DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 19 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίας Αγλαΐας της Ρωμαίας, (Αγλαΐα)
Αγίου Άρεως μάρτυρος, (Άρης *)

19 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1055: Οι Σελτζούκοι Τούρκοι, υπό τον Τογρούλ, καταλαμβάνουν τη Βαγδάτη και διαλύουν το κράτος των Αβασσιδών.

1796: Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης: δύο βρετανικές φρεγάτες υπό τη διοίκηση του Οράτιου Νέλσον εμπλέκονται σε ναυμαχία με δύο ισπανικές φρεγάτες στα ανοικτά των ακτών της Καρθαγένης.

1797: Συλλαμβάνεται στην Τεργέστη ο εθνεγέρτης Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος).

1839: Μεγάλη επιτυχία σημειώνει η συναυλία του Φραντς Λιστ στο Πρεσβούργο (σημερινή Μπρατισλάβα). Ο συνθέτης παίζει μία διασκευή του «Εμβατηρίου Ράκοζι», που έχει απαγορευτεί από τους Αυστριακούς, δημιουργώντας έκρηξη πατριωτικού ενθουσιασμού στο κοινό.

1843: Ο άγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς εκδίδει το διήγημα «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» (A Christmas Carol).

1847: Πυρκαγιά καταστρέφει ολοκληρωτικά την προσωρινή κατοικία της Δουκίσσης της Πλακεντίας στην Πειραιώς, με αποτέλεσμα να αποτεφρωθεί και το ταριχευμένο σώμα της κόρης της, Ελίζας, που η δούκισσα φύλαγε στο υπόγειο.

1854: Ο Άλεν Ουίλσον πατεντάρει την πρώτη μηχανή ραψίματος.

1873: Η συμφωνική φαντασίας του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι «Τρικυμία», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Σέξπιρ, κάνει πρεμιέρα στη Μόσχα.

1880: Η σύνθεση του Καμίγ Σεν Σανς «Αλγερινή Σουίτα» κάνει πρεμιέρα στο Παρίσι.

1900: Υπογράφεται εμπορική συμφωνία της Ελλάδας με τη Ρουμανία. Είναι το πρώτο ρήγμα στη βαλκανική απομόνωση της χώρας, μετά την ήττα του 1897.

1900: Στη Γαλλία, η Βουλή ψηφίζει αμνηστία για όλους τους ενεχόμενους στη σκανδαλώδη δίκη του στρατού, γνωστή ως Υπόθεση Ντρέιφους.

1901: Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης καταδικάζει κάθε μετάφραση του Ευαγγελίου, αν δεν προέρχεται από την Εκκλησία.

1907: Στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ έκρηξη σε ανθρακωρυχείο οδηγεί στο θάνατο 239 εργάτες.

1909: Ιδρύεται στη Γερμανία η ποδοσφαιρική ομάδα της Μπορούσια Ντόρτμουντ.

1913: Επιδημία τύφου εμφανίζεται στην Αθήνα, λόγω μόλυνσης του νερού στο δημοτικό υδραγωγείο. Τα θύματα υπερβαίνουν τα 300.

1916: Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: στο δυτικό μέτωπο, ο γαλλικός στρατός νικά τον γερμανικό στρατό στη Μάχη του Βερντέν.

1919: Στις ΗΠΑ, οι σοσιαλίστριες αποκηρύττουν την κίνηση για την απόκτηση δικαιώματος ψήφου των γυναικών ως μικροαστική.

1920: Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α' αποκαθίσταται ως Βασιλιάς των Ελλήνων, μετά το θάνατο του γιου του Αλέξανδρου Α' και το δημοψήφισμα στις 5 Δεκεμβρίου.

1923: Ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄και η βασίλισσα Ελισάβετ αναχωρούν από τον Πειραιά για την Κωστάντζα της Ρουμανίας κατόπιν υποδείξεως της κυβέρνησης Στυλιανού Γονατά, ο οποίος του πρότεινε να φύγει από την Ελλάδα μέχρι να αποφασιστεί η τύχη του πολιτεύματος. Είχε προηγηθεί πιεστικό διάβημα του Στρατιωτικού Συνδέσμου. Ορίζεται Αντιβασιλέας ο Παύλος Κουντουριώτης.

1924: Πωλείται στο Λονδίνο το τελευταίο μοντέλο της θρυλικής Rolls-Royce Silver Ghost.

1929: Η Βρετανία θεσπίζει ημερήσιο ωράριο εργασίας 7,5 ωρών για τους ανθρακωρύχους.

1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Ιάπωνες αποβιβάζονται στο Χονγκ Κονγκ και συγκρούονται με τους Βρετανούς.

1946: Έναρξη του πρώτου πολέμου της Ινδοκίνας που οδήγησε στον πόλεμο του Βιετνάμ.

1948: Τίθεται σε εφαρμογή από τις κυβερνητικές δυνάμεις το σχέδιο «Περιστερά» για την εκκαθάριση της Πελοποννήσου από τους αντάρτες. Στην εκστρατεία παίρνουν μέρος 45.000 άνδρες του στρατού, υπό τον στρατηγό Τσακαλώτο.

1950: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, τοποθετεί το στρατηγό Ντουάιτ Αϊζενχάουερ Ανώτατο Διοικητή του ΝΑΤΟ.

1955: Ο Καρλ Πέρκινς ηχογραφεί τη μεγάλη επιτυχία του «Blue Suede Shoes».

1960: Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας ανακοινώνει ότι δέχεται κατ' αρχάς να αναλάβει μέρος του προγράμματος της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ελλάδα και την Τουρκία.

1961: Υπογράφεται η σύμβαση μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και της γαλλικής εταιρίας Σεν Γκομπέν για την ίδρυση νέας εταιρίας χημικών προϊόντων και λιπασμάτων.

1962: Την επιστροφή στην Ελλάδα της Καρυάτιδας του Ερεχθείου, η οποία βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο, ζητούν με επιστολή τους στους Times του Λονδίνου Βρετανοί πολιτικοί και συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο Φράνσις Νόελ Μπέικερ και ο Λώρενς Ντάρελ.

1962: Γίνεται δεκτή από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή η παραίτηση του υπουργού Προνοίας Ανδρέα Στράτου, ο οποίος επικαλείται τον αποκλεισμό του από τις συνεδριάσεις για τον προϋπολογισμό του υπουργείου του. Ο πρωθυπουργός δέχεται σε ακρόαση και τον κεντρώο βουλευτή Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα, ενώ καταβάλλονται προσπάθειες από την πλευρά του Σοφοκλή Βενιζέλου να εξομαλυνθούν οι σχέσεις της Ένωσης Κέντρου με τα ανάκτορα και τις ένοπλες δυνάμεις.

1963: Αρνητικά απαντά η Αλβανία σε ελληνική πρόταση μέσω του υπουργού Εξωτερικών Σοφοκλή Βενιζέλου για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με την Ελλάδα, με αντάλλαγμα την παραχώρηση καθεστώτος αυτονομίας στη Βόρειο Ήπειρο.

1965: Ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ επανεκλέγεται στο αξίωμα του προέδρου της Γαλλίας με 55,1% των ψήφων. Αντίπαλός του, ο μετέπειτα σοσιαλιστής πρόεδρος, Φρανσουά Μιτεράν.

1965: Ο στρατηγός Ντε Γκολ επανεκλέγεται στο αξίωμα του προέδρου της Γαλλίας με 55,1% των ψήφων. Αντίπαλός του, ο μετέπειτα σοσιαλιστής πρόεδρος, Φρανσουά Μιτεράν.

1971: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος από την 1η Ιανουαρίου 1972, εκτός των περοχών Αττικής, Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Ελεύθεροι οι εκτοπισμένοι.

1971: Κάνει πρεμιέρα η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι».

1972: Μετά την πιο μακρόχρονη αποστολή στη Σελήνη, το διαστημόπλοιο «Aπόλλων 17» προσθαλασσώνεται στον Ειρηνικό Ωκεανό. Είναι η τελευταία αμερικανική αποστολή στο φεγγάρι.

1980: Με ταυτόχρονες εκρήξεις εμπρηστικών βομβών, καταστρέφονται στην Αθήνα τα πολυκαταστήματα «Μινιόν» και «Κατράντζος». Την ευθύνη για τις φωτιές αναλαμβάνει η «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης '80».

1983: Το αυθεντικό Παγκόσμιο Κύπελλο Ζιλ Ριμέ, που είχε κατακτήσει η Βραζιλία το 1970 στα γήπεδα του Μεξικού, κλέβεται από τα γραφεία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Βραζιλίας στο Ρίο Ντε Τζανέιρο.

1984: Κίνα και Μεγάλη Βρετανία συμφωνούν για την επιστροφή του Χονγκ Κονγκ στην πρώτη. Η συμφωνία ανάμεσα στη Μάργκαρετ Θάτσερ και τον Ντενγκ Ξιάο Πίνγκ, προβλέπει την ενσωμάτωση του Χονγκ-Κονγκ στην Κίνα, από την 1η Ιουλίου 1997.

1986: Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ απελευθερώνει τον Αντρέι Ζαχάροφ και τη σύζυγό του από την εξορία στο Γκόρκι.

1990: Ορκίζεται στο Δημαρχείο της Αθήνας ο νέος δήμαρχος Αντώνης Τρίτσης και το νέο Δημοτικό Συμβούλιο.

1993: Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος εκλέγεται νέος πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, με 600 ψήφους, έναντι 526 του Αλέκου Αλαβάνου.

1994: Ελλάδα και Ρωσία υπογράφουν συμφωνία για την προμήθεια φυσικού αερίου.

1997: Κάνει πρεμιέρα στις αμερικανικές αίθουσες η ταινία του Τζέιμς Κάμερον «Τιτανικός», που είναι η πρώτη σε εισπράξεις στην ιστορία του κινηματογράφου.

1997: Ο βραζιλιάνος παίκτης της Ιντερ Ρονάλντο κατακτά τη Χρυσή Μπάλα, το έπαθλο που απονέμεται από το γαλλικό περιοδικό France Football στον καλύτερο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στην Ευρώπη.

1997: Φεύγει από τη ζωή ο Μασάρου Ιμπούκα, ιάπωνας μηχανολόγος, συνιδρυτής της βιομηχανίας ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών SONY. [γεν. 11/4/1908]

1997: Στην περιοχή της Πιερίας, συνεχίζονται οι προσπάθειες ανεύρεσης του ουκρανικού αεροσκάφους «Γιάκοβλεφ», με τη συμμετοχή 6.000 στρατιωτών, εκατοντάδων εθελοντών, 30 ελικοπτέρων και αεροσκαφών.

2001: Στο Τοσοντσενγκέλ της Μογγολίας καταγράφεται αριθμός ρεκόρ βαρομεντρικής πίεσης, 1085.6 hPa.

2001: Διαδηλώσεις ξεσπούν στο Μπουένος Άιρες λόγω της οικονομικής κρίσης.

2007: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακηρύσσεται από το περιοδικό TIME «Πρόσωπο της Χρονιάς».

2008: Η παλαιστινιακή οργάνωση «Χαμάς» ανακοινώνει τον τερματισμό της εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας και κατηγορεί το Ισραήλ για μη σεβασμό της κατάπαυσης των εχθροπραξιών.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1778 – Μαρία Θηρεσία, βασίλισσα της Γαλλίας.
Ήταν δούκισσα της Ανγκουλέμ και διάδοχος του θρόνου της Γαλλίας. Μεγαλύτερη και μόνη επιζήσασα από τα παιδιά του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΣΤ' και της Μαρίας Αντουανέτας.

1852 – Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον, Πρώσος φυσικός.
Ο Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον (Albert Abraham Michelson, 19 Δεκεμβρίου 1852 - 9 Μαΐου 1931) ήταν Αμερικανός φυσικός γνωστός για το έργο του πάνω στην μέτρηση της ταχύτητας του φωτός και κυριότερα για το Πείραμα Μάικελσον-Μόρλεϋ. Το 1907 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής και έγινε ο πρώτος Αμερικανός που παίρνει το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική.
Ο Μάικελσον γεννήθηκε στο Strzelno της επαρχίας του Πόζεν (σημ. Πόζναν) στο Βασίλειο της Πρωσίας (σημερινή Πολωνία) από εβραϊκή οικογένεια. Μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους γονείς του το 1855, όταν ήταν δύο χρονών. Μεγάλωσε στις πόλεις Camp Murphy, Καλιφόρνια και Βιρτζίνια Σίτι, Νεβάδα, όπου ο πατέρας του ήταν έμπορος. Πέρασε τα σχολικά του χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο στο σπίτι της θείας του, Henriette Levy, η οποία ήταν η μητέρα του συγγραφέα Harriet Lane Levy.

1875 – Μιλέβα Μάριτς, Σέρβα φυσικός.
Η Μιλέβα Μάριτς (Милева Марић Ајнштајн, 19 Δεκεμβρίου 1875 - 4 Αυγούστου 1948) ήταν Σέρβα φυσικός και σύζυγος του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Έχει υποστηρίξει πως βοήθησε τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στις έρευνές του. Παραμένει μυστήριο αν ο ισχυρισμός της Μιλέβας Μάριτς είναι αληθινός.
Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1875 από μια πλούσια οικογένεια. Παντρεύτηκε με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν και έκανε τρία παιδιά μαζί του. Την Lieserl (1902) (εκτός γάμου), τον Hans Albert (1904) και τον Eduard (1910). Η ακριβής τύχη της Lieserl είναι άγνωστη, καθώς άλλοι ισχυρίζονται πως δόθηκε για υιοθεσία και άλλοι πως πέθανε το 1903. Με τον Αϊνστάιν χώρισε το 1919.

1906 – Λεονίντ Μπρέζνιεφ, Πρόεδρος της ΕΣΣΔ.
Ο Λεονίντ Ιλίτς Μπρέζνιεφ (προφορά σύμφωνα με το ΔΦΑ [Καμίνσκογιε, σήμερα Ντνιπροντσερσίνσκ της Ουκρανίας, 19 Δεκεμβρίου 1906 - Μόσχα, 10 Νοεμβρίου 1982), ήταν Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1964 μέχρι το 1982 και Πρόεδρος του Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ από το 1977 ως το 1982. Τιμήθηκε τέσσερις φορές με τον τίτλο Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης και του είχε απονεμηθεί ο τίτλος του Στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης.

1910 – Ζαν Ζενέ, Γάλλος συγγραφέας.
Ζαν Ζενέ (γαλλικά: Jean Genet, 19 Δεκεμβρίου 1910 - 1986), Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Ο περιθωριακός ομοφυλόφιλος και ιδιότροπος εκπρόσωπος του θεάτρου του παραλόγου, μέσα από τα έργα του απεικονίζει την ίδια του τη ζωή. Λωποδύτης, κατάδικος και εκδιδόμενος ομοφυλόφιλος, ο Ζενέ περιπλανήθηκε στην Ευρώπη, έγινε το αγαπημένο παιδί της γαλλικής διανόησης, αφοσιώθηκε σε έναν ακροβάτη, και αργότερα μεταμορφώθηκε από απολιτίκ σε ακτιβιστή, υποστηρίζοντας τους Μαύρους Πάνθηρες και ακολουθώντας Παλαιστίνιους στρατιώτες σε στρατόπεδα του Λιβάνου και της Ιορδανίας.

1915 – Εντίθ Πιάφ ήταν Γαλλίδα τραγουδίστρια, ίσως η πιο σημαντική παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ. (Édith Piaf, ορθή απόδοση ονόματος: Εντίτ Πιάφ, Παρίσι, 19 Δεκεμβρίου 1915 – Γκρας, 10 Οκτωβρίου 1963)
Το πραγματικό της όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν (Édith Giovanna Gassion).
Τραγούδια όπως το La vie en rose (1946) και το Non, je ne regrette rien (1960), εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Γαλλίας.

 

1959 – Γουόλτερ Γουίλιαμς, ο τελευταίος επιζών του αμερικανικού εμφυλίου. (Γεν. 1842)

1986 – Ράιαν Μπάμπελ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.

1986 – Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1987 – Καρίμ Μπενζεμά, Γάλλος ποδοσφαιριστής.

