DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Σαν σήμερα 26 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

Tsarouxis-Mines-Dekemvris

Σαν σήμερα 26 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου, (Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι, Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία *)
Αγίου Κωνσταντίου του Ρώσου εν Κωνσταντινούπολη, (Κωνστάντιος, Κωστάντιος, Κωνσταντία, Κωσταντία, Ντία)
* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

 

26 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1492: Ο Χριστόφορος Κολόμβος φτιάχνει την πρώτη Ισπανική βάση στην περιοχή της Νέα Υόρκης.

1606: Κάνει πρεμιέρα η τραγωδία του Ουίλιαμ Σέξπιρ «Βασιλιάς Λιρ».

1776: Οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον νικούν τους άγγλους στη Μάχη του Τρέντον.

1805: Το διπλωματικό τέλος της Μάχης του Αούστερλιτς γράφεται με τη Συνθήκη του Πρέσμπουργκ, σημερινή Μπρατισλάβα. Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους παύει να υφίσταται, έπειτα από 900 χρόνια ύπαρξης. Η Ρωσία αποσύρεται από την Αυστρία και αναγνωρίζεται η κυριαρχία της Γαλλίας στην ιταλική χερσόνησο.

1825: Ο Ιμπραήμ φθάνει στο Μεσολόγγι και αναλαμβάνει τις επιχειρήσεις εναντίον της πόλης, αφού αντικαθιστά τον Κιουταχή στην αρχηγία των τοπικών τουρκικών στρατευμάτων.

1860: Διεξάγεται ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η Hallam FC αντιμετωπίζει τη Sheffield FC στο Σέφινλντ. Και οι δύο ομάδες αγωνίζονται σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες της Αγγλίας.

1865: Ο αμερικανός Τζέιμς Μέισον λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το φίλτρο του καφέ.

1868: Ο γηραιός αγωνιστής Δημήτριος Πετροπουλάκης, αρχηγός εθελοντικού σώματος 1.000 ανδρών, συνοδευόμενος και από τον γιο του Λεωνίδα, αποβιβάζεται στον Μυλοπόταμο Κρήτης για να ενισχύσει την Επανάσταση στη νήσο.

1898: Η Μαρία και ο Πιερ Κιουρί απομονώνουν στη Γαλλία το χημικό στοιχείο ράδιο.

1906: Προβάλλεται η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους στην ιστορία του κινηματογράφου, η αυστραλιανή παραγωγή «Η ιστορία της συμμορίας του Ναντ Κέλι», που κόστισε 450 δολάρια.

1912: Διακόπτονται οι διαπραγματεύσεις στο Λονδίνο για την ειρήνη στα Βαλκάνια, λόγω αδιαλλαξίας της Τουρκίας.

1925: Η Τουρκία, με απόφαση της κυβέρνησης του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, υιοθετεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το ιδιο που ισχύει στο δυτικό κόσμο.

1933: Αρχίζει τη λειτουργία της στο Τόκιο η Nissan Motor Company.

1943: Αποτυγχάνει απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, από τον κόμη Κλάους φον Στάουφενμπεργκ.

1944: Ο ευρισκόμενος στην Αθήνα βρετανός πρωθυπουργός, Γουίνστον Τσόρτσιλ, συμμετέχει σε σύσκεψη με τον έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τους εκπροσώπους του ΕΑΜ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η σύσκεψη ολοκληρώνεται χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια ημέρα, ένας βρετανός στρατιώτης ανακαλύπτει μεγάλη ποσότητα δυναμίτιδας σε υπόνομο κοντά στη «Μεγάλη Βρετανία», με την οποία το ΕΑΜ σκόπευε να ανατινάξει το ιστορικό ξενοδοχείο, όπου είχε καταλύσει η αγγλική αντιπροσωπεία.

1949: Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παρουσιάζει τη θεωρία του περί βαρύτητας.

1951: Ο Οργανισμός Έκδοσης Σχολικών Βιβλίων στην Ελλάδα αναλαμβάνει την έκδοση και των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε χαμηλές τιμές.

1963: Τα τραγούδια των Beatles "I Want to Hold Your Hand" και "I Saw Her Standing There" κυκλοφορούν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σηματοδοτώντας των έναρξη της Μπιτλομάνιας σε διεθνές επίπεδο.
1964: Έπειτα από έκθεση της Ασφάλειας Περιστερίου, η Εισαγγελία Αθηνών σχηματίζει δικογραφία σε βάρος του δημάρχου Περιστερίου Δημήτριου Φωλόπουλου με την κατηγορία ότι προχώρησε σε παράνομο έρανο υπέρ της Ε.Δ.Α.

1968: Τρομοκρατική επίθεση δύο ανδρών του Λαϊκού Μετώπου Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, με στόχο ισραηλινό αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Οι δράστες, ο 19χρονος φοιτητής Μαχέμπ Σλεϊμάν και ο 25χρονος δάσκαλος Μαχμούντ Μοχάμεντ, συλλαμβάνονται από την αστυνομία, αφού πρώτα εκσφενδονίζουν τις χειροβομβίδες τους προς το Μπόινγκ 707 της El-Al που ετοιμάζεται να αναχωρήσει για Παρίσι και Νέα Υόρκη. Από τις ριπές των αυτομάτων τους σκοτώνεται ο ισραηλινός μηχανικός Λεόν Σιρντάν και τραυματίζεται μία αεροσυνοδός.

