DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 5 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο.

Εορτάζουν
Τελώνου και Φαρισαίου, Αρχή Τριωδίου
Αγίας Αγάθης της μάρτυρος, (Αγαθή, Αγαθούλα, Αγαθώ, Αγαθία, Αγαθίτσα)

 

5 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

62: Μεγάλος σεισμός χτυπά την Πομπηία στην Ιταλία.

1597: 26 Ιάπωνες χριστιανοί σκοτώνονται από τη νέα κυβέρνηση της Ιαπωνίας καθώς εκλαμβάνονται ως απειλή για την κοινωνία.

1669: Ο Μολιέρος παρουσιάζει επίσημα τη θεατρική κωμωδία Ταρτούφος ή ο απατεώνας (Tartuffe, ou l’Imposteur) με τεράστια επιτυχία.

1782: Οι Ισπανοί νικούν τις βρετανικές δυνάμεις και καταλαμβάνουν τη Μινόρκα.

1783: Αρχίζει μία σειρά ισχυρών σεισμών στην Καλαβρία.

1810: Ιβηρικός πόλεμος: αρχίζει η πολιορκία του Κάδιθ.

1852: Ανοίγει για το κοινό το νέο μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία στον κόσμο.

1859: Η Βλαχία και η Μολδαβία ενώνονται υπό τον Αλεξάντερ Κούζα και σχηματίζουν τα Ηνωμένα Πριγκιπάτα, πρόδρομο σχήμα της Ρουμανίας.

1900: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο υπογράφουν συνθήκη για την διώρυγα του Παναμά.

1913: Οι Μιχάλη Μουτούσης και Αριστέιδης Μοραϊτίδης πραγματοποιούν με ένα υδροπλάνο την πρώτη αεροναυτική στρατιωτική επιχείρηση στην ιστορία.
• Τα θεμέλια της ναυτικής αεροπορίας στην Ελλάδα τέθηκαν τον Ιούνιο του 1912, όταν ο Υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος της τότε Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας (τώρα Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας) πέταξε με τον «Δαίδαλο», το αεροσκάφος Henry Farman το οποίο είχε μετασκευαστεί σε υδροπλάνο, με μέση ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, επιτυγχάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
• Έπειτα, στις 5 Φεβρουαρίου 1913 (24 Ιανουαρίου σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) πραγματοποιήθηκε η πρώτη παγκοσμίως πολεμική αποστολή ναυτικής συνεργασίας πάνω από τα Δαρδανέλια, η οποία αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των θαλάσσιων επιχειρήσεων.
Ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πετώντας με υδροπλάνο Maurice Farman κατάρτισαν σχεδιάγραμμα των θέσεων του Τουρκικού Στόλου εναντίον του οποίου έριξαν τέσσερις βόμβες.
• Η αποστολή αυτή σχολιάσθηκε ευρέως τόσο από τον Ελληνικό και όσο και από τον διεθνή τύπο.

1917: Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών περνά το νόμο περί μετανάστευσης του 1917, παρά το βέτο του προέδρου Γούντροου Ουίλσον. Ο νόμος απαγορεύει τη μετανάστευση από το σύνολο σχεδόν της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας.

1919: Ιδρύεται η United Artists από τους Τσάρλι Τσάπλιν, Ντέιβιντ Γκρίφιθ, Ντάγκλας Φέρμπανκς και Μαίρη Πίκφορντ.

1924: Το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς ξεκινά τη μετάδοση της ωριαίας ώρας γνωστό ως Greenwich Time Signal.

1927: Ο Γάλλος παράγοντας Ανρί Ντελονέ ρίχνει την ιδέα για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου (Euro) στο πρότυπο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Θα υλοποιηθεί από την UEFA το 1960.

1930: Εκδίδεται το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο οι Ελληνίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

1939: Ο στρατηγός Φράνκο αναλαμβάνει και επίσημα τα ηνία της Ισπανίας.

1957: 5000 φανς υποδέχονται τον Μπιλ Χάλεϊ στο λιμάνι του Σαουθάμπτον. Είναι ο πρώτος αμερικανός ροκ καλλιτέχνης που επισκέπτεται για συναυλίες τη Μεγάλη Βρετανία.

1958: Η Αμερικάνικη αεροπορία χάνει μια βόμβα υδρογόνου στα ανοιχτά των ακτών της Σαβάνα στην Τζόρτζια. Η βόμβα δεν βρέθηκε ποτέ.

1959: Αρχίζουν στη Ζυρίχη ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό.

1962: Οι Beatles δίνουν δύο συναυλίες στο Cavern Club του Λίβερπουλ, την πρώτη το μεσημέρι και τη δεύτερη το βράδυ. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει ο Ρίνγκο Σταρ στα ντραμς, στη θέση του ασθενούντος Πιτ Μπεστ.

1965: Η Βουλή ψηφίζει την παραπομπή των Κωνσταντίνου Καραμανλή, Παναγή Παπαληγούρα και Νικόλαου Μάρτη σε ειδικό δικαστήριο για την υπόθεση της ηλεκτροδότησης της Πεσινέ με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους. Πιστεύεται ωστόσο ότι από κυβερνητικής πλευράς την πρόταση καταψήφισαν οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλιάς και Σταύρος Κωστόπουλος.

1966: Ένα άτομο χάνει τη ζωή του, πενήντα τραυματίζονται και περισσότερα από πέντε χιλιάδες μένουν άστεγα από ισχυρότατο σεισμό που πλήττει την Ευρυτανία ισοπεδώνοντας δεκαπέντε χωριά. Η περιοχή κηρύσσεται "εις κατάστασιν τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως".

1966: "Κατάργησιν του καθεστώτος της φεουδαρχίας που επικρατεί εις την Ένωσιν Κέντρου" αξιώνει ο Ανδρέας Παπανδρέου "ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας βουλευτής που θα προδώση την εντολήν του λαού". Κύριος στόχος του είναι οι παλαιοί φιλελεύθεροι και οι προερχόμενοι από το Αγροτικό Κόμμα και την ΕΠΕΚ του Σάββα Παπαπολίτη.

1968: Συνέρχεται στη Βουδαπέστη η 12η Ευρεία Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που οδήγησε στη διάσπαση του κόμματος σε ΚΚΕ και ΚΚΕ (εσωτερικού).

1971: Το διαστημόπλοιο «Απόλλων 14», η τρίτη και τελευταία επανδρωμένη αποστολή των Αμερικανών στο φεγγάρι, προσεδαφίζεται στην περιοχή Φρα Μάουρο της Σελήνης.

1971: Στην Ελλάδα, ανοίγει το Καζίνο της Πάρνηθας.

1972: Εγκαινιάζεται από την δικτατορία των συνταγματαρχών το νομισματοκοπείο της Ελλάδας.

1976: Η γρίπη των χοίρων εμφανίζεται το 1976 αρχίζει στο Fort Dix.

1977: Στον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα πυγμαχίας ο Sugar Ray Leonard, χρυσός ολυμπιονίκης του 1976, κερδίζει τον Luis Vega μετά από 6 γύρους στην Βαλτιμόρη.

1978: Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος ενθρονίζεται στον καθεδρικό ιερό ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς.

1982: Δύο συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη κάνουν πρεμιέρα στο Ανατολικό Βερολίνο: Συμφωνία αρ. 2 και Κοντσέρτο για πιάνο, με σολίστ τον Κυπριανό Κατσαρή.

1983: Τα επίσημα αποτελέσματα της απογραφής του 1981 ανεβάζουν τον πληθυσμό της χώρας στα 9.740.411 άτομα.

1988: Ο πρώην πρόεδρος του Παναμά, Μανουέλ Νοριέγκα καταδικάζεται για διακίνηση ναρκωτικών και ξέπλυμα χρήματος.

1991: Υιοθετείται επίσημα η νέα σημαία του Αζερμπαϊτζάν που χρησιμοποιούνταν επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1910 μέχρι την προσάρτηση της χώρας από τη Σοβιετική Ένωση.

1991: Αεροσκάφος C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας συντρίβεται στο όρος Όθρυς, κατά τη διάρκεια της προσέγγισης στο αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου. Νεκροί και οι 63 επιβαίνοντες, εκ των οποίων 19 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και 44 στρατεύσιμοι.

1994: Μακελειό του Σεράγεβο. 60 άνθρωποι σκοτώνονται και 200 τραυματίζονται από έκρηξη όλμου στην αγορά της πόλης.

1997: Οι λεγόμενες Big Three τράπεζες στην Ελβετία ανακοινώνουν τη δημιουργία ενός ταμείου 71 εκατομμυρίων δολαρίων ως βοήθεια στους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και τις οικογένειές τους.

2000: Ο ρωσικός στρατός σφαγιάζει περίπου 60 πολίτες σε προάστειο του Γκρόζνι στην Τσετσενία.

2001: Οι Active Member ανοίγουν στο Πέραμα το πρώτο hip hop δισκάδικο στην Ελλάδα.

