδιδάσκαλο Χρήστο Παρασχίδη. Ο Κωνσταντινουπολίτης Χαράλαμπος Ανεστιάδης, Πρωτοψάλτης του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Δράμας τον μύησε στην Πολίτικη Ψαλτική Τέχνη και Παράδοση. Στη συνέχεια έκανε αριστερός ψάλτης του Κωνσταντίνου Πρίγγου, από τον οποίο έμαθε πολλά.
Ο Καραμάνης ανέλαβε πρώτη του φορά στασίδι το 1927, σε ηλικία 17 ετών, στον Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής της Πρώτης Σερρών, ενώ στην συνέχεια έψαλλε σε ναούς των πόλεων Δράμας, Καβάλας, Βέροιας, Θεσσαλονίκης, Πύργου Ηλείας ενώ το 1952 ανέλαβε Πρωτοψάλτης και Χοράρχης του Μητροπολιτικού Ναού Θεσσαλονίκης Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, απ' όπου παραιτήθηκε συνταξιούχος το 1983.
Χάρις στη μεγάλη θεωρητική του κατάρτιση, το υπέροχο φωνητικό τάλαντο και το ευγενές του χαρακτήρος του, απ' όπου και αν πέρασε άφησε πλήθος μαθητών, ίσως τους περισσότερους από κάθε άλλο Δάσκαλο. Υπήρξε συνιδρυτής, μαζί με τους Αβρ. Ευθυμιάδη, Χρυσ. Θεοδοσόπουλο και Χαρίλαο Ταλιαδώρο του Φροντιστηρίου "Άγιος Δημήτριος", στο οποίο δίδαξε για πολλά χρόνια.
Συνεργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον Πρωτοψάλτη Αθ. Παναγιωτίδη, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα σοβαρό έργο ψαλτικού ύφους που επικράτησε στη Θεσσαλονίκη και διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα.
Τιμήθηκε για την πολυσχιδὴ προσφορά του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δια χειρών του Πατριάρχου Δημητρίου, ο οποίος του απένειμε το 1981 το Οφφίκιο του «Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κων/πόλεως».

1921 - Τασσώ Καββαδία, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ενώ εργάστηκε ως ραδιοφωνική παραγωγός, δημοσιογράφος και μεταφράστρια λογοτεχνικών και άλλων έργων.

1931 - Μάσιμο Βινιέλι, Ιταλός γραφίστας.

1931 - Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας.

1938 - Ντόναλντ Κνουθ, Αμερικανός επιστήμονας πληροφορικής.
Ο Ντόναλντ Έρβιν Κνουθ (αγγλικά:Donald Ervin Knuth (knuːθ), γεννήθηκε 10 Ιανουαρίου 1938) είναι διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας πληροφορικής και ομότιμος καθηγητής της «Τέχνης του Προγραμματισμού Υπολογιστών» στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Συγγραφέας του σημαντικού πολύτομου έργου «Η Τέχνη του Προγραμματισμού Υπολογιστών» (αγγλ.: The Art of Computer Programming) ο Κνουθ έχει χαρακτηριστεί ο πατέρας της ανάλυσης αλγορίθμων, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και στη συστηματοποίηση μαθηματικών τεχνικών για την εις βάθος ανάλυση της υπολογιστικής πολυπλοκότητας των αλγορίθμων.
Εκτός από την ουσιαστική συνεισφορά του σε αρκετούς κλάδους της θεωρητικής πληροφορικής, ο Κνουθ είναι ο κύριος δημιουργός του διάσημου συστήματος στοιχειοθεσίας μέσω υπολογιστή TeX, της σχετιζόμενης γλώσσας ορισμού γραμματοσειρών και συστήματος σχεδίασης METAFONT και της οικογένειας γραμματοσειρών Computer Modern.
Πολυγραφότατος συγγραφέας, ο Κνουθ δημιούργησε τα συστήματα προγραμματισμού υπολογιστών WEB/CWEB, τα οποία είναι σχεδιασμένα για να ενθαρρύνουν και να διευκολύνουν τον «λόγιο προγραμματισμό» (literate programming). Έχει σχεδιάσει επίσης την αρχιτεκτονική συνόλου εντολών MMIX.

1939 - Μπιλ Τούμι, Αμερικανός αθλητής.

1945: Ροντ Στιούαρτ, ο Σκωτσέζος τραγουδιστής με τη βραχνή φωνή.

 

1947 - Πέερ Στάινμπρουκ, Γερμανός πολιτικός.

1960 - Μπράιαν Κόουεν, Ιρλανδός πολιτικός.

1974 - Γιάννης Στάνκογλου, Έλληνας ηθοποιός.

1981 - Τάμτα, Γεωργιανή τραγουδίστρια.

1983 - Αποστόλης Τότσικας, Έλληνας ηθοποιός
Ο Αποστόλης Τότσικας (10 Ιανουαρίου 1983) είναι Έλληνας ηθοποιός. Έγινε περισσότερο γνωστός στο τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του στη δραματική σειρά του Mega Channel, Μαζί σου, την περίοδο 2006 - 2007.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι γιος του γνωστού ηθοποιού Γιάννη Τότσικα και κατάγεται από τη Νίκαια της Λάρισας. Μετακόμισε με τους γονείς του και τον αδελφό του Θανάση σε μικρή ηλικία στο Βόλο όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια και φοίτησε μέχρι το Λύκειο. Μόλις τέλειωσε το σχολείο επέστρεψε στην Αθήνα όπου και διαμένει. Εκεί φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από όπου αποφοίτησε το 2003.
Με το που αποφοίτησε έκανε την πρώτη του δουλειά ως ηθοποιός το 2003 αφού συμμετείχε στην μεταγλώττιση της ταινίας κινουμένων σχεδίων με τίτλο Ο Αδελφός μου ο Αρκούδος με το ρόλο του Κενάι.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

976 - Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Ιωάννης Α' Κουρκούας ο λεγόμενος Τσιμισκής, (925 - 10 Ιανουαρίου 976) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τις 11 Δεκεμβρίου του 969 έως τις 10 Ιανουαρίου του 976. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες και στρατηγούς της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η ανάρρησή του στο θρόνο στις 11 Δεκεμβρίου 969, έγινε μετά από συνωμοσία και κατόπιν δολοφονία του θείου του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Ήταν πάντως ικανότατος ηγέτης με πολύπλευρες δυνατότητες. Ήταν φιλόπτωχος, ευγενής και δίκαιος και έλαβε φιλολαϊκά μέτρα.
Στη συνωμοσία του εναντίον του Νικηφόρου συμμετείχε ή ίσως και πρωτοστατούσε η Θεοφανώ, η οποία υπήρξε σύζυγος αρχικά του Ρωμανού Β΄ και στη συνέχεια σύζυγος του Νικηφόρου Φωκά. Η Θεοφανώ, κρίνοντας ότι ο Φωκάς με τα αυστηρά μέτρα του προκαλούσε λαϊκή δυσαρέσκεια, συνωμότησε με τον εραστή της Τσιμισκή να τον σκοτώσουν και να αναλάβει αυτός τη διακυβέρνηση ως νέος σύζυγός της. Η Θεοφανώ έβαλε στο παλάτι τους δολοφόνους συνωμοτώντας και με άλλα μέλη του αυλικού περιβάλλοντος και αυτοί σκότωσαν τον αυτοκράτορα στο υπνοδωμάτιό του. Όμως η συνωμοσία ήταν πασιφανής και όλο το βάρος έπεσε στη Θεοφανώ, με αποτέλεσμα ο Πατριάρχης να δηλώσει στον Τσιμισκή ότι δεν θα τον έχριζε αυτοκράτορα αν δεν απομάκρυνε τη Θεοφανώ από το παλάτι.
Προκειμένου ο Τσιμισκής να αποφύγει το προφανές σκάνδαλο, την αποκήρυξε και την έκλεισε σε μοναστήρι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, είχε στη διάθεσή του ικανούς στρατηγούς, και κυρίως τους Βάρδα Σκληρό και Πέτρο Φωκά (ανιψιό του Νικηφόρου). Με τη βοήθειά τους, εξουδετέρωσε την απειλή των Ρως υπό τον Σβιατοσλάβο. Αντιμετώπισε επίσης με επιτυχία το πραξικόπημα του αδελφού του Πέτρου Βάρδα Φωκά, ενώ ταυτόχρονα ήταν μεγαλόψυχα ευγενικός με τους συνωμότες.
Παντρεύτηκε μία από τις αδελφές του Ρωμανού Β’, τη Θεοδώρα, μια γυναίκα θεοσεβή και ήπια το 971. Πάντρεψε την ανιψιά του Θεοφανώ με το Δυτικό πρίγκηπα και διάδοχο Όθωνα Β’ (Όττο Β'), για διπλωματικούς λόγους. Διεξήγαγε σημαντικές μάχες στη Βουλγαρία αλλά και στην Ανατολή, κατακτώντας αχανείς εκτάσεις σε Βορρά και Ανατολή για λογαριασμό της Αυτοκρατορίας. Ο θάνατός του επήλθε από κάποιου είδους δηλητηρίαση.
Απολογιστικά το έργο του είναι λαμπρό, και είναι σίγουρα από τους συντελεστές της πορείας προς την κορύφωση της δύναμης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που έμελλε να γίνει κατά την περίοδο του επόμενου αυτοκράτορα Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου.

1218 - Ούγος Α', βασιλιάς της Κύπρου.
Ο Ούγος Α΄ της Κύπρου ή Ούγος Α΄ των Λουζινιάν (Hugues Ier de Lusignan, 1193 - 10 Ιανουαρίου 1218) ήταν ανήλικος όταν την 1η Απριλίου του 1205 ανέβηκε στο θρόνο της Κύπρου μετά το θάνατο του ηλικιωμένου πατέρα του, Αμαλρίκ Λουζινιάν, βασιλιά της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ.
Ο Ούγος Α' ήταν γιος του Αμαλρίκ των Λουζινιάν και της πρώτης συζύγου του Εσίβας των Ιμπελίν. Νυμφεύτηκε (1210) στην Λευκωσία την Αλίκη της Καμπανίας (1196 - 1246), κόρη της Ισαβέλλας Α' της Ιερουσαλήμ (δεύτερης συζύγου του πατέρα του) με τον προηγούμενο σύζυγό της Ερρίκο Β' της Καμπανίας. Το ζεύγος απέκτησε τα εξής παιδιά:
Μαρία των Λουζινιάν (1215 - 1254) σύζυγος του Βαλτέρ Δ' κόμη του Μπριέν
Ισαβέλλα των Λουζινιάν (1216 - 1264) σύζυγος του Ερρίκου του Πουατιέ (γιου του Βοϊμόνδου Δ' πρίγκιπα της Αντιοχείας). Είναι η μητέρα του μέλλοντος βασιλιά της Κύπρου Ούγου Γ'.
Ερρίκος Α΄ της Κύπρου, που διαδέχθηκε τον πατέρα του.

1276 - Πάπας Γρηγόριος Ι΄.

1662 - Ονώριος Β΄, πρίγκιπας του Μονακό.

1778 - Κάρολος Λινναίος, Σουηδός βοτανολόγος.
Ο Καρλ Λινέ (Carl von Linné η εξελληνισμένα Κάρολος Λινναίος (Ρόσουλτ 23 Μαΐου 1707 – Ουψάλα 10 Ιανουαρίου 1778) ήταν Σουηδός βοτανολόγος, ιατρός και ζωολόγος, που έβαλε τα θεμέλια της διωνυμικής ονοματολογίας.

1825 - Ιωάννης Βαρβάκης, ήταν Έλληνας εθνικός ευεργέτης από τα Ψαρά Χίου.

1862 - Σάμουελ Κολτ, Αμερικανός εφευρέτης. (Samuel Colt, 19 Ιουλίου 1814 - 10 Ιανουαρίου 1862)
Ο πατέρας του Κολτ, Κρίστοφερ Κολτ, ήταν αγρότης στο Κονέκτικατ, όταν αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του στο Χάρτφορντ και να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις. Η μητέρα του Κολτ, Σάρα Κάλντγουελ, πέθανε όταν αυτός ήταν δύο χρονών και έμεινε με τον πατέρα του, τις τρεις αδελφές, που οι δύο πέθαναν σε μικρή ηλικία και η τρίτη αυτοκτόνησε αργότερα, και τους τρεις αδελφούς του. Αργότερα, στα τέσσερά του, ο πατέρας του παντρεύτηκε την Όλιβ Σάρτζεντ, η οποία και μεγάλωσε τον Κολτ.
Ως νέος θαλασσοπόρος που ταξίδευε για την Καλκούτα, ο Κολτ χάραξε ένα ξύλινο μοντέλο πυροβόλου όπλου που αργότερα έγινε το πιο διάσημο όπλο χειρός που σχεδιάστηκε ποτέ. Μετά από αρκετά χρόνια ο Κόλτ κατάφερε να αναπτύξει ένα μηχανισμό που δούλευε. Το επονομαζόμενο revolver (ελληνικά αποδίδεται ως "περίστροφο") είχε έναν μεταλλικό κύλινδρο με υποδοχές για σφαίρες (μύλος), ο οποίος περιστρεφόταν κατά μία θέση κάθε φορά που ο κόκορας σηκωνόταν. Επίσης το revolver ήταν το πρώτο όπλο που χρησιμοποιούσε με επιτυχία την κρουστική δράση.
Το 1835 ο Κολτ πατεντάρισε το σχέδιο και το 1836, που ιδρύθηκε η εταιρία Patent Arms Manufacturing Company στο Πάτερσον (Paterson), το ρεβόλβερ βγήκε στην παραγωγή. Αργότερα ο Κολτ σχεδίασε τρεις ακόμη τύπους όπλων χειρός, όπως και δύο τουφέκια. Το 1842 το εργοστάσιο έκλεισε λόγω έλλειψης παραγγελιών. Πέντε χρόνια αργότερα η παραγωγή ανέκαμψε όταν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών παρήγγειλε χίλια κομμάτια για τον πόλεμο ενάντια στο Μεξικό. Το 1855 ο Κολτ κατασκεύασε νέο εργοστάσιο στο Χάρτφορντ, που έγινε και το μεγαλύτερο ιδιωτικό εργοστάσιο παραγωγής όπλων του κόσμου.
Ο Κολτ, επηρεασμένος από τον Ιλάια Γουίτνεϊ, ανέπτυξε μια νέα γραμμή παραγωγής βασισμένη στην ξεχωριστή κατασκευή των διαφόρων μερών και στην τελική τους συναρμολόγηση χρησιμοποιώντας μηχανές. Δήλωσε ότι «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να παραχθεί από μηχανές». Έτσι, ο Κολτ κατάφερε να παραγάγει εκατόν πενήντα όπλα την ημέρα μέχρι το 1856.
ο ρεβόλβερ χρησιμοποιούνταν εκτενώς κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου στην Αμερική και μέχρι το θάνατό του ο Κολτ είχε παραγάγει πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες όπλα. Το 1880 το «peacemaker» έγινε θρύλος στην άγρια Δύση, ενώ το 45άρι ημιαυτόματο πιστόλι του ήταν το τυπικό πιστόλι κατά τη διάρκεια του Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και παρέμεινε το επίσημο όπλο των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ μέχρι το 1984. Σήμερα, μαζί με το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης, η βιομηχανία Κολτ αναπτύσσει ένα «έξυπνο όπλο» με τεχνολογία που θα επιτρέπει στο όπλο να εκπυρσοκροτεί μόνον από τον νόμιμο κάτοχό του.

1904 - Ζαν-Λεόν Ζερόμ, Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης.
Ο Ζαν-Λεόν Ζερόμ (Jean-Léon Gérôme, Βεζούλ, 11 Μαΐου 1824 – Παρίσι, 10 Ιανουαρίου 1904) ήταν Γάλλος ζωγράφος και ακαδημαϊκός, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της τελευταίας φάσης του νεοκλασικισμού στη Γαλλία, συνδυάζοντας τις νεοκλασικές ιδέες με την οριενταλιστική εικονογραφία. Στο εύρος τού έργου του περιλαμβάνονται ιστορική ζωγραφική, αλλά και θέματα από την Ελληνική μυθολογία φέρνοντας την Ακαδημαϊκή ζωγραφική παράδοση σε μια καλλιτεχνική κορύφωση.

1909 - Γεώργιος Βρούτος, ήταν φημισμένος Έλληνας γλύπτης του 19ου αιώνα.  (Αθήνα, 1843 - Αθήνα, 10 Ιανουαρίου 1909)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1843 και είχε ρίζες από την Κρήτη. Σπούδασε από το 1859 μέχρι το 1864 γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών υπό τον Γεώργιο Φυτάλη και παράλληλα έλαβε μαθήματα μαρμαροτεχνίας στο εργαστήριο του γνωστού καθηγητή και γλύπτη Ιωάννη Κόσσου. To 1866, μετέβη στη Ρώμη με υποτροφία της βασίλισσας Όλγας, όπου και παρέμεινε για μια τριετία, σπουδάζοντας υπό την επίβλεψη των Κανόβα Άνταμο Ταντολίνι και Φίλιπο Νιακαρίνι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, εργάστηκε για λογαριασμό Ιταλού τραπεζίτη. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1873, άνοιξε δικό του εργαστήριο γλυπτικής στην Πλάκα και το 1883 διορίστηκε καθηγητής πλαστικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, ως διάδοχος του Λεωνίδα Δρόση που είχε μόλις πεθάνει. Αυτή τη θέση, ο Βρούτος την διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Το 1888 ανακηρύχτηκε μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού. Παράλληλα, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου του 1909.
Έργα της σμίλης του Βρούτου είναι ο ανδριάντας του Κοραή μπροστά στο Πανεπιστήμιο, και του Κωνσταντίνου Ζάππα μπροστά στο Ζάππειο μέγαρο. Ένας ανδριάντας βρίσκεται επίσης στην Κωνσταντινούπολη. Στο Νεκροταφείο διακρίνονται δύο μνημεία του καλλιτέχνη: το μνημείο του Παπαδάκη και αυτό του Ράλλη. Το μουσείο της Βοστώνης αγόρασε τα αγάλματα του Αχιλλέα και του Πάρι, και τα δύο καλλιτεχνικές κατασκευές από τον Βρούτο. Έργο απροσδόκητα τολμηρό είναι το «Πνεύμα του Κοπέρνικου» το οποίο βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη. Χαρακτηρίζεται ως ένα «θαύμα της τεχνικής». Ο καλλιτέχνης δημιουργεί την αίσθηση ότι το σώμα του φτερωτού δαίμονα πετάει, καθώς πάει να πέσει στη γήινη σφαίρα, ενώ στηρίζεται σε ένα ρούχο, που έχει ήδη τσακίσει. Μοιάζει να έχει σπάσει το νόμο της βαρύτητας Ανάλογη συνέχεια δεν υπήρξε στη δημιουργία του.

1917 - Μπάφαλο Μπιλ, ήταν ανιχνευτής του αμερικανικού στρατού, ένας από τους πιο διάσημους εκπροσώπους της Άγριας Δύσης, που σκότωσε πολλά βουβάλια και ουκ ολίγους Ινδιάνους.

1909 - Γεώργιος Βρούτος, Έλληνας γλύπτης.

1934 - Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε, Ολλανδός κομμουνιστής.

1935 - Έντγουϊν Φλακ, Αυστραλός αθλητής.

1951 - Σίνκλερ Λιούις, Αμερικανός συγγραφέας. (7 Φεβρουαρίου 1885 – 10 Ιανουαρίου 1951)
Γεννήθηκε στη Μινεσότα των Η.Π.Α. και ήταν γιος γιατρού. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Το πρώτο του σημαντικό έργο με το οποίο έγινε γνωστός, ήταν το μυθιστόρημα Μέιν Στριτ (Κεντρικός Δρόμος, 1920), που απέσπασε την προσοχή των κριτικών και του κοινού και κυκλοφόρησε πλατιά. Στο έργο αυτό ο Λιούις έκανε μια ρεαλιστική καταγγελία της κενότητας και του συντηρητισμού της αμερικανικής επαρχίας. Ακολούθησε το Μπάμπιτ (1922), όπου περιγράφει τη ζωή των νεόπλουτων της εποχής του, από τους οποίους διαμορφώθηκε αργότερα το σύμβολο του μέσου Αμερικανού. Στο Άροουσμιθ (1925) πραγματεύεται το θέμα της επιστημονικής έρευνας, ενώ στο Έλμερ Γκάντρι (1927) καυτηριάζει την αμερικανική εκκλησία. Για το Άροουσμιθ βραβεύτηκε το 1926 με το βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο όμως αρνήθηκε. Στο μυθιστόρημά του Ντόντσγουερθ (1929) επανέρχεται στο θέμα του Μπάμπιτ, αλλά αυτή τη φορά ασχολείται με την απογοήτευση του τύπου του νεόπλουτου, που ανακαλύπτει την κενότητά του.
Δημοσίευσε διάφορα μυθιστορήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1930 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το οποίο δόθηκε τότε για πρώτη φορά σε Αμερικανό λογοτέχνη. Το 1936 το Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας. Τη δεκαετία 1930-1940 στράφηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε στη συγγραφή των έργων Τζεϊχόκερ, Αυτό δε μπορεί να συμβεί εδώ και Η Άντζελα είναι εικοσιδυό χρονών.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους των Η.Π.Α. Έγραψε ακόμη τα έργα: Από βασιλικό αίμα, Κας Τιμπερλέν, Ένας τόσο απέραντος κόσμος, Οι αθώοι, Έργο τέχνης, Γεδεών Πλάνις κ.ά.