1972: Πόλεμος του Βιετνάμ: 120 αμερικανικά βομβαρδιστικά Boeing B-52 Stratofortress επιτίθενται στο Ανόι, συμπεριλαμβανομένων 78 που απογειώθηκαν από αεροπορική βάση στο Γκουάμ.

1973: Πρεμιέρα για την ταινία ο "Εξορκιστής".

1977: Πρώτη εμφάνιση του Δημήτρη Σαραβάκου στα ποδοσφαιρικά γήπεδα με τη φανέλα του Πανιώνιου εναντίον του Αιγάλεω.

1982: «Ανθρωπος της χρονιάς» από το περιοδικό TIME ανακηρύσσεται ο… προσωπικός ηλεκτρονικός υπολογιστής.

1990: Η ρουμανική κυβέρνηση απελαύνει τον πρώην βασιλιά Μιχαήλ, λίγες ώρες μετά την επιστροφή του στο Βουκουρέστι, έπειτα από 43 χρόνια εξορίας.

1991: Στην τελευταία του συνεδρίαση, το Ανώτατο Σοβιέτ (σοβιετικό κοινοβούλιο) υιοθετεί ψήφισμα, που ορίζει το τέλος της ΕΣΣΔ.

1993: Η Τουρκία απορρίπτει την πρόταση του κύπριου προέδρου Γλαύκου Κληρίδη για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και διάλυση των ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών δυνάμεων.

1994: Στη Γαλλία, ειδικές δυνάμεις ασφαλείας θέτουν τέρμα στην αεροπειρατεία αεροσκάφους της Air France από αλγερινούς ισλαμιστές που είχαν εκτελέσει τρεις επιβάτες στις 24 Δεκεμβρίου. Νεκροί και οι τέσσερις αεροπειρατές.

1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια θα κινδυνεύσει. Η αρχή της "Κρίσης των Ιμίων".

1995: Ο νικητής των βουλευτικών εκλογών στην Τουρκία και πρόεδρος του Iσλαμικού Κόμματος της Ευημερίας, Νετζμετίν Ερμπακάν, ζητά από τον πρόεδρο Ντεμιρέλ την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

1996: Η Συνθήκη για την καταπολέμηση της ερημοποίησης τίθεται σε ισχύ από τον ΟΗΕ.

1996: Την ίδια μέρα πραγματοποιείται η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της Νότιας Κορέας. Συμμετέχουν 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στο τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.

2003: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει την ιστορική πόλη Μπαμ του Νοτίου Ιράν και προκαλεί το θάνατο 41.000 ανθρώπων.

2004: Ισχυρότατος σεισμός, μεγέθους 9,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώνεται στα ανοιχτά της Βόρειας Σουμάτρας. Τα παλιρροϊκά κύματα που ακολουθούν, σαρώνουν τα παράλια της Ινδονησίας, της Ταϊλάνδης, της Μαλαισίας, του Μπαγκλαντές, της Ινδίας, των Μαλδίβων Νήσων, της Σομαλίας και της Τανζανίας, αφήνοντας πίσω τους 230.000 νεκρούς.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1791 – Τσαρλς Μπάμπατζ, ήταν Βρετανός μαθηματικός, φιλόσοφος, εφευρέτης και μηχανικός ο οποίος επινόησε τον προγραμματίσιμο υπολογιστή. Θεωρείται ο «πατέρας του υπολογιστή».

1878 – Μήτσος Μυράτ, ήταν Έλληνας ηθοποιός από τους σημαντικότερους του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και πρωτεργάτης της ελληνικής θεατρικής σκηνής. (Σμύρνη, 26 Δεκεμβρίου 1878 - Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 1964)
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Κατόπιν συστάσεων του Κλέωνα Ραγκαβή ο Μυράτ μετέβη για σπουδές της δραματικής τέχνης στο Παρίσι.
Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ εξήγγειλε την απόφασή του για δημιουργία (ίδρυση) στην Αθήνα Βασιλικής Θεατρικής Σχολής, ο Μυράτ πείσθηκε από τον Ραγκαβή να εγκαταλείψει τη Γαλλική πρωτεύουσα και έγινε αμέσως δεκτός μεταξύ των πρώτων μαθητών της νεοσυσταθείσας Σχολής. Δυστυχώς όμως η Αθηναϊκή κοινωνία δεν είχε ακόμη την κατάλληλη παιδεία θεωρώντας ότι οι ηθοποιοί είναι άτομα λίγο «ελευθέρων ηθών». Έτσι, μόλις τρεις μήνες μετά, η Σχολή διαλύθηκε και, ενώ ο Μυράτ ήταν έτοιμος να επιστρέψει στη Σμύρνη, λήφθηκε η απόφαση περί ιδρύσεως της Νέας Σκηνής από τον Χρηστομάνο.
Στον νέο αυτό θεατρικό οργανισμό ο Μυράτ εργάστηκε μέχρι της διαλύσεώς του. Στη συνέχεια συνεργάστηκε επί 26 χρόνια με την πρωταγωνίστρια της Νεοελληνικής Σκηνής, τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού Θεάτρου Μαρίκα Κοτοπούλη.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μήτσος Μυράτ υπήρξε μία από τις κύριες μορφές της αναγεννήσεως του Νεοελληνικού Θεάτρου κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα αποδίδοντας με εξαιρετική επιτυχία τους πλέον σημαντικούς ρόλους του σύγχρονου διεθνούς δραματολογίου.
Παντρεύτηκε την επίσης μεγάλη κυρία του Θεάτρου Κυβέλη, από την οποία απέκτησε τον Αλέξανδρο Μυράτ 1905 μετέπειτα αρχιτέκτονα και μια κόρη, τη Μιράντα 1906, τη μετέπειτα μεγάλη ηθοποιό. Το 1908 παντρεύεται τη Χρυσούλα Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας), με την οποία απέκτησε τον Δημήτρη και τη Ρίτα Μυράτ. Από το 1936 μέχρι το Β’ Π.Π. εργάσθηκε στο «Βασιλικό Θέατρο» Αθηνών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με συγγραφές και σωρεία μεταφράσεων θεατρικών έργων εκ των πρωτοτύπων τροφοδοτώντας το ελληνικό θέατρο. Επίσης συνέγραψε τα μυθιστορήματα «Το φως της σκηνής» και «Η τραγική ζωή ενός κωμικού», που δημοσιεύθηκαν τις παραμονές του πολέμου στην εφημερίδα «Ελεύθερος άνθρωπος», καθώς και στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Μακεδονία» με τον τίτλο «Εσύ και όχι άλλη». Επίσης έγραψε και δύο οπερέτες, «Ο πρωταθλητής» και «Η χαρτορίχτρα», που παίχτηκαν από τον θίασο του Μακέδου. Τέλος, αυτοβιογραφικές αναμνήσεις εξέθεσε στα βιβλία του «Η ζωή μου» (Πυρσός, 1928 / Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2016) και «Ο Μυράτ κι εγώ» (εκδ. 1950).

