Είσοδος Μελών
Σαν σήμερα 7 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1965
Σαν σήμερα 7 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Τιμίου Προδρόμου, (Γιάννης, Τζαννής, Τζανής, Γιάγκος, Ιωάννης, Ζαννέτος, Ζαννέττος, Γιάννα, Γιαννούλα, Ιωάννα, Ζαννέτα, Ζαννέττα, Ζανέτ, Πρόδρομος)
7 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
421: Μεγαλοπρεπώς τελούνται στην Κωνσταντινούπολη οι γάμοι του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ με την Αθηναΐδα, κόρη του φιλοσόφου Λεοντίου. Λίγο πριν το μυστήριο η μετέπειτα Αυγούστα είχε βαπτισθεί χριστιανή με το όνομα Ευδοκία.
1186: Ο αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Ισαάκιος Β’ Άγγελος Κομνηνός, με στρατηγό τον Αλέξιο Βρανά, κατατροπώνει σε μεγάλη μάχη κοντά στο Στρυμόνα τους Νορμανδούς, οι οποίοι βάδιζαν κατά της Κωνσταντινούπολης μετά την κατάληψη του Δυρραχίου και της Θεσσαλονίκης.
1558: Η Γαλλία καταλαμβάνει το Καλαί, την τελευταία κτήση της Αγγλίας στο γαλλικό έδαφος.
1598: Ο Μπορίς Γκοντουνόφ γίνεται τσάρος της Ρωσίας, μετά το θάνατο του Θεόδωρου Α’.
1610: Ο ιταλός μαθηματικός και αστρονόμος Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) ανακαλύπτει τέσσερις από τους δορυφόρους του Δία: την Ιώ, την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ.
1714: Ο Χένρι Μιλ λαμβάνει το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για γραφομηχανή στην Αγγλία.
1782: Ανοίγει στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, η πρώτη αμερικανική εμπορική τράπεζα, η Bank of North America (Τράπεζα της Βορείου Αμερικής).
1785: Ο αμερικανός Τζον Τζέφρις και ο γάλλος Ζαν Πιέρ Μπλανσάρ πετούν για πρώτη φορά πάνω από την Μάγχη με αερόστατο, διασχίζοντας την απόσταση Ντόβερ-Καλαί.
1785: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ λαμβάνει το δεύτερο βαθμό της Μασονίας, αυτό του εμπειροτέχνη.
1789: Πραγματοποιούνται οι πρώτες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
1797: Χρησιμοποιείται για πρώτη φορά η μοντέρνα ιταλική σημαία.
1826: Ο Ανδρέας Μιαούλης σπάει τον αποκλεισμό του Ιμπραήμ και μεταφέρει πολεμοφόδια στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.
1837: Ιδρύεται στην Αθήνα η Αρχαιολογική Εταιρεία, με πρωτοβουλία του Ιάκωβου Ρίζου Νερουλού, του βαρόνου Κ. Μπέλιου και άλλων εκλεκτών ελλήνων της εποχής.
1838: Ψηφίζεται νόμος για την παραχώρηση γης στους οπλαρχηγούς και πολεμιστές του Αγώνα.
1839: Ο Φρανσουά Αραγκό, ο διάσημος επιστήμονας και πολιτικός, ανακοινώνει επίσημα σε ομιλία του στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών, την ανακάλυψη της φωτογραφίας από τον Λουί-Ζακ Νταγκέρ.
1887: Ο Τόμας Στίβενς γίνεται ο πρώτος άνθρωπος, που ολοκληρώνει το γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Ξεκίνησε το ταξίδι του τον Απρίλιο του 1884 και κάλυψε 13.500 μίλια.
1894: Ο Αμερικανός Ουίλιαμ Ντίξον πατεντάρει το κινηματογραφικό φιλμ.
1895: Η Κορέα ανεξαρτητοποιείται από την Κίνα.
1896: Ο Γερμανός φυσικός Γουλιέλμος Ρέντγκεν ανακοινώνει την ύπαρξη των ακτινών Χ ή ακτινών Ρέντγκεν, όπως τις είπαν προς τιμήν του.
1901: Αφήνεται ελεύθερος μετά από 18 χρόνια στη φυλακή ο «κανίβαλος» Αλφερντ Πάρκερ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι είχε καταδικαστεί μόνο για φόνο και όχι και για κανιβαλισμό.
1904: Η Ζαν ντ’ Αρκ περνάει τη δεύτερη φάση του ιερού δικαστηρίου στη Ρώμη για την ανακήρυξή της σε Αγία.
1904: Καθιερώνεται ως σήμα κινδύνου το CQD, το οποίο αργότερα θα αντικατασταθεί από το S.O.S.
1910: Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ελλάδα διαμαρτύρεται προς τις Προστάτιδες Δυνάμεις για τους συνεχείς εξοπλισμούς των τουρκικών δυνάμεων στα σύνορα της Θεσσαλίας.
1911: Τούρκος επίσημος δηλώνει στην Κωνσταντινούπολη ότι, η σύμπραξη Ελλήνων και Βουλγάρων δυσκολεύει την κατάσταση στη Μακεδονία κι ότι, η τουρκική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιτεθεί εναντίον και των δύο, εφόσον εξακολουθήσουν τη δράση τους.
1913: Οι ελληνικές δυνάμεις αρχίζουν την επίθεσή τους στο Μπιζάνι για την κατάληψη των Ιωαννίνων.
1913: Ο αμερικανός Γουίλιαμ Μπάρτον πατεντάρει την πρώτη μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση που μετατρέπει τα βαρύτερα αποστάγματα του πετρελαίου σε βενζίνη.
1919: Τα πρώτα ελληνικά τμήματα (34 ΣΠ) αποβιβάζονται στην Οδησσό της Ρωσίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των Συμμάχων κατά των μπολσεβίκων, με σκοπό να καταπνίξουν την Οκτωβριανή Επανάσταση.
1923: Στο Παρίσι, η Επιτροπή Αποζημιώσεων αποφασίζει να καταλάβει το Έσεν, εάν η Γερμανία παραβεί τις εντολές για τον άνθρακα και καθυστερήσει τις προμήθειες.
1924: Ο 26χρονος, τότε, συνθέτης της τζαζ Τζορτζ Γκέρσουιν ολοκληρώνει την Ραψωδία στα Μπλε (Rhapsody in Blue).
1927: Εγκαθίσταται η πρώτη υπερατλαντική τηλεφωνική υπηρεσία.
1928: Αρχίζουν τα έργα κατασκευής του υπόγειου σταθμού της Πλατείας Ομονοίας και της σήραγγας προς την Πλατεία Αττικής.
1929: Η Ελληνική Συνομοσπονδία Υπαλλήλων διοργανώνει μεγάλη διαδήλωση εναντίον του νομοσχεδίου περί ιδιωνύμου αδικήματος της κυβέρνησης Βενιζέλου.