2008: Ένας σφοδρός τυφώνας σαρώνει τις ΗΠΑ και αφήνει πίσω του 57 νεκρούς.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1321 – Ιωάννης Β', μαρκήσιος του Μομφερράτου.
Ο Ιωάννης Β' Παλαιολόγος (5 Φεβρουαρίου 1321 - 19 Μαρτίου 1372) ήταν μαρκήσιος του Μομφερράτου από το 1338 ως το 1372.
Πατέρας του ήταν ο Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου και μητέρα του η Αρζεντίνα, κόρη του πλούσιου Οπισίνο Σπίνολα, ενός από τους κυβερνήτες (capitano del popolo) της Γένουας.
Ο Ιωάννης συγκυβερνούσε με τον πατέρα του, όταν αυτός απεβίωσε το 1338. Έτσι ανέλαβε μαρκήσιος του Μομφερράτου ως Ιωάννης Β'. Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του αύξησε την έκταση του μαρκηζάτου στο Πεδεμόντιο (Piedmont): Το 1338 απέκτησε την πόλη Asti. Όταν το 1343 διαδέχθηκε τον βασιλιά Ροβέρτο των Καπέτων-Ανζού της Νάπολης η εγγονή του, ο Ιωάννης Β' βρήκε την ευκαιρία να αποκτήσει τις πόλεις Alessandria, Tortona, Bra. Το 1345 στη μάχη του Gamenario νίκησε τον απεσταλμένο της Νάπολης, ο οποίος σκοτώθηκε. Με την σιωπηλή υποστήριξη του Λουκίνου Βισκόντι του Μιλάνου απέκτησε το 1348 τις πόλεις Αlba, Valenza, Cuneo. To 1355 συνόδευσε το βασιλιά Κάρολο Δ' της Γερμανίας στην Ιταλία και αύξησε τις κτήσεις του με τις πόλεις Cherasco, Novara, Pavia. Στις 4 Σεπτεμβρίου 1358 όμως με το γάμο του με την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, κόρη του τελευταίου βασιλιά της Μαγιόρκας Ιακώβου Γ', έχασε την υποστήριξη του Καρόλου Δ' και άρχισε να του επιτίθεται ο Λουκίνος Βισκόντι, ο οποίος του απέσπασε εδάφη.
Σε όλες τις εκστρατείες του είχε τη συμπαράσταση του μακρινού εξαδέλφου του Όθωνα των Γουέλφων, δούκα του Μπρούνσβιγκ. Το 1372 συνέταξε τη διαθήκη του αφήνοντας τον Όθωνα συγκυβερνήτη με τον ανήλικο υιό του και λίγο αργότερα απεβίωσε στο Volpiano, ενώ ετάφη στο Chivasso. Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος υιός του Σεκοντόττος του Μομφερράτου.

1626 – Μαντάμ ντε Σεβινιέ, Γαλλίδα συγγραφέας.
Η Mαντάμ ντε Σεβινιέ (Marie de Rabutin-Chantal, marquise de Sévigné, 5 Φεβρουαρίου 1626 – 17 Απριλίου 1696) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας.
Από αριστοκρατική οικογένεια, έτυχε επιμελημένης ανατροφής και σύχναζε στα κοσμικά και φιλολογικά σαλόνια της εποχής. Έγινε περίφημη για την επιστολές που έγραψε σε διάστημα τριάντα τουλάχιστον χρόνων, κυρίως στην κόρη της. Θεωρούνται υποδείγματα ζωηρότητας, πνεύματος και ψυχολογικής ανάλυσης και γράφηκαν σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει η μαρκησία την μάλλον αδιάφορη κόρη της. Ήδη ενώ ζούσε ακόμη, οι επιστολές αντιγράφονταν, κυκλοφορούσαν και διαβάζονταν με μεγάλο ενδιαφέρον.
Η μαντάμ ντε Σεβινιέ εμφανίζεται στις επιστολές αυτές θαρραλέα, πνευματώδης, ενάρετη και αμερόληπτη· αλλά αυτό συνέβαινε γνωρίζοντας η επιστολογράφος πως οι επιστολές αυτές κυκλοφορούσαν. Εν πάση περιπτώσει, η ιστορική αξία τους είναι τεράστια, διότι μαθαίνουμε από αυτόπτη μάρτυρα συμβάντα της Αυλής και της παρισινής κοινωνίας, καθώς και χαρακτηριστικά ανέκδοτα διάσημων ανδρών του μεγάλου αιώνα του Λουδοβίκου ΙΔ΄.

1745 - Τζον Τζέφρις, Αμερικανός επιστήμονας.

1809 – Σαράντης Αρχιγένης, Έλληνας ιατρός και εθνικός ευεργέτης.
Ο Σαράντης Αρχιγένης ήταν Έλληνας καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως και Εθνικός Ευεργέτης. Υπήρξε μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες του Eλληνισμού της Κωνσταντινούπολης κατά την πρώιμη περίοδο της Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης στις 5 Φεβρουαρίου 1809 και πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Σεπτεμβρίου 1873.

1840 - Χάιραμ Μάξιμ, Άγγλος εφευρέτης.

1848 – Ζορίς-Καρλ Υσμάν, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Σαρλ-Μαρί-Ζωρζ-Υισμάν (γαλλικά: Charles-Marie-Georges Huysmans) (5 Φεβρουαρίου 1848 – 12 Μαΐου 1907) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος.
Γεννήθηκε στο Παρίσι από Ολλανδό πατέρα, τον Γκόντφριντ Ίσμανς (Godfried Huysmans), ο οποίος ήταν λιθογράφος. Η μητέρα του, η Μαλβίνα Μπαντίν (Malvina Badin), ήταν δασκάλα. Δημοσίευσε τις εργασίες του ως Γιόρις-Καρλ Υισμάν (Joris-Karl Huysmans), χρησιμοποιώντας κατά προσέγγιση την ολλανδική αντιστοιχία των μικρών ονομάτων του, για να υπογραμμίσει τις ρίζες του. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών.
Το ύφος του Υισμάν είναι αξιοπρόσεκτο για την ιδιοσυγκρασιακή χρήση της γαλλικής γλώσσας, το εκτεταμένο λεξιλόγιο, τον πλούτο της λεπτομερούς και αισθητικής περιγραφής του και του σατυρικού του πνεύματος. Τα μυθιστορήματά του είναι επίσης αξιοσημείωτα για την εγκυκλοπαιδική τεκμηρίωσή τους, που κυμαίνεται από τον κατάλογο των παρακμιακών Λατίνων συγγραφέων στο À rebours ως τη συζήτηση της μελέτης των συμβόλων της χριστιανικής αρχιτεκτονικής στο La Cathédrale. Η εργασία του Ίσμανς εκφράζει μια αποστροφή για τη σύγχρονη ζωή και μια βαθιά απαισιοδοξία, οι οποίες οδήγησαν το συντάκτη πρώτα στη φιλοσοφία του Αρθούρου Σοπενχάουερ και έπειτα στις διδασκαλίες της καθολικής εκκλησίας.

1861 - Άουγκουστ φον Πάρσεβαλ, Γερμανός μηχανικός.