1891 – Χένρυ Μίλλερ (Henry Miller), (26 Δεκεμβρίου 1891 - 7 Ιουνίου 1980) ήταν Αμερικανός συγγραφέας του οποίου το έργο άσκησε σημαντική επιρροή στη λογοτεχνία την περίοδο του μεσοπολέμου, ενώ εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους συγγραφείς της γενιάς μπητ. Ως πεζογράφος διακρίνεται για το άμεσο, ελεύθερο και έντονα αυτοβιογραφικό ύφος του. Ανάμεσα στα κυριότερα έργα του συγκαταλέγονται ο Τροπικός του Καρκίνου, ο Τροπικός του Αιγόκερω και η τριλογία Η Ρόδινη Σταύρωση. Εκτός από τη συγγραφή, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική.
Ο Χένρυ Μίλλερ γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Μπρούκλιν. Το 1909 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και συνέχισε να φοιτά στο κολέγιο City College της Νέα Υόρκης, όπου όμως παρέμεινε τελικά μόνο για δύο μήνες. Εγκαταλείποντας το κολέγιο, ο Μίλλερ εργάστηκε για ένα μεγάλο διάστημα σε πολλές διαφορετικές δουλειές. Το 1917 παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Beatrice Sylvas Wickens, με την οποία απέκτησε και ένα παιδί. Το 1920 προσελήφθη ως διευθυντής απασχόλησης τηλεγραφικής εταιρείας ενώ την ίδια περίπου εποχή θεωρείται πως άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία, γράφοντας τα πρώτα του βιβλία, τα οποία όμως δεν δημοσιεύτηκαν έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά το θάνατό του.

1893 – Μάο Τσετούνγκ (Mao Tse-tung· 26 Δεκεμβρίου 1893 – 9 Σεπτεμβρίου 1976) ήταν Κινέζος κομμουνιστής επαναστάτης και ιδρυτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στην οποία κυβέρνησε ως ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, από την ίδρυση της το 1949, έως και τον θάνατό του, το 1976. Οι Μαρξιστικές - Λενινιστικές του θεωρίες, οι στρατιωτικές στρατηγικές και οι πολιτικές του θέσεις είναι γνωστές ως Μαοϊσμός.
Ο Μάο υπήρξε γόνος εύπορης αγροτικής οικογένειας από την περιοχή Σοασάν, στην επαρχία της Χουνάν. Ο Μάο υιοθέτησε έναν Κινεζικό νασιοναλισμό και μία αντί-ιμπεριαλιστική άποψη, στα πρώιμα χρόνια του. Συγκεκριμένα επηρεάστηκε από τα γεγονότα της Κινεζικής Επανάστασης του 1911 και της Τετάρτης Μάη το Κίνημα, του 1919. Ο Μάο μυήθηκε στον Μαρξισμό-Λενινισμό, ενόσω δούλευε στο Πανεπιστήμιο του Πέκινκ και έγινε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ενώ ηγήθηκε της Αγροτικής Επανάστασης της Κίνας το 1927. Κατά τη διάρκεια του Κινεζικού Εμφυλίου Πολέμου, μεταξύ του Κουομιντάνγκ και του ΚΚΚ, βοήθησε τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού. Αν και το ΚΚΚ προσωρινώς συμμάχησε με το Κουομιντάνγκ, στο ενιαίο μέτωπο της Κίνας κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Σινοϊαπωνικού Πολέμου (1937–45), μετά την ήττα της Ιαπωνίας όμως, ο Εμφύλιος Πόλεμος συνεχίστηκε και το 1949 οι Δυνάμεις του Μάο νίκησαν τις αντίπαλες δυνάμεις, οι οποίες και αποσύρθηκαν από την Ταϊβάν.
Στην 1 του Οκτώβρη 1949, ο Μάο, διακήρυξε τη ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ένα μονοκομματικό κράτος, ελεγχόμενο από το ΚΚΚ. Με το πέρας των χρόνων ο Μάο παγίωσε τον έλεγχο του μέσω τον αγροτικών μεταρρυθμίσεων, με την εκστρατεία του ενάντια στους γαιοκτήμονες, τους οποίους τους έβλεπε ως εχθρούς του κράτους, και τους ονόμασε «αντί-επαναστάτες». Το 1957, προχώρησε και σε άλλη μία εκστρατεία, γνωστή ως το Μεγάλο Άλμα Μπροστά, η οποία επέτυχε την ταχεία αλλαγή της οικονομίας στην Κίνα, δηλαδή από αγροτική σε βιομηχανική, η οποία οδήγησε την Κίνα σε μία δύσκολη τριετία. Το 1966 ξεκίνησε Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση, κατά την οποία απομακρύνθηκαν τα «αντί-επαναστατικά» στοιχεία της κινεζικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να σημειωθούν σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των τάξεων για μία δεκαετία και, παράλληλα, να υπάρξει μια εκτεταμένη καταστροφή των πολιτιστικών αντικειμένων και, τέλος, μία άνευ προηγουμένου, προσωπολατρεία στο πρόσωπο του Μάο. Το 1972 ο Μάο υποδείχθηκε τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, κίνηση που σηματοδοτούσε ένα πολιτικό άνοιγμα για την Κίνα.

1909 – Γκαλίνα Ουλάνοβα, ρωσίδα πρίμα μπαλαρίνα.

1918 – Γεώργιος Ι. Ράλλης (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006) ήταν Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980–1981.
Ο Γεώργιος Ράλλης καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, τόσο από την πλευρά του πατέρα του όσο και από την πλευρά της μητέρας του. Προπάππους του ήταν ο Γεώργιος Α. Ράλλης, νομικός και πολιτικός και παππούς του ήταν ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας στα προπολεμικά χρόνια. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, παλαίμαχος Μακεδονομάχος αλλά και διορισμένος πρωθυπουργός των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944, ο οποίος, μετά την απελευθέρωση, καταδικάστηκε στη δίκη των δοσιλόγων σε ισόβια κάθειρξη για συνεργασία με τους κατακτητές και πέθανε στην φυλακή το 1946. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου πολιτικού και πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.
Ο Γεώργιος Ράλλης σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο το 1939, κατατάχθηκε στον Στρατό. Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου τον βρήκε να υπηρετεί ως ανθυπίλαρχος στο Ιππικό. Πολέμησε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στην Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως και διακρίθηκε για την ανδρεία του. Με την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολή των Γερμανών, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με την δικηγορία.
Τον Οκτώβριο του 1944 επιστρατεύθηκε και πάλι για να υπηρετήσει στο νεοσύστατο όπλο των Τεθωρακισμένων. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις του Στρατού στην Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, και αποστρατεύθηκε οριστικά το 1948.
Τον Μάιο του 1987, ο Γεώργιος Ράλλης διαφώνησε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και ανεξαρτητοποιήθηκε από την Νέα Δημοκρατία. Στις εκλογές του 1989 δεν πολιτεύθηκε. Επανήλθε και πάλι στην πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής τον Νοέμβριο του 1989, μετά από πρόσκληση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής τον Απρίλιο του 1990, αλλά αυτή την φορά στην Κέρκυρα. Στις 29 Μαρτίου του 1993, παραιτήθηκε από βουλευτής και αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική θεωρώντας λανθασμένες τις πολιτικές κινήσεις του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και της Αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, που δεν δέχθηκαν συμβιβασμό με μία σύνθετη ονομασία για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για λόγους κομματικής σκοπιμότητας.
Ύπήρξε βαθύτατα ευρωπαϊστής και δημοκράτης. Αυτό τού το αναγνώρισαν ακόμα και πολιτικοί του αντίπαλοι όπως ο παλαίμαχος ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος.
Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, διατήρησε πολιτικό γραφείο επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και διέμενε σε διαμέρισμα επί της Κανάρη 4 στο Κολωνάκι. Για την στρατιωτική και πολιτική του δράση, είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γιουγκοσλαβία, Ταϊλάνδη και Αιθιοπία).
Πέθανε από ξαφνική καρδιακή προσβολή, και η κηδεία του έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαρτίου 2006 με δημόσια δαπάνη και τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού.
Ήταν σύζυγος της Λένας Ράλλη (απεβ. στις 18 Απρ. 2015), το γένος Βούλτσου, με την οποία είχε αποκτήσει δύο κόρες, την Ζαΐρα (συζ. Παπαληγούρα) και την Ιωάννα (συζ. Φαρμακίδου).

1977 – Σοφία Μπεκατώρου (26 Δεκεμβρίου 1977) είναι Ελληνίδα ιστιοπλόος, αθλήτρια του Ν.Ο. Τζιτζιφιών Καλλιθέας και δύο φορές Ολυμπιονίκης (2004, 2008). Έχει επτά συμμετοχές σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, σε τέσσερα εκ των οποίων (2000, 2001, 2002, 2003) κατέκτησε μαζί με την Αιμιλία Τσουλφά το χρυσό μετάλλιο. Οι δύο ιστιοπλόοι πήραν επίσης τρεις φορές το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 470. Μετά την αποχώρηση της Αιμιλία Τσουλφά άλλαξε κατηγορία περνώντας στα σκάφη Ίνγκλινγκ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου του 1977. Ξεκίνησε την ιστιοπλοΐα το 1985 στην κατηγορία Όπτιμιστ. Από τα Όπτιμιστ πέρασε στο μονοθέσιο σκάφος Europe όπου και παρέμεινε μέχρι το 1997.
Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης αξιωματικός του Στρατού Ξηράς. Είναι παντρεμένη με τον Ανδρέα Κοσματόπουλο, ο οποίος είναι επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία 470.
Με δική της πρωτοβουλία διοργανώθηκε στη Μύκονο ένας ιστιοπλοϊκός αγώνας μονομαχία (Grecotel Dream Race) από 14 ως 17 Αυγούστου 2005 κατά τη διάρκεια του οποίου τέσσερα Ελληνικά πληρώματα απαρτιζόμενα από παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες βρέθηκαν αντιμέτωπα με τέσσερα από τα καλύτερα διεθνή πληρώματα του διασημότερου ιστιοπλοϊκού αγώνα στον κόσμο, του America’s Cup. Στόχος του Grecotel Dream Race ήταν να προωθηθεί η ιστιοπλοΐα κυρίως στους νέους και να δοθούν 3 υποτροφίες και 3 σκάφη σε 3 αθλητές του νησιού.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1771 – Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος (Γαλ. Claude Adrien Helvétius, Παρίσι 26 Δεκεμβρίου 1715 - Παρίσι 26 Ιανουαρίου 1771) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας την περίοδο του Διαφωτισμού και πραγματεύτηκε κυρίως θέματα σχετικά με την ηθική και την παιδαγωγική.
Ο Ελβέτιος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1715 και καταγόταν από οικογένεια γιατρών της τότε βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας, η οποία τον προόριζε για λαμπρή καριέρα στην οικονομική ζωή της Γαλλίας της εποχής του Λουδοβίκου του 15ου. Οι γονείς του, μάλιστα, είχαν προαγοράσει γι' αυτόν τη θέση του γενικού φοροεισπράκτορα, ενώ στη συνέχεια είχε ορισθεί ως Διευθυντής του οίκου της Βασίλισσας.
Ο Ελβέτιος άρχισε να ασχολείται με την ποίηση από 23 ετών και ήρθε σε επαφή του με Βολταίρο και Μοντεσκιέ καθώς και με τα έργα των υπολοίπων διαφωτιστών. Η μελέτη κειμένων των Άγγλων φιλοσόφων Τζων Λοκ και Ντέιβιντ Χιουμ διαμόρφωσαν τη φιλοσοφική του σκέψη. Μαζί με τον Μπένθαμ και τον Ντ'Ολμπάκ θεωρούνται εκπρόσωποι της επιστήμης των ηθών που επιχειρεί να κάνει μια προσπάθεια ανακάλυψης του εσωτερικού κόσμου. Οι τρεις τους εκκοσμίκευσαν την ηθική μετατρέποντας την σε επιστήμη και την θεμελίωσαν στο ατομικό συμφέρον και την κοινωνική ωφελιμότητα.
Ως κύρια έργα του, αναφέρονται τα "Περί του πνεύματος" (De l'Esprit), που εκδόθηκε το 1758 και "Περί του ανθρώπου" (De l’homme), που εκδόθηκε μετά τον θανατό του το 1773. Στα έργα του ανάγει όλες τις ψυχικές λειτουργίες του ανθρώπου στην αισθητική αντίληψη. Ο Κλοντ Αντριέν Ελβέτιος υποστήριξε ότι κίνητρο κάθε πράξης είναι πάντα η φιλαυτία και σε αυτήν έχει τις βάσεις της ακόμα και η κοινωνική αλληλεγγύη.
Μαζί με τους Κοντιγιάκ, Κοντορσέ, Χόλμπαχ και με πολλούς άλλους διαφωτιστές της εποχής τους συνεργάστηκαν στη συγγραφή της "Εγκυκλοπαίδειας ή αιτιολογημένου Λεξικού των επιστημών, των τεχνών και των επαγγελμάτων" του Ντιντερό και Ντ'Αλαμπέρ. Γι΄αυτό ο Ελβέτιος συμπεριλαμβάνεται ως μέλος του κύκλου των εγκυκλοπαιδιστών.
Το έργο του "Περί του πνεύματος" προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας, η οποία αντέδρασε καίγοντάς το δημοσίως.

1797 – Πέτρος Μελισσηνός, Έλληνας στρατιωτικός.
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1726. Ήταν γιος Έλληνα γιατρού, ο οποίος έφτασε στη Ρωσία την εποχή του Πέτρου του Μέγα από την Βενετία και στα χρόνια της Άννα Ιβάνοβνα έγινε ο αντιπρόεδρος της Ιατρικής Υπηρεσίας. Το 1740 ο μικρός Μελισσηνός έγινε δεκτός για εκπαίδευση στο πρώτο σώμα μαθητών στρατιωτικής σχολής της Αγίας Πετρούπολης. Το 1756 τιμήθηκε με τον βαθμό του λοχαγού, το 1759 μετατέθηκε, κατόπιν αιτήσεώς του, στο πυροβολικό, και έλαβε το βαθμό του ταγματάρχη. Συμμετείχε στον Επταετή πόλεμο.
Στον πρώτo ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1768-1774) ήταν ήδη συνταγματάρχης, διοικητής του πυροβολικό της 1ης Στρατιάς του στρατηγού Γκολίτσιν , και μετά του στρατηγού Ρουμιάντσεβ. Το 1770 έλαβε τον βαθμό του Υποστράτηγου. Ήταν μεγάλη η συνεισφορά του στις νίκες στο Χοτίν, στο Λάργκο και στο Καγκούλ. Στη μάχη του Καγκούλ, όταν οι Τούρκοι ανέτρεψαν το καρέ του Πλεμιάννικοβ και ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στο καρέ του Όλιτς, ο Μελισσινός ψύχραιμα άνοιξε πυρ και βοήθησε να αποκρουστούν οι Τούρκοι. Για αυτό το κατόρθωμα τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου ΄Γ Τάξεως. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1773 έλαβε το παράσημο Τάγμα της Αγίας Άννας. Απέκτησε φήμη ως ένας από τους καλύτερους πυροβολητές της εποχής του.
Με το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου για κάποιο χρονικό διάστημα υπηρέτησε στο κεντρικό γραφείο του πυροβολικού και οχυρώσεων, το 1782 έλαβε τον βαθμό του στρατηγού και 1783 διορίστηκε διευθυντής της Στρατιωτικής Σχολής Μηχανικού και Πυροβολικού του Μοζάισκ. Αργότερα υπηρέτησε ως ανώτερο στέλεχος του Στρατιωτικού Διοικητικού Συμβουλίου του κράτους. Το 1789 του απονεμήθηκε το παράσημο Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, έλαβε από την Αικατερίνη Β' το παράσημο της Τάξης του Αγίου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Παύλου A, το 1796 διορίστηκε Γενικός επιθεωρητής πυροβολικού, πρώτος στον ρωσικό στρατό πού έλαβε το αξίωμα αυτό, και έγινε Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Ανδρέα.
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1797.
Γιος του ήταν ο Αλέξης Μελισσηνός,1759 - 1813 - Ρώσος στρατιωτικός της εποχής των Ναπολεόντειων Πολέμων, Υποστράτηγος του Ιππικού.

1883 – Τζάκομο ντι Κίρικο (Giacomo Di Chirico, 27 Ιανουαρίου 1844 - 26 Δεκεμβρίου 1883) ήταν Ιταλός ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Βενόζα (Venosa) το 1844.
Το ζωγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως ιστορικούς πίνακες και σκηνές από τη καθημερινή ζωή. Ανήκε στη ρεαλιστική σχολή και διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη λαμπρότητα των χρωμάτων των έργων του.
Πέθανε στη Νάπολη το 1883, σε ηλικία 40 ετών, καταλαμβανόμενος από παραφροσύνη.

1886 – Τέοντορ φον Οππόλτσερ (γερμ. Theodor Egon Ritter von Oppolzer, 26 Οκτωβρίου 1841 – 26 Δεκεμβρίου 1886) ήταν Αυστριακός αστρονόμος, ιατρός και μαθηματικός.
Γεννήθηκε στην Πράγα (τότε πόλη της Αυστριακής Αυτοκρατορίας) και ήταν ο μόνος γιος του γιατρού Γιόχαν Ρίττερ φον Οππόλτσερ (1808-1871). Αρχικά, και ο Τέοντορ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ιατρική, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (όπου δίδασκε ο πατέρας του), παίρνοντας και διδακτορικό, το 1865. Ωστόσο, παράλληλα διατηρούσε και ένα ιδιωτικό αστεροσκοπείο, ενώ στη συνέχεια άρχισε να παραδίδει μαθήματα θεωρητικής αστρονομίας και γεωδαισίας στο πανεπιστήμιο. Το 1875 διορίσθηκε καθηγητής εκεί. Το 1873 έγινε διευθυντής της Αυστριακής Γεωδαιτικής Υπηρεσίας, ενώ το 1886 εκλέχθηκε πρόεδρος της Διεθνούς Γεωδαιτικής Ενώσεως.
Ο Οππόλτσερ θεωρείτο ιδιαίτερα ικανός αστρονόμος, όσο και μαθηματικός, ενώ ήταν και αριθμομνήμονας: για παράδειγμα, φημιζόταν ότι είχε απομνημονεύσει τις τιμές 14.000 λογαρίθμων. Το 1868 ήταν αρχηγός μιας αποστολής για την παρατήρηση μιας ολικής εκλείψεως Ηλίου. Το 1887 δημοσίευσε τον Κανόνα των Εκλείψεων (Canon der Finsternisse), που περιελάμβανε 8.000 ηλιακές και 5.200 σεληνιακές εκλείψεις με τα στοιχεία τους από το 1207 π.Χ. μέχρι το 2161 μ.Χ.. Αυτός ο κατάλογος θεωρήθηκε ευρύτατα ως ένα από τα μεγαλύτερα υπολογιστικά επιτεύγματα της εποχής του.
Ο Οππόλτσερ συνέγραψε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, από τις οποίες οι περισσότερες αφορούσαν τα τροχιακά στοιχεία κομητών και αστεροειδών. Συνέγραψε επίσης ένα δίτομο εγχειρίδιο για τον προσδιορισμό των τροχιακών στοιχείων κομητών και πλανητών. Τόσο ο Κανόνας των Εκλείψεων, όσο και αυτό το έργο του χρησίμευσαν ως οι κύριες αστρονομικές αναφορές επί δεκαετίες. Τον καιρό του θανάτου του, ο οποίος επήλθε από καρδιοπάθεια σε ηλικία 45 ετών, ο Οππόλτσερ εργαζόταν πάνω σε μία βελτιωμένη θεωρία των κινήσεων της Σελήνης. Ο γιος του, `Εγκον φον Οππόλτσερ, υπήρξε επίσης διακεκριμένος αστρονόμος.
Τιμητικές διακρίσεις
Εκλέχθηκε μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών της Βιέννης (1882).
Εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (1883).
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Οππόλτσερ της Σελήνης
Ο αστεροειδής 1492 Οππόλτσερ, που ανακαλύφθηκε το 1938. Επιπλέον, σε αστεροειδείς δόθηκαν τα ονόματα της συζύγου του (237 Κελεστίνη) και των δύο θυγατέρων του (153 Χίλντα και 228 Αγάθη).

