DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 20 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης

Εορτάζουν
Αγάθωνος πάπα της Ρώμης
Λέοντος επισκόπου Κατάνης του θαυματουργού
Ανιανού Επισκόπου Αλεξανδρείας

20 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1724: Κάνει πρεμιέρα στο Λονδίνο η όπερα του Χέντελ «Ιούλιος Καίσαρας».

1816: Η κωμική όπερα «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Τζιάκινο Ροσίνι κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη και καταλήγει σε φιάσκο.

1822: Η Ναυμαχία των Πατρών. Ελληνικός στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, στον οποίο μετέχουν 27 υδραίικα, 20 σπετσιώτικα και 16 ψαριανά πλοία, καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο υπό τον Καραπεπέ Αλή.

1827: Η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει τον Ιωάννη Καποδίστρια κυβερνήτη της Ελλάδας.

1835: Ισχυρός σεισμός καταστρέφει στην τότε πρωτεύουσα της Χιλής, Κονσεψιόν.

1872: Στη Νέα Υόρκη, εγκαινιάζεται το Metropolitan Museum of Art.

1873: Ανοίγει η πρώτη ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

1877: Το μπαλέτο του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας.

1891: Τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο ιδρύουν 27 διακεκριμένα μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας.

1895: Γίνεται η πρώτη κίνηση για την δημιουργία ομοσπονδίας αθλητικών σωματείων από τον Παναχαϊκό ΓΣ, Εθνικό ΓΣ, Πανελλήνιο ΓΣ, ΓΕ Πάτρας και Παναιτωλικό, που υπογράφουν κοινή δήλωση για σύσταση συνδέσμου με σκοπό την καλύτερη συνεννόηση μεταξύ τους.

1897: Οι δύο Γυμνοπαιδίες του Ερίκ Σατί (1η και 3η), σε ενορχήστρωση Ντεμπισί, κάνουν πρεμιέρα στο Παρίσι.

1901: Στη γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό» δημοσιεύεται το μανιφέστο του Φουτουρισμού, που συντάχθηκε από τον ποιητή Φίλιππο Τομάζο Μαρινέτι.

1905: Διενεργούνται βουλευτικές εκλογές. Οι Δεληγιαννικοί κερδίζουν 142 έδρες, έναντι 78 των Θεοτοκικών, 13 των Ζαϊμικών και 2 ανεξαρτήτων. Ο Θεόδωρος Δεληγιάννης αναλαμβάνει πρωθυπουργός για τελευταία φορά.

1908: Σε αντάλλαγμα του γραμμοφώνου που ο Τόμας Έντισον έστειλε στον Λέοντα Τολστόι, ο τελευταίος δηλώνει πως θα του κάνει δώρο ένα δίσκο με αποτύπωση της φωνής του.

1913: Επαναλαμβάνονται οι εργασίες της Βουλής μετά από 5μηνη διακοπή λόγω του Βαλκανικού Πολέμου. Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος ενημερώνει το Σώμα για τις πολεμικές επιχειρήσεις και τις διπλωματικές εξελίξεις του πολέμου.

1913: Ο Ελληνικός Στρατός σφίγγει τον κλοιό του γύρω από τα Ιωάννινα..Το βράδυ οι Τούρκοι ζητούν συνθηκολόγηση.

1919: Σημειώνεται κομμουνιστική επανάσταση στη Βουδαπέστη.

1921: Η Τουρκία αποδέχεται την απόφαση της Διάσκεψης του Λονδίνου περί Εξεταστικής Επιτροπής και ζητά την αναθεώρηση κι άλλων όρων της συνθήκης.

1922: Η Βουλή της Λιθουανίας ψηφίζει την προσάρτησή της στην Πολωνία.

1925: Η αγγλική Βουλή επικυρώνει το Αγγλοϊταλικό σύμφωνο, με το οποίο η Αγγλία αναγνωρίζει την κατοχή της Δωδεκανήσου από την Ιταλία.

1928: Διεξάγονται στην Ιαπωνία οι πρώτες εκλογές, στις οποίες πήραν μέρος ψηφοφόροι και των δύο φύλων.

1930: Ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (ΕΟΧ) με την επωνυμία Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος από τον Ορειβατικό Αθηνών και τον Ορειβατικό Πατρών.

1930: Ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (ΕΟΧ) με την επωνυμία Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος από τον Ορειβατικό Αθηνών και τον Ορειβατικό Πατρών.

1932: Ο περιορισμός των σελίδων και η απαγόρευση κάθε παροχής δώρων ή βιβλίων είναι τα νέα μέτρα κατά του Τύπου, που εφαρμόζει η κυβέρνηση Βενιζέλου στην Ελλάδα.

1943: Στελέχη των αμερικανικών κινηματογραφικών στούντιο επιτρέπουν τη λογοκρισία των ταινιών.

1944: Ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν κάνουν την πρώτη εμφάνισή τους ως κόμικ-στριπ στις εφημερίδες.

1944: Νορβηγοί αντάρτες βυθίζουν στη Βόρεια Θάλασσα οχηματαγωγό, με το οποίο οι Ναζί μεταφέρουν όλα τα αποθέματά τους σε βαρύ ύδωρ, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν καθοριστικά οι προσπάθειες του Χίτλερ να κατασκευάσει πρώτος την ατομική βόμβα.

1946: Παρά τις μεθοδεύσεις του αστικού κράτους, του εργοδοτικού συνδικαλισμού αλλά και των ξένων συνδικαλιστών που ήρθαν στην Ελλάδα για να «εποπτεύσουν» την άλωση του συνδικαλιστικού κινήματος, στις εκλογές για την ανάδειξη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, το ψηφοδέλτιο του Εργατικού Αντιφασιστικού Συνασπισμού (ΕΡΓΑΣ) συγκεντρώνει μεγάλη πλειοψηφία. Η νίκη στο ΕΚΘ δεν ήταν η μόνη. Ανάλογα ήταν τα αποτελέσματα σε όλα τα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα, στην Αθήνα, τον Πειραιά, κ.α. Στη συνέχεια οι δυνάμεις της αντίδρασης θα εκτόπιζαν βίαια τις δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες των συνδικάτων, φυλακίζοντας, εξορίζοντας –ακόμα και δολοφονώντας- τους κομμουνιστές και άλλους ΕΑΜίτες συνδικαλιστές.

1947: Το Πρωτοδικείο Αθηνών με τον Α.Ν. 509 /1947 θέτει την ΕΠΟΝ εκτός νόμου και αποφασίζει τη διάλυσή της. Μεγάλο τμήμα των μελών και στελεχών της πέρασαν στον ένοπλο αγώνα και συνέβαλαν στη συγκρότηση και τον ηρωικό αγώνα του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ), την περίοδο 1946 -1949. Χιλιάδες ήταν οι ΕΠΟΝίτες που οδηγήθηκαν στις φυλακές, τις εξορίες, που δολοφονήθηκαν από όργανα του αστικού κράτους.

1949: Δολοφονείται από τις αρχές του αστικού κράτους ο κομμουνιστής ηγέτης, συνδικαλιστής και πρωτοπόρος αγωνιστής του ελληνικού εργατικού κινήματος Μήτσος Παπαρήγας. Ο Μήτσος Παπαρήγας υπήρξε ο πρώτος κομμουνιστής γραμματέας της ΓΣΕΕ, από το 8ο Συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, το 1946, όπου τον είχαν εκλέξει αντιπρόσωπό τους οι εργάτες του Βόλου.

1950: Φτάνει στην Νέα Υόρκη ο Ουαλός ποιητής Ντίλαν Τόμας για την πρώτη του περιοδεία στις ΗΠΑ.

1962: Κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν την Αίγυπτο οι Ελληνες και οι άλλοι ξένοι, μετά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση του Νάσερ για την εθνικοποίηση των ξένων τραπεζών και επιχειρήσεων, αλλά και τον έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία των αλλοδαπών.

1962: Οι Αμερικανοί στέλνουν τον πρώτο συμπατριώτη τους, τον αντισυνταγματάρχη Τζον Γκλεν, στο διάστημα, σε τροχιά γύρω από τη Γη με το διαστημόπλοιο Φιλία 7 (Friendship 7). Επιστρέφει μετά από τρεις περιφορές, που κάνει μέσα σε 4 ώρες και 55 λεπτά και γίνεται ο πρώτος Αμερικανός, που κάνει το γύρο της Γης.

1964: Το Μαρόκο και η Αλγερία συμφωνούν να σταματήσουν τις συνοριακές συγκρούσεις.

1965: Το Ρέιντζερ 8 συντρίβεται στην επιφάνεια της σελήνης μετά από την επιτυχημένη αποστολή για τη φωτογράφηση πιθανών σημείο προσσελήνωσης για το πρόγραμμα Απόλλο.

1967: Συναυλία του Μάνου Λοΐζου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου παρουσιάζει τα «Νέγρικα Τραγούδια»

1968: Στον απόηχο της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου επήλθε ρήξη με τις δυνάμεις του οπορτουνισμού-αναθεωρητισμού, οι επικεφαλής της φραξιονιστικής ομάδας Παρτσαλίδης, Ζωγράφου και Δημητρίου ανακοινώνουν τη δημιουργία της λεγόμενης «Ενωτικής ΚΕ του ΚΚΕ»

1968: Σε σωρούς ερειπίων μετατρέπονται όλα σχεδόν τα σπίτια του Αϊ Στράτη, ο οποίος ισοπεδώνεται από καταστρεπτικό σεισμό. Οι νεκροί φτάνουν τους 20 και οι τραυματίες τους 18, ενώ άστεγες μένουν και οι 220 οικογένειες του νησιού. Η εικόνα της ολοκληρωτικής καταστροφής συμπληρώνεται από τα 5.000 νεκρά αιγοπρόβατα και τα 400 βοοειδή, που επίσης θάβονται κάτω από τα χώματα.

1971: Ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα ρυθμίζουν πλέον την κυκλοφορία στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας.

1973: Παρά την τρομοκρατία της Χούντας, η Ομοσπονδία Εργατών Κεραμοποιών-Πλινθοποιών, Αγγειοπλαστών Ελλάδας αποφασίζει απεργία διαρκείας. Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι φοιτητές. 24 Έλληνες και 135 Γάλλοι άνθρωποι του πνεύματος εκφράζουν από το Παρίσι την αλληλεγγύη τους προς τους αγωνιζόμενους φοιτητές και καθηγητές της Ελλάδας.

1975: Η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας καλεί τα Ηνωμένα Έθνη να ορίσουν προθεσμία για την αποχώρηση των 40.000 τουρκικών στρατευμάτων από το νησί.

1979: Δημοσιεύεται νέος ελληνικός νόμος περί διαζυγίου, «λόγω μακροχρονίου διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως».

1987: Εκρήγνυται μια βόμβα του Γιούναμπομπερ σε ένα κατάστημα υπολογιστών του Σολτ Λέικ Σίτι.

1988: Η Βουλγάρα Στέφκα Κοστατίνοβα καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος με 2.06 και η Νίκη Μπακογιάννη το πανελλήνιο με 1.87 στο 1ο Διεθνές Μίτινγκ Κλειστού Στίβου "ΑΘΗΝΑ" στο ΣΕΦ. Στους αγώνες αυτούς ο Κώστας Κουκοδήμος θα κάνει 6.85 στα 60μ (!) και 7.72 στο μήκος, ενώ ο Κουβανός Χαβιέρ Σατομαγιόρ (2.30) χάνει στις προσπάθειες από τον Αμερικανό Τζερόμ Κάρτερ (2.30) στο ύψος.

1989: Ένα νέο κόμμα, ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», πραγματοποιεί την πρώτη πολιτική συγκέντρωσή του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

1991: Στην Αλβανία, διαδηλωτές γκρεμίζουν από το βάθρο του το τεράστιο άγαλμα του Εμβέρ Χότζα, στην κεντρική πλατεία των Τιράνων.

1992: Στις ΗΠΑ αποφασίζεται με νόμο ότι, η σεξουαλική παρενόχληση θα αποτελεί αιτία για την αυτόματη απόλυση από τον αμερικανικό στρατό και το σώμα των πεζοναυτών.

1995: Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Βερολίνο, η ταινία του Μπερτράν Ταβερνιέ "Το Δόλωμα" κατακτά τη Χρυσή Άρκτο και ο Πολ Νιούμαν το βραβείο καλύτερου ηθοποιού.

1996: Στις ακτές της Ουαλίας, πάνω από 100.000 άγρια πτηνά κινδυνεύουν από τη διαρροή στη θάλασσα 40 χιλιάδων τόνων αργού πετρελαίου από το προσαραγμένο δεξαμενόπλοιο "Σι Εξπρές".

1997: Στο Περού, 41 νεκροί ανασύρονται από τα ερείπια των χωριών, που καταπλακώθηκαν από τόνους λάσπης, ενώ οι αγνοούμενοι φτάνουν τους 300.

2000: Ο Νίκος Κακλαμανάκης κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοσανίδας τύπου Mistral, που διεξάγεται στο Μαρ ντελα Πλάτα της Αργεντινής. Δεύτερος ανακηρύσσεται ο Αυστραλός Macintosh και τρίτος ο Αργεντινός Espinola.

2001: Συλλαμβάνεται ο πράκτορας του FBI Ρόμπερτ Χάνσεν με την κατηγορία ότι, κατασκόπευε για λογαριασμό της Ρωσίας επί 15 χρόνια.

2002: Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο βόλεϊ, δυο ελληνικές ομάδες (Ολυμπιακός και Ηρακλής) προκρίνονται στο φάιναλ φορ.

2003: Κατά τη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος «Great White» σε κλαμπ στο νησί Ρόουντ των ΗΠΑ ξεσπά πυρκαγιά και σκοτώνονται 100 άτομα μεταξύ των οποίων και ο κιθαρίστας της μπάντας.

2004: Η Νέα Δημοκρατία ανακοινώνει το ψηφοδέλτιο Επικρατείας με επικεφαλής τον Μιλτιάδη Έβερτ. Στις έξι εκλόγιμες θέσεις είναι ο Γιώργος Σουφλιάς, η καθηγήτρια ιδιωτικού κολεγίου Ελευθερία Μπερνιδάκη, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, ο Γιάννης Βαληνάκης και η Χρυσή Καρύδη, εκδότρια και κόρη του ποιητή Νίκου Καρύδη.

2010: Στο νησί Μαδέιρα της Πορτογαλίας η ισχυρή βροχόπτωση προκαλεί πλημμύρες και κατολισθήσεις με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 43 άτομα.

2015: Η Ελλάδα και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία για την παράταση της δανειακής σύμβασης κατά τέσσερις μήνες (2ο μνημόνιο), έπειτα από εντατικές διαπραγματεύσεις στο Γιούρογκρουπ.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1802 - Αναστάσιος Πολυζωίδης, ήταν Έλληνας πολιτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και δικαστικός.
Είχε εκλεγεί πληρεξούσιος και είχε πάρει θέσεις υπουργού Παιδείας, νομάρχη, μέλους του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικράτειας στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.

1844 - Λούντβιχ Μπόλτσμαν, Αυστριακός φυσικός.
Ο Λούντβιχ Μπόλτσμαν (Ludwig Eduard Boltzmann, 20 Φεβρουαρίου 1844 – 5 Σεπτεμβρίου 1906) ήταν Αυστριακός θεωρητικός φυσικός και φιλόσοφος. Ο Μπόλτσμαν υπήρξε από τους θεμελιωτές της Στατιστικής Φυσικής και Θερμοδυναμικής. Συνδύασε τη Θεωρία πιθανοτήτων στον 2ο Θερμοδυναμικό Νόμο, αποδεικνύοντας ότι η πιθανότερη κατάσταση ενός θερμοδυναμικού συστήματος είναι η κατάσταση ισορροπίας. Απέδειξε το θεώρημα ισοκατανομής της ενέργειας, (Νόμος Μάξουελ-Μπόλτσμαν) και ήταν ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της Ατομικής Θεωρίας όταν πολλοί μεγάλοι επιστήμονες αμφισβητούσαν ακόμα την ύπαρξη των ατόμων.

1888 - Ζωρζ Μπερνανός, Γάλλος συγγραφέας. (20 Φεβρουαρίου 1888 - 5 Ιουλίου 1948)

1902 - Άνσελ Άνταμς, Αμερικανός φωτογράφος.
O Άνσελ Άνταμς (Ansel Adams, 20 Φεβρουαρίου 1902 - 22 Απριλίου 1984) ήταν ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα, περισσότερο γνωστός για τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τοπίων και εθνικών πάρκων των ΗΠΑ.
Υπήρξε επίσης συγγραφέας μίας σειράς θεωρητικών βιβλίων με θέμα τη φωτογραφία, με κυριότερη την τριλογία τεχνικών εγχειριδίων αποτελούμενη από τα βιβλία The Camera (H φωτογραφική μηχανή), The Negative (Το αρνητικό) και The Print (Το τύπωμα). Μαζί με τον Φρεντ Άρτσερ, θεωρείται ο "πατέρας" του ζωνικού συστήματος. Ο Άνταμς προσπαθούσε να αποτυπώσει στις φωτογραφίες του όλη την τονική κλίμακα από το λευκό, με όλες τις διαβαθμίσεις του γκρι μέχρι το μαύρο, αναπτύσσοντας έτσι τη θεωρία του για το ζωνικό σύστημα.
Ο Άνταμς γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο (San Francisco), γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας. Το 1915, ενώ ήταν μόλις δώδεκα ετών, εγκατέλειψε το σχολείο και αφοσιώθηκε στη μουσική και το πιάνο. Αργότερα έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη φωτογραφία, κυρίως μετά από την επαφή του με το έργο του Πωλ Στραντ, γεγονός που τελικά τον απομάκρυνε από τη μουσική σταδιοδρομία. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών συμμετείχε στην περιβαλλοντική οργάνωση Sierra Club, με σκοπό την προστασία και εξερεύνηση του φυσικού περιβάλλοντος, παραμένοντας μέλος της μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Άνταμς υπήρξε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Ασχολήθηκε με τη φωτογραφία τοπίων και απαθανάτισε με το φωτογραφικό φακό πολλά από τα εθνικά πάρκα της Αμερικής. Ιδιαίτερα γνωστές είναι οι φωτογραφίες του με θέμα το Εθνικό πάρκο Γιοσέμιτι.
Το 1952 υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού φωτογραφίας Aperture. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως φωτογράφος, απέσπασε τρεις υποτροφίες Guggenheim, ενώ το 1966 εκλέχτηκε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Του απονεμήθηκε επίσης το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζίμμυ Κάρτερ, το 1980.
Πέθανε στις 22 Απριλίου 1984 στην Καλιφόρνια από ανακοπή καρδιάς και ενώ έπασχε από καρκίνο. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, η κορυφή Άνσελ Άνταμς της Σιέρρα Νεβάδα ονομάστηκε προς τιμή του.

1920 - Φώτης Πολυμέρης, Έλληνας τραγουδιστής, ήταν Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός.

1923 - Ρένα Βλαχοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και τραγουδίστρια.

1924 - Αργύρης Κουνάδης, Έλληνας συνθέτης.
Ο Αργύρης Κουνάδης (Κωνσταντινούπολη, 20 Φεβρουαρίου 1924 - Φράιμπουργκ Γερμανίας, 22 Νοεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας συνθέτης.
Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη τον Φεβρουάριο του 1924 και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011. Ερχόμενος στην Ελλάδα σπούδασε στην Αθήνα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1958), όπου και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη Φράιμπουργκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας.
Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουργκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής.
Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 1970 και 1980. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό χαρακτήρα, όπερες: «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση», «Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά.
Τα περισσότερα έργα του Α. Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες της Δ. Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα, τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α.
Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το ωραίο θαλασσινό τραγούδι «Όρτσα τα πανιά», με τους αλληγορικούς στίχους των ψυχικών δυνάμεων της ελευθερίας, «Στη πλατεία Αβησσυνίας» και το «do you like the Greece» που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης, επίσης και η «Λατέρνα» που την τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη.

1925 - Ρόμπερτ Όλτμαν, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Ρόμπερτ Όλτμαν (Robert Bernard Altman, 20 Φεβρουαρίου 1925 - 20 Νοεμβρίου 2006) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης. Γύρισε ταινίες με σατιρική και καυστική διάθεση για πολλές πλευρές της αμερικάνικης ζωής και κουλτούρας, όπως M*A*S*H (1970), Νάσβιλ (1975), Ένα τέλειο ζευγάρι (1980), Streamers (1983), Oμαδική θεραπεία (1986), Pret-a-porter (1994). Το 1975 η ταινία Νάσβιλ κέρδισε Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού. Οι ταινίες του M*A*S*H και Νάσβιλ επιλέχθησαν για αρχειοθέτηση από την National Film Registry.
Η ταινία MASH κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, όταν προβλήθηκε το 1970. Ο Όλτμαν έχει κερδίσει επίσης τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία Buffalo Bill and the Indians και το Χρυσό Λιοντάρι στο φεστιβάλ της Βενετίας. Ήταν υποψήφιος για βραβείο Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας τέσσερις φορές για τις ταινίες MASH, Ο παίκτης, Στιγμιότυπα και Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ και δύο φορές (ως παραγωγός) για βραβείο Όσκαρ καλύτερης ταινίας με το Νάσβιλ το 1976 και Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ το 2002.
Το 2006 απέκτησε το δικό του αστέρι στο Hollywood Walk of Fame αλλά δυστυχώς έφυγε και απο την ζωή σε ηλικία 81 ετών.

1927 - Σίντνεϊ Πουατιέ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Σερ Σίντνεϊ Πουατιέ (αγγλικά: Sidney Poitier, 20 Φεβρουαρίου 1927) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1963 Κάτω από το Βλέμμα του Θεού (Lillies of the Field). Ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που έλαβε αυτή την τιμή (24 χρόνια μετά τη νίκη της Χάτι ΜακΝτάνιελ που είχε βραβευτεί με Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου το 1939). Ο Πουατιέ είναι επίσης σκηνοθέτης, συγγραφέας και διπλωμάτης. Η επιτυχία του ηθοποιού συνεχίστηκε κατά τη δεκαετία του '60 και το 1967 είχε τρεις επιτυχημένες ταινίες στο Αμερικανικό Box-Office: Ιστορία ενός Εγκλήματος (In the Heat of the Night), Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ (Guess Who's Coming to Dinner) και Στον Κύριο μας με Αγάπη (To Sir, with Love), οι οποίες πραγματεύονταν το θέμα του ρατσισμού. Ο ηθοποιός είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες: Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα (Blackboard Jungle, 1955), Έσπασα τα Δεσμά μου (Edge of the City, 1957), Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες (The Defiant Ones, 1958), Ένα Σταφύλι στον Ήλιο (A Raisin in the Sun, 1960) και Τυφλός Άγγελος (A Patch of Blue). Το 1972 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία Οι Δυο Συνένοχοι (Buck and the Preacher). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει στην 22η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Το 2002 ο ηθοποιός βραβεύτηκε με Τιμητικό Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, για τα επιτεύγματά του ως καλλιτέχνης, αλλά κι ως άνθρωπος και το 2009 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα. Από το 1997 είναι πρέσβης για λογαριασμό του νησιών Μπαχάμες (απ' όπου κατάγεται και έζησε τα παιδικά του χρόνια), από τις οποίες κατάγεται στην Ιαπωνία.

1937 - Γιώργος Λεονάρδος, Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Ο Γιώργος Λεονάρδος του Αναστασίου, είναι Έλληνας δημοσιογράφος και λογοτέχνης. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Φεβρουάριο του 1937.
Πρωτοδημοσίευσε διηγήματα το 1953 στις ημερήσιες εφημερίδες της Αλεξάνδρειας, «Ταχυδρόμο» και «Ανατολή». Ερχόμενος στην Ελλάδα αρχικά σπούδασε φυσικομαθηματικός, αλλά τελικά ακολούθησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου φοιτώντας στη Δημοσιογραφική Σχολή του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου (Σχολή Σπύρου Μελά), την περίοδο 1959-1961. Εργάστηκε στο δελτίο εξωτερικών ειδήσεων και αργότερα ως πολιτικός συντάκτης στην εφημερίδα «Καθημερινή», (1961-1964) όπου και ανέλαβε ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, (ΑΠΕ), στο Βελιγράδι (1964-1967). Επίσης εργάσθηκε ως προϊστάμενος εξωτερικών ειδήσεων στις εφημερίδες Ναυτεμπορική, Απογευματινή, Ελευθεροτυπία, Μεσημβρινή, Έθνος και Ελεύθερος Τύπος, καθώς και ως αρθρογράφος στην οικονομική εφημερίδα Κέρδος.
Αργότερα, από το 1977 ανέλαβε ανταποκριτής ΑΠΕ στη Νέα Υόρκη, όπου διατέλεσε διευθυντής της ημερήσιας εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ» της Νέας Υόρκης. Αργότερα υπήρξε παρουσιαστής ειδήσεων στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤ1. Παράλληλα ανέλαβε δημοσιογραφικές αποστολές στον πόλεμο του Βιετνάμ, στον ιρανοϊρακινό πόλεμο, στον πόλεμο του Περσικού και σε άλλες συρράξεις, ως επίσης και σε διεθνείς διασκέψεις, όπως στο Συνέδριο της European Broadcasting Union στη Κωνσταντινούπολη (1975) και σε διάφορα συνέδρια της Eurovision.
Διετέλεσε μέλος της επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για τα έτη 2009 και 2010.
Ο Γ. Λεονάρδος είναι επίσης μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και μόνιμος κάτοικος Αθηνών.

1957 - Ορφέας Περίδης, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Ορφέας Περίδης (Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 1957) είναι Έλληνας τραγουδοποιός. Σπούδασε μουσική σε διάφορα ωδεία και πήρε πτυχίο Αρμονίας και κλασσικής κιθάρας. Πριν γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό, τραγούδαγε και έπαιζε κιθάρα σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά. Το 1990 συμμετείχε στο δίσκο του Νίκου Παπάζογλου "Σύνεργα" με τρία τραγούδια (Μάτια μου, Φεύγω, Θάνατο θέλω τραγικό) που έκαναν αίσθηση. Δύο χρόνια μετά, στους Αγώνες τραγουδιού της Καλαμάτας, πήρε το τέταρτο βραβείο με το τραγούδι "Ο Ρομπέν των καμένων δασών". Το 1993 κυκλοφορεί τον πρώτο δίσκο Αχ ψυχή μου φαντασμένη, που περιλαμβάνει τα πολύ γνωστά Φωτοβολίδα, Ζηλεύει η νύχτα κ.ά. Το 1996 κυκλοφόρησε ο δεύτερός του δίσκος, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος, με τίτλο Καλή σου μέρα αν ξυπνάς, από τον οποίο ξεχωρίζει το Αχ να σε δω και το "Κάτι μου κρύβεις".
Το 1998 συμμετείχε στο δίσκο του Μανώλη Λιδάκη, Ο ήλιος του Γενάρη, για τον οποίο συνέθεσε κάποια από τα τραγούδια. Ακουλουθεί ο τρίτος δίσκος Για πού το 'βαλες καρδιά μου, το 1999, που περιλαμβάνει το γνωστό Υλαγιαλή και το ομώνυμο του δίσκου. Το 2000 έγραψε μουσική για το θέατρο (για το έργο "Αγγέλα" του Γιώργου Σεβαστίκογλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη και "Ο Πειρασμός" του Γρηγορίου Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη). Το 2001 δοκίμασε κάτι διαφορετικό κυκλοφορώντας ένα δίσκο αποκλειστικά με παιδικά τραγούδια Στο πρώτο-πρώτο πέταγμα. Επιστρέφει το 2003 με το δίσκο Τι θα πει ζωή, ο οποίος παρότι δεν περιέχει τραγούδια γνωστά στο ευρύ κοινό, είναι ίσως ο πιο καλοδουλεμένος δίσκος που έχει ολοκληρώσει, σε μια περίοδο ωριμότητας. Το 2004 κυκλοφορεί το δίσκο Απ' το παράθυρο κοιτώ, με τη συμμετοχή του Σωκράτη Μάλαμα και του Διονύση Σαββόπουλου. Το 2007 κυκλοφόρησε το Κάποιον αγαπάει ακόμα. Από τη συνεργασία του με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Πέτρο Βαγιόπουλο γνωστότερα είναι τα τραγούδια "To Βαλς" και "Τα ρώσικά μου μάτια". Το 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό cd με τίτλο LIVE και με τους φίλους του . Αρχές του 2011 εξέδωσε το cd "Ονειροπόλων Μόχθοι" , ένα θεματικό έργο - αφιέρωμα στους δώδεκα μήνες. Ο Ορφέας Περίδης κάνει πολύ συχνά περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα.

1965 - Ρον Έλνταρντ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ρόναλντ Τζέισον Έλνταρντ (Ronald Jason "Ron" Eldard, 20 Φεβρουαρίου 1965) είναι Αμερικανός ηθοποιός.
Ο "Ρον" γεννήθηκε στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Είναι ο έκτος από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν ακόμη παιδί, και ο ίδιος καθώς και τα αδέρφια του χωρίστηκαν και έμειναν με διάφορους συγγενείς.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του φημισμένου New York High School for the Performing Arts.
Πριν ασχοληθεί με την υποκριτική, ήταν μποξέρ.
Είχε σχέση με την ηθοποιό Τζουλιάνα Μάργκουλις, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά του NBC, E.R (Στην εντατική), καθώς και στην ταινία Ghost Ship. Η σχέση τους έληξε το 2003.
Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1989 στην κωμωδία True Love.
Στο θέατρο, πρωταγωνίστησε σε παραγωγές του Μπρόντγουεϊ, όπως On the Waterfront, Biloxi Blues και Death of a Salesman.
Στις 9 Ιανουαρίου, 2006 ενσάρκωσε για πρώτη φορά το ρόλο του Πατέρα Φλυν στην βραβευμένη με Τόνυ και Πούλιτζερ παραγωγή του Μπρόντγουεϊ Doubt, μαζί με την γνωστή Βρετανίδα ηθοποιό Αϊλίν Άτκινς.

1966 - Σίντι Κρόφορντ, Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο.
Η Σύνθια Αν Κρόφορντ (Cynthia Ann "Cindy" Crawford, 20 Φεβρουαρίου 1966), γνωστή ως Σίντι Κρόφορντ, είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο. Η επιτυχία της στο μόντελινγκ την έκανε μια διεθνή διασημότητα, που της έδωσαν ρόλους στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1995 το περιοδικό Forbes την ονόμασε το πιο ακριβοπληρωμένο μοντέλο στον πλανήτη. Έχει ονομαστεί ως μια από τις πιο σέξυ γυναίκες όλων των εποχών από διάφορες λίστες και περιοδικά, όπως αυτή του Men's Health. Είναι γνωστή για την ελιά ακριβώς πάνω από τα χείλη της και έχει εμφανιστεί σε εκατοντάδες εξώφυλλα κατά την διάρκεια της καριέρας της.

1967 - Ντέιβιντ Χέρμαν, Αμερικανός κωμικός.

1967 - Κώστας Μακεδόνας, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Κώστας Μακεδόνας (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Κωνσταντίνος Πάκας, 20 Φεβρουαρίου 1967), είναι Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1967 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Η καταγωγή του είναι από τη Σαμαρίνα Γρεβενών. Ξεκίνησε σπουδές στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (μετέπειτα Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), ενώ παράλληλα άρχισε να τραγουδάει σε μπουάτ, όπου γνωρίστηκε με τον συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη. Το 1988 μετακόμισε στην Αθήνα όπου εμφανίστηκε μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού και την Τάνια Τσανακλίδου, ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο "Δεν έχω ιδέα" σε μουσική Κραουνάκη και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Έκτοτε κυκλοφόρησε δώδεκα ακόμα προσωπικούς δίσκους.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, συνθέτες και στιχουργούς (Διονύση Τσακνή, Μάνο Ελευθερίου, Μανώλη Ρασούλη, Θάνο Μικρούτσικο κ.ά.). Εμφανίστηκε επί σειρά ετών στο πλάι της Άλκηστης Πρωτοψάλτη καθώς και στις συναυλίες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Γνωστές επιτυχίες του είναι: "Μόνο μια φορά", "Παρτικολαριστά (Γουστάρω)","Έκανες το λάθος", "Το ποδήλατο", "Στο Λευκό τον Πύργο", "Τρίτος άνθρωπος", "Μαργαριτάρια", "Κάτσε καλά", "Μη μου λες αντίο", "Ταξί" κ.ά. Το 2005 βραβεύτηκε στο Βατικανό μαζί με άλλους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες και προσωπικότητες για τις δωρεάν εμφανίσεις του για κοινωνικούς σκοπούς. Εκτός από τη μουσική, ασχολείται και με τις πτήσεις και έχει δίπλωμα πιλότου για αεροπλάνο και ελικόπτερο.

1967 - Σπύρος Μαραγκός, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Σπύρος Μαραγκός (Λευκάδα, 20 Φεβρουαρίου 1967) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του μέσου.
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1986 από τον Πανιώνιο, με τον οποίο αγωνίστηκε για 3,5 χρόνια.
Το 1989 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1990, 1991, 1995, 1996), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1989, 1991, 1993, 1994, 1995), 2 Σούπερ Καπ (1993, 1994) ενώ συμμετείχε στις ευρωπαϊκές πορείες του συλλόγου το 1992 και 1996.
Τον Δεκέμβριο του 1996 μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ όπου και αγωνίστηκε έως το 1998, οπότε μεταγράφηκε στην Ομόνοια Λευκωσίας. Το 1999 επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για έναν ακόμα χρόνο. Το 2000 μεταγράφηκε στον ΑΠΟΕΛ όπου και παρέμεινε μέχρι το 2002, όταν και αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Στην εθνική Ελλάδας
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1989, στον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Πορτογαλίας, υπό τις οδηγίες του Αλέκου Σοφιανίδη. Συνολικά συμμετείχε σε 26 αγώνες, την περίοδο 1989-1995. Αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, όπου συμμετείχε σε δύο αγώνες.
Προπονητική καριέρα
Ξεκίνησε να ασχολείται με την προπονητική με μία ομάδα της δεύτερης κατηγορίας του κυπριακού πρωταθλήματος και μετά ανέλαβε τη Δόξα Κατωκοπιάς (Α' Εθνική), την Προοδευτική όταν υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική, τη Θήβα (Γ' Εθνική) και το Κορωπί (Γ' Εθνική) που είχε την εποχή εκείνη μία άτυπη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό, στις ακαδημίες του οποίου είναι προπονητής από το 2008.

1975 - Μπράιαν Λίτρελ, Αμερικανός τραγουδιστής (Backstreet Boys)1967 - Κερτ Κομπέιν, Αμερικανός τραγουδιστής (Nirvana).
Ο Κερτ Κομπέιν (Kurt Donald Cobain, 20 Φεβρουαρίου 1967 – 5 Απριλίου 1994), ήταν Αμερικανός μουσικός, γνωστός ως ο ηγέτης, τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης του ροκ συγκροτήματος Nirvana. Σχημάτισε το συγκρότημα το 1987 μαζί με τον Krist Novoselic και τα επόμενα 2 χρόνια συνδέθηκε με την ανερχόμενη σκηνή του grunge στο Σιάτλ. Θεωρείται πρωτοπόρος και κορυφαίος στην ιστορία του grunge και η μουσική του επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει μέχρι σήμερα την παγκόσμια ροκ μουσική σκηνή.
Το 1991, το τραγούδι Smells Like Teen Spirit από τον δίσκο Nevermind θεωρείται ότι είχε καταλυτική επίδραση στην απομάκρυνση της ροκ μουσικής από τα κυρίαρχα είδη της δεκαετίας του 1980 και στην ανάδειξη του grunge και της εναλλακτικής ροκ σκηνής. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χαρακτήρισαν το τραγούδι «ύμνo» μιας ολόκληρης γενιάς και ο ίδιος ο Κομπέιν θεωρήθηκε εκπρόσωπος της γενιάς του, της αποκαλούμενης Generation X. Το 1993, ο εκδότης του περιοδικού Rolling Stone, David Fricke, χαρακτήρισε τον Κομπέιν «Τζον Λένον» του grunge. Το 2014 εντάχθηκε και επίσημα στο "Rock & Roll Hall Of Fame" μαζί με τα άλλα μέλη των Nirvana, Novoselic και Grohl, τιμώμενος με ένα tribute για τη συνεισφορά του στη μουσική με το συγκρότημα, 20 χρόνια μετά το θάνατό του.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κομπέιν αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού σε ναρκωτικές ουσίες. Βρέθηκε νεκρός στην κατοικία του στο Σιάτλ, στις 8 Απριλίου 1994, ενώ ο θάνατός του εκτιμάται ότι επήλθε στις 5 Απριλίου. Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί θεωρίες ότι ο θάνατος του Κομπέιν ήταν δολοφονία από την Κορτνεΐ Λαβ. Ο Κομπέιν είχε παντρευτεί στις 24 Φεβρουαρίου 1992 την τραγουδίστρια Courtney Love, αρχηγό του συγκροτήματος Hole, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, την Frances Bean.