1957 - Γκαμπριέλα Μιστράλ, Χιλιανή ποιήτρια.
Με το ψευδώνυμο Γκαμπριέλα Μιστράλ (Gabriela Mistral, 7 Απριλίου 1889 - 10 Ιανουαρίου 1957) έμεινε γνωστή η Λουσία Γοδόι Αλκαγιάγα (Lucila Godoy Alcayaga), Χιλιανή ποιήτρια. Υπήρξε εκπαιδευτικός, διπλωμάτης και φεμινίστρια. Ήταν η πρώτη λογοτέχνης της Λατινικής Αμερικής που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1945. Το 1951 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Χιλής.
Μερικά βασικά θέματα στα ποιήματά της είναι η φύση, η προδοσία, η αγάπη, η αγάπη της μάνας, η θλίψη και η αγανάκτηση, τα ταξίδια, καθώς και η ταυτότητα της Λατινικής Αμερικής, όπως αποτελείται από μείγμα εγγενών αμερικανικών και ευρωπαϊκών επιρροών. Η Γαμπριέλα Μιστράλ είχε βασκική και ινδιάνικη καταγωγή.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της εργάστηκε ως αγροτική δασκάλα σε φτωχά και απόμακρα χωριουδάκια στις χιλιανές Άνδεις. Υπήρξε δασκάλα του επίσης χιλιανού νομπελίστα Πάμπλο Νερούδα.Το 1922 συμμετείχε σε παιδαγωγική αποστολή στο Μεξικό και στη συνέχεια μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Εργάστηκε στην Κοινωνία των Εθνών και σε σχετικούς οργανινισμούς με τους οποίους επισκέφθηκε διάφορες χώρες του κόσμου, αγωνιζόμενη πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων. Διετέλεσε πρόξενος στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα, τη Νάπολη, τη Νίκαια, το Λος Άντζελες και την Πόλη του Μεξικού.

1961 - Ντάσιελ Χάμετ, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Ντάσιελ Χάμετ (Samuel Dashiell Hammett, 27 Μαΐου 1894 - 10 Ιανουαρίου 1961) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης και συγγραφέας. Θεωρείται ο άνθρωπος που γέννησε την αμερικάνικη αστυνομική λογοτεχνία.
Γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Υποχρεώθηκε να παρατήσει το σχολείο σε νεαρή ηλικία, έτσι ώστε να βοηθήσει την οικογένειά του. Η πρώτη του αστυνομική ιστορία, που υπέγραψε με ψευδώνυμο, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Black Mask" το 1923. Την εποχή πριν τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ασχολήθηκε κυρίως με τον πολιτικό ακτιβισμό και το 1937 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Υπηρέτησε στον πόλεμο ενώ την περίοδο του Μακαρθισμού φυλακίστηκε, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η υγεία του αποδυναμώθηκε και πέθανε τελικά πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 1961.
Σημαντικά του έργα είναι η Μαύρη Μάσκα, η Κατάρα των Νταίη, Το Γυάλινο κλειδί, ο Αδύνατος άνθρωπος, το Γεράκι της Μάλτας και η Κόκκινη σφαγή. Πολλά από τα βιβλία του έγιναν μετέπειτα κινηματογραφικές ταινίες, όπως το Το Γεράκι της Μάλτας.

1970 - Πάβελ Μπελυάγιεφ, Σοβιετικός κοσμοναύτης.
Ο Πάβελ Ιβάνοβιτς Μπελυάγιεφ (26 Ιουνίου 1925 – 10 Ιανουαρίου 1970) ήταν Σοβιετικός αστροναύτης («κοσμοναύτης») και κυβερνήτης μαχητικών αεροσκαφών. Υπήρξε ο πρώτος χρονικά διοικητής του «Σώματος Κοσμοναυτών της ΕΣΣΔ» και πέρασε στην ιστορία ως ο κυβερνήτης της αποστολής Βοσχόντ 2, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποιήθηκε ο πρώτος «περίπατος στο διάστημα», το 1965.

1971 - Κοκό Σανέλ, ήταν Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας, μία από τις διασημότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα.

1974 - Κωνσταντίνος Τζιτζικώστας, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.

1976 - Howlin' Wolf, Αμερικανός μουσικός.

1984 - Δημήτριος Μπίτσιος, Έλληνας πολιτικός.

1986 - Γιάροσλαβ Σάιφερτ, Τσέχος συγγραφέας.

1987 - Μαίρη Μεταξά, Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1912 στην Ανατολική Ρωμυλία και πέθανε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου 1987. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι που ερμήνευσε στον ελληνικό κινηματογράφο ως Κωνσταντινουπολίτισσα - και τις περισσότερες φορές υπερπροστατευτική - μητέρα του Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, ο Κώστας Βουτσάς ήταν αυτός που ήταν κοντά της όταν η Μαίρη Μεταξά έφευγε απ' τη ζωή. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία 20 γυναίκες κι εγώ.
Πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1958 στην ταινία "Η κυρά μας η μαμή" στο ρόλο μίας απελπισμένης χωριάτισσας μητέρας που έχει φέρει το μωρό της να το κάνει καλά η μαμή-Γεωργία Βασιλειάδου. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1980 στην ταινία Ο Κώτσος στην ΕΟΚ στο ρόλο της κυρίας Ευρωπαΐδου. Εμφανίστηκε και στο θρυλικό σήριαλ Η γειτονιά μας και για μία ακόμη φορά στο ρόλο της μαμάς του Βουτσά στη σειρά Ο ονειροπαρμένος. Συνολικά έπαιξε σε 40 κινηματογραφικές ταινίες.
Η Μεταξά δεν είχε παντρευτεί ποτέ και δεν είχε παιδιά.

1991 - Δημήτρης Μυράτ, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας).
Γεννήθηκε στην Αθήνα (κατά άλλους στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής) στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ, και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1931 στο θίασο της Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, από το 1951 μέχρι το 1956 Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ, ενώ από το 1957 διηύθυνε δικό του θίασο.
Για μια ενδιάμεση τριετία (1947 - 1950) έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο («Συρανό ντε Μπερζεράκ», «Το ημέρωμα της Στρίγγλας», «Ορέστεια») όπου και ερμήνευσε τον Ορέστη με Κλυταιμνήστρα την Κοτοπούλη και σκηνοθέτη τον Ροντήρη, το 1949). Στο ΡΕΞ ο Μυράτ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην «Άννα των χιλίων ημερών» (με τη Μελίνα Μερκούρη), στον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ, στο «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες» του Ούγκο Μπέττι, στο «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» του Ουίλιαμ Φώκνερ, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ.
Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Άννα Συνοδινού, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης, Χρήστος Τσαγανέας), ενώ το 1957 ίδρυσε, μαζί με τη σύζυγό του Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο και στεγάστηκαν (ως το θάνατό του) στο Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βουκουρεστίου. Εκεί ανέβασε και έπαιξε Πιραντέλλο («Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Να ντύσουμε τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάννα των σφαγείων»), έργα του Σώμερσετ Μωμ, της Δάφνης ντυ Μωριέ, την «Εκάβη» του Ευριπίδη και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και πολλά άλλα. Για πάρα πολλά χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.
Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, λόγιος, με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία, γνώστης της λατινικής γλώσσας και παρουσιάζει πλούσιο συγγραφικό έργο.

2001 - Σοφοκλής Τζανετής, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Σοφοκλής Τζανετής (1908 - 10 Ιανουαρίου 2001) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και υπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παρασκευόπουλου το 1966.
Διετέλεσε διοικητής της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου από το 1958 ως το 1959 με το βαθμό του Υποστράτηγου.
Ήταν διοικητής του 2ου Τάγματος του Ελ Αλαμέιν στην Ταξιαρχία του Ρίμινι κατά τον Πόλεμο του 1940.
Από τις 7 Ιανουαρίου 1963 ως τις 9 Δεκεμβρίου 1963 ήταν Γενικός Επιθεωρητής Στρατού (ΓΕΠΣ).
Από τις 22 Δεκεμβρίου 1966 ως τις 3 Απριλίου 1967 χρημάτισε υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παρασκευόπουλου.
Πέθανε σε ηλικία 93 ετών, το 2001.

2001 - Νετζατί Τζουμαλέ, Τούρκος συγγραφέας.
Ο Νετζατί Τζουμαλή (Necati Cumalı, 13 Ιανουαρίου 1921 - 10 Ιανουαρίου 2001) ήταν Τούρκος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και ποιητής, γεννημένος το 1921 στη Φλώρινα της Ελλάδας. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ουρλά κοντά στη Σμύρνη στο πλάισιο της συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας του 1923.
Μεγάλωσε στην Ουρλά και σπούδασε στη Σμύρνη και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Άρχισε να γράφει ποίηση ενώ ήταν ακόμη φοιτητής και τα ποιήματά του εκδόθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του '40 σε διακεκριμένα Τουρκικά λογοτεχνικά περιοδικά όπως τα Varlık και Servet-i Fünun. Στα τέλη της δεκαετίας αυτής, ενώ υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε επίσης να γράφει διηγήματα στα οποία διαφαινόταν η βαθειά επιρροή ενός άλλου σημαντικού Τούρκου συγγραφέα, του Σαμπαχαττίν Αλί.
Συγγραφέας περίπου 15 ποιητικών βιβλίων και πολλών βιβλίων διηγημάτων και μυθιστοριογραφίας, καθώς και θεατρικών έργων, ο Νετζατί Τζουμαλέ πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 2001 στην Κωνσταντινούπολη.
Ένας από τους γνωστότερους τίτλους του είναι το σύντομο μυθιστόρημα. "Στεγνό Καλοκαίρι" (Susuz Yaz), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Μετίν Ερκσάν το 1964 με τους Χούλια Κοτσυιγίτ και Ερολ Τας, και το οποίο κέρδισε την Χρυσή Άρκτο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου τη χρονιά εκείνη. Άλλο διάσημο μυθιστόρημά του είναι το "Κατεστραμμένοι Λόφοι: Μακεδονία 1900" (Viran Dağlar: Makedonya 1900), όπου διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του που καταγόταν από μια μακρά σειρά Τούρκων Μπέηδων, με υπόβαθρο την αναταραχή στα Βαλκάνια. To μυθιστόρημα αυτό μεταφέρθηκε (όχι πολύ πιστά) στην τηλεόραση από τον Μισέλ Φαβάρτ το 2001 ως πολυεθνής συμπαραγωγή του καναλιού ARTE με τον τίτλο "Le dernier Seigneur des Balkans". Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο "Ο Τελευταίος Άρχοντας των Βαλκανίων".

2006 - Κωνσταντίνος Σπανδάγος, Έλληνας ραδιοερασιτέχνης.
Ο Κωνσταντίνος Σπανδάγος του Ευαγγέλου (1916 − 10 Ιανουαρίου 2006) ήταν ο ιδρυτής του πρώτου ερασιτεχνικού ραδιοσταθμού στην Κρήτη.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Ο πατέρας του ήταν έμπορος ειδών πολυτελείας και εκδότης της βενιζελικής εφημερίδας «Ο Αγών». Ο Κωνσταντίνος έδειξε από μικρός την κλίση του στα ηλεκτρονικά, καθώς σε ηλικία 13 ετών είχε κατασκευάσει ένα ραδιοφωνικό δέκτη. Από το 1934 ως το 1938 σπούδασε ηλεκτρονικά σε ένα γερμανικό ιδιωτικό πολυτεχνείο στην Κωνσταντινούπολη, γενέτειρα της μητέρας του, Περσεφόνης Τσαγκαράκη, η οποία ήταν ζωγράφος. Το 1938 επέστρεψε στο Ρέθυμνο.

2007 - Κάρλο Πόντι, Ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός.
Ο Κάρλο Πόντι (Μιλάνο, 11 Δεκεμβρίου 1912- Γενεύη, 10 Ιανουαρίου 2007 (94 ετών)) ήταν Ιταλός παραγωγός, ο οποίος έγινε διάσημος από τη συνεργασία του αλλά και από το γάμο του με τη Σοφία Λόρεν.
Αρχικά ασχολήθηκε με τη Νομική και εξάσκησε το δικηγορικό επάγγελμα. Σύντομα όμως τον κέρδισε η έβδομη τέχνη και αρχικά ήταν παραγωγός ανάλαφρων κωμωδιών. Το 1954 θεωρείται σταθμός στην πορεία του, καθώς τη χρονιά αυτή αναλαμβάνει τη συμπαραγωγή του "Λα Στράντα" του Φεντερίκο Φελίνι, από κοινού με τον Ντίνο ντε Λαουρέντις. Τα επόμενα χρόνια θα καθιερώσει τη σταρ σύζυγό του, Σοφία Λόρεν, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Μερικές ταινίες που έχουν τη σφραγίδα του είναι "Δόκτωρ Ζιβάγκο", "Η Ατιμασμένη", "Ευρώπη '51" και "Οι νύχτες της Καβίρια". Μια σκοτεινή πλευρά στη ζωή του συνδέεται με τις περιπέτειες που είχε με το νόμο στα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή και παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος και έργων τέχνης, κατηγορίες από τις οποίες αργότερα απαλλάχθηκε. Πέθανε στη Γενεύη της Ελβετίας, σε ηλικία 94 ετών.

2008 - Μιχαήλ Μίνιν, Ρώσος στρατιώτης. Ως λοχίας του «Κόκκινου Στρατού» ύψωσε τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ του Βερολίνου.
Ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Μίνιν (29 Ιουλίου 1922 - 10 Ιανουαρίου 2008) ήταν Ρώσος στρατιώτης που πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κρέμασε πρώτος τη σοβιετική σημαία στο κτήριο του γερμανικού κοινοβουλίου Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας έτσι το τέλος της μάχης του Βερολίνου και την πτώση της πρωτεύουσας του Τρίτου Ράιχ που οδήγησε στο τέλος του Β'ΠΠ.
Γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Βανίνο. Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε εθελοντής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Πολέμησε στο Λένινγκραντ και στα διάφορα μέτωπα φτάνοντας μέχρι και στο Βερολίνο. Ο Στάλιν είχε δώσει διαταγή να υψωθεί η σημαία ως σύμβολο του τέλους της μάχης και της πτώσης του Βερολίνου πριν την Πρωτομαγιά, όπως και έγινε. Στις 30 Απριλίου του 1945 γύρω στις 10 το βράδυ ο Μίνιν όρμησε στο Ράιχσταγκ, ανέβηκε στην οροφή και ύψωσε την Σοβιετική σημαία. Το Μάιο του 1945 ο Μίνιν έγινε ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης για την πράξη του αυτή. Όμως η συγκεκριμένη φωτογραφία που έγινε μια από τις διασημότερες του 20ού αιώνα δεν παρουσιάζει τον Μίνιν, αφού είναι από το συνεργείο ειδήσεων, που την επόμενη μέρα (Πρωτομαγιά του 1945) απαθανάτισαν την συμβολική στιγμή και γύρισαν ντοκιμαντέρ για το σοβιετικό δελτίο ειδήσεων.
Όταν ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος τελείωσε, ο Μίνιν παρέμεινε και συνέχισε την θητεία του στον στρατό. Το 1959 τελείωσε την στρατιωτική ακαδημία, και εν συνεχεία υπηρέτησε στο στράτευμα ειδικών στρατηγικών σκοπών. Το 1977 μετακόμισε στο Πσκοφ όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε εκεί στις 10 Ιανουαρίου του 2008 και κηδεύτηκε την μεθεπόμενη μέρα.

Η ανέγερση της σημαίας
Ο Μίνιν ήταν μέρος μιας ομάδας πέντε στρατιωτών που έφεραν μια κόκκινη σημαία και προσπάθησαν να μπουν στο κτήριο. Βρήκαν τις περισσότερες πόρτες αμπαρωμένες και κλειδωμένες. Τα μέλη της ομάδας πήραν ένα καδρόνι και το χρησιμοποίησαν ως έμβολο. Πραγματικά κατόρθωσαν να σπάσουν την κλειδωμένη πόρτα με δύναμη. Μπαίνοντας μέσα συνάντησαν μικρή αντίσταση από γερμανούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μεμονωμένα. Ανταποκρίθηκαν με λίγες ριπές από τα πολυβόλα τους και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια βγαίνοντας στη στέγη. Φθάνοντας εκεί αποφάσισαν να κρεμάσουν τη σημαία στο μεγάλο άγαλμα της Γκερμάνια πάνω από την κύρια είσοδο. Με ένα κοντάρι και μια ζώνη πανταλονιού στερέωσαν την σημαία στην κορώνα που φορούσε το άγαλμα.

Η αποκατάστασή του
Ο Μίνιν αναγνωρίστηκε για την πράξη του, αλλά δεν ανταμείφθηκε πραγματικά. Επειδή εκείνο το βράδυ γινόταν πόλεμος, και τις επόμενες μέρες βγήκαν πολλές φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων μερικές έγιναν πολύ γνωστές, ο Μίνιν ξεχάστηκε. Εκτός αυτού, μετά την πτώση του Βερολίνου ο Στάλιν διέταξε απόρρητο περί των λεπτομερειών της ύψωσης της σημαίας. Έτσι, πέρασαν πενήντα χρόνια μέχρι να αποκατασταθεί η μνήμη του, όταν τελικά ο Μπόρις Γιέλτσιν του έδωσε τιμητικό βραβείο.

2013 - Κλωντ Νομπς, Ελβετός επιχειρηματίας.

2016 - Ντέιβιντ Μπάουι, Άγγλος τραγουδιστής, παραγωγός και ηθοποιός.
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς, γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι ή Μπάουι (David Bowie), ήταν δημοφιλής Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός.

2017 - Κλαιρ Χόλινγκγουορθ, Αγγλίδα δημοσιογράφος.

2020 - Θεόδωρος Νιτσιάκος, ήταν Έλληνας επιχειρηματίας. (Αετομηλίτσα Ιωαννίνων 25 Μαρτίου 1944 - Αετομιλίτσα 10 Ιανουαρίου 2020)
Ιδιοκτήτης εταιρείας παραγωγής πουλερικών, παραγωγή αυγών εκκολάψεως και νεοσσών, εμπορία πρώτων υλών ζωοτροφών και παραγωγή ζωοτροφών για όλα τα παραγωγικά ζώα.
Επίσης από το δραστηριοποιήθηκε στην αγορά της ξεράς τροφής για ζώα συντροφιάς, τη δημιουργία κυκλώματος παραγωγής για νωπά τεμάχια γαλοπούλας και κουνελιού, καθώς διαθέτει και το 1ο πιστοποιημένο σφαγείο στην Ευρώπη για κουνέλι, την παραγωγή αλεύρων για την αρτοποιΐα και τη βιομηχανία.
Από το 1999 δραστηριοποιείτε και στον τομέα του τουρισμού σε Ιωάννινα και Κέρκυρα.
Επίσης τα τελευταία χρόνια είχε εισέλθει και στην παραγωγή και εμπορία ενός νέου οικονομικού και φιλικού προς το περιβάλλον τύπου βιομάζας από φλοιό ηλιόσπορου.
Από το 2015 λανσάρει στην αγορά για πρώτη φορά το Μαύρο Κοτόπουλο Αλσατίας και είναι το μοναδικό εκτροφείο μετά τη Γαλλία στην Ευρώπη.

Σαν σήμερα 11 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίου Θεοδοσίου του κοινοβιάρχου

10 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

532: Ξεσπά στην Κωνσταντινούπολη η Στάση του Νίκα. Οι «Πράσινοι και οι Βένετοι», ωθούν το λαό σε στάση κατά του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Για αρκετές ημέρες η πόλη βρίσκεται στο έλεος του όχλου. O Ιουστινιανός κινητοποιεί το στρατό και η στάση τελειώνει στον Ιππόδρομο στις 18 Ιανουαρίου, όπου εγκλωβίζουν τους επαναστάτες και τους κατασφάζουν. Η καταστολή της αφήνει πίσω της 30.000 νεκρούς.

630: Ο Μωάμεθ οδηγεί έναν στρατό 10.000 ατόμων προς την Μέκκα για να την κατακτήσουν.

976: Ο Βασίλειος Β΄ο επονομαζόμενος και Βουλγαροκτόνος αναγορεύεται αυτοκράτορας του Βυζαντίου σε ηλικία 18 ετών, με συναυτοκράτορα τον αδερφό του Κωνσταντίνο Η’.