1929: Ο Ταρζάν κάνει την πρώτη εμφάνισή του σε κόμικ στριπ.
1931: Το «έγκλημα του αιώνα» αναστατώνει την Ελλάδα: Δολοφονείται στον ύπνο του ο μεγαλοεργολάβος Δημήτρης Αθανασόπουλος, από την πεθερά του και τον ανιψιό της, με τη βοήθεια της γυναίκας του και της υπηρέτριας του σπιτιού. Οι δράστες τεμαχίζουν το πτώμα, το κάνουν δέματα και τα πετούν στον Ιλισό.
1932: Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Στίμσον ενημερώνει την Ιαπωνία και την Κίνα ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν εδαφικές αλλαγές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση βίας.
1941: Ελληνικά και αγγλικά υποβρύχια προσβάλουν τα μεταγωγικά των Ιταλών κι κλείνουν τη δίοδο της Αδριατικής.
1942: Οι Σοβιετικοί επιτίθενται κατά των Γερμανών στη Σεβαστούπολη. Οι Ναζί χάνουν την Κριμαία.
1949: Στις ΗΠΑ, ο Τρούμαν ανακοινώνει την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ, γνωστού από το «Σχέδιο Μάρσαλ».
1952: Στις ΗΠΑ, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ αποδέχεται το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ως υποψήφιος του κόμματος για την Προεδρία.
1953: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν ανακοινώνει ότι οι ΗΠΑ ανέπτυξαν υδρογονοβόμβα και προειδοποιεί τον Στάλιν ότι, σε περίπτωση πολέμου οι ΗΠΑ είναι ικανές να καταστρέψουν την ΕΣΣΔ.
1955: Η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, φιλοξενεί για πρώτη φορά Αφροαμερικανίδα καλλιτέχνιδα, τη Μάριαν Άντερσον.
1959: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη νέα κουβανική κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο.
1966: Ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου ότι άρχισε να μελοποιεί εννέα ποιήματα από τη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου, με αφορμή τα επεισοδιακά γεγονότα του Πειραιά της 6ης Ιανουαρίου.
1969: Αρχίζει στο Λος Άντζελες η δίκη για τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, με κατηγορούμενο τον Σιρχάν Σιρχάν.
1973: Βγαίνει σε δημοπρασία το προσωπικό αυτοκίνητο του Αδόλφου Χίτλερ και πωλείται προς 153.000 δολάρια.
1975: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πετρελαίου (OPEC) ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου κατά 10%.
1977: Οι λιμενικές αρχές εντοπίζουν και κατάσχουν 11 τόνους χασίς επί του υπό Κυπριακή σημαία Μ/S «Γκλόρια» στον Ισθμό της Κορίνθου. Η υπόθεση θα γίνει λαϊκό τραγούδι από το Βασίλη Τσιτσάνη, με τίτλο «Το βαπόρι απ’ την Περσία».
1982: Η Γαλλία πρόκειται να πουλήσει όπλα στη Νικαράγουα και να εκπαιδεύσει είκοσι αξιωματικούς του ναυτικού και πιλότους.
1983: Ο Πρόεδρος της Δυτικής Γερμανίας Καρλ Κάρστενς διαλύει την 9η Βουλή και καθορίζει νέες εκλογές για την 6η Μαρτίου 1983.
1989: Ο Ακιχίτο διαδέχεται τον πατέρα του Χιροχίτο και γίνεται 125ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.
1990: Ο κεκλιμένος Πύργος της Πίζας στην Ιταλία κλείνει για πρώτη φορά μετά από 800 χρόνια τις πύλες του στους τουρίστες, λόγω έργων αποτροπής κατάρρευσης.
1992: Στη Χιλή, η κυβέρνηση επιτρέπει την προβολή της ταινίας του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», μετά από 20 χρόνια απαγόρευσής της από τη λογοκρισία του Αουγκούστο Πινοσέτ.
1993: Η Ελλάδα αναγνωρίζει τις Δημοκρατίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας.
1994: Το Ισραήλ απελευθερώνει 101 Παλαιστίνιους κρατούμενους σε ένδειξη καλής θελήσεως ενόψει της επανάληψης των συνομιλιών.
1994: Πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο συνιστά η Κομισιόν, δια του αντιπροέδρου της Χένινγκ Κριστόφερσεν.
1995: Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς δηλώνει ότι, η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιτευχθεί μόνον μετά την επίλυση του Κυπριακού και τη διασφάλιση των Τουρκοκυπρίων.
1996: Στην Τσετσενία, 20 έως 30 χιλιάδες είναι οι νεκροί τον τελευταίο χρόνο, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τους Ρώσους, από τους οποίους είχαν σκοτωθεί 7-15 χιλιάδες.
1998: Το διαστημόπλοιο Lunar Prospector εκτοξεύεται και μπαίνει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Αργότερα θα ανακαλύψει παγωμένο νερό στη επιφάνεια του φεγγαριού.
1999: Στην Γερουσία των ΗΠΑ αρχίζει η διαδικασία με το ερώτημα της καθαίρεσης του αμερικανού προέδρου Μπίλ Κλίντον λόγω της υπόθεσης «Μόνικα Λεβίνσκι». Η διαδικασία γίνεται για πρώτη φορά έπειτα από 130 χρόνια.Ο αμερικανός πρόεδρος θα αθωωθεί αργότερα.
2004: Ο Κώστας Σημίτης ανακοινώνει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις 7 Μαρτίου. Το κόμμα θα κατέβει στις εκλογές με αρχηγό το Γιώργο Παπανδρέου, ενώ μέχρι τότε ο Κ.Σημίτης παραμένει στην πρωθυπουργία της χώρας.
2009: Ανασχηματισμό της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ανακοινώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εκτός κυβέρνησης μένει ο «τσάρος της οικονομίας» Γιώργος Αλογοσκούφης, ενώ σαρωτικές είναι οι αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο.
2010: Στην Αίγυπτο ομάδα οπλισμένων Μουσουλμάνων ανοίγει πυρ κατά Χριστιανών κοπτών και σκοτώνει εννέα άτομα.
2012: Στη Νέα Ζηλανδία αερόστατο συντρίβεται και 11 άτομα σκοτώνονται.
2015: Παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο έξω από ένα κολλέγιο στην πρωτεύουσα της Υεμεένης, Σανα’α σκοτώνει 38 άτομα και τραυματίζει τουλάχιστον 63.
1915: Τουλάχιστον δώδεκα άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και δύο αστυνομικοί, σκοτώνονται σε επίθεση που εξαπολύουν ένοπλοι κουκουλοφόροι στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, μία ενέργεια χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του γαλλικού Τύπου. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή που επικαλείται τις μαρτυρίες των αυτοπτών, οι δράστες φώναξαν «πήραμε εκδίκηση για τον προφήτη».
