Άρθρα
Σαν σήμερα 11 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 2078
Σαν σήμερα 11 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Ευρωπαϊκή Ημέρα του 112
Εορτάζουν
Αγίου Βλασίου Ιερομάρτυρος, (Βλάσιος, Βλάσης, Βλάσος, Βλασία, Βλασούλα)
Οσιωτάτης Θεοδώρας της Αυγούστας, (Θεοδώρα, Θοδώρα, Δώρα, Δωρούλα, Ντόρα *, Αυγή, Αυγούλα)
11 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
660 π. Χ.: Ο αυτοκράτορας Τζίμου ιδρύει την Ιαπωνία, σύμφωνα με την παράδοση.
1720: Η Σουηδία και η Πρωσία υπογράφουν συνθήκη ειρήνης.
1752: Ανοίγει το πρώτο νοσοκομείο στις ΗΠΑ στην Πενσυλβάνια.
1810: Ο Ναπολέων παντρεύεται τη Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας.
1814: Η Νορβηγία ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.
1825: Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 4.000 πεζών και 4.000 ιππέων, αποβιβάζεται στη Μεθώνη και την επομένη κινείται προς την Πύλο. Μεγάλος κίνδυνος για την Ελληνική Επανάσταση.
1826: Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (London University).
1843: Κάνει πρεμιέρα στο Μιλάνο η όπερα του Τζιουζέπε Βέρντι "Οι Λομβαρδοί".
1858: Ο Μπενίτο Χουαρές ανακηρύσσεται Πρόεδρος του Μεξικού στη Βέρα Κρους.
1863: Στο διάστημα της Μεσοβασιλείας, η εθνοσυνέλευση, στην οποία πλειοψηφούν οι προοδευτικοί που αποκαλούνται Ορεινοί, εκλέγει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ζηνόβιο Βάλβη, που θα παραιτηθεί στις 27 Μαρτίου. Συγχρόνως, αποφασίζει ότι μέχρι την έλευση του νέου βασιλιά την εκτελεστική εξουσία θα ασκεί ο πρόεδρος της κυβέρνησης.
1901: 350 κάτοικοι του δήμου Μαντίνειας και 100 των δήμων Τάνειας και Θηραίας μεταναστεύουν στην Αμερική, ενώ ετοιμάζονταν κι άλλοι.
1902: Η αστυνομία χτυπά σε διαδήλωση, που έκαναν, σουφραζέτες στις Βρυξέλλες.
1916: Συλλαμβάνεται η φεμινίστρια Έμμα Γκόλντμαν επειδή έδωσε διάλεξη για τον οικογενειακό προγραμματισμό.
1922: Υπογράφεται στο Λονδίνο, μεταξύ Ελλάδας και ομάδας κεφαλαιούχων, δάνειο ύψους 15 εκ. λιρών.
1929: Υπογράφεται στο Λατερανό της Ρώμης η συνθήκη, που αναγνωρίζει το Βατικανό ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κράτος της πόλεως του Βατικανού», ανάμεσα στον Ιταλό δικτάτορα Μουσολίνι και τον καρδινάλιο Γκασπάρι, εκπρόσωπο του Πάπα Πίου ΙΑ’.
1931: Εφαρμόζεται νέο πρόγραμμα ενίσχυσης των ναυτικών μας δυνάμεων.
1932: Στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός Μουσολίνι και ο πάπας Πίος ΙΑ συναντώνται για πρώτη φορά.
1934: Σε κλίμα πολιτικής οξύτητας διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα, με έντονη αντιπαράθεση των υποψηφίων της κυβερνητικής παράταξης και της αντιπολίτευσης. Νικητής αναδεικνύεται ο κυβερνητικός και αντιβενιζελικός υποψήφιος, Κωνσταντίνος Κοτζιάς. Δήμαρχος Πειραιά εκλέγεται ο Σωτήριος Στρατήγης. Στην Καβάλα εκλέγεται ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος, ο 29χρονος Δημήτριος Παρτσαλίδης. Αυτές είναι και οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα στις οποίες λαμβάνουν μέρος γυναίκες.
1939: Το Βατικανό αναγνωρίζει το βασίλειο της Ιταλίας με πρωτεύουσα τη Ρώμη και η Ιταλία την κυριαρχία του Βατικανού πάνω στο έδαφός της.
1943: Ο Αμερικανός στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ επιλέγεται ως διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη.
1945: Ο Αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, ο Άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ και ο σοβιετικός κομουνιστής ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν, μοιράζουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, υπογράφοντας τη Συνθήκη της Γιάλτας.
1949: Στην Ισπανία, η κυβέρνηση Νεγκρίν επιστρέφει στη Μαδρίτη.
1951: Στην Κορέα, τα στρατεύματα του ΟΗΕ προελαύνουν εκ νέου μέχρι την 38η γεωγραφική παράλληλο.
1953: Η ΕΣΣΔ αποφασίζει τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεών της με το Ισραήλ, μετά τη βομβιστική επίθεση, που σημειώνεται εναντίον της σοβιετικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ.
1957: Ιδρύεται η National Hockey League Players Association στις ΗΠΑ.
1959: Ελλάδα και Τουρκία συμφωνούν για την επίλυση του Κυπριακού. Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τούρκο ομόλογό του, Αντνάν Μεντερές, η συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Λίγο αργότερα (19 Φεβρουαρίου 1959), η συμφωνία θα υπογραφεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο Λονδίνο (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία και οι δύο κοινότητες της Κύπρου).
1960: Ο Ρώσος ηγέτης Νικίτα Χρουτσόφ, κατά την περιοδεία του στην Ασία, χαιρετίζει την ινδική ουδετερότητα και παροτρύνει για αφοπλισμό.
1963: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη νέα κυβέρνηση στο Ιράκ, που σχηματίστηκε μετά από εξέγερση. Τρεις μέρες μετά, οι συγκρούσεις συνεχίζονται στις επαρχίες.
1964: Το Γενικό Χημείο του Κράτους δίνει το πράσινο φως για την κυκλοφορία της Coca Cola στη χώρα μας.
1964: Οι Μπιτλς δίνουν την πρώτη τους συναυλία στις ΗΠΑ.
1968: Εγκαινιάζεται το νέο Madison Square Garden (το τέταρτο σε σειρά) χωρητικότητας 20.000 θέσεων στη Νέα Υόρκη.
1969: Γίνονται τα εγκαίνια του «Τελεφερίκ» Μετσόβου.
1970: Η Ιαπωνία γίνεται η τέταρτη χώρα στον κόσμο, που βάζει δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Γη.
1971: Στην Ουάσινγκτον, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπογράφουν συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών στο θαλάσσιο βυθό.
1973: Πραγματοποιείται η πρώτη απελευθέρωση Αμερικανών αιχμαλώτων πολέμου του Βιετνάμ.
1975: Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα επικεφαλής πολιτικού κόμματος στη Βρετανία, όταν εκλέγεται αρχηγός των Τόρις (των Συντηρητικών).
1976: Η Βρετανία και ο Οργανισμός Αφρικανικών Κρατών αναγνωρίζουν το Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλα.
1978: Η κυβέρνηση της Κίνας αίρει την απαγόρευση των βιβλίων του Αριστοτέλη, του Σέξπιρ και του Ντίκενς.
1979: Παραιτείται ο πρωθυπουργός του Ιράν δρ. Σάχπουρ Μπακχτιάρ, ύστερα από διήμερες μάχες στους δρόμους της Τεχεράνης και αναλαμβάνει ο Αγιατολάχ Χομεϊνί.
1980: Στο Ομάν, η Κένυα και η Σομαλία συμφωνούν να παράσχουν στρατιωτικές διευκολύνσεις στις αμερικανικές δυνάμεις.
1982:Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει τις "εσφαλμένες εντυπώσεις", που δημιούργησε η νέα ταινία του Κώστα Γραβά "Αγνοούμενος", η οποία πραγματεύεται τη δολοφονία ενός Αμερικανού δημοσιογράφου στη Χιλή, στη διάρκεια του πραξικοπήματος του Πινοσέτ.
1987: Αρχίζει να ισχύει το Σύνταγμα των Φιλιππίνων.
1990: Ο Αμερικανός πυγμάχος υπερβαρέων βαρών Τζέιμς "Μπάστερ" Ντάγκλας, 29 ετών, νικάει τον για 37 αγώνες αήττητο κάτοχο του τίτλου Μάικ Τάισον (22 ετών) στο 10ο γύρο με νοκ-άουτ στο Παγκόσμιο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα.
1990: Απελευθερώνεται ο Νέλσον Μαντέλα, έπειτα από 27 χρόνια κράτησης στις φυλακές Victor Vester, στα περίχωρα του Κέιπ Τάουν.
1991: 3.000 Κούρδοι σκοτώνονται ή τραυματίζονται από τους βομβαρδισμούς στο βόρειο Ιράκ από την πολυεθνική δύναμη, σύμφωνα με την κουρδική αντίσταση.
1992: Στο Αλγέρι, οι δυνάμεις ασφαλείας συλλαμβάνουν τέσσερις μουσουλμάνους αντάρτες και κατάσχουν όπλα.
1994: Πέντε Αμερικανοί και ένας Ρώσος αστροναύτης επιστρέφουν στη Γη με το διαστημόπλοιο Discοvery, μετά την πρώτη κοινή διαστημική αποστολή των χωρών τους.
1995: Στο Ευρωκοινοβούλιο, όλα τα κόμματα υποστηρίζουν ότι, το Κυπριακό πρέπει να λυθεί πριν το τέλος του 2000 και ότι, μια ενωμένη Κύπρος πρέπει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2000: Ο γενικός γραμματέας της σκοπιανής ομοσπονδίας Metondi Venovski βρίσκει ακαριαίο θάνατο και οι 19χρονες αθλήτριες Maya Grouyoska (60μ) και Daniela Couleska (1500μ) τραυματίζονται σοβαρά σε δυστύχημα κοντά στη Στυλίδα, στο δρόμο για τους Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου, που θα γίνουν στην Αθήνα.
2001: Ο παίκτης του ΟΦΗ Αριάν Μπεκιάι σκοράρει στο 95ο λεπτό του αγώνα ΟΦΗ- Πανηλειακού (2-2) και γίνεται ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που σημειώνει τέρμα με κεφαλιά.
2003: Συντρίβεται στη θαλάσσια περιοχή της Ικαρίας ελικόπτερο του ΕΚΑΒ παρασύροντας στο θάνατο τους τέσσερις επιβαίνοντες.
2011: Στην Αίγυπτο μετά τις μαζικές αντιδράσεις και το χάος στη χώρα ο Χόσνι Μουμπάρακ παραιτείται από την προεδρία την οποία είχε από το 1981.
2013: Ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος ανακοινώνει την παραίτηση του και γίνεται ο πρώτος Πάπας που κάνει κάτι τέτοιο τα τελευταία 500 χρόνια.
2014: Στη Αλγερία συντρίβεται αεροπλάνο μεταφοράς προσωπικού με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 77 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1118 - Νουρεντίν Ζενγκί, εμίρης της Δαμασκού.
1466 - Ελισάβετ της Υόρκης, βασίλισσα της Αγγλίας.
1841 - Αντόλφο Φαρσάρι, Ιταλός φωτογράφος.
Ο Αντόλφο Φαρσάρι (Adolfo Farsari, 11 Φεβρουαρίου 1841 – 7 Φεβρουαρίου 1898) ήταν Ιταλός φωτογράφος που έζησε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας.
Ακολουθώντας μια σύντομη αρχικά στρατιωτική καριέρα κατά την οποία υπηρέτησε και στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, έγινε στη συνέχεια ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και εμπορικός φωτογράφος. Το φωτογραφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, και ειδικά τα χειροποίητα χρωματισμένα πορτραίτα και τοπία, τα οποία πουλούσε κυρίως σε ξένους διαμένοντες και επισκέπτες στη χώρα (Ιαπωνία). Οι εικόνες του Φαρσάρι διανεμήθηκαν ευρέως, παρουσιάστηκαν και αναφέρθηκαν σε βιβλία και περιοδικά, και μερικές φορές αναπλάστηκαν από καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν και άλλα εκφραστικά μέσα. Διαμόρφωσαν τις παραστάσεις των ξένων για τους ανθρώπους και τους τόπους της Ιαπωνίας και σε κάποιο βαθμό επηρέασαν το πως οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι έβλεπαν τον εαυτό τους και τη χώρα τους. Το στούντιο του, το τελευταίο αξιοσημείωτο ξένο στούντιο στην Ιαπωνία, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας και μια από τις πιο παραγωγικές εμπορικές φωτογραφικές εταιρίες. Σε μεγάλο βαθμό λόγω των αυστηρών τεχνικών προδιαγραφών και των επιχειρηματικών του ικανοτήτων ο Φαρσάρι, επηρέασε σημαντικά την ανάπτυξη της τέχνης της φωτογραφίας στην Ιαπωνία.
1847 - Τόμας Έντισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Τόμας Έντισον (Thomas Alva Edison, 11 Φεβρουαρίου 1847 – 18 Οκτωβρίου 1931) ήταν Αμερικανός εφευρέτης και επιχειρηματίας. Ήταν ο περισσότερο παραγωγικός εφευρέτης της σύγχρονης εποχής. Αν και αυτοδίδακτος δραστηριοποιήθηκε σε πολλούς τομείς της τεχνικής. Από τις γνωστότερες εφευρέσεις του είναι το μικρόφωνο, ο φωνόγραφος και ο ηλεκτρικός λαμπτήρας. Πολλές από τις κατασκευές τού Έντισον ήταν, βέβαια, είτε βελτιώσεις άλλων υπαρχουσών με κακή απόδοση είτε πρότυπα, τα οποία τελειοποιήθηκαν στη συνέχεια από άλλους τεχνικούς.
Γεννήθηκε στο Μέιλαν της πολιτείας Οχάιο από πατέρα που εμπορευόταν δημητριακά. Ήδη στα 12 χρόνια του έπρεπε να εργαστεί για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του. Στα 15 του προσπάθησε να εκδώσει μια εφημερίδα και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως τηλεγραφητής στα τραίνα. Από αυτή τη θέση απολύθηκε, γιατί συνελήφθη να στέλνει το αναμενόμενο σήμα ελέγχου στον επόμενο σταθμό, αντί χειροκίνητα και με οπτική επαφή με το διερχόμενο τραίνο, αυτόματα με μια συσκευή δικής του επινοήσεως. Το 1868 υπέβαλε αίτηση για την πρώτη ευρεσιτεχνία του με ένα τηλέγραφο χαρακτήρων. Ακολούθησε μεγάλος αριθμός άλλων ευρεσιτεχνιών.
Δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδότησε με ηλεκτρισμό τη Νέα Υόρκη και εξελίχθηκε στη γνωστή γιγαντιαία εταιρία General Electric. Η ανακάλυψή του για την εκπομπή ηλεκτρονίων από πυρακτωμένα μέταλλα, «φαινόμενο Edison», απετέλεσε προϋπόθεση για την κατασκευή της ηλεκτρονικής λυχνίας και την απαρχή της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Όταν πέθανε ο Έντισον σε ηλικία 84 ετών, είχε αποκτήσει περισσότερα από 1000 διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ανάμεσά τους για μία μέθοδο διαχωρισμού μεταλλευμάτων, ένα για την επεξεργασία και χύτευση του μπετόν, το οποίο απετέλεσε τη βάση για την κατασκευή προκατασκευασμένων οικιών.
1881 - Κάρλο Καρά, Ιταλός ζωγράφος.
Ο Κάρλο Καρά (11 Φεβρουαρίου 1881 - 13 Απριλίου 1966) ήταν Ιταλός ζωγράφος και κεντρική φυσιογνωμία του κινήματος του φουτουρισμού που αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στην πόλη Quargnento της Ιταλίας το 1881. Από την ηλικία των δώδεκα ετών εργάζεται ως διακοσμητής. Το διάστημα 1899-1900, ο Καρά βρίσκεται στο Παρίσι όπου έρχεται σε επαφή με την σύγχρονη γαλλική καλλιτεχνική παραγωγή και εργάζεται ως διακοσμητής στην έκθεση Exposition Universelle. Επιστρέφει στο Μιλάνο το 1901 και το 1906 εγγράφεται στην Academia di Brera όπου σπουδάζει ζωγραφική υπό τον Cesare Tallone. Στις 11 Φεβρουαρίου του 1910 υπογράφει, μαζί με τους υπόλοιπους φουτουριστές, το Μανιφέστο των Φουτουριστών ζωγράφων και παράλληλα ξεκινά η πιο δημιουργική ίσως περίοδός του, στην οποία ανήκει και ένα από τα σημαντικότερα έργα του η Κηδεία του Αναρχικού Γκαλί. Το 1914 επισκέπτεται ξανά το Παρίσι και συνδέεται με τους Γκιγιώμ Απολλιναίρ και Πάμπλο Πικάσσο.
Το κίνημα του φουτουρισμού
Το κίνημα του φουτουρισμού λήγει ουσιαστικά με την έναρξη του Α' παγκοσμίου πολέμου και ο Καρά το 1916 έχει ήδη απορρίψει αρκετές από τις αρχές του. Το 1917 γνωρίζεται με τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο και στρέφεται μαζί του σε ένα νέο είδος ζωγραφικής που αποκαλείται και μεταφυσική ζωγραφική (pittura metafisika). Δύο χρόνια αργότερα, ο Καρά ολοκληρώνει και ένα θεωρητικό βιβλίο για την μεταφυσική ζωγραφική, υπό τον τίτλο Pittura metafisika. Θα ακολουθήσουν και άλλες θεωρητικές μελέτες ενώ από το 1921, ο Καρά εργάζεται ως κριτικός τέχνης στην εφημερίδα του Μιλάνου L' Ambrosiano.
Το 1941 διορίζεται καθηγητής ζωγραφικής στην Academia di Brera ενώ το 1945 δημοσιεύει την αυτοβιογραφία του (La mia vita).
Πέθανε στο Μιλάνο το 1966.
1900 - Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ, Γερμανός φιλόσοφος.
Ο Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ (Hans-Georg Gadamer, 11 Φεβρουαρίου 1900 - 13 Μαρτίου 2002) ήταν Γερμανός φιλόσοφος.
Οι επιδράσεις του ήταν από την αρχαία ελληνική και την κλασική γερμανική φιλοσοφία, αλλά και από τον δάσκαλό του Χάιντεγκερ, υπό την επίβλεψη του οποίου εκπόνησε το 1929 την διδακτορική διατριβή του με θέμα «H διαλεκτική ηθική του Πλάτωνος».
Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το θέμα της ερμηνευτικής, μελετώντας κυρίως τη φιλοσοφία του Διαφωτισμού. Για τον Γκάνταμερ, η ερμηνευτική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά μια οικουμενική θεώρηση του φιλοσοφείν. Επίσης, ασχολήθηκε με τη σχέση μεταξύ της φιλοσοφίας και της επιστήμης.
Το σπουδαιότερο έργο του είναι το Αλήθεια και Μέθοδος (1960).
1909 - Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς (αγγλ. Joseph L. Mankiewicz) (11 Φεβρουαρίου 1909 - 5 Φεβρουαρίου 1993), ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο Μάνκιεβιτς φημίζεται για την ταινία του 1950 Όλα για την Εύα (All About Eve) για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ σεναρίου και Σκηνοθεσίας, ένα χρόνο μετά την πρώτη του νίκη για την ταινία Ένα Γράμμα σε Τρεις Γυναίκες (A Letter to Three Wives, 1949). Ήταν αδελφός του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, ο οποίος συνέγραψε την ταινία Πολίτης Κέιν (Citizen Kane) με τον Όρσον Γουέλς για την οποία κέρδισε όσκαρ σεναρίου.
1910 - Ηλίας Αργυριάδης, Έλληνας κομμουνιστής.
Ο Ηλίας Αργυριάδης (11 Φεβρουαρίου 1910 – 30 Μαρτίου 1952) ήταν Έλληνας κομμουνιστής, στέλεχος του ΚΚΕ. Συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1951 στη βίλα ΑΥΡΑ στη Γλυφάδα, στο πλαίσιο της εξάρθρωσης του μηχανισμού των ασυρμάτων του παράνομου ΚΚΕ. Τον Φεβρουάριο του 1952, δικάστηκε από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών μαζί με άλλους 28 συγκατηγορουμένους, στο Αρσάκειο Δικαστικό Μέγαρο, με την κατηγορία της κατασκοπείας, και καταδικάστηκε «δις εις θάνατον». Εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, μαζί με τους Νίκο Μπελογιάννη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.
1911 - Καρλ Σίφερτ, Αμερικανός αστρονόμος.
Ο Καρλ Κήναν Σίφερτ (Carl Keenan Seyfert, Κλίβελαντ, 11 Φεβρουαρίου 1911 – Νάσβιλ, 13 Ιουνίου 1960) ήταν Αμερικανός αστρονόμος. Είναι περισσότερο γνωστός από την κατηγορία ενεργών γαλαξιών που φέρει το όνομά του (Γαλαξίες Σίφερτ).
Ο Σίφερτ μεγάλωσε στο Κλίβελαντ του Οχάιο και στη συνέχεια έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1929. Εκεί πήρε το πτυχίο, το μάστερ (1933) και το διδακτορικό (1936) του στην Αστρονομία. Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν «Μελέτες των εξωτερικών γαλαξιών» (Studies of the External Galaxies), με θέμα τους δείκτες χρώματος και τα φαινόμενα μεγέθη γαλαξιών, και την εκπόνησε υπό την επίβλεψη του Χάρλοου Σάπλεϊ.
Το 1936 άρχισε να εργάζεται στο νέο τότε Αστεροσκοπείο Μακντόναλντ στο Τέξας, όπου βοήθησε στην έναρξη των παρατηρήσεων. Παρέμεινε εκεί μέχρι το 1940, ερευνώντας με τον Ντάνιελ Πόπερ (Daniel M. Popper) τις ιδιότητες αμυδρών αστέρων τύπου B και συνεχίζοντας τη μελέτη των δεικτών χρώματος των σπειροειδών γαλαξιών.
Από το 1940 ως το 1942 ήταν στο Αστεροσκοπείο του Όρους Γουίλσον στην Καλιφόρνια ερευνώντας τους ενεργούς γαλαξίες που φέρουν σήμερα το όνομά του. Το 1942 επέστρεψε στη γενέτειρά του, στο Case Institute, όπου δίδαξε αστρονομική ναυτιλία σε στρατιωτικό προσωπικό για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά εκτέλεσε και ερευνητικές αστρονομικές παρατηρήσεις στο Αστεροσκοπείο του ινστιτούτου, το Warner and Swasey Observatory.
Το 1946 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί. Τότε σε αυτό το πανεπιστήμιο διδασκόταν πολύ λίγη Αστρονομία και υπήρχε μόνο ένα μικρό αστεροσκοπείο με διοπτρικό τηλεσκόπιο 6 ιντσών (15 cm). Ο Σίφερτ αφιερώθηκε στο να βελτιώσει τη διδασκαλία της Αστρονομίας και να συγκεντρώσει χρήματα για την κατασκευή ενός νέου αστεροσκοπείου. Μέσα σε λίγα χρόνια, είχε εξασφαλίσει σημαντική κοινωνική στήριξη από τους κατοίκους του Νάσβιλ και το νέο «Αστεροσκοπείο Dyer» με κατοπτρικό τηλεσκόπιο 24 ιντσών (60 cm) εγκαινιάσθηκε τον Δεκέμβριο 1953. Ο Σίφερτ έγινε διευθυντής του νέου αστεροσκοπείου, μία θέση που διατήρησε ως τον θάνατό του.
Ο Καρλ Σίφερτ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Νάσβιλ, σε ηλικία 49 ετών.
1915 - Πάτρικ Λη Φέρμορ, Άγγλος συγγραφέας.
Ο σερ Πάτρικ "Πάντι" Μάικλ Λη Φέρμορ, (11 Φεβρουαρίου 1915 – 10 Ιουνίου 2011) ήταν Βρετανός συγγραφέας, λόγιος και στρατιώτης, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Μάχη της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π.. Όσο ζούσε, θεωρείτο ως ένας "από τους μεγαλύτερους εν ζωή Βρετανούς περιηγητές", ενώ περιγράφτηκε κάποτε από το BBC ως "κράμα ανάμεσα σε Ιντιάνα Τζόουνς, Τζέιμς Μποντ και Γράχαμ Γκριν".
1915 - Ρίτσαρντ Χάμινγκ, Αμερικανός μαθηματικός.
1917 - Σίντνεϋ Σέλντον, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Σίντνεϊ Σέλντον (αγγλ. Sidney Sheldon, 11 Φεβρουαρίου 1917 – 30 Ιανουαρίου 2007) ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Οι γνωστότερες τηλεοπτικές δουλειές του είναι τα σενάρια των σειρών I Dream of Jeannie (1965-70), Hart To Hart (1979-84) και The Patty Duke Show (1963-66), ενώ έγραψε και πολλά εμπορικά επιτυχημένα βιβλία όπως το Master of the Game (1982).
O Σίντνεϊ Σέτστελ, όπως είναι το πραγματικό του όνομα κατάγονταν από Γερμανό πατέρα και Ρωσο-εβραία μητέρα. Το 1937 εγκαταστάθηκε στο Χόλιγουντ, όπου άρχισε να σκηνοθετεί δευτέρας διαλογής ταινίες. Για το σενάριό του στην ταινία The Bachelor and the Bobby-Soxer κέρδισε βραβείο Όσκαρ το 1947.
Εκτός από το Όσκαρ σεναρίου, που κέρδισε το 1947, τιμήθηκε με ένα Βραβείο Τόνι (1959), για το μιούζικαλ Redhead και ένα Έμι για τη δουλειά του στην τηλεοπτική σειρά I Dream of Jeannie, που μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
1920 - Φαρούκ, βασιλιάς της Αιγύπτου.
Ο Φαρούκ Α' της Αιγύπτου (11 Φεβρουαρίου 1920 - 18 Μαρτίου 1965) ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Αιγύπτου και του Σουδάν, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Φουάτ Α' της Αιγύπτου, το 1936.
Γνωστός όχι για τις ηγετικές και διοικητικές του ικανότητες, αλλά για την αδυναμία του στις γυναίκες, την κραιπάλη και το καλό φαγητό, ο Φαρούκ παντρεύτηκε το 1938 τη Φαρίντα, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες. Το 1948 πήρε διαζύγιο από τη Φαρίντα και το Μάιο του 1951 παντρεύτηκε τη 17χρονη Ναρριμάν Σαντέκ.
Τον Οκτώβριο του 1951, το αιγυπτιακό Κοινοβούλιο κατήργησε μονομερώς τη Σύμβαση Συγκυριαρχίας (1899) και ανακήρυξε τη μοναδική κυριαρχία της Αιγύπτου επί του Σουδάν με τον βασιλιά Φαρούκ Α' ως βασιλιά και των δύο κρατών, τίτλο τον οποίο δεν αναγνώρισαν ούτε οι Σουδανοί ούτε οι Άγγλοι.
Στις 26 Ιουλίου του 1952, ο βασιλιάς Φαρούκ παραιτήθηκε από το θρόνο της χώρας του, με την επανάσταση των Αιγυπτίων αξιωματικών. Στις 18 Μαρτίου του 1965, ο έκπτωτος πλέον βασιλιάς έπαθε συμφόρηση σε γαλλικό εστιατόριο στην Αυρηλιανή Οδό έξω από τη Ρώμη. Ήταν 45 ετών και ζύγιζε 135 κιλά. Μαζί του το βράδυ εκείνο ήταν μία ξανθιά καλλονή και όχι η μόνιμη συνοδός του, μαρκησία Ίρμα Καπέτσε Μινούτολο.
1926 - Λέσλι Νίλσεν, Καναδός ηθοποιός.
Ο Λέσλι Νίλσεν (Leslie William Nielsen, 11 Φεβρουαρίου 1926 - 28 Νοεμβρίου 2010) ήταν Καναδός σατιρικός ηθοποιός.
1944 - Ρία Δελούτση, Ελληνίδα ηθοποιός.
H Ρία Δελούτση (Ελευθερία Ντε Λούτζιο, Άργος Αργολίδας 11 Φεβρουαρίου 1944-) είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Έχει πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Σε ηλικία ενός έτους η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνων - μαθήτρια ακόμα γυμνασίου - έδωσε εξετάσεις σαν εξαιρετικό ταλέντο στο θέατρο Ρεξ με το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα "Ματωμένος Γάμος" και πέρασε παμψηφεί.
Γράφτηκε στη Σχολή Θεάτρου και Κινηματογράφου Λυκούργος Σταυράκος και σπούδασε υποκριτική και δραματολογία. Δάσκαλοί της υπήρξαν οι : Γ. Θεοδοσιάδης, Τίτος Βανδής, Λυκούργος Καλέργης, Στέφανος Ληναίος, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος, Τζ. Καρούσος, Γιάννης Βογιατζής και Αλίκη Βέμπο.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1960 μ' ένα μικρό ρόλο στο έργο "Νυφιάτικο τραγούδι" του Ν. Περγιάλη. Ήταν μια παράσταση της Δραματικής σχολής που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
Το 1962 τελείωσε το γυμνάσιο (σημερινό Λύκειο) και συγχρόνως αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή. Έδωσε εξετάσεις στην ανωτάτη κρατική επιτροπή του Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων και πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της ηθοποιού. Τον χειμώνα του ίδιου έτους έκανε το επαγγελματικό της ντεμπούτο στη σκηνή σαν πρωταγωνίστρια του θιάσου «Ιορδάνη Μαρίνου» σε περιοδεία, στο έργο : "Η βροχή" του Σώμερσετ Μομ, στο ρόλο της Σάντυ Τόμσον.
1948 - Δώρα Σιτζάνη, Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
Η Δώρα Σιτζάνη (Καστέλλα Πειραιά 11 Φεβρουαρίου 1948 - 15 Ιουνίου 2007) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
Ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα το 1969, γυρίζοντας 6 ταινίες. Έπαιξε σε πολλές ταινίες στο πλευρό του Νίκου Ξανθόπουλου. Υπήρξε σύζυγος του μεγάλου συνθέτη Μάνου Λοΐζου. Έγραψε στίχους σε πολλά τραγούδια όπως το "Κι αν είμαι ροκ".
1948 - Δώρα Σιτζάνη, Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
1953 - Τζεμπ Μπους, Αμερικανός πολιτικός.
1965 - Στέλιος Ρόκκος, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Στέλιος Ρόκκος (11 Φεβρουαρίου 1965) είναι Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός.
Γεννήθηκε το 1965 στην Καλλιόπη της Λήμνου. Ξεκίνησε να τραγουδά και να παίζει κιθάρα επαγγελματικά στη Λήμνο το 1984 και από το 1988 εκτός Λήμνου. Από τότε έχει κυκλοφορήσει πάνω από 12 άλμπουμ, τα περισσότερα από τα οποία γνώρισαν εμπορική επιτυχία.
Το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών που έχει ερμηνεύσει είναι σε δικούς του στίχους και μουσική. Στο παρελθόν συνεργάστηκε με πολλά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, ο Πασχάλης Τερζής, o Βασίλης Καρράς, ο Αντώνης Ρέμος, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Σάκης Ρουβάς, η Νατάσα Θεοδωρίδου ο Γιάννης Βαρδής, ο Νίκος Κουρκούλης, η Σοφία Αρβανίτη, η Πέγκυ Ζήνα, ο Δήμος Αναστασιάδης κ.ά. Επίσης το 2002 μοιράστηκε τη σκηνή με το διεθνούς φήμης συνθέτη Γκόραν Μπρέγκοβιτς σε κοινές εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Από το 2008 ο Στέλιος, όπου εμφανίζεται είναι με το γιο του, τον Δημήτρη Ρόκκο στην κιθάρα.
Δικά του τραγούδια έχουν συμπεριλάβει σε προσωπικά τους άλμπουμ οι: Σάκης Ρουβάς, Νίκος Νομικός, Σταμάτης Γονίδης, Θέμης Αδαμαντίδης, Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Πέγκυ Ζήνα, Βλάσσης Μπονάτσος, Λιζέττα Νικολάου, Γιάννης Κότσιρας, Σπύρος Παπαδήμας, Κώστας Μαρτάκης κ.ά.
1969 - Τζένιφερ Άνιστον, Αμερικανίδα ηθοποιός.
H Τζένιφερ Τζοάννα Άνιστον (Jennifer Joanna Aniston, 11 Φεβρουαρίου 1969) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, παραγωγός και επιχειρηματίας με καταγωγή από την Ελλάδα. Έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από την τηλεοπτική σειρά Τα Φιλαράκια (1994-2004), ενσαρκώνοντας το ρόλο της Ρέιτσελ Γκρην.
Γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1969 στο Σέρμαν Οκς της Καλιφόρνια των Η.Π.Α. με γονείς τον Έλληνα ηθοποιό Γιάννη Αναστασάκη, που κατάγεται από τα Χανιά και μητέρα την επίσης ηθοποιό Νάνσυ Ντόου (1936-2016) που έχει Ιρλανδική και Σκωτσέζικη καταγωγή. Το ελληνικό της όνομα είναι Γενοβέφα Ιωάννα Αναστασάκη. Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν μόλις έντεκα χρονών. Επίσης, έχει δύο ετεροθαλείς αδερφούς: τον Τζον Μέλικ (John Melick) από την πλευρά της μητέρας της και τον Άλεξ Άνιστον (Alex Aniston) από την πλευρά του πατέρα της. Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, η Άνιστον, έζησε για ένα χρόνο στην Ελλάδα, ωστόσο, τα περισσότερα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Νέα Υόρκη. Ο νονός της, ήταν ο Ελληνοαμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής,Τέλι Σαβάλας.
Το 1998, άρχισε να βγαίνει με τον ηθοποιό Μπραντ Πιτ και σύντομα, οι δυο τους, έγιναν το αγαπημένο ζευγάρι της Αμερικής. Στις 29 Ιουλίου 2000, παντρεύτηκαν στο Μαλιμπού και ενώ αρχικά, όλοι μιλούσαν για ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι που επρόκειτο να αποκτούσε και παιδιά, τον Οκτώβριο του 2005, ήρθε το διαζύγιο. Τότε, ο Πιτ πρωταγωνιστούσε στην ταινία Ο Κύριος και η Κυρία Σμιθ μαζί με την Αντζελίνα Τζολί, και οι φήμες ήθελαν τους δύο ηθοποιούς να έχουν δεσμό, εν αγνοία της Άνιστον.
Έπειτα από χρόνιαλ η Άνιστον ήταν πληγωμένη από την απιστία του Πιτ και χρειάστηκε την βοήθεια ψυχολόγων για να το ξεπεράσει. Δήλωσε σε συνέντευξη της για τη σχέση τους: "Επτά ολόκληρα και πολύ σημαντικά χρόνια μαζί. Ήταν μια πολύ όμορφη, ολοκληρωμένη σχέση..."
Το 2011, η Άνιστον έδειχνε και πάλι ευτυχισμένη ενώ φήμες την ήθελαν ζευγάρι με τον επίσης ηθοποιό Τζάστιν Θερού. Τελικά, οι φήμες επιβεβαιώθηκαν και στις αρχές του 2012, το ζευγάρι μετακόμισε σε ένα υπερπολυτελές σπίτι στο Μπελ Ερ του Λος Άντζελες, που αγόρασαν έναντι 22 εκατομμυρίων δολαρίων. Αρραβωνιάστηκαν στις 10 Αυγούστου 2012 και παντρεύτηκαν στις 5 Αυγούστου 2015.
1971 - Ντέμιαν Λιούις, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ντέμιαν Λιούις (Damian Watcyn Lewis, 11 Φεβρουαρίου 1971) είναι Άγγλος ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1971 στο Λονδίνο. Σπούδασε υποκριτική στη Μουσική και Δραματική σχολή του Γκίλντχολ. Έχει πρωταγωνιστήσει στην ταινία Νύφες του Παντελή Βούλγαρη και στην τηλεοπτική σειρά Homeland στον ρόλο του Νίκολας Μπρόντι, ερμηνεία για την οποία έχει βραβευτεί με Χρυσή Σφαίρα.
1974 - Μαρία Μπεκατώρου, Ελληνίδα παρουσιάστρια.
1977 - Γιάννης Οκκάς, Κύπριος ποδοσφαιριστής.
1977 - Μάικ Σίνοντα, Αμερικανός μουσικός (Linkin Park).
O Μάικ Σινόντα (Michael Kenji "Mike" Shinoda, 11 Φεβρουαρίου 1977) είναι Αμερικανός μουσικός και παραγωγός ιαπωνικής καταγωγής. Ο πατέρας του κατάγεται από την Ιαπωνία και την Αμερική, ενώ η μητέρα του είναι Αμερικανίδα. Ο M. Shinoda επίσης, μεγάλωσε στα Agoura Hills της Καλιφόρνια. Είναι ο ιδρυτής του ροκ συγκροτήματος Linkin Park και του Hip-Hop Project Fort Minor. Είναι παντρεμένος με την Anna Hillinger Shinoda η οποία είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Σύμφωνα με μία συνέντευξη του M.Shinoda το τραγούδι Where 'd you Go, από το Album The Rising Tied του hip-hop Project του Fort Minor είναι αφιερωμένο στη γυναίκα του.
O M.Shinoda γνωρίστηκε με τους τωρινούς συνεργάτες του Brad Delson και Rob Bourdon στο γυμνάσιο και δημιούργησαν το συγκρότημα Xero με τραγουδιστή τον Mark Wakefield. Αργότερα στο κολέγιο γνώρισε τον DJ του συγκροτήματος Joseph Hahn Ο Shinoda, επίσης ηταν ο μικρότερος που αποφήτισε από το κολλέγιο τεχνης(Art Center College of Design), που σπούδασε γραφίστας και έχει σχεδιάσει τα εξώφυλλα των Albun Xero Demo Cassete, Hybrid Theory EP, Hybrid Theory, Reanimation και The Rising Tied 2000 Fold. Τέλος ο M.Shinoda έχει σχεδιάσει 5 παπούτσια της εταιρίας ρούχων DC Shoe Co USA.
1980 -Θάνος Τοκάκης, Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.
1981 - Κέλι Ρόουλαντ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
H Κελέντρια Τριν Ρόουλαντ (Kelendria Trene "Kelly" Rowland, 11 Φεβρουαρίου 1981) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια της RnB, ηθοποιός και τραγουδοποιός. H Ρόουλαντ έγινε διάσημη από το γκρουπ Destiny's Child, ένα από τα πιο επιτυχημένα RnB κοριτσίστικα γκρουπ. Το 2002 η Rowland κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ με τίτλο Simply Deep το οποίο πούλησε 2.5 εκατ. αντίγραφα. Το δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2007 με τίτλο Miss Kelly που περιείχε τις επιτυχίες Work και Like This. To 2011 αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα «dance άλμπουμ», το Here I Am που περιέχει την επιτυχία Commander με τον DJ David Guetta. Το τελευταίο μέχρι τώρα κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2013 με τίτλο Talk A Good Game. Η φωνή της Ρόουλαντ είναι μέτζο σοπράνο και το μουσικό της στυλ ταιριάζει στην RnB, Hip Hop, Soul, Pop και Dance. Στις 4 Νοεμβριου 2014, γεννησε το πρωτο της παιδι, μαζι με τον συζηγο της Τιm Witherspoon, τον Titan.
1983 - Ράφαελ Φαν ντερ Φάαρτ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.
1992 - Τέιλορ Λότνερ, Αμερικανός ηθοποιός.
O Τέιλορ Ντάνιελ Λότνερ (Taylor Daniel Lautner, 11 Φεβρουαρίου 1992) είναι Αμερικανός ηθοποιός, μοντέλο και εξασκεί πολεμικές τέχνες.
Ως παιδί, ο Λότνερ άρχισε να ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες και κατατάχθηκε στο νούμερο ένα στην κατηγορία του από την Αμερικανική Ένωση Καράτε (American Sports Karate Association). Ο Λότνερ σύντομα ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός, με μικρούς ρόλους σε κωμικές σειρές όπως οι: The Bernie Mac Show (2003) και My Wife and Kids (2004), ενώ στη συνέχεια δάνεισε τη φωνή του σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι: What's New, Scooby-Doo? (2005) και Danny Phantom (2005). Το 2005, εμφανίστηκε στην ταινία Δυο Ντουζίνες Μπελάδες (Cheaper by the Dozen 2) και πρωταγωνίστησε στο The Adventures of Sharkboy and Lavagirl σε 3-D.
Ο Λότνερ έγινε παγκοσμίως γνωστός με το ρόλο του ως Τζέικομπ Μπλακ στη σειρά ταινιών Λυκόφως (The Twilight Saga), ξεκινώντας με την πρώτη ταινία Λυκόφως (Twilight) το 2008. Ο Λότνερ επέστρεψε για τις επόμενες τρεις ταινίες, Νέα Σελήνη (The Twilight Saga: New Moon) το 2009, Έκλειψη (The Twilight Saga: Eclipse) το 2010 και Χαραυγή Μέρος 1 (The Twilight Saga: Breaking Dawn Part 1) το 2011. Αναμένεται να επιστρέψει στην τελευταία ταινία της σειράς, Χαραυγή Μέρος 2 (The Twilight Saga: Breaking Dawn Part 2) στα τέλη του 2012. Ο Λότνερ έχει προταθεί για αρκετά βραβεία για την ερμηνεία του στη σειρά Λυκόφως, συμπεριλαμβανομένου τα Βραβεία MTV Movie, Βραβεία People's Choice και Βραβεία Scream. Αργότερα, γνώρισε επιπλέον εμπορική επιτυχία με την ταινία δράσης, Abduction, η οποία αποτέλεσε αναπάντεχη επιτυχία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 ο Λότνερ έγινε εφηβικό είδωλο και σύμβολο του σεξ, μετά την αλλαγή σε μεγάλο βαθμό της φυσικής σωματικής του διάπλασης ώστε να κρατήσει το ρόλο του ως Τζέικομπ Μπίλι Μπλακ στις επόμενες ταινίες της σειράς Λυκόφως. Η αλλαγή αυτή τράβηξε την προσοχή των ΜΜΕ για την καλή του φυσική κατάσταση και γενική ομορφιά. Το 2010, κατατάχθηκε δεύτερος στη λίστα του περιοδικού Glamour's με τους "50 Πιο Σέξι Άντρες του 2010" και τέταρτος στη λίστα του περιοδικού People's με τα "Πιο Εκπληκτικά Σώματα", μεταξύ άλλων τιμών. Το 2010, ο Λότνερ ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος έφηβος κι ωραίος ηθοποιός του Χόλυγουντ.
Θάνατοι σαν σήμερα
641 - Ηράκλειος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Φλάβιος Ηράκλειος (575 - 11 Φεβρουαρίου 641) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 610 έως το 641.
Ο πατέρας του Ηράκλειος ο πρεσβύτερος ήταν έξαρχος της Καρχηδόνας και ένας από τους παλαιούς στρατηγούς του αυτοκράτορα Μαυρίκιου, με σημαντικό ιστορικό θριάμβων στο περσικό μέτωπο κατά τον πόλεμο της περιόδου 572-591. Τον καιρό της βάναυσης βασιλείας του σφετεριστή αυτοκράτορα Φωκά, ο οποίος είχε ανατρέψει τον Μαυρίκιο το 602, και της νέας περσικής επέλασης στην Εγγύς Ανατολή με αφορμή το πραξικόπημά του, όπου οι Πέρσες για πρώτη φορά δεν περιορίστηκαν σε μεθοριακές συγκρούσεις στην Αρμενία και τη Μεσοποταμία αλλά εισέβαλαν μαζικά στις ανατολικές ρωμαϊκές επαρχίες, ο Ηράκλειος διέκοψε αρχικά την επικοινωνία με την πρωτεύουσα και την τροφοδοσία της με αφρικανικά σιτηρά. Τελικά συγκέντρωσε ισχυρές ρωμαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις προκειμένου να κινηθεί εναντίον του Φωκά. Υπό τη διοίκηση του γιου του Ηράκλειου, ο στόλος σαλπάρει από την Καρχηδόνα το 609 ενώ ταυτόχρονα ξεκινά ο στρατός από την ξηρά, υπό τη διοίκηση του ανιψιού του Νικήτα, και οι δυο με τελικό προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Συναντώντας παντού θερμή υποδοχή, και ενισχύοντας καθ’ οδόν το ήδη σημαντικό στράτευμά του, ο νεαρός Ηράκλειος φτάνει πρώτος στη Βασιλεύουσα το 610. Μεγαλόσωμος, με ξανθά μαλλιά και επιβλητικό παρουσιαστικό, εισέρχεται θριαμβευτής στην Πόλη με την υποστήριξη των Πρασίνων και χωρίς μάχη. Η ανακτορική φρουρά των Εξκουβιτόρων αυτομολεί στην πλευρά του και τελικώς ο Φωκάς συλλαμβάνεται και εκτελείται. Τον Οκτώβριο του 610 ο Ηράκλειος παντρεύεται την αγαπημένη του Ευδοκία, και αμέσως μετά στέφεται Ρωμαίος Αυτοκράτορας, σε ηλικία 36 ετών με την Ευδοκία απέκτησε δύο παιδιά ανάμεσα στα οποία τον μετέπειτα αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Γ' αλλά θα πεθάνει πρόωρα από επιληψία στις 13 Αυγούστου/612. Μετά τον θάνατο της Ευδοκίας ο Ηράκλειος παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την ανιψιά του Μαρτίνα κόρη της αδελφής του Μαρίας (613) παρά την σκληρή αντίδραση του λαού και της εκκλησίας λόγω της αιμομιξίας, με την Μαρτίνα θα αποκτήσει άλλα 9 παιδιά ανάμεσα στα οποία τον μετέπειτα αυτοκράτορα Ηρακλεωνά. Η Μαρτίνα θα επιβιώσει και μετά τον θάνατο του συζύγου της (641) απαιτώντας να διεκδικήσει τον αυτοκρατορικό θρόνο για λογαριασμό του δικού της γιου Ηρακλεωνά έναντι του γιου της Ευδοκίας Κωνσταντίνου αλλά το τέλος της θα είναι πολύ άσχημο τόσο για την ίδια όσο και για τον γιό της.
1622 - Αλφόνσο Φοντανέλλι, Ιταλός συνθέτης.
Αλφόνσο Φοντανέλλι (Alfonso Fontanelli, 15 Φεβρουαρίου 1557 - 11 Φεβρουαρίου 1622) ήταν Ιταλός συνθέτης, συγγραφέας, διπλωμάτης, αυλικός και ευγενής της όψιμης Αναγέννησης. Ήταν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικά προοδευτικής σχολής της Φερράρα στα τέλη του 16ου αιώνα, και ένας από τους πρώτους συνθέτες του νέου ύφους (seconda practica), κατά τη μετάβαση στην εποχή του Μπαρόκ.
1650 - Ρενέ Ντεκάρτ, Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και συγγραφέας.
Ο Ρενέ Ντεκάρτ (31 Μαρτίου 1596 – Στοκχόλμη, 11 Φεβρουαρίου 1650) ήταν Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και επιστήμονας φυσικών επιστημών.
Θεωρείται σταθμός στην ιστορία της φιλοσοφίας, καθώς φέρεται ως δάσκαλος και ταυτόχρονα θύμα του Διαφωτισμού. Αναφέρεται συχνά ως εκείνος που συνέλαβε την πιο ακραία μορφή σκεπτικισμού. Προσπάθησε και κατόρθωσε να απεγκλωβίσει τη φιλοσοφία από τον σχολαστικισμό, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις νοητικές δυνάμεις του ανθρώπου και να απελευθερώσει το ανθρώπινο πνεύμα από την αυθεντία του παρελθόντος. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές του ηπειρωτικού-ευρωπαϊκού ορθολογισμού. Οι ιδέες του, όμως, έγιναν στόχος του εμπειρισμού που επικράτησε μακροπρόθεσμα. Αλλά και οι βασικές ιδέες του λειτούργησαν σε πείσμα των προθέσεών του. Θέτοντας τα όρια μεταξύ πνευματικού και υλικού κόσμου και αντιμετωπίζοντάς τον ως επαρκές και αυτόνομο αντικείμενο μελέτης, βοήθησε στην επικράτηση του υλισμού έναντι της πνευματοκρατίας. Υλιστές του 18ου αιώνα όπως ο Ντήτριχ Χόλμπαχ (Dietriech von Holbach, 1723–89) και ο εγκυκλοπαιδιστής Ντενί Ντιντερό, χρησιμοποίησαν τη γεωμετρική αντίληψη του Θεού που αποσύρεται μετά τη δημιουργία. Συνδυάζοντας την άποψή του με τη μηχανιστική ερμηνεία του ζωικού βασιλείου, προώθησαν την υλιστική θεώρηση του κόσμου.
1799 - Λάζαρος Σπαλαντζάνι, Ιταλός φυσιοδίφης.
Ο Λάζαρος Σπαλαντζάνι ή Σπαλαντσάνι (Lazaro Spallanzani) (12 Ιανουαρίου 1729 - 11 Φεβρουαρίου 1799) ήταν Ιταλός φυσιοδίφης (φυσιολόγος) από τους σημαντικότερους στο χώρο της βιολογίας.
Γεννήθηκε στο Σκαντιάνο στις 12 Ιανουαρίου του 1729 και στην αρχή σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Γρήγορα όμως μεταπήδησε στη Φυσική και στη Μεταφυσική όπου και αναδείχθηκε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Μοντένα και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Παβία όπου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημονική έρευνα. Εκεί ανέπτυξε τη θεωρία του, περί αβιογένεσης.
Ο Σπαλαντζάνι ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της κυκλοφορίας του αίματος. Μολονότι ο Σπαλαντζάνι εξέτασε τα σπερματοζωάρια δεν είχε καταφέρει ν' αντιληφθεί τον πραγματικό τους ρόλο πιστεύοντας πως ήταν παράσιτα. Στις τελευταίες του έρευνες προσπάθησε ν' αποδείξει πως ένα σώμα μεταλλάσσεται εκ της γνωστής σήμερα αναγωγής του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακα.
Ο Σπαλαντζάνι πέθανε στην Παβία στις 11 Φεβρουαρίου του 1799.
1829 - Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ, Ρώσος θεατρικός συγγραφέας και διπλωμάτης.
Ο Αλεξάντρ Σεργκέφιεβιτς Γκριμπογέντοφ (15 Ιανουαρίου 1795 - 11 Φεβρουαρίου 1829) ήταν Ρώσος θεατρικός συγγραφέας, γνωστός για το έργο του «Συμφορά από το πολύ μυαλό») στο οποίο σατιρίζει τις αντιλήψεις της ρωσικής αριστοκρατίας της εποχής του.
Ο Γκριμπογέντωφ ήταν γόνος οικογένειας ευγενών και έλαβε την πληρέστερη μόρφωση που μπορούσε να λάβει νέος της τάξης του και της εποχής του. Γνώριζε τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, έμαθε ελληνικά και λατινικά καθώς και ανατολικές γλώσσες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας νομικά και φιλολογία καθώς και στοιχεία φυσικών επιστημών. Ήταν γνώστης και της μουσικής, έπαιζε πιάνο και συνέθετε μουσικά κομμάτια.
Ύστερα από τη στρατιωτική θητεία του, διορίστηκε υπάλληλος του υπουργείο Εξωτερικών και με αυτήν την ιδιότητα υπηρέτησε στην Τεχεράνη. Εκεί σκοτώθηκε από τον όχλο, που μανιασμένος εισέβαλλε στο κτίριο της Ρωσικής αποστολής επειδή έδωσαν άσυλο σε τρία πρόσωπα αρμενικής καταγωγής που δραπέτευσαν από τα βασιλικά χαρέμια.
Την κωμωδία με την οποία έγινε γνωστός, «Το πολύ μυαλό βλάφτει», ή «Συμφορά από το πολύ μυαλό» την έγραψε το 1823. Το έργο δημοσιεύτηκε το 1833 λογοκριμένο. Το αυτούσιο κείμενο δεν δημοσιεύτηκε παρά το 1862. Όλα αυτά τα χρόνια κυκλοφορούσε χειρόγραφο, από χέρι σε χέρι, και παρόλα αυτά ήταν από τα διαβασμένα έργα της ρωσικής λογοτεχνίας.
Ένας νέος της αριστοκρατίας, αφού έλειψε στο εξωτερικό για τρία χρόνια, γυρίζοντας βρίσκει την αγαπημένη του να τον έχει ξεχάσει και να ετοιμάζεται να παντρευτεί έναν άνθρωπο ανύπαρκτης ποιότητας. Ο περίγυρος του Τσάτσκι – του ήρωα – είναι το περιβάλλον της κοσμικής Πετρούπολης, ένα περιβάλλον όμως γεμάτο κενότητα, ματαιοδοξία, επαρχιωτισμό, με λίγα λόγια οπισθοδρομικό σε σχέση με τον φιλεύθερο νέο. Ο νέος – μην μπορώντας να προσαρμοστεί σε αυτό το περιβάλλον, εγκαταλείπει την Μόσχα και πάλι για το εξωτερικό. Η αξία του έργου έγκειται στον χαρισματικό και άψογο τεχνικά τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας φωτίζει αυτά τα διάφορα πρόσωπα – σύμβολα της ρωσικής ζωής.
Όπως έγραψε αργότερα ο Γκοντσαρώφ: «σαν το φως του ήλιου σε μια σταγόνα νερό, καθρεφτίστηκε όλη η παλιά Μόσχα, το πανόραμά της, το πνεύμα της, η ιστορική στιγμή, τα ήθη.» .
1868 - Ζαν Μπερνάρ Λεόν Φουκώ, Γάλλος αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Βερνάρδος Λέων Φουκώ (Jean Bernard Léon Foucault, 18 Σεπτεμβρίου 1819 – 11 Φεβρουαρίου 1868) ήταν Γάλλος φυσικός.
Ο Φουκώ ήταν ο γιος ενός εκδότη από το Παρίσι. Μετά την εκπαίδευση που έλαβε κατ' οίκον και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε Ιατρική, την οποία εγκατέλειψε λόγω του φόβου του αίματος και ασχολήθηκε με την Πειραματική Φυσική και ιδίως την Οπτική και είναι υπεύθυνος για σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της Χημείας, του Ηλεκτρισμού και του Μαγνητισμού. Είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις της νεότερης Οπτικής. Το 1855 εργαζόταν ως φυσικός στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού. Ο Ναπολέων ΙΙΙ τον τίμησε με το αξίωμα της Λεγεώνας της τιμής (Légion d'Honneur) το 1862, ενώ την ίδια χρονιά εκλέχθηκε και μέλος του Bureau des Longitudes. Το 1865 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών (Παρίσι) και αργότερα μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου η οποία και του απένειμε το μετάλλιο του Κόπλεϋ (1860),ενώ ήταν μέλος και στην Γερμανική ακαδημία επιστημόνων. Υπήρξε επίσης διευθυντής των επιστημονικών εκδόσεων της «Εφημερίδας των Συζητήσεων των Παρισίων» από το 1845.
Οι εργασίες του ιδιαίτερα για την ταχύτητα του φωτός στο «κενό», αέρα και λοιπά διαφανή σώματα, καθώς και οι έρευνές του επί των τηλεσκοπίων, της θερμότητας και των ρευμάτων θεωρούνται κλασσικές ενώ ανακάλυψε και τα ρεύματα Eddy. Αλλά και στον τομέα της Μηχανικής οι ανακαλύψεις του Φουκώ δεν ήταν λιγότερο σημαντικές. Με το γνωστό «Πείραμα του Φουκώ» ή πείραμα του εκκρεμούς που επεχείρησε το 1851 απέδειξε την περιστροφή της Γης περί τον άξονά της. Επιπλέον μαζί με τον φίλο του Φιζώ, τράβηξαν την πρώτη φωτογραφία του Ήλιου. Η σύγχρονη επιστήμη οφείλει επίσης στον Φουκώ την ανακάλυψη του γυροσκοπίου (1852), καθώς και τη θεωρία των γυροσκοπικών φαινομένων. Ο κρατήρας «Φουκώ» στη Σελήνη έχει λάβει το όνομά του προς τιμήν του Γάλλου επιστήμονα.
Οι περισσότερες των εργασιών του Φουκώ δημοσιεύτηκαν στα «Πρακτικά» της Ακαδημίας των Παρισίων (1847-1869).
1935 - Γερμανός Καραβαγγέλης, μητροπολίτης Καστοριάς.
Ο επίσκοπος Γερμανός Καραβαγγέλης (16 Ιουνίου 1866 - 11 Φεβρουαρίου 1935) ήταν Μητροπολίτης Καστοριάς και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του Ποντιακού Ελληνισμού, αργότερα, οργανώνοντας αντιανταρτικά σώματα με ντόπιους οπλαρχηγούς με συνέπεια να αναδειχθεί μία από τις σημαντικότερες μορφές των Αγώνων εκείνων. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το Έθνος όσο και προς την Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίμητες.
1937 - Γουόλτερ Μπάρλεϊ Γκρίφιν, Αμερικανός αρχιτέκτονας.
Ο Γουόλτερ Μπάρλεϊ Γκρίφιν (Walter Burley Griffin) (24 Νοεμβρίου 1876 - 11 Φεβρουαρίου 1937) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας και αρχιτέκτονας τοπίου, περισσότερο γνωστός για το σχεδιασμό της Καμπέρα, της πρωτεύουσας της Αυστραλίας. Είναι επίσης γνωστός για την ανάπτυξη της κάτοψης σε σχήμα Γ, τα σκέπαστρα οχημάτων καθώς και για μία προοδευτική χρήση του οπλισμένου σκυροδέματος.
Επηρεασμένος από το κίνημα των «εξοχικών σπιτιών» που έχει τη βάση του στο Σικάγο, ο Γκρίφιν ανέπτυξε ένα μοναδικό μοντέρνο στυλ. Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του δούλεψε σε συνεργασία με τη γυναίκα του Μάριον Μαχόνι Γκρίφιν (Marion Mahony Griffin). Στα 28 χρόνια της αρχιτεκτονικής τους συνεργασίας, οι Γκρίφιν σχεδίασαν περισσότερα από 350 κτήρια, σχέδια τοπίου και πολεοδομικά σχέδια καθώς και δομικά υλικά, σχέδια εσωτερικού χώρου, έπιπλα και άλλα είδη οικιακής χρήσης.
1948 - Σεργκέι Αϊζενστάιν, Σοβιετικός σκηνοθέτης.
Ο Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν (22 Ιανουαρίου 1898 - 11 Φεβρουαρίου 1948) ήταν Σοβιετικός σκηνοθέτης, θεωρητικός της τέχνης, της τεχνικής του κινηματογράφου και ένας από τους πρωτοπόρους του σοβιετικού αλλά και παγκόσμιου κινηματογράφου. Ο Αϊζενστάιν ήταν πρωτοπόρος στη χρήση του μοντάζ και το έργο του επηρέασε σημαντικά τους πρώτους σκηνοθέτες ταινιών.
Γεννήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας, από ευκατάστατους γονείς, που του εξασφάλισαν μια καλή μόρφωση. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αϊζενστάιν, ήταν αρχιτέκτονας βαλτικής, γερμανικής, εβραϊκής, και σουηδικής καταγωγής ενώ η μητέρα του, Γιούλια, ήταν Ρωσίδα και μέλος της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας. Ως παιδί ακόμα μιλούσε 3 ξένες γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά), ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα μηχανικής και αρχιτεκτονικής. Την ίδια εποχή έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τη ζωγραφική φιλοτεχνώντας αφίσες. Σύντομα ανακάλυψε το θέατρο και ανέβασε στη Μόσχα πολλά θεατρικά έργα, όπως Η αυτού μεγαλειότης η πείνα, Μάκβεθ του Σαίξπηρ, Σοφός Άνθρωπος του Οστρόβσκι και Μάσκες αερίου. Ο Αϊζενστάιν. έγραψε πολλά δοκίμια στα οποία αναλύει τα έργα και την τεχνική του και διατυπώνει τις σκέψεις του για την τέχνη του κινηματογράφου.
1963 - Σύλβια Πλαθ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Σύλβια Πλαθ (Sylvia Plath, 27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος.
Γεννημένη στο Τζαμάικα Πλέιν της Μασαχουσέτης (τμήμα της Βοστώνης), η Πλαθ έδειξε από νεαρή ηλικία την κλίση της, όταν εξέδωσε το πρώτο της ποίημα σε ηλικία 8 ετών. Ο πατέρας της, Όττο, καθηγητής κολεγίου και σημαίνουσα αυθεντία σε ό,τι αφορά τις μέλισσες, πέθανε περίπου την ίδια εποχή, στις 5 Οκτωβρίου 1940. Η Πλαθ συνέχισε την προσπάθεια έκδοσης ποιημάτων και σύντομων ιστοριών σε Αμερικανικά περιοδικά, και πέτυχε κάποια μικρή αναγνώριση.
Υπέφερε από σοβαρή διπολική διαταραχή κατά τη διάρκεια της ενηλίκου ζωής της. Στο προτελευταίο έτος των σπουδών της στο Κολέγιο Σμιθ, η Πλαθ έκανε την πρώτη της απόπειρα αυτοκτονίας. Αργότερα απεικόνισε την κατάρρευσή της στο ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Ο Γυάλινος Κώδων (The Bell Jar). Κλείστηκε σε ένα ψυχικό ίδρυμα (Νοσοκομείο ΜακΛίν), και άρχισε να φαίνεται πως πέτυχε μια ευπρόσδεκτη ανάνηψη, αποφοιτώντας από το Σμιθ με διακρίσεις το 1955.
Κέρδισε μια υποτροφία Φουλμπράιτ για το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου συνέχισε να γράφει ποίηση, περιστασιακά εκδίδοντας τη δουλειά της στην φοιτητική εφημερίδα Varsity. Στο Κέμπριτζ γνώρισε τον Άγγλο ποιητή Τεντ Χιούζ. Παντρεύτηκαν στις 16 Ιουνίου 1956. Η Πλαθ και ο Χιούζ πέρασαν την περίοδο από τον Ιούλιο του 1957 μέχρι τον Οκτώβριο του 1959 ζώντας και δουλεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Πλαθ δίδασκε στο Σμιθ. Έπειτα μετακόμισαν στη Βοστώνη, όπου η Πλαθ παρακολούθησε σεμινάρια με τον Ρόμπερτ Λόουελλ. Η σειρά αυτή σεμιναρίων επρόκειτο να έχει σημαντική επίδραση στην δουλειά της. Τα σεμινάρια παρακολουθούσε και η Ανν Σέξτον. Εκείνη την περίοδο επίσης οι Πλαθ και Χιούζ συνάντησαν για πρώτη φορά τον W. S. Merwin, ο οποίος θαύμασε τη δουλειά τους και παρέμεινε δια βίου φίλος. Όταν το ζευγάρι διαπίστωσε πως η Πλαθ ήταν έγκυος, μετακόμισαν πίσω στη Μεγάλη Βρετανία.
Έζησαν για λίγο στο Λονδίνο και έπειτα εγκαταστάθηκαν στο North Tawton, μια μικρή πόλη στο Ντέβον. Εξέδωσε τη πρώτη ποιητική συλλογή της, Ο Κολοσσός (The Colossus), στην Αγγλία το 1960. Τον Φεβρουάριο του 1961 απέβαλε. Ένας αριθμός από ποιήματα αναφέρονται στο γεγονός αυτό. Ο γάμος της άρχισε να συναντά δυσκολίες και χώρισαν λιγότερο από δύο χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Ο χωρισμός του οφειλόταν κυρίως στη σχέση που είχε ο Χιούζ με την ποιήτρια Άσια Γουέβιλλ.
Η Πλαθ επέστρεψε στο Λονδίνο με τα παιδιά τους, την Φρίντα και τον Νίκολας (αυτοκτόνησε στις 16 Μαρτίου του 2009 καθώς έπασχε από κατάθλιψη). Νοίκιασε ένα διαμέρισμα στο σπίτι όπου κάποτε έμενε ο Γέιτς. Ήταν πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτό και το θεώρησε καλό οιωνό καθώς ξεκίνησε τις διαδικασίες νόμιμου χωρισμού. Ο χειμώνας 1962/1963 ήταν πολύ σκληρός. Στις 11 Φεβρουαρίου 1963, άρρωστη και με λίγα λεφτά, η Πλαθ αυτοκτόνησε εισπνέοντας φυσικό αέριο από τον φούρνο. Προτού πεθάνει, η Πλαθ τοποθέτησε φαγητό και γάλα στα παιδιά της. Είναι θαμμένη στο νεκροταφείο στο Χεπτονστάλλ, στο Γουέστ Γιορκσάιρ.
1973 - Γιοχάνες Χανς Ντάνιελ Γιένσεν, Γερμανός φυσικός.
Ο Γιοχάνες Χανς Ντάνιελ Γιένσεν (γερ. Johannes Hans Daniel Jensen, 25 Ιουνίου 1907 - 11 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Γερμανός πυρηνικός φυσικός. Ο Γιένσεν μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1963 με την Μαρία Γκέπερτ Μάγιερ για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη δομή των πυρηνικών φλοιών. Ο Γιένσεν σπούδασε φυσική, μαθηματικά, φυσικοχημεία, φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ και στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου από το 1926 ως το 1931, και πήρε το διδακτορικό του το 1932 υπό τον Βίλχελμ Λεντζ.
1985 - Μάρτον Μπούκοβι, Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Μάρτον Μπούκοβι (Bukovi Márton, 10 Δεκεμβρίου 1903 - 11 Φεβρουαρίου 1985), ήταν Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Ο Μπούκοβι αποτέλεσε μαζί με τον Γκούσζταβ Σέμπες και τον Μπέλα Γκούτμαν την αφρόκρεμα των Μαγυάρων προπονητών του 20ου αιώνα και εισήγαγε μαζί τους το σύστημα 4-2-4 (σύστημα με το οποίο μεγαλούργησε η βραζιλιάνικη σχολή) στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Άσκησε την προπονητική και στην Ελλάδα καθοδηγώντας τον Ολυμπιακό τη διετία 1965-67, τελευταία ομάδα που προπόνησε στην τριακονταετία που έμεινε στους πάγκους. Το 1966 ο Μάρτον Μπούκοβι σημάδεψε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο σπουδαίος Ούγγρος προπονητής οδήγησε τον Ολυμπιακό ξανά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, μετά από έξι χρόνια. Το πρωτάθλημα ήταν συγκλονιστικό και κρίθηκε, ουσιαστικά, στις 12 Ιουνίου του 1966, στα Τρίκαλα. Ο Ολυμπιακός νίκησε με 5-0 εκεί όπου είχε ηττηθεί το 1965 και συγκέντρωσε 80 βαθμούς, έναντι 79 του Παναθηναϊκού.
Ο Μπούκοβι με τον Ολυμπιακό κατάφερε να πετύχει ένα ιστορικό ρεκόρ το οποίο χρειάστηκε να περάσουν 46 χρόνια για να καταρριφθεί. Επρόκειτο για το καλύτερο ξεκίνημα ελληνικής ομάδας στο εθνικό πρωτάθλημα, με την ομάδα του Μπούκοβι να πετυχαίνει 12 νίκες στις πρώτες 14 αγωνιστικές. Το Δεκέμβριο του 2013, ο Ολυμπιακός επί Μίτσελ, κατάφερε να σπάσει το συγκεκριμένο ρεκόρ πετυχαίνοντας 13 νίκες στα 14 πρώτα παιχνίδια.
1988 - Φώτης Μεσθεναίος, Έλληνας σκηνοθέτης.
Ο Φώτης Μεσθεναίος (1931 - 11 Φεβρουαρίου 1988) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έγινε περισσότερο γνωστός από τη σκηνοθεσία της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς Το Μινόρε της αυγής.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1931 και ήταν ανεψιός του ρεμπέτη Μήτσου Περδικόπουλου, ο οποίος έγραψε το τραγούδι Το μινόρε της αυγής. Εργάστηκε τη δεκαετία του ' 60 ως φωτογράφος και σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έγινε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ. Το 1983 σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση τη δημοφιλή σειρά για το ρεμπέτικο Το μινόρε της αυγής, η οποία συνεχίστηκε και σε έναν δεύτερο κύκλο επεισοδίων, ως το 1984. Το 1986 έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Παναγιωτάτου Η νύχτα με τη Σιλένα . Το κύκνειο άσμα του ήταν η τηλεοπτική σειρά της ΕΤ-1, Σαν τα τρελά πουλιά, το 1987. Απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στις 11 Φεβρουαρίου 1988 και κηδεύτηκε δύο ημέρες μετά, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
1993 - Ιωάννης Δ. Καποδίστριας, Έλληνας νομικός και υπηρεσιακός υπουργός.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας (1905 - 11 Φεβρουαρίου 1993) ήταν Έλληνας νομικός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε σπουδές στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, του οποίου μάλιστα έγινε και διδάκτωρ. Το 1943 εξελέγη υφηγητής εργατικού δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών και το 1967 τακτικός καθηγητής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1969, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Το 1945 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών ενώ την περίοδο 1959 - 1963 διοικητής του ΙΚΑ (Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων). Είχε συγγράψει πλήθος νομικών έργων συμμετέχοντας καταλυτικά στην διαμόρφωση του εργατικού δικαίου στην Ελλάδα.
Στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου και Κωνσταντίνου Δόβα είχε διατελέσει υπουργός Εργασίας. Επίσης υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Απογόνων του 1821.
Απεβίωσε το 1993.
1994 - Σόρελ Μπουκ, Αμερικανός ηθοποιός.
1994 - Ουίλιαμ Κόνραντ, Αμερικανός ηθοποιός.
1994 - Πωλ Φεγεράμπεντ, Αυστριακός φιλόσοφος.
Ο Πωλ Φεγεράμπεντ (Paul Karl Feyerabend, 13 Ιανουαρίου 1924 - 11 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος της επιστήμης γνωστός για την εργασία του ως καθηγητή φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, όπου και εργάστηκε για τρεις δεκαετίες (1958 - 1989). Περιπλανήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του και βρέθηκε στην Αγγλία, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Ιταλία, Γερμανία και τέλος Ελβετία. Στα έργα του συμπεριλαμβάνεται το σημαντικό Against Method (που δημοσιεύθηκε το 1975), το Science in a Free Society (που δημοσιεύθηκε το 1978) και το Farewell to Reason (μια συλλογή από εργασίες που δημοσιεύτηκαν το 1987). Ο Φεγεράμπεντ έγινε διάσημος λόγω της αναρχικής του άποψης για την επιστήμη και της απόρριψης ύπαρξης καθολικών μεθοδολογικών κανόνων. Αποτελεί ισχυρή προσωπικότητα στην φιλοσοφία της επιστήμης αλλά και στην κοινωνιολογία της επιστημονικής γνώσης.
1999 - Ουΐλιαμ Αλόνσο, Αργεντινός οικονομολόγος.
Ο Ουΐλιαμ Αλόνσο (William Alonso, 29 Ιανουαρίου 1933 - 11 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αργεντινός οικονομολόγος. Το σημαντικότερο έργο του θεωρείται η θεωρία του πλειοδοτικού τιμήματος (αγγλ.: Bid Rent Function Theory), που δημοσιεύθηκε το 1964 στο βιβλίο του Location and land use (Cambridge, MA: Harvard University Press 1964), στο οποίο προσέγγισε μέσω ενός πλειοδοτικού μοντέλου το ζήτημα της διαμόρφωσης των ενοικίων σε αστικά περιβάλλοντα. Το μοντέλο αυτό αποτέλεσε για δεκαετίες έναν από τους πυλώνες των αστικών οικονομικών.
2000 - Ροζέ Βαντίμ, Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο Ροζέ Βαντίμ Πλεμιάνικοφ (Roger Vladimir Igorevich Plemiannikov, 26 Ιανουαρίου 1928 - 11 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός. Αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».
Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.
2010 - Αλεξάντερ ΜακΚουίν, Άγγλος σχεδιαστής μόδας.
Ο Αλεξάντερ Λι ΜακΚουίν (Lee Alexander McQueen, 17 Μαρτίου 1969 - 11 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Άγγλος σχεδιαστής μόδας και ράφτης. Σε ηλικία 16 ετών πήρε μαθήματα από γνωστούς οίκους μόδας όπως το Saville Row και συνέχισε με συνεργασίες με γνωστές εταιρίες, όπως η Givency. Με τις πρωτοποριακές του δημιουργίες, κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή για τέσσερις χρονιές (1996, 1997, 2001 και 2003) και κέρδισε τις εντυπώσεις στο χώρο της μόδας.
2012 - Αλέξανδρος Σχινάς, Έλληνας συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Ο Αλέξανδρος Σχινάς (1924 - 11 Φεβρουαρίου 2012) ήταν συγγραφέας και δημοσιογράφος, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός ως στέλεχος και εκφωνητής της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle τον καιρό της δικτατορίας στην Ελλάδα.
Ο Σχινάς τελείωσε το Βαρβάκειο, όχι όμως και τη Φυσικομαθηματική Σχολή, στην οποία σπούδασε για λίγο χημεία. Η ανέμελη νιότη στην Κηφισιά επρόκειτο να τελειώσει απότομα με την επώδυνη στρατιωτική θητεία την εποχή του εμφυλίου. Στη συνέχεια περιηγήθηκε τη Δυτική Ευρώπη για να καταλήξει στη Γερμανία το 1959. Υπήρξε ανταποκριτής της ΕΙΡ ήδη από το 1963 και μετά την επταετία συνεργάτης της ΕΡΤ από το 1974.
Ως συγγραφέας ο Αλέξανδρος Σχινάς υπήρξε ολιγογράφος και καίριος. Το βιβλίο του «Αναφορά περιπτώσεων» που κυκλοφόρησε το 1966 υπήρξε για την εποχή του πρωτοποριακό και ασκώντας μεγάλη επίδραση στους ομοτέχνους του συνέβαλε στην ανανέωση του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου. Ο Αλέξανδρος Σχινάς κυριολεκτικά δεν είχε άλλο στο νου του πέρα από την ελευθερία και τη γλώσσα. Το αίτημα μιας εκσυγχρονισμένης παιδείας τον απασχόλησε επί πολλά χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και καρπός αυτής της ενασχόλησης υπήρξε η σειρά εκπομπών του από τη DW που κυκλοφόρησε το 1977 με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Για την υπεράσπισι της ελληνικής εγκεφαλοκρηπίδας».
Ήδη πριν από το βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη στις αρχές του 2011, ο Αλέξανδρος Σχινάς είχε αποσυρθεί στο Έσσεν, αφουγκραζόμενος το αναπόφευκτο. Ένιωθε πως το μεγάλο όνειρο της ζωής του να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη και πραγματικά προοδευμένη δημοκρατία δεν είχε γίνει πραγματικότητα. Ήταν αργά πια για άλλες εκπομπές, για νέες μάχες.
2012 - Γουίτνεϋ Χιούστον, ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Το 2009 το Βιβλίο Γκίνες ονόμασε τη Χιούστον την πιο πολυβραβευμένη γυναίκα τραγουδίστρια όλων των εποχών. Ανάμεσα στις 415 συνολικά βραβεύσεις της έχει κερδίσει 2 Emmy, 6 Grammy, 30 Billboard Music Awards και 22 American Music Awards. Η Χιούστον είναι επίσης μία από τις εμπορικότερες τραγουδίστριες παγκοσμίως, έχοντας πουλήσει πάνω από 170 εκατομμύρια άλμπουμ και σινγκλς.
2021 - Αντώνης Καλογιάννης ήταν Έλληνας τραγουδιστής. (Καισαριανή Αθηνών, 3 Αυγούστου 1940 - 11 Φεβρουαρίου 2021)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καισαριανή ενώ ξεκίνησε να εργάζεται ως τσαγκάρης.
Η συνάντησή του το 1966 με τον Μίκη Θεοδωράκη άλλαξε την πορεία της ζωής του, με αποτέλεσμα να βρεθεί στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης και της Αμερικής και να ερμηνεύει στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Ερμήνευσε επίσης τραγούδια του Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, του Τάκη Μουσαφίρη και του Αργύρη Κουνάδη. Συνεργάστηκε με την Βίκυ Μοσχολιού στον δίσκο του Δήμου Μούτση "Συνοικισμός Α", που κυκλοφόρησε το 1972 και με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στον δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου "Γράμματα στο Μακρυγιάννη", που κυκλοφόρησε το 1979.
Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967, έφυγε στο εξωτερικό μαζί με την Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας.
Το 1970 αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης, και μαζί θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.
Το 1972 ο Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα. Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του υπήρξαν η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Άγγελου Σικελιανού και το «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, καθώς και του «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» το 1975.
Η δεκαετία του ’80, ξεκίνησε με έναν δίσκο (Μίμη Πλέσσα – Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς»/1980), που, μάλλον έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία.
Με τον επόμενο δίσκο του («Τα σημερινά»/1981), ο Αντώνης Καλογιάννης, έκανε την στροφή του στο ερωτικό τραγούδι, όπου και καθιερώθηκε ως ένας ερωτικός τραγουδιστής.
Με τα χρυσά σε πωλήσεις, «Σημερινά», του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Λάκη Τεάζη, ο Καλογιάννης άνοιξε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του και με ένα τραγούδι -μεγάλη επιτυχία- το «Όμορφή μου Κατερίνα», που το ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπου ο τίτλος τους παρέπεμπε σε γυναικεία ονόματα.
Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2021 από ανακοπή καρδιάς.
Σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1578
Σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Χαραλάμπους Ιερομάρτυρος, (Χαράλαμπος, Χαρίλαος, Χαραλάμπης, Χάρης, Χάμπος, Λάμπης, Λάμπος, Λαμπίας, Μπάμπης, Μπάμπος, Χαραλαμπία, Χαραλαμπή, Λαμπή, Λάμπω, Μπαμπίνα, Μπήλιω, Μπιλιώ, Μπία, Χάμπη, Χαρίλαος, Χάρης, Χαρίκλεια, Χαρά, Χαρούλα *)
10 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
403 π.Χ.: Ο δημοκρατικός στρατηγός Θρασύβουλος με 70 άνδρες νικά το στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.
49 π.Χ: Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει με το στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη». Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.
60: Ο Απόστολος Παύλος ναυαγεί στη Μάλτα.
1258: Οι Μογγόλοι καταλαμβάνουν την Βαγδάτη και καταρρέει το χαλιφάτο του Αμπασίντ.
1335: Ανήμερα της εορτής της Αγίας Σχολαστικής ξεσπούν επεισόδια στην Οξφόρδη μεταξύ φοιτητών και ντόπιων. Αιτία, η ποιότητα της μπύρας σε μία παμπ και τα προσβλητικά σχόλια κάποιων φοιτητών για τους ντόπιους. Οι ταραχές θα λήξουν την επόμενη μέρα με 63 νεκρούς φοιτητές και 30 πολίτες.
1355: Ανήμερα της εορτής της Αγίας Σχολαστικής ξεσπούν επεισόδια στην Οξφόρδη μεταξύ φοιτητών και ντόπιων. Αιτία, η ποιότητα της μπύρας σε μία παμπ και τα προσβλητικά σχόλια κάποιων φοιτητών για τους ντόπιους. Οι ταραχές θα λήξουν την επόμενη μέρα με 63 νεκρούς φοιτητές και 30 πολίτες.
1634: Ο Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) απαρνείται μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη και δέχεται ότι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέγεται ότι την ίδια στιγμή σιγομουρμούρισε: «Και όμως κινείται!»
1776: Ο Άγγλος συγγραφέας Τόμας Πέιν εκδίδει την «Κοινή Λογική» (Common Sense) ένα φυλλάδιο, με το οποίο υπερασπίζεται την Αμερικανική Επανάσταση.
1789: Ολοκληρώνονται οι πρώτες εκλογές στις ΗΠΑ, που είχαν αρχίσει στις 15 Δεκεμβρίου 1788. Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.
1810: Χωρίζουν ο Ναπολέων Βοναπάρτης και η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακυρώνει το γάμο τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.
1828: Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του '21, ο Ιμπραήμ καταστρέφει την Τριπολιτσά.
1861: Η Φλόριντα αποσχίζεται από τις ΗΠΑ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον Αμερικανικό Εμφύλιο.
1863: Εγκαινιάζεται στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος, με τη γραμμή Πάντιγκτον – Φάρινγκτον.
1895: Ο Χαρίλαος Τρικούπης ανεβαίνει στα Ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του διαδόχου στα αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Ο βασιλιάς καλύπτει προκλητικά το διάδοχο και αφήνει ακάλυπτο το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό. Ο Τρικούπης θα υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Ιανουαρίου στο βασιλιά Γεώργιο Α’.
1901: Ανακαλύπτεται η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή του Τέξας των ΗΠΑ.
1911: Ο Ταγματάρχης Τζίμι Ερικσον, βγάζει την πρώτη αεροφωτογραφία από αεροπλάνο, πάνω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
1920: Τίθεται σε ισχύ η συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία λήγει και τυπικά ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
1920: Συνεδριάζει για πρώτη φορά η Κοινωνία των Εθνών, πρόδρομος του ΟΗΕ.
1922: Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επικυρώνει τη συνθήκη με τη Βρετανία, που εγκαθιδρύει την ελεύθερη ιρλανδική πολιτεία. Ο Αρθουρ Γκρίφιθ, ιδρυτής του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του IRA, εκλέγεται πρόεδρος του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους.
1923: Τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ φεύγει από τη Γερμανία.
1925: Υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ για την ανάληψη έργων ύδρευσης των Αθηνών.
1927: Συγκρούσεις ξεσπούν στην Αθήνα μεταξύ οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου.
1929: Ο Βέλγος σκιτσογράφος Ζορζ Ρεμί, γνωστότερος ως Ερζέ, δημιουργεί το χάρτινο ήρωα Τεν Τεν.
1938: Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Πάρο από τη δικτατορία Μεταξά ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, παρ’ όλο που είναι ασθενής.
1941: Ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κλεισούρα, συνεχίζοντας την προέλασή του στα αλβανικά εδάφη.
1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Ιταλικά βομβαρδιστικά προξενούν σοβαρές ζημιές στον παλαιοχριστιανικό ναό της Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη.
1942: Απονέμεται ο πρώτος χρυσός δίσκος στην ιστορία της μουσικής, στον Γκλεν Μίλερ για την επιτυχία του Chattanooga Choo Choo.
1943: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Σοβιετικοί αντεπιτίθενται καθολικά στο Στάλινγκραντ, στο Λένινγκραντ και στον Καύκασο.
1945: Το ΕΑΜ συμφωνεί με την κατάπαυση του πυρός που πρότεινε η κυβέρνηση.
1946: Διεξάγεται στο Λονδίνο η πρώτη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Εκπροσωπούνται 51 κράτη.
1947: Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανακοινώνει ότι προσδιόρισε τον ιό της πολιομυελίτιδας.
1947: Τα Δωδεκάνησα περιέρχονται στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων.
1949: Η δισκογραφική εταιρία RCA παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίσκο των 45 στροφών.
1949: Το θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ Ο θάνατος του εμποράκου, μία καυστική κριτική του Αμερικάνικου Ονείρου, κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.
1956: Συνιστάται με νόμο το Ίδρυμα Ευγενίδου, με κεφάλαια της διαθήκης του εφοπλιστή Ευγένιου Ευγενίδη και σκοπό «να συμβάλλει εις την εκπαίδευσιν νέων Ελληνικής Ιθαγενείας εν τω επιστημονικώ και τεχνικώ πεδίω».
1957: Ο Χάρολντ Μακ Μίλαν επιλέγεται από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την παραίτησή του Αντονι Ιντεν.
1965: Ο 24χρονος Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Ως παιδί πολιτικών προσφύγων με το όνομα Γιούτσοφ, θα χρειαστεί ειδική διαδικασία από το Υπουργείο Εξωτερικών για να αγωνισθεί. Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η ιαχή «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν.
1969: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη για πρώτη φορά γυναικών στην ελληνική αστυνομία.
1983: Ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
1984: Οι ΗΠΑ και το Βατικανό αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.
1985: Ο Ντανιέλ Ορτέγκα ορκίζεται πρόεδρος της Νικαράγουας.
1989: Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».
1991: Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα.
1991: Τη βομβαρδισμένη Βαγδάτη, επισκέπτεται ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Αντώνης Τρίτσης. Είναι ο πρώτος ξένος επίσημος που επισκέπτεται την πόλη, στην οποία έφτασε οδικώς αφού διέσχισε την μισοκατεστραμμένη εθνική οδό Αμμάν- Βαγδάτης. Στη συνάντησή του με τον δήμαρχο της πόλης του ανακοινώνει την πρωτοβουλία του για σύγκληση ενός φόρουμ δημάρχων των ιστορικών πόλεων Μέσης Ανατολής και ανατολικής Μεσογείου.
1991: Δύο λεπτά πριν από το τέλος και ενώ το σκορ ήταν 2-2 η αναμέτρηση μεταξύ του Ολυμπιακού και του Αθηναϊκού διεκόπη λόγω εισβολής στον αγωνιστικό χώρο εξαγριωμένων οπαδών του Ολυμπιακού. Οι οπαδοί επιτέθηκαν στον διαιτητή και στους ποδοσφαιριστές του Αθηναϊκού. Το παιχνίδι κατακυρώθηκε στον Αθηναϊκό ενώ ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με αφαίρεση δυο βαθμών.
1992: Συγκαλείται το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, για το Μακεδονικό. Ο υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς, εισηγείται να μη γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα καμία ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά της. Το Συμβούλιο επικυρώνει την εισήγηση Σαμαρά.
1996: Για πρώτη φορά ένας υπολογιστής της IBM ο Deep Blue, κερδίζει τον παγκόσμιο πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροφ.
1997: Αγγείο του 5ου αιώνα π.Χ. με χαραγμένο στην εξωτερική του επιφάνεια το όνομα του Ευριπίδη ανάστροφα, ανακαλύπτεται σε σπήλαιο της Σαλαμίνας, όπου βρισκόταν το ησυχαστήριο του τραγικού ποιητή.
2000: Η διαδικτυακή εταιρεία America OnLine ανακοινώνει την εξαγορά της TIME WARNER έναντι του αστρονομικού ποσού των 162 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ετσι, σχηματίζεται ο μιντιακός κολοσσός με την επωνυμία AOL TIME WARNER.
2005: Παντρεύονται ο Πρίγκιπας Kάρολος και η Καμίλα.
2005: Η Βόρειος Κορέα ανακοινώνει ότι διαθέτει πυρηνικά όπλα.
2007: Ορκίζεται πρόεδρος στη Νικαράγουα για δεύτερη φορά ο Ντανιέλ Ορτέγκα.
2008: Ο Αλέξης Τσίπρας εκλέγεται νέος Πρόεδρος του Συνασπισμού με το 70% των ψήφων του 5ου Συνεδρίου του κόμματος.
2009: Δύο επικοινωνιακοί δορυφόροι συγκρούονται μεταξύ τους και καταστρέφονται.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1772 - Λυκούργος Λογοθέτης, Έλληνας αγωνιστής.
Ο Λυκούργος Λογοθέτης (10 Φεβρουαρίου-21 Φεβρουαρίου 1772 - 22 Μαΐου-25 Μαΐου 1850), πραγματικό όνομα Γεώργιος Παπλωματάς, ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821 και πολιτικός. Ήταν ο πολιτικός και Στρατιωτικός ηγέτης της σαμιακής επανάστασης του 1821.
1776 - Ιωάννης Καποδίστριας, ήταν Έλληνας, διπλωμάτης και πολιτικός.
Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας κατά τη μεταβατική περίοδο και ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων.
1791 - Φραντσέσκο Χάγιεζ, Ιταλός ζωγράφος.
Ο Φραντσέσκο Άγιετς (10 Φεβρουαρίου 1791 – 21 Δεκεμβρίου 1882) ήταν Ιταλός ζωγράφος, ηγετική μορφή κατά τη μετάβαση της ιταλικής ζωγραφικής από το Νεοκλασικισμό στο Ρομαντισμό στα μέσα του 19ου αιώνα. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο Μιλάνο. Φιλοτέχνησε ιστορικά, θρησκευτικά και μυθολογικά έργα, επηρεασμένα από το ύφος του Ντελακρουά και του Ντελαρός, ενώ τα εξαίρετα πορτρέτα του συγκρίνονται με αυτά του Ενγκρ
1890 - Μπορίς Παστερνάκ, Ρώσος συγγραφέας.
Ο Μπορίς Λεονίντοβιτς Παστερνάκ (10 Φεβρουαρίου 1890 - 30 Μαΐου 1960) ήταν Ρώσος συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του παραγωγή ως φουτουριστής ποιητής. Έκανε αρκετές μεταφράσεις ξένων ποιητών και περισσότερο του Σαίξπηρ, που εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Παρόλο που στην Ρωσία ήταν διάσημος ως ποιητής κυρίως, το έργο που τον έκανε γνωστό παγκοσμίως ήταν το μυθιστόρημά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο», που εκδόθηκε το 1957 στην Ιταλία. Για το έργο του αυτό βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1958, αλλά το αρνήθηκε για πολιτικούς λόγους.
1898 - Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γερμανός δραματουργός και ποιητής.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Θεωρείται ο πατέρας του "επικού θεάτρου" (Episches Theater) στη Γερμανία.
1902 - Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην, Αμερικανός φυσικός.
Ο Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην (10 Φεβρουαρίου 1902 - 13 Οκτωβρίου 1987) ήταν Αμερικανός φυσικός στα Bell Labs ο οποίος μαζί με τους Τζον Μπαρντίν και Γουίλλιαμ Μπράντφορντ Σόκλεϋ εφηύρε το τρανζίστορ. Για αυτή τη συνεισφορά τους μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1956.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1902 στο Amoy της Κίνας από τους Ρος Μπράταιην και Ottilie Χάουζερ και έζησε τα πρώτα χρόνια του στο Σπρίνγκφιλντ του Όρεγκον, όπου ένα δημοτικό σχολείο πήρε το όνομα για τον τιμήσει. Μεγάλωσε στο Tonasket του Ουάσιγκτον σε μία φάρμα που ανήκε στους γονείς του. Το 1924 πήρε το πτυχίο του στη φυσική και στα μαθηματικά από το το κολέγιο Whiteman στο Walla Walla Ουάσιγκτον και το 1926 πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον. Μέτα πήγε ανατολικά πήρε το διδακτορικό του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα το 1929. Ο διδακτορικός καθηγητής του ήταν John T. Tate Sr και η διδακτορική διατριβή του ήταν σχετική με τις επιπτώσεις τον ηλεκτρονίων στους ατμούς του υδραργύρου. Το 1928 και 1929 δούλευε στο Εθνικό Κέντρο Προτύπων την ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον και το 1929 προσλήφθηκε από τα Bell Telephone Labs.
Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μπράταιην ασχολήθηκε στα Bell με την επιφανειακή φυσική του βολφραμίου και αργότερα στα ημιαγωγικό υλικό οξείδιο του πυριτίου. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου ο Μπράταιην ασχολήθηκε με την έρευνα στην ανιχνευσιμότητα υποβρυχίων με σύμβαση Εθνικό Αμυντικό Κέντρο Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Σταδιοδρομία στη φυσική
Μέτα τον πόλεμο ο Μπράταιην γύρισε πίσω στα Bell Labs και εντάχθηκε στο νεοσύστατο τμήμα ημιαγωγών. Ο Γουίλλιαμ Σόκλεϋ ήταν ο διευθυντής του τμήματος και πίσω στο 1946 έκανε έρευνες για το πως θα μπορούσε να παραχθεί ενισχυτής από κάποια ημιαγωγικά υλικά.
Κρύσταλλοι καθαρών ημιαγωγών (όπως το πυρίτιο και το γερμάνιο) είναι πολύ ασθενείς αγωγοί σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος επειδή η ενέργεια που πρέπει να έχει ένα ηλεκτρόνιο για να καταλάβει επίπεδο ενέργειας αγωγιμότητας είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τη θερμική ενέργεια που διαθέτει το ηλεκτρόνιο σε ένα τέτοιο κρύσταλλο. Θερμαίνοντας έναν ημιαγωγό μπορεί να ωθήσει τα ηλεκτρόνια σε θέσεις αγωγού αλλά είναι πιο πρακτικό να αυξήσουμε την αγωγιμότητα προσθέτοντας αλλά υλικά στον ημιαγωγό (εμπλουτισμός). Ένας κρύσταλλος μπορεί να εμπλουτίζεται με μια μικρή ποσότητα ενός στοιχείου που έχει περισσότερα ηλεκτρόνια από τον ημιαγωγό, και τα επιπλέον ηλεκτρόνια θα είναι ελεύθεροι να κινηθούν μέσα στον κρύσταλλο. Ένα τέτοιο κρύσταλλο είναι ημιαγωγός τύπου n (n-type). Μπορεί κάποιος να προσθέσει επίσης στοιχείο που έχει λιγότερα ηλεκτρόνια από τον ημιαγωγό και έτσι θα δημιουργηθούν οπές και τα ηλεκτρόνια θα μπορούν να μετακινούνται μέσα στον κρύσταλλο σαν να ήταν θετικά φορτισμένο, τέτοιος κρύσταλλος ονομάζεται ημιαγωγός τύπου p (p-type).
1905 - Τσικ Γουέμπ, Αμερικανός μουσικός.
Ο Τσικ Γουέμπ (Chick Webb, 10 Φεβρουαρίου 1905, Βαλτιμόρη - 16 Ιουνίου 1939, Βαλτιμόρη), ψευδώνυμο του Γουίλιαμ Χένρι Γουέμπ, ήταν Αμερικανός τζαζ μουσικός, ηγέτης και ντράμερ μιας από τις δημοφιλέστερες μεγάλες ορχήστρες κατά την εποχή της άνθισης του σουίνγκ.
Η ενασχόλησή του με τη μουσική και τα ντραμς ξεκίνησε κατά την εφηβική του ηλικία, παρά το γεγονός πως έπασχε από παιδική φυματίωση που επέφερε παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης του. Το 1924/25 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη όπου σχημάτισε τις πρώτες προσωπικές ορχήστρες, ηχογραφώντας για πρώτη φορά το 1929 με τη Jungle Band. Στην ορχήστρα του Γουέμπ συμμετείχαν σημαντικοί τζαζ μουσικοί, όπως ο Μπένι Κάρτερ και ο Τζόνι Χότζες. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 πραγματοποίησε εμφανίσεις με τη δεκαμελή ορχήστρα του στο Savoy, φθάνοντας στο μέγιστο της ακμής του κατά την περίοδο 1934-39, ειδικότερα με τη συνοδεία της Έλλα Φιτζέραλντ, η οποία ηγήθηκε της ορχήστρας του Γουέμπ για δύο χρόνια, μετά το θάνατό του. Στα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του εκτέλεσε αρκετές συνθέσεις του Έντγκαρ Σάμπσον και κέρδισε με την ορχήστρα του σε μουσικούς διαγωνισμούς, συναγωνιζόμενος μουσικούς όπως ο Μπένι Γκούντμαν και ο Κάουντ Μπάσι.
1910 - Σοφία Βέμπο, Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Ήταν κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός της οποίας η καλλιτεχνική πορεία εκτείνεται από το Μεσοπόλεμο έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και τη δεκαετία του ’50. Χαρακτηρίστηκε "Τραγουδίστρια της Νίκης" εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.
1920 - Χοσέ Μανουέλ Καστανιόν, Ισπανός συγγραφέας.
Ο Χοσέ Μανουέλ Καστανιόν (José Manuel Castañón, 10 Φεβρουαρίου 1920 – 6 Ιουνίου 2001) ήταν Ισπανός συγγραφέας και νομικός, ο οποίος γεννήθηκε στη Πόλα δε Λένα της Αστούριας. Συμμετείχε και τραυματίσθηκε στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας στο πλευρό του Φράνκο αλλά, μετά την επικράτηση των επαναστατών, απογοητευμένος από τη διαχείριση της νίκης και τις επακόλουθες πολιτικές εξελίξεις αντιτάχθηκε ενεργά, αυτεξοριζόμενος επί εικοσαετία στη Βενεζουέλα. Το πλέον γνωστό του έργο «Μολετού – Μολεβά», μια σάτιρα για τη παράλογη λαγνεία στο χρήμα, εκδόθηκε στη Μαδρίτη το 1956 διαφεύγοντας της λογοκρισίας και έγινε εκδοτική επιτυχία με πολλές επανεκδόσεις.
1926 - Κώστας Μουντάκης, Έλληνας μουσικός.
Θεωρείται μαζί με τους Νίκο Ξυλούρη, Θανάση Σκορδαλό και Λεωνίδα Κλάδο ως ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς λυράρηδες της Κρήτης.
1935 - Θεόδωρος Αντωνίου, Έλληνας συνθέτης.
Ο Θεόδωρος Αντωνίου (10 Φεβρουαρίου 1935) είναι Έλληνας συνθέτης και μαέστρος. Τα έργα του ποικίλουν από όπερες και χορωδιακά, έργα μουσικής δωματίου, από τον κινηματογράφο και το θέατρο, μουσική για σόλο ορχηστρικά έργα. Εκτός από την καριέρα του ως συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, που κατέχει επίσης τη θέση του καθηγητή σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει σπουδές στο βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, το Ελληνικό Ωδείο και τη διεξαγωγή τόσο στο Hochschule für Musik και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο στο κέντρο της πόλης: Ντάρμσταντ. Είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 2004, τιμήθηκε με το Βραβείο Herder από το Alfred Toepfer Stiftung F. V. S.
1935 - Παύλος Μπακογιάννης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Παύλος Μπακογιάννης (10 Φεβρουαρίου 1935 - 26 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος με αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και πολιτικός, εκλεγμένος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, ο οποίος δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» .
1939 - Τζένη Βάνου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Διακρίθηκε, με τη χαρακτηριστική φωνή της, για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι.
1961 - Αλέξανδρος Πέιν, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Αλεξάντερ Πέιν (αγγλικά: Alexander Payne) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης ταινιών, σεναριογράφος και παραγωγός, γνωστός για τις ταινίες Πολίτης Ρουθ (1996), Η Εκλογή (1999), Σχετικά με τον Σμιντ (2002), Πλαγίως (2004), Οι Απόγονοι (2011) και Nebraska (2013). Τα έργα του χαρκτηρίζονται για το μαύρο χιούμορ τους και τις σατιρικές απεικονίσεις της αμερικάνικης κοινωνίας. Ο Πέιν είναι δύο φορές νικητής του βραβείου Όσκαρ για καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και τρεις φορές υποψήφιος για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερικη ενώ οι γονείς του είναι ελληνικής καταγωγής.
1962 - Κλιφ Μπάρτον, Αμερικανός μπασίστας (Metallica).
Ο Κλίφορντ Λι Μπέρτον, γνωστότερος ως Κλιφ Μπέρτον (Clifford Lee "Cliff" Burton, 10 Φεβρουαρίου 1962 – 27 Σεπτεμβρίου 1986) ήταν ένας Αμερικανός μουσικός, γνωστός ως ο μπασίστας του αμερικάνικου thrash metal συγκροτήματος Metallica. Συμμετείχε μόνο στα τρία πρώτα studio albums του συγκροτήματος, καθώς το 1986 απεβίωσε σε τροχαίο δυστύχημα στη Σουηδία κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου "Master of Puppets". Αποτελεί έναν από τους πιο επιδραστικούς μπασίστες του heavy metal. Χαρακτηριστικό του παιξίματος του είναι η solo προσέγγιση του και η χρήση αλλοιωμένου ήχου με wah-wah, σε αντίθεση με τους συμβατικούς μπασίστες. Δείγματα αυτής της ιδιαιτερότητας είναι τα τρία ορχηστρικά κομμάτια των Metallica στα οποία συμμετείχε ("Anesthesia (Pulling Teeth)", "The Call of Ktulu" και "Orion") και η χρωματική εισαγωγή του τραγουδιού "For Whom the Bell Tolls" του δίσκου "Ride the Lightning". Έπαιζε αποκλειστικά με τα δάχτυλα.
1967 - Λόρα Ντερν, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Λόρα Ντερν (Laura Elizabeth Dern, 10 Φεβρουαρίου 1967) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Η Ντερν έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές ταινίες όπως Μάσκα (Mask, 1985), Smooth Talk (1985), Μπλε Βελούδο (Blue Velvet, 1986), Οι Άνθρωποι της Σκιάς (Fat Man and Little Boy, 1988), Ατίθαση Καρδιά (Wild at Heart, 1990), Τζουράσικ Παρκ (Jurassic Park, 1993), The Baby Dance (1998), Όνειρα του Ονειρού (October Sky, 1999) και Τ' Όνομά μου Είναι Σαμ (I Am Sam, 2001). Το 1991 πρωταγωνίστησε στην ταινία Σκάνδαλο στη Μικρή Πόλη (Rambling Rose) και για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Το 2008 βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην τηλεταινία Η Καταμέτρηση (Recount).[1] Από το 2011 μέχρι το 2013, πρωταγωνίστησε στη σειρά του HBO Enlightened και κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ. Το 2014 επέστρεψε στον κινηματογράφο συμμετέχοντας στις ταινίες Το Λάθος Αστέρι (The Fault in Our Stars), Ανίκητοι Πρωταθλητές (Game Stands Tall) και 99 Σπτικά (99 Homes). Η συμμετοχή της στην ταινία Άγρια (Wild) το 2014, της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.
1974 - Ελίζαμπεθ Μπανκς, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Ελίζαμπεθ Μπανκς (Elizabeth Banks, 10 Φεβρουαρίου 1974) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1974 στο Πίτσφιλντ της Μασαχουσέτης. Το αληθινό της όνομα είναι Ελίζαμπεθ Μίτσελ και είναι η μεγαλύτερη από τέσσερα αδέρφια. Ο πατέρας της ήταν εργάτης στο εργοστάσιο της General Electric και η μητέρα της τραπεζικός. Αποφοίτησε από το λύκειο το 1992 και τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειας της με πτυχίο ανώτερης εκπαίδευσης. Το 1998 τελειώνει τις σπουδές της στην υποκριτική και ξεκινάει να εργάζεται ως ηθοποιός.
Στις 5 Ιουλίου του 2003, παντρεύτηκε τον Μαξ Χέντελμαν, με τον οποίο διατηρούσε σχέση από τα φοιτητικά της χρόνια και προσηλυτίστηκε στον Ιουδαϊσμό.
Άλλαξε το πατρικό της όνομα, σε Μπανκς, για να αποφύγει το μπέρδεμα με την επίσης ηθοποιό Ελίζαμπεθ Μίτσελ. Το ντεμπούτο της έγινε με την ανεξάρτητη παραγωγή Surrender Dorothy (1998). Έγινε γνωστή με τη συμμετοχή της στις ταινίες της σειράς Spider-Μan (Μπέτι Μπραντ) και στα φιλμ Seabiscuit και The 40-Year-Old Virgin.
Το 2006 συμμετείχε στην επιτυχημένη σειρά του NBC Scrubs ως γκεστ σταρ, ρόλο που επανέλαβε τελικά 13 φορές στη διάρκεια 3 σεζόν. Το 2007 συμπρωταγωνιστεί με τους Άαρον Έκχαρτ και Τζέσικα Άλμπα στην κωμωδία Meet Bill ενώ κάνει μια μικρή εμφάνιση στο "χριστουγεννιάτικο" Fred Claus. Το 2008 συμμετέχει στη ρομαντική κομεντί Definitely, Maybe, στην κωμωδία του Κέβιν Σμιθ Zack and Miri Make a Porno και στο βιογραφικό φιλμ του Όλιβερ Στόουν W. όπου υποδύεται τη σύζυγο του Τζωρτζ Μπους, Λώρα.
1986 - Ραδαμέλ Φαλκάο, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
Ο Ραδαμέλ Φαλκάο Γκαρσία Σάρατε (Radamel Falcao García Zárate, 10 Φεβρουαρίου 1986), γνωστότερος απλά ως Φαλκάο, είναι Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1986 στη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας. Ο πατέρας του ήταν και ο ίδιος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής έχοντας αγωνιστεί ως αμυντικός σε ομάδες της Κολομβίας. Πήρε το μεσαίο όνομα του, Φαλκάο, από τον Βραζιλιάνο θρύλο της ιταλικής ΑΣ Ρόμα Πάουλο Ρομπέρτο Φαλκάο. Οι οπαδοί του έχουν δώσει το παρατσούκλι «Ο Τίγρης» (El Tigre).
1991 - Έμμα Ρόμπερτς, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Έμμα Ρόουζ Ρόμπερτς (Emma Rose Roberts, 10 Φεβρουαρίου 1991) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, μοντέλο και τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος ήταν στο πλευρό των Τζόνι Ντεπ και Πενέλοπε Κρουζ στην ταινία "Blow". Ακολούθησε συμμετοχή στο ανεξάρτητο φιλμ "Grand Champion". Πρωταγωνίστησε στην ταινία της FOX "Aquamarine", ενώ συμμετείχε στα φιλμ "Valentine's Day", "Hotel For Dogs", "Nancy Drew". Έχει κάνει εξώφυλλα για τα Vanity Fair, Teen Vogue, Elle Girl, ενώ έχει γίνει θέμα στα Time, People, New York Times. Είναι επίσης το νέο πρόσωπο της καμπάνιας της Neutrogena. Είναι κόρη του ηθοποιού Έρικ Ρόμπερτς και ανιψιά της βραβευμένης με Όσκαρ ηθοποιού Τζούλια Ρόμπερτς. Το 2012 η Ρόμπερτς αρραβωνιάστηκε με τον ηθοποιό Έβαν Πίτερς.
1997 - Κλόι Γκρέις Μορέτζ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Κλόι Γκρέις Μορέτζ (Chloë Grace Moretz, 10 Φεβρουαρίου 1997) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός.
Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός σε ηλικία εφτά ετών με ερμηνείες σε ταινίες και σειρές όπως οι: Τρόμος στο Amityville (The Amityville Horror), (500) Μέρες με τη Σάμερ ((500) Days of Summer), Το Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα (Diary of a Wimpy Kid), Μην Πυροβολείτε τη Γιαγιά 2 (Big Momma's House 2), Νοικοκυρές Σε Απόγνωση (Desperate Housewives) και Dirty Sexy Money (για τη οποία ήταν υποψήφια για Βραβεία Young Artist). Έλαβε παγκόσμια αναγνώριση ως Hit-Girl στην ταινία δράσης του 2010, Kick-Ass και η επιτυχία της συνεχίστηκε με ρόλους στις ταινίες Άσε το Κακό να Μπει (Let Me In) και Hugo, οι οποίες έλαβαν διθυραμβικές κριτικές.
Θάνατοι σαν σήμερα
1660 - Γιούντιτ Λέιστερ, Ολλανδή ζωγράφος.
Η Γιούντιτ Γιανς Λέιστερ (Judith Leyster, 28 Ιουλίου 1609 – 10 Φεβρουαρίου 1660) ήταν Ολλανδή ζωγράφος. Η Λέιστερ ζωγράφισε σκηνές της καθημερινότητας, πορτρέτα και νεκρές φύσεις. Μέχρι το 1893 ολόκληρο το έργο της αποδιδόταν στον Φρανς Χαλς, οπότε ο Κορνέλις Χόφστεντε ντε Χρόο πρώτος της απέδωσε επτά πίνακες, έξι από τους οποίους είναι "υπογεγραμμένοι" με το χαρακτηριστικό μονόγραμμα "JL*".
1755 - Μοντεσκιέ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά, Βαρόνος της Μπρεντ και του Μοντεσκιέ (Charles-Louis de Secondat, Baron de La Brède et de Montesquieu) κοινώς γνωστός ως Μοντεσκιέ, ήταν Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος του Διαφωτισμού. Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1689 στο Μπρεντ και απεβίωσε στις 10 Φεβρουαρίου του 1755 στο Παρίσι.
Η πολιτική και κοινωνική οργάνωση του σημερινού κόσμου βασίζεται ουσιαστικά στις φιλελεύθερες ιδέες του Μοντεσκιέ, και γι' αυτό θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της Ευρώπης.
1837 – Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Ρώσος συγγραφέας.
Ο Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (Μόσχα, 6 Ιουνίου 1799 – Αγία Πετρούπολη, 10 Φεβρουαρίου 1837[1]), ήταν Ρώσος λογοτέχνης, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας που θεωρείται και ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας και γνωστός φιλέλληνας.
1878 - Κλοντ Μπερνάρ, Γάλλος φυσιολόγος.
Ο Κλοντ Μπερνάρ (γαλλικά: Claude Bernard) (12 Ιουλίου 1813 - 10 Φεβρουαρίου 1878) ήταν Γάλλος φυσιολόγος. Κατά το δεύτερο και το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα ήταν η μορφή που κυριαρχούσε στο στερέωμα της επιστήμης. Ο Κλοντ Μπερνάρ θεωρείται ως ο ιδρυτής ή ο πατέρας της Φυσιολογίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Αυτός ήταν ο πρώτος που πλαισίωσε την Επιστήμη με το Πειραματικό Εργαστήριο και που κατέστησε τη Φυσιολογία Πειραματική Επιστήμη. Σύμφωνα με τη γραμμή που ακολούθησε στη ζωή του, τίποτε, καμιά ιδέα, καμιά ερμηνεία, κανένα συμπέρασμα, καμιά θεωρία δεν μπορεί να ληφθεί ως δεδομένο, να εδραιωθεί και να θεωρηθεί ως κτήμα της Επιστήμης, εάν προηγουμένως δεν έχει περάσει από τον πειραματικό έλεγχο και δεν αποδειχθεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, η γνησιότητα και η επαναληψιμότητά του.
Από το τεράστιο σε όγκο αλλά και πλουσιότατο σε θεματολογία έργο του ξεχωρίζει η βασική έννοια που πρώτος διατύπωσε και επέβαλε στην Επιστήμη: την έννοια του «εσωτερικού περιβάλλοντος» του οργανισμού (milieu interieur), η οποία έμελλε να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο θεμελιώθηκε, ανδρώθηκε και μεγαλούργησε με την περαιτέρω πορεία της η Επιστήμη της Φυσιολογίας.
1879 - Ονορέ Ντωμιέ, Γάλλος ζωγράφος, εικονογράφος και γλύπτης.
Ο Ονορέ Ντωμιέ (Honoré Daumier, 26 Φεβρουαρίου 1808 - 10 Φεβρουαρίου 1879) ήταν Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Πολλά από τα έργα του περιείχαν κοινωνική κριτική.
Ο Ντωμίε Ονερέ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος άπορου λογοτέχνη. Από την παιδική του ηλικία ήταν πολύ συναισθηματικός, ευσυγκίνητος καθώς και είχε αρκετά συναισθήματα αλληλεγγύης για του αδικημένους της κοινωνίας του, για αυτόν το λόγο τα περισσότερα έργα του έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα.
1891 - Σοφία Κοβαλέφσκαγια, Ρωσίδα μαθηματικός.
Η Σοφία (ή Σόνια) Βασίλιεβνα Κοβαλέφσκαγια (1850 – 1891) υπήρξε η πρώτη σπουδαία γυναίκα μαθηματικός της Ρωσίας, με σημαντικές πρωτότυπες συνεισφορές στην ανάλυση, τις διαφορικές εξισώσεις και τη μηχανική. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια πανεπιστημίου (α΄ βαθμίδας) σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη και μία από τις πρώτες που εργάσθηκε ως συντάκτρια επιστημονικού ερευνητικού περιοδικού.
Το όνομά της απαντάται και σε διαφορετικές παραλλαγές: η ίδια υπέγραφε τις επιστημονικές εργασίες της ως Sophie Kowalevski (Σοφί Κοβαλεφσκί, ή σε κάποιες περιπτώσεις Kowalevsky), ενώ μετά την εγκατάστασή της στη Σουηδία αυτοαποκαλείτο «Σόνια».
1913 - Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, Έλληνας ολυμπιονίκης.
Ο Κωστής Τσικλητήρας, ήταν Έλληνας αθλητής στίβου και ποδοσφαίρου, 20 φορές πρώτος πανελληνιονίκης πέντε διαφορετικών αγωνισμάτων σε διάστημα 6 χρόνων και κάτοχος πανελλήνιων ρεκόρ σε τρία στυλ άλματος. Τα ένα χρυσό, δύο αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλια τον κατατάσσουν πρώτο στους Έλληνες ολυμπιονίκες με τα περισσότερα στο σύνολο, από κοινού με τον Πύρρο Δήμα (3-0-1). Σπούδασε λογιστική, αλλά έως το θάνατό του σε ηλικία 24½ ετών είχε αφιερωθεί στον αθλητισμό.
1917 - Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ, Βρετανός ζωγράφος.
Ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (John William Waterhouse, 6 Απριλίου 1849 – 10 Φεβρουαρίου 1917) ήταν Βρετανός ζωγράφος, που δραστηριοποιήθηκε στα τέλη της Βικτωριανής εποχής. Ήταν οπαδός των Προραφαηλιτών καλλιτεχνών και συνεχιστής του έργου τους.
Ο Γουότερχαουζ γεννήθηκε στη Ρώμη της Ιταλίας από Βρετανούς γονείς, που ήταν και οι δυο ζωγράφοι. Το 1854, ο νεαρός Γουότερχαουζ εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στο Λονδίνο, σ’ ένα νεόκτιστο σπίτι στο Νότιο Κένσινγκτον (South Kensington), πολύ κοντά στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου. Το 1871 εγγράφεται και φοιτά στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Το 1883 νυμφεύτηκε την Έστερ Κένγουορδι (1857 – 1944), κόρη ενός δάσκαλου τέχνης από το Ήλινγκ (Ealing), με την οποία όμως δεν απέκτησε παιδιά.
Το 1895, ο Γουότερχαουζ εκλέχτηκε ακαδημαϊκός, ως πλήρες μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 1917 σε ηλικία 67 ετών, βαριά άρρωστος από καρκίνο, και ετάφη στο Κοιμητήριο Κένσαλ Γκριν του Λονδίνου.
1923 - Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν, Γερμανός φυσικός.
Ο Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (Wilhelm Conrad Röntgen, 27 Μαρτίου 1845 - 10 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Γερμανός φυσικός. Σπούδασε στο ETH Ζυρίχης. Διετέλεσε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1874, τακτικός καθηγητής της Φυσικής και διευθυντής του εργαστηρίου Φυσικής του πανεπιστημίου Γκίσεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ το 1885 και τελικά καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1900 - 1920). Κατά το 1895, ενώ έκανε στο Βίρτσμπουργκ πειράματα για τη σπουδή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων, ανακάλυψε τις ακτίνες Χ (ή τις ακτίνες Ρέντγκεν, όπως λέγονται εις τιμήν του). Απέδειξε ότι οι ακτίνες Χ διαδίδονται σε ευθεία γραμμή και δεν είναι δυνατό να διαθλαστούν ή να ανακλαστούν και ότι δεν επηρεάζονται από τα ηλεκτρικά μαγνητικά πεδία. Έκανε επίσης μελέτες σχετικές με την ελαστικότητα των σωμάτων, την ειδική θερμότητα των αερίων, τη θερμική αγωγιμότητα των κρυστάλλων, την απορρόφηση των θερμικών ακτίνων από τα αέρια κλπ. Το 1896 τιμήθηκε με το μετάλλιο Ρούμφορ της Βασιλικής Εταιρείας και το 1901 με το Νόμπελ Φυσικής.
1944 - Ευγένιος Αντωνιάδης, Έλληνας αστρονόμος.
Ο Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης (Eugène Michel Antoniadi, Κωνσταντινούπολη, 1 Μαρτίου 1860 – 10 Φεβρουαρίου 1944) ήταν Έλληνας παρατηρησιακός αστρονόμος που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και σταδιοδρόμησε στη Γαλλία. Γι' αυτό σε ιστοτόπους του Διαδικτύου αναφέρεται και ως Γάλλος ή ακόμα και Τούρκος αστρονόμος, όντας γεννημένος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Επίσης ο Αντωνιάδης ήταν και σκακιστής με πολλές νίκες στο ενεργητικό του.
Σπούδασε Αρχιτεκτονική και αποτύπωσε σε αρχιτεκτονικά σχέδια τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Έγραψε την τρίτομη μελέτη «Έκφρασις της Αγίας Σοφίας», (1907 - 1909). Απέκτησε μεγάλη φήμη ως οξυδερκέστατος παρατηρητής του πλανήτη Άρη. Την εποχή που οι περισσότεροι κορυφαίοι παρατηρητές συμφωνούσαν ότι υπήρχαν ευθύγραμμες (και άρα τεχνητές) διώρυγες πάνω στον Άρη, που διακρίνονταν ως σκούρες γραμμές, ο Αντωνιάδης, ιδίως όταν χρησιμοποίησε το μεγάλο διοπτρικό τηλεσκόπιο των 83 εκατοστών στο Αστεροσκοπείο του Μεντόν στο Παρίσι κατά την αντίθεση του Άρη του 1909, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι διώρυγες ήταν οπτική απάτη, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τις αποστολές διαστημοπλοίων στον πλανήτη αρκετές δεκαετίες αργότερα.
1950 - Μαρσέλ Μος, Γάλλος κοινωνιολόγος.
Ο Μαρσέλ Μος (Marcel Mauss) (1872 - 1950) ήταν Γάλλος ανθρωπολόγος και κοινωνιολόγος. Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1872 στο Επινάλ και πέθανε στις 1 Φεβρουαρίου, 1950 στο Παρίσι. Ήταν ανηψιός του Εμίλ Ντιρκάιμ, που ήταν και ο πρώτος του δάσκαλος. Ο Μος σπούδασε Φιλοσοφία στο Μπορντώ και Ιστορία των Θρησκειών στο École Pratique des Hautes Études (Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών). Εκεί επίσης ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως καθηγητής της Πρωτόγονης Θρησκείας. Δίδαξε επίσης στο Γαλλικό Κολλέγιο και ήταν συνιδρυτής του Εθνολογικού Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.
Εργάστηκε μαζί με τον θείο του για την έκδοση του L' année Sociologique ("Κοινωνιολογική Επετηρίδα") μια περιοδική έκδοση που προωθούσε τις ιδέες και τις κοινωνιολογικές μεθόδους του Ντιρκάιμ. Ο Ντιρκάιμ πέθανε στην φάση παραγωγής και ο Μος έγινε εκδότης του περιοδικού.
1956 - Εμμανουήλ Τσουδερός, Έλληνας τραπεζίτης και πολιτικός.
Ο Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός (Ρέθυμνο, 1882 – Νέρβι Ιταλίας, 10 Φεβρουαρίου 1956) ήταν Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της ελληνικής κυβέρνησης που μετά τη γερμανική εισβολή συνέχισε τον πόλεμο κατά του Άξονα, εκτός χώρας, στα χρόνια της Κατοχής (1941–1944) με συγκροτημένες ελληνικές στρατιωτικές μονάδες (πεζικού, ναυτικού και αεροπορίας) μέχρι σχεδόν της λήξης του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
1975 - Νίκος Καββαδίας, Έλληνας συγγραφέας, ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς.
1998 - Γιώργος Βρασιβανόπουλος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Γιώργος Βρασιβανόπουλος (Αθήνα 1924-10 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Έλληνας ηθοποιός, που έπαιξε σε αρκετές κωμωδίες σε δεύτερους ρόλους.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 με το έργο Έγκμοντ του Γκαίτε, με το θίασο του Δ. Ροντήρη. Από τους χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν στην ταινία "Η Χαρτοπαίχτρα" με τη Ρένα Βλαχοπούλου, στο ρόλο του γαμπρού της. Εργάστηκε ως μεταφραστής σε διαλόγους ξένων ταινιών.
Υπήρξε σύμβουλος του ΣΕΗ και του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών και αντιπρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών.
Απεβίωσε έπειτα από μακρά ασθένεια και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
2002 - Τζακ Άμποττ, Αμερικανός εγκληματίας και συγγραφέας.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 με το έργο Έγκμοντ του Γκαίτε, με το θίασο του Δ. Ροντήρη. Από τους χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν στην ταινία "Η Χαρτοπαίχτρα" με τη Ρένα Βλαχοπούλου, στο ρόλο του γαμπρού της. Εργάστηκε ως μεταφραστής σε διαλόγους ξένων ταινιών.
Υπήρξε σύμβουλος του ΣΕΗ και του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών και αντιπρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών.
Απεβίωσε έπειτα από μακρά ασθένεια και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
2005 - Άρθουρ Μίλερ, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας.
Τα έργα του ασκούσαν κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της, ενώ εξέθεταν και τα ψεγάδια του λεγόμενου "Αμερικανικού ονείρου", κάτι για το οποίο είχε δεχτεί κριτική στις ΗΠΑ.
2014 - Σίρλεϊ Τεμπλ, Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Η Σίρλεϊ Τεμπλ ήταν ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια. Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου το 1928 στην Καλιφόρνια από πατέρα τραπεζικό υπάλληλο και μητέρα νοικοκυρά. Η μητέρα της την έγραψε σε ηλικία 3 ετών σε μαθήματα χορού και την προώθησε στην υποκριτική τέχνη από μικρή ηλικία.
2017 - Πιέτ Κάιζερ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.
Σαν σήμερα 8 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1837
Σαν σήμερα 8 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Προφήτου Ζαχαρία εκ της Παλαιάς Διαθήκης, (Ζαχαρίας, Ζάχαρης, Ζάχαρος, Ζάκι, Ζάκης, Ζαχαρένια, Ζαχάρω, Ζαχαρούλα, Ζαχαρίτσα *)
Άγιων Μάρθας Μαρίας και Λυκαρίωνος, (Μάρθα *)
8 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
451: Ο Κωνστάντιος Γ΄ γίνεται συναυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1238: Οι Μογγόλοι καταλαμβάνουν τη ρωσική πόλη Βλαντίμιρ.
1250: Ζ΄ Σταυροφορία: οι Σταυροφόροι αντιμετωπίζουν τους Αγιουβίδες στη Μανσούρα (Αιγύπτου).
1347: Τερματίζεται ο Βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος του 1341-1347 με τη συμφωνία καταμερισμού της εξουσίας μεταξύ του Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού και του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου.
1600: Η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατον τον φιλόσοφο και ιερέα του τάγματος των Δομινικανών, Τζορντάνο Μπρούνο, λόγω των αιρετικών απόψεών του, καθώς υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου. Εκτελείται λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου.
1692: Ένας γιατρός στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης αποφαίνεται ότι τρία κορίτσια έχουν κυριευτεί από το Σατανά. Η διαπίστωση αυτή θα οδηγήσει αργότερα στο Κυνήγι Μαγισσών του Σάλεμ, όπως έμεινε στην ιστορία.
1828: Με διάταγμα του Ιωάννη Καποδίστρια καθορίζονται οι ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων με το γρόσι, το οποίο αποτελεί ακόμη το κύριο νόμισμα συναλλαγών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το διάταγμα, με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να πατάξει την αισχροκέρδεια, μία λίρα στερλίνα ισοδυναμεί με 73 γρόσια κι ένα γαλλικό πεντόφραγκο με 13,30 γρόσια.
1833: Με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα, αντικαθίσταται ο Φοίνικας με την Δραχμή.
1863: Στρατιωτικό κίνημα στην Αθήνα. (Φεβρουαριανά).
1883: Ο ασφαλιστής Λιούις Γουότερμαν αρχίζει τα πειράματά του, με στόχο να δημιουργήσει την πρώτη πένα διαρκείας. Ένα χρόνο αργότερα, η ευρεσιτεχνία του κατοχυρώνεται, οπότε θα ιδρύσει και την εταιρεία Waterman.
1885: Πανικό και διάφορα σενάρια προκαλούν στην τοπική κοινωνία του Ντέβον της Αγγλίας σημάδια στο χιόνι που ονομάστηκαν τα «βήματα του διαβόλου». Τα σημάδια ακολούθησαν μια πορεία 100 μιλίων.
1895: Κάνει πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη η όπερα του Τσαϊκόφκι, “Η λίμνη των κύκνων”.
1904: Αρχίζει ο Ρωσο-ιαπωνικός πόλεμος με την καίρια επίθεση, που εξαπολύει ο ιαπωνικός στόλος στο Πορτ Αρθουρ, στην Κίνα, αποδεκατίζοντας τον ρωσικό στόλο.
1905: Αιματηρές σκηνές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταξύ φοιτητών της ιατρικής και των φυσικών επιστημών για το θέμα των σπουδών.
1912: Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος πραγματοποιεί την πρώτη πτήση στην Ελλάδα, με αεροπλάνο τύπου Νιεπόρ 50 ίππων. Την ίδια μέρα θα πετάξει για δεύτερη φορά, με συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
1915: Πραγματοποιείται στο Λος Άντζελες η πρεμιέρα της βωβής ταινίας – σταθμού στην ιστορία του κινηματογράφου, “H γέννηση ενός έθνους”, του Ντ. Γ. Γκρίφιθ, που συναντά ανάμικτη υποδοχή από το κοινό, λόγω του ρατσιστικού της περιεχομένου.
1916: Ποιητές και καλλιτέχνες συναντώνται στο καμπαρέ Βολτέρος της Ζυρίχης και αποφασίζουν να ιδρύσουν το κίνημα Νταντά. Ηγετική μορφή του, ο ρουμάνος συγγραφέας Τριστάν Τζαρά. Βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος: 1) Αγανάκτηση για τον παραλογισμό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 2) Αμφισβήτηση και απέχθεια για τον σύγχρονο πολιτισμό. Απόρριψη της αστικής κουλτούρας, 3) Απαντούν πιο πολύ με την πρόκληση, παρά με τις αισθητικές ιδέες τους.
1919: Στο Σικάγο των ΗΠΑ, πραγματοποιείται το πρώτο ηλεκτροκαρδιογράφημα καρδιακής δυσλειτουργίας.
1924: Πραγματοποιείται η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση απ άκρου εις άκρον των ΗΠΑ. Η ομιλία του αντιπροέδρου της εταιρείας Bell Telephone σε ξενοδοχείο του Σικάγο, αναμεταδόθηκε στην Πρόβιντενς, τη Ν. Υόρκη, την Ουάσιγκτον, το Όκλαντ και το Σαν Φρανσίσκο και την άκουσαν περίπου 50.000.000 άνθρωποι.
1924: Ο Κινέζος Τζι Γιόν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που εκτελείται στις ΗΠΑ με δηλητηριώδες αέριο.
1945: Οι συμμαχικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τη Δρέσδη, με αποτέλεσμα περίπου 135.000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, παρά το γεγονός ότι, είναι ολοφάνερο, πως πλησιάζει το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
1949: Στο Λονδίνο, οι διπλωματικές αντιπροσωπείες Βρετανίας, Γαλλίας, ΕΣΣΔ και ΗΠΑ συναντώνται για τον καθορισμό των συνθηκών της συμφωνίας ειρήνης με την Αυστρία.
1952: Η Ελισάβετ η δεύτερη αναγορεύεται βασίλισσα της Αγγλίας.
1955: Στην ΕΣΣΔ, ο Μπουλγκάνιν διαδέχεται τον Μαλένκοφ στη θέση του πρωθυπουργού.
1955: Ο γνωστός και ως «Κανίβαλος του Ρουρ» Γιοαχίμ Κρολ βιάζει και μαχαιρώνει την 19χρονη Ίρμγκαρντ Στρελ (Irmgard Strehl). Το πτώμα της θα βρεθεί 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Μίνστερ.
1956: Ο Ζακ Ιβ Κουστό, ο διασημότερος ωκεανογράφος, γυρίζει την πρώτη του ταινία σχετικά με τα μυστήρια του βυθού.
1958: Ο Μπόμπι Φίσερ, σε ηλικία 15 ετών, γίνεται ο νεότερος σκακιστής στην ιστορία, στον οποίο απονέμεται ο τίτλος του Μέγα Διδάσκαλου (Grand Master).
1959: Ο Σαρλ ντε Γκολ, ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος της νεοσυσταθείσας Γαλλικής Δημοκρατίας, αναλαμβάνει καθήκοντα.
1960: Τοποθετούνται οι πρώτες οκτώ πλάκες με αστέρια στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ.
1963: Οι συνοριακές συγκρούσεις που ξεσπούν μεταξύ Σομαλίας και Αιθιοπίας έχουν ως αποτέλεσμα το θάνατο 200 ατόμων και τον τραυματισμό 200.
1965: Στις ΗΠΑ, 84 άνθρωποι σκοτώνονται κατά τη συντριβή ενός αεροσκάφους DC-7 στο Τζόουνς Μπιτς.
1969: Το Μπόινγκ 747, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροπλάνο, κάνει την πρώτη του πτήση.
1971: Κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο δείκτης Νάζντακ στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
1974: Στις ΗΠΑ, οι τρεις αστροναύτες του Σκάιλαμπ επιστρέφουν από ταξίδι ρεκόρ, διάρκειας 84 ημερών σε τροχιά γύρω από τη Γη.
1979: Οι ΗΠΑ διακόπτουν τη στρατιωτική τους συνεργασία με τη Νικαράγουα, μετά την άρνηση του Προέδρου Σομόζα να δεχθεί ειρηνευτική πρόταση για τερματισμό του εμφυλίου.
1981: Σε τραγωδία καταλήγει το ποδοσφαιρικό ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ, στο γήπεδο Καραϊσκάκη στον Πειραιά. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού παραληρούν από ενθουσιασμό για το 6-0 και ανυπομονούν να εγκαταλείψουν τις κερκίδες, ώστε να βρεθούν στην έξοδο των παικτών από τα αποδυτήρια για να τους αποθεώσουν. Εικοσιένα άτομα, τα περισσότερα νεαρής ηλικίας, στριμώχνονται, στην έξοδο της Θύρας 7 κι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, γράφοντας μία από τις τραγικότερες σελίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
1983: Απαγάγουν το άλογο του Αγά Χαν “Σεργκάρ”, ζητώντας λύτρα ύψους 5 εκατ. λιρών. Λίγες ημέρες αργότερα, σκοτώνουν το άλογο. Οι απαγωγείς φέρονται να είναι μέλη του IRA.
1984: Ξεκινούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σαράγεβο της Γιουγκοσλαβίας.
1989: 145 άτομα σκοτώνονται από πτώση Μπόινγκ 707 στις Αζόρες.
1991: Στο όρος Όθρυς εντοπίζονται τα συντρίμμια του αγνοούμενου αεροσκάφους C130, στο οποίο επέβαιναν 63 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και σμηνίτες. Το σκάφος προσέκρουσε στο όρος τρεις ημέρες νωρίτερα.
1992: Στην Ταϊλάνδη, στους 16 ανέρχονται οι νεκροί από κατάρρευση σιδερένιας σκαλωσιάς σε ανεγειρόμενη πολυώροφη οικοδομή.
1993: Στο Ιράν, 131 επιβάτες χάνουν τη ζωή τους, όταν αεροσκάφος συγκρούεται στον αέρα με στρατιωτικό αεροπλάνο.
1994: Απορρίπτονται ομόφωνα από το Συμβούλιο Χαρίτων, οι αιτήσεις απονομής χάριτος των Παττακού, Μακαρέζου, Λαδά και Ζωιτάκη, πρωταιτίων της Δικτατορίας 1967-74.