1878 – Αντρέ Σιτροέν, Γάλλος βιομήχανος.
Ο Αντρέ-Γκυστάβ Σιτροέν (André-Gustave Citroën, 5 Φεβρουαρίου 1878 – 3 Ιουλίου 1935) ήταν Γάλλος βιομήχανος. Είναι γνωστός κυρίως για την ομώνυμη αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά και για την εφαρμογή του γραναζιού με διπλή κεκλιμένη οδόντωση.
Γεννημένος στο Παρίσι, ο Αντρέ-Γκυστάβ ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί του Εβραίου εμπόρου διαμαντιών Λεβί Σιτρέν από την Ολλανδία και της Πολωνοεβραίας Μάσρα (Mazra ή Macha) Κλάινμαν.
Η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στο Παρίσι από το Άμστερνταμ το 1873. Μετά την άφιξή τους προσέθεσαν τα διαλυτικά στη γραφή του ονόματός τους, αλλάζοντας το Citroen σε Citroën (ο παππούς ήταν μανάβης και είχε το προσωνύμιο Limoenman, «άνθρωπος των κίτρων», αλλά ο γιος του προτίμησε το Citroen, που στην ολλανδική γλώσσα σημαίνει «λεμόνι»).
Ο Λεβί Σιτροέν αυτοκτόνησε όταν ο Αντρέ ήταν 6 ετών (μάλλον μετά από μία αποτυχία σε ένα επιχειρηματικό άνοιγμα σε αδαμαντωρυχείο στη Νότια Αφρική).
Λέγεται ότι ο νεαρός Αντρέ εμπνεύσθηκε από τα έργα του Ιουλίου Βερν και ότι η παρατήρηση της ανεγέρσεως του Πύργου του Άιφελ για την Παγκόσμια Έκθεση του γέννησε την επιθυμία να γίνει μηχανικός.
Τα γρανάζια με τα διπλά chevrons που, κατά την παράδοση, ενέπνευσαν το σήμα της εταιρείας του Σιτροέν.
Ο Αντρέ αποφοίτησε από την École Polytechnique το 1900. Το ίδιο έτος επισκέφθηκε την Πολωνία, τη γενέτειρα της μητέρας του, η οποία είχε αποβιώσει πρόσφατα. Εκεί παρατήρησε μια ημέρα έναν ξυλουργό να εργάζεται σε κάτι γρανάζια των οποίων τα δόντια έμοιαζαν με ραχοκοκκαλιά ψαριού. Τα γρανάζια αυτά δεν έκαναν θόρυβο και ήταν αποτελεσματικότερα. Ο Σιτροέν αγόρασε τη σχετική ευρεσιτεχνία για πολύ λίγα χρήματα και η εφεύρεση αυτή πιστώνεται συνήθως στον ίδιο Citroën: γρανάζια με διπλά chevrons.
Το 1906 ο Σιτροέν έγινε διευθυντής του εργοστασίου αυτοκινήτων Mors, θέση στην οποία υπήρξε πολύ επιτυχημένος, και το 1925 την αγόρασε και την έκλεισε. Το εργοστάσιό της πλέον κατασκεύαζε οχήματα για τη δική του εταιρεία, τη Citroën, την οποία είχε ιδρύσει το 1919.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Σιτροέν είχε την ευθύνη για τη μαζική παραγωγή όπλων. Σταδιακά η επιχείρησή του μεγάλωσε και το 1932 έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη κατασκευάστρια αυτοκινήτων στον κόσμο. Εκτός από ικανός μηχανικός όμως, ο Σιτροέν ήταν και μανιώδης χαρτοπαίκτης, με αποτέλεσμα να χρεωκοπήσει την επιχείρηση, που εξαγοράσθηκε από τον μεγαλύτερο πιστωτή της, την προμηθεύτρια εταιρεία ελαστικών Michelin.
Ο Αντρέ Σιτροέν πέθανε στο Παρίσι το 1935 σε ηλικία 57 ετών από καρκίνο του στομάχου και τάφηκε στο Κοιμητήριο του Μονπαρνάς. Στην εξόδιο ακολουθία πρωτοστάτησε ο αρχιρραβίνος των Παρισίων.
Στις 9 Οκτωβρίου 1958, κατά τη διάρκεια της Εκθέσεως Αυτοκινήτου των Παρισίων, το συμβούλιο της πόλης μετονόμασε την οδό και προκυμαία (Quai) ντε Ζαβέλ, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, σε «Κε Αντρέ Σιτροέν», σε αναγνώριση της μεταμορφώσεως στο 15ο διαμέρισμα των Παρισίων, που δύο γενιές νωρίτερα χαρακτηριζόταν από τους λαχανόκηπούς του, όταν αυτό επιλέχθηκε από τον Σιτροέν ως η τοποθεσία για το πρώτο εργοστάσιο μαζικής παραγωγής αυτοκινήτων της Ευρώπης.
Το 1992 στη θέση του παλαιού εργοστασίου της εταιρείας του στο Παρίσι εγκαινιάσθηκε το Πάρκο Αντρέ Σιτροέν. Το εργοστάσιο είχε κλείσει από τη δεκαετία του 1970 και είχε κατεδαφισθεί σταδιακά μεταξύ του 1976 και του 1984.

1914 – Γουίλιαμ Μπάροουζ, Αμερικανός συγγραφέας.
O Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ ΙΙ (5 Φεβρουαρίου 1914 – 2 Αυγούστου 1997, ˈbʌroʊz) ήταν Aμερικανός νοβελίστας, δοκιμιογράφος, κοινωνικός κριτικός, ζωγράφος και ομιλητής. Το περισσότερο έργο του είναι αυτοβιογραφικό, βασιζόμενο στις προσωπικές του εμπειρίες από τον εθισμό του στο όπιο, γεγονός που σημάδεψε τα τελευταία 50 χρόνια της ζωής του. Καθοριστική παρουσία της Μπητ γενιάς, ήταν ένας αβάν-γκαρντ συγγραφέας που επηρέασε τη λαϊκή κουλτούρα αλλά και τη λογοτεχνία. Το 1984 εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας και Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών.

1915 – Ρόμπερτ Χόφσταντερ, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ρόμπερτ Χόφσταντερ (αγγλ. Robert Hofstadter, 5 Φεβρουαρίου 1915 – 17 Νοεμβρίου 1990) ήταν Αμερικανός φυσικός. Το 1961 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τις πρωτότυπες μελέτες της σκέδασης ηλεκτρονίου από ατομικό πυρήνα, και για τις σχετικές ανακαλύψεις σχετικά με τη δομή των νουκλεονίων.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, φοίτησε στο City College της Νέας Υόρκης και αποφοίτησε το 1935 σε ηλικία 20 ετών με magna cum laude (Με μεγάλη τιμή). Του απονεμήθηκε το βραβείο Kenyon στα Μαθηματικά και στη Φυσική. Επίσης πήρε υποτροφία από την General Electric, πράγμα το οποίο του επέτρεψε να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον όπου και πήρε το Μάστερ και Ph.D. το 1938. Ο Χόφσταντερ δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ από το 1950 ως το 1985. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του άρχισε να ενδιαφέρεται για την αστροφυσική και εφάρμοσε τις μελέτες του στον σχεδιασμό του τηλεσκοπίου EGRET του Compton Gamma Ray Observatory.
Το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ διοργανώνει ετήσια σειρά διαλέξεων στο όνομά του Χόφσταντερ, το Robert Hofstadter Memorial Lectures, η οποία αποτελείται από δύο διαλέξεις κάθε χρόνο, μία προσανατολισμένη προς το ευρύ κοινό και μία προσανατολισμένη σε επιστήμονες.

1919 – Ρεντ Μπάτονς, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ρεντ Μπάτονς (αγγλ. Red Buttons), καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άαρον Τσουάτ (αγγλ. Aaron Chwatt, 5 Φεβρουαρίου 1919 - 13 Ιουλίου 2006), ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Βραβεύτηκε με ένα Όσκαρ για το ρόλο του στρατιωτικού Κέλι στην ταινία Σαγιονάρα (Sayonara) το 1957. Στην τηλεόραση διατηρούσε το «The Red Buttons Show», ενώ στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες Χατάρι (Hatari, 1962), Η μεγαλύτερη ημέρα του πολέμου (The Longest Day, 1962), Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses, Don't They?, 1969), Η περιπέτεια του Ποσειδώνα (The Poseidon Adventure, 1972), Ο Πιτ και ο δράκος (Pete's Dragon, 1977).

1919 – Ανδρέας Παπανδρέου, Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός.
Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου (5 Φεβρουαρίου 1919 – 23 Ιουνίου 1996) ήταν Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος και ιδρυτής του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ) και αργότερα του Παννελήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση». Διετέλεσε πρωθυπουργός τις περιόδους 1981-1989 και 1993-1996. Ήταν γιος του επίσης πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος ήταν γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας». Μητέρα του ήταν η Σοφία Μινεΐκου κόρη του Πολωνού Ζίγκμουντ Μινέικο. O γιος του Γεώργιος Α. Παπανδρέου ήταν από το 2004 έως το 2012 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 2009 ως τις 11 Νοεμβρίου 2011.
Υπήρξε ηγέτης με ευρύτατη λαϊκή αποδοχή: σε έρευνα της εφημερίδας Καθημερινή το 2007, η πρώτη κυβέρνησή του αναδείχθηκε η καλύτερη της Μεταπολίτευσης και ο ίδιος ο σημαντικότερος πρωθυπουργός της περιόδου. Ομοίως, σε δημοσκόπηση για την εφημερίδα Real News το 2010 και σε έρευνα της εταιρείας ALCO το 2013, ψηφίσθηκε ως ο καλύτερος πρωθυπουργός μετά το 1974. Από την άλλη δημιούργησε πολλούς φανατικούς εχθρούς στο εσωτερικό, και προκάλεσε συχνά την αγανάκτηση της δυτικής κοινής γνώμης και σωρεία επικριτικών κειμένων στα δυτικά ΜΜΕ.
Ήταν ίσως ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη συμβολή στη διαμόρφωση του πολιτικού και κομματικού συστήματος στη σύγχρονη Ελλάδα. Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά». Το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε ήταν το πρώτο κόμμα εξουσίας στην ελληνική ιστορία με μαζική οργάνωση (στα πρότυπα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας), αντί του παραδοσιακού κόμματος στελεχών, ένα πρότυπο οργάνωσης που θα υιοθετούσε από τον Παπανδρέου και η Νέα Δημοκρατία. Από το κυβερνητικό του έργο ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική πολιτική ιστορία έχουν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) και η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, η οποία παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις «βασιλικές» εξουσίες του Προέδρου.
Άλλες σημαντικές τομές των κυβερνήσεών του ήταν η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18, η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής (1982), οι αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, όπως αυτοί του τεντιμποϊσμού και της κατασκοπείας, η άσκηση ακηδεμόνευτης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και η μεγάλη ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και η παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες του Δημοκρατικού Στρατού.
Οι αντίπαλοι του Ανδρέα Παπανδρέου από τον συντηρητικό και τον φιλελεύθερο χώρο αναγνώρισαν τις προσπάθειές του να αποκαταστήσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που είχαν υποστεί διώξεις και ταπεινώσεις από το αυταρχικό μετεμφυλιακό κατεστημένο και να χτίσει κράτος πρόνοιας, αλλά επέκριναν την μεγάλη αύξηση των δημοσίων δαπανών και του δημοσίου χρέους στην οικονομική του διαχείριση, την προσπάθεια επιβολής στη δημόσια διοίκηση που του καταλόγισαν και την εξωτερική του πολιτική, την οποία θεωρούσαν μαξιμαλιστική και επικίνδυνη στις μεθόδους και τους στόχους της, ενώ από τον χώρο της Αριστεράς υπήρξαν επικρίσεις για την αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων καθώς και για το καθεστώς προσωπολατρίας με το οποίο τον περιέβαλλαν τα πλήθη των πολιτικών οπαδών του.
Εκτός από πολιτικός, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν και «σταρ» και συχνά απασχολούσε τα ΜΜΕ με την κοινωνική του ζωή, ενώ πτυχές από το προσωπικό «στυλ ζωής» του έγιναν αντικείμενο μίμησης από πολλούς Έλληνες.