1055: Η Θεοδώρα αναγορεύεται αυτοκράτειρα του Βυζαντίου.

1569: Γίνεται η πρώτη κλήρωση λαχείου στην Αγγλία στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Το λαχείο εξέδωσε η βασίλισσα Ελισάβετ για την ενίσχυση των δημοσίων έργων.

1571: Παραχωρείται το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας στην αυστριακή αριστοκρατία.

1693: Το ηφαίστειο της Αίτνας εκρήγνυται. Ακολουθεί ισχυρότατος σεισμός που προκαλεί το θάνατο 60.000 ανθρώπων και καταστρέφει μεγάλες περιοχές της Σικελίας και της Μάλτας.

1759: Στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ ιδρύεται η πρώτη αμερικανική εταιρεία ασφάλειας ζωής.

1775: Ο Φράνσις Σαλβαντόρ είναι ο πρώτος εκλεγμένος Εβραίος στην Αμερική, στο Πολιτειακό Κογκρέσο της Καρολίνας.

1787: Ο γερμανός αστρονόμος Γουίλιαμ Χέρσελ ανακαλύπτει τους δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού, Τιτάνια και Ομπερον. Νωρίτερα, το 1781 είχε ανακαλύψει τον πλανήτη Ουρανό ενώ το 1800 ανακάλυψε την υπέρυθρη ακτινοβολία.

1801: Κατόπιν εντολής του αιμοδιψούς Αλή Πασά, η Κυρα - Φροσύνη με άλλες 17 Γιαννιώτισσες πνίγονται στα νερά της λίμνης των Ιωαννίνων.

1828: Μέσα σε ενθουσιώδη ατμόσφαιρα, αποβιβάζεται στην Αίγινα, στην παραλία της «Περιβόλας», ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας. Τον υποδέχονται η αντικυβερνητική επιτροπή, η Βουλή, οι λοιπές Αρχές και δεκάδες χιλιάδες λαού.

1861: Η Αλαμπάμα γίνεται η 4η πολιτεία που αποσχίζεται από τις ΗΠΑ.

1878: Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος σχηματίζει την ένατη κατά σειρά κυβέρνησή του.

1879: Αρχίζει ο πόλεμος της βρετανικής αυτοκρατορίας με το βασίλειο των Ζουλού.

1897: Ημέρα Σάββατο, συναθροίζονται στον Πανελλήνιο ΓΣ 28 σωματεία και την επόμενη στον Παρνασσό ΦΣ συνέρχεται επίσημα το συνέδριο και λαμβάνεται η απόφαση της ίδρυσης του ΣΕΑΓΣ, μετέπειτα ΣΕΓΑΣ. Την ίδια μέρα ψηφίζεται το καταστατικό της αρχαιότερης ομοσπονδίας. Αρχικά ο ΣΕΓΑΣ απετέλεσε ένα είδος μίνι Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, όπου υπάγονταν πολλά αθλήματα κυρίως ατομικά και στη συνέχεια ομαδικά, όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ. Σταδιακά όμως άρχισαν, κυρίως για λόγους λειτουργικούς, να αποχωρούν και να δημιουργούν ανεξάρτητες ομοσπονδίες.

1901: Οι Ρώσοι και οι Βρετανοί συμφωνούν στο θέμα της διχοτόμησης της Κίνας.

1904: Τίθενται τα θεμέλια του Μαράσλειου Εκπαιδευτήριου.

1908: Το Γκραν Κάνυον κηρύσσεται από τον πρόεδρο Θεόδωρο Ρούσβελτ Εθνικό Μνημείο.

1911: Φυλακίζεται ο συνταγματάρχης Λαπαθιώτης, ως αρχηγός στασιαστικού κινήματος.

1913: Το πρώτο σεντάν αυτοκίνητο εμφανίζεται στο 13ο ΑutoShow στη Νέα Υόρκη.

1915: Η βρετανική κυβέρνηση με επίσημη διακοίνωση προς την Ελλάδα την προσκαλεί να πολεμήσει στο πλευρό των Συμμάχων. Στη διακοίνωση αυτή γίνεται για πρώτη φορά λόγος για παραχωρήσεις εδαφών της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα.

1916: Ο μοναδικός βουλευτής του γερμανικού Ράιχσταγκ που προσπαθεί να καταγγείλει την εξόντωση των Αρμενίων είναι ο Καρλ Λίμπκνεχτ της σοσιαλδημοκρατικής παράταξης, αργότερα ιδρυτής του γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ζητά να ενημερωθεί το Σώμα για την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων από τους Τούρκους, ερώτηση που προκαλεί την άμεση διακοπή της συνεδρίασης.

1916: Γαλλικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Κέρκυρα. Ως δικαιολογία προβάλλεται η στρατιωτική ασφάλεια των συμμάχων από τον υποβρυχιακό πόλεμο των Γερμανών (οι οποίοι, κατά τους συμμάχους, ανεφοδιάζονταν στην Κέρκυρα) και η ανάγκη υποδοχής του σερβικού στρατού, ύστερα από την κατάρρευση του σερβικού μετώπου.

1922: Γίνεται για πρώτη φορά χρήση ινσουλίνης για τη θεραπεία του διαβήτη.

1923: Στρατεύματα της Γαλλίας και του Βελγίου καταλαμβάνουν την περιοχή του Ρουρ για να υποχρεώσουν τη Γερμανία να τηρήσει τις υποχρεώσεις της σχετικά με τις πολεμικές αποζημιώσεις.

1927: Το δικαστήριο «παγώνει» την περιουσία του Τσάρλι Τσάπλιν, η οποία εκτιμάται σε 16 εκατομμύρια δολάρια, μετά την αίτηση διαζυγίου της συζύγου του Λίτα Γκρέι Τσάπλιν. Τελικά, ο τρίχρονος γάμος του 35χρονου ηθοποιού με τη 16χρονη στάρλετ, έληξε με διακανονισμό ενός εκ. δολαρίων.

1928: Ο Ιωσήφ Στάλιν εξορίζει στην Άλμα-Άτα, μία απομακρυσμένη περιοχή της ΕΣΣΔ στη Κεντρική Ασία, τον Λέοντα Τρότσκι, έναν από τους ηγέτες της επανάστασης των Μπολσεβίκων. Ο Τρότσκι θα ζήσει εκεί για ένα χρόνο, πριν εκδιωχθεί δια παντός από τη Σοβιετική Ένωση.

1928: Ο «Εκπαιδευτικός Όμιλος» προσκαλεί τον ελληνορουμάνο συγγραφέα Παναΐτ Ιστράτι να μιλήσει στο θέατρο «Αλάμπρα» της οδού Χαλκοκονδύλη και να εκθέσει τις εντυπώσεις του από τη Σοβιετική Ένωση. Μίλησε ο Γληνός, ο Kαζαντζάκης και τέλος ο Ιστράτι, ο οποίος ενθουσίασε τόσο το ακροατήριό του, ώστε βγαίνοντας από τη διάλεξη κινήθηκε σε διαδήλωση στην Πλατεία Κάνιγγος! Ακολούθησε επέμβαση της αστυνομίας και έγινε μεγάλος σάλος που οδήγησε στη δίωξη (17 Ιανουαρίου) και τελικά στην απέλαση του Ιστράτι.

1929: Στην ΕΣΣΔ, οι μπολσεβίκοι μειώνουν το ημερήσιο ωράριο εργασίας στις 7 ώρες.

1930: Ο Κωστής Παλαμάς αναλαμβάνει πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

1931: Ικανοποιημένος από το ταξίδι του στην Ευρώπη επιστρέφει ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.

1935: Η θρυλική Αμερικανίδα πιλότος Αμέλια Έρχαρτ, είναι η πρώτη γυναίκα που πετάει μόνη της από τη Χαβάη στην Καλιφόρνια. Η Έρχαρτ, διήνυσε 2.400 χμ σε 18 ώρες.

1936: Ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄ της Βρετανίας, γίνεται ο πρώτος Βρετανός μονάρχης, που παραιτείται οικειοθελώς από το θρόνο και μάλιστα για τα μάτια της δις διαζευγμένης Αμερικανίδας Γουόλις Σίμπσον.

1938: Η Φράνσις Μούλτον είναι η πρώτη γυναίκα, που γίνεται πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας των ΗΠΑ.

1939: Στη Ρώμη, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Νέβιλ Τσάμπερλεν συναντάται με τον Μουσολίνι.

1940: Μεγάλη πυρκαγιά σε αποθήκες καπνού και βάμβακος στη Θεσσαλονίκη καταστρέφει τεράστιες ποσότητες από τα αποθηκευμένα προϊόντα.

1941: Η Γερμανία και η Ιταλία κηρύττουν τον πόλεμο στις ΗΠΑ.

1942: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Ιαπωνία καταλαμβάνει την Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας και κηρύσσει τον πόλεμο στην Ολλανδία, εισβάλλοντας στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (σημερινή Ινδονησία).

1943: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Βρετανία και οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν τα δικαιώματα τους στα εδάφη της Κίνας.

1943: Στην Ουάσινγκτον, ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ ζητά 100 δισ. δολάρια από τον προϋπολογισμό για τις αμυντικές δαπάνες.

1944: Έλληνες αντάρτες του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων επιτίθενται νικηφόρα εναντίον Γερμανικής φάλαγγας.

1944: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Αγγλικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν γερμανικούς στόχους στον Πειραιά από τις 12 το μεσημέρι και για 3 ώρες. Από το ανηλεές σφυροκόπημα η πόλη θα υποστεί τεράστιες καταστροφές και τα θύματα θα φτάσουν τις 5.500.

1946: Ο Εμβέρ Χότζα κηρύσσει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας και αυτοαναγορεύεται πρόεδρος.

1946: Ιδρύεται η UNICEF.

1949: Καταγράφεται η πρώτη χιονόπτωση στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.

1949: Ολοκληρώνεται η κατασκευή του πρώτου επίσημου τζαμί, που δημιουργείται στις ΗΠΑ (Ουάσινγκτον).

1960: Ο Λαμάρ Κλαρκ δημιουργεί ρεκόρ στο επαγγελματικό μποξ με 44 συνεχόμενα νοκ άουτ.

1962: Πάνω από 3.000 άνθρωποι σκοτώνονται από καθίζηση εδάφους, που προκαλεί χιονοστιβάδα στο βουνό Χουασκαράν στις Άνδεις του Περού.

1963: Ανοίγει η πρώτη ντισκοτέκ. Βρίσκεται στο Λος Άντζελες και ονομάζεται «Whisky A Go-Go».

1964: Στις ΗΠΑ, ο γενικός χειρουργός Λούθερ Τέρι, εκδίδει την πρώτη έκθεση για τις βλαπτικές παρενέργειες του καπνίσματος.

1972: Το Ανατολικό Πακιστάν μετονομάζεται σε Μπανγκλαντές.

1972: Στη Νέα Υόρκη, η Επιτροπή Ατομικής Ενεργείας ζητά να γίνει έλεγχος στο εργοστάσιο ατομικής ενέργειας στο Ίντιαν Πόιντ.

1973: Μεγάλες ζημιές σημειώνονται σε σπίτια από τον σεισμό στον Πύργο Ηλείας.

1973: Αρχίζει η δίκη για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.

1974: Γεννιούνται στο Κέιπ Τάουν της Αφρικής από τη Σούζαν Ράνκοβιτς, τα πρώτα εξάδυμα στον κόσμο που θα επιζήσουν.

1978: Πρώτη επιτυχημένη πρόσδεση τριών διαστημοπλοίων σε τροχιά. Σαλιούτ 6 με το Σογιούζ και το "Πρόοδος" διαστημικό σκάφος.

1979: Ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου αποχωρεί από την ΕΔΗΚ και ιδρύει το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ).

1980: Ο Νάιτζελ Σορτ, σε ηλικία 14 χρόνων, γίνεται ο μικρότερος σκακιστής, που κατακτά το βαθμό του Διεθνούς Μάστερ.

1981: Στο Ελ Σαλβαδόρ, η χούντα επιβάλει στρατιωτικό νόμο.

1982: Ο Στιβ Ντέιβις γράφει ιστορία όταν κάνει το πρώτο μεγαλύτερο σερί (147) κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής κάλυψης snooker (αμερικανικό μπιλιάρδο).

1983: Το Διαδίκτυο είναι πλέον γεγονός.

1984: Ο Μάικλ Τζάκσον, είναι υποψήφιος για 12 βραβεία Γκράμι για το άλμπουμ του Thriller. Τελικά κερδίζει τα 8.

1989: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κάνει την ιστορική δήλωση ότι «η χώρα έχει μεταβληθεί σε απέραντο φρενοκομείο».

1990: 200.000 άνθρωποι απαιτούν την ανεξαρτησία της Λιθουανίας, που τερματίστηκε το 1940 από τον Κόκκινο Στρατό.

1991: Στην Κολομβία οι αντάρτες του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού συμφωνούν με την κυβέρνηση για την παράδοση των όπλων τους.

1992: Στην Ιαπωνία, επίσημα έγγραφα δείχνουν ότι, πριν 50 χρόνια, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός υποχρέωνε γυναίκες να γίνονται πόρνες, προς διασκέδαση των στρατιωτών του.

1992: Ο Πολ Σάιμον γίνεται ο πρώτος δυτικός καλλιτέχνης που κάνει τουρνέ στη Δυτική Αφρική μετά τη λήξη του πολιτιστικού μποϊκοτάζ.

1993: Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προειδοποιεί τον Πρόεδρο του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν, επειδή παραβίασε τους όρους κατάπαυσης του πυρός στον Κόλπο.

1994: Στη Βουλή, όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, επικυρώνουν τη συμφωνία για την ένταξη της Ελλάδας στη ΔΕΕ.

1995: Επεισόδια σημειώνονται κατά τη διάρκεια πορείας, που πραγματοποιούν οι μαθητές, στη μνήμη του καθηγητή Τεμπονέρα, που άφησε την τελευταία του πνοή μετά από επίθεση τραμπούκων.

1996: Στην Ιαπωνία, η Βουλή εκλέγει στην πρωθυπουργία τον Ριουτάρο Χασιμότο.

1997: Στο διεθνές συνέδριο σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας στο πλανήτη, που γίνεται στο Κιότο της Ιαπωνίας, οι συμμετέχοντες συμφωνούν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων των βιομηχανιών κατά 5,2% από τα επίπεδα του 1990, για τα χρόνια 2008-2012.

1999: Ο Ολλανδός Γιόχαν Κρόιφ ανακηρύσσεται ο καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα ύστερα από ψηφοφορία των δημοσιογράφων του International Federation of Football History & Statistics. Δεύτερος ανακηρύσσεται ο Φρανζ Μπεκενμπάουερ και τρίτος ο Αλφρέντο ντι Στέφανο.

2007: Αρχίζει και στην Ελλάδα η διανομή του πρώτου εμβολίου κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

2007: Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απαγορεύει την τέλεση γάμων και βαπτίσεων σε ιδιωτικά παρεκκλήσια και υπαίθριους χώρους, με την αιτιολογία ότι το μυστήριο χάνει την ιερότητά του, καθώς «οι προσκεκλημένοι μιλούν στα κινητά τους, γελούν, καπνίζουν και μασούν μαστίχα».

2010: Δολοφονείται ο κύπριος επιχειρηματίας Άντης (Ανδρέας) Χατζηκωστής, διευθυντής του εκδοτικού συγκροτήματος ΔΙΑΣ, στον οποίο ανήκει το κυπριακό τηλεοπτικό κανάλι ΣΙΓΜΑ και η εφημερίδα Σημερινή.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

347 – Θεοδόσιος ο Μέγας, ο τελευταίος αυτοκράτορας της ενιαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο Θεοδόσιος Α΄ (Flavius Theodosius Augustus, 11 Ιανουαρίου 347 – 17 Ιανουαρίου 395), γνωστός και ως Μέγας Θεοδόσιος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 379 έως το 395. Ο Θεοδόσιος ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που κυβέρνησε τόσο στο ανατολικό όσο και στο δυτικό μισό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με το Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β΄ μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β΄ και από το 392 και μετά με συναυτοκράτορα τον γιο του Αρκάδιο. Υπήρξε ικανότατος στρατιωτικός αλλά ουσιαστικά άσκησε τη διοίκηση της αυτοκρατορίας όσο ο Ουαλεντινιανός Β' ήταν ανήλικος. Παντρεύτηκε αρχικά την Φλασίλλα με την οποία απέκτησε τον Αρκάδιο, τον Ονώριο και την Πουλχερία και αργότερα την αδερφή του Ουαλεντινιανού Γάλλα ή Γκάλλα, κόρη της Ιουστίνας από την οποία απέκτησε την Γάλλα Πλακιδία, ή Γκάλλα Πλακιντία.

1503 - Παρμιτζανίνο, Ιταλός καλλιτέχνης.

1757 - Αλεξάντερ Χάμιλτον, Αμερικανός πολιτικός.

1803 – Εκτόρ Μπερλιόζ, Γάλλος συνθέτης. (11 Δεκεμβρίου 1803 - 8 Μαρτίου 1869)
Άρχισε να σπουδάζει ιατρική, αλλά γρήγορα ακολούθησε τη φυσική του κλίση προς τη μουσική. Το ταλέντο του όμως μόνο τελευταία εκτιμήθηκε και ο Μπερλιόζ μπήκε στη χορεία των μεγάλων μουσουργών. Ο Μπερλιόζ εκφράζει με το έργο του τα προσωπικά του αισθήματα, τον ενθουσιασμό της φλογερής του ιδιοσυγκρασίας και τις ρομαντικές του εξάρσεις. Θεωρείται ο δημιουργός της προγραμματικής μουσικής και το νεανικό του έργο Φανταστική Συμφωνία (1830) σημείωσε σταθμό στην ιστορία της μετα-μπετοβενικής συμφωνικής μουσικής. Το 1830 του απονεμήθηκε στην Ιταλία το μεγάλο Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome), αλλά η παρουσία του έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη Γαλλία και στη Ρωσία. Άλλα έργα του: Μπενβενούτο Τσελίνι (μελόδραμα), Τρώες, Ρωμαίος και Ιουλιέτα και Καταδίκη του Φάουστ (δραματικές συμφωνίες), Η Παιδική Ηλικία του Χριστού (ορατόριο). Σ'ένα τελευταίο θριαμβευτικό ταξίδι στη Ρωσία παρουσίασε την όπερα Βεατρίκη και Βενέδικτος, της οποίας η υπόθεση είναι παρμένη από το έργο του Σαίξπηρ Πολύς Θόρυβος για το Τίποτα.

1815 - Τζον Μακντόναλντ, πρωθυπουργός του Καναδά.

1827 - Ράινερ Φερδινάνδος, αρχιδούκας της Αυστρίας.

1842 – Γουίλιαμ Τζέιμς, Αμερικανός ψυχολόγος και φιλόσοφος.
Ο Γουίλιαμ Τζέιμς (Αγγλικά: William James) (11 Ιανουαρίου 1842 – 26 Αυγούστου 1910) ήταν πρωτοπόρος Αμερικανός ψυχολόγος και φιλόσοφος. Γεννήμένος στην πόλη της Νέας Υόρκης, ήταν αδελφός του μυθιστοριογράφου Χένρι Τζέιμς.
Έγραψε σημαντικά βιβλία σχετικά με τη νέα επιστήμη της Ψυχολογίας, της εκπαιδευτικής ψυχολογίας, της ψυχολογίας της θρησκευτικής εμπειρίας και του μυστικισμού, καθώς και της φιλοσοφίας του πραγματισμού.
Άσκησε σημαντική επίδραση σε αρκετούς συγγραφείς και στοχαστές καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, συμπεριλαμβανομένου του νονού του Ραλφ Γουάλντο Έμερσον, του Οράτιου Γκρήλεϋ, του Γουΐλιαμ Κάλεν Μπάιαντ και των Όλιβερ Γουέντελ Χολμς νεότερου, Τσαρλς Σάντερς Πηρς, Τζόσια Ρόις, Τζορτζ Σανταγιάνα, Μαρκ Τουέιν, Τζέιμς Φρέιζερ, Ανρί Μπεργκσόν, Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς, Ζίγκμουντ Φρόιντ, Γερτρούδης Στάιν, και Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ.
Το 1842-1910 ο Τζέιμς γίνεται ο πρώτος καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ήταν από τους πρώτους ψυχολόγους που υποστήριξαν πως ο σωστός τρόπος μελέτης των ψυχολογικών φαινομένων είναι μέσω της εξέτασης της λειτουργικότητάς τους («Λειτουργισμός»). Επίσης, ίδρυσε νοσοκομεία και ιδρύματα με αντικείμενο την ψυχική υγεία.

