DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 29 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίου Βενιαμίν, (Βενιαμίν)

29 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1835: Λαμβάνεται η πρώτη απόφαση για τη λειτουργία της δημοτικής αρχής Πειραιά.

1837: Η πρώτη ατμοκίνητη αλωνιστική μηχανή λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Αμερική.

1845: Το Τέξας γίνεται η 28η Πολιτεία των ΗΠΑ.

1852: Η Έμα Στόντγκρας συλλαμβάνεται στη Βοστόνη, επειδή φορούσε παντελόνι.

1862: Πατεντάρεται η μόνη μπάλα με τρύπες, αυτή του μπόουλινγκ.

1890: Η 7η ίλη ιππικού των ΗΠΑ σκοτώνει 400 άνδρες και γυναικόπαιδα στην τοποθεσία Γούντεντ Νι Κρικ. Είναι η τελευταία μεγάλη μάχη Ινδιάνων και Αμερικανικών δυνάμεων, κατά την οποία σκοτώνεται και ο αρχηγός των Σιου «Μεγάλο Πόδι».

1891: Ο Τόμας Έντισον παίρνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το ασύρματο ραδιόφωνο.

1901: Η κωμωδία του Μολιέρου «Βιβλιοθηκάριος» ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Βασιλικό Θέατρο.

1914: Το πρώτο μυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόι «Πορτραίτο του καλλιτέχνη σε νεαρή ηλικία» παρουσιάζεται από το πρωτοποριακό λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής «Ο Εγωιστής».

1916: Δολοφονείται από δυο Ρώσους ευγενείς ο καλόγερος Γκρέγκορι Ρασπούτιν στην Αγία Πετρούπολη, που διέθετε τεράστια επιρροή στην τσαρική αυλή και συγκεκριμένα πάνω στην τσαρίνα Αλεξάνδρα.

1924: Με διάταγμα τίθεται σε ισχύ από 15 Ιανουαρίου 1925 ο θεσμός της Αστυνομίας Πόλεων στην Αθήνα, που είχε ξεκίνησει στην Κέρκυρα.

1924: Ο Πίτερ Παν εμφανίζεται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, στην ομώνυμη βουβή ταινία του Χέρμπερτ Μπρένον.

1940: Το υποβρύχιο «Πρωτεύς» βυθίζει ανατολικά του Μπρίντεζι το ιταλικό οπλιταγωγό «Σαρδηνία». Στη συνέχεια, όμως, εμβολίζεται από ιταλικό τορπιλοβόλο και βυθίζεται αύτανδρο.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1940 το ΠΡΩΤΕΥΣ ξεκίνησε για την τρίτη και τελευταία πολεμική του περιπολία, υπό τον πλωτάρχη Μ. Χατζηκωνσταντή, η οποία έμελλε να τελειώσει με την βύθισή του στις 29 Δεκεμβρίου 1940.
Έχοντας φθάσει στην περιοχή περιπολίας του εντόπισε στις 29.12.40 στο στίγμα 40° 31´ Β / 19° 02´ Α εχθρική νηοπομπή, αποτελούμενη από τα ιταλικά μεταγωγικά πλοία SARDEGNA (11.452 ΚΟΧ), ITALIA (5.018 ΚΟΧ) και PIEMONTE (15.209 ΚΟΧ), τα οποία συνοδεύονταν από το ιταλικό τορπιλοβόλο ANTARES (κλάση Spica), 630 τόνων, κυβερνήτης υποπλοίαρχος Nicolo Nicolini), ερχόμενη από την Αυλώνα της Αλβανίας με τελικό προορισμό το Μπρίντιζι της Ιταλίας. Το υποβρύχιο επιτέθηκε με τορπίλες εναντίον της νηοπομπής καταφέρνοντας να βυθίσει το οπλιταγωγό SARDEGNA. Μετά την εξαπόλυση των τορπιλών το ΠΡΩΤΕΥΣ έχασε το καταδυτικό του βάθος με αποτέλεσμα να ανέλθει στην επιφάνεια, να γίνει αντιληπτό και να βυθιστεί αύτανδρο στην συνέχεια με εμβολισμό από το τορπιλοβόλο ANTARES.
Η βύθιση του ΠΡΩΤΕΥΣ έγινε γνωστή στην Ελλάδα την 10η Ιανουαρίου 1941 από ανακοινωθέν του ιταλικού ραδιοφωνικού σταθμού.

1940: Η γερμανική πολεμική αεροπορία «Λουφτβάφε» ρίχνει 10.000 βόμβες στο Λονδίνο, σε μία από τις πιο εφιαλτικές βραδιές για τη βρετανική πρωτεύουσα. 3.000 πολίτες σκοτώνονται.

1944: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Μάχη της Βουδαπέστης: Αρχίζει η πολιορκία της πόλης, όταν ο Κόκκινος Στρατός και ο στρατός της Ρουμανίας περικυκλώνουν τις γερμανικές και ουγγρικές δυνάμεις. Θα λήξει στις 13 Φεβρουαρίου 1945 με την άνευ όρων παράδοση της πόλης στους σοβιετικούς.

1949: Η νέα κομμουνιστική κυβέρνηση της Ουγγαρίας αποφασίζει την εθνικοποίηση όλων των ιδιωτικών και ξένων εταιριών που βρίσκονται στη χώρα.

1951: Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας των ΗΠΑ ανακοινώνει ότι άρχισε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση ατομικής ενέργειας.

1952: Κυκλοφορεί στις ΗΠΑ το πρώτο βοήθημα ακοής, που βασίζεται σε έναν κρυσταλλικό πολλαπλασιαστή (τρανζίστορ).

1953: Καθιερώνονται στην Ελλάδα το κιλό αντί της οκάς και το μέτρο αντί του πήχη.

1955: Η Μπάρμπρα Στρέιζαντ κάνει την πρώτη της ηχογράφηση σε ηλικία μόλις 13 ετών.

1958: Ιδρύεται ο ΟΠΑΠ, με το Βασιλικό Διάταγμα 20 «Περί Συστάσεως Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου».

1964: Έπειτα από ανακρίσεις 19 μηνών, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών παραπέμπει για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και τους Γιοσμά και Καπελώνη για ηθική αυτουργία. Οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής παραπέμπονται για παράβαση καθήκοντος.

1981: Ο Αμερικανό ς Πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν ανακοινώνει ένα πρόγραμμα οικονομικών κυρώσεων κατά της ΕΣΣΔ, εξαιτίας του ρόλου της στην επιβολή στρατιωτικού νόμου στην Πολωνία.

1987: Ο σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Ρομανένκο σπάει το ρεκόρ συνεχούς παραμονής στο διάστημα με 326 ημέρες, 11 ώρες και 40 λεπτά, όταν το διατημόπλοιό του ακουμπά στη γη.

1989: Ο θεατρικός συγγραφέας και αγωνιστής για την ελευθερία και τη δημοκρατία, Βάτσλαβ Χάβελ, ορκίζεται ως ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος και μη κομμουνιστής Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας.

1991: Ο ιδρυτής του CNN, Τεντ Τέρνερ, επιλέγεται ως άνδρας της χρονιάς από το περιοδικό TIME.

1994: Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ορκίζεται νέος δήμαρχος της Αθήνας.

1995: Η "Gazzetta Dello Sport" ανακηρύσσει με ψηφοφορία τον Λιθουανό Arvidas Sabonis (142 ψήφοι) καλύτερο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα. Είναι η τέταρτη φορά που ο Sabonis κερδίζει αυτήν την διάκριση.

1995: Κρίση των Ιμίων: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια έχουν καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

1997: Στο Χονγκ Κονγκ σφάζονται 1,4 εκατομμύρια κοτόπουλα, μετά το θάνατο τεσσάρων ατόμων από τη γρίπη των πουλερικών.

1998: Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση αποφασίζουν μετά τις έντονες αντιδράσεις της Άγκυρας να εγκαταστήσουν στην Κρήτη τους ρωσικής κατασκευής αντιβαλλιστικούς πυραύλους S-300.

1999: Ο Βασίλης Χατζηπαναγής τιμάται από την ΕΠΑΕ για την μεγάλη προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο με μια επιταγή αξίας 1.000.000 δραχμών και ανακοινώνει την ίδρυση ποδοσφαιρικής ακαδημίας στις αρχές του 2000.

2001: Ο Γλαύκος Κληρίδης ανταποδίδει στο Ραούφ Ντενκτάς το δείπνο της 5ης Δεκεμβρίου, φιλοξενώντας τον τουρκοκύπριο ηγέτη στο σπίτι του στη Λευκωσία.

2001: Πάνω από 270 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και περίπου 100 τραυματίζονται όταν εκδηλώνεται πυρκαγιά σε κατάστημα πυροτεχνημάτων σε πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας του Περού, Λίμα.

2007: Η αστυνομία συλλαμβάνει οκτώ άτομα, κατά τη διάρκεια μεγάλης επιχείρησης στα Ζωνιανά και το Φόδελε Ηρακλείου, για ληστείες σε ΑΤΜ και χρηματαποστολές.

2008: Ο Στάλιν ψηφίζεται τρίτη δημοφιλέστερη ιστορική φυσιογνωμία της Ρωσίας. Πρώτος ο Αλέξανδρος Νιέφσκι και δεύτερος ο Πιοτρ Στολίπιν.

2013: Ο Μίκαελ Σουμάχερ τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι, καθώς κάνει σκι στις γαλλικές Άλπεις, στο θέρετρο του Μεριμπέλ. Ο επτά φορές πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 διακομίζεται σε νοσοκομείο της περιοχής.
Στις 29 Δεκεμβρίου του 2013, ο Μίχαελ Σουμάχερ τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι ενώ έκανε σκι στις γαλλικές Άλπεις. Το ατύχημα πάντως έγινε σε σημείο που βρίσκεται εκτός της πίστας που έκανε σκι. Η βοήθεια που του παρασχέθηκε ήταν άμεση. Οι τραυματιοφορείς έφτασαν κοντά του σε διάστημα οκτώ λεπτών. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με ελικόπτερο σε νοσοκομείο στο Μουτιέ (στις 11:53 τοπική ώρα) και ενώ ο Σουμάχερ είχε ακόμη τις αισθήσεις του. Το νοσοκομείο στο Μουτιέ δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το συμβάν και ο Σουμάχερ μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στη γειτονική Γκρενόμπλ (στις 12:45 τοπική).
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν τα γαλλικά ΜΜΕ, τα τραύματα που εφέρε ο Σουμάχερ ήταν πιο σοβαρά απ' ότι αρχικά έδειχναν. Η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί και οι γιατροί τον υπέβαλαν σε τεχνητό κώμα. Ο Σουμάχερ υποβλήθηκε σε δύο νευροχειρουργικές επεμβάσεις, καθώς είχε εγκεφαλική αιμορραγία.
Μελέτη του βίντεο και φωτογραφικού υλικού από την κάμερα που ήταν στο κράνος του Σουμάχερ από τις γαλλικές αρχές δείχνουν πως ο Σουμάχερ δεν έκανε σκι με μεγάλη ταχύτητα την ώρα που χτύπησε. Ερευνάται αν ο Σουμάχερ μειώνε την ταχύτητά του πριν το ατύχημα, πιθανώς επειδή δεν αισθανόταν καλά.
Στις 16 Ιουνίου του 2014, η μάνατζερ του Σουμάχερ, Σαμπίνε Κεμ, προχώρησε σε ανακοίνωση όπου ενημέρωσε πως ο Σουμάχερ βγήκε από το κώμα, ενώ μεταφέρθηκε και από το νοσοκομείο της Γκρενόμπλ όπου νοσηλεύονταν για 6 μήνες σε άγνωστο μέρος, ώστε να ξεκινήσει την αποθεραπεία του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1721 – Ζαν Αντουανέτ Πουασόν, Μαρκησία ντε Πομπαντούρ (Jeanne Antoinette Poisson,Marquise de Pompadour) (Παρίσι, 29 Δεκεμβρίου 1721 - Βερσαλλίες, 15 Απριλίου 1764) ήταν επίσημη ερωμένη του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ και στη συνέχεια μαρκησία οπότε και ανέλαβε Κυρία του Οίκου της Βασίλισσας. Η Μαρκησία ντε Πομπαντούρ αναδείχθηκε σημαντική προστάτιδα των τεχνών και των γραμμάτων.

1800 – Τσαρλς Γκουντγίαρ, ήταν Αμερικανός εφευρέτης, ο οποίος το 1839 ανέπτυξε μία διαδικασία βουλκανισμού του καουτσούκ.

1808 – Άντριου Τζόνσον, ο 17ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Άντριου Τζόνσον (29 Δεκεμβρίου 1808 - 31 Ιουλίου 1875) ήταν ο 16ος Αντιπρόεδρος και ο 17ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Πριν γίνει αντιπρόεδρος ήταν κυβερνήτης και γερουσιαστής από το Τενεσί. Όταν το Τενεσί, και 10 άλλες νότιες πολιτείες, ανακήρυξαν την απόσχιση τους από τις ΗΠΑ, ήταν ο μόνος από τις 10 πολιτείες που δεν παραιτήθηκε από τη θέση του στο Κογκρέσο. Ένας νότιος δημοκράτης εκλέχθηκε ως αντιπρόεδρος κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του Αβραάμ Λίνκολν το 1864.
Έγινε πρόεδρος το 1865 μετά τη δολοφονία του προέδρου Λίνκολν. Το Κογκρέσο μετά διοικούταν από ρεπουμπλικάνους, οι οποίοι μετά τη δολοφονία του Λίνκολν έθεσαν αυστηρότερους όρους από ό,τι ο Τζόνσον ήθελε για την ανασυγκρότηση των νότιων πολιτειών που είχαν επαναστατήσει. Ως αποτέλεσμα ακύρωσε 29 αποφάσεις που είχαν παρθεί από το Κογκρέσο.
Επίσης ήταν ο πρώτος πρόεδρος της χώρας που αποπέμφθηκε αλλά τελικά αθωώθηκε για μια ψήφο και τελείωσε τη θητεία του. Ήταν ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν είχε ποτέ φοιτήσει στη ζωή του. Γράμματα διδάχτηκε από τη γυναίκα του. Οι ΗΠΑ αγόρασαν την Αλάσκα από τη Ρωσία για 7,2 εκατομμύρια δολάρια (2 σεντ το στρέμμα) κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.

1809 – Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, γνωστός στους έλληνες ως Γλάδστων, βρετανός πρωθυπουργός και φιλέλληνας.
Ο Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, (William Ewart Gladstone, 29 Δεκεμβρίου 1809 – 19 Μαΐου 1898, στην παλαιά ελληνική βιβλιογραφία ως Ουίλιαμ Γλάδστων) ήταν διαπρεπής Άγγλος πολιτικός του Φιλελεύθερου Κόμματος που διετέλεσε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Διακρίθηκε για τη ρητορική του δεινότητα και το φιλελληνισμό του. Ήταν επίσης εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας και μέλος της Βασιλικής Στατιστικής Εταιρείας.
Το 1834 έγινε δεύτερος λόρδος θησαυροφύλακας και το 1835 υφυπουργός Αποικιών, οπότε τάχθηκε επανειλημμένα υπέρ της κατάργησης της δουλείας στις αποικίες. Το 1862, ως Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Πάλμερστον, ψήφισε υπέρ της ενώσεως των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα. Το 1867 διαδέχθηκε τον Λόρδο Ρώσσελ στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων και το 1868 σχημάτισε την πρώτη υπό την προεδρία του κυβέρνηση, οπότε και κατάφερε να ψηφιστεί νόμος για τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.
Παραιτήθηκε το 1873 κατόπιν απορρίψεως ενός νομοσχεδίου του και δεν έπαψε να παρακολουθεί τα πολιτικά γεγονότα, επιτιθέμενος με δριμύτητα κατά της φιλοτουρκικής πολιτικής του Μπέντζαμιν Ντισραέλι. Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 1880, με πλειοψηφία κέρδισε τις εκλογές και έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός. Έτσι πέτυχε να σταλεί στο Βερολίνο για τη συνδιάσκεψη, η οποία τελικά θα έδινε τη Θεσσαλία στην Ελλάδα, το 1881.
Το 1886 σχημάτισε την τρίτη του κυβέρνηση με πρόγραμμα τη χορήγηση πλήρους αυτονομίας στην Ιρλανδία. Επειδή η Βουλή καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, έγιναν εκλογές το 1892, οι οποίες τον έφεραν για τέταρτη φορά στη θέση του πρωθυπουργού. Το νομοσχέδιο του ψηφίστηκε από την Βουλή, αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή των Λόρδων. Τελικά, ο Γκλάντστοουν παραιτήθηκε οριστικά από την πολιτική το 1893, οπότε και ασχολήθηκε με τη μετάφραση των Ωδών του Ορατίου και άλλων συγγραφέων.

1893 – Βέρα Μπρίτεν, Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Βέρα Μαίρη Μπρίτεν (Vera Mary Brittain, 29 Δεκεμβρίου 1893 - 29 Μαρτίου 1970) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας, φεμινίστρια και οπαδός της ειρήνης. Έμεινε κυρίως γνωστή από το έργο της "Testament of Youth" ("Γεύση της Νιότης"), που εξέδωσε το 1933 και έγινε ανάρπαστο, στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες της από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και αναπτύσσει την ιδεολογία της για τον Χριστιανικό ειρηνισμό (Christian pacifism).

1911 – Κλάους Φουχς, έναν από τους μεγαλύτερους ατομικούς επιστήμονες και κατασκόπους.(πλήρες όνομα Emil Julius Klaus Fuchs)
Γεννήθηκε στο Ρούσελσχαϊμ (Rüsselsheim am Main) της Γερμανίας στις 29 Δεκεμβρίου 1911.
Σπούδασε μαθηματικά και φυσική και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους ατομικούς επιστήμονες και κατασκόπους. Καταδικάστηκε για υποκλοπή αμερικανικών και βρετανικών εγγράφων σχετικά με τα σχέδια της πρώτης ατομικής βόμβας, τα οποία παρέδιδε σε σοβιετικούς.
Χάρη στη δράση του η ΕΣΣΔ απέκτησε την ατομική βόμβα το 1949, πολύ νωρίτερα από τις προβλέψεις των δυτικών.
Πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1988.

1916 – Μαίρη Αρώνη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Κόρη του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους σχολή, Λέανδρου Αρβανιτάκη, ήταν πτυχιούχος πιάνου και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

1938 – Τζόναθαν (Τζον) Βίνσεντ Βόιτ, Αμερικανός ηθοποιός. (αγγλ. Jonathan (Jon) Vincent Voight), γεννημένος στις 29 Δεκεμβρίου του 1938
Είναι βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του 1978 Ο Γυρισμός (Coming Home) και με τρεις Χρυσές Σφαίρες. Ο Βόιτ είναι πατέρας της ηθοποιού Αντζελίνα Τζολί και του ηθοποιού Τζέιμς Χέβεν.
Ο ηθοποιός έγινε γνωστός στα τέλη της δεκαετίας του '60 με την ερμηνεία του στην ταινία του Τζον Σλέσιντζερ Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου (Midnight Cowboy, 1969), όπου υποδύθηκε, στο πλευρό του Ντάστιν Χόφμαν, έναν άνδρα από την επαρχία που προσπαθεί να γίνει ζιγκολό. Κατά τη δεκαετία του '70 έγινε αστέρας του Χόλιγουντ με τις ερμηνείες του στις ταινίες: Όταν Ξέσπασε η Βία (Deliverance, 1972) όπου ερμήνευσε το ρόλο ενός επιχειρηματία του οποίου το σαββατοκύριακο με τους φίλους καταστρέφεται από μια ομάδα κακοποιών, Απόρρητος Φάκελος Οντέσσα (The Odessa File, 1974), όπου εμφανίστηκε στο ρόλο ενός Γερμανού δημοσιογράφου που προσπαθεί να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα νεο-ναζί, Ο Γυρισμός (Coming Home, 1978) όπου εμφανίστηκε στο πλευρό της Τζέιν Φόντα στο ρόλο ενός παραπληγικού ήρωα του Πολέμου του Βιετνάμ, ταινία για την οποία κέρδισε όσκαρ και Ο Πρώταθλητής (The Champ, 1979) όπου εμφανίστηκε στο ρόλο ενός απένταρου πρώην πυγμάχου που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα και να μεγαλώσει το γιο του.
Η δημοτικότητα του άρχισε να πέφτει κατά τη δεκαετία του '80, αν και η ερμηνεία του στην ταινία του Αντρέι Κοντσαλόφσκι Το Τρένο της Μεγάλης Φυγής (Runaway Train, 1985) του χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και την εύνοια των κριτικών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 άρχισε να εμφανίζεται σε δευτεραγωνιστικούς ρόλους με σημαντικότερο εκείνο στην ταινία Ο Βροχοποιός (The Rainmaker, 1997). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 οι ερμηνείες του σε βιογραφικές ταινίες έλαβαν θετικές κριτικές. Η εμφάνισή του στην ταινία του Μάικλ Μαν Ali, 2001 όπου ερμήνευσε τον αθλητικογράφο Χάουαρντ Κοζέλ του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

1941 – Ρέϊ Τόμας, Βρετανός μουσικός μέλος του συγκροτήματος The Moody Blues

1946 – Μάριαν Φαίηθφουλ, Βρετανίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και ηθοποιός

1948 – Δημήτρης Ψαριανός, Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1948 στην Πρέβεζα. Σπούδασε τραγούδι και κιθάρα. Το 1972 ερμήνευσε τα τραγούδια του "Μεγάλου Ερωτικού" του Μάνου Χατζιδάκι μαζί με τη Φλέρη Νταντωνάκη. Το 1980 ερμήνευσε τον κύκλο τραγουδιών "Τα ερωτικά" σε μουσική του Χρήστου Γκάρτζου και ποίηση Πάμπλο Νερούδα σε ελεύθερη απόδοση Λευτέρη Παπαδόπουλου. Τα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησε τον δίσκο "Τα τραγούδια που Αγαπώ", ενώ συμμετείχε και σε άλλες δισκογραφικές δουλειές γνωστών συνθετών και τραγουδοποιών, όπως ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Σάκης Τσιλίκης, κ.ά.

