DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 14 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα του Γάμου
Διεθνής Ημέρα Προσευχής για τους Πάσχοντες από Αυτισμό
Ευρωπαϊκή Ημέρα Σεξoυαλικής Υγείας
Ημέρα των Ερωτευμένων (Αγίου Βαλεντίνου)
Παγκόσμια Ημέρα Συγγενών Καρδιοπαθειών

Εορτάζουν
Ουαλεντίνου Ιερομάρτυρος και Ουαλεντίνου επισκόπου, (Βαλεντίνος, Βαλεντίων, Βαλεντίνο, Ντίνος, Βαλεντίνη, Βαλεντίνα, Ντίνα)

14 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1349: Περίπου 2.000 Εβραίοι καίγονται ζωντανοί από εξαγριωμένους χριστιανούς στο Στρασβούργο. Είχαν θεωρηθεί υπεύθυνοι για την επιδημία βουβωνικής πανώλης, που έπληξε την πόλη.

1477: Η Μάργκερι Μπρους στέλνει στον Τζον Πάστον το πρώτο ερωτικό γράμμα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Απευθυνόταν Στον Αγαπημένο μου Βαλεντίνο.

1778: Για πρώτη φορά η σημαία των ΗΠΑ, η αστερόεσσα, κυματίζει σε αμερικανικό πλοίο, το οποίο ταξιδεύει στο εξωτερικό.

1824: Στάση των αντικυβερνητικών στην Τριπολιτσά, κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Διχασμού στην Επανάσταση. Νεκροί και από τις δύο πλευρές.

1842: Στη Νέα Υόρκη οπαδοί του συγγραφέα Κάρολου Ντίκενς πραγματοποιούν μεγάλο χορό προς τιμήν του, ο οποίος επισκέπτεται από τον Ιανουάριο τις ΗΠΑ. Την εκδήλωση την ονόμασαν Βoz Ball, από το ψευδώνυμο, που χρησιμοποιούσε ο Ντίκενς σε παλιότερα έργα του.

1849: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζέιμς Νοξ Πολκ γίνεται ο πρώτος εν ενεργεία αμερικάνος πρόεδρος που φωτογραφίζεται.

1876: Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ εφαρμόζει μια πατέντα για τηλέφωνο.

1896: Ο Εβραίος δημοσιογράφος Τέοντορ Χερτζλ, ο ιδρυτής του Σιωνισμού, δημοσιεύει το μανιφέστο Der Judenstaat (Το κράτος των Εβραίων), σηματοδοτώντας την εμφάνιση του σιωνισμού.

1898: Αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του βασιλιά Γεωργίου Α’ στην περιοχή του Αναλάτου (σημερινό Άγιο Σώστη).

1900: Ο Tσάρος, αντί άλλης ανταπόκρισης στη διεθνή αξίωση περί ανεξαρτησίας της Φινλανδίας, δίνει εντολή για μεγαλύτερο αυτοκρατορικό έλεγχο επί της σκανδιναβικής χώρας.

1902: Στην Τεργέστη της Ιταλίας επιβάλλεται στρατιωτικός νόμος, καθώς οι απεργίες για μείωση του ωραρίου εργασίας εξελίσσονται σε αιματηρή εξέγερση.

1903: Μία ακόμα εξέγερση για το σταφιδικό ζήτημα των αγροτών της Ηλείας, με πρωτεργάτη το Γεώργιο Παπαστασινό. H κυβέρνηση Θεοτόκη αρνείται να ικανοποιήσει το αίτημα για το μονοπώλιο της σταφίδας. Έτσι, οι αγρότες οπλισμένοι και με μαύρες σημαίες και το σύνθημα «Μονοπώλιο ή Θάνατος», μπαίνουν στον Πύργο. Μαζί τους ενώνονται οι έμποροι και οι επαγγελματίες της πόλης, οι οποίοι κλείνουν τα καταστήματά τους. Οι διαδηλωτές καταλαμβάνουν σιδηροδρομικό συρμό και επιχειρούν να τον οδηγήσουν στην Αθήνα, αλλά εμποδίζονται από το Ιππικό λίγο έξω από την Πάτρα.

1913: Σε απεργία κατέρχονται οι καπνεργάτες της Ηλείας, που βρίσκονται σε οικτρή οικονομική κατάσταση.

1918: Η Σοβιετική Ένωση υιοθετεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο, ενώ μέχρι τώρα εφήρμοζε το Ιουλιανό.

1924: Η εταιρεία Computing Tabulating Recording Corporation (CTR) μετονομάζεται σε International Business Machines Corporation (IBM).

1925: Στη Γερμανία, η κυβέρνηση αίρει την κατάσταση ανάγκης στη Βαυαρία και επαναφέρει στη νομιμότητα το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ.

1927: Πρεμιέρα της πρώτης ταινίας μυστηρίου του Άλφρεντ Χίτσκοκ με τίτλο «Ο ενοικιαστής».

1929: Η «σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου». Επτά μέλη της συμμορίας του Αλ Καπόνε σκοτώνουν άλλα τόσα μέλη της συμμορίας του Μπαγκς Μόργκαν, σε ένα γκαράζ του Σικάγο.

1938: Η Χέντα Χόπερς αποκτά δική της κουτσομπολίστικη στήλη στην εφημερίδα "Los Angeles Times", ενώ στη συνέχεια δημιούργησε και ραδιοφωνική εκπομπή.

1939: Το γερμανικό Γ Ράιχ καθελκύει το θωρηκτό "Βίσμαρκ", το "τελειότερο στον κόσμο".

1940: Οι Βρετανοί ανακοινώνουν ότι, θα οπλίσουν τα εμπορικά πλοία.

1941: Η Βουλγαρία αποδέχεται τη ναζιστική κατοχή.

1942: Ξεκινά η αντιφασιστική ραδιοφωνική σειρά "Αυτός είναι πόλεμος", η οποία διαρκεί 13 εβδομάδες και μεταδίδεται από το ABC, NBC και CBS. Στη σειρά πρωταγωνιστούν ο Τζέιμς Στιούαρτ, ο Ντάγκλας Φέρμπανκς ο νεώτερος, και ο Τάιρον Πάουερ, οι οποίοι προβάλλουν τον Στρατό, το Ναυτικό, και την Πολεμική Αεροπορία.

1943: Οι Σοβιετικοί κυριεύουν και ξαναπαίρνουν το Ροστόφ, το Βοροσίλνγκραντ και το Κράσνι Σούλιν, τα οποία κατείχαν οι Γερμανοί.

1945: Η Χιλή, το Εκουαδόρ, η Παραγουάη και το Περού γίνονται μέλη των Ηνωμένων Εθνών.

1949: Συγκαλείται για πρώτη φορά η Κνεσέτ, το ισραηλινό Κοινοβούλιο.

1950: Ο Στάλιν και ο Μάο υπογράφουν συμφωνία φιλίας και αλληλοβοήθειας μεταξύ της ΕΣΣΔ και της Κίνας, διάρκειας 30 χρόνων.

1956: Αρχίζει το 20ο συνέδριο του Σοβιετικού Κομουνιστικού Κόμματος. Κατά τη διάρκειά του, ο Νικίτα Χρουστσόφ αποκηρύσσει την προσωπολατρία του Ιωσήφ Στάλιν και κηρύσσει την «αποσταλινοποίηση».

1962: Για πρώτη φορά μπαίνει τηλεοπτική κάμερα στον Λευκό Οίκο και παρουσιάζει το εσωτερικό του. Οικοδέσποινα είναι η πρώτη κυρία των ΗΠΑ, Τζάκι Κένεντι.

1963: Ο Χάρολντ Ουίλσον εκλέγεται αρχηγός του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία.

1966: Ο Λιβανέζος Ρικ Μάουντ είναι ο πρώτος (high school) άνδρας αθλητής, που φωτογραφίζεται για το εξώφυλλο του "Sports Illustrated".

1971: Η Μόσχα ανακοινώνει νέο 5ετές πρόγραμμα, με στόχο την αύξηση της παραγωγής ειδών κατανάλωσης.

1979: Στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, Μουσουλμάνοι εξτρεμιστές απαγάγουν τον πρέσβη των ΗΠΑ, Αντολφ Νταμπς, ο οποίος αργότερα σκοτώνεται κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών μεταξύ των απαγωγέων και αστυνομικών.

1981: Στη Νάπολι της Ιταλίας σεισμός σκοτώνει 2.916 ανθρώπους.

1982: Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν υπόσχεται να εθνικοποιήσει τράπεζες και βιομηχανίες της Γαλλίας.

1983: Στην Κύπρο, Πρόεδρος για νέα πενταετή θητεία ανακηρύσσεται ο Σπύρος Κυπριανού.

1987: Φεύγει από τη ζωή ο κορυφαίος Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης Κάρολος Κουν. Ήταν θεατρικός σκηνοθέτης, γνωστός για τις παραστάσεις του αρχαίων έργων. Έγινε διάσημος σε όλη την Ευρώπη με τις πολιτικές κωμωδίες του Αριστοφάνη. Το 1942 ίδρυσε το πειραματικό Θέατρο Τέχνης και τη δραματική σχολή που φέρει το όνομά του.

1988: Ο 50χρονος Μπόμπυ Αλισον γίνεται ο γηραιότερος νικητής της Ντεϊτόνα 500 με τη νίκη του επί του 26χρονου γιου του Νταβεϊ.

1989: Μπαίνει σε τροχιά ο πρώτος από τους 24 δορυφόρους του Global Postioning System.

1990: Έκθεση της KGB αναφέρει ότι κατά τη σταλινική περίοδο εκτελέστηκαν 786.000 άνθρωποι.

1991: Στη Βραζιλία, 157 άτομα χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τα 74 εκ των οποίων δολοφονήθηκαν κάτω από άγνωστες συνθήκες.

1991: Ελλάδα και Αλβανία συμφωνούν ότι, είναι προς αμοιβαίο συμφέρον οι Έλληνες της μειονότητας να παραμείνουν στην πατρώα γη και ότι, μπορούν να επιστρέψουν χωρίς επιπτώσεις, όσοι έφυγαν στην Ελλάδα.

1992: Στη Θεσσαλονίκη, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα συμμετέχουν στο Παμμακεδονικό Συλλαλητήριο για το Σκοπιανό.

1993: Το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων μεταδίδει ότι, η θρησκευτική απόφαση, που καταδικάζει σε θάνατο τον συγγραφέα Σαλμάν Ρούσντι, είναι αμετάκλητη.

1993: 120 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, υπογράφουν στο Παρίσι τη σύμβαση για την κατάργηση των χημικών όπλων. Την ίδια ημέρα ο Γλαύκος Κληρίδης κερδίζει τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο, συγκεντρώνοντας το 50,3% των ψήφων, ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά και νικάει τον αντίπαλό του Γιώργο Βασιλείου.

1994: Εκτελείται ο Ουκρανός κατά συρροή δολοφόνος Αντρέι Τσικατίλο, ο "χασάπης του Ροστόφ", που καταδικάστηκε για το βιασμό και τη δολοφονία 52 αγοριών και κοριτσιών το διάστημα 1978-1990.

1995: Μια ξύλινη πινακίδα με άγνωστη επιγραφή, που βρέθηκε στην Καστοριά, θεωρείται το παλιότερο οργανωμένο κείμενο, που βρέθηκε στην Ευρώπη και χρονολογείται πριν από 7.254 χρόνια.

1997: Ο Ραούφ Ντενκτάς επαναφέρει την απειλή για εποικισμό του Βαρωσιού.

1999: Ο Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ καταρρίπτει το δικό του 15ο παγκόσμιο ρεκόρ στα 5000μ με 12:50.38 στο BUPA Grand Prix κλειστού στίβου.

2002: Το ΝΑΤΟ ευθύνεται για το θάνατο χιλιάδων άμαχων πολιτών. Η Σερβία δεν άρχισε κανένα πόλεμο", ισχυρίζεται ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατά την έναρξη της απολογίας του. Ο Μιλόσεβιτς υπογραμμίζει τον ηρωικό χαρακτήρα της άμυνας των Σέρβων εναντίον των αεροπορικών επιδρομών του ΝΑΤΟ κατά της χώρας του, ενώ αρνείται ότι είχε οποιοδήποτε σχέδιο εκδίωξης των Αλβανών από το Κόσοβο. Ο Σέρβος ηγέτης ζητά από τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ να καταθέσει για τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία.

2003: Πεθαίνει η Ντόλι, το πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο, που είχε «γεννηθεί» 10 χρόνια πριν στη Σκοτία.

2004: Στη Μόσχα οροφή καταρρέει σε πάρκο ψυχαγωγίας και σκοτώνει 25 άτομα.

2006: Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανακοινώνει τον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησής του. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών.

2008: Σε Πανεπιστήμιο του Ιλινόι οπλισμένος άντρας σκοτώνει 5 άτομα και στη συνέχεια αυτοκτονεί.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1483 - Μπαμπούρ, Μογγόλος αυτοκράτορας.

1614 - Τζον Ουίλκινς, Άγγλος λόγιος και κληρικός.

1722 - Γκέοργκ Κρίστιαν Φύκσελ, Γερμανός γεωλόγος.
Ο Γκέοργκ Κρίστιαν Φύκσελ (γερμανικά: Georg Christian Füchsel, Ιλμενάου, 14 Φεβρουαρίου 1722 - Ρούντολσταντ, 20 Ιουνίου 1773) ήταν Γερμανός ιατρός και στη συνέχεια γεωλόγος. Θεωρείται ο πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της στρωματογραφίας και στη μελέτη των γεωλογικών στρωμάτων της πατρίδας του.
Ο Φύκσελ ξεκίνησε την ιατρική του πρακτική το 1756 ενώ τον επόμενο χρόνο ανέλαβε την οργάνωση των φυσιογνωστικών συλλογών του Φρειδερίκου Καρόλου (του τελευταίου πρίγκηπα του γερμανικού πριγκιπάτου του Σβάρτσμπουργκ - Ρούντολστατ) του οποίου από το 1767 υπήρξε ο προσωπικός και ανακτορικός ιατρός. Τρία χρόνια μετά ανέλαβε διευθυντής βιβλιοθηκονόμος του πριγκιπάτου. Σ΄ αυτόν οφείλεται η ιδέα της στρωματογραφικής μελέτης των γεωλογικών σχηματισμών και υπήρξε από τους πρώτους στη καταγραφή μετρήσεων τομών στρωσιγενών πετρωμάτων.
Ο Φύκσελ είναι και ο πρώτος που εξέδωσε γεωλογικό χάρτη της Γερμανίας και των πέριξ αυτής περιοχών.

1763 - Ζαν Βικτόρ Μορό, Γάλλος στρατηγός.
Ο Ζαν Βικτόρ Μορό (γαλλ. Jean Victor Marie Moreau) ήταν Γάλλος στρατηγός, ο οποίος γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1763 στην Μορλέ (Morlaix (Finistère)) και πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 1813. Το σώμα του είναι θαμμένο κοντά στην Καθολική Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, στην Αγία Πετρούπολη, μαζί με το σώμα του Αλεξάντερ Βασίλεβιτς Σουβόροφ, τον οποίο είχε αντιμετωπίσει στην εκστρατεία του τελευταίου στην Ιταλία.

1794 - Φρανκ Χέιστινγκς, Άγγλος πλοίαρχος.
Ο Φραγκίσκος Άστιγξ (εξελληνισμένο όνομα του Φρανκ Άμπνεϋ Χέιστινγκς, αγγλικά: Frank Abney Hastings, 14 Φεβρουαρίου 1794 - 1 Ιουνίου 1828), ήταν Βρετανός αξιωματικός του ναυτικού και Φιλέλληνας που συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Συμμετείχε στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ αλλά αργότερα εγκατέλειψε το βρετανικό ναυτικό και έζησε στη Γαλλία για έναν χρόνο. Ήταν ένας εξ αυτών που οραματιζόταν «μια τεχνολογική επανάσταση για τη σωτηρία της Ελλάδας». Επέμενε πως τα ατμόπλοια θα βοηθούσαν αποτελεσματικά. Είχε αντιληφθεί το τακτικό πλεονέκτημα των ατμοπλοίων της εποχής έναντι των ιστιοφόρων σε συνθήκες άπνοιας.
Στις 12 Μαρτίου 1822 έφυγε από τη Μασσαλία με προορισμό την Ελλάδα και τον Απρίλιο έφθασε στην Ύδρα. Θα προτείνει την αγορά και εξοπλισμό μεταχειρισμένων εμπορικών πλοίων κόστους 10.000 στερλινών. Συμμετείχε σε πολλές ναυμαχίες κατά τη διάρκεια της επανάστασης και απέκτησε, με χρήματα του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, το δικό του πλοίο, την Καρτερία, την οποία επάνδρωσε με μικτό πλήρωμα Ελλήνων, Βρετανών και Σουηδών. Τραυματίστηκε θανάσιμα στον αριστερό βραχίονα σε σύγκρουση στο Αιτωλικό στις 11 Μαΐου του 1828. Πέθανε στο λοιμοκαθαρτήριο της Ζακύνθου, λίγες ημέρες αργότερα, στις 20 Μαΐου και θάφτηκε στον Πόρο.
Ο στρατηγός Γκόρντον, που υπηρέτησε στον πόλεμο και έγραψε την ιστορία του, αναφέρει σχετικά: Αν υπήρχε κάποιος πραγματικά χρήσιμος Φιλέλληνας αυτός ήταν ο Χέιστινγκς. Δεν πληρωνόταν, και ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του για να συντηρεί την Καρτερία. Μάλιστα ήταν αυτός ο οποίος αγόρασε και τα πυροβόλα του πλοίου αυτού. Το πλοίο του, επίσης, ήταν το μοναδικό του Ελληνικού Ναυτικού, που τηρούσε τους κανόνες της ναυτικής πειθαρχίας.

1824 - Ουίνφιλντ Σκοτ Χάνκοκ, Αμερικανός στρατηγός.
O Ουίνφιλντ Σκοτ Χάνκοκ (αγγλικά: Winfield Scott Hancock, 14 Φεβρουαρίου 1824 – 9 Φεβρουαρίου 1886) ήταν Αμερικανός στρατιωτικός και ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για το αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών το 1880. Υπηρέτησε με διακρίσεις στον στρατό επί τέσσερις δεκαετίες, περιλαμβανομένης της υπηρεσίας του κατά τον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο και ως στρατηγός της Ένωσης στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Γνωστός στους συστρατιώτες του ως «Χάνκοκ ο Υπέροχος» («Hancock the Superb»), διακρίθηκε ειδικότερα για την προσωπική του ηγεσία στη Μάχη του Γκέττυσμπεργκ το 1863. Ένας στρατιωτικός ιστορικός έγραψε «Κανένας άλλος στρατηγός της Ένωσης στο Γκέττυσμπεργκ δεν κυριάρχησε επί των ανδρών του χάρη στην καθαρή δύναμη της παρουσίας του πλέον ολοκληρωτικά απ' όσο ο Χάνκοκ».
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, η φήμη του Χάνκοκ ως στρατιώτη και η αφοσίωσή του σε συντηρητικές συνταγματικές αρχές τον καθιστούσαν κάθε τετραετία πιθανό υποψήφιο Πρόεδρο. Η αξιοσημείωτη ακεραιότητά του ερχόταν σε αντίθεση με τη διαφθορά της εποχής, ενώ, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Ράδερφορντ Χαίηζ, «[α]ν, όποτε συντάσσουμε την εκτίμησή μας για έναν δημόσιο άνδρα, περίοπτο και ως στρατιώτη και στην πολιτική ζωή, πρόκειται να σκεφτούμε κατά πρώτον και κυρίως για τον ανδρισμό του, την ακεραιότητά του, την αγνότητά του, τη μοναδικότητα του σκοπού του και την ανιδιοτελή αφοσίωσή του στο καθήκον, μπορούμε αληθινά να πούμε για τον Χάνκοκ ότι ήταν πέρα για πέρα καθαρός χρυσός». Αυτή η καθ' όλη τη χώρα δημοφιλία του οδήγησε τους Δημοκράτες να τον ονομάσουν υποψήφιο Πρόεδρο το 1880. Αν και ήταν περισσότερο επιτυχημένος από τους προηγούμενους μεταπολεμικούς Δημοκράτες υποψηφίους, ο Χάνκοκ ηττήθηκε από τον Ρεπουμπλικανό Τζέημς Γκάρφηλντ, με τη μικρότερη διαφορά λαϊκής ψήφου στην μέχρι σήμερα Ιστορία των ΗΠΑ.

1828 - Εντμόν Αμπού, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Εντμόν Αμπού (Edmond About, συναντάται και ως Εδμόνδος Αμπού, 1828–1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δημοσιολόγος και δημοσιογράφος. Σπούδασε -μετά διακρίσεων- στην École Normale και εργάστηκε για δύο περίπου χρόνια στην Γαλλική Σχολή Αθηνών. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1853 και επιδόθηκε στην συγγραφή και στην δημοσιογραφία.
Η πολιτική του τοποθέτηση ήταν μάλλον ασταθής αλλά από το 1872 μέχρι το 1878 η εφημερίδα του XIXe Siècle (Δέκατος ένατος Αιώνας), ασκούσε μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη –στο πλευρό της δημοκρατικής παράταξης πλέον. Το 1884 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας αλλά πέθανε πριν προλάβει να καταλάβει την θέση του. Ο τάφος του βρίσκεται στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ στο Παρίσι.
Τα έργα του Αμπού δέχτηκαν πολλές επικρίσεις, ιδίως το Tolla για λογοκλοπή και το Lettres d'un bon jeune homme. Εκείνο όμως που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, και μάλιστα στην Ελλάδα, ήταν το μυθιστόρημά του Le roi des montagnes (Ο βασιλεύς των ορέων, 1857). Είχε προηγηθεί (1854) το βιβλίο La Grece contemporaine, όπου με οξυδέρκεια, χιούμορ και πολύ ειρωνεία εξετάζει τα πολιτικά, δημοσιονομικά και κοινωνικά πράγματα της Ελλάδος. Στον «Βασιλέα των ορέων» η άποψή του για την Ελλάδα παίρνει λογοτεχνική μορφή : Ένας λήσταρχος ονόματι Χατζησταύρος περιφέρεται θρασύτατα στην Αττική, σκοτώνει, απάγει, ληστεύει με την ανοχή και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών, κι όταν αισθάνεται ότι τα χρόνια πέρασαν, αποσύρεται σε «μια μικρή έπαυλη στις όχθες του Ιλισού...και κινείται δραστήρια ν’ αναλάβη το υπουργείο Δικαιοσύνης».
Το έργο αυτό του Αμπού θεωρήθηκε αρχικά εξόχως μισελληνικό. Στις αρχές του 20ου αιώνα η άποψη αυτή άλλαξε : Ο Αμπού έγραψεν όπως στηλιτεύη το πράγμα και όχι όπως βλάψη την Ελλάδα. Απόδειξις η διαγωγή του, η δράσις του...κατά τα τελευταία έτη της ζωής του, ήτις κατεδείχθη εξόχως φιλελληνική. Σήμερα το βιβλίο αυτό προσφέρεται όχι μόνο για ψυχαγωγία αλλά και για τις αναπόφευκτες συγκρίσεις.

1869 - Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον, Σκωτσέζος φυσικός.
Ο Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον (Charles Thomson Rees Wilson, 14 Φεβρουαρίου 1869 - 15 Νοεμβρίου 1959) ήταν Σκωτσέζος φυσικός και μετεωρολόγος ο οποίος βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για τη μέθοδο που κάνει ορατές τις τροχιές φορτισμένων σωματιδίων, μέσω υγροποίησης σταγονιδίων.
Ο Γουίλσον γεννήθηκε στο Midlothian της Σκωτίας. Πατέρας του ήταν ο αγρότης Τζον Γουίλσον και μητέρα του η Άννι Κλερκ Χάρπερ. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1873, η οικογένειά του μετακόμισε στο Μάντσεστερ. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ με σκοπό να γίνει ιατρός. Ύστερα φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ όπου ενδιαφέρθηκε για τη χημεία και τη φυσική.
Ο Γουίλσον, στη συνέχεια, άρχισε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη μετεωρολογία και το 1893 ξεκίνησε να μελετά τα σύννεφα και τις ιδιότητές τους. Εργάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα στο παρατηρητήριο του Ben Nevis, όπου έκανε παρατηρήσεις σχηματισμού νεφών. Προσπάθησε να αναπαραγάγει το φαινόμενο αυτό σε μικρότερη κλίμακα στο εργαστήριο του Κέιμπριτζ. Για την ανακάλυψη του, πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1927.
Ο Γουίλσον παντρεύτηκε το 1908 την Τζέσι Φρέιζερ, κόρη ιερέως από την Γλασκώβη, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Πέθανε στο Εδιμβούργο.
Ο κρατήρας Γουίλσον στην Σελήνη ονομάστηκε προς τιμήν του και του Αλεξάντερ Γουίλσον και Ραλφ Γουίλσον. Ο σχηματισμός νεφών, που εμφανίζεται μετά από μια πολύ μεγάλη έκρηξη (όπως μια πυρηνική έκρηξη), πήρε το όνομά του. Το Wilson Society, στις φυσικές επιστήμες της κοινωνίας του Sidney Sussex College, φέρει επίσης το όνομα του. Τα αρχεία του Τσαρλς Γουίλσον συντηρούνται από τα Αρχεία του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης (GUAS).

1895 - Μαξ Χορκχάιμερ, Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος.
Ο Μαξ Χορκχάιμερ (Max Horkheimer, 14 Φεβρουαρίου 1895 - 7 Ιουλίου 1973) ήταν Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, θεωρητικός του Μαρξισμού, ιδρυτής και πρωτοπόρος στοχαστής της «Κριτικής θεωρίας» (ή γενικότερα, ιδρυτικό μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης).
Ο Χορκχάιμερ γεννήθηκε στην Στουτγκάρδη σε μια εβραϊκή οικογένεια. Λόγω οικογενειακής πίεσης, αυτός δεν επεδίωξε εξ αρχής ακαδημαϊκή καριέρα, και εγκατέλειψε το γυμνάσιο στην ηλικία των δεκαέξι ετών για να εργαστεί στο εργοστάσιο του πατέρα του. Εντούτοις, μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, όπου σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία. Στην συνέχεια μετακόμισε στην Φρανκφούρτη, όπου σπούδασε υπό τον Hans Cornelius. Εκεί συνάντησε τον Τέοντορ Αντόρνο, πολλά χρόνια νεότερό του, με τον οποίο θα ανέπτυσσε μια μακροχρόνια φιλία και μια δημιουργική σχέση συνεργασίας.
Το 1925, ο Χορκχάιμερ ανακηρύχθηκε υφηγητής με την διατριβή του υπό τον τίτλο Η Κριτική της Κριτικής Ικανότητας του Καντ ως Μεσολάβηση μεταξύ της Πρακτικής και Θεωρητικής Φιλοσοφίας που έγραψε υπό τον Cornelius. Διορίστηκε ως Υφηγητής το επόμενο έτος. Όταν η διεύθυνση του Ινστιτούτου για την Κοινωνική Έρευνα έμεινε κενή το 1930, εκλέχθηκε σε αυτήν την θέση. Τον ίδιο χρόνο ο Χορκχάιμερ ανέλαβε την έδρα της κοινωνικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Τον επόμενο χρόνο η έκδοση του Ινστιτούτου Zeitschrift für Sozialforschung ξεκίνησε, με τον Χορκχάιμερ ως εκδότη της.
Η υφηγητική διατριβή του Χορκχάιμερ ανακλήθηκε από τη νέα κυβέρνηση των Ναζί, και το Ινστιτούτο έκλεισε το 1933. Μετανάστευσε τότε στην Ελβετία, από την οποία θα έφευγε για τις ΗΠΑ τον επόμενο χρόνο, όπου το Πανεπιστήμιο Κολούμπια φιλοξένησε το Ινστιτούτο στην εξορία. Το 1940, ο Χορκχάιμερ πήρε την Αμερικανική υπηκοότητα και μετακόμισε στο Pacific Palisades μια περιοχή του Λος Άντζελες της πολιτείας Καλιφόρνια, όπου συνεργάστηκε με τον Αντόρνο για την συγγραφή του έργου Διαλεκτική του Διαφωτισμού. Σε αντίθεση με τον Αντόρνο, ο Χορκχάιμερ δεν υπήρξε ποτέ παραγωγικός συγγραφέας και στα επόμενα είκοσι χρόνια δημοσίευσε λίγα, αν και συνέχισε να επεξεργάζεται το έργο Μελέτες στην Φιλοσοφία και τις Κοινωνικές Επιστήμες ως μια συνέχεια των Zeitschrift. Το 1949 επέστρεψε στην Φρανκφούρτη, όπου το Ινστιτούτο ξανάνοιξε το 1950. Ανάμεσα στο 1951 και το 1953 ο Χορκχάιμερ ήταν πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, όπου συνέχισε να διδάσκει μέχρι την συνταξιοδότησή του στα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Επέστρεψε στην Αμερική το 1954 και το 1959 για να δώσει διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Παρέμεινε μια σημαντική μορφή μέχρι τον θάνατό του στη Νυρεμβέργη το 1973. Ετάφη στο Εβραϊκό κοιμητήριο στην Βέρνη της Ελβετίας.

1912 - Τιμπόρ Σέκελι, Γιουγκοσλάβος εξερευνητής και συγγραφέας.
Ο Τιμπόρ Σέκελι (ουγγ. Tibor Székely) (14 Φεβρουαρίου 1912, Σπίσκα-Σόμποτα, Πόπραντ – 20 Σεπτεμβρίου 1988, Σουμπότιτσα) ήταν Γιουγκοσλάβος δημοσιογράφος, εξερευνητής, συγγραφέας και νομικός. Πήρε μέρος σε αποστολές στην Νότια Αμερική, Ασία και Αφρική. Μιλούσε Ουγγρικά, Κροατικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Εσπεράντο. Ήταν μέλος της Ακαντέμιου ντε Εσπεράντο και της Παγκόσμιας Εταιρείας Εσπεράντου.
Ο πατέρας του ήταν κτηνίατρος και η οικογένεια μετακόμιζε συχνά. Μετά τη γέννησή του μετακόμισαν στο Τσενέι (σύγχρονη Ρουμανία) και το 1922 μετακόμισαν στο Κίνιντα (Σερβία). Εκεί τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Κατόπιν η οικογένεια μετακόμισε στο Νίκσιτς (Μαυροβούνιο).

1929 - Βικ Μόροου, Αμερικανός ηθοποιός.

1933 - Μαντουμπάλα, Ινδή ηθοποιός.

1934 - Νικόλαος Οικονομίδης, Έλληνας βυζαντινολόγος.
Ο Νικόλαος Οικονομίδης (14 Φεβρουαρίου 1934 – 31 Μαΐου 2000) ήταν Ελληνό-καναδός Βυζαντινολόγος, και ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στο πεδίο της Βυζαντινής διοίκησης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και τη περίοδο από το 1951 έως το 1956 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών υπό την επίβλεψη του Βυζαντινολόγου Διονύσιου Ζακυθηνού. Αφού απόκτησε το πτυχίο του, το 1958 μετέβη στο Παρίσι για την εκπόνηση διδακτορικών σπουδών υπό τον Πωλ Λεμέρλ. Επίσης, οι σπουδές του στο Παρίσι τον εισήγαγαν στην έννοια της Σιγιλλογραφίας, και τον βοήθησαν στην ανακάλυψη του αποκαλούμενου Τακτικόν του Εσκοριάλ ή Τακτικόν Οικονομίδη. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του στο Τακτικόν του Εσκοριάλ και σε άλλα Τακτικά (λίστες θέσεων στα Βυζαντινά αυτοκρατορικά συμπόσια) δημοσιεύθηκε το 1972, με τον τίτλο Les listes de préséance byzantines des IXe et Xe siècle, που περιελάμβανε μετάφραση και σχολιασμό των Τακτικών. Ο Νικόλαος Οικονομίδης επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά το καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών το 1967 τον εξανάγκασε να εξοριστεί στον Καναδά μαζί με τη σύζυγο του, μελετήτρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ελισάβετ Ζαχαριάδου. Τον Ιούλιο του 1969, αποδέχθηκε τη θέση του καθηγητή Βυζαντινής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, μια θέση που κράτησε έως το 1989, όταν και επέστρεψε στην Αθήνα όπου διορίστηκε στην έδρα της Βυζαντινής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απεβίωσε στις 31 Μαΐου 2000.
Εκτός από το έργο του Listes de préséance, σε άλλα σημαντικά του έργα περιλαμβάνονται οι επτά τόμοι του Archives de l' Athos. Πρόκειται για ένα πολύτομο έργο με έγγραφα των μοναστηριών του Αγίου Όρους, που ξεκίνησε ο Πωλ Λεμέρλ. Επίσης, ένα ακόμη σημαντικό έργο του Νικόλαου Οικονομίδη είναι η μελέτη και λεπτομερής καταγραφή της εκτενούς συλλογής Βυζαντινών σφραγίδων του κέντρου ερευνών Ντάμπαρτον Όουκς (Dumbarton Oaks). Το έργο του αυτό τον οδήγησε στην δημιουργία ενός νέου επιστημονικού περιοδικού, του οποίου ήταν επιμελητής, το Studies in Byzantine Sigillography.

1941 - Πολ Τσόνγκας, Αμερικανός πολιτικός.

1943 - Ινιάκι Ασκούνα, Ισπανός πολιτικός.

1944 - Ρόνι Πίτερσον, Σουηδός οδηγός αγώνων.

1945 - Χανς Άνταμ Β΄, πρίγκιπας του Λίχτενσταϊν.

1945 - Λαδισλάο Μαζουρκιέβιτς, Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής.

1946 - Μπέρναρντ Ντοουιγιόγκο, πρόεδρος του Ναουρού.

1947 - Χάιντε Ρόζενταλ, Γερμανίδα αθλήτρια.

1951 - Κέβιν Κίγκαν, Άγγλος ποδοσφαιριστής.
Ο Κέβιν Κίγκαν (Joseph Kevin Keegan, 14 Φεβρουαρίου 1951) είναι Άγγλος πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής αρκετών ομάδων αλλά και της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας. Γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1951 στο χωριό Αρμθόρπ κοντά στην πόλη Ντόνκαστερ της Αγγλίας.
Ο Κίγκαν ξεκίνησε την καριέρα του από την Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ σε ηλικία 17 ετών αγωνιζόταν ως μέσος στην ομάδα και σε 124 συνολικά εμφανίσεις σκόραρε 18 γκολ.Οι εμφανίσεις κίνησαν το ενδιαφέρον του Μπιλ Σάνκλι προπονητή της Λίβερπουλ Φ.Κ. που τον απέκτησε το 1971 δίνοντας στην Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ το ποσό των 35.000 στερλίνων.

1952 - Χανς Μπάκε, Σουηδός ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1953 - Σεργκέι Μιρόνοφ, Ρώσος πολιτικός.

1967 - Μαρκ Ρούτε, Ολλανδός πολιτικός.

1967 - Στέλιος Χατζηιωάννου, Έλληνας επιχειρηματίας.
Ο Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου (14 Φεβρουαρίου 1967) είναι Kύπριος επιχειρηματίας, ο οποίος ζει στην Αγγλία. Ασχολήθηκε με την ναυτιλιακή εταιρεία του πατέρα του και αργότερα το 1995 ίδρυσε την εταιρεία χαμηλού κόστους EasyJet. Έχει ιδρύσει επίσης τις εταιρείες: EasyCar, EasyValue, EasyMoney, EasylnternetCafe και EasyCruiseOne.
Ο Στέλιος Χατζηιωάννου θεωρείται ένας από τους πλουσιότερος Κύπριους επιχειρηματίες.
Το 2006 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη (Σερ).

1970 - Σάιμον Πεγκ, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Σάιμον Πεγκ (Simon John Beckingham, 14 Φεβρουαρίου 1970) είναι Άγγλος ηθοποιός, γνωστός για το ρόλο του ως Σταρ Τρεκ στην ομώνυμη σειρά ταινιών.

1975 - Νίκα Γκιλάουρι, Γεωργιανός πολιτικός.

1986 - Τζαμέλ Αμπντούν, Αλγερινός ποδοσφαιριστής.

1987 - Έντινσον Καβάνι, Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής.

1988 - Άνχελ ντι Μαρία, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.

1989 - Ιωάννα Μαλέσκου, Ελληνίδα παρουσιάστρια.

1996 - Λυκά Ερναντές, Γάλλος ποδοσφαιριστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

869 - Άγιος Κύριλλος, Έλληνας μοναχός, λόγιος και θεολόγος, ο οποίος μαζί με το Μεθόδιο δημιούργησαν το σλαβικό αλφάβητο.

1009 - Μπρούνο, Γερμανός ιεραπόστολος.
Ο Μπρούνο του Κβέρφουρτ (Brun von Querfurt, 974 - 14 Φεβρουαρίου ή 9 Μαρτίου 1009), γνωστός και ως Βονιφάτιος, ήταν Γερμανός επίσκοπος, ιεραπόστολος και μάρτυρας, ο οποίος αποκεφαλίστηκε κοντά στα σύνορα του κράτους των Ρως και της Λιθουανίας, ενώ προσπαθούσε να διαδώσει το Χριστιανισμό στην Ανατολική Ευρώπη. Αποκαλείται επίσης και δεύτερος Απόστολος των Πρώσων.
Κήρυξε το Χριστιανισμό και εκχριστιάνισε τους Πετσενέγκους και αργότερα τους Λιθουανούς από τους οποίους βρήκε μαρτυρικό θάνατο μαζί με τους 18 οπαδούς του που τον ακολουθούσαν.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 19 Ιουνίου υπό το όνομα Άγιος Βονιφάτιος.

1318 - Μαργαρίτα της Γαλλίας, βασίλισσα της Αγγλίας.

1400 - Ριχάρδος Β', βασιλιάς της Αγγλίας.
Ο Ριχάρδος Β΄ (Richard II, Μπορντό, 6 Ιανουαρίου 1367 - Λονδίνο, 14 Φεβρουαρίου 1400) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας από το 1377 έως την καθαίρεσή του το 1399.
Ο Ριχάρδος Β' ήταν γιος του Εδουάρδου του μαύρου πρίγκηπα και της Ιωάννας του Κεντ και έγινε διάδοχος του παππού του, βασιλιά Εδουάρδου Γ΄, σε ηλικία 10 ετών.
Κατά την διάρκεια που ήταν ανήλικος, την αντιβασιλεία ασκούσε ο θείος του, Ιωάννης της Γάνδης, ενώ συγκλήθηκαν τρία συνεχή συμβούλια (1377 - 1380) την περίοδο της ακυβερνησίας. Ο Ιωάννης της Γάνδης εξασκούσε εξ' ολοκλήρου και την εξωτερική πολιτική.
Όταν ενηλικιώθηκε ο Ριχάρδος, αντιμετώπισε την επανάσταση των χωρικών, κάτι που τον έκανε να συνθηκολογήσει με τον Γουόλτερ Τάιλερ και να συλλέξει στρατό να τους αντιμετωπίσει. Τελικά εκτέλεσε τους αρχηγούς, καταστέλλοντας την επανάσταση. Σταδιακά άρχισε να γίνεται αντιπαθητικός στον Αγγλικό λαό και την αριστοκρατία. Δεν είχε διπλωματικές ικανότητες συνδιαλλαγής, κάτι που τον οδήγησε στην πτώση του (1399).
Παντρεύτηκε δύο φορές: την πρώτη την Άννα της Βοημίας (1383), κόρη του αυτοκράτορα Καρόλου Δ΄, που πέθανε το 1394, και στην συνέχεια προχώρησε σε δεύτερο γάμο (1396) με την επτάχρονη Ισαβέλλα του Βαλουά χωρίς να αποκτήσει κληρονόμους.

1744 - Τζων Χάντλεϋ, Άγγλος μαθηματικός.
Ο Τζων Χάντλεϋ (John Hadley, 16 Απριλίου 1682 – 14 Φεβρουαρίου 1744) ήταν Βρετανός αστρονόμος και μαθηματικός, που εφεύρε τον οκτάντα, ένα αστρονομικό όργανο που προηγήθηκε του εξάντα, γύρω στο 1730.
Ο Χάντλεϋ γεννήθηκε στο Μπλούμσμπερυ του Λονδίνου και ήταν γιος της Κάθριν Φιτστζέιμς (FitzJames) και του Τζωρτζ Χάντλεϋ. Το 1717 ο Τζων έγινε μέλος (και αργότερα αντιπρόεδρος) της Βασιλικής Εταιρείας. Στις 6 Ιουνίου 1734 νυμφεύθηκε την Ελίζαμπεθ Χότζες, κόρη εύπορης οικογένειας. Απέκτησαν ένα παιδί, τον Τζων, ο οποίος γεννήθηκε το 1738.
Ο οκτάντας χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του ύψους του Ηλίου ή κάποιου άλλου ουράνιου σώματος πάνω από τον ορίζοντα στη θάλασσα. Στη συσκευή που επινόησε ο Χάντλεϋ, ένας κινητός βραχίονας που φέρει ένα κάτοπτρο και μπορεί να περιστρέφεται ως προς ένα βαθμονομημένο τόξο, δίνει ένα είδωλο του ουράνιου σώματος, το ύψος του οποίου μετρείται όταν το είδωλο αυτό συμπέσει με τη γραμμή του ορίζοντα, η οποία παρατηρείται απευθείας. Αν η θέση του σώματος στην ουράνια σφαίρα και ο χρόνος της παρατηρήσεως είναι γνωστά, είναι εύκολο να υπολογισθεί το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο βρίσκεται ο χρήστης. Ο οκτάντας αποδείχθηκε πολύτιμος για τη ναυσιπλοΐα και αντικατέστησε άλλα όργανα, όπως το τεταρτοκύκλιο.
Ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Γκόντφρεϋ επινόησε ανεξάρτητα τον οκτάντα περίπου την ίδια εποχή.
Ο Χάντλεϋ ανέπτυξε επίσης μεθόδους για την κατασκευή ασφαιρικών (χωρίς σφαιρικό σφάλμα), παραβολικών κυρίων κατόπτρων για κατοπτρικά τηλεσκόπια. Το 1721 επέδειξε το πρώτο Νευτώνειο τηλεσκόπιο με παραβολικό κάτοπτρο στη Βασιλική Εταιρεία[2]. Το όργανο αυτό, έχοντας κύριο κάτοπτρο διαμέτρου 6 ιντσών (15,24 cm), συγκρινόταν ευνοϊκά με τα μεγάλα διοπτρικά τηλεσκόπια της εποχής. Ο Χάντλεϋ κατασκεύασε επίσης γρηγοριανά τηλεσκόπια με κάτοπτρα που είχαν πολύ ακριβές σχήμα.
Ο Χάντλεϋ πέθανε στο Ηστ Μπάρνετ του Χέρτφορντσάιρ της Αγγλίας σε ηλικία 62 ετών.

1779 - Τζέιμς Κουκ, Άγγλος ναυτικός και εξερευνητής.
Ο Τζέιμς Κουκ (James Cook, Μάρτον, Αγγλία, 7 Νοεμβρίου 1728 – κόλπος Κιλακέκουα, Χαβάη, 14 Φεβρουαρίου 1779) ήταν Άγγλος εξερευνητής, θαλασσοπόρος, χαρτογράφος και καπετάνιος του βρετανικού βασιλικού ναυτικού. Ο Κουκ έκανε τρία εξερευνητικά ταξίδια για λογαριασμό της Μεγάλης Βρετανίας και έπλευσε δύο φορές τον γύρο του κόσμου. Ήταν ο πρώτος Βρετανός καπετάνιος που έκανε τον περίπλου της γης με ένα μοναδικό σκάφος. Ήταν επίσης ο πρώτος που σταμάτησε το σκορβούτο ρυθμίζοντας τη δίαιτα του πληρώματός του με την προληπτική λήψη κίτρου και ξινολάχανου. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους θαλασσοπόρους παγκοσμίως.

1887 - Περικλής Καλαμογδάρτης, Έλληνας πολιτικός.

1887 - Βασίλειος Νικολόπουλος, Έλληνας δικαστικός.
Ο Βασίλειος Νικολόπουλος (1816-1887) ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα, εκλεγμένος βουλευτής και πολλές φορές υπουργός σε πολλά υπουργεία από το 1862 έως το 1874.
Γεννήθηκε στην Καρύταινα της Επαρχίας Γορτυνίας το έτος 1816. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στην ιδιαίτερη πατρίδα του και διακρίνονταν πάντα πρώτος μαθητής. Τον ανέλαβε ο αρχιεπίσκοπος Καρυταίνης Ιγνάτιος στο σπίτι του, ο οποίος ανακάλυψε την κλίση του Βασιλείου στα γράμματα και έγινε προσωπικός του δάσκαλος. Ήλθε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά, τελειώνοντας το 1846 με άριστα στις διδακτορικές εξετάσεις. Ήταν ο πρώτος πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διορίστηκε δικαστής από τον Όθωνα, ο οποίος εκτίμησε τις ικανότητές του. Προάχθηκε αμέσως στην θέση του Προέδρου των Πρωτοδικών και μετά από λίγο έγινε Εφέτης και εν συνεχεία Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Παντρεύτηκε την Σταματίνα, θυγατέρα του Δ. Βούλγαρη.
Διετέλεσε επί σειρά ετών βουλευτής Αρκαδίας και Υπουργός Δημοσίας Εκπαίδευσης στην επαναστατική κυβέρνηση του 1862 και την Κυβέρνηση του Οροπεδίου του 1863, των Εσωτερικών, επί κυβερνήσεως Ρούφου το 1865 και Εσωτερικών επίσης επί κυβερνήσεως Δ. Βούλγαρη το 1871 και Υπουργός Δικαιοσύνης και Ναυτικών στην κυβέρνηση Βούλγαρη του 1874. Ήταν γαμπρός του Δ. Βούλγαρη.
Η πικρότερη στιγμή της καριέρας του ήταν όταν το 1875 κατηγορήθηκε για ανάμειξη στα Σιμωνιακά. Καταδικάστηκε από Ειδικό Δικαστήριο που συστήθηκε τότε σε φυλάκιση επί δωροληψία και αποσύρθηκε της πολιτικής σκηνής μέχρι το 1887.
Λίγο πριν του θανάτου του, στις βουλευτικές εκλογές της 4ης Ιανουαρίου 1887 επανεξελέγη και πάλι βουλευτής Αρκαδίας.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 1887.

1929 - Τόμας Μπερκ, Αμερικανός αθλητής.

1935 - Σπύρος Σίμος, Έλληνας πολιτικός.

1936 - Αλεξάντρ Γκουτσκόφ, Ρώσος πολιτικός.

1943 - Ντάβιντ Χίλμπερτ, Γερμανός μαθηματικός.
Ο Ντάβιντ Χίλμπερτ (David Hilbert, Καίνιξμπεργκ, Πρωσία, 23 Ιανουαρίου 1862 - Γκέτινγκεν, Γερμανία, 14 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γερμανός μαθηματικός. Ο Χίλμπερτ επινόησε και ανέπτυξε ένα ευρύ φάσμα από νέες ιδέες, στο οποίο συμπεριέλαβε την αμετάβλητη θεωρία και τα Αξιώματα Χίλμπερτ. Επίσης διατύπωσε τη θεωρία του Χώρου του Χίλμπερτ, η οποία είναι ένα από τα θεμέλια της συναρτησιακής ανάλυσης .
Ο Χίλμπερτ υιοθέτησε και υπερασπίστηκε θερμά τη θεωρία του Γκέοργκ Κάντορ και των υπερπερασμένων αριθμών. Ένα διάσημο παράδειγμα της ηγεσίας του στα μαθηματικά είναι η παρουσίασή του το 1900 των προβλημάτων του Χίλμπερτ, η οποία έθεσε την αρχή για περισσότερη μαθηματική έρευνα του 20ού αιώνα.
Ο Χίλμπερτ και οι μαθητές του συνεισέφεραν σημαντικά στην ίδρυση αυστηρών και στην ανάπτυξη σημαντικών εργαλείων, τα οποία χρησιμοποιούνται στη μοντέρνα μαθηματική φυσική. Ο Χίλμπερτ είναι γνωστός ως ένας από τους ιδρυτές της αποδεικτικής θεωρίας και της Μαθηματικής λογικής, καθώς επίσης ήταν και από τους πρώτους διακεκριμένους μαθηματικούς και μεταμαθηματικούς.

1956 - Αντώνιος Παπαδήμος, Έλληνας πολιτικός.

1964 - Περίανδρος Ξενοδοχειάρης, Έλληνας πολιτικός.

1970 - Άρθουρ Έντισον, Αμερικανός κινηματογραφιστής.
O Άρθουρ Έντισον (Arthur Edeson, 24 Οκτωβρίου 1891 - 14 Φεβρουαρίου 1970) ήταν Αμερικανός κινηματογραφιστής. Στη διάρκεια της καριέρα του, υπήρξε τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας.
Ο Έντισον άρχισε την καριέρα του ως φωτογράφος, αλλά το 1911 ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο κι έγινε οπερατέρ στην Éclair Studio, του Νιου Τζέρσεϊ, ενώ πολλές άλλες εταιρίες, κατά την απαρχή του αμερικανικού κινηματογράφου είχα εκεί τις βάσεις τους. Όταν αναδιοργανώθηκε η εταιρεία κι έγινε World Film Company, ο Έντισον ανέλαβε το πόστο του διευθυντή φωτογραφίας και του ανατέθηκε να κινηματογραφίσει την τότε σταρ Κλάρα Κίμπαλ Γιανγκ. Συνεχίζοντας έτσι και το υπόλοιπο της δεκαετίας (να είναι διευθυντής φωτογραφίας). Την επόμενη δεκαετία, μνημονεύεται περισσότερο για τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Τζέιμς Ουέιλ.
Σύμφωνα με τον κριτικό Μ.Σ. Φονσέκα, ο Έντισον, ήταν ένας "αρχιτέκτονας" για την παλιό αμερικανικό κινηματογράφο. Το έργο του αντιπροσωπεύει, βάσει των περισσότερων ιστορικών, το "ζενίθ" του Χόλιγουντ, στη κινηματογράφιση. Ο Έντισον, επηρεασμένος από τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό, τον έφερε στην Αμερική, από τους Γερμανούς κινηματογραφιστές της δεκαετίας του 1920.
Ο Έντισον ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ένωσης Κινηματογραφιστών Αμερικής.

1987 - Ντμίτρι Καμπαλέφσκι, Ρώσος συνθέτης.
Ο Ντμίτρι Μπορίσοβιτς Καμπαλέφσκι (17 Δεκεμβρίου 1904 – 14 Φεβρουαρίου 1987) ήταν Ρώσος συνθέτης.
Ηγητική φιγούρα της Ένωσης Σοβιετικών Συνθετών στη Μόσχα, ο Καμπαλέφσκι υπήρξε πολυγραφότατος συνθέτης, κυρίως στο ρεπερτόριο για πιάνο καθώς και μουσική δωματίου. Πολλά έργα του για πιάνο έγιναν γνωστά μέσω του παγκοσμίου βεληνεκούς πιανίστα Βλαντιμίρ Χόροβιτς, με πιο γνωστό τον "Καλπασμό των Κωμικών" από τη "Σουίτα των Κωμικών", έργο 26.

1987 - Κάρολος Κουν, Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης.
Ο Κάρολος Κουν του Ερρίκου, ήταν κορυφαίος Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης εβραϊκής καταγωγής.

1991 - Παυσανίας Κατσώτας, Έλληνας πολιτικός,

1994 - Αντρέι Τσικατίλο. Εκτελείται ο Ουκρανός κατά συρροή δολοφόνος, που χαρακτηρίστηκε ως ο «χασάπης του Ροστόφ».
Ο Αντρέι Ρομάνοβιτς Τσικατίλο (16 Οκτωβρίου 1936, Ιάμπλουτσνε, Ουκρανία – 14 Φεβρουαρίου 1994, Νοβοτσερκάσσκ, Ρωσία) ήταν ο πιο γνωστός Σοβιετικός κατά συρροή δολοφόνος. Είναι επίσης γνωστός ως ο Χασάπης του Ροστόφ ή ο Κόκκινος αντεροβγάλτης. Δολοφόνησε 53 ανθρώπους στην περιφέρεια Ροστόφ και άλλες περιοχές της Ρωσίας, την Ουκρανίας και τον Ουζμπεκιστάν κατά την περίοδο 1978 - 1990. Σκότωνε παιδιά και γυναίκες, έκοβε και έτρωγε τα γεννητικά τους όργανα και άλλα μέρη των σωμάτων.
Συνελήφθη στις 20 Νοεμβρίου 1990 και καταδικάστηκε σε θάνατο για τις 52 δολοφονίες στις 14 Απριλίου 1992. Εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι στη φυλακή του Νοβοτσερκάσσκ στις 14 Φεβρουαρίου 1994.

1998 - Μιχαήλ Βαρδάκας, Έλληνας πολιτικός.

2005 - Ραφίκ Χαρίρι, Λιβανέζος επιχειρηματίας και πολιτικός.

2009 - Νίκος Κάσδαγλης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Νίκος Κάσδαγλης (1928 - 14 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Έλληνας συγγραφέας και λογοτέχνης. Το πιο γνωστό από τα έργα του είναι οι "Κεκαρμένοι", το οποίο έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Τιμήθηκε με το δεύτερο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1956 για το μυθιστόρημά του Τα δόντια της μυλόπετρας. Το 1969 βραβεύτηκε από το Ίδρυμα Φορντ για το λογοτεχνικό έργο του. Υπήρξε συνιδρυτής (1981) της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.

2013 - Νίκος Αργυρόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

2015 - Φιλίπ Μασονί, Γάλλος αξιωματούχος.
Ο Φιλίπ Μασονί (Philippe Massoni, 13 Ιανουαρίου 1936 - 14 Φεβρουαρίου 2015) ήταν ο ειδικός αντιπρόσωπος του προέδρου της Γαλλίας στην Ανδόρρα, για το διάστημα 2002-2007. Νωρίτερα ήταν αρχηγός της αστυνομίας στο Παρίσι.
Γεννήθηκε το 1936 και ανέλαβε στη θέση αυτή στις 26 Ιουλίου του 2002 αντικαθιστώντας τον Φρεντερίκ ντε Σεν Σερνάν. Διατηρήθηκε στο αξίωμα ως το 2007. Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Γαλλίας είναι συνηγεμόνας της Ανδόρρας, μαζί με τον Iσπανό Επίσκοπο της Ουρχέλ. Το Μασονί διαδέχθηκε η Εμανουέλ Μινιόν (Emmanuelle Mignon) στις 6 Ιουνίου του 2007. Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 2015.