Είσοδος Μελών
Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1372
Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
Εορτάζουν
Οσίου Ιάσιμου του Θαυματουργού, (Ιάσιμος, Σίμος, Ιασίμη, Σίμη)
Οσίου Ισίδωρου του Πηλουσιώτου, (Ισίδωρος, Σιδέρης, Ισιδώρα, Δώρα *)
4 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
211: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος πεθαίνει στο Εβόρακο (σημερινό Γιορκ, Αγγλία) ενώ προετοιμαζόταν να ηγηθεί μίας εκστρατείας εναντίον των Καληδονίων. Αφήνει την αυτοκρατορία υπό τον έλεγχο των δύο αντιμαχόμενων γιων του.
362: Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός εκδίδει διάταγμα, με το οποίο αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα σε όλες τις θρησκείες στην επικράτειά του.
960: Η στέψη του Τσάο Κουάνγκγιν ως αυτοκράτορας της Κίνας με το όνομα Τάιτσου σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου της δυναστείας των Σονγκ, η οποία θα διαρκέσει περισσότερο από τρεις αιώνες.
1169: Ισχυρός σεισμός χτυπά την ανατολική ακτή της Σικελίας, και ιδιαίτερα την Κατάνια, προκαλώντας το θάνατο περίπου 15.000 κατοίκων.
1758 - Ιδρύεται η πόλη Μακαπά στη Βραζιλία.
1783: Κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης η Αγγλία ανακοινώνει ότι, σταματά τις εχθροπραξίες με τις ΗΠΑ.
1789: Στις ΗΠΑ το εκλεκτορικό σώμα εκλέγει τον Τζορτζ Ουάσιγκτον πρώτο Πρόεδρο της χώρας.
1826: Εκδίδεται ο «Τελευταίος των Μοϊκανών», του Τζέημς Φένιμορ Κούπερ.
1847: Ανοίγει η πρώτη τηλεγραφική εταιρεία, η "Magnetic Telegraphe Company", στο Μέριλαντ των ΗΠΑ.
1848: Στη Γαλλία, καταργείται οριστικά και επίσημα ο Μαύρος Κώδικας και κατά συνέπεια το σκλαβοπάζαρο.
1861: Έξι νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ, οι Γεωργία, Νότια Καρολίνα, Μισισιπή, Φλόριντα, Αλαμπάμα και Λουϊζιάνα, συγκροτούν την Ομοσπονδία Πολιτειών Αμερικής, που στάθηκε η αφορμή για την έναρξη του Αμερικανικού Εμφυλίου.
1867: Καταστροφικός σεισμός, μεγέθους 7,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, πλήττει την Κεφαλονιά (23 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο), με εκατοντάδες νεκρούς και μεγάλες καταστροφές. Σκοτώνονται 224 άνθρωποι και καταρρέουν 2.612 σπίτια.
1900: Μολυσμένο βρέθηκε το νερό που πίνουν οι Αθηναίοι από το Αδριάνειο υδραγωγείο. Το πρόβλημα προκαλεί τεράστιος βόθρος που βρέθηκε δίπλα στο υδραγωγείο.
1904: Η Ρωσία προσφέρει περιοχές της Κορέας στην Ιαπωνία και υπεραμύνεται του δικαιώματός της να κατέχει τη Μαντζουρία.
1906: Η αστυνομία της Νέας Υόρκης αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τα δακτυλικά αποτυπώματα για την αναγνώριση της ταυτότητας.
1909: Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με νόμο της Καλιφόρνια, τα παιδιά των Ιαπώνων πρέπει να φοιτούν σε ξεχωριστά σχολεία.
1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η αγγλική κυβέρνηση πιέζει την Ελλάδα να προσχωρήσει στην Εγκάρδια Συνεννόηση (Αντάντ).
1920: Πραγματοποιείται η πρώτη πτήση Λονδίνο-Νότια Αφρική. Το αεροπλάνο έκανε ενάμιση μήνα να φτάσει στον προορισμό του, πραγματοποιώντας πολλές ενδιάμεσες στάσεις.
1923: Στη Γερμανία, τα γαλλικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το Όφενμπουργκ στην Απενβάιερ και την Μπουλ στη Ρουρ.
1924: Ο Μαχάτμα Γκάντι απολύεται από τις φυλακές χωρίς όρους.
1924: Επεισόδιο στη Βουλή μεταξύ του βενιζελικού βουλευτή Θεόδωρου Πάγκαλου και του αντιπολιτευόμενου συναδέλφου του Αθανασίου Τζώνη. Ο Τζώνης προκληθείς ραπίζει τον Πάγκαλο, που τον απειλεί με το περίστροφό του, αλλά αφοπλίζεται από τον βουλευτή Άρτας.
1927: Προβάλλεται η πρώτη ομιλούσα ταινία, ο «Τραγουδιστής της τζαζ», με πρωταγωνιστή τον Αλ Τζόλσον.
1932: Στις ΗΠΑ, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ, κυβερνήτης της Νέας Υόρκης και μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ (1933-45), κηρύσσει επίσημα την έναρξη των 3ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Λέικ Πλάσιντ, στους οποίους συμμετέχουν 274 αθλητές και 32 αθλήτριες από 17 χώρες. Τον όρκο των αθλητών εκφωνεί ο ναύαρχος Ρίτσαρντ Μπερντ, ο εξερευνητής του Νοτίου Πόλου.
1933: 50.000 άτομα διαδηλώνουν στο κέντρο του Λονδίνου κατά της ανεργίας.
1936: Το Ράδιο Ε. γίνεται το πρώτο ραδιενεργό στοιχείο, που μπορεί να παραχθεί συνθετικά.
1938: Κάνει πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το θεατρικό έργο του Θόρντον Γουάιλντερ "Η μικρή μας Πόλη".
1939: Στην Ουγγαρία, κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος ως συνέπεια του βομβαρδισμού συναγωγής στη Βουδαπέστη.
1940: Γερμανικό υποβρύχιο τορπιλίζει χωρίς προειδοποίηση, το ελληνικό φορτηγό "Ελένη Σταθάτου", με αποτέλεσμα να πνιγούν 12 Έλληνες ναυτικοί.
1941: Στις ΗΠΑ δημιουργείται η Ηνωμένη Οργάνωση Υπηρεσιών (USO), της οποίας σκοπός είναι η ηθική υποστήριξη των Αμερικανών στρατιωτών, στέλνοντας ηθοποιούς, τραγουδιστές και μουσικούς όπου βρίσκονται στρατεύματα.