1954 – Ρότζερ Βουδούρης, Αμερικανός ελληνικής καταγωγής κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός.

1960 – Κατερίνα Διδασκάλου, Ελληνίδα ηθοποιός.

1972 – Τζουντ Λόου, Βρετανός ηθοποιός. Το 2007 τιμήθηκε με τιμητικό βραβείο Σεζάρ.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1170 – Τόμας Μπέκετ, Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι.

1877 – Δημήτριος Βούλγαρης, γνωστός και με το προσωνύμιο «Τζουμπές», πολιτικός από την Ύδρα, που διατέλεσε και πρωθυπουργός. (Γεν. 20/12/1802).

1935 – Φώτιος Β΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Φώτιος Β΄ (1874 - 29 Δεκεμβρίου 1935) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 7 Οκτωβρίου 1929 ως τις 26 Δεκεμβρίου 1935.
Γεννήθηκε στην Πρίγκηπο το 1874. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Μανιάτης. Ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση στην Πρίγκηπο, κατόπιν πήγε στη Γερμανοελβετική Σχολή του Γαλατά και τέλος στο Ζαρίφειο Γυμνάσιο Φιλιππούπολης. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μιλούσε ελληνικά, τουρκικά, γαλλικά, γερμανικά και βουλγαρικά.
Το 1902 χειροτονήθηκε διάκονος από τον θείο του, τότε Μητροπολίτη Φιλιππουπόλεως Φώτιο, ο οποίος και του έδωσε το όνομά του. Παρέμεινε στη Μητρόπολη αυτή, όπου έφτασε και στο αξίωμα του Πρωτοσυγκέλου. Κατόπιν διορίστηκε Πατριαρχικός Έξαρχος Φιλιππουπόλεως κατά την περίοδο 1906-1914, κατά την οποία διώχτηκαν οι κληρικοί του Πατριαρχείου από τη Βουλγαρία και τη Ρωμυλία. Το 1914, δέχτηκε επίθεση από όχλο Βουλγάρων και εγκατέλειψε τη χώρα.
Το 1915 εξελέγη βοηθός επίσκοπος Ειρηνουπόλεως, βοηθός του θείου του, ο οποίος στο μεταξύ είχε μετατεθεί στη Μητρόπολη Κοζάνης. Το 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας και την επόμενη χρονιά μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Στις 7 Οκτωβρίου 1929 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης και ενθρονίστηκε αυθημερόν.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, χάρη στις ενέργειες των Ελευθερίου Βενιζέλου και Κεμάλ Ατατούρκ. Ο Φώτιος μερίμνησε για την εξομάλυνση της ανωμαλίας που επικρατούσε επί χρόνια στην Εκκλησία της Αμερικής, με την αποστολή ως εξάρχου του Κορινθίας Δαμασκηνού (1930) και στη συνέχεια την εκλογή ως Αρχιεπισκόπου Αμερικής και τοποθέτηση του πρώην Μητροπολίτη Κερκύρας, Αθηναγόρα. Επί των ημερών της Πατριαρχίας του συνέβησαν επίσης τα γεγονότα του παπά-Ευθύμ, ιερέα που είχε καταλάβει τον ιερό ναό της Παναγίας της Καφατιανής στο Γαλατά και ίδρυσε τη λεγόμενη τουρκορθόδοξη εκκλησία, ενώ για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε από τις κρατικές τουρκικές αρχές ο τίτλος «Οικουμενικός Πατριάρχης» και προετάχθη ο τίτλος του «πρωτοπαπά» (Baspapas). Στην αμφισβήτηση αυτή, ο Πατριάρχης Φώτιος αντέδρασε δυναμικά, αρνούμενος επί ένα και πλέον χρόνο να ανοίξει επιστολές που δεν απευθύνονταν στον «Πατριάρχη» ή στον «Οικουμενικό Πατριάρχη» και κατόπιν αυτού, το θέμα διευθετήθηκε. Τέλος, το 1934 ψηφίστηκε ο νόμος που απαγορεύει σε κάθε θρησκευτικό λειτουργό στην Τουρκία να φέρει ιερατική ενδυμασία εκτός του χώρου λατρείας, πλην των προκαθημένων των θρησκειών (Οικουμενικός Πατριάρχης, αρχιμουφτής, αρχιραβίνος).
Ο Πατριάρχης Φώτιος Β΄ πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1935.

1940 – Μιχαήλ Χατζηκωνσταντής, ήταν Έλληνας στρατιωτικός του Πολεμικού Ναυτικού. (26 Νοεμβρίου 1906 - 29 Δεκεμβρίου 1940)
Γεννήθηκε στον Πειραιά και ήταν γιος του Αντωνίου Χατζηκωνσταντή και της Ειρήνης Καλοκαιρινού. Ήταν ανηψιός του ναυάρχου Αλέξανδρου Χατζηκυριάκου και αδερφός του Χρήστου Χατζηκωνσταντή, ναυάρχου του πολεμικού ναυτικού. Λόγω οικογενειακής παράδοσης κατατάχθηκε το 1921 στο πολεμικό ναυτικό και μετά την αποφοίτησή του από την σχολή ναυτικών δοκίμων ορκίστηκε αξιωματικός στις 16 Ιανουαρίου του 1926. Στη σχολή ήταν συμμαθητής με τον κυβερνήτη του θρυλικού υποβρυχίου «Παπανικολής» Μιλτιάδη Ιατρίδη.
Το 1928 έλαβε τον βαθμό του ανθυποπλοιάρχου και το 1929 εισήλθε στη σχολή υποβρυχίων. Το 1934 προήχθη σε υποπλοίαρχο και το 1938 σε πλωτάρχη. Υπηρέτησε σε διάφορα υποβρύχια όπως τα Κατσώνης II, Νηρεύς I, Γλαύκoς II, Τρίτωνας και Πρωτεύς. Στο τελευταία υπηρέτησε τα περισσότερα χρόνια. Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος τον βρήκε κυβερνήτη στον Πρωτέα, ένα υποβρύχιο του 1929.
Στις 29 Δεκεμβρίου του 1940 βυθίστηκε από ιταλικά πολεμικά πλοία αύτανδρο στην περιοχή του Αυλώνα.
Στις 19 Ιανουαρίου του 1941 του δόθηκε τιμητικά ο βαθμός του αντιπλοιάρχου, επ'ανδραγαθίαν.

1966 – Γιώργος Μόσχος, ήταν Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Γιώργος Μόσχος (1937 - 29 Δεκεμβρίου 1966) ήταν καλαθοσφαιριστής της ΑΕΚ και μια από τις ιστορικές μορφές της ομάδας. Αγωνιζόταν στη θέση του πλέι μέικερ.
Αγωνίστηκε στον Πανελλήνιο και κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1957, στον Ηρακλή την περίοδο 1960-61 και στη συνέχεια στην ΑΕΚ έως το τέλος της ζωής του.
Κατέκτησε με την ΑΕΚ 4 πρωταθλήματα (1963, 1964, 1965, 1966). Προσβλήθηκε από καρκίνο, ενώ ήταν εν ενεργεία αθλητής της ΑΕΚ. Η ασθένεια δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί στον μικρό τελικό του φάιναλ φορ κυπέλλου πρωταθλητριών τον Μάρτιο του 1966 και μετά την ήττα στον ημιτελικό από την Σλάβια Πράγας επέστρεψε στην Αθήνα. Αυτή η αναμέτρησης ήταν και η τελευταία του, αφού έχασε τη ζωή του λίγους μήνες αργότερα, στις 29 Δεκεμβρίου 1966 σε ηλικία 29 ετών. Το 1966 είχε αγωνιστεί μαζί με τον Χρήστο Ζούπα στην Μικτή Ευρώπης. Οι συναθλητές τίμησαν τη μνήμη του αγωνιζόμενοι και γι' αυτόν στο τελικό του κυπέλλου κυπελλούχων το 1968. Για εκείνους δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μέλος της ομάδας και γι' αυτό το λόγο στις 6 Απριλίου 2008 βραβεύτηκε μαζί με την ομάδα της ΑΕΚ, η οποία κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968 για τα 40 χρόνια από την ημέρα εκείνη.
Το 1989 ολοκληρώθηκε το κλειστό γήπεδο μπάσκετ που πήρε το όνομα Γιώργος Μόσχος προς τιμήν του. Το στάδιο κατεδαφίστηκε το 2003 μαζί με το Στάδιο "Νίκος Γκούμας".

1972 – Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, Έλληνας ιεραπόστολος.
Ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος (1903-1972) ήταν ιερομόναχος από το Βασιλίτσι της Μεσσηνίας. Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και στη συνέχεια ιερέας. Υπηρέτησε ως εφημέριος σε αρκετά χωριά και ως ηγούμενος σε μοναστήρι της Μεσσηνίας. Πήρε απόφαση να τελειώσει το σχολείο, να σπουδάσει θεολογία καθώς και να μάθει γαλλικά σε μεγάλη ηλικία. Στα 57 του χρόνια αποφασίζει να ξεκινήσει ιεραποστολικό έργο στην Αφρική. Άρχισε από την Ουγκάντα και εξάπλωσε την ιεραποστολή στην Κένυα, την Τανζανία και το Κονγκό. Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1972 από ρινορραγία.

1986 – Αντρέι Ταρκόφσκι, Ρώσος σκηνοθέτης του κινηματογράφου.
Γεννημένος το 1932 στο χωριό Ζαβράγιε (Zavraje), ήταν γιος του σημαντικού ποιητή Αρσένϊι Ταρκόφσκι (Arseniy Tarkovsky). Σπούδασε μουσική, ζωγραφική, γλυπτική και αραβικά, ενώ για ένα διάστημα συμμετείχε σε γεωλογική αποστολή στην ανατολική Σιβηρία. Από το 1956 φοίτησε για περίπου τέσσερα χρόνια στην κινηματογραφική σχολή VGIK (Ινστιτούτο κινηματογράφου της Σοβιετικής Ένωσης), υπό τις οδηγίες του Μιχαήλ Ρομ. Στις τελικές εξετάσεις παρουσίασε την πτυχιακή του εργασία, που αποτελεί την πρώτη του ουσιαστικά κινηματογραφική δουλειά, με τίτλο Ο βιολιστής και ο οδοστρωτήρας, διάρκειας 46 λεπτών (1960).
Η διεθνής αναγνώριση του Ταρκόφσκι ήρθε με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν (1962), η οποία κέρδισε τρεις "Χρυσούς Λέοντες" στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, μεταξύ των οποίων το βραβείο σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας. Επόμενη κινηματογραφική ταινία του Ταρκόφσκι αποτέλεσε η επική παραγωγή Αντρέι Ρουμπλιόφ (1969), η οποία αντιμετώπισε τον εξονυχιστικό έλεγχο και πολλές παρεμβάσεις εκ μέρους των σοβιετικών αρχών, με αποτέλεσμα η δημόσια προβολή της στη Ρωσία να καθυστερήσει για αρκετά χρόνια μέχρι το 1971. Η ταινία προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών, αποκομίζοντας τελικά το βραβείο FIPRESCI.
Ο Ταρκόφσκι σκηνοθέτησε τις περισσότερες ταινίες του στη Ρωσία. Το 1983 πραγματοποίησε για πρώτη φορά γυρίσματα εκτός της Ρωσίας, στην Τοσκάνη της Ιταλίας, για τις ανάγκες της ταινίας Νοσταλγία και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ιταλία και αργότερα στη Γαλλία.
Η τελευταία του ταινία Η Θυσία, γυρίστηκε στη Σουηδία το 1986 κερδίζοντας τέσσερα βραβεία στις Κάννες. Πέθανε την ίδια χρονιά στην Γαλλία από καρκίνο.

2003 – Μαρία Σεγκίνα, Ρωσίδα, ο τελευταίος άνθρωπος που μιλούσε την σπάνια γλώσσα Ακάλα Σάμι.

2006 – Μάριος Πλωρίτης, (πραγματικό όνομα Μάριος Παπαδόπουλος του Βασιλείου, 19 Ιανουαρίου 1919 – 29 Δεκεμβρίου 2006) ήταν δημοσιογράφος-επιφυλλιδογράφος, κριτικός, μεταφραστής, λογοτέχνης, και θεατρικός σκηνοθέτης.
Ο Μάριος Πλωρίτης γεννήθηκε στον Πειραιά και ήταν πτυχιούχος της Νομικής, των οικονομικών και των Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε θεατρικές σπουδές στην Αγγλία, Γαλλία και ΗΠΑ. Διετέλεσε κριτικός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην εφημερίδα Ελευθερία (1945-1965), διευθυντής του θεατρικού τμήματος του ΕΙΡ (1950-1952), καθηγητής της Ιστορίας Θεάτρου στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1956-1967) και καθηγητής του πανεπιστημίου του Βενσέν στο Παρίσι. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν. Συνολικά σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους περίπου 20 θεατρικά έργα, κυρίως την περίοδο 1952-1962.Από το 1971 διετέλεσε καθηγητής θεατρολογίας στο πανεπιστήμιο των Αθηνών
Το μεταφραστικό και κριτικό έργο του Πλωρίτη είναι σημαντικό. Τα εβδομαδιαία άρθρα-επιφυλλίδες του στο Βήμα της Κυριακής και σε διάφορα περιοδικά «άφησαν εποχή». Ήταν διευθυντής της εφημερίδας Η Νίκη (1965-1967) και 1974 και μετά [1]. Υπήρξε μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, της Ένωσης Θεατρικών Κριτικών,της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου,του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων και άλλων σωματείων και οργανισμών.Επίσης ό ΠΛωρίτης υπήρξε συνιδρυτής μαζί με τους Αλέκο Πατσιφά και Νικόλαο Καρύδη των εκδόσεων ''Ίκαρος''.
Ο Μάριος Πλωρίτης είχε κάνει τρεις γάμους: Έναν με την ηθοποιό Έλλη Λαμπέτη το 1950 (χώρισαν το 1953), δεύτερο με τη Μαρίκα Ανεμογιάννη το 1964 και τρίτο το 1996 με την Κάτια Δανδουλάκη (με την οποία ήταν ήδη ζευγάρι για πολλά χρόνια, έζησαν μαζί συνολικά 35 χρόνια, σύμφωνα με τα λεγόμενά της σε κάποια συνέντευξη που παραχώρησε). Σύντροφος του, επίσης, υπήρξε και η δημοφιλέστερη ίσως Ελληνίδα ηθοποιός, η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και μιλούσε επίσης γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά.

2011 – Νικόλαος Α. Σταύρου, ήταν Ελληνοαμερικανός ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Θεωρούνταν ως "μαχητική φωνή" του απόδημου ελληνισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. (Αγγλικά: Nikolaos A. Stavrou, Γριάσδανη Αυλώνα, 1935, Μπεθέσντα Μέρυλαντ, 29 Δεκεμβρίου 2011)
Γεννήθηκε στο χωριό Γριάσδανη (αλβανικά: Grazhdan) της Βορείου Ηπείρου, που σήμερα υπάγεται στον δήμο Λιβαδειάς της επαρχίας Αγίων Σαράντα του νομού Αυλώνα. Ήταν γιος της πολυμελούς οικογένειας του Αθανασίου Σταύρου και είχε τρία αδέλφια και τρεις αδελφές. Το 1952 η οικογένειά του καταφεύγει μετά την άνοδο του κομμουνισμού στην Αλβανία, αρχικά στην Ελλάδα και έπειτα ο ίδιος το 1956 στην Αμερική.
Έπειτα από το διδακτορικό του στην Πολιτική Θεωρία και τις Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Τζωρτζ Ουάσινγκτων, διδάσκει στην Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Χάουαρτ στην Ουάσινγκτων όπου φτάνει στην θέση του ομότιμου καθηγητή.
Μεγάλο μέρος της ζωής του ασχολήθηκε με την ανακάλυψη των οστών του χαμένου του αδερφού του Γρηγόρη για να τα ενταφιάσει στον τάφο του πατέρα τους Αθανασίου. Ο Γρηγόρης Σταύρου εκτελέστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 από το κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα, και τιμήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1991 από την ελληνική πολιτεία για την προσφορά του ως πράκτορας κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, λαμβάνοντας το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων.
Έχει συγγράψει σημαντικό αριθμό άρθρων και βιβλίων σε ζητήματα βαλκανικής ιστορίας, και ιδιαίτερα για τα εθνικά θέματα της Ελλάδας, της Κύπρου και τις σχέσεις αυτών με τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες. Προέβαλε στα αμερικανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την προάσπιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου από τις κυβερνήσεις της Αλβανίας. Ήταν εκδότης της έγκριτης περιοδικής έκδοσης "Mediterranean Quarterly" (published by Duke University Press) με πόλη έκδοσης την Ουάσιγκτων. Υπήρξε συνεργάτης στις ελληνοαμερικανικές εκδόσεις του Εθνικού Κήρυκα και στην αγγλική εβδομαδιαία έκδοση της The National Herald της Νέας Υόρκης.
Στις 29 Δεκεμβρίου 2011, πεθαίνει σε ηλικία 76 ετών στο νοσοκομείο Suburban της πόλης Bethesda (προάστειο της Ουάσιγκτων) της πολιτείας του Μέρυλαντ έπειτα από σειρά καρδιακών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Τιμήθηκε μετά θάνατον με ψήφισμα από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για την προσωπικότητά του, το συγγραφικό του έργο που αφορούσε θέματα της Ηπείρου, της Ελλάδας και της ευρύτερης γεωπολιτικής σκηνής. Το μεγαλύτερο μέρος της προσωπικής του βιβλιοθήκης του δωρίθηκε στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος. Ήταν νυμφευμένος με την Καταρίνα Σταύρου και δεν είχε τέκνα.

2018 - Μαριάννα Τόλη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, στιχουργός και καθηγήτρια χορού. (Πειραιάς, 3 Οκτωβρίου 1952 - Αθήνα, 29 Δεκεμβρίου 2018)

Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι των ΗΠΑ και κλασικό και μοντέρνο χορό στο Λονδίνο. Στην Ελλάδα ασχολήθηκε αρχικά με το κλασικό τραγούδι και αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τότε ξεκίνησε και η υποκριτική της καριέρα, κάνοντας την πρώτη της εμφάνιση στην "Λυσιστράτη" στην Επίδαυρο.

Είχε μια σημαντική καριέρα στο τραγούδι και την δισκογραφία, με τα τραγούδια της να γίνονται μεγάλες επιτυχίες τις δεκαετίες του '70 και του '80. Τα γνωστότερα τραγούδια της ήταν τα : "Πάμε για δουλειά", "Ζητάς", "Μόνο με την αγάπη μας", "Τι τα θες τώρα", "Η τελετή". Σταθμός στην καριέρα της αποτέλεσε η συμμετοχή της στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 1977, όταν μαζί με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς, την Μπέσσυ Αργυράκη και τον Πασχάλη ερμήνευσαν για λογαριασμό της Ελλάδας το Μάθημα Σολφέζ του Γιώργου Χατζηνάσιου, κατακτώντας την 5η θέση.

Πήρε μέρος σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου ("Γλυκιά ζωή" του Μιχάλη Κακογιάννη, "Ρόδινα ακρογιάλια" του Ευθύμιου Χατζή) και σε μιούζικαλ ("Άννυ", "Ίρμα", "Σικάγο"). Υπήρξε επίσης η αντικαταστάτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο μιούζικαλ "Εβίτα".

Ήταν υπεύθυνη παιδικών θεατρικών σκηνών και την περίοδο 2001-2003 ήταν διευθύντρια στο Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν παρουσιάστρια, με τον Βασίλη Τσιβιλίκα, της παιδικής εκπομπής "Ο φίλος μας ο ΚΟΚ" στην κρατική τηλεόραση, που στόχευε στην επιμόρφωση και εξοικείωση των παιδιών με τους κανόνες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Επίσης για τρία χρόνια παρουσίασε την παιδική εκπομπή "Μουσικές Μεταμφιέσεις" στην ΝΕΤ.