1932 – Τσέζαρε Μαλντίνι, Ιταλός ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Τσέζαρε Μαλντίνι (Cesare Maldini, 5 Φεβρουαρίου 1932 - 3 Απριλίου 2016) ήταν διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως αμυντικός και τέως προπονητής ποδοσφαίρου.
Ξεκίνησε την αγωνιστική του σταδιοδρομία από την ομάδα της Τριεστίνα το 1952 και το 1954 μεταγράφηκε στη Μίλαν. Έως το 1966 που αποχώρησε (για να κλείσει την καριέρα του στην Τορίνο την περίοδο 1966-67) ο Τσέζαρε Μαλντίνι έλαβε μέρος σε σχεδόν 350 επίσημους αγώνες, κατακτώντας τέσσερις εγχώριους τίτλους πρωταθλητή και έναν ευρωπαϊκό (1962-63). Σαν προπονητής (έως και το 2002) εργάσθηκε στη Μίλαν (2 φορές), στην Εθνική Ομάδα (ως βοηθός και ως πρώτος προπονητής σε τμήματα υποδομών), στην Πάρμα, τη Φότζα, την Τερνάνα και την Εθνική Ομάδα της Παραγουάης. Είναι ο πατέρας του ρέκορντμαν συμμετοχών της Μίλαν, επίσης διεθνή Πάολο Μαλντίνι και παππούς των Κριστιάν και Ντανιέλ Μαλντίνι, επίσης ποδοσφαιριστών της ομάδας. Ο Τσέζαρε Μαλντίνι είναι μέλος του Hall of Fame της Μίλαν.
Απεβίωσε το 2016.

1937 - Γκάστον Ρέλαντς, Βέλγος αθλητής.

1940 - Γιάγκος Σημαντήρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1946 – Σαρλότ Ράμπλινγκ, Αγγλίδα ηθοποιός.
Η Τεσσα Σαρλότ Ράμπλινγκ (Tessa Charlotte Rampling, 5 Φεβρουαρίου 1946) είναι Αγγλίδα ηθοποιός και μοντέλο. Στα σχεδόν 50 χρόνια της καριέρας της έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες του αγγλικού, γαλλικού και ιταλικού σινεμά. Έχει προταθεί τέσσερις φορές για Βραβείο Σεζάρ. Το 2001 έλαβε Τιμητικό Σεζάρ και το 2002 το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2015 έλαβε Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και Αργυρή Άρκτο για τη συνολική της προσφορά. Για 20 χρόνια υπήρξε σύζυγος του συνθέτη Ζαν Μισέλ Ζαρ.

1948 – Τομ Γουίλκινσον, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τομ Γουίλκινσον (αγγλ.: Tom Wilkinson, γεννημένος στις 5 Φεβρουαρίου 1948) είναι Άγγλος ηθοποιός. Έχει βρεθεί δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ, για τους ρόλους του στις ταινίες Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας (In the Bedroom, 2001) και Μάικλ Κλέιτον (Michael Clayton, 2007).[1] To 1997 κέρδισε το Βραβείο BAFTA Β' Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Άντρες με τα Όλα τους (The Full Monty, 1997). Το 2009 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και το Primetime Emmy Award B' Aνδρικού Rόλου για Μίνι Σειρά ή Ταινία για το ρόλο του ως Μπέντζαμιν Φράνκλιν στο John Adams.

1954 - Πέτρος Κωστόπουλος, Έλληνας πρώην επιχειρηματίας και εκδότης.

1960 – Άρης Χριστοφέλλης, Έλληνας κοντρα-τενόρος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1960. Σπούδασε πιάνο και τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών και στη συνέχεια στην École Normale de Musique, στο Παρίσι.
Έκανε το ντεμπούτο του στον "Μουσικό Μάϊο" του Μπορντώ το 1984. Το 1985 τραγούδησε Μότσαρτ στις Κάννες, στην εναρκτήρια συναυλία της MIDEM Classique, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό τόσο από το κοινό όσο και τους κριτικούς.
Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από την Αναγέννηση στη σύγχρονη μουσική, αλλά επικεντρώνεται στην ιταλική όπερα του 18ου αιώνα. Η έκταση της φωνής του αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, φτάνοντας τις ψηλότερες νότες μιας υψίφωνου. Κατατάσσεται συχνά στους "σοπρανίστες" κόντρα-τενόρους (ορολογία υπό αμφισβήτηση), ενώ έχει χαρακτηριστεί ακόμη και ως "ακροβάτης της φωνής". Η άρτια τεχνική του και η φωνητική του ευελιξία τον έχει καταστήσει ιδανικό ερμηνευτή ρόλων για καστράτους. Ως μουσικολόγος, έχει φέρει στο φως πολλά έργα αυτής της περιόδου και έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη διακόσμηση της φωνητικής μουσικής (abbellimenti) του 18ου και 19ου αιώνα.
Έχει ηχογραφήσει πλειάδα δίσκων και έχει συνεργαστεί με αρκετούς επιφανείς σύγχρονους συνθέτες, όπως Γιώργος Κουμεντάκης, Νίκος Κυπουργός, Λἐνα Πλάτωνος κ.α.
Επίσης, διδάσκει φωνητική στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

 

1961 – Σάββας Κωφίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Σάββας Κωφίδης (Αλμάτι, 5 Φεβρουαρίου 1961) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Με τη λήξη της επαγγελματικής ποδοσφαιρικής του καριέρας εργάζεται ως προπονητής.
Αγωνιζόταν στη θέση του μέσου και ήταν εξαιρετικός χειριστής της μπάλας ενώ διέθετε αξιόλογη τεχνική κατάρτιση. Πρωταγωνίστησε για 7 χρόνια με την ομάδα του Ηρακλή δίπλα στον Βασίλη Χατζηπαναγή και κέρδισε το Βαλκανικό Κύπελλο το 1985, ενώ το 1987 συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Το ντεμπούτο ήταν στις 18 Ιανουαρίου 1981 χρονιά που ο Ηρακλής αγωνιζόταν στη Β' Εθνική.
Το 1988 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε πλάι στον Λάγιος Ντέταρι. Κατέκτησε 2 Κύπελλα (1989-90, 1991-92) και ένα Σούπερ Καπ το 1992, στα 4 χρόνια που αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά.
Τα πέντε επόμενα χρόνια τον βρήκαν να αγωνίζεται με την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης, ενώ τις τρεις τελευταίες χρονιές της καριέρας του αγωνίστηκε και πάλι στον Ηρακλή.

1964 – Αλέξια, Κύπρια τραγουδίστρια.
Η Αλέξια Βασιλείου (γεν. Αμμόχωστος 5 Φεβρουαρίου, 1964), γνωστή και ως Αλέξια, είναι Κύπρια τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός, ακτιβίστρια, με ιδιαίτερη σχέση προς την τζαζ μουσική αλλά και γενικότερα με τον φωνητικό αυτοσχεδιασμό, με πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους στο ενεργητικό της και με μεγάλες επιτυχίες στη δεκαετία του '80 και '90 οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Πολλοί παρομοίωσαν την Αλέξια με χαμαιλέοντα στην μουσική αφού μπορούσε και μπορεί να μεταπηδάει από ένα μουσικό είδος σε άλλο με ευκολία: από τζαζ σε ποπ, από γκόσπελ(μαύρη Χριστιανική μουσική) σε φολκ και από πειραματική/ αβάντ-γκάρντ σε μουσική γιά ταινίες με κλασσικές ορχήστρες, τζαζ κουαρτέτα, ένα πιάνο, μόνο φωνή (ακαπέλα).
Γνωστές συνεργασίες της Αλέξιας, είναι ιστορικής σημασίας, όπως η συνεργασία της με ένα από τούς σημαντικότερους πιανίστες, συνθέτες του 20ου και 21ου αιώνα στην τζαζ, τον Chick Corea, John Patitucci, Gayle Moran, Andreas Vollenweider, Milva, Stevie Wonder, Chaka Khan, Madeleine Peyroux, Flora Martirosian, Phil Ranelin, Μίκη Θεοδωράκη, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Χατζηνάσιο, Τάκη Μπίνη, Ρένα Βλαχοπούλου, Κώστα Καπνίση, Κώστα Τουρνά και πολλούς άλλους.