1943: Εκτελείται από τους Γερμανούς ο Κώστας Περρίκος, αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας, που είχε αναπτύξει αντιστασιακή δράση στην Αθήνα, με αποκορύφωμα την ανατίναξη του κτιρίου της φιλοναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ.
1944: Στον Ειρηνικό, το αμερικανικό ναυτικό καταλαμβάνει δυο από τα νησιά Κουατζαλέιν.
1945: Συναντώνται στη Γιάλτα της Κριμαίας (συνδιάσκεψη της Γιάλτας) οι Στάλιν, Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ, προκειμένου να συζητήσουν για τις κινήσεις των συμμάχων εναντίον του άξονα Γερμανών και Ιαπώνων. Σε εκείνη τη συνάντηση μπήκαν οι βάσεις για τον Ψυχρό Πόλεμο, που ακολούθησε.
1948: Η Κεϋλάνη, μετέπειτα Σρι Λάνκα, γίνεται ανεξάρτητη, εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
1950: Έξι μήνες μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, στελέχη της Αριστεράς ιδρύουν τη «Δημοκρατική Παράταξη», που θα αποτελέσει τον πρόδρομο της ΕΔΑ.
1950: Ιδρύεται νέο ελληνικό κόμμα με το όνομα "Δημοκρατική Παράταξη", το οποίο προέκυψε από τη συμφωνία τριών μικρών κομμάτων της Αριστεράς.
1951: Οι Αμερικανοί βομβαρδίζουν στην Κορέα κατοικημένες περιοχές και οδούς ανεφοδιασμών των κομμουνιστών.
1956: Οι Άγγλοι κλείνουν στην Κύπρο επτά δημοτικά σχολεία, επειδή είχαν υψώσει τη γαλανόλευκη.
1960: Αρχίζουν οι επίσημες συνομιλίες Ελλάδας και Κοινής Αγοράς.
1961: Ιδρύεται το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
1962: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι απαγορεύει εξ ολοκλήρου τις εισαγωγές από την Κούβα.
1966: Στην Ιαπωνία, Μπόινγκ 727 των ιαπωνικών αερογραμμών κατέπεσε στον κόλπο του Τόκιο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 133 επιβαίνοντες.
1971: Η εταιρεία Rolls Royce, το βρετανικό σύμβολο ποιότητας, κηρύττει πτώχευση, γεγονός που χαρακτηρίζεται από τους Βρετανούς πολιτικούς ως «η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία».
1974: Στην Κίνα, ο Μάο κηρύττει νέα πολιτιστική επανάσταση.
1975: Στο Νεπάλ, στέφεται ο μοναδικός στον κόσμο βασιλιάς των Ινδουιστών.
1976: Ξεκινούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.
1976: Ισχυρός σεισμός πλήττει την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα και σκοτώνει 20.000 άτομα.
1977: Κυκλοφορεί το άλμπουμ των Fleedwood Mac «Rumours», ένα από τα πιο επιτυχημένα όλων των εποχών.
1979: Ο 86χρονος Γιουγκοσλάβος πρόεδρος Τίτο χωρίζει από τη γυναίκα του μετά από 27 χρόνια γάμου, για να παντρευτεί μια 35χρονη τραγουδίστρια της όπερας.
1980: Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί εγκρίνει την εκλογή του Αμπαλχασάν Μπανι-Σαντρ ως πρώτου Πρόεδρου του Ιράν. Πρόκειται για τον πρώτο εκλεγμένο Πρόεδρο μετά την Ισλαμική Επανάσταση.
1982: Τρεις μυκηναϊκοί τάφοι ανακαλύπτονται στην Πελλάνα Λακωνίας.
1989: Απερρίφθη κάθε πιθανότητα συνεργασίας, προεκλογικής ή μετεκλογικής, με το ΠΑΣΟΚ, από την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
1991: Στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες συγκρούονται δύο αεροπλάνα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 32 άτομα.
1992: Στη Βενεζουέλα, ο Ούγκο Τσάβες με το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200) πραγματοποιεί απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες, με 18 νεκρούς και 60 τραυματίες.
1993: Στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, Καμπούλ, 28 άνθρωποι σκοτώνονται κατά τη διάρκεια επιθέσεων των Μουτζαχεντίν.
1994: Οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Εργασίας, Στέλιος Παπαθεμελής και Ευάγγελος Γιαννόπουλος, αντίστοιχα, αποφασίζουν νέο ωράριο για τα νυχτερινά κέντρα.
1995: Τσετσένοι μαχητές καταρρίπτουν το πρώτο ρωσικό μαχητικό αεροπλάνο, ένα "SU-25", λίγο έξω από την πρωτεύουσα της Τσετσενίας Γκρόζνι.
1996: Η Κίνα καταστέλλει την ελεύθερη επικοινωνία μέσω Ίντερνετ απαγορεύοντας τα site με πολιτικό και πορνογραφικό περιεχόμενο, απαιτώντας τα δίκτυα να καταχωρούνται μέσω της κυβέρνησης.
1997: Ο Αμερικανός ποδοσφαιριστής Ο. Τζ. Σίμπσον κρίνεται ένοχος από δικαστήριο ενόρκων της Σάντα Μόνικα για το αδίκημα της βιαιοπραγίας κατά της πρώην γυναίκας του Νικόλ Μπράουν Σίμπσον και του φίλου της Ρόναλντ Λάιλ Γκόλντμαν και του επιδικάστηκε πρόστιμο 33,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Στις 3 Οκτωβρίου 1995 είχε αθωωθεί για τις δολοφονίες τους σε μια από τις πιο τρανταχτές δίκες των ΗΠΑ, παρά τα πολλά επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του.
1998: Ισχυρός σεισμός 6,1 της κλίμακας Ρίχτερ χτυπά το βορειοανατολικό Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα περίπου 5000 άτομα έχασαν τη ζωή τους.
1999: Εκλέγεται Πρόεδρος της Βενεζουέλας ο Ούγκο Τσάβες.
2000: Εννιά χρόνια μετά το θάνατο του Συμεών Μαυροσκούφη το Naismith Memorial Basketball Hall of Fame αποφασίζει να συμπεριλάβει τον Έλληνα μπασκετμπολίστα ανάμεσα στους κορυφαίους του αθλήματος. Πρόκειται για μία τιμή που κανένας άλλος Έλληνας δεν έχει πάρει, γεγονός που κάνει ακόμα πιο σημαντική τη διάκριση. Ο Μαυροσκούφης μάλιστα ήταν ένας από τους 8 αντιπροσώπους, που υπέγραψαν τη δήλωση ίδρυσης της FIBA (της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μπάσκετ) τον Μάιο του 1932.
2000: Βγαίνει στα καταστήματα το ηλεκτρονικό παιχνίδι The Sims που θα πουλήσει πάνω από 6,3 εκατομμύρια αντίγραφα στις Η.Π.Α. και 58 εκατομμύρια στον υπόλοιπο κόσμο.
2000: Ο Βόλφγκαγκ Σύσελ αναλαμβάνει καγκελάριος της Αυστρίας παρά την ήττα του κόμματός του στις εκλογές.
2003: Το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο της Γιουγκοσλαβίας δημιουργεί την κοινοπολιτεία Σερβίας και Μαυροβουνίου.
2005: Ο Πασκάλ Γιοαντιμνατζί αναλαμβάνει Πρωθυπουργός του Τσαντ.
2006: Παραίτηση του Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου.
2016: Πανελλαδική απεργία στην Ελλάδα λόγω του ασφαλιστικού. Κλειστά μέχρι και τα βενζινάδικα και οι καφετέριες.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1815 - Αλέξανδρος Κουμουνδούρος ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα, οπότε και διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας για συνολικό διάστημα 7,5 σχεδόν ετών. (4 Φεβρουαρίου 1815 - 26 Φεβρουαρίου 1883)
Γεννήθηκε στον Κάμπο Μεσσηνίας, στην Έξω Μάνη, και καταγόταν από ιστορική οικογένεια. Ήταν γιος του αγωνιστή Γαλάνη Κουμουνδουράκη, γόνου μεγάλης Μανιάτικης οικογένειας, στρατηγού και έπαρχου Πύργου. Παιδί σχεδόν είχε κινδυνέψει να αιχμαλωτιστεί από τους Τουρκοαιγυπτίους του Ιμπραήμ.
Φοίτησε στο γυμνάσιο Ναυπλίου και σπούδασε νομικά στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε τη δικηγορία για ένα μικρό διάστημα στην Καλαμάτα. Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην τότε επαναστατημένη Κρήτη διορισθείς από την Κεντρική Επιτροπή των Κρητών, που έδρευε στην Αθήνα και κατάρτιζε επαναστατικά σώματα, αρχηγός του σώματος Λακώνων, αποτελούμενου από άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες. Μάλιστα στην μάχη του Αποκορώνου κινδύνευσε να αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους. Μετά την αποτυχία της επανάστασης εκείνης, όταν επέστρεψε στην Αθήνα, ανέλαβε γραμματέας του Θεόδωρου Γρίβα και επί πρωθυπουργίας Ι. Κωλέττη, (1847), διορίσθηκε αντεισαγγελέας στην Καλαμάτα, θέση που διατήρησε για τρία χρόνια, μέχρι που παραιτήθηκε για να πολιτευτεί.
Το 1850 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας, (τότε Μεσσήνης). Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, 4 φορές επί Όθωνα (1850-1860) και επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ συνεχώς μέχρι τον θάνατό του, με μια μικρή μόλις 14μηνη διακοπή (1868-1869). Από την αρχή της πολιτικής του δράσης διακρίθηκε για τη ρητορεία του κυρίως ως μετριοπαθής. Οι δε πολιτικές του αγορεύσεις, ιδίως περί την οικονομία και τη διοίκηση του κράτους, του καθιέρωσαν σχετική φήμη. Όταν το τότε λεγόμενο Υπουργείο (Κυβέρνηση) Κατοχής του Μαυροκορδάτου αναγκάσθηκε να παραιτηθεί (1855), ο Κουμουνδούρος ανέλαβε επί κυβερνήσεως Βούλγαρη το Υπουργείο Οικονομικών (2 Ιουλίου 1856). Στη μετέπειτα κυβέρνηση του Μιαούλη (13 Νοεμβρίου του 1857) ο Κουμουνδούρος συνέχισε ως υπουργός των Οικονομικών και στην κυβέρνηση Βούλγαρη τα υπουργεία κατά σειρά Δικαιοσύνης (1862), Παιδείας και Εκκλησιαστικών (1864) και Εσωτερικών (1864-1865,1877), και για τρεις θητείες υπουργός των εξωτερικών ενώ χρημάτισε και δύο φορές πρόεδρος της Βουλής (1855).
Το 1864 έγινε απόπειρα δολοφονίας του στην οδό Σταδίου στην είσοδο της Συνέλευσης. Τον επόμενο χρόνο ίδρυσε το Κουμουνδουρικό κόμμα και τον ίδιο χρόνο έγινε πρωθυπουργός. Από το 1865 έως τον θάνατο του, ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός.
Ως υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει στο ακέραιο τα συμφέροντα της Ελλάδας, χάρη στη μετριοπάθειά του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη. Το 1866 είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να το ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία, γιατί πίστευε ότι μια φιλοπόλεμη πολιτική δεν θα ωφελούσε σε τίποτα την Ελλάδα, από την στιγμή που δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για πόλεμο. Επίσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, επιτυχία της διακυβέρνησής του θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου (Άρτα) αφού πρώτα δεν δίστασε να απειλήσει την Τουρκία με επίθεση 40.000 Ελλήνων στρατιωτών στην Θεσσαλία.
Στο εσωτερικό της χώρας, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος φρόντισε για την διευθέτηση πολλών εσωτερικών προβλημάτων. Φρόντισε με νόμους τη ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία, (νόμος ΤΟΔ΄ 1871, «Περί ληστείας», καθώς ήταν η εποχή που είχε συμβεί η σφαγή στο Δήλεσι, καθώς και η απαγωγή του πολιτικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Σωτήριου Σωτηρόπουλου από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα Φιλιατρά Μεσσηνίας.
Σημαντικός ήταν και ο νόμος ΦΠΣΤ΄, «περί ευθύνης υπουργών», με τον οποίο αμέσως παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του Δημητρίου Βούλγαρη (1877) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής. Επίσης μερικά από τα σημαντικά μέτρα που έλαβε ήταν η ανακατανομή 2.650.000 στρεμμάτων γης καθώς και η αμνηστία που έδωσε σε 100 ληστές με σκοπό να πολεμήσουν στην Κρήτη.