Ασχολήθηκε επιπλέον με την συγγραφή και την μετάφραση βιβλίων για παιδιά ενώ έγραφε η ίδια τους στίχους στα παιδικά έργα που "ανέβαζε".
Το 2005 πρωταγωνίστησε στην παγκόσμια πρώτη παράσταση του έργου «Η κυρία Στόουν» του Τενεσί Ουίλιαμς. Το 2006 συμμετείχε σε ένα επεισόδιο της σειράς "Παρά Πέντε", που προβλήθηκε στο Mega.

Είχε επιτυχίες και στον τομέα των διαφημιστικών μηνυμάτων, πρωταγωνιστώντας στα διαφημιστικά σποτ για τα υφάσματα Αιγαίον, τα οποία έγραψαν την δική τους ιστορία σε μια εποχή που η διαφήμιση στην ελληνική τηλεόραση δεν είχε ακόμα "ανθίσει". Η ερώτηση "Μαριάννα, τι γίνεται στο Αιγαίο;" αποτελεί το γνωστότερο και πιο γνώριμο σλόγκαν των πρώτων διαφημίσεων της ελληνικής τηλεόρασης.

Απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 2018 έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.

 

Σαν σήμερα 27 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Στεφάνου Πρωτομάρτυρος, (Στέφανος, Στέφος, Στέφας, Στεφανής, Στεφανία, Στέφη, Στεφάνα, Στεφανιώ, Στεφανίτσα, Στεφανή, Στέφα)
Αγίου Μαυρικίου μάρτυρος, (Μαυρίκιος, Μαυρίκης, Μωρίς, Μαυρικία, Μαυρίκα *)

 

27 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

537: Τελούνται τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου. Ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός αναφωνεί θριαμβευτικά: «Νενίκηκά σε Σολομών».

1813: Σχηματίζεται η Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) από την Πρώτη Μεγάλη Στοά και την Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας.

1825: Η πρώτη ατμομηχανή κάνει την εμφάνισή της στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μ. Βρετανίας.

1829: Αρχίζει στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας η λειτουργία μικρής βιβλιοθήκης, η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1831: Ο Κάρολος Δαρβίνος επιβιβάζεται στο πλοίο Beagle για το ταξίδι στην Νότιο Αμερική, που θα τον οδηγήσει στη θεωρία της εξέλιξης.

1833: Συνιστώνται για πρώτη φορά Δήμοι στην Ελλάδα. Με το Νόμο της «Περί συστάσεως των Δήμων», καταργούνται οι κοινοτικές και Επαρχιακές Δημογεροντίες και καθιερώνεται ο θεσμός του Δήμου.

1845: Στις Η.Π.Α, χρησιμοποιείται για πρώτη φορά γενική αναισθησία με αιθέρα για τη γέννηση ενός παιδιού από το δρ. Crawford Williamson Long στο Τζέφερσον της Τζώρτζια.

1871: Τα πρώτα καλλιστεία για γάτες λαμβάνουν χώρα στο Κρίσταλ Πάλας του Λονδίνου.

1877: Επανάσταση κατά των Οθωμανών στην περιοχή Πηλίου, μετά την απόβαση σώματος από 150 άνδρες υπό τον Βούλγαρη.

1904: Ξεκινούν οι παραστάσεις του θεατρικού έργου "Πίτερ Παν", του Τζέιμς Μπάρι, στο θέατρο Duke of York, στο Λονδίνο

1911: Γύρω στους 300.000 εργάτες βαμβακουργίας μένουν άνεργοι, μετά από απόφαση των εργοδοτών να κλείσουν τα εργοστάσια στην περιοχή Λανκασάιρ της Βρετανίας, σε μία προσπάθεια να καταστείλουν τη δράση των συνδικάτων.

1918: Αρχίζει η μεγάλη εξέγερση των Πολωνών κατά των Γερμανών.

1920: Οι Βενιζελικοί της Κωνσταντινούπολης ιδρύουν εκεί Σύνδεσμο Εθνικής Αμυνας.

1923: Στην Ιαπωνία, εκδηλώνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του αυτοκράτορα Χιροχίτο.

1929: Με νέο νομοσχέδιο περί συντάξεων αυξάνονται τα συντάξιμα έτη των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα από 25 σε 30.

1932: Το Ράδιο Σίτι κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.

1934: Η Περσία μετονομάζεται σε Ιράν, με απόφαση του Σάχη.

1934: Η Ελλάδα έρχεται ισόπαλη 2-2 με τη Ρουμανία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού για το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο. Στους άλλους αγώνες του Βαλκανικού αυτού Κυπέλλου η Ελλάδα είχε κερδίσει 2-1 την Γιουγκοσλαβία τέσσερις μέρες νωρίτερα, ενώ θα χάσει την 1/1/35 από τη Βουλγαρία με 2-1 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού

1939: Σεισμός, μεγέθους 8,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, συγκλονίζει την περιοχή Ερζινκάμ της Τουρκίας, αφήνοντας πίσω του 50.000 νεκρούς.

1943: Στην Ουάσινγκτον, επειδή έχει απειληθεί απεργία των σιδηροδρομικών ο στρατός καταλαμβάνει τους δρόμους με διαταγή του προέδρου, με σκοπό να συνεχιστεί η κίνηση των τρένων.

1945: Τίθεται σε ισχύ η απόφαση της συνόδου του Μπρέτον Γουντς, για την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αρχίζουν τη λειτουργία τους.

1945: Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι πρώην σύμμαχοι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση και Μεγάλη Βρετανία συμφωνούν στην από κοινού διακυβέρνηση της Κορέας για πέντε χρόνια.

1947: Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλη με αναγκαστικό νόμο κηρύσσει παράνομα το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την «Εθνική Αλληλεγγύη». Με τον ίδιο νόμο, ο κομμουνισμός θεωρείται ποινικό αδίκημα και όσοι προπαγανδίζουν τις αρχές του απειλούνται με ποινές, που φθάνουν ως το θάνατο. Επίσης, απαγορεύεται η έκδοση της εφημερίδας «Ο Ρίζος της Δευτέρας», εβδομαδιαίο όργανο του ΚΚΕ.

1949: Η Βασίλισσα της Ολλανδίας Τζουλιάνα παραχωρεί ανεξαρτησία στην Ινδονησία, έπειτα από 400 χρόνια κατοχής.

1950: Αποκαθιστούνται οι διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ και Ισπανίας.

1960: Ο πατριάρχης της Μόσχας Αλέξιος επισκέπτεται την Αθήνα, όπου χοροστατεί σε δοξολογία.

1963: Ογκώδεις φοιτητικές εκδηλώσεις υπέρ της ένωσης της Ελλάδας με την Κύπρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

1966: Με μία δήλωση-βόμβα, ο Ανδρέας Παπανδρέου καλεί "με άπειρο σεβασμό και αγάπη" τον πατέρα του "να αναθεωρήσει την απόφασή του, για λόγους πολιτικής στρατηγικής του, να υπερψηφίσει το ανακτορικό κατασκεύασμα" και απευθύνει "έκκληση στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της Ένωσης Κέντρου να καταψηφίσουν την κυβέρνηση Παρασκευοπούλου".

1968: Το «Apollo 8» επιστρέφει στη Γη, αφού έκανε το γύρο της Σελήνης. Σώο το τριμελές πλήρωμά του, οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν το γύρο της σελήνης.

1972: Το Βέλγιο γίνεται το πρώτο κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, που συνάπτει διπλωματικές σχέσεις με την Ανατολική Γερμανία.

1978: Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος υπογράφει το πρώτο δημοκρατικό Σύνταγμα της Ισπανίας, έπειτα από 40 χρόνια δικτατορίας.

1981: Στην Ιταλία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απαγάγουν τον Αμερικανό στρατηγό Τζ. Ντόζιερ, ακόλουθο του ΝΑΤΟ.

1985: Τρομοκρατικές επιθέσεις σε αεροπλάνα της ισραηλινής εταιρείας El-Al στα αεροδρόμια Ρώμης και Βιέννης προκαλούν το θάνατο 20 ανθρώπων και τον τραυματισμό 140. Ο αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν κατηγορεί τον λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι.

1986: Το περιοδικό TIME ανακηρύσσει προσωπικότητα της χρονιάς την πρόεδρο των Φιλιππίνων, Κορασόν Ακίνο.

1989: Αίγυπτος και Συρία συνάπτουν και πάλι διπλωματικές σχέσεις, μετά από διακοπή 12 ετών.

1991: Αεροσκάφος των Σκανδιναβικών Αερογραμμών (SAS) συντρίβεται λίγα λεπτά μετά την απογείωσή του από τη Στοκχόλμη. Επιζούν και οι 129 επιβαίνοντες σ’ αυτό.

1992: Το περιοδικό TIME επιλέγει ως άνθρωπο της χρονιάς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.

1992: Οι ΗΠΑ καταρρίπτουν μαχητικό αεροσκάφος του Ιράκ, όταν δυο ιρακινά στρατιωτικά αεροπλάνα επιτίθενται κατά αμερικανικών F-16 στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο βόρειο Ιράκ.

1993: Ο Ρώσος υπουργός Περιβάλλοντος δηλώνει ότι, το 15% του εδάφους της Ρωσίας πρέπει να θεωρείται ζώνη περιβαλλοντικής καταστροφής.

1994: Στη Γαλλία, η κυβέρνηση διακόπτει προσωρινά τις πτήσεις των γαλλικών αερογραμμών από και προς την Αλγερία, μετά την αεροπειρατεία σε αεροσκάφος της "Air France".

1995: Η Γαλλία πραγματοποιεί την πέμπτη κατά σειρά πυρηνική δοκιμή της στο Νότιο Ειρηνικό.

1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι υπάρχει θέμα γενικότερα, ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάβει τη διάσωση του τουρκικού πλοίου που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια. (Κρίση Ιμίων)

1996: Σύμφωνα με Τουρκοκύπριους αξιωματούχους, ο πληθυσμός των Κατεχομένων στην Κύπρο, που καταμετρήθηκε κατά την απογραφή, σχεδόν διπλασιάσθηκε τα τελευταία 36 χρόνια.

1997: Στην Αλβανία, μεγάλη διαδήλωση οπαδών της αντιπολίτευσης του Μπερίσα γίνεται στα Τίρανα, με αίτημα τη διεξαγωγή εκλογών.

2002: Η εταιρεία Clonaid ανακοινώνει πως κατάφερε να κλωνοποιήσει έναν άθρωπο χωρίς όμως να παρουσιάζει στοιχεία.

2004: Παρατηρείται το λαμπρότερο εξωηλιακό φαινόμενο όταν φτάνει στη Γη η ραδιερνέργεια από την έκρηξη του άστρου SGR 1806-20.

2007: Δολοφονείται η πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο.

2008: Το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο τη Χαμάς. Τουλάχιστον 225 άτομα σκοτώνονται και 700 τραυματίζονται.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1571 – Γιόχαν Κέπλερ, γερμανός μαθηματικός, αστρονόμος και αστρολόγος που περιέγραψε την ελλειπτική κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο.
Ο Γιοχάνες Κέπλερ, γνωστός παλαιότερα και με τον εξελληνισμένο τύπο Κεπλέρος (γερμ. Johannes Kepler, 27 Δεκεμβρίου 1571 – 15 Νοεμβρίου 1630), ήταν Γερμανός αστρονόμος και καταλυτική φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση των νεότερων χρόνων. Υπήρξε επίσης μαθηματικός και συγγραφέας, ενώ άσκησε κατά καιρούς την αστρολογία για βιοποριστικούς λόγους. Είναι περισσότερο γνωστός ως ο «Νομοθέτης του ουρανού» από τους φερώνυμους Νόμους που αφορούν την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο και περιγράφονται στα έργα του Astronomia nova, Harmonices Mundi και Epitome of Copernican. Αυτά τα έργα αποτελούν θεμελίωση της Θεωρίας του Νεύτωνα για τη δύναμη έλξεως.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Κέπλερ ήταν καθηγητής μαθηματικών σε γυμνάσιο στο Γκρατς της Αυστρίας όπου και έγινε συνεργάτης του Πρίγκιπα Χανς Ούλριχ φον Έγκενμπεργκ (Hans Ulrich von Eggenberg). Αργότερα έγινε βοηθός του αστρονόμου Τύχο Μπράχε και τελικά μαθηματικός του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ (Rudolf II) και των διαδόχων του, Ματθίας και Φερδινάνδου Β΄. Ακόμη ήταν καθηγητής μαθηματικών στο Λιντς της Αυστρίας και σύμβουλος του στρατηγού Βάλλενσταϊν. Επιπλέον, το έργο του υπήρξε θεμελιώδες στον τομέα της οπτικής αφού εφηύρε μια βελτιωμένη έκδοση ενός τηλεσκοπίου διάθλασης (τηλεσκόπιο του Κέπλερ) και ανέφερε τις τηλεσκοπικές εφευρέσεις από τον σύγχρονό του Γαλιλαίο.
Ο Κέπλερ έζησε σε μια περίοδο όπου δεν υπήρχε σαφής διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας και της αστρολογίας αλλά υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας (κλάδος των μαθηματικών εντός των ελευθέρων τεχνών) και της φυσικής (κλάδος της φυσικής φιλοσοφίας). Ο Κέπλερ ενσωμάτωσε θρησκευτικά και συλλογιστικά επιχειρήματα στο έργο του, υποκινούμενος από την θρησκευτική πεποίθηση ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σύμφωνα με ένα σχέδιο προσβάσιμο μέσω του φυσικού φωτός της λογικής. Ο Κέπλερ περιγράφει τη νέα αστρονομία του ως «ουράνια φυσική», σαν μια «εκδρομή στη Μεταφυσική του Αριστοτέλη» και ως «συμπλήρωμα του Αριστοτέλη του Ουρανού», μετασχηματίζοντας την αρχαία παράδοση της κοσμολογίας με το να χειρίζεται την αστρονομία ως μέρος της καθολικής μαθηματικής φυσικής.

1809 – Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ήταν φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Α' Αθηναϊκής Σχολής, πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτης. (27 Δεκεμβρίου 1809 - 16 Ιανουαρίου 1892) .
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο Μέγα Ρεύμα (Αρναούτκιοϊ) στις 27 Δεκεμβρίου του 1809. Μητέρα του Αλέξανδρου ήταν η Ζωή Λαπίθη, κόρη του Ευστάθιου Λαπίθη από τη Ζαγορά του Πηλίου, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το εμπόριο πολύτιμων λίθων και είχε οικονομική άνεση. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Βουκουρέστι, στην αυλή του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλέξανδρου Σούτσου, που ήταν θείος του πατέρα του.
Από την Κωνσταντινούπολη έφυγαν οικογενειακώς η οικογεινειακή τους οικία καταστράφηκε από πυρκαγιά. Για τις πρώτες σπουδές του στα ελληνικά γράμματα ο πατέρας του είχε μισθώσει έναν αθηναίο οικοδιδάσκαλο, τον Κωνσταντίνο Πιττάρη, ο οποίος αργότερα θα διατελέσει συμβολαιογράφος στην Αθήνα.
Επίσης, πρώτος του δάσκαλος ήταν και ο Δημήτριος Χρηστίδης, μετέπειτα Υπουργός Εσωτερικών (1833, 1849) και Εξωτερικών (1841) του νεοσύστατου κράτους. Όταν ξέσπασε ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας, η οικογένειά του, διωκόμενη από τους Τούρκους, κατέφυγε στη Στεφανούπολη της Ρουμανίας, όπου έμεινε για έναν χρόνο (1821-1822).
Εκεί μικρός Αλέξανδρος πήγε σε ελληνικό σχολείο, ενώ ταυτόχρονα διδάσκεται και στο σπίτι, μαζί με τα παιδιά των ηγεμόνων, από τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Γαλάτη. Έναν χρόνο αργότερα, την Άνοιξη του 1822, μετακόμισαν στην Οδησσό, όπου η οικογένεια έμεινε για ένα διάσημα στην οικία της Μαρίας Σούτσου, αδελφής της μητέρας του Αλέξανδρου Ραγκαβή.
Ο Αλέξανδρος φοίτησε στο Λύκειο με συμμαθητή, και αργότερα συνάδελφό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο, αλλά και με τον Γρηγόριο Καμπούρογλου. Στο Λύκειο παρέμεινε για μικρό διάστημα και συνέχίσε τις σπουδές του με κατ’ οίκον διδασκαλία από τον Γεώργιο Γεννάδιο, όπως και την περίοδο της διαμονής της οικογένειας στο Βουκουρέστι, ενώ στη συνέχεια φοίτησε στην Ελληνοεμπορική Σχολή της Οδησσού.
Ο Ραγκαβής ταξίδεψε στο Μόναχο το 1825 όπου και σπούδασει σε Στρατιωτική Σχολή στο σώμα των Δευτεροτόκων. Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει το Μόναχο, θα επισκεφθεί για λίγο καιρό τη Βιέννη, το Σάλτσμπουργκ και την Τεργέστη, όπου θα συναντήσει τον πατέρα του και θα γνωρίσει αρκετούς Έλληνες.

1822 – Λουί Παστέρ, γάλλος χημικός ιδρυτής της μικροβιολογίας και εφευρέτης της παστερίωσης.
Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), απαντώμενος στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία και με την εξελληνισμένη μορφή Λουδοβίκος Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895), ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός). Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάζεται παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.

1832 – Πάβελ Τρετιακόφ, ρώσος επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων τέχνης (Γκαλερί Τρετιακόφ).

1848 – Τζιοβάνι Μπατίστα Πιρέλι, ιταλός επιχειρηματίας ιδρυτής της φερώνυμης εταιρίας ελαστικών.
Ο Τζοβάννι Μπαττίστα Πιρέλλι (Βαρένα 27 Δεκεμβρίου 1848 - Μιλάνο 20 Οκτωβρίου 1932), ήταν μεγάλος Ιταλός επιχειρηματίας, ο οποίος το 1872 ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών.
Γεννήθηκε στη Βαρένα της Ιταλίας στις 27 Δεκεμβρίου του 1848. Μετά τη λήξη των σπουδών του, εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο, όπου το 1872, ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών, η οποία σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αυτού του είδους στον Κόσμο ολόκληρο. Στο Μιλάνο έμεινε μέχρι το θάνατό του σε ηλικία 83 ετών στις 20 Οκτωβρίου του 1932.

1901 – Μάρλεν Ντίντριχ, ήταν Γερμανίδα ηθοποιός καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Μαγδαληνής Φον Λος (Γαλάζιος Άγγελος).
Οι ομοφυλοφιλικές της τάσεις έγιναν γνωστές αφού εγκατέλειψε την κινηματογραφική της σταδιοδρομία σε προχωρημένη πλέον ηλικία. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

1925 – Μισέλ Πικολί, Γάλλος ηθοποιός.
Είναι ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς του 20ού αιώνα και έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Λουίς Μπουνιουέλ, ο Μάρκο Φερέρι, ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, ο Νάνι Μορέτι, ο Ζακ Ριβέτ, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Αλέν Ρενέ και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.

1929 – Αχιλλέας Καραμανλής, Έλληνας πολιτικός.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1929 στην Πρώτη Σερρών. Γιος του δασκάλου και Μακεδονομάχου Γεωργίου Καραμανλή και της Φωτεινής, το γένος Δολόγλου (θαν. 1940). Είναι αδελφός του τέως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.
Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στην Πάντειο και το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Από το 1956 έως το 1963, διετέλεσε διευθυντής του Ιδιαίτερου γραφείου του τότε Προέδρου της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή. Εξελέγη, για πρώτη φορά Βουλευτής της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης στην εκλογική περιφέρεια Σερρών το 1963 και επανεξελέγη το 1964.
Από το 1963 και μέχρι το 1974, κατά την περίοδο που ο Κων/νος Καραμανλής διέμενε στην Γαλλία, υπήρξε ο προσωπικός σύνδεσμός του με όλες τις προσωπικότητες του πολιτικού κόσμου, τόσο στη χώρα μας, όσο και το εξωτερικό.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας με την οποία εκλέγονταν συνεχώς Βουλευτής Σερρών από το 1974 μέχρι και το 2007.
Έχει διατελέσει σε κυβερνητικές θέσεις ως Υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ (21/11/1974 – 2/1/1975), Υφυπουργός Προεδρίας [αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού] (2/1/1975 – 17/9/1981), Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (11/4/1990 – 8/8/1991) και Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (8/8/1991 – 13/10/1993)
Είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής». Είναι παντρεμένος με τη Νίκη Διαμαντή και έχει δύο παιδιά, τη Φωτεινή και τον Κωνσταντίνο.