1995: Σεισμός πλήττει την Κολομβία, προκαλώντας τον θάνατο 38 ανθρώπων και τον τραυματισμό τουλάχιστον 230.
1996: Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των αρχαίων Μακεδόνων, ο ναός του Ολυμπίου Διός, αποκαλύπτεται στο θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Μακεδονίας, το Δίον της Πιερίας.
1997: Η Καναδή Σόνια Ντενονκούρτ είναι η πρώτη γυναίκα διαιτητής στην ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.
2003: Ολοκληρώνονται οι εργασίες του 7ο έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ με την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος, Γιώργου Παπανδρέου, με ανοιχτή ψηφοφορία σε Ελλάδα και εξωτερικό, στην οποία ανταποκρίνονται περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πολίτες.
2004: Ο Γιώργος Παπανδρέου εκλέγεται νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μέσω μιας ανοιχτής διαδικασίας που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ψηφίζουν 1.020.145 μέλη και φίλοι του κινήματος, ο μοναδικός υποψήφιος λαμβάνει 1.017.085 ψήφους, ενώ υπάρχουν και 3.060 άκυρα - λευκά.
2005: Η Βουλή των Ελλήνων εκλέγει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια.
2010: Τρομερή χιονοθύελλα στο Αφγανιστάν προκαλεί δεκάδες χιονοστιβάδες με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 172 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
412 - Πρόκλος, Έλληνας φιλόσοφος.
Ο Πρόκλος ο Λύκιος, αποκαλούμενος και Πρόκλος ο Διάδοχος (Κωνσταντινούπολη, 8 Φεβρουαρίου 412 – Αθήνα, 17 Απριλίου 485) ήταν νεοπλατωνικός φιλόσοφος, ένας από τους τελευταίους, σημαντικότερους κλασικούς φιλοσόφους. Πρότεινε ένα από τα πιο ανεπτυγμένα συστήματα του νεοπλατωνισμού και επηρέασε σημαντικά την μετέπειτα δυτική φιλοσοφία καθώς και την ισλαμική σχολή σκέψης. Από το 450 μέχρι τον θάνατό του διηύθυνε την Ακαδημία Πλάτωνος.
Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται το επίγραμμα του τάφου του:
Πρόκλος ἐγὼ γενόμην Λύκιος γένος, ὃν Συριανὸς ἐνθάδ' ἀμοιβὸν ἐῆς θρέψε διδασκαλίης. Ξυνὸς δ' ἀμφοτέρων ὅδε σώματα δέξατο τύμβος· αἴθε δὲ καὶ ψυχὰς χῶρος ἕεις λελάχοι.
μετάφραση Ο Πρόκλος, εγώ που γεννήθηκα με καταγωγή από τη Λυκία, τον οποίο ο Συριανός εδώ ανέθρεψε με τη διδασκαλία του ως διάδοχό του, και των δυο τα σώματα δέχτηκε αυτός ο τάφος, είθε δε και οι ψυχές να βρεθούν στον ίδιο χώρο
Ο Συριανός ήταν ο δάσκαλός του και διευθυντής της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Ο Πρόκλος ανέλαβε τη διεύθυνση της Ακαδημίας μετά τον Συριανό.
Ο πατέρας του Πρόκλου ήταν πατρίκιος. Η καταγωγή του ήταν από τη Λυκία. Ο Πρόκλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 6 Φεβρουαρίου 412, όπως προκύπτει από ωροσκόπιο που γράφτηκε από τον μαθητή του Μαρίνο το Νεαπολίτη, αλλά μεγάλωσε στην Ξάνθο. Σπούδασε στην Αλεξάνδρεια ρητορική, φιλοσοφία και μαθηματικά με την πρόθεση να ακολουθήσει δικαστική σταδιοδρομία όπως ο πατέρας του. Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εκεί άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος, αλλά ανακάλυψε ότι προτιμά τη φιλοσοφία και επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου άρχισε να μελετά τον Αριστοτέλη με δάσκαλο τον Ολυμπιόδωρο.
1404 – Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Είναι εθνομάρτυρας και αποκαλείται συχνά και ανεπίσημα ως «εθνικός ήρωας», αν και δεν έχει ανακηρυχθεί άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
1630 - Πιερ-Ντανιέλ Υέ, Γάλλος επίσκοπος και λόγιος.
Ο Πιερ-Ντανιέλ Υέ ή Υέτιος (Pierre-Daniel Huet, 8 Φεβρουαρίου 1630 - 26 Ιανουαρίου 1721), ήταν επίσκοπος του Αβράνς και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Γαλλίας τον δέκατο έβδομο αιώνα.
Σπούδασε στο ιησουιτικό κολλέγιο της πόλης Καν (Collège des Jesuites de Caen) και στη συνέχεια νομική στο πανεπιστήμιο. Από την ηλικία των είκοσι ετών συγκαταλεγόταν ήδη ανάμεσα στους φερέλπιδες λόγιους της εποχής του. Το 1651, έχοντας εγκατασταθεί στο Παρίσι, συνδέεται με φιλία με τον συντηρητή της βιβλιοθήκη Μαζαρίν Gabriel Naudé και τον επόμενο χρόνο ακολουθεί τον Samuel Bochart στην αυλή της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας. Ως ελληνιστής και λατινιστής, ο Huet ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, μετέφρασε το Δάφνις και Χλόη του Λόγγου, μετέφρασε και σχολίασε τον Ωριγένη (Ρουέν 1668), εξέδωσε ένα βιβλίο με θέμα τη μετάφραση (Παρίσι 1661), έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο Diane de Castro, εξέδωσε ποιήματά του στα λατινικά και στα αρχαία ελληνικά, φιλοσοφικά έργα και μια συλλογή με σκέψεις πάνω σε φιλολογικά θέματα (Huetiana, Παρίσι 1722). Σημαντική ασχολία του υπήρξε η έκδοση μίας σειράς λατινικών κειμένων που έχει τον τίτλο Ad usum Delphini. Το γνωστότερο του έργο, που γνώρισε πολλές εκδόσεις και μεταφράσεις, είναι η Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων (Traité de l'origine des romans), το οποίο αποτελεί την πρώτη ιστορία του μυθιστορήματος. Το έργο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε με τον τίτλο Lettre de Monsieur Huet à Monsieur de Segrais (Παρίσι 1670), ως εισαγωγή στο μυθιστόρημα Zayde (Zaïde) της Μαντάμ ντε Λαφαγιέτ.
1688 - Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, Σουηδός επιστήμονας, φιλόσοφος και θεολόγος.
O Εμάνουελ Σβέντενμποργκ (Emanuel Swedenborg, πραγματικό όνομα Emanuel Swedberg, 8 Φεβρουαρίου 1688 – 29 Μαρτίου 1772) ήταν Σουηδός επιστήμονας, φιλόσοφος, χριστιανός μυστικιστής και θεολόγος.
Υιός Λουθηρανού επισκόπου άλλοτε πρυτάνεως του πανεπιστημίου της Ουψάλας. Σπούδασε στην πατρίδα του φιλοσοφία και φυσικές επιστήμες και συνέχισε στο Λονδίνο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία. Στο Λονδίνο οι θεοσοφιστικές φυσιοκρατικές τάσεις του συνδιάστηκαν με τον ενθουσιασμό του για την μηχανική. Ο Σβέντενμποργκ είχε μια εξέχουσα καριέρα ως εφευρέτης και επιστήμονας. Μεταξύ άλλων εφευρέσεων που είχε διαμορφώσει στηριζόμενος στις ιδέες του επί της μηχανικής, ήταν ένα πλοίο το οποίο, «διέθετε πλήρωμα ενός ατόμου, μπορούσε να προχωρήσει υποβρυχίως προς κάθε κατεύθυνση» προκαλώντας ζημιά σε εχθρικά πλοία. Το 1741 σε ηλικία πενήντα τριών ετών εισήλθε σε μια πνευματική φάση κατά την οποία άρχισε να έχει ονειρικές εμπειρίες και οράματα (vision spirituality) ξεκινώντας από την εβδομάδα του Πάσχα. To αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης σύμφωνα με τις περιγραφές του ίδιου ήταν μια πνευματική αφύπνιση, μια κλήση από τον Θεό να γράψει μια ουράνια πραγματεία για τη μεταρρύθμιση του Χριστιανισμού. Ισχυρίστηκε ότι ο Κύριος άνοιξε τα μάτια του, έτσι ώστε από εκείνη την στιγμή αυτός θα μπορούσε ελεύθερα να επισκέπτεται τον παράδεισο και την κόλαση, και να μιλά με τους αγγέλους, τους δαίμονες, και άλλα πνεύματα. Για τα υπόλοιπα 28 χρόνια της ζωής του, έγραψε και δημοσίευσε 18 θεολογικά έργα, από τα οποία το πιο γνωστό ήταν το Heaven and Hell (1758), και πλήθος από μη δημοσιευμένα θεολογικά έργα.
Εκπρόσωποι της Λουθηρανικής Εκκλησίας στη Σουηδία τον κατηγόρησαν για αίρεση. Το 1770 το βασιλικό συμβούλιο απέρριψε τις θεολογικές του απόψεις. Όταν ζητήθηκε από τους συνηγόρους του η γνωμοδότηση των θεολόγων του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, εκείνοι αρνήθηκαν να αποφανθούν.
1700 - Ντάνιελ Μπερνούλι, Ελβετός μαθηματικός.
Ο Μπερνούλι είναι ο πρώτος ερευνητής που προσπάθησε να θεμελιώσει μια κινητική θεωρία των αερίων και, ως εφαρμογή των ιδεών του, προσπάθησε να εξηγήσει τον νόμο του Μπόιλ. Εργάστηκε επίσης μαζί με τον Όιλερ πάνω στην ελαστικότητα.
1819 - Τζον Ράσκιν, Άγγλος συγγραφέας.
Ο Τζον Ράσκιν (John Ruskin:, Λονδίνο 8 Φεβρουαρίου 1819 - 20 Ιανουαρίου 1900), ήταν Άγγλος συγγραφέας, ζωγράφος και κριτικός τέχνης. Συνέγραψε μεταξύ άλλων τα βιβλία: Modern Painters (1843), (δουλειά που υποστήριζε θερμά την τέχνη του Τέρνερ), The Seven Lamps Οf Architecture (1848), The Stones of Venice (1851-53), εργασίες που ανέδειξαν το κριτικό βάθος του πνεύματός του κι επηρέασαν τη μετέπειτα Βικτωριανή τέχνη. Υποστήριξε θερμά τους καλλιτέχνες της Προ-Ραφαηλικής Περιόδου (Μιλέ, Χαντ, Ροσσέτι).
Από το 1867 κι ύστερα, πήρε έδρα Λέκτορος στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και μεταξύ 1869-84, δίδαξε ως Εξειδικευμένος Καθηγητής στο Ίδρυμα Καλών Τεχνών Οξφόρδης. Ίδρυσε Σχολή Καλών Τεχνών & Μουσείο στην Οξφόρδη, καθώς επίσης και Νυχτερινή Σχολή Καλών Τεχνών στο Μήρσμπρουκ για τους εκεί εργαζόμενους ναυτικούς.
Οι υδατογραφίες κι οι πίνακές του εκτέθηκαν μεταξύ 1873-84 στο Old Water-Color Society. Η ατμοσφαιρική Αλπική θέα-ματιά του στον πίνακα Σαμονί αποτίει φόρο τιμής στον αγαπημένο του Τέρνερ.
1825 - Ανρί Zιφάρ, Γάλλος εφευρέτης.
Ο Ανρί Ζιφάρ (Henri Giffard, 8 Φεβρουαρίου 1825 - 15 Απριλίου 1882) ήταν Γάλλος μηχανικός. Το 1852, εφηύρε τον εγχυτήρα ατμού και το τροφοδοτούμενο αερόπλοιο.
Ο Μπατίστ Ανρί Ζακ Ζιφάρ (Baptiste Henri Jacques Giffard) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1825. Εφηύρε το μπεκ και το πηδαλιουχούμενο αερόστατο του Ζιφάρ, ένα αερόπλοιο τροφοδοτούμενο με ατμομηχανή, και με βάρος πάνω από 180 κιλά (400 λίβρες. Ήταν το πρώτο επιβατηγό αεροσκάφος του κόσμου (τότε γνωστό ως πηδαλιουχούμενο αερόστατο). Τόσο πρακτικό όσο και κατευθυνόμενο, το αερόπλοιο υδρογόνου ήταν εξοπλισμένο με ατμομηχανή 3 ίππων και κατευθυνόταν με προπέλα. Η μηχανή ήταν εξοπλισμένη με ένα χωνί στραμμένο προς τα κάτω. Ο ατμός αναμιγνυόταν με τα αέρια καύσης στην προσπάθεια να σταματήσουν οι σπινθήρες που ανέβαιναν μέχρι τον σάκο αερίου. Εγκατέστησε επίσης ένα κάθετο πηδάλιο.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1852 ο Ζιφάρ έκανε την πρώτη κινούμενη και ελεγχόμενη πτήση ταξιδεύοντας 27 χιλιόμετρα από το Παρίσι μέχρι την Τραπ. Ο αντίθετος άνεμος ήταν πολύ δυνατός για να του επιτρέψει να προχωρήσει, έτσι δεν κατάφερε να επιστρέψει στην αφετηρία του. Ωστόσο, πέτυχε να κάνει στροφές και κύκλους,[εκκρεμεί παραπομπή] αποδεικνύοντας ότι ένα τροφοδοτούμενο αερόπλοιο μπορούσε τόσο να καθοδηγείται όσο και να ελέγχεται.
Στον Ζιφάρ δόθηκε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το μπεκ στις 8 Μαΐου του 1858. Αν και αυτό ήταν ασυνήθιστο, ο ίδιος είχε επεξεργαστεί επιμελώς τη θεωρία αυτής της εφεύρεσης πριν προβεί σε οποιοδήποτε πείραμα, έχοντας εξηγήσει την ιδέα του από το 1850. Και άλλοι είχαν δουλέψει χρησιμοποιώντας αεριωθούμενα, ιδιαίτερα ο Μπουρντόν ο οποίος κατοχύρωσε μία παρόμοια συσκευή το 1857.
Το 1863 διορίστηκε Σεβαλιέ (Chevalier=Ιππότης) της Légion d'honneur (Λεγεώνα της τιμής).
Θάνατος και μνήμη
Αντιδρώντας στη μείωση της όρασής του, ο Ζιφάρ αυτοκτόνησε το 1882, αφήνοντας την περιουσία του στο έθνος για ανθρωπιστικούς και επιστημονικούς σκοπούς. Το όνομά του είναι ένα από τα 72 ονόματα στον πύργο του Άιφελ.
1834 - Ντμίτρι Μεντελέγιεφ, Ρώσος χημικός.
Ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ (8 Φεβρουαρίου 1834 - 2 Φεβρουαρίου 1907) ήταν Ρώσος χημικός και εφευρέτης. Πιστώνεται ως ο δημιουργός της πρώτης έκδοσης του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων. Με τη χρήση του πίνακα, προέβλεψε τις ιδιότητες των στοιχείων που θα ανακαλύπτονταν αργότερα.
1868 - Γεώργιος Σαμαρτζής, ήταν Έλληνας ζωγράφος και μουσικός.
1878 - Μάρτιν Μπούμπερ, Αυστριακός φιλόσοφος.
Ο Μάρτιν Μπούμπερ (Martin Mordechai Buber, 8 Φεβρουαρίου 1878 - 13 Ιουνίου 1965) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος και σιωνιστής, εβραϊκής καταγωγής.
Ο Μάρτιν Μπούμπερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1878. Μεγάλωσε στο Λέμπεργκ (σημερινό Λβωφ της Ρωσίας) κοντά στους γονείς του πατέρα του. Σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στα Πανεπιστήμια της Βιέννης, Λειψίας, Ζυρίχης, Φραγκφούρτης. Το 1904 έγινε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης με τη διατριβή Συμβολές στην ιστορία του προβλήματος της εξατομίκευσης Το 1933 έγινε καθηγητής στην έδρα της Επιστήμης της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Μέχρι το 1938 ήταν καθηγητής της Εβραϊκής θεολογίας και Ηθικής στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Ήταν καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου στην Παλαιστίνη όπου είχε έλθει από το 1938. Επίσης είχε αναδειχθεί σε επίτιμο καθηγητή κοινωνιολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Ο Δήμος της Ιερουσαλήμ του είχε απονείμει τον τίτλο της Ελευθερίας της πόλεως. Ο Ταγκ Χάμερσκελντ τον είχε προτείνει για το βραβείο Νόμπελ. Έλαβε τιμητικές διακρίσεις από τα Πανεπιστήμια Παρισιού, Άμπερντιν, Ιερουσαλήμ. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών και Καλών Τεχνών του Ισραήλ και ιδρυτής του Κολλεγίου Εκπαιδεύσεως Διδασκάλων για την επιμόρφωση των ενηλίκων Εβραίων μεταναστών.
Πέθανε στις 14 Ιουνίου 1965 στα Ιεροσόλυμα.
1880 - Φραντς Μαρκ, Γερμανός ζωγράφος.
Ο Φραντς Μαρκ (Franz Marc, 8 Φεβρουαρίου 1880 - 4 Μαρτίου 1916) ήταν Γερμανός εξπρεσιονιστής ζωγράφος. Γεννήθηκε στο Μόναχο, όπου και σπούδασε φιλοσοφία, θεολογία και ζωγραφική. Θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του Γαλάζιου Καβαλάρη, το 1911. Είχε στενή συνεργασία με τον Βασίλι Καντίνσκι πειραματιζόμενος με τις εκφραστικές δυνατότητες του χρώματος.
Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε πάντοτε ένας ζωγράφος ζώων, πίνακες όπως Η Τίγρις του 1912, οφείλουν την εκφραστικότητά τους κυρίως στα απλά χρωματικά τους επίπεδα. Στο περίφημο έργο του Μορφές που μάχονται του 1914, το ύφος του αγγίζει τα όρια του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.
Σκοτώθηκε το 1916 στο Βερντέν.
1883 - Γιόζεφ Σουμπέτερ, Αυστριακός οικονομολόγος.
1888 - Τζουζέπε Ουνγκαρέτι, Ιταλός ποιητής.
1897 - Ρούντολφ Ντράικωρς, Αυστριακός ψυχοφυσιολόγος Αμερικανικής καταγωγής.
1913 - Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, Έλληνας ιστορικός.
1913 - Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Έλληνας ακαδημαϊκός.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος (Σμύρνη, 8 Φεβρουαρίου 1913 - Αθήνα, 7 Φεβρουαρίου 2016), ήταν Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 8 Φεβρουαρίου 1913. Οι γονείς του, Ιωάννης Δεσποτόπουλος και Στέλλα Σαμούχου, ανήκαν στην εύπορη και καλλιεργημένη τάξη της πόλης. Αδελφός του πατέρα του ήταν ο ολυμπιονίκης γυμναστής Ματθαίος Δεσποτόπουλος. Είχε έναν δίδυμο αδελφό, τον Αλέξανδρο (Αλέκο) Δεσποτόπουλο —τον μετέπειτα γνωστό ιστορικό— και μια αδελφή, την Ελισάβετ. Mετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, αρχικά στην προσφυγική περιοχή του Βύρωνα. Ήταν εξάδελφος του συνονόματού του Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου, του Γεωργίου, νομικού, ανώτατου στελέχους του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ, μετέπειτα βουλευτή Χίου της ΕΔΑ. Εξάδελφός του ήταν και ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος, διάσημος αρχιτέκνων, πολεοδόμος, καθηγητής του ΕΜΠ.
Ο Δεσποτόπουλος έχει τιμηθεί πολλές φορές, μεταξύ άλλων και από τους Προέδρους της Δημοκρατίας της Eλλάδας, Γαλλίας και Ιταλίας. Το 1984 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας το 1993 ανέλαβε πρόεδρος. Επίσης, ήταν επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και μέλος διαφόρων ξένων ακαδημιών. Διετέλεσε πρόεδρος της Στέγης Παναγιώτη Κανελλόπουλου και πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Το 1990 προτάθηκε από τον Ενιαίο Συνασπισμό (όπου μετείχε και το ΚΚΕ) κατά την τέταρτη και πέμπτη ψηφοφορία για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έλαβε 21 ψήφους κατά την διαδικασία της ψηφοφορίας στην Βουλή, ερχόμενος πίσω από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή (πρόταση της Νέας Δημοκρατίας που τελικά εξελέγη) και Ιωάννη Αλευρά (πρόταση του ΠΑΣΟΚ).
Ο Κωνσταντίνιος Δεσποτόπουλος συνέγραψε πάνω από 30 βιβλία σχετικά με φιλοσοφικά, πολιτικά και ιστορικά θέματα. Σε αυτά αναδείκνυε τα μεγάλα ηθικά προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, το ζήτημα της ελευθερίας και της συνεπούς βίωσής της σε προσωπικό επίπεδο. Στις επεξεργασίες του πρόβαλλε την πρακτική πτυχή του φιλοσοφικού στοχασμού, την πραξιολογία όπως έλεγε, τη σύνδεση της θεωρίας με την ανθρώπινη δράση, την προσέγγιση της φιλοσοφίας με την κοινωνιολογία.
Μετά το θάνατό του, το Μάρτιο του 2016, το Πάντειο Πανεπιστήμιο αποφάσισε να ονομάσει μία αίθουσα προς τιμήν του.
1913 - Δανάη Στρατηγοπούλου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Η Δανάη Στρατηγοπούλου (8 Φεβρουαρίου 1913 – 17 Ιανουαρίου 2009) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια, μουσικός, συγγραφέας, μεταφράστρια και καθηγήτρια της ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Σαντιάγο της Χιλής καθώς και φωνητικής μουσικής σε πολλά ωδεία.
Γεννήθηκε στην Αθήνα (στο Μεταξουργείο) στις 8 Φεβρουαρίου του 1913 (κατ’ άλλους το 1911) και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Γαλλία (Μασσαλία και Παρίσι). Πατέρας ήταν ο μηχανικός και δημοσιογράφος Ιππόλυτος Στρατηγόπουλος (εντάχθηκε στον Δ.Σ.Ε και εγκαταστάθηκε στη Τσεχία) και μητέρα της η αρσακειάδα Τίμω. Ο θεατρικός συγγραφέας Ιδομενεύς Στρατηγόπουλος ήταν παππούς της. Στην Αθήνα επιστρέφει μαζί με την οικογένειά της το 1923, χρονιά που γεννήθηκε η μικρότερη αδελφή της, η φλαουτίστα και εθνομουσικολόγος Μίρκα Στρατηγοπούλου. Τελειώνοντας τις γυμνασιακές της σπουδές παρακολούθησε για ένα χρόνο τα μαθήματα της Εμπορικής Σχολής και γράφτηκε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, ενώ έλαβε δίπλωμα της Γαλλικής Ακαδημίας. Από πολύ νωρίς όμως ακολούθησε το ελαφρό τραγούδι και σπούδασε ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Το 1935 πρωτοεμφανίζεται ως δημοσιογράφος, ενώ ένα χρόνο μετά το 1936 ασχολείται πλέον επαγγελματικά με το καλλιτεχνικό της πάθος που ήταν το τραγούδι. Την τέχνη του τραγουδιού διδάχθηκε από την εξαίρετη τότε καλλιτέχνιδα Μάγγη Καρατζά. Έτσι αργότερα συμμετέχει στη Μάντρα του Αττίκ με ίδιο καλλιτεχνικό όνομα Δανάη όπου και διέπρεψε ως η καλύτερη ερμηνεύτρια των αξιόλογων συνθέσεων του Αττίκ και του Χαιρόπουλου, αποδίδοντας επίσης με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες.
1913 - Μπέτι Φιλντ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μπέτι Φιλντ (Betty Field, 8 Φεβρουαρίου 1913 - 13 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η θεατρική της καριέρα ξεκίνησε το 1934, με το έργο She Loves Me Not, στη σκηνή του Λονδίνου. Το 1939,, ξεκίνησε και στον κινηματογράφο, ενώ με τον ρόλο της στην ταινία Άνρθωποι και ποντίκια, καθιερώθηκε ως μία δραματική ερμηνεύτρεια.
1925 - Τζακ Λέμον, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Τζον Ούλερ "Τζακ" Λέμον ΙΙΙ (John Uhler "Jack" Lemmon III, 8 Φεβρουαρίου 1925 - 27 Ιουνίου 2001) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1973 Σώστε τον Τίγρη (Save the Tiger) και με Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1955 Μίστερ Ρόμπερτς (Mr. Roberts) και στενός φίλος και συνεργάτης του Γουόλτερ Ματάου. Ο Λέμον είχε επίσης λάβει Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών το 1982 για την ταινία του Κώστα Γαβρά Ο Αγνοούμενος (Missing). Πρωταγωνίστησε σε θρυλικές ταινίες όπως το Μερικοί το προτιμούν καυτό, Η Γκαρσονιέρα, Ίρμα Αγάπη μου, Ένα Παράξενο Ζευγάρι, και Το Σύνδρομο της Κίνας. Πέθανε από καρκίνο, το 2001.
1926 - Νιλ Κάσαντι, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Νιλ Κάσαντι (Neal Leon Cassady, Σολτ Λέικ Σίτι, 8 Φεβρουαρίου 1926 - 4 Φεβρουαρίου 1968) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, γνωστός περισσότερο ως κεντρική φυσιογνωμία της μπητ γενιάς και των κινημάτων της αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960.
Άσκησε σημαντική επιρροή στον Τζακ Κέρουακ κατά τη συγγραφή του δεύτερου μυθιστορήματός του, Στο δρόμο (1957) και βρίσκεται πίσω από τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου, Ντιν Μοριάρτι. Το μοναδικό βιβλίο του Κάσαντι που δημοσιεύτηκε είναι η αυτοβιογραφική νουβέλα The First Third (1971).
1931 - Τζέιμς Ντιν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Τζέιμς Μπάιρον Ντιν (James Byron Dean, 8 Φεβρουαρίου 1931 - 30 Σεπτεμβρίου 1955) ήταν ένας Αμερικανός ηθοποιός. Θεώρειται ένα πολιτιστικό είδωλο της εφηβικής επανάστασης και της κοινωνικής αποξένωσης, όπως εκφράζεται και στον τίτλο της πιο διάσημης ταινίας του, Επαναστάτης Χωρίς Αιτία ( 1955), στην οποία πρωταγωνιστεί ως τον προβληματισμένο έφηβο, Jim Stark. Οι άλλοι δύο ρόλοι που εκτόξευσαν και καθόρισαν την καριέρα και δόξα του ήταν αυτός του μοναχικόυ Cal Trask, στην ταινία Ανατολικά της Εδέμ (1955), και αυτός του Jett Rink, στην ταινία Ο Γίγας (1956). Η διαχρονική φήμη και δημοτικότητα του οφείλονται μόνο σε αυτές τις τρεις ταινίες.
Ο πρόωρος τραγικός θάνατός του πάνω στην ακμή της επιτυχίας του, έπειτα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, εδραίωσε την θρυλική του υπόσταση. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που έλαβε μεταθανάτια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού, και παραμένει ο μοναδικός ηθοποιός που έχει δύο μεταθανάτιες υποψηφιότητες στην υποκριτική. Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε ως τον 17ο καλύτερο αστέρα κινηματογράφου της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ στην λίστα AFI 100 Χρόνια... 100 Αστέρια.
Υπήρξε είδωλο και προσωποποίηση της νεανικής επαναστατικότητας, ιδίως έπειτα από την ερμηνεία του στην ταινία Επαναστάτης χωρίς αιτία (Rebel without a cause). Γεννημένος στο Φέρμουντ της Ιντιάνα το 1931, παρά τα προβλήματα της παιδικής και οικογενειακής ζωής, ο Τζέημς Ντιν ξεχώρισε για τις υποκριτικές του ικανότητες καθώς και για την εξωτερική του εμφάνιση.
Πέρα από τα πρώτα χρόνια στην υποκριτική τέχνη σε θέατρα και τηλεοπτικά επεισόδια, ο Τζέημς Ντιν πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει σε τρεις ταινίες που έγιναν ιδιαιτέρως δημοφιλείς: Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955), Επαναστάτης Χωρίς Αιτία (Rebel without a cause, 1955) και Ο Γίγας (The Giant, 1956) (έκδοση μετά θάνατον).
Πριν από τις τρεις αυτές κινηματογραφικές παραγωγές, από τις οποίες έγινε γνωστός, ο Τζέημς Ντιν είχε πάρει μέρος σε άλλες τρεις κινηματογραφικές ταινίες, σε παραστάσεις του Μπρόντγουέϊ καθώς και σε τηλεοπτικά σήριαλ της εποχής. Έχει επίσης συνεργαστεί με τον ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη Ελία Καζάν και έχει προταθεί για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τις δύο από τις τρεις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε (Ανατολικά της Εδέμ και Ο Γίγας).
Η επιτυχία του Ντιν δεν κράτησε για πολύ, καθώς βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητό του, κοντά στο Χολάμ της Καλιφόρνια, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1955. Σύμφωνα με πηγές της αστυνομίας της Καλιφόρνια που έχουν δημοσιευτεί, ένας φοιτητής πανεπιστημίου ήταν ο υπεύθυνος για το θανατηφόρο τροχαίο καθώς μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε με το αυτοκίνητο του γνωστού ηθοποιού.
Ο Τζέημς Ντιν πέθανε σε ηλικία μόλις 24 ετών, έχοντας ελάχιστη αλλά ιδιαιτέρως σημαντική παρουσία, στο χώρο της υποκριτικής και του κινηματογράφου. Επιπλέον, κατάφερε να δημιουργήσει ένα θρύλο γύρω από το όνομα του και να παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις σπουδαιότερες και πιο αινιγματικές μορφές της αμερικανικής κουλτούρας. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 18ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
1936 - Κλωντ Νομπς, Ελβετός επιχειρηματίας.
Ο Κλωντ Νομπς (Claude Nobs, 8 Φεβρουαρίου 1936 - 10 Ιανουαρίου 2013) είναι ο ιδρυτής του φεστιβάλ τζαζ του Μοντρέ.
Αρχικά έλαβε εκπαίδευση στον τομέα της μαγειρικής, για να μεταστραφεί αργότερα, στην διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων. Προχώρησε στον τομέα των πωλήσεων αφού ταξίδεψε στην Ευρώπη και την Αμερική για να προωθήσει το φεστιβάλ το οποίο ετοίμαζε. Στο πρώτο του ταξίδι στη Νέα Υόρκη, γνώρισε τον διευθυντή της "Atlantic Records", Νεσούχι Ερτεγάν, με του οποίου τη βοήθεια διοργανώθηκε το πρώτο φεστιβάλ του Μοντρέ, στις 16 Ιουνίου του 1967.
Το φεστιβάλ στεγαζόταν στο καζίνο της πόλης, αλλά το 1971 ξέσπασε φωτιά κατά τη διάρκεια της εμφάνισης του Frank Zappa. Οι Deep Purple αποτύπωσαν το γεγονός στους στίχους του θρυλικού τραγουδιού τους, με τίτλο "Smoke on the Water", στο οποίο ο Νομπς αναφέρεται ως "Funky Claude".
Το 1973, ο Νομπς ανέλαβε τη διοίκηση των ελβετικών παραρτημάτων των δισκογραφικών κολοσσών "Warner", "Elektra" και "Atlantic". Κατά τη δεκαετία του '90, το φεστιβάλ σταμάτησε να έχει ως βασικό είδος την μουσική τζαζ δεχόμενο και άλλα μουσικά είδη. Το 2004, προσέλκυσε πάνω από 200.000 θεατές.
Οι μουσικές ηχογραφήσεις στις οποίες συμμετείχε ο Κλωντ Νομπς είναι το τραγούδι του Chris Rea με τίτλο "Nothing's Happening By The Sea" όπου παίζει φυσαρμόνικα και η αναγγελία του συγκροτήματος προς τους θεατές στο δίσκο "Bursting Out" των Jethro Tull (1978).
Στις 10 Ιανουαρίου του 2013, ο Κλωντ Νομπς απεβίωσε, αφού υπέκυψε στα τραύματα τα οποία είχε από ατύχημα με σκι.
1941 - Δούκισσα, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Η Δούκισσα (πλήρες ονοματεπώνυμο Δούκισσα Φωταρά, Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1941 - Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1941 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε αρχικά με το χορό και στη συνέχεια με το τραγούδι. Συνεργάστηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας της με τους Μανώλη Χιώτη, Γιώργο Μητσάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θόδωρο Δερβενιώτη, Γιώργο Ζαμπέτα, Τάκη Μουσαφίρη κ.ά. Ασχολήθηκε για μικρό διάστημα και με τον κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε κάποιες ταινίες με συμπρωταγωνιστή τον Τόλη Βοσκόπουλο. Έκανε δύο γάμους από τους οποίους απέκτησε δύο γιους. Ανάμεσα στα σημαντικότερα της τραγούδια είναι τα "Που πας χωρίς αγάπη" (Ζαμπέτας), "Άνθρωποι είμαστε" (Κοινούσης), "Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου" (Ζαμπέτας - σε β' εκτέλεση), "Απότομα" (Χιώτης), "Τα παλικάρια" (Μαρκόπουλος), "Δεν ήσουν κύριος" (Μουσαφίρης), "Ατάκα κι επιτόπου" (Μουσαφίρης), "Θέλω τα όπα μου" (Σπανός), "Κλειστές οι πόρτες" (Ζακ Ιακωβίδης), "Οι αναμνήσεις" (Βοσκόπουλος), κ.ά.
Απεβίωσε στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
1956 - Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος είναι Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1956 στο Αθήναιο Αρκαδίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη το 1977. Έχει ερμηνεύσει μια μεγάλη γκάμα από σημαντικούς ρόλους σε όλα τα είδη θεάτρου, από Αρχαία Τραγωδία, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Γκόγκολ, Τσέχωφ, Ζολά και Λόρκα, μέχρι Ζαν-Πωλ Σαρτρ και σύγχρονο αμερικανικό δράμα (Ευγένιος Ο'Νηλ, Άρθουρ Μίλλερ, Τένεσι Ουίλιαμς, Θόρντον Ουάιλντερ, Σαμ Σέπαρντ, Τζόις Κάρολ Όουτς).
1962 - Γιάννης Τσιντσάρης, Έλληνας αρσιβαρίστας.
1966 - Χρίστο Στόιτσκοφ, Βούλγαρος ποδοσφαιριστής.
Ο Χρίστο Στόιτσκοφ (8 Φεβρουαρίου 1966) είναι Βούλγαρος πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών στην Βουλγαρία.
Ο Χρίστο Στόιτσκοφ γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1966 στο Πλόβντιβ της Βουλγαρίας. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας στην τοπική ομάδα της περιοχής. Η ιδιαίτερη σχέση του με τη στρογγυλή θεά ξεκίνησε από πολύ νωρίς με τον μετέπειτα ποδοσφαιρικό αστέρα να αναλαμβάνει ρόλο ball boy για λογαριασμό της Πλόβντιβ. Από το 1977 άρχισε να παίζει.
1982 - Κλέλια Ρένεση, Ελληνίδα ηθοποιός.
1983 - Τζένη Θεωνά, Ελληνίδα ηθοποιός.
1984 - Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου 1984, είναι Έλληνας διεθνής καλαθοσφαιριστής. Αγωνίζεται στη θέση του σμολ φόργουορντ, αν και τα σωματικά του προσόντα τον καθιστούν ικανό να αγωνίζεται και στη θέση του πάουερ φόργουορντ.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου 1984 και η καταγωγή του είναι από το Κάτω Σαμικό. Ξεκίνησε το μπάσκετ από τον Ίφιτο Πύργου, μετακομίζοντας στη συνέχεια στον Ηρακλή Πύργου.
Το 2005 έλαβε μεταγραφή από τον ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Τη σεζόν 2007-2008 υπέγραψε συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους για 4 χρόνια. Ωστόσο, ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί στην ομάδα όσο θα ήθελε. Το 2013 συμφώνησε με την ισπανική Βαγιαδολίδ. Στις 25 Απριλίου του 2014, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ερμή Πειραιά, ο οποίος αγωνίζεται στα παρκέ της Α' ΕΣΚΑΝΑ. Στις αρχές της σεζόν 2014/15 συμμετείχε στην προετοιμασία της Α.Ε.Ν. Κηφισιάς, η οποία αγωνίζεται στην Α1 κατηγορία, με την οποία και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας ενός έτους, αγωνιζόμενος με αυτήν σε 11 αγώνες.
Στις 6/8/2015 ανακοινώθηκε από τον Κόροιβο Αμαλιάδας. Το καλοκαίρι του 2016 συμφώνησε με τον Κολοσσό Ρόδου. Τον Νοέμβριο του 2016 έφτασε τις 350 ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα.
1987 - Καρολίνα Κόστνερ, Ιταλίδα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ.
1990 - Κλέι Τόμσον, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
1204 - Αλέξιος Δ΄ Άγγελος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Αλέξιος Δ΄ Άγγελος (1182 - 8 Φεβρουαρίου 1204) ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων από το 1203 έως το 1204 με συναυτοκράτορα τον πατέρα του Ισαάκιο Β΄.
Μετά τη φυγή του Αλέξιου Γ΄ ελευθερώθηκε από τις φυλακές και ανακηρύχθηκε στις 18 Ιουλίου 1203 Αυτοκράτορας ο εκθρονισθείς Ισαάκιος Β΄, ο οποίος κάλεσε αμέσως τους αρχηγούς της Δ΄ Σταυροφορίας στις Βλαχέρνες για να επικυρώσει την συνθήκη που είχε υπογράψει μαζί τους ο γιος του Αλέξιος. Ο Αλέξιος είχε δραπετεύσει από την Κωνσταντινούπολη το 1202 και ήλθε σε συνεννόηση με τους αρχηγούς της Δ΄ Σταυροφορίας. Αρχικά συνεννοήθηκε με τον εκλεγμένο αρχηγό της Σταυροφορίας Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό, αλλά η συμφωνία σκόνταψε στην άρνηση του πάπα. Στην συνέχεια στην Βενετία συνεννοήθηκε με τον τελικό αρχηγό της Σταυροφορίας δόγη Ερρίκο Δάνδολο υποσχόμενος την ακύρωση του σχίσματος ανάμεσα στην Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία, εάν αυτοί τον βοηθούσαν να εκθρονίσει τον θείο του Αλέξιο Γ΄, καθώς και πλούσια αποζημίωση και δώρα για τις υπηρεσίες τους. Οι συνεννοήσεις αυτές κατέληξαν σε συνθήκη που υπογράφτηκε από τον Αλέξιο το 1203, σύμφωνα με την οποία όταν θα γινόταν αυτοκράτορας θα ανελάμβανε την συντήρηση των Σταυροφορικών στρατευμάτων για ένα χρόνο, θα πλήρωνε στους Βενετούς 100.000 αργυρά μάρκα και άλλες 100.000 στους Σταυροφόρους. Θα συντηρούσε δέκα χιλιάδες μαθητές επί ένα χρόνο και πεντακόσιους από αυτούς εφ' όρου ζωής για την άμυνα της Παλαιστίνης. Τέλος δε, θα φρόντιζε να καθυποτάξει την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στον Παπικό θρόνο.
1204 - Ισαάκιος Β΄ Άγγελος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Ισαάκιος Β' Άγγελος (Σεπτέμβριος 1156 - 8 Φεβρουαρίου 1204) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας. Βασίλεψε από το 1185 μέχρι την εκθρόνισή του το 1195, επανήλθε σε συμβασιλεία με το γιό του Αλέξιο Δ΄ Άγγελο το 1203, μέχρι το θάνατό του το 1204.
Ο Ισαάκιος Β΄ Άγγελος, ευγενούς καταγωγής αντικατέστησε τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό μετά τα επεισόδια και τη θανάτωσή του. Έτσι εγκαθιδρύθηκε στο Βυζάντιο ο Οίκος Αγγέλων. Αμέσως ανέλαβε δράση και τα Βυζαντινά στρατεύματα υπό το στρατηγό Αλέξιο Βρανά διέλυσαν τον απειλητικό στρατό του Γουλιέλμου στην Αμφίπολη το 1185.
1640 - Μουράτ Δ΄, Οθωμανός σουλτάνος.
Ο Μουράτ Δ΄ (IV. Murad, 27 Ιουλίου 1612 - 8 Φεβρουαρίου 1640) ήταν Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κατά το διάστημα 1623-1640. Έμεινε γνωστός για τη βιαιότητα του χαρακτήρα και των μεθόδων του, καθώς και για την απόπειρα αποκατάστασης του κύρους της σουλτανικής εξουσίας.
Ο Μουράτ ήταν γιος του Οθωμανού Σουλτάνου Αχμέτ Α΄ (1603-1617) και της Ελληνίδας σουλτάνας Χασεκί Μαχπεϊκέρ Κιοσέμ Βαλιντέ Σουλτάν.
1676 - Αλέξιος, τσάρος της Ρωσίας.
Ο Αλεξέι Μιχάηλοβιτς Ρομάνοφ (Алексей Михайлович Рома́нов, 29 Μαρτίου 1629 - 8 Φεβρουαρίου 1676) ήταν τσάρος της Ρωσίας από το 1645 έως το θάνατό του το 1676. Είναι ο δεύτερος της δυναστείας των Ρομάνοφ που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι το 1917. Παρά τον σύντομο βίο του, υπήρξε πρωταγωνιστής σε κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα της ρωσικής ιστορίας, με κορυφαίο την προσάρτηση της Ουκρανίας.
1709 - Τζουζέπε Τορέλλι, Ιταλός συνθέτης.
Ο Τζουζέπε Τορέλλι (Giuseppe Torelli, 22 Απριλίου 1658 - 8 Φεβρουαρίου 1709) ήταν Ιταλός βιολονίστας, βιολιστής, δάσκαλος και συνθέτης.
Ο Τορέλλι είναι πιο γνωστός για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του ενόργανου κοντσέρτου, ειδικά του concerto grosso και του solo concerto, καθώς και ως ο πιο παραγωγικός μπαρόκ συνθέτης για τρομπέτες. Έγραψε σονάτες, έργα για βιολί και τσέλο, πάνω από 30 κονσέρτα για 1-4 τρομπέτες και άλλα.
Γεννήθηκε στη Βερόνα, όπου και έλαβε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής. Πιθανόν να ήταν μαθητής του Λεονάρντο Μπρουνιόλι ή του Μπαρτολομέο Λαουρέντι, εντούτοις θεωρείται βέβαιο ότι σπούδασε σύνθεση με τον Τζάκομο Αντόνιο Πέρτι. Το 1684 γίνεται μέλος στην ορχήστρα Accademia Filarmonica παίζοντας βιολί, ενώ το 1698 αναλαμβάνει τη μουσική διεύθυνση στην αυλή του Γεωργίου Φρειδερίκου Β΄, Μαργράβου του Βραδεμβούργου-Άνσμπαχ. Τον επόμενο χρόνο ταξιδεύει στη Βιέννη και το 1701 επιστρέφει στη Μπολόνια, όπου και παίζει βιολί στην εκκλησιαστική ορχήστρα του San Petronio που διευθύνει ο πάλαι ποτέ δάσκαλός του Τζάκομο Πέρτι.
Πεθαίνοντας στη Μπολόνια το 1709, τα χειρόγραφά του διατηρήθηκαν στα αρχεία του San Petronio.
1725 - Πέτρος Α', τσάρος της Ρωσίας.
Ο Μέγας Πέτρος, Πέτρος Α΄ ή Πιότρ Αλεξέγιεβιτς Ρομάνοφ (Пётр Алексе́евич Рома́нов, 9 Ιουνίου 1672 - 8 Φεβρουαρίου 1725) ήταν τσάρος του Ρωσικού Βασιλείου για 43 έτη, από το 1682 έως το 1725.
Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 9 Ιουνίου 1672. Πατέρας του ήταν ο τσάρος Αλέξιος (του οίκου των Ρομάνοφ) και μητέρα του η Ναταλία Ναρίσκινα, δεύτερη σύζυγος του Αλεξίου. Υπό την ηγεσία του Πέτρου η Ρωσία μετατράπηκε από περιφερειακό βασίλειο σε υπερδύναμη της ΒΑ Ευρώπης, τερματίζοντας την κυριαρχία των Σουηδών στη Βαλτική. Για τα επιτεύγματά του, πέραν του χαρακτηρισμού Μέγας, του δόθηκε το προσωνύμιο πατέρας του ρωσικού έθνους.
1902 - Σεργκέι Ιβανόβιτς Μοσίν, Ρώσος μηχανικός και σχεδιαστής όπλων.
Ο Σεργκέι Ιβανόβιτς Μοσίν (14 Απριλίου 1849 - 8 Φεβρουαρίου 1902) ήταν Ρώσος μηχανικός και ο σχεδιαστής του τυφεκίου Μοσίν-Ναγκάντ.
Ο Μοσίν γεννήθηκε στο Ραμόν της περιφέρειας Βορόνεζ το 1849. Μπήκε στη στρατιωτική ακαδημία σε ηλικία 12 ετών, όπου διέπρεψε ως στρατιώτης. Το 1867, μπήκε στο Στρατιωτικό Γυμνάσιο Αλεξαντροφσκόε στη Μόσχα. Φεύγοντας από κει το 1870, αποφάσισε να πάει στο πυροβολικό τμήμα και μεταφέρθηκε στην Ακαδημία Mikhailovskoye Πυροβολικού. Αποφοίτησε το 1875 και μεταφέρθηκε στην οπλοστάσιο της Τούλα, όπου έγινε η επικεφαλής του τμήματος κατεργασίας.
Ήταν στην Τούλα όπου ο Μοσίν ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής όπλων στην αρχή φτιάχνοντας βελτιώσεις για το Μπέρνταν ΙΙ και αργότερα με τη συνεργασία με την Ναγκάντ να σχεδιάσει το τουφέκι τριών γραμμών του έτους 1891. Ο Μοσίν τελικά ανήλθε στο βαθμό του συνταγματάρχη και διορίστηκε ως διευθυντής του οπλοστασίου Σεστρόρετσκ.ref>Barker, A. J.. John Walter (1971). Russian infantry weapons of World War II; Illustrated histories of twentieth century arms. Arco Pub. Co., σελ. 15. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1902 και θάφτηκε στην Τούλα.
1917 - Φρειδερίκος Κ. Καρρέρ, Έλληνας συγγραφέας και πολιτικός.
Ο Φρειδερίκος Κ. Καρρέρ (Ζάκυνθος, 5 Μαρτίου 1841 - 8 Φεβρουαρίου 1917) ήταν Έλληνας πεζογράφος και πολιτικός.
Καταγόταν από ιστορική οικογένεια της Ζακύνθου. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Καρρέρ· αδέλφια του ήταν η Ιωάννα και ο μουσικοσυνθέτης Παύλος. Ήταν νυμφευμένος με την Αναστασία Αδάμ. Είχε σπουδάσει στην Αθήνα, μίλαγε 4 γλώσσες και ήταν μέλος του συλλόγου Παρνασσός. Έγραψε και μετέφρασε πολλά διηγήματα όπως το Γεώργιος και Ζωή και πραγματείες όπως το Ιουδαϊσμός και Χριστιανισμός το 1891.
Χρημάτισε βουλευτής Ζακύνθου το 1881, νομάρχης Λακωνίας το 1883 και νομάρχης Άρτας το 1894 .
1921 - Πιοτρ Κροπότκιν, Ρώσος αναρχικός.
Ο Πρίγκιπας Πέτρος (Πιοτρ) Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν (Ρώσικα Пётр Алексеевич Кропоткин) (Μόσχα, 9 Δεκεμβρίου 1842 – Ντμιτρόφ, 8 Φεβρουαρίου 1921) ήταν εξέχων Ρώσος αναρχικός και ένας από τους πρώτους θεωρητικούς του αναρχοκομμουνισμού.
Αναδείχτηκε σε ποικίλους τομείς, από τη γεωγραφία και τη ζωολογία μέχρι την κοινωνιολογία και την ιστορία, όμως περιφρόνησε την υλική επιτυχία για χάρη των ιδεών της επανάστασης.
Αριστοκρατικής καταγωγής, γιος του πρίγκιπα Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, εκπαιδεύτηκε στο επίλεκτο σώμα των ακολούθων στην Αγία Πετρούπολη. Το 1871 αρνήθηκε τη θέση του γραμματέα της Ρωσικής γεωγραφικής Εταιρείας και εγκατέλειψε τα προνόμιά του και έζησε στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ελβετία όπου εργάστηκε για τη διάδοση των αναρχικών ιδεών. Πριν φύγει για τη Ρωσία έγραψε ένα γράμμα στους The Times του Λονδίνου με το οποίο ευχαριστούσε τον αγγλικό λαό για την φιλοξενία του κατά την διαμονή του εκεί. Επέστρεψε στη Ρωσία τον Ιούνιο του 1917 όπου τον υποδέχτηκαν ο Αλεξάντερ Κερένσκυ και ένα πλήθος 60.000 ατόμων. Ο Κερένσκυ μετά από κάποιο διάστημα πρότεινε στον Κροπότκιν να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας, πρόταση την οποία απέρριψε αμέσως. Ο Κροπότκιν αρχικά ενθουσιάστηκε από την νέα κατάσταση μετά την Ρωσική Επανάσταση, μετέπειτα όμως άσκησε σκληρή κριτική κυρίως μέσω επιστολών που έστελνε στον Λένιν.
Ένα κρυολόγημα στα μέσα Ιανουαρίου του 1921, επιδείνωσε τη βρογχίτιδα από την οποία έπασχε, η οποία εξελίχθηκε σε πνευμονία. Ο Λένιν όταν πληροφορήθηκε ότι ο Κροπότκιν αρρώστησε, έστειλε ειδικό τραίνο με γιατρούς και τρόφιμα στο Ντμιτρόφ. Η υγεία του όμως ήταν αρκετά επιβαρυμένη και συνεχώς χειροτέρευε. Το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου του 1921 πέθανε. Η κηδεία του ήταν η τελευταία μαζική συγκέντρωση αναρχικών στην Ρωσία και η τελευταία ευκαιρία κατά την οποία παρέλασε η μαύρη σημαία του αναρχισμού στη ρωσική πρωτεύουσα.
Η ζωή του αποτέλεσε υπόδειγμα των υψηλών ηθικών στόχων και του συνδυασμού διανόησης και δράσης. Δεν επέδειξε εγωπάθεια, διπροσωπία ή πάθος για την εξουσία, εκδηλώσεις που έβλαψαν την εικόνα τόσων άλλων επαναστατών.
1937 - Ευθύμιος Βλάμης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ευθύμιος Βλάμης (1851 - 8 Φεβρουαρίου 1937) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε δήμαρχος Γαλαξειδίου.
Γεννήθηκε στο Γαλαξείδι. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου έμεινε τέσσερα χρόνια. Παρά τις αξιόλογες σπουδές του, αρνήθηκε να εγκατασταθεί στην Αθήνα και παρέμεινε στο Γαλαξείδι.
Ασχολήθηκε με τα κοινά και το 1903 εξελέγη δήμαρχος Γαλαξειδίου. Τις περιόδους 1914 - 1921 και 1929 - 1933 διετέλεσε κοινοτάρχης. Ήταν φανατικός με την δενδροκαλλιέργεια ενώ υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της Ναυτικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Γαλαξειδίου.
Απεβίωσε στο Γαλαξείδι στις 8 Φεβρουαρίου 1937. Γιος του ήταν ο Νικόλαος Βλάμης (1900 - 1989), νομικός και γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
1938 - Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας.
Ο Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας και της Δανίας (22 Ιανουαρίου 1872 - 8 Φεβρουαρίου 1938) ήταν το τέταρτο παιδί και ο τρίτος γιος του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων. Ήταν γνωστός ως "Ο Έλληνας Νίκι" ανάμεσα στην οικογένεια του και σε διάκριση με τον πρώτο εξάδελφο του Τσάρο Νικόλαο Β' της Ρωσίας.
Ο Πρίγκιπας Νικόλαος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου το 1872. Τον διέκρινε η πνευματική καλλιέργεια. Φοίτησε στην Σχολή Ευελπίδων και έγκαιρα, το 1913, επέδειξε το διπλωματικό του ταλέντο. Υπήρξε φίλος των δυνάμεων της Αντάντ. Ο Πρίγκιπας Νικόλαος υπήρξε επίσης ζωγράφος και υπογράφοντας ως "Νίκολας Λεπρίνς (Nicolas Leprince)" και θεατρικός συγγραφέας.
Ο πατέρας του, κληροδότησε σ΄ αυτόν το Βασιλικό Θέατρο. Εκείνος, όμως, μετά την Παλινόρθωση της Μοναρχίας το 1935 αποποιήθηκε την κληρονομιά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Ήταν φίλος του Γεωργίου Σημίτη και βάφτισε το γιο του, Κώστα Σημίτη.
Παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Ελένη Βλαδιμήροβνα της Ρωσίας (1882-1957), κόρη του Μεγάλου Δούκα Βλαδίμηρου Αλεξάνδροβιτς, αδελφού του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Γ΄. Ο γάμος έγινε στις 29 Αυγούστου 1902, και απέκτησαν τρεις κόρες:
την Πριγκίπισσα Όλγα (1903-1997), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Παύλο της Γιουγκοσλαβίας, Αντιβασιλέα της Γιουγκοσλαβίας και απέκτησαν:
τον Πρίγκιπα Αλέξανδρο της Γιουγκοσλαβίας (1924-2016)
τον Πρίγκιπα Νικόλαο της Γιουγκοσλαβίας (γ. 1928-1954)
την Πριγκίπισσα Ελισάβετ της Γιουγκοσλαβίας (γ. 1936-), κόρη της είναι η βρετανή ηθοποιός Κάθριν Όξενμπεργκ (γεν. 1961), γνωστή ως Αμάντα Κάρριγκτον στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Δυναστεία». Η Κάθριν Όξενμπεργκ είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Κάσπερ Βαν Ντίεν (γεν. 1968).
την Πριγκίπισσα Ελισάβετ (1904-1955), παντρεύτηκε τον Κάρολο Θεόδωρο, Κόμη του Τέρινγκ-Γίεντενμπαχ και απέκτησαν:
τον Χανς Βέιτ, Κόμη του Τέρινγκ-Γίεντενμπαχ (γ. 1935-)
την Ελένη, Αρχιδούκισσα Φερδινάνδου Καρόλου της Αυστρίας (γ. 1937-)
την Πριγκίπισσα Μαρίνα (1906-1968), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Γεώργιο, Δούκα του Κεντ και απέκτησαν:
τον Πρίγκιπα Εδουάρδο, Δούκα του Κεντ (γ. 1935-)
την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα του Κεντ, Κυρία Όγκλίβι (γ. 1936-)
τον Πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ (γ. 1942-)
Πέθανε στην Αθήνα, στις 8 Φεβρουαρίου 1938, περίπου ένα μήνα μετά τους γάμους του τότε Διαδόχου Παύλου και ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
1942 - Φριτς Τοτ, Γερμανός μηχανικός.
Ο Φριτς Τοτ (Fritz Todt , 4 Σεπτεμβρίου 1891 – 8 Φεβρουαρίου 1942) ήταν Γερμανός μηχανικός και εξέχουσα φυσιογνωμία του Εθνικοσοσιαλιστικού (Ναζιστικού) Κόμματος. Υπεύθυνος για τα μεγάλα οδικά έργα του Γ΄ Ράιχ, δημιούργησε την Οργάνωση Τοτ, η οποία πέρασε στην Ιστορία λόγω της καταναγκαστικής εργασίας, στην οποία υποχρέωνε κρατούμενους και αιχμαλώτους πολέμου. Ο Τοτ σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1942.
1957 - Βάλτερ Μπότε, Γερμανός φυσικός.
Ο Βάλτερ Βίλχελμ Γκέοργκ Μπότε (Walther Wilhelm Georg Bothe, 8 Ιανουαρίου 1891 - 8 Φεβρουαρίου 1957) ήταν Γερμανός πυρηνικός φυσικός, ο οποίος μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής το 1954 με τον Μαξ Μπορν.
Το 1913 εντάχθηκε στο νεοσυσταθέν Εργαστήριο Ραδιενέργειας του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας Ράιχ (PTR), όπου παρέμεινε μέχρι το 1930, τα τελευταία χρόνια ως διευθυντής του εργαστηρίου. Υπηρέτησε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1914 και ήταν αιχμάλωτος πολέμου των Ρώσων, επιστρέφοντας στη Γερμανία το 1920. Μετά την επιστροφή του στο εργαστήριο, ανέπτυξε και εφάρμοσε μεθόδους σύμπτωσης στη μελέτη των πυρηνικών αντιδράσεων, το φαινόμενο Κόμπτον, την κοσμική ακτινοβολία και τη δυαδικότητα κύματος - σωματιδίου της ακτινοβολίας, για τις οποίες θα λάβει το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1954, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα (1953) του είχε απονεμηθεί και το Μετάλλιο Μαξ Πλανκ.
Το 1930 έγινε τακτικός καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Γκίσεν. Το 1932, έγινε διευθυντής του φυσικού και ακτινολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, αλλά οδηγήθηκε σε παραίτηση από την θέση αυτή εξαιτίας μελών του κινήματος Deutsche Physik, (Γερμανών επιστημόνων κατά του έργου του Εβραίου Άλμπερτ Αϊνστάιν). Για να αποτραπεί η αποδημία του από τη Γερμανία, διορίστηκε διευθυντής στο Ινστιτούτο Φυσικής του Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Kaiser Wilhelm (KWImF) στη Χαϊδελβέργη. Εκεί δημιούργησε το πρώτο επιχειρησιακό κύκλοτρο στη Γερμανία. Επιπλέον, έγινε ένας από τους διευθυντές των ερευνών για πυρηνική ενέργεια της Γερμανίας, γνωστής και ως Λέσχη Ουρανίου (Uranverein), οι οποίες ξεκίνησαν το 1939 υπό την εποπτεία του Γραφείου Προμηθειών του Στρατού.
Το 1946, εκτός από την διευθυντική του θέση στο Ινστιτούτο Φυσικής στο KWImf, αποκαταστάθηκε και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Από το 1956 μέχρι το 1957 ήταν μέλος της ομάδας εργασίας για την Πυρηνική Φυσική στη Γερμανία (Arbeitskreis Kernphysik).
Μετά τον θάνατό του, το Ινστιτούτο Φυσικής του KWImF αναπτύχθηκε αυτόνομα, υπό την αιγίδα της κοινότητας Max Planck Society και στη συνέχεια έγινε το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής Μαξ Πλανκ. Το όνομά του δόθηκε αργότερα στο κεντρικό κτίριο του νέου ινστιτούτου.
1957 - Τζον φον Νόιμαν, Ούγγρος μαθηματικός και φυσικός.
Ένας από τους σπουδαιότερους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα, ο γεννημένος στην Ουγγαρία Γιάνος Νόιμαν (Janos Neumann, 28 Δεκεμβρίου 1903 – 8 Φεβρουαρίου 1957), (περισσότερο γνωστός ως Τζον φον Νόιμαν - τον γερμανικό τίτλο φον τον αγόρασε ο πατέρας του το 1913), προσέφερε σε πάμπολλους κλάδους, όπως μαθηματικά, φυσική, οικονομικά, πληροφορική. Από μικρό παιδί έδειξε τα μεγάλα του χαρίσματα, όταν σε ηλικία 6 ετών μπορούσε να διαιρέσει 8ψήφιους αριθμούς από μνήμης, και να απαγγέλλει από μνήμης αρχαίους κλασσικούς. Σε ηλικία 8 ετών ήξερε ήδη μαθηματική ανάλυση. Σε ηλικία 23 ετών δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και ήταν ο νεότερος καθηγητής που υπήρξε ποτέ. Στην ίδια ηλικία απέκτησε το διδακτορικό του στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης.
To 1930 όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, η οικογένεια του και αυτός μετακόμισαν στις Η.Π.Α.. Παρόλο που οι επιστήμονες της εποχής δεν φημίζονταν για την επιμέλεια στο ντύσιμό τους, ο Τζον φον Νόιμαν ήταν ντυμένος πάντα άψογα και του άρεσε το ποτό και το φαγητό. Μέχρι τα 25 του είχε δημοσιοποιήσει 10 σημαντικές εργασίες και, μέχρι τα 30 του, γύρω στις 36. Το 1933 του προτάθηκε από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον μια θέση καθηγητή στο Ινστιτούτου Προηγμένων Ερευνών (Institute for Advanced Study) την οποία δέχτηκε και βρέθηκε μαζί με γνωστούς επιστήμονες της εποχής όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, ο Κουρτ Γκέντελ κ.α. Ακολούθως το 1937 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα ενώ το 1938 του απονεμήθηκε το Βραβείο Bôcher.
Παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Μαριέτ Κιοβέσι με την οποία παντρεύτηκαν το 1930 και απέκτησαν ένα παιδί, τη Μαρίνα φον Νόιμαν, η οποία είναι διακεκριμένη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν, ενώ χώρισαν το 1937. Ένα χρόνο μετά το διαζύγιο του(το 1938) παντρεύτηκε την Κλάρα Νταν.
Ο φον Νόιμαν διαγνώστηκε με καρκίνο στα οστά ή στο πάγκρεας το 1957, πιθανότατα από την υπερβολική του έκθεση σε ραδιενέργεια, όταν παρατηρούσε τις δοκιμές της ατομικής βόμβας στον Ειρηνικό, ή κατά τη μετέπειτα εργασία του με πυρηνικά όπλα στο Λος Άλαμος.
Πέθανε λίγους μήνες μετά τη διάγνωση του από υπερβολικούς πόνους. Έγραψε 150 δημοσιοποιημένα άρθρα σε όλη του την ζωή: 60 σε καθαρά μαθηματικά, 20 στη φυσική και 60 σε εφαρμοσμένα μαθηματικά.
1972 - Μάρκος Βαμβακάρης, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης (Άνω Σύρος, 10 Μαΐου 1905 - Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 1972) υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός Έλληνας μουσικός του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα τραγούδια του. Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια και μπαγλαμάδες, η οποία παραμέρισε την προηγούμενη λαϊκή ορχήστρα των σαντουροβιολιών.
1980 - Νίκος Ξυλούρης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Νίκος Ξυλούρης (Ανώγεια Ρεθύμνου, 7 Ιουλίου 1936 – Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1980), γνωστός και με το παρατσούκλι Ψαρονίκος ή τον τιμητικό χαρακτηρισμό Αρχάγγελος της Κρήτης, ήταν Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής.
1994 - Στέργιος Σπανάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Στέργιος Σπανάκης (1900 - 1994) ήταν Έλληνας συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Κρήτη και ασχολήθηκε με τη μελέτη της Ιστορίας της Κρήτης κατά την Ενετοκρατία.
Γεννήθηκε το 1900 στο Τζερμιάδο . Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε έφορος της «Βικελαίας» Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου τα έτη 1926-1946. Δίδαξε μεταξύ άλλων Τουριστική Γεωγραφία Κρήτης στη σχολή των Ξεναγών και στη Σχολή ταχύρρυθμης Εκπαίδευσης των Ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Έλαβε μέρος σε πολλά κρητολογικά συνέδρια, με σημαντικότερα αυτά των ετών 1961, 1966 και 1971 , καθώς επίσης και στο 17ο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων για θέματα Τουρισμού (FIJET).
Υπήρξε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων και Δημοσιογράφων Τουρισμού, τακτικό μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Φωνολογίας και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών (μέλος του Δ. Σ, κατά τα πρώτα έτη).
Για την προσφορά του τιμήθηκε με το βραβείο Ακαδημίας Αθηνών το 1976.
Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1994.
1998 - Χαλντόρ Λάξνες, Ισλανδός συγγραφέας.
Ο Χαλντόρ Γκούντγιονσον (ισλ. Halldór Guðjónsson), γνωστός ως Χαλντόρ Λάξνες (Halldór Kiljan Laxness) ήταν Ισλανδός συγγραφέας, ποιητής και διατριβογράφος. Είναι περισσότερο γνωστός για τα έργα του «Ατομικός Σταθμός» και «Σάλκα Βάλκα: Το κορίτσι της Ισλανδίας». Κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1955.
Ο Χαλντόρ Λάξνες γεννήθηκε στις 23 Απριλίου 1902 στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας. Το 1905 μετακόμισε στο Λάξνες, μια μικρή πόλη έξω από το Ρέικιαβικ. Έγραψε το πρώτο του βιβλίο στην ηλικία των 17. Ταξίδευε συχνά, ενώ επισκέφτηκε τη Σταλινική Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ινδία. Το 1922 πήγε να ζήσει σε ένα μοναστήρι στο Κλερβό του Λουξεμβούργου. Εκεί βαπτίστηκε καθολικός και άλλαξε το όνομά του σε Χαλντόρ Λάξνες, για να τιμήσει την πόλη στην οποία μεγάλωσε, ενώ υιοθέτησε και το όνομα Κίλιαν προς τιμήν του Ιρλανδού μάρτυρα Αγίου Κίλιαν. Εκεί μελέτησε Γαλλικά, Λατινικά, θεολογία και φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στις ΗΠΑ, ο Λάξνες άρχισε να υποστηρίζει τον σοσιαλισμό. Το 1948, έγραψε το πιο γνωστό του έργο, το βιβλίο «Ατομικός Σταθμός», που αναφερόταν στη μεταπολεμική κοινωνία του Ρέικιαβικ. Ο Λάξνες έγραψε ποιήματα, άρθρα, θεατρικά έργα, ταξιδιωτικά κείμενα, διηγήματα και 15 μυθιστορήματα. Το 1955, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ το έργο του εξυμνήθηκε από ξένους συγγραφείς. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 1998 στο σπίτι Κλιουβραστάιν το οποίο, μετά το θάνατό του, μετατράπηκε σε μουσείο από την Ισλανδική κυβέρνηση.
2001 - Γιώργος Ζουράρις, Έλληνας αντιστασιακός και γιατρός σεξολόγος.
2002 - Τώνης Γεωργίου, Έλληνας πιανίστας.
Ο Τώνης Γεωργίου (Θεσσαλονίκη, 1914 - 8 Φεβρουαρίου 2002) ήταν Έλληνας καθηγητής πιάνου στο Εθνικό Ωδείο στην Αθήνα, κατά τη δεκαετία του 1970.
Είχε σπουδάσει πιάνο στην Αυστρία, στο Ωδείο της Βιέννης, στην τάξη του μεγάλου πιανίστα Έμιλ φον Ζάουερ (Emil von Sauer). Πριν γυρίσει στην Ελλάδα κυκλοφόρησε δυο δίσκους: το Καρναβάλι του Ρόμπερτ Σούμαν και τα δύο Κοντσέρτα για Πιάνο του Φραντς Λιστ.
Στην Ελλάδα εκτός από τις παιδαγωγικές του δραστηριότητες συνόδευε τραγουδιστές στο πιάνο και ήταν μουσικός σύμβουλος της Λυρικής Σκηνής, όταν το 1978-79 ανέβασε το Μαχαγκόνυ του Κουρτ Βάιλ και την Στέψη της Ποππαίας του Κλάουντιο Μοντεβέρντι. Στο Μαχαγκόνυ είχε και το ρόλο του επί σκηνής πιανίστα (που του κλείνουν το καπάκι πάνω στα δάκτυλά του).
Ασχολήθηκε επίσης με έργα του Μότσαρτ.
Ο Τώνης Γεωργίου παραθέριζε στη Σκόπελο, όπου είχε αγοράσει ένα κτήμα στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 2002.
Ο γιος του, Απόστολος Γεωργίου, ζωγράφος, ζει ακόμα στη Σκόπελο και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Βόλο.
2002 - Γιάννης Παθιακάκης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Γιάννης Παθιακάκης (21 Νοεμβρίου 1953 - 8 Φεβρουαρίου 2002) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε ως μεσοεπιθετικός σε διάφορες ομάδες της Α΄ Εθνικής τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων. Ως προπονητής εργάστηκε σε πολλές ομάδες και όταν πέθανε δόθηκε το όνομά του στο γήπεδο του Ακράτητου Άνω Λιοσίων, του οποίου ήταν προπονητής.
2003 - Άγγελος Σ. Βλάχος, Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας.
Ο Άγγελος Βλάχος του Σταύρου (4 Φεβρουαρίου 1915 − 8 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, συγγραφέας, πολιτικός και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε το 1915 στην Αλεξάνδρεια και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν ανώτατος δικαστικός στην Αίγυπτο, ο παππούς του ήταν ο λόγιος Άγγελος Βλάχος και θείος του ο εκδότης της Καθημερινής, Γεώργιος Βλάχος. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης και υπηρέτησε μεταξύ άλλων ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στην Ιταλία, Άγκυρα, ως γενικός πρόξενος στα Ιεροσόλυμα και τη Λευκωσία, ως πρεσβευτής στη Μόσχα και ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών.
Διετέλεσε επίσης υφυπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση Πιπινέλη (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1963), υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του 1974 και γενικός διευθυντής της ΕΡΤ.
Το 1985 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα το 2003.
2008 - Φίλις Γουίτνεϊ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Φίλις Γουίτνεϊ (Phyllis Ayame Whitney, 9 Σεπτεμβρίου 1903 - 8 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας έργων μυστηρίου. Συνέγραψε περισσότερα από 70 μυθιστορήματα. Στα περισσότερα από τα έργα της ο αναγνώστης μπορεί να δει εξωτικά τοπία. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα βιβλία της απευθύνονται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.
Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1903 στην Ιαπωνία από γονείς Αμερικανούς. Τα πρώτα της χρόνια τα έζησε στην Ασία. Από τα 50 της χρόνια και μετά, τα βιβλία της άρχισαν να γίνονται δεκτά με θετικές κριτικές.Σύντομα απέκτησε φήμη και οι αρθρογράφοι της εφημερίδας New York Times κάποτε την είχαν αποκαλέσει "Βασίλισσα των Αμερικανικών Gothics".
Το 1961 το βιβλίο της The Mystery of the Haunted Pool κέρδισε το βραβείο Έντγκαρ στην κατηγορία καλύτερο εφηβικό μυθιστόρημα (μυστηρίου). Κέρδισε ξανά τη διάκριση το 1964 για το έργο The Mystery of the Hidden Hand. Το 1988 της απονεμήθηκε από την Ένωση Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου το Μέγα Βραβείο για το συνολικό της έργο. Η λογοτέχνιδα απεβίωσε στις 8 Φεβρουαρίου του 2008 σε ηλικία 104 ετών. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, έπασχε από πνευμονία.
2008 - Φίλις Γουίτνεϊ, Αμερικανίδα συγγραφέας
Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 2121
Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Αγίων Μαρκέλλου Φιλαγρίου και Παγκράτιου, (Μάρκελος * - Παγκράτιος, Παγκρατία *)
Οσίου Νικηφόρου ιερομάρτυρος, (Νικηφόρος, Νικηφορία, Νικηφόρα *)
9 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
474: Ο Ζήνων στέφεται συναυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
1621: Ο Γρηγόριος ΙΕ' γίνεται Πάπας, ο τελευταίος που εκλέγεται δια βοής.
1775: Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Πολέμου για την Ανεξαρτησία, η βουλή της Αγγλίας κηρύσσει την Μασαχουσέτη "επαναστάτρια" πολιτεία.
1788: Η Αυστρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ρωσία.
1801: Υπογράφεται η Συνθήκη της Λουνεβίλ από τη Γαλλία και την Αυστρία, με την οποία μπαίνει τέλος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
1824: Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνητικό ανάμεσα σε άγγλους κεφαλαιούχους και τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη για τη σύναψη δανείου ύψους 800.000 λιρών.
1825: Καθώς κανένας υποψήφιος δεν έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων του Εκλεκτορικού Κολεγίου στις εκλογές του 1824, η Βουλή των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α. εκλέγει τον Τζον Κουίνσι Άνταμς ως πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
1828: Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δύναμης 12.000 ανδρών, από τους οποίους οι 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.
1849: Ανακηρύσσεται η νέα Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία (ιταλικά: Repubblica Romana), αναφερόμενη και ως Δεύτερη Ρωμαϊκή Δημοκρατία (Seconda Repubblica Romana (για να διακρίνεται από εκείνη των ναπολεόντειων χρόνων), ήταν βραχύβια κρατική οντότητα, που ιδρύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1849, όταν η κυβέρνηση των Παπικών Κρατών (εδαφών) αντικαταστάθηκε προσωρινά από ρεπουμπλικανική διακυβέρνηση και ο πάπας Πίος Θ΄ κατέφυγε από τη Ρώμη στην Γκαέτα. Η Δημοκρατία ήταν υπό την ηγεσία των Κάρλο Αρμελλίνι, Τζουζέπε Ματσίνι και Αουρέλιο Σάφφι. Μαζί σχημάτισαν μια τριανδρία, μια μορφή διακυβέρνηση που υπήρχε στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες που η Δημοκρατία ήλπιζε να επιτύχει ήταν η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκία: όλες οι θρησκείες θα μπορούσαν να ασκηθούν ελεύθερα και ταυτόχρονα ο πάπας να έχει διασφαλισμένο το δικαίωμα να διοικεί την Καθολική Εκκλησία. Αυτές οι θρησκευτικές ελευθερίες ήταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από εκείνη της προηγούμενης παπικής διακυβέρνησης, η οποία επέτρεπε να ασκείται μόνο ο καθολικισμός και ο ιουδαϊσμός από τους πολίτες. Το Σύνταγμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας υπήρξε το πρώτο στην παγκόσμια ιστορία του συνταγματικού δικαίου που καταργούσε τη θανατική ποινή.
1861: Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο Τζέφερσον Ντέιβις ανακηρύσσεται στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, Πρόεδρος των Ομόσπονδων Νότιων Πολιτειών.
1870: Ο Αμερικανός πρόεδρος Οδυσσεύς Γκραντ υπογράφει κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών για την ίδρυση της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.
1885: Καταφθάνουν στη Χαβάη οι πρώτοι Ιάπωνες.
1889: Ο Αμερικανός πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ υπογράφει νομοσχέδιο με το οποίο αναβαθμίζει το υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α. σε επίπεδο μέλους του Υπουργικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών.
1895: Ο Αμερικανός γυμναστής Ουίλιαμ Μόργκαν παρουσιάζει ένα νέο παιγνίδι, το οποίο αργότερα θα ονομαστεί βόλεϊμπολ.
1900: Αθλοθετείται από τον Ντουάϊτ Ντέηβις ένα νέο έπαθλο για το τένις, το Davis Cup.
1904: Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος: Ολοκληρώνεται η ναυμαχία του Πορτ Άρθουρ.
1909: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ριζοσπάστης, με διευθυντή τον Γ. Φιλάρετο. Η νέα εφημερίδα, που είναι όργανο του Ριζοσπαστικού Συνδέσμου, προπαγανδίζει την ανάγκη για σοβαρή λαϊκή δράση κατά της μοναρχίας και την εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας.
1913: Ο σερβικός στρατός καταστρέφει 36 αλβανικά χωριά, στην περιφέρεια Δίρβης, επειδή οι κάτοικοί τους ξεσηκώθηκαν ενάντια στη σερβική κατοχή.
1913: Μια ομάδα μετεωριτών γίνεται ορατή σε όλη την αμερικανική ήπειρο. Οι αστρονόμοι συμπεραίνουν πως πρόκειται για τα κομμάτια ενός βραχύβιου φυσικού δορυφόρου της Γης.
1920: Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης του Σβάλμπαρντ, η διεθνής διπλωματία αναγνωρίζει τη νορβηγική κυριαρχία στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό ωκεανό και το χαρακτηρίζει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.
1919: Πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη πανεργατικό, αντικυβερνητικό συλλαλητήριο για την έλλειψη τροφίμων.
1921: Τερματίζεται η ρωσοπολωνική σύγκρουση με την υπογραφή της συμφωνίας της Ρίγας, σύμφωνα με την οποία οι Πολωνοί παραιτούνται από την Ουκρανία.
1923: Η Τουρκία θέτει θέμα αυτονόμησης των νησιών του Αιγαίου, που βρίσκονται κοντά στις τουρκικές ακτές.
1929: ΕΣΣΔ, Πολωνία, Εσθονία, Ρουμανία και Λετονία αποκηρύσσουν τον πόλεμο και υπογράφουν το Πρωτόκολλο Λιτβίνοφ.
1934: Υπογράφεται το Βαλκανικό Σύμφωνο Ειρήνης από την Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία.
1939: Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, οι επαναστάτες φτάνουν στα σύνορα της Καταλονίας.
1941: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Βόμβα χτυπά τον καθεδρικό ναό της Γένοβας στην Ιταλία χωρίς να εκραγεί.
1942: Ώρα πολέμου στις ΗΠΑ. Πηγαίνουν τα ρολόγια μια ώρα μπροστά για εξοικονόμηση ενέργειας λόγω συμμετοχής στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
1943: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: οι αρχές των συμμαχικών δυνάμεων ανακηρύσσουν το Γκουανταλκανάλ ασφαλές αφού η αυτοκρατορική Ιαπωνία απομάκρυνε τις υπόλοιπες δυνάμεις της από το νησί, τερματίζοντας την από έξι μηνών μάχη του Γκουανταλκανάλ.
1944: Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.
1948: Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, ανταρτική δύναμη υπό τον Νίκο Τριανταφύλλου φτάνει κρυφά έξω από τη Θεσσαλονίκη και ρίχνει στην πόλη δεκάδες βλήματα πυροβολικού, προκαλώντας πανικό και σύγχυση σε αρχές και κατοίκους.
1950: Ξεκινά η επίθεση Μακάρθι κατά παντός αριστερού (έμψυχου και άψυχου) με ομιλία του στην δυτική Βιρτζίνια. Ο γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι κατηγορεί 200 στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι διαθέτει αποδείξεις για τις αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις τους.
1950: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος που είχε επιβληθεί στην χώρα μας λόγω του Εμφυλίου.
1951: Ο στρατός της Νοτίου Κορέας μπαίνει στην πόλη Γκεοτσάνγκ και αρχίζει μια ανελέητη σφαγή. Μετά από δύο μέρες τα θύματα είναι 719 μεταξύ των οποίων 385 παιδιά.
1952: Η Ρώμη υποστηρίζει ότι, η Μόσχα παραβιάζει τη συνθήκη ειρήνης με το να θέτει βέτο για την είσοδο της Ιταλίας στον ΟΗΕ.
1954: Ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη τοποθετείται στη νέα του θέση, μπροστά στην παλιά Βουλή.
1955: Καθιερώνεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στην Κίνα.
1960: Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αθηνών ανακοινώνει ότι μόνο το 8% των Ελλήνων χρησιμοποιούν οδοντόβουρτσα και μόνο το 10% των Αθηναίων πηγαίνουν στον οδοντίατρο, με αποτέλεσμα την αύξηση των οδοντικών παθήσεων.
1964: Οι Μπίτλς κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στο διάσημο τηλεοπτικό σόου της εποχής του Εντ Σάλιβαν.
1965: Οι ΗΠΑ στέλνουν τα πρώτα μάχιμα στρατεύματα στο νότιο Βιετνάμ.
1965: Την ταχύτερη δυνατή κοστολόγηση των φαρμάκων "έστω και δι' ηλεκτρονικού εγκεφάλου" ζητούν οι φαρμακοποιοί, απαιτώντας παράλληλα να οριστεί το περιθώριο κέρδους τους στο 33%.
1969: Σε εξάμηνη διαθεσιμότητα τίθεται ο υφηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης διότι, κατά τις αρχές, "επέδειξεν διαγωγήν ασυμβίβαστον προς την ιδιότηταν του πανεπιστημιακού διδασκάλου", η οποία αποδεικνύει "ότι δεν εμφορείται από το αρμόδιον και με το κρατούν κοινωνικό καθεστώς συμβιβαζόμενον πνεύμα".
1969: Το Μπόινγκ 747, το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο, πραγματοποιεί την παρθενική εμπορική του πτήση.
1970: Στο Μόναχο, Άραβες τρομοκράτες σκοτώνουν έναν Ισραηλινό και τραυματίζουν δέκα άτομα κατά την επίθεσή τους σε πτήση ισραηλινής αεροπορικής εταιρίας.
1971: Ο Satchel Paige, γίνεται ο πρώτος έγχρωμος παίκτης που ψηφίζεται για το Baseball Hall of Fame.
1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
1971: Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει την περιοχή του Λος Άντζελες, προκαλώντας 65 θανάτους.
1975: Μεταγωγικό σκάφος της «Λουφτβάφε», που μεταφέρει άνδρες και υλικό στο Πεδίο Βολής Κρήτης, συντρίβεται στα Λευκά Όρη λίγο πριν από την προσγείωσή του στη Σούδα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 43 επιβαίνοντες σ’ αυτό
1978: Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.
1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
1990: Για πρώτη φορά, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας αναγνωρίζει την ευθύνη όλων των Γερμανών για τη δολοφονία Εβραίων στα χρόνια του ναζιστικού καθεστώτος.
1991: Στη Χιλή, κυβερνητική επιτροπή, για πρώτη φορά, καθιστά υπεύθυνη τη δικτατορία του Πινοσέτ για την εξαφάνιση εκατοντάδων ατόμων και για χιλιάδες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη δεκαετία του 70.
1992: Στη Ρουμανία διεξάγονται οι πρώτες ελεύθερες δημοτικές εκλογές, έπειτα από 50 χρόνια.
1993: Περισσότεροι από 500 Ρώσοι, που ζουν στη Σιβηρία, χάνουν τη ζωή τους από λικέρ, που είχε εισαχθεί από την Κίνα.
1994: Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τη διπλωματική αναγνώριση των Σκοπίων από τις ΗΠΑ.
1995: Ο Γάλλος κολυμβητής Γκι Ντελάζ κατορθώνει να διασχίσει τον Ατλαντικό, κολυμπώντας μόνος του μέσα σε δύο μήνες.
1996: Ο Καναδός Ντόνοβαν Μπέιλι στο Ρενό καταρρίπτει το ρεκόρ των 50μ κλειστού στίβου με 5.56.
1997: Την αναστολή των κινητοποιήσεων, τουλάχιστον στις εθνικές οδούς, αποφασίζει ομόφωνα η Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγροτών.
1998: Αποτυγχάνει η απόπειρα δολοφονίας κατά του Γεωργιανού Προέδρου Έντβαρντ Σεβαρντνάντζε.
2001: Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Greeneville βυθίζει κατά λάθος το εκπαιδευτικό ιαπωνικό πλοίο Ehime-Maru.
2004: Αρχίζει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη των πέντε κατηγορουμένων για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας (ΕΛΑ). Στο εδώλιο κάθονται οι Αγγελέτος Κανάς, Κώστας Αγαπίου, Ειρήνη Αθανασάκη, Χρήστος Τσιγαρίδας και Μιχάλης Κασσίμης. Πρόεδρος του δικαστηρίου, η Ελισάβετ Μουγάκου – Μπρίλλη.
2007: Στη Γουινέα διορίζεται ο Εζέν Καμαρά Πρωθυπουργός αφού προηγήθηκαν ταραχές και πολυήμερη γενική απεργία από την Αντιπολίτευση της χώρας, στις οποίες έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 50 άνθρωποι.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1274 - Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης.
Ο Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης (Louis d'Anjou, 9 Φεβρουαρίου 1274 - 19 Αυγούστου 1297) ήταν πρίγκηπας του Ανδεγαυικού Οίκου της Νάπολης, δεύτερος γιος του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Ο πατέρας του χρίστηκε βασιλιάς της Νάπολης από τον πάπα Κλήμεντα Δ΄.
Όταν ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος στην Ιταλία στην διάρκεια του πολέμου του με τον βασιλιά Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας, που ακολούθησε τον Σικελικό Εσπερινό, εξαγόρασε την ελευθερία του δίνοντας σαν ομήρους τρεις από τους γιους του. Τα παιδιά πήγαν στην Βαρκελώνη και μορφώθηκαν κάτω από τις φροντίδες Φραγκισκανών μοναχών για επτά χρόνια. Έτσι, παρά την αιχμαλωσία, ο Λουδοβίκος έγινε αρχιεπίσκοπος της Λυών και με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Καρόλου Μαρτέλου, αυτός έγινε από τον πατέρα του ο κληρονόμος στα βασιλικά δικαιώματα. Ωστόσο, τον ίδιο χρόνο ελευθερώθηκε πήγε στην Ρώμη και ανακοίνωσε ότι δίνει όλα τα κληρονομικά δικαιώματα στον αδελφό του Ροβέρτο του Ανζού, ενώ ο ίδιος θα περιβληθεί με το ένδυμα του Φραγκισκανού μοναχού, και θα αφοσιωθεί σε όλη του την ζωή με την φιλανθρωπική δράση όπως αρμόζει σε έναν μοναχό.
Στέφθηκε (1297) επίσκοπος Τουλούζης, περιοχή όπου ο θείος του Αλφόνσος υπήρξε κόμης, αλλά πέθανε το 1271 χωρίς διάδοχο. Η περιοχή αυτή μεταξύ Προβηγκίας και Ακουιτανίας ήταν πάντα μέσα στα Ανδεγαυικά ενδιαφέροντα. Ο Λουδοβίκος κέρδισε γρήγορα πολύ καλή φήμη για την βοήθεια που προσέφερε σε φτωχούς, αδύνατους, και γενικά όσους είχαν την ανάγκη του. Εξαντλημένος από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, παραιτήθηκε σε έξι μήνες και λίγο αργότερα πέθανε από γρίπη (ή και πιθανώς τύφο) μόλις 23 ετών.
Καθιερώθηκε (1307) από τον πάπα Κλήμεντα Ε΄ σαν Άγιος και η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Απριλίου.
1579 - Γιοχάννες φαν Μόιρς, Ολλανδός λόγιος.
Ο Γιοχάννες φαν Μόιρς (Johannes van Meurs ή Johannes Meursius, 9 Φεβρουαρίου 1579 - 20 Σεπτεμβρίου 1639) ήταν Ολλανδός κλασικός λόγιος και μελετητής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1579 στο Λοσντουίνεν της Χάγης. Διετέλεσε ως ξεναγός των γιων του εύπορου Μπάρνεφελντ που περιηγήθηκαν ανά την Ευρώπη. Διορίστηκε καθηγητής ιστορίας και ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Διετέλεσε επίσημος ιστοριογράφος της Ολλανδίας από το 1610, και αργότερα επίσημος ιστοριογράφος της βασιλικής αυλής της Δανίας. Δίδαξε ιστορία και πολιτική στο Σορό της Δανίας, όπου απεβίωσε στις 20 Σεπεμβρίου 1639. Γιος του ήταν ο επίσης φιλόλογος Γιόν Μόιρσιους (1613-1653/1654).
1737 - Τόμας Πέιν, Άγγλος φιλόσοφος και συγγραφέας
Ο Τόμας Πέιν (9 Φεβρουαρίου 1737 - 8 Ιουνίου 1809) ήταν Άγγλο-Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής, φιλόσοφος, πολιτικός θεωρητικός και επαναστάτης. Ως συντάκτης των δύο πιο επιδραστικών φυλλαδίων κατά την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης, ενέπνευσε τους αντάρτες το 1776 να κηρύξουν ανεξαρτησία από τη Βρετανία. Οι ιδέες του αντικατοπτρίζουν την ρητορική για διακρατικά ανθρώπινα δικαιώματα της εποχής του Διαφωτισμού.Τον αποκάλεσαν «κατασκευαστή κορσέδων για εμπόριο, δημοσιογράφο για επάγγελμα, και προπαγανδιστή από κλίση».