Το τέλος και οι επίγονοι
Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 68 ετών. Είχε αποκτήσει 3 παιδιά τους: Κωνσταντίνο, υποστράτηγο βουλευτή και Πρόεδρο της Βουλής, Σπυρίδωνα, βουλευτή, υπουργό Ναυτικών, και Όλγα, παντρεμένη με τον εφοπλιστή Εμπειρίκο. Εγγονός του ήταν ο Αλέξανδρος Εμπειρίκος - Κουμουνδούρος. Διέθετε μεγάλες εκτάσεις στην Αττική και συγκεκριμένα στη λίμνη Κουμουνδούρου αλλά και μια έπαυλη στην Τροιζήνα, όπου φιλοξενήθηκαν οι βασιλείς Γεώργιος Α' και Όλγα καθώς και πολλοί άλλοι. Η έπαυλη βρίσκεται σε ένα τεράστιο κτήμα που φτάνει ως τον Άγιο Παντελεήμονα και τη Μονή Αγίου Δημητρίου, σήμερα δε βρίσκεται στην κατοχή του Γιώργου Στ. Κλάδου. Στις δόξες της, η έπαυλη είχε πιάνα κι άλλα αριστοκρατικά αντικείμενα. Το 1884 ο Δήμος Αθηναίων τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε πλατεία της πρωτεύουσας.
Επίσης ανιψιά του ήταν η Αικατερίνη Μυσιρλή, μητέρα του Αλέξανδρου Κορυζή.
(el.wikipedia.org)
1851 - Ο Καρλ Μπεργκ ήταν Γερμανός επιχειρηματίας και κατασκευαστής αερόπλοιων. (4 Φεβρουαρίου 1851, Λίντενσαϊντ – 26 Μαΐου 1906, Βόννη)
Ο Μπεργκ καταγόταν από οικογένεια που ασχολούνταν με τις μεταλλικές κατασκευές. Ο προπάππους του ίδρυσε εργοστάσιο κατασκευής κουμπιών το 1786 στο Λίντενσαϊντ. Στις επόμενες γενιές το εργοστάσιο εξελίχθηκε σε σημαντική εταιρεία μεταλλικών κατασκευών.
1856 - Ρόμπερτ Ντικ Γουίλσον, Αμερικανός γλωσσολόγος.
Ο Ρόμπερτ Ντικ Γουίλσον (αγγλ. Robert Dick Wilson, 4 Φεβρουαρίου 1856 – 11 Οκτωβρίου 1930) ήταν Αμερικανός γλωσσολόγος και Βιβλικός λόγιος, ο οποίος συνεισέφερε με ιδιαίτερα σημαντικό τρόπο στην πιστοποίηση της αξιοπιστίας των Εβραϊκών Γραφών. Η πολυμάθεια του Wilson έδωσε στον κόσμο αποδείξεις ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα ακριβές και αξιόπιστο ντοκουμέντο.
Ο Robert Dick Wilson γεννήθηκε στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Στα 1886 ο Wilson έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Western Theological Seminary του Πίτσμπουργκ και επίσης διετείς σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου στη Γερμανία.
Φτάνοντας στη Γερμανία, ο Καθηγητής Wilson αποφάσισε ν’ αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη της Παλαιάς Διαθήκης. Στα είκοσιπέντε του χρόνια, αποφάσισε να μοιράσει τη ζωή του σε τρία μέρη δεκαπέντε ετών έκαστο: τα πρώτα 15 χρόνια τα αφιέρωσε στην εκμάθηση των απαραίτητων γλωσσών, τα επόμενα 15 τα αφιέρωσε στη μελέτη του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης και τα τελευταία 15 τα αφιέρωσε στη συγγραφή των αποτελεσμάτων των μελετών και των ερευνών του.
Ο Wilson τελικά έμαθε 45 γλώσσες και διαλέκτους. Ο Dr John Walvoord, πρόεδρος του Θεολογικού Σεμιναρίου του Ντάλας, ονόμασε τον Wilson «ίσως την εξέχουσα αυθεντία για τις αρχαίες γλώσσες της Μέσης Ανατολής».
Προκαλώντας οποιονδήποτε άνθρωπο να προσβάλει την Παλαιά Διαθήκη πάνω στο θέμα των γλωσσολογικών αποδείξεων δήλωνε: «Αν γνωρίζετε κάποια άλλη γλώσσα που δεν τη γνωρίζω, θα τη μάθω».
1881 - Φερνάν Λεζέ, Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης.
1889 - Ουόλτερ Κάτλετ, Αμερικανός ηθοποιός.
1892 - Αντρές Νιν, Ισπανός επαναστάτης.
1900 - Ζακ Πρεβέρ, Γάλλος ποιητής.
1902 - Τσαρλς Λίντμπεργκ, Αμερικανός πιλότος.
1906 - Ντίτριχ Μπονχέφερ, Γερμανός θεολόγος.
1906 - Κλάιντ Τόμπω, Αμερικανός αστρονόμος.
1913 - Ρόζα Παρκς, Αμερικανίδα ακτιβίστρια.
1915 - Ρέι Έβανς, Αμερικανός τραγουδοποιός.
1923 - Ντόναλντ Νίκολ, Άγγλος βυζαντινολόγος, ένας από τους διαπρεπέστερους του 20ού αιώνα.
(αγγλικά: Donald MacGillivray Nicol, 4 Φεβρουαρίου 1923 - 25 Σεπτεμβρίου 2003).
Γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1923 στο Πόρτσμουθ της νότιας Αγγλίας, αλλά κατάγεται από τη Σκωτία. Σπούδασε στο Κολλέγιο Pembrohe και του Cambridge. Το 1952 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Βυζαντινής Ιστορίας, με σύμβουλο καθηγητή τον Στήβεν Ράνσιμαν. Εργάστηκε στη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε ως λέκτορας το διάστημα 1952-1964 στο University College του Δουβλίνου. Εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης του βυζαντινολογικού κέντρου Dumbarton Oaks της Ουάσινγκτον (1964-1966), ως επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου (1966-1970) και ως τακτικός καθηγητής Βυζαντινής και μεταβυζαντινής Ιστορίας στο King’s College του Λονδίνου, στην έδρα Αδαμαντίου Κοραή, το διάστημα 1970-1988. Επίσης διετέλεσε αντιπρύτανης του King’s College το διάστημα 1977-1981. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1988 ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής της έδρας Κοραή. Το διάστημα 1989-1992 διετέλεσε διευθυντής της Γενναδείου βιβλιοθήκης. Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε στο Little Shelford του Cambridge, όπου και πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003.