1890 – Ερρίκος Σλίμαν, ήταν Γερμανός επιχειρηματίας, σημαντικός πρωτοπόρος στον τομέα της αρχαιολογίας. Έγινε γνωστός για τις ανασκαφές του στην αρχαία Τροία και στις Μυκήνες.

1931 – Μέλβιλ Ντιούι, Αμερικανός βιβλιοθηκονόμος.
Ο Μέλβιλ Ντίουι (Melvil Dewey, 10 Δεκεμβρίου 1851 - 26 Δεκεμβρίου 193]) είναι ο ιδρυτής του ομώνυμου δεκαδικού συστήματος ταξινόμησης (Dewey Demical Classification). Ο Μέλβιλ Ντιούι γεννήθηκε το 1851 στη πολιτεία της Νέας Υόρκης και σπούδασε στο Amherst College όπου παράλληλα εργαζόταν ως βοηθός στη βιβλιοθήκη του κολλεγίου. Μετά την αποφοίτηση του έγινε μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού του ιδίου ιδρύματος, όπου και παρουσίασε το ταξινομικό σύστημα που είχε δημιουργήσει, υποστηρίζοντας τα πλεονεκτήματα της μεθόδου του. Έτσι επαναταξινόμησε την βιβλιοθήκη και δημοσίευσε την πρώτη έκδοση του DDC (Dewey Decimal Classification) που κυκλοφόρησε σε 1000 αντίτυπα το 1876. Είναι ένας από τους ιδρυτές της Αμερικάνικης Βιβλιοθηκονομικής Ένωσης. Υπηρέτησε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 1883 ως το 1888. Εκεί ίδρυσε και την πρώτη επαγγελματική σχολή για βιβλιοθηκονόμους το 188. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκεί δημοσίευσε και τη δεύτερη έκδοση του DDC με κύρια χαρακτηριστικά την ενσωμάτωση των σταθερών υποδιαιρέσεων στους βασικούς ταξινομικούς αριθμούς και την προσθήκη των σημειώσεων. Ο Μέλβιλ Ντίουι υπήρξε ο σημαντικότερος υποστηρικτής της βιβλιοθηκονομίας ως επιστήμης, και αγωνιζόταν ανέκαθεν για την ουσιαστική επαγγελματική εκπαίδευση των βιβλιοθηκονόμων και την ισότητα των γυναικών στο χώρο της εργασίας. Τέλος, υπήρξε κύριος υποστηρικτής των εργαλείων έρευνας, του εξοπλισμού και των προμηθειών των βιβλιοθηκών που θα εξασφάλιζαν την καλύτερη λειτουργία και τη μέγιστη απόδοση των υπηρεσιών.

1972 – Χάρυ Τρούμαν, 33ος πρόεδρος των Η.Π.Α., ο πρώτος και μόνος που αποφάσισε να χρησιμοποιηθούν ατομικά όπλα (εναντίον της Ιαπωνίας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, τον Αύγουστο του 1945, τελειώνοντας έτσι το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

1994 – Τριανταφυλλιά Αργυριάδου, ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας. (21 Φεβρουαρίου 1959 - 26 Δεκεμβρίου 1994)
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη και έμαθε τα πρώτα της γράμματα στην Ουγγαρία, ενώ οι γονείς της κατάγονται από την Κορνοφωλιά Έβρου. Η Λία ήταν η δημιουργός της πεντάλεπτης καθημερινής σειράς ντοκιμαντέρ «Σαν σήμερα», που θύμιζε στους τηλεθεατές της ΕΤ-2 τα γεγονότα του παρελθόντος, που είχαν γίνει τη συγκεκριμένη ημερομηνία προβολής του επεισοδίου. Η ερευνήτρια και δημοσιογράφος έχασε τη ζωή της σε τροχαίο δυστύχημα το 1994 στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Τρία χρόνια μετά, ο πατέρας της Αργύρης Αργυριάδης, ο οποίος εργάστηκε ως διευθυντής ειδήσεων της ΕΤ-2, επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Σαν σήμερα" με υλικό κυρίως από την εκπομπή.

1996 – Κώστας Παληός (1926 - 26 Δεκεμβρίου 1996) ήταν ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Έπαιζε δεύτερους ρόλους σε πολλές ταινίες. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία "The κόπανοι" του Γιώργου Κωνσταντίνου, στο ρόλο του χαρτοκλέφτη Δούκα. Τελευταία εμφάνιση της καριέρας του, στο σήριαλ "Σοφία ορθή".
Έπαιξε συνολικά σε 37 ταινίες και σε 6 τηλεοπτικές σειρές.

1985 – Νταϊάν Φόσεϊ, αμερικανίδα ζωολόγος, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των γοριλών. (Γεν. 16/1/1932).
Η Ντάιαν Φόσεϊ γεννήθηκε το 1932 και μεγάλωσε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια.
Από τον πατέρα της έμαθε να αγαπά τη φύση, αλλά οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν έξι ετών και η μητέρα της Kitty με τον πατριό της Richard Price, δεν την άφηναν να έχει κατοικίδια ζώα.
Εξαιτίας της αγάπης της για τα ζώα μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις το 1950, με σχέδια για να γίνει κτηνίατρος. Μετά από δύο χρόνια, ωστόσο, πήγε στο San Jose State College, όπου εκπαιδεύτηκε ως εργοθεραπευτής.
Πήρε το πτυχίο της το 1954. Το 1956 μετακόμισε στο Λούισβιλ του Κεντάκι, όπου έγινε επικεφαλής του τμήματος επαγγελματικής θεραπείας στο Νοσοκομείο Kosair για ασθενείς με ακρωτηριασμένα μέλη.
Ζώντας σαν ερημίτης σε ένα τροπικό δάσος σε βουνό της Αφρικής, η Ντάιαν Φόσεϊ έμαθε περισσότερα για τον απειλούμενο με εξαφάνιση γορίλα από ό, τι είχε ποτέ γίνει γνωστό.
Καθώς όλο και περισσότεροι γορίλες σκοτώνονταν από λαθροθήρες, άλλαξε από επιστήμονας σε δυναμικό υπερασπιστή του φυσικού περιβάλλοντος. Έδωσε τελικά τη ζωή της για τα ζώα που αγαπούσε.
Όταν η διάσημη ζωολόγος Νταϊάν Φόσεϊ δολοφονήθηκε το 1985, σε ηλικία 53 ετών στην οροσειρά Βιρούνγκα της Αφρικής. Η υπόθεση της δολοφονίας της παραμένει ακόμα ανοιχτή.

1997 – Κορνήλιος Καστοριάδης, ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος, επαγγελματίας ψυχαναλυτής και φιλόσοφος της αυτονομίας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα.

2006 – Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ, 38ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο μοναδικός μη αιρετός πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τζέραλντ Ράντολφ Φορντ (Gerald Rudolph Ford, 14 Ιουλίου 1913 - 26 Δεκεμβρίου 2006) ήταν ο 38ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Γεννήθηκε στην Πολιτεία της Νεμπράσκα στις 14 Ιουλίου 1913 και απεβίωσε στις 26 Δεκεμβρίου 2006, αποτελώντας τον μακροβιότερο μέχρι τώρα (πρώην) Πρόεδρο των ΗΠΑ. Είναι ο μοναδικός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που υπηρέτησε σε αυτή τη θέση χωρίς να έχει εκλεγεί απευθείας είτε στη θέση του Προέδρου είτε του Αντιπροέδρου, αλλά κατά τις διατάξεις της 25ης τροποποίησης του Αμερικανικού Συντάγματος περί αναπλήρωσης του Προέδρου και του Αντιπροέδρου. Το Δεκέμβριο του 1973 εξελέγη κατόπιν προτάσεως του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον από το Κογκρέσο στο αξίωμα Αντιπροέδρου, το οποίο είχε μείνει κενό λόγω της παραίτησης του ελληνικής καταγωγής Αντιπροέδρου Σπίρο Άγκνιου υπό το βάρος κατηγοριών για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος. Στη συνέχεια τον Αύγουστο του 1974 ορκίστηκε Πρόεδρος μετά από την παραίτηση του Νίξον κάτω από το βάρος του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ. Ήταν Πρόεδρος από τις 9 Αυγούστου 1974 έως τις 20 Ιανουαρίου 1977. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε, όπως και του διαδόχου του Τζίμμυ Κάρτερ, από την προσπάθεια προσέγγισης Ανατολής-Δύσης. Ηττήθηκε στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1976 από τον υποψήφιο του Δημοκρατικού κόμματος Κάρτερ.

2016 - Κυριάκος Αμοιρίδης, ήταν Έλληνας διπλωμάτης που υπηρέτησε ως πρέσβης της Ελλάδας στην Λιβύη και τη Βραζιλία.
Αναφέρθηκε ως αγνοούμενος στις 28 Δεκεμβρίου 2016 ενώ υπηρετούσε στη Βραζιλία και το πτώμα του βρέθηκε κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

2021 - Κάρολος Παπούλιας, ήταν Έλληνας πολιτικός και διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 2005 - 2015. (Μολυβδοσκέπαστος Ιωαννίνων, 4 Ιουνίου 1929 - Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 2021)
Υπήρξε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Εξωτερικών, υπουργός ή υφυπουργός σε όλη τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.


2021 - Ντέσμοντ Τούτου, ήταν Νοτιοαφρικανός αγγλικανός κληρικός, φανατικός πολέμιος του απαρτχάιντ.(Νότια Αφρική, 7 Οκτωβρίου 1931, Κλέρκσντορπ - Θάνατος: 26 Δεκεμβρίου 2021 Κέιπ Τάουν)
Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο, όρος που επινοήθηκε από τον Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.