Γεννημένος στο Thetford της Αγγλίας, στην κομητεία του Νόρφολκ, ο Πέιν μετανάστευσε στις βρετανικές αποικίες της Αμερικής το 1774 με τη βοήθεια του Βενιαμίν Φραγκλίνου, φθάνοντας ακριβώς την στιγμή για να συμμετάσχουν στην Αμερικανική Επανάσταση. Σχεδόν κάθε επαναστάτης διάβασε (ή παρακολούθησε την ανάγνωση) του δυνατού φυλλαδίου του «Κοινή Λογική» (Common Sense, 1776), τηρουμένων των αναλογιών μπεστ-σέλερ. Ο Αμερικάνικος τίτλος αποκρυστάλλωνε την επαναστατική απαίτηση για ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία. Το έργο του «Η Αμερικανική κρίση» (The American Crisis, 1776-1783) ήταν μια σειρά προεπαναστατικών φυλλαδίων. Η «Κοινή Λογική» ήταν τόσο επιδραστική ώστε ο Τζων Άνταμς είπε, «Χωρίς την πένα του συγγραφέα της Κοινής Λογικής, το ξίφος του Ουάσινγκτον θα είχε υψωθεί μάταια[6]
Ο Πέιν έζησε στη Γαλλία το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του 1790, συμμετέχοντας ενεργά στην Γαλλική Επανάσταση. Έγραψε τα «Δικαιώματα του Ανθρώπου (Rights of Man, 1791), εν μέρει σαν υπεράσπιση της Γαλλικής Επανάστασης από τους επικριτές της.Οι επιθέσεις του ενάντια στον βρετανό συγγραφέα Έντμουντ Μπερκ τον οδήγησε σε δίκη και ερήμην καταδίκη το 1792 για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης. Το 1792, αν και δεν μιλούσε γαλλικά, εξελέγη στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Οι Γιρονδίνοι τον θεωρούσαν σύμμαχο. Κατά συνέπεια, οι Ορεινοί, ειδικά ο Ροβεσπιέρος, τον θεωρούσαν εχθρό.
Τον Δεκέμβριο του 1793 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Παρίσι, και απελευθερώθηκε το 1794. Έγινε διαβόητος λόγω της μπροσούρας του «Η Εποχή της Λογικής» (The Age of Reason, 1793-1794), στην οποία υποστήριξε ότι ο Ντεϊσμός προωθεί την λογική και την ελεύθερη σκέψη, τασσόμενος κατά της θεσμοθετημένης θρησκείας γενικά και του Χριστιανικού δόγματος ειδικότερα. Έγραψε επίσης το φυλλάδιο «Αγροτική Δικαιοσύνη» (Agrarian Justice, 1795), συζητώντας την προέλευση της ιδιοκτησίας, και εισήγαγε την έννοια του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Το 1802 επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου και πέθανε στις 8 Ιουνίου του 1809. Μόνο έξι άτομα παρακολούθησαν την κηδεία του, καθώς είχε εξοστρακιστεί για γελοιοποίηση του Χριστιανισμού.
1773 - Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον, 9ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον (αγγλ. William Henry Harrison, 9 Φεβρουαρίου 1773 - 4 Απριλίου 1841) ήταν ο 9ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1841 έως το θάνατό του στις 4 Απριλίου 1841. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που πέθανε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ήταν 68 ετών και 23 ημερών όταν εξελέγη, ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σε ηλικία Πρόεδρος, μέχρι την εκλογή του Ρόναλντ Ρήγκαν το 1980. Ακόμη, ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος που γεννήθηκε πριν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Ο Χάρισον πέθανε στη 32η ημέρα της θητείας του από επιπλοκές πνευμονίας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τη συντομότερη θητεία στην προεδρική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο θάνατός του πυροδότησε μια σύντομη συνταγματική κρίση, αλλά αυτή η κρίση τελικά έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προεδρική διαδοχή, τα οποία έμεναν αναπάντητα από το Σύνταγμα μέχρι το πέρασμα της 25ης τροπολογίας.
1783 - Βασίλι Ζουκόφσκι, Ρώσος ποιητής.
Ο Βασίλι Αντρέγεβιτς Ζουκόφσκι (Περιφέρεια Τούλα, 9 Φεβρουαρίου 1783 - Μπάντεν-Μπάντεν, 24 Απριλίου 1852), υπήρξε κορυφαίος ρομαντικός ποιητής της δεκαετίας του 1810, μεταφραστής έργων των Μπάιρον, Σίλερ και Ομήρου, προστάτης και καλός φίλος του Αλέξανδρου Πούσκιν.
Υποστήριξε τον Πούσκιν όταν ο Τσάρος τον εξόρισε στη Σιβηρία κατορθώνοντας μαζί με τον Νικολάι Καραμζίν και με την υποστήριξη του Καποδίστρια να μεταφερθεί αρχικά στο Αικατερίνοσλαβ (σημερινό Ντνιπροπετρόφσκ) και αργότερα στο Κισινάου (Κισινιόφ στα ρωσικά).
1854 - Αλέτα Ενριέτα Γιάκομπς, Ολλανδέζα ιατρός.
Η Αλέτα Ενριέτε Γιάκομπς (Aletta Henriëtte Jacobs, 9 Φεβρουαρίου 1854 - 10 Αυγούστου 1929) ήταν Ολλανδέζα ιατρός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1854 και καταγόταν από οικογένεια Εβραίων.
Πρωτοστάτησε στον οικογενειακό προγραμματισμό, με τη δημιουργία της πρώτης κλινικής για τον έλεγχο των γεννήσεων στον κόσμο. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα στη χώρα της που ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Αγωνίστηκε επίσης για την παροχή δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Συνετέλεσε στη διεξαγωγή του Συνεδρίου στη Χάγη το 1915 που είχε αποτέλεσμα την ίδρυση του Διεθνούς Συνδέσμου των Γυναικών για την Ειρήνη και για την Ελευθερία (WILPF). Απεβίωσε στις 10 Αυγούστου του 1929.
1879 - Ειρήνη Δενδρινού, Ελληνίδα ποιήτρια.
1885 - Άλμπαν Μπεργκ, Αυστριακός συνθέτης.
Ο Άλμπαν Μπεργκ (Alban Berg - Άλμπαν Μαρία Γιοχάννες Μπεργκ, όπως είναι το πλήρες όνομά του (9 Φεβρουαρίου 1885 - 24 Δεκεμβρίου 1935) ήταν Αυστριακός συνθέτης.
Χρημάτισε μέλος της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης, μαζί με τον Άρνολντ Σένμπεργκ, και τον Άντον Βέμπερν. Οι συνθέσεις του συνδυάζουν το υστερο-ρομαντικό ύφος του Γκούσταβ Μάλερ, προσαρμοσμένο στην δωδεκαφθογγική τεχνική του Άρνολντ Σένμπεργκ.
1891 - Ρόναλντ Κόλμαν, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ρόναλντ Κόλμαν (Ronald Charles Colman, 9 Φεβρουαρίου 1891 - 19 Μαΐου 1958) ήταν Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Διπλή Ζωή' (A Double Life) το 1947. Ο ηθοποιός είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες Υπό την Σκιάν της Λαιμητόμου (A Tale of Two Cities, 1935), Χαμένος Ορίζοντας (Lost Horizon, 1937), Ο Αιχμάλωτος της Ζέντα (The Prisoner of Zenda, 1937), Αιχμάλωτοι του παρελθόντος (Random Harvest, 1942) και Ανθρώπινη δικαιοσύνη (The Talk of the Town, 1942).
1893 - Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας ήταν πολιτικός, νομικός, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Διετέλεσε πρωθυπουργός και ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
1923 - Μπρένταν Μπήαν, Ιρλανδός συγγραφέας.
Ο Μπρένταν Μπήαν (Brendan Behan, 9 Φεβρουαρίου 1923 - 20 Μαρτίου 1964) ήταν Ιρλανδός ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος, που έγραψε στα Αγγλικά και στα Ιρλανδικά.
1927 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
1940 - Τζον Μάξγουελ Κούτσι, Νοτιοαφρικανός συγγραφέας.
O Τζον Μάξγουελ Κούτσι (John Maxwell Coetzee, γενν. 9 Φεβρουαρίου 1940), αναφερόμενος συχνότερα ως «Τζ. Μ. Κούτσι», είναι Νοτιοαφρικανός μυθιστοριογράφος, γλωσσολόγος, κριτικός και μεταφραστής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2003. Το 2002 εγκαταστάθηκε και ζει στην Αυστραλία (Αδελαΐδα), ενώ από το 2006 είναι και Αυστραλός πολίτης.
Πριν το Βραβείο Νόμπελ, ο Κούτσι είχε βραβευθεί με το νοτιοαφρικανικό λογοτεχνικό βραβείο CNA (τρεις φορές), το γαλλικό Prix Femina Étranger, το Διεθνές Βραβείο Μυθοπλασίας των Irish Times και το Βραβείο Μπούκερ (δύο φορές).
Ο Κούτσι γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν. Ο πατέρας του, Ζαχαρίας Κούτσι, ήταν δικηγόρος και δημόσιος υπάλληλος, ενώ η μητέρα του, Βέρα Βέμάγερ, δασκάλα.
1943 - Τζόζεφ Στίγκλιτς, Αμερικανός οικονομολόγος.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς (αγγλ.: Joseph Eugene Stiglitz, γεν. 9 Φεβρουαρίου 1943) είναι Αμερικανός οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών για την έρευνα του στην ανάλυση των αγορών που χαρακτηρίζονται από ασύμμετρη πληροφόρηση. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και επικεφαλής οικονομολόγος της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του προέδρου Κλίντον.
Είναι γνωστός για την επικριτική του στάση σε θέματα που αφορούν την παγκοσμιοποίηση, τη λειτουργία των ελεύθερων αγορών και το ρόλο διεθνών οικονομικών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ο Στίγκλιτς θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαίνοντες οικονομολόγους σύμφωνα με τις ακαδημαϊκές αναφορές ενώ το 2011 κατατάχτηκε από το αμερικανικό περιοδικό Time μεταξύ των 100 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα.
Το έργο του εστιάζεται σε θέματα κατανομής πλούτου, διεθνούς εμπορίου και διοίκησης και οργάνωσης επιχειρήσεων. Μεταξύ άλλων είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων και τακτικός αρθρογράφος σε διεθνή ενημερωτικά έντυπα.
1943 - Τζο Πέσι, Αμερικάνος ηθοποιός.
1944 - Άλις Γουόκερ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Άλις Μαλσίνιορ Γουόκερ (Alice Malsenior Walker) (9 Φεβρουαρίου 1944) είναι Αμερικανίδα συγγραφέας της οποίας το διασημότερο μυθιστόρημα, Το Πορφυρό Χρώμα, κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ και το Αμερικανικό Βραβείο Βιβλίων (American Book Award).
Τα γραπτά της Γουόκερ, που περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, ιστορίες, δοκίμια, ποιήματα, εστιάζονται στους αγώνες των Αφρο-Αμερικανών, και ιδιαίτερα των Αφρο-Αμερικανών γυναικών, εναντίον κοινωνιών που είναι ρατσιστικές, σεξιστικές, και συχνά βίαιες. Τα γραπτά της τείνουν να σίνουν έμφαση στο σθένος των μαύρων γυναικών και την σημαντικότητα της Αφρο-Αμερικανικής κληρονομιάς και κουλτούρας.
Η Γουόκερ γεννήθηκε στο Eatonton της Γεωργίας στις ΗΠΑ. Παρακολούθησε το Spelman College στην Ατλάντα της Γεωργίας και αποφοίτησε το 1965 από το Sarah Lawrence College στο Yonkers της Νέας Υόρκης. Το πρώτο ποιητικό της βιβλίο γράφτηκε ενώ ήταν ακόμη τελειόφοιτη ατο Sarah Lawrence. Επέστρεψε στον Νότο για να δουλέψει στο αμερικανικό κίνημα για τα ατομικά δικαιώματα.
Η Γουόκερ ήταν επίσης εκδότρια στο Ms. Magazine. Ένα άρθρο της που εκδόθηκε το 1975 ήταν κατά πολύ υπέυθυνο για την ανανέωση του ενδιαφέροντος για την δουλειά της Zora Neale Hurston.
Το 1986 κέρδισε το O. Henry Award για την μικρή ιστορία της “Συγγενικά Πνεύματα” (Kindred Spirits), που εκδόθηκε στο περιοδικό Esquire τον Αύγουστο του 1985.
Πολιτική ακτιβίστρια (εν μέρει εξαιτίας της επίδρασης του Howard Zinn), είναι δραστήρια σε θέματα περιβαλλοντικά, φεμινιστικά και ατομικών δικαιωμάτων. Επίσης έχει συνηγορήσει υπέρ της κατάργησης του εμπάργκο εναντίον της Κούβας. Η κόρη της, Ρεμπέκα Γουόκερ, είναι επίσης διαπρεπής ακτιβίστρια.
1945 - Μία Φάροου, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μία Φάροου είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, διεθνούς φήμης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια και πρώην μοντέλο, πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF. Αναδείχθηκε από τη συμμετοχή της στη τηλεοπτική σειρά "Πέυτον Πλέις", ενώ κρίθηκε ως αμφιλεγόμενο άτομο από τους χωρισμούς της με τον Φρανκ Σινάτρα, τον Αντρέ Πρεβέν και ιδίως τον Γούντι Άλεν. Μεσουράνησε στις δεκαετίες του "70 και "80 συμμετέχοντας σε 45 ταινίες.
Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου του 1945. Το πλήρες και πραγματικό όνομά της είναι Μαρία ντε Λουρντς Βιλιέρς Φάροου (Maria de Lourdes Villiers Farrow). Είναι κόρη του Αυστραλού σκηνοθέτη Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μωρίν Ο Σάλιβαν, (γνωστή ως Τζέιν του Ταρζάν). Το "ντεμπούτο" της ξεκίνησε με την ταινία "Ο Άρχων των πέντε Ωκεανών" του Τζον Πωλ Τζόουνς 1959. Ακολούθησε η επιτυχία της στη τηλεοπτική σειρά Πέυτον Πλέις, ως Άλισον Μακένζυ, αλλά και ως θύμα του Σατανά στο "Μωρό της Ροζμαρί" (1968) του Πολάνσκι, λαμβάνοντας διάφορες διακρίσεις που την κατέστησαν κορυφαία ηθοποιό.
1957 - Κατερίνα Στανίση, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1957 στη Νάουσα. Σε ηλικία επτά ετών, μαζί με την οικογένειά της μετανάστευσαν στη Γερμανία, λόγω της φτώχειας και της ανεργίας που μάστιζε τη δεκαετία του '60 την Ελλάδα, όπου εργάστηκε σε εργοστάσια και σε εστιατόρια.
Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζή.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.
Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο και πρώτο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.
O συγγραφέας Κώστας Ζουράρις την έχει χαρακτηρίσει "ιέρεια του λαϊκού τραγουδιού".
Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.
Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζη.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.
Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.
Το 1983 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα σε μια σειρά συναυλιών στο θέατρο "Ορφέας", στο Ολυμπιακό Στάδιο, σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας και στο εξωτερικό. Η συνεργασία τους αυτή ηχογραφήθηκε και ο δίσκος "Τα τραγούδια μου" ξεπέρασε τις 700.000 πωλήσεις, έγινε πολυπλατινένιος και μέχρι σήμερα αποτελεί τον πιο εμπορικό live δίσκο.
Το 1988 και το 1989 συνεργάστηκε με τον Στέλιο Καζαντζίδη, στους δίσκους του "Ελεύθερος" και "Ό,τι δεν είπα". Ο πρώτος δίσκος περιλαμβάνει το ντουέτο "Δεν είσαι εσύ" σε μουσική Τάκη Σούκα και στίχους Νίκου Λουκά, ενώ στο δεύτερο, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεχωρίζει η ερμηνεία της Κατερίνας Στανίση στην επανεκτέλεση του τραγουδιού "Αυτή η νύχτα μένει που θα 'μαστε μαζί". Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δηλώσει ότι η Κατερίνα Στανίση και η Πίτσα Παπαδοπούλου αποτελούν τις αυθεντικότερες λαϊκές τραγουδίστριες της Ελλάδας.
Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.
Έχει εμφανιστεί στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα, όπως "Φαντασία", "Νεράιδα", "Παλιά Δειλινά", "Αμπάρες", "Απόλλων Palace", "Can Can", "Πύλη Αξιού", "Thalassa". Στις 27 Ιουνίου του 1991, Αντύπας και Κατερίνα Στανίση ήταν το πρώτο σχήμα που εγκαινίασε το νυχτερινό κέντρο "Posidonio". Στο "Posidonio" η Κατερίνα Στανίση παρέμεινε και τις δύο επόμενες σεζόν μαζί με τον Αντύπα και τον Δημήτρη Κοντολάζο, ενώ δίπλα της πρωτοεμφανίστηκε στις αθηναϊκές πίστες ο Σάκης Ρουβάς.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς, Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και σε τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια.
1959 - Αντώνης Μανίκας, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας. Σήμερα είναι προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1959 και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Πανιώνιο, στον οποίο αγωνίστηκε από την εφηβική του ηλικία μέχρι το 1990.
Εντάχθηκε στην εφηβική ομάδα του συλλόγου το 1974. Το 1977-78 προωθήθηκε στην πρωτη ομάδα και υπέγραψε ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 19 ετών. Με την ομάδα της Νέας Σμύρνης γνώρισε πολλές χαρές με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1979, τη συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου το 1989 και τη συμμετοχή σε αγώνες των Κυπέλλων Κυπελλούχων και ΟΥΕΦΑ.
Τη σεζόν 1978-79 είχε μεγάλη συμμετοχή στην κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Ελλάδος στην ιστορία του Πανιωνίου, αφού αγωνίστηκε σε όλα τα ματς των πρώτων γύρων του Κυπέλλου, στους δύο προημιτελικούς αγώνες κατά του Άρη Θεσ. και στον πρώτο ημιτελικό κατά του Ολυμπιακού Π., λόγω τραυματισμού του βασικού τερματοφύλακα Ζαφείρη Κάκκαρη. Στη συνέχεια στρατεύτηκε και δεν μπόρεσε να είναι παρών στον επαναληπτικό ημιτελικό και στον τελικό.
Καθιερώθηκε ως βασικός στην ομάδα από τη σεζόν 1982-83. Τη χρονιά αυτή γνώρισε την αποθέωση αποκρούοντας πέναλτι στο νικηφόρο αγώνα εκτός έδρας κατά του Παναθηναϊκού (σκορ 3-1). Η ομάδα δεν πήγε πολύ καλά και κατέληξε να παίξει την παραμονή της σε αγώνα μπαράζ με τον Μακεδονικό. Ο Μανίκας ήταν βασικός πρωταγωνιστής στη νίκη-παραμονή με 3-2 της ομάδας του. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη σεζόν, στον αγώνα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα (σκορ: 2-0).
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στην καταπληκτική πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος του 1987, όταν ο Πανιώνιος απέκλεισε διαδοχικά την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό για να αποκλειστεί στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό. Ήταν παρών στη συμμετοχή της ομάδας του στον τελικό του 1989 αλλά στον πάγκο, μιας και τη θέση του βασικού είχε πάρει τότε ο Θεολόγης Παπαδόπουλος.
Είχε μεγάλη ικανότητα στην απόκρουση των πέναλτι, που είχε αποκτήσει από τη μαθητεία του κοντά στον παλιό μεγάλο διεθνή τερματοφύλακα Νίκο Πεντζαρόπουλο. Κατά την τριετία 1985-88 είχε αποκρούσει 15 πέναλτι, ενώ είχε δεχτεί μόλις τρία γκολ από εκτελέσεις της εσχάτης των ποινών.
Σε άλλες ομάδες
Στη συνέχεια της καριέρας του έπαιξε ακόμα στον Λεβαδειακό, τον ΠΑΣ Γιάννινα, στον Εθνικό Π. και στην Καλλιθέα. Σταμάτησε λίγο μετά την έναρξη της περιόδου 1998-99.
Στις Εθνικές ομάδες
Ο Μανίκας αγωνίστηκε σε όλες τις εθνικές ομάδες: νέων, ελπίδων, ολυμπιακή ομάδα και δύο φορές στην εθνική ανδρών.
Οι δυο συμμετοχές του ήταν στα φιλικά παιχνίδια με τη Ρουμανία (11/3/1987, σκορ: 1-1) και τη Σοβιετική Ένωση (23/3/1988, σκορ: 0-4). Και στα δύο μπήκε ως αλλαγή στο β΄ ημίχρονο.
Την ίδια περίοδο υπήρξε βασικός τερματοφύλακας της ολυμπιακής ομάδας στο προολυμπιακό τουρνουά για την πρόκριση στην Ολυμπιάδα της Σεούλ. Έπαιξε συνολικά σε πέντε ματς.
Προπονητής
Στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής σε πολλές ομάδες κυρίως χαμηλών κατηγοριών, μέχρι επιπέδου Β΄ Εθνικής. Ως το τέλος της σεζόν 2009-10 σε 182 αγώνες Β΄ Εθνικής είχε 63 νίκες, 56 ισοπαλίες, 63 ήττες.
1963 - Μπράιαν Γκριν, Αμερικανός φυσικός.
Ο Μπράιαν Γκριν (Brian Randolph Greene, 9 Φεβρουαρίου 1963), είναι Αμερικανός θεωρητικός φυσικός και ένας από τους πιο γνωστούς θεωρητικούς των χορδών. Από το 1996 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Μπράιαν Γκριν ήταν ιδιοφυΐα στα μαθηματικά. Οι επιδόσεις του ήταν τέτοιες, μάλιστα, που όταν ήταν δώδεκα χρόνων, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στα μαθηματικά από έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κολούμπια, επειδή είχε ξεπεράσει το μαθηματικό επίπεδο του καθηγητή του σχολείου του. Ο Γκριν σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου πήρε το πτυχίο του το 1980, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία το 1986. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συνδιευθυντής στο Ινστιτούτο για Χορδές, Κοσμολογία και Αστροσωματιδιακή φυσική του πανεπιστημίου, καθοδηγώντας ένα ερευνητικό πρόγραμμα εφαρμογής της θεωρίας υπερχορδών σε κοσμολογικές ερωτήσεις. Για το λόγο αυτό προσχώρησε και στο Πανεπιστήμιο Κόρνελ, όπου από το 1995 είναι πλέον και καθηγητής.
1979 - Ζανγκ Ζιγί, Κινέζα ηθοποιός.
H Ζανγκ Ζιγί (9 Φεβρουαρίου 1979) είναι Κινέζα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1979 στο Πεκίνο της Κίνας. Οι γονείς της την έστειλαν σε μικρή ηλικία σε ιδιωτικό σχολείο, το οποίο η Ζανγκ πραγματικά μισούσε και ανυπομονούσε να το εγκαταλείψει. Ιδέα των γονιών της ήταν επίσης να σπουδάσει χορό στην Ακαδημία Χορού του Πεκίνου και να ακολουθήσει καριέρα σ'αυτόν το χώρο. Η Ζανγκ Ζιγί όμως είχε άλλα σχέδια. Στα 19 της χρόνια, ο Τζανγκ Γιμόου της προσέφερε ένα ρόλο στο Ο δρόμος για το σπίτι, ο οποίος την έκανε γνωστή. Από τότε έχει πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών που την έχουν καθιερώσει ως μία από τις διασημότερες Ασιάτισσες ηθοποιούς. Αρχικά συμμετείχε μόνο σε ασιατικές παραγωγές και δεν γνώριζε καν αγγλικά. Αργότερα βέβαια πρωταγωνίστησε και σε πολλές παραγωγές του Χόλυγουντ και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες, όπως ο Τζανγκ Γιμόου, ο Ανγκ Λι, ο Γουόνγκ Καρ Γουάι και ο Ρομπ Μάρσαλ. Το 2001 κέρδισε το βραβείο β' γυναικείου ρόλου στα Independent Spirit Awards, ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στα Hong Kong Film Awards για την ταινία 2046. Υπήρξε και υποψήφια στα βραβεία BAFTA, το 2001 για την ταινία Τίγρης και δράκος, το 2005 για την ταινία Ιπτάμενα στιλέτα και το 2006 για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Επίσης, το 2006 ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Η Ζανγκ είναι ιδιαίτερα προσεκτική με την προσωπική της ζωή, την οποία προφυλάσσει από τα φώτα της δημοσιότητας.
1980 - Δημήτρης Ουγγαρέζος, Έλληνας παρουσιαστής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1980. Κατάγεται από την Κάλυμνο και το Καστελόριζο άλλα μεγάλωσε στο Νέο Φάληρο. Σπούδασε στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επικοινωνία στο LSE του Λονδίνου.
1980 - Φαίη Σκορδά, Ελληνίδα παρουσιάστρια.
1980 - Άγγελος Χαριστέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Άγγελος Χαριστέας (Στρυμωνικό Σερρών, 9 Φεβρουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής.
Άρης Θεσσαλονίκης
Ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα του Στρυμωνικού Σερρών από όπου μεταπήδησε στον Άρη Θεσσαλονίκης το 1997. Τον Ιανουάριο του 1998 δόθηκε δανεικός στον Αθηναϊκό για έξι μήνες. Με την επιστροφή του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης την ίδια χρονιά, του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες και συνέχισε τη καριέρα του στον Άρη μέχρι και το 2002, με το ενδιαφέρον αρκετών ευρωπαϊκών ομάδων να εκδηλώνεται πολλαπλές φορές.
Βέρντερ Βρέμης
Το 2002 η Βέρντερ Βρέμης τον απέκτησε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς οι διαπραγματεύσεις της μετεγγραφής του έγιναν από τον τότε πρόεδρο του Άρη, Ιωάννη Ζαχουδάνη και παρόλο που οι δύο πλευρές συμφώνησαν τη μετακίνηση του Σερραίου επιθετικού στη γερμανική ομάδα, λόγω αγνώστων επιπλοκών, η ΠΑΕ ουδέποτε συγκέντρωσε τα κέρδη της μετεγγραφής. Από το 2002 έως το 2005 αγωνίστηκε με τη γερμανική ομάδα σε 66 αγώνες, σκόραρε 18 τέρματα και κατέκτησε ένα νταμπλ.
Άγιαξ
Το 2005 μετακόμισε στην Ολλανδία και στον Άγιαξ, όπου την πρώτη του χρονιά είχε θετικές εμφανίσεις, σημειώνοντας οκτώ τέρματα. Ωστόσο την επόμενη χρονιά παραγκωνίστηκε και βρέθηκε εκτός πλάνων του τότε προπονητή του ολλανδικού συλλόγου, Χενκ Τεν Κάτε, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει, συμμετέχοντας συνολικά σε 31 αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας πετύχει δώδεκα τέρματα.
Φέγενορντ
Η περίοδος 2006-07 βρήκε τον Άγγελο Χαριστέα στην επίσης ολλανδική Φέγενορντ, όπου ολοκλήρωσε τη χρόνια σημειώνοντας συνολικά 10 τέρματα.
Νυρεμβέργη
Το 2007 συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στη Νυρεμβέργη, με το συνολικά κόστος της μετεγγραφής να αγγίζει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το 2009 έκανε ένα σύντομο πέρασμα ως δανεικός από την Μπάγερ Λεβερκούζεν με την οποία συμμετείχε σε 13 αγώνες, συμμετέχοντας στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Βέρντερ Βρέμης.
Αρλ Αβινιόν
Τον Αύγουστο του 2010 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη γαλλική Αρλ Αβινιόν, νεοφώτιστη στο Σαμπιονά, όπου βρήκε τον Άγγελο Μπασινά, πρώην συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα της Ελλάδας. Η συνεργασία του με τη γαλλική ομάδα έλαβε τέλος στις 28 Νοεμβρίου 2010.
Σάλκε
Τον Ιανουάριο του 2011, ο Χαριστέας υπέγραψε συμβόλαιο με τη Σάλκε, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της περιόδου 2010-11, κατακτώντας το κύπελλο Γερμανίας και φτάνοντας μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Στην παρθενική του συμμετοχή με τη γερμανική ομάδα κατάφερε να σκοράρει το νικητήριο τέρμα απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Παναιτωλικός
Την περίοδο 2011-12 πήρε την απόφαση να γυρίσει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί στον Παναιτωλικό, υπογράφοντας στις 27 Ιουλίου 2011 συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με την ομάδα του Αγρινίου.
Αλ Νασρ
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2013 υπέγραψε με την ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Αλ Νασρ, έναντι 500.000 ευρώ για τέσσερις μήνες, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από τους φιλάθλους της ομάδας κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο.
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2001 στη φιλική αναμέτρηση εναντίον της Ρωσίας που διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης (3-3), όπου σημείωσε τα δύο από τα τρία τέρματα της ελληνικής ομάδας, υπό την καθοδήγηση του Βασίλη Δανιήλ.
Υπήρξε βασικότατο στέλεχος της Ελλάδας στην προκριματική φάση του Euro 2004, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στην εντός έδρας αναμέτρηση εναντίον της Ουκρανίας (1-0).
Στην τελική φάση της διοργάνωσης στην Πορτογαλία και τη θριαμβευτική πορεία που ακολούθησε, αγωνίστηκε και στους έξι αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα. Τα τρία τέρματα που σημείωσε απέναντι σε ισχυρές ομάδες - φαβορί (στη φάση των ομίλων με την Ισπανία, στα προημιτελικά με τη Γαλλία και στον τελικό με την Πορτογαλία) βοήθησαν την Ελλάδα να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά οδήγησαν και τον ίδιο να αποκτήσει φήμη και αναγνώριση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Με το εθνόσημο αγωνίστηκε από το 2001 μέχρι το 2011 και ήταν σχεδόν πάντα στις βασικές επιλογές για την ενδεκάδα, επί θητείας Ότο Ρεχάγκελ. Αγωνίστηκε επίσης στο Euro 2008, όπου σημείωσε το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση απέναντι στη μετέπειτα τροπαιούχο Ισπανία, καθώς και στον εναρκτήριο αγώνα με τη Νότια Κορέα στο Μουντιάλ 2010 που διεξήχθη στη Νότια Αφρική.
Καθοριστικής σημασίας αποδείχθηκε και το τελευταίο του τέρμα με τη γαλανόλευκη φανέλα, στον εκτός έδρας αγώνα των προκριματικών του Euro 2012 απέναντι στη Γεωργία, με το οποίο έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα με 2-1 και "σφράγισε" την απευθείας πρόκριση της ομάδας στα τελικά της διοργάνωσης.
1981 - Τομ Χίντλστον, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τομ Χίντλστον (Thomas William "Tom" Hiddleston, 9 Φεβρουαρίου 1981) είναι Άγγλος ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και του θεάτρου. Ο Χίντλστον φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (Royal Academy of Dramatic Art) και ήρθε στην επιφάνεια μέσω των πολυάριθμων τηλεοπτικών του ρόλων και πιο πρόσφατα με τους κινηματογραφικούς του ρόλους. Υποδύθηκε τον Λόκι στο Thor (2011), τον Λοχαγό Νίκολς στην ταινία Το Άλογο του Πολέμου (War Horse, 2011) σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Φρέντι Πέιτζ στο βρετανικό δράμα Το Βαθύ Μπλε του Ερωτα (The Deep Blue Sea, 2011). Υποδύθηκε επίσης τον συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στην ταινία Μεσάνυχτα στο Παρίσι (Midnight in Paris, 2011) του Γούντι Άλεν. Επέστρεψε στο ρόλο του Λόκι στην ταινία Οι Εκδικητές (The Avengers, 2012) και στο Thor: The Dark World το 2013. Επίσης πρωταγωνίστησε στον ρόλο του Κοριολανού(Coriolanus) του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία της Jossie Rourke, στο Donmar Warehouse. Αναμένεται να επαναλάβει τον ρόλο του Λόκι στο "Thor: Ragnarok", ταινία που προορίζεται για το 2017.
Οι πιο πρόσφατοι ρόλοι του περιλαμβάνουν: τον Adam στην ταινία "Only Lovers Left Alive" (2013) σε σκηνοθεσία Jim Jarmuch, τον Thomas Sharpe στο ρομαντικό θρίλερ Crimson Peak (2015) σε σκηνοθεσία Guillelmo del Toro και τον Hank Williams στο βιογραφικο I Saw the Light σε σκηνοθεσία Mark Abraham με συμπρωταγωνίστρια την Elizabeth Olsen, ενώ τον Μάρτιο του 2016 θα πρωταγωνιστήσει στο ψυχολογικό θρίλερ High Rise του Ben Wheatley, υποδυόμενος τον γιατρό Robert Laing.
Ο Χίντλστον έχει λάβει υποψηφιότητα για BAFTA Ανερχόμενου Αστεριού και για Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ.
1982 - Βίκυ Παπαδοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός.
1987 - Ρόουζ Λέσλι, Σκωτσέζα ηθοποιός.
1987 - Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Αμερικανός ηθοποιός.
1992 - Ντάρια Μέλνικοβα, Ρωσίδα ηθοποιός.
Θάνατοι σαν σήμερα
967 - Σαΐφ αλ-Ντάουλα, Άραβας εμίρης.
Ο Αλί ιμπν Αμπου αλ-Χάιτζα Αμπντ Αλλάχ ιμπν Χαμντάν ιμπν αλ-Χαρίθ Σαΐφ αλ-Ντάουλα αλ-Ταγλιμπί, πιο γνωστός απλά με το τιμητικό του προσωνύμιο («λακάμπ») Σαΐφ αλ-Ντάουλα («Ξίφος της Δυναστείας»), ήταν το πλέον εξέχον μέλος της αραβικής δυναστείας των Χαμδανιδών, και ιδρυτής του ανεξάρτητου εμιράτου του Χαλεπίου, που περιλάμβανε τη βόρειο Συρία και τμήματα της Άνω Μεσοποταμίας (Τζαζίρα).
Αρχικά ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα υπηρέτησε υπό τον μεγαλύτερο αδερφό του, Νασίρ αλ-Ντάουλα, ηγεμόνα της Μοσούλης, κατά τις προσπάθειες του τελευταίου να αποκτήσει τον έλεγχο των απομειναρίων του Χαλιφάτου των Αββασιδών και την πρωτεύουσα Βαγδάτη στις αρχές της δεκαετίας του 940.
Η φήμη του Σαΐφ αλ-Ντάουλα στηρίζεται κυρίως στο ρόλο που έπαιξε στους αραβοβυζαντινούς πολέμους: έγινε γνωστός ως ο μοναδικός πρόμαχος των Αράβων, που από τις αρχές του 10ου αιώνα αντιμετώπιζαν τις επιθέσεις του ανανεωμένου Βυζαντίου. Στην πάλη του αυτή, ενάντια σε έναν κατά πολύ ισχυρότερο αντίπαλο, εξαπέλυσε επιδρομές βαθιά μέσα σε βυζαντινά εδάφη και κέρδισε αρκετές μάχες, έχοντας γενικά το πάνω χέρι ως το 955. Κατόπιν, υπό την ηγεσία του Νικηφόρου Φωκά και των ικανών του υπαρχηγών, οι Βυζαντινοί εξαπέλυσαν μια σειρά επιχειρήσεων που κατέστρεψαν τη δύναμη των Χαμδανιδών, καταλαμβάνοντας την Κιλικία και, προσωρινά, ακόμη και το ίδιο το Χαλέπι το 962. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Σαΐφ αλ-Ντάουλα σημαδεύτηκαν από διαδοχικές ήττες, την δική του σωματική κατάπτωση, και την αμφισβήτηση της εξουσίας του και εξεγέρσεις από τους στενότερους συνεργάτες του. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 967, αφήνοντας πίσω του ένα αποδυναμωμένο κράτος, το οποίο το 969 έχασε την Αντιόχεια και τα συριακά παράλια και έγινε βυζαντινό προτεκτοράτο.
1619 - Λουκίλιος Βανίνι, Ιταλός φιλόσοφος.
Ο Λουκίλιος Βανίνι (Lucilio Vanini, 19 Ιανουαρίου 1585 – 9 Φεβρουαρίου 1619) ήταν Ιταλός διανοητής και φιλόσοφος, που υπέγραφε τα έργα του ως Τζούλιο Τσεζάρε Βανίνι (Giulio Cesare Vanini). Υπήρξε ο πρώτος εγγράμματος υποστηρικτής της ιδέας ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους. Ακόμα, ήταν ένας από τους πρώτους διανοητές μετά την αρχαιότητα που θεώρησαν το Σύμπαν ως μία οντότητα που κυβερνάται από φυσικούς νόμους («νομολογικός ντετερμινισμός»).
Ο Βανίνι γεννήθηκε στο Ταουριζάνο, κοντά στο Λέτσε της Ιταλίας, και σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στη Ρώμη. Μετά την επιστροφή του στο Λέτσε μελέτησε φυσικές επιστήμες, ιδίως ιατρική και αστρονομία, σε συμπόρευση με το κλίμα της εποχής του, της Αναγεννήσεως. Παρόμοια με τον Τζορντάνο Μπρούνο, ο Βανίνι επέκρινε τον σχολαστικισμό.
Από τη Νάπολη ο Βανίνι εγκαταστάθηκε στην Πάντοβα, όπου του άσκησε ισχυρή επίδραση ο Αλεξανδριστής Πιέτρο Πομπονάτσι, τον οποίο αποκαλούσε «θεϊκό του δάσκαλο». Στην Πάντοβα μελέτησε νομικά και χειροτονήθηκε ιερέας. Στη συνέχεια όμως έζησε μία ζωή περιπλανήσεων στη Γαλλία, στην Ελβετία και στις Κάτω Χώρες, παραδίδοντας μαθήματα για βιοπορισμό, και διαδίδοντας αντιχριστιανικές απόψεις. Υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Αγγλία το 1614, αλλά ακόμα και εκεί φυλακίστηκε στο Λονδίνο για «προσβολή της Εκκλησίας» επί 49 ημέρες.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, έκανε μία προσπάθεια να διδάξει στη Γένοβα, αλλά οδηγήθηκε και πάλι στη Γαλλία, όπου προσπάθησε να απαλλαγεί από τις υποψίες δημοσιεύοντας ένα βιβλίο κατά του αθεϊσμού, το Amphitheatrum Aeternae Providentiae Divino-Magicum (1615). Παρότι ο ορισμός του Θεού σε αυτό απηχεί ως ένα βαθμό πανθεϊστικές απόψεις, το βιβλίο εξυπηρέτησε τον άμεσο σκοπό του. Το ότι το βιβλίο αυτό δεν απηχούσε τις πραγματικές απόψεις του Βανίνι, γίνεται φανερό από το δεύτερο βιβλίο του, το De Admirandis Naturae Reginae Deaeque Mortalium Arcanis (Παρίσι 1616), το οποίο, αν και αρχικώς πιστοποιήθηκε από δύο διδάκτορες της Σορβόνης, αργότερα επανεξετάσθηκε και καταδικάστηκε.
Ο Βανίνι τότε εγκατέλειψε το Παρίσι, όπου παρέμενε στην υπηρεσία του Φρανσουά Μπασομπιέρ, και άρχισε να διδάσκει στην Τουλούζη. Εκεί, συνελήφθηκε τον Νοέμβριο του 1618 και, μετά από μία μακρά δίκη, καταδικάστηκε («για αθεϊσμό και μαγεία») να του κόψουν τη γλώσσα, να στραγγαλιστεί επάνω στην πυρά και μετά το σώμα του να καεί μέχρι που να γίνει στάχτη. Η ποινή εκτελέστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1619.
1670 - Φρειδερίκος Γ΄, βασιλιάς της Δανίας.
1709 - Φραγκίσκος Λουδοβίκος του Κοντί, Γάλλος στρατηγός.
1857 - Διονύσιος Σολωμός, Έλληνας ποιητής.
Περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», οι πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας και ύστερα της Κύπρου.
1886 - Ουίνφιλντ Σκοτ Χάνκοκ, Αμερικανός στρατηγός.
1905 - Άντολφ φον Μέντσελ, Γερμανός ζωγράφος.
1932 - Πάουλ Νόιμαν, Αυστριακός κολυμβητής.
1934 - Ανδρέας Ροδινός, Έλληνας λυράρης.
1957 - Μικλός Χόρτι, Ούγγρος ναύαρχος και αντιβασιλιάς.
1970 - Θεμιστοκλής Τσάτσος, Έλληνας πολιτικός.
1972 - Περικλής Βυζάντιος, Έλληνας ζωγράφος.
1979 - Ντένις Γκέιμπορ, Ούγγρος φυσικός.
1981 - Μπιλ Χάλεϊ, Αμερικανός μουσικός.
1984 - Γιούρι Αντρόπωφ, Σοβιετικός πολιτικός.
1993 - Ιωάννης Δ. Καποδίστριας, Έλληνας νομικός.
1996 - Καίτη Ντιριντάουα, Ελληνίδα ηθοποιός.
1998 - Παναγιώτης Κατσούρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
2001 - Χέρμπερτ Σάιμον, Αμερικανός οικονομολόγος.
2002 - Μαργαρίτα, πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου.
2007 - Κώστας Πασχάλης, Έλληνας βαρύτονος.
2008 - Γιώργης Μανουσάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Γιώργης Μανουσάκης (Χανιά, 1933 – 9 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Έλληνας συγγραφέας. Ήταν ποιητής και πεζογράφος και έχει γράψει επίσης φιλολογικά δοκίμια και μελέτες. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε για το έργο του με το Βραβείο Καζαντζάκη.
Γεννήθηκε το 1933 στα Χανιά. Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 η οικογένεια τού Γιώργη Μανουσάκη μετοίκησε στο Βαρύπετρο, το χωριό του πατέρα του, όπου έμεινε και στο μεγαλύτερο μέρος της κατοχής. Εκεί έζησε την εισβολή των Γερμανών και το φόβο από τις εκτελέσεις στα γύρω χωριά, που ακολούθησαν την κατάληψη της Κρήτης. Συνάμα γνώρισε από κοντά τον αγροτικό κόσμο της κρητικής υπαίθρου. Ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα του το 1948, μπροστά του, και το οικογενειακό πένθος, κατά τα κρητικά έθιμα της εποχής, άφησαν βαθιά ίχνη στην ψυχή του. Τελειώνοντας το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων στα Χανιά, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, ξαναγύρισε στη γενέτειρά του, όπου υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής επί 26 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Παραιτήθηκε το 1986 με το βαθμό του γυμνασιάρχη. Το 1974 παντρεύτηκε τη φιλόλογο Αγγελική Καραθανάση κι απέκτησαν τρία παιδιά. Συμμετείχε ενεργά για πολλά χρόνια, άλλοτε ως γραμματέας κι άλλοτε ως αντιπρόεδρος, στο διοικητικό συμβούλιο του Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων Ο Χρυσόστομος. Συμμετείχε επίσης ως μέλος στην καλλιτεχνική επιτροπή της δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Υπήρξε ενεργό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" μέχρι το θάνατό του. Ήταν επίσης εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Συμμετείχε ως εισηγητής σε δεκάδες εκδηλώσεις, σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε συνέδρια και σεμινάρια φιλολογικού, λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου στην Κρήτη, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.Επέλεξε να ζήσει για όλη τη ζωή του στα Χανιά, όπου και άφησε την τελευταία πνοή του στις 9 Φεβρουαρίου 2008, στο νοσοκομείο της πόλης, ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
2010 - Γουόλτερ Φρέντερικ Μόρισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Γουόλτερ Φρέντρικ Μόρισον (Walter Fredrick "Fred" 'Morrison, 23 Ιανουαρίου 1920 – 9 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός πολιτικός μηχανικός, περισσότερο γνωστός ως ο άνθρωπος που εφηύρε το φρίσμπι.
Γεννήθηκε στο Ρίτσφιλντ της πολιτείας Γιούτα των ΗΠΑ και κατοικούσε στη Μονρόε.Ήταν παντρεμένος με τη Λου. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρακολούθησε τις πτήσεις βομβαρδιστικών στην Ιταλία, ενώ συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος πολέμου επί 48 ημέρες.
Η εφεύρεση του δίσκου φρίσμπι
Ο Μόρισον ισχυριζόταν ότι ο ίδιος είχε συλλάβει την αρχική ιδέα για το φρίσμπι όταν έριξε ένα καπάκι από ένα μεταλλικό κουτί με ποπ κορν μαζί με την τότε φιλενάδα του, Λου. Επειδή το καπάκι έφυγε μακριά, βρέθηκε από τον Μόρισον ότι τα κατσαρολάκια για γλυκά πετούσαν καλύτερα και ήταν πιο κοινά. Μαζί με τη Λου έφτιαξαν μια μικρή επιχείρηση και πουλούσαν "Flyin' Cake Pans" (ιπτάμενα κατσαρολάκια για γλυκά) στις ακτές της Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Το 1946 ο 26χρονος από την Γιούτα συνέλαβε την ιδέα ενός σχεδίου για τον πρώτο στον κόσμο ιπτάμενο δίσκο, τον οποίο ονόμασε Whirlo-Way. Το 1948 στην επιχείρηση εισήλθε και ο επενδυτής Γουόρεν Φραντσιόνι, ο οποίος κάλυψε το κόστος για να επικαλυφθεί ο δίσκος με πλαστικό. Το 1955 ο Μόρισον και η Λου σχεδίασαν τον "Δίσκο του Πλούτωνα" (Pluto Platter), που ήταν το αρχέτυπο όλων των σύγχρονων ιπτάμενων δίσκων. Η ονομασία οφείλεται στην μανία με τα ΑΤΙΑ, που κυριαρχούσε στην Αμερική τη δεκαετία του 1950. Στις 23 Ιανουαρίου 1957 τα δικαιώματα του Pluto Platter πωλήθηκαν στην εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Wham-O, η οποία το 1958 Wham-O πρόσθεσε το όνομα Frisbee στο αρχικό όνομα του δίσκου, το οποίο ήταν μια δυσορθογραφία της εταιρείας Frisbie Pie Company. Το παιχνίδι σύντομα απέκτησε δημοφιλία, κυρίως μεταξύ των φοιτητών στις ΗΠΑ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια πλαστικοί δίσκοι «φρίσμπι» είχαν πουληθεί έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ είχαν δημιουργηθεί και πανεπιστημιακά τουρνουά για αγώνες με «φρίσμπι».
Ο Μόρισον απεβίωσε το 2010. Το όνομά του φέρει ένα γήπεδο ντισκ γκολφ στην πόλη Χολαντέι της Γιούτα.
2011 - Μιλτιάδης Έβερτ, Έλληνας πολιτικός.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ (Αθήνα, 12 Μαΐου 1939 - Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας Πολιτικός, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων και πρώην Πρόεδρος της Ν.Δ. Ήταν υιός του Άγγελου Έβερτ.
Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ακολούθησε περαιτέρω σπουδές στην πληροφορική. Γνώριζε αγγλικά.
Υπήρξε οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής μεγάλων βιομηχανιών και οργανωτής Επιχειρήσεων και Τραπεζών. Επίσης, υπήρξε προγραμματιστής των υπολογιστικών συστημάτων των Τραπεζών. Είχε εργαστεί ως οικονομικός σύμβουλος στην Εμπορική Τράπεζα και ως οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Είχε δημοσιεύσει πολλά άρθρα για θέματα οικονομικά, αμύνης, ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής. Είχε συγγράψει αρκετά βιβλία, όπως: «Καραμανλής, ο Αναμορφωτής», «Η Ελλάδα στον Κόσμο που έρχεται», «Ειρηνική Επανάσταση για τη Νέα Εποχή».
Ήταν νυμφευμένος με τη φωτογράφο Λίζα Βάντερπουλ και είχε 2 κόρες.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 09 Φεβρουαρίου του 2011, σε ηλικία 71 ετών. Νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα πριν τον θάνατό του στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο με σοβαρά προβλήματα υγείας. Κηδεύτηκε Δημοσία Δαπάνη, το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
2016 - Ζντράβκο Τόλιμιρ, Βόσνιος στρατιωτικός.
2019 - Νίκη Γουλανδρή, Ελληνίδα ζωγράφος.
Σαν σήμερα 7 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1726
Σαν σήμερα 7 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Οσίου Παρθενίου, (Παρθένιος, Παρθένης, Παρθενία, Παρθενόπη)
Οσίου Λουκά, (Λουκάς, Λουκία, Λουκίτσα*)
7 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
457: Ο Λέων Α', ο μετέπειτα Άγιος, Λέων Μακέλλης ο Μέγας ο Θραξ αναγορεύεται αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπου και έμεινε ως το θάνατό του το 474.
1497: Οπαδοί του Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα καίνε στη Φλωρεντία έργα τέχνης και βιβλία, επειδή οδηγούν στην αμαρτία. Θα μείνει στην ιστορία ως η «Πυρά της ματαιοδοξίας» («Falò delle vanità»).
1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας συγκροτεί τον πρώτο τακτικό ελληνικό στρατό.
1828: Ο έμπορος και εθνικός ευεργέτης Ιωάννης Δομπόλλης ή Δόμπολης διορίζεται από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, Ταμίας της Ελλάδος. Θα παραμείνει στη θέση αυτή έως τις 18 Νοεμβρίου 1829, χωρίς μισθό, κατ’ επιθυμίαν του.
1863: Στρατιωτική στάση στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της Μεσοβασιλείας, εξαιτίας της κυβερνητικής κρίσης. (Φεβρουαριανά)
1869: Γίνεται μια πρώτη γενική δοκιμή του ατμοκίνητου σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιά.
1897: Υπογράφεται το διάταγμα της ίδρυσης του ΣΕΓΑΣ. Στις 27 Φεβρουαρίου θα δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
1897: Ελληνοτουρκικός πόλεμος: Σημειώνεται στη Λιβαδειά η πρώτη σημαντική ένοπλη σύρραξη, με νίκη των ελληνικών δυνάμεων.
1898: Στη Γαλλία, οδηγείται σε δίκη ως λιβελογράφος ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά, για το "Κατηγορώ", το άρθρο με το οποίο κατηγορούσε το γαλλικό στρατό για την υπόθεση Ντρέιφους.
1900: Ιδρύεται το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, με πρώτο γραμματέα τον Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ.
1900: Οι Αλβανοί ζητούν την αυτονομία τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά το υπόδειγμα της Κρήτης.
1904: Μεγάλη πυρκαγιά ξεσπάει στο επιχειρηματικό κέντρο της Βαλτιμόρης. Η φωτιά, που έμεινε γνωστή στην ιστορία και ως η μεγάλη πυρκαγιά της Βαλτιμόρης, η μεγαλύτερη μετά το 1871 στο Σικάγο, καταστρέφει ογδόντα οικοδομικά τετράγωνα, περίπου 2600 κτήρια και κατασβήνεται τριάντα ώρες αργότερα.
1905: Στην Αργεντινή καταστέλλεται εξέγερση από τις κυβερνητικές δυνάμεις.
1907: Ο Μάρτης της Λάσπης: Πραγματοποιείται στο Λονδίνο η πρώτη διαδήλωση των σουφραζετών της Αγγλίας.
1913: Σε μάχη, που γίνεται ανάμεσα σε τουρκικά και βουλγαρικά στρατεύματα στην Καλλίπολη, οι Τούρκοι χάνουν 5.000 στρατιώτες.
1919: Ο νέος Πρόεδρος της Γερμανίας, Έμπερτ, καταγγέλλει τους όρους της ανακωχής, που έβαλε τέλος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
1920: Το Συμβούλιο του Λονδίνου αποδέχεται τη διατήρηση της τουρκικής κυριαρχίας στην Κωνσταντινούπολη και την εξασφάλιση της ελευθερίας των Στενών των Δαρδανελίων.
1922: Η Μαντάμ Κιουρί εκλέγεται μέλος της Γαλλικής Ιατρικής Ακαδημίας για τις πολυάριθμες ανακαλύψεις της και ειδικότερα για την ανακάλυψη του ραδίου.
1929: Αιματηρές σκηνές μεταξύ κομμουνιστών και αρχειομαρξιστών σημειώνονται στη οδό Σταδίου, στην Αθήνα.
1933: Στις ΗΠΑ, τα παπούτσια δίνονται με δελτίο, τρία ζευγάρια το χρόνο, λόγω έλλειψης δερμάτων.
1935: Σχεδιάστηκε το επιτραπέζιο παιχνίδι Μονόπολη.
1937: Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου κι έπειτα από υπόμνημα διαμαρτυρίας στον Γεώργιο Β’, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Κύθνο και έπειτα στη Θάσο.
1940: Kάνει πρεμιέρα ο Πινόκιο, η δεύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων της Walt Disney.
1946: Τα κόμματα που συγκροτούν το ΕΑΜ αποφασίζουν να απόσχουν από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου.
1956: Κατά τη διάρκεια μαχητικής διαδήλωσης των μαθητών του Γυμνασίου Αμμοχώστου, σκοτώνεται από αγγλικά πυρά ο δεκαοκτάχρονος μαθητής της ΣΤ’ Τάξης, Πετράκης Γιάλλουρος, σημαιοφόρος της διαδήλωσης και υπεύθυνος των μαθητικών ομάδων του Γυμνασίου. Ήταν ο πρώτος μαθητής νεκρός του αγώνα.
1959: Ψηφίζεται στην Κούβα ένα διάταγμα μέσω του οποίου αποκτούν την κουβανική υπηκοότητα όλοι οι αλλοδαποί διοικητές του αντάρτικου στρατού. Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται αποκλειστικά στην περίπτωση του Τσε Γκεβάρα, αποτελώντας ένα είδος φόρου τιμής και αναγνώρισης στο πρόσωπό του και τη συμβολή του στην επανάσταση.
1960: Αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν σε σπηλιές του Ισραήλ παπύρους 1.700 χρόνων, με στίχους από τη Βίβλο.
1962: Έκρηξη σε ορυχείο της Γερμανίας προκαλεί το θάνατο 249 ατόμων.
1962: Ο John F. Kennedy ξεκινά το µποϊκοτάζ στην Κούβα.
1964: Οι Beatles φτάνουν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Οι εμφανίσεις τους σε τηλεοπτικές εκπομπές τις επόμενες εβδομάδες απογειώνει τη φήμη τους και παγιώνει τη δύναμη της μουσικής «Βρετανικής Εισβολής».
1969: Ο ηγέτης της παλαιστινιακής οργάνωσης Αλ Φατάχ, Γιάσερ Αραφάτ, αναλαμβάνει πρόεδρος της PLO.
1969: Ο τραγουδιστής των Doors Τζιμ Μόρισον συλλαμβάνεται στο Λος Άντζελες να οδηγεί μεθυσμένος και χωρίς άδεια.
1970: Οι Led Zeppelin ανεβαίνουν στο Νο1 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Led Zeppelin II».
1971: Η Ελβετία παραχωρεί στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου στις ομοσπονδιακές εκλογές.
1974: Η Γρενάδα ανεξαρτητοποιείται από το Ηνωμένο Βασιλείο.
1976: Η Diane Thorne γίνεται η πρώτη γυναίκα, που διαιτητεύει αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε 2 ομάδες ανδρών στο Croydon
1976: Ο Πολ Σάιμον ανεβαίνει στο Νo1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «50 Ways To Leave Your Lover».
1981: Ο Τζον Λένον ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Woman».
1984: Οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου Τσάλεντζερ, Μπρους ΜακΚάντλες και Ρόμπερτ Στιούαρτ κάνουν τον πρώτο διαστημικό περίπατο.
1985: Η επιτυχία του Φρανκ Σινάτρα «New York, New York» γίνεται ο επίσημος ύμνος της πόλης της Νέας Υόρκης.
1986: Η αποχώρηση από την Αϊτή του προέδρου Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ βάζει τέλος στην 28χρονη κυριαρχία της οικογένεια του στη χώρα.
1990: Καταρρέει η Σοβιετική Ένωση. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομουνιστικού Κόμματος συμφωνεί να παραδώσει το μονοπώλιο της εξουσίας που κατείχε για 73 χρόνια.
1991: Έρχεται στην Ελλάδα ο μετέπειτα χρυσός ολυμπιονίκης Πύρος Δήμας.
1991: Τίθεται εκτός τροχιάς ο διαστημικός σταθμός Σαλιούτ 7.
1991: Ο IRA πραγματοποιεί επίθεση με όλμο στην Downing Street την ώρα που ο Πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ συνεδρίαζε με το υπουργικό συμβούλιο για τον Πόλεμο στον Κόλπο.
1992: Tο Πακιστάν για πρώτη φορά παραδέχεται ότι έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα.
1992: Τα 12 μέλη της ΕΟΚ υπογράφουν τη συνθήκη του Μάαστριχτ,με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος, του ευρώ. Με την συνθήκη η ΕΟΚ μετονομάζεται σε Ευρωπαϊκή Ένωση. Από ελληνικής πλευράς την συνθήκη του Μάαστριχτ υπογράφει ο Υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς.
1993: Ως ακατάλληλη και αστεία, απορρίπτει ο Πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ την πρόταση τριών ευρωπαϊκών χωρών, για ένταξη της δημοκρατίας του στον ΟΗΕ με το όνομα FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
1994: Ο μπασκετμπολίστας Μάικλ Τζόρνταν υπογράφει συμβόλαιο με τους White Sox, ομάδα του μπέιζμπολ.
1994: Στη Βρετανία, ύποπτες χαρακτηρίζονται οι συνθήκες του θανάτου του συντηρητικού βουλευτή, Στίβεν Μίλιγκαν, που βρέθηκε πνιγμένος, στο διαμέρισμά του, φορώντας μόνον ζαρτιέρες και γυναικείες κάλτσες.
1995: Συλλαμβάνεται ο εγκέφαλος της τραγωδίας στους Δίδυμους Πύργους, Ramzi Yousef, στο Πακιστάν.
1996: Την αλληλεγγύη της στην Ελλάδα, εκφράζει η Κομισιόν μετά από συνεδρίαση με θέμα την ελληνοτουρκική κρίση στα Ίμια, επιμένοντας στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου.
1999: Ο Αμπντάλα Β΄ διαδέχεται τον πατέρα του Χουσεΐν ιμπν Ταλάλ ως βασιλιάς της Ιορδανίας.
2000: Ο Στίπε Μέσιτς εκλέγεται πρώτη φορά πρόεδρος της Κροατίας.
2001: Ιστορική εμπορική συμφωνία συνάπτεται ανάμεσα σε δυο από τους πλουσιότερους συλλόγους, της Manchester United και των New York Giants.
2004: Οι Bρετανοί μουσικόφιλοι αναδεικνύουν το «We Will Rock You» των Queen ως τον κορυφαίο ροκ ύμνος όλων των εποχών.
2005: Ένα Airbus A320 της Atlasjet πέφτει από τον τροχοδιάδρομο στο Αεροδρόμιο Ataturk της Κωνσταντινούπολης εξ αιτίας ολισθηρότητας λόγω της έντονης χιονόπτωσης. Κανείς από τους 164 επιβάτες και το 6μελές πλήρωμα δεν τραυματίζεται.
2006: Η Ιερά Σύνοδος αποδέχεται την παραίτηση του Καλλίνικου από τον μητροπολιτικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
2006: Ο Νασέρ αλ-Μουχάμαντ αλ-Αχμάντ αλ-Σαμπάχ διορίζεται από τον εμίρη πρωθυπουργός του Κουβέιτ.
2008: O μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος (Ιωάννης Λιάπης) εκλέγεται νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Εξελέγη στη δεύτερη ψηφοφορία με 45 ψήφους, έναντι 27 του μητροπολίτη Σπάρτης Ευσταθίου.
2009: Πυρκαγιές στην Αυστραλία αφήνουν πίσω τους 173 νεκρούς, στη χειρότερη φυσική καταστροφή της χώρας.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1102 - Ματθίλδη, αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η Αυτοκράτειρα Ματθίλδη (Empress Matilda, Γουίντσεστερ, 7 Φεβρουαρίου 1102 - 10 Σεπτεμβρίου 1167), αποκαλούμενη και Μαώ, ήταν η πρώτη γυναίκα κυρίαρχος της Βρετανίας στην αμφίβολη περίοδο αναρχίας που είχε επικρατήσει το 1141. Ήταν κόρη του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Α΄ και της Σκωτσέζας πριγκίπισσας Ματθίλδης. Ήταν επίσης σύζυγος του Γοδεφρείδου Πλανταγενέτη κόμητος του Ανζού, γενάρχη της μεγαλύτερης στην ιστορία Αγγλικής δυναστείας των Πλανταγενετών και μητέρα του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Β΄. Αρραβωνιάστηκε σε ηλικία εννέα ετών τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ερρίκο Ε΄ και τον παντρεύτηκε τρία χρόνια αργότερα σε μεγαλοπρεπή τελετή. Με τον αυτοκράτορα σύζυγο της επισκέφθηκε τη Ρώμη και την Τοσκάνη, ενώ διετέλεσε και αντιβασιλέας την περίοδο απουσίας του.
1478 - Τόμας Μορ, Άγγλος πολιτικός και συγγραφέας.
Ο Τόμας Μορ (Sir Thomas More, 7 Φεβρουαρίου 1478 - 6 Ιουλίου 1535) ήταν Άγγλος πολιτικός και φιλόσοφος, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας.
Γιος δικαστή, σπούδασε στην Οξφόρδη και υπήρξε μέλος του κύκλου του Τζον Μόρτον, αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ. Ευρύτατης μόρφωσης, θεολογικής και κλασσικής, έγινε δικηγόρος, μέλος του Κοινοβουλίου και αναδείχθηκε σε διάφορα διοικητικά και δικαστικά αξιώματα. Το 1529 έγινε αρχικαγκελλάριος.
Ένθερμος καθολικός, ο Μορ άσκησε δριμεία κριτική με τα έργα του κατά του Προτεσταντισμού και του Λούθηρου προσωπικά. Αυτά όσο ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ ήταν κι αυτός ένθερμος καθολικός. Όταν όμως ο Ερρίκος ήρθε σε ρήξη με τον Πάπα, που αρνήθηκε να θεωρήσει άκυρο τον γάμο του με την Αικατερίνη της Αραγωνίας και ν' αναγνωρίσει τον νέο γάμο του με την Άννα Μπολέϋν, και ανακήρυξε τον εαυτό του αρχηγό της αγγλικής Εκκλησίας, ο Μορ παραιτήθηκε αρνούμενος να δεχτεί ένα κοσμικό πρόσωπο ως κεφαλή της θρησκείας.
Η αντίθεσή του με τον φοβερό βασιλιά σήμανε το τέλος του. Την 1 Ιουλίου 1535 δικάστηκε για την παραπάνω άρνησή του και στις 6 Ιουλίου αποκεφαλίστηκε. Η κεφαλή του στήθηκε σε πάσαλο στην γέφυρα του Λονδίνου και παρέμεινε εκεί έναν ολόκληρο μήνα, μέχρι που αποκρεμάστηκε κατόπιν εξαγοράς από την θυγατέρα του.
Όλη η Ευρώπη συγκλονίστηκε από την θανάτωσή του, ο Έρασμος τον θρήνησε και τον απεκάλεσε omnium horarum homo (άνθρωπο για όλες τις εποχές) και οι ιστορικοί ανεξαρτήτως δόγματος απέρριψαν την κατηγορία της προδοσίας. Το 1935 ανακηρύχθηκε άγιος της Καθολικής Εκκλησίας.
Το 1516 εκδόθηκε στην Λουβαίν των Κάτω Χωρών το έργο του Μορ Ουτοπία στα λατινικά. Την έκδοση επιμελήθηκε ο Έρασμος, στενός φίλος του Μορ. Ο τίτλος που είχε δώσει ο Μορ στο έργο του ήταν Nusquam (Πουθενά) αλλά κατά την έκδοση, πιθανώς με την ουμανιστική παρέμβαση του Έρασμου, εμφανίστηκε ως Utopia, από τις ελληνικές λέξεις ου και τόπος. Πρόκειται για την περιγραφή μιας ιδανικής κοινωνίας ισότητας, κοινοκτημοσύνης, θρησκευτικής ανοχής (υπό περιορισμούς όμως), όπου η εργασία θα είναι εξάωρη και δεν θα υπάρχουν χρήμα, δικηγόροι και εκμετάλλευση. Αυτή η ιδανική σοσιαλιστική κοινωνία είναι και μια κριτική της αγγλικής κοινωνίας της εποχής του Μορ, που ισχύει βέβαια καθολικά μέχρι σήμερα. Αλλά ο ίδιος ο συγγραφέας διατυπώνει τις επιφυλάξεις του για το κατά πόσον είναι δυνατή η αφθονία αγαθών χωρίς την ύπαρξη κινήτρων και για την αδιαφορία των οκνηρών που θα επιβαρύνει τους εργατικούς. Τελικά μεταθέτει την πραγμάτωση της ουτοπίας του στο απώτερο μέλλον «όταν όλοι οι άνθρωποι θα είναι καλοί».
1693 - Άννα Ιβάνοβνα, αυτοκράτειρα της Ρωσίας.
1741 - Γιόχαν Χάινριχ Φίσλι, Ελβετός καλλιτέχνης.
1870 - Άλφρεντ Άντλερ, ήταν Αυστριακός ιατρός και ψυχολόγος.
Ο Άλφρεντ Άντλερ (7 Φεβρουαρίου 1870 - 28 Μαΐου 1937) ήταν Αυστριακός ιατρός και ψυχολόγος, ιδρυτής της σχολής της ατομικής ψυχολογίας. Σε συνεργασία με τον Σίγκμουντ Φρόυντ και μία μικρή ομάδα συνεργατών του τελευταίου, ο Άντλερ ήταν μεταξύ των συνιδρυτών του ψυχαναλυτικού κινήματος. Συνεργάτης του Φρόυντ για 9 περίπου χρόνια, εξέφρασε δικές του ανεξάρτητες απόψεις για το πρόβλημα των νευρώσεων. Έτσι, δέχτηκε μεν την άποψη ότι υπάρχουν ασυνείδητες δυνάμεις που συμμετέχουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας γενικά του ατόμου, απέρριψε όμως τις απόψεις του Φρόυντ σχετικά με το περιεχόμενο του ασυνείδητου και την παντοδυναμία της λίμπιντο.
1873 - Τόμας Άντριους, Ιρλανδός ναυπηγός.
Ο Τόμας Άντριους (7 Φεβρουαρίου 1873 - 15 Απριλίου 1912) ήταν Ιρλανδός επιχειρηματίας και ναυπηγός. Διευθύνων σύμβουλος και επικεφαλής της συντακτικής τμήματος για την ναυπηγική εταιρεία Harland και Wolff στο Μπέλφαστ, της Ιρλανδίας.
Ο Άντριους ήταν ο ναυπηγός των σχεδίων για το υπερωκεάνιο RMS Titanic. Ταξίδευε επί του σκάφους κατά τη διάρκεια του παρθενικού του ταξιδιού, όταν χτύπησε ένα παγόβουνο στις 14 Απριλίου 1912, και ήταν ένας από τους 1.507 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία.
Προτίμησε να φύγει μαζί με το πλοίο του. Τελευταία φορά τον είδανε να ελέγχει τις καμπίνες, και τέλος μπροστά σε ένα τζάκι κοιτάζοντας την ώρα. Λένε πως είχε βγάλει τo σωσίβιο του και το άφησε σε μια καρέκλα όταν όμως είδε μια γυναίκα να πηγαίνει στην καμπίνα της για να πάρει ένα της έδωσε το δικό του. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Είχε μία κόρη την Μαρία που ήταν 2 ετών. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί δεν προσπάθησε να σωθεί ενώ είχε οικογένεια.
1877 - Γκόντφρεϊ Χάρολντ Χάρντι, Άγγλος μαθηματικός.
Γκόντφεϊ Χάρολντ Χάρντι (αγγλ. Godfrey Harold Hardy, 7 Φεβρουαρίου 1877 – 1 Δεκεμβρίου 1947), σημαντικός Άγγλος μαθηματικός, γνωστός για την συμβολή του στην θεωρία αριθμών και την μαθηματική ανάλυση.
Στο ευρύ κοινό είναι κυρίως γνωστός για το δοκίμιο "Η Απολογία ενός Μαθηματικού", μία από τις πιο προσβάσιμες αναλύσεις όσον αφορά τον τρόπο σκέψης ενός μαθηματικού.
Από τις αρχές του 1914 υπήρξε ο πνευματικός πατέρας του Iνδού μαθηματικού Σρινιβάσα Ραμανούτζαν, την ξεχωριστή διάνοια του οποίου αναγνώρισε σχεδόν αμέσως. Στα πλαίσια συνέντευξης που παραχώρησε στον Πολ Έρντος, στην ερώτηση ποια ήταν η μεγαλύτερη του συνεισφορά στα μαθηματικά, ο Χάρντι απάντησε «η ανακάλυψη του Ραμανούτζαν»
1885 - Σίνκλερ Λιούις, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Σίνκλερ Λιούις (Sinclair Lewis, 7 Φεβρουαρίου 1885 – 10 Ιανουαρίου 1951) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης.
Γεννήθηκε στη Μινεσότα των Η.Π.Α. και ήταν γιος γιατρού. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Το πρώτο του σημαντικό έργο με το οποίο έγινε γνωστός, ήταν το μυθιστόρημα Μέιν Στριτ (Κεντρικός Δρόμος, 1920), που απέσπασε την προσοχή των κριτικών και του κοινού και κυκλοφόρησε πλατιά. Στο έργο αυτό ο Λιούις έκανε μια ρεαλιστική καταγγελία της κενότητας και του συντηρητισμού της αμερικανικής επαρχίας. Ακολούθησε το Μπάμπιτ (1922), όπου περιγράφει τη ζωή των νεόπλουτων της εποχής του, από τους οποίους διαμορφώθηκε αργότερα το σύμβολο του μέσου Αμερικανού. Στο Άροουσμιθ (1925) πραγματεύεται το θέμα της επιστημονικής έρευνας, ενώ στο Έλμερ Γκάντρι (1927) καυτηριάζει την αμερικανική εκκλησία. Για το Άροουσμιθ βραβεύτηκε το 1926 με το βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο όμως αρνήθηκε. Στο μυθιστόρημά του Ντόντσγουερθ (1929) επανέρχεται στο θέμα του Μπάμπιτ, αλλά αυτή τη φορά ασχολείται με την απογοήτευση του τύπου του νεόπλουτου, που ανακαλύπτει την κενότητά του.
Δημοσίευσε διάφορα μυθιστορήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1930 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το οποίο δόθηκε τότε για πρώτη φορά σε Αμερικανό λογοτέχνη. Το 1936 το Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας. Τη δεκαετία 1930-1940 στράφηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε στη συγγραφή των έργων Τζεϊχόκερ, Αυτό δε μπορεί να συμβεί εδώ και Η Άντζελα είναι εικοσιδυό χρονών.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους των Η.Π.Α. Έγραψε ακόμη τα έργα: Από βασιλικό αίμα, Κας Τιμπερλέν, Ένας τόσο απέραντος κόσμος, Οι αθώοι, Έργο τέχνης, Γεδεών Πλάνις κ.ά.
1905 - Ουλφ φον Όιλερ, Σουηδός φυσιολόγος.
1915 - Πατριάρχης Βουκουρεστίου Θεόκτιστος.
Ο Θεόκτιστος Α΄ (κατά κόσμον Toader Arăpaşu, 1915-2007) ήταν Πατριάρχης Βουκουρεστίου και πάσης Ρουμανίας επί 21 έτη.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1915 στο Tocileni της επαρχίας Botoşani. Ήταν το δέκατο από τα έντεκα παιδιά του Dumitru και της Marghioala Arăpaşu
Το 1928 έγινε δόκιμος και το 1935 εκάρη μοναχός. Το 1940 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, από την οποία αποφοίτησε το 1945. Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε ιερομόναχος και στάλθηκε στο Ιάσιο. Το 1946 έγινε Αρχιμανδρίτης και μεταξύ 1946 και 1947 σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου.
Το 1947 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρουμανίας του αφαίρεσε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη, λόγω των φιλοκομμουνιστικών του απόψεων. Όταν η χώρα πέρασε στο κομμουνιστικό στρατόπεδο και οι νέες αρχές αντικατέστησαν τον Πατριάρχη Ειρηναίο (Irineu Mihălcescu) με τον Ιουστινιανό (Justinian Marina), επίσης φιλοκομμουνιστή κληρικό, ο Θεόκτιστος έγινε βοηθός του Πατριάρχη, γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και Πρόεδρος του Θεολογικού Ινστιτούτου Βουκουρεστίου μεταξύ 1950 και 1954.
Το 1962 έγινε επίσκοπος Arad. Το 1963, μια απόπειρα να γίνει επικεφαλής της Ρουμανικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ απέτυχε, καθώς δεν του χορηγήθηκε βίζα εισόδου. Το 1973 έγινε Αρχιεπίσκοπος Κραϊόβας και το 1977 Μητροπολίτης Μολδαβίας. Το 1981 δημιουργήθηκε σκάνδαλο, καθώς χρησιμοποίησε χρήματα της Εκκλησίας για να χρηματοδοτήσει την ποδοσφαιρική ομάδα του Πολυτεχνίου του Ιασίου.
Το 1986 έγινε Πατριάρχης Βουκουρεστίου και πάσης Ρουμανίας. Με το κομμουνιστικό καθεστώς είχε σχέσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν αγαστές, καθώς συναίνεσε στην καταστροφή 26 ιστορικών ναών και αντάλλασσε επισκέψεις και δώρα με τον Νικολάε Τσαουσέσκου.
Μετά την Επανάσταση του 1989 παραιτήθηκε και κατέφυγε σε μοναστήρι. Τον Ιανουάριο του 1990 η Ιερά Σύνοδος δέχτηκε την παραίτησή του και συγκρότησε επιτροπή τοποτηρητείας μέχρι την εκλογή νέου Πατριάρχη. Όμως, η νέα Κυβέρνηση της χώρας υπό τον Ίον Ιλιέσκου τον κάλεσε να επιστρέψει, οπότε επανήλθε στην Πατριαρχεία το Μάρτιο του ίδιου έτους. Παρέμεινε Πατριάρχης μέχρι το θάνατό του, στις 30 Ιουλίου 2007, σε ηλικία 92 ετών.
1919 - Ντέιβιντ Χάφλερ, Αμερικανός μηχανικός ήχου.
Ο David Hafler (David Hafler, 7 Φεβρουαρίου 1919 – 25 Μαΐου 2003) ήταν Αμερικανός πρωτοπόρος μηχανικός ήχου (audio engineer), γνωστός για τις εργασίες του για τη βελτίωση του ενισχυτή Williamson μέσω του υπερ-γραμμικού κυκλώματος Ultra-Linear του Alan Blumlein.
Το 1950, ο Hafler ίδρυσε την Acrosound μαζί με το συνεργάτη του Herbert Keroes. Η εταιρεία σχεδίαζε και κατασκεύαζε μετασχηματιστές για ενισχυτές λυχνιών.
Το 1955 ίδρυσε την Dynaco μαζί με τον Ed Laurent, η οποία κατασκεύαζε και πωλούσε χαμηλού κόστους κιτ ενισχυτών υψηλής ποιότητας για χομπίστες στο χώρο του audio.
Στη δεκαετία του 1970 ο Hafler προώθησε την παθητική τετραφωνία (passive pseudo-quadraphonic), μία χαμηλού κόστους τεχνική για την αναπαραγωγή του περιβάλλοντος ήχου από συνήθεις στερεοφωνικές εγγραφές, μέσω της χρήσης δύο όμοιων οπισθίων ηχείων συνδεδεμένων σε σειρά (τυπικά 8 + 8 ή 16 ohm σύνολο) μεταξύ των γραμμών τροφοδοσίας των εμπρόσθιων ηχείων.
To 1972 ίδρυσε την David Hafler Co., συνεχίζοντας την παράδοση πώλησης χαμηλού κόστους κιτ ενισχυτών υψηλής ποιότητας, αλλά και την προσφορά συναρμολογημένων προϊόντων. Η εταιρεία κατασκεύασε πολλούς θρυλικούς ενισχυτές για πολλά χρόνια, όπως οι DH-101 και DH-110, καθώς επίσης και ενισχυτές ισχύος MOSFET, όπως οι DH-200, DH-220, DH-500 και XL-280.
Το 1987 ο Hafler πούλησε την εταιρεία του στη Rockford Corporation που βρίσκεται στο Tempe της Arizona. H Hafler Company συνέχισε να κατασκευάζει προϊόντα audio υψηλής ποιότητας και αξιοπιστίας, κυρίως όμως για την επαγγελματική αγορά.
Η κυκλωματική πατέντα Trans•nova του τμήματος εξόδου των ενισχυτών ισχύος Hafler, παρέχει υψηλό κέρδος ισχύος με απλή κυκλωματική σχεδίαση και δραματική μείωση του cross talk και του θορύβου.
To 2014, η Hafler αγοράστηκε από την Καναδική Radial Engineering Ltd. η οποία συνεχίζει την παράδοση παραγωγής προϊόντων high-fidelity audio.
Ο David Hafler πέθανε στις 25 Μαΐου 2003 στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ.
1934 - Ανέστης Βλάχος, Έλληνας ηθοποιός.
1935 - Μητροπολίτης Βελγίου Παντελεήμων Κοντογιάννης.
Ο Μητροπολίτης Παντελεήμων (κατά κόσμον Νικόλαος Κοντογιάννης, γενν.: 7 Φεβρουαρίου 1935, Χίος) είναι Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου, κάτω από την πνευματική ηγεσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολεως.
Γεννήθηκε στη Χίο στις 7 Φεβρουαρίου 1935. Είναι πτυχιούχος του Θεολογικής Σχολής της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη. Το 1954 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1957 πρεσβύτερος.
Υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Βελγίου από την ίδρυσή της, το 1969, ως εφημέριος, Αρχιερατικός Επίτροπος και πρωτοσύγκελος. Το 1974 εξελέγη βοηθός Επίσκοπος, με τον τίτλον της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Απολλωνιάδος.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1982 εκλέχτηκε ομόφωνα από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου. Με προτασή του προς του Οικουμενικό Πατριαρχείο ιδρύθηκε το Γραφείο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στις 26 Νοεμβρίου 2013, ο Μητροπολίτης Παντελεήμων παραιτήθηκε από τη θέση του και από τότε εφησυχάζει στην ιδιαίτερη πατρίδα του υπό τον τίτλο του Μητροπολίτη πρώην Βελγίου.
1946 - Έκτορ Μπαμπένκο, Αργεντινός σκηνοθέτης.
1947 - Φλέμινγκ Γιόργκενσεν, Δανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
1947 - Νέλσον Οντούμπερ, πρωθυπουργός της Αρούμπα.
1954 - Ντίτερ Μπόλεν, Γερμανός συνθέτης.
Ο Ντίτερ Μπόλεν (γερμ. Dieter Bohlen, 7 Φεβρουαρίου 1954) είναι Γερμανός μουσικοσυνθέτης, παραγωγός και στιχουργός. Τις πρώτες του επιτυχίες είχε το 1984 ως μέλος, παραγωγός και στιχουργός των Modern Talking, που προέκυψε το πιο πετυχυμένο συγκρότημα μέχρι σήμερα στη Γερμανία. Ο Μπόλεν ζει σήμερα στο Αμβούργο.
1962 - Ντέιβιντ Μπράιαν, Αμερικανός μουσικός (Bon Jovi).
Ο Ντέιβιντ Μπράιαν Ράσμπαουμ (David Bryan Rashbaum, Έντισον, 7 Φεβρουαρίου 1962) είναι Αμερικανός μουσικός. Παίζει πλήκτρα στο συγκρότημα Bon Jovi και κάνει δεύτερα φωνητικά, ενώ συχνά στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος τραγουδάει ένα μέρος ή ολόκληρο το τραγούδι "In these arms" μόνος του.
1967 - Βασίλης Τσαμπρόπουλος, Έλληνας συνθέτης και πιανίστας.
1974 - Στιβ Νας, Καναδός καλαθοσφαιριστής.
1977 - Γιώργος Αλεξόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1977 - Δημήτρης Παπανικολάου, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Δημήτρης Παπανικολάου (7 Φεβρουαρίου 1977) είναι Έλληνας προπονητής στην ΑΕΚ και πρώην καλαθοσφαιριστής. Αγωνιζόταν ως Σούτινγκ γκαρντ, Σμολ φόργουορντ και Πάουερ φόργουορντ.
1978 - Άστον Κούτσερ, Αμερικανός ηθοποιός.
O Κρίστοφερ Άστον Κούτσερ (Christopher Ashton Kutcher, 7 Φεβρουαρίου 1978), γνωστός επαγγελματικά ως Άστον Κούτσερ, γεννημένος στις 7 Φεβρουαρίου 1978, είναι Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, πρώην μοντέλο μόδας και κωμικός.
Ο Κούτσερ είναι γνωστός για το ρόλο του ως Μάικλ Κέλσο στη σειρά That '70s Show του καναλιού FOX. Επίσης, δημιούργησε, ήταν παραγωγός και παρουσίαζε την εκπομπή Punk'd, στην οποία έστηνε φάρσες στους αστέρες του Χόλιγουντ. Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες συμπεριλαμβανομένου τις: Μεγάλε, Τι Κάναμε Χθες Βράδυ? (Dude, Where's My Car?), Παντρευτείτε, Χωρίστε, Τελειώσατε! (Just Married), Το Φαινόμενο της Πεταλούδας (The Butterfly Effect), Ο Φύλακας (The Guardian) και Τζακ Ποτ στον Έρωτα (What Happens in Vegas). Είναι ο παραγωγός και ο συν-δημιουργός των ριάλιτι Room 401 και Beauty and the Geek. Ο Κούτσερ αυτό το διάστημα συμπρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά Two and a Half Men του καναλιού CBS, ως ο χαρακτήρας Γουόλντεν Σμιντ.
1979 - Νίκος Ανδρουλάκης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης (7 Φεβρουαρίου 1979) είναι Έλληνας πολιτικός μηχανικός, πολιτικός και Ευρωβουλευτής με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη (S&D).
Ο Νίκος Ανδρουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1979. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έχει μεταπτυχιακό τίτλο στο πρόγραμμα «Νέα Υλικά και Περιβάλλον». Επιπλέον, είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Φιλοσοφίας.
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός και διδάσκει στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Το 1997 συμμετέχει για πρώτη φορά στην Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη του Νομού Ξάνθης, ενώ το 1999 εκλέγεται Γραμματέας της παράταξης στην Ξάνθη. Από το 2000 έως και το 2002 διετέλεσε μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου.
Το 2001 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2007 εξελέγη μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας της Νεολαίας του κόμματος. Το 2008 εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Στις 14 Μαρτίου 2013 εκλέχτηκε από το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, λαμβάνοντας 109 ψήφους σε σύνολο 168 ψήφων.
Στις 30 Μαρτίου 2014 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη. Εξελέγη δεύτερος με 113.719 σταυρούς προτίμησης.
Συμμετέχει στην ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών & Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Είναι μέλος:
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Παράλληλα είναι αναπληρωτής στην:
Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας
Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ - Λατινικής Αμερικής
Τον Ιανουάριο του 2016, μετά από πρόταση της Σοσιαλιστικής Ομάδας, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά τις μετρήσεις εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία ως πλήρες μέλος (Σκάνδαλο Volkswagen).
1981 - Νταρσί Νέτο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1983 - Γιώργος Γκουγκουλιάς, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1983 - Κρίστιαν Κλιν, Αυστριακός οδηγός αγώνων.
1989 - Νικ Καλάθης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Νικ Καλάθης (Nicholas William Calathes, 7 Φεβρουαρίου 1989) είναι Ελληνοαμερικανός διεθνής καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 1.98, βάρος 97 kg και αγωνίζεται ως πόιντ γκάρντ. Αγωνίζεται στην ομάδα του Παναθηναϊκού για το Eλληνικό πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής και την Ευρωλίγκα ανδρών με το νούμερο 33. Είναι επίσης βασικό στέλεχος της Εθνικής Ελλάδος. Έχει αγωνιστεί επίσης για μια διετία στο NBA και για ένα χρόνο VTB Λίγκα.
1990 - Άννα Αμπρέου, Φινλανδή τραγουδίστρια.
1996 - Πιερ Γκασλί, Γάλλος οδηγός αγώνων.
Θάνατοι σαν σήμερα
780 - Νικήτας Α', Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Νικήτας ο Α΄ (... - 7 Φεβρουαρίου 780) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν σλαβικής καταγωγής. Διετέλεσε ιερέας στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Επιβλήθηκε στο Πατριαρχικό θρόνο από τον εικονομάχο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Ε' το 766 και παρέμεινε μέχρι το 780. Αν και ηπιότερος του προκατόχου του, έλαβε ενεργό μέρος στη καταδίωξη των εικονολατρών και έστεψε συμβασιλέα τον γιο του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, τον Λέοντα. Οι εικονολάτρες τον χαρακτήριζαν απαίδευτο και άβουλο όργανο της πολιτικής του αυτοκράτορα. Πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου του 780.
Η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος το 787 τον απεκήρυξε και τον αναθεμάτισε.
1575 - Άννα Μαρία Ζίγκλεριν, Γερμανίδα αλχημίστρια.
1707 - Δοσίθεος Β', Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Ο Δοσίθεος Νοταράς (31 Μαΐου 1641 - 7 Φεβρουαρίου 1707) ήταν Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Γεννήθηκε στην Αράχωβα του δήμου Φελλόης της επαρχίας Καλαβρύτων στις 31 Μαΐου 1641. Ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόλαος και η μητέρα του Άννα. Η μητέρα του, κόρη κάποιου Βελισσαρίου, καταγόταν από την Κερνίκη της Πελοποννήσου. Ανήκε στη μεσαία τάξη και είχε το επώνυμο Σκαρπέτης κι όχι Νοταράς. Σε ηλικία επτά ετών μετέβη στην Πάτρα άγνωστο για ποιον λόγο,ίσως για να φοιτήσει σε κάποιο σχολείο, αλλά αμέσως γύρισε στο χωριό του. Έμεινε ορφανός σε ηλικά οκτώ ετών και από τη μητερα του ενώ ο πατέρας του έμπορος πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουνίου 1649. Τον μόρφωσή του ανέλαβαν ο παππούς του Γιώργος, μοναχός στη μονή των Αγίων Αποστόλων στην Κόρινθο και ο μητροπολίτης Κορίνθου Γρηγόριος ο Γουλανός. Χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον Μητροπολίτη Κορίνθου στην μονή των Αγίων Αποστόλων σε ηλικία έντεκα ετών κατά παράβαση των σχετικών εκκλησιαστικών κανόνων περί ηλικίας και πήγε στη συνέχεια στην Αθήνα το 1653. Μετά ήλθε στην Κωνσταντινούπολη,ίσως επείδη τον προσκάλεσε ο μητροπολίτης Κορίνθου Γρηγόριος, τον Ιανουάριο του 1657, και διέμενε στο μετόχιο του Αγίου Τάφου. Εκεί γνωρίστηκε με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Παΐσιο, με τον οποίο περιόδευσε στον Εύξεινο Πόντο και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες για ζητείες. Οι γνώσεις του στα τουρκικά, αραβικά, ρωσικά, γεωργιανά, ελληνικά και λατινικά,«πρέπει να περιορίζονταν στο καθημερινό λεξιλόγιο, όπωςφανερώνει και ο τροπος με τον οποίο χειρίζεται τα λατινικά». Μετά το θάνατο του Παϊσίου τον Δεκέμβριο του 1660 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, και ένα χρόνο αργότερα προσλήφθηκε από τον νέο Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ως αρχιδιάκονός του. Χειροτονήθηκε μητροπολίτης Καισαρείας (Παλαιστίνης) το 1666. Το 1667 αποστέλλεται από τον Νεκτάριο ως πατριαρχικός έξαρχος στις Ρουμανικές χώρες για να ρυθμίσει περιουσιακά θέματα του Πατριαρχείου.
1736 - Στήβεν Γκρέυ, Άγγλος αστρονόμος και επιστήμονας.
Ο Στήβεν Γκρέυ (1666 – 7 Φεβρουαρίου 1736) ήταν Άγγλος φυσικός αστρονόμος και χημικός. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς – ηλεκτρολόγους του 17ου αιώνα. Θεωρείται πατέρας της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1666 στο Κεντ. Από νεαρή ηλικία εργαζόμενος στην επιχείρηση του πατέρα του σε βαφείο υφασμάτων ασχολήθηκε έντονα με την αστρονομία , όπου βοηθούμενος οικονομικά και από φίλους του κατάφερε να σπουδάσει φυσικές επιστήμες.
Πέθανε πάμφτωχος και σχεδόν ξεχασμένος στις 7 Φεβρουαρίου του 1736 στο Λονδίνο όπου και θάφτηκε σε κάποιο νεκροταφείο απόρων. Δεν έχει ανεγερθεί προς τιμή του κανένα μνημείο ούτε υφίσταται προτομή του. Κάποια από τα χειρόγραφά του βρίσκονται στη βιβλιοθήκη της Βασιλικής Εταιρείας.
Ανακαλύψεις
Κατασκεύασε δικό του τύπο τηλεσκοπίου όπου και έκανε εντυπωσιακές μελέτες για τις ηλιακές κηλίδες.
Το 1727 απέδειξε ότι οι αγωγοί εφόσον μονωθούν μπορούν και να ηλεκτριστούν δίνοντας μια πρώτη ερμηνεία του κεραυνού. Από εκείνη τη στιγμή πειραματίστηκε επί του φαινομένου αυτού και προσδιόρισε έτσι την ενέργεια της ηλεκτρικής αγωγιμότητας (1729). Στη συνέχεια με τις μελέτες του μπόρεσε και πραγματοποίησε τα πρώτα πειράματά του στη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε σημαντική απόσταση.
Ανακάλυψε ακόμη την ηλέκτριση εξ επαγωγής. Κάποια μέρα ξεσκονίζοντας με πανί ένα γυάλινο δοχείο παρατήρησε στη συνέχεια το πώμα αυτού που ήταν φελλός ότι μαγνήτιζε διάφορα μικροαντικείμενα. Στη συνέχεια πραγματοποίησε πολλά πειράματα μέχρι το τέλος της ζωής του, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως φακό μια σταγόνα νερού. Σήμερα θεωρείται ο θεμελιωτής της ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Τιμήθηκε με το μετάλλιο Κόπλυ, δύο φορές, το 1731 και 1732 και υπήρξε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας.
Στη δεκαετία του 1970 μία μονάδα μέτρησης δόσης απορρόφησης ακτινοβολίας έλαβε προς τιμή του το όνομα Γκρέυ (Gy).
1864 - Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς, Σέρβος γλωσσολόγος.
Ο Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς, (Τρσιτς, 6 Νοεμβρίου 1787 - Βιέννη, 7 Φεβρουαρίου 1864), ήταν Σέρβος φιλόλογος, μεταρρυθμιστής της σερβικής γλώσσας, συλλέκτης δημοτικών τραγουδιών και συγγραφέας του πρώτου λεξικού της σερβικής γλώσσας. Ο Κάρατζιτς ήταν η πιο σημαντική προσωπικότητα στη σερβική λογοτεχνία το πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα.
Συμμετείχε στην πρώτη Σερβική εξέγερση ως υπάλληλος της Νεγκοτίνσκα Κράινα, μετά την ήττα το 1813 μετακόμισε στη Βιέννη. Εκεί συναντήθηκε με τον Σλοβένο Γέρνεϊ Κόπιταρ, κι έθεσε ως στόχο τη συλλογή των σερβικών δημοτικών τραγουδιών, τη μεταρρύθμιση του κυριλλικού αλφάβητου και τον αγώνα για την εισαγωγή των εθνικών γλωσσών στη σερβική λογοτεχνία. Οι μεταρρυθμίσεις του Βουκ στη σερβική γλώσσα ήταν η εισαγωγή της φωνητικής ορθογραφίας, η καθιέρωση της σερβικής γλώσσας που χρησιμοποιούσε ο λαός, η οποία αντικατέστησε τη σλαβονική-σερβική γλώσσα, την οποία την εποχή εκείνη χρησιμοποιούσαν οι μορφωμένοι.
1894 - Αντόλφ Σαξ, Βέλγος κατασκευαστής μουσικών οργάνων, εφευρέτης του σαξόφωνου.
Ο Αντουάν–Ζοζέφ «Αντόλφ» Σαξ (γαλλικά: Antoine-Joseph "Adolf" Sax, 6 Νοεμβρίου 1814 – 7 Φεβρουαρίου 1894) ήταν Βέλγος οργανοποιός, μουσικός και οργανοπαίκτης του φλάουτου και του κλαρίνου. Είναι ευρύτατα γνωστός για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του σαξοφώνου.
Γεννημένος στην γαλλόφωνη πόλη της Ντινάν, στην Βαλλωνία του Βελγίου, γιος του επίσης σχεδιαστή μουσικών οργάνων Σαρλ–Ζοζέφ Σαξ, ο Αντόλφ από νεαρή κιόλας ηλικία καταπιάστηκε και ο ίδιος με την οργανοποιία, όπως κλαρινέτων και φλάουτων, όργανα τα οποία αργότερα σπούδασε στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων. Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromp) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σε όλο τον κόσμο. Το 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο, γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού. O Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία ογδόντα ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
1898 - Αντόλφο Φαρσάρι, Ιταλός φωτογράφος.
Ο Αντόλφο Φαρσάρι (Adolfo Farsari, 11 Φεβρουαρίου 1841 – 7 Φεβρουαρίου 1898) ήταν Ιταλός φωτογράφος που έζησε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας.
Ακολουθώντας μια σύντομη αρχικά στρατιωτική καριέρα κατά την οποία υπηρέτησε και στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, έγινε στη συνέχεια ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και εμπορικός φωτογράφος. Το φωτογραφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, και ειδικά τα χειροποίητα χρωματισμένα πορτραίτα και τοπία, τα οποία πουλούσε κυρίως σε ξένους διαμένοντες και επισκέπτες στη χώρα (Ιαπωνία). Οι εικόνες του Φαρσάρι διανεμήθηκαν ευρέως, παρουσιάστηκαν και αναφέρθηκαν σε βιβλία και περιοδικά, και μερικές φορές αναπλάστηκαν από καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν και άλλα εκφραστικά μέσα. Διαμόρφωσαν τις παραστάσεις των ξένων για τους ανθρώπους και τους τόπους της Ιαπωνίας και σε κάποιο βαθμό επηρέασαν το πως οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι έβλεπαν τον εαυτό τους και τη χώρα τους. Το στούντιο του, το τελευταίο αξιοσημείωτο ξένο στούντιο στην Ιαπωνία, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας και μια από τις πιο παραγωγικές εμπορικές φωτογραφικές εταιρίες. Σε μεγάλο βαθμό λόγω των αυστηρών τεχνικών προδιαγραφών και των επιχειρηματικών του ικανοτήτων ο Φαρσάρι, επηρέασε σημαντικά την ανάπτυξη της τέχνης της φωτογραφίας στην Ιαπωνία.
1901 - Άνα Μπετανκούρτ, Κουβανή επαναστάτρια και φεμινίστρια.
1903 - Τζέιμς Γκλέισερ, Άγγλος μετεωρολόγος και αεροναυτικός.
1931 - Τομάζο Τιττόνι, Ιταλός πολιτικός.
1942 - Ιβάν Μπιλίμπιν, Ρώσος εικονογράφος.
1942 - Ντοράντο Πιέτρι, Ιταλός αθλητής.
1952 - Φίλιπ Έπσταϊν, Αμερικανός σεναριογράφος.
Ο Φίλιπ Έπσταϊν (Philip G. Epstein, 22 Αυγούστου 1909 - 7 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Αμερικανός σεναριογράφος, και περισσότερο γνωστός για το σενάριο της ταινίας Καζαμπλάνκα, το οποίο γράφτηκε (διασκευάστηκε) σε συνεργασία με τον δίδυμο αδελφό του Τζούλιους αλλά και τον Χάουαρντ Κοκ. Με την ταινία αυτή βραβεύθηκε και με Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
Ο Φίλιπ παρακολούθησε μαθήματα στο Pennsylvania State College, παίρνοντας το πτυχίο του το 1931. Μετά το κολέγιο ο Φίλιπ επέλεξε την ηθοποιία και ο αδελφός του Τζούλιους έγινε επαγγελματίας πυγμάχος. Ο γάμος του, επίσης, το έδωσε έναν υιό, ο οποίος έγινε μυθιστοριογράφος, ο οποίος το 2003 κυκλοφόρησε μία φανταστική έκδοση της παιδική του ηλικίας, το San Remo Drive: A Novel from memory. Ο εγγονός του Τέο ασχολήθηκε επιτυχημένα με το μπέιζμπολ και η εγγονή του, ακολούθησε τα βήματά του, κι έγινε σεναριογράφος.
Αργότερα ο Φίλιπ και ο Τζούλιους κατευθύνθηκαν προς το Χόλιγουντ, ελπίζοντας να μπουν στην κινηματογραφική βιομηχανία. Εν τέλει έγιναν επιτυχημένοι σεναριογράφοι. Ο Τζακ Γουόρνερ, διευθύνων της Warner Bros., είχε μία σχέση μίσους και πάθους με τα αδέλφια Έπσταϊν. Δεν μπορούσε να αμφισβητήσει την εμπορική τους επιτυχία, αλλά αποδοκίμαζε τις φάρσες τους και τις εργασιακές τους συνήθειες. Το 1952, ο Γουόρνερ έδωσε τα ονόματά του στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, αλλά εκείνοι δεν παρουσιάστηκαν ποτέ στην επιτροπή. Όμως, σε ένα ερωτηματολόγιο της Επιτροπής, όταν ρωτήθηκαν, αν ποτέ ήταν μέλη κάποιος "ανατρεπτικής οργάνωσης", εκείνοι απάντησαν: «Ναι, της Warner Brothers»
Ο Φίλιπ πέθανε σε ηλικία 42 ετών, στο Χόλιγουντ, από καρκίνο.
1958 - Βλαντιμίρ Λόσκι, Ρώσος θεολόγος.
Ο Βλαντιμίρ Λόσκι (8 Ιουνίου 1903 - 7 Φεβρουαρίου 1958) ήταν επιφανής εξόριστος Ρώσος θεολόγος.
Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1903 στο Γκέτινγκεν της Γερμανίας. Ο πατέρας του, Νικόλαος Λόσκι, ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Το 1920 πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου έζησε ως το 1922, οπότε εξορίστηκε. Έμεινε για λίγο στην Πράγα και κατόπιν πήγε στο Παρίσι, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του μέχρι το θάνατό του στις 7 Φεβρουαρίου 1958.
Η ζωή του επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ως παιδί υπήρξε μάρτυρας της δίκης και της εκτέλεσης από το Σοβιετικό καθεστώς του Μητροπολίτη Αγίας Πετρούπολης Βενιαμίν, ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε άγιος.
Ήταν ο πρώτος Πρύτανης του Ινστιτούτου του Αγίου Διονυσίου του Παρισιού, όπου δίδαξε δογματική θεολογία. Το πιο αξιόλογο έργο του είναι «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας».
1964 - Σοφοκλής Βενιζέλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Σοφοκλής Ε. Βενιζέλος (Χανιά, 3 Νοεμβρίου 1894 – Επιβατηγό πλοίο «Ελλάς» εν πλω από τα Χανιά προς Πειραιά, 7 Φεβρουαρίου 1964) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας για τρία μικρά διαστήματα στα μέσα του 20ού αιώνα.
Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ήταν δευτερότοκος γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η μητέρα του, Μαρία Βενιζέλου, το γένος Σοφοκλή Κατελούζου ή Ελευθερίου, έπαθε λοίμωξη (επιλόχειο πυρετό) μετά την γέννηση του Σοφοκλή και υπέκυψε λίγες ημέρες αργότερα. Ο μεγάλος του αδελφός, Κυριάκος, και ο Σοφοκλής μεγάλωσαν κοντά στην θεία τους Μαριώ Βενιζέλου.
Το 1911, ο Σοφοκλής Βενιζέλος έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απ' όπου αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πυροβολικού. Το 1920 παραιτήθηκε από τον στρατό, για να εκλεγεί βουλευτής Χανίων στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του ίδιου έτους, όμως με την ήττα των Φιλελευθέρων στις εκλογές αυτές ο Σοφοκλής Βενιζέλος ακολούθησε τον πατέρα του στην Νίκαια της Γαλλίας όπου παντρεύτηκε, στις 27 Δεκεμβρίου 1920 με την Κατερίνα Ζερβουδάκη.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την επάνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα το 1922, ο Σοφοκλής Βενιζέλος επανήλθε στο στράτευμα και διορίσθηκε στρατιωτικός ακόλουθος στο Παρίσι, όπου παρέμεινε επί οκτώ χρόνια, για να αποστρατευθεί τελικά με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Το 1936, μετά τον θάνατο του πατέρα του, εκλέχθηκε στην διοικούσα επιτροπή του Κόμματος των Φιλελευθέρων.
Στον πόλεμο του 1940 ζήτησε να καταταγεί, όμως, η αίτησή του δεν έγινε δεκτή. Με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Στις 7 Μαΐου του 1943 ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικού στην εξόριστη κυβέρνηση του Τσουδερού. Όταν ξέσπασε το κίνημα του Ναυτικού (1944), ο Εμμανουήλ Τσουδερός παραιτήθηκε και έτσι ο Σοφοκλής Βενιζέλος ανέλαβε την πρωθυπουργία της εξόριστης κυβέρνησης στις 14 Απριλίου του 1944. Μέσα σε τρεις ημέρες, ο Σοφοκλής Βενιζέλος κατέστειλε το κίνημα του Ναυτικού, αλλά με μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ίδιο. Έχοντας χάσει την ευρύτερη λαϊκή αποδοχή που απολάμβανε μέχρι τότε, ο Σοφοκλής Βενιζέλος αναγκάσθηκε να παραιτηθεί δώδεκα ημέρες αργότερα (26 Απριλίου 1944), προκειμένου να σχηματισθεί η κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και να επέλθει ηρεμία στην ελληνική πολιτική σκηνή. Στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, παρέμεινε ως αντιπρόεδρος έως τον Αύγουστο του 1944. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1944, ο Σοφοκλής Βενιζέλος συμμετείχε στην τελευταία εξόριστη κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία συμμετείχαν και έξι υπουργοί της «κυβέρνησης του βουνού» (ΠΕΕΑ).
Μετά την απελευθέρωση, ο Σοφοκλής Βενιζέλος επέστρεψε στην Ελλάδα. Στις 30 Αυγούστου του 1945 ανακηρύχθηκε υπαρχηγός των Φιλελευθέρων, με αρχηγό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Τον Φεβρουάριο του 1946, το Κόμμα των Φιλελευθέρων διασπάσθηκε, και ο Σοφοκλής Βενιζέλος ανέλαβε την ηγεσία του Κόμματος των Βενιζελικών Φιλελευθέρων, ενώ στις πρώτες μετακατοχικές εκλογές, ένα μήνα αργότερα, πολιτεύθηκε με τον κόμμα Εθνική Πολιτική Ένωσις (ΕΠΕ), συνυποψήφιος με τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Τον Απρίλιο του 1946, ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην ολιγοήμερη κυβέρνηση του Παναγιώτη Πουλίτσα, από την οποία παραιτήθηκε μαζί με τον Παπανδρέου και τον Κανελλόπουλο, επειδή οι τρεις τους διαφώνησαν με την πρόθεση της κυβέρνησης να επισπεύσει το δημοψήφισμα για την επαναφορά της βασιλείας. Το 1947 έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Στρατιωτικών και Προσωρινώς Υγιεινής και Αεροπορίας καθώς και υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου, εντεταλμένος εις τον συντονισμόν των υπουργείων των εχόντων σχέσιν με την ασφάλειαν της χώρας και προσωρινά υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων και αργότερα υπουργός Ναυτικών στην Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947.
Οι Φιλελεύθεροι επανενώθηκαν το 1947 και ο Σοφοκλής Βενιζέλος έγινε εκ νέου υπαρχηγός και κατόπιν αρχηγός του κόμματος (Νοέμβριος 1948). Από τον Αύγουστο του 1950 έως τον Οκτώβριο του 1951, ο Σοφοκλής Βενιζέλος σχημάτισε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις, αρχικά σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, και κατόπιν σε συνεργασία με τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Νικόλαο Πλαστήρα, ως πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών.
Στην κυβέρνηση Πλαστήρα (1951–1952) μετείχε ως αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών, και αναπλήρωσε τον Πλαστήρα μετά την ασθένειά του (11 Μαρτίου 1952). Κατά την περίοδο αυτή, ο Σοφοκλής Βενιζέλος διαπραγματεύτηκε την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (εισδοχή στις 20 Σεπτεμβρίου 1951, επικύρωση από την Βουλή των Ελλήνων στις 18 Φεβρουαρίου 1952), αποδέχθηκε την συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο της Κορέας μετά από πρόσκληση του ΟΗΕ, και έδωσε το δικαίωμα τού εκλέγειν και εκλέγεσθαι και στις γυναίκες (Νόμος 2159/1952).
Μετά την ήττα των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1952 από τον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου, ο Σοφοκλής Βενιζέλος αποσύρθηκε προσωρινά από την πολιτική. Επανήλθε λίγο καιρό αργότερα για να ιδρύσει την Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση (ΦΔΕ), αφού πρώτα διαφώνησε με τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Στις εκλογές του 1956, η ΦΔΕ εξέλεξε 46 βουλευτές, και ο ίδιος ο Σοφοκλής Βενιζέλος εκλέχθηκε βουλευτής Δωδεκανήσων. Το 1958 εξομάλυνε τις σχέσεις του με τον Γεώργιο Παπανδρέου, για να ιδρύσουν μαζί την Ένωση Κέντρου. Το 1961 οι σχέσεις του με τον Παπανδρέου πέρασαν άλλη μία κρίση και, για ένα σύντομο διάστημα, ο Σοφοκλής Βενιζέλος φλέρταρε πολιτικά με την ΕΡΕ του Καραμανλή.
Γρήγορα όμως οι σχέσεις του με τον Παπανδρέου εξομαλύνθηκαν και πάλι. Έτσι, μετά την εκλογική νίκη της Ενώσεως Κέντρου στις 3 Νοεμβρίου του 1963, ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών.
Ιστορικό θανάτου
Το απόγευμα της 6ης Φεβρουαρίου του 1964, κι ενώ η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων για τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου όδευε προς την κορύφωση της τελευταίας εβδομάδας, ο Σοφοκλής Βενιζέλος την ώρα που εκφωνούσε πολιτικό λόγο στον λαό των Χανίων αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία με δύσπνοια που ξεπέρασε με χάπια και νερό. Μετά την ομιλία του επιβιβάστηκε στο επιβατηγό πλοίο Ελλάς με κατεύθυνση τη Σύρο. Στις 21.00 δόθηκε επί του πλοίου γεύμα και, αφού το πλοίο είχε αποπλεύσει, ο Βενιζέλος επιδόθηκε στο αγαπημένο του παιχνίδι, το μπριτζ. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα πλέον όταν αποσύρθηκε στην καμπίνα του. Αισθάνθηκε δυσφορία και ζήτησε επειγόντως από τον καμαρότο, που τον αντίκρισε χλωμό με έντονη δύσπνοια, τον γιατρό του, καρδιολόγο Γ. Καρούζο, που τον συνόδευε στην περιοδεία. Ο γιατρός έσπευσε κοντά του και αντιλήφθηκε ότι ο Βενιζέλος είχε οξύ πνευμονικό οίδημα. Προσπάθησε να το αντιμετωπίσει με ενέσεις, ωστόσο παρά τις προσπάθειές του ο μεγάλος πολιτικός κάποια στιγμή έχασε τις αισθήσεις του και πέθανε. Το μοιραίο επήλθε στη 1.05 το πρωί της 7ης Φεβρουαρίου. Το πλοίο αμέσως άλλαξε πορεία και επέστρεψε στη Σούδα.
1965 - Λουκής Ακρίτας ήταν Ελληνοκύπριος λογοτέχνης (ασχολήθηκε με την πεζογραφία, το θέατρο, και το δοκίμιο), δημοσιογράφος και πολιτικός. Γονείς του ήταν ο Χατζηγιαννακός Ακρίτας και η Ελένη Κατιρτζίγιαννη. (1909 - 7 Φεβρουαρίου 1965)
Το λογοτεχνικό του έργο διέπεται από την προοδευτική του ιδεολογία και την ανθρωπιστική του κοσμοθεωρία και χαρακτηρίζεται από μια αισιόδοξη προοπτική, που προκύπτει από την πίστη του στην ψυχική αντοχή των κοινωνικά αδικημένων.
Γυναίκα του υπήρξε η Σύλβα Ακρίτα κόρη του Κωνσταντίνου Γιαβάσογλου, Υπουργού Πρόνοιας και Γερουσιαστή με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η Σύλβα Ακρίτα υπήρξε η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Συμβουλίου Ευρώπης και Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αασφάλισης.
Μαζί αποκτήσανε μια κόρη, την δημοσιογράφο και συγγραφέα Έλενα Ακρίτα.
1965 - Περικλής Ιωαννίδης, Έλληνας αντιναύαρχος.
Ο Περικλής Ιωαννίδης (1 Νοεμβρίου 1881 – 7 Φεβρουαρίου 1965) ήταν αντιναύαρχος του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού.
Γεννήθηκε στην Κόρινθο και εισήλθε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, απ'όπου και αποφοίτησε. Υπήρετησε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού τάχθηκε με το πλευρό του Βασιλιά. Το 1917 καταδικάστηκε λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και φυλακίστηκε μέχρι το 1920. Μετά την πτώση του Βενιζέλου, συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία και προβιβάστηκε σε πλοίαρχο. Το 1922 αποστρατεύθηκε και το 1935 αποκαταστάθηκε. Τον ίδιο χρόνο αποχώρησε οριστικά από το Πολεμικό Ναυτικό λαμβάνοντας παράλληλα τον τίτλο του αντιναυάρχου. Στις 31 Μαρτίου του 1947 παρέλαβε τα Δωδεκάνησα ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας από τους συμμάχους και διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής των Δωδεκανήσων. Το 1958 ανακηρύχθηκε από τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος επίτιμο μέλος του ενώ υπήρξε ευεργέτης της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Το 1920 ο Ιωαννίδης γνώρισε την πριγκίπισσα Μαρία της Ελλάδας και Δανίας, χήρα του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας, ο οποίος είχε πεθάνει το 1919, καθώς επέστρεφε με πολεμικό πλοίο στην Ελλάδα, του οποίου ήταν κυβερνήτης ο ίδιος. Τον Δεκέμβριο του 1922 ενώ βρισκόντουσαν σε εξορία παντρεύτηκαν στη Γερμανία. Την περίοδο 1922 - 1940 διέμενε στην Αγγλία και την Ιταλία.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1965 και ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
1979 - Γιόζεφ Μένγκελε, Γερμανός γιατρός και εγκληματίας πολέμου.
Ο Γιόζεφ Μένγκελε ήταν Γερμανός γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς Μπίρκεναου και διαβόητος ιδίως για τα πειράματα που έκανε με ανθρώπους, τα οποία οδηγούσαν συνήθως στον θάνατό τους. Έμεινε στην ιστορία ως ο Άγγελος του Θανάτου (Todesengel von Auschwitz). (16 Μαρτίου 1911, Γκίντσμπουργκ, Γερμανία - 7 Φεβρουαρίου 1979, Βερτιόγκα, Βραζιλία)
1984 - Μάρκος Νομικός, Έλληνας εφοπλιστής και πολιτικός.
Ο Μάρκος Νομικός του Πέτρου (17 Σεπτεμβρίου 1898 - 7 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Έλληνας εφοπλιστής και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Κυκλάδων. Ήταν γόνος της οικογένειας εφοπλιστών Νομικού, από τη Σαντορίνη.
Γεννήθηκε στη Σαντορίνη και ήταν γιος του Πέτρου Νομικού, ιδρυτή της "Θηραϊκής Ακτοπλοΐας" (1930). Ακολούθησε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1918 έγινε εφοπλιστής και 5 χρόνια αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση της εταιρείας του πατέρα του, Πέτρου Νομικού. Σε ένα από τα κότερά του, το "Νόρθγουιντ" είχε ταξιδέψει στα ελληνικά νησιά ως προσκεκλημένη η Ζακλίν Κένεντι Ωνάση, το 1963, λίγους μήνες προτού δολοφονηθεί ο σύζυγός της, Τζον Φ. Κένεντι.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Θήρας στις εκλογές του 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΡΕ, με την οποία εξελέγη βουλευτής Κυκλάδων το 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964.
Ήταν παντρεμένος με την Αννίκα Πρωτονοταρίου και απέκτησαν 4 παιδιά: την Αναστασία (γ. 1918), τον Αναστάσιο (γ. 1920), την Αντωνία (γ. 1921) και τη Μαρία (γ. 1928). Διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος του Δ.Σ. της ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών στις 7 Φεβρουαρίου 1984.
1986 - Μπεάτα Κιτσίκη, Ελληνίδα φεμινίστρια και αντιστασιακή.
Η Μπεάτα Κιτσίκη, γεννημένη Μερόπη Πετυχάκη, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 14 Ιουλίου 1907, απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1986, ήταν αγωνίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, αγωνίστρια του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, 1944-1949. Ήταν σύζυγος του Νίκου Κιτσίκη και μητέρα του Δημήτρη Κιτσίκη.
Ο πατέρας της, ο Εμμανουήλ Πετυχάκης (1842-1915), ήταν κρητικός αλλά είχε εγκατασταθεί στο Κάιρο ως επιχειρηματίας. Εκεί νυμφεύθηκε την Κορίννα, κόρη του Δαυΐδ Αντωνιάδη, κόμη ντ' Αντόνιο, Ελληνοϊταλό από την Τεργέστη. Η Κορίννα είχε γεννηθεί το 1861 στο Κάϊρο και πέθανε στην Αθήνα το 1925. Η μητέρα της, η Άννα, ήταν Γαλλίδα και είχε 16 παιδιά: 8 βαπτίσθηκαν καθολικά και 8 ορθόδοξα, μεταξύ αυτών δε και η Κορίννα.
Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε 12 παιδιά, όλα γεννημένα στο Κάιρο εκτός από το τελευταίο, την Μπεάτα, που γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1907. Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε επιστρέψει με την οικογένειά του στην Κρήτη επειδή τα παιδιά του πέθαιναν από τύφο στην Αίγυπτο. Στο Ηράκλειο πέθανε το 1915, αφήνοντας χήρα την Κορίννα, που ήταν 19 χρόνια νεότερή του. Τον αντικατέστησε με τον δικηγόρο της οικογενείας, τον Αριστείδη Στεργιάδη, που ήταν συνομήλικός της (1861-1949), τον μετέπειτα ύπατο αρμοστή στη Σμύρνη (1919-1922), που έτσι έγινε ο πατριός της Μπεάτας. Ο Στεργιάδης πήρε μαζί του την Μπεάτα στη Σμύρνη το 1919. Επιστρέφοντας στο Ηράκλειο γνώρισε το 1921 τον ήδη τότε τακτικό καθηγητή στο Πολυτεχνείο Νίκο Κιτσίκη, που είχε έρθει στο Ηράκλειο για να χτίσει το λιμάνι. Ο Κιτσίκης την πήρε μαζί του στην Αθήνα και τη νυμφεύθηκε το 1923. Η Μπεάτα έζησε έκτοτε στην κολωνακιώτικη αστική κοινωνία της πρωτεύουσας και έκανε τρία παιδιά: την Μπεάτα, την Έλσα και τον Δημήτρη.
Στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, το 1940-1941, για να βοηθήσει τους φαντάρους, που τραυματισμένοι επέστρεφαν από το μέτωπο, μαζί με πολλές άλλες κυρίες του Κολωνακιού εργάσθηκε νυχθημερόν ως εθελόντρια νοσοκόμα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός των Αθηνών, δίπλα στον χειρούργο και κομμουνιστή Πέτρο Κόκκαλη, που την επηρέασε ιδεολογικά, αλλά και λόγω της φοβερής κόπωσης έπαθε έλκος και έκτοτε η υγεία της κατεστράφη.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μαζί με τον σύζυγό της, τον Νίκο Κιτσίκη, πρύτανη του Ε.Μ. Πολυτεχνείου κατετάγη στις γραμμές του ΕΑΜ και στην Απελευθέρωση έγινε μέλος του ΚΚΕ και μέλος της κομμουνιστικής πολιτοφυλακής ΟΠΛΑ.
Η πολύκροτη δίκη της Μπεάτας
Στις 9 Απριλίου 1948, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, άρχισε ενώπιον του εκτάκτου στρατιωτικού δικαστηρίου των Αθηνών η δίκη της Μπεάτας για κατασκοπία προς όφελος του εκτός νόμου ΚΚΕ, τη στιγμή που ο σύζυγός της ο Νίκος Κιτσίκης ήταν ακόμη πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου. Με την φήμη που την περιέβαλε της ελληνικής Πασιονάριας, κατεδικάσθη σε θάνατο.
Παρά τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη, η Μπεάτα ποτέ δε δέχθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας και ηρωποιήθηκε από τη νεολαία. Σε πολλά κορίτσια που γεννήθηκαν εκείνη την εποχή δόθηκε το όνομα Μπεάτα. Στη διάρκεια της δίκης της κατηγορήθηκε ότι είχε προδώσει την τάξη της, αυτήν του Κολωνακίου.
Την 1η Μαΐου 1948, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χρήστος Λαδάς, που είχε υπογράψει τη θανατική της καταδίκη, δολοφονήθηκε από μέλος της ΟΠΛΑ. Οι εφημερίδες της εποχής αμέσως κατηγόρησαν την Μπεάτα ότι από την φυλακή είχε δώσει διαταγή στην ΟΠΛΑ να προβεί στην δολοφονία του υπουργού.
Παρά ταύτα, λόγω της φήμης και του σεβασμού που ο κόσμος συνέχιζε να φέρει προς το πρόσωπο του Νίκου Κιτσίκη, η Μπεάτα δεν εξετελέσθη και μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου αφέθηκε ελεύθερη, στα τέλη του 1951. Η υγεία της όμως είχε πλέον καταστραφεί και τα βασανιστήρια είχαν επηρεάσει τον ψυχικό της κόσμο.
Ο ρόλος της Μπεάτας στη σύσφιξη των ελληνοκινεζικών σχέσεων
Σε μία συνάντηση του Παγκοσμίου Κινήματος της Ειρήνης στη Στοκχόλμη, στα τέλη του 1955, οι Κινέζοι αντιπρόσωποι πλησίασαν τον Έλληνα απεσταλμένο, τον Νίκο Κιτσίκη και του ζήτησαν να προωθήσει στην Ελλάδα τη Λαϊκή Κίνα, η οποία τότε δεν αναγνωριζόταν από τη Δύση. Η Μπεάτα Κιτσίκη ανέλαβε να ιδρύσει τον Σύνδεσμο φιλίας Ελλάδος-Λαϊκής Κίνας, που γρήγορα γνώρισε τεράστια επιτυχία στην ελληνική κοινωνία[εκκρεμεί παραπομπή]. Με την συνεργασία των Εκδόσεων Φέξη πολλές δεκάδες κινεζικά βιβλία μεταφράσθηκαν στα ελληνικά, λογοτεχνικά αλλά και πολιτικά, όπως τα Άπαντα του Μάο Τσετούνγκ. Με αλλεπάλληλες αποστολές Ελλήνων προσωπικοτήτων στη Λαϊκή Κίνα αλλά και με την εξάπλωση της μαοϊκής ιδεολογίας στους νέους, η Κίνα έγινε ευρέως γνωστή στο ελληνικό κοινό. Η Μπεάτα, ταξιδεύοντας σχεδόν κάθε χρόνο στην Κίνα έγινε φίλη των Κινέζων ηγετών και προσωπικά του Μάο. Αν και το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ανέκοψε την δράση της, η Χούντα αναγνώρισε και επισήμως το Πεκίνο. Η Μπεάτα όμως, ως στόχος των συνταγματαρχών, πέτυχε να τους ξεφύγει και με πλαστό ελβετικό διαβατήριο βρήκε καταφύγιο στην Ελβετία και μετά στη Γαλλία, κοντά στα παιδιά της.
Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας, το 1974. Ο σύζυγός της Νίκος Κιτσίκης πέθανε το 1978. Η ίδια πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1986, τιμώμενη από το ΚΚΕ και την κινεζική κυβέρνηση.
2007 - Αλέκος Ζαρταλούδης, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Αλέκος Ζαρταλούδης (Χίος 23 Ιανουαρίου 1929 – 7 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός.
Το 1965 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη και την ίδια χρονιά έγινε μέλος του ΣΕΗ. Στο θέατρο συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη - Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Έζησε για αρκετό καιρό στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές.
2007 - Άλαν Μακντιάρμιντ, Νεοζηλανδός χημικός.
Ο Άλαν Μακ Ντιάρμιντ (Alan Graham MacDiarmid, 14 Απριλίου 1927 - 7 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Νομπελίστας Νεοζηλανδός χημικός.
Γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1927 και καταγόταν από σχετικά φτωχή οικογένεια. Το 2000 τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας μαζί με δύο ακόμα ερευνητές, για τις έρευνές του στα αγώγιμα πολυμερή. Πέθανε στο σπίτι του, στην Πεννσυλβάνια των ΗΠΑ, έπειτα από πτώση στις 7 Φεβρουαρίου 2007.
2008 - Άντριου Μπερτιέ, Άγγλος πρίγκιπας και μέγας μάγιστρος του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας.
Ο Άντριου Μπερτιέ (Fra Andrew Bertie, πλήρες όνομα:Andrew Willoughby Ninian Bertie) ήταν πρίγκιπας και μέγας μάγιστρος του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας και απόγονος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας των Στιούαρτ από τη μητέρα του, τη Λαίδη Ιωάννα Κρίτστον Στιούαρτ. Το Τάγμα έχει status ανεξάρτητου κράτους.
Γεννήθηκε στις 15 Μαΐου του 1929 στο Λονδίνο. Έγινε μέλος του Τάγματος το 1956 και προτού γίνει Αρχηγός του, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε οικονομικές εφημερίδες αλλά και ως καθηγητής ξένων γλωσσών. Το 1988 εξελέγη σε μυστικό κονκλάβιο ως ο 78ος στη σειρά του, Αρχηγός του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη των Ιεροσολύμων, της Ρόδου και της Μάλτας. Το εν λόγω τάγμα έχει θρησκευτικό και φιλανθρωπικό χαρακτήρα και ιδρύθηκε αρχικά στα Ιεροσόλυμα τον 11ο αιώνα.
Ο Μπερτιέ, που ήταν ο πρώτος Βρετανός στο αξίωμα που είχε μέχρι το θάνατό του, πρωτοστάτησε στον εκσυγχρονισμό του Τάγματος και συνετέλεσε στη διεύρυνση των διπλωματικών σχέσεων με άλλα κράτη (από 49 που ήταν οι χώρες με τις οποίες είχε διπλωματικές σχέσεις το Τάγμα το 1988, αυξήθηκαν σε 100 την περίοδο του θανάτου του Μπερτιέ) και την επέκταση των δραστηριοτήτων του σε απομακρυσμένες περιοχές.
Πέθανε σε κλινική στη Ρώμη στις 7 Φεβρουαρίου του 2008. Προσωρινός αντικαταστάτης του αποβιώσαντος ανέλαβε ο Τζιάκομο ντάλα Τόρε (Fra Giacomo dalla Torre) ως ότου εξελέγη νέος Αρχηγός ο Μάθιου Φέστινγκ. Ο Αρχηγός φέρει τον τίτλο του Πρίγκιπα και η θητεία του στο αξίωμα είναι ισόβια.
2009 - Τάσος Δενέγρης, Έλληνας ποιητής.
Ο Τάσος Δενέγρης (Αθήνα, 1934 - 7 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Έλληνας ποιητής και μεταφραστής.
Ο Τάσος Δενέγρης σπούδασε κινηματογράφο και κοινωνικές επιστήμες στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Οι πρώτες δημοσιεύσεις του έγιναν στο περιοδικό «Πάλι» το 1968, αλλά το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1974. Υπήρξε μέλος μιας ανήσυχης ομάδας Ελλήνων καλλιτεχνών (Γιώργος Μακρής, Πάνος Κουτρουμπούσης, Αλέξης Ακριθάκης, Μαρία Μήτσορα κ.ά.), που δέχτηκαν ποικίλες επιρροές από τα ανατρεπτικά κινήματα της δεκαετίας του ’60, κυρίως από τον απόηχο του αμερικανικού «μπιτ» κινήματος. Η μεγάλη αγάπη του στο σινεμά εκφράστηκε και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε το 1986 στην ταινία του Σταύρου Τσιώλη Σχετικά με τον Βασίλη. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Απεβίωσε στις 7 Φεβρουαρίου του 2009.
2014 - Ορέστης Κολοζώφ, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ορέστης Κολοζώφ (Αλεξανδρούπολη, 6 Ιουνίου 1940- Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Έλληνας πολιτικός, ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ.
Ο Ορέστης Κολοζώφ γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 6 Ιουνίου 1940. Ο πατέρας του ήταν ο Γιώργος Κολοζώφ (απλή συνωνυμία με το παλιό στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργο Κολοζώφ) και μητέρα του η Άννα Κολοζώφ. Τελείωσε το δημοτικό στην Αλεξανδρούπολη και αργότερα εγκατασταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο το 1959. Από μαθητής ακόμα συμμετείχε στους αγώνες της αριστεράς. Το 1960 πήγε για πανεπιστημιακές σπουδές στην Ιταλία και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πίζας.
Εντάχθηκε στην ΕΔΑ το 1963 και το 1967 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1965 εξελέγη γενικός γραμματέας της Oμοσπονδίας Ελληνικών Φοιτητικών Συλλόγων Ιταλίας. Έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα κατά της χούντας των συνταγματαρχών, ενόσω βρισκόταν στην Ιταλία.
Ο Κολοζώφ εξελέγη αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στο 9ο Συνέδριο και τακτικό της μέλος στο 10ο και 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Στο 11ο και στο 12ο Συνέδριο εξελέγη αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ. Από το 12ο μέχρι το 17ο Συνέδριο του Κόμματος διετέλεσε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Στο 17ο Συνέδριο του κόμματος, το 2005, εξελέγη μόνο στην ΚΕ. Στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, τον Φεβρουάριο του 2009, δεν εξελέγη στην ΚΕ.
Από το 1978 έως το 2005 υπήρξε υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ.
Εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1993 στην εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών και το 1996 στη Β' Αθήνας.
Όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ το 1968 ο Κολοζώφ συντάχθηκε με την ορθόδοξη πτέρυγα απέναντι στους αναθεωρητές του ΚΚΕ Εσωτερικού, όπως και στην περίοδο 1989 – 1991.
Ο Ορέστης Κολοζώφ πέθανε στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου 2014.
2016 - Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος (Σμύρνη, 8 Φεβρουαρίου 1913 - Αθήνα, 7 Φεβρουαρίου 2016), ήταν Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας.
2017 - Κυβέλη Θεοχάρη - Ζωγραφίδη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, κόρη της πρωταγωνίστριας Μιράντας Μυράτ και του Σπύρου Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ και πρώτη εξαδέλφη της Κυβέλης Μυράτ-Μαρίνου. (13 Σεπτεμβρίου 1924 - 7 Φεβρουαρίου 2017)
Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής. Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στο θίασο της μητέρας της και του Λάμπρου Κωνσταντάρα, παίζοντας στα έργα Δύο άσπρα τριαντάφυλλα και Οι μαιτρέσσες του μπαμπά. Παράλληλα, έλαβε μέρες στις «ποιητικές απογευματινές» που οργάνωνε η Μιράντα Μυράτ στο Θέατρο «Κυβέλης» στην πλατεία Συντάγματος. Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου Ο φίλος μου ο Λευτεράκης και στο έργο Μια τσουκνίδα στις βιολέτες. Ακολουθεί η συνεργασία της με το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη (1957-59), όπου έπαιξε στα έργα Το τιμόνι του έρωτα του Παναγιώτη Καγιά και Ο Ηλίας του 16ου των Σακελλάριου και Γιαννακόπουλου.
Κινηματογράφος
Το 1955 εμφανίστηκε στην ταινία του Ορέστη Λάσκου Γκόλφω, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σπύρου Περεσιάδη στο ρόλο της Σταυρούλας. Ακολούθησαν Η Άγνωστος (1956) του Ορέστη Λάσκου, στο ρόλο της Ευτυχίας, όπου έπαιξε μαζί με τη γιαγιά της Κυβέλη, Ο ζηλιαρόγατος (1956) του Γιώργου Τζαβέλλα, με το Βασίλη Λογοθετίδη (κινηματογραφική μεταφορά της κωμωδίας του Γ. Ρούσσου Ο εραστής έρχεται) στο ρόλο της Κική Μανωλοπούλου, Στουρνάρα 288 (1959) του Ντίνου Δημόπουλου (πρόκειται για την ομώνυμη κωμωδία των Τραϊφόρου - Βασιλειάδη) στο ρόλο της Φώφης Ασημομύτη, Ο Ηλίας του 16ου (1959) του Αλέκου Σακελλάριου στο ρόλο της Αλέκας Κωνσταντινίδου , Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) του Χρίστου Αποστόλου, Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Κώστα Χατζηχρήστο στο ρόλο της Λέλας κ.ά.
Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos Οι κόρες του Χάους, μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetrafillon Films. Η μικρού μήκους αυτή ταινία παρουσιάζει με πρωτότυπο και ενίοτε ανατρεπτικό τρόπο την ιστορία της μεγάλης θεατρικής οικογένειας της Κυβέλης και της ιδιαίτερης σχέσης της οικογένειας με τα έργα του Πιραντέλο, με φόντο την Ελλάδα και την Ευρώπη του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Μετέπειτα πορεία
Παρά το ελπιδοφόρο ξεκίνημα, η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960. Θα ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους ως ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες.
Αργότερα, θα αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και θα συνεχίσει ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999. Πρωτοστάτησε ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία του Ινστιτούτου Κυβέλη (Ερμούπολη Σύρου, 1999).
Προσωπική ζωή
Από τον πρώτο της γάμο με τον ομογενή εκ Κωνσταντινουπόλεως Γιάννη Στεφανίδη απέκτησε την κόρη της Βαλεντίνη Στεφανίδη-Ποταμιάνου (1943). Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Τίτος Ζωγραφίδης (1914-1981), αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος.
2017 - Λουκιανός Κηλαηδόνης, ήταν Έλληνας συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής.
2017 - Χανς Ρόσλινγκ, Σουηδός ακαδημαϊκός.
2017 - Τσβέταν Τοντόροφ, Βούλγαρος φιλόσοφος.
2017 - Ρίτσαρντ Χατς, Αμερικανός ηθοποιό.
2017 - Χανς Ρόσλινγκ, Σουηδός ακαδημαϊκός.
2017 - Τσβέταν Τοντόροφ, Βούλγαρος φιλόσοφος.
2020 - Λι Ουενλιάνγκ, Κινέζος οφθαλμίατρος.