Άρθρα
Σαν σήμερα 27 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 27 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Στεφάνου Πρωτομάρτυρος, (Στέφανος, Στέφος, Στέφας, Στεφανής, Στεφανία, Στέφη, Στεφάνα, Στεφανιώ, Στεφανίτσα, Στεφανή, Στέφα)
Αγίου Μαυρικίου μάρτυρος, (Μαυρίκιος, Μαυρίκης, Μωρίς, Μαυρικία, Μαυρίκα *)
27 Δεκεμβρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
537: Τελούνται τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου. Ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός αναφωνεί θριαμβευτικά: «Νενίκηκά σε Σολομών».
1813: Σχηματίζεται η Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) από την Πρώτη Μεγάλη Στοά και την Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας.
1825: Η πρώτη ατμομηχανή κάνει την εμφάνισή της στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μ. Βρετανίας.
1829: Αρχίζει στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας η λειτουργία μικρής βιβλιοθήκης, η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
1831: Ο Κάρολος Δαρβίνος επιβιβάζεται στο πλοίο Beagle για το ταξίδι στην Νότιο Αμερική, που θα τον οδηγήσει στη θεωρία της εξέλιξης.
1833: Συνιστώνται για πρώτη φορά Δήμοι στην Ελλάδα. Με το Νόμο της «Περί συστάσεως των Δήμων», καταργούνται οι κοινοτικές και Επαρχιακές Δημογεροντίες και καθιερώνεται ο θεσμός του Δήμου.
1845: Στις Η.Π.Α, χρησιμοποιείται για πρώτη φορά γενική αναισθησία με αιθέρα για τη γέννηση ενός παιδιού από το δρ. Crawford Williamson Long στο Τζέφερσον της Τζώρτζια.
1871: Τα πρώτα καλλιστεία για γάτες λαμβάνουν χώρα στο Κρίσταλ Πάλας του Λονδίνου.
1877: Επανάσταση κατά των Οθωμανών στην περιοχή Πηλίου, μετά την απόβαση σώματος από 150 άνδρες υπό τον Βούλγαρη.
1904: Ξεκινούν οι παραστάσεις του θεατρικού έργου "Πίτερ Παν", του Τζέιμς Μπάρι, στο θέατρο Duke of York, στο Λονδίνο
1911: Γύρω στους 300.000 εργάτες βαμβακουργίας μένουν άνεργοι, μετά από απόφαση των εργοδοτών να κλείσουν τα εργοστάσια στην περιοχή Λανκασάιρ της Βρετανίας, σε μία προσπάθεια να καταστείλουν τη δράση των συνδικάτων.
1918: Αρχίζει η μεγάλη εξέγερση των Πολωνών κατά των Γερμανών.
1920: Οι Βενιζελικοί της Κωνσταντινούπολης ιδρύουν εκεί Σύνδεσμο Εθνικής Αμυνας.
1923: Στην Ιαπωνία, εκδηλώνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του αυτοκράτορα Χιροχίτο.
1929: Με νέο νομοσχέδιο περί συντάξεων αυξάνονται τα συντάξιμα έτη των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα από 25 σε 30.
1932: Το Ράδιο Σίτι κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.
1934: Η Περσία μετονομάζεται σε Ιράν, με απόφαση του Σάχη.
1934: Η Ελλάδα έρχεται ισόπαλη 2-2 με τη Ρουμανία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού για το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο. Στους άλλους αγώνες του Βαλκανικού αυτού Κυπέλλου η Ελλάδα είχε κερδίσει 2-1 την Γιουγκοσλαβία τέσσερις μέρες νωρίτερα, ενώ θα χάσει την 1/1/35 από τη Βουλγαρία με 2-1 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού
1939: Σεισμός, μεγέθους 8,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, συγκλονίζει την περιοχή Ερζινκάμ της Τουρκίας, αφήνοντας πίσω του 50.000 νεκρούς.
1943: Στην Ουάσινγκτον, επειδή έχει απειληθεί απεργία των σιδηροδρομικών ο στρατός καταλαμβάνει τους δρόμους με διαταγή του προέδρου, με σκοπό να συνεχιστεί η κίνηση των τρένων.
1945: Τίθεται σε ισχύ η απόφαση της συνόδου του Μπρέτον Γουντς, για την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αρχίζουν τη λειτουργία τους.
1945: Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι πρώην σύμμαχοι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση και Μεγάλη Βρετανία συμφωνούν στην από κοινού διακυβέρνηση της Κορέας για πέντε χρόνια.
1947: Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλη με αναγκαστικό νόμο κηρύσσει παράνομα το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την «Εθνική Αλληλεγγύη». Με τον ίδιο νόμο, ο κομμουνισμός θεωρείται ποινικό αδίκημα και όσοι προπαγανδίζουν τις αρχές του απειλούνται με ποινές, που φθάνουν ως το θάνατο. Επίσης, απαγορεύεται η έκδοση της εφημερίδας «Ο Ρίζος της Δευτέρας», εβδομαδιαίο όργανο του ΚΚΕ.
1949: Η Βασίλισσα της Ολλανδίας Τζουλιάνα παραχωρεί ανεξαρτησία στην Ινδονησία, έπειτα από 400 χρόνια κατοχής.
1950: Αποκαθιστούνται οι διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ και Ισπανίας.
1960: Ο πατριάρχης της Μόσχας Αλέξιος επισκέπτεται την Αθήνα, όπου χοροστατεί σε δοξολογία.
1963: Ογκώδεις φοιτητικές εκδηλώσεις υπέρ της ένωσης της Ελλάδας με την Κύπρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
1966: Με μία δήλωση-βόμβα, ο Ανδρέας Παπανδρέου καλεί "με άπειρο σεβασμό και αγάπη" τον πατέρα του "να αναθεωρήσει την απόφασή του, για λόγους πολιτικής στρατηγικής του, να υπερψηφίσει το ανακτορικό κατασκεύασμα" και απευθύνει "έκκληση στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της Ένωσης Κέντρου να καταψηφίσουν την κυβέρνηση Παρασκευοπούλου".
1968: Το «Apollo 8» επιστρέφει στη Γη, αφού έκανε το γύρο της Σελήνης. Σώο το τριμελές πλήρωμά του, οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν το γύρο της σελήνης.
1972: Το Βέλγιο γίνεται το πρώτο κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, που συνάπτει διπλωματικές σχέσεις με την Ανατολική Γερμανία.
1978: Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος υπογράφει το πρώτο δημοκρατικό Σύνταγμα της Ισπανίας, έπειτα από 40 χρόνια δικτατορίας.
1981: Στην Ιταλία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απαγάγουν τον Αμερικανό στρατηγό Τζ. Ντόζιερ, ακόλουθο του ΝΑΤΟ.
1985: Τρομοκρατικές επιθέσεις σε αεροπλάνα της ισραηλινής εταιρείας El-Al στα αεροδρόμια Ρώμης και Βιέννης προκαλούν το θάνατο 20 ανθρώπων και τον τραυματισμό 140. Ο αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν κατηγορεί τον λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι.
1986: Το περιοδικό TIME ανακηρύσσει προσωπικότητα της χρονιάς την πρόεδρο των Φιλιππίνων, Κορασόν Ακίνο.
1989: Αίγυπτος και Συρία συνάπτουν και πάλι διπλωματικές σχέσεις, μετά από διακοπή 12 ετών.
1991: Αεροσκάφος των Σκανδιναβικών Αερογραμμών (SAS) συντρίβεται λίγα λεπτά μετά την απογείωσή του από τη Στοκχόλμη. Επιζούν και οι 129 επιβαίνοντες σ’ αυτό.
1992: Το περιοδικό TIME επιλέγει ως άνθρωπο της χρονιάς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.
1992: Οι ΗΠΑ καταρρίπτουν μαχητικό αεροσκάφος του Ιράκ, όταν δυο ιρακινά στρατιωτικά αεροπλάνα επιτίθενται κατά αμερικανικών F-16 στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο βόρειο Ιράκ.
1993: Ο Ρώσος υπουργός Περιβάλλοντος δηλώνει ότι, το 15% του εδάφους της Ρωσίας πρέπει να θεωρείται ζώνη περιβαλλοντικής καταστροφής.
1994: Στη Γαλλία, η κυβέρνηση διακόπτει προσωρινά τις πτήσεις των γαλλικών αερογραμμών από και προς την Αλγερία, μετά την αεροπειρατεία σε αεροσκάφος της "Air France".
1995: Η Γαλλία πραγματοποιεί την πέμπτη κατά σειρά πυρηνική δοκιμή της στο Νότιο Ειρηνικό.
1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι υπάρχει θέμα γενικότερα, ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάβει τη διάσωση του τουρκικού πλοίου που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια. (Κρίση Ιμίων)
1996: Σύμφωνα με Τουρκοκύπριους αξιωματούχους, ο πληθυσμός των Κατεχομένων στην Κύπρο, που καταμετρήθηκε κατά την απογραφή, σχεδόν διπλασιάσθηκε τα τελευταία 36 χρόνια.
1997: Στην Αλβανία, μεγάλη διαδήλωση οπαδών της αντιπολίτευσης του Μπερίσα γίνεται στα Τίρανα, με αίτημα τη διεξαγωγή εκλογών.
2002: Η εταιρεία Clonaid ανακοινώνει πως κατάφερε να κλωνοποιήσει έναν άθρωπο χωρίς όμως να παρουσιάζει στοιχεία.
2004: Παρατηρείται το λαμπρότερο εξωηλιακό φαινόμενο όταν φτάνει στη Γη η ραδιερνέργεια από την έκρηξη του άστρου SGR 1806-20.
2007: Δολοφονείται η πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο.
2008: Το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο τη Χαμάς. Τουλάχιστον 225 άτομα σκοτώνονται και 700 τραυματίζονται.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1571 – Γιόχαν Κέπλερ, γερμανός μαθηματικός, αστρονόμος και αστρολόγος που περιέγραψε την ελλειπτική κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο.
Ο Γιοχάνες Κέπλερ, γνωστός παλαιότερα και με τον εξελληνισμένο τύπο Κεπλέρος (γερμ. Johannes Kepler, 27 Δεκεμβρίου 1571 – 15 Νοεμβρίου 1630), ήταν Γερμανός αστρονόμος και καταλυτική φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση των νεότερων χρόνων. Υπήρξε επίσης μαθηματικός και συγγραφέας, ενώ άσκησε κατά καιρούς την αστρολογία για βιοποριστικούς λόγους. Είναι περισσότερο γνωστός ως ο «Νομοθέτης του ουρανού» από τους φερώνυμους Νόμους που αφορούν την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο και περιγράφονται στα έργα του Astronomia nova, Harmonices Mundi και Epitome of Copernican. Αυτά τα έργα αποτελούν θεμελίωση της Θεωρίας του Νεύτωνα για τη δύναμη έλξεως.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Κέπλερ ήταν καθηγητής μαθηματικών σε γυμνάσιο στο Γκρατς της Αυστρίας όπου και έγινε συνεργάτης του Πρίγκιπα Χανς Ούλριχ φον Έγκενμπεργκ (Hans Ulrich von Eggenberg). Αργότερα έγινε βοηθός του αστρονόμου Τύχο Μπράχε και τελικά μαθηματικός του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ (Rudolf II) και των διαδόχων του, Ματθίας και Φερδινάνδου Β΄. Ακόμη ήταν καθηγητής μαθηματικών στο Λιντς της Αυστρίας και σύμβουλος του στρατηγού Βάλλενσταϊν. Επιπλέον, το έργο του υπήρξε θεμελιώδες στον τομέα της οπτικής αφού εφηύρε μια βελτιωμένη έκδοση ενός τηλεσκοπίου διάθλασης (τηλεσκόπιο του Κέπλερ) και ανέφερε τις τηλεσκοπικές εφευρέσεις από τον σύγχρονό του Γαλιλαίο.
Ο Κέπλερ έζησε σε μια περίοδο όπου δεν υπήρχε σαφής διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας και της αστρολογίας αλλά υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας (κλάδος των μαθηματικών εντός των ελευθέρων τεχνών) και της φυσικής (κλάδος της φυσικής φιλοσοφίας). Ο Κέπλερ ενσωμάτωσε θρησκευτικά και συλλογιστικά επιχειρήματα στο έργο του, υποκινούμενος από την θρησκευτική πεποίθηση ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σύμφωνα με ένα σχέδιο προσβάσιμο μέσω του φυσικού φωτός της λογικής. Ο Κέπλερ περιγράφει τη νέα αστρονομία του ως «ουράνια φυσική», σαν μια «εκδρομή στη Μεταφυσική του Αριστοτέλη» και ως «συμπλήρωμα του Αριστοτέλη του Ουρανού», μετασχηματίζοντας την αρχαία παράδοση της κοσμολογίας με το να χειρίζεται την αστρονομία ως μέρος της καθολικής μαθηματικής φυσικής.
1809 – Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ήταν φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Α' Αθηναϊκής Σχολής, πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτης. (27 Δεκεμβρίου 1809 - 16 Ιανουαρίου 1892) .
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο Μέγα Ρεύμα (Αρναούτκιοϊ) στις 27 Δεκεμβρίου του 1809. Μητέρα του Αλέξανδρου ήταν η Ζωή Λαπίθη, κόρη του Ευστάθιου Λαπίθη από τη Ζαγορά του Πηλίου, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το εμπόριο πολύτιμων λίθων και είχε οικονομική άνεση. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Βουκουρέστι, στην αυλή του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλέξανδρου Σούτσου, που ήταν θείος του πατέρα του.
Από την Κωνσταντινούπολη έφυγαν οικογενειακώς η οικογεινειακή τους οικία καταστράφηκε από πυρκαγιά. Για τις πρώτες σπουδές του στα ελληνικά γράμματα ο πατέρας του είχε μισθώσει έναν αθηναίο οικοδιδάσκαλο, τον Κωνσταντίνο Πιττάρη, ο οποίος αργότερα θα διατελέσει συμβολαιογράφος στην Αθήνα.
Επίσης, πρώτος του δάσκαλος ήταν και ο Δημήτριος Χρηστίδης, μετέπειτα Υπουργός Εσωτερικών (1833, 1849) και Εξωτερικών (1841) του νεοσύστατου κράτους. Όταν ξέσπασε ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας, η οικογένειά του, διωκόμενη από τους Τούρκους, κατέφυγε στη Στεφανούπολη της Ρουμανίας, όπου έμεινε για έναν χρόνο (1821-1822).
Εκεί μικρός Αλέξανδρος πήγε σε ελληνικό σχολείο, ενώ ταυτόχρονα διδάσκεται και στο σπίτι, μαζί με τα παιδιά των ηγεμόνων, από τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Γαλάτη. Έναν χρόνο αργότερα, την Άνοιξη του 1822, μετακόμισαν στην Οδησσό, όπου η οικογένεια έμεινε για ένα διάσημα στην οικία της Μαρίας Σούτσου, αδελφής της μητέρας του Αλέξανδρου Ραγκαβή.
Ο Αλέξανδρος φοίτησε στο Λύκειο με συμμαθητή, και αργότερα συνάδελφό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο, αλλά και με τον Γρηγόριο Καμπούρογλου. Στο Λύκειο παρέμεινε για μικρό διάστημα και συνέχίσε τις σπουδές του με κατ’ οίκον διδασκαλία από τον Γεώργιο Γεννάδιο, όπως και την περίοδο της διαμονής της οικογένειας στο Βουκουρέστι, ενώ στη συνέχεια φοίτησε στην Ελληνοεμπορική Σχολή της Οδησσού.
Ο Ραγκαβής ταξίδεψε στο Μόναχο το 1825 όπου και σπούδασει σε Στρατιωτική Σχολή στο σώμα των Δευτεροτόκων. Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει το Μόναχο, θα επισκεφθεί για λίγο καιρό τη Βιέννη, το Σάλτσμπουργκ και την Τεργέστη, όπου θα συναντήσει τον πατέρα του και θα γνωρίσει αρκετούς Έλληνες.
1822 – Λουί Παστέρ, γάλλος χημικός ιδρυτής της μικροβιολογίας και εφευρέτης της παστερίωσης.
Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), απαντώμενος στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία και με την εξελληνισμένη μορφή Λουδοβίκος Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895), ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός). Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάζεται παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.
1832 – Πάβελ Τρετιακόφ, ρώσος επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων τέχνης (Γκαλερί Τρετιακόφ).
1848 – Τζιοβάνι Μπατίστα Πιρέλι, ιταλός επιχειρηματίας ιδρυτής της φερώνυμης εταιρίας ελαστικών.
Ο Τζοβάννι Μπαττίστα Πιρέλλι (Βαρένα 27 Δεκεμβρίου 1848 - Μιλάνο 20 Οκτωβρίου 1932), ήταν μεγάλος Ιταλός επιχειρηματίας, ο οποίος το 1872 ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών.
Γεννήθηκε στη Βαρένα της Ιταλίας στις 27 Δεκεμβρίου του 1848. Μετά τη λήξη των σπουδών του, εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο, όπου το 1872, ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών, η οποία σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αυτού του είδους στον Κόσμο ολόκληρο. Στο Μιλάνο έμεινε μέχρι το θάνατό του σε ηλικία 83 ετών στις 20 Οκτωβρίου του 1932.
1901 – Μάρλεν Ντίντριχ, ήταν Γερμανίδα ηθοποιός καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Μαγδαληνής Φον Λος (Γαλάζιος Άγγελος).
Οι ομοφυλοφιλικές της τάσεις έγιναν γνωστές αφού εγκατέλειψε την κινηματογραφική της σταδιοδρομία σε προχωρημένη πλέον ηλικία. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
1925 – Μισέλ Πικολί, Γάλλος ηθοποιός.
Είναι ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς του 20ού αιώνα και έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Λουίς Μπουνιουέλ, ο Μάρκο Φερέρι, ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, ο Νάνι Μορέτι, ο Ζακ Ριβέτ, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Αλέν Ρενέ και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
1929 – Αχιλλέας Καραμανλής, Έλληνας πολιτικός.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1929 στην Πρώτη Σερρών. Γιος του δασκάλου και Μακεδονομάχου Γεωργίου Καραμανλή και της Φωτεινής, το γένος Δολόγλου (θαν. 1940). Είναι αδελφός του τέως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.
Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στην Πάντειο και το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Από το 1956 έως το 1963, διετέλεσε διευθυντής του Ιδιαίτερου γραφείου του τότε Προέδρου της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή. Εξελέγη, για πρώτη φορά Βουλευτής της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης στην εκλογική περιφέρεια Σερρών το 1963 και επανεξελέγη το 1964.
Από το 1963 και μέχρι το 1974, κατά την περίοδο που ο Κων/νος Καραμανλής διέμενε στην Γαλλία, υπήρξε ο προσωπικός σύνδεσμός του με όλες τις προσωπικότητες του πολιτικού κόσμου, τόσο στη χώρα μας, όσο και το εξωτερικό.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας με την οποία εκλέγονταν συνεχώς Βουλευτής Σερρών από το 1974 μέχρι και το 2007.
Έχει διατελέσει σε κυβερνητικές θέσεις ως Υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ (21/11/1974 – 2/1/1975), Υφυπουργός Προεδρίας [αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού] (2/1/1975 – 17/9/1981), Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (11/4/1990 – 8/8/1991) και Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (8/8/1991 – 13/10/1993)
Είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής». Είναι παντρεμένος με τη Νίκη Διαμαντή και έχει δύο παιδιά, τη Φωτεινή και τον Κωνσταντίνο.
1947 – Θανάσης Πολυκανδριώτης, βιρτουόζος μπουζουξής και συνθέτης.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1948 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο λαϊκός δάσκαλος Θεόδωρος Πολυκανδριώτης. Από παιδί έμαθε κιθάρα και σε νεαρή ηλικία συμμετείχε ως κιθαρίστας σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής. Τρία χρόνια αργότερα άρχισε και η επαγγελματική του καριέρα. Η μεγάλη αποκάλυψη έγινε το 1964, όταν αναγνωρίστηκε η αξία του στο μπουζούκι και οι δισκογραφικές εταιρείες ενδιαφέρθηκαν να τον αποκτήσουν.
Το 1971 εμφανίστηκε με τη Νάνα Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα. Συνεργάστηκε με τους Πάνο Γαβαλά Ρία Κούρτη, Μάνο Χατζιδάκι, Στέλιο Καζαντζίδη, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Τόλη Βοσκόπουλο, Παύλο Παπαντωνίου, Γιάννη Πουλόπουλο και άλλους. Από το 1968 μέχρι σήμερα συνθέτει τραγούδια και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 1.000 συνθέσεις. Έχει δώσει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας, ενώ κατέλαβε και τα εδάφη της κλασικής μουσικής.
Τα τελευταία χρόνια ο Θανάσης Πολυκανδριώτης ασχολείται και με την εκπαίδευση, ιδρύοντας την Σχολή Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης όπου διδάσκονται τα λαϊκά όργανα μπουζούκι, τζουράς, μπαγλαμάς. Στόχος της σχολής αυτής που απαριθμεί παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα είναι η διάσωση και διάδοση της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης. Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, μία σύγχρονη μέθοδο για το μπουζούκι με τίτλο «Είναι εύκολο να μάθεις μπουζούκι». Στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" επικεφαλής ορχήστρας μπουζουκιών, παρουσίασε σύνθεση του Ξαρχάκου, μαγεύοντας τους παρευρισκόμενους, αλλά και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών με τη μαεστρία του.
1948 – Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Depardieu) (27 Δεκεμβρίου 1948) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.
Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες, ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.
1950 – Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα, 27 Δεκεμβρίου 1950) είναι μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ερμηνεύτριες.
Γεννήθηκε στη Θήβα το 1950 και από το 1958 ζει στην Αθήνα.Ο πατέρας της ήταν αγρότης απο την θήβα και η μητέρα της μικρασιάτισσα.
Είναι μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες τραγουδίστριες και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ελληνικού τραγουδιού από τη δεκαετία του '70. Έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους μεγάλους τραγουδιστές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, παλαιότερους και νεότερους, είτε δισκογραφικά είτε σε μουσικές σκηνές, πίστες και συναυλίες: Μάνο Λοΐζο, Αθηναϊκή Κομπανία, Μανώλη Ρασούλη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αντώνη Βαρδή, Γιάννη Πάριο, Δήμητρα Γαλάνη, Γιώργο Νταλάρα, Άννα Βίσση, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Νικόλα Άσιμο, Γιώργο Ζαμπέτα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννη Σπανό, Θάνο Μικρούτσικο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μάνο Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Σωκράτη Μάλαμα, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Γιάννη Σπάθα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Αφροδίτη Μάνου, Λαρεύντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Κότσιρα και πολλούς άλλους.
Έχει εμφανιστεί στις κορυφαίες αίθουσες του κόσμου και έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.
Έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρότι η ίδια δε συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009), η Χάρις Αλεξίου είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην τρίτη πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο στην κατάταξη με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οκτώ από τους προσωπικούς της δίσκους έχουν ξεπεράσει τις 11.000.000 πωλήσεις, ούσα η μόνη γυναίκα τραγουδίστρια που το έχει καταφέρει στην ελληνική δισκογραφία.
Το γεγονός ότι οι προαναφερόμενοι προσωπικοί δίσκοι χαρακτηρίζονται από διαφορετικά μουσικά στυλ (δημοτικά, ρεμπέτικα, παλιά, σύγχρονα και έντεχνα λαϊκά, μπαλάντες), εμπεριέχουν τραγούδια διαφόρων συνθετών και έχουν εκδοθεί μεταξύ σχεδόν σταθερών χρονικών διαστημάτων από το 1977 έως το 2003 αποδεικνύει αφενός την αδιαμφισβήτητη προσφορά της Χάριτος Αλεξίου στα μουσικά πράγματα του τόπου και αφετέρου τη συνεπή και αδιάλειπτη επαφή της με τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Καθολική είναι και η αποδοχή της από τους συναδέλφους της στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης στη συνέντευξή του στον Θανάση Λάλα στην εκπομπή "Φάρμα των Ανθρώπων" στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ το 1993 είχε χαρακτηρίσει τη φωνή της Αλεξίου ως μεγάλη φωνή, ό,τι καλύτερο έχει βγάλει αυτός ο τόπος.
1957 - Ελένη Δήμου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
1966 - Μπιλ Γκόλντμπεργκ, Αμερικανός παλαιστής και ηθοποιός.
1969 - Chyna, Αμερικανίδα παλαίστρια.
1974 - Αλιόνα Βίνιτσκαγια, Ουκρανή τραγουδίστρια.
1974 - Μάζι Όκα, Ιάπωνας ηθοποιός.
1976 - Νίκος Γεωργέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1976 - Άαρον Στάνφορντ, Αμερικανός ηθοποιός.
1979 - Κωνσταντίνος Μπογδάνος, Έλληνας δημοσιογράφος.
1979 - Μάριο Μπρέσκα, Σλοβάκος ποδοσφαιριστής.
1980 - Κλάουντιο Καστανιόλι, Ελβετός παλαιστής.
1981 - Έμιλι ντε Ράβιν, Αυστραλή ηθοποιός.
Θάνατοι σαν σήμερα
1381 - Εδμόνδος Μόρτιμερ, 3ος κόμης του Μαρς.
1585 - Πιερ ντε Ρονσάρ, Γάλλος ποιητής.
1771 - Ερρίκος Πιτό, Γάλλος μηχανικός.
1878 – Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.
Ο Αντώνιος Παπαδάκης (1810 - 27 Δεκεμβρίου 1878) ήταν Έλληνας ευεργέτης του Εθνικού Πανεπιστημίου. Απέκτησε περιουσία στην Βεσσαραβία και όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το κτίριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης και όλα τα άλλα περιουσιακά του στοιχεία για υποτροφίες σε φοιτητές.
Ο Αντώνιος γεννήθηκε το 1810 στο Λασίθι στην Κρήτη. Ήταν δισέγγονος του ευγενούς nobleman Misser Alexis (1637 - ? ), ο οποίος έζησε επί Βενετοκρατίας, και εγγονός του ευπατρίδη Αλέξιου Αλέξη (1692 - 1786).
Οι κηδεμόνες του σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1823 και ο μικρός Αντώνιος αιχμάλωτος μαζί με δύο αδέλφια του, τον Εμμανουήλ και τον Ανδρέα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια, όπου πουλήθηκαν ως σκλάβοι στην αυλή του Αντιβασιλέα της Αιγύπτου.
Ο Αντώνιος κάποτε έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και κατάφερε με την βοήθεια ενός Ρώσου να δραπετεύσει και να βγει στην Οδησσό μαζί με άλλους από την Κεφαλλονιά. Εκεί εργάστηκε με τη βοήθεια του Αλέξανδρου Στούρτζα. Έμαθε τα ελληνικά γράμματα και έπιασε δουλειά σε ελληνικό τυπογραφείο της Οδησσού. Μπήκε δε και στη γεωργική σχολή και σπούδασε γεωπονία. Αφού αποφοίτησε διορίστηκε διευθυντής στα κτήματα του Στούρτζα στη Βεσσαραβία το 1833. Χάρη στις γεωπονικές του γνώσεις αύξησε πολύ το εισόδημα των κτημάτων και επεξέτεινε τις δραστηριότητες του εργοδότη του και στον τομέα της κτηνοτροφίας.
Απέκτησε αρκετά χρήματα για να επιστρέψει και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1848, και έτσι ως Έλληνας πολίτης έζησε βίο λιτό ευεργετώντας την πατρίδα του.
Αργότερα ψάχνοντας την τύχη των δύο χαμένων αδελφών του, ανακάλυψε ότι ήταν στην Αλεξάνδρεια και είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Εμμανουήλ, είχε μετονομαστεί Ισμαήλ και είχε γίνει ο περιβόητος στρατηγός Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις γνωστός ως Ismail Selim Pasha (1809 - 1867). Επίσης, ο Ισμαήλ διετέλεσε και Υπουργός των Στρατιωτικών της Αιγύπτου. Ο μικρότερος αδελφός Ανδρέας είχε γίνει ο Αρχηγός Χωροφυλακής στην Αλεξάνδρεια. Σε επικοινωνία τους τα τρία αδέρφια αλληλοαναγνωρίστηκαν και χάρηκαν.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου 1878.
Ευεργετικό του έργο
Διέθεσε το ποσό των οκτακοσίων και πλέον χιλιάδων δραχμών για τη μόνιμη χορήγηση δέκα υποτροφιών σε νέους και νέες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Κληροδότημά του είναι, επίσης, το κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης επί των οδών Ιπποκράτους και Ακαδημίας. Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έθεσε ως δείγμα τιμής μαρμάρινη προτομή του Παπαδάκη στη μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης ανήγειρε προτομή του στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών (είναι δίπλα στη Κοιμωμένη του Χαλεπά-Σοφία Αφεντάκη).
1878 - Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.
1894 - Φραγκίσκος Β΄, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.
1919 – Αχιλλέας Αλφεράκης, Έλληνας συνθέτης.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και ανήκει στη ρωσική εθνική σχολή.
1923 – Γουστάβος Άιφελ, ήταν Γάλλος μηχανικός, αρχιτέκτονας και μασόνος. (Alexandre Gustave Eiffel, πραγματικό επώνυμο: Bönickhausen, 15 Δεκεμβρίου 1832 - 27 Δεκεμβρίου 1923)
Γεννήθηκε στη Ντιζόν και έγινε γνωστός χτίζοντας γέφυρες. Ο Άιφελ ήταν διάσημος από τα μεγαλοφυή του σχέδια και την άριστη τεχνογνωσία του στις σιδηροκατασκευές. Κάποτε είχε δηλώσει ότι ο διάσημος πύργος του «πήρε το σχήμα του από τον ίδιο τον άνεμο». Το 1890 επικεντρώθηκε στη μελέτη της αεροδυναμικής και διατήρησε ένα γραφείο μέσα στον πύργο έως το θάνατό του. Το 1889, όταν ανεγέρθηκε ο Πύργος του Άιφελ, βραβεύτηκε για το επίτευγμά του με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
1936 - Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι, Τούρκος ποιητής.
1950 - Μαξ Μπέκμαν, Γερμανός ζωγράφος.
1953 - Σουκρού Σαράτζογλου, Τούρκος πολιτικός.
1958 - Μουσταφά Μερλίκα-Κρούγια, Αλβανός πολιτικός.
1959 - Σαχ Μαχμούντ Χαν, Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν.
1972 - Λέστερ Πήρσον, Καναδός πολιτικός.
1978 - Χουαρί Μπουμεντιέν, Αλγερινός πολιτικός.
1979 - Χαφιζουλάχ Αμίν, Πρόεδρος του Αφγανιστάν.
1984 – Ιωάννης Γκλαβάνης, γνωστός και ως Τζον Γκλαβάνης, ήταν Έλληνας βιομήχανος, βουλευτής και υπουργός. (Βόλος, 28 Ιανουαρίου 1892 - Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 1984)
Γεννήθηκε στο Βόλο. Ήταν γιος του βιομήχανου Κωνσταντίνου Γκλαβάνη από τη Ζαγορά Πηλίου. Ο αδερφός του, Βάγγος (Ευάγγελος), εξελέγη επίσης βουλευτής Λαρίσης και ήταν κι αυτός βιομήχανος, στις εκλογές του 1926 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων.
Ο Ιωάννης παντρεύτηκε την Ουρανία Βουτσινά και απέκτησαν 1 γιο και 1 κόρη. Ο Ιωάννης σπούδασε Εμπορικές Επιστήμες στην Εμπορική Σχολή του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι την Κατοχή εργάστηκε ως γενικός διευθυντής σε εταιρεία.
Εξελέγη βουλευτής Λάρισας (1946 με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων συγκεντρώνοντας 4.416 ψήφους, το 1950, 1951 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και βουλευτής Μαγνησίας με την Ένωση Κέντρου το 1961, 1963 και 1964) και έγινε ένας από τους βουλευτές που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου το 1965.
Ο Τζον Γκλαβάνης διετέλεσε επανειλημμένα υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις. Ειδικότερα, ήταν υπουργός Γεωργίας και προσωρινά Εθνικής Οικονομίας (1945), υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1945), Ανοικοδομήσεως (1947), Οικισμού και Ανοικοδομήσεως (1950), Υγιεινής (1950), Κοινωνικής Προνοίας (1950), Εμπορίου (1951, 65), Δημοσίων Έργων (1965-66) και προσωρινά Βορείου Ελλάδος (1965) και υπουργός Βιομηχανίας (1951, 66).
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1984 και κηδεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου.
1985 - Νικόλαος Βγενόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
1988 – Βάσω Κατράκη, ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και διακεκριμένη χαράκτρια. (Αιτωλικό, 5 Ιουλίου 1914 - 27 Δεκεμβρίου 1988)
Γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1914 στο Αιτωλικό, ήταν κόρη του κτηματία Γεωργίου Λεονάρδου και της Θεοδώρας Σαρλή και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια ( δύο αγόρια και δύο κορίτσια ).
Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έχοντας ως καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη στη ζωγραφική και τον Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική. Αποφοίτησε το 1940 και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τον Γιώργο Κατράκη με τον οποίο απέκτησε το 1958 δύο παιδιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της εντάχθηκαν στο ΕΑΜ. Μάλιστα, το 1945, ξυλογραφίες της συμπεριλήφθηκαν στο λεύκωμα «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1955 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση ενώ το 1958 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας καθώς και με το βραβείο premium στην Μπιενάλε του Λουγκάνο. Το 1966 έλαβε το διεθνές βραβείο λιθογραφίας Tamarint στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Βενετίας.
Με την επιβολή της Δικτατορίας, συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο, όμως το επόμενο έτος, απελευθερώθηκε μετά από διεθνείς πιέσεις. Το 1976 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της Intergrafik σε διεθνή έκθεση γραφικών τεχνών στην Ανατολική Γερμανία. Διετέλεσε μέλος του ΕΕΤΕ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου του 1988.
Η Βάσω Κατράκη ως χαράκτρια δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιώντας ως υλικό τον ψαμμίτη, ένα υλικό που λίγοι χαράκτες έχουν δουλέψει, γεγονός που της προσέδωσε διεθνή φήμη. Η χαρακτική της συνδυάζει την προσήλωσή της στην πραγματικότητα και την έμφαση στα εξπρεσσιονιστικά στοιχεία.
Στις 25 Ιουνίου 2006, εγκαινιάστηκε στο Νησάκι του Αιτωλικού το "Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών - Μουσείο Βάσως Κατράκη". Η χαράκτρια κληροδότησε στην γενέτειρά της όλα της τα έργα, τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στην μια αίθουσα του μουσείου. Η δεύτερη μεγάλη αίθουσα του μουσείου μπορεί κατά περίπτωση να φιλοξενεί έργα μεγάλων εικαστικών δημιουργών. Το υπόγειο του μουσείου έχει διαμορφωθεί για να λειτουργήσει αργότερα ως Σχολή Χαρακτικής Τέχνης. Ο ιστορικός της Τέχνης Κώστας Σταυρόπουλος επιμελήθηκε την έκθεση της χαράκτριας.
1989 - Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζής.
1993 - Δημήτριος Καψάσκης ήταν Έλληνας ιατροδικαστής. (29 Ιανουαρίου 1909 - 27 Δεκεμβρίου 1993)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909 και ήταν γιος του Αντωνίου Καψάσκη.
Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.
Μεταξύ άλλων υπηρέτησε ως εκπαιδευόμενος στο FBI και την Scotland Yard. Υπήρξε επιμελητής της Ιατρικής σχολής του Παρισιού (1938).
Το 1943 εισήλθε στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και το 1957 έγινε προϊστάμενος αυτής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Το 1952 διορίστηκε καθηγητής στη σχολή Αστυνομίας Πόλεων.
Ως ιατροδικαστής πρωταγωνίστησε σε σημαντικές υποθέσεις όπως αυτές του Παγκρατίδη, του Στέφανου Σαράφη, του Σωτήρη Πέτρουλα, του Μανδηλαρά, του Γρηγόρη Λαμπράκη και της Ευγενίας Νιάρχου.
Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί όπως και για την συνεργασία του με την Χούντα.
Είχε συγγράψει βιβλία σχετικά με το αντικείμενο της ιατροδικαστικής και είχε τιμηθεί με ελληνικά και ξένα παράσημα. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).
Ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Μαύρου (απεβίωσε το 1985), με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 28 Δεκεμβρίου 1993.
1995 - Γκένριχ Κασπαριάν, Αρμένιος σκακιστής.
2003 – Άλαν Μπέιτς, βρετανός ηθοποιός, (Ζορμπάς, ο Έλληνας).
2006 – Πιερ Ντελανοέ, γάλλος εφοριακός και στιχουργός μεγάλων επιτυχιών (La vie en rose, Les Champs Elysees, Et si tu n’existais pas).
2007 – Μπεναζίρ Μπούτο, πρωθυπουργός του Πακιστάν.
Η Μπεναζίρ Μπούτο (21 Ιουνίου 1953 - 27 Δεκεμβρίου 2007) ήταν πρωθυπουργός του Πακιστάν δύο φορές. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών.
Γεννήθηκε στο Πακιστάν στις 21 Ιουνίου του 1953 και ήταν κόρη του πολιτικού και μετέπειτα προέδρου και πρωθυπουργού του Πακιστάν, Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο στη δεκαετία του 1970 σε μια από τις ελάχιστες μη στρατιωτικές κυβερνήσεις του Πακιστάν από της ανεξαρτησίας της Χώρας. Σπούδασε οικονομικά, νομικά και φιλοσοφία στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη.
Δολοφονήθηκε το 2007.
2016 - Ρατνασίρι Γουικρεμαναγιάκε, πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα.
2016 - Κάρι Φίσερ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
2019 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Σαν σήμερα 26 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 26 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου, (Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι, Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία *)
Αγίου Κωνσταντίου του Ρώσου εν Κωνσταντινούπολη, (Κωνστάντιος, Κωστάντιος, Κωνσταντία, Κωσταντία, Ντία)
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.
26 Δεκεμβρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1492: Ο Χριστόφορος Κολόμβος φτιάχνει την πρώτη Ισπανική βάση στην περιοχή της Νέα Υόρκης.
1606: Κάνει πρεμιέρα η τραγωδία του Ουίλιαμ Σέξπιρ «Βασιλιάς Λιρ».
1776: Οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον νικούν τους άγγλους στη Μάχη του Τρέντον.
1805: Το διπλωματικό τέλος της Μάχης του Αούστερλιτς γράφεται με τη Συνθήκη του Πρέσμπουργκ, σημερινή Μπρατισλάβα. Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους παύει να υφίσταται, έπειτα από 900 χρόνια ύπαρξης. Η Ρωσία αποσύρεται από την Αυστρία και αναγνωρίζεται η κυριαρχία της Γαλλίας στην ιταλική χερσόνησο.
1825: Ο Ιμπραήμ φθάνει στο Μεσολόγγι και αναλαμβάνει τις επιχειρήσεις εναντίον της πόλης, αφού αντικαθιστά τον Κιουταχή στην αρχηγία των τοπικών τουρκικών στρατευμάτων.
1860: Διεξάγεται ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Hallam FC αντιμετωπίζει τη Sheffield FC στο Σέφινλντ. Και οι δύο ομάδες αγωνίζονται σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας.
1865: Ο αμερικανός Τζέιμς Μέισον λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το φίλτρο του καφέ.
1868: Ο γηραιός αγωνιστής Δημήτριος Πετροπουλάκης, αρχηγός εθελοντικού σώματος 1.000 ανδρών, συνοδευόμενος και από τον γιο του Λεωνίδα, αποβιβάζεται στον Μυλοπόταμο Κρήτης για να ενισχύσει την Επανάσταση στη νήσο.
1898: Η Μαρία και ο Πιερ Κιουρί απομονώνουν στη Γαλλία το χημικό στοιχείο ράδιο.
1906: Προβάλλεται η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους στην ιστορία του κινηματογράφου, η αυστραλιανή παραγωγή «Η ιστορία της συμμορίας του Ναντ Κέλι», που κόστισε 450 δολάρια.
1912: Διακόπτονται οι διαπραγματεύσεις στο Λονδίνο για την ειρήνη στα Βαλκάνια, λόγω αδιαλλαξίας της Τουρκίας.
1925: Η Τουρκία, με απόφαση της κυβέρνησης του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, υιοθετεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το ιδιο που ισχύει στο δυτικό κόσμο.
1933: Αρχίζει τη λειτουργία της στο Τόκιο η Nissan Motor Company.
1943: Αποτυγχάνει απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, από τον κόμη Κλάους φον Στάουφενμπεργκ.
1944: Ο ευρισκόμενος στην Αθήνα βρετανός πρωθυπουργός, Γουίνστον Τσόρτσιλ, συμμετέχει σε σύσκεψη με τον έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους εκπροσώπους του ΕΑΜ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σύσκεψη ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια ημέρα, ένας βρετανός στρατιώτης ανακαλύπτει μεγάλη ποσότητα δυναμίτιδας σε υπόνομο κοντά στη «Μεγάλη Βρετανία», με την οποία το ΕΑΜ σκόπευε να ανατινάξει το ιστορικό ξενοδοχείο, όπου είχε καταλύσει η αγγλική αντιπροσωπεία.
1949: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παρουσιάζει τη θεωρία του περί βαρύτητας.
1951: Ο Οργανισμός Έκδοσης Σχολικών Βιβλίων στην Ελλάδα αναλαμβάνει την έκδοση και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε χαμηλές τιμές.
1963: Τα τραγούδια των Beatles "I Want to Hold Your Hand" και "I Saw Her Standing There" κυκλοφορούν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σηματοδοτώντας των έναρξη της Μπιτλομάνιας σε διεθνές επίπεδο.
1964: Έπειτα από έκθεση της Ασφάλειας Περιστερίου, η Εισαγγελία Αθηνών σχηματίζει δικογραφία σε βάρος του δημάρχου Περιστερίου Δημήτριου Φωλόπουλου με την κατηγορία ότι προχώρησε σε παράνομο έρανο υπέρ της Ε.Δ.Α.
1968: Τρομοκρατική επίθεση δύο ανδρών του Λαϊκού Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, με στόχο ισραηλινό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι δράστες, ο 19χρονος φοιτητής Μαχέμπ Σλεϊμάν και ο 25χρονος δάσκαλος Μαχμούντ Μοχάμεντ, συλλαμβάνονται από την αστυνομία, αφού πρώτα εκσφενδονίζουν τις χειροβομβίδες τους προς το Μπόινγκ 707 της El-Al που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για Παρίσι και Νέα Υόρκη. Από τις ριπές των αυτομάτων τους σκοτώνεται ο ισραηλινός μηχανικός Λεόν Σιρντάν και τραυματίζεται μία αεροσυνοδός.
1972: Πόλεμος του Βιετνάμ: 120 αμερικανικά βομβαρδιστικά Boeing B-52 Stratofortress επιτίθενται στο Ανόι, συμπεριλαμβανομένων 78 που απογειώθηκαν από αεροπορική βάση στο Γκουάμ.
1973: Πρεμιέρα για την ταινία ο "Εξορκιστής".
1977: Πρώτη εμφάνιση του Δημήτρη Σαραβάκου στα ποδοσφαιρικά γήπεδα με τη φανέλα του Πανιώνιου εναντίον του Αιγάλεω.
1982: «Ανθρωπος της χρονιάς» από το περιοδικό TIME ανακηρύσσεται ο… προσωπικός ηλεκτρονικός υπολογιστής.
1990: Η ρουμανική κυβέρνηση απελαύνει τον πρώην βασιλιά Μιχαήλ, λίγες ώρες μετά την επιστροφή του στο Βουκουρέστι, έπειτα από 43 χρόνια εξορίας.
1991: Στην τελευταία του συνεδρίαση, το Ανώτατο Σοβιέτ (σοβιετικό κοινοβούλιο) υιοθετεί ψήφισμα, που ορίζει το τέλος της ΕΣΣΔ.
1993: Η Τουρκία απορρίπτει την πρόταση του κύπριου προέδρου Γλαύκου Κληρίδη για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και διάλυση των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών δυνάμεων.
1994: Στη Γαλλία, ειδικές δυνάμεις ασφαλείας θέτουν τέρμα στην αεροπειρατεία αεροσκάφους της Air France από αλγερινούς ισλαμιστές που είχαν εκτελέσει τρεις επιβάτες στις 24 Δεκεμβρίου. Νεκροί και οι τέσσερις αεροπειρατές.
1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια θα κινδυνεύσει. Η αρχή της "Κρίσης των Ιμίων".
1995: Ο νικητής των βουλευτικών εκλογών στην Τουρκία και πρόεδρος του Iσλαμικού Κόμματος της Ευημερίας, Νετζμετίν Ερμπακάν, ζητά από τον πρόεδρο Ντεμιρέλ την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
1996: Η Συνθήκη για την καταπολέμηση της ερημοποίησης τίθεται σε ισχύ από τον ΟΗΕ.
1996: Την ίδια μέρα πραγματοποιείται η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της Νότιας Κορέας. Συμμετέχουν 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στο τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
2003: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει την ιστορική πόλη Μπαμ του Νοτίου Ιράν και προκαλεί το θάνατο 41.000 ανθρώπων.
2004: Ισχυρότατος σεισμός, μεγέθους 9,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώνεται στα ανοιχτά της Βόρειας Σουμάτρας. Τα παλιρροϊκά κύματα που ακολουθούν, σαρώνουν τα παράλια της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, της Μαλαισίας, του Μπαγκλαντές, της Ινδίας, των Μαλδίβων Νήσων, της Σομαλίας και της Τανζανίας, αφήνοντας πίσω τους 230.000 νεκρούς.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1878 – Μήτσος Μυράτ, ήταν Έλληνας ηθοποιός από τους σημαντικότερους του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και πρωτεργάτης της ελληνικής θεατρικής σκηνής. (Σμύρνη, 26 Δεκεμβρίου 1878 - Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 1964)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Κατόπιν συστάσεων του Κλέωνα Ραγκαβή ο Μυράτ μετέβη για σπουδές της δραματικής τέχνης στο Παρίσι.
Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ εξήγγειλε την απόφασή του για δημιουργία (ίδρυση) στην Αθήνα Βασιλικής Θεατρικής Σχολής, ο Μυράτ πείσθηκε από τον Ραγκαβή να εγκαταλείψει τη Γαλλική πρωτεύουσα και έγινε αμέσως δεκτός μεταξύ των πρώτων μαθητών της νεοσυσταθείσας Σχολής. Δυστυχώς όμως η Αθηναϊκή κοινωνία δεν είχε ακόμη την κατάλληλη παιδεία θεωρώντας ότι οι ηθοποιοί είναι άτομα λίγο «ελευθέρων ηθών». Έτσι, μόλις τρεις μήνες μετά, η Σχολή διαλύθηκε και, ενώ ο Μυράτ ήταν έτοιμος να επιστρέψει στη Σμύρνη, λήφθηκε η απόφαση περί ιδρύσεως της Νέας Σκηνής από τον Χρηστομάνο.
Στον νέο αυτό θεατρικό οργανισμό ο Μυράτ εργάστηκε μέχρι της διαλύσεώς του. Στη συνέχεια συνεργάστηκε επί 26 χρόνια με την πρωταγωνίστρια της Νεοελληνικής Σκηνής, τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού Θεάτρου Μαρίκα Κοτοπούλη.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μήτσος Μυράτ υπήρξε μία από τις κύριες μορφές της αναγεννήσεως του Νεοελληνικού Θεάτρου κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα αποδίδοντας με εξαιρετική επιτυχία τους πλέον σημαντικούς ρόλους του σύγχρονου διεθνούς δραματολογίου.
Παντρεύτηκε την επίσης μεγάλη κυρία του Θεάτρου Κυβέλη, από την οποία απέκτησε τον Αλέξανδρο Μυράτ 1905 μετέπειτα αρχιτέκτονα και μια κόρη, τη Μιράντα 1906, τη μετέπειτα μεγάλη ηθοποιό. Το 1908 παντρεύεται τη Χρυσούλα Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας), με την οποία απέκτησε τον Δημήτρη και τη Ρίτα Μυράτ. Από το 1936 μέχρι το Β’ Π.Π. εργάσθηκε στο «Βασιλικό Θέατρο» Αθηνών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με συγγραφές και σωρεία μεταφράσεων θεατρικών έργων εκ των πρωτοτύπων τροφοδοτώντας το ελληνικό θέατρο. Επίσης συνέγραψε τα μυθιστορήματα «Το φως της σκηνής» και «Η τραγική ζωή ενός κωμικού», που δημοσιεύθηκαν τις παραμονές του πολέμου στην εφημερίδα «Ελεύθερος άνθρωπος», καθώς και στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία» με τον τίτλο «Εσύ και όχι άλλη». Επίσης έγραψε και δύο οπερέτες, «Ο πρωταθλητής» και «Η χαρτορίχτρα», που παίχτηκαν από τον θίασο του Μακέδου. Τέλος, αυτοβιογραφικές αναμνήσεις εξέθεσε στα βιβλία του «Η ζωή μου» (Πυρσός, 1928 / Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2016) και «Ο Μυράτ κι εγώ» (εκδ. 1950).
1891 – Χένρυ Μίλλερ (Henry Miller), (26 Δεκεμβρίου 1891 - 7 Ιουνίου 1980) ήταν Αμερικανός συγγραφέας του οποίου το έργο άσκησε σημαντική επιρροή στη λογοτεχνία την περίοδο του μεσοπολέμου, ενώ εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους συγγραφείς της γενιάς μπητ. Ως πεζογράφος διακρίνεται για το άμεσο, ελεύθερο και έντονα αυτοβιογραφικό ύφος του. Ανάμεσα στα κυριότερα έργα του συγκαταλέγονται ο Τροπικός του Καρκίνου, ο Τροπικός του Αιγόκερω και η τριλογία Η Ρόδινη Σταύρωση. Εκτός από τη συγγραφή, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική.
Ο Χένρυ Μίλλερ γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Μπρούκλιν. Το 1909 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και συνέχισε να φοιτά στο κολέγιο City College της Νέα Υόρκης, όπου όμως παρέμεινε τελικά μόνο για δύο μήνες. Εγκαταλείποντας το κολέγιο, ο Μίλλερ εργάστηκε για ένα μεγάλο διάστημα σε πολλές διαφορετικές δουλειές. Το 1917 παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Beatrice Sylvas Wickens, με την οποία απέκτησε και ένα παιδί. Το 1920 προσελήφθη ως διευθυντής απασχόλησης τηλεγραφικής εταιρείας ενώ την ίδια περίπου εποχή θεωρείται πως άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία, γράφοντας τα πρώτα του βιβλία, τα οποία όμως δεν δημοσιεύτηκαν έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά το θάνατό του.
1893 – Μάο Τσετούνγκ (Mao Tse-tung· 26 Δεκεμβρίου 1893 – 9 Σεπτεμβρίου 1976) ήταν Κινέζος κομμουνιστής επαναστάτης και ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στην οποία κυβέρνησε ως ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, από την ίδρυση της το 1949, έως και τον θάνατό του, το 1976. Οι Μαρξιστικές - Λενινιστικές του θεωρίες, οι στρατιωτικές στρατηγικές και οι πολιτικές του θέσεις είναι γνωστές ως Μαοϊσμός.
Ο Μάο υπήρξε γόνος εύπορης αγροτικής οικογένειας από την περιοχή Σοασάν, στην επαρχία της Χουνάν. Ο Μάο υιοθέτησε έναν Κινεζικό νασιοναλισμό και μία αντί-ιμπεριαλιστική άποψη, στα πρώιμα χρόνια του. Συγκεκριμένα επηρεάστηκε από τα γεγονότα της Κινεζικής Επανάστασης του 1911 και της Τετάρτης Μάη το Κίνημα, του 1919. Ο Μάο μυήθηκε στον Μαρξισμό-Λενινισμό, ενόσω δούλευε στο Πανεπιστήμιο του Πέκινκ και έγινε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ενώ ηγήθηκε της Αγροτικής Επανάστασης της Κίνας το 1927. Κατά τη διάρκεια του Κινεζικού Εμφυλίου Πολέμου, μεταξύ του Κουομιντάνγκ και του ΚΚΚ, βοήθησε τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού. Αν και το ΚΚΚ προσωρινώς συμμάχησε με το Κουομιντάνγκ, στο ενιαίο μέτωπο της Κίνας κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Σινοϊαπωνικού Πολέμου (1937–45), μετά την ήττα της Ιαπωνίας όμως, ο Εμφύλιος Πόλεμος συνεχίστηκε και το 1949 οι Δυνάμεις του Μάο νίκησαν τις αντίπαλες δυνάμεις, οι οποίες και αποσύρθηκαν από την Ταϊβάν.
Στην 1 του Οκτώβρη 1949, ο Μάο, διακήρυξε τη ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ένα μονοκομματικό κράτος, ελεγχόμενο από το ΚΚΚ. Με το πέρας των χρόνων ο Μάο παγίωσε τον έλεγχο του μέσω τον αγροτικών μεταρρυθμίσεων, με την εκστρατεία του ενάντια στους γαιοκτήμονες, τους οποίους τους έβλεπε ως εχθρούς του κράτους, και τους ονόμασε «αντί-επαναστάτες». Το 1957, προχώρησε και σε άλλη μία εκστρατεία, γνωστή ως το Μεγάλο Άλμα Μπροστά, η οποία επέτυχε την ταχεία αλλαγή της οικονομίας στην Κίνα, δηλαδή από αγροτική σε βιομηχανική, η οποία οδήγησε την Κίνα σε μία δύσκολη τριετία. Το 1966 ξεκίνησε Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση, κατά την οποία απομακρύνθηκαν τα «αντί-επαναστατικά» στοιχεία της κινεζικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να σημειωθούν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των τάξεων για μία δεκαετία και, παράλληλα, να υπάρξει μια εκτεταμένη καταστροφή των πολιτιστικών αντικειμένων και, τέλος, μία άνευ προηγουμένου, προσωπολατρεία στο πρόσωπο του Μάο. Το 1972 ο Μάο υποδείχθηκε τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, κίνηση που σηματοδοτούσε ένα πολιτικό άνοιγμα για την Κίνα.
1909 – Γκαλίνα Ουλάνοβα, ρωσίδα πρίμα μπαλαρίνα.
1918 – Γεώργιος Ι. Ράλλης (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006) ήταν Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980–1981.
Ο Γεώργιος Ράλλης καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, τόσο από την πλευρά του πατέρα του όσο και από την πλευρά της μητέρας του. Προπάππους του ήταν ο Γεώργιος Α. Ράλλης, νομικός και πολιτικός και παππούς του ήταν ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας στα προπολεμικά χρόνια. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, παλαίμαχος Μακεδονομάχος αλλά και διορισμένος πρωθυπουργός των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944, ο οποίος, μετά την απελευθέρωση, καταδικάστηκε στη δίκη των δοσιλόγων σε ισόβια κάθειρξη για συνεργασία με τους κατακτητές και πέθανε στην φυλακή το 1946. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου πολιτικού και πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.
Ο Γεώργιος Ράλλης σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο το 1939, κατατάχθηκε στον Στρατό. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου τον βρήκε να υπηρετεί ως ανθυπίλαρχος στο Ιππικό. Πολέμησε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στην Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως και διακρίθηκε για την ανδρεία του. Με την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολή των Γερμανών, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με την δικηγορία.
Τον Οκτώβριο του 1944 επιστρατεύθηκε και πάλι για να υπηρετήσει στο νεοσύστατο όπλο των Τεθωρακισμένων. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Στρατού στην Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, και αποστρατεύθηκε οριστικά το 1948.
Τον Μάιο του 1987, ο Γεώργιος Ράλλης διαφώνησε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ανεξαρτητοποιήθηκε από την Νέα Δημοκρατία. Στις εκλογές του 1989 δεν πολιτεύθηκε. Επανήλθε και πάλι στην πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής τον Νοέμβριο του 1989, μετά από πρόσκληση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής τον Απρίλιο του 1990, αλλά αυτή την φορά στην Κέρκυρα. Στις 29 Μαρτίου του 1993, παραιτήθηκε από βουλευτής και αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική θεωρώντας λανθασμένες τις πολιτικές κινήσεις του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και της Αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, που δεν δέχθηκαν συμβιβασμό με μία σύνθετη ονομασία για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για λόγους κομματικής σκοπιμότητας.
Ύπήρξε βαθύτατα ευρωπαϊστής και δημοκράτης. Αυτό τού το αναγνώρισαν ακόμα και πολιτικοί του αντίπαλοι όπως ο παλαίμαχος ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος.
Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, διατήρησε πολιτικό γραφείο επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και διέμενε σε διαμέρισμα επί της Κανάρη 4 στο Κολωνάκι. Για την στρατιωτική και πολιτική του δράση, είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γιουγκοσλαβία, Ταϊλάνδη και Αιθιοπία).
Πέθανε από ξαφνική καρδιακή προσβολή, και η κηδεία του έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαρτίου 2006 με δημόσια δαπάνη και τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού.
Ήταν σύζυγος της Λένας Ράλλη (απεβ. στις 18 Απρ. 2015), το γένος Βούλτσου, με την οποία είχε αποκτήσει δύο κόρες, την Ζαΐρα (συζ. Παπαληγούρα) και την Ιωάννα (συζ. Φαρμακίδου).
1977 – Σοφία Μπεκατώρου (26 Δεκεμβρίου 1977) είναι Ελληνίδα ιστιοπλόος, αθλήτρια του Ν.Ο. Τζιτζιφιών Καλλιθέας και δύο φορές Ολυμπιονίκης (2004, 2008). Έχει επτά συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, σε τέσσερα εκ των οποίων (2000, 2001, 2002, 2003) κατέκτησε μαζί με την Αιμιλία Τσουλφά το χρυσό μετάλλιο. Οι δύο ιστιοπλόοι πήραν επίσης τρεις φορές το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 470. Μετά την αποχώρηση της Αιμιλία Τσουλφά άλλαξε κατηγορία περνώντας στα σκάφη Ίνγκλινγκ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου του 1977. Ξεκίνησε την ιστιοπλοΐα το 1985 στην κατηγορία Όπτιμιστ. Από τα Όπτιμιστ πέρασε στο μονοθέσιο σκάφος Europe όπου και παρέμεινε μέχρι το 1997.
Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης αξιωματικός του Στρατού Ξηράς. Είναι παντρεμένη με τον Ανδρέα Κοσματόπουλο, ο οποίος είναι επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία 470.
Με δική της πρωτοβουλία διοργανώθηκε στη Μύκονο ένας ιστιοπλοϊκός αγώνας μονομαχία (Grecotel Dream Race) από 14 ως 17 Αυγούστου 2005 κατά τη διάρκεια του οποίου τέσσερα Ελληνικά πληρώματα απαρτιζόμενα από παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες βρέθηκαν αντιμέτωπα με τέσσερα από τα καλύτερα διεθνή πληρώματα του διασημότερου ιστιοπλοϊκού αγώνα στον κόσμο, του America’s Cup. Στόχος του Grecotel Dream Race ήταν να προωθηθεί η ιστιοπλοΐα κυρίως στους νέους και να δοθούν 3 υποτροφίες και 3 σκάφη σε 3 αθλητές του νησιού.
Θάνατοι σαν σήμερα
1771 – Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος (Γαλ. Claude Adrien Helvétius, Παρίσι 26 Δεκεμβρίου 1715 - Παρίσι 26 Ιανουαρίου 1771) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας την περίοδο του Διαφωτισμού και πραγματεύτηκε κυρίως θέματα σχετικά με την ηθική και την παιδαγωγική.
Ο Ελβέτιος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1715 και καταγόταν από οικογένεια γιατρών της τότε βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας, η οποία τον προόριζε για λαμπρή καριέρα στην οικονομική ζωή της Γαλλίας της εποχής του Λουδοβίκου του 15ου. Οι γονείς του, μάλιστα, είχαν προαγοράσει γι' αυτόν τη θέση του γενικού φοροεισπράκτορα, ενώ στη συνέχεια είχε ορισθεί ως Διευθυντής του οίκου της Βασίλισσας.
Ο Ελβέτιος άρχισε να ασχολείται με την ποίηση από 23 ετών και ήρθε σε επαφή του με Βολταίρο και Μοντεσκιέ καθώς και με τα έργα των υπολοίπων διαφωτιστών. Η μελέτη κειμένων των Άγγλων φιλοσόφων Τζων Λοκ και Ντέιβιντ Χιουμ διαμόρφωσαν τη φιλοσοφική του σκέψη. Μαζί με τον Μπένθαμ και τον Ντ'Ολμπάκ θεωρούνται εκπρόσωποι της επιστήμης των ηθών που επιχειρεί να κάνει μια προσπάθεια ανακάλυψης του εσωτερικού κόσμου. Οι τρεις τους εκκοσμίκευσαν την ηθική μετατρέποντας την σε επιστήμη και την θεμελίωσαν στο ατομικό συμφέρον και την κοινωνική ωφελιμότητα.
Ως κύρια έργα του, αναφέρονται τα "Περί του πνεύματος" (De l'Esprit), που εκδόθηκε το 1758 και "Περί του ανθρώπου" (De l’homme), που εκδόθηκε μετά τον θανατό του το 1773. Στα έργα του ανάγει όλες τις ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου στην αισθητική αντίληψη. Ο Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος υποστήριξε ότι κίνητρο κάθε πράξης είναι πάντα η φιλαυτία και σε αυτήν έχει τις βάσεις της ακόμα και η κοινωνική αλληλεγγύη.
Μαζί με τους Κοντιγιάκ, Κοντορσέ, Χόλμπαχ και με πολλούς άλλους διαφωτιστές της εποχής τους συνεργάστηκαν στη συγγραφή της "Εγκυκλοπαίδειας ή αιτιολογημένου Λεξικού των επιστημών, των τεχνών και των επαγγελμάτων" του Ντιντερό και Ντ'Αλαμπέρ. Γι΄αυτό ο Ελβέτιος συμπεριλαμβάνεται ως μέλος του κύκλου των εγκυκλοπαιδιστών.
Το έργο του "Περί του πνεύματος" προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας, η οποία αντέδρασε καίγοντάς το δημοσίως.
1797 – Πέτρος Μελισσηνός, Έλληνας στρατιωτικός.
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1726. Ήταν γιος Έλληνα γιατρού, ο οποίος έφτασε στη Ρωσία την εποχή του Πέτρου του Μέγα από την Βενετία και στα χρόνια της Άννα Ιβάνοβνα έγινε ο αντιπρόεδρος της Ιατρικής Υπηρεσίας. Το 1740 ο μικρός Μελισσηνός έγινε δεκτός για εκπαίδευση στο πρώτο σώμα μαθητών στρατιωτικής σχολής της Αγίας Πετρούπολης. Το 1756 τιμήθηκε με τον βαθμό του λοχαγού, το 1759 μετατέθηκε, κατόπιν αιτήσεώς του, στο πυροβολικό, και έλαβε το βαθμό του ταγματάρχη. Συμμετείχε στον Επταετή πόλεμο.
Στον πρώτo ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1768-1774) ήταν ήδη συνταγματάρχης, διοικητής του πυροβολικό της 1ης Στρατιάς του στρατηγού Γκολίτσιν , και μετά του στρατηγού Ρουμιάντσεβ. Το 1770 έλαβε τον βαθμό του Υποστράτηγου. Ήταν μεγάλη η συνεισφορά του στις νίκες στο Χοτίν, στο Λάργκο και στο Καγκούλ. Στη μάχη του Καγκούλ, όταν οι Τούρκοι ανέτρεψαν το καρέ του Πλεμιάννικοβ και ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στο καρέ του Όλιτς, ο Μελισσινός ψύχραιμα άνοιξε πυρ και βοήθησε να αποκρουστούν οι Τούρκοι. Για αυτό το κατόρθωμα τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου ΄Γ Τάξεως. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1773 έλαβε το παράσημο Τάγμα της Αγίας Άννας. Απέκτησε φήμη ως ένας από τους καλύτερους πυροβολητές της εποχής του.
Με το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου για κάποιο χρονικό διάστημα υπηρέτησε στο κεντρικό γραφείο του πυροβολικού και οχυρώσεων, το 1782 έλαβε τον βαθμό του στρατηγού και 1783 διορίστηκε διευθυντής της Στρατιωτικής Σχολής Μηχανικού και Πυροβολικού του Μοζάισκ. Αργότερα υπηρέτησε ως ανώτερο στέλεχος του Στρατιωτικού Διοικητικού Συμβουλίου του κράτους. Το 1789 του απονεμήθηκε το παράσημο Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, έλαβε από την Αικατερίνη Β' το παράσημο της Τάξης του Αγίου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Παύλου A, το 1796 διορίστηκε Γενικός επιθεωρητής πυροβολικού, πρώτος στον ρωσικό στρατό πού έλαβε το αξίωμα αυτό, και έγινε Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Ανδρέα.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1797.
Γιος του ήταν ο Αλέξης Μελισσηνός,1759 - 1813 - Ρώσος στρατιωτικός της εποχής των Ναπολεόντειων Πολέμων, Υποστράτηγος του Ιππικού.
1883 – Τζάκομο ντι Κίρικο (Giacomo Di Chirico, 27 Ιανουαρίου 1844 - 26 Δεκεμβρίου 1883) ήταν Ιταλός ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Βενόζα (Venosa) το 1844.
Το ζωγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως ιστορικούς πίνακες και σκηνές από τη καθημερινή ζωή. Ανήκε στη ρεαλιστική σχολή και διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη λαμπρότητα των χρωμάτων των έργων του.
Πέθανε στη Νάπολη το 1883, σε ηλικία 40 ετών, καταλαμβανόμενος από παραφροσύνη.
1886 – Τέοντορ φον Οππόλτσερ (γερμ. Theodor Egon Ritter von Oppolzer, 26 Οκτωβρίου 1841 – 26 Δεκεμβρίου 1886) ήταν Αυστριακός αστρονόμος, ιατρός και μαθηματικός.
Γεννήθηκε στην Πράγα (τότε πόλη της Αυστριακής Αυτοκρατορίας) και ήταν ο μόνος γιος του γιατρού Γιόχαν Ρίττερ φον Οππόλτσερ (1808-1871). Αρχικά, και ο Τέοντορ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (όπου δίδασκε ο πατέρας του), παίρνοντας και διδακτορικό, το 1865. Ωστόσο, παράλληλα διατηρούσε και ένα ιδιωτικό αστεροσκοπείο, ενώ στη συνέχεια άρχισε να παραδίδει μαθήματα θεωρητικής αστρονομίας και γεωδαισίας στο πανεπιστήμιο. Το 1875 διορίσθηκε καθηγητής εκεί. Το 1873 έγινε διευθυντής της Αυστριακής Γεωδαιτικής Υπηρεσίας, ενώ το 1886 εκλέχθηκε πρόεδρος της Διεθνούς Γεωδαιτικής Ενώσεως.
Ο Οππόλτσερ θεωρείτο ιδιαίτερα ικανός αστρονόμος, όσο και μαθηματικός, ενώ ήταν και αριθμομνήμονας: για παράδειγμα, φημιζόταν ότι είχε απομνημονεύσει τις τιμές 14.000 λογαρίθμων. Το 1868 ήταν αρχηγός μιας αποστολής για την παρατήρηση μιας ολικής εκλείψεως Ηλίου. Το 1887 δημοσίευσε τον Κανόνα των Εκλείψεων (Canon der Finsternisse), που περιελάμβανε 8.000 ηλιακές και 5.200 σεληνιακές εκλείψεις με τα στοιχεία τους από το 1207 π.Χ. μέχρι το 2161 μ.Χ.. Αυτός ο κατάλογος θεωρήθηκε ευρύτατα ως ένα από τα μεγαλύτερα υπολογιστικά επιτεύγματα της εποχής του.
Ο Οππόλτσερ συνέγραψε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, από τις οποίες οι περισσότερες αφορούσαν τα τροχιακά στοιχεία κομητών και αστεροειδών. Συνέγραψε επίσης ένα δίτομο εγχειρίδιο για τον προσδιορισμό των τροχιακών στοιχείων κομητών και πλανητών. Τόσο ο Κανόνας των Εκλείψεων, όσο και αυτό το έργο του χρησίμευσαν ως οι κύριες αστρονομικές αναφορές επί δεκαετίες. Τον καιρό του θανάτου του, ο οποίος επήλθε από καρδιοπάθεια σε ηλικία 45 ετών, ο Οππόλτσερ εργαζόταν πάνω σε μία βελτιωμένη θεωρία των κινήσεων της Σελήνης. Ο γιος του, `Εγκον φον Οππόλτσερ, υπήρξε επίσης διακεκριμένος αστρονόμος.
Τιμητικές διακρίσεις
Εκλέχθηκε μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών της Βιέννης (1882).
Εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (1883).
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Οππόλτσερ της Σελήνης
Ο αστεροειδής 1492 Οππόλτσερ, που ανακαλύφθηκε το 1938. Επιπλέον, σε αστεροειδείς δόθηκαν τα ονόματα της συζύγου του (237 Κελεστίνη) και των δύο θυγατέρων του (153 Χίλντα και 228 Αγάθη).
1931 – Μέλβιλ Ντιούι, Αμερικανός βιβλιοθηκονόμος.
Ο Μέλβιλ Ντίουι (Melvil Dewey, 10 Δεκεμβρίου 1851 - 26 Δεκεμβρίου 193]) είναι ο ιδρυτής του ομώνυμου δεκαδικού συστήματος ταξινόμησης (Dewey Demical Classification). Ο Μέλβιλ Ντιούι γεννήθηκε το 1851 στη πολιτεία της Νέας Υόρκης και σπούδασε στο Amherst College όπου παράλληλα εργαζόταν ως βοηθός στη βιβλιοθήκη του κολλεγίου. Μετά την αποφοίτηση του έγινε μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού του ιδίου ιδρύματος, όπου και παρουσίασε το ταξινομικό σύστημα που είχε δημιουργήσει, υποστηρίζοντας τα πλεονεκτήματα της μεθόδου του. Έτσι επαναταξινόμησε την βιβλιοθήκη και δημοσίευσε την πρώτη έκδοση του DDC (Dewey Decimal Classification) που κυκλοφόρησε σε 1000 αντίτυπα το 1876. Είναι ένας από τους ιδρυτές της Αμερικάνικης Βιβλιοθηκονομικής Ένωσης. Υπηρέτησε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 1883 ως το 1888. Εκεί ίδρυσε και την πρώτη επαγγελματική σχολή για βιβλιοθηκονόμους το 188. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκεί δημοσίευσε και τη δεύτερη έκδοση του DDC με κύρια χαρακτηριστικά την ενσωμάτωση των σταθερών υποδιαιρέσεων στους βασικούς ταξινομικούς αριθμούς και την προσθήκη των σημειώσεων. Ο Μέλβιλ Ντίουι υπήρξε ο σημαντικότερος υποστηρικτής της βιβλιοθηκονομίας ως επιστήμης, και αγωνιζόταν ανέκαθεν για την ουσιαστική επαγγελματική εκπαίδευση των βιβλιοθηκονόμων και την ισότητα των γυναικών στο χώρο της εργασίας. Τέλος, υπήρξε κύριος υποστηρικτής των εργαλείων έρευνας, του εξοπλισμού και των προμηθειών των βιβλιοθηκών που θα εξασφάλιζαν την καλύτερη λειτουργία και τη μέγιστη απόδοση των υπηρεσιών.
1972 – Χάρυ Τρούμαν, 33ος πρόεδρος των Η.Π.Α., ο πρώτος και μόνος που αποφάσισε να χρησιμοποιηθούν ατομικά όπλα (εναντίον της Ιαπωνίας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, τον Αύγουστο του 1945, τελειώνοντας έτσι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).
1994 – Τριανταφυλλιά Αργυριάδου, ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. (21 Φεβρουαρίου 1959 - 26 Δεκεμβρίου 1994)
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη και έμαθε τα πρώτα της γράμματα στην Ουγγαρία, ενώ οι γονείς της κατάγονται από την Κορνοφωλιά Έβρου. Η Λία ήταν η δημιουργός της πεντάλεπτης καθημερινής σειράς ντοκιμαντέρ «Σαν σήμερα», που θύμιζε στους τηλεθεατές της ΕΤ-2 τα γεγονότα του παρελθόντος, που είχαν γίνει τη συγκεκριμένη ημερομηνία προβολής του επεισοδίου. Η ερευνήτρια και δημοσιογράφος έχασε τη ζωή της σε τροχαίο δυστύχημα το 1994 στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Τρία χρόνια μετά, ο πατέρας της Αργύρης Αργυριάδης, ο οποίος εργάστηκε ως διευθυντής ειδήσεων της ΕΤ-2, επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Σαν σήμερα" με υλικό κυρίως από την εκπομπή.
1996 – Κώστας Παληός (1926 - 26 Δεκεμβρίου 1996) ήταν ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Έπαιζε δεύτερους ρόλους σε πολλές ταινίες. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία "The κόπανοι" του Γιώργου Κωνσταντίνου, στο ρόλο του χαρτοκλέφτη Δούκα. Τελευταία εμφάνιση της καριέρας του, στο σήριαλ "Σοφία ορθή".
Έπαιξε συνολικά σε 37 ταινίες και σε 6 τηλεοπτικές σειρές.
1985 – Νταϊάν Φόσεϊ, αμερικανίδα ζωολόγος, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των γοριλών. (Γεν. 16/1/1932).
Η Ντάιαν Φόσεϊ γεννήθηκε το 1932 και μεγάλωσε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια.
Από τον πατέρα της έμαθε να αγαπά τη φύση, αλλά οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν έξι ετών και η μητέρα της Kitty με τον πατριό της Richard Price, δεν την άφηναν να έχει κατοικίδια ζώα.
Εξαιτίας της αγάπης της για τα ζώα μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις το 1950, με σχέδια για να γίνει κτηνίατρος. Μετά από δύο χρόνια, ωστόσο, πήγε στο San Jose State College, όπου εκπαιδεύτηκε ως εργοθεραπευτής.
Πήρε το πτυχίο της το 1954. Το 1956 μετακόμισε στο Λούισβιλ του Κεντάκι, όπου έγινε επικεφαλής του τμήματος επαγγελματικής θεραπείας στο Νοσοκομείο Kosair για ασθενείς με ακρωτηριασμένα μέλη.
Ζώντας σαν ερημίτης σε ένα τροπικό δάσος σε βουνό της Αφρικής, η Ντάιαν Φόσεϊ έμαθε περισσότερα για τον απειλούμενο με εξαφάνιση γορίλα από ό, τι είχε ποτέ γίνει γνωστό.
Καθώς όλο και περισσότεροι γορίλες σκοτώνονταν από λαθροθήρες, άλλαξε από επιστήμονας σε δυναμικό υπερασπιστή του φυσικού περιβάλλοντος. Έδωσε τελικά τη ζωή της για τα ζώα που αγαπούσε.
Όταν η διάσημη ζωολόγος Νταϊάν Φόσεϊ δολοφονήθηκε το 1985, σε ηλικία 53 ετών στην οροσειρά Βιρούνγκα της Αφρικής. Η υπόθεση της δολοφονίας της παραμένει ακόμα ανοιχτή.
1997 – Κορνήλιος Καστοριάδης, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος, επαγγελματίας ψυχαναλυτής και φιλόσοφος της αυτονομίας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα.
2006 – Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ, 38ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο μοναδικός μη αιρετός πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ (Gerald Rudolph Ford, 14 Ιουλίου 1913 - 26 Δεκεμβρίου 2006) ήταν ο 38ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Γεννήθηκε στην Πολιτεία της Νεμπράσκα στις 14 Ιουλίου 1913 και απεβίωσε στις 26 Δεκεμβρίου 2006, αποτελώντας τον μακροβιότερο μέχρι τώρα (πρώην) Πρόεδρο των ΗΠΑ. Είναι ο μοναδικός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που υπηρέτησε σε αυτή τη θέση χωρίς να έχει εκλεγεί απευθείας είτε στη θέση του Προέδρου είτε του Αντιπροέδρου, αλλά κατά τις διατάξεις της 25ης τροποποίησης του Αμερικανικού Συντάγματος περί αναπλήρωσης του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Το Δεκέμβριο του 1973 εξελέγη κατόπιν προτάσεως του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον από το Κογκρέσο στο αξίωμα Αντιπροέδρου, το οποίο είχε μείνει κενό λόγω της παραίτησης του ελληνικής καταγωγής Αντιπροέδρου Σπίρο Άγκνιου υπό το βάρος κατηγοριών για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος. Στη συνέχεια τον Αύγουστο του 1974 ορκίστηκε Πρόεδρος μετά από την παραίτηση του Νίξον κάτω από το βάρος του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Ήταν Πρόεδρος από τις 9 Αυγούστου 1974 έως τις 20 Ιανουαρίου 1977. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε, όπως και του διαδόχου του Τζίμμυ Κάρτερ, από την προσπάθεια προσέγγισης Ανατολής-Δύσης. Ηττήθηκε στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1976 από τον υποψήφιο του Δημοκρατικού κόμματος Κάρτερ.
2016 - Κυριάκος Αμοιρίδης, ήταν Έλληνας διπλωμάτης που υπηρέτησε ως πρέσβης της Ελλάδας στην Λιβύη και τη Βραζιλία.
Αναφέρθηκε ως αγνοούμενος στις 28 Δεκεμβρίου 2016 ενώ υπηρετούσε στη Βραζιλία και το πτώμα του βρέθηκε κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
2021 - Κάρολος Παπούλιας, ήταν Έλληνας πολιτικός και διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 2005 - 2015. (Μολυβδοσκέπαστος Ιωαννίνων, 4 Ιουνίου 1929 - Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 2021)
Υπήρξε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Εξωτερικών, υπουργός ή υφυπουργός σε όλη τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.
2021 - Ντέσμοντ Τούτου, ήταν Νοτιοαφρικανός αγγλικανός κληρικός, φανατικός πολέμιος του απαρτχάιντ.(Νότια Αφρική, 7 Οκτωβρίου 1931, Κλέρκσντορπ - Θάνατος: 26 Δεκεμβρίου 2021 Κέιπ Τάουν)
Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο, όρος που επινοήθηκε από τον Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.
Σαν σήμερα 24 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 24 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Ευγενείας της οσιομάρτυρος, (Ευγενία, Ευγενούλα, Ευγενίτσα, Τζένη, Τζενούλα, Ευγενίκη)
Αγίου Αχμέτ του νεομάρτυρος, (Αχμέτ)
24 Δεκεμβρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
563: Τελούνται μεγαλοπρεπώς από τον Πατριάρχη Ευτύχιο τα εγκαίνια του αναστηλωθέντος ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, μετά την κατάρρευση του τρούλου από σεισμό το 557.
1726: Ο κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες, Μπρούνο Μαουρίσιο δε Σαβάλα, ιδρύει την πόλη Μοντεβιδέο.
1814: Η Μεγάλη Βρετανία και οι ΗΠΑ υπογράφουν τη Συνθήκη της Γάνδης, λήγοντας και επίσημα τον Πόλεμο του 1812. Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης, οι περιοχές που έχουν κατακτηθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου πρέπει να επιστραφούν εκεί που ανήκαν (status quo pro ante), ενώ γίνεται η αρχή για την οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά.
1820: Ο Παπαφλέσσας αποστέλλει επιστολές στους προκρίτους της Πελοποννήσου με οδηγίες για προετοιμασία του Αγώνα.
1823: Ο Λόρδος Βύρων φτάνει στο Μεσολόγγι. Οι Μεσολογγίτες τον υποδέχονται με απερίγραπτο ενθουσιασμό.
1843: Στήνεται για πρώτη φορά σε ελληνικό σπίτι χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι το σπίτι του Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου από τη Νάξο, γενικού Προξένου της Ρωσίας στην Αθήνα.
1851: Φωτιά στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου καταστρέφει τα 2/3 από τα 55.000 βιβλία, καθώς και τα 2/3 από την προσωπική βιβλιοθήκη του Τόμας Τζέφερσον.
1865: Ιδρύεται στο Πουλάσκι του Τενεσί των ΗΠΑ η ρατσιστική οργάνωση Κου Κλουξ Κλαν, από ομάδα μελών του Στρατού των Νοτίων. Η Κου Κλουξ Κλαν, μετατρέπεται γρήγορα από μικρή μυστική αδελφότητα σε παραστρατιωτική δύναμη, που προσπαθεί να αναστείλει κυβερνητικές ενέργειες και πολιτικές σχετικές για την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών. Η ΚΚΚ έχει ιδιαίτερη δύναμη σε περιοχές, όπου οι φυλετικές διακρίσεις είναι έντονες και η δράση της έχει ως στόχους Αφροαμερικανούς αλλά και λευκούς Ρεπουμπλικάνους και περιλαμβάνει από απλούς εκφοβισμούς μέχρι καταστροφή περιουσίας, επιθέσεις και φόνους.
1871: Η όπερα του Τζουζέπε Βέρντι Άιντα κάνει πρεμιέρα στο Κάιρο, με την ευκαιρία των εγκαινίων της διώρυγας του Σουέζ.
1889: Ο Ντάνιελ Στόβερ και ο Γουίλιαμ Χέινς πατεντάρουν το ποδήλατο με φρένο στην πίσω ρόδα.
1893: Ο Χένρι Φορντ κατασκευάζει την πρώτη του πετρελαιομηχανή και τη δοκιμάζει στη αυλή του σπιτιού του.
1906: Αμερικανικός ραδιοφωνικός σταθμός μεταδίδει για πρώτη φορά στα ερτζιανά μουσικό κομμάτι.
1913: Στις ΗΠΑ, ιδρύεται η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, βάσει νέου νόμου, που υπογράφει ο Πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον. Με το νέο τραπεζικό σύστημα, οι αξίες θα αυξομειώνονται αυτόματα, βάσει των εκάστοτε συνθηκών ύφεσης ή ευημερίας.
1914: Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ανακωχή για τον εορτασμό των Χριστουγέννων μεταξύ των εμπολέμων στο Δυτικό Μέτωπο.
1920: Ο θρυλικός τενόρος Ενρίκο Καρούζο δίνει το τελευταίο κοντσέρτο του.
1922: Ανοίγει τις πύλες του το Colosseum του Λονδίνου.
1929: Στις ΗΠΑ καταστρέφεται από πυρκαγιά η δυτική πτέρυγα του Λευκού Οίκου.
1940: Το υποβρύχιο Παπανικολής, με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Μίλτο Ιατρίδη, επιτίθεται εναντίον μεγάλης ιταλικής νηοπομπής στην Αδριατική θάλασσα και βυθίζει στα Στενά του Οτράντο τρία ιταλικά οπλιταγωγά, που μετέφεραν πολεμικό υλικό στα παράλια της Αλβανίας.
1942: Σχέδιο για κοινή δράση με το ΕΑΜ στη διάρκεια της κατοχής, αλλά και το πλαίσιο για τη συνύπαρξή τους στην ελεύθερη Ελλάδα, προτείνει ο αρχηγός του Κόμματος των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλής Σοφούλης στον γραμματέα του ΕΑΜ Θ. Χατζή.
1943: Ο στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ, διορίζεται ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη, με απόφαση του προέδρου Ρούσβελτ.
1946: Εκπέμπεται η πρώτη ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή αμερικανικής εκκλησίας από την επισκοπική Εκκλησία του Γκρέις, στη Νέα Υόρκη.
1947: Ο Μακάριος Β΄ εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
1947: Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ συγκροτείται η «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας» υπό τον Μάρκο Βαφειάδη, πιο γνωστή ως «Κυβέρνηση του Βουνού». Υπουργός Πρόνοιας αναλαμβάνει ο γιατρός Πέτρος Κόκκαλης. Την ίδια μέρα, οι αντάρτες αποτυγχάνουν να καταλάβουν την Κόνιτσα, την οποία προόριζαν για έδρα της κυβέρνησής τους.
1951: Η Λιβύη κηρύσσει την ανεξαρτησία της από την Ιταλία και αποκτά πολίτευμα συνταγματικής μοναρχίας, υπό το βασιλιά Ίντρις.
1953: Το Ντράγκνετ γίνεται η πρώτη εκπομπή, που σπονσοράρεται, με χορηγό της τα τσιγάρα Φατίμα.
1955: Καταργούνται τα οκτατάξια γυμνάσια στην Ελλάδα και επανέρχονται τα εξατάξια.
1959: Η δραστηριότητα της Ε.Ο.Κ.Α. λήγει όταν επέρχεται παύση του αγώνα ανεξαρτησίας, μετά τη συμφωνία της Ζυρίχης.
1960: Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποιεί το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη.
1963: Εξαπλώνονται οι διακοινοτικές συγκρούσεις σε όλη την Κύπρο. Ανακωχή στη Λάρνακα, ύστερα από μεγάλο αριθμό θυμάτων μεταξύ των Τουρκοκυπρίων. Το απόγευμα, οι Ελληνοκύπριοι κάνουν γενική αντεπίθεση και ανακαταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της Λευκωσίας, ενώ πολιορκούν την Ομορφίτα. Ο τούρκος πρόεδρος, Τζεμάλ Γκιουρσέλ, δηλώνει πως η Τουρκία θα επέμβει μονομερώς, αν δεν παρέμβουν οι εγγυήτριες δυνάμεις.
1969: Ο Τσαρλς Μάνσον και τέσσερα μέλη του κοινοβίου του στις ΗΠΑ κατηγορούνται για τις δολοφονίες της ηθοποιού Σάρον Τέιτ, συζύγου του Ρόμαν Πολάνσκι, και των Λένο και Ρόζμαρι Λα Μπιάνκα, ιδιοκτητών αλυσίδας σουπερμάρκετ.
1971: Φοβερή σύγκρουση τρένων έξω από την Αθήνα προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ατόμων και τον τραυματισμό 35.
1979: Δύο άνθρωποι σκοτώνονται στον Όλυμπο και άλλοι έξι στο Αιγαίο από τη σφοδρή κακοκαιρία.
1980: Στο Γουντμπριτζ της Αγγλίας δεκάδες άτομα αναφέρουν πως είδαν περίεργα φώτα στον ουρανό. Το φαινόμενο παραμένει ανεξήγητο και ονομάζεται πλέον το «Βρετανικό Ρόσγουελ».
1984: Ο αστυφύλακας Χρήστος Μάτης σκοτώνεται από μέλος της 17 Νοέμβρη, κατά τη διάρκεια ληστείας στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Πετράλωνα.
1989: Μέλη της οργάνωσης 17 Νοέμβρη εισέρχονται κρυφά στο στρατόπεδο Συκουρίου της Λάρισας και αφαιρούν 60 αντιαρματικές ρουκέτες, όπλα, χειροβομβίδες και σφαίρες.
1990: Παντρεύονται ο αμερικανός ηθοποιός Τομ Χανκς και η αυστραλή συνάδελφός του Νικόλ Κίντμαν.
1991: Οι πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες Κροατία, Σλοβενία, Βοσνία και Σκόπια, υποβάλλουν επίσημα αίτημα για αναγνώρισή τους από την ΕΟΚ.
1992: Στη Σερβία, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς κερδίζει τις προεδρικές εκλογές.
1993: Στη Ρωσία, σε ισχύ τίθεται το νέο Σύνταγμα, που εγκαθιδρύει ένα ισχυρό προεδρικό καθεστώς.
1994: Ο αλβανός πρόεδρος Σάλι Μπερίσα απελευθερώνει τον Βορειοηπειρώτη και μέλος της «Ομόνοιας» κρατούμενο Ηρακλή Σύρμο, μετά την άρση του ελληνικού βέτο για την κοινοτική βοήθεια στην Αλβανία.
1995: Στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας, βρίσκονται 16 απανθρακωμένα πτώματα, που ανήκαν στην αίρεση του "Ναού του Ηλιου", μεταξύ των οποίων και τρία παιδιά.
1997: Ο δήμαρχος της Βενετίας παντρεύει τον αμερικανό σκηνοθέτη Γούντι Άλεν (62 ετών) και τη φίλη του Σουν Γι Πρεβέν (27 ετών), θετή κόρη της πρώην συντρόφου του, Μία Φάροου.
1997: Ο Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες, ο γνωστός τρομοκράτης με το προσωνύμιο «Κάρλος το Τσακάλι», καταδικάζεται από γαλλικό δικαστήριο σε ισόβιο κάθειρξη για το θάνατο δύο γάλλων αστυνομικών κι ενός Λιβανέζου, στο Λίβανο.
2007: Προφυλακιστέα κρίνεται η πρώην συνεργάτιδα του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού Χρήστου Ζαχόπουλου, Εύη Τσέκου, για εκβίαση σε βαθμό κακουργήματος και συμμετοχή σε αυτοκτονία με ενδεχόμενο δόλο.
Γεννήσεις σαν σήμερα
3 π.Χ. - Γάλβας, Ρωμαίος αυτοκράτορας.
1166 - Ιωάννης, βασιλιάς της Αγγλίας.
1167 – Ιωάννης ο Ακτήμων, βασιλιάς της Αγγλίας.
Ο Ιωάννης της Αγγλίας ή Ιωάννης ο Ακτήμων (John, Οξφόρδη, 24 Δεκεμβρίου 1166 - 19 Οκτωβρίου 1216) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας, και δούκας της Ακουιτανίας (1199-1216), από τη δυναστεία των Πλανταγενετών και πέμπτος γιος του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Β΄ και της Ελεονώρας της Ακουιτανίας. Διαδέχτηκε στο θρόνο της Αγγλίας τον αδελφό του, Ριχάρδο Α΄. Ονομάστηκε «Ακτήμων» γιατί έχασε την κληρονομιά των γαλλικών κτήσεων από τον πατέρα του, λόγω της συμμαχίας του με τον εχθρό.
Οι μεγαλύτεροι αδελφοί του σε συμπαράσταση με την μητέρα τους Ελεονώρα της Ακουιτανίας που ήταν αιχμάλωτη του Ερρίκου Β΄ από το 1173 εξεγέρθηκαν κατά του πατέρα τους. Σε μικρή ηλικία αρραβωνιάστηκε την Αλίκη, κόρη του Ουμβέρτου Γ΄ της Σαβοΐας, και ήλπιζε ότι με το γάμο αυτό θα αποκτούσε μεγάλη πρόσβαση στις Άλπεις, κληρονομώντας το Πεδεμόντιο και την Σαβοΐα. Ο βασιλιάς Ερρίκος του υποσχέθηκε τα κάστρα στη Νορμανδία, που είχε υποσχεθεί πριν στον άλλο του γιο, Γοδεφρείδο. Η Αλίκη ταξίδεψε στην Αγγλία προκειμένου να επισκεφτεί την αυλή του Άγγλου βασιλιά Ερρίκου Β΄, αλλά πέθανε πριν πραγματοποιηθεί ο γάμος.
Ο Γεράλδος της Ουαλίας περιγράφει ένα ζωγραφικό πίνακα που βρήκε στη σάλα του Ουίντσεστερ, παριστάνοντας έναν αετό να δέχεται επίθεση από τρεις νεοσσούς, ενώ ένας τέταρτος από πίσω παρακολουθούσε. Όταν ρώτησε τον Ερρίκο Β΄ ποιο είναι το νόημα της συγκεκριμένης τοιχογραφίας, ο βασιλιάς του είπε:
Oι τέσσερις νεοσσοί είναι οι τέσσερις γιοι μου που επιθυμούν να με καταδιώξουν ως το θάνατο μου. Ο τέταρτος που παρακολουθεί και δεν μετέχει είναι αυτός που θα μου δώσει το τελειωτικό χτύπημα.
Πραγματικά, ο τέταρτος νεοσσός ήταν ο μικρότερος γιος του, Ιωάννης ο Ακτήμων, ο έως τότε αγαπημένος γιος του πατέρα του, που δεν συμμετείχε στη συνωμοσία των αδελφών του. Όταν στράφηκε και εκείνος εναντίον του, ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ στενοχωρήθηκε τόσο πολύ που οδηγήθηκε στο θάνατο από μαρασμό.
1491 – Ιγνάτιος Λογιόλα (Ignacio de Loyola, 23 Οκτωβρίου 1491 - 31 Ιουλίου 1556), επίσης γνωστός ως Ίνιγο Λόπεθ ντε Λογιόλα, ήταν ο ιδρυτής της θρησκευτικής αδελφότητας των Ιησουιτών (γνωστή και ως Αδελφότητα ή Εταιρεία του Ιησού). Ισπανός στην καταγωγή, αποτέλεσε αυτός και το τάγμα του την αιχμή του δόρατος της Καθολικής Εκκλησίας στον αγώνα της ενάντια στον Προτεσταντισμό στα πλαίσια της Αντιμεταρρύθμισης. Αγιοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου 1622 και η μνήμη του τιμάται από την Καθολική Εκκλησία στις 31 Ιουλίου.
1596 - Λέονερτ Μπράμερ, Ολλανδός ζωγράφος.
1597 - Ονώριος Β΄, πρίγκιπας του Μονακό.
1631 - Βερνάρδος Γουσταύος του Μπάντεν-Ντούρλαχ, Γερμανός στρατιωτικός.
1754 - Τζορτζ Κραμπ, Άγγλος ποιητής, χειρουργός και κληρικός.
1761 - Ζαν-Λουί Πονς, Γάλλος αστρονόμος.
1761 – Σελίμ Γ΄ ο επονομαζόμενος Μεταρρυθμιστής (III. Selim, 24 Δεκεμβρίου 1761 - 28 Ιουλίου 1808) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με φιλελεύθερες αντιλήψεις.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Μουσταφά Γ΄και της Μιχρισάχ Σουλτάν και διαδέχτηκε το 1789 τον θείο του Αμπντούλ Χαμίτ Α΄. Ήταν ιδιαίτερα μορφωμένος και υπήρξε ποιητής και μουσικός. Το όνομά του συνδέθηκε με την πλέον ταραγμένη περίοδο της Ευρωπαϊκής ιστορίας: αυτήν της Γαλλικής Επανάστασης. Η εξωτερική του πολιτική σημαδεύτηκε απο τις συνεχείς καταστροφικές ήττες. Το 1792 υπέγραψε τη συνθήκη Ιασίου, με το οποίο παραχωρούσε προνόμια στους Ρώσους. Το 1788 ξέσπασε πόλεμος μεταξύ της Γαλλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όταν τα στρατεύματα του Ναπολέοντα έφτασαν στην Αίγυπτο, αναγκαζόμενος τελικά σε συμμαχία. Γενικά κατά τη διάρκεια της εξουσίας του υπήρξαν πολλές αποσχιστικές τάσεις, κυρίως από πασάδες στις ανατολικές περιοχές της Αυτοκρατορίας, ενώ ενισχύθηκε η αυτονομία των παραδουνάβιων περιοχών. Επίσης εγκαινίασε για πρώτη φορά στην ιστορία της Αυτοκρατορίας μόνιμες διπλωματικές αποστολές στις μεγάλες πρωτεύουσες της Δύσης (Βιέννη, Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο).
Στον εσωτερικό τομέα
Στον εσωτερικό τομέα ο Σελίμ Γ΄ επιχείρησε πολλές ριζοσπαστικές αλλαγές, κυρίως στα στρατιωτικά ζητήματα. Συγκρότησε ειδικό συμβούλιο, στα μέλη του οποίου παραχώρησε πολλές αρμοδιότητες, ενώ περιόρισε σημαντικά αυτές του Μεγάλου Βεζίρη και των τοπικών αρχόντων. Από την αρχή της ανάρρησής του στο θρόνο έλαβε σειρά μέτρων που αφορούσαν φορολογία επί θεμάτων ιδιοκτησίας καθώς και σειρά μέτρων επί της εσωτερικής διοίκησης. Προσπάθησε να περιορίσει την επιρροή των Γενιτσάρων και να δημιουργήσει τακτικό στρατό Ευρωπαϊκού τύπου. Οι συγκεκριμένες όμως μεταρρυθμίσεις που αποτέλεσαν την αρχή του λεγόμενου (Nizâm-i Cedid) Τανζιμάτ, προκάλεσαν την αντίδραση των Γενίτσαρων, οι οποίοι υποκινημένοι από κύκλους της Aυλής και θρησκευτικούς ηγέτες τον ανέτρεψαν με κίνημα και τον εκθρόνισαν το 1807 περιορίζοντάς τον στα ανάκτορα.
Το τέλος
Τελικά δολοφονήθηκε δια στραγγαλισμού κατά διαταγή του διαδόχου του στο θρόνο Μουσταφά Δ΄ μέσα στα ανάκτορα στις 28 Ιουλίου του 1808 στη Κωνσταντινούπολη και το σώμα του ρίφθηκε από τα τείχη της πόλης. Ένα χρόνο αργότερα την ίδια τύχη είχε και ο Μουσταφά Δ΄.
Ο Σελίμ Γ' θεωρείται ο πρωτοπόρος του μεταρρυθμιστικού ρεύματος Νιζαμι Τζεντιντ (Nizâm-i Cedid).
1787 - Γουλιέλμος, πρίγκιπας της Έσσης-Κάσσελ.
1798 - Άνταμ Μιτσκιέβιτς, Πολωνός ποιητής.
1809 - Κιτ Κάρσον, Αμερικανός στρατιωτικός.
1818 – Τζέιμς Πρέσκοτ Τζάουλ (ορθή προφορά: Τζουλ) (αγγλικά: James Prescott Joule, 24 Δεκεμβρίου 1818 - 11 Οκτωβρίου 1889) ήταν Άγγλος Φυσικός, μαθητής του Τζον Ντάλτον, που συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη των σύγχρονων γνώσεων σε πολλά επιστημονικά πεδία, όπως η θερμότητα, ο ηλεκτρισμός και η θερμοδυναμική. Υπήρξε από τους πρώτους που διέγνωσαν την αναγκαιότητα και τη σημασία που έχουν για τις επιστήμες οι ακριβείς μετρήσεις των φυσικών φαινομένων και σε όλη του τη ζωή ασχολήθηκε περισσότερο με την ανεύρεση των ποσοτικών σχέσεων.
Το 1838 δημοσίευσε στα «Χρονικά του Ηλεκτρισμού» την περιγραφή της ηλεκτρομαγνητικής μηχανής την οποία είχε εφεύρει, ενώ δύο χρόνια αργότερα δημοσίευσε τα πρώτα αποτελέσματα επί του μηχανικού ισοδύναμου της θερμότητας το οποίο και προσδιόριζε με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους. Το 1843 δημοσίευσε ένα υπόμνημα για την θερμότητα που εκλύεται κατά την ηλεκτρόλυση του ύδατος και το 1847 ανήγγειλε τις εργασίες του στην επαλήθευση του αξιώματος της διατήρησης της ενέργειας.
Για τις έρευνες του εκείνες έγινε γνωστός στον ευρύτερο επιστημονικό κύκλο, με συνέπεια ο διάσημος τότε φυσικός Λόρδος Κέλβιν να τον κάνει συνεργάτη του σε πολλά θέματα της Φυσικής. Όλα τα έργα του Τζάουλ έχουν εκδοθεί από την Φυσική Εταιρεία του Λονδίνου σε δύο τόμους το 1884 και το 1887.
1837 – Ελισάβετ της Αυστρίας (Elisabeth von Österreich-Ungarn, 24 Δεκεμβρίου 1837 – 10 Σεπτεμβρίου 1898), γνωστή και με το όνομα Πριγκίπισσα Σίσυ, ήταν αυτοκράτειρα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, σύζυγος του Φραγκίσκου Ιωσήφ της Αυστρίας.
1845 – Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας, υπήρξε ο μακροβιότερος βασιλιάς της Ελλάδας, από το 1863 μέχρι το 1913.
Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά Βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας μετά τον Όθωνα και αρχηγός νέου Βασιλικού Οίκου. Δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου 1913 (5 Μαρτίου με το τότε ισχύον Ιουλιανό ημερολόγιο) στη Θεσσαλονίκη.
1867 - Τεβφίκ Φικρέτ, Τούρκος ποιητής.
1868 - Εμάνουελ Λάσκερ, Γερμανός σκακιστής.
1879 - Εμίλ Νελλιγκάν, Καναδός ποιητής.
1879 - Αλεξανδρινή του Μεκλεμβούργου-Σβερίν, βασίλισσα της Δανίας.
1881 - Χουάν Ραμόν Χιμένεθ, Ισπανός ποιητής.
1886 - Μάικλ Κερτίζ, Ούγγρος σκηνοθέτης.
1905 - Χάουαρντ Χιουζ, Αμερικανός επιχειρηματίας.
1906 - Φραντς Γουάξμαν, Γερμανός συνθέτης.
1922 – Άβα Λαβίνια Γκάρντνερ (αγγλικά: Ava Lavinia Gardner) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1922 στην Γκραμπτάουν της Βόρειας Καρολίνας και απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 1990 στο Ουέστμινστερ του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έλαβε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ θεωρείται από πολλούς μια από τις ομορφότερες παρουσίες που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 25η στη λίστα με τις 25 λαμπρότερες σταρ της ιστορίας του σινεμά.
1928 - Μάνφρεντ Ρόμμελ, Γερμανός πολιτικός.
1934 - Στίπε Μέσιτς, Κροάτης πολιτικός.
1937 - Φέλιξ Μιέλι Βενεράντο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1940 - Γιαν Στράσκι, Τσέχος πολιτικός.
1943 - Τάρια Χάλονεν, Φινλανδή πολιτικός.
1945 - Lemmy, Άγγλος τραγουδιστής και μπασίστας (Motörhead).
1957 - Χαμίντ Καρζάι, Αφγανός πολιτικός.
1961 - Ιλχάμ Αλίγιεφ, πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν.
1968 – Μανώλης Φάμελλος (Αθήνα, 24 Δεκεμβρίου 1968) είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός της έντεχνης και ποπ/ροκ μουσικής. Αρχικά ήταν μέλος του συγκροτήματος Οι Ποδηλάτες, ενώ από το 1999 κάνει καριέρα μόνος του. Οι ρίζες του είναι από τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο, ενώ το 1970 μετακόμισε μαζί με τους γονείς του στη Θεσσαλονίκη όπου και έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική.
1971 – Ρίκι Μάρτιν (Enrique "Ricky" Martín Morales, 24 Δεκεμβρίου 1971) είναι Πορτορικανός τραγουδιστής της ποπ, ο οποίος έκανε δημοφιλή τη Latin ποπ στο ευρύ κοινό, πουλώντας πάνω από 70 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.
1971 – Γιώργος Αλκαίος (24 Δεκεμβρίου 1971) είναι Έλληνας καλλιτέχνης και τραγουδιστής. Ξεκίνησε τη καριέρα του το 1989 μετά από εμφάνισή του σε ελληνικό reality show. Μετά από μια σύντομη πορεία υποκριτικής στην σκηνή, ο Αλκαίος αφοσιώθηκε στη μουσική. Το πρώτο του Single, "Τι Τι", τον έκανε δημοφιλή στην Ελλάδα. Το μουσικό στυλ που τον διακρίνει συνδυάζει ελληνικά και ανατολικά στοιχεία με τη σύγχρονη ποπ μουσική. Μέχρι σήμερα έχει διακριθεί με 5 πλατινένιους δίσκους και 9 χρυσά άλμπουμ. Ο Αλκαίος εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 2010 με το τραγούδι "ΩΠΑ!".
1977 - Αμέρικο, Χιλιανός τραγουδιστής.
1979 - Κρις Χίροου, Αμερικανός παλαιστής.
1981 - Ντίμα Μπιλάν, Ρώσος τραγουδιστής.
1986 - Άνα Μπρέντα Κοντρέρας, Μεξικανή ηθοποιός.
1988 - Στέφανος Αθανασιάδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1991 - Λούις Τόμλινσον, Άγγλος τραγουδιστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
427 - Σισίνιος Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
1257 - Ιωάννης Α΄, κόμης του Αινώ.
1456 - Γεώργιος Μπράνκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας.
1524 – Βάσκο Ντα Γκάμα, Γάλλος εξερευνητής, ήταν Πορτογάλος θαλασσοπόρος, ο οποίος πρώτος συνέδεσε θαλάσσια την Ευρώπη με την Ινδία πραγματοποιώντας τον περίπλου της Αφρικής.
Η αναγνώριση για τον μεγάλο θαλασσοπόρο ήρθε 21 ολόκληρα χρόνια μετά και ενώ ήταν παραγκωνισμένος όλο αυτό το διάστημα. Ο νέος βασιλιάς της Πορτογαλίας Ιωάννης Γ΄ του απένειμε τον τίτλο του Αντιβασιλέα της Ινδίας το 1524.
1807 – Αλεξέι Ορλόφ, ρώσος στρατιωτικός και πολιτικός με ενεργό ανάμιξη στην αποτυχημένη εξέγερση των Πελοποννησίων κατά των Οθωμανών.
1850 - Φρεντερίκ Μπαστιά, Γάλλος συγγραφέας και οικονομολόγος.
1863 - Ουίλλιαμ Θάκερυ, Βρετανός συγγραφέας.
1872 – Ουίλιαμ Ράνκιν (αγγλικά: William John Macquorn Rankine, Εδιμβούργο, 5 Ιουλίου 1820 - Γλασκώβη, 24 Δεκεμβρίου 1872) ήταν Σκωτσέζος μηχανικός και φυσικός.
Βοήθησε να δώσει έμφαση στην τέχνη της σύγχρονης κατασκευής και η μηχανολογία στην ορθολογική συστηματοποίηση των ιδεών και συνηθειών εργασίας που είχαν εξελιχθεί στην πράξη. Από το 1840 σπούδασε νόμους της Θερμοδυναμικής. Το 1879 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, το "Εγχειρίδιο της ατμομηχανής" (Manual of the Steam Engine).
1935 - Άλμπαν Μπεργκ, Αυστριακός συνθέτης.
1938 – Καρλ Μίλε, γερμανός βιομήχανος. (Miele) (Γεν. 25/7/1869).
1938 - Μπρούνο Ταούτ, Γερμανός αρχιτέκτονας.
1942 - Ιωσήφ Κούνδουρος, Έλληνας πολιτικός.
1942 - Φρανσουά Ζαν Νταρλάν, Γάλλος ναύαρχος και πολιτικός.
1959 - Έντμουντ Γκούλντινγκ, Άγγλος σκηνοθέτης.
1976 - Ντουάρτε Β΄, δούκας της Μπραγκάνσα.
1977 - Σαμαέλ Αούν Βεόρ, Κολομβιανός συγγραφέας.
1979 - Ρούντι Ντούτσκε, Γερμανός ακτιβιστής.
1980 - Καρλ Νταίνιτς, Γερμανός ναύαρχος.
1982 – Λουί Αραγκόν (Louis Aragon, Παρίσι, 3 Οκτωβρίου 1897 - Παρίσι, 24 Δεκεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογραφός και δημοσιογράφος και για πολλά χρόνια μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πήρε μέρος στο κίνημα του ντανταϊσμού ενώ αργότερα αποτέλεσε μαζί με τον Αντρέ Μπρετόν πρωτεργάτη του υπερρεαλισμού. Διετέλεσε εκδότης και τακτικός συνεργάτης των υπερρεαλιστικών περιοδικών Litterature και La Revolution Surrealiste.
1984 – Χρήστος Μάτης, αστυφύλακας που σκοτώνεται από μέλος της «17 Νοέμβρη», κατά τη διάρκεια ληστείας στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Πετράλωνα.
Στην οδό Τριών Ιεραρχών 119 στα Άνω Πετράλωνα Αθηνών, τραυματίσθηκε θανάσιμα από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν. κατά τη ληστεία στο υποκατάστημα της Ε.Τ.Ε. Πετραλώνων, όπου εκτελούσε υπηρεσία φρουρού. Τέσσερα μέλη της οργάνωσης 17Ν. μπήκαν στην Εθνική Τράπεζα στη διασταύρωση Τριών Ιεραρχών και Ιώνων στα Πετράλωνα. Ενας είναι ντυμένος αστυνομικός. Στην τράπεζα κάνει βάρδια φρουρού ο 28χρονος, τότε, αστυφύλακας Χρήστος Μάτης. Ενας από τους ληστές τον κλοτσά στην κοιλιά, του παίρνει το όπλο και τον πυροβολεί στον κρόταφο. Το όπλο, ένα 38άρι περίστροφο, βρέθηκε στον σάκο που είχε μαζί του ο Σάββας Ξηρός όταν στα τέλη Ιουνίου του 2002, στο λιμάνι του Πειραιά, εξερράγη στα χέρια του η βόμβα που σήμανε την αρχή του τέλους της οργάνωσης. Αναφορά στη δολοφονία του γίνεται μόνο σε εκείνη την προκήρυξη του 2002 και υπό το σκεπτικό του «θύματος πολέμου».
1992 – Πιερ Καλιφόρντ, βέλγος καρτουνίστας που δημιούργησε τα «Στρουμφάκια»
1994 – Τζον Όσμπορν, βρετανός θεατρικός συγγραφέας.
Ο Τζων Όσμπορν (John James Osborne, 1929- 24 Δεκεμβρίου 1994) ήταν Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και κριτικός, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της γενιάς των «οργισμένων νέων», ένας από τους μεγαλύτερους δραματουργούς του 20ου αιώνα. Κατάφερε να γίνει πασίγνωστος από την ηλικία των 19 ετών, όταν συνέγραψε το έργο "Οργισμένα Νιάτα", το οποίο τον κατάστησε σύμβολο όλων των επαναστατημένων νέων της εποχής του. Πολέμιος κάθε είδους προσωπικής ή κοινωνικής σύμβασης, ιδιαίτερα ευερέθιστος αλλά και μανιώδης πότης και καπνιστής, εμπνεόταν από τον ίδιο το θυμό του, τον οποίο εξωτερίκευε στις δημιουργίες του. Τιμήθηκε με όσκαρ σεναρίου για την ταινία του "Τομ Τζόουνς", η οποία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, στο ρόλο του Τζίμυ Πόρτερ.
1997 - Τοσίρο Μιφούνε, Ιάπωνας ηθοποιός.
1999 - Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ, Γάλλος πολιτικός.
2006 - Κέννεθ Σίβερτσεν, Νορβηγός μουσικός και ποιητής.
2008 – Χάρολντ Πίντερ, άγγλος θεατρικός συγγραφέας.
Ο Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter, 10 Οκτωβρίου 1930 - 24 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005 κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα.
Στις 13 Οκτωβρίου 2005 η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε πως ο Πίντερ είναι ο αποδέκτης του Βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας για το 2005, δηλώνοντας πως "στα έργα του αποκαλύπτει τον γκρεμό κάτω από την καθημερινή μωρολογία και σπρώχνει προς τα κλειστά δωμάτια της καταπίεσης".
Όλως περιέργως την ίδια μέρα με την ανακοίνωση της βράβευσης ένα καλωδιακό τηλεοπτικό κανάλι ανακοίνωσε λανθασμένα πως ο Πίντερ είχε πεθάνει.
Ο Πίντερ είχε επίσης τιμηθεί με διάφορους τίτλους στην πατρίδα του (και με το βραβείο Ντέιβιντ Κοέν) ενώ είχε απαρνηθεί τον τίτλο του ιππότη.
Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος.
2008 – Σάμιουελ Χάντινγκτον, αμερικανός πολιτικός επιστήμονας.
Ο Σάμιουελ Φίλιπς Χάντιγκτον (Samuel P. Huntington, 18 Απριλίου 1927 – 24 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Αμερικανός πολιτικός επιστήμων ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως για τις θέσεις του περί μίας μεταψυχροπολεμικής νέας παγκόσμιας τάξης στο έργο του Σύγκρουση Πολιτισμών. Πριν από αυτή την επίσημα διατυπωμένη θέση του η ακαδημαϊκή του φήμη βασιζόταν κυρίως στην ανάλυση της σχέσης μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής κυβέρνησης, τις έρευνές του σε ζητήματα ανατροπής της πολιτικής διακυβέρνησης από στρατιωτικούς και για τις πλέον πρόσφατες αναλύσεις του περί της απειλής που θέτει κατά των Η.Π.Α. η σύγχρονη μετανάστευση.