 

1964 – Λόρα Λίνεϊ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
H Λόρα Λίνεϊ (Laura Leggett Linney, 5 Φεβρουαρίου 1964) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου. Έχει εμφανιστεί στις ταινίες Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show (The Truman Show, 1998), Στηρίξου Πάνω Μου (You Can Count on Me, 2001), Ο Χρησμός της Πεταλούδας (The Mothman Prophecies, 2002), Η Ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ (The Life of David Gale, 2003), Σκοτεινό Ποτάμι (Mystic River, 2003), Δεσμοί Διαζυγίου (The Squid and the Whale, 2005), Ο Εξορκισμός της Εμιλυ Ρόουζ (The Exorcism of Emily Rose, 2005) και Kinsey: Ας Μιλήσουμε για το Σεξ (Kinsey, 2005)
Η Λίνεϊ έχει κερδίσει τρία Βραβεία Έμμυ, δύο Χρυσές Σφαίρες, και ένα Screen Actors Guild Award. Έχει βρεθεί τρεις φορές υποψήφια για Όσκαρ και μία για BAFTA. Έχει τρεις υποψηφιότητες για Τόνυ Καλύτερης Ερμηνείας από Πρωταγωνίστρια Ηθοποιό σε Έργο.
Βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο της ως γυναίκα των προαστίων που της γίνεται διάγνωση ότι έχει τερματικό καρκίνο στην τηλεοπτική σειρά The Big C, η οποία προβάλλεται στο αμερικανικό κανάλι Showtime από το 2010 μέχρι σήμερα.

1965 – Γκεόργκι Χάτζι, Ρουμάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Γκεόργκι Χάτζι (Gheorghe Hagi, 5 Φεβρουαρίου 1965) είναι Ρουμάνος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος θεωρούνταν ένας από τους σπουδαιότερους μεσοεπιθετικούς στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1980 και 1990 και ο σπουδαιότερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Είχε το παρατσούκλι ο «Μαραντόνα των Καρπαθίων» και θεωρούνταν ήρωας στη χώρα του, όπου τον αποκαλούσαν Regele (Βασιλιάς). Επτά φορές έγινε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Ρουμανία και θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Ξεχώριζε για τη δημιουργικότητά του, τις τρίπλες του, την τεχνική του κατάρτιση, την πρόβλεψη των φάσεων, τις πάσες του και για τα τελειώματά του.
Έπαιξε με την Εθνική Ρουμανίας, σε τρία Μουντιάλ, το 1990, το 1994, στο οποίο συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και το 1998. Επίσης, αγωνίστηκε και σε τρία Euro, το 1984, το 1996 και το 2000. Συνολικά φόρεσε σε επίσημους αγώνες 125 φορές τη φανέλα με το εθνόσημο της χώρας, και είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές πίσω από τον Ντορινέλ Μουντεάνου και πρώτος σκόρερ (μαζί με τον Άντριαν Μούτου) με 35 γκολ. Σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε σε ομάδες όπως η Στεάουα Βουκουρεστίου, η Γαλατασαράι, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους λίγους ποδοσφαιριστές που έπαιξε και στις δύο αυτές ομάδες.
Τον Νοέμβριο του 2003, στην επετειακή εκδήλωση της UEFA, ήταν Χρυσός Παίχτης, τίτλος που του απονεμήθηκε από τη Ρουμανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ως ο καλύτερος Ρουμάνος των τελευταίων 50 ετών. Το 2004, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Πελέ, με τους 125 καλύτερους ζώντες ποδοσφαιριστές του κόσμου, σε μία τελετή της FIFA. Πέρα από τις ατομικές διακρίσεις που έλαχε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ή στο πέρας της, πανηγύρισε και πολλές ομαδικές, τόσο στις εγχώριες διοργανώσεις όσο και στις ευρωπαϊκές, όπως για παράδειγμα το Κύπελλο UEFA, το 1999-00, με τη Γαλατασαράι.
Μετά το τέλος της καριέρα του ασχολήθηκε και με την προπονητική, χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Ωστόσο, τη σεζόν 2004-2005, πανηγύρισε ένα Κύπελλο Τουρκίας, με τη Γαλατασαράι. Πέρα από αυτό, το 2009, ίδρυσε δική του ομάδα την FC Viitorul Constanța, στην οποία έως και σήμερα είναι ιδιοκτήτης και πρόεδρος. Ενώ, την ίδια χρονιά ίδρυσε και τη δική του ακαδημία ποδοσφαίρου, την Ακαδημία Ποδοσφαίρου Γγκεόργκι Χάτζι, η οποία θεωρείται μίας από τις μεγαλύτερες ακαδημίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

1972 – Μαίρη, πριγκίπισσα της Δανίας.
Η πριγκίπισσα Μαίρη της Δανίας (Kronprinsesse Mary, 5 Φεβρουαρίου 1972) είναι η σύζυγος του διαδόχου του θρόνου της Δανίας πρίγκιπα Φρειδερίκου. Είναι κόρη ενός καθηγητή μαθηματικών του Τζον Ντόναλντσον και της πρώτης συζύγου του Χενριέττας Χομ. Ο πατέρας της και η μητέρα της, η οποία πλέον έχει αποβιώσει, είχαν Σκωτσέζικη καταγωγή.
Η Μαίρη έχει μητρική γλώσσα την αγγλική, ενώ μιλάει επίσης δανέζικα και γαλλικά. Η εκπαίδευσή της έγινε στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ευρώπη.
Η γνωριμία της με τον διάδοχο της Δανίας, Φρειδερίκο, έγινε στους Ολυμπαικούς Αγώνες του Σύδνεϋ του 2000. Τον Μάιο του 2004 παντρεύτηκαν στον καθεδρικό ναό της Κοπενχάγης. Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά:
Πρίγκιπας Χριστιανός (γεν. το 2005)
Πριγκίπισσα Ισαβέλλα (γεν. το 2007)
Πρίγκιπας Βικέντιος (γεν. το 2011)
Πριγκίπισσα Ζοζεφίνα (γεν. το 2011)

1981 – Λουκάς Βύντρα, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Λουκάς Βύντρα (Μέστο Άλμπρεχτισε, Τσεχία, 5 Φεβρουαρίου 1981) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής (από Τσέχο πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, με καταγωγή από την Αλμωπία της Πέλλας), ο οποίος αγωνίζεται στις θέσεις του δεξιού και του κεντρικού αμυντικού.
Ξεκίνησε την καριέρα του αγωνιζόμενος στον Αλμωπό Αριδαίας και το 1999 αποκτήθηκε από τον Πανηλειακό. Έχει επίσης αγωνιστεί ως δανεικός στη Βέροια την περίοδο 2000-01. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα της Ηλείας προκάλεσαν το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της Αθήνας, με τον Παναθηναϊκό να τον αποκτά τελικά κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2004.
Ο Βύντρα κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας με τους "πράσινους" το 2004, χωρίς να έχει ωστόσο χρόνο συμμετοχής. Μετά την αποχώρηση του Γιούρκα Σεϊταρίδη το καλοκαίρι του 2004, χρησιμοποιήθηκε στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα, αν και είχε αποκτηθεί ως κεντρικός αμυντικός.
Τον Φεβρουάριο του 2011 ανανέωσε μέχρι το 2014 στον Παναθηναϊκό, όμως τον Ιανουάριο του 2013 αποχώρησε έπειτα από εννέα χρόνια παρουσίας, με επόμενο σταθμό στην καριέρα του την ισπανική Λεβάντε. Με την ισπανική ομάδα σκόραρε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2014 εναντίον της Μπαρτσελόνα σε αγώνα στο "Θιουδάδ ντε Βαλένθια". Τον Ιούλιο του 2015 υπέγραψε στην ισραηλινή Χάποελ Τελ Αβίβ και έναν χρόνο αργότερα συμφώνησε με την Ομόνοια Λευκωσίας.
Σε εθνικό επίπεδο
O Βύντρα συμμετείχε σε 12 αγώνες στην εθνική Ελπίδων, έχοντας σκοράρει μια φορά, έως το 2004, ενώ αποτέλεσε βασικό μέλος της ολυμπιακής εθνικής ομάδας που έλαβε μέρος στην Ολυμπιάδα του 2004, συμμετέχοντας και στους τρεις αγώνες.
Με τους άνδρες της Ελλάδας χρίστηκε πρώτη φορά διεθνής στις 8 Ιουνίου 2005, κατά τον αγώνα εναντίον της Ουκρανίας (0-1) για την προκριματική φάση του Μουντιάλ 2006, με προπονητή τον Ότο Ρεχάγκελ. Έχει πάρει μέρος στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2005 που διεξήχθη στα γήπεδα της Γερμανίας, στο Euro 2008 που έλαβε χώρα στην Αυστρία και την Ελβετία, καθώς και στο Μουντιάλ 2010, όπου ξεκίνησε στη βασική ενδεκάδα και των τριών αγώνων της Ελλάδας. Υπήρξε επίσης μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία.
Στις 13 Νοεμβρίου 2015 και σε ηλικία 34 ετών και 9 μηνών, αποτέλεσε τον γηραιότερο Έλληνα ποδοσφαιριστή που ντεμπούταρε ως αρχηγός της εθνικής ομάδας, αυξάνοντας κατά έναν χρόνο το σχετικό ρεκόρ του Νίκου Χρηστίδη από το 1978.

1982 – Διονύσης Μακρής, Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έγινε γνωστός από το τάλεντ σόου DreamShow του ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού Alpha TV με παρουσιαστή τον Ανδρέα Μικρούτσικο. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο είναι Διονύσης Συντριβάνης και έχει έναν γιο.
Το 2006 κυκλοφόρησε το άλμουμ «Απόλαυση», που ήταν η πρώτη του δισκογραφική του δουλειά. Από τον πρώτο του δίσκο, σημαντική επιτυχία σημείωσαν το ομώνυμο τραγούδι «Ήταν η ζωή μου κόλαση» και το «Μετά από μένα ποιον θα καταστρέψεις». Αργότερα, συμμετείχε στο ντουέτο με τη συνάδελφό του Κέλλυ Κελεκίδου στο τραγούδι «"Γλύκα μου και απόλαυσή μου"».
Το 2007, ήταν υποψήφιος στην κατηγορία καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης στα Μουσικά Βραβεία Αρίων, βράβευση την οποία τελικά κατέκτησε η Τάμτα.
Τον Ιανουάριο του 2008, κυκλοφόρησε το Cd single «"Μου είπες ψέματα"», στο οποίο περιέχονται τέσσερα τραγούδια, ενώ το 2009, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Εμείς μια ζωή ΠΑΟΚ» στο οποίο περιέχονται ύμνοι του αθλητικού σωματείου ΠΑΟΚ, που αποτελεί την αγαπημένη του ομάδα. Στην συνέχεια, κυκλοφόρησε τα Cd Singles «Βρέχει στα βόρεια» και «Όγδοη Νύχτα» (διαδ. κυκλοφ.) το 2010, και «Χάρηκα πολύ» και «Μόνο εσύ» το 2011.

  

1982 – Ροδρίγο Παλάσιο, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
Ο Ροδρίγο Σεμπαστιάν Παλάσιο (Rodrigo Sebastián Palacio, 5 Φεβρουαρίου 1982) είναι Αργεντινός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως επιθετικός και ανήκει στην Ίντερ.
O Παλάσιο γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1982 στην Μπαΐα Μπλάνκα, Αργεντινή, και έχει ύψος 175 εκ. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα απο την Ουρακάν το 2002 και το 2003 μεταγράφηκε στην Μπάνφιλντ. Γρήγορα προκάλεσε με την απόδοσή του το ενδιαφέρον μεγάλων ομάδων και το 2005 μεταγράφηκε στην Μπόκα Τζούνιορς. Με τον σύλλογο του Μπουένος Άιρες πανηγυρίσε μια πλειάδα τίτλων και κατάφερε να αναδειχθεί σε ένα από τα βασικά στελέχη της ομάδας. Μεγάλα του προτερήματα θεωρούνται η ταχύτητά του καθώς και η έφεσή του στο σκοράρισμα. Το καλοκαίρι του 2009 μεταγράφηκε στην ιταλική Τζένοα με σκοπό να καλύψει το κενό του συμπατριώτη του, Ντιέγο Μιλίτο, ο οποίος μεταπήδησε στην Ίντερ.
Ο Παλάσιο είναι από τον Μάρτιο του 2005 διεθνής με την Εθνική Αργεντινής όταν και έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε φιλική αναμέτρηση κόντρα στο Μεξικό. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2006 και της ομάδας που έφτασε το 2007 μέχρι τον τελικό του Κόπα Αμέρικα. Έχει συνολικά 8 συμμετοχές και ένα γκολ. Το παρθενικό του τέρμα με την Εθνική Αργεντινής το πέτυχε σε αγώνα με το Εκουαδόρ στα πλαίσια των Προκριματικών του Μουντιάλ του 2010.

 

1984 – Κάρλος Τέβες, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο Τέβες (Carlos Alberto Martínez Tévez, 5 Φεβρουαρίου 1984) είναι Αργεντινός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως κεντρικός επιθετικός στην Μπόκα Τζούνιορς και την εθνική Αργεντινής.
Έχει ξαναπαίξει προηγουμένως για την Μπόκα Τζούνιορς. Αγωνίστηκε επίσης στις Κορίνθιανς, Γουέστ Χαμ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι και Γιουβέντους.
Μεταγράφηκε στην Μάντσεστερ Σίτι από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι του 2009, να γίνει ο πρώτος παίκτης που μετακινείται μεταξύ των δύο αντίπαλων συλλόγων από τον Τέρι Κουκ το 1999. Το σκοράρισμα με την Μάντσεστερ Σίτι τον έκανε ένα απαραίτητο παίκτη για τον σύλλογο στα μάτια των συμπαικτών και των μέσων ενημέρωσης.
Την σεζόν 2010-11 επιλέχθηκε ως αρχηγός της ομάδας από τον προπονητή Ρομπέρτο Μαντσίνι. Το 2011, ο Τέβες ζήτησε μεταγραφή μακριά από το Μάντσεστερ, επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους και ο Σέρχιο Αγουέρο επιλέχθηκε ως αντικαταστάτης του. Ωστόσο, ο ίδιος παρέμεινε παίκτης της Σίτι αφού η οικογένειά του μετακόμισε πίσω στο Μάντσεστερ. Η καριέρα του μαστίζεται από μια μακροχρόνια σχέση με την Media Sports Investments, εταιρεία στην οποία ανήκουν δικαιώματα του Τέβες και πολλών άλλων παικτών και προπονητών. Αυτό οδήγησε στην επιβολή πρόστιμου στην Γουέστ Χαμ για θέματα ιδιοκτησίας.
Τη διετία 2013-2015 έπαιξε με τα χρώματα της ιταλικής Γιουβέντους. Στο τέλος της σεζόν 2014-2015 ο Τέβες αποχώρισε από την Ευρώπη για να ξαναπαίξει στην Μπόκα Τζούνιορς.
Εθνική Ομάδα Αργεντινή.
Έχει κάνει 72 εμφανίσεις για την Εθνική Αργεντινής, σκοράροντας 13 γκολ.

1985 – Κριστιάνο Ρονάλντο, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντo ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾɨʃtiɐnu ʁunaɫdu], 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για τη Ρεάλ Μαδρίτης και για την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας.
Τον Ιούνιο του 2009 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με κόστος 95 εκατομμυρίων ευρώ, το 2ο μεγαλύτερο ποσό που έχει δαπανηθεί για μεταγραφή ποδοσφαιριστή.
Ο Ρονάλντο έχει στην κατοχή του τέσσερεις Χρυσές Μπάλες, μια το 2008, μια το 2013, όπου και άλλαξε η ονομασία της σε Χρυσή Μπάλα ΦΙΦΑ, και έγινε έτσι ο πρώτος Πορτογάλος που την κατακτά δύο φορές, μία το 2014 και μία το 2016. Ενώ έχει κατακτήσει και τέσσερις φορές το βραβείο του Χρυσού Παπουτσιού. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι απο τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και από τους μεγαλύτερους σκόρερ όλων των εποχών.

1987 - Ντάρεν Κρις, Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός.

1988 - Ηλιάνα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα μοντέλο.

1992 – Νεϊμάρ, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Νεϊμάρ ντα Σίλβα Σάντος Τζούνιορ (Neymar da Silva Santos Júnior, 5 Φεβρουαρίου 1992), ή απλώς Νεϊμάρ, είναι Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής. Αγωνίζεται με την ομάδα της Μπαρτσελόνα και η θέση του είναι στην κορυφή της επίθεσης ή και ως πλάγιος επιθετικός.
Το 2012, το περιοδικό Σπορτς Προ χαρακτήρισε τον Νεϊμάρ ως τον πιο εμπορεύσιμο αθλητή στον κόσμο. Επίσης, η εφημερίδα Γκάρντιαν τον κατέταξε στην θέση #13 από τους καλύτερους 100 ποδοσφαιριστές του 2012. Στην ηλικία των 19, ο Νεϊμάρ κέρδισε το βραβείο ως ποδοσφαιριστής της χρονιάς της Νότιας Αμερικής για το 2011. Το 2011 έλαβε υποψηφιότητες για τη Χρυσή Μπάλα, όπου ήρθε στη 10η θέση και το βραβείο ΦΙΦΑ Πούσκας, το οποίο κέρδισε. Είναι γνωστός για την επιτάχυνση, την ταχύτητα, την ντρίμπλα και το φινίρισμα του. Το ποδοσφαιρικό του στυλ έχει κερδίσει τους κριτικούς, τους οπαδούς, και τα ΜΜΕ. Ο Πελέ χαρακτηριστικά είπε σε μια δήλωση του για τον Νεϊμάρ "εξαιρετικός παίκτης".
Ο Νεϊμάρ εντάχθηκε στη Σάντος το 2003, μετά την άνοδό του μέσα από τις τάξεις της ομάδας, προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα στην οποία και αγωνιζόταν μέχρι και το Μάιο του 2013. Έκανε το ντεμπούτο του για τη Σάντος το 2009, και ψηφίστηκε ως ο καλύτερος νέος παίκτης του 2009 στο Καμπεονάτο Παουλίστα. Ακολούθως ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Σάντος το 2010 στο Καμπεονάτο Παουλίστα και επίσης πρώτος σκόρερ για το 2010 στο Κύπελλο Βραζιλίας με 11 γκολ. Τελείωσε τη σεζόν 2010 με 42 γκολ σε 60 παιχνίδια. Ο Νεϊμάρ ψηφίστηκε και πάλι καλύτερος παίκτης της χρονιάς για το 2011, καθώς η ομάδα του διατήρησε τον τίτλο του πρωταθλητή και κέρδισε το Κόπα Λιμπερταδόρες, στο οποίο ο Νεϊμάρ σημείωσε 6 γκολ σε 13 εμφανίσεις.
Ο Νεϊμάρ αγωνίζεται επίσης και με την εθνική Βραζιλίας. Στις 10 Αυγούστου το 2010, στην ηλικία των 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του για τη Σελεσάο σε έναν φιλικό αγώνα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Σκόραρε με κεφαλιά στο 28ο λεπτό, συμβάλλοντας στη νίκη της Βραζιλίας με 2-0. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος 2011 της Νότιας Αμερικής Νέων με εννέα γκολ, μεταξύ των οποίων δύο στον τελικό, στη νίκη 6-0 εναντίον της Ουρουγουάης, βοηθώντας τη Βραζιλία να κερδίσει 11ο τίτλο τους σε αυτό το διαγωνισμό.