Συγγραφικό Έργο
Έχει ένα εκτενέστατο συγγραφικό και επιστημονικό έργο, που καλύπτει μια μεγάλη ευρύτητα θεμάτων για την ιστορία του Βυζαντίου. Ένα μεγάλο μέρος των άρθρων του έχει αναδημοσιευτεί στα αγγλικά σε δύο ογκώδης τόμους (Variorum Reprints). Υπήρξε επιμελητής της Βυζαντινής Ιστορίας του Καίμπριτζ, μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας και της Βασιλικής Ιστορικής Εταιρείας. Επίσης το 1975 ίδρυσε το περιοδικό Byzantine and Modern Greek Studies. Τα σημαντικότερα έργα του, πολλά εκ των οποίων έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά είναι τα εξής:
Το δεσποτάτο της Ηπείρου (1957)
Μετέωρα, τα βραχώδη μοναστήρια της Θεσσαλίας (1963)
Η βυζαντινή οικογένεια των Καντακουζηνών, 1100-1460. Γενεαλογική και προσωπογραφική μελέτη (1968)
Οι τελευταίοι αιώνες του Βυζαντίου, 1261-1453 (1972)
Το τέλος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (1979)
Βυζάντιο και Βενετία. Μελέτη των διπλωματικών και πολιτιστικών σχέσεων (1988)
Το Βυζάντιο, η Βενετία και η Δ΄ Σταυροφορία (1990)
Βιογραφικό λεξικό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (1991)
Ο αθάνατος αυτοκράτορας. Η ζωή και ο μύθος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου (1992)
Οι βυζαντινές δεσποσύνες. Δέκα πορτραίτα, 1250-1500 (1994)
Το δεσποτάτο της Ηπείρου, 1267-1479. Μια συνεισφορά στην ελληνική ιστορία κατά το Μεσαίωνα (1991)
1931 - Ισαμπέλ Περόν, Αργεντινή πολιτικός.
Η Ισαμπέλ Περόν (María Estela Martínez de Perón, 4 Φεβρουαρίου 1931), επίσης γνωστή ως Ισαμπέλ Μαρτίνες ντε Περόν, είναι πρώην πρόεδρος της Αργεντινής. Ήταν η τρίτη σύζυγος του πρώην προέδρου Χουάν Περόν. Κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του συζύγου της ως πρόεδρος 1973-1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε και ως αντιπρόεδρος και η Πρώτη Κυρία. Μετά τον θάνατο του συζύγου της στο γραφείο το 1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αργεντινής από την 1η Ιουλίου 1974-24 Μαρτίου 1976.
Η Μαρία Μαρτίνες Κάρτας γεννήθηκε στην Λα Ριόχα, Αργεντινή, σε οικογένεια της χαμηλής μεσαίας τάξης. Εγκατέλειψε το σχολείο μετά την πέμπτη τάξη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 έγινε μια χορεύτρια σε νυχτερινό κέντρο, υιοθετώντας το όνομα Ισαμπέλ.
Συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της κατά τη διάρκεια της εξορίας του στον Παναμά. O Χουάν Περόν προσελκύστηκε από την ομορφιά της. Ο Περόν μετακόμισε με τη Ισαμπέλ στη Μαδρίτη το 1960. Η Ισαμπέλ έγινε η τρίτη σύζυγος του Περόν στις 15 Νοεμβρίου 1961.
Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Επέλεξε την Ισαμπέλ ως υποψήφια του για την αντιπροεδρία. Ο Περόν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές με το 62% των ψήφων. Ξεκίνησε την τρίτη θητεία του στις 12 Οκτωβρίου. Ο Περόν ήταν ήδη άρρωστος και πέθανε την 1η Ιουλίου 1974. Η Ισαμπέλ Περόν ανέλαβε επίσημα την προεδρία.Αυτό την έκανε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Το Μάρτιο του 1976 η Ισαμπέλ καθαιρέθηκε και συνελήφθη. Ο Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα έγινε πρόεδρος μέσω ενός πραξικοπήματος. Η Ισαμπέλ Περόν παρέμεινε υπό κατ' οίκον περιορισμό για πέντε χρόνια, αναγκάστηκε σε εξορία στην Ισπανία, όπου ζει μέχρι σήμερα.
1940 - Τζωρτζ Ρομέρο, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1941 - Όπυ Ζούνη, Ελληνίδα ζωγράφος και εικαστικός.
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου στις 4 Φεβρουαρίου του 1941, ενώ το 1963 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Η οικογένεια της καταγόταν από την Κρήτη και τη Σαντορίνη.
Στο Κάιρο σπούδασε ζωγραφική, κεραμική στο Αμερικάνικο Κολέγιο καθώς και φωτογραφία. Στην Ελλάδα συνέχισε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, εμπλουτίζοντας τις με τη σκηνογραφία και τη διακόσμηση. Μεταξύ των καθηγητών της συγκαταλέγονται ο Γιάννης Μόραλης, ο Γιώργος Μαυροϊδης και ο Βασίλης Βασιλειάδης.
Πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση στο Κάιρο το 1962. Συνολικά πραγματοποίησε πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις και 450 συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις. Είχε συμμετάσχει, επίσης, σε διεθνείς Μπιενάλε και Τριενάλε. Στο τέλος του 2006 και αρχές του 2007 πραγματοποίησε μία μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Η έκθεση αυτή είχε τίτλο: «Το παρόν και η πρόσφατη εικοσαετία».
Ήταν εκπρόσωπος της γεωμετρικής τέχνης στην Ελλάδα. Οι δημιουργίες της ήταν επηρεασμένες από τον αραβικό πολιτισμό αλλά ενσωμάτωναν και ελληνικά στοιχεία. Ήταν παντρεμένη από το 1965 με τον Αλέκο Ζούνη, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους και κατοικούσαν στην Πεντέλη Αττικής.
Πέθανε από τον καρκίνο, τον οποίο αντιμετώπιζε για δώδεκα χρόνια, στις 5 Δεκεμβρίου του 2008 σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν από τις 25 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
1941 - Σερμπάν Καντακουζηνός, Ρουμάνος ηθοποιός.
1941 - Λαϊσένια Καράζε, πρωθυπουργός των νησιών Φίτζι.
1943 - Σβετλάνα Μπαμπάνινα, Ρωσίδα κολυμβήτρια.
1947 - Λάκης Γκλέζος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1948 - Alice Cooper, Αμερικανός τραγουδιστής της ροκ μουσικής σκηνής.
Alice Cooper (πραγμ. όνομα Βίνσεντ Ντέιμον Φουρνιέ, 4 Φεβρουαρίου 1948). Θεωρείται ο "νονός της shock rock" και στις ζωντανές του εμφανίσεις συμπεριλαμβάνεται ένα σόου με ηλεκτρικές καρέκλες, γκιλοτίνες, ζωντανούς βόες, κ.α.. Το 2011 έγινε μέλος του Rock and Roll Hall of Fame.
Ο Κούπερ γεννήθηκε στο Ντιτρόιτ το 1948 και ο πατέρας του ήταν κληρικός, όπως και ο παππούς του.
Το 1964 σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Earwigs. Λίγο αργότερα, μετονομάστηκαν σε Spiders με τον Κούπερ στα φωνητικά, τον Γκλεν Μπάξτον και τον Τζον Τάτουμ στις κιθάρες, τον Ντένις Ντάναγουεϊ στο μπάσο και και τον Τζον Σπιρ στα τύμπανα. Το 1965 ηχογράφησαν το σινγκλ "Why Don't You Love Me", το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της "Mascot Records". Την επόμενη χρονιά και ενώ τα μέλη του σχήματος αποφοιτούσαν από το λύκειο, ο Μάικλ Μπρους αντικατέστησε τον Τάτουμ και κυκλοφόρησαν το σινγκλ "Don't Blow Your Mind", ενώ ο Σπιρ αντικαταστάθηκε από τον Νιλ Σμιθ.
Το 1968, το συγκρότημα ονομαζόταν The Nuzz, αλλά όταν έμαθαν ότι αυτή την ονομασία την είχε ένα άλλο σχήμα αποφάσισαν να μετονομαστούν σε Alice Cooper Band. Εκείνη τη χρονιά υπέγραψαν συμβόλαιο με τη "Straight Records" του Φρανκ Ζάπα κυκλοφορώντας το δίσκο "Pretties for You" τον Αύγουστο του 1969. Παρ' όλη τη σοκαριστική εικόνα την οποία δημιούργησαν οι συναυλίες του συγκροτήματος ανεβάζοντας τη δημοτικότητα τους, το δεύτερο τους άλμπουμ "Easy Action" δεν κατάφερε να μπει στα τσαρτ και οι Alice Cooper Band μετακόμισαν πίσω στο Ντιτρόιτ, αφού τρία χρόνια νωρίτερα είχαν μεταφερθεί στο Λος Άντζελες. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στο φεστιβάλ "Strawberry Fields" του 1970 και κυκλοφόρησε τον τρίτο του δίσκο, "Love it to Death" ανεβαίνοντας στο # 35 του Billboard, λόγω της μεγάλης επιτυχίας του σινγκλ "I'm Eighteen". Η επιτυχία του δίσκου οδήγησε την εταιρεία "Warner Bros." να τους προτείνει συμβόλαιο συνεργασίας.
Στα τέλη του 1971 κυκλοφόρησαν τον πλατινένιο δίσκο "Killer", αλλά το συγκρότημα έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικάνικης χαρντ ροκ σκηνής μετά την κυκλοφορία του σινγκλ "School's Out", το οποίο ανέβηκε στο # 7 του Billboard και το # 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα, ο ομώνυμος δίσκος έφθασε στο # 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε πλατινένιος. Η εικόνα των Alice Cooper Band προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου μέλος του κοινοβουλίου αιτήθηκε την απαγόρευση των εμφανίσεων του συγκροτήματος στη χώρα.
Το "Billion Dollar Babies" του 1973 έγινε ο πιο επιτυχημένος, από εμπορικής άποψης, δίσκος του συγκροτήματος αφού ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ περιείχε τρία σινγκλ τα οποία ανέβηκαν στο βρετανικό Top-10, τα "Elected", "Hello Hurray" και "No More Mr. Nice Guy". Στα τέλη της χρονιάς ακολούθησε ο Top-10 δίσκος "Muscle of Love", ενώ προβλήματα άρχισαν να διαφαίνονται στις σχέσεις μεταξύ των μελών του σχήματος. Οι Alice Cooper Band διαλύθηκαν το 1974 και η "Warner Bros." κυκλοφόρησε τη συλλογή "Alice Cooper's Greatest Hits" η οποία έφθασε στο # 8 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σόλο καριέρα
Το 1975, ο Κούπερ επέστρεψε με το προσωπικό του σχήμα, κυκλοφορώντας το επιτυχημένο "Welcome to My Nightmare" το οποίο έφθασε στο # 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνοδευόμενο από την επιτυχία "Only Women Bleed". Αυτός ήταν ο μοναδικός δίσκος του Alice Cooper ο οποίος κυκλοφόρησε μέσω της "Atlantic" και οι στίχοι των τραγουδιών παρουσίαζαν μία ιστορία βασισμένη στον εφιάλτη ενός παιδιού, ενώ συμμετείχε ως αφηγητής ο ηθοποιός Βίνσεντ Πράις.
Τα μέλη του προηγούμενου συγκροτήματος του Κούπερ, σχημάτισαν τους Billion Dollar Babies κυκλοφορώντας το δίσκο "Battle Axe", το 1977. Τον Ιούλιο του 1976 κυκλοφόρησε το σινγκλ "I Never Cry", το οποίο σκαρφάλωσε στο # 12 στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ακολουθήσει ο δίσκος "Alice Cooper Goes to Hell", ενώ το "Lace and Whiskey" του 1977 περιείχε την Top-10 επιτυχία "You and Me". Στη συνέχεια ηχογράφησε το ζωντανό άλμπουμ "The Alice Cooper Show" και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το "From the Inside" με την επιτυχία "How You Gonna See Me Now".
Προσωπική ζωή
Στις 20 Μαρτίου 1976, ο Κούπερ παντρεύτηκε την καθηγήτρια μπαλέτου Σέριλ Γκόνταρντ, με την οποία έφθασαν στα πρόθυρα του διαζυγίου όταν ο τραγουδιστής αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού. Παρ' όλα αυτά, το ζευγάρι παραμένει μαζί μέχρι σήμερα.
1951 - Γιώργος Παπαδάκης, Έλληνας παρουσιαστής.
1972 - Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1973 - Ναταλία Δραγούμη, Ελληνίδα ηθοποιός.
1978 - Ντάνα Γκαρσία, Κολομβιανή ηθοποιός.
1979 - Τζιόρτζιο Πάντανο, Ιταλός οδηγός αγώνων.
1981 - Τζέισον Καπόνο, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1982 - Κρις Σέιμπιν, Αμερικανός παλαιστής.
1990 - Κατερίνα Στεφανίδη, Ελληνίδα αθλήτρια στο άλμα επί κοντώ.
2000 - Γιώργος Αντζουλάς, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
211 - Σεπτίμιος Σεβήρος, Ρωμαίος αυτοκράτορας.
1508 - Κόνραντ Κέλτις, Γερμανός λόγιος.
1615 - Τζανμπαττίστα ντελα Πόρτα, Ιταλός λόγιος.