Ο Χάντιγκτον γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1927 στην πόλη της Νέας Υόρκης. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Γέιλ με διακρίσεις στην ηλικία των 18. Υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό και κατόπιν έκανε το μεταπτυχιακό του στο πανεπιστήμιο του Σικάγο και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου άρχισε να διδάσκει στην ηλικία των 23 ετών. Υπήρξε μέλος του Τμήματος Διακυβέρνησης του Χάρβαρντ από το 1950 έως τον θάνατό του.
Το πρώτο μείζον έργο του ήταν το Ο Στρατιώτης και το Κράτος: Η Θεωρία και Πολιτική των Πολιτικο-Στρατιωτικών Σχέσεων, έντονα αμφισβητήσιμο όταν εκδόθηκε το 1957. Σήμερα αντιθέτως θεωρείται το βιβλίο που φέρεται ότι άσκησε τη μέγιστη επίδραση στις αμερικανικές πολιτικο-στρατιωτικές σχέσεις. Στη δεκαετία του 1960 έγινε διάσημος δημοσιεύοντας το Πολιτική Τάξη σε Κοινωνίες που αλλάζουν, έργο που αμφισβήτησε τη συμβατική άποψη των θεωρητικών του μοντερνισμού ότι η οικονομική και κοινωνική πρόοδος μπορούν να παράγουν σταθερές δημοκρατίες σε πρόσφατα απο-αποικισμένες χώρες. Υπήρξε επίσης συν-συγγραφέας του Κρίση της Δημοκρατίας: Περί της Δυνατότητας Διακυβέρνησης των Δημοκρατιών, μια αναφορά που εκδόθηκε από την Τριμερή Επιτροπή το 1976. Κατά τη διάρκεια του 1977 και του 1978, ήταν ο Συντονιστής του σχεδιασμού Ασφαλείας για το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας στον Λευκό Οίκο.
Ο Χάντιγκτον πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου, 2008 σε ηλικία 81 ετών στο Μάρθας Βίνεγιαρντ (Martha's Vineyard), της Μασαχουσέτης.
2011 - Γιοχάνες Έεστερς, Ολλανδός ηθοποιός και τραγουδιστής.
2015 - Ντάνος Λυγίζος, Έλληνας ηθοποιός.
Σαν σήμερα 25 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 25 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Χριστούγεννα
Εορτάζουν
Βηθλεέμ
Γκασπάρ, Γκάσπαρος
Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι, Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία *
Μελχιώρ, Μελχιόρ
Μπαλταζάρ, Μπαλτασάρ
Χρήστος, Χρίστος, Χριστίνα, Χριστιάνα, Κριστιάνα, Χρίστα, Κρίστα, Χρίστη, Κρίστη, Χριστινάκι
Χρυσή, Χρύσα, Χρυσαλία, Χρυσαυγή, Χρυσούλα, Σήλια, Χρυστάλλα, Χρυσταλλία *
25 Δεκεμβρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
274: Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αυρηλιανός αφιερώνει ένα ναό στον Πέρση θεό Μίθρα, την ημέρα που οι Ρωμαίοι γιορτάζουν τη χειμερινή ισημερία και την αναγέννηση του ήλιου. Οι Ρωμαίοι επιστρέφοντας από πολέμους της Ανατολής έφεραν μαζί τους την λατρεία πολλών θεών. Από τους πιο δημοφιλείς ήταν ο Μίθρας γιατί ήταν ο θεός του φωτός, του Ήλιου που μάχεται και διώχνει το σκοτάδι.
336: Γιορτάζονται για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα στη Ρώμη.
376: Καθιερώνεται στο ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής) ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου. Οι χριστιανοί γιόρταζαν τη γέννηση του Χριστού μαζί με τη βάφτιση στις 6 Ιανουαρίου. Μάλιστα σύμφωνα με την παράδοση πρώτος ο Μέγας Βασίλειος στην Καισάρεια της Καππαδοκίας εκφώνησε την πρώτη ομιλία για τη γιορτή των Χριστουγέννων.
390: Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μέγας Θεοδόσιος παραδέχεται την ενοχή του σε διάπραξη μαζικών φόνων στη Θεσσαλονίκη και προβαίνει σε δημόσια απολογία, ενώπιον του αρχιεπισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου.
800: Ο πάπας Λέων ΙΙΙ στέφει αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον Καρλομάγνο.
820: Δολοφονείται ο αυτοκράτορας Λέων Ε’ εντός του Ιερού Ναού των Ανακτόρων. Στο θρόνο ανέρχεται ο Μιχαήλ Β’ Τραυλός.
876: Ο βυζαντινός διοικητής του Υδρούντος (Otranto) αποσπά το Μπάρι από τους Φράγκους και το καθιστά προπύργιο της εξόρμησης των βυζαντινών στη νότια Ιταλία.
1000: Ιδρύεται το Βασίλειο της Ουγγαρίας από τον Στέφανο Α’.
1059: Ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Α’ Κομνηνός παραιτείται από τον βυζαντινό θρόνο και τον διαδέχεται ο Κωνσταντίνος Ι’ Δούκας.
1066: Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας.
1100: Ο Βαλδουίνος Α’ στέφεται στη Βασιλική της Γεννήσεως βασιλιάς της Ιερουσαλήμ.
1223: Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης φτιάχνει την πρώτη σκηνή της Γέννησης (Φάτνη).
Σε ανάμνηση της φάτνης στην οποία γεννήθηκε ο Χριστός, οι χριστιανοί συνηθίζουν να κατασκευάζουν κατά την περίοδο των "εορτών των Χριστουγέννων" ομοίωμα της Φάτνης της Γεννήσεως με τα κύρια πρόσωπα των σχετικών ευαγγελικών περικοπών δηλαδή της Παναγίας, του Χριστού, του μνήστορος Ιωσήφ, των τριών Μάγων, των τριών βοσκών, Αγγέλων καθώς και κάποιων ζώων. Παλαιότερα αυτές οι κατασκευές ήταν χάρτινες αναδιπλούμενες, σήμερα αποτελούν ιδιαίτερες κατασκευές ξύλινες ή πλαστικές ενώ τα πρόσωπα και ζώα αγαλματίδια από πηλό ή άλλο υλικό.
Οι φάτνες αυτές τοποθετούνται στη βάση των χριστουγεννιάτικων δένδρων. Σήμερα παρατηρούνται και υπαίθριες σε πλατείες δήμων αλλά και οργανισμών, ιδιωτικών εταιρειών κ.ά.
Το έθιμο αυτό προέρχεται από την Ιταλία.
1261: Ο 11χρονος βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Δ’ Λάσκαρης καθαιρείται και τυφλώνεται με διαταγή του συναυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου.
1522: Τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Ρόδο.
1734: Το Ορατόριο των Χριστουγέννων του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στον Άγιο Θωμά της Λειψίας.
1741: Ο σουηδός αστρονόμος Άντερς Κέλσιους εισάγει την εκατονταβάθμια κλίμακα μέτρησης της θερμοκρασίας, που έκτοτε φέρει το επώνυμό του.
1776: Οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον διασχίζουν τον ποταμό Ντελαγουέαρ την νύχτα και πραγματοποιούν έφοδο στους Βρετανούς μισθοφόρους της Έσσης κατά τη μάχη του Τρέντον την επομένη.
1818: Το τραγούδι του Φραντς Γιόζεφ Γκρούμπερ Silent Night (Άγια Νύχτα) παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Ναό του Αγίου Νικολάου στο Όμπερνσντορφ της Αυστρίας.
1822: Οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου, υπό τον Μ. Μαυροκορδάτο, αποκρούουν με επιτυχία μεγάλη επίθεση 20.000 περίπου τούρκων, υπό τον Ομέρ Βρυώνη.
1832: Ο πρώτος προφήτης της Εκκλησίας των Μορμόνων, Τζόζεφ Σμιθ, προλέγει τον Αμερικανικό Εμφύλιο (1861).
1868: Με προεδρικό διάταγμα ο Άντριου Τζόνσον χορηγεί πλήρη αμνηστία, σε όσους συμμετείχαν στην εξέγερση εναντίων των ΗΠΑ.
1911: Με ελληνικό βασιλικό διάταγμα ορίζεται ότι οι αρεοπαγίτες θα φέρουν τήβεννο, όταν βρίσκονται στην έδρα.
1914: Α' Παγκόσμιος Πόλεμος: Στη γνωστή ως Ανακωχή των Χριστουγέννων, Γερμανοί και Βρετανοί στρατιώτες στο Δυτικό Μέτωπο προσωρινά διακόπτουν την μάχη. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, οι Γερμανοί στρατιώτες παύουν πυρ και αρχίζουν να τραγουδούν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
1920: Συναντώνται Βενιζέλος και Κουντουριώτης. Τα θεμέλια της Μεγάλης Ελλάδας είναι στέρεα, δήλωσε ο Βενιζέλος.
1926: Ο Χιροχίτο ανεβαίνει στο «θρόνο του παγονιού». Θα παραμείνει αυτοκράτορας της Ιαπωνίας ως το θάνατό του το 1989.
1932: Ισχυρός σεισμός, μεγέθους 7,6 Ρίχτερ συγκλονίζει την περιοχή Τσάνγκμα της Κίνας και προκαλεί το θάνατο 70.000 ανθρώπων.
1935: Ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος σταματάει το ποδόσφαιρο σε ηλικία 24 ετών, όταν αγωνίζεται για τελευταία φορά με τον Ολυμπιακό εναντίον της Ουίπεστ (0-1 με γκολ του Kahlai) αφού οι υποχρεώσεις της οικογένειάς του επιβάλλουν να εργάζεται στο μαγαζί του πατέρα του.
1938: Η Βίβιαν Λι περνάει από οντισιόν και επιλέγεται από το σκηνοθέτη Ντέιβιντ Σέλτζνικ για το ρόλο της Σκάρλετ Ο’ Χάρα στο «Όσα παίρνει ο Άνεμος».
1939: Η ιστορία του Καρόλου Ντίκενς «Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα» μεταδίδεται ζωντανά από το ραδιοφωνικό σταθμό CBS στις ΗΠΑ.
1941: Η βρετανική φρουρά στο Χονγκ Κονγκ παραδίδεται στους Ιάπωνες.
1947: Ο «Δημοκρατικός Στρατός» επιτίθεται και καταλαμβάνει την Κόνιτσα.
1973: Καταρρέει το APRANET (πρώιμο Ίντερνετ) από ιό.
1973: Το πλήρωμα του διαστημόπλοιου «Σκάιλαμπ» περπατά επί επτά ώρες στο διάστημα.
1979: Η Σοβιετική Ένωση εισβάλλει στο Αφγανιστάν για να υποστηρίξει το μαρξιστικό καθεστώς της χώρας.
1979: Η Αίγυπτος αρχίζει ευρείας κλίμακας εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης της περίφημης Σφίγγας.
1989: Ο πρώην δικτάτορας της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου και η γυναίκα του Έλενα, καταδικάζονται σε θάνατο από στρατοδικείο και εκτελούνται για γενοκτονία.
1990: Πρώτη επιτυχής δοκιμή του συστήματος που τελικά αποτέλεσε το World Wide Web.
1990: Κάνει πρεμιέρα η τρίτη ταινία του "Νονού".
1991: Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ παραιτείται από πρόεδρος της ΕΣΣΔ, μετά την απόφαση 11 Δημοκρατιών να σχηματίσουν Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ).
1993: Το περιοδικό TIME ανακηρύσσει προσωπικότητες της χρονιάς τούς Γιτζάκ Ράμπιν, Γιάσερ Αραφάτ, Φρεντερίκ Ντε Κλερκ και Νέλσον Μαντέλα για τις ειρηνευτικές τους προσπάθειες.
1993: Σύναψη διπλωματικών σχέσεων αποφασίζουν Αλβανία και ΠΓΔΜ.
1994: Τέσσερις αστυνομικοί τραυματίζονται στη Λάρισα, στα επεισόδια που προκαλούν οπαδοί του έκπτωτου μητροπολίτη Θεολόγου εις βάρος του Ιγνατίου.
1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρίσκεται σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του. Η αρχή της "Κρίσης των Ιμίων".
1996: Στη Γερμανία, τρεις είναι οι νεκροί σε εκκλησία Διαμαρτυρομένων στο Σίντλιγκεν κοντά στη Φραγκφούρτη, από έκρηξη χειροβομβίδων.
1997: Ανήμερα Χριστουγέννων και σε αντίθεση με ελληνοτουρκική συμφωνία, 12 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη προχώρησαν σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου.
2007: Τίγρης δραπετεύει από τον ζωολογικό κήπο του Σαν Φραντσίκο και σκοτώνει ένα άτομο ενώ τραυματίζει άλλα δύο.
2011: Στο Νότιο Πόλο σημειώνεται η πιο θερμή θερμοκρασία στην ιστορία με -12,3 βαθμούς Κελσίου.
2012: Αεροσκάφος Αντόνοφ συντρίβεται στο Καζακστάν με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 28 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
4 π.Χ. – Ιησούς Χριστός, γεννιέται σύμφωνα με πολλούς ερευνητές. (Το έτος 0, σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Μικρό).
1642 – Άιζαακ Νιούτον, αγγλοεβραίος φυσικός, μαθηματικός και αστρονόμος, γνωστότερος στην Ελλάδα ως Ισαάκ Νεύτων.
Ο Σερ Ισαάκ Νιούτον (Sir Isaac Newton, 4 Ιανουαρίου 1643 - 31 Μαρτίου 1727) ήταν Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής, καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου αλλά και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και τον περισπούδαστο «νόμο της βαρύτητας» (που ο θρύλος αναφέρει πως αναζήτησε μετά από πτώση μήλου από μια μηλιά). Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του σχετικά με τη φύση του φωτός καθώς επίσης και η καθοριστική συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού. Δεν είχε κοινοπολιτειακή υπηκοότητα, αλλά είχε αποκτήσει τον τίτλο του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας, που δίνονταν σε πολίτες ή μόνιμους κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας.
1821 – Κλάρα Μπάρτον, ιδρύτρια του αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού.
1870 – Έλενα Ρουμπινστάιν, πολωνοαμερικανίδα επιχειρηματίας ιδρύτρια της ομώνυμης εταιρείας καλλυντικών.
1878 – Λουίς Σεβρολέτ, ελβετοαμερικανός οδηγός αγώνων ταχύτητας και ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας.
1887 – Κόνραντ Χίλτον, αμερικανός μεγαλοξενοδόχος που έδωσε το επώνυμό του στη γνωστή αλυσίδα ξενοδοχείων.
Γεννήθηκε Χριστούγεννα του 1887 στο Σαν Αντόνιο του Νέου Μεξικού. Πατέρας του ήταν ο Νορβηγός Άουγκουστ Χάλβορσεν, επονομαζόμενος «Γκας», μητέρα του η Μάρυ Γκενεβίβε Λάουφερσβαϊλερ γερμανικής καταγωγής. Ο Άουγκουστ Χάλβορεν αποδήμησε στις ΗΠΑ το 1870 και άλλαξε το όνομά του σε Χίλτον. Ο μικρός Κόνραντ πήγε σχολείο και έγινε πολιτικός εκπρόσωπος της πόλης του στο Νέο Μεξικό.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1919 με την αγορά του ξενοδοχείου Mobley στο Σίσκο του Τέξας. Ακολούθησε η κατασκευή του ξενοδοχείου Dallas Hilton που γιόρτασε τα εγκαίνιά του στις 2 Αυγούστου 1925. Το 1946 ίδρυσε την παγκόσμια εταιρεία Hilton Hotel Corporation.
Απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου 1979 στην Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια.
1899 – Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ, αμερικανός ηθοποιός.
Ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (Humphrey DeForest Bogart, 25 Δεκεμβρίου 1899 - 14 Ιανουαρίου 1957) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Αποτελεί θρύλο του σινεμά λόγω τη συμμετοχής του σε μια σειρά αστυνομικών ταινιών μυστηρίου κατά την χρυσή εποχή του Χόλυγουντ. Είναι γνωστός για τις ταινίες Το Απολιθωμένο Δάσος του 1936, Το Γεράκι της Μάλτας του 1941, Καζαμπλάνκα του 1942, Η σειρήνα της Μαρτινίκα του 1944, Πάθος και αίμα του 1946, Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε του 1948 και την ταινία που του χάρισε το όσκαρ το 1951 Η βασίλισσα της Αφρικής.
Ο Μπόγκαρτ, γιος εύπορης οικογένειας, ξεκίνησε με την προϋπόθεση ν' ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του και γράφτηκε στην Ιατρική στο Γέιλ απ' όπου αποβλήθηκε. Αργότερα το 1918 κατατάχθηκε στο ναυτικό όπου σ' ένα καυγά απέκτησε το σημάδι στα χείλη που θα τον έκανε αργότερα διάσημο. Στις αρχές της δεκαετίας του '20, μετά τη θητεία του στο ναυτικό, ο Μπόγκαρτ έκανε διάφορες δουλειές. Κάποια στιγμή με τη βοήθεια των γνωριμιών του κατάφερε να δουλέψει σαν ηθοποιός σε μικρούς ρόλους στο θέατρο. Στα τέλη της δεκαετίας του '20 έλαβε μέρος σε κάποιες ταινίες της Fox και το 1930 υπέγραψε συμβόλαιο. Οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε όμως δεν ήταν πετυχημένες κι η Fox διέκοψε το συμβόλαιό του, μέχρι που το 1936 ο φίλος του Λέσλι Χάουαρντ έπεισε τον Τζακ Γουόρνερ να προσλάβει τον Μπόγκαρτ για τη μεταφορά του θεατρικού Το Απολιθωμένο Δάσος. Ο ρόλος του γκάνγκστερ Duke Mantee που είχε ξαναερμηνεύσει στο θέατρο, κέρδισε τους κριτικούς και την ίδια χρονιά υπέγραψε συμβόλαιο με τη Warner. Από το 1936 μέχρι το 1940 ο Μπόγκαρτ έπαιζε δεύτερους ρόλους, μέχρι που ήρθαν οι ταινίες Το Γεράκι της Μάλτας και Καζαμπλάνκα κι ο Μπόγκαρτ έγινε πρώτο όνομα στο Χόλυγουντ. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές, την τελευταία με την συμπρωταγωνίστριά του στο φιλμ Η σειρήνα της Μαρτινίκα, Λορίν Μπακόλ, που ήταν μικρότερη του κατά εικοσιπέντε χρόνια. Πέθανε το 1957 στο Λος Άντζελες από καρκίνο του οισοφάγου. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει πρώτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
1918 – Ανουάρ Ελ Σαντάτ, στρατιωτικός πρόεδρος της Αιγύπτου.
Ο Ανουάρ Σαντάτ (πλήρες όνομα: Μουχάμαντ Ανουάρ ας Σαντάτ, 25 Δεκεμβρίου 1918 - 6 Οκτωβρίου 1981), υπήρξε ο τρίτος Πρόεδρος της Aραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, από τις 15 Οκτωβρίου 1970 μέχρι τη δολοφονία του από φονταμενταλιστές συνωμότες αξιωματικούς στις 6 Οκτωβρίου 1981. Υπήρξε κύριο μέλος της Ομάδας Ελεύθερων Αξιωματικών του Νάσερ, η οποία ανέτρεψε τη βασιλική δυναστεία του Μουχάμαντ Άλι κατά την Αιγυπτιακή Επανάσταση του 1952, καθώς και δεξί χέρι του Νάσερ στο διάστημα της προεδρίας του, τον οποίο και διαδέχτηκε το 1970 μετά τον αδόκητο θάνατό του από καρδιακή προσβολή.
Στα έντεκα έτη της προεδρίας του, άλλαξε την κατεύθυνση της Αιγύπτου, απομακρυνόμενος από κάποιες οικονομικές και πολιτικές αρχές του Νασερισμού, επιτρέποντας, αν και με δειλά βήματα, τον πολυκομματισμό, τη στιγμή που μέχρι τότε μοναδικό και κυρίαρχο κόμμα ήταν η Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση του Νάσερ και ακολουθώντας μια άλλη οικονομική πολιτική, όχι τόσο ασφυκτικά παρεμβατική.
Τον Οκτώβριο του 1973, με τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, οδήγησε την Αίγυπτο στην απελευθέρωση των αιγυπτιακών περιοχών που είχε καταλάβει το Ισραήλ στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967 (Χερσόνησο του Σινά και Λωρίδα της Γάζας), αναδεικνυόμενος σε ήρωα της Αιγύπτου και για ένα διάστημα, ολόκληρου του αραβικού κόσμου. Δεν αρκέστηκε όμως εκεί, κάνοντας μια γιγάντια στροφή και υπογράφοντας, μετά από μακρές συνομιλίες, την ισραηλινο-αιγυπτιακή Συνθήκη Ειρήνης, με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μέναχεμ Μπέγκιν. Η στροφή αυτή τού χάρισε το Νομπέλ Ειρήνης αλλά τον κατέστησε εξαιρετικά μισητό μεταξύ των Αράβων, γεγονός που οδήγησε στην αποβολή της Αιγύπτου από την Αραβική Ένωση (νυν Αραβικό Σύνδεσμο) και στη δολοφονία του κάποια χρόνια αργότερα.
1935 – Γεώργιος Παγιωτέλης, Έλληνας δημοσιογράφος.
Ο Γεώργιος Νικολάου Παγιωτέλης (Καβάλα, 25 Δεκεμβρίου 1935 - Αθήνα, 18 Μαρτίου 2006) ήταν Έλληνας οικονομολόγος και δημοσιογράφος, που ασχολήθηκε με τις εφαρμογές της στατιστικής στα στοιχεία αθλητικών δεδομένων, ιδιαίτερα των αθλημάτων του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.
Εργάστηκε σε διάφορες αθλητικές εφημερίδες ("Μπάλλα", "Αθλητική Ηχώ", "Σπόρταϊμ" κ.α.) και περιοδικά ("Εθνοσπόρ", "Παγκόσμιοι"), ενώ επιμελήθηκε στατιστική ενημερωτική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης κατά τη δεκαετία του '80. Ήταν επίσης πάρεδρο μέλος του Π.Σ.Α.Τ.
Με τα άρθρα και τα εκατοντάδες αφιερώματά του βοήθησε να αναδειχθούν και να αποκατασταθούν επαγγελματικά αρκετοί νεαροί δημοσιογράφοι, που βρήκαν μέσω των στηλών του την ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Το γράψιμό του διέκρινε η σαφήνεια αλλά και η γλαφυρότητα, στοιχεία που του χάριζαν ένα ιδιαίτερο ύφος το οποίο ξέφευγε από τη συνήθη δημοσιογραφική διατύπωση.
Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες στην αξιοποίηση των στατιστικών αθλητικών στοιχείων στην Ελλάδα, ανοίγοντας το δρόμο στην περαιτέρω εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα.
Πέθανε πριν προλάβει να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο του όνειρο, το οποίο ήταν η έκδοση ενός εβδομαδιαίου στατιστικού περιοδικού.
Ο γιος του Νίκος Παγιωτέλης, είναι επίσης αθλητικογράφος.
1943 – Τάκης Συνετόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Τάκης (Δημήτρης) Συνετόπουλος (25 Δεκεμβρίου 1948 - 30 Νοεμβρίου 2013) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής.
Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1948 στον Βόλο. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό Βόλου και το 1970 πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό Πειραιά κι ενώ τον διεκδίκησαν τόσο η ΑΕΚ όσο και ο Παναθηναϊκός. Στον Ολυμπιακό έμεινε μέχρι το 1978 και εν συνεχεία επέστρεψε στον Ολυμπιακό Βόλου, όπου και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1982. Αγωνίστηκε 16 φορές με την Εθνική Ελλάδας.
Με την εθνική ενόπλων κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1969.
Επίσης, αγωνίστηκε με την Εθνική Νέων στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1965 σε δύο αγώνες και στους δύο προκριματικούς αγώνες το 1966.
Απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου 2013, σε ηλικία 64 ετών.
Τα τελευταία χρόνια βρισκόταν ανελλιπώς δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα τον Ολυμπιακό Βόλου, μέχρι να παρουσιαστούν τα προβλήματα στην υγεία του.
1954 – Άνι Λένοξ, σκοτσέζα τραγουδίστρια, μέλος του συγκροτήματος «Eurythmics»
1955 –Σταμάτης Κραουνάκης, Έλληνας μουσικοσυνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής, παραγωγός και συγγραφέας.
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος πολιτικών επιστημών του Παντείου.
Σπούδασε μουσική έχοντας δασκάλα την Κλέλια Τερζάκη, ενώ πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1978, υπογράφοντας τη μουσική στον δίσκο Το σπίτι του Αγαμέμνονα. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κάνει το ντεμπούτο του στο θέατρο, γράφοντας τη μουσική για την παράσταση Βαριέμαι (1977). Το 1981 έκανε την πρώτη του μεγάλη συνεργασία, γράφοντας τη μουσική για τον δίσκο Σκουριασμένα χείλια που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού.
Σημαντική στιγμή στην καριέρα του υπήρξε η συνάντηση και συνεργασία του με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου. Καρπός της συνεργασίας τους είναι ο μεγαλύτερος όγκος του συνολικού του έργου, με πρώτη σημαντική στιγμή των δύο την κυκλοφορία του δίσκου Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ (Οκτώβριος 1985), με περισσότερες από 200.000 πωλήσεις, ενώ ταυτόχρονα εκτινάχθηκε και η καλλιτεχνική πορεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Έκτοτε συνεργάστηκε με μια σειρά από μεγάλες φωνές του ελληνικού τραγουδιού (ενδεικτικά: Ελένη Βιτάλη, Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Γαλάνη, Τάνια Τσανακλίδου, Ελευθερία Αρβανιτάκη κλπ.), ενώ ανέδειξε και προώθησε ο ίδιος νέους καλλιτέχνες (Κώστας Μακεδόνας, Δημήτρης Μπάσης, Στέλιος Διονυσίου κλπ.)
Πέρα από τη δισκογραφική δουλειά, εμπνεύστηκε ένα νέο τρόπο παρουσίασης μουσικών παραστάσεων, χρησιμοποιώντας τα τραγούδια σαν μουσικό θεατρικό κείμενο και τους τραγουδιστές σαν ήρωες ενός φανταστικού έργου.
Έχει χαρακτηρίσει τον εαυτό του ως αριστερό.
Θάνατοι σαν σήμερα
1635 – Σαμουέλ ντε Σαμπλαίν, Γάλλος γεωγράφος και εξερευνητής.
Ο Σαμουέλ ντε Σαμπλαίν (Samuel de Champlain, Μπρουάζ, Γαλλία, μεταξύ 1567 και 1574 – Κεμπέκ, Καναδάς, 25 Δεκεμβρίου 1635) ήταν Γάλλος γεωγράφος, χαρτογράφος και εξερευνητής. Ήταν από τους πρώτους που άνοιξαν τον δρόμο του εμπορίου γούνας στην Βόρειο Αμερική. Το 1608 ίδρυσε την Πόλη του Κεμπέκ, και διετέλεσε τέταρτος κυβερνήτης της αποικίας της Νέας Γαλλίας.
1868 – Λίνους Γέιλ, ο Αμερικανός εφευρέτης του λουκέτου.
1930 – Ευγένιος Γκολντστάιν, Γερμανός φυσικός.
Ο Ευγένιος Γκολντστάιν (Ε.Goldstein), 5 Σεπτεμβρίου 1850 - 25 Δεκεμβρίου 1930, ήταν Γερμανός φυσικός του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Πολωνία και σπούδασε στο Μπρεσλάου. Το 1881 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας και το 1888 εκλέχθηκε καθηγητής της φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στο Αστεροσκοπείο του Πότσδαμ ως επικεφαλής της εκεί αστροφυσικής ομάδας.
Ο Ευγένιος Γκολντστάιν ήταν εκείνος που κατεύθυνε, υπό την εποπτεία της Γερμανικής Ακαδημίας των Επιστημών, σχετικές έρευνες επί του ηλεκτρισμού οι οποίες και οδήγησαν αργότερα τον Βίλχελμ Ρέντγκεν στην ανακάλυψη των ακτίνων Χ το 1895.
Υπόψη ότι τις ακτίνες αυτές ο πρώτος που τις παρατήρησε ήταν ο Γκολντστάιν, ως καθοδικές ακτίνες με αντίθετη κατεύθυνση, (ανοδικές), τις οποίες και είχε ονομάσει "ακτίνες καναλιών". Επίσης είχε αναπτύξει ατομική θεωρία, περίπου ίδια με τη σύγχρονη, που όμως, αν και φέρει το όνομά του, παραμένει ευρύτερα άγνωστη.
1938 – Κάρελ Τσάπεκ, τσέχος συγγραφέας, που έγραψε κυρίως έργα επιστημονικής φαντασίας. Ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε σε έργο του τη λέξη «ρομπότ», η οποία σημαίνει «εργάτης» στα τσέχικα. (Γεν. 9/1/1890).
Ο Κάρελ Τσάπεκ (Karel Čapek, 9 Ιανουαρίου 1890 - 25 Δεκεμβρίου 1938) ήταν Τσέχος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, γεννημένος στο Μάλε Σβατονόβιτσε της ανατολικής Βοημίας το 1890. Γιος γιατρού, ήταν μέλος μιας ταλαντούχας οικογένειας που περιελάμβανε το μεγαλύτερο αδελφό του Γιόζεφ (1887-1945), ο οποίος, πέραν από συνεργάτης στο γράψιμο των έργων του, ήταν και έξοχος ζωγράφος, σκηνογράφος και κριτικός τέχνης.
Τα πνευματικά ενδιαφέροντα του Τσάπεκ, σε συνδυασμό με τις καλλιτεχνικές τάσεις του, τον έφεραν στην Πράγα, το Παρίσι και το Βερολίνο. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Πράγας, έγινε θαυμαστής των ιδεών του Γουΐλιαμ Τζέιμς και του Τζον Ντιούι (John Dewey) και πήρε το διδακτορικό δίπλωμα το 1917, γράφοντας μια διατριβή σχετικά με τις φιλοσοφικές θέσεις του Πραγματισμού. Μετά την αποφοίτησή του, συνεργάστηκε με τον αδελφό του σε συλλογές διηγημάτων. Πήρε ακόμη μέρος στην πολιτική αναγέννηση της χώρας του, με πίστη στον ανθρωπισμό και τη δημοκρατία.
1966 – Νίκος Δάνδολος, γνωστός με το ψευδώνυμο Νικ δε Γκρηκ, ήταν ένας από τους γνωστότερους επαγγελματίες παίκτες τυχερών παιχνιδιών. (27 Απριλίου 1883 - 25 Δεκεμβρίου 1966)
Ο Νίκος Δάνδολος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1883. Ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας και νέος σπούδασε φιλοσοφία. Σε ηλικία 18 ετών μετανάστευσε στο Σικάγο των Η.Π.Α. και αργότερα μετακινήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου άρχισε να ασχολείται με το στοίχημα στις ιπποδρομίες. Αφού κέρδισε πάνω από 500.000 δολλάρια μέσα σε έξι μήνες επέστρεψε στο Σικάγο.
Εκεί συνέχισε παίζοντας μεγάλα ποσά στα χαρτιά και στα ζάρια και έχασε όσα χρήματα είχε κερδίσει στο Μόντρεαλ. Ωστόσο, έγινε προοδευτικά αριστοτέχνης διάφορων τυχερών παιχνιδιών, απέκτησε μεγάλη φήμη και εξελίχτηκε σε "αξιοθέατο" των διάφορων καζίνο και χαρτοπαικτικών λεσχών όπου έπαιζε. Συχνά μεγάλα καζίνο του πρόσφεραν μεγάλους μισθούς για να δουλέψει για αυτούς αλλά ο Δάνδολος απαντούσε συνήθως αρνητικά.
Το 1949 ο Δάνδολος συμμετείχε σε έναν "μαραθώνιο πόκερ", με αντίπαλο τον καλύτερο παίκτη πόκερ της εποχής, τον Τζόνυ Μος. Στον μαραθώνιο αυτό, που κράτησε 5 μήνες, με διαλείμματα μόνο για ύπνο και φυσικές ανάγκες, παίχτηκε κάθε παραλλαγή του πόκερ. Ο Δάνδολος έχασε συνολικά πάνω από 2.000.000 δολλάρια.
Σύμφωνα με ένα αστικό μύθο, ο Δάνδολος κάποτε συνόδεψε τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στο Λας Βέγκας. Τον συνέστησε στους φίλους του, οι οποίοι υπόθεσε ότι δεν γνώριζαν τον Αϊνστάιν, ως ο "μικρός Αλ από το Πρίνστον, που ελέγχει τη δράση στο Τζέρσεϋ"
Ο Νομπελίστας φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν επίσης γνώρισε τον Νίκο Δάνδαλο όπως αναφέρεται στην αυτοβιογραφία του Σιγουρα θ' αστειέυεστε κύριε Φέινμαν!. Ο Νίκος εξηγεί πως κερδίζει όχι απλά ποντάροντας, αλλά γνωρίζοντας τις πιθανότητες του παιγνιδιού και ποντάροντας άντιθετα σε άλλους παίκτες με προκαταλήψεις για το αποτέλεσμα όπως και στην επιρροή της φήμης του στους άλλους παίκτες.
Ήταν άτομο που περιφρονούσε τα χρήματα και υπολογίζεται ότι σε όλη τη ζωή του κέρδισε και έχασε πάνω από 500 εκατομμύρια δολλάρια. Ο ίδιος έλεγε ότι είχε περάσει από την απόλυτη φτώχια στον πλούτο πάνω από 75 φορές. Έδωσε πάνω από 20 εκατομμύρια δολλάρια (περίπου 400 εκατομμύρια με βάση τον πληθωρισμό του 2004) σε φιλανθρωπικά έργα. Στο τέλος της ζωής του ο Δάνδολος είχε μείνει απένταρος και συνέχιζε να παίζει μικρά ποσά σε καζίνα της Νότιας Καλιφόρνιας.
Πέθανε την ημέρα των Χριστουγέννων το 1966.
1973 – Ισμέτ Ινονού, αρχικά Ισμέτ Πασάς, ήταν Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός. (24 Σεπτεμβρίου 1884 - 25 Δεκεμβρίου 1973)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1884 και πέθανε στην Άγκυρα το 1973. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή στη Κωνσταντινούπολη απ΄ όπου και ακολούθησε αρχικά το στρατιωτικό στάδιο και στη συνέχεια το πολιτικό.
1977 – Τσάρλι Τσάπλιν, άγγλος ηθοποιός και σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου.
Μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ. Είναι χρονικά η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα «Σαρλό».
1983 – Χουάν Μιρό, ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος.
Ο Zουάν Μιρό (στα καταλανικά αποδίδεται Zουάν ή Zοάν Μιρό, ενώ η ισπανική εκδοχή Χουάν Μιρό είναι λανθασμένη προφορά του ονόματος) (JΒαρκελώνη, 20 Απριλίου 1893 – Πάλμα ντε Μαγιόρκα, 25 Δεκεμβρίου 1983) ήταν Καταλανός ζωγράφος και γλύπτης και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.
Γεννήθηκε το 1893 στην Βαρκελώνη και σε ηλικία 14 ετών φοίτησε στην Εμπορική Σχολή, αν και παράλληλα παρακολουθούσε κρυφά μαθήματα στην Σχολή Καλών Τεχνών και αργότερα στην Ακαδημία Galí μέχρι το 1915. Το 1920 μετακόμισε στο Παρίσι όπου συμμετείχε στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Μονμάρτης και γνωρίστηκε αρχικά με το κίνημα του ντανταϊσμού και αργότερα με τους υπερρεαλιστές, κάτω από την επίδραση των οποίων άρχισε να διαμορφώνει ένα ιδιαίτερο και προσωπικό ύφος στη ζωγραφική του. Ο μεγαλύτερος ίσως θεωρητικός του υπερρεαλισμού και ένα από τα ηγετικά στελέχη του, ο Αντρέ Μπρετόν, αναφερόμενος στον Μιρό δήλωσε πως "είναι ο περισσότερο σουρρεαλιστής από όλους". Το 1921 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ατομική του έκθεση στο Παρίσι, ενώ περίπου δέκα χρόνια αργότερα, η πρώτη ατομική του έκθεση στη Νέα Υόρκη.
Το 1926 ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία και σε συνεργασία με τον Μαξ Ερνστ σχεδίασε τα κοστούμια και τα σκηνικά για τα Ρώσικα Μπαλέτα Σεργκέι Ντιαγκίλεφ. Το 1955 εγκατέλειψε προσωρινά τη ζωγραφική και αφοσιώθηκε περισσότερο στις γραφικές τέχνες και τα κεραμικά.
Το 1975 δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Ζουάν Μιρό στο Κέντρο Σπουδών Σύγχρονης Τέχνης στη Βαρκελώνη. Ο ίδιος ο Μιρό δώρισε στο ίδρυμα περίπου 5000 σχέδια του.
Πέθανε το 1983 στην πόλη της Μαγιόρκα, σε ηλικία 90 ετών.
1989 – Νικολάε Τσαουσέσκου, ήταν ηγέτης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας από το 1965 μέχρι την εκτέλεσή του τα Χριστούγεννα του 1989.
Γεννήθηκε στο χωριό Σκορνιτσέστι της επαρχίας Όλτ στις 26 Ιανουαρίου 1918.
1995 – Ντιν Μάρτιν, ιταλοαμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
Ο Ντιν Πωλ Μάρτιν (αγγλικά: Dean Paul Martin, 7 Ιουνίου 1917 - 25 Δεκεμβρίου 1995) ήταν Αμερικανός κωμικός, τραγουδιστής, ηθοποιός και παραγωγός ταινιών.
Ο Μάρτιν ήταν ένας από τους πιο διάσημους και μακρόχρονους διασκεδαστές στα μέσα του 20ου αιώνα, και του είχαν δώσει το ψευδώνυμο Ο Βασιλιάς του "Κουλ", εξ αιτίας των αυθόρμητων χαρισμάτων του και της αυτοπεποίθησής του. Επίσης, ο Μάρτιν και ο Τζέρι Λιούις, ήταν παρτενέρ του γνωστού κωμικού ντούο Martin and Lewis. Υπήρξε και μέλος του γκρουπ Rat Pack, και ένα αστέρι του θεάτρου, των σόου σε νυχτερινά κέντρα, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Εκτός αυτών ήταν και ο οικοδεσπότης του τηλεοπτικού προγράμματος The Dean Martin Show (1965 - 1974), αλλά και στο The Dean Martin Celebrity Roast (1974 - 1985).
2006 – Τζέιμς Μπράουν, αμερικανός τραγουδοποιός, ο επονομαζόμενος και «Νονός της Σόουλ».
Ο Τζέιμς Τζόζεφ Μπράουν (αγγλικά: James Joseph Brown, 3 Μαΐου 1933 - 25 Δεκεμβρίου 2006) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, παραγωγός, χορευτής και αρχηγός μπάντας. Θεωρείται ο πατέρας της Funk μουσικής και μία μεγάλη προσωπικότητα, για τη ποπ μουσική και τον χορό του 20ου αιώνα. Συχνά αναφέρεται και ως "Ο Νονός της Soul". Η καριέρα του ξεδιπλώνεται ανάμεσα σε έξι δεκαετίες, επηρεάζοντας πολλά κατοπινά μουσικά είδη.
2008 – Έρθα Κιτ, αμερικανίδα τραγουδίστρια, χορεύτρια και ηθοποιός.
2008 – Χρήστος Ευθυμίου Έλληνας ηθοποιός. (1954 -25 Δεκεμβρίου 2008).
Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα και πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 2008 από ανακοπή καρδιάς, ενώ έδινε μάχη με τον καρκίνο. Είχε φοιτήσει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία από το "Απλό Θέατρο" του Αντώνη Αντύπα. Έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές σε κωμικούς ρόλους, ενώ χαρακτηριστική ήταν η συμμετοχή του στη σειρά του Λάκη Λαζόπουλου Δέκα Μικροί Μήτσοι.
Έφυγε αιφνιδίως μόλις 54 ετών από ανακοπή καρδιάς τα Χριστούγεννα του 2008 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο. Αντιμετώπιζε προβλήματα με τον καρκίνο από το 2005.
2016 - Γεώργιος Γεωργαλάς, Έλληνας δημοσιογράφος.
2016 - Βέρα Ρούμπιν, Αμερικανίδα αστρονόμος.
Σαν σήμερα 23 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 23 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Των εν Κρήτη 10 μαρτύρων,
Οσίου Νήφωνος επισκόπου Κωνσταντιανής, (Νήφων *)
23 Δεκεμβρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
563: Τελούνται μεγαλοπρεπώς από τον Πατριάρχη Ευτύχιο τα εγκαίνια του αναστηλωθέντος ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, μετά την κατάρρευση του τρούλου από σεισμό το 557.
962: Ο βυζαντινός στρατηγός και μετέπειτα αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς συντρίβει τους Άραβες στο Χαλέπι της Συρίας.
1620: Αρχίζει η κατασκευή της πρώτης μόνιμης ευρωπαϊκής εγκατάστασης στη Νέα Αγγλία, 2 μέρες αφού το Μέιφλαουερ έφτασε στο λιμάνι του Πλίμουθ, στη σημερινή Μασαχουσέτη.
1672: Ο αστρονόμος Τζιοβάνι Κασίνι ανακαλύπτει την Ρέα, τον δεύτερο μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου.
1783: Ο αρχιστράτηγος Τζορτζ Ουάσινγκτον παραιτείται από τον Ηπειρωτικό Στρατό των Η.Π.Α.
1861: Τα παραδουνάβια πριγκιπάτα της Βλαχίας και της Μολδαβίας ενώνονται και σχηματίζουν τη Ρουμανία.
1876: Ο σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Αμπντούλ Χαμίτ Β’ παραχωρεί το πρώτο Σύνταγμα στους υπηκόους του.
1879: Η Έβερτον δίνει τον πρώτο της αγώνα με το νέο της όνομα (προηγούμενος τίτλος St Domingo’s Football Club) εναντίον της St Peter’s στο Στάνλει Παρκ.
1888: O ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ, μετανιωμένος επειδή προσέβαλε τον φίλο και ομότεχνό του Πολ Γκογκέν, κόβει το αριστερό αυτί του.
1909: Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος, που έκανε την Επανάσταση στο Γουδή, καλεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αθήνα να αναλάβει πολιτικός του σύμβουλος.
1909: Ιδρύεται το πρώτο σοσιαλιστικό κόμμα στην Ελλάδα από τον Πλάτωνα Δρακούλη, ηγέτη του Σοσιαλιστικού Συνδέσμου. Το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δηλώνει ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές.
1909: Στην εφημερίδα Εργάτης του Βόλου αρχίζει να δημοσιεύεται σε συνέχειες το Κομουνιστικό Μανιφέστο των Μαρξ και Ένγκελς, σε μετάφραση του διαπρεπούς λογίου Κώστα Χατζόπουλου.
1909: Π Αλβέρτος ορκίζεται βασιλιάς του Βελγίου, μετά τον θάνατο του πατέρα του Λεοπόλδου Β’.
1912: Εγκαινιάζεται το φράγμα του Ασουάν στην Αίγυπτο.
1913: Ιδρύεται η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ η Federal Reserve System ή Fed, η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών. Δημιουργείται από το Κογκρέσο με την υπογραφή της Federal Reserve Act από τον πρόεδρο, Γούντροου Ουίλσον, ώστε να παρέχει στο έθνος ένα ασφαλέστερο πιο ευέλικτο και πιο σταθερό νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα.
1924: Η κυβέρνηση του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου συνάπτει σύμβαση με την αμερικανική εταιρία ΟΥΛΕΝ για την ύδρευση της Αθήνας.
1928: Ιδρύεται το Συμβούλιο της Επικρατείας με τη σημερινή μορφή του, ως ανώτατο ακυρωτικό διοικητικό δικαστήριο.
1933: Στη Γερμανία, σε θάνατο καταδικάζεται ο ολλανδός αναρχοκομμουνιστής Μαρίνους Βαν Ντε Λούμπε, που είχε κατηγορηθεί για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ (Βουλή).
1942: Οι γερμανοί εκτελούν στην Κρήτη τον ήρωα της αντίστασης Απόστολο Ευαγγέλου και άλλους δύο συντρόφους του.
1947: Οι επιστήμονες των εργαστηρίων Bell Μπαρντίν, Μπράτιν και Σόκλεϊ παρουσιάζουν το τρανζίστορ.
1947: Σχηματίζεται στα βουνά η πρώτη Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση των ανταρτών, με πρωθυπουργό και υπουργό Στρατιωτικών το Μάρκο Βαφειάδη και αντιπρόεδρο και υπουργό Εσωτερικών τον Γιάννη Ιωαννίδη.
1948: Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Χιντέκι Τόγιο, εκτελείται δι’ απαγχονισμού ως εγκληματίας πολέμου, μετά την καταδίκη του από συμμαχικό δικαστήριο.
1950: Ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ ανακοινώνει την ανακάλυψη του τάφου του Αγίου Πέτρου κάτω από το Βατικανό.
1954: Πραγματοποιείται η πρώτη μεταμόσχευση νεφρού από το δρ. Γιόζεφ Μάρεϊ σε νοσοκομείο της Βοστόνης.
1961: Ο Φιντέλ Κάστρο ανακοινώνει ότι θα απελευθερώσει 1.113 κρατουμένους μετά τη αποτυχημένη επέμβαση στον Κόλπο των Χοίρων, με αντάλλαγμα τρόφιμα και φάρμακα αξίας 62 εκατομμυρίων δολαρίων.
1968: Οι αστροναύτες Μπόρμαν, Λόβελ και Άντερς του διαστημοπλοίου «Apollo 8» γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι που μπαίνουν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.
1972: Ανακαλύπτονται 16 επιζήσαντες, 72 ημέρες μετά τη συντριβή αεροσκάφους στην ορεινή περιοχή των Άνδεων. Διατηρήθηκαν στη ζωή τρεφόμενοι με τις σάρκες των νεκρών συνεπιβατών τους.
1972: Σεισμός μεγέθους 6,5 Ρίχτερ στη Μανάγκουα της Νικαράγουας προκαλεί το θάνατο 10.000 ατόμων.
1975: Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς, 45 ετών, με τρεις σφαίρες σχεδόν εξ επαφής. Τυπικά είχε το τίτλο του Α΄ γραμματέα της αμερικανικής πρεσβείας. Ήταν το πρώτο χτύπημα της 17 Ν.
1979: Σοβιετικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Καμπούλ, πρωτεύουσα του Αφγανιστάν.
1986: Το διαστημόπλοιο Voyager προσγειώνεται και κάνει ρεκόρ καθώς γίνεται το πρώτο σκάφος που κάνει τον γύρο του πλανήτη χωρίς ανεφοδιασμό.
1990: Η Σλοβενία ψηφίζει την απόσχισή της από τη Γιουγκοσλαβία με το 88% των ψήφων.
1990: Με Προεδρικό Διάταγμα αποφασίζεται να κυκλοφορήσει το ΛΟΤΤΟ.
1991: Τα 12 κράτη – μέλη της ΕΟΚ αναγνωρίζουν έμμεσα, αλλά σαφώς, τη Ρωσία ως «ντε φάκτο» διάδοχο κατάσταση της πρώην ΕΣΣΔ.
1994: Στη γερμανική εταιρία «Χοχτίφ» ανατίθεται η κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής.
1997: Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών κηρύττει ενόχους, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, τους Ασημάκη Κατσούλα και Μανόλη Δημητροκάλλη για την υπόθεση των «σατανιστών της Παλλήνης».
2002: Η πρώτη καταγεγραμμένη αερομαχία μεταξύ επανδρωμένου και μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Ένα ιρακινό MiG-25 καταρρίπτει το μη επανδρωμένο MQ-1 Predator.
2008: Αθήνα, η τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας εξαπέλυσε τρομοκρατική επίθεση με δύο καλάσνικοφ εναντίον 17 αστυνομικών της διμοιρίας Α-524 που επέβαιναν σε υπηρεσιακό λεωφορείο στη περιοχή Γουδί.
Γεννήσεις σαν σήμερα
245 – Ζηνοβία, βασίλισσα της Παλμύρας. (Θαν. 274)
1525 - Ιωάννης Αλβέρτος Α΄, δούκας του Μεκλεμβούργου.
1634 - Μαριάννα της Αυστρίας, βασίλισσα της Ισπανίας.
1732 - Ρίτσαρντ Άρκραϊτ, Άγγλος βιομήχανος.
1750 - Φρειδερίκος-Αύγουστος Α΄, βασιλιάς της Σαξωνίας.
1777 – Αλέξανδρος Α’, ο τσάρος της Ρωσίας ο οποίος νίκησε τον Ναπολέοντα και πρωτοστάτησε στη δημιουργία της Ιερής Συμμαχίας
1790 – Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν, Γάλλος γλωσσολόγος/ Αιγυπτιολόγος. Θεωρείται πατέρας της Αιγυπτιολογίας, που αποκρυπτογράφησε την ιερογλυφική γραφή των αρχαίων Αιγυπτίων. 'Οταν ήταν 20 ετών μιλούσε ήδη: την Λατινική, την αρχαία Ελληνική, την Εβραϊκή, την Αμχαρική, τη Σανσκριτική, την Αβεστανική, τα Παχλαβί, την Αραβική, τη Συριακή, τη Χαλδαϊκή, την Περσική και την Κινεζική.
Χρησιμοποιώντας ως θεμέλιο τμήμα του έργου του Τόμας Γιανγκ (Thomas Young) και του Γουίλιαμ Μπανκς, ο Σαμπολλιόν μετέφρασε τμήματα της στήλης της Ροζέττας το 1822, υποδεικνύοντας ότι η Αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα ήταν παρόμοια με την Κοπτική γλώσσα, και ότι το σύστημα γραφής ήταν ένας συνδυασμός φωνητικών και ιδεογραφικών συμβόλων.
1805 – Τζόζεφ Σμιθ (Joseph Smith, Jr, 23 Δεκεμβρίου 1805 - 27 Ιουνίου 1844) ήταν Αμερικανός θρησκευτικός ηγέτης. Είναι προφήτης των Μορμόνων και ιδρυτής της εκκλησίας των Αγίων των τελευταίων ημερών.
Γεννήθηκε στο Σαρόν της επαρχίας Γουίντσορ στο Βερμόντ. Στα είκοσι-τέσσερα του χρόνια δημοσίευσε το Βιβλίο του Μόρμον.
1812 – Σάμιουελ Σμάιλς, σκωτσέζος συγγραφέας.
1887 - Τζον Κρόμγουελ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1887 - Αναστάσιος Ορλάνδος, Έλληνας αρχιτέκτονας.
1896 – Τζουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα (Giuseppe Tomasi di Lampedusa, Παλέρμο, 23 Δεκεμβρίου 1896 − Ρώμη, 23 Ιουλίου 1957) ήταν Ιταλός συγγραφέας. Έγραψε ένα και μοναδικό μυθιστόρημα, τον πασίγνωστο ''Γατόπαρδο''.
Καταγόταν από μεγάλη αριστοκρατική σικελική οικογένεια, που η παράδοση θέλει να έχει βυζαντινές ρίζες. Το 1934, με τον θάνατο του πατέρα του, κληρονόμησε τους τίτλους του 12ου Δούκα της Πάλμα, του 11ου Πρίγκιπα της Λαμπεντούζα, του Βαρώνου του Μοντεκιάρο και της Τορέτα, και του Μεγιστάνα (Grande) Πρώτης Τάξης της Ισπανίας. Ήταν γιος του Τζούλιο Μαρία Τομάζι (1868-1934) και της Βεατρίκης Μαστροτζιοβάννι Τάσκα ντι Κουτό (1870-1946). Έμεινε μοναχοπαίδι, μετά τον θάνατο από διφθερίτιδα της μεγαλύτερης αδελφής του το 1897. Άρχισε το 1915 να σπουδάζει νομικά στη Ρώμη, αλλά δεν πήρε ποτέ πτυχίο αφού την ίδια χρονιά επιστρατεύθηκε και πήρε μέρος ως υπολοχαγός στην καταστροφική για τους Ιταλούς μάχη του Καπορέττο. Αιχμαλωτίσθηκε από τους Αυστριακούς και φυλακίσθηκε στην Ουγγαρία, δραπέτευσε όμως και γύρισε με τα πόδια στην Ιταλία.
Μετά τον πόλεμο ταξίδεψε πολύ με τη μητέρα του, με την οποία ήταν στενά συνδεδεμένος, μελέτησε ξένη λογοτεχνία και ήταν τότε που συνέλαβε την ιδέα του μελλοντικού του μυθιστορήματος, του Γατόπαρδου. Το 1932 νυμφεύθηκε στη Ρίγα μια Γερμανίδα της Λεττονίας, την Αλεξάνδρα Βολφ φον Στόμερζεε, φοιτήτρια της ψυχανάλυσης.
Ο Γατόπαρδος είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Λαμπεντούζα. Απορρίφθηκε από δύο εκδότες και τελικά εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον θάνατό του. Αναφέρεται στα σικελικά δρώμενα κατά το Risorgimento Ιταλική ενοποίηση και στον στωικισμό με τον οποίο ο κεντρικός ήρωας αντιμετωπίζει την επερχόμενη ανατροπή καθεστώτων και αξιών. Υπάρχει μια ταύτιση της οικογένειας την ιστορία της οποίας αφηγείται το έργο, με την οικογένεια του συγγραφέα: Πέραν της όλης ατμόσφαιρας, στο οικόσημο των Τομάζι ντι Λαμπεντούζα απεικονίζεται μια λεοπάρδαλη, για την οποία γίνεται λόγος μέσα στο κείμενο του μυθιστορήματος.
Το έργο δίχασε τους διανοούμενους, αλλά σημείωσε τεράστια εκδοτική επιτυχία. Μεγάλη επίσης ήταν η επιτυχία της ομώνυμης ταινίας του Λουκίνο Βισκόντι.
Ο αστεροειδής 14846 Λαμπεντούζα, που ανακαλύφθηκε το 1989, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του συγγραφέα, καθώς ο πρωταγωνιστής του Γατόπαρδου πρίγκιπας Φαμπρίτσιο Σαλίνα περιγράφεται ως ερασιτέχνης αστρονόμος.
1896 - Τζουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα, Ιταλός συγγραφέας.
1901 – Θράσος Καστανάκης, ήταν Έλληνας καθηγητής, ποιητής , λογοτέχνης και συγγραφέας. (Ταταύλα Κωνσταντινούπολης, 23 Δεκεμβρίου 1901 − Παρίσι, 17 Μαρτίου 1967)
Ο Θράσος Καστανάκης γεννήθηκε στα Ταταύλα της Πόλης το 1901. Αφού αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή της Κωνσταντινούπολης (Lycée National Francohellénique) πήγε στο Παρίσι μαζί με τους φίλους του Γιώργο Βακαλό και Αντώνη Γιαννίδη και γράφτηκε στη «Σχολή των Ζωντανών Ανατολικών Γλωσσών», στη Σορβόννη (1919). Πήρε το πτυχίο του με τον (πρωτοφανή για τη συγκεκριμένη σχολή μέχρι τότε) βαθμό άριστα 10 (1921) και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι. Το 1921 πήρε τη θέση του επιμελητή στο τμήμα της Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας της σχολής με διευθυντή τον (παλαιότερα δάσκαλό του) Ψυχάρη και το 1929 παντρεύτηκε τη φιλόλογο Αγγέλα Βαλιάδου. Πήρε διαζυγίο τρία χρόνια αργότερα για να παντρευτεί σχεδόν αμέσως τη μαθήτρια της πρώην γυναίκας του, Ελπίδα Μαυροειδή.
Διέμεινε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της κατοχής και επέστρεψε στο Παρίσι μετά την απελευθέρωση. Υπήρξε ενεργός αριστερός, ιδρυτής της «Δημοκρατικής Ένωση Ελλήνων της Γαλλίας» με σκοπό τη διεθνή καταγγελία των διωγμών που υφίσταντο οι κομμουνιστές στην Ελλάδα. Πέθανε από κίρρωση ήπατος λόγω προβλήματος αλκοολισμού και τάφηκε στο Παρίσι.
1902 - Αντίοχος Ευαγγελάτος, Έλληνας σκηνοθέτης.
1908 – Γιουσούφ Καρς, Καναδός φωτογράφος.
1908 – Παντελής Ζερβός, Έλληνας ηθοποιός θεάτρου και κινηματογράφου.
Ο Παντελής Ζερβός του Δημητρίου υπήρξε δημοφιλής Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες '50, '60 και αρχές '70) έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός.
Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε πολλές θεατρικές περιοδείες εντός και εκτός Ελλάδας, κατά τις οποίες έλαβε πολλές διακρίσεις. Για τη θεατρική του αυτή προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ από τον Βασιλιά Παύλο.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν μόνιμος κάτοικος του Παλαιού Φαλήρου στην Αθήνα και μιλούσε αγγλικά. Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου του 1982 σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύτηκε στο Λουτράκι Κορινθίας. Είχε τρεις κόρες, εκ των οποίων η μία σκοτώθηκε στο σεισμό της Σαντορίνης το 1956, σε ηλικία 08 ετών και, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε θαφτεί ζωντανή.
1918 – Χέλμουτ Χάινριχ Βάλντεμαρ Σμιτ, ήταν Γερμανός πολιτικός του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (SPD) που κατέλαβε υπουργικά αξιώματα ενώ διετέλεσε και καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας από το 1974 έως το 1982. (Helmut Heinrich Waldemar Schmidt, 23 Δεκεμβρίου 1918 - 10 Νοεμβρίου 2015)
1928 – Χρόνης Αηδονίδης (Πολυχρόνης Αηδονίδης) είναι Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής Ελληνικών Δημοτικών τραγουδιών. (Καρωτή Έβρου, 23 Δεκεμβρίου 1928)
1933 - Ακιχίτο, αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.
1933 - Ιωάννης Κουτσογιάννης, Έλληνας στρατιωτικός.
1942 - Κουέντιν Μπράις, Αυστραλή πολιτικός.
1947 - Γκράχαμ Μπονέτ, Άγγλος τραγουδιστής (Rainbow).
1956 - Ντέιβ Μάρεϊ, Άγγλος κιθαρίστας (Iron Maiden).
1958 - Πόλα-Μέι Γουίκς, πολιτικός από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο.
1962 - Μπερτράν Γκασό, Βελγο - Γάλλος παλαίμαχος οδηγός αγώνων.
1975 - Θανάσης Σεντεμέντες, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1967 – Κάρλα Μπρούνι, είναι Ιταλο-γαλλίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και πρώην μοντέλο. Είναι σύζυγος του πρώην Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί. (Carla Bruni, πλήρες όνομα: Κάρλα Τζιλμπέρτα Μπρούνι Τεντέσκι, Carla Gilberta Bruni Tedeschi, 23 Δεκεμβρίου 1967), γνωστή και ως Κάρλα Μπρούνι-Σαρκοζί (Carla Bruni-Sarkozy)
1975 – Χριστόφορος Παπακαλιάτης είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Άρχισε να παίζει στην τηλεόραση από τα 16 του χρόνια.
Από το 1999 γράφει, πρωταγωνιστεί και κάνει τη μουσική επιμέλεια σε δραματικές σειρές (εκ των οποίων σκηνοθετεί και κάποιες) που προβάλλονται από το Mega Channel. Στις σειρές αυτές πρωταγωνίστησαν ηθοποιοί όπως οι Φιλαρέτη Κομνηνού, Αλέκος Αλεξανδράκης, Πέμυ Ζούνη, Θέμιδα Μπαζάκα κ.ά.
Ως μεγαλύτερη επιτυχία του αναφέρεται το "Κλείσε τα μάτια", μια σειρά που ανέδειξε ορισμένους ηθοποιούς της νέας γενιάς (Ιωάννα Παππά, Χρήστος Λούλης, Άρης Σερβετάλης, Θάλεια Ματίκα κ.ά.) και σήκωσε θύελλα αντιδράσεων για το ομοφυλοφιλικό φιλί μεταξύ δύο πρωταγωνιστών. Το ΕΣΡ αρχικά επέβαλλε στο κανάλι υψηλό πρόστιμο αλλά λίγα χρόνια αργότερα διέγραψε την ποινή καθώς η εν λόγω σκηνή προβλήθηκε μετά τις 23:00 και με τη σήμανση "κατάλληλο για ανηλίκους άνω των 15 ετών".
Το 2007 ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης πρωταγωνίστησε με την Πέμυ Ζούνη στο θεατρικό έργο του Ζαν Κοκτώ "Ανθρώπινες φωνές" που ανέβηκε στο θέατρο "Χορν" σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Άλλες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έπαιξε είναι: "Τι είδε το χρυσόψαρο", "Μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων" και "Τρομεροί γονείς".
Το 2005 κυκλοφόρησε το βιβλίο που έγραψε με τη Χριστίνα Μπρέμπου "Δυο μέρες μόνο" του οποίου συνέχεια αποτελεί η τηλεοπτική σειρά. To 2009 άρχισε τη νέα του τηλεοπτική δουλειά με τίτλο "4" που πραγματεύεται την ιστορία 4 αδελφών μετά την ξαφνική αυτοκτονία του πατέρα τους. To 2012 έκανε την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα με την ταινία "Αν".
1975 - Θανάσης Σεντεμέντες, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1976 - Τζέιμι Νομπλ, Αμερικανός παλαιστής.
1988 - Θωμαή Απέργη, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Θάνατοι σαν σήμερα
558 - Χιλδεβέρτος Α΄, βασιλιάς των Φράγκων.
679 - Δαγοβέρτος Β΄, βασιλιάς της Αυστρασίας.
918 - Κορράδος Α΄ της Γερμανίας, βασιλιάς της ανατολικής Φραγκίας.
1332 - Φίλιππος Α΄, πρίγκιπας του Τάραντα.
1383 - Βεατρίκη των Βουρβόνων, βασίλισσα της Βοημίας.
1384 - Θωμάς Β΄ Πρελούμπος, δεσπότης της Ηπείρου.
1392 - Ισαβέλλα της Καστίλης, δούκισσα της Υόρκης.
1588 - Ερρίκος Α΄, δούκας του Γκιζ.
1709 – Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο εξ απορρήτων), Έλληνας διπλωμάτης.
Ο Αλέξανδρος Νικολάου Μαυροκορδάτος (7 Σεπτεμβρίου 1641 - 23 Δεκεμβρίου 1709), ο επιλεγόμενος «ο εξ απορρήτων», ήταν σημαντικός Φαναριώτης ιατρός και διπλωμάτης του 17ου αιώνα. Τρισέγγονός του ήταν ο γνωστός ως πολιτικός στην Ελληνική Επανάσταση και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
1931 - Γουίλσον Μπέντλεϊ, Αμερικανός φωτογράφος.
1834 – Τόμας Μάλθους, Άγγλος οικονομολόγος και ιερωμένος, πατέρας της δημογραφίας.
Διατύπωσε το νόμο που φέρει το όνομά του, σύμφωνα με τον οποίο ο πληθυσμός τείνει να αυξάνει γρηγορότερα από την τροφή που χρειάζεται για τις ανάγκες του.
1943 – Δημήτρης Γληνός, ήταν Έλληνας εκπαιδευτικός, συγγραφέας και πολιτικός.
Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της λεγόμενης «γλωσσοεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». (Σμύρνη, 22 Αυγούστου 1882 - Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1943)
1972 – Αντρέι Τουπόλεφ, Ρώσος αεροναυπηγός, κατασκευαστής των φερώνυμων αεροπλάνων που χρησιμοποιούνται κυρίως στην πολιτική αεροπορία.
1973 – Γκέραρντ Κάϊπερ, ήταν Ολλανδός αστρονόμος, ειδικός στους πλανήτες και το Ηλιακό Σύστημα, από τους κορυφαίους πλανητολόγους του εικοστού αιώνα. (7 Δεκεμβρίου 1905 – 23 Δεκεμβρίου 1973)
Ο Κάιπερ, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ολλανδία, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 1933 και απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα το 1937. Το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του ήταν στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, αλλά το 1960 εγκαταστάθηκε στο Τουσόν (Tucson) της Αριζόνα, όπου και ίδρυσε το «Σεληνιακό και Πλανητικό Εργαστήριο» (Lunar & Planetary Laboratory) στο εκεί Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ένα εργαστήριο του οποίου παρέμεινε διευθυντής μέχρι το θάνατό του.
Προς τιμή του Κάιπερ έχουν ονομασθεί:
Η σχετικώς πρόσφατα ανακαλυφθείσα Ζώνη του Kuiper, μία εξωτερική περιοχή αστεροειδών στο Ηλιακό Σύστημα.
Ο αστεροειδής 1776 Κάιπερ.
Ο κρατήρας Κάιπερ στη Σελήνη, κοντά στο σημείο συντριβής της διαστημοσυσκευής «Ranger 7».
Ο κρατήρας Κάιπερ στο νότιο ημισφαίριο του Ερμή.
Ο κρατήρας Κάιπερ στον Άρη.
1975 – Ρίτσαρντ Γουέλς, ήταν ανώτερο στέλεχος της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφoριών CIA που δολοφονήθηκε από την μαρξιστική Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη. (Richard Welch, 14 Δεκεμβρίου 1929 – 23 Δεκεμβρίου 1975)
1976 - Ντουάρτε Β΄, δούκας της Μπραγκάνσα.
1997 - Στάνλι Κορτέζ, Αμερικανός κινηματογραφιστής.
2001 - Δημήτριος Ομπολένσκυ, Ρώσος ιστορικός.
2013 – Χρύσα Βαρδέα, γνωστότερη απλά με το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Χρύσα (ή Chryssa) ήταν διεθνούς φήμης Ελληνοαμερικανίδα γλύπτρια και ζωγράφος.
Έργα της βρίσκονται σε διάφορα μουσεία, πινακοθήκες και συλλογές σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν γνωστή για την χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, ο γύψος αλλά και τα φώτα νέον. (31 Δεκεμβρίου 1933 - 23 Δεκεμβρίου 2013)
2013 – Μιχαήλ Τιμοφέγεβιτς Καλάσνικωφ ήταν Ρώσος ανώτατος αξιωματικός του Ρωσικού στρατού και σχεδιαστής όπλων. (10 Νοεμβρίου 1919 – 23 Δεκεμβρίου 2013)
Γνωστός για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη του θρυλικού τυφεκίου εφόδου AK-47. Ο Καλάσνικωφ ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας αυτοδίδακτος μαστροχαλαστής που συνδύασε τις έμφυτες μηχανικές δεξιότητές του με τη μελέτη όπλων, ώστε να σχεδιάσει το πιο πετυχημένο όπλο για όλες τις μάχες. Ακόμα, ο Καλάσνικωφ ένιωσε θλίψη για την ανεξέλεγκτη διανομή των όπλων του, λόγω τη φήμης του για την αξιοπιστία του, τονίζοντας ότι το όπλο του είναι «ένα όπλο άμυνας» και «δεν αποτελεί όπλο για αδίκημα».
2015 - Μπουλέντ Ουλουσού, Τούρκος ναύαρχος και πολιτικός.