Άρθρα
Σαν σήμερα 13 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 13 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Προφυλακτικού
Παγκόσμια Ημέρα Κινηματογράφου
Παγκόσμια Ημέρα ραδιοφώνου
Παγκόσμια Ημέρα Heavy Metal
Εορτάζουν
Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλλας των Αποστόλων, (Πρίσκιλλα, Πρισίλλα)
13 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1566: Δημιουργείται το λιμάνι του Σεντ Ογκουστίν στη βορειανατολική επικράτεια της Φλόριντα των ΗΠΑ. από τον Ισπανό εξερευνητή Πέδρο Μενέντεθ δε Αβιλές. Εικοσιένα χρόνια αργότερα θα λεηλατηθεί και θα καταστραφεί από τον σερ Φράνσις Ντρέικ.
1633: Ο Ιταλός αστρονόμος Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) φτάνει στη Ρώμη για να δικαστεί ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης, κατηγορούμενος για τη δοξασία του ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο.
1668: Η Ισπανία αναγνωρίζει την Πορτογαλία σαν ανεξάρτητο κράτος.
1689: Μετά τη λήξη της αναίμακτης βρετανικής Ένδοξης Επανάστασης, η Μαρία, κόρη του έκπτωτου βασιλιά και ο Γουλιέλμος της Οράγγης ανακηρύσσονται από κοινού ηγεμόνες της Αγγλίας, υπό τη νεοσυσταθείσα Διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Πλέον οι βασιλικές εξουσίες είναι περιορισμένες και οι συνταγματικοί νόμοι δίνουν στο Κοινοβούλιο τον έλεγχο της οικονομίας και του στρατού.
1692: Συντελείται η Σφαγή του Γκλενκόου: νωρίς το πρωί 78 άνθρωποι από το κλαν των ΜακΝτόναλντς σκοτώνονται από το στρατό επειδή δεν αναγνώρισαν έγκαιρα το νέο βασιλιά, Γουλιέλμο της Οράγγης.
1816: Οι Τούρκοι σφάζουν μέσα στο σπίτι του τον πρόκριτο της Καρύταινας Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του, Κανέλλος, και οι άλλοι Δεληγιανναίοι όρκιζαν από τότε τους Φιλικούς επάνω στον τοίχο όπου υπήρχαν οι κηλίδες του αίματος του Δεληγιάννη.
1826: Ιδρύεται στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ο Αμερικανικός Σύλλογος για την Προώθηση της Αποχής από το Αλκοόλ, του οποίου αργότερα θα ηγηθεί η Φράνσις Γουίλαρντ.
1861: Ανακηρύσσεται πρόεδρος των ΗΠΑ ο Άβρααμ Λίνκολν.
1866: Ο διάσημος για τη δράση του Αμερικανός παράνομος Τζέσε Τζέιμς πραγματοποιεί την πρώτη του ληστεία σε τράπεζα του Μισούρι, μέρα μεσημέρι. Μέσα στα επόμενα χρόνια μαζί με τη συμμορία του θα αφαιρέσουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια από τράπεζες, τραίνα, άμαξες και καταστήματα.
1880: Ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον παρατηρεί τη ροή των ηλεκτρονίων μέσω ενός νήματος πυρακτώσεως. Πρόκειται για το φαινόμενο της θερμοϊονικής εκπομπής, που έμεινε γνωστό και ως "φαινόμενο Έντισον".
1881: Εκδίδεται για πρώτη φορά η γαλλική φεμινιστική εφημερίδα “La Citoyenne” στο Παρίσι από την ακτιβίστρια Ομπερτίν Οκλέρτ.
1894: Οι αδελφοί Λιμιέρ εφευρίσκουν μία συσκευή που την ονομάζουν κινηματογράφο. Λειτουργεί ως κάμερα και ως μηχανή προβολής.
1909: Ο Γουόλτερ Σκοτ, τερματοφύλακας της Γκρίμσμπι Τάουν, αποκρούει τρία πέναλτι στον αγώνα εναντίον της Μπάρνλεϊ. Τον αγώνα κερδίζει η Μπάρνλεϊ με 2-0, όπου το ένα γκολ σημειώνεται με πέναλτι.
1914: Οι αντιδράσεις, που ξεσπούν στην Ήπειρο μετά τις αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων προκαλούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, που δηλώνει ότι κάθε αντίσταση εκ μέρους του ελληνικού ή ηπειρωτικού λαού θα είχε κακές συνέπειες για τη χώρα και την περιοχή.
1914: Ιδρύεται στη Νέα Υόρκη η Αμερικάνικη Ένωση συνθετών, συγγραφέων και εκδοτών με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των έργων των μελών της ένωσης.
1920: Δημιουργείται στις ΗΠΑ η πρώτη επαγγελματική ομάδα μπάσκετ, που αποτελείται μόνο από έγχρωμους παίκτες με το όνομα "Ρενέσανς".
1924: Ανοίγεται από τον αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ ο τάφος του βασιλιά της αρχαίας Αιγύπτου, Τουταγχαμών (1350 π.Χ.). Τα ευρήματα στο εσωτερικό του, μεταξύ αυτών και η χρυσή σαρκοφάγος με το μουμιοποιημένο σώμα του Τουταγχαμών, έδωσαν πολύτιμες πληροφορίες για τον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό.
1931: Το Νέο Δελχί γίνεται η πρωτεύουσα της Ινδίας.
1945: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου οι συμμαχικές δυνάμεις εξαπολύουν μαζική επίθεση από αέρος κατά των γερμανικών δυνάμεων στη Δρέσδη, πρωτεύουσα της Σαξονίας στη Γερμανία. Από τους βομβαρδισμούς καταστρέφεται ολοσχερώς το 80% της πόλης ενώ οι νεκροί υπολογίζονται μεταξύ 25.000 - 35.000. Πρόκειται για ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γεγονότα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, δεδομένου ότι, η Δρέσδη δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια των εχθροπραξιών. Την ίδια μέρα τα σοβιετικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη Βουδαπέστη στην Ουγγαρία, μετά από 50ήμερη πολιορκία.
1954: Ο Φρανκ Σέλβι γίνεται ο μοναδικός μπασκετμπολίστας που έχει πετύχει 100 πόντους σε ένα παιχνίδι στο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα των ΗΠΑ.
1955: Το Ισραήλ αποκτά τέσσερις από τους επτά Παπύρους της Νεκράς Θάλασσας. Πρόκειται για αρχαία χειρόγραφα, που περιλαμβάνουν κείμενα στα εβραϊκά, στα αραμαϊκά, στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, τα οποία ανακαλύφθηκαν το 1947 σε σπηλιές κοντά στο Κουμράν, ένα οχυρό που βρίσκεται βορειοδυτικά της Νεκρής Θάλασσας. Αποδίδονται στα μέλη μιας μοναστικής κοινότητας, που ήταν εγκαταστημένη στην έρημο του Κουμράν.
1957: Στις 12 το μεσημέρι τα πάντα νεκρώνουν στην Ελλάδα. Με αυτό τον τρόπο, ο ελληνικός λαός αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί για τη στάση της Βρετανίας, αλλά και άλλων χωρών, στο Κυπριακό Ζήτημα. Το σύνθημα δίνουν οι καμπάνες των εκκλησιών και οι σειρήνες συναγερμού.
1960: Η Γαλλία γίνεται η τέταρτη χώρα που κατέχει πυρηνικά όπλα.
1966: Τα μέλη του βρετανικού συγκροτήματος των Rolling Stones εμφανίζονται για πρώτη φορά στο "Εντ Σάλιβαν Σόου". Το εν λόγω αμερικανικό ψυχαγωγικό πρόγραμμα ήταν από τα πιο δημοφιλή, αλλά και το πλέον μακροβιότερο (1948-1971) στην ιστορία της τηλεόρασης.
1970: Η αυτοκινητοβιομηχανία Τζένεραλ Μότορς ανακοινώνει ότι, σχεδιάζει κινητήρες, που θα χρησιμοποιούν αμόλυβδη βενζίνη.
1971: Στρατεύματα από το Δυτικό Βιετνάμ, υποστηριζόμενα από αμερικανικές δυνάμεις, από ξηράς και αέρος, εισβάλλουν στο γειτονικό Λάος.
1973: Δημοσιεύεται στο Παρίσι στα ρωσικά ο πρώτος τόμος του έργου του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν "Το Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ", που περιγράφει την καταπιεστική αστυνομοκρατία, που επικρατεί στη Σοβιετική Ένωση. Οι αρχές της ΕΣΣΔ χαρακτηρίζουν το βιβλίο συκοφαντικό.
1975: Επτά μήνες μετά την εισβολή τους στην Κύπρο, οι Τουρκοκύπριοι ανακηρύττουν το Τουρκικό Ομόσπονδο Κράτος της Κύπρου.
1983: Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Πυγμαχίας μειώνει τους γύρους από δεκαπέντε σε δώδεκα.
1984: Ο Κοσταντίν Τσερνιένκο διαδέχεται τον Γιούρι Αντρόποφ στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ.
1988: Ο Μάικλ Τζάκσον αγοράζει ένα ράντζο στη Σάντα Ινέζ της Καλιφόρνια και το ονομάζει Neverland.
1990: Επιτυγχάνεται η συμφωνία για την επανένωση της Γερμανίας.
1991: Κατά τη διάρκεια του Πολέμου στον Κόλπο, οι Αμερικανοί χτυπούν υπόγειο καταφύγιο της Βαγδάτης με δύο κατευθυνόμενες με λέιζερ «έξυπνες βόμβες». Εκατοντάδες άμαχοι Ιρακινοί, μεταξύ αυτών και πολλά παιδιά, πεθαίνουν με φρικτό τρόπο. Οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών τους επρόκειτο για στρατιωτική εγκατάσταση.
1991: Η αμερικανική ταινία "Χορεύοντας με τους Λύκους" του Κέβιν Κόστνερ, εξασφαλίζει 12 υποψηφιότητες για Όσκαρ.
1992: Στην Ινδία, μαοϊκοί αντάρτες σκοτώνουν 33 άτομα της ινδουιστικής ανώτατης κάστας στο ινδικό κρατίδιο Μπιχάρ, σε αντίποινα για το φόνο 10 μελών της κατώτερης κάστας των Χαριζάν.
1993: Ο Ιρακινός Πρόεδρος Σαντάμ Χουσεΐν δηλώνει ότι, είναι αποφασισμένος να ξεχάσει το παρελθόν και να συνάψει νέες σχέσεις με τις ΗΠΑ, αν η Ουάσινγκτον αποφασίσει να ακούσει την άποψη του Ιράκ.
1993: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλώνει ότι το όνομα που θα λάβει η ΠΓΔΜ δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε 10 χρόνια.
1994: Στη Σομαλία, 60 άτομα σκοτώνονται στη διάρκεια φυλετικών ταραχών.
1995: Στο Μεξικό, οι Σαπατίστας καταγγέλλουν ότι, τα κυβερνητικά στρατεύματα βομβάρδισαν κατοικημένες περιοχές.
1996: Στις ΗΠΑ ανακοινώνονται οι υποψηφιότητες για τα βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων οι ταινίες "Μπέιμπ, το γουρουνάκι", "Apollo 13", "Braveheart", "Ο ταχυδρόμος" και "Λογική και Ευαισθησία".
1997: Το πλήρωμα του διαστημικού σκάφους Ντισκάβερι αρχίζει τις διαδικασίες επισκευής του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Χάμπλ, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά στο εξώτερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας. Η αντικατάσταση του από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο της Επόμενης Γενιάς προγραμματίζεται για το 2009.
1999: Εφαρμόζεται το "fair play" στον αγώνα κυπέλλου Άρσεναλ- Σέφιλντ Γιουνάιτεντ (2-1). Στο 75ο λεπτό οι παίκτες της Σέφιλντ πετούν την μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου, για να προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες στον τραυματία συμπαίκτη τους Λι Μόρις. Στην επαναφορά, όμως, ο Κανου δίνει πάσα στον Όβερμαρς, ο οποίος σκοράρει. Μετά τη λήξη του αγώνα ο προπονητής της Άρσεναλ Αρσενε Βένγκερ και ο αντιπρόεδρος Ντέιβιντ Ντέιν ζητούν από τον διαιτητή του αγώνα Στιβ Μπρους την επανάληψη, αίτημα το οποίο γίνεται δεκτό από την Αγγλική Ομοσπονδία μετά από 127 χρόνια στην ιστορία του Κυπέλλου. Ο αγώνας επαναλαμβάνεται μετά από 3 ημέρες με νίκη της Άρσεναλ.
2000: Μια ημέρα μετά το θάνατο του Τσάρλς Σούλτς δημιουργού των κόμικς "Πίνατς", βλέπει το φως της δημοσιότητας στις αμερικανικές εφημερίδες η τελευταία περιπέτεια του Σνούπι και της παρέας του.
2000: Το τελευταίο πρωτότυπο στριπ των “Peanuts” δημοσιεύεται σε εφημερίδες μια μέρα μετά το θάνατο του δημιουργού τους Τσαρλς Σούλτς.
2001: 400 νεκροί από σεισμό 6,6 Ρίχτερ στο Ελ Σαβαδόρ στη Κεντρική Αμερική.
2002: Η Ελισάβετ Β της Βρετανίας απονέμει τον τιμητικό τίτλο του ιππότη στον πρώην δήμαρχο της Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζουλιάνι.
2008: Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Κέβιν Ρουντ απολογείται στους Αβορίγινες της χώρας για τα όσα πέρασαν και τις χαμένες γενιές τους.
2010: Στην πόλη Μαχαράστρα της Ινδίας βόμβα σκοτώνει 17 άτομα.
2011: Για πρώτη φορά μετά από 100 χρόνια μια φυλή Ινδιάνων της Αμερικής παίρνει άδεια να κυνηγήσει βίσωνες. Πρόκειται για τη φυλή Ουματίλα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1852 - Ίων Λούκα Καρατζιάλε, Ρουμάνος συγγραφέας.
Ο Ίων Λούκα Καρατζιάλε (Ion Luca Caragiale, 13 Φεβρουαρίου 1852 – 9 Ιουνίου 1912) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας ελληνικής καταγωγής, που γεννήθηκε στην τότε ηγεμονία της Βλαχίας.
Ο Καρατζιάλε υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς της χώρας του, χαρακτηριζόμενος ως «ο Μολιέρος της Ρουμανίας» και «ο ιδρυτής του ρουμανικού θεάτρου». Δευτερευόντως, υπήρξε διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής. Θεωρείται από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρουμανικού χιούμορ.
Το έργο του Καρατζιάλε, που εκτείνεται σε 4 δεκαετίες, καλύπτει το έδαφος ανάμεσα στον νεοκλασικισμό, τον ρεαλισμό και τον νατουραλισμό, κτίζοντας πάνω σε μία πρωτότυπη σύνθεση ξένων και τοπικών επιρροών. Τα θεατρικά έργα του υπήρξαν σημαντική πηγή κριτικής της ρουμανικής κοινωνίας του β΄ μισού του 19ου αιώνα, ενώ στα ύστερα έργα του στράφηκε προς τη φαντασία και την ιστορική λογοτεχνία.
Ο Καρατζιάλε ταλαντευόταν ανάμεσα στο φιλελεύθερο ρεύμα και τον συντηρητισμό. Τα περισσότερα από τα σατιρικά έργα του στόχευαν το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα. Συγκρούσθηκε με τους τότε ηγέτες του Στούρτζα και Χασντέου, ενώ ήταν αντίπαλος του συμβολιστή ποιητή Αλεξάντρου Μακεντόνσκι. Ως αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων, η πρόσβασή του στο πολιτιστικό καταστημένο ήταν απαγορευμένη επί δεκαετίες. Αργότερα ο Καρατζιάλε πολιτεύθηκε με το ριζοσπαστικό κίνημα του Γκεόργκε Πάνου, πριν συνδεθεί με το Συντηρητικό Κόμμα. Στο τέλος εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου και απεβίωσε.
Ο Ίων Λούκα ήταν ανεψιός των Κοστάτσε Καρατζιάλε και Ιόργκου Κρατζιάλε, σημαντικών μορφών του ρουμανικού θεάτρου των μέσων του 19ου αιώνα. Οι γιοι του, Ματέιου και Λούκα, υπήρξαν αμφότεροι συγγραφείς του μοντερνισμού.
1866 - Λεφ Σεστόφ, Ρώσος φιλόσοφος.
Ο Λεφ (Λέων) Ισαάκοβιτς Σεστόφ (Κίεβο 13 Φεβρουαρίου 1866 - Παρίσι 20 Νοεμβρίου 1938), ήταν υπαρξιστής φιλόσοφος ουκρανο-εβραϊκής καταγωγής.
Ο Σεστόφ, ο οποίος θεωρείται ο κορυφαίος εκπρόσωπος του θρησκευτικού Υπαρξισμού στη Ρωσία, σπούδασε στη Μόσχα και αργότερα έζησε στην Αγία Πετρούπολη μέχρι τη ρωσική επανάσταση, μετά την οποία αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία όπου και πέρασε το υπόλοιπο του βίου του.
1873 - Θεόδωρος Σαλιάπιν, Ρώσος βαθύφωνος.
Ο Φεοντόρ Ιβάνοβιτς Σαλιάπιν (13 Φεβρουαρίου 1873 - 12 Απριλίου 1938) ήταν Ρώσος τραγουδιστής της όπερας. Με τη δυνατή και εκφραστική φωνή βαθύφωνου που διέθετε και τη σημαντική διεθνή σταδιοδρομία του, συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους κορυφαίους ομοτέχνους του όλων των εποχών. Ο ιστορικός και σχολιαστής της όπερας Μάικλ Σκοτ τονίζει ότι: «Ο Σαλιάπιν είναι, μαζί με τον Καρούζο και τη Μαρία Κάλλας, ένας από τους τρεις μεγαλύτερους τραγουδιστές, και από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες, του εικοστού αιώνα»
1888 – Γεώργιος Παπανδρέου, Έλληνας πολιτικός και πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας
Ο Γεώργιος Παπανδρέου (13 Φεβρουαρίου 1888 - 1 Νοεμβρίου 1968) υπήρξε μία από τις πιο επιφανείς προσωπικότητες της νεώτερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. Πατέρας του Ανδρέα Παπανδρέου, του Γεωργίου Γ. Παπανδρέου (με την Κυβέλη Ανδριανού) και παππούς του Γεωργίου Α. Παπανδρέου. Διετέλεσε τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας (1944-1945, 1963, 1964-1965), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης τα χρόνια 1950-1952 και πολλές φορές Υπουργός, με πρώτη υπουργική θητεία στην επαναστατική κυβέρνηση του 1922. Φίλος, συνεργάτης και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Απέκτησε το προσωνύμιο «Γέρος της Δημοκρατίας».
1903 – Ζορζ Σιμενόν, Βέλγος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων με ήρωα τον επιθεωρητή Μεγκρέ.
Ο Ζωρζ Σιμενόν (πλήρες όνομα Ζωρζ Ζοζέφ Κριστιάν Σιμενόν, γαλλ. Georges Joseph Christian Simenon, 13 Φεβρουαρίου 1903 – 4 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν γαλλόφωνος Βέλγος συγγραφέας. Ιδιαίτερα παραγωγικός, αφού δημοσίευσε περισσότερες από 200 νουβέλες και πλήθος μικρότερων έργων, έγινε γνωστός κυρίως από τον ήρωα των αστυνομικών του μυθιστοριών, τον επιθεωρητή Ζυλ Μαιγκρέ.
1904 - Αλέξανδρος Θεοδοσιάδης, Έλληνας πολιτικός.
1905 - Σταμάτης Μανούσης, Έλληνας πολιτικός.
1910 – Γουίλιαμ Σόκλεϊ, αγγλοαμερικανός φυσικός. Το 1956 κέρδισε μαζί με τους Τζιν Μπαρντίν και Γουόλτερ Μπράτεϊν το Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη του τρανζίστορ. (Θαν. 12/8/1989)
1910 - Γουίλλιαμ Μπράντφορντ Σόκλεϋ, ήταν Αμερικανός επιστήμονας ο οποίος το 1956 μαζί με τους Τζον Μπαρντίν και Γουόλτερ Μπράταιην τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την εφεύρεση του τρανζίστορ. (13 Φεβρουαρίου 1910 - 12 Αυγούστου 1989)
1926 - Βέρνερ Πάντον, Δανός σχεδιαστής επίπλων.
Ο Βέρνερ Πάντον (Verner Panton, 13 Φεβρουαρίου 1926 - 5 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Δανός αρχιτέκτων και σχεδιαστής επίπλων ο οποίος έφτιαξε μια σειρά μοντέρνων καρεκλών, περιβαλλόντων και φωτιστικών με προσωπικότητα σε αντίθεση με άλλους Δανούς σχεδιαστές. Θεωρείται ο σημαντικότερος σχεδιαστής της Δανίας στον 20ό αιώνα μετά τον Άρνε Γιάκοπσεν.
1939 - Μπεάτε Κλάρσφλεντ, Γερμανίδα δημοσιογράφος.
Η Μπεάτε Κλάρσφλεντ (Beate Klarsfeld, 13 Φεβρουαρίου 1939) είναι Γερμανίδα δημοσιογράφος. Έγινε διάσημη από τη συμμετοχή της στην έρευνα και τη δίωξη των Ναζί εγκληματιών πολέμου. Μαζί με τον Γάλλο σύζυγό της, Σερζ Κλάρσφελντ, διερεύνησε με αναλυτική τεκμηρίωση πολλές περιπτώσεις Ναζί, όπως των Αλόις Μπρούνερ, Κλάους Μπάρμπι κ.α. Τον Μάρτιο του 2012 ήταν υποψήφια με την Αριστερά για τη θέση του προέδρου της Γερμανίας εναντίον του Γιοάχιμ Γκάουκ αλλά έχασε με ψήφους 126-991.
1945 - Χρήστος Τερζανίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Χρήστος Τερζανίδης (Καβάλα, 13 Φεβρουαρίου 1945) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του μέσου.
Σε συλλογικό επίπεδο
Καθιερώθηκε με την ομάδα του ΠΑΟΚ, στον οποίο αγωνίστηκε την περίοδο 1968-1977. Με το "Δικέφαλο του Βορρά" κατέκτησε δύο φορές το Κύπελλο (1971–72 και 1973–74) και μία το Πρωτάθλημα (1975-76).
Από το 1977 έως το 1981 αγωνίστηκε με τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων του 1977.
Το 1981 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στη Νεάπολη για λογαριασμό του τοπικού Μακεδονικού, όπου αγωνίστηκε μέχρι το 1983, όταν και σε ηλικία 38 ετών εγκατέλειψε την ενεργό δράση.
Στην εθνική Ελλάδας
Στις 31 Ιουλίου 1973 ο Χρήστος Τερζανίδης πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Ελλάδα στον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας (2-2). Συνολικά υπήρξε 27 φορές διεθνής με την Ελλάδα σημειώνοντας 1 τέρμα και ήταν μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία.
1955 - Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης (13 Φεβρουαρίου 1955) είναι Έλληνας ιστορικός, μεσαιωνολόγος-βυζαντινολόγος, πρώην ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Αθήνα) και μετέπειτα καθηγητής στα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Πελοποννήσου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα (13.2.1955) και σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών (πτυχικούχος 1978), Λονδίνου (Master of Philosophy) και Θεσσαλονίκης (διδακτορικό). Είναι καθηγητής Ιστορίας Μεσαιωνικών και Βυζαντινών Χρόνων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Καλαμάτα), Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών (για την περίοδο 2010-2015). Την περίοδο 1985-2001 υπήρξε ερευνητής στο Κέντρο (Ινστιτούτο) Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Αθήνα), ενώ το 2001 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών/ Ρόδος), όπου το 2005 έγινε καθηγητής. ΄Εχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού και έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια, ενώ είναι επιμελητής έκδοσης ειδικού βυζαντινολογικού περιοδικού καθώς και βυζαντινολογικού προσωπογραφικού λεξικού με διεθνείς συμμετοχές και παράλληλη αγγλική έκδοση στον επιφανή βελγικό εκδοτικό οίκο Brepols. Είναι επίσης αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, στην Αθήνα.
Πέρα από το πλούσιο ιστορικό ερευνητικό/ συγγραφικό του έργο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,(με βιβλία, μονογραφίες και μελέτες-άρθρα καθώς και με συνεργασίες σε διεθνούς κύρους εγκυκλοπαιδικά έργα όπως την Encyclopaedia of Islam, την Encyclopaedia of the Crusades και το Lexikon der Byzantinistik, έχει ασχοληθεί επί δεκαετίες με ζητήματα ερμηνείας της έντεχνης μουσικής και έχει κατά τα τελευταία χρόνια συγγράψει βιβλία και άρθρα γύρω από ποικίλα μουσικολογικά ζητήματα, εκδίδοντας μεταξύ άλλων το βιογραφικό λεξικό Μεγάλοι μαέστροι (Αθήνα, εκδόσεις Πατάκη, 2008, 2η έκδ. 2009 και 3η έκδ. υπό ετοιμασία), τη συλλογή άρθρων Δοκίμια κλασσικής μουσικής παιδείας (Αθήνα, εκδ. Παπαζήση, 2009, 2η έκδ. 2013) και τη μονογραφία Μαέστροι στο διαδίκτυο (Αθήνα, εκδ. Ηρόδοτος, 2014, 2η έκδ. 2015). Συνεργάζεται αρθρογραφώντας τακτικά στο Πολύτονον της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
1956 - Γιάννης Κούρος, είναι Έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος, με σειρά διακρίσεων στο μη Ολυμπιακό άθλημα του υπερμαραθωνίου.
Άρχισε τα ποιήματα και τις μελωδίες του στην ηλικία των δώδεκα ετών. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στο γυμνάσιο, πήρε μαθήματα στη βυζαντινή και ευρωπαϊκή μουσική. (13 Φεβρουαρίου 1956)
1960 - Πιερλουίτζι Κολίνα, Ιταλός διαιτητής ποδοσφαίρου.
Ο Πιερλουίτζι Κολίνα (Pierluigi Collina, Μπολόνια, 13 Φεβρουαρίου 1960) είναι Ιταλός πρώην διαιτητής ποδοσφαίρου και εργάζεται ως οικονομικός σύμβουλος. Ήταν ο πιο διάσημος και πιθανώς ο καλύτερος διαιτητής ποδοσφαίρου στον κόσμο.
1974 - Ρόμπι Γουίλιαμς, Άγγλος τραγουδιστής.
Ο Ρόμπερτ Πίτερ "Ρόμπι" Γουίλιαμς (Robert Peter "Robbie" Williams, 13 Φεβρουαρίου 1974) είναι Άγγλος τραγουδιστής, συνθέτης και περιστασιακός ηθοποιός και πρώην μέλος του συγκροτήματος Take That όπου από εκεί άρχισε την καριέρα του το 1990 σε ηλικία 16 ετών. Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1974 στο Στάνφορντσάιρ της Αγγλίας. Το 1995 αποχώρησε από το γκρουπ κάνοντας σόλο καριέρα, επιλογή που αργότερα τον δικαίωσε, αφού έγινε με τον καιρό γνωστός παγκοσμίως. Στις 15 Ιουλίου 2010 ανακοίνωθηκε πως ξαναμπαίνει στο γκρουπ των Take That για να βγάλουν μαζί το άλμπουμ "Progress" και το καλοκαίρι του 2011 να κάνουν την περιοδεία που έσπασε τα ρεκόρ "Progress Live". Μετά το πέρας της περιοδείας το γκρουπ ξαναχάλασε και τα 5 μέλη του Γκάρι Μπάρλοου, Μάρκ Όουεν, Χάουαρντ Ντόναλντ, Τζέισον Όραντζ και ο Ρόμπι Γουίλιαμς συνέχισαν τις σόλο καριέρες τους. Το Νοέμβριο του 2012 ο Γουίλιαμς σε ηλικία 38 ετών έκανε την επιστροφή του σαν σόλο καλλιτέχνης μετά από 3 χρόνια απουσίας με τον διπλά πλατινένιο δίσκο Take The Crown. Ο δίσκος έγινε Νο.1 και στην Ελλάδα.
Το πρώτο του άλμπουμ ήταν το 1997 με τον τίτλο Life Thru a Lens από την εταιρεία δισκογραφίας EMI. Έγινε γνωστός για το τραγούδι Angels, τραγούδι που παίζεται ακόμα στο ραδιόφωνο. Άλλα τραγούδια που τον έκαναν γνωστό είναι τα Let Me Entertain You και το Old Before I Die. Τεράστια επιτυχία έκανε το δεύτερο του άλμπουμ του, το I've Been Expecting you που βγήκε το 1998 με το πρώτο του Νο.1 single Millenium. Έχει πουλήσει πάνω από 77 εκ. δίσκους παγκοσμίως κάνοντας τον έναν από τους πιο πετυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Είναι ο πιο πετυχημένος σόλο καλλιτέχνης όλων των εποχών στην Μ.Βρετανία και ο πιο πετυχημένος μη - λατινογενής καλλιτέχνης στην λατινική Αμερική. Το 2006 μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες όταν πούλησε 1,6 εκ. εισιτήρια για την επερχόμενη περιοδεία του σε μία μόνο ημέρα. Στην κατοχή του έχει επίσης 17 BRIT Awards περισσότερα από κάθε άλλον και 8 ECHO Awards. Από το 2003 κατοικεί στο Λος Άντζελες. Το 2010 παντρεύτηκε την Αμερικανή ηθοποιό Αΐντα Φίλτζ. Σήμερα η περιουσία του αγγίζει τα $ 290 εκ.
1976 - Λέσλι Φάιστ, Καναδή τραγουδίστρια και ηθοποιός.
1978 - Μαρία Αλεχάντρα Βικούνια, πολιτικός του Ισημερινού.
1979 - Ραφαέλ Μάρκες, Μεξικανός ποδοσφαιριστής.
1979 - Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, Νορβηγός τρομοκράτης.
Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ (Anders Behring Breivik, 13 Φεβρουαρίου 1979) είναι Νορβηγός τρομοκράτης, σχεδιαστής και εκτελεστής της διπλής τρομοκρατικής επίθεσης στη Νορβηγία το καλοκαίρι του 2011.
Γεννήθηκε στο Όσλο. Στις 22 Ιουλίου του 2011, ο Μπρέιβικ τοποθέτησε βομβιστικό μηχανισμό σε αυτοκίνητο έξω από κυβερνητικά κτίρια στο κέντρο της πρωτεύουσας της Νορβηγίας, Όσλο. Η έκρηξη προκάλεσε τον θάνατο οκτώ ατόμων. Στη συνέχεια, μετέβη στην κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια, παριστάνοντας τον αστυνομικό, όπου πραγματοποιώντας μια μαζική σφαγή πυροβόλησε μέχρι θανάτου 69 ακόμη άτομα, πριν τελικά συλληφθεί από τις Νορβηγικές αρχές. Τον Αύγουστο του 2012 καταδικάστηκε για μαζικές δολοφονίες και τρομοκρατία.
Την ημέρα των επιθέσεων, ο Μπρέιβικ δημοσιοποίησε ηλεκτρονικά μια συλλογή κειμένων με τίτλο «2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», περιγράφοντας την ακροδεξιά εξτρεμιστική ιδεολογία του. Σε αυτά, περιγράφει μια κοσμοθεωρία που περιλαμβάνει την ισλαμοφοβία, την υποστήριξη στον «ακροδεξιό Σιωνισμό» και την εναντίωσή του στον φεμινισμό. Στα κείμενα του αποκαλεί το Ισλάμ και τον Πολιτισμικό Μαρξισμό «εχθρούς» , υποστηρίζει τη βίαιη διάλυση των δομών πολυπολιτισμικότητας και ιδιαίτερα της αποκαλούμενης «Ευραραβίας» (έναν πολιτικό νεολογισμό που αναφέρεται σε μια θεωρητική σύνδεση του Ευρωπαϊκού και του Αραβικού κόσμου) και συνηγορεί υπέρ της απέλασης όλων των μουσουλμάνων από την Ευρώπη, με βάση το μοντέλο των διαταγμάτων του Μπένες. Ο Μπρέιβικ υποστήριξε πως το κύριο κίνητρό για τις αγριότητες στις οποίες προέβη ήταν η ευρύτερη δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου μανιφέστου στο κοινό.
Το δικαστήριο διόρισε δύο ομάδες για να εξετάσουν ψυχολογικά τον Μπρέιβικ πριν από τη δίκη. Η πρώτη έκθεση των ψυχιάτρων διέγνωσε στον Μπρέιβικ παρανοϊκή σχιζοφρένεια. Αντίθετα, η δεύτερη ψυχιατρική αξιολόγηση, η οποία ανατέθηκε μετά από εκτεταμένες επικρίσεις ειδικών πάνω στην πρώτη έκθεση και δημοσιεύθηκε μία εβδομάδα πριν από τη δίκη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Μπρέιβικ δεν υπήρξε ψυχωτικός, ούτε κατά τη διάρκεια των επιθέσεων ούτε κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης. Αντίθετα, διαγνώστηκε ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας.
Η δίκη του ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 2012 και ολοκληρώθηκε, με την απολογία του, στις 22 Ιουνίου του 2012. Στις 24 Αυγούστου 2012 το Επαρχιακό Δικαστήριο του Όσλο εξέδωσε την απόφασή του σύμφωνα με την οποία ο Μπρέιβικ κρίθηκε υγιής ψυχικά και ένοχος για τη δολοφονία 77 ανθρώπων.
Καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης με τη μορφή προληπτικής κράτησης, σύμφωνα με την οποία θα εκτίσει την ελάχιστη υποχρεωτική 10ετή φυλάκιση, με περαιτέρω δυνατότητα επέκτασης της κράτησης για όσο διάστημα θεωρείται «κίνδυνος για την κοινωνία», κάτι που σημαίνει πως, πιθανότατα, θα παραμείνει στη φυλακή για το υπόλοιπο της ζωής του. Αυτή ήταν και η μέγιστη δυνατή ποινή στη Νορβηγία. Ο Μπρέιβικ ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα του δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, δεν αποδέχεται την απόφαση του. Σήμερα παραμένει κρατούμενος στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Skien.
1990 - Γκιαϊνκαΐν Νόρμπου, 11ος Παντσέν Λάμα.
Ο Γκιαϊνκαΐν Νόρμπου (13 Φεβρουαρίου 1990) είναι ο 11ος Παντσέν Λάμα.
Υπάρχουν υπόνοιες σχετικά με το ότι είναι εντεταλμένος της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Ο Τενζίν Γκιάτσο, ο οποίος κατέχει τη θέση του 14ου Δαλάι Λάμα, δεν τον αναγνωρίζει ως νόμιμο διάδοχο και για τη θέση του Παντσέν Λάμα έχει τοποθετήσει ένα άτομο της επιλογής του.
1985 - Δήμος Αναστασιάδης, Έλληνας τραγουδιστής.
1985 - Αλέξανδρος Τζιόλης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
1332 - Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος (25 Μαρτίου 1259 - 13 Φεβρουαρίου 1332) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας (1282-1328), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου.
1571 - Μπενβενούτο Τσελίνι, Ιταλός καλλιτέχνης.
Ο Μπενβενούτο Τσελίνι (Benvenuto Cellini, 3 Νοεμβρίου 1500 - 13 Φεβρουαρίου 1571) ήταν Ιταλός χρυσοχόος, γλύπτης, ζωγράφος, σχεδιαστής, στρατιώτης και μουσικός, ο οποίος έγραψε επίσης μία διάσημη αυτοβιογραφία. Πολλά έργα του εκτιμήθηκαν και του χάρισαν μεγάλη φήμη, όπως το τεραστίων διαστάσεων γλυπτό, που απεικονίζει τον Περσέα να κρατά το κεφάλι της Μέδουσας και κοσμεί την Πιάτσα ντε λα Σινιορία της Φλωρεντίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της Ιταλικής Αναγέννησης, όχι μόνο για το έργο του αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο έδειχνε να απολαμβάνει τη ζωή.
Παρά το γεγονός ότι πιθανότατα μολύνθηκε από σύφιλη, αλλά και το ότι ορισμένοι πλούσιοι επιχειρηματίες της εποχής επιχείρησαν ανεπιτυχώς να τον δολοφονήσουν, ο Τσελίνι πέθανε διάσημος σε ιδιαίτερα μεγάλη για την εποχή ηλικία 71 ετών.
Περίφημη είναι η αυτοβιογραφία του, που αποκαλύπτει τον εριστικό του χαρακτήρα, την περιπετειώδη του διάθεση και την μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του (La vita di Benvenuto di Maestro Giovanni Cellini, Fiorentino, scritta per lui medesimo) ― ελλην. μετάφρ. Γ.Λεωτσάκος, "ΑΓΡΑ"
Ο γλύπτης είναι ο ήρωας της όπερας του Εκτόρ Μπερλιόζ Benvenuto Cellini (1838)
1693 - Γιόχαν Κάσπαρ Κερλ, Γερμανός συνθέτης
1741 - Γιόχαν Γιόφεφ Φουξ, Αυστριακός συνθέτης
1883 – Ρίχαρντ Βάγκνερ, Γερμανός συνθέτης.
Ο Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ (γερμανικά: Wilhelm Richard Wagner) γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1813 στη Λειψία και πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου 1883 στη Βενετία της Ιταλίας. Ήταν πρωτοποριακός Γερμανός ρομαντικός συνθέτης, ποιητής και μουσικολόγος του 19ου αιώνα.
1893 - Αντώνιος Παλατιανός, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.
Ο Αντώνιος Παλατιανός (21 Φεβρουαρίου 1833 - 13 Φεβρουαρίου 1893) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Κέρκυρας. Υπήρξε ο πρώτος βουλευτής που ασχολήθηκε με τα θέματα των τυφλών και των κωφαλάλων στην Ελλάδα. και είχε κάνει την πρώτη προσπάθεια να δημιουργήσει μια ελληνική έκδοση του κώδικα Μπράιγ το 1882.
Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Παλατιάνου και καταγόταν από οικογένεια ευγενών, που είχαν έρθει στην Κέρκυρα στα μέσα του 15ου αιώνα από την Κωνσταντινούπολη και το οικογενειακό όνομα είχε γραφτεί το 1555 στο Λίμπρο Ντόρο του νησιού. Ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πίζας στην Ιταλία από όπου και απέκτησε δίπλωμα γιατρού-χειρουργού το 1857.
Εργάστηκε ως γιατρός σε κλινική στην Τοσκάνη για δύο έτη και κατατάχθηκε στο στρατό της Σαρδηνίας συμμετέχοντας στους πολέμους της Ιταλικής ενοποίησης με την πλευρά των Ιταλών και Γάλλων έναντι των Αυστριακών. Σταδιοδρόμησε ως ιατρός αξιωματικός και παρέμεινε στον ιταλικό στρατό μέχρι το 1863 (προήχθη τιμητικά σε αξιωματικό του Στέμματος της Ιταλίας το 1891 και τιμήθηκε με μετάλλια και παράσημα για τη δράση του). Επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το 1867 και έλαβε μέρος σε πατριωτικές ενέργειες για τη διοργάνωση της Εθνοφυλακής, στο λόχο του πρώτου Δημάρχου Κερκυραίων Νικολάου Μάνεση. Την επόμενη χρονιά ανέλαβε τη διεύθυνση του Σωφρονιστηρίου της Κέρκυρας. Εξελέγη βουλευτής Κερκύρας το 1879. Την περίοδο εκείνη προσβλήθηκε η όρασή του και λίγο μετά υποβλήθηκε σε εγχείριση στην Ιταλία.
Με την περιπέτεια της υγείας του επιδόθηκε στο να βοηθήσει τα άτομα με προβλήματα όρασης. Έτσι, προσπάθησε να ιδρυθεί σχολή τυφλών και να προσαρμόσει την μέθοδο Μπράιγ στην ελληνική γλώσσα. Προσκλήθηκε στη Φλωρεντία σε επιστημονική σύνοδο για την εκπαίδευση των τυφλών, τον Σεπτέμβριο του 1883.
Έγραψε δύο έργα το 1886, με σημαντικότερο το δοκίμιο που αφορά το αλφάβητο Μπράιγ. Το 1888 ανέλαβε πρόεδρος στο Αρσάκειο Παρθεναγωγείο της Κέρκυρας.
Απεβίωσε σε ηλικία 60 ετών στις 13 Φεβρουαρίου 1893. Πεθαίνοντας κατέλιπε κληροδότημα για να δίνονται υποτροφίες σε τυφλούς. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό αν δόθηκε η περιουσία του βουλευτή για τον σκοπό εκείνο. Η κηδεία του έγινε από τον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα και η ταφή στο Δημοτικό Νεκροταφείο του νησιού.
1899 – Ανδρέας Συγγρός, Έλληνας επιχειρηματίας, πολιτικός και εθνικός ευεργέτης.
Ο Ανδρέας Συγγρός (Κωνσταντινούπολη, 12 Οκτωβρίου 1830 - Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 1899) ήταν Έλληνας τραπεζίτης, πολιτικός και εθνικός ευεργέτης. Ασχολήθηκε πρώτα με το εμπόριο και στη συνέχεια επεκτάθηκε στον τραπεζικό κλάδο φτάνοντας να δανείζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Ελλάδα. Με την εγκατάστασή του στην Αθήνα ανέπτυξε σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα εμπλεκόμενος σε ένα από τα πρώτα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της Ελλάδας, γνωστό ως Λαυρεωτικά ή Λαυριακά, σκάνδαλο που επέφερε και την πτώση της κυβέρνησης Επαμεινώνδα Δεληγεώργη. Το 1881 ίδρυσε την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας, στην οποία το ελληνικό κράτος είχε παραχωρήσει το δικαίωμα της έκδοσης και κυκλοφορίας χαρτονομίσματος στις «Νέες Χώρες».
Παράλληλα με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, ασχολήθηκε, λόγω και της φιλίας του με τον Χαρίλαο Τρικούπη, με την πολιτική, εκλεγόμενος πολλάκις βουλευτής. Θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για την πτώση της κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη, καθώς και ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1893, αφού επιχείρησε να αποτρέψει τη σύναψη νέου δανείου από την κυβέρνηση Τρικούπη προκειμένου να του παραχωρηθούν νέα τραπεζικά προνόμια και να καταφέρει να γίνει μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές σε ευαγή ιδρύματα, ενώ με τη διαθήκη του κληροδότησε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος για την κατασκευή νοσοκομείων (Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός») και σχολείων και σε εθνικά ιδρύματα. Το φιλανθρωπικό του έργο συνέχισε η σύζυγός του, Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού, η οποία δώρισε στο ελληνικό δημόσιο το Μέγαρο Ανδρέα Συγγρού και το Κτήμα Συγγρού. O Ανδρέας Συγγρός έχει χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως ο πιο ισχυρός άνδρας της εποχής του μετά το Βασιλιά Γεώργιο Α΄ με αμφισβητούμενο ρόλο και αδιαμφισβήτητο φιλανθρωπικό έργο
1902 - Αντώνιος Οικονόμου, Έλληνας αρχαιολόγος.
1946 - Άγγελος Κανελλόπουλος, Έλληνας βιομήχανος.
Ο Άγγελος Κανελλόπουλος (1869 - 13 Φεβρουαρίου 1946) ήταν βιομήχανος.
Γεννήθηκε στο Ζευγολατιό Αιγίου και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Κανελλόπουλου, δημάρχου Αιγίου. Σπούδασε εμπορικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της Αιξ-αν-Προβέν και ακολούθησε επιχειρηματική καριέρα σε τομείς όπως ήταν τα τσιμέντα, η κλωστοϋφαντουργία κ.α. Διετέλεσε μέλος του δ.σ. της τράπεζας της Ελλάδας, πρόεδρος της τράπεζας της Λακωνίας, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων ενώ το 1910 εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας όπως και το 1915. Την περίοδο 1929 - 1935 ήταν γερουσιαστής. Το 1936 ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας «Τιτάν».
Απεβίωσε στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Οικονόμου (Εξ Οικονόμων) και είχε αποκτήσει τρία παιδιά: τον Λεωνίδα, τον Παύλο και τον Κανέλλο Κανελλόπουλο
1951 - Λόιντ Ντάγκλας, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Λόιντ Ντάγκλας (Lloyd Cassel Douglas) (27 Αυγούστου 1877 - 13 Φεβρουαρίου 1951) ήταν Αμερικανός συγγραφέας και ιερέας.
Γεννήθηκε στην Κολούμπια της Ινδιάνα και πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας στο Μονρόεβιλ και το Γουίλμοτ της ίδιας πολιτείας, καθώς και το Φλόρενςτου Κεντάκι, όπου ο πατέρας του, Αλεξάντερ Τζάκσον Ντάγκλας ήταν πάστορας της Ελπιδοφόρου Λουθηρανικής Εκκλησίας. Πέθανε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Ο Ντάγκλας υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς της εποχής του, αν και έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα μετά τη συμπλήρωση πενήντα ετών ζωής.
Μετά τη λήψη του Μάστερ του από το κολέγιο του Γουίτενμπεργκ (σημερινό Πανεποιστήμιο του Γουίτενμπεργκ) στο Σπρινγκφιλντ του Οχάιο το 1903, Χειροτονήθηκε πάστορας. Υπηρέτησε στο Βόρειο Μάντσεστερ της Ινδιάνα, στο Λάνκαστερ του Οχάιο και στην Ουάσινγκτον. Από το 1911 έως το 1915, ήταν διευθυντής θρησκευτικών εργασιών στο πανεπιστήμιο της Ουρμπάνα. Τα επόμενα έξι χρόνια, ήταν ιερέας της Πρώτης Ιερατικής Εκκλησίας στο Αν Άρμπορ του Μίσιγκαν, από εκεί βρέθηκε στο Άκρον του Οχάιο, και υπηρέτησε σαν εφημέριος στην Πρώτη Ιερατική Εκκλησία του Άκρον την περίοδο 1920 - 1926, στη συνέχεια στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια και τελικά στην Ηνωμένη Εκκλησία του Αγίου Ιακώβου στο Μόντρεαλ, από τον άμβωνα της οποίας παραιτήθηκε για να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Ο βιογράφος του, Λοιίς Σίφερ (Louis Sheaffer), σχολιάζει, "δεν ανέφερε ποτέ δημόσια γιατί άλλαξε θρησκευτικά δόγματα."
Τα έργα του ήταν ηθικά, διδακτικά και καθαρά θρησκευτικού χαρακτήρα. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Υπέροχη εμμονή, που εκδόθηκε το 1929, γνώρισε άμεση και εντυπωσιακή επιτυχία. Οι κριτικές ανέφεραν ότι η μυθοπλασία του είχε πολλά κοινά με τα επιτυχημένα θρησκευτικά μυθιστορήματα προηγούμενων γενιών όπως το Μπεν Χουρ και το Κβο Βάντις.
Στη συνέχεια έγραψε βιβλία όπως, Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, Πολύτιμος κίνδυνος, Πράσινο φως, Λευκά εμβλήματα, Αμφισβητούμενο Πέρασμα, Πρόσκληση στη ζωή, Το μυστικό ταξίδι του δόκτορα Χάντσον, Ο Χιτών, και Ο μεγάλος ψαράς. Ο Χιτών πούλησε περισσότερα από δύο εκατομμύρια, χωρίς επανέκδοση. Ο Ντάγκλας πώλησε τα δικαιώματα για κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, ωστόσο η ταινία με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον δε γυρίστηκε παρά το 1953, δύο χρόνια μετά το θάνατο του Ντάγκλας.
Η δική του άτυχη εμπειρία με τον κινηματογράφο ήταν όταν εξέδωσε το Μεγάλο ψαρά σαν συνέχεια στον Χιτώνα, διευκρινίζοντας ότι Ο μεγάλος ψαράς θα ήταν το τελευταίο του μυθιστόρημα, και θα επέτρεπε να γίνει κινούμενη εικόνα, να χρησιμοποιηθεί στο ραδιόφωνο, να πετσοκοπεί ή να γίνει συνέχειες. Τελικά, Ο μεγάλος ψαράς γυρίστηκε το 1959, με πρωταγωνιστή τον Χάουαρντ Κιλ στο ρόλο του Απόστολου Πέτρο, σε έναν από τους λίγους τηλεοπτικούς του ρόλους που δεν να τραγουδά.
Το τελευταίο του βιβλίο ήταν το αυτοβιογραφικό Time To Remember στο οποίο περιγράφονταν τα παιδικά του χρόνια και η προετοιμασία του για την ιεροσύνη. Πέθανε πριν καταφέρει να γράψει το δεύτερο μέρος αλλά το πόνημα ολοκληρώθηκε στο βιβλίο Το σχήμα της Κυριακής από τις κόρες του, Βιρτζίνια Ντάγκλας Ντόσομ και Μπέτυ Ντάγκλας Ουίλσον.
Ο Ντάγκλας είναι θαμμένος στο κοιμητήριο του πάρκου Forest Lawn Memorial στο Γκλεντέιλ της Καλιφόρνια.
1964 - Βέρνερ Χάιντε, Γερμανός ψυχίατρος.
Ο Βέρνερ Χάιντε (Werner Heyde, Φορστ, 25 Απριλίου 1902 - φυλακή του Μπούτσμπαχ, 13 Φεβρουαρίου 1964), γνωστός και με το ψευδώνυμο Φριτς Ζαβάντε (Fritz Sawade), ήταν Γερμανός ψυχίατρος, μέλος του NSDAP από το 1933 και της Γκεστάπο, της οποίας υπήρξε σύμβουλος. Ήταν ένας από τους βασικούς οργανωτές του Προγράμματος Ευθανασίας Τ4.
1980 - Ντέιβιντ Γιάνσεν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ντέιβιντ Γιάνσεν (David Janssen, πραγματικό όνομα David Harold Meyer, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Davey, 27 Μαρτίου 1931, Naponee, Νεμπράσκα, ΗΠΑ - 13 Φεβρουαρίου 1980, Malibu, Καλιφόρνια) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, ο οποίος γνώρισε μεγάλη επιτυχία σαν Dr. Richard Kimble στο τηλεοπτικό σίριαλ "The Fugitive" (1963 - 1967) όπως και με τη συμμετοχή του στη δημοφιλή σειρά "Harry O" (1973).
Η οικογένειά του τον προόριζε από νωρίς για ηθοποιό, όπως και έγινε. Γιαυτό το λόγο άλλωστε μετακόμισαν στο Χόλιγουντ, όταν ο μικρός Ντέιβιντ ήταν ακόμη στην εφηβεία. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο "Fairfax", όπου και έδειξε την έφεσή του για την υποκριτική. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ηλικία των 14 ετών, στο έργο "It's a Pleasure" (1945). Στα είκοσί του χρόνια υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία "20th Century-Fox", ωστόσο η συνεργασία δεν προχώρησε καθώς η εξωτερική του εμφάνιση κρίθηκε ακατάλληλη.
Ο Γιάνσεν στράφηκε τότε στην εταιρεία "Universal" με την οποία αναδείχθηκε από την αρχή της δεκαετίας του '50 πρωταγωνιστώντας σε υποστηρικτικούς ρόλους σε 32 ταινίες, πριν συμμετάσχει στη σειρά "Private Detective" (1957 - 1960). Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήρθε στα 1963 με τη σειρά "The Fugitive", όπου υποδυόταν έναν γιατρό τον οποίο καταδίωκε πεισματικά ένας αστυνομικός για το φόνο της γυναίκας του. Με τη σειρά του, ο Γιάνσεν καταδίωκε τον πραγματικό φονιά, ένα μονόχειρα εγκληματία προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του.
Παντρεύτηκε δυο φορές αλλά δεν απέκτησε παιδιά, καθώς πέθανε πρόωρα σε ηλικία μόλις 48 ετών, από ανακοπή καρδιάς.
1991 - Ηλίας Μαριολόπουλος, Έλληνας επιστήμονας και ακαδημαϊκός.
Ο Ηλίας Μαριολόπουλος ( Αθήνα, 1900- Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 1991) ήταν Έλληνας φυσικός και ακαδημαϊκός. Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη μελέτη του κλίματος της Ελλάδας. Θεωρείται "πατέρας" της σύγχρονης ελληνικής μετεωρολογίας και κλιματολογίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, με καταγωγή από τα Μαγούλιανα Αρκαδίας. Σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, από όπου απέκτησε τίτλο μάστερ. Στην Αγγλία έλαβε και δίπλωμα στη Μετεωρολογία. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία, από όπου απέκτησε άλλα δύο διπλώματα.
Το Δεκέμβριο του 1925 διορίστηκε τμηματάρχης στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (όπου ίδρυσε την πρώτη ελληνική υπηρεσία για τη μέτρηση του ατμοσφαιρικού ηλεκτρισμού) και τρία χρόνια αργότερα εξελέγη τακτικός καθηγητής της Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας στη Φυσικομαθηματική Σχολή στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Η εν λόγω έδρα ήταν η πρώτη στα ελληνικά πανεπιστημιακά χρονικά στον τομέα εκείνο. Το 1939 τον βρίσκει καθηγητή Μετεωρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1959 ως το 1960 ήταν κοσμήτορας στο εν λόγω πανεπιστήμιο.
Εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1965 και πρόεδρός της το 1973.
Μετά το τέλος της πανεπιστημιακής του καριέρας εισηγήθηκε στην Ακαδημία και οργάνωσε το 1977 το Κέντρο Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας.
Κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 16 Φεβρουαρίου 1991. Άφησε πλήθος έργων, όπως μελέτες.
Με πρωτοβουλία της συζύγου του, Αικατερίνης-Νίνας Ηλία Μαριολοπούλου, ιδρύθηκε ίδρυμα που φέρει το όνομά του με σκοπό ανάμεσα στα άλλα να προαχθούν οι επιστήμες της ατμόσφαιρας, όπως η μετεωρολογία και να βραβευτούν οι νέοι που ασχολούνται με τις επιστήμες αυτές.
1994 - Φίλων Αρίας, Έλληνας στιχουργός.
Ο Φίλων Αρίας (πραγματικό ονοματγεπώνυμο Θεόφιλος Αριστόπουλος)(14 Αυγούστου 1915 - 13 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Έλληνας κονφερανσιέ, ζωγράφος, ποιητής και στιχουργός. Μεσουράνησε τις δεκαετίες του ' 40 και του ' 50. Προερχόταν από τη Μάντρα του Αττίκ και ήταν συνεχιστής του. Στα μέσα της δεκαετίας του ' 40 είχε θίασο μαζί με τον Οικονομίδη, στον οποίο μετείχαν και πολλοί γνωστοί κωμικοί, όπως ο Γιάννης Σπαρίδης. Έγραψε πολύ γνωστά τραγούδια, όπως το Ένας φίλος ήρθε απόψε απ’ τα παλιά. Σε συνεργασία με τον Τώνη Μαρούδα έγραψε το τραγούδι "Μας φτάνει μόνο ένα κύμα στο ακρογιάλι". Απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών στις 13 Φεβρουαρίου 1994 και κηδεύτηκε στη Ραφήνα. Απέκτησε ένα γιο,το γνωστό σκηνοθέτη Κώστα Αριστόπουλο και μία κόρη, την τραγουδίστρια Μαρία Αριστοπούλου. Σύζυγός του υπήρξε η ηθοποιός και τραγουδίστρια Μαρία Γκόπη, αδελφή του επίσης ηθοποιού Βασίλη Γκόπη.
2005 - Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ, Ελληνίδα πεζογράφος.
Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ (1920-2005) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας.
Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920. Κόρη του Μιχάλη Γκρίτζη και της Ελένης Σάλαρη, τέλειωσε το Γυμνάσιο με μαθήματα κατ’ οίκον, ενώ ασχολήθηκε για λίγο με το χορό. Το 1942 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μα σε σύντομο διάστημα εγκατέλειψε τις σπουδές της και στράφηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών για την εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας. Συγχρόνως έπαιρνε μαθήματα φωνητικής στο Ελληνικό Ωδείο. Το 1939 παντρεύτηκε το Γάλλο λόγιο και φιλέλληνα Ροζέ Μιλλιέξ ο οποίος ήταν δάσκαλός της στο Γαλλικό Ινστιτούτο και με τον οποίο απέκτησε δυο παιδιά.
Ήταν μέλος της Ακαδημίας Ρασίν (Racine) του Παρισιού και από το 1981 πρόεδρος στη «Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων»[1], ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Πεν Κλαμπ, του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου, της Εταιρείας Κριτικών και Εικαστικών Τεχνών και της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων στην οποία ήταν πρόεδρος από το 1981 ως το 1986. Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος, το βραβείο των Δώδεκα, το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Την πρώτη της επίσημη λογοτεχνική εμφάνιση πραγματοποίησε το 1945 με δημοσιεύσεις διηγημάτων της στο περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα». Κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε παράνομα κυκλοφορήσει μια μετάφραση του έργου του Ζαν Μπριλέ Βερκόρ «Η σιωπή της θάλασσας», ενώ ασχολήθηκε επίσης με θεατρικές μεταφράσεις. Το 1947 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Πλατεία Θησείου». Το 1973 εκδίδεται από τον Κέδρο το βιβλίο της με τίτλο «Σπαράγματα» το οποίο είναι μέρος του αρχείου της το οποίο σώθηκε από την κατάσχεση της Δικτατορίας.
Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Φεβρουαρίου 2005.
2006 – Αντρέας Κατσούλας, Ελληνοαμερικανός ηθοποιός
Ο Ανδρέας Κατσούλας (Andreas Katsulas, Σαιντ Λούις, Μισσούρι, 18 Μαΐου 1946 - Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, 13 Φεβρουαρίου 2006) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ελληνικής καταγωγής. Έγινε πολύ γνωστός από την τηλεοπτική σειρά Babylon 5.
Πριν από την τηλεοπτική του καριέρα ο Κατσούλας αφοσιώθηκε στο θέατρο και σπούδασε θεατρική στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνας. Από το 1971 μέχρι το 1986 εργάστηκε για τον μεγάλο Άγγλο σκηνοθέτη Πήτερ Μπρουκ.
Έγινε γνωστός από την κινηματογραφική ταινία Ο Φυγάς (The Fugitive, 1993), όπου υποδυόταν τον κακοποιό Σάικς. Τον γνωστότερο ρόλο του έπαιξε όμως στην σειρά επιστημονικής φαντασίας Babylon 5, όπου έπαιξε τον πρέσβη των Ναρν, Τζι Καρ (G'Kar). Είχε πολυάριθμους ρόλους και σε άλλες σειρές όπως π.χ. στην σειρά Star Trek: The Next Generation, όπου υποδυόταν τον Commander Tomalak των Ρομυλιανών. Επίσης έπαιξε και στη σειρά NYPD Blue.
Ο Ανδρέας Κατσούλας πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα σε ηλικία 59 ετών.
2013 - Κωνσταντίνος Ντέρος, Έλληνας πολιτικός.
2014 - Παναγής Γεράκης, Έλληνας πολιτικός.
2016 - Άντονιν Σκαλία, Αμερικανός δικαστής.
Ο Άντονιν Σκαλία (Antonin Gregory Scalia, 11 Μαρτίου 1936 - 13 Φεβρουαρίου 2016) ήταν Αμερικανός δικαστής που διετέλεσε μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ την περίοδο 1986 - 2016.
Γεννήθηκε στο Τρέντον του Νιου Τζέρσεϊ και ήταν γιος του Σαλβατόρ Σκαλία, Ιταλού μετανάσταση από την Σικελία και καθηγητή στο Brooklyn College, και της Κάθριν Σκαλία, δασκάλας. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν, απ'όπου αποφοίτησε το 1957, και νομικά στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, απ'όπου αποφοίτησε το 1960. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος εργαζόμενος στη διεθνή δικηγορική εταιρεία Jones, Day, Cockley and Reavis στο Κλίβελαντ, το 1967 όμως εγκατέλειψε την σταδιοδρομία του για να γίνει καθηγητής νομικών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Το 1971 διορίστηκε από τον Ρίτσαρντ Νίξον πρόεδρος του Γραφείου Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών, και το 1974 διορίστηκε, από την Γερουσία, στην θέση του βοηθού γενικού εισαγγελέα στο γραφείο της νομικής υπηρεσίας, η οποία είναι υπεύθυνη για την νομική υποβοήθηση του Προέδρου των ΗΠΑ. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι και το 1977, οπότε και αντικαταστάθηκε. Από το 1977 έως το 1982 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο με μικρά διαλείμματα.
Το 1982 διορίστηκε μέλος του Ομοσπονδιακού Εφετείου της περιοχής Κολούμπια παραμένοντας μέχρι και το 1986. Το ίδιο έτος, ύστερα από πρόταση του Ρόναλντ Ρήγκαν, εξελέγη, από την Γερουσία, μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ. Ως μέλος του υπήρξε ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της συντηρητικής πλευράς τασσόμενος κατά των εκτρώσεων, της απαγόρευσης της θανατικής ποινής αλλά και των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Ο ίδιος θεωρούσε ότι το Σύνταγμα έπρεπε να ερμηνεύεται με βάση τις σκέψεις και τις θεωρήσεις αυτών που το συνέταξαν και δεν δεχόταν την θεωρία περί εξέλιξης του ίδιου του συντάγματος. Ήταν πιστός οπαδός της Καθολικής θρησκείας.
Απεβίωσε στις 12 Φεβρουαρίου 2016. Ήταν παντρεμένος και είχε εννέα παιδιά.
2017 - Γιώργος Ιωάννου, ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης. Γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα. Θεωρείται βασικός εκπρόσωπος και πρωτοπόρος της Ποπ Αρτ στην Ελλάδα. (10 Δεκεμβρίου 1926 - 13 Φεβρουαρίου 2017)
Στο έργο του, που κινείται στο χώρο της Ποπ Αρτ και των κόμικς με διάχυτη την κριτική παραστατικότητα, έχει δημιουργήσει ένα χαρακτηριστικό προσωπικό ιδίωμα. Ενδιαφερόμενος για το τοπίο, τη νεκρή φύση, τα εσωτερικά αλλά και την ανθρώπινη μορφή, ακολούθησε στα πρωιμότερα έργα του τις αντιλήψεις του ιμπρεσιονισμού. Στη συνέχεια, υιοθετώντας χαρακτηριστικά της ποπ αρτ και χρησιμοποιώντας την τεχνική των κόμικς, στράφηκε στη σάτιρα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, δημιουργώντας συνθέσεις με σουρεαλιστική ατμόσφαιρα και συμβολικούς υπαινιγμούς.
Έκανε σπουδές ζωγραφικής στην Αθήνα με δασκάλους τους Κωστή Ηλιάδη και Θεόδωρο Δρόσο και στη συνέχεια στο Παρίσι στην Académie Julian στα εργαστήρια των Caude Schurr και Mac Avoy. Ακολούθησαν πολλά ταξίδια μελέτης στα καλλιτεχνικά κέντρα της Ευρώπης, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία.
Η πρώτη ατομική παρουσίαση του στην Αθήνα έγινε στη γκαλερί Ζυγός τον Οκτώβριο του 1959. Ακολούθησαν 23 ατομικές παρουσιάσεις σε γκαλερί της Αθήνας και του εξωτερικού όπως στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Οστάνδης, στη γκαλερί Isy Brachot, Βρυξέλλες -της οποίας υπήρξε μόνιμος συνεργάτης- και στη γκαλερί Pagani, Μιλάνο, μεταξύ άλλων.
Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες η [(Μπιενάλε της Βενετίας)] το 1970 και τα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες το 1982. Στις αίθουσες τέχνης Isy Brachot (Βρυξελλες), Grosvenor Galleries Λονδίνο, Εnglish Speaking Union (Εδιμβούργο), Ateneui Roman (Boυκουρέστι), C.N.A Gallery (Σικάγο), κ.α.
Η δουλειά του έχει βραβευθεί μεταξύ άλλων στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Prix Europa de Peinture de la Ville d Ostende με έπαθλο ατομική έκθεση στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Οστάνδης. Μεταξύ των μελών της κριτικής επιτροπής ήταν οι Hodin, Apollonio, Argan, Penrose, Restany και Matney.
Η καλλιτεχνική του δημιουργία περιλαμβάνει επίσης ενασχόληση με τη χαρακτική, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε το "Λεύκωμα 1940-1974" με εκατό μονοτυπίες εμπνευσμένες από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση, τον Εμφύλιο και τη Δικτατορία.
Το 2001 κυκλοφόρησε το φωτογραφικό λεύκωμα “Η Αθήνα μέσα από τις καρτ ποστάλ του παρελθόντος”.
Έχει ασχοληθεί με την μελέτη θεμάτων τέχνης και κείμενα του έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο και περιοδικό αθηναϊκό τύπο.
Έργα του έχουν αγοραστεί από Μουσεία, Πινακοθήκες, Οργανισμούς, όπως το Μusee des Beaux Arts d' Ostende, την Εθνική Πινακοθήκη, την Πινακοθήκη της Ρόδου, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, τη γκαλερί House of Ritchie του Τορόντο, τη Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων, τα Υπουργεία Παιδείας, Προεδρίας Κυβερνήσεως, Πολιτισμού. Επίσης έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στο Βέλγιο, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Καναδά.
Το 2012 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του καλλιτεχνικού του έργου.
Σαν σήμερα 12 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 12 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Διεθνής Ημέρα Προσευχής για τους Πάσχοντες από Αυτισμό
Ημέρα της Ερυθράς Χειρός
Παγκόσμια Ημέρα του Γάμου
Εορτάζουν
Αγίου Μελετίου Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας, (Μελέτιος, Μελέτης, Μελετία, Μελετούλα, Μελετίνα *)
Αγίου Πλωτίνου του μάρτυρος, (Πλωτίνος, Πλωτός, Πλωτίνη, Πλωτή, Πλωτίνα)
12 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
881: Ο Πάπας Ιωάννης Η΄ στέφει τον Κάρολο τον Παχύ αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1429: Μάχη των Ρεγγών: οι αγγλικές δυνάμεις υπερασπίζονται επιτυχώς μία φάλαγγα προμηθειών με προορισμό τον στρατό που πολιορκεί την Ορλεάνη.
1502: Ο Βάσκο ντα Γκάμα αναχωρεί από τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας για το δεύτερο ταξίδι του στην Ινδία.
1541: Ο Πέδρο ντε Βαλδίβια ιδρύει την πόλη Σαντιάγο στη Χιλή.
1554: Ένα χρόνο μετά τη διεκδίκηση του θρόνου της Αγγλίας, η Λαίδη Ιωάννα Γκρέι αποκεφαλίζεται για προδοσία.
1689: Το Συμβατικό Κοινοβούλιο της Αγγλίας αποφαίνεται ότι η φυγή στη Γαλλία, το 1688, του Ιάκωβου Β’, του τελευταίου Καθολικού Βρετανού μονάρχη, αποτελεί παραίτηση.
1709: Ο σκοτσέζος ναυτικός Αλεξάντερ Σέλκιρκ διασώζεται, έπειτα από τέσσερα χρόνια που έμεινε απομονωμένος στο νησί Φερνάντεζ. Θα αποτελέσει την έμπνευση για το μυθιστόρημα του Ντάνιελ Ντεφόε «Ροβινσών Κρούσος».
1793: Το αμερικανικό Κογκρέσο θεσπίζει τον πρώτο νόμο για τους φυγάδες σκλάβους, με τον οποίο υποχρεώνονται όλες οι Πολιτείες ακόμα και εκείνες, στις οποίες απαγορεύεται η δουλεία, να επιστρέφουν τους φυγάδες στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.
1817: Ο πατριωτικός στρατός της Αργεντινής και της Χιλής, αφού διέσχισε τις Άνδεις, νικά τα ισπανικά στρατεύματα στη Μάχη του Τσακαμπούκο.
1818: Ο Χιλιανός Μπερνάρντο Ο Χίγκινς, ιδρυτής της σύγχρονης Χιλής, υπογράφει κοντά στην πόλη Κονσεψιόν την ανεξαρτησία της Χιλής.
1825: Αποβιβάζεται στην Πελοπόννησο ο Αιγύπτιος Ιμπραήμ πασάς με πολυπληθή αιγυπτιακό στρατό, βάζοντας σε κίνδυνο την ελληνική επανάσταση.
1832: Ο Ισημερινός (Εκουαδόρ) προσαρτά τα νησιά Γκαλαπάγος (Galapagos).
1861: Διεξάγεται ο πρώτος διασυλλογικός αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στο Σέφιλντ της Αγγλίας τίθενται αντιμέτωπες η Σέφιλντ (Sheffield F.C.) και η Χάλαμ (Ηallam FC). Σήμερα και οι δύο αυτές ομάδες αγωνίζονται στο τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα.
1865: Ο δρ. Χένρι Χάιλαντ Γκάρνετ γίνεται ο πρώτος Αφροαμερικανός, που μιλά ενώπιον της κατάμεστης Βουλής των Αντιπροσώπων. Πρώην σκλάβος και ο ίδιος, ο Γκάρνετ υπήρξε πάστορας της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας στη 15η Λεωφόρο της Ουάσινγκτον.
1870: Στη Γιούτα οι γυναίκες αποκτούν το δικαίωμα ψήφου.
1877: Μεταδίδεται για πρώτη φορά από το τηλέφωνο δημοσιογραφική ανταπόκριση στην εφημερίδα Μπόστον Γκλόουμπ της Βοστόνης από το Σάλεμ της Μασαχουσέτης, χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.
1878: Δύναμη 2.000 Κρητών επαναστατών επιτίθεται εναντίον του τουρκικού φρουρίου Ιτζεδίν στα Χανιά. Το γεγονός αυτό αποτελεί την αρχή της γενικής εξεγέρσεως στη Δυτική Κρήτη.
1898: Το πρώτο θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος στη Μεγάλη Βρετανία είναι ο επιχειρηματίας Χένρι Λίντφιλντ, όταν από βλάβη του τιμονιού το αυτοκίνητό του προσκρούει σε σιδερένια κολόνα στο Πέρλεϊ Κόρνερ του Σάρεϊ.
1900: Ιδρύεται το διεθνές ναυτικό νοσοκομείο στον Πειραιά.
1901: Ο λόρδος Κάρζον, αντιβασιλέας των Ινδιών, αποφασίζει να δημιουργήσει μια νέα μεθοριακή επαρχία στο βορινό Παντζάμπ, προς τα σύνορα του Αφγανιστάν.
1908: Έξι αυτοκίνητα από διαφορετικές χώρες ξεκινούν τον μεγαλύτερο αγώνα αυτοκινήτων από την Νέα Υόρκη μέχρι το Παρίσι. Τα αυτοκίνητα πηγαίνουν οδικώς μέχρι το Σαν Φρανσίσκο, με πλοίο μέχρι την Ιαπωνία και τη Ρωσία και οδικώς μέχρι το Παρίσι. Νικητής, μετά από 88 ημέρες, ανακηρύσσεται ο Αμερικανός George Schuster.
1909: Ιδρύεται στις ΗΠΑ από δεκατρείς ακτιβιστές, ο Εθνικός Σύλλογος για τα Δικαιωμάτων των Εγχρώμων, μία οργάνωση, που μάχεται για τα δικαιώματα, κυρίως των Αφρικανοαμερικανών.
1910: Ο Γάλλος εξερευνητής Ζαν Σαρκό γίνεται ο πρώτος άνθρωπος, που πατάει το πόδι του στην Ανταρκτική με το πλοίο «Γιατί όχι;».
1911: Με ψήφισμά τους προς τη Βουλή, πολλοί καθηγητές του Πανεπιστημίου ζητούν να καθιερωθεί ως επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους η καθαρεύουσα.
1912: Οι στρατιωτικές αρχές της Τουρκίας σπεύδουν να συγκεντρώσουν στη Μακεδονία 25.000 άντρες για να προλάβουν το επαναστατικό κίνημα, το οποίο προβλεπόταν τον Απρίλιο.
1915: Γενέθλιος ημέρα του Αβραάμ Λίνκολν, αρχίζει η κατασκευή του μνημείου προς τιμήν του, του Lincoln Memorial στην Ουάσινγκτον.
1919: Παραδίνονται στην ελληνική πρεσβεία της Σόφιας πολλές Ελληνίδες της Μακεδονίας, που είχαν απαχθεί και χρησιμοποιούνταν ως υπηρέτριες σε σπίτια ανώτερων αξιωματικών της Βουλγαρίας.
1922: Δημοσιεύεται το Δημοκρατικό Μανιφέστο του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.
1923: Ιδρύεται η Παναχαϊκή Γυμναστική Ένωση, η γνωστή στους έλληνες φιλάθλους Παναχαϊκή, από τη συγχώνευση των σωματείων Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος (1891) και Γυμναστική Εταιρεία (1894).
1924: Ανοίγει η σαρκοφάγος του Τουταγχαμών, δεκαπέντε χρόνια μετά την ανακάλυψη του τάφου του.
1934: Στην Αυστρία, τουλάχιστον 1.000 νεκροί είναι ο απολογισμός των διώξεων που εξαπολύει η φασιστική κυβέρνηση Ντόλφους κατά των αριστερών εργατών.
1938: Ο Καγκελάριος της Αυστρίας Κουρτ φον Σούσνιγκ συναντά τον Χίτλερ στο Μπέρχτεσγκάντεν όπου και πιέζεται να διορίσει τον φιλοναζιστή Ζάις-Ίνγκβαρτ υπουργό Εσωτερικών και Ασφαλείας με απεριόριστες αρμοδιότητες ελέγχου.
1938: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, τα γερμανικά στρατεύματα προελαύνουν στην Αυστρία.
1940: Η ΕΣΣΔ υπογράφει εμπορική συμφωνία με τη Γερμανία για βοήθεια ενάντια στο βρετανικό αποκλεισμό.
1941: Συναντώνται στην Ισπανία ο Φράνκο και ο Μουσολίνι, οι οποίοι δηλώνουν "ταυτότητα απόψεων".
1944: Βυθίζεται στα ανοικτά του Σουνίου το ατμόπλοιο Όρια, με θύματα 4.074 Ιταλούς αιχμαλώτους πολέμου.
1945: Μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις υπογράφεται η Συμφωνία της Βάρκιζας μεταξύ αντιπροσώπων της ελληνικής Κυβέρνησης και του ΕΑΜ, με την οποία τερματίζεται ο εμφύλιος πόλεμος που είχε ξεκινήσει στις 3 Δεκεμβρίου 1944 στην Αθήνα. Οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ αποδέχονται να διαλυθεί ο ΕΛΑΣ.
1946: Πραγματοποιείται η δεύτερη ολομέλεια του ΚΚΕ, που αποφασίζει την αποχή από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου και προσανατολίζει τις δυνάμεις του κόμματος προς την ένοπλη δράση.
1948: Εκτεταμένα επεισόδια σημειώνονται στον αγώνα Πανιωνίου - Απόλλωνα Αθηνών (1-2). Ο επιθετικός της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» Μίμης Χούμης τραυματίζεται στο πρόσωπο από πέτρα, που πετάχτηκε απ' την εξέδρα και προοριζόταν για το διαιτητή, Πασσαλάρη!
1949: Στην Αίγυπτο, δολοφονείται ο ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Χασάν ελ Μπάνα.
1950: Ιδρύεται η European Broadcasting Union (EBU), η γνωστή μας Eurovision.
1951: Ο Σάχης της Περσίας, Μοχάμεντ Ρεζά Παχλεβί, τελεί τους γάμους του με τη 17χρονη Σοράγια Εσφαντιάρ.
1953: Παρά τις τεταμένες σχέσεις τους, η Αίγυπτος και η Βρετανία υπογράφουν συμφωνία, που αφορά στο μέλλον του Σουδάν.
1956: Ο Screamin' Jay Hawkins ηχογραφεί το τραγούδι «I Put a Spell On You». Μετά από 44 χρόνια ακριβώς θα πεθάνει.
1962: Ανεβαίνει στον παπικό θρόνο ο καρδινάλιος Ακίλε Ράντι, αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, με το όνομα Πίος ΙΑ.
1964: Οι τέσσερις μουσικοί από το Λίβερπουλ, που αποτελούν τους Beatles, αρχίζουν να κατακτούν και την Αμερική. Κατά την άφιξή τους στις ΗΠΑ, νεαροί οπαδοί πλημμυρίζουν το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης και χρειάζεται ισχυρή αστυνομική δύναμη για να τους συγκρατήσει. Οι Beatles δίνουν δυο show στο Carnegie Hall.
1965: Η Δυτική Γερμανία, μετά από αραβικές πιέσεις, σταματά τις αποστολές στρατιωτικής βοήθειας στο Ισραήλ.
1967: 15 αστυνομικοί εισβάλλουν στο κτήμα του Κιθ Ρίτσαρντς στο Ρέντλαντς του Σάσεξ και παίρνουν μαζί τους διάφορες ουσίες για τοξικολογική εξέταση. Μαζί με τον Ρίτσαρντς συλλαμβάνονται ο Μικ Τζάγκερ και η φίλη του Μαριάν Φέιθφουλ.
1968: Επιστρέφει στο Σιάτλ των ΗΠΑ, ο κιθαρίστας Τζίμι Χέντριξ. Οι αρχές τον τιμούν με το χρυσό κλειδί της πόλης.
1969: Το Ισραήλ καταρρίπτει στρατιωτικό αεροσκάφος της Συρίας.
1973: Στον πόλεμο του Βιετνάμ, απελευθερώνονται από τους Βιετκόνγκ, (Εθνικό μέτωπο για την Απελευθέρωση του Βιετνάμ) οι πρώτοι Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου.
1977: Συνομολογείται στη Βιέννη η συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς επί του Κυπριακού. Δύο χρόνια αργότερα θα την διαδεχθεί η συμφωνία Κυπριανού-Ντενκτάς.
1979: Γίνεται κλοπή όπλων από το στρατόπεδο Ρεθύμνου.
1980: Στη Νέα Υόρκη, αρχίζουν οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στη λίμνη Πλάσιντ.
1984: Το Ιράν πραγματοποίησε επιδρομές εναντίον ιρακινών πόλεων.
1986: Απελευθερώνεται μετά από οκτώ χρόνια στις σοβιετικές φυλακές ο ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ανατόλι Σαράνσκιν, μετά από συνεννόηση του Προέδρου Γκορμπατσόφ με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν.
1991: Το αμερικανικό γεωλογικό παρατηρητήριο ανακοινώνει ότι, οι σεισμοί σκότωσαν την περασμένη χρονιά 52.000 άτομα, σχεδόν όσα καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 80.
1993: Ο έκπτωτος δικτάτορας του Μαλί, Μούσα Τραόρε, καταδικάζεται σε θάνατο για το ρόλο του στους φόνους 106 ατόμων κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών ταραχών, το 1991.
1994: Ξεκινούν οι 17οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λιλεχάμερ της Νορβηγίας (ολοκληρώνονται στις 27/2). Συμμετέχουν 1.313 αθλητές και 488 αθλήτριες από 67 κράτη σε 61 αγωνίσματα.
1995: Η ΝΔ και η ΠΟΛΑΝ προτείνουν ως υποψήφιους για το προεδρικό αξίωμα τον Αθανάσιο Τσαλδάρη και τον Κωστή Στεφανόπουλο αντίστοιχα.
1996: Στη Σρι Λάνκα, σκοτώνονται 30 άμαχοι κατά τη διάρκεια επίθεσης των κυβερνητικών δυνάμεων εναντίον των ανταρτών.
1997: Ο Ντέιβιντ Μπάουι αποκτά το δικό του αστέρι στο διάσημο Πεζοδρόμιο της Φήμης (Walk of Fame) του Χόλιγουντ.
1997: Στο Περού, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των ανταρτών Τουπάκ Αμάρο (Φωτεινό Μονοπάτι) συμφωνούν να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις τους για τον τερματισμό της ομηρίας 72 ανθρώπων, στην κατοικία του Ιάπωνα πρέσβη στη Λίμα.
1998: Ο Νορβηγός Bjorn Daelie γίνεται ο πρώτος αθλητής, που κερδίζει 6 χρυσά μετάλλια σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες όταν παίρνει το χρυσό στο Ναγκάνο στα 10 χλμ classical cross-country race.
1999: Απαλλάσσεται από την Γερουσία ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον των κατηγοριών, που τον βαρύνουν για ψευδορκία και παρακώλυση του έργου της δικαιοσύνης, για το σκάνδαλο Λεβίνσκι.
2001: Δημοσιοποιείται από επιστήμονες η πλήρης καταγραφή του ανθρώπινου γενετικού κώδικα, των πληροφοριών που καθορίζουν τα γενετικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Αμερικανοί και Βρετανοί επιστήμονες δημοσιεύουν στα περιοδικά Science και Nature τα αποτελέσματα μιας δεκάχρονης έρευνας για την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος (DNA).
2002: Ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας αποφασίζει ότι, τα πυρηνικά απόβλητα της χώρας θα αποθηκεύονται στην οροσειρά Yucca στη Νοτιοκεντρική Νεβάδα, προκαλώντας πλήθος αντιδράσεων.
2003: Ο πρώην ντράμερ των Doors Τζον Ντένσμορ ενάγει τα μέλη του συγκροτήματος Ρέι Μάνζαρεκ και Ρόμπι Κρίγκερ, για οικονομικές διαφορές από τη συμμετοχή του στο συγκρότημα. Ο Ντένσμορ δηλώνει έξω από το δικαστήριο: «Το συγκρότημα χωρίς τον Τζιμ Μόρισον δεν πρέπει να ονομάζεται Doors».
2004: Πολικές θερμοκρασίες επικρατούν στην Ελλάδα. Μεγάλα τα προβλήματα στην Αθήνα από την πρωτοφανή χιονόπτωση.
2005: Εκρήγνυται βόμβα έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Την ευθύνη αναλαμβάνει η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας».
2007: Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο κλαμπ Whisky a Go Go του Δυτικού Χόλιγουντ, ο Στινγκ ανακοινώνει την ανασύσταση των Police.
2012: Με 199 «ναι» υπερψηφίζεται η νέα δανειακή σύμβαση (δεύτερο μνημόνιο), έναντι 74 βουλευτών που την καταψηφίζουν και 5 που δηλώνουν «παρών». Είκοσι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ισάριθμοι της Νέας Δημοκρατίας ψηφίζουν αρνητικά. Απέχουν οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, με εξαίρεση τους Μάκη Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη, οι οποίοι ψηφίζουν θετικά. Τη νέα δανειακή σύμβαση καταψηφίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ.
2015: Συμφωνίες του Μινσκ 2 ανάμεσα στους φιλορώσους αντάρτες και το Κίεβο, έπειτα από γαλλο-γερμανική μεσολάβηση, που προβλέπει κατάπαυση του πυρός και αποκατάσταση του ελέγχου από το Κίεβο των συνόρων της Ουκρανίας με τη Ρωσία. Η σύρραξη στην ανατολική Ουκρανία που άρχισε τον Απρίλιο 2014 προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων των 9.000 ανθρώπων.
Γεννήσεις σαν σήμερα
91 π.Χ. - Γάιος Βίβιος Πάνσας Καιτρονιανός, Ρωμαίος ύπατος.
712 - Του Φου, Κινέζος ποιητής.
Ο Του Φου (12 Φεβρουαρίου 712 – 770) ήταν διακεκριμένος Κινέζος ποιητής της Δυναστείας των Τανγκ. Μαζί με τον σύγχρονό του Λι Μπάι (Λι Πο), αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος Κινέζος ποιητής. Σε αντίθεση με τον Λι Μπάι, τα ποιήματά του είχαν συχνά το χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας. Περιέγραψε την κοινωνική αδικία, την πείνα και το χάος από τη σκοπιά του απλού ανθρώπου, ενώ τοποθετούσε την υπόθεση μερικούς αιώνες πριν. Σήμερα έχουν διατηρηθεί πάνω από 1.400 έργα του. Τα καλύτερά του βρίσκονται στην ανθολογία Τριακόσια ποιήματα Τανγκ, που συντάχθηκε από τον Σου Ζου το 1763-1764.
Η ποίηση του Του Φου δεν αναγνωρίστηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του, πιθανώς λόγω του πρωτοποριακού του στυλ. Με το χρόνο όμως η επιρροή του αυξανόταν και οι καινοτομίες του φαίνονταν λιγότερο ριζοσπαστικές. Εκτός της Κίνας ο Του Φου αποτέλεσε μεγάλη επιρροή για την ιαπωνική ποίηση, κυρίως αυτή του Ματσούο Μπασό.
1272 - Αυτοκράτορας Μπινγκ των Σονγκ.
1322 - Ιωάννης Ερρίκος, μαργράβος της Μοραβίας.
1768 - Φραγκίσκος Β΄, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1809 - Κάρολος Δαρβίνος, Άγγλος φυσιοδίφης και γεωλόγος, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης.
Ήταν ο εισηγητής του μηχανισμού της φυσικής επιλογής, μέσω του οποίου πρότεινε ότι συντελείται η εξέλιξη όπου όλα τα είδη ζωής προέρχονται από κοινούς προγόνους και έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου.
1809 - Αβραάμ Λίνκολν, 16ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Γεννήθηκε στο Χότζβιλ του Κεντάκυ και ήταν γιος του αγρότη Τόμας Λίνκολν και της βαθύτατα θρησκευόμενης Νάνσυ Χανκς. Από μικρή ηλικία άρχισε να εργάζεται ως αγρότης, ενώ ταυτόχρονα διάβαζε εντατικά για να τελειοποιήσει τη μόρφωσή του.
1857 - Ευγένιος Ατζέ, Γάλλος φωτογράφος.
Ο Ευγένιος Ατζέ (Jean-Eugène-Auguste Atget, 12 Φεβρουαρίου 1857 - 4 Αυγούστου 1927) ήταν Γάλλος φωτογράφος, γνωστός κυρίως από τις φωτογραφίες με τις οποίες αποτύπωσε την πόλη του Παρισιού.
Γεννήθηκε το 1857 στη γαλλική πόλη Λιμπούρν (Libourne) της νοτιοδυτικής Γαλλίας, γιος του αμαξοποιού Ευγένιου Ατζέ και της Κλάρα-Αντελίν Ουρλιέ. Δύο χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Μπορντό, ωστόσο το 1862 οι γονείς του πέθαναν και την ανατροφή του ανέλαβαν ο παππούς και η γιαγιά του. Μετά τις σχολικές σπουδές του εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα ως ναύτης και καμαρότος, πριν εγκατασταθεί στο Παρίσι το 1878, με στόχο να ακολουθήσει σταδιοδρομία ηθοποιού. Το 1879 έγινε δεκτός στη δραματική σχολή, έχοντας αποτύχει ένα χρόνο νωρίτερα. Τα επόμενα δέκα περίπου χρόνια εργάστηκε ως ηθοποιός χωρίς όμως να σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία και εγκατέλειψε την ηθοποιία εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας με τις φωνητικές του χορδές, αποφασίζοντας παράλληλα να στραφεί στη ζωγραφική, το σχέδιο και τη φωτογραφία. Το 1890 αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας φωτογράφος, αντιλαμβανόμενος πως οι ζωγράφοι και σχεδιαστές της εποχής είχαν ανάγκη από φωτογραφίες ως πρότυπα για τη δημιουργία των έργων τους. Για το λόγο αυτό, διαφήμισε τις υπηρεσίες του ως ντοκουμέντα για καλλιτέχνες (documents pour artistes).
Τα επόμενα χρόνια, φωτογράφισε με συστηματικό τρόπο το Παρίσι και τα περίχωρά του, δημιουργώντας τελικά μία σημαντική συλλογή φωτογραφιών, την οποία και εμπορευόταν. Παρά το γεγονός πως τροφοδοτούσε με φωτογραφίες σημαντικούς ζωγράφους της εποχής, όπως το Ζωρζ Μπρακ και τον Αντρέ Ντερέν, αλλά και την Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού, η οικονομική του κατάσταση υπήρξε γενικά δυσμενής, γεγονός που τον ανάγκαζε να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα οικονομικά έσοδα της συζύγου του, η οποία εργαζόταν ως ηθοποιός. Από το 1914 άρχισε να εγκαταλείπει σταδιακά τη φωτογραφία.
Πέθανε στις 4 Αυγούστου του 1927, ένα χρόνο μετά το θάνατο της συζύγου του.
1884 - Μαξ Μπέκμαν, Γερμανός ζωγράφος.
Ο Μαξ Μπέκμαν (Max Carl Friedrich Beckmann, 12 Φεβρουαρίου 1884 - 27 Δεκεμβρίου 1950) ήταν Γερμανός ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας.
Αποφοίτησε το 1903 από την Ακαδημία Τέχνης της Βαϊμάρης. Τότε τον θεωρούσαν ως το σημαντικότερο νέο ζωγράφο της Γερμανίας. Η επιλογή των θεμάτων του γινόταν από τα σύγχρονα γεγονότα, όπως το ναυάγιο του «Τιτανικού» και ο σεισμός που έγινε στη Μεσσήνη. Το 1914 κατατάχτηκε εθελοντικά στο Στρατό, πιστεύοντας ότι από αυτόν θα αποκόμιζε εμπειρίες οι οποίες θα ήταν χρήσιμες για τη ζωγραφική του. Επίσης υπηρέτησε ως νοσοκομειακός στρατιωτικός στη Φλάνδρα και επηρεάστηκε έντονα από την ωμότητα και τη βιαιότητα του πολέμου. Το έργο του η «Νύχτα» που χρονολογείται από το 1919 παρουσιάζει ακριβώς αυτή τη σκληρότητα. Μετά από δύο χρόνια, το 1921, ολοκλήρωσε ένα άλλο έργο με τίτλο «Αναχώρηση», το οποίο ήταν ένα αλληγορικό τρίπτυχο. Με τα αλληγορικά τρίπτυχα ασχολήθηκε ως το τέλος της ζωής του. Το 1937 πήγε στο Άμστερνταμ, όπου παγιδεύτηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Το 1947 έφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
1885 - Γιούλιους Στράιχερ, Γερμανός ναζιστής εκδότης.
Ο Γιούλιους Στράιχερ (Julius Streicher, 12 Φεβρουαρίου 1885 - 16 Οκτωβρίου 1946) ήταν σημαντικό στέλεχος των Ναζί και εκδότης μιας από τις μεγαλύτερες προπαγανδιστικές εφημερίδες του Γ' Ράιχ, με τον τίτλο Der Stürmer. Υπηρξε, επίσης, εκδότης αντισημιτικών έργων, τα οποία αποτέλεσαν και αυτά όργανα προπαγάνδας. Για όλες αυτές τις δραστηριότητές του συνελήφθη μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
1890 - Κώστας Ουράνης, Έλληνας συγγραφέας.
1914 - Λάζαρ Κολισέφσκι, Σέρβος πολιτικός.
1923 - Φράνκο Τζεφιρέλι, Ιταλός σκηνοθέτης.
Ο Φράνκο Τζεφιρέλι (ιταλ. Franco Zeffirelli) (12 Φεβρουαρίου 1923) είναι Ιταλός ντεκορατέρ και σκηνοθέτης του θεάτρου, του κινηματογράφου και της όπερας.
Γεννήθηκε το 1923 στη Φλωρεντία ως Τζιανφράνκο Κόρσι (Gianfranco Corsi). Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, αλλά όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ γοητεύτηκε από την ερμηνεία του και αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Άρχισε την καριέρα του ως ηθοποιός και ανακάλυψε τον κινηματογράφο ως βοηθός του Αντονιόνι, του Ροσελίνι και κυρίως του Βισκόντι, του οποίου κατόπιν έκανε τα σκηνικά για τις θεατρικές παραστάσεις: Λεωφορείο ο πόθος (Ρώμη, 1949) του Τεννεσσή Ουίλλιαμς, Τρωίλος και Χρυσηίδα (Φλωρεντία, 1949) του Σαίξπηρ και οι τρεις αδελφές (Ρώμη, 1951), κοστούμια Μαρσέλ Εσκοφιέ) του Τσέχωφ.
Είχε σχέση με τον σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι. Προτιμά να τον αποκαλούν ομοφυλόφιλο, γιατί είναι ένας πιο εκλεπτυσμένος όρος από τον "γκέι".
1925 - Γεώργιος Κουμάντος, Έλληνας νομικός.
1933 - Κώστας Γαβράς, Έλληνας σκηνοθέτης.
Ο Κώστας Γαβράς (1933) είναι Έλληνας σκηνοθέτης του γαλλικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στα Λουτρά Ηραίας Αρκαδίας στις 12 Φεβρουαρίου 1933 και σπούδασε Συγκριτική Φιλολογία στη Σορβόνη καθώς και κινηματογράφο στην IDHEC. Εργάστηκε ως βοηθός σε διάφορες παραγωγές και συνεργάστηκε με τον Κλερ και τον Κλεμάν, πριν σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία Διαμέρισμα Δολοφόνων το 1965. Καθιερώθηκε με μία σειρά πολιτικών θρίλερ που αποκάλυψαν το βίαιο πρόσωπο δικτατορικών καθεστώτων, μέσα από προσωπικές τραγωδίες ασυμβίβαστων ανθρώπων. Ο Γαβράς ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας 1969 (Ζ), και κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου το 1982 (Ο Αγνοούμενος). Κέρδισε επίσης Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ Καννών του 1982 (Ο Αγνοούμενος), Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Φεστιβάλ Καννών του 1975 (Ειδικό δικαστήριο), Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 1990 (Μουσικό κουτί). To 2002 σκηνοθέτησε την ταινία Αμήν. που κέρδισε Βραβείο César καλύτερου σεναρίου το 2003.
Στο Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 τάχτηκε με δηλώσεις του υπέρ του ''Όχι'' και ανέφερε ότι έχει εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα. Θεωρείται ότι ανήκει στην Αριστερά, αλλά έχει καλές σχέσεις και με τη Δεξιά.
1939 - Ρέι Μάνζαρεκ, Αμερικανός μουσικός (The Doors).
Ο Ρέι Μάνζαρεκ (αγγλ. πλήρες όνομα Raymond Daniel Manzarek Jr., 12 Φεβρουαρίου 1939 - 20 Μαΐου 2013) ήταν Αμερικάνος κιμπορντίστας και πιανίστας, γνωστότερος ως ιδρυτικός στέλεχος του ροκ συγκροτήματος των Doors.
1941 - Λιλάντα Λυκιαρδοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός.
1943 - Μάνφρεντ Σέφερ, Αυστραλός ποδοσφαιριστής.
1946 - Ζαν Εγεγκέ Ν'Ντονγκ, πρωθυπουργός της Γκαμπόν.
1950 - Ζοάο Β. Νέρι, Βραζιλιάνος συγγραφέας, ψυχολόγος και ακτιβιστής.
1954 - Αμπντελαζίζ Τζεράντ, Αλγερινός πολιτικός.
1954 - Ευάγγελος Μπασιάκος, Έλληνας πολιτικός.
1954 - Τζίμης Πανούσης, ήταν Έλληνας τραγουδοποιός και ηθοποιός, γνωστός για τη σάτιρα και τον καυστικό και αθυρόστομο στίχο του.
Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα.
1961 - Μισέλ Μαρτελί, Αϊτινός πολιτικός.
1969 - Ντάρεν Αρονόφσκι, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Ντάρεν Αρονόφσκι (Darren Aronofsky) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών. Είναι γνωστός για τη δουλειά του στις ταινίες Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο (Requiem for a Dream, 2000), Ο Παλαιστής (The Wrestler, 2009) και Μαύρος Κύκνος (Black Swan, 2010), για την οποία έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας.
1982 - Λούης Τσάτουμας, Έλληνας αθλητής.
Ο Λούης Τσάτουμας (12 Φεβρουαρίου 1982) είναι Έλληνας αθλητής του στίβου, ένας από τους καλύτερους άλτες του μήκους όλων των εποχών στην Ελλάδα. Ανήκει στον Μεσσηνιακό Γ.Σ. και γυμνάζεται με το Δημήτρη Βασιλικό.
1982 - Λούης Τσάτουμας, Έλληνας αθλητής.
1993 - Ραφίνια, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
2001 - Γιώργος Λιάβας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
901 - Αντώνιος Β΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 893 ως το 901.
Γεννήθηκε το 829 και είχε φρυγική καταγωγή. Εκάρη μοναχός σε ηλικία 12 ετών. Αργότερα υποστήριξε τον Αυτοκράτορα Λέοντα τον Σοφό έναντι του Πατριάρχη Φωτίου, αλλά συνέβαλε και στην ειρήνευση της Εκκλησίας, εργαζόμενος για τη συμφιλίωση των οπαδών των Πατριαρχών Φωτίου και Ιγνατίου. Για τους λόγους αυτούς, μόλις πέθανε ο Πατριάρχης Στέφανος Α΄, αδελφός του Λέοντα του Σοφού, ο τελευταίος τον προώθησε στον Οικουμενικό Θρόνο.
Ως Πατριάρχης, συνεκάλεσε Σύνοδο, την οποία παρακολούθησαν και απεσταλμένοι της Ρώμης, η οποία θεώρησε ότι το σχίσμα που προκλήθηκε από τον Φώτιο και τον Ιγνάτιο είχε λήξει, χωρίς όμως να καταδικαστεί κανείς εκ των πρωταγωνιστών του.
Ήταν άνθρωπος πράος και ευσεβής. Υποστήριξε τον μοναχισμό και θεμελίωσε (ή ανακαίνισε) τη Μονή Καυλέα, εξ ου και το προσωνύμιό του. Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 901 και ετάφη στη Μονή αυτή. Θεωρείται θαυματουργός. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται στις 12 Φεβρουαρίου και από την Καθολική και από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
1538 - Άλμπρεχτ Άλτντόρφερ, Γερμανός ζωγράφος.
Ο Άλμπρεχτ Άλτντόρφερ (γερμανικά: Albrecht Altdorfer, περ. 1480 - 12 Φεβρουαρίου, 1538) ήταν Γερμανός ζωγράφος, χαράκτης, σχεδιαστής και αρχιτέκτων του ρεύματος της Αναγέννησης.
Όντας ενεργός κυρίως στο Ρέγκενσμπουργκ, ο Αλτντόρφερ είναι γνωστός για την φιλοτέχνηση έργων ιστορικού και βιβλικού περιεχομένου, τοποθετημένων σε ατμοσφαιρικά τοπία, όπως «Η Μάχη του Αλεξάνδρου στην Ισσό» (1529, Alte Pinakothek, Μόναχο) και «Ο Χριστός αποχαιρετά τη Μητέρα Του» (1520, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο). Επηρεασμένος από Ιταλούς δεξιοτέχνες όπως ο Αντρέα Μαντένια (1431-1528), ο Αλτντόρφερ υπήρξε επίσης σημαίνων εκπρόσωπος της Σχολής του Δούναβη (Donauschule) της εκτέλεσης τοπίων. Έχοντας λάβει το βαθμό του αρχιτέκτονα της πόλης του Ρέγκενσμπουργκ λίγο μετά τα 40 του χρόνια, ελάχιστα από τα αρχιτεκτονικά του σχέδια επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας, αν και η επιδεξιότητά του στη γραμμική προοπτική είναι ορατή σε πολλούς από τους πίνακές του. Στα αρχιτεκτονικά έργα ζωγραφικής του περιλαμβάνονται «Η Σουζάνα και οι Γέροι» (1526, Alte Pinakothek, Μόναχο) και το τοπογραφικό «Τοπίο στο Δούναβη με Κάστρο» (περ. 1520, Alte Pinakothek, Μόναχο). Τα τελευταία του έργα τείνουν περισσότερο στο καινούριο στυλ του Μανιερισμού.
1719 - Άνταμ Λούντβιχ Λεβενχάουπτ, Σουηδός στρατηγός.
1804 - Ιμμάνουελ Καντ, Γερμανός φιλόσοφος.
O Ιμμάνουελ Καντ (Immanuel Kant), γεννήθηκε στις 22 Απριλίου του 1724 στο Καίνιξμπεργκ της Πρωσίας (που σήμερα ονομάζεται Καλίνινγκραντ και ανήκει στη Ρωσία) και πέθανε στο Καίνιξμπεργκ στις 12 Φεβρουαρίου του 1804) ήταν Γερμανός φιλόσοφος και επιστήμονας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές και φιλοσόφους όλων των εποχών, και ο μεγαλύτερος της νεότερης εποχής. Στην ελληνική γλώσσα το όνομά του παλαιότερα αποδιδόταν ως Εμμανουήλ Κάντιος.
1816 - Ιωάννης Δεληγιάννης, Έλληνας προεστός.
Ο Ιωάννης Παπαγιαννόπουλος (Ιωάννης Ντεληγιάννης-Δεληγιάννης, 1738 - 12 Φεβρουαρίου 1816) ήταν ένας από τους ισχυρότερους προεστούς (κοτζαμπάσηδες) της Πελοποννήσου.
Το προσωνύμιο "Ντεληγιάννης" (μετέπειτα "Δεληγιάννης") το έλαβε λόγω του ζωηρού χαρακτήρα του (Ντελής=τρελός).
Μετά τον αποκεφαλισμό του πανίσχυρου προκρίτου Ανδρουτσάκη Ζαΐμη το 1787, ο Ιωάννης Δεληγιάννης έγινε ο πρώτος προεστός της Πελοποννήσου και έλαβε το αξίωμα του μοραγιάνη, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του. Η θέση του αυτή, σε συνδυασμό με την ισχυρή του προσωπικότητα και την τεράστια περιουσία του, προβλημάτισε όχι μόνο τους Τούρκους αγάδες, αλλά και τους άλλους προεστούς της Πελοποννήσου.
Λίγα χρόνια μετά, το 1790, ο Τούρκος προύχοντας Χασεκή Αλήαγας Λαλιώτης, πλήρωσε έναν Τούρκο Λαγκαδινό να δολοφονήσει τον Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο Τούρκος παραμόνευε σε ένα χριστιανικό σπίτι και πυροβόλησε τον Δεληγιάννη ο οποίος έτυχε να συνοδεύεται από έναν μόνο υπηρέτη. Το βόλι πέτυχε τον προεστό στην δεξιά ωμοπλάτη. Ο υπηρέτης του κατάφερε να σκοτώσει τον Τούρκο, αλλά ο Δεληγιάννης είχε τραυματιστεί σοβαρά, με αποτέλεσμα το δεξί του χέρι να αχρηστευτεί για πάντα.
Τον Ιανουάριο του 1815 ο Ιωάννης Δεληγιάννης αρρωσταίνει βαριά και μένει κατάκοιτος στο σπίτι του στα Λαγκάδια. Μεταβιβάζει την εξουσία του στον γιο του Θεοδωράκη Δεληγιάννη. Την κατάσταση αυτήν, εκμεταλλεύονται οι υπόλοιποι προεστοί και κυρίως ο γιος του Σωτηράκη Λόντου, Ανδρέας Λόντος, οι οποίοι αρχίζουν να τον διαβάλλουν στους Τούρκους. ΄Ετσι, στις 12 Φεβρουαρίου 1816 με σουλτανικό φιρμάνι, ο Ιωάννης Δεληγιάννης αποκεφαλίζεται στο σπίτι του από τους Τούρκους. Το σώμα του ρίχνεται στον κήπο του σπιτιού και το κεφάλι του μεταφέρεται ως λάφυρο στον Σιακήρ πασά. Τα αίματα στους τοίχους του δωματίου όπου δολοφονήθηκε ήταν εμφανή μέχρι αρκετά πρόσφατα.
Ο Ιωάννης Δεληγιάννης πραγματοποίησε αρκετά έργα κατά τη διάρκεια της εξουσίας του. Έχτισε δύο εκκλησίες στα Λαγκάδια (Ναός των Ταξιαρχών και ναός του Αη Γιάννη-και οι δύο ολοκληρώθηκαν το 1808 μέσα σε 40 μέρες) και ένα σχολείο το 1795. Έχτισε επίσης και μία εκκλησία στο χωριό Αναζήρι.
Η στάση του γενικά χαρακτηρίζεται για τα φιλικά αισθήματα προς τους Τούρκους, οι οποίοι άλλωστε ευνοούσαν συχνά τους προεστούς. Κυνήγησε άγρια μαζί με τους Τούρκους και τους υπόλοιπους κοτζαμπάσηδες, τους ληστές και τους αρματολούς (όπως τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Αθανάσιο Πετιμεζά), που πλέον γίνονταν επικίνδυνοι για την οθωμανική εξουσία, αλλά και για τα συμφέροντα των προεστών.
Ακόμη, όπως και οι υπόλοιποι προεστοί, προκειμένου να αυξήσουν την περιουσία τους και την επιρροή τους, καταπίεζαν τους ντόπιους πληθυσμούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Δεληγιάννης με άλλους προεστούς εισέπρατταν επιπλέον δυσβάσταχτους φόρους δήθεν για "θείους (ευλογημένους) λόγους", γεγονός το οποίο προκάλεσε την αγανάκτηση των κατοίκων, οι οποίοι το κατήγγειλαν στον σουλτάνο το 1803. Ο σουλτάνος και οι οθωμανικές αρχές έστειλαν ειδικό φιρμάνι ώστε να σταματήσει αυτή η παράνομη είσπραξη επιπλέον φόρων, τονίζοντας ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να εισπράττει επιπλέον φόρους από αυτούς που ορίζει ο οθωμανικός νόμος.
Μετά την επανάσταση η οικογένεια Δεληγιάννη έχασε τα προνόμιά της και ο γιος του Ιωάννη, Κανέλλος Δεληγιάννης στα απομνημονεύματά του προσπαθεί οργισμένος να παρουσιάσει τη φιλοτουρκική στάση του πατέρα του ως ευεργετική για τους Έλληνες, πέφτοντας όμως σε πολλές και αναπόφευκτες αντιφάσεις.
1853 - Νικόλαος Κριεζώτης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νικόλαος Κριεζώτης ήταν οπλαρχηγός, από τους διαπρεπέστερους της Ελληνικής Επανάστασης, στην Εύβοια.
Ο Νικόλαος Κριεζώτης γεννήθηκε το 1785 στο ορεινό χωριό Αργυρό, Βίρα της επαρχίας Καρυστίας στην Εύβοια, και πέθανε το 1853 στη Σμύρνη, όπου κηδεύτηκε στο ναό της Αγ. Φωτεινής.
Γονείς του ήταν ο Ισίδωρος και η Χρυσή Χαραχλιάνη και το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Χαραχλιάνης. Κατά την Επανάσταση πήρε το όνομα Κριεζώτης, από το χωριό Κριεζά της Εύβοιας, όπου διέμενε με την οικογένειά του όταν ήταν παιδί, αν και υπέγραφε πάντα ως Γκριτζιώτης.
Καταγόταν από φτωχή οικογένεια, ο πατέρας του Ισίδωρος Χαραχλιάνης κάτοικος Βύρας σημερινό Αργυρό, ήταν βοσκός και ο ίδιος δεν έτυχε καμιάς μορφώσεως. Η μάννα του Χρυσή καταγόταν από τα Κριεζά. Η οικογένεια είχε πέντε (5) παιδιά, κατά σειρά τους Κωνσταντίνο, Γρηγόριο, Νικόλαο, Σοφία και Καλή. Κάποια χρονιά απροσδιόριστη αλλά στη παιδική ηλικία του Νικολάου η οικογένεια μετακόμισε στα Κριεζά. Ο Νίκος από μικρός έγινε τσοπάνος, και αργότερα όταν πήγε στο παππού του Νίκο Χαραχλιάνη εξακολούθησε να δουλεύει ως βοσκός. Στη παιδική ηλικία στάλθηκε στη Μονή των Λευκών για να μάθει γράμματα. Ως ατίθαση προσωπικότητα δεν ταίριαξε στο μοναστήρι.
1873 - Σπυρίδων Τρικούπης, Έλληνας πολιτικός και ιστορικός.
Ο Σπυρίδων Τρικούπης (20 Απριλίου 1788-12 Φεβρουαρίου (παλαιό ημερολόγιο)/ 24 Φεβρουαρίου 1873) ήταν λόγιος, πολιτικός και ιστοριογράφος της Ελληνικής επανάστασης του 1821, μετά την οποία και διετέλεσε πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου (πρώτος πρωθυπουργός του ελεύθερου ελληνικού κράτους, του Ελληνικού Βασιλείου).
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1788 και ήταν γόνος εύπορης οικογένειας της περιοχής. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Τρικούπης και μητέρα του η Αλεξάνδρα Παλαμά. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σχολή των Παλαμάδων στο Μεσολόγγι και μετά στην Πάτρα συνέχισε στην Ευρώπη, όπου σπούδασε φιλολογία στη Ρώμη και στο Παρίσι, τις οποίες όμως διέκοψε με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης και επέστρεψε προκειμένου να συμμετάσχει ενεργά σ΄ αυτήν. Από το 1824, που πέθανε ο πατέρας του, ασχολήθηκε με την πολιτική, όπου και εκλεγόταν συνεχώς πληρεξούσιος του Μεσολογγίου και από το 1826 μέλος της Προσωρινής Επαναστατικής Κυβέρνησης, όπου και εξακολούθησε σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα να μετέχει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής κίνησης, έτσι ώστε ν΄ αποβεί από τους σπουδαιότερους τότε άνδρες του έθνους διευθύνοντας ιδίως τα εξωτερικά ζητήματα της κρίσιμης εκείνης περιόδου.
Επί Ιωάννη Καποδίστρια διορίσθηκε γενικός γραμματέας της Επικράτειας επί εξωτερικών θεμάτων. Αργότερα, διαφώνησε με την πολιτική που ασκούσε ο Κυβερνήτης και παραιτήθηκε από τη θέση του, αλλά και από την ιδιότητα του πληρεξούσιου του Μεσολογγίου. Ως εχθρός του πλέον αντιπολιτευόμενος συνεργάστηκε με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, του οποίου την αδερφή Αικατερίνη παντρεύτηκε και κατέφυγε μεταξύ άλλων αντιπολιτευομένων στην Ύδρα. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια επέστρεψε στο Ναύπλιο, όπου χρημάτισε υπουργός εξωτερικών και διεύθυνε τις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην εκλογή του Όθωνα, πρώτου αλλά και μόνου υπό τον τίτλο «Βασιλεύς της Ελλάδος».
Στη διάρκεια της Αντιβασιλείας ο Σπυρίδων Τρικούπης διορίσθηκε Πρωθυπουργός και Υπουργός των Εξωτερικών του Βασιλείου της Ελλάδος. Ερχόμενος όμως σε αντίθεση με τις απολυταρχικές διαθέσεις των περί τον Όθωνα βαυαρικών κύκλων παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο. Το 1838, ερχόμενος σε αντιπαράθεση με τον Όθωνα, ανεκλήθη όπου και επανήλθε στη θέση του το 1841. Το 1843 επέστρεψε στην Ελλάδα και συμμετείχε στην Εθνοσυνέλευση του 1843 συμβάλλοντας στην ψήφιση του Συντάγματος του 1844 και μετέχοντας στην κυβέρνηση του Μαυροκορδάτου ως Υπουργός Εξωτερικών και Παιδείας. Μετά την ανατροπή όμως της κυβέρνησης Μαυροκορδάτου ο Σπυρίδων Τρικούπης ως γερουσιαστής τάχθηκε με το τότε λεγόμενο Αγγλικό κόμμα, από το οποίο όμως απομακρύνθηκε, όταν άρχισε να παρουσιάζει στασιαστικές τάσεις. Στη συνέχεια υποστήριξε την κυβέρνηση του Κουντουριώτη και συνέδραμε το Βασιλέα Όθωνα. Όταν ανασυστάθηκαν οι Πρεσβείες, ο Σπυρίδων Τρικούπης ανέλαβε εκ νέου τη διεύθυνση της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο μέχρι το 1861, οπότε και παραιτήθηκε, αυτή τη φορά για λόγους υγείας. Πέθανε στην Αθήνα το 1873.
Το 1829 εκδίδονται οι Λόγοι του σε πρώτη συγκεντρωτική μορφή. Το 1857 κυκλοφόρησε στο Λονδίνο το τετράτομο έργο του, «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» ενώ είχε γράψει θούρια όπως: «Ο Δήμος», «Η λίμνη του Μεσολογγίου», «Ο καιρός αδελφοί της ελευθερίας φθάνει» κ.ά.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, ο Σπυρίδων Τρικούπης ήταν μασόνος.
1911 - Γκόνος Γιώτας, Έλληνας Μακεδονομάχος.
1932 - Θεόδωρος Κάστανος, Έλληνας παιδαγωγός.
Ο Θεόδωρος Κάστανος, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπαιδευτικούς της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ως παιδαγωγός, αποτέλεσε έναν από τους θεμέλιους λίθους της πνευματικής και πολιτιστικής ζωής της Αλεξανδρούπολης.
Ο Θεόδωρος Κάστανος γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου το 1886, σύμφωνα με το βιογραφικό που επισυνάφτηκε στη διδακτορική του διατριβή. Ωστόσο η κόρη του, Πόπη Κάστανου-Μινάρδου, σε συνέδριο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έκανε γνωστό πως ο πατέρας της Θεόδωρος Κάστανος, γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου το 1888, στο Βροντάδο της Χίου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός, και αυτός μεγάλωσε με τη γιαγιά του Καλλιόπη αλλά και με ένα μακρινό του συγγενή τον Ιωάννη Γλύκα, που έγινε κηδεμόνας και μετέπειτα διδάσκαλος του. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο Σχολείο του Αγίου Γεωργίου και κατόπιν στο Ελληνικό Σχολείο της Παναγίας της Μούτσαινας, όπου δίδασκε ο Ιωάννης Γλύκας και τέλος φοίτησε στο Γυμνάσιο της Χίου. Το 1904 πέρασε τις απολυτήριες εξετάσεις. Το 1912 κατατάχτηκε εθελοντικά στον Ελληνικό στρατό και πολέμησε κατά των Τούρκων στους Βαλκανικούς πολέμους. Κατηγορήθηκε ως νέος Σωκράτης, κυνηγήθηκε ανελέητα από το κατεστημένο, όπως είχαν κατηγορηθεί και οι Γληνός, Παπανούτσος κ.α. Οι διωγμοί, η παραγνώριση του έργου του, οι συκοφαντίες, έβλαψαν την υγεία του και αποδιοργάνωσαν τις αντιστάσεις του.
Στις 12 Φεβρουαρίου 1932, ο Θεόδωρος Κάστανος άφησε την τελευταία του πνοή στη Φλώρινα, όπου και κηδεύτηκε. Η κοινωνία της Φλώρινας τον έκλαιγε για πολλές εβδομάδες. Ο τοπικός τύπος του αφιέρωσε εγκωμιαστικές σελίδες. Οι σπουδαστές του Διδασκαλείου απείχαν από τα μαθήματα τους για μια εβδομάδα και φόρεσαν πένθιμη κορδέλα στο πέτο τους για σαράντα μέρες. Οι μαθητές του Δημοτικού έγραφαν εκθέσεις, γεμάτες ειλικρίνεια και οδύνη. Δάσκαλοι, καθηγητές, απλοί πολίτες ένιωθαν την αδικία να φουντώνει μέσα τους.
1949 - Χασάν αλ-Μπάννα, Αιγύπτιος ιδρυτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
1950 - Χρυσόστομος Ιωαννίδης, Κύπριος ποδοσφαιριστής.
1954 - Τζίγκα Βερτόφ, Σοβιετικός κινηματογραφιστής.
Ο Νταβίντ Αμπέλεβιτς Κάουφμαν (2 Ιανουαρίου 1896 – 12 Φεβρουαρίου 1954), γνωστός και ως Ντένις Κάουφμαν ή με το ψευδώνυμο (Ν)τζίγκα Βερτόφ, ήταν Σοβιετικός πρωτοπόρος κινηματογραφιστής και θεωρητικός του κινηματογράφου. Οι κινηματογραφικές πρακτικές του επηρέασαν το σινεμά-βεριτέ ντοκιμαντέρ και την ομάδα Τζίγκα Βερτόφ (1968-1972).
Σε ψηφοφορία του Sight and Sound το 2012, η ταινία του Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή ψηφίστηκε ως η 8η καλύτερη όλων των εποχών και το 2014 το καλύτερο ντοκιμαντέρ όλων των εποχών.
Τα αδέλφια του Μπόρις και Μικχάι Κάουφμαν ήταν επίσης αξιοσημείωτοι κινηματογραφιστές.
1961 - Αθανάσιος Τραχίλης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Αθανάσιος Τραχίλης (1875 - 12 Φεβρουαρίου 1961) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός.
Γεννήθηκε το 1875. Σπούδασε ιατρική και ήταν υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων το 1923 και από το 1929 ως το 1935 υπηρέτησε ως εκλεγμένος γερουσιαστής Ιωαννίνων.
Πέθανε το 1961.
1963 - Χρήστος Γιαννακόπουλος, Έλληνας θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος.
Ο Χρήστος Γιαννακόπουλος (1909 – 12 Φεβρουαρίου 1963) ήταν σημαντικότατος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και δημοσιογράφος.
Στη θεατρική συγγραφή ήταν αυτοδίδακτος και η πρώτη του εμφάνιση ως θεατρικού συγγραφέα ήταν το 1929, ενώ ως το 1939 με πολλούς συγγραφείς σε κωμωδίες, επιθεωρήσεις και οπερέτες.
Από το 1939 άρχισε να συνεργάζεται στενά με τον Αλέκο Σακελλάριο στις επιθεωρήσεις και κωμωδίες, τραγούδια και κινηματογραφικά σενάρια: Οι Γερμανοί ξανάρχονται, Ένας ήρωας με παντούφλες, Δεσποινίς ετών 39, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Ένα βότσαλο στη λίμνη, Αλίμονο στους νέους και σε άλλα έργα. Μόνος του έγραψε τις κωμωδίες Οι μεγάλοι και οι μικροί και Μια τσουκνίδα στις βιολέτες.
Σκιαγράφησε το χαρακτήρα του Έλληνα μικροαστού με τις αντιφάσεις, τις ψευδαισθήσεις και τα διέξοδα που αντιμετώπιζε. Ξεχώρισε για την αμεσότητα της γραφής του, την ευαισθησία την αισιοδοξία και την οικειότητά του.
Πέθανε το Φεβρουάριο του 1963.
1979 - Ζαν Ρενουάρ, Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο Ζαν Ρενουάρ (Jean Renoir, 15 Σεπτεμβρίου 1894 - 12 Φεβρουαρίου 1979) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, καθώς αποτελεί τον Πατέρα του Ποιητικού Ρεαλισμού.
Ο Ρενουάρ γεννήθηκε στη Μονμάρτρη του Παρισιού το 1894. Πατέρας του ήταν ο θρυλικός ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ και αδελφός του ο Πιερ Ρενουάρ, ο οποίος ήταν ηθοποιός. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο τραυματίστηκε σοβαρότατα στο πόδι του. Αυτό το μοιραίο γεγονός, όμως, του έδωσε και τη δυνατότητα να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, αρχικά βλέποντας και παρατηρώντας ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν και του Γκρίφιθ, αλλά και πολλών άλλων αξιόλογων σκηνοθετών. Έμεινε επίσης έκπληκτος και από τις πρωτοπορίες του σινεμά του Στρόχαϊμ.
Τη δεκαετία του '30 δημιουργεί τις πρώτες του ταινίες, πολλές από τις οποίες έμελλαν να γράψουν ιστορία στην τέχνη του κινηματογράφου. Συγκεκριμένα, "Ο κανόνας του παιχνιδιού" θεωρείται μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Στη συνέχεια στράφηκε προς το Χόλιγουντ, όπου έδωσε κάποιες εξαιρετικές ταινίες, μερικές από τις οποίες ήταν αντιναζιστικές. Συνέχισε να σκηνοθετεί ταινίες μέχρι το τέλος της ζωής του, όταν άρχισε να κλονίζεται σοβαρά η υγεία του. Οι πολιτικές του απόψεις ήταν κομμουνιστικές, κάτι το οποίο μπορεί να διακρίνει κανείς από το σύνολο της φιλμογραφίας του, παρόλο που ο ίδιος δεν είχε ενταχθεί ποτέ σε κάποιο πολιτικό κόμμα.
1992 - Φάνης Χηνάς, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Φάνης Χηνάς (Μαραθιά Ευρυτανίας 1940 - Βόλος 12 Φεβρουαρίου 1992) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Έπαιξε στην σειρά «Επιστροφή», που προβλήθηκε από την κρατική τηλεόραση το φθινόπωρο του 1982.
Μικρό παιδί ακόμα, κατάλαβε ότι η ζωή του είναι στην τέχνη και έτσι από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο, καταγράφοντας δεκάδες συμμετοχές ακόμα και στην τηλεόραση. Αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και συνεργάστηκε με τους μεγάλους της έβδομης τέχνης, συμμετείχε σε πολλές ελληνικές ταινίες και διέπρεξε στο θέατρο.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1961 με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, με το έργο "Τα Νέα Παιδιά" του Ζ. Λακούρ. Στα χρόνια της δικτατορίας μετανάστευσε στην Γαλλία, όπου παρακολούθησε μεταξύ άλλων σεμινάρια παντομίμας δίπλα στον Μαρσέλ Μαρσώ.
Είχε αξιόλογη θεατρική παρουσία. Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε στις ταινίες : "Εμείς οι Αμαρτωλοί" (1966), "Το Πρόσωπο της Μέδουσας" (1966), "Κοινωνία Ώρα Μηδέν" (1966), "Ναι μεν, αλλά…" (1972). Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στις σειρές: "Χαμένος Παράδεισος" (1977), "Επιστροφή" (1982) και "Όλη η Δόξα Όλη η Χάρη" (1988).
Για την συμμετοχή του στην ταινία "Knock out" με τον Γιώργο Κιμούλη, κέρδισε το βραβείο Β' ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1986. Η ίδια ταινία έλαβε επίσης βραβείο για την μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και για τα 10 μουσικά κομμάτια που ερμήνευσαν μεταξύ άλλων ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Βλάσσης Μπονάτσος και ο Γιάννης Μηλιώκας.
Ιστορική έμεινε η πιστή απόδοση του ποιήματος "Πρέβεζα" του Κώστα Καρυωτάκη, ένα σπάνιο ηχητικό απόσπασμα που διασώζεται. Εξάλλου ο Χηνάς βρισκόταν πολύ κοντά στον Καρυωτάκη λόγω ψυχοσύνθεσης. Επίσης εκπληκτική ήταν η απαγγελία του πάνω στο "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη, η οποία επίσης διασώζεται από το αρχείο της Ο Φάνης Χηνάς ήταν ένας μοναχικός χαρακτήρας αλλά και μεγάλο ταλέντο, το οποίο όμως δεν αξιοποιήθηκε όσο θα έπρεπε. ΕΡΤ.
Ο Φάνης Χηνάς ήταν ένας μοναχικός χαρακτήρας αλλά και ταυτόχρονα ένα μεγάλο ταλέντο, το οποίο δεν αξιοποιήθηκε όσο θα έπρεπε. Και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν εξαρτημένος από το αλκοόλ με αποτέλεσμα να πεθάνει σε ηλικία μόλις 52 ετών, από εγκεφαλίτιδα. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στο πρόσωπό του, το Δημοτικό Θέατρο Δάφνης έδωσε το όνομα αυτού του ηθοποιού.
2001 - Κριστίνα Ζέντερμπάουμ, Σουηδέζα ηθοποιός.
Η Κριστίνα Ζέντερμπάουμ (Kristina Söderbaum, Στοκχόλμη, 5 Σεπτεμβρίου 1912 - Χίτσάκερ, 12 Φεβρουαρίου 2001) ήταν Σουηδέζα ηθοποιός στην ναζιστική Γερμανία.
Ο πατέρας της, Χένρικ Γκούσταβ Ζέντερμπάουμ ήταν καθηγητής πανεπιστημίου στον κλάδο της χημείας και πρόεδρος του συμβουλίου της απονομής του βραβείου Νόμπελ. Πήγε σχολείο οικοτροφεία στην Στοκχόλμη, στο Παρίσι και στην Ελβετία. Το 1934 μετακόμισε στο συγγενικό της περιβάλλον στο Βερολίνο επειδή πέθαναν οι γονείς της. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα καλλιτεχνίας και ηθοποιίας και άρχισε να μαθαίνει γερμανικά.
Το 1936 κέρδισε ένα βραβείο της UFA και γύρισε το πρώτο της έργο, όπου και την ανακάλυψε ο Φάιτ Χάρλαν ένα χρόνο αργότερα. Ακολούθησε το 1938 ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην ταινία Jugend (Τα νιάτα), και το 1939 ο γάμος με τον Χάρλαντ
Από το 1939 ως το 1945 η Κριστίνα έπαιξε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε διάφορα έργα που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Μετά τον πόλεμο σταμάτησε να δουλεύει. Πήρε μέρος σε λίγα έργα και αφιερώθηκε στο θέατρο.
2004 - Θόδωρος Πολυκανδριώτης, Έλληνας συνθέτης.
Ο Θόδωρος Πολυκανδριώτης (Πετράλωνα, Αθήνα, 1923 - Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2004) ήταν Έλληνας συνθέτης.
Υπήρξε δημιουργός δεκάδων λαϊκών επιτυχιών. Μεγάλωσε στην Αγία Βαρβάρα, αλλά από το 1954 κι έπειτα ζούσε στο Αιγάλεω.
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην Υπόγα, στη γωνία Αθηνάς και Σοφοκλέους, το 1943. Έχει τραγουδήσει σε διάφορα κέντρα, όπως Όαση, Περιβόλι του Ουρανού και Στοά των Αθανάτων.
Έχει δουλέψει με σημαντικούς λαϊκούς τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων με τον Γιώτα Λύδια, τον Πέτρο Αναγνωστάκη και τον Μανώλη Αγγελόπουλο.
2008 - Παναγιώτης Κοσιώνης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Παναγιώτης Κοσιώνης (21 Μαΐου 1934 - 12 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος, αντιδήμαρχος και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Πατρών, βουλευτής Αχαΐας με το ΚΚΕ και αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Γεννήθηκε στον Αλισσό Αχαΐας στις 21 Μαΐου 1934. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στην οφθαλμολογία ασκώντας το επάγγελμα του οφθαλμιάτρου. Παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά.
Εκλέχτηκε βουλευτής Αχαΐας με το ΚΚΕ τον Ιούνιο του 1989, τον Νοέμβριο του 1989, το 1990, το 2000, και το 2004. Έχει διατελέσει Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής από τις 21 Μαρτίου 2000 έως τον Σεπτέμβριο του 2007. Επίσης ήταν κοινοτικός σύμβουλος της κοινότητας Αλισσού από το 1975 έως το 1982. Δημοτικός σύμβουλος Πάτρας από το 1982 έως το 2002 και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και αντιδήμαρχος. Από το 1987 έως το 1989 ήταν πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας. Ήταν επίσης μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Προστασίας Τοπίου και Περιβάλλοντος της Πάτρας. Επίσης ήταν μέλος σε πολλές επιτροπές της βουλής. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 αποχώρησε από την πολιτική, και το ΚΚΕ τιμητικά τον έβαλε υποψήφιο στο ψηφοδέλτιο επικρατείας στην 11η προτελευταία και μη εκλέξιμη θέση. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός πολιτικός και παραδοσιακά έπαιρνε ψήφους πέραν της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ στην Αχαΐα.
Διεκδίκησε πολλές φορές το δημαρχιακό θώκο. Στις δημοτικές εκλογές του 1998 με τον συνδυασμό Πάτρα μπροστά ενωμένη και έλαβε 19.964 ψήφους, και ήταν τρίτος σε ψήφους. Στις δημοτικές εκλογές του 2002 με τον ίδιο συνδυασμό Πάτρα μπροστά ενωμένη έλαβε 16.667 ψήφους και ήταν πάλι τρίτος.
Ο Παναγιώτης Κοσιώνης πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 2008 σε ηλικία 74 ετών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας.
2009 - Χιου Λέοναρντ, Ιρλανδός συγγραφέας.
Ο Χιού Λέοναρντ (Hugh Leonard, 9 Νοεμβρίου 1926 - 12 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Ιρλανδός δραματουργός, σεναριογράφος για την τηλεόραση και δοκιμιογράφος. Η καριέρα του διήρκεσε περισσότερα από 50 χρόνια και στο διάστημα αυτό έγραψε περισσότερα από 18 θεατρικά έργα, δύο τόμους με δοκίμια και δύο αυτοβιογραφίες, ένα μυθιστόρημα και πολυάριθμα σενάρια για την τηλεόραση και για τον κινηματογράφο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έγραφε σε στήλη εφημερίδας, με το ψευδώνυμο «Παλιόγερος».
2011 - Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος (1928 - 12 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος ανήλθε στο δημαρχικό θώκο της Θεσσαλονίκης το 1989 αντικαθιστώντας το Σωτήρη Κούβελα. Ακολούθως κέρδισε τις δημοτικές εκλόγές του 1990 και του 1994 με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας.
Απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς στις 12 Φεβρουαρίου 2011 σε εκδήλωση στο Καυτανζόγλειο Στάδιο.
2012 - Βασίλειος Μαντζώρης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Βασίλειος Μαντζώρης (Κοτύλι Αρκαδίας, 1935 - Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2012) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής Αρκαδίας από το 1977 ως το 1993 με το κόμμα της ΝΔ. Υπηρέτησε ως υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας από το 1990 ως το 1992 και ως υφυπουργός Εμπορίου από το 1991 ως το 1992.
Γιος του Κωνσταντίνου Μαντζώρη, ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο στη Μεγαλόπολη. Ακολούθησε νομικές σπουδές στο πανεπιστήμιο των Αθηνών, πήρε το πτυχίο του το 1964 και από τότε εργάστηκε ως δικηγόρος.
Το 1975 διορίστηκε νομάρχης Θεσπρωτίας και το 1976 Λακωνίας. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 1977 με τη ΝΔ και επανεξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ως το 1990 (1981, 1985, Ιούνιος και Νοέμβριος 1989, 1990) Στις 4 πρώτες εκλογικές μάχες εξελέγη πρώτος σε ψήφους σε επίπεδο νομού.
Ο Μαντζώρης διορίστηκε από τον πρωθυπουργό στο αξίωμα του υφυπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας στις 11 Απριλίου 1990. Παρέμεινε υφυπουργός ως τις 3 Δεκεμβρίου 1992. Στις 26 Νοεμβρίου 1991 διορίστηκε υφυπουργός Εμπορίου και αποχώρησε από το αξίωμα αυτό στις 3 Δεκεμβρίου 1992. Συνετέλεσε στην ανάπτυξη της ΒΙ.ΠΕ.(Βιομηχανική Περιοχή) Τρίπολης και στο βιολογικό καθαρισμό της αρκαδικής πρωτεύουσας.
Ίδρυσε σχολή ξυλογλυπτικής στο Βαλτεσινίκο και πέτυχε ώστε να ανακηρυχθεί η έκθεση Τεγέας σε πανελλαδική, ισάξια με τη ΔΕΘ. Συνέβαλε στη λειτουργία της Σχολής Μαθητείας της ΔΕΗ στο Ελληνικό όπου σπούδαζαν κατά προτεραιότητα νέοι της περιοχής που εν συνεχεία εργάζονταν στο εργοστάσιο της Μεγαλόπολης.
Συνετέλεσε επίσης στην προώθηση της αποκρατικοποίησης των προβληματικών επιχειρήσεων και στην ψήφιση του νόμου για τα λατομεία αδρανών υλικών.
Παραιτήθηκε από βουλευτής της ΝΔ στις 8 Σεπτεμβρίου 1993 και προσχώρησε στη νεοσύστατη Πολιτική Άνοιξη. Την έδρα του κατέλαβε ο Δημήτριος Κωστόπουλος
2016 - Γιάννης Καλαϊτζής, Έλληνας σκιτσογράφος.
Ο Γιάννης Καλαϊτζής (11 Νοεμβρίου 1945 - 12 Φεβρουαρίου 2016) ήταν Έλληνας σκιτσογράφος, ειδικευόμενος στις πολιτικές γελοιογραφίες, έχοντας μεγαλώσει σε οικογένεια με αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις την εποχή της Χούντας, ενώ υπήρξε μέλος της νεολαίας Λαμπράκη.
Έχει εκδώσει σκίτσα του στα έντυπα Πανσπουδαστική, Δρόμοι της Ειρήνης, Αυγή και αργότερα στα Αντί, Ελευθεροτυπία, Ντέφι, Βαβέλ, ΔΗΩ. Έχει κυκλοφορήσει τα άλμπουμς Τσιγγάνικη ορχήστρα, Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης, Τυφών, Γιαταλεφτά Νοέμβρη, 2000 στα 4. Από το 2005 ήταν από τους κύριους συντελεστές έκδοσης του περιοδικού Γαλέρα και διευθυντής του μέχρι το κλείσιμο που περιοδικού το 2010.
Επίσης το 1976 σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη Happy Day.
Σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Χαραλάμπους Ιερομάρτυρος, (Χαράλαμπος, Χαρίλαος, Χαραλάμπης, Χάρης, Χάμπος, Λάμπης, Λάμπος, Λαμπίας, Μπάμπης, Μπάμπος, Χαραλαμπία, Χαραλαμπή, Λαμπή, Λάμπω, Μπαμπίνα, Μπήλιω, Μπιλιώ, Μπία, Χάμπη, Χαρίλαος, Χάρης, Χαρίκλεια, Χαρά, Χαρούλα *)
10 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
403 π.Χ.: Ο δημοκρατικός στρατηγός Θρασύβουλος με 70 άνδρες νικά το στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.
49 π.Χ: Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει με το στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη». Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.
60: Ο Απόστολος Παύλος ναυαγεί στη Μάλτα.
1258: Οι Μογγόλοι καταλαμβάνουν την Βαγδάτη και καταρρέει το χαλιφάτο του Αμπασίντ.
1335: Ανήμερα της εορτής της Αγίας Σχολαστικής ξεσπούν επεισόδια στην Οξφόρδη μεταξύ φοιτητών και ντόπιων. Αιτία, η ποιότητα της μπύρας σε μία παμπ και τα προσβλητικά σχόλια κάποιων φοιτητών για τους ντόπιους. Οι ταραχές θα λήξουν την επόμενη μέρα με 63 νεκρούς φοιτητές και 30 πολίτες.
1355: Ανήμερα της εορτής της Αγίας Σχολαστικής ξεσπούν επεισόδια στην Οξφόρδη μεταξύ φοιτητών και ντόπιων. Αιτία, η ποιότητα της μπύρας σε μία παμπ και τα προσβλητικά σχόλια κάποιων φοιτητών για τους ντόπιους. Οι ταραχές θα λήξουν την επόμενη μέρα με 63 νεκρούς φοιτητές και 30 πολίτες.
1634: Ο Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) απαρνείται μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη και δέχεται ότι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέγεται ότι την ίδια στιγμή σιγομουρμούρισε: «Και όμως κινείται!»
1776: Ο Άγγλος συγγραφέας Τόμας Πέιν εκδίδει την «Κοινή Λογική» (Common Sense) ένα φυλλάδιο, με το οποίο υπερασπίζεται την Αμερικανική Επανάσταση.
1789: Ολοκληρώνονται οι πρώτες εκλογές στις ΗΠΑ, που είχαν αρχίσει στις 15 Δεκεμβρίου 1788. Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.
1810: Χωρίζουν ο Ναπολέων Βοναπάρτης και η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακυρώνει το γάμο τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.
1828: Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του '21, ο Ιμπραήμ καταστρέφει την Τριπολιτσά.
1861: Η Φλόριντα αποσχίζεται από τις ΗΠΑ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον Αμερικανικό Εμφύλιο.
1863: Εγκαινιάζεται στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος, με τη γραμμή Πάντιγκτον – Φάρινγκτον.
1895: Ο Χαρίλαος Τρικούπης ανεβαίνει στα Ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του διαδόχου στα αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Ο βασιλιάς καλύπτει προκλητικά το διάδοχο και αφήνει ακάλυπτο το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό. Ο Τρικούπης θα υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Ιανουαρίου στο βασιλιά Γεώργιο Α’.
1901: Ανακαλύπτεται η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή του Τέξας των ΗΠΑ.
1911: Ο Ταγματάρχης Τζίμι Ερικσον, βγάζει την πρώτη αεροφωτογραφία από αεροπλάνο, πάνω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
1920: Τίθεται σε ισχύ η συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία λήγει και τυπικά ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
1920: Συνεδριάζει για πρώτη φορά η Κοινωνία των Εθνών, πρόδρομος του ΟΗΕ.
1922: Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επικυρώνει τη συνθήκη με τη Βρετανία, που εγκαθιδρύει την ελεύθερη ιρλανδική πολιτεία. Ο Αρθουρ Γκρίφιθ, ιδρυτής του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του IRA, εκλέγεται πρόεδρος του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους.
1923: Τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ φεύγει από τη Γερμανία.
1925: Υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ για την ανάληψη έργων ύδρευσης των Αθηνών.
1927: Συγκρούσεις ξεσπούν στην Αθήνα μεταξύ οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου.
1929: Ο Βέλγος σκιτσογράφος Ζορζ Ρεμί, γνωστότερος ως Ερζέ, δημιουργεί το χάρτινο ήρωα Τεν Τεν.
1938: Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Πάρο από τη δικτατορία Μεταξά ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, παρ’ όλο που είναι ασθενής.
1941: Ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κλεισούρα, συνεχίζοντας την προέλασή του στα αλβανικά εδάφη.
1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Ιταλικά βομβαρδιστικά προξενούν σοβαρές ζημιές στον παλαιοχριστιανικό ναό της Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη.
1942: Απονέμεται ο πρώτος χρυσός δίσκος στην ιστορία της μουσικής, στον Γκλεν Μίλερ για την επιτυχία του Chattanooga Choo Choo.
1943: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Σοβιετικοί αντεπιτίθενται καθολικά στο Στάλινγκραντ, στο Λένινγκραντ και στον Καύκασο.
1945: Το ΕΑΜ συμφωνεί με την κατάπαυση του πυρός που πρότεινε η κυβέρνηση.
1946: Διεξάγεται στο Λονδίνο η πρώτη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Εκπροσωπούνται 51 κράτη.
1947: Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανακοινώνει ότι προσδιόρισε τον ιό της πολιομυελίτιδας.
1947: Τα Δωδεκάνησα περιέρχονται στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων.
1949: Η δισκογραφική εταιρία RCA παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίσκο των 45 στροφών.
1949: Το θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ Ο θάνατος του εμποράκου, μία καυστική κριτική του Αμερικάνικου Ονείρου, κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.
1956: Συνιστάται με νόμο το Ίδρυμα Ευγενίδου, με κεφάλαια της διαθήκης του εφοπλιστή Ευγένιου Ευγενίδη και σκοπό «να συμβάλλει εις την εκπαίδευσιν νέων Ελληνικής Ιθαγενείας εν τω επιστημονικώ και τεχνικώ πεδίω».
1957: Ο Χάρολντ Μακ Μίλαν επιλέγεται από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την παραίτησή του Αντονι Ιντεν.
1965: Ο 24χρονος Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Ως παιδί πολιτικών προσφύγων με το όνομα Γιούτσοφ, θα χρειαστεί ειδική διαδικασία από το Υπουργείο Εξωτερικών για να αγωνισθεί. Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η ιαχή «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν.
1969: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη για πρώτη φορά γυναικών στην ελληνική αστυνομία.
1983: Ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
1984: Οι ΗΠΑ και το Βατικανό αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.
1985: Ο Ντανιέλ Ορτέγκα ορκίζεται πρόεδρος της Νικαράγουας.
1989: Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».
1991: Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα.
1991: Τη βομβαρδισμένη Βαγδάτη, επισκέπτεται ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Αντώνης Τρίτσης. Είναι ο πρώτος ξένος επίσημος που επισκέπτεται την πόλη, στην οποία έφτασε οδικώς αφού διέσχισε την μισοκατεστραμμένη εθνική οδό Αμμάν- Βαγδάτης. Στη συνάντησή του με τον δήμαρχο της πόλης του ανακοινώνει την πρωτοβουλία του για σύγκληση ενός φόρουμ δημάρχων των ιστορικών πόλεων Μέσης Ανατολής και ανατολικής Μεσογείου.
1991: Δύο λεπτά πριν από το τέλος και ενώ το σκορ ήταν 2-2 η αναμέτρηση μεταξύ του Ολυμπιακού και του Αθηναϊκού διεκόπη λόγω εισβολής στον αγωνιστικό χώρο εξαγριωμένων οπαδών του Ολυμπιακού. Οι οπαδοί επιτέθηκαν στον διαιτητή και στους ποδοσφαιριστές του Αθηναϊκού. Το παιχνίδι κατακυρώθηκε στον Αθηναϊκό ενώ ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με αφαίρεση δυο βαθμών.
1992: Συγκαλείται το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, για το Μακεδονικό. Ο υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς, εισηγείται να μη γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα καμία ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγά της. Το Συμβούλιο επικυρώνει την εισήγηση Σαμαρά.
1996: Για πρώτη φορά ένας υπολογιστής της IBM ο Deep Blue, κερδίζει τον παγκόσμιο πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροφ.
1997: Αγγείο του 5ου αιώνα π.Χ. με χαραγμένο στην εξωτερική του επιφάνεια το όνομα του Ευριπίδη ανάστροφα, ανακαλύπτεται σε σπήλαιο της Σαλαμίνας, όπου βρισκόταν το ησυχαστήριο του τραγικού ποιητή.
2000: Η διαδικτυακή εταιρεία America OnLine ανακοινώνει την εξαγορά της TIME WARNER έναντι του αστρονομικού ποσού των 162 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ετσι, σχηματίζεται ο μιντιακός κολοσσός με την επωνυμία AOL TIME WARNER.
2005: Παντρεύονται ο Πρίγκιπας Kάρολος και η Καμίλα.
2005: Η Βόρειος Κορέα ανακοινώνει ότι διαθέτει πυρηνικά όπλα.
2007: Ορκίζεται πρόεδρος στη Νικαράγουα για δεύτερη φορά ο Ντανιέλ Ορτέγκα.
2008: Ο Αλέξης Τσίπρας εκλέγεται νέος Πρόεδρος του Συνασπισμού με το 70% των ψήφων του 5ου Συνεδρίου του κόμματος.
2009: Δύο επικοινωνιακοί δορυφόροι συγκρούονται μεταξύ τους και καταστρέφονται.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1772 - Λυκούργος Λογοθέτης, Έλληνας αγωνιστής.
Ο Λυκούργος Λογοθέτης (10 Φεβρουαρίου-21 Φεβρουαρίου 1772 - 22 Μαΐου-25 Μαΐου 1850), πραγματικό όνομα Γεώργιος Παπλωματάς, ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821 και πολιτικός. Ήταν ο πολιτικός και Στρατιωτικός ηγέτης της σαμιακής επανάστασης του 1821.
1776 - Ιωάννης Καποδίστριας, ήταν Έλληνας, διπλωμάτης και πολιτικός.
Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας κατά τη μεταβατική περίοδο και ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων.
1791 - Φραντσέσκο Χάγιεζ, Ιταλός ζωγράφος.
Ο Φραντσέσκο Άγιετς (10 Φεβρουαρίου 1791 – 21 Δεκεμβρίου 1882) ήταν Ιταλός ζωγράφος, ηγετική μορφή κατά τη μετάβαση της ιταλικής ζωγραφικής από το Νεοκλασικισμό στο Ρομαντισμό στα μέσα του 19ου αιώνα. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο Μιλάνο. Φιλοτέχνησε ιστορικά, θρησκευτικά και μυθολογικά έργα, επηρεασμένα από το ύφος του Ντελακρουά και του Ντελαρός, ενώ τα εξαίρετα πορτρέτα του συγκρίνονται με αυτά του Ενγκρ
1890 - Μπορίς Παστερνάκ, Ρώσος συγγραφέας.
Ο Μπορίς Λεονίντοβιτς Παστερνάκ (10 Φεβρουαρίου 1890 - 30 Μαΐου 1960) ήταν Ρώσος συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του παραγωγή ως φουτουριστής ποιητής. Έκανε αρκετές μεταφράσεις ξένων ποιητών και περισσότερο του Σαίξπηρ, που εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Παρόλο που στην Ρωσία ήταν διάσημος ως ποιητής κυρίως, το έργο που τον έκανε γνωστό παγκοσμίως ήταν το μυθιστόρημά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο», που εκδόθηκε το 1957 στην Ιταλία. Για το έργο του αυτό βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1958, αλλά το αρνήθηκε για πολιτικούς λόγους.
1898 - Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γερμανός δραματουργός και ποιητής.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Θεωρείται ο πατέρας του "επικού θεάτρου" (Episches Theater) στη Γερμανία.
1902 - Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην, Αμερικανός φυσικός.
Ο Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην (10 Φεβρουαρίου 1902 - 13 Οκτωβρίου 1987) ήταν Αμερικανός φυσικός στα Bell Labs ο οποίος μαζί με τους Τζον Μπαρντίν και Γουίλλιαμ Μπράντφορντ Σόκλεϋ εφηύρε το τρανζίστορ. Για αυτή τη συνεισφορά τους μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1956.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1902 στο Amoy της Κίνας από τους Ρος Μπράταιην και Ottilie Χάουζερ και έζησε τα πρώτα χρόνια του στο Σπρίνγκφιλντ του Όρεγκον, όπου ένα δημοτικό σχολείο πήρε το όνομα για τον τιμήσει. Μεγάλωσε στο Tonasket του Ουάσιγκτον σε μία φάρμα που ανήκε στους γονείς του. Το 1924 πήρε το πτυχίο του στη φυσική και στα μαθηματικά από το το κολέγιο Whiteman στο Walla Walla Ουάσιγκτον και το 1926 πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον. Μέτα πήγε ανατολικά πήρε το διδακτορικό του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα το 1929. Ο διδακτορικός καθηγητής του ήταν John T. Tate Sr και η διδακτορική διατριβή του ήταν σχετική με τις επιπτώσεις τον ηλεκτρονίων στους ατμούς του υδραργύρου. Το 1928 και 1929 δούλευε στο Εθνικό Κέντρο Προτύπων την ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον και το 1929 προσλήφθηκε από τα Bell Telephone Labs.
Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μπράταιην ασχολήθηκε στα Bell με την επιφανειακή φυσική του βολφραμίου και αργότερα στα ημιαγωγικό υλικό οξείδιο του πυριτίου. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου ο Μπράταιην ασχολήθηκε με την έρευνα στην ανιχνευσιμότητα υποβρυχίων με σύμβαση Εθνικό Αμυντικό Κέντρο Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Σταδιοδρομία στη φυσική
Μέτα τον πόλεμο ο Μπράταιην γύρισε πίσω στα Bell Labs και εντάχθηκε στο νεοσύστατο τμήμα ημιαγωγών. Ο Γουίλλιαμ Σόκλεϋ ήταν ο διευθυντής του τμήματος και πίσω στο 1946 έκανε έρευνες για το πως θα μπορούσε να παραχθεί ενισχυτής από κάποια ημιαγωγικά υλικά.
Κρύσταλλοι καθαρών ημιαγωγών (όπως το πυρίτιο και το γερμάνιο) είναι πολύ ασθενείς αγωγοί σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος επειδή η ενέργεια που πρέπει να έχει ένα ηλεκτρόνιο για να καταλάβει επίπεδο ενέργειας αγωγιμότητας είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τη θερμική ενέργεια που διαθέτει το ηλεκτρόνιο σε ένα τέτοιο κρύσταλλο. Θερμαίνοντας έναν ημιαγωγό μπορεί να ωθήσει τα ηλεκτρόνια σε θέσεις αγωγού αλλά είναι πιο πρακτικό να αυξήσουμε την αγωγιμότητα προσθέτοντας αλλά υλικά στον ημιαγωγό (εμπλουτισμός). Ένας κρύσταλλος μπορεί να εμπλουτίζεται με μια μικρή ποσότητα ενός στοιχείου που έχει περισσότερα ηλεκτρόνια από τον ημιαγωγό, και τα επιπλέον ηλεκτρόνια θα είναι ελεύθεροι να κινηθούν μέσα στον κρύσταλλο. Ένα τέτοιο κρύσταλλο είναι ημιαγωγός τύπου n (n-type). Μπορεί κάποιος να προσθέσει επίσης στοιχείο που έχει λιγότερα ηλεκτρόνια από τον ημιαγωγό και έτσι θα δημιουργηθούν οπές και τα ηλεκτρόνια θα μπορούν να μετακινούνται μέσα στον κρύσταλλο σαν να ήταν θετικά φορτισμένο, τέτοιος κρύσταλλος ονομάζεται ημιαγωγός τύπου p (p-type).
1905 - Τσικ Γουέμπ, Αμερικανός μουσικός.
Ο Τσικ Γουέμπ (Chick Webb, 10 Φεβρουαρίου 1905, Βαλτιμόρη - 16 Ιουνίου 1939, Βαλτιμόρη), ψευδώνυμο του Γουίλιαμ Χένρι Γουέμπ, ήταν Αμερικανός τζαζ μουσικός, ηγέτης και ντράμερ μιας από τις δημοφιλέστερες μεγάλες ορχήστρες κατά την εποχή της άνθισης του σουίνγκ.
Η ενασχόλησή του με τη μουσική και τα ντραμς ξεκίνησε κατά την εφηβική του ηλικία, παρά το γεγονός πως έπασχε από παιδική φυματίωση που επέφερε παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης του. Το 1924/25 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη όπου σχημάτισε τις πρώτες προσωπικές ορχήστρες, ηχογραφώντας για πρώτη φορά το 1929 με τη Jungle Band. Στην ορχήστρα του Γουέμπ συμμετείχαν σημαντικοί τζαζ μουσικοί, όπως ο Μπένι Κάρτερ και ο Τζόνι Χότζες. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 πραγματοποίησε εμφανίσεις με τη δεκαμελή ορχήστρα του στο Savoy, φθάνοντας στο μέγιστο της ακμής του κατά την περίοδο 1934-39, ειδικότερα με τη συνοδεία της Έλλα Φιτζέραλντ, η οποία ηγήθηκε της ορχήστρας του Γουέμπ για δύο χρόνια, μετά το θάνατό του. Στα τελευταία χρόνια της σύντομης ζωής του εκτέλεσε αρκετές συνθέσεις του Έντγκαρ Σάμπσον και κέρδισε με την ορχήστρα του σε μουσικούς διαγωνισμούς, συναγωνιζόμενος μουσικούς όπως ο Μπένι Γκούντμαν και ο Κάουντ Μπάσι.
1910 - Σοφία Βέμπο, Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Ήταν κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός της οποίας η καλλιτεχνική πορεία εκτείνεται από το Μεσοπόλεμο έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και τη δεκαετία του ’50. Χαρακτηρίστηκε "Τραγουδίστρια της Νίκης" εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.
1920 - Χοσέ Μανουέλ Καστανιόν, Ισπανός συγγραφέας.
Ο Χοσέ Μανουέλ Καστανιόν (José Manuel Castañón, 10 Φεβρουαρίου 1920 – 6 Ιουνίου 2001) ήταν Ισπανός συγγραφέας και νομικός, ο οποίος γεννήθηκε στη Πόλα δε Λένα της Αστούριας. Συμμετείχε και τραυματίσθηκε στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας στο πλευρό του Φράνκο αλλά, μετά την επικράτηση των επαναστατών, απογοητευμένος από τη διαχείριση της νίκης και τις επακόλουθες πολιτικές εξελίξεις αντιτάχθηκε ενεργά, αυτεξοριζόμενος επί εικοσαετία στη Βενεζουέλα. Το πλέον γνωστό του έργο «Μολετού – Μολεβά», μια σάτιρα για τη παράλογη λαγνεία στο χρήμα, εκδόθηκε στη Μαδρίτη το 1956 διαφεύγοντας της λογοκρισίας και έγινε εκδοτική επιτυχία με πολλές επανεκδόσεις.
1926 - Κώστας Μουντάκης, Έλληνας μουσικός.
Θεωρείται μαζί με τους Νίκο Ξυλούρη, Θανάση Σκορδαλό και Λεωνίδα Κλάδο ως ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς λυράρηδες της Κρήτης.
1935 - Θεόδωρος Αντωνίου, Έλληνας συνθέτης.
Ο Θεόδωρος Αντωνίου (10 Φεβρουαρίου 1935) είναι Έλληνας συνθέτης και μαέστρος. Τα έργα του ποικίλουν από όπερες και χορωδιακά, έργα μουσικής δωματίου, από τον κινηματογράφο και το θέατρο, μουσική για σόλο ορχηστρικά έργα. Εκτός από την καριέρα του ως συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, που κατέχει επίσης τη θέση του καθηγητή σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει σπουδές στο βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, το Ελληνικό Ωδείο και τη διεξαγωγή τόσο στο Hochschule für Musik και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο στο κέντρο της πόλης: Ντάρμσταντ. Είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 2004, τιμήθηκε με το Βραβείο Herder από το Alfred Toepfer Stiftung F. V. S.
1935 - Παύλος Μπακογιάννης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Παύλος Μπακογιάννης (10 Φεβρουαρίου 1935 - 26 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος με αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και πολιτικός, εκλεγμένος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, ο οποίος δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» .
1939 - Τζένη Βάνου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Διακρίθηκε, με τη χαρακτηριστική φωνή της, για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι.
1961 - Αλέξανδρος Πέιν, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Αλεξάντερ Πέιν (αγγλικά: Alexander Payne) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης ταινιών, σεναριογράφος και παραγωγός, γνωστός για τις ταινίες Πολίτης Ρουθ (1996), Η Εκλογή (1999), Σχετικά με τον Σμιντ (2002), Πλαγίως (2004), Οι Απόγονοι (2011) και Nebraska (2013). Τα έργα του χαρκτηρίζονται για το μαύρο χιούμορ τους και τις σατιρικές απεικονίσεις της αμερικάνικης κοινωνίας. Ο Πέιν είναι δύο φορές νικητής του βραβείου Όσκαρ για καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και τρεις φορές υποψήφιος για το Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερικη ενώ οι γονείς του είναι ελληνικής καταγωγής.
1962 - Κλιφ Μπάρτον, Αμερικανός μπασίστας (Metallica).
Ο Κλίφορντ Λι Μπέρτον, γνωστότερος ως Κλιφ Μπέρτον (Clifford Lee "Cliff" Burton, 10 Φεβρουαρίου 1962 – 27 Σεπτεμβρίου 1986) ήταν ένας Αμερικανός μουσικός, γνωστός ως ο μπασίστας του αμερικάνικου thrash metal συγκροτήματος Metallica. Συμμετείχε μόνο στα τρία πρώτα studio albums του συγκροτήματος, καθώς το 1986 απεβίωσε σε τροχαίο δυστύχημα στη Σουηδία κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου "Master of Puppets". Αποτελεί έναν από τους πιο επιδραστικούς μπασίστες του heavy metal. Χαρακτηριστικό του παιξίματος του είναι η solo προσέγγιση του και η χρήση αλλοιωμένου ήχου με wah-wah, σε αντίθεση με τους συμβατικούς μπασίστες. Δείγματα αυτής της ιδιαιτερότητας είναι τα τρία ορχηστρικά κομμάτια των Metallica στα οποία συμμετείχε ("Anesthesia (Pulling Teeth)", "The Call of Ktulu" και "Orion") και η χρωματική εισαγωγή του τραγουδιού "For Whom the Bell Tolls" του δίσκου "Ride the Lightning". Έπαιζε αποκλειστικά με τα δάχτυλα.
1967 - Λόρα Ντερν, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Λόρα Ντερν (Laura Elizabeth Dern, 10 Φεβρουαρίου 1967) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Η Ντερν έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές ταινίες όπως Μάσκα (Mask, 1985), Smooth Talk (1985), Μπλε Βελούδο (Blue Velvet, 1986), Οι Άνθρωποι της Σκιάς (Fat Man and Little Boy, 1988), Ατίθαση Καρδιά (Wild at Heart, 1990), Τζουράσικ Παρκ (Jurassic Park, 1993), The Baby Dance (1998), Όνειρα του Ονειρού (October Sky, 1999) και Τ' Όνομά μου Είναι Σαμ (I Am Sam, 2001). Το 1991 πρωταγωνίστησε στην ταινία Σκάνδαλο στη Μικρή Πόλη (Rambling Rose) και για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Το 2008 βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην τηλεταινία Η Καταμέτρηση (Recount).[1] Από το 2011 μέχρι το 2013, πρωταγωνίστησε στη σειρά του HBO Enlightened και κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ. Το 2014 επέστρεψε στον κινηματογράφο συμμετέχοντας στις ταινίες Το Λάθος Αστέρι (The Fault in Our Stars), Ανίκητοι Πρωταθλητές (Game Stands Tall) και 99 Σπτικά (99 Homes). Η συμμετοχή της στην ταινία Άγρια (Wild) το 2014, της χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.
1974 - Ελίζαμπεθ Μπανκς, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Ελίζαμπεθ Μπανκς (Elizabeth Banks, 10 Φεβρουαρίου 1974) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1974 στο Πίτσφιλντ της Μασαχουσέτης. Το αληθινό της όνομα είναι Ελίζαμπεθ Μίτσελ και είναι η μεγαλύτερη από τέσσερα αδέρφια. Ο πατέρας της ήταν εργάτης στο εργοστάσιο της General Electric και η μητέρα της τραπεζικός. Αποφοίτησε από το λύκειο το 1992 και τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειας της με πτυχίο ανώτερης εκπαίδευσης. Το 1998 τελειώνει τις σπουδές της στην υποκριτική και ξεκινάει να εργάζεται ως ηθοποιός.
Στις 5 Ιουλίου του 2003, παντρεύτηκε τον Μαξ Χέντελμαν, με τον οποίο διατηρούσε σχέση από τα φοιτητικά της χρόνια και προσηλυτίστηκε στον Ιουδαϊσμό.
Άλλαξε το πατρικό της όνομα, σε Μπανκς, για να αποφύγει το μπέρδεμα με την επίσης ηθοποιό Ελίζαμπεθ Μίτσελ. Το ντεμπούτο της έγινε με την ανεξάρτητη παραγωγή Surrender Dorothy (1998). Έγινε γνωστή με τη συμμετοχή της στις ταινίες της σειράς Spider-Μan (Μπέτι Μπραντ) και στα φιλμ Seabiscuit και The 40-Year-Old Virgin.
Το 2006 συμμετείχε στην επιτυχημένη σειρά του NBC Scrubs ως γκεστ σταρ, ρόλο που επανέλαβε τελικά 13 φορές στη διάρκεια 3 σεζόν. Το 2007 συμπρωταγωνιστεί με τους Άαρον Έκχαρτ και Τζέσικα Άλμπα στην κωμωδία Meet Bill ενώ κάνει μια μικρή εμφάνιση στο "χριστουγεννιάτικο" Fred Claus. Το 2008 συμμετέχει στη ρομαντική κομεντί Definitely, Maybe, στην κωμωδία του Κέβιν Σμιθ Zack and Miri Make a Porno και στο βιογραφικό φιλμ του Όλιβερ Στόουν W. όπου υποδύεται τη σύζυγο του Τζωρτζ Μπους, Λώρα.
1986 - Ραδαμέλ Φαλκάο, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
Ο Ραδαμέλ Φαλκάο Γκαρσία Σάρατε (Radamel Falcao García Zárate, 10 Φεβρουαρίου 1986), γνωστότερος απλά ως Φαλκάο, είναι Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1986 στη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας. Ο πατέρας του ήταν και ο ίδιος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής έχοντας αγωνιστεί ως αμυντικός σε ομάδες της Κολομβίας. Πήρε το μεσαίο όνομα του, Φαλκάο, από τον Βραζιλιάνο θρύλο της ιταλικής ΑΣ Ρόμα Πάουλο Ρομπέρτο Φαλκάο. Οι οπαδοί του έχουν δώσει το παρατσούκλι «Ο Τίγρης» (El Tigre).
1991 - Έμμα Ρόμπερτς, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Έμμα Ρόουζ Ρόμπερτς (Emma Rose Roberts, 10 Φεβρουαρίου 1991) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, μοντέλο και τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος ήταν στο πλευρό των Τζόνι Ντεπ και Πενέλοπε Κρουζ στην ταινία "Blow". Ακολούθησε συμμετοχή στο ανεξάρτητο φιλμ "Grand Champion". Πρωταγωνίστησε στην ταινία της FOX "Aquamarine", ενώ συμμετείχε στα φιλμ "Valentine's Day", "Hotel For Dogs", "Nancy Drew". Έχει κάνει εξώφυλλα για τα Vanity Fair, Teen Vogue, Elle Girl, ενώ έχει γίνει θέμα στα Time, People, New York Times. Είναι επίσης το νέο πρόσωπο της καμπάνιας της Neutrogena. Είναι κόρη του ηθοποιού Έρικ Ρόμπερτς και ανιψιά της βραβευμένης με Όσκαρ ηθοποιού Τζούλια Ρόμπερτς. Το 2012 η Ρόμπερτς αρραβωνιάστηκε με τον ηθοποιό Έβαν Πίτερς.
1997 - Κλόι Γκρέις Μορέτζ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Κλόι Γκρέις Μορέτζ (Chloë Grace Moretz, 10 Φεβρουαρίου 1997) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός.
Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός σε ηλικία εφτά ετών με ερμηνείες σε ταινίες και σειρές όπως οι: Τρόμος στο Amityville (The Amityville Horror), (500) Μέρες με τη Σάμερ ((500) Days of Summer), Το Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα (Diary of a Wimpy Kid), Μην Πυροβολείτε τη Γιαγιά 2 (Big Momma's House 2), Νοικοκυρές Σε Απόγνωση (Desperate Housewives) και Dirty Sexy Money (για τη οποία ήταν υποψήφια για Βραβεία Young Artist). Έλαβε παγκόσμια αναγνώριση ως Hit-Girl στην ταινία δράσης του 2010, Kick-Ass και η επιτυχία της συνεχίστηκε με ρόλους στις ταινίες Άσε το Κακό να Μπει (Let Me In) και Hugo, οι οποίες έλαβαν διθυραμβικές κριτικές.
Θάνατοι σαν σήμερα
1660 - Γιούντιτ Λέιστερ, Ολλανδή ζωγράφος.
Η Γιούντιτ Γιανς Λέιστερ (Judith Leyster, 28 Ιουλίου 1609 – 10 Φεβρουαρίου 1660) ήταν Ολλανδή ζωγράφος. Η Λέιστερ ζωγράφισε σκηνές της καθημερινότητας, πορτρέτα και νεκρές φύσεις. Μέχρι το 1893 ολόκληρο το έργο της αποδιδόταν στον Φρανς Χαλς, οπότε ο Κορνέλις Χόφστεντε ντε Χρόο πρώτος της απέδωσε επτά πίνακες, έξι από τους οποίους είναι "υπογεγραμμένοι" με το χαρακτηριστικό μονόγραμμα "JL*".
1755 - Μοντεσκιέ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά, Βαρόνος της Μπρεντ και του Μοντεσκιέ (Charles-Louis de Secondat, Baron de La Brède et de Montesquieu) κοινώς γνωστός ως Μοντεσκιέ, ήταν Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος του Διαφωτισμού. Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1689 στο Μπρεντ και απεβίωσε στις 10 Φεβρουαρίου του 1755 στο Παρίσι.
Η πολιτική και κοινωνική οργάνωση του σημερινού κόσμου βασίζεται ουσιαστικά στις φιλελεύθερες ιδέες του Μοντεσκιέ, και γι' αυτό θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της Ευρώπης.
1837 – Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Ρώσος συγγραφέας.
Ο Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (Μόσχα, 6 Ιουνίου 1799 – Αγία Πετρούπολη, 10 Φεβρουαρίου 1837[1]), ήταν Ρώσος λογοτέχνης, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας που θεωρείται και ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας και γνωστός φιλέλληνας.
1878 - Κλοντ Μπερνάρ, Γάλλος φυσιολόγος.
Ο Κλοντ Μπερνάρ (γαλλικά: Claude Bernard) (12 Ιουλίου 1813 - 10 Φεβρουαρίου 1878) ήταν Γάλλος φυσιολόγος. Κατά το δεύτερο και το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα ήταν η μορφή που κυριαρχούσε στο στερέωμα της επιστήμης. Ο Κλοντ Μπερνάρ θεωρείται ως ο ιδρυτής ή ο πατέρας της Φυσιολογίας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Αυτός ήταν ο πρώτος που πλαισίωσε την Επιστήμη με το Πειραματικό Εργαστήριο και που κατέστησε τη Φυσιολογία Πειραματική Επιστήμη. Σύμφωνα με τη γραμμή που ακολούθησε στη ζωή του, τίποτε, καμιά ιδέα, καμιά ερμηνεία, κανένα συμπέρασμα, καμιά θεωρία δεν μπορεί να ληφθεί ως δεδομένο, να εδραιωθεί και να θεωρηθεί ως κτήμα της Επιστήμης, εάν προηγουμένως δεν έχει περάσει από τον πειραματικό έλεγχο και δεν αποδειχθεί, πέρα από κάθε αμφιβολία, η γνησιότητα και η επαναληψιμότητά του.
Από το τεράστιο σε όγκο αλλά και πλουσιότατο σε θεματολογία έργο του ξεχωρίζει η βασική έννοια που πρώτος διατύπωσε και επέβαλε στην Επιστήμη: την έννοια του «εσωτερικού περιβάλλοντος» του οργανισμού (milieu interieur), η οποία έμελλε να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο θεμελιώθηκε, ανδρώθηκε και μεγαλούργησε με την περαιτέρω πορεία της η Επιστήμη της Φυσιολογίας.
1879 - Ονορέ Ντωμιέ, Γάλλος ζωγράφος, εικονογράφος και γλύπτης.
Ο Ονορέ Ντωμιέ (Honoré Daumier, 26 Φεβρουαρίου 1808 - 10 Φεβρουαρίου 1879) ήταν Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης. Πολλά από τα έργα του περιείχαν κοινωνική κριτική.
Ο Ντωμίε Ονερέ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος άπορου λογοτέχνη. Από την παιδική του ηλικία ήταν πολύ συναισθηματικός, ευσυγκίνητος καθώς και είχε αρκετά συναισθήματα αλληλεγγύης για του αδικημένους της κοινωνίας του, για αυτόν το λόγο τα περισσότερα έργα του έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα.
1891 - Σοφία Κοβαλέφσκαγια, Ρωσίδα μαθηματικός.
Η Σοφία (ή Σόνια) Βασίλιεβνα Κοβαλέφσκαγια (1850 – 1891) υπήρξε η πρώτη σπουδαία γυναίκα μαθηματικός της Ρωσίας, με σημαντικές πρωτότυπες συνεισφορές στην ανάλυση, τις διαφορικές εξισώσεις και τη μηχανική. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια πανεπιστημίου (α΄ βαθμίδας) σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη και μία από τις πρώτες που εργάσθηκε ως συντάκτρια επιστημονικού ερευνητικού περιοδικού.
Το όνομά της απαντάται και σε διαφορετικές παραλλαγές: η ίδια υπέγραφε τις επιστημονικές εργασίες της ως Sophie Kowalevski (Σοφί Κοβαλεφσκί, ή σε κάποιες περιπτώσεις Kowalevsky), ενώ μετά την εγκατάστασή της στη Σουηδία αυτοαποκαλείτο «Σόνια».
1913 - Κωνσταντίνος Τσικλητήρας, Έλληνας ολυμπιονίκης.
Ο Κωστής Τσικλητήρας, ήταν Έλληνας αθλητής στίβου και ποδοσφαίρου, 20 φορές πρώτος πανελληνιονίκης πέντε διαφορετικών αγωνισμάτων σε διάστημα 6 χρόνων και κάτοχος πανελλήνιων ρεκόρ σε τρία στυλ άλματος. Τα ένα χρυσό, δύο αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλια τον κατατάσσουν πρώτο στους Έλληνες ολυμπιονίκες με τα περισσότερα στο σύνολο, από κοινού με τον Πύρρο Δήμα (3-0-1). Σπούδασε λογιστική, αλλά έως το θάνατό του σε ηλικία 24½ ετών είχε αφιερωθεί στον αθλητισμό.
1917 - Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ, Βρετανός ζωγράφος.
Ο Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (John William Waterhouse, 6 Απριλίου 1849 – 10 Φεβρουαρίου 1917) ήταν Βρετανός ζωγράφος, που δραστηριοποιήθηκε στα τέλη της Βικτωριανής εποχής. Ήταν οπαδός των Προραφαηλιτών καλλιτεχνών και συνεχιστής του έργου τους.
Ο Γουότερχαουζ γεννήθηκε στη Ρώμη της Ιταλίας από Βρετανούς γονείς, που ήταν και οι δυο ζωγράφοι. Το 1854, ο νεαρός Γουότερχαουζ εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στο Λονδίνο, σ’ ένα νεόκτιστο σπίτι στο Νότιο Κένσινγκτον (South Kensington), πολύ κοντά στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου. Το 1871 εγγράφεται και φοιτά στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Το 1883 νυμφεύτηκε την Έστερ Κένγουορδι (1857 – 1944), κόρη ενός δάσκαλου τέχνης από το Ήλινγκ (Ealing), με την οποία όμως δεν απέκτησε παιδιά.
Το 1895, ο Γουότερχαουζ εκλέχτηκε ακαδημαϊκός, ως πλήρες μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας. Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 1917 σε ηλικία 67 ετών, βαριά άρρωστος από καρκίνο, και ετάφη στο Κοιμητήριο Κένσαλ Γκριν του Λονδίνου.
1923 - Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν, Γερμανός φυσικός.
Ο Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (Wilhelm Conrad Röntgen, 27 Μαρτίου 1845 - 10 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Γερμανός φυσικός. Σπούδασε στο ETH Ζυρίχης. Διετέλεσε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1874, τακτικός καθηγητής της Φυσικής και διευθυντής του εργαστηρίου Φυσικής του πανεπιστημίου Γκίσεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ το 1885 και τελικά καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1900 - 1920). Κατά το 1895, ενώ έκανε στο Βίρτσμπουργκ πειράματα για τη σπουδή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων, ανακάλυψε τις ακτίνες Χ (ή τις ακτίνες Ρέντγκεν, όπως λέγονται εις τιμήν του). Απέδειξε ότι οι ακτίνες Χ διαδίδονται σε ευθεία γραμμή και δεν είναι δυνατό να διαθλαστούν ή να ανακλαστούν και ότι δεν επηρεάζονται από τα ηλεκτρικά μαγνητικά πεδία. Έκανε επίσης μελέτες σχετικές με την ελαστικότητα των σωμάτων, την ειδική θερμότητα των αερίων, τη θερμική αγωγιμότητα των κρυστάλλων, την απορρόφηση των θερμικών ακτίνων από τα αέρια κλπ. Το 1896 τιμήθηκε με το μετάλλιο Ρούμφορ της Βασιλικής Εταιρείας και το 1901 με το Νόμπελ Φυσικής.
1944 - Ευγένιος Αντωνιάδης, Έλληνας αστρονόμος.
Ο Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης (Eugène Michel Antoniadi, Κωνσταντινούπολη, 1 Μαρτίου 1860 – 10 Φεβρουαρίου 1944) ήταν Έλληνας παρατηρησιακός αστρονόμος που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και σταδιοδρόμησε στη Γαλλία. Γι' αυτό σε ιστοτόπους του Διαδικτύου αναφέρεται και ως Γάλλος ή ακόμα και Τούρκος αστρονόμος, όντας γεννημένος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Επίσης ο Αντωνιάδης ήταν και σκακιστής με πολλές νίκες στο ενεργητικό του.
Σπούδασε Αρχιτεκτονική και αποτύπωσε σε αρχιτεκτονικά σχέδια τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Έγραψε την τρίτομη μελέτη «Έκφρασις της Αγίας Σοφίας», (1907 - 1909). Απέκτησε μεγάλη φήμη ως οξυδερκέστατος παρατηρητής του πλανήτη Άρη. Την εποχή που οι περισσότεροι κορυφαίοι παρατηρητές συμφωνούσαν ότι υπήρχαν ευθύγραμμες (και άρα τεχνητές) διώρυγες πάνω στον Άρη, που διακρίνονταν ως σκούρες γραμμές, ο Αντωνιάδης, ιδίως όταν χρησιμοποίησε το μεγάλο διοπτρικό τηλεσκόπιο των 83 εκατοστών στο Αστεροσκοπείο του Μεντόν στο Παρίσι κατά την αντίθεση του Άρη του 1909, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι διώρυγες ήταν οπτική απάτη, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τις αποστολές διαστημοπλοίων στον πλανήτη αρκετές δεκαετίες αργότερα.
1950 - Μαρσέλ Μος, Γάλλος κοινωνιολόγος.
Ο Μαρσέλ Μος (Marcel Mauss) (1872 - 1950) ήταν Γάλλος ανθρωπολόγος και κοινωνιολόγος. Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1872 στο Επινάλ και πέθανε στις 1 Φεβρουαρίου, 1950 στο Παρίσι. Ήταν ανηψιός του Εμίλ Ντιρκάιμ, που ήταν και ο πρώτος του δάσκαλος. Ο Μος σπούδασε Φιλοσοφία στο Μπορντώ και Ιστορία των Θρησκειών στο École Pratique des Hautes Études (Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών). Εκεί επίσης ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως καθηγητής της Πρωτόγονης Θρησκείας. Δίδαξε επίσης στο Γαλλικό Κολλέγιο και ήταν συνιδρυτής του Εθνολογικού Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.
Εργάστηκε μαζί με τον θείο του για την έκδοση του L' année Sociologique ("Κοινωνιολογική Επετηρίδα") μια περιοδική έκδοση που προωθούσε τις ιδέες και τις κοινωνιολογικές μεθόδους του Ντιρκάιμ. Ο Ντιρκάιμ πέθανε στην φάση παραγωγής και ο Μος έγινε εκδότης του περιοδικού.
1956 - Εμμανουήλ Τσουδερός, Έλληνας τραπεζίτης και πολιτικός.
Ο Εμμανουήλ Ι. Τσουδερός (Ρέθυμνο, 1882 – Νέρβι Ιταλίας, 10 Φεβρουαρίου 1956) ήταν Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της ελληνικής κυβέρνησης που μετά τη γερμανική εισβολή συνέχισε τον πόλεμο κατά του Άξονα, εκτός χώρας, στα χρόνια της Κατοχής (1941–1944) με συγκροτημένες ελληνικές στρατιωτικές μονάδες (πεζικού, ναυτικού και αεροπορίας) μέχρι σχεδόν της λήξης του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
1975 - Νίκος Καββαδίας, Έλληνας συγγραφέας, ποιητής, πεζογράφος και ναυτικός.
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς.
1998 - Γιώργος Βρασιβανόπουλος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Γιώργος Βρασιβανόπουλος (Αθήνα 1924-10 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Έλληνας ηθοποιός, που έπαιξε σε αρκετές κωμωδίες σε δεύτερους ρόλους.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 με το έργο Έγκμοντ του Γκαίτε, με το θίασο του Δ. Ροντήρη. Από τους χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν στην ταινία "Η Χαρτοπαίχτρα" με τη Ρένα Βλαχοπούλου, στο ρόλο του γαμπρού της. Εργάστηκε ως μεταφραστής σε διαλόγους ξένων ταινιών.
Υπήρξε σύμβουλος του ΣΕΗ και του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών και αντιπρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών.
Απεβίωσε έπειτα από μακρά ασθένεια και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
2002 - Τζακ Άμποττ, Αμερικανός εγκληματίας και συγγραφέας.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 με το έργο Έγκμοντ του Γκαίτε, με το θίασο του Δ. Ροντήρη. Από τους χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν στην ταινία "Η Χαρτοπαίχτρα" με τη Ρένα Βλαχοπούλου, στο ρόλο του γαμπρού της. Εργάστηκε ως μεταφραστής σε διαλόγους ξένων ταινιών.
Υπήρξε σύμβουλος του ΣΕΗ και του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών και αντιπρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών.
Απεβίωσε έπειτα από μακρά ασθένεια και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
2005 - Άρθουρ Μίλερ, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας.
Τα έργα του ασκούσαν κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της, ενώ εξέθεταν και τα ψεγάδια του λεγόμενου "Αμερικανικού ονείρου", κάτι για το οποίο είχε δεχτεί κριτική στις ΗΠΑ.
2014 - Σίρλεϊ Τεμπλ, Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Η Σίρλεϊ Τεμπλ ήταν ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια. Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου το 1928 στην Καλιφόρνια από πατέρα τραπεζικό υπάλληλο και μητέρα νοικοκυρά. Η μητέρα της την έγραψε σε ηλικία 3 ετών σε μαθήματα χορού και την προώθησε στην υποκριτική τέχνη από μικρή ηλικία.
2017 - Πιέτ Κάιζερ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.
Σαν σήμερα 11 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 11 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Ευρωπαϊκή Ημέρα του 112
Εορτάζουν
Αγίου Βλασίου Ιερομάρτυρος, (Βλάσιος, Βλάσης, Βλάσος, Βλασία, Βλασούλα)
Οσιωτάτης Θεοδώρας της Αυγούστας, (Θεοδώρα, Θοδώρα, Δώρα, Δωρούλα, Ντόρα *, Αυγή, Αυγούλα)
11 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
660 π. Χ.: Ο αυτοκράτορας Τζίμου ιδρύει την Ιαπωνία, σύμφωνα με την παράδοση.
1720: Η Σουηδία και η Πρωσία υπογράφουν συνθήκη ειρήνης.
1752: Ανοίγει το πρώτο νοσοκομείο στις ΗΠΑ στην Πενσυλβάνια.
1810: Ο Ναπολέων παντρεύεται τη Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας.
1814: Η Νορβηγία ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.
1825: Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 4.000 πεζών και 4.000 ιππέων, αποβιβάζεται στη Μεθώνη και την επομένη κινείται προς την Πύλο. Μεγάλος κίνδυνος για την Ελληνική Επανάσταση.
1826: Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (London University).
1843: Κάνει πρεμιέρα στο Μιλάνο η όπερα του Τζιουζέπε Βέρντι "Οι Λομβαρδοί".
1858: Ο Μπενίτο Χουαρές ανακηρύσσεται Πρόεδρος του Μεξικού στη Βέρα Κρους.
1863: Στο διάστημα της Μεσοβασιλείας, η εθνοσυνέλευση, στην οποία πλειοψηφούν οι προοδευτικοί που αποκαλούνται Ορεινοί, εκλέγει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ζηνόβιο Βάλβη, που θα παραιτηθεί στις 27 Μαρτίου. Συγχρόνως, αποφασίζει ότι μέχρι την έλευση του νέου βασιλιά την εκτελεστική εξουσία θα ασκεί ο πρόεδρος της κυβέρνησης.
1901: 350 κάτοικοι του δήμου Μαντίνειας και 100 των δήμων Τάνειας και Θηραίας μεταναστεύουν στην Αμερική, ενώ ετοιμάζονταν κι άλλοι.
1902: Η αστυνομία χτυπά σε διαδήλωση, που έκαναν, σουφραζέτες στις Βρυξέλλες.
1916: Συλλαμβάνεται η φεμινίστρια Έμμα Γκόλντμαν επειδή έδωσε διάλεξη για τον οικογενειακό προγραμματισμό.
1922: Υπογράφεται στο Λονδίνο, μεταξύ Ελλάδας και ομάδας κεφαλαιούχων, δάνειο ύψους 15 εκ. λιρών.
1929: Υπογράφεται στο Λατερανό της Ρώμης η συνθήκη, που αναγνωρίζει το Βατικανό ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κράτος της πόλεως του Βατικανού», ανάμεσα στον Ιταλό δικτάτορα Μουσολίνι και τον καρδινάλιο Γκασπάρι, εκπρόσωπο του Πάπα Πίου ΙΑ’.
1931: Εφαρμόζεται νέο πρόγραμμα ενίσχυσης των ναυτικών μας δυνάμεων.
1932: Στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός Μουσολίνι και ο πάπας Πίος ΙΑ συναντώνται για πρώτη φορά.
1934: Σε κλίμα πολιτικής οξύτητας διεξάγονται οι δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα, με έντονη αντιπαράθεση των υποψηφίων της κυβερνητικής παράταξης και της αντιπολίτευσης. Νικητής αναδεικνύεται ο κυβερνητικός και αντιβενιζελικός υποψήφιος, Κωνσταντίνος Κοτζιάς. Δήμαρχος Πειραιά εκλέγεται ο Σωτήριος Στρατήγης. Στην Καβάλα εκλέγεται ο πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος, ο 29χρονος Δημήτριος Παρτσαλίδης. Αυτές είναι και οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα στις οποίες λαμβάνουν μέρος γυναίκες.
1939: Το Βατικανό αναγνωρίζει το βασίλειο της Ιταλίας με πρωτεύουσα τη Ρώμη και η Ιταλία την κυριαρχία του Βατικανού πάνω στο έδαφός της.
1943: Ο Αμερικανός στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ επιλέγεται ως διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη.
1945: Ο Αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, ο Άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ και ο σοβιετικός κομουνιστής ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν, μοιράζουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, υπογράφοντας τη Συνθήκη της Γιάλτας.
1949: Στην Ισπανία, η κυβέρνηση Νεγκρίν επιστρέφει στη Μαδρίτη.
1951: Στην Κορέα, τα στρατεύματα του ΟΗΕ προελαύνουν εκ νέου μέχρι την 38η γεωγραφική παράλληλο.
1953: Η ΕΣΣΔ αποφασίζει τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεών της με το Ισραήλ, μετά τη βομβιστική επίθεση, που σημειώνεται εναντίον της σοβιετικής πρεσβείας στο Τελ Αβίβ.
1957: Ιδρύεται η National Hockey League Players Association στις ΗΠΑ.
1959: Ελλάδα και Τουρκία συμφωνούν για την επίλυση του Κυπριακού. Μονογράφεται στη Ζυρίχη από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τούρκο ομόλογό του, Αντνάν Μεντερές, η συμφωνία για την ανεξαρτησία της Κύπρου. Λίγο αργότερα (19 Φεβρουαρίου 1959), η συμφωνία θα υπογραφεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο Λονδίνο (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία και οι δύο κοινότητες της Κύπρου).
1960: Ο Ρώσος ηγέτης Νικίτα Χρουτσόφ, κατά την περιοδεία του στην Ασία, χαιρετίζει την ινδική ουδετερότητα και παροτρύνει για αφοπλισμό.
1963: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη νέα κυβέρνηση στο Ιράκ, που σχηματίστηκε μετά από εξέγερση. Τρεις μέρες μετά, οι συγκρούσεις συνεχίζονται στις επαρχίες.
1964: Το Γενικό Χημείο του Κράτους δίνει το πράσινο φως για την κυκλοφορία της Coca Cola στη χώρα μας.
1964: Οι Μπιτλς δίνουν την πρώτη τους συναυλία στις ΗΠΑ.
1968: Εγκαινιάζεται το νέο Madison Square Garden (το τέταρτο σε σειρά) χωρητικότητας 20.000 θέσεων στη Νέα Υόρκη.
1969: Γίνονται τα εγκαίνια του «Τελεφερίκ» Μετσόβου.
1970: Η Ιαπωνία γίνεται η τέταρτη χώρα στον κόσμο, που βάζει δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Γη.
1971: Στην Ουάσινγκτον, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπογράφουν συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών στο θαλάσσιο βυθό.
1973: Πραγματοποιείται η πρώτη απελευθέρωση Αμερικανών αιχμαλώτων πολέμου του Βιετνάμ.
1975: Η Μάργκαρετ Θάτσερ γίνεται η πρώτη γυναίκα επικεφαλής πολιτικού κόμματος στη Βρετανία, όταν εκλέγεται αρχηγός των Τόρις (των Συντηρητικών).
1976: Η Βρετανία και ο Οργανισμός Αφρικανικών Κρατών αναγνωρίζουν το Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλα.
1978: Η κυβέρνηση της Κίνας αίρει την απαγόρευση των βιβλίων του Αριστοτέλη, του Σέξπιρ και του Ντίκενς.
1979: Παραιτείται ο πρωθυπουργός του Ιράν δρ. Σάχπουρ Μπακχτιάρ, ύστερα από διήμερες μάχες στους δρόμους της Τεχεράνης και αναλαμβάνει ο Αγιατολάχ Χομεϊνί.
1980: Στο Ομάν, η Κένυα και η Σομαλία συμφωνούν να παράσχουν στρατιωτικές διευκολύνσεις στις αμερικανικές δυνάμεις.
1982:Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει τις "εσφαλμένες εντυπώσεις", που δημιούργησε η νέα ταινία του Κώστα Γραβά "Αγνοούμενος", η οποία πραγματεύεται τη δολοφονία ενός Αμερικανού δημοσιογράφου στη Χιλή, στη διάρκεια του πραξικοπήματος του Πινοσέτ.
1987: Αρχίζει να ισχύει το Σύνταγμα των Φιλιππίνων.
1990: Ο Αμερικανός πυγμάχος υπερβαρέων βαρών Τζέιμς "Μπάστερ" Ντάγκλας, 29 ετών, νικάει τον για 37 αγώνες αήττητο κάτοχο του τίτλου Μάικ Τάισον (22 ετών) στο 10ο γύρο με νοκ-άουτ στο Παγκόσμιο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα.
1990: Απελευθερώνεται ο Νέλσον Μαντέλα, έπειτα από 27 χρόνια κράτησης στις φυλακές Victor Vester, στα περίχωρα του Κέιπ Τάουν.
1991: 3.000 Κούρδοι σκοτώνονται ή τραυματίζονται από τους βομβαρδισμούς στο βόρειο Ιράκ από την πολυεθνική δύναμη, σύμφωνα με την κουρδική αντίσταση.
1992: Στο Αλγέρι, οι δυνάμεις ασφαλείας συλλαμβάνουν τέσσερις μουσουλμάνους αντάρτες και κατάσχουν όπλα.
1994: Πέντε Αμερικανοί και ένας Ρώσος αστροναύτης επιστρέφουν στη Γη με το διαστημόπλοιο Discοvery, μετά την πρώτη κοινή διαστημική αποστολή των χωρών τους.
1995: Στο Ευρωκοινοβούλιο, όλα τα κόμματα υποστηρίζουν ότι, το Κυπριακό πρέπει να λυθεί πριν το τέλος του 2000 και ότι, μια ενωμένη Κύπρος πρέπει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2000: Ο γενικός γραμματέας της σκοπιανής ομοσπονδίας Metondi Venovski βρίσκει ακαριαίο θάνατο και οι 19χρονες αθλήτριες Maya Grouyoska (60μ) και Daniela Couleska (1500μ) τραυματίζονται σοβαρά σε δυστύχημα κοντά στη Στυλίδα, στο δρόμο για τους Βαλκανικούς Αγώνες Στίβου, που θα γίνουν στην Αθήνα.
2001: Ο παίκτης του ΟΦΗ Αριάν Μπεκιάι σκοράρει στο 95ο λεπτό του αγώνα ΟΦΗ- Πανηλειακού (2-2) και γίνεται ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που σημειώνει τέρμα με κεφαλιά.
2003: Συντρίβεται στη θαλάσσια περιοχή της Ικαρίας ελικόπτερο του ΕΚΑΒ παρασύροντας στο θάνατο τους τέσσερις επιβαίνοντες.
2011: Στην Αίγυπτο μετά τις μαζικές αντιδράσεις και το χάος στη χώρα ο Χόσνι Μουμπάρακ παραιτείται από την προεδρία την οποία είχε από το 1981.
2013: Ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος ανακοινώνει την παραίτηση του και γίνεται ο πρώτος Πάπας που κάνει κάτι τέτοιο τα τελευταία 500 χρόνια.
2014: Στη Αλγερία συντρίβεται αεροπλάνο μεταφοράς προσωπικού με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 77 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1118 - Νουρεντίν Ζενγκί, εμίρης της Δαμασκού.
1466 - Ελισάβετ της Υόρκης, βασίλισσα της Αγγλίας.
1841 - Αντόλφο Φαρσάρι, Ιταλός φωτογράφος.
Ο Αντόλφο Φαρσάρι (Adolfo Farsari, 11 Φεβρουαρίου 1841 – 7 Φεβρουαρίου 1898) ήταν Ιταλός φωτογράφος που έζησε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας.
Ακολουθώντας μια σύντομη αρχικά στρατιωτική καριέρα κατά την οποία υπηρέτησε και στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, έγινε στη συνέχεια ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και εμπορικός φωτογράφος. Το φωτογραφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, και ειδικά τα χειροποίητα χρωματισμένα πορτραίτα και τοπία, τα οποία πουλούσε κυρίως σε ξένους διαμένοντες και επισκέπτες στη χώρα (Ιαπωνία). Οι εικόνες του Φαρσάρι διανεμήθηκαν ευρέως, παρουσιάστηκαν και αναφέρθηκαν σε βιβλία και περιοδικά, και μερικές φορές αναπλάστηκαν από καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν και άλλα εκφραστικά μέσα. Διαμόρφωσαν τις παραστάσεις των ξένων για τους ανθρώπους και τους τόπους της Ιαπωνίας και σε κάποιο βαθμό επηρέασαν το πως οι ίδιοι οι Γιαπωνέζοι έβλεπαν τον εαυτό τους και τη χώρα τους. Το στούντιο του, το τελευταίο αξιοσημείωτο ξένο στούντιο στην Ιαπωνία, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας και μια από τις πιο παραγωγικές εμπορικές φωτογραφικές εταιρίες. Σε μεγάλο βαθμό λόγω των αυστηρών τεχνικών προδιαγραφών και των επιχειρηματικών του ικανοτήτων ο Φαρσάρι, επηρέασε σημαντικά την ανάπτυξη της τέχνης της φωτογραφίας στην Ιαπωνία.
1847 - Τόμας Έντισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Τόμας Έντισον (Thomas Alva Edison, 11 Φεβρουαρίου 1847 – 18 Οκτωβρίου 1931) ήταν Αμερικανός εφευρέτης και επιχειρηματίας. Ήταν ο περισσότερο παραγωγικός εφευρέτης της σύγχρονης εποχής. Αν και αυτοδίδακτος δραστηριοποιήθηκε σε πολλούς τομείς της τεχνικής. Από τις γνωστότερες εφευρέσεις του είναι το μικρόφωνο, ο φωνόγραφος και ο ηλεκτρικός λαμπτήρας. Πολλές από τις κατασκευές τού Έντισον ήταν, βέβαια, είτε βελτιώσεις άλλων υπαρχουσών με κακή απόδοση είτε πρότυπα, τα οποία τελειοποιήθηκαν στη συνέχεια από άλλους τεχνικούς.
Γεννήθηκε στο Μέιλαν της πολιτείας Οχάιο από πατέρα που εμπορευόταν δημητριακά. Ήδη στα 12 χρόνια του έπρεπε να εργαστεί για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του. Στα 15 του προσπάθησε να εκδώσει μια εφημερίδα και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως τηλεγραφητής στα τραίνα. Από αυτή τη θέση απολύθηκε, γιατί συνελήφθη να στέλνει το αναμενόμενο σήμα ελέγχου στον επόμενο σταθμό, αντί χειροκίνητα και με οπτική επαφή με το διερχόμενο τραίνο, αυτόματα με μια συσκευή δικής του επινοήσεως. Το 1868 υπέβαλε αίτηση για την πρώτη ευρεσιτεχνία του με ένα τηλέγραφο χαρακτήρων. Ακολούθησε μεγάλος αριθμός άλλων ευρεσιτεχνιών.
Δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδότησε με ηλεκτρισμό τη Νέα Υόρκη και εξελίχθηκε στη γνωστή γιγαντιαία εταιρία General Electric. Η ανακάλυψή του για την εκπομπή ηλεκτρονίων από πυρακτωμένα μέταλλα, «φαινόμενο Edison», απετέλεσε προϋπόθεση για την κατασκευή της ηλεκτρονικής λυχνίας και την απαρχή της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Όταν πέθανε ο Έντισον σε ηλικία 84 ετών, είχε αποκτήσει περισσότερα από 1000 διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ανάμεσά τους για μία μέθοδο διαχωρισμού μεταλλευμάτων, ένα για την επεξεργασία και χύτευση του μπετόν, το οποίο απετέλεσε τη βάση για την κατασκευή προκατασκευασμένων οικιών.
1881 - Κάρλο Καρά, Ιταλός ζωγράφος.
Ο Κάρλο Καρά (11 Φεβρουαρίου 1881 - 13 Απριλίου 1966) ήταν Ιταλός ζωγράφος και κεντρική φυσιογνωμία του κινήματος του φουτουρισμού που αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στην πόλη Quargnento της Ιταλίας το 1881. Από την ηλικία των δώδεκα ετών εργάζεται ως διακοσμητής. Το διάστημα 1899-1900, ο Καρά βρίσκεται στο Παρίσι όπου έρχεται σε επαφή με την σύγχρονη γαλλική καλλιτεχνική παραγωγή και εργάζεται ως διακοσμητής στην έκθεση Exposition Universelle. Επιστρέφει στο Μιλάνο το 1901 και το 1906 εγγράφεται στην Academia di Brera όπου σπουδάζει ζωγραφική υπό τον Cesare Tallone. Στις 11 Φεβρουαρίου του 1910 υπογράφει, μαζί με τους υπόλοιπους φουτουριστές, το Μανιφέστο των Φουτουριστών ζωγράφων και παράλληλα ξεκινά η πιο δημιουργική ίσως περίοδός του, στην οποία ανήκει και ένα από τα σημαντικότερα έργα του η Κηδεία του Αναρχικού Γκαλί. Το 1914 επισκέπτεται ξανά το Παρίσι και συνδέεται με τους Γκιγιώμ Απολλιναίρ και Πάμπλο Πικάσσο.
Το κίνημα του φουτουρισμού
Το κίνημα του φουτουρισμού λήγει ουσιαστικά με την έναρξη του Α' παγκοσμίου πολέμου και ο Καρά το 1916 έχει ήδη απορρίψει αρκετές από τις αρχές του. Το 1917 γνωρίζεται με τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο και στρέφεται μαζί του σε ένα νέο είδος ζωγραφικής που αποκαλείται και μεταφυσική ζωγραφική (pittura metafisika). Δύο χρόνια αργότερα, ο Καρά ολοκληρώνει και ένα θεωρητικό βιβλίο για την μεταφυσική ζωγραφική, υπό τον τίτλο Pittura metafisika. Θα ακολουθήσουν και άλλες θεωρητικές μελέτες ενώ από το 1921, ο Καρά εργάζεται ως κριτικός τέχνης στην εφημερίδα του Μιλάνου L' Ambrosiano.
Το 1941 διορίζεται καθηγητής ζωγραφικής στην Academia di Brera ενώ το 1945 δημοσιεύει την αυτοβιογραφία του (La mia vita).
Πέθανε στο Μιλάνο το 1966.
1900 - Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ, Γερμανός φιλόσοφος.
Ο Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ (Hans-Georg Gadamer, 11 Φεβρουαρίου 1900 - 13 Μαρτίου 2002) ήταν Γερμανός φιλόσοφος.
Οι επιδράσεις του ήταν από την αρχαία ελληνική και την κλασική γερμανική φιλοσοφία, αλλά και από τον δάσκαλό του Χάιντεγκερ, υπό την επίβλεψη του οποίου εκπόνησε το 1929 την διδακτορική διατριβή του με θέμα «H διαλεκτική ηθική του Πλάτωνος».
Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το θέμα της ερμηνευτικής, μελετώντας κυρίως τη φιλοσοφία του Διαφωτισμού. Για τον Γκάνταμερ, η ερμηνευτική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά μια οικουμενική θεώρηση του φιλοσοφείν. Επίσης, ασχολήθηκε με τη σχέση μεταξύ της φιλοσοφίας και της επιστήμης.
Το σπουδαιότερο έργο του είναι το Αλήθεια και Μέθοδος (1960).
1909 - Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς (αγγλ. Joseph L. Mankiewicz) (11 Φεβρουαρίου 1909 - 5 Φεβρουαρίου 1993), ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο Μάνκιεβιτς φημίζεται για την ταινία του 1950 Όλα για την Εύα (All About Eve) για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ σεναρίου και Σκηνοθεσίας, ένα χρόνο μετά την πρώτη του νίκη για την ταινία Ένα Γράμμα σε Τρεις Γυναίκες (A Letter to Three Wives, 1949). Ήταν αδελφός του Χέρμαν Μάνκιεβιτς, ο οποίος συνέγραψε την ταινία Πολίτης Κέιν (Citizen Kane) με τον Όρσον Γουέλς για την οποία κέρδισε όσκαρ σεναρίου.
1910 - Ηλίας Αργυριάδης, Έλληνας κομμουνιστής.
Ο Ηλίας Αργυριάδης (11 Φεβρουαρίου 1910 – 30 Μαρτίου 1952) ήταν Έλληνας κομμουνιστής, στέλεχος του ΚΚΕ. Συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1951 στη βίλα ΑΥΡΑ στη Γλυφάδα, στο πλαίσιο της εξάρθρωσης του μηχανισμού των ασυρμάτων του παράνομου ΚΚΕ. Τον Φεβρουάριο του 1952, δικάστηκε από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών μαζί με άλλους 28 συγκατηγορουμένους, στο Αρσάκειο Δικαστικό Μέγαρο, με την κατηγορία της κατασκοπείας, και καταδικάστηκε «δις εις θάνατον». Εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, μαζί με τους Νίκο Μπελογιάννη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.
1911 - Καρλ Σίφερτ, Αμερικανός αστρονόμος.
Ο Καρλ Κήναν Σίφερτ (Carl Keenan Seyfert, Κλίβελαντ, 11 Φεβρουαρίου 1911 – Νάσβιλ, 13 Ιουνίου 1960) ήταν Αμερικανός αστρονόμος. Είναι περισσότερο γνωστός από την κατηγορία ενεργών γαλαξιών που φέρει το όνομά του (Γαλαξίες Σίφερτ).
Ο Σίφερτ μεγάλωσε στο Κλίβελαντ του Οχάιο και στη συνέχεια έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1929. Εκεί πήρε το πτυχίο, το μάστερ (1933) και το διδακτορικό (1936) του στην Αστρονομία. Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν «Μελέτες των εξωτερικών γαλαξιών» (Studies of the External Galaxies), με θέμα τους δείκτες χρώματος και τα φαινόμενα μεγέθη γαλαξιών, και την εκπόνησε υπό την επίβλεψη του Χάρλοου Σάπλεϊ.
Το 1936 άρχισε να εργάζεται στο νέο τότε Αστεροσκοπείο Μακντόναλντ στο Τέξας, όπου βοήθησε στην έναρξη των παρατηρήσεων. Παρέμεινε εκεί μέχρι το 1940, ερευνώντας με τον Ντάνιελ Πόπερ (Daniel M. Popper) τις ιδιότητες αμυδρών αστέρων τύπου B και συνεχίζοντας τη μελέτη των δεικτών χρώματος των σπειροειδών γαλαξιών.
Από το 1940 ως το 1942 ήταν στο Αστεροσκοπείο του Όρους Γουίλσον στην Καλιφόρνια ερευνώντας τους ενεργούς γαλαξίες που φέρουν σήμερα το όνομά του. Το 1942 επέστρεψε στη γενέτειρά του, στο Case Institute, όπου δίδαξε αστρονομική ναυτιλία σε στρατιωτικό προσωπικό για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά εκτέλεσε και ερευνητικές αστρονομικές παρατηρήσεις στο Αστεροσκοπείο του ινστιτούτου, το Warner and Swasey Observatory.
Το 1946 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί. Τότε σε αυτό το πανεπιστήμιο διδασκόταν πολύ λίγη Αστρονομία και υπήρχε μόνο ένα μικρό αστεροσκοπείο με διοπτρικό τηλεσκόπιο 6 ιντσών (15 cm). Ο Σίφερτ αφιερώθηκε στο να βελτιώσει τη διδασκαλία της Αστρονομίας και να συγκεντρώσει χρήματα για την κατασκευή ενός νέου αστεροσκοπείου. Μέσα σε λίγα χρόνια, είχε εξασφαλίσει σημαντική κοινωνική στήριξη από τους κατοίκους του Νάσβιλ και το νέο «Αστεροσκοπείο Dyer» με κατοπτρικό τηλεσκόπιο 24 ιντσών (60 cm) εγκαινιάσθηκε τον Δεκέμβριο 1953. Ο Σίφερτ έγινε διευθυντής του νέου αστεροσκοπείου, μία θέση που διατήρησε ως τον θάνατό του.
Ο Καρλ Σίφερτ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Νάσβιλ, σε ηλικία 49 ετών.
1915 - Πάτρικ Λη Φέρμορ, Άγγλος συγγραφέας.
Ο σερ Πάτρικ "Πάντι" Μάικλ Λη Φέρμορ, (11 Φεβρουαρίου 1915 – 10 Ιουνίου 2011) ήταν Βρετανός συγγραφέας, λόγιος και στρατιώτης, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Μάχη της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π.. Όσο ζούσε, θεωρείτο ως ένας "από τους μεγαλύτερους εν ζωή Βρετανούς περιηγητές", ενώ περιγράφτηκε κάποτε από το BBC ως "κράμα ανάμεσα σε Ιντιάνα Τζόουνς, Τζέιμς Μποντ και Γράχαμ Γκριν".
1915 - Ρίτσαρντ Χάμινγκ, Αμερικανός μαθηματικός.
1917 - Σίντνεϋ Σέλντον, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Σίντνεϊ Σέλντον (αγγλ. Sidney Sheldon, 11 Φεβρουαρίου 1917 – 30 Ιανουαρίου 2007) ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Οι γνωστότερες τηλεοπτικές δουλειές του είναι τα σενάρια των σειρών I Dream of Jeannie (1965-70), Hart To Hart (1979-84) και The Patty Duke Show (1963-66), ενώ έγραψε και πολλά εμπορικά επιτυχημένα βιβλία όπως το Master of the Game (1982).
O Σίντνεϊ Σέτστελ, όπως είναι το πραγματικό του όνομα κατάγονταν από Γερμανό πατέρα και Ρωσο-εβραία μητέρα. Το 1937 εγκαταστάθηκε στο Χόλιγουντ, όπου άρχισε να σκηνοθετεί δευτέρας διαλογής ταινίες. Για το σενάριό του στην ταινία The Bachelor and the Bobby-Soxer κέρδισε βραβείο Όσκαρ το 1947.
Εκτός από το Όσκαρ σεναρίου, που κέρδισε το 1947, τιμήθηκε με ένα Βραβείο Τόνι (1959), για το μιούζικαλ Redhead και ένα Έμι για τη δουλειά του στην τηλεοπτική σειρά I Dream of Jeannie, που μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC.
1920 - Φαρούκ, βασιλιάς της Αιγύπτου.
Ο Φαρούκ Α' της Αιγύπτου (11 Φεβρουαρίου 1920 - 18 Μαρτίου 1965) ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Αιγύπτου και του Σουδάν, διαδεχόμενος τον πατέρα του, Φουάτ Α' της Αιγύπτου, το 1936.
Γνωστός όχι για τις ηγετικές και διοικητικές του ικανότητες, αλλά για την αδυναμία του στις γυναίκες, την κραιπάλη και το καλό φαγητό, ο Φαρούκ παντρεύτηκε το 1938 τη Φαρίντα, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες. Το 1948 πήρε διαζύγιο από τη Φαρίντα και το Μάιο του 1951 παντρεύτηκε τη 17χρονη Ναρριμάν Σαντέκ.
Τον Οκτώβριο του 1951, το αιγυπτιακό Κοινοβούλιο κατήργησε μονομερώς τη Σύμβαση Συγκυριαρχίας (1899) και ανακήρυξε τη μοναδική κυριαρχία της Αιγύπτου επί του Σουδάν με τον βασιλιά Φαρούκ Α' ως βασιλιά και των δύο κρατών, τίτλο τον οποίο δεν αναγνώρισαν ούτε οι Σουδανοί ούτε οι Άγγλοι.
Στις 26 Ιουλίου του 1952, ο βασιλιάς Φαρούκ παραιτήθηκε από το θρόνο της χώρας του, με την επανάσταση των Αιγυπτίων αξιωματικών. Στις 18 Μαρτίου του 1965, ο έκπτωτος πλέον βασιλιάς έπαθε συμφόρηση σε γαλλικό εστιατόριο στην Αυρηλιανή Οδό έξω από τη Ρώμη. Ήταν 45 ετών και ζύγιζε 135 κιλά. Μαζί του το βράδυ εκείνο ήταν μία ξανθιά καλλονή και όχι η μόνιμη συνοδός του, μαρκησία Ίρμα Καπέτσε Μινούτολο.
1926 - Λέσλι Νίλσεν, Καναδός ηθοποιός.
Ο Λέσλι Νίλσεν (Leslie William Nielsen, 11 Φεβρουαρίου 1926 - 28 Νοεμβρίου 2010) ήταν Καναδός σατιρικός ηθοποιός.
1944 - Ρία Δελούτση, Ελληνίδα ηθοποιός.
H Ρία Δελούτση (Ελευθερία Ντε Λούτζιο, Άργος Αργολίδας 11 Φεβρουαρίου 1944-) είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Έχει πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Σε ηλικία ενός έτους η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Στην ηλικία των δεκαπέντε χρόνων - μαθήτρια ακόμα γυμνασίου - έδωσε εξετάσεις σαν εξαιρετικό ταλέντο στο θέατρο Ρεξ με το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα "Ματωμένος Γάμος" και πέρασε παμψηφεί.
Γράφτηκε στη Σχολή Θεάτρου και Κινηματογράφου Λυκούργος Σταυράκος και σπούδασε υποκριτική και δραματολογία. Δάσκαλοί της υπήρξαν οι : Γ. Θεοδοσιάδης, Τίτος Βανδής, Λυκούργος Καλέργης, Στέφανος Ληναίος, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος, Τζ. Καρούσος, Γιάννης Βογιατζής και Αλίκη Βέμπο.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1960 μ' ένα μικρό ρόλο στο έργο "Νυφιάτικο τραγούδι" του Ν. Περγιάλη. Ήταν μια παράσταση της Δραματικής σχολής που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
Το 1962 τελείωσε το γυμνάσιο (σημερινό Λύκειο) και συγχρόνως αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή. Έδωσε εξετάσεις στην ανωτάτη κρατική επιτροπή του Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων και πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της ηθοποιού. Τον χειμώνα του ίδιου έτους έκανε το επαγγελματικό της ντεμπούτο στη σκηνή σαν πρωταγωνίστρια του θιάσου «Ιορδάνη Μαρίνου» σε περιοδεία, στο έργο : "Η βροχή" του Σώμερσετ Μομ, στο ρόλο της Σάντυ Τόμσον.
1948 - Δώρα Σιτζάνη, Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
Η Δώρα Σιτζάνη (Καστέλλα Πειραιά 11 Φεβρουαρίου 1948 - 15 Ιουνίου 2007) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
Ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα το 1969, γυρίζοντας 6 ταινίες. Έπαιξε σε πολλές ταινίες στο πλευρό του Νίκου Ξανθόπουλου. Υπήρξε σύζυγος του μεγάλου συνθέτη Μάνου Λοΐζου. Έγραψε στίχους σε πολλά τραγούδια όπως το "Κι αν είμαι ροκ".
1948 - Δώρα Σιτζάνη, Ελληνίδα ηθοποιός και στιχουργός.
1953 - Τζεμπ Μπους, Αμερικανός πολιτικός.
1965 - Στέλιος Ρόκκος, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Στέλιος Ρόκκος (11 Φεβρουαρίου 1965) είναι Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός.
Γεννήθηκε το 1965 στην Καλλιόπη της Λήμνου. Ξεκίνησε να τραγουδά και να παίζει κιθάρα επαγγελματικά στη Λήμνο το 1984 και από το 1988 εκτός Λήμνου. Από τότε έχει κυκλοφορήσει πάνω από 12 άλμπουμ, τα περισσότερα από τα οποία γνώρισαν εμπορική επιτυχία.
Το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών που έχει ερμηνεύσει είναι σε δικούς του στίχους και μουσική. Στο παρελθόν συνεργάστηκε με πολλά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, ο Πασχάλης Τερζής, o Βασίλης Καρράς, ο Αντώνης Ρέμος, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Σάκης Ρουβάς, η Νατάσα Θεοδωρίδου ο Γιάννης Βαρδής, ο Νίκος Κουρκούλης, η Σοφία Αρβανίτη, η Πέγκυ Ζήνα, ο Δήμος Αναστασιάδης κ.ά. Επίσης το 2002 μοιράστηκε τη σκηνή με το διεθνούς φήμης συνθέτη Γκόραν Μπρέγκοβιτς σε κοινές εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Από το 2008 ο Στέλιος, όπου εμφανίζεται είναι με το γιο του, τον Δημήτρη Ρόκκο στην κιθάρα.
Δικά του τραγούδια έχουν συμπεριλάβει σε προσωπικά τους άλμπουμ οι: Σάκης Ρουβάς, Νίκος Νομικός, Σταμάτης Γονίδης, Θέμης Αδαμαντίδης, Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Πέγκυ Ζήνα, Βλάσσης Μπονάτσος, Λιζέττα Νικολάου, Γιάννης Κότσιρας, Σπύρος Παπαδήμας, Κώστας Μαρτάκης κ.ά.
1969 - Τζένιφερ Άνιστον, Αμερικανίδα ηθοποιός.
H Τζένιφερ Τζοάννα Άνιστον (Jennifer Joanna Aniston, 11 Φεβρουαρίου 1969) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, παραγωγός και επιχειρηματίας με καταγωγή από την Ελλάδα. Έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από την τηλεοπτική σειρά Τα Φιλαράκια (1994-2004), ενσαρκώνοντας το ρόλο της Ρέιτσελ Γκρην.
Γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1969 στο Σέρμαν Οκς της Καλιφόρνια των Η.Π.Α. με γονείς τον Έλληνα ηθοποιό Γιάννη Αναστασάκη, που κατάγεται από τα Χανιά και μητέρα την επίσης ηθοποιό Νάνσυ Ντόου (1936-2016) που έχει Ιρλανδική και Σκωτσέζικη καταγωγή. Το ελληνικό της όνομα είναι Γενοβέφα Ιωάννα Αναστασάκη. Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν μόλις έντεκα χρονών. Επίσης, έχει δύο ετεροθαλείς αδερφούς: τον Τζον Μέλικ (John Melick) από την πλευρά της μητέρας της και τον Άλεξ Άνιστον (Alex Aniston) από την πλευρά του πατέρα της. Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, η Άνιστον, έζησε για ένα χρόνο στην Ελλάδα, ωστόσο, τα περισσότερα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Νέα Υόρκη. Ο νονός της, ήταν ο Ελληνοαμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής,Τέλι Σαβάλας.
Το 1998, άρχισε να βγαίνει με τον ηθοποιό Μπραντ Πιτ και σύντομα, οι δυο τους, έγιναν το αγαπημένο ζευγάρι της Αμερικής. Στις 29 Ιουλίου 2000, παντρεύτηκαν στο Μαλιμπού και ενώ αρχικά, όλοι μιλούσαν για ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι που επρόκειτο να αποκτούσε και παιδιά, τον Οκτώβριο του 2005, ήρθε το διαζύγιο. Τότε, ο Πιτ πρωταγωνιστούσε στην ταινία Ο Κύριος και η Κυρία Σμιθ μαζί με την Αντζελίνα Τζολί, και οι φήμες ήθελαν τους δύο ηθοποιούς να έχουν δεσμό, εν αγνοία της Άνιστον.
Έπειτα από χρόνιαλ η Άνιστον ήταν πληγωμένη από την απιστία του Πιτ και χρειάστηκε την βοήθεια ψυχολόγων για να το ξεπεράσει. Δήλωσε σε συνέντευξη της για τη σχέση τους: "Επτά ολόκληρα και πολύ σημαντικά χρόνια μαζί. Ήταν μια πολύ όμορφη, ολοκληρωμένη σχέση..."
Το 2011, η Άνιστον έδειχνε και πάλι ευτυχισμένη ενώ φήμες την ήθελαν ζευγάρι με τον επίσης ηθοποιό Τζάστιν Θερού. Τελικά, οι φήμες επιβεβαιώθηκαν και στις αρχές του 2012, το ζευγάρι μετακόμισε σε ένα υπερπολυτελές σπίτι στο Μπελ Ερ του Λος Άντζελες, που αγόρασαν έναντι 22 εκατομμυρίων δολαρίων. Αρραβωνιάστηκαν στις 10 Αυγούστου 2012 και παντρεύτηκαν στις 5 Αυγούστου 2015.
1971 - Ντέμιαν Λιούις, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ντέμιαν Λιούις (Damian Watcyn Lewis, 11 Φεβρουαρίου 1971) είναι Άγγλος ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1971 στο Λονδίνο. Σπούδασε υποκριτική στη Μουσική και Δραματική σχολή του Γκίλντχολ. Έχει πρωταγωνιστήσει στην ταινία Νύφες του Παντελή Βούλγαρη και στην τηλεοπτική σειρά Homeland στον ρόλο του Νίκολας Μπρόντι, ερμηνεία για την οποία έχει βραβευτεί με Χρυσή Σφαίρα.
1974 - Μαρία Μπεκατώρου, Ελληνίδα παρουσιάστρια.
1977 - Γιάννης Οκκάς, Κύπριος ποδοσφαιριστής.
1977 - Μάικ Σίνοντα, Αμερικανός μουσικός (Linkin Park).
O Μάικ Σινόντα (Michael Kenji "Mike" Shinoda, 11 Φεβρουαρίου 1977) είναι Αμερικανός μουσικός και παραγωγός ιαπωνικής καταγωγής. Ο πατέρας του κατάγεται από την Ιαπωνία και την Αμερική, ενώ η μητέρα του είναι Αμερικανίδα. Ο M. Shinoda επίσης, μεγάλωσε στα Agoura Hills της Καλιφόρνια. Είναι ο ιδρυτής του ροκ συγκροτήματος Linkin Park και του Hip-Hop Project Fort Minor. Είναι παντρεμένος με την Anna Hillinger Shinoda η οποία είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Σύμφωνα με μία συνέντευξη του M.Shinoda το τραγούδι Where 'd you Go, από το Album The Rising Tied του hip-hop Project του Fort Minor είναι αφιερωμένο στη γυναίκα του.
O M.Shinoda γνωρίστηκε με τους τωρινούς συνεργάτες του Brad Delson και Rob Bourdon στο γυμνάσιο και δημιούργησαν το συγκρότημα Xero με τραγουδιστή τον Mark Wakefield. Αργότερα στο κολέγιο γνώρισε τον DJ του συγκροτήματος Joseph Hahn Ο Shinoda, επίσης ηταν ο μικρότερος που αποφήτισε από το κολλέγιο τεχνης(Art Center College of Design), που σπούδασε γραφίστας και έχει σχεδιάσει τα εξώφυλλα των Albun Xero Demo Cassete, Hybrid Theory EP, Hybrid Theory, Reanimation και The Rising Tied 2000 Fold. Τέλος ο M.Shinoda έχει σχεδιάσει 5 παπούτσια της εταιρίας ρούχων DC Shoe Co USA.
1980 -Θάνος Τοκάκης, Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.
1981 - Κέλι Ρόουλαντ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
H Κελέντρια Τριν Ρόουλαντ (Kelendria Trene "Kelly" Rowland, 11 Φεβρουαρίου 1981) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια της RnB, ηθοποιός και τραγουδοποιός. H Ρόουλαντ έγινε διάσημη από το γκρουπ Destiny's Child, ένα από τα πιο επιτυχημένα RnB κοριτσίστικα γκρουπ. Το 2002 η Rowland κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ με τίτλο Simply Deep το οποίο πούλησε 2.5 εκατ. αντίγραφα. Το δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2007 με τίτλο Miss Kelly που περιείχε τις επιτυχίες Work και Like This. To 2011 αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα «dance άλμπουμ», το Here I Am που περιέχει την επιτυχία Commander με τον DJ David Guetta. Το τελευταίο μέχρι τώρα κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2013 με τίτλο Talk A Good Game. Η φωνή της Ρόουλαντ είναι μέτζο σοπράνο και το μουσικό της στυλ ταιριάζει στην RnB, Hip Hop, Soul, Pop και Dance. Στις 4 Νοεμβριου 2014, γεννησε το πρωτο της παιδι, μαζι με τον συζηγο της Τιm Witherspoon, τον Titan.
1983 - Ράφαελ Φαν ντερ Φάαρτ, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.
1992 - Τέιλορ Λότνερ, Αμερικανός ηθοποιός.
O Τέιλορ Ντάνιελ Λότνερ (Taylor Daniel Lautner, 11 Φεβρουαρίου 1992) είναι Αμερικανός ηθοποιός, μοντέλο και εξασκεί πολεμικές τέχνες.
Ως παιδί, ο Λότνερ άρχισε να ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες και κατατάχθηκε στο νούμερο ένα στην κατηγορία του από την Αμερικανική Ένωση Καράτε (American Sports Karate Association). Ο Λότνερ σύντομα ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός, με μικρούς ρόλους σε κωμικές σειρές όπως οι: The Bernie Mac Show (2003) και My Wife and Kids (2004), ενώ στη συνέχεια δάνεισε τη φωνή του σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι: What's New, Scooby-Doo? (2005) και Danny Phantom (2005). Το 2005, εμφανίστηκε στην ταινία Δυο Ντουζίνες Μπελάδες (Cheaper by the Dozen 2) και πρωταγωνίστησε στο The Adventures of Sharkboy and Lavagirl σε 3-D.
Ο Λότνερ έγινε παγκοσμίως γνωστός με το ρόλο του ως Τζέικομπ Μπλακ στη σειρά ταινιών Λυκόφως (The Twilight Saga), ξεκινώντας με την πρώτη ταινία Λυκόφως (Twilight) το 2008. Ο Λότνερ επέστρεψε για τις επόμενες τρεις ταινίες, Νέα Σελήνη (The Twilight Saga: New Moon) το 2009, Έκλειψη (The Twilight Saga: Eclipse) το 2010 και Χαραυγή Μέρος 1 (The Twilight Saga: Breaking Dawn Part 1) το 2011. Αναμένεται να επιστρέψει στην τελευταία ταινία της σειράς, Χαραυγή Μέρος 2 (The Twilight Saga: Breaking Dawn Part 2) στα τέλη του 2012. Ο Λότνερ έχει προταθεί για αρκετά βραβεία για την ερμηνεία του στη σειρά Λυκόφως, συμπεριλαμβανομένου τα Βραβεία MTV Movie, Βραβεία People's Choice και Βραβεία Scream. Αργότερα, γνώρισε επιπλέον εμπορική επιτυχία με την ταινία δράσης, Abduction, η οποία αποτέλεσε αναπάντεχη επιτυχία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 ο Λότνερ έγινε εφηβικό είδωλο και σύμβολο του σεξ, μετά την αλλαγή σε μεγάλο βαθμό της φυσικής σωματικής του διάπλασης ώστε να κρατήσει το ρόλο του ως Τζέικομπ Μπίλι Μπλακ στις επόμενες ταινίες της σειράς Λυκόφως. Η αλλαγή αυτή τράβηξε την προσοχή των ΜΜΕ για την καλή του φυσική κατάσταση και γενική ομορφιά. Το 2010, κατατάχθηκε δεύτερος στη λίστα του περιοδικού Glamour's με τους "50 Πιο Σέξι Άντρες του 2010" και τέταρτος στη λίστα του περιοδικού People's με τα "Πιο Εκπληκτικά Σώματα", μεταξύ άλλων τιμών. Το 2010, ο Λότνερ ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος έφηβος κι ωραίος ηθοποιός του Χόλυγουντ.
Θάνατοι σαν σήμερα
641 - Ηράκλειος, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Φλάβιος Ηράκλειος (575 - 11 Φεβρουαρίου 641) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 610 έως το 641.
Ο πατέρας του Ηράκλειος ο πρεσβύτερος ήταν έξαρχος της Καρχηδόνας και ένας από τους παλαιούς στρατηγούς του αυτοκράτορα Μαυρίκιου, με σημαντικό ιστορικό θριάμβων στο περσικό μέτωπο κατά τον πόλεμο της περιόδου 572-591. Τον καιρό της βάναυσης βασιλείας του σφετεριστή αυτοκράτορα Φωκά, ο οποίος είχε ανατρέψει τον Μαυρίκιο το 602, και της νέας περσικής επέλασης στην Εγγύς Ανατολή με αφορμή το πραξικόπημά του, όπου οι Πέρσες για πρώτη φορά δεν περιορίστηκαν σε μεθοριακές συγκρούσεις στην Αρμενία και τη Μεσοποταμία αλλά εισέβαλαν μαζικά στις ανατολικές ρωμαϊκές επαρχίες, ο Ηράκλειος διέκοψε αρχικά την επικοινωνία με την πρωτεύουσα και την τροφοδοσία της με αφρικανικά σιτηρά. Τελικά συγκέντρωσε ισχυρές ρωμαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις προκειμένου να κινηθεί εναντίον του Φωκά. Υπό τη διοίκηση του γιου του Ηράκλειου, ο στόλος σαλπάρει από την Καρχηδόνα το 609 ενώ ταυτόχρονα ξεκινά ο στρατός από την ξηρά, υπό τη διοίκηση του ανιψιού του Νικήτα, και οι δυο με τελικό προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
Συναντώντας παντού θερμή υποδοχή, και ενισχύοντας καθ’ οδόν το ήδη σημαντικό στράτευμά του, ο νεαρός Ηράκλειος φτάνει πρώτος στη Βασιλεύουσα το 610. Μεγαλόσωμος, με ξανθά μαλλιά και επιβλητικό παρουσιαστικό, εισέρχεται θριαμβευτής στην Πόλη με την υποστήριξη των Πρασίνων και χωρίς μάχη. Η ανακτορική φρουρά των Εξκουβιτόρων αυτομολεί στην πλευρά του και τελικώς ο Φωκάς συλλαμβάνεται και εκτελείται. Τον Οκτώβριο του 610 ο Ηράκλειος παντρεύεται την αγαπημένη του Ευδοκία, και αμέσως μετά στέφεται Ρωμαίος Αυτοκράτορας, σε ηλικία 36 ετών με την Ευδοκία απέκτησε δύο παιδιά ανάμεσα στα οποία τον μετέπειτα αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Γ' αλλά θα πεθάνει πρόωρα από επιληψία στις 13 Αυγούστου/612. Μετά τον θάνατο της Ευδοκίας ο Ηράκλειος παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την ανιψιά του Μαρτίνα κόρη της αδελφής του Μαρίας (613) παρά την σκληρή αντίδραση του λαού και της εκκλησίας λόγω της αιμομιξίας, με την Μαρτίνα θα αποκτήσει άλλα 9 παιδιά ανάμεσα στα οποία τον μετέπειτα αυτοκράτορα Ηρακλεωνά. Η Μαρτίνα θα επιβιώσει και μετά τον θάνατο του συζύγου της (641) απαιτώντας να διεκδικήσει τον αυτοκρατορικό θρόνο για λογαριασμό του δικού της γιου Ηρακλεωνά έναντι του γιου της Ευδοκίας Κωνσταντίνου αλλά το τέλος της θα είναι πολύ άσχημο τόσο για την ίδια όσο και για τον γιό της.
1622 - Αλφόνσο Φοντανέλλι, Ιταλός συνθέτης.
Αλφόνσο Φοντανέλλι (Alfonso Fontanelli, 15 Φεβρουαρίου 1557 - 11 Φεβρουαρίου 1622) ήταν Ιταλός συνθέτης, συγγραφέας, διπλωμάτης, αυλικός και ευγενής της όψιμης Αναγέννησης. Ήταν μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικά προοδευτικής σχολής της Φερράρα στα τέλη του 16ου αιώνα, και ένας από τους πρώτους συνθέτες του νέου ύφους (seconda practica), κατά τη μετάβαση στην εποχή του Μπαρόκ.
1650 - Ρενέ Ντεκάρτ, Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και συγγραφέας.
Ο Ρενέ Ντεκάρτ (31 Μαρτίου 1596 – Στοκχόλμη, 11 Φεβρουαρίου 1650) ήταν Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και επιστήμονας φυσικών επιστημών.
Θεωρείται σταθμός στην ιστορία της φιλοσοφίας, καθώς φέρεται ως δάσκαλος και ταυτόχρονα θύμα του Διαφωτισμού. Αναφέρεται συχνά ως εκείνος που συνέλαβε την πιο ακραία μορφή σκεπτικισμού. Προσπάθησε και κατόρθωσε να απεγκλωβίσει τη φιλοσοφία από τον σχολαστικισμό, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις νοητικές δυνάμεις του ανθρώπου και να απελευθερώσει το ανθρώπινο πνεύμα από την αυθεντία του παρελθόντος. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές του ηπειρωτικού-ευρωπαϊκού ορθολογισμού. Οι ιδέες του, όμως, έγιναν στόχος του εμπειρισμού που επικράτησε μακροπρόθεσμα. Αλλά και οι βασικές ιδέες του λειτούργησαν σε πείσμα των προθέσεών του. Θέτοντας τα όρια μεταξύ πνευματικού και υλικού κόσμου και αντιμετωπίζοντάς τον ως επαρκές και αυτόνομο αντικείμενο μελέτης, βοήθησε στην επικράτηση του υλισμού έναντι της πνευματοκρατίας. Υλιστές του 18ου αιώνα όπως ο Ντήτριχ Χόλμπαχ (Dietriech von Holbach, 1723–89) και ο εγκυκλοπαιδιστής Ντενί Ντιντερό, χρησιμοποίησαν τη γεωμετρική αντίληψη του Θεού που αποσύρεται μετά τη δημιουργία. Συνδυάζοντας την άποψή του με τη μηχανιστική ερμηνεία του ζωικού βασιλείου, προώθησαν την υλιστική θεώρηση του κόσμου.
1799 - Λάζαρος Σπαλαντζάνι, Ιταλός φυσιοδίφης.
Ο Λάζαρος Σπαλαντζάνι ή Σπαλαντσάνι (Lazaro Spallanzani) (12 Ιανουαρίου 1729 - 11 Φεβρουαρίου 1799) ήταν Ιταλός φυσιοδίφης (φυσιολόγος) από τους σημαντικότερους στο χώρο της βιολογίας.
Γεννήθηκε στο Σκαντιάνο στις 12 Ιανουαρίου του 1729 και στην αρχή σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Γρήγορα όμως μεταπήδησε στη Φυσική και στη Μεταφυσική όπου και αναδείχθηκε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Μοντένα και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Παβία όπου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημονική έρευνα. Εκεί ανέπτυξε τη θεωρία του, περί αβιογένεσης.
Ο Σπαλαντζάνι ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της κυκλοφορίας του αίματος. Μολονότι ο Σπαλαντζάνι εξέτασε τα σπερματοζωάρια δεν είχε καταφέρει ν' αντιληφθεί τον πραγματικό τους ρόλο πιστεύοντας πως ήταν παράσιτα. Στις τελευταίες του έρευνες προσπάθησε ν' αποδείξει πως ένα σώμα μεταλλάσσεται εκ της γνωστής σήμερα αναγωγής του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακα.
Ο Σπαλαντζάνι πέθανε στην Παβία στις 11 Φεβρουαρίου του 1799.
1829 - Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ, Ρώσος θεατρικός συγγραφέας και διπλωμάτης.
Ο Αλεξάντρ Σεργκέφιεβιτς Γκριμπογέντοφ (15 Ιανουαρίου 1795 - 11 Φεβρουαρίου 1829) ήταν Ρώσος θεατρικός συγγραφέας, γνωστός για το έργο του «Συμφορά από το πολύ μυαλό») στο οποίο σατιρίζει τις αντιλήψεις της ρωσικής αριστοκρατίας της εποχής του.
Ο Γκριμπογέντωφ ήταν γόνος οικογένειας ευγενών και έλαβε την πληρέστερη μόρφωση που μπορούσε να λάβει νέος της τάξης του και της εποχής του. Γνώριζε τις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, έμαθε ελληνικά και λατινικά καθώς και ανατολικές γλώσσες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας νομικά και φιλολογία καθώς και στοιχεία φυσικών επιστημών. Ήταν γνώστης και της μουσικής, έπαιζε πιάνο και συνέθετε μουσικά κομμάτια.
Ύστερα από τη στρατιωτική θητεία του, διορίστηκε υπάλληλος του υπουργείο Εξωτερικών και με αυτήν την ιδιότητα υπηρέτησε στην Τεχεράνη. Εκεί σκοτώθηκε από τον όχλο, που μανιασμένος εισέβαλλε στο κτίριο της Ρωσικής αποστολής επειδή έδωσαν άσυλο σε τρία πρόσωπα αρμενικής καταγωγής που δραπέτευσαν από τα βασιλικά χαρέμια.
Την κωμωδία με την οποία έγινε γνωστός, «Το πολύ μυαλό βλάφτει», ή «Συμφορά από το πολύ μυαλό» την έγραψε το 1823. Το έργο δημοσιεύτηκε το 1833 λογοκριμένο. Το αυτούσιο κείμενο δεν δημοσιεύτηκε παρά το 1862. Όλα αυτά τα χρόνια κυκλοφορούσε χειρόγραφο, από χέρι σε χέρι, και παρόλα αυτά ήταν από τα διαβασμένα έργα της ρωσικής λογοτεχνίας.
Ένας νέος της αριστοκρατίας, αφού έλειψε στο εξωτερικό για τρία χρόνια, γυρίζοντας βρίσκει την αγαπημένη του να τον έχει ξεχάσει και να ετοιμάζεται να παντρευτεί έναν άνθρωπο ανύπαρκτης ποιότητας. Ο περίγυρος του Τσάτσκι – του ήρωα – είναι το περιβάλλον της κοσμικής Πετρούπολης, ένα περιβάλλον όμως γεμάτο κενότητα, ματαιοδοξία, επαρχιωτισμό, με λίγα λόγια οπισθοδρομικό σε σχέση με τον φιλεύθερο νέο. Ο νέος – μην μπορώντας να προσαρμοστεί σε αυτό το περιβάλλον, εγκαταλείπει την Μόσχα και πάλι για το εξωτερικό. Η αξία του έργου έγκειται στον χαρισματικό και άψογο τεχνικά τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας φωτίζει αυτά τα διάφορα πρόσωπα – σύμβολα της ρωσικής ζωής.
Όπως έγραψε αργότερα ο Γκοντσαρώφ: «σαν το φως του ήλιου σε μια σταγόνα νερό, καθρεφτίστηκε όλη η παλιά Μόσχα, το πανόραμά της, το πνεύμα της, η ιστορική στιγμή, τα ήθη.» .
1868 - Ζαν Μπερνάρ Λεόν Φουκώ, Γάλλος αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Βερνάρδος Λέων Φουκώ (Jean Bernard Léon Foucault, 18 Σεπτεμβρίου 1819 – 11 Φεβρουαρίου 1868) ήταν Γάλλος φυσικός.
Ο Φουκώ ήταν ο γιος ενός εκδότη από το Παρίσι. Μετά την εκπαίδευση που έλαβε κατ' οίκον και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε Ιατρική, την οποία εγκατέλειψε λόγω του φόβου του αίματος και ασχολήθηκε με την Πειραματική Φυσική και ιδίως την Οπτική και είναι υπεύθυνος για σημαντικές ανακαλύψεις στον τομέα της Χημείας, του Ηλεκτρισμού και του Μαγνητισμού. Είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις της νεότερης Οπτικής. Το 1855 εργαζόταν ως φυσικός στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού. Ο Ναπολέων ΙΙΙ τον τίμησε με το αξίωμα της Λεγεώνας της τιμής (Légion d'Honneur) το 1862, ενώ την ίδια χρονιά εκλέχθηκε και μέλος του Bureau des Longitudes. Το 1865 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών (Παρίσι) και αργότερα μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου η οποία και του απένειμε το μετάλλιο του Κόπλεϋ (1860),ενώ ήταν μέλος και στην Γερμανική ακαδημία επιστημόνων. Υπήρξε επίσης διευθυντής των επιστημονικών εκδόσεων της «Εφημερίδας των Συζητήσεων των Παρισίων» από το 1845.
Οι εργασίες του ιδιαίτερα για την ταχύτητα του φωτός στο «κενό», αέρα και λοιπά διαφανή σώματα, καθώς και οι έρευνές του επί των τηλεσκοπίων, της θερμότητας και των ρευμάτων θεωρούνται κλασσικές ενώ ανακάλυψε και τα ρεύματα Eddy. Αλλά και στον τομέα της Μηχανικής οι ανακαλύψεις του Φουκώ δεν ήταν λιγότερο σημαντικές. Με το γνωστό «Πείραμα του Φουκώ» ή πείραμα του εκκρεμούς που επεχείρησε το 1851 απέδειξε την περιστροφή της Γης περί τον άξονά της. Επιπλέον μαζί με τον φίλο του Φιζώ, τράβηξαν την πρώτη φωτογραφία του Ήλιου. Η σύγχρονη επιστήμη οφείλει επίσης στον Φουκώ την ανακάλυψη του γυροσκοπίου (1852), καθώς και τη θεωρία των γυροσκοπικών φαινομένων. Ο κρατήρας «Φουκώ» στη Σελήνη έχει λάβει το όνομά του προς τιμήν του Γάλλου επιστήμονα.
Οι περισσότερες των εργασιών του Φουκώ δημοσιεύτηκαν στα «Πρακτικά» της Ακαδημίας των Παρισίων (1847-1869).
1935 - Γερμανός Καραβαγγέλης, μητροπολίτης Καστοριάς.
Ο επίσκοπος Γερμανός Καραβαγγέλης (16 Ιουνίου 1866 - 11 Φεβρουαρίου 1935) ήταν Μητροπολίτης Καστοριάς και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του Ποντιακού Ελληνισμού, αργότερα, οργανώνοντας αντιανταρτικά σώματα με ντόπιους οπλαρχηγούς με συνέπεια να αναδειχθεί μία από τις σημαντικότερες μορφές των Αγώνων εκείνων. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το Έθνος όσο και προς την Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίμητες.
1937 - Γουόλτερ Μπάρλεϊ Γκρίφιν, Αμερικανός αρχιτέκτονας.
Ο Γουόλτερ Μπάρλεϊ Γκρίφιν (Walter Burley Griffin) (24 Νοεμβρίου 1876 - 11 Φεβρουαρίου 1937) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας και αρχιτέκτονας τοπίου, περισσότερο γνωστός για το σχεδιασμό της Καμπέρα, της πρωτεύουσας της Αυστραλίας. Είναι επίσης γνωστός για την ανάπτυξη της κάτοψης σε σχήμα Γ, τα σκέπαστρα οχημάτων καθώς και για μία προοδευτική χρήση του οπλισμένου σκυροδέματος.
Επηρεασμένος από το κίνημα των «εξοχικών σπιτιών» που έχει τη βάση του στο Σικάγο, ο Γκρίφιν ανέπτυξε ένα μοναδικό μοντέρνο στυλ. Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του δούλεψε σε συνεργασία με τη γυναίκα του Μάριον Μαχόνι Γκρίφιν (Marion Mahony Griffin). Στα 28 χρόνια της αρχιτεκτονικής τους συνεργασίας, οι Γκρίφιν σχεδίασαν περισσότερα από 350 κτήρια, σχέδια τοπίου και πολεοδομικά σχέδια καθώς και δομικά υλικά, σχέδια εσωτερικού χώρου, έπιπλα και άλλα είδη οικιακής χρήσης.
1948 - Σεργκέι Αϊζενστάιν, Σοβιετικός σκηνοθέτης.
Ο Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν (22 Ιανουαρίου 1898 - 11 Φεβρουαρίου 1948) ήταν Σοβιετικός σκηνοθέτης, θεωρητικός της τέχνης, της τεχνικής του κινηματογράφου και ένας από τους πρωτοπόρους του σοβιετικού αλλά και παγκόσμιου κινηματογράφου. Ο Αϊζενστάιν ήταν πρωτοπόρος στη χρήση του μοντάζ και το έργο του επηρέασε σημαντικά τους πρώτους σκηνοθέτες ταινιών.
Γεννήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας, από ευκατάστατους γονείς, που του εξασφάλισαν μια καλή μόρφωση. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αϊζενστάιν, ήταν αρχιτέκτονας βαλτικής, γερμανικής, εβραϊκής, και σουηδικής καταγωγής ενώ η μητέρα του, Γιούλια, ήταν Ρωσίδα και μέλος της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας. Ως παιδί ακόμα μιλούσε 3 ξένες γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά), ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα μηχανικής και αρχιτεκτονικής. Την ίδια εποχή έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τη ζωγραφική φιλοτεχνώντας αφίσες. Σύντομα ανακάλυψε το θέατρο και ανέβασε στη Μόσχα πολλά θεατρικά έργα, όπως Η αυτού μεγαλειότης η πείνα, Μάκβεθ του Σαίξπηρ, Σοφός Άνθρωπος του Οστρόβσκι και Μάσκες αερίου. Ο Αϊζενστάιν. έγραψε πολλά δοκίμια στα οποία αναλύει τα έργα και την τεχνική του και διατυπώνει τις σκέψεις του για την τέχνη του κινηματογράφου.
1963 - Σύλβια Πλαθ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Σύλβια Πλαθ (Sylvia Plath, 27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963) ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος.
Γεννημένη στο Τζαμάικα Πλέιν της Μασαχουσέτης (τμήμα της Βοστώνης), η Πλαθ έδειξε από νεαρή ηλικία την κλίση της, όταν εξέδωσε το πρώτο της ποίημα σε ηλικία 8 ετών. Ο πατέρας της, Όττο, καθηγητής κολεγίου και σημαίνουσα αυθεντία σε ό,τι αφορά τις μέλισσες, πέθανε περίπου την ίδια εποχή, στις 5 Οκτωβρίου 1940. Η Πλαθ συνέχισε την προσπάθεια έκδοσης ποιημάτων και σύντομων ιστοριών σε Αμερικανικά περιοδικά, και πέτυχε κάποια μικρή αναγνώριση.
Υπέφερε από σοβαρή διπολική διαταραχή κατά τη διάρκεια της ενηλίκου ζωής της. Στο προτελευταίο έτος των σπουδών της στο Κολέγιο Σμιθ, η Πλαθ έκανε την πρώτη της απόπειρα αυτοκτονίας. Αργότερα απεικόνισε την κατάρρευσή της στο ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Ο Γυάλινος Κώδων (The Bell Jar). Κλείστηκε σε ένα ψυχικό ίδρυμα (Νοσοκομείο ΜακΛίν), και άρχισε να φαίνεται πως πέτυχε μια ευπρόσδεκτη ανάνηψη, αποφοιτώντας από το Σμιθ με διακρίσεις το 1955.
Κέρδισε μια υποτροφία Φουλμπράιτ για το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου συνέχισε να γράφει ποίηση, περιστασιακά εκδίδοντας τη δουλειά της στην φοιτητική εφημερίδα Varsity. Στο Κέμπριτζ γνώρισε τον Άγγλο ποιητή Τεντ Χιούζ. Παντρεύτηκαν στις 16 Ιουνίου 1956. Η Πλαθ και ο Χιούζ πέρασαν την περίοδο από τον Ιούλιο του 1957 μέχρι τον Οκτώβριο του 1959 ζώντας και δουλεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Πλαθ δίδασκε στο Σμιθ. Έπειτα μετακόμισαν στη Βοστώνη, όπου η Πλαθ παρακολούθησε σεμινάρια με τον Ρόμπερτ Λόουελλ. Η σειρά αυτή σεμιναρίων επρόκειτο να έχει σημαντική επίδραση στην δουλειά της. Τα σεμινάρια παρακολουθούσε και η Ανν Σέξτον. Εκείνη την περίοδο επίσης οι Πλαθ και Χιούζ συνάντησαν για πρώτη φορά τον W. S. Merwin, ο οποίος θαύμασε τη δουλειά τους και παρέμεινε δια βίου φίλος. Όταν το ζευγάρι διαπίστωσε πως η Πλαθ ήταν έγκυος, μετακόμισαν πίσω στη Μεγάλη Βρετανία.
Έζησαν για λίγο στο Λονδίνο και έπειτα εγκαταστάθηκαν στο North Tawton, μια μικρή πόλη στο Ντέβον. Εξέδωσε τη πρώτη ποιητική συλλογή της, Ο Κολοσσός (The Colossus), στην Αγγλία το 1960. Τον Φεβρουάριο του 1961 απέβαλε. Ένας αριθμός από ποιήματα αναφέρονται στο γεγονός αυτό. Ο γάμος της άρχισε να συναντά δυσκολίες και χώρισαν λιγότερο από δύο χρόνια μετά τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Ο χωρισμός του οφειλόταν κυρίως στη σχέση που είχε ο Χιούζ με την ποιήτρια Άσια Γουέβιλλ.
Η Πλαθ επέστρεψε στο Λονδίνο με τα παιδιά τους, την Φρίντα και τον Νίκολας (αυτοκτόνησε στις 16 Μαρτίου του 2009 καθώς έπασχε από κατάθλιψη). Νοίκιασε ένα διαμέρισμα στο σπίτι όπου κάποτε έμενε ο Γέιτς. Ήταν πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτό και το θεώρησε καλό οιωνό καθώς ξεκίνησε τις διαδικασίες νόμιμου χωρισμού. Ο χειμώνας 1962/1963 ήταν πολύ σκληρός. Στις 11 Φεβρουαρίου 1963, άρρωστη και με λίγα λεφτά, η Πλαθ αυτοκτόνησε εισπνέοντας φυσικό αέριο από τον φούρνο. Προτού πεθάνει, η Πλαθ τοποθέτησε φαγητό και γάλα στα παιδιά της. Είναι θαμμένη στο νεκροταφείο στο Χεπτονστάλλ, στο Γουέστ Γιορκσάιρ.
1973 - Γιοχάνες Χανς Ντάνιελ Γιένσεν, Γερμανός φυσικός.
Ο Γιοχάνες Χανς Ντάνιελ Γιένσεν (γερ. Johannes Hans Daniel Jensen, 25 Ιουνίου 1907 - 11 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Γερμανός πυρηνικός φυσικός. Ο Γιένσεν μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1963 με την Μαρία Γκέπερτ Μάγιερ για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη δομή των πυρηνικών φλοιών. Ο Γιένσεν σπούδασε φυσική, μαθηματικά, φυσικοχημεία, φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ και στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου από το 1926 ως το 1931, και πήρε το διδακτορικό του το 1932 υπό τον Βίλχελμ Λεντζ.
1985 - Μάρτον Μπούκοβι, Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Μάρτον Μπούκοβι (Bukovi Márton, 10 Δεκεμβρίου 1903 - 11 Φεβρουαρίου 1985), ήταν Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Ο Μπούκοβι αποτέλεσε μαζί με τον Γκούσζταβ Σέμπες και τον Μπέλα Γκούτμαν την αφρόκρεμα των Μαγυάρων προπονητών του 20ου αιώνα και εισήγαγε μαζί τους το σύστημα 4-2-4 (σύστημα με το οποίο μεγαλούργησε η βραζιλιάνικη σχολή) στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Άσκησε την προπονητική και στην Ελλάδα καθοδηγώντας τον Ολυμπιακό τη διετία 1965-67, τελευταία ομάδα που προπόνησε στην τριακονταετία που έμεινε στους πάγκους. Το 1966 ο Μάρτον Μπούκοβι σημάδεψε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο σπουδαίος Ούγγρος προπονητής οδήγησε τον Ολυμπιακό ξανά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, μετά από έξι χρόνια. Το πρωτάθλημα ήταν συγκλονιστικό και κρίθηκε, ουσιαστικά, στις 12 Ιουνίου του 1966, στα Τρίκαλα. Ο Ολυμπιακός νίκησε με 5-0 εκεί όπου είχε ηττηθεί το 1965 και συγκέντρωσε 80 βαθμούς, έναντι 79 του Παναθηναϊκού.
Ο Μπούκοβι με τον Ολυμπιακό κατάφερε να πετύχει ένα ιστορικό ρεκόρ το οποίο χρειάστηκε να περάσουν 46 χρόνια για να καταρριφθεί. Επρόκειτο για το καλύτερο ξεκίνημα ελληνικής ομάδας στο εθνικό πρωτάθλημα, με την ομάδα του Μπούκοβι να πετυχαίνει 12 νίκες στις πρώτες 14 αγωνιστικές. Το Δεκέμβριο του 2013, ο Ολυμπιακός επί Μίτσελ, κατάφερε να σπάσει το συγκεκριμένο ρεκόρ πετυχαίνοντας 13 νίκες στα 14 πρώτα παιχνίδια.
1988 - Φώτης Μεσθεναίος, Έλληνας σκηνοθέτης.
Ο Φώτης Μεσθεναίος (1931 - 11 Φεβρουαρίου 1988) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έγινε περισσότερο γνωστός από τη σκηνοθεσία της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς Το Μινόρε της αυγής.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1931 και ήταν ανεψιός του ρεμπέτη Μήτσου Περδικόπουλου, ο οποίος έγραψε το τραγούδι Το μινόρε της αυγής. Εργάστηκε τη δεκαετία του ' 60 ως φωτογράφος και σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έγινε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ. Το 1983 σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση τη δημοφιλή σειρά για το ρεμπέτικο Το μινόρε της αυγής, η οποία συνεχίστηκε και σε έναν δεύτερο κύκλο επεισοδίων, ως το 1984. Το 1986 έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Παναγιωτάτου Η νύχτα με τη Σιλένα . Το κύκνειο άσμα του ήταν η τηλεοπτική σειρά της ΕΤ-1, Σαν τα τρελά πουλιά, το 1987. Απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στις 11 Φεβρουαρίου 1988 και κηδεύτηκε δύο ημέρες μετά, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.
1993 - Ιωάννης Δ. Καποδίστριας, Έλληνας νομικός και υπηρεσιακός υπουργός.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας (1905 - 11 Φεβρουαρίου 1993) ήταν Έλληνας νομικός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε σπουδές στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, του οποίου μάλιστα έγινε και διδάκτωρ. Το 1943 εξελέγη υφηγητής εργατικού δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών και το 1967 τακτικός καθηγητής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1969, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Το 1945 διετέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών ενώ την περίοδο 1959 - 1963 διοικητής του ΙΚΑ (Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων). Είχε συγγράψει πλήθος νομικών έργων συμμετέχοντας καταλυτικά στην διαμόρφωση του εργατικού δικαίου στην Ελλάδα.
Στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου και Κωνσταντίνου Δόβα είχε διατελέσει υπουργός Εργασίας. Επίσης υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Απογόνων του 1821.
Απεβίωσε το 1993.
1994 - Σόρελ Μπουκ, Αμερικανός ηθοποιός.
1994 - Ουίλιαμ Κόνραντ, Αμερικανός ηθοποιός.
1994 - Πωλ Φεγεράμπεντ, Αυστριακός φιλόσοφος.
Ο Πωλ Φεγεράμπεντ (Paul Karl Feyerabend, 13 Ιανουαρίου 1924 - 11 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος της επιστήμης γνωστός για την εργασία του ως καθηγητή φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, όπου και εργάστηκε για τρεις δεκαετίες (1958 - 1989). Περιπλανήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του και βρέθηκε στην Αγγλία, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Ιταλία, Γερμανία και τέλος Ελβετία. Στα έργα του συμπεριλαμβάνεται το σημαντικό Against Method (που δημοσιεύθηκε το 1975), το Science in a Free Society (που δημοσιεύθηκε το 1978) και το Farewell to Reason (μια συλλογή από εργασίες που δημοσιεύτηκαν το 1987). Ο Φεγεράμπεντ έγινε διάσημος λόγω της αναρχικής του άποψης για την επιστήμη και της απόρριψης ύπαρξης καθολικών μεθοδολογικών κανόνων. Αποτελεί ισχυρή προσωπικότητα στην φιλοσοφία της επιστήμης αλλά και στην κοινωνιολογία της επιστημονικής γνώσης.
1999 - Ουΐλιαμ Αλόνσο, Αργεντινός οικονομολόγος.
Ο Ουΐλιαμ Αλόνσο (William Alonso, 29 Ιανουαρίου 1933 - 11 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αργεντινός οικονομολόγος. Το σημαντικότερο έργο του θεωρείται η θεωρία του πλειοδοτικού τιμήματος (αγγλ.: Bid Rent Function Theory), που δημοσιεύθηκε το 1964 στο βιβλίο του Location and land use (Cambridge, MA: Harvard University Press 1964), στο οποίο προσέγγισε μέσω ενός πλειοδοτικού μοντέλου το ζήτημα της διαμόρφωσης των ενοικίων σε αστικά περιβάλλοντα. Το μοντέλο αυτό αποτέλεσε για δεκαετίες έναν από τους πυλώνες των αστικών οικονομικών.
2000 - Ροζέ Βαντίμ, Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο Ροζέ Βαντίμ Πλεμιάνικοφ (Roger Vladimir Igorevich Plemiannikov, 26 Ιανουαρίου 1928 - 11 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός. Αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».
Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.
2010 - Αλεξάντερ ΜακΚουίν, Άγγλος σχεδιαστής μόδας.
Ο Αλεξάντερ Λι ΜακΚουίν (Lee Alexander McQueen, 17 Μαρτίου 1969 - 11 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Άγγλος σχεδιαστής μόδας και ράφτης. Σε ηλικία 16 ετών πήρε μαθήματα από γνωστούς οίκους μόδας όπως το Saville Row και συνέχισε με συνεργασίες με γνωστές εταιρίες, όπως η Givency. Με τις πρωτοποριακές του δημιουργίες, κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή για τέσσερις χρονιές (1996, 1997, 2001 και 2003) και κέρδισε τις εντυπώσεις στο χώρο της μόδας.
2012 - Αλέξανδρος Σχινάς, Έλληνας συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Ο Αλέξανδρος Σχινάς (1924 - 11 Φεβρουαρίου 2012) ήταν συγγραφέας και δημοσιογράφος, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός ως στέλεχος και εκφωνητής της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle τον καιρό της δικτατορίας στην Ελλάδα.
Ο Σχινάς τελείωσε το Βαρβάκειο, όχι όμως και τη Φυσικομαθηματική Σχολή, στην οποία σπούδασε για λίγο χημεία. Η ανέμελη νιότη στην Κηφισιά επρόκειτο να τελειώσει απότομα με την επώδυνη στρατιωτική θητεία την εποχή του εμφυλίου. Στη συνέχεια περιηγήθηκε τη Δυτική Ευρώπη για να καταλήξει στη Γερμανία το 1959. Υπήρξε ανταποκριτής της ΕΙΡ ήδη από το 1963 και μετά την επταετία συνεργάτης της ΕΡΤ από το 1974.
Ως συγγραφέας ο Αλέξανδρος Σχινάς υπήρξε ολιγογράφος και καίριος. Το βιβλίο του «Αναφορά περιπτώσεων» που κυκλοφόρησε το 1966 υπήρξε για την εποχή του πρωτοποριακό και ασκώντας μεγάλη επίδραση στους ομοτέχνους του συνέβαλε στην ανανέωση του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου. Ο Αλέξανδρος Σχινάς κυριολεκτικά δεν είχε άλλο στο νου του πέρα από την ελευθερία και τη γλώσσα. Το αίτημα μιας εκσυγχρονισμένης παιδείας τον απασχόλησε επί πολλά χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και καρπός αυτής της ενασχόλησης υπήρξε η σειρά εκπομπών του από τη DW που κυκλοφόρησε το 1977 με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Για την υπεράσπισι της ελληνικής εγκεφαλοκρηπίδας».
Ήδη πριν από το βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη στις αρχές του 2011, ο Αλέξανδρος Σχινάς είχε αποσυρθεί στο Έσσεν, αφουγκραζόμενος το αναπόφευκτο. Ένιωθε πως το μεγάλο όνειρο της ζωής του να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη και πραγματικά προοδευμένη δημοκρατία δεν είχε γίνει πραγματικότητα. Ήταν αργά πια για άλλες εκπομπές, για νέες μάχες.
2012 - Γουίτνεϋ Χιούστον, ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Το 2009 το Βιβλίο Γκίνες ονόμασε τη Χιούστον την πιο πολυβραβευμένη γυναίκα τραγουδίστρια όλων των εποχών. Ανάμεσα στις 415 συνολικά βραβεύσεις της έχει κερδίσει 2 Emmy, 6 Grammy, 30 Billboard Music Awards και 22 American Music Awards. Η Χιούστον είναι επίσης μία από τις εμπορικότερες τραγουδίστριες παγκοσμίως, έχοντας πουλήσει πάνω από 170 εκατομμύρια άλμπουμ και σινγκλς.
2021 - Αντώνης Καλογιάννης ήταν Έλληνας τραγουδιστής. (Καισαριανή Αθηνών, 3 Αυγούστου 1940 - 11 Φεβρουαρίου 2021)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καισαριανή ενώ ξεκίνησε να εργάζεται ως τσαγκάρης.
Η συνάντησή του το 1966 με τον Μίκη Θεοδωράκη άλλαξε την πορεία της ζωής του, με αποτέλεσμα να βρεθεί στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης και της Αμερικής και να ερμηνεύει στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Ερμήνευσε επίσης τραγούδια του Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, του Τάκη Μουσαφίρη και του Αργύρη Κουνάδη. Συνεργάστηκε με την Βίκυ Μοσχολιού στον δίσκο του Δήμου Μούτση "Συνοικισμός Α", που κυκλοφόρησε το 1972 και με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στον δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου "Γράμματα στο Μακρυγιάννη", που κυκλοφόρησε το 1979.
Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967, έφυγε στο εξωτερικό μαζί με την Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας.
Το 1970 αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης, και μαζί θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.
Το 1972 ο Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα. Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του υπήρξαν η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Άγγελου Σικελιανού και το «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, καθώς και του «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» το 1975.
Η δεκαετία του ’80, ξεκίνησε με έναν δίσκο (Μίμη Πλέσσα – Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς»/1980), που, μάλλον έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία.
Με τον επόμενο δίσκο του («Τα σημερινά»/1981), ο Αντώνης Καλογιάννης, έκανε την στροφή του στο ερωτικό τραγούδι, όπου και καθιερώθηκε ως ένας ερωτικός τραγουδιστής.
Με τα χρυσά σε πωλήσεις, «Σημερινά», του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Λάκη Τεάζη, ο Καλογιάννης άνοιξε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του και με ένα τραγούδι -μεγάλη επιτυχία- το «Όμορφή μου Κατερίνα», που το ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπου ο τίτλος τους παρέπεμπε σε γυναικεία ονόματα.
Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2021 από ανακοπή καρδιάς.
Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Αγίων Μαρκέλλου Φιλαγρίου και Παγκράτιου, (Μάρκελος * - Παγκράτιος, Παγκρατία *)
Οσίου Νικηφόρου ιερομάρτυρος, (Νικηφόρος, Νικηφορία, Νικηφόρα *)
9 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
474: Ο Ζήνων στέφεται συναυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
1621: Ο Γρηγόριος ΙΕ' γίνεται Πάπας, ο τελευταίος που εκλέγεται δια βοής.
1775: Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Πολέμου για την Ανεξαρτησία, η βουλή της Αγγλίας κηρύσσει την Μασαχουσέτη "επαναστάτρια" πολιτεία.
1788: Η Αυστρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ρωσία.
1801: Υπογράφεται η Συνθήκη της Λουνεβίλ από τη Γαλλία και την Αυστρία, με την οποία μπαίνει τέλος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
1824: Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνητικό ανάμεσα σε άγγλους κεφαλαιούχους και τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη για τη σύναψη δανείου ύψους 800.000 λιρών.
1825: Καθώς κανένας υποψήφιος δεν έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων του Εκλεκτορικού Κολεγίου στις εκλογές του 1824, η Βουλή των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α. εκλέγει τον Τζον Κουίνσι Άνταμς ως πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
1828: Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δύναμης 12.000 ανδρών, από τους οποίους οι 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.
1849: Ανακηρύσσεται η νέα Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία (ιταλικά: Repubblica Romana), αναφερόμενη και ως Δεύτερη Ρωμαϊκή Δημοκρατία (Seconda Repubblica Romana (για να διακρίνεται από εκείνη των ναπολεόντειων χρόνων), ήταν βραχύβια κρατική οντότητα, που ιδρύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1849, όταν η κυβέρνηση των Παπικών Κρατών (εδαφών) αντικαταστάθηκε προσωρινά από ρεπουμπλικανική διακυβέρνηση και ο πάπας Πίος Θ΄ κατέφυγε από τη Ρώμη στην Γκαέτα. Η Δημοκρατία ήταν υπό την ηγεσία των Κάρλο Αρμελλίνι, Τζουζέπε Ματσίνι και Αουρέλιο Σάφφι. Μαζί σχημάτισαν μια τριανδρία, μια μορφή διακυβέρνηση που υπήρχε στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες που η Δημοκρατία ήλπιζε να επιτύχει ήταν η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκία: όλες οι θρησκείες θα μπορούσαν να ασκηθούν ελεύθερα και ταυτόχρονα ο πάπας να έχει διασφαλισμένο το δικαίωμα να διοικεί την Καθολική Εκκλησία. Αυτές οι θρησκευτικές ελευθερίες ήταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από εκείνη της προηγούμενης παπικής διακυβέρνησης, η οποία επέτρεπε να ασκείται μόνο ο καθολικισμός και ο ιουδαϊσμός από τους πολίτες. Το Σύνταγμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας υπήρξε το πρώτο στην παγκόσμια ιστορία του συνταγματικού δικαίου που καταργούσε τη θανατική ποινή.
1861: Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο Τζέφερσον Ντέιβις ανακηρύσσεται στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, Πρόεδρος των Ομόσπονδων Νότιων Πολιτειών.
1870: Ο Αμερικανός πρόεδρος Οδυσσεύς Γκραντ υπογράφει κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών για την ίδρυση της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.
1885: Καταφθάνουν στη Χαβάη οι πρώτοι Ιάπωνες.
1889: Ο Αμερικανός πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ υπογράφει νομοσχέδιο με το οποίο αναβαθμίζει το υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α. σε επίπεδο μέλους του Υπουργικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών.
1895: Ο Αμερικανός γυμναστής Ουίλιαμ Μόργκαν παρουσιάζει ένα νέο παιγνίδι, το οποίο αργότερα θα ονομαστεί βόλεϊμπολ.
1900: Αθλοθετείται από τον Ντουάϊτ Ντέηβις ένα νέο έπαθλο για το τένις, το Davis Cup.
1904: Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος: Ολοκληρώνεται η ναυμαχία του Πορτ Άρθουρ.
1909: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ριζοσπάστης, με διευθυντή τον Γ. Φιλάρετο. Η νέα εφημερίδα, που είναι όργανο του Ριζοσπαστικού Συνδέσμου, προπαγανδίζει την ανάγκη για σοβαρή λαϊκή δράση κατά της μοναρχίας και την εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας.
1913: Ο σερβικός στρατός καταστρέφει 36 αλβανικά χωριά, στην περιφέρεια Δίρβης, επειδή οι κάτοικοί τους ξεσηκώθηκαν ενάντια στη σερβική κατοχή.
1913: Μια ομάδα μετεωριτών γίνεται ορατή σε όλη την αμερικανική ήπειρο. Οι αστρονόμοι συμπεραίνουν πως πρόκειται για τα κομμάτια ενός βραχύβιου φυσικού δορυφόρου της Γης.
1920: Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης του Σβάλμπαρντ, η διεθνής διπλωματία αναγνωρίζει τη νορβηγική κυριαρχία στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό ωκεανό και το χαρακτηρίζει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.
1919: Πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη πανεργατικό, αντικυβερνητικό συλλαλητήριο για την έλλειψη τροφίμων.
1921: Τερματίζεται η ρωσοπολωνική σύγκρουση με την υπογραφή της συμφωνίας της Ρίγας, σύμφωνα με την οποία οι Πολωνοί παραιτούνται από την Ουκρανία.
1923: Η Τουρκία θέτει θέμα αυτονόμησης των νησιών του Αιγαίου, που βρίσκονται κοντά στις τουρκικές ακτές.
1929: ΕΣΣΔ, Πολωνία, Εσθονία, Ρουμανία και Λετονία αποκηρύσσουν τον πόλεμο και υπογράφουν το Πρωτόκολλο Λιτβίνοφ.
1934: Υπογράφεται το Βαλκανικό Σύμφωνο Ειρήνης από την Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία.
1939: Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, οι επαναστάτες φτάνουν στα σύνορα της Καταλονίας.
1941: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Βόμβα χτυπά τον καθεδρικό ναό της Γένοβας στην Ιταλία χωρίς να εκραγεί.
1942: Ώρα πολέμου στις ΗΠΑ. Πηγαίνουν τα ρολόγια μια ώρα μπροστά για εξοικονόμηση ενέργειας λόγω συμμετοχής στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
1943: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: οι αρχές των συμμαχικών δυνάμεων ανακηρύσσουν το Γκουανταλκανάλ ασφαλές αφού η αυτοκρατορική Ιαπωνία απομάκρυνε τις υπόλοιπες δυνάμεις της από το νησί, τερματίζοντας την από έξι μηνών μάχη του Γκουανταλκανάλ.
1944: Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.
1948: Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, ανταρτική δύναμη υπό τον Νίκο Τριανταφύλλου φτάνει κρυφά έξω από τη Θεσσαλονίκη και ρίχνει στην πόλη δεκάδες βλήματα πυροβολικού, προκαλώντας πανικό και σύγχυση σε αρχές και κατοίκους.
1950: Ξεκινά η επίθεση Μακάρθι κατά παντός αριστερού (έμψυχου και άψυχου) με ομιλία του στην δυτική Βιρτζίνια. Ο γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι κατηγορεί 200 στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι διαθέτει αποδείξεις για τις αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις τους.
1950: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος που είχε επιβληθεί στην χώρα μας λόγω του Εμφυλίου.
1951: Ο στρατός της Νοτίου Κορέας μπαίνει στην πόλη Γκεοτσάνγκ και αρχίζει μια ανελέητη σφαγή. Μετά από δύο μέρες τα θύματα είναι 719 μεταξύ των οποίων 385 παιδιά.
1952: Η Ρώμη υποστηρίζει ότι, η Μόσχα παραβιάζει τη συνθήκη ειρήνης με το να θέτει βέτο για την είσοδο της Ιταλίας στον ΟΗΕ.
1954: Ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη τοποθετείται στη νέα του θέση, μπροστά στην παλιά Βουλή.
1955: Καθιερώνεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στην Κίνα.
1960: Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αθηνών ανακοινώνει ότι μόνο το 8% των Ελλήνων χρησιμοποιούν οδοντόβουρτσα και μόνο το 10% των Αθηναίων πηγαίνουν στον οδοντίατρο, με αποτέλεσμα την αύξηση των οδοντικών παθήσεων.
1964: Οι Μπίτλς κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στο διάσημο τηλεοπτικό σόου της εποχής του Εντ Σάλιβαν.
1965: Οι ΗΠΑ στέλνουν τα πρώτα μάχιμα στρατεύματα στο νότιο Βιετνάμ.
1965: Την ταχύτερη δυνατή κοστολόγηση των φαρμάκων "έστω και δι' ηλεκτρονικού εγκεφάλου" ζητούν οι φαρμακοποιοί, απαιτώντας παράλληλα να οριστεί το περιθώριο κέρδους τους στο 33%.
1969: Σε εξάμηνη διαθεσιμότητα τίθεται ο υφηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης διότι, κατά τις αρχές, "επέδειξεν διαγωγήν ασυμβίβαστον προς την ιδιότηταν του πανεπιστημιακού διδασκάλου", η οποία αποδεικνύει "ότι δεν εμφορείται από το αρμόδιον και με το κρατούν κοινωνικό καθεστώς συμβιβαζόμενον πνεύμα".
1969: Το Μπόινγκ 747, το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο, πραγματοποιεί την παρθενική εμπορική του πτήση.
1970: Στο Μόναχο, Άραβες τρομοκράτες σκοτώνουν έναν Ισραηλινό και τραυματίζουν δέκα άτομα κατά την επίθεσή τους σε πτήση ισραηλινής αεροπορικής εταιρίας.
1971: Ο Satchel Paige, γίνεται ο πρώτος έγχρωμος παίκτης που ψηφίζεται για το Baseball Hall of Fame.
1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
1971: Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει την περιοχή του Λος Άντζελες, προκαλώντας 65 θανάτους.
1975: Μεταγωγικό σκάφος της «Λουφτβάφε», που μεταφέρει άνδρες και υλικό στο Πεδίο Βολής Κρήτης, συντρίβεται στα Λευκά Όρη λίγο πριν από την προσγείωσή του στη Σούδα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 43 επιβαίνοντες σ’ αυτό
1978: Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.
1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
1990: Για πρώτη φορά, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας αναγνωρίζει την ευθύνη όλων των Γερμανών για τη δολοφονία Εβραίων στα χρόνια του ναζιστικού καθεστώτος.
1991: Στη Χιλή, κυβερνητική επιτροπή, για πρώτη φορά, καθιστά υπεύθυνη τη δικτατορία του Πινοσέτ για την εξαφάνιση εκατοντάδων ατόμων και για χιλιάδες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη δεκαετία του 70.
1992: Στη Ρουμανία διεξάγονται οι πρώτες ελεύθερες δημοτικές εκλογές, έπειτα από 50 χρόνια.
1993: Περισσότεροι από 500 Ρώσοι, που ζουν στη Σιβηρία, χάνουν τη ζωή τους από λικέρ, που είχε εισαχθεί από την Κίνα.
1994: Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τη διπλωματική αναγνώριση των Σκοπίων από τις ΗΠΑ.
1995: Ο Γάλλος κολυμβητής Γκι Ντελάζ κατορθώνει να διασχίσει τον Ατλαντικό, κολυμπώντας μόνος του μέσα σε δύο μήνες.
1996: Ο Καναδός Ντόνοβαν Μπέιλι στο Ρενό καταρρίπτει το ρεκόρ των 50μ κλειστού στίβου με 5.56.
1997: Την αναστολή των κινητοποιήσεων, τουλάχιστον στις εθνικές οδούς, αποφασίζει ομόφωνα η Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγροτών.
1998: Αποτυγχάνει η απόπειρα δολοφονίας κατά του Γεωργιανού Προέδρου Έντβαρντ Σεβαρντνάντζε.
2001: Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Greeneville βυθίζει κατά λάθος το εκπαιδευτικό ιαπωνικό πλοίο Ehime-Maru.
2004: Αρχίζει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη των πέντε κατηγορουμένων για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας (ΕΛΑ). Στο εδώλιο κάθονται οι Αγγελέτος Κανάς, Κώστας Αγαπίου, Ειρήνη Αθανασάκη, Χρήστος Τσιγαρίδας και Μιχάλης Κασσίμης. Πρόεδρος του δικαστηρίου, η Ελισάβετ Μουγάκου – Μπρίλλη.
2007: Στη Γουινέα διορίζεται ο Εζέν Καμαρά Πρωθυπουργός αφού προηγήθηκαν ταραχές και πολυήμερη γενική απεργία από την Αντιπολίτευση της χώρας, στις οποίες έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 50 άνθρωποι.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1274 - Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης.
Ο Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης (Louis d'Anjou, 9 Φεβρουαρίου 1274 - 19 Αυγούστου 1297) ήταν πρίγκηπας του Ανδεγαυικού Οίκου της Νάπολης, δεύτερος γιος του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Ο πατέρας του χρίστηκε βασιλιάς της Νάπολης από τον πάπα Κλήμεντα Δ΄.
Όταν ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος στην Ιταλία στην διάρκεια του πολέμου του με τον βασιλιά Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας, που ακολούθησε τον Σικελικό Εσπερινό, εξαγόρασε την ελευθερία του δίνοντας σαν ομήρους τρεις από τους γιους του. Τα παιδιά πήγαν στην Βαρκελώνη και μορφώθηκαν κάτω από τις φροντίδες Φραγκισκανών μοναχών για επτά χρόνια. Έτσι, παρά την αιχμαλωσία, ο Λουδοβίκος έγινε αρχιεπίσκοπος της Λυών και με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Καρόλου Μαρτέλου, αυτός έγινε από τον πατέρα του ο κληρονόμος στα βασιλικά δικαιώματα. Ωστόσο, τον ίδιο χρόνο ελευθερώθηκε πήγε στην Ρώμη και ανακοίνωσε ότι δίνει όλα τα κληρονομικά δικαιώματα στον αδελφό του Ροβέρτο του Ανζού, ενώ ο ίδιος θα περιβληθεί με το ένδυμα του Φραγκισκανού μοναχού, και θα αφοσιωθεί σε όλη του την ζωή με την φιλανθρωπική δράση όπως αρμόζει σε έναν μοναχό.
Στέφθηκε (1297) επίσκοπος Τουλούζης, περιοχή όπου ο θείος του Αλφόνσος υπήρξε κόμης, αλλά πέθανε το 1271 χωρίς διάδοχο. Η περιοχή αυτή μεταξύ Προβηγκίας και Ακουιτανίας ήταν πάντα μέσα στα Ανδεγαυικά ενδιαφέροντα. Ο Λουδοβίκος κέρδισε γρήγορα πολύ καλή φήμη για την βοήθεια που προσέφερε σε φτωχούς, αδύνατους, και γενικά όσους είχαν την ανάγκη του. Εξαντλημένος από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, παραιτήθηκε σε έξι μήνες και λίγο αργότερα πέθανε από γρίπη (ή και πιθανώς τύφο) μόλις 23 ετών.
Καθιερώθηκε (1307) από τον πάπα Κλήμεντα Ε΄ σαν Άγιος και η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Απριλίου.
1579 - Γιοχάννες φαν Μόιρς, Ολλανδός λόγιος.
Ο Γιοχάννες φαν Μόιρς (Johannes van Meurs ή Johannes Meursius, 9 Φεβρουαρίου 1579 - 20 Σεπτεμβρίου 1639) ήταν Ολλανδός κλασικός λόγιος και μελετητής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1579 στο Λοσντουίνεν της Χάγης. Διετέλεσε ως ξεναγός των γιων του εύπορου Μπάρνεφελντ που περιηγήθηκαν ανά την Ευρώπη. Διορίστηκε καθηγητής ιστορίας και ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Διετέλεσε επίσημος ιστοριογράφος της Ολλανδίας από το 1610, και αργότερα επίσημος ιστοριογράφος της βασιλικής αυλής της Δανίας. Δίδαξε ιστορία και πολιτική στο Σορό της Δανίας, όπου απεβίωσε στις 20 Σεπεμβρίου 1639. Γιος του ήταν ο επίσης φιλόλογος Γιόν Μόιρσιους (1613-1653/1654).
1737 - Τόμας Πέιν, Άγγλος φιλόσοφος και συγγραφέας
Ο Τόμας Πέιν (9 Φεβρουαρίου 1737 - 8 Ιουνίου 1809) ήταν Άγγλο-Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής, φιλόσοφος, πολιτικός θεωρητικός και επαναστάτης. Ως συντάκτης των δύο πιο επιδραστικών φυλλαδίων κατά την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης, ενέπνευσε τους αντάρτες το 1776 να κηρύξουν ανεξαρτησία από τη Βρετανία. Οι ιδέες του αντικατοπτρίζουν την ρητορική για διακρατικά ανθρώπινα δικαιώματα της εποχής του Διαφωτισμού.Τον αποκάλεσαν «κατασκευαστή κορσέδων για εμπόριο, δημοσιογράφο για επάγγελμα, και προπαγανδιστή από κλίση».
Γεννημένος στο Thetford της Αγγλίας, στην κομητεία του Νόρφολκ, ο Πέιν μετανάστευσε στις βρετανικές αποικίες της Αμερικής το 1774 με τη βοήθεια του Βενιαμίν Φραγκλίνου, φθάνοντας ακριβώς την στιγμή για να συμμετάσχουν στην Αμερικανική Επανάσταση. Σχεδόν κάθε επαναστάτης διάβασε (ή παρακολούθησε την ανάγνωση) του δυνατού φυλλαδίου του «Κοινή Λογική» (Common Sense, 1776), τηρουμένων των αναλογιών μπεστ-σέλερ. Ο Αμερικάνικος τίτλος αποκρυστάλλωνε την επαναστατική απαίτηση για ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία. Το έργο του «Η Αμερικανική κρίση» (The American Crisis, 1776-1783) ήταν μια σειρά προεπαναστατικών φυλλαδίων. Η «Κοινή Λογική» ήταν τόσο επιδραστική ώστε ο Τζων Άνταμς είπε, «Χωρίς την πένα του συγγραφέα της Κοινής Λογικής, το ξίφος του Ουάσινγκτον θα είχε υψωθεί μάταια[6]
Ο Πέιν έζησε στη Γαλλία το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του 1790, συμμετέχοντας ενεργά στην Γαλλική Επανάσταση. Έγραψε τα «Δικαιώματα του Ανθρώπου (Rights of Man, 1791), εν μέρει σαν υπεράσπιση της Γαλλικής Επανάστασης από τους επικριτές της.Οι επιθέσεις του ενάντια στον βρετανό συγγραφέα Έντμουντ Μπερκ τον οδήγησε σε δίκη και ερήμην καταδίκη το 1792 για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης. Το 1792, αν και δεν μιλούσε γαλλικά, εξελέγη στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Οι Γιρονδίνοι τον θεωρούσαν σύμμαχο. Κατά συνέπεια, οι Ορεινοί, ειδικά ο Ροβεσπιέρος, τον θεωρούσαν εχθρό.
Τον Δεκέμβριο του 1793 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Παρίσι, και απελευθερώθηκε το 1794. Έγινε διαβόητος λόγω της μπροσούρας του «Η Εποχή της Λογικής» (The Age of Reason, 1793-1794), στην οποία υποστήριξε ότι ο Ντεϊσμός προωθεί την λογική και την ελεύθερη σκέψη, τασσόμενος κατά της θεσμοθετημένης θρησκείας γενικά και του Χριστιανικού δόγματος ