DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 19 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας, (Φιλόθεος, Φιλοθέη, Φιλοθέα, Φιλοθεούλα)

 19 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1600: Εκρήγνυται το ηφαίστειο Ουαϊναπιυτίνα στο Περού. Θεωρείται η βίαια έκρηξη ηφαιστείου στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.

1674: Αγγλία και Ολλανδία, τερματίζοντας τον Τρίτο Αγγλο-Ολλανδικό Πόλεμο, υπογράφουν τη συνθήκη του Westminster, με την οποία η αποικία των Ολλανδών, το Νέο Άμστερνταμ περνά στα χέρια των Εγγλέζων, που την ονομάζουν Νέα Υόρκη.

1800: Ο Ναπολέων Βοναπάρτης χρήζει τον εαυτό του Πρώτο Ύπατο της Γαλλίας.

1807: Συλλαμβάνεται στην Αλαμπάμα για προδοσία ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Άαρον Μπερ.

1844: Ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καθιερώνεται η συνταγματική μοναρχία.

1861: Η Ρωσία καταργεί με νόμο το τελευταίο προπύργιο της φεουδαρχίας, την δουλοπαροικία.

1878: Ο Aμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον φωνόγραφο, τον οποίο ονομάζει «Ομιλούσα Μηχανή».

1878: Υπογράφεται η μεταξύ Ρώσων και Τούρκων η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου με την οποία προσαρτούνται εδάφη της Μακεδονίας και Θράκης στη Βουλγαρία. Η συνθήκη αυτή ανετράπη από του Βερολίνου στις 13 Ιουλίου του ίδιου έτους.

1881: Η πολιτεία Κάνσας των ΗΠΑ, απαγορεύει την χρήση αλκοόλ.

1902: Καθίσταται υποχρεωτικός στη Γαλλία ο εμβολιασμός κατά της ευλογιάς.

1908: Στην Ελλάδα, εισάγεται η δημοτική γλώσσα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, ενώ διαιρείται η Φιλοσοφική Σχολή. Παραιτούνται μέλη των επιτροπών κρίσης διδακτικών βιβλίων.

1909: Παραιτείται ο υπουργός Οικονομικών Δημήτριος Γούναρης, μετά την αποδοκιμασία των απόψεων του για την οικονομική πολιτική. Τον διαδέχεται ο Νίκος Καλογερόπουλος.

1910:  Εγκαινιάζεται το «Ολντ Τράφορντ» με τον αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εναντίον της Λίβερπουλ (3-4).

1911: Έλληνες και Τούρκοι αξιωματικοί συναντώνται στα ελληνοτουρκικά σύνορα με σκοπό να εξετάσουν τα πρόσφατα συνοριακά επεισόδια.

1913: Εκδηλώνεται απόπειρα, με έκρηξη βόμβας στο εξοχικό του Λόυντ Τζόρτζ, αρχηγού του βρετανικού κόμματος των Φιλελευθέρων από σουφραζέτες.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ο βρετανικός και γαλλικός στόλος βομβαρδίζει τα τουρκικά οχυρά της Καλλίπολης, που φρουρούν την είσοδο στη θάλασσα του Μαρμαρά και την δίοδο προς την Κωνσταντινούπολη.

1918: Εκδίδεται στην ΕΣΣΔ το διάταγμα που καταργείται η ατομική ιδιοκτησία και η κυριότητα κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής περιέρχεται στο κράτος.

1919: Σημειώνεται στη Γαλλία, αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα κατά του πρωθυπουργού Κλεμανσό.

1936: Ο αρχηγός των Φιλελευθέρων, Θεμιστοκλής Σοφούλης, και ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου, Στυλιανός Σκλάβαινας, υπογράφουν μυστικό σύμφωνο, με το οποίο το Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να υποστηρίξει τον Σοφούλη κατά την εκλογή προέδρου της Βουλής, ενώ οι Φιλελεύθεροι με τη σειρά τους να καταργήσουν το Ιδιώνυμο, την υπηρεσία κρατικής ασφαλείας, και να αμνηστεύσουν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ (Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα).

1942: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου βομβαρδίζεται από τους Ιάπωνες το Πορτ Ντάρβιν, στα βόρεια παράλια της Αυστραλίας.

1943: Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κλέβονται έργα τέχνης από την Ολλανδία με προορισμό την πινακοθήκη του Χίτλερ, στο Λιντς της Αυστρίας.

1945: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζει η μάχη μεταξύ Αμερικανών και Γιαπωνέζων, για το νησί του Ειρηνικού Ιβοζίμα. Η μάχη λήγει με νίκη των Αμερικανών πεζοναυτών και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς φέρνει τις συμμαχικές δυνάμεις, ένα βήμα πιο κοντά στην κατάληψη της Ιαπωνίας και στο τέλος του πολέμου.

1947: Αποφασίζεται από την κυβέρνηση Μαξίμου η ίδρυση του στρατοπέδου πολιτικών κρατουμένων στη Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

1949: Ο Εζρα Πάουντ, αν και έγκλειστος σε φυλακή κατηγορούμενος για προδοσία, κερδίζει το πρώτο βραβείο για την καλύτερη ποιητική συλλογή, που εκδόθηκε το 1948.

1952: Η Ελλάδα επικυρώνει το Σύμφωνο του ΝΑΤΟ.

1956: Εκλογές στην Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά ψηφίζουν οι Ελληνίδες. Επικρατεί η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, λόγω του «τριφασικού» εκλογικού συστήματος.

1959: Υπογράφεται στο Λονδίνο μεταξύ της Βρετανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας η συμφωνία για την Κύπρο, με την οποία ιδρύεται ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία, με Ελληνοκύπριο Πρόεδρο και Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο.

1961: Στο Κάιρο της Αιγύπτου, φοιτητές λεηλατούν τη βελγική πρεσβεία, μετά τη γνωστοποίηση της δολοφονίας του πρωθυπουργού Λουμούμπα στο Κονγκό.

1962: Πέθανε ο Γεώργιος Παπανικολάου, γιατρός, ερευνητής και δημιουργός του «Τεστ Παπ». Σήμερα το τεστ Παπανικολάου (τεστ-παπ) χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

1963: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι δηλώνει ότι, η Σοβιετική Ένωση είχε συμφωνήσει να αποσύρει αρκετούς από τους στρατιώτες της, που βρίσκονται στην Κούβα μέχρι τις 15 Μαρτίου.

1964: Ο Πολ Σάϊμον γράφει τομ τραγούδι: The Soynd of Silence.

1969: Στο Ιράκ, εκτελούνται επτά άτομα με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ του Ισραήλ.

1971: Ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ κινείται νομικά ενάντια των Beatles.

1977: Ο Στίβι Γουόντερ κερδίζει δύο βραβεία Γκράμι.

1978: Μακελειό στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Αιγύπτιοι κομάντος επεμβαίνουν χωρίς την άδεια των κυπριακών αρχών για να σώσουν 12 Αιγύπτιους ομήρους, που κρατούν 2 άραβες τρομοκράτες σε ένα αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών. Η Εθνική Φρουρά και η Αστυνομία σκοτώνουν 15 από τους κομάντος και καταστρέφουν το C-130 που τους μεταφέρει.

1982: Το κόμμα Φιάνα Φέιλ κερδίζει τις εκλογές στην Ιρλανδία.

1984: Τα δίδυμα αδέρφια Phil και Steve Maher από τις ΗΠΑ γίνονται τα πρώτα αδέρφια, που ανεβαίνουν στο βάθρο του ίδιου ολυμπιακού αγωνίσματος, όταν κατακτούν το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο στο slalom στο Σεράγεβο.

1986: Η αμερικανική Γερουσία μετά από 37 χρόνια αναμονής ψηφίζει τη συνθήκη, που απαγορεύει τις γενοκτονίες.

1986: Η Σοβιετική Ένωση εκτοξεύει τον διαστημικό σταθμό Mir που έμεινε σε τροχιά γύρω από τη Γη για 15 χρόνια.

1990: Πρώτη άκαρπη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης λαμβάνει 151 ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό, ενώ οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν «Παρών».

1991: Χιόνι πέφτει στην έρημο Σαχάρα, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια.

1992: Ο Άλαν Σίρερ σκοράρει στο ντεμπούτο του με την εθνική Αγγλίας εναντίον της Γαλλίας στο Γουέμπλεϊ. Η Αγγλία θα κερδίσει με 2-0 και αυτή θα είναι η πρώτη ήττα της Γαλλίας σε 20 αγώνες.

1993: Τα Σκόπια ζητούν από την Ελλάδα την άδεια να ανοίξουν προξενείο στην Αθήνα.

1994: Η Αμερικανίδα Bonny Blair κατακτά το τέταρτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας της όταν κερδίζει την κούρσα των 500μ speed-skating σε χρόνο ρεκόρ 39.25" στο Λιλεχάμερ της Νορβηγίας.

1995: Στο Μεξικό, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές εκφράζουν την υποστήριξή τους στους Ζαπατίστας.

2000: Περισσότεροι από 23.000 άνθρωποι παρακολουθούν την πρώτη ζωντανή μετάδοση 3 πρώτων ευρωπαϊκών ιπποδρομιών του Άσκοτ μέσω διαδικτύου.

2001: Καταργείται το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

2002: Αναταραχή σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και όργιο φημών προκαλεί η δίωξη κατά του Σωκράτη Κόκκαλη για πέντε κακουργηματικές πράξεις. Οι διώξεις, μεταξύ άλλων αφορούν τη διενέργεια κατασκοπείας και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Οι μετοχές των εταιρειών του Σωκράτη Κόκκαλη κάνουν βουτιά στο Χρηματιστήριο. Με δήλωση του αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξη σε οποιουδήποτε είδους αξιόποινες πράξεις.

2006: Έκρηξη μεθανίου σε ορυχείο στο Μεξικό σκοτώνει 65 άτομα.

2008: Η τιμή του πετρελαίου σημειώνει νέο ιστορικό ρεκόρ, καθώς κλείνει για πρώτη φορά πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι (100,01 δολ.).

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1473 – Νικόλαος Κοπέρνικος, Πολωνός αστρονόμος και μαθηματικός.
Ο Nικόλαος Κοπέρνικος (19 Φεβρουαρίου 1473 – 21 Μαΐου 1543) ήταν αναγεννησιακός μαθηματικός και αστρονόμος, ο οποίος διατύπωσε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος, τοποθετώντας τον Ήλιο και όχι τη Γη στο κέντρο του.
Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε στο Τορν της Πρωσίας (σημερινό Τόρουν της Πολωνίας), και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Άλενσταϊν και στο Φράουενμπουργκ της Βάρμιας, επαρχίας της σημερινής Πολωνίας όπου και πέθανε. Λίγο πριν το θάνατό του, εξέδωσε το βιβλίο «De Revolutionibus Orbium Coelestium Libri VI» («Έξι Βιβλία για τις Περιστροφές των Ουρανίων Σφαιρών»), το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης Αστρονομίας. Ο Κοπέρνικος υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου. Άνοιξε έτσι το δρόμο για τους αστρονόμους της επόμενης γενιάς (ειδικά τον Γιοχάνες Κέπλερ) αλλά και την Επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα.

1618 - Ιωάννης Φωκυλίδης Χολβάρντα, Ολλανδός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Φωκυλίδης Χολβάρντα ή Γιοχάνες Φωκυλίδης Χολβάρντα ή απλούστερα Γιόχαν Χολβάρντα ή Γιόχαν Φωκυλίδης (Johannes Phocylides Holwarda, 19 Φεβρουαρίου 1618 - 22 Ιανουαρίου 1651) ήταν Ολλανδός αστρονόμος, ιατρός και φιλόσοφος. Διετέλεσε καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Franeker, της ολλανδικής Φρισλανδίας την περίοδο 1639 - 1651.
Έγινε ευρύτερα γνωστός από την ανακάλυψη της φωτεινής μεταβλητότητας του αστέρος Omicron του Κήτους, που εξ αυτού και ονομάστηκε ο αστέρας θαυμάσιος (Μίρα). Το 1639 παρατήρησε πρώτος ότι ο σημειούμενος παραπάνω απλανής του καταλόγου των απλανών του Μπάγιερ υφίσταται μεταβολές στις λάμψεις του. Με την παρατήρησή του αυτή τέθηκαν οι βάσεις της παρακολούθησης των μεταβλητών αστέρων.
Παράλληλα στη φιλοσοφία υπήρξε υποστηρικτής του «ατομισμού». Σύμφωνα με τον Φωκυλίδη, οι οργανισμοί αποτελούνται από άτομα και κενό. Μη αποχωριζόμενος τη θρησκεία υποστήριζε ότι τα άτομα στη φύση διακρίνονται σε απλά ή σύνθετα, που είναι στερεά σωμάτια που λαμβάνουν κίνηση απευθείας από τον Θεό.
Ο σεληνιακός κρατήρας Φωκυλίδης έλαβε το όνομά του προς τιμή του.

1832 - Καρλ Χοπφ, Γερμανός ιστορικός.

1859 – Σβάντε Αρρένιους, Σουηδός φυσικός και χημικός.
Ο Σβάντε Άουγκουστ Αρρένιους (Svante August Arrhenius, 19 Φεβρουαρίου 1859 - 2 Οκτωβρίου 1927) ήταν Σουηδός φυσικός και χημικός.
Γεννήθηκε στο Βικ (Vik) κοντά στην Ουψάλα στις 19 Φεβρουαρίου 1859 και ήταν γιος του Σβάντε Γκούσταφ Αρρένιους και της Καρολίνα Κρισίνα Τούνμπεργκ. Οι πρόγονοί του ήταν γεωργοί. Ο θείος του έγινε καθηγητής βοτανικής και πρύτανης του Γεωπονικού Κολλεγίου Ultuna κοντά στην Ουψάλα και αργότερα γραμματέας της Σουηδικής Γεωργικής Ακαδημίας. Ο πατέρας του ήταν διοικητικός υπάλληλος στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα.

1876 – Κονσταντίν Μπρανκούζι, Ρουμάνος γλύπτης.
Ο Κονσταντίν Μπρανκούζι (19 Φεβρουαρίου 1876 - 16 Μαρτίου 1957) ήταν Ρουμάνος γλύπτης, ζωγράφος και φωτογράφος που έκανε καριέρα στη Γαλλία.
Σε ηλικία επτά χρονών ήταν βοσκός στα Καρπάθια Όρη. Στα δεκαοκτώ χρόνια του δούλευε ως βοηθός σε ξυλουργείο και εκεί άρχισε να μαθαίνει ανάγνωση και γραφή. Το 1904 πήγε στο Παρίσι. Σκοπός του ήταν να ανακαλύψει "την ουσία των πραγμάτων και όχι την εξωτερική τους φόρμα". Τα γλυπτά του τα επεξεργαζόταν πολλά χρόνια για να βρει τις γραμμές που θα τους έδιναν τη μεγαλύτερη δύναμη διαμορφώνοντας μία φόρμα ελεύθερη από κάθε γήινη βαρύτητα. Τα έργα του είναι φτιαγμένα από ξύλο η από πέτρα. Άσκησε επιρροή στους γλύπτες της γενιάς του αλλά και μεταγενέστερους, όπως τον Χένρυ Μουρ.
O Μπρανκούζι παρήγαγε μια σειρά γλυπτών αποκαλούμενα «Bird in Space» (Πουλί στο διάστημα). Ο φωτογράφος Edward Steichen αγόρασε ένα από αυτά τα έργα το 1926 και προσπάθησε να το φέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εντούτοις, οι ανώτεροι υπάλληλοι του τελωνείου δεν δέχτηκαν το "πουλί" ως έργο τέχνης και επέβαλαν ένα δασμό για την εισαγωγή του ως βιομηχανικό προϊόν και επέβαλαν υψηλούς δασμούς. Ο Μπρανκούζι, αγανακτισμένος και με τη βοήθεια των φίλων του στην Αμερική, αντέκρουσε την απόφαση του τελωνείου και ενήγαγε το Αμερικανικό Δημόσιο. Αυτοί χρέωσαν τον υψηλότερο φόρο που αφορούσε τα ακατέργαστα μέταλλα, αντί του φόρου για έργα τέχνης.
Ο Μπρανκούζι όμως κέρδισε τη δίκη κι έγινε μεμιάς διασημότητα. Τα έργα του βρήκαν θερμή ανταπόκριση από τους συλλέκτες στις ΗΠΑ, όταν στην Ευρώπη η κριτική ήταν αυστηρή μαζί του. Οι εκθέσεις με έργα του διαδεχόταν η μία την άλλη.
Τελικά έγινε διάσημος και στην Γαλλία και πέρασε στην αιωνιότητα στις 16 Μαρτίου 1957. Εντούτοις, με τη διαθήκη του κληροδότησε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού περισσότερα από 80 γλυπτά, με τον όρο να μεταφερθεί ολόκληρο το εργαστήριό του στο μουσείο, όπως ήταν στην αρχική του μορφή.
Πλέον,το εργαστήριο του έχει ανακατασκευαστεί στον ακάλυπτο χώρο του Κέντρου Ζωρζ Πομπιντού και λειτουργεί ως μουσείο. Συλλογές με έργα του Μπρανκούζι βρίσκονται ακόμη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας και το Εθνικό Μουσείο του Βουκουρεστίου

1896 – Αντρέ Μπρετόν, Γάλλος συγγραφέας.
O Αντρέ Μπρετόν (André Breton, 19 Φεβρουαρίου 1896 - 28 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Γάλλος συγγραφέας, αναρχικός και αντιφασίστας. Είναι ο θεμελιωτής και κύριος θεωρητικός του υπερρεαλιστικού κινήματος και εμπνευστής του μανιφέστου του υπερρεαλισμού. Ουσιαστικά είναι η προσωποποίηση του λεγόμενου ορθόδοξου υπερρεαλισμού.

1901 – Φλόρενς Γκριν, Αγγλίδα βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
 Φλόρενς Γκριν (Florence Beatrice Green, το γένος Πάτερσον, γενν. 19 Φεβρουαρίου 1901 - 4 Φεβρουαρίου 2012) ήταν η τελευταία εν ζωή γνωστή βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μέλος του Γυναικείου Σώματος της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF).
Γεννήθηκε στο Έντμοντον, κόρη του Φρέντρικ και της Σάρα Πάτερσον. Εγκαταστάθηκε στο Κινγκς Λιν το 1920, έπειτα από το γάμο της με τον Γουόλτερ Γκριν, έναν σιδηροδρομικό υπάλληλο. Ο σύζυγός της πέθανε το 1970 και η Γκριν ζει στο Κινγκς Λιν με την κόρη της Μέι, η οποία γεννήθηκε το 1921.
Η Γκριν κατατάχθηκε στην πολεμική αεροπορία το Σεπτέμβριο του 1918 σε ηλικία 17 ετών. Εργάστηκε στη RAF Marham στην αεροπορική βάση του Νάρμποραου. Είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία κάτοικος του Δυτικού Νόρφοκ και δεύτερο γηραιότερο πρόσωπο στο Νόρφοκ. Η αναγνώρισή της ως βετεράνου ήρθε μόλις τον Ιανουάριο του 2010.
Στις 19 Φεβρουαρίου 2011 η Γκριν γιόρτασε τα 110α της γενέθλια. Έχει έναν γιο, 2 κόρες , 4 εγγόνια και 7 δισέγγονα.
Έπειτα από το θάνατο του Κλοντ Σουλς στις 5 Μαΐου 2011, η Γκριν έγινε τελευταίος εν ζωή βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Πέθανε το 2012 σε ηλικία 111 ετών.

1917 - Κάρσον ΜακΚάλλερς, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Κάρσον ΜακΚάλλερς (Carson McCullers, 19 Φεβρουαρίου 1917 - 29 Σεπτεμβρίου 1967) ήταν Αμερικανίδα μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος, ποιήτρια, θεατρικός συγγραφέας, και δοκιμιογράφος. Τα έργα της διαδραματίζονται στον Νότο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Γεννήθηκε τις 19 Φεβρουαρίου 1917 ως Λούκα Κάρσον Σμιθ στο Κολόμπους στην Τζόρτζια. Αφότου αποφοίτησε πήγε στην Σαβάνα θέλοντας να γίνει πιανίστρια αλλά άλλαξε γνώμη αφότου αρρώστησε. Σπούδασε δημιουργική γραφή και το 1936 δημοσίευσε το πρώτο έργο της, Wunderkind, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, και το 1940, όσο βρισκόταν στην Βόρεια Καρολίνα, έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα, The Heart Is a Lonely Hunter. Συνολικά έγραψε 8 μυθιστορήματα. Πέρα από το The Heart Is a Lonely Hunter, άλλα γνωστά έργα της είναι τα Reflections in a Golden Eye (1941) και The Member of the Wedding (1946). Το The Heart Is a Lonely Hunter μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1968 και το Reflections in a Golden Eye το 1967 με τους Μάρλον Μπράντο και Ελίζαμπεθ Τέιλορ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Παντρεύτηκε τον Ριβς ΜακΚάλλερς το 1937. Το ζευγάρι χώρισε το 1941 και ξαναπαντρεύτηκε το 1945. Το 1948 επιχείρησε να αυτοκτονήσει λόγω κατάθλιψης. Τελικά πέθανε το 1967 από αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

1924 - Λι Μάρβιν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Λι Μάρβιν (αγγλ. Lee Marvin), (19 Φεβρουαρίου 1924 - 29 Αυγούστου 1987) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1965 Η Λησταρχίνα (Cat Ballou), όπου εμφανίστηκε στο πλευρό της Τζέιν Φόντα υποδυόμενος έναν ξεπεσμένο και μεθύστακα πιστολά. Ο ρόλος αυτός του χάρισε επίσης τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Κωμωδία και Βραβείο BAFTA. Ο ηθοποιός ήταν γνωστός για τη βαριά του φωνή, τα λευκά του μαλλιά και το υψηλό του ανάστημα. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι εξής: Η μεγάλη κάψα (The Big Heat, 1953), Η Ανταρσία του Κέιν (The Caine Mutiny, 1954), Άσχημη μέρα στο μαύρο βράχο (Bad Day at Black Rock, 1955), Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς (The Man Who Shot Liberty Vallance, 1962), Το πλοίο των τρελών (Ship of Fools, 1965), Οι Επαγγελματίες (The Professionals, 1966), Και οι 12 Ήταν Καθάρματα (The Dirty Dozen, 1967) και Έγκλημα στο Γκόρκι Παρκ (Gorky Park, 1983).

1928 - Νικηφόρος Μανδηλαράς, Έλληνας νομικός.
Ο Νικηφόρος Μανδηλαράς (19 Φεβρουαρίου 1928 - 18 Μαΐου 1967) ήταν Έλληνας νομικός, δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδας. Είναι περισσότερο γνωστός ως δικηγόρος υπερασπίσεως στη δίκη για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Σκοτώθηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, καθώς προσπαθούσε να διαφύγει από την Ελλάδα, όπου κινδύνευε να συλληφθεί από το καθεστώς της χούντας.
Γεννήθηκε στην Κόρωνο της Νάξου το 1928. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα ενώ παράλληλα εργαζόταν. Αφού τελείωσε τις σπουδές του εργάστηκε στο δικηγορικό γραφείο του Γ.Β. Μαγκάκη και αργότερα άνοιξε δικό του γραφείο. Μαζί με τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, τον Γιώργο Ασημακόπουλο, τον Σταύρο Κανελλόπουλο και άλλους ίδρυσε την Ένωση Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος. Υπερασπίστηκε πολλές φορές πολίτες που διώκονταν για την πολιτική τους δράση και στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ανέλαβε την υπεράσπιση των κατηγορουμένων. Σχεδίαζε να πολιτευτεί με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές που ήταν προγραμματισμένες να διεξαχθούν τον Μάιο του 1967 και οι οποίες τελικά δεν έγιναν εξ αιτίας της επιβολής της δικτατορίας.
Λόγω της ανάμειξής του στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ως συνηγόρου υπεράσπισης και της πολιτικής του δράσης, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς κινδύνευε μετά την επιβολή της δικτατορίας. Έτσι στις 17 Μαΐου του 1967 επιβιβάστηκε κρυφά στο πλοίο VITA-R με σκοπό να διαφύγει στην Κύπρο. Πέντε ημέρες αργότερα όμως λιμενικοί βρήκαν το πτώμα του στην παραλία Γενναδίου της Ρόδου.
Κατά την εκδοχή των αρχών, ο καπετάνιος του πλοίου Πέτρος Πόταγας έριξε τον Μανδηλαρά στη θάλασσα με ένα σωσίβιο, προκειμένου ο τελευταίος να κολυμπήσει ως την ακτή και να αποφύγει τη σύλληψη. Όμως ο δικηγόρος πηδώντας από το πλοίο, τραυματίστηκε στο κεφάλι και στη συνέχεια πνίγηκε και το πτώμα του ξεβράστηκε στην ακτή.
Υποστηρίζεται ωστόσο με βάση στοιχεία που υπάρχουν, ότι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς πρέπει να βγήκε στην ακτή, όπου συνελήφθη και δολοφονήθηκε. Πρώτον ο Μανδήλαρας με τη σωματική διάπλαση που είχε ήταν απίθανο να τραυματιστεί πηδώντας από το πλοίο και να μην καταφέρει να κολυμπήσει μέχρι τη στεριά. Επίσης από φωτογραφίες του νεκρού Μανδηλαρά φαίνεται πως είχε δεχτεί χτυπήματα στο κεφάλι και είχε μια τρύπα στο θώρακα. Ακόμα όταν βρέθηκε το πτώμα του έτρεχε αίμα από το αυτί του, κάτι που δε θα μπορούσε να συμβεί αν είχε πνιγεί. Η δε έκθεση των γιατρών που εξέτασαν τη σορό του δεν υπεβλήθη άμεσα, αλλά αφού έφτασε από το εξωτερικό, λίγες μέρες αργότερα, ο ιατροδικαστής Καψάσκης.
Επιπλέον υπάρχει η μαρτυρία του Ροδίτη δικηγόρου Γιώργου Χιωτάκη, φίλου του Μανδηλαρά, δημάρχου Ρόδου το 1964 και πολιτευτή της Ένωσης Κέντρου, σύμφωνα με την οποία στις 18 Μαΐου τον πλησίασε μέσα στο δικαστικό μέγαρο ένας χωρικός και του είπε πως μεταφέρει μήνυμα του Μανδηλαρά που κρύβεται στην παραλία της Λάρδου. Ο Χιωτάκης με τον ίδιο χωρικό έστειλε μήνυμα στον Μανδηλαρά ζητώντας του να ορίσει τόπο συνάντησης, καθώς όμως δεν έλαβε απάντηση αποφάσισε την επομένη να ψάξει να τον βρει μόνος του. Στη διαδρομή με το αυτοκίνητο τον παρακολουθούσαν άνδρες της ασφάλειας και έμαθε ότι οι αρχές αναζητούσαν έναν δραπέτη. Δύο μέρες αργότερα ο Χιωτάκης έμαθε από τις εφημερίδες ότι ξεβράστηκε το πτώμα ενός αγνώστου άνδρα στην παραλία Γενναδίου.
Στη δίκη που ακολούθησε ο καπετάνιος Πέτρος Πόταγας καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Αργότερα ο Πόταγας έφυγε οικογενειακώς για την Νότια Αφρική, όπου πολύ σύντομα απεβίωσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν μετά την πτώση τις δικτατορίας για να γίνει αναψηλάφηση της υπόθεσης, δεν κατέστη δυνατή η επανάληψη της δίκης. Στις 7 Δεκεμβρίου 1984 η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο και η Ολομέλεια Εφετών Αθηνών αποφάσισε την άσκηση νέας ποινικής δίωξης, χαρακτηρίζοντας τον θάνατο του Μανδηλαρά ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η ποινική δίωξη στράφηκε κυρίως κατά των Κ. Παπαδόπουλου, αδελφού του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, και Ι. Λαδά, ενώ ανακριτής ορίστηκε ο Εφέτης Αθηνών Α. Φλούδας. Σύμφωνα με βούλευμα που εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα, για τους παραπάνω προέκυψαν στοιχεία για ηθική αυτουργία. Εν τέλει η διερεύνηση δεν τελεσφόρησε και η υπόθεση ξαναμπήκε στο αρχείο.

1933 - Γιάννης Μαρδίτσης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1939 – Αλφρέδο Μπράις Ετσενίκε, Περουβιανός συγγραφέας.
Ο Αλφρέδο Μπράις Ετσενίκε (Alfredo Bryce Echenique) είναι Περουβιανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λίμα στις 19 Φεβρουαρίου 1939. Είναι ένας από τους πλέον πολυμεταφρασμένους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής.
Προερχόμενος από οικογένεια τραπεζιτών, πήρε τη μόρφωσή του στους κόλπους της παλιάς ολιγαρχίας της Λίμας και έκανε τις σπουδές του σε αγγλικά κολέγια στη Λίμα. Μετά από πιέσεις της οικογένειάς του, σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο του San Marcos της Λίμα.
Τον απορρόφησε όμως το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία όταν μια υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης τον έφερε στο Παρίσι το 1964, όπου και συνέχισε τις σπουδές του στη Σορβόννη στην κλασική (1965) και στη σύγχρονη γαλλική λογοτεχνία. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Vincennes (1975) και διδακτορικό επίσης στη λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του San Marcos της Λίμα (1977). Κατά την παραμονή του στην Ευρώπη έμεινε και στην Ιταλία, την Ελλάδα και τη Γερμανία.
Από το 1984 κι έπειτα εγκαθίσταται στην Ισπανία, αν και συνήθιζε να διαμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα και στην πατρίδα του. Όταν επέστρεψε στο Περού το 1999 πήρε μια γεύση του αυταρχικού καθεστώτος του Φουτζιμόρι (Alberto Fujimori), όταν υπήρξε θύμα μιας απαγωγής και ενός ξυλοδαρμού επειδή δεν δέχθηκε ένα παράσημο που ήθελε να του απονείμει ο πρόεδρος. Επέστρεψε στη Βαρκελώνη το 2002 και δημοσίευσε το δεύτερο βιβλίο απομνημονευμάτων του 'Άδεια για να αισθάνομαι' (Permiso para sentir) το 2005, όπου καταγγέλλει με καυστικό τρόπο την κατάσταση στο Περού.
Έχει εργαστεί ως καθηγητής στα πανεπιστήμια της Nanterre, της Σορβόννης, της Vincennes, του Μονπελιέ, του Γέιλ (Yale), του Ώστιν, του Πουέρτο Ρίκο. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια συγγραφέων στο Περού, στο Μεξικό, στη Βενεζουέλα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ιταλία, στην Κούβα, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία, στην Αργεντινή, στον Καναδά, στη Βουλγαρία και στο Πουέρτο Ρίκο.

1941 – Ντέιβιντ Γκρος, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ντέιβιντ Τζόναθαν Γκρος (γεννημένος στις 19 Φεβρουαρίου 1941 στην Ουάσινγκτον) είναι ένας Αμερικανός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων και θεωρητικός των χορδών. Μαζί με τους Φρανκ Ουίλτσεκ και Ντέιβιντ Πόλιτζερ, πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2004, για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας.
Το 1973, ο Γκρος, δουλεύοντας με τον μεταπτυχιακό φοιτητή του, Φρανκ Ουίλτσεκ, στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ανακάλυψε την ασυμπτωτική ελευθερία, που λέει πως όσο πιο κοντά είναι τα κουάρκ μεταξύ τους, τόσο πιο μικρή είναι η ισχυρή αλληλεπίδραση ανάμεσά τους. Όταν τα κουάρκ είναι εξαιρετικά κοντά, σχεδόν στο ίδιο σημείο, η πυρηνική δύναμη είναι τόσο ασθενής μεταξύ τους, ώστε συμπεριφέρονται σχεδόν σαν ελεύθερα σωματίδια. Η ασυμπτωτική ελευθερία, που ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον Ντέιβιντ Πόλιτζερ, στάθηκε πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της κβαντικής χρωμοδυναμικής.
Ο Γκρος, μαζί με τους Τζέφρι Χάρβι, Έμιλι Μάτινεκ και Ράιαν Ρομ, ανακάλυψε επίσης την ετεροτική χορδή.
Ο Γκρος πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του από το Hebrew University της Ιερουσαλήμ, στο Ισραήλ, το 1962. Το 1966 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, υπό την επίβλεψη του Γκόφρι Σιου και δούλεψε στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ως το 1997. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Kavli Institute for Theoretical Physics του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σάντα Μπάρμπαρα.
Ο Ντέιβιντ Γκρος και η γυναίκα του στη Σάντα Μπάρμπαρα.
Ο Γκρος ήταν παντρεμένος με την Shulamith Toaff, αλλά τώρα είναι παντρεμένος με την Jacquelyn Savani. Έχει τρία παιδιά, τις Ariela Gross, Elisheva Gross, Miranda Savani.
Βραβεία
Μετάλλιο Ντιράκ (1988)
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (2004)

1951 - Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, Ιάπωνας συνθέτης.

1953 – Μάσιμο Τροΐζι, Ιταλός ηθοποιός.
Ο Μάσιμο Τροΐζι (Massimo Troisi, 1953-1994) υπήρξε Ιταλός ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έγινε γνωστός παγκοσμίως μετά θάνατον, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινηματογραφική ταινία Ο Ταχυδρόμος.
Ο Τροΐζι γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1953 στο Σαν Τζιόρτζιο, μια μικρή πόλη της Καμπανίας κοντά στη Νάπολη, παιδί της Έλενα και του Αλφρέντο Τροΐζι. Ο πατέρας του ήταν μηχανοδηγός.
Είχε ακόμα πέντε αδέλφια, ενώ στο σπίτι ζούσαν μαζί τους και οι δυο γιαγιάδες. Οι εμπειρίες από τα παιδικά του χρόνια αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης στο μετέπειτα έργο του.

1954 – Σώκρατες, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Σώκρατες (Sοcrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira, 19 Φεβρουαρίου 1954 - 4 Δεκεμβρίου 2011) ήταν διεθνής Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με άριστη τεχνική κατάρτιση, φαντασία, ικανότητα στο σκοράρισμα, την οργάνωση του παιχνιδιού ενώ φημιζόταν και φημιζόταν για τις «τυφλές» πάσες του.
Πανύψηλος για την εποχή του ( 1,92 ) και φόραγε πάντα μια μαύρη κορδέλα στα μαλλιά μέσω της οποίας εξέφραζε την αντίθεση του σε κάθε είδους καθεστώς.
Ο Σώκρατες είχε σπουδάσει ιατρική (το παρατσούκλι του ήταν "γιατρός") και έχει διδακτορικό στη φιλοσοφία. Επίσης είναι άξιο αναφοράς πως ο αδελφός του, Ράι ήταν και αυτός σπουδαίος διεθνής ποδοσφαιριστής και μέλος της Εθνικής Βραζιλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 1994 .
Εθνική Βραζιλίας
Ο Σώκρατες αγωνίστηκε ως αρχηγός με την Εθνική ομάδα της χώρας του στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1982 και του 1986. Η Βραζιλία τότε είχε μια από τις καλύτερες εθνικές ομάδες , αφού μαζί με το Σώκρατες αγωνίζονταν ποδοσφαιριστές όπως ο Ζίκο, ο Φαλκάο, ο Τζούνιορ και ο Καρέκα.
Και στις δύο διοργανώσεις η Βραζιλία ήταν το μεγάλο φαβορί, έπεσε όμως το 1982 στην ασταμάτητη Ιταλία του Πάολο Ρόσι όπου σε έναν αγώνα θρίλερ ο Σώκρατες έβαλε ένα υπέροχο και δύσκολο γκολ στην κλειστή γωνία του Ντίνο Τζοφ. Το 1986 ,ήταν η σειρά της φιλόδοξης Γαλλίας του Μισέλ Πλατινί να στερήσει από τον Σώκρατες την ευκαιρία για διάκριση στο Παγκόσμιο κύπελλο. Σε αυτό τον αγώνα μάλιστα ο Σώκρατες αστόχησε στη διαδικασία των πέναλτι.
Συνολικά με την Εθνική Βραζιλίας συμμετείχε από τον Μάιο του 1979 μέχρι τον Ιούνιο του 1986 σε 63 αγώνες και σκόραρε 25 φορές.
Καριέρα
Η επαγγελματική καριέρα του ξεκίνησε το 1974 στη Μποταφόγκο, αλλά το μεγαλύτερο διάστημά της αγωνίστηκε στην Κορίνθιανς του Σάο Πάολο. Εκεί ο Σώκρατες πρωτοστάτησε σε ένα πείραμα που έμεινε στην ιστορία ως «κορινθιακή δημοκρατία», βάσει του οποίου οι ποδοσφαιριστές είχαν βαρύνοντα λόγο στα διοικητικά και αγωνιστικά ζητήματα. Γενικά υπήρξε πολύ αγαπητός, αφού μέσω του ποδοσφαίρου εξέφραζε την αντίθεσή του στη στρατιωτική δικτατορία που κυβερνούσε τη Βραζιλία.
Στην Ευρώπη είχε ένα μικρό πέρασμα από την ιταλική Φιορεντίνα την περίοδο 1984/85 και μετέπειτα αγωνίστηκε σε δύο ακόμα σημαντικούς συλλόγους του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, τη Φλαμένγκο και τη Σάντος. Το 1989 επέστρεψε στην πρώτη του ομάδα, την Μποταφόγκο, όπου έκλεισε την επαγγελματική καριέρα του.
Το 2004 επέστρεψε στα γήπεδα αγωνιζόμενος σε μια μικρή ομάδα ερασιτεχνική αγγλική ομάδα (Garforth), ως παίκτης-προπονητής με συμβόλαιο ενός μήνα.

1957 – Φάλκο, Αυστριακός τραγουδιστής.
Ο Φάλκο (Falco, πραγματικό όνομα: Johann „Hans“ Hölzel, 19 Φεβρουαρίου 1957 - 6 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Αυστριακός τραγουδιστής της ποπ.
Γεννήθηκε στη Βιέννη, όπου και σπούδασε μουσική στο Ωδείο της πόλης. Πριν τη διεθνή του καριέρα, ήταν μπασίστας σε ένα χαρντ ροκ συγκρότημα της χώρας το, το Drahdiwaberl. Ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που προσπάθησαν να ενσωματώσουν τη ραπ μουσική στην ευρωπαική ποπ. Το σε ρυθμό ραπ τραγούδι του Rock Me Amadeus (εμπνευσμένο από τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Amadeus) από το άλμπουμ του Falco 3, έγινε κορυφαία διεθνής επιτυχία το 1986. Ήταν το πρώτο ραπ τραγούδι που έγινε Νο 1 στις ΗΠΑ. (Το "Ice Ice Baby" του Vanilla Ice το 1991 συνήθως αναφέρεται ως ο πρώτος πραγματικός ραπ δίσκος που έφτασε στην κορυφή των 100 δημοφιλέστερων τραγουδιών του Billboard.) Άλλες επιτυχίες του Φάλκο ήταν το Der Kommissar (ένα ημι- ραπ κομμάτι, που μιλάει για τα ναρκωτικά) , το 1982, το Jeanny και άλλα.
Πέθανε στο θέρετρο της Πουέρτο Πλάτα έπειτα από τροχαίο δυστύχημα. Το αυτοκίνητό του είχε συγκρουστεί με λεωφορείο στην πόλη αυτή της Δομινικανής Δημοκρατίας και ο καλλιτέχνης πέθανε σε ηλικία μόλις 40 ετών.

1961 - Κωνσταντίνος Παπασιώζος, Έλληνας πολιτικός.

1967 - Μπενίσιο ντελ Τόρο, Πορτορικανός ηθοποιός.

1971 - Τζεφ Κίνι, Αμερικανός συγγραφέας και σχεδιαστής διαδικτυακών παιχνιδιών.

1973 – Νίκος Οικονόμου, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Νίκος Οικονόμου, γεννημένος στις 19 Φεβρουαρίου 1973 στη Νίκαια Αττικής, είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής. Αγωνιζόταν στη θέση πάουερ φόργουορντ με ύψος 2,08μ.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ιωνικό Νικαίας. Το 1991 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό στα πλαίσια της ανανέωσης της ομάδας και αμέσως απέκτησε θέση βασικού. Το 1993 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας. Το 1994 αγωνίστηκε στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ κατακτώντας την τρίτη θέση στην Ευρώπη. Το 1995 αγωνίστηκε στο φάιναλ φορ της Σαραγόσα κατακτώντας και πάλι την τρίτη θέση στην Ευρώπη. Το 1996 κατέκτησε με τον ΠΑΟ την Ευρωλίγκα που είναι και η σημαντικότερη επιτυχία της καριέρας του. Το 1996 κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδος. Πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδος με τον ΠΑΟ το 1998.
Το 1999 μεταγράφηκε στην Κίντερ Μπολόνια με την οποία αγωνίστηκε για μια χρονιά. Το 2000 επέστρεψε στην Ελλάδα για να φορέσει μαζί με τον παλιό συμπαίκτη του στον ΠΑΟ Ντίνο Ράτζα τη φανέλα του Ολυμπιακού με τον οποίο έφτασε έως τον τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος όπου έχασε τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό.
Το 2001 αποκτήθηκε από τη Μπαρτσελόνα με την οποία συμμετείχε και στην Ευρωλίγκα και το 2002 επέστρεψε στην Ελλάδα για να αγωνιστεί στην Ολύμπια Λάρισας. Το 2003 αγωνίστηκε στην Ντιναμό Μόσχας. Το 2004 αποκτήθηκε από τον Πανιώνιο στον οποίο αγωνίστηκε 2 χρονιές και το 2005 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Το 2007 υπέγραψε στον Πανελλήνιο στον οποίο έκλεισε την καριέρα του.
Εθνική Ελλάδος
Ήταν ηγετικό μέλος της εθνικής Ελλάδος για αρκετά χρόνια έχοντας 109 συμμετοχές και 1156 πόντους (10,6 μ.ο.). Συμμετείχε στο Ευρωμπάσκετ 1993 (4η θέση), στο Ευρωμπάσκετ 1995 (4η θέση), στην Ολυμπιάδα του 1996 (5η θέση), στο Μουντομπάσκετ 1998 (4η θέση) και στο Ευρωμπάσκετ 1997 (4η θέση).
Καριέρα ως προπονητής
Ανέλαβε για πρώτη φορά ως προπονητής την ομάδα του Α.Ο.Κ. Σπάτων στις τοπικές κατηγορίες της Ε.Σ.Κ.Α. Το 2008 ανέλαβε τη θέση του προπονητή της Α.Ε.Π. Ολυμπιάς στην Α2 Εθνική. Την περίοδο 2013-2014 ανέλαβε την ομάδα Α.Ο.Κ. Ίκαροι Σερρών στην Α2 Εθνική και το 2014 την Α.Ε. Λιβαδειάς, επίσης στην Α2 Εθνική, ενώ το καλοκαίρι του 2015 ανέλαβε τον Ιωνικό Νικαίας στην Β' Εθνική.
Προσωπική ζωή
Ο Νίκος Οικονόμου είχε νυμφευθεί δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την τηλεπαρουσιάστρια Άννα Δρούζα. Το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, την Αριάδνη. Ο δεύτερος με την επίσης παρουσιάστρια Όλγα Λαφαζάνη με την οποία απέκτησε μια δεύτερη κόρη.

1978 – Μιχάλης Κωνσταντίνου, Κύπριος ποδοσφαιριστής.
Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου (19 Φεβρουαρίου 1978) είναι Κύπριος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Γεννήθηκε στη Δερύνεια της Κύπρου.

1979 – Μάρισκα, Φινλανδή ράπερ.

1980 – Σπύρος Γιαννιώτης, Έλληνας κολυμβητής.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης (19 Φεβρουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρωταθλητής της κολύμβησης. Είναι αργυρός ολυμπιονίκης στα 10 χιλιόμετρα κολύμβησης ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Ήταν 5ος και 7ος ολυμπιονίκης (2004) της κολύμβησης, ο μοναδικός Έλληνας με τριπλή παρουσία σε τελικούς Ολυμπιακών Αγώνων. Ανήκει στον Ολυμπιακό. Προπονητής του είναι ο Νίκος Γέμελος. To 2011 κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 10 χλμ σε ανοιχτό νερό και αναδείχθηκε Αθλητής της Χρονιάς από τον ΠΣΑΤ. Κατόπιν επιλέχθηκε από τη FINA ως υποψήφιος για κορυφαίος αθλητής στον κόσμο για το 2012 στην ανοιχτή θάλασσα.

1980 - Πιερ-Οβόνο Εμπέντε, Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής.

1985 – Χέιλι Νταφ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.

1986 – Μάρτα Βιέιρα ντα Σίλβα, Βραζιλιάνα ποδοσφαιρίστρια.
Η Μάρτα Βιέιρα ντα Σίλβα (Marta Vieira da Silva, 19 Φεβρουαρίου 1986), ή απλά Μάρτα, είναι Βραζιλιάνα ποδοσφαιρίστρια, η οποία αγωνίζεται ως επιθετικός. Η Μάρτα έχει βραβευθεί 5 φορές με το βραβείο καλύτερης γυναίκας ποδοσφαιριστή της FIFA (2006, 2007, 2008, 2009 ως βραβείο Παίκτης της Χρονιάς και το 2010 ως Χρυσή Μπάλα), ενώ μια φορά (2005) έχει έρθει δεύτερη στη σχετική ψηφοφορία. Με την Εθνική ομάδα της Βραζιλίας έχει κατακτήσει δύο ασημένια Ολυμπιακά μετάλλια, το 2004 και το 2008. Επίσης έχει βραβευθεί με το βραβείο Χρυσής Μπάλας (MVP) της διοργάνωσης του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών κάτω των 21 ετών το 2004, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου γυναικών του 2007 κατέκτησε το βραβείο της καλύτερης παίκτριας της διοργάνωσης (Χρυσή Μπάλα) αλλά και αυτό της πρώτης σκόρερ (Χρυσό παπούτσι).
Τα πρώτα της βήματα στο χώρο του ποδοσφαίρου τα έκανε στη Βάσκο ντα Γκάμα, όταν σε ηλικία 14 ετών την ανακάλυψε η προπονήτρια Helena Pacheco. Οι πρώτες της όμως επαγγελματικές εμφανίσεις έγιναν με την Σουηδική Umeå IK, από την οποία αποκτήθηκε το 2004. Εκείνη την χρονιά η ομάδα κατέκτησε το κύπελλο UEFA, με την Μάρτα να πετυχαίνει 3 γκολ στον τελικό. Οι εκπληκτικές εμφανίσεις της Μάρτα με την Umeå IK τα 4 χρόνια που έμεινε στην Σουηδία (111 γκολ σε 103 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, ενώ 4 φορές βγήκε πρώτη σκόρερ του πρωταθλήματος), κατακτώντας 4 πρωταθλήματα, την οδήγησαν στην Αμερικανική Los Angeles Sol τον Ιανουάριο του 2009. Τον Αύγουστο του 2009 δόθηκε δανική για τρεις μήνες στην ομάδα της Σάντος, την οποία βοήθησε να κατακτήσει το κύπελλο Βραζιλίας (Copa do Brasil)και το κόπα Λιμπερταδόρες εκείνη την χρονιά. Τον Ιανουάριο του 2010 επέστρεψε στις ΗΠΑ για την ομάδα της FC Gold Pride, με την οποία κατάφερε να τερματίσει στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, ενώ η ίδια κέρδισε τον τίτλο της πολυτιμότερης παίκτριας του πρωταθλήματος και αυτόν της πρώτης σκόρερ του, για δεύτερη φορά.

1989 - Γιώργος Μπόγρης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.

1993 – Βικτόρια Τζάστις, Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Η Βικτόρια Ντόουν Τζάστις (Victoria Dawn Justice, 19 Φεβρουαρίου 1993) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, μοντέλο, τραγουδίστρια, στιχουργός και χορεύτρια. Άρχισε την καριέρα της στην ηλικία των 10 και έχει εμφανιστεί σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, όπως στις σειρές του Nickelodeon, Zoey 101 και Victorious και ήταν γκεστ σταρ και σε άλλες σειρές του ίδιου τηλεοπτικού καναλιού, καθώς και στις τηλεοπτικές του εκπομπές Brainsurge και Figure It Out. Το 2010, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Nickelodeon, The Boy Who Cried Werewolf.
Εκτός από την ηθοποιία, η Τζάστις έχει ασχοληθεί με τη μουσική. Έχει ηχογραφήσει τραγούδια για τα soundtrack της ταινίας Spectacular! και της σειράς Victorious, και τα δύο ανήκουν στο Nickelodeon. Κάποια στιγμή, στα μέσα του 2013, θα δημιουργηθεί το πρώτο της άλμπουμ (όχι soundtrack).
Οι γονείς είναι οι Serene Justice (κατάγεται από το Πουέρτο Ρίκο) και Zack Justice (Άγγλος, Γερμανός, Ιρλανδός). Η Τζάστις άρχισε να ενδιαφέρεται για την ηθοποιία στα 8 της, όταν είδε μια παιδική διαφήμιση. Η Τζάστις έχει κάνει διαφημίσεις για εταιρίες όπως, Ralph Lauren και Gap.

2000 - Γιώργος Κακοσαίος, Έλληνας τραγουδιστής.

2001 - Ντέιβιντ Μαζούζ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Νταβίντ Μαζούζ (David Mazouz, 19 Φεβρουαρίου 2001) είναι Αμερικανός ηθοποιός. Είναι πιο γνωστός από τις τηλεοπτικές σειρές "Touch" ως ο Τζέικ και "Γκοθαμ" (Gotham) ως ο Μπρους Γουέιν.
Ο Μαζούζ ξεκίνησε την καριέρα του στα οκτώ του πρωταγωνιστόντας σε διαφημίσεις με τον Κίφερ Σάδερλαντ. Το 2012 ο Μαζούζ στον ρόλο του "Τζέικ", ενός βουβού αγοριού, έπαιξε με τον Σάδερλαντ στην τηλεοπτική σειρά "Touch". Άλλες τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει κάνει την εμφάνιση του ο Μαζούζ είναι, το "Mike & Molly", "The Office", "Criminal Minds" και "Private Practice". Το 2014 ο Μαζούζ ξεκίνησε να πρωταγωνιστή στην τηλεοπτική σειρά "Γκοθαμ" (Gotham) ως ο Μπρους Γουέιν, που αποτελεί την μεγαλύτερη μέχρι τώρα επιτυχία του. Το 2015 ξεκίνησε να παίζει στην τηλεοπτική σειρά "6 Miranda Drive" και έπαιξε στην ταινία "Incarnate".
Ο Μαζούζ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια στις 19 Φεβρουαρίου του 2001. Η μητέρα του, Ρέιτσελ Μαζούζ, είναι ελληνο-εβραικής καταγωγής και είναι ψυχίατρος, ο πατέρας του είναι ο Μάικλ Μαζούζ, τυνησι-εβραικής καταγωγής και είναι φυσικός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1138 - Ειρήνη Δούκαινα, Βυζαντινή αυτοκράτειρα.
Η Ειρήνη Δούκαινα (1066 - 19 Φεβρουαρίου 1138) ήταν Βυζαντινή αυτοκράτειρα από τον γάμο της με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α' Κομνηνό και μητέρα του αυτοκράτορα Ιωάννη Β' Κομνηνού και της ιστορικού Άννας Κομνηνή.
Ήταν γυναίκα σημαντικής εκπαίδευσης και μελετηρή. Η κόρη της Άννα διηγείται για αυτήν ότι πάντα είχε μαζί της ένα βιβλίο και σπούδαζε τους βίους των αγίων πατέρων, προπαντός του φιλοσόφου και μάρτυρα Μαξίμου.
Αναφέρεται στο ποίημα του Καβάφη "Βυζαντινός άρχων":"να όψεται η κακεντρεχής Ειρήνη Δούκαινα".

1589 – Αγία Φιλοθέη η Αθηναία.
Η Αγία Φιλοθέη, (κατά κόσμον Ρηγούλα ή Ρεβούλα-Παρασκευή Μπενιζέλου), ήταν μοναχή με σημαντική φιλανθρωπική και κοινωνική δράση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας του 16ου αιώνα. H Ορθόδοξη Εκκλησία την έχει ανακηρύξει αγία και είναι στενά συνδεδεμένη με την πόλη των Αθηνών. Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 19 Φεβρουαρίου*.

1837 – Γκέοργκ Μπύχνερ, Γερμανός δραματουργός.
Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (Georg Büchner, Ντάρμστατ 1813 - Ζυρίχη 19 Φεβρουαρίου 1837) ήταν Γερμανός συγγραφέας και δραματουργός. Προς τιμήν του απονέμεται το Βραβείο Γκέοργκ Μπύχνερ.
Συμμετείχε ενεργά σε επαναστατικά κινήματα φιλελευθερισμού και έγραψε διάφορα συγγράμματα διαμαρτυρίας και διεκδικήσεων, όπως «Ο ταχυδρόμος της Έσσης», όπου υποστήριζε τους χωρικούς. Για τη δραστηριότητά του αυτή καταδιώχτηκε από την αστυνομία και κατέφυγε στη Ζυρίχη, όπου έγινε καθηγητής φυσικών επιστημών στο πανεπιστήμιο. Πέθανε πολύ νέος, γι´αυτό και η συγγραφική του παραγωγή είναι μικρή και αποτελεί δείγμα του μεγάλου πνεύματος του συγγραφέα. Το έργο του Μπύχνερ κατατάσσεται στα πρώτα δείγματα του ρομαντισμού.

1916 – Ερνστ Μαχ, Αυστριακός φυσικός και φιλόσοφος.
O Έρνστ Μαχ (στα γερμανικά: Ernst Mach, 18 Φεβρουαρίου 1838 - 19 Φεβρουαρίου 1916) ήταν Αυστριακός-Τσέχος φυσικός και φιλόσοφος. Προς τιμή του δόθηκε το όνομά του στη μονάδα μέτρησης της ταχύτητας του ήχου Μαχ. Επίσης είναι ο ιδρυτής του φιλοσοφικού ρεύματος του Μαχισμού.
Γεννήθηκε στο σημερινό Μπρνο της Τσεχίας. Μέχρι τα δεκατέσσερά του εκπαιδευόταν στο σπίτι του και αργότερα φοίτησε στο γυμνάσιο σποραδικά μέχρι την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο της Βιέννης στα 17 του χρόνια. Σπούδασε μαθηματικά, φυσική και φιλοσοφία και έλαβε διδακτορικό το 1860. Η αρχική του δουλειά εστιαζόταν στο Φαινόμενο Ντόπλερ στην οπτική και την ακουστική. Το 1864 κατέλαβε θέση καθηγητή μαθηματικών και αργότερα και φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς. Εκεί άρχισε να ασχολείται με την φυσιολογία της αισθητικής αντίληψης. Το 1876 κατέλαβε την έδρα πειραματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πράγας.
Το 1895 επέστρεψε στο πανεπιστήμιο της Βιέννης ως καθηγητής εφαρμοσμένης φιλοσοφίας, αλλά ένα πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να σταματήσει την ενεργή έρευνα το 1901, οπότε και εκλέχτηκε στο Αυστριακό Κοινοβούλιο. Συνέχισε παρ'όλα αυτά την έκδοση εργασιών και τις διαλέξεις. Πέθανε το 1916 στο Χάαρ της Γερμανίας.
Φυσική
Όλες του οι έρευνες αφορούσαν στην επίδραση, διάθλαση, περίθλαση και πόλωση του φωτός σε διάφορα οπτικά μέσα υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων. Αργότερα ασχολήθηκε με την υπερηχητική ταχύτητα περιγράφοντας τα ηχητικά επακόλουθα μιας τέτοιας κίνησης. Τα συμπεράσματά του έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αεροδυναμική και την υδροδυναμική.
Φιλοσοφία
Ο Μαχ υπήρξε εισηγητής ενός νέου Εμπειριοκριτικού φιλοσοφικού ρεύματος που αποτελεί ποικιλία του υποκειμενικού ιδεαλισμού. Υποστήριζε ότι η Εμπειρία (που την όριζε ως σύνολο των ανθρώπινων εντυπώσεων και αισθημάτων) δεν έχει σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας την θεωρούσε αδύνατη χωρίς το υποκείμενο (συνείδηση, αισθήματα). Ακόμα αρνιόταν την ύπαρξη αντικειμενικών φυσικών νόμων και αντικειμενικής αλήθειας. Οι αντιλήψεις του διαδόθηκαν σε πολλούς φυσικούς, που πίστεψαν ότι ανακαλύψεις όπως η διάσπαση του ατόμου και η κυματική φύση της ύλης αποδεικνύουν την "εξαφάνιση της ύλης". Σε συνέχεια της φιλοσοφικής του αντίληψης αντέδρασε στη πρόταση του Μπόλτσμαν για την ατομική θεωρία.
Στο βιβλίο του "Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός", ο Λένιν ασκώντας κριτική στον Αλεξάντερ Μπογκντάνωφ και στον Γιούσκεβιτς, που είχαν αποδεχτεί τον Μαχισμό, επιχειρηματολογεί ενάντια σε πολλές από τις φιλοσοφικές απόψεις του Μαχ με βάση τη φυσική επιστήμη.

1951 – Αντρέ Ζιντ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Αντρέ Ζιντ (André Gide, 22 Νοεμβρίου 1869 – 19 Φεβρουαρίου 1951) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Το 1947 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας.
Το 1893 και το 1894 ταξίδεψε στη βόρεια Αφρική κι εκεί ανεφάνησαν οι ομοφυλοφιλικές του τάσεις, που εδραιώθηκαν λίγο αργότερα με τη γνωριμία του Όσκαρ Ουάιλντ και του λόρδου Άλφρεντ Ντάγκλας.
Παρά ταύτα, νυμφεύθηκε μια εξαδέλφη του, τη Μαντλέν Ροντώ.
Το 1916 δημιουργεί ερωτική σχέση με τον μετέπειτα σκηνοθέτη Μαρκ Αλλεγκρέ, δεκαπέντε μόλις ετών, γιο στενού φίλου του. Ακόμη σκανδαλωδέστερη ήταν η απολογία της παιδεραστίας Κορυντόν (1924), που επέσυρε γενική καταδίκη.
Το 1923 έγινε πατέρας μιας κόρης από την πολύ νεώτερή του Ελίζαμπετ βαν Ρύσσελμπέργκε, κόρη του Βέλγου ζωγράφου Τεό βαν Ρύσσελμπέργκε, φίλου του επίσης. Ήταν το μοναδικό του παιδί.
Από τον Ιούλιο του 1926 μέχρι τον Μάιο του 1927 ταξίδεψε στη Γαλλική Ισημερινή Αφρική με τον Αλλεγκρέ, οι σχέσεις του με τον οποίον είχαν διαταραχτεί προς στιγμή από το «επεισόδιο Ρύσσελμπέργκε». Μετά την επιστροφή, η ερωτική τους σχέση τερματίστηκε γιατί στο ταξίδι αυτό ο Αλλεγκρέ ανακάλυψε τις γυναίκες του Κογκό και τις γυναίκες εν γένει.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Ζιντ προσέγγισε τον κομμουνισμό και το 1936 δέχθηκε πρόσκληση των σοβιετικών αρχών να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση.

1952 – Κνουτ Χάμσουν, Νορβηγός συγγραφέας.
Ο Κνουτ Χάμσουν (Knut Hamsun, 4 Αυγούστου 1859 – 19 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Νορβηγός λογοτέχνης, πρωτίστως γνωστός για το αριστούργημά του Ευλογία της γης. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920.
Άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς, όπως ο Μαξίμ Γκόργκι, ο Τόμας Μαν και ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ, τον θεωρούσαν μεγάλο δάσκαλο. Εν γένει ο Χάμσουν έχει χαρακτηριστεί ως ηγετική φυσιογνωμία της νεορομαντικής εξέγερσης και θεμελιωτής της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν φτωχικά και σκληρά. Στα 15 του άρχισε το μεγάλο του ταξίδι διασχίζοντας τη Νορβηγία, ενώ συνάμα ασκούσε διάφορα επαγγέλματα. Ομοίως περιπλανήθηκε δύο φορές στις Η.Π.Α., με το βιβλίο να τον συντροφεύει σε κάθε του βήμα. Το 1888 επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. Το 1909 παντρεύτηκε τη Μαρί Άντερσεν, η οποία και στάθηκε δίπλα του σε όλη του τη ζωή.
Η επίδραση που φαίνεται να άσκησαν πάνω του ο Γιάκομπσεν, ο Στρίνμπεργκ, ο Νίτσε και ο Ντοστογέφσκι τον έκανε να απορρίψει τον νατουραλισμό. Το 1890 έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Η πείνα», που καταπιάνεται με τα ψυχολογικά αποτελέσματα του λιμού. Η καθιέρωση του έργου οφείλεται στις διεισδυτικές αναλύσεις που κάνει στον ψυχισμό των ηρώων του, οι οποίοι είναι άνθρωποι ελεύθεροι, ιδιόρρυθμοι, αντικοινωνικοί και έντονοι. Τέτοιοι ήρωες εμφανίζονται σε έργα όπως: «Μυστήρια» (1892), «Ο Παν» (1894), «Βικτωρία» (1898), «Κάτω από τα φθινοπωρινά άστρα» (1906), «Ένας αλήτης παίζει με σουρντίνα» (1909).
Η κατοπινή σταδιοδρομία του κινήθηκε κυρίως γύρω από τους κοινωνιολογικούς προβληματισμούς του. Σε βιβλία όπως το Παιδιά της εποχής τους (1913) και το Το χωριό Σέγκελφος (1915) ο Χάμσουν καυτηρίασε την τάξη πραγμάτων που είναι αποκομμένη από τις ρίζες της και πρόβαλε έναν παραδοσιακό τρόπο ζωής. Στην Ευλογία της γης (1917) ύμνησε τον χωρικό, τον «πρωτόγονο» άνθρωπο, που η κοσμοθεωρία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια τη φύση. Η αποστροφή του για τον εκμοντερνισμό και τον βρετανικό ιμπεριαλισμό, όπως τον θεωρούσε, τον ώθησε τα τελευταία του χρόνια να υποστηρίξει τον φασισμό και τη γερμανική κουλτούρα, γεγονός που κηλίδωσε τη φήμη του. Στο τελευταίο, αυτοβιογραφικό του έργο, τα Σε χορταριασμένα μονοπάτια (1949), ο Χάμσουν εξήρε την ακατανίκητη ορμή της ζωής, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε να δικαιολογήσει τις επιλογές του.

1962 – Γεώργιος Παπανικολάου, ήταν Έλληνας ιατρός βιολόγος ερευνητής και εφευρέτης του τεστ Παπ.
Ήταν πρωτοπόρος στην κυτταροπαθολογία, και για τον πρώιμο εντοπισμό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, που χάρισε ζωή στις γυναίκες όλου του κόσμου, όπως αναφέρει αναμνηστική πλάκα στο Ερευνητικό Καρκινολογικό Ινστιτούτο «Γ. Παπανικολάου».

1964 - Γιώργος Καλαφάτης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1968 - Χάμιλτον Λάσκε, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Χάμιλτον Λάσκε (Hamilton Luton Luske, 16 Οκτωβρίου 1903 - 19 Φεβρουαρίου 1968) ήταν Αμερικανός animator και σκηνοθέτης. Το 1931 εντάχθηκε στην εταιρεία Walt Disney Productions, και το 1937, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ, τον εμπιστεύθηκε για την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, ως επικεφαλής των animator.[1]Σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες της εταιρείας, αλλά και μικρά θέματα κινουμένων σχεδίων, από το 1936 έως και τον θάνατό του. Το 1965 έλαβε το Όσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ, για τη δουλειά του στην ταινία Μαίρη Πόππινς.[2] Πέθανε σε ηλικία 64 ετών στην Καλιφόρνια.

1970 – Χριστόφορος Νέζερ, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Χριστόφορος Νέζερ (1887 - 19 Φεβρουαρίου 1970) ήταν Έλληνας ηθοποιός και ξάδερφος της Μαρίκας Νέζερ και του συνονόματου του ηθοποιού.
Γεννήθηκε (1887) και πέθανε στην Αθήνα (19 Φεβρουαρίου 1970), ξεχασμένος σε γηροκομείο.
Καταγόταν από τη βαυαρική οικογένεια Νέζερ που είχαν έρθει στην Ελλάδα με τον Όθωνα. Υπήρξε αυτοδίδακτος ηθοποιός και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου.

1972 - Θεοφύλακτος Παπαπαναγιώτου, Έλληνας γεωργοκτηματίας και πολιτικός.
Ο Θεοφύλακτος Παπαπαναγιώτου (14 Μαΐου 1908 - 19 Φεβρουαρίου 1972), του Γαβριήλ, ήταν Έλληνας γεωργός, κτηματίας και πολιτικός.
Γεννήθηκε στην Νικόπολη Πόντου το 1908. Ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος στις εκλογές του 1950 στην εκλογική περιφέρεια Δράμας.
Εξελέγη βουλευτής Δράμας το 1956 με τη Δημοκρατική Ένωση και μετά με την ΠΑΔΕ το (1958) και με την Ένωση Κέντρου τα έτη 1961,1963 και 1964 (την τελευταία φορά αντικαθιστώντας τον αποβιώσαντα Αντώνιο Καστρινό στην έδρα του.
Ήταν παντρεμένος με την Ελπίδα Χαρπαντίδου και είχαν 2 παιδιά. Πέθανε στη Δράμα, έπειτα από μακρά ασθένεια, και κηδεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1972.

1973 – Κώστας Νεγρεπόντης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Κώστας Νεγρεπόντης (Κωνσταντινούπολη, 1897 – Αθήνα, 19 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως επιθετικός και μετέπειτα προπονητής.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Προποντίδα Ταταούλων και αργότερα πήγε στη Φενερμπαχτσέ με την οποία κατέκτησε τρία ερασιτεχνικά πρωταθλήματα Τουρκίας.
Το 1918 μαζί με άλλους Έλληνες ίδρυσε την Πέρα Κλουμπ και ταυτόχρονα έγινε και παίκτης της ομάδας, με την οποία κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα Τουρκίας.
Το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Πέρα Κλουμπ έκανε μια περιοδεία στην Ευρώπη περνώντας και από την Ελλάδα. Στη Γαλλία ο Νεγρεπόντης αποφάσισε να μείνει εκεί για τρία χρόνια όπου και αγωνίστηκε σε διάφορες γαλλικές ομάδες. Το 1926 ήρθε στην Ελλάδα και έβγαλε δελτίο στην ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1932.
Στις εθνικές ομάδες
Αγωνίστηκε δύο φορές με την Ελλάδα για τον λόγο ότι όταν ιδρύθηκε η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και ξεκίνησαν οι αγώνες της εθνικής ομάδας ήταν ήδη στη δύση της καριέρας του.
Προπονητική σταδιοδρομία
Σταματώντας το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε με την προπονητική και υπήρξε προπονητής αρκετών συλλόγων όπως, μεταξύ άλλων, η ΑΕΚ, η Παναχαΐκή, ο Πανιώνιος, ο Ολυμπιακός, ο Πανελευσινιακός, ο Φωστήρας και ο Παναιγιάλειος.
Υπήρξε ο πρώτος (και ο μοναδικός προπολεμικά) προπονητής της Ελλάδας που συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό παρουσιών στον πάγκο της, σε 16 συνολικά αγώνες (σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους το διάστημα μεταξύ 1933-1953) και ήταν ο προπονητής στη μεγαλύτερη σε εύρος νίκη της Ελλάδας επί της Συρίας με 8-0, που διεξήχθη στις 25 Νοεμβρίου 1949, στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

1980 – Δημήτριος Βρανόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Δημήτριος Βρανόπουλος (1900 - 19 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Έλληνας δικηγόρος, διευθυντής Αστυνομίας Πόλεων, βουλευτής και υπουργός Συγκοινωνιών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1900. Μετά την ολοκλήρωση των νομικών σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ξεκίνησε να δικηγορεί στην Αθήνα και αργότερα κατατάχθηκε στη νεοσύστατη Αστυνομία Πόλεων. Την περίοδο 1943 - 1945 ανέλαβε διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεων των Πατρών. Τη δε περίοδο 1945 - 1950 ανέλαβε διευθυντής Αστυνομίας Πόλεων Πειραιώς και στη συνέχεια την περίοδο 1950 - 1956 διευθυντής της Αστυνομίας Πόλεων Αθηνών.
Εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΡΕ πέντε φορές: το 1956, το 1958, το 1961, το 1963 και το 1964. Στη κυβέρνηση Κ. Καραμανλή 1961 ανέλαβε υπουργός Συγκοινωνιών, θέση που διατήρησε μέχρι το 1963. Επί υπουργίας του τοποθετήθηκαν οι μικρο-μεγαφωνικές εγκαταστάσεις στα λεωφορεία καθώς και τα ηλεκτρικά κουδούνια στάσης που μέχρι τότε γίνονταν δια "ζώσης φωνής" τόσο από τον εισπράκτορα όσο και από τους επιβάτες.

1980 – Μπον Σκοτ, Σκωτσέζος τραγουδιστής (AC/DC).
O Ρόναλντ Μπέλφορντ "Μπον" Σκοτ (Ronald Belford "Bon" Scott, 9 Ιουλίου 1946 - 19 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Αυστραλός τραγουδιστής της ροκ μουσικής σκηνής, γεννημένος στην Σκωτία. Έγινε γνωστός ως τραγουδιστής των AC/DC από το 1974 μέχρι το 1980, όταν πέθανε στο Λονδίνο.

2000 – Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ, Aυστριακός καλλιτέχνης.
Ο Φριντενσράιχ Χουντερτβάσερ (Friedensreich Hundertwasser, 15 Δεκεμβρίου 1928 - 19 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Αυστριακός ζωγράφος και αρχιτέκτονας. Στο τέλος του 20ού αιώνα, ήταν ο πλέον περιζήτητος εν ζωή καλλιτέχνης, παρότι η δουλειά του ήταν πάντοτε αμφιλεγόμενη.
Γεννήθηκε ως Friedrich Stowasser από μία εβραϊκή οικογένεια στη Βιέννη, και το 1936 γράφτηκε σε Μοντεσσοριανό σχολείο. Προτού συμπληρώσει το 20ο έτος του, όλοι οι συγγενείς από την πλευρά της μητέρας του είχαν πεθάνει στο Ολοκαύτωμα. Παρακολούθησε για σύντομο διάστημα την Σχολή Καλών Τεχνών Βιέννης το 1948, ενώ κατά το τέλος της δεκαετίας του '40, παρήγαγε τα πρώτα του έργα.

2016 - Ουμπέρτο Έκο, ήταν Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος.
Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το 1980 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου), που τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην Γαλλία) το 1982.
Λέγεται ότι το επώνυμο Έκο είναι το αρκτικόλεξο των λατινικών λέξεων Ex Coelis Oblatus, που σημαίνει «θεϊκό δώρο».