1947 – Θανάσης Πολυκανδριώτης, βιρτουόζος μπουζουξής και συνθέτης.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1948 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο λαϊκός δάσκαλος Θεόδωρος Πολυκανδριώτης. Από παιδί έμαθε κιθάρα και σε νεαρή ηλικία συμμετείχε ως κιθαρίστας σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής. Τρία χρόνια αργότερα άρχισε και η επαγγελματική του καριέρα. Η μεγάλη αποκάλυψη έγινε το 1964, όταν αναγνωρίστηκε η αξία του στο μπουζούκι και οι δισκογραφικές εταιρείες ενδιαφέρθηκαν να τον αποκτήσουν.
Το 1971 εμφανίστηκε με τη Νάνα Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα. Συνεργάστηκε με τους Πάνο Γαβαλά Ρία Κούρτη, Μάνο Χατζιδάκι, Στέλιο Καζαντζίδη, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Τόλη Βοσκόπουλο, Παύλο Παπαντωνίου, Γιάννη Πουλόπουλο και άλλους. Από το 1968 μέχρι σήμερα συνθέτει τραγούδια και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 1.000 συνθέσεις. Έχει δώσει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας, ενώ κατέλαβε και τα εδάφη της κλασικής μουσικής.
Τα τελευταία χρόνια ο Θανάσης Πολυκανδριώτης ασχολείται και με την εκπαίδευση, ιδρύοντας την Σχολή Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης όπου διδάσκονται τα λαϊκά όργανα μπουζούκι, τζουράς, μπαγλαμάς. Στόχος της σχολής αυτής που απαριθμεί παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα είναι η διάσωση και διάδοση της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης. Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, μία σύγχρονη μέθοδο για το μπουζούκι με τίτλο «Είναι εύκολο να μάθεις μπουζούκι». Στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" επικεφαλής ορχήστρας μπουζουκιών, παρουσίασε σύνθεση του Ξαρχάκου, μαγεύοντας τους παρευρισκόμενους, αλλά και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών με τη μαεστρία του.

1948 – Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Depardieu) (27 Δεκεμβρίου 1948) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.
Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες, ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.

1950 – Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα, 27 Δεκεμβρίου 1950) είναι μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ερμηνεύτριες.
Γεννήθηκε στη Θήβα το 1950 και από το 1958 ζει στην Αθήνα.Ο πατέρας της ήταν αγρότης απο την θήβα και η μητέρα της μικρασιάτισσα.
Είναι μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες τραγουδίστριες και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ελληνικού τραγουδιού από τη δεκαετία του '70. Έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους μεγάλους τραγουδιστές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, παλαιότερους και νεότερους, είτε δισκογραφικά είτε σε μουσικές σκηνές, πίστες και συναυλίες: Μάνο Λοΐζο, Αθηναϊκή Κομπανία, Μανώλη Ρασούλη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αντώνη Βαρδή, Γιάννη Πάριο, Δήμητρα Γαλάνη, Γιώργο Νταλάρα, Άννα Βίσση, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Νικόλα Άσιμο, Γιώργο Ζαμπέτα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννη Σπανό, Θάνο Μικρούτσικο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μάνο Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Σωκράτη Μάλαμα, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Γιάννη Σπάθα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Αφροδίτη Μάνου, Λαρεύντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Κότσιρα και πολλούς άλλους.
Έχει εμφανιστεί στις κορυφαίες αίθουσες του κόσμου και έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.
Έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρότι η ίδια δε συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009), η Χάρις Αλεξίου είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην τρίτη πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο στην κατάταξη με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οκτώ από τους προσωπικούς της δίσκους έχουν ξεπεράσει τις 11.000.000 πωλήσεις, ούσα η μόνη γυναίκα τραγουδίστρια που το έχει καταφέρει στην ελληνική δισκογραφία.
Το γεγονός ότι οι προαναφερόμενοι προσωπικοί δίσκοι χαρακτηρίζονται από διαφορετικά μουσικά στυλ (δημοτικά, ρεμπέτικα, παλιά, σύγχρονα και έντεχνα λαϊκά, μπαλάντες), εμπεριέχουν τραγούδια διαφόρων συνθετών και έχουν εκδοθεί μεταξύ σχεδόν σταθερών χρονικών διαστημάτων από το 1977 έως το 2003 αποδεικνύει αφενός την αδιαμφισβήτητη προσφορά της Χάριτος Αλεξίου στα μουσικά πράγματα του τόπου και αφετέρου τη συνεπή και αδιάλειπτη επαφή της με τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Καθολική είναι και η αποδοχή της από τους συναδέλφους της στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης στη συνέντευξή του στον Θανάση Λάλα στην εκπομπή "Φάρμα των Ανθρώπων" στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ το 1993 είχε χαρακτηρίσει τη φωνή της Αλεξίου ως μεγάλη φωνή, ό,τι καλύτερο έχει βγάλει αυτός ο τόπος.

1957 - Ελένη Δήμου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.

1966 - Μπιλ Γκόλντμπεργκ, Αμερικανός παλαιστής και ηθοποιός.

1969 - Chyna, Αμερικανίδα παλαίστρια.

1974 - Αλιόνα Βίνιτσκαγια, Ουκρανή τραγουδίστρια.

1974 - Μάζι Όκα, Ιάπωνας ηθοποιός.

1976 - Νίκος Γεωργέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1976 - Άαρον Στάνφορντ, Αμερικανός ηθοποιός.

1979 - Κωνσταντίνος Μπογδάνος, Έλληνας δημοσιογράφος.

1979 - Μάριο Μπρέσκα, Σλοβάκος ποδοσφαιριστής.

1980 - Κλάουντιο Καστανιόλι, Ελβετός παλαιστής.

1981 - Έμιλι ντε Ράβιν, Αυστραλή ηθοποιός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1381 - Εδμόνδος Μόρτιμερ, 3ος κόμης του Μαρς.

1585 - Πιερ ντε Ρονσάρ, Γάλλος ποιητής.

1771 - Ερρίκος Πιτό, Γάλλος μηχανικός.

1878 – Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.
Ο Αντώνιος Παπαδάκης (1810 - 27 Δεκεμβρίου 1878) ήταν Έλληνας ευεργέτης του Εθνικού Πανεπιστημίου. Απέκτησε περιουσία στην Βεσσαραβία και όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το κτίριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης και όλα τα άλλα περιουσιακά του στοιχεία για υποτροφίες σε φοιτητές.
Ο Αντώνιος γεννήθηκε το 1810 στο Λασίθι στην Κρήτη. Ήταν δισέγγονος του ευγενούς nobleman Misser Alexis (1637 - ? ), ο οποίος έζησε επί Βενετοκρατίας, και εγγονός του ευπατρίδη Αλέξιου Αλέξη (1692 - 1786).
Οι κηδεμόνες του σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1823 και ο μικρός Αντώνιος αιχμάλωτος μαζί με δύο αδέλφια του, τον Εμμανουήλ και τον Ανδρέα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια, όπου πουλήθηκαν ως σκλάβοι στην αυλή του Αντιβασιλέα της Αιγύπτου.
Ο Αντώνιος κάποτε έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και κατάφερε με την βοήθεια ενός Ρώσου να δραπετεύσει και να βγει στην Οδησσό μαζί με άλλους από την Κεφαλλονιά. Εκεί εργάστηκε με τη βοήθεια του Αλέξανδρου Στούρτζα. Έμαθε τα ελληνικά γράμματα και έπιασε δουλειά σε ελληνικό τυπογραφείο της Οδησσού. Μπήκε δε και στη γεωργική σχολή και σπούδασε γεωπονία. Αφού αποφοίτησε διορίστηκε διευθυντής στα κτήματα του Στούρτζα στη Βεσσαραβία το 1833. Χάρη στις γεωπονικές του γνώσεις αύξησε πολύ το εισόδημα των κτημάτων και επεξέτεινε τις δραστηριότητες του εργοδότη του και στον τομέα της κτηνοτροφίας.
Απέκτησε αρκετά χρήματα για να επιστρέψει και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1848, και έτσι ως Έλληνας πολίτης έζησε βίο λιτό ευεργετώντας την πατρίδα του.
Αργότερα ψάχνοντας την τύχη των δύο χαμένων αδελφών του, ανακάλυψε ότι ήταν στην Αλεξάνδρεια και είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Εμμανουήλ, είχε μετονομαστεί Ισμαήλ και είχε γίνει ο περιβόητος στρατηγός Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις γνωστός ως Ismail Selim Pasha (1809 - 1867). Επίσης, ο Ισμαήλ διετέλεσε και Υπουργός των Στρατιωτικών της Αιγύπτου. Ο μικρότερος αδελφός Ανδρέας είχε γίνει ο Αρχηγός Χωροφυλακής στην Αλεξάνδρεια. Σε επικοινωνία τους τα τρία αδέρφια αλληλοαναγνωρίστηκαν και χάρηκαν.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου 1878.
Ευεργετικό του έργο
Διέθεσε το ποσό των οκτακοσίων και πλέον χιλιάδων δραχμών για τη μόνιμη χορήγηση δέκα υποτροφιών σε νέους και νέες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Κληροδότημά του είναι, επίσης, το κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης επί των οδών Ιπποκράτους και Ακαδημίας. Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έθεσε ως δείγμα τιμής μαρμάρινη προτομή του Παπαδάκη στη μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης ανήγειρε προτομή του στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών (είναι δίπλα στη Κοιμωμένη του Χαλεπά-Σοφία Αφεντάκη).

1878 - Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.

1894 - Φραγκίσκος Β΄, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.

1919 – Αχιλλέας Αλφεράκης, Έλληνας συνθέτης.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και ανήκει στη ρωσική εθνική σχολή.

1923 – Γουστάβος Άιφελ, ήταν Γάλλος μηχανικός, αρχιτέκτονας και μασόνος. (Alexandre Gustave Eiffel, πραγματικό επώνυμο: Bönickhausen, 15 Δεκεμβρίου 1832 - 27 Δεκεμβρίου 1923)
Γεννήθηκε στη Ντιζόν και έγινε γνωστός χτίζοντας γέφυρες. Ο Άιφελ ήταν διάσημος από τα μεγαλοφυή του σχέδια και την άριστη τεχνογνωσία του στις σιδηροκατασκευές. Κάποτε είχε δηλώσει ότι ο διάσημος πύργος του «πήρε το σχήμα του από τον ίδιο τον άνεμο». Το 1890 επικεντρώθηκε στη μελέτη της αεροδυναμικής και διατήρησε ένα γραφείο μέσα στον πύργο έως το θάνατό του. Το 1889, όταν ανεγέρθηκε ο Πύργος του Άιφελ, βραβεύτηκε για το επίτευγμά του με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.

1936 - Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι, Τούρκος ποιητής.

1950 - Μαξ Μπέκμαν, Γερμανός ζωγράφος.

1953 - Σουκρού Σαράτζογλου, Τούρκος πολιτικός.

1958 - Μουσταφά Μερλίκα-Κρούγια, Αλβανός πολιτικός.

1959 - Σαχ Μαχμούντ Χαν, Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν.

1972 - Λέστερ Πήρσον, Καναδός πολιτικός.

1978 - Χουαρί Μπουμεντιέν, Αλγερινός πολιτικός.

1979 - Χαφιζουλάχ Αμίν, Πρόεδρος του Αφγανιστάν.

1984 – Ιωάννης Γκλαβάνης, γνωστός και ως Τζον Γκλαβάνης, ήταν Έλληνας βιομήχανος, βουλευτής και υπουργός. (Βόλος, 28 Ιανουαρίου 1892 - Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 1984)
Γεννήθηκε στο Βόλο. Ήταν γιος του βιομήχανου Κωνσταντίνου Γκλαβάνη από τη Ζαγορά Πηλίου. Ο αδερφός του, Βάγγος (Ευάγγελος), εξελέγη επίσης βουλευτής Λαρίσης και ήταν κι αυτός βιομήχανος, στις εκλογές του 1926 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων.
Ο Ιωάννης παντρεύτηκε την Ουρανία Βουτσινά και απέκτησαν 1 γιο και 1 κόρη. Ο Ιωάννης σπούδασε Εμπορικές Επιστήμες στην Εμπορική Σχολή του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι την Κατοχή εργάστηκε ως γενικός διευθυντής σε εταιρεία.
Εξελέγη βουλευτής Λάρισας (1946 με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων συγκεντρώνοντας 4.416 ψήφους, το 1950, 1951 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και βουλευτής Μαγνησίας με την Ένωση Κέντρου το 1961, 1963 και 1964) και έγινε ένας από τους βουλευτές που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου το 1965.
Ο Τζον Γκλαβάνης διετέλεσε επανειλημμένα υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις. Ειδικότερα, ήταν υπουργός Γεωργίας και προσωρινά Εθνικής Οικονομίας (1945), υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1945), Ανοικοδομήσεως (1947), Οικισμού και Ανοικοδομήσεως (1950), Υγιεινής (1950), Κοινωνικής Προνοίας (1950), Εμπορίου (1951, 65), Δημοσίων Έργων (1965-66) και προσωρινά Βορείου Ελλάδος (1965) και υπουργός Βιομηχανίας (1951, 66).
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1984 και κηδεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου.

1985 - Νικόλαος Βγενόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1988 – Βάσω Κατράκη, ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και διακεκριμένη χαράκτρια. (Αιτωλικό, 5 Ιουλίου 1914 - 27 Δεκεμβρίου 1988)
Γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1914 στο Αιτωλικό, ήταν κόρη του κτηματία Γεωργίου Λεονάρδου και της Θεοδώρας Σαρλή και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια ( δύο αγόρια και δύο κορίτσια ).
Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έχοντας ως καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη στη ζωγραφική και τον Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική. Αποφοίτησε το 1940 και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τον Γιώργο Κατράκη με τον οποίο απέκτησε το 1958 δύο παιδιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της εντάχθηκαν στο ΕΑΜ. Μάλιστα, το 1945, ξυλογραφίες της συμπεριλήφθηκαν στο λεύκωμα «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1955 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση ενώ το 1958 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας καθώς και με το βραβείο premium στην Μπιενάλε του Λουγκάνο. Το 1966 έλαβε το διεθνές βραβείο λιθογραφίας Tamarint στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Βενετίας.
Με την επιβολή της Δικτατορίας, συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο, όμως το επόμενο έτος, απελευθερώθηκε μετά από διεθνείς πιέσεις. Το 1976 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της Intergrafik σε διεθνή έκθεση γραφικών τεχνών στην Ανατολική Γερμανία. Διετέλεσε μέλος του ΕΕΤΕ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου του 1988.
Η Βάσω Κατράκη ως χαράκτρια δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιώντας ως υλικό τον ψαμμίτη, ένα υλικό που λίγοι χαράκτες έχουν δουλέψει, γεγονός που της προσέδωσε διεθνή φήμη. Η χαρακτική της συνδυάζει την προσήλωσή της στην πραγματικότητα και την έμφαση στα εξπρεσσιονιστικά στοιχεία.
Στις 25 Ιουνίου 2006, εγκαινιάστηκε στο Νησάκι του Αιτωλικού το "Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών - Μουσείο Βάσως Κατράκη". Η χαράκτρια κληροδότησε στην γενέτειρά της όλα της τα έργα, τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στην μια αίθουσα του μουσείου. Η δεύτερη μεγάλη αίθουσα του μουσείου μπορεί κατά περίπτωση να φιλοξενεί έργα μεγάλων εικαστικών δημιουργών. Το υπόγειο του μουσείου έχει διαμορφωθεί για να λειτουργήσει αργότερα ως Σχολή Χαρακτικής Τέχνης. Ο ιστορικός της Τέχνης Κώστας Σταυρόπουλος επιμελήθηκε την έκθεση της χαράκτριας.

1989 - Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζής.

1993 - Δημήτριος Καψάσκης ήταν Έλληνας ιατροδικαστής. (29 Ιανουαρίου 1909 - 27 Δεκεμβρίου 1993)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909 και ήταν γιος του Αντωνίου Καψάσκη.
Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.
Μεταξύ άλλων υπηρέτησε ως εκπαιδευόμενος στο FBI και την Scotland Yard. Υπήρξε επιμελητής της Ιατρικής σχολής του Παρισιού (1938).
Το 1943 εισήλθε στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και το 1957 έγινε προϊστάμενος αυτής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Το 1952 διορίστηκε καθηγητής στη σχολή Αστυνομίας Πόλεων.
Ως ιατροδικαστής πρωταγωνίστησε σε σημαντικές υποθέσεις όπως αυτές του Παγκρατίδη, του Στέφανου Σαράφη, του Σωτήρη Πέτρουλα, του Μανδηλαρά, του Γρηγόρη Λαμπράκη και της Ευγενίας Νιάρχου.
Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί όπως και για την συνεργασία του με την Χούντα.
Είχε συγγράψει βιβλία σχετικά με το αντικείμενο της ιατροδικαστικής και είχε τιμηθεί με ελληνικά και ξένα παράσημα. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).
Ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Μαύρου (απεβίωσε το 1985), με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 28 Δεκεμβρίου 1993.

1995 - Γκένριχ Κασπαριάν, Αρμένιος σκακιστής.

2003 – Άλαν Μπέιτς, βρετανός ηθοποιός, (Ζορμπάς, ο Έλληνας).

2006 – Πιερ Ντελανοέ, γάλλος εφοριακός και στιχουργός μεγάλων επιτυχιών (La vie en rose, Les Champs Elysees, Et si tu n’existais pas).

2007 – Μπεναζίρ Μπούτο, πρωθυπουργός του Πακιστάν.
Η Μπεναζίρ Μπούτο (21 Ιουνίου 1953 - 27 Δεκεμβρίου 2007) ήταν πρωθυπουργός του Πακιστάν δύο φορές. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών.
Γεννήθηκε στο Πακιστάν στις 21 Ιουνίου του 1953 και ήταν κόρη του πολιτικού και μετέπειτα προέδρου και πρωθυπουργού του Πακιστάν, Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο στη δεκαετία του 1970 σε μια από τις ελάχιστες μη στρατιωτικές κυβερνήσεις του Πακιστάν από της ανεξαρτησίας της Χώρας. Σπούδασε οικονομικά, νομικά και φιλοσοφία στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη.
Δολοφονήθηκε το 2007.

2016 - Ρατνασίρι Γουικρεμαναγιάκε, πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα.

2016 - Κάρι Φίσερ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

2019 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.

 

Σαν σήμερα 28 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίας Δόμνης μάρτυρος, (Δόμνα)
Αγίων Θεοφίλου διακόνου και Μυγδονίου, (Θεοφίλη, Θεοφιλίτσα, Φιλιώ, Φιλίτσα, Μυγδόνιος, Μυγδόνης, Μυγδονία, Μιγδονία)

28 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1065: Eγκαινιάζεται το Αββαείο του Γουέστμινστερ.

1612: Ο Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) είναι ο πρώτος αστρονόμος που παρατηρεί τον πλανήτη Ποσειδώνα.

1667: Πλοιάρια που μεταφέρουν Μανιάτες πλήττουν τουρκικά πλοία που πολιορκούν την Κρήτη. Ως αντίποινα, οι Τούρκοι επιχειρούν να καταλάβουν τη Μάνη, αλλά συντρίβονται.

1820: Ο Παπαφλέσσας επιστρέφει από την Κωνσταντινούπολη στο Μοριά.

1826: Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης νικά τον Βελή αγά στη θέση «Ομέρ Εφέντι», κοντά στο Λιδωρίκι Φωκίδος.

1828: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την Ιαπωνία, με αποτέλεσμα 30.000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.

1832: Ο Τζον Καλχούν αποχωρώντας, γίνεται ο πρώτος Αμερικανός Αντιπρόεδρος, που παραιτείται του αξιώματος λόγω των πολιτικών διαφορών του με τον Πρόεδρο Άντριου Τζάκσον.

1836: Η Ισπανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Μεξικού.

1846: Η Αϊόβα γίνεται δεκτή στις ΗΠΑ ως η 29η Πολιτεία.

1849: Ο αμερικανός ράφτης Τζόλι Μπέλιν ρίχνει κατά λάθος τον λαμπτήρα που περιέχει τερεβινθίνη πάνω στα ρούχα του και ανακαλύπτει το στεγνό καθάρισμα.

1869: Ο Γουίλιαμ Φάινλι Σεμπλ από το Οχάιο παίρνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την τσίχλα.

1886: Η Τζόζεφιν Κοχρέιν λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πλυντήριο πιάτων. Είναι η πρώτη εμπορικά αξιοποιήσιμη πατέντα για το είδος.

1895: Πραγματοποιείται η πρώτη δημόσια προβολή μικρού μήκους ταινίας, με εισιτήριο, από τους αδελφούς Λιμιέρ στο Grand Cafe του Παρισιού, η οποία διαρκεί ένα λεπτό.

1895: Ο γερμανός φυσικός Γουλιέλμος Ρέντγκεν ανακοινώνει την ύπαρξη των ακτίνων Χ ή ακτίνων Ρέντγκεν, όπως τις ονόμασαν προς τιμήν του, με το διάσημο τίτλο «Περί μιάς νέας μορφής ακτίνων».

1904: Δημοσιεύεται για πρώτη φορά πρόβλεψη του καιρού, σε εφημερίδα του Λονδίνου.

1908: Ο πιο καταστροφικός σεισμός στην ευρωπαϊκή ιστορία. Ο σεισμός έχει επίκεντρο τον πορθμό της Μεσίνα στη νότια Ιταλία και καταστρέφει την ίδια την πόλη της Μεσίνα στη Σικελία και το Ρέτζιο της Καλαβρίας στα κεντρικά της χώρας, σκοτώνοντας 100.000 ανθρώπους.

1909: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος φτάνει από την Κρήτη στην Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» για να αναλάβει πολιτικός σύμβουλός της.