1843 - Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ήταν Έλληνας αρχιστράτηγος και ηγετική μορφή της επανάστασης του 1821.
Απέκτησε το προσωνύμιο "Γέρος του Μοριά". Μετά θάνατο τιμήθηκε από την Ελληνική πολιτεία με το βαρμό του Στρατάρχη.
1905 - Λουί-Ερνέστ Μπαριά, Γάλλος γλύπτης.
1925 - Ρόμπερτ Κόλντεβαϊ, Γερμανός αρχαιολόγος.
1928 - Χέντρικ Λόρεντζ, Ολλανδός φυσικός.
1936 - Βίλχελμ Γκούστλοφ, Γερμανός ναζιστής.
1940 - Νικολάι Γιεζόφ, Σοβιετικός αξιωματούχος της μυστικής αστυνομίας.
1943 - Κώστας Περρίκος, ήταν Έλληνας αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και αρχηγός της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. (23 Απριλίου 1905 - 4 Φεβρουαρίου 1943)
Γεννήθηκε στις στην Καλλιμασιά της Χίου, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου αποφοίτησε από το Γυμνάσιο. Το 1925 επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, ενώ τον επόμενο χρόνο εγγράφηκε στη Στρατιωτική Σχολή Αεροπορίας στο Σέδες Θεσσαλονίκης όπου και αποφοίτησε με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Δεληγιώργη και είχε αποκτήσει τρία παιδιά. Αποτάχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία, επειδή με σειρά άρθρων του στην εφημερίδα Εστία είχε ασκήσει κριτική στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, αν και είχε αθωωθεί δικαστικά.
Οργάνωση της ΠΕΑΝ
Αρχικώς ίδρυσε την Στρατιά Σκλαβωμένων Νικητών, ενώ την 1η Οκτωβρίου 1941 μετονομάστηκε σε ΠΕΑΝ. Μια από τις σπουδαιότερες αντιστασιακές ενέργειες που έγιναν στην Αθήνα ήταν η ανατίναξη της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, που στρατολογούσε Έλληνες για λογαριασμό του πολυεθνικού τμήματος των Waffen SS.
Εκτέλεση
Στις 11 Νοεμβρίου 1942, ο Κώστας Περρίκος με 12 συναγωνιστές του συλλαμβάνονται -κατόπιν προδοσίας- σ’ ένα από τα κρησφύγετα της οργάνωσης στην Καλλιθέα. Ένα μήνα αργότερα ο Κώστας Περρίκος καταδικάζεται από Γερμανικό Στρατοδικείο της Αθήνας τρις εις θάνατο και 15ετή ειρκτή και μεταφέρεται στις φυλακές Αβέρωφ. Το πρωί της 4ης Φεβρουαρίου 1943 οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο Καισαριανής όπου και εκτελέστηκε. Μετά το θάνατό του το Υπουργείο Αεροπορίας τον προήγαγε στο βαθμό του Αντισμηνάρχου επ’ ανδραγαθία.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1987 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κώστα Περρίκου στην οδό Γλάδστωνος, όπου και το κτίριο της ΕΣΠΟ. Ο γιος του Δημήτρης, ως επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ συμμετείχε στις έρευνες για πυρηνικά όπλα στο Ιράκ.
1947 - Λουίτζι Ρούσολο, Ιταλός ζωγράφος και συνθέτης.
1968 - Νιλ Κάσαντι, Αμερικανός συγγραφέας.
1984 - Μιχαήλ Μυριδάκης, ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής Ζακύνθου.
(1895 - 4 Φεβρουαρίου 1984)
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Εργάστηκε στον ΟΤΕ. Για πρώτη φορά κατήλθε στην πολιτική με το κόμμα των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1932, χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1956 και επανεξελέγη στις εκλογές των ετών 1958, 1961, 1963 και του 1964.
Απεβίωσε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1984.
1991 - Ελένη Σκούρα, ήταν Ελληνίδα πολιτικός και δικηγόρος. Υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής.
(Βόλος, 1896 - 4 Φεβρουαρίου 1991)
Γεννήθηκε το 1896 στο Βόλο όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Στη συνέχεια, από το 1915 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φωνητική μουσική και το 1950 έλαβε το πτυχίο της Νομικής, δικηγορώντας στη συνέχεια στην ίδια πόλη με τον σύζυγό της, δικηγόρο, Δημήτριο Σκούρα.
Η Ελένη Σκούρα είχε αναπτύξει πλούσια κοινωφελή και πατριωτική δράση ιδιαίτερα κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και στη γερμανική κατοχή ως Πρόεδρος της Στέγης της Φαλαγγίτισσας και επίσης της Φανέλας του Στρατιώτη. Το καλοκαίρι του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε μαζί με τον σύζυγό της και τον αδελφό της, Απόστολο Παπαχρήστου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1953 εξελέγη βουλεύτρια στον Νομό Θεσσαλονίκης με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Όντας η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου, η ίδια αμέσως μετά την εκλογή της δήλωσε: «Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης».
Η Σκούρα τιμήθηκε από τον βασιλιά Παύλο με το στρατιωτικό μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων καθώς και με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος Ευποιίας. Ο Δήμος Βόλου για την συνολική της προσφορά έχει στήσει προτομή της στο προαύλιο του Δημαρχείου.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1991.
1991 - Ελένη Σκούρα, Ελληνίδα πολιτικός.
1995 - Πατρίσια Χάισμιθ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
1997 - Αντώνης Παραράς, Έλληνας τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παρουσιαστής.
(4 Ιουνίου 1967 - 4 Φεβρουαρίου 1997)
Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό στα μέσα της δεκαετίας του '90 με την εκπομπή «Comfuzio» στην ΕΤ3 (και εν συνεχεία στο STAR), στην οποία συμμετείχαν και ο Αντώνης Κανάκης και ο Σωτήρης Καλυβάτσης.
Ο Αντώνης Παραράς πέθανε από λευχαιμία σε ηλικία 29 ετών στις 4 Φεβρουαρίου του 1997. Ο Αντώνης Κανάκης και ο Σωτήρης Καλυβάτσης συνέχισαν με την εκπομπή «Α.Μ.Α.Ν.», η οποία στην αρχή θα περιελάμβανε και τον Αντώνη Παραρά. Αυθόρμητα οι τηλεθεατές της εκπομπής έδωσαν στα αρχικά την ερμηνεία Αντώνη Μας Άφησες Νωρίς[1]. Αργότερα, οι δύο φίλοι αφιέρωσαν την επιτυχία του Α.Μ.Α.Ν. (και του spin-off του, Α.Μ.Α.Ν.: Τα Καθάρματα) στη μνήμη του αδικοχαμένου Παραρά.
