DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 15 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου

Εορτάζουν
Οσίου Ευσεβίου, (Ευσέβιος, Ευσεβής, Ευσεβεία, Σέβη, Ευσεβούλα, Σεβούλα *)

15 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

399 π.Χ: Ο φιλόσοφος Σωκράτης καταδικάζεται να πιει το κώνειο, επειδή «εισήγαγε καινά δαιμόνια» στην Αθηναίων Πολιτεία.

360: Εγκαινιάζεται ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνστάντιο. Στην τελετή μιλούν ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός.

1493: Στο κατάστρωμα του πλοίου «Νίνια», ο Χριστόφορος Κολόμβος γράφει ένα γράμμα που περιγράφει τις ανακαλύψεις του στο Νέο Κόσμο και το οποίο αργότερα διαβάστηκε ευρέως και πέρασε από χέρι σε χέρι όταν επέστρεψε στην Πορτογαλία.

1764: Ιδρύεται η αμερικανική πόλη Σεντ Λούις, στο Μιζούρι.

1804: Ξεσπάει η Σερβική Επανάσταση που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση των Σέρβων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

1854: Λήγει η κατοχή της Αθήνας και του Πειραιά από τους Αγγλογάλλους. Είχε επιβληθεί από τις 12 Μαΐου του 1854, λόγω της επιμονής του βασιλιά Όθωνα να αναλάβει εκστρατεία για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.

1879: Περνάει νόμος στις ΗΠΑ που επιτρέπει σε γυναίκες δικηγόρους να παρουσιάζονται στο Ανώτατο Δικαστήριο.

1898: Ξεκινά ο ισπανοαμερικανικός πόλεμος με αφορμή την ανατίναξη του θωρηκτού των ΗΠΑ «Μέιν», στο λιμάνι της Αβάνας, στην ισπανοκρατούμενη Κούβα.

1902: Στη Γερμανία, εγκαινιάζεται το μετρό του Βερολίνου.

1903: Ο Μόρις Μίχτομ και η σύζυγός του Ρόουζ, εισάγουν το πρώτο παιδικό αρκουδάκι στην Αμερική.

1906: Ιδρύεται το βρετανικό Εργατικό Κόμμα.

1911: Στην Ελλάδα, ο εισηγητής της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος, Κωνσταντίνος Ρακτιβάν, εισηγείται τα 17 πρώτα άρθρα του νέου Συντάγματος, με βάση σχετική έκθεση της Επιτροπής.

1920: Απονέμεται ο βαθμός του ναυάρχου στον υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη.

1921: Ο εξπρεσιονιστής Γερμανός θεατρικός συγγραφέας Γκέοργκ Κάιζερ καταδικάζεται σε φυλάκιση 12 μηνών για εκποίηση ξένης περιουσίας.

1922: Η Χάγη γίνεται η έδρα του Διεθνούς Δικαστηρίου.

1923: Οι Σύμμαχοι αποφασίζουν να αποσύρουν τα πολεμικά πλοία τους από τη Σμύρνη.

1933: Στο Μαϊάμι, ο Ιταλός μετανάστης Τζουζέπε Τσανγκάρα επιχειρεί να δολοφονήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Φράνκλιν Ρούζβελτ, αλλά τελικά τραυματίζει θανάσιμα τον δήμαρχο του Σικάγο. Ο Τσανγκάρα αργότερα εκτελείται.

 

1936: Ο Χίτλερ ανακοινώνει τη δημιουργία του «λαϊκού αυτοκινήτου». Πρόκειται για τον δημοφιλέστατο έως και σήμερα Σκαραβαίο της Volkswagen.

1939: Η Γερμανία ανακοινώνει ότι, ο αριθμός των ανέργων φθάνει τα 3,2 εκατομμύρια.

1940: Ο Χίτλερ δηλώνει στους Βρετανούς ότι, τα εμπορικά τους πλοία θα θεωρούνταν πολεμικά.

1941: Ο Ντιουκ Έλινγκτον ηχογραφεί τη μεγάλη επιτυχία του Take The A Train.

1942: Οι Ιάπωνες καταλαμβάνουν τη Σιγκαπούρη και τους παραδίδονται 85.000 άντρες των συμμαχικών στρατευμάτων. Είχαν βομβαρδιστεί και εγκαταλειφθεί χωρίς καμία βοήθεια μετά από μάχη, που διήρκεσε μία εβδομάδα.

1943: Στη Βόρεια Αφρική, οι Γερμανοί σπάνε τις αμερικανικές γραμμές στον τομέα Φαϊντ Σενέντ στην Κεντρική Τυνησία.

1944: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αμερικανικά στρατεύματα ολοκληρώνουν την επανάκτηση των Νησιών του Σολομώντα στον Ειρηνικό Ωκεανό, 1.000 βρετανικά βομβαρδιστικά πλήττουν το Βερολίνο, ενώ συμμαχικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν το μοναστήρι Μόντε Κασίνο στην Ιταλία.

1950: Πάνω από δύο εκατομμύρια είναι οι άνεργοι στην Ομοσπονδιακή Γερμανία.

1953: Ο 17χρονος Τέντι Ολμπράιτ γίνεται ο πρώτος Αμερικανός παγκόσμιος πρωταθλητής στο καλλιτεχνικό πατινάζ.

1959: Ο Μπόρις Πάστερνακ, που διώκεται για το μυθιστόρημά του "Δρ.Ζιβάγκο", προσπαθεί να επανεγγραφεί στη Σοβιετική Ένωση Συγγραφέων.

1961: Ολόκληρη η αμερικανική ομάδα καλλιτεχνικού πατινάζ χάνει τη ζωή της σε αεροπορικό δυστύχημα, όταν το Μπόινγκ 707, στο οποίο επέβαινε, συντρίβεται στο Βέλγιο.

1962: Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εκλέγεται ο μητροπολίτης Καβάλας, Χρυσόστομος.

1963: Στη Γαλλία, με τη σύλληψη τριών ανώτερων αξιωματικών της Στρατιωτικής Σχολής του Παρισιού, απετράπη η δέκατη απόπειρα δολοφονίας κατά του Προέδρου Σαρλ Ντε Γκολ.

1965: Ένα κόκκινο και άσπρο φύλλο του σφένδαμου γίνεται σύμβολο της σημαίας του Καναδά, αντικαθιστώντας το Κόκκινο Λάβαρο.

1970: 102 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, όταν αεροσκάφος των Δομινικανών Αερογραμμών συντρίβεται στη θάλασσα του Σάντο Ντομίνγκο.

1971: Καταργούνται οι λαϊκές αγορές της Κυριακής, έπειτα από απόφαση της Ιεράς Συνόδου.

1972: Για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, οι ηχογραφήσεις προστατεύονται με νομοθεσία πνευματικών δικαιωμάτων.

1974: Η άντληση πετρελαίου από το πρώτο στρώμα των κοιτασμάτων της Θάσου φτάνει τα 10.000 βαρέλια ημερησίως.

1976: Το νεοσυσταθέν Σύνταγμα της Κούβας υιοθετείται με γενικό δημοψήφισμα.

1979: Ο πρόεδρος της ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού προτείνει συνάντηση όλων των ηγετών των πολιτικών κομμάτων με στόχο την πάταξη της τρομοκρατίας.

1980: Η δραματουργός Λίλιαν Χέλμαν κατηγορεί για συκοφαντική δυσφήμηση τη συγγραφέα Μαίρι ΜακΚάρθι και εγείρει αγωγή αποζημίωσης.

1982: 84 άτομα χάνουν τη ζωή τους, όταν εξέδρα άντλησης πετρελαίου βυθίζεται έξω από το Νιου Φάουντλαντ, στον Καναδά.

1988: Φεύγει από τη ζωή ο φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν, που ασχολήθηκε εκτενώς με την κβαντική ηλεκτροδυναμική.

1989: Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει ότι και ο τελευταίος της στρατιώτης έχει αποχωρήσει από το Αφγανιστάν.

1990: Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Χαβιέ Πέρεζ ντε Κουέγιαρ, τιμάται με το Βραβείο Ωνάση για τη συμβολή του στην παγκόσμια ειρήνη.

1991: Η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία υπογράφουν την εμπορική συμφωνία Βίσενγκαρντ, για την ελεύθερη αγορά.

1992: Δύο Ισπανοί ξεκινώντας από την Ισπανία και καταλήγοντας στην Βενεζουέλα ολοκληρώνουν την πρώτη διάπτηση του Ατλαντικού με αερόστατο.

1993: Η Τουρκία θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον Ραούφ Ντενκτάς όσον αφορά το Κυπριακό, δηλώνει ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χικμέτ Τσετίν.

1994: Η Βόρεια Κορέα συμφωνεί να επιτρέψει σε διεθνείς επιθεωρητές να ελέγξουν τμήμα του πυρηνικού προγράμματός της.

1995: Η αμερικανική αστυνομία συλλαμβάνει τον Κέβιν Μήτνικ με την κατηγορία της κλοπής 200.000 αριθμών πιστωτικών καρτών από την Netcom, τον service provider στο internet.

1995: Το ΠΑΣΟΚ αποδέχεται την πρόταση του προέδρου της Πολιτικής Άνοιξης, Αντώνη Σαμαρά, να είναι υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.

1996: Το Ευρωκοινοβούλιο εγκρίνει ψήφισμα με το οποίο επιρρίπτει σαφέστατα την ευθύνη της κρίσης των Ιμίων στην τουρκική πλευρά.

1997: Στη Γενεύη υπογράφεται η διεθνής συμφωνία για την απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, με τη συμμετοχή 69 χωρών.

1998: Ο Γλαύκος Κληρίδης κερδίζει τον δεύτερο γύρο των εκλογών στην Κύπρο και ανανεώνει για δεύτερη πενταετία τη θητεία του ως Πρόεδρου της Δημοκρατίας.

1999: Συλλαμβάνεται στην Κένυα από την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κατά τη μεταφορά του από την ελληνική πρεσβεία στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι. Το περιστατικό έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά φιάσκο της σύγχρονης ιστορίας.

2001: Το πρώτο προσχέδιο του ανθρώπινου γονιδιώματος δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

2003: Η μαζικότερη διαμαρτυρία υπέρ της ειρήνης στα ανθρώπινα χρονικά: πάνω από 8 εκατ. άνθρωποι σε περίπου 600 πόλεις ανά τον κόσμο διαδηλώνουν κατά του πολέμου του Ιράκ.

2003: Σε περισσότερες από 600 πόλεις όλου του κόσμου, χιλιάδες διαδηλωτές τάσσονται κατά του ενδεχόμενου πολέμου στο Ιράκ. Υπολογίζεται ότι συμμετείχαν περίπου 30εκατ. άνθρωποι. Τελικά δεν έπεισαν την κυβέρνηση Μπους.

2005: Εγκαινιάζεται η δημοφιλής ιστοσελίδα ανταλλαγής βίντεο YouTube.

2013: Μετεωρίτης εκρήγνυται πάνω από τη Ρωσία, περίπου 1500 άνθρωποι τραυματίζονται λόγω ωστικού κύματος.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1368 - Σιγισμόνδος, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1557 - Αλφόνσο Φοντανέλλι, Ιταλός συνθέτης.
Ο Αλφόνσο Φοντανέλλι (Alfonso Fontanelli, 15 Φεβρουαρίου 1557 - 11 Φεβρουαρίου 1622) ήταν Ιταλός συνθέτης, συγγραφέας, διπλωμάτης, αυλικός και ευγενής της όψιμης Αναγέννησης. Ήταν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικά προοδευτικής σχολής της Φερράρα στα τέλη του 16ου αιώνα, και ένας από τους πρώτους συνθέτες του νέου ύφους (seconda practica), κατά τη μετάβαση στην εποχή του Μπαρόκ.
Ο Φοντανέλλι γεννηθηκε στο Ρέτζιο Εμίλια (Reggio nell'Emilia) και ήταν γιος του Κόμη Εμίλιο Φοντανέλλι. Η μουσική του παιδεία άρχισε με την καθοδήγηση του δασκάλου του και συνθέτη Γκασπάρο Πρατονέρι (Gasparo Pratoneri), και γρήγορα έκανε αισθητό το ταλέντο του ως μουσικός αλλά και ως λογοτέχνης (ορισμένα από τα λυρικά του ποιήματα σώζονται μέχρι σήμερα).

1564 - Γαλιλαίος Γαλιλέι, Ιταλός αστρονόμος, φυσικός, μαθηματικός και φιλόσοφος.
Θεωρείται ο «πατέρας της σύγχρονης επιστήμης», δικάστηκε και φυλακίστηκε επειδή εξέφρασε την αιρετική, την εποχή εκείνη, θεωρία ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο και όχι αντιστρόφως.

1571 - Μίχαελ Πρετόριους, Γερμανός συνθέτης.
Ο Μίχαελ Πρετόριους (γερμανικά: Michael Praetorius, πιθανώς 15 Φεβρουαρίου 1571 – 15 Φεβρουαρίου 1621) ήταν Γερμανός συνθέτης, θεωρητικός της μουσικής και οργανίστας. Θεωρείται από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες της γενιάς του, κυριώς όσον αφορά σε προτεσταντικούς ύμνους, αλλά και με ευρεία γκάμα συνθέσεων. Το θεωρητικό του έργο «Μουσικό Σύνταγμα» (Syntagma Musicum) είναι από τα πιο σημαντικά του είδους του.

1710 - Λουδοβίκος ΙΕ΄, βασιλιάς της Γαλλίας.

1739 - Σαρλ Ανρί Σανσόν, Γάλλος δήμιος.

1748 - Τζέρεμι Μπένθαμ, Άγγλος νομικός και φιλόσοφος.
Ο Τζέρεμι Μπένθαμ ( Λονδίνο, 15 Φεβρουαρίου 1748 - 6 Ιουνίου 1832) ήταν Άγγλος φιλόσοφος και νομικός. Θεωρείται ο ιδρυτής του σύγχρονου Ωφελιμισμού και πνευματικός ηγέτης του ριζοσπαστικού κινήματος στην Αγγλία.
Γεννήθηκε στο Λονδίνο και σε ηλικία δώδεκα ετών έγινε δεκτός στο Κολλέγιο Queen΄s της Οξφόρδης, από όπου αποφοίτησε το 1763. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά στο Lincoln΄s Inn στο Λονδίνο και το 1727 αναγορεύτηκε δικηγόρος, που ήταν το επάγγελμα του πατέρα του. Παρά το θεωρητικό ενδιαφέρον του και τις μελέτες του για το δίκαιο, εντούτοις, ο Μπένθαμ δεν άσκησε ποτέ το δικηγορικό επάγγελμα. Αντί της επαγγελματικής σταδιοδρομίας έθεσε στον ευατό του το φιλόδοξο πρόγραμμα της κριτικής και ριζικής αναθεώρησης της αγγλικής νομικής επιστήμης και γενικότερα του ισχύοντος συστήματος δικαίου όλης της ανθρωπότητας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξε ο Μπένθαμ για την υπόθεση της ελληνικής ανεξαρτησίας. Υπήρξε μέλος του φιλελληνικού κομιτάτου του Λονδίνου και οι πολιτικές του ιδέες γνώρισαν αξιόλογη αίγλη στην επαναστατημένη Ελλάδα. Ο ίδιος κατά καιρούς αλληλογράφησε με κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα, όπως τον Αδαμάντιο Κοραή, τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον Θεόδωρο Νέγρη και τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Οι οπαδοί του μεταξύ των Φιλελλήνων εργάστηκαν για τη διάδοση των ιδεών του στην Ελλάδα, ιδίως μέσα από τις σελίδες των Ελληνικών Χρονικών του Μεσολογγίου. Προς το σκοπό αυτό ο Άγγλος φιλόσοφος σχολίασε το Προσωρινό Πολίτευμα της Επιδαύρου και πρότεινε στον Κοραή να μεταφράσει τα έργα του στα Ελληνικά. Τελικά δημοσιεύτηκε δίτομη ελληνική μετάφραση της έκδοσης του Ντυμόν από τον Γ. Αθανασίου (τόμ. Α΄, Αίγινα 1834, τόμ. Β΄, Αθήνα 1842.

1806 - Σόλομον Άντριους, Αμερικανός εφευρέτης.

1835 - Δημήτριος Βικέλας, ήταν Έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος.
Είναι γνωστός για τη συμμετοχή του στην επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896. Μάλιστα, ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της ΔΟΕ.

1857 - Φεντερίκο Χάλμπχερ, Ιταλός αρχαιολόγος.
Ο Φεντερίκο Χάλμπχερ (ιτ. Federico Halbherr, 1857-1939) υπήρξε Ιταλός κλασικός αρχαιολόγος και επιγραφικός.
Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1857 στο Ροβερέτο. Διεύθυνε πολλές αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κρήτη. Ανακάλυψε, μαζί με τον Ερνστ Φαμπρίτσιους, τον Γορτύνιο Κώδικα.
Το 1885 ξεκίνησε ανασκαφές στη Σπηλιάρα της Βοσκοπούλας. Το 1900 περίπου ξεκίνησε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Φαιστό.
Απεβίωσε στις 17 Ιουλίου 1930 στην Ρώμη. Στην Αγία Τριάδα Ηρακλείου υπάρχει προτομή του.

1858 - Τζον Τζόζεφ Μοντγκόμερι, Αμερικανός εφευρέτης και μηχανικός.

1861 - Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ, Ελβετός φυσικός.
Ο Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ (Charles Édouard Guillaume, 15 Φεβρουαρίου 1861 - 13 Ιουνίου 1938) ήταν Ελβετός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1920 για τη συμβολή του σε πειράματα ακριβείας, μέσω της ανακάλυψης ανωμαλιών στα κράματα νικελίου - ατσαλιού.
Ο Γκιγιόμ είναι γνωστός για την ανακάλυψη των κραμάτων του νικελίου - σιδήρου και χάλυβα τα οποία ονόμασε Ινβάρ και Ελινβάρ.

1873 - Χανς φον Όιλερ-Τσέλπιν, Γερμανός χημικός.
Ο Χανς Καρλ Άουγκουστ Σίμων φον Όιλερ-Τσέλπιν (Hans Karl August Simon von Euler-Chelpin, 15 Φεβρουαρίου 1873 – 6 Νοεμβρίου 1964) ήταν Γερμανός χημικός, με σημαντική έρευνα στη Βιοχημεία. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Χημείας του 1929 από κοινού με τον Άρθουρ Χάρντεν για τις έρευνές τους στη ζύμωση των σακχάρων και τα σχετικά ένζυμα.
Ο Όιλερ-Τσέλπιν γεννήθηκε στο Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με τον Έμιλ Φίσερ. Σε όλη σχεδόν την επιστημονική του σταδιοδρομία ήταν καθηγητής της Γενικής και Οργανικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης (από το 1906 ως το 1941), και διευθυντής του εκεί Ινστιτούτου Οργανοχημικών Ερευνών (1938-1948). Απεβίωσε στη Στοκχόλμη σε ηλικία 91 ετών.
Ο Όιλερ-Τσέλπιν ήταν έγγαμος και η σύζυγός του Άστριντ Κλέβε ήταν επίσης χημικός και κόρη του χημικού Περ Τέοντορ Κλέβε. Ο γιος τους Ουλφ φον Όιλερ (1905-1983) τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1970.

1874 - Έρνεστ Σάκλετον, ήταν εξερευνητής, Άγγλο-Ιρλανδικής καταγωγής.
Συμμετείχε σε τρεις εξερευνητικές αποστολές στην Ανταρκτική και αποτελεί μια από τις κύριες προσωπικότητες της λεγόμενης «ηρωικής εποχής των εξερευνήσεων» της ιστορίας της ηπείρου.

1890 - Ρόμπερτ Λάι, Γερμανός ναζί αξιωματούχος.

1892 - Τζέιμς Φόρεσταλ, Αμερικανός πολιτικός.

1899 - Γκέιλ Σόντεργκααρντ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1910 - Ιρένα Σέντλερ, ήταν Πολωνή κοινωνική λειτουργός.
Μέλος της αντίστασης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της χώρας. Μαζί με τους συνεργάτες της κατάφερε να βγάλει από το Γκέτο της Βαρσοβίας και να σώσει δυόμισι χιλιάδες παιδιά εβραϊκής καταγωγής. Κάποια στιγμή η δράση της έγινε γνωστή, συνελήφθη από τις ναζιστικές δυνάμεις, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά κατάφερε να δραπετεύσει.

1940 - Ισμαήλ Τζεμ, Τούρκος πολιτικός.
Ο Ισμαήλ Τζεμ (15 Φεβρουαρίου 1940 – 24 Ιανουαρίου 2007) ήταν Τούρκος πολιτικός, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε το 1940 στη Κωνσταντινούπολη. Μετά την αποφοίτησή του από τη Ροβέρτειο Σχολή, μετέβη στη Λωζάνη όπου σπούδασε νομικά στο εκεί Πανεπιστήμιο. Στη συνέχεια παρέμεινε στη Γαλλία όπου στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Επιστρέφοντας στην Τουρκία ασχολήθηκε με τον τύπο μέχρι το 1987 όταν εισήλθε στο χώρο της πολιτικής με την αρχική εκλογή του ως Βουλευτής στην περιφέρεια της Κωνστατινούπολης.
Το 1999 ανέλαβε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας όπου μαζί με τον Έλληνα ομόλογό του Γιώργο Παπανδρέου απετέλεσαν τους πρωταγωνιστές στην υλοποίηση της λεγόμενης τότε «προσέγγισης των δύο χωρών» (Ελλάδας-Τουρκίας). Αφετηρία αυτής της προσέγγισης υπήρξε το κοινό βίωμα των δύο λαών όταν το 1999 δοκίμασαν αμφότεροι από καταστροφικούς σεισμούς.
Ο Ισμαήλ Τζεμ κτυπημένος από καρκίνο στους πνεύμονες απεβίωσε στις 24 Ιανουαρίου 2007. Στην κηδεία του παραβρέθηκε ο προσωπικός του φίλος, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντάς τον «οραματιστή της ειρήνης», όπως ομοίως και στα συλλυπητήρια τηλεγραφήματά τους η Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Ντόρα Μπακογιάννη και ο Έλληνας Πρέσβης στην Άγκυρα Γιώργος Γεννηματάς.

1941 - Μπάμπης Τσετίνης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Μπάμπης Τσετίνης (Δράμα, 15 Φεβρουαρίου 1941 — 29 Σεπτεμβρίου 2007) ήταν λαϊκός τραγουδιστής από τη Μακεδονία και θεωρείται ως ένας από τους γνησιότερους και αντιπροσωπευτικότερους εκπροσώπους του.
Γεννήθηκε στη Δράμα και έζησε στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60. Την ίδια περίοδο ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το τραγούδι «Το κορίτσι μου χορεύει» του Βασίλη Καραπατάκη σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη.
Τα επόμενα χρόνια γνώρισε την επιτυχία με τραγούδια όπως «Ίσως», «Μπορεί», «Αμφιβολία», «Κι ενώ το ήξερα» των Δερβενιώτη και Βίρβου, «Στο παλιό το μονοπάτι» του Βαρτάνη, «Με ποιο δικαίωμα» των Βασιλειάδη-Πυθαγόρα, «Να χαρείς τα μάτια σου, καλέ», «Η φτωχολογιά θα ζήσει».
Συνεργάστηκε επίσης με τον Χρήστο Λεοντή, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Μητσάκη, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, στο πάλκο με τον Μάνο Παπαδάκη και την Καίτη Γκρέι και τη Λίτσα Διαμάντη. Ηχογράφησε γύρω στα 200 τραγούδια και εμφανιζόταν σε μαγαζιά ακόμα και τα τελευταία χρόνια της καριέρας του.
Ασθένεια και θάνατος
Τα τελευταία χρόνια υπέφερε από προβλήματα υγείας. Το 2005 έγινε συναυλία για οικονομική βοήθεια προς τον ασθενή τότε Τσετίνη.
Πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2007 σε ηλικία 66 ετών και κηδεύτηκε από το νεκροταφείο του Βύρωνα.

1947 - Γιάννης Φλωρινιώτης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Γιάννης Αποστολίδης, γνωστός ως Γιάννης Φλωρινιώτης, γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 στη Φλώρινα. Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών. Αργότερα βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, όπως Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λούκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης και με τη Ρίτα Σακελλαρίου. Το 1970-71, έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας χορεύοντας και ντυμένος εκκεντρικά. Όπου εμφανίζεται έχει μεγάλη επιτυχία, αλλά δέχεται και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία, κάνει την πρώτη του εμφάνιση με το άλμπουμ "Τώρα Θέλω Τώρα", που αμέσως γίνεται χρυσό.

1954 - Ματ Γκρέινινγκ, Αμερικανός σκιτσογράφος.
Ο Ματ Γκρέινινγκ (Matthew Abram "Matt" Groening, 15 Φεβρουαρίου 1954) είναι Αμερικανός σεναριογράφος, παραγωγός και δημιουργός της παγκοσμίως γνωστής σειράς κινουμένων σχεδίων The Simpsons. Άλλα γνωστά του έργα είναι η σειρά κινουμένων σχεδίων Futurama και το κόμικ Life in Hell.
Γεννήθηκε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Το 1977, σε ηλικία 23 ετών, μετακόμισε στο Λος Άντζελες με σκοπό να γίνει συγγραφέας. Αναγκάστηκε να κάνει πολλές δουλειές, όπως κομπάρσος, λαντζέρης και οδηγός. Ξεκίνησε να περιγράφει τη ζωή του στους φίλους του σε μορφή κόμικ, με τον τίτλο Life in Hell, το οποίο άρχισε να μοιράζει στο δισκοπωλείο στο οποίο δούλευε. Η τότε κοπελα του, Ντέμπορα Κάπλαν (Deborah Caplan), άρχισε να εκδίδει το κόμικ σε μορφή βιβλίου και το κόμικ γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία.
Το Life in Hell τράβηξε την προσοχή του παραγωγού Τζέιμς Λ. Μπρουκς που πρότεινε στον Γκρέινινγκ τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων. Ο Γκρέινινγκ σκέφτηκε μια δυσλειτουργική οικογένεια που ονόμασε Σίμπσονς.

1970 - Μέγκαν Ντοντς, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μέγκαν Ντοντς (Megan Lynne Dodds, 15 Φεβρουαρίου 1970) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1970 στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια, ενώ σήμερα ζει μόνιμα στην Αγγλία με την οικογένειά της. Τελειώνοντας το λύκειο, η Μέγκαν Ντοντς δεν είχε συγκεκριμένα επαγγελματικά σχέδια κι έτσι συμμετείχε στο θεατρικό ενός τοπικού κολέγιου, το “The House of Blue Leaves”, του Τζον Γκουάρε. Ο ρόλος την ενέπνευσε αρκετά ώστε να κάνει μια επιτυχημένη αίτηση στη φημισμένη σχολή Τζούλιαρντ, όπου και σπούδασε για τέσσερα χρόνια.
Μετά την αποφοίτηση, η Ντοντς πέρασε δύο χρόνια σε παραστάσεις του Οφ Μπρόντγουεϊ και του Μπρόντγουεϊ, προτού την ξεχωρίσει ο Άγγλος κωμικός Μπεν Έλτον, και έρθει στο Λονδίνο το 1997 να παίξει ένα “κουνελάκι” στο θεατρικό έργο του Έλτον με τίτλο “Popcorn”. Γνωρίζοντας εκεί το σύζυγο της, φωτογράφο στο επάγγελμα, Όλιβερ Πιρς, έγινε μόνιμη κάτοικος Λονδίνου: “Λατρεύω αυτό το μέρος, νιώθω πως πράγματι μαθαίνω πολλά πράγματα. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε ό,τι αφορά τη δουλειά”.
Εκεί εμφανίστηκε σε ποικίλους τηλεοπτικούς ρόλους, ανάμεσα στους οποίους βρίσκουμε αυτόν της Κριστίν Ντέιλ στο “Love in a Cold Climate”, αυτόν του συνδέσμου της CIA στη σειρά του BBC One με τίτλο “Spooks” και αυτόν της Κίττυ ντεΛούξ στο “Viva Blackpool”.
Ωστόσο, τις μεγαλύτερες επιτυχίες φαίνεται να τις της έχει προσφέρει το θεατρικό σανίδι: έχοντας παίξει με την Γκούινεθ Πάλτροου το 1999 στο “As You Like It”, και έχοντας φιλήσει τη Μαντόνα στο “Up For Grabs”, το 2006 κέρδισε το London Theatregoers' Choice Award για την παράσταση “My Name is Rachel Corrie”. Πρόκειται για ένα έργο που σκηνοθέτησε ο ηθοποιός Άλαν Ρίκμαν και που πραγματεύεται τη ζωή της Ρέιτσελ Κόρι, μιας ακτιβίστριας που σκοτώθηκε στη Γάζα ενώ διαδήλωνε κατά της βιας εκεί. Είναι βασισμένο στα προσωπικά της ημερολόγια και στα e-mails που έστελνε σε φίλους και οικογένεια. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Royal Court Theatre του Λονδίνου, μα η προγραμματισμένη μετακόμισή του στη Νέα Υόρκη ακυρώθηκε, καθώς, σύμφωνα με φήμες, το θέατρο φοβήθηκε το πολιτικό περιεχόμενο του έργου σχετικά με τη Λωρίδα της Γάζας. Η Ντοντς αγωνίστηκε κατά της αναβολής επ’ αόριστον του ανεβάσματος του έργου και το ζήτημα της λογοκρισίας σε ένα τόσο λεπτό θέμα, σε μια εποχή αμέσως μετά τον Πόλεμο του Ιράκ, έφτασε μέχρι τις σελίδες των New York Times. Μετά από μια ιδιαίτερα επιτυχημένη περίοδο στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου, η παράσταση ανέβηκε στο Minetta Lane Theatre στις αρχές του 2006, με τα εισιτήρια να έχουν εξαφανιστεί.
Το 1997, η Μέγκαν Ντοντς γνώρισε στο Ηνωμένο Βασίλειο το φωτογράφο μόδας και διαφήμισης Όλιβερ Πιρς. Το ζευγάρι ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου και απέκτησε μια κόρη, την Ιζαμπέλα. Σήμερα ζουν στο Μπάτερσι του Νότιου Λονδίνου. Η Ντοντς είναι αγαπά το τένις και στους προσωπικούς της φίλους περιλαμβάνεται η ηθοποιός Ρέιτσελ Φέινσταιν. Όπως παραδέχεται, η πιο ένοχη απόλαυσή της είναι το κάπνισμα

1971 - Βασιλική Καλογερά, διεθνούς φήμης ελληνίδα αστροφυσικός.

1976 - Γιώργος Καράγκουτης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
O Γιώργος Καράγκουτης (15 Φεβρουαρίου 1976) είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής. Αγωνιζόταν τόσο στη θέση του σμολ φόργουορντ όσο και σε αυτή του πάουερ φόργουορντ. Έχει ύψος 2,08 μέτρα.
Ο Καράγκουτης ξεκίνησε από τις ακαδημίες του Πανιωνίου. Ως μαθητής με τη σχολική ομάδα του Ομηρείου Λυκείου Ν. Σμύρνης, στην οποία μετείχε και ο Γιώργος Καλαϊτζής, έφτασε ως τον τελικό του πανελληνίου σχολικού πρωταθλήματος 1994. Από 16 ετών αγωνιζόταν στην πρώτη ομάδα του Πανιωνίου δίπλα σε μεγάλα αστέρια της ομάδας. Με τον Πανιώνιο το 1995 ήταν φιναλίστ Κυπέλλου Ελλάδος και το 1998 έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς.
Συνέχισε στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο τη σεζόν 1999-2000 κατέκτησε την Ευρωλίγκα και το Πρωτάθλημα Ελλάδας.
Τη σεζόν 2000-01 αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το 2002 μεταγράφηκε στη Νήαρ Ηστ και το 2003 έπαιξε Μαρούσι. Με το Μαρούσι το 2004 κατέκτησε τη δεύτερη θέση της Α1, το 2005 τη δεύτερη θέση στην κανονική περίοδο της Α1 και το 2006 ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας.
Είναι ο 4ος καλαθοσφαιριστής στη συγκομιδή ριμπάουντ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος με 1.829 και 8ος στα κοψίματα με 181.
Εθνικές ομάδες
Έχει συμμετάσχει στις εθνικές ομάδες όλων των ηλικιών ξεκινώντας από την εθνική παίδων το 1992. Με την Εθνική εφήβων αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στο Μουντομπάσκετ Εφήβων το 1995.
Με την εθνική ανδρών έκανε ντεμπούτο στις 8-11-1994 σε φιλικό με τη Γερμανία πετυχαίνοντας 5 πόντους. Τελευταίο διεθνές ματς έπαιξε στις 23-6-1999 στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα επί της Λιθουανίας. Υπήρξε διεθνής 24 φορές και σημείωσε 94 πόντους. Συμμετείχε στο Ευρωμπάσκετ 1999 και στο Μουντομπάσκετ 1998, στα οποία η Εθνική Ελλάδας κατέκτησε την 4η θέση.
Το ρεκόρ του σκοραρίσματος με την Εθνική είναι 11 πόντοι σε φιλικό με την Ολλανδία στις 2-6-1999. Στα ματς των μικρών εθνικών ομάδων το ρεκόρ του είναι 26 πόντοι σε φιλικό αγώνα της εθνικής εφήβων με τη Γαλλία, στις 29-12-1994.

1980 - Πιότρ Γελφίμοφ, Λευκορώσος τραγουδιστής.

1983 - Αντώνης Αρέστη, Κύπριος αθλητής.

1984 - Doda, Πολωνή τραγουδίστρια.

1991 - Παναγιώτης Ταχτσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης (Ναύπλιο, 15 Φεβρουαρίου 1991) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνίζεται ως μέσος στην ιταλική Κάλιαρι.
Ο Ταχτσίδης ξεκίνησε την καριέρα του στο ερασιτεχνικό τμήμα της ΑΕΚ και το 2007 εντάχθηκε στην πρώτη ομάδα, υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο. Έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στον Φωστήρα σε αγώνα κυπέλλου.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2009 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα στη νίκη της ΑΕΚ με 1-0 επί του Θρασύβουλου, πετυχαίνοντας το μοναδικό γκολ του αγώνα στο 92ο λεπτό. Συνολικά έκανε 18 εμφανίσεις στην Α' Εθνική και πέτυχε 2 τέρματα.
Τον Απρίλιο του 2010 πήρε μετεγγραφή στην ιταλική Τζένοα, χωρίς όμως να πάρει χρόνο συμμετοχής, καθώς παραχωρήθηκε ως δανεικός σε Τσεζένα και Γκροσέτο. Την περίοδο 2011-12 αγωνίστηκε για τρίτη φορά ως δανεικός στη Σέριε Β με την Ελλάς Βερόνα, βοηθώντας την ομάδα να φτάσει στα play off για την άνοδο στη Σέριε Α.
Στις 19 Ιουλίου του 2012 υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Ρόμα που απέκτησε το 50% των δικαιωμάτων του από την Τζένοα έναντι 2,5 εκατομμυρίων ευρώ. Έκανε το ντεμπούτο του στη Σέριε Α στην εκτός έδρας νίκη με 3-1 απέναντι στην Ίντερ, όπου αγωνίστηκε ως βασικός.
Στα τέλη Ιουνίου του 2013 η Τζένοα ήρθε σε συμφωνία με τη Ρόμα και απέκτησε ξανά το 100% των δικαιωμάτων του, όμως μερικές ημέρες αργότερα τον παραχώρησε (το 50% των δικαιωμάτων του) στην Κατάνια.
Τον Ιανουάριο του 2014 παραχωρήθηκε ως δανεικός στην Τορίνο, όμως τον Ιούνιο του 2014 η Τζένοα για ακόμη μία φορά (τρίτη συνολικά) προχώρησε στην απόκτηση του 100% των δικαιωμάτων του, παραχωρώντας τον εν συνεχεία ξανά ως δανεικό στην Ελλάς Βερόνα.
Τον Αύγουστο του 2016 επέστρεψε έπειτα από δύο χρόνια ως ελεύθερος στην Τορίνο και ακολούθως δόθηκε δανεικός στην Κάλιαρι.
Στις εθνικές ομάδες
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012 στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Ιρλανδίας, όπου το ελληνικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα επικράτησε 1-0. Στις 11 Οκτωβρίου 2015, στη νικηφόρα εντός έδρας αναμέτρηση με την Ουγγαρία (4-3), σημείωσε το παρθενικό του τέρμα.
Υπήρξε μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία.
Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης έχει αγωνιστεί επίσης με την ομάδα Νέων το διάστημα 2005-2010 (έξι συμμετοχές και δύο τέρματα), καθώς και με την Ελπίδων, το διάστημα 2010-2012 (δέκα συμμετοχές).
Προσωπική ζωή
Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης είναι ζευγάρι με την Ζέτα Θεοδωροπούλου από τον Οκτώβριο του 2014. Στις 25 Ιουνίου 2016 το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Ναύπλιο, γενέτειρα του ποδοσφαιριστή, ενώ την ίδια μέρα βάφτισε και την κόρη του, η οποία πήρε το όνομα της μητέρας του Ταχτσίδη, Αφροδίτη.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

706 - Λεόντιος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Λεόντιος (660 - 15 Φεβρουαρίου 706) ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου κατά την περίοδο 695-698.
Ήταν στρατηγός στην αρχή της βασιλείας του Ιουστινιανού Β΄ και διακρίθηκε στις νικηφόρους μάχες της αυτοκρατορίας ενάντια στους Άραβες στην περιοχή της Αρμενίας και της Μ. Ασίας. Έπεσε όμως στην δυσμένεια του Αυτοκράτορα και φυλακίστηκε. Το 695 λόγω της μεγάλης δυσαρέσκειας εναντίον του ο Ιουστινιανός Β΄ θέλοντας να προλάβει την εκδήλωση επανάστασης υπό την αρχηγία του Λεοντίου, τον αποφυλάκισε τον ονόμασε στρατηγό Ελλάδος και τον διέταξε να αποπλεύσει με τον στόλο. Ο Λεόντιος προσποιήθηκε ότι ετοιμάζεται να αναχωρήσει, αλλά το ίδιο βράδυ βγαίνοντας από το πλοίο του με τους έμπιστούς του κατευθύνθηκε στις φυλακές όπου απελευθέρωσε όλους τους κρατουμένους, πολίτες και στρατιωτικούς. Στην συνέχεια οι άνθρωποί του κάλεσαν τον λαό της πρωτεύουσας στην Αγία Σοφία όπου ο Πατριάρχης Καλλίνικος τον έστεψε Αυτοκράτορα. Την επομένη ο Ιουστινιανός Β΄ σύρθηκε στον Ιππόδρομο όπου, αφού του έκοψαν την μύτη, τον εξόρισαν στην Χερσώνα της Κριμαίας. Έκτοτε πήρε το προσωνύμιο Ρινότμητος.
Άλωση και καταστροφή της Καρχηδόνας από τους Άραβες
Επωφελούμενοι οι Άραβες από την ανώμαλη πολιτική κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη έστειλαν το 697 μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην βόρεια Αφρική για να την κατακτήσουν. Η πρώτη μεγάλη τους επιτυχία ήλθε όταν εκπόρθησαν την Καρχηδόνα. Ο Λεόντιος αντέδρασε στέλνοντας στρατό και στόλο υπό τον πατρίκιο Ιωάννη, ο οποίος κατόρθωσε να ελευθερώσει την κατακτημένη πόλη και τα περίχωρά της. Ο χαλίφης όμως Αμπντ ελ Μάλεκ έστειλε το 698 νέο ισχυρότερο στρατό και στόλο και κατέλαβε την Καρχηδόνα οριστικά, αναγκάζοντας τον Ιωάννη να αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη. Στην συνέχεια οι Άραβες κατεδάφισαν τα τείχη της πόλης και τα οικοδομήματά της εξαφανίζοντάς την από τον χάρτη για να μην μπορέσουν ξανά οι Βυζαντινοί να την χρησιμοποιήσουν σαν ορμητήριο εναντίον τους.
Καθαίρεση και θάνατος του Λεοντίου
Κατά την επιστροφή του ο Βυζαντινός στόλος σταμάτησε στην Κρήτη όπου ο στρατός στασίασε και αφού σκότωσε τον αρχηγό του στόλου Ιωάννη, αναγόρευσε νέο αυτοκράτορα τον αρχηγό των Κιβυρραιωτών Αψίμαρο που μετονόμασε Τιβέριο. Ο νέος αυτοκράτορας κατέπλευσε στην Κωνσταντινούπολη το 698 όπου ύστερα από μικρή αντίσταση συνέλαβε τον Λεόντιο και αφού του έκοψε την μύτη τον έκλεισε στο μοναστήρι του Δελμάτη. Όταν το 705 ο Ιουστινιανός Β' επανήλθε στον θρόνο, συνέλαβε τον Λεόντιο και αφού τον εξευτέλισε τον αποκεφάλισε.

706 - Τιβέριος Γ΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Τιβέριος Γ´ (... - 15 Φεβρουαρίου 706) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 698 έως το 705.
Το αληθινό του όνομα ήταν Αψίμαρος και ήταν δρουγγάριος στο θέμα των Κιβυραιωτών. Ο Δρουγγάριος ήταν υψηλό στρατιωτικό αξίωμα αντίστοιχο του χιλιάρχου. Το 698, μετά την αποτυχία της εκστρατείας στη Βόρεια Αφρική, ο Αψίμαρος κατέφυγε στην Κρήτη και εκεί τα στρατεύματα τον ανακήρυξαν αυτοκράτορα. Καθαιρέθηκε και καρατομήθηκε από τον Ιουστινιανό Β' το 705.

1621 - Μίχαελ Πρετόριους, Γερμανός συνθέτης.
Ο Μίχαελ Πρετόριους (γερμανικά: Michael Praetorius, πιθανώς 15 Φεβρουαρίου 1571 – 15 Φεβρουαρίου 1621) ήταν Γερμανός συνθέτης, θεωρητικός της μουσικής και οργανίστας. Θεωρείται από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες της γενιάς του, κυριώς όσον αφορά σε προτεσταντικούς ύμνους, αλλά και με ευρεία γκάμα συνθέσεων. Το θεωρητικό του έργο «Μουσικό Σύνταγμα» (Syntagma Musicum) είναι από τα πιο σημαντικά του είδους του.

1637 - Φερδινάνδος Β΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1731 - Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο, Ισπανή μοναχή.
Η Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο (Ισπανική γλώσσα: María de León Bello y Delgado. 23 Μαρτίου 1643, Ελ Σαουθάλ, Τενερίφη - 15 Φεβρουαρίου 1731, Σαν Κριστόμπαλ ντε Λα Λαγούνα, Τενερίφη) ήταν καθολική μοναχή και μυστικιστής που ανήκε στο Τάγμα Δομινικανών.
Γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια στο νησί της Τενερίφης (Ισπανία) και από παιδική ηλικία περιβαλλόταν από θαύματα. Δόθηκε από την μητέρα της για υιοθεσία, για να ζήσει μια καλύτερη ζωή, όμως, οι θετοί γονείς της την κακομεταχειρίζονταν, βάζοντάς την να κάνει τις σκληρότερες δουλειές του σπιτιού, ενώ ήταν μόλις επτά ετών. Η μητέρα της μαθαίνοντας σχετικά κατάφερε και την πήρε δύο φορές κρυφά από τους θετούς της γονείς, και γι' αυτό αργότερα έγινε η προστάτιδα των ομήρων και των απαχθέντων.
Το 1668 ακολουθώντας τη μοναστική ζωή εισήλθε στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης της Σιένα, στην πόλη Άγιος Χριστόφορος του Λα Λαγούνα. Εκεί συνέχισε να κάνει θαύματα μέχρι που πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1731 με τη φήμη της αγιότητας. Τρία χρόνια αργότερα όταν έγινε η εκταφή της, το σώμα της ήταν ακόμα ακέραιο.
Σήμερα το Βατικανό χειρίζεται την αγιοποίηση της, εορτάζοντας την μνήμη της κάθε 15 Φεβρουαρίου, όπου την ημέρα αυτή χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ισπανία προσέρχονται στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν το σκήνωμά της.
Η Μαρία του Λεόν Μπέγιο και Ντελγάδο θεωρείται από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες μυστικιστών όλων των εποχών. Θαύματά της είναι: Θερμοπληξία, Διόραση και την ικανότητα να είναι σε δύο μέρη ταυτόχρονα.

1781 - Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ, Γερμανός συγγραφέας και φιλόσοφος.
Ο Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ (Gotthold Ephraim Lessing, 1729-1781) ήταν Γερμανός συγγραφέας του Διαφωτισμού, δραματικός ποιητής και κριτικός της τέχνης.
Γιος πάστορα, σπούδασε θεολογία στην Λειψία, αλλά η φοιτητική του ζωή δεν ήταν σύμφωνη με τις σπουδές του και τα πατρικά παραγγέλματα. Το 1748 πήγε στο Βερολίνο, όπου διετέλεσε φιλολογικός συνεργάτης περιοδικών και εκδότης βραχύβιου θεατρικού περιοδικού. Παράλληλα σπούδαζε στο πανεπιστήμιο της Βιττεμβέργης και στο διάστημα αυτό έγραψε τα δράματα Ελεύθερο πνεύμα και Οι Εβραίοι.
Μετά την αποφοίτησή του από την Βιττεμβέργη επιδόθηκε στην συγγραφή άρθρων για τα περιοδικά του Βερολίνου με τόση επιτυχία, που στα εικοσιτέσσερά του χρόνια εξέδωσε τα άπαντά του σε έξι τόμους. Οι μεταγενέστεροι του συγχώρεσαν την αλαζονεία αυτή γιατί εδώ περιλαμβανόταν το έργο του Μις Σάρα Σάμψον, το πρώτο γερμανικό αστικό δράμα, έργο ορόσημο στην ιστορία του γερμανικού θεάτρου.

1857 - Μιχαήλ Γκλίνκα, Ρώσος συνθέτης.
Ο Μιχαήλ Ιβάνοβιτς Γκλίνκα (Νοβοσπάσκογιε, 20 Μαΐου/1 Ιουνίου 1804 - Βερολίνο, 3/15 Φεβρουαρίου 1857), ήταν Ρώσος συνθέτης, ιδρυτής της περίφημης Ρωσικής Σχολής.
Υπήρξε ο πρώτος Ρώσος συνθέτης με διεθνή αναγνώριση και, με το έργο του, επηρέασε πολλούς μουσικούς της πατρίδας του, κυρίως εκείνους της Ομάδας των Πέντε οι οποίοι, με οδηγό τη μουσική του, συνέθεσαν ιδιαίτερα έργα που αποπνέουν έντονο «ρωσικό» χαρακτήρα.

1887 - Ιωακείμ Δ΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Δ΄ γεννήθηκε στην Καλλιμασιά Χίου στις 5 Ιουλίου 1837. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος Κρουσουλούδης. Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης και η μητέρα του Λεμονιά, το γένος Κοκκώδη, και ήταν αδελφή του Πατριάρχη Ιωακείμ Β΄ (Κοκκώδη). Για το λόγο αυτό, μερικοί αποκαλούν και τον ίδιο Κοκκώδη.
Όταν ήταν σε μικρή ηλικία, η οικογένειά του μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη. Τότε ο θείος του ήταν Μητροπολίτης Κυζίκου. Ο Νικόλαος φοίτησε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1861. Ήταν μάλιστα ο πρώτος απόφοιτος της Σχολής ο οποίος αναδείχτηκε Οικουμενικός Πατριάρχης. Χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάστηκε Ιωακείμ, προς τιμήν του θείου του. Κατόπιν διορίστηκε υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου και από 31 Ιανουαρίου 1863 αρχιγραμματέας της.
Στις 28 Νοεμβρίου 1870 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης. Στις 8 Αυγούστου 1875, και ενώ Πατριάρχης ήταν ο θείος του, μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Απεστάλη αρκετές φορές στο Άγιο Όρος για εκκλησιαστικές αποστολές, διετέλεσε πρόεδρος επιτροπών και ιδρυμάτων και το 1880 έθεσε το θεμέλιο λίθο του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου στη Χίο, εκ μέρους του θείου του.
Το 1883 αρρώστησε από φυματίωση και πέρασε το χειμώνα στο Παλέρμο της Ιταλίας και σε λουτρά της Αυστρίας και της Βουλγαρίας. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία επισκέφτηκε και τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄, γεγονός πρωτοφανές για την εποχή.
Την 1η Οκτωβρίου 1884 εξελέγη Πατριάρχης και ενθρονίστηκε μια εβδομάδα μετά. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αναγνωρίστηκε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ρουμανίας, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του Πατριαρχείου με τις Εκκλησίες της Σερβίας και της Ρουμανίας, ενώ επίσης επισκευάστηκε ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Καθώς όμως η ασθένειά του εξακολουθούσε να τον ταλαιπωρεί, κατέληξε να παραιτηθεί στις 14 Νοεμβρίου 1886. Στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναχώρησε για τη Σμύρνη και κατόπιν για τη γενέτειρά του Χίο, όπου και πέθανε δυο μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1887, σε ηλικία μόλις 50 ετών. Ετάφη πίσω από το ναό της Μεταμορφώσεως της Καλλιμασιάς Χίου, όπου αργότερα στήθηκε και μεγαλόπρεπο μνημείο.

1900 - Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος (Πάτερο Κατσανοχωρίων, Ήπειρος 1850 - Πάτρα 15 Φεβρουαρίου 1900) ήταν Έλληνας πολιτικός κι ευεργέτης της πόλεως των Πατρών. Στην Πάτρα σήμερα υπάρχει οδός με το όνομα του.
Γεννήθηκε σε χωριό της Ηπείρου και μετακόμισε με την οικογένεια του στην Πάτρα σε ηλικία 5 ετών όπου ήδη ζούσαν προ της επαναστάσεως συγγενείς του. Ο ανιψιός του Κωνσταντίνος (1865-1921) ήταν επίσης βουλευτής Αχαΐας και υπουργός όπως και ο γιος του Κωνσταντίνου ο Αχιλλέας.
Τελειώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές στην Πάτρα στο Α' Γυμνάσιο Πατρών σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας του οποίου έγινε αριστούχος διδάκτωρ και διορίσθηκε εισαγγελέας πρωτοδικών αρνούμενος όμως την θέση πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε δίκαιο και έπειτα στην Ρώμη πολιτικές επιστήμες. Επέστρεψε στην Πάτρα όπου άσκησε την δικηγορία.
Η πολιτική του καριέρα
Ήταν για πολλά χρόνια βουλευτής Πατρών και πολιτικά προσκείμενος στον Δεληγιάννη. Πρώτη φορά ασχολήθηκε με την πολιτική το 1879 όπου κατέβηκε υποψήφιος βουλευτής χωρίς επιτυχία με το Ρουφικό κόμμα. Συμετείχε και στην επόμενη βουλευτική αναμέτρηση του 1882 όπου πάλι δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Διετέλεσε βουλευτής Αχαΐας το 1885, 1887, και το 1890 ενώ στις εκλογές του 1899 κατέβηκε σαν ανεξάρτητος. Το 1890 έγινε μέλος της Κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη διορίστηκε υπουργός εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως (24 Οκτωβρίου 1890-Φεβρουάριος 1892). Κατά την υπουργική θητεία του ανακαίνισε όλα τα επαρχιακά γυμναστήρια και τα εφοδίασε με τα απαραίτητα όργανα (ακόντια, δίσκους, εφαλτήρια, σφαίρες, αλτήρες κλπ).
Απεβίωσε το 1900 μετά από βαριά ασθένεια, καρκίνος του στομάχου, την κηδεία του παρακολούθησαν πολλοί πολιτικοί της εποχής που μετέβησαν στην Πάτρα για αυτόν τον λόγο.
Η διαθήκη του
Ο Γεροκωστόπουλος έδωσε την περιουσία του για να γίνουν πολλά κοινωφελή έργα στην πόλη, και με διαθήκη του την άφησε στον Δήμο Πατρέων. Σύμφωνα με την διαθήκη του άφησε χρήματα, διάφορα ποσά, στο Αρσάκειο Πατρών, στην Σχολή άπορων παίδων, στον Ηπειρο-Μακεδονικό σύλλογο. Άφησε διάφορα ποσά στους υπηρέτες του και στους ανθρώπους που δούλευαν για αυτόν, σε πολίτες να σπουδάσουν, άφησε διάφορα ποσά προίκα στις ανιψιές του ενώ την οικία του την άφησε στους ανεψιούς του με τον όρο αν δεν κάνουν άρρενες απογόνους να περιέλθει στον Δήμο Πατρέων. Χρηματικά ποσά άφησε στο Δημοτικό νοσοκομείο, στο πτωχοκομείο στο βρεφοκομείο αλλά και σε όλους τους ναούς της πόλης.

1905 - Λιου Ουάλλας, Αμερικανός στρατιωτικός και πολιτικός.

1932 - Λυσίμαχος Καυταντζόγλου, έλληνας διπλωμάτης, νομικός και εθνικός ευεργέτης. Με τα χρήματα που άφησε στη διαθήκη του χτίστηκε το Καυταντζόγλειο στη Θεσσαλονίκη.

1939 - Κουζμά Πετρόφ - Βόντκιν, Ρώσος ζωγράφος.
Ο Κουζμά Σεργκέβιτς Πετρόφ – Βόντκιν (1878 – 15 Φεβρουαρίου 1939, ήταν επιφανής Ρώσος ζωγράφος και συγγραφέας.
Ο Κουζμά Πετρόφ – Βόντκιν γεννήθηκε στο Χβαλύνσκ, περιοχή Σαράτοφ, και ήταν γιος ενός ντόπιου υποδηματοποιού. Η πρώτη επαφή του με την τέχνη ήταν κάποια μαθήματα εικονογραφίας. Από το 1893 στράφηκε προς την τέχνη της ζωγραφικής. Το 1895 εγκαταστάθηκε στην Αγία Πετρούπολη και μέχρι το 1897 φοίτησε σε σχολή ζωγραφικής. Στη συνέχεια σπούδασε στην περίφημη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας, με καθηγητές τον Ισαάκ Λεβιτάν (Isaak Levitan, 1860 - 1900), τον Βαλεντίν Σερόφ (Valentin Serov, 1865 - 1911) και κυρίως με τον Κονσταντίν Κορόβιν (Konstantin Korovin, 1861 - 1939), από όπου αποφοίτησε το 1904.
Το 1906, ενώ ο Πετρόφ – Βόντκιν βρισκόταν στο Παρίσι, γνώρισε και παντρεύτηκε τη Μαρία Γιοβάνοβιτς (Maria Jovanovic, 1885–1960), κόρη ενός ζεύγους Σέρβων μεταναστών, με την οποία έζησε όλη του τη ζωή, αποκτώντας μαζί της δύο κόρες. Από τα νεανικά του χρόνια, ο Πετρόφ – Βόντκιν ήρθε σε ρήξη με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία είχε απορρίψει το εικονογραφικό έργο του σε ένα παρεκκλήσιο στη Σαμάρα (Samara) και το οποίο τελικά κατέστρεψε ως απαράδεκτο.
Πολλά από τα έργα του Πετρόφ – Βόντκιν αποπνέουν ένα άκρατο ερωτισμό. Το έργο του «Το όνειρο» (1910, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη) προκάλεσε έντονη διαμάχη ανάμεσα στους σύγχρονούς του Ρώσους καλλιτέχνες. Ο βασικός υποστηρικτής του πίνακά του ήταν ο ζωγράφος Αλεξάντρ Μπενουά (Alexandre Benois, 1870 - 1960), ενώ ο μεγαλύτερος αρνητής του έργου ήταν ο μεγάλος Ρώσος ζωγράφος Ιλιά Ρέπιν (Ilya Repin, 1844 – 1930). Στα σημαντικά έργα της εποχής αυτής περιλαμβάνονται τα «Αγόρια που παίζουν» (1911), «Διψασμένος πολεμιστής» και κυρίως το «Λουτρό του κόκκινου αλόγου» (1912, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα), που έγινε κλασικό και σήμα κατατεθέν της καλλιτεχνικής του πορείας. Για τον εμφανή αισθησιασμό τους, τα έργα αυτά κατηγορήθηκαν συχνά ως πρόστυχα και βλάσφημα.
Από το 1924 ως το 1926, ο Πετρόφ – Βόντκιν έζησε με την οικογένειά του στο Παρίσι. Με κρατική βοήθεια από τη σοβιετική κυβέρνηση, πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε πολλά μέρη της Σοβιετικής Ένωσης, φιλοτεχνώντας στο πνεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού έργα με διδακτικούς – πολιτικούς σκοπούς. Το 1922, ζωγράφισε το περίφημο πορτρέτο της Ρωσίδας ποιήτριας Άννας Αχμάτοβα (Anna Akhmatova).
To 1927, ο Πετρόφ – Βόντκιν προσβλήθηκε από πνευμονική φυματίωση, με συνέπεια να σταματήσει να ζωγραφίζει για πολλά χρόνια. Στράφηκε τότε προς τη λογοτεχνία, γράφοντας τρία ημιβιογραφικά έργα: «Χβαλύνσκ», «Θεώρημα του Ευκλείδη» και «Σαρμακάνδια». Την άνοιξη του 1932, η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος θέσπισε πως όλες οι υφιστάμενες λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές ομάδες ή οργανισμοί έπρεπε να διαλυθούν και να αντικατασταθούν από ενιαία επαγγελματικά σωματεία. Στις 2 Αυγούστου του 1932 δημιουργήθηκε η «Ένωση Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ», που αποτέλεσε εφεξής το όχημα της σοβιετικής τέχνης. Πρώτος πρόεδρος της εκλέχτηκε το 1932 ο Πετρόφ – Βόντκιν. Πέθανε από φυματίωση το Φεβρουάριο του 1939.

1959 - Όουεν Γουίλανς Ρίτσαρντσον, Άγγλος φυσικός.
Ο Όουεν Γουίλανς Ρίτσαρντσον (Owen Willans Richardson, 26 Απριλίου 1879 - 15 Φεβρουαρίου 1959) ήταν Βρετανός φυσικός ο οποίος το 1928 πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για το έργο του πάνω στη θερμιονική εκπομπή, το οποίο οδήγησε στο νόμο του Ρίτσαρντσον.
Ο Ρίτσαρντσον γεννήθηκε στο Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας, ήταν ο μοναχογιός του Τζόσουα Χένρι και της Σαρλότ Μαρία Ρίτσαρντσον. Φοίτησε στο Batley Grammar School και έπειτα στο Τρίνιτι Κόλετζ του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ.

1970 - Δημήτριος Λούνδρας, Έλληνας γυμναστής.
Ο Δημήτριος Λούνδρας (6 Σεπτεμβρίου 1885- 15 Φεβρουαρίου 1970) ήταν υποναύαρχος και αθλητής από την Αθήνα, τρίτος Ολυμπιονίκης το 1896.
Υπήρξε υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού με συμμετοχή στο κίνημα του 1935. Είχε τη νεότερη συμμετοχή αθλητή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1896 στην Αθήνα, καθώς σε ηλικία 11 ετών ήταν μέλος της ομάδας του δίζυγου μαζί με τους Ι. Χρυσάφη, Ι. Μητρόπουλο και Φ. Καρβελά, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση. Διετέλεσε και πρόεδρος της Ελληνικής Σκοπευτικής ομοσπονδίας ενώ το 1964 τιμήθηκε από την Γενική Γραμματεία αθλητισμού για την προσφορά του στον αθλητισμό με το παράσημο του Ανωτέρου ταξιάρχου του τάγματος Γεωργίου του Α'. Το 1936 διορίστηκε νομάρχης Λέσβου, παραιτήθηκε όμως λίγους μήνες αργότερα.
Απεβίωσε το 1970 και κηδεύτηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1970.

1970 - Χιου Ντάουντινγκ, Άγγλος διοικητής της RAF.
Ο Χιού Ντάουντινγκ, 1ος Βαρώνος Ντάουντινγκ (Hugh Caswall Tremenheere Dowding, 1st Baron Dowding, 24 Απριλίου 1882 - 15 Φεβρουαρίου 1970), Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, Μέλος του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, ήταν Βρετανός ανώτατος αξιωματικός της RAF και επικεφαλής της Διοίκησης Καταδίωξης (Fighter Command) κατά τη Μάχη της Αγγλίας.

1982 - Καλλιόπη Λίγκα, Ελληνίδα ηρωίδα.
Η Καλλιόπη Λίγκα υπήρξε πρόσωπο του Πολέμου του 1940. Γεννήθηκε το 1889 και ήταν γνωστή ως η περίφημη «Μάνα του Στρατιώτη» (στον πόλεμο 1940-41). Πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου 1982, σε ηλικία 93 ετών, στα Γιάννενα.

1988 - Φοίβος Δέλφης, Έλληνας ποιητής.
Ο Φοίβος Δέλφης (1909 - 15 Φεβρουαρίου 1988) ήταν Έλληνας ποιητής, ιδρυτικό μέλος της ΕΕΛ.
Γεννήθηκε στους Δελφούς και το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Κανέλλος. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είχε φιλικές σχέσεις με τον Σικελιανό,που επηρέασε και το έργο του. Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα σε ηλικία 28 ετών με την ποιητική του συλλογή "Ειδύλλια". Για το συνολικό του έργο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών με τον α΄ έπαινο. Έγραψε πολλά ποιήματα και ποιητικές συλλογές, όπως τα "Βουκολικά" (1938), "Όργος Οργής" (1948), "Η μοναξιά του λιθαριού" (1948), "Αχαοί" (1951), "Άνθρωπος της Γης" (1943), "Ρόδα του Απόλλωνα", "Θλιμμένο Πάσχα", "Ο γερο-Θωμάς", "Αγροτική συμφωνία" , "Πεσταλότσι" και άλλα. Μερικά έργα του βραβεύτηκαν και στο εξωτερικό.

1988 - Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν, Αμερικανός φυσικός, βραβευμένος με Νόμπελ για τη δουλειά του στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική.
Ο Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν (αγγλ. Richard P. Feynman, Νέα Υόρκη, 11 Μαΐου 1918 – Λος Άντζελες, 15 Φεβρουαρίου 1988), ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τη δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Άλλες σημαντικές συνεισφορές του, μεταξύ άλλων, είναι η πρόβλεψη της ύπαρξης των κουάρκς και η εξήγηση της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου.

1998 - Γεώργιος Μυλωνάς, Έλληνας πολιτικός.

2003 - Μπάμπης Μαρκάκης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Μπάμπης Μαρκάκης (1933 - Θεσσαλονίκη, 15 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης.
Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Μάρκος Μπαλτόπουλος. Καθιερώθηκε με συνθέσεις δικές του αλλά και του Μπάμπη Μπακάλη, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όπως «Μες σε ξένους τόπους», «Πανικός», «Μεγάλη θλίψη», «Πληγωμένοι κι οι δυο», «Ένα αντίο πικρό», «Το τέλος», «Μαύρη κατάρα» κ.ά. Η Μαριώ έκανε επιτυχία το περίφημο τραγούδι του «Μες στον πράσινο το μύλο». Το 1960 έκανε ρεκόρ σε πωλήσεις για δίσκο 45 στροφών με «Το σπαθί του Χατζημπαμπά». Παράλληλα εμφανίστηκε στη δισκογραφία ως συνθέτης με το πραγματικό του όνομα.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (1973-1985) έζησε στον Καναδά με την οικογένειά του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε στα Μετέωρα Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης.
Πέθανε στη συμπρωτεύουσα, στις 15 Φεβρουαρίου 2003.

2007 - Ρόμπερτ Άντλερ, Αυστριακός εφευρέτης.
Ο Ρόμπερτ Άντλερ (Robert Adler, 4 Δεκεμβρίου 1913 - 15 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Αυστριακός εφευρέτης.
Γεννήθηκε στην Αυστρία και σε ολόκληρη τη ζωή του κατόρθωσε να αποκτήσει περισσότερα από 180 διπλώματα ευρεσιτεχνίας, για ηλεκτρονικές συσκευές.
Κατόρθωσε να προκαλέσει επανάσταση στη μορφή των τηλεοπτικών δεκτών όπως τους ξέρουμε σήμερα, με την εφεύρεση του ασύρματου τηλεχειριστηρίου, από κοινού με τον Eugene Polley. Το «Flashmatic» λειτουργούσε με φωτοκύτταρα. Το 1980, ο Άντλερ βραβεύτηκε με το Μετάλλιο Έντισον και το 1997, μαζί με τον Polley , τιμήθηκε με ένα Emmy από την Εθνική Ακαδημία των Τεχνών της Τηλεόρασης και των Επιστημών.

2008 - Ντόλλυ Γουλανδρή, ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
Η Ντόλλυ Γουλανδρή (πατρικό όνομα Αικατερίνη Κουμάνταρου) ήταν πρόεδρος του ιδρύματος Γουλανδρή και ιδρύτρια του Mουσείου Kυκλαδικής Tέχνης στην Αθήνα.
Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1921 και ήταν κόρη του Ιωάννη Κουμάνταρου, γόνου γνωστής οικογένειας εφοπλιστών, και της Φλώρας Νομικού. Από το 1960 άρχισε να δημιουργεί συλλογή αρχαίων αντικειμένων, την οποία και δώρισε στο ίδρυμα Γουλανδρή που ιδρύθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της το 1985. Το ίδρυμα Γουλανδρή σκοπό έχει την μελέτη, την διάδοση και την προβολή του πολιτισμού του Αιγαίου. Επίσης ίδρυσε το 1986 το μουσείο κυκλαδικής τέχνης, το οποίο σήμερα φιλοξενεί περισσότερα από 3.000 αντικείμενα. Για την προσφορά της στον πολιτισμό τιμήθηκε το 2003 από τον Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων με το βραβείο ΥΠΑΤΙΑ
Απεβίωσε στις 15 Φεβρουαρίου 2008 στην Αθήνα. Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε στον ναό Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στην οδό Σκουφά και ενταφιάστηκε στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών. Για τον θάνατό της ο υπουργός πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ο ελληνικός πολιτισμός έχασε μια σημαντική προσωπικότητα. Η Ντόλλυ Γουλανδρή δημιούργησε ένα από τα πλέον σύγχρονα και σημαντικά Μουσεία της Ελλάδας». Ήταν παντρεμένη με τον Νίκο Γουλανδρή και μαζί απέκτησαν ένα παιδί, τον Πέτρο Γουλανδρή.

2009 - Σάββας Αγουρίδης, Έλληνας θεολόγος.
Ο Σάββας Αγουρίδης (29 Νοεμβρίου 1921 - 15 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός και θεολόγος. Υπήρξε ομότιμος καθηγητήςτης Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε Ερμηνευτική και Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης από το 1968 ως το 1982.

2011 - Γιάννης Καραμπεσίνης, Έλληνας συνθέτης.
Ο Γιάννης Καραμπεσίνης (29 Νοεμβρίου 1931 - 15 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδοποιός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
Ανάμεσα στους πιο σημαντικούς δίσκους που κυκλοφόρησε συναντούμε τους: «Τσιφτετέλι, Νο 2» (1971), «Μαίρη Μαράντη» (1971), «Αγάπες και παράπονα» (1984), «Θα φύγω μόνος μου» (1985), «Σε καινούρια τραγούδια» (1990).
Δημοφιλή τραγούδια του υπήρξαν τα ακόλουθα: «Πήραν τα στήθια μου φωτιά», «Κάψε με να ησυχάσω», «Εσένα δεν σου άξιζε αγάπη», «Η παντρεμένη», «Τα μελιτζανιά σου μάτια», «Θα φύγω κι ας πονώ», «Του φτωχού ο πόνος», «Τσιφτετέλι παιχνιδιάρικο», «Ξημερώνει η γιορτή σου», «Της φτώχειας τα παιδιά», «Τσιφτετέλι με μπουζούκι», κ.ά.
Συμμετείχε ως ερμηνευτής σε κινηματογραφικές ταινίες κατά τη δεκαετία του 1960, όπως: «Είναι σκληρός ο χωρισμός» (1963), «Ένα παιδί χωρίς όνομα» (1964), «Κάθε καημός και δάκρυ» (1964), «Απαγωγή» (1964), «Πόνεσα πολύ για σένα» (1965), «Παίξε, μπουζούκι μου γλυκό» (1965), «Ο επαναστάτης» (1965), «Το σπίτι των ανέμων» (1966), «Σήκω, χόρεψε συρτάκι» (1967), «Καταραμένη αγάπη» (1968) και «Αυτή που δεν λύγισε» (1968).