1853 – Γεώργιος Ιακωβίδης, έλληνας ζωγράφος, από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της «Σχολής του Μονάχου». (Χίδηρα Λέσβου, 11 Ιανουαρίου 1853 – Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 1932)
Ο Γεώργιος Ιακωβίδης γεννήθηκε το 1853 στα Χίδηρα της Λέσβου. Σε ηλικία 13 ετών πήγε στην Σμύρνη, για να ζήσει με τον θείο του, πρακτικό αρχιτέκτονα, και να φοιτήσει στην Ευαγγελική Σχολή, ενώ παράλληλα εργαζόταν. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη και κυρίως για την ξυλογλυπτική. Το 1868, ακολούθησε το θείο του στη Μενεμένη για δύο έτη και το 1870 με την προτροπή και την οικονομική βοήθεια του Μιχαήλ Χατζηλουκά, ξυλέμπορου, συνεργάτη του θείου του, αποφάσισε να σπουδάσει γλυπτική στην Αθήνα.
Το 1870, εγγράφηκε στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας (την μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών). Δάσκαλοί του στην Αθήνα ήταν ο ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας και ο γλύπτης Λεωνίδας Δρόσης. Από το Σχολείο των Τεχνών αποφοίτησε με άριστα τον Μάρτιο του 1877, ενώ είχε ήδη αρχίσει να διακρίνεται για το ζωγραφικό του ταλέντο.
Τον Νοέμβριο του 1877 έλαβε υποτροφία από το ελληνικό κράτος και αναχώρησε για το Μόναχο με σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της πόλης. Δάσκαλοί του εκεί ήταν ο Λούντβιχ φον Λεφτς (Ludwig νοn Löfftz), ο Βίλχελμ φον Λίντενσμιτ (Wilhelm νοn Lindenschmidt) και ο Γκάμπριελ φον Μαξ (Gabriel νοn Max). Το 1883, αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου και για τα επόμενα δεκαεφτά χρόνια συνέχισε να εργάζεται στην ίδια πόλη.
Το 1878, δημιούργησε στο Μόναχο δικό του εργαστήριο και σχολή ζωγραφικής θηλέων που λειτούργησε μέχρι το 1898. Με το ταλέντο και την εργατικότητά του, έγινε ευρύτατα γνωστός και αγαπητός. Οι διακρίσεις άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη: «Χρυσούν μετάλλιον» στην Αθήνα το 1888, ιδιαίτερο βραβείο των Παρισίων 1889, «Βραβείο τιμής» στην Βρέμη το 1890, «Χρυσούν μετάλλιον» του Βερολίνου το 1891, «Χρυσούν μετάλλιον» του Μονάχου το 1893, το «Οικονόμειον βραβείον» στην Τεργέστη το 1895, το βραβείο Βαρκελώνης το 1898 και το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι το 1900.
Το 1889 πέθανε η σύζυγός του, Άγλα. Το γεγονός αυτό σημάδεψε την ζωή του και λέγεται πως κατόπιν σταμάτησε να ζωγραφίζει χαρούμενα παιδικά θέματα.
Το 1900, ιδρύθηκε η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας και ο Ιακωβίδης κλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση να επιστρέψει στην Ελλάδα και διορίστηκε πρώτος της έφορος. Μετά τον θάνατο του δασκάλου του Νικηφόρου Λύτρα το 1904, διορίστηκε ως άμισθος καθηγητής ελαιογραφίας στην Σχολή Καλών Τεχνών. Για την προσφορά του αυτή, του απονεμήθηκε ο «Χρυσούς Σταυρός των Ιπποτών». Κατά την ίδια περίοδο, ο Ιακωβίδης, ως ο αγαπημένος προσωπογράφος της βασιλικής οικογένειας (υπήρξε προσωπικός φίλος του φιλότεχνου πρίγκιπα Nικολάου) και της υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας, ήταν ήδη ένας από τους λίγους ευκατάστατους Έλληνες ζωγράφους.
Το 1910, με τον διαχωρισμό της Σχολής Καλών Τεχνών από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με βασιλικό διάταγμα του ανατέθηκε η διεύθυνση του Σχολείου των Καλών Τεχνών. Το 1914, ο Ιακωβίδης τιμάται με το «Αριστείον των Γραμμάτων και Τεχνών» και το 1918, την θέση του στην διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης αναλαμβάνει ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1926, ορίζεται ως ένα από τα τριάντα οκτώ αριστίνδην μέλη της νεοσυσταθείσας Ακαδημίας Αθηνών.
Το 1930, αποχωρεί από την διεύθυνση της Ανωτάτης, πλέον -μετά την αναδιοργάνωσή της- Σχολής Καλών Τεχνών, με τον τίτλο του «επιτίμου διευθυντού». Πέθανε το 1932, λίγο καιρό πριν κλείσει τα ογδόντα του.
Η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μεγάλη αναδρομική έκθεση τον Νοέμβριο του 2005.

1859 - Τζωρτζ Κάρζον, Άγγλος πολιτικός και αντιβασιλιάς της Ινδίας.

1864 - Πολύκαρπος Ξάνθης και Περιθεωρίου, Έλληνας μητροπολίτης.

1875 - Φριτς Μαντόιφελ, Γερμανός γυμναστής.

1878 – Θεόδωρος Δ. Πάγκαλος, Έλληνας στρατηγός.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος (Σαλαμίνα, 1878 - Κηφισιά Αθήνας, 27 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Έλληνας αξιωματικός του στρατού, επίορκος κινηματίας και συνωμότης κατ΄ επανάληψη, που αναδείχθηκε δικτάτορας πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Συμμετείχε στο κίνημα στο Γουδί, στους Βαλκανικούς πολέμους, στο κίνημα της Θεσσαλονίκης, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στην επανάσταση του 1922, ενώ από το 1925, με το κίνημα της 25ης Ιουνίου ανέλαβε την πρωθυπουργία, ουσιαστικά ως δικτάτορας. Στη συνέχεια υποχρεώνοντας σε παραίτηση τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Παύλο Κουντουριώτη, μετά από μια εκλογική παρωδία εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας. Παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το 1926, συλλαμβάνοντας και εκτοπίζοντας άνευ δίκης τους πολιτικούς του αντιπάλους στην Νάξο, οπότε και ανατράπηκε από το κίνημα του Κονδύλη. Από το 1926 μέχρι το θάνατό του, το 1952, αποσύρθηκε, με μερικά μικρά διαλείμματα, από την πολιτική ζωή του τόπου. Από τους ιστορικούς έχει χαρακτηριστεί ως αρκετά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Θεωρείται πως είχε ανάμειξη στον σχηματισμό των δοσιλογικών Ταγμάτων Ασφαλείας κατά την Κατοχή.
Εγγονός του είναι ο πολιτικός, υπουργός και αντιπρόεδρος ελληνικών κυβερνήσεων, Θεόδωρος Πάγκαλος (1938).

1885 – Άλις Πολ, Αμερικανίδα φεμινίστρια, υπέρμαχος των δικαιωμάτων της γυναίκας.

1906 – Άλμπερτ Χόφμαν, Ελβετός χημικός που ανακάλυψε το LSD και την παραισθησιογόνο δράση του.
Ο Άλμπερτ Χόφμαν (Albert Hofmann, 11 Ιανουαρίου 1906 – 29 Απριλίου 2008), ήταν Ελβετός επιστήμονας, ο οποίος έγινε γνωστός ως ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να κάνει την σύνθεση και να εξηγήσει τα ψυχεδελικά αποτελέσματα του διαιθυλαμιδίου του λυσεργικού οξέος (LSD). Δημοσίευσε περισσότερα από 100 επιστημονικά άρθρα και μια σειρά από βιβλία, μεταξύ αυτών και το σχετικό με το LSD My Problem Child. Του απονεμήθηκε η θέση #1 από 100 στο περιοδικό Telegraph του 2007 στον κατάλογο "Οι κορυφαίες 100 ιδιοφυΐες εν ζωή".
Ο Χόφμαν γεννήθηκε στο Μπάντεν της Ελβετίας και ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά που γεννήθηκαν στην οικογένεια του κατασκευαστή εργαλείων Άντολφ Χόφμαν και της συζύγου του Ελισάβετ (το γένος Schenk). Λόγω των χαμηλών εισοδημάτων του πατέρα του, ο νονός του Άλμπερτ κατέβαλε τα έξοδα για την μόρφωσή του. Όταν ο πατέρας του αρρώστησε, ο Χόφμαν πήρε θέση ως μαθητευόμενος σε εμπορικό κατάστημα συναφές με τις σπουδές του. Σε ηλικία 20 ετών, ο Χόφμαν ξεκίνησε τις σπουδές του στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, τελειώνοντας τρία χρόνια αργότερα, το 1929. Το κύριο ενδιαφέρον του ήταν η χημεία των φυτών και των ζώων, και αργότερα διεύθυνε μια σημαντική έρευνα όσον αφορά την χημική δομή της κοινής ζωικής ουσίας χιτίνη, για την οποία και έλαβε το διδακτορικό του, με έπαινο το 1930.
Στις 16 Νοεμβρίου του 1938 εφηύρε το LSD στα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz, στην Βασιλεία, στα πλαίσια ενός γενικού ερευνητικού προγράμματος για τη μελέτη της ιατρικής χρήσης θεραπευτικών βοτάνων. Η παραισθησιογόνος δράση του διαπιστώθηκε πέντε χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1943.

1910 – Νίκος Καββαδίας, Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.
Ο Καββαδίας πηγαίνει στο Δημοτικό κι είναι συμμαθητής με το Γιάννη Τσαρούχη. Διαβάζει Ιούλιο Βερν και διάφορα βιβλία περιπέτειας. Στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με το συγγραφέα και ιατρό του Πολεμικού Ναυτικού Παύλο Νιρβάνα. Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.

1918 – Αλεξάντερ Σολζενίτσιν (Alexander Solzhenitsyn), Ρώσος συγγραφέας που το 1970 τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας. (11 Δεκεμβρίου 1918 - 3 Αυγούστου 2008)
Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1918 στην πόλη Κισλοβόντσκ της Σταυρούπολης. Το πραγματικό του πατρώνυμο είναι Ισαάκεβιτς, καταγράφηκε όμως από λάθος ως Ισάγεβιτς από τον αστυνομικό που εξέδωσε την πρώτη του ταυτότητα, το 1936, στο Ροστόφ επί του Ντον.[1] Ο πατέρας του, Ισαάκιος Συμεώνοβιτς Σολζενίτσιν, ήταν γόνος παλαιάς οικογένειας χωρικών, υπηρέτησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ως αξιωματικός του πυροβολικού, ενώ σκοτώθηκε στις 15 Ιουνίου 1918 σε κυνηγετικό ατύχημα, έξι μήνες πριν γεννηθεί ο γιος του. Η μητέρα του, Ταΐσια Ζαχάροβνα, ήταν κόρη ενός ευκατάστατου χωρικού, η οποία γνώριζε άπταιστα Αγγλικά και Γαλλικά όπως επίσης γραφομηχανή και στενογραφία. Ωστόσο, μετά το θάνατο του συζύγου της δεν μπορούσε να βρει εργασία αντίστοιχη των προσόντων της, λόγω της «κοινωνικής της καταγωγής», όπως επέτασσε το σύστημα μεταχείρισης των ανθρώπων με βάση την κοινωνική τους προέλευση, που είχε εγκαταστήσει το σοβιετικό καθεστώς.

1923 – Ερνστ Νόλτε, Γερμανός ιστορικός.
Ο Ερνστ Νόλτε (γερμανικά: Ernst Nolte, 11 Ιανουαρίου 1923 - 18 Αυγούστου 2016) ήταν Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος. Το κυριότερο ενδιαφέρον του αποτελεί η συγκριτική μελέτη φασισμού και κομμουνισμού, ειδικότερα Ναζισμού και Σταλινισμού. Υπήρξε καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ (Marburg) μεταξύ 1965 και 1973. Aπό το 1973 μέχρι το 1991 δίδαξε, επίσης, στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Freie Universität Berlin) , του οποίου είναι σήμερα ομότιμος καθηγητής. Είναι γνωστός για το πρωτότυπο έργο του Der Faschismus in Seiner Epoche (Ο Φασισμός στην εποχή του), το οποίο έτυχε παγκόσμιας επιδοκιμασίας όταν δημοσιεύτηκε το 1963. Υπήρξε διαπρεπής συντηρητικός ακαδημαϊκός από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και ενεπλάκη σε πολλές έριδες σχετικά με την ερμηνεία της ιστορίας του φασισμού και του κομμουνισμού. Τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκε στη μελέτη του ισλαμισμού και ισλαμοφασισμού. Έχει λάβει διάφορα βραβεία, μεταξύ των οποίων το Hanns Martin Schleyer και το Konrad Adenauer. Νυμφεύθηκε την Annedore Mortier και είναι πατέρας του Γκέοργκ Νόλτε (Georg Nolte), καθηγητή διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου.

1923 – Ο Γρηγόρης Φαράκος ήταν Έλληνας πολιτικός και συγγραφέας.
Ο Γρηγόρης Φαράκος του Κωνσταντίνου (Ναύπλιο, 11 Ιανουαρίου 1923 – Αθήνα, 23 Μαρτίου 2007) ήταν Έλληνας πολιτικός και συγγραφέας. Υπήρξε Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, (Ιούλιος 1989 - Φεβρουάριος 1991) και βουλευτής του ΚΚΕ και, αργότερα, του Συνασπισμού. Επίσης διετέλεσε διευθυντής της εφημερίδας «Ριζοσπάστης».
Ο Γρηγόρης Φαράκος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1923 και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1941 εισέρχεται στη σχολή Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων του Ε.Μ.Π, απ' όπου αποφοίτησε το 1946. Σπούδασε επίσης κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες και ειδικεύτηκε σε θέματα ενεργειακής οικονομίας.
Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ (σπουδάζουσας), ως καπετάνιος λόχου του ΕΛΑΣ (σπουδαστών) και ως «καπετάνιος» του λόχου «Λόρδος Μπάυρον» (των φοιτητών). Είχε γίνει μέλος του ΚΚΕ το 1941.
Κατά τα Δεκεμβριανά τραυματίσθηκε στην Αθήνα. Το 1947 εξορίστηκε στην Ικαρία, αλλά διέφυγε και πήρε μέρος στον Εμφύλιο στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας όπου και τραυματίσθηκε για δεύτερη φορά.
Μετά την ήττα του ΔΣΕ τον Αύγουστο του 1949 εγκαταστάθηκε σαν πολιτικός πρόσφυγας στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.Έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ από το 1961 και από το 1968 ήταν μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Στη διάρκεια της δικτατορίας ήλθε παράνομα στην Ελλάδα ως υπεύθυνος του κλιμακίου της Κ.Ε του ΚΚΕ, συνελήφθη το 1968 και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Απελευθερώθηκε τον Ιούλιο του 1974.
Μετά τη Μεταπολίτευση εκλέγονταν βουλευτής Αθηνών του ΚΚΕ από το 1974 μέχρι το 1989 και από το 1989 έως το 1993 με το Συνασπισμό. Το Μάιο του 1991 παραιτήθηκε και από την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και ασχολήθηκε με την ιστορική μελέτη και συγγραφή. Έκτοτε κατοικούσε μόνιμα στην Αθήνα.

1930 – Ροντ Τέιλορ, Αυστραλός ηθοποιός και σταρ του Χόλιγουντ.
Ο Ρόντνι Στουρτ "Ροντ" Τέιλορ (αγγλικά: Rodney Sturt "Rod" Taylor, 11 Ιανουαρίου 1930 - 7 Ιανουαρίου 2015) ήταν Αυστραλός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Εμφανίστηκε σε πάνω από 50 ταινίες, μεταξύ των οποίων το Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας (1961), το Τα Πουλιά (1963) και το Άδωξοι Μπάσταρδη (2009), το οποίο ήταν και η τελευταία του εμφάνιση. Ο Τέιλορ απεβίωσε, στο Μπέβερλι Χιλς σε ηλικία 84 ετών, από ανακοπή καρδιάς.

1941 – Σωτήρης Σταυριανάκος, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Σωτήριος Σταυριανάκος (11 Ιανουαρίου 1941 - 16 Αυγούστου 1974) ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Ο Σταυριανάκος γεννήθηκε την 11η Ιανουαρίου του 1941 στο Σκουτάρι της Ανατολικής Μάνης. Κατετάγη στη Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου του 1961 και αποφοίτησε στις 27 Ιουλίου 1965 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Μηχανικού. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Στρατάκου (απεβίωσε το 2009), με την οποία απέκτησε δύο κόρες , ονόματι Χρυσάνθη και Σωτηρία.
Το 1974, υπηρετούσε στην Κύπρο με το βαθμό του λοχαγού του Μηχανικού σώματος στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στον Γερόλακκο και λίγο πριν την τουρκική εισβολή του Ιουλίου είχε έρθει η μετάθεση του, την οποία όμως αρνήθηκε.
Την 22α Ιουλίου έλαβε μέρος στην απόκρουση των τουρκικών δυνάμεων που επιτέθηκαν στον Γερόλακκο παρά το γεγονός ότι η κατάπαυση πυρός βρισκόταν σε ισχύ. Κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, συμμετείχε στην υπεράσπιση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, το οποίο προσβλήθηκε την 14η Αυγούστου 1974 από εχθρικές δυνάμεις: κατά τη δεύτερη ημέρα των συγκρούσεων πρωταγωνίστησε, ως επικεφαλής 33 οπλιτών, σε σφοδρή αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή οπισθοχώρηση των αντιπάλων ενώ στις 16 Αυγούστου, κατά την διάρκεια της τρίτης ημέρας των εχθροπραξιών στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, σκοτώθηκε από βολή πυροβόλου άρματος τη στιγμή που προσπαθούσε να εξοντώσει πολυβολητή έτερου άρματος.
Κατά την τριήμερη μάχη, οι απώλειες της ΕΛΔΥΚ ανήλθαν σε 83 νεκρούς και αγνοούμενους ( ανάμεσά στα θύματα συγκαταλέγεται και ο επίσης λοχαγός, Βασίλειος Σταμπουλής).
Μετά θάνατον, τιμήθηκε τον Ιανουάριο του 1975, έπειτα από προεδρικό διάταγμα, με τον βαθμό του ταγματάρχη. Μετά από διαδοχικές μετά θάνατο προαγωγές του απονεμήθηκε ο βαθμός του Αντιστρατήγου ενώ το όνομά του δόθηκε στο στρατόπεδο του Συντάγματος της ΕΛΔΥΚ που βρίσκεται στη Μαλούντα. Στο ίδιο στρατόπεδο υπάρχει και προτομή του, πλησίον του διοικητηρίου. Επίσης κάθε χρόνο διεξάγεται στη γενέτειρά του, το Σκουτάρι, τελετή στη μνήμη του. Στο ίδιο μέρος έχει τοποθετηθεί έτερη προτομή προς τιμήν του.

1946 – Τζον Πάιπερ, Αμερικανός ιεροκληρυκας, συγγραφέας και εκκλησιαστικός ηγέτης.
Ο Τζον Στεφεν Πάιπερ (John Stephen Piper, 11 Ιανουαρίου 1946) είναι Ευαγγελικός Καλβινιστής/Βαπτιστής Χριστιανός κήρυκας, συγγραφέας, και ποιμένας της Βαπτιστικής Εκκλησίας Βηθλεέμ, η οποία βρίσκεται στην στην Μινεάπολη της Μινεσότα.
Είναι ένας από τους θεολόγους με την μεγαλύτερη επιρροή στον Μεταρρυθμισμένο Προτεσταντικό χώρο. Είναι γνωστός για την κριτική που ασκεί του στο λεγόμενο, Ευαγγέλιο της Ευημερίας, καθώς και για την θέση του πως χαρίσματα όπως η γλωσσολαλιά δεν έχουν σταματήσει. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε στην θεολογία τον όρο Χριστιανικός ηδονισμός, σύμφωνα με τον οποίο όσο περισσότερο είμαστε ικανοποιημένοι με τον Θεό, τόσο περισσότερο δοξάζεται.

1953 – Κώστας Σκανδαλίδης, πολιτικός του ΠΑΣΟΚ.
Ο Κώστας Σκανδαλίδης (11 Ιανουαρίου 1953) είναι Έλληνας πολιτικός, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθηνών. Έχει διατελέσει υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (δύο φορές), καθώς επίσης και υπουργός Αιγαίου, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και γραμματέας του ΠΑΣΟΚ.

1968 - Μάνος Αχαλινωτόπουλος, Έλληνας μουσικός.

1975 – Ματέο Ρέντσι, Ιταλός πολιτικός.
Ο Ματέο Ρέντσι (Matteo Renzi, Φλωρεντία, 11 Ιανουαρίου 1975) είναι Ιταλός πολιτικός.Υπήρξε 56ος πρωθυπουργός της Ιταλίας, από το Φεβρουάριο του 2014 έως τον Δεκέμβριο του 2016. Έχει εκλεγεί, επίσης, δήμαρχος της Φλωρεντίας το 2009 και Γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος στις 15 Δεκεμβρίου του 2013. Μεταξύ του 2004 και του 2009 διατέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επαρχίας της Φλωρεντίας.

1976 – Ευθύμης Ρεντζιάς, Έλληνας καλαθοσφαιριστής
Ο Ευθύμης Ρεντζιάς (Τρίκαλα, 11 Ιανουαρίου 1976) είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής. Διαθέτοντας ύψος 2.12 μέτρα αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ. Την καριέρα του διανθίζουν σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, καθώς κι ένα χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων.

1978 - Έμιλ Χέσκεϊ, Άγγλος ποδοσφαιριστής.

1983 - Άντριαν Σούτιλ, Γερμανός οδηγός αγώνων.

1984 - Ντάριο Κρέσιτς, Κροάτης ποδοσφαιριστής.

1985 - Καζούκι Νακατζίμα, Ιάπωνας οδηγός αγώνων.

1992 - Ντάνι Καρβαχάλ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

1996 - Λερουά Σανέ, Γερμανός ποδοσφαιριστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

812 - Σταυράκιος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Σταυράκιος ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας, γιος του Νικηφόρου Α΄ και συμβασιλέας με τον πατέρα του από το 803, ο οποίος ηγείτο του τιμητικού σώματος των Ικανάτων.
Μετά το θάνατο του πατέρα του στις 26 Ιουλίου του 811, κατά την πανωλεθρία του βυζαντινού στρατού από τους Βουλγάρους του Κρούμμου στη μάχη της Πλίσκας και λόγω του σοβαρού τραυματισμού του ίδιου, ο Σταυράκιος καταλάβαινε ότι δεν μπορούσε να διοικήσει και σκέφτηκε να ορίσει ως διάδοχο του τη σύζυγο του Θεοφανώ. Φοβούμενος το ενδεχόμενο της ανόδου της Θεοφανούς στο θρόνο, ο Πατριάρχης Νικηφόρος, ο μάγιστρος Θεόκτιστος και ο δομέστικος Στέφανος συμφιλιώθηκαν και συμφώνησαν να αναγορεύσουν αυτοκράτορα τον Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ. Μετά την ανατροπή του στις 2 Οκτωβρίου του 811, ο Σταυράκιος έσπευσε να καρεί μοναχός και να καταφύγει σε μοναστήρι. Εκεί πέθανε στις 11 Ιανουαρίου του 812 από το τραύμα του που είχε μολυνθεί.

844 - Μιχαήλ Α΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας (811-813). (770 - 11 Ιανουαρίου 844)
Καταγόταν από την ευγενή Οικογένεια των Ραγκαβέ με καταγωγή από τη Μακεδονία (περιοχή Θεσσαλονίκης) και παντρεύτηκε τη φιλόδοξη Προκοπία, κόρη του αυτοκράτορα Νικηφόρου Α' και αδελφή του αυτοκράτορα Σταυράκιου.
Στην καταστροφική για τους Βυζαντινούς μάχη της Πλίσκας, σκοτώθηκε ο ίδιος ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α' και τραυματίστηκε ο συναυτοκράτορας Σταυράκιος. Πολύ σύντομα έγινε φανερό ότι ο Σταυράκιος δεν μπορούσε, εξαιτίας της κατάστασης της υγείας του, να ασκήσει τα καθήκοντά του και, κατόπιν πιέσεων παραιτήθηκε υπέρ του Μιχαήλ.
Ο Μιχαήλ, επηρεασμένος από τους κληρικούς και μοναχούς οι οποίοι αντιδρούσαν στην εικονομαχία, ανακάλεσε από την εξορία τον Θεόδωρο και τους άλλους Στουδίτες. Δεν κατάφερε όμως να αντισταθεί στους επερχόμενους Βούλγαρους οι οποίοι το 812, αφού εισέβαλαν στη Μακεδονία και τη Θράκη, κυρίευσαν την οχυρή Μεσημβρία (σημ. Νεσεμπάρ).
Μετά δε τη μεγάλη ήττα που υπέστη το 813 στη μάχη της Βερσινικίας, κοντά στην Αδριανούπολη, από το βασιλιά των Βουλγάρων Κρούμο, εκθρονίστηκε από το στρατό και πέθανε σε μοναστήρι, το 845. Τον διαδέχτηκε ο Λέων Ε' ο Αρμένιος. Όσο ήταν μοναχός είχε το όνομα Αμβρόσιος.

1055 – Κωνσταντίνος Θ’ ο μονομάχος, αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. (1000 - 11 Ιανουαρίου 1055)
Ο Κωνσταντίνος Θ΄ ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου από τις 11 Ιουνίου 1042 έως τις 11 Ιανουαρίου 1055, γνωστός ως Κωνσταντίνος ο Μονομάχος.
Μετά την φυγή του Μιχαήλ Ε΄ η αυτοκράτειρα Ζωή έμεινε η μόνη κυρίαρχη στο Παλάτιον. Πρώτη της φροντίδα ήταν να απομακρύνει την αδελφή της Θεοδώρα ώστε να μείνει μόνη στην διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας. Επειδή όμως ο λαός αντέδρασε και την υποχρέωσε να συμβασιλεύει με την αδελφή της, σκέφθηκε να παντρευτεί κάποιον που στην συνέχεια θα αναγόρευε Βασιλέα για να μπορεί μέσω αυτού να κυβερνά ανενόχλητη. Υποψήφιος για τον ρόλο αυτό ήταν ο Κατεπάνω Κωνσταντίνος ο Αρτοκλίνης ο οποίος ήταν παντρεμένος. Όταν όμως η σύζυγός του έμαθε της προθέσεις της Ζωής έσπευσε να τον δηλητηριάσει. Έτσι η Ζωή έστρεψε την προσοχή της στον Κωνσταντίνο τον Μονομάχο. Τον ανακάλεσε από την εξορία του στην Λέσβο και τον διόρισε Δικαστή Ελλήνων. Στην συνέχεια τον παντρεύτηκε και την επομένη 11 Ιουνίου 1042, τον έστεψε Βασιλέα.
Ο Κωνσταντίνος Θ΄ ο Μονομάχος πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 1055 ενώ προετοιμαζόταν για εκστρατεία κατά των Τούρκων.

1494 – Ντομένικο Γκιρλαντάιο, Ιταλός ζωγράφος της πρώιμης αναγέννησης.
Ο Ντομένικο Γκιρλαντάιο (Domenico Ghirlandaio, 1449 - 11 Ιανουαρίου 1494) ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από τη Φλωρεντία. Διακρίθηκε κυρίως για τις αφηγηματικές νωπογραφίες του και τις προσωπογραφίες επιφανών προσωπικοτήτων της εποχής του. Έζησε στη Φλωρεντία την ίδια περίοδο με τον Σάντρο Μποτιτσέλι και τον Φιλίππο Λίππι, ενώ υπήρξε για ένα διάστημα δάσκαλος του Μιχαήλ Άγγελου. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ντομένικο ντι Τομάσο Μπιγκόρντι. Tο ψευδώνυμο Γκιρλαντάιο (Il Ghirlandaio) συνόδευε τον πατέρα του, που ήταν γνωστός για τις μεταλλικές γιρλάντες (ιταλ. ghirlanda) που κατασκεύαζε.
Σχετικά με την εκπαίδευσή του, λίγες πληροφορίες είναι γνωστές και θεωρείται πιθανό πως εργάστηκε αρχικά στο εργαστήριο του χρυσοτέχνη πατέρα του. Σύμφωνα με τον Τζόρτζιο Βαζάρι, υπήρξε μαθητής του Αλέσιο Μπαλντοβινέτι (Alessio Baldovinetti). Οι πρώτοι γνωστοί πίνακες του Γκιρλαντάιο χρονολογούνται στις αρχές της δεκαετίας του 1470 και σε αυτούς συγκαταλέγονται ορισμένες νωπογραφίες για την εκκλησία των Αγίων Πάντων της Φλωρεντίας (περ. 1472-1473). Για την ίδια εκκλησία φιλοτέχνησε το 1480 μία νωπογραφία του Αγίου Ιερώνυμου, έργο που συμπληρώθηκε λίγο αργότερα από τη νωπογραφία του Αγίου Αυγουστίνου, του Μποτιτσέλι. Το 1481 επισκέφτηκε τη Ρώμη, προσκεκλημένος του Πάπα Σίξτου Δ΄, προκειμένου να διακοσμήσει ένα τμήμα της Καπέλα Σιστίνα και τα επόμενα χρόνια έλαβε αρκετές και σημαντικές παραγγελίες. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι νωπογραφίες που αναπαριστούν σκηνές από το βίο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης, κατά παραγγελία του Φραντσέσκο Σασέτι, καθώς και εκείνες που φιλοτέχνησε για λογαριασμό του Τζιοβάνι Τορναμπουόνι, με θέμα το βίο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Το έργο του Γκιρλαντάιο περιλαμβάνει επίσης προσωπογραφίες επιφανών προσωπικοτήτων και μελών οικογενειών που υπήρξαν παραγγελιοδότες του.
Γιος του ήταν ο, επίσης ζωγράφος, Ριντόλφο Γκιρλαντάιο.

1801 – Ντομένικο Τσιμαρόζα, Ιταλός συνθέτης.
Ο Ντομένικο Τσιμαρόζα (Domenico Cimarosa, 1749-1801) ήταν Ιταλός συνθέτης της όπερας.
Σπούδασε μουσική επί ένδεκα χρόνια στη Νεάπολη και εικοσιτριών ετών παρουσίασε το πρώτο του έργο, την όπερα μπούφφα Οι παραξενιές του κόμη. Το έργο αυτό καθώς και άλλα δύο που ακολούθησαν είχαν τόση επιτυχία ώστε το 1774 προσκλήθηκε στη Ρώμη, όπου ανέβασε την Ιταλίδα στο Λονδίνο.
Εργάσθηκε στην Νεάπολη, στη Ρώμη και στη Φλωρεντία μέχρι το 1787, οπότε πήγε στην Αγία Πετρούπολη μετά από πρόσκληση της Αικατερίνης Β΄. Έμεινε εκεί τέσσερα χρόνια κ’ ύστερα πήγε στην Βιέννη καλεσμένος του αυτοκράτορα Λεοπόλδου Β΄, για να διαδεχθεί τον Αντόνιο Σαλιέρι ως Kapellmeister.
Στη Βιέννη παρουσίασε το αριστούργημά του, τον Μυστικό γάμο. Το έργο αυτό θεωρείται ότι έχει το μεγαλύτερο encore στην ιστορία της Όπερας: Ο Λεοπόλδος Β΄ (αν και όχι ιδιαίτερα φιλόμουσος –τουλάχιστον σε σχέση με τον αδελφό και προκάτοχό του Ιωσήφ Β΄), μετά την τρίωρη πρεμιέρα, διέταξε να γευματίσει ο θίασος και να επαναλάβει την παράσταση αμέσως μετά.
Το 1793 επέστρεψε στην Νεάπολη όπου τα έργα του είχαν μεγάλη επιτυχία. Αλλά η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε από την εχθρότητα που υπήρχε μεταξύ αυτού και των άλλων συνθετών και ιδιαίτερα του Τζοβάννι Παϊζιέλλο. Όταν τα επαναστατικά γαλλικά στρατεύματα εκθρόνισαν τους Βουρβώνους της Νεάπολης, ο Τσιμαρόζα τάχθηκε με το μέρος των Γάλλων και κατά την παλινόρθωση των Βουρβώνων συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Με την μεσολάβηση θαυμαστών του η ποινή μετετράπη σε εξορία. Ξεκίνησε πάλι για την Αγία Πετρούπολη και καθ’ οδόν πέθανε στη Βενετία.
Τα μελοδράματά του θεωρούνται τα καλύτερα της όπερας μπούφφα μετά απ’ αυτά του Μότσαρτ. Συνέθεσε επίσης οργανική μουσική

1801 - Κυρά Φροσύνη
Η Κυρα-Φροσύνη όπως έγινε γνωστή η Ευφροσύνη Βασιλείου (1773 - 11 Ιανουαρίου 1801) συνδέθηκε με την ιστορία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων και το τραγικό τέλος της στις 11 Ιανουαρίου του 1801 τραγουδήθηκε σε δημοτικά τραγούδια αλλά έγινε και όπερα, μυθιστόρημα και ταινία.
Υπήρξε μητέρα δύο παιδιών και σύζυγος του εμπόρου και προκρίτου των Ιωαννίνων Δημητρίου Βασιλείου -επίσης ανιψιά του μητροπολίτη Λάρισας και μετέπειτα Ιωαννίνων Γαβριήλ Γκάγκα.
Ο Αλή Πασάς αποφάσισε να την εκτελέσει μαζί με άλλες 17 συντοπίτισσές της δια πνιγμού στη λίμνη των Ιωαννίνων, με την επίσημη αιτιολογία ότι ζούσαν ανήθικα, κάτι για το οποίο έχουν εκφραστεί αμφιβολίες και η Ευφροσύνη Βασιλείου έφτασε να θεωρείται έως και θύμα πολιτικών διώξεων.
Τα πραγματικά περιστατικά σε γενικές γραμμές έχουν χαθεί ή παραμορφωθεί από συναισθηματικούς, οικονομικούς, ακόμα και εθνικούς παράγοντες τόσο της εποχής εκείνης, όσο και των επόμενων δεκαετιών που μεταμόρφωσαν την Ελλάδα και τον τρόπο που η κοινωνία της αντιμετώπιζε παρόμοια γεγονότα.

1804 - Τζέιμς Τίτλερ, Σκωτσέζος εγκυκλοπαιδιστής και αεροπόρος.

1923 – Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος Α΄ των Ελλήνων πεθαίνει στο Παλέρμο της Σικελίας.
Ο Κωνσταντίνος Α΄ (2 Αυγούστου 1868 - 11 Ιανουαρίου 1923) ήταν Βασιλιάς των Ελλήνων τις περιόδους 1913-1917 και 1920-1922. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, από τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους, την αντιπαράθεσή του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Εθνικό Διχασμό ως τη Μικρασιατική Καταστροφή.

1928 – Τόμας Χάρντι, συγγραφέας.
Ο Τόμας Χάρντι (Thomas Hardy, 2 Ιουνίου 1840 – 11 Ιανουαρίου 1928) ήταν Βρετανός συγγραφέας και ποιητής του κινήματος του νατουραλισμού. Στα έργα του συχνά απεικονίζει χαρακτήρες που παλεύουν ενάντια στα πάθη τους, καθώς και ενάντια στις περιστάσεις. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, που τοποθετείται στην ημι-φανταστική περιοχή του Ουέσσεξ, χαρακτηρίζεται από ποιητικές περιγραφές, και από μια τάση μοιρολατρίας.

1958 – Έτνα Πέρβιανς, σταρ του βωβού κινηματογράφου και συχνά συμπρωταγωνίστρια του Τσάρλι Τσάπλιν.

1941 - Εμάνουελ Λάσκερ, Γερμανός σκακιστής.

1944 - Εμίλιο Ντε Μπόνο, Ιταλός στρατιωτικός.

1944 - Γκαλεάτσο Τσιάνο, Ιταλός πολιτικός.

1952 - Ζαν ντε Λατρ ντε Τασινύ, Γάλλος στρατηγός.

1966 – Αλμπέρτο Τζιακομέτι, Ιταλός γλύπτης.
Ο Αλμπέρτο Τζιακομέτι (Alberto Giacometti, 10 Οκτωβρίου 1901 - 11 Ιανουαρίου 1966) ήταν Ελβετός γλύπτης και ζωγράφος που από το 1922 και μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Γιος εμπρεσιονιστή ζωγράφου, ο Τζιακομέτι έδειξε από πολύ νωρίς τις καλλιτεχνικές του τάσεις. Στα 13 του χρόνια φιλοτεχνούσε ήδη προτομές (ιδιαίτερα του αδελφού του Ντιέγκο, που υπήρξε σε όλη του τη ζωή το πιο πιστό μοντέλο του). Πίστευε ακράδαντα ότι το σχέδιο είναι η βάση των πάντων. Εργαζόταν αδιάκοπα, πειραματιζόμενος σε διάφορες κατευθύνσεις.
Ο Τζιακομέτι ανήκει στους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία του κυβισμού, του σουρεαλισμού και των φιλοσοφικών αναζητήσεων του υπαρξισμού και της ανθρώπινης φύσης (conditio humana).

1981 - Μπιούλα Μποντάι, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1982 - Τζίρο Χορικόσι, Ιάπωνας σχεδιαστής αεροσκαφών.

1988 - Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι (29 Ιουλίου 1898 - 11 Ιανουαρίου 1988) ήταν Αμερικανός φυσικός και βραβευμένος με το Νόμπελ Φυσικής το 1944 για τη μέθοδο καταγραφής των μαγνητικών ιδιοτήτων του ατομικού πυρήνα.
Ο Ράμπι γεννήθηκε σε μια παραδοσιακή Εβραϊκή οικογένεια στο Rymanów, Galicia, Αυστριακή Αυτοκρατορία (σημερινή Πολωνία), και πήγε στη στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν παιδί. Το 1919 πήρε το πτυχίο του στη Χημεία από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ, και συνέχισε τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από όπου πήρε το 1927 το διδακτορικό του. Μια υποτροφία του επέτρεψε να πάει στην Ευρώπη και να δουλέψει με κορυφαίους φυσικούς όπως ο Νιλς Μπορ, Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Βόλφγκανγκ Πάουλι και Ότο Στερν. Αργότερα επέστρεψε στο Κολούμπια όπου και παρέμεινε.

1990 - Χρυσόστομος Καραπιπέρης, Έλληνας θεολόγος και πολιτικός.
Ο Χρυσόστομος Καραπιπέρης του Πέτρου (Αγία Τριάδα Ευρυτανίας, 1912 - 11 Φεβρουαρίου 1990) ήταν Έλληνας θεολόγος, νομάρχης Ζακύνθου το 1945-46, υφυπουργός και 10 φορές βουλευτής Ευρυτανίας από το 1950 ως το 1981.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Χάλκης και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Από το 1941 ως το 1945 ήταν νομικός σύμβουλος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1945 και για ένα έτος υπηρέτησε ως Νομάρχης Ζακύνθου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 1950, με το Λαϊκό Κόμμα και επανεξελέγη το 1951, 1952, 1956 (Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας), 1958, 1961, 1963, 1964, 1974 και το 1977 (τελευταία φορά με τη Νέα Δημοκρατία).
Διετέλεσε υφυπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή από τις 29 Φεβρουαρίου 1956 – 5 Μαρτίου 1958, στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974 υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 21 Νοεμβρίου 1974 ως τις 10 Σεπτεμβρίου 1976 και υφυπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη από τις 10 Μαΐου 1980 ως τις 17 Σεπτεμβρίου 1981.
Απεβίωσε στις 11 Φεβρουαρίου 1990 στην Αθήνα και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων του Πρώτου Νεκροταφείου Αθηνών. Στη μνήμη του έγινε δωρεά μιας ολόκληρης πτέρυγας στο νοσοκομείο Καρπενησίου από τη σύζυγό του. Το όνομά του δόθηκε σε δημοτικό δρόμο του Καρπενησίου και στήθηκε ανδριάντας του.

1991 - Καρλ Ντέιβιντ Άντερσον, Αμερικανός φυσικός.
Ο Καρλ Ντέιβιντ Άντερσον (Carl David Anderson, 3 Σεπτεμβρίου 1905 – 11 Ιανουαρίου 1991) ήταν Αμερικανός φυσικός γνωστός για την ανακάλυψη του ποζιτρονίου, για την οποία βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1936.
Ο Άντερσον γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Σουηδούς μετανάστες. Σπούδασε φυσική και μηχανική στο Caltech (πτυχίο το 1927, διδακτορικό το 1930). Υπό την επίβλεψη του Ρόμπερτ Μίλικαν, ξεκίνησε έρευνες πάνω στις κοσμικές ακτίνες κατά τη διάρκεια της οποίας συνάντησε απροσδόκητα κομμάτια σωματιδίων σε φωτογραφίες θαλάμου σύννεφων του, και ερμήνευσε ορθά, ότι έχει δημιουργηθεί από ένα σωματίδιο με την ίδια μάζα με το ηλεκτρόνιο, αλλά με αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Αυτή η ανακάλυψη, που ανακοινώθηκε το 1932 και επιβεβαιώθηκε αργότερα από άλλους, επιβεβαίωσε την θεωρητική πρόβλεψη Ντιράκ για την ύπαρξη των ποζιτρονίων.

1992 - Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.

1999 - Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ, Ιταλός τραγουδοποιός.

2000 - Σόλομον Μαμαλόνι, πρωθυπουργός των νήσων Σολομώντα.

2002 - Ανρί Βερνέιγ, Αρμένιος σκηνοθέτης.

2006 - Έρικ Νέιμσνικ, Αμερικανός κολυμβητής.

2006 – Μάρκους Λέφελ, Γερμανός μουσικός, γνωστός από το γερμανικό trance συγκρότημα «Jam and Spoon» τραγούδι «Right in the night» (1994), από καρδιακή προσβολή.

2008 – Έντμουντ Χίλαρι, νεοζηλανδός εξερευνητής και ορειβάτης, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε την ψηλότερη κορυφή του κόσμου στα Ιμαλάια, στις 29 Μαΐου 1953.
Ο σερ Έντμουντ Πέρσιβαλ Χίλαρι (Sir Edmund Percival Hillary, 20 Ιουλίου 1919 – 11 Ιανουαρίου 2008) ήταν Νεοζηλανδός ορειβάτης και εξερευνητής, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην κορυφή του όρους Έβερεστ, μαζί με τον Σέρπα οδηγό του Τένσινγκ Νοργκέι. Είχε τιμηθεί με τους τίτλους του Ιππότη της Περικνημίδας, του μέλους του Τάγματος της Νέας Ζηλανδίας και Ιππότη-Διοικητή του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Γεννήθηκε στο Ώκλαντ στις 20 Ιουλίου του 1919 και ήταν επαγγελματίας μελισσοκόμος. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε στο Νότιο Ειρηνικό ωκεανό. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τρία παιδιά.
Στην κορυφή του κόσμου
Το 1953 συμμετείχε στην αγγλική αποστολή που κατέκτησε το Έβερεστ, την ψηλότερη κορυφή του κόσμου στα Ιμαλάια. Στις 29 Μαΐου ο Χίλαρι και ο Σέρπα Τένσινγκ πάτησαν στην κορυφή. Ο Χίλαρι ήταν 33 ετών όταν ανέβηκε στο Έβερεστ μαζί με τον οδηγό του από το Νεπάλ και περιέγραψε το κατόρθωμά του λέγοντας ότι «είναι σαν να φθάνεις στο φεγγάρι χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας». To 1986 δέχτηκε το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν ο πρώτος που ανέβηκε στο Έβερεστ, πολλά χρόνια έπειτα από το θάνατο του Νεπαλέζου οδηγού του.
Ταξίδια στην Ανταρκτική
Ο σερ Έντμουντ Χίλαρι το 1957, στην Ανταρκτική.
Κατά τη διάρκεια του διεθνούς γεωφυσικού έτους (1957-1958) ο Χίλαρι ήταν ένας από τους αρχηγούς της αποστολής που, για πρώτη φορά στην ιστορία, διέσχισε από την ξηρά την Ανταρκτική ήπειρο, από την μια άκρη ως την άλλη. Ο Χίλαρι έφτασε στο Νότιο Πόλο στις 4 Ιανουαρίου του 1958, ο πρώτος που έφτασε εκεί από την ξηρά, μετά τους Σκοτ και Ρόαλντ Αμούνδσεν.
Τον Ιανουάριο του 2007 ταξίδεψε στη Βάση Σκοτ στην Ανταρκτική και απέτισε φόρο τιμής στο μεγάλο εξερευνητή του Πόλου. Στο ταξίδι του τον συνόδευσε και αντιπροσωπεία με επικεφαλής την Πρωθυπουργό Έλεν Κλαρκ.
Τελευταία χρόνια
Στις 22 Απριλίου 2007 ενώ βρισκόταν σε ταξίδι στο Κατμαντού υπέστη πτώση και νοσηλεύτηκε έπειτα από την επιστροφή του, στη Νέα Ζηλανδία.
Πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2008, 09:35 ώρα Νέας Ζηλανδίας, σε νοσοκομείο του Ώκλαντ έπειτα από καρδιακό επεισόδιο. Είχε γίνει γνωστό ότι υπέφερε από πνευμονία.
Φιλανθρωπική δράση
Ανέπτυξε έντονη φιλανθρωπική δράση και βοήθησε πολύ τους φτωχούς Νεπαλέζους. Ειδικότερα ίδρυσε το Ταμείο των Ιμαλαΐων, το οποίο συγκέντρωνε ετησίως περίπου 250.000 δολάρια. Με πόρους από το Ταμείο κατασκευάστηκαν σχολεία, νοσοκομεία, γέφυρες, ακόμη και αεροδρόμιο.
Τιμές
Ο αστεροειδής 3130 Χίλαρυ, που ανακαλύφθηκε το 1981, πήρε το όνομά του από τον Έντμουντ Χίλαρι.
Έγινε Ιππότης της Περικνημίδας το 1965.
Το 2003, με αφορμή την 50ή επέτειο από τον άθλο του, του δόθηκε τιμητικά η υπηκοότητα του Νεπάλ. Ο Χίλαρι απεικονίζεται στο χαρτονόμισμα των 5 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας. Ήταν ο γνωστότερος Νεοζηλανδός παγκοσμίως και ο μοναδικός εν ζωή άνθρωπος, το πρόσωπο του οποίου αποτυπώθηκε σε χαρτονόμισμα της χώρας του

2013 – Άαρον Σβαρτς, Αμερικανός προγραμματιστής υπολογιστών και ακτιβιστής (βρέθηκε κρεμασμένος στο διαμέρισμά του).
Ο Άαρον Σουόρτς (Aaron Swartz Η., 8 Νοεμβρίου 1986 - 11 Ιανουαρίου 2013) ήταν ένας Αμερικανός προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, συγγραφέας, αρχειοθέτης, πολιτικός διοργανωτής, και ακτιβιστής στο Διαδίκτυο. Βασική πυξίδα της σύντομης ζωής του ήταν ο αγώνας για την ελεύθερη διάδοση της γνώσης σε όλους μέσω του διαδικτύου. Πρωτοστάτησε σε δράσεις υπέρ των ψηφιακών δικαιωμάτων και κατά της λογοκρισίας, των κρατικών παρεμβάσεων και της εμπορευματοποίησης δημοσίων εγγράφων όπως οι αποφάσεις των δικαστηρίων και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Είχε φτιάξει και διαθέσει, με ελεύθερες άδειες, αρκετά προγράμματα.
Ο Άαρον Σουόρτς γεννήθηκε στο Σικάγο, πρωτοτόκος γιος της Susan και του Robert Swartz. Ο πατέρας του είχε ιδρύσει την εταιρεία λογισμικού North Shore Country Day School. Ασχολήθηκε με την μελέτη των υπολογιστών, προγραμματισμού, και ίντερνετ. Παρακολούθησε μαθήματα στο North Shore Country Day School, σε ένα μικρό ιδιωτικό σχολείο κοντά στο Σικάγο, μέχρι την ένατη τάξη, σταμάτησε το γυμνάσιο στην 10η τάξη και παρακολούθησε μαθήματα στο Chicago Area College. Φοίτησε για ένα χρόνο στο Στάνφορντ αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στον προγραμματισμό και στον πολιτικό κυβερνοακτιβισμό.
Στις 11 Ιανουαρίου 2013 ο Σουόρτς αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού στο διαμέρισμά του στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. 'Ηταν 26 ετών.
Το 2014 κυκλοφόρησε ελεύθερα η ταινία του Brian Knappenberger «The Internet's Own Boy: The Story of Aaron Swartz», ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τη δράση του 'Ααρον Σουόρτς.

2014 - Αριέλ Σαρόν, Ισραηλινός πολιτικός.
Ο Αριέλ Σαρόν (εβραϊκά: אריאל שרון, γεννημένος ως Αριέλ Σάινερμαν, στις 26 Φεβρουαρίου 1928, πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2014) ήταν Ισραηλινός πολιτικός και πρώην στρατηγός, που χρημάτισε 11ος Πρωθυπουργός του Ισραήλ. Υπήρξε διοικητής στον ισραηλινό στρατό (Τζαχάλ) από τη σύστασή του το 1948. Συμμετείχε στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1948, τη σφαγή στην Κίμπια το 1953, στον πόλεμο του Σουέζ το 1956, τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.
Μετά τη συνταξιοδότησή του από το στρατό, εντάχθηκε στο ακροδεξιό κόμμα Λικούντ, υπηρετώντας σε αρκετά υπουργικά πόστα στις κυβερνήσεις του κόμματος τις περιόδους 1977-1992 και 1996-1999. Κατά την περίοδο του Πολέμου του Λιβάνου του 1982, από την θέση του υπουργού Άμυνας της Κυβέρνησης Μπεγκίν, διέταξε την προώθηση του Ισραηλινού Στρατού μέχρι την Βηρυτό, ενώ κατηγορήθηκε επίσημα, με βάση την έκθεση της Επιτροπής Kahan, ως «προσωπικά υπεύθυνος» για τα γεγονότα της Σφαγής της Σάμπρα και της Σατίλα, καθώς δεν έλαβε υπόψιν την προοπτική αιματοχυσίας από τους φαλαγγίτες στα στρατόπεδα προσφύγων, ούτε παρεμπόδισε την εισβολή τους.
Το 2000, έγινε αρχηγός του Λικούντ, υπηρετώντας ως Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001 έως τις αρχές Ιανουαρίου του 2006, όταν και υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία, η οποία τον άφησε σε κατάσταση φυτού μέχρι τον θάνατό του. Πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2014.

2015 – Ανίτα Έκμπεργκ, σουηδή ηθοποιός.
Η Ανίτα Έκμπεργκ (1931-2015) ήταν Σουηδέζα ηθοποιός και μοντέλο.
Γεννήθηκε το 1931 στο Μάλμε της Σουηδίας.
Ξεκίνησε να εργάζεται ως μοντέλο και το 1950 στέφθηκε Μις Σουηδία. Έφυγε για τις ΗΠΑ με στόχο να γίνει Μις Υφήλιος, αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα της στην υποκριτική και το 1956 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα της πιο ελπιδοφόρας νέας ηθοποιού. Η μεγαλύτερή της επιτυχία ήταν ο ρόλος της στην ταινία Γλυκιά ζωή του Φεντερίκο Φελίνι.
Απεβίωσε στις 11 Ιανουαρίου του 2015 σε μία κλινική στην επαρχία Ρόκα ντι Πάπα της Ρώμης.

2015 – Μπάμπης Γκολές, τραγουδιστής, από τους κυριότερους εκπροσώπους της αναβίωσης του ρεμπέτικου.
Ο Μπάμπης Γκολές (5 Νοεμβρίου 1947 - 11 Ιανουαρίου 2015) ήταν Έλληνας τραγουδιστής του ρεμπέτικου-λαϊκού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1947 στην συνοικία Ταμπάχανα της Πάτρας. Ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα και ούτι από την ηλικία των 8 ετών, ενώ από την ηλικία των 12 και μπουζούκι. Είχε βαθιά γνώση του ρεπερτορίου των δίσκων των 78 στροφών και επανέφερε πολλά ξεχασμένα τραγούδια από ένα ευρύτερο φάσμα που περιείχε εκτός από τα διάφορα είδη του ρεμπέτικου, την καντάδα και το δημοτικό τραγούδι, που είχαν ηχογραφηθεί σε λιγοστούς τέτοιους δίσκους και είχαν χαθεί με το πέρασμα των χρόνων.
Το 1964 έκανε την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση σε καφενείο στη συνοικία του Ταραμπούρα στην Πάτρα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συνυπήρξε με το συγκρότημα Τα παιδιά από την Πάτρα στα πρώτα βήματα τους στο χώρο της μουσικής, στο νυχτερινό κέντρο Χάραμα των αδελφών Οικονόμου που βρισκόταν στην περιοχή της Οβρυάς. Το 1982 κυκλοφόρησε η πρώτη δισκογραφική του δουλειά, με την ονομασία Τσάρκα στα παλιά. Είχε ηχογραφήσει συνολικά, περίπου 300 παλιά και νέα τραγούδια.
Ήταν ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της αναβίωσης του ρεμπέτικου. Αποτελούσε συνδετικό κρίκο μεταξύ του παλιού κλασικού ρεμπέτικου και του μεταγενέστερου λαϊκού τραγουδιού και ήταν ένας αυθεντικός τραγουδιστής και συνεχιστής του ιδιαίτερου ρεμπέτικου στυλ.
Πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2015 σε ηλικία 68 ετών, η κηδεία του έγινε στο κοιμητήριο του Ιερού Ναού της Παναγίας Αλεξιώτισσας στην Πάτρα με μουσική συνοδεία ρεμπέτικων τραγουδιών και παρουσία μεγάλου πλήθους κόσμου.

2019 - Δημήτρης Σιούφας, Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος.

Σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Ιερομάρτυρος Θεοκτίστου του ομολογητού,
Μαρτύρων Πολυεύκτου και Λαυρεντίου,
Νεομάρτυρος Κυράννης εκ Βυσώκας Θεσσαλονίκης

9 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

475: Ο Βασιλίσκος στέφεται αυτοκράτορας του Βυζαντίου, όταν ο αυτοκράτορας Ζήνωνας ανατρέπεται και αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη.

1349: Επτακόσιοι Εβραίοι καίγονται ζωντανοί στη Βασιλεία της Ελβετίας, επειδή θεωρούνται υπεύθυνοι για τη βουβωνική πανώλη που πλήττει την πόλη.

1438: Αρχίζει στη Φεράρα της Ιταλίας η ομώνυμη σύνοδος των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης, με στόχο την άρση του Σχίσματος του 1054. Στη σύνοδο, η οποία αργότερα θα μεταφερθεί στη Φλωρεντία, συμμετέχει και ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιωάννης Η’. Αν και αποφασίζεται η ένωση των δύο Εκκλησιών, η ανθενωτική μερίδα της Κωνσταντινούπολης υπερισχύει και τελικά ανατρέπει την αρχική απόφαση.

1570: Ο τσάρος της Ρωσίας Ιβάν ο Τρομερός σκοτώνει τους κατοίκους της ανυπότακτης πόλης του Νόβγκοροντ, θεωρώντας ότι θα τον πρόδιδε. Ετσι σφάζει, ακρωτηριάζει, καίει και βασανίζει άντρες, γυναίκες και παιδιά.

1768: Ανοίγει στο Λονδίνο το πρώτο σύγχρονο τσίρκο, από τον Φίλιπ Άστλεϊ.

1788: Το Κονέκτικατ γίνεται η 5η Πολιτεία των ΗΠΑ.

1792: Ρωσία και Οθωμανική Αυτοκρατορία υπογράφουν τη Συνθήκη του Ιασίου, κηρύσσοντας την λήξη του έκτου μεταξύ τους πολέμου. Η Τουρκία παραχωρεί στη Ρωσία τα επί της Δυτικής Ουκρανίας παράλια του Ευξείνου Πόντου.

1793: Ο Ζαν Πιέρ Μπλαντσάρντ είναι ο πρώτος, που καταφέρνει να πετάξει με αερόστατο στις ΗΠΑ.

1799: Εισάγεται στη Μεγάλη Βρετανία ο φόρος εισοδήματος από τον πρωθυπουργό Ουίλιαμ Πιτ, για να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο κατά του Ναπολέοντα.

1823: Η ρωσική κυβέρνηση, με υπόμνημά της προς τις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις, προτείνει ως λύση του ελληνικού ζητήματος τη σύσταση τριών ηγεμονιών κατά το πρότυπο της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Οι προτεινόμενες ηγεμονίες είναι: α) Θεσσαλία και Ανατολική Στερεά Ελλάς, β) Δυτική Στερεά Ελλάς και Ήπειρος, γ) Πελοπόννησος και Κρήτη. Για τα νησιά του Αιγαίου προτείνει δημοτικούς θεσμούς και τοπική αυτοδιοίκηση. Οι τρεις ηγεμόνες θα πληρώνουν ετήσιο φόρο στην Τουρκία και θα εκπροσωπούνται από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

1839: Ο Γάλλος ζωγράφος Λουίς Δαγκέρ ανακοινώνει στη Γαλλική Ακαδημία τεχνών και επιστημών, τη μέθοδο της δαγκεροτυπίας, την πρώτη πρακτική φωτογραφική διαδικασία.

1861: Η πολιτεία του Μισισιπή είναι η δεύτερη πολιτεία που αποσπάται από την αμερικανική ομοσπονδία.

1888: Ιδρύεται η οικονομική εφημερίδα Financial Times. Το πρώτο φύλλο της κυκλοφορεί με το όνομα «London Financial Guide» και θα μετονομαστεί στις 13 Φεβρουαρίου σε Financial Times.

1894: Ο Γουίλιαμ Ντίκσον αποκτά τα πνευματικά δικαιώματα της πρώτης κινηματογραφικής ταινίας.

1900: Ιδρύεται στη Ρώμη η Λάτσιο ως αθλητικός σύλλογος δρομέων. Επιλέγουν τα γαλανόλευκα χρώματα, εμπνευσμένοι από τα χρώματα της σημαίας της Ελλάδας, πατρίδας των Ολυμπιακών Αγώνων και του αθλητισμού γενικότερα. Έμβλημα της ομάδας ο αετός, σύμβολο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1905: (με το παλιό ημερολόγιο) "Ματωμένη Κυριακή": Η ρωσική αυτοκρατορική φρουρά, σκοτώνει πάνω από 500 εργάτες, οι οποίοι διαδηλώνουν ειρηνικά, έξω από το χειμερινό παλάτι στην Αγία Πετρούπολη. Η "Ματωμένη Κυριακή" αποτελεί την απαρχή της πρώτης ρωσικής επανάστασης.

1912: Αμερικανοί πεζοναύτες εισβάλλουν στην Ονδούρα, για να προστατεύσουν τα αμερικανικά συμφέροντα στη διάρκεια της εξέγερσης.

1919: Η ασφαλιστική εταιρία "Μετροπόλιταν Λάιφ" αποκτά το εντυπωσιακότερο και μεγαλύτερο συγκρότημα γραφείων στη Νέα Υόρκη αλλά και στον κόσμο, το οποίο έχει 50 ορόφους.

1922: Αισιόδοξος για τα εθνικά μας θέματα δηλώνει από το Λονδίνο ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης.

1923: Ο Ισπανός εφευρέτης και αεροπόρος Δον Χουάν ντε λα Σιέβρα κάνει την πρώτη επιτυχημένη πτήση με το αυτόγυρο, τον πρόγονο του ελικοπτέρου.

1929: Ιδρύεται το The Seeing Eye, στο Νάσβιλ του Τενεσί, με σκοπό να εκπαιδεύσει σκυλιά-συνοδούς για τους τυφλούς.

1930: Στην Ελλάδα, σημειώνονται σοβαρά επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και φοιτητών.

1937: Βγαίνει στην κυκλοφορία στις ΗΠΑ το πρώτο τεύχος του περιοδικού LOOK.

1938: Ο πρίγκιπας των Ελλήνων Παύλος νυμφεύεται στην Αθήνα τη Φρειδερίκη του Ανόβερου.

1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Το Ελληνικό Υποβρύχιο «Τρίτων» κατά τη διάρκεια της τρίτης πολεμικής περιπολίας στο Στενό του Οτράντο, με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Δ. Ζέπο, βυθίζει το ιταλικό υποβρύχιο «Neghelli».

1945: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Ηνωμένες Πολιτείες εισβάλλουν στη νήσο Λουζόν των Φιλιππίνων.

1949: Σοβιετικοί οικονομολόγοι, που συναντώνται στη Μόσχα, προσπαθούν να βρουν το λόγο για τον οποίο η καπιταλιστική Αμερική δεν επλήγη από τη μεγάλη οικονομική κρίση, που προέβλεψε ο Μαρξ.

1951: Ανοίγουν επίσημα οι πύλες της έδρας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

1954: Καθιερώνεται στην Ελλάδα το προγαμιαίο πιστοποιητικό υγείας.

1957: Μετά την αποτυχία των Βρετανών στην επέμβαση τους στο Σουέζ παραιτείται ο Βρετανός πρωθυπουργός Άντον Ίντεν επικαλούμενος λόγους υγείας.

1959: Στην Ομοσπονδιακή Γερμανία παρατηρείται έξαρση των αντισημιτικών ενεργειών.

1960: Στην Αίγυπτο, γίνεται η επίσημη θεμελίωση και έναρξη εργασιών της κατασκευής του Φράγματος του Ασουάν. Οι πρόεδροι της Σοβιετικής Ένωσης Νικίτα Χρουστσώφ και της Αιγύπτου, Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, επιβαίνοντες σε πλοιάριο, ρίχνουν στο σημείο θεμελίωσης συμβολικές πέτρες.

1963: Ο τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος Ριλάι-1, που εκτοξεύτηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1962 εκπέμπει σε Ευρώπη και Αμερική, το πρώτο πλήρες τηλεοπτικό πρόγραμμα με το σύστημα μονταβίζιον.

1964: Ξεσπούν αντιαμερικανικές ταραχές στη Ζώνη της Διώρυγας του Παναμά, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 21 πολίτες του Παναμά και τρεις Αμερικανοί στρατιώτες.

1968: Το αμερικανικό διαστημόπλοιο "Σαρβέιγιορ 7" πραγματοποιεί την τελευταία μη επανδρωμένη αποστολή της NASA στη Σελήνη.

1969: Στις ΗΠΑ, η ΝΑΣΑ επιλέγει τον Έντουιν Όλντριν και τον Νιλ Άρμστρονγκ για την πρώτη προσσελήνωση.

1970: Επισκευές αρχίζουν στο Μεγάλο Φράγμα του Ασουάν στην Αίγυπτο.

1971: Σπάνιοι ζωικοί οργανισμοί ανακαλύπτονται σε σπήλαιο των Καλαβρύτων.

1972: Καταστρέφεται μετά από πυρκαγιά το πλοίο Κουίν Ελίζαμπεθ στο Χονγκ Κονγκ.

1973: Στη Ροδεσία, το καθεστώς των λευκών κλείνει τα σύνορα με τη Ζάμπια, προσπαθώντας να εμποδίσει τις απελευθερωτικές δυνάμεις των μαύρων.

1976: Αρχίζουν τα γυρίσματα της ταινίας "Ρόκι" με πρωταγωνιστή τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Είναι η πρώτη φορά, που χρησιμοποιείται η σταθερή κάμερα (Steadicam) σε ταινία.

1979: Η ελληνική τηλεόραση αποκτά χρώμα, χάρη στο γαλλικό σύστημα SECAM, που αργότερα θα αντικατασταθεί από το γερμανικό PAL.

1980: Στη Σαουδική Αραβία, 63 ισλαμιστές αποκεφαλίζονται για την επιδρομή στο Μεγάλο Τέμενος της Μέκκας, τον περασμένο Νοέμβριο.

1982: Τρεις θάνατοι από το ψύχος σημειώνονται στην Ελλάδα.

1986: Η Kodak χάνει τον... πόλεμο της αυτόματης φωτογραφίας, από την Polaroid.

1987: Δημοσιοποιείται έγγραφο του Λευκού Οίκου, το οποίο πιστοποιεί την πώληση αμερικανικών όπλων στο Ιράν με αντάλλαγμα την απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων των σιιτών του Λιβάνου.

1991: Οι Σοβιετικοί εισβάλουν στο Βίλνιους, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας.

1992: Η Συνέλευση των Σερβοβοσνίων ανακηρύσσει τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, διαμαρτυρόμενη για την απόφαση Κροατών και Μουσουλμάνων να ζητήσουν αναγνώριση από την ΕΟΚ.

1992: Η ταινία «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» κάνει επίσημη πρεμιέρα στην Αθήνα, παρουσία του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου και του πρωταγωνιστή Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.

1994: Την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία αρχίζει από το Βέλγιο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.

1995: Ο Βαλέρι Πολιάκοφ συμπληρώνει 366 μέρες στο διάστημα από την ημέρα, που επιβιβάστηκε στον Διαστημικό Σταθμό MIR, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ διάρκειας.

1996: Κρίση των Ιμίων: Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας στις 29 Δεκεμβρίου, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια έχουν καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

1997: Την υποψηφιότητά του για την ηγεσία της ΝΔ ανακοινώνει επίσημα ο Βύρων Πολύδωρας.

1998: Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, σε συνέντευξή του σε ελληνικές εφημερίδες δηλώνει ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν μόνο 6 ν.μ. ως εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας, ενώ και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ξεκαθαρίζει ότι για τις ΗΠΑ οι τουρκικές πτήσεις στη ζώνη μεταξύ 6 και 10 ν.μ. δεν αποτελούν παραβιάσεις.

2000: Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ανακοινώνει ότι, θα διεξάγει έρευνα για το οικονομικό σκάνδαλο της Enron.

2003: Αρχίζει επίσημα η Ελληνική Προεδρία στην Ε.Ε με συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Στόχοι της, μεταξύ άλλων, η ολοκλήρωση της Διεύρυνσης, η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης των νέων χωρών-μελών, η προώθηση θεμάτων σχετικά με την αμυντική και εξωτερική πολιτική και οι εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ.

2003: Με απόφαση του ρεπουμπλικανού κυβερνήτη του Ιλινόις, Τζορτζ Ράιαν οι θανατικές καταδίκες 167 φυλακισμένων στην Πολιτεία μετατρέπονται σε ισόβεια.

2005: Ο Μαχμούντ Αμπάς εκλέγεται νέος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, διαδεχόμενος των αποθανόντα Γιάσερ Αραφάτ.

2007: Ο Στίβεν Τζομπς της Apple επιδεικνύει το νέο κινητό τηλέφωνο iPhone.

2010: Εκρηκτικός μηχανισμός, τοποθετημένος σε κάδο απορριμμάτων, εκρήγνυται στις οκτώ το βράδυ κοντά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, μπροστά από τη Βουλή. Την ευθύνη της επίθεσης θα αναλάβει η τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς».

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1554 – Πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄. (9 Ιανουαρίου 1554 - 8 Ιουλίου 1623)
Γεννήθηκε στη Μπολόνια στις 9 Ιανουαρίου του 1554. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αλεσάντρο Λουντοβίζι. Ήταν ένα από τα επτά παιδιά του κόμη Πομπέο Λουντοβίζι και της Καμίλα Μπιατζίνι.
Σπούδασε αρχικά στο Παπικό Γρηγοριανό Κολέγιο των Ιησουιτών στη Ρώμη και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια από όπου πήρε πτυχία κανονικού και Ρωμαϊκού Δικαίου τον Ιούνιο του 1575. Δεν υπάρχουν στοιχεία για χειροτονία του. Το αρχικό του επάγγελμα ήταν παπικός νομικός σύμβουλος στη Ρώμη. Το 1612 ο Πάπας Παύλος Ε΄ τον διόρισε αρχιεπίσκοπο της Μπολόνια και τον Αύγουστο του 1616 τον έστειλε σαν νούντσιο στο δουκάτο της Σαβοΐας, για να μεσολαβήσει στη διαμάχη του Καρόλου Εμμανουήλ Α΄ και του Φίλιππου Γ΄ της Ισπανίας με αφορμή το μαρκησάτο του Μονφερράτου του οίκου των Γκονζάγκα. Το Σεπτέμβριο του 1616 ο Πάπας Παύλος τον τοποθέτησε σε θέση καρδινάλιου - ιερέα στη Σάντα Μαρία στην Τρανσποντίνα. Ο Λουντοβίζι παρέμεινε στην αρχιεπισκοπή του μέχρι και το θάνατο του Πάπα Παύλου το 1621, οπότε και μετέβη στη Ρώμη προκειμένου να συμμετάσχει στο κονκλάβιο το οποίο τελικά τον εξέλεξε.
Ο Γρηγόριος ΙΕ΄ πέθανε στο Παλάτι του Κουιρινάλε στις 8 Ιουλίου του 1623, και τάφηκε στο ναό του αγίου Ιγνατίου. Τον διαδέχθηκε ο Ουρβανός Η΄.

1685 - Τιβέριος Χέμστερχοϋς, Ολλανδός φιλόλογος.

1728 – Τόμας Γουόρτον, Άγγλος ποιητής

1873 - Τόμας Κέρτις, Αμερικανός αθλητής.

1878 - Τζον Γουάτσον, Αμερικανός ψυχολόγος.

1890 – Κουρτ Τουχόλσκυ Γερμανός δημοσιογράφος, σατιρικός ποιητής και συγγραφέας.
Έγραψε επίσης με τα ψευδώνυμα Kaspar Hauser, Peter Panter, Theobald Tiger και Ignaz Wrobel.
Γεννημένος στη γειτονιά Μοαμπίτ (Moabit) του Βερολίνου, μετακόμισε το 1924 στο Παρίσι και το 1930 στη Σουηδία. Ο Τουχόλσκυ ήταν ένας από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ως κριτικός εργάστηκε για το εβδομαδιαίο περιοδικό Weltbühne (Παγκόσμια Σκηνή) γράφοντας στο στιλ και την παράδοση του Χάινριχ Χάινε (Heinrich Heine). Ήταν ταυτόχρονα τραγουδοποιός και ποιητής και συντάκτης σατιρικών πολιτικών περιοδικών. Θεωρήθηκε ως αριστερός δημοκράτης και ειρηνόφιλος, και ότι τασσόταν ενάντια στις αντιδημοκρατικές τάσεις - προ πάντων στην πολιτική, το στρατό και τη δικαιοσύνη. Όταν ήρθαν οι Ναζί στην εξουσία το 1933, τα βιβλία του κάηκαν και έχασε την υπηκοότητά του.

1890 - Κάρελ Τσάπεκ, Τσέχος συγγραφέας.

1897 - Καρλ Λέβιτ, Γερμανός φιλόσοφος.

1908 – Σιμόν ντε Μποβουάρ, Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια.

1913 – Ρίτσαρντ Νίξον, Αμερικανός πολιτικός, 37ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ο Ρίτσαρντ Μίλχους Νίξον (αγγλ. Richard Milhous Nixon, Καλιφόρνια, 9 Ιανουαρίου 1913 - 22 Απριλίου 1994) ήταν ο 37ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. (1969-1974). Επίσης διετέλεσε αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Αϊζενχάουερ (1953-1961). Είναι μέχρι στιγμής ο μοναδικός που έχει εκλεγεί ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος σε 2 διαφορετικές περιόδους, αλλά και ο μόνος Πρόεδρος που παραιτήθηκε από τη θέση του. Η παραίτησή του ήρθε ως συνέχεια του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ σε μια απόπειρα να αποφύγει την καθαίρεσή του από το αξίωμα του Προέδρου. Η θητεία του συνδέθηκε τόσο με την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ, όσο και με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από εκεί το 1973. Τον αντικατέστησε ο δεύτερος αντιπρόεδρός του, Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος και του απέδωσε χάρη για οποιοδήποτε αδίκημα διέπραξε επί θητείας του, από τις 20 Ιανουαρίου 1969 έως τις 9 Αυγούστου 1974.

1919 - Ουίλιαμ Μέρεντιθ, Αμερικανός ποιητής.

1922 - Σεκού Τουρέ, πρόεδρος της Γουινέας.

1924 - Μαίρη Κέι, Αμερικανίδα μουσικός.

1925 – Λη Βαν Κλιφ, Αμερικανός ηθοποιός (Western).
Ο Κλάρενς Λιρόι Βαν Κλιφ ο νεότερος (Clarence Leroy "Lee" Van Cleef, Jr., 9 Ιανουαρίου 1925 - 16 Δεκεμβρίου 1989), γνωστός ως Λι Βαν Κλιφ, ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Έγινε περισσότερο γνωστός για τους ρόλους που υποδύθηκε σε ταινίες ουέστερν της δεκαετίας του '60, όπως το Μονομαχία στο Ελ Πάσο, Ο Καλός, Ο Κακός και ο Άσχημος και Οι 5 Σημαδεμένοι του Ελ Βιέντο.

1926 - Τζωρτζ Μοντέλσκι, Πολωνός πολιτικός επιστήμονας.

1928 - Ντομένικο Μοντούνιο, Ιταλός τραγουδιστής.

1938 - Λάκης Παππάς, Έλληνας τραγουδιστής του νέου κύματος. (9 Ιανουαρίου 1938 - 26 Μαρτίου 2014)
Ο Λάκης Παππάς γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1938 και έκανε την πρώτη του καλλιτεχνική εμφάνιση το 1959. Αναδείχτηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με τη συμμετοχή του στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι.
Ήταν από τους κυριότερους εκφραστές του νέου κύματος. Από τα πλέον γνωστά του τραγούδια ήταν «Πάει κι' αυτή η Κυριακή», «Μη κουραστείς να μ΄αγαπάς», «Ήταν καμάρι της Αυγής», «Μανούλα μου», «Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη», «Έλα μαζί μου», «Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι».
Πέθανε στις 26 Μαρτίου 2014, σε ηλικία 76 ετών, στην ΑΘήνα.

1941 – Τζόαν Μπαέζ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια της φολκ, κυρίως, μουσικής και στιχουργός.
Η Τζόαν Μπαέζ (Joan Chandos Báez, 9 Ιανουαρίου 1941 - ...) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια της φολκ, κυρίως, μουσικής και στιχουργός. Από το 1959 που ξεκίνησε την καριέρα της μέχρι σήμερα έχει ηχογραφήσει περισσότερα από τριάντα άλμπουμ, στα οποία ερμήνευσε τόσο δικά της τραγούδια όσο και τραγούδια άλλων δημιουργών. Οι στίχοι των τραγουδιών της είναι κυρίως στα Αγγλικά και στα Ισπανικά, αλλά έχει ερμηνεύσει τραγούδια και σε άλλες γλώσσες.
Επιπλέον είναι ιδιαίτερα γνωστή για την ενεργό συμμετοχή της στο αντιπολεμικό κίνημα (κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ συνελήφθη και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή της στη διαμαρτυρία στο Armed Forces Induction Center) και την υποστήριξη του κινήματος κατά των φυλετικών διακρίσεων. Πολλά από τα τραγούδια της μιλούν για τον πόλεμο και για μια σειρά από κοινωνικά προβλήματα.

1944 – Τζίμμυ Πέητζ, Άγγλος κιθαρίστας (Led Zeppelin).
O Τζίμι Πέιτζ (πλήρες όνομα James "Jimmy" Patrick Page, 9 Ιανουαρίου 1944) είναι Άγγλος μουσικός, παραγωγός και συνθέτης. Είναι ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Led Zeppelin, με το οποίο έγινε γνωστός παγκοσμίως.
Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας κιθάρα σε δίσκους διάσημων καλλιτεχνών της δεκαετίας του '60. Από το 1966 έως το 1968 ήταν μέλος των Yardbirds, παίζοντας αρχικά μπάσο και στη συνέχεια κιθάρα. Μετά τη διάλυση των Yardbirds, ο Πέιτζ δημιούργησε τους Led Zeppelin. Με τον θάνατο του ντράμερ του συγκροτήματος, Τζον Μπόναμ, οι Led Zeppelin διαλύθηκαν και ο Πέιτζ ακολούθησε σόλο καριέρα. Θεωρείται ένας από τους μουσικούς που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της ροκ μουσικής και της ηλεκτρικής κιθάρας.

1944 – Μιχάλης Βιολάρης, Κύπριος τραγουδιστής.
Ο Μιχάλης Βιολάρης (9 Ιανουαρίου 1944) είναι Κύπριος τραγουδιστής.
Με τις μουσικές του σπουδές  να έχουν  προηγηθεί στο Εθνικό Ωδείο της  Λάρνακας, ο Μιχάλης Βιολάρης  τελειώνει τη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από αγάπη προς την γενικότερη παιδεία. Στις μπουάτ ο Γιάννης Σπανός, ήταν ο πρώτος που  πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε.
Μια συμμετοχή στα "Άσπρα καράβια", του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει αμέσως μετά,  στην πρώτη Ανθολογία, και αργότερα στη δεύτερη. "Το λεγόμενο Νέο Κύμα στο ελληνικό τραγούδι αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται γνωστό. Ήταν ένα νέο άκουσμα  με πολύ ωραίο στίχο, με μια μουσική επένδυση απλή, με ένα σημαντικό χαρακτηριστικό την αλήθεια του, από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το καλό ελληνικό τραγούδι. Και μιλώ για όλους τους συντελεστές, ποιητές-στιχουργούς, και τραγουδιστές".
Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν το Θαλασσινό Τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ' αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα) και όλα τα τραγούδια του Λίνου Κόκοτου.
Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα Κυπριακά. Από τα «Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).

1955 - Τζ. Κ. Σίμονς, Αμερικανός ηθοποιός.

1958 - Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, Τούρκος δολοφόνος.

1958 - Στήβεν Νηλ, Άγγλος φιλόσοφος.

1963 – Ανδρέας Τσουκαλάς, τραγουδιστής («Νόμιζα»).
Ο Ανδρέας Τσουκαλάς είναι Έλληνας τραγουδοποιός. Το 1992 ξεκίνησε στο χώρο της δισκογραφίας ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής υπογράφοντας το πρώτο του συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Lyra, όπου και εκδόθηκε το πρώτο του ολοκληρωμένο CD με τον γενικό τίτλο «Στους καιρούς τους πονηρούς», το οποίο υπογράφει ως δημιουργός (στίχοι-μουσική) και ερμηνευτής, καθώς και ως υπεύθυνος καλλιτεχνικός επιμελητής της παραγωγής.
Το cd αυτό γνωρίζει επιτυχία τόσο σε κριτικές από τα ΜΜΕ, όσο και σε πωλήσεις. Μέσα σε ένα εξάμηνο, κατατάσσεται στα top ten των ραδιοφώνων, αλλά και των πωλήσεων στις δημοσιεύσεις της εφημερίδας Έθνος ανεβαίνοντας μέχρι και την 4η θέση στην δεκάδα, όπως προκύπτει από τα μεγαλύτερα και έγκυρα δισκοπωλεία στην Ελλάδα (Metropolis, philodisk, Music Corner, Juke Box, Music & Video Center, Discoball, Music Shop). Από τον ίδιο δίσκο ξεχώρισαν τα τραγούδια «Νόμιζα», «Μπαλάντα», «Στους καιρούς τους πονηρούς», «Απλά κι αληθινά», κλπ.

1967 - Κλάουδιο Κανίγια, Αργεντίνος ποδοσφαιριστής.

1968 – Γιώργος Θεοφάνους, Κύπριος συνθέτης και στιχουργός.
Ο Γιώργος Θεοφάνους (9 Ιανουαρίου 1968) είναι Κύπριος συνθέτης και στιχουργός. Έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες όπως η Ευρυδίκη, η Μαντώ, ο Αντώνης Ρέμος, η Μαρινέλλα, ο Χρήστος Δάντης, η Ελένη Δήμου, η Άντζελα Δημητρίου, η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Χάρις Αλεξίου, η Καίτη Γαρμπή, ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Σαββιδάκης, ο Σάκης Ρουβάς, η Πέγκυ Ζήνα, ο Βασίλης Καρράς, ο Πασχάλης Τερζής, η Angie κ.α., καθώς και με τους One, τους οποίος και είχε ιδρύσει.
Έχει σπουδάσει στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, όπου διηύθυνε για κάποιο διάστημα ορχήστρα τζαζ. Το 1990 τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ενορχήστρωσης στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης για το τραγούδι «Ψηλά τα χέρια».
Είναι παντρεμένος με την Βίλλυ και έχει τέσσερα παιδιά, (τον Άγγελο από τον πρώτο του γάμο με την Ευρυδίκη) και άλλα τρία με την Βίλλυ.
Γεννήθηκε στη Λάρνακα στις 9 Ιανουαρίου 1968 και άρχισε να συνθέτει από την ηλικία των 5 ετών. Σπούδασε κιθάρα, πιάνο και αρμονία στο Εθνικό Ωδείο της Κύπρου. Έχει στο ενεργητικό του πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους ("Αισθήσεις" με τη Μαντώ, "Καρδιά μου, μην ανησυχείς" και "Μια αναπνοή" με τον Αντώνη Ρέμο, "Στα υπόγεια είναι η θέα" και "Ο δικός μου ο δρόμος" με τον Πασχάλη Τερζή, "Τόση αγάπη πώς να χαθεί" με τη Νατάσσα Θεοδωρίδου, "Νόημα" με την Πέγκυ Ζήνα, "Κάνε στην άκρη" με την Άντζελα Δημητρίου, "Έχω τόσα να σου πω" με τους One κ.α.).
Το 2002 εκπροσώπησε την Κύπρο στη Eurovision με το τραγούδι «Gimme», που ερμήνευσαν οι One, το οποίο κατέλαβε την 6η θέση.
Μερικά από τα δημοφιλέστερα τραγούδια του είναι τα εξής: «Αισθήσεις», «Ρούχο δανεικό» (με την Μαντώ), «Έλα να με τελειώσεις», «Κι έκρυψα το πρόσωπό μου», «Μια αναπνοή» (με τον Αντώνη Ρέμο), «Παλιόκαιρος», «Ο δικός μου ο δρόμος», «Έχω μια αγάπη», «Δε θέλω τέτοιους φίλους» (με τον Πασχάλη Τερζή), «Το κύμα» (με τη Χάρις Αλεξίου), «Δεν έχει σίδερα η καρδιά σου» (με τον Σάκη Ρουβά), «Κάνε στην άκρη» (με την Άντζελα Δημητρίου), «Φεγγάρι», «Έλα που φοβάμαι», «Κόκκινη γραμμή», «Δίπλα σε 'σένα» (με τη Νατάσα Θεοδωρίδου), «Ένα τραγούδι ακόμα» (με τον Χρήστο Δάντη), «Τίποτα δε γίνεται τυχαία», «Σήμερον που σ' αντίκρισα» και «Οι ήρωες» (με τη Μαρινέλλα), «Δώρο Θεού», «Απονομή δικαιοσύνης» (με την Καίτη Γαρμπή), «Το μόνο που θυμάμαι», «Πυξίδα», «Τέρμα», «Εμένα, ξέχασε με» (με την Ευρυδίκη).

1972 – Ερβέ Φαλτσιανί, γαλλοϊταλός τραπεζικός υπάλληλος. (Λίστα Λαγκάρντ).

1977 - Τζέιμς Σκούνι Πεν, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.

1978 - Τζενάρο Γκατούζο, Ιταλός ποδοσφαιριστής.

1979 - Θανάσης Πρίττας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1982 – Αικατερίνη, Δούκισσα του Κέμπριτζ , ευρέως γνωστή και ως Κέιτ ή Κάθριν Μίντλετον, σύζυγος του Πρίγκιπα Ουίλιαμ, Δούκα του Κέμπριτζ.
Η Αικατερίνη, Δούκισσα του Κέιμπριτζ (γενν. ως Catherine Elizabeth Middleton, Κάθριν Ελίζαμπεθ Μίντλετον) γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1982 και είναι σύζυγος του Πρίγκιπα Γουλιέλμου, Δούκα του Κέιμπριτζ. Ως Κάθριν Μίντλετον μεγάλωσε στο Χάπελ Ρόου, Μπάκλεμπερι, κοντά στο Νιούμπερι, και σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Σέντ Άντριους στη Σκωτία.
Συμπεριλήφθηκε στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως» για το έτος 2012.

1987 - Πάμπλο Σάντος, Μεξικανός ηθοποιός.

1989 - Νίνα Ντόμπρεβ, Βουλγάρα ηθοποιός.

1993 - Καταρίνα Τζόνσον-Τόμσον, Αγγλίδα αθλήτρια.

1995 - Νίκολα Πέλτζ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1511 - Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, Έλληνας λόγιος.
Ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης (Αύγουστος 1423 - 9 Ιανουαρίου 1511) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λόγιους, που συνέβαλε με το έργο του στην αναβίωση των ελληνικών γραμμάτων στη δυτική Ευρώπη.
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1423. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της πόλης και ήταν εξάδερφος του ιστορικού της Άλωσης, Λαόνικου Χαλκοκονδύλη. Εξαιτίας προστριβών με τους Ατσαγιόλι, τους φλωρεντινούς δούκες της Αθήνας, η οικογένειά του κατέφυγε το 1453 στον Μυστρά. Για εκείνη την περίοδο της ζωής του δεν υπάρχουν πληροφορίες.
Το 1449 ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης πήγε στην Ρώμη, αφού είχε προηγουμένως σπουδάσει φιλοσοφία, πιθανόν κοντά στον Γεώργιο Γεμιστό. Εκεί συμπλήρωσε τις σπουδές του δίπλα στον Θεόδωρο Γαζή, από τον οποίο διδάχτηκε τα λατινικά. Με τον Γαζή συνδέθηκε με στενή φιλία η οποία επισφραγίστηκε με τη διαθήκη του τελευταίου που κληροδότησε στον Χαλκοκονδύλη την προσωπική του βιβλιοθήκη. Από το 1452 και για τρία χρόνια ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης βρέθηκε στην Περούτζια, όπου παρέδιδε μαθήματα ελληνικής. Το 1455 επέστρεψε στην Ρώμη, όπου παρέμεινε μέχρι το 1463.
Από το 1463 μέχρι το 1472 έζησε στην Πάντοβα όπου ανέλαβε την έδρα των ελληνικών στο εκεί πανεπιστήμιο. Εκεί εισήγαγε τους ακροατές του στις φιλοσοφικές θεωρίες του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και δίδαξε τα ελληνικά. Στην Πάντοβα μεταξύ των επιφανέστερων μαθητών του ήταν και ο Ιανός Λάσκαρις.
Το 1472 έφυγε για τη Φλωρεντία, που τότε ήταν το σπουδαιότερο κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών, και τρία χρόνια αργότερα προτάθηκε για και έλαβε την καθέδρα των ελληνικών γραμμάτων. Μεταξύ των μαθητών του ήταν: ο Τζοβάνι Πίκο ντε Μιράντολα, ο Τζιοβάνι Μέντιτσι, ο Πέτρος των Μεδίκων, γιος του Λαυρέντιου και ο Γιόχαν Ρόιχλιν, ο σημαντικότερος από τους Γερμανούς ανθρωπιστές. Στη συνέχεια έζησε στο Μιλάνο, όπου το 1488 εξέδωσε[1] έργα του Ομήρου με τίτλο "Ομήρου τα σωζώμενα". Εκεί εξέδωσε το 1493 και τον "Ισοκράτη", τα γραμματικά "Ερωτήματα" και το σημαντικό εγκυκλοπαιδικό λεξικό "Σουϊδα" ή "Σούδα". Πέθανε το 1511 στο Μιλάνο.

1534 - Ιωάννης Αβεντίνος, Βαυαρός ιστορικός και φιλόλογος.

1799 – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι, ιταλίδα μαθηματικός και φιλόσοφος, που διακρίθηκε για τις εργασίες της στον διαφορικό λογισμό.
Η Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι (ιταλικά Maria Gaetana Agnesi, 16 Μαΐου 1718 - 9 Ιανουαρίου 1799) ήταν Ιταλίδα μαθηματικός, φιλόσοφος και φιλάνθρωπος. Θεωρείται η πρώτη συγγραφέας βιβλίου που πραγματευόταν ταυτόχρονα τόσο τον διαφορικό όσο και τον ολοκληρωτικό λογισμό και ήταν επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια.
Αφιέρωσε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες της ζωής στη μελέτη της θεολογίας (ιδιαίτερα της πατρολογίας) και σε φιλανθρωπικό έργο στην υπηρεσία των φτωχών, στους οποίους άνοιξε το σπίτι της, όπου δημιούργησε ένα νοσοκομείο.
Ήταν αδελφή της συνθέτριας και τσεμπαλίστριας Μαρίας Τερέζας Ανιέζι Πινοτίνι.

1855 – Νεόφυτος Βάμβας, Έλληνας λόγιος.
Ο Nεόφυτος Βάμβας (1776-9 Ιανουαρίου 1855) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λόγιους και είναι ένας από τους λεγόμενους «Δάσκαλους του Γένους», εκπρόσωπος του νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Γεννήθηκε στη Χίο. Γονείς του ήταν ο Ισίδωρος και η Σταματούλα. Αρχίζει τις σπουδές στη γενέτειρά του, τη Χίο, τις συνεχίζει στη Σίφνο, όπου στα 1793 μεταβαίνει για να φοιτήσει στην ακμάζουσα εκεί σχολή με δάσκαλο τον Μισαήλ τον Πάτμιο. Εκεί φοιτά κάτω από μεγάλες στερήσεις και βοηθούμενος από ντόπιες οικογένειες αλλά και τους δασκάλους του. Γυρίζει στη Χίο και παρά τις αντιδράσεις των γονιών του πηγαίνει στην Πάτμο, όπου έχει ως δάσκαλό του τον Δανιήλ τον Κεραμέα. Η μονομερής όμως διδασκαλία του που επικεντρωνόταν μόνο στα ελληνικά δεν τον ικανοποιούσε και έφυγε. Αρχικά σχεδιάζει να μεταβεί στην Πίζα για σπουδές μα αναβάλλεται το ταξίδι αυτό. Επανέρχεται στην Χίο, για να παρακολουθήσει τα μαθήματα του Δωρόθεου Πρώιου επειδή δίδασκε και μαθηματικά. Το 1791 χειροτονείται ιεροδιάκονος. Ακολουθεί στην Κωνσταντινούπολη τον Δωρόθεο Πρώιο στα 1796. Συνοδεύει τον Πρώιο στο Βουκουρέστι και πάλι πίσω στην Κωνσταντινούπολη. Γίνεται δάσκαλος στην οικογένεια του Γεώργιου Μαυροκορδάτου και του Κωνσταντίνου Χατζερή, διερμηνέα του Οθωμανικού στόλου. Aκολουθεί και πάλι τον Πρώιο στην Βλαχία όταν τον παίρνει μαζί του ο Χατζερής Το 1804 αποκεφαλίζεται ο Χατζερής επιστρέφει κι ο Βάμβας στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί διδάσκει σε οικογένειες Φαναριωτών (της Ευφροσύνης Μαυροκορδάτου και του Κωνσταντίνου Σούτσου ), ενώ συμμετέχει στη σύνταξη της ‘’Κιβωτού’’, μεγάλου λεξικού της Ελληνικής γλώσσας που διεύθυνε ο Πρώιος και γίνεται μέλος του ‘’Μουσείου του Γένους’’, σύμφωνα με ψήφισμα που είχε συντάξει ο Δωρόθεος Πρώιος, Σχολάρχης (το 1804) της Μεγάλης του Γένους Σχολής

1873 – Αυτοκράτορας Ναπολέων Γ’ της Γαλλίας.
Ο Κάρολος Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης (Charles Louis Napoléon Bonaparte, 20 Απριλίου 1808 - 9 Ιανουαρίου 1873) ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και αργότερα, ως Ναπολέων Γ΄, αυτοκράτορας της Γαλλίας. Ήταν ο τρίτος γιος του βασιλιά της Ολλανδίας, Λουδοβίκου Βοναπάρτη, και της Ορτάνς ντε Μποαρναί, κόρης της αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας. Ήταν ανιψιός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

1876 – Σάμιουελ Χάου, φιλέλληνας αμερικανός γιατρός, που έλαβε ενεργό μέρος στην Ελληνική Επανάσταση.
Ο Σάμιουελ Γκρίντλεϊ Χάου (αγγλικά: Samuel Gridley Howe, 10 Νοεμβρίου 1801 – 9 Ιανουαρίου 1876) ήταν Αμερικανός ιατρός ο οποίος υπήρξε πολέμιος της δουλείας στις ΗΠΑ, υποστηρικτής των επαναστατικών κινημάτων σε Ελλάδα, Γαλλία και Πολωνία στην Ευρώπη, και πρωτοπόρος στην εκπαίδευση των τυφλών καθώς και των ατόμων με ψυχική αναπηρία. Οργάνωσε επίσης το Ίδρυμα Πέρκινς (Perkins Institution), την παλαιότερη σχολή τυφλών των ΗΠΑ της οποίας υπήρξε ο πρώτος διευθυντής.
Το 1863, αγωνιζόμενος για την κατάργηση της δουλείας, υπήρξε μέλος της τριμελούς επιτροπής η οποία διορίστηκε από τον τότε υπουργό άμυνας των ΗΠΑ στην Επιτροπή των Ελευθέρων Αμερικανών (American Freedmen's Inquiry Commission), για την διερεύνηση των συνθηκών διαβίωσης των απελεύθερων σκλάβων στον αμερικανικό Νότο από την εποχή της Διακήρυξης της Χειραφέτησης και την κατάθεση προτάσεων ως προς την διευκόλυνση της μετάβασης των πρώην σκλάβων προς την ελευθερία. Πέρα από τις νότιες αμερικανικές πολιτείες, ο Χάου ταξίδεψε και στην τότε βρετανική επαρχία του Καναδά -στην περιοχή του σημερινού Οντάριο- όπου ζούσαν χιλιάδες πρώην σκλάβοι που είχαν δραπετεύσει από τις ΗΠΑ προς τα βρετανικά εδάφη μετά την κατάργηση της δουλείας από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1833, και πήρε συνεντεύξεις από τους πρώην σκλάβους καθώς και τους αξιωματούχους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ο Χάου παρέμεινε πολιτικά και κοινωνικά ενεργός έως το τέλος της ζωής του.
Το 1865, πρότεινε την υιοθέτηση ενός προοδευτικού συστήματος φορολόγησης, το οποίο στόχευε στην απόδοση φορολογίας κατά αναλογία με το εισόδημα. Γνώριζε πως η πρόταση αυτή δεν θα έτυχε ευμενούς αντιμετώπισης από τους εύπορους, εξήγησε ωστόσο πως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν μια πραγματικά δίκαια κοινωνία για όσο καιρό διατηρούνταν το τεράστιο οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, και πως η απελευθέρωση των σκλάβων και οι φιλανθρωπικές δραστηριότητες δεν ήταν αρκετό για να καλυφθούν οι ανισότητες.
Το 1870 έγινε μέλος της επιτροπής που σύστησε ο αμερικανός πρόεδρος Οδυσσέας Γκραντ για την ενσωμάτωση του Αγίου Δομίνικου στις ΗΠΑ, κάτι που τελικά δεν υλοποιήθηκε.
Ο Σάμιουελ Γκρίντλεϊ Χάου πέθανε στις 9 Ιανουαρίου του 1876. Θάφτηκε στο κοιμητήριο του όρους Ώμπουρν (Mount Auburn Cemetery) στο Καίμπρητζ της Μασαχουσέτης.

1923 - Κάθριν Μάνσφιλντ, Νεοζηλανδή συγγραφέας.

1927 – Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν, Αγγλο-γερμανός συγγραφέας.
O Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν (Houston Stewart Chamberlain) (Πόρτσμουθ, 9 Σεπτεμβρίου 1855 - Μπαϊρόιτ, 9 Ιανουαρίου 1927) ήταν Αγγλογερμανός συγγραφέας. Οι θεωρίες του συνέβαλαν σημαντικά στη φυλετική ιδεολογία και τις αντιλήψεις του εθνικοσοσιαλισμού.
Ο Τσάμπερλεν ήταν γιος Άγγλου ναυάρχου. Την παιδική του ηλικία την πέρασε κυρίως στη Γαλλία αλλά ερωτεύτηκε με πάθος τη Γερμανία από τα χρόνια της εφηβείας του. Είχε πολύ ασθενική κράση και μια μυστηριώδης αρρώστια τον εμπόδισε να τελειώσει τις σπουδές του στη Βιολογία. Το μόνο πράγμα που τον ανακούφιζε ήταν ο ενθουσιασμός που τον συνέπαιρνε όταν υπεράσπιζε τον Γερμανισμό. Ο ενθουσιασμός αυτός τον οδήγησε στη συγγραφή εργασιών για τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, τον Καντ και τον Γκαίτε, προπάντων όμως στη συγγραφή του ογκώδους βιβλίου (1.500 σελίδες) Τα θεμέλια του 19ου αιώνα.
Το 1889 εγκαταστάθηκε στην Αυστρία. Το 1905 χώρισε από την πρώτη του γυναίκα, την Πρωσσίδα Άννα Χορστ. Το 1908 παντρεύτηκε την Εύα Βάγκνερ, κόρη του Ρίχαρντ Βάγκνερ και το 1909 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μπαϋρόιτ, κοντά στο σπίτι του πεθερού του.
Το 1916, απέκτησε τη γερμανική υπηκοότητα και έλαβε το παράσημο του Σιδηρού Σταυρού από τον Γερμανό Αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β'. Καθ' όλη τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετείχε στην προπαγάνδα της Γερμανίας κατά της φυσικής πατρίδας του γράφοντας εναντίον της με βιαιότητα η οποία συντάραξε τον αδελφό του, Μπέιζιλ, που αναγκάστηκε έτσι διακόψει για μεγάλο διάστημα κάθε επαφή μαζί του.
Μετά τον πόλεμο, η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε, φτάνοντας στη μερική παράλυση. Το 1923, σε αυτή την κατάσταση και απελπισμένο από τη βαριά ήττα της Γερμανίας, τον συνάντησε ο, καθόλου δημοφιλής τότε, Αδόλφος Χίτλερ. Την επόμενη μέρα, ο Τσάμπερλεν του έγραψε πως η διάθεσή του άλλαξε ριζικά μετά τη συνάντησή τους. Έγινε μάλιστα μέλος του Ναζιστικού κόμματος. Τα επόμενα χρόνια, όταν το επέτρεπε η υγεία του, έγραφε άρθρα για τις, άσημες τότε, εκδόσεις του κόμματος. Σε ένα τέτοιο άρθρο του, χαιρετούσε τον τότε φυλακισμένο Χίτλερ ως προορισμένο από τον Θεό για να οδηγήσει τον γερμανικό λαό.
Συνέχισε να μένει στο Μπαϋρόιτ μέχρι τον θάνατό του, το 1927.
Στην κηδεία του δεν παραβρέθηκαν παρά μόνο δύο επώνυμα πρόσωπα, ένας πρίγκιπας, ως εκπρόσωπος του Γουλιέλμου Β', (ο οποίος απαγορευόταν να επιστρέψει στη Γερμανία) και ο Χίτλερ.

1941 - Δημήτριος Γολέμης, Έλληνας αθλητής.

1945 - Αθανάσιος Αργυρός, Έλληνας δικηγόρος, δημοσιογράφος, πολιτικός και πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα.

1954 - Νικόλαος Αβραάμ, Έλληνας πολιτικός.

1957 - Τζουζέπε Μποτάι, Ιταλός πολιτικός.

1969 - Βασίλειος Πανούσης Έλληνας πολιτικός.

1990 - Τζεμάλ Σουρεγιά, Τούρκος συγγραφέας.

1998 - Λία Μανολίου, Ρουμάνα αθλήτρια.

2004 – Νορμπέρτο Μπόμπιο, ιταλός φιλόσοφος.
Ο Νορμπέρτο Μπόμπιο (Norberto Bobbio, 18 Οκτωβρίου 1909 - 9 Ιανουαρίου 2004) ήταν Ιταλός φιλόσοφος, πολιτειολόγος και πολιτικός. Ανδρώθηκε μέσα στο πολιτικό και πνευματικό κλίμα του μεσοπολέμου. Συμμαθητής, συμφοιτητής και φίλος ανήσυχων ανθρώπων, όπως ο Λεόνε Γκίνζμπουργκ, ο Βοττόριο Φόα, ο Τσαζάρε Παβέσε, ο Μάσσιμο Μίλα, μαθητής καθηγητών όπως ο Αουγκούστιο Μόντι, Φραντσέσκο Ρουφίνι που συνετέλεσαν στην πνευματική του διαμόρφωση και την πολιτική του αφύπνιση, ο Μπόμπιο γίνεται πρώτα συνειδητός αντιφασίστας και έπειτα ενεργό μέλος της αντιφασιστικής ομάδας Δικαιοσύνη και Ελευθερία (Giustizia e Liberta). Καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου αρχικά στο Καμερίνο, στην συνέχεια στη Πάντοβα και από το 1969- 1979 στο Τορίνο, όπου παράλληλα δίδαξε και Πολιτειολογία αρθογραφώντας σε ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά, όπως, «La Stampa», «Umanita», «Corriere della Sera», «Montoperaio», «De Senectute», «Il Mondo», «Rivista di filosofia», «Resistanza», «Nouvi Argomenti», «Nouva Antologia», «Il Veri», «Il Picculo», «Il Ponte», «New left Review», «Nuvole», «Repubblica», «Enciclopedia del Novocento - VIII», κ.α.

2007 - Ζαν-Πιέρ Βερνάν, Γάλλος ιστορικός και ανθρωπολόγος.
Ο Ζαν-Πιέρ Βερνάν (Jean-Pierre Vernant 4 Ιανουαρίου 1914 Προβέν - Σεν-ε-Μαρν - 9 Ιανουαρίου 2007 Σέβρες - Ο-ντε-Σεν) ήταν Γάλλος φιλόσοφος, ιστορικός και ανθρωπολόγος, ελληνιστής, ειδικευμένος στους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Σπούδασε στη Σορβόνη και υπήρξε μαθητής του ανθρωπολόγου Λουΐ Zερνέ (Louis Gernet). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Π.Π. έλαβε μέρος στη Γαλλική Αντίσταση με το ψευδώνυμο «συνταγματάρχης Μπερτιέ». Στις 19 Αυγούστου 1944 μπαίνει επικεφαλής των ανδρών του στην Τουλούζη και την απελευθερώνει. Από το 1932 υπήρξε μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος,μέχρι την αποχώρησή του το 1970.
Δίδαξε φιλοσοφία σε διάφορα λύκεια και το 1948 εργάστηκε στο CNRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας). Υπό την επιρροή του Λουΐ Ζερνέ στράφηκε στη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας υπό την οπτική γωνία της ανθρωπολογίας Από το 1957 έως το 1975 διετέλεσε διευθυντής σπουδών στην EPHE (Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών). Το 1975 έλαβε το αξίωμα του πανεπιστημιακού καθηγητή στο Γαλλικό Κολλέγιο (Collège de France), στην έδρα της Συγκριτικής Μελέτης των Αρχαίων Θρησκειών, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1984. Το 1964 ίδρυσε και διηύθυνε το Κέντρο Συγκριτικών Ερευνών για τις Αρχαίες Κοινωνίες (Centre de Recherches Comparées sur les Sociétés Anciennes - «Centre Louis Gernet») στο Παρίσι. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ σε επτά πανεπιστήμια, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Η προσέγγιση του Βερνάν συνάντησε την αρνητική κριτική των Ιταλών φιλολόγων, ακόμα και εκείνων που διακρίνονταν για τη μαρξιστική τους προσέγγιση. Κατηγορήθηκε για ανιστορική προσέγγιση, και χειρισμό των πηγών του σε κατηγορίες που δεν σχετίζονταν άμεσα με το έργο του (πολυσημία και ασάφεια).

2012 - Μαλάμ Μπακάι Σανιά, πρόεδρος της Γουινέας-Μπισσάου.

2014 - Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν, Αμερικανός οικονομολόγος.

2015 - Ρόι Τάρπλεϊ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.

2017 - Ζίγκμουντ Μπάουμαν, Πολωνός κοινωνιολόγος.