Γεννήσεις σαν σήμερα
1502 – Ο Πάπας της Ρώμης, Γρηγόριος 13ος, γνωστός για τη μεταρρύθμισή του στο ημερολόγιο.
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ (Papa Gregorio XIII, 7 Ιανουαρίου 1502 – 10 Απριλίου 1585), κοσμικό όνομα Ούγος Μπονκομπάνι (Ugo Boncompagni), ήταν πάπας από το 1572 έως το 1585. Ήταν ο πάπας που στις 5 Οκτωβρίου του 1582 αποφάσισε να διορθώσει το ημερολόγιο, διατάζοντας η συγκεκριμένη ημερομηνία να ονομαστεί 15 Οκτωβρίου 1582. Το νέο αυτό Ημερολόγιο, το οποίο προς τιμήν του ονομάστηκε Γρηγοριανό, το υιοθέτησαν αμέσως οι Ρωμαιοκαθολικές χώρες, αλλά οι Ορθόδοξες και κάποιες Διαμαρτυρόμενες, για λόγους καθαρά θρησκευτικούς, αντέδρασαν. Στην Ελλάδα το νέο αυτό ημερολόγιο καθιερώθηκε με νόμο στις 17 Φεβρουαρίου του 1923 και η συγκεκριμένη ημερομηνία ονομάστηκε 1 Μαρτίου 1923, αλλά η Εκκλησία αντέδρασε, με αποτέλεσμα, όταν έφτασε η 25η Μαρτίου, να επέλθει σύγχυση και να χρειαστεί να χωριστεί η Εορτή της Εθνεγερσίας απ' αυτή του Ευαγγελισμού. Μετά από πιέσεις της Πολιτείας όμως αναγκάστηκε κι αυτή να συμμορφωθεί και στις 10 Μαρτίου του 1924, που ονομάστηκε 23 Μαρτίου 1924, το εκκλησιαστικό Ημερολόγιο συνταυτίστηκε με το πολιτικό, χωρίς όμως τη μετακίνηση του Πασχαλίου Κύκλου, ο οποίος εξακολουθεί να εξαρτάται από το Ιουλιανό Ημερολόγιο.
1800 - Μίλαρντ Φίλμορ, 13ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Μίλαρντ Φίλμορ (αγγλ. Millard Fillmore, 7 Ιανουαρίου 1800 - 8 Μαρτίου 1874) ήταν ο 13ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε πρόεδρος από τις 9 Ιουλίου 1850 έως τις 4 Μαρτίου 1853.
Ανέλαβε την Προεδρία μετά το θάνατο του Προέδρου Ζαχαρία Τέιλορ, καθώς ήταν ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο Μίλαρντ ήταν το τελευταίο μέλος του κόμματος των Ουίγων που διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ. Στο θέμα της δουλείας, για να μη διαταράξει τις σχέσεις με το νότο ενέκρινε το νόμο που διέταζε τη σύλληψη των φυγάδων σκλάβων και την επιστροφή στους αφέντες τους. Στην εξωτερική πολιτική μερίμνησε για το εμπόριο με την Ιαπωνία και συγκρούστηκε με τη Γαλλία σχετικά με την προσπάθεια του Ναπολέοντα Γ΄ να προσαρτήσει τη Χαβάη όπως και με τη Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία για την απόπειρα εισβολής στην Κούβα. Μετά τη λήξη της θητείας του, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου αντιτάχθηκε στην πολιτική του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν, ενώ μετά το τέλος του πολέμου υποστήριξε τον Πρόεδρο Άντριου Τζόνσον.
Υπήρξε επίσης συνιδρυτής του Πανεπιστημίου του Μπάφφαλο.
1834 - Φίλιπ Ράις, Γερμανός φυσικός και εφευρέτης.
Ο Γιόχαν Φίλιπ Ράις (γερμανικά: Johann Philipp Reis) (7 Ιανουαρίου 1834 - 14 Ιανουαρίου 1874) υπήρξε Γερμανός φυσικός και εφευρέτης. Εφηύρε και κατασκεύασε την πρώτη λειτουργική μηχανή διάδοσης ήχων μέσω ηλεκτρικών αγωγών και γι' αυτό θεωρείται βασικός πρωτοπόρος της τηλεφωνίας.
1903 - Ιωάννης Δεσποτόπουλος, Έλληνας αρχιτέκτονας.
O Ιωάννης Δεσποτόπουλος ή Jan Despo (Σμύρνη, 7 Ιανουαρίου 1903 - Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 1992) ήταν Έλληνας, διεθνούς φήμης και πρωτοπόρος αρχιτέκτων και πολεοδόμος, καθηγητής του ΕΜΠ.
Ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας στις 7 Ιανουαρίου 1903. Τελείωσε το σχολείο στη Χίο και στη συνέχεια σπούδασε στη περίφημη σχολή του Bauhaus στη Βαϊμάρη, κατά τα έτη 1924-1925. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Ανόβερου. Μετά την διπλωματική του εργασία, εργάστηκε στο Γραφείο του Έριχ Μέντελσον στο Βερολίνο.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1930 κι έγραψε αρκετά άρθρα, υπερασπιζόμενος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική και πολεοδομία. Ήταν ένα από τα μέλη της ελληνικής επιτροπής του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής (CIAM), που έγινε στο πλοίο Πατρίς ΙΙ από τη Μασσαλία στην Αθήνα και πάλι πίσω στη Μασσαλία, μαζί με το Στάμο Παπαδάκη. Την ίδια εποχή έχτισε το μοντέρνο σχολικό συγκρότημα στην Ακαδημία Πλάτωνος, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα της κυβέρνησης Βενιζέλου για την ανέγερση σχολικών κτηρίων. Το 1943 εκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, απολύθηκε όμως το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Γερμανία, όπου έγινε μόνιμος καθηγητής πρώτα στο Μόναχο και μετά στο Βερολίνο, ως μέλος της Ακαδημίας. Τελικά το 1961 επανεκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, μέχρι το 1968 που συνταξιοδοτήθηκε. Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 1992 στην Αθήνα.
Το 1959 κέρδισε το Α΄ βραβείο και την ανάθεση έργου σε πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το πνευματικό κέντρο της Αθήνας. Τα κτίρια του στην Ελλάδα θεωρούνται από τα πιο σημαντικά της πρωτοπόρας σύγχρονης αρχιτεκτονικής, ενώ και τα κτίρια του στην Σουηδία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.
1912 – Τσαρλς Άνταμς, Αμερικανός καρτουνίστας, που εμπνεύστηκε τους χαρακτήρες της «Οικογένειας Άνταμς».
1914 - Γιάννης Σπάρτακος, έλληνας πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζ στη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε», που ως «Greek Bolero» έγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Θαν. 31/7/2001).
1934 – Τάσσος Παπαδόπουλος, ελληνοκύπριος πολιτικός, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (2003-2008).
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος (7 Ιανουαρίου 1934 - 12 Δεκέμβρη 2008) ήταν ο 5ος πρόεδρος της Κύπρου από το 2003 έως το 2008.
Σπούδασε νομικά στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ήταν δικηγόρος και ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ μικρή ηλικία.
Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά.
Η εκστρατεία του για το προεδρικό αξίωμα βασίστηκε στην πεποίθηση ότι μπορούσε να δώσει καλύτερη λύση από τον Γλαύκο Κληρίδη στο κυπριακό ζήτημα.
Υποστηρίχθηκε από το ΔΗ.ΚΟ., που ήταν και το κόμμα από το οποίο προερχόταν, αλλά και από το Α.Κ.Ε.Λ. και το ΚΙ.ΣΟΣ..
Στις 29 Αυγούστου 2006, ο Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από την προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗ.ΚΟ.).
Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 2008 μετά από μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του τελέστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008 στην εκκλησία της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 άγνωστοι σύλησαν τον τάφο του και έκλεψαν τη σορό του από το νεκροταφείο της Κάτω Δευτεράς.
Η σορός βρέθηκε στις 8 Μαρτίου από την αστυνομία έπειτα από τηλεφώνημα αγνώστου και ταυτοποιήθηκε την επόμενη ημέρα με εξετάσεις DNA.
Πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις τριών ατόμων για την υπόθεση, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Λουκάς Λουκά αποφάνθηκε ότι τα κίνητρα των απαγωγέων του λειψάνου ήταν οικονομικά.
Ο πρώην πρόεδρος επανενταφιάστηκε στις 12 Μαρτίου 2010.
1950 - Ηλίας Ανδριόπουλος, Έλληνας συνθέτης.
Γεννήθηκε στο Λατζόι Ηλείας. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου παράλληλα με τις μουσικές του σπουδές στο Ωδείο έκανε διάφορα επαγγέλματα για να μπορέσει να πάρει τις γνώσεις που χρειαζόταν. Την περίοδο 1970-1972 που υπηρετούσε τη θητεία του στο Στρατό, έγραψε κάποια τραγούδια, άλλα σε στίχους δικούς του και άλλα σε στίχους άλλων φαντάρων για να πειραματιστεί. Αυτά τα τραγούδια δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε δίσκους για ευνόητους λόγους. Το Νοέμβριο του 1976 κυκλοφόρησε ο 1ος δίσκος του με τον τίτλο Κύκλος Σεφέρη, με τραγούδια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Το 1978 κυκλοφόρησε ο 2ος δίσκος του με τίτλο Εικόνες. Αυτός περιλάμβανε τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και Νίκου Γκάτσου καθώς και ορισμένα ορχηστρικά κομμάτια. Γύρω στα Χριστούγεννα του 1979 κυκλοφόρησε ο 3ος δίσκος του με τίτλο Γράμματα στο Μακρυγιάννη και άλλα λαϊκά, ο οποίος έκανε πάταγο. Το 1980 κυκλοφόρησαν οι δίσκοι Λαϊκά προάστια και Τα λαϊκά μου. Το 1982 κυκλοφόρησε ο δίσκος Περιπλάνηση. Στις 28 Μαρτίου του 1984 κυκλοφόρησε ο δίσκος Προσανατολισμοί, ο οποίος περιλάμβανε τραγούδια από την ομότιτλη ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη. Στις 18 Νοεμβρίου του 1985 κυκλοφόρησε ένας ακόμα δίσκος με τον τίτλο Οι ξένες πόρτες, στον οποίο τους στίχους των περισσότερων τραγουδιών είχε γράψει ο στιχουργός Μάνος Ελευθερίου και σε δυο τρία ο ίδιος ο Ανδριόπουλος.
1956 - Ντέιβιντ Καρούζο, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο ιταλικής και ιρλανδικής καταγωγής ηθοποιός γεννήθηκε στο Φόρεστ Χιλς, Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τελείωσε το σχολείο στο Archbishop Molloy High School στο Κουίνς, Νέα Υόρκη. Σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας επίπλων "Steam on Sunset" στο Μαϊάμι, Φλόριντα.
Ο Ντέιβιντ Καρούζο ήταν παντρεμένος τρεις φορές και έχει δυο παιδιά.
Μια από τις πρώτες του εμφανίσεις ως κινηματογραφικός ηθοποιός έκανε στον ρόλο του Τόπερ Ντάνιελς στο Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν (1982). Τα επόμενα χρόνια είχε κυρίως εμφανίσεις σε δεύτερους ρόλους. Μεγάλη επιτυχία είχε το 1993 στην τηλεοπτική σειρά NYPD Blue, την οποία όμως εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα. Εκτός όμως από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Kiss of Death (1995) δεν είχε καλές προσφορές ρόλων.
Είναι κυρίως γνωστός ως ο επικεφαλής εγκληματολογικής ομάδας Οράτιο Κέιν στη σειρά CSΙ: Μαϊάμι.
1956 - Κώστας Πετρόπουλος, Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και προπονητής. Ήταν γνωστός με την προσωνυμία Νουρέγιεφ.
Αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στον Απόλλωνα Πατρών. Αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή. Στην Α΄Εθνική σημείωσε σε 4255 πόντους και έχει αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987.
Έχει αγωνιστή με την εθνική Ελλάδος σε 82 αγώνες σημειώνοντας 811 πόντους, είναι επίσης διεθνής με την εθνική αντρών Β΄, 2 συμμετοχές 34 πόντοι, με την εθνική εφήβων με 22 συμμετοχές και 306 πόντους, και με την εθνική παίδων με 9 συμμετοχές και 132 πόντους.
Σαν προπονητής ξεκίνησε από τον Αρίων, μετά στην Ολυμπιάδα, την Απολλωνιάδα και στην Α' Εθνική: Περιστέρι (1991-93), Απόλλωνας Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Από το 1988 εως το 1993 ήταν προπονητής της εθνικής παίδων, της εθνικής γυναικών το 1989, της εθνικής εφήβων το 1988 όπου κατέκτησε την 4η θέση στο πανευρωπαϊκό. Εχει διατελέσει και βοηθός στον πάγκο της εθνικής αντρών την περίοδο 1989-1990 κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό του 1989 και την 4η θέση στο παγκόσμιο του 1990. Το 1999 ανέλαβε πρώτος προπονητής της εθνικής αντρών όπου παρέμεινε μέχρι το 2001.
Στις 8 Ιανουαρίου 2015 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
1963 – Χρήστος Θηβαίος, είναι Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης, καθώς και ανηψιός του ηθοποιού Αντώνη Παπαδόπουλου. Είναι παντρεμένος με την Κωνσταντίνα Μικρούτσικου (κόρη του γνωστού Θάνου Μικρούτσικου) και έχει τρία παιδιά.
Ο Χρήστος Θηβαίος σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Μπολόνια, με καθηγητή τον διάσημο συγγραφέα και σημειολόγο Ουμπέρτο Έκο.
Έγινε γνωστός με το συγκρότημα Συνήθεις Ύποπτοι, το οποίο δημιούργησε το 1994 με τον Αλέκο Βασιλάτο και τον Τάσο Λώλη.
Οι Συνήθεις Ύποπτοι διαλύθηκαν το 2000 και ο Θηβαίος συνέχισε σόλο καριέρα.
Στη σόλο καριέρα του βρέθηκε στη σκηνή με κορυφαία ονόματα της Ελληνικής μουσικής: Μαρία Φαραντούρη, Χάρις Αλεξίου, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αρλέτα, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Κότσιρας, Γιάννης Κούτρας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Η τελευταία συνεργασία του Χρήστου Θηβαίου ήταν με το συγκρότημα Mr. Highway Βand όπου και έκαναν περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο από το 2011-2013.
1964 – Νίκολας Κέιτζ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Νίκολας Κόπολα, βραβευμένος με Οσκαρ αμερικανός ηθοποιός.
Ο Νίκολας Κέιτζ (Nicolas Cage, πραγματικό όνομα: Nicolas Kim Coppola, 7 Ιανουαρίου 1964) είναι Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Αφήνοντας το Λας Βέγκας".
Γεννήθηκε στο Λονγκ Μπιτς (Long Beach) της Καλιφόρνια. Είναι ανηψιός του σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα. Μάλιστα άλλαξε το επίθετό του από Κόπολα σε Κέιτζ, ώστε να μη θεωρηθεί ότι ευνοήθηκε στην καριέρα του λόγω της συγγένειάς του με τον Κόπολα.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ, όπως Ο Βράχος (The Rock), Αδίστακτα πρόσωπα (Face/Off), Con Air, Gone in Sixty Seconds, αλλά και σε ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού, όπως το Adaptation, το Matcstick Men και το Leaving Las Vegas.
Επίσης, έχει σκηνοθετήσει την ταινία Sonny, με τους Τζέιμς Φράνκο και Μίνα Σουβάρι, στην οποία είχε και έναν μικρό ρόλο.
Υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Πατρίσια Αρκέτ από τον Απρίλιο του 1995 ως τον Μάιο του 2001, ενώ είχε και έναν σύντομο γάμο με τη Λίζα-Μαρί Πρίσλεϋ, κόρη του Έλβις Πρίσλεϋ.
Τον Ιούλιο του 2004 παντρεύτηκε την εικοσιτριάχρονη Άλις Κιμ, με την οποία απέκτησε και ένα γιο, τον Καλ-ελ. Έχει άλλον ένα γιό, δεκαέξι ετών, από τη σχέση του με το μοντέλο Κριστίνα Φούλτον (Kristina Fulton).
Θάνατοι σαν σήμερα
1536 – Αικατερίνη της Αραγονίας, βασίλισσα της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη της Αραγωνίας (Catarina d'Aragón, 16 Δεκεμβρίου 1485 - 7 Ιανουαρίου 1536) ήταν πριγκίπισσα της Ουαλίας ως σύζυγος του Αρθούρου της Ουαλίας και βασίλισσα της Αγγλίας ως σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας από το 1509 έως το 1533.
Η προσπάθεια του Ερίκου Η΄ να ακυρώσει τον γάμο τους, που είχε κρατήσει 24 χρόνια, ήταν η αρχή για μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο διαχωρισμό της Αγγλίας από την Εκκλησία της Ρώμης. Ο Ερρίκος ήταν δυσαρεστημένος, επειδή οι γιοι τους είχαν πεθάνει σε παιδική ηλικία και άλλοι κατά τη γέννα, με αποτέλεσμα ως μελλοντική διάδοχος να μένει μονάχα η Μαρία Α΄ της Αγγλίας, σε μια περίοδο που δεν είχε ξανασυμβεί να ανεβεί γυναίκα στο θρόνο. Όταν ο Πάπας Κλήμης Θ΄ αρνήθηκε να ακυρώσει το γάμο, ο Ερρίκος τον αψήφησε, διεκδικώντας την κυριαρχία πάνω σε θρησκευτικά ζητήματα. Έτσι, παντρεύτηκε την Άννα Μπολέιν κατά την κρίση του κλήρου στην Αγγλία, χωρίς αναφορά στον Πάπα, παρακινούμενος από την ελπίδα να δώσει άρρενα διάδοχο στη Δυναστεία Τυδώρ.
Η Αικατερίνη αρνήθηκε να δεχτεί τον Ερρίκο ως Ανώτατη Κεφαλή της Εκκλησίας της Αγγλίας και θεωρούσε πως ήταν η νόμιμη σύζυγος και βασίλισσα του Ερρίκου μέχρι το θάνατό της.
1864 – Σπυρίδων Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός. (1790 – 7 Ιανουαρίου 1864)
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το έτος 1790 περίπου. Σχολείο πήγε στην πατρίδα του και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε αποστολή με την πρεσβεία, που διαπραγματεύθηκε τη συνθήκη μεταξύ της Ρωσίας και της Υψηλής Πύλης. Αργότερα πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει ιατρική. Απεφοίτησε και επέστρεψε στη Λιβαδειά, όπου εργάστηκε μικρό διάστημα ως γιατρός.
Στα χρόνια της επανάστασης αντιπροσώπευσε τη νέα του πατρίδα στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου, του Άστρους, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης. Το 1826 διορίστηκε μέλος της επιτροπής που διεύθυνε τα διπλωματικά θέματα της Ελλάδας. Στα χρόνια του Καποδίστρια έγινε μέλος του Πανελληνίου και στην Εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου πήγε ως πληρεξούσιος της Καρύστου.
Το 1838 τιμήθηκε με το αξίωμα του συμβούλου της επικρατείας υπό του βασιλιά Όθωνα, μέχρι το 1844, οπότε διορίστηκε γερουσιαστής του βασιλείου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου 1864.
1882 – Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς, Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης.
Ο Γιαν Γιόζεφ Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς (Jan Józef Ignacy Łukasiewicz, 8 Μαρτίου 1822 - 7 Ιανουαρίου 1882) ήταν Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης της πρώτης μεθόδου για την απόσταξη της κηροζίνης από το πετρέλαιο. Υπήρξε ο ιδρυτής της πολωνικής βιομηχανίας πετρελαίων και ένας από τους πρωτοπόρους της πετρελαϊκής βιομηχανίας διεθνώς.
Στα επιτεύγματά του συμπεριλαμβάνεται η ανακάλυψη της διύλισης της κηροζίνης από το αργό πετρέλαιο (1852), ο φανός κηροζίνης (1853), η ανεύρεση του πρώτου κοιτάσματος πετρελαίου (1854) και η οικοδόμηση του πρώτου διυλιστηρίου πετρελαίου (1856).
Ο Λουκασιέβιτς έγινε πλούσιος άνθρωπος και ανέπτυξε σημαντική φιλανθρωπική δράση στη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Εξαιτίας της συνεισφοράς του στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, δημιουργήθηκε μια λαϊκή παροιμία, που παρομοιάζει όλους τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα γκούλντεν της Αυστρουγγαρίας.
1893 – Γιόζεφ Στέφαν, Σλοβένος φυσικός και μαθηματικός.
Ο Γιόζεφ Στέφαν (σλοβενικά: Jožef Stefan, 24 Μαρτίου 1835 - 7 Ιανουαρίου 1893) ήταν Σλοβένος φυσικός, μαθηματικός και ποιητής, αυστριακής υπηκοότητας. Μελέτησε τη διάχυση των αερίων σύμφωνα με τα δεδομένα της κινητικής θεωρίας. Ασχολήθηκε επίσης με τη θερμική αγωγιμότητα των αερίων και τη διάδοση της θερμικής ακτινοβολίας. Σε συνεργασία με τον Μπόλτζμαν διατύπωσε τον περίφημο νόμο της εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας από το μέλαν σώμα.
1904 – Εμμανουήλ Ροΐδης, Έλληνας λόγιος και συγγραφέας. (Πάπισσα Ιωάννα).
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης ήταν σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα.
1927 – Νικόλαος Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νικόλαος Καλογερόπουλος (1851 - 7 Ιανουαρίου 1927) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός, πολλές φορές υπουργός και βουλευτής.
Γεννήθηκε το 1851 στη Χαλκίδα. Σπούδασε Νομική στην Αθήνα και το Παρίσι. Είχε γίνει υπουργός Δικαιοσύνης στη βραχύβια Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη του 1903, αλλά και υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών στην Κυβέρνηση Θεοτόκη του 1905. Προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα από την ίδρυσή του το 1920 και εξελέγη βουλευτής Ευβοίας συνολικά δέκα φορές. Παράλληλα με την πρώτη του πρωθυπουργική θητεία, υπηρέτησε και ως υπουργός Οικονομικών και Στρατιωτικών, ενώ κατά τη δεύτερη θητεία είχε παράλληλα και το ρόλο του υπουργού Εξωτερικών. Και τις δύο φορές η πρωθυπουργική του θητεία ήταν βραχύβια: 3 Σεπτεμβρίου ως 16 Σεπτεμβρίου του 1916 η πρώτη και 24 Ιανουαρίου ως 25 Μαρτίου του 1921. Κατά τη δεύτερη αυτή πρωθυπουργική θητεία του διατέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών από 24/01/1921 έως 26/03/1921/ Για δεύτερη φορά έγινε Υπουργός Εξωτερικών στη βραχύβια κυβέρνηση του Νικόλαου Τριανταφυλλάκου από 28/08/1922 έως 16/09/1922.
Πέθανε από μυοκαρδίτιδα στις 7 Ιανουαρίου του 1927.
1938 – Γεώργιος Γερογιάννης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Δ. Γερογιάννης (Πρέβεζα, 1864 - Αθήνα, 7 Ιανουαρίου 1938) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Δημογέροντας Πρέβεζας (1896-1900) και βουλευτής Πρέβεζας (1915, 1917-1920, 1923-1925, 1928-1932).
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1864 και καταγόταν από μεγάλη και ισχυρή οικογένεια της πόλης. Ο πατέρας του, Δημοσθένης Γερογιάννης, υπήρξε μέλος της Δημογεροντίας Πρέβεζας κατά την οθωμανική περίοδο. Παππούς του, από τη μητέρα του, ήταν ο μεγάλος δωρητής της Πρέβεζας Σπυρίδων Καραμάνης. Προπάππος του, από την εκ πατρός γιαγιά του, ήταν ο Γεώργιος Α. Κονεμένος. Η οικογένειά του κατείχε την κτητορική εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία πλέον δεν σώζεται, στη συνοικία Αγίου Γεωργίου, στην περιοχή Κοκκινιά της Πρέβεζας. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και διακρίθηκε ως άριστος ιατρός. Διέθετε πολύ δυνατή μνήμη και ήταν άριστος γνώστης της ιστορίας της γεννέτειράς του.
1932 – Αντρέ Μαζινό, Γάλλος πολιτικός, ο οποίος ως υπουργός Πολέμου της Γαλλίας δημιούργησε τα περίφημα οχυρωματικά έργα με την ονομασία «Γραμμή Μαζινό».
1944 – Ναπολέων Λαπαθιώτης, έλληνας συγγραφέας και ποιητής του μεσοπολέμου. (Γεν. 31/10/1888).
Γεννήθηκε στην Αθήνα, τη νύχτα προς τα ξημερώματα της 31ης Οκτωβρίου 1888 σε ένα σπίτι της πλατείας Αγίων Θεοδώρων. Ο πατέρας του, Λεωνίδας Λαπαθιώτης (1854-1942), κυπριακής καταγωγής, ήταν μαθηματικός και ανώτατος στρατιωτικός, που διετέλεσε βουλευτής το 1903-1905 και έγινε υπουργός στρατιωτικών το 1909. Η μητέρα του, Βασιλική Παπαδοπούλου, ήταν ανιψιά του Χαρίλαου Τρικούπη. Άρχισε να γράφει ποιήματα από παιδί. Ένα πρωτόλειο έμμετρο δράμα του εκδόθηκε με φροντίδα του πατέρα του. Στα γράμματα εμφανίστηκε επίσημα το 1905, στο περιοδικό Νουμάς. Το 1907 μαζί με άλλους εννιά νεαρούς λογοτέχνες ίδρυσαν το περιοδικό Ηγησώ.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και το 1909 πήρε δίπλωμα νομικής, αλλά ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα. Το φθινόπωρο του 1916, μαζί με τον πατέρα του, εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη και προσχώρησαν στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Το πρώτο εξάμηνο του 1917, ο Λαπαθιώτης συνόδεψε τον πατέρα του στην Αίγυπτο για την στρατολόγηση εθελοντών για τον στρατό του κράτους της Θεσσαλονίκης. Στην Αίγυπτο γνώρισε τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Κατατάχτηκε στον στρατό ως ανθυπολοχαγός-διερμηνέας, θέση που διατήρησε ως το 1921.
Στην αρχή ο Λαπαθιώτης ήταν υποστηρικτής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Μάλιστα, είχε συμμετέχει στο κίνημα της εθνικής άμυνας, όπως και ο πατέρας του.
Από την δεκαετία του '20 και μετά ήρθε σε επαφή με το κομμουνιστικό κίνημα και στη συνέχεια ενστερνίστηκε τον κομμουνισμό.
Το 1932 και μετά αρθρογραφούσε στο αριστερό περιοδικό «Πρωτοπόροι» το πεζό τραγούδι «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου». Το 1943 συνδέθηκε στενά με τους αντάρτες του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, σύμφωνα με καταθέσεις του Τάσου Βουρνά.
Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου 1944, φτωχός και καταπονημένος από τα ναρκωτικά. Η κηδεία του έγινε με έρανο των φίλων του.
Ζούσε σε διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό κάτω από το λόφο του Στρέφη. Στο σπίτι αυτό έζησε πάνω από 40 χρόνια και εκεί έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του ποιητικού έργου του αλλά και αυτοκτόνησε.
Εκτός από ποιήματα, έγραψε επίσης πάνω από 100 πεζογραφήματα, πολλές δεκάδες διηγήματα, καθώς και επιφυλλίδες και κριτικά και αισθητικά κείμενα. Το έργο του βρίσκεται σκορπισμένο σε περιοδικά και εφημερίδες. Η μοναδική του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1939, ενώ μετά τον θάνατό του, ο Άρης Δικταίος εξέδωσε, το 1964, τα ποιήματά του.
Το κινηματογραφικό έργο Μετέωρο και σκιά (1985) βασίζεται στην ζωή του.
Άλλες απόψεις για τα αίτια της αυτοκτονίας
Αυτοκτόνησε στο σπίτι του με το πιστόλι του πατέρα του, στρατιωτικού, ο οποίος πέθανε στις αρχές της γερμανικής Κατοχής, περίπου τέσσερα χρόνια ύστερα από τη μητέρα του ποιητή, αφήνοντάς τον ορφανό, ηθικά και οικονομικά απροστάτευτο. Γιατί παρά τον ελευθεριάζοντα τρόπο διαβίωσής του και την ευφυΐα του, το ταλέντο του, τις σπουδές και τη γλωσσομάθειά του, «ο Λαπαθιώτης δεν κατάφερε ποτέ να ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς του.».
Ο ίδιος φιλοξενούσε στο σπίτι του, κατά τα φαινόμενα εν γνώσει του πατέρα του, νεαρούς άντρες του υποκόσμου. «Ο ίδιος θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ως μια φυσιολογική, αν όχι ανώτερη, πιο εξελιγμένη μορφή σεξουαλικότητας.».
Όπως λέει ο Άρης Δικταίος, «...αυτό που κυρίως στάθηκε σαν ο μέγιστος συντελεστής της καταστροφής του ήταν τ΄ ότι δεν τον απασχολούσαν οι βιοτικές μέριμνες. Ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του όπως ήθελε, άρχισε να κυκλοφορεί μόνο τη νύχτα, εγκαταλειπόμενος με ηδονή στις οποιεσδήποτε, φανερές ή μύχιες τάσεις του, χωρίς την παραμικρή αυτοπειθαρχία.»
Στα πρώτα του ποιήματα είναι επηρεασμένος από τον αισθητισμό και τον αισθησιασμό που κυριαρχεί στις αρχές του εικοστού αιώνα, και τους Ουώλτερ Χορέισο Πέιτερ και Όσκαρ Ουάιλντ, ενώ στα τελευταία του καταλήγει σε «τόνους απελπισμένους και μελαγχολικούς, όπου κυριαρχεί το αίσθημα του χαμένου ιδανικού και της νοσταλγίας».
Θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοσυμβολιστικής και νεορομαντικής σχολής. Οι στίχοι του τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα τολμηροί και με έντονα μελαγχολικό τόνο. Ο Λαπαθιώτης ασχολήθηκε επίσης με το λογοτεχνικό δοκίμιο, τη μετάφραση, τη μουσική σύνθεση, ενώ, τέλος, έγραψε και θεατρικά έργα. Ποιήματά του έχουν μελοποιήσει πολλοί Έλληνες συνθέτες.
1954 – Χριστόφορος Πανταζίδης, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου.
Ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ νέος και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1923 ως ανεξάρτητος και επανεξελέγη το 1926 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και το 1932 και 1933 με το ίδιο κόμμα.
Μεταπολεμικά κατήλθε ξανά υποψήφιος με τους Φιλελεύθερους στις βουλευτικές εκλογές του 1950, απέτυχε όμως να εκλεγεί.
Πέθανε το 1954 και η κηδεία του έγινε στις 8 Ιανουαρίου στον ιερό ναό Φανερωμένης Χολαργού. Ήταν παντρεμένος με την Ελπινίκη Χ. Πανταζίδου και είχαν 1 γιο και 2 κόρες.
1958 – Κωνσταντίνος Βλαχοθανάσης, Έλληνας γιατρός και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής Εύβοιας.
Γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας.
Σπούδασε ιατρική και εξελέγη βουλευτής Ξηροχωρίου Ευβοίας το 1923, Ευβοίας με το Κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων το 1926, Ιστιαίας το 1928, Ευβοίας το 1932 και το 1936 με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Αργότερα, επανεξελέγη στην Εύβοια στις εκλογές του 1946 (συγκεντρώνοντας 5.027 ψήφους) και του 1950 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επίσης, εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1951 και για τελευταία φορά το 1952. Ήταν υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου. Υπηρέτησε από τις 18 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.
Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών το 1958 και η κηδεία του έγινε στην Ιστιαία.
1972 – Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, στοιχουργός ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια από τις σπουδαιότερες στιχουργούς, η οποία χάρη στο ταλέντο της τροφοδότησε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι με μεγάλο αριθμό εξαίρετων δημιουργιών. Μετά τον θάνατο της κόρης της Μαίρης το 1960, βρήκε το απόλυτο καταφύγιο της στη χαρτοπαιξία.
1982 – Αθανάσιος Ευσταθίου, Έλληνας δικηγόρος και βουλευτής.
Η θητεία του στη Βουλή, ήταν βραχύβια, καθώς διακόπηκε από τον αδόκητο θάνατό του σε τροχαίο δυστύχημα.
Γεννήθηκε το 1939 και είχε καταγωγή από το Δορίσκο Έβρου. Σπούδασε νομικά. Εργαζόταν ως δικηγόρος.
Στις εκλογές του 1981 εξελέγη βουλευτής Έβρου με 7.668 ψήφους, με το ΠΑΣΟΚ.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα που συνέβη τον Ιανουάριο του 1982, όταν ο βουλευτής μετέβαινε οδηγώντας το αυτοκίνητό του σε συγκέντρωση από τις Φέρες προς το Σουφλί. Το αυτοκίνητο ξέφυγε από την πορεία του και κατέπεσε σε βαθύ χαντάκι στο 48ο χλμ της εθνικής οδού Αλεξανδρούπολης - Ορεστιάδας.
Η κηδεία του Ευσταθίου έγινε στην Αλεξανδρούπολη, δύο ημέρες μετά το θάνατό του.
Στην έδρα του τον διαδέχθηκε ως πρώτος επιλαχών, ο κτηνίατρος Χαράλαμπος Σταματόπουλος.
1989 – Στέφανος Κότσιανος, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. (Πολύγυρος, 27 Δεκεμβρίου 1908 - 7 Ιανουαρίου 1989)
Υπηρέτησε ως βουλευτής Χαλκιδικής, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος, Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής.
1989 – Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, Χιροχίτο.
Ο Χιροχίτο, επίσης γνωστός και ως Αυτοκράτορας Σόουα, ήταν ο 124ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και ο μακροβιότερος στην ιστορία της. Τον διαδέχθηκε ο Ακιχίτο, σημερινός αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και γιος του.
2002 – Γεώργιος Τζατζάνης, Έλληνας νομικός, θεολόγος, συγγραφέας και πολιτικός, φιλελεύθερος βουλευτής Πειραιά το 1952.
Εργάστηκε ως δικηγόρος. Παράλληλα ανέπτυξε συγγραφικό έργο, δημοσιεύοντας το 1946 το ιστορικό έργο "Η ιστορία και το έργον της “Κρητικής Αλληλεγγύης". Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς στις εκλογές του 1952 με την ΕΠΕΚ. Πέθανε σε ηλικία 98 ετών, στις 7 Ιανουαρίου του 2002.
2006 – Λέων Καραπαναγιώτης, Έλληνας δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Τα Νέα».
Ο Λέων Καραπαναγιώτης (1931 — 7 Ιανουαρίου 2006) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από γνωστή οικογένεια της Μυτιλήνης και ειδικότερα του χωριού Μόρια της Λέσβου, που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Μυτιλήνης. Πατέρας του ήταν ο Βύρων Καραπαναγιώτης, στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, που χρημάτισε τότε, βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Γαλλία και την Ελβετία και εργάστηκε στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη από το 1953 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επί πολλά χρόνια διευθυντής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Απεβίωσε το 2006, μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
Κόρη του είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.
2007 – Τάσος Μπαντής, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Τάσος Μπαντής (1950 - 7 Ιανουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ιδρυτής και εμψυχωτής του Θεατρικού Οργανισμού Μορφές στο θέατρο Εμπρός, όπου σκηνοθέτησε και μετέφρασε τα περισσότερα από τα έργα που παρουσιάστηκαν εκεί καθώς και παραστάσεις με έργα του νεώτερου και κλασσικού ελληνικού και ξένου δραματολογίου, που έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες, ενώ εργάσθηκε ως ηθοποιός αρχικά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη συνέχεια έπαιξε στην Αθήνα.
Έπαιξε στην κινηματογραφική ταινία "Πολίτικη κουζίνα" του Τάσου Μπουλμέτη, όπου και υποδύθηκε το ρόλο του παππού του πρωταγωνιστή, ενώ είχε τιμηθεί με το Βραβείο Θεάτρου της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Εργάστηκε στην ΕΡΤ όπου υπήρξε συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Τελευταίες του παραστάσεις ήταν τα έργα Addio del Passato της Λεία Βιτάλη και Ένας αριθμός της Κάριλ Τσέρτσιλ σε συνεργασία με την εταιρεία θεάτρου "Ηθικόν Ακμαιότατον".
Πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 57 ετών, στις 7 Ιανουαρίου 2007.
2009 – Μαρία Δημητριάδη, υπήρξε μεγάλη ερμηνεύτρια του ελληνικού τραγουδιού. (Αθήνα, 1951 - 7 Ιανουαρίου 2009)
Συνδέθηκε από νωρίς με το πολιτικό τραγούδι. Επιχείρησε αρκετές φορές στην καριέρα της (και) την ερμηνεία λυρικότερων στίχων. Αδελφή της είναι η Αφροδίτη Μάνου.
Γεννήθηκε στον Ταύρο το 1951. Ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία με το "Ένα Πρωινό (Άνναμπελ)", ένα ερωτικό τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ.
Ήταν βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου. Ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Στη δεκαετία του 80 επέστρεψε στη δισκογραφία ερμηνεύοντας έργα διαφορετικού ύφους, όπως Μάνο Χατζιδάκι και Στέφανο Κορκολή.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν αδερφή της Αφροδίτης Μάνου και πρώτη σύζυγος του παρουσιαστή και μουσικού Ανδρέα Μικρούτσικου, με τον οποίο γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου όντας και οι δύο μέλη του παράνομου τότε ΕΚΚΕ.
Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στέργιο, χάριν του οποίου είχε αποσυρθεί από τη δισκογραφία. Υπήρξε επίσης στη δεκαετία 70 δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ταύρου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου του 2009 στο νοσοκομείο '"Ευαγγελισμός", όπου είχε εισαχθεί για σπάνια πνευμονική νόσο.
Επιθυμία της ήταν να μην ταφεί και να αποτεφρωθεί.
2015 – Ζορζ Βολινσκί, γάλλος σκιτσογράφος.
Ο Ζωρζ Βολίνσκυ ή Ζορζ Βολίνσκι (Georges Wolinski - η ορθή προφορά στα γαλλικά είναι: Ζωρζ Βολανσκί, 28 Ιουνίου 1934 - 7 Ιανουαρίου 2015) ήταν Γάλλος σκιτσογράφος, γνωστός για τα έργα του και στη Γαλλία, αλλά και παγκοσμίως. Δολοφονήθηκε στο Παρίσι σε ηλικία 80 ετών, σε τρομοκρατική επίθεση εναντίον του προσωπικού του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Από τον τύπο χαρακτηρίστηκε ως «βασιλιάς των σκιτσογράφων του τύπου» ή «μυθικός σκιτσογράφος» για το έργο του. Το 2005 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο της πόλης της Ανγκουλέμ για τα κόμικς (Grand Prix d' Angoulême) από το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ καθώς και με την ανώτατη κρατική διάκριση της Γαλλίας, την Ordre national de la Légion d'honneur (Λεγεώνα της Τιμής).
2017 - Μάριο Σοάρες, Πορτογάλος πολιτικός.
2019 - Στρατής Φιλιππότης, Έλληνας συγγραφέας και εκδότης.