1988 – Αλέξις Σάντσες, Χιλιανός ποδοσφαιριστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1111 – Αμπού Χαμίντ Μουχάμαντ Ιμπν Μουχάμαντ Ατ-τούσι Αλ-Γκαζαλί ή Αλ-Γκαζαλί, γνωστός επίσης με το ελληνοποιημένο όνομα Αλγάζελ, ήταν μουσουλμάνος θεολόγος, νομικός, φιλόσοφος και μυστικιστής περσικής καταγωγής. (1058 - 19 Δεκεμβρίου 1111)
Την πρώτη εκπαίδευση έλαβε στη γενέτειρά του και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Γκουργκάν και τη Νισαπούρ με δάσκαλο τον ιμάμη των δύο ιερών πόλεων της Μέκκας και της Μεδίνας, τον αλ-Γιουβαϊνί, Αμπου'λ Μα'αλί (1028-85), ο οποίος τον επηρέασε σημαντικά στις απόψεις του για τον Σαχαριτισμό.
Εν γένει ο βίος του χωρίζεται σε τρεις κύριες περιόδους. Η πρώτη, η περίοδος της μάθησης ολοκληρώνεται με τον θάνατο του διδασκάλου του και την πρόσκλησή του στην αυλή του Νιζάμ αλ-Μουλκ, βεζύρη των Σελτζούκων σουλτάνων, προκειμένου να διδάξει στη σχολή της Βαγδάτης το 1091 (Ε.Ε. 484). Η δεύτερη περίοδος, περίοδος καθιέρωσης του αλ-Γκαζαλί ως ορθόδοξου διδασκάλου της ισλαμικής κοινότητας σηματοδοτείται από τη δολοφονία του βεζίρη Νιζάμ αλ-Μουλκ και τον επακόλουθο θάνατο του Σουλτάνου Μαλικσάς, καθώς επίσης από μία σοβαρότατη πνευματική κρίση, η οποία τον ωθεί να εγκαταλείψει τη Βαγδάτη, να απαρνηθεί τον εγκόσμιο πλούτο και να «αναχωρήσει» ως φτωχός Σούφι. Κατά την τρίτη περίοδο, περίοδο απόσυρσης, περιπλανήθηκε στη Συρία και την Παλαιστίνη, για να επιστρέψει εντέλει στο Τους, όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή, τις πρακτικές και τη διδασκαλία του Σουφισμού.
Δίνοντας διαλέξεις σε πολυάριθμους μαθητές στη Βαγδάτη ο αλ-Γκαζαλί άσκησε σημαντική κριτική στους νεοπλατωνικούς φιλόσοφους αλ-Φαραμπί και Αβικέννα και γενικότερα στη φιλοσοφία. Ωστόσο, σε αρκετά από τα κείμενά του παρουσιάζονται φιλοσοφικές απόψεις που είχε προγενέστερα απορρίψει, γεγονός που προκαλεί σχετική σύγχυση ως προς την πραγματική του σχέση με τη φιλοσοφία. Εξαιτίας λανθασμένων μεταφράσεων από τα λατινικά, δόθηκε αρχικά η εντύπωση ότι και οι τρεις φιλόσοφοι είχαν τις ίδιες απόψεις.
Ωστόσο, ο αλ-Γκαζαλί είναι σαφώς διαφοροποιημένος από τους δύο προγενέστερους, όχι μόνον σε ό,τι αφορά στο ζήτημα της αναγκαιότητας του Θεού, αλλά και στο ζήτημα της χρονικής δημιουργίας του κόσμου. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο ο κόσμος δημιουργήθηκε μέσα στον χρόνο, μέσω της θεϊκής βούλησης, ενώ δεν υφίσταται στην πραγματικότητα η έννοια της αναγκαιότητας. Τούτο σημαίνει πως ό,τι ορίζουμε ως γεγονότα συνδέονται βάσει της θεϊκής πράξης ή βούλησης. Περιστασιοκρατική (occasionalismus) η θεωρία του εξετάστηκε ενδελεχώς στον ύστερο μεσαίωνα και τη νεότερη φιλοσοφία.

1741 – Βίτους Μπέρινγκ, Δανός εξερευνητής.
Ο Βίτους Μπέρινγκ (12 Αυγούστου 1681 - 19 Δεκεμβρίου 1741) ήταν εξερευνητής, θαλασσοπόρος αξιωματικός του ρωσικού ναυτικού, δανικής καταγωγής. Στα 1725-30 υπό την ιδιότητα του αρχηγού της 1ης ρωσικής αποστολής, που ονομάσθηκε «1η αποστολή Καμτσάτκας» και με βοηθό το Ρώσο θαλασσοπόρο Αλεξέι Τσίρικωφ, περιέπλευσε τις ανατολικές ακτές της Καμτσάτκας, την νότια και ανατολική ακτή της χερσονήσου Τσουχόσκι και μπήκε στον πορθμό που χωρίζει την Ασία από την Αμερική (Βερίγγειος Πορθμός) και στη συνέχεια ανακάλυψε το νησί Άγιος Λαυρέντιος κ.ά.
Στη 2η αποστολή Καμτσάτκας (1733-1743) είχε και πάλι την αρχηγία της αποστολής. Αυτή τη φορά έφτασε από τον ίδιο δρόμο στις ακτές της Βόρειας Αμερικής και στη συνέχεια ανακάλυψε μερικά νησιά, από τη συστάδα των Αλεουτίων. Το 1741 ανακάλυψε τα νησιά που προς τιμήν του ονομάστηκαν «Νήσοι του Κυβερνήτη». Πέθανε στο ένα από τα δύο νησιά που μαζί με μερικά μικρότερα αποτελούν την ομάδα αυτή των «νησιών του Κυβερνήτη», όπου είχε μείνει να ξεχειμωνιάσει (χειμώνας 1741). Στο νησί που πέθανε δόθηκε το όνομα του.
Το όνομα του φέρει επίσης και η ομώνυμη θάλασσα του ΒΑ τμήματος του Ειρηνικού ωκεανού (Βερίγγειος θάλασσα).

1848 – Έμιλι Μπροντέ, Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Έμιλι Τζέιν Μπροντέ (30 Ιουλίου 1818 - 19 Δεκεμβρίου 1848) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, γνωστή από το μοναδικό της μυθιστόρημα, Ανεμοδαρμένα Ύψη, το οποίο θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Ήταν ένα από τα αδέλφια Μπροντέ, ανάμεσα στον αδελφό της Μπράνγουελ και τη νεαρότερη αδελφή Αν. Δημοσίευε τα έργα της με το ψευδώνυμο Έλλις Μπελ.

1915 – Αλόις Αλτσχάιμερ, ήταν Γερμανός ψυχίατρος και νευροπαθολόγος, συνάδελφος του Emil Kraepelin.
Ο Αλτσχάιμερ παρουσίασε την πρώτη δημοσιευμένη περίπτωση πρo-γεροντικής άνοιας, την οποία ο Kraepelin θα προσδιόριζε αργότερα ως ασθένεια του Αλτσχάιμερ.

1941 – Νικόλαος Μάμας, Έλληνας ευεργέτης.
Ο Νικόλαος Μάμας (1883 - 19 Δεκεμβρίου 1941) ήταν Έλληνας ευεργέτης του Γαλαξειδιού.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Αντωνίου Μάμα και της Αμαλίας, γερμανικής καταγωγής, η οποία πέθανε πρόωρα. Λόγω της απώλειας των γονιών του μεγάλωσε με τη θεία του Μαριγώ Μάμα. Στα δώδεκά του έγινε ναυτικός όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή στις ναυτικές πολιτείες. Στη συνέχεια ως λαθρεπιβάτης έφυγε για την Αμερική και εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια. Το 1912 έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους ως εθελοντής.
Το 1924, έχοντας πια αποκτήσει μεγάλη περιουσία, επέστρεψε από την Αμερική και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Στον Πειραιά κατασκεύασε συγκρότημα πολυχώρων, το οποίο περιελάμβανε μια αίθουσα κινηματογράφου και οκτώ καταστήματα. Από το 1938 άρχισε να συνεισφέρει οικονομικώς στην κοινότητα Γαλαξειδίου. Προσέφερε οικονομικούς πόρους για ανασκαφές αλλα και για διάφορα κοινωφελή έργα. Με διαθήκη του κληροδότησε το συγκρότημα πολυχώρων στην κοινότητα Γαλαξειδίου. Με τα έσοδα του συγκεκριμένου ακινήτου χρηματοδοτούνται τα ομώνυμα βραβεία σε μαθητές καθώς και διάφορες οικονομικές ενισχύσεις σε απόρους.
Απεβίωσε στις 19 Δεκεμβρίου του 1941 στον Πειραιά και ενταφιάστηκε στο Γαλαξείδι. Ήταν παντρεμένος με την Βασιλική Κορδοπάτη.

1946 – Πολ Λανζεβέν, Γάλλος φυσικός.
Ο Πολ Λανζεβέν (Paul Langevin, 23 Ιανουαρίου 1872 – 19 Δεκεμβρίου 1946) ήταν σημαντικός Γάλλος φυσικός, γνωστός για τη «Δυναμική Λανζεβέν» και την «Εξίσωση Λανζεβέν».
Ο Λανζεβέν γεννήθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε στην École Supérieure de Physique et de Chimie Industrielles και στην École Normale Supérieure. Μετά πήγε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και σπούδασε στο εκεί Εργαστήριο Κάβεντις υπό τον Τζόζεφ Τζον Τόμσον. Επέστρεψε στη Σορβόνη και πήρε το διδακτορικό του με επιβλέποντα τον Πιέρ Κιουρί το 1902. Το 1904 έγινε καθηγητής της Φυσικής στο Collège de France. Το 1926 ο Λανζεβέν έγινε διευθυντής στην École de Physique et Chimie, ενώ το 1934 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών.
Ο Λανζεβέν διακρίθηκε για τις έρευνές του στον παραμαγνητισμό και τον διαμαγνητισμό, και για τη σύγχρονη ερμηνεία τους. Περίφημη είναι η παραγωγή από αυτόν υπερήχων με χρήση του Πιεζοηλεκτρικού φαινομένου. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στη χρήση των υπερήχων για την ανίχνευση υποβρυχίων, αλλά ο πόλεμος τελείωσε πριν λειτουργήσει η σχετική διάταξη.
Το 1910 διαδόθηκε ότι είχε μια ερωτική σχέση με τη Μαρία Κιουρί, χήρα πλέον και πέντε χρόνια μεγαλύτερή του. Ο ίδιος ο Λανζεβέν ήταν τότε παντρεμένος, αλλά σε διάσταση, και πατέρας 4 παιδιών — σήμερα, τα εγγόνια τους είναι παντρεμένα μεταξύ τους: η Ελέν Λανζεβέν-Ζολιό (Hélène Langevin-Joliot) και ο Μισέλ Λανζεβέν (Michel Langevin).
Ο Λανζεβέν απομακρύνθηκε από τη θέση του από τη ναζιστική Κυβέρνηση του Βισύ εξαιτίας της αντιθέσεώς του στη ναζιστική ιδεολογία. Πέθανε στο Παρίσι δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας.

1953 – Ρόμπερτ Άντριους Μίλικαν, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ρόμπερτ Α. Μίλικαν (Robert Andrews Millikan, 22 Μαρτίου 1868 - 19 Δεκεμβρίου 1953) ήταν Αμερικανός πειραματικός φυσικός, το 1923 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσικής για την εργασία του πάνω στο στοιχειώδες φορτίο του ηλεκτρικού ρεύματος και στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Από το 1921 έως το 1945 ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

1996 – Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, Ιταλός ηθοποιός.
Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι (ιταλικά: Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni, 28 Σεπτεμβρίου 1924 - 19 Δεκεμβρίου 1996) ήταν Ιταλός ηθοποιός. Γεννήθηκε στο χωριό Φοντάνα Λίρι, νότια της Ρώμης, και μεγάλωσε στο Τορίνο και την Ρώμη. Ήταν ανιψιός του διάσημου Ιταλού γλύπτη Ουμπέρτο Μαστρογιάννι (Umberto Mastroianni, 1910 - 1998).
Τα πρώτα χρόνια κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως βιομηχανικός σχεδιαστής. Συνελήφθη από τους ναζί που τον έστειλαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Ιταλία, από όπου κατάφερε να δραπετεύσει. Πήγε στη Βενετία όπου έζησε κρυμμένος μέχρι το τέλος του πολέμου. Μεταγενέστερα, άρχισε να εργάζεται ως λογιστής για την Eagle-Lion, μια μικρή αγγλική εταιρεία παραγωγής και διανομής.

2003 – Κώστας Βαλσάμης, γλύπτης, (Πιο γνωστό έργο του το γλυπτό «Η Μάνα της κατοχής», που κοσμεί την είσοδο του Α' Νεκροταφείου).
O Κώστας Βαλσάμης ήταν Έλληνας γλύπτης, ο οποίος γεννήθηκε στη Σύμη της Δωδεκανήσου το 1908 και πέθανε στην Αθήνα το έτος 2003. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, από το 1932 ως την αποφοίτησή του το 1937, με καθηγητή τον Κώστα Δημητριάδη.
Εργάστηκε ως γλύπτης μέχρι το 1945, οπότε με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης έφυγε για το Παρίσι, όπου συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (École Supérieure des Beaux-Arts) του Παρισιού, κοντά στο Γάλλο γλύπτη Μαρσέλ Ζιμόν (Marcel Gimond, 1894 – 1961). Στη συνέχεια, παρακολούθησε μαθήματα στην Ακαδημία της Γκραντ Σωμιέρ (Académie de la Grande Chaumière), όπου μαθήτευσε στο εργαστήριο του Ρωσο-γάλλου γλύπτη Όσιπ Ζάντκιν (Ossip Zadkine, 1890 - 1967).
To 1980, το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων, ενώ από το 1987 ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών.
Ο Κώστας Βαλσάμης υποστηρίχθηκε και ενθαρρύνθηκε στο έργο του από τη ζωγράφο σύζυγό του Ζωή Βαλσάμη, απόφοιτο της Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού.
Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).

Σαν σήμερα 17 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Δανιήλ του Προφήτου και των Αγίων τριών παίδων, (Δανιήλ, Δανιήλος, Δανιέλος, Δανιήλα, Δανιέλα, Δανιηλίτσα, Ανανίας, Νίνος *, Αζαρίας, Μισαήλ)
Αγίου Διονυσίου αρχιεπισκόπου Αιγίνης του θαυματουργού, (Διονύσιος, Διονύσης, Νιόνιος, Νύσης, Ντένης, Διονυσία, Διονυσούλα, Νύσα, Σίσσυ, Ντενίζ *)
Μάρτυρος Ιάκχου του Τριγληνού, (Ίακχος, Ίακχη)
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

17 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

497 π.Χ. - Εορτάζονται στην αρχαία Ρώμη τα πρώτα Σατουρνάλια.
Τα Σατουρνάλια ήταν γιορτή των Ρωμαίων αφιερωμένη στο θεό Σατούρνους, ο οποίος αντιστοιχεί στον ελληνικό θεό Κρόνο. Πραγματοποιούταν κατά τους χειμερινούς μήνες κατά την περίοδο του χειμερινού ηλιοστασίου, συνήθως στις 17 Δεκεμβρίου, αλλά αργότερα η γιορτή κρατούσε έως και μια βδομάδα, μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου.

Τα Σατουρνάλια ήταν μεγάλη και σημαντική γιορτή για τους Ρωμαίους, οι οποίοι τα ταύτιζαν με τα αρχαία Κρόνια. Εκτός από τις τυπικές θυσίες, η γιορτή περιλάμβανε δημόσια αργία, καθώς και διάφορα έθιμα, όπως την ανταλλαγή μικρών δώρων ή υπαίθριες αγορές. Επιτρέπονταν τα τυχερά παιχνίδια ακόμα και για τους δούλους. Επίσημα ενδύματα δε φοριούνταν, ενώ οι δούλοι δεν μπορούσαν να τιμωρηθούν κι αντιμετώπιζαν με χλευασμό τους κυρίους τους. Γενικότερα οι ρόλοι αντιστρέφονταν ανάμεσα σε δούλους κι ιδιοκτήτες, κάτι που οδηγούσε σε ξέφρενο γλέντι, άφθονη οινοποσία και ακολασίες: γι' αυτό το λόγο, με την έλευση του Χριστιανισμού, η λέξη "σατουρνάλια" ήταν ταυτόσημη με τα "όργια".

920: Ο Ρωμανός Α' Λεκαπηνός ανακηρύσσεται συναυτοκράτωρ, ως επίτροπος του ανήλικου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρογέννητου.

1577: Ο θαλασσοπόρος, καπετάνιος και πολιτικός Φράνσις Ντρέικ σαλπάρει από το λιμάνι του Πλίμουθ στην Αγγλία σε μυστική αποστολή για να εξερευνήσει τις ακτές του Ειρηνικού για λογαριασμό της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄.

1718: Η Μεγάλη Βρετανία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ισπανία.

1777: Αμερικανική Επανάσταση. Η Γαλλία αναγνωρίζει επισήμως τις Ηνωμένες Πολιτείες.

1790: Το πέτρινο ημερολόγιο των Αζτέκων ανακαλύπτεται στην Πόλη του Μεξικού.

1791: Η τροχαία της Νέας Υόρκης δημιουργεί τον πρώτο μονόδρομο παγκοσμίως.

1817: Δημοσιεύεται το νέο Σύνταγμα των Ιόνιων Νησιών, το οποίο, παρά την ύπαρξη Γερουσίας και Βουλής, δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλελεύθερο, αφού ο Άγγλος αρμοστής διατηρεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας. Το Σύνταγμα αυτό ίσχυσε μέχρι την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

1819: Η Συνταγματική Συνέλευση της Aγκοστούρα ιδρύει τη Δημοκρατία της Μεγάλης Κολομβίας (Κολομβία, Εκουαδόρ, Βενεζουέλα και Παναμάς) και διορίζει το Σιμόν Μπολιβάρ πρώτο πρόεδρό της.

1817: Δημοσιεύεται το νέο Σύνταγμα των Ιόνιων Νησιών, το οποίο, παρά την ύπαρξη Γερουσίας και Βουλής, δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλελεύθερο, αφού ο Άγγλος αρμοστής διατηρεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας. Το Σύνταγμα αυτό ίσχυσε μέχρι την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

1825: Αρχίζει η τρίτη και τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου.

1843: Πρωτοεκδίδεται το βιβλίο «Χριστουγεννιάτικα κάλαντα» του Κάρολου Ντίκενς.

1862: Kατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου ο στρατηγός Γιουλίσες Γκραντ εκδίδει διαταγή σύμφωνα με την οποία όλοι οι Εβραίοι πρέπει να φύγουν από το Κεντάκι, το Τενεσί και το Μισσισσιππί.

1865: Πρεμιέρα της Ημιτελούς Συμφωνίας του Φραντς Σούμπερτ στη Βιέννη.

1867: Συγκροτείται η πρώτη υπηρεσιακή κυβέρνηση στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας, υπό τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου Αριστ. Μωραϊτίνη.

1892: Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού μόδας, Vogue.

1903: Στις 10:35 π.μ. στη Βόρειο Καρολίνα πραγματοποιείται από τους αδελφούς Όρβιλ και Γουίλμπορ Ράιτ η πρώτη πτήση παγκοσμίως με μηχανοκίνητο αεροπλάνο. Η πτήση τους διήρκεσε 1 λεπτό, καλύπτοντας 850 πόδια. (Ημέρα της Αμερικανικής Αεροπορίας).

1912: Αρχίζουν στο Λονδίνο οι συνομιλίες για την ειρήνη στα Βαλκάνια.

1915: Οι γάλλοι καταλαμβάνουν το Καστελόριζο, στην προσπάθειά τους να πείσουν την κυβέρνηση των Αθηνών να πάρει μέρος στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».

1933: Το NFL (χόκεϊ) εισάγει την επίσημη στατιστική στον πρώτο αγώνα playoff για το πρωτάθλημα Bears- Giants(23-21).

1938: Ο Ότο Χαν ανακαλύπτει την πυρηνική σχάση των βαρέων στοιχείων του ουρανίου, που είναι η επιστημονική και τεχνολογική βάση της πυρηνικής ενέργειας.

1939: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ναυμαχία του Ρίβερ Πλέιτ. Το γερμανικό θωρηκτό Άντμιραλ Γκραφ Σπέε αυτοβυθίζεται από τον πλοίαρχο Χανς Λάνγκσντορφ έξω από το Μοντεβιδέο.

1939: Ανατινάσσεται με διαταγή του Χίτλερ το γερμανικό θωρηκτό "Κόμης Σπέε".

1940: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου ο Αμερικανός Πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ρούσβελτ, περιγράφει το σχέδιό του περί "μεταφοράς" αμερικανικών όπλων και εφοδίων στη Βρετανία, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

1941: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο ναύαρχος Τσέστερ Νίμιτζ τίθεται επικεφαλής του Στόλου των ΗΠΑ στον Ειρηνικό

1943: Με την κατάργηση του νόμου του 1882 και τη θέσπιση νέου νόμου, όλοι οι Κινέζοι επιτρέπεται και πάλι να γίνουν πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.

1944: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Η σφαγή του Μαλμεντί. Τα SS εκτελούν 86 αμερικανούς αιχμαλώτους, κατά τη διάρκεια της μάχης των Αρδεννών.

1944: Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι, οι Ιάπωνες της Αμερικής, που μέχρι τότε κρατούνταν σε στρατόπεδα, μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

1951: Εκλέγεται νέος δήμαρχος Αθηναίων ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος.

1952: Ο 36χρονος Άρτσι Μουρ κερδίζει τον Τζόε Μαξίμ στον 15ο γύρο και γίνεται ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής ελαφρών βαρών που θα κρατήσει τον τίτλο για 10 χρόνια.

1960: Στρατεύματα πιστά στον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ Α΄ στην Αιθιοπία συντρίβουν το πραξικόπημα που ξεκίνησε στις 13 Δεκεμβρίου, επιστρέφοντας την εξουσία στον ηγέτη τους μετά την επιστροφή του από τη Βραζιλία. Ο Χαϊλέ Σελασιέ απαλλάσσει τον γιο του από οποιαδήποτε κατηγορία.

1960: Συντριβή C-131 στο Μόναχο: Σκοτώνονται 20 επιβάτες και πλήρωμα του αεροπλάνου καθώς και 32 άτομα στο έδαφος.

1960: Έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του φράγματος και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου στα Κρεμαστά του Αχελώου.

1960: Μια μέρα μετά την πτώση δύο επιβατηγών αεροσκαφών πάνω από τη Νέα Υόρκη, στο Μόναχο, ένα στρατιωτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ με 20 επιβάτες χάνει τον προσανατολισμό του, λόγω κακής ορατότητας, προσκρούει σε καμπαναριό και πέφτει σε πολυσύχναστη πλατεία της πόλης. Ο απολογισμός είναι 53 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες.

1961: Πυρκαγιά ξεσπά κατά τη διάρκεια παράστασης τσίρκου στο Νιτερόι της Βραζιλίας, σκοτώνοντας περισσότερα από 500 άτομα.

1962: Μείωση των κρουσμάτων διφθερίτιδας στην Ελλάδα. Σημειώθηκαν 2.522 κρούσματα και 30 θάνατοι έναντι 4.089 κρουσμάτων και 33 θανάτων το 1961.

1963: Το Κογκρέσο των ΗΠΑ περνάει την Πράξη Καθαρού Αέρα (Clean Air Act), που αποτελεί μία σειρά νόμων.

1964: Κατηγορίες του Τύπου της Αριστεράς εναντίον του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Αβέρωφ για τη διάθεση των μυστικών κονδυλίων και οργίλη αντίδραση του τελευταίου. Δημοσιεύονται λίστες δημοσιογράφων που αμείβονται από τα μυστικά κονδύλια.

1965: Κυκλοφορεί η πιο μεγάλη εφημερίδα. Πρόκειται για την Κυριακάτικη "New York Times", με ύλη που καλύπτει 964 σελίδες.

1966: Σε μυστική συνάντηση στα ανάκτορα, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου, ο Γεώργιος Παπανδρέου (αρχηγός της Ένωσης Κέντρου) και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος (αρχηγός της ΕΡΕ), καταλήγουν σε συμφωνία για το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο, που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 28 Μαΐου 1967.

1967: Ιδρύεται η Πανελλήνια Αντιδικτατορική Οργάνωση Σπουδαστών «Ρήγας Φεραίος», μετέπειτα ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, η νεολαιϊστικη οργάνωση του ΚΚΕ (εσ.).

1967: Εξαφανίζεται ενώ κολυμπάει ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Χάρολντ Χολτ. Τελικά κηρύσσεται νεκρός χωρίς να βρεθεί το πτώμα του.

1969: Ο τραγουδιστής Τάινι Τιμ παντρεύεται "ζωντανά" στο τηλεοπτικό πρόγραμμα "The Tonight Show".

1971: Το Ανατολικό Βερολίνο και η Βόννη υπογράφουν συμφωνία για τη μεταφορά προσώπων και εμπορευμάτων από τη Δυτική Γερμανία προς το Δυτικό Βερολίνο, μέσω της Ανατολικής Γερμανίας.

1973: Παλαιστίνιοι τρομοκράτες σκοτώνουν 30 επιβάτες στο αεροδρόμιο Λεονάρντο Ντα Βίντσι-Φιουμιτσίνο της Ρώμης.

1973: Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρία, για πρώτη φορά, δεν συμπεριλαμβάνει στον κατάλογο με τις ψυχικές ασθένειες την ομοφυλοφιλία.

1975: Η τραγουδίστρια Λινέτ Άλις Φρομ, γνωστή και ως "Σκουίκι" Φρομ, καταδικάζεται σε ισόβια φυλάκιση για την απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού Προέδρου Τζέραλντ Φορντ.

1979: Στην Τουρκία, ο πρωθυπουργός Ντεμιρέλ δηλώνει ότι, το χρόνο που πέρασε, 1.800 άτομα σκοτώθηκαν από βομβιστικές κι άλλες τρομοκρατικές ενέργειες.

1981: Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απαγάγουν τον Αμερικανό στρατηγό Τζέιμς Ντόζιερ στη Βερόνα της Ιταλίας.

1983: Μέλη του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) πυροδοτούν εκρηκτικό μηχανισμό έξω από το πολυκατάστημα Χάροντς του Λονδίνου με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις αστυνομικοί και τρεις πολίτες.

1986: Η Νταβίνα Τόμσον γράφει ιστορία στα ιατρικά χρονικά, καθώς υποβάλλεται ταυτόχρονα σε μεταμόσχευση καρδιάς, πνευμόνων και ήπατος, σε νοσοκομείο του Κέιμπριτζ της Αγγλίας.

1989: Συνεχίζεται το κύμα διαμαρτυρίας στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας με τις διαδηλωτές να επιχειρούν να εισβάλλουν και να βάλουν φωτιά στο κτίριο της Περιφερειακής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος.

1989: Ο Πολωνός Κριστόφ Βαζέχα κάνει το ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό στον αγώνα ΠΑΟ - ΑΕΚ. Ο Χρήστος, που θα αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα.

1989: Τηλεοπτική πρεμιέρα της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων «The Simpsons».

1990: Ο καθολικός ιερέας Ζαν-Μπερτράντ Αριστίντ, κερδίζει τις πρώτες ελεύθερες εκλογές της Αϊτής.

1991: Γκορμπατσόφ και Γέλτσιν συμφωνούν να διαλύσουν την ΕΣΣΔ και να κηρύξουν μία νέα Κοινοπολιτεία την Πρωτοχρονιά.

1993: Γερμανικό πλοίο, που βυθίστηκε το 1918, ανακαλύπτεται από Τούρκους δύτες στη θαλάσσια περιοχή του βορειανατολικού Αιγαίου.

1994: Την έναρξη διαπραγματεύσεων χωρίς όρους με τη Ρωσία, αποδέχεται ο αυτονομιστής Τσετσένος ηγέτης Ντουντάγεφ.

1995: Μεγάλος νικητής των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Αυστρία, εκλέγεται το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του καγκελάριου Φραντς Βρανίτσκι.

1996: Οι Περουβιανοί αντάρτες του «Φωτεινού Μονοπατιού» πολιορκούν το σπίτι του Ιάπωνα πρέσβη στη Λίμα, κατά τη διάρκεια δεξίωσης. Οι επαναστάτες κρατούν ομήρους 490 άτομα.

1997: Ενα Yakovlev Yak-42 των Αερογραμμών Aerosvit από την Οδησσό της Ουκρανίας για Θεσσαλονίκη, χάνει επαφή με τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου Μακεδονία και συντρίβεται στα Πιέρια Όρη στη δεύτερη προσπάθεια προσγείωσής του. Οι επιβάτες και το πλήρωμα, σύνολο 70 άνθρωποι, 41 εκ των οποίων Έλληνες, σκοτώθηκαν.

2000: Με το γκολ του Ντάνι Μέρφι η Λίβερπουλ νικά 1-0 τη Mάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέσα στο Όλντ Τράφορντ, σπάζοντας ένα σερί 36 αγώνων χωρίς εντός έδρας ήττα για τους μπέμπηδες στην Premier League.

2003: Κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας ταινιών του Άρχοντα των Δακτυλιδιών, Η Επιστροφή του Βασιλιά.

2003: Ολοκληρώνεται η δίκη της «17 Νοέμβρη», με την ανακοίνωση των πρωτόδικων ποινών για τους 15 καταδικασθέντες.

2004: Οι 25 ηγέτες των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ορίζουν την 3η Οκτωβρίου 2005 ως ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.

2008: Πρόσωπο της χρονιάς για το 2008 ανακηρύσσεται από το περιοδικό TIME o νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα.

2009: Έξω από τις ακτές του Λιβάνου βυθίζεται το μεταγωγικό πλοίο «MV Danny F II» με αποτέλεσμα να πνιγούν 44 άνθρωποι και πάνω από 28.000 ζώα τα οποία μετέφερε.

2010: Η αυτοπυρπόληση του οπωροπώλη Μοχάμεντ Μπουαζίζι πυροδοτεί τις λαϊκές εξεγέρσεις στην Τυνησία και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, οι οποίες ονομάστηκαν «Αραβική Άνοιξη».

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1706 - Εμιλί ντυ Σατλέ, Γαλλίδα μαθηματικός και φυσικός.
Η Εμιλί ντι Σατλέ (Gabrielle-Emilie le Tonnelier de Breteuil, Marquise du Chastellet-Laumont, 17 Δεκεμβρίου 1706 - 10 Σεπτεμβρίου 1749) ήταν Γαλλίδα φυσικός, μαθηματικός και συγγραφέας. Συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων γυναικών επιστημόνων, ζώντας μάλιστα σε μία εποχή κατά την οποία οι κοινωνικές συνθήκες δεν ευνοούσαν την εκπαίδευση των γυναικών. Σημαντικότερη συνεισφορά της θεωρείται η μετάφραση και ο σχολιασμός του έργου του Νεύτωνα Principia Mathematica.

1706 - Εμιλί ντυ Σατλέ, Γαλλίδα μαθηματικός και φυσικός.

1745 - Τζέιμς Τίτλερ, Σκωτσέζος εγκυκλοπαιδιστής και αεροπόρος.

1734 - Μαρία Α΄, βασίλισσα της Πορτογαλίας.

1749 - Ντομένικο Τσιμαρόζα, Ιταλός συνθέτης.

1770 - Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, ήταν Γερμανός συνθέτης και πιανίστας.
Αποτέλεσε μία από τις κεντρικότερες μορφές της κλασικής μουσικής και συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στους ευρύτερα αποδεκτούς συνθέτες όλων των μουσικών περιόδων και τους πλέον γνωστούς όλων των εποχών. Ο Μπετόβεν αν και ανήκει περισσότερο στην κλασική περίοδο, συνδέθηκε με το κίνημα του ρομαντισμού που ακολούθησε και τα τελευταία του έργα διακρίνονται από έντονα ρομαντικά στοιχεία.

1797 - Τζόζεφ Χένρι (Joseph Henry, 17 Δεκεμβρίου 1797 - 13 Μαΐου 1878) ήταν Αμερικανός φυσικός ο οποίος ανακάλυψε το φαινόμενο της αυτεπαγωγής.
Επίσης ανακάλυψε το φαινόμενο της αμοιβαίας επαγωγής ταυτόχρονα σχεδόν με τον Φαραντέι αλλά ο Φαραντέι δημοσίευσε πρώτος την ανακάλυψη. Η μονάδα του συντελεστή αυτεπαγωγής στο διεθνές σύστημα μονάδων, το Χένρι, έχει πάρει το όνομά του. Ο Χένρι τελειοποίησε επίσης το ηλεκτρομαγνητικό ρελέ που αποτέλεσε βασικό εξάρτημα για την κατασκευή του τηλέγραφου. Ήταν επίσης ο εφευρέτης των πρώτων ηλεκτροκινητήρων.

1830: Ζιλ Ντε Γκονκούρ, Γάλλος συγγραφέας και εκδότης.
Μαζί με τον αδελφό του Εντμόν αθλοθέτησαν το Γκονκούρ, το κορυφαίο λογοτεχνικό βραβείο της Γαλλίας.

1900: Κατίνα Παξινού, Ελληνίδα ηθοποιός παγκοσμίου φήμης, η οποία το 1944 τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου με το βραβείο Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», όπου υποδυόταν το ρόλο της φλογερής πατριώτισσας της Ισπανίας, Πιλάρ.

1903 - Έρσκιν Κάλντγουελ, Αμερικανός συγγραφέας.

1905 - Σίμο Χέιχε, φημισμένος φιλανδός ελεύθερος σκοπευτής, γνωστός και με το παρατσούκλι «λευκός θάνατος», ήρωας του ρωσοφινλανδικού πολέμου του 1939. (Θαν. 1/4/2002).
Ο Σίμο Χέιχε (φινλανδικά: Simo Häyhä, γεννηθείς 17 Δεκεμβρίου 1905 – αποθανών 1 Απριλίου 2002) αποκαλούμενος από τους Σοβιετικούς και Λευκός Θάνατος (ρωσικά Белая смерть (μπιέλαγια σμιέρτ'), φινλανδικά Valkoinen Kuolema (φαλκόινεν κουόλεμα), ήταν Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής, ήρωας του ρωσοφινλανδικού πολέμου του '39. Χρησιμοποιούσε απλό τυφέκιο χωρίς ειδική σκοπευτική διόπτρα και είχε το μεγαλύτερο βεβαιωμένο αριθμό επιτυχημένων βολών ως ελεύθερος σκοπευτής από όλους τους σκοπευτές όλων των κύριων πολέμων.
Οι Ρώσοι προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να τον εξολοθρεύσουν τοποθετώντας και αυτοί ελεύθερους σκοπευτές καθώς και με τυφλές ή στοχευμένες βολές πυροβολικού. Στις 6 Μαρτίου του 1940 ο Χέιχε τραυματίστηκε στο σαγόνι κατά τη διάρκεια της μάχης. Βρέθηκε και διασώθηκε από συμπολεμιστές του οι οποίοι ανέφεραν αργότερα ότι «το μισό του κεφάλι έλειπε». Ο Χέιχε παρέμεινε αναίσθητος μέχρι τις 13 Μαρτίου, την μέρα που ουσιαστικά σταμάτησε ο πόλεμος μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ένωσης. Λίγο αργότερα ο Χέιχε προήχθη από το βαθμό του δεκανέα στο βαθμό του ανθυπολοχαγού από τον στρατάρχη Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ. Κανένας άλλος στρατιώτης στην ιστορία του Φινλανδικού στρατού δεν προήχθη τόσο γρήγορα όσο ο Χέιχε.
Μετά τον Πόλεμο
Ο Χέιχε χρειάστηκε πολλά χρόνια για να ανανήψει από τα βαριά τραύματα που υπέστη. Η σφαίρα τού είχε σπάσει το σαγόνι και είχε διαλύσει το αριστερό του μάγουλο. Τελικώς επανήλθε και έγινε επιτυχημένος κυνηγός ταράνδων και εκτροφέας σκύλων μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1998 ρωτήθηκε πώς είχε τόσο επιτυχημένες βολές και αυτός απάντησε απλώς ότι ήταν θέμα άσκησης και μόνο. Όταν ρωτήθηκε για το αν έχει μετανιώσει για τον χαμό τόσων ανθρώπων από το χέρι του, απάντησε: «Έκανα ό,τι μου είπαν όσο καλύτερα μπορούσα». Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε σε ένα μικρό χωριό, το Ρουοκολάχτι, χωριό στη νοτιοανατολική Φινλανδία κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία.

1911 - Αντρέ Κλαβό, Γάλλος τραγουδιστής.

1923 - Γιάροσλαβ Πέλικαν, Αμερικανός ιστορικός και λόγιος.

1925 - Ζακ Μπορέλ, Γάλλος συγγραφέας.

1930: Μπομπ Γκουτσιόνε, Αμερικανός εκδότης του περιοδικού Penthouse.

1936 - Πάπας Φραγκίσκος.

1947 - Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Έλληνας πολιτικός.

1949 - Ντούσαν Μιτόσεβιτς, Σέρβος ποδοσφαιριστής.

1949 - Πωλ Ρότζερς, Άγγλος τραγουδιστής.

1958 - Μάικ Μιλς, Αμερικανός μουσικός μέλος του συγκροτήματος R.E.M.

1971 - Λάντο Γκουργκενίτζε, Γεωργιανός πολιτικός.

1973 - Κωνσταντίνος Γκατσιούδης, Έλληνας κορυφαίος ακοντιστής.

1973 - Γρηγόρης Αρναουτογλού, Έλληνας τηλεπαρουσιαστής.

1973: Πόλα Ραντκλιφ, Βρετανίδα δρομέας μεγάλων αποστάσεων.

1975 - Μίλα Γιόβοβιτς, ουκρανή ηθοποιός.

1976 - Πατρίκ Μιλέρ, Ελβετός ποδοσφαιριστής.

1977 - Οξάνα Φιόντοροβα, Ρωσίδα μοντέλο.

1978 - Μάνι Πακιάο, Φιλιπινέζος πυγμάχος και πολιτικός.

1980 - Ρόναλντ Γκαρσία, Βολιβιανός ποδοσφαιριστής.

1980 - Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα σφυροβόλος.

1982 - Στεφάν Λάσμε, Γκαμπονέζος καλαθοσφαιριστής.

1983 - Κωστής Τζωρτζακάκης, Έλληνας δημιουργός κόμικς.

2002 - Στεφανία Λυμπερακάκη, Ελληνίδα τραγουδίστρια.

2007 - Ιάκωβος, Υποκόμης του Σέβερν.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

942 - Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Νορμανδίας.

1187 - Πάπας Γρηγόριος Η΄.

1195 - Βαλδουίνος Ε΄, κόμης του Αινώ.

1273 - Τζαλαλουντίν Ρουμί, πέρσης ποιητής, ιδρυτής του μυστικιστικού τάγματος του Ισλάμ «Σούφι». (Γεν. 30/9/1207).
Ο Τζελαλεντίν Ρουμί (30 Σεπτεμβρίου 1207 - 17 Δεκεμβρίου 1273) ήταν Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου στο Ικόνιο (Κόνια, Τουρκία) με μεγάλη επιρροή στον ιδεολογικό-θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ και ιδιαίτερα στον μουσουλμανικό μυστικισμό. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το "Ντιβάν", συλλογή λυρικών ποιημάτων και το "Μεσνεβί" (δίστιχα) που περιέχει 40.000 δίστιχα σε ηθικά και ασκητικά θέματα, μέσα από μυστικισμό και αλληγορίες. Ίδρυσε το Σουφικό τάγμα των Μεβλεβήδων.

1622 - Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου, είναι άγιος της ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. (1547 - 17 Δεκεμβρίου 1622)
Έζησε και έδρασε στη Ζάκυνθο από τα μέσα του 16ου αιώνα ως και τις αρχές του 17ου, ενώ διετέλεσε και επίσκοπος Αιγίνης. Σήμερα αποτελεί ένα από τους λαοφιλέστερους σύγχρονους αγίους και είναι πολιούχος της πόλης της Ζακύνθου.

1830 - Σιμόν Μπολίβαρ, Βενεζουελανός στρατιωτικός και πολιτικός.

1847 - Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας.

1857 - Φράνσις Μποφόρ, Ιρλανδός υδρογράφος.
Ο Σερ Φράνσις Μποφόρ (Sir Francis Beaufort) (27 Μαΐου 1774 – 17 Δεκεμβρίου 1857) ήταν Ιρλανδός υδρογράφος και υποναύαρχος στο βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό. Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (Royal Society) και της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας (Royal Geographical Society).
Είναι γνωστός για τη δημιουργία της κλίμακας Μποφόρ, η οποία αποτελεί εμπειρικό τρόπο μέτρησης της έντασης των ανέμων και βασίζεται στην παρατήρηση των αποτελεσμάτων του ανέμου στη στεριά ή τη θάλασσα.
Ο Μποφόρ, όπως και άλλοι πρωτοπόροι εξερευνητές έδωσε το όνομά του σε αρκετές ανακαλύψεις του. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονται:
Η Θάλασσα Μποφόρ (βραχίονας του Αρκτικού Ωκεανού)
Η Νήσος Μποφόρ στην Ανταρκτική
Η νησίδα Μποφόρ στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανο

1878: Σοφία Αφεντάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1856 και καταγόταν από την Κίμωλο, πατέρας της ήταν ο Κωνσταντίνος Αφεντάκης. Η ίδια απεβίωσε από φυματίωση στις 17 Δεκεμβρίου 1873.
Ο θείος της, και ένας από τους Μεγάλους Ευεργέτες, Γεώργιος Οικονόμου Αφεντάκης, παραγγέλνει στον Γιαννούλη Χαλεπά, να φιλοτεχνήσει ένα ταφικό μνημείο για την όμορφη κόρη. Το θλιβερό αυτό γεγονός του πρόωρου θανάτου της νεαρής Αφεντάκη, στάθηκε η αφορμή για την δημιουργία του τρίτου κατά σειρά αριστουργήματος του Χαλεπά και ίσως του πιο αναγνωρισμένου νεοελληνικού αγάλματος, αυτό της «Kοιμωμένης του Χαλεπά»

1907: Λόρδος Κέλβιν, Βρετανός φυσικός, που εφηύρε την ομώνυμη κλίμακα μέτρησης της θερμοκρασίας.
Ο Ουίλιαμ Τόμσον, 1ος βαρόνος Κέλβιν (αγγλ. William Thomson), μέλος του Τάγματος της Αξίας, μεγαλόσταυρος ιππότης του Βασιλικού Βικτοριανού Τάγματος, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου (1824-1907) ήταν Ιρλανδός και Βρετανός φυσικός που το 1892 απέκτησε τίτλο ευγενείας και ονομάστηκε βαρόνος Κέλβιν από την ομώνυμη περιοχή. Στη βιβλιογραφία είναι γνωστός και ως Λόρδος Κέλβιν, ιδιαίτερα γνωστός από την επινόηση της θερμοκρασιακής κλίμακας Κέλβιν, η οποία αρχίζει από το απόλυτο μηδέν.
Τον τίτλο αυτό έλαβε από το πρωτοποριακό και περισπούδαστο έργο του της ανάπτυξης υποβρύχιων καλωδίων τηλεγράφου χάρη των οποίων και αναπτύχθηκαν οι επικοινωνίες μεταξύ των εκατέρωθεν ακτών του Ατλαντικού ωκεανού. Επίσης ο Κέλβιν θεωρείται ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι στις θερμοκρασίες θα πρέπει να υπάρχει ένα και μόνο κατώτατο σημείο, δηλαδή το απόλυτο μηδέν βάσει του οποίου και ανέπτυξε (επινόησε) τη γνωστή κλίμακα θερμοκρασίας που φέρει το όνομά του, την κλίμακα Κέλβιν.

1907 - Ουίλιαμ Τόμσον, Ιρλανδός φυσικός.

1909 - Ετέμ Πασάς, Οθωμανός στρατιωτικός.

1909 - Λεοπόλδος Β΄, βασιλιάς του Βελγίου.

1932 - Μίνως Ζώτος, Έλληνας ποιητής.

1947 - Χρίστος Τσιγγιρίδης, Έλληνας ηλεκτρολόγος μηχανικός.
Σπουδαίος καινοτόμος της εποχής του καθώς εισήγαγε στην Ελλάδα την τεχνογνωσία και τεχνολογία της μικροφωνικής εγκατάστασης και ήταν υπεύθυνος για την εγκατάσταση του πρώτου ηχητικού συστήματος της Βουλής των Ελλήνων. Είναι κυρίως γνωστός για την ίδρυση του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού της Ελλάδας και των Βαλκανίων, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

1947 - Γιοχάνες Νίκολαους Μπρόνστεντ, Δανός χημικός.
Ο Γιοχάνες Νίκολαους Μπρόνστεντ (δαν. Johannes Nicolaus Brønsted) ήταν Δανός φυσικοχημικός. Απέκτησε το πτυχίο του το 1899 και το διδακτορικό του δίπλωμα το 1908 από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, στο οποίο έγινε, αργότερα, καθηγητής στην ανόργανη χημεία και στη φυσικοχημεία.
Το 1906, δημοσίευσε την πρώτη του αναφορά πάνω στην ηλεκτρονιακή συγγένεια και, ταυτόχρονα με τον Άγγλο χημικό Μάρτιν Λόουρι, εισήγαγαν τη θεωρία οξέος-βάσης Μπρόνστεντ-Λόουρι το 1923. Την ίδια χρονιά, ο Γκίλμπερτ Ν. Λιούις εισήγαγε μία θεωρία ηλεκτρονιακής συγγένειας αντιδράσεων οξέος-βάσης, ωστόσο και οι δύο θεωρίες είναι ευρέως χρησιμοποιούμενες.
Έγινε γνωστός ως αυθεντία στην κατάλυση από οξέα και βάσεις και δόθηκε το όνομά του στην εξίσωση κατάλυσης Μπρόνστεντ. Με την συνεργασία του με τον Λόουρι, αναπτύχθηκε η η ευρέως χρησιμοποιούμενη θεωρία της δωρεάς πρωτονίων, λέγοντας ότι ένα άτομο υδρογόνου (το οποίο πάντοτε συναντάται σε ένα οξύ) ιοντίζεται σε υδροξώνιο με τη διάλυσή του στο νερό, επομένως χάνει το ηλεκτρόνιό του και μετατρέπεται σε δωρητή πρωτονίων και το υδροξείδιο (ένα μόριο νερού που έχει χάσει το ένα άτομο υδρογόνου του) μετατρέπεται σε δέκτη πρωτονίων. Με την ανάμειξη των δύο ουσιών πραγματοποιείται μία αντίδραση εξουδετέρωσης και παράγεται νερό. Η κλίμακα pH μπορεί να ερμηνευτεί και ως «ισχύς υδρογόνου» και ο ορισμός αυτός βασίζεται στην έρευνα των Μπρόνστεντ και Λόουρι.
Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η αντιπαλότητά του έναντι των Ναζί οδήγησε στην εκλογή του στο Δανικό Κοινοβούλιο το 1947, πέθανε, όμως, λίγο αργότερα από τις εκλογές, καθώς ήταν πολύ άρρωστος για να δεχτεί την έδρα του.

1956 - Ευθύμιος Καούδης, Έλληνας οπλαρχηγός.
Ο Ευθύμιος Καούδης γεννήθηκε το 1866 στο χωριό Καλλικράτης της Κρήτης. Πριν το 1903 εγκατέλειψε την Κρήτη εξαιτίας της δολοφονίας του Βουϊδά, αρχηγού ληστρικής συμμορίας, για την οποία κατηγορήθηκε. Μετά την εγκατάλειψη του χωριού του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως χτίστης. Με το τέλος των Βαλκανικών πολέμων εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 1956.

1964 - Βίκτορ Φραντς Eς, ήταν Αυστριακός φυσικός, ο οποίος ανακάλυψε τις κοσμικές ακτίνες. Το 1936 πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής. (Victor Franz Hess, 24 Ιουνίου 1883 - 17 Δεκεμβρίου 1964)

1977 - Αγήνωρ Αστεριάδης, Έλληνας ζωγράφος.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1915 έως το 1921, με δασκάλους τον Ροϊλό, τον Ιακωβίδη, τον Βικάτο και τον Μαθιόπουλο. Εργάστηκε στη διαφημιστική εταιρεία Geo. Το 1925 διορίστηκε καθηγητής ιχνογραφίας στο γυμνάσιο των Γρεβενών. Κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, συμμετείχε στην ίδρυση του πρωτοποριακού καλλιτεχνικού ομίλου «Ομάς Τέχνη». Καλλιτέχνης σεμνός αλλά και πρωτοπόρος, προσπάθησε να συνδυάσει στο έργο του την ελληνική λαϊκή παράδοση, το πνεύμα της βυζαντινής αγιογραφίας και τα διδάγματα του κυβισμού και των άλλων εικαστικών ρευμάτων των αρχών του 20ού αι. Τα ζωγραφικά του έργα είναι συνήθως δισδιάστατα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ρεαλιστικά. Όσο για την θεματογραφία του, αυτή ποικίλει από την ύπαιθρο και το αστικό τοπίο, έως την ανθρώπινη φύση.
Το 1974 παρουσίασε έργα του στην γκαλερί «΄Ωρα» στην Αθήνα. Το 1976, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε με μεγάλη αναδρομική έκθεση. Συμμετείχε επίσης σε πολλές άλλες εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας (Ρώμη, Οττάβα, Βελιγράδι, Μόσχα, Βουκουρέστι, Λουγκάνο, Μπουένος Άιρες, Μπιενάλε του Σάο Πάολο, Μπιενάλε Αλεξανδρείας, κ.ά.).
Μετά τον θάνατό του, εκθέσεις έργων του πραγματοποιήθηκαν στην πατρίδα του, την Λάρισα (1984), στην Αθήνα (1987, Γκαλερί «Υάκινθος»· 1998, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων) και στην Πάτρα (1998).
Εκτός από την ζωγραφική, την αγιογραφία και την χαρακτική, ο Αστεριάδης ασχολήθηκε και με την εικονογράφηση βιβλίων, αρχής γενομένης από τα Παιδικά σχέδια, που εξέδωσε το 1933 με τον συνάδελφό του Σπύρο Βασιλείου. Εικονογράφησε επίσης τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα για το Γυμνάσιο (1950), το βιβλίο Στο Μυστρά των Παλαιολόγων της Ελένης Βαλαβάνη (εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1971), κ.ά.

1981 - Αντίοχος Ευαγγελάτος, Έλληνας συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας.
Γεννήθηκε στο Ληξούρι στη Κεφαλλονιά στις 23 Δεκεμβρίου 1902 και ήταν γιος του δημοδιδάσκαλου Διονυσίου Ευαγγελάτου του Σπυρίδωνος και της Μαργέτας Λιβιεράτου του Αντωνίου. Τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διπλωματούχος του κρατικού Ωδείου της Λειψίας. Είχε σπουδάσει επίσης φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας. Υπήρξε μαθητής του μεγάλου αρχιμουσικού Felix Weingartner στη Βασιλεία της Ελβετίας.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ανέλαβε καθηγητής και στη συνέχεια καλλιτεχνικός διευθυντής του Ελληνικού Ωδείου στη μακρά περίοδο 1933-1974, αρχιμουσικός της Εθνικής Λυρικής Σκηνής επίσης σε μακρά περίοδο από το 1940 μέχρι το 1972 και ακόμη μουσικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1954-1959). Θεωρείται ο δημιουργός του Τρίτου Προγράμματος της σημερινής ΕΡΤ.
Στο έργο του περιλαμβάνονται πολλές συνθέσεις συμφωνικών έργων, μουσικής δωματίου, καθώς και σκηνική μουσική για αρχαίες τραγωδίες. Ως Αρχιμουσικός είχε διευθύνει όλες τις ελληνικές αλλά και πολλές ξένες ορχήστρες. Υπήρξε πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής, καθώς και της Εφορείας της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων. Υπήρξε επίσης μέλος κριτικών επιτροπών σε Διεθνείς Μουσικούς διαγωνισμούς όπως στη Βαρκελώνη, Γενεύη, Τεργέστη, Βουκουρέστι, Σόφια και Μόσχα.
Ο Αντίοχος Ευαγγελάτος είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Παύλο με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄ και με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα. Επίσης είχε τιμηθεί με Βραβείο Σύνθεσης της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και μιλούσε επίσης γερμανικά γαλλικά ιταλικά και αγγλικά.
Γιος του είναι ο Σπύρος Ευαγγελάτος. Πέθανε στην Αθήνα στις 17 Δεκεμβρίου του 1981. Έναν χρόνο μετά το θάνατό του εκδόθηκε το βιβλίο του Γιώργου Λεωτσάκου Αντίοχος Ευαγγελάτος, όπου παρουσιάζεται το έργο του μουσουργού.

1987 - Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Γαλλίδα συγγραφέας.

2005 - Σβέρε Στένερσεν, Νορβηγός σκιέρ.

2008: Λουκάς Χατζηιωάννου, Κύπριος μεγαλοεφοπλιστής, που αποκλήθηκε βασιλιάς των τάνκερ. (Γεν. 1927).

2009 - Τζένιφερ Τζόουνς, Αμερικανίδα ηθοποιός.

2010 - Ντον Βαν Βλιτ, Αμερικανός τραγουδιστής.

2011 - Κιμ Γιονγκ Ιλ, Βορειοκορεάτης πολιτικός.

2011 - Σεζάρια Έβορα, τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο.
Η Σεζάρια Έβορα ήταν διεθνώς αναγνωρισμένη τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο. Είχε το προσωνύμιο «ξυπόλητη ντίβα» εξαιτίας της προτίμησής της στο να τραγουδά χωρίς να φορά τα παπούτσια της. Το είδος της μουσικής που υπηρετούσε ονομάζεται μόρνα.

2011 - Δημήτρης Σαραντάκος, από τη Μυτιλήνη ήταν Έλληνας χημικός μηχανικός και συγγραφέας. (8 Ιανουαρίου 1929 - 17 Δεκεμβρίου 2011)
Ο Δημήτρης Σαραντάκος (1929-2011) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και πέθανε στην Αθήνα, γιος του Νικολάου (1903-1977) από τη Μάνη, βασικού συνεργάτη της εγκυκλοπαίδειας "Ήλιος" στην τελευταία της περίοδο και της ποιήτριας Ελένης Μυρογιάννη (1907-1987).
Αποφοίτησε από τη σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα ως το 1989 ως ελεύθερος επαγγελματίας στη βιομηχανία και τον τουρισμό, και συνταξιοδοτήθηκε τελικά από την Αγροτική Τράπεζα. Από τότε άρχισε να εκδίδει τη σατιρική εφημερίδα -μετά περιοδικό- το Φιστίκι, στην Αίγινα, που από το 2009 μετατράπηκε σε ιστολόγιο με το ίδιο όνομα. Το μπλογκ διατηρείται σήμερα, δημοσιεύοντας κυρίως ακυκλοφόρητα κείμενα του Δημήτρη Σαραντάκου.
Σύζυγός του ήταν η ποιήτρια Κική Σαραντάκου με την οποία έκαναν γιο τον συγγραφέα Νίκο Σαραντάκο.

Σαν σήμερα 18 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη

Εορτάζουν
Αγίου Σεβαστιανού του Συγκλητικού, (Σεβαστιανός, Σεβαστίνος, Σεβαστός, Σέβος, Σέβης *)
Οσίου Φλώρου επισκόπου Αμνησού, (Φλώρος, Φλώρης, Φλώρα, Φλωρή, Φλωρίτσα *)
Δικαίων Πατριάρχου Iακώβ υιού Iσαάκ - Iακώβ υιού Mατθάν και Ιωσήφ υιού Iακώβ, (Ιακώβ, Ιωσήφ, Σήφης, Ιωσηφίνα, Ζοζεφίνα *)
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

18 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

218 π.Χ.: Β΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος: οι Καρχηδονιακές δυνάμεις του Αννίβα νικούν αυτές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στη μάχη του ποταμού Τρεβία.

1398: Ο Τιμούρ Λενκ (Ταμερλάνος), επικεφαλής των μογγολικών ορδών, καταλαμβάνει το Δελχί της Ινδίας.

1803: Ο χορός του Ζαλόγγου. Εξήντα (κατ' άλλους 22) Σουλιωτοπούλες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου και πέφτουν στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους. Ο Χορός του Ζαλόγγου αποτελεί αιώνιο σύμβολο για τη γυναίκα που προτίμησε τον θάνατο από την ατίμωση και τη δυστυχία, δίνοντας νέα ώθηση στους αγώνες των Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.

1829: Ιδρύεται από τον Ιωάννη Καποδίστρια η πρώτη Εκκλησιαστική Σχολή στην Ελλάδα.

1849: Ο Γουίλιαμ Μποντ λαμβάνει την πρώτη φωτογραφία της Σελήνης μέσω τηλεσκοπίου.

1865: Καταργείται ο θεσμός της δουλείας στην Αμερική, με την επικύρωση της 13ης τροπολογίας του Συντάγματος.

1876: Αδιαφορεί για τα ελληνικά δίκαια η πρεσβευτική διάσκεψη που συνέρχεται στην Κωνσταντινούπολη. Η αποτυχία της Διάσκεψης θα οδηγήσει στον ρωσοτουρκικό πόλεμο.

1892: Πρεμιέρα του Καρυοθραύστη του Πιότρ Τσαϊκόφσκι στην Αγία Πετρούπολη, Ρωσία.

1901: Απονέμονται τα πρώτα Νόμπελ στη Σουηδία. Οι βραβευθέντες είναι μεταξύ άλλων, ο Γερμανός Βίλχελμ Ρέντγκεν για την ανακάλυψη των Ακτίνων Χ, ο Γάλλος Σιλί Προυντόν για την ποίησή του, καθώς και ο Ερρίκο Ντινάν για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού και ο Φρεντερίκ Πασί για την ίδρυση της Γαλλικής Εταιρίας των Φίλων της Ειρήνης.

1907: Οργανώνεται συλλαλητήριο στην Ηλεία για το σταφιδικό ζήτημα.

1912: Ανακαλύπτεται από τον ερασιτέχνη αρχαιολόγο Τααρλς Ντόσον, ο άνθρωπος του σπηλαίου Πιλτντάουν.

1916: Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Τερματίζεται η μάχη του Βερντέν, πόλης δυτικά του Παρισιού, ανάμεσα σε γερμανικά και γαλλικά στρατεύματα. Η μάχη αυτή είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου αφού κράτησε 10 μήνες, ενώ είχε πολλές ανθρώπινες απώλειες: 543.000 Γάλλοι και 434.000 Γερμανοί σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις, που ανέδειξαν ως ήρωα τον Γάλλο στρατάρχη Πετέν.

1917: Η Αμερικανική Γερουσία και η Βουλή εγκρίνουν την ποτοαπαγόρευση.

1919: Η Γερμανία εθνικοποιεί τον ηλεκτρισμό.

1923: Με στρατιωτική απόφαση, εξορίζεται ο βασιλιάς της Ελλάδας Γεώργιος Β'.

1929: Η Βρετανία θεσπίζει ημερήσιο ωράριο εργασίας 7,5 ωρών για τους ανθρακωρύχους.

1939: Ο αξιωματούχος του Ράιχ, Ρόμπερτ Λέι, υποστηρίζει ότι, η Γερμανία στοχεύει στον αφανισμό της Βρετανίας.

1940: Ο Αδόλφος Χίτλερ υπογράφει ένα μυστικό διάταγμα, με το οποίο αρχίζουν οι προετοιμασίες για τη ναζιστική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, που θα μείνει στην ιστορία με τον κωδικό Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

1941: Τα γερμανικά στρατεύματα αρχίζουν να υποχωρούν από τη Βόρεια Αφρική.

1942: Στη Γερμανία, ο Χίτλερ συναντιέται με τον Μουσολίνι και τον Πιέρ Λαβάλ.

1943: Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος: Γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν 118 κατοίκους του χωριού Δράκεια της Μαγνησίας.

1944: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde».

1956: Απονέμεται για πρώτη φορά η "Χρυσή Μπάλα", το βραβείο του γαλλικού περιοδικού "France Football". Ο Στάνλεϋ Μάθιους επιλέγεται από ένα πάνελ 49 Ευρωπαίων δημοσιογράφων ποδοσφαίρου ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς.

1957: Ανοίγει ο πρώτος πυρηνικός σταθμός στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ.

1958: Εκτοξεύεται ο Σκορ, πρώτος πειραματικός δορυφόρος επικοινωνιών.

1962: Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου στο Παρίσι. Λαμβάνονται αποφάσεις για την ομαλή λειτουργία της τριμερούς συμμαχίας στην Κύπρο και συζητούνται οι παρενοχλήσεις ελληνικών αλιευτικών από τα τουρκικά περιπολικά στη μεταξύ των ελληνικών νησιών και των τουρκικών ακτών θαλάσσια περιοχή.

1963: Ο Ρον Κλαρκ καταρρίπτει το ρεκόρ των 10χλμ στην Μελβούρνη με 28:15.6 το οποίο θα επανανακαταρρίψει στις 14/7/1965 με 27:39.4 στο Όσλο. Ένα χρόνο αργότερα, στη Στοκχόλμη στις 5/7/1966, θα κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 5χλμ με 13:16.6. Ο Κλαρκ, που τελικά θα μείνει στην ιστορία του στίβου σαν άνθρωπος των ρεκόρ και όχι των μεταλλίων, θα περάσει μια περίοδο, όπου θα κυριαρχήσει στους πίνακες των 5 και 10χλμ χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει ποτέ χρυσό σε μεγάλη διοργάνωση.

1964: Η Ε.Σ.Η.Ε.Α. διαμαρτύρεται "δια τον ανεξέλεγκτον διασυρμόν δημοσιογράφων" υποστηρίζοντας ότι οι αμειβόμενοι από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών εκτελούν "καθαρώς δημοσιογραφικήν - υπαλληλικήν υπηρεσίαν".

1966: Ανακαλύπτεται ο δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, Επιμηθέας.

1967: Ορκωμοσία, ενώπιον των Γεωργίου Παπαδόπουλου και Γεωργίου Ζωιτάκη, του Παναγιώτη Πιπινέλη ως υπουργού Εξωτερικών και των Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, Παύλου Τοτόμη και Παναγιώτη Τζεβελέκου ως υπουργών Οικονομικών, Συγκοινωνιών και Δημόσιας Τάξης αντιστοίχως.

1967: Ο Δημήτριος Ρίτσος διορίζεται δήμαρχος Αθηναίων από τη Χούντα. Θα παραμείνει καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας.

1968: Κατεδαφίζεται το «ρολόι» του Πειραιά από το χουντικό δήμαρχο, Αριστείδη Σκυλίτση.

1969: Καταργείται η θανατική ποινή στη Βρετανία.

1969: Ο πολιτικός μηχανικός Δημήτριος Λάκκας, υιός Ελληνίδος εκ Μυτιλήνης, διορίζεται Πρόεδρος του Παναμά.

1970: Στη Νεβάδα των ΗΠΑ, διαρροή ατομικής ενέργειας αναγκάζει εκατοντάδες ανθρώπους να σπεύσουν σε μέρος ασφαλές.

1972: Στις ΗΠΑ, ο Λευκός Οίκος ανακοινώνει ότι, οι βομβαρδισμοί θα ξαναρχίσουν στο Βόρειο Βιετνάμ μέχρι να επιτευχθεί συμφωνία.

1974: Ο ανώτατος δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.

1980: Στους 18 ανέρχονται οι τραυματίες από την έκρηξη του εργοστασίου ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα.

1982: Ολοκληρώνονται οι εργασίες του 11ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, με την επανεκλογή του Χαρίλαου Φλωράκη στη θέση του γενικού γραμματέα του κόμματος και την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής.

1973: Πρόγραμμα Σογιούζ: Εκτοξεύεται από το Μπαϊκονούρ της Σοβιετικής Ένωσης το Σογιούζ 13.

1981: Πραγματοποιείται η πρώτη πτήση του ρωσικού στρατηγικού βομβαρδιστικού Tupolev Tu-160, του μεγαλύτερου υπερηχητικού και μαχητικού αεροσκάφους στον κόσμο.

1989: Εγκαινιάζεται με τη δωρεά του Παναγιώτη Αγγελόπουλου ο ανοικοδομημένος Πατριαρχικός Οίκος στο Φανάρι.

1991: Ομάδα επιχειρηματιών υπό τον καθηγητή Μιχάλη Σάλλα εξαγοράζει το 67% της Τράπεζας Πειραιώς, που ανήκει στον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας.

1991: Ο Πρόεδρος Μπους απορρίπτει τη διανομή από το κράτος προφυλακτικών και συριγγών για την καταπολέμηση του AIDS, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις αξίες τους.

1991: Η Ελλάδα γίνεται δεκτή στη Συμφωνία του Σένγκεν με το καθεστώς του παρατηρητή.

1992: Η Γερμανία επικυρώνει τη συνθήκη του Μάαστριχτ.

1993: Επίσημη άδεια επαναλειτουργίας δίδεται στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Κοζλοντούι, στη Βουλγαρία.

1994: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βουλγαρίας (πρώην Κομμουνιστικό) κερδίζει τις εκλογές.

1995: Τη δυσαρέσκειά τους για τα χαμηλά, προβλεπόμενα από τον προϋπολογισμό, κονδύλια για την Παιδεία, εκφράζουν οι πρυτανικές αρχές του Πάντειου Πανεπιστημίου και του ΕΜΠ.

1996: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαιώνει την Κύπρια Τιτίκα Λοϊζίδου στην προσφυγή της κατά της Τουρκίας, η οποία της απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση στην ιδιόκτητη γη της στην κατεχόμενη Κερύνεια.

1997: Στην Τουρκία, σύμφωνα με φιλοκουρδική εφημερίδα, ο ηγέτης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, είναι έτοιμος να υποβάλλει πρόταση εκεχειρίας στην Τουρκία.

2000: Σπάνια επίδειξη «ευ αγωνίζεσθαι» από τον ιταλό επιθετικό της Γουέστ Χαμ, Πάολο Ντι Κάνιο, στον αγώνα εναντίον της Έβερτον (1-1). Αντί να προωθήσει την μπάλα στα δίχτυα, σταματάει τον αγώνα για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στον πεσμένο αντίπαλο τερματοφύλακα. Ο ίδιος παίκτης είχε εξοργίσει τη φίλαθλη κοινή γνώμη της Βρετανίας, όταν διαμαρτυρόμενος έσπρωξε βάναυσα τον διαιτητή Άλκοκ, ενέργεια που του στοίχισε ποινή 11 αγωνιστικών.

2007: Σπάνιο αντίτυπο της «Μάγκνα Κάρτα» πωλείται σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s, έναντι 21 εκατομμυρίων δολαρίων.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1392 – Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος (18 Δεκεμβρίου 1392 - 31 Οκτωβρίου 1448) ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορας που βασίλεψε από το 1425 μέχρι το θάνατό του το 1448 αν και συμμετείχε ενεργά στη διακυβέρνηση από το 1422, μετά από την επιδείνωση της υγείας του πατέρα του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου.

1610 – Ο Δουκάγγιος (Charles du Fresne, sieur du Cange ή Du Cange, 18 Δεκεμβρίου 1610 – 23 Οκτωβρίου 1688) ήταν διακεκριμένος Γάλλος φιλόλογος και ιστορικός του Μεσαίωνα και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Λαμβάνοντας τη μόρφωσή του από Ιησουίτες, ο Δουκάγγιος σπούδασε νομική και άσκησε το επάγγελμα για αρκετά χρόνια πριν αναλάβει αξιώματα. Έγραψε λεξικά για τη μεσαιωνική λατινική και την ελληνική γλώσσα, το τρίτομο Glossarium mediae et infimae Latinitatis(1678) και το Glossarium mediae et infimae Graecitatis.

1856 – Σερ Τζόζεφ Τζον Τόμσον, μέλος του Τάγματος της Αξίας και εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας (18 Δεκεμβρίου 1856 – 30 Αυγούστου 1940), ήταν Βρετανός φυσικός ο οποίος ανακάλυψε το ηλεκτρόνιο και το ισότοπο και εφηύρε τον φασματογράφο μάζας. Το 1906 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής ως αναγνώριση για τη συμβολή του στις θεωρητικές και πειραματικές εργασίες επί της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων.

1878 – Ιωσήφ Στάλιν, ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν (ψευδώνυμο του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, 18 Δεκεμβρίου 1878 – 5 Μαρτίου 1953) ήταν Σοβιετικός ηγέτης.
Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922. Την περίοδο αυτή ο Λένιν είναι βαριά άρρωστος και η πρότασή του να αντικατασταθεί ο Στάλιν γνωστοποιήθηκε στο κόμμα των μπολσεβίκων στο 13ο Συνέδριο, οι οποίοι όμως ψήφισαν υπέρ της παραμονής του Στάλιν ως γραμματέα του κόμματος.
Μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν, επεκράτησε του Λέοντα Τρότσκι σε μια πολιτικοϊδεολογική αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 που όμως λύθηκε με διοικητικά μέτρα (διαγραφές, καθαιρέσεις, εξορίες κλπ).
Στη δεκαετία του '30 ο Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την αρχή του την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης(1936-1938), μια περίοδο σκληρής καταστολής (διαγραφές, φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, δολοφονίες) απέναντι τόσο σε πάρα πολλούς κομμουνιστές που διαφωνούσαν με τις επιλογές και τη νοοτροπία της κυρίαρχης τάσης (σταλινισμός) στο Κομμουνιστικό κόμμα της ΕΣΣΔ, όσο και χιλιάδες άλλους πολίτες που κατηγορούνταν για πολιτικά εγκλήματα.
Ο Στάλιν συνέβαλλε στη διαμόρφωση των γνωρισμάτων που χαρακτήρισαν το νέο σοβιετικό κράτος αλλά και τα υπόλοιπα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, που συνολικά αντιπροσώπευσαν ένα πολιτικό σύστημα, τον «υπαρκτό σοσιαλισμό».

1911 – Ελένη Βλάχου, δημοσιογράφος, χρονογράφος και εκδότρια της εφημερίδας «Καθημερινή».

1911 – Ζυλ Ντασέν, ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος του θεάτρου και του κινηματογράφου, που έζησε για πολλά χρόνια στη Γαλλία και στην Ελλάδα, όπου και πέθανε.
Μετά το γάμο του με τη Μελίνα Μερκούρη συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα και θεωρούσε τον εαυτό του Έλληνα. Προς το τέλος της ζωής του έγινε επίτιμος Έλληνας πολίτης ως ύψιστη αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς του στην Ελλάδα. Έλεγε χαρακτηριστικά: "Ήμουν Έλληνας πριν γνωρίσω τη Μελίνα".

1913 – Βίλι Μπραντ, καγκελάριος της Γερμανίας κατά το διάστημα 1969 - 1974 και «αρχιτέκτονας» της πολιτικής της ύφεσης (Ostpolitik) -το άνοιγμα δηλαδή της Δύσης στην τότε κομμουνιστική Ανατολή- κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1971. (Θαν. 8/10/1992)

1943 – Κιθ Ρίτσαρντς, Βρετανός κιθαρίστας των Rolling Stones.
Ο Κιθ Ρίτσαρτς (Keith Richards, 18 Δεκεμβρίου 1943 - ...) είναι Άγγλος κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones. Αν και αυτοδίδακτος στην κιθάρα, υπήρξε βιρτουόζος και ο άνθρωπος που εισήγαγε τον γνωστό σε όλους πια, κυματισμό της ηλεκτρικής κιθάρας. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που έχουν περάσει από την παγκόσμια μουσική ιστορία, ενώ 15 από τα τραγούδια που έχει συνθέσει συγκαταλέγονται στη λίστα με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. Ωστόσο ανέπτυξε πολύ άσχημη φήμη στα τέλη της δεκαετίας του 60’ για τη σχέση του με το μοντέλο Anita Pallenberg και για χρήση ναρκωτικών ενώ έχει χαρακτηριστεί ως ο πιο άρρωστος καλλιτέχνης που έχει περάσει από τη μουσική ιστορία.

1946 – Στίβεν Σπίλμπεργκ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ (Steven Allan Spielberg, 18 Δεκεμβρίου 1946) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών. Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1970 και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας από τους εμπορικότερους και δημοφιλείς σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Οι ταινίες του έχουν καλύψει πολλά και διαφορετικά θέματα και είδη. Οι πρώτες του ταινίες επιστημονικής φαντασίας και δράσης θεωρήθηκαν ως αρχέτυπα του σύγχρονου κινηματογράφου ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν οι ταινίες του ασχολήθηκαν και με ανθρωπιστικά θέματα όπως το Ολοκαύτωμα, το δουλεμπόριο, τον πόλεμο και την τρομοκρατία.
Τρεις από τις ταινίες του Σπίλμπεργκ: Τα Σαγόνια του Καρχαρία (Jaws, 1975), Ε.Τ. ο Εξωγήινος (E.T. the Extra-Terrestrial, 1982) και Τζουράσικ Παρκ (Jurassic Park, 1993) έγιναν την περίοδο της κυκλοφορίας τους οι μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών. Έχει λάβει συνολικά εφτά υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου (Close Encounters of the Third Kind, 1977), Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού (Raiders of the Lost Ark, 1981), Ε.Τ. ο Εξωγήινος (E.T. the Extra-Terrestrial, 1982), Μόναχο (Munich, 2005) και Λίνκολν (Lincoln, 2012) κερδίζοντας δύο για τις ταινίες Η Λίστα του Σίντλερ (Schindler's List, 1993) και Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν (Saving Private Ryan, 1998). Τα συνολικά έσοδα των ταινιών του έχουν αποφέρει πάνω από 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με το περιοδικό Forbes η περιουσία του υπολογίζεται στα 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Σπίλμπεργκ συμμετέχει ενεργά στην παραγωγή ταινιών μέσω της εταιρίας του Amblin Entertainment και είναι επίσης ένας από τους ιδρυτές του κινηματογραφικού στούντιο DreamWorks.

1963 – Μπραντ Πιτ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Μπραντ Πιτ (William Bradley "Brad" Pitt, 18 Δεκεμβρίου 1963) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Ο Πιτ έχει λάβει δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ και πέντε υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα κερδίζοντας μία. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πιο ελκυστικούς άνδρες στον κόσμο.
Ο Πιτ ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας γκεστ εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές. Έγινε γνωστός όταν έπαιξε τον άγνωστο ταξιδιώτη που αποπλανεί τη Τζίνα Ντέιβις στην ταινία Θέλμα & Λουίζ (Thelma & Louise) το 1991. Οι πρώτοι του πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε μεγάλες παραγωγές έγιναν στις ταινίες Το Ποτάμι Κυλάει Ανάμεσά Μας (A River Runs Through It, 1992) και Συνέντευξη Με Έναν Βρυκόλακα (Interview with the Vampire, 1994). Κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία Θρύλοι του Πάθους (Legends of the Fall, 1994) παίζοντας μαζί με τον Άντονι Χόπκινς. Το 1995 πρωταγωνίστησε στο επιτυχημένο αστυνομικό θρίλερ Seven του Ντέιβιντ Φίντσερ και στην ταινία Οι Δώδεκα Πίθηκοι (12 Monkeys) που του χάρισε την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα β' ανδρικού ρόλου και την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ. Τέσσερα χρόνια μετά, πρωταγωνίστησε στην καλτ ταινία Fight Club και το 2001 στην εισπρακτική επιτυχία Η Συμμορία των Έντεκα (Ocean's Eleven) και στις δύο συνέχειες Η Συμμορία των Δώδεκα (Ocean's Twelve, 2004) και Η Συμμορία των Δεκατριών (Ocean's Thirteen, 2007). Το 2008 έλαβε την δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον (The Curious Case of Benjamin Button) και το 2012 την τρίτη του υποψηφιότητα για το Moneyball.
Ήταν παντρεμένος για 7 χρόνια με την Τζένιφερ Άνιστον και τώρα συζεί με την Αντζελίνα Τζολί με την οποία έχουν έξι παιδιά. Συνεχώς λαμβάνει ενεργό δράση σε ποικίλα κοινωνικά θέματα τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και παγκοσμίως. Ο Πιτ έχει δική του εταιρεία παραγωγής, την Plan B Entertainment, η οποία περιλαμβάνει και την παραγωγή των βραβευμένων με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Ο Πληροφοριοδότης (The Departed, 2007) και 12 Χρόνια Σκλάβος (12 Years a Slave, 2013).

1966 – Μάριος Φραγκούλης, Έλληνας τενόρος και ηθοποιός που έχει ακολουθήσει καριέρα στο ελαφρό τραγούδι, το μιούζικαλ, την όπερα και την αρχαία τραγωδία.

1970 – Γιάννης Πλούταρχος, (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Ιωάννης Κακοσαίος, 18 Δεκεμβρίου 1970) είναι Έλληνας τραγουδιστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

550 – Αριαμπάτα (12 Δεκεμβρίου 476 – 18 Δεκεμβρίου 550) ήταν ο πρώτος μίας σειράς μεγάλων μαθηματικών-αστρονόμων της κλασικής εποχής των ινδικών μαθηματικών και της ινδικής αστρονομίας.
Το έργο του περιλαμβάνει και κεφάλαια με καθαρά μαθηματικό περιεχόμενο. Γεννήθηκε το 476 μ.Χ., σύμφωνα με την πληροφορία που μας δίνει ο ίδιος, ότι ήταν 23 ετών κατά το έτος 3.600 της περιόδου Kaliyuga, που αντιστοιχεί στη χρονολογία 499 μ.Χ.. Έζησε στην πόλη Kusumapura (τη σημερινή Patua), την πρωτεύουσα της αρχαιότερης ινδικής μοναρχίας. Το Αριαμπατίγια (Aryabhatiya), που είναι το όνομα του έργου του, είναι το πρώτο αξιόλογο έργο μαθηματικών. Πιστεύεται ότι είναι το παλαιότερο σωζόμενο έργο εκείνης της περιόδου και περιέχει το σύνολο της έως τότε αστρονομικής και μαθηματικής γνώσης της ινδικής υποηπείρου.

1075 - Έντιθ του Ουέσσεξ, βασίλισσα της Αγγλίας.

1290 - Μάγκνους Γ', βασιλιάς της Σουηδίας.

1495 - Αλφόνσος Β΄, βασιλιάς της Νάπολης.

1803 – Γιόχαν Γκότφριντ Χέρντερ (Johann Gottfried von Herder, 25 Αυγούστου 1744 - 18 Δεκεμβρίου 1803) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, θεολόγος, ποιητής και τεχνοκρίτης.
Γιος φτωχού δασκάλου, πήγε στο Καίνιγκσμπεργκ της ανατολικής Πρωσσίας (σήμερα Καλίνινγκραντ της Ρωσίας) για να σπουδάσει ιατρική. Μια αποτυχημένη εγχείρηση για ν’ απαλλαγεί από συρίγγιο που είχε στο μάτι ενίσχυσε την αντιπάθειά του προς την ιατρική και έτσι στράφηκε στη θεολογία.
Παρακολούθησε μαθήματα του Καντ, ο οποίος τον απάλλαξε από τα δίδακτρα. Έγινε λουθηρανός ιερέας και από τα είκοσι μέχρι τα εικοσιπέντε του χρόνια δίδασκε στην εκκλησιαστική σχολή της μητρόπολης της Ρίγας. Εκεί εμφανίστηκε το 1767 το τρίτομο έργο του Περί της νεωτέρας γερμανικής λογοτεχνίας, όπου έκανε έκκληση για μια γερμανική λογοτεχνία απαλλαγμένη από ξένες επιρροές.
Το 1769 εγκατέλειψε την Ρίγα και ταξίδεψε στο Παρίσι. Γνώρισε τους Εγκυκλοπαιδιστές αλλά δεν προσχώρησε στον Διαφωτισμό.
Το 1770 συνόδευσε ως παιδαγωγός τον πρίγκιπα του Χόλσταϊν-Γκόττορπ ανά την Γερμανία. Είχε εν τω μεταξύ αρχίσει να γράφει τα Κριτικά Δάση, δοκίμια για την τέχνη και την λογοτεχνία. Πεποίθησή του ήταν ότι έπρεπε να εγκαταλειφθεί η μίμηση των Ελλήνων κλασσικών που κήρυτταν οι Βίνκελμαν και Λέσσινγκ και ότι έπρεπε να αναζητηθούν οι λαϊκές πηγές της ποίησης. Η ποίηση κατά τον Χέρντερ γεννιέται από το ένστικτο του λαού και όχι από λίγους καλλιεργημένους ανθρώπους.
Νέα αποτυχημένη εγχείρηση του έδωσε την ευκαιρία να γνωριστεί προσωπικά με τον Γκαίτε ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος από τα κηρύγματα του Χέρντερ. Το 1771 έγινε αυτός αυλικός ιεροκήρυκας και πρόεδρος του ιεροδικείου στο Μπύκενμπουργκ, πρωτεύουσα του μικρού πριγκιπάτου του Σάουμπουργκ-Λίππε. Έγραψε εκεί τα βιβλία που συνέβαλαν στην διαμόρφωση του Sturm und Drang. Ήταν πιστός Χριστιανός αλλά δεν έβλεπε παντού το χέρι του Θεού. Πίστευε ότι κάθε πολιτισμός ήταν μια αυθύπαρκτη ενότητα με γέννηση, ακμή και θάνατο. Θαύμαζε τον Μεσαίωνα σαν εποχή φαντασίας, λαϊκής ποίησης και απλότητας, και επέκρινε τον Διαφωτισμό σαν ειδωλολατρεία της λογικής.
Το 1773 παντρεύτηκε και το 1776 ο δούκας Κάρολος Αύγουστος της Βαϊμάρης, ο μεγάλος μαικήνας, τον κάλεσε στην αυλή του ύστερα από σύσταση του Γκαίτε. Με τους Γκαίτε, Βίλαντ και Σίλλερ ο Χέρντερ αποτέλεσε την περίφημη τετράδα που κατέστησε την Βαϊμάρη πνευματικό κέντρο της Γερμανίας.
Τα πολλαπλά του καθήκοντα στην Βαϊμάρη -ιερέας και ιεροκήρυκας των ανακτόρων, επόπτης της διαγωγής του κλήρου και των σχολείων του δουκάτου (τα οποία έγιναν υποδείγματα για όλη την Γερμανία)- σε συνδυασμό με την πάθησή του, τον έκαναν ευερέθιστο. Οι Γκαίτε και Βίλαντ τον απέφευγαν για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο δούκας εξοργίζόταν από ορισμένα κηρύγματά του. «Μετά από ένα τέτοιο κήρυγμα», έγραψε ο Γκαίτε, «δεν μένει στον δούκα παρά να παραιτηθεί».
Τελικά συμφιλιώθηκε με όλους και αφοσιώθηκε στις συγγραφές του, επαναλαμβάνοντας τις επιθέσεις του κατά του ορθολογισμού στην λογοτεχνία και της «έντεχνης» ποίησης. Μεταξύ 1784 και 1791 κυκλοφόρησε σε τέσσερις τόμους το μεγάλο του έργο Ιδέες για μια φιλοσοφία της Ιστορίας της Ανθρωπότητας, το οποίο, παρά την «ορθόδοξή» του συγκρότηση, περιέχει ορισμένες θεολογικές και πολιτικές απόψεις που μπορεί να χαρακτηριστούν αιρετικές.
Στις Επιστολές περί της προόδου της ανθρωπότητος (1793-97), χαιρέτιζε -μετ' επιφυλάξεων- την Γαλλική Επανάσταση. Παρ' όλα αυτά ο δούκας -που πολέμησε το 1792 στο Βαλμύ εναντίον των Γάλλων- τον έκανε ευγενή («φον»).
Στα τελευταία του χρόνια περιεπλάκη σε φιλοσοφική έριδα με τον Καντ και ψυχράνθηκε πάλι με τον Γκαίτε. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1803. Ο δούκας Κάρολος Αύγουστος, παρά τις προσβολές που είχε δεχτεί από τον Χέρντερ, διέταξε να ταφεί με μεγάλες τιμές στην μητρόπολη της Βαϊμάρης.

1737 – Αντόνιο Στραντιβάρι, Ιταλός κατασκευαστής βιολιών.
Αντόνιο Τζιάκομο Στραντιβάριους, [Antonio Stradivari], Ιταλός κατασκευαστής βιολιών, γεννήθηκε το 1644 στην Κρεμόνα και πέθανε στις 17 ή 18 Δεκεμβρίου 1737. Aπέκτησε 11 παιδιά από δύο γάμους, από τα οποία μόνο δύο, ο Φραντζέσκο και ο Ομομπόνο, ακολούθησαν την τέχνη του πατέρα τους.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και πήρε μαθήματα κατασκευής μουσικών οργάνων από το διάσημο Νικόλα Αμάτι, αλλά γρήγορα ξεπέρασε το δάσκαλό του στην τέχνη. Άρχισε να κατασκευάζει βιολιά από το 1666, επηρεασμένος από την τεχνική του δασκάλου του στην αρχή. Αργότερα απομακρύνθηκε από τα πρότυπα του Αμάτι και αναζήτησε δικά του καινούρια μοντέλα, με καλύτερη ηχητική απόδοση.
Ο σχεδιασμός του έδωσε στο βιολί τη γεωμετρική μορφή του. Για το μπροστινό του καπάκι και τα πλευρά διάλεγε ξύλο πεύκου και για το πίσω καπάκι, ξύλο σφενδάμου. Εκτός από βιολιά έφτιαχνε και άρπες, βιόλες, τσέλα και κιθάρες.
Τα όργανα που κατασκεύασε σύμφωνα με τα πρότυπα του Αμάτι (βιολιά, βιόλες, βιολοντσέλα κ.ά.) είναι γνωστά με το όνομα "Stradiνari amarizzati". Όμως τα καλύτερα βιολιά του, που χαρακτηρίζονται από την άριστη ποιότητα ξύλου, τις τέλειες αναλογίες τους, το περίφημο βερνίκι τους, τα κατασκεύασε μετά από το 1700 και μέχρι το 1725.
Συνολικά κατασκεύασε πάνω από 1100 βιολιά, από τα οποία σώζονται 400 περίπου σ` όλο τον κόσμο και πολλά είναι γνωστά με τα ονόματα των μουσικών που τα χρησιμοποίησαν, τα ονόματα των κατόχων τους, των συνθέσεων στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν κ.ά. διάφορες ονομασίες. Για την καλύτερη ηχητική απόδοση των οργάνων αναζήτησε νέους τρόπους και έκανε πολλές τελειοποιήσεις.
Η ανωτερότητα των μουσικών του οργάνων οφείλεται στην εκλογή του κατάλληλου ξύλου, στις τέλειες αναλογίες που πετύχαινε και στο βερνίκι που το έφτιαχνε μόνος του.
Ενδεικτικό γεγονός της ασύγκριτης αξίας τους είναι ότι το 1948 ένα βιολί του, το οποίο ανήκε στην Ιταλο-αμερικάνα βιολονίστα Λουίζα Τέρτσι, τοποθετήθηκε, σύμφωνα με την επιθυμία της, στο φέρετρό της και θάφτηκε μαζί της στο Λος Αντζελες.

1803 - Γιόχαν Γκότφριντ Χέρντερ, Γερμανός φιλόσοφος, θεολόγος και ποιητής.

1829 – Ζαν-Μπατίστ Λαμάρκ, Γάλλος επιστήμονας.
Ο Ζαν Μπατίστ Πιέρ Αντουάν ντε Μονέ, Σεβαλιέ ντε λα Μαρκ (Jean-Baptiste Pierre Antoine de Monet, Chevalier de la Marck, Μπαζεντέν, 1 Αυγούστου 1744 - Παρίσι, 18 Δεκεμβρίου 1829), συχνά γνωστός απλώς ως Λαμάρκ, ήταν Γάλλος φυσιοδίφης, ακαδημαϊκός και υποστηρικτής της ιδέας ότι η εξέλιξη συμβαίνει και διεξάγεται σύμφωνα με φυσικούς νόμους.
Ο Λαμάρκ πολέμησε στον Επταετή Πόλεμο με την Πρωσία, και τιμήθηκε για την ανδρεία του στο πεδίο της μάχης. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στο Μονακό, ενδιαφέρθηκε για την φυσική ιστορία και αποφάσισε να σπουδάσει ιατρική. Αποσύρθηκε από τον στρατό αφού τραυματίστηκε το 1766 και συνέχισε τις ιατρικές σπουδές του.
Ο Λαμάρκ ανέπτυξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην βοτανική, και αργότερα, μετά την δημοσίευση του τρίτομου έργου του, Flora française, έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών το 1779. Άρχισε να ασχολείται με τον Jardin des Plantes (Κήπος των Φυτών) και διορίστηκε στην Έδρα της Βοτανικής το 1788. Όταν ιδρύθηκε το Muséum national d'Histoire naturelle (Εθνικό μουσείο φυσικής ιστορίας) το 1793, ο Λαμάρκ διορίστηκε καθηγητής ζωολογίας. Το 1801, δημοσίευσε το Système des animaux sans vertèbres, ένα μείζον έργο στην ταξινόμηση των ασπόνδυλων, όρο τον οποίο εφηύρε ο ίδιος. Σε μία δημοσίευση του 1802, έγινε ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τον όρο βιολογία με την σύγχρονη σημασία του. Ο Λαμάρκ συνέχισε το έργο του στην βιολογία των ασπόνδυλων ως αυθεντία.
Στη σύγχρονη εποχή, ο Λαμάρκ μνημονεύεται κυρίως για την θεωρία της κληρονομικότητας των επίκτητων χαρακτηριστικών, αποκαλούμενη και μαλακή κληρονομικότητα ή Λαμαρκισμός. Ωστόσο, η ιδέα του για την μαλακή κληρονομικότητα ήταν ίσως απήχηση της λαϊκής σοφίας της εποχής, αποδεκτή από πολλούς φυσιοδίφες. Η συνεισφορά του Λαμάρκ στην εξελικτική θεωρία συνίσταται από την πρώτη πραγματικά συνεκτική θεωρία εξέλιξης, στην οποία μια αλχημιστική περιπλεκτική δύναμη οδηγεί τους οργανισμούς στην κλίμακα της πολυπλοκότητας, και μία άλλη περιβαλλοντική δύναμη τους προσαρμόζει στα τοπικά περιβάλλοντά τους μέσω της χρήσης ή παύσης της χρήσης χαρακτηριστικών, διαφοροποιώντας τους από άλλους οργανισμούς.

1892 – Ρίτσαρντ Όουεν, ήταν Βρετανός βιολόγος, ανατόμος και παλαιοντολόγος. (20 Ιουλίου 1804 - 18 Δεκεμβρίου 1892)

1936 - Άντριγια Μοχορόβιτσιτς, Κροάτης μετεωρολόγος.

1976 – Κοραλία Ανδρειάδη περισσότερο γνωστή ως Κοραλία Θεοτοκά με το επώνυμο του συζύγου της Γιώργου Θεοτοκά ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και πεζογράφος με τη δική της διαδρομή στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας. (5 Μαΐου 1935 - 18 Δεκεμβρίου 1976)
Η Κοραλία, κόρη του Δημητρίου Ανδρειάδη (1896-1970) και της Ελένης Στεφάνου (1905-1993), από την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο (Σαμψούντα) αντίστοιχα, γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 5 Μαΐου 1935. Τελείωσε το γυμνάσιο στη Σχολή Χατζιδάκη και σπούδασε στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Παράλληλα, με τη βοήθεια του πατέρα της, ασχολήθηκε με την εισαγωγή ινδικών ταινιών και ταξίδεψε στην Ινδίες αλλά και στην Ευρώπη. Το 1962 πήρε δίπλωμα ξεναγού και εργάστηκε ως ξεναγός για μικρό διάστημα. Το 1963 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Απόπειρες, ενώ ποιήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία. Στις 11 Ιουλίου 1966 παντρεύτηκε τον Γιώργο Θεοτοκά, ο οποίος πέθανε λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην φροντίδα του εκδιδομένου και ανέκδοτου έργου του Θεοτοκά. Το 1967 εξέδωσε την δεύτερη συλλογή ποιημάτων της Σε άλλο φως, αλλά αρνήθηκε τη διακίνησή της στο εμπόριο λόγω της μεσολάβησης της δικτατορίας. Από την ίδια χρονιά ως το 1974 υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (Ε.Μ.Ε.Π.). Από το 1969 ως το 1973 παρακολούθησε τη σειρά μαθημάτων ιστορίας της Τέχνης από τον Παντελή Πρεβελάκη, στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1971 εκδόθηκε η συλλογή της Η ταυτότητα και το 1975 η σύνθεση Το Ποίημα Οι Μεγάλες Διαδικασίες. Από το 1974 ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συμπαράστασης Κυπρίων, προσφέροντας βοήθεια σε κύπριους πρόσφυγες. Το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 1976 αυτοκτόνησε, πέφτοντας από την ταράτσα του σπιτιού της, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 90, στην Αθήνα.

1984 - Άρης Μαλιαγρός, Έλληνας ηθοποιός.

1987 - Κόννυ Πλανκ, Γερμανός μουσικός παραγωγός.

1990 – Βάσος Δ. Καπάνταης (1924 - 18 Δεκεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας γλύπτης και ποιητής.
Γεννήθηκε το 1924 στη Μυτιλήνη, δυο χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Οι γονείς του, Δούκας και Θελξιόπη — το γένος Τσούρτσουλα — , ήταν Μικρασιάτες με καταγωγή από την Πέργαμο, ενώ μετά τον διωγμός εγκαταστάθηκαν στη Μυτιλήνη. Ο πατέρας του ήταν έμπορος καπνών και είχε, με συνεταίρους, ένα μικρό εργοστάσιο πού έκαναν τσιγάρα.
Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, γλυπτικής και αρχαιολογίας αλλά και στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.
Τα έργα του Καπάνταη χωρίζονται σε δύο μεγάλες ενότητες: τα δημόσια έργα και τα ιδιωτικά. Φιλοτέχνησε πολλά έργα με βάση το χαλκό και το μάρμαρο, τα περισσότερα με θέμα τη Μικρασιατική καταστροφή, και γενικότερα αναφορικά με την ιστορίας της Ελλάδας. Τα έργα του είναι από πηλό, πέτρα και μέταλλο. Δική του δημιουργία είναι το γλυπτό που βρίσκεται έξω από την Εστία Νέας Σμύρνης στην πλατεία Χρυσοστόμου Σμύρνης.
Άλλα γνωστά έργα του είναι τα: Εισόδια Αθλητού (χαλκός 1968), Ο Έλληνας πρόσκοπος (μάρμαρο, 1973), Ηρώο της Περγάμου (μάρμαρο, 1978), Σμύρνα (1985, άγαλμα από μέταλλο και μάρμαρο), Ηρώο Πόντιου Ακρίτα στο Χαϊδάρι (χαλκός 1987), το Ηρώο της Ελευθερίας στην Πρέβεζα, που προσομοιάζει με την Νίκη (μάρμαρο 1987), έργο του ιδίου, που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της Εστίας Νέας Σμύρνης. Έχει εκδώσει το λεύκωμα «Βάσος Καπάνταης Γλύπτης» και την ποιητική συλλογή Το υπόλοιπον της διαδρομής.
Τα ιδιωτικά του έργα είναι συνήθως μικρότερα σε μέγεθος και σπανίως αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα, ενώ κυριαρχεί το θέμα του ερωτισμού.

1995 - Κόνραντ Τσούζε, Γερμανός μηχανικός.

2001 – Δημήτρης Δραγατάκης, ήταν Έλληνας συνθέτης της κλασικής μουσικής και μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες της ελληνικής έντεχνης μουσικής του 20ού αιώνα. (22 Ιανουαρίου 1914, Πλατανούσσα Ιωαννίνων - 18 Δεκεμβρίου 2001, Αθήνα)
Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών βιολί και ανώτερα θεωρητικά. Συμμετείχε επί σειρά ετών στην ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1951-1969) και δίδαξε Ανώτερα Θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο, όπου διετέλεσε επίσης μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος (1977-2001). Ένα μεγάλο μέρος της νεώτερης γενιάς Ελλήνων συνθετών υπήρξαν μαθητές του (Φ. Τσαλαχούρης,Ι. Κονιτόπουλος, Αλ. Μούζας).
Διακρίθηκε σε πολλούς διαγωνισμούς σύνθεσης, ενώ για το σύνολο του έργου του βραβεύτηκε με το Βραβείο "Μαρία ΚάλΛας" από το Γ΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και με το Βραβείο "Γ.Α.Παπαϊωάννου" της Ακαδημίας Αθηνών. Το μουσικό του ιδίωμα είναι αρκετά προσωπικό και αξιοποιεί στοιχεία της μουσικής πρωτοπορίας της εποχής του και της παραδοσιακής μουσικής της Ηπείρου. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του έχει εκδοθεί και δισκογραφηθεί.

2006 – Τζόζεφ Μπαρμπέρα, Αμερικανός καρτουνίστας, δημιουργός των («Τομ και Τζέρι», «Φλιντστόουνς», «Σκούμπι Ντου»).

2010 – Η Τασσώ Καββαδία ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη, υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν.

2010 - Τομάσο Πάντοα - Σκιόππα, Ιταλός τραπεζίτης και οικονομολόγος.

2010 – Ζακλίν ντε Ρομιγί, γαλλίδα κλασική φιλόλογος και ελληνίστρια.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί (γαλλ. Jacqueline Worms de Romilly, πατρικό Jacqueline David) (26 Μαρτίου 1913 - 18 Δεκεμβρίου 2010) ήταν Γαλλίδα κλασική φιλόλογος και ελληνίστρια. Από τις πλέον εξέχουσες προσωπικότητες στο χώρο των αρχαιοελληνικών σπουδών του εικοστού αιώνα, ήταν η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Κολέζ ντε Φρανς (Collège de France) και η δεύτερη γυναίκα που ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (Académie Francaise). Είναι διάσημη για τις μελέτες της στην αρχαιοελληνική γραμματεία της κλασικής εποχής και ειδικά στον Θουκυδίδη, καθώς και για το εκτεταμένο έργο της σχετικά με την ιστορία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913 στην πόλη Σαρτρ. Σπούδασε Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά στο Lycée Molière και σε ηλικία μόλις 17 ετών έγινε η πρώτη γυναίκα υποψήφια στο Concours General, τις γενικές εξετάσεις αριστούχων της Γαλλίας, με τις οποίες εισήχθη στην École Normale Supérieure.
Δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα πανεπιστήμια του Μπορντό (1939-1949), της Λιλ (1949-1957) και της Σορβόνης (1957-1973). Το 1973 της δόθηκε η έδρα των Ελληνικών στο περίφημο Collège de France, για πρώτη φορά σε γυναίκα καθηγήτρια. Εκεί δίδαξε μέχρι το 1984 την εξέλιξη της ηθικής και πολιτικής σκέψης στην Αρχαία Ελλάδα. Υπήρξε επίσης η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres (1975), στην οποία και προήδρευσε κατά το έτος 1987. Διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας της Δανίας, της Βρετανικής Ακαδημίας, των Ακαδημιών της Βιέννης, των Αθηνών, της Νάπολης, του Τορίνο, των Κάτω Χωρών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών κ.ά. Ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των πανεπιστημίων της Οξφόρδης, των Αθηνών, του Δουβλίνου, του Μόντρεαλ και του Γέιλ.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Ambatiélos de l’ Académie des inscriptions et belles-lettres (1948), το βραβείο Croiset de l’Institut de France (1969), το βραβείο Langlois de l’Académie francaise (1974), το Grand Prix d’Académie της Académie francaise (1984), το βραβείο Ωνάσης (Αθήνα, 1995), το βραβείο ΥΠΑΤΙΑ (Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων, 1995). Η μέγιστη διάκριση ήταν η εκλογή της στις 24 Νοεμβρίου του 1988 ως μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας. Έγινε έτσι η δεύτερη γυναίκα μεταξύ των Γάλλων «αθανάτων» μετά την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ. Το 1995 της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε «πρέσβειρα του Ελληνισμού».
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μετέφρασε πολλούς Έλληνες κλασικούς συγγραφείς στα γαλλικά και δημοσίευσε πλήθος εξειδικευμένων και μη μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία. Μέσα από τα δεκάδες βιβλία που συνέγραψε, άφησε ένα σημαντικό έργο για όλες τις όψεις του Αθηναϊκού πολιτισμού του 5ου π.Χ. αιώνα: τη φιλοσοφία, την ιστορία, την τραγωδία, την κωμωδία, την επίδραση των σοφιστών, κλπ. Στο έργο της ενσαρκώνει μια ουμανιστική αντίληψη του πολιτισμού, με ιδιαίτερη προσήλωση στην πεποίθηση ότι η μελέτη της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού αποτελεί εκπαίδευση στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου και στην δημοκρατία.

2011 – Βάτσλαβ Χάβελ, θεατρικός συγγραφέας και πρώην πρόεδρος της Τσεχίας. (Γεν. 5/10/1936).
Ο Βάτσλαβ Χάβελ (Václav Havel, Πράγα, 5 Οκτωβρίου 1936 – 18 Δεκεμβρίου 2011) ήταν Τσέχος πολιτικός, συγγραφέας και δραματουργός. Ήταν ο τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος Πρόεδρος της Τσεχίας, από τις 2 Φεβρουαρίου 1993 ως τις 2 Φεβρουαρίου 2003. Είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη λεγόμενη Άνοιξη της Πράγας του 1968 και τη Βελούδινη επανάσταση του 1989, την κατάρρευση δηλαδή του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία.
Το θεατρικό του έργο Memorandum (Το υπόμνημα) μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Φώντα Κονδύλη (εκδ. «Δωδώνη») και τον Κανέλλο Αποστόλου (εκδ. «Ύψιλον», 2009).

2012 - Μουσταφά Ουλντ Σαλέκ, Μαυριτανός στρατιωτικός και πολιτικός.

2014 - Βίρνα Λίζι, Ιταλίδα ηθοποιός.

2016 - Τσίνα Ματσάδο, Κινέζα μοντέλο.

2017 - Κιμ Τζονγκ-Χιουν, Νοτιοκορεάτης τραγουδιστής και χορευτής.

 

Σαν σήμερα 16 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίας Θεοφανούς της θαυματουργού, (Θεοφανώ)
Αγίου Μοδέστου πατριάρχου Ιεροσολύμων, (Μόδεστος)

16 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

944: Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ρωμανός Α’ εκδιώκεται από το θρόνο από τους γιους του Στέφανο Λεκαπηνό και Κωνσταντίνο. Τον απομακρύνουν πραξικοπηματικά από την εξουσία και τον εξόριζουν στην νήσο Πρώτη.

1431: Ο Ερρίκος ΣΤ’ της Αγγλίας στέφεται βασιλιάς της Γαλλίας στην Νοτρ Νταμ του Παρισιού.

1497: Ο πορτογάλος θαλασσοπόρος Βάσκο Ντα Γάμα περιπλέει το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, ανοίγοντας νέους δρόμους στη ναυσιπλοΐα και το εμπόριο.

1653: Ο Όλιβερ Κρόμγουελ, πρωτεργάτης της αγγλικής επανάστασης ανακηρύσσεται Λόρδος Προστάτης της Αγγλίας, της Σκοτίας και της Ιρλανδίας.

1707: Σημειώνεται η τελευταία καταγεγραμμένη έκρηξη στο ηφαίστειο Φούτζι στην Ιαπωνία.

1773: Οι κάτοικοι της Βοστόνης αδειάζουν στο λιμάνι το φορτίο τριών βρετανικών καραβιών που μεταφέρουν τσάι, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για το φόρο που επιβάλλουν οι βρετανικές Αρχές στο τσάι που προέρχεται από τις αποικίες. Το γεγονός αυτό θα μείνει γνωστό ως το «Τσάι Πάρτι της Βοστόνης» (Boston Tea Party).

1803: 22 Σουλιώτισσες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου και πέφτουν στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους.

1809: Ο Ναπολέων Βοναπάρτης χωρίζει την πρώτη σύζυγό του Ιωσηφίνα.

1811: Γίνεται στο Μισισιπή η μεγαλύτερη σειρά από σεισμούς, που έχει καταγραφεί ποτέ στην αμερικανική ιστορία, χωρίς, ευτυχώς, να σημειωθούν ανθρώπινες απώλειες.

1885: Εγκαινιάζεται η Ακαδημία Αθηνών.

1897: Παρουσιάζεται το πρώτο υποβρύχιο με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

1899: Ιδρύεται η ποδοσφαιρική ομάδα της Μίλαν.

1905: Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού Variety. Θα εξελιχθεί στη «Βίβλο» της καλλιτεχνικής βιομηχανίας των ΗΠΑ.

1913: Ο Τσάρλι Τσάπλιν ξενικά την κινηματογραφική του καριέρα με εβδομαδιαίο μισθό 150 δολαρίων.

1915: Ο γερμανός φυσικός και μαθηματικός Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσιεύει τη νέα «Θεωρία της Σχετικότητας».

1920: Σεισμός 8,5 Ρίχτερ καταστρέφει την επαρχία της Κίνας Γκανσού και στοιχίζει τη ζωή σε 200.000 ανθρώπους.

1923: Οι εκλογές στην Ελλάδα εξελίσσονται σε θρίαμβο του Ελευθερίου Βενιζέλου, εξαιτίας της αποχής των αντιβενιζελικών δυνάμεων. Είναι οι τελευταίες εκλογές που διεξάγονται με σφαιρίδιο.

1926: Ιδρύεται από πόντιους πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη ο Απόλλων Καλαμαριάς.

1940: Το αμεριανικό περιοδικό LIFE κυκλοφορεί μ' ένα έλληνα τσολιά στο εξώφυλλό του.

1942: Ο Χάινριχ Χίμλερ διατάζει να μεταφέρονται οι υπό εξόντωση Αθίγγανοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς.

1944: Μάχη των Αρδεννών: Οι γερμανοί εξαπολύουν την τελευταία μεγαλη τους αντεπίθεση στις Αρδέννες εναντίον των αμερικανών, προσπαθώντας να τους σταματήσουν πριν περάσουν τα σύνορα του Λουξεμβούργου και του Βελγίου.

1948: Ο Αλφρεντ Μόσερ Μπατς, αρχιτέκτονας από τη Νέα Υόρκη, και ο επιχειρηματίας φίλος του Τζέιμς Μπρένοτ, κατοχυρώνουν την εμπορική ονομασία του σκραμπλ.

1949: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος στα νησιά της Ελλάδας, καθώς και στην περιοχή Αθηνών και Πελοποννήσου.

1949: Ιδρύεται η εταιρεία αεροναυπηγικής SAAB (μετέπειτα γίνεται και αυτοκινητοβιομηχανία).

1949: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος στα νησιά της Ελλάδας, καθώς και στην περιοχή Αθηνών και Πελοποννήσου.

1957: Η εκτόξευση του πρώτου αμερικανικού δορυφόρου αποτυγχάνει. Έτσι, οι ΗΠΑ δεν απαντούν στην επιτυχή εκτόξευση του "Σπούτνικ" από την ΕΣΣΔ.

1959: Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος ευχαριστεί την κυβέρνηση και το λαό της Ελλάδας για τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των Κυπρίων.

1960: Δύο αμερικανικά αεροσκάφη συγκρούονται στον αέρα πάνω από τη Νέα Υόρκη σκοτώνοντας τους 134 επιβαίνοντες.

1962: Πρεμιέρα της ταινίας «Λόρενς της Αραβίας».

1962: Εκτοξεύεται από το ακρωτήριο Κανάβεραλ το διαστημόπλοιο "Εξπλόρερ 16", το πρώτο για μετεωρολογικές έρευνες.

1966: Τα Ηνωμένα Έθνη υιοθετούν τη Διεθνή Συνθήκη Πολιτικών Δικαιωμάτων και την παρουσιάζουν στη γενική συνέλευση για επικύρωση. Η Συνθήκη γίνεται μέρος της διεθνούς νομοθεσίας το 1976.

1971: Τα πακιστανικά στρατεύματα παραδίδουν το Ανατολικό Πακιστάν, μετά τον πόλεμο που διεξήγαγαν με τους αντάρτες και τους ινδούς συμμάχους τους. Αργότερα, η περιοχή θα γίνει ανεξάρτητο κράτος, με το όνομα Μπανγκλαντές.

1985: Ψηφίζεται από τη Βουλή ο πρώτος νόμος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ).

1991: Το Καζακστάν κηρύσσει την ανεξαρτησία του από τη Σοβιετική Ένωση.

1991: Συνέρχεται το δεύτερο (έκτακτο) συνέδριο του Συνασπισμού (16-19 Δεκεμβρίου). 1.250 σύνεδροι από 430 οργανώσεις εκλέγουν πρόεδρο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο.

1993: Τα μέλη της ΕΟΚ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Δανία αναγνωρίζουν διπλωματικά τα Σκόπια με το όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM).

1995: Η κυκλοφορία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος στις αρχές του 2000 και η προώθηση της ΟΝΕ, αποφασίζονται, μεταξύ άλλων, κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μαδρίτη. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης «βαφτίζουν» το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα «ευρώ».

2008: Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου.

2011: Ο κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο κερδίζει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Από το 1959, όταν ανέτρεψε τον δικτάτορα Μπατίστα, έως το 2006, οπότε παρέδωσε την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, έγινε στόχος 368 φορές!

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1775 – Τζέιν Όστενη, Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Τζέιν Όστεν (Jane Austen, 16 Δεκεμβρίου 1775 - 18 Ιουλίου 1817) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένες μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας. Από το 1811 έως το 1815 γράφοντας τα μυθιστορήματα Λογική και ευαισθησία (1811), Περηφάνια και προκατάληψη (1813), Μάνσφιλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815) καθιερώθηκε ως συγγραφέας. Επίσης έγραψε τα Αββαείο του Νορθάνγκερ και την Πειθώ τα οποία δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό της το 1817.
Τα έργα της Όστεν είναι μέρος της μετάβασης προς το ρεαλισμό του δέκατου-ένατου αιώνα. Οι πλοκές των έργων της αν και κατά βάση κωμικές, υπογραμμίζουν την εξάρτηση των γυναικών από το γάμο προς εξασφάλιση κοινωνικού κύρους και οικονομικής ασφάλειας.
Κατά τη διάρκεια της ζωής της, τα έργα της Όστεν της έφεραν λίγη δόξα και λίγες θετικές κριτικές. Οι κριτικές ήταν λιγόλογες και αναφέρονταν κυρίως σε επιφανειακά χαρακτηριστικά του έργου της, όπως τα ηθικά διδάγματα. Κατά τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, τα μυθιστορήματα της έχαιραν το θαυμασμό μόνο μιας λογοτεχνικής ελίτ. Ένας λόγος γι' αυτό ήταν ότι έγραφε ανώνυμα. Εντούτοις, η δημοσίευση ενός απομνημονεύματος για τη ζωή της από τον ανιψιό της το 1870 γνωστοποίησε την ταυτότητά της και εισήγαγε τη ζωή και τα έργα της στο ευρύτερο αγγλικό κοινό. Έως τη δεκαετία του 1940 η Όστεν είχε πλέον καθιερωθεί ως σπουδαία Αγγλίδα συγγραφέας.
Τα έργα της και η ζωή της έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολλών κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών.

1866 – Βασίλι Καντίνσκι (ή Καντίνσκυ) (Wassily Kandinsky, Μόσχα 16 Δεκεμβρίου 1866 – Νεϊγί-συρ-Σεν, Γαλλία, 13 Δεκεμβρίου 1944) ήταν Ρώσος ζωγράφος και θεωρητικός της τέχνης.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα και ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της αποκαλούμενης αφηρημένης τέχνης. Έλαβε μέρος σε ορισμένα από τα σημαντικότερα ρεύματα της μοντέρνας τέχνης εισάγοντας τις δικές του καινοτομίες και μία νέα αντίληψη για τη ζωγραφική, καταγράφοντας ένα πλούτο θεωριών και ιδεών στην πραγματεία Για το πνευματικό στην τέχνη.

1882 – Φριτς Βάλτερ Μάισνερ (Fritz Walther Meißner, Βερολίνο, 16 Δεκεμβρίου 1882 − Μόναχο, 15 Νοεμβρίου 1974) ήταν Γερμανός φυσικός, γνωστός από το ομώνυμο φαινόμενο.
Ο Μάισνερ σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, αλλά συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φυσική, κάνοντας διδακτορικό υπό τον Μαξ Πλανκ. Στη συνέχεια εργάσθηκε στο ινστιτούτο Φυσικής και Μετρολογίας Physikalisch-Technische Reichsanstalt. Από το 1922 ως το 1925 η ομάδα του κατασκεύασε τον τρίτο μεγαλύτερο υγροποιητή ηλίου στον κόσμο και με τη βοήθειά του ανακάλυψε το 1933 το γνωστό σήμερα ως Φαινόμενο Meissner, την «έξωση» δηλαδή των μαγνητικών πεδίων από το εσωτερικό των υπεραγωγών. Το 1934 κλήθηκε και ανέλαβε την έδρα της Τεχνικής Φυσικής στο Πολυτεχνείο του Μονάχου. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μάισνερ έγινε πρόεδρος της Βαυαρικής Ακαδημίας Θετικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών. Το 1946 διορίσθηκε διευθυντής της πρώτης επιτροπής ερευνών χαμηλών θερμοκρασιών της Ακαδημίας. Τα εργαστήριά της βρίσκονταν στο Herrsching am Ammersee μέχρι το 1965, οπότε και μετακόμισαν στο Garching. Μετά τον θάνατό του, η επιτροπή αναβαθμίσθηκε σε ινστιτούτο και έλαβε το όνομά του. Ο Βάλτερ Μάισνερ δημοσίευσε πάνω από 200 επιστημονικές εργασίες.

1917 – Έντουαρντ Έμερσον Μπάρναρντ (αγγλικά: Edward Emerson Barnard) (16 Δεκεμβρίου 1857 – 6 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Αμερικανός αστρονόμος, με ιδιαίτερη ικανότητα στην αστρονομική παρατήρηση.
Ο Μπάρναρντ γεννήθηκε στο Νάσβιλ του Τενεσί και ήταν γιος του Reuben Barnard και της Elizabeth Jane Haywood-Barnard. Είχε ένα αδελφό. Ο πατέρας του πέθανε πριν από τη γέννηση του, κι έτσι η οικογένειά του δεν είχε τα οικονομικά μέσα να τον στείλει στο πανεπιστήμιο, ή έστω στο γυμνάσιο, καθώς έπρεπε να εργασθεί: έγινε βοηθός φωτογράφου σε ηλικία εννέα ετών.
Αργότερα ανέπτυξε ενδιαφέρον για την Αστρονομία. Το 1876 κατόρθωσε να αγοράσει με τις οικονομίες του ένα διοπτρικό τηλεσκόπιο των 5 ιντσών (σε διάμετρο, δηλ. 12,7 εκατοστών) και το 1881 ανακάλυψε τον πρώτο του κομήτη (αλλά δεν ανακοίνωσε την ανακάλυψη αυτή). Αργότερα τον ίδιο χρόνο ανακάλυψε και δεύτερο κομήτη, και ένα τρίτο το 1882.
Ενώ ακόμα εργαζόταν σε φωτογραφείο παντρεύτηκε τη γεννημένη στην Αγγλία Rhoda Calvert το έτος 1881. Την ίδια εποχή ένας πλούσιος με αστρονομικά ενδιαφέροντα, ο Hulbert Harrington Warner, προσέφερε από 200 δολάρια για την ανακάλυψη κάθε νέου κομήτη. Ο Μπάρναρντ ανακάλυψε οκτώ κομήτες όσο ίσχυε η προσφορά και με αυτά τα χρήματα έκτισε ένα σπίτι για εκείνον και τη σύζυγό του.
Στη συνέχεια, οι ερασιτέχνες αστρονόμοι του Νάσβιλ συγκέντρωσαν από κοινού αρκετά χρήματα ώστε να χαρίσουν στον Έντουαρντ σπουδές στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ. Ο Μπάρναρντ αποφοίτησε από εκεί σε ηλικία 30 ετών και μετά προσλήφθηκε στο Αστεροσκοπείο Λικ, στην Καλιφόρνια. Εκεί ήλθε σε σύγκρουση με τον διευθυντή Edward S. Holden ως προς την πρόσβαση του Μπάρναρντ στο μεγάλο τηλεσκόπιο του αστεροσκοπείου για παρατηρήσεις π.χ. του πλανήτη Κρόνου και άλλα θέματα, επιστημονικά όσο και διοικητικά.
Συνολικά, ανάμεσα στο 1881 και το 1892, ο Μπάρναρντ ανακάλυψε 14 διαφορετικούς κομήτες, από τους οποίους οι τρεις ήταν περιοδικοί.

1917 – Άρθουρ Κλαρκ, ήταν Άγγλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας.
Υπηρέτησε ως υποσμηναγός στη RAF την περίοδο 1941-1946 και ήταν ειδικός στα ραντάρ και στις επικοινωνίες. Το 1945 ήταν ο πρώτος που πρότεινε τη χρήση δορυφόρων σε γεωστατική τροχιά για την αναμετάδοση ραδιοκυμάτων.

1932 – Θανάσης Βαλτινός, Έλληνας πεζογράφος, σεναριογράφος και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

1935 - Νίκος Σαμψών, Κύπριος πολιτικός.

1944 - Ν Ξάου, ηθοποιός από τη Ναμίμπια.

1947 - Βίνσεντ Μάθιους, Αμερικανός αθλητής.

1960 - Κανούτο Κάλλαν, Δανός ζωγράφος.

1960 - Σάικο Σιντ, Αμερικανός παλαιστής.

1961 - Μπιλ Χικς, Αμερικανός κωμικός.

1962 - Γουίλιαμ Πέρι, Αμερικανός παίκτης του ράγκμπι.

1963 - Γιώργος Αθανασιάδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1963 - Βιόριτσα Ντάντσιλα, Ρουμάνα πολιτικός.

1964 - Χάικε Ντρέσλερ, Γερμανίδα αθλήτρια.

1972 - Ζέλικο Κάλατς, Αυστραλός ποδοσφαιριστής.

1979 - Μιχάι Τραϊσταρίου, Ρουμάνος τραγουδιστής.

1982 - Άννα Σεντοκόβα, Ουκρανή τραγουδίστρια και ηθοποιός.

1988 - Ματς Χούμελς, Γερμανός ποδοσφαιριστής.

1993 - Γιοτί Άμιγιε, Ινδή ηθοποιός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

401 - Πάπας Αναστάσιος Α΄.

705 - Γου Ζετιάν, αυτοκράτειρα της Κίνας.

714 - Πεπίνος του Χέρσταλ, Φράγκος στρατιωτικός και πολιτικός.

882 - Πάπας Ιωάννης Η΄.

999 - Αδελαΐδα της Ιταλίας, αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1263 - Χάακον Δ', βασιλιάς της Νορβηγίας.

1325 - Κάρολος, κόμης του Βαλουά.

1470 - Ιωάννης Β΄ του Ανζού, δούκας της Λωρραίνης.

1672 - Ιωάννης Β΄ Καζιμίρ, βασιλιάς της Πολωνίας.

1774 - Φρανσουά Κενέ, Γάλλος οικονομολόγος.

1821 – Αντώνης Οικονόμου, ήταν Έλληνας πλοίαρχος και αγωνιστής του 1821 που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέγερση των Υδραίων παραμερίζοντας τους πρόκριτους και προύχοντες του νησιού. Δολοφονήθηκε από άνδρες του Ανδρέα Λόντου.

1884 - Φρέντερικ Μάριοτ, ήταν Αμερικανός εκδότης αγγλικής καταγωγής και ένας εκ των πρώτων υποστηρικτών της αεροπορίας, όντας δημιουργός του Avitor Hermes Jr, του πρώτου μη επανδρωμένου αεροσκάφους.

1899 - Νόελ Κάουαρντ, ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, ηθοποιός, ζωγράφος, συνθέτης και τραγουδιστής, θεωρήθηκε ο πρώτος Βρετανός αστέρας της ποπ.

1945 – Τζιοβάνι Ανιέλι, ιταλός επιχειρηματίας, ιδρυτής της FIAT.

1965 – Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ (William Somerset Maugham, 25 Ιανουαρίου 1874 – 16 Δεκεμβρίου 1965) ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος.
Ήταν από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς της εποχής του και λέγεται ότι ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος συγγραφέας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Πολλά έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Ήταν το τέταρτο απ' τα έξι παιδιά του νομικού συμβούλου της βρετανικής πρεσβείας. Όταν σε ηλικία δέκα χρονών έχασε τους γονείς του πήγε στην Αγγλία. Σπούδασε ανθρωπιστικές σπουδές για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη και ύστερα ιατρική, την οποία όμως εγκατέλειψε μετά την επιτυχία των μυθιστορημάτων του. Το 1903 έγραψε το πρώτο του θεατρικό (A man of honour) κι ακολούθησαν κι άλλα. Το 1917 βρέθηκε στη Ρωσία ως βρετανός πράκτορας και κάλυψε τα γεγονότα της Οκτωβριανής επανάστασης ως ρεπόρτερ. Πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 91 χρονών.
Ο Σόμερσετ Μομ ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους (και καλύτερα αμειβόμενους) συγγραφείς της εποχής του. Παρά την τεράστια όμως επιτυχία της πρόζας του και των θεατρικών του έργων, ποτέ δεν κέρδισε την ανεπιφύλακτη αναγνώριση των κριτικών και των ομότεχνών του. Έγραψε σε ύφος παραδοσιακό και απολύτως κατανοητό σε εποχή κατά την οποία άρχισε να εμφανίζεται η μοντέρνα μορφή λογοτεχνίας των Ουίλιαμ Φόκνερ, Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ κ.λ.. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του : «Είμαι στην πρώτη σειρά των δευτέρας τάξεως συγγραφέων».
Πρωτότυπος, φλεγματικός και κοσμοπολίτης, ταξίδευε και παρατηρούσε (διακρίνεται για τη βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης), σατίριζε κυνικά και ανάλαφρα τα ήθη της ανώτερης αγγλικής τάξης καθώς και τις σχέσεις των δύο φύλων του. Το ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του Ανθρώπινη Δουλεία και το Στην Κόψη του Ξυραφιού είναι από τα γνωστότερα έργα του. Πέθανε πλήρης ημερών στις 16 Δεκεμβρίου του 1965 σε ηλικία 91 ετών.

1974 - Κώστας Βάρναλης, ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής και δημοσιογράφος. Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

1982 – Κόλιν Τσάπμαν, Βρετανός μηχανολόγος και ιδρυτής της Lotus.

1989 – Κλάρενς Λιρόι Βαν Κλιφ ο νεότερος, γνωστός ως Λι Βαν Κλιφ, ήταν Αμερικανός ηθοποιός. (Clarence Leroy "Lee" Van Cleef, Jr., 9 Ιανουαρίου 1925 – 16 Δεκεμβρίου 1989)
Έγινε περισσότερο γνωστός για τους ρόλους που υποδύθηκε σε ταινίες ουέστερν της δεκαετίας του '60, όπως το "Μονομαχία στο Ελ Πάσο", "Ο Καλός", "Ο Κακός και ο Άσχημος" και "Οι 5 Σημαδεμένοι του Ελ Βιέντο".

1994 – Αθανάσιος Κανελλόπουλος, πολιτικός και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα της Ολυμπίας το 1923 και καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια Χριστόπουλου. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και αναγορεύθηκε διδάκτορας πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Το 1963 έγινε Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Στις 21 Απριλίου 1967 παραιτήθηκε από τη θέση του ως Καθηγητής και αποκαταστάθηκε το 1974 ως Καθηγητής στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Το 1976 ορίσθηκε επισκέπτης Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Δίδαξε κοινωνιολογία και οικονομία. Από το 1948 ως το 1950 διατέλεσε Σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού και από το 1950 ως το 1978 Διευθυντής του περιοδικού Οικονομικός Ταχυδρόμος και υπεύθυνος Οικονομικός συντάκτης των εφημερίδων του Συγκροτήματος Λαμπράκη. Από το 1969 ως το 1970 χρημάτισε οικονομικός εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Τοποθετήθηκε επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στη Λιβύη ως Σύμβουλος της Λιβυκής Κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική και στην εκπόνηση του πενταετούς προγράμματος της Λιβύης.
Διετέλεσε δύο φορές Υφυπουργός σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις. Εκλέχθηκε Βουλευτής Ηλείας το 1963, το 1964, το 1974, το 1977, το 1981, το 1985 και τον Ιούνιο του 1989. Από τον Φεβρουάριο του 1964 ως τον Ιούνιο 1965 χρημάτισε Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της Ενώσεως Κέντρου. Κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, το 1974, χρημάτισε Υπουργός Εμπορίου. Από τον Μάιο του 1978 ως τον Μάιο του 1980, χρημάτισε Υπουργός Οικονομικών και από τον Μάιο του 1980 ως τον Ιούνιο του 1981 Υπουργός Γεωργίας. Το 1984 ορίσθηκε Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο του 1989, διετέλεσε Υπουργός Προεδρίας. Το Νοέμβριο του 1989 εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας. Τον Απρίλιο του 1990, αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης και τον Αύγουστο του 1991 Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας.
Συνέγραψε πληθώρα επιστημονικών εργασιών, τις οποίες έχει εκδώσει στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη με τη Ν.Δ. δεύτερος κατά σειρά στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Πέθανε το Δεκέμβριο του 1994. Ξάδερφός του, ήταν ο γνωστός παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιών Ίκαρος Κανελλόπουλος (1920-1993).

2006 - Γιάννης Ε. Διακογιάννης του Ελευθερίου ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας.

2013 - Άριε Φερμίρ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.

2017 - Αγγέλα Κοκκόλα, Ελληνίδα πολιτικός.