1910: Τα αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών δεν δίνουν σε κανένα κόμμα απόλυτη πλειοψηφία. Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας.

1918: Οι γυναίκες του Ηνωμένου Βασιλείου ψηφίζουν για πρώτη φορά σε γενικές εκλογές.

1919: Στην Ελλάδα, μετά το τέλος των ανακρίσεων για την αποκαλυφθείσα συνωμοσία προς ανατροπή του καθεστώτος και παλινόρθωση της μοναρχίας, παραπέμπονται στο στρατοδικείο 37 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί.

1919: Ο όμιλος των Ελληνίδων Σοσιαλιστριών καλεί τις γυναίκες της Αθήνας και του Πειραιά σε σύσκεψη για να συζητηθεί το θέμα της παροχής ψήφου στις γυναίκες.

1920: Οι ΗΠΑ επαναλαμβάνουν τις απελάσεις κομμουνιστών.

1929: Ο αρχηγός του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος Γεώργιος Κονδύλης εγκαταλείπει το "βενιζελισμό" και ο φίλος του Περικλής Αργυρόπουλος, υπουργός των Εξωτερικών, παραιτείται.

1931: Ο 2ος γύρος των συνομιλιών ανάμεσα στη Βρετανία και στην Ινδία για το πολιτικό μέλλον της δεύτερης οδηγούνται σε αδιέξοδο, καθώς οι Ινδοί εθνικιστές απαιτούν πλήρη ανεξαρτησία για τη χώρα τους.

1935: Η «Πράβδα» δημοσιεύει γράμμα του ανώτατου κομματικού στελέχους Πάβελ Ποστισόφ, που ζητά την επαναφορά των Χριστουγεννιάτικων εθίμων στη Σοβιετική Ένωση.

1940: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Ιταλία ζητά ενισχύσεις από τη Γερμανία ενάντια στους έλληνες, οι οποίοι κατέχουν τώρα το ένα τέταρτο της Αλβανίας.

1942: Ιαπωνικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την Καλκούτα στην Ινδία, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

1947: Η Γουινόνι Χάρις ηχογραφεί το "Γκουντ Ρόκιν Τουνάιτ", το οποίο έκανε ευρέως γνωστή τη ροκ μουσική ως συνώνυμο των γρήγορων, συναρπαστικών μπλουζ, που θα κυριαρχούσαν τη δεκαετία του 50.

1949: Η Τζόλι Μπέλιν ρίχνει κατά λάθος τον λαμπτήρα, που περιέχει τερεβινθίνη πάνω στα ρούχα της και ανακαλύπτει το στεγνό καθάρισμα.

1950: Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κορέα, κινεζικά στρατεύματα περνούν τον 38ο παράλληλο και μπαίνουν στη Νότια Κορέα.

1955: Προβάλλεται στους κινηματογράφους η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Κάλπικη Λίρα», από τις κορυφαίες του ελληνικού κινηματογράφου.

1959: Ένταση σημειώνεται στις σχέσεις Ελλάδας-Βουλγαρίας για το θέμα των πολεμικών επανορθώσεων.

1962: Διαψεύδονται φήμες περί διάλυσης της Βουλής από τον βασιλιά Παύλο, οι οποίες κυκλοφόρησαν με αφορμή επαφές στελεχών της Ένωσης Κέντρου με τα ανάκτορα. Διευκρινίζεται, ωστόσο, ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας, ο βασιλιάς μπορεί να διατάξει διάλυση της Βουλής, εφόσον διαπιστωθεί "έκδηλος δυσαρμονία".

1964: Ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικόλαος Μπακόπουλος προχωρεί σε νέα πειθαρχική δίωξη εναντίον του εισαγγελέα Κωνσταντίνου Κόλλια, επιβάλλοντάς του ποινή προσωρινής παύσης τριών μηνών.

1964: Έπειτα από ανακρίσεις 19 μηνών, εκδίδεται το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Παραπέμπονται για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως οι Σπύρος Γκοτζαμάνης και Μανώλης Εμμανουηλίδης και για ηθική αυτουργία οι Ξενοφών Γιοσμάς και Εμμανουήλ Καπελώνης. Οι ανώτεροι αξιωματικοί της Χωροφυλακής παραπέμπονται μόνο για παράβαση καθήκοντος και όχι για ηθική αυτουργία, όπως είχε προτείνει ο ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης.

1965: Με συνέντευξή του σε ουγγρική εφημερίδα ο εξόριστος γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Κώστας Κολιγιάννης χαρακτηρίζει "φασιστικό πραξικόπημα" την ανατροπή του Γεωργίου Παπανδρέου, μιλάει για "σφυρηλάτηση της λαϊκής ενότητας" μέσω των τελευταίων μεγάλων κινητοποιήσεων και τονίζει ότι προϋπόθεση για τον εκδημοκρατισμό είναι η νομιμοποίηση του Κ.Κ.Ε. και ο επαναπατρισμός των πολιτικών προσφύγων.

1966: Σκληραίνοντας τη στάση του απέναντι στους πέριξ του υιού του διαφωνούντες, ο Γεώργιος Παπανδρέου τους προειδοποιεί ότι, εάν καταψηφίσουν την κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου, "θα θέσουν εαυτούς εκτός κόμματος".

1968: Επιχείρηση-αστραπή ισραηλινών κομάντος στο αεροδρόμιο της Βηρυτού, σε αντίποινα για την επίθεση της Φατάχ εναντίον αεροσκάφους της El Al στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού. Σε μισή ώρα καταστρέφουν όλα τα αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας του Λιβάνου. Η Αίγυπτος απειλεί με διακοπή της κατάπαυσης του πυρός. Δύο ημέρες αργότερα οι Άραβες βομβαρδίζουν έξι πόλεις των κατεχόμενων εδαφών.

1972: Παλαιστίνιοι αντάρτες, μέλη του Μαύρου Σεπτέμβρη, κρατούν έξι ομήρους στην ισραηλινή πρεσβεία στην Μπανγκόκ για 19 ώρες. Μετά την απελευθέρωση διαφεύγουν στο Κάιρο.

1973: Ο ρώσος συγγραφέας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν κυκλοφορεί το αριστούργημά του Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ.

1978: Με το πλήρωμα να διερευνά ένα πρόβλημα με το σύστημα προσγείωσης, η πτήση 173 της United Airlines μένει από καύσιμα και συντρίβεται στο Πόρτλαντ (Όρεγκον), σκοτώνοντας δέκα άτομα. Ως αποτέλεσμα, η United Airlines θα συστήσει το πρώτο στον κλάδο πρόγραμμα διαχείρισης πόρων πληρώματος.

1980: Λήγουν οι συμφωνίες για την αλιεία μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ.

1989: Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, ηγετική φυσιογνωμία της Άνοιξης της Πράγας, εκλέγεται Πρόεδρος του νέου πολυκομματικού κοινοβουλίου της Τσεχοσλοβακίας.

1990: Σε δημοσκόπηση ιταλικής εφημερίδας οι αναγνώστες ψηφίζουν τον Ντιέγκο Μαραντόνα ως τον πιο μισητό άνθρωπο στην Ιταλία μπροστά από τον Τζορτζ Μπους, τον Σαντάμ Χουσεΐν και τη Μαντόνα.

1991: Γίνεται το πρώτο All-Star Game στο μπάσκετ στο ΣΕΦ μεταξύ των κορυφαίων Ελλήνων και των κορυφαίων ξένων της Α1 κατηγορίας. Το αποκορύφωμα της βραδιάς είναι το κάρφωμα του Τζον Χιούστον, που κάνει θρύψαλα το ταμπλό.

1992: Ο τελευταίος Πρόεδρος της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ χαρακτηρίζει τραγικό λάθος τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

1993: Βρετανός επιστήμονας δηλώνει ότι, το τέρας του Λοχ Νες στη Σκοτία, πιθανόν να είναι ένας γιγάντιος οξύρρυγχος της Βαλτικής.

1995: Κρίση των Ιμίων: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Το πρωί της ίδιας μέρας, ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια ο τούρκος πιλότος διασώζεται.

1995: Εγκρίνεται από την κυβερνητική επιτροπή η σύμβαση για την κατασκευή της ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου.

1996: Στις 28 Δεκεμβρίου 1996 το ελληνικό εμπορικό φορτηγό πλοίο «Δύστος» εντοπίστηκε να επιπλέει ανεστραμμένο στα ανοιχτά της Κύμης. Τραγικός απολογισμός είκοσι νεκροί και μόνο ένας επιζών.

1996: Στην Κύπρο, σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία, ο πληθυσμός στις ελεύθερες περιοχές ανέρχεται σε 645.300 άτομα.

1996: 20 νεκροί κι ένας επιζών στο ναυάγιο του τσιμεντάδικου «Δύστος» στα ανοιχτά της Κύμης.

1997: Ο Ντενκτάς επιβεβαιώνει την απόφαση για διακοπή των διακοινοτικών συνομιλιών εκ μέρους της τουρκοκυπριακής πλευράς, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

1999: Διεξάγεται το 4ο Eurostars στην παγωμένη Μόσχα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ο Νίκος Οικονόμου συμμετέχει για τέταρτη φορά με την ομάδα της Ανατολής, η οποία κερδίζει με 112-107. Πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα ανακηρύσσεται ο Tyus Edney της ομάδας της Δύσης.

2009: Στο Καράτσι του Πακιστάν βομβιστής αυτοκτονίας σκοτώνει 43 άτομα.

2010: Στην Αλγερία ξεκινούν μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης.

Γεννήσεις σαν σήμερα

1522 - Μαργαρίτα της Πάρμας, δούκισσα της Φλωρεντίας.

1619 - Αντουάν Φυρετιέρ, Γάλλος συγγραφέας.

1775 – Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος. (γαλλ.: Jean-Gabriel Eynard) (28 Δεκεμβρίου 1775 - 1863)
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίες και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.

1798 - Τόμας Χέντερσον, Σκωτσέζος αστρονόμος.

1856 - Γούντροου Ουίλσον, 28ος πρόεδρος των Η.Π.Α.

1875 - Αλέξιος Μιχαήλοβιτς, μέγας δούκας της Ρωσίας.

1882 – Άρθουρ Στάνλεϋ Έντινγκτον, Βρετανός αστροφυσικός.
Ο Σερ Άρθουρ Στάνλεϋ Έντινγκτον (Arthur Stanley Eddington, Kendal Αγγλίας 28 Δεκεμβρίου 1882 – Κέμπριτζ 22 Νοεμβρίου 1944), Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας ήταν Βρετανός αστροφυσικός. Για τους Βρετανούς θεωρείται ο «πατέρας της Αστροφυσικής», ένα τίτλο που μπορούν επίσης να διεκδικήσουν και οι Γιόζεφ φον Φραουνχόφερ με τον Άντζελο Σέκι. Το όριο Eddington, το φυσικό άνω όριο που συνδέει την ακτινοβολία με τη βαρύτητα που εξισορροπεί την πίεσή της ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του. Είναι ιδιαιτέρως γνωστός για την εργασία του πάνω στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, την οποία και διέδωσε ευρύτερα στον επιστημονικό κόσμο μετά την ανάπτυξή της από τον Αϊνστάιν.

1885 - Βλαντιμίρ Τάτλιν, Σοβιετικός ζωγράφος και αρχιτέκτονας.

1888 – Φρίντριχ Βίλχελμ Μούρναου, ήταν από τους σημαντικότερους γερμανούς σκηνοθέτες της δεκαετίας του 1920.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Φρίντριχ Βίλχελμ Πλούμπε (Plumpe). («Νοσφεράτου»).(γερμ. Friedrich Wilhelm Murnau) (* 28 Δεκεμβρίου 1888 στο Μπίλεφελντ, † 11 Μαρτίου 1931 στην Σάντα Μπάρμπαρα, Καλιφόρνια)

1890 - Βίκτορ Λούτσε, Γερμανός στρατιωτικός.

1897 - Ιβάν Στεπάνοβιτς Κόνιεφ, Ρώσος στρατιωτικός.

1903 – Τζον φον Νόιμαν, Ούγγρος μαθηματικός.
Ένας από τους σπουδαιότερους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα, ο γεννημένος στην Ουγγαρία Γιάνος Νόιμαν (Janos Neumann, 28 Δεκεμβρίου 1903 – 8 Φεβρουαρίου 1957), (περισσότερο γνωστός ως Τζον φον Νόιμαν - τον γερμανικό τίτλο φον τον αγόρασε ο πατέρας του το 1913), προσέφερε σε πάμπολλους κλάδους, όπως μαθηματικά, φυσική, οικονομικά, πληροφορική. Από μικρό παιδί έδειξε τα μεγάλα του χαρίσματα, όταν σε ηλικία 6 ετών μπορούσε να διαιρέσει 8ψήφιους αριθμούς από μνήμης, και να απαγγέλλει από μνήμης αρχαίους κλασσικούς. Σε ηλικία 8 ετών ήξερε ήδη μαθηματική ανάλυση. Σε ηλικία 23 ετών δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και ήταν ο νεότερος καθηγητής που υπήρξε ποτέ. Στην ίδια ηλικία απέκτησε το διδακτορικό του στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης.
To 1930 όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, η οικογένεια του και αυτός μετακόμισαν στις Η.Π.Α.. Παρόλο που οι επιστήμονες της εποχής δεν φημίζονταν για την επιμέλεια στο ντύσιμό τους, ο Τζον φον Νόιμαν ήταν ντυμένος πάντα άψογα και του άρεσε το ποτό και το φαγητό. Μέχρι τα 25 του είχε δημοσιοποιήσει 10 σημαντικές εργασίες και, μέχρι τα 30 του, γύρω στις 36. Το 1933 του προτάθηκε από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον μια θέση καθηγητή στο Ινστιτούτου Προηγμένων Ερευνών (Institute for Advanced Study) την οποία δέχτηκε και βρέθηκε μαζί με γνωστούς επιστήμονες της εποχής όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, ο Κουρτ Γκέντελ κ.α. Ακολούθως το 1937 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα ενώ το 1938 του απονεμήθηκε το Βραβείο Bôcher.
Παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Μαριέτ Κιοβέσι με την οποία παντρεύτηκαν το 1930 και απέκτησαν ένα παιδί, τη Μαρίνα φον Νόιμαν, η οποία είναι διακεκριμένη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν, ενώ χώρισαν το 1937. Ένα χρόνο μετά το διαζύγιο του (το 1938) παντρεύτηκε την Κλάρα Νταν.
Ο φον Νόιμαν διαγνώστηκε με καρκίνο στα οστά ή στο πάγκρεας το 1957, πιθανότατα από την υπερβολική του έκθεση σε ραδιενέργεια, όταν παρατηρούσε τις δοκιμές της ατομικής βόμβας στον Ειρηνικό, ή κατά τη μετέπειτα εργασία του με πυρηνικά όπλα στο Λος Άλαμος. Πέθανε λίγους μήνες μετά τη διάγνωση του από υπερβολικούς πόνους. Έγραψε 150 δημοσιοποιημένα άρθρα σε όλη του την ζωή: 60 σε καθαρά μαθηματικά, 20 στη φυσική και 60 σε εφαρμοσμένα μαθηματικά.

1921 – Τζόνι Ότις, ελληνοαμερικανός Αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός της R&B. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Βελιώτης. (Θαν. 17/1/2012).

1903 - Ερλ Χάινς, Αμερικανός πιανίστας.

1908 - Γεώργιος Ζώρας, Έλληνας φιλόλογος.

1922 - Σταν Λι, Αμερικανός συγγραφέας και εκδότης.

1924 - Γκίρμα Ουόλντε-Γκιόργκις, Αιθίοπας πολιτικός.

1925 - Χίλντεγκαρντ Κνεφ, Γερμανίδα ηθοποιός.

1931 - Γκυ Ντεμπόρ, Γάλλος συγγραφέας.

1932 – Μάγκι Σμιθ, Αγγλίδα ηθοποιός.
Η Μάγκι Σμιθ (Maggie Smith, 28 Δεκεμβρίου 1934 - ...) είναι Αγγλίδα ηθοποιός. Η μακρά της καριέρα, που μετρά περίπου 60 χρόνια, την έχει καταστήσει ως μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της Μεγάλης Βρετανίας. Η Σμιθ έχει βραβευτεί για τις ερμηνείες της τόσο στο θέατρο, όσο και τον κινηματογράφο. Είναι κάτοχος δυο βραβείων Όσκαρ (ενός Α' Γυναικείου Ρόλου κι ενός Β' Γυναικείου Ρόλου), ενός Βραβείου Τόνυ, επτά Βραβείων BAFTA, δυο Βραβείων Έμμυ, δυο Χρυσών Σφαίρων, δυο Βραβείων Σωματείου Ηθοποιών κι ενός Βραβείου Λόρενς Ολίβιε. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες έχει συμμετάσχει είναι οι: Οθέλλος (Othello, 1965), Η Δεύτερη Νιότη της Τζιν Μπρόντι (The Prime of Miss Jean Brodie, 1969), Ταξίδια με τη Θεία μου (Travels With My Aunt, 1972), Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978), Η Σύγκρουση των Τιτάνων (Clash of the Titans, 1981), Δωμάτιο με θέα (Room with a View, 1985) κι Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ (Gosford Park, 2001), οι οποίες έχουν μείνει κλασικές και έχουν λάβει ευνοϊκές κριτικές. Τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει και σε εμπορικότερες ταινίες όπως οι: Κάπτεν Χουκ (Captain Hook, 1991), Τρελές Αδελφές (Sister Act, 1992) και στη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ. Ενώ αυτή την περίοδο εμφανίζεται στη δραματική σειρά εποχής Downton Abbey στο ρόλο της Βασιλομήτορος Κοντέσας του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόλεϊ για τον οποίο τιμήθηκε με Βραβείο Έμμυ. Η ηθοποιός έχει επίσης τιμηθεί από τη Βασίλισσα της Αγγλίας με τον ανώτερο τίτλο τιμής της Βρετανίας, Ντέιμ.

1934 - Μάγκι Σμιθ, Αγγλίδα ηθοποιός.

1936 - Χαν Σέουνγκ-σου, Νοτιοκορεάτης πολιτικός.

1938 - Λάγκουμοτ Χάρις, πρόεδρος του Ναουρού.

1940 - Παύλος Βασιλείου, Κύπριος ποδοσφαιριστής.

1942 - Βίκτορ Σίνμαν, Αμερικανός εφευρέτης.

1946 - Μάικ Μπιμπ, Αμερικανός πολιτικός.

1946 - Λευτέρης Πουπάκης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1951 - Ζιλμπέρ Μοντανιέ, Γάλλος τραγουδιστής.

1954 – Ντένζελ Ουάσινγκτον, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον (Denzel Hayes Washington, Jr., 28 Δεκεμβρίου 1954) είναι Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Έχει συγκεντρώσει επαίνους από τους κριτικούς για τη δουλειά του στον κινηματογράφο από τη δεκαετία του '90 και μετά, ανάμεσα σε άλλα και για τις ερμηνείες πραγματικών προσώπων, όπως ο Μάλκομ Χ, ο Ρούμπιν "Τυφώνας" Κάρτερ, ο Φρανκ Λούκας και άλλοι.
Ο Ουάσινγκτον έχει βραβευθεί δύο φορές με Όσκαρ και τρεις φορές με Χρυσή Σφαίρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι πρόκειται για τον δεύτερο Αφροαμερικανό (μετά τον Σίντνεϊ Πουατιέ) που κέρδισε Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, το οποίο έλαβε για το ρόλο του στην ταινία του 2001, Μέρα Εκπαίδευσης.

1955 – Λιου Σιαομπό, Κινέζος ακτιβιστής, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Λιου Σιαομπό (28 Δεκεμβρίου 1955) είναι Κινέζος διανοούμενος, συγγραφέας, και ακτιβιστής, ενώ είναι προς το παρόν πολιτικός κρατούμενος από το 2009 εώς το 2020. Είναι ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, ενώ για τις προσπάθειές του για τον σκοπό αυτό του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στις 8 Οκτωβρίου 2010 «για τον μακροχρόνιο και ειρηνικό αγώνα του για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα». Η βράβευσή του με το βραβείο Νόμπελ προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις της κινεζικής κυβέρνησης.
Ο Λιου Σιαομπό γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1955 στην πόλη Τσανγκτσούν της επαρχίας Τζιλίν στην Κίνα. Αρχικά δούλεψε σε ένα χωριό στην Κίνα και ύστερα σε μια οικοδομική εταιρία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τζιλίν και στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Μεταξύ 1988 και 1989 ήταν επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, το Πανεπιστήμιο του Όσλο και το Πανεπιστήμιο της Χαβάης. Κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών στην Πλατεία Τιενανμέν το 1989 ο Λιου Σιαομπό βρισκόταν στις ΗΠΑ, ωστόσο αποφάσισε να επιστρέψει στην Κίνα για να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Το 1991 καταδικάστηκε για αντεπαναστατική προπαγάνδα και υποκίνηση, ωστόσο δεν του επιβλήθηκαν ποινές. Το 1996 καταδικάστηκε για αναμόρφωση μέσω εργασίας για τρία χρόνια επειδή άσκησε κριτική για το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας. Ο Λιου Σιαομπό φυλακίστηκε συνολικά 4 φορές: στην περίοδο Ιούνιος 1989-Ιανουάριος 1991 επειδή διέδωσε μηνύματα για να υποκινήσει αντιεπαναστατική συμπεριφορά, στην περίοδο Μάιος 1995-Ιανουάριος 1996 για τη συμμετοχή του σε διαδηλώσεις υπέρ της Δημοκρατίας, στην περίοδο Οκτώβριος 1996-Οκτώβριος 1999 επειδή διατάραξε την κοινωνική τάξη και τέλος στην τελευταία του ποινή φυλάκισης που εκτίει από τον Δεκέμβριο 2009 μέχρι το 2020 επειδή διέδωσε μηνύματα κατά της κυβέρνησης. Μάλιστα, κατά την περίοδο της τρίτης φυλάκισής του παντρεύτηκε τη Λιου Σια. Η τελευταία ποινή φυλάκισής του προκάλεσε την παγκόσμια κατακραυγή. Η απονομή του βραβείου Νόμπελ σε αυτόν προκάλεσε την αντίδραση της κυβέρνησης της Κίνας, η οποία δήλωσε πως θα κινηθεί εναντίον της Νορβηγίας, ωστόσο ο Νορβηγός υπουργός εξωτερικών δήλωσε πως η αντίδραση της Κίνας είναι περιττή, διότι η επιτροπή που αποφασίζει για την απονομή του βραβείου Νόμπελ είναι ανεξάρτητη από την νορβηγική κυβέρνηση.