 

Πέθαναν σαν σήμερα

523 – Σέξτος Άλκιμος Έκδικος Άβιτος, επίσκοπος της Βιεν.
Ο Σέξτος Άλκιμος Έκδικος Άβιτος (και Σέξτιμος Άβιτος ή Σίξτος Άβιτος) (Avit de Vienne, 450 - 5 Φεβρουαρίου 520/525) ήταν Γαλλό-Ρωμαίος επίσκοπος της πόλης Βιεν στη Γαλλία, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας και ποιητής. Γιορτάζεται στις 5 Φεβρουαρίου (από τους καθολικούς). Η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική, ενώ και η μόρφωσή του ήταν υψηλή. Η συγγραφική και αποστολική του δράση ήταν πλούσια.
Ο Άβιτος ήταν πολέμιος, και δη με επιτυχία, διάφορων αιρέσεων. Στις επιτυχίες του αυτές, συγκαταλέγεται και ο προσηλυτισμός του στον βασιλιά Σιγισμούνδο της Βουργουνδίας, αφού ο πρώτος είχε αρνηθεί αρχικά και ο Άβιτος παρακίνησε τον βασιλιά των Φράγκων σε εκστρατεία. Εκτός από αυτές τις δραστηριότητές του άφησε πίσω του επιστολές, ομιλίες και ποιήματα. Από αυτά, όμως, σώζονται λίγα.

1204 – Νικόλαος Καναβός, Βυζαντινός αξιωματούχος.
Ο Νικόλαος Καναβός εξελέγη Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά την διάρκεια της Δ΄ Σταυροφορίας, στις 25 ή 27 Ιανουαρίου 1204 από συνέλευση της Βυζαντινής Γερουσίας, ιερέων, καθώς και των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι ήσαν σε ευθεία αντίθεση με τους συναυτοκράτορες Ισαάκιο Β΄ και Αλέξιο Δ΄. Ο Νικόλαος ήταν νεαρός ευγενής (πιθανώς συγγενής των Αγγέλων Αυτοκρατόρων) ο οποίος επελέγη έπειτα από τρεις ημέρες έρευνας μεταξύ αριθμού απρόθυμων υποψηφίων και αρνήθηκε να αποδεχθεί το ύψιστο αυτό αξίωμα. Παρά την επιλογή του από τον λαό, ουδέποτε αποδέχθηκε την ανάληψη αυτοκρατορικής εξουσίας, και αναζήτησε άσυλο εντός της Αγίας Σοφίας. Ο Αλέξιος Ε΄ "Μούρτζουφλος", ο οποίος είχε εκθρονίσει τους Αυτοκράτορες Ισαάκιο Β΄ και Αλέξιο Δ΄, του προσέφερε υψηλόβαθμη θέση εντός της δικής του διοίκησης, ωστόσο ο Νικόλαος απέρριψε με σθεναρότητα τους όρους αυτούς. Στις 8 Φεβρουαρίου, αφότου απέρριψε αυτοκρατορικό κάλεσμα, ο Αυτοκράτορας Νικόλαος Καναβός σύρθηκε εκτός της εκκλησίας, εντός της οποίας είχε βρει άσυλο, και στραγγαλίστηκε στα περίτεχνα μαρμάρινα σκαλοπάτια της Αγίας Σοφίας.
Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης περιγράφει τον Νικόλαο Καναβό ως έναν αγαθό, ευγενή και ευφυή άνθρωπο.

1661 - Σουντσί, Κινέζος αυτοκράτορας.

1775 – Ευσέβιος Αμόρτ, Γερμανός θεολόγος.
Ο Ευσέβιος Αμόρτ (Eusebius Amort, 15 Νοεμβρίου 1692 – 5 Φεβρουαρίου 1775) ήταν Γερμανός ιερέας θεολόγος, που έχει χαρακτηρισθεί ως ο «σημαντικότερος Ρωμαιοκαθολικός θεολόγος του 18ου αιώνα».
Ο Αμόρτ γεννήθηκε στο Μπίμπερμούλε (Bibermuhle), κοντά στο Τολτς της Ανω Βαυαρίας. Σπούδασε στο Μόναχο και σε μικρή ηλικία έγινε δεκτός ως μέλος του κοινοβίου ιερέων του Κανόνος του Αγίου Αυγουστίνου στο Αββαείο του Πόλινχ. Εκεί, λίγο μετά τη χειροτονία του το 1717, άρχισε να διδάσκει θεολογία και φιλοσοφία.
Ο Αμόρτ μαζί με άλλους δύο Αυγουστινιανούς πατέρες, τον Γελάσιο Χίμπερ (Gelasius Hieber, 1671-1731), περίφημο ιεροκήρυκα, και τον Αγνέλλο Κάντλερ (Agnellus Kandler, 1692-1745), γενεαλόγο και βιβλιοθηκονόμο, έθεσαν το 1720 τις βάσεις ενός σχεδίου που απέληξε στην ίδρυση της εταιρείας λογίων «Parnassus Boicus» (δηλαδή «Βαυαρικός Παρνασσός», το όρος των Μουσών). Το αρχικό τους σχέδιο έμεινε άκαρπο, αλλά το 1722 εξέδωσαν το πρώτο τεύχος του ομώνυμου περιοδικού (Parnassus Boicus), διαδίδοντας έτσι ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τον κόσμο των τεχνών και των επιστημών.
Επιπλέον, ο Αμόρτ ειδικεύθηκε στο Κανονικό Δίκαιο, το οποίο και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1733 ο Αμόρτ πήγε στη Ρώμη ως θεολόγος του καρδιναλίου Νικκολό Μαρία Λερτσάρι. Ο Αμόρτ παρέμεινε στη Ρώμη επί δύο έτη και συνδέθηκε εκεί με επιφανείς προσωπικότητες των γραμμάτων, καθώς και με τους Πάπες Βενέδικτο ΙΓ΄ και Βενέδικτο ΙΔ΄.
Επιστρέφοντας στο Πόλινχ το 1735, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στην αναζωογόνηση της μαθήσεως στη Βαυαρία, αποτελώντας τον πυρήνα της αξιόλογης πνευματικής κινήσεως Parnassus Boicus, από την οποία, αν και έκλεισε το 1740, προήλθε το ενδιαφέρον που οδήγησε στην ίδρυση στις 28 Μαρτίου 1769 της Ακαδημίας του Μονάχου. Ο Αμόρτ έζησε για να δει το γεγονός αυτό, αφού απεβίωσε στο Πόλινχ το 1775, σε ηλικία 83 ετών.
Μαχητικός στις συζητήσεις του, ο Αμόρτ ξεπερνούσε πολλές φορές τα όρια της ευπρέπειας.

1818 - Κάρολος ΙΓ', βασιλιάς της Σουηδίας.

1863 – Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, Ελβετός τραπεζίτης.
Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος (γαλλ.: Jean-Gabriel Eynard) (28 Δεκεμβρίου 1775 - 1863) ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος.
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίες και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.

1931 – Αθανάσιος Ευταξίας, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αθανάσιος Ευταξίας (1849 - 5 Φεβρουαρίου 1931) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός για μικρό χρονικό διάστημα κατά τη δικτατορία του 1926.
Γεννήθηκε στην Αμφίκλεια Λοκρίδας του Νομού Φθιώτιδας το 1849. Ήταν γιος ιερέα και φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή.
Διετέλεσε κατ' επανάληψη βουλευτής Φθιώτιδας και Υπουργός, υπουργός παιδείας στην Κυβέρνηση Σωτηρίου Σωτηρόπουλου 1893, εθνικής οικονομίας στην Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915 αλλά και σε άλλες κυβερνήσεις, καθώς επίσης και βραχύβιος Πρωθυπουργός Κυβέρνησης στο Δικτατορικό Καθεστώς Πάγκαλου, το καλοκαίρι του 1926.
Ο Αθανάσιος Ευταξίας απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου του 1931. Ανιψιός του ήταν ο Λάμπρος Ευταξίας.

1944 – Αλέξανδρος Κανάρης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αλέξανδρος Κανάρης (1864 - 5 Φεβρουαρίου 1944) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Γεννήθηκε στη Σύρο και ήταν γιος του Μιλτιάδη Κανάρη. Καταγόταν από την οικογένεια Κανάρη και σε αντίθεση με την στρατιωτική παράδοση της οικογένειας σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος και το 1891 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Νέων Ψαρών συνεχίζοντας να εκλέγεται μέχρι και την δεκαετία του 1930. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της βουλής, υπουργός εκκλησιαστικών και δημοσίας εκπαίδευσης καθώς και υπουργός επί των ναυτικών.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1944.

1946 – Τζορτζ Άρλις, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τζορτζ Άρλις (George Arliss, 10 Απριλίου 1868 - 5 Φεβρουαρίου 1946) ήταν Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, βραβευμένος με Όσκαρ Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία του 1930 Ντισραέλι (Disraeli). Ο Άρλις που ήταν ο πρώτος Βρετανός ηθοποιός που έλαβε αυτή τη διάκριση ήταν επίσης θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης.

1948 – Γιοχάνες Μπλάσκοβιτς, ήταν Γερμανός αρχιστράτηγος (Generaloberst) κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. (10 Ιουλίου 1883 - 5 Φεβρουαρίου 1948)
Υπήρξε ανώτατος διοικητής στις γερμανικές εκστρατείες της Γερμανίας στην Πολωνία και την Γαλλία και των κατεχομένων εδαφών.
Συνέταξε επίσης αρκετά υπομνήματα στα οποία στηλίτευε την εγκληματική δράση των SS και των Einsatzgruppen στην Ανατολή.
Προς το τέλος του πολέμου διοίκησε διάφορες Ομάδες Στρατιών.
Μετά τον πόλεμο προσάχθηκε στη Δίκη της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ (μέρος των Δικών της Νυρεμβέργης) αλλά αυτοκτόνησε προτού δικαστεί.
Καίτοι περιθωριοποιήθηκε επανειλημμένα από τον Χίτλερ σε μέτωπα και περιοχές ήσσονος στρατηγικής σημασίας, λόγω της αντίθεσής του για τα εγκλήματα που διαπράττονταν στην Ανατολή από τα όργανα της Ναζιστικής ηγεσίας, ο Μπλάσκοβιτς αποδείχτηκε ευφυής στρατηγός, πράγμα που αποδείχτηκε με τη δεξιοτεχνική υποχώρηση της Ομάδας Στρατιών «G» που διοικούσε από τη νότια Γαλλία.
Παρά τις εξαιρετικές του ικανότητες, ο Μπλάσκοβιτς δεν έφτασε ποτέ το βαθμό του Στρατάρχη, πράγμα για το οποίο αποκαλείται από τους ιστορικούς «ο Στρατάρχης άνευ ράβδου».

1993 – Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός.
Ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς (αγγλ. Joseph L. Mankiewicz) (11 Φεβρουαρίου 1909 - 5 Φεβρουαρίου 1993), ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο Μάνκιεβιτς φημίζεται για την ταινία του 1950 Όλα για την Εύα (All About Eve) για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ σεναρίου και Σκηνοθεσίας, ένα χρόνο μετά την πρώτη του νίκη για την ταινία Ένα Γράμμα σε Τρεις Γυναίκες (A Letter to Three Wives, 1949). Ήταν αδελφός του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, ο οποίος συνέγραψε την ταινία Πολίτης Κέιν (Citizen Kane) με τον Όρσον Γουέλς για την οποία κέρδισε όσκαρ σεναρίου.
Ο Μάνκιεβιτς γεννήθηκε στο Γουίλκς-Μπαρ της Πενσιλβάνια το 1909. Οι γονείς του Φρανκ Μάνκιεβιτς και Γιοχάνα Μπλούμενω, ήταν Εβραίοι μετανάστες από τη Γερμανία. Είχε μια αδελφή την Έρνα κι έναν αδελφό τον Χέρμαν που έγινε επιτυχημένος σεναριογράφος.
Οι γονείς του Μάνκιεβιτς μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη όταν εκείνος ήταν 4 χρονών. Το 1928 πήρε πτυχίο στη δημοσιογραφία από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Πριν ασχοληθεί με τον κινηματογράφο εργάστηκε στο Βερολίνο ως ξένος ανταποκριτής για την εφημερίδα Chicago Tribune.

1999 – Βασίλι Λεόντιεφ, Ρώσος οικονομολόγος.

2005 – Γκνασινγκμπέ Εγιαντεμά, πρόεδρος του Τόγκο.

2008 – Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι, ινδός γκουρού, που συνδέθηκε στενά με τους Beatles και άλλους ρόκερς μέσω της διδασκαλίας του για τον υπερβατικό διαλογισμό. (Γεν. 12/1/1918)

2011 – Μπράιαν Ζακ, Άγγλος συγγραφέας.
Ο Μπράιαν Ζακ (αγγλ.: Brian Jacques, 15 Ιουνίου 1939, Λίβερπουλ, Αγγλία - 5 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Άγγλος συγγραφέας.
Ο Μπράιαν Ζακ γεννήθηκε το 1939 στο Λίβερπουλ, όπου και μεγάλωσε. Στην ηλικία των 15 ετών μπάρκαρε σε ένα πλοίο και πριν επιστρέψει στην πατρίδα του, ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο. Για χρόνια είχε δική του εκπομπή στο BBC με υψηλή ακροαματικότητα. Ο Μπράιαν Ζακ είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ως πολυβραβευμένος συγγραφέας. Τα επικά του μυθιστορήματα για τους κατοίκους του Ρέντγουολ έχουν πουλήσει παγκοσμίως περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Πέθανε το 2011, σε ηλικία 71 ετών.

2012 – Φερεϊντούν Φαριάντ, Ιρανός ποιητής.
Ο Φερεϊντούν Φαριάντ (6 Δεκεμβρίου 1949 - 5 Φεβρουαρίου 2012) ήταν ποιητής, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μεταφραστής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αραβικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά. Στην Περσία είχε εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές και πολλές μεταφράσεις Ελλήνων και ξένων ποιητών.
Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1949 στο Χοραμσάρ (Khoramshahr) της Περσίας ως Φερεϊντούν Ραχίμι (Rahimi). Είχε κάνει πανεπιστημιακές σπουδές στην Τεχεράνη. Ήρθε στην Ελλάδα το 1980 και συναντήθηκε με τον Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσο στη Σάμο. Μετά γύρισε στην Περσία, όπου είχε ξεσπάσει πόλεμος, και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1986 μετά την καταστροφή της γενέτειράς του από τον στρατό του Σαντάμ Χουσεΐν. Από τότε ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Είχε λάβει την ελληνική υπηκοότητα. Στην Αθήνα σπούδασε νεοελληνική φιλολογία και αρχαία ελληνικά. Ο Φαριάντ μιλούσε περσικά, αγγλικά και γαλλικά, και γνώριζε λίγα αραβικά και ισπανικά.
Βραβεύσεις
Είχε βραβευθεί από την Ελληνική Εταιρεία Μετάφρασης Λογοτεχνίας και από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Επιστημόνων. Για την έκδοση, τον Μάιο 2005, του σημαντικού έργου Πέτρινος Χρόνος (εκδόσεις Salles), ο Φαριάντ τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με το «Βραβείο Μετάφρασης έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε ξένη Γλώσσα για το 2005», σε επίσημη τελετή στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στις 15 Μαρτίου 2006.
Ο Πέτρινος Χρόνος είναι ένα ογκώδες (1100 σελίδες) δίγλωσσο (Ελληνικά και Περσικά) έργο, που έγινε πραγματικότητα μετά από εκτεταμένη συνεργασία του Φαριάντ με τον Ρίτσο, με τον οποίο συνδέθηκε με μακρόχρονη φιλία. Στο έργο αυτό περιλαμβάνονται:
ολόκληρη η ομότιτλη συλλογή του Ρίτσου, ολόκληρες οι τρεις συλλογές ποιημάτων Ημερολόγια Εξορίας, τα ποιήματα Ακροβολισμός, Γράμμα στον Ζολιό Κιουρί, Το ποτάμι κι εμείς, Τα τρία Χωρικά, Ο γιος μου το φεγγάρι μου, Η Ανυπότακτη Πολιτεία, Ημερολόγιο και Επιστολές ενός Φαντάρου (αποσπάσματα από ένα χαμένο έργο του Γιάννη Ρίτσου), Το Χρέος των Ποιητών, Ο Ηρακλής κι εμείς πολλές φωτογραφίες του Ρίτσου, επιστολές του από την εξορία προς την αδελφή του, και μια τελευταία συνέντευξη που έδωσε στον Φαριάντ.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση δίγλωσσο έργο του Ρίτσου που έχει εκδοθεί παγκοσμίως. Η επίμοχθη προσπάθεια του Φαριάντ στην όσο το δυνατόν πιστότερη και εμπνευσμένη μεταφορά του έργου του Ρίτσου υπερπηδώντας τα γλωσσικά και εκφραστικά εμπόδια, υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση του ίδιου του Ρίτσου, δημιούργησε ένα πολύτιμο συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς με βαθιές και παλαιές ιστορικές συγγένειες.
Αποσπάσματα ποίησης του Φαριάντ, που είχε μεταφράσει ο ίδιος ο Ρίτσος στα Ελληνικά (κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κέδρος»), διδάσκονται σε ανθολογία του Δημοτικού Σχολείου.
Η εκπομπή Παρασκήνιο της κρατικής τηλεόρασης ΕΤ1, την Τετάρτη 22/03/2006, ήταν αφιερωμένη στον ποιητή και είχε τίτλο Φερεϊντούν Φαριάντ, ουρανός χωρίς διαβατήριο. Ο Φαριάντ έχει συμμετάσχει επίσης σε τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις.
Πέθανε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 2012 μετά από μάχη με τον καρκίνο.

2014 – Τζένη Βάνου, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια που διακρίθηκε, με τη χαρακτηριστική φωνή της, για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι.