Άρθρα
Σαν σήμερα 8 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 8 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Προφήτου Ζαχαρία εκ της Παλαιάς Διαθήκης, (Ζαχαρίας, Ζάχαρης, Ζάχαρος, Ζάκι, Ζάκης, Ζαχαρένια, Ζαχάρω, Ζαχαρούλα, Ζαχαρίτσα *)
Άγιων Μάρθας Μαρίας και Λυκαρίωνος, (Μάρθα *)
8 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
451: Ο Κωνστάντιος Γ΄ γίνεται συναυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1238: Οι Μογγόλοι καταλαμβάνουν τη ρωσική πόλη Βλαντίμιρ.
1250: Ζ΄ Σταυροφορία: οι Σταυροφόροι αντιμετωπίζουν τους Αγιουβίδες στη Μανσούρα (Αιγύπτου).
1347: Τερματίζεται ο Βυζαντινός εμφύλιος πόλεμος του 1341-1347 με τη συμφωνία καταμερισμού της εξουσίας μεταξύ του Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού και του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου.
1600: Η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατον τον φιλόσοφο και ιερέα του τάγματος των Δομινικανών, Τζορντάνο Μπρούνο, λόγω των αιρετικών απόψεών του, καθώς υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου. Εκτελείται λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου.
1692: Ένας γιατρός στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης αποφαίνεται ότι τρία κορίτσια έχουν κυριευτεί από το Σατανά. Η διαπίστωση αυτή θα οδηγήσει αργότερα στο Κυνήγι Μαγισσών του Σάλεμ, όπως έμεινε στην ιστορία.
1828: Με διάταγμα του Ιωάννη Καποδίστρια καθορίζονται οι ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων με το γρόσι, το οποίο αποτελεί ακόμη το κύριο νόμισμα συναλλαγών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το διάταγμα, με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να πατάξει την αισχροκέρδεια, μία λίρα στερλίνα ισοδυναμεί με 73 γρόσια κι ένα γαλλικό πεντόφραγκο με 13,30 γρόσια.
1833: Με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα, αντικαθίσταται ο Φοίνικας με την Δραχμή.
1863: Στρατιωτικό κίνημα στην Αθήνα. (Φεβρουαριανά).
1883: Ο ασφαλιστής Λιούις Γουότερμαν αρχίζει τα πειράματά του, με στόχο να δημιουργήσει την πρώτη πένα διαρκείας. Ένα χρόνο αργότερα, η ευρεσιτεχνία του κατοχυρώνεται, οπότε θα ιδρύσει και την εταιρεία Waterman.
1885: Πανικό και διάφορα σενάρια προκαλούν στην τοπική κοινωνία του Ντέβον της Αγγλίας σημάδια στο χιόνι που ονομάστηκαν τα «βήματα του διαβόλου». Τα σημάδια ακολούθησαν μια πορεία 100 μιλίων.
1895: Κάνει πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη η όπερα του Τσαϊκόφκι, “Η λίμνη των κύκνων”.
1904: Αρχίζει ο Ρωσο-ιαπωνικός πόλεμος με την καίρια επίθεση, που εξαπολύει ο ιαπωνικός στόλος στο Πορτ Αρθουρ, στην Κίνα, αποδεκατίζοντας τον ρωσικό στόλο.
1905: Αιματηρές σκηνές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταξύ φοιτητών της ιατρικής και των φυσικών επιστημών για το θέμα των σπουδών.
1912: Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος πραγματοποιεί την πρώτη πτήση στην Ελλάδα, με αεροπλάνο τύπου Νιεπόρ 50 ίππων. Την ίδια μέρα θα πετάξει για δεύτερη φορά, με συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
1915: Πραγματοποιείται στο Λος Άντζελες η πρεμιέρα της βωβής ταινίας – σταθμού στην ιστορία του κινηματογράφου, “H γέννηση ενός έθνους”, του Ντ. Γ. Γκρίφιθ, που συναντά ανάμικτη υποδοχή από το κοινό, λόγω του ρατσιστικού της περιεχομένου.
1916: Ποιητές και καλλιτέχνες συναντώνται στο καμπαρέ Βολτέρος της Ζυρίχης και αποφασίζουν να ιδρύσουν το κίνημα Νταντά. Ηγετική μορφή του, ο ρουμάνος συγγραφέας Τριστάν Τζαρά. Βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος: 1) Αγανάκτηση για τον παραλογισμό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 2) Αμφισβήτηση και απέχθεια για τον σύγχρονο πολιτισμό. Απόρριψη της αστικής κουλτούρας, 3) Απαντούν πιο πολύ με την πρόκληση, παρά με τις αισθητικές ιδέες τους.
1919: Στο Σικάγο των ΗΠΑ, πραγματοποιείται το πρώτο ηλεκτροκαρδιογράφημα καρδιακής δυσλειτουργίας.
1924: Πραγματοποιείται η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση απ άκρου εις άκρον των ΗΠΑ. Η ομιλία του αντιπροέδρου της εταιρείας Bell Telephone σε ξενοδοχείο του Σικάγο, αναμεταδόθηκε στην Πρόβιντενς, τη Ν. Υόρκη, την Ουάσιγκτον, το Όκλαντ και το Σαν Φρανσίσκο και την άκουσαν περίπου 50.000.000 άνθρωποι.
1924: Ο Κινέζος Τζι Γιόν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που εκτελείται στις ΗΠΑ με δηλητηριώδες αέριο.
1945: Οι συμμαχικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τη Δρέσδη, με αποτέλεσμα περίπου 135.000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, παρά το γεγονός ότι, είναι ολοφάνερο, πως πλησιάζει το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
1949: Στο Λονδίνο, οι διπλωματικές αντιπροσωπείες Βρετανίας, Γαλλίας, ΕΣΣΔ και ΗΠΑ συναντώνται για τον καθορισμό των συνθηκών της συμφωνίας ειρήνης με την Αυστρία.
1952: Η Ελισάβετ η δεύτερη αναγορεύεται βασίλισσα της Αγγλίας.
1955: Στην ΕΣΣΔ, ο Μπουλγκάνιν διαδέχεται τον Μαλένκοφ στη θέση του πρωθυπουργού.
1955: Ο γνωστός και ως «Κανίβαλος του Ρουρ» Γιοαχίμ Κρολ βιάζει και μαχαιρώνει την 19χρονη Ίρμγκαρντ Στρελ (Irmgard Strehl). Το πτώμα της θα βρεθεί 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Μίνστερ.
1956: Ο Ζακ Ιβ Κουστό, ο διασημότερος ωκεανογράφος, γυρίζει την πρώτη του ταινία σχετικά με τα μυστήρια του βυθού.
1958: Ο Μπόμπι Φίσερ, σε ηλικία 15 ετών, γίνεται ο νεότερος σκακιστής στην ιστορία, στον οποίο απονέμεται ο τίτλος του Μέγα Διδάσκαλου (Grand Master).
1959: Ο Σαρλ ντε Γκολ, ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος της νεοσυσταθείσας Γαλλικής Δημοκρατίας, αναλαμβάνει καθήκοντα.
1960: Τοποθετούνται οι πρώτες οκτώ πλάκες με αστέρια στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ.
1963: Οι συνοριακές συγκρούσεις που ξεσπούν μεταξύ Σομαλίας και Αιθιοπίας έχουν ως αποτέλεσμα το θάνατο 200 ατόμων και τον τραυματισμό 200.
1965: Στις ΗΠΑ, 84 άνθρωποι σκοτώνονται κατά τη συντριβή ενός αεροσκάφους DC-7 στο Τζόουνς Μπιτς.
1969: Το Μπόινγκ 747, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροπλάνο, κάνει την πρώτη του πτήση.
1971: Κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο δείκτης Νάζντακ στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
1974: Στις ΗΠΑ, οι τρεις αστροναύτες του Σκάιλαμπ επιστρέφουν από ταξίδι ρεκόρ, διάρκειας 84 ημερών σε τροχιά γύρω από τη Γη.
1979: Οι ΗΠΑ διακόπτουν τη στρατιωτική τους συνεργασία με τη Νικαράγουα, μετά την άρνηση του Προέδρου Σομόζα να δεχθεί ειρηνευτική πρόταση για τερματισμό του εμφυλίου.
1981: Σε τραγωδία καταλήγει το ποδοσφαιρικό ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ, στο γήπεδο Καραϊσκάκη στον Πειραιά. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού παραληρούν από ενθουσιασμό για το 6-0 και ανυπομονούν να εγκαταλείψουν τις κερκίδες, ώστε να βρεθούν στην έξοδο των παικτών από τα αποδυτήρια για να τους αποθεώσουν. Εικοσιένα άτομα, τα περισσότερα νεαρής ηλικίας, στριμώχνονται, στην έξοδο της Θύρας 7 κι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, γράφοντας μία από τις τραγικότερες σελίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
1983: Απαγάγουν το άλογο του Αγά Χαν “Σεργκάρ”, ζητώντας λύτρα ύψους 5 εκατ. λιρών. Λίγες ημέρες αργότερα, σκοτώνουν το άλογο. Οι απαγωγείς φέρονται να είναι μέλη του IRA.
1984: Ξεκινούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σαράγεβο της Γιουγκοσλαβίας.
1989: 145 άτομα σκοτώνονται από πτώση Μπόινγκ 707 στις Αζόρες.
1991: Στο όρος Όθρυς εντοπίζονται τα συντρίμμια του αγνοούμενου αεροσκάφους C130, στο οποίο επέβαιναν 63 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και σμηνίτες. Το σκάφος προσέκρουσε στο όρος τρεις ημέρες νωρίτερα.
1992: Στην Ταϊλάνδη, στους 16 ανέρχονται οι νεκροί από κατάρρευση σιδερένιας σκαλωσιάς σε ανεγειρόμενη πολυώροφη οικοδομή.
1993: Στο Ιράν, 131 επιβάτες χάνουν τη ζωή τους, όταν αεροσκάφος συγκρούεται στον αέρα με στρατιωτικό αεροπλάνο.
1994: Απορρίπτονται ομόφωνα από το Συμβούλιο Χαρίτων, οι αιτήσεις απονομής χάριτος των Παττακού, Μακαρέζου, Λαδά και Ζωιτάκη, πρωταιτίων της Δικτατορίας 1967-74.
1995: Σεισμός πλήττει την Κολομβία, προκαλώντας τον θάνατο 38 ανθρώπων και τον τραυματισμό τουλάχιστον 230.
1996: Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των αρχαίων Μακεδόνων, ο ναός του Ολυμπίου Διός, αποκαλύπτεται στο θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Μακεδονίας, το Δίον της Πιερίας.
1997: Η Καναδή Σόνια Ντενονκούρτ είναι η πρώτη γυναίκα διαιτητής στην ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.
2003: Ολοκληρώνονται οι εργασίες του 7ο έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ με την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος, Γιώργου Παπανδρέου, με ανοιχτή ψηφοφορία σε Ελλάδα και εξωτερικό, στην οποία ανταποκρίνονται περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πολίτες.
2004: Ο Γιώργος Παπανδρέου εκλέγεται νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μέσω μιας ανοιχτής διαδικασίας που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ψηφίζουν 1.020.145 μέλη και φίλοι του κινήματος, ο μοναδικός υποψήφιος λαμβάνει 1.017.085 ψήφους, ενώ υπάρχουν και 3.060 άκυρα - λευκά.
2005: Η Βουλή των Ελλήνων εκλέγει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια.
2010: Τρομερή χιονοθύελλα στο Αφγανιστάν προκαλεί δεκάδες χιονοστιβάδες με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 172 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
412 - Πρόκλος, Έλληνας φιλόσοφος.
Ο Πρόκλος ο Λύκιος, αποκαλούμενος και Πρόκλος ο Διάδοχος (Κωνσταντινούπολη, 8 Φεβρουαρίου 412 – Αθήνα, 17 Απριλίου 485) ήταν νεοπλατωνικός φιλόσοφος, ένας από τους τελευταίους, σημαντικότερους κλασικούς φιλοσόφους. Πρότεινε ένα από τα πιο ανεπτυγμένα συστήματα του νεοπλατωνισμού και επηρέασε σημαντικά την μετέπειτα δυτική φιλοσοφία καθώς και την ισλαμική σχολή σκέψης. Από το 450 μέχρι τον θάνατό του διηύθυνε την Ακαδημία Πλάτωνος.
Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται το επίγραμμα του τάφου του:
Πρόκλος ἐγὼ γενόμην Λύκιος γένος, ὃν Συριανὸς ἐνθάδ' ἀμοιβὸν ἐῆς θρέψε διδασκαλίης. Ξυνὸς δ' ἀμφοτέρων ὅδε σώματα δέξατο τύμβος· αἴθε δὲ καὶ ψυχὰς χῶρος ἕεις λελάχοι.
μετάφραση Ο Πρόκλος, εγώ που γεννήθηκα με καταγωγή από τη Λυκία, τον οποίο ο Συριανός εδώ ανέθρεψε με τη διδασκαλία του ως διάδοχό του, και των δυο τα σώματα δέχτηκε αυτός ο τάφος, είθε δε και οι ψυχές να βρεθούν στον ίδιο χώρο
Ο Συριανός ήταν ο δάσκαλός του και διευθυντής της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Ο Πρόκλος ανέλαβε τη διεύθυνση της Ακαδημίας μετά τον Συριανό.
Ο πατέρας του Πρόκλου ήταν πατρίκιος. Η καταγωγή του ήταν από τη Λυκία. Ο Πρόκλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 6 Φεβρουαρίου 412, όπως προκύπτει από ωροσκόπιο που γράφτηκε από τον μαθητή του Μαρίνο το Νεαπολίτη, αλλά μεγάλωσε στην Ξάνθο. Σπούδασε στην Αλεξάνδρεια ρητορική, φιλοσοφία και μαθηματικά με την πρόθεση να ακολουθήσει δικαστική σταδιοδρομία όπως ο πατέρας του. Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εκεί άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος, αλλά ανακάλυψε ότι προτιμά τη φιλοσοφία και επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου άρχισε να μελετά τον Αριστοτέλη με δάσκαλο τον Ολυμπιόδωρο.
1404 – Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Είναι εθνομάρτυρας και αποκαλείται συχνά και ανεπίσημα ως «εθνικός ήρωας», αν και δεν έχει ανακηρυχθεί άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
1630 - Πιερ-Ντανιέλ Υέ, Γάλλος επίσκοπος και λόγιος.
Ο Πιερ-Ντανιέλ Υέ ή Υέτιος (Pierre-Daniel Huet, 8 Φεβρουαρίου 1630 - 26 Ιανουαρίου 1721), ήταν επίσκοπος του Αβράνς και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Γαλλίας τον δέκατο έβδομο αιώνα.
Σπούδασε στο ιησουιτικό κολλέγιο της πόλης Καν (Collège des Jesuites de Caen) και στη συνέχεια νομική στο πανεπιστήμιο. Από την ηλικία των είκοσι ετών συγκαταλεγόταν ήδη ανάμεσα στους φερέλπιδες λόγιους της εποχής του. Το 1651, έχοντας εγκατασταθεί στο Παρίσι, συνδέεται με φιλία με τον συντηρητή της βιβλιοθήκη Μαζαρίν Gabriel Naudé και τον επόμενο χρόνο ακολουθεί τον Samuel Bochart στην αυλή της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας. Ως ελληνιστής και λατινιστής, ο Huet ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, μετέφρασε το Δάφνις και Χλόη του Λόγγου, μετέφρασε και σχολίασε τον Ωριγένη (Ρουέν 1668), εξέδωσε ένα βιβλίο με θέμα τη μετάφραση (Παρίσι 1661), έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο Diane de Castro, εξέδωσε ποιήματά του στα λατινικά και στα αρχαία ελληνικά, φιλοσοφικά έργα και μια συλλογή με σκέψεις πάνω σε φιλολογικά θέματα (Huetiana, Παρίσι 1722). Σημαντική ασχολία του υπήρξε η έκδοση μίας σειράς λατινικών κειμένων που έχει τον τίτλο Ad usum Delphini. Το γνωστότερο του έργο, που γνώρισε πολλές εκδόσεις και μεταφράσεις, είναι η Πραγματεία περί της καταγωγής των μυθιστορημάτων (Traité de l'origine des romans), το οποίο αποτελεί την πρώτη ιστορία του μυθιστορήματος. Το έργο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε με τον τίτλο Lettre de Monsieur Huet à Monsieur de Segrais (Παρίσι 1670), ως εισαγωγή στο μυθιστόρημα Zayde (Zaïde) της Μαντάμ ντε Λαφαγιέτ.
1688 - Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, Σουηδός επιστήμονας, φιλόσοφος και θεολόγος.
O Εμάνουελ Σβέντενμποργκ (Emanuel Swedenborg, πραγματικό όνομα Emanuel Swedberg, 8 Φεβρουαρίου 1688 – 29 Μαρτίου 1772) ήταν Σουηδός επιστήμονας, φιλόσοφος, χριστιανός μυστικιστής και θεολόγος.
Υιός Λουθηρανού επισκόπου άλλοτε πρυτάνεως του πανεπιστημίου της Ουψάλας. Σπούδασε στην πατρίδα του φιλοσοφία και φυσικές επιστήμες και συνέχισε στο Λονδίνο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία. Στο Λονδίνο οι θεοσοφιστικές φυσιοκρατικές τάσεις του συνδιάστηκαν με τον ενθουσιασμό του για την μηχανική. Ο Σβέντενμποργκ είχε μια εξέχουσα καριέρα ως εφευρέτης και επιστήμονας. Μεταξύ άλλων εφευρέσεων που είχε διαμορφώσει στηριζόμενος στις ιδέες του επί της μηχανικής, ήταν ένα πλοίο το οποίο, «διέθετε πλήρωμα ενός ατόμου, μπορούσε να προχωρήσει υποβρυχίως προς κάθε κατεύθυνση» προκαλώντας ζημιά σε εχθρικά πλοία. Το 1741 σε ηλικία πενήντα τριών ετών εισήλθε σε μια πνευματική φάση κατά την οποία άρχισε να έχει ονειρικές εμπειρίες και οράματα (vision spirituality) ξεκινώντας από την εβδομάδα του Πάσχα. To αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης σύμφωνα με τις περιγραφές του ίδιου ήταν μια πνευματική αφύπνιση, μια κλήση από τον Θεό να γράψει μια ουράνια πραγματεία για τη μεταρρύθμιση του Χριστιανισμού. Ισχυρίστηκε ότι ο Κύριος άνοιξε τα μάτια του, έτσι ώστε από εκείνη την στιγμή αυτός θα μπορούσε ελεύθερα να επισκέπτεται τον παράδεισο και την κόλαση, και να μιλά με τους αγγέλους, τους δαίμονες, και άλλα πνεύματα. Για τα υπόλοιπα 28 χρόνια της ζωής του, έγραψε και δημοσίευσε 18 θεολογικά έργα, από τα οποία το πιο γνωστό ήταν το Heaven and Hell (1758), και πλήθος από μη δημοσιευμένα θεολογικά έργα.
Εκπρόσωποι της Λουθηρανικής Εκκλησίας στη Σουηδία τον κατηγόρησαν για αίρεση. Το 1770 το βασιλικό συμβούλιο απέρριψε τις θεολογικές του απόψεις. Όταν ζητήθηκε από τους συνηγόρους του η γνωμοδότηση των θεολόγων του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, εκείνοι αρνήθηκαν να αποφανθούν.
1700 - Ντάνιελ Μπερνούλι, Ελβετός μαθηματικός.
Ο Μπερνούλι είναι ο πρώτος ερευνητής που προσπάθησε να θεμελιώσει μια κινητική θεωρία των αερίων και, ως εφαρμογή των ιδεών του, προσπάθησε να εξηγήσει τον νόμο του Μπόιλ. Εργάστηκε επίσης μαζί με τον Όιλερ πάνω στην ελαστικότητα.
1819 - Τζον Ράσκιν, Άγγλος συγγραφέας.
Ο Τζον Ράσκιν (John Ruskin:, Λονδίνο 8 Φεβρουαρίου 1819 - 20 Ιανουαρίου 1900), ήταν Άγγλος συγγραφέας, ζωγράφος και κριτικός τέχνης. Συνέγραψε μεταξύ άλλων τα βιβλία: Modern Painters (1843), (δουλειά που υποστήριζε θερμά την τέχνη του Τέρνερ), The Seven Lamps Οf Architecture (1848), The Stones of Venice (1851-53), εργασίες που ανέδειξαν το κριτικό βάθος του πνεύματός του κι επηρέασαν τη μετέπειτα Βικτωριανή τέχνη. Υποστήριξε θερμά τους καλλιτέχνες της Προ-Ραφαηλικής Περιόδου (Μιλέ, Χαντ, Ροσσέτι).
Από το 1867 κι ύστερα, πήρε έδρα Λέκτορος στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και μεταξύ 1869-84, δίδαξε ως Εξειδικευμένος Καθηγητής στο Ίδρυμα Καλών Τεχνών Οξφόρδης. Ίδρυσε Σχολή Καλών Τεχνών & Μουσείο στην Οξφόρδη, καθώς επίσης και Νυχτερινή Σχολή Καλών Τεχνών στο Μήρσμπρουκ για τους εκεί εργαζόμενους ναυτικούς.
Οι υδατογραφίες κι οι πίνακές του εκτέθηκαν μεταξύ 1873-84 στο Old Water-Color Society. Η ατμοσφαιρική Αλπική θέα-ματιά του στον πίνακα Σαμονί αποτίει φόρο τιμής στον αγαπημένο του Τέρνερ.
1825 - Ανρί Zιφάρ, Γάλλος εφευρέτης.
Ο Ανρί Ζιφάρ (Henri Giffard, 8 Φεβρουαρίου 1825 - 15 Απριλίου 1882) ήταν Γάλλος μηχανικός. Το 1852, εφηύρε τον εγχυτήρα ατμού και το τροφοδοτούμενο αερόπλοιο.
Ο Μπατίστ Ανρί Ζακ Ζιφάρ (Baptiste Henri Jacques Giffard) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1825. Εφηύρε το μπεκ και το πηδαλιουχούμενο αερόστατο του Ζιφάρ, ένα αερόπλοιο τροφοδοτούμενο με ατμομηχανή, και με βάρος πάνω από 180 κιλά (400 λίβρες. Ήταν το πρώτο επιβατηγό αεροσκάφος του κόσμου (τότε γνωστό ως πηδαλιουχούμενο αερόστατο). Τόσο πρακτικό όσο και κατευθυνόμενο, το αερόπλοιο υδρογόνου ήταν εξοπλισμένο με ατμομηχανή 3 ίππων και κατευθυνόταν με προπέλα. Η μηχανή ήταν εξοπλισμένη με ένα χωνί στραμμένο προς τα κάτω. Ο ατμός αναμιγνυόταν με τα αέρια καύσης στην προσπάθεια να σταματήσουν οι σπινθήρες που ανέβαιναν μέχρι τον σάκο αερίου. Εγκατέστησε επίσης ένα κάθετο πηδάλιο.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1852 ο Ζιφάρ έκανε την πρώτη κινούμενη και ελεγχόμενη πτήση ταξιδεύοντας 27 χιλιόμετρα από το Παρίσι μέχρι την Τραπ. Ο αντίθετος άνεμος ήταν πολύ δυνατός για να του επιτρέψει να προχωρήσει, έτσι δεν κατάφερε να επιστρέψει στην αφετηρία του. Ωστόσο, πέτυχε να κάνει στροφές και κύκλους,[εκκρεμεί παραπομπή] αποδεικνύοντας ότι ένα τροφοδοτούμενο αερόπλοιο μπορούσε τόσο να καθοδηγείται όσο και να ελέγχεται.
Στον Ζιφάρ δόθηκε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το μπεκ στις 8 Μαΐου του 1858. Αν και αυτό ήταν ασυνήθιστο, ο ίδιος είχε επεξεργαστεί επιμελώς τη θεωρία αυτής της εφεύρεσης πριν προβεί σε οποιοδήποτε πείραμα, έχοντας εξηγήσει την ιδέα του από το 1850. Και άλλοι είχαν δουλέψει χρησιμοποιώντας αεριωθούμενα, ιδιαίτερα ο Μπουρντόν ο οποίος κατοχύρωσε μία παρόμοια συσκευή το 1857.
Το 1863 διορίστηκε Σεβαλιέ (Chevalier=Ιππότης) της Légion d'honneur (Λεγεώνα της τιμής).
Θάνατος και μνήμη
Αντιδρώντας στη μείωση της όρασής του, ο Ζιφάρ αυτοκτόνησε το 1882, αφήνοντας την περιουσία του στο έθνος για ανθρωπιστικούς και επιστημονικούς σκοπούς. Το όνομά του είναι ένα από τα 72 ονόματα στον πύργο του Άιφελ.
1834 - Ντμίτρι Μεντελέγιεφ, Ρώσος χημικός.
Ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ (8 Φεβρουαρίου 1834 - 2 Φεβρουαρίου 1907) ήταν Ρώσος χημικός και εφευρέτης. Πιστώνεται ως ο δημιουργός της πρώτης έκδοσης του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων. Με τη χρήση του πίνακα, προέβλεψε τις ιδιότητες των στοιχείων που θα ανακαλύπτονταν αργότερα.
1868 - Γεώργιος Σαμαρτζής, ήταν Έλληνας ζωγράφος και μουσικός.
1878 - Μάρτιν Μπούμπερ, Αυστριακός φιλόσοφος.
Ο Μάρτιν Μπούμπερ (Martin Mordechai Buber, 8 Φεβρουαρίου 1878 - 13 Ιουνίου 1965) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος και σιωνιστής, εβραϊκής καταγωγής.
Ο Μάρτιν Μπούμπερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1878. Μεγάλωσε στο Λέμπεργκ (σημερινό Λβωφ της Ρωσίας) κοντά στους γονείς του πατέρα του. Σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στα Πανεπιστήμια της Βιέννης, Λειψίας, Ζυρίχης, Φραγκφούρτης. Το 1904 έγινε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης με τη διατριβή Συμβολές στην ιστορία του προβλήματος της εξατομίκευσης Το 1933 έγινε καθηγητής στην έδρα της Επιστήμης της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Μέχρι το 1938 ήταν καθηγητής της Εβραϊκής θεολογίας και Ηθικής στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Ήταν καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου στην Παλαιστίνη όπου είχε έλθει από το 1938. Επίσης είχε αναδειχθεί σε επίτιμο καθηγητή κοινωνιολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Ο Δήμος της Ιερουσαλήμ του είχε απονείμει τον τίτλο της Ελευθερίας της πόλεως. Ο Ταγκ Χάμερσκελντ τον είχε προτείνει για το βραβείο Νόμπελ. Έλαβε τιμητικές διακρίσεις από τα Πανεπιστήμια Παρισιού, Άμπερντιν, Ιερουσαλήμ. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών και Καλών Τεχνών του Ισραήλ και ιδρυτής του Κολλεγίου Εκπαιδεύσεως Διδασκάλων για την επιμόρφωση των ενηλίκων Εβραίων μεταναστών.
Πέθανε στις 14 Ιουνίου 1965 στα Ιεροσόλυμα.
1880 - Φραντς Μαρκ, Γερμανός ζωγράφος.
Ο Φραντς Μαρκ (Franz Marc, 8 Φεβρουαρίου 1880 - 4 Μαρτίου 1916) ήταν Γερμανός εξπρεσιονιστής ζωγράφος. Γεννήθηκε στο Μόναχο, όπου και σπούδασε φιλοσοφία, θεολογία και ζωγραφική. Θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του Γαλάζιου Καβαλάρη, το 1911. Είχε στενή συνεργασία με τον Βασίλι Καντίνσκι πειραματιζόμενος με τις εκφραστικές δυνατότητες του χρώματος.
Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε πάντοτε ένας ζωγράφος ζώων, πίνακες όπως Η Τίγρις του 1912, οφείλουν την εκφραστικότητά τους κυρίως στα απλά χρωματικά τους επίπεδα. Στο περίφημο έργο του Μορφές που μάχονται του 1914, το ύφος του αγγίζει τα όρια του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.
Σκοτώθηκε το 1916 στο Βερντέν.
1883 - Γιόζεφ Σουμπέτερ, Αυστριακός οικονομολόγος.
1888 - Τζουζέπε Ουνγκαρέτι, Ιταλός ποιητής.
1897 - Ρούντολφ Ντράικωρς, Αυστριακός ψυχοφυσιολόγος Αμερικανικής καταγωγής.
1913 - Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, Έλληνας ιστορικός.
1913 - Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Έλληνας ακαδημαϊκός.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος (Σμύρνη, 8 Φεβρουαρίου 1913 - Αθήνα, 7 Φεβρουαρίου 2016), ήταν Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 8 Φεβρουαρίου 1913. Οι γονείς του, Ιωάννης Δεσποτόπουλος και Στέλλα Σαμούχου, ανήκαν στην εύπορη και καλλιεργημένη τάξη της πόλης. Αδελφός του πατέρα του ήταν ο ολυμπιονίκης γυμναστής Ματθαίος Δεσποτόπουλος. Είχε έναν δίδυμο αδελφό, τον Αλέξανδρο (Αλέκο) Δεσποτόπουλο —τον μετέπειτα γνωστό ιστορικό— και μια αδελφή, την Ελισάβετ. Mετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, αρχικά στην προσφυγική περιοχή του Βύρωνα. Ήταν εξάδελφος του συνονόματού του Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου, του Γεωργίου, νομικού, ανώτατου στελέχους του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ, μετέπειτα βουλευτή Χίου της ΕΔΑ. Εξάδελφός του ήταν και ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος, διάσημος αρχιτέκνων, πολεοδόμος, καθηγητής του ΕΜΠ.
Ο Δεσποτόπουλος έχει τιμηθεί πολλές φορές, μεταξύ άλλων και από τους Προέδρους της Δημοκρατίας της Eλλάδας, Γαλλίας και Ιταλίας. Το 1984 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας το 1993 ανέλαβε πρόεδρος. Επίσης, ήταν επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και μέλος διαφόρων ξένων ακαδημιών. Διετέλεσε πρόεδρος της Στέγης Παναγιώτη Κανελλόπουλου και πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Το 1990 προτάθηκε από τον Ενιαίο Συνασπισμό (όπου μετείχε και το ΚΚΕ) κατά την τέταρτη και πέμπτη ψηφοφορία για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έλαβε 21 ψήφους κατά την διαδικασία της ψηφοφορίας στην Βουλή, ερχόμενος πίσω από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή (πρόταση της Νέας Δημοκρατίας που τελικά εξελέγη) και Ιωάννη Αλευρά (πρόταση του ΠΑΣΟΚ).
Ο Κωνσταντίνιος Δεσποτόπουλος συνέγραψε πάνω από 30 βιβλία σχετικά με φιλοσοφικά, πολιτικά και ιστορικά θέματα. Σε αυτά αναδείκνυε τα μεγάλα ηθικά προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, το ζήτημα της ελευθερίας και της συνεπούς βίωσής της σε προσωπικό επίπεδο. Στις επεξεργασίες του πρόβαλλε την πρακτική πτυχή του φιλοσοφικού στοχασμού, την πραξιολογία όπως έλεγε, τη σύνδεση της θεωρίας με την ανθρώπινη δράση, την προσέγγιση της φιλοσοφίας με την κοινωνιολογία.
Μετά το θάνατό του, το Μάρτιο του 2016, το Πάντειο Πανεπιστήμιο αποφάσισε να ονομάσει μία αίθουσα προς τιμήν του.
1913 - Δανάη Στρατηγοπούλου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Η Δανάη Στρατηγοπούλου (8 Φεβρουαρίου 1913 – 17 Ιανουαρίου 2009) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια, μουσικός, συγγραφέας, μεταφράστρια και καθηγήτρια της ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Σαντιάγο της Χιλής καθώς και φωνητικής μουσικής σε πολλά ωδεία.
Γεννήθηκε στην Αθήνα (στο Μεταξουργείο) στις 8 Φεβρουαρίου του 1913 (κατ’ άλλους το 1911) και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Γαλλία (Μασσαλία και Παρίσι). Πατέρας ήταν ο μηχανικός και δημοσιογράφος Ιππόλυτος Στρατηγόπουλος (εντάχθηκε στον Δ.Σ.Ε και εγκαταστάθηκε στη Τσεχία) και μητέρα της η αρσακειάδα Τίμω. Ο θεατρικός συγγραφέας Ιδομενεύς Στρατηγόπουλος ήταν παππούς της. Στην Αθήνα επιστρέφει μαζί με την οικογένειά της το 1923, χρονιά που γεννήθηκε η μικρότερη αδελφή της, η φλαουτίστα και εθνομουσικολόγος Μίρκα Στρατηγοπούλου. Τελειώνοντας τις γυμνασιακές της σπουδές παρακολούθησε για ένα χρόνο τα μαθήματα της Εμπορικής Σχολής και γράφτηκε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, ενώ έλαβε δίπλωμα της Γαλλικής Ακαδημίας. Από πολύ νωρίς όμως ακολούθησε το ελαφρό τραγούδι και σπούδασε ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Το 1935 πρωτοεμφανίζεται ως δημοσιογράφος, ενώ ένα χρόνο μετά το 1936 ασχολείται πλέον επαγγελματικά με το καλλιτεχνικό της πάθος που ήταν το τραγούδι. Την τέχνη του τραγουδιού διδάχθηκε από την εξαίρετη τότε καλλιτέχνιδα Μάγγη Καρατζά. Έτσι αργότερα συμμετέχει στη Μάντρα του Αττίκ με ίδιο καλλιτεχνικό όνομα Δανάη όπου και διέπρεψε ως η καλύτερη ερμηνεύτρια των αξιόλογων συνθέσεων του Αττίκ και του Χαιρόπουλου, αποδίδοντας επίσης με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες.
1913 - Μπέτι Φιλντ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μπέτι Φιλντ (Betty Field, 8 Φεβρουαρίου 1913 - 13 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η θεατρική της καριέρα ξεκίνησε το 1934, με το έργο She Loves Me Not, στη σκηνή του Λονδίνου. Το 1939,, ξεκίνησε και στον κινηματογράφο, ενώ με τον ρόλο της στην ταινία Άνρθωποι και ποντίκια, καθιερώθηκε ως μία δραματική ερμηνεύτρεια.
1925 - Τζακ Λέμον, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Τζον Ούλερ "Τζακ" Λέμον ΙΙΙ (John Uhler "Jack" Lemmon III, 8 Φεβρουαρίου 1925 - 27 Ιουνίου 2001) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1973 Σώστε τον Τίγρη (Save the Tiger) και με Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1955 Μίστερ Ρόμπερτς (Mr. Roberts) και στενός φίλος και συνεργάτης του Γουόλτερ Ματάου. Ο Λέμον είχε επίσης λάβει Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών το 1982 για την ταινία του Κώστα Γαβρά Ο Αγνοούμενος (Missing). Πρωταγωνίστησε σε θρυλικές ταινίες όπως το Μερικοί το προτιμούν καυτό, Η Γκαρσονιέρα, Ίρμα Αγάπη μου, Ένα Παράξενο Ζευγάρι, και Το Σύνδρομο της Κίνας. Πέθανε από καρκίνο, το 2001.
1926 - Νιλ Κάσαντι, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Νιλ Κάσαντι (Neal Leon Cassady, Σολτ Λέικ Σίτι, 8 Φεβρουαρίου 1926 - 4 Φεβρουαρίου 1968) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, γνωστός περισσότερο ως κεντρική φυσιογνωμία της μπητ γενιάς και των κινημάτων της αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960.
Άσκησε σημαντική επιρροή στον Τζακ Κέρουακ κατά τη συγγραφή του δεύτερου μυθιστορήματός του, Στο δρόμο (1957) και βρίσκεται πίσω από τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου, Ντιν Μοριάρτι. Το μοναδικό βιβλίο του Κάσαντι που δημοσιεύτηκε είναι η αυτοβιογραφική νουβέλα The First Third (1971).
1931 - Τζέιμς Ντιν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Τζέιμς Μπάιρον Ντιν (James Byron Dean, 8 Φεβρουαρίου 1931 - 30 Σεπτεμβρίου 1955) ήταν ένας Αμερικανός ηθοποιός. Θεώρειται ένα πολιτιστικό είδωλο της εφηβικής επανάστασης και της κοινωνικής αποξένωσης, όπως εκφράζεται και στον τίτλο της πιο διάσημης ταινίας του, Επαναστάτης Χωρίς Αιτία ( 1955), στην οποία πρωταγωνιστεί ως τον προβληματισμένο έφηβο, Jim Stark. Οι άλλοι δύο ρόλοι που εκτόξευσαν και καθόρισαν την καριέρα και δόξα του ήταν αυτός του μοναχικόυ Cal Trask, στην ταινία Ανατολικά της Εδέμ (1955), και αυτός του Jett Rink, στην ταινία Ο Γίγας (1956). Η διαχρονική φήμη και δημοτικότητα του οφείλονται μόνο σε αυτές τις τρεις ταινίες.
Ο πρόωρος τραγικός θάνατός του πάνω στην ακμή της επιτυχίας του, έπειτα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, εδραίωσε την θρυλική του υπόσταση. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που έλαβε μεταθανάτια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού, και παραμένει ο μοναδικός ηθοποιός που έχει δύο μεταθανάτιες υποψηφιότητες στην υποκριτική. Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε ως τον 17ο καλύτερο αστέρα κινηματογράφου της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ στην λίστα AFI 100 Χρόνια... 100 Αστέρια.
Υπήρξε είδωλο και προσωποποίηση της νεανικής επαναστατικότητας, ιδίως έπειτα από την ερμηνεία του στην ταινία Επαναστάτης χωρίς αιτία (Rebel without a cause). Γεννημένος στο Φέρμουντ της Ιντιάνα το 1931, παρά τα προβλήματα της παιδικής και οικογενειακής ζωής, ο Τζέημς Ντιν ξεχώρισε για τις υποκριτικές του ικανότητες καθώς και για την εξωτερική του εμφάνιση.
Πέρα από τα πρώτα χρόνια στην υποκριτική τέχνη σε θέατρα και τηλεοπτικά επεισόδια, ο Τζέημς Ντιν πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει σε τρεις ταινίες που έγιναν ιδιαιτέρως δημοφιλείς: Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955), Επαναστάτης Χωρίς Αιτία (Rebel without a cause, 1955) και Ο Γίγας (The Giant, 1956) (έκδοση μετά θάνατον).
Πριν από τις τρεις αυτές κινηματογραφικές παραγωγές, από τις οποίες έγινε γνωστός, ο Τζέημς Ντιν είχε πάρει μέρος σε άλλες τρεις κινηματογραφικές ταινίες, σε παραστάσεις του Μπρόντγουέϊ καθώς και σε τηλεοπτικά σήριαλ της εποχής. Έχει επίσης συνεργαστεί με τον ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη Ελία Καζάν και έχει προταθεί για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τις δύο από τις τρεις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε (Ανατολικά της Εδέμ και Ο Γίγας).
Η επιτυχία του Ντιν δεν κράτησε για πολύ, καθώς βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητό του, κοντά στο Χολάμ της Καλιφόρνια, στις 30 Σεπτεμβρίου του 1955. Σύμφωνα με πηγές της αστυνομίας της Καλιφόρνια που έχουν δημοσιευτεί, ένας φοιτητής πανεπιστημίου ήταν ο υπεύθυνος για το θανατηφόρο τροχαίο καθώς μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε με το αυτοκίνητο του γνωστού ηθοποιού.
Ο Τζέημς Ντιν πέθανε σε ηλικία μόλις 24 ετών, έχοντας ελάχιστη αλλά ιδιαιτέρως σημαντική παρουσία, στο χώρο της υποκριτικής και του κινηματογράφου. Επιπλέον, κατάφερε να δημιουργήσει ένα θρύλο γύρω από το όνομα του και να παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις σπουδαιότερες και πιο αινιγματικές μορφές της αμερικανικής κουλτούρας. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 18ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
1936 - Κλωντ Νομπς, Ελβετός επιχειρηματίας.
Ο Κλωντ Νομπς (Claude Nobs, 8 Φεβρουαρίου 1936 - 10 Ιανουαρίου 2013) είναι ο ιδρυτής του φεστιβάλ τζαζ του Μοντρέ.
Αρχικά έλαβε εκπαίδευση στον τομέα της μαγειρικής, για να μεταστραφεί αργότερα, στην διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων. Προχώρησε στον τομέα των πωλήσεων αφού ταξίδεψε στην Ευρώπη και την Αμερική για να προωθήσει το φεστιβάλ το οποίο ετοίμαζε. Στο πρώτο του ταξίδι στη Νέα Υόρκη, γνώρισε τον διευθυντή της "Atlantic Records", Νεσούχι Ερτεγάν, με του οποίου τη βοήθεια διοργανώθηκε το πρώτο φεστιβάλ του Μοντρέ, στις 16 Ιουνίου του 1967.
Το φεστιβάλ στεγαζόταν στο καζίνο της πόλης, αλλά το 1971 ξέσπασε φωτιά κατά τη διάρκεια της εμφάνισης του Frank Zappa. Οι Deep Purple αποτύπωσαν το γεγονός στους στίχους του θρυλικού τραγουδιού τους, με τίτλο "Smoke on the Water", στο οποίο ο Νομπς αναφέρεται ως "Funky Claude".
Το 1973, ο Νομπς ανέλαβε τη διοίκηση των ελβετικών παραρτημάτων των δισκογραφικών κολοσσών "Warner", "Elektra" και "Atlantic". Κατά τη δεκαετία του '90, το φεστιβάλ σταμάτησε να έχει ως βασικό είδος την μουσική τζαζ δεχόμενο και άλλα μουσικά είδη. Το 2004, προσέλκυσε πάνω από 200.000 θεατές.
Οι μουσικές ηχογραφήσεις στις οποίες συμμετείχε ο Κλωντ Νομπς είναι το τραγούδι του Chris Rea με τίτλο "Nothing's Happening By The Sea" όπου παίζει φυσαρμόνικα και η αναγγελία του συγκροτήματος προς τους θεατές στο δίσκο "Bursting Out" των Jethro Tull (1978).
Στις 10 Ιανουαρίου του 2013, ο Κλωντ Νομπς απεβίωσε, αφού υπέκυψε στα τραύματα τα οποία είχε από ατύχημα με σκι.
1941 - Δούκισσα, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Η Δούκισσα (πλήρες ονοματεπώνυμο Δούκισσα Φωταρά, Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1941 - Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2010) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1941 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε αρχικά με το χορό και στη συνέχεια με το τραγούδι. Συνεργάστηκε κατά τη διάρκεια της καριέρας της με τους Μανώλη Χιώτη, Γιώργο Μητσάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θόδωρο Δερβενιώτη, Γιώργο Ζαμπέτα, Τάκη Μουσαφίρη κ.ά. Ασχολήθηκε για μικρό διάστημα και με τον κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε κάποιες ταινίες με συμπρωταγωνιστή τον Τόλη Βοσκόπουλο. Έκανε δύο γάμους από τους οποίους απέκτησε δύο γιους. Ανάμεσα στα σημαντικότερα της τραγούδια είναι τα "Που πας χωρίς αγάπη" (Ζαμπέτας), "Άνθρωποι είμαστε" (Κοινούσης), "Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου" (Ζαμπέτας - σε β' εκτέλεση), "Απότομα" (Χιώτης), "Τα παλικάρια" (Μαρκόπουλος), "Δεν ήσουν κύριος" (Μουσαφίρης), "Ατάκα κι επιτόπου" (Μουσαφίρης), "Θέλω τα όπα μου" (Σπανός), "Κλειστές οι πόρτες" (Ζακ Ιακωβίδης), "Οι αναμνήσεις" (Βοσκόπουλος), κ.ά.
Απεβίωσε στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
1956 - Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος είναι Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1956 στο Αθήναιο Αρκαδίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη το 1977. Έχει ερμηνεύσει μια μεγάλη γκάμα από σημαντικούς ρόλους σε όλα τα είδη θεάτρου, από Αρχαία Τραγωδία, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Γκόγκολ, Τσέχωφ, Ζολά και Λόρκα, μέχρι Ζαν-Πωλ Σαρτρ και σύγχρονο αμερικανικό δράμα (Ευγένιος Ο'Νηλ, Άρθουρ Μίλλερ, Τένεσι Ουίλιαμς, Θόρντον Ουάιλντερ, Σαμ Σέπαρντ, Τζόις Κάρολ Όουτς).
1962 - Γιάννης Τσιντσάρης, Έλληνας αρσιβαρίστας.
1966 - Χρίστο Στόιτσκοφ, Βούλγαρος ποδοσφαιριστής.
Ο Χρίστο Στόιτσκοφ (8 Φεβρουαρίου 1966) είναι Βούλγαρος πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών στην Βουλγαρία.
Ο Χρίστο Στόιτσκοφ γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1966 στο Πλόβντιβ της Βουλγαρίας. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας στην τοπική ομάδα της περιοχής. Η ιδιαίτερη σχέση του με τη στρογγυλή θεά ξεκίνησε από πολύ νωρίς με τον μετέπειτα ποδοσφαιρικό αστέρα να αναλαμβάνει ρόλο ball boy για λογαριασμό της Πλόβντιβ. Από το 1977 άρχισε να παίζει.
1982 - Κλέλια Ρένεση, Ελληνίδα ηθοποιός.
1983 - Τζένη Θεωνά, Ελληνίδα ηθοποιός.
1984 - Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου 1984, είναι Έλληνας διεθνής καλαθοσφαιριστής. Αγωνίζεται στη θέση του σμολ φόργουορντ, αν και τα σωματικά του προσόντα τον καθιστούν ικανό να αγωνίζεται και στη θέση του πάουερ φόργουορντ.
Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου 1984 και η καταγωγή του είναι από το Κάτω Σαμικό. Ξεκίνησε το μπάσκετ από τον Ίφιτο Πύργου, μετακομίζοντας στη συνέχεια στον Ηρακλή Πύργου.
Το 2005 έλαβε μεταγραφή από τον ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Τη σεζόν 2007-2008 υπέγραψε συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους για 4 χρόνια. Ωστόσο, ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί στην ομάδα όσο θα ήθελε. Το 2013 συμφώνησε με την ισπανική Βαγιαδολίδ. Στις 25 Απριλίου του 2014, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ερμή Πειραιά, ο οποίος αγωνίζεται στα παρκέ της Α' ΕΣΚΑΝΑ. Στις αρχές της σεζόν 2014/15 συμμετείχε στην προετοιμασία της Α.Ε.Ν. Κηφισιάς, η οποία αγωνίζεται στην Α1 κατηγορία, με την οποία και υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας ενός έτους, αγωνιζόμενος με αυτήν σε 11 αγώνες.
Στις 6/8/2015 ανακοινώθηκε από τον Κόροιβο Αμαλιάδας. Το καλοκαίρι του 2016 συμφώνησε με τον Κολοσσό Ρόδου. Τον Νοέμβριο του 2016 έφτασε τις 350 ασίστ στο ελληνικό πρωτάθλημα.
1987 - Καρολίνα Κόστνερ, Ιταλίδα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ.
1990 - Κλέι Τόμσον, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
1204 - Αλέξιος Δ΄ Άγγελος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Αλέξιος Δ΄ Άγγελος (1182 - 8 Φεβρουαρίου 1204) ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων από το 1203 έως το 1204 με συναυτοκράτορα τον πατέρα του Ισαάκιο Β΄.
Μετά τη φυγή του Αλέξιου Γ΄ ελευθερώθηκε από τις φυλακές και ανακηρύχθηκε στις 18 Ιουλίου 1203 Αυτοκράτορας ο εκθρονισθείς Ισαάκιος Β΄, ο οποίος κάλεσε αμέσως τους αρχηγούς της Δ΄ Σταυροφορίας στις Βλαχέρνες για να επικυρώσει την συνθήκη που είχε υπογράψει μαζί τους ο γιος του Αλέξιος. Ο Αλέξιος είχε δραπετεύσει από την Κωνσταντινούπολη το 1202 και ήλθε σε συνεννόηση με τους αρχηγούς της Δ΄ Σταυροφορίας. Αρχικά συνεννοήθηκε με τον εκλεγμένο αρχηγό της Σταυροφορίας Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό, αλλά η συμφωνία σκόνταψε στην άρνηση του πάπα. Στην συνέχεια στην Βενετία συνεννοήθηκε με τον τελικό αρχηγό της Σταυροφορίας δόγη Ερρίκο Δάνδολο υποσχόμενος την ακύρωση του σχίσματος ανάμεσα στην Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία, εάν αυτοί τον βοηθούσαν να εκθρονίσει τον θείο του Αλέξιο Γ΄, καθώς και πλούσια αποζημίωση και δώρα για τις υπηρεσίες τους. Οι συνεννοήσεις αυτές κατέληξαν σε συνθήκη που υπογράφτηκε από τον Αλέξιο το 1203, σύμφωνα με την οποία όταν θα γινόταν αυτοκράτορας θα ανελάμβανε την συντήρηση των Σταυροφορικών στρατευμάτων για ένα χρόνο, θα πλήρωνε στους Βενετούς 100.000 αργυρά μάρκα και άλλες 100.000 στους Σταυροφόρους. Θα συντηρούσε δέκα χιλιάδες μαθητές επί ένα χρόνο και πεντακόσιους από αυτούς εφ' όρου ζωής για την άμυνα της Παλαιστίνης. Τέλος δε, θα φρόντιζε να καθυποτάξει την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία στον Παπικό θρόνο.
1204 - Ισαάκιος Β΄ Άγγελος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Ισαάκιος Β' Άγγελος (Σεπτέμβριος 1156 - 8 Φεβρουαρίου 1204) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας. Βασίλεψε από το 1185 μέχρι την εκθρόνισή του το 1195, επανήλθε σε συμβασιλεία με το γιό του Αλέξιο Δ΄ Άγγελο το 1203, μέχρι το θάνατό του το 1204.
Ο Ισαάκιος Β΄ Άγγελος, ευγενούς καταγωγής αντικατέστησε τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό μετά τα επεισόδια και τη θανάτωσή του. Έτσι εγκαθιδρύθηκε στο Βυζάντιο ο Οίκος Αγγέλων. Αμέσως ανέλαβε δράση και τα Βυζαντινά στρατεύματα υπό το στρατηγό Αλέξιο Βρανά διέλυσαν τον απειλητικό στρατό του Γουλιέλμου στην Αμφίπολη το 1185.
1640 - Μουράτ Δ΄, Οθωμανός σουλτάνος.
Ο Μουράτ Δ΄ (IV. Murad, 27 Ιουλίου 1612 - 8 Φεβρουαρίου 1640) ήταν Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κατά το διάστημα 1623-1640. Έμεινε γνωστός για τη βιαιότητα του χαρακτήρα και των μεθόδων του, καθώς και για την απόπειρα αποκατάστασης του κύρους της σουλτανικής εξουσίας.
Ο Μουράτ ήταν γιος του Οθωμανού Σουλτάνου Αχμέτ Α΄ (1603-1617) και της Ελληνίδας σουλτάνας Χασεκί Μαχπεϊκέρ Κιοσέμ Βαλιντέ Σουλτάν.
1676 - Αλέξιος, τσάρος της Ρωσίας.
Ο Αλεξέι Μιχάηλοβιτς Ρομάνοφ (Алексей Михайлович Рома́нов, 29 Μαρτίου 1629 - 8 Φεβρουαρίου 1676) ήταν τσάρος της Ρωσίας από το 1645 έως το θάνατό του το 1676. Είναι ο δεύτερος της δυναστείας των Ρομάνοφ που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι το 1917. Παρά τον σύντομο βίο του, υπήρξε πρωταγωνιστής σε κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα της ρωσικής ιστορίας, με κορυφαίο την προσάρτηση της Ουκρανίας.
1709 - Τζουζέπε Τορέλλι, Ιταλός συνθέτης.
Ο Τζουζέπε Τορέλλι (Giuseppe Torelli, 22 Απριλίου 1658 - 8 Φεβρουαρίου 1709) ήταν Ιταλός βιολονίστας, βιολιστής, δάσκαλος και συνθέτης.
Ο Τορέλλι είναι πιο γνωστός για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του ενόργανου κοντσέρτου, ειδικά του concerto grosso και του solo concerto, καθώς και ως ο πιο παραγωγικός μπαρόκ συνθέτης για τρομπέτες. Έγραψε σονάτες, έργα για βιολί και τσέλο, πάνω από 30 κονσέρτα για 1-4 τρομπέτες και άλλα.
Γεννήθηκε στη Βερόνα, όπου και έλαβε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής. Πιθανόν να ήταν μαθητής του Λεονάρντο Μπρουνιόλι ή του Μπαρτολομέο Λαουρέντι, εντούτοις θεωρείται βέβαιο ότι σπούδασε σύνθεση με τον Τζάκομο Αντόνιο Πέρτι. Το 1684 γίνεται μέλος στην ορχήστρα Accademia Filarmonica παίζοντας βιολί, ενώ το 1698 αναλαμβάνει τη μουσική διεύθυνση στην αυλή του Γεωργίου Φρειδερίκου Β΄, Μαργράβου του Βραδεμβούργου-Άνσμπαχ. Τον επόμενο χρόνο ταξιδεύει στη Βιέννη και το 1701 επιστρέφει στη Μπολόνια, όπου και παίζει βιολί στην εκκλησιαστική ορχήστρα του San Petronio που διευθύνει ο πάλαι ποτέ δάσκαλός του Τζάκομο Πέρτι.
Πεθαίνοντας στη Μπολόνια το 1709, τα χειρόγραφά του διατηρήθηκαν στα αρχεία του San Petronio.
1725 - Πέτρος Α', τσάρος της Ρωσίας.
Ο Μέγας Πέτρος, Πέτρος Α΄ ή Πιότρ Αλεξέγιεβιτς Ρομάνοφ (Пётр Алексе́евич Рома́нов, 9 Ιουνίου 1672 - 8 Φεβρουαρίου 1725) ήταν τσάρος του Ρωσικού Βασιλείου για 43 έτη, από το 1682 έως το 1725.
Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 9 Ιουνίου 1672. Πατέρας του ήταν ο τσάρος Αλέξιος (του οίκου των Ρομάνοφ) και μητέρα του η Ναταλία Ναρίσκινα, δεύτερη σύζυγος του Αλεξίου. Υπό την ηγεσία του Πέτρου η Ρωσία μετατράπηκε από περιφερειακό βασίλειο σε υπερδύναμη της ΒΑ Ευρώπης, τερματίζοντας την κυριαρχία των Σουηδών στη Βαλτική. Για τα επιτεύγματά του, πέραν του χαρακτηρισμού Μέγας, του δόθηκε το προσωνύμιο πατέρας του ρωσικού έθνους.
1902 - Σεργκέι Ιβανόβιτς Μοσίν, Ρώσος μηχανικός και σχεδιαστής όπλων.
Ο Σεργκέι Ιβανόβιτς Μοσίν (14 Απριλίου 1849 - 8 Φεβρουαρίου 1902) ήταν Ρώσος μηχανικός και ο σχεδιαστής του τυφεκίου Μοσίν-Ναγκάντ.
Ο Μοσίν γεννήθηκε στο Ραμόν της περιφέρειας Βορόνεζ το 1849. Μπήκε στη στρατιωτική ακαδημία σε ηλικία 12 ετών, όπου διέπρεψε ως στρατιώτης. Το 1867, μπήκε στο Στρατιωτικό Γυμνάσιο Αλεξαντροφσκόε στη Μόσχα. Φεύγοντας από κει το 1870, αποφάσισε να πάει στο πυροβολικό τμήμα και μεταφέρθηκε στην Ακαδημία Mikhailovskoye Πυροβολικού. Αποφοίτησε το 1875 και μεταφέρθηκε στην οπλοστάσιο της Τούλα, όπου έγινε η επικεφαλής του τμήματος κατεργασίας.
Ήταν στην Τούλα όπου ο Μοσίν ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής όπλων στην αρχή φτιάχνοντας βελτιώσεις για το Μπέρνταν ΙΙ και αργότερα με τη συνεργασία με την Ναγκάντ να σχεδιάσει το τουφέκι τριών γραμμών του έτους 1891. Ο Μοσίν τελικά ανήλθε στο βαθμό του συνταγματάρχη και διορίστηκε ως διευθυντής του οπλοστασίου Σεστρόρετσκ.ref>Barker, A. J.. John Walter (1971). Russian infantry weapons of World War II; Illustrated histories of twentieth century arms. Arco Pub. Co., σελ. 15. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1902 και θάφτηκε στην Τούλα.
1917 - Φρειδερίκος Κ. Καρρέρ, Έλληνας συγγραφέας και πολιτικός.
Ο Φρειδερίκος Κ. Καρρέρ (Ζάκυνθος, 5 Μαρτίου 1841 - 8 Φεβρουαρίου 1917) ήταν Έλληνας πεζογράφος και πολιτικός.
Καταγόταν από ιστορική οικογένεια της Ζακύνθου. Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Καρρέρ· αδέλφια του ήταν η Ιωάννα και ο μουσικοσυνθέτης Παύλος. Ήταν νυμφευμένος με την Αναστασία Αδάμ. Είχε σπουδάσει στην Αθήνα, μίλαγε 4 γλώσσες και ήταν μέλος του συλλόγου Παρνασσός. Έγραψε και μετέφρασε πολλά διηγήματα όπως το Γεώργιος και Ζωή και πραγματείες όπως το Ιουδαϊσμός και Χριστιανισμός το 1891.
Χρημάτισε βουλευτής Ζακύνθου το 1881, νομάρχης Λακωνίας το 1883 και νομάρχης Άρτας το 1894 .
1921 - Πιοτρ Κροπότκιν, Ρώσος αναρχικός.
Ο Πρίγκιπας Πέτρος (Πιοτρ) Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν (Ρώσικα Пётр Алексеевич Кропоткин) (Μόσχα, 9 Δεκεμβρίου 1842 – Ντμιτρόφ, 8 Φεβρουαρίου 1921) ήταν εξέχων Ρώσος αναρχικός και ένας από τους πρώτους θεωρητικούς του αναρχοκομμουνισμού.
Αναδείχτηκε σε ποικίλους τομείς, από τη γεωγραφία και τη ζωολογία μέχρι την κοινωνιολογία και την ιστορία, όμως περιφρόνησε την υλική επιτυχία για χάρη των ιδεών της επανάστασης.
Αριστοκρατικής καταγωγής, γιος του πρίγκιπα Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, εκπαιδεύτηκε στο επίλεκτο σώμα των ακολούθων στην Αγία Πετρούπολη. Το 1871 αρνήθηκε τη θέση του γραμματέα της Ρωσικής γεωγραφικής Εταιρείας και εγκατέλειψε τα προνόμιά του και έζησε στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ελβετία όπου εργάστηκε για τη διάδοση των αναρχικών ιδεών. Πριν φύγει για τη Ρωσία έγραψε ένα γράμμα στους The Times του Λονδίνου με το οποίο ευχαριστούσε τον αγγλικό λαό για την φιλοξενία του κατά την διαμονή του εκεί. Επέστρεψε στη Ρωσία τον Ιούνιο του 1917 όπου τον υποδέχτηκαν ο Αλεξάντερ Κερένσκυ και ένα πλήθος 60.000 ατόμων. Ο Κερένσκυ μετά από κάποιο διάστημα πρότεινε στον Κροπότκιν να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας, πρόταση την οποία απέρριψε αμέσως. Ο Κροπότκιν αρχικά ενθουσιάστηκε από την νέα κατάσταση μετά την Ρωσική Επανάσταση, μετέπειτα όμως άσκησε σκληρή κριτική κυρίως μέσω επιστολών που έστελνε στον Λένιν.
Ένα κρυολόγημα στα μέσα Ιανουαρίου του 1921, επιδείνωσε τη βρογχίτιδα από την οποία έπασχε, η οποία εξελίχθηκε σε πνευμονία. Ο Λένιν όταν πληροφορήθηκε ότι ο Κροπότκιν αρρώστησε, έστειλε ειδικό τραίνο με γιατρούς και τρόφιμα στο Ντμιτρόφ. Η υγεία του όμως ήταν αρκετά επιβαρυμένη και συνεχώς χειροτέρευε. Το πρωί της 8ης Φεβρουαρίου του 1921 πέθανε. Η κηδεία του ήταν η τελευταία μαζική συγκέντρωση αναρχικών στην Ρωσία και η τελευταία ευκαιρία κατά την οποία παρέλασε η μαύρη σημαία του αναρχισμού στη ρωσική πρωτεύουσα.
Η ζωή του αποτέλεσε υπόδειγμα των υψηλών ηθικών στόχων και του συνδυασμού διανόησης και δράσης. Δεν επέδειξε εγωπάθεια, διπροσωπία ή πάθος για την εξουσία, εκδηλώσεις που έβλαψαν την εικόνα τόσων άλλων επαναστατών.
1937 - Ευθύμιος Βλάμης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ευθύμιος Βλάμης (1851 - 8 Φεβρουαρίου 1937) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε δήμαρχος Γαλαξειδίου.
Γεννήθηκε στο Γαλαξείδι. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου έμεινε τέσσερα χρόνια. Παρά τις αξιόλογες σπουδές του, αρνήθηκε να εγκατασταθεί στην Αθήνα και παρέμεινε στο Γαλαξείδι.
Ασχολήθηκε με τα κοινά και το 1903 εξελέγη δήμαρχος Γαλαξειδίου. Τις περιόδους 1914 - 1921 και 1929 - 1933 διετέλεσε κοινοτάρχης. Ήταν φανατικός με την δενδροκαλλιέργεια ενώ υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της Ναυτικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Γαλαξειδίου.
Απεβίωσε στο Γαλαξείδι στις 8 Φεβρουαρίου 1937. Γιος του ήταν ο Νικόλαος Βλάμης (1900 - 1989), νομικός και γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
1938 - Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας.
Ο Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας και της Δανίας (22 Ιανουαρίου 1872 - 8 Φεβρουαρίου 1938) ήταν το τέταρτο παιδί και ο τρίτος γιος του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων. Ήταν γνωστός ως "Ο Έλληνας Νίκι" ανάμεσα στην οικογένεια του και σε διάκριση με τον πρώτο εξάδελφο του Τσάρο Νικόλαο Β' της Ρωσίας.
Ο Πρίγκιπας Νικόλαος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου το 1872. Τον διέκρινε η πνευματική καλλιέργεια. Φοίτησε στην Σχολή Ευελπίδων και έγκαιρα, το 1913, επέδειξε το διπλωματικό του ταλέντο. Υπήρξε φίλος των δυνάμεων της Αντάντ. Ο Πρίγκιπας Νικόλαος υπήρξε επίσης ζωγράφος και υπογράφοντας ως "Νίκολας Λεπρίνς (Nicolas Leprince)" και θεατρικός συγγραφέας.
Ο πατέρας του, κληροδότησε σ΄ αυτόν το Βασιλικό Θέατρο. Εκείνος, όμως, μετά την Παλινόρθωση της Μοναρχίας το 1935 αποποιήθηκε την κληρονομιά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Ήταν φίλος του Γεωργίου Σημίτη και βάφτισε το γιο του, Κώστα Σημίτη.
Παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Ελένη Βλαδιμήροβνα της Ρωσίας (1882-1957), κόρη του Μεγάλου Δούκα Βλαδίμηρου Αλεξάνδροβιτς, αδελφού του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Γ΄. Ο γάμος έγινε στις 29 Αυγούστου 1902, και απέκτησαν τρεις κόρες:
την Πριγκίπισσα Όλγα (1903-1997), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Παύλο της Γιουγκοσλαβίας, Αντιβασιλέα της Γιουγκοσλαβίας και απέκτησαν:
τον Πρίγκιπα Αλέξανδρο της Γιουγκοσλαβίας (1924-2016)
τον Πρίγκιπα Νικόλαο της Γιουγκοσλαβίας (γ. 1928-1954)
την Πριγκίπισσα Ελισάβετ της Γιουγκοσλαβίας (γ. 1936-), κόρη της είναι η βρετανή ηθοποιός Κάθριν Όξενμπεργκ (γεν. 1961), γνωστή ως Αμάντα Κάρριγκτον στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Δυναστεία». Η Κάθριν Όξενμπεργκ είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Κάσπερ Βαν Ντίεν (γεν. 1968).
την Πριγκίπισσα Ελισάβετ (1904-1955), παντρεύτηκε τον Κάρολο Θεόδωρο, Κόμη του Τέρινγκ-Γίεντενμπαχ και απέκτησαν:
τον Χανς Βέιτ, Κόμη του Τέρινγκ-Γίεντενμπαχ (γ. 1935-)
την Ελένη, Αρχιδούκισσα Φερδινάνδου Καρόλου της Αυστρίας (γ. 1937-)
την Πριγκίπισσα Μαρίνα (1906-1968), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Γεώργιο, Δούκα του Κεντ και απέκτησαν:
τον Πρίγκιπα Εδουάρδο, Δούκα του Κεντ (γ. 1935-)
την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα του Κεντ, Κυρία Όγκλίβι (γ. 1936-)
τον Πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ (γ. 1942-)
Πέθανε στην Αθήνα, στις 8 Φεβρουαρίου 1938, περίπου ένα μήνα μετά τους γάμους του τότε Διαδόχου Παύλου και ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
1942 - Φριτς Τοτ, Γερμανός μηχανικός.
Ο Φριτς Τοτ (Fritz Todt , 4 Σεπτεμβρίου 1891 – 8 Φεβρουαρίου 1942) ήταν Γερμανός μηχανικός και εξέχουσα φυσιογνωμία του Εθνικοσοσιαλιστικού (Ναζιστικού) Κόμματος. Υπεύθυνος για τα μεγάλα οδικά έργα του Γ΄ Ράιχ, δημιούργησε την Οργάνωση Τοτ, η οποία πέρασε στην Ιστορία λόγω της καταναγκαστικής εργασίας, στην οποία υποχρέωνε κρατούμενους και αιχμαλώτους πολέμου. Ο Τοτ σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1942.
1957 - Βάλτερ Μπότε, Γερμανός φυσικός.
Ο Βάλτερ Βίλχελμ Γκέοργκ Μπότε (Walther Wilhelm Georg Bothe, 8 Ιανουαρίου 1891 - 8 Φεβρουαρίου 1957) ήταν Γερμανός πυρηνικός φυσικός, ο οποίος μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής το 1954 με τον Μαξ Μπορν.
Το 1913 εντάχθηκε στο νεοσυσταθέν Εργαστήριο Ραδιενέργειας του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας Ράιχ (PTR), όπου παρέμεινε μέχρι το 1930, τα τελευταία χρόνια ως διευθυντής του εργαστηρίου. Υπηρέτησε στο στρατό κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το 1914 και ήταν αιχμάλωτος πολέμου των Ρώσων, επιστρέφοντας στη Γερμανία το 1920. Μετά την επιστροφή του στο εργαστήριο, ανέπτυξε και εφάρμοσε μεθόδους σύμπτωσης στη μελέτη των πυρηνικών αντιδράσεων, το φαινόμενο Κόμπτον, την κοσμική ακτινοβολία και τη δυαδικότητα κύματος - σωματιδίου της ακτινοβολίας, για τις οποίες θα λάβει το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1954, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα (1953) του είχε απονεμηθεί και το Μετάλλιο Μαξ Πλανκ.
Το 1930 έγινε τακτικός καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Γκίσεν. Το 1932, έγινε διευθυντής του φυσικού και ακτινολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, αλλά οδηγήθηκε σε παραίτηση από την θέση αυτή εξαιτίας μελών του κινήματος Deutsche Physik, (Γερμανών επιστημόνων κατά του έργου του Εβραίου Άλμπερτ Αϊνστάιν). Για να αποτραπεί η αποδημία του από τη Γερμανία, διορίστηκε διευθυντής στο Ινστιτούτο Φυσικής του Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Kaiser Wilhelm (KWImF) στη Χαϊδελβέργη. Εκεί δημιούργησε το πρώτο επιχειρησιακό κύκλοτρο στη Γερμανία. Επιπλέον, έγινε ένας από τους διευθυντές των ερευνών για πυρηνική ενέργεια της Γερμανίας, γνωστής και ως Λέσχη Ουρανίου (Uranverein), οι οποίες ξεκίνησαν το 1939 υπό την εποπτεία του Γραφείου Προμηθειών του Στρατού.
Το 1946, εκτός από την διευθυντική του θέση στο Ινστιτούτο Φυσικής στο KWImf, αποκαταστάθηκε και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Από το 1956 μέχρι το 1957 ήταν μέλος της ομάδας εργασίας για την Πυρηνική Φυσική στη Γερμανία (Arbeitskreis Kernphysik).
Μετά τον θάνατό του, το Ινστιτούτο Φυσικής του KWImF αναπτύχθηκε αυτόνομα, υπό την αιγίδα της κοινότητας Max Planck Society και στη συνέχεια έγινε το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής Μαξ Πλανκ. Το όνομά του δόθηκε αργότερα στο κεντρικό κτίριο του νέου ινστιτούτου.
1957 - Τζον φον Νόιμαν, Ούγγρος μαθηματικός και φυσικός.
Ένας από τους σπουδαιότερους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα, ο γεννημένος στην Ουγγαρία Γιάνος Νόιμαν (Janos Neumann, 28 Δεκεμβρίου 1903 – 8 Φεβρουαρίου 1957), (περισσότερο γνωστός ως Τζον φον Νόιμαν - τον γερμανικό τίτλο φον τον αγόρασε ο πατέρας του το 1913), προσέφερε σε πάμπολλους κλάδους, όπως μαθηματικά, φυσική, οικονομικά, πληροφορική. Από μικρό παιδί έδειξε τα μεγάλα του χαρίσματα, όταν σε ηλικία 6 ετών μπορούσε να διαιρέσει 8ψήφιους αριθμούς από μνήμης, και να απαγγέλλει από μνήμης αρχαίους κλασσικούς. Σε ηλικία 8 ετών ήξερε ήδη μαθηματική ανάλυση. Σε ηλικία 23 ετών δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και ήταν ο νεότερος καθηγητής που υπήρξε ποτέ. Στην ίδια ηλικία απέκτησε το διδακτορικό του στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης.
To 1930 όταν ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία, η οικογένεια του και αυτός μετακόμισαν στις Η.Π.Α.. Παρόλο που οι επιστήμονες της εποχής δεν φημίζονταν για την επιμέλεια στο ντύσιμό τους, ο Τζον φον Νόιμαν ήταν ντυμένος πάντα άψογα και του άρεσε το ποτό και το φαγητό. Μέχρι τα 25 του είχε δημοσιοποιήσει 10 σημαντικές εργασίες και, μέχρι τα 30 του, γύρω στις 36. Το 1933 του προτάθηκε από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον μια θέση καθηγητή στο Ινστιτούτου Προηγμένων Ερευνών (Institute for Advanced Study) την οποία δέχτηκε και βρέθηκε μαζί με γνωστούς επιστήμονες της εποχής όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, ο Κουρτ Γκέντελ κ.α. Ακολούθως το 1937 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα ενώ το 1938 του απονεμήθηκε το Βραβείο Bôcher.
Παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Μαριέτ Κιοβέσι με την οποία παντρεύτηκαν το 1930 και απέκτησαν ένα παιδί, τη Μαρίνα φον Νόιμαν, η οποία είναι διακεκριμένη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν, ενώ χώρισαν το 1937. Ένα χρόνο μετά το διαζύγιο του(το 1938) παντρεύτηκε την Κλάρα Νταν.
Ο φον Νόιμαν διαγνώστηκε με καρκίνο στα οστά ή στο πάγκρεας το 1957, πιθανότατα από την υπερβολική του έκθεση σε ραδιενέργεια, όταν παρατηρούσε τις δοκιμές της ατομικής βόμβας στον Ειρηνικό, ή κατά τη μετέπειτα εργασία του με πυρηνικά όπλα στο Λος Άλαμος.
Πέθανε λίγους μήνες μετά τη διάγνωση του από υπερβολικούς πόνους. Έγραψε 150 δημοσιοποιημένα άρθρα σε όλη του την ζωή: 60 σε καθαρά μαθηματικά, 20 στη φυσική και 60 σε εφαρμοσμένα μαθηματικά.
1972 - Μάρκος Βαμβακάρης, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης (Άνω Σύρος, 10 Μαΐου 1905 - Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 1972) υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός Έλληνας μουσικός του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα τραγούδια του. Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια και μπαγλαμάδες, η οποία παραμέρισε την προηγούμενη λαϊκή ορχήστρα των σαντουροβιολιών.
1980 - Νίκος Ξυλούρης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Νίκος Ξυλούρης (Ανώγεια Ρεθύμνου, 7 Ιουλίου 1936 – Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1980), γνωστός και με το παρατσούκλι Ψαρονίκος ή τον τιμητικό χαρακτηρισμό Αρχάγγελος της Κρήτης, ήταν Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής.
1994 - Στέργιος Σπανάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Στέργιος Σπανάκης (1900 - 1994) ήταν Έλληνας συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Κρήτη και ασχολήθηκε με τη μελέτη της Ιστορίας της Κρήτης κατά την Ενετοκρατία.
Γεννήθηκε το 1900 στο Τζερμιάδο . Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε έφορος της «Βικελαίας» Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου τα έτη 1926-1946. Δίδαξε μεταξύ άλλων Τουριστική Γεωγραφία Κρήτης στη σχολή των Ξεναγών και στη Σχολή ταχύρρυθμης Εκπαίδευσης των Ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Έλαβε μέρος σε πολλά κρητολογικά συνέδρια, με σημαντικότερα αυτά των ετών 1961, 1966 και 1971 , καθώς επίσης και στο 17ο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων για θέματα Τουρισμού (FIJET).
Υπήρξε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων και Δημοσιογράφων Τουρισμού, τακτικό μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Φωνολογίας και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών (μέλος του Δ. Σ, κατά τα πρώτα έτη).
Για την προσφορά του τιμήθηκε με το βραβείο Ακαδημίας Αθηνών το 1976.
Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1994.
1998 - Χαλντόρ Λάξνες, Ισλανδός συγγραφέας.
Ο Χαλντόρ Γκούντγιονσον (ισλ. Halldór Guðjónsson), γνωστός ως Χαλντόρ Λάξνες (Halldór Kiljan Laxness) ήταν Ισλανδός συγγραφέας, ποιητής και διατριβογράφος. Είναι περισσότερο γνωστός για τα έργα του «Ατομικός Σταθμός» και «Σάλκα Βάλκα: Το κορίτσι της Ισλανδίας». Κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1955.
Ο Χαλντόρ Λάξνες γεννήθηκε στις 23 Απριλίου 1902 στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας. Το 1905 μετακόμισε στο Λάξνες, μια μικρή πόλη έξω από το Ρέικιαβικ. Έγραψε το πρώτο του βιβλίο στην ηλικία των 17. Ταξίδευε συχνά, ενώ επισκέφτηκε τη Σταλινική Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ινδία. Το 1922 πήγε να ζήσει σε ένα μοναστήρι στο Κλερβό του Λουξεμβούργου. Εκεί βαπτίστηκε καθολικός και άλλαξε το όνομά του σε Χαλντόρ Λάξνες, για να τιμήσει την πόλη στην οποία μεγάλωσε, ενώ υιοθέτησε και το όνομα Κίλιαν προς τιμήν του Ιρλανδού μάρτυρα Αγίου Κίλιαν. Εκεί μελέτησε Γαλλικά, Λατινικά, θεολογία και φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στις ΗΠΑ, ο Λάξνες άρχισε να υποστηρίζει τον σοσιαλισμό. Το 1948, έγραψε το πιο γνωστό του έργο, το βιβλίο «Ατομικός Σταθμός», που αναφερόταν στη μεταπολεμική κοινωνία του Ρέικιαβικ. Ο Λάξνες έγραψε ποιήματα, άρθρα, θεατρικά έργα, ταξιδιωτικά κείμενα, διηγήματα και 15 μυθιστορήματα. Το 1955, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ το έργο του εξυμνήθηκε από ξένους συγγραφείς. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 1998 στο σπίτι Κλιουβραστάιν το οποίο, μετά το θάνατό του, μετατράπηκε σε μουσείο από την Ισλανδική κυβέρνηση.
2001 - Γιώργος Ζουράρις, Έλληνας αντιστασιακός και γιατρός σεξολόγος.
2002 - Τώνης Γεωργίου, Έλληνας πιανίστας.
Ο Τώνης Γεωργίου (Θεσσαλονίκη, 1914 - 8 Φεβρουαρίου 2002) ήταν Έλληνας καθηγητής πιάνου στο Εθνικό Ωδείο στην Αθήνα, κατά τη δεκαετία του 1970.
Είχε σπουδάσει πιάνο στην Αυστρία, στο Ωδείο της Βιέννης, στην τάξη του μεγάλου πιανίστα Έμιλ φον Ζάουερ (Emil von Sauer). Πριν γυρίσει στην Ελλάδα κυκλοφόρησε δυο δίσκους: το Καρναβάλι του Ρόμπερτ Σούμαν και τα δύο Κοντσέρτα για Πιάνο του Φραντς Λιστ.
Στην Ελλάδα εκτός από τις παιδαγωγικές του δραστηριότητες συνόδευε τραγουδιστές στο πιάνο και ήταν μουσικός σύμβουλος της Λυρικής Σκηνής, όταν το 1978-79 ανέβασε το Μαχαγκόνυ του Κουρτ Βάιλ και την Στέψη της Ποππαίας του Κλάουντιο Μοντεβέρντι. Στο Μαχαγκόνυ είχε και το ρόλο του επί σκηνής πιανίστα (που του κλείνουν το καπάκι πάνω στα δάκτυλά του).
Ασχολήθηκε επίσης με έργα του Μότσαρτ.
Ο Τώνης Γεωργίου παραθέριζε στη Σκόπελο, όπου είχε αγοράσει ένα κτήμα στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 2002.
Ο γιος του, Απόστολος Γεωργίου, ζωγράφος, ζει ακόμα στη Σκόπελο και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Βόλο.
2002 - Γιάννης Παθιακάκης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Γιάννης Παθιακάκης (21 Νοεμβρίου 1953 - 8 Φεβρουαρίου 2002) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε ως μεσοεπιθετικός σε διάφορες ομάδες της Α΄ Εθνικής τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων. Ως προπονητής εργάστηκε σε πολλές ομάδες και όταν πέθανε δόθηκε το όνομά του στο γήπεδο του Ακράτητου Άνω Λιοσίων, του οποίου ήταν προπονητής.
2003 - Άγγελος Σ. Βλάχος, Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας.
Ο Άγγελος Βλάχος του Σταύρου (4 Φεβρουαρίου 1915 − 8 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, συγγραφέας, πολιτικός και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε το 1915 στην Αλεξάνδρεια και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν ανώτατος δικαστικός στην Αίγυπτο, ο παππούς του ήταν ο λόγιος Άγγελος Βλάχος και θείος του ο εκδότης της Καθημερινής, Γεώργιος Βλάχος. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης και υπηρέτησε μεταξύ άλλων ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στην Ιταλία, Άγκυρα, ως γενικός πρόξενος στα Ιεροσόλυμα και τη Λευκωσία, ως πρεσβευτής στη Μόσχα και ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών.
Διετέλεσε επίσης υφυπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση Πιπινέλη (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1963), υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του 1974 και γενικός διευθυντής της ΕΡΤ.
Το 1985 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα το 2003.
2008 - Φίλις Γουίτνεϊ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Φίλις Γουίτνεϊ (Phyllis Ayame Whitney, 9 Σεπτεμβρίου 1903 - 8 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας έργων μυστηρίου. Συνέγραψε περισσότερα από 70 μυθιστορήματα. Στα περισσότερα από τα έργα της ο αναγνώστης μπορεί να δει εξωτικά τοπία. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα βιβλία της απευθύνονται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.
Γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1903 στην Ιαπωνία από γονείς Αμερικανούς. Τα πρώτα της χρόνια τα έζησε στην Ασία. Από τα 50 της χρόνια και μετά, τα βιβλία της άρχισαν να γίνονται δεκτά με θετικές κριτικές.Σύντομα απέκτησε φήμη και οι αρθρογράφοι της εφημερίδας New York Times κάποτε την είχαν αποκαλέσει "Βασίλισσα των Αμερικανικών Gothics".
Το 1961 το βιβλίο της The Mystery of the Haunted Pool κέρδισε το βραβείο Έντγκαρ στην κατηγορία καλύτερο εφηβικό μυθιστόρημα (μυστηρίου). Κέρδισε ξανά τη διάκριση το 1964 για το έργο The Mystery of the Hidden Hand. Το 1988 της απονεμήθηκε από την Ένωση Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου το Μέγα Βραβείο για το συνολικό της έργο. Η λογοτέχνιδα απεβίωσε στις 8 Φεβρουαρίου του 2008 σε ηλικία 104 ετών. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, έπασχε από πνευμονία.
2008 - Φίλις Γουίτνεϊ, Αμερικανίδα συγγραφέας
Σαν σήμερα 7 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 7 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Οσίου Παρθενίου, (Παρθένιος, Παρθένης, Παρθενία, Παρθενόπη)
Οσίου Λουκά, (Λουκάς, Λουκία, Λουκίτσα*)
7 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
457: Ο Λέων Α', ο μετέπειτα Άγιος, Λέων Μακέλλης ο Μέγας ο Θραξ αναγορεύεται αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπου και έμεινε ως το θάνατό του το 474.
1497: Οπαδοί του Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα καίνε στη Φλωρεντία έργα τέχνης και βιβλία, επειδή οδηγούν στην αμαρτία. Θα μείνει στην ιστορία ως η «Πυρά της ματαιοδοξίας» («Falò delle vanità»).
1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας συγκροτεί τον πρώτο τακτικό ελληνικό στρατό.
1828: Ο έμπορος και εθνικός ευεργέτης Ιωάννης Δομπόλλης ή Δόμπολης διορίζεται από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, Ταμίας της Ελλάδος. Θα παραμείνει στη θέση αυτή έως τις 18 Νοεμβρίου 1829, χωρίς μισθό, κατ’ επιθυμίαν του.
1863: Στρατιωτική στάση στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της Μεσοβασιλείας, εξαιτίας της κυβερνητικής κρίσης. (Φεβρουαριανά)
1869: Γίνεται μια πρώτη γενική δοκιμή του ατμοκίνητου σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιά.
1897: Υπογράφεται το διάταγμα της ίδρυσης του ΣΕΓΑΣ. Στις 27 Φεβρουαρίου θα δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
1897: Ελληνοτουρκικός πόλεμος: Σημειώνεται στη Λιβαδειά η πρώτη σημαντική ένοπλη σύρραξη, με νίκη των ελληνικών δυνάμεων.
1898: Στη Γαλλία, οδηγείται σε δίκη ως λιβελογράφος ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά, για το "Κατηγορώ", το άρθρο με το οποίο κατηγορούσε το γαλλικό στρατό για την υπόθεση Ντρέιφους.
1900: Ιδρύεται το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, με πρώτο γραμματέα τον Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ.
1900: Οι Αλβανοί ζητούν την αυτονομία τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά το υπόδειγμα της Κρήτης.
1904: Μεγάλη πυρκαγιά ξεσπάει στο επιχειρηματικό κέντρο της Βαλτιμόρης. Η φωτιά, που έμεινε γνωστή στην ιστορία και ως η μεγάλη πυρκαγιά της Βαλτιμόρης, η μεγαλύτερη μετά το 1871 στο Σικάγο, καταστρέφει ογδόντα οικοδομικά τετράγωνα, περίπου 2600 κτήρια και κατασβήνεται τριάντα ώρες αργότερα.
1905: Στην Αργεντινή καταστέλλεται εξέγερση από τις κυβερνητικές δυνάμεις.
1907: Ο Μάρτης της Λάσπης: Πραγματοποιείται στο Λονδίνο η πρώτη διαδήλωση των σουφραζετών της Αγγλίας.
1913: Σε μάχη, που γίνεται ανάμεσα σε τουρκικά και βουλγαρικά στρατεύματα στην Καλλίπολη, οι Τούρκοι χάνουν 5.000 στρατιώτες.
1919: Ο νέος Πρόεδρος της Γερμανίας, Έμπερτ, καταγγέλλει τους όρους της ανακωχής, που έβαλε τέλος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
1920: Το Συμβούλιο του Λονδίνου αποδέχεται τη διατήρηση της τουρκικής κυριαρχίας στην Κωνσταντινούπολη και την εξασφάλιση της ελευθερίας των Στενών των Δαρδανελίων.
1922: Η Μαντάμ Κιουρί εκλέγεται μέλος της Γαλλικής Ιατρικής Ακαδημίας για τις πολυάριθμες ανακαλύψεις της και ειδικότερα για την ανακάλυψη του ραδίου.
1929: Αιματηρές σκηνές μεταξύ κομμουνιστών και αρχειομαρξιστών σημειώνονται στη οδό Σταδίου, στην Αθήνα.
1933: Στις ΗΠΑ, τα παπούτσια δίνονται με δελτίο, τρία ζευγάρια το χρόνο, λόγω έλλειψης δερμάτων.
1935: Σχεδιάστηκε το επιτραπέζιο παιχνίδι Μονόπολη.
1937: Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου κι έπειτα από υπόμνημα διαμαρτυρίας στον Γεώργιο Β’, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Κύθνο και έπειτα στη Θάσο.
1940: Kάνει πρεμιέρα ο Πινόκιο, η δεύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων της Walt Disney.
1946: Τα κόμματα που συγκροτούν το ΕΑΜ αποφασίζουν να απόσχουν από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου.
1956: Κατά τη διάρκεια μαχητικής διαδήλωσης των μαθητών του Γυμνασίου Αμμοχώστου, σκοτώνεται από αγγλικά πυρά ο δεκαοκτάχρονος μαθητής της ΣΤ’ Τάξης, Πετράκης Γιάλλουρος, σημαιοφόρος της διαδήλωσης και υπεύθυνος των μαθητικών ομάδων του Γυμνασίου. Ήταν ο πρώτος μαθητής νεκρός του αγώνα.
1959: Ψηφίζεται στην Κούβα ένα διάταγμα μέσω του οποίου αποκτούν την κουβανική υπηκοότητα όλοι οι αλλοδαποί διοικητές του αντάρτικου στρατού. Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται αποκλειστικά στην περίπτωση του Τσε Γκεβάρα, αποτελώντας ένα είδος φόρου τιμής και αναγνώρισης στο πρόσωπό του και τη συμβολή του στην επανάσταση.
1960: Αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν σε σπηλιές του Ισραήλ παπύρους 1.700 χρόνων, με στίχους από τη Βίβλο.
1962: Έκρηξη σε ορυχείο της Γερμανίας προκαλεί το θάνατο 249 ατόμων.
1962: Ο John F. Kennedy ξεκινά το µποϊκοτάζ στην Κούβα.
1964: Οι Beatles φτάνουν για πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Οι εμφανίσεις τους σε τηλεοπτικές εκπομπές τις επόμενες εβδομάδες απογειώνει τη φήμη τους και παγιώνει τη δύναμη της μουσικής «Βρετανικής Εισβολής».
1969: Ο ηγέτης της παλαιστινιακής οργάνωσης Αλ Φατάχ, Γιάσερ Αραφάτ, αναλαμβάνει πρόεδρος της PLO.
1969: Ο τραγουδιστής των Doors Τζιμ Μόρισον συλλαμβάνεται στο Λος Άντζελες να οδηγεί μεθυσμένος και χωρίς άδεια.
1970: Οι Led Zeppelin ανεβαίνουν στο Νο1 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Led Zeppelin II».
1971: Η Ελβετία παραχωρεί στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου στις ομοσπονδιακές εκλογές.
1974: Η Γρενάδα ανεξαρτητοποιείται από το Ηνωμένο Βασιλείο.
1976: Η Diane Thorne γίνεται η πρώτη γυναίκα, που διαιτητεύει αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε 2 ομάδες ανδρών στο Croydon
1976: Ο Πολ Σάιμον ανεβαίνει στο Νo1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «50 Ways To Leave Your Lover».
1981: Ο Τζον Λένον ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Woman».
1984: Οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου Τσάλεντζερ, Μπρους ΜακΚάντλες και Ρόμπερτ Στιούαρτ κάνουν τον πρώτο διαστημικό περίπατο.
1985: Η επιτυχία του Φρανκ Σινάτρα «New York, New York» γίνεται ο επίσημος ύμνος της πόλης της Νέας Υόρκης.
1986: Η αποχώρηση από την Αϊτή του προέδρου Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ βάζει τέλος στην 28χρονη κυριαρχία της οικογένεια του στη χώρα.
1990: Καταρρέει η Σοβιετική Ένωση. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομουνιστικού Κόμματος συμφωνεί να παραδώσει το μονοπώλιο της εξουσίας που κατείχε για 73 χρόνια.
1991: Έρχεται στην Ελλάδα ο μετέπειτα χρυσός ολυμπιονίκης Πύρος Δήμας.
1991: Τίθεται εκτός τροχιάς ο διαστημικός σταθμός Σαλιούτ 7.
1991: Ο IRA πραγματοποιεί επίθεση με όλμο στην Downing Street την ώρα που ο Πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ συνεδρίαζε με το υπουργικό συμβούλιο για τον Πόλεμο στον Κόλπο.
1992: Tο Πακιστάν για πρώτη φορά παραδέχεται ότι έχει τη δυνατότητα να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα.
1992: Τα 12 μέλη της ΕΟΚ υπογράφουν τη συνθήκη του Μάαστριχτ,με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος, του ευρώ. Με την συνθήκη η ΕΟΚ μετονομάζεται σε Ευρωπαϊκή Ένωση. Από ελληνικής πλευράς την συνθήκη του Μάαστριχτ υπογράφει ο Υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς.
1993: Ως ακατάλληλη και αστεία, απορρίπτει ο Πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ την πρόταση τριών ευρωπαϊκών χωρών, για ένταξη της δημοκρατίας του στον ΟΗΕ με το όνομα FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας).
1994: Ο μπασκετμπολίστας Μάικλ Τζόρνταν υπογράφει συμβόλαιο με τους White Sox, ομάδα του μπέιζμπολ.
1994: Στη Βρετανία, ύποπτες χαρακτηρίζονται οι συνθήκες του θανάτου του συντηρητικού βουλευτή, Στίβεν Μίλιγκαν, που βρέθηκε πνιγμένος, στο διαμέρισμά του, φορώντας μόνον ζαρτιέρες και γυναικείες κάλτσες.
1995: Συλλαμβάνεται ο εγκέφαλος της τραγωδίας στους Δίδυμους Πύργους, Ramzi Yousef, στο Πακιστάν.
1996: Την αλληλεγγύη της στην Ελλάδα, εκφράζει η Κομισιόν μετά από συνεδρίαση με θέμα την ελληνοτουρκική κρίση στα Ίμια, επιμένοντας στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου.
1999: Ο Αμπντάλα Β΄ διαδέχεται τον πατέρα του Χουσεΐν ιμπν Ταλάλ ως βασιλιάς της Ιορδανίας.
2000: Ο Στίπε Μέσιτς εκλέγεται πρώτη φορά πρόεδρος της Κροατίας.
2001: Ιστορική εμπορική συμφωνία συνάπτεται ανάμεσα σε δυο από τους πλουσιότερους συλλόγους, της Manchester United και των New York Giants.
2004: Οι Bρετανοί μουσικόφιλοι αναδεικνύουν το «We Will Rock You» των Queen ως τον κορυφαίο ροκ ύμνος όλων των εποχών.
2005: Ένα Airbus A320 της Atlasjet πέφτει από τον τροχοδιάδρομο στο Αεροδρόμιο Ataturk της Κωνσταντινούπολης εξ αιτίας ολισθηρότητας λόγω της έντονης χιονόπτωσης. Κανείς από τους 164 επιβάτες και το 6μελές πλήρωμα δεν τραυματίζεται.
2006: Η Ιερά Σύνοδος αποδέχεται την παραίτηση του Καλλίνικου από τον μητροπολιτικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
2006: Ο Νασέρ αλ-Μουχάμαντ αλ-Αχμάντ αλ-Σαμπάχ διορίζεται από τον εμίρη πρωθυπουργός του Κουβέιτ.
2008: O μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος (Ιωάννης Λιάπης) εκλέγεται νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Εξελέγη στη δεύτερη ψηφοφορία με 45 ψήφους, έναντι 27 του μητροπολίτη Σπάρτης Ευσταθίου.
2009: Πυρκαγιές στην Αυστραλία αφήνουν πίσω τους 173 νεκρούς, στη χειρότερη φυσική καταστροφή της χώρας.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1102 - Ματθίλδη, αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η Αυτοκράτειρα Ματθίλδη (Empress Matilda, Γουίντσεστερ, 7 Φεβρουαρίου 1102 - 10 Σεπτεμβρίου 1167), αποκαλούμενη και Μαώ, ήταν η πρώτη γυναίκα κυρίαρχος της Βρετανίας στην αμφίβολη περίοδο αναρχίας που είχε επικρατήσει το 1141. Ήταν κόρη του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Α΄ και της Σκωτσέζας πριγκίπισσας Ματθίλδης. Ήταν επίσης σύζυγος του Γοδεφρείδου Πλανταγενέτη κόμητος του Ανζού, γενάρχη της μεγαλύτερης στην ιστορία Αγγλικής δυναστείας των Πλανταγενετών και μητέρα του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Β΄. Αρραβωνιάστηκε σε ηλικία εννέα ετών τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ερρίκο Ε΄ και τον παντρεύτηκε τρία χρόνια αργότερα σε μεγαλοπρεπή τελετή. Με τον αυτοκράτορα σύζυγο της επισκέφθηκε τη Ρώμη και την Τοσκάνη, ενώ διετέλεσε και αντιβασιλέας την περίοδο απουσίας του.
1478 - Τόμας Μορ, Άγγλος πολιτικός και συγγραφέας.
Ο Τόμας Μορ (Sir Thomas More, 7 Φεβρουαρίου 1478 - 6 Ιουλίου 1535) ήταν Άγγλος πολιτικός και φιλόσοφος, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας.
Γιος δικαστή, σπούδασε στην Οξφόρδη και υπήρξε μέλος του κύκλου του Τζον Μόρτον, αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ. Ευρύτατης μόρφωσης, θεολογικής και κλασσικής, έγινε δικηγόρος, μέλος του Κοινοβουλίου και αναδείχθηκε σε διάφορα διοικητικά και δικαστικά αξιώματα. Το 1529 έγινε αρχικαγκελλάριος.
Ένθερμος καθολικός, ο Μορ άσκησε δριμεία κριτική με τα έργα του κατά του Προτεσταντισμού και του Λούθηρου προσωπικά. Αυτά όσο ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ ήταν κι αυτός ένθερμος καθολικός. Όταν όμως ο Ερρίκος ήρθε σε ρήξη με τον Πάπα, που αρνήθηκε να θεωρήσει άκυρο τον γάμο του με την Αικατερίνη της Αραγωνίας και ν' αναγνωρίσει τον νέο γάμο του με την Άννα Μπολέϋν, και ανακήρυξε τον εαυτό του αρχηγό της αγγλικής Εκκλησίας, ο Μορ παραιτήθηκε αρνούμενος να δεχτεί ένα κοσμικό πρόσωπο ως κεφαλή της θρησκείας.
Η αντίθεσή του με τον φοβερό βασιλιά σήμανε το τέλος του. Την 1 Ιουλίου 1535 δικάστηκε για την παραπάνω άρνησή του και στις 6 Ιουλίου αποκεφαλίστηκε. Η κεφαλή του στήθηκε σε πάσαλο στην γέφυρα του Λονδίνου και παρέμεινε εκεί έναν ολόκληρο μήνα, μέχρι που αποκρεμάστηκε κατόπιν εξαγοράς από την θυγατέρα του.
Όλη η Ευρώπη συγκλονίστηκε από την θανάτωσή του, ο Έρασμος τον θρήνησε και τον απεκάλεσε omnium horarum homo (άνθρωπο για όλες τις εποχές) και οι ιστορικοί ανεξαρτήτως δόγματος απέρριψαν την κατηγορία της προδοσίας. Το 1935 ανακηρύχθηκε άγιος της Καθολικής Εκκλησίας.
Το 1516 εκδόθηκε στην Λουβαίν των Κάτω Χωρών το έργο του Μορ Ουτοπία στα λατινικά. Την έκδοση επιμελήθηκε ο Έρασμος, στενός φίλος του Μορ. Ο τίτλος που είχε δώσει ο Μορ στο έργο του ήταν Nusquam (Πουθενά) αλλά κατά την έκδοση, πιθανώς με την ουμανιστική παρέμβαση του Έρασμου, εμφανίστηκε ως Utopia, από τις ελληνικές λέξεις ου και τόπος. Πρόκειται για την περιγραφή μιας ιδανικής κοινωνίας ισότητας, κοινοκτημοσύνης, θρησκευτικής ανοχής (υπό περιορισμούς όμως), όπου η εργασία θα είναι εξάωρη και δεν θα υπάρχουν χρήμα, δικηγόροι και εκμετάλλευση. Αυτή η ιδανική σοσιαλιστική κοινωνία είναι και μια κριτική της αγγλικής κοινωνίας της εποχής του Μορ, που ισχύει βέβαια καθολικά μέχρι σήμερα. Αλλά ο ίδιος ο συγγραφέας διατυπώνει τις επιφυλάξεις του για το κατά πόσον είναι δυνατή η αφθονία αγαθών χωρίς την ύπαρξη κινήτρων και για την αδιαφορία των οκνηρών που θα επιβαρύνει τους εργατικούς. Τελικά μεταθέτει την πραγμάτωση της ουτοπίας του στο απώτερο μέλλον «όταν όλοι οι άνθρωποι θα είναι καλοί».
1693 - Άννα Ιβάνοβνα, αυτοκράτειρα της Ρωσίας.
1741 - Γιόχαν Χάινριχ Φίσλι, Ελβετός καλλιτέχνης.
1870 - Άλφρεντ Άντλερ, ήταν Αυστριακός ιατρός και ψυχολόγος.
Ο Άλφρεντ Άντλερ (7 Φεβρουαρίου 1870 - 28 Μαΐου 1937) ήταν Αυστριακός ιατρός και ψυχολόγος, ιδρυτής της σχολής της ατομικής ψυχολογίας. Σε συνεργασία με τον Σίγκμουντ Φρόυντ και μία μικρή ομάδα συνεργατών του τελευταίου, ο Άντλερ ήταν μεταξύ των συνιδρυτών του ψυχαναλυτικού κινήματος. Συνεργάτης του Φρόυντ για 9 περίπου χρόνια, εξέφρασε δικές του ανεξάρτητες απόψεις για το πρόβλημα των νευρώσεων. Έτσι, δέχτηκε μεν την άποψη ότι υπάρχουν ασυνείδητες δυνάμεις που συμμετέχουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας γενικά του ατόμου, απέρριψε όμως τις απόψεις του Φρόυντ σχετικά με το περιεχόμενο του ασυνείδητου και την παντοδυναμία της λίμπιντο.
1873 - Τόμας Άντριους, Ιρλανδός ναυπηγός.
Ο Τόμας Άντριους (7 Φεβρουαρίου 1873 - 15 Απριλίου 1912) ήταν Ιρλανδός επιχειρηματίας και ναυπηγός. Διευθύνων σύμβουλος και επικεφαλής της συντακτικής τμήματος για την ναυπηγική εταιρεία Harland και Wolff στο Μπέλφαστ, της Ιρλανδίας.
Ο Άντριους ήταν ο ναυπηγός των σχεδίων για το υπερωκεάνιο RMS Titanic. Ταξίδευε επί του σκάφους κατά τη διάρκεια του παρθενικού του ταξιδιού, όταν χτύπησε ένα παγόβουνο στις 14 Απριλίου 1912, και ήταν ένας από τους 1.507 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία.
Προτίμησε να φύγει μαζί με το πλοίο του. Τελευταία φορά τον είδανε να ελέγχει τις καμπίνες, και τέλος μπροστά σε ένα τζάκι κοιτάζοντας την ώρα. Λένε πως είχε βγάλει τo σωσίβιο του και το άφησε σε μια καρέκλα όταν όμως είδε μια γυναίκα να πηγαίνει στην καμπίνα της για να πάρει ένα της έδωσε το δικό του. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Είχε μία κόρη την Μαρία που ήταν 2 ετών. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί δεν προσπάθησε να σωθεί ενώ είχε οικογένεια.
1877 - Γκόντφρεϊ Χάρολντ Χάρντι, Άγγλος μαθηματικός.
Γκόντφεϊ Χάρολντ Χάρντι (αγγλ. Godfrey Harold Hardy, 7 Φεβρουαρίου 1877 – 1 Δεκεμβρίου 1947), σημαντικός Άγγλος μαθηματικός, γνωστός για την συμβολή του στην θεωρία αριθμών και την μαθηματική ανάλυση.
Στο ευρύ κοινό είναι κυρίως γνωστός για το δοκίμιο "Η Απολογία ενός Μαθηματικού", μία από τις πιο προσβάσιμες αναλύσεις όσον αφορά τον τρόπο σκέψης ενός μαθηματικού.
Από τις αρχές του 1914 υπήρξε ο πνευματικός πατέρας του Iνδού μαθηματικού Σρινιβάσα Ραμανούτζαν, την ξεχωριστή διάνοια του οποίου αναγνώρισε σχεδόν αμέσως. Στα πλαίσια συνέντευξης που παραχώρησε στον Πολ Έρντος, στην ερώτηση ποια ήταν η μεγαλύτερη του συνεισφορά στα μαθηματικά, ο Χάρντι απάντησε «η ανακάλυψη του Ραμανούτζαν»
1885 - Σίνκλερ Λιούις, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Σίνκλερ Λιούις (Sinclair Lewis, 7 Φεβρουαρίου 1885 – 10 Ιανουαρίου 1951) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης.
Γεννήθηκε στη Μινεσότα των Η.Π.Α. και ήταν γιος γιατρού. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Το πρώτο του σημαντικό έργο με το οποίο έγινε γνωστός, ήταν το μυθιστόρημα Μέιν Στριτ (Κεντρικός Δρόμος, 1920), που απέσπασε την προσοχή των κριτικών και του κοινού και κυκλοφόρησε πλατιά. Στο έργο αυτό ο Λιούις έκανε μια ρεαλιστική καταγγελία της κενότητας και του συντηρητισμού της αμερικανικής επαρχίας. Ακολούθησε το Μπάμπιτ (1922), όπου περιγράφει τη ζωή των νεόπλουτων της εποχής του, από τους οποίους διαμορφώθηκε αργότερα το σύμβολο του μέσου Αμερικανού. Στο Άροουσμιθ (1925) πραγματεύεται το θέμα της επιστημονικής έρευνας, ενώ στο Έλμερ Γκάντρι (1927) καυτηριάζει την αμερικανική εκκλησία. Για το Άροουσμιθ βραβεύτηκε το 1926 με το βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο όμως αρνήθηκε. Στο μυθιστόρημά του Ντόντσγουερθ (1929) επανέρχεται στο θέμα του Μπάμπιτ, αλλά αυτή τη φορά ασχολείται με την απογοήτευση του τύπου του νεόπλουτου, που ανακαλύπτει την κενότητά του.
Δημοσίευσε διάφορα μυθιστορήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1930 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το οποίο δόθηκε τότε για πρώτη φορά σε Αμερικανό λογοτέχνη. Το 1936 το Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας. Τη δεκαετία 1930-1940 στράφηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε στη συγγραφή των έργων Τζεϊχόκερ, Αυτό δε μπορεί να συμβεί εδώ και Η Άντζελα είναι εικοσιδυό χρονών.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους των Η.Π.Α. Έγραψε ακόμη τα έργα: Από βασιλικό αίμα, Κας Τιμπερλέν, Ένας τόσο απέραντος κόσμος, Οι αθώοι, Έργο τέχνης, Γεδεών Πλάνις κ.ά.
1905 - Ουλφ φον Όιλερ, Σουηδός φυσιολόγος.
1915 - Πατριάρχης Βουκουρεστίου Θεόκτιστος.
Ο Θεόκτιστος Α΄ (κατά κόσμον Toader Arăpaşu, 1915-2007) ήταν Πατριάρχης Βουκουρεστίου και πάσης Ρουμανίας επί 21 έτη.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1915 στο Tocileni της επαρχίας Botoşani. Ήταν το δέκατο από τα έντεκα παιδιά του Dumitru και της Marghioala Arăpaşu
Το 1928 έγινε δόκιμος και το 1935 εκάρη μοναχός. Το 1940 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, από την οποία αποφοίτησε το 1945. Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε ιερομόναχος και στάλθηκε στο Ιάσιο. Το 1946 έγινε Αρχιμανδρίτης και μεταξύ 1946 και 1947 σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Ιασίου.
Το 1947 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρουμανίας του αφαίρεσε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη, λόγω των φιλοκομμουνιστικών του απόψεων. Όταν η χώρα πέρασε στο κομμουνιστικό στρατόπεδο και οι νέες αρχές αντικατέστησαν τον Πατριάρχη Ειρηναίο (Irineu Mihălcescu) με τον Ιουστινιανό (Justinian Marina), επίσης φιλοκομμουνιστή κληρικό, ο Θεόκτιστος έγινε βοηθός του Πατριάρχη, γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και Πρόεδρος του Θεολογικού Ινστιτούτου Βουκουρεστίου μεταξύ 1950 και 1954.
Το 1962 έγινε επίσκοπος Arad. Το 1963, μια απόπειρα να γίνει επικεφαλής της Ρουμανικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ απέτυχε, καθώς δεν του χορηγήθηκε βίζα εισόδου. Το 1973 έγινε Αρχιεπίσκοπος Κραϊόβας και το 1977 Μητροπολίτης Μολδαβίας. Το 1981 δημιουργήθηκε σκάνδαλο, καθώς χρησιμοποίησε χρήματα της Εκκλησίας για να χρηματοδοτήσει την ποδοσφαιρική ομάδα του Πολυτεχνίου του Ιασίου.
Το 1986 έγινε Πατριάρχης Βουκουρεστίου και πάσης Ρουμανίας. Με το κομμουνιστικό καθεστώς είχε σχέσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν αγαστές, καθώς συναίνεσε στην καταστροφή 26 ιστορικών ναών και αντάλλασσε επισκέψεις και δώρα με τον Νικολάε Τσαουσέσκου.
Μετά την Επανάσταση του 1989 παραιτήθηκε και κατέφυγε σε μοναστήρι. Τον Ιανουάριο του 1990 η Ιερά Σύνοδος δέχτηκε την παραίτησή του και συγκρότησε επιτροπή τοποτηρητείας μέχρι την εκλογή νέου Πατριάρχη. Όμως, η νέα Κυβέρνηση της χώρας υπό τον Ίον Ιλιέσκου τον κάλεσε να επιστρέψει, οπότε επανήλθε στην Πατριαρχεία το Μάρτιο του ίδιου έτους. Παρέμεινε Πατριάρχης μέχρι το θάνατό του, στις 30 Ιουλίου 2007, σε ηλικία 92 ετών.
1919 - Ντέιβιντ Χάφλερ, Αμερικανός μηχανικός ήχου.
Ο David Hafler (David Hafler, 7 Φεβρουαρίου 1919 – 25 Μαΐου 2003) ήταν Αμερικανός πρωτοπόρος μηχανικός ήχου (audio engineer), γνωστός για τις εργασίες του για τη βελτίωση του ενισχυτή Williamson μέσω του υπερ-γραμμικού κυκλώματος Ultra-Linear του Alan Blumlein.
Το 1950, ο Hafler ίδρυσε την Acrosound μαζί με το συνεργάτη του Herbert Keroes. Η εταιρεία σχεδίαζε και κατασκεύαζε μετασχηματιστές για ενισχυτές λυχνιών.
Το 1955 ίδρυσε την Dynaco μαζί με τον Ed Laurent, η οποία κατασκεύαζε και πωλούσε χαμηλού κόστους κιτ ενισχυτών υψηλής ποιότητας για χομπίστες στο χώρο του audio.
Στη δεκαετία του 1970 ο Hafler προώθησε την παθητική τετραφωνία (passive pseudo-quadraphonic), μία χαμηλού κόστους τεχνική για την αναπαραγωγή του περιβάλλοντος ήχου από συνήθεις στερεοφωνικές εγγραφές, μέσω της χρήσης δύο όμοιων οπισθίων ηχείων συνδεδεμένων σε σειρά (τυπικά 8 + 8 ή 16 ohm σύνολο) μεταξύ των γραμμών τροφοδοσίας των εμπρόσθιων ηχείων.
To 1972 ίδρυσε την David Hafler Co., συνεχίζοντας την παράδοση πώλησης χαμηλού κόστους κιτ ενισχυτών υψηλής ποιότητας, αλλά και την προσφορά συναρμολογημένων προϊόντων. Η εταιρεία κατασκεύασε πολλούς θρυλικούς ενισχυτές για πολλά χρόνια, όπως οι DH-101 και DH-110, καθώς επίσης και ενισχυτές ισχύος MOSFET, όπως οι DH-200, DH-220, DH-500 και XL-280.
Το 1987 ο Hafler πούλησε την εταιρεία του στη Rockford Corporation που βρίσκεται στο Tempe της Arizona. H Hafler Company συνέχισε να κατασκευάζει προϊόντα audio υψηλής ποιότητας και αξιοπιστίας, κυρίως όμως για την επαγγελματική αγορά.
Η κυκλωματική πατέντα Trans•nova του τμήματος εξόδου των ενισχυτών ισχύος Hafler, παρέχει υψηλό κέρδος ισχύος με απλή κυκλωματική σχεδίαση και δραματική μείωση του cross talk και του θορύβου.
To 2014, η Hafler αγοράστηκε από την Καναδική Radial Engineering Ltd. η οποία συνεχίζει την παράδοση παραγωγής προϊόντων high-fidelity audio.
Ο David Hafler πέθανε στις 25 Μαΐου 2003 στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ.
1934 - Ανέστης Βλάχος, Έλληνας ηθοποιός.
1935 - Μητροπολίτης Βελγίου Παντελεήμων Κοντογιάννης.
Ο Μητροπολίτης Παντελεήμων (κατά κόσμον Νικόλαος Κοντογιάννης, γενν.: 7 Φεβρουαρίου 1935, Χίος) είναι Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου, κάτω από την πνευματική ηγεσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολεως.
Γεννήθηκε στη Χίο στις 7 Φεβρουαρίου 1935. Είναι πτυχιούχος του Θεολογικής Σχολής της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη. Το 1954 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1957 πρεσβύτερος.
Υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Βελγίου από την ίδρυσή της, το 1969, ως εφημέριος, Αρχιερατικός Επίτροπος και πρωτοσύγκελος. Το 1974 εξελέγη βοηθός Επίσκοπος, με τον τίτλον της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Απολλωνιάδος.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1982 εκλέχτηκε ομόφωνα από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου. Με προτασή του προς του Οικουμενικό Πατριαρχείο ιδρύθηκε το Γραφείο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στις 26 Νοεμβρίου 2013, ο Μητροπολίτης Παντελεήμων παραιτήθηκε από τη θέση του και από τότε εφησυχάζει στην ιδιαίτερη πατρίδα του υπό τον τίτλο του Μητροπολίτη πρώην Βελγίου.
1946 - Έκτορ Μπαμπένκο, Αργεντινός σκηνοθέτης.
1947 - Φλέμινγκ Γιόργκενσεν, Δανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
1947 - Νέλσον Οντούμπερ, πρωθυπουργός της Αρούμπα.
1954 - Ντίτερ Μπόλεν, Γερμανός συνθέτης.
Ο Ντίτερ Μπόλεν (γερμ. Dieter Bohlen, 7 Φεβρουαρίου 1954) είναι Γερμανός μουσικοσυνθέτης, παραγωγός και στιχουργός. Τις πρώτες του επιτυχίες είχε το 1984 ως μέλος, παραγωγός και στιχουργός των Modern Talking, που προέκυψε το πιο πετυχυμένο συγκρότημα μέχρι σήμερα στη Γερμανία. Ο Μπόλεν ζει σήμερα στο Αμβούργο.
1962 - Ντέιβιντ Μπράιαν, Αμερικανός μουσικός (Bon Jovi).
Ο Ντέιβιντ Μπράιαν Ράσμπαουμ (David Bryan Rashbaum, Έντισον, 7 Φεβρουαρίου 1962) είναι Αμερικανός μουσικός. Παίζει πλήκτρα στο συγκρότημα Bon Jovi και κάνει δεύτερα φωνητικά, ενώ συχνά στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος τραγουδάει ένα μέρος ή ολόκληρο το τραγούδι "In these arms" μόνος του.
1967 - Βασίλης Τσαμπρόπουλος, Έλληνας συνθέτης και πιανίστας.
1974 - Στιβ Νας, Καναδός καλαθοσφαιριστής.
1977 - Γιώργος Αλεξόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1977 - Δημήτρης Παπανικολάου, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Δημήτρης Παπανικολάου (7 Φεβρουαρίου 1977) είναι Έλληνας προπονητής στην ΑΕΚ και πρώην καλαθοσφαιριστής. Αγωνιζόταν ως Σούτινγκ γκαρντ, Σμολ φόργουορντ και Πάουερ φόργουορντ.
1978 - Άστον Κούτσερ, Αμερικανός ηθοποιός.
O Κρίστοφερ Άστον Κούτσερ (Christopher Ashton Kutcher, 7 Φεβρουαρίου 1978), γνωστός επαγγελματικά ως Άστον Κούτσερ, γεννημένος στις 7 Φεβρουαρίου 1978, είναι Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, πρώην μοντέλο μόδας και κωμικός.
Ο Κούτσερ είναι γνωστός για το ρόλο του ως Μάικλ Κέλσο στη σειρά That '70s Show του καναλιού FOX. Επίσης, δημιούργησε, ήταν παραγωγός και παρουσίαζε την εκπομπή Punk'd, στην οποία έστηνε φάρσες στους αστέρες του Χόλιγουντ. Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες συμπεριλαμβανομένου τις: Μεγάλε, Τι Κάναμε Χθες Βράδυ? (Dude, Where's My Car?), Παντρευτείτε, Χωρίστε, Τελειώσατε! (Just Married), Το Φαινόμενο της Πεταλούδας (The Butterfly Effect), Ο Φύλακας (The Guardian) και Τζακ Ποτ στον Έρωτα (What Happens in Vegas). Είναι ο παραγωγός και ο συν-δημιουργός των ριάλιτι Room 401 και Beauty and the Geek. Ο Κούτσερ αυτό το διάστημα συμπρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά Two and a Half Men του καναλιού CBS, ως ο χαρακτήρας Γουόλντεν Σμιντ.
1979 - Νίκος Ανδρουλάκης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης (7 Φεβρουαρίου 1979) είναι Έλληνας πολιτικός μηχανικός, πολιτικός και Ευρωβουλευτής με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη (S&D).
Ο Νίκος Ανδρουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1979. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έχει μεταπτυχιακό τίτλο στο πρόγραμμα «Νέα Υλικά και Περιβάλλον». Επιπλέον, είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Φιλοσοφίας.
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός και διδάσκει στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Το 1997 συμμετέχει για πρώτη φορά στην Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη του Νομού Ξάνθης, ενώ το 1999 εκλέγεται Γραμματέας της παράταξης στην Ξάνθη. Από το 2000 έως και το 2002 διετέλεσε μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου.
Το 2001 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2007 εξελέγη μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας της Νεολαίας του κόμματος. Το 2008 εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Στις 14 Μαρτίου 2013 εκλέχτηκε από το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, λαμβάνοντας 109 ψήφους σε σύνολο 168 ψήφων.
Στις 30 Μαρτίου 2014 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη. Εξελέγη δεύτερος με 113.719 σταυρούς προτίμησης.
Συμμετέχει στην ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών & Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Είναι μέλος:
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Παράλληλα είναι αναπληρωτής στην:
Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας
Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ - Λατινικής Αμερικής
Τον Ιανουάριο του 2016, μετά από πρόταση της Σοσιαλιστικής Ομάδας, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά τις μετρήσεις εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία ως πλήρες μέλος (Σκάνδαλο Volkswagen).
1981 - Νταρσί Νέτο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1983 - Γιώργος Γκουγκουλιάς, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1983 - Κρίστιαν Κλιν, Αυστριακός οδηγός αγώνων.
1989 - Νικ Καλάθης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Ο Νικ Καλάθης (Nicholas William Calathes, 7 Φεβρουαρίου 1989) είναι Ελληνοαμερικανός διεθνής καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 1.98, βάρος 97 kg και αγωνίζεται ως πόιντ γκάρντ. Αγωνίζεται στην ομάδα του Παναθηναϊκού για το Eλληνικό πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής και την Ευρωλίγκα ανδρών με το νούμερο 33. Είναι επίσης βασικό στέλεχος της Εθνικής Ελλάδος. Έχει αγωνιστεί επίσης για μια διετία στο NBA και για ένα χρόνο VTB Λίγκα.
1990 - Άννα Αμπρέου, Φινλανδή τραγουδίστρια.
1996 - Πιερ Γκασλί, Γάλλος οδηγός αγώνων.
Θάνατοι σαν σήμερα
780 - Νικήτας Α', Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Νικήτας ο Α΄ (... - 7 Φεβρουαρίου 780) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν σλαβικής καταγωγής. Διετέλεσε ιερέας στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Επιβλήθηκε στο Πατριαρχικό θρόνο από τον εικονομάχο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Ε' το 766 και παρέμεινε μέχρι το 780. Αν και ηπιότερος του προκατόχου του, έλαβε ενεργό μέρος στη καταδίωξη των εικονολατρών και έστεψε συμβασιλέα τον γιο του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, τον Λέοντα. Οι εικονολάτρες τον χαρακτήριζαν απαίδευτο και άβουλο όργανο της πολιτικής του αυτοκράτορα. Πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου του 780.
Η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος το 787 τον απεκήρυξε και τον αναθεμάτισε.
1575 - Άννα Μαρία Ζίγκλεριν, Γερμανίδα αλχημίστρια.
1707 - Δοσίθεος Β', Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Ο Δοσίθεος Νοταράς (31 Μαΐου 1641 - 7 Φεβρουαρίου 1707) ήταν Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Γεννήθηκε στην Αράχωβα του δήμου Φελλόης της επαρχίας Καλαβρύτων στις 31 Μαΐου 1641. Ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόλαος και η μητέρα του Άννα. Η μητέρα του, κόρη κάποιου Βελισσαρίου, καταγόταν από την Κερνίκη της Πελοποννήσου. Ανήκε στη μεσαία τάξη και είχε το επώνυμο Σκαρπέτης κι όχι Νοταράς. Σε ηλικία επτά ετών μετέβη στην Πάτρα άγνωστο για ποιον λόγο,ίσως για να φοιτήσει σε κάποιο σχολείο, αλλά αμέσως γύρισε στο χωριό του. Έμεινε ορφανός σε ηλικά οκτώ ετών και από τη μητερα του ενώ ο πατέρας του έμπορος πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουνίου 1649. Τον μόρφωσή του ανέλαβαν ο παππούς του Γιώργος, μοναχός στη μονή των Αγίων Αποστόλων στην Κόρινθο και ο μητροπολίτης Κορίνθου Γρηγόριος ο Γουλανός. Χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον Μητροπολίτη Κορίνθου στην μονή των Αγίων Αποστόλων σε ηλικία έντεκα ετών κατά παράβαση των σχετικών εκκλησιαστικών κανόνων περί ηλικίας και πήγε στη συνέχεια στην Αθήνα το 1653. Μετά ήλθε στην Κωνσταντινούπολη,ίσως επείδη τον προσκάλεσε ο μητροπολίτης Κορίνθου Γρηγόριος, τον Ιανουάριο του 1657, και διέμενε στο μετόχιο του Αγίου Τάφου. Εκεί γνωρίστηκε με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Παΐσιο, με τον οποίο περιόδευσε στον Εύξεινο Πόντο και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες για ζητείες. Οι γνώσεις του στα τουρκικά, αραβικά, ρωσικά, γεωργιανά, ελληνικά και λατινικά,«πρέπει να περιορίζονταν στο καθημερινό λεξιλόγιο, όπωςφανερώνει και ο τροπος με τον οποίο χειρίζεται τα λατινικά». Μετά το θάνατο του Παϊσίου τον Δεκέμβριο του 1660 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, και ένα χρόνο αργότερα προσλήφθηκε από τον νέο Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ως αρχιδιάκονός του. Χειροτονήθηκε μητροπολίτης Καισαρείας (Παλαιστίνης) το 1666. Το 1667 αποστέλλεται από τον Νεκτάριο ως πατριαρχικός έξαρχος στις Ρουμανικές χώρες για να ρυθμίσει περιουσιακά θέματα του Πατριαρχείου.
1736 - Στήβεν Γκρέυ, Άγγλος αστρονόμος και επιστήμονας.
Ο Στήβεν Γκρέυ (1666 – 7 Φεβρουαρίου 1736) ήταν Άγγλος φυσικός αστρονόμος και χημικός. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς – ηλεκτρολόγους του 17ου αιώνα. Θεωρείται πατέρας της ηλεκτρικής αγωγιμότητας.
Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1666 στο Κεντ. Από νεαρή ηλικία εργαζόμενος στην επιχείρηση του πατέρα του σε βαφείο υφασμάτων ασχολήθηκε έντονα με την αστρονομία , όπου βοηθούμενος οικονομικά και από φίλους του κατάφερε να σπουδάσει φυσικές επιστήμες.
Πέθανε πάμφτωχος και σχεδόν ξεχασμένος στις 7 Φεβρουαρίου του 1736 στο Λονδίνο όπου και θάφτηκε σε κάποιο νεκροταφείο απόρων. Δεν έχει ανεγερθεί προς τιμή του κανένα μνημείο ούτε υφίσταται προτομή του. Κάποια από τα χειρόγραφά του βρίσκονται στη βιβλιοθήκη της Βασιλικής Εταιρείας.
Ανακαλύψεις
Κατασκεύασε δικό του τύπο τηλεσκοπίου όπου και έκανε εντυπωσιακές μελέτες για τις ηλιακές κηλίδες.
Το 1727 απέδειξε ότι οι αγωγοί εφόσον μονωθούν μπορούν και να ηλεκτριστούν δίνοντας μια πρώτη ερμηνεία του κεραυνού. Από εκείνη τη στιγμή πειραματίστηκε επί του φαινομένου αυτού και προσδιόρισε έτσι την ενέργεια της ηλεκτρικής αγωγιμότητας (1729). Στη συνέχεια με τις μελέτες του μπόρεσε και πραγματοποίησε τα πρώτα πειράματά του στη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε σημαντική απόσταση.
Ανακάλυψε ακόμη την ηλέκτριση εξ επαγωγής. Κάποια μέρα ξεσκονίζοντας με πανί ένα γυάλινο δοχείο παρατήρησε στη συνέχεια το πώμα αυτού που ήταν φελλός ότι μαγνήτιζε διάφορα μικροαντικείμενα. Στη συνέχεια πραγματοποίησε πολλά πειράματα μέχρι το τέλος της ζωής του, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως φακό μια σταγόνα νερού. Σήμερα θεωρείται ο θεμελιωτής της ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Τιμήθηκε με το μετάλλιο Κόπλυ, δύο φορές, το 1731 και 1732 και υπήρξε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας.
Στη δεκαετία του 1970 μία μονάδα μέτρησης δόσης απορρόφησης ακτινοβολίας έλαβε προς τιμή του το όνομα Γκρέυ (Gy).
1864 - Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς, Σέρβος γλωσσολόγος.
Ο Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς, (Τρσιτς, 6 Νοεμβρίου 1787 - Βιέννη, 7 Φεβρουαρίου 1864), ήταν Σέρβος φιλόλογος, μεταρρυθμιστής της σερβικής γλώσσας, συλλέκτης δημοτικών τραγουδιών και συγγραφέας του πρώτου λεξικού της σερβικής γλώσσας. Ο Κάρατζιτς ήταν η πιο σημαντική προσωπικότητα στη σερβική λογοτεχνία το πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα.
Συμμετείχε στην πρώτη Σερβική εξέγερση ως υπάλληλος της Νεγκοτίνσκα Κράινα, μετά την ήττα το 1813 μετακόμισε στη Βιέννη. Εκεί συναντήθηκε με τον Σλοβένο Γέρνεϊ Κόπιταρ, κι έθεσε ως στόχο τη συλλογή των σερβικών δημοτικών τραγουδιών, τη μεταρρύθμιση του κυριλλικού αλφάβητου και τον αγώνα για την εισαγωγή των εθνικών γλωσσών στη σερβική λογοτεχνία. Οι μεταρρυθμίσεις του Βουκ στη σερβική γλώσσα ήταν η εισαγωγή της φωνητικής ορθογραφίας, η καθιέρωση της σερβικής γλώσσας που χρησιμοποιούσε ο λαός, η οποία αντικατέστησε τη σλαβονική-σερβική γλώσσα, την οποία την εποχή εκείνη χρησιμοποιούσαν οι μορφωμένοι.
1894 - Αντόλφ Σαξ, Βέλγος κατασκευαστής μουσικών οργάνων, εφευρέτης του σαξόφωνου.
Ο Αντουάν–Ζοζέφ «Αντόλφ» Σαξ (γαλλικά: Antoine-Joseph "Adolf" Sax, 6 Νοεμβρίου 1814 – 7 Φεβρουαρίου 1894) ήταν Βέλγος οργανοποιός, μουσικός και οργανοπαίκτης του φλάουτου και του κλαρίνου. Είναι ευρύτατα γνωστός για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του σαξοφώνου.
Γεννημένος στην γαλλόφωνη πόλη της Ντινάν, στην Βαλλωνία του Βελγίου, γιος του επίσης σχεδιαστή μουσικών οργάνων Σαρλ–Ζοζέφ Σαξ, ο Αντόλφ από νεαρή κιόλας ηλικία καταπιάστηκε και ο ίδιος με την οργανοποιία, όπως κλαρινέτων και φλάουτων, όργανα τα οποία αργότερα σπούδασε στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων. Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromp) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σε όλο τον κόσμο. Το 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο, γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού. O Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία ογδόντα ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
1898 - Αντόλφο Φαρσάρι, Ιταλός φωτογράφος.
Ο Αντόλφο Φαρσάρι (Adolfo Farsari, 11 Φεβρουαρίου 1841 – 7 Φεβρουαρίου 1898) ήταν Ιταλός φωτογράφος που έζησε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας.
Ακολουθώντας μια σύντομη αρχικά στρατιωτική καριέρα κατά την οποία υπηρέτησε και στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, έγινε στη συνέχεια ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και εμπορικός φωτογράφος. Το φωτογραφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, και ειδικά τα χειροποίητα χρωματισμένα πορτραίτα και τοπία, τα οποία πουλούσε κυρίως σε ξένους διαμένοντες και επισκέπτες στη χώρα (Ιαπωνία). Οι εικόνες του Φαρσάρι διανεμήθηκαν ευρέως, παρουσιάστηκαν και αναφέρθηκαν σε βιβλία και περιοδικά, και μερικές φορές αναπλάστηκαν από καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν και άλλα εκφραστικά μέσα. Διαμόρφωσαν τις παραστάσεις των ξένων για τους ανθρώπους και τους τόπους της Ιαπωνίας και σε κάποιο βαθμό επηρέασαν το πως οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι έβλεπαν τον εαυτό τους και τη χώρα τους. Το στούντιο του, το τελευταίο αξιοσημείωτο ξένο στούντιο στην Ιαπωνία, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας και μια από τις πιο παραγωγικές εμπορικές φωτογραφικές εταιρίες. Σε μεγάλο βαθμό λόγω των αυστηρών τεχνικών προδιαγραφών και των επιχειρηματικών του ικανοτήτων ο Φαρσάρι, επηρέασε σημαντικά την ανάπτυξη της τέχνης της φωτογραφίας στην Ιαπωνία.
1901 - Άνα Μπετανκούρτ, Κουβανή επαναστάτρια και φεμινίστρια.
1903 - Τζέιμς Γκλέισερ, Άγγλος μετεωρολόγος και αεροναυτικός.
1931 - Τομάζο Τιττόνι, Ιταλός πολιτικός.
1942 - Ιβάν Μπιλίμπιν, Ρώσος εικονογράφος.
1942 - Ντοράντο Πιέτρι, Ιταλός αθλητής.
1952 - Φίλιπ Έπσταϊν, Αμερικανός σεναριογράφος.
Ο Φίλιπ Έπσταϊν (Philip G. Epstein, 22 Αυγούστου 1909 - 7 Φεβρουαρίου 1952) ήταν Αμερικανός σεναριογράφος, και περισσότερο γνωστός για το σενάριο της ταινίας Καζαμπλάνκα, το οποίο γράφτηκε (διασκευάστηκε) σε συνεργασία με τον δίδυμο αδελφό του Τζούλιους αλλά και τον Χάουαρντ Κοκ. Με την ταινία αυτή βραβεύθηκε και με Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
Ο Φίλιπ παρακολούθησε μαθήματα στο Pennsylvania State College, παίρνοντας το πτυχίο του το 1931. Μετά το κολέγιο ο Φίλιπ επέλεξε την ηθοποιία και ο αδελφός του Τζούλιους έγινε επαγγελματίας πυγμάχος. Ο γάμος του, επίσης, το έδωσε έναν υιό, ο οποίος έγινε μυθιστοριογράφος, ο οποίος το 2003 κυκλοφόρησε μία φανταστική έκδοση της παιδική του ηλικίας, το San Remo Drive: A Novel from memory. Ο εγγονός του Τέο ασχολήθηκε επιτυχημένα με το μπέιζμπολ και η εγγονή του, ακολούθησε τα βήματά του, κι έγινε σεναριογράφος.
Αργότερα ο Φίλιπ και ο Τζούλιους κατευθύνθηκαν προς το Χόλιγουντ, ελπίζοντας να μπουν στην κινηματογραφική βιομηχανία. Εν τέλει έγιναν επιτυχημένοι σεναριογράφοι. Ο Τζακ Γουόρνερ, διευθύνων της Warner Bros., είχε μία σχέση μίσους και πάθους με τα αδέλφια Έπσταϊν. Δεν μπορούσε να αμφισβητήσει την εμπορική τους επιτυχία, αλλά αποδοκίμαζε τις φάρσες τους και τις εργασιακές τους συνήθειες. Το 1952, ο Γουόρνερ έδωσε τα ονόματά του στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, αλλά εκείνοι δεν παρουσιάστηκαν ποτέ στην επιτροπή. Όμως, σε ένα ερωτηματολόγιο της Επιτροπής, όταν ρωτήθηκαν, αν ποτέ ήταν μέλη κάποιος "ανατρεπτικής οργάνωσης", εκείνοι απάντησαν: «Ναι, της Warner Brothers»
Ο Φίλιπ πέθανε σε ηλικία 42 ετών, στο Χόλιγουντ, από καρκίνο.
1958 - Βλαντιμίρ Λόσκι, Ρώσος θεολόγος.
Ο Βλαντιμίρ Λόσκι (8 Ιουνίου 1903 - 7 Φεβρουαρίου 1958) ήταν επιφανής εξόριστος Ρώσος θεολόγος.
Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1903 στο Γκέτινγκεν της Γερμανίας. Ο πατέρας του, Νικόλαος Λόσκι, ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Το 1920 πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου έζησε ως το 1922, οπότε εξορίστηκε. Έμεινε για λίγο στην Πράγα και κατόπιν πήγε στο Παρίσι, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του μέχρι το θάνατό του στις 7 Φεβρουαρίου 1958.
Η ζωή του επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ως παιδί υπήρξε μάρτυρας της δίκης και της εκτέλεσης από το Σοβιετικό καθεστώς του Μητροπολίτη Αγίας Πετρούπολης Βενιαμίν, ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε άγιος.
Ήταν ο πρώτος Πρύτανης του Ινστιτούτου του Αγίου Διονυσίου του Παρισιού, όπου δίδαξε δογματική θεολογία. Το πιο αξιόλογο έργο του είναι «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας».
1964 - Σοφοκλής Βενιζέλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Σοφοκλής Ε. Βενιζέλος (Χανιά, 3 Νοεμβρίου 1894 – Επιβατηγό πλοίο «Ελλάς» εν πλω από τα Χανιά προς Πειραιά, 7 Φεβρουαρίου 1964) ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας για τρία μικρά διαστήματα στα μέσα του 20ού αιώνα.
Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ήταν δευτερότοκος γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η μητέρα του, Μαρία Βενιζέλου, το γένος Σοφοκλή Κατελούζου ή Ελευθερίου, έπαθε λοίμωξη (επιλόχειο πυρετό) μετά την γέννηση του Σοφοκλή και υπέκυψε λίγες ημέρες αργότερα. Ο μεγάλος του αδελφός, Κυριάκος, και ο Σοφοκλής μεγάλωσαν κοντά στην θεία τους Μαριώ Βενιζέλου.
Το 1911, ο Σοφοκλής Βενιζέλος έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απ' όπου αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πυροβολικού. Το 1920 παραιτήθηκε από τον στρατό, για να εκλεγεί βουλευτής Χανίων στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του ίδιου έτους, όμως με την ήττα των Φιλελευθέρων στις εκλογές αυτές ο Σοφοκλής Βενιζέλος ακολούθησε τον πατέρα του στην Νίκαια της Γαλλίας όπου παντρεύτηκε, στις 27 Δεκεμβρίου 1920 με την Κατερίνα Ζερβουδάκη.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την επάνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα το 1922, ο Σοφοκλής Βενιζέλος επανήλθε στο στράτευμα και διορίσθηκε στρατιωτικός ακόλουθος στο Παρίσι, όπου παρέμεινε επί οκτώ χρόνια, για να αποστρατευθεί τελικά με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Το 1936, μετά τον θάνατο του πατέρα του, εκλέχθηκε στην διοικούσα επιτροπή του Κόμματος των Φιλελευθέρων.
Στον πόλεμο του 1940 ζήτησε να καταταγεί, όμως, η αίτησή του δεν έγινε δεκτή. Με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Στις 7 Μαΐου του 1943 ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικού στην εξόριστη κυβέρνηση του Τσουδερού. Όταν ξέσπασε το κίνημα του Ναυτικού (1944), ο Εμμανουήλ Τσουδερός παραιτήθηκε και έτσι ο Σοφοκλής Βενιζέλος ανέλαβε την πρωθυπουργία της εξόριστης κυβέρνησης στις 14 Απριλίου του 1944. Μέσα σε τρεις ημέρες, ο Σοφοκλής Βενιζέλος κατέστειλε το κίνημα του Ναυτικού, αλλά με μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ίδιο. Έχοντας χάσει την ευρύτερη λαϊκή αποδοχή που απολάμβανε μέχρι τότε, ο Σοφοκλής Βενιζέλος αναγκάσθηκε να παραιτηθεί δώδεκα ημέρες αργότερα (26 Απριλίου 1944), προκειμένου να σχηματισθεί η κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και να επέλθει ηρεμία στην ελληνική πολιτική σκηνή. Στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, παρέμεινε ως αντιπρόεδρος έως τον Αύγουστο του 1944. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1944, ο Σοφοκλής Βενιζέλος συμμετείχε στην τελευταία εξόριστη κυβέρνηση εθνικής ενότητας, στην οποία συμμετείχαν και έξι υπουργοί της «κυβέρνησης του βουνού» (ΠΕΕΑ).
Μετά την απελευθέρωση, ο Σοφοκλής Βενιζέλος επέστρεψε στην Ελλάδα. Στις 30 Αυγούστου του 1945 ανακηρύχθηκε υπαρχηγός των Φιλελευθέρων, με αρχηγό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Τον Φεβρουάριο του 1946, το Κόμμα των Φιλελευθέρων διασπάσθηκε, και ο Σοφοκλής Βενιζέλος ανέλαβε την ηγεσία του Κόμματος των Βενιζελικών Φιλελευθέρων, ενώ στις πρώτες μετακατοχικές εκλογές, ένα μήνα αργότερα, πολιτεύθηκε με τον κόμμα Εθνική Πολιτική Ένωσις (ΕΠΕ), συνυποψήφιος με τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Τον Απρίλιο του 1946, ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην ολιγοήμερη κυβέρνηση του Παναγιώτη Πουλίτσα, από την οποία παραιτήθηκε μαζί με τον Παπανδρέου και τον Κανελλόπουλο, επειδή οι τρεις τους διαφώνησαν με την πρόθεση της κυβέρνησης να επισπεύσει το δημοψήφισμα για την επαναφορά της βασιλείας. Το 1947 έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Στρατιωτικών και Προσωρινώς Υγιεινής και Αεροπορίας καθώς και υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου, εντεταλμένος εις τον συντονισμόν των υπουργείων των εχόντων σχέσιν με την ασφάλειαν της χώρας και προσωρινά υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων και αργότερα υπουργός Ναυτικών στην Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947.
Οι Φιλελεύθεροι επανενώθηκαν το 1947 και ο Σοφοκλής Βενιζέλος έγινε εκ νέου υπαρχηγός και κατόπιν αρχηγός του κόμματος (Νοέμβριος 1948). Από τον Αύγουστο του 1950 έως τον Οκτώβριο του 1951, ο Σοφοκλής Βενιζέλος σχημάτισε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις, αρχικά σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, και κατόπιν σε συνεργασία με τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Νικόλαο Πλαστήρα, ως πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών.
Στην κυβέρνηση Πλαστήρα (1951–1952) μετείχε ως αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών, και αναπλήρωσε τον Πλαστήρα μετά την ασθένειά του (11 Μαρτίου 1952). Κατά την περίοδο αυτή, ο Σοφοκλής Βενιζέλος διαπραγματεύτηκε την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (εισδοχή στις 20 Σεπτεμβρίου 1951, επικύρωση από την Βουλή των Ελλήνων στις 18 Φεβρουαρίου 1952), αποδέχθηκε την συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο της Κορέας μετά από πρόσκληση του ΟΗΕ, και έδωσε το δικαίωμα τού εκλέγειν και εκλέγεσθαι και στις γυναίκες (Νόμος 2159/1952).
Μετά την ήττα των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1952 από τον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου, ο Σοφοκλής Βενιζέλος αποσύρθηκε προσωρινά από την πολιτική. Επανήλθε λίγο καιρό αργότερα για να ιδρύσει την Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση (ΦΔΕ), αφού πρώτα διαφώνησε με τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Στις εκλογές του 1956, η ΦΔΕ εξέλεξε 46 βουλευτές, και ο ίδιος ο Σοφοκλής Βενιζέλος εκλέχθηκε βουλευτής Δωδεκανήσων. Το 1958 εξομάλυνε τις σχέσεις του με τον Γεώργιο Παπανδρέου, για να ιδρύσουν μαζί την Ένωση Κέντρου. Το 1961 οι σχέσεις του με τον Παπανδρέου πέρασαν άλλη μία κρίση και, για ένα σύντομο διάστημα, ο Σοφοκλής Βενιζέλος φλέρταρε πολιτικά με την ΕΡΕ του Καραμανλή.
Γρήγορα όμως οι σχέσεις του με τον Παπανδρέου εξομαλύνθηκαν και πάλι. Έτσι, μετά την εκλογική νίκη της Ενώσεως Κέντρου στις 3 Νοεμβρίου του 1963, ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών.
Ιστορικό θανάτου
Το απόγευμα της 6ης Φεβρουαρίου του 1964, κι ενώ η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων για τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου όδευε προς την κορύφωση της τελευταίας εβδομάδας, ο Σοφοκλής Βενιζέλος την ώρα που εκφωνούσε πολιτικό λόγο στον λαό των Χανίων αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία με δύσπνοια που ξεπέρασε με χάπια και νερό. Μετά την ομιλία του επιβιβάστηκε στο επιβατηγό πλοίο Ελλάς με κατεύθυνση τη Σύρο. Στις 21.00 δόθηκε επί του πλοίου γεύμα και, αφού το πλοίο είχε αποπλεύσει, ο Βενιζέλος επιδόθηκε στο αγαπημένο του παιχνίδι, το μπριτζ. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα πλέον όταν αποσύρθηκε στην καμπίνα του. Αισθάνθηκε δυσφορία και ζήτησε επειγόντως από τον καμαρότο, που τον αντίκρισε χλωμό με έντονη δύσπνοια, τον γιατρό του, καρδιολόγο Γ. Καρούζο, που τον συνόδευε στην περιοδεία. Ο γιατρός έσπευσε κοντά του και αντιλήφθηκε ότι ο Βενιζέλος είχε οξύ πνευμονικό οίδημα. Προσπάθησε να το αντιμετωπίσει με ενέσεις, ωστόσο παρά τις προσπάθειές του ο μεγάλος πολιτικός κάποια στιγμή έχασε τις αισθήσεις του και πέθανε. Το μοιραίο επήλθε στη 1.05 το πρωί της 7ης Φεβρουαρίου. Το πλοίο αμέσως άλλαξε πορεία και επέστρεψε στη Σούδα.
1965 - Λουκής Ακρίτας ήταν Ελληνοκύπριος λογοτέχνης (ασχολήθηκε με την πεζογραφία, το θέατρο, και το δοκίμιο), δημοσιογράφος και πολιτικός. Γονείς του ήταν ο Χατζηγιαννακός Ακρίτας και η Ελένη Κατιρτζίγιαννη. (1909 - 7 Φεβρουαρίου 1965)
Το λογοτεχνικό του έργο διέπεται από την προοδευτική του ιδεολογία και την ανθρωπιστική του κοσμοθεωρία και χαρακτηρίζεται από μια αισιόδοξη προοπτική, που προκύπτει από την πίστη του στην ψυχική αντοχή των κοινωνικά αδικημένων.
Γυναίκα του υπήρξε η Σύλβα Ακρίτα κόρη του Κωνσταντίνου Γιαβάσογλου, Υπουργού Πρόνοιας και Γερουσιαστή με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η Σύλβα Ακρίτα υπήρξε η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Συμβουλίου Ευρώπης και Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αασφάλισης.
Μαζί αποκτήσανε μια κόρη, την δημοσιογράφο και συγγραφέα Έλενα Ακρίτα.
1965 - Περικλής Ιωαννίδης, Έλληνας αντιναύαρχος.
Ο Περικλής Ιωαννίδης (1 Νοεμβρίου 1881 – 7 Φεβρουαρίου 1965) ήταν αντιναύαρχος του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού.
Γεννήθηκε στην Κόρινθο και εισήλθε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, απ'όπου και αποφοίτησε. Υπήρετησε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού τάχθηκε με το πλευρό του Βασιλιά. Το 1917 καταδικάστηκε λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και φυλακίστηκε μέχρι το 1920. Μετά την πτώση του Βενιζέλου, συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία και προβιβάστηκε σε πλοίαρχο. Το 1922 αποστρατεύθηκε και το 1935 αποκαταστάθηκε. Τον ίδιο χρόνο αποχώρησε οριστικά από το Πολεμικό Ναυτικό λαμβάνοντας παράλληλα τον τίτλο του αντιναυάρχου. Στις 31 Μαρτίου του 1947 παρέλαβε τα Δωδεκάνησα ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας από τους συμμάχους και διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής των Δωδεκανήσων. Το 1958 ανακηρύχθηκε από τον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος επίτιμο μέλος του ενώ υπήρξε ευεργέτης της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Το 1920 ο Ιωαννίδης γνώρισε την πριγκίπισσα Μαρία της Ελλάδας και Δανίας, χήρα του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας, ο οποίος είχε πεθάνει το 1919, καθώς επέστρεφε με πολεμικό πλοίο στην Ελλάδα, του οποίου ήταν κυβερνήτης ο ίδιος. Τον Δεκέμβριο του 1922 ενώ βρισκόντουσαν σε εξορία παντρεύτηκαν στη Γερμανία. Την περίοδο 1922 - 1940 διέμενε στην Αγγλία και την Ιταλία.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1965 και ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
1979 - Γιόζεφ Μένγκελε, Γερμανός γιατρός και εγκληματίας πολέμου.
Ο Γιόζεφ Μένγκελε ήταν Γερμανός γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς Μπίρκεναου και διαβόητος ιδίως για τα πειράματα που έκανε με ανθρώπους, τα οποία οδηγούσαν συνήθως στον θάνατό τους. Έμεινε στην ιστορία ως ο Άγγελος του Θανάτου (Todesengel von Auschwitz). (16 Μαρτίου 1911, Γκίντσμπουργκ, Γερμανία - 7 Φεβρουαρίου 1979, Βερτιόγκα, Βραζιλία)
1984 - Μάρκος Νομικός, Έλληνας εφοπλιστής και πολιτικός.
Ο Μάρκος Νομικός του Πέτρου (17 Σεπτεμβρίου 1898 - 7 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Έλληνας εφοπλιστής και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Κυκλάδων. Ήταν γόνος της οικογένειας εφοπλιστών Νομικού, από τη Σαντορίνη.
Γεννήθηκε στη Σαντορίνη και ήταν γιος του Πέτρου Νομικού, ιδρυτή της "Θηραϊκής Ακτοπλοΐας" (1930). Ακολούθησε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1918 έγινε εφοπλιστής και 5 χρόνια αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση της εταιρείας του πατέρα του, Πέτρου Νομικού. Σε ένα από τα κότερά του, το "Νόρθγουιντ" είχε ταξιδέψει στα ελληνικά νησιά ως προσκεκλημένη η Ζακλίν Κένεντι Ωνάση, το 1963, λίγους μήνες προτού δολοφονηθεί ο σύζυγός της, Τζον Φ. Κένεντι.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Θήρας στις εκλογές του 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΡΕ, με την οποία εξελέγη βουλευτής Κυκλάδων το 1956, 1958, 1961, 1963 και 1964.
Ήταν παντρεμένος με την Αννίκα Πρωτονοταρίου και απέκτησαν 4 παιδιά: την Αναστασία (γ. 1918), τον Αναστάσιο (γ. 1920), την Αντωνία (γ. 1921) και τη Μαρία (γ. 1928). Διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος του Δ.Σ. της ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών στις 7 Φεβρουαρίου 1984.
1986 - Μπεάτα Κιτσίκη, Ελληνίδα φεμινίστρια και αντιστασιακή.
Η Μπεάτα Κιτσίκη, γεννημένη Μερόπη Πετυχάκη, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 14 Ιουλίου 1907, απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1986, ήταν αγωνίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, αγωνίστρια του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, 1944-1949. Ήταν σύζυγος του Νίκου Κιτσίκη και μητέρα του Δημήτρη Κιτσίκη.
Ο πατέρας της, ο Εμμανουήλ Πετυχάκης (1842-1915), ήταν κρητικός αλλά είχε εγκατασταθεί στο Κάιρο ως επιχειρηματίας. Εκεί νυμφεύθηκε την Κορίννα, κόρη του Δαυΐδ Αντωνιάδη, κόμη ντ' Αντόνιο, Ελληνοϊταλό από την Τεργέστη. Η Κορίννα είχε γεννηθεί το 1861 στο Κάϊρο και πέθανε στην Αθήνα το 1925. Η μητέρα της, η Άννα, ήταν Γαλλίδα και είχε 16 παιδιά: 8 βαπτίσθηκαν καθολικά και 8 ορθόδοξα, μεταξύ αυτών δε και η Κορίννα.
Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε 12 παιδιά, όλα γεννημένα στο Κάιρο εκτός από το τελευταίο, την Μπεάτα, που γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1907. Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε επιστρέψει με την οικογένειά του στην Κρήτη επειδή τα παιδιά του πέθαιναν από τύφο στην Αίγυπτο. Στο Ηράκλειο πέθανε το 1915, αφήνοντας χήρα την Κορίννα, που ήταν 19 χρόνια νεότερή του. Τον αντικατέστησε με τον δικηγόρο της οικογενείας, τον Αριστείδη Στεργιάδη, που ήταν συνομήλικός της (1861-1949), τον μετέπειτα ύπατο αρμοστή στη Σμύρνη (1919-1922), που έτσι έγινε ο πατριός της Μπεάτας. Ο Στεργιάδης πήρε μαζί του την Μπεάτα στη Σμύρνη το 1919. Επιστρέφοντας στο Ηράκλειο γνώρισε το 1921 τον ήδη τότε τακτικό καθηγητή στο Πολυτεχνείο Νίκο Κιτσίκη, που είχε έρθει στο Ηράκλειο για να χτίσει το λιμάνι. Ο Κιτσίκης την πήρε μαζί του στην Αθήνα και τη νυμφεύθηκε το 1923. Η Μπεάτα έζησε έκτοτε στην κολωνακιώτικη αστική κοινωνία της πρωτεύουσας και έκανε τρία παιδιά: την Μπεάτα, την Έλσα και τον Δημήτρη.
Στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, το 1940-1941, για να βοηθήσει τους φαντάρους, που τραυματισμένοι επέστρεφαν από το μέτωπο, μαζί με πολλές άλλες κυρίες του Κολωνακιού εργάσθηκε νυχθημερόν ως εθελόντρια νοσοκόμα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός των Αθηνών, δίπλα στον χειρούργο και κομμουνιστή Πέτρο Κόκκαλη, που την επηρέασε ιδεολογικά, αλλά και λόγω της φοβερής κόπωσης έπαθε έλκος και έκτοτε η υγεία της κατεστράφη.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μαζί με τον σύζυγό της, τον Νίκο Κιτσίκη, πρύτανη του Ε.Μ. Πολυτεχνείου κατετάγη στις γραμμές του ΕΑΜ και στην Απελευθέρωση έγινε μέλος του ΚΚΕ και μέλος της κομμουνιστικής πολιτοφυλακής ΟΠΛΑ.
Η πολύκροτη δίκη της Μπεάτας
Στις 9 Απριλίου 1948, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, άρχισε ενώπιον του εκτάκτου στρατιωτικού δικαστηρίου των Αθηνών η δίκη της Μπεάτας για κατασκοπία προς όφελος του εκτός νόμου ΚΚΕ, τη στιγμή που ο σύζυγός της ο Νίκος Κιτσίκης ήταν ακόμη πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου. Με την φήμη που την περιέβαλε της ελληνικής Πασιονάριας, κατεδικάσθη σε θάνατο.
Παρά τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη, η Μπεάτα ποτέ δε δέχθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας και ηρωποιήθηκε από τη νεολαία. Σε πολλά κορίτσια που γεννήθηκαν εκείνη την εποχή δόθηκε το όνομα Μπεάτα. Στη διάρκεια της δίκης της κατηγορήθηκε ότι είχε προδώσει την τάξη της, αυτήν του Κολωνακίου.
Την 1η Μαΐου 1948, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χρήστος Λαδάς, που είχε υπογράψει τη θανατική της καταδίκη, δολοφονήθηκε από μέλος της ΟΠΛΑ. Οι εφημερίδες της εποχής αμέσως κατηγόρησαν την Μπεάτα ότι από την φυλακή είχε δώσει διαταγή στην ΟΠΛΑ να προβεί στην δολοφονία του υπουργού.
Παρά ταύτα, λόγω της φήμης και του σεβασμού που ο κόσμος συνέχιζε να φέρει προς το πρόσωπο του Νίκου Κιτσίκη, η Μπεάτα δεν εξετελέσθη και μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου αφέθηκε ελεύθερη, στα τέλη του 1951. Η υγεία της όμως είχε πλέον καταστραφεί και τα βασανιστήρια είχαν επηρεάσει τον ψυχικό της κόσμο.
Ο ρόλος της Μπεάτας στη σύσφιξη των ελληνοκινεζικών σχέσεων
Σε μία συνάντηση του Παγκοσμίου Κινήματος της Ειρήνης στη Στοκχόλμη, στα τέλη του 1955, οι Κινέζοι αντιπρόσωποι πλησίασαν τον Έλληνα απεσταλμένο, τον Νίκο Κιτσίκη και του ζήτησαν να προωθήσει στην Ελλάδα τη Λαϊκή Κίνα, η οποία τότε δεν αναγνωριζόταν από τη Δύση. Η Μπεάτα Κιτσίκη ανέλαβε να ιδρύσει τον Σύνδεσμο φιλίας Ελλάδος-Λαϊκής Κίνας, που γρήγορα γνώρισε τεράστια επιτυχία στην ελληνική κοινωνία[εκκρεμεί παραπομπή]. Με την συνεργασία των Εκδόσεων Φέξη πολλές δεκάδες κινεζικά βιβλία μεταφράσθηκαν στα ελληνικά, λογοτεχνικά αλλά και πολιτικά, όπως τα Άπαντα του Μάο Τσετούνγκ. Με αλλεπάλληλες αποστολές Ελλήνων προσωπικοτήτων στη Λαϊκή Κίνα αλλά και με την εξάπλωση της μαοϊκής ιδεολογίας στους νέους, η Κίνα έγινε ευρέως γνωστή στο ελληνικό κοινό. Η Μπεάτα, ταξιδεύοντας σχεδόν κάθε χρόνο στην Κίνα έγινε φίλη των Κινέζων ηγετών και προσωπικά του Μάο. Αν και το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ανέκοψε την δράση της, η Χούντα αναγνώρισε και επισήμως το Πεκίνο. Η Μπεάτα όμως, ως στόχος των συνταγματαρχών, πέτυχε να τους ξεφύγει και με πλαστό ελβετικό διαβατήριο βρήκε καταφύγιο στην Ελβετία και μετά στη Γαλλία, κοντά στα παιδιά της.
Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας, το 1974. Ο σύζυγός της Νίκος Κιτσίκης πέθανε το 1978. Η ίδια πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1986, τιμώμενη από το ΚΚΕ και την κινεζική κυβέρνηση.
2007 - Αλέκος Ζαρταλούδης, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Αλέκος Ζαρταλούδης (Χίος 23 Ιανουαρίου 1929 – 7 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός.
Το 1965 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη και την ίδια χρονιά έγινε μέλος του ΣΕΗ. Στο θέατρο συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη - Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Έζησε για αρκετό καιρό στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές.
2007 - Άλαν Μακντιάρμιντ, Νεοζηλανδός χημικός.
Ο Άλαν Μακ Ντιάρμιντ (Alan Graham MacDiarmid, 14 Απριλίου 1927 - 7 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Νομπελίστας Νεοζηλανδός χημικός.
Γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1927 και καταγόταν από σχετικά φτωχή οικογένεια. Το 2000 τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας μαζί με δύο ακόμα ερευνητές, για τις έρευνές του στα αγώγιμα πολυμερή. Πέθανε στο σπίτι του, στην Πεννσυλβάνια των ΗΠΑ, έπειτα από πτώση στις 7 Φεβρουαρίου 2007.
2008 - Άντριου Μπερτιέ, Άγγλος πρίγκιπας και μέγας μάγιστρος του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας.
Ο Άντριου Μπερτιέ (Fra Andrew Bertie, πλήρες όνομα:Andrew Willoughby Ninian Bertie) ήταν πρίγκιπας και μέγας μάγιστρος του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας και απόγονος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας των Στιούαρτ από τη μητέρα του, τη Λαίδη Ιωάννα Κρίτστον Στιούαρτ. Το Τάγμα έχει status ανεξάρτητου κράτους.
Γεννήθηκε στις 15 Μαΐου του 1929 στο Λονδίνο. Έγινε μέλος του Τάγματος το 1956 και προτού γίνει Αρχηγός του, εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε οικονομικές εφημερίδες αλλά και ως καθηγητής ξένων γλωσσών. Το 1988 εξελέγη σε μυστικό κονκλάβιο ως ο 78ος στη σειρά του, Αρχηγός του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη των Ιεροσολύμων, της Ρόδου και της Μάλτας. Το εν λόγω τάγμα έχει θρησκευτικό και φιλανθρωπικό χαρακτήρα και ιδρύθηκε αρχικά στα Ιεροσόλυμα τον 11ο αιώνα.
Ο Μπερτιέ, που ήταν ο πρώτος Βρετανός στο αξίωμα που είχε μέχρι το θάνατό του, πρωτοστάτησε στον εκσυγχρονισμό του Τάγματος και συνετέλεσε στη διεύρυνση των διπλωματικών σχέσεων με άλλα κράτη (από 49 που ήταν οι χώρες με τις οποίες είχε διπλωματικές σχέσεις το Τάγμα το 1988, αυξήθηκαν σε 100 την περίοδο του θανάτου του Μπερτιέ) και την επέκταση των δραστηριοτήτων του σε απομακρυσμένες περιοχές.
Πέθανε σε κλινική στη Ρώμη στις 7 Φεβρουαρίου του 2008. Προσωρινός αντικαταστάτης του αποβιώσαντος ανέλαβε ο Τζιάκομο ντάλα Τόρε (Fra Giacomo dalla Torre) ως ότου εξελέγη νέος Αρχηγός ο Μάθιου Φέστινγκ. Ο Αρχηγός φέρει τον τίτλο του Πρίγκιπα και η θητεία του στο αξίωμα είναι ισόβια.
2009 - Τάσος Δενέγρης, Έλληνας ποιητής.
Ο Τάσος Δενέγρης (Αθήνα, 1934 - 7 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Έλληνας ποιητής και μεταφραστής.
Ο Τάσος Δενέγρης σπούδασε κινηματογράφο και κοινωνικές επιστήμες στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Οι πρώτες δημοσιεύσεις του έγιναν στο περιοδικό «Πάλι» το 1968, αλλά το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1974. Υπήρξε μέλος μιας ανήσυχης ομάδας Ελλήνων καλλιτεχνών (Γιώργος Μακρής, Πάνος Κουτρουμπούσης, Αλέξης Ακριθάκης, Μαρία Μήτσορα κ.ά.), που δέχτηκαν ποικίλες επιρροές από τα ανατρεπτικά κινήματα της δεκαετίας του ’60, κυρίως από τον απόηχο του αμερικανικού «μπιτ» κινήματος. Η μεγάλη αγάπη του στο σινεμά εκφράστηκε και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε το 1986 στην ταινία του Σταύρου Τσιώλη Σχετικά με τον Βασίλη. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Απεβίωσε στις 7 Φεβρουαρίου του 2009.
2014 - Ορέστης Κολοζώφ, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ορέστης Κολοζώφ (Αλεξανδρούπολη, 6 Ιουνίου 1940- Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Έλληνας πολιτικός, ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ.
Ο Ορέστης Κολοζώφ γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 6 Ιουνίου 1940. Ο πατέρας του ήταν ο Γιώργος Κολοζώφ (απλή συνωνυμία με το παλιό στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργο Κολοζώφ) και μητέρα του η Άννα Κολοζώφ. Τελείωσε το δημοτικό στην Αλεξανδρούπολη και αργότερα εγκατασταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο το 1959. Από μαθητής ακόμα συμμετείχε στους αγώνες της αριστεράς. Το 1960 πήγε για πανεπιστημιακές σπουδές στην Ιταλία και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Πίζας.
Εντάχθηκε στην ΕΔΑ το 1963 και το 1967 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Το 1965 εξελέγη γενικός γραμματέας της Oμοσπονδίας Ελληνικών Φοιτητικών Συλλόγων Ιταλίας. Έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα κατά της χούντας των συνταγματαρχών, ενόσω βρισκόταν στην Ιταλία.
Ο Κολοζώφ εξελέγη αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στο 9ο Συνέδριο και τακτικό της μέλος στο 10ο και 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Στο 11ο και στο 12ο Συνέδριο εξελέγη αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ. Από το 12ο μέχρι το 17ο Συνέδριο του Κόμματος διετέλεσε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Στο 17ο Συνέδριο του κόμματος, το 2005, εξελέγη μόνο στην ΚΕ. Στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, τον Φεβρουάριο του 2009, δεν εξελέγη στην ΚΕ.
Από το 1978 έως το 2005 υπήρξε υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ.
Εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1993 στην εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών και το 1996 στη Β' Αθήνας.
Όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ το 1968 ο Κολοζώφ συντάχθηκε με την ορθόδοξη πτέρυγα απέναντι στους αναθεωρητές του ΚΚΕ Εσωτερικού, όπως και στην περίοδο 1989 – 1991.
Ο Ορέστης Κολοζώφ πέθανε στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου 2014.
2016 - Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος (Σμύρνη, 8 Φεβρουαρίου 1913 - Αθήνα, 7 Φεβρουαρίου 2016), ήταν Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας.
2017 - Κυβέλη Θεοχάρη - Ζωγραφίδη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, κόρη της πρωταγωνίστριας Μιράντας Μυράτ και του Σπύρου Θεοχάρη, εγγονή της Κυβέλης και του Μήτσου Μυράτ και πρώτη εξαδέλφη της Κυβέλης Μυράτ-Μαρίνου. (13 Σεπτεμβρίου 1924 - 7 Φεβρουαρίου 2017)
Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής. Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στο θίασο της μητέρας της και του Λάμπρου Κωνσταντάρα, παίζοντας στα έργα Δύο άσπρα τριαντάφυλλα και Οι μαιτρέσσες του μπαμπά. Παράλληλα, έλαβε μέρες στις «ποιητικές απογευματινές» που οργάνωνε η Μιράντα Μυράτ στο Θέατρο «Κυβέλης» στην πλατεία Συντάγματος. Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου Ο φίλος μου ο Λευτεράκης και στο έργο Μια τσουκνίδα στις βιολέτες. Ακολουθεί η συνεργασία της με το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη (1957-59), όπου έπαιξε στα έργα Το τιμόνι του έρωτα του Παναγιώτη Καγιά και Ο Ηλίας του 16ου των Σακελλάριου και Γιαννακόπουλου.
Κινηματογράφος
Το 1955 εμφανίστηκε στην ταινία του Ορέστη Λάσκου Γκόλφω, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σπύρου Περεσιάδη στο ρόλο της Σταυρούλας. Ακολούθησαν Η Άγνωστος (1956) του Ορέστη Λάσκου, στο ρόλο της Ευτυχίας, όπου έπαιξε μαζί με τη γιαγιά της Κυβέλη, Ο ζηλιαρόγατος (1956) του Γιώργου Τζαβέλλα, με το Βασίλη Λογοθετίδη (κινηματογραφική μεταφορά της κωμωδίας του Γ. Ρούσσου Ο εραστής έρχεται) στο ρόλο της Κική Μανωλοπούλου, Στουρνάρα 288 (1959) του Ντίνου Δημόπουλου (πρόκειται για την ομώνυμη κωμωδία των Τραϊφόρου - Βασιλειάδη) στο ρόλο της Φώφης Ασημομύτη, Ο Ηλίας του 16ου (1959) του Αλέκου Σακελλάριου στο ρόλο της Αλέκας Κωνσταντινίδου , Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) του Χρίστου Αποστόλου, Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Κώστα Χατζηχρήστο στο ρόλο της Λέλας κ.ά.
Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos Οι κόρες του Χάους, μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetrafillon Films. Η μικρού μήκους αυτή ταινία παρουσιάζει με πρωτότυπο και ενίοτε ανατρεπτικό τρόπο την ιστορία της μεγάλης θεατρικής οικογένειας της Κυβέλης και της ιδιαίτερης σχέσης της οικογένειας με τα έργα του Πιραντέλο, με φόντο την Ελλάδα και την Ευρώπη του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Μετέπειτα πορεία
Παρά το ελπιδοφόρο ξεκίνημα, η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960. Θα ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους ως ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες.
Αργότερα, θα αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και θα συνεχίσει ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999. Πρωτοστάτησε ως ιδρυτικό μέλος στη δημιουργία του Ινστιτούτου Κυβέλη (Ερμούπολη Σύρου, 1999).
Προσωπική ζωή
Από τον πρώτο της γάμο με τον ομογενή εκ Κωνσταντινουπόλεως Γιάννη Στεφανίδη απέκτησε την κόρη της Βαλεντίνη Στεφανίδη-Ποταμιάνου (1943). Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Τίτος Ζωγραφίδης (1914-1981), αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος.
2017 - Λουκιανός Κηλαηδόνης, ήταν Έλληνας συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής.
2017 - Χανς Ρόσλινγκ, Σουηδός ακαδημαϊκός.
2017 - Τσβέταν Τοντόροφ, Βούλγαρος φιλόσοφος.
2017 - Ρίτσαρντ Χατς, Αμερικανός ηθοποιό.
2017 - Χανς Ρόσλινγκ, Σουηδός ακαδημαϊκός.
2017 - Τσβέταν Τοντόροφ, Βούλγαρος φιλόσοφος.
2020 - Λι Ουενλιάνγκ, Κινέζος οφθαλμίατρος.
Σαν σήμερα 5 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 5 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο.
Εορτάζουν
Τελώνου και Φαρισαίου, Αρχή Τριωδίου
Αγίας Αγάθης της μάρτυρος, (Αγαθή, Αγαθούλα, Αγαθώ, Αγαθία, Αγαθίτσα)
5 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
62: Μεγάλος σεισμός χτυπά την Πομπηία στην Ιταλία.
1597: 26 Ιάπωνες χριστιανοί σκοτώνονται από τη νέα κυβέρνηση της Ιαπωνίας καθώς εκλαμβάνονται ως απειλή για την κοινωνία.
1669: Ο Μολιέρος παρουσιάζει επίσημα τη θεατρική κωμωδία Ταρτούφος ή ο απατεώνας (Tartuffe, ou l’Imposteur) με τεράστια επιτυχία.
1782: Οι Ισπανοί νικούν τις βρετανικές δυνάμεις και καταλαμβάνουν τη Μινόρκα.
1783: Αρχίζει μία σειρά ισχυρών σεισμών στην Καλαβρία.
1810: Ιβηρικός πόλεμος: αρχίζει η πολιορκία του Κάδιθ.
1852: Ανοίγει για το κοινό το νέο μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία στον κόσμο.
1859: Η Βλαχία και η Μολδαβία ενώνονται υπό τον Αλεξάντερ Κούζα και σχηματίζουν τα Ηνωμένα Πριγκιπάτα, πρόδρομο σχήμα της Ρουμανίας.
1900: Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο υπογράφουν συνθήκη για την διώρυγα του Παναμά.
1913: Οι Μιχάλη Μουτούσης και Αριστέιδης Μοραϊτίδης πραγματοποιούν με ένα υδροπλάνο την πρώτη αεροναυτική στρατιωτική επιχείρηση στην ιστορία.
• Τα θεμέλια της ναυτικής αεροπορίας στην Ελλάδα τέθηκαν τον Ιούνιο του 1912, όταν ο Υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος της τότε Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας (τώρα Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας) πέταξε με τον «Δαίδαλο», το αεροσκάφος Henry Farman το οποίο είχε μετασκευαστεί σε υδροπλάνο, με μέση ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, επιτυγχάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
• Έπειτα, στις 5 Φεβρουαρίου 1913 (24 Ιανουαρίου σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) πραγματοποιήθηκε η πρώτη παγκοσμίως πολεμική αποστολή ναυτικής συνεργασίας πάνω από τα Δαρδανέλια, η οποία αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των θαλάσσιων επιχειρήσεων.
Ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πετώντας με υδροπλάνο Maurice Farman κατάρτισαν σχεδιάγραμμα των θέσεων του Τουρκικού Στόλου εναντίον του οποίου έριξαν τέσσερις βόμβες.
• Η αποστολή αυτή σχολιάσθηκε ευρέως τόσο από τον Ελληνικό και όσο και από τον διεθνή τύπο.
1917: Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών περνά το νόμο περί μετανάστευσης του 1917, παρά το βέτο του προέδρου Γούντροου Ουίλσον. Ο νόμος απαγορεύει τη μετανάστευση από το σύνολο σχεδόν της νότιας και νοτιοανατολικής Ασίας.
1919: Ιδρύεται η United Artists από τους Τσάρλι Τσάπλιν, Ντέιβιντ Γκρίφιθ, Ντάγκλας Φέρμπανκς και Μαίρη Πίκφορντ.
1924: Το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς ξεκινά τη μετάδοση της ωριαίας ώρας γνωστό ως Greenwich Time Signal.
1927: Ο Γάλλος παράγοντας Ανρί Ντελονέ ρίχνει την ιδέα για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου (Euro) στο πρότυπο του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Θα υλοποιηθεί από την UEFA το 1960.
1930: Εκδίδεται το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο οι Ελληνίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.
1939: Ο στρατηγός Φράνκο αναλαμβάνει και επίσημα τα ηνία της Ισπανίας.
1957: 5000 φανς υποδέχονται τον Μπιλ Χάλεϊ στο λιμάνι του Σαουθάμπτον. Είναι ο πρώτος αμερικανός ροκ καλλιτέχνης που επισκέπτεται για συναυλίες τη Μεγάλη Βρετανία.
1958: Η Αμερικάνικη αεροπορία χάνει μια βόμβα υδρογόνου στα ανοιχτά των ακτών της Σαβάνα στην Τζόρτζια. Η βόμβα δεν βρέθηκε ποτέ.
1959: Αρχίζουν στη Ζυρίχη ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό.
1962: Οι Beatles δίνουν δύο συναυλίες στο Cavern Club του Λίβερπουλ, την πρώτη το μεσημέρι και τη δεύτερη το βράδυ. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει ο Ρίνγκο Σταρ στα ντραμς, στη θέση του ασθενούντος Πιτ Μπεστ.
1965: Η Βουλή ψηφίζει την παραπομπή των Κωνσταντίνου Καραμανλή, Παναγή Παπαληγούρα και Νικόλαου Μάρτη σε ειδικό δικαστήριο για την υπόθεση της ηλεκτροδότησης της Πεσινέ με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους. Πιστεύεται ωστόσο ότι από κυβερνητικής πλευράς την πρόταση καταψήφισαν οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλιάς και Σταύρος Κωστόπουλος.
1966: Ένα άτομο χάνει τη ζωή του, πενήντα τραυματίζονται και περισσότερα από πέντε χιλιάδες μένουν άστεγα από ισχυρότατο σεισμό που πλήττει την Ευρυτανία ισοπεδώνοντας δεκαπέντε χωριά. Η περιοχή κηρύσσεται "εις κατάστασιν τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως".
1966: "Κατάργησιν του καθεστώτος της φεουδαρχίας που επικρατεί εις την Ένωσιν Κέντρου" αξιώνει ο Ανδρέας Παπανδρέου "ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας βουλευτής που θα προδώση την εντολήν του λαού". Κύριος στόχος του είναι οι παλαιοί φιλελεύθεροι και οι προερχόμενοι από το Αγροτικό Κόμμα και την ΕΠΕΚ του Σάββα Παπαπολίτη.
1968: Συνέρχεται στη Βουδαπέστη η 12η Ευρεία Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που οδήγησε στη διάσπαση του κόμματος σε ΚΚΕ και ΚΚΕ (εσωτερικού).
1971: Το διαστημόπλοιο «Απόλλων 14», η τρίτη και τελευταία επανδρωμένη αποστολή των Αμερικανών στο φεγγάρι, προσεδαφίζεται στην περιοχή Φρα Μάουρο της Σελήνης.
1971: Στην Ελλάδα, ανοίγει το Καζίνο της Πάρνηθας.
1972: Εγκαινιάζεται από την δικτατορία των συνταγματαρχών το νομισματοκοπείο της Ελλάδας.
1976: Η γρίπη των χοίρων εμφανίζεται το 1976 αρχίζει στο Fort Dix.
1977: Στον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα πυγμαχίας ο Sugar Ray Leonard, χρυσός ολυμπιονίκης του 1976, κερδίζει τον Luis Vega μετά από 6 γύρους στην Βαλτιμόρη.
1978: Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος ενθρονίζεται στον καθεδρικό ιερό ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς.
1982: Δύο συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη κάνουν πρεμιέρα στο Ανατολικό Βερολίνο: Συμφωνία αρ. 2 και Κοντσέρτο για πιάνο, με σολίστ τον Κυπριανό Κατσαρή.
1983: Τα επίσημα αποτελέσματα της απογραφής του 1981 ανεβάζουν τον πληθυσμό της χώρας στα 9.740.411 άτομα.
1988: Ο πρώην πρόεδρος του Παναμά, Μανουέλ Νοριέγκα καταδικάζεται για διακίνηση ναρκωτικών και ξέπλυμα χρήματος.
1991: Υιοθετείται επίσημα η νέα σημαία του Αζερμπαϊτζάν που χρησιμοποιούνταν επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1910 μέχρι την προσάρτηση της χώρας από τη Σοβιετική Ένωση.
1991: Αεροσκάφος C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας συντρίβεται στο όρος Όθρυς, κατά τη διάρκεια της προσέγγισης στο αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου. Νεκροί και οι 63 επιβαίνοντες, εκ των οποίων 19 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και 44 στρατεύσιμοι.
1994: Μακελειό του Σεράγεβο. 60 άνθρωποι σκοτώνονται και 200 τραυματίζονται από έκρηξη όλμου στην αγορά της πόλης.
1997: Οι λεγόμενες Big Three τράπεζες στην Ελβετία ανακοινώνουν τη δημιουργία ενός ταμείου 71 εκατομμυρίων δολαρίων ως βοήθεια στους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και τις οικογένειές τους.
2000: Ο ρωσικός στρατός σφαγιάζει περίπου 60 πολίτες σε προάστειο του Γκρόζνι στην Τσετσενία.
2001: Οι Active Member ανοίγουν στο Πέραμα το πρώτο hip hop δισκάδικο στην Ελλάδα.
2008: Ένας σφοδρός τυφώνας σαρώνει τις ΗΠΑ και αφήνει πίσω του 57 νεκρούς.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1321 – Ιωάννης Β', μαρκήσιος του Μομφερράτου.
Ο Ιωάννης Β' Παλαιολόγος (5 Φεβρουαρίου 1321 - 19 Μαρτίου 1372) ήταν μαρκήσιος του Μομφερράτου από το 1338 ως το 1372.
Πατέρας του ήταν ο Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου και μητέρα του η Αρζεντίνα, κόρη του πλούσιου Οπισίνο Σπίνολα, ενός από τους κυβερνήτες (capitano del popolo) της Γένουας.
Ο Ιωάννης συγκυβερνούσε με τον πατέρα του, όταν αυτός απεβίωσε το 1338. Έτσι ανέλαβε μαρκήσιος του Μομφερράτου ως Ιωάννης Β'. Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του αύξησε την έκταση του μαρκηζάτου στο Πεδεμόντιο (Piedmont): Το 1338 απέκτησε την πόλη Asti. Όταν το 1343 διαδέχθηκε τον βασιλιά Ροβέρτο των Καπέτων-Ανζού της Νάπολης η εγγονή του, ο Ιωάννης Β' βρήκε την ευκαιρία να αποκτήσει τις πόλεις Alessandria, Tortona, Bra. Το 1345 στη μάχη του Gamenario νίκησε τον απεσταλμένο της Νάπολης, ο οποίος σκοτώθηκε. Με την σιωπηλή υποστήριξη του Λουκίνου Βισκόντι του Μιλάνου απέκτησε το 1348 τις πόλεις Αlba, Valenza, Cuneo. To 1355 συνόδευσε το βασιλιά Κάρολο Δ' της Γερμανίας στην Ιταλία και αύξησε τις κτήσεις του με τις πόλεις Cherasco, Novara, Pavia. Στις 4 Σεπτεμβρίου 1358 όμως με το γάμο του με την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, κόρη του τελευταίου βασιλιά της Μαγιόρκας Ιακώβου Γ', έχασε την υποστήριξη του Καρόλου Δ' και άρχισε να του επιτίθεται ο Λουκίνος Βισκόντι, ο οποίος του απέσπασε εδάφη.
Σε όλες τις εκστρατείες του είχε τη συμπαράσταση του μακρινού εξαδέλφου του Όθωνα των Γουέλφων, δούκα του Μπρούνσβιγκ. Το 1372 συνέταξε τη διαθήκη του αφήνοντας τον Όθωνα συγκυβερνήτη με τον ανήλικο υιό του και λίγο αργότερα απεβίωσε στο Volpiano, ενώ ετάφη στο Chivasso. Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος υιός του Σεκοντόττος του Μομφερράτου.
1626 – Μαντάμ ντε Σεβινιέ, Γαλλίδα συγγραφέας.
Η Mαντάμ ντε Σεβινιέ (Marie de Rabutin-Chantal, marquise de Sévigné, 5 Φεβρουαρίου 1626 – 17 Απριλίου 1696) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας.
Από αριστοκρατική οικογένεια, έτυχε επιμελημένης ανατροφής και σύχναζε στα κοσμικά και φιλολογικά σαλόνια της εποχής. Έγινε περίφημη για την επιστολές που έγραψε σε διάστημα τριάντα τουλάχιστον χρόνων, κυρίως στην κόρη της. Θεωρούνται υποδείγματα ζωηρότητας, πνεύματος και ψυχολογικής ανάλυσης και γράφηκαν σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει η μαρκησία την μάλλον αδιάφορη κόρη της. Ήδη ενώ ζούσε ακόμη, οι επιστολές αντιγράφονταν, κυκλοφορούσαν και διαβάζονταν με μεγάλο ενδιαφέρον.
Η μαντάμ ντε Σεβινιέ εμφανίζεται στις επιστολές αυτές θαρραλέα, πνευματώδης, ενάρετη και αμερόληπτη· αλλά αυτό συνέβαινε γνωρίζοντας η επιστολογράφος πως οι επιστολές αυτές κυκλοφορούσαν. Εν πάση περιπτώσει, η ιστορική αξία τους είναι τεράστια, διότι μαθαίνουμε από αυτόπτη μάρτυρα συμβάντα της Αυλής και της παρισινής κοινωνίας, καθώς και χαρακτηριστικά ανέκδοτα διάσημων ανδρών του μεγάλου αιώνα του Λουδοβίκου ΙΔ΄.
1745 - Τζον Τζέφρις, Αμερικανός επιστήμονας.
1809 – Σαράντης Αρχιγένης, Έλληνας ιατρός και εθνικός ευεργέτης.
Ο Σαράντης Αρχιγένης ήταν Έλληνας καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως και Εθνικός Ευεργέτης. Υπήρξε μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες του Eλληνισμού της Κωνσταντινούπολης κατά την πρώιμη περίοδο της Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης στις 5 Φεβρουαρίου 1809 και πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Σεπτεμβρίου 1873.
1840 - Χάιραμ Μάξιμ, Άγγλος εφευρέτης.
1848 – Ζορίς-Καρλ Υσμάν, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Σαρλ-Μαρί-Ζωρζ-Υισμάν (γαλλικά: Charles-Marie-Georges Huysmans) (5 Φεβρουαρίου 1848 – 12 Μαΐου 1907) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος.
Γεννήθηκε στο Παρίσι από Ολλανδό πατέρα, τον Γκόντφριντ Ίσμανς (Godfried Huysmans), ο οποίος ήταν λιθογράφος. Η μητέρα του, η Μαλβίνα Μπαντίν (Malvina Badin), ήταν δασκάλα. Δημοσίευσε τις εργασίες του ως Γιόρις-Καρλ Υισμάν (Joris-Karl Huysmans), χρησιμοποιώντας κατά προσέγγιση την ολλανδική αντιστοιχία των μικρών ονομάτων του, για να υπογραμμίσει τις ρίζες του. Ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών.
Το ύφος του Υισμάν είναι αξιοπρόσεκτο για την ιδιοσυγκρασιακή χρήση της γαλλικής γλώσσας, το εκτεταμένο λεξιλόγιο, τον πλούτο της λεπτομερούς και αισθητικής περιγραφής του και του σατυρικού του πνεύματος. Τα μυθιστορήματά του είναι επίσης αξιοσημείωτα για την εγκυκλοπαιδική τεκμηρίωσή τους, που κυμαίνεται από τον κατάλογο των παρακμιακών Λατίνων συγγραφέων στο À rebours ως τη συζήτηση της μελέτης των συμβόλων της χριστιανικής αρχιτεκτονικής στο La Cathédrale. Η εργασία του Ίσμανς εκφράζει μια αποστροφή για τη σύγχρονη ζωή και μια βαθιά απαισιοδοξία, οι οποίες οδήγησαν το συντάκτη πρώτα στη φιλοσοφία του Αρθούρου Σοπενχάουερ και έπειτα στις διδασκαλίες της καθολικής εκκλησίας.
1861 - Άουγκουστ φον Πάρσεβαλ, Γερμανός μηχανικός.
1878 – Αντρέ Σιτροέν, Γάλλος βιομήχανος.
Ο Αντρέ-Γκυστάβ Σιτροέν (André-Gustave Citroën, 5 Φεβρουαρίου 1878 – 3 Ιουλίου 1935) ήταν Γάλλος βιομήχανος. Είναι γνωστός κυρίως για την ομώνυμη αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά και για την εφαρμογή του γραναζιού με διπλή κεκλιμένη οδόντωση.
Γεννημένος στο Παρίσι, ο Αντρέ-Γκυστάβ ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί του Εβραίου εμπόρου διαμαντιών Λεβί Σιτρέν από την Ολλανδία και της Πολωνοεβραίας Μάσρα (Mazra ή Macha) Κλάινμαν.
Η οικογένεια είχε μεταναστεύσει στο Παρίσι από το Άμστερνταμ το 1873. Μετά την άφιξή τους προσέθεσαν τα διαλυτικά στη γραφή του ονόματός τους, αλλάζοντας το Citroen σε Citroën (ο παππούς ήταν μανάβης και είχε το προσωνύμιο Limoenman, «άνθρωπος των κίτρων», αλλά ο γιος του προτίμησε το Citroen, που στην ολλανδική γλώσσα σημαίνει «λεμόνι»).
Ο Λεβί Σιτροέν αυτοκτόνησε όταν ο Αντρέ ήταν 6 ετών (μάλλον μετά από μία αποτυχία σε ένα επιχειρηματικό άνοιγμα σε αδαμαντωρυχείο στη Νότια Αφρική).
Λέγεται ότι ο νεαρός Αντρέ εμπνεύσθηκε από τα έργα του Ιουλίου Βερν και ότι η παρατήρηση της ανεγέρσεως του Πύργου του Άιφελ για την Παγκόσμια Έκθεση του γέννησε την επιθυμία να γίνει μηχανικός.
Τα γρανάζια με τα διπλά chevrons που, κατά την παράδοση, ενέπνευσαν το σήμα της εταιρείας του Σιτροέν.
Ο Αντρέ αποφοίτησε από την École Polytechnique το 1900. Το ίδιο έτος επισκέφθηκε την Πολωνία, τη γενέτειρα της μητέρας του, η οποία είχε αποβιώσει πρόσφατα. Εκεί παρατήρησε μια ημέρα έναν ξυλουργό να εργάζεται σε κάτι γρανάζια των οποίων τα δόντια έμοιαζαν με ραχοκοκκαλιά ψαριού. Τα γρανάζια αυτά δεν έκαναν θόρυβο και ήταν αποτελεσματικότερα. Ο Σιτροέν αγόρασε τη σχετική ευρεσιτεχνία για πολύ λίγα χρήματα και η εφεύρεση αυτή πιστώνεται συνήθως στον ίδιο Citroën: γρανάζια με διπλά chevrons.
Το 1906 ο Σιτροέν έγινε διευθυντής του εργοστασίου αυτοκινήτων Mors, θέση στην οποία υπήρξε πολύ επιτυχημένος, και το 1925 την αγόρασε και την έκλεισε. Το εργοστάσιό της πλέον κατασκεύαζε οχήματα για τη δική του εταιρεία, τη Citroën, την οποία είχε ιδρύσει το 1919.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Σιτροέν είχε την ευθύνη για τη μαζική παραγωγή όπλων. Σταδιακά η επιχείρησή του μεγάλωσε και το 1932 έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη κατασκευάστρια αυτοκινήτων στον κόσμο. Εκτός από ικανός μηχανικός όμως, ο Σιτροέν ήταν και μανιώδης χαρτοπαίκτης, με αποτέλεσμα να χρεωκοπήσει την επιχείρηση, που εξαγοράσθηκε από τον μεγαλύτερο πιστωτή της, την προμηθεύτρια εταιρεία ελαστικών Michelin.
Ο Αντρέ Σιτροέν πέθανε στο Παρίσι το 1935 σε ηλικία 57 ετών από καρκίνο του στομάχου και τάφηκε στο Κοιμητήριο του Μονπαρνάς. Στην εξόδιο ακολουθία πρωτοστάτησε ο αρχιρραβίνος των Παρισίων.
Στις 9 Οκτωβρίου 1958, κατά τη διάρκεια της Εκθέσεως Αυτοκινήτου των Παρισίων, το συμβούλιο της πόλης μετονόμασε την οδό και προκυμαία (Quai) ντε Ζαβέλ, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα, σε «Κε Αντρέ Σιτροέν», σε αναγνώριση της μεταμορφώσεως στο 15ο διαμέρισμα των Παρισίων, που δύο γενιές νωρίτερα χαρακτηριζόταν από τους λαχανόκηπούς του, όταν αυτό επιλέχθηκε από τον Σιτροέν ως η τοποθεσία για το πρώτο εργοστάσιο μαζικής παραγωγής αυτοκινήτων της Ευρώπης.
Το 1992 στη θέση του παλαιού εργοστασίου της εταιρείας του στο Παρίσι εγκαινιάσθηκε το Πάρκο Αντρέ Σιτροέν. Το εργοστάσιο είχε κλείσει από τη δεκαετία του 1970 και είχε κατεδαφισθεί σταδιακά μεταξύ του 1976 και του 1984.
1914 – Γουίλιαμ Μπάροουζ, Αμερικανός συγγραφέας.
O Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ ΙΙ (5 Φεβρουαρίου 1914 – 2 Αυγούστου 1997, ˈbʌroʊz) ήταν Aμερικανός νοβελίστας, δοκιμιογράφος, κοινωνικός κριτικός, ζωγράφος και ομιλητής. Το περισσότερο έργο του είναι αυτοβιογραφικό, βασιζόμενο στις προσωπικές του εμπειρίες από τον εθισμό του στο όπιο, γεγονός που σημάδεψε τα τελευταία 50 χρόνια της ζωής του. Καθοριστική παρουσία της Μπητ γενιάς, ήταν ένας αβάν-γκαρντ συγγραφέας που επηρέασε τη λαϊκή κουλτούρα αλλά και τη λογοτεχνία. Το 1984 εκλέχθηκε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας και Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών.
1915 – Ρόμπερτ Χόφσταντερ, Αμερικανός φυσικός.
Ο Ρόμπερτ Χόφσταντερ (αγγλ. Robert Hofstadter, 5 Φεβρουαρίου 1915 – 17 Νοεμβρίου 1990) ήταν Αμερικανός φυσικός. Το 1961 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τις πρωτότυπες μελέτες της σκέδασης ηλεκτρονίου από ατομικό πυρήνα, και για τις σχετικές ανακαλύψεις σχετικά με τη δομή των νουκλεονίων.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, φοίτησε στο City College της Νέας Υόρκης και αποφοίτησε το 1935 σε ηλικία 20 ετών με magna cum laude (Με μεγάλη τιμή). Του απονεμήθηκε το βραβείο Kenyon στα Μαθηματικά και στη Φυσική. Επίσης πήρε υποτροφία από την General Electric, πράγμα το οποίο του επέτρεψε να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον όπου και πήρε το Μάστερ και Ph.D. το 1938. Ο Χόφσταντερ δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ από το 1950 ως το 1985. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του άρχισε να ενδιαφέρεται για την αστροφυσική και εφάρμοσε τις μελέτες του στον σχεδιασμό του τηλεσκοπίου EGRET του Compton Gamma Ray Observatory.
Το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ διοργανώνει ετήσια σειρά διαλέξεων στο όνομά του Χόφσταντερ, το Robert Hofstadter Memorial Lectures, η οποία αποτελείται από δύο διαλέξεις κάθε χρόνο, μία προσανατολισμένη προς το ευρύ κοινό και μία προσανατολισμένη σε επιστήμονες.
1919 – Ρεντ Μπάτονς, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ρεντ Μπάτονς (αγγλ. Red Buttons), καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άαρον Τσουάτ (αγγλ. Aaron Chwatt, 5 Φεβρουαρίου 1919 - 13 Ιουλίου 2006), ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Βραβεύτηκε με ένα Όσκαρ για το ρόλο του στρατιωτικού Κέλι στην ταινία Σαγιονάρα (Sayonara) το 1957. Στην τηλεόραση διατηρούσε το «The Red Buttons Show», ενώ στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες Χατάρι (Hatari, 1962), Η μεγαλύτερη ημέρα του πολέμου (The Longest Day, 1962), Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν (They Shoot Horses, Don't They?, 1969), Η περιπέτεια του Ποσειδώνα (The Poseidon Adventure, 1972), Ο Πιτ και ο δράκος (Pete's Dragon, 1977).
1919 – Ανδρέας Παπανδρέου, Έλληνας πολιτικός και πρωθυπουργός.
Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου (5 Φεβρουαρίου 1919 – 23 Ιουνίου 1996) ήταν Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος και ιδρυτής του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ) και αργότερα του Παννελήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση». Διετέλεσε πρωθυπουργός τις περιόδους 1981-1989 και 1993-1996. Ήταν γιος του επίσης πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος ήταν γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας». Μητέρα του ήταν η Σοφία Μινεΐκου κόρη του Πολωνού Ζίγκμουντ Μινέικο. O γιος του Γεώργιος Α. Παπανδρέου ήταν από το 2004 έως το 2012 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 2009 ως τις 11 Νοεμβρίου 2011.
Υπήρξε ηγέτης με ευρύτατη λαϊκή αποδοχή: σε έρευνα της εφημερίδας Καθημερινή το 2007, η πρώτη κυβέρνησή του αναδείχθηκε η καλύτερη της Μεταπολίτευσης και ο ίδιος ο σημαντικότερος πρωθυπουργός της περιόδου. Ομοίως, σε δημοσκόπηση για την εφημερίδα Real News το 2010 και σε έρευνα της εταιρείας ALCO το 2013, ψηφίσθηκε ως ο καλύτερος πρωθυπουργός μετά το 1974. Από την άλλη δημιούργησε πολλούς φανατικούς εχθρούς στο εσωτερικό, και προκάλεσε συχνά την αγανάκτηση της δυτικής κοινής γνώμης και σωρεία επικριτικών κειμένων στα δυτικά ΜΜΕ.
Ήταν ίσως ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη συμβολή στη διαμόρφωση του πολιτικού και κομματικού συστήματος στη σύγχρονη Ελλάδα. Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό «Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές» και στη θέση του επέβαλλε το δίπολο «Δεξιά-Αντιδεξιά». Το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε ήταν το πρώτο κόμμα εξουσίας στην ελληνική ιστορία με μαζική οργάνωση (στα πρότυπα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας), αντί του παραδοσιακού κόμματος στελεχών, ένα πρότυπο οργάνωσης που θα υιοθετούσε από τον Παπανδρέου και η Νέα Δημοκρατία. Από το κυβερνητικό του έργο ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική πολιτική ιστορία έχουν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) και η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, η οποία παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις «βασιλικές» εξουσίες του Προέδρου.
Άλλες σημαντικές τομές των κυβερνήσεών του ήταν η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18, η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής (1982), οι αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, όπως αυτοί του τεντιμποϊσμού και της κατασκοπείας, η άσκηση ακηδεμόνευτης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και η μεγάλη ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και η παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες του Δημοκρατικού Στρατού.
Οι αντίπαλοι του Ανδρέα Παπανδρέου από τον συντηρητικό και τον φιλελεύθερο χώρο αναγνώρισαν τις προσπάθειές του να αποκαταστήσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που είχαν υποστεί διώξεις και ταπεινώσεις από το αυταρχικό μετεμφυλιακό κατεστημένο και να χτίσει κράτος πρόνοιας, αλλά επέκριναν την μεγάλη αύξηση των δημοσίων δαπανών και του δημοσίου χρέους στην οικονομική του διαχείριση, την προσπάθεια επιβολής στη δημόσια διοίκηση που του καταλόγισαν και την εξωτερική του πολιτική, την οποία θεωρούσαν μαξιμαλιστική και επικίνδυνη στις μεθόδους και τους στόχους της, ενώ από τον χώρο της Αριστεράς υπήρξαν επικρίσεις για την αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων καθώς και για το καθεστώς προσωπολατρίας με το οποίο τον περιέβαλλαν τα πλήθη των πολιτικών οπαδών του.
Εκτός από πολιτικός, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν και «σταρ» και συχνά απασχολούσε τα ΜΜΕ με την κοινωνική του ζωή, ενώ πτυχές από το προσωπικό «στυλ ζωής» του έγιναν αντικείμενο μίμησης από πολλούς Έλληνες.
1932 – Τσέζαρε Μαλντίνι, Ιταλός ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Τσέζαρε Μαλντίνι (Cesare Maldini, 5 Φεβρουαρίου 1932 - 3 Απριλίου 2016) ήταν διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως αμυντικός και τέως προπονητής ποδοσφαίρου.
Ξεκίνησε την αγωνιστική του σταδιοδρομία από την ομάδα της Τριεστίνα το 1952 και το 1954 μεταγράφηκε στη Μίλαν. Έως το 1966 που αποχώρησε (για να κλείσει την καριέρα του στην Τορίνο την περίοδο 1966-67) ο Τσέζαρε Μαλντίνι έλαβε μέρος σε σχεδόν 350 επίσημους αγώνες, κατακτώντας τέσσερις εγχώριους τίτλους πρωταθλητή και έναν ευρωπαϊκό (1962-63). Σαν προπονητής (έως και το 2002) εργάσθηκε στη Μίλαν (2 φορές), στην Εθνική Ομάδα (ως βοηθός και ως πρώτος προπονητής σε τμήματα υποδομών), στην Πάρμα, τη Φότζα, την Τερνάνα και την Εθνική Ομάδα της Παραγουάης. Είναι ο πατέρας του ρέκορντμαν συμμετοχών της Μίλαν, επίσης διεθνή Πάολο Μαλντίνι και παππούς των Κριστιάν και Ντανιέλ Μαλντίνι, επίσης ποδοσφαιριστών της ομάδας. Ο Τσέζαρε Μαλντίνι είναι μέλος του Hall of Fame της Μίλαν.
Απεβίωσε το 2016.
1937 - Γκάστον Ρέλαντς, Βέλγος αθλητής.
1940 - Γιάγκος Σημαντήρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1946 – Σαρλότ Ράμπλινγκ, Αγγλίδα ηθοποιός.
Η Τεσσα Σαρλότ Ράμπλινγκ (Tessa Charlotte Rampling, 5 Φεβρουαρίου 1946) είναι Αγγλίδα ηθοποιός και μοντέλο. Στα σχεδόν 50 χρόνια της καριέρας της έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες του αγγλικού, γαλλικού και ιταλικού σινεμά. Έχει προταθεί τέσσερις φορές για Βραβείο Σεζάρ. Το 2001 έλαβε Τιμητικό Σεζάρ και το 2002 το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2015 έλαβε Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και Αργυρή Άρκτο για τη συνολική της προσφορά. Για 20 χρόνια υπήρξε σύζυγος του συνθέτη Ζαν Μισέλ Ζαρ.
1948 – Τομ Γουίλκινσον, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τομ Γουίλκινσον (αγγλ.: Tom Wilkinson, γεννημένος στις 5 Φεβρουαρίου 1948) είναι Άγγλος ηθοποιός. Έχει βρεθεί δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ, για τους ρόλους του στις ταινίες Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας (In the Bedroom, 2001) και Μάικλ Κλέιτον (Michael Clayton, 2007).[1] To 1997 κέρδισε το Βραβείο BAFTA Β' Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Άντρες με τα Όλα τους (The Full Monty, 1997). Το 2009 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και το Primetime Emmy Award B' Aνδρικού Rόλου για Μίνι Σειρά ή Ταινία για το ρόλο του ως Μπέντζαμιν Φράνκλιν στο John Adams.
1954 - Πέτρος Κωστόπουλος, Έλληνας πρώην επιχειρηματίας και εκδότης.
1960 – Άρης Χριστοφέλλης, Έλληνας κοντρα-τενόρος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1960. Σπούδασε πιάνο και τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών και στη συνέχεια στην École Normale de Musique, στο Παρίσι.
Έκανε το ντεμπούτο του στον "Μουσικό Μάϊο" του Μπορντώ το 1984. Το 1985 τραγούδησε Μότσαρτ στις Κάννες, στην εναρκτήρια συναυλία της MIDEM Classique, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό τόσο από το κοινό όσο και τους κριτικούς.
Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από την Αναγέννηση στη σύγχρονη μουσική, αλλά επικεντρώνεται στην ιταλική όπερα του 18ου αιώνα. Η έκταση της φωνής του αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, φτάνοντας τις ψηλότερες νότες μιας υψίφωνου. Κατατάσσεται συχνά στους "σοπρανίστες" κόντρα-τενόρους (ορολογία υπό αμφισβήτηση), ενώ έχει χαρακτηριστεί ακόμη και ως "ακροβάτης της φωνής". Η άρτια τεχνική του και η φωνητική του ευελιξία τον έχει καταστήσει ιδανικό ερμηνευτή ρόλων για καστράτους. Ως μουσικολόγος, έχει φέρει στο φως πολλά έργα αυτής της περιόδου και έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη διακόσμηση της φωνητικής μουσικής (abbellimenti) του 18ου και 19ου αιώνα.
Έχει ηχογραφήσει πλειάδα δίσκων και έχει συνεργαστεί με αρκετούς επιφανείς σύγχρονους συνθέτες, όπως Γιώργος Κουμεντάκης, Νίκος Κυπουργός, Λἐνα Πλάτωνος κ.α.
Επίσης, διδάσκει φωνητική στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
1961 – Σάββας Κωφίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Σάββας Κωφίδης (Αλμάτι, 5 Φεβρουαρίου 1961) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Με τη λήξη της επαγγελματικής ποδοσφαιρικής του καριέρας εργάζεται ως προπονητής.
Αγωνιζόταν στη θέση του μέσου και ήταν εξαιρετικός χειριστής της μπάλας ενώ διέθετε αξιόλογη τεχνική κατάρτιση. Πρωταγωνίστησε για 7 χρόνια με την ομάδα του Ηρακλή δίπλα στον Βασίλη Χατζηπαναγή και κέρδισε το Βαλκανικό Κύπελλο το 1985, ενώ το 1987 συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Το ντεμπούτο ήταν στις 18 Ιανουαρίου 1981 χρονιά που ο Ηρακλής αγωνιζόταν στη Β' Εθνική.
Το 1988 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε πλάι στον Λάγιος Ντέταρι. Κατέκτησε 2 Κύπελλα (1989-90, 1991-92) και ένα Σούπερ Καπ το 1992, στα 4 χρόνια που αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά.
Τα πέντε επόμενα χρόνια τον βρήκαν να αγωνίζεται με την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης, ενώ τις τρεις τελευταίες χρονιές της καριέρας του αγωνίστηκε και πάλι στον Ηρακλή.
1964 – Αλέξια, Κύπρια τραγουδίστρια.
Η Αλέξια Βασιλείου (γεν. Αμμόχωστος 5 Φεβρουαρίου, 1964), γνωστή και ως Αλέξια, είναι Κύπρια τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός, ακτιβίστρια, με ιδιαίτερη σχέση προς την τζαζ μουσική αλλά και γενικότερα με τον φωνητικό αυτοσχεδιασμό, με πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους στο ενεργητικό της και με μεγάλες επιτυχίες στη δεκαετία του '80 και '90 οι οποίες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Πολλοί παρομοίωσαν την Αλέξια με χαμαιλέοντα στην μουσική αφού μπορούσε και μπορεί να μεταπηδάει από ένα μουσικό είδος σε άλλο με ευκολία: από τζαζ σε ποπ, από γκόσπελ(μαύρη Χριστιανική μουσική) σε φολκ και από πειραματική/ αβάντ-γκάρντ σε μουσική γιά ταινίες με κλασσικές ορχήστρες, τζαζ κουαρτέτα, ένα πιάνο, μόνο φωνή (ακαπέλα).
Γνωστές συνεργασίες της Αλέξιας, είναι ιστορικής σημασίας, όπως η συνεργασία της με ένα από τούς σημαντικότερους πιανίστες, συνθέτες του 20ου και 21ου αιώνα στην τζαζ, τον Chick Corea, John Patitucci, Gayle Moran, Andreas Vollenweider, Milva, Stevie Wonder, Chaka Khan, Madeleine Peyroux, Flora Martirosian, Phil Ranelin, Μίκη Θεοδωράκη, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Χατζηνάσιο, Τάκη Μπίνη, Ρένα Βλαχοπούλου, Κώστα Καπνίση, Κώστα Τουρνά και πολλούς άλλους.
1964 – Λόρα Λίνεϊ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
H Λόρα Λίνεϊ (Laura Leggett Linney, 5 Φεβρουαρίου 1964) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου. Έχει εμφανιστεί στις ταινίες Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show (The Truman Show, 1998), Στηρίξου Πάνω Μου (You Can Count on Me, 2001), Ο Χρησμός της Πεταλούδας (The Mothman Prophecies, 2002), Η Ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ (The Life of David Gale, 2003), Σκοτεινό Ποτάμι (Mystic River, 2003), Δεσμοί Διαζυγίου (The Squid and the Whale, 2005), Ο Εξορκισμός της Εμιλυ Ρόουζ (The Exorcism of Emily Rose, 2005) και Kinsey: Ας Μιλήσουμε για το Σεξ (Kinsey, 2005)
Η Λίνεϊ έχει κερδίσει τρία Βραβεία Έμμυ, δύο Χρυσές Σφαίρες, και ένα Screen Actors Guild Award. Έχει βρεθεί τρεις φορές υποψήφια για Όσκαρ και μία για BAFTA. Έχει τρεις υποψηφιότητες για Τόνυ Καλύτερης Ερμηνείας από Πρωταγωνίστρια Ηθοποιό σε Έργο.
Βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο της ως γυναίκα των προαστίων που της γίνεται διάγνωση ότι έχει τερματικό καρκίνο στην τηλεοπτική σειρά The Big C, η οποία προβάλλεται στο αμερικανικό κανάλι Showtime από το 2010 μέχρι σήμερα.
1965 – Γκεόργκι Χάτζι, Ρουμάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Γκεόργκι Χάτζι (Gheorghe Hagi, 5 Φεβρουαρίου 1965) είναι Ρουμάνος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος θεωρούνταν ένας από τους σπουδαιότερους μεσοεπιθετικούς στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1980 και 1990 και ο σπουδαιότερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Είχε το παρατσούκλι ο «Μαραντόνα των Καρπαθίων» και θεωρούνταν ήρωας στη χώρα του, όπου τον αποκαλούσαν Regele (Βασιλιάς). Επτά φορές έγινε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Ρουμανία και θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Ξεχώριζε για τη δημιουργικότητά του, τις τρίπλες του, την τεχνική του κατάρτιση, την πρόβλεψη των φάσεων, τις πάσες του και για τα τελειώματά του.
Έπαιξε με την Εθνική Ρουμανίας, σε τρία Μουντιάλ, το 1990, το 1994, στο οποίο συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και το 1998. Επίσης, αγωνίστηκε και σε τρία Euro, το 1984, το 1996 και το 2000. Συνολικά φόρεσε σε επίσημους αγώνες 125 φορές τη φανέλα με το εθνόσημο της χώρας, και είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές πίσω από τον Ντορινέλ Μουντεάνου και πρώτος σκόρερ (μαζί με τον Άντριαν Μούτου) με 35 γκολ. Σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε σε ομάδες όπως η Στεάουα Βουκουρεστίου, η Γαλατασαράι, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους λίγους ποδοσφαιριστές που έπαιξε και στις δύο αυτές ομάδες.
Τον Νοέμβριο του 2003, στην επετειακή εκδήλωση της UEFA, ήταν Χρυσός Παίχτης, τίτλος που του απονεμήθηκε από τη Ρουμανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ως ο καλύτερος Ρουμάνος των τελευταίων 50 ετών. Το 2004, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Πελέ, με τους 125 καλύτερους ζώντες ποδοσφαιριστές του κόσμου, σε μία τελετή της FIFA. Πέρα από τις ατομικές διακρίσεις που έλαχε κατά τη διάρκεια της καριέρας του ή στο πέρας της, πανηγύρισε και πολλές ομαδικές, τόσο στις εγχώριες διοργανώσεις όσο και στις ευρωπαϊκές, όπως για παράδειγμα το Κύπελλο UEFA, το 1999-00, με τη Γαλατασαράι.
Μετά το τέλος της καριέρα του ασχολήθηκε και με την προπονητική, χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Ωστόσο, τη σεζόν 2004-2005, πανηγύρισε ένα Κύπελλο Τουρκίας, με τη Γαλατασαράι. Πέρα από αυτό, το 2009, ίδρυσε δική του ομάδα την FC Viitorul Constanța, στην οποία έως και σήμερα είναι ιδιοκτήτης και πρόεδρος. Ενώ, την ίδια χρονιά ίδρυσε και τη δική του ακαδημία ποδοσφαίρου, την Ακαδημία Ποδοσφαίρου Γγκεόργκι Χάτζι, η οποία θεωρείται μίας από τις μεγαλύτερες ακαδημίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
1972 – Μαίρη, πριγκίπισσα της Δανίας.
Η πριγκίπισσα Μαίρη της Δανίας (Kronprinsesse Mary, 5 Φεβρουαρίου 1972) είναι η σύζυγος του διαδόχου του θρόνου της Δανίας πρίγκιπα Φρειδερίκου. Είναι κόρη ενός καθηγητή μαθηματικών του Τζον Ντόναλντσον και της πρώτης συζύγου του Χενριέττας Χομ. Ο πατέρας της και η μητέρα της, η οποία πλέον έχει αποβιώσει, είχαν Σκωτσέζικη καταγωγή.
Η Μαίρη έχει μητρική γλώσσα την αγγλική, ενώ μιλάει επίσης δανέζικα και γαλλικά. Η εκπαίδευσή της έγινε στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ευρώπη.
Η γνωριμία της με τον διάδοχο της Δανίας, Φρειδερίκο, έγινε στους Ολυμπαικούς Αγώνες του Σύδνεϋ του 2000. Τον Μάιο του 2004 παντρεύτηκαν στον καθεδρικό ναό της Κοπενχάγης. Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά:
Πρίγκιπας Χριστιανός (γεν. το 2005)
Πριγκίπισσα Ισαβέλλα (γεν. το 2007)
Πρίγκιπας Βικέντιος (γεν. το 2011)
Πριγκίπισσα Ζοζεφίνα (γεν. το 2011)
1981 – Λουκάς Βύντρα, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Λουκάς Βύντρα (Μέστο Άλμπρεχτισε, Τσεχία, 5 Φεβρουαρίου 1981) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής (από Τσέχο πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, με καταγωγή από την Αλμωπία της Πέλλας), ο οποίος αγωνίζεται στις θέσεις του δεξιού και του κεντρικού αμυντικού.
Ξεκίνησε την καριέρα του αγωνιζόμενος στον Αλμωπό Αριδαίας και το 1999 αποκτήθηκε από τον Πανηλειακό. Έχει επίσης αγωνιστεί ως δανεικός στη Βέροια την περίοδο 2000-01. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα της Ηλείας προκάλεσαν το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της Αθήνας, με τον Παναθηναϊκό να τον αποκτά τελικά κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2004.
Ο Βύντρα κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας με τους "πράσινους" το 2004, χωρίς να έχει ωστόσο χρόνο συμμετοχής. Μετά την αποχώρηση του Γιούρκα Σεϊταρίδη το καλοκαίρι του 2004, χρησιμοποιήθηκε στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα, αν και είχε αποκτηθεί ως κεντρικός αμυντικός.
Τον Φεβρουάριο του 2011 ανανέωσε μέχρι το 2014 στον Παναθηναϊκό, όμως τον Ιανουάριο του 2013 αποχώρησε έπειτα από εννέα χρόνια παρουσίας, με επόμενο σταθμό στην καριέρα του την ισπανική Λεβάντε. Με την ισπανική ομάδα σκόραρε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2014 εναντίον της Μπαρτσελόνα σε αγώνα στο "Θιουδάδ ντε Βαλένθια". Τον Ιούλιο του 2015 υπέγραψε στην ισραηλινή Χάποελ Τελ Αβίβ και έναν χρόνο αργότερα συμφώνησε με την Ομόνοια Λευκωσίας.
Σε εθνικό επίπεδο
O Βύντρα συμμετείχε σε 12 αγώνες στην εθνική Ελπίδων, έχοντας σκοράρει μια φορά, έως το 2004, ενώ αποτέλεσε βασικό μέλος της ολυμπιακής εθνικής ομάδας που έλαβε μέρος στην Ολυμπιάδα του 2004, συμμετέχοντας και στους τρεις αγώνες.
Με τους άνδρες της Ελλάδας χρίστηκε πρώτη φορά διεθνής στις 8 Ιουνίου 2005, κατά τον αγώνα εναντίον της Ουκρανίας (0-1) για την προκριματική φάση του Μουντιάλ 2006, με προπονητή τον Ότο Ρεχάγκελ. Έχει πάρει μέρος στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών 2005 που διεξήχθη στα γήπεδα της Γερμανίας, στο Euro 2008 που έλαβε χώρα στην Αυστρία και την Ελβετία, καθώς και στο Μουντιάλ 2010, όπου ξεκίνησε στη βασική ενδεκάδα και των τριών αγώνων της Ελλάδας. Υπήρξε επίσης μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία.
Στις 13 Νοεμβρίου 2015 και σε ηλικία 34 ετών και 9 μηνών, αποτέλεσε τον γηραιότερο Έλληνα ποδοσφαιριστή που ντεμπούταρε ως αρχηγός της εθνικής ομάδας, αυξάνοντας κατά έναν χρόνο το σχετικό ρεκόρ του Νίκου Χρηστίδη από το 1978.
1982 – Διονύσης Μακρής, Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έγινε γνωστός από το τάλεντ σόου DreamShow του ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού Alpha TV με παρουσιαστή τον Ανδρέα Μικρούτσικο. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο είναι Διονύσης Συντριβάνης και έχει έναν γιο.
Το 2006 κυκλοφόρησε το άλμουμ «Απόλαυση», που ήταν η πρώτη του δισκογραφική του δουλειά. Από τον πρώτο του δίσκο, σημαντική επιτυχία σημείωσαν το ομώνυμο τραγούδι «Ήταν η ζωή μου κόλαση» και το «Μετά από μένα ποιον θα καταστρέψεις». Αργότερα, συμμετείχε στο ντουέτο με τη συνάδελφό του Κέλλυ Κελεκίδου στο τραγούδι «"Γλύκα μου και απόλαυσή μου"».
Το 2007, ήταν υποψήφιος στην κατηγορία καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης στα Μουσικά Βραβεία Αρίων, βράβευση την οποία τελικά κατέκτησε η Τάμτα.
Τον Ιανουάριο του 2008, κυκλοφόρησε το Cd single «"Μου είπες ψέματα"», στο οποίο περιέχονται τέσσερα τραγούδια, ενώ το 2009, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Εμείς μια ζωή ΠΑΟΚ» στο οποίο περιέχονται ύμνοι του αθλητικού σωματείου ΠΑΟΚ, που αποτελεί την αγαπημένη του ομάδα. Στην συνέχεια, κυκλοφόρησε τα Cd Singles «Βρέχει στα βόρεια» και «Όγδοη Νύχτα» (διαδ. κυκλοφ.) το 2010, και «Χάρηκα πολύ» και «Μόνο εσύ» το 2011.
1982 – Ροδρίγο Παλάσιο, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
Ο Ροδρίγο Σεμπαστιάν Παλάσιο (Rodrigo Sebastián Palacio, 5 Φεβρουαρίου 1982) είναι Αργεντινός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως επιθετικός και ανήκει στην Ίντερ.
O Παλάσιο γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1982 στην Μπαΐα Μπλάνκα, Αργεντινή, και έχει ύψος 175 εκ. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα απο την Ουρακάν το 2002 και το 2003 μεταγράφηκε στην Μπάνφιλντ. Γρήγορα προκάλεσε με την απόδοσή του το ενδιαφέρον μεγάλων ομάδων και το 2005 μεταγράφηκε στην Μπόκα Τζούνιορς. Με τον σύλλογο του Μπουένος Άιρες πανηγυρίσε μια πλειάδα τίτλων και κατάφερε να αναδειχθεί σε ένα από τα βασικά στελέχη της ομάδας. Μεγάλα του προτερήματα θεωρούνται η ταχύτητά του καθώς και η έφεσή του στο σκοράρισμα. Το καλοκαίρι του 2009 μεταγράφηκε στην ιταλική Τζένοα με σκοπό να καλύψει το κενό του συμπατριώτη του, Ντιέγο Μιλίτο, ο οποίος μεταπήδησε στην Ίντερ.
Ο Παλάσιο είναι από τον Μάρτιο του 2005 διεθνής με την Εθνική Αργεντινής όταν και έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε φιλική αναμέτρηση κόντρα στο Μεξικό. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2006 και της ομάδας που έφτασε το 2007 μέχρι τον τελικό του Κόπα Αμέρικα. Έχει συνολικά 8 συμμετοχές και ένα γκολ. Το παρθενικό του τέρμα με την Εθνική Αργεντινής το πέτυχε σε αγώνα με το Εκουαδόρ στα πλαίσια των Προκριματικών του Μουντιάλ του 2010.
1984 – Κάρλος Τέβες, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο Τέβες (Carlos Alberto Martínez Tévez, 5 Φεβρουαρίου 1984) είναι Αργεντινός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως κεντρικός επιθετικός στην Μπόκα Τζούνιορς και την εθνική Αργεντινής.
Έχει ξαναπαίξει προηγουμένως για την Μπόκα Τζούνιορς. Αγωνίστηκε επίσης στις Κορίνθιανς, Γουέστ Χαμ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι και Γιουβέντους.
Μεταγράφηκε στην Μάντσεστερ Σίτι από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι του 2009, να γίνει ο πρώτος παίκτης που μετακινείται μεταξύ των δύο αντίπαλων συλλόγων από τον Τέρι Κουκ το 1999. Το σκοράρισμα με την Μάντσεστερ Σίτι τον έκανε ένα απαραίτητο παίκτη για τον σύλλογο στα μάτια των συμπαικτών και των μέσων ενημέρωσης.
Την σεζόν 2010-11 επιλέχθηκε ως αρχηγός της ομάδας από τον προπονητή Ρομπέρτο Μαντσίνι. Το 2011, ο Τέβες ζήτησε μεταγραφή μακριά από το Μάντσεστερ, επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους και ο Σέρχιο Αγουέρο επιλέχθηκε ως αντικαταστάτης του. Ωστόσο, ο ίδιος παρέμεινε παίκτης της Σίτι αφού η οικογένειά του μετακόμισε πίσω στο Μάντσεστερ. Η καριέρα του μαστίζεται από μια μακροχρόνια σχέση με την Media Sports Investments, εταιρεία στην οποία ανήκουν δικαιώματα του Τέβες και πολλών άλλων παικτών και προπονητών. Αυτό οδήγησε στην επιβολή πρόστιμου στην Γουέστ Χαμ για θέματα ιδιοκτησίας.
Τη διετία 2013-2015 έπαιξε με τα χρώματα της ιταλικής Γιουβέντους. Στο τέλος της σεζόν 2014-2015 ο Τέβες αποχώρισε από την Ευρώπη για να ξαναπαίξει στην Μπόκα Τζούνιορς.
Εθνική Ομάδα Αργεντινή.
Έχει κάνει 72 εμφανίσεις για την Εθνική Αργεντινής, σκοράροντας 13 γκολ.
1985 – Κριστιάνο Ρονάλντο, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντo ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾɨʃtiɐnu ʁunaɫdu], 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται για τη Ρεάλ Μαδρίτης και για την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας.
Τον Ιούνιο του 2009 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με κόστος 95 εκατομμυρίων ευρώ, το 2ο μεγαλύτερο ποσό που έχει δαπανηθεί για μεταγραφή ποδοσφαιριστή.
Ο Ρονάλντο έχει στην κατοχή του τέσσερεις Χρυσές Μπάλες, μια το 2008, μια το 2013, όπου και άλλαξε η ονομασία της σε Χρυσή Μπάλα ΦΙΦΑ, και έγινε έτσι ο πρώτος Πορτογάλος που την κατακτά δύο φορές, μία το 2014 και μία το 2016. Ενώ έχει κατακτήσει και τέσσερις φορές το βραβείο του Χρυσού Παπουτσιού. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι απο τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και από τους μεγαλύτερους σκόρερ όλων των εποχών.
1987 - Ντάρεν Κρις, Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός.
1988 - Ηλιάνα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα μοντέλο.
1992 – Νεϊμάρ, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
Ο Νεϊμάρ ντα Σίλβα Σάντος Τζούνιορ (Neymar da Silva Santos Júnior, 5 Φεβρουαρίου 1992), ή απλώς Νεϊμάρ, είναι Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής. Αγωνίζεται με την ομάδα της Μπαρτσελόνα και η θέση του είναι στην κορυφή της επίθεσης ή και ως πλάγιος επιθετικός.
Το 2012, το περιοδικό Σπορτς Προ χαρακτήρισε τον Νεϊμάρ ως τον πιο εμπορεύσιμο αθλητή στον κόσμο. Επίσης, η εφημερίδα Γκάρντιαν τον κατέταξε στην θέση #13 από τους καλύτερους 100 ποδοσφαιριστές του 2012. Στην ηλικία των 19, ο Νεϊμάρ κέρδισε το βραβείο ως ποδοσφαιριστής της χρονιάς της Νότιας Αμερικής για το 2011. Το 2011 έλαβε υποψηφιότητες για τη Χρυσή Μπάλα, όπου ήρθε στη 10η θέση και το βραβείο ΦΙΦΑ Πούσκας, το οποίο κέρδισε. Είναι γνωστός για την επιτάχυνση, την ταχύτητα, την ντρίμπλα και το φινίρισμα του. Το ποδοσφαιρικό του στυλ έχει κερδίσει τους κριτικούς, τους οπαδούς, και τα ΜΜΕ. Ο Πελέ χαρακτηριστικά είπε σε μια δήλωση του για τον Νεϊμάρ "εξαιρετικός παίκτης".
Ο Νεϊμάρ εντάχθηκε στη Σάντος το 2003, μετά την άνοδό του μέσα από τις τάξεις της ομάδας, προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα στην οποία και αγωνιζόταν μέχρι και το Μάιο του 2013. Έκανε το ντεμπούτο του για τη Σάντος το 2009, και ψηφίστηκε ως ο καλύτερος νέος παίκτης του 2009 στο Καμπεονάτο Παουλίστα. Ακολούθως ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης της Σάντος το 2010 στο Καμπεονάτο Παουλίστα και επίσης πρώτος σκόρερ για το 2010 στο Κύπελλο Βραζιλίας με 11 γκολ. Τελείωσε τη σεζόν 2010 με 42 γκολ σε 60 παιχνίδια. Ο Νεϊμάρ ψηφίστηκε και πάλι καλύτερος παίκτης της χρονιάς για το 2011, καθώς η ομάδα του διατήρησε τον τίτλο του πρωταθλητή και κέρδισε το Κόπα Λιμπερταδόρες, στο οποίο ο Νεϊμάρ σημείωσε 6 γκολ σε 13 εμφανίσεις.
Ο Νεϊμάρ αγωνίζεται επίσης και με την εθνική Βραζιλίας. Στις 10 Αυγούστου το 2010, στην ηλικία των 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του για τη Σελεσάο σε έναν φιλικό αγώνα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Σκόραρε με κεφαλιά στο 28ο λεπτό, συμβάλλοντας στη νίκη της Βραζιλίας με 2-0. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος 2011 της Νότιας Αμερικής Νέων με εννέα γκολ, μεταξύ των οποίων δύο στον τελικό, στη νίκη 6-0 εναντίον της Ουρουγουάης, βοηθώντας τη Βραζιλία να κερδίσει 11ο τίτλο τους σε αυτό το διαγωνισμό.
Πέθαναν σαν σήμερα
523 – Σέξτος Άλκιμος Έκδικος Άβιτος, επίσκοπος της Βιεν.
Ο Σέξτος Άλκιμος Έκδικος Άβιτος (και Σέξτιμος Άβιτος ή Σίξτος Άβιτος) (Avit de Vienne, 450 - 5 Φεβρουαρίου 520/525) ήταν Γαλλό-Ρωμαίος επίσκοπος της πόλης Βιεν στη Γαλλία, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας και ποιητής. Γιορτάζεται στις 5 Φεβρουαρίου (από τους καθολικούς). Η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική, ενώ και η μόρφωσή του ήταν υψηλή. Η συγγραφική και αποστολική του δράση ήταν πλούσια.
Ο Άβιτος ήταν πολέμιος, και δη με επιτυχία, διάφορων αιρέσεων. Στις επιτυχίες του αυτές, συγκαταλέγεται και ο προσηλυτισμός του στον βασιλιά Σιγισμούνδο της Βουργουνδίας, αφού ο πρώτος είχε αρνηθεί αρχικά και ο Άβιτος παρακίνησε τον βασιλιά των Φράγκων σε εκστρατεία. Εκτός από αυτές τις δραστηριότητές του άφησε πίσω του επιστολές, ομιλίες και ποιήματα. Από αυτά, όμως, σώζονται λίγα.
1204 – Νικόλαος Καναβός, Βυζαντινός αξιωματούχος.
Ο Νικόλαος Καναβός εξελέγη Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά την διάρκεια της Δ΄ Σταυροφορίας, στις 25 ή 27 Ιανουαρίου 1204 από συνέλευση της Βυζαντινής Γερουσίας, ιερέων, καθώς και των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι ήσαν σε ευθεία αντίθεση με τους συναυτοκράτορες Ισαάκιο Β΄ και Αλέξιο Δ΄. Ο Νικόλαος ήταν νεαρός ευγενής (πιθανώς συγγενής των Αγγέλων Αυτοκρατόρων) ο οποίος επελέγη έπειτα από τρεις ημέρες έρευνας μεταξύ αριθμού απρόθυμων υποψηφίων και αρνήθηκε να αποδεχθεί το ύψιστο αυτό αξίωμα. Παρά την επιλογή του από τον λαό, ουδέποτε αποδέχθηκε την ανάληψη αυτοκρατορικής εξουσίας, και αναζήτησε άσυλο εντός της Αγίας Σοφίας. Ο Αλέξιος Ε΄ "Μούρτζουφλος", ο οποίος είχε εκθρονίσει τους Αυτοκράτορες Ισαάκιο Β΄ και Αλέξιο Δ΄, του προσέφερε υψηλόβαθμη θέση εντός της δικής του διοίκησης, ωστόσο ο Νικόλαος απέρριψε με σθεναρότητα τους όρους αυτούς. Στις 8 Φεβρουαρίου, αφότου απέρριψε αυτοκρατορικό κάλεσμα, ο Αυτοκράτορας Νικόλαος Καναβός σύρθηκε εκτός της εκκλησίας, εντός της οποίας είχε βρει άσυλο, και στραγγαλίστηκε στα περίτεχνα μαρμάρινα σκαλοπάτια της Αγίας Σοφίας.
Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης περιγράφει τον Νικόλαο Καναβό ως έναν αγαθό, ευγενή και ευφυή άνθρωπο.
1661 - Σουντσί, Κινέζος αυτοκράτορας.
1775 – Ευσέβιος Αμόρτ, Γερμανός θεολόγος.
Ο Ευσέβιος Αμόρτ (Eusebius Amort, 15 Νοεμβρίου 1692 – 5 Φεβρουαρίου 1775) ήταν Γερμανός ιερέας θεολόγος, που έχει χαρακτηρισθεί ως ο «σημαντικότερος Ρωμαιοκαθολικός θεολόγος του 18ου αιώνα».
Ο Αμόρτ γεννήθηκε στο Μπίμπερμούλε (Bibermuhle), κοντά στο Τολτς της Ανω Βαυαρίας. Σπούδασε στο Μόναχο και σε μικρή ηλικία έγινε δεκτός ως μέλος του κοινοβίου ιερέων του Κανόνος του Αγίου Αυγουστίνου στο Αββαείο του Πόλινχ. Εκεί, λίγο μετά τη χειροτονία του το 1717, άρχισε να διδάσκει θεολογία και φιλοσοφία.
Ο Αμόρτ μαζί με άλλους δύο Αυγουστινιανούς πατέρες, τον Γελάσιο Χίμπερ (Gelasius Hieber, 1671-1731), περίφημο ιεροκήρυκα, και τον Αγνέλλο Κάντλερ (Agnellus Kandler, 1692-1745), γενεαλόγο και βιβλιοθηκονόμο, έθεσαν το 1720 τις βάσεις ενός σχεδίου που απέληξε στην ίδρυση της εταιρείας λογίων «Parnassus Boicus» (δηλαδή «Βαυαρικός Παρνασσός», το όρος των Μουσών). Το αρχικό τους σχέδιο έμεινε άκαρπο, αλλά το 1722 εξέδωσαν το πρώτο τεύχος του ομώνυμου περιοδικού (Parnassus Boicus), διαδίδοντας έτσι ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τον κόσμο των τεχνών και των επιστημών.
Επιπλέον, ο Αμόρτ ειδικεύθηκε στο Κανονικό Δίκαιο, το οποίο και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1733 ο Αμόρτ πήγε στη Ρώμη ως θεολόγος του καρδιναλίου Νικκολό Μαρία Λερτσάρι. Ο Αμόρτ παρέμεινε στη Ρώμη επί δύο έτη και συνδέθηκε εκεί με επιφανείς προσωπικότητες των γραμμάτων, καθώς και με τους Πάπες Βενέδικτο ΙΓ΄ και Βενέδικτο ΙΔ΄.
Επιστρέφοντας στο Πόλινχ το 1735, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στην αναζωογόνηση της μαθήσεως στη Βαυαρία, αποτελώντας τον πυρήνα της αξιόλογης πνευματικής κινήσεως Parnassus Boicus, από την οποία, αν και έκλεισε το 1740, προήλθε το ενδιαφέρον που οδήγησε στην ίδρυση στις 28 Μαρτίου 1769 της Ακαδημίας του Μονάχου. Ο Αμόρτ έζησε για να δει το γεγονός αυτό, αφού απεβίωσε στο Πόλινχ το 1775, σε ηλικία 83 ετών.
Μαχητικός στις συζητήσεις του, ο Αμόρτ ξεπερνούσε πολλές φορές τα όρια της ευπρέπειας.
1818 - Κάρολος ΙΓ', βασιλιάς της Σουηδίας.
1863 – Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, Ελβετός τραπεζίτης.
Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος (γαλλ.: Jean-Gabriel Eynard) (28 Δεκεμβρίου 1775 - 1863) ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος.
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίες και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.
1931 – Αθανάσιος Ευταξίας, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αθανάσιος Ευταξίας (1849 - 5 Φεβρουαρίου 1931) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός για μικρό χρονικό διάστημα κατά τη δικτατορία του 1926.
Γεννήθηκε στην Αμφίκλεια Λοκρίδας του Νομού Φθιώτιδας το 1849. Ήταν γιος ιερέα και φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή.
Διετέλεσε κατ' επανάληψη βουλευτής Φθιώτιδας και Υπουργός, υπουργός παιδείας στην Κυβέρνηση Σωτηρίου Σωτηρόπουλου 1893, εθνικής οικονομίας στην Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915 αλλά και σε άλλες κυβερνήσεις, καθώς επίσης και βραχύβιος Πρωθυπουργός Κυβέρνησης στο Δικτατορικό Καθεστώς Πάγκαλου, το καλοκαίρι του 1926.
Ο Αθανάσιος Ευταξίας απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου του 1931. Ανιψιός του ήταν ο Λάμπρος Ευταξίας.
1944 – Αλέξανδρος Κανάρης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αλέξανδρος Κανάρης (1864 - 5 Φεβρουαρίου 1944) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Γεννήθηκε στη Σύρο και ήταν γιος του Μιλτιάδη Κανάρη. Καταγόταν από την οικογένεια Κανάρη και σε αντίθεση με την στρατιωτική παράδοση της οικογένειας σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος και το 1891 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Νέων Ψαρών συνεχίζοντας να εκλέγεται μέχρι και την δεκαετία του 1930. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της βουλής, υπουργός εκκλησιαστικών και δημοσίας εκπαίδευσης καθώς και υπουργός επί των ναυτικών.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1944.
1946 – Τζορτζ Άρλις, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τζορτζ Άρλις (George Arliss, 10 Απριλίου 1868 - 5 Φεβρουαρίου 1946) ήταν Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, βραβευμένος με Όσκαρ Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία του 1930 Ντισραέλι (Disraeli). Ο Άρλις που ήταν ο πρώτος Βρετανός ηθοποιός που έλαβε αυτή τη διάκριση ήταν επίσης θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης.
1948 – Γιοχάνες Μπλάσκοβιτς, ήταν Γερμανός αρχιστράτηγος (Generaloberst) κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. (10 Ιουλίου 1883 - 5 Φεβρουαρίου 1948)
Υπήρξε ανώτατος διοικητής στις γερμανικές εκστρατείες της Γερμανίας στην Πολωνία και την Γαλλία και των κατεχομένων εδαφών.
Συνέταξε επίσης αρκετά υπομνήματα στα οποία στηλίτευε την εγκληματική δράση των SS και των Einsatzgruppen στην Ανατολή.
Προς το τέλος του πολέμου διοίκησε διάφορες Ομάδες Στρατιών.
Μετά τον πόλεμο προσάχθηκε στη Δίκη της Ανώτατης Διοίκησης της Βέρμαχτ (μέρος των Δικών της Νυρεμβέργης) αλλά αυτοκτόνησε προτού δικαστεί.
Καίτοι περιθωριοποιήθηκε επανειλημμένα από τον Χίτλερ σε μέτωπα και περιοχές ήσσονος στρατηγικής σημασίας, λόγω της αντίθεσής του για τα εγκλήματα που διαπράττονταν στην Ανατολή από τα όργανα της Ναζιστικής ηγεσίας, ο Μπλάσκοβιτς αποδείχτηκε ευφυής στρατηγός, πράγμα που αποδείχτηκε με τη δεξιοτεχνική υποχώρηση της Ομάδας Στρατιών «G» που διοικούσε από τη νότια Γαλλία.
Παρά τις εξαιρετικές του ικανότητες, ο Μπλάσκοβιτς δεν έφτασε ποτέ το βαθμό του Στρατάρχη, πράγμα για το οποίο αποκαλείται από τους ιστορικούς «ο Στρατάρχης άνευ ράβδου».
1993 – Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός.
Ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς (αγγλ. Joseph L. Mankiewicz) (11 Φεβρουαρίου 1909 - 5 Φεβρουαρίου 1993), ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο Μάνκιεβιτς φημίζεται για την ταινία του 1950 Όλα για την Εύα (All About Eve) για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ σεναρίου και Σκηνοθεσίας, ένα χρόνο μετά την πρώτη του νίκη για την ταινία Ένα Γράμμα σε Τρεις Γυναίκες (A Letter to Three Wives, 1949). Ήταν αδελφός του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, ο οποίος συνέγραψε την ταινία Πολίτης Κέιν (Citizen Kane) με τον Όρσον Γουέλς για την οποία κέρδισε όσκαρ σεναρίου.
Ο Μάνκιεβιτς γεννήθηκε στο Γουίλκς-Μπαρ της Πενσιλβάνια το 1909. Οι γονείς του Φρανκ Μάνκιεβιτς και Γιοχάνα Μπλούμενω, ήταν Εβραίοι μετανάστες από τη Γερμανία. Είχε μια αδελφή την Έρνα κι έναν αδελφό τον Χέρμαν που έγινε επιτυχημένος σεναριογράφος.
Οι γονείς του Μάνκιεβιτς μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη όταν εκείνος ήταν 4 χρονών. Το 1928 πήρε πτυχίο στη δημοσιογραφία από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Πριν ασχοληθεί με τον κινηματογράφο εργάστηκε στο Βερολίνο ως ξένος ανταποκριτής για την εφημερίδα Chicago Tribune.
1999 – Βασίλι Λεόντιεφ, Ρώσος οικονομολόγος.
2005 – Γκνασινγκμπέ Εγιαντεμά, πρόεδρος του Τόγκο.
2008 – Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι, ινδός γκουρού, που συνδέθηκε στενά με τους Beatles και άλλους ρόκερς μέσω της διδασκαλίας του για τον υπερβατικό διαλογισμό. (Γεν. 12/1/1918)
2011 – Μπράιαν Ζακ, Άγγλος συγγραφέας.
Ο Μπράιαν Ζακ (αγγλ.: Brian Jacques, 15 Ιουνίου 1939, Λίβερπουλ, Αγγλία - 5 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Άγγλος συγγραφέας.
Ο Μπράιαν Ζακ γεννήθηκε το 1939 στο Λίβερπουλ, όπου και μεγάλωσε. Στην ηλικία των 15 ετών μπάρκαρε σε ένα πλοίο και πριν επιστρέψει στην πατρίδα του, ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο. Για χρόνια είχε δική του εκπομπή στο BBC με υψηλή ακροαματικότητα. Ο Μπράιαν Ζακ είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ως πολυβραβευμένος συγγραφέας. Τα επικά του μυθιστορήματα για τους κατοίκους του Ρέντγουολ έχουν πουλήσει παγκοσμίως περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Πέθανε το 2011, σε ηλικία 71 ετών.
2012 – Φερεϊντούν Φαριάντ, Ιρανός ποιητής.
Ο Φερεϊντούν Φαριάντ (6 Δεκεμβρίου 1949 - 5 Φεβρουαρίου 2012) ήταν ποιητής, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μεταφραστής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αραβικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά. Στην Περσία είχε εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές και πολλές μεταφράσεις Ελλήνων και ξένων ποιητών.
Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1949 στο Χοραμσάρ (Khoramshahr) της Περσίας ως Φερεϊντούν Ραχίμι (Rahimi). Είχε κάνει πανεπιστημιακές σπουδές στην Τεχεράνη. Ήρθε στην Ελλάδα το 1980 και συναντήθηκε με τον Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσο στη Σάμο. Μετά γύρισε στην Περσία, όπου είχε ξεσπάσει πόλεμος, και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1986 μετά την καταστροφή της γενέτειράς του από τον στρατό του Σαντάμ Χουσεΐν. Από τότε ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Είχε λάβει την ελληνική υπηκοότητα. Στην Αθήνα σπούδασε νεοελληνική φιλολογία και αρχαία ελληνικά. Ο Φαριάντ μιλούσε περσικά, αγγλικά και γαλλικά, και γνώριζε λίγα αραβικά και ισπανικά.
Βραβεύσεις
Είχε βραβευθεί από την Ελληνική Εταιρεία Μετάφρασης Λογοτεχνίας και από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Επιστημόνων. Για την έκδοση, τον Μάιο 2005, του σημαντικού έργου Πέτρινος Χρόνος (εκδόσεις Salles), ο Φαριάντ τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με το «Βραβείο Μετάφρασης έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε ξένη Γλώσσα για το 2005», σε επίσημη τελετή στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στις 15 Μαρτίου 2006.
Ο Πέτρινος Χρόνος είναι ένα ογκώδες (1100 σελίδες) δίγλωσσο (Ελληνικά και Περσικά) έργο, που έγινε πραγματικότητα μετά από εκτεταμένη συνεργασία του Φαριάντ με τον Ρίτσο, με τον οποίο συνδέθηκε με μακρόχρονη φιλία. Στο έργο αυτό περιλαμβάνονται:
ολόκληρη η ομότιτλη συλλογή του Ρίτσου, ολόκληρες οι τρεις συλλογές ποιημάτων Ημερολόγια Εξορίας, τα ποιήματα Ακροβολισμός, Γράμμα στον Ζολιό Κιουρί, Το ποτάμι κι εμείς, Τα τρία Χωρικά, Ο γιος μου το φεγγάρι μου, Η Ανυπότακτη Πολιτεία, Ημερολόγιο και Επιστολές ενός Φαντάρου (αποσπάσματα από ένα χαμένο έργο του Γιάννη Ρίτσου), Το Χρέος των Ποιητών, Ο Ηρακλής κι εμείς πολλές φωτογραφίες του Ρίτσου, επιστολές του από την εξορία προς την αδελφή του, και μια τελευταία συνέντευξη που έδωσε στον Φαριάντ.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση δίγλωσσο έργο του Ρίτσου που έχει εκδοθεί παγκοσμίως. Η επίμοχθη προσπάθεια του Φαριάντ στην όσο το δυνατόν πιστότερη και εμπνευσμένη μεταφορά του έργου του Ρίτσου υπερπηδώντας τα γλωσσικά και εκφραστικά εμπόδια, υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση του ίδιου του Ρίτσου, δημιούργησε ένα πολύτιμο συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς με βαθιές και παλαιές ιστορικές συγγένειες.
Αποσπάσματα ποίησης του Φαριάντ, που είχε μεταφράσει ο ίδιος ο Ρίτσος στα Ελληνικά (κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κέδρος»), διδάσκονται σε ανθολογία του Δημοτικού Σχολείου.
Η εκπομπή Παρασκήνιο της κρατικής τηλεόρασης ΕΤ1, την Τετάρτη 22/03/2006, ήταν αφιερωμένη στον ποιητή και είχε τίτλο Φερεϊντούν Φαριάντ, ουρανός χωρίς διαβατήριο. Ο Φαριάντ έχει συμμετάσχει επίσης σε τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις.
Πέθανε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 2012 μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Σαν σήμερα 6 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 6 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής
Εορτάζουν
Αγίου Φωτίου του Μεγάλου
6 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
820: Ξεκινά η πρώτη προσπάθεια επαναπροώθησης των μαύρων από την Αμερική στην Αφρική, με τη δημιουργία του κράτους της Λιβερίας.
1649: Ο βασιλιάς Κάρολος Β΄ της Σκωτίας ανακηρύσσεται βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας από το Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Η κίνηση αυτή δεν ακολουθήθηκε από το Κοινοβούλιο της Αγγλίας ούτε από το Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας.
1685: Ο Ιάκωβος Β΄ γίνεται βασιλιάς της Αγγλίας μετά το θάνατο του αδελφού του, Καρόλου Β΄.
1778: Αμερικανική Επανάσταση: οι Η.Π.Α. και η Γαλλία υπογράφουν στο Παρίσι τη Συνθήκη Συμμαχίας και τη Συνθήκη Φιλίας και Εμπορίου, σηματοδοτώντας την επίσημη αναγνώριση του νέου κράτους από τη Γαλλία.
1788: Η Μασαχουσέτη γίνεται η έκτη πολιτεία που επικυρώνει το σύνταγμα των ΗΠΑ.
1806: Ναυμαχία του Σάντο Ντομίγκο: το βρετανικό ναυτικό νικά το γαλλικό στην Καραϊβική Θάλασσα.
1819: Ο σερ Τόμας Στάμφορντ Ραφλς ιδρύει την Σιγκαπούρη.
1820: Ξεκινά η πρώτη προσπάθεια επαναπροώθησης των μαύρων από την Αμερική στην Αφρική, με τη δημιουργία του κράτους της Λιβερίας.
1825: Καταδικάζεται και φυλακίζεται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ως ηγέτης της αντικυβερνητικής παράταξης, μεσούσης της Ελληνικής Επανάστασης.
1833: Ο Όθωνας γίνεται ο πρώτος σύγχρονος βασιλιάς της Ελλάδας.
1840: Υπογράφεται η Συνθήκη του Γουαϊτάνγκι, με την οποία η Νέα Ζηλανδία γίνεται βρετανική αποικία.
1862: Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: οι βόρειοι επιτυγχάνουν την πρώτη τους νίκη στον πόλεμο, νικώντας στη Μάχη του Φορτ Χένρυ.
1879: Πραγματοποιείται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Διονύσιου από Βούλγαρους.
1885: Η κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη καταρρέει, εξαιτίας του επεισοδίου Νίκολσον και της βαριάς φορολογίας.
1891: Σημειώνεται η πρώτη μεγάλη ληστεία τρένου από τη συμμορία των Ντάλτον.
1899: Η αμερικανική Γερουσία επικυρώνει τη συνθήκη ειρήνης μεταξύ Ισπανίας και ΗΠΑ.
1900: Ιδρύεται το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.
1906: Η Γαλλίδα συγγραφέας Κολέτ κάνει το θεατρικό της ντεμπούτο στο Παρίσι.
1910: Ο Πάπας Πίος αρνείται ακρόαση στον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Τσαρλς Φέρμπανκς, επειδή είναι μεθοδιστής.
1911: Η Ρολς Ρόυς υιοθετεί το "Spirit of Ecstasy", το κόσμημα με τα ασημένια φτερά, που κοσμεί το καπό των πολυτελέστατων αυτοκινήτων της, αποτελώντας το σύμβολο της.
1918: Οι Βρετανίδες άνω των 30 ετών αποκτούν το δικαίωμα ψήφου.
1919: Αρχίζει πενθήμερη γενική απεργία στο Σιάτλ.
1919: Πραγματοποιείται η πρώτη εμπορική πτήση στην Ευρώπη, όταν ένα εμπορικό αεροπλάνο, με το όνομα "Γολιάθ" ολοκληρώνει το πρώτο μετ επιστροφής ταξίδι του μεταξύ Παρισιού και Λονδίνου.
1922: Τερματίζει στην Ουάσινγκτον τις εργασίες της η Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό μεταξύ ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιαπωνίας, Ιταλίας και Βρετανίας, κατά την οποία συμφωνήθηκε ο περιορισμός της χρήσης δηλητηριωδών αερίων και υποβρυχίων συγκρούσεων.
1922: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Ελεύθερο Βήμα» (σήμερα «Το Βήμα»), που πρόσκειται στο κόμμα των Φιλελευθέρων (Βενιζελική παράταξη). Μεταξύ των ιδρυτών της, ο Δημήτριος Λαμπράκης.
1923: Οι Σέρβοι ζητούν μέρος του λιμανιού της Θεσσαλονίκης για το εμπόριο τους, χωρίς να θίγεται η ελληνική κυριαρχία.
1930: Η Αλίκη Διπλαράκου εκπροσωπεί τη χώρα μας στον διαγωνισμό ομορφιάς «Μις Ευρώπη», που διεξάγεται στο Παρίσι. Επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά, αναδεικνύεται η ομορφότερη γυναίκα της Ευρώπης για το 1930.
Επόμενος σταθμός για την ωραία Αλίκη το Ρίο Ντε Ζανέιρο, όπου έλαβε μέρος στις 13 Οκτωβρίου 1930 στον διαγωνισμό για την ανάδειξη της «Μις Υφήλιος». Τα πήγε πολύ καλά και αναδείχθηκε δεύτερη μετά τη «Μις Βραζιλία» Γιολάντα Περέιρα, που κατέκτησε τον τίτλο της ομορφότερης γυναίκας του κόσμου.
Μιλούσε, άλλωστε, με ευφράδεια Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
Τη δεκαετία του '30 έγινε και πάλι πρωτοσέλιδο, όταν ντυμένη άνδρας παραβίασε το άβατο του Αγίου Όρους για να γνωρίσει την απαγορευμένη για τις γυναίκες Αθωνική Πολιτεία.
1932: Γίνονται αγώνες dog sled για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λέικ Πλάσιντ ως αγώνισμα επίδειξης.
1933: Στη Γερμανία, το Γ Ράιχ αρχίζει να λογοκρίνει τον Τύπο.
1934: Αιματηρές αντικυβερνητικές ταραχές με 16 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες σημειώνονται στη Γαλλία.
1935: Στην ΕΣΣΔ, το 7ο Συνέδριο των Σοβιέτ επιδοκιμάζει την πολιτική του Στάλιν, με την επανεκλογή του στην προεδρία της Κεντρικής Επιτροπής για πέμπτη φορά.
1939: 130.000 πρόσφυγες περνούν τα σύνορα από την Ισπανία προς τη Γαλλία.
1943: Ο Αμερικανός στρατηγός και μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, διορίζεται αρχιστράτηγος των Επιχειρησιακών Δυνάμεων στη Βόρεια Αφρική.
1943: Ο οικονομικός πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Νέστλερ, σε έγγραφό του προς την Τράπεζα της Ελλάδος αναφέρει μεταξύ άλλων: «Από τα κατά τον μήνα Φεβρουάριο 1943 εμβασθέντα 6.000.000.000 δραχμές, αναλογούν 3.000.000.000 δραχμές εις τον Γενικόν Λογαριασμόν (δηλαδή έξοδα κατοχής) και 3.000.000.000 εις τον Ειδικόν Λογαριασμόν (δηλαδή πιστώσεις)». Αυτή η επισήμανση καταδεικνύει ότι οι αρχές Κατοχής «δανείζονταν» χρήματα από την Ελλάδα.
1945: Στις Φιλιππίνες, ο Αμερικανός στρατηγός Ντάγκλας ΜακΆρθουρ, που είχε εισβάλει μια μέρα πριν στη Μανίλα, αναγγέλλει την πτώση της πόλης και την απελευθέρωση 5.000 αιχμαλώτων.
1949: Το ΚΚΕ προχωρεί στην εκκαθάριση πολλών ηγετικών στελεχών του, μεταξύ των οποίων βρίσκεται ο αρχηγός του Δημοκρατικού Στρατού Μάρκος Βαφειάδης και το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Χρύσα Χατζηβασιλείου.
1952: Η Ελισάβετ Β' γίνεται βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το θάνατο του πατέρα της, Γεώργιου ΣΤ' του Ηνωμένου Βασιλείου. Τη στιγμή της διαδοχής, η Ελισάβετ Β' βρισκόταν στην Κένυα.
1954: Η Συνέλευση του κρατιδίου του Κασμίρ αποδέχεται την επανένωση με την Ινδία.
1958: 23 νεκροί, 8 ποδοσφαιριστές, 3 παράγοντες, 8 δημοσιογράφοι και 2 μέλη του πληρώματος και 2 ακόμα επιβάτες, της αποστολής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ο τραγικός απολογισμός, όταν το αεροπλάνο, που μεταφέρει την ομάδα από το Βελιγράδι, μετά τον αγώνα εναντίον του Ερυθρού Αστέρα (3-3) και έχοντας κερδίσει την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, επιχειρεί προσγείωση στο χιονισμένο Μόναχο. Στην 3η απόπειρα απογείωσης από το χιονισμένο Μόναχο, συμβαίνει το δυστύχημα. Ανάμεσα στους επιζώντες ο Μπόμπι Τσάρλτον και ο προπονητής Ματ Μπάσμπι.
1959: Η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή υπερατλαντικού πυραύλου πραγματοποιείται στο ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντας.
1960: Διακήρυξη 10 βουλευτών της Νέας Πολιτικής Κίνησης κατατίθεται στο προεδρείο της Βουλής. Οι συνυπογράφονται είναι: Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Γεώργιος Μαύρος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Στέλιος Αλαμανής, Φωκίων Ζαΐμης, Παναγής Παπαληγούρας, Ιωάννης Ζίγδης, Εμμανουήλ Λουλακάκης, Ιωάννης Τούμπας και Δ. Κωστής, πρώην στελέχη της ΕΡΕ και των Φιλελευθέρων.
1960: Τερματίζεται ο διετής "ψυχρός πόλεμος" μεταξύ της Μαρίας Κάλλας και της Σκάλας του Μιλάνου.
1961: Η Γερμανία απορρίπτει αμερικανική πρόταση να αναλάβει αυτή την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προς την Ελλάδα και την Τουρκία.
1961: Ανησυχητική έκταση λαμβάνει η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό, ενώ η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι, "ο θόρυβος είναι αδικαιολόγητος".
1964: Η Κούβα μπλοκάρει την τροφοδοσία νερού στην αμερικανική ναυτική βάση του Γκουαντάναμο ως αντίποινα για τη σύλληψη τεσσάρων κουβανικών αλιευτικών από τις ΗΠΑ.
1968: Προσάραξη του αμερικανικού αντιτορπιλικού BACHE τύπου "Φλέτσερ" στην ακτή Μανδράκι στη Ρόδο όπου και επήλθε ολική καταστροφή του πλοίου. Πλήρωμα διασώθηκε.
1969: Το Περού ανακοινώνει την κατάσχεση όλων των μετοχών της Διεθνούς Εταιρίας Πετρελαίου.
1970: Οι Ισραηλινοί βυθίζουν αιγυπτιακό ναρκοθετικό πλοίο 700 τόνων, σε αντίποινα της βύθισης δύο πλοίων τους στο Ελάθ.
1971: Ο αστροναύτης Άλαν Σέπαρντ πατά το πόδι του στη Σελήνη και... παίζει γκολφ!
1972: Ο Γιώργος Σιδέρης παίζει στον αγώνα Ολυμπιακός - Παναχαϊκή 3-2 στην πρώτη του εμφάνιση μετά την επιστροφή του από το Βέλγιο, όπου αγωνίστηκε με την Άντβερπ. Είναι ο πρώτος Έλληνας, που έφυγε από την Ελλάδα για να παίξει στην Ευρώπη την περίοδο, που μεσουρανούσε. Την περίοδο 1968-69 ήταν 2ος σκόρερ Ευρώπης με 35 γκολ πίσω από τον Zekov (36) της ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Ο Σιδέρης θα κάνει την τελευταία του εμφάνιση δύο εβδομάδες μετά, στις 20/2/72, εναντίον του ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη.
1975: Στην Ιταλία, τρεις πίνακες, ένας του Ραφαήλ και δυο του Πιέρο ντελά Φραντσέσκα, "κάνουν φτερά" από την Εθνική Πινακοθήκη του Ουρμπίνο.
1979: Οι πρώτες 270 γυναίκες στον Ελληνικό Στρατό ξεκινούν τη βασική τους εκπαίδευση.
1982: Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας καταργεί τις ποδιές των μαθητριών στα σχολεία.
1985: Παραιτείται από την εταιρεία Apple, o συνιδρυτής της και δημιουργός του best seller Apple II Στιβ Βόζνιακ.
1987: Η πρώτη γυναίκα δικαστής διορίζεται στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας.
1989: Σκοτώνεται ο τελευταίος Ανατολικογερμανός που επιχειρεί να περάσει το Τείχος του Βερολίνο. Πρόκειται για τον 20χρονο Chris Gueffroy, που πέφτει νεκρός από πυροβολισμούς συνοριακών φρουρών.
1989: Αρχίζουν οι συνομιλίες της «Στρογγυλής Τραπέζης» στην Πολωνία μεταξύ του καθεστώτος και του συνδικάτου «Αλληλεγγύη» σηματοδοτώντας την έναρξη των γεγονότων που οδήγησαν στην κατάρρευση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη.
1990: Η ΕΟΚ αποκλείει τη δυνατότητα εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αγορά.
1991: Στη Γερμανία, πολιτική ηγεσία και κοινή γνώμη ταλανίζονται από τύψεις, όσον αφορά την ευθύνη της χώρας στον εξοπλισμό του Ιράκ.
1992: Στην Ισπανία, τέσσερα άτομα σκοτώνονται, όταν βόμβα της αυτονομιστικής οργάνωσης των Βάσκων ΕΤΑ, εκρήγνυται στο κέντρο της Μαδρίτης.
1994: Η Κούβα διακόπτει την κανονική παροχή νερού προς την Ναυτική Βάση του Γκουαντάναμο των Ηνωμένων Πολιτειών, σε αντίποινα για την κατάσχεση 4 ημέρες νωρίτερα 4 αλιευτικά σκάφη της Κούβας στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα των ΗΠΑ.
1995: Ο υπουργός Πολιτισμού Θάνος Μικρούτσικος δηλώνει ότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι ανακαλύφθηκε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μετά από ενημέρωση της επιστημονικής ομάδας η οποία επισκέφθηκε την όαση της Σίβας. Ωστόσο, η αρχαιολόγος Λένα Σουβαλτζή επιμένει ότι πρόκειται για τον τάφο του Μακεδόνα Στρατηλάτη.
1996: Ένα Μπόινγκ 757 των τουρκικών αερογραμμών συντρίβεται στον Ατλαντικό Ωκεανό στοιχίζοντας τη ζωή σε 189 άτομα.
1997: Καταστρέφονται στη Ρωσία, από πυρκαγιά 3.000 σπάνια βιβλία του 16ου και 19ου αιώνα, τα οποία βρίσκονταν στη βιβλιοθήκη του αστεροσκοπείου Πούλκβορ, στην Αγία Πετρούπολη.
2000: Ο Βρετανός ποδηλάτης Γκάρι Έντουαρντς χάνει το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 30-34 ετών στο σπριντ, που κέρδισε στο Πρωτάθλημα Πίστας World Masters το Σεπτέμβριο του 1999 στο Μάντσεστερ, και αποκλείεται δια βίου από το άθλημα από τη Βρετανική Ποδηλατική Ομοσπονδία, όταν βρίσκεται να έχει κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών για τρίτη φορά από τον Ιούνιο του 1998.
2001: Οι παίκτες της ομάδας μπάσκετ του Άρη αρνούνται να κατέβουν στην Αθήνα για τον αγώνα με το Μαρούσι στο πλαίσιο του Κυπέλλου Σαπόρτα λόγω μη καταβολής χρημάτων από τη διοίκηση του συλλόγου. Η ομάδα μηδενίζεται γράφοντας ίσως την πιο μελανή σελίδα της ιστορίας της.
2004: Ξεκινά 7ο έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Οι εργασίες αρχίζουν με ομόφωνη έγκριση της υποψηφιότητας του Γιώργου Παπανδρέου για την προεδρία του κόμματος και με αποχαιρετιστήρια ομιλία του Κώστα Σημίτη. Οι διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος ολοκληρώνονται με ανοιχτή ψηφοφορία σε Ελλάδα και εξωτερικό, στην οποία ανταποκρίνονται πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες.
2006: Ο Στήβεν Χάρπερ αναλαμβάνει Πρωθυπουργός του Καναδά.
2015: Χάθηκαν τα ίχνη του 20χρονου Ρεθυμνιώτη σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη από την εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, όπου φοιτούσε για δεύτερο χρόνο. Στις 15 Μαρτίου συγκλόνισε το πανελλήνιο η τραγική κατάληξη της υπόθεσης. Βρέθηκε η σορός του σπουδαστή σε προχωρημένη σήψη, στην περιοχή ανάμεσα σε Ανατολή και Κατσικά, στα Γιάννενα. Δίπλα του εντοπίστηκε μαχαίρι και ο φοιτητής έφερε τραύμα στο δεξί του χέρι.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1664 - Μουσταφά Β', Οθωμανός σουλτάνος.
Ο Μουσταφά Β΄, (6 Φεβρουαρίου 1664 - 29 Δεκεμβρίου 1703) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1695-1703).
Ο Μουσταφά γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1664 στο παλάτι της Αδριανούπολης. Ήταν γιος του σουλτάνου Μεχμέτ Δ΄ και της Ελληνίδας Εμετουλάχ Ραμπιά Γκιουλνούς Σουλτάν. Ο Μουσταφά διαδέχθηκε στο θρόνο τον θείο του σουλτάνο Αχμέτ Β΄ αφού πέθανε.
1695 - Νικόλαους Β' Μπερνούλι, Ελβετός μαθηματικός.
Ο Νικόλαους Μπερνούλι (Nikolaus Bernoulli, Βασιλεία, 6 Φεβρουαρίου 1695 - Αγία Πετρούπολη, 31 Ιουλίου 1726), γνωστός και ως Νίκλαους Μπερνούλι, ήταν Ελβετός μαθηματικός και ένας από τους πολλούς διαπρεπείς μαθηματικούς της οικογένειας Μπερνούλι.
Ο Νίκλαους εργάστηκε κυρίως στις καμπύλες, στις διαφορικές εξισώσεις, και στις πιθανότητες. Ήταν σύγχρονος του Λέοναρντ Όιλερ. Συνεισέφερε επίσης και στην δυναμική ρευστών.
Ήταν μεγαλύτερος αδερφός του Ντάνιελ Μπερνούλι, στον οποίο επίσης δίδαξε μαθηματικά. Εργάστηκε μαζί του πάνω στο παράδοξο της Αγίας Πετρούπολης. Στα νιάτα του έμαθε αρκετές γλώσσες. Από την ηλικία των 13 σπούδαζε μαθηματικά και νομική στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Το 1711 έλαβε Μάστερ Φιλοσοφίας και το 1715 διδακτορικό στη νομική. Το 1716-17 ήταν ιδιωτικός δάσκαλος στη Βενετία.
Από το 1719 κατείχε την Έδρα Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας, διαδεχόμενος τον Τζοβάνι Πολένι. Υπηρέτησε ως βοηθός του πατέρα του, ανάμεσα σε άλλα, στην αλληλογραφία σχετικά με τη διαμάχη προτεραιότητας μεταξύ Νεύτωνα και Λάιμπνιτς αλλά και αυτήν του πατέρα του και του Άγγλου μαθηματικού Μπρουκ Τέιλορ. Το 1720 έθεσε το πρόβλημα των αντίστροφων ορθογωνικών τροχιών ως πρόκληση για τους Άγγλους μαθηματικούς. Από το 1723 ήταν καθηγητής νομικής στο Berner Oberen Schule. Το 1725 μαζί με τον αδερφό του, Ντάνιελ, με τον οποίο ταξίδευαν στην Ιταλία και τη Γαλλία εκείνη την εποχή, προσκλήθηκαν από τον Πέτρο τον Μέγα στη νεοσύστατη Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης. Εκεί πραγματεύτηκε, μαζί με τον αδελφό του, το παράδοξο της Αγίας Πετρούπολης στην θεωρία των πιθανοτήτων, περί του οποίου αργότερα ο αδελφός του έγραψε αρκετά έργα. Οκτώ μήνες μετά πέθανε. Τον διαδέχτηκε ο Λέοναρντ Όιλερ τον οποίον είχαν προτείνει οι αδερφοί Μπερνούλι.
1748 - Άνταμ Βάισχαουπτ,ήταν Γερμανός φιλόσοφος και ιδρυτής της μυστικής εταιρείας Τάγμα των Ιλλουμινάτων.(Johann Adam Weishaupt, 6 Φεβρουαρίου 1748 – 18 Νοεμβρίου 1830)
1796 - Τζον Στήβενς Χένσλοου, Άγγλος βοτανολόγος και γεωλόγος.
Ο Τζον Στήβενς Χένσλοου (6 Φεβρουαρίου 1796 - 16 Μαΐου, 1861) ήταν Άγγλος βοτανολόγος και γεωλόγος.
Ο Χένσλοου γεννήθηκε στο Ρότζεστερ του Κεντ, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως δικηγόρος. Εξαιτίας του πατέρα του, ο Χένσλοου ανέπτυξε ένα πάθος για τη φυσική ιστορία κάτι που επηρέασε αρκετά την καριέρα του. Σπούδασε στο Κολλέγιο St. John's του Κέιμπριτζ, απο όπου αποφοίτησε σαν δέκατος έκτος wrangler το 1818, τη χρονιά που ο (Άνταμ Σέτζγουικ) (Adam Sedgwick) έγινε Woodwardian καθηγητής γεωλογίας.
Συνόδευσε τον Σέτζγουικ το 1819 κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Νήσο Γουάιτ, και εκεί έλαβε τα πρώτα μαθήματα γεωλογίας. Σπούδασε επίσης χημεία με τον καθηγητή James Cumming και ορυκτολογία με τον E. D. Clarke.
1876 - Εζέν Ανρί Γκραβελό, Γάλλος ξιφομάχος.
1895 - Μπέιμπ Ρουθ, Αμερικανός παίκτης του μπέιζμπολ.
1908 - Αμιντόρε Φανφάνι, Ιταλός πολιτικός.
1811 - Χένρι Λίντελ, Άγγλος φιλόλογος.
Ο Χένρι Τζορτζ Λίντελ (Henry George Liddell, 6 Φεβρουαρίου 1811 – 18 Ιανουαρίου 1898) ήταν Βρετανός φιλόλογος, ο οποίος διατέλεσε αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, πρύτανης του Κολλεγίου Christ Church και διευθυντής της σχολής Westminster School. Είναι ο συγγραφέας του «Ιστορία της Ρώμης» (A History of Rome), αλλά είναι πιο γνωστός ως ένας από τους δύο συγγραφείς (μαζί με τον Ρόμπερτ Σκοτ) του «Ελληνο-Αγγλικού Λεξικού» (A Greek-English Lexicon γνωστό κι ως Liddell & Scott, Liddell-Scott-Jones, ή LSJ, ενώ στα Ελληνικά είναι γνωστό και ως Μεγάλο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας) για την Αρχαία Ελληνική γλώσσα.
1911 - Ρόναλντ Ρήγκαν, 40ός πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ήταν Αμερικανός ηθοποιός, κυβερνήτης της Καλιφόρνιας και κατόπιν έγινε ο 40ός πρόεδρος των Η.Π.Α. (1981-1989), ο γηραιότερος που εξελέγη ποτέ (69 και 73 ετών αντίστοιχα για τις δύο του θητείες) μέχρι την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ το 2016, ο οποίος ήταν 70 ετών.
1912 - Εύα Μπράουν, Γερμανίδα σύζυγος του Αδόλφου Χίτλερ.
H Εύα Μπράουν ήταν Γερμανίδα ερωμένη του Αδόλφου Χίτλερ για δεκατρία χρόνια και σύζυγός του για ένα εικοσιτετράωρο.
1913 - Μαίρη Λίκι, ήταν Βρετανή αρχαιολόγος και παλαιοανθρωπολόγος.
Έκανε πολυάριθμες κομβικές ανακαλύψεις σχετικά με την προέλευση του ανθρώπου και την αποκάλεσαν «η γυναίκα που ανακάλυψε τους προγόνους μας».
Τα ευρήματά της κοινοποιήθηκαν και δημοσιεύθηκαν από τον σύζυγό της Λούις Λίκι.
(Λονδίνο, 6 Φεβρουαρίου 1913 – Ναϊρόμπι, 9 Δεκεμβρίου 1996).
1932 - Καμίλο Σιενφουέγος, ήταν Κουβανός επαναστάτης, γιος αναρχικών γονέων.
Γεννήθηκε στην Αβάνα. Υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της Κουβανικής Επανάστασης μαζί με τον Φιδέλ Κάστρο, τον Τσε Γκεβάρα, τον Ραούλ Κάστρο και τον Χουάν Αλμέιδα μεταξύ άλλων. Ήταν γνωστός σαν «Ο "κομαντάντε" του λαού» και ο «Ήρωας του Γιαγουαχάι (Yaguajay)».
Τη νύχτα της 28ης Οκτωβρίου 1959 πέταξε ελαφρύ αεροπλάνο, το οποίο χάθηκε πάνω από τον ωκεανό, ενώ η σορός του Σιενφουέγος δεν βρέθηκε ποτέ.(6 Φεβρουαρίου 1932 – 28 Οκτωβρίου 1959).
1932 - Φρανσουά Τριφό, Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο Φρανσουά Τρυφώ (François Roland Truffaut, 6 Φεβρουαρίου 1932 - 21 Οκτωβρίου 1984) ήταν Γάλλος κριτικός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του γαλλικού νέου κύματος.
Με τη βοήθεια του θεωρητικού του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν, άρχισε να γράφει κριτικές στο περιοδικό Cahiers du cinema, με το οποίο, μαζί άλλους συναδέλφους του, άνοιξαν τον δρόμο για το νέο κύμα και το μη εμπορικό κινηματογράφο. Με την μικρού μήκους ταινία του Les Mistons (1958), και θέμα την σεξουαλική αφύπνιση μιας ομάδας νεαρών, έθεσε στην πράξη τις θεωρίες του, τις οποίες συνέχισε στην ημιαυτοβιογραφική, μεγάλου μήκους ταινία του, Τα 400 χτυπήματα (Les Quatres Cents Coups, 1959), μία γεμάτη ειλικρίνεια αλλά και ποίηση ταινία, που κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον κατ' εξοχήν ηγέτη του πρωτοεμφανιζόμενου νέου κύματος (nouvelle vague).
Ακολούθησαν οι ταινίες Πυροβολείτε τον Πιανίστα (Tirez sur le pianiste, 1960), αναφορά αλλά και ανατροπή των γκανγκστερικών ταινιών, Απολαύστε το κορμί μου (Jules et Jim, 1961) γύρω από τις ιδιόμορφες σχέσεις ενός ερωτικού τριγώνου, Φαρενάιτ 451 (Fahrenheit 451, 1966), εξαιρετική μεταφορά στην οθόνη του βιβλίου επιστημονικής φαντασίας του Ρέι Μπράντμπερι, που ο Τρυφώ γύρισε στην Αγγλία, Η νύφη φορούσε μαύρα (La mariée etait en noir, 1967), μία παραλλαγή του αμερικανικού φιλμ νουάρ, ταινίες που επέβαλαν τον Τρυφώ ως έναν ξεχωριστό και εντελώς πρωτότυπο δημιουργό.
Ο Τριφό δεν εξέφραζε ποτέ πολιτικές απόψεις μέσα από τις ταινίες του. Ακόμα και την περίοδο του Μάη του '68 ο Τρυφώ απέρριψε τον στρατευμένο και πολιτικοποιημένο κινηματογράφο και συνέχισε με το ξεκάθαρα δικό του στυλ. Σε μία συνέντευξή του το 1980 στο περιοδικό ''Cahiers du Cinema'' αναφέρει χαρακτηριστικά για τις πεποιθήσεις του τα εξής: "Πολιτικά οι ιδέες μου με οδηγούν προς την αριστερά. Αυτό όμως δεν εκφράζεται στις ταινίες μου, ίσως επειδή μου φαίνεται ότι βάζουν πολύ αίσθημα στην πολιτική, ενώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να είναι κανείς στην αριστερά επειδή αυτό είναι συμπαθητικό και της μόδας, αλλά επειδή είναι πιο δίκαιο. Το σλόγκαν <<όλα είναι πολιτική>> δεν μ' αρέσει γιατί, αν όλα είναι πολιτική, τίποτα δεν είναι πολιτική".
1947 - Κώστας Καράλης, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Κώστας Καράλης (πραγματικό όνομα: Κώστας Καραγιαννόπουλος), γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1947 στην Σπερχειάδα). Eίναι Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής, αδελφός της, επίσης τραγουδίστριας, Ελπίδας.
Ήταν αυτοδίδακτος και έπαιξε στην μπάντα του Τάκη Χαρίτου, στην ορχήστρα του Λαβράνου, και αργότερα συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Χάρις Αλεξίου και ο Γιώργος Νταλάρας. Γνωστότερες επιτυχίες του:Είναι να απορείς (1975),Ιδανικός και ανάξιος εραστής (1975), Πως θες να το ξέρω (1975), Σπασμένο καράβι (1975), Της χαλιμάς τα παραμύθια (1977), Άννα (1979), Είναι κάτι στιγμές (1979).
1962 - Αξλ Ρόουζ, Αμερικανός τραγουδιστής (Guns N' Roses).
Ο W. Axl Rose (γεννημένος ως Γουίλιαμ Μπρους Ρόουζ, Τζ., αγγλικά: William Bruce Rose, Jr.) είναι Αμερικανός μουσικός που έγινε διάσημος ως τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος Guns N' Roses, του οποίου παραμένει επικεφαλής.
Ο Γουίλιαμ Μπρους Ρόουζ γεννήθηκε στο Λαφαγιέτ της Ιντιάνα, στις 6 Φεβρουαρίου του 1962. Τα μέλη της οικογένειάς του είναι ευρωπαϊκής καταγωγής, Σκωτσέζοι και Γερμανοί, ενώ η γιαγιά του ήταν Πολωνή. Σε ηλικία δυο ετών, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του. Το 1965 η μητέρα του συνάντησε τον δεύτερο της σύζυγο, τον Στέφεν Μπέιλι, και έδωσε στο γιο της το όνομα Γουίλιαμ Μπρους Μπέλει. Απέκτησε δύο αδέρφια, τον Στιούαρτ και την Έιμι. ο Ρόουζ αποκάλυψε σε συνέντευξή του πως τα αδέρφια του και ο ίδιος υπήρξαν θύματα κακοποίησης από τον Μπέιλι. Όταν ήταν ακόμη μικρός, πίστευε πως εκείνος ήταν ο πραγματικός του πατέρας. Ανατράφηκε σε έντονα θρησκευτικό περιβάλλον και ήταν μέλος εκκλησίας της Πεντηκοστής, όπου εκκλησιαζόταν και παρείχε υπηρεσίες τρεις έως οκτώ φορές την εβδομάδα. Συμμετείχε στην εκκλησιαστική και σχολική χορωδία ενώ παράλληλα μελετούσε πιάνο. Φοίτησε στο γυμνάσιο Τζέφερσον, το οποίο όμως αργότερα εγκατέλειψε. Σε ηλικία 17 ετών ανακάλυψε ποιος ήταν ο βιολογικός του πατέρας και υιοθέτησε το πραγματικό του επώνυμο, αποφεύγοντας ωστόσο να χρησιμοποιεί το όνομα Μπρους, το οποίο δεν επιθυμούσε να μοιράζεται με τον πατέρα του. Ως έφηβος συνελήφθη πολλές φορές από την αστυνομία για μέθη και βανδαλισμό.
Εγκατέλειψε οριστικά την Ιντιάνα το Δεκέμβριο του 1982 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες. Απέκτησε και νομικά το όνομα W. Axl Rose το 1986. Το όνομα "Axl" προήλθε από ένα παλιότερο συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε.
1968 - Αδόλφο Βαλένσια, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
893 - Φώτιος Α', Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Μέγας Φώτιος ή Άγιος Φώτιος (Κωνσταντινούπολη, 820 – 6 Φεβρουαρίου 893) διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 858 έως το 867 και από το 877 έως το 886. Θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες μορφές της εν γένει ιστορίας του Βυζαντίου καθώς και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν επίσης ένας από τους σημαντικότερους λογίους του μεσαιωνικού ελληνισμού.
Καθοριστικής σημασίας για τις εκκλησιαστικές και πολιτικές εξελίξεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν η έρις του προς τον Ιγνάτιο για τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, και η επακόλουθη διαμάχη με την Εκκλησία της Ρώμης, για την οποία διαμάχη η πολιτεία του Φωτίου υπήρξε μία από τις σημαντικότερες αφορμές.
Ανακηρύχθηκε άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.
1289 - Λέων Γ΄, βασιλιάς της Αρμενίας.
1378 - Ιωάννα των Βουρβόνων, βασίλισσα της Γαλλίας.
1411 - Ησαύ Μπουοντελμόντι, δεσπότης της Ηπείρου.
Ο Ησαύ Μπουοντελμόντι (6 Φεβρουαρίου 1411) ήταν Δεσπότης της Ηπείρου, στα Ιωάννινα, από το 1385 ως το 1411. Στην εποχή του το Δεσποτάτο αναζητούσε συμμάχους προκειμένου να επιβιώσει από τις πολεμικές συγκρούσεις με γειτονικά κράτη. Τότε διαφάνηκε και ο ηγετικός ρόλος των Οθωμανών στην ευρύτερη περιοχή.
1497 - Γιοχάνες Όκεγχεμ, Φλαμανδός συνθέτης.
1515 - Άλδος Μανούτιος, Ιταλός τυπογράφος.
Ο Άλδος Μανούτιος (λατινική γλώσσα: Aldus Pius Manutius, ιταλική γλώσσα: Aldo Manuzio, 1449 – 6 Φεβρουαρίου 1515) ήταν Ιταλός ουμανιστής, γνωστός για την εκδοτική του δραστηριότητα στη Βενετία την εποχή της Αναγέννησης. Αξιοσημείωτη είναι η συνεισφορά του στην τυπογραφία με την επινόηση των πλάγιων γραμματοσειρών, την καθιέρωση της άνω τελείας στιγμής (semicolon), καθώς και τη μαζική παραγωγή δερματόδετων βιβλίων τσέπης σε προσιτές τιμές.
1593 - Ζακ Αμυό, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Ζακ Αμυό (Jacques Amyot, 30 Οκτωβρίου 1513 – 6 Φεβρουαρίου 1593) ήταν Γάλλος αναγεννησιακός συγγραφέας και μεταφραστής.
1689 - Γεράσιμος Β΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Γεράσιμος Β΄ καταγόταν από τη Χίο. Έγινε κληρικός σε νεαρή ηλικία και κατόπιν ανέλαβε τις Μητροπόλεις Προϊλάβου στη Ρουμανία και Τορνόβου στη Βουλγαρία, οι οποίες ήταν τότε επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εκλέχθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στις 14 Αυγούστου του 1673, μετά από ενέργειες της συζύγου του τότε Μεγάλου Διερμηνέα της Υψηλής Πύλης Παναγιώτη Νικουσίου.
Εκθρονίστηκε το Δεκέμβριο του 1674 και ανέλαβε τη Μητρόπολη Χίου. Το 1676 προσπάθησε ανεπιτυχώς να επανέλθει στον Πατριαρχικό Θρόνο. Ανέλαβε τη Μητρόπολη Άνδρου, από την οποία καθαιρέθηκε το 1678. Κατόπιν έγινε Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας και εκθρονίστηκε εκ νέου το 1683 με ενέργειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Διονυσίου του Δ΄.
Κατόπιν αυτών, ζήτησε την προστασία των Ενετών που κυριαρχούσαν την εποχή εκείνη στο Αιγαίο. Ο Ιωάσαφ, διάδοχός του στη Μητρόπολη Παροναξίας, του παραχώρησε τη Μονή της Αγίας Κυριακής στη Νάξο, όπου και πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου 1689.
1685 - Κάρολος Β΄, βασιλιάς της Αγγλίας.
1689 - Γεράσιμος Β΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
1695 - Αχμέτ Β΄, Οθωμανός σουλτάνος.
1740 - Πάπας Κλήμης ΙΒ΄.
1793 - Κάρλο Γκολντόνι, Ιταλός θεατρικός συγγραφέας.
Ο Κάρλο Γκολντόνι (Βενετία, 25 Φεβρουαρίου 1707 - Παρίσι, 6 Φεβρουαρίου 1793) ήταν Ιταλός κωμωδιογράφος, ο οποίος θεωρείται ότι ανανέωσε την ιταλική κωμωδία, απομακρυνόμενος από τις χοντροκομμένες φάρσες, δημιουργώντας την «κωμωδία χαρακτήρων». Στα έργα του, παρουσιάζονται χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της μεσαίας τάξης του καιρού του, ενώ ενσωμάτωσε στοιχεία και από τους χαρακτήρες της Κομέντια ντελ άρτε!.
1804 - Τζόζεφ Πρίστλυ, Άγγλος θεολόγος.
1899 - Λέο φον Καπρίβι, καγκελάριος της Γερμανίας.
1916 - Ρουμπέν Νταρίο, Νικαραγουανός συγγραφέας.
Ο Φέλιξ Ρουβέν Γκαρσία Σαρμιέντο (Félix Rubén García Sarmiento), γνωστός ως Ρουμπέν Νταρίο (18 Ιανουαρίου 1867 – 6 Φεβρουαρίου 1916) ήταν Νικαραγουανός ποιητής που εγκαινίασε το ισπανοαμερικανικό λογοτεχνικό ρεύμα του μοδερνίσμο (modernismo). Αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους ισπανόφωνους ποιητές και είναι γνωστός με το προσωνύμιο "πρίγκιπας των ισπανικών γραμμάτων".
1918 - Γκούσταφ Κλιμτ, Αυστριακός ζωγράφος.
1923 - Έντουαρντ Έμερσον Μπάρναρντ, Αμερικανός αστρονόμος.
Ο Έντουαρντ Έμερσον Μπάρναρντ (αγγλικά: Edward Emerson Barnard) (16 Δεκεμβρίου 1857 - 6 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Αμερικανός αστρονόμος, με ιδιαίτερη ικανότητα στην αστρονομική παρατήρηση.
Ο Μπάρναρντ γεννήθηκε στο Νάσβιλ του Τενεσί και ήταν γιος του Reuben Barnard και της Elizabeth Jane Haywood-Barnard. Είχε ένα αδελφό. Ο πατέρας του πέθανε πριν από τη γέννηση του, κι έτσι η οικογένειά του δεν είχε τα οικονομικά μέσα να τον στείλει στο πανεπιστήμιο, ή έστω στο γυμνάσιο, καθώς έπρεπε να εργασθεί: έγινε βοηθός φωτογράφου σε ηλικία εννέα ετών.
Αργότερα ανέπτυξε ενδιαφέρον για την Αστρονομία. Το 1876 κατόρθωσε να αγοράσει με τις οικονομίες του ένα διοπτρικό τηλεσκόπιο των 5 ιντσών (σε διάμετρο, δηλ. 12,7 εκατοστών) και το 1881 ανακάλυψε τον πρώτο του κομήτη (αλλά δεν ανακοίνωσε την ανακάλυψη αυτή). Αργότερα τον ίδιο χρόνο ανακάλυψε και δεύτερο κομήτη, και ένα τρίτο το 1882.
Ενώ ακόμα εργαζόταν σε φωτογραφείο παντρεύτηκε τη γεννημένη στην Αγγλία Rhoda Calvert το έτος 1881. Την ίδια εποχή ένας πλούσιος με αστρονομικά ενδιαφέροντα, ο Hulbert Harrington Warner, προσέφερε από 200 δολάρια για την ανακάλυψη κάθε νέου κομήτη. Ο Μπάρναρντ ανακάλυψε οκτώ κομήτες όσο ίσχυε η προσφορά και με αυτά τα χρήματα έκτισε ένα σπίτι για εκείνον και τη σύζυγό του.
Στη συνέχεια, οι ερασιτέχνες αστρονόμοι του Νάσβιλ συγκέντρωσαν από κοινού αρκετά χρήματα ώστε να χαρίσουν στον Έντουαρντ σπουδές στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ. Ο Μπάρναρντ αποφοίτησε από εκεί σε ηλικία 30 ετών και μετά προσλήφθηκε στο Αστεροσκοπείο Λικ, στην Καλιφόρνια. Εκεί ήλθε σε σύγκρουση με τον διευθυντή Edward S. Holden ως προς την πρόσβαση του Μπάρναρντ στο μεγάλο τηλεσκόπιο του αστεροσκοπείου για παρατηρήσεις π.χ. του πλανήτη Κρόνου και άλλα θέματα, επιστημονικά όσο και διοικητικά.
1931 - Μοτιλάλ Νεχρού, Ινδός ηγέτης.
Ο Μοτιλάλ Νεχρού (1861 - 1931) ήταν Ινδός δικηγόρος και πολιτικός, πρωτεργάτης του Ινδικού Εθνικού Κινήματος και ένας σημαντικός ηγέτης του ινδικού (κόμματος) του Εθνικού Κογκρέσου, αναλαμβάνοντας δύο φορές την προεδρία του. Ήταν ο ιδρυτής και πατριάρχης της πιο ισχυρής πολιτικής οικογένειας της Ινδίας, της οικογένειας Νεχρού-Γκάντι.
1945 - Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Ρομπέρ Μπραζιγιάκ (Robert Brasillach, Περπινιάν 31 Μαρτίου 1909 - Παρίσι 6 Φεβρουαρίου 1945) ήταν Γάλλος συγγραφέας της περιόδου του Μεσοπολέμου. Δοκιμάστηκε στα περισσότερα είδη του γραπτού λόγου και στην εποχή του θεωρείτο ως ανερχόμενο αστέρι των γαλλικών γραμμάτων.
Στις μέρες μας είναι γνωστός κυρίως για το ρόλο του κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν υπήρξε ένθερμος προπαγανδιστής της Κυβέρνησης του Βισύ και εν γένει της κατάκτησης της πατρίδας του από το Τρίτο Ράιχ. Για τη δράση του αυτή συνελήφθη ως δωσίλογος μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, οδηγήθηκε σε δίκη και τουφεκίστηκε. Έκτοτε αποτελεί πρόσωπο-σύμβολο της γαλλικής Άκρας Δεξιάς.
1952 - Γεώργιος ΣΤ΄, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου.
1957 - Νικόλαος Δίκας, Έλληνας πολιτικός.
1957 - Αναστάσιος Μπακάλμπασης, Έλληνας πολιτικός.
1963 - Αλέξανδρος Παπαδάμ, Έλληνας πολιτικός.
1966 - Γεώργιος Βαλούρδος, Έλληνας πολιτικός.
1969 - Λεωνίδας Οικονομόπουλος Έλληνας πολιτικός.
1981 - Φρειδερίκη, βασίλισσα της Ελλάδας.
Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν ότι ως βασίλισσα και βασιλομήτωρ, από το 1948 έως το 1967, ήταν ιδιαίτερα ενεργή και είχε σημαντική επιρροή στα πολιτικά της Ελλάδας αν και κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν από το θεσμικό της ρόλο
1988 - Νανά Καλλιανέση, Ελληνίδα εκδότρια.
1991 - Μαρία Θαμπράνο, Ισπανίδα συγγραφέας.
1991 - Σαλβαδόρ Λούρια, Ιταλός βιολόγος.
Ο Σαλβαδόρ Λούρια (Salvador Edward Luria, 13 Αυγούστου 1912 - 6 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Ιταλός μικροβιολόγος και κάτοχος του Νόμπελ Ιατρικής για την πρωτοπόρο εργασία του με τους Μαξ Ντελμπρούκ και Άλφρεντ Χέρσεϊ στον τομέα της μοριακής βιολογίας.
1991 - Μαρία Θαμπράνο, Ισπανίδα συγγραφέας.
Η Μαρία Θαμπράνο Αλαρκόν (María Zambrano Alarcón, Βέλεθ-Μάλαγα, 22 Απριλίου 1904 - Μαδρίτη, 6 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Ισπανίδα φιλόσοφος, δοκιμιογράφος και ποιήτρια.
Θεωρείται από τις σημαντικότερες στοχάστριες της Ισπανίας του 20ου αιώνα. Δίδαξε φιλοσοφία στην Ισπανία, το Μεξικό, την Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην εξορία και της αποδόθηκαν πολυάριθμες τιμές μετά την πτώση της δικτατορίας του Φράνκο. Έτσι ονομάζεται προς τιμή της και ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Μάλαγας.
1994 - Τζακ Κίρμπι, Αμερικανός συγγραφέας κόμικς.
Ο Τζακ Κίρμπι (Jack Kirby, 28 Αυγούστου 1917 - 6 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Αμερικανός συγγραφέας κόμικς, ένας από τους πλέον σημαντικούς, δημοφιλείς και αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες αμερικανικών κόμικς και συν-δημιουργός πολλών διάσημων χαρακτήρων όπως οι 4 Φανταστικοί, οι X-Men, ο Χαλκ, ο Κάπταιν Αμέρικα και εκατοντάδες άλλοι υπερήρωες του σύμπαντος της Marvel Comics και DC Comics.
1994 - Τζόζεφ Κότεν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Τζόζεφ Τσέσαϊρ Κότεν (Joseph Cheshire Cotten, Jr., 15 Μαΐου 1905 - 6 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Αποτέλεσε μέλος του θιάσου Mercury που είχε ιδρύσει ο Όρσον Γουέλς, με τον οποίο τον συνέδεε μακροχρόνια φιλία κι έλαβε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις παραστάσεις Κοινωνικά σκάνδαλα του Φίλιπ Μπάρι και Γλυκεια μου, Σαμπρίνα του Σάμιουελ Τέιλορ. Έπειτα συμμετείχε στο πρώτο σκηνοθετικό εγχείρημα του Όρσον Γουέλς Πολίτης Κέιν (Citizen Kane, 1041) και έγινε παγκοσμίως γνωστός. Ακολούθησαν οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στις ταινίες: Οι Υπέροχοι Άμπερσον (The Magnificent Ambersons, 1942) επίσης του Γουέλς, Το Χέρι που Σκοτώνει (Shadow of a Doubt, 1943) του Άλφρεντ Χίτσκοκ, Απ' Όταν Έφυγες (Since You Went Away, 1944) του Τζέιμς Κρόμγουελ, Εφιάλτης (Gaslight, 1944) και Ερωτικά γράμματα (Love Letters, 1945) που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους αρρένες πρωταγωνιστές του Χόλιγουντ. Το 1943 μάλιστα συνέγραψε με τους Όρσον Γουέλς, Ρίτσαρντ Κόλινς και Μπεν Χεχτ το σενάριο της ταινίας Ταξίδι στο Φόβο (Journey Into Fear), ταινία στην οποία επίσης πρωταγωνίστησε. Ένας από τους σημαντικότερους ρόλους στην καριέρα του ήταν εκείνος του Χόλι Μάρτινς στο Φιλμ νουάρ του Κάρολ Ριντ Ο Τρίτος Άνθρωπος (The Third Man) το 1949.
1994 - Δημήτριος Αντωνίου, Έλληνας ποιητής.
1996 - Νικόλαος Γαζής, Έλληνας νομικός και πολιτικός.
O Νικόλαος Γαζής του Ζάχου (Τρίκαλα, 27 Ιουνίου 1903 - 6 Φεβρουαρίου 1996) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής, ευρωβουλευτής και υπηρεσιακός υπουργός.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, γιος του Ζάχου και της Καρπενησιώτισσας Περσεφόνης Τριανταφυλλοπούλου. Ορφάνεψε από πατέρα από πολύ νωρίς και σπούδασε νομικά στην Αθήνα, ορμώμενος από το θείο του, Κωνσταντίνο Τριανταφυλλόπουλο. Συνέχισε τις νομικές σπουδές στα πανεπιστήμια των Παρισίων και της Νέας Υόρκης.
Εργάστηκε ως δικηγόρος, νομικός σύμβουλος και υποδιοικητής της Εθνικής Τραπέζης και έζησε για ένα διάστημα στις ΗΠΑ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη συνδιάσκεψη του Αγίου Φραγκίσκου το 1945 που είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση του ΟΗΕ.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1961 διορίστηκε υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Δόβα. Στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Στυλιανού Μαυρομιχάλη ανέλαβε υπουργός Οικονομικών, από την 1η Οκτωβρίου 1963 ως τις 8 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου. Προσωπικός φίλος του Γεωργίου Μαύρου, στις εκλογές του 1974 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις. Έλαβε μέρος στην επιτροπή για τη σύνταξη του Συντάγματος του 1975.
Εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και υπηρέτησε από τις 24 Ιουλίου 1984 ως τις 24 Ιουλίου 1989. Έλαβε μέρος σε πολλές επιτροπές και ήταν αντιπρόεδρος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και Δικαιωμάτων των Πολιτών, από τον Ιούλιο του 1984 ως τον Σεπτέμβριο του 1987.
Απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1996, σε ηλικία 93 ετών και με την ιδιόχειρη διαθήκη του, κληροδοτούσε ολόκληρη την περιουσία του στο Ίδρυμα Γαζή, του οποίου ήταν και ο πρώτος πρόεδρος. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Γαζή.
1998 - Φάλκο, Αυστριακός τραγουδιστής της ποπ, πραγματικό όνομα: Johann „Hans“ Hölzel. (19 Φεβρουαρίου 1957 - 6 Φεβρουαρίου 1998)
Γεννήθηκε στη Βιέννη, όπου και σπούδασε μουσική στο Ωδείο της πόλης. Πριν τη διεθνή του καριέρα, ήταν μπασίστας σε ένα χαρντ ροκ συγκρότημα της χώρας το, το Drahdiwaberl. Ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που προσπάθησαν να ενσωματώσουν τη ραπ μουσική στην ευρωπαική ποπ. Το σε ρυθμό ραπ τραγούδι του Rock Me Amadeus (εμπνευσμένο από τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Amadeus) από το άλμπουμ του Falco 3, έγινε κορυφαία διεθνής επιτυχία το 1986. Ήταν το πρώτο ραπ τραγούδι που έγινε Νο 1 στις ΗΠΑ. (Το "Ice Ice Baby" του Vanilla Ice το 1991 συνήθως αναφέρεται ως ο πρώτος πραγματικός ραπ δίσκος που έφτασε στην κορυφή των 100 δημοφιλέστερων τραγουδιών του Billboard.) Άλλες επιτυχίες του Φάλκο ήταν το Der Kommissar (ένα ημι- ραπ κομμάτι, που μιλάει για τα ναρκωτικά) , το 1982, το Jeanny και άλλα.
Πέθανε στο θέρετρο της Πουέρτο Πλάτα έπειτα από τροχαίο δυστύχημα. Το αυτοκίνητό του είχε συγκρουστεί με λεωφορείο στην πόλη αυτή της Δομινικανής Δημοκρατίας και ο καλλιτέχνης πέθανε σε ηλικία μόλις 40 ετών.
2007 - Γουίλι Γουάιτ, Αμερικανίδα αθλήτρια.
2007 - Φρανκ Λέιν, Αμερικανός τραγουδιστής.
2007 - Αλέκος Παπαδόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος (5 Ιουνίου 1951 - 6 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Γεννήθηκε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν (πρώην Δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης) στις 5 Ιουνίου του 1951 από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Ξεχώρισε από μικρός για τις αθλητικές του ικανότητες και διακρίθηκε σε πολλά αθλήματα.
Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην Παχτακόρ Τασκένδης (ποδοσφαιρική ομάδα Α' Εθνικής) όπου ήταν συμπαίχτης με τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Το 1976 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ όπου και αγωνίστηκε για ένα χρόνο. Την επόμενη περίοδο ('77-'78) φόρεσε τη φανέλα του ΟΦΗ και στη συνέχεια πήγε στην Νάουσα (1978-1983). Έκλεισε την καριέρα του στη Βέροια (΄83-΄84).
Την προπονητική του καριέρα την ξεκίνησε ως βοηθός προπονητή στην Νάουσα δίπλα στον Στέφανο Γαϊτάνο, τον Γιάννη Μαντζουράκη κ.α.
Την περίοδο 1988-89 ανέλαβε την Νάουσα ως πρώτος προπονητής. Ξεκίνησε μια ανανέωση της ομάδας προωθώντας νεαρούς ποδοσφαιριστές οι οποιοί στη συνέχεια έκαναν σπουδαία σταδιοδρομία (Βασίλης Τσιάρτας, Δημήτρης Μάρκος, Βασίλης Λάκης, Νίκος Κυζερίδης, Κώστας Παυλόπουλος, Ηλίας Σαπάνης, Μίλτος Σαπάνης, Γρηγόρης Τρούπκος κ.α.). Η επιβράβευση της δουλειάς του στην Νάουσα ήρθε με την άνοδο της ομάδος στην Α' Εθνική, την περίοδο 1992-1993. Να σημείωθει πως η Νάουσα (πληθυσμός 20.000 κατ.) είναι η μόνη πόλη - μη πρωτεύουσα νομού που είχε τότε ομάδα στην Α' κατηγορία της Ελλάδας.
Στη συνέχεια θα προπονήσει κατα σειρά τις ομάδες: Αναγέν.Γιαννιτσών, Νίκη Βόλου, Ολυμπιακό Βόλου, Κοζάνη, Αλμωπό Αριδαίας, Άργος Ορεστικό, Οδυσ. Κορδελιού και θα επιστρέψει στην Νάουσα την περίοδο 2001-2002 (την οποία άφησε το 1993 στην Α΄Εθνική και βρίσκει πλέον στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα για να την ανεβάσει στην Δ'Εθνική). Τα επόμενα χρόνια θα ασχοληθεί με την προπόνηση νεαρών ποδοσφαιριστών στην ποδοσφαιρική ακαδημία της Θεσσαλονίκης Α.Ο. Λέοντες.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2007 άφησε την τελευταία του πνοή κατευθυνόμενος για το γήπεδο. Ήταν 56 ετών. Είχε τρία παιδιά, τον Αναστάσιο, τον Βλαδίμηρο και τον Μάριο Παπαδόπουλο και ήταν παντρεμένος με την Λιουντμίλα.
2014 - Μαξίν Κούμιν, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Μαξίν Κούμιν (Maxine Kumin, 6 Ιουνίου 1925 - 6 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια και συγγραφέας. Είχε βραβευτεί με το Βραβείο Πούλιτζερ για Ποίηση, το Βραβείο Aiken Taylor, το Βραβείο Ποιητών και τo Βραβείο Ruth E. Lilly. Επίσης είχε παραδώσει μαθήματα σε πολλά αριστοκρατικά κολέγια εντός των Ηνωμένων Πολιτειών.
2015 - Μαρία Κυπριωτάκη - Περράκη, Ελληνίδα πολιτικός.
Η Μαρία Κυπριωτάκη - Περράκη (1933 - 6 Φεβρουαρίου 2015) ήταν Ελληνίδα ιατρός και πολιτικός, στενή συνεργάτιδα της Μαργαρίτας Παπανδρέου. Διετέλεσε βουλευτής και υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ, καθώς και διοικήτρια του ΟΓΑ.
Γεννήθηκε το 1933 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στη χειρουργική γυναικολογία.
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και γραμματέας του Τομέα Γυναικών, καθώς και πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος (ΕΓΕ), που ίδρυσε η Μαργαρίτα Παπανδρέου.
Εκλέχθηκε βουλευτής Β΄ Αθηνών το 1977 και το 1981 και βουλευτής Ηρακλείου το 1985. Στη Βουλή πρωτοστάτησε και εισηγήθηκε την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων (1986).
Διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι τον Ιούλιο του 1982, υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας από τον Ιούλιο του 1982 μέχρι τον Ιούνιο του 1985, υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1986, και υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως, αρμόδια για θέματα ισότητας των δύο φύλων, από το Νοέμβριο του 1988 μέχρι τον Ιούλιο του 1989.
Τέλος, διετέλεσε και Διοικήτρια του ΟΓΑ στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (1993 - 1996).
Πέθανε τον Φεβρουάριο του 2015, σε ηλικία 82 ετών.
2015 - Αντρέ Φιλίππους Μπρινκ, ήταν Νοτιοαφρικανός μυθιστοριογράφος. Τα έργα του είναι στη γλώσσα Αφρικάανς και στα Αγγλικά. (29 Μαΐου 1935 – 6 Φεβρουαρίου 2015)
Ήταν καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν, μέχρι και τον θάνατό του. Στα μυθιστορήματά του εναντιωνόταν στην κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής. Στη δεκαετία του 1960, η Ίνγκριντ Γιόνκερ (Ingrid Jonker,1933-1965), Etienne Leroux (1922-1989) και Breyten Breytenbach (1939- ) ήταν βασικοί συντελεστές στο λογοτεχνικό κίνημα της Αφρικάανς, το οποίο είναι γνωστό ως κίνημα Die Sestigers ("The Sixty-ers").
Το κίνημα χρησιμοποιούσε τη γλώσσα Αφρικάανς για να εκφραστούν εναντίον του απαρτχάιντ και να προωθήσει τη λογοτεχνία της γλώσσας τους. Ενώ τα πρώιμα μυθιστορήματα του Μπρινκ ασχολούνταν ιδιαίτερα με το απαρτχάιντ, το μεταγενέστερο έργο του αφορούσε τα προβλήματα της δημοκρατικής Νοτίου Αφρικής.
Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
Εορτάζουν
Οσίου Ιάσιμου του Θαυματουργού, (Ιάσιμος, Σίμος, Ιασίμη, Σίμη)
Οσίου Ισίδωρου του Πηλουσιώτου, (Ισίδωρος, Σιδέρης, Ισιδώρα, Δώρα *)
4 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
211: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος πεθαίνει στο Εβόρακο (σημερινό Γιορκ, Αγγλία) ενώ προετοιμαζόταν να ηγηθεί μίας εκστρατείας εναντίον των Καληδονίων. Αφήνει την αυτοκρατορία υπό τον έλεγχο των δύο αντιμαχόμενων γιων του.
362: Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός εκδίδει διάταγμα, με το οποίο αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα σε όλες τις θρησκείες στην επικράτειά του.
960: Η στέψη του Τσάο Κουάνγκγιν ως αυτοκράτορας της Κίνας με το όνομα Τάιτσου σηματοδοτεί την έναρξη της περιόδου της δυναστείας των Σονγκ, η οποία θα διαρκέσει περισσότερο από τρεις αιώνες.
1169: Ισχυρός σεισμός χτυπά την ανατολική ακτή της Σικελίας, και ιδιαίτερα την Κατάνια, προκαλώντας το θάνατο περίπου 15.000 κατοίκων.
1758 - Ιδρύεται η πόλη Μακαπά στη Βραζιλία.
1783: Κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης η Αγγλία ανακοινώνει ότι, σταματά τις εχθροπραξίες με τις ΗΠΑ.
1789: Στις ΗΠΑ το εκλεκτορικό σώμα εκλέγει τον Τζορτζ Ουάσιγκτον πρώτο Πρόεδρο της χώρας.
1826: Εκδίδεται ο «Τελευταίος των Μοϊκανών», του Τζέημς Φένιμορ Κούπερ.
1847: Ανοίγει η πρώτη τηλεγραφική εταιρεία, η "Magnetic Telegraphe Company", στο Μέριλαντ των ΗΠΑ.
1848: Στη Γαλλία, καταργείται οριστικά και επίσημα ο Μαύρος Κώδικας και κατά συνέπεια το σκλαβοπάζαρο.
1861: Έξι νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ, οι Γεωργία, Νότια Καρολίνα, Μισισιπή, Φλόριντα, Αλαμπάμα και Λουϊζιάνα, συγκροτούν την Ομοσπονδία Πολιτειών Αμερικής, που στάθηκε η αφορμή για την έναρξη του Αμερικανικού Εμφυλίου.
1867: Καταστροφικός σεισμός, μεγέθους 7,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, πλήττει την Κεφαλονιά (23 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο), με εκατοντάδες νεκρούς και μεγάλες καταστροφές. Σκοτώνονται 224 άνθρωποι και καταρρέουν 2.612 σπίτια.
1900: Μολυσμένο βρέθηκε το νερό που πίνουν οι Αθηναίοι από το Αδριάνειο υδραγωγείο. Το πρόβλημα προκαλεί τεράστιος βόθρος που βρέθηκε δίπλα στο υδραγωγείο.
1904: Η Ρωσία προσφέρει περιοχές της Κορέας στην Ιαπωνία και υπεραμύνεται του δικαιώματός της να κατέχει τη Μαντζουρία.
1906: Η αστυνομία της Νέας Υόρκης αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τα δακτυλικά αποτυπώματα για την αναγνώριση της ταυτότητας.
1909: Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με νόμο της Καλιφόρνια, τα παιδιά των Ιαπώνων πρέπει να φοιτούν σε ξεχωριστά σχολεία.
1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η αγγλική κυβέρνηση πιέζει την Ελλάδα να προσχωρήσει στην Εγκάρδια Συνεννόηση (Αντάντ).
1920: Πραγματοποιείται η πρώτη πτήση Λονδίνο-Νότια Αφρική. Το αεροπλάνο έκανε ενάμιση μήνα να φτάσει στον προορισμό του, πραγματοποιώντας πολλές ενδιάμεσες στάσεις.
1923: Στη Γερμανία, τα γαλλικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το Όφενμπουργκ στην Απενβάιερ και την Μπουλ στη Ρουρ.
1924: Ο Μαχάτμα Γκάντι απολύεται από τις φυλακές χωρίς όρους.
1924: Επεισόδιο στη Βουλή μεταξύ του βενιζελικού βουλευτή Θεόδωρου Πάγκαλου και του αντιπολιτευόμενου συναδέλφου του Αθανασίου Τζώνη. Ο Τζώνης προκληθείς ραπίζει τον Πάγκαλο, που τον απειλεί με το περίστροφό του, αλλά αφοπλίζεται από τον βουλευτή Άρτας.
1927: Προβάλλεται η πρώτη ομιλούσα ταινία, ο «Τραγουδιστής της τζαζ», με πρωταγωνιστή τον Αλ Τζόλσον.
1932: Στις ΗΠΑ, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ, κυβερνήτης της Νέας Υόρκης και μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ (1933-45), κηρύσσει επίσημα την έναρξη των 3ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Λέικ Πλάσιντ, στους οποίους συμμετέχουν 274 αθλητές και 32 αθλήτριες από 17 χώρες. Τον όρκο των αθλητών εκφωνεί ο ναύαρχος Ρίτσαρντ Μπερντ, ο εξερευνητής του Νοτίου Πόλου.
1933: 50.000 άτομα διαδηλώνουν στο κέντρο του Λονδίνου κατά της ανεργίας.
1936: Το Ράδιο Ε. γίνεται το πρώτο ραδιενεργό στοιχείο, που μπορεί να παραχθεί συνθετικά.
1938: Κάνει πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το θεατρικό έργο του Θόρντον Γουάιλντερ "Η μικρή μας Πόλη".
1939: Στην Ουγγαρία, κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος ως συνέπεια του βομβαρδισμού συναγωγής στη Βουδαπέστη.
1940: Γερμανικό υποβρύχιο τορπιλίζει χωρίς προειδοποίηση, το ελληνικό φορτηγό "Ελένη Σταθάτου", με αποτέλεσμα να πνιγούν 12 Έλληνες ναυτικοί.
1941: Στις ΗΠΑ δημιουργείται η Ηνωμένη Οργάνωση Υπηρεσιών (USO), της οποίας σκοπός είναι η ηθική υποστήριξη των Αμερικανών στρατιωτών, στέλνοντας ηθοποιούς, τραγουδιστές και μουσικούς όπου βρίσκονται στρατεύματα.
1943: Εκτελείται από τους Γερμανούς ο Κώστας Περρίκος, αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας, που είχε αναπτύξει αντιστασιακή δράση στην Αθήνα, με αποκορύφωμα την ανατίναξη του κτιρίου της φιλοναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ.
1944: Στον Ειρηνικό, το αμερικανικό ναυτικό καταλαμβάνει δυο από τα νησιά Κουατζαλέιν.
1945: Συναντώνται στη Γιάλτα της Κριμαίας (συνδιάσκεψη της Γιάλτας) οι Στάλιν, Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ, προκειμένου να συζητήσουν για τις κινήσεις των συμμάχων εναντίον του άξονα Γερμανών και Ιαπώνων. Σε εκείνη τη συνάντηση μπήκαν οι βάσεις για τον Ψυχρό Πόλεμο, που ακολούθησε.
1948: Η Κεϋλάνη, μετέπειτα Σρι Λάνκα, γίνεται ανεξάρτητη, εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
1950: Έξι μήνες μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, στελέχη της Αριστεράς ιδρύουν τη «Δημοκρατική Παράταξη», που θα αποτελέσει τον πρόδρομο της ΕΔΑ.
1950: Ιδρύεται νέο ελληνικό κόμμα με το όνομα "Δημοκρατική Παράταξη", το οποίο προέκυψε από τη συμφωνία τριών μικρών κομμάτων της Αριστεράς.
1951: Οι Αμερικανοί βομβαρδίζουν στην Κορέα κατοικημένες περιοχές και οδούς ανεφοδιασμών των κομμουνιστών.
1956: Οι Άγγλοι κλείνουν στην Κύπρο επτά δημοτικά σχολεία, επειδή είχαν υψώσει τη γαλανόλευκη.
1960: Αρχίζουν οι επίσημες συνομιλίες Ελλάδας και Κοινής Αγοράς.
1961: Ιδρύεται το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
1962: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι απαγορεύει εξ ολοκλήρου τις εισαγωγές από την Κούβα.
1966: Στην Ιαπωνία, Μπόινγκ 727 των ιαπωνικών αερογραμμών κατέπεσε στον κόλπο του Τόκιο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 133 επιβαίνοντες.
1971: Η εταιρεία Rolls Royce, το βρετανικό σύμβολο ποιότητας, κηρύττει πτώχευση, γεγονός που χαρακτηρίζεται από τους Βρετανούς πολιτικούς ως «η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία».
1974: Στην Κίνα, ο Μάο κηρύττει νέα πολιτιστική επανάσταση.
1975: Στο Νεπάλ, στέφεται ο μοναδικός στον κόσμο βασιλιάς των Ινδουιστών.
1976: Ξεκινούν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.
1976: Ισχυρός σεισμός πλήττει την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα και σκοτώνει 20.000 άτομα.
1977: Κυκλοφορεί το άλμπουμ των Fleedwood Mac «Rumours», ένα από τα πιο επιτυχημένα όλων των εποχών.
1979: Ο 86χρονος Γιουγκοσλάβος πρόεδρος Τίτο χωρίζει από τη γυναίκα του μετά από 27 χρόνια γάμου, για να παντρευτεί μια 35χρονη τραγουδίστρια της όπερας.
1980: Ο Αγιατολάχ Χομεϊνί εγκρίνει την εκλογή του Αμπαλχασάν Μπανι-Σαντρ ως πρώτου Πρόεδρου του Ιράν. Πρόκειται για τον πρώτο εκλεγμένο Πρόεδρο μετά την Ισλαμική Επανάσταση.
1982: Τρεις μυκηναϊκοί τάφοι ανακαλύπτονται στην Πελλάνα Λακωνίας.
1989: Απερρίφθη κάθε πιθανότητα συνεργασίας, προεκλογικής ή μετεκλογικής, με το ΠΑΣΟΚ, από την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
1991: Στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες συγκρούονται δύο αεροπλάνα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 32 άτομα.
1992: Στη Βενεζουέλα, ο Ούγκο Τσάβες με το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (Movimiento Bolivariano Revolucionario 200, MBR-200) πραγματοποιεί απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες, με 18 νεκρούς και 60 τραυματίες.
1993: Στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, Καμπούλ, 28 άνθρωποι σκοτώνονται κατά τη διάρκεια επιθέσεων των Μουτζαχεντίν.
1994: Οι υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Εργασίας, Στέλιος Παπαθεμελής και Ευάγγελος Γιαννόπουλος, αντίστοιχα, αποφασίζουν νέο ωράριο για τα νυχτερινά κέντρα.
1995: Τσετσένοι μαχητές καταρρίπτουν το πρώτο ρωσικό μαχητικό αεροπλάνο, ένα "SU-25", λίγο έξω από την πρωτεύουσα της Τσετσενίας Γκρόζνι.
1996: Η Κίνα καταστέλλει την ελεύθερη επικοινωνία μέσω Ίντερνετ απαγορεύοντας τα site με πολιτικό και πορνογραφικό περιεχόμενο, απαιτώντας τα δίκτυα να καταχωρούνται μέσω της κυβέρνησης.
1997: Ο Αμερικανός ποδοσφαιριστής Ο. Τζ. Σίμπσον κρίνεται ένοχος από δικαστήριο ενόρκων της Σάντα Μόνικα για το αδίκημα της βιαιοπραγίας κατά της πρώην γυναίκας του Νικόλ Μπράουν Σίμπσον και του φίλου της Ρόναλντ Λάιλ Γκόλντμαν και του επιδικάστηκε πρόστιμο 33,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Στις 3 Οκτωβρίου 1995 είχε αθωωθεί για τις δολοφονίες τους σε μια από τις πιο τρανταχτές δίκες των ΗΠΑ, παρά τα πολλά επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του.
1998: Ισχυρός σεισμός 6,1 της κλίμακας Ρίχτερ χτυπά το βορειοανατολικό Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα περίπου 5000 άτομα έχασαν τη ζωή τους.
1999: Εκλέγεται Πρόεδρος της Βενεζουέλας ο Ούγκο Τσάβες.
2000: Εννιά χρόνια μετά το θάνατο του Συμεών Μαυροσκούφη το Naismith Memorial Basketball Hall of Fame αποφασίζει να συμπεριλάβει τον Έλληνα μπασκετμπολίστα ανάμεσα στους κορυφαίους του αθλήματος. Πρόκειται για μία τιμή που κανένας άλλος Έλληνας δεν έχει πάρει, γεγονός που κάνει ακόμα πιο σημαντική τη διάκριση. Ο Μαυροσκούφης μάλιστα ήταν ένας από τους 8 αντιπροσώπους, που υπέγραψαν τη δήλωση ίδρυσης της FIBA (της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μπάσκετ) τον Μάιο του 1932.
2000: Βγαίνει στα καταστήματα το ηλεκτρονικό παιχνίδι The Sims που θα πουλήσει πάνω από 6,3 εκατομμύρια αντίγραφα στις Η.Π.Α. και 58 εκατομμύρια στον υπόλοιπο κόσμο.
2000: Ο Βόλφγκαγκ Σύσελ αναλαμβάνει καγκελάριος της Αυστρίας παρά την ήττα του κόμματός του στις εκλογές.
2003: Το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο της Γιουγκοσλαβίας δημιουργεί την κοινοπολιτεία Σερβίας και Μαυροβουνίου.
2005: Ο Πασκάλ Γιοαντιμνατζί αναλαμβάνει Πρωθυπουργός του Τσαντ.
2006: Παραίτηση του Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικου.
2016: Πανελλαδική απεργία στην Ελλάδα λόγω του ασφαλιστικού. Κλειστά μέχρι και τα βενζινάδικα και οι καφετέριες.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1815 - Αλέξανδρος Κουμουνδούρος ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα, οπότε και διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας για συνολικό διάστημα 7,5 σχεδόν ετών. (4 Φεβρουαρίου 1815 - 26 Φεβρουαρίου 1883)
Γεννήθηκε στον Κάμπο Μεσσηνίας, στην Έξω Μάνη, και καταγόταν από ιστορική οικογένεια. Ήταν γιος του αγωνιστή Γαλάνη Κουμουνδουράκη, γόνου μεγάλης Μανιάτικης οικογένειας, στρατηγού και έπαρχου Πύργου. Παιδί σχεδόν είχε κινδυνέψει να αιχμαλωτιστεί από τους Τουρκοαιγυπτίους του Ιμπραήμ.
Φοίτησε στο γυμνάσιο Ναυπλίου και σπούδασε νομικά στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε τη δικηγορία για ένα μικρό διάστημα στην Καλαμάτα. Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην τότε επαναστατημένη Κρήτη διορισθείς από την Κεντρική Επιτροπή των Κρητών, που έδρευε στην Αθήνα και κατάρτιζε επαναστατικά σώματα, αρχηγός του σώματος Λακώνων, αποτελούμενου από άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες. Μάλιστα στην μάχη του Αποκορώνου κινδύνευσε να αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους. Μετά την αποτυχία της επανάστασης εκείνης, όταν επέστρεψε στην Αθήνα, ανέλαβε γραμματέας του Θεόδωρου Γρίβα και επί πρωθυπουργίας Ι. Κωλέττη, (1847), διορίσθηκε αντεισαγγελέας στην Καλαμάτα, θέση που διατήρησε για τρία χρόνια, μέχρι που παραιτήθηκε για να πολιτευτεί.
Το 1850 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας, (τότε Μεσσήνης). Από τότε εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, 4 φορές επί Όθωνα (1850-1860) και επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ συνεχώς μέχρι τον θάνατό του, με μια μικρή μόλις 14μηνη διακοπή (1868-1869). Από την αρχή της πολιτικής του δράσης διακρίθηκε για τη ρητορεία του κυρίως ως μετριοπαθής. Οι δε πολιτικές του αγορεύσεις, ιδίως περί την οικονομία και τη διοίκηση του κράτους, του καθιέρωσαν σχετική φήμη. Όταν το τότε λεγόμενο Υπουργείο (Κυβέρνηση) Κατοχής του Μαυροκορδάτου αναγκάσθηκε να παραιτηθεί (1855), ο Κουμουνδούρος ανέλαβε επί κυβερνήσεως Βούλγαρη το Υπουργείο Οικονομικών (2 Ιουλίου 1856). Στη μετέπειτα κυβέρνηση του Μιαούλη (13 Νοεμβρίου του 1857) ο Κουμουνδούρος συνέχισε ως υπουργός των Οικονομικών και στην κυβέρνηση Βούλγαρη τα υπουργεία κατά σειρά Δικαιοσύνης (1862), Παιδείας και Εκκλησιαστικών (1864) και Εσωτερικών (1864-1865,1877), και για τρεις θητείες υπουργός των εξωτερικών ενώ χρημάτισε και δύο φορές πρόεδρος της Βουλής (1855).
Το 1864 έγινε απόπειρα δολοφονίας του στην οδό Σταδίου στην είσοδο της Συνέλευσης. Τον επόμενο χρόνο ίδρυσε το Κουμουνδουρικό κόμμα και τον ίδιο χρόνο έγινε πρωθυπουργός. Από το 1865 έως τον θάνατο του, ορκίστηκε 10 φορές πρωθυπουργός.
Ως υπουργός και πρωθυπουργός κατάφερε να εξασφαλίσει στο ακέραιο τα συμφέροντα της Ελλάδας, χάρη στη μετριοπάθειά του, την ευθύτητα του, την ψυχραιμία του και την εξαιρετική του τόλμη. Το 1866 είχε τεθεί το Κρητικό ζήτημα, το οποίο όμως κατάφερε να το ξεπεράσει με επιτυχία αφού δεν υποτάχθηκε στις απαιτήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν η Ελλάδα να παρασυρθεί σε πόλεμο με την Τουρκία, γιατί πίστευε ότι μια φιλοπόλεμη πολιτική δεν θα ωφελούσε σε τίποτα την Ελλάδα, από την στιγμή που δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για πόλεμο. Επίσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, επιτυχία της διακυβέρνησής του θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της νοτίου Ηπείρου (Άρτα) αφού πρώτα δεν δίστασε να απειλήσει την Τουρκία με επίθεση 40.000 Ελλήνων στρατιωτών στην Θεσσαλία.
Στο εσωτερικό της χώρας, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος φρόντισε για την διευθέτηση πολλών εσωτερικών προβλημάτων. Φρόντισε με νόμους τη ρύθμιση της φορολογίας ενώ με τα κατάλληλα μέτρα κατάφερε να περιορίσει την ληστεία, (νόμος ΤΟΔ΄ 1871, «Περί ληστείας», καθώς ήταν η εποχή που είχε συμβεί η σφαγή στο Δήλεσι, καθώς και η απαγωγή του πολιτικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Σωτήριου Σωτηρόπουλου από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα Φιλιατρά Μεσσηνίας.
Σημαντικός ήταν και ο νόμος ΦΠΣΤ΄, «περί ευθύνης υπουργών», με τον οποίο αμέσως παραπέμφθηκαν σε ειδικό δικαστήριο όλοι οι συνεργάτες του υπουργείου του Δημητρίου Βούλγαρη (1877) με την κατηγορία της πλαστογραφίας και της αντιποίησης αρχής. Επίσης μερικά από τα σημαντικά μέτρα που έλαβε ήταν η ανακατανομή 2.650.000 στρεμμάτων γης καθώς και η αμνηστία που έδωσε σε 100 ληστές με σκοπό να πολεμήσουν στην Κρήτη.
Το τέλος και οι επίγονοι
Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 68 ετών. Είχε αποκτήσει 3 παιδιά τους: Κωνσταντίνο, υποστράτηγο βουλευτή και Πρόεδρο της Βουλής, Σπυρίδωνα, βουλευτή, υπουργό Ναυτικών, και Όλγα, παντρεμένη με τον εφοπλιστή Εμπειρίκο. Εγγονός του ήταν ο Αλέξανδρος Εμπειρίκος - Κουμουνδούρος. Διέθετε μεγάλες εκτάσεις στην Αττική και συγκεκριμένα στη λίμνη Κουμουνδούρου αλλά και μια έπαυλη στην Τροιζήνα, όπου φιλοξενήθηκαν οι βασιλείς Γεώργιος Α' και Όλγα καθώς και πολλοί άλλοι. Η έπαυλη βρίσκεται σε ένα τεράστιο κτήμα που φτάνει ως τον Άγιο Παντελεήμονα και τη Μονή Αγίου Δημητρίου, σήμερα δε βρίσκεται στην κατοχή του Γιώργου Στ. Κλάδου. Στις δόξες της, η έπαυλη είχε πιάνα κι άλλα αριστοκρατικά αντικείμενα. Το 1884 ο Δήμος Αθηναίων τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε πλατεία της πρωτεύουσας.
Επίσης ανιψιά του ήταν η Αικατερίνη Μυσιρλή, μητέρα του Αλέξανδρου Κορυζή.
(el.wikipedia.org)
1851 - Ο Καρλ Μπεργκ ήταν Γερμανός επιχειρηματίας και κατασκευαστής αερόπλοιων. (4 Φεβρουαρίου 1851, Λίντενσαϊντ – 26 Μαΐου 1906, Βόννη)
Ο Μπεργκ καταγόταν από οικογένεια που ασχολούνταν με τις μεταλλικές κατασκευές. Ο προπάππους του ίδρυσε εργοστάσιο κατασκευής κουμπιών το 1786 στο Λίντενσαϊντ. Στις επόμενες γενιές το εργοστάσιο εξελίχθηκε σε σημαντική εταιρεία μεταλλικών κατασκευών.
1856 - Ρόμπερτ Ντικ Γουίλσον, Αμερικανός γλωσσολόγος.
Ο Ρόμπερτ Ντικ Γουίλσον (αγγλ. Robert Dick Wilson, 4 Φεβρουαρίου 1856 – 11 Οκτωβρίου 1930) ήταν Αμερικανός γλωσσολόγος και Βιβλικός λόγιος, ο οποίος συνεισέφερε με ιδιαίτερα σημαντικό τρόπο στην πιστοποίηση της αξιοπιστίας των Εβραϊκών Γραφών. Η πολυμάθεια του Wilson έδωσε στον κόσμο αποδείξεις ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα ακριβές και αξιόπιστο ντοκουμέντο.
Ο Robert Dick Wilson γεννήθηκε στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Στα 1886 ο Wilson έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Western Theological Seminary του Πίτσμπουργκ και επίσης διετείς σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου στη Γερμανία.
Φτάνοντας στη Γερμανία, ο Καθηγητής Wilson αποφάσισε ν’ αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη της Παλαιάς Διαθήκης. Στα είκοσιπέντε του χρόνια, αποφάσισε να μοιράσει τη ζωή του σε τρία μέρη δεκαπέντε ετών έκαστο: τα πρώτα 15 χρόνια τα αφιέρωσε στην εκμάθηση των απαραίτητων γλωσσών, τα επόμενα 15 τα αφιέρωσε στη μελέτη του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης και τα τελευταία 15 τα αφιέρωσε στη συγγραφή των αποτελεσμάτων των μελετών και των ερευνών του.
Ο Wilson τελικά έμαθε 45 γλώσσες και διαλέκτους. Ο Dr John Walvoord, πρόεδρος του Θεολογικού Σεμιναρίου του Ντάλας, ονόμασε τον Wilson «ίσως την εξέχουσα αυθεντία για τις αρχαίες γλώσσες της Μέσης Ανατολής».
Προκαλώντας οποιονδήποτε άνθρωπο να προσβάλει την Παλαιά Διαθήκη πάνω στο θέμα των γλωσσολογικών αποδείξεων δήλωνε: «Αν γνωρίζετε κάποια άλλη γλώσσα που δεν τη γνωρίζω, θα τη μάθω».
1881 - Φερνάν Λεζέ, Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης.
1889 - Ουόλτερ Κάτλετ, Αμερικανός ηθοποιός.
1892 - Αντρές Νιν, Ισπανός επαναστάτης.
1900 - Ζακ Πρεβέρ, Γάλλος ποιητής.
1902 - Τσαρλς Λίντμπεργκ, Αμερικανός πιλότος.
1906 - Ντίτριχ Μπονχέφερ, Γερμανός θεολόγος.
1906 - Κλάιντ Τόμπω, Αμερικανός αστρονόμος.
1913 - Ρόζα Παρκς, Αμερικανίδα ακτιβίστρια.
1915 - Ρέι Έβανς, Αμερικανός τραγουδοποιός.
1923 - Ντόναλντ Νίκολ, Άγγλος βυζαντινολόγος, ένας από τους διαπρεπέστερους του 20ού αιώνα.
(αγγλικά: Donald MacGillivray Nicol, 4 Φεβρουαρίου 1923 - 25 Σεπτεμβρίου 2003).
Γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1923 στο Πόρτσμουθ της νότιας Αγγλίας, αλλά κατάγεται από τη Σκωτία. Σπούδασε στο Κολλέγιο Pembrohe και του Cambridge. Το 1952 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Βυζαντινής Ιστορίας, με σύμβουλο καθηγητή τον Στήβεν Ράνσιμαν. Εργάστηκε στη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε ως λέκτορας το διάστημα 1952-1964 στο University College του Δουβλίνου. Εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης του βυζαντινολογικού κέντρου Dumbarton Oaks της Ουάσινγκτον (1964-1966), ως επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου (1966-1970) και ως τακτικός καθηγητής Βυζαντινής και μεταβυζαντινής Ιστορίας στο King’s College του Λονδίνου, στην έδρα Αδαμαντίου Κοραή, το διάστημα 1970-1988. Επίσης διετέλεσε αντιπρύτανης του King’s College το διάστημα 1977-1981. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1988 ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής της έδρας Κοραή. Το διάστημα 1989-1992 διετέλεσε διευθυντής της Γενναδείου βιβλιοθήκης. Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε στο Little Shelford του Cambridge, όπου και πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 2003.
Συγγραφικό Έργο
Έχει ένα εκτενέστατο συγγραφικό και επιστημονικό έργο, που καλύπτει μια μεγάλη ευρύτητα θεμάτων για την ιστορία του Βυζαντίου. Ένα μεγάλο μέρος των άρθρων του έχει αναδημοσιευτεί στα αγγλικά σε δύο ογκώδης τόμους (Variorum Reprints). Υπήρξε επιμελητής της Βυζαντινής Ιστορίας του Καίμπριτζ, μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας και της Βασιλικής Ιστορικής Εταιρείας. Επίσης το 1975 ίδρυσε το περιοδικό Byzantine and Modern Greek Studies. Τα σημαντικότερα έργα του, πολλά εκ των οποίων έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά είναι τα εξής:
Το δεσποτάτο της Ηπείρου (1957)
Μετέωρα, τα βραχώδη μοναστήρια της Θεσσαλίας (1963)
Η βυζαντινή οικογένεια των Καντακουζηνών, 1100-1460. Γενεαλογική και προσωπογραφική μελέτη (1968)
Οι τελευταίοι αιώνες του Βυζαντίου, 1261-1453 (1972)
Το τέλος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (1979)
Βυζάντιο και Βενετία. Μελέτη των διπλωματικών και πολιτιστικών σχέσεων (1988)
Το Βυζάντιο, η Βενετία και η Δ΄ Σταυροφορία (1990)
Βιογραφικό λεξικό της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (1991)
Ο αθάνατος αυτοκράτορας. Η ζωή και ο μύθος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου (1992)
Οι βυζαντινές δεσποσύνες. Δέκα πορτραίτα, 1250-1500 (1994)
Το δεσποτάτο της Ηπείρου, 1267-1479. Μια συνεισφορά στην ελληνική ιστορία κατά το Μεσαίωνα (1991)
1931 - Ισαμπέλ Περόν, Αργεντινή πολιτικός.
Η Ισαμπέλ Περόν (María Estela Martínez de Perón, 4 Φεβρουαρίου 1931), επίσης γνωστή ως Ισαμπέλ Μαρτίνες ντε Περόν, είναι πρώην πρόεδρος της Αργεντινής. Ήταν η τρίτη σύζυγος του πρώην προέδρου Χουάν Περόν. Κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του συζύγου της ως πρόεδρος 1973-1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε και ως αντιπρόεδρος και η Πρώτη Κυρία. Μετά τον θάνατο του συζύγου της στο γραφείο το 1974, η Ισαμπέλ υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αργεντινής από την 1η Ιουλίου 1974-24 Μαρτίου 1976.
Η Μαρία Μαρτίνες Κάρτας γεννήθηκε στην Λα Ριόχα, Αργεντινή, σε οικογένεια της χαμηλής μεσαίας τάξης. Εγκατέλειψε το σχολείο μετά την πέμπτη τάξη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 έγινε μια χορεύτρια σε νυχτερινό κέντρο, υιοθετώντας το όνομα Ισαμπέλ.
Συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της κατά τη διάρκεια της εξορίας του στον Παναμά. O Χουάν Περόν προσελκύστηκε από την ομορφιά της. Ο Περόν μετακόμισε με τη Ισαμπέλ στη Μαδρίτη το 1960. Η Ισαμπέλ έγινε η τρίτη σύζυγος του Περόν στις 15 Νοεμβρίου 1961.
Ο Περόν επέστρεψε στην Αργεντινή το 1973 και έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Επέλεξε την Ισαμπέλ ως υποψήφια του για την αντιπροεδρία. Ο Περόν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές με το 62% των ψήφων. Ξεκίνησε την τρίτη θητεία του στις 12 Οκτωβρίου. Ο Περόν ήταν ήδη άρρωστος και πέθανε την 1η Ιουλίου 1974. Η Ισαμπέλ Περόν ανέλαβε επίσημα την προεδρία.Αυτό την έκανε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Το Μάρτιο του 1976 η Ισαμπέλ καθαιρέθηκε και συνελήφθη. Ο Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα έγινε πρόεδρος μέσω ενός πραξικοπήματος. Η Ισαμπέλ Περόν παρέμεινε υπό κατ' οίκον περιορισμό για πέντε χρόνια, αναγκάστηκε σε εξορία στην Ισπανία, όπου ζει μέχρι σήμερα.
1940 - Τζωρτζ Ρομέρο, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1941 - Όπυ Ζούνη, Ελληνίδα ζωγράφος και εικαστικός.
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου στις 4 Φεβρουαρίου του 1941, ενώ το 1963 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Η οικογένεια της καταγόταν από την Κρήτη και τη Σαντορίνη.
Στο Κάιρο σπούδασε ζωγραφική, κεραμική στο Αμερικάνικο Κολέγιο καθώς και φωτογραφία. Στην Ελλάδα συνέχισε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, εμπλουτίζοντας τις με τη σκηνογραφία και τη διακόσμηση. Μεταξύ των καθηγητών της συγκαταλέγονται ο Γιάννης Μόραλης, ο Γιώργος Μαυροϊδης και ο Βασίλης Βασιλειάδης.
Πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση στο Κάιρο το 1962. Συνολικά πραγματοποίησε πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις και 450 συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις. Είχε συμμετάσχει, επίσης, σε διεθνείς Μπιενάλε και Τριενάλε. Στο τέλος του 2006 και αρχές του 2007 πραγματοποίησε μία μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Η έκθεση αυτή είχε τίτλο: «Το παρόν και η πρόσφατη εικοσαετία».
Ήταν εκπρόσωπος της γεωμετρικής τέχνης στην Ελλάδα. Οι δημιουργίες της ήταν επηρεασμένες από τον αραβικό πολιτισμό αλλά ενσωμάτωναν και ελληνικά στοιχεία. Ήταν παντρεμένη από το 1965 με τον Αλέκο Ζούνη, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους και κατοικούσαν στην Πεντέλη Αττικής.
Πέθανε από τον καρκίνο, τον οποίο αντιμετώπιζε για δώδεκα χρόνια, στις 5 Δεκεμβρίου του 2008 σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν από τις 25 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
1941 - Σερμπάν Καντακουζηνός, Ρουμάνος ηθοποιός.
1941 - Λαϊσένια Καράζε, πρωθυπουργός των νησιών Φίτζι.
1943 - Σβετλάνα Μπαμπάνινα, Ρωσίδα κολυμβήτρια.
1947 - Λάκης Γκλέζος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1948 - Alice Cooper, Αμερικανός τραγουδιστής της ροκ μουσικής σκηνής.
Alice Cooper (πραγμ. όνομα Βίνσεντ Ντέιμον Φουρνιέ, 4 Φεβρουαρίου 1948). Θεωρείται ο "νονός της shock rock" και στις ζωντανές του εμφανίσεις συμπεριλαμβάνεται ένα σόου με ηλεκτρικές καρέκλες, γκιλοτίνες, ζωντανούς βόες, κ.α.. Το 2011 έγινε μέλος του Rock and Roll Hall of Fame.
Ο Κούπερ γεννήθηκε στο Ντιτρόιτ το 1948 και ο πατέρας του ήταν κληρικός, όπως και ο παππούς του.
Το 1964 σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Earwigs. Λίγο αργότερα, μετονομάστηκαν σε Spiders με τον Κούπερ στα φωνητικά, τον Γκλεν Μπάξτον και τον Τζον Τάτουμ στις κιθάρες, τον Ντένις Ντάναγουεϊ στο μπάσο και και τον Τζον Σπιρ στα τύμπανα. Το 1965 ηχογράφησαν το σινγκλ "Why Don't You Love Me", το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της "Mascot Records". Την επόμενη χρονιά και ενώ τα μέλη του σχήματος αποφοιτούσαν από το λύκειο, ο Μάικλ Μπρους αντικατέστησε τον Τάτουμ και κυκλοφόρησαν το σινγκλ "Don't Blow Your Mind", ενώ ο Σπιρ αντικαταστάθηκε από τον Νιλ Σμιθ.
Το 1968, το συγκρότημα ονομαζόταν The Nuzz, αλλά όταν έμαθαν ότι αυτή την ονομασία την είχε ένα άλλο σχήμα αποφάσισαν να μετονομαστούν σε Alice Cooper Band. Εκείνη τη χρονιά υπέγραψαν συμβόλαιο με τη "Straight Records" του Φρανκ Ζάπα κυκλοφορώντας το δίσκο "Pretties for You" τον Αύγουστο του 1969. Παρ' όλη τη σοκαριστική εικόνα την οποία δημιούργησαν οι συναυλίες του συγκροτήματος ανεβάζοντας τη δημοτικότητα τους, το δεύτερο τους άλμπουμ "Easy Action" δεν κατάφερε να μπει στα τσαρτ και οι Alice Cooper Band μετακόμισαν πίσω στο Ντιτρόιτ, αφού τρία χρόνια νωρίτερα είχαν μεταφερθεί στο Λος Άντζελες. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στο φεστιβάλ "Strawberry Fields" του 1970 και κυκλοφόρησε τον τρίτο του δίσκο, "Love it to Death" ανεβαίνοντας στο # 35 του Billboard, λόγω της μεγάλης επιτυχίας του σινγκλ "I'm Eighteen". Η επιτυχία του δίσκου οδήγησε την εταιρεία "Warner Bros." να τους προτείνει συμβόλαιο συνεργασίας.
Στα τέλη του 1971 κυκλοφόρησαν τον πλατινένιο δίσκο "Killer", αλλά το συγκρότημα έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικάνικης χαρντ ροκ σκηνής μετά την κυκλοφορία του σινγκλ "School's Out", το οποίο ανέβηκε στο # 7 του Billboard και το # 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα, ο ομώνυμος δίσκος έφθασε στο # 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε πλατινένιος. Η εικόνα των Alice Cooper Band προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου μέλος του κοινοβουλίου αιτήθηκε την απαγόρευση των εμφανίσεων του συγκροτήματος στη χώρα.
Το "Billion Dollar Babies" του 1973 έγινε ο πιο επιτυχημένος, από εμπορικής άποψης, δίσκος του συγκροτήματος αφού ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ περιείχε τρία σινγκλ τα οποία ανέβηκαν στο βρετανικό Top-10, τα "Elected", "Hello Hurray" και "No More Mr. Nice Guy". Στα τέλη της χρονιάς ακολούθησε ο Top-10 δίσκος "Muscle of Love", ενώ προβλήματα άρχισαν να διαφαίνονται στις σχέσεις μεταξύ των μελών του σχήματος. Οι Alice Cooper Band διαλύθηκαν το 1974 και η "Warner Bros." κυκλοφόρησε τη συλλογή "Alice Cooper's Greatest Hits" η οποία έφθασε στο # 8 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σόλο καριέρα
Το 1975, ο Κούπερ επέστρεψε με το προσωπικό του σχήμα, κυκλοφορώντας το επιτυχημένο "Welcome to My Nightmare" το οποίο έφθασε στο # 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνοδευόμενο από την επιτυχία "Only Women Bleed". Αυτός ήταν ο μοναδικός δίσκος του Alice Cooper ο οποίος κυκλοφόρησε μέσω της "Atlantic" και οι στίχοι των τραγουδιών παρουσίαζαν μία ιστορία βασισμένη στον εφιάλτη ενός παιδιού, ενώ συμμετείχε ως αφηγητής ο ηθοποιός Βίνσεντ Πράις.
Τα μέλη του προηγούμενου συγκροτήματος του Κούπερ, σχημάτισαν τους Billion Dollar Babies κυκλοφορώντας το δίσκο "Battle Axe", το 1977. Τον Ιούλιο του 1976 κυκλοφόρησε το σινγκλ "I Never Cry", το οποίο σκαρφάλωσε στο # 12 στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ακολουθήσει ο δίσκος "Alice Cooper Goes to Hell", ενώ το "Lace and Whiskey" του 1977 περιείχε την Top-10 επιτυχία "You and Me". Στη συνέχεια ηχογράφησε το ζωντανό άλμπουμ "The Alice Cooper Show" και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το "From the Inside" με την επιτυχία "How You Gonna See Me Now".
Προσωπική ζωή
Στις 20 Μαρτίου 1976, ο Κούπερ παντρεύτηκε την καθηγήτρια μπαλέτου Σέριλ Γκόνταρντ, με την οποία έφθασαν στα πρόθυρα του διαζυγίου όταν ο τραγουδιστής αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού. Παρ' όλα αυτά, το ζευγάρι παραμένει μαζί μέχρι σήμερα.
1951 - Γιώργος Παπαδάκης, Έλληνας παρουσιαστής.
1972 - Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1973 - Ναταλία Δραγούμη, Ελληνίδα ηθοποιός.
1978 - Ντάνα Γκαρσία, Κολομβιανή ηθοποιός.
1979 - Τζιόρτζιο Πάντανο, Ιταλός οδηγός αγώνων.
1981 - Τζέισον Καπόνο, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1982 - Κρις Σέιμπιν, Αμερικανός παλαιστής.
1990 - Κατερίνα Στεφανίδη, Ελληνίδα αθλήτρια στο άλμα επί κοντώ.
2000 - Γιώργος Αντζουλάς, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
211 - Σεπτίμιος Σεβήρος, Ρωμαίος αυτοκράτορας.
1508 - Κόνραντ Κέλτις, Γερμανός λόγιος.
1615 - Τζανμπαττίστα ντελα Πόρτα, Ιταλός λόγιος.
1843 - Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ήταν Έλληνας αρχιστράτηγος και ηγετική μορφή της επανάστασης του 1821.
Απέκτησε το προσωνύμιο "Γέρος του Μοριά". Μετά θάνατο τιμήθηκε από την Ελληνική πολιτεία με το βαρμό του Στρατάρχη.
1905 - Λουί-Ερνέστ Μπαριά, Γάλλος γλύπτης.
1925 - Ρόμπερτ Κόλντεβαϊ, Γερμανός αρχαιολόγος.
1928 - Χέντρικ Λόρεντζ, Ολλανδός φυσικός.
1936 - Βίλχελμ Γκούστλοφ, Γερμανός ναζιστής.
1940 - Νικολάι Γιεζόφ, Σοβιετικός αξιωματούχος της μυστικής αστυνομίας.
1943 - Κώστας Περρίκος, ήταν Έλληνας αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και αρχηγός της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. (23 Απριλίου 1905 - 4 Φεβρουαρίου 1943)
Γεννήθηκε στις στην Καλλιμασιά της Χίου, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου αποφοίτησε από το Γυμνάσιο. Το 1925 επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, ενώ τον επόμενο χρόνο εγγράφηκε στη Στρατιωτική Σχολή Αεροπορίας στο Σέδες Θεσσαλονίκης όπου και αποφοίτησε με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Δεληγιώργη και είχε αποκτήσει τρία παιδιά. Αποτάχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία, επειδή με σειρά άρθρων του στην εφημερίδα Εστία είχε ασκήσει κριτική στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, αν και είχε αθωωθεί δικαστικά.
Οργάνωση της ΠΕΑΝ
Αρχικώς ίδρυσε την Στρατιά Σκλαβωμένων Νικητών, ενώ την 1η Οκτωβρίου 1941 μετονομάστηκε σε ΠΕΑΝ. Μια από τις σπουδαιότερες αντιστασιακές ενέργειες που έγιναν στην Αθήνα ήταν η ανατίναξη της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, που στρατολογούσε Έλληνες για λογαριασμό του πολυεθνικού τμήματος των Waffen SS.
Εκτέλεση
Στις 11 Νοεμβρίου 1942, ο Κώστας Περρίκος με 12 συναγωνιστές του συλλαμβάνονται -κατόπιν προδοσίας- σ’ ένα από τα κρησφύγετα της οργάνωσης στην Καλλιθέα. Ένα μήνα αργότερα ο Κώστας Περρίκος καταδικάζεται από Γερμανικό Στρατοδικείο της Αθήνας τρις εις θάνατο και 15ετή ειρκτή και μεταφέρεται στις φυλακές Αβέρωφ. Το πρωί της 4ης Φεβρουαρίου 1943 οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο Καισαριανής όπου και εκτελέστηκε. Μετά το θάνατό του το Υπουργείο Αεροπορίας τον προήγαγε στο βαθμό του Αντισμηνάρχου επ’ ανδραγαθία.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1987 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κώστα Περρίκου στην οδό Γλάδστωνος, όπου και το κτίριο της ΕΣΠΟ. Ο γιος του Δημήτρης, ως επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ συμμετείχε στις έρευνες για πυρηνικά όπλα στο Ιράκ.
1947 - Λουίτζι Ρούσολο, Ιταλός ζωγράφος και συνθέτης.
1968 - Νιλ Κάσαντι, Αμερικανός συγγραφέας.
1984 - Μιχαήλ Μυριδάκης, ήταν Έλληνας πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής Ζακύνθου.
(1895 - 4 Φεβρουαρίου 1984)
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Εργάστηκε στον ΟΤΕ. Για πρώτη φορά κατήλθε στην πολιτική με το κόμμα των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1932, χωρίς να εκλεγεί. Εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1956 και επανεξελέγη στις εκλογές των ετών 1958, 1961, 1963 και του 1964.
Απεβίωσε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1984.
1991 - Ελένη Σκούρα, ήταν Ελληνίδα πολιτικός και δικηγόρος. Υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής.
(Βόλος, 1896 - 4 Φεβρουαρίου 1991)
Γεννήθηκε το 1896 στο Βόλο όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Στη συνέχεια, από το 1915 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φωνητική μουσική και το 1950 έλαβε το πτυχίο της Νομικής, δικηγορώντας στη συνέχεια στην ίδια πόλη με τον σύζυγό της, δικηγόρο, Δημήτριο Σκούρα.
Η Ελένη Σκούρα είχε αναπτύξει πλούσια κοινωφελή και πατριωτική δράση ιδιαίτερα κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και στη γερμανική κατοχή ως Πρόεδρος της Στέγης της Φαλαγγίτισσας και επίσης της Φανέλας του Στρατιώτη. Το καλοκαίρι του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε μαζί με τον σύζυγό της και τον αδελφό της, Απόστολο Παπαχρήστου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1953 εξελέγη βουλεύτρια στον Νομό Θεσσαλονίκης με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Όντας η πρώτη εκλεγμένη γυναίκα στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου, η ίδια αμέσως μετά την εκλογή της δήλωσε: «Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης».
Η Σκούρα τιμήθηκε από τον βασιλιά Παύλο με το στρατιωτικό μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων καθώς και με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος Ευποιίας. Ο Δήμος Βόλου για την συνολική της προσφορά έχει στήσει προτομή της στο προαύλιο του Δημαρχείου.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1991.
1991 - Ελένη Σκούρα, Ελληνίδα πολιτικός.
1995 - Πατρίσια Χάισμιθ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
1997 - Αντώνης Παραράς, Έλληνας τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παρουσιαστής.
(4 Ιουνίου 1967 - 4 Φεβρουαρίου 1997)
Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό στα μέσα της δεκαετίας του '90 με την εκπομπή «Comfuzio» στην ΕΤ3 (και εν συνεχεία στο STAR), στην οποία συμμετείχαν και ο Αντώνης Κανάκης και ο Σωτήρης Καλυβάτσης.
Ο Αντώνης Παραράς πέθανε από λευχαιμία σε ηλικία 29 ετών στις 4 Φεβρουαρίου του 1997. Ο Αντώνης Κανάκης και ο Σωτήρης Καλυβάτσης συνέχισαν με την εκπομπή «Α.Μ.Α.Ν.», η οποία στην αρχή θα περιελάμβανε και τον Αντώνη Παραρά. Αυθόρμητα οι τηλεθεατές της εκπομπής έδωσαν στα αρχικά την ερμηνεία Αντώνη Μας Άφησες Νωρίς[1]. Αργότερα, οι δύο φίλοι αφιέρωσαν την επιτυχία του Α.Μ.Α.Ν. (και του spin-off του, Α.Μ.Α.Ν.: Τα Καθάρματα) στη μνήμη του αδικοχαμένου Παραρά.
2000 - Αχιλλέας Ι. Παπαλουκάς, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
(1915 - 4 Φεβρουαρίου 2000)
Γεννήθηκε το 1915. Ήταν γιος του Ιωάννη (Γιάγκου) Παπαλουκά, δικηγόρου και πολιτικού, και της Αγλαΐας Περιβολιώτου, κόρης του Νικολάου Περιοβολιώτη, δημάρχου Θερμοπυλών. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά πολιτική οικογένεια της Φθιώτιδας και παππούς του ήταν ο Αχιλλέας Παπαλουκάς ενώ αδερφός του παππού του ο Αλκιβιάδης Παπαλουκάς. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ιδιώτευσε ως δικηγόρος ειδικευόμενος στο Αστικό Δίκαιο. Ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία και εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδας για πρώτη φορά στις 27 Μαΐου 1963 (η αρχική εκλογή του το 1961 ακυρώθηκε το 1962. Η επανεκλογή του έγινε το 1963 στη θέση του αποβιώσαντος Στέφανου Μακρόπουλου), με την ΕΡΕ επανεκλεγόμενος μέχρι και το 1967. Κατά την μεταπολίτευση εξελέγη βουλευτής την περίοδο 1974 - 1977 με την Νέα Δημοκρατία. Αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική μετά την αποτυχία του στις εκλογές του 1977. Υπήρξε αντιπρόεδρος της Βουλής και επίτιμος πρόξενος της Γαλλίας.
Απεβίωσε το 2000 στην Αθήνα. Δεν ήταν παντρεμένος.
2006 - Μπέττυ Φρίνταν, Αμερικανίδα φεμινίστρια.
2009 - Αλέκα Παΐζη, Ελληνίδα ηθοποιός. (Ηράκλειο Κρήτης, 1919 - 4 Φεβρουαρίου 2009)
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η οικογένειά της είχε οικονομική άνεση καθώς ο πατέρας της ήταν καπνοβιομήχανος και βίωσε δύσκολες στιγμές όταν έχασε την επιχείρησή του.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1941, ερμηνεύοντας τη Σουζάνα στη «Βεντάλια» του Κάρλο Γκολντόνι, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου, συμμετείχε στην ομάδα των "Ενωμένων Καλλιτεχνών". Το 1946, συγκρότησε θίασο με το Δήμο Σταρένιο και τον Τίτο Βανδή, τον πρώτο της σύζυγο.
Συνεργάστηκε με το θίασο του Κ. Μουσούρη, της Κατερίνας, της Έλσας Βεργή και άλλων. Από το 1963 ως το 1966, ερμήνευσε διάφορους ρόλους σε έργα από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Καριέρα
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία «Μπαρμπα-Γιάννης, ο κανατάς». Έπαιξε επίσης στις ταινίες «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, «Το παιδί του δρόμου» του Τ. Αλιφέρη, «Συνοικία το όνειρο» του Α. Αλεξανδράκη κ.α.
Στο εξωτερικό, εργάστηκε στον ιταλικό κινηματογράφο. Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, με πιο διάσημο το ρόλο της Χρυσοστόμης στους «Πανθέους» του Τάσου Αθανασιάδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Διακρίσεις
Στις 28 Νοεμβρίου 1994, σε εκδήλωση του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου, της απονεμήθηκε για τη συνολική της προσφορά το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη».
Το 2008, συμμετείχε στην έκθεση και στο αντίστοιχο φωτογραφικό λεύκωμα γυμνών πορτρέτων με τίτλο "Λευκό βιβλίο" του φωτογράφου Τάκη Διαμαντόπουλου.
Αγώνες
Η Αλέκα Παΐζη υπήρξε παράλληλα αγωνίστρια της Αριστεράς: συμμετείχε στην Ελληνική Αντίσταση κατά την Κατοχή, μέσα από το ΕΑΜ, πέρασε από τη Μακρόνησο, το Τρίκερι, ενώ συνελήφθη αρκετές φορές. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967, έφυγε στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά, με το Μάνο Κατράκη, με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν κ.ά.
Θάνατος
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 2009, έπειτα από πολύμηνη περιπέτεια που είχε με την υγεία της, περίπου ένα μήνα πριν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», σκηνική μεταφορά του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου, έχοντας υπηρετήσει το θέατρο για περισσότερο από 60 χρόνια. Κηδεύτηκε στο Β' Νεκροταφείο.
2011 - Παύλος Σαρλής, Έλληνας πολιτικός.
2012 - Φλόρενς Γκριν, Αγγλίδα βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
2013 - Παναγιώτης Κατερίνης-Αδάμης, ήταν Έλληνας αντιστασιακός και πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε 2 φορές βουλευτής Πειραιά με την ΕΔΑ, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος.
Απέκτησε έναν γιο, τον Αντρέα, με τη σύζυγό του, Ζωή. (Κακκόβατος Ηλείας 1920 - 4 Φεβρουαρίου 2013)
Αντιστασιακή δράση και διώξεις
Εντάχθηκε στο ΚΚΕ όταν ήταν ακόμα μαθητής και για το λόγο αυτό αποβλήθηκε από το Γυμνάσιο Κυπαρισσίας και πήγε στο Γυμνάσιο του Πύργου. Εν συνεχεία πήγε στην Αθήνα.
Δραστηριοποιήθηκε με την ΕΠΟΝ Πελοποννήσου της οποίας ήταν γραμματέας. Για τη δράση του πιάστηκε και βασανίστηκε από τους Ιταλούς στην Πάτρα. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο εκτοπίστηκε στη Μακρόνησο. Από τα βασανιστήρια έχασε τα λογικά του και μεταφέρθηκε με τους συντρόφους του στο Δαφνί. Υπέστη νέες διώξεις κατά τη χούντα και συνολικά είχε χρόνο φυλάκισης και εξορίας 28,5 χρόνων.
Πολιτική σταδιοδρομία
Εξελέγη βουλευτής με την ΕΔΑ στις εκλογές του 1951 και σε εκείνες του 1963. Μετά τη Μεταπολίτευση συνετέλεσε στην επανίδρυση της ΕΔΑ. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος. Παρέμεινε στην αριστερά μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πέθανε σε ηλικία 93 ετών, το 2013 και η κηδεία του ήταν πολιτική (έγινε πολιτική τελετή στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών). Τάφηκε στη γενέτειρά του.
2021 - Παύλος Σάμιος Έλληνας ζωγράφος.