1978 - Γιούλια Γεντς, Γερμανίδα ηθοποιός.
H Γιούλια Γεντς (Julia Jentsch, 20 Φεβρουαρίου 1978) είναι Γερμανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1978 στο πρώην Δυτικό Βερολίνο. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Ernst Busch. Ξεκίνησε να δουλεύει στο θέατρο στα μέσα της δεκαετίας του '90 και το 2000 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Η ταινία που την έκανε γνωστή ήταν Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες του 2004. Τον ίδιο χρόνο συμμετείχε στην ταινία Η πτώση και το επόμενο έτος ήρθε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο Οι τελευταίες μέρες της Σόφι Σολ. Για τον ρόλο της Σόφι Σολ η Γεντς κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου (Αργυρή Άρκτος) και στα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

1988 - Ριάννα, τραγουδίστρια από τα Μπαρμπάντος.
Η Ριάννα (πλήρες όνομα: Ρόμπιν Ριάννα Φέντυ, Robyn Rihanna Fenty, 20 Φεβρουαρίου 1988) είναι τραγουδίστρια της R&B και της ποπ μουσικής, ηθοποιός, μοντέλο και σχεδιάστρια μόδας.
Η Ρόμπιν Ριάννα Φέντυ γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1988 στον Άγιο Μιχαήλ των Μπαρμπάντος. Η μητέρα της, Μόνικα Μπρέθγουαϊτ είναι συνταξιούχος λογίστρια αφρικανικής καταγωγής, ενώ ο πατέρας της, Ρόναλντ Φέντυ, είναι επόπτης σε αποθήκες των Μπαρμπέιντος και έχει ιρλανδική καταγωγή. Η Ριάννα έχει δύο βιολογικούς αδερφούς, τον Ρόρεϊ και τον Ραχάντ. Επίσης έχει και 3 ετεροθαλή αδέρφια, από την μεριά του πατέρα της (2 αδερφές και έναν αδερφό). Μεγάλωσε στο Μπρίτζνταουν και βίωσε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια, αφού μεγάλωσε σε ένα σπίτι 4 δωματίων και αναγκαζόταν να βοηθάει τον πατέρα της, πουλώντας ρούχα σε ένα στασίδι, στο δρόμο, προκειμένου να καλύψουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Οι γονείς της, χώρισαν όταν εκείνη ήταν 14 ετών, λόγω του εθισμού του πατέρα της, στο αλκοόλ, πράγμα που επηρέασε τη Ριάννα στην εφηβική της ηλικία. Όσον αφορά τη μουσική, μεγάλη αγάπη έδειχνε στην ρέγκε μουσική και ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 7 ετών, ενώ και στο σχολείο της, συμμετείχε σε ότι είχε να κάνει με τη μουσική.
H Rihanna ξεκίνησε την καριέρα της, το 2003 όπου σε ηλικία μόλις 15 ετών την ανακάλυψε τυχαία ο Αμερικανός παραγωγός, Έβαν Ρότζερς (Evan Rogers) ο οποίος βρισκόταν σε διακοπές με τη σύζυγο του, στα Μπαρμπέιντος. Αφού την άκουσε να τραγουδάει, της πρότεινε να υπογράψει συμβόλαιο και να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη προκειμένου να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Έτσι, κατά την περίοδο των σχολικών διακοπών, η Rihanna και η μητέρα της, Monica, ακολούθησαν τον Rogers στην Νέα Υόρκη, με σκοπό να κάνει η Rihanna, demo που θα μπορούσαν να αποσταλούν σε δισκογραφικές εταιρίες. Σε ηλικία 16 ετών, η Rihanna υπογράφει συμβόλαιο με τον Rogers και τον Carl Sturken και τα demo της, στάλθηκαν σε διάφορες δισκογραφικές εταιρίες. Ο πρώτος που ανταποκρίθηκε ήταν ο ράπερ Jay-Z, ο οποίος είχε πρόσφατα διοριστεί ως διευθυντής της (CEO) της Def Jam Recordings.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1429 - Τζοβάνι ντι Μπίτσι των Μεδίκων, Ιταλός τραπεζίτης.

1648 - Τίρσο δε Μολίνα, Ισπανός συγγραφέας.
Ο Τίρσο δε Μολίνα (Tirso de Molina, 24 Μαρτίου 1579 – 20 Φεβρουαρίου 1648), ψευδώνυμο του Γκαμπριέλ Τέγιεθ (Gabriel Tellez), ήταν Ισπανός δραματουργός, ποιητής και ρωμαιοκαθολικός μοναχός. Είναι ο σημαντικότερος συνεχιστής του έργου του Λόπε δε Βέγα και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς του ισπανικού Χρυσού Αιώνα (El Siglo de Oro). Υπολειπόταν μόνο του Λόπε δε Βέγα σε δημοτικότητα και παραγωγικότητα θεατρικών έργων.
Ο Τίρσο δε Μολίνα γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Η ακριβής ημερομηνία της γέννησής του δεν είναι γνωστή, αλλά πιθανολογείται ανάμεσα στα έτη 1571 και 1584. Σπούδασε στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Ενάρες (Alcala de Henares) και το 1601 ασπάσθηκε το μοναχικό σχήμα. Προσχώρησε στο Τάγμα της Παναγίας του Ελέους, ενώ χειροτονήθηκε μοναχός το 1610. Υπήρξε ιστορικός του τάγματος και έγραψε τη «Γενική Ιστορία του Τάγματος της Ελεούσας» (Historia general da la orden de la Merced, 1637). Υπήρξε επίσης διακεκριμένος θεολόγος. Έμεινε μερικά χρόνια στη Νότια Αμερική, όπου έδινε μαθήματα θεολογίας. Το 1645 έγινε ηγούμενος του μοναστηριού της ισπανικής πόλης Σόρια (Soria).
Ο Τίρσο δε Μολίνα ασχολήθηκε με το δράμα από μια έμφυτη αίσθηση για το θέατρο και τις κοινωνικές αναταράξεις της εποχής του, ενώ εμπνεύστηκε τα θεατρικά έργα του από τα είδη θεάτρου που καθιέρωσε ο Λόπε δε Βέγα, κυρίως τις “comedias”. Σε ορισμένα έργα του άντλησε το υλικό του από την παράδοση του ισπανικού θεάτρου.
Πέθανε στην πόλη Σόρια (Soria) της Ισπανίας το 1648.

1762 - Τωβίας Μάγερ, Γερμανός αστρονόμος.
Ο Τομπίας Μάγερ (Tobias Mayer) ήταν Γερμανός αστρονόμος (17 Φεβρουαρίου 1723- 20 Φεβρουαρίου 1762).
Κατέστη διάσημος αστρονόμος από τις σεληνογραφικές του μελέτες και τους περίφημους χάρτες της Σελήνης. Γεννήθηκε στην πόλη Μάρμπαχ αμ Νέκαρ της Βιττεμβέργης στη Γερμανία. Υπήρξε αυτοδίδακτος μαθηματικός. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη χαρτογραφία στο ινστιτούτο - εταιρεία χαρτογραφίας του Γ. Χόμαν στη Νυρεμβέργη. Κατά την παραμονή του εκεί εισήγαγε πολλές βελτιώσεις χαρτογράφησης, γεγονός που τον ανέδειξε ιδιαίτερα ώστε το 1751 να καταλάβει θέση στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Τρία χρόνια αργότερα ανέλαβε επιστάτης του αστεροσκοπείου του Πανεπιστημίου, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του.
Εκείνο που τον έκανε ειδικά να ξεχωρίσει, περισσότερο από μισό αιώνα, ήταν η απασχόλησή του με την περιοδική ταλάντωση της Σελήνης, γνωστή ως λίκνιση (libration), επί της οποίας και εξέδωσε ιδιαίτερο σύγγραμμα το 1750. Αυτού ακολούθησαν άλλα, όπως το σύγγραμμα του το 1755 που αφορούσε την κίνηση και τις φάσεις της Σελήνης και τις κινήσεις του Ηλίου εκδίδοντας σχετικούς πίνακες.
Εκτός όμως από τα παραπάνω έργα, ο Τομπίας Μάγερ άφησε ένα πλούσιο αρχείο συγγραμμάτων εκ των οποίων τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του. Ιδιαίτερα σημαντικές υπήρξαν οι σεληνιακές χαρτογραφήσεις που είχε ξεκινήσει με αρκετή ακρίβεια και οι οποίες και τον κατατάσσουν μεταξύ των πρώτων σεληνογράφων του σύγχρονου κόσμου.

1778 - Λάουρα Μπάσσι, Ιταλίδα φυσικός και ακαδημαϊκός.
H Λάουρα Μαρία Κατερίνα Μπάσσι (Laura Maria Caterina Bassi, 31 Οκτωβρίου 1711 – 20 Φεβρουαρίου 1778) ήταν Ιταλίδα φυσικός και ανατόμος, που θεωρείται ως η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατείχε πανεπιστημιακή έδρα σε κάποια φυσική επιστήμη. Απέκτησε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1732, και αυτό ήταν το δεύτερο διδακτορικό που δόθηκε ποτέ σε γυναίκα από οποιοδήποτε πανεπιστήμιο. Γενικότερα, η Μπάσσι ήταν η πρώτη γυναίκα στην οποία δόθηκε επίσημη θέση διδασκαλίας σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο.

1810 - Αντρέας Χόφερ, Αυστριακός ήρωας.
Ο Αντρέας Χόφερ (Andreas Hofer, Σαν Λεονάρντο ιν Πασιρία, 22 Νοεμβρίου 1767 - 20 Φεβρουαρίου 1810) ήταν Αυστριακός πανδοχέας και πατριώτης, εθνικός ήρωας της Αυστρίας. Υπήρξε ο αρχηγός της εξέγερσης του Τιρόλου ενάντια στις δυνάμεις του Ναπολέοντα.
Ήταν πανδοχέας που ασχολήθηκε με την πολιτική και πολέμησε για την Αυστρία εναντίον των Γάλλων κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Τρίτου Συνασπισμού. Το 1809 υπήρξε ο θρυλικός αρχηγός της εξέγερσης κατά των γαλλοβαυαρικών δυνάμεων που αποτέλεσε την σπίθα για τον Πόλεμο του Πέμπτου Συνασπισμού. Το τέλος του ήρθε σύντομα με τη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Σήμερα η δράση του διδάσκεται σε όλα τα δημοτικά σχολεία της Αυστρίας.

1934 - Στυλιανός Γαλερός, Έλληνας οπλαρχηγός.
Ο Γαλερός Στυλιανός (Καλονύκτης Ρεθύμνου, 5 Ιανουαρίου 1878 - Καλονύκτης Ρεθύμνου, 21 Φεβρουαρίου 1934) υπήρξε Έλληνας στρατιωτικός και οπλαρχηγός της Κρήτης.
Γονείς του ήταν ο Ανδρέας Γαλερός, γόνος αγωνιστικής οικογένειας και η Καλλιόπη Ηλιομαρκάκη από τα Ρούστικα Ρεθύμνης, κόρη του Βασίλειου ή Αναγνώστη Ηλιομαρκάκη, αρχηγού των επαναστάσεων 1866 και 1878 στη περιοχή του Ρεθύμνου, από τον οποίο πήρε και τα πρώτα πατριωτικά διδάγματα. Συμμετείχε στην Κρητική Επανάσταση του 1897-98 και στις μάχες του Αρμού του Πάνω Βαλσαμονέρου, του Βιολή το Χαράκι τον Φεβρουάριο του 1897 και του Σωματά το φαράγγι στις 4 Αυγούστου 1897. Συμμετείχε επίσης στην Επανάσταση του Θερίσου, όπου ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον χρησιμοποίησε σε εμπιστευτικές αποστολές.
Στους Βαλκανικούς πολέμους, συγκρότησε και εξόπλισε τον Νοέμβριο του 1912 με δικά του έξοδα, σώμα Κρητών εθελοντών. Το σώμα των Κρητών εθελοντών συμμετείχε μαζί με τμήματα του Ελληνικού Στρατού υπό τις διαταγές του ταγματάρχη Σπύρου Σπυρομήλιου και με μικρή δύναμη Χειμαρριωτών, κατά τις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Χειμάρρας και την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.
Απόδοση τιμών
Στο Ρέθυμνο, υπάρχει οδός που φέρει το όνομά του, μεταξύ της συμβολής των οδών Κονδυλάκη και Ετεάρχου, καθώς και της οδού Μάρκελλου, στον Μασταμπά, καθώς είχε υπηρετήσει και το Δήμο Ρεθύμνης, από τη θέση του αντιδημάρχου (δημαρχιακού παρέδρου) από την 1η Δεκεμβρίου 1922 έως το 1925.
Πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 1934 από ανακοπή καρδιάς και η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον Ναόν των Εισοδείων Ρεθύμνης χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κρήτης Τιμοθέου Β' Βενέρη, ο οποίος και τον νεκρολόγησε. Επικήδειους γιάυτόν δημοσίευσαν και εκφώνησαν ο γιατρός Μιχάλης Ευκλείδης, ο Επίσκοπος Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Τιμόθεος Βενέρης, από την εφημερίδα «Τύπος» ο διευθυντής Μάνος Τσάκωνας και ο προϊστάμενος τυπογραφείου Γ.Γεωρβασάκης, ο αρχηγός του Πανεφεδρικού Συλλόγου Νομού Ρεθύμνου Αντρέας Παπαδάκης, ο Νομάρχης Ρεθύμνης Γ.Σήφακας, ο Ατσιπουλιανός οπλαρχηγός Μάρκος Αβάτζος και ο πρόεδρος της λεγεώνας αγωνιστών Στ.Μαρκιανός.

1936 - Μαξ Σρεκ, Γερμανός ηθοποιός.
Ο Μαξιμίλιαν "Μαξ" Σρεκ (γερμ. Max Schreck) (6 Σεπτεμβρίου 1879 στο Βερολίνο, † 20 Φεβρουαρίου 1936 στο Μόναχο) ήταν γερμανός ηθοποιός ο οποίος έμεινε γνωστός κυρίως ως πρωταγωνιστής της βωβής ταινίας τρόμου Νοσφεράτου από το 1922.
Ο Μαξ Σρεκ σπούδασε υποκριτική στο Berliner Staatstheater. Αφού τελείωσε τις σπουδές, πήγε σε περιοδεία για διάστημα δυο χρόνων εντός του γερμανόφωνου χώρου. Μεταξύ άλλων πέρασε από την Βρέμη, το Έρφουρτ, την Λουκέρνη και την Φρανκφούρτη. Το 1910 παντρεύτηκε την ηθοποιό Φραντζίσκα Οτ, η οποία στο εξής λεγόταν Φάνη Σρεκ.
Από το 1919 μέχρι το 1922 εργάστηκε στο θέατρο Münchner Kammerspiele του Μονάχου. Τα χρόνια αυτά γυρίστηκε και η ταινία Der Richter von Zalamea, η πρώτη ταινία στην οποία εμφανίστηκε ο Σρεκ. Το 1922 τον έκλεισε η κινηματογραφική εταιρία Prana Film για την πρώτη και μοναδική παραγωγή της, Nosferatu, eine Symphonie des Grauens, όπου πρωταγωνίστησε ως βρικόλακας κόμης Όρλοκ Νοσφεράτου. Η ταινία αυτή του σκηνοθέτη Φρίντριχ Μουρνάου ήταν μία από τις πιο διάσημες ταινίες όλων των εποχών. Με τον ρόλο αυτό ο Σρεκ κέρδισε παγκόσμια φήμη, ενώ μέχρι σήμερα κάποιοι "ευκολόπιστοι" άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Σρεκ, το όνομα του οποίου στα αγγλικά σημαίνει max horror (maximum horror), ίσως να ήταν πραγματικός βρικόλακας.
Το 1923 πρωταγωνίστησε στο κοινωνικό δράμα του Καρλ Γκρούνε (Die Straße), το 1925 πήρε πολύ καλές κριτικές για τον ρόλο του φαρμακοποιού στο "Krieg im Frieden" και το 1927 εμφανίζεται και πάλι σε ταινία του Γκρούνε, το ειρηνιστικό Am Rande der Welt.
Κατόπιν επέστρεψε στο θέατρο Münchner Kammerspiele. Εργάστηκε στο εξής στο θέατρο, αλλά συνέχισε να εμφανίζεται σε βωβές ταινίες. Συνεργάστηκε με τους Max Ophüls, Μπερτ Μπρεχτ και Καρλ Βάλεντιν. Συνολικά γύρισε περισσότερες από σαράντα ταινίες (μεταξύ άλλων και η "Ritter der Nacht" από το 1928). Επίσης έδωσε την φωνή του στον χαρακτήρα του Abbé Maria στην γερμανική εκδοχή του Κόμη Μόντε Χρίστο του Rowland V. Lee (1934). Το Φεβρουάριο του 1928 συμμετείχε σε σατυρικό, αντιφασιστικό πρόγραμμα της Έρικα Μαν ("Die Pfeffermühle") στο "Bonbonniere" του Μονάχου, στο δεύτερο μέρος του οποίου παρουσίαζε το κείμενο "Der Koch", όπου αναφέρεται σε έναν παντοδύναμο και δικτατορικό δημαγωγό, στον οποίο κανείς δεν προβάλλει αντίσταση.
Ο Σρεκ πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 56 ετών, αφού λίγο πριν είχε υποδυθεί τον ιεροεξεταστή σε παράσταση του Ντον Κάρλος. Στις 14 Μαρτίου κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Waldfriedhof του Βερολίνου.
Το 2000 ο σκηνοθέτης E. Elias Merhiges αποτίει φόρο τιμής τόσο στο θρυλικό "Νοσφεράτου" όσο και στο μύθο που τον περιβάλλει με την ταινία Shadow of the Vampire (Στη Σκιά Του Βρικόλακα), όπου ο Γουίλεμ Νταφόε υποδύεται τον μυστηριώδη Μαξ Σρεκ σε φανταστικό σετ του "Νοσφεράτου".

1957 - Αστέριος Ζουρμπάς, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός.

1960 - Βασίλης Λογοθετίδης, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης (Μυριόφυτο Θράκης 1898 - 20 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης. Καθιέρωσε το επίθετο Λογοθετίδης με το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1919.
Έζησε τα νεανικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση. Το 1918 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο κάνει την εμφάνισή του ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με τον οποίο και συνεργάσθηκε μέχρι το 1935 όταν για μια μόνο θεατρική περίοδο δημιούργησε ο ίδιος θίασο συνεταιρικά με την Αλίκη και τον Κώστα Μουσούρη.
Μετά το τέλος της περιόδου εκείνης επανήλθε στο θίασο της Κοτοπούλη παραμένοντας μέχρι το 1946. Κατά τη θερινή περίοδο του 1947 συνεργάσθηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και τον χειμώνα του ίδιου έτους συγκρότησε αποκλειστικά δικό του θίασο.
Θέατρο
Στη διάρκεια της λαμπρής και πλούσιας σε επιτυχίες θεατρική σταδιοδρομία του έπαιξε σε περισσότερα από 200 ξένα θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων στο Αρσενικό και παλιά δαντέλλα του Κέσσερλινγκ, στο Έξυπνοι και κουτοί του Γκάρσον Κάνιν, στην κωμωδία του Σαίξπηρ Όπως σας αρέσει, στο Βολπόνε του Μπεν Τζόνσον, στο Γαμπρός του κ. Πουαριέ του Ωζιέ, στο Κνοκ του Ζυλ Ρομαίν κ.ά. καθώς επίσης και σε περισσότερες από 110 κωμωδίες Ελλήνων συγγραφέων (Δημήτρη Ψαθά, Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου, Σπύρου Μελά, Γεώργιου Ρούσσου κ.α.). Ανάμεσά τους: "Ένας ήρως με παντούφλες", "Οι Γερμανοί ξανάρχονται", "Ένας βλάκας και μισός", "Ο φαταούλας" κ.α.
Κινηματογράφος
Ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν και από τους πρώτους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, όπου πρωτοεμφανίζεται το 1933, σε ταινίες που σχεδόν σε όλες και πρωταγωνιστεί όπως Κακός δρόμος (1933), Μαντάμ Σουσού (1948), Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948), Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952), Σάντα Τσικίτα (1953), Δεσποινίς ετών 39 (1954), Ούτε γάτα, ούτε ζημιά (1955), Η κάλπικη λίρα (1955), Ο ζηλιαρόγατος (1956), Δελησταύρου και υιός (1957) και Ένας ήρως με παντούφλες (1958) που ήταν και η τελευταία κινηματογραφική του παρουσία.
Περιοδεία-Διάκριση
Το 1957 ανέλαβε καλλιτεχνική περιοδεία στις ΗΠΑ με σκοπό τη καθιέρωση συστηματικής επαφής μεταξύ των θεάτρων όλων των χωρών της γης, δίνοντας παραστάσεις σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ όπου και θριάμβευσε. Κατά δε την υποδοχή του στη πόλη Πίτσμπουργκ, ο δήμαρχος της πόλης του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης, τιμή που δεν έχει ξαναγίνει σε Έλληνα ηθοποιό. Ακριβώς σε αναγνώριση της συμβολής του αυτής για την πρόοδο της ελληνικής θεατρικής τέχνης και παρουσίας σε διεθνές κοινό, ο Βασιλιάς Παύλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Νωρίτερα (1952), είχε τιμηθεί και με το Έπαθλο Ξενόπουλου.
Θάνατος
Ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 1960 στις 17:45 από καρδιακή συγκοπή, σε ηλικία 62 ετών, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στο θεάτρό του. Η είδηση του θανάτου του έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όχι μόνο γιατί χάθηκε ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς της γενιάς του αλλά και γιατί ο Βασίλης Λογοθετίδης ενσάρκωνε αυτόν ακριβώς τον μέσο μεταπολεμικό νεοέλληνα μικροαστό που έβγαινε από τη μιζέρια και προχωρούσε προς μια ελπιδοφόρα ανάπτυξη. Ο "τύπος" του ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς, το πηγαίο ταλέντο και η εύφορη φαντασία του υπήρξαν γνώμονας για νεώτερους ηθοποιούς. Τη διεύθυνση του θιάσου του συνέχισε επάξια ο Χρήστος Ευθυμίου.
Μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και συνέρρευσε τεράστιο πλήθος 50.000 Αθηναίων. Τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο. Ήταν άγαμος και δεν είχε στενούς συγγενείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ελλείψει συγγενών, τα συλλυπητήρια των παρευρισκομένων μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία δέχονταν οι συνάδελφοί του ηθοποιοί.

1962 - Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος (Κλειτσός Ευρυτανίας, 1886 – Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 1962) ήταν Έλληνας στρατηγός ο οποίος διακρίθηκε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940.
Ο Κατσιμήτρος ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στον Στρατό, ως εθελοντής το 1904 όπου και εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, από την οποία και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ως ανθυπασπιστής του πυροβολικού. Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913), υπολοχαγός (1914), λοχαγός (1915), ταγματάρχης (1920), αντισυνταγματάρχης (1923), συνταγματάρχης (1930), υποστράτηγος (1937), αντιστράτηγος (1947).
Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912–1913),στην Ήπειρο και στο "Μακεδονικό Μέτωπο" κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1918). Το 1920 (Νοέμβριο) έγινε ταγματάρχης με τον βαθμό τον οποίο και συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία (1921–1922), σε όλη τη διάρκεια αυτής, μέχρι τις 13 Αυγούστουτου 1922 όπου και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. Την περίοδο 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού. Τον Ιανουάριο του 1937 προήχθη στον βαθμό του υποστρατήγου και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο. Κατά την διετία 1939–1940 ολοκλήρωσε και εφάρμοσε μεθοδικά τις γραμμές άμυνας του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο όπως είχαν εκπονηθεί αυτές από το στρατηγείο, ενόψει μιας ενδεχόμενης επίθεσης του Ιταλικού Στρατού, που κατείχε ήδη την Αλβανία.
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Με την έκρηξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, ως διοικητής της 8ης Μεραρχίας αρχικά εξουδετέρωσε την επίθεση και στη συνέχεια διέταξε άμυνα μέχρις εσχάτων στον τομέα Ελαίας-Καλαμά, που κάλυπτε τα Ιωάννινα, αν και το στρατηγείο έχοντας υπόψη γενικό στρατηγικό ελιγμό ολόκληρης της στρατιάς του είχε παράσχει ελευθερία ενέργειας όπως ελιχθεί επιβραδυντικά προς νότο, προς ολοκλήρωση κύκλωσης, με ύστατο όμως όριο ελιγμού της μονάδος του την κοιλάδα του Αράχθου.
Τελικά η κύκλωση δεν επιτεύχθηκε, η ηρωική του όμως αντίσταση στην ιταλική επίθεση στο Καλπάκι, συντέλεσε τα μέγιστα στην νίκη της Ελλάδας απέναντι στον Ιταλικό Στρατό. Η πτώση της Ελλάδας στους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941 τον βρήκε στα Ιωάννινα. Επί εχθρικής κατοχής συμμετείχε από τους πρώτους στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, όπου και διετέλεσε Υπουργός Εργασίας και προσωρινά Γεωργίας από 16 Απριλίου 1941 μέχρι 16 Μαΐου του ίδιου έτους κατόπιν αίτησής του περιοριζόμενος μόνο στα καθήκοντα υπουργού Γεωργίας. Τελικά όμως στις 20 Σεπτεμβρίου του 1941 υπέβαλε την παραίτησή του όπου και έγινε αμέσως αποδεκτή.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Το 1945 στις 31 Μαΐου, ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος καταδικάστηκε υπό ειδικού συγκροτηθέντος δικαστηρίου, του λεγόμενου δωσιλόγων, «εις ειρκτήν» (κάθειρξη) 5,5 ετών «δια διευκολύνσεις» που παρείχε στις δυνάμεις Κατοχής και αποπέμφθηκε από το στράτευμα με το βαθμό του αντιστράτηγου. Όμως στις 5 Οκτωβρίου του 1949 με διάταγμα του Βασιλέως Παύλου χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής του και το 1953 αποκαταστάθηκε αναδρομικά με επαναφορά του βαθμού, του αντιστρατήγου εν αποστρατεία και όλων των παρασήμων του.
Ο γιος του, Γεώργιος Χ. Κατσιμήτρος, υπήρξε επίσης αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.

1972 - Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ, Γερμανίδα φυσικός.
Η Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ (Maria Goeppert-Mayer, 28 Ιουνίου 1906 – 20 Φεβρουαρίου 1972) ήταν Γερμανοαμερικανίδα θεωρητική φυσικός που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1963 για την ανάπτυξη του προτύπου των φλοιών για τους ατομικούς πυρήνες. Υπήρξε η δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα) γυναίκα κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής στην ιστορία, μετά τη Μαρία Κιουρί.
Από την έρευνα της διδακτορικής διατριβής της για τη δυνατότητα ταυτόχρονης απορροφήσεως δύο φωτονίων από άτομα, που βεβαιώθηκε πειραματικά μόνο μετά την εφεύρεση των συσκευών λέιζερ, η μονάδα για τη διατομή απορροφήσεως δύο φωτονίων ονομάσθηκε «μονάδα Goeppert Mayer (GM)».
Στη Γερμανία η Γκέπερτ γνώρισε τον Αμερικανό χημικό Τζόζεφ Ε. Μάγιερ, τον παντρεύτηκε και σταδιοδρόμησε στις ΗΠΑ. Μετά από μία ερευνητική δημοσίευση-σταθμό πάνω στη διπλή διάσπαση βήτα, βρέθηκε σε μία άμισθη θέση βοηθού στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, από όπου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στο Πρόγραμμα Μανχάταν και με τον Έντουαρντ Τέλερ στο Εργαστήριο του Λος Άλαμος. Το 1960 διορίσθηκε καθηγήτρια της φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.

1977 - Γεώργιος Ιορδανίδης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.

1981 - Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Έλληνας φιλόσοφος.
Ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος (28 Φεβρουαρίου 1900 – 20 Φεβρουαρίου 1981) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε στο χωριό Βασσαράς της Λακωνίας, στις 28 Φεβρουαρίου 1900 και ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στη Σπάρτη. Στη συνέχεια φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή ως υπότροφος του κράτους από το 1915 έως το 1920, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1920-1922), όπου σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία, η οποία και τον κέρδισε, με αποτέλεσμα, αμέσως μετά, να συνεχίσει τις σπουδές του στο κέντρο του φιλοσοφικού στοχασμού της εποχής εκείνης, τη Χαϊδελβέργη, όπου παρέμεινε από το 1922 ως το 1925, παρακολουθώντας τα μαθήματα των Καρλ Γιάσπερς, Άλφρεντ Βέμπερ, Έντουαρντ Χόφμαν, Ερνστ Ρόμπερτ Κούρτιους, Φρίντριχ Γκούντολφ και ιδίως αυτά του καθηγητή Ερρίκου Ρίκερτ, για τις φιλοσοφικές απόψεις του οποίου αργότερα συνέγραψε και εξέδωσε ιδιαίτερο βιβλίο. Το 1925 αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, με θέμα της διατριβής του τη «Διαλεκτική του Είναι στον Πλάτωνα», που εξεδόθη δύο χρόνια αργότερα. Το 1928 εξέδωσε και μονογραφία για τη «Μεταφυσική του Είναι στον Πλωτίνο» και την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα.
Από το 1929 μέχρι το 1940 εξέδωσε, με τη συνεργασία των Κωνσταντίνου Τσάτσου και Παναγιώτη Κανελλόπουλου, τους οποίους είχε γνωρίσει και με τους οποίους είχε σχετισθεί ήδη από την παραμονή του στη Χαϊδελβέργη, το «Αρχείο της Φιλοσοφίας και Θεωρίας των Επιστημών», του οποίου ήταν και διευθυντής και όπου είχε δημοσιεύσει και δικά του άρθρα, όπως π.χ. «Η έννοια της φιλοσοφίας και η έννοιας της ιστορίας της φιλοσοφίας», «Φιλοσοφία και Ψυχολογία» κ.ά.

1982 - Στέφανος Τσουρής, Έλληνας πολιτικός.

1984 - Απόστολος Κουνούπης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Απόστολος Κουνούπης (20 Οκτωβρίου 1904 - 20 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Έλληνας γιατρός και βουλευτής προσκείμενος στην ΕΠΕΚ. Χρημάτισε δήμαρχος Λαμιέων δύο φορές.
Γεννήθηκε στους Δελφούς , γιος του Νικολάου Κουνούπη. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, υπηρετώντας στον ΕΛΑΣ μαζί με τον Άρη Βελουχιώτη έχοντας το βαθμό του λοχαγού. Ήταν γιατρός δερματολόγος.
Κατήλθε υποψήφιος στις εκλογές του 1946 στην περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδος με τον Συνδυασμό Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως (Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων) και πήρε 539 ψήφους. Στις εκλογές του 1951 και του 1952 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με την ΕΠΕΚ.
Το 1964 ανέλαβε δήμαρχος Λαμιέων και παύθηκε από τη χούντα των Συνταγματαρχών το 1967. Επανήλθε στο αξίωμα του δημάρχου, έπειτα από τις εκλογές το Μάρτιο του 1975 και υπηρέτησε ως το 1979.
Κηδεύτηκε στη Λαμία στις 21 Φεβρουαρίου 1984.
Ο γιος του, ο δικηγόρος (στην Αθήνα) Γιάννης Κουνούπης, πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής.

1987 - Σωτήριος Ασπρογέρακας, Έλληνας ποδοσφαιριστής και διαιτητής.

1989 - Γιώργος Νέζος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Γιώργος Νέζος ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι Άργους το 1909 και σπούδασε στο Βασιλικό Θέατρο, όπου και έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε ηλικία 26 ετών. Συνεργάστηκε με τους θιάσους του Μάνου Κατράκη, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, του Καρούσου και άλλων. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε δεύτερους ρόλους όπως του γιατρού και του πατέρα της πρωταγωνίστριας.
Πέθανε στις 20 Φεβρουαρίου του 1989.

1999 - Τζιν Σίσκελ, Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου    
Ο Τζιν Σίσκελ (Eugene Kal "Gene" Siskel, 26 Ιανουαρίου 1946 - 20 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος για τη Chicago Tribune. Μαζί με τον συνάδελφό του Ρότζερ Ίμπερτ, ήταν παρουσιαστές της δημοφιλούς εκπομπής κριτικής ταινιών "Siskel & Ebert At the Movies" από το 1986 έως το 1999.

2002 - Ευτύχης Γιαρένης, Έλληνας πολιτικός.

 

Σαν σήμερα 18 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Επέτειοι
Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Αστυνομικών

Εορτάζουν
Οσίου Αγαπητού, (Αγαπητός)
Αγίου Λέοντος, (Λέων, Λέοντας, Λεοντάριος, Λεοντάρης, Λεοντόκαρδος)

18 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

842: Λήγει η Εικονομαχία. Η Θεοδώρα, σύζυγος του τελευταίου εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου, επιβάλει την αποκατάσταση της προσκύνησης των ιερών εικόνων.

1229: Ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Φρειδερίκος Β διαπραγματεύεται με τον Σουλτάνο της Αιγύπτου, αλ Καμίλ, την επιστροφή της διοίκησης της Ιερουσαλήμ στους Χριστιανούς, δίνοντας έτσι τέλος στην ΣΤ΄ Σταυροφορία χωρίς εχθροπραξίες.

1478: Εκτελείται στον Πύργο του Λονδίνου σε ηλικία 29 ετών ο Γεώργιος, Δούκας του Κλάρενς, καταδικασμένος για προδοσία εναντίον του αδελφού του Εδουάρδου Δ' βασιλιά της Αγγλίας. Ο Γεώργιος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμάχη, που έμεινε γνωστή και ως «Πόλεμος των Ρόδων».

1685: Γάλλος ιδρύει το οχυρό του Σεντ Λιούις στον κόλπο Ματαγκόρντα, δίνοντας έτσι επιχείρημα στην διεκδίκηση του Τέξας από την πλευρά της Γαλλίας.

1814: Πραγματοποιείται η μάχη του Μοντερό, που κατέληξε με τη νίκη των Γάλλων, υπό τον Ναπολέοντα, επί των Αυστριακών.

1828: Ο Ανδρέας Μιαούλης, κατ’ εντολή του Ιωάννη Καποδίστρια, εκκαθαρίζει τις Σποράδες νήσους απ’ τους πειρατές.

1861: Στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, ο Τζέφερσον Ντέιβις αναγορεύεται πρώτος και τελευταίος Πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Νότιων Πολιτειών.

1865: Οι ψηφοφόροι της Πολιτείας Ντέλαγουερ καταψηφίζουν την 13η τροπολογία στο Σύνταγμα των ΗΠΑ, και ψηφίζουν υπέρ της συνέχισης της δουλείας.

1882: Η Αγγλία νικά στο Μπέλφαστ τη Βόρεια Ιρλανδία με 13-0 καταγράφοντας τη μεγαλύτερη διαφορά επί βρετανικού εδάφους. Οι Όλιβερ Βότον (5 γκολ) και Αρθουρ Μπράουν (4 γκολ) γίνονται οι πρώτοι Βρετανοί παίκτες, που πετυχαίνουν χατ-τρικ σε διεθνή αγώνα.

1885: Ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν γίνεται ευρύτερα γνωστός μετά τη δημοσίευση του έργου του "Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν", συνέχεια του βιβλίου "Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ".

1900: Ο Φώτιος εκλέγεται νέος πατριάρχης Αλεξανδρείας.

1907: Στις ΗΠΑ, γίνονται δεκτοί στα σχολεία του Σαν Φρανσίσκο μαθητές ιαπωνικής καταγωγής, μετά από συμφωνία του Προέδρου Ρούσβελτ με τις αρχές της πόλης.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, γερμανικά υποβρύχια ξεκινούν ναυτικό αποκλεισμό της Βρετανίας.

1919: Ο στρατός ανατρέπει την εξουσία των Συμβουλίων στη Βρέμη.

1921: Η απάντηση της χώρας μας στη διάσκεψη του Λονδίνου είναι ότι, η Ελλάδα δεν δέχεται την αποστολή εξεταστικών επιτροπών στη Σμύρνη και τη Θράκη και ότι, εννοεί να υπερασπίσει τα ηττηθέντα εδάφη αντί πάσης θυσίας.

1925: Η ρουμανική Βουλή ψηφίζει νόμο για την ίδρυση του ρουμανικού Πατριαρχείου. Ο Μητροπολίτης Βουκουρεστίου γίνεται ο πρώτος Πατριάρχης της Ρουμανίας.

1928: Γίνεται στο Χάι Μπιτς στο Έσεξ ο πρώτος αγώνας μοτοσικλέτας σε ασφαλτοστρωμένη (cinder) πίστα.

1929: Ανακοινώνεται στο Χόλιγουντ η θέσπιση των κινηματογραφικών βραβείων Όσκαρ, που θα απονεμηθούν στις 16 Μαΐου.

1930: Η Όλι γίνεται η πρώτη αγελάδα που πετάει με αεροπλάνο και η πρώτη την οποία... αρμέγουν σε αεροπλάνο.

1930: Μελετώντας κάποιες φωτογραφίες ο Κλάιντ Τόμπο ανακαλύπτει τον Πλούτωνα.

1931: Άγγλοι επίσημοι παίρνουν μέρος στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Τζορτζ Κάνιγκ στην πλατεία της Αθήνας που φέρει το όνομά του (Κάνιγγος).

1943: Στη Γερμανία, συλλαμβάνονται και εκτελούνται οι εκδότες του εντύπου Λευκό Ρόδο, που προσπαθούσε να θέσει το λαό προ του πραγματικού προβλήματος, τονίζοντας ότι, ο Χίτλερ οδηγεί το γερμανικό λαό στην εξόντωση.

1948: Ξεκινά η πορεία των 1.000 αόπλων της Ρούμελης (μία ταξιαρχία) προς τη Μακεδονία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εφεδρειών του Δημοκρατικού Στρατού.
Σε μια ηρωική πορεία που κράτησε 42 ολόκληρες μέρες, οι άοπλοι αγωνιστές ήρθαν αντιμέτωποι, εκτός από τις κακουχίες, με τις ενέδρες και τις επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού. Πολλοί από αυτούς θα χάσουν τη ζωή τους σε αυτή την υπερπροσπάθεια.

1952: Η Ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συμφωνία ένταξης της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, με μόνες αρνητικές ψήφους τις οκτώ της ΕΔΑ και τη μία του Μιχάλη Κύρκου.

1953: Η Λουσίλ Μπολ και ο Ντεζί Αρνάζ υπογράφουν συμβόλαιο ύψους 8 εκατ. δολαρίων για να συνεχίσουν την τηλεοπτική σειρά "I Love Lucy" μέχρι το 1955.

1957: Συνέρχεται στη Ρουμανία η 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ (18 – 24 Φεβρουαρίου 1957), κατά την οποία καθαιρείται ο Νίκος Ζαχαριάδης από μέλος της ΚΕ, ενώ διαγράφεται και από μέλος του ΚΚΕ. Από τη διαδικασία βγαίνει ενισχυμένος ο Κώστας Κολιγιάννης.

1960: Εκτοξεύεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην περιοχή της λίμνης Βόλβης, ο πύραυλος "Τίμιος Τζον", από ειδικά εκπαιδευμένους στρατιώτες.

1964: Ο Γεώργιος Παπανδρέου λαμβάνει από τον βασιλιά Παύλο την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, μετά το θριαμβευτικό 52,87% που συγκέντρωσε η Ένωση Κέντρου στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου.

1969: Ο υπουργός Εσωτερικών της Χούντας Στυλιανός Παττακός αποκλείει τη δυνατότητα διενέργειας δημοτικών εκλογών.

1972: Ένα Learjet 25 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας συντρίβεται κοντά στην πόλη Αντίμπ, στη Γαλλία. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα – Νίκαια. Σκοτώνονται και τα δύο μέλη του πληρώματος.

1977: Το διαστημικό λεωφορείο Εντερπράιζ ξεκινά την παρθενική του πτήση πάνω σε ένα Μπόινγκ 747.

1979: Η Ρωσία προειδοποιεί την Κίνα ότι, αν δεν αποσύρει τα στρατεύματά της από το Βιετνάμ, τότε θα υπάρξουν αντίποινα.

1979: Για πρώτη και μοναδική φορά καταγεγραμμένη στην ιστορία πέφτει χιόνι στην έρημο Σαχάρα στα Νότια της Αλγερίας.

1980: Στον Καναδά, το Φιλελεύθερο Κόμμα του Φρανσουά Τριντό κερδίζει την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.

1982: Το Μεξικό υποτιμά το πέσος κατά 30%, προκειμένου να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.

1990: Δολοφονείται στο Κολωνάκι ο γνωστός ψυχίατρος των φυλακών Κορυδαλλού, Μάριος Μαράτος.

1991: Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί την κυβέρνηση της ΝΔ για τη μεταφορά αντικειμένων της τέως βασιλικής οικογένειας από το Τατόι στη Βρετανία.

1992: Συγκαλείται το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, για το Μακεδονικό. Ο υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς, εισηγείται να μη γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα καμία ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά της. Το Συμβούλιο επικυρώνει την εισήγηση Σαμαρά.

1994: Στη Βοσνία, ο ηγέτης των Σέρβων Ράντοβαν Κάρατζιτς δηλώνει ότι οι σερβικές δυνάμεις θα ολοκληρώσουν την απομάκρυνση των βαρέων όπλων τους από το Σεράγεβο πριν την προθεσμία του ΝΑΤΟ.

1995: Νέος πρόεδρος της ΕΔΑ εκλέγεται ο Μανόλης Γλέζος και γενικός γραμματέας ο Θεόδωρος Κατριβάνος.

1996: Ο Φράνκι Φρέντερικς από τη Ναμίμπια γίνεται ο πρώτος αθλητής που τρέχει τα 200 μ. σε χρόνο κάτω από 20" (19.92"), στο διεθνές μίτινγκ κλειστού στίβου στο Λιεβίν της Γαλλίας.

1998: Συλλαμβάνονται δύο άτομα στη Νεβάδα και κατηγορούνται ότι σχεδίαζαν επίθεση με βιολογικά όπλα στο μετρό της Νέας Υόρκης.

1997: Στην Αλβανία, ο Πρόεδρος Μπερίσα ομολογεί δημοσίως ότι, ο ίδιος και το κόμμα του ευθύνονταν για την κατάρρευση των παρατραπεζικών οργανισμών και την οικονομική καταστροφή πολλών οικογενειών.

2004: 200 νεκροί και 350 τραυματίες είναι ο τραγικός απολογισμός του εκτροχιασμού αμαξοστοιχίας, στην επαρχία Χορασάν, στο ΒΑ Ιράν. Από τις ισχυρές εκρήξεις στα 51 βαγόνια του εμπορικού τρένου, που μετέφερε βενζίνη, θείο και φωσφορικά λιπάσματα, ισοπεδώθηκαν πέντε κοντινά χωριά. Αιτία της τραγωδίας υπήρξε μια ασθενής σεισμική δόνηση, που σημειώθηκε στην περιοχή.

2009: Αθήνα, η τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας αποπειράθηκε βομβιστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Citibank στη Ν. Κηφισιά.

2012: Η Κατέρι Τεκακουίθα γίνεται το πρώτο άτομο με Ινδιάνικη καταγωγή που αγιοποιείται από την Καθολική Εκκλησία.

2014: Στο Κίεβο της Ουκρανίας τουλάχιστον 76 άτομα σκοτώνονται σε σφοδρές συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία. Αίτημα είναι η παραίτηση της κυβέρνησης.

2015: Ο Προκόπης Παυλόπουλος εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με 233 ψήφους, έναντι 30 του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου. 32 βουλευτές ψήφισαν «παρών» και 5 απουσίαζαν.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1360 - Τζοβάνι ντι Μπίτσι των Μεδίκων, Ιταλός τραπεζίτης.

1404 - Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι, Ιταλός ζωγράφος, ποιητής και φιλόσοφος.
Ο Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι (Leon Battista Alberti, 18 Φεβρουαρίου 1404 - 25 Απριλίου 1472) ήταν Ιταλός καλλιτέχνης, αρχιτέκτονας, ποιητής και φιλόσοφος.
Γεννήθηκε στη Γένοβα και ήταν γιος ενός εξόριστου Φλωρεντινού οπαδού των Μεδίκων. Πήρε την καλύτερη εκπαίδευση, σπούδασε νομικά στην Μπολόνια και πήγε στην Φλωρεντία όταν επέστρεψε εκεί ο Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων.
Ήταν όμορφος και δυνατός, αγαπούσε τις σωματικές δοκιμασίες αλλά ήταν συγχρόνως καλός τραγουδιστής και μουσικός, έξοχος ρήτορας και γοητευτικός συζητητής. Οι τρόποι ήταν ευγενικοί και αδιαφορούσε για το χρήμα, φτάνοντας στο σημείο να μοιράζεται τα εισοδήματά του με τους φίλους του.
Διακρίθηκε σε πάμπολλους τομείς : στα μαθηματικά, την μηχανική, την αρχιτεκτονική, την ζωγραφική, την γλυπτική, την ποίηση, την φιλοσοφία, το δίκαιο. Νέος έγραψε μια κωμωδία στα Λατινικά, τον Φιλόδοξο, που εξαπάτησε τον Άλδο Μανούτιο, ο οποίος την τύπωσε σαν αυθεντικό λατινικό έργο. Ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τον σκοτεινό θάλαμο και διατύπωσαν τις αρχές της προοπτικής. Θεωρητικός της τέχνης με τις πραγματείες υπό μορφήν διαλόγων που συνέγραψε, επηρέασε τους μεταγενέστερούς του καλλιτέχνες.
Η κυριότερη ενασχόλησή του ήταν η αρχιτεκτονική. Στο Ρίμινι μετέτρεψε την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (σήμερα μητρόπολη) σ’ ένα σχεδόν ειδωλολατρικό ναό, βασισμένος σε κλασσικά πρότυπα. Είναι το περίφημο Tempio Malatestiano (ημιτελές όμως), ένα από τα χαρακτηριστικότερα αρχιτεκτονήματα όπου καταφαίνονται οι νέες τάσεις της Αναγέννησης. Στην Φλωρεντία έκτισε το Παλάτσο Ρουτσελλάι και δημιούργησε την υπέροχη πρόσοψη της Σάντα Μαρία Νοβέλλα.
Ο Αλμπέρτι ήταν ο χαρακτηριστικός τύπος του homo universalis της Αναγέννησης, ένας άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε «ενσαρκωμένη σύνθεση της εποχής του».

1515 - Βαλέριους Κόρντους, Γερμανός ιατρός.
O Βαλέριους Κόρντους (Valerius Cordus, 18 Φεβρουαρίου 1515 - 25 Σεπτεμβρίου 1544) ήταν Γερμανός ιατρός και βοτανολόγος. Ασχολήθηκε επίσης με τη γλωσσολογία και τη φιλοσοφία. Γιος Λουθηρανού, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτεμβέργης. Το 1540 συνέθεσε για πρώτη φορά τον αιθέρα.
Ήταν ο πρώτος ειδικός που έγραψε ότι το κάρδαμο περιείχε το πρώτο γνωστό αιθέριο έλαιο. Πέθανε στα 29 χρόνια του από ελονοσία στη Ρώμη αλλά πρόλαβε στη σύντομη ζωή του να κάνει πολλά και να διδάξει σε αρκετά πανεπιστήμια, τα οποία έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην κεντρική Ευρώπη.
Το όνομά του φέρει το φυτό Cordia.

1559 – Ισαάκ Καζομπόν, Γάλλος λόγιος.
O Ισαάκ Καζομπόν (Isaak Casaubon, 18 Φεβρουαρίου 1559 - 1 Ιουλίου 1614) ήταν Γάλλος κλασικός λόγιος και φιλόλογος, που δραστηριοποιήθηκε πρώτα στη Γαλλία και στη συνέχεια στην Αγγλία, και που στην εποχή του θεωρήθηκε από πολλούς ως ο πιο μορφωμένος άνθρωπος στην Ευρώπη.

1626 - Φραντσέσκο Ρέντι, Ιταλός ιατρός.
Ο Φραντσέσκο Ρέντι (Francesco Redi, Αρέτσο, 18 Φεβρουαρίου 1626 - Πίζα, 1 Μαρτίου 1697) ήταν Ιταλός γιατρός. Είναι περισσότερο γνωστός για μια σειρά από πειράματα που εξέδωσε το 1668 ως Experienza Intorno all Generazione degl'Insetto (Πειράματα πάνω στην Δημιουργία των Εντόμων) το οποίο θεωρείται το πρώτο βήμα στην κατάρριψη της αυτόματης γένεσης - θεωρίας που είναι γνωστή και ως Αριστοτέλεια αβιογένεση. Την εποχή του η επικρατούσα άποψη ήταν ότι τα σκουλήκια θα δημιουργούνταν από το σάπιο κρέας.
Πείραμα
Στο πείραμά του ο Ρέντι χρησιμοποίησε 6 βάζα, τα οποία χώρισε σε δύο ομάδες των τριών. Στο πρώτο βάζο κάθε ομάδας έβαλε ένα άγνωστο αντικείμενο, στο δεύτερο ένα νεκρό ψάρι και στο τρίτο ένα ωμό κομμάτι κρέατος. Την πρώτη ομάδα την κάλυψε με πολύ λεπτή γάζα έτσι ώστε να μπορεί να περάσει μέσα μόνο αέρας, ενώ άφησε τα βάζα της δεύτερης ομάδας ανοιχτά. Μετά από αρκετές μέρες στα ανοιχτά βάζα εμφανίστηκαν σκουλήκια καθώς οι μύγες μπορούσαν να μπουν μέσα, στα κλειστά βάζα όμως δεν εμφανίστηκαν.
Συνέχισε τα πειράματα πιάνοντας τα σκουλήκια και περιμένοντας να μεταμορφωθούν, πράγμα που γινόταν καθώς μετατρέπονταν σε μύγες. Ακόμα, όταν έβαζε νεκρές μύγες ή σκουλήκια σε σφραγισμένα βάζα με νεκρά ζώα ή κρέας, δεν εμφανίζονταν σκουλήκια, αλλά όταν έκανε το ίδιο πείραμα με ζωντανές μύγες, εμφανίζονταν.
Ο Ρέντι ήταν και ποιητής, με γνωστότερο έργο του το Ο Βάκχος στην Τοσκάνη.Ένας κρατήρας στον Άρη έχει ονομαστεί προς τιμήν του.

1745 – Αλεσάντρο Βόλτα, ήταν Ιταλός φυσικός, ο οποίος έγινε κυρίως γνωστός για την εφεύρεση της ηλεκτρικής μπαταρίας το 1800.

1838 – Ερνστ Μαχ, Αυστριακός φυσικός.
O Έρνστ Μαχ (στα γερμανικά: Ernst Mach, 18 Φεβρουαρίου 1838 - 19 Φεβρουαρίου 1916) ήταν Αυστριακός-Τσέχος φυσικός και φιλόσοφος. Προς τιμή του δόθηκε το όνομά του στη μονάδα μέτρησης της ταχύτητας του ήχου Μαχ. Επίσης είναι ο ιδρυτής του φιλοσοφικού ρεύματος του Μαχισμού.
Γεννήθηκε στο σημερινό Μπρνο της Τσεχίας. Μέχρι τα δεκατέσσερά του εκπαιδευόταν στο σπίτι του και αργότερα φοίτησε στο γυμνάσιο σποραδικά μέχρι την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο της Βιέννης στα 17 του χρόνια. Σπούδασε μαθηματικά, φυσική και φιλοσοφία και έλαβε διδακτορικό το 1860. Η αρχική του δουλειά εστιαζόταν στο Φαινόμενο Ντόπλερ στην οπτική και την ακουστική. Το 1864 κατέλαβε θέση καθηγητή μαθηματικών και αργότερα και φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς. Εκεί άρχισε να ασχολείται με την φυσιολογία της αισθητικής αντίληψης. Το 1876 κατέλαβε την έδρα πειραματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πράγας.
Το 1895 επέστρεψε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης ως καθηγητής εφαρμοσμένης φιλοσοφίας, αλλά ένα πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να σταματήσει την ενεργή έρευνα το 1901, οπότε και εκλέχτηκε στο Αυστριακό Κοινοβούλιο. Συνέχισε παρ'όλα αυτά την έκδοση εργασιών και τις διαλέξεις. Πέθανε το 1916 στο Χάαρ της Γερμανίας.
Φυσική
Όλες του οι έρευνες αφορούσαν στην επίδραση, διάθλαση, περίθλαση και πόλωση του φωτός σε διάφορα οπτικά μέσα υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων. Αργότερα ασχολήθηκε με την υπερηχητική ταχύτητα περιγράφοντας τα ηχητικά επακόλουθα μιας τέτοιας κίνησης. Τα συμπεράσματά του έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αεροδυναμική και την υδροδυναμική.
Φιλοσοφία
Ο Μαχ υπήρξε εισηγητής ενός νέου Εμπειριοκριτικού φιλοσοφικού ρεύματος που αποτελεί ποικιλία του υποκειμενικού ιδεαλισμού. Υποστήριζε ότι η Εμπειρία (που την όριζε ως σύνολο των ανθρώπινων εντυπώσεων και αισθημάτων) δεν έχει σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας την θεωρούσε αδύνατη χωρίς το υποκείμενο (συνείδηση, αισθήματα). Ακόμα αρνιόταν την ύπαρξη αντικειμενικών φυσικών νόμων και αντικειμενικής αλήθειας. Οι αντιλήψεις του διαδόθηκαν σε πολλούς φυσικούς, που πίστεψαν ότι ανακαλύψεις όπως η διάσπαση του ατόμου και η κυματική φύση της ύλης αποδεικνύουν την "εξαφάνιση της ύλης". Σε συνέχεια της φιλοσοφικής του αντίληψης αντέδρασε στη πρόταση του Μπόλτσμαν για την ατομική θεωρία.
Στο βιβλίο του "Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός", ο Λένιν ασκώντας κριτική στον Αλεξάντερ Μπογκντάνωφ και στον Γιούσκεβιτς, που είχαν αποδεχτεί τον Μαχισμό, επιχειρηματολογεί ενάντια σε πολλές από τις φιλοσοφικές απόψεις του Μαχ με βάση τη φυσική επιστήμη.

1848 – Λούις Τίφανι, Αμερικανός καλλιτέχνης.
Ο Λούις Τίφανι (Louis Comfort Tiffany, 18 Φεβρουαρίου 1848 - 17 Ιανουαρίου 1933) ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης και σχεδιαστής, ο οποίος είναι γνωστός για τα έργο του στην υαλουργία καθώς και στη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων. Θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της Αρ Νουβό και οι ιδέες του σε συνδυασμό με πειράματα που έκανε για την επεξεργασία του γυαλιού ήταν πρωτοποριακές για την εποχή του. Σχεδίασε παράθυρα από επεξεργασμένο γυαλί, επιτραπέζιες λάμπες, γυάλινα μωσαϊκά, κεραμικά, κοσμήματα και έργα από μέταλλο.

1854 - Γεώργιος Λαμπάκης, Έλληνας θεολόγος.

1860 - Άντερς Ζορν, Σουηδός ζωγράφος.
Ο Άντερς Λέοναρντ Ζορν (Anders Leonard Zorn, 18 Φεβρουαρίου 1860 – 22 Αυγούστου 1920) ήταν Σουηδός καλλιτέχνης, ο οποίος απέκτησε παγκόσμια φήμη ως ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης στη γραμμική οξυγραφία.
Γεννήθηκε στην Μόρα (Mora) της επαρχίας Ντάλαρνα (Dalarna) της κεντρικής Σουηδίας. Από το 1875 ως το 1880 σπούδασε στη Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης. Ταξίδεψε σ’ όλη την Ευρώπη και Αμερική: Λονδίνο, Παρίσι, Βαλκάνια, Ισπανία, Ιταλία και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, πριν εγκατασταθεί οριστικά στη γενέτειρά του Μόρα, το 1896, αποκτώντας τη φήμη ως ένας από τους πιο διάσημους ζωγράφους της εποχής του.
Τα πρώτα έργα του ήταν φωτεινές υδατογραφίες, αλλά από το 1887 στράφηκε αποκλειστικά στις ελαιογραφίες. Η τεχνοτροπία του τον κατατάσσει στους εμπρεσιονιστές καλλιτέχνες της σκανδιναβικής ζωγραφικής των αρχών του 20ού αιώνα. Ζωγράφισε πορτρέτα, ρωπογραφικές σκηνές με απεικονίσεις της αγροτικής ζωής και των συνηθειών στην ύπαιθρο. Ο Ζορν έγινε επίσης διάσημος για τα γυμνά στους πίνακές του. Διακρίνεται για τις ευαίσθητες φωτοσκιάσεις και τη φυσικότητα των γυμνών σωμάτων, όπως η γυμνή νύμφη «Ντάγκμαρ» (1911), που θαυμάζει το είδωλό της στην επιφάνεια μιας λίμνης, ενώ η στάση της και το χυμώδες κορμί της αποπνέει μια αισθησιακή αθωότητα. Στο ίδιο ύφος κινούνται τα γυμνά στους πίνακες «Μετά το Λουτρό» (1895), «På Sandhamn» (1906) ή «Κορίτσια από τη Ντάρλανα παίρνουν το μπάνιο τους» (1906).

1883 - Νίκος Καζαντζάκης ήταν Έλληνας συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, μουσικός, ποιητής και φιλόσοφος, με πλούσιο λογοτεχνικό, ποιητικό και μεταφραστικό έργο.

1895 – Γκούσταφ φον Βανγκενχάιμ, Γερμανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
 Γκούσταφ φον Βάνγκενχαϊμ (γερμ. Ingo Clemens Gustav Adolf Freiherr von Wangenheim, προφέρται «Βάγκεν-Χάιμ») (* 18 Φεβρουαρίου 1895 στο Βίσμπαντεν, † 5 Αυγούστου 1975 στο Ανατολικό Βερολίνο) ήταν Γερμανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.
Ήταν γιος των ηθοποιών Έντουαρντ φον Βιντερστάιν (ψευδώνυμο του Έντουαρντ Κλέμενς Φράιχερ φον Βανγκενχάιμ) και της Μίνα Μέγκερς. Σπούδασε στη σχολή του Μαξ Ράινχαρντ το 1912. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε θέατρα της Βιέννης, του Ντάρμστατ και του Βερολίνου. Το 1916 κιόλας είχε την πρώτη εμφάνισή του σε κινηματογραφική ταινία. O διασημότερος ρόλος του ήρθε το 1922. Ήταν αυτός του Τόμας Χούτερ στην σημαδιακή για την ιστορία του κινηματογράφου ταινία «Νοσφεράτου» του Φρίντριχ Μουρνάου. Το ίδιο έτος ο ηθοποιός προσχώρησε στο γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα (KPD).
Ο Βανγκενχάιμ ήταν ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Truppe 1931 του Βερολίνου, στην οποία δραστηριοποιήθηκαν κυρίως κομμουνιστές καλλιτέχνες της γερμανικής πρωτεύουσας, μεταξύ άλλων και η κατοπινή του γυναίκα Ίγκε ως πιανίστρια. Η Truppe 1931 διαλύθηκε στις 15 Μαρτίου 1933 από τους ναζιστές. Κατόπιν ο Βανγκενχάιμ μετανάστευσε στην Σοβιετική Ένωση, όπου συνέχισε να εργάζεται σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επέστρεψε στην Ανατολική Γερμανία, όπου εργάστηκε για την DEFA, την κρατική εταιρία παραγωγής ταινιών. Πέθανε στις 5 Αυγούστου 1975 στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου.

1895 - Σεμιόν Τιμοσένκο, Σοβιετικός στρατιωτικός.

1898 – Έντσο Φερράρι, ήταν Ιταλός οδηγός αγώνων αυτοκινήτου και, αργότερα, επιχειρηματίας, ιδρυτής της Scuderia Ferrari, ομάδας αγώνων αυτοκινήτου, η οποία εξελίχθηκε στην ομώνυμη εταιρεία κατασκευής ακριβών και καινοτόμων σπορ αυτοκινήτων.

1906 – Χανς Άσπεργκερ, ήταν Αυστριακός παιδίατρος, το όνομα του οποίου δόθηκε στο σύνδρομο Άσπεργκερ. Εξέδωσε περισσότερα από 300 βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν τον αυτισμό στα παιδιά.

1909 - Παντελής Πρεβελάκης, ήταν Κρητικός λογοτέχνης και καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Καλλιέργησε όλα σχεδόν τα είδη της λογοτεχνίας, συγγράφοντας πεζά, ποιητικά και θεατρικά έργα.

1909 - Διδώ Σωτηρίου, ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος και αντιστασιακή ενταγμένη στο αριστερό κίνημα.

1911 - Βάλιας Σεμερτζίδης, Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης.
Ο Βάλιας (Βαλεντίνος) Σεμερτζίδης (Κρασνοντάρ, 18 Φεβρουαρίου 1911 - Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 1983) ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης. Στα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής του πορείας (1935-1940) ασχολείται κυρίως με τα τοπία, στα οποία είναι ευδιάκριτες οι επιρροές που άσκησε πάνω του ο δάσκαλός του Κωστής Παρθένης, καθώς και με τις προσωπογραφίες, οι οποίες επίσης κινούνται σε ένα καθαρά ιδεαλιστικό πλαίσιο και συχνά φανερώνουν την ψυχογραφική του δεξιότητα.
Την περίοδο της Κατοχής ο Σεμερτζίδης εκφράζει μέσα από το έργο του τις πολιτικές του θέσεις και την άποψή του για τον αποφασιστικό ρόλο της τέχνης σε κρίσιμες κοινωνικοϊστορικές συγκυρίες. Τα γεγονότα του πολέμου και η ενεργή συμμετοχή του στην Αντίσταση, μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ, επηρέασαν καθοριστικά την εξέλιξη της ζωγραφικής του σε θεματικό αλλά και σε υφολογικό επίπεδο. Τα χρόνια αυτά ο Σεμερτζίδης συγκεντρώνει το υλικό που θα αποτελέσει τη βάση για πολλά μετέπειτα έργα του μεγάλων διαστάσεων -τότε σχεδιάζει τους αντάρτες αλλά και απλούς ανθρώπους που συναντά στο βουνό. Την δεκαετία του ’40 ο Σεμερτζίδης απομακρύνεται σταδιακά από τις διδαχές του Παρθένη και καλλιεργεί πια έναν αδρό ρεαλισμό με χρωματικές αντιπαραθέσεις και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, ιδιαίτερα στις μνημειακού χαρακτήρα πολυπρόσωπες συνθέσεις του.
Στα χρόνια του Εμφυλίου μένει στην Αθήνα και συνεχίζει να δουλεύει πάνω στα λεγόμενα «σχέδια του βουνού» ενώ παράλληλα ξεκινά να ασχολείται με τα θέματα που θα καθορίσουν την μεταπολεμική του εργογραφία (σκηνές της ζωής των εργατών, των αγροτών και των ψαράδων). Τόσο στις σκηνές του καθημερινού μόχθου των απλών ανθρώπων όσο και στα τοπία του κυριαρχεί η ίδια γνώριμη ρεαλιστική ατμόσφαιρα με κάποια νέα πλέον χαρακτηριστικά που αφορούν τη χρήση του χρώματος, την απεικόνιση των μορφών και την αξιοποίηση του χώρου.
Με τα ταξίδια και τη παραμονή του στη Σκύρο και ειδικότερα στη Ρόδο, θα έρθει σε επαφή με τη νησιωτική ζωή και το ροδιακό τοπίο, το οποίο θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εκείνον μέχρι το τέλος της ζωής του. Στη Ρόδο θα διακοσμήσει με τοιχογραφίες την αίθουσα συνεδρίων του Επιμελητηρίου καθώς και άλλα δημόσιου χαρακτήρα κτίρια, αλλά και ιδιωτικές κατοικίες. Συνεχίζει επίσης να ασχολείται με την προσωπογραφία.

1914 - Κώστας Μόντης, Κύπριος συγγραφέας.
Ο Κώστας Μόντης (18 Φεβρουαρίου 1914 - 1 Μαρτίου 2004) ήταν Κύπριος συγγραφέας. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ελληνοκύπριους ποιητές και συγγραφείς.
Γεννήθηκε το 1914 στην κατεχόμενη σήμερα Αμμόχωστο, παιδί του Θεόδουλου Μόντη και της Καλομοίρας Μπατίστα. Στα 18 του έφυγε για την Αθήνα για να σπουδάσει νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1937. Συνέβαλε στον Κυπριακό Απελευθερωτικό Αγώνα (1955-59) συμμετέχοντας ως πολιτικός καθοδηγητής των μελών της ΕΟΚΑ.
Ο Κώστας Μόντης ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ποιητής, μυθιστοριογράφος και συγγραφέας θεατρικών έργων, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα της μεταπολεμικής περιόδου. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Σουηδικά, Ρωσικά και σε άλλες γλώσσες. Το 1980 τιμήθηκε με τον τίτλο του «δαφνοστεφούς ποιητή» (Poet Laureate) από την Παγκόσμια Ακαδημία Τεχνών και Πολιτισμού. Το 1984 προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ. Το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ανάλογη τιμή δέχτηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2001.
Συγγραφέας πολυγραφότατος, βαθιά προβληματιζόμενος για το παρόν και το μέλλον της ιδιαίτερής του πατρίδας, της Κύπρου. Πολλά από τα έργα του αναφέρονται στον αγώνα των Κυπρίων για απελευθέρωση από την Αγγλία και ένωση με την Ελλάδα, την πορεία της νήσου μετά την Ανεξαρτησία, με σημαντικό σταθμό την Τουρκική Εισβολή και την έκτοτε κατοχή του 1/3 της Κύπρου.
Μερικά από τα γνωστότερά του έργα είναι το Γράμμα στη Μητέρα, Στιγμές, μία νουβέλα για τον απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. (1955-59), ο Αφέντης Μπατίστας, ένα ιστορικοαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο μυθιστορήματος στην Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων της Κύπρου κ.ά.
Ο μουσικοσυνθέτης Μάριος Τόκας, προσωπικός φίλος του ποιητή και επίσης καταγόμενος από την Κύπρο, μελοποίησε μερικά από τα έργα του Κώστα Μόντη αναφερόμενα στην τουρκική εισβολή του 1974.
Το έτος 2014 ανακηρύχθηκε στην Κύπρο έτος Μόντη, σύμφωνα με την αλληλογραφία που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος από το Μιχάλη Πασιαρδή και τον Υπουργό Παιδείας Και Πολιτισμού της Κύπρου Κυριάκο Κενεβέζο. Η δεύτερη επιστολή του Πασιαρδή δημοσιεύτηκε 17 Ιανουαρίου 2014.

1919 – Τζακ Πάλανς, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Τζακ Πάλανς (18 Φεβρουαρίου 1919- 10 Νοεμβρίου 2006) ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Πενσιλβάνια ως Vladimir Palanuik και ήταν ουκρανικής καταγωγής. Κέρδισε το Όσκαρ β΄ αντρικού ρόλου το 1991 για το ρόλο του στην ταινία Τι έκανες μπαμπά στην άγρια δύση; (City Slickers). Στη δεκαετία του ' 80 ο Πάλανς, μαζί με την κόρη του Χόλλυ Πάλανς (Holly Palance), ήταν οικοδεσπότης του τηλεοπτικού προγράμματος Ripley's Believe It or Not!.
Βραβεία και υποψηφιότητες
1952: υποψήφιος για Όκαρ β΄ ανδρικού ρόλου Πύρινος Εφιάλτης - (Sudden Fear)
1953: υποψήφιος για Όκαρ β΄ ανδρικού ρόλου Άρπαγες της γης - (Shane)
1992: Κέρδισε Όσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου Τι έκανες μπαμπά στην άγρια δύση; - (City Slickers).

1931 – Τόνι Μόρρισον, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Τόνι Μόρρισον (αγγλικά: Toni Morrison‎ 1931- ) είναι αμερικανίδα λογοτέχνιδα, τιμημένη με τα βραβεία Νόμπελ και Πούλιτζερ.
Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου το 1931 στο Λορέιν του Οχάιο και βαφτίστηκε Chloe Anthony Wofford. Ήταν το δεύτερο απο τα τέσσερα παιδια της οικογένειας της. Οι γονείς της, Ράμα Γούφορντ και Τζωρτζ Γούφορντ, ήταν μετανάστες από τον αγροτικό νότο (Αλαμπάμα). Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον απο νωρίς για την λογοτεχνία, και σπούδασε ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Howard και Cornell από το οποίο έλαβε το μεταπτυχιακό της με θέμα την αυτοκτονία στα έργα των Γουίλιαμ Φώκνερ και Βιρτζίνια Γουλφ, τα οποία ακολούθησε μια ακαδημαϊκή καριέρα στα Texas Southern University ως καθηγήτριας αγγλικών, στο Howard University διδάσκουσα αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία, Yale, και απο το 1989 στο Princeton University, όπου διδάσκει Αφροαμερικανικές σπουδές και δημιουργική γραφή.
Έχει δουλέψει σαν κριτικός, έχει δώσει πολυάριθμες διαλέξεις με ειδικότητα στην Αφρο-αμερικάνικη κουλτούρα. Ξεκίνησε την καριέρα της ως συγγραφέας το 1970 όπου κέρδισε πολύ καλές κριτικές και την αγάπη του κοινού για την επική της δύναμη, τους διαλόγους και την ποιητική και εκφραστική της απεικόνιση της Μαύρης Αμερικής. Για πολλά χρόνια δούλεψε σαν στέλεχος του εκδοτικού οίκου Random House. Είναι μέλος απο το 1981 του American Academy of Arts and Letters, και έχει πάρει πολλές διακρίσεις μεταξύ των οποίων το βραβείο Πούλιτζερ το 1988 για το αριστούργημά της Η αγαπημένη (Beloved) και το Νόμπελ το 1993.

1932 – Μίλος Φόρμαν, Τσέχος σκηνοθέτης.
Ο Ζαν Τόμας Φόρμαν (Jan Tomáš Forman, 18 Φεβρουαρίου 1932), γνωστός ως Μίλος Φόρμαν (Miloš Forman), είναι Τσέχος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και καθηγητής, ο οποίος μέχρι το 1968 ζούσε και εργαζόταν στην πρώην Τσεχοσλοβακία. Δύο από τις ταινίες του, Στη Φωλιά του Κούκου και Αμαντέους είναι από τις πλέον σημαντικές στην ιστορία του κινηματογράφου. Ως σκηνοθέτης, ο Φόρμαν έχει προταθεί τρεις φορές για το Βραβείο Όσκαρ σκηνοθεσίας και το κέρδισε τις δύο.

1933 -Η Γιόκο Όνο, είναι Γιαπωνέζα καλλιτέχνης, τραγουδίστρια, στιχουργός και ακτιβίστρια, περισσότερο γνωστή για το έργο της στη μουσική, στην τέχνη της περφόρμανς και στη δημιουργία φιλμ. Έγραψε τραγούδια με φεμινιστικό περιεχόμενο. Είναι η χήρα και δεύτερη γυναίκα του Άγγλου μουσικού, Τζον Λένον. (αγγλικά: Yoko Ono, 18 Φεβρουαρίου 1933)
Γεννημένη στο Τόκιο το 1933 από πατέρα τραπεζίτη, η Γιόκο Ονο επέζησε του σφοδρού βομβαρδισμού της πόλης το 1945 κρυμμένη στο οικογενειακό καταφύγιο. Η Όνο φοίτησε, με διαλείμματα όποτε η οικογένειά της έπρεπε να μείνει στο Σαν Φρανσίσκο ή στο Ανόι, στο Peers School του Τόκιο, το οποίο δεχόταν αποκλειστικά αριστοκράτες και μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας. Όμως το 1953, άφησε τις σπουδές της και πήγε στη Νέα Υόρκη να σμίξει ξανά με την οικογένειά της. Στη Νέα Υόρκη πέρασε λίγο χρόνο στο Σάρα Λόρενς Κολέγιο και συνδέθηκε με καλλιτέχνες της πόλης, καθώς και με την ομάδα Fluxus. Το 1966 γνώρισε τον Λένον σε μία έκθεσή της, στο Λονδίνο. Η Γιόκο Όνο βρισκόταν στις ετοιμασίες για την έκθεσή της στην γκαλερί Indica. Δύο χρόνια αργότερα έγιναν ζευγάρι. Παντρεύτηκαν το 1969 και πέρασαν το ταξίδι του μέλιτος σε μία σουίτα του ξενοδοχείου Χίλτον στο Άμστερνταμ απ' όπου διαμαρτυρήθηκαν κατά του πολέμου του Βιετνάμ, με το περίφημο Bed-In. Το 1969, το επανέλαβαν στο Μόντρεαλ. Οι ορκισμένοι φαν των Beatles την κατηγόρησαν για τη διάλυση του συγκροτήματος. Για τους φιλότεχνους είναι μια ιδιαίτερη αβανγκάρντ εικαστικός.

Η Γιόκο Όνο δεν ήταν μόνο η μούσα και σύντροφος του Τζον Λένον στη ζωή αλλά και η συνοδοιπόρος του στην τέχνη που και οι δύο υπηρέτησαν με πάθος.

Μετά τη δολοφονία του Λένον, η Όνο έκοψε τελείως τα ναρκωτικά με σκοπό να γίνει μία «καλή μητέρα». Η ίδια δήλωσε το 1970 ότι ο Λένον δεν ήταν ο καλύτερος σύζυγος και πως αν γύριζε τον χρόνο πίσω δεν θα τον ξαναπαντρευόταν, «η συμπεριφορά του ήταν απάνθρωπη», είπε χαρακτηριστικά.

Το 2015, σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με νέα της έκθεση, η Γιόκο Ονο αποκάλυψε τη στενή σχέση και την ερωτική έλξη, που την είχε κάποτε ενώσει με τη Χίλαρι Κλίντον.

Το 2017, με απόφαση της Ένωσης Εθνικών Εκδοτών Μουσικής, το τραγούδι Imagine δεν ανήκει πλέον μόνο στον Τζον Λένον, αλλά οι στίχοι του τραγουδιού φέρουν και την υπογραφή της Γιόκο Όνο.

Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, παρουσιάστηκαν στα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας του Βερολίνου 100 κλεμμένα αντικείμενα του Τζον Λένον που κατάφεραν να ανακτήσουν οι γερμανικές αρχές. Πρόκειται για αντικείμενα που είχαν κλαπεί από το διαμέρισμα της Γιόκο Ονο στη Νέα Υόρκη και ανάμεσά τους ήταν τρία ημερολόγια, τα γυαλιά σήμα-κατατεθέν του «σκαθαριού», μία ταμπακιέρα, αλλά και χειρόγραφες παρτιτούρες. Τα αντικείμενα είχαν κλαπεί από τον πρώην σοφέρ της Γιόκο Όνο, ο οποίος διέφυγε στην Τουρκία.

1933 – Μπόμπι Ρόμπσον, Άγγλος ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Σερ Μπόμπυ Ρόμπσον (Robert William "Bobby" Robson, 18 Φεβρουαρίου 1933 - 31 Ιουλίου 2009) ήταν Άγγλος ποδοσφαιριστής και προπονητής σε πολλές ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές ομάδες αλλά και στην εθνική ομάδα της Αγγλίας.
Η επαγγελματική του καριέρα, κατά την οποία διακρίθηκε στη θέση του περιφερειακού επιθετικού, διήρκεσε σχεδόν είκοσι χρόνια, στα οποία έπαιξε μόνο σε τρεις ομάδες: την Φούλαμ, την Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον και τους Βανκούβερ Ρόαγιαλς. Έκανε και είκοσι εμφανίσεις με την Εθνική Αγγλίας, πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ.
Προπονητική καριέρα
Ωστόσο ήταν περισσότερο γνωστός για την επιτυχία του ως προπονητής και μάνατζερ διάφορων ομάδων στην Αγγλία και το εξωτερικό. Οι ομάδες που υποστήριξε κέρδισαν πρωταθλήματα και διακρίσεις στην Ολλανδία, την Πορτογαλία, την Αγγλία και την Ισπανία. Υπό την καθοδήγησή του επίσης η Εθνική Αγγλίας έφτασε στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1990. Διατέλεσε και σύμβουλος στην Εθνική Ιρλανδίας.
Στέφθηκε Ιππότης το 2002 και ήταν επίτιμος πρόεδρος της Ίπσουιτς Τάουν. Από το 1991 έπασχε από καρκίνο. Απεβίωσε στις 31 Ιουλίου του 2009 σε ηλικία 76 ετών.

1935 - Σάββας Θεοδωρίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1940 – Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ, Ιταλός τραγουδοποιός.
Ο Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ (ιταλικά: Fabrizio Cristiano De André, Γένοβα, 18 Φεβρουαρίου 1940 - Μιλάνο, 11 Ιανουαρίου 1999) ήταν Ιταλός τραγουδιστής-τραγουδοποιός.
Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς τραγουδοποιούς. Στα τραγούδια του αναφερόταν κυρίως στους περιθωριοποιημένους, τους επαναστάτες και τους άτυχους. Πολλά από τα έργα του θεωρούνται ποιητικά έργα και γι' αυτό πολλά έχουν συμπεριληφθεί στα σχολικά κείμενα της Ιταλίας.
Στα 40 χρόνια δημιουργίας του εξέδωσε περισσότερα από 20 άλμπουμ. Ένας αριθμός σχετικά περιορισμένος, αλλά σίγουρα χωρίς να προξενεί έκπληξη, δεδομένης της βαρύνουσας σημασίας που ο Ντε Αντρέ έδινε στην ποιότητα αντί για την ποσότητα. Προς τιμήν του έχει δημιουργηθεί βραβείο που φέρει το όνομά του.

1947 - Τέρενς Κουίκ, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός.
Ο Τέρενς Σπένσερ Νικόλαος Κουΐκ (18 Φεβρουαρίου 1947) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, πολιτικός με το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων και Υφυπουργός Εξωτερικών.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 18 Φεβρουαρίου του 1947. Σπούδασε, για ένα χρόνο, στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή και είναι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου. Παντρεύτηκε και χώρισε δύο φορές και έχει τρία παιδιά (γιος του είναι ο σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Κουίκ).

1950 – Σίμπιλ Σέπερντ, είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και πρώην μοντέλο.
Γεννήθηκε στο Μέμφις του Τενεσί, στις 18 Φεβρουαρίου του 1950. Είναι περισσότερο γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες της στους εκάστοτε ρόλους της "Τζέισι Φάροου" στην ταινία Η Τελευταία Παράσταση (The Last Picture Show), ως "Μπέτσι" στον Ταξιτζή (Taxi Driver), ως "Μαντλίν Σπένσερ" στο "Psych", ως "Μάντι Χέις" στο "Moonlighting" (στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο "Αυτός, αυτή και τα μυστήρια" με συμπρωταγωνιστή της τον Μπρους Γουίλις), ως "Σίμπιλ Σέρινταν" στο "Cybill" και ως "Φίλις Κρολ" στο "The L Word".
Βραβεία Emmy
• 1986 - Δραματική σειρά - Moonlighting
• 1995, 1996 και 1997 - Κωμική σειρά - Cybill
Βραβεία Golden Globe
• 1985 & 1986 - Καλύτερης ηθοποιού σε τηλεοπτική σειρά- Κωμωδία/Μιούζικαλ - Moonlighting

1951 - Αντώνης Τουρκογιώργης, Έλληνας τραγουδιστής και μουσικός.

1954 – Τζον Τραβόλτα, Αμερικανός ηθοποιός.
O Τζον Τζόζεφ Τραβόλτα (John Joseph Travolta, 18 Φεβρουαρίου 1954) είναι Αμερικανός ηθοποιός, χορευτής και τραγουδιστής. Αρχικά έγινε γνωστός κατά τη δεκαετία του 1970, μετά τη εμφάνιση του στην τηλεοπτική σειρά «Welcome Back, Kotter» και ως πρωταγωνιστής στα «Saturday Night Fever» και «Grease». Η καριέρα του Τραβόλτα άλλαξε τη δεκαετία του 1990 με τον ρόλο του στην ταινία «Pulp Fiction» κι έκτοτε συνέχισε στις ταινίες του Χόλυγουντ, όπως το «Face/Off», «Ladder 49» και «Wild Hogs».
Ο Τραβόλτα ήταν δύο φορές υποψήφιος για το Βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Η πρώτη υποψηφιότητα του ήταν για την ερμηνεία του στην ταινία «Saturday Night Fever» και η δεύτερη για το «Pulp Fiction».
Είναι παντρεμένος με την Αμερικανίδα ηθοποιό, Κέλι Πρέστον με την οποία είναι μαζί από το 1991. Είχαν δύο παιδιά, τον Τζετ (1992-2009), ο οποίος σκοτώθηκε σε ατύχημα τον Ιανουάριο στις Μπαχάμες όπου είχε πάει διακοπές, και την Έλλα (2000) που είναι η μοναδική τους κόρη.

1960 - Gazebo, Ιταλός μουσικός.
Ο Πολ Ματσολίνι (Paul Mazzolini, 18 Φεβρουαρίου 1960) είναι Ιταλός τραγουδιστής και μουσικός. Είναι γνωστός με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Gazebo.
Γεννήθηκε στη Βηρυτό στις 18 Φεβρουαρίου του 1960 και έγινε δημοφιλής στο χώρο της "italo-disco" , που ήταν ένα υποείδος της eurodance ή eurodisco.
Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε ηλικία 10 ετών και στα εφηβικά του χρόνια ασχολούνταν με την τζαζ, τη ροκ και την πανκ ροκ μουσική. Συνεργάστηκε με τον παραγωγό Πολ Μιτσιόνι και κυκλοφόρησε το πρώτο του τραγούδι , το 1982 με τίτλο Masterpiece, κάνοντας μέτρια επιτυχία.
Το 1983 κυκλοφόρησε το τραγούδι που τον έκανε διάσημο, το "I Like Chopin" και ακολούθησε το "Lunatic" το οποίο εισήλθε στο Top 20 σε όλη την Ευρώπη. Ακολούθησαν πολλές άλλες κυκλοφορίες και το 2006 το single "Tears for Galileo", το οποίο ήταν στο #1 στον κατάλογο μουσικών επιτυχιών της Euro dance.
Το 2007 κυκλοφόρησε το single "Ladies!" για το album "The Syndrome".

1967 – Ρομπέρτο Μπάτζιο, Ιταλός ποδοσφαιριστής.
Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο (Roberto Baggio, 18 Φεβρουαρίου 1967) είναι παλαίμαχος διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής.
Ο Μπάτζιο θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και ο σημαντικότερος Ιταλός ποδοσφαιριστής στην ιστορία. Το 1993 αναδείχτηκε Κορυφαίος Ποδοσφαιριστής της Ευρώπης και του Κόσμου. Έμεινε γνωστός στο ποδοσφαιρικό στερέωμα με το ψευδώνυμο Μικρός Βούδας.
Είναι ένας από τους τοπ 10 σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της Serie A, ο μοναδικός Ιταλός ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει σκοράρει σε 3 Μουντιάλ και ο πρώτος Ιταλός σκόρερ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων μαζί με τον Κριστιάν Βιέρι και τον Πάολο Ρόσι.

1969 – Αντώνης Κανάκης, Έλληνας παρουσιαστής.
Ο Αντώνης Κανάκης είναι Έλληνας παρουσιαστής και ραδιοφωνικός, τηλεοπτικός και μουσικός παραγωγός. Έχει παράξει, σκηνοθετήσει και παρουσιάσει εκπομπές όπως Κομφούζιο, Α.Μ.Α.Ν. (1997-2007) και Ράδιο Αρβύλα (2008 έως σήμερα), και είναι ο συνιδρυτής και ιδιοκτήτης του μουσικού ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης Imagine 89.7.
Επίσης, έχει σκηνοθετήσει και παρουσιάσει για λογαριασμό της ActionAid δύο ντοκιμαντέρ στη Σιέρα Λεόνε, το «Immersion: Βουτιά σε μια άλλη πραγματικότητα» και το «One Love Team». Με το ραδιόφωνο ασχολήθηκε από την ηλικία των δώδεκα ετών, στο πειρατικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης έως το 1987, όπου και διάλεξε το επώνυμο Κανάκης[2], και στη συνέχεια σε μια σειρά ραδιοφωνικών σταθμών, όπως το δημοτικό ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, όπου ήταν διευθυντής και δημιουργός του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού στην Ελλάδα που εξέπεμπε 24 ώρες ξένη μουσική, του FM 101, όπως επίσης και στους Kiss FM 87.6 & 90.8 (νυν «Λαϊκός 87.6» και «ZOO 90.8»), ANT1 FM (νυν Easy 97.5) και τώρα στον «Imagine 89,7». Επίσης, έχει αρχίσει να δραστηριοποιείται και στο χώρο της μουσικής, δημοσιεύοντας κάποια δικά του τραγούδια και Remix. Το 2015, μετά τον θάνατο του πατέρα του, δημοσίευσε και το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Μπαμπά... (μια κανονική ημέρα) (εκδ. «Ιανός», Θεσσαλονίκη 2015, 80 σελίδες). Το 2016 έστησε και δεύτερο ραδιοφωνικό σταθμό, τον FLY 104, ο οποίος συστεγάζεται με τον Imagine 89,7.

1975 – Γκάρι Νέβιλ, Άγγλος ποδοσφαιριστής.
Ο Γκάρι Νέβιλ (Gary Alexander Neville, 18 Φεβρουαρίου 1975) είναι Άγγλος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αγωνίστηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όπου πέρασε ολόκληρη την επαγγελματική του καριέρα ως ποδοσφαιριστής ενώ ήταν και ο αρχηγός της ομάδας. Αδερφός του είναι ο ποδοσφαιριστής Φιλ Νέβιλ που αγωνίστηκε επίσης στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τώρα αγωνίζεται στην Έβερτον. Τερμάτισε την καριέρα του το 2011.Τον Νοέμβριο του 2015 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Βαλένθια.

1978 - Πάνος Καλίδης, Έλληνας τραγουδιστής.
O Πάνος Καλίδης (18 Φεβρουαρίου 1978) είναι Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 1978 στη Νέα Σεβάστεια της Δράμας. Από μικρός αγαπούσε πολύ την μουσική και τραγουδούσε παραδοσιακά και ποντιακά, ενώ έπαιζε και ποντιακή λύρα.
Ο Πάνος Καλίδης ξεκινώντας την καριέρα του έκανε την πρώτη του επαγγελματική συνεργασία σε ηλικία 20 ετών σε νυχτερινά μαγαζιά της Δράμας και της Ξάνθης, καθώς και σε γνωστά μαγαζιά της Βορείου Ελλάδος.
Συνέχισε με συνεργασίες του στη Θεσσαλονίκη όπου γρήγορα ξεχώρισε ως λαϊκός καλλιτέχνης. Από το 2010 ξεκίνησε την συνεργασία του με τον Φοίβο.

1981 – Αντρέι Κιριλένκο, Ρώσος καλαθοσφαιριστής.
Ο Αντρέι Κιριλένκο (18 Φεβρουαρίου 1981) είναι Ρώσος καλαθοσφαιριστής που αγωνίζεται αυτήν την περίοδο για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Στην ηλικία των δεκαπέντε, ο Κιριλένκο άρχισε να παίζει επαγγελματικό μπάσκετ στην γενέτειρά του τη Ρωσία με την Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης. Πέρασε άλλα τρία χρόνια με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, κερδίζοντας το βραβείο MVP του ρωσικού πρωταθλήματος το 2000. Το 2001, προσχώρησε στην Γιούτα Τζαζ, που τον είχε επιλέξει στο ΝΒΑ Ντραφτ του 1999. Έγινε ο πρώτος Ρώσος παίκτης που επιλέχθηκε από τον πρώτο γύρο του Ντραφτ και ο νεότερος Ευρωπαίος παίκτης που επιλέγεται σε Ντραφτ. Επιλέχθηκε στην ομάδα με τους καλύτερους Ρούκι (NBA All-Rookie Team) μετά από την πρώτη σεζόν του, στην καλύτερη αμυντική ομάδα του NBA τρεις φορές και έπαιξε στο All-Star Game το 2004. Έπαιξε 10 σεζόν με τους Γιούτα Τζαζ και είχε μέσο όρο 12,4 πόντους, 5,6 ριμπάουντ και 2,8 ασίστ ενώ βοήθησε την ομάδα να προκριθεί 6 φορές στα πλέι-οφς. Το 2012 επέστρεψε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την οδήγησε στον τελικό της Ευρωλίγκας, πήρε το βραβείο MVP της διοργάνωσης, ενώ κέρδισε και μια θέση στην καλύτερη ομάδα. Κέρδισε επίσης το βραβείο του καλύτερου αμυντικού στη Ευρωλίγκα την ίδια χρονιά.
Από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 και μετά, είναι τακτικό μέλος της Ρωσικής Εθνικής ομάδας. Με τη Ρωσία κέρδισε το Ευρωμπάσκετ το 2007, κερδίζοντας και το βραβείο MVP της διοργάνωσης. Το 2011, κέρδισε το δεύτερο μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ, αυτή τη φορά το χάλκινο. Επιλέχτηκε στην καλύτερη ομάδα και στις δύο περιπτώσεις. Το παρατσούκλι του είναι AK-47, επειδή είναι τα αρχικά του είναι AK, και ο ίδιος έχει φορέσει πολλές φορές τον αριθμό φανέλας 47. Επιπλέον, ο Κιριλένκο γεννήθηκε στην πόλη Ιζέβσκ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου κατασκευάζεται το όπλο. Το 2011, έγινε Αμερικανός πολίτης.

1985 – Ντρίσα Ντιακιτέ, Μαλιανός ποδοσφαιριστής.

1992 - Μελίντα Σανκάρ, Καναδή ηθοποιός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1294 – Κουμπλάι Χαν, Μογγόλος αυτοκράτορας, ήταν γιος του Τολούι, δευτερότοκου γιου του Τζένγκις Χαν, ο οποίος σύμφωνα με τους νόμους των Μογγόλων έγινε αντιβασιλέας (1227-1229). (23 Σεπτεμβρίου 1215 - 18 Φεβρουαρίου 1294)
Ο Κουμπλάι πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου 1294. Ο θάνατος του σφραγίστηκε από τις εσωτερικές διαμάχες της δυναστείας. Η δυναστεία των Γιουάν εξαφανίστηκε το 1365 προς όφελος των Κινέζων Μινγκ.

1405 – Ταμερλάνος, ήταν ένα από τα πρόσωπα-σταθμός του Μεσαίωνα, ο αιμοσταγής κατακτητής θα έμενε γνωστός στην Ιστορία ως ο αμείλικτος και αδίστακτος εισβολέας που έκανε τον πόλεμο σκοπό της ζωής του.

1455 – Φρα Αντζέλικο, Ιταλός ζωγράφος.
Ο Φρα Αντζέλικο (Beato Angelico, 1395 - 18 Φεβρουαρίου 1455), κατά κόσμον Γκουίντο ντι Πιέτρο, ήταν Ιταλός δομινικανός μοναχός και ζωγράφος της Σχολής της Φλωρεντίας κατά την πρώιμη Αναγέννηση. Ήταν περισσότερο γνωστός στους συγχρόνους του ως "Αδελφός Τζοβάννι ντα Φιέζολε" (ιταλ. Fra Giovanni da Fiesole), ενώ ο Τζόρτζιο Βαζάρι τον αναφέρει ως "Φρα Τζοβάννι Αντζέλικο" (Fra Giovanni Angelico). Στην Ιταλία είναι γνωστός ως "il Beato Angelico" (beato = ευλογημένος).

1546 – Μαρτίνος Λούθηρος, Γερμανός θεολόγος.
Ο Μαρτίνος Λούθηρος (10 Νοεμβρίου 1483 – 18 Φεβρουαρίου 1546) ήταν Γερμανός μοναχός, ιερέας, καθηγητής, θεολόγος, ηγέτης της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης του 16ου αιώνα στη Γερμανία, και θεμελιωτής των χριστιανικών δογμάτων και πρακτικών του Προτεσταντισμού.

1564 – Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι, γνωστός περισσότερο ως Μιχαήλ Άγγελος, ήταν Ιταλός γλύπτης, ζωγράφος, αρχιτέκτονας και ποιητής της Αναγέννησης, που άσκησε απαράμιλλη επίδραση στην ανάπτυξη της δυτικής τέχνης.

1683 - Νικολάες Πίτερσον Μπέρχεμ, ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική, ο οποίος ήταν εξαιρετικά παραγωγικός και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. (1622 - 18 Φεβρουαρίου 1683)
Ζωγράφισε κυρίως βουκολικά τοπία, τα οποία πληθύσμωνε με μυθολογικές ή βιβλικές μορφές, αλλά ζωγράφισε, επίσης, και μερικές αλληγορίες και ορισμένες ρωπογραφίες.

1726 - Ζακ Καρύ, Γάλλος ζωγράφος.
Ο Ζακ Καρύ (Jacques Carrey, 12 Ιανουαρίου 1649 - 18 Φεβρουαρίου 1726) ήταν Γάλλος ζωγράφος και σκιτσογράφος. Είναι γνωστός για τα σκίτσα που έκανε το 1674 απεικονίζοντας πιστά τον Παρθενώνα λίγο πριν καταστραφεί από την έκρηξη του Μοροζίνι.
Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1649 στην Τρουά (Troyes). Μαθήτευσε στον Σαρλ Λε Μπρεν (Charles Le Brun), τον βασιλικό ζωγράφο της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ'. Ο διδάσκαλός του τον πρότεινε για να συνοδεύσει μαζί με άλλους νεαρούς μαθητευόμενους τον διπλωμάτη και συλλέκτη αρχαιοτήτων Σαρλ Ανρί Φρανσουά Ολιέ ντε Νουαντέλ (Charles-Henri-François Olier de Nointel) που διατελούσε ως γαλλικός απεσταλμένος στην Υψηλή Πύλη στην Κωνσταντινούπολη. Αποστολή του Καρύ ήταν η ακριβής και λεπτομερής αντιγραφή των σημαντικότερων κτιρίων. Στα έτη 1670 με 1679 ο Καρύ έφτιαξε περίπου 500 σχέδια ζωγραφικής, απαθανατίζοντας την καθημερινή ζωή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα, Μικρά Ασία και Παλαιστίνη. Απεβίωσε στις 18 Φεβρουαρίου 1726 στην γενέτειρά του. Τα έργα του φιλοξενούνται στο Μουσείο του Λούβρου.

1743 - Άννα Μαρία Λουΐζα, τελευταία απόγονος των Μεδίκων.
Η Άννα Μαρία Λουΐζα των Μεδίκων (Anna Maria Luisa de' Medici, 11 Αυγούστου 1667 - 18 Φεβρουαρίου 1743) ήταν η τελευταία απόγονος της οικογένειας των Μεδίκων. Μοναχοκόρη και δεύτερο παιδί (από τρία αδέλφια) του Κόζιμο του τρίτου (Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης), και της συζύγου του, Μαργαρίτας Λουΐζας της Ορλεάνης ανιψιάς του Λουδοβίκου ΙΓ 'της Γαλλίας.

1799 - Κωνσταντίνος Χαντζερής, ήταν πρίγκιπας της Βλαχίας. (1760 - 18 Φεβρουαρίου 1799)
Ήταν αδελφός του Αλεξάνδρου πρίγκιπα της Μολδαβίας και ανιψιός του Πατριάρχη Σαμουήλ.
Ήταν Φαναριώτης και, όπως έλεγε ο ίδιος, απόγονος των Παλαιολόγων.

1873 – Βασίλ Λέβσκι, Βούλγαρος επαναστάτης.
Ο Βασίλ Λέφσκι (18 Ιουλίου 1837 - 18 Φεβρουαρίου 1873) είναι ο μεγαλύτερος Βούλγαρος εθνικός ήρωας και πρωτεργάτης της απελευθέρωσης της Βουλγαρίας από τους Οθωμανούς Τούρκους. Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1837 στο Κάρλοβο της Βουλγαρίας. Εκτελέστηκε με απαγχονισμό στις 18 Φεβρουαρίου 1873 στη Σόφια.

1900 - Εουτζένιο Μπελτράμι, Ιταλός μαθηματικός.
Ο Εουτζένιο Μπελτράμι (ιταλ. Eugenio Beltrami, Κρεμόνα 16 Νοεμβρίου 1836 – Ρώμη 18 Φεβρουαρίου 1900) ήταν Ιταλός μαθηματικός που διακρίθηκε για το έργο του πάνω στις Μη-Ευκλείδειες γεωμετρίες και τον ηλεκτρομαγνητισμό.
Ο Μπελτράμι άρχισε να σπουδάζει Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Παβίας το 1853, αλλά το 1856 υποχρεώθηκε να διακόψει τις σπουδές του εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών. Διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια ως καθηγητής το 1862, έτος κατά το οποίο δημοσίευσε την πρώτη του εργασία. Ο Μπελτράμι αργότερα δίδαξε στα Πανεπιστήμια στην Πίζα, τη Ρώμη και την Παβία.
Το 1868, στο «Δοκίμιο επί μίας ερμηνείας της μη-ευκλείδειας Γεωμετρίας» («Saggio sopra un'interpretazione della geometria non euclidea»), ο Μπελτράμι έδωσε το πρώτο μοντέλο της Υπερβολικής Γεωμετρίας. Σε αυτό, οι γραμμές της Υπερβολικής Γεωμετρίας αντιπροσωπεύονται από γεωδαισιακές πάνω στην ψευδοσφαίρα. Με τον τρόπο αυτό ο Μπελτράμι προσπάθησε να αποδείξει ότι το Αξίωμα των παραλλήλων του Ευκλείδη δεν μπορούσε να εξαχθεί από τα άλλα αξιώματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας. Ωστόσο, αυτή η απόδειξη αποτυγχάνει, καθώς η ψευδοσφαίρα είναι μόνο ένα μικρό υποσύνολο του υπερβολικού επιπέδου.
Την ίδια χρονιά, όμως, ο Μπελτράμι πήγε πολύ μακρύτερα και έδωσε μία σωστή απόδειξη του ισοσυνεπούς της Υπερβολικής και της Ευκλείδειας Γεωμετρίας ορίζοντας αυτά που σήμερα είναι γνωστά ως το Μοντέλο του Klein, το Μοντέλο του δίσκου του Poincaré και το Μοντέλο του ημιεπιπέδου του Poincaré, στην εργασία του Teoria fondamentale degli spazii di curvatura costante.

1907 - Γεώργιος Μουρούζης, πρίγκιπας.
Οι Μουρούζηδες ήταν παλιά φαναριώτικη οικογένεια που χρονολογείται από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Πρώτη φορά εμφανίζονται αμέσως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204 όπου φέρεται να εγκαταστάθηκε στη περιοχή της Τραπεζούντας που ή εξ αυτών έλαβε την ονομασία "Μουρούζ" ή προϋπάρχουσας αυτής έλαβαν την ονομασία τους, όπου και αναδείχθηκαν στην εκεί Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Για την καταγωγή τους υπάρχει και έτερη θεωρία περί προέλευσης από φράγκικη οικογένεια που μετακινήθηκε στην Ανατολή κατά την διάρκεια της Δ' Σταυροφορίας.
Κλάδος εξ αυτών υπό τον Αντίοχο Μουρούζη φέρεται να επανήλθε και να εγκαταστάθηκε στη Κωνσταντινούπολη περί το 1665 όπου και αναδείχτηκαν από τις επιφανέστερες Ελληνικές οικογένειες του Φαναριού. Νεότεροι γόνοι εγκαταστάθηκαν στην Ρουμανία, την Ρωσία, την Γαλλία και την Ελλάδα και αναδείχτηκαν εκεί στα πολιτικά αξιώματα. Πολλά μέλη της οικογένειας αυτής διέπρεψαν ως πρίγκιπες ηγεμόνες, μεγάλοι διερμηνείς της Υψηλής Πύλης, πρέσβεις, στρατιωτικοί κ.λπ., όπως και κάποιοι εξ αυτών καρατομήθηκαν. Ακολουθεί πίνακας εξ αυτών.
Σημειώνεται ότι απόγονος της οικογένειας αυτής είναι ο Αλέξανδρος Ζαΐμης.

1934 - Ιωάννης Γοβατζιδάκης, Έλληνας πολιτικός.

1943 - Ρόμπερτ Ράναλφ Μάρετ, Βρετανός εθνολόγος.
O Ρόμπερτ Ράναλφ Μάρετ (Robert Ranulph Marett, 13 Ιουνίου 1866 - 18 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Βρετανός εθνολόγος. Εκπρόσωπος της βρετανικής εξελικτικής σχολής, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την θρησκευτική εθνολογία. Σε αυτό το επιστημονικό πεδίο τροποποίησε την εξελικτική κλίμακα που πρότεινε ο Τέιλορ, που τοποθέτησε εν αρχή τον ανιμισμό. Ο Μάρετ επινόησε την έννοια του μαγικού προανιμισμού, μιας απρόσωπης δύναμης την οποία ταύτισε με τον μελανήσιο όρο μάνα. Η ιδέα του μάνα ως ψυχικού παρά πολιτισμικού προϊόντος αναπτύχθηκε κυρίως στο έργο του Το Κατώφλι της Θρησκείας, (1909, με το οποίο προσπάθησε να εγκαθιδρύσει το εννοιολογικό πλαίσιο τέτοιων προϋποτιθέμενων εννοιών στη θρησκεία , στο Ανθρωπολογία το (1912) και στο Ψυχολογία και Λαογραφία, το (1920). Ο Μάρετ έγινε Λέκτορας της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας το 1910 στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το 1914 ίδρυσε ανεξάρτητο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας.
Ο Ρόμπερτ Ράναλφ Μάρετ -πεπεισμένος ότι ο πρωτόγονος άνθρωπος δεν είχε αναπτύξει την απαραίτητη διάνοια ακόμη για να διατυπώσει έστω τις απλοποιημένες ερμηνείες που πρότεινε ο Έντουαρντ Μπάρνετ Τέιλορ άσκησε κριτική στις θεωρίες του περί ανιμισμού, υποθέτοντας ότι η θρησκεία στα πρώιμα στάδιά της ήταν περισσότερο συναισθηματική και διαισθητική ως προς τις πηγές της. Κατά την άποψή του ο πρωτόγονος άνθρωπος αναγνώριζε εμψυχωμένα αντικείμενα εξαιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Θεωρούσε επίσης ότι μεταχειριζόταν όλα τα αντικείμενα ως έμψυχα, αλλά ποτέ δε διέκρινε την ψυχή ως κάτι διακριτό από το σώμα. θεωρώντας ιστορικά τεκμηριωμένο το γεγονός ότι ο πρωτόγονος πίστευε στο μάνα, ο Μάρετ θεώρησε ασήμαντο το πώς απέκτησαν οι άνδρες και οι γυναίκες την πεποίθηση ότι το πνεύμα ή η ψυχή ενοικεί σε όλα τα αντικείμενα.

1949 - Νιθέτο Αλκαλά-Θαμόρα, ήταν Ισπανός πολιτικός. (6 Ιουλίου 1877 - 18 Φεβρουαρίου 1949)
Γεννήθηκε το 1877. Σπούδασε νομική. Ήταν αντιβασιλικός και φυλακίστηκε για αυτήν την δράση του. Διετέλεσε υπουργός Άμυνας το 1931 και ακόμα φυλακισμένος, καλείται και αναλαμβάνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έχασε στις προεδρικές εκλογές του 1936 και αυτοεξορίστηκε στην Αργεντινή, όπου και πέθανε το 1949.

1951 - Λάιμαν Γκίλμορ, ήταν Αμερικανός πρωτοπόρος της αεροπορίας. (11 Ιουνίου 1874 – 18 Φεβρουαρίου 1951)
Κατασκεύασε ένα ατμοκίνητο αεροπλάνο στο Γκρας Βάλεϊ της Καλιφόρνια και ισχυρίστηκε πως πέταξε με αυτό στις 15 Μαΐου 1902. Λόγω των απαιτήσεων για μεγαλύτερο λέβητα και της εξάρτησης από τον άνθρακα ως πηγή ισχύος, οι πτήσεις ήταν ασταθείς. Οι καταγραφές και οι αποδείξεις σχετικά με τους ισχυρισμούς του χάθηκαν μετά από πυρκαγιά στο υπόστεγο του, το 1935.

1960 - Μιλτιάδης Ιατρίδης, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Μιλτιάδης Ιατρίδης (ή Μίλτων Ιατρίδης) (1906 - 18 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Γεννήθηκε στο Σοφικό Κορινθίας, τον τόπο καταγωγής της μητέρας του, Σοφίας. Ο πατέρας του, Βασίλειος Ιατρίδης, καταγόταν απ' τον Πύργο Ηλείας και ασκούσε το επάγγελμα του επιθεωρητή της Μέσης Εκπαίδευσης. Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του, ο Μ. Ιατρίδης εισήλθε, το 1921, στη Στρατιωτική Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων και αποφοίτησε ως μάχιμος σημαιοφόρος στις 26 Ιανουαρίου 1926. Από τότε υπηρέτησε κυρίως στα υποβρύχια. Δεκατρία χρόνια αργότερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1939, προβιβάστηκε στο βαθμό του πλωτάρχη. Από τη θέση αυτή και με τη συνακόλουθη ανάληψη του αξιώματος του κυβερνήτη του, γηραιού τότε, υποβρυχίου «Παπανικολής», συνέβαλε τα μέγιστα στον αγώνα εναντίον του Άξονα.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1940, το υποβρύχιο «Παπανικολής» επιτέθηκε εναντίον μεγάλης ιταλικής νηοπομπής στην Αδριατική Θάλασσα και κατόρθωσε να βυθίσει στα Στενά του Οτράντο τρία ιταλικά οπλιταγωγά, συνολικού βάρους 25.000 τόνων, που μετέφεραν όπλα, πολεμοφόδια και εν γένει πολεμικό υλικό στα παράλια της Αλβανίας, για να ενισχυθούν οι ιταλικές μονάδες που προσπαθούσαν να νικήσουν τους Έλληνες. Για το σπουδαίο κατόρθωμά του αυτό, ο κυβερνήτης Μ. Ιατρίδης προβιβάστηκε άμεσα σε αντιπλοίαρχο επ' ανδραγαθία και του απονεμήθηκε το «Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας», στις 30 Δεκεμβρίου 1940.
Μετά την Απελευθέρωση διετέλεσε Διοικητής Αρχιπελάγους (1944-1945), Διοικητής Στολίσκου Βορείου Αιγαίου (1947), καθώς και Διοικητής της Ναυτικής Ακαδημίας (1948). Κατά τα έτη 1950-1951, επιστάτησε στις επισκευές του ιταλικού καταδρομικού «Ευγένιος της Σαβοΐας», που είχε δοθεί, τότε, στην Ελλάδα ως πολεμική αποζημίωση και μετονομάστηκε «Έλλη».
Ο Μιλτιάδης Ιατρίδης αποστρατεύτηκε αυτεπάγγελτα στις 29 Δεκεμβρίου 1952, με σύγχρονη προαγωγή στον βαθμό του πλοιάρχου. Οκτώ χρόνια αργότερα, στις 18 Φεβρουαρίου 1960, ο μεγάλος αυτός άνδρας του Πολεμικού Ναυτικού, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, σε ηλικία 54 ετών. Ήταν παντρεμένος με τη Λέλα Ιατρίδη και έχει μια κόρη, την Αδριατική, η οποία πήρε το όνομα της θάλασσας όπου ο πλωτάρχης πατέρας της έγραψε μία από τις λαμπρότερες σελίδες της εμπόλεμης ιστορίας μας. Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε μία πλατεία του Πύργου Ηλείας. Στην ομώνυμη πλατεία του Πύργου βρίσκεται και ο ανδριάντας του. Προτομή του Μ. Ιατρίδη υπάρχει στη γενέτειρά του, το Σοφικό Κορινθίας και στο Κατάκολο Ηλείας αλλά και στην πόλη της Κορίνθου δίπλα στην Στρατιωτική Λέσχη.. Η δράση του Ιατρίδη και του Υποβρυχίου Παπανικολής ενέπνευσε και την ταινία 'Υποβρύχιον Παπανικολής' του 1971 με τον Κώστα Καζάκο στο ρόλο του Ιατρίδη.

1963 - Λεωνίδας Καραμαούνας, ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός. Διετέλεσε δήμαρχος και βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης. (1890 - 18 Φεβρουαρίου 1963).

1963 - Ιωάννης Κίνιας, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, υπηρέτησε βουλευτής Αττικής και Βοιωτίας. (Δίστομο, 1881 - Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 1963)

1966 - Ρόμπερτ Ρόσσεν, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Ρόμπερτ Ρόσσεν (Robert Rossen, 16 Μαρτίου 1908 - 18 Φεβρουαρίου 1966) ήταν Αμερικανός σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, με την καριέρα του να απλώνεται σε περίπου τρεις δεκαετίες. Το 1949, η ταινία του Όλοι οι Άνθρωποι του Βασιλιά, έλαβε 3 Όσκαρ ένα Ά' Ανδρικού Ρόλου, ένα Β΄ Γυναικείου Ρόλου και ένας Καλύτερης Ταινίας, με τον ίδιο να είναι και υποψήφιος για το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Ωστόσο, βραβεύθηκε με Χρυσή Σφαίρα για τη σκηνοθεσία του, ενώ η ταινία πήρε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίες. Το 1961, σκηνοθέτησε τον Πολ Νιούμαν και τον Τζορτζ Σι Σκοτ σε άλλη μία επιτυχημένη ταινία το Ο κόσμος είναι δικός μου (The Hustler), το οποίο ήταν υποψήφιο για εννέα Όσκαρ, κερδίζοντας, τελικά, δύο.
Ο Ρόσσεν σκηνοθετούσε και έγραφε σενάρια σε θέατρα στη Νέα Υόρκη, μέχρι το 1937, που μετακόμισε στο Χόλιγουντ. Εκεί δούλεψε ως σεναριογράφος στη Warner Bros., έως και το 1941, που εντάχθηκε στο στρατό και παρέμεινε σε αυτόν μέχρι το 1944. Υπηρέτησε ως αρχηγός της Hollywood Writers Mobilization, που οργάνωνε σεναριογράφους για τις ανάγκες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1945 συμμετείχε σε απεργία εναντίον της Warner Bros.. Κατόπιν συνεργάστηκε με τη νεοϊδρυθείσα εταιρεία του Χαλ Ουόλις, αλλά και την Columbia Pictures, όμως, κυρίως, με τις δικές του εταιρείες, συνήθως, σε συνεργασία με την Columbia.
Ο Ρόσσεν υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Αμερικής από το 1937 μέχρι και το 1947 περίπου, το οποίο για αυτόν «ήταν αφιερωμένο σε κοινωνικούς σκοπούς με τέτοιο τρόπο ώστε εμείς που είμαστε Εβραίοι να ενδιαφερθούμε». Ωστόσο, μέχρι και το 1949 σταμάτησε οποιαδήποτε σχέση/ασχολία με το Κόμμα. Εν πάση περιπτώσει για αυτή του τη δράση, κλήθηκε δις από την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, μία το 1951 και μία τοπ 1953. Αρνήθηκε πως ουδέποτε υπήρξε κομμουνιστής. Παρόλα αυτά, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπει στη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ, και συν τις άλλοις να μην μπορεί να ανανεώσει το διαβατήριό του. Το 1953, όμως στη δεύτερή του εμφάνιση, ονόμασε 57 πρώην οι νυν μέλη του Κόμματος, με αποτέλεσμα να σταματήσει να βρίσκεται στη μαύρη λίστα.

1967 – Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, Αμερικανός φυσικός.
Ο Τζούλιους Ρόμπερτ Οπενχάιμερ (Julius Robert Oppenheimer, 22 Απριλίου 1904 – 18 Φεβρουαρίου 1967) ήταν Αμερικανός θεωρητικός φυσικός, γερμανικής καταγωγής, γνωστός κυρίως για τη δουλειά του στην κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας γι' αυτό είναι γνωστός ως "ο πατέρας της ατομικής βόμβας".
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου και μεγάλωσε, από Εβραίους γονείς. Σπούδασε στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και Κέμπριτζ. Έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Ασχολήθηκε με την κβαντική φυσική των υποατομικών σωματιδίων και τις πυρηνικές αντιδράσεις. Εκτός από τη φυσική, τον γοήτευε η φιλοσοφία και η γαλλική φιλολογία, ενώ έμαθε λατινικά, αρχαία ελληνικά και σανσκριτικά.
Έγινε γνωστός για τον ρόλο του ως διευθυντής του Σχεδίου Μανχάτταν, την προσπάθεια της κατασκευής του πρώτου πυρηνικού όπλου, στο μυστικό εργαστήριο στο Λος Άλαμος στην πολιτεία του Νέου Μεξικού. Ως «πατέρας της ατομικής βόμβας», που είχε ισχύ 18.000 τόνων ΤΝΤ, υποστήριξε τη χρησιμοποίησή της, που κατέστρεψε τις ιαπωνικές πόλεις της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου 1945, στην τελική φάση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλες εργασίες του είχαν σχέση με τη θεωρητική αστρονομία, την κβαντική θεωρία πεδίου και τη φασματοσκοπία.
Μετά τον πόλεμο
Μετά τον πόλεμο έγινε επικεφαλής σύμβουλος στη νεοσύστατη Επιτροπή Ατομικής Ενεργείας των Ηνωμένων Πολιτειών και χρησιμοποίησε τη θέση του για να ασκήσει πιέσεις για τον διεθνή έλεγχο της πυρηνικής ενέργειας και την αποτροπή της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και της κούρσας εξοπλισμών με τη Σοβιετική Ένωση. Η μεγάλη συμβολή του στον σχεδιασμό και την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας αλλά και στη δημιουργία μίας ισχυρής παράδοσης στη θεωρητική φυσική στις Η.Π.Α., με σημαντικό ρόλο και σε θέματα στρατιωτικών εξοπλισμών, δεν στάθηκαν ικανά να τον προστατεύσουν την μακαρθική περίοδο. Αφού προκάλεσε την οργή πολλών πολιτικών με τις ειλικρινείς απόψεις του κατά τη διάρκεια του δευτέρου «Ερυθρού Τρόμου», κρίθηκε "ακατάλληλος να υπηρετήσει τη χώρα", σύρθηκε σε δίκη -με πολύ μεγάλη δημοσιότητα- για τις φιλειρηνικές και δημοκρατικές του θέσεις και η διαβάθμιση ασφαλείας του ανακλήθηκε το 1954 και ουσιαστικά έχασε την άμεση πολιτική επιρροή του. Συνέχισε να παραδίδει μαθήματα, να γράφει και να εργάζεται στη φυσική. Μία δεκαετία αργότερα, αποκαταστάθηκε όταν ο πρόεδρος Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι του απένειμε (και ο Λίντον Τζόνσον του παρέδωσε) το βραβείο «Ενρίκο Φέρμι» ως χειρονομία της πολιτικής αποκατάστασης.
Ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ πέθανε το 1967. Ο θάνατός του αποτέλεσε μεγάλη απώλεια για τον επιστημονικό χώρο.

1973 - Κώστας Νεγρεπόντης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Κώστας Νεγρεπόντης (Κωνσταντινούπολη, 1897 – Αθήνα, 19 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως επιθετικός και μετέπειτα προπονητής.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Προποντίδα Ταταούλων και αργότερα πήγε στη Φενερμπαχτσέ με την οποία κατέκτησε τρία ερασιτεχνικά πρωταθλήματα Τουρκίας. Το 1918 μαζί με άλλους Έλληνες ίδρυσε την Πέρα Κλουμπ και ταυτόχρονα έγινε και παίκτης της ομάδας, με την οποία κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα Τουρκίας.
Το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Πέρα Κλουμπ έκανε μια περιοδεία στην Ευρώπη περνώντας και από την Ελλάδα. Στη Γαλλία ο Νεγρεπόντης αποφάσισε να μείνει εκεί για τρία χρόνια όπου και αγωνίστηκε σε διάφορες γαλλικές ομάδες. Το 1926 ήρθε στην Ελλάδα και έβγαλε δελτίο στην ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1932.
Στις εθνικές ομάδες
Αγωνίστηκε δύο φορές με την Ελλάδα για τον λόγο ότι όταν ιδρύθηκε η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και ξεκίνησαν οι αγώνες της εθνικής ομάδας ήταν ήδη στη δύση της καριέρας του.
Προπονητική σταδιοδρομία
Σταματώντας το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε με την προπονητική και υπήρξε προπονητής αρκετών συλλόγων όπως, μεταξύ άλλων, η ΑΕΚ, η Παναχαΐκή, ο Πανιώνιος, ο Ολυμπιακός, ο Πανελευσινιακός, ο Φωστήρας και ο Παναιγιάλειος.
Υπήρξε ο πρώτος (και ο μοναδικός προπολεμικά) προπονητής της Ελλάδας που συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό παρουσιών στον πάγκο της, σε 16 συνολικά αγώνες (σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους το διάστημα μεταξύ 1933-1953) και ήταν ο προπονητής στη μεγαλύτερη σε εύρος νίκη της Ελλάδας επί της Συρίας με 8-0, που διεξήχθη στις 25 Νοεμβρίου 1949, στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Τίτλοι - Ως ποδοσφαιριστής
Πρωταθλήματα Τουρκίας (4): 1916, 1917, 1918 (Φενερμπαχτσέ), 1922 (Πέρα Κλουμπ).
Κύπελλο Ελλάδας (1): 1931-32 (ΑΕΚ).

1992 - Κωνσταντίνος Δημαράς, Έλληνας κριτικός λογοτεχνίας.
Ο Κωνσταντίνος Δημαράς του Θησέως (1904-1992), αναφερόμενος συχνότερα ως «Κ.Θ. Δημαράς», ήταν Έλληνας φιλόλογος, κριτικός και ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

2001 - Νίκος Ζαρντινίδης, ήταν Έλληνας πολιτικός. (22 Ιανουαρίου 1917 - 18 Φεβρουαρίου 2001)
Χρημάτισε υπουργός Μεταφορών στην Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και υπηρέτησε εκτός από βουλευτής ως ευρωβουλευτής.
Τιμήθηκε με πολλά παράσημα, ανάμεσα στα οποία το Μετάλλιο του Αλβανικού Έπους.
Ήταν παντρεμένος με την Αναστασία Κονιόρδου και απέκτησαν δύο παιδιά.

2004 – Δέσπω Διαμαντίδου, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών και από το γάμο της με τον επίσης ηθοποιό Ανδρέα Φιλιππίδη.

2004 - Ελένη Καζαντζάκη, χήρα του Νίκου Καζαντζάκη.

2015 - Ανδρέας Γαρύφαλλος, Έλληνας κολυμβητής και υδατοσφαιριστής.
Ο Ανδρέας Γαρύφαλλος (1929 - 18 Φεβρουαρίου 2015) υπήρξε διεθνής Έλληνας υδατοσφαιριστής με μεγάλη καριέρα στον Εθνικό Πειραιά, θεωρούμενος ο Πατριάρχης της ελληνικής υδατοσφαίρισης.
Με την ομάδα του Εθνικού κατέκτησε 18 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα Ελλάδος, ενώ είχε 140 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα. Αργότερα διετέλεσε και προπονητής της Εθνικής Ομάδας επί 15 χρόνια.

2016 – Παντελής Παντελίδης, ήταν Έλληνας καλλιτέχνης, λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης, πρώην ποδοσφαιριστής και υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

2017 - Ιβάν Κόλοφ, Καναδός παλαιστής. (25 Αυγούστου 1942 - 18 Φεβρουαρίου 2017)
Ο Κόλοφ ήταν ένας από τους καλύτερους επαγγελματίες παλαιστές της εποχής του και ενέπνευσε πολλές επόμενες γενιές.
Στην καριέρα του παρίστανε τον Ρώσο, εξού και το ψευδώνυμο "Ρώσικη Αρκούδα" που του είχαν προσάψει. Ο Κόλοφ ήταν ο τρίτος παλαιστής που κατέκτησε τον ιστορικότερο τίτλο όλων των εποχών, το Πρωτάθλημα WWE, τότε με άλλη ονομασία, Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών WWF. Αγωνίστηκε, από το 1961 που έκανε το ντεμπούτο του, ως το 1994 που έδωσε τον τελευταίο του αγώνα.
Στην καριέρα του, ο Κόλοφ, κατέκτησε πάρα πολλούς τίτλους 45 στον αριθμό, ομαδικούς και ατομικούς, στο σύνολο. Ο σημαντικότερος όλων φυσικά, ήταν το Πρωτάθλημα WWE.
Μετά το τέλος της καριέρας του, ξεκίνησε να κάνει φιλανθρωπίες με την γυναίκα του Ρενέ και τα τέσσερα παιδιά που έχουν αποκτήσει μαζί. Το 1995 βαφτίστηκε χριστιανός και από τότε προσπαθεί να προσυλητίσει στο δρόμο του Θεού, ανθρώπους που δεν πιστεύουν. Τέλος, έχει γίνει και συγγραφέας ενός βιβλίου.

2017 - Μάικλ Ότζιο, ήταν Γενικός Κυβερνήτης στην Παπούα Νέα Γουινέα. Ανήκε στο Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού. (7 Ιουλίου 1942 - 18 Φεβρουαρίου 2017)
Η θητεία του ως Γενικού Κυβερνήτη άρχισε στις 20 Δεκεμβρίου 2010 όταν παραιτήθηκε ο Τζέφρι Νέιπ μία εβδομάδα έπειτα την ανάληψη των καθηκόντων του και χωρίς να δώσει εξηγήσεις. Ο Ότζιο εξελέγη Γενικός Κυβερνήτης στις 14 Ιανουαρίου 2011 επικρατώντας με 65 ψήφους έναντι 23 για τον Πάτο Κακεράγια. Η ορκωμοσία του Ότζιο έγινε στις 25 Φεβρουαρίου 2011.
Ο Ότζιο πέθανε σε ηλικία 74 ετών στο Πορτ Μόρεσμπι προτού αναλάβει ο εκλεγμένος διάδοχός του, Μπομπ Νταντάε τον Φεβρουάριο του 2017.

 

 

Σαν σήμερα 19 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας, (Φιλόθεος, Φιλοθέη, Φιλοθέα, Φιλοθεούλα)

 19 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1600: Εκρήγνυται το ηφαίστειο Ουαϊναπιυτίνα στο Περού. Θεωρείται η βίαια έκρηξη ηφαιστείου στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.

1674: Αγγλία και Ολλανδία, τερματίζοντας τον Τρίτο Αγγλο-Ολλανδικό Πόλεμο, υπογράφουν τη συνθήκη του Westminster, με την οποία η αποικία των Ολλανδών, το Νέο Άμστερνταμ περνά στα χέρια των Εγγλέζων, που την ονομάζουν Νέα Υόρκη.

1800: Ο Ναπολέων Βοναπάρτης χρήζει τον εαυτό του Πρώτο Ύπατο της Γαλλίας.

1807: Συλλαμβάνεται στην Αλαμπάμα για προδοσία ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Άαρον Μπερ.

1844: Ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καθιερώνεται η συνταγματική μοναρχία.

1861: Η Ρωσία καταργεί με νόμο το τελευταίο προπύργιο της φεουδαρχίας, την δουλοπαροικία.

1878: Ο Aμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον φωνόγραφο, τον οποίο ονομάζει «Ομιλούσα Μηχανή».

1878: Υπογράφεται η μεταξύ Ρώσων και Τούρκων η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου με την οποία προσαρτούνται εδάφη της Μακεδονίας και Θράκης στη Βουλγαρία. Η συνθήκη αυτή ανετράπη από του Βερολίνου στις 13 Ιουλίου του ίδιου έτους.

1881: Η πολιτεία Κάνσας των ΗΠΑ, απαγορεύει την χρήση αλκοόλ.

1902: Καθίσταται υποχρεωτικός στη Γαλλία ο εμβολιασμός κατά της ευλογιάς.

1908: Στην Ελλάδα, εισάγεται η δημοτική γλώσσα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, ενώ διαιρείται η Φιλοσοφική Σχολή. Παραιτούνται μέλη των επιτροπών κρίσης διδακτικών βιβλίων.

1909: Παραιτείται ο υπουργός Οικονομικών Δημήτριος Γούναρης, μετά την αποδοκιμασία των απόψεων του για την οικονομική πολιτική. Τον διαδέχεται ο Νίκος Καλογερόπουλος.

1910:  Εγκαινιάζεται το «Ολντ Τράφορντ» με τον αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εναντίον της Λίβερπουλ (3-4).

1911: Έλληνες και Τούρκοι αξιωματικοί συναντώνται στα ελληνοτουρκικά σύνορα με σκοπό να εξετάσουν τα πρόσφατα συνοριακά επεισόδια.

1913: Εκδηλώνεται απόπειρα, με έκρηξη βόμβας στο εξοχικό του Λόυντ Τζόρτζ, αρχηγού του βρετανικού κόμματος των Φιλελευθέρων από σουφραζέτες.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ο βρετανικός και γαλλικός στόλος βομβαρδίζει τα τουρκικά οχυρά της Καλλίπολης, που φρουρούν την είσοδο στη θάλασσα του Μαρμαρά και την δίοδο προς την Κωνσταντινούπολη.

1918: Εκδίδεται στην ΕΣΣΔ το διάταγμα που καταργείται η ατομική ιδιοκτησία και η κυριότητα κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής περιέρχεται στο κράτος.

1919: Σημειώνεται στη Γαλλία, αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα κατά του πρωθυπουργού Κλεμανσό.

1936: Ο αρχηγός των Φιλελευθέρων, Θεμιστοκλής Σοφούλης, και ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου, Στυλιανός Σκλάβαινας, υπογράφουν μυστικό σύμφωνο, με το οποίο το Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να υποστηρίξει τον Σοφούλη κατά την εκλογή προέδρου της Βουλής, ενώ οι Φιλελεύθεροι με τη σειρά τους να καταργήσουν το Ιδιώνυμο, την υπηρεσία κρατικής ασφαλείας, και να αμνηστεύσουν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ (Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα).

1942: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίζεται από τους Ιάπωνες το Πορτ Ντάρβιν, στα βόρεια παράλια της Αυστραλίας.

1943: Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κλέβονται έργα τέχνης από την Ολλανδία με προορισμό την πινακοθήκη του Χίτλερ, στο Λιντς της Αυστρίας.

1945: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζει η μάχη μεταξύ Αμερικανών και Γιαπωνέζων, για το νησί του Ειρηνικού Ιβοζίμα. Η μάχη λήγει με νίκη των Αμερικανών πεζοναυτών και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς φέρνει τις συμμαχικές δυνάμεις, ένα βήμα πιο κοντά στην κατάληψη της Ιαπωνίας και στο τέλος του πολέμου.

1947: Αποφασίζεται από την κυβέρνηση Μαξίμου η ίδρυση του στρατοπέδου πολιτικών κρατουμένων στη Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

1949: Ο Εζρα Πάουντ, αν και έγκλειστος σε φυλακή κατηγορούμενος για προδοσία, κερδίζει το πρώτο βραβείο για την καλύτερη ποιητική συλλογή, που εκδόθηκε το 1948.

1952: Η Ελλάδα επικυρώνει το Σύμφωνο του ΝΑΤΟ.

1956: Εκλογές στην Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά ψηφίζουν οι Ελληνίδες. Επικρατεί η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, λόγω του «τριφασικού» εκλογικού συστήματος.

1959: Υπογράφεται στο Λονδίνο μεταξύ της Βρετανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας η συμφωνία για την Κύπρο, με την οποία ιδρύεται ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία, με Ελληνοκύπριο Πρόεδρο και Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο.

1961: Στο Κάιρο της Αιγύπτου, φοιτητές λεηλατούν τη βελγική πρεσβεία, μετά τη γνωστοποίηση της δολοφονίας του πρωθυπουργού Λουμούμπα στο Κονγκό.

1962: Πέθανε ο Γεώργιος Παπανικολάου, γιατρός, ερευνητής και δημιουργός του «Τεστ Παπ». Σήμερα το τεστ Παπανικολάου (τεστ-παπ) χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

1963: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι δηλώνει ότι, η Σοβιετική Ένωση είχε συμφωνήσει να αποσύρει αρκετούς από τους στρατιώτες της, που βρίσκονται στην Κούβα μέχρι τις 15 Μαρτίου.

1964: Ο Πολ Σάϊμον γράφει τομ τραγούδι: The Soynd of Silence.

1969: Στο Ιράκ, εκτελούνται επτά άτομα με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ του Ισραήλ.

1971: Ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ κινείται νομικά ενάντια των Beatles.

1977: Ο Στίβι Γουόντερ κερδίζει δύο βραβεία Γκράμι.

1978: Μακελειό στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Αιγύπτιοι κομάντος επεμβαίνουν χωρίς την άδεια των κυπριακών αρχών για να σώσουν 12 Αιγύπτιους ομήρους, που κρατούν 2 άραβες τρομοκράτες σε ένα αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών. Η Εθνική Φρουρά και η Αστυνομία σκοτώνουν 15 από τους κομάντος και καταστρέφουν το C-130 που τους μεταφέρει.

1982: Το κόμμα Φιάνα Φέιλ κερδίζει τις εκλογές στην Ιρλανδία.

1984: Τα δίδυμα αδέρφια Phil και Steve Maher από τις ΗΠΑ γίνονται τα πρώτα αδέρφια, που ανεβαίνουν στο βάθρο του ίδιου ολυμπιακού αγωνίσματος, όταν κατακτούν το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο στο slalom στο Σεράγεβο.

1986: Η αμερικανική Γερουσία μετά από 37 χρόνια αναμονής ψηφίζει τη συνθήκη, που απαγορεύει τις γενοκτονίες.

1986: Η Σοβιετική Ένωση εκτοξεύει τον διαστημικό σταθμό Mir που έμεινε σε τροχιά γύρω από τη Γη για 15 χρόνια.

1990: Πρώτη άκαρπη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης λαμβάνει 151 ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό, ενώ οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν «Παρών».

1991: Χιόνι πέφτει στην έρημο Σαχάρα, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια.

1992: Ο Άλαν Σίρερ σκοράρει στο ντεμπούτο του με την εθνική Αγγλίας εναντίον της Γαλλίας στο Γουέμπλεϊ. Η Αγγλία θα κερδίσει με 2-0 και αυτή θα είναι η πρώτη ήττα της Γαλλίας σε 20 αγώνες.

1993: Τα Σκόπια ζητούν από την Ελλάδα την άδεια να ανοίξουν προξενείο στην Αθήνα.

1994: Η Αμερικανίδα Bonny Blair κατακτά το τέταρτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας της όταν κερδίζει την κούρσα των 500μ speed-skating σε χρόνο ρεκόρ 39.25" στο Λιλεχάμερ της Νορβηγίας.

1995: Στο Μεξικό, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές εκφράζουν την υποστήριξή τους στους Ζαπατίστας.

2000: Περισσότεροι από 23.000 άνθρωποι παρακολουθούν την πρώτη ζωντανή μετάδοση 3 πρώτων ευρωπαϊκών ιπποδρομιών του Άσκοτ μέσω διαδικτύου.

2001: Καταργείται το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

2002: Αναταραχή σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και όργιο φημών προκαλεί η δίωξη κατά του Σωκράτη Κόκκαλη για πέντε κακουργηματικές πράξεις. Οι διώξεις, μεταξύ άλλων αφορούν τη διενέργεια κατασκοπείας και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Οι μετοχές των εταιρειών του Σωκράτη Κόκκαλη κάνουν βουτιά στο Χρηματιστήριο. Με δήλωση του αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξη σε οποιουδήποτε είδους αξιόποινες πράξεις.

2006: Έκρηξη μεθανίου σε ορυχείο στο Μεξικό σκοτώνει 65 άτομα.

2008: Η τιμή του πετρελαίου σημειώνει νέο ιστορικό ρεκόρ, καθώς κλείνει για πρώτη φορά πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι (100,01 δολ.).

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1473 – Νικόλαος Κοπέρνικος, Πολωνός αστρονόμος και μαθηματικός.
Ο Nικόλαος Κοπέρνικος (19 Φεβρουαρίου 1473 – 21 Μαΐου 1543) ήταν αναγεννησιακός μαθηματικός και αστρονόμος, ο οποίος διατύπωσε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος, τοποθετώντας τον Ήλιο και όχι τη Γη στο κέντρο του.
Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε στο Τορν της Πρωσίας (σημερινό Τόρουν της Πολωνίας), και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Άλενσταϊν και στο Φράουενμπουργκ της Βάρμιας, επαρχίας της σημερινής Πολωνίας όπου και πέθανε. Λίγο πριν το θάνατό του, εξέδωσε το βιβλίο «De Revolutionibus Orbium Coelestium Libri VI» («Έξι Βιβλία για τις Περιστροφές των Ουρανίων Σφαιρών»), το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης Αστρονομίας. Ο Κοπέρνικος υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου. Άνοιξε έτσι το δρόμο για τους αστρονόμους της επόμενης γενιάς (ειδικά τον Γιοχάνες Κέπλερ) αλλά και την Επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα.

1618 - Ιωάννης Φωκυλίδης Χολβάρντα, Ολλανδός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Φωκυλίδης Χολβάρντα ή Γιοχάνες Φωκυλίδης Χολβάρντα ή απλούστερα Γιόχαν Χολβάρντα ή Γιόχαν Φωκυλίδης (Johannes Phocylides Holwarda, 19 Φεβρουαρίου 1618 - 22 Ιανουαρίου 1651) ήταν Ολλανδός αστρονόμος, ιατρός και φιλόσοφος. Διετέλεσε καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Franeker, της ολλανδικής Φρισλανδίας την περίοδο 1639 - 1651.
Έγινε ευρύτερα γνωστός από την ανακάλυψη της φωτεινής μεταβλητότητας του αστέρος Omicron του Κήτους, που εξ αυτού και ονομάστηκε ο αστέρας θαυμάσιος (Μίρα). Το 1639 παρατήρησε πρώτος ότι ο σημειούμενος παραπάνω απλανής του καταλόγου των απλανών του Μπάγιερ υφίσταται μεταβολές στις λάμψεις του. Με την παρατήρησή του αυτή τέθηκαν οι βάσεις της παρακολούθησης των μεταβλητών αστέρων.
Παράλληλα στη φιλοσοφία υπήρξε υποστηρικτής του «ατομισμού». Σύμφωνα με τον Φωκυλίδη, οι οργανισμοί αποτελούνται από άτομα και κενό. Μη αποχωριζόμενος τη θρησκεία υποστήριζε ότι τα άτομα στη φύση διακρίνονται σε απλά ή σύνθετα, που είναι στερεά σωμάτια που λαμβάνουν κίνηση απευθείας από τον Θεό.
Ο σεληνιακός κρατήρας Φωκυλίδης έλαβε το όνομά του προς τιμή του.

1832 - Καρλ Χοπφ, Γερμανός ιστορικός.

1859 – Σβάντε Αρρένιους, Σουηδός φυσικός και χημικός.
Ο Σβάντε Άουγκουστ Αρρένιους (Svante August Arrhenius, 19 Φεβρουαρίου 1859 - 2 Οκτωβρίου 1927) ήταν Σουηδός φυσικός και χημικός.
Γεννήθηκε στο Βικ (Vik) κοντά στην Ουψάλα στις 19 Φεβρουαρίου 1859 και ήταν γιος του Σβάντε Γκούσταφ Αρρένιους και της Καρολίνα Κρισίνα Τούνμπεργκ. Οι πρόγονοί του ήταν γεωργοί. Ο θείος του έγινε καθηγητής βοτανικής και πρύτανης του Γεωπονικού Κολλεγίου Ultuna κοντά στην Ουψάλα και αργότερα γραμματέας της Σουηδικής Γεωργικής Ακαδημίας. Ο πατέρας του ήταν διοικητικός υπάλληλος στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα.

1876 – Κονσταντίν Μπρανκούζι, Ρουμάνος γλύπτης.
Ο Κονσταντίν Μπρανκούζι (19 Φεβρουαρίου 1876 - 16 Μαρτίου 1957) ήταν Ρουμάνος γλύπτης, ζωγράφος και φωτογράφος που έκανε καριέρα στη Γαλλία.
Σε ηλικία επτά χρονών ήταν βοσκός στα Καρπάθια Όρη. Στα δεκαοκτώ χρόνια του δούλευε ως βοηθός σε ξυλουργείο και εκεί άρχισε να μαθαίνει ανάγνωση και γραφή. Το 1904 πήγε στο Παρίσι. Σκοπός του ήταν να ανακαλύψει "την ουσία των πραγμάτων και όχι την εξωτερική τους φόρμα". Τα γλυπτά του τα επεξεργαζόταν πολλά χρόνια για να βρει τις γραμμές που θα τους έδιναν τη μεγαλύτερη δύναμη διαμορφώνοντας μία φόρμα ελεύθερη από κάθε γήινη βαρύτητα. Τα έργα του είναι φτιαγμένα από ξύλο η από πέτρα. Άσκησε επιρροή στους γλύπτες της γενιάς του αλλά και μεταγενέστερους, όπως τον Χένρυ Μουρ.
O Μπρανκούζι παρήγαγε μια σειρά γλυπτών αποκαλούμενα «Bird in Space» (Πουλί στο διάστημα). Ο φωτογράφος Edward Steichen αγόρασε ένα από αυτά τα έργα το 1926 και προσπάθησε να το φέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εντούτοις, οι ανώτεροι υπάλληλοι του τελωνείου δεν δέχτηκαν το "πουλί" ως έργο τέχνης και επέβαλαν ένα δασμό για την εισαγωγή του ως βιομηχανικό προϊόν και επέβαλαν υψηλούς δασμούς. Ο Μπρανκούζι, αγανακτισμένος και με τη βοήθεια των φίλων του στην Αμερική, αντέκρουσε την απόφαση του τελωνείου και ενήγαγε το Αμερικανικό Δημόσιο. Αυτοί χρέωσαν τον υψηλότερο φόρο που αφορούσε τα ακατέργαστα μέταλλα, αντί του φόρου για έργα τέχνης.
Ο Μπρανκούζι όμως κέρδισε τη δίκη κι έγινε μεμιάς διασημότητα. Τα έργα του βρήκαν θερμή ανταπόκριση από τους συλλέκτες στις ΗΠΑ, όταν στην Ευρώπη η κριτική ήταν αυστηρή μαζί του. Οι εκθέσεις με έργα του διαδεχόταν η μία την άλλη.
Τελικά έγινε διάσημος και στην Γαλλία και πέρασε στην αιωνιότητα στις 16 Μαρτίου 1957. Εντούτοις, με τη διαθήκη του κληροδότησε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού περισσότερα από 80 γλυπτά, με τον όρο να μεταφερθεί ολόκληρο το εργαστήριό του στο μουσείο, όπως ήταν στην αρχική του μορφή.
Πλέον,το εργαστήριο του έχει ανακατασκευαστεί στον ακάλυπτο χώρο του Κέντρου Ζωρζ Πομπιντού και λειτουργεί ως μουσείο. Συλλογές με έργα του Μπρανκούζι βρίσκονται ακόμη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας και το Εθνικό Μουσείο του Βουκουρεστίου

1896 – Αντρέ Μπρετόν, Γάλλος συγγραφέας.
O Αντρέ Μπρετόν (André Breton, 19 Φεβρουαρίου 1896 - 28 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Γάλλος συγγραφέας, αναρχικός και αντιφασίστας. Είναι ο θεμελιωτής και κύριος θεωρητικός του υπερρεαλιστικού κινήματος και εμπνευστής του μανιφέστου του υπερρεαλισμού. Ουσιαστικά είναι η προσωποποίηση του λεγόμενου ορθόδοξου υπερρεαλισμού.

1901 – Φλόρενς Γκριν, Αγγλίδα βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
 Φλόρενς Γκριν (Florence Beatrice Green, το γένος Πάτερσον, γενν. 19 Φεβρουαρίου 1901 - 4 Φεβρουαρίου 2012) ήταν η τελευταία εν ζωή γνωστή βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μέλος του Γυναικείου Σώματος της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF).
Γεννήθηκε στο Έντμοντον, κόρη του Φρέντρικ και της Σάρα Πάτερσον. Εγκαταστάθηκε στο Κινγκς Λιν το 1920, έπειτα από το γάμο της με τον Γουόλτερ Γκριν, έναν σιδηροδρομικό υπάλληλο. Ο σύζυγός της πέθανε το 1970 και η Γκριν ζει στο Κινγκς Λιν με την κόρη της Μέι, η οποία γεννήθηκε το 1921.
Η Γκριν κατατάχθηκε στην πολεμική αεροπορία το Σεπτέμβριο του 1918 σε ηλικία 17 ετών. Εργάστηκε στη RAF Marham στην αεροπορική βάση του Νάρμποραου. Είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία κάτοικος του Δυτικού Νόρφοκ και δεύτερο γηραιότερο πρόσωπο στο Νόρφοκ. Η αναγνώρισή της ως βετεράνου ήρθε μόλις τον Ιανουάριο του 2010.
Στις 19 Φεβρουαρίου 2011 η Γκριν γιόρτασε τα 110α της γενέθλια. Έχει έναν γιο, 2 κόρες , 4 εγγόνια και 7 δισέγγονα.
Έπειτα από το θάνατο του Κλοντ Σουλς στις 5 Μαΐου 2011, η Γκριν έγινε τελευταίος εν ζωή βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Πέθανε το 2012 σε ηλικία 111 ετών.

1917 - Κάρσον ΜακΚάλλερς, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Κάρσον ΜακΚάλλερς (Carson McCullers, 19 Φεβρουαρίου 1917 - 29 Σεπτεμβρίου 1967) ήταν Αμερικανίδα μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, ποιήτρια, θεατρικός συγγραφέας, και δοκιμιογράφος. Τα έργα της διαδραματίζονται στον Νότο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Γεννήθηκε τις 19 Φεβρουαρίου 1917 ως Λούκα Κάρσον Σμιθ στο Κολόμπους στην Τζόρτζια. Αφότου αποφοίτησε πήγε στην Σαβάνα θέλοντας να γίνει πιανίστρια αλλά άλλαξε γνώμη αφότου αρρώστησε. Σπούδασε δημιουργική γραφή και το 1936 δημοσίευσε το πρώτο έργο της, Wunderkind, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, και το 1940, όσο βρισκόταν στην Βόρεια Καρολίνα, έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα, The Heart Is a Lonely Hunter. Συνολικά έγραψε 8 μυθιστορήματα. Πέρα από το The Heart Is a Lonely Hunter, άλλα γνωστά έργα της είναι τα Reflections in a Golden Eye (1941) και The Member of the Wedding (1946). Το The Heart Is a Lonely Hunter μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1968 και το Reflections in a Golden Eye το 1967 με τους Μάρλον Μπράντο και Ελίζαμπεθ Τέιλορ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Παντρεύτηκε τον Ριβς ΜακΚάλλερς το 1937. Το ζευγάρι χώρισε το 1941 και ξαναπαντρεύτηκε το 1945. Το 1948 επιχείρησε να αυτοκτονήσει λόγω κατάθλιψης. Τελικά πέθανε το 1967 από αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

1924 - Λι Μάρβιν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Λι Μάρβιν (αγγλ. Lee Marvin), (19 Φεβρουαρίου 1924 - 29 Αυγούστου 1987) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1965 Η Λησταρχίνα (Cat Ballou), όπου εμφανίστηκε στο πλευρό της Τζέιν Φόντα υποδυόμενος έναν ξεπεσμένο και μεθύστακα πιστολά. Ο ρόλος αυτός του χάρισε επίσης τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Κωμωδία και Βραβείο BAFTA. Ο ηθοποιός ήταν γνωστός για τη βαριά του φωνή, τα λευκά του μαλλιά και το υψηλό του ανάστημα. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι εξής: Η μεγάλη κάψα (The Big Heat, 1953), Η Ανταρσία του Κέιν (The Caine Mutiny, 1954), Άσχημη μέρα στο μαύρο βράχο (Bad Day at Black Rock, 1955), Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς (The Man Who Shot Liberty Vallance, 1962), Το πλοίο των τρελών (Ship of Fools, 1965), Οι Επαγγελματίες (The Professionals, 1966), Και οι 12 Ήταν Καθάρματα (The Dirty Dozen, 1967) και Έγκλημα στο Γκόρκι Παρκ (Gorky Park, 1983).

1928 - Νικηφόρος Μανδηλαράς, Έλληνας νομικός.
Ο Νικηφόρος Μανδηλαράς (19 Φεβρουαρίου 1928 - 18 Μαΐου 1967) ήταν Έλληνας νομικός, δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδας. Είναι περισσότερο γνωστός ως δικηγόρος υπερασπίσεως στη δίκη για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Σκοτώθηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, καθώς προσπαθούσε να διαφύγει από την Ελλάδα, όπου κινδύνευε να συλληφθεί από το καθεστώς της χούντας.
Γεννήθηκε στην Κόρωνο της Νάξου το 1928. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα ενώ παράλληλα εργαζόταν. Αφού τελείωσε τις σπουδές του εργάστηκε στο δικηγορικό γραφείο του Γ.Β. Μαγκάκη και αργότερα άνοιξε δικό του γραφείο. Μαζί με τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, τον Γιώργο Ασημακόπουλο, τον Σταύρο Κανελλόπουλο και άλλους ίδρυσε την Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος. Υπερασπίστηκε πολλές φορές πολίτες που διώκονταν για την πολιτική τους δράση και στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ανέλαβε την υπεράσπιση των κατηγορουμένων. Σχεδίαζε να πολιτευτεί με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να διεξαχθούν τον Μάιο του 1967 και οι οποίες τελικά δεν έγιναν εξ αιτίας της επιβολής της δικτατορίας.
Λόγω της ανάμειξής του στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ως συνηγόρου υπεράσπισης και της πολιτικής του δράσης, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς κινδύνευε μετά την επιβολή της δικτατορίας. Έτσι στις 17 Μαΐου του 1967 επιβιβάστηκε κρυφά στο πλοίο VITA-R με σκοπό να διαφύγει στην Κύπρο. Πέντε ημέρες αργότερα όμως λιμενικοί βρήκαν το πτώμα του στην παραλία Γενναδίου της Ρόδου.
Κατά την εκδοχή των αρχών, ο καπετάνιος του πλοίου Πέτρος Πόταγας έριξε τον Μανδηλαρά στη θάλασσα με ένα σωσίβιο, προκειμένου ο τελευταίος να κολυμπήσει ως την ακτή και να αποφύγει τη σύλληψη. Όμως ο δικηγόρος πηδώντας από το πλοίο, τραυματίστηκε στο κεφάλι και στη συνέχεια πνίγηκε και το πτώμα του ξεβράστηκε στην ακτή.
Υποστηρίζεται ωστόσο με βάση στοιχεία που υπάρχουν, ότι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς πρέπει να βγήκε στην ακτή, όπου συνελήφθη και δολοφονήθηκε. Πρώτον ο Μανδήλαρας με τη σωματική διάπλαση που είχε ήταν απίθανο να τραυματιστεί πηδώντας από το πλοίο και να μην καταφέρει να κολυμπήσει μέχρι τη στεριά. Επίσης από φωτογραφίες του νεκρού Μανδηλαρά φαίνεται πως είχε δεχτεί χτυπήματα στο κεφάλι και είχε μια τρύπα στο θώρακα. Ακόμα όταν βρέθηκε το πτώμα του έτρεχε αίμα από το αυτί του, κάτι που δε θα μπορούσε να συμβεί αν είχε πνιγεί. Η δε έκθεση των γιατρών που εξέτασαν τη σορό του δεν υπεβλήθη άμεσα, αλλά αφού έφτασε από το εξωτερικό, λίγες μέρες αργότερα, ο ιατροδικαστής Καψάσκης.
Επιπλέον υπάρχει η μαρτυρία του Ροδίτη δικηγόρου Γιώργου Χιωτάκη, φίλου του Μανδηλαρά, δημάρχου Ρόδου το 1964 και πολιτευτή της Ένωσης Κέντρου, σύμφωνα με την οποία στις 18 Μαΐου τον πλησίασε μέσα στο δικαστικό μέγαρο ένας χωρικός και του είπε πως μεταφέρει μήνυμα του Μανδηλαρά που κρύβεται στην παραλία της Λάρδου. Ο Χιωτάκης με τον ίδιο χωρικό έστειλε μήνυμα στον Μανδηλαρά ζητώντας του να ορίσει τόπο συνάντησης, καθώς όμως δεν έλαβε απάντηση αποφάσισε την επομένη να ψάξει να τον βρει μόνος του. Στη διαδρομή με το αυτοκίνητο τον παρακολουθούσαν άνδρες της ασφάλειας και έμαθε ότι οι αρχές αναζητούσαν έναν δραπέτη. Δύο μέρες αργότερα ο Χιωτάκης έμαθε από τις εφημερίδες ότι ξεβράστηκε το πτώμα ενός αγνώστου άνδρα στην παραλία Γενναδίου.
Στη δίκη που ακολούθησε ο καπετάνιος Πέτρος Πόταγας καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Αργότερα ο Πόταγας έφυγε οικογενειακώς για την Νότια Αφρική, όπου πολύ σύντομα απεβίωσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν μετά την πτώση τις δικτατορίας για να γίνει αναψηλάφηση της υπόθεσης, δεν κατέστη δυνατή η επανάληψη της δίκης. Στις 7 Δεκεμβρίου 1984 η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο και η Ολομέλεια Εφετών Αθηνών αποφάσισε την άσκηση νέας ποινικής δίωξης, χαρακτηρίζοντας τον θάνατο του Μανδηλαρά ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η ποινική δίωξη στράφηκε κυρίως κατά των Κ. Παπαδόπουλου, αδελφού του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, και Ι. Λαδά, ενώ ανακριτής ορίστηκε ο Εφέτης Αθηνών Α. Φλούδας. Σύμφωνα με βούλευμα που εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα, για τους παραπάνω προέκυψαν στοιχεία για ηθική αυτουργία. Εν τέλει η διερεύνηση δεν τελεσφόρησε και η υπόθεση ξαναμπήκε στο αρχείο.

1933 - Γιάννης Μαρδίτσης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1939 – Αλφρέδο Μπράις Ετσενίκε, Περουβιανός συγγραφέας.
Ο Αλφρέδο Μπράις Ετσενίκε (Alfredo Bryce Echenique) είναι Περουβιανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λίμα στις 19 Φεβρουαρίου 1939. Είναι ένας από τους πλέον πολυμεταφρασμένους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής.
Προερχόμενος από οικογένεια τραπεζιτών, πήρε τη μόρφωσή του στους κόλπους της παλιάς ολιγαρχίας της Λίμας και έκανε τις σπουδές του σε αγγλικά κολέγια στη Λίμα. Μετά από πιέσεις της οικογένειάς του, σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο του San Marcos της Λίμα.
Τον απορρόφησε όμως το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία όταν μια υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης τον έφερε στο Παρίσι το 1964, όπου και συνέχισε τις σπουδές του στη Σορβόννη στην κλασική (1965) και στη σύγχρονη γαλλική λογοτεχνία. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Vincennes (1975) και διδακτορικό επίσης στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του San Marcos της Λίμα (1977). Κατά την παραμονή του στην Ευρώπη έμεινε και στην Ιταλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία.
Από το 1984 κι έπειτα εγκαθίσταται στην Ισπανία, αν και συνήθιζε να διαμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα και στην πατρίδα του. Όταν επέστρεψε στο Περού το 1999 πήρε μια γεύση του αυταρχικού καθεστώτος του Φουτζιμόρι (Alberto Fujimori), όταν υπήρξε θύμα μιας απαγωγής και ενός ξυλοδαρμού επειδή δεν δέχθηκε ένα παράσημο που ήθελε να του απονείμει ο πρόεδρος. Επέστρεψε στη Βαρκελώνη το 2002 και δημοσίευσε το δεύτερο βιβλίο απομνημονευμάτων του 'Άδεια για να αισθάνομαι' (Permiso para sentir) το 2005, όπου καταγγέλλει με καυστικό τρόπο την κατάσταση στο Περού.
Έχει εργαστεί ως καθηγητής στα πανεπιστήμια της Nanterre, της Σορβόννης, της Vincennes, του Μονπελιέ, του Γέιλ (Yale), του Ώστιν, του Πουέρτο Ρίκο. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια συγγραφέων στο Περού, στο Μεξικό, στη Βενεζουέλα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ιταλία, στην Κούβα, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία, στην Αργεντινή, στον Καναδά, στη Βουλγαρία και στο Πουέρτο Ρίκο.

1941 – Ντέιβιντ Γκρος, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ντέιβιντ Τζόναθαν Γκρος (γεννημένος στις 19 Φεβρουαρίου 1941 στην Ουάσινγκτον) είναι ένας Αμερικανός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων και θεωρητικός των χορδών. Μαζί με τους Φρανκ Ουίλτσεκ και Ντέιβιντ Πόλιτζερ, πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2004, για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας.
Το 1973, ο Γκρος, δουλεύοντας με τον μεταπτυχιακό φοιτητή του, Φρανκ Ουίλτσεκ, στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ανακάλυψε την ασυμπτωτική ελευθερία, που λέει πως όσο πιο κοντά είναι τα κουάρκ μεταξύ τους, τόσο πιο μικρή είναι η ισχυρή αλληλεπίδραση ανάμεσά τους. Όταν τα κουάρκ είναι εξαιρετικά κοντά, σχεδόν στο ίδιο σημείο, η πυρηνική δύναμη είναι τόσο ασθενής μεταξύ τους, ώστε συμπεριφέρονται σχεδόν σαν ελεύθερα σωματίδια. Η ασυμπτωτική ελευθερία, που ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον Ντέιβιντ Πόλιτζερ, στάθηκε πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της κβαντικής χρωμοδυναμικής.
Ο Γκρος, μαζί με τους Τζέφρι Χάρβι, Έμιλι Μάτινεκ και Ράιαν Ρομ, ανακάλυψε επίσης την ετεροτική χορδή.
Ο Γκρος πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του από το Hebrew University της Ιερουσαλήμ, στο Ισραήλ, το 1962. Το 1966 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, υπό την επίβλεψη του Γκόφρι Σιου και δούλεψε στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ως το 1997. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Kavli Institute for Theoretical Physics του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σάντα Μπάρμπαρα.
Ο Ντέιβιντ Γκρος και η γυναίκα του στη Σάντα Μπάρμπαρα.
Ο Γκρος ήταν παντρεμένος με την Shulamith Toaff, αλλά τώρα είναι παντρεμένος με την Jacquelyn Savani. Έχει τρία παιδιά, τις Ariela Gross, Elisheva Gross, Miranda Savani.
Βραβεία
Μετάλλιο Ντιράκ (1988)
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (2004)

1951 - Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, Ιάπωνας συνθέτης.

1953 – Μάσιμο Τροΐζι, Ιταλός ηθοποιός.
Ο Μάσιμο Τροΐζι (Massimo Troisi, 1953-1994) υπήρξε Ιταλός ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έγινε γνωστός παγκοσμίως μετά θάνατον, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινηματογραφική ταινία Ο Ταχυδρόμος.
Ο Τροΐζι γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1953 στο Σαν Τζιόρτζιο, μια μικρή πόλη της Καμπανίας κοντά στη Νάπολη, παιδί της Έλενα και του Αλφρέντο Τροΐζι. Ο πατέρας του ήταν μηχανοδηγός.
Είχε ακόμα πέντε αδέλφια, ενώ στο σπίτι ζούσαν μαζί τους και οι δυο γιαγιάδες. Οι εμπειρίες από τα παιδικά του χρόνια αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης στο μετέπειτα έργο του.

1954 – Σώκρατες, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Σώκρατες (Sοcrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira, 19 Φεβρουαρίου 1954 - 4 Δεκεμβρίου 2011) ήταν διεθνής Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με άριστη τεχνική κατάρτιση, φαντασία, ικανότητα στο σκοράρισμα, την οργάνωση του παιχνιδιού ενώ φημιζόταν και φημιζόταν για τις «τυφλές» πάσες του.
Πανύψηλος για την εποχή του ( 1,92 ) και φόραγε πάντα μια μαύρη κορδέλα στα μαλλιά μέσω της οποίας εξέφραζε την αντίθεση του σε κάθε είδους καθεστώς.
Ο Σώκρατες είχε σπουδάσει ιατρική (το παρατσούκλι του ήταν "γιατρός") και έχει διδακτορικό στη φιλοσοφία. Επίσης είναι άξιο αναφοράς πως ο αδελφός του, Ράι ήταν και αυτός σπουδαίος διεθνής ποδοσφαιριστής και μέλος της Εθνικής Βραζιλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 1994 .
Εθνική Βραζιλίας
Ο Σώκρατες αγωνίστηκε ως αρχηγός με την Εθνική ομάδα της χώρας του στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986. Η Βραζιλία τότε είχε μια από τις καλύτερες εθνικές ομάδες , αφού μαζί με το Σώκρατες αγωνίζονταν ποδοσφαιριστές όπως ο Ζίκο, ο Φαλκάο, ο Τζούνιορ και ο Καρέκα.
Και στις δύο διοργανώσεις η Βραζιλία ήταν το μεγάλο φαβορί, έπεσε όμως το 1982 στην ασταμάτητη Ιταλία του Πάολο Ρόσι όπου σε έναν αγώνα θρίλερ ο Σώκρατες έβαλε ένα υπέροχο και δύσκολο γκολ στην κλειστή γωνία του Ντίνο Τζοφ. Το 1986 ,ήταν η σειρά της φιλόδοξης Γαλλίας του Μισέλ Πλατινί να στερήσει από τον Σώκρατες την ευκαιρία για διάκριση στο Παγκόσμιο κύπελλο. Σε αυτό τον αγώνα μάλιστα ο Σώκρατες αστόχησε στη διαδικασία των πέναλτι.
Συνολικά με την Εθνική Βραζιλίας συμμετείχε από τον Μάιο του 1979 μέχρι τον Ιούνιο του 1986 σε 63 αγώνες και σκόραρε 25 φορές.
Καριέρα
Η επαγγελματική καριέρα του ξεκίνησε το 1974 στη Μποταφόγκο, αλλά το μεγαλύτερο διάστημά της αγωνίστηκε στην Κορίνθιανς του Σάο Πάολο. Εκεί ο Σώκρατες πρωτοστάτησε σε ένα πείραμα που έμεινε στην ιστορία ως «κορινθιακή δημοκρατία», βάσει του οποίου οι ποδοσφαιριστές είχαν βαρύνοντα λόγο στα διοικητικά και αγωνιστικά ζητήματα. Γενικά υπήρξε πολύ αγαπητός, αφού μέσω του ποδοσφαίρου εξέφραζε την αντίθεσή του στη στρατιωτική δικτατορία που κυβερνούσε τη Βραζιλία.
Στην Ευρώπη είχε ένα μικρό πέρασμα από την ιταλική Φιορεντίνα την περίοδο 1984/85 και μετέπειτα αγωνίστηκε σε δύο ακόμα σημαντικούς συλλόγους του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, τη Φλαμένγκο και τη Σάντος. Το 1989 επέστρεψε στην πρώτη του ομάδα, την Μποταφόγκο, όπου έκλεισε την επαγγελματική καριέρα του.
Το 2004 επέστρεψε στα γήπεδα αγωνιζόμενος σε μια μικρή ομάδα ερασιτεχνική αγγλική ομάδα (Garforth), ως παίκτης-προπονητής με συμβόλαιο ενός μήνα.

1957 – Φάλκο, Αυστριακός τραγουδιστής.
Ο Φάλκο (Falco, πραγματικό όνομα: Johann „Hans“ Hölzel, 19 Φεβρουαρίου 1957 - 6 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Αυστριακός τραγουδιστής της ποπ.
Γεννήθηκε στη Βιέννη, όπου και σπούδασε μουσική στο Ωδείο της πόλης. Πριν τη διεθνή του καριέρα, ήταν μπασίστας σε ένα χαρντ ροκ συγκρότημα της χώρας το, το Drahdiwaberl. Ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που προσπάθησαν να ενσωματώσουν τη ραπ μουσική στην ευρωπαική ποπ. Το σε ρυθμό ραπ τραγούδι του Rock Me Amadeus (εμπνευσμένο από τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Amadeus) από το άλμπουμ του Falco 3, έγινε κορυφαία διεθνής επιτυχία το 1986. Ήταν το πρώτο ραπ τραγούδι που έγινε Νο 1 στις ΗΠΑ. (Το "Ice Ice Baby" του Vanilla Ice το 1991 συνήθως αναφέρεται ως ο πρώτος πραγματικός ραπ δίσκος που έφτασε στην κορυφή των 100 δημοφιλέστερων τραγουδιών του Billboard.) Άλλες επιτυχίες του Φάλκο ήταν το Der Kommissar (ένα ημι- ραπ κομμάτι, που μιλάει για τα ναρκωτικά) , το 1982, το Jeanny και άλλα.
Πέθανε στο θέρετρο της Πουέρτο Πλάτα έπειτα από τροχαίο δυστύχημα. Το αυτοκίνητό του είχε συγκρουστεί με λεωφορείο στην πόλη αυτή της Δομινικανής Δημοκρατίας και ο καλλιτέχνης πέθανε σε ηλικία μόλις 40 ετών.

1961 - Κωνσταντίνος Παπασιώζος, Έλληνας πολιτικός.

1967 - Μπενίσιο ντελ Τόρο, Πορτορικανός ηθοποιός.

1971 - Τζεφ Κίνι, Αμερικανός συγγραφέας και σχεδιαστής διαδικτυακών παιχνιδιών.

1973 – Νίκος Οικονόμου, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Νίκος Οικονόμου, γεννημένος στις 19 Φεβρουαρίου 1973 στη Νίκαια Αττικής, είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής. Αγωνιζόταν στη θέση πάουερ φόργουορντ με ύψος 2,08μ.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ιωνικό Νικαίας. Το 1991 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό στα πλαίσια της ανανέωσης της ομάδας και αμέσως απέκτησε θέση βασικού. Το 1993 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας. Το 1994 αγωνίστηκε στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ κατακτώντας την τρίτη θέση στην Ευρώπη. Το 1995 αγωνίστηκε στο φάιναλ φορ της Σαραγόσα κατακτώντας και πάλι την τρίτη θέση στην Ευρώπη. Το 1996 κατέκτησε με τον ΠΑΟ την Ευρωλίγκα που είναι και η σημαντικότερη επιτυχία της καριέρας του. Το 1996 κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδος. Πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδος με τον ΠΑΟ το 1998.
Το 1999 μεταγράφηκε στην Κίντερ Μπολόνια με την οποία αγωνίστηκε για μια χρονιά. Το 2000 επέστρεψε στην Ελλάδα για να φορέσει μαζί με τον παλιό συμπαίκτη του στον ΠΑΟ Ντίνο Ράτζα τη φανέλα του Ολυμπιακού με τον οποίο έφτασε έως τον τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος όπου έχασε τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό.
Το 2001 αποκτήθηκε από τη Μπαρτσελόνα με την οποία συμμετείχε και στην Ευρωλίγκα και το 2002 επέστρεψε στην Ελλάδα για να αγωνιστεί στην Ολύμπια Λάρισας. Το 2003 αγωνίστηκε στην Ντιναμό Μόσχας. Το 2004 αποκτήθηκε από τον Πανιώνιο στον οποίο αγωνίστηκε 2 χρονιές και το 2005 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Το 2007 υπέγραψε στον Πανελλήνιο στον οποίο έκλεισε την καριέρα του.
Εθνική Ελλάδος
Ήταν ηγετικό μέλος της εθνικής Ελλάδος για αρκετά χρόνια έχοντας 109 συμμετοχές και 1156 πόντους (10,6 μ.ο.). Συμμετείχε στο Ευρωμπάσκετ 1993 (4η θέση), στο Ευρωμπάσκετ 1995 (4η θέση), στην Ολυμπιάδα του 1996 (5η θέση), στο Μουντομπάσκετ 1998 (4η θέση) και στο Ευρωμπάσκετ 1997 (4η θέση).
Καριέρα ως προπονητής
Ανέλαβε για πρώτη φορά ως προπονητής την ομάδα του Α.Ο.Κ. Σπάτων στις τοπικές κατηγορίες της Ε.Σ.Κ.Α. Το 2008 ανέλαβε τη θέση του προπονητή της Α.Ε.Π. Ολυμπιάς στην Α2 Εθνική. Την περίοδο 2013-2014 ανέλαβε την ομάδα Α.Ο.Κ. Ίκαροι Σερρών στην Α2 Εθνική και το 2014 την Α.Ε. Λιβαδειάς, επίσης στην Α2 Εθνική, ενώ το καλοκαίρι του 2015 ανέλαβε τον Ιωνικό Νικαίας στην Β' Εθνική.
Προσωπική ζωή
Ο Νίκος Οικονόμου είχε νυμφευθεί δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την τηλεπαρουσιάστρια Άννα Δρούζα. Το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Αριάδνη. Ο δεύτερος με την επίσης παρουσιάστρια Όλγα Λαφαζάνη με την οποία απέκτησε μια δεύτερη κόρη.

1978 – Μιχάλης Κωνσταντίνου, Κύπριος ποδοσφαιριστής.
Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου (19 Φεβρουαρίου 1978) είναι Κύπριος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Γεννήθηκε στη Δερύνεια της Κύπρου.

1979 – Μάρισκα, Φινλανδή ράπερ.

1980 – Σπύρος Γιαννιώτης, Έλληνας κολυμβητής.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης (19 Φεβρουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρωταθλητής της κολύμβησης. Είναι αργυρός ολυμπιονίκης στα 10 χιλιόμετρα κολύμβησης ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Ήταν 5ος και 7ος ολυμπιονίκης (2004) της κολύμβησης, ο μοναδικός Έλληνας με τριπλή παρουσία σε τελικούς Ολυμπιακών Αγώνων. Ανήκει στον Ολυμπιακό. Προπονητής του είναι ο Νίκος Γέμελος. To 2011 κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 10 χλμ σε ανοιχτό νερό και αναδείχθηκε Αθλητής της Χρονιάς από τον ΠΣΑΤ. Κατόπιν επιλέχθηκε από τη FINA ως υποψήφιος για κορυφαίος αθλητής στον κόσμο για το 2012 στην ανοιχτή θάλασσα.

1980 - Πιερ-Οβόνο Εμπέντε, Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής.

1985 – Χέιλι Νταφ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.

1986 – Μάρτα Βιέιρα ντα Σίλβα, Βραζιλιάνα ποδοσφαιρίστρια.
Η Μάρτα Βιέιρα ντα Σίλβα (Marta Vieira da Silva, 19 Φεβρουαρίου 1986), ή απλά Μάρτα, είναι Βραζιλιάνα ποδοσφαιρίστρια, η οποία αγωνίζεται ως επιθετικός. Η Μάρτα έχει βραβευθεί 5 φορές με το βραβείο καλύτερης γυναίκας ποδοσφαιριστή της FIFA (2006, 2007, 2008, 2009 ως βραβείο Παίκτης της Χρονιάς και το 2010 ως Χρυσή Μπάλα), ενώ μια φορά (2005) έχει έρθει δεύτερη στη σχετική ψηφοφορία. Με την Εθνική ομάδα της Βραζιλίας έχει κατακτήσει δύο ασημένια Ολυμπιακά μετάλλια, το 2004 και το 2008. Επίσης έχει βραβευθεί με το βραβείο Χρυσής Μπάλας (MVP) της διοργάνωσης του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών κάτω των 21 ετών το 2004, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου γυναικών του 2007 κατέκτησε το βραβείο της καλύτερης παίκτριας της διοργάνωσης (Χρυσή Μπάλα) αλλά και αυτό της πρώτης σκόρερ (Χρυσό παπούτσι).
Τα πρώτα της βήματα στο χώρο του ποδοσφαίρου τα έκανε στη Βάσκο ντα Γκάμα, όταν σε ηλικία 14 ετών την ανακάλυψε η προπονήτρια Helena Pacheco. Οι πρώτες της όμως επαγγελματικές εμφανίσεις έγιναν με την Σουηδική Umeå IK, από την οποία αποκτήθηκε το 2004. Εκείνη την χρονιά η ομάδα κατέκτησε το κύπελλο UEFA, με την Μάρτα να πετυχαίνει 3 γκολ στον τελικό. Οι εκπληκτικές εμφανίσεις της Μάρτα με την Umeå IK τα 4 χρόνια που έμεινε στην Σουηδία (111 γκολ σε 103 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, ενώ 4 φορές βγήκε πρώτη σκόρερ του πρωταθλήματος), κατακτώντας 4 πρωταθλήματα, την οδήγησαν στην Αμερικανική Los Angeles Sol τον Ιανουάριο του 2009. Τον Αύγουστο του 2009 δόθηκε δανική για τρεις μήνες στην ομάδα της Σάντος, την οποία βοήθησε να κατακτήσει το κύπελλο Βραζιλίας (Copa do Brasil)και το κόπα Λιμπερταδόρες εκείνη την χρονιά. Τον Ιανουάριο του 2010 επέστρεψε στις ΗΠΑ για την ομάδα της FC Gold Pride, με την οποία κατάφερε να τερματίσει στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, ενώ η ίδια κέρδισε τον τίτλο της πολυτιμότερης παίκτριας του πρωταθλήματος και αυτόν της πρώτης σκόρερ του, για δεύτερη φορά.

1989 - Γιώργος Μπόγρης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.

1993 – Βικτόρια Τζάστις, Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Η Βικτόρια Ντόουν Τζάστις (Victoria Dawn Justice, 19 Φεβρουαρίου 1993) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, μοντέλο, τραγουδίστρια, στιχουργός και χορεύτρια. Άρχισε την καριέρα της στην ηλικία των 10 και έχει εμφανιστεί σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, όπως στις σειρές του Nickelodeon, Zoey 101 και Victorious και ήταν γκεστ σταρ και σε άλλες σειρές του ίδιου τηλεοπτικού καναλιού, καθώς και στις τηλεοπτικές του εκπομπές Brainsurge και Figure It Out. Το 2010, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Nickelodeon, The Boy Who Cried Werewolf.
Εκτός από την ηθοποιία, η Τζάστις έχει ασχοληθεί με τη μουσική. Έχει ηχογραφήσει τραγούδια για τα soundtrack της ταινίας Spectacular! και της σειράς Victorious, και τα δύο ανήκουν στο Nickelodeon. Κάποια στιγμή, στα μέσα του 2013, θα δημιουργηθεί το πρώτο της άλμπουμ (όχι soundtrack).
Οι γονείς είναι οι Serene Justice (κατάγεται από το Πουέρτο Ρίκο) και Zack Justice (Άγγλος, Γερμανός, Ιρλανδός). Η Τζάστις άρχισε να ενδιαφέρεται για την ηθοποιία στα 8 της, όταν είδε μια παιδική διαφήμιση. Η Τζάστις έχει κάνει διαφημίσεις για εταιρίες όπως, Ralph Lauren και Gap.

2000 - Γιώργος Κακοσαίος, Έλληνας τραγουδιστής.

2001 - Ντέιβιντ Μαζούζ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Νταβίντ Μαζούζ (David Mazouz, 19 Φεβρουαρίου 2001) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι πιο γνωστός από τις τηλεοπτικές σειρές "Touch" ως ο Τζέικ και "Γκοθαμ" (Gotham) ως ο Μπρους Γουέιν.
Ο Μαζούζ ξεκίνησε την καριέρα του στα οκτώ του πρωταγωνιστόντας σε διαφημίσεις με τον Κίφερ Σάδερλαντ. Το 2012 ο Μαζούζ στον ρόλο του "Τζέικ", ενός βουβού αγοριού, έπαιξε με τον Σάδερλαντ στην τηλεοπτική σειρά "Touch". Άλλες τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει κάνει την εμφάνιση του ο Μαζούζ είναι, το "Mike & Molly", "The Office", "Criminal Minds" και "Private Practice". Το 2014 ο Μαζούζ ξεκίνησε να πρωταγωνιστή στην τηλεοπτική σειρά "Γκοθαμ" (Gotham) ως ο Μπρους Γουέιν, που αποτελεί την μεγαλύτερη μέχρι τώρα επιτυχία του. Το 2015 ξεκίνησε να παίζει στην τηλεοπτική σειρά "6 Miranda Drive" και έπαιξε στην ταινία "Incarnate".
Ο Μαζούζ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια στις 19 Φεβρουαρίου του 2001. Η μητέρα του, Ρέιτσελ Μαζούζ, είναι ελληνο-εβραικής καταγωγής και είναι ψυχίατρος, ο πατέρας του είναι ο Μάικλ Μαζούζ, τυνησι-εβραικής καταγωγής και είναι φυσικός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1138 - Ειρήνη Δούκαινα, Βυζαντινή αυτοκράτειρα.
Η Ειρήνη Δούκαινα (1066 - 19 Φεβρουαρίου 1138) ήταν Βυζαντινή αυτοκράτειρα από τον γάμο της με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α' Κομνηνό και μητέρα του αυτοκράτορα Ιωάννη Β' Κομνηνού και της ιστορικού Άννας Κομνηνή.
Ήταν γυναίκα σημαντικής εκπαίδευσης και μελετηρή. Η κόρη της Άννα διηγείται για αυτήν ότι πάντα είχε μαζί της ένα βιβλίο και σπούδαζε τους βίους των αγίων πατέρων, προπαντός του φιλοσόφου και μάρτυρα Μαξίμου.
Αναφέρεται στο ποίημα του Καβάφη "Βυζαντινός άρχων":"να όψεται η κακεντρεχής Ειρήνη Δούκαινα".

1589 – Αγία Φιλοθέη η Αθηναία.
Η Αγία Φιλοθέη, (κατά κόσμον Ρηγούλα ή Ρεβούλα-Παρασκευή Μπενιζέλου), ήταν μοναχή με σημαντική φιλανθρωπική και κοινωνική δράση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας του 16ου αιώνα. H Ορθόδοξη Εκκλησία την έχει ανακηρύξει αγία και είναι στενά συνδεδεμένη με την πόλη των Αθηνών. Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 19 Φεβρουαρίου*.

1837 – Γκέοργκ Μπύχνερ, Γερμανός δραματουργός.
Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (Georg Büchner, Ντάρμστατ 1813 - Ζυρίχη 19 Φεβρουαρίου 1837) ήταν Γερμανός συγγραφέας και δραματουργός. Προς τιμήν του απονέμεται το Βραβείο Γκέοργκ Μπύχνερ.
Συμμετείχε ενεργά σε επαναστατικά κινήματα φιλελευθερισμού και έγραψε διάφορα συγγράμματα διαμαρτυρίας και διεκδικήσεων, όπως «Ο ταχυδρόμος της Έσσης», όπου υποστήριζε τους χωρικούς. Για τη δραστηριότητά του αυτή καταδιώχτηκε από την αστυνομία και κατέφυγε στη Ζυρίχη, όπου έγινε καθηγητής φυσικών επιστημών στο πανεπιστήμιο. Πέθανε πολύ νέος, γι´αυτό και η συγγραφική του παραγωγή είναι μικρή και αποτελεί δείγμα του μεγάλου πνεύματος του συγγραφέα. Το έργο του Μπύχνερ κατατάσσεται στα πρώτα δείγματα του ρομαντισμού.

1916 – Ερνστ Μαχ, Αυστριακός φυσικός και φιλόσοφος.
O Έρνστ Μαχ (στα γερμανικά: Ernst Mach, 18 Φεβρουαρίου 1838 - 19 Φεβρουαρίου 1916) ήταν Αυστριακός-Τσέχος φυσικός και φιλόσοφος. Προς τιμή του δόθηκε το όνομά του στη μονάδα μέτρησης της ταχύτητας του ήχου Μαχ. Επίσης είναι ο ιδρυτής του φιλοσοφικού ρεύματος του Μαχισμού.
Γεννήθηκε στο σημερινό Μπρνο της Τσεχίας. Μέχρι τα δεκατέσσερά του εκπαιδευόταν στο σπίτι του και αργότερα φοίτησε στο γυμνάσιο σποραδικά μέχρι την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο της Βιέννης στα 17 του χρόνια. Σπούδασε μαθηματικά, φυσική και φιλοσοφία και έλαβε διδακτορικό το 1860. Η αρχική του δουλειά εστιαζόταν στο Φαινόμενο Ντόπλερ στην οπτική και την ακουστική. Το 1864 κατέλαβε θέση καθηγητή μαθηματικών και αργότερα και φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς. Εκεί άρχισε να ασχολείται με την φυσιολογία της αισθητικής αντίληψης. Το 1876 κατέλαβε την έδρα πειραματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πράγας.
Το 1895 επέστρεψε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης ως καθηγητής εφαρμοσμένης φιλοσοφίας, αλλά ένα πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να σταματήσει την ενεργή έρευνα το 1901, οπότε και εκλέχτηκε στο Αυστριακό Κοινοβούλιο. Συνέχισε παρ'όλα αυτά την έκδοση εργασιών και τις διαλέξεις. Πέθανε το 1916 στο Χάαρ της Γερμανίας.
Φυσική
Όλες του οι έρευνες αφορούσαν στην επίδραση, διάθλαση, περίθλαση και πόλωση του φωτός σε διάφορα οπτικά μέσα υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων. Αργότερα ασχολήθηκε με την υπερηχητική ταχύτητα περιγράφοντας τα ηχητικά επακόλουθα μιας τέτοιας κίνησης. Τα συμπεράσματά του έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αεροδυναμική και την υδροδυναμική.
Φιλοσοφία
Ο Μαχ υπήρξε εισηγητής ενός νέου Εμπειριοκριτικού φιλοσοφικού ρεύματος που αποτελεί ποικιλία του υποκειμενικού ιδεαλισμού. Υποστήριζε ότι η Εμπειρία (που την όριζε ως σύνολο των ανθρώπινων εντυπώσεων και αισθημάτων) δεν έχει σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας την θεωρούσε αδύνατη χωρίς το υποκείμενο (συνείδηση, αισθήματα). Ακόμα αρνιόταν την ύπαρξη αντικειμενικών φυσικών νόμων και αντικειμενικής αλήθειας. Οι αντιλήψεις του διαδόθηκαν σε πολλούς φυσικούς, που πίστεψαν ότι ανακαλύψεις όπως η διάσπαση του ατόμου και η κυματική φύση της ύλης αποδεικνύουν την "εξαφάνιση της ύλης". Σε συνέχεια της φιλοσοφικής του αντίληψης αντέδρασε στη πρόταση του Μπόλτσμαν για την ατομική θεωρία.
Στο βιβλίο του "Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός", ο Λένιν ασκώντας κριτική στον Αλεξάντερ Μπογκντάνωφ και στον Γιούσκεβιτς, που είχαν αποδεχτεί τον Μαχισμό, επιχειρηματολογεί ενάντια σε πολλές από τις φιλοσοφικές απόψεις του Μαχ με βάση τη φυσική επιστήμη.

1951 – Αντρέ Ζιντ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Αντρέ Ζιντ (André Gide, 22 Νοεμβρίου 1869 – 19 Φεβρουαρίου 1951) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Το 1947 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας.
Το 1893 και το 1894 ταξίδεψε στη βόρεια Αφρική κι εκεί ανεφάνησαν οι ομοφυλοφιλικές του τάσεις, που εδραιώθηκαν λίγο αργότερα με τη γνωριμία του Όσκαρ Ουάιλντ και του λόρδου Άλφρεντ Ντάγκλας.
Παρά ταύτα, νυμφεύθηκε μια εξαδέλφη του, τη Μαντλέν Ροντώ.
Το 1916 δημιουργεί ερωτική σχέση με τον μετέπειτα σκηνοθέτη Μαρκ Αλλεγκρέ, δεκαπέντε μόλις ετών, γιο στενού φίλου του. Ακόμη σκανδαλωδέστερη ήταν η απολογία της παιδεραστίας Κορυντόν (1924), που επέσυρε γενική καταδίκη.
Το 1923 έγινε πατέρας μιας κόρης από την πολύ νεώτερή του Ελίζαμπετ βαν Ρύσσελμπέργκε, κόρη του Βέλγου ζωγράφου Τεό βαν Ρύσσελμπέργκε, φίλου του επίσης. Ήταν το μοναδικό του παιδί.
Από τον Ιούλιο του 1926 μέχρι τον Μάιο του 1927 ταξίδεψε στη Γαλλική Ισημερινή Αφρική με τον Αλλεγκρέ, οι σχέσεις του με τον οποίον είχαν διαταραχτεί προς στιγμή από το «επεισόδιο Ρύσσελμπέργκε». Μετά την επιστροφή, η ερωτική τους σχέση τερματίστηκε γιατί στο ταξίδι αυτό ο Αλλεγκρέ ανακάλυψε τις γυναίκες του Κογκό και τις γυναίκες εν γένει.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Ζιντ προσέγγισε τον κομμουνισμό και το 1936 δέχθηκε πρόσκληση των σοβιετικών αρχών να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση.

1952 – Κνουτ Χάμσουν, Νορβηγός συγγραφέας.
Ο Κνουτ Χάμσουν (Knut Hamsun, 4 Αυγούστου 1859 – 19 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Νορβηγός λογοτέχνης, πρωτίστως γνωστός για το αριστούργημά του Ευλογία της γης. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920.
Άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς, όπως ο Μαξίμ Γκόργκι, ο Τόμας Μαν και ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, τον θεωρούσαν μεγάλο δάσκαλο. Εν γένει ο Χάμσουν έχει χαρακτηριστεί ως ηγετική φυσιογνωμία της νεορομαντικής εξέγερσης και θεμελιωτής της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν φτωχικά και σκληρά. Στα 15 του άρχισε το μεγάλο του ταξίδι διασχίζοντας τη Νορβηγία, ενώ συνάμα ασκούσε διάφορα επαγγέλματα. Ομοίως περιπλανήθηκε δύο φορές στις Η.Π.Α., με το βιβλίο να τον συντροφεύει σε κάθε του βήμα. Το 1888 επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. Το 1909 παντρεύτηκε τη Μαρί Άντερσεν, η οποία και στάθηκε δίπλα του σε όλη του τη ζωή.
Η επίδραση που φαίνεται να άσκησαν πάνω του ο Γιάκομπσεν, ο Στρίνμπεργκ, ο Νίτσε και ο Ντοστογέφσκι τον έκανε να απορρίψει τον νατουραλισμό. Το 1890 έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Η πείνα», που καταπιάνεται με τα ψυχολογικά αποτελέσματα του λιμού. Η καθιέρωση του έργου οφείλεται στις διεισδυτικές αναλύσεις που κάνει στον ψυχισμό των ηρώων του, οι οποίοι είναι άνθρωποι ελεύθεροι, ιδιόρρυθμοι, αντικοινωνικοί και έντονοι. Τέτοιοι ήρωες εμφανίζονται σε έργα όπως: «Μυστήρια» (1892), «Ο Παν» (1894), «Βικτωρία» (1898), «Κάτω από τα φθινοπωρινά άστρα» (1906), «Ένας αλήτης παίζει με σουρντίνα» (1909).
Η κατοπινή σταδιοδρομία του κινήθηκε κυρίως γύρω από τους κοινωνιολογικούς προβληματισμούς του. Σε βιβλία όπως το Παιδιά της εποχής τους (1913) και το Το χωριό Σέγκελφος (1915) ο Χάμσουν καυτηρίασε την τάξη πραγμάτων που είναι αποκομμένη από τις ρίζες της και πρόβαλε έναν παραδοσιακό τρόπο ζωής. Στην Ευλογία της γης (1917) ύμνησε τον χωρικό, τον «πρωτόγονο» άνθρωπο, που η κοσμοθεωρία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια τη φύση. Η αποστροφή του για τον εκμοντερνισμό και τον βρετανικό ιμπεριαλισμό, όπως τον θεωρούσε, τον ώθησε τα τελευταία του χρόνια να υποστηρίξει τον φασισμό και τη γερμανική κουλτούρα, γεγονός που κηλίδωσε τη φήμη του. Στο τελευταίο, αυτοβιογραφικό του έργο, τα Σε χορταριασμένα μονοπάτια (1949), ο Χάμσουν εξήρε την ακατανίκητη ορμή της ζωής, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε να δικαιολογήσει τις επιλογές του.

1962 – Γεώργιος Παπανικολάου, ήταν Έλληνας ιατρός βιολόγος ερευνητής και εφευρέτης του τεστ Παπ.
Ήταν πρωτοπόρος στην κυτταροπαθολογία, και για τον πρώιμο εντοπισμό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, που χάρισε ζωή στις γυναίκες όλου του κόσμου, όπως αναφέρει αναμνηστική πλάκα στο Ερευνητικό Καρκινολογικό Ινστιτούτο «Γ. Παπανικολάου».

1964 - Γιώργος Καλαφάτης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1968 - Χάμιλτον Λάσκε, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Χάμιλτον Λάσκε (Hamilton Luton Luske, 16 Οκτωβρίου 1903 - 19 Φεβρουαρίου 1968) ήταν Αμερικανός animator και σκηνοθέτης. Το 1931 εντάχθηκε στην εταιρεία Walt Disney Productions, και το 1937, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ, τον εμπιστεύθηκε για την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, ως επικεφαλής των animator.[1]Σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες της εταιρείας, αλλά και μικρά θέματα κινουμένων σχεδίων, από το 1936 έως και τον θάνατό του. Το 1965 έλαβε το Όσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ, για τη δουλειά του στην ταινία Μαίρη Πόππινς.[2] Πέθανε σε ηλικία 64 ετών στην Καλιφόρνια.

1970 – Χριστόφορος Νέζερ, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Χριστόφορος Νέζερ (1887 - 19 Φεβρουαρίου 1970) ήταν Έλληνας ηθοποιός και ξάδερφος της Μαρίκας Νέζερ και του συνονόματου του ηθοποιού.
Γεννήθηκε (1887) και πέθανε στην Αθήνα (19 Φεβρουαρίου 1970), ξεχασμένος σε γηροκομείο.
Καταγόταν από τη βαυαρική οικογένεια Νέζερ που είχαν έρθει στην Ελλάδα με τον Όθωνα. Υπήρξε αυτοδίδακτος ηθοποιός και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου.

1972 - Θεοφύλακτος Παπαπαναγιώτου, Έλληνας γεωργοκτηματίας και πολιτικός.
Ο Θεοφύλακτος Παπαπαναγιώτου (14 Μαΐου 1908 - 19 Φεβρουαρίου 1972), του Γαβριήλ, ήταν Έλληνας γεωργός, κτηματίας και πολιτικός.
Γεννήθηκε στην Νικόπολη Πόντου το 1908. Ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος στις εκλογές του 1950 στην εκλογική περιφέρεια Δράμας.
Εξελέγη βουλευτής Δράμας το 1956 με τη Δημοκρατική Ένωση και μετά με την ΠΑΔΕ το (1958) και με την Ένωση Κέντρου τα έτη 1961,1963 και 1964 (την τελευταία φορά αντικαθιστώντας τον αποβιώσαντα Αντώνιο Καστρινό στην έδρα του.
Ήταν παντρεμένος με την Ελπίδα Χαρπαντίδου και είχαν 2 παιδιά. Πέθανε στη Δράμα, έπειτα από μακρά ασθένεια, και κηδεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1972.

1973 – Κώστας Νεγρεπόντης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Κώστας Νεγρεπόντης (Κωνσταντινούπολη, 1897 – Αθήνα, 19 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως επιθετικός και μετέπειτα προπονητής.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Προποντίδα Ταταούλων και αργότερα πήγε στη Φενερμπαχτσέ με την οποία κατέκτησε τρία ερασιτεχνικά πρωταθλήματα Τουρκίας.
Το 1918 μαζί με άλλους Έλληνες ίδρυσε την Πέρα Κλουμπ και ταυτόχρονα έγινε και παίκτης της ομάδας, με την οποία κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα Τουρκίας.
Το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Πέρα Κλουμπ έκανε μια περιοδεία στην Ευρώπη περνώντας και από την Ελλάδα. Στη Γαλλία ο Νεγρεπόντης αποφάσισε να μείνει εκεί για τρία χρόνια όπου και αγωνίστηκε σε διάφορες γαλλικές ομάδες. Το 1926 ήρθε στην Ελλάδα και έβγαλε δελτίο στην ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1932.
Στις εθνικές ομάδες
Αγωνίστηκε δύο φορές με την Ελλάδα για τον λόγο ότι όταν ιδρύθηκε η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και ξεκίνησαν οι αγώνες της εθνικής ομάδας ήταν ήδη στη δύση της καριέρας του.
Προπονητική σταδιοδρομία
Σταματώντας το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε με την προπονητική και υπήρξε προπονητής αρκετών συλλόγων όπως, μεταξύ άλλων, η ΑΕΚ, η Παναχαΐκή, ο Πανιώνιος, ο Ολυμπιακός, ο Πανελευσινιακός, ο Φωστήρας και ο Παναιγιάλειος.
Υπήρξε ο πρώτος (και ο μοναδικός προπολεμικά) προπονητής της Ελλάδας που συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό παρουσιών στον πάγκο της, σε 16 συνολικά αγώνες (σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους το διάστημα μεταξύ 1933-1953) και ήταν ο προπονητής στη μεγαλύτερη σε εύρος νίκη της Ελλάδας επί της Συρίας με 8-0, που διεξήχθη στις 25 Νοεμβρίου 1949, στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

1980 – Δημήτριος Βρανόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Δημήτριος Βρανόπουλος (1900 - 19 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Έλληνας δικηγόρος, διευθυντής Αστυνομίας Πόλεων, βουλευτής και υπουργός Συγκοινωνιών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1900. Μετά την ολοκλήρωση των νομικών σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ξεκίνησε να δικηγορεί στην Αθήνα και αργότερα κατατάχθηκε στη νεοσύστατη Αστυνομία Πόλεων. Την περίοδο 1943 - 1945 ανέλαβε διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεων των Πατρών. Τη δε περίοδο 1945 - 1950 ανέλαβε διευθυντής Αστυνομίας Πόλεων Πειραιώς και στη συνέχεια την περίοδο 1950 - 1956 διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεων Αθηνών.
Εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ πέντε φορές: το 1956, το 1958, το 1961, το 1963 και το 1964. Στη κυβέρνηση Κ. Καραμανλή 1961 ανέλαβε υπουργός Συγκοινωνιών, θέση που διατήρησε μέχρι το 1963. Επί υπουργίας του τοποθετήθηκαν οι μικρο-μεγαφωνικές εγκαταστάσεις στα λεωφορεία καθώς και τα ηλεκτρικά κουδούνια στάσης που μέχρι τότε γίνονταν δια "ζώσης φωνής" τόσο από τον εισπράκτορα όσο και από τους επιβάτες.

1980 – Μπον Σκοτ, Σκωτσέζος τραγουδιστής (AC/DC).
O Ρόναλντ Μπέλφορντ "Μπον" Σκοτ (Ronald Belford "Bon" Scott, 9 Ιουλίου 1946 - 19 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Αυστραλός τραγουδιστής της ροκ μουσικής σκηνής, γεννημένος στην Σκωτία. Έγινε γνωστός ως τραγουδιστής των AC/DC από το 1974 μέχρι το 1980, όταν πέθανε στο Λονδίνο.

2000 – Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ, Aυστριακός καλλιτέχνης.
Ο Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ (Friedensreich Hundertwasser, 15 Δεκεμβρίου 1928 - 19 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Αυστριακός ζωγράφος και αρχιτέκτονας. Στο τέλος του 20ού αιώνα, ήταν ο πλέον περιζήτητος εν ζωή καλλιτέχνης, παρότι η δουλειά του ήταν πάντοτε αμφιλεγόμενη.
Γεννήθηκε ως Friedrich Stowasser από μία εβραϊκή οικογένεια στη Βιέννη, και το 1936 γράφτηκε σε Μοντεσσοριανό σχολείο. Προτού συμπληρώσει το 20ο έτος του, όλοι οι συγγενείς από την πλευρά της μητέρας του είχαν πεθάνει στο Ολοκαύτωμα. Παρακολούθησε για σύντομο διάστημα την Σχολή Καλών Τεχνών Βιέννης το 1948, ενώ κατά το τέλος της δεκαετίας του '40, παρήγαγε τα πρώτα του έργα.

2016 - Ουμπέρτο Έκο, ήταν Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος.
Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το 1980 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου), που τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην Γαλλία) το 1982.
Λέγεται ότι το επώνυμο Έκο είναι το αρκτικόλεξο των λατινικών λέξεων Ex Coelis Oblatus, που σημαίνει «θεϊκό δώρο».

 

Σαν σήμερα 17 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Θεοδώρου μεγαλομάρτυρος του Τήρωνος, (Θεόδωρος, Θοδωρής, Θόδωρος, Θεοδώρα, Δώρα, Θοδώρα, Δωρούλα, Ντόρα *)
Αγίων Μαρκιανού και Πουλχερίας των βασιλέων,
Άγιος Θεόδωρος Βυζαντίου, (Πουλχερία, Πουλχερίνα, Πουλχερίτσα, Πουλχέρω, Πουλχέρη *)

17 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

364: Ο αυτοκράτορας Ιοβιανός πεθαίνει κάτω από ύποπτες συνθήκες μετά από βασιλεία 8 μηνών. Ο Ιοβιανός βρέθηκε νεκρός στη σκηνή του, στα Τύανα της Μικράς Ασίας, ενώ επέστρεφε από τη Συρία στην Κωνσταντινούπολη.

1500: Μάχη του Χέμινγκστεντ: ο δούκας Φρειδερίκος και ο βασιλιάς της Δανίας, Ιωάννης, προσπαθούν να κατακτήσουν τους αγρότες του Ντίτμαρσεν στη Δανία.

1600: Ο φιλόσοφος Τζορντάνο Μπρούνο καίγεται ζωντανός, ως αιρετικός, στο Κάμπο ντε Φιόρι στη Ρώμη.

1673: Καταρρέει στη σκηνή του θεάτρου ο Γάλλος συγγραφέας, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Μολιέρος ενώ θριάμβευε στο έργο "Κατά φαντασίαν ασθενής". Ο Ιωάννης Βαπτιστής Ποκελέν, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, πέθανε λίγο αργότερα σε ηλικία 51 ετών.

1753: Η Σουηδία αποφασίζει να αφήσει το Ιουλιανό ημερολόγιο και να ακολουθήσει το Γρηγοριανό.

1801: Εκλέγεται 3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τόμας Τζέφερσον.

1817: Η Βαλτιμόρη γίνεται η πρώτη πόλη των ΗΠΑ, της οποίας οι δρόμοι φωταγωγούνται με λάμπες γκαζιού.

1847: Ο Φρεντερίκ Σοπέν με τον τσελίστα Ογκίστ Φρανσόμ παρουσιάζουν το νέο του έργο Σονάτα για τσέλο και πιάνο σε σολ ελάσσονα, έργο 65 στο διαμέρισμά του στο Παρίσι. Το ακροατήριο του περιλαμβάνει την ερωμένη του Γεωργία Σάνδη με την κόρη της, τον ζωγράφο Ευγένιο Ντελακρουά και δύο άλλα πρόσωπα.

1859: Κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη η όπερα του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι ο "Χορός των Μεταμφιεσμένων", που είναι βασισμένη στη δολοφονία του Σουηδού βασιλιά Γουστάβου.

1864: Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου, το υποβρύχιο των νοτίων Χάνλεϊ επιτίθεται κατά του πολεμικού Χαουζοτόνικ των βορείων. Και τα δύο καταλήγουν στο βυθό. Πρόκειται για την πρώτη ναυμαχία ανάμεσα σε υποβρύχιο και πλοίο επιφανείας.

1867: Το πρώτο πλοίο περνά από τη διώρυγα του Σουέζ.

1869: Εκτελείται το πρώτο δοκιμαστικό δρομολόγιο του ατμοκίνητου αστικού σιδηροδρόμου Αθήνας - Πειραιά.

1871: Ο πρωσικός στρατός παρελαύνει νικητής στο Παρίσι, μετά την επικράτησή του στον Γαλλο-Πρωσσικό Πόλεμο.

1900: Οι νεκροί από τη φυματίωση στην Αθήνα φτάνουν τους 600.

1904: Η όπερα του Πουτσίνι «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ» κάνει πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου.

1905: Επαναστάτες δολοφονούν στη Μόσχα τον Μέγα Δούκα της Ρωσίας, Σεργκέι Αλεξάντροβιτς, που ήταν θείος του Τσάρου Νικολάου Β κι ένας από τους κυριότερους συμβούλους του.

1913: Μάχη στα Πλατανούδια στην Τερπνή Σερρών.

1913: Η τουρκική κυβέρνηση, με επανειλημμένα διαβήματά της προς τον νέο Οικουμενικό Πατριάρχη, ζητά τη μεσολάβησή του για σύναψη ειρήνης με την Ελλάδα.

1914: Ο ελληνικός στρατός εγκαταλείπει τη Βόρεια Ήπειρο, έπειτα από απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Σχηματίζεται η Προσωρινή Κυβέρνηση της Βόρειας Ηπείρου υπό τον Χρηστάκη Ζωγράφο, η οποία διακηρύσσει την αυτονομία της περιοχής.

1914: Οι Βρετανίδες σουφραζέτες επιτίθενται και καταστρέφουν τα τζάμια της οικίας του Βρετανού υπουργού Εσωτερικών και πυρπολούν τις εγκαταστάσεις ενός ομίλου αντισφαιρίσεως διεκδικώντας δυναμικά και βίαια δικαίωμα ψήφου.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος συναντάται με τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και εγκρίνει την αποστολή ελληνικού στρατού στη Θράκη.

1920: Οι Σύμμαχοι διεθνοποιούν τα Δαρδανέλλια και το Βόσπορο.

1922: Σύναξη ντανταϊστών στο καφενείο Closerie des Lilas στο Παρίσι, με αντικείμενο τη διαμάχη μεταξύ του Αντρέ Μπρετόν και του Τρσταν Τζαρά για την αρχηγία του κινήματος. Παρίστανται περίπου 100 θιασώτες του ντανταϊσμού, ανάμεσά τους οι Πάμπλο Πικάσο, Ανρί Ματίς, Κονσταντίν Μπρανκούζι και Ζακ Κοκτό. Οι δύο αντίπαλοι ανταλλάσσουν επιχειρήματα, αλλά και ύβρεις, ώσπου ο επιδιατητής Ερίκ Σατί ανακηρύξει νικητή τον Τζαρά. Ο Μπρετόν θα αποχωρήσει και θα δημιουργήσει τον σουρεαλισμό.

1924: Στο Μαϊάμι της Φλόριντα, ο κολυμβητής Τζόνι Βαϊσμίλερ, καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα ελεύθερο με χρόνο 52 δευτερόλεπτα και 2/5 εκατοστά του δευτερολέπτου.

1929: Πραγματοποιείται η πρώτη προβολή κινηματογραφικής ταινίας σε αεροπλάνο από την αεροπορική εταιρία «Γιουνιβέρσαλ».

1931: Γίνεται το πρώτο αθλητικό γεγονός, που μεταδίδεται τηλεοπτικά στην Ιαπωνία

1933: Λήγει το καθεστώς ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ.

1941: Η Βουλγαρία και η Τουρκία υπογράφουν σύμφωνο ειρήνης, που επιβεβαιώνει την απροθυμία της Άγκυρας να ενωθεί με τους Συμμάχους.

1947: Αρχίζει να μεταδίδεται και στη Σοβιετική Ένωση το ραδιοφωνικό πρόγραμμα η Φωνή της Αμερικής.

1949: Διορίζεται πρώτος Πρόεδρος του Ισραήλ ο δρ. Χάιμε Βάιτσμαν, που είναι ο γηραιότερος πολιτικός και δηλωμένος οπαδός του σιωνισμού.

1951: Ο Τίτο υπόσχεται δημόσια ότι, θα απαντήσει σε κάθε επιθετική δραστηριότητα στην Ευρώπη, η οποία θα έθετε σε κίνδυνο τη Γιουγκοσλαβία.

1954: Η Βρετανία ανακοινώνει ότι μπορεί να κατασκευάσει βόμβα υδρογόνου.

1960: Συλλαμβάνεται στις ΗΠΑ ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ με την κατηγορία της ψευδορκίας.

1962: Στο Αμβούργο της Γερμανίας, τυφώνας και πλημμύρες αφήνουν πίσω τους περισσότερους από 100 νεκρούς.

1964: Στη Γερμανία, ο Βίλι Μπραντ επανεκλέγεται δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου.

1970: Ανακαλύπτεται μεγάλος προϊστορικός οικισμός της νεολιθικής εποχής στο Μαραθώνα.

1971:  Στη Χιλή, οι χωρικοί καταλαμβάνουν τα αγροκτήματα, παρά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, που έλεγαν να περιμένουν την αγροτική μεταρρύθμιση.

1972: Στη Βρετανία, η Βουλή των Κοινοτήτων ψηφίζει υπέρ της ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ.

1979: Η Κίνα εισβάλλει στο Βιετνάμ, ως αντίποινα για την εισβολή του Βιετνάμ στην Καμπότζη.

1980: Ισραηλινοί διπλωμάτες καταφθάνουν στο Κάιρο, προκειμένου να ανοίξουν την πρώτη τους πρεσβεία στον αραβικό κόσμο.

1981: Ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β συναντάται με τον Πρόεδρο Μάρκος στις Φιλιππίνες.

1982: Καθιερώνεται ο πολιτικός γάμος στην Ελλάδα ως ισόκυρος με τον θρησκευτικό.

1985: Ο Μανώλης Γλέζος εκλέγετε πρόεδρος της ΕΔΑ.

1991: Στο δυτικό Ιράν, πέφτει μαύρη βροχή από τις πετρελαιοπηγές, που καίγονταν στο Κουβέιτ, ρυπαίνοντας νερό και περιβάλλον.

1993: Αμερικανοί επιστήμονες ανακαλύπτουν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ηφαιστείων, στον Ειρηνικό Ωκεανό, σε μία ζώνη 180.000 τ.χλμ.

1994: Στη Λευκωσία της Κύπρου, αρχίζουν οι εκ του σύνεγγυς συνομιλίες για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

1995: Τη σύσταση Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, προαναγγέλλει ο υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος.

1996: Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Γκάρι Κασπάροφ κερδίζει τον computer της IBM «Deep Blue» μετά από έναν αγώνα 6 παιχνιδιών. Ο Κασπάροφ έχασε το πρώτο, κέρδισε το δεύτερο, πέμπτο και έκτο, και έφερε ισοπαλία στο τρίτο και τέταρτο παιχνίδι.

1997: Διορίζεται Πρωθυπουργός του Πακιστάν ο Ναγουάζ Σρόφ από τον Πρόεδρο της χώρας Φαρούκ Λεγκάρι, ο οποίος είχε διαλύσει την κυβέρνηση της Μπεναζίρ Μπούτο στις 5 Νοεμβρίου.

1997: Στον εισαγγελέα οδηγούνται 16 άτομα, τα οποία κατηγορούνται για τη διοργάνωση κυνομαχιών με στοιχήματα, στο Μακροχώρι Ημαθίας. Κατά τη διάρκεια των κυνομαχιών, τα ζώα πάλευαν μέχρι θανάτου. Στις 24 Φεβρουαρίου θα καταδικασθούν σε ποινές φυλάκισης από έξι μήνες έως ένα χρόνο.

1999: Ο Νίκος Πολυχρονόπουλος κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Νέων του γαλλικού μπιλιάρδου, που έγινε στην Μούρθια της Ισπανίας. Ο Έλληνας αθλητής, που βρίσκεται επί 5 συνεχή χρόνια στο Final Four της Ευρώπης, πετυχαίνει την μεγαλύτερη επίδοση των αγώνων με 1.145 γενικό μέσο όρο.

2003: Η άτυπη Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που συγκαλεί η Ελληνική Προεδρία μετατρέπεται σε επίσημη και κατορθώνει να εμφανίσει ενιαία θέση στο πρόβλημα του Ιράκ: «Ο πόλεμος δεν είναι αναπόφευκτος», αποφαίνεται. Η όλη διαδικασία κατακυρώνεται ως επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας.

2003: Αρχίζει η επιβολή διοδίων σε όσους εισέρχονται με τα αυτοκίνητά τους στο κέντρο του Λονδίνου.

2008: Το Κόσοβο γίνεται ανεξάρτητο κράτος από τη Σερβία. Η Βουλή του Κοσόβου ανακοινώνει, μονομερώς, την ανεξαρτησία του από τη Σερβία, η οποία όμως δεν αποδέχεται την απόσχισή του και προσφεύγει στον ΟΗΕ.

2008: Σφοδρή κακοκαιρία πλήττει όλη την Ελλάδα. Πρωτοφανείς ισχυρές χιονοπτώσεις.

2011: Ματωμένη Πέμπτη στη Λιβύη όπου οι δυνάμεις του Καντάφι πνίγουν στο αίμα μια διαδήλωση στη Μανάμα.

2012: Η είδηση της κλοπής 60 έως 70 αντικειμένων από του μουσείο της Ολυμπίας κάνει το γύρο του κόσμου.

2018: Η ΑΕΚ παίρνει κύπελλο Ελλάδας στο μπάσκετ.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1519 - Φραγκίσκος, από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας του Γκιζ (1550-1563). Στην αντιπαράθεση Καθολικών - Ουγενότων της εποχής του, ήταν υπέρμαχος των πρώτων. (γαλλ. François, 17 Φεβρουαρίου 1519 - 24 Φεβρουαρίου 1563)
Γεννήθηκε στο Μπας-λε-Ντικ της Λωρραίνης και ήταν ο πρώτος γιος του Κλαύδιου (Κλωντ) δούκα του Γκιζ και της Αντουανέτας των Βουρβόνων, κόρης του Φραγκίσκου κόμη του Βαντόμ. Ανατράφηκε μαζί με τον 3o εξάδελφό του Ερρίκο Β' της Γαλλίας.

Το 1545 στη 2η πολιορκία της Βουλώνης μία λόγχη διαπέρασε το κράνος του. Το βίαιο χτύπημα έσπασε τη λόγχη και ένα τμήμα της 15 εκ. διαπέρασε τα μάγουλά του. Ο Φραγκίσκος στάθηκε στη σέλα του και οδήγησε μόνος το άλογό του στη σκηνή. Όταν ο χειρουργός του έβγαλε το τμήμα της λόγχης, το υπέμεινε σαν να του αφαιρούσαν τρίχα από το κεφάλι. Η ουλή του έμεινε για την υπόλοιπη ζωή. Πήρε την εκδίκησή του αργότερα στις μάχες του Καλαί, όπου οι τελευταίοι Άγγλοι έφυγαν για πάντα από τη χώρα.

Νυμφεύτηκε την Άννα ντ' Έστε, εξαδέλφη του Ερρίκου Β'. Έγινε Μέγας Καγκελάριος της Γαλλίας. Κέρδισε διεθνή φήμη όταν αμύνθηκε με επιτυχία κατά την πολιορκία του Μέτς από τον Κάρολο Ε' των Αψβούργων και νίκησε το στρατό εκείνου το 1554 στη μάχη του Ρέντυ. Ακολούθησε η ειρήνη του Βωσέλ. Οδήγησε στρατό στην Ιταλία το 1557 για βοήθεια του πάπα Παύλου Δ'. Επέστρεψε στη Γαλλία και έγινε αντιστράτηγος της χώρας έπειτα από την ήττα του κοντόσταυλου Ανν του Μονμορανσύ στο Σαιν Κεντίν. Πήγε στο εκεί πεδίο και κατέλαβε το Καλαί από τους Άγγλους το 1558, μια μεγάλη -μετά από προπαγάνδα- νίκη της Γαλλίας, έπειτα το Τιονβίλ και το Αρλόν· ακολούθησε η ειρήνη του Κατώ-Καμπρεσί.

Σε όλη τη βασιλεία του Ερρίκου Β', ο δούκας του Γκιζ ήταν η δεσπόζουσα στρατιωτική μορφή, ευγενής, προσηνής, με ειλικρίνεια και δημοφιλής. Θρίαμβος για τον Οίκο του Γκιζ ήταν όταν η κόρη της αδελφής του Μαρίας, η Μαρία, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Β' γιο του Ερρίκου Β'. Ο Μέγας Μάγιστρος της Γαλλίας Ανν ντε Μονμορανσύ έπεσε σε δυσμένεια και έφυγε από την Αυλή. Ο Φραγκίσκος και ο αδελφός του Κάρολος καρδινάλιος της Λωρραίνης υπερείχαν στο βασιλικό Συμβούλιο. Περιστασιακά υπέγραφε δημόσιες πράξεις με το μικρό του όνομα μόνο, κατά το βασιλικό τρόπο.

1653 – Αρκάντζελο Κορέλλι,ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολιστής.  (Arcangelo Corelli, 17 Φεβρουαρίου 1653 – 8 Ιανουαρίου 1713)
Γεννήθηκε στο Φουζινιάνο της επαρχίας Ραβένα κοντά στην Μπολόνια. Καταγόταν από οικογένεια πλούσιων γαιοκτημόνων. Ο πατέρας του πέθανε πριν από τη γέννηση του και ανατράφηκε από τη μητέρα του μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του. Αφού ταξίδεψε στη Γερμανία, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Είχε την εύνοια του καρδινάλιου Οτομπόνι, στο ανάκτορο του οποίου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του διευθύνοντας συναυλίες.
Ο Κορέλλι ήταν περιζήτητος ως εκτελεστής του βιολιού και ως συνθέτης. Κατάφερε να αναδείξει το βιολί σαν όργανο και να το καθιερώσει τόσο ως σολιστικό όσο και ως όργανο για την ορχήστρα. Έγραψε τέσσερα έργα, που το καθένα αποτελείται από 12 τρίο σονάτες (σονάτες για τρία όργανα, δυο βιολιά και ένα βαθύτερο έγχορδο ή ένα τσέμπαλο). Επίσης έγραψε ένα έργο με τρίο σονάτες για βιολί, βιολόνε και τσέμπαλο και ένα έργο με 12 κοντσέρτι γκρόσι. Ο Κορέλλι ήταν, επίσης, και σπουδαίος δάσκαλος. Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται οι Τζεμινιάνι και Λοκατέλι.
Πέθανε στη Ρώμη το 1713.

1723 – Τομπίας Μάγερ, ήταν Γερμανός αστρονόμος. (Tobias Mayer, 17 Φεβρουαρίου 1723 - 20 Φεβρουαρίου 1762)

Κατέστη διάσημος αστρονόμος από τις σεληνογραφικές του μελέτες και τους περίφημους χάρτες της Σελήνης. Γεννήθηκε στην πόλη Μάρμπαχ αμ Νέκαρ της Βιττεμβέργης στη Γερμανία. Υπήρξε αυτοδίδακτος μαθηματικός. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη χαρτογραφία στο ινστιτούτο - εταιρεία χαρτογραφίας του Γ. Χόμαν στη Νυρεμβέργη. Κατά την παραμονή του εκεί εισήγαγε πολλές βελτιώσεις χαρτογράφησης, γεγονός που τον ανέδειξε ιδιαίτερα ώστε το 1751 να καταλάβει θέση στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Τρία χρόνια αργότερα ανέλαβε επιστάτης του αστεροσκοπείου του Πανεπιστημίου, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του.

Εκείνο που τον έκανε ειδικά να ξεχωρίσει, περισσότερο από μισό αιώνα, ήταν η απασχόλησή του με την περιοδική ταλάντωση της Σελήνης, γνωστή ως λίκνιση (libration), επί της οποίας και εξέδωσε ιδιαίτερο σύγγραμμα το 1750. Αυτού ακολούθησαν άλλα, όπως το σύγγραμμα του το 1755 που αφορούσε την κίνηση και τις φάσεις της Σελήνης και τις κινήσεις του Ηλίου εκδίδοντας σχετικούς πίνακες.

Εκτός όμως από τα παραπάνω έργα, ο Τομπίας Μάγερ άφησε ένα πλούσιο αρχείο συγγραμμάτων εκ των οποίων τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του. Ιδιαίτερα σημαντικές υπήρξαν οι σεληνιακές χαρτογραφήσεις που είχε ξεκινήσει με αρκετή ακρίβεια και οι οποίες και τον κατατάσσουν μεταξύ των πρώτων σεληνογράφων του σύγχρονου κόσμου.

1783 -Γεώργιος Καποδίστριας, ήταν Έλληνας επιχειρηματίας. (17 Φεβρουαρίου 1783 - 8 Απριλίου 1841)

Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1783 και ήταν γιος του Αντωνίου - Μαρία Καποδίστρια, δικηγόρου στο επάγγελμα, και της Διαμαντίνας Γονέμη (1743;-1818), κόρη αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Κύπρο. Αδερφός του ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας. Ασχολήθηκε με την αγρονομία και την φιλολογία. Το 1840 κατά την διαμονή του στην Αθήνα κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του Όθωνα, φυλακίστηκε και αφού απελευθερώθηκε εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί ανέπτυξε επιχειρηματική δραστηριότητα εξαιτίας της οποίας καταστράφηκε οικονομικά. Σε αυτόν οφείλεται η ανέγερση του Μεγάρου Καποδίστρια στην Κέρκυρα.
Πέθανε από μαρασμό τη Μεγάλη Πέμπτη (8 Απριλίου) 1841 στην Αλεξάνδρεια. Είναι ο μόνος αδερφός του Ιωάννη Καποδίστρια, από τον οποίο συνεχίστηκε μέχρι σήμερα η αρρενογονία. Ήταν παντρεμένος και γιος του ήταν ο λόγιος και βουλευτής Αντώνιος - Μαρία Καποδίστριας (1829-1906) και εγγονός του ο δικηγόρος-διπλωμάτης Ιωάννης Καποδίστριας (1884-1958).

1800 – Λουδοβίκος Λιπαρίνι, ήταν φιλέλληνας Ιταλός καλλιτέχνης. (Ludovico Lipparini, 17 Φεβρουαρίου 1800 - 10 Μαρτίου 1856)
Εμπνεύστηκε από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Διάσημα έργα του που έχουν σχέση με την επανάσταση είναι Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει τη σημαία της Ανεξαρτησίας και Ο Όρκος του Λόρδου Βύρωνα.

1855 - Όθων Λίμαν φον Σάντερς, Γερμανός στρατηγός.

1865 - Έρνστ Τρέλτς, ήταν Γερμανός θεολόγος, φιλόσοφος και συγγραφέας προτεσταντικού δόγματος. Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1865 και απεβίωσε την 1η Φεβρουαρίου του 1923.
Θεωρείται ως ο βασικός εκπρόσωπος της θρησκειο - ιστορικής σχολής ενώ με την αμφισβήτηση του ισχυρισμού της Εκκλησίας ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια άσκησε μεγάλη επίδραση στους νεότερους θεολόγους της εποχής του.

1870 - Γκεόργκι Απολλόνοβιτς Γκαπόν,  Ρώσος ιερέας. (17 Φεβρουαρίου 1870 - 10 Απριλίου 1906)
Ήταν ο οργανωτής και επικεφαλής της διαδήλωσης εργατών τον Ιανουαρίου του 1905 στην Αγία Πετρούπολη που καταπνίχτηκε στο αίμα από τον τσαρικό στρατό. Αργότερα όμως αποκαλύφθηκε ότι συνεργαζόταν με την Οχράνα, την μυστική αστυνομία του τσαρικού καθεστώτος και δολοφονήθηκε.

Ο Γκεόργκι Γκαπόν γεννήθηκε στην περιοχή της Πολτάβα, στην Ουκρανία και ήταν γιος Ουκρανών χωρικών. Αφού χήρεψε, το 1898, εγκαταστάθηκε στην Αγία Πετρούπολη όπου αποφοίτησε από τη θεολογική ακαδημία το 1902.

Το 1904 ίδρυσε την Συνέλευση των Ρώσων εργατών στα εργοστάσια της Αγίας Πετρούπολης, η οποία ελεγχόταν από την αστυνομία της Αγίας Πετρούπολης και την Οχράνα και στην οποία μόνο Ρώσοι Ορθόδοξοι μπορούσαν να γίνουν μέλη. Σύντομα η οργάνωση απέκτησε δώδεκα branches και είχε γύρω στα 8,000 μέλη ενώ έγιναν και προσπάθειες να επεκταθούν οι δραστηριότητές της στο Κίεβο και στην Μόσχα. Γενικότερα ο Γκαπόν διακήρυττε την πίστη του στον τσάρο και στην εκκλησία.

Τον Ιανουάριο του 1905 έγιναν απεργίες στην Αγία Πετρούπολη με διάφορα αιτήματα και στις 22 Ιανουαρίου ο Γκαπόν οργάνωσε ένα συλλαλητήριο εργατών με σκοπό να φτάσουν στα ανάκτορα και να υποβάλλουν στον τσάρο αναφορά με τα αιτήματά τους. Η διαδήλωση όμως χτυπήθηκε από το στρατό με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον χίλιοι άνθρωποι ο δε Γκαπόν κατάφερε να σωθεί από τα πυρά του στρατού με τη βοήθεια του Ρούτενμπεργκ. Η ημέρα εκείνη έμεινε γνωστή ως Ματωμένη Κυριακή.

Μετά τα γεγονότα της 22ας Ιανουαρίου ο Γκαπόν αναθεμάτισε τον Τσάρο και κάλεσε τους εργάτες να αναλάβουν δράση κατά του καθεστώτος. Λίγο αργότερα διέφυγε στο εξωτερικό μαζί με τον Rutenberg και βρήκε καταφύγιο σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις όπου τους υποδέχτηκαν ο Γκεόργκι Πλεχάνωφ, ο Βλαντιμίρ Λένιν και ο Πιότρ Κροπότκιν αλλά και οι Γάλλοι σοσιαλιστές ηγέτες Ζαν Ζωρές και Ζωρζ Κλεμανσό. Προς το τέλος της ίδιας χρονιάς ο Γκαπόν επέστρεψε στη Ρωσία και αποκατέστησε τις επαφές του με την Οχράνα.

Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία, ο Γκαπόν αποκάλυψε στον Rutenberg ότι είχε επαφές με την αστυνομία και προσπάθησε να τον στρατολογήσει και αυτόν λέγοντας του ότι η συνεργασία με την αστυνομία ήταν προς όφελος των συμφερόντων των εργατών. Στις 26 Μαρτίου του 1906 ο Γκαπόν συναντήθηκε με τον Rutenberg σε ένα σπίτι έξω από την Αγία Πετρούπολη όπου ένα μήνα αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος.

Ο Rutenberg είχε αναφέρει όσα του είχε είπε ο Γκαπόν στους επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού κόμματος Yevno Azef (ο οποίος ήταν και αυτός μυστικός αστυνομικός) και στον Boris Savinkov. Κατά την τελευταία του συνάντηση με τον Γκαπόν μέλη του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος παρακολουθούσαν τη συζήτηση τους από διπλανό δωμάτιο και όταν ο ιερέας επανέλαβε στον Rutenberg την πρόταση για συνεργασία με την μυστική αστυνομία ο τελευταίος τους κάλεσε στο δωμάτιο και στη συνέχεια αποχώρησε. Όταν επέστρεψε ο Γκαπόν ήταν νεκρός. Πάντως ο Rutenberg είχε δηλώσει ότι ο Γκαπόν καταδικάστηκε από το δικαστήριο των συντρόφων.

1880 - Καπετάν Άγρας, Έλληνας μακεδονομάχος (ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός) ή Σαράντος Αγαπηνός
Ήταν Έλληνας αντάρτης που έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Η ιστορία του αποθανατίστηκε σε τραγούδια, αλλά και στο μυθιστόρημα «Στα μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα.

1888 – Όττο Στερν, ήταν Γερμανός φυσικός και νομπελίστας. (γερμ.: Otto Stern, 17 Φεβρουαρίου 1888 – 17 Αυγούστου 1969)
Γεννήθηκε στο Ζόρι στο Βασίλειο της Πρωσίας της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (σημερινή Πολωνία) και σπούδασε στο Βρότσλαβ της Σιλεσίας.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ το 1912 με πτυχίο στη φυσικοχημεία. Στη συνέχεια ακολούθησε τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας και αργότερα στο ETH Ζυρίχης. Έλαβε την υφηγεσία του στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης το 1915 και το 1921, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ρόστοκ, από το οποίο έφυγε το 1923 για να εργαστεί στο νεοϊδρυθέν Ινστιτούτο Φυσικοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Πλάκα στα ινστιτούτα φυσικής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου προς τιμήν της παρουσίας του Στερν στο Πανεπιστήμιο.
Μετά την παραίτηση του από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου το 1933 λόγω της αναρρίχησης στην εξουσία των Ναζί (Machtergreifung), έγινε καθηγητής φυσικής στο Ινστιτούτο Κάρνεγκι και αργότερα ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Σαν πειραματικός φυσικός ο Στερν συνέβαλε στην ανακάλυψη του σπιν στο πείραμα των Στερν και Γκέρλαχ, το οποίο διεξήγεγε με τον Βάλτερ Γκέρλαχ το 1922.[5] [6] Ο Στερν συνέβαλε επίσης επίσης στην επίδειξη της σωματιδιακής φύσης των ατόμων και των μορίων, στη μέτρηση της μαγνητικής ροπής του ατόμου, την ανακάλυψη της μαγνητικής ροπής των πρωτονίων και την ανάπτυξη της μεθόδου μοριακής ακτινοβολίας.

Ο Στερν βραβεύθηκε το 1943 με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το πρώτο που απονεμήθηκε μετά το 1939. Ήταν ο μοναδικός αποδέκτης του βραβείου φυσικής τη χρονιά αυτή, και στην απονομή δεν έγινε καμία αναφορά στο πείραμα των Στερν και Γκέρλαχ, καθώς ο τελευταίος συνέχιζε να εργάζεται στη Ναζιστική Γερμανία.

1902 - Η Νίτσα Τσαγανέα, ήταν Eλληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και αγωνίστρια της Εθνική αντίστασης. (17 Φεβρουαρίου 1902 - 30 Απριλίου 2002)
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Πρώτος σύζυγός της ήταν ο ηθοποιός Γιώργης Βιτσώρης και δεύτερος σύζυγός της ο επίσης ηθοποιός Χρήστος Τσαγανέας. Πιο γνωστές ταινίες της είναι οι Ένας ήρωας με παντούφλες και Οι Γερμανοί ξανάρχονται.
Κατέληξε φτωχή και το νοίκι της το πλήρωνε ο Δημήτρης Χορν. Κηδεύτηκε στο Α΄ νεκροταφείο, δίπλα από την αγαπημένη της κόρη, την επίσης ηθοποιό Λιάνα Βιτσώρη.

1926 - Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μάγεντορφ, ήταν Ρωσικής καταγωγής Γάλλος θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου. (17 Φεβρουαρίου 1926 - 22 Ιουλίου 1992)
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μάγεντορφ γεννήθηκε το 1926 στο Νεϊγί-συρ-Σεν (Neuilly sur-Seine) της Γαλλίας. Η οικογένειά του είχε μεταναστεύσει από τη Ρωσία και ανήκε σε αριστοκρατικής καταγωγής Γερμανούς της Βαλτικής χερσονήσου. Μεγάλωσε στο Παρίσι και σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Αγίου Σεργίου κι έπειτα στo Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το 1958 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας (Docteur des Leuttres) με θέμα την κριτική έκδοση και μετάφραση στα Γαλλικά των Τριάδων του Γρηγορίου Παλαμά Υπέρ των Ιερώς ησυχαζόντων.

Στη συνέχεια θα εργαστεί στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας και θα διδάξει στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Αγίου Σεργίου. Μετά την χειροτονία του, το 1959 θα αναχωρήσει για τις Η.Π.Α.. Στη Θεολογική Ακαδημία του Αγίου Βλαδίμηρου στη Νέα Υόρκη θα διδάξει Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία. Από το 1983 μέχρι το 1992 θα διατελέσει κοσμήτορας της Σχολής, διαδεχόμενος τον Αλέξανδρο Σμέμαν μετά το θάνατό του.

Παράλληλα ήταν Έκτακτος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Φόρνταμ (Fordham) και λέκτορας Βυζαντινής Θεολογίας στο Dumbarton Oaks, (Kέντρο Βυζαντινών Σπουδών Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ), όπου αργότερα υπηρέτησε στη Συμβουλευτική επιτροπή και αργότερα αναπληρωτής διευθυντής σπουδών το 1978. Υπήρξε παράλληλα σύμβουλος των επισκόπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A) συμετέχοντας στα διορθόδοξα και οικουμενικά ζητήματα υπηρετόντας την O.C.A. ως πρόεδρος του τμήματος εξωτερικών υποθέσεων, αντιπρόσωπος στην Κεντρική Επιτροπή του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, και μέλος της Επιτροπής του για θέματα Πίστης και Λειτουργικής Τάξης,της οποίας ήταν συντονιστής της από το 1967-1975.

1927 - Χουάν Αλμέιδα Βόσκε, ήταν Κουβανός πολιτικός και ένας από τους αρχικούς ηγέτες της Κουβανικής Επανάστασης. (ισπανικά: Juan Almeida Bosque, 17 Φεβρουαρίου 1927 – 11 Σεπτεμβρίου 2009)
Μετά την επιτυχία της Επανάστασης, ήταν από τις εξέχουσες προσωπικότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας. Την στιγμή του θανάτου του, τον Σεπτέμβριο του 2009, κατείχε την θέση του αντιπροέδρου του κουβανικού λαϊκού συμβουλίου.
Λόγω των αγαθοεργιών του, του απονεμήθηκε μεγάλος αριθμός αριθμός παρασήμων και μεταλλίων τόσο στην Κούβα όσο και διεθνώς.

1929 - Αλεχάντρο Χοδορόφσκι (Alejandro Jodorowsky) είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συνθέτης, μίμος, σεναριογράφος κόμικς, ερμηνευτής του Ταρώ και ψυχοθεραπευτής.
Είναι κυρίως γνωστός για τις σουρρεαλιστικές του ταινίες.
Γεννήθηκε στην Τοκοπίλλα της Χιλής στις 17 Φεβρουαρίου, 1929 από εβραίους γονείς ρωσικής καταγωγής.

1945 - Βούλα Μάστορη, ήταν Ελληνίδα συγγραφέας κυρίως παιδικής λογοτεχνίας από το 1974, κι έχει στο ενεργητικό της πάνω από 40 βιβλία μέχρι τώρα για παιδιά και τρία για ενήλικες. (17 Φεβρουαρίου 1945 - 21 Νοεμβρίου 2016)
Ανήκει στους συγγραφείς που ανανέωσαν την ελληνική θεματολογία της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας. Τα έργα της διακρίνονται από το ρεαλιστικό στοιχείο και από μια φεμινιστική διάθεση.
Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2005 και με αναγραφή στο Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Ήταν υποψήφια για το διεθνές Βραβείο Άντερσεν 2008 και για το 2014.
Αποσπάσματα βιβλίων της περιλαμβάνονται σε σχολικά ανθολόγια.

1951 – Όλγα Τρέμη, Ελληνίδα δημοσιογράφος.

1954 – Μπράιαν Χιούστον, Αυστραλός πάστορας.

1957 - Λορίνα Ισαβέλλα Ειρήνη Μακένιτ, είναι Καναδή τραγουδίστρια, συνθέτρια, αρπίστρια, ακορντεονίστρια και πιανίστρια που γράφει, ηχογραφεί και παίζει μουσικές τού κόσμου με θέματα κελτικά, καθώς και θέματα από τη Μέση Ανατολή.
Έχει πουλήσει περισσότερα από 14 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.

1961 – Αντρέι Κοροτάγεφ, είναι Ρώσος ανθρωπολόγος, ιστορικός και ο οικονομολόγος. (Μόσχα, 17 Φεβρουαρίου 1961)
Η εισφορά του εντοπίζεται σε τρεις κύριους τομείς:
μελέτες της μακροπρόθεσμης εξέλιξης των πολιτικών συστημάτων
διαπολιτισμικές μελέτες
μοντελοποίηση της κοινωνικής, οικονομικής και ιστορικής δυναμικής.
Το βασικό του μεθοδολογικό εργαλείο ήταν η χρήση οικονομιών κλίμακας σε μακροοικονομικά μοντέλα

Είναι επίσης γνωστός για τη θεωρία της κοινωνικής εξέλιξης.
Τα έργα του εκδόθηκαν στη Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Αυστρία, Σουηδία, Βέλγιο, Ισπανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, την Κίνα, την Ουκρανία, την Ιαπωνία, τη Νορβηγία, την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, και πολλές άλλες χώρες.

1963 – Μάικλ Τζέφρι Τζόρνταν, είναι Αμερικανός παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής, τωρινός ιδιοκτήτης των Σάρλοτ Χόρνετς. Θεωρείται ευρέως ως «ο καλύτερος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών». Έχει παίξει στους Σικάγο Μπουλς και στους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς (Washington Wizards,) όπου και τερμάτισε την καριέρα του το 2003 στα 40 του χρόνια. (Michael Jeffrey Jordan, 17 Φεβρουαρίου 1963)
Παραθέτοντας μία περίληψη της καριέρας του ως καλαθοσφαιριστή, δεν θα ήταν αρκετή αλλά ούτε και δίκαιη, για να περιγράψουμε την επιρροή που είχε στο παιχνίδι. Υπήρξε ένας εκπληκτικός αθλητής με απαράμιλλο συνδυασμό αθλητικών, ψυχικών και ηγετικών ικανοτήτων. Το μέγεθος του αθλητικού του προφίλ, οδήγησε αναπόφευκτα στο να γίνει ο πλέον αναγνωρίσιμος αθλητής παγκοσμίως και να επηρεάσει όχι μόνο την αθλητική, αλλά και την πολιτιστική εικόνα του πλανήτη.

 Σχεδόν όλη του την καριέρα την πέρασε στους Σικάγο Μπουλς στους οποίους ηγήθηκε στην δημιουργία της δυναστείας της ομάδας που κατέκτησε 6 πρωταθλήματα σε 8 χρόνια μέσα στην δεκαετία του 1990. Από τον Οκτώβριο του 1993 μέχρι το Μάρτιο του 1995, αποσύρθηκε από το μπάσκετ και έκανε καριέρα στο baseball. Στις 20/3/1995 επέστρεψε στην ενεργό δράση με την περίφημη φράση: "I'm back".

 Όσον αφορά τις ατομικές του διακρίσεις αυτές είναι αναρίθμητες και χαρακτηριστικότεροι είναι οι 10 τίτλοι πρώτου σκόρερ του NBA, εκ των οποίων οι 7 συνεχόμενοι από το 1987 ως το 1993, τα 5 βραβεία MVP του NBA και τα 6 βραβεία MVP των τελικών του πρωταθλήματος.

 Όλες αυτές οι διακρίσεις του στο μπάσκετ τον έκαναν διάσημο κάτι που εκμεταλλεύτηκαν αυτός και οι μεγάλες εταιρίες που σχετίζονται με τον αθλητισμό και όχι μόνο. Από το 1984 έχει δικιά του σειρά παπουτσιών, τα Air Jordans, την παραγωγή των οποίων αναλαμβάνει η Nike, ενώ έχει κερδίσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια μόνο και μόνο από τις διαφημίσεις, αφού αποτέλεσε το απόλυτο πρότυπο για την νεολαία την δεκαετία του 1980 και 1990.

 Συγκαταλέγεται στους πιο αναγνωρίσιμους αλλά και πιο πλούσιους αθλητές παγκοσμίως όλων των εποχών και από όλα τα αθλήματα. Το όνομά του είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα στο χώρο του μπάσκετ και συνδυάστηκε με τεράστια εμπορική επιτυχία για τις εταιρίες με τις οποίες συνεργάστηκε. Μέχρι και ο αντίπαλός του Λάρρυ Μπέρντ (Larry Bird) παραδέχτηκε ότι ποτέ το μπάσκετ δεν γνώρισε καλύτερο παίκτη από τον Τζόρνταν.

 

1966 - Γιάννης Καλιτζάκης, είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός αμυντικός και είχε την προσωνυμία Νίντζα.

1969 - Αντώνης Κανάκης, Έλληνας παρουσιαστής, σκηνοθέτης και ηθοποιός.

1971 - Ίλια Ίβιτς, πρώην Σέρβος ποδοσφαιριστής και νυν μάνατζερ ποδοσφαίρου.

1972 – Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ, Αμερικανός μουσικός, τραγουδιστής, βασικός στιχουργός και κιθαρίστας του πανκ ροκ συγκροτήματος Green Day.
Είναι επίσης τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος Pinhead Gunpowder και τραγουδάει ακόμη για το garage rock συγκρότημα Foxboro Hot Tubs. Ήταν και τραγουδιστής του new wave συγκροτήματος The Network. Έχει επίσης γράψει στίχους για πολλά γνωστά συγκροτήματα.

1976 – Κέλλυ Κάρλσον, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1976 – Λευτέρης Φάφαλης (17 Φεβρουαρίου 1976) είναι Έλληνας χιονοδρόμος, που αγωνίζεται στο δρόμο αντοχής.
Ήταν μέλος της ολυμπιακής ομάδας της χώρας μας σε 4 Χειμερινές Ολυμπιάδες (1998, 2002, 2006, 2010). Έχει στο ενεργητικό του πολλές επιτυχίες σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε διεθνές. Η μεγαλύτερη ως τώρα διεθνής επιτυχία του ήταν ότι κατάφερε να προκριθεί στους 30 πρώτους αθλητές στο σπριντ του σκι δρόμων αντοχής, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τορίνο το 2006.

1981 – Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Αμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
Ξεκίνησε την καριέρα του από μικρή ηλικία με τηλεοπτικές διαφημίσεις και έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία Τα Καμώματα του... Μπετόβεν (Beethoven) το 1992. Αργότερα πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά 3rd Rock from the Sun από το 1996 μέχρι το 2001, υποδυόμενος τον Τόμι Σόλομον. Μετά από ένα διάλειμμα, κατά τη διάρκεια του οποίου φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ο Γκόρντον-Λέβιτ σταμάτησε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και κυνήγησε μια κινηματογραφική καριέρα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ταινίες όπως 10 Πράγματα που Μισώ σ' Εσένα (10 Things I Hate About You, 1999) και Manic (2001) καθώς και στις ταινίες Ανοιχτή πληγή (Mysterious Skin), Έγκλημα στο Κολέγιο (Brick, 2005) και Ο Τσιαλιαδόρος (The Lookout) για τις οποίες οι κριτικοί επαίνεσαν τις ερμηνείες του.

1981 - Πάρις Χίλτον, Αμερικανίδα ηθοποιός, μοντέλο, τραγουδίστρια, DJ, συγγραφέας βιβλίων, καθώς και τηλεοπτική παρουσιάστρια.
Ωστόσο φημίζεται για τις κοσμικές εμφανίσεις και για την μεγάλη περιουσία που έχει στην κατοχή της. Είναι κόρη του Ρίτσαρντ Χίλτον και δισέγγονη του Κόνραντ Χίλτον,ιδρυτή των ξενοδοχείων Χίλτον. Γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης και μεγάλωσε εκεί καθώς και στο Μπέβερλι Χιλς ξεκίνησε την καριέρα της ως μοντέλο στην εφηβική ηλικία της. Στην πορεία της ζωής της απέκτησε διεθνώς μεγάλη φήμη όπου έτσι κατέληξε να γίνει διάσημη. Έχει σχολιαστεί πολλές φορές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την ζωή της γενικά καθώς και για τις σχέσεις της.
Επίσης έχει εμφάνιστει σε διάφορες ταινίες όπως Η κούκλα και η πανούκλα (2008) και σε αυτήν της Σοφίας Κόπολα, Οι Ύποπτοι Φορούσαν Γόβες (2013).

1983 – Μάριος Καπερώνης, , (Πάτρα 17 Φεβρουαρίου 1983 ), είναι Έλληνας πρώην πρωταθλητής της πυγμαχίας και σήμερα προπονητής.
Έχει σημειώσει νίκες στο Πανευρωπαϊκό αλλά και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο ελληνικό πρωτάθλημα μετρά εννιά (9) πρώτες θέσεις.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην συνοικία Ζαβλάνι της Πάτρας το 1983 και είναι γιος του Χαράλαμπου και της Ουρανίας κι έχει άλλα τρία αδέλφια.Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο. Τελειώνοντας το λύκειο σπούδασε στα ΤΕΙ μηχανολογία.
Ξεκίνησε την πυγμαχία το 1995 στην Ε.Α. Πατρών και το 1998 πήρε το πρώτο του Πρωτάθλημα και παρέμεινε αήττητος μέχρι το 2004. Το 2010 κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση στην γνωστή υπόθεση των μπράβων της Πάτρας και την δολοφονία του Α. Παίζη. Μετά το τέλος της δίκης καταδικάστηκε σε 6 χρόνια φυλάκιση. Με απόφαση του Εφετείου Πατρών, το 2011, κρίθηκε αθώος για την ίδια ύποθεση. Το 2011 επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους νικώντας στο Τουρνουά χρυσά γάντια κλείνοντας μια σπουδαία γεμάτη συγκινήσεις καριέρα αφήνοντας τα γάντια του στο κέντρο του ρινγκ καταχειρωκροτούμενος απ τους εκατοντάδες φίλους του στην Πάτρα. Aπό το 2011 είναι προπονητής πυγμαχίας στην Ε.Α. Πατρών μέχρι το 2013.Το 2013 ίδρυσε το δικό του Σύλλογο πυγμαχίας την ΑΜΥΝΑ ΠΑΤΡΩΝ.
Είχε συμμετάσχει με τα εθνικά χρώματα στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα, όπου αποκλείστηκε στους 16 από τον Αμίρ Καν της Βρετανικής ομάδας ο οποίος λίγες μέρες αργότερα κατακτούσε το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο.

1991 – Εντ Σίραν, Άγγλος τραγουδιστής.

1993 - Μαρκ Μάρκεθ, Ισπανός μοτοσυκλετιστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

306 - Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.

364 - Ο Ιοβιανός Φλάβιος Κλαύδιος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 363 έως το 364.
Μετά το θάνατο του Ιουλιανού το 363, και ενώ ο Ιοβιανός βρισκόταν σε εκστρατεία, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό. (Flavius Claudius Iovianus, 331 - 17 Φεβρουαρίου 364)
Γεννήθηκε περίπου το 331 στην Άνω Μοισία, στην περιοχή που βρίσκεται το σημερινό Βελιγράδι. Ο πατέρας του, Βαρρωνιανός, ήταν διοικητής της αυτοκρατορικής φρουράς του Κωνστάντιου Β΄. Νυμφεύτηκε την κόρη του Λουκιλλιανού, αρχηγού του στρατού.

Με την ιδιότητα του διοικητή της αυτοκρατορικής φρουράς ακολούθησε τον Ιουλιανό το 363 στην εκστρατεία του εναντίον του Πέρση Σαπώρ Β' στη Μεσοποταμία. Μετά το θάνατο του Ιουλιανού, ο Σαλούστιος αρνήθηκε την πρόταση να τον διαδεχτεί κι έτσι ανέβηκε στο θρόνο ο Ιοβιανός.

Το χαρακτηριστικότερο σημείο της παρουσίας του ως αυτοκράτορα είναι ότι αναίρεσε άμεσα όλα τα αντιχριστιανικά διατάγματα του προκατόχου του και επέτρεψε να επιστρέψουν από την εξορία οι επιφανείς επίσκοποι Ρώμης Λιβέριος, Αλεξανδρείας Αθανάσιος και Αντιοχείας Μελέτιος.

Πέθανε κατά την επιστροφή του από την Συρία προς την Κωνσταντινούπολη στις 17 Φεβρουαρίου 364, στα Δαδάστανα της Βιθυνίας, χωρίς να προλάβει να ασκήσει ουσιαστική διοίκηση. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, πιθανότερες αιτίες του θανάτου του ήταν δηλητηρίαση από μανιτάρια, αναθυμιάσεις ξυλάνθρακα ή δηλητηρίαση από εχθρούς του. Σε διάφορα βιβλία αναφέρεται ότι τον σκότωσε ο πεθερός του Λουκιλλιανός με την κόρη του. Ετάφη στον ναό των Αγίων Αποστόλων.

440 - Ο Άγιος Μεσρώπ Μαστότς, ήταν Αρμένιος γλωσσολόγος, θεολόγος, πολιτικός και υμνολόγος.  (Մեսրոպ Մաշտոց, 362 - 17 Φεβρουαρίου 440)
Αποτελεί μία από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες στην ιστορία του αρμενικού έθνους, ενώ είναι και άγιος της Αρμενικής Εκκλησίας. Πρωτίστως είναι γνωστός για τη δημιουργία του αρμενικού αλφάβητου, το οποίο αποτέλεσε βασικό διαφοροποιητικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας των Αρμενίων.
Αρχικά έλαβε ελληνιστική παιδεία στην Αντιόχεια και έμαθε αρκετές σημαντικές γλώσσες της εποχής του, μάλιστα συνέθετε ποιήματα στα ελληνικά, τα περσικά και τα συριακά. Λόγω της ευρυμάθειάς και της πολυγλωσσίας του, ο Μεσρώπ εργάστηκε σαν μεταφραστής της αρμενικής αυλής, εντούτοις έλαβε το μοναχικό χρίσμα το 392 και αφοσιώθηκε στην διδασκαλία του Ευαγγελίου. Επειδή μέχρι εκείνη την εποχή η αρμενική γλώσσα δεν είχε συστηματικά καταγραφεί, είτε γραφόταν με άλλα αλφάβητα (π.χ. το ελληνικό ή το περσικό), τα οποία όμως δεν επαρκούσαν στην καταγραφή της φωνητικά πλούσιας αυτής γλώσσας, ο Μεσρώπ με ζήλο αφοσιώθηκε, με τη βοήθεια και άλλων κληρικών και με την συμπαράσταση του πατριάρχη Ισαάκ και των ευγενών της αυλής, στη δημιουργία αρμενικού αλφαβήτου.

1339 - Όθων, δούκας της Αυστρίας.

1371 – Ιβάν Αλεξάνταρ, τσάρος της Βουλγαρίας.

1411 - Σουλεϊμάν Τσελεμπή, Οθωμανός ηγέτης.

1596 - Φρίντριχ Σίλμπουργκ, ήταν Γερμανός μελετητής των κλασικών γραμμάτων. (Friedrich Sylburg, 1536 – 17 Φεβρουαρίου 1596)
 Έτρεφε μεγάλη αγάπη για την αρχαία ελληνική γλώσσα και έγραψε μεταξύ άλλων ετυμολογικό λεξικό μεγάλης αναγνώρισης και αξίας.

Γιος αγρότη, γεννήθηκε στο Βέτερ και σπούδασε στο Μάρμπουργκ, την Ιένα, τη Γενεύη και τέλος στο Παρίσι. Εκεί δάσκαλός του ήταν ο Ανρί Ετιέν (Henry Estienne ή Stephanus), που είχε ήδη συντάξει έναν ελληνικό θησαυρό. Ο Σίλμπουργκ πρόσθεσε πάρα πολλά στο μεγάλο εκείνο ετυμολογικό λεξικό ελληνικών λέξεων.

Όταν επέστρεψε στη Γερμανία εξέδωσε (το 1580) ένα σύγγραμμα με τίτλο Institutiones in graecam linguam. Το 1583 εγκαταστάθηκε στη Φραγκφούρτη όπου εργάσθηκε ως διορθωτής, επιμελητής και συντάκτης ελληνικών κειμένων για τον εκδότη Johann Wechel. Την ίδια εποχή εξέδωσε έργα του Παυσανία, του Ηρόδοτου, του Διονυσίου του Αλικαρνασσέως και του Αριστοτέλη, ιστορικά κείμενα για Ρωμαίους αυτοκράτορες και το «Περί συντάξεως» του Απολλώνιου του Δύσκολου.

Το 1591 πήγε στη Χαϊδελβέργη όπου εργάσθηκε σε βιβλιοθήκες συνεχίζοντας παράλληλα να εκδίδει έργα, όπως του Κλήμη του Αλεξανδρέως, του Ξενοφώντα, το Μέγα Ετυμολογικόν και άλλα.

Όλες οι εκδόσεις του Σίλμπουργκ διακρίνονται για μία εξοντωτικά κοπιαστική επιμέλειά -κάτι που λέγεται ότι μπορεί και να στοίχισε την υγεία του Σίλμπουργκ και, τελικά, τη ζωή του.
Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου του 1596 ύστερα από υπερκόπωση, όπως αναφέρεται.

1600 - Τζορντάνο Μπρούνο, ήταν Ιταλός φιλόσοφος, μαθηματικός, ποιητής και αστρονόμος. (Giordano Bruno, 1548 - 17 Φεβρουαρίου 1600)
Γεννήθηκε στη Νόλα της Καμπανίας. Το 1563 εισήλθε στο Τάγμα των Δομινικανών. Το 1576 κατηγορήθηκε ως αιρετικός και αναγκάσθηκε να διαφύγει για να σωθεί. Κατέφυγε σε πολλές πόλεις, όπως Φραγκφούρτη, Μαρβούργο, Λονδίνο, Οξφόρδη, Παρίσι, Λυών, Γενεύη, Γένουα καταλήγοντας στη Βενετία. Εκεί κατά τον Μάιο του 1592 κατόπιν προδοσίας από τον προσποιούμενο ως μαθητή του, Τζοβάνι Μοτσενίγκο, συνελήφθη και παραδόθηκε στην Ιερά Εξέταση.

Επειδή οι φιλοσοφικές του αντιλήψεις επί του απείρου του σύμπαντος και περί υπάρξεως και άλλων κόσμων θεωρήθηκαν αιρετικές κακοδοξίες, μεταφέρθηκε το 1593 στη Ρώμη όπου έμεινε εγκάθειρκτος για επτά χρόνια. Καθώς όμως δεν θέλησε να αποκηρύξει τις φιλοσοφικές του ιδέες, καταδικάστηκε σε θάνατο δια της πυράς από την Ιερά Εξέταση της Ρώμης τον οποίο και υπέστη στις 17 Φεβρουαρίου του 1600.

Η διδασκαλία του
Ο Μπρούνο υποστήριζε την απειρία του Σύμπαντος, την ύπαρξη πολλαπλών κόσμων, και την ηλιοκεντρική θεωρία. Υποστήριζε πως η ενοποιός ουσία των πάντων είναι ο Θεός, αλλά αρνιόταν τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού. Θεωρεί πως η θρησκεία είναι μέσο καθοδήγησης των αμαθών.

Από το 1584 (στο La Cena de le Ceneri), ο Μπρούνο εγκαταλείπει την κοσμολογία του Αριστοτέλη, για αυτήν του Κοπέρνικου (1543), στην οποία οι πλανήτες κινούνται γύρω από τον άξονά τους καθώς και γύρω από τον Ήλιο. Ο Μπρούνο μάλιστα πηγαίνει τη θεωρία παραπέρα, εγκαταλείποντας την ιδέα του κέντρου. "Δεν υπάρχει κανένα άστρο στο κέντρο του σύμπαντος, διότι το σύμπαν εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις με τον ίδιο τρόπο. Κάθε αστέρι είναι ένας ήλιος σαν το δικό μας, και γύρω από το καθένα από αυτά τα αστέρια περιστρέφονται άλλοι πλανήτες, αόρατοι στα μάτια μας, αλλά υπάρχουν."

"Συνεπώς, υπάρχουν αναρίθμητοι ήλιοι και άπειρος αριθμός Γαιών που περιστρέφονται γύρω από αυτούς τους ήλιους, σαν τις επτά « Γαίες », η Γη, η Σελήνη, και οι πέντε τότε γνωστοί πλανήτες: ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας, ο Κρόνος που βλέπουμε να περιστρέφονται γύρω από τον κοντινό μας ήλιο." (Giordano Bruno, De l'infinito universo et Mondi, 1584).

Καταδικάστηκε από την Ιερά Εξέταση, ικανοποιώντας έτσι την εκκλησιαστική άποψη που επιθυμούσε την συνέχεια του γεωκεντρικού κοσμολογικού μοντέλου. Η καταδικαστική απόφαση, η οποία οδήγησε τον Τζορντάνο Μπρούνο στην πυρά, εκδόθηκε από τον καρδινάλιο Ρομπέρτο Μπελλαρμίνο (Roberto Bellarmino) (1542-1621) το 1600.

1612 - Ερνέστος της Βαυαρίας, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας.

1652 - Γκρεγκόριο Αλλέγκρι, ήταν Ιταλός συνθέτης της Ρωμαϊκής Σχολής την περίοδο της Αναγέννησης.  (Gregorio Allegri, 1582 – 17 Φεβρουαρίου 1652)
Ήταν αδελφός του συνθέτη Ντομένικο Αλλέγκρι και διετέλεσε ιερέας και τραγουδιστής -κάποιες πηγές μάλιστα αναφέρουν ότι ήταν καστράτος. Είναι γνωστός για τη μελοποίηση του 51ου Ψαλμού (ελλ. αρ. 50) που έχει επικρατήσει στην ιστορία ως Miserere του Αλλέγκρι.

1673 – Μολιέρος, πραγματικό όνομα, Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, ήταν Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους της κωμωδίας στη δυτική λογοτεχνία.
Μπόρεσε και έφερε την κωμωδία σε ίση θέση με την τραγωδία, και αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. Ανήκε στο καλλιτεχνικό κίνημα του κλασικισμού.

1856 – Χάινριχ Χάινε, Γερμανός συγγραφέας.

1872 - Ζαν-Μαρί Λε Μπρι, ήταν Γάλλος αεροπόρος, ο οποίος πραγματοποίησε πτήση με ανεμόπτερο τον Δεκέμβριο του 1856. (γαλλικά: Jean-Marie Le Bris‎, 25 Μαρτίου 1817 – 17 Φεβρουαρίου 1872)
Γεννήθηκε το 1817 στον Κονκαρνέ της Βρετάνης. Εργάστηκε ως ναυτικός, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, και κατά την διάρκεια των ταξιδιών του παρατηρούσε το πέταγμα του άλμπατρος. Αν και ταξίδευε ως ναυτικός, η πραγματική του φιλοδοξία ήταν να πετάξει. Έπιασε μερικά πτηνά και ανέλυσε την αλληλεπίδραση τους με τον αέρα, εντοπίζοντας το αεροδυναμικό φαινόμενο της άνωσης, το οποίο ονόμασε «αναρρόφηση».

Ο Λε Μπρι κατασκεύασε ένα ανεμόπτερο, εμπνευσμένος από το σχήμα του άλμπατρος, ονομάζοντας το L'Albatros artificiel («Τεχνητό Άλμπατρος»). Το 1856 πέταξε για μικρό διάστημα στην παραλία Σαντ-Αν-λα-Παλού (Πλονεβέ-Πορζαί, Φινιστέρ), με το αεροσκάφος του να είναι τοποθετημένο σε μια άμαξα που έλκονταν από ένα άλογο. Έτσι πέταξε σε υψόμετρο μεγαλύτερο από το σημείο αναχώρησής του, κάτι που αποτέλεσε πρωτείο για τις βαρύτερες από τον αέρα ιπτάμενες μηχανές. Σύμφωνα με τις αναφορές πέταξε σε υψόμετρο 100 μέτρων (330 πόδια) σε απόσταση 200 μέτρων (660 πόδια).

Το 1868, με την υποστήριξη του Γαλλικού Ναυτικού, κατασκεύασε δεύτερη ιπτάμενη μηχανή, την οποία δοκίμασε στην Βρέστη χωρίς επιτυχία. Ήταν σχεδόν παρόμοια με την πρώτη ιπτάμενη μηχανή του, εκτός του ότι ήταν ελαφρύτερη και διέθετε σύστημα κατανομής βάρους. Η ιπτάμενη μηχανή του έγινε η πρώτη που φωτογραφήθηκε, αν και βρισκόταν στο έδαφος, από τον Ναντάρ το 1868, παρόλο το πρώτο πλήρως λειτουργικό ανεμόπτερο είχε κατασκευαστεί και χρησιμοποιηθεί από τον Τζορτζ Κέιλι το 1853. Επίσης στη Μεγάλη Βρετανία, ο Στρινγκφέλοου είχε κατασκευάσει μικρά μη επανδρωμένα ανεμόπτερα το 1848. Ωστόσο ο Λε Μπρι εφυήρε πιο αποτελεσματικά συστήματα πτητικού ελέγχου, τα οποία μπορούσαν να επηρεάσουν την πρόσπτωση των πτερύγων. Έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για αυτά τον Μάρτιο του 1857.
Ο Λε Μπρι απεβίωσε στο Ντουαρνενέ το 1872.

1903 - Ιγνάτιος Μοσχάκης, Έλληνας θεολόγος.

1909 – Τζερόνιμο ήταν διάσημος Ινδιάνος πολεμιστής που πολέμησε εναντίον του Μεξικού και των ΗΠΑ για την επέκταση των εδαφών των ινδιάνων Απάτσι κατά την διάρκεια των Πολέμων των Απάτσι.

1927 - Φράνσις Λέιν, Αμερικανός αθλητής.

1934 – Αλβέρτος Α΄, βασιλιάς του Βελγίου.

1949 - Έλερι Κλαρκ, Αμερικανός αθλητής.

1946 – Βενιαμίν, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

1970 - Σαμουήλ Ιωσήφ Άγκνον, Ισραηλινός συγγραφέας.

1986 - Τζίντου Κρισναμούρτι, Ινδός Αριστοκράτης και φιλόσοφος.

1993 - Κώστας Καραγιάννης, ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου.  (1932 - 17 Φεβρουαρίου 1993)
Θεωρείται ως ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς σκηνοθετούσε γύρω στις 10-12 ταινίες το χρόνο. Σε νεαρή ηλικία πηγαίνει στη Γαλλία για να σπουδάσει αρχικά σε σχολή ραπτικής, όμως στη συνέχεια ο κόσμος του κινηματογράφου τον μάγεψε και ξεκίνησε να δουλεύει ως βοηθός γενικών καθηκόντων σε διάφορες κινηματογραφικές παραγωγές. Επιστρέφει στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε να σκηνοθετεί, να γράφει σενάρια αλλά και να αναλαμβάνει την παραγωγή ελληνικών ταινιών.

Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε για τη Φίνος Φιλμς το 1961 έκοψε έναν πολύ μικρό αριθμό εισιτηρίων, έχοντας ως αποτέλεσμα ο Φιλοποίμην Φίνος να τον διώξει. Αυτό όμως δεν τον άφησε να χάσει το θάρρος του. Συνέχισε να εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός μέχρι το 1966, που μαζί με τον οπερατέρ Αντώνη Καρατζόπουλο, ιδρύουν τη γνωστότερη μετά τη Finos Films εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, την "Καραγιάννης - Καρατζόπουλος", η οποία δημιούργησε συνολικά 118 ταινίες.

Εργαζόταν εντατικά, ήταν αυστηρός και οξύθυμος στη δουλειά του, ενώ στην προσωπική του ζωή ήταν άνθρωπος με χιούμορ.
Στη δεκαετία του '80 έκανε την παραγωγή πολλών βιντεοταινιών και επίσης στη δεκαετία του '70 συνεργάστηκε και με ξένους κινηματογραφικούς οίκους, ενώ ήταν και παραγωγός πολλών τηλεοπτικών σειρών. Συνολικά σκηνοθέτησε 101 ταινίες.
Πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1993 στην Αθήνα.

1996 - Μιχάλης Ράπτης, Έλληνας τροτσκιστής.

2002 - Μηνάς Τσοχατζόπουλος, γνωστός με το ψευδώνυμο Μαξ Ρόμαν, ήταν παραγωγός ταινιών.  (Θεσσαλονίκη, 24 Μαΐου 1938 - 17 Φεβρουαρίου 2002)
Οργάνωσε την παραγωγή πολλών ξένων ταινιών στην Ελλάδα. Παράλληλα, εμφανίστηκε και ως ηθοποιός σε αρκετές ταινίες, με τελευταία το Αυτή η νύχτα μένει.
Το 1991 ήταν υποψήφιος για τη θέση του διευθυντή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έχασε όμως από τον Μισέλ Δημόπουλο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε κοντά στην οδό Αχαρνών και ήταν ασθενής και καθηλωμένος στο κρεβάτι του .Κηδεύτηκε στο Α Νεκροταφείο Αθηνών και φίλοι του υπήρξαν ο ηθοποιός Πάντης Κούσης και ο τραγουδιστής και πρώην χορευτής Μιχάλης Ραζής.

2002 - Μαξ Ρόμαν, Έλληνας κινηματογραφικός παραγωγός.

2005 - Αθανάσιος Νάσιουτζικ ήταν Έλληνας χημικός, επιχειρηματίας, συγγραφέας και αρθρογράφος.
Διετελεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1981 μέχρι το 1984.

2007 – Μορίς Παπόν, Γάλλος πολιτικός.

2007 - Μαίρη Κέι, Αμερικανίδα μουσικός.

2016 - Αντρέι Ζουλάφσκι, Πολωνός σκηνοθέτης.

2017 - Ευάγγελος Μπασιάκος, Έλληνας πολιτικός.