2000 - Αχιλλέας Ι. Παπαλουκάς, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
(1915 - 4 Φεβρουαρίου 2000)
Γεννήθηκε το 1915. Ήταν γιος του Ιωάννη (Γιάγκου) Παπαλουκά, δικηγόρου και πολιτικού, και της Αγλαΐας Περιβολιώτου, κόρης του Νικολάου Περιοβολιώτη, δημάρχου Θερμοπυλών. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά πολιτική οικογένεια της Φθιώτιδας και παππούς του ήταν ο Αχιλλέας Παπαλουκάς ενώ αδερφός του παππού του ο Αλκιβιάδης Παπαλουκάς. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ιδιώτευσε ως δικηγόρος ειδικευόμενος στο Αστικό Δίκαιο. Ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία και εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδας για πρώτη φορά στις 27 Μαΐου 1963 (η αρχική εκλογή του το 1961 ακυρώθηκε το 1962. Η επανεκλογή του έγινε το 1963 στη θέση του αποβιώσαντος Στέφανου Μακρόπουλου), με την ΕΡΕ επανεκλεγόμενος μέχρι και το 1967. Κατά την μεταπολίτευση εξελέγη βουλευτής την περίοδο 1974 - 1977 με την Νέα Δημοκρατία. Αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική μετά την αποτυχία του στις εκλογές του 1977. Υπήρξε αντιπρόεδρος της Βουλής και επίτιμος πρόξενος της Γαλλίας.
Απεβίωσε το 2000 στην Αθήνα. Δεν ήταν παντρεμένος.
2006 - Μπέττυ Φρίνταν, Αμερικανίδα φεμινίστρια.
2009 - Αλέκα Παΐζη, Ελληνίδα ηθοποιός. (Ηράκλειο Κρήτης, 1919 - 4 Φεβρουαρίου 2009)
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η οικογένειά της είχε οικονομική άνεση καθώς ο πατέρας της ήταν καπνοβιομήχανος και βίωσε δύσκολες στιγμές όταν έχασε την επιχείρησή του.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1941, ερμηνεύοντας τη Σουζάνα στη «Βεντάλια» του Κάρλο Γκολντόνι, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου, συμμετείχε στην ομάδα των "Ενωμένων Καλλιτεχνών". Το 1946, συγκρότησε θίασο με το Δήμο Σταρένιο και τον Τίτο Βανδή, τον πρώτο της σύζυγο.
Συνεργάστηκε με το θίασο του Κ. Μουσούρη, της Κατερίνας, της Έλσας Βεργή και άλλων. Από το 1963 ως το 1966, ερμήνευσε διάφορους ρόλους σε έργα από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Καριέρα
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία «Μπαρμπα-Γιάννης, ο κανατάς». Έπαιξε επίσης στις ταινίες «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, «Το παιδί του δρόμου» του Τ. Αλιφέρη, «Συνοικία το όνειρο» του Α. Αλεξανδράκη κ.α.
Στο εξωτερικό, εργάστηκε στον ιταλικό κινηματογράφο. Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, με πιο διάσημο το ρόλο της Χρυσοστόμης στους «Πανθέους» του Τάσου Αθανασιάδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Διακρίσεις
Στις 28 Νοεμβρίου 1994, σε εκδήλωση του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου, της απονεμήθηκε για τη συνολική της προσφορά το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη».
Το 2008, συμμετείχε στην έκθεση και στο αντίστοιχο φωτογραφικό λεύκωμα γυμνών πορτρέτων με τίτλο "Λευκό βιβλίο" του φωτογράφου Τάκη Διαμαντόπουλου.
Αγώνες
Η Αλέκα Παΐζη υπήρξε παράλληλα αγωνίστρια της Αριστεράς: συμμετείχε στην Ελληνική Αντίσταση κατά την Κατοχή, μέσα από το ΕΑΜ, πέρασε από τη Μακρόνησο, το Τρίκερι, ενώ συνελήφθη αρκετές φορές. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967, έφυγε στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά, με το Μάνο Κατράκη, με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν κ.ά.
Θάνατος
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 2009, έπειτα από πολύμηνη περιπέτεια που είχε με την υγεία της, περίπου ένα μήνα πριν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», σκηνική μεταφορά του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου, έχοντας υπηρετήσει το θέατρο για περισσότερο από 60 χρόνια. Κηδεύτηκε στο Β' Νεκροταφείο.
2011 - Παύλος Σαρλής, Έλληνας πολιτικός.
2012 - Φλόρενς Γκριν, Αγγλίδα βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
2013 - Παναγιώτης Κατερίνης-Αδάμης, ήταν Έλληνας αντιστασιακός και πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε 2 φορές βουλευτής Πειραιά με την ΕΔΑ, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος.
Απέκτησε έναν γιο, τον Αντρέα, με τη σύζυγό του, Ζωή. (Κακκόβατος Ηλείας 1920 - 4 Φεβρουαρίου 2013)
Αντιστασιακή δράση και διώξεις
Εντάχθηκε στο ΚΚΕ όταν ήταν ακόμα μαθητής και για το λόγο αυτό αποβλήθηκε από το Γυμνάσιο Κυπαρισσίας και πήγε στο Γυμνάσιο του Πύργου. Εν συνεχεία πήγε στην Αθήνα.
Δραστηριοποιήθηκε με την ΕΠΟΝ Πελοποννήσου της οποίας ήταν γραμματέας. Για τη δράση του πιάστηκε και βασανίστηκε από τους Ιταλούς στην Πάτρα. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο εκτοπίστηκε στη Μακρόνησο. Από τα βασανιστήρια έχασε τα λογικά του και μεταφέρθηκε με τους συντρόφους του στο Δαφνί. Υπέστη νέες διώξεις κατά τη χούντα και συνολικά είχε χρόνο φυλάκισης και εξορίας 28,5 χρόνων.
Πολιτική σταδιοδρομία
Εξελέγη βουλευτής με την ΕΔΑ στις εκλογές του 1951 και σε εκείνες του 1963. Μετά τη Μεταπολίτευση συνετέλεσε στην επανίδρυση της ΕΔΑ. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος. Παρέμεινε στην αριστερά μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πέθανε σε ηλικία 93 ετών, το 2013 και η κηδεία του ήταν πολιτική (έγινε πολιτική τελετή στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών). Τάφηκε στη γενέτειρά του.
2021 - Παύλος Σάμιος Έλληνας ζωγράφος.