1958 – Άννα Χατζησοφιά, Ελληνίδα σεναριογράφος.
Η Άννα Χατζησοφιά (28 Δεκεμβρίου 1958) είναι Ελληνίδα σεναριογράφος πολλών ελληνικών σήριαλ, τα περισσότερα εκ των οποίων τα έχει γράψει μαζί με τον Χάρη Ρώμα, ο οποίος πρωταγωνιστούσε σε αυτά.
Γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1958 στον Τύρναβο. Σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ και τις δραματικές σχολές του Ωδείου Αθηνών και του Β. Ρίτσου. Έπαιξε επί μια πενταετία στο Θεσσαλικό Θέατρο, στην ερασιτεχνική σκηνή του οποίου σκηνοθέτησε το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Ο μπαμπάς ο πόλεμος. Έγραψε επίσης πολλά κείμενα για επιθεωρήσεις. Ήταν υποψήφια (έκτη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας) με τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2009. Τα τελευταία έτη διδάσκει σεναριογραφία στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".
Το Μάϊο του 2014 ορκίστηκε βουλευτής, αντικαθιστώντας τον Δημήτρη Παπαδημούλη που συμπεριλήφθηκε στο Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

1969 – Λίνους Τόρβαλντς, φιλανδός προγραμματιστής, δημιουργός του λειτουργικού συστήματος Linux.
Ο Λίνους Μπένεντικτ Τόρβαλντς (Linus Benedict Torvalds, 28 Δεκεμβρίου 1969) είναι Φινλανδός (με Αμερικανική υπηκοότητα) επιστήμονας ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγραμματιστής. Είναι γνωστός για την αρχική δημιουργία του πυρήνα Linux, πάνω στον οποίο συνεχίζει να εργάζεται ως επικεφαλής της αρχιτεκτονικής του, συντονίζοντας το έργο της ανάπτυξης. Επίσης, το 2005 δημιούργησε το σύστημα ελέγχου εκδόσεων Git.

1978 – Τζον Λέτζεντ, Αμερικανός μουσικός και τραγουδιστής της ριθμ εν μπλουζ.
Γεννήθηκε ως Τζον Στίβενς (John Stephens), στις 28 Δεκεμβρίου 1978, στο Κολούμπους του Οχάιο. Άρχισε να μαθαίνει πιάνο από την ηλικία των 3 ετών, με δασκάλα τη γιαγιά του. Επέλεξε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια λογοτεχνία, παρά το ότι όπως δήλωσε είχε δεχτεί υποτροφίες από τα πανεπιστήμια Τζόρτζταουν, Χάρβαρντ και το Κολέγιο Μόρχαους.
Το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο Get Lifted, έγινε πλατινένιο και κυκλοφόρησε το 2004. Στη δισκογραφική δουλειά αυτή συνεργάστηκε με τους καλλιτέχνες της ραπ, Κένιε Γουέστ και Σνουπ Ντογκ. Το πρώτο του τραγούδι από το δεύτερό του άλμπουμ, Once Again, με τον τίτλο "Save Room" έκανε επιτυχία.
Το 2007 έλαβε μέρος στη συναυλία Live Earth, ενώ έχει αναπτύξει και φιλανθρωπική δραστηριότητα.
Ο Λέτζεντ έχει τιμηθεί με 9 βραβεία Γκράμι.

1981 – Η αμερικανίδα, Ελίζαμπεθ Τζόρνταν Καρ, το πρώτο παιδί του σωλήνα.

1982 - Μπο Γκάρετ, Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο.

1985 - Τέριν Τερέλ, Αμερικανίδα παλαίστρια και ηθοποιός.

1989 - Σαλβαντόρ Σομπράλ, Πορτογάλος τραγουδιστής.

1991 - Βασίλης Καββαδάς, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.

1994 - Άνταμ Πίτι, Βρετανός κολυμβητής.

Θάνατοι σαν σήμερα

1394 – Μαρία Αγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα (1350 - 28 Δεκεμβρίου 1394), ήταν Δέσποινα της Ηπείρου από το 1385 ως το 1386.
Το μικρό διάστημα της εξουσίας της ήταν μεταβατικό για το Δεσποτάτο της Ηπείρου καθώς τη σερβική δυναστεία διαδέχτηκε η ιταλική Μπουντελμόντι.
Η Μαρία ήταν κόρη του Σέρβου Συμεών-Ούρεση Νεμάνιτς και της Θωμαΐδας Ορσίνι. Η γονείς της μητέρας της ήταν ο Ιωάννης Β’ Ορσίνι Δεσπότης της Ηπείρου και η Άννα Αγγελίνα. Μεταξύ 1360-1366, η Μαρία παντρεύθηκε τον Θωμά Β’ Πρελιούμπο, που ορίστηκε διοικητής της Ηπείρου στα Ιωάννινα, από τον πατριό του. Η ίδια φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής με τους υπηκόους της, όμως ο σύζυγός της μάλλον την κακομεταχειρίζονταν και τελικά συνωμότησε στην δολοφονία του στις 23 Δεκεμβρίου 1384.
Αμέσως μετά ο λαός των Ιωαννίνων την ανακήρυξε κυβερνήτη του. Η ίδια χρησιμοποιούσε τον τίτλο «βασίλισσα». Κάλεσε κοντά της τον αδελφό της Ιωάννη-Ούρεση Δούκα Παλαιολόγο Νεμάνιτς (πλέον μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ) για να την συμβουλεύει σε θέματα διακυβέρνησης. Ο Ιωάννης-Ούρεσης της πρότεινε να παντρευτεί τον Ησαύ Μπουοντελμόντι (Esau de' Buondelmonti), έναν Λατίνο ευγενή που είχε αιχμαλωτίσει ο πρώην σύζυγός της το 1379. Υπάρχει και η υπόθεση ότι ήδη υπήρχε κρυφό ειδύλλιο το οποίο οδήγησε στην δολοφονία του πρώην συζύγου της.
Ο γάμος έγινε το 1385. Η Μαρία απεβίωσε μετά από εννιά χρόνια, το 1394. Στο Χρονικό των Ιωαννίνων, που ήταν έργο ιδιαίτερα εχθρικό προς τον Θωμά Πρελιούμπο, περιγράφεται η Μαρία με πολύ κολακευτικούς χαρακτηρισμούς. Ο Βυζαντινός ιστορικός όμως Λαόνικος Χαλκοκονδύλης υποστηρίζει ότι ήταν άπιστη σύζυγος, αμφισβητούμενης ηθικής στάθμης. Η Μαρία, όπως μαρτυρούν οι πηγές δεν είχε απογόνους.

1447 - Αντίπαπας Κλήμης Η΄.

1566 - Μαργαρίτα Παλαιολογίνα, μαρκησία του Μομφερράτου.

1663 – Φραντσέσκο Μαρία Γκριμάλντι, ήταν Ιταλός Ιησουίτης ιερέας, μαθηματικός και φυσικός. (Francesco Maria Grimaldi, 2 Απριλίου 1618 – 28 Δεκεμβρίου 1663)
Γεννήθηκε στην Μπολόνια και δίδαξε στο κολέγιο των Ιησουιτών αυτής της πόλης. Γονείς του ήταν οι Paride Grimaldi και Anna Cattani.
Την περίοδο 1640 - 1650 εργάστηκε μαζί με τον Τζοβάνι Ριτσιόλι (Giovanni Riccioli). Μελέτησε την ελεύθερη πτώση των αντικειμένων, επιβεβαιώνοντας ότι η απόσταση της πτώσης είναι ανάλογη με το τετράγωνο του χρόνου που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το φαινόμενο. Μαζί με τον Ριτσιόλι υπολόγισε την βαρυτική σταθερά κάνοντας καταγραφή των ταλαντώσεων ενός ακριβούς εκκρεμούς.
Επίσης κατασκεύασε και χρησιμοποίησε όργανα για την μέτρηση των σεληνιακών οροσειρών καθώς και του ύψους των συννέφων. Χάραξε ακριβή χάρτη της Σελήνης, τον οποίο δημοσίευσε ο Ριτσιόλι και σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Αέρος και Διαστήματος στην Ουάσιγκτον. (National Air and Space Museum in Washington D.C.)
Ήταν ο πρώτος που έκανε ακριβείς παρατηρήσεις της περίθλασης του φωτός. Μεταγενέστεροι φυσικοί αξιοποίησαν την δουλειά του για να αποδείξουν ότι το φως είναι κύμα και ο Νεύτωνας χρησιμοποίησε τα αποτελέσματα του Γκριμάλντι στην δική του, πληρέστερη, θεωρία του φωτός. Τέλος ο Ιταλός επιστήμονας ανακάλυψε τις αποκαλούμενες σήμερα ζώνες περίθλασης (αγγλ. diffraction bands).

1708 – Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ, Γάλλος βοτανολόγος.
Ο Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ (Joseph Pitton de Tournefort, 5 Ιουνίου 1656 - 28 Δεκεμβρίου 1708) ήταν Γάλλος βοτανολόγος, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως ο πρώτος που απέδωσε έναν σαφή ορισμό του όρου "γένος" (genus) στα φυτά, διακρίνοντας το γένος από το είδος. Κυριότερο έργο του είναι το Eléments de botanique, ou Méthode pour reconnaître les Plantes (1694, και σε λατινική μετάφραση Institutiones rei herbariae - εκδόθηκε το 1700 και το 1719). Μεταξύ άλλων περιέγραψε τους μύκητες και ταξινόμησε τις λειχήνες σε αυτόνομη ομάδα. Επίσης, διέκρινε μεταξύ δέντρων και βοτάνων, ενώ ασχολήθηκε και με την κατηγοριοποίηση λουλουδιών. Πέθανε έπειτα από τραυματισμό του σε ατύχημα στο δρόμο. Αργότερα ο Κάρολος Λινναίος ταξινόμησε πολλά είδη της χλωρίδας με βάση την κατηγοριοποίηση του Τουρνεφόρ.

1734 - Ρομπ Ρόυ ΜακΓκρέγκορ, Σκωτσέζος αγωνιστής.

1898 – Αλέξανδρος Βυζάντιος, Έλληνας δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 14 Ιουλίου του 1841. Πατέρας του ήταν ο Σκαρλάτος, και μεγαλύτερος αδελφός του ο Αναστάσιος.
Άρχισε να δημοσιογραφεί από την εφηβική του ηλικία. Ασχολήθηκε με την ποίηση, παίρνοντας μέρος στον Βουτσιναίο διαγωνισμό, στον οποίο και βραβεύτηκε για το ποίημά του «Σωκράτης και Αριστοφάνης». Αποτελούσε ενεργό μέλος της τότε αποκαλούμενης «χρυσής νεολαίας», η οποία συνετέλεσε πολύ στον εκθρονισμό τον Όθωνα. Μεταμέλησε όμως αργότερα πικρά και θρήνησε τον θάνατο του εξόριστου βασιλιά στην «Νέα Ημέρα» με άρθρο βαρυσήμαντο.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο και μετά πήγε το 1864 στην Λειψία, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1866. Από εκεί πήγε στην Τεργέστη και συνεργάστηκε στην «Ημέρα» μαζί με τον αδερφό του Αναστάσιου. Έγινε διευθυντής και ιδιοκτήτης της εφημερίδας αυτής το 1875 και την μετονόμασε σε «Νέα Ημέρα». Η εργασία του στην εφημερίδα αυτή ήταν τεράστια. Κάθε εβδομάδα έγραφε και καλλιτεχνούσε μόνος του όλα τα άρθρα από την εβδομαδιαία επιθεώρηση ως την παγκόσμια πολιτική κίνηση. Μιλούσε Γερμανικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά, και Ρωσικά και παρακολουθούσε όλο τον Ευρωπαϊκό τύπο, μεταφράζοντας τις κυριότερες ειδήσεις.
Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 1898 στην Αθήνα, όπου για τελευταία φορά είχε επιστρέψει λίγο πιο πριν λόγω της σοβαρά κλονισμένης υγείας του.

1925 - Σεργκέι Γεσένιν, Ρώσος ποιητής.

1937 – Μωρίς Ραβέλ, Γάλλος μουσικοσυνθέτης.
Μαζί με τον Κλωντ Ντεμπυσσύ θεωρούνται οι κύριοι εκπρόσωποι του μουσικού ιμπρεσιονισμού. Τα έργα του για πιάνο αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλή κομμάτια του κλασικού ρεπερτορίου.

1942 - Άλφρεντ Φλάτοβ, Γερμανός αθλητής της γυμναστικής.

1947 - Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄, βασιλιάς της Ιταλίας.

1952 - Αλεξανδρινή του Μεκλεμβούργου-Σβερίν, βασίλισσα της Δανίας.

1959 - Άντε Πάβελιτς, Κροάτης πολιτικός.

1963 - Πάουλ Χίντεμιτ, Γερμανός συνθέτης.

1971 – Μαξ Στάινερ, γερμανός συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής.
O Μαξιμίλιαν Ράουλ Στάινερ (Maximilian Raoul "Max" Steiner, 10 Μαΐου 1888 – 28 Δεκεμβρίου 1971) ήταν Αυστριακός συνθέτης του κινηματογράφου και του θεάτρου, με καριέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ο Στάινερ θεωρήθηκε παιδί θαύμα, καθώς έφτιαξε την πρώτη του οπερέτα σε ηλικία 12 ετών. Ήδη από τα 19 του ήταν ένας επαγγελματίας, συνθέτοντας και διευθύνοντας.
Αρχικά εργάσθηκε στην Αγγλία, μετά στο Μπρόντγουεϊ και κατόπιν στο Χόλυγουντ στο 1929, όπου εκεί έγινε ένας από τους πρώτους συνθέτες που έγραψαν μουσική για ταινίες. Για αυτό, πολλοί αναφέρονται σε αυτόν «Ως ο πατέρας μουσικών συνθέσεων για ταινίες» ενώ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς συνθέτες ταινιών, στην ιστορία του κινηματογράφου, μαζί με μερικούς ακόμα συνθέτες όπως ο Μικλός Ρόσα, ο Ντιμίτρι Τιόμκιν, ο Έριχ Βόλφγκανγκ Κορνγκολντ κ.ά. Ο ρόλος του, τέλος, ήταν καθοριστικός για τη σύνθεση μουσικής για ταινίες.
Ο Στάινερ συνέθεσε πάνω από 300 θέματα για την RKO Pictures και τη Warner Brothers. Επίσης, υπήρξε 24 φορές υποψήφιος για Όσκαρ, κερδίζοντας όμως τρία για τη μουσική του στις ταινίες: Ο Καταδότης (1935), Το ξέσπασμα μιας ψυχής (1942), Απ' Όταν Έφυγες (1944). Πέρα από αυτά, αρκετά γνωστά θεωρούνται και τα θέματά του στις ταινίες Κινγκ Κονγκ (1933), Little Women (1933), Ζέζεμπελ (1938), Καζαμπλάνκα (1942) κ.ά. Πιθανώς, όμως, γνωστότερο είναι το θέμα του για την ταινία Όσα παίρνει ο άνεμος (1939).
Είναι ο πρώτος που έλαβε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής, κερδίζοντάς την με το Life with Father. Ο Στάινερ συνεργάσθηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες της εποχής του, όπως ο Μάικλ Κερτίζ, ο Τζον Φορντ και ο Γουίλιαμ Γουάιλερ, και συνέθεσε θέματα με πρωταγωνιστές όπως ο Έρολ Φλιν, ο Μπέτι Ντέιβις, ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και ο Φρεντ Ασταίρ.

1984 – Σαμ Πέκινπα, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Σαμ Πέκινπα (David Samuel "Sam" Peckinpah, 21 Φεβρουαρίου 1925 - 28 Δεκεμβρίου 1984) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αποτελούσε μέλος της γενιάς σκηνοθετών που κατά τη δεκαετία του 1960 δεν ακολούθησαν τους παραδοσιακούς κινηματογραφικούς κανόνες, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αφηγηματικό επίπεδο. Το 1969 σκηνοθετεί την περίφημη "Άγρια Συμμορία" (The Wild Bunch). Η φήμη του κορυφώνεται, καθώς πλέον θεωρείται ένας από τους κύριους κινηματογραφιστές της δεκαετίας του '70. Η ρεαλιστικότητα των σκηνών δράσης και βίας, καθώς και η επαναπροσέγγιση του γουέστερν σαν κατηγορία με έναν πιο ατίθασο τρόπο αποτέλεσαν τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του.

1989 – Χέρμαν Όμπερθ, Γερμανός φυσικός και πρωτοπόρος των πυραύλων.

2006 – Όουεν Τσάμπερλεϊν, Αμερικανός φυσικός.
Ο Όουεν Τσάμπερλεϊν (10 Ιουλίου 1920 - 28 Δεκεμβρίου 2006) ήταν Αμερικανός φυσικός και νομπελίστας ο οποίος μαζί με τον Εμίλιο Σεγκρέ ανακάλυψε το αντιπρωτόνιο, ένα υποατομικό αντισωματίδιο.

2009 – Γαλάτεια Σαράντη, ελληνίδα συγγραφέας και η πρώτη γυναίκα Ακαδημαϊκός.
Η Γαλάτεια Σαράντη (1920 - 2009) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 8 Νοεμβρίου του 1920. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Πατρών και κατόπιν η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία όμως δεν αποφοίτησε, καθώς αφοσιώθηκε από νωρίς στη συγγραφή.
Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1945 με το διήγημα «Το κάστρο», το οποίο δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία. Ακολούθησαν νουβέλες, μυθιστορήματα, διηγήματα και βιβλία για παιδιά. Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.
Το έργο της Γαλάτειας Σαράντη είναι κυρίως πεζογραφικό, ασχολήθηκε όμως και με τη λογοτεχνική μετάφραση. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12, το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος, το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, το Βραβείο Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών και το Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος του Ι.Δ. Κολλάρου.
Συνεργάστηκε με το κρατικό ραδιόφωνο σε λογοτεχνικές εκπομπές, καθώς και με τα περιοδικά Νέα Εστία, Ελληνική Δημιουργία, Ο Αιώνας μας, Εποχές, Ευθύνη, Διαβάζω, Νέα Πορεία κ.ά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και Γεν. Γραμματέας της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Πολιτιστικής Ένωσης Ελληνίδων, Γεν. Γραμματέας της Στέγης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, μέλος της Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά και του Δ.Σ. της EPT, καθώς και εταίρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας. Επί σειρά ετών διετέλεσε μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού για τα Κρατικά Βραβεία και εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 6η Biennale ποιητών στο Βέλγιο (1963).
Το 1997 έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τακτικό μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών στον τομέα της πεζογραφίας στην Β' τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών από το 1997. Τιμήθηκε με το Βραβείο του Ανώτατου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος το 2005. Υπήρξε μέλος της ΧΕΝ Αθηνών.
Απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 2009 σε ηλικία 89 ετών.

2011 - Λουκία Ρικάκη, Ελληνίδα σκηνοθέτρια.

2012 – Νικόλαος Αμβράζης, Έλληνας σεισμολόγος.
Ο Νικόλαος Αμβράζης (του Νεοκλή) (αγγλικά αναφέρεται ως Nicholas Neoclis Ambraseys, 1929- 28 Δεκεμβρίου 2012) ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Imperial College του Λονδίνου.
Έχει ασχοληθεί με τους τομείς της Τεχνικής Σεισμολογίας της Αντισεισμικής Μηχανικής και της Γεωτεχνικής Μηχανικής και θεωρείται από τους πρώτους επιστήμονες μηχανικούς που ασχολήθηκαν με την Σεισμική Μηχανική στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει να επιδείξει σημαντικό έργο στην Ιστορική Σεισμολογία και ιδιαίτερη συνεισφορά στον αντισεισμικό σχεδιασμό φραγμάτων. Διετέλεσε μέλος του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων κατά την κατασκευή του φράγματος Μόρνου. Υπήρξε Δημιουργός και διετέλεσε πρώτος Διευθυντής του Τομέα Τεχνικής Σεισμολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Imperial College.

2015 - Ελόι Ίνος, κυβερνήτης των Βορείων Μαριανών Νήσων.

2015 - Lemmy, Άγγλος τραγουδιστής και μπασίστας.

2017 - Μαμουντού Τουρέ, Σενεγαλέζος πολιτικός.

2018 - Αμπντελμαλέκ Μπενχαμπιλές, Αλγερινός πολιτικός.

2019 - Θάνος Μικρούτσικος, ήταν Έλληνας συνθέτης, από τους σημαντικότερους της νεότερης ελληνικής μουσικής σκηνής.

Σαν σήμερα 26 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου, (Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι, Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία *)
Αγίου Κωνσταντίου του Ρώσου εν Κωνσταντινούπολη, (Κωνστάντιος, Κωστάντιος, Κωνσταντία, Κωσταντία, Ντία)
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

 

26 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1492: Ο Χριστόφορος Κολόμβος φτιάχνει την πρώτη Ισπανική βάση στην περιοχή της Νέα Υόρκης.

1606: Κάνει πρεμιέρα η τραγωδία του Ουίλιαμ Σέξπιρ «Βασιλιάς Λιρ».

1776: Οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον νικούν τους άγγλους στη Μάχη του Τρέντον.

1805: Το διπλωματικό τέλος της Μάχης του Αούστερλιτς γράφεται με τη Συνθήκη του Πρέσμπουργκ, σημερινή Μπρατισλάβα. Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους παύει να υφίσταται, έπειτα από 900 χρόνια ύπαρξης. Η Ρωσία αποσύρεται από την Αυστρία και αναγνωρίζεται η κυριαρχία της Γαλλίας στην ιταλική χερσόνησο.

1825: Ο Ιμπραήμ φθάνει στο Μεσολόγγι και αναλαμβάνει τις επιχειρήσεις εναντίον της πόλης, αφού αντικαθιστά τον Κιουταχή στην αρχηγία των τοπικών τουρκικών στρατευμάτων.

1860: Διεξάγεται ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Hallam FC αντιμετωπίζει τη Sheffield FC στο Σέφινλντ. Και οι δύο ομάδες αγωνίζονται σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας.

1865: Ο αμερικανός Τζέιμς Μέισον λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το φίλτρο του καφέ.

1868: Ο γηραιός αγωνιστής Δημήτριος Πετροπουλάκης, αρχηγός εθελοντικού σώματος 1.000 ανδρών, συνοδευόμενος και από τον γιο του Λεωνίδα, αποβιβάζεται στον Μυλοπόταμο Κρήτης για να ενισχύσει την Επανάσταση στη νήσο.

1898: Η Μαρία και ο Πιερ Κιουρί απομονώνουν στη Γαλλία το χημικό στοιχείο ράδιο.

1906: Προβάλλεται η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους στην ιστορία του κινηματογράφου, η αυστραλιανή παραγωγή «Η ιστορία της συμμορίας του Ναντ Κέλι», που κόστισε 450 δολάρια.

1912: Διακόπτονται οι διαπραγματεύσεις στο Λονδίνο για την ειρήνη στα Βαλκάνια, λόγω αδιαλλαξίας της Τουρκίας.

1925: Η Τουρκία, με απόφαση της κυβέρνησης του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, υιοθετεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το ιδιο που ισχύει στο δυτικό κόσμο.

1933: Αρχίζει τη λειτουργία της στο Τόκιο η Nissan Motor Company.

1943: Αποτυγχάνει απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, από τον κόμη Κλάους φον Στάουφενμπεργκ.

1944: Ο ευρισκόμενος στην Αθήνα βρετανός πρωθυπουργός, Γουίνστον Τσόρτσιλ, συμμετέχει σε σύσκεψη με τον έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους εκπροσώπους του ΕΑΜ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σύσκεψη ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια ημέρα, ένας βρετανός στρατιώτης ανακαλύπτει μεγάλη ποσότητα δυναμίτιδας σε υπόνομο κοντά στη «Μεγάλη Βρετανία», με την οποία το ΕΑΜ σκόπευε να ανατινάξει το ιστορικό ξενοδοχείο, όπου είχε καταλύσει η αγγλική αντιπροσωπεία.

1949: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παρουσιάζει τη θεωρία του περί βαρύτητας.

1951: Ο Οργανισμός Έκδοσης Σχολικών Βιβλίων στην Ελλάδα αναλαμβάνει την έκδοση και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε χαμηλές τιμές.

1963: Τα τραγούδια των Beatles "I Want to Hold Your Hand" και "I Saw Her Standing There" κυκλοφορούν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σηματοδοτώντας των έναρξη της Μπιτλομάνιας σε διεθνές επίπεδο.
1964: Έπειτα από έκθεση της Ασφάλειας Περιστερίου, η Εισαγγελία Αθηνών σχηματίζει δικογραφία σε βάρος του δημάρχου Περιστερίου Δημήτριου Φωλόπουλου με την κατηγορία ότι προχώρησε σε παράνομο έρανο υπέρ της Ε.Δ.Α.

1968: Τρομοκρατική επίθεση δύο ανδρών του Λαϊκού Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, με στόχο ισραηλινό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι δράστες, ο 19χρονος φοιτητής Μαχέμπ Σλεϊμάν και ο 25χρονος δάσκαλος Μαχμούντ Μοχάμεντ, συλλαμβάνονται από την αστυνομία, αφού πρώτα εκσφενδονίζουν τις χειροβομβίδες τους προς το Μπόινγκ 707 της El-Al που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για Παρίσι και Νέα Υόρκη. Από τις ριπές των αυτομάτων τους σκοτώνεται ο ισραηλινός μηχανικός Λεόν Σιρντάν και τραυματίζεται μία αεροσυνοδός.

1972: Πόλεμος του Βιετνάμ: 120 αμερικανικά βομβαρδιστικά Boeing B-52 Stratofortress επιτίθενται στο Ανόι, συμπεριλαμβανομένων 78 που απογειώθηκαν από αεροπορική βάση στο Γκουάμ.

1973: Πρεμιέρα για την ταινία ο "Εξορκιστής".

1977: Πρώτη εμφάνιση του Δημήτρη Σαραβάκου στα ποδοσφαιρικά γήπεδα με τη φανέλα του Πανιώνιου εναντίον του Αιγάλεω.

1982: «Ανθρωπος της χρονιάς» από το περιοδικό TIME ανακηρύσσεται ο… προσωπικός ηλεκτρονικός υπολογιστής.

1990: Η ρουμανική κυβέρνηση απελαύνει τον πρώην βασιλιά Μιχαήλ, λίγες ώρες μετά την επιστροφή του στο Βουκουρέστι, έπειτα από 43 χρόνια εξορίας.

1991: Στην τελευταία του συνεδρίαση, το Ανώτατο Σοβιέτ (σοβιετικό κοινοβούλιο) υιοθετεί ψήφισμα, που ορίζει το τέλος της ΕΣΣΔ.

1993: Η Τουρκία απορρίπτει την πρόταση του κύπριου προέδρου Γλαύκου Κληρίδη για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και διάλυση των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών δυνάμεων.

1994: Στη Γαλλία, ειδικές δυνάμεις ασφαλείας θέτουν τέρμα στην αεροπειρατεία αεροσκάφους της Air France από αλγερινούς ισλαμιστές που είχαν εκτελέσει τρεις επιβάτες στις 24 Δεκεμβρίου. Νεκροί και οι τέσσερις αεροπειρατές.

1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια θα κινδυνεύσει. Η αρχή της "Κρίσης των Ιμίων".

1995: Ο νικητής των βουλευτικών εκλογών στην Τουρκία και πρόεδρος του Iσλαμικού Κόμματος της Ευημερίας, Νετζμετίν Ερμπακάν, ζητά από τον πρόεδρο Ντεμιρέλ την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

1996: Η Συνθήκη για την καταπολέμηση της ερημοποίησης τίθεται σε ισχύ από τον ΟΗΕ.

1996: Την ίδια μέρα πραγματοποιείται η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της Νότιας Κορέας. Συμμετέχουν 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στο τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.

2003: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει την ιστορική πόλη Μπαμ του Νοτίου Ιράν και προκαλεί το θάνατο 41.000 ανθρώπων.

2004: Ισχυρότατος σεισμός, μεγέθους 9,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώνεται στα ανοιχτά της Βόρειας Σουμάτρας. Τα παλιρροϊκά κύματα που ακολουθούν, σαρώνουν τα παράλια της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, της Μαλαισίας, του Μπαγκλαντές, της Ινδίας, των Μαλδίβων Νήσων, της Σομαλίας και της Τανζανίας, αφήνοντας πίσω τους 230.000 νεκρούς.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1791 – Τσαρλς Μπάμπατζ, ήταν Βρετανός μαθηματικός, φιλόσοφος, εφευρέτης και μηχανικός ο οποίος επινόησε τον προγραμματίσιμο υπολογιστή. Θεωρείται ο «πατέρας του υπολογιστή».

1878 – Μήτσος Μυράτ, ήταν Έλληνας ηθοποιός από τους σημαντικότερους του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και πρωτεργάτης της ελληνικής θεατρικής σκηνής. (Σμύρνη, 26 Δεκεμβρίου 1878 - Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 1964)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Κατόπιν συστάσεων του Κλέωνα Ραγκαβή ο Μυράτ μετέβη για σπουδές της δραματικής τέχνης στο Παρίσι.
Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ εξήγγειλε την απόφασή του για δημιουργία (ίδρυση) στην Αθήνα Βασιλικής Θεατρικής Σχολής, ο Μυράτ πείσθηκε από τον Ραγκαβή να εγκαταλείψει τη Γαλλική πρωτεύουσα και έγινε αμέσως δεκτός μεταξύ των πρώτων μαθητών της νεοσυσταθείσας Σχολής. Δυστυχώς όμως η Αθηναϊκή κοινωνία δεν είχε ακόμη την κατάλληλη παιδεία θεωρώντας ότι οι ηθοποιοί είναι άτομα λίγο «ελευθέρων ηθών». Έτσι, μόλις τρεις μήνες μετά, η Σχολή διαλύθηκε και, ενώ ο Μυράτ ήταν έτοιμος να επιστρέψει στη Σμύρνη, λήφθηκε η απόφαση περί ιδρύσεως της Νέας Σκηνής από τον Χρηστομάνο.
Στον νέο αυτό θεατρικό οργανισμό ο Μυράτ εργάστηκε μέχρι της διαλύσεώς του. Στη συνέχεια συνεργάστηκε επί 26 χρόνια με την πρωταγωνίστρια της Νεοελληνικής Σκηνής, τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού Θεάτρου Μαρίκα Κοτοπούλη.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μήτσος Μυράτ υπήρξε μία από τις κύριες μορφές της αναγεννήσεως του Νεοελληνικού Θεάτρου κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα αποδίδοντας με εξαιρετική επιτυχία τους πλέον σημαντικούς ρόλους του σύγχρονου διεθνούς δραματολογίου.
Παντρεύτηκε την επίσης μεγάλη κυρία του Θεάτρου Κυβέλη, από την οποία απέκτησε τον Αλέξανδρο Μυράτ 1905 μετέπειτα αρχιτέκτονα και μια κόρη, τη Μιράντα 1906, τη μετέπειτα μεγάλη ηθοποιό. Το 1908 παντρεύεται τη Χρυσούλα Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας), με την οποία απέκτησε τον Δημήτρη και τη Ρίτα Μυράτ. Από το 1936 μέχρι το Β’ Π.Π. εργάσθηκε στο «Βασιλικό Θέατρο» Αθηνών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με συγγραφές και σωρεία μεταφράσεων θεατρικών έργων εκ των πρωτοτύπων τροφοδοτώντας το ελληνικό θέατρο. Επίσης συνέγραψε τα μυθιστορήματα «Το φως της σκηνής» και «Η τραγική ζωή ενός κωμικού», που δημοσιεύθηκαν τις παραμονές του πολέμου στην εφημερίδα «Ελεύθερος άνθρωπος», καθώς και στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία» με τον τίτλο «Εσύ και όχι άλλη». Επίσης έγραψε και δύο οπερέτες, «Ο πρωταθλητής» και «Η χαρτορίχτρα», που παίχτηκαν από τον θίασο του Μακέδου. Τέλος, αυτοβιογραφικές αναμνήσεις εξέθεσε στα βιβλία του «Η ζωή μου» (Πυρσός, 1928 / Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2016) και «Ο Μυράτ κι εγώ» (εκδ. 1950).

1891 – Χένρυ Μίλλερ (Henry Miller), (26 Δεκεμβρίου 1891 - 7 Ιουνίου 1980) ήταν Αμερικανός συγγραφέας του οποίου το έργο άσκησε σημαντική επιρροή στη λογοτεχνία την περίοδο του μεσοπολέμου, ενώ εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους συγγραφείς της γενιάς μπητ. Ως πεζογράφος διακρίνεται για το άμεσο, ελεύθερο και έντονα αυτοβιογραφικό ύφος του. Ανάμεσα στα κυριότερα έργα του συγκαταλέγονται ο Τροπικός του Καρκίνου, ο Τροπικός του Αιγόκερω και η τριλογία Η Ρόδινη Σταύρωση. Εκτός από τη συγγραφή, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική.
Ο Χένρυ Μίλλερ γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Μπρούκλιν. Το 1909 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και συνέχισε να φοιτά στο κολέγιο City College της Νέα Υόρκης, όπου όμως παρέμεινε τελικά μόνο για δύο μήνες. Εγκαταλείποντας το κολέγιο, ο Μίλλερ εργάστηκε για ένα μεγάλο διάστημα σε πολλές διαφορετικές δουλειές. Το 1917 παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Beatrice Sylvas Wickens, με την οποία απέκτησε και ένα παιδί. Το 1920 προσελήφθη ως διευθυντής απασχόλησης τηλεγραφικής εταιρείας ενώ την ίδια περίπου εποχή θεωρείται πως άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία, γράφοντας τα πρώτα του βιβλία, τα οποία όμως δεν δημοσιεύτηκαν έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά το θάνατό του.

1893 – Μάο Τσετούνγκ (Mao Tse-tung· 26 Δεκεμβρίου 1893 – 9 Σεπτεμβρίου 1976) ήταν Κινέζος κομμουνιστής επαναστάτης και ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στην οποία κυβέρνησε ως ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, από την ίδρυση της το 1949, έως και τον θάνατό του, το 1976. Οι Μαρξιστικές - Λενινιστικές του θεωρίες, οι στρατιωτικές στρατηγικές και οι πολιτικές του θέσεις είναι γνωστές ως Μαοϊσμός.
Ο Μάο υπήρξε γόνος εύπορης αγροτικής οικογένειας από την περιοχή Σοασάν, στην επαρχία της Χουνάν. Ο Μάο υιοθέτησε έναν Κινεζικό νασιοναλισμό και μία αντί-ιμπεριαλιστική άποψη, στα πρώιμα χρόνια του. Συγκεκριμένα επηρεάστηκε από τα γεγονότα της Κινεζικής Επανάστασης του 1911 και της Τετάρτης Μάη το Κίνημα, του 1919. Ο Μάο μυήθηκε στον Μαρξισμό-Λενινισμό, ενόσω δούλευε στο Πανεπιστήμιο του Πέκινκ και έγινε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ενώ ηγήθηκε της Αγροτικής Επανάστασης της Κίνας το 1927. Κατά τη διάρκεια του Κινεζικού Εμφυλίου Πολέμου, μεταξύ του Κουομιντάνγκ και του ΚΚΚ, βοήθησε τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού. Αν και το ΚΚΚ προσωρινώς συμμάχησε με το Κουομιντάνγκ, στο ενιαίο μέτωπο της Κίνας κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Σινοϊαπωνικού Πολέμου (1937–45), μετά την ήττα της Ιαπωνίας όμως, ο Εμφύλιος Πόλεμος συνεχίστηκε και το 1949 οι Δυνάμεις του Μάο νίκησαν τις αντίπαλες δυνάμεις, οι οποίες και αποσύρθηκαν από την Ταϊβάν.
Στην 1 του Οκτώβρη 1949, ο Μάο, διακήρυξε τη ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ένα μονοκομματικό κράτος, ελεγχόμενο από το ΚΚΚ. Με το πέρας των χρόνων ο Μάο παγίωσε τον έλεγχο του μέσω τον αγροτικών μεταρρυθμίσεων, με την εκστρατεία του ενάντια στους γαιοκτήμονες, τους οποίους τους έβλεπε ως εχθρούς του κράτους, και τους ονόμασε «αντί-επαναστάτες». Το 1957, προχώρησε και σε άλλη μία εκστρατεία, γνωστή ως το Μεγάλο Άλμα Μπροστά, η οποία επέτυχε την ταχεία αλλαγή της οικονομίας στην Κίνα, δηλαδή από αγροτική σε βιομηχανική, η οποία οδήγησε την Κίνα σε μία δύσκολη τριετία. Το 1966 ξεκίνησε Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση, κατά την οποία απομακρύνθηκαν τα «αντί-επαναστατικά» στοιχεία της κινεζικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να σημειωθούν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των τάξεων για μία δεκαετία και, παράλληλα, να υπάρξει μια εκτεταμένη καταστροφή των πολιτιστικών αντικειμένων και, τέλος, μία άνευ προηγουμένου, προσωπολατρεία στο πρόσωπο του Μάο. Το 1972 ο Μάο υποδείχθηκε τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, κίνηση που σηματοδοτούσε ένα πολιτικό άνοιγμα για την Κίνα.

1909 – Γκαλίνα Ουλάνοβα, ρωσίδα πρίμα μπαλαρίνα.

1918 – Γεώργιος Ι. Ράλλης (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006) ήταν Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980–1981.
Ο Γεώργιος Ράλλης καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, τόσο από την πλευρά του πατέρα του όσο και από την πλευρά της μητέρας του. Προπάππους του ήταν ο Γεώργιος Α. Ράλλης, νομικός και πολιτικός και παππούς του ήταν ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας στα προπολεμικά χρόνια. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, παλαίμαχος Μακεδονομάχος αλλά και διορισμένος πρωθυπουργός των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944, ο οποίος, μετά την απελευθέρωση, καταδικάστηκε στη δίκη των δοσιλόγων σε ισόβια κάθειρξη για συνεργασία με τους κατακτητές και πέθανε στην φυλακή το 1946. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου πολιτικού και πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.
Ο Γεώργιος Ράλλης σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο το 1939, κατατάχθηκε στον Στρατό. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου τον βρήκε να υπηρετεί ως ανθυπίλαρχος στο Ιππικό. Πολέμησε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στην Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως και διακρίθηκε για την ανδρεία του. Με την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολή των Γερμανών, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με την δικηγορία.
Τον Οκτώβριο του 1944 επιστρατεύθηκε και πάλι για να υπηρετήσει στο νεοσύστατο όπλο των Τεθωρακισμένων. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Στρατού στην Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, και αποστρατεύθηκε οριστικά το 1948.
Τον Μάιο του 1987, ο Γεώργιος Ράλλης διαφώνησε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ανεξαρτητοποιήθηκε από την Νέα Δημοκρατία. Στις εκλογές του 1989 δεν πολιτεύθηκε. Επανήλθε και πάλι στην πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής τον Νοέμβριο του 1989, μετά από πρόσκληση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής τον Απρίλιο του 1990, αλλά αυτή την φορά στην Κέρκυρα. Στις 29 Μαρτίου του 1993, παραιτήθηκε από βουλευτής και αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική θεωρώντας λανθασμένες τις πολιτικές κινήσεις του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και της Αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, που δεν δέχθηκαν συμβιβασμό με μία σύνθετη ονομασία για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για λόγους κομματικής σκοπιμότητας.
Ύπήρξε βαθύτατα ευρωπαϊστής και δημοκράτης. Αυτό τού το αναγνώρισαν ακόμα και πολιτικοί του αντίπαλοι όπως ο παλαίμαχος ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος.
Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, διατήρησε πολιτικό γραφείο επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και διέμενε σε διαμέρισμα επί της Κανάρη 4 στο Κολωνάκι. Για την στρατιωτική και πολιτική του δράση, είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γιουγκοσλαβία, Ταϊλάνδη και Αιθιοπία).
Πέθανε από ξαφνική καρδιακή προσβολή, και η κηδεία του έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαρτίου 2006 με δημόσια δαπάνη και τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού.
Ήταν σύζυγος της Λένας Ράλλη (απεβ. στις 18 Απρ. 2015), το γένος Βούλτσου, με την οποία είχε αποκτήσει δύο κόρες, την Ζαΐρα (συζ. Παπαληγούρα) και την Ιωάννα (συζ. Φαρμακίδου).

1977 – Σοφία Μπεκατώρου (26 Δεκεμβρίου 1977) είναι Ελληνίδα ιστιοπλόος, αθλήτρια του Ν.Ο. Τζιτζιφιών Καλλιθέας και δύο φορές Ολυμπιονίκης (2004, 2008). Έχει επτά συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, σε τέσσερα εκ των οποίων (2000, 2001, 2002, 2003) κατέκτησε μαζί με την Αιμιλία Τσουλφά το χρυσό μετάλλιο. Οι δύο ιστιοπλόοι πήραν επίσης τρεις φορές το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 470. Μετά την αποχώρηση της Αιμιλία Τσουλφά άλλαξε κατηγορία περνώντας στα σκάφη Ίνγκλινγκ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου του 1977. Ξεκίνησε την ιστιοπλοΐα το 1985 στην κατηγορία Όπτιμιστ. Από τα Όπτιμιστ πέρασε στο μονοθέσιο σκάφος Europe όπου και παρέμεινε μέχρι το 1997.
Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης αξιωματικός του Στρατού Ξηράς. Είναι παντρεμένη με τον Ανδρέα Κοσματόπουλο, ο οποίος είναι επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία 470.
Με δική της πρωτοβουλία διοργανώθηκε στη Μύκονο ένας ιστιοπλοϊκός αγώνας μονομαχία (Grecotel Dream Race) από 14 ως 17 Αυγούστου 2005 κατά τη διάρκεια του οποίου τέσσερα Ελληνικά πληρώματα απαρτιζόμενα από παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες βρέθηκαν αντιμέτωπα με τέσσερα από τα καλύτερα διεθνή πληρώματα του διασημότερου ιστιοπλοϊκού αγώνα στον κόσμο, του America’s Cup. Στόχος του Grecotel Dream Race ήταν να προωθηθεί η ιστιοπλοΐα κυρίως στους νέους και να δοθούν 3 υποτροφίες και 3 σκάφη σε 3 αθλητές του νησιού.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1771 – Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος (Γαλ. Claude Adrien Helvétius, Παρίσι 26 Δεκεμβρίου 1715 - Παρίσι 26 Ιανουαρίου 1771) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας την περίοδο του Διαφωτισμού και πραγματεύτηκε κυρίως θέματα σχετικά με την ηθική και την παιδαγωγική.
Ο Ελβέτιος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1715 και καταγόταν από οικογένεια γιατρών της τότε βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας, η οποία τον προόριζε για λαμπρή καριέρα στην οικονομική ζωή της Γαλλίας της εποχής του Λουδοβίκου του 15ου. Οι γονείς του, μάλιστα, είχαν προαγοράσει γι' αυτόν τη θέση του γενικού φοροεισπράκτορα, ενώ στη συνέχεια είχε ορισθεί ως Διευθυντής του οίκου της Βασίλισσας.
Ο Ελβέτιος άρχισε να ασχολείται με την ποίηση από 23 ετών και ήρθε σε επαφή του με Βολταίρο και Μοντεσκιέ καθώς και με τα έργα των υπολοίπων διαφωτιστών. Η μελέτη κειμένων των Άγγλων φιλοσόφων Τζων Λοκ και Ντέιβιντ Χιουμ διαμόρφωσαν τη φιλοσοφική του σκέψη. Μαζί με τον Μπένθαμ και τον Ντ'Ολμπάκ θεωρούνται εκπρόσωποι της επιστήμης των ηθών που επιχειρεί να κάνει μια προσπάθεια ανακάλυψης του εσωτερικού κόσμου. Οι τρεις τους εκκοσμίκευσαν την ηθική μετατρέποντας την σε επιστήμη και την θεμελίωσαν στο ατομικό συμφέρον και την κοινωνική ωφελιμότητα.
Ως κύρια έργα του, αναφέρονται τα "Περί του πνεύματος" (De l'Esprit), που εκδόθηκε το 1758 και "Περί του ανθρώπου" (De l’homme), που εκδόθηκε μετά τον θανατό του το 1773. Στα έργα του ανάγει όλες τις ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου στην αισθητική αντίληψη. Ο Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος υποστήριξε ότι κίνητρο κάθε πράξης είναι πάντα η φιλαυτία και σε αυτήν έχει τις βάσεις της ακόμα και η κοινωνική αλληλεγγύη.
Μαζί με τους Κοντιγιάκ, Κοντορσέ, Χόλμπαχ και με πολλούς άλλους διαφωτιστές της εποχής τους συνεργάστηκαν στη συγγραφή της "Εγκυκλοπαίδειας ή αιτιολογημένου Λεξικού των επιστημών, των τεχνών και των επαγγελμάτων" του Ντιντερό και Ντ'Αλαμπέρ. Γι΄αυτό ο Ελβέτιος συμπεριλαμβάνεται ως μέλος του κύκλου των εγκυκλοπαιδιστών.
Το έργο του "Περί του πνεύματος" προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας, η οποία αντέδρασε καίγοντάς το δημοσίως.

1797 – Πέτρος Μελισσηνός, Έλληνας στρατιωτικός.
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1726. Ήταν γιος Έλληνα γιατρού, ο οποίος έφτασε στη Ρωσία την εποχή του Πέτρου του Μέγα από την Βενετία και στα χρόνια της Άννα Ιβάνοβνα έγινε ο αντιπρόεδρος της Ιατρικής Υπηρεσίας. Το 1740 ο μικρός Μελισσηνός έγινε δεκτός για εκπαίδευση στο πρώτο σώμα μαθητών στρατιωτικής σχολής της Αγίας Πετρούπολης. Το 1756 τιμήθηκε με τον βαθμό του λοχαγού, το 1759 μετατέθηκε, κατόπιν αιτήσεώς του, στο πυροβολικό, και έλαβε το βαθμό του ταγματάρχη. Συμμετείχε στον Επταετή πόλεμο.
Στον πρώτo ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1768-1774) ήταν ήδη συνταγματάρχης, διοικητής του πυροβολικό της 1ης Στρατιάς του στρατηγού Γκολίτσιν , και μετά του στρατηγού Ρουμιάντσεβ. Το 1770 έλαβε τον βαθμό του Υποστράτηγου. Ήταν μεγάλη η συνεισφορά του στις νίκες στο Χοτίν, στο Λάργκο και στο Καγκούλ. Στη μάχη του Καγκούλ, όταν οι Τούρκοι ανέτρεψαν το καρέ του Πλεμιάννικοβ και ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στο καρέ του Όλιτς, ο Μελισσινός ψύχραιμα άνοιξε πυρ και βοήθησε να αποκρουστούν οι Τούρκοι. Για αυτό το κατόρθωμα τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου ΄Γ Τάξεως. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1773 έλαβε το παράσημο Τάγμα της Αγίας Άννας. Απέκτησε φήμη ως ένας από τους καλύτερους πυροβολητές της εποχής του.
Με το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου για κάποιο χρονικό διάστημα υπηρέτησε στο κεντρικό γραφείο του πυροβολικού και οχυρώσεων, το 1782 έλαβε τον βαθμό του στρατηγού και 1783 διορίστηκε διευθυντής της Στρατιωτικής Σχολής Μηχανικού και Πυροβολικού του Μοζάισκ. Αργότερα υπηρέτησε ως ανώτερο στέλεχος του Στρατιωτικού Διοικητικού Συμβουλίου του κράτους. Το 1789 του απονεμήθηκε το παράσημο Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, έλαβε από την Αικατερίνη Β' το παράσημο της Τάξης του Αγίου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Παύλου A, το 1796 διορίστηκε Γενικός επιθεωρητής πυροβολικού, πρώτος στον ρωσικό στρατό πού έλαβε το αξίωμα αυτό, και έγινε Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Ανδρέα.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1797.
Γιος του ήταν ο Αλέξης Μελισσηνός,1759 - 1813 - Ρώσος στρατιωτικός της εποχής των Ναπολεόντειων Πολέμων, Υποστράτηγος του Ιππικού.

1883 – Τζάκομο ντι Κίρικο (Giacomo Di Chirico, 27 Ιανουαρίου 1844 - 26 Δεκεμβρίου 1883) ήταν Ιταλός ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Βενόζα (Venosa) το 1844.
Το ζωγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως ιστορικούς πίνακες και σκηνές από τη καθημερινή ζωή. Ανήκε στη ρεαλιστική σχολή και διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη λαμπρότητα των χρωμάτων των έργων του.
Πέθανε στη Νάπολη το 1883, σε ηλικία 40 ετών, καταλαμβανόμενος από παραφροσύνη.

1886 – Τέοντορ φον Οππόλτσερ (γερμ. Theodor Egon Ritter von Oppolzer, 26 Οκτωβρίου 1841 – 26 Δεκεμβρίου 1886) ήταν Αυστριακός αστρονόμος, ιατρός και μαθηματικός.
Γεννήθηκε στην Πράγα (τότε πόλη της Αυστριακής Αυτοκρατορίας) και ήταν ο μόνος γιος του γιατρού Γιόχαν Ρίττερ φον Οππόλτσερ (1808-1871). Αρχικά, και ο Τέοντορ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (όπου δίδασκε ο πατέρας του), παίρνοντας και διδακτορικό, το 1865. Ωστόσο, παράλληλα διατηρούσε και ένα ιδιωτικό αστεροσκοπείο, ενώ στη συνέχεια άρχισε να παραδίδει μαθήματα θεωρητικής αστρονομίας και γεωδαισίας στο πανεπιστήμιο. Το 1875 διορίσθηκε καθηγητής εκεί. Το 1873 έγινε διευθυντής της Αυστριακής Γεωδαιτικής Υπηρεσίας, ενώ το 1886 εκλέχθηκε πρόεδρος της Διεθνούς Γεωδαιτικής Ενώσεως.
Ο Οππόλτσερ θεωρείτο ιδιαίτερα ικανός αστρονόμος, όσο και μαθηματικός, ενώ ήταν και αριθμομνήμονας: για παράδειγμα, φημιζόταν ότι είχε απομνημονεύσει τις τιμές 14.000 λογαρίθμων. Το 1868 ήταν αρχηγός μιας αποστολής για την παρατήρηση μιας ολικής εκλείψεως Ηλίου. Το 1887 δημοσίευσε τον Κανόνα των Εκλείψεων (Canon der Finsternisse), που περιελάμβανε 8.000 ηλιακές και 5.200 σεληνιακές εκλείψεις με τα στοιχεία τους από το 1207 π.Χ. μέχρι το 2161 μ.Χ.. Αυτός ο κατάλογος θεωρήθηκε ευρύτατα ως ένα από τα μεγαλύτερα υπολογιστικά επιτεύγματα της εποχής του.
Ο Οππόλτσερ συνέγραψε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, από τις οποίες οι περισσότερες αφορούσαν τα τροχιακά στοιχεία κομητών και αστεροειδών. Συνέγραψε επίσης ένα δίτομο εγχειρίδιο για τον προσδιορισμό των τροχιακών στοιχείων κομητών και πλανητών. Τόσο ο Κανόνας των Εκλείψεων, όσο και αυτό το έργο του χρησίμευσαν ως οι κύριες αστρονομικές αναφορές επί δεκαετίες. Τον καιρό του θανάτου του, ο οποίος επήλθε από καρδιοπάθεια σε ηλικία 45 ετών, ο Οππόλτσερ εργαζόταν πάνω σε μία βελτιωμένη θεωρία των κινήσεων της Σελήνης. Ο γιος του, `Εγκον φον Οππόλτσερ, υπήρξε επίσης διακεκριμένος αστρονόμος.
Τιμητικές διακρίσεις
Εκλέχθηκε μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών της Βιέννης (1882).
Εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (1883).
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Οππόλτσερ της Σελήνης
Ο αστεροειδής 1492 Οππόλτσερ, που ανακαλύφθηκε το 1938. Επιπλέον, σε αστεροειδείς δόθηκαν τα ονόματα της συζύγου του (237 Κελεστίνη) και των δύο θυγατέρων του (153 Χίλντα και 228 Αγάθη).

1890 – Ερρίκος Σλίμαν, ήταν Γερμανός επιχειρηματίας, σημαντικός πρωτοπόρος στον τομέα της αρχαιολογίας. Έγινε γνωστός για τις ανασκαφές του στην αρχαία Τροία και στις Μυκήνες.

1931 – Μέλβιλ Ντιούι, Αμερικανός βιβλιοθηκονόμος.
Ο Μέλβιλ Ντίουι (Melvil Dewey, 10 Δεκεμβρίου 1851 - 26 Δεκεμβρίου 193]) είναι ο ιδρυτής του ομώνυμου δεκαδικού συστήματος ταξινόμησης (Dewey Demical Classification). Ο Μέλβιλ Ντιούι γεννήθηκε το 1851 στη πολιτεία της Νέας Υόρκης και σπούδασε στο Amherst College όπου παράλληλα εργαζόταν ως βοηθός στη βιβλιοθήκη του κολλεγίου. Μετά την αποφοίτηση του έγινε μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού του ιδίου ιδρύματος, όπου και παρουσίασε το ταξινομικό σύστημα που είχε δημιουργήσει, υποστηρίζοντας τα πλεονεκτήματα της μεθόδου του. Έτσι επαναταξινόμησε την βιβλιοθήκη και δημοσίευσε την πρώτη έκδοση του DDC (Dewey Decimal Classification) που κυκλοφόρησε σε 1000 αντίτυπα το 1876. Είναι ένας από τους ιδρυτές της Αμερικάνικης Βιβλιοθηκονομικής Ένωσης. Υπηρέτησε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 1883 ως το 1888. Εκεί ίδρυσε και την πρώτη επαγγελματική σχολή για βιβλιοθηκονόμους το 188. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκεί δημοσίευσε και τη δεύτερη έκδοση του DDC με κύρια χαρακτηριστικά την ενσωμάτωση των σταθερών υποδιαιρέσεων στους βασικούς ταξινομικούς αριθμούς και την προσθήκη των σημειώσεων. Ο Μέλβιλ Ντίουι υπήρξε ο σημαντικότερος υποστηρικτής της βιβλιοθηκονομίας ως επιστήμης, και αγωνιζόταν ανέκαθεν για την ουσιαστική επαγγελματική εκπαίδευση των βιβλιοθηκονόμων και την ισότητα των γυναικών στο χώρο της εργασίας. Τέλος, υπήρξε κύριος υποστηρικτής των εργαλείων έρευνας, του εξοπλισμού και των προμηθειών των βιβλιοθηκών που θα εξασφάλιζαν την καλύτερη λειτουργία και τη μέγιστη απόδοση των υπηρεσιών.

1972 – Χάρυ Τρούμαν, 33ος πρόεδρος των Η.Π.Α., ο πρώτος και μόνος που αποφάσισε να χρησιμοποιηθούν ατομικά όπλα (εναντίον της Ιαπωνίας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, τον Αύγουστο του 1945, τελειώνοντας έτσι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

1994 – Τριανταφυλλιά Αργυριάδου, ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. (21 Φεβρουαρίου 1959 - 26 Δεκεμβρίου 1994)
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη και έμαθε τα πρώτα της γράμματα στην Ουγγαρία, ενώ οι γονείς της κατάγονται από την Κορνοφωλιά Έβρου. Η Λία ήταν η δημιουργός της πεντάλεπτης καθημερινής σειράς ντοκιμαντέρ «Σαν σήμερα», που θύμιζε στους τηλεθεατές της ΕΤ-2 τα γεγονότα του παρελθόντος, που είχαν γίνει τη συγκεκριμένη ημερομηνία προβολής του επεισοδίου. Η ερευνήτρια και δημοσιογράφος έχασε τη ζωή της σε τροχαίο δυστύχημα το 1994 στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Τρία χρόνια μετά, ο πατέρας της Αργύρης Αργυριάδης, ο οποίος εργάστηκε ως διευθυντής ειδήσεων της ΕΤ-2, επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Σαν σήμερα" με υλικό κυρίως από την εκπομπή.

1996 – Κώστας Παληός (1926 - 26 Δεκεμβρίου 1996) ήταν ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Έπαιζε δεύτερους ρόλους σε πολλές ταινίες. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία "The κόπανοι" του Γιώργου Κωνσταντίνου, στο ρόλο του χαρτοκλέφτη Δούκα. Τελευταία εμφάνιση της καριέρας του, στο σήριαλ "Σοφία ορθή".
Έπαιξε συνολικά σε 37 ταινίες και σε 6 τηλεοπτικές σειρές.

1985 – Νταϊάν Φόσεϊ, αμερικανίδα ζωολόγος, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των γοριλών. (Γεν. 16/1/1932).
Η Ντάιαν Φόσεϊ γεννήθηκε το 1932 και μεγάλωσε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια.
Από τον πατέρα της έμαθε να αγαπά τη φύση, αλλά οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν έξι ετών και η μητέρα της Kitty με τον πατριό της Richard Price, δεν την άφηναν να έχει κατοικίδια ζώα.
Εξαιτίας της αγάπης της για τα ζώα μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις το 1950, με σχέδια για να γίνει κτηνίατρος. Μετά από δύο χρόνια, ωστόσο, πήγε στο San Jose State College, όπου εκπαιδεύτηκε ως εργοθεραπευτής.
Πήρε το πτυχίο της το 1954. Το 1956 μετακόμισε στο Λούισβιλ του Κεντάκι, όπου έγινε επικεφαλής του τμήματος επαγγελματικής θεραπείας στο Νοσοκομείο Kosair για ασθενείς με ακρωτηριασμένα μέλη.
Ζώντας σαν ερημίτης σε ένα τροπικό δάσος σε βουνό της Αφρικής, η Ντάιαν Φόσεϊ έμαθε περισσότερα για τον απειλούμενο με εξαφάνιση γορίλα από ό, τι είχε ποτέ γίνει γνωστό.
Καθώς όλο και περισσότεροι γορίλες σκοτώνονταν από λαθροθήρες, άλλαξε από επιστήμονας σε δυναμικό υπερασπιστή του φυσικού περιβάλλοντος. Έδωσε τελικά τη ζωή της για τα ζώα που αγαπούσε.
Όταν η διάσημη ζωολόγος Νταϊάν Φόσεϊ δολοφονήθηκε το 1985, σε ηλικία 53 ετών στην οροσειρά Βιρούνγκα της Αφρικής. Η υπόθεση της δολοφονίας της παραμένει ακόμα ανοιχτή.

1997 – Κορνήλιος Καστοριάδης, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος, επαγγελματίας ψυχαναλυτής και φιλόσοφος της αυτονομίας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα.

2006 – Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ, 38ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο μοναδικός μη αιρετός πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ (Gerald Rudolph Ford, 14 Ιουλίου 1913 - 26 Δεκεμβρίου 2006) ήταν ο 38ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Γεννήθηκε στην Πολιτεία της Νεμπράσκα στις 14 Ιουλίου 1913 και απεβίωσε στις 26 Δεκεμβρίου 2006, αποτελώντας τον μακροβιότερο μέχρι τώρα (πρώην) Πρόεδρο των ΗΠΑ. Είναι ο μοναδικός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που υπηρέτησε σε αυτή τη θέση χωρίς να έχει εκλεγεί απευθείας είτε στη θέση του Προέδρου είτε του Αντιπροέδρου, αλλά κατά τις διατάξεις της 25ης τροποποίησης του Αμερικανικού Συντάγματος περί αναπλήρωσης του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Το Δεκέμβριο του 1973 εξελέγη κατόπιν προτάσεως του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον από το Κογκρέσο στο αξίωμα Αντιπροέδρου, το οποίο είχε μείνει κενό λόγω της παραίτησης του ελληνικής καταγωγής Αντιπροέδρου Σπίρο Άγκνιου υπό το βάρος κατηγοριών για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος. Στη συνέχεια τον Αύγουστο του 1974 ορκίστηκε Πρόεδρος μετά από την παραίτηση του Νίξον κάτω από το βάρος του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Ήταν Πρόεδρος από τις 9 Αυγούστου 1974 έως τις 20 Ιανουαρίου 1977. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε, όπως και του διαδόχου του Τζίμμυ Κάρτερ, από την προσπάθεια προσέγγισης Ανατολής-Δύσης. Ηττήθηκε στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1976 από τον υποψήφιο του Δημοκρατικού κόμματος Κάρτερ.

2016 - Κυριάκος Αμοιρίδης, ήταν Έλληνας διπλωμάτης που υπηρέτησε ως πρέσβης της Ελλάδας στην Λιβύη και τη Βραζιλία.
Αναφέρθηκε ως αγνοούμενος στις 28 Δεκεμβρίου 2016 ενώ υπηρετούσε στη Βραζιλία και το πτώμα του βρέθηκε κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

2021 - Κάρολος Παπούλιας, ήταν Έλληνας πολιτικός και διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 2005 - 2015. (Μολυβδοσκέπαστος Ιωαννίνων, 4 Ιουνίου 1929 - Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 2021)
Υπήρξε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Εξωτερικών, υπουργός ή υφυπουργός σε όλη τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.

2021 - Ντέσμοντ Τούτου, ήταν Νοτιοαφρικανός αγγλικανός κληρικός, φανατικός πολέμιος του απαρτχάιντ.(Νότια Αφρική, 7 Οκτωβρίου 1931, Κλέρκσντορπ - Θάνατος: 26 Δεκεμβρίου 2021 Κέιπ Τάουν)
Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο, όρος που επινοήθηκε από τον Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.