DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 7 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Τιμίου Προδρόμου, (Γιάννης, Τζαννής, Τζανής, Γιάγκος, Ιωάννης, Ζαννέτος, Ζαννέττος, Γιάννα, Γιαννούλα, Ιωάννα, Ζαννέτα, Ζαννέττα, Ζανέτ, Πρόδρομος)

7 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

421: Μεγαλοπρεπώς τελούνται στην Κωνσταντινούπολη οι γάμοι του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ με την Αθηναΐδα, κόρη του φιλοσόφου Λεοντίου. Λίγο πριν το μυστήριο η μετέπειτα Αυγούστα είχε βαπτισθεί χριστιανή με το όνομα Ευδοκία.

1186: Ο αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Ισαάκιος Β’ Άγγελος Κομνηνός, με στρατηγό τον Αλέξιο Βρανά, κατατροπώνει σε μεγάλη μάχη κοντά στο Στρυμόνα τους Νορμανδούς, οι οποίοι βάδιζαν κατά της Κωνσταντινούπολης μετά την κατάληψη του Δυρραχίου και της Θεσσαλονίκης.

1558: Η Γαλλία καταλαμβάνει το Καλαί, την τελευταία κτήση της Αγγλίας στο γαλλικό έδαφος.

1598: Ο Μπορίς Γκοντουνόφ γίνεται τσάρος της Ρωσίας, μετά το θάνατο του Θεόδωρου Α’.

1610: Ο ιταλός μαθηματικός και αστρονόμος Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) ανακαλύπτει τέσσερις από τους δορυφόρους του Δία: την Ιώ, την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ.

1714: Ο Χένρι Μιλ λαμβάνει το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για γραφομηχανή στην Αγγλία.

1782: Ανοίγει στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, η πρώτη αμερικανική εμπορική τράπεζα, η Bank of North America (Τράπεζα της Βορείου Αμερικής).

1785: Ο αμερικανός Τζον Τζέφρις και ο γάλλος Ζαν Πιέρ Μπλανσάρ πετούν για πρώτη φορά πάνω από την Μάγχη με αερόστατο, διασχίζοντας την απόσταση Ντόβερ-Καλαί.

1785: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ λαμβάνει το δεύτερο βαθμό της Μασονίας, αυτό του εμπειροτέχνη.

1789: Πραγματοποιούνται οι πρώτες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.

1797: Χρησιμοποιείται για πρώτη φορά η μοντέρνα ιταλική σημαία.

1826: Ο Ανδρέας Μιαούλης σπάει τον αποκλεισμό του Ιμπραήμ και μεταφέρει πολεμοφόδια στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.

1837: Ιδρύεται στην Αθήνα η Αρχαιολογική Εταιρεία, με πρωτοβουλία του Ιάκωβου Ρίζου Νερουλού, του βαρόνου Κ. Μπέλιου και άλλων εκλεκτών ελλήνων της εποχής.

1838: Ψηφίζεται νόμος για την παραχώρηση γης στους οπλαρχηγούς και πολεμιστές του Αγώνα.

1839: Ο Φρανσουά Αραγκό, ο διάσημος επιστήμονας και πολιτικός, ανακοινώνει επίσημα σε ομιλία του στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών, την ανακάλυψη της φωτογραφίας από τον Λουί-Ζακ Νταγκέρ.

1887: Ο Τόμας Στίβενς γίνεται ο πρώτος άνθρωπος, που ολοκληρώνει το γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Ξεκίνησε το ταξίδι του τον Απρίλιο του 1884 και κάλυψε 13.500 μίλια.

1894: Ο Αμερικανός Ουίλιαμ Ντίξον πατεντάρει το κινηματογραφικό φιλμ.

1895: Η Κορέα ανεξαρτητοποιείται από την Κίνα.

1896: Ο Γερμανός φυσικός Γουλιέλμος Ρέντγκεν ανακοινώνει την ύπαρξη των ακτινών Χ ή ακτινών Ρέντγκεν, όπως τις είπαν προς τιμήν του.

1901: Αφήνεται ελεύθερος μετά από 18 χρόνια στη φυλακή ο «κανίβαλος» Αλφερντ Πάρκερ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι είχε καταδικαστεί μόνο για φόνο και όχι και για κανιβαλισμό.

1904: Η Ζαν ντ’ Αρκ περνάει τη δεύτερη φάση του ιερού δικαστηρίου στη Ρώμη για την ανακήρυξή της σε Αγία.

1904: Καθιερώνεται ως σήμα κινδύνου το CQD, το οποίο αργότερα θα αντικατασταθεί από το S.O.S.

1910: Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ελλάδα διαμαρτύρεται προς τις Προστάτιδες Δυνάμεις για τους συνεχείς εξοπλισμούς των τουρκικών δυνάμεων στα σύνορα της Θεσσαλίας.

1911: Τούρκος επίσημος δηλώνει στην Κωνσταντινούπολη ότι, η σύμπραξη Ελλήνων και Βουλγάρων δυσκολεύει την κατάσταση στη Μακεδονία κι ότι, η τουρκική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιτεθεί εναντίον και των δύο, εφόσον εξακολουθήσουν τη δράση τους.

1913: Οι ελληνικές δυνάμεις αρχίζουν την επίθεσή τους στο Μπιζάνι για την κατάληψη των Ιωαννίνων.

1913: Ο αμερικανός Γουίλιαμ Μπάρτον πατεντάρει την πρώτη μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση που μετατρέπει τα βαρύτερα αποστάγματα του πετρελαίου σε βενζίνη.

1919: Τα πρώτα ελληνικά τμήματα (34 ΣΠ) αποβιβάζονται στην Οδησσό της Ρωσίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των Συμμάχων κατά των μπολσεβίκων, με σκοπό να καταπνίξουν την Οκτωβριανή Επανάσταση.

1923: Στο Παρίσι, η Επιτροπή Αποζημιώσεων αποφασίζει να καταλάβει το Έσεν, εάν η Γερμανία παραβεί τις εντολές για τον άνθρακα και καθυστερήσει τις προμήθειες.

1924: Ο 26χρονος, τότε, συνθέτης της τζαζ Τζορτζ Γκέρσουιν ολοκληρώνει την Ραψωδία στα Μπλε (Rhapsody in Blue).

1927: Εγκαθίσταται η πρώτη υπερατλαντική τηλεφωνική υπηρεσία.

1928: Αρχίζουν τα έργα κατασκευής του υπόγειου σταθμού της Πλατείας Ομονοίας και της σήραγγας προς την Πλατεία Αττικής.

1929: Η Ελληνική Συνομοσπονδία Υπαλλήλων διοργανώνει μεγάλη διαδήλωση εναντίον του νομοσχεδίου περί ιδιωνύμου αδικήματος της κυβέρνησης Βενιζέλου.

1929: Ο Ταρζάν κάνει την πρώτη εμφάνισή του σε κόμικ στριπ.

1931: Το «έγκλημα του αιώνα» αναστατώνει την Ελλάδα: Δολοφονείται στον ύπνο του ο μεγαλοεργολάβος Δημήτρης Αθανασόπουλος, από την πεθερά του και τον ανιψιό της, με τη βοήθεια της γυναίκας του και της υπηρέτριας του σπιτιού. Οι δράστες τεμαχίζουν το πτώμα, το κάνουν δέματα και τα πετούν στον Ιλισό.

1932: Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Στίμσον ενημερώνει την Ιαπωνία και την Κίνα ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν εδαφικές αλλαγές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση βίας.

1941: Ελληνικά και αγγλικά υποβρύχια προσβάλουν τα μεταγωγικά των Ιταλών κι κλείνουν τη δίοδο της Αδριατικής.

1942: Οι Σοβιετικοί επιτίθενται κατά των Γερμανών στη Σεβαστούπολη. Οι Ναζί χάνουν την Κριμαία.

1949: Στις ΗΠΑ, ο Τρούμαν ανακοινώνει την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ, γνωστού από το «Σχέδιο Μάρσαλ».

1952: Στις ΗΠΑ, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ αποδέχεται το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ως υποψήφιος του κόμματος για την Προεδρία.

1953: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν ανακοινώνει ότι οι ΗΠΑ ανέπτυξαν υδρογονοβόμβα και προειδοποιεί τον Στάλιν ότι, σε περίπτωση πολέμου οι ΗΠΑ είναι ικανές να καταστρέψουν την ΕΣΣΔ.

1955: Η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, φιλοξενεί για πρώτη φορά Αφροαμερικανίδα καλλιτέχνιδα, τη Μάριαν Άντερσον.

1959: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη νέα κουβανική κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο.

1966: Ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου ότι άρχισε να μελοποιεί εννέα ποιήματα από τη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου, με αφορμή τα επεισοδιακά γεγονότα του Πειραιά της 6ης Ιανουαρίου.

1969: Αρχίζει στο Λος Άντζελες η δίκη για τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, με κατηγορούμενο τον Σιρχάν Σιρχάν.

1973: Βγαίνει σε δημοπρασία το προσωπικό αυτοκίνητο του Αδόλφου Χίτλερ και πωλείται προς 153.000 δολάρια.

1975: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πετρελαίου (OPEC) ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου κατά 10%.

1977: Οι λιμενικές αρχές εντοπίζουν και κατάσχουν 11 τόνους χασίς επί του υπό Κυπριακή σημαία Μ/S «Γκλόρια» στον Ισθμό της Κορίνθου. Η υπόθεση θα γίνει λαϊκό τραγούδι από το Βασίλη Τσιτσάνη, με τίτλο «Το βαπόρι απ’ την Περσία».

1982: Η Γαλλία πρόκειται να πουλήσει όπλα στη Νικαράγουα και να εκπαιδεύσει είκοσι αξιωματικούς του ναυτικού και πιλότους.

1983: Ο Πρόεδρος της Δυτικής Γερμανίας Καρλ Κάρστενς διαλύει την 9η Βουλή και καθορίζει νέες εκλογές για την 6η Μαρτίου 1983.

1989: Ο Ακιχίτο διαδέχεται τον πατέρα του Χιροχίτο και γίνεται 125ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.

1990: Ο κεκλιμένος Πύργος της Πίζας στην Ιταλία κλείνει για πρώτη φορά μετά από 800 χρόνια τις πύλες του στους τουρίστες, λόγω έργων αποτροπής κατάρρευσης.

1992: Στη Χιλή, η κυβέρνηση επιτρέπει την προβολή της ταινίας του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», μετά από 20 χρόνια απαγόρευσής της από τη λογοκρισία του Αουγκούστο Πινοσέτ.

1993: Η Ελλάδα αναγνωρίζει τις Δημοκρατίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας.

1994: Το Ισραήλ απελευθερώνει 101 Παλαιστίνιους κρατούμενους σε ένδειξη καλής θελήσεως ενόψει της επανάληψης των συνομιλιών.

1994: Πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο συνιστά η Κομισιόν, δια του αντιπροέδρου της Χένινγκ Κριστόφερσεν.

1995: Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς δηλώνει ότι, η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιτευχθεί μόνον μετά την επίλυση του Κυπριακού και τη διασφάλιση των Τουρκοκυπρίων.

1996: Στην Τσετσενία, 20 έως 30 χιλιάδες είναι οι νεκροί τον τελευταίο χρόνο, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τους Ρώσους, από τους οποίους είχαν σκοτωθεί 7-15 χιλιάδες.

1998: Το διαστημόπλοιο Lunar Prospector εκτοξεύεται και μπαίνει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Αργότερα θα ανακαλύψει παγωμένο νερό στη επιφάνεια του φεγγαριού.

1999: Στην Γερουσία των ΗΠΑ αρχίζει η διαδικασία με το ερώτημα της καθαίρεσης του αμερικανού προέδρου Μπίλ Κλίντον λόγω της υπόθεσης «Μόνικα Λεβίνσκι». Η διαδικασία γίνεται για πρώτη φορά έπειτα από 130 χρόνια.Ο αμερικανός πρόεδρος θα αθωωθεί αργότερα.

2004: Ο Κώστας Σημίτης ανακοινώνει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις 7 Μαρτίου. Το κόμμα θα κατέβει στις εκλογές με αρχηγό το Γιώργο Παπανδρέου, ενώ μέχρι τότε ο Κ.Σημίτης παραμένει στην πρωθυπουργία της χώρας.

2009:  Ανασχηματισμό της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ανακοινώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εκτός κυβέρνησης μένει ο «τσάρος της οικονομίας» Γιώργος Αλογοσκούφης, ενώ σαρωτικές είναι οι αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο.

2010: Στην Αίγυπτο ομάδα οπλισμένων Μουσουλμάνων ανοίγει πυρ κατά Χριστιανών κοπτών και σκοτώνει εννέα άτομα.

2012: Στη Νέα Ζηλανδία αερόστατο συντρίβεται και 11 άτομα σκοτώνονται.

2015: Παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο έξω από ένα κολλέγιο στην πρωτεύουσα της Υεμεένης, Σανα’α σκοτώνει 38 άτομα και τραυματίζει τουλάχιστον 63.

1915: Τουλάχιστον δώδεκα άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και δύο αστυνομικοί, σκοτώνονται σε επίθεση που εξαπολύουν ένοπλοι κουκουλοφόροι στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, μία ενέργεια χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του γαλλικού Τύπου. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή που επικαλείται τις μαρτυρίες των αυτοπτών, οι δράστες φώναξαν «πήραμε εκδίκηση για τον προφήτη».

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1502 – Ο Πάπας της Ρώμης, Γρηγόριος 13ος, γνωστός για τη μεταρρύθμισή του στο ημερολόγιο.
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ (Papa Gregorio XIII, 7 Ιανουαρίου 1502 – 10 Απριλίου 1585), κοσμικό όνομα Ούγος Μπονκομπάνι (Ugo Boncompagni), ήταν πάπας από το 1572 έως το 1585. Ήταν ο πάπας που στις 5 Οκτωβρίου του 1582 αποφάσισε να διορθώσει το ημερολόγιο, διατάζοντας η συγκεκριμένη ημερομηνία να ονομαστεί 15 Οκτωβρίου 1582. Το νέο αυτό Ημερολόγιο, το οποίο προς τιμήν του ονομάστηκε Γρηγοριανό, το υιοθέτησαν αμέσως οι Ρωμαιοκαθολικές χώρες, αλλά οι Ορθόδοξες και κάποιες Διαμαρτυρόμενες, για λόγους καθαρά θρησκευτικούς, αντέδρασαν. Στην Ελλάδα το νέο αυτό ημερολόγιο καθιερώθηκε με νόμο στις 17 Φεβρουαρίου του 1923 και η συγκεκριμένη ημερομηνία ονομάστηκε 1 Μαρτίου 1923, αλλά η Εκκλησία αντέδρασε, με αποτέλεσμα, όταν έφτασε η 25η Μαρτίου, να επέλθει σύγχυση και να χρειαστεί να χωριστεί η Εορτή της Εθνεγερσίας απ' αυτή του Ευαγγελισμού. Μετά από πιέσεις της Πολιτείας όμως αναγκάστηκε κι αυτή να συμμορφωθεί και στις 10 Μαρτίου του 1924, που ονομάστηκε 23 Μαρτίου 1924, το εκκλησιαστικό Ημερολόγιο συνταυτίστηκε με το πολιτικό, χωρίς όμως τη μετακίνηση του Πασχαλίου Κύκλου, ο οποίος εξακολουθεί να εξαρτάται από το Ιουλιανό Ημερολόγιο.

1800 - Μίλαρντ Φίλμορ, 13ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Μίλαρντ Φίλμορ (αγγλ. Millard Fillmore, 7 Ιανουαρίου 1800 - 8 Μαρτίου 1874) ήταν ο 13ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε πρόεδρος από τις 9 Ιουλίου 1850 έως τις 4 Μαρτίου 1853.
Ανέλαβε την Προεδρία μετά το θάνατο του Προέδρου Ζαχαρία Τέιλορ, καθώς ήταν ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο Μίλαρντ ήταν το τελευταίο μέλος του κόμματος των Ουίγων που διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ. Στο θέμα της δουλείας, για να μη διαταράξει τις σχέσεις με το νότο ενέκρινε το νόμο που διέταζε τη σύλληψη των φυγάδων σκλάβων και την επιστροφή στους αφέντες τους. Στην εξωτερική πολιτική μερίμνησε για το εμπόριο με την Ιαπωνία και συγκρούστηκε με τη Γαλλία σχετικά με την προσπάθεια του Ναπολέοντα Γ΄ να προσαρτήσει τη Χαβάη όπως και με τη Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία για την απόπειρα εισβολής στην Κούβα. Μετά τη λήξη της θητείας του, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου αντιτάχθηκε στην πολιτική του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν, ενώ μετά το τέλος του πολέμου υποστήριξε τον Πρόεδρο Άντριου Τζόνσον.
Υπήρξε επίσης συνιδρυτής του Πανεπιστημίου του Μπάφφαλο.

1834 - Φίλιπ Ράις, Γερμανός φυσικός και εφευρέτης.
Ο Γιόχαν Φίλιπ Ράις (γερμανικά: Johann Philipp Reis) (7 Ιανουαρίου 1834 - 14 Ιανουαρίου 1874) υπήρξε Γερμανός φυσικός και εφευρέτης. Εφηύρε και κατασκεύασε την πρώτη λειτουργική μηχανή διάδοσης ήχων μέσω ηλεκτρικών αγωγών και γι' αυτό θεωρείται βασικός πρωτοπόρος της τηλεφωνίας.

1903 - Ιωάννης Δεσποτόπουλος, Έλληνας αρχιτέκτονας.
O Ιωάννης Δεσποτόπουλος ή Jan Despo (Σμύρνη, 7 Ιανουαρίου 1903 - Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 1992) ήταν Έλληνας, διεθνούς φήμης και πρωτοπόρος αρχιτέκτων και πολεοδόμος, καθηγητής του ΕΜΠ.
Ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας στις 7 Ιανουαρίου 1903. Τελείωσε το σχολείο στη Χίο και στη συνέχεια σπούδασε στη περίφημη σχολή του Bauhaus στη Βαϊμάρη, κατά τα έτη 1924-1925. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Ανόβερου. Μετά την διπλωματική του εργασία, εργάστηκε στο Γραφείο του Έριχ Μέντελσον στο Βερολίνο.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1930 κι έγραψε αρκετά άρθρα, υπερασπιζόμενος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική και πολεοδομία. Ήταν ένα από τα μέλη της ελληνικής επιτροπής του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής (CIAM), που έγινε στο πλοίο Πατρίς ΙΙ από τη Μασσαλία στην Αθήνα και πάλι πίσω στη Μασσαλία, μαζί με το Στάμο Παπαδάκη. Την ίδια εποχή έχτισε το μοντέρνο σχολικό συγκρότημα στην Ακαδημία Πλάτωνος, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα της κυβέρνησης Βενιζέλου για την ανέγερση σχολικών κτηρίων. Το 1943 εκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, απολύθηκε όμως το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Γερμανία, όπου έγινε μόνιμος καθηγητής πρώτα στο Μόναχο και μετά στο Βερολίνο, ως μέλος της Ακαδημίας. Τελικά το 1961 επανεκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, μέχρι το 1968 που συνταξιοδοτήθηκε. Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 1992 στην Αθήνα.
Το 1959 κέρδισε το Α΄ βραβείο και την ανάθεση έργου σε πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το πνευματικό κέντρο της Αθήνας. Τα κτίρια του στην Ελλάδα θεωρούνται από τα πιο σημαντικά της πρωτοπόρας σύγχρονης αρχιτεκτονικής, ενώ και τα κτίρια του στην Σουηδία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.

1912 – Τσαρλς Άνταμς, Αμερικανός καρτουνίστας, που εμπνεύστηκε τους χαρακτήρες της «Οικογένειας Άνταμς».

1914 - Γιάννης Σπάρτακος, έλληνας πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζ στη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε», που ως «Greek Bolero» έγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Θαν. 31/7/2001).

1934 – Τάσσος Παπαδόπουλος, ελληνοκύπριος πολιτικός, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (2003-2008).
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος (7 Ιανουαρίου 1934 - 12 Δεκέμβρη 2008) ήταν ο 5ος πρόεδρος της Κύπρου από το 2003 έως το 2008.
Σπούδασε νομικά στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ήταν δικηγόρος και ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ μικρή ηλικία.
Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά.
Η εκστρατεία του για το προεδρικό αξίωμα βασίστηκε στην πεποίθηση ότι μπορούσε να δώσει καλύτερη λύση από τον Γλαύκο Κληρίδη στο κυπριακό ζήτημα.
Υποστηρίχθηκε από το ΔΗ.ΚΟ., που ήταν και το κόμμα από το οποίο προερχόταν, αλλά και από το Α.Κ.Ε.Λ. και το ΚΙ.ΣΟΣ..
Στις 29 Αυγούστου 2006, ο Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από την προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗ.ΚΟ.).
Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 2008 μετά από μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του τελέστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008 στην εκκλησία της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 άγνωστοι σύλησαν τον τάφο του και έκλεψαν τη σορό του από το νεκροταφείο της Κάτω Δευτεράς.
Η σορός βρέθηκε στις 8 Μαρτίου από την αστυνομία έπειτα από τηλεφώνημα αγνώστου και ταυτοποιήθηκε την επόμενη ημέρα με εξετάσεις DNA.
Πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις τριών ατόμων για την υπόθεση, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Λουκάς Λουκά αποφάνθηκε ότι τα κίνητρα των απαγωγέων του λειψάνου ήταν οικονομικά.
Ο πρώην πρόεδρος επανενταφιάστηκε στις 12 Μαρτίου 2010.

1950 - Ηλίας Ανδριόπουλος, Έλληνας συνθέτης.
Γεννήθηκε στο Λατζόι Ηλείας. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου παράλληλα με τις μουσικές του σπουδές στο Ωδείο έκανε διάφορα επαγγέλματα για να μπορέσει να πάρει τις γνώσεις που χρειαζόταν. Την περίοδο 1970-1972 που υπηρετούσε τη θητεία του στο Στρατό, έγραψε κάποια τραγούδια, άλλα σε στίχους δικούς του και άλλα σε στίχους άλλων φαντάρων για να πειραματιστεί. Αυτά τα τραγούδια δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε δίσκους για ευνόητους λόγους. Το Νοέμβριο του 1976 κυκλοφόρησε ο 1ος δίσκος του με τον τίτλο Κύκλος Σεφέρη, με τραγούδια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Το 1978 κυκλοφόρησε ο 2ος δίσκος του με τίτλο Εικόνες. Αυτός περιλάμβανε τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και Νίκου Γκάτσου καθώς και ορισμένα ορχηστρικά κομμάτια. Γύρω στα Χριστούγεννα του 1979 κυκλοφόρησε ο 3ος δίσκος του με τίτλο Γράμματα στο Μακρυγιάννη και άλλα λαϊκά, ο οποίος έκανε πάταγο. Το 1980 κυκλοφόρησαν οι δίσκοι Λαϊκά προάστια και Τα λαϊκά μου. Το 1982 κυκλοφόρησε ο δίσκος Περιπλάνηση. Στις 28 Μαρτίου του 1984 κυκλοφόρησε ο δίσκος Προσανατολισμοί, ο οποίος περιλάμβανε τραγούδια από την ομότιτλη ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη. Στις 18 Νοεμβρίου του 1985 κυκλοφόρησε ένας ακόμα δίσκος με τον τίτλο Οι ξένες πόρτες, στον οποίο τους στίχους των περισσότερων τραγουδιών είχε γράψει ο στιχουργός Μάνος Ελευθερίου και σε δυο τρία ο ίδιος ο Ανδριόπουλος.

1956 - Ντέιβιντ Καρούζο, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο ιταλικής και ιρλανδικής καταγωγής ηθοποιός γεννήθηκε στο Φόρεστ Χιλς, Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τελείωσε το σχολείο στο Archbishop Molloy High School στο Κουίνς, Νέα Υόρκη. Σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας επίπλων "Steam on Sunset" στο Μαϊάμι, Φλόριντα.
Ο Ντέιβιντ Καρούζο ήταν παντρεμένος τρεις φορές και έχει δυο παιδιά.
Μια από τις πρώτες του εμφανίσεις ως κινηματογραφικός ηθοποιός έκανε στον ρόλο του Τόπερ Ντάνιελς στο Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν (1982). Τα επόμενα χρόνια είχε κυρίως εμφανίσεις σε δεύτερους ρόλους. Μεγάλη επιτυχία είχε το 1993 στην τηλεοπτική σειρά NYPD Blue, την οποία όμως εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα. Εκτός όμως από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Kiss of Death (1995) δεν είχε καλές προσφορές ρόλων.
Είναι κυρίως γνωστός ως ο επικεφαλής εγκληματολογικής ομάδας Οράτιο Κέιν στη σειρά CSΙ: Μαϊάμι.

1956 - Κώστας Πετρόπουλος, Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και προπονητής. Ήταν γνωστός με την προσωνυμία Νουρέγιεφ.
Αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στον Απόλλωνα Πατρών. Αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή. Στην Α΄Εθνική σημείωσε σε 4255 πόντους και έχει αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987.
Έχει αγωνιστή με την εθνική Ελλάδος σε 82 αγώνες σημειώνοντας 811 πόντους, είναι επίσης διεθνής με την εθνική αντρών Β΄, 2 συμμετοχές 34 πόντοι, με την εθνική εφήβων με 22 συμμετοχές και 306 πόντους, και με την εθνική παίδων με 9 συμμετοχές και 132 πόντους.
Σαν προπονητής ξεκίνησε από τον Αρίων, μετά στην Ολυμπιάδα, την Απολλωνιάδα και στην Α' Εθνική: Περιστέρι (1991-93), Απόλλωνας Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Από το 1988 εως το 1993 ήταν προπονητής της εθνικής παίδων, της εθνικής γυναικών το 1989, της εθνικής εφήβων το 1988 όπου κατέκτησε την 4η θέση στο πανευρωπαϊκό. Εχει διατελέσει και βοηθός στον πάγκο της εθνικής αντρών την περίοδο 1989-1990 κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό του 1989 και την 4η θέση στο παγκόσμιο του 1990. Το 1999 ανέλαβε πρώτος προπονητής της εθνικής αντρών όπου παρέμεινε μέχρι το 2001.
Στις 8 Ιανουαρίου 2015 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.

1963 – Χρήστος Θηβαίος, είναι Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης, καθώς και ανηψιός του ηθοποιού Αντώνη Παπαδόπουλου. Είναι παντρεμένος με την Κωνσταντίνα Μικρούτσικου (κόρη του γνωστού Θάνου Μικρούτσικου) και έχει τρία παιδιά.
Ο Χρήστος Θηβαίος σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Μπολόνια, με καθηγητή τον διάσημο συγγραφέα και σημειολόγο Ουμπέρτο Έκο.
Έγινε γνωστός με το συγκρότημα Συνήθεις Ύποπτοι, το οποίο δημιούργησε το 1994 με τον Αλέκο Βασιλάτο και τον Τάσο Λώλη.
Οι Συνήθεις Ύποπτοι διαλύθηκαν το 2000 και ο Θηβαίος συνέχισε σόλο καριέρα.
Στη σόλο καριέρα του βρέθηκε στη σκηνή με κορυφαία ονόματα της Ελληνικής μουσικής: Μαρία Φαραντούρη, Χάρις Αλεξίου, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αρλέτα, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Κότσιρας, Γιάννης Κούτρας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Η τελευταία συνεργασία του Χρήστου Θηβαίου ήταν με το συγκρότημα Mr. Highway Βand όπου και έκαναν περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο από το 2011-2013.

 

 

 

1964 – Νίκολας Κέιτζ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Νίκολας Κόπολα, βραβευμένος με Οσκαρ αμερικανός ηθοποιός.
Ο Νίκολας Κέιτζ (Nicolas Cage, πραγματικό όνομα: Nicolas Kim Coppola, 7 Ιανουαρίου 1964) είναι Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Αφήνοντας το Λας Βέγκας".
Γεννήθηκε στο Λονγκ Μπιτς (Long Beach) της Καλιφόρνια. Είναι ανηψιός του σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα. Μάλιστα άλλαξε το επίθετό του από Κόπολα σε Κέιτζ, ώστε να μη θεωρηθεί ότι ευνοήθηκε στην καριέρα του λόγω της συγγένειάς του με τον Κόπολα.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ, όπως Ο Βράχος (The Rock), Αδίστακτα πρόσωπα (Face/Off), Con Air, Gone in Sixty Seconds, αλλά και σε ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού, όπως το Adaptation, το Matcstick Men και το Leaving Las Vegas.
Επίσης, έχει σκηνοθετήσει την ταινία Sonny, με τους Τζέιμς Φράνκο και Μίνα Σουβάρι, στην οποία είχε και έναν μικρό ρόλο.
Υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Πατρίσια Αρκέτ από τον Απρίλιο του 1995 ως τον Μάιο του 2001, ενώ είχε και έναν σύντομο γάμο με τη Λίζα-Μαρί Πρίσλεϋ, κόρη του Έλβις Πρίσλεϋ.
Τον Ιούλιο του 2004 παντρεύτηκε την εικοσιτριάχρονη Άλις Κιμ, με την οποία απέκτησε και ένα γιο, τον Καλ-ελ. Έχει άλλον ένα γιό, δεκαέξι ετών, από τη σχέση του με το μοντέλο Κριστίνα Φούλτον (Kristina Fulton).

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1536 – Αικατερίνη της Αραγονίας, βασίλισσα της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη της Αραγωνίας (Catarina d'Aragón, 16 Δεκεμβρίου 1485 - 7 Ιανουαρίου 1536) ήταν πριγκίπισσα της Ουαλίας ως σύζυγος του Αρθούρου της Ουαλίας και βασίλισσα της Αγγλίας ως σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας από το 1509 έως το 1533.
Η προσπάθεια του Ερίκου Η΄ να ακυρώσει τον γάμο τους, που είχε κρατήσει 24 χρόνια, ήταν η αρχή για μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο διαχωρισμό της Αγγλίας από την Εκκλησία της Ρώμης. Ο Ερρίκος ήταν δυσαρεστημένος, επειδή οι γιοι τους είχαν πεθάνει σε παιδική ηλικία και άλλοι κατά τη γέννα, με αποτέλεσμα ως μελλοντική διάδοχος να μένει μονάχα η Μαρία Α΄ της Αγγλίας, σε μια περίοδο που δεν είχε ξανασυμβεί να ανεβεί γυναίκα στο θρόνο. Όταν ο Πάπας Κλήμης Θ΄ αρνήθηκε να ακυρώσει το γάμο, ο Ερρίκος τον αψήφησε, διεκδικώντας την κυριαρχία πάνω σε θρησκευτικά ζητήματα. Έτσι, παντρεύτηκε την Άννα Μπολέιν κατά την κρίση του κλήρου στην Αγγλία, χωρίς αναφορά στον Πάπα, παρακινούμενος από την ελπίδα να δώσει άρρενα διάδοχο στη Δυναστεία Τυδώρ.
Η Αικατερίνη αρνήθηκε να δεχτεί τον Ερρίκο ως Ανώτατη Κεφαλή της Εκκλησίας της Αγγλίας και θεωρούσε πως ήταν η νόμιμη σύζυγος και βασίλισσα του Ερρίκου μέχρι το θάνατό της.

1864 – Σπυρίδων Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός. (1790 – 7 Ιανουαρίου 1864)
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το έτος 1790 περίπου. Σχολείο πήγε στην πατρίδα του και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε αποστολή με την πρεσβεία, που διαπραγματεύθηκε τη συνθήκη μεταξύ της Ρωσίας και της Υψηλής Πύλης. Αργότερα πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει ιατρική. Απεφοίτησε και επέστρεψε στη Λιβαδειά, όπου εργάστηκε μικρό διάστημα ως γιατρός.
Στα χρόνια της επανάστασης αντιπροσώπευσε τη νέα του πατρίδα στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου, του Άστρους, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης. Το 1826 διορίστηκε μέλος της επιτροπής που διεύθυνε τα διπλωματικά θέματα της Ελλάδας. Στα χρόνια του Καποδίστρια έγινε μέλος του Πανελληνίου και στην Εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου πήγε ως πληρεξούσιος της Καρύστου.
Το 1838 τιμήθηκε με το αξίωμα του συμβούλου της επικρατείας υπό του βασιλιά Όθωνα, μέχρι το 1844, οπότε διορίστηκε γερουσιαστής του βασιλείου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου 1864.

1882 – Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς, Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης.
Ο Γιαν Γιόζεφ Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς (Jan Józef Ignacy Łukasiewicz, 8 Μαρτίου 1822 - 7 Ιανουαρίου 1882) ήταν Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης της πρώτης μεθόδου για την απόσταξη της κηροζίνης από το πετρέλαιο. Υπήρξε ο ιδρυτής της πολωνικής βιομηχανίας πετρελαίων και ένας από τους πρωτοπόρους της πετρελαϊκής βιομηχανίας διεθνώς.
Στα επιτεύγματά του συμπεριλαμβάνεται η ανακάλυψη της διύλισης της κηροζίνης από το αργό πετρέλαιο (1852), ο φανός κηροζίνης (1853), η ανεύρεση του πρώτου κοιτάσματος πετρελαίου (1854) και η οικοδόμηση του πρώτου διυλιστηρίου πετρελαίου (1856).
Ο Λουκασιέβιτς έγινε πλούσιος άνθρωπος και ανέπτυξε σημαντική φιλανθρωπική δράση στη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Εξαιτίας της συνεισφοράς του στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, δημιουργήθηκε μια λαϊκή παροιμία, που παρομοιάζει όλους τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα γκούλντεν της Αυστρουγγαρίας.

1893 – Γιόζεφ Στέφαν, Σλοβένος φυσικός και μαθηματικός.
Ο Γιόζεφ Στέφαν (σλοβενικά: Jožef Stefan, 24 Μαρτίου 1835 - 7 Ιανουαρίου 1893) ήταν Σλοβένος φυσικός, μαθηματικός και ποιητής, αυστριακής υπηκοότητας. Μελέτησε τη διάχυση των αερίων σύμφωνα με τα δεδομένα της κινητικής θεωρίας. Ασχολήθηκε επίσης με τη θερμική αγωγιμότητα των αερίων και τη διάδοση της θερμικής ακτινοβολίας. Σε συνεργασία με τον Μπόλτζμαν διατύπωσε τον περίφημο νόμο της εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας από το μέλαν σώμα.

1904 – Εμμανουήλ Ροΐδης, Έλληνας λόγιος και συγγραφέας. (Πάπισσα Ιωάννα).
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης ήταν σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα.

1927 – Νικόλαος Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νικόλαος Καλογερόπουλος (1851 - 7 Ιανουαρίου 1927) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός, πολλές φορές υπουργός και βουλευτής.
Γεννήθηκε το 1851 στη Χαλκίδα. Σπούδασε Νομική στην Αθήνα και το Παρίσι. Είχε γίνει υπουργός Δικαιοσύνης στη βραχύβια Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη του 1903, αλλά και υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών στην Κυβέρνηση Θεοτόκη του 1905. Προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα από την ίδρυσή του το 1920 και εξελέγη βουλευτής Ευβοίας συνολικά δέκα φορές. Παράλληλα με την πρώτη του πρωθυπουργική θητεία, υπηρέτησε και ως υπουργός Οικονομικών και Στρατιωτικών, ενώ κατά τη δεύτερη θητεία είχε παράλληλα και το ρόλο του υπουργού Εξωτερικών. Και τις δύο φορές η πρωθυπουργική του θητεία ήταν βραχύβια: 3 Σεπτεμβρίου ως 16 Σεπτεμβρίου του 1916 η πρώτη και 24 Ιανουαρίου ως 25 Μαρτίου του 1921. Κατά τη δεύτερη αυτή πρωθυπουργική θητεία του διατέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών από 24/01/1921 έως 26/03/1921/ Για δεύτερη φορά έγινε Υπουργός Εξωτερικών στη βραχύβια κυβέρνηση του Νικόλαου Τριανταφυλλάκου από 28/08/1922 έως 16/09/1922.
Πέθανε από μυοκαρδίτιδα στις 7 Ιανουαρίου του 1927.

1938 – Γεώργιος Γερογιάννης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Δ. Γερογιάννης (Πρέβεζα, 1864 - Αθήνα, 7 Ιανουαρίου 1938) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Δημογέροντας Πρέβεζας (1896-1900) και βουλευτής Πρέβεζας (1915, 1917-1920, 1923-1925, 1928-1932).
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1864 και καταγόταν από μεγάλη και ισχυρή οικογένεια της πόλης. Ο πατέρας του, Δημοσθένης Γερογιάννης, υπήρξε μέλος της Δημογεροντίας Πρέβεζας κατά την οθωμανική περίοδο. Παππούς του, από τη μητέρα του, ήταν ο μεγάλος δωρητής της Πρέβεζας Σπυρίδων Καραμάνης. Προπάππος του, από την εκ πατρός γιαγιά του, ήταν ο Γεώργιος Α. Κονεμένος. Η οικογένειά του κατείχε την κτητορική εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία πλέον δεν σώζεται, στη συνοικία Αγίου Γεωργίου, στην περιοχή Κοκκινιά της Πρέβεζας. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και διακρίθηκε ως άριστος ιατρός. Διέθετε πολύ δυνατή μνήμη και ήταν άριστος γνώστης της ιστορίας της γεννέτειράς του.

1932 – Αντρέ Μαζινό, Γάλλος πολιτικός, ο οποίος ως υπουργός Πολέμου της Γαλλίας δημιούργησε τα περίφημα οχυρωματικά έργα με την ονομασία «Γραμμή Μαζινό».

1943 – Νίκολα Τέσλα, σέρβος φυσικός και εφευρέτης, από τους πρωτοπόρους στη χρήση του εναλλασσόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. (Γεν. 10/7/1856).

1944 – Ναπολέων Λαπαθιώτης, έλληνας συγγραφέας και ποιητής του μεσοπολέμου. (Γεν. 31/10/1888).
Γεννήθηκε στην Αθήνα, τη νύχτα προς τα ξημερώματα της 31ης Οκτωβρίου 1888 σε ένα σπίτι της πλατείας Αγίων Θεοδώρων. Ο πατέρας του, Λεωνίδας Λαπαθιώτης (1854-1942), κυπριακής καταγωγής, ήταν μαθηματικός και ανώτατος στρατιωτικός, που διετέλεσε βουλευτής το 1903-1905 και έγινε υπουργός στρατιωτικών το 1909. Η μητέρα του, Βασιλική Παπαδοπούλου, ήταν ανιψιά του Χαρίλαου Τρικούπη. Άρχισε να γράφει ποιήματα από παιδί. Ένα πρωτόλειο έμμετρο δράμα του εκδόθηκε με φροντίδα του πατέρα του. Στα γράμματα εμφανίστηκε επίσημα το 1905, στο περιοδικό Νουμάς. Το 1907 μαζί με άλλους εννιά νεαρούς λογοτέχνες ίδρυσαν το περιοδικό Ηγησώ.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και το 1909 πήρε δίπλωμα νομικής, αλλά ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα. Το φθινόπωρο του 1916, μαζί με τον πατέρα του, εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη και προσχώρησαν στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Το πρώτο εξάμηνο του 1917, ο Λαπαθιώτης συνόδεψε τον πατέρα του στην Αίγυπτο για την στρατολόγηση εθελοντών για τον στρατό του κράτους της Θεσσαλονίκης. Στην Αίγυπτο γνώρισε τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Κατατάχτηκε στον στρατό ως ανθυπολοχαγός-διερμηνέας, θέση που διατήρησε ως το 1921.
Στην αρχή ο Λαπαθιώτης ήταν υποστηρικτής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Μάλιστα, είχε συμμετέχει στο κίνημα της εθνικής άμυνας, όπως και ο πατέρας του.
Από την δεκαετία του '20 και μετά ήρθε σε επαφή με το κομμουνιστικό κίνημα και στη συνέχεια ενστερνίστηκε τον κομμουνισμό.
Το 1932 και μετά αρθρογραφούσε στο αριστερό περιοδικό «Πρωτοπόροι» το πεζό τραγούδι «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου». Το 1943 συνδέθηκε στενά με τους αντάρτες του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, σύμφωνα με καταθέσεις του Τάσου Βουρνά.
Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου 1944, φτωχός και καταπονημένος από τα ναρκωτικά. Η κηδεία του έγινε με έρανο των φίλων του.
Ζούσε σε διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό κάτω από το λόφο του Στρέφη. Στο σπίτι αυτό έζησε πάνω από 40 χρόνια και εκεί έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του ποιητικού έργου του αλλά και αυτοκτόνησε.
Εκτός από ποιήματα, έγραψε επίσης πάνω από 100 πεζογραφήματα, πολλές δεκάδες διηγήματα, καθώς και επιφυλλίδες και κριτικά και αισθητικά κείμενα. Το έργο του βρίσκεται σκορπισμένο σε περιοδικά και εφημερίδες. Η μοναδική του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1939, ενώ μετά τον θάνατό του, ο Άρης Δικταίος εξέδωσε, το 1964, τα ποιήματά του.
Το κινηματογραφικό έργο Μετέωρο και σκιά (1985) βασίζεται στην ζωή του.
Άλλες απόψεις για τα αίτια της αυτοκτονίας
Αυτοκτόνησε στο σπίτι του με το πιστόλι του πατέρα του, στρατιωτικού, ο οποίος πέθανε στις αρχές της γερμανικής Κατοχής, περίπου τέσσερα χρόνια ύστερα από τη μητέρα του ποιητή, αφήνοντάς τον ορφανό, ηθικά και οικονομικά απροστάτευτο. Γιατί παρά τον ελευθεριάζοντα τρόπο διαβίωσής του και την ευφυΐα του, το ταλέντο του, τις σπουδές και τη γλωσσομάθειά του, «ο Λαπαθιώτης δεν κατάφερε ποτέ να ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς του.».
Ο ίδιος φιλοξενούσε στο σπίτι του, κατά τα φαινόμενα εν γνώσει του πατέρα του, νεαρούς άντρες του υποκόσμου. «Ο ίδιος θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ως μια φυσιολογική, αν όχι ανώτερη, πιο εξελιγμένη μορφή σεξουαλικότητας.».
Όπως λέει ο Άρης Δικταίος, «...αυτό που κυρίως στάθηκε σαν ο μέγιστος συντελεστής της καταστροφής του ήταν τ΄ ότι δεν τον απασχολούσαν οι βιοτικές μέριμνες. Ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του όπως ήθελε, άρχισε να κυκλοφορεί μόνο τη νύχτα, εγκαταλειπόμενος με ηδονή στις οποιεσδήποτε, φανερές ή μύχιες τάσεις του, χωρίς την παραμικρή αυτοπειθαρχία.»
Στα πρώτα του ποιήματα είναι επηρεασμένος από τον αισθητισμό και τον αισθησιασμό που κυριαρχεί στις αρχές του εικοστού αιώνα, και τους Ουώλτερ Χορέισο Πέιτερ και Όσκαρ Ουάιλντ, ενώ στα τελευταία του καταλήγει σε «τόνους απελπισμένους και μελαγχολικούς, όπου κυριαρχεί το αίσθημα του χαμένου ιδανικού και της νοσταλγίας».
Θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοσυμβολιστικής και νεορομαντικής σχολής. Οι στίχοι του τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα τολμηροί και με έντονα μελαγχολικό τόνο. Ο Λαπαθιώτης ασχολήθηκε επίσης με το λογοτεχνικό δοκίμιο, τη μετάφραση, τη μουσική σύνθεση, ενώ, τέλος, έγραψε και θεατρικά έργα. Ποιήματά του έχουν μελοποιήσει πολλοί Έλληνες συνθέτες.

1954 – Χριστόφορος Πανταζίδης, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου.
Ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ νέος και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1923 ως ανεξάρτητος και επανεξελέγη το 1926 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και το 1932 και 1933 με το ίδιο κόμμα.
Μεταπολεμικά κατήλθε ξανά υποψήφιος με τους Φιλελεύθερους στις βουλευτικές εκλογές του 1950, απέτυχε όμως να εκλεγεί.
Πέθανε το 1954 και η κηδεία του έγινε στις 8 Ιανουαρίου στον ιερό ναό Φανερωμένης Χολαργού. Ήταν παντρεμένος με την Ελπινίκη Χ. Πανταζίδου και είχαν 1 γιο και 2 κόρες.

1958 – Κωνσταντίνος Βλαχοθανάσης, Έλληνας γιατρός και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής Εύβοιας.
Γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας.
Σπούδασε ιατρική και εξελέγη βουλευτής Ξηροχωρίου Ευβοίας το 1923, Ευβοίας με το Κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων το 1926, Ιστιαίας το 1928, Ευβοίας το 1932 και το 1936 με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Αργότερα, επανεξελέγη στην Εύβοια στις εκλογές του 1946 (συγκεντρώνοντας 5.027 ψήφους) και του 1950 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επίσης, εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1951 και για τελευταία φορά το 1952. Ήταν υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου. Υπηρέτησε από τις 18 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.
Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών το 1958 και η κηδεία του έγινε στην Ιστιαία.

1972 – Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, στοιχουργός ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια από τις σπουδαιότερες στιχουργούς, η οποία χάρη στο ταλέντο της τροφοδότησε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι με μεγάλο αριθμό εξαίρετων δημιουργιών. Μετά τον θάνατο της κόρης της Μαίρης το 1960, βρήκε το απόλυτο καταφύγιο της στη χαρτοπαιξία.

1982 – Αθανάσιος Ευσταθίου, Έλληνας δικηγόρος και βουλευτής.
Η θητεία του στη Βουλή, ήταν βραχύβια, καθώς διακόπηκε από τον αδόκητο θάνατό του σε τροχαίο δυστύχημα.
Γεννήθηκε το 1939 και είχε καταγωγή από το Δορίσκο Έβρου. Σπούδασε νομικά. Εργαζόταν ως δικηγόρος.
Στις εκλογές του 1981 εξελέγη βουλευτής Έβρου με 7.668 ψήφους, με το ΠΑΣΟΚ.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα που συνέβη τον Ιανουάριο του 1982, όταν ο βουλευτής μετέβαινε οδηγώντας το αυτοκίνητό του σε συγκέντρωση από τις Φέρες προς το Σουφλί. Το αυτοκίνητο ξέφυγε από την πορεία του και κατέπεσε σε βαθύ χαντάκι στο 48ο χλμ της εθνικής οδού Αλεξανδρούπολης - Ορεστιάδας.
Η κηδεία του Ευσταθίου έγινε στην Αλεξανδρούπολη, δύο ημέρες μετά το θάνατό του.
Στην έδρα του τον διαδέχθηκε ως πρώτος επιλαχών, ο κτηνίατρος Χαράλαμπος Σταματόπουλος.

1989 – Στέφανος Κότσιανος, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. (Πολύγυρος, 27 Δεκεμβρίου 1908 - 7 Ιανουαρίου 1989)
 Υπηρέτησε ως βουλευτής Χαλκιδικής, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος, Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής.

1989 – Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, Χιροχίτο.
Ο Χιροχίτο, επίσης γνωστός και ως Αυτοκράτορας Σόουα, ήταν ο 124ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και ο μακροβιότερος στην ιστορία της. Τον διαδέχθηκε ο Ακιχίτο, σημερινός αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και γιος του.

2002 – Γεώργιος Τζατζάνης, Έλληνας νομικός, θεολόγος, συγγραφέας και πολιτικός, φιλελεύθερος βουλευτής Πειραιά το 1952.
Εργάστηκε ως δικηγόρος. Παράλληλα ανέπτυξε συγγραφικό έργο, δημοσιεύοντας το 1946 το ιστορικό έργο "Η ιστορία και το έργον της “Κρητικής Αλληλεγγύης". Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς στις εκλογές του 1952 με την ΕΠΕΚ. Πέθανε σε ηλικία 98 ετών, στις 7 Ιανουαρίου του 2002.

2006 – Λέων Καραπαναγιώτης, Έλληνας δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Τα Νέα».
Ο Λέων Καραπαναγιώτης (1931 — 7 Ιανουαρίου 2006) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από γνωστή οικογένεια της Μυτιλήνης και ειδικότερα του χωριού Μόρια της Λέσβου, που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Μυτιλήνης. Πατέρας του ήταν ο Βύρων Καραπαναγιώτης, στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, που χρημάτισε τότε, βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Γαλλία και την Ελβετία και εργάστηκε στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη από το 1953 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επί πολλά χρόνια διευθυντής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Απεβίωσε το 2006, μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
Κόρη του είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.

2007 – Τάσος Μπαντής, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Τάσος Μπαντής (1950 - 7 Ιανουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ιδρυτής και εμψυχωτής του Θεατρικού Οργανισμού Μορφές στο θέατρο Εμπρός, όπου σκηνοθέτησε και μετέφρασε τα περισσότερα από τα έργα που παρουσιάστηκαν εκεί καθώς και παραστάσεις με έργα του νεώτερου και κλασσικού ελληνικού και ξένου δραματολογίου, που έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες, ενώ εργάσθηκε ως ηθοποιός αρχικά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη συνέχεια έπαιξε στην Αθήνα.
Έπαιξε στην κινηματογραφική ταινία "Πολίτικη κουζίνα" του Τάσου Μπουλμέτη, όπου και υποδύθηκε το ρόλο του παππού του πρωταγωνιστή, ενώ είχε τιμηθεί με το Βραβείο Θεάτρου της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Εργάστηκε στην ΕΡΤ όπου υπήρξε συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Τελευταίες του παραστάσεις ήταν τα έργα Addio del Passato της Λεία Βιτάλη και Ένας αριθμός της Κάριλ Τσέρτσιλ σε συνεργασία με την εταιρεία θεάτρου "Ηθικόν Ακμαιότατον".
Πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 57 ετών, στις 7 Ιανουαρίου 2007.

2009 –  Μαρία Δημητριάδη, υπήρξε μεγάλη ερμηνεύτρια του ελληνικού τραγουδιού.  (Αθήνα, 1951 - 7 Ιανουαρίου 2009)
Συνδέθηκε από νωρίς με το πολιτικό τραγούδι. Επιχείρησε αρκετές φορές στην καριέρα της (και) την ερμηνεία λυρικότερων στίχων. Αδελφή της είναι η Αφροδίτη Μάνου.
Γεννήθηκε στον Ταύρο το 1951. Ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία με το "Ένα Πρωινό (Άνναμπελ)", ένα ερωτικό τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ.
Ήταν βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου. Ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Στη δεκαετία του 80 επέστρεψε στη δισκογραφία ερμηνεύοντας έργα διαφορετικού ύφους, όπως Μάνο Χατζιδάκι και Στέφανο Κορκολή.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν αδερφή της Αφροδίτης Μάνου και πρώτη σύζυγος του παρουσιαστή και μουσικού Ανδρέα Μικρούτσικου, με τον οποίο γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου όντας και οι δύο μέλη του παράνομου τότε ΕΚΚΕ.
Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στέργιο, χάριν του οποίου είχε αποσυρθεί από τη δισκογραφία. Υπήρξε επίσης στη δεκαετία 70 δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ταύρου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου του 2009 στο νοσοκομείο '"Ευαγγελισμός", όπου είχε εισαχθεί για σπάνια πνευμονική νόσο.
Επιθυμία της ήταν να μην ταφεί και να αποτεφρωθεί.

2015 – Ζορζ Βολινσκί, γάλλος σκιτσογράφος.
Ο Ζωρζ Βολίνσκυ ή Ζορζ Βολίνσκι (Georges Wolinski - η ορθή προφορά στα γαλλικά είναι: Ζωρζ Βολανσκί, 28 Ιουνίου 1934 - 7 Ιανουαρίου 2015) ήταν Γάλλος σκιτσογράφος, γνωστός για τα έργα του και στη Γαλλία, αλλά και παγκοσμίως. Δολοφονήθηκε στο Παρίσι σε ηλικία 80 ετών, σε τρομοκρατική επίθεση εναντίον του προσωπικού του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Από τον τύπο χαρακτηρίστηκε ως «βασιλιάς των σκιτσογράφων του τύπου» ή «μυθικός σκιτσογράφος» για το έργο του. Το 2005 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο της πόλης της Ανγκουλέμ για τα κόμικς (Grand Prix d' Angoulême) από το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ καθώς και με την ανώτατη κρατική διάκριση της Γαλλίας, την Ordre national de la Légion d'honneur (Λεγεώνα της Τιμής).

2016 – Άννα Συνοδινού, Ελληνίδα ηθοποιός.Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, που διακρίθηκε για τις ερμηνείες της, κυρίως σε ρόλους της αρχαίας τραγωδίας.

2017 - Μάριο Σοάρες, Πορτογάλος πολιτικός.

2019 - Στρατής Φιλιππότης, Έλληνας συγγραφέας και εκδότης.

 

Σαν σήμερα 5 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίων Θεόπεμπτου και Θεωνά, (Θεωνάς, Θεώνη, Θεόπεμπτος, Θεόπεμπτη)
Οσίας Συγκλητικής, (Συγκλητική)

5 Ιανουαρίου 

Γεγονότα σαν σήμερα

1463: Απαγορεύεται η κυκλοφορία των έργων του ποιητή Φρανσουά Βιλόν στο Παρίσι.

1477: Ο στρατός του Κάρολου του ισχυρού, Δούκα της Βουργουνδίας αποτυγχάνει να καταλάβει το Νανσύ. Ηττάται από τις δυνάμεις Ελβετίας και Λωρραίνης. Ο ίδιος ο Κάρολος σκοτώνεται στη μάχη.

1500: Ο Λουδοβίκος Σφόρτσα καταλαμβάνει το Μιλάνο.

1643: Καταγράφεται το πρώτο διαζύγιο στην ιστορία της Αμερικής. Το δικαστήριο της Μασαχουσέτης βγάζει το διαζύγιο υπέρ της Αν Κλαρκ, επειδή ο σύζυγός της Ντένις την απατούσε και είχε εγκαταλείψει τη συζυγική εστία.

1668: Ο Μεθόδιος Γ΄ εκλέγεται Οικουμενικός Πατριάρχης.

1781: Αμερικανική Επανάσταση: Βρετανικές ναυτικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον Μπένεντικτ Άρνολντ, καίνε το Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια.

1807: Ο Σουλτάνος Σελίμ Γ΄ κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, καλώντας τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ να εκδώσει προς όλους τους Έλληνες "εκκλησιαστικόν και συμβουλευτικόν γράμμα" στη δημοτική γλώσσα εναντίον των Ρώσων. Ο Γρηγόριος Ε΄ υπακούει.

1822: Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, γιος του Πετρόμπεη, επικεφαλής περίπου 600 Μανιατών, αποβιβάζεται στο Αλιβέρι και αναλαμβάνει την ηγεσία της Επανάστασης στην Εύβοια για την απελευθέρωση της Καρύστου.

1825: Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς συμμετέχει για πρώτη φορά σε μονομαχία, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν τραυματίζεται σχεδόν καθόλου. Το μόνο που χάνει είναι το… παντελόνι του, το οποίο θα πέσει κατά τη διάρκεια της μονομαχίας.

1825: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παραπέμπεται σε δίκη.

1837: O Δήμος Αθηναίων ζητά από το Βασιλέα Όθωνα την δημιουργία συντάγματος με πρωτοβουλία του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη πρόεδρο του τότε δημοτικού συμβουλίου.

1875: Ανοίγει τις πύλες της η Όπερα των Παρισίων.

1889: Η λέξη χάμπουργκερ εμφανίζεται για πρώτη φορά στην εφημερίδα της Ουάσινγκτον Walla Walla Union.

1895: Ο γάλλος αξιωματικός Άλφρεντ Ντρέιφους καθαιρείται ατιμωτικά από το αξίωμά του, στον περίβολο της Στρατιωτικής Σχολής με θραύση του ξίφους του και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο Νησί του Διαβόλου, σε μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες.

1900: Ηλεκτροφωτίζεται ο Πειραιάς από το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.

1903: Το δεξαμενόπλοιο Braer χτυπά σε υφάλους κοντά στην ακτή των Νησιών Σέτλαντ, προκαλώντας διαρροή 85.000 τόνων αργού πετρελαίου στη θάλασσα.

1913: Τρία ελληνικά θωρηκτά και οκτώ αντιτορπιλικά, με επικεφαλής το θρυλικό θωρηκτό Αβέρωφ, καταναυμαχούν τον τουρκικό στόλο και τον αναγκάζουν να κρυφτεί οριστικά στα Στενά. Οι Τούρκοι μετρούν μεγάλες υλικές και ανθρώπινες απώλειες, ενώ από την πλευρά της Ελλάδας υπάρχει μόνο ένας τραυματίας.

1914: Η αυτοκινητοβιομηχανία Ford ανακοινώνει εβδομάδα πέντε εργάσιμων ημερών, εφαρμογή οκταώρου κι ελάχιστο ημερομίσθιο πέντε δολαρίων για τους εργαζομένους της.

1919: Στη Γερμανία, ιδρύεται το κόμμα των Ναζί, με την αρχική ονομασία Κόμμα Γερμανών Εργατών, από έναν κλειδαρά, τον Αντον Ντρέξλερ, έναν πολιτικό μηχανικό, το Γκότφριντ Φέντερ και ένα θεατρικό συγγραφέα, το Ντίτριχ Εκαρτ. Αργότερα θα πάρει το όνομα Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών (NSDAP). Το 54ο μέλος του κόμματος που θα γραφτεί είναι ο άσημος, τότε, Αδόλφος Χίτλερ που το 1923 θα αναλάβει την αρχηγία του.

1919: Ξεσπά στο Βερολίνο η εξέγερση των «Σπαρτακιστών», με σκοπό την εγκαθίδρυση κομμουνιστικής διακυβέρνησης στο πρότυπο της Σοβιετικής Ένωσης. Θα λήξει βουτηγμένη στο αίμα, μια εβδομάδα αργότερα, ενώ οι αρχηγοί της Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ θα δολοφονηθούν.

1925: Η Νέλλυ Τέιλου Ρος εκλέγεται κυβερνήτης του Ουαϊόμινγκ. Ήταν η πρώτη γυναίκα κυβερνήτης πολιτείας των ΗΠΑ.

1929: Μεγάλη πυρκαγιά στο κέντρο του Πειραιά καταστρέφει εκατοντάδες επιχειρήσεις, προκαλώντας ζημιές 20 εκατομμυρίων δραχμών.

1930: Η σοβιετική κυβέρνηση δημιουργεί γεωργικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τα περιβόητα «κολχόζ».

1933: Αρχίζει η κατασκευή της περίφημης γέφυρας Γκόλντεν Γκέιτ, στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.

1939: Η Αμέλια Έρχαρτ, η πρώτη γυναίκα αεροπόρος, κηρύσσεται νεκρή. Ηταν αγνοούμενη από τις 2 Ιουλίου 1937.

1940: Λαμβάνει χώρα η πρώτη επίδειξη του ραδιοφώνου στα FM των ΗΠΑ.5 πειραματικοί ραδιοσταθμοί καταφέρνουν να εκπέμψουν σε ραδιοφωνικό δίκτυο στα FM, κατά μήκος 5 πολιτειών. Η ενέργεια αυτή θεωρείται η πρεμιέρα της ευρείας χρήσης των FM στη ραδιοφωνία.

1940: Δημιουργείται στην Ελλάδα η «Ελληνοτουρκική Ένωσις», με σκοπό την προσέγγιση των δύο λαών.

1941: Με σκοπό τη συναδέλφωση των Ελλήνων και των Άγγλων στρατιωτών, που μάχονται εναντίον των ιταλικών στρατευμάτων, γίνεται στο γήπεδο της Λεωφόρου αγώνας μεταξύ της Μικτής Αθηνών και της Μικτής Αγγλικού Στρατού με σκορ 4-2. Δύο μήνες μετά, στις 9/3, γίνεται πάλι στη Λεωφόρο με τον ίδιο σκοπό αγώνας μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ομάδας από Άγγλους αεροπόρους με αποτέλεσμα 6-2. Τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου έχουν διακοπεί από τη χρονιά αυτή μέχρι το τέλος του 1945. Η προσπάθεια των Άγγλων δεν θα περιοριστεί μόνο στο ποδόσφαιρο. Στις 20/6/1945 στην Λεωφόρο Πανεπιστημίου στον ελεύθερο χώρο πίσω από τον Άρειο Πάγο γίνεται αγώνας σε 18 σκακιέρες μεταξύ Άγγλων και Ελλήνων σκακιστών με διαιτητή τον Φώτη Μαστιχιάδη.

1941: Τα ελληνικά αντιτορπιλικά «Βασίλισσα Όλγα», «Βασιλεύς Γεώργιος», «Σπέτσες», «Ψαρά» και «Κουντουριώτης» περνούν από το στενό του Οτράντο, που ελέγχεται από τον ιταλικό στόλο, και βομβαρδίζουν τις ιταλικές θέσεις του κόλπου του Αυλώνα.

1943: Οι Ιάπωνες αρχίζουν την αποχώρηση από το Γκουανταλκανάλ στον Ειρηνικό, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

1943: Η εντεκάχρονη Ελίζαμπεθ Τέιλορ υπογράφει το πρώτο της συμβόλαιο με την εταιρία παραγωγής MGM και γυρνά την πρώτη της ταινία «Lassie Come Home».

1944: Η London Daily Mail γίνεται η πρώτη υπερωκεάνια εφημερίδα.

1945: Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την Αθήνα και τον Πειραιά, υπό την πίεση των υπέρτερων κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων.

1948: Η Γουόρντερ Μπρος γυρίζει για πρώτη φορά έγχρωμα επίκαιρα. Είναι ο τελικός του «Ρόουζ Μπόουλ».

1949: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, ανακοινώνει το Fair Deal (Δίκαιη Πράξη), το οποίο αναφέρεται στην κοινωνική ασφάλιση, στην αύξηση του βασικού μισθού και στη δημιουργία υποδομών, όπως ηλεκτρισμός, αντιπλημμυρικά έργα κ.λ.π.

1950: Στην Ελλάδα, αποκαλύπτεται σκάνδαλο μεταφοράς καυσίμων, που εμπλέκει στελέχη του Λαϊκού Κόμματος.

1959: Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, αφού εγκαταλείπει το Λαϊκό Κόμμα, εισέρχεται στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή ως αντιπρόεδρος.

1959: Κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος του Μπάντι Χόλι με τον τίτλο "It Doesnt Matter Anymore". Μετά από λίγο ο τραγουδιστής θα σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα.

1960: Στη Δυτική Γερμανία, αντισημίτες ταραξίες συλλαμβάνονται στην Κολονία.

1961: Ο OAS (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών) ψηφίζει κυρώσεις κατά του ηγέτη της Δομηνικανικής Δημοκρατίας Έκτορ Τρουχίλο για προκλήσεις κατά της Βενεζουέλας.

1964: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας συναντά τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ στο Όρος των Ελαιών. Είναι η πρώτη συνάντηση των προκαθημένων των δύο Εκκλησιών από την εποχή της Συνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας το 1438.

1968: Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ διαδέχεται τον Αντονίν Νοβότνι στην προεδρία του Κομουνιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας. Θα πάρει φιλελεύθερα μέτρα, που θα οδηγήσουν τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου στην εισβολή των στρατιωτικών και την «εκπαραθύρωσή» του. (Άνοιξη της Πράγας).

1972: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον εγκρίνει ένα εξαετές πρόγραμμα 5,5 δις δολαρίων προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια για ένα διαστημόπλοιο ικανό να αναλαμβάνει πολλαπλές αποστολές.

1972: Ο Βασίλειος Λυμπέρης πυρπολεί την οικία της εν διαστάσει συζύγου του, προκαλώντας το θάνατο αυτής, της μητέρας της και των δύο παιδιών του, ηλικίας δυόμιση κι ενός έτους. Θα καταδικασθεί σε θάνατο και θα εκτελεσθεί.

1980: Η εταιρία Hewlett-Packard ανακοινώνει την κυκλοφορία του πρώτου PC.

1981: Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, η ηγεσία των ΚΚΕ και ΚΚΕ (εσ.) και ο Γεώργιος Μαύρος δεν συμμετέχουν στην επίσημη τελετή της ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ.

1981: Στην Ελλάδα, ορίζεται το πενθήμερο για όλα τα σχολεία, εκτός από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια.

1982: Απόσταση δημιουργείται μεταξύ του Δυτικογερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ και του Αμερικανού Προέδρου Ρόναλντ Ρέϊγκαν, κατά την 4η συνάντησή τους στην Ουάσινγκτον, με επίκεντρο το πολωνικό ζήτημα.

1987: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέϊγκαν υποβάλλεται σε εγχείρηση προστάτη και δημιουργούνται ανησυχίες για την υγεία του.

1990: Στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης για το "φάιναλ φορ" του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο μπάσκετ, ο Άρης νικά στη Θεσσαλονίκη την ιταλική Φίλιπς με 94-77.

1991: Στην Αλβανία, ο Πρόεδρος Αλία δίνει χάρη σε 202 πολιτικούς κρατούμενους.

1992: Η ΕΟΚ κρίνει παράνομη την απόφαση του Ισραήλ να εκπατρίσει 12 Παλαιστινίους από τα κατεχόμενα εδάφη.

1993: Εκτελείται δια απαγχονισμού στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον ο Γουέστλι Άλαν Ντόντ. Πρόκειται για την πρώτη νόμιμη εκτέλεση δια απαγχονισμού στην Αμερική μετά το 1965.

1995: Ο Ευρωπαίος επίτροπος Χανς Βαν Ντεν Μπρουκ αναφέρει ότι, η ένταξη μιας Κύπρου διχοτομημένης στην ΕΕ είναι δυνατή, αλλά θεωρείται ανεπιθύμητη.

1996: Δολοφονείται ο Γιάια Αγιάς (Yahya Ayyash) μέλος της Χαμάς, από έναν Ισραηλινό.

1998: Βάνδαλοι αποκεφαλίζουν τη «Μικρή Νεράιδα», το σύμβολο της Κοπεγχάγης.

2000: Πρώτη μέρα της Συνόδου Κορυφής της Αλ Κάιντα.

2002: Με υπόμνημά του, ο έκπτωτος μονάρχης Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ αξιώνει από το ελληνικό δημόσιο πάνω από 190 δισ. δραχμές, ζητώντας επιπλέον αποζημιώσεις για «οδύνη και ταπείνωση», εκτός των απαιτήσεών του για κινητή και ακίνητη περιουσία. Συγνώμη και όχι αποζημίωση θα πρέπει να ζητήσει ο έκπτωτος μονάρχης, απαντά η κυβέρνηση.

2009: O Λίον Πανέτα, πρώην προσωπάρχης στο Λευκό Οίκο επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, διορίζεται νέος αρχηγός της CIA από τον Μπαράκ Ομπάμα.

2009: Η τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας εξαπολύει επίθεση με καλάσνικοφ εναντίον αστυνομικών της διμοιρίας Α-542 στο υπουργείο Πολιτισμού. Από την επίθεση τραυματίζεται ο Διαμαντής Ματζούνης.

2011: Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνης Σαμαράς, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, χαρακτηρίζει την έκδοση ευρωομολόγου ως τη μόνη διέξοδο από την κρίση χρέους, όχι μόνο για τα κράτη – μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά και για την ευρωζώνη συνολικά.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

469 π.Χ. – Σωκράτης, αθηναίος φιλόσοφος.
Ο Σωκράτης (470/469 γεννήθηκε στην Αλωπεκή (σημερινή Δάφνη Αττικής), Αρχαία Αθήνα – 399 π.Χ.) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Ενδεικτικό της σημασίας του για την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν Προσωκρατικοί.
Αναρίθμητοι είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Σωκράτη, στους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι, έτσι ώστε ο W.K.C. Guthrie να γράψει πως «στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του, ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός άλλου».
Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτων και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδων στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη.
Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή του είναι κατ' αρχάς ο μαθητής του Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας κωμωδιών Αριστοφάνης.
To σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον μαθητή του, τον Πλάτωνα.

1209 - Ριχάρδος Α', κόμης της Κορνουάλης.

1425 - Ερρίκος Δ΄, βασιλιάς της Καστίλης.

1592 – Σαχ Τζαχάν, Μογγόλος αυτοκράτορας (Σάχης).
Έχτισε το Τατζ Μαχάλ ένα κτιριακό συγκρότημα που βρίσκεται στην Ινδία, κτισμένο στη νότια όχθη του ποταμού Γιαμούνα κοντά στη πόλη Άγκρα. Το συγκρότημα αναπτύσσεται γύρω από ένα μαυσωλείο, προκειμένου να τιμήσει την πολυαγαπημένη του σύζυγο Μουμτάζ Μαχάλ που πέθανε το 1631 κατά τη διάρκεια τοκετού.

1846 – Ρούντολφ Όικεν, Γερμανός φιλόσοφος και συγγραφέας.
Ο Ρούντολφ Κρίστοφ Όικεν (Rudolf Christoph Eucken, 5 Ιανουαρίου 1846 - 15 Σεπτεμβρίου 1926) ήταν Γερμανός φιλόσοφος και Νομπελίστας Λογοτεχνίας του 1908.
Γεννήθηκε στο Άουριχ, στο Αννόβερο της Γερμανίας και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1871, αφού είχε εργαστεί πέντε χρόνια ως δάσκαλος σε σχολείο, ορίστηκε Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία. Έμεινε εκεί μέχρι το 1874 όταν και διορίστηκε σε παρόμοια θέση στο πανεπιστήμιο της Ιένας στη Γερμανία. Εκεί παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή του το 1920. Από το 1913-1914 εκτέλεσε καθήκοντα επισκέπτη λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Παντρεύτηκε το 1882 και απέκτησε μία κόρη και δύο γιούς. Ο γιος του Βάλτερ Όικεν έγινε ιδρυτικό μέλος της νεοφιλελεύθερης σκέψης στην οικονομία.
Ο Όικεν πέθανε στην Ιένα το 1926, σε ηλικία 80 ετών.
Η φιλοσοφία του περιστράφηκε γύρω από την ανθρώπινη εμπειρία, υποστηρίζοντας πως οι άνθρωποι έχουν ψυχή, και επομένως βρίσκονται στη διασταύρωση μεταξύ της φύσης και του πνεύματος. Πίστευε πως οι άνθρωποι πρέπει να ξεπεράσουν την μη-πνευματική φύση τους μέσω συνεχών προσπαθειών να επιτύχουν μια πνευματική ζωή. Αυτό το αποκαλούσε Ηθικό ακτιβισμό.

1855 – Κινγκ Καμπ Ζιλέτ, αμερικανός εφευρέτης του ξυραφιού με λεπίδα ασφαλείας και ιδρυτής της βιομηχανίας ξυριστικών ειδών «Gillette». (Θαν. 9/7/1932).

1867 -Δημήτριος Γούναρης, πολιτικός που διετέλεσε και πρωθυπουργός, ένας από τους 6 που εκτελέστηκαν ως πρωταίτιοι της μικρασιατικής καταστροφής.
Ο Δημήτριος Γούναρης (Πάτρα, 5 Ιανουαρίου 1867 – Γουδή, 15 Νοεμβρίου 1922) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε τρεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Καταγόμενος από οικογένεια εμπόρων της Πάτρας, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο εξωτερικό και άσκησε με μεγάλη επιτυχία την δικηγορία. Εξελέγη βουλευτής Πατρών, αναμείχθηκε στο σταφιδικό ζήτημα και εντάχθηκε σε μία ομάδα προοδευτικών βουλευτών αποκαλούμενη «Ομάδα των Ιαπώνων». Εν συνεχεία ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη ενώ μετά το Κίνημα στο Γουδί ίδρυσε το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο και αποτέλεσε τον βασικό φορέα του αντιβενιζελισμού. Διετέλεσε για ένα βραχύ διάστημα υπηρεσιακός πρωθυπουργός και υπουργός σε κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού, μετά όμως την επιτυχή έκβαση του Κινήματος της Εθνικής Άμυνας και την φυγή της βασιλικής οικογένειας εξορίστηκε στην Κορσική. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1919 για να συμμετάσχει ως ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος στις εκλογές, στις οποίες και εξελέγη σχηματίζοντας λίγο αργότερα κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του αποφασίστηκε η συνέχιση της μικρασιατικής εκστρατείας, η οποία και οδήγησε στην οικονομική χρεοκοπία, στην ήττα από τον τουρκικό στρατό και την ανατροπή της κυβέρνησης. Μετά την εγκαθίδρυση του νέου καθεστώτος, παραπέμφθηκε μαζί με άλλα κυβερνητικά στέλεχη σε έκτακτο στρατοδικείο και στις 15 Νοεμβρίου 1922 εκτελέστηκε. Ανηψιός του ήταν ο, μετέπειτα πρωθυπουργός, Παναγιώτης Κανελλόπουλος.

1876 - Κόνραντ Αντενάουερ, Γερμανός πολιτικός.

1878 – Στυλιανός Γαλερός, Έλληνας οπλαρχηγός  της Κρήτης.
 (Καλονύκτης Ρεθύμνου, 5 Ιανουαρίου 1878 - Καλονύκτης Ρεθύμνου, 21 Φεβρουαρίου 1934)
Γονείς του ήταν ο Ανδρέας Γαλερός, γόνος αγωνιστικής οικογένειας και η Καλλιόπη Ηλιομαρκάκη από τα Ρούστικα Ρεθύμνης, κόρη του Βασίλειου ή Αναγνώστη Ηλιομαρκάκη, αρχηγού των επαναστάσεων 1866 και 1878 στη περιοχή του Ρεθύμνου, από τον οποίο πήρε και τα πρώτα πατριωτικά διδάγματα. Συμμετείχε στην Κρητική Επανάσταση του 1897-98 και στις μάχες του Αρμού του Πάνω Βαλσαμονέρου, του Βιολή το Χαράκι τον Φεβρουάριο του 1897 και του Σωματά το φαράγγι στις 4 Αυγούστου 1897. Συμμετείχε επίσης στην Επανάσταση του Θερίσου, όπου ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον χρησιμοποίησε σε εμπιστευτικές αποστολές.
Στους Βαλκανικούς πολέμους, συγκρότησε και εξόπλισε τον Νοέμβριο του 1912 με δικά του έξοδα, σώμα Κρητών εθελοντών. Το σώμα των Κρητών εθελοντών συμμετείχε μαζί με τμήματα του Ελληνικού Στρατού υπό τις διαταγές του ταγματάρχη Σπύρου Σπυρομήλιου και με μικρή δύναμη Χειμαρριωτών, κατά τις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Χειμάρρας και την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.
Στο Ρέθυμνο, υπάρχει οδός που φέρει το όνομά του, μεταξύ της συμβολής των οδών Κονδυλάκη και Ετεάρχου, καθώς και της οδού Μάρκελλου, στον Μασταμπά, καθώς είχε υπηρετήσει και το Δήμο Ρεθύμνης, από τη θέση του αντιδημάρχου (δημαρχιακού παρέδρου) από την 1η Δεκεμβρίου 1922 έως το 1925.
Πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 1934 από ανακοπή καρδιάς και η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον Ναόν των Εισοδείων Ρεθύμνης χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κρήτης Τιμοθέου Β' Βενέρη, ο οποίος και τον νεκρολόγησε. Επικήδειους γιάυτόν δημοσίευσαν και εκφώνησαν ο γιατρός Μιχάλης Ευκλείδης, ο Επίσκοπος Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Τιμόθεος Βενέρης, από την εφημερίδα «Τύπος» ο διευθυντής Μάνος Τσάκωνας και ο προϊστάμενος τυπογραφείου Γ.Γεωρβασάκης, ο αρχηγός του Πανεφεδρικού Συλλόγου Νομού Ρεθύμνου Αντρέας Παπαδάκης, ο Νομάρχης Ρεθύμνης Γ.Σήφακας, ο Ατσιπουλιανός οπλαρχηγός Μάρκος Αβάτζος και ο πρόεδρος της λεγεώνας αγωνιστών Στ.Μαρκιανός.

1893 - Παραμχάνσα Γιογκανάντα, Ινδός γκουρού.

1909 – Στίβεν Κλέινι, Αμερικανός μαθηματικός. (5 Ιανουαρίου 1909 – 25 Ιανουαρίου 1994).
Γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ των Η.Π.Α. Ήταν μαθηματικός που έθεσε τις βάσεις για τη θεωρητική υπολογιστική επιστήμη. Είναι ευρέως γνωστός ως ιδρυτής της αναδρομικής θεωρίας, κλάδου της μαθηματικής λογικής.

1913 - Κωνσταντίνος Βοβολίνης, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός. (Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 1913 - 10 Μαρτίου 1970)
Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Εξέδωσε, μαζί με τον Λάζαρο Πηνιατώρο και τον Γιάννη Μηλιό) την εφημερίδα "Ελληνικόν Αίμα", όργανο της ομώνυμης αντιστασιακής οργάνωσης, την περίοδο της Κατοχής.
Ανέλαβε γενικός γραμματέας του Δήμου Πειραιώς και της Βουλής, ενώ εξελέγη βουλευτής Πειραιώς το 1953 σε επαναληπτική εκλογή (29 Μαρτίου 1953) με τον Ελληνικό Συναγερμό και επανεξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων με το Κόμμα Προοδευτικών το 1961.
Στην δικτατορική κυβέρνηση Παπαδόπουλου ήταν υφυπουργός Προεδρίας από το 1968 ως τον θάνατό του.
Απεβίωσε από οξεία κρίση λοιμώδους ηπατίτιδας το 1970.
Άφησε πλούσια συγγραφική παραγωγή.

1921 - Φρήντριχ Ντύρενματ, Ελβετός συγγραφέας.

1928 - Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο, Πακιστανός πολιτικός.

1931 - Χουάν Γκοϊτισόλο, Ισπανός συγγραφέας.

1931 – Ρόμπερτ Ντιβάλ, αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ρόμπερτ Ντιβάλ (αγγλ. Robert Duvall), γεννημένος στις 5 Ιανουαρίου 1931 είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1983 Τρυφερές Σχέσεις (Tender Mercies), είναι επίσης κάτοχος δυο βραβείων Έμμυ, τεσσάρων χρυσών σφαιρών και ενός BAFTA. Ο Ντυβάλ έγινε γνωστός το 1959 με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά The Twilight Zone και έπειτα μεταπήδησε στον κινηματογράφο ερμηνεύοντας το ρόλο του Μπου Ράντλεϊ στην ταινία του 1962 Σκιές στη Σιωπή (To Kill A Mockingbird) πλάι στον Γκρέγκορι Πεκ. Άλλες του αξιόλογες ταινίες περιλαμβάνουν τις: M*A*S*H, 1970, THX 1138, 1971, Ο Νονός (The Godfather, 1972), Ο Νονός ΙΙ (The Godfather Part II, 1974), Η Συνομιλία (The Conversation, 1974), Το Δίκτυο (Network, 1976), Αποκάλυψη Τώρα (Apocalypse Now, 1979), Ο Κληρονόμος της Βίας (The Great Santini, 1979), Ο Καλύτερος (The Natural, 1984), Τα Χρώματα της Βίας (Colours, 1988), Κοφτερό Λεπίδι (Sling Blade, 1996), Ο Απόστολος (The Apostle, 1997) και Ο Δικαστής (Judge, 2014).

1932 – Ουμπέρτο Έκο, Ιταλός συγγραφέας και πανεπιστημιακός.
Ο Ουμπέρτο Έκο ήταν Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος.

1938 – Χουάν Κάρλος, βασιλιάς της Ισπανίας.
Ο Χουάν Κάρλος Α΄ (Juan Carlos I, 5 Ιανουαρίου 1938, ισπανικά: Juan Carlos Alfonso Víctor María de Borbón y Borbón-Dos Sicilias, ελληνικά: Ιωάννης Κάρολος Αλφόνσος Βίκτωρ Μαρία των Βουρβόνων και των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών είναι πλήρες όνομά του) είναι ο πρώην βασιλιάς της. Στις 18 Ιουνίου 2014 παραιτήθηκε από το θρόνο υπέρ του γιου του, Φίλιππου.

1938 - Χουάν Κάρλος Α΄, βασιλιάς της Ισπανίας.

1941 - Χαγιάο Μιγιαζάκι, Ιάπωνας σκηνοθέτης.

1942 - Τερένσι Μος, Ισπανός συγγραφέας.

1942 - Τάκης Μαρκόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1946 – Νταϊάν Κίτον, αμερικανίδα ηθοποιός.
H Ντάιαν Κίτον (Diane Keaton, 5 Ιανουαρίου 1946) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, σκηνοθέτιδα, παραγωγός και σεναριογράφος βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Η Κίτον ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1970. Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν ερμήνευσε το ρόλο της Κέι Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο Νονός (The Godfather, 1972) πλάι στους Μάρλον Μπράντο και Αλ Πατσίνο. Αλλά οι ταινίες που την καθιέρωσαν στο κινηματογραφικό στερέωμα ήταν εκείνες στις οποίες συμπρωταγωνίστησε με τον Γούντι Άλεν, με τον οποίο είχε μακροχρόνια σχέση.

1950 - Κριστόφ Βιελίτσκι, Πολωνός ορειβάτης.

1956 - Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, Γερμανός πολιτικός.

1959 - Κλάνσι Μπράουν, Αμερικανός ηθοποιός.

1966 - Δημήτρης Βασιλειάδης, Έλληνας αθλητής.

1968 - DJ BoBo, Ελβετός τραγουδιστής.

1969 - Μέριλυν Μάνσον, Αμερικανός τραγουδιστής.

1972 – Σάκης Ρουβάς,τραγουδιστής.
Ο Σάκης Ρουβάς, (Αναστάσιος Ρουβάς), (Μαντούκι Κέρκυρας 5 Ιανουαρίου 1972-) είναι Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης, επιχειρηματίας, ηθοποιός και πρώην αθλητής του άλματος επί κοντώ.
Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον στίβο, κατακτώντας αρκετά μετάλλια ως μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας τη δεκαετία του '80. Η μουσική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1991, σε ηλικία 19 ετών, ως ένας από τους πρώτους ποπ-ερμηνευτές της Ελλάδας ενώ συνδύαζε τραγούδι, χορογραφία και σύνθεση του κομματιού.
Ο Ρουβάς έχει κερδίσει 6 βραβεία στα Arion Music Awards, 15 στα Pop Corn Music Awards και 22 στα Mad Video Music Awards. Επίσης, έχει ανακηρυχθεί "Άντρας της χρονιάς", έχει κερδίσει ένα βραβείο στα MTV Europe Music Awards και ένα στα World Music Awards. Το 2009, το περιοδικό "Down Town", του έδωσε τον τίτλο "Καλύτερος διασκεδαστής της δεκαετίας", ενώ το "Forbes" τον κατέταξε στην τρίτη θέση με τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα.

1973 - Γεωργία Αποστόλου, Ελληνίδα ηθοποιός.

1975 - Μπράντλεϊ Κούπερ, Αμερικανός ηθοποιός.

1975 - Άντζελο Φίγκους, Ιταλός σχεδιαστής μόδας.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1066 - Εδουάρδος ο Εξομολογητής, βασιλιάς της Αγγλίας.

1387 - Πέτρος Δ΄, βασιλιάς της Αραγωνίας.

1430 - Φιλίππη της Αγγλίας, βασίλισσα της Δανίας.

1441 - Ιωάννης Β΄ του Λινύ, Γάλλος ευγενής.

1465 - Κάρολος Α΄, δούκας της Ορλεάνης.

1477 - Κάρολος, δούκας της Βουργουνδίας.

1541 - Φίλιππος του Παλατινάτου, επίσκοπος του Φράιζινγκ.

1589 – Αικατερίνη των Μεδίκων, βασίλισσα της Γαλλίας.
Η Αικατερίνη των Μεδίκων (γαλλ. Catherine de Médicis, Φλωρεντία, 13 Απριλίου 1519 - Μπλουά, 5 Ιανουαρίου 1589), κόρη του Λαυρέντιου Β' των Μεδίκων και της Μαγδαληνής της Ωβέρνης, ήταν βασίλισσα της Γαλλίας από το 1547 έως το 1559 ως σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Β' της Γαλλίας.
Το 1533, σε ηλικία 14 ετών η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ερρίκο, δεύτερο γιο του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α΄ και της βασίλισσας Κλαυδίας. Ο μεγάλος γιος του βασιλιά, πρίγκιπας Φραγκίσκος, πέθανε το 1536, οπότε διάδοχος του γαλλικού θρόνου έγινε ο σύζυγός της, που διαδέχθηκε το 1547 τον πατέρα του ως Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ερρίκος ασχολούνταν περισσότερο με τις ερωμένες του παρά με τη σύζυγό του.
Ο Ερρίκος πέθανε το 1559 και η Αικατερίνη εισήλθε στο πολιτικό προσκήνιο, ως μητέρα του ασθενικού 15χρονου γιου της, Φραγκίσκου Β΄, που πέθανε το 1560. Ανέλαβε την αντιβασιλεία, του 10χρονου γιου της, Καρόλου Θ΄, που κι αυτός πέθανε πρόωρα το 1574. Η Αικατερίνη συνέχισε να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην άσκηση της εξουσίας και επί του τρίτου γιου της που έγινε βασιλιάς Ερρίκου Γ΄.
Οι τρεις ασθενικοί γιοι της Αικατερίνης βασίλευσαν σε μια εποχή κοινωνικών και θρησκευτικών αναστατώσεων στη Γαλλία. Εκείνη αρχικά προσπάθησε να προσεταιριστεί την παράταξη των Προτεσταντών, τους γνωστούς Ουγενότους, αλλά χωρίς να ασπαστεί τις πεποιθήσεις τους. Αργότερα, άλλαξε τακτική, στράφηκε εναντίον τους και τους καταδίωξε απηνώς, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί ως ηθική αυτουργός της σφαγής των Προτεσταντών σε όλη τη Γαλλία τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου το 1572. Γεγονός είναι ότι έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες προκειμένου να διατηρηθεί στον θρόνο η δυναστεία των Βαλουά και ότι ακόμη και η προστασία των καλών τεχνών ήταν ένα μέσο που χρησιμοποιούσε για να δοξαστεί μια μοναρχία που βρισκόταν σε παρακμή

1625 – Σίμων Μάγερ, Γερμανός αστρονόμος.
Ο Σίμων Μάγερ (Simon Mayr, 10 Ιανουαρίου 1573 - 5 Ιανουαρίου 1625), γνωστός και ως Σίμων Μάριος, ήταν Γερμανός αστρονόμος. Γεννήθηκε στο Γκούντσενχαουζεν, κοντά στη Νυρεμβέργη, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πόλη του Άνσμπαχ.
Δημοσίευσε το 1614 σύγγραμμα με τον τίτλο «Mundus iovialis anno 1619 detectus...» ή De Mundo Joviali, στο οποίο αναφέρει τους 4 μεγάλους δορυφόρους του πλανήτη Δία. Πολλοί είναι εκείνοι που αποδίδουν σ΄ αυτόν την ανακάλυψή τους, αλλά ο Γαλιλαίος τους ανακάλυψε αυτός πρώτος το 1610 αποδίδοντας στον Μάγερ την ανακάλυψη του δεύτερου δορυφόρου. Ωστόσο, ο Μάγερ είναι αυτός που τους έδωσε τα ονόματα με τα οποία τους γνωρίζουμε σήμερα.
Πάντως ο Μάγερ υπήρξε ο πρώτος που περιέγραψε τον Μέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας με τη βοήθεια τηλεσκοπίου. Συγκεκριμένα, στο παραπάνω έργο του σημειώνει ότι τον παρατήρησε στις 15 Δεκεμβρίου 1612 και ότι έμοιαζε με «τη φλόγα ενός κεριού όπως φαίνεται τη νύκτα μέσα από κέρας» (εκείνη την εποχή φύλακες για τη νύκτα περιπολούσαν τις μικρές πόλεις της Ευρώπης εφοδιασμένοι με φανούς, τις φλόγες των κεριών των οποίων προστάτευαν παράθυρα καλυμμένα με λεπτότατη επίστρωση κέρατος). Η περιγραφή αυτή δίνει μια καλή ιδέα σχετικά με την εμφάνιση του Γαλαξία της Ανδρομέδας όταν παρατηρείται με μικρό τηλεσκόπιο, αν και άλλοι αστρονόμοι του 17ου αιώνα τον περιέγραψαν διαφορετικά.
Ο Σίμων Μάγιερ είχε σπουδάσει Αστρονομία κοντά στον μεγάλο Δανό αστρονόμο Τύχωνα με δαπάνες του Γεωργίου Φρειδερίκου, Κόμητα του Άνσμπαχ.

1655 – Ιννοκέντιος Ι’, Πάπας της Ρώμης.

1762 - Ελισάβετ, αυτοκράτειρα της Ρωσίας.

1808 - Αλέξιος Ορλώφ, Ρώσος στρατιωτικός.

1896 – Τζέιμς Γουάλας Μπλακ, Αμερικανός φωτογράφος.

1900 - Χένρι Τρέισι Κόξγουελ, Άγγλος αεροναυτικός.

1910 – Λεόν Βαλράς, γάλλος μαθηματικός και οικονομολόγος.
Ήταν γιος του επίσης Γάλλου οικονομολόγου Ωγκούστ Βαλράς. Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1834 στην πόλη Εβρέ της Γαλλίας. Έγινε γνωστός για τη θεωρία του περί «ισορροπίας». Έχει χαρακτηριστεί «ο μεγαλύτερους από τους οικονομολόγους».
Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 1910 στην Ελβετία.

1910 – Νικόλαος Δηλιγιάννης, ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και για πολλά χρόνια πρεσβευτής της Ελλάδας στη Γαλλία. (1845 – Παρίσι, 5 Ιανουαρίου 1910).
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Πέτρου Δεληγιάννη, γόνου της αρχοντικής οικογένειας των Δεληγιανναίων από τα Λαγκάδια Αρκαδίας. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σταδιοδρόμισε στο διπλωματικό σώμα.
Αρχικά διορίστηκε γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρέσβης στο Βελιγράδι (1881-1885), στο Παρίσι (1885-1893) και στη Μαδρίτη. Επέστρεψε στην Αθήνα και μετά από ένα μικρό διάστημα έφυγε πάλι στο Παρίσι, όπου είχε διοριστεί πρέσβης της Ελλάδας. Το 1899 ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη συνδιάσκεψη της Χάγης.
Τον Ιανουάριο του 1895 διορίστηκε από τον Γεώργιο Α΄ υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη διενήργησε εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του ίδιου χρόνου και τις οποίες κέρδισε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, θείος του Νικόλαου.
Στις 31 Μαΐου 1895 παρέδωσε και τυπικά την εξουσία στον νικητή των βουλευτικών εκλογών, Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Επανήλθε στη διπλωματική υπηρεσία, ως πρέσβης στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε και ετάφη στο νεκροταφείο της Βουλώνης.
Σύζυγός του ήταν η Αμαλία Μπαλτατζή, αδελφή της κυρίας επί των τιμών Έλενας Μπαλτατζή και σύζυγος του Αλεξάνδρου Τομπάζη πρεσβευτή στο Βελιγράδι. Με τον Δηλιγιάννη είχαν τρία παιδιά. Η κόρη και ο γιος τους, αξιωματικός του Ναυτικού είχαν ήδη πεθάνει όταν απεβίωσε ο Δηλιγιάννης. Το τρίτο τους παιδί, ο Πέτρος Δηλιγιάννης ήταν διπλωματικός, γραμματέας της πρεσβείας στην Ουάσινγκτον, αποσπασμένος στην πρεσβεία στο Παρίσι το 1890 όπου διηύθυνε το Προξενείο.

1922 - Έρνεστ Σάκλετον, Ιρλανδός εξερευνητής.

1930 - Χρήστος Κορύλλος, Έλληνας πολιτικός.

1933 - Κάλβιν Κούλιτζ, 30ος πρόεδρος των Η.Π.Α.

1936 - Ραμόν ντελ Βάγιε-Ινκλάν, Ισπανός συγγραφέας.

1939 – Αμέλια Έρχαρτ, αμερικανίδα πιλότος, η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό.
Η Αμέλια Μαίρη Έρχαρτ (Amelia Mary Earhart, 24 Ιουλίου 1897 – εξαφανίστηκε στις 2 Ιουλίου 1937 και κηρύχθηκε θανούσα στις 5 Ιανουαρίου 1939) ήταν Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών. Η Έρχαρτ ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με τον Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό. Έκανε πολλά ρεκόρ, έγραψε βιβλία για τις εμπειρίες της στους αιθέρες, τα οποία γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία, και συνέβαλε στη δημιουργία της οργάνωσης The Ninety-Nines, μίας οργάνωσης για τις γυναίκες πιλότους.
Η Αμέλια Έρχαρτ εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στη νήσο Χάουλαντ, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της Γης, το 1937. Η ζωή της, η σταδιοδρομία και η εξαφάνισή της συνεχίζουν όμως μέχρι σήμερα να προσελκύουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

1952 - Χρίστο Τατάρτσεφ, Βούλγαρος επαναστάτης.

1970 – Μαξ Μπορν, νομπελίστας γερμανός μαθηματικός και φυσικός.
Ο Μαξ Μπορν (Μπρεσλάου, 11 Δεκεμβρίου 1882 – Γκέτινγκεν, 5 Ιανουαρίου 1970) ήταν Γερμανός μαθηματικός και φυσικός εβραϊκής καταγωγής, που συνέβαλε στη θεμελίωση της κβαντομηχανικής. Το 1954 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ερμηνεία που έδωσε στην κυματοσυνάρτηση του Έρβιν Σρέντιγκερ.
Ο Μπορν υπήρξε ένας εκ των 11 που υπέγραψαν το Μανιφέστο Ράσελ - Αϊνστάιν, το οποίο υπογράμμιζε τους κινδύνους της χρήσης πυρηνικών όπλων. Ήταν προσωπικός φίλος με τον Αϊνστάιν, με τον οποίο διαφωνούσαν για την ισχύ της κβαντομηχανικής. Σε ένα γράμμα του Αϊνστάιν προς τον Μπορν αναφέρεται η περίφημη φράση «Ο θεός δεν παίζει ζάρια».
Ο Μπορν ήταν παππούς της Βρετανοαυστραλής τραγουδίστριας Ολίβια Νιούτον-Τζων.

1972 - Κωνσταντίνος Νικολόπουλος, Έλληνας αθλητής της ξιφασκίας και πολιτικός.

1975 - Ιωάννης Αθητάκης, Έλληνας πολιτικός.

1992 – Ιωάννης Καρμίρης, Έλληνας θεολόγος , πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε το 1903 ή 1904 στον Μπράλο Φθιώτιδας και σπούδασε Θεολογία και στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Πήρε το πτυχίο του με άριστα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1926.
Στην αρχή δίδαξε στην Ιερατική Σχολή της Λαμίας, της οποίας υπήρξε διευθυντής την περίοδο 1927-1928. Στη συνέχεια μετατέθηκε στην Αθήνα όπου υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός σε διάφορα γυμνάσια. Παράλληλα, φοίτησε για ένα έτος στο «Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως» και για τρία έτη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1934 μέχρι το 1936 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία στα πανεπιστήμια του Βερολίνου και της Βόννης στο αντικείμενο της συστηματικής και ιστορικοδογματικής θεολογίας.
Το 1936 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό άριστα. Το 1937 εκλέχθηκε υφηγητής παμψηφεί, ενώ το 1939 έγινε έκτακτος καθηγητής και το 1942 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Ιστορίας των Δογμάτων και Συμβολικής, ιδιότητα που διατήρησε μέχρι και το 1969 που έγινε ομότιμος (λόγω ηλικίας). Διετέλεσε κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1947-1948, 1953-1954 και 1961-1962. Το 1962 δίδαξε για ένα τρίμηνο μετά από πρόσκληση στα Πανεπιστήμια Λουντ και Ουψάλα στη Σουηδία, καθώς και στη Θεολογική Σχολή του Αγίου Βλαδίμηρου στη Νέα Υόρκη και Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη το 1968 και στο Θεολογικό Ινστιτούτο Γρηγορίου του Παλαμά στο Μιλάνο του 1970.
Ήταν μάχιμος στη Μικρασιατική εκστρατεία το 1922 υπηρετώντας στη Θράκη καθώς και στον Πόλεμο του 1940. Από το 1945 ως το 1950 υπηρέτησε Γενικός Διευθυντής Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Παιδείας και από το 1945 ως το 1963 ήταν κυβερνητικός και βασιλικός επίτροπος στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ακόμη, διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Εκκλησιών του Υπουργείου Εξωτερικών και πολλών Συνοδικών Επιτροπών της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Το 1974 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1981 υπήρξε πρόεδρος αυτής. Το 1968 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Αγίου Βλαδίμηρου και το 1973 της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ο Ιωάννης Ν. Καρμίρης απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών στις 5 Ιανουαρίου 1992 και κηδεύτηκε στην Αθήνα, δύο ημέρες μετά. Ο γιος του, Νικόλαος Καρμίρης, ήταν επίσης θεολόγος.
Έγραψε θεολογικά και παιδαγωγικά έργα και δημοσίευσε πολλές μελέτες. Μελέτησε και ερεύνησε τις σχέσεις των Ορθοδόξων με τους Ρωμαιοκαθολικούς. Στα σημαντικότερα του έργα, τα οποία μεταφράστηκαν και σε ξένες γλώσσες είναι αυτά για τον Μητροφάνη Κριτόπουλο, τον Παχώμιο Ρουσάνο, τον Θωμά Ακινάτη και επίσης, αυτά για την Κάθοδο στον Άδη, για τα Δογματικά-Συμβολικά Μνημεία και την Εκκλησιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ακόμη εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδας σε πολλά διεθνή εκκλησιαστικά συνέδρια και διασκέψεις καθώς και σε Παγκόσμια Συμβούλια Εκκλησιών.

1979 – Τσαρλς Μίνγκους, αμερικανός σολίστας του μπάσου. (Γεν. 22/4/1922)

1992 - Γιάννης Σόδης, Έλληνας χημικός και πολιτικός.

2007 - Μομοφούκου Άντο, Ταϊβανέζος επιχειρηματίας.

2007 – Πίτσα Μπουρνόζου, Ελληνίδα ηθοποιός, μεταφράστρια και ποιήτρια.  (Αθήνα 23 Φεβρουαρίου 1945-2007).
Έδειξε από μικρή το ταλέντο της. Μαθήτρια ακόμα στο Ινστιτούτο Αγγλικών IAS, έπαιξε το ρόλο της Αμάντα στον Γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς σε παράσταση που ανέβασε ο Σταμάτης Φασουλής, μαθητής αγγλικών και εκείνος του φροντιστηρίου. Ηταν φυσικό λοιπόν να την κερδίσει το θέατρο. Τελείωσε τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν με άριστα το 1968 και συμπλήρωσε τις θεατρικές της σπουδές στο London School of Dramatic Art.
Μιλούσε και μετέφραζε Αγγλικά και Γερμανικά. Είχε πάρει μαθήματα πιάνου, βιολιού και κιθάρας. Είχε παρακολουθήσει μαθήματα χορού/κίνησης στο City Literary Institute of London με τον Ρόναλντ Ουίλσον, στη Ζουζού Νικολούδη, στην Ερση Πίττα, στον Ντανιέλ Λομμέλ, στην Καίη Χόλντεν, κλασσικού μπαλέτου στη Σόνια Μοριάνοβα και ρυθμικής στις Emmy Speck και Μatey-Ρουσοπούλου. Εκτός από την ηθοποιία και τη μετάφραση, δίδαξε σε θεατρικές σχολές και εργαστήρια, σκηνοθέτησε, επιμελήθηκε σκηνικά και κουστούμια, έγραψε θεατρικά, ποιήματα, διηγήματα, κ.α. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Υδρία, Μικρή υδρία, Περίπλους, Ομπρέλα, Ρωγμές και Οδός Πανός.
Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων (ΕΠΟΣ), του L'Institut International du Theatre (ITI), κλπ. Είχε τιμηθεί με μετάλλιο από τον Δήμο Ελευσίνας για απαγγελία.
Στην ΕΡΤ συμμετείχε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφράστρια, καθώς και ως παραγωγός στο ραδιόφωνο και σε παιδικές εκπομπές, αλλά κυρίως πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας.
Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της από πνευμονία, πήρε μέρος σε μία έκθεση στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία με πρωτότυπα δικά της σχέδια στον υπολογιστή.

2014 – Εουσέμπιο (ντα Σίλβα Φερέιρα), ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη. (Γεν. 25/1/1942)
Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα (25 Ιανουαρίου 1942 - 5 Ιανουαρίου 2014), γνωστότερος απλά ως Εουσέμπιο, ήταν Πορτογάλος ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη (πρώην πορτογαλική αποικία), που αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού.
Αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο Εουσέμπιο έπαιξε σε πολλές ομάδες, αλλά αναδείχτηκε με την ομάδα της Μπενφίκα, σκοράροντας 319 γκολ σε μόνο 313 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, γινόμενος ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ομάδα του και οδηγώντας την στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1962. Tο 1965 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα.
Σημαντική ήταν και η συνεισφορά του σε επίπεδο εθνικών ομάδων, βοηθώντας την Εθνικής Πορτογαλίας να κατακτήσει την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, που διεξήχθη στην Αγγλία. Μέχρι το 2005 ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Πορτογαλίας, όταν και ο Παουλέτα έσπασε το ρεκόρ του.
Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 2014.

Σαν σήμερα 6 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Τα Άγια Θεοφάνεια (Φώτα)
Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ *
Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία, Φάνια, Φανή, Φένια, Φανούλα *
Ιορδάνης, Ντάνης, Δάνης, Ιορδάνα, Ντάνα, Δάνα
Ουρανία, Ράνια *
Περιστέρα
Θεοπούλα, Θεόπη

6 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

754: Ο πάπας Στέφανος Β’, αφού περνά τις Άλπεις, συναντιέται στην Πάβια με το βασιλιά των Φράγκων Πεπίνο και τον στέφει εκ νέου βασιλιά. Σε αντάλλαγμα, ο βασιλιάς αναλαμβάνει το ρόλο του προστάτη της Εκκλησίας και στρέφεται εναντίον των Λομβαρδών.

870: Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Βασίλειος Α’ ανακηρύσσει συμβασιλέα το γιο του, Λέοντα ΣΤ’ (από το γάμο του με την Ευδοκία Ιγγερίνα).

1205: Ο Φίλιππος της Σουαβίας (Philip of Swabia) στέφεται βασιλιάς των Ρωμαίων.

1449: Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στέφεται στον Μυστρά αυτοκράτορας του Βυζαντίου.

1454: O Γεννάδιος Σχολάριος ορίζεται πρώτος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

1494 - Αναλύπτεται η πρώτη ξηρά του Νέου Κόσμου από το Χριστόφορο Κολόμβο και τις καραβέλες του Λα Ισαβέλα και Ισπανιόλα.

1535: Ο ισπανός κατακτητής Φρανθίσκο Πιθάρο ιδρύει σε μια ακατοίκητη ακτή της Λατινικής Αμερικής, μια πόλη που την ονομάζει Los Reyes de Lima. Δεν είναι άλλη από την πρωτεύουσα του Περού, γνωστή απλώς ως «Λίμα».

1681: Ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας μποξ διεξάγεται στην Αγγλία, μεταξύ του ιπποκόμου και του χασάπη του Δούκα του Όλμπερμαρλ, με νικητή τον δεύτερο.

1821: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποβιβάζεται στην Καρδαμύλη της Μάνης για να προετοιμάσει την εξέγερση των υπόδουλων Ελλήνων.

1822: Νίκη των Ελλήνων κατά των Τούρκων στην Ακράτα.

1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο για να αναλάβει τη διακυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.

1838: Ο Σάμιουελ Μορς κάνει την πρώτη δημόσια επίδειξη του τηλεγράφου στις ΗΠΑ.

1839: Η πιο καταστροφική καταιγίδα των τελευταίων 300 ετών σαρώνει όλη την Ιρλανδία, προκαλώντας καταστροφές σε περισσότερα από το 20% των σπιτιών στο Δουβλίνο.

1851: Ο Λεόν Φουκό αποδεικνύει πειραματικά την περιστροφή της Γης (εκκρεμές του Φουκό).

1853: Ο εκλεγμένος πρόεδρος των Η.Π.Α. Φράνκλιν Πιρς και η οικογένειά του εμπλέκονται σε σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Μασαχουσέτη, στο οποίο σκοτώνεται ο 11χρονος γιος του προέδρου, Μπέντζαμιν Πιρς.

1870: Εγκαινιάζεται το περίφημο Musikverein, το Μέγαρο Φίλων Μουσικής της Βιέννης.

1900: Ηλεκτροφωτίζεται ο Πειραιάς από εργοστάσιο, που βρίσκεται κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό Πελοποννήσου.

1907: Η παιδαγωγός Μαρία Μοντεσσόρι ανοίγει το πρώτο σχολείο της στη Ρώμη για να εφαρμόσει τις παιδαγωγικές ιδέες της.

1912: Το Νέο Μεξικό γίνεται η 47η πολιτεία των ΗΠΑ.

1919: Πανηγυρική γιορτή στα «Διονύσια», κάνει την πρώτη ανοιχτή συγκέντρωσή του στην Αθήνα το Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμματος της Ελλάδος, αργότερα ΚΚΕ, στην πολιτική σκηνή της χώρας.

1922: Ολοκληρώνεται χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα η Διάσκεψη στις Κάννες, με κεντρικό θέμα τη ρύθμιση του τρόπου καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων από την πλευρά της Γερμανίας, η οποία έχει περιέλθει σε δραματικό οικονομικό αδιέξοδο.

1929: Στη Γιουγκοσλαβία, ο βασιλιάς Αλέξανδρος διαλύει το Κοινοβούλιο και επιβάλλει δικτατορία, ονομάζοντας τον εαυτό του ύπατο κυβερνήτη της διχασμένης χώρας του.

1929: Ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζει τον Χάινριχ Χίμλερ αρχηγό της παραστρατιωτικής οργάνωσης SS.

1929: Η Μητέρα Τερέζα φτάνει στην Καλκούτα της Ινδίας και ξεκινά το έργο της.

1930: Ολοκληρώνεται το πρώτο ταξίδι με ντιζελοκίνητο αυτοκίνητο. Η διαδρομή ήταν Ιντιανάπολη - Νέα Υόρκη.

1932: Πραγματοποιείται μεγάλη σύσκεψη για τα οικονομικά ζητήματα της Ελλάδας, εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης.

1933: Στο Βόλο οι σεισμοί, που γίνονται έχουν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση πολλών σπιτιών και τον ελαφρύ τραυματισμό πολιτών.

1935: Καταγγέλλεται ως σκανδαλώδης η παραχώρηση άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού στην αμερικανική εταιρεία Μαρκόνι. Την καταγγελία κάνουν βουλευτές του Κόμματος των Φιλελευθέρων.

1936: Κάνει ντεμπούτο ο Πόρκι Πιγκ, το διασημο γουρουνάκι καρτούν των Warner Brothers. Η πρώτη του "ταινία" είναι "Οι χρυσοθήρες του 49".

1941: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ δηλώνει στο Κογκρέσο την υποστήριξή του στην ελευθερία του λόγου και της θρησκείας, καθώς και στην απαλλαγή από κάθε ανέχεια και φόβο.

1942: Η Pan Αmerican γίνεται η πρώτη αεροπορική εταιρεία που προγραμματίζει την πρώτη πτήση που θα κάνει το γύρο του κόσμου.

1945: Δεκεμβριανά: οι δυνάμεις του ΕΑΜικού μετώπου αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τον Πειραιά και την Αθήνα.

1948: Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, υιοθετεί μία απόρρητη έκθεση με τίτλο «Η θέση των ΗΠΑ σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα», στην οποία διαπιστώνει ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποτύχει στην προσπάθειά τους να εξοντώσουν τις κομμουνιστικές δυνάμεις, επιδεικνύοντας «έλλειψη επιθετικού πνεύματος και κακή καθοδήγηση». Συμβουλεύουν δε τον πρόεδρο Τρούμαν να αποστείλει στρατεύματα στην Ελλάδα και να αυξήσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς την ελληνική κυβέρνηση.

1951: Στέφανος Στεφανόπουλος και Παναγιώτης Κανελλόπουλος ιδρύουν το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ).

1960: Αντιεβραϊκές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στη Θεσσαλονίκη.

1961: Η Νιγηρία διακόπτει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Γαλλία, λόγω των συνεχιζόμενων πυρηνικών δοκιμών στη Σαχάρα.

1962: Στη Γενεύη, ΕΣΣΔ και Βρετανία προσκαλούν τρεις αντίπαλους πρίγκιπες του Λάος να σχηματίσουν συμμαχία.

1964: Οι Rolling Stones ξεκινούν την πρώτη περιοδεία τους ως πρώτο όνομα. Τις συναυλίες τους ανοίγουν οι «Ronettes».

1969: Ο Πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος μετέχει στη διάσκεψη των αρχηγών των κρατών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στο Λονδίνο.

1970: Το "Εθνικόν Μέτωπον" στην Κύπρο καταλαμβάνει για λίγες ώρες το χωριό Όμοδος και αφοπλίζει την αστυνομία και τους κατοίκους.

1973: Ανακαλύπτεται στα Τρίκαλα νεολιθικός οικισμός πολύ μεγάλης αξίας.

1973: Βγαίνει σε δημοπρασία το προσωπικό αυτοκίνητο του Αδόλφου Χίτλερ και πωλείται προς 153.000.000 δολάρια. Αγοραστής της «Μερσεντές» είναι ο Ερλ Κλαρκ από την Αριζόνα.

1975: Το τηλεπαιχνίδι «Ο τροχός της τύχης» κάνει πρεμιέρα το τηλεοπτικό δίκτυο ΝΒC.

1978: Η κορώνα του Αγίου Στεφάνου (επίσης γνωστό και ως το Άγιο Στέμμα της Ουγγαρίας), επιστρέφει στην Ουγγαρία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κρατούνταν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

1980: Στην Ινδία, η Ιντίρα Γκάντι παίρνει την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.

1981: Στην Ελλάδα, ορίζεται το πενθήμερο για όλα τα σχολεία, εκτός από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια.

1992: Η Βουλή των Σκοπίων εγκρίνει τροποποιήσεις στο Σύνταγμα, μία εκ των οποίων αναφέρει ότι η Δημοκρατία αυτή δεν έχει καμία εδαφική διεκδίκηση απέναντι στις γειτονικές χώρες.

1994: Η υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη, εμφανίζεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε δίκη κατά του Βρετανικού Μουσείου για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

1995: Στην Ιορδανία φτάνει ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.

1996: Η Ελλάδα προσφέρει στους Σέρβους της Βοσνίας 200 εκατ. γερμανικά μάρκα, για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων περιοχών στην τοποθεσία Βίσεγκραντ.

1998: Το διαστημόπλοιο Lunar Prospector εκτοξεύεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Αργότερα θα ανακαλύψει παγωμένο νερό στη επιφάνεια του φεγγαριού.

1999: Αρνητικό ρεκόρ στο καμπιονάτο επιτυγχάνει ο Ουρουγουανός αμυντικός της Γιουβέντους Πάολο Μοντέρο, ο οποίος αποβάλλεται στον αγώνα με την Μίλαν για 12η φορά καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Giuseppe Bergomi (11 φορές).

2000: Είναι η δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής της Αλ Κάιντα.

2001: Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανακηρύσσει τον Τζορτζ Μπους, τον υιό, νικητή των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ του 2000.

2004: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης καλεί στην οικία του στην οδό Αναγνωστοπούλου τον υπουργό Εξωτερικών. Ο Γιώργος Παπανδρέου δέχεται την πρόταση του Κ. Σημίτη να είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1156 - Ματθίλδη της Αγγλίας, δούκισσα της Σαξωνίας.

1256 - Γερτρούδη η Μεγάλη, Γερμανή μοναχή, μύστρια και θεολόγος.

1367 – Ριχάρδος Β΄, βασιλιάς της Αγγλίας.

1412 – Ζαν Ντ’ Αρκ (Ιωάννα της Λωραίνης), εθνική ηρωίδα της Γαλλίας και Αγία της καθολικής εκκλησίας. (Ντομρεμύ 6 Ιανουαρίου 1412 - Ρουέν 30 Μαΐου 1431).

1486 – Μάρτιν Αγκρίκολα, Γερμανός συνθέτης.

1596 - Μπογκντάν Χμελνίτσκι, Ουκρανός αταμάνος.

1621 - Μαυρίκιος του Παλατινάτου, Γερμανός στρατιωτικός.

1655 - Γιακόμπ Μπερνούλι, Ελβετός μαθηματικός. (6 Ιανουαρίου 1655 - 16 Αυγούστου 1705)
Ο Γιακόμπ γεννήθηκε στη Βασιλεία. Ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του, σπούδασε θεολογία και έγινε κληρικός. Αντιθέτως όμως με τις επιθυμίες των γονέων του σπούδασε επίσης μαθηματικά και αστρονομία. Ταξίδεψε στην Ευρώπη από το 1676 μέχρι το 1682, ενημερωνόμενος για τις τελευταίες ανακαλύψεις στα μαθηματικά και τις επιστήμες, όπως τα έργα του Ρόμπερτ Μπόιλ και του Ρόμπερτ Χουκ.
Εξοικειώθηκε με τον λογισμό μέσω της αλληλογραφίας του με τον Γκότφριντ Λάιμπνιτς, και μετά συνεργάστηκε με τον αδερφό του, Γιόχαν, σε διάφορες εφαρμογές, με πιο σημαντικές την δημοσίευση διατριβών στις υπερβατικές καμπύλες (1696) και την ισοπεριμετρική ανισότητα (1700, 1701). Το 1690, ο Γιακόμπ έγινε ο πρώτος ο οποίος ανέπτυξε την τεχνική για την επίλυση διαχωρίσιμων διαφορικών εξισώσεων.
Όταν γύρισε στη Βασιλεία το 1682 ίδρυσε σχολή για μαθηματικά και επιστήμες. Διορίστηκε καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας το 1687, παραμένοντας σε αυτή την θέση για την υπόλοιπη ζωή του.
Το πιο γνωστό έργο του Γιακόμπ είναι το Ars Conjectandi, το οποίο δημοσιεύτηκε οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό του, το 1713 από τον ανεψιό του, Νίκολας. Στο έργο αυτό περιέγραψε τα γνωστά αποτελέσματα της θεωρίας των πιθανοτήτων και της απαρίθμησης, συχνά παρέχοντας εναλλακτικές αποδείξεις. Το έργο περιλαμβάνει επίσης της εφαρμογή της θεωρίας πιθανοτήτων σε τυχερά παιχνίδια και την εισήγηση ενός θεωρήματος γνωστού ως ο νόμος των μεγάλων αριθμών. Οι όροι δοκιμές Μπερνούλι και αριθμοί Μπερνούλι προέρχονται από το έργο αυτό. Ο σεληνιακός κρατήρας Μπερνούλι έχει ονομαστεί προς τιμήν του ιδίου και του αδερφού του, Γιόχαν.
Ο Μπερνούλι επέλεξε το σχήμα μίας λογαριθμικής σπείρας και τη φράση Eadem mutata resurgo (Αλλαγμένος και όμως ο ίδιος, ανασταίνομαι) για την ταφόπλακά του. Η σπείρα που κατασκευάστηκε ωστόσο τελικά από τους τεχνίτες ήταν σπείρα του Αρχιμήδη.

1655 - Νικόλαος Παπαδόπουλος ο Κομνηνός, Έλληνας θεολόγος.

1745 – Ζακ-Ετιέν Μονγκολφιέ, Γάλλος εφευρέτης.
Οι Αδελφοί Μονγκολφιέ, (γαλλικά: Freres Montgolfier, στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρονται μερικές φορές και ως Μονγκολφιέροι), ο Ζοζέφ-Μισέλ Μονγκολφιέ (Joseph-Michel Montgolfier, 26 Αυγούστου 1740 – 26 Ιουνίου 1810) και ο Ζακ-Ετιέν Μονγκολφιέ (Jacques-Etienne Montgolfier, 6 Ιανουαρίου 1745 – 2 Αυγούστου 1799) ήταν οι εφευρέτες του αερόστατου. Στην πρώτη επανδρωμένη απογείωση μετέφεραν ένα νεαρό γιατρό και ένα αξιωματικό του στρατού. Αργότερα τιμήθηκαν, τόσο αυτοί όσο και ο πατέρας τους, αλλά και τα υπόλοιπα αδέλφια τους, με τον τίτλο ευγενείας ντε (Μονγκολφιέ).

1785 – Ανδρέας Μουστοξύδης, ήταν Έλληνας λόγιος και πολιτικός των Επτανήσων του 19ου αιώνα. (Κέρκυρα, 6 Ιανουαρίου 1785 – 17 Ιουλίου 1860).
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 6 Ιανουαρίου 1785. Σε ηλικία δεκαπέντε χρονών πήγε στην Ιταλία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας, όπου και αναγορεύτηκε νομοδιδάκτωρ το 1805. Το 1805 ονομάστηκε μέλος της «Αρχαιολογικής Εταιρείας» της Φλωρεντίας και της «Φλωρεντιανής Ακαδημίας».
Επέστρεψε στην Κέρκυρα και άρχισε να παραδίδει μαθήματα στο Λύκειο χωρίς μισθό. Συγχρόνως δημοσίευε ιστορικές ειδήσεις περί της πατρίδας του. Για την δραστηριότητά του αυτή τιμήθηκε από την Γερουσία της Επτανήσου με το αξίωμα του ιστοριογράφου των νησιών, και με τον έπαινο για τον ζήλο και την φιλοσοφική αξία των έργων του.
Λίγο πριν από την γαλλική κατοχή των νησιών αποδήμησε ξανά προς την Ιταλία. Επισκέφτηκε το Παρίσι και επέστρεψε πάλι στο Μιλάνο. Περιηγήθηκε τη Γερμανία, τη Σαξονία και την Ελβετία, μελετώντας και αποθησαυρίζοντας πολλές και πολύτιμες ιστορικές ειδήσεις, χειρόγραφα και πηγές για την πατρίδα του.
Όταν εξερράγη η Ελληνική Επανάσταση, ο Μουστοξύδης την εξύμνησε σε ιταλικούς στίχους και ανέλαβε το επίπονο έργο να πληροφορεί την Ευρώπη περί των ανδραγαθημάτων των Ελλήνων αγωνιστών.
Επί Καποδίστρια δέχτηκε την πρόσκληση της Κυβέρνησης να διοργανώσει το δημόσιο εκπαιδευτήριο στην Αίγινα. Η δολοφονία του Καποδίστρια τον ανάγκασε όμως να διακόψει το έργο του και να αναχωρήσει για την Κέρκυρα.
Στην Κέρκυρα έγινε αντιπρόσωπος και αμέσως Γερουσιαστής του τετάρτου Κοινοβουλίου, και αργότερα αρχηγός της Αντιπολίτευσης.
Το 1849, στις πρώτες ελεύθερες εκλογές ο λαός ψήφισε τον Μουστοξύδη αντιπρόσωπο και η βουλή ομόφωνα πρόεδρο, θέση την οποία όμως ο Μουστοξύδης μετριόφρονα αρνήθηκε.
Απεβίωσε στις 17 Ιουλίου 1860 στην Κέρκυρα.

1792 - Απόστολος Αρσάκης από μέγας ευεργέτης στην Ελλάδα μέχρι Υπουργός Εξωτερικών και προσωρινός πρωθυπουργός της Ρουμανίας.

1822 – Ερρίκος Σλήμαν, Γερμανός αρχαιολόγος, ο άνθρωπος που ανέσκαψε την Τροία και τις Μυκήνες. Μιλούσε 22 γλώσσες, ήταν ερασιτέχνης αρχαιολόγος και δύσκολος άνθρωπος.

1848 - Χρίστο Μπότεφ, Βούλγαρος επαναστάτης.

1870 – Γκούσταφ Μπάουερ, Γερμανός πολιτικός.

1872 – Αλεξάντρ Σκριάμπιν, Ρώσος συνθέτης.

1878 – Καρλ Σάντμπεργκ, Αμερικανός ποιητής και ιστορικός.

1882 – Φαν Νόλι, Αλβανός πολιτικός.

1883 – Χαλίλ Γκιμπράν, Λιβανέζος συγγραφέας.

1903 - Μωρίς Αμπραβανέλ, Έλληνας διευθυντής ορχήστρας.

1913 - Λορέτα Γιανγκ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1919 - Ανδρέας Φιλιππίδης, Έλληνας ηθοποιός.

1924 - Κιμ Ντε-τζουνγκ, Νοτιοκορεάτης πολιτικός.

1926 – Μίκι Χάργκιτεϊ, Ούγγρος ηθοποιός.

1929 - Μπαμπράκ Καρμάλ, Αφγανός πολιτικός.

1937 - Λούντβικ Ντάνεκ, Τσέχος δισκοβόλος.

1938 – Αντριάνο Τσελεντάνο, Ιταλός τραγουδιστής και ηθοποιός.
O Αντριάνο Τσελεντάνο (Adriano Celentano), γεννημένος στο Μιλάνο, στις 6 Ιανουαρίου του 1938, είναι Ιταλός τραγουδιστής, showman, ηθοποιός, σκηνοθέτης και παρουσιαστής. Είναι από τους λίγους Ιταλούς τραγουδιστές που έχουν πουλήσει περισσότερους από 70 εκατομμύρια δίσκους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Τσελεντάνο γεννήθηκε στο Μιλάνο, στο νούμερο 14 της οδού Gluck. Οι γονείς του κατάγονταν από τη Φότζια (Foggia) της Πούλιας (Puglia), και είχαν εγκατασταθεί στο βορρά για εργασία. Στο Μιλάνο ο Αντριάνο πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Μετά το σχολείο εργάστηκε σε διάφορες δουλειές με πιο αγαπημένη εκείνη του ωρολογοποιού. Η ριζική αλλαγή συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 50 και μία από τις κυριότερες αρετές που του αναγνωρίζονται είναι ότι ήταν εκείνος από τους πρώτους μουσικούς στην Ιταλία που αντιλήφθηκε ότι κάτι άλλαζε στον κόσμο και στη φόρμα της μουσικής.
Ήταν η εποχή που από την Αμερική και μετά το boogie-woogie που επικράτησε ακριβώς μετά τον πόλεμο, ερχόταν ένα νέο είδος μουσικής, ξέφρενης και με τρομερή επίδραση - ιδίως στη νεολαία της εποχής - κι έτσι από το 1955 ξεκινά την ενασχόλησή του με το ροκ ακολουθώντας τις θεαματικές παραστάσεις του Ghigo Agosti.

1938 – Σίλο, Αργεντινός συγγραφέας και φιλόσοφος.

1939 – Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Έλληνας γλωσσολόγος.
Ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης του Δημητρίου (1939) είναι Έλληνας γλωσσολόγος, φιλόλογος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, καθώς και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αναγορεύτηκε επίσης «Άρχοντας Διδάσκαλος του Γένους» από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στο ευρύ κοινό είναι ιδιαίτερα γνωστός λόγω του λεξικού της νέας ελληνικής γλώσσας που κυκλοφόρησε το 1998. Πρόσφατα συμπαρουσίαζε την εκπομπή «Οι λέξεις φταίνε» μαζί με την Βίκυ Φλέσσα στην ΕΡΤ1.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιανουαρίου 1939. Αποφοίτησε από το 9ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.
Το 1962 έλαβε το πτυχίο του, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στην Ελλάδα και τη Γερμανία με υποτροφία. Πριν συμπληρώσει τα 35, έγινε τακτικός καθηγητής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1991 εκλέχθηκε πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής και το 2000 Πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, θέση που κράτησε μέχρι το 2006, οπότε και ορίστηκε ομότιμος καθηγητής. Είναι ακόμη, πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Αρσακείων - Τοσιτσείων Σχολείων, και Πρόεδρος της Γλωσσικής Εταιρείας των Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού.
Το 2009 ορίστηκε επικεφαλής του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και έχει αναλάβει το διάλογο για τις αλλαγές στο Λύκειο και το εξεταστικό σύστημα ως προς την εισαγωγή στα Ανώτατα Ιδρύματα. Αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα «Το Βήμα» ενώ ήταν και επιστημονικός συντάκτης τηλεοπτικών εκπομπών στην δημόσια τηλεόραση.
Υπό την καθοδήγησή του λειτουργεί το «Κέντρο Λεξικολογίας» που το 1998 εξέδωσε το «Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας», το οποίο γνώρισε εκδοτική επιτυχία.
Στις 6 Μαρτίου 2012, ανακοινώθηκε στα πλαίσια μικρού ανασχηματισμού της Κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου η τοποθέτησή του ως επικεφαλής στο Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μετά από πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.
Έμεινε στο υπουργείο έως τις 17 Μαΐου 2012.

1939 - Μάρεϊ Ρόουζ, Αυστραλός κολυμβητής.

1942 – Γιάννης Μπουτάρης, επιχειρηματίας, πολιτικός και δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης, γεννημένος στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη, είναι Έλληνας επιχειρηματίας και πολιτικός, πτυχιούχος του τμήματος Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και διπλωματούχος οινολόγος. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 είναι ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1869 που ιδρύθηκε η δημαρχία της πόλης.

1944 – Γιάννης Δημαράς του Νικολάου, είναι Έλληνας αθλητής, δημοσιογράφος και πολιτικός-πρόεδρος του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην καλαθοσφαίριση το 1965 από τον Αμύντα με τον οποίο κατέκτησε 7 πρωταθλήματα μικρότερων κατηγοριών. Στη συνέχεια αγωνίστηκε από το 1969 έως το 1973 στον Παναθηναϊκό με τον οποίο κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ελλάδος. Την περίοδο 1969-70 εργάσθηκε και ως προπονητής του Αθηναϊκού. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Γιάννης Δημαράς έχει παρουσιάσει σημαντικό έργο στη δημοσιογραφία εργαζόμενος σε εφημερίδες περιοδικά αλλά και σε μερικά από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια. Οι εκπομπές που συμμετείχε, Ρεπόρτερς και Τρεις στον Αέρα βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση στο τηλεοπτικό κοινό. Την περίοδο 1994-96 διετέλεσε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΔΗΚΚΙ από το οποίο αποχώρησε το 2003. Στη συνέχεια επανεντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Έχει εκλεγεί με το ΔΗΚΚΙ βουλευτής το 1996 και με το ΠΑΣΟΚ τρεις φορές (2004, 2007, 2009). Το 2006 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο ΑΘηναίων. Στις 6 Μαΐου του 2010 ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γεώργιος Παπανδρέου τον διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, επειδή αρνήθηκε να υπερψηφίσει το σχετικό σχέδιο νόμου για την Α' Δανειακή Σύμβαση δηλώνοντας «παρών».
Τον Σεπτέμβριο του 2010 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους, για την περιφέρεια Αττικής επικεφαλής του συνδυασμού ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, αλλά παρότι συγκέντρωσε ποσοστό 16% αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο καθώς κατέκτησε την τρίτη θέση, πίσω από τους υποψηφίους της ΝΔ Βασίλη Κικίλια και του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Σγουρού (οι οποίοι συγκέντρωσαν ποσοστά 20 και 24% αντίστοιχα).
Τον Απρίλιο του 2011 ίδρυσε μαζί με το βουλευτή Βασίλη Οικονόμου το κόμμα Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών. Έπειτα από την εκλογική συνεργασία του κόμματος με το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, εκλέγεται τον Μάιο του 2012 στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές στην Β' Αθηνών, καθώς και στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2012.
Ο Γιάννης Δημαράς έχει γράψει τα βιβλία "Εμπρός στον Έτσι που χάραξε ο τέτοιος" (1981), "Χίτλερ ζεις την ΑΕΚ οδηγείς" (1984), "Άκυρα" (1992).

1946 - Χρήστος Λεττονός, Έλληνας συνθέτης και τραγουδιστής.

1946 – Σιντ Μπάρετ, Άγγλος τραγουδοποιός (Pink Floyd).

1953 - Μάλκολμ Γιανγκ, Αυστραλός μουσικός.

1954 – Άντονι Μιγκέλα, βρετανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος ο οποίος το 1997 πήρε Όσκαρ για τον «Άγγλο Ασθενή». (6 Ιανουαρίου 1954 - 18 Μαρτίου 2008).
Γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1954 στο νησί Γουάιτ και ήταν γιος ιδιοκτητών ενός εργοστασίου παρασκευής παγωτών. Ο πατέρας του ήταν Ιταλός και Σκώτος, ο ίδιος είχε ρίζες από το Λάτσιο.
Έκανε σπουδές στο Πανεπιστήμιο Χαλ, τελικά όμως εγκατέλειψε το διδακτορικό του. Παντρεύτηκε με τη χορογράφο Καρολάιν Τσόα και απέκτησε έναν γιο, επίσης ηθοποιό, το Μαξ, και μία κόρη, τη Χάνα, βοηθό παραγωγής στο Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ.
Ουσιαστικά η καριέρα του άρχισε το 1985 με το Whale Music. Το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτη έγινε με το θεατρικό έργο Play και το Happy Days. Τη δεκαετία του ' 80 αφοσιώθηκε στην τηλεόραση και εργάστηκε ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος για τηλεοπτικές σειρές.
Το 1996 βραβεύτηκε με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του "Ο Άγγλος Ασθενής". Τρία χρόνια μετά, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ σεναρίου με το έργο Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ. Επίσης, σκηνοθέτησε και έργα όπερας.
Ο Μινγκέλα πέθανε στις 18 Μαρτίου του 2008 από εγκεφαλική αιμορραγία, σε νοσοκομείο του Λονδίνου, μία εβδομάδα έπειτα από χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση όγκου από τις αμυγδαλές και το λαιμό.

1955 – Ρόουαν Άτκινσον, βρετανός ηθοποιός ευρέως γνωστός ως Mr Bean.
O Ρόουαν Σεμπάστιαν Άτκινσον (Rowan Sebastian Atkinson, 6 Ιανουαρίου 1955) είναι Άγγλος ηθοποιός, κωμικός και σεναριογράφος. Είναι πολύ διάσημος για την δουλειά του στο κωμικό σατιρικό σκετς Δεν Είναι Οι Ειδήσεις των Εννιά, και τις κωμικές σειρές Μαύρη Οχιά, Mr Bean και την Thin Blue Line.
Έχει περιληφθεί στη λίστα με τους 50 πιο αστείους ηθοποιούς στην ιστορία της Βρετανικής κωμωδίας και ανάμεσα στους κορυφαίους 50 κωμικούς σε ψηφοφορία του 2005 μεταξύ κωμικών.
Έχει κάνει κινηματογραφική επιτυχία με ταινίες όπως το Ο Μr. Bean Πάει Διακοπές και Johnny English όπως και το Johnny English: Η Επιστροφή.

1958 – Θέμος Αναστασιάδης, ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1. Είναι επίσης εκδότης της εφημερίδας Πρώτο Θέμα. (Αθήνα, 6 Ιανουαρίου 1958 - Ζυρίχη, 22 Ιανουαρίου 2019).
Αφού αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου εργάστηκε ως πολιτικός - οικονομικός συντάκτης στις εφημερίδες «Το Βήμα», «Εξπρές», «Ελευθεροτυπία» και «Καθημερινή», στην οποία διετέλεσε και Διευθυντής. Για ένα σύντομο διάστημα εργάστηκε στην Ε.Ρ.Τ., ενώ ήταν από τους πρώτους που στελέχωσαν το ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84 του Δήμου Αθηναίων.
Στη συνέχεια άρχισε συνεργασία με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, όπου παρουσίασε χιουμοριστικά talk show (Νοκ Άουτ, Μπίλιες). Μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία υπήρξε η εκπομπή ΟΛΑ στον ALPHA, η οποία από τα μέσα του 2006 προβάλλεται από τον ΑΝΤ1 και στην οποία παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων, βίντεο με συρραφή αποσπασμάτων από τηλεοπτικές εκπομπές. Τα βίντεο ετοιμάζει ομάδα με επικεφαλής τoν Βαγγέλη Περρή.
Είναι νυμφευμένος με την δημοσιογράφο Βασιλική Παναγιωτοπούλου και έχουν τρία παιδιά.
Διώξεις
Τον Οκτώβριο του 2009 καταδικάστηκε σε 19 μήνες φυλάκιση με αναστολή για δημοσίευση φωτογραφιών στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» που παρουσίαζαν τον Χρήστο Ζαχόπουλο σε προσωπικές στιγμές. Τελικά, το τριμελές εφετείο αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση του Θέμου Αναστασιάδη για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, κρίνοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ επεξεργασία και ταξινόμηση του επίμαχου DVD από τον ίδιο, όπως επιτάσσει ο νόμος για να στοιχειοθετηθεί το συγκεκριμένο αδίκημα.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2012 ασκήθηκε κακουργηματική ποινική δίωξη εις βάρος του για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος ποσού ύψους 5,5 εκ. ευρώ. Η υπόθεση είχε ξεκινήσει και κόλλησε από το 2007, όταν και ο Θέμος Αναστασιάδης βρέθηκε με καταθέσεις σε ελβετική τράπεζα, χωρίς να καταφέρει τελικά να τις δικαιολογήσει ως νόμιμα έσοδα. Τότε όμως, αθώωθηκε, ενώ αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Ζαχόπουλος ζήτησε την αθώωσή του.
Τελικά καταδικάστηκε, με τελεσίδικη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο καλεί τον εκδότη του «Πρώτου Θέματος», Θέμο Αναστασιάδη να καταβάλει στα δημόσια ταμεία το πρόστιμο των 5 εκατομμυρίων ευρώ, σε μια υπόθεση η οποία «σερνόταν» από το 2007. Σύμφωνα με πληροφορίες η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016 και η οποία αναμένεται να καθαρογραφεί τον Οκτώβριο του 2016, αποφάσισε τελεσίδικα και αμετάκλητα να επικυρώσει το πρόστιμο σε βάρος του Αναστασιάδη, για αδικαιολόγητο περιουσιακό όφελος ύψους 4.973.500 ευρώ, και το οποίο αναμένεται να εισπραχθεί με τη διαδικασία είσπραξης δημοσίων εσόδων. Η αίτηση του εκδότη, ο οποίος ζητούσε αναίρεση, απορρίφθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το ποσό αυτό προέκυψε έπειτα από έρευνα στις καταθέσεις του Θέμου Αναστασιάδη και της γυναίκας του στην τράπεζα BNP Paribas (στις 20 Ιουλίου 2007), ύψους 2.486.000 ευρώ, αλλά και στον προσωπικό του λογαριασμό, ο οποίος ανοίχτηκε στην ίδια τράπεζα (23 Ιουλίου 2007), όπου και κατατέθηκαν 2.487.500 ευρώ. Στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως είχε εκδοθεί τον Ιούνιο του 2013, ο έλεγχος έδειξε ότι τα ποσά αυτά δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από νόμιμες πηγές εσόδων του Αναστασιάδη και για τον λόγο αυτό καταλογίστηκαν σε βάρος του. Σημειώνεται ότι ο εκδότης έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα, εντός Ελλάδας, αλλά, ακόμα και αν προσφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, δεν πρόκειται να αλλάξει ο καταλογισμός του προστίμου των 4.973.500 ευρώ.

1959 - Χασάν Ντιάμπ, Λιβανέζος πολιτικός.

1969 – Ίλιε Ντουμιτρέσκου, Ρουμάνος ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1970 – Φερνάντο Καρρίγιο, Βενεζουελανός ηθοποιός.

1972 – Nek, Ιταλός τραγουδιστής.

1980 - Αποστολία Ζώη, Ελληνίδα τραγουδίστρια.

1982 - Έντι Ρέντμεϊν, Άγγλος ηθοποιός.

1986 - Ιρίνα Σέικ, Ρωσίδα μοντέλο.

1986 – Άλεξ Τέρνερ, Άγγλος μουσικός (Arctic Monkeys).

1987 – Μπογκανί Κουμαλό, Νοτιοαφρικανός ποδοσφαιριστής.

1989 - Nicky Romero, Ολλανδός DJ.

1997 - Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.

Θάνατοι σαν σήμερα

1448 - Χριστόφορος Γ΄, βασιλιάς της Δανίας.

1477 - Ιωάννης Η΄, κόμης του Βαντόμ.

1693 – Μωάμεθ Δ΄, Οθωμανός σουλτάνος.

1694 - Φραντσέσκο Μοροζίνι, δόγης της Βενετίας.

1852 – Λουί Μπραΐγ, γάλλος εκπαιδευτικός, που τελειοποίησε το σύστημα γραφής των τυφλών (σύστημα Μπράιγ).
Ο Λουί Μπράιγ (Louis Braille, 4 Ιανουαρίου 1809 - 1852) ήταν Γάλλος, εφευρέτης συστήματος γραφής και ανάγνωσης για τυφλούς που χρησιμοποιείται έως σήμερα.
Γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουπβρέ (Coupvray) κοντά στο Παρίσι. Τυφλώθηκε στο ένα μάτι πολύ μικρός, στην ηλικία των τριών ετών, ύστερα από τραυματισμό στο μάτι με αιχμηρό αντικείμενο, καθώς βοηθούσε τον πατέρα του στην κατασκευή εξαρτημάτων ίππευσης, ενώ αργότερα η μόλυνση μεταδόθηκε και στο άλλο του μάτι, και ως την ηλικία των 5 ετών είχε μείνει τυφλός. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι, όπου εκπαιδεύονταν τυφλά παιδιά.
Ο Μπράιγ όμως δεν ήταν ευχαριστημένος, γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες και τα βιβλία ήταν μόνο 14 με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται προφορικά. Έτσι κατάφερε, μετά από προσπάθειες πέντε ετών, να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Όταν παρουσίασε την μέθοδό του, άλλοι έδειξαν την ικανοποίησή τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό.
Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες και βρήκε τρόπο ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική. Εφηύρε ακόμα και μια γραφομηχανή, με την οποία έχουν τη δυνατότητα οι τυφλοί να γράφουν, όπως και οι βλέποντες.
Το έργο του Μπράιγ, που πέθανε το 1852, αναγνωρίστηκε πάντως όσο ζούσε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως σήμερα.

1884 – Γκρέγκορ Μέντελ, τσέχος μοναχός που ανακάλυψε τους νόμους της κληρονομικότητας.
Ο Γκρέγκορ Γιόχαν Μέντελ (Gregor Mendel, 20 Ιουλίου 1822 – 6 Ιανουαρίου 1884) ήταν Αυστριακός μοναχός, γνωστός για τις μελέτες που πραγματοποίησε σχετικά με τους μηχανισμούς της κληρονομικότητας χαρακτηριστικών στα φυτά. Συχνά αναφέρεται και ως ο "πατέρας της Γενετικής", λόγω της σημασίας που είχαν οι νόμοι της Μεντελικής κληρονομικότητας και για τη μελέτη της κληρονομικότητας στα υπόλοιπα είδη, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Η αναγνώριση του επιστημονικού έργου του Μέντελ πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, δύο δεκαετίες μετά τον θάνατό του.

1918 – Γκέοργκ Κάντορ, γερμανός μαθηματικός, εισηγητής της θεωρίας των συνόλων. (Γεν. 3/3/1845).
Ο Γκέοργκ Κάντορ γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1845 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Ήταν ο μεγαλύτερος από έξι παιδιά. Όταν ο πατέρας του αρρώστησε το 1856, η οικογένειά του μετακόμισε στη Γερμανία, πρώτα στο Βιζμπάντεν, έπειτα στη Φρανκφούρτη. Το 1862, ο Κάντορ αποφοίτησε από το ETH Ζυρίχης, ενώ αργότερα στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Ο Γκέοργκ Κάντορ έλαβε έδρα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάλε. Το 1874, ο Κάντορ παντρεύτηκε την Βάλλυ Γκούτμαν. Απέκτησαν μαζί 6 παιδιά. Εκείνη την εποχή, ο Κάντορ ανέπτυξε τη Θεωρία Συνόλων. Το 1884, ο Κάντορ εισήχθη σε νοσοκομείο ύστερα από μια περίοδο κατάθλιψης. Ο Κάντορ αποσύρθηκε από την εκπαίδευση το 1913, ενώ πέθανε το 1918 ύστερα από μια περίοδο μεγάλης φτώχειας, σε ηλικία 72 ετών. Μεγάλη στιγμή της ζωής του είναι η απόδειξη πως το σύνολο των πραγματικών αριθμών είναι υπεραριθμήσιμο κάτι το οποίο κατάφερε με την τεχνική της Διαγωνιοποίησης.

1919 – Θίοντορ Ρούσβελτ, 26ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Θεόδωρος Ρούζβελτ (Theodore Roosevelt, 27 Οκτωβρίου 1858 - 6 Ιανουαρίου 1919) ήταν ο 26ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του μεγαλοτραπεζίτη Θεόδωρου Ρούζβελτ, γόνου εύπορης οικογένειας της Νέας Υόρκης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ενώ παράλληλα καταπιανόταν με την ιστορία, τη φυσική κ.α. Το 1881 εκλέχτηκε με το ρεπουμπλικανικό κόμμα μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου της Νέας Υόρκης αλλά το 1884 παραιτήθηκε εξαιτίας μιας μοιραίας σύμπτωσης, όταν η μητέρα και η γυναίκα του πέθαναν την ίδια μέρα. Κουμπάρος στον πρώτο του γάμο ήταν ο αδερφός του Έλιοτ.
Το 1886 προσπάθησε να εκλεγεί χωρίς επιτυχία δήμαρχος Νέας Υόρκης και το 1897 διορίστηκε υφυπουργός ναυτικών. Με τις πολιτικές του κινήσεις ώθησε τις ΗΠΑ στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο του 1898, όπου συγκρότησε σώμα εθελοντών πολεμώντας στις περισσότερες μάχες. Ο ηρωισμός που επέδειξε ήταν τόσο μεγάλος που ανακηρύχθηκε σε εθνικό ήρωα. Την ίδια χρονιά έγινε κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης και το 1900 εκλέχτηκε αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Μετά την δολοφονία του ΜακΚίνλεϊ ανήλθε στον προεδρικό θώκο, όπου επανεξελέγη θριαμβευτικά το 1904. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήρθε σε οριστική ρήξη με την πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος με αποτέλεσμα να θέσει υποψηφιότητα στις αμερικανικές εκλογές του 1912 ως ανεξάρτητος. Παρά τη μεγάλη δημοτικότητα του δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1906 κέρδισε το Νόμπελ ειρήνης για την συμβολή του στη λήξη του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου.
Η εξωτερική του πολιτική μπορεί να χαρακτηριστεί ιμπεριαλιστική. Κατά την εποχή του οι Η.Π.Α. εξασφάλισαν τη Χαβάη και τη διώρυγα του Παναμά. Η προεδρία του σημαδεύτηκε από την κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες βέβαια κατέστησαν τις Η.Π.Α. στρατιωτική υπερδύναμη. Στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής ο Ρούζβελτ ήρθε σε σύγκρουση με τα μεγάλα κεφάλαια και προσπάθησε να περιορίσει την δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Απεβίωσε στις 19 Ιανουαρίου του 1919 στο Όιστερ Μπέι.
Ο μετέπειτα πρόεδρος των Η.Π.Α. Φραγκλίνος Ρούζβελτ ήταν μακρινός ξάδερφος του.

1928 – Άλβιν Κρενζλάιν, Αμερικανός αθλητής.

1949 – Βίκτωρ Φλέμινγκ , αμερικανός σκηνοθέτης (Όσα παίρνει ο άνεμος).
Ο Βίκτορ Φλέμινγκ (Victor Lonzo Fleming, 23 Φεβρουαρίου 1889 - 6 Ιανουαρίου 1949) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και παραγωγός, βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1939 "Όσα Παίρνει ο Άνεμος" (Gone With the Wind). Την ίδια χρονιά με το Όσα Παίρνει ο Άνεμος ο Φλέμινγκ γύρισε άλλη μια ταινία που έχει λάβει θρυλική υπόσταση, το μιούζικαλ "Ο Μάγος του Οζ" (The Wizard of Oz, 1939).

1952 – Σοφοκλής Δούσμανης, Έλληνας ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, που υπηρέτησε ως αρχηγός ΓΕΝ. (1868 - 1952)
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια ηπειρώτικης καταγωγής, η οποία συγγένευε με βασιλικούς και πριγκιπικούς οίκους. Παππούς του ήταν ο Αντώνιος Λευκόχειλος - Δούσμανης, διαπρεπής πολιτικός, ενώ μεγαλύτερος αδερφός του ήταν ο στρατηγός Βίκτωρ Δούσμανης. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1888 και έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1897.
Το 1912 τοποθετήθηκε διευθυντής της διοικητικής υπηρεσίας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και εν συνεχεία κυβερνήτης του θωρηκτού "Γεώργιος Αβέρωφ" και αρχιεπιστολεύς του Στόλου του Αιγαίου.
Το 1914 προήχθη σε υποναύαρχο και τοποθετήθηκε διοικητής της μοίρας θωρηκτών. Τον επόμενο χρόνο ανέλαβε την αρχηγία του ΓΕΝ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1917, οπότε και αποστρατεύθηκε. Εξορίστηκε ως φιλοβασιλικός στη Σαντορίνη και επανήλθε στην ενεργό δράση το 1920.
Το 1921 έγινε αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου και το ίδιο έτος τοποθετήθηκε για δεύτερη φορά στην αρχηγία του ΓΕΝ, στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Οκτώβριο του 1922.
Τον Ιανουάριο του 1923 προήχθη σε αντιναύαρχο και αποστρατεύθηκε.
Το 1935 διορίστηκε υπουργός ναυτικών στην κυβέρνηση Τσαλδάρη και προήχθη σε ναύαρχο. Είχε συγγράψει το ημερολόγιον του κυβερνήτου του "Γ. Αβέρωφ" κατά τους πολέμους 1912 - 1913 (Αθήνα, 1939).[6] Είχε τιμηθεί με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος.
Απεβίωσε στις 6 Ιανουαρίου 1952 στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Βούρου και δεν είχε παιδιά. Ανιψιός του ήταν ο Λάμπρος Ευταξίας.

1971 - Δημήτριος Καρακουλουξής, Έλληνας έμπορος και πολιτικός. (1893 - 6 Ιανουαρίου 1971).
Καταγόταν από τη Μενεμένη της Μικράς Ασίας και ήταν από τους πρώτους οικιστές στη Νέα Σαλαμίνα. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και εγκαταστάθηκε στη Νίκαια, υπηρετώντας ως δήμαρχος. Με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε οικοδομικός συνεταιρισμός, με το όνομα "Νέα Μενεμένη".
Εξελέγη βουλευτής Β΄ Πειραιά με την ΕΔΑ στις εκλογές του 1958.
Πέθανε στα χρόνια της χούντας και κηδεύτηκε στις 7 Ιανουαρίου 1971 από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Νίκαιας. Ήταν παντρεμένος με την Μαρίκα και απέκτησαν παιδιά.

1981 – Άρτσιμπαλντ Κρόνιν, σκωτσέζος συγγραφέας και δραματουργός.

1990 – Πάβελ Τσερενκόφ, ήταν Σοβιετικός φυσικός ρωσικής καταγωγής, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1958. Είναι γνωστός κυρίως από το ομώνυμο φαινόμενο. (1904 – 6 Ιανουαρίου 1990).
Ο Τσερενκόφ γεννήθηκε στο μικρό χωριό Νόβαγια Τσιγκλά στην Περιφέρεια Βορόνεζ της Ρωσίας. Οι γονείς του ήταν ο Αλεξέι και η Μαρία Τσερενκόφ.
Απεφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής και Μαθηματικών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Βορόνεζ το 1928, και το 1930 ανέλαβε μία θέση ερευνητή στο Ινστιτούτο Φυσικής Λέμπεντεφ. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Μαρία Πουτίντσεβα, κόρη του καθηγητή Ρωσικής Φιλολογίας Α.Μ. Πουτίντσεφ. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αλεξέι και την Έλενα.
Το 1940 ο Τσερενκόφ πήρε τον τίτλο του διδάκτορα των Φυσικομαθηματικών Επιστημών. Το 1953 διορίσθηκε καθηγητής της Πειραματικής Φυσικής. Από το 1959 ήταν επικεφαλής του εργαστηρίου αντιδράσεων φωτονίων-μεσονίων του Ινστιτούτου Φυσικής Λέμπεντεφ. Πσρέμεινε καθηγητής επί 14 χρόνια. Το 1970 έγινε Ακαδημαϊκός στην Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ.
Ο Τσερενκόφ πέθανε στη Μόσχα σε ηλικία 86 ετών και τάφηκε στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.

1993 – Ρούλντολφ Νουρέγιεφ, ήταν ταταρικής καταγωγής Ρώσος χορευτής και χορογράφος, εκ των κορυφαίων του 20ου αιώνα στο κλασικό μπαλέτο.

1993 – Ντίζι Γκιλέσπι, Αμερικανός τρομπετίστας της τζαζ, από τους δημιουργούς του επαναστατικού μουσικού ρυθμού της δεκαετίας του ’20 be-bοp.
O Ντίζι Γκιλέσπι (John Birks "Dizzy" Gillespie, 21 Οκτωβρίου 1917 - 6 Ιανουαρίου 1993) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς μουσικούς της τζαζ. Ως συνθέτης και βιρτουόζος της τρομπέτας, συνέβαλε αποφασιστικά, μαζί με τον Τσάρλι Πάρκερ, στην εξέλιξη της μοντέρνας τζαζ και του μπίμποπ (bebop).

1994 - Χρήστος Σιανίδης, Έλληνας πολιτικός.

1999 - Ντσου Μοχέλε, πρωθυπουργός του Λεσότο.

2007 – Πιτ Κλάιναου, Αμερικανός μουσικός και δημιουργός ειδικών εφέ.

2008 - Αλέκος Μιχαηλίδης, Κύπριος πολιτικός.

2016 - Ιωάννης Πετρίδης, Έλληνας πολιτικός.

2017 - Βαγιαζίτ Οσμάν, Τούρκος ευγενής.

 

Σαν σήμερα 4 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Σύναξις των Εβδομήκοντα Αποστόλων
Αγίων Έξι Μαρτύρων

4 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

46 π.Χ: Ο Τίτος Λαβιηνός νικά τον Ιούλιο Καίσαρα στη Μάχη της Ρουσπίνα (σημερινό Μοναστίρ Τυνησίας).

871: Οι Σάξωνες της Αγγλίας ηττώνται στη μάχη του Ρέντινγκ από Δανούς εισβολείς.

1493: Ο Χριστόφορος Κολόμβος επιβιβάζεται στο μοναδικό πλοίο που του έχει απομείνει, τη «Νίνια» και παίρνει το δρόμο της επιστροφής, μετά το πρώτο ταξίδι του και την ανακάλυψη του νέου κόσμου.

1642: Η Αγγλία οδηγείται σε εμφύλιο πόλεμο. Ο βασιλιάς Κάρολος Α’ στέλνει στρατιώτες για να συλλάβουν μέλη του Κοινοβουλίου.

1717: Ολλανδία, Αγγλία και Γαλλία υπογράφουν την Τριπλή Συμμαχία εναντίον της Ισπανίας.

1754: Ιδρύεται ως King’s College από την Εκκλησία της Αγγλίας το πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη.

1823: Ελληνική Επανάσταση: Διεξάγεται στα Μαύρα Λιθάρια Κορινθίας η περίφημη ομώνυμη μάχη μεταξύ Ελλήνων υπό τους οπλαρχηγούς Γεραρή, Ζαΐμη και Πετιμεζά και Τούρκων με στρατό 3.500 ατόμων υπό το Ντελή Αχμέτ από την μεγάλη στρατιά του Δράμαλη. Θα διασωθούν μόνο 600 Τούρκοι, φεύγοντας προς την Πάτρα.

1832: Με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, η αξία των μη μετατρέψιμων σε μεταλλικό νόμισμα τραπεζογραμματίων έκδοσης της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας (1831) συνδέεται με τις εθνικές γαίες, κατά το γαλλικό πρότυπο των assignats.

1847: Ο Σάμιουελ Κολτ πουλά το πρώτο του ρεβόλβερ στην αμερικάνικη κυβέρνηση.

1863: Ο Τζέιμς Πλίμπτον από τη Νέα Υόρκη πατεντάρει στις ΗΠΑ τα πατίνια (roller skates) με 4 ροδάκια.

1865: Το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ανοίγει για πρώτη φορά γραφεία κοντά στη Γουόλ Στριτ.

1884: Ιδρύεται στο Λονδίνο η Φαβιανή Εταιρία (Fabian Society). Πρόκειται για ένα βρετανικό κίνημα διανοουμένων με σοσιαλιστικές αποχρώσεις, που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία του Εργατικού Κόμματος.

1885: «Επεισόδιο Νίκολσον». Όργανο της τάξης χαστουκίζει το βρετανό επιτετραμμένο στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον, προκαλώντας διπλωματικό επεισόδιο.

1887: Εκλογές στην Ελλάδα. Νικητής αναδεικνύεται πανηγυρικά ο Χαρίλαος Τρικούπης. Το «Νεωτεριστικόν Κόμμα» συγκεντρώνει τις 90 από τους 150 έδρες και θα κυβερνήσει απρόσκοπτα για τρία χρόνια.

1887: Ο Παναγής Βαλλιάνος προσφέρει το ποσό των 2.500.000 δραχμών για την ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1896: Η Γιούτα γίνεται η 45η πολιτεία των ΗΠΑ.

1903: Ο Τόμας Έντισον απαθανατίζει σε φιλμ την εκτέλεση ενός απείθαρχου ελέφαντα διά ηλεκτροπληξίας, το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε και στον κινηματογράφο.

 

1912: Η Γη έρχεται πιο κοντά από ποτέ με τη Σελήνη, στα 356.375 χιλιόμετρα.

1914: Η «Μόνα Λίζα» επιστρέφει στο Μουσείο του Λούβρου, απ’ όπου είχε κλαπεί το 1911.

1924: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επιστρέφει στην Αθήνα, έπειτα από 38 μήνες αυτοεξορίας.

1926: Ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος ανακοινώνει ότι αναλαμβάνει προσωπικά την άσκηση της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας, επιβάλλοντας έτσι απροκάλυπτα δικτατορικό καθεστώς.

1930: Αρχίζει τη λειτουργία της η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, με πρώτο διοικητή τον δικηγόρο και πολιτικό Κωνσταντίνο Γόντικα. Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος είναι ο κατ΄ εξοχήν χρηματοπιστωτικός φορέας που ασκεί αποκλειστικά την αγροτική πίστη στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1929, με έδρα την Αθήνα, ως "αυτόνομος τραπεζικός οργανισμός κοινωφελούς χαρακτήρος". Ξεκίνησε την λειτουργεία της στις 4 Ιανουαρίου 1930. Τον Ιούλιο του 2012, το υγιές τμήμα της απορροφήθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς.

1936: Το αμερικανικό μουσικό περιοδικό Billboard δημοσιεύει τους πρώτους καταλόγους επιτυχιών (charts).

1941: Τα ιταλικά στρατεύματα της πόλης Δουκάτα, της Βορείου Ηπείρου, βομβαρδίζονται επί μια ώρα πό τα ελληνικά πολεμικά πλοία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

1943: Εκτελείται, κατά τη διάρκεια της κατοχής, εξαιτίας της αντιστασιακής του δράσης εναντίον των γερμανών, ο Γεώργιος Ιβάνωφ, κολυμβητής και πολίστας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Προς τιμήν του, η ομάδα του Ηρακλή δίνει το όνομά του στο κλειστό γήπεδο του μπάσκετ.

1943: Το αμερικανικό περιοδικό TIME ανακηρύσσει «άνδρα της χρονιάς» τον Ιωσήφ Στάλιν.

1948: Τερματίζεται η κρίσιμη μάχη της Κόνιτσας με την αποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά του για την κατάληψη της πόλης, η οποία θα εξασφάλιζε για την «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» την επίσημη έδρα της. Την ίδια μέρα η πρώην βρετανική αποικία της Βαϊμάρης κηρύττει την ανεξαρτησία της, έπειτα από 62 χρόνια κατοχής.

1951: Υπογράφεται διάταγμα για την ίδρυση Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού.

1953: Για πρώτη φορά, τα ταχυδρομεία του ελληνικού κράτους παρουσιάζουν πλεόνασμα 7 δισεκατομμυρίων δραχμών.

1953: Οι Αμερικανοί αναγγέλλουν την επιτυχή δοκιμή υδρογονοβόμβας που είχε γίνει το Νοέμβριο του 1952.

1956: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ιδρύει νέο πολιτικό φορέα με την επωνυμία Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ).

1958: Ο Sputnik 1, ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος, ολοκληρώνει την αποστολή του και διαλύεται με την είσοδό του στη γήινη ατμόσφαιρα.

1959: Η Luna 1 γίνεται το πρώτο σκάφος που πλησιάζει τη Σελήνη και που μπαίνει σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

1960: Οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης που δεν ανήκουν στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ούτε και στην ΕΟΚ, ιδρύουν το Σύνδεσμο Ελεύθερου Ευρωπαϊκού Εμπορίου EFTA.

1960: Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί. «Στο ποδόσφαιρο χρωστάω όσα ξέρω για ηθική και καθήκον» έγραφε το 1957, χρονιά που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στα νεανικά του χρόνια στο Αλγέρι ασχολήθηκε ενεργά με το ποδόσφαιρο (έπαιζε τερματοφύλακας), το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όταν αρρώστησε από φυματίωση.

1967: Οι Doors κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους, που φέρει το όνομά τους. Περιέχει τις επιτυχίες: «Break On Through (To the Other Side)», «Alabama Song», «Light My Fir» και «The End».

 

1970: Οι Beatles χωρίς τον Τζον Λένον ξαναηχογραφούν τα φωνητικά κι ένα κιθαριστικό σόλο για το τραγούδι του Πολ Μακάρτνεϊ Let It Be στα στούντιο της EMI στο Λονδίνο. Είναι η τελευταία εμφάνιση των Beatles ως συγκρότημα.

1973: Έργα αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένου ενός πίνακα του Ρέμπραντ αξίας 1 εκατ. δολαρίων, "κάνουν φτερά" από το Μουσείο Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ.

1974: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον αρνείται να παραδώσει υλικό, το οποίο του ζητήθηκε με κλήτευση από την επιτροπή της Γερουσίας για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.

1982: Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου απολύει τον υφυπουργό Εξωτερικών, Ασημάκη Φωτήλα, ενώ εκείνος βρίσκεται στις Βρυξέλλες.

1995: Πρώτη προβολή της μουσικοχορευτικής ταινίας Ακροπόλ του Παντελή Βούλγαρη.

1996: Οι βουλευτές της Πολιτικής Άνοιξης αποφασίζουν να μη μετέχουν στις συνεδριάσεις της Βουλής, μέχρις ότου αρθεί η πολιτική ανωμαλία, μετά την ασθένεια του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ η ΝΔ αποφασίζει την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης.

1998: Ένας επιβάτης χάνει τη ζωή του από κρίση άσθματος κατά τη διάρκεια της πτήσης 417 της Ολυμπιακής Αεροπορίας για Νέα Υόρκη, επειδή η εταιρεία δε διαθέτει θέσεις μη καπνιζόντων. Η οικογένειά του κερδίζει δικαστικά 1,4 δολάρια.

2001: O Λίνους Τόρβαλντς, την δέκατη χρονιά του Linux, εκδίδει τον Kernel 2.4.0.

2004: Ο 37χρονος Μιχαήλ Σαακασβίλι κερδίζει τις προεδρικές εκλογές της Γεωργίας με 96% των ψήφων και γίνεται ο νεότερος σε ηλικία ηγέτης στην Ευρώπη.

2006: Την πρωθυπουργία του Ισραήλ αναλαμβάνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Εχούντ Ολμερτ, στη θέση του Αριέλ Σαρόν, που βρίσκεται σε κώμα λόγω εγκεφαλικού.

2007: Η Νάνσι Πελόζι γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται Πρόεδρος του αμερικανικού κοινοβουλίου (Speaker of the House), το υψηλότερο πολιτικό αξίωμα που έχει κατακτηθεί από γυναίκα στην ιστορία των ΗΠΑ μέχρι σήμερα.

2010: Εγκαινιάζεται στο Ντουμπάι ο ψηλότερος ουρανοξύστης στον κόσμο, το Μπουρτζ Χαλίφα, γνωστό και ως Μπουρτζ Ντουμπάι, με ύψος 828 μέτρα.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1643 – Ισαάκ Νεύτων, ήταν Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής.

1710 – Τζιοβάννι Μπαττίστα Περγκολέζι, Ιταλός συνθέτης και μουσικός.
Ο Τζοβάνι Μπαττίστα Περγκολέζι ή Τζανμπαττίστα Περγκολέζι (ιταλ. Giovanni Battista Pergolesi, 4 Ιανουαρίου 1710 - 17 Μαρτίου 1736) ήταν Ιταλός συνθέτης, βιολιστής και οργανίστας.
Γεννήθηκε στο Τζέζι στις 4 Ιανουαρίου 1710 και σπούδασε στο ωδείο της Νάπολης. Έγραψε την κωμική όπερα Υπηρέτρια Κυρά (La Serva Padrona), γνωστή γιατί το ανέβασμά της στο Παρίσι το 1752 υπήρξε η αφορμή του «πολέμου των μπουφόνων», ανάμεσα στους οπαδούς της "ευχάριστης μουσικής" και στους οπαδούς της "καθαρής μουσικής". Άλλα έργα του είναι: Stabat Μater (για δύο φωνές, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο), δύο κοντσέρτα για φλάουτο, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο και οι όπερες Σαλούστια, Ο υπέροχος αιχμάλωτος, Ο Αδριανός στη Συρία, Ολυμπιάδα, Ο ερωτευμένος καλόγερος (σε ναπολιτάνικο ιδίωμα) και Φλαμίνιο. Πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών από φυματίωση στις 17 Μαρτίου 1736.

1737 - Λουί-Μπερνάρ Γκιτόν ντε Μορβώ, Γάλλος χημικός και πολιτικός.

1785 – Γιάκομπ Γκριμ, Γερμανός φιλόλογος και λαογράφος.
Οι αδελφοί Γιάκομπ (Jacob Ludwig Carl Grimm) και Βίλχελμ Καρλ Γκριμ (Wilhelm Carl Grimm) ήταν δύο ιδιαίτερα δημοφιλείς συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών που γεννήθηκαν στις 4 Ιανουαρίου του 1785 και στις 24 Φεβρουαρίου του 1786 αντίστοιχα στο Χάναου της Γερμανίας.
Οι γονείς τους Φίλιπ Βίλχελμ (Philip Wilhelm Grimm) και Δωροθέα (Dorothea Zimmer), είχαν συνολικά εννέα παιδιά, από τα οποία τα τρία απεβίωσαν όταν ήταν ακόμα βρέφη. Όταν ο Γιάκομπ, που ήταν και ο μεγαλύτερος εν ζωή γιος, ήταν ένδεκα ετών, ο πατέρας τους πέθανε.
Τελείωσαν το Γυμνάσιο στο Κάσσελ και μετά σπούδασαν νομικά στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ. Αφού εργάστηκαν ένα διάστημα ως βιβλιοθηκάριοι στο Κάσσελ προσελήφθησαν ως καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ο Γιάκομπ το 1830 και ο αδελφός του πέντε χρόνια αργότερα. Όμως το 1837 απολύθηκαν επειδή διαμαρτυρήθηκαν μαζί με άλλους πέντε συναδέλφους τους κατά του βασιλιά Ερνέστου Αυγούστου Α΄, για την απόφασή του να καταργήσει το φιλελεύθερο σύνταγμα του βασιλείου του Ανόβερου. Η ομάδα των επτά, αυτών διαδηλωτών έγινε γνωστή ως "οι επτά του Γκέτινγκεν" (Göttinger Sieben).
Ο Γιάκομπ Γκριμ δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά ο Βίλχελμ παντρεύτηκε την Henriette Dorothea Wild, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ο Βίλχελμ Καρλ Γκριμ πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου του 1859, ενώ ο αδελφός του Γιάκομπ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1863 στο Βερολίνο. Και οι δύο είναι θαμμένοι στο κοιμητήριο του Αγίου Ματθαίου στο Βερολίνο.

1788 - Αθανάσιος Διάκος, ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές ήρωες-οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης του 1821 που έδρασε στη Στερεά Ελλάδα. 

1809 – Λουί Μπραΐγ, γάλλος εκπαιδευτικός, που τελειοποίησε το σύστημα γραφής των τυφλών (σύστημα Μπράιγ).
Ο Λουί Μπράιγ (Louis Braille, 4 Ιανουαρίου 1809 - 1852) ήταν Γάλλος, εφευρέτης συστήματος γραφής και ανάγνωσης για τυφλούς που χρησιμοποιείται έως σήμερα.
Γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουπβρέ (Coupvray) κοντά στο Παρίσι. Τυφλώθηκε στο ένα μάτι πολύ μικρός, στην ηλικία των τριών ετών, ύστερα από τραυματισμό στο μάτι με αιχμηρό αντικείμενο, καθώς βοηθούσε τον πατέρα του στην κατασκευή εξαρτημάτων ίππευσης, ενώ αργότερα η μόλυνση μεταδόθηκε και στο άλλο του μάτι, και ως την ηλικία των 5 ετών είχε μείνει τυφλός. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι, όπου εκπαιδεύονταν τυφλά παιδιά.
Ο Μπράιγ όμως δεν ήταν ευχαριστημένος, γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες και τα βιβλία ήταν μόνο 14 με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται προφορικά. Έτσι κατάφερε, μετά από προσπάθειες πέντε ετών, να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Όταν παρουσίασε την μέθοδό του, άλλοι έδειξαν την ικανοποίησή τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό.
Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες και βρήκε τρόπο ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική. Εφηύρε ακόμα και μια γραφομηχανή, με την οποία έχουν τη δυνατότητα οι τυφλοί να γράφουν, όπως και οι βλέποντες.
Το έργο του Μπράιγ, που πέθανε το 1852, αναγνωρίστηκε πάντως όσο ζούσε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως σήμερα.

1896 – Αντρέ Μασόν, Γάλλος ζωγράφος και σχεδιαστής.
O Αντρέ Μασόν (André-Aimé-René Masson, 4 Ιανουαρίου 1896 - 28 Οκτωβρίου 1987) ήταν Γάλλος ζωγράφος και σχεδιαστής, με συμβολή στην εξέλιξη του υπερρεαλισμού και του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού.
Σε ηλικία έντεκα ετών, ξεκίνησε σπουδές ζωγραφικής στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών, έχοντας ως δάσκαλο τον Constant Montald. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι και αργότερα πολέμησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου τραυματίστηκε σοβαρά. Τα πρώιμα έργα του χρονολογούνται στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και χαρακτηρίζονται από την επίδραση του Αντρέ Ντερέν αλλά και τις αναζητήσεις του Μασόν πάνω στον αναλυτικό κυβισμό.
Η αναγνώριση και η ένταξη στον υπερρεαλισμό
Το 1923 διοργανώθηκε από τον Ντανιέλ-Ανρί Κανβάιλερ η πρώτη ατομική έκθεσή του στο Παρίσι, η οποία προκάλεσε το ενδιαφέρον του Αντρέ Μπρετόν και οδήγησε στη συμμετοχή του Μασόν στην ομάδα των υπερρεαλιστών. Υπό την επίδραση των ιδεών του υπερρεαλιστικού κινήματος, o Μασόν ασχολήθηκε ενεργά με την αυτόματη ζωγραφική (κατά αναλογία με την αυτόματη γραφή) και έργα του παρουσιάστηκαν στο πρώτο τεύχος του περιοδικού La Révolution Surréaliste (1924). Μαζί με τον Χουάν Μιρό υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του υπερρεαλισμού, μέχρι το 1929, όταν εκδιώχθηκε από το κίνημα.
Μετά τον υπερρεαλισμό
Στη δεκαετία του 1930, το ύφος του διαφοροποιήθηκε και φιλοτέχνησε θέματα δανεισμένα από την ελληνική μυθολογία και τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Εργάστηκε επίσης για το θέατρο, σχεδιάζοντας τα σκηνικά και τα κοστούμια για το μπαλέτο Les Présages του χορογράφου Léonide Massine (1896-1979), ενώ φιλοτέχνησε τα εξώφυλλα της επιθεώρησης Acéphale του Ζωρζ Μπατάιγ. Την περίοδο αυτή έζησε για ένα μεγάλο διάστημα στη νότια Γαλλία και την Ισπανία, επιστρέφοντας στο Παρίσι το 1937.
Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου κατέφυγε στη Ηνωμένες Πολιτείες, όπου άσκησε επίδραση στον αμερικανικό αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Επέστρεψε στη Γαλλία το 1946. Κατά τη μεταπολεμική περίοδο, τα έργα του μαρτυρούν το έντονο ενδιαφέρον του για τον ιμπρεσιονισμό. Το 1965 ανέλαβε μία από τις σημαντικότερες παραγγελίες του, κατόπιν πρόσκλησης του Αντρέ Μαλρώ να φιλοτεχνήσει την οροφή του Θεάτρου Οντεόν (Théâtre de l’Odéon) του Παρισιού.

1901 – Σίριλ Λάιονελ Ρόμπερτ Τζέιμς, συγγραφέας και δημοσιογράφος από το Τρινιντάντ.
Ο Σίριλ Λάιονελ Ρόμπερτ Τζέιμς (Cyril Lionel Robert James, 4 Ιανουαρίου 1901 - 19 Μαΐου 1989), πιο γνωστός σαν Σι Ελ Αρ Τζέιμς (αγγλ: C.L.R. James) και μερικές φορές επίσης με το ψευδώνυμο Τζ. Ρ. Τζόνσον (αγγλ: J.R. Johnson) ήταν Αφρο-Τρινιντιανός ιστορικός, δημοσιογράφος, σοσιαλιστής θεωρητικός και δοκιμιογράφος. Το έργο του επικεντρώνεται στην Καραϊβική και τον Αφρικανικό Εθνικισμό χωρίς να εξαντλείται σε αυτόν κι αποτελεί ένα από τα αφετηριακά σημεία της μετα-αποικιοκρατικής λογοτεχνίας, με μεγάλη επιρροή στις κοινωνικές και ιστορικές μελέτες. Ξεχωρίζει με την επιμονή του να τονίζει ότι η κληρονομιά των κατοίκων της Καραϊβικής και κατεπέκταση των Νέγρικων πληθυσμών του Δυτικού Κόσμου είναι εξίσου Ευρωπαϊκή όσο και Αφρικανική. Ακούραστος πολιτικός μαχητής, τα γραπτά του με θέμα την Κομμουνιστική Διεθνή άνοιξαν το δρόμο για θερμότατες συζητήσεις σε τροτσκιστικούς κύκλους, ενώ η ιστορία του με θέμα την Αϊτιανή Επανάσταση, Οι Μαύροι Ιακωβίνοι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της λογοτεχνίας της Αφρικανικής Διασποράς. Περίφημος διαλεκτικός αντισταλινιστής, ήταν επίσης γνωστός για την κλήση στην αυτοδιδασκαλία και σαν ικανός και αφοσιωμένος αθλητής. Τέλος, δοξάστηκε σαν συγγραφέας του κρίκετ.

1914 – Ζαν-Πιέρ Βερνάν, Γάλλος ιστορικός και ανθρωπολόγος.
Ο Ζαν-Πιέρ Βερνάν (Jean-Pierre Vernant 4 Ιανουαρίου 1914 Προβέν - Σεν-ε-Μαρν - 9 Ιανουαρίου 2007 Σέβρες - Ο-ντε-Σεν) ήταν Γάλλος φιλόσοφος, ιστορικός και ανθρωπολόγος, ελληνιστής, ειδικευμένος στους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Σπούδασε στη Σορβόνη και υπήρξε μαθητής του ανθρωπολόγου Λουΐ Zερνέ (Louis Gernet). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Π.Π. έλαβε μέρος στη Γαλλική Αντίσταση με το ψευδώνυμο «συνταγματάρχης Μπερτιέ». Στις 19 Αυγούστου 1944 μπαίνει επικεφαλής των ανδρών του στην Τουλούζη και την απελευθερώνει. Από το 1932 υπήρξε μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος,μέχρι την αποχώρησή του το 1970.

1921 - Τζουζέπε Μπενάτι, Ιταλός σκηνοθέτης.

1930 - Σόρελ Μπουκ, Αμερικανός ηθοποιός.

1933 – Ηλίας Β΄, Πατριάρχης Γεωργίας.
Ο Ηλίας Β΄ (κατά κόσμον Ηρακλής Γουντουσαούρι-Σιολασβίλι, είναι ο Πατριάρχης της Γεωργίας.
Γεννήθηκε στο Βλαδικαυκάς στις 4 Ιανουαρίου 1933. Το 1957 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1959 Πρεσβύτερος. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας, από την οποία αποφοίτησε το 1960. Το 1963 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βατούμης και Σεμοκμέδης και το 1967 εξελέγη Επίσκοπος Σουχούμης και Αβχαζίας. Το 1969 προήχθη σε Μητροπολίτη.
Στις 23 Δεκεμβρίου 1977 εξελέγη Καθολικός Πατριάρχης Γεωργίας.

1940 – Μπράιαν Τζόζεφσον, Ουαλός φυσικός.
Ο Μπράιαν Ντέιβιντ Τζόζεφσον (Brian David Josephson, γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1940) είναι Ουαλλός θεωρητικός φυσικός, ομότιμος καθηγητής της φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Είναι γνωστός για τις πρωτοποριακές έρευνές του στην υπεραγωγιμότητα και το φαινόμενο σήραγγας. Βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής σε σχετικώς πολύ νεαρή ηλικία, το 1973, για την πρόβλεψη του ομώνυμου φαινομένου. Το βραβείο εκείνου του έτους μοιράσθηκαν οι Τζόζεφσον, Λέο Εσάκι και Ιβάρ Τζιέβερ, οι δύο τελευταίοι για τις δικές τους έρευνες πάνω στο φαινόμενο σήραγγας.
Μετά τη βράβευσή του ο Τζόζεφσον ασχολήθηκε με τον υπερβατικό διαλογισμό και οργάνωσε το «Πρόγραμμα ενοποιήσεως νου και ύλης» στο Εργαστήριο Κάβεντις για την έρευνα της ευφυίας στη φύση, της σχέσεως ανάμεσα στην κβαντομηχανική και στη συνείδηση, και για τη σύνθεση της επιστήμης και του ασιατικού μυστικισμού («κβαντικός μυστικισμός»). Τα ενδιαφέροντά του αυτά τον οδήγησαν στο να υποστηρίξει αμφιλεγόμενα θέματα, όπως η παραψυχολογία, η μνήμη του νερού και η ψυχρή σύντηξη, με αποτέλεσμα να καταστεί στόχος κριτικής από τους συναδέλφους του επιστήμονες.

1941 – Τζωρτζ Κοσμάτος, ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, γεννήθηκε στη Φλωρεντία στην Ιταλία και έζησε τα πρώτα του χρόνια στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του σαν βοηθός σκηνοθέτη στις ταινίες Έξοδος του Ότο Πρέμινγκερ (1960) και Αλέξης Ζορμπάς του Μιχάλη Κακογιάννη (1964).

1942 – Τζον ΜακΛάφλιν, άγγλος κιθαρίστας της τζαζ-ροκ.

1946 - Ράμσι Κάμπελ, Άγγλος συγγραφέας.

1948 – Κώστας Δαβουρλής, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1948 στην Αγυιά Πάτρας. Είχε άλλα 7 αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια, και ήταν από πολύ φτωχή οικογένεια. Το 1962 τον εντοπίζει σε κάποια αλάνα ο Σπύρος Βουλγαράκης και τον πηγαίνει στον Πανιώνιο Πατρών στην Γ΄κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πατρών. Ο Πανιώνιος τότε ήταν θυγατρική της Παναχαϊκής και προπονείτο και αγωνιζόταν στο γήπεδο της. Το 1964 στα 16 του χρόνια πηγαίνει στην Παναχαΐκή όπου και αγωνίστηκε μέχρι το 1974. Στους κοκκινόμαυρους γνωρίζει τεράστιες επιτυχίες, όντας μέλος της μεγάλης ομάδας που συμμετείχε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τότε παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό Πειραιώς, μια μεταγραφή βόμβα αντί του αστρονομικού για την εποχή ποσού των 9.250.000 δρχ. Με το σύλλογο του Πειραιά κατακτά το νταμπλ το 1975. Το 1977 επιστρέφει στην αγαπημένη του Παναχαϊκή στην οποία αγωνίστηκε ως το 1981 και επίσης την ίδια χρονιά αγωνίζεται στην Κόρινθο για ένα εξάμηνο.Την επόμενη χρονία αγωνίζεται στην Β Εθνική με τον Παναιγιάλειο για μια σεζόν.Το 1982 επιστρέφει στην Παναχαϊκή εως το 1985.Την επομένη χρονία θα αγωνιστεί με τον Α.Ο. Πάτραι και την περίοδο 1986-87 θα κλείσει την καριέρα του στον αγωνιζόμενος και πάλι στον Παναιγιάλειο.
Ο Κώστας Δαβουρλής είχε συμμετοχές με τις Εθνικές Νέων, Ελπίδων, Ενόπλων και 11 με την Εθνική αντρών, τις 4 ως παίκτης της Παναχαϊκής. Ο Δαβουρλής υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β΄Εθνικής που αγωνίστηκε στην εθνική αντρών. Στην Παναχαϊκή έχει 243 συμμετοχές στην Α΄Εθνική και 72 γκολ, πρώτος παίκτης της σε συμμετοχές και γκολ μέχρι σήμερα. Στην συνέχεια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε διάφορα πόστα εντός της ομάδας. Πέθανε στις 23 Μαΐου 1992 από ανακοπή καρδιάς. Σήμερα στην γειτονιά του την Αγυιά έχει ιδρυθεί ποδοσφαιρικός ομάδα με την ονομασία Α.Ο. Κώστας Δαβουρλής ΄92 και η Παναχαϊκή έχει δώσει το όνομα του στο γήπεδο της.
Ήταν αριστεροπόδαρος, με πολύ ισχυρό και ευθύβολο σουτ, ενώ εκπληκτική ήταν η ικανότητα του στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Κατείχε άλλωστε το άτυπο ρεκόρ των 22 γκολ-φάουλ μέχρι τη στιγμή που το κατέρριψε ο Κώστας Φραντζέσκος την περίοδο 1997-98.

1953 – Ανδρέας Βγενόπουλος, Έλληνας επιχειρηματίας.
O Aνδρέας Βγενόπουλος (10 Δεκεμβρίου 1953 − 5 Νοεμβρίου 2016), ήταν Έλληνας επιχειρηματίας, δικηγόρος και παλαίμαχος αθλητής του Παναθηναϊκού στην ξιφασκία. Ήταν παντρεμένος απο το 2005, με τη δικηγόρο Ειρήνη Σουβατζόγλου και πατέρας τριών παιδιών από προηγούμενο γάμο του.
Ο Ανδρέας Βγενόπουλος ήταν απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν ιδρυτής της δικηγορικής εταιρείας «Βγενόπουλος και συνεργάτες», ενώ στη σταδιοδρομία του διετέλεσε μεταξύ άλλων Διευθυντής Ανθρωπίνου Δυναμικού στην "Thenamaris Shipping". Ήταν εκτελεστικός πρόεδρος στον όμιλο Marfin Investment Group και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του «Διαγνωστικό και Θεραπευτικό Κέντρι Αθηνών Υγεία ΑΕ» και της Marfin Popular Bank.
Ήταν εγγονός του παλαιού παράγοντα του ελληνικού ποδοσφαίρου Ανδρέα Βγενόπουλου, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών τη δεκαετία του 1950. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο ξίφος ασκήσεων το 1972 και το 1973 και στο ξίφος μονομαχίας το 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1980 και 1981, ενώ κατέκτησε περισσότερα από 45 μετάλλια σε Πανευρωπαϊκούς και Βαλκανικούς Αγώνες στο φλερέ και στο επέ. Συμμετείχε επίσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972. Διετέλεσε υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στα πρώτα χρόνια του επαγγελματισμού και τιμήθηκε για την αθλητική προσφορά του στον σύλλογο με το Χρυσό Τριφύλλι.
Ο Ανδρέας Βγενόπουλος διατέλεσε εκτελεστικός πρόεδρος του Marfin Investment Group (ΜΙG), το οποίο μεταξύ άλλων ελέγχει το 89% της Vivartia (Δέλτα Α.Ε.,Μπαρμπα-Στάθης & Goody's - Everest), το ιδιωτικό νοσοκομείο Υγεία και τα μαιευτήρια Μητέρα και Λητώ, την Attica Holdings που κατέχει τα SuperFast Ferries και τα Blue Star Ferries, το Hilton Cyprus, τη Singular Logic, κ.ά. Τη θέση του εκτελεστικού προέδρου την ανέλαβε τον Ιούνιο του 2008, αφήνοντας τη θέση του εκτελεστικού αντιπροέδρου που κατείχε έως τότε. Στις 12 Ιουλίου 2016 το Δ.Σ. της MIG αποφάσισε ευρείες αλλαγές στη διοίκηση του ομίλου με την αντικατάσταση του Ανδρέα Βγενόπουλου από τη θέση του προέδρου. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος παρέμεινε απλό –μη εκτελεστικό– μέλος. Στις 14 Ιουλίου 2016 ανέλαβε πρόεδρος -μη εκτελεστικό μέλος- στο Δ.Σ. του νοσοκομείου "Υγεία".
Τον Ιανουάριο του 2008 προχώρησε στην δημιουργία της Παναθηναϊκής Ενωτικής Κίνησης (ΠΕΚ), με σκοπό την πολυμετοχικότητα ή την εξαγορά της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και την ενίσχυση του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.
Απεβίωσε το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016, στις 03:30, απο καρδιακή ανακοπή, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το νοσοκομείο «Υγεία» του οποίου ήταν πρόεδρος

1957 - Σώτη Τριανταφύλλου, Ελληνίδα συγγραφέας και ιστορικός.
Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι ιστορικός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα (Φωκίωνος Νέγρη) το 1957. Το 1980 αποφοίτησε από το Φαρμακευτικό τμήμα της ΦΜΣ (Καποδιστριακό Παν/μιο). Συνέχισε τις σπουδές της σε διδακτορικό επίπεδο (Αμερικανική Ιστορία και Πολιτισμός στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι με καθηγητή τον Marc Ferro και Ιστορία των Αμερικανικών Πόλεων με καθηγητή Jean Heffer στο New York University). Έχει κάνει μεταδιδακτορική έρευνα στη Φιλοσοφία των Μαθηματικών με καθηγητή τον Jean Dhombres και στη Ρωσική Ιστορία στην EHESS. Έχει εργαστεί, ως ερευνήτρια, στο Centre d’Études Nord-Américaines στο Παρίσι.
Πέρα από τη συγγραφική της δραστηριότητα (μυθοπλασία, δοκίμια, βιβλία για παιδιά και εφήβους), εργάζεται ως μεταφράστρια από τέσσερις γλώσσες, ως επιμελήτρια εκδόσεων, ως αρθρογράφος σε εφημερίδες (Athens Voice, Πολίτης) ενώ έχει εργαστεί και ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες (Έθνος, Κέρδος).
Συγγραφικό έργο
Το έργο της τοποθετείται κυρίως στις μητροπόλεις, αν και έχει γράψει νουβέλες και διηγήματα με φόντο την ελληνική επαρχία. Αντλεί τα θέματά της από ιστορίκά φαινόμενα της ανθρωπότητας (αποικιοκρατία, σουφραζέτες, αστική παρακμή, σταλινισμός, εμφύλιος πόλεμος, εγκληματικότητα, θανατική ποινή, μετανάστευση). Οι θαυμαστές της Σώτης Τριανταφύλλου τονίζουν τη δυνατότητα του έργου της να 'ταξιδεύει' μέσα από μια ποικιλία εικόνων, σε διάφορα μέρη του πλανήτη και διάφορες ιστορικές περιόδους (από τις γειτονιές της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες, μέχρι την ελληνική διασπορά στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο, στο Λονδίνο και στο Πίτσμπεργκ των αρχών του 20ου αιώνα). Συχνά πραγματοποιεί επιτόπιες έρευνες στα μέρη όπου τοποθετεί τους χαρακτήρες και την πλοκή της, όπως για παράδειγμα στην Κένυα και στην Τανζανία για την συγγραφή του βιβλίου "Λίγο από το αίμα σου" και στο Μούρμανσκ (Βορειοδυτική Ρωσία) για το "Σπάνιες Γαίες". Ο ορίζοντάς της είναι κοσμοπολιτικός τόσο στη μυθοπλασία όσο και στην αρθρογραφία. Τα άρθρα της θεωρούνται «αιρετικά» επειδή, μεταξύ άλλων, στέκονται κριτικά απέναντι στις πολιτικές, κοινωνικές και αισθητικές επιλογές της Αριστεράς. Έχει γράψει επίσης δυο βιβλία για τον κινηματογράφο. Ο συγγραφέας Νίκος Δήμου έχει γράψει σχετικά: "Μέσα στον αφόρητα επαρχιακό τόνο της ελληνικής πεζογραφίας, η Σώτη ξεχωρίζει σαν την μύγα μες το γάλα. Πράγμα που φυσικά δεν της συγχωρεί κανένας.

1960 – Μάικλ Στάιπ, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης, η «ψυχή» των REM.

1965: Μπεθ Γκίμπονς, Βρετανίδα τραγουδίστρια των Portishead.

1966 - Κρίστιαν Κερν, Αυστριακός πολιτικός.

1980 - Μπόμπι Ίντεν, Ολλανδέζα πορνογραφική ηθοποιός.

1986 - Τζέιμς Μίλνερ, Άγγλος ποδοσφαιριστής.

1988 - Ανέστης Αργυρίου, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1990 - Τόνι Κρόος, Γερμανός ποδοσφαιριστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1248 – Σάντσο Β’, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
Ο Σάντσο Β΄ της Πορτογαλίας ο Ευσεβής (Κόιμπρα, 8 Σεπτεμβρίου 1209 – Τολέδο, 4 Ιανουαρίου 1248) ήταν τέταρτος βασιλιάς της Πορτογαλίας (1223 – 1247), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας Αλφόνσο Β΄ και της Ουρράκα της Καστίλης.
Την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο, κληρονόμησε μια σκληρή διαμάχη με την εκκλησία από τον πατέρα του, που ήθελε να φορολογήσει την εκκλησιαστική περιουσία. Έκανε μια συμφωνία με τον πάπα που περιλάμβανε 10 άρθρα, αλλά δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου να την εκπληρώσει, επειδή είχε στο μυαλό του να απελευθερώσει την νότια Ιβηρική από τους Μαυριτανούς.
Από το 1236 ανακατέλαβε πόλεις όπως το Αλγκάρβε και Αλεντέζο, εξασφαλίζοντας στην Πορτογαλία σταθερότητα των συνόρων της. Είχε εξαιρετικές στρατιωτικές ικανότητες, αλλά δεν μπόρεσε να ελέγξει την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας του. Η αριστοκρατία συμμάχησε εναντίον του και μια ομάδα εμπόρων κήρυξε έχθρα με την εκκλησία χωρίς την επέμβαση του βασιλιά. Ως αποτέλεσμα, ο αρχιεπίσκοπος του Πόρτο έστειλε γράμμα στον πάπα ενάντια στον Σάντσο, λέγοντάς του ότι δεν ενδιαφέρεται για τις εκκλησιαστικές υποθέσεις. Ο πάπας του ζήτησε να εκμεταλλευτεί την εξουσία της εκκλησίας στην Πορτογαλία για να τον αντικαταστήσει.
Το 1246 δυσαρεστημένοι ευγενείς κάλεσαν τον αδελφό του Σάντσο Αλφόνσο να πάρει τον θρόνο της Πορτογαλίας, που ζούσε στην Γαλλία ως σύζυγος της Ματθίλδης, κόμισσας της Βουλώνης. Ο Σάντσο Β΄ ανατράπηκε από τον θρόνο το 1247 και εξορίστηκε στο Τολέδο, όπου πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1248.

1286 - Άννα Αγγελίνα της Ηπείρου, πριγκίπισσα της Αχαΐας.

1424 - Τζάκομο Αττεντόλο Σφόρτσα, Ιταλός κοντοτιέρος.

1428 - Φρειδερίκος Α΄, εκλέκτορας της Σαξονίας.

1665 - Χέρμαν Φορτουνάτος, μάργραβος του Μπάντεν-Ρόντεμαχερν.

1808 - Βενέδικτος της Σαβοΐας, Ιταλός στρατηγός.

1825 – Φερδινάνδος Α’, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.

1880 – Άνσελμ Φόιερμπαχ, Γερμανός ζωγράφος.
Ο Άνσελμ Φόιερμπαχ (γερμ. Anselm Feuerbach), 1829 Σπάιερ (Speyer) 1880 Βενετία θεωρείται κορυφαίος ζωγράφος του νεοκλασικισμού του 19ου αι.
Γιος της γνωστής αρχαιολόγου Ιωσηφίνας Άνσελμ Φόιερμπαχ (Joseph Anselm Feuerbach) και ο εγγονός του νομικού Γιόχαν Άνσελμ Φόιερμπαχ, αφού περάσει μέσα από τις σχολές καλών τεχνών του Ντίσελντορφ και Μόναχο, πήγε στην Αμβέρσα και στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου επωφελήθηκε από τη διδασκαλία του Τομά Κουτύρ (Couture), και παρήγαγε το πρώτο αριστούργημα του, Hafiz (γνώστης του κορανίου) στην Κρήνη το 1852. Στη συνέχεια εργάστηκε στην Καρλσρούη και στη Βενετία, όπου συνέπεσε στην περίοδο της μεγαλύτερης ακμής της σχολής colourists. Το 1873, εξελέγη καθηγητής στο Βιέννη, αλλά απογοητευμένος με την υποδοχή για το σχεδιασμό του: πτώση των Τιτάνων πήγε να ζήσει στη Βενετία, όπου και πέθανε σε 1880. Μετά το θάνατό του, ο Μπραμς στην Νανά συμπεριέλαβε ένα κομμάτι για χορωδία και ορχήστρα, στη μνήμη του.

1901 – Νικόλαος Γύζης, Έλληνας ζωγράφος.
Ο Νικόλαος Γύζης ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Διακρίθηκε σε όλα τα χρόνια των σπουδών του και πήρε τα πρώτα βραβεία στην ξυλογραφία, τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία.

1941 – Ανρί Μπεργκσόν, Γάλλος φιλόσοφος.
Ο Ανρί-Λουίς Μπεργκσόν (γαλλ.: Henri-Louis Bergson, 18 Οκτωβρίου 1859 - 4 Ιανουαρίου 1941) ήταν Γάλλος φιλόσοφος. Τα θέματα που θίγει ο Μπεργκσόν σχετίζονται με το χρόνο και την ταυτότητα, την ελεύθερη θέληση, την αντίληψη, την αλλαγή, τη μνήμη, τη συνείδηση, τη γλώσσα, και τα όρια της λογικής. Το 1927 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ο Μπεργκσόν γεννήθηκε στην οδό Λαμαρτίν στο Παρίσι, κοντά στο Παλαί Γκαρνιέρ, την παλιά όπερα της πόλης, το 1859, έτος που δημοσιεύτηκε το έργο του Δαρβίνου Η καταγωγή των ειδών. Γόνος Πολωνοεβραϊκής οικογένειας από την πλευρά του πατέρα του, και Αγγλοϊρλανδικής από την πλευρά της μητέρας του, επίσης εβραϊκής καταγωγής, έζησε στο Λονδίνο τα πρώτα χρόνια της ζωής του και εξοικειώθηκε με την Αγγλική γλώσσα χάρη στη μητέρα του. Πριν γίνει εννέα ετών, μετακόμισε με τους γονείς του στη Γαλλία.
Τα κυριότερα έργα του ήταν: το 1889, Χρόνος και Ελεύθερη Θέληση (Essai sur les données immédiates de la conscience), το 1896 Ύλη και Μνήμη (Matière et mémoire), το 1907 Δημιουργική Εξέλιξη (L'Evolution créatrice), και το 1932, Οι δυο πηγές της ηθικής και της θρησκείας (Les deux sources de la morale et de la religion).
Το 1900 έγινε καθηγητής στο Κολλέγιο της Γαλλίας, αποκτώντας την Έδρα της Ελληνικής και Λατινικής Φιλοσοφίας, την οποία και διατήρησε έως το 1904. Στη συνέχεια αντικατέστησε τον Γκαμπριέλ Ταρντ στην έδρα της Σύγχρονης Φιλοσοφίας, έως το 1920. Τα μαθήματά του συγκέντρωναν πλήθος φοιτητών.

1943 – Γεώργιος Ιβάνοφ, κολυμβητής και υδατοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής, εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης του.
Ο Γεώργιος Σαϊνόβιτς-Ιβάνοφ, Jerzy Szajnowicz-Iwanow, (Βαρσοβία, 14 Δεκεμβρίου 1911 - Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 1943) θεωρείται ο μεγαλύτερος σαμποτέρ των Συμμάχων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή των Μυστικών Πρακτόρων της S.O.E. (Special Operations Executive) στη Μέση Ανατολή και του ανατέθηκε η αποστολή να συντονίσει την δράση των διαφόρων αντιστασιακών κινήσεων και να οργανώσει το δίκτυο πληροφοριών και τις δολιοφθορές στην Ελλάδα.
Προς τιμήν του, το κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ηρακλή φέρει το όνομά του (Ιβανόφειο).

1960 – Αλμπέρ Καμύ,  Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός.
Χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του Ο Ξένος και Η Πανούκλα, στα θεατρικά του έργα Καλιγούλας και Οι δίκαιοι και τέλος στα φιλοσοφικά του δοκίμια Ο Μύθος του Σίσυφου και Ο επαναστατημένος άνθρωπος. Τιμήθηκε το 1957 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1961 – Έρβιν Σρέντινγκερ, Αυστριακός φυσικός.
Ο Έρβιν Σρέντινγκερ (Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, 12 Αυγούστου 1887 – 4 Ιανουαρίου 1961) ήταν Αυστριακός φυσικός. Ασχολήθηκε με τη Στατιστική φυσική, τη Θερμοδυναμική, την Ηλεκτροδυναμική, την Κοσμολογία, τη Βιολογία, τη Φιλοσοφία, αλλά κυρίως με την Κβαντική φυσική, ανακαλύπτοντας την περίφημη κυματική εξίσωση που φέρει το όνομά του. Τιμήθηκε μαζί με τον Πολ Ντιράκ (Paul Dirac, 1902-1984) με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τις εργασίες του πάνω στην ατομική θεωρία.

1962 – Χανς Λάμερς, Γερμανός αξιωματικός των SS.
Ο Δρ. Χανς Χάινριχ Λάμερς (Hans Heinrich Lammers, 27 Μαΐου 1879 - 4 Ιανουαρίου 1962) ήταν εξέχουσα προσωπικότητα της Ναζιστικής Γερμανίας και επικεφαλής της Καγκελαρίας του Ράιχ (Reichkanzlei).
Γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1879 στο Λούμπλινιτς (Lublinitz), σήμερα Λουμπλίνιε (Lublinie) της Άνω Σιλεσίας (σήμερα ανήκει στην Πολωνία). Ο πατέρας του, Γιοχάννες Λάμερς (Johannes Lammers) ήταν χειρουργός κτηνίατρος. Μητέρα του ήταν η Άννα Χηλ (Anna Hiel). Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπρέσλαου και ολοκλήρωσε τις νομικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Το 1912 διορίστηκε, ως δικαστικός, στο Μπόιτεν (Beuthen), σήμερα Μπύτομ (Bytom) της Σιλεσίας.
Υπηρέτησε στον Γερμανικό Στρατό (Ράιχσβερ) κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου τιμήθηκε με τον Σιδηρό Σταυρό Β΄ και Α΄ τάξεως. Με την λήξη του πολέμου αποστρατεύτηκε και επέστρεψε στην σταδιοδρομία του ως νομικός.
Όταν ο Χίτλερ αναλαμβάνει την εξουσία, το 1933, ο Λάμερς δεν αναλαμβάνει κυβερνητική θέση, αλλά παραμένει σύμβουλος του Κόμματος σε θέματα συνταγματικής νομοθεσίας "παρά τω Υπουργείω" Εσωτερικών, όπου, λόγω των εθνικιστικών του πεποιθήσεων, έπρεπε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα.
Τον Απρίλιο του 1945 ο Λάμερς θεωρείται από τον Χίτλερ ως συνεργός στην προσπάθεια διαδοχής του τελευταίου από τον Γκέρινγκ και δίνεται εντολή σύλληψης και εκτέλεσής του. Η εντολή του Χίτλερ δεν προλαβαίνει να εκτελεστεί, καθώς οι Σοβιετικές δυνάμεις εισβάλλουν στο Βερολίνο και ο δικτάτορας αυτοκτονεί. Ωστόσο, η σύζυγός του Λάμερς, Ελφρίντε Τέπελ (Elfriede Tepel, γενν. στις 31 Ιανουαρίου 1894) αυτοκτονεί στο Όμπερσάλτσμπεργκ στις 8 Μαΐου 1945, για να την ακολουθήσει, δύο ημέρες αργότερα, η κόρη του ζεύγους, Ίλζε Χόφμαν - Λάμερς (Ilse Hoffmann-Lammers, γενν. 28 Μαΐου 1918).
Ο Λάμερς συνελήφθη με το τέλος του Πολέμου και κλήθηκε να καταθέσει στην Δίκη της Νυρεμβέργης. Ωστόσο, το 1947, παραπέμφθηκε και ο ίδιος στην Δίκη των Διπλωματών (Ministries Case), στην οποία, το 1949, καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση. Η ποινή αυτή μειώθηκε, αργότερα, σε δεκαετή φυλάκιση, ενώ του δόθηκε αμνηστεία το 1954, οπότε αποφυλακίστηκε και εγκαταστάθηκε στο Ντίσελντορφ, όπου και απεβίωσε στις 4 Ιανουαρίου 1962. Τάφηκε στο Όμπερσάλτσμπεργκ, πλάι στην σύζυγο και την κόρη του.

1965 – Τόμας Στερνς Έλιοτ, Αμερικανός ποιητής.
O Τόμας Στερνς Έλιοτ (Thomas Stearns Eliot, 26 Σεπτεμβρίου 1888 – 4 Ιανουαρίου 1965) ήταν 'Αγγλό-Αμερικάνος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα και ηγετική φυσιογνωμία του μοντερνιστικού κινήματος στην ποίηση. Το 1948 βραβεύτηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του ανήκουν το Ερωτικό τραγούδι του Τζ. Προύφροκ (1915), η Έρημη Χώρα (1922), τα Τέσσερα κουαρτέτα (1943) καθώς και το θεατρικό έργο Φονικό στην Εκκλησιά (1935).

1967 - Ντόναλντ Κάμπελ, Άγγλος οδηγός.

1975 - Αύγουστος Θεολογίτης, Έλληνας πολιτικός.

1976 – Επαμεινώνδας Θωμόπουλος, Έλληνας ζωγράφος, που κινήθηκε ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και τον πρώιμο ελληνικό ιμπρεσιονισμό.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ιταλία ( Νάπολη, Ρώμη και Βενετία ) και ήταν γιος του Αλέξη Θωμόπουλου, προέδρου του δημοτικού συμβουλίου Πατρών και γόνου παλιάς οικογένειας της πόλης. Η αδελφή του, Ευτέρπη, είχε παντρευτεί τον βιομήχανο Κωνσταντίνο Πραπόπουλο ενώ πρώτος του ξάδερφος ήταν ο ιστορικός Στέφανος Θωμόπουλος. Διετέλεσε για χρόνια καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και διετέλεσε διευθυντής της σχολής την περίοδο 1948–1949. Το 1945 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1962 διετέλεσε πρόεδρος του ίδιου ιδρύματος. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του ιταλικού στέμματος και με τον Ταξιάρχη αξίας της ιταλικής δημοκρατίας.
Η καλλιτεχνική του δημιουργία εκτείνεται σε διάστημα μεγαλύτερο των εβδομήντα χρόνων ενώ τα περισσότερα έργα του είναι εμπνευσμένα από την ελληνική φύση και την αγροτική ζωή. Πολλά από αυτά φιλοξενούνται στο Δημαρχείο Πατρών και στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας. Το 1929 φιλοτέχνησε 16 ελαιογραφίες για λογαριασμό του Δήμου Πατρέων, και τοποθετήθηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου και στο γραφείο του δημάρχου.
Μαθητές του υπήρξαν πολλοί, γνωστοί αργότερα, ζωγράφοι, όπως ο Νίκος Γαΐτης και ο Γιάννης Σπυρόπουλος. Έχει επίσης ζωγραφίσει αγιογραφίες στον ναό της Ευαγγελίστριας στην Πάτρα.
Το 1996, ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε με μεγάλη έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης.

1986 – Φιλ Λάινοτ, Ιρλανδός μουσικός (Thin Lizzy).
Ο Φιλ Λάινοτ (Philip Parris "Phil" Lynott, 20 Αυγούστου 1949 - 4 Ιανουαρίου 1986) ήταν Ιρλανδός τραγουδιστής και μουσικός ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός ως ιδρυτικό μέλος, βασικός συνθέτης-στιχουργός, τραγουδιστής και μπασίστας του ιρλανδικού ροκ συγκροτήματος Thin Lizzy.
Πριν σχηματίσει τους Thin Lizzy το 1969, συμμετείχε σε αρκετά τοπικά συγκροτήματα του Δουβλίνου, με πιο γνωστό αυτό των Skid Row μαζί με τον Γκάρι Μουρ. Οι Thin Lizzy αρχικά γνώρισαν επιτυχία το 1973 με το τραγούδι τους Whiskey in the Jar, για να εκτοξευθούν σε δημοτικότητα μετά το 1976 με επιτυχίες όπως τα The Boys are Back in Town, Jailbreak και Don't Believe A Word, βασιζόμενοι κυρίως στις ερμηνευτικές και συνθετικές ικανότητες του Φιλ Λάινοτ και στη χρήση δύο σόλο κιθαριστών με εμφανείς επιρροές από την Ιρλανδική φολκλορική παράδοση.
Προς το τέλος της δεκαετίας του 1970, ο Φιλ Λάινοτ ξεκίνησε και σόλο καριέρα, δημοσίευσε τέσσερα βιβλία με ποιήματα, και όταν διαλύθηκαν οι Thin Lizzy το 1983, ίδρυσε το συγκρότημα των Grand Slam, του οποίου ήταν ο ηγέτης μέχρι να διαλυθούν την επόμενη χρονιά.
Γνώρισε μία τελευταία επιτυχία το 1985, σε συνεργασία με τον Γκάρι Μουρ, με το τραγούδι Out In The Fields, πριν πεθάνει στις 4 Ιανουαρίου 1986 μετά από επιπλοκές που παρουσίασε η υγεία του λόγω εκτεταμένης και χρόνιας χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Παραμένει μέχρι και σήμερα μια δημοφιλής προσωπικότητα στον κόσμο της ροκ μουσικής, και το 2005, ένα άγαλμα στήθηκε στη μνήμη του στο Δουβλίνο.

1989 – Θανάσης Μυλωνάς, Έλληνας ηθοποιός. (1938 - 4 Ιανουαρίου 1989). Γεννήθηκε το 1938. Έπαιξε σε κωμωδίες κυρίως, όπως στο «Της κακομοίρας». Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1989 σε ηλικία 51 ετών και ετάφη στο Νεκροταφείο της Άνοιξης στη Δροσιά Αττικής.

2000 – Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης (Αθήνα, 9 Απριλίου 1909 - 4 Ιανουαρίου 2000) ήταν Έλληνας νομομαθής, πολιτικός και ιστορικός. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας εξελέγη πολλάκις βουλευτής, διετέλεσε υπουργός σε σημαντικά χαρτοφυλάκια την δεκαετία του 1950 ενώ τον Οκτώβριο του 1973 σχημάτισε βραχύβια κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της Χούντας, η οποία και ανατράπηκε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

2008 – Γιάννης Ταμτάκος, Έλληνας πολιτικός αγωνιστής.
Ο Γιάννης Ταμτάκος (1908-2008) ήταν πολιτικός αγωνιστής του αρχειομαρξισμού και του τροτσκισμού που έζησε στην Ελλάδα και στην Αυστραλία. Για την πολιτική του δράση του διώχτηκε τόσο από το κράτος όσο και από τo EAM. Ήταν ο τελευταίος επιζών ηγέτης της μεγάλης απεργίας του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Στο τέλος της ζωής του δήλωνε αναρχικός.

2011 - Μοχάμεντ Μπουαζίζι, Τυνήσιος ακτιβιστής.

2013 – Νίκος Σαμαράς, Έλληνας πετοσφαιριστής
O Νίκος Σαμαράς ήταν Έλληνας πετοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας των ανδρών (στην οποία ήταν αρχηγός) είχε συνολικά 263 συμμετοχές και με εκείνη των εφήβων άλλες 160. Τη σεζόν 2012-13 αγωνιζόταν και προπονούσε την ομάδα της Λήμνου, τόπο όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα από το 2009. Αποτελούσε παίκτη σύμβολο για το ελληνικό βόλεϊ. (Στουτγκάρδη, 1 Ιουλίου 1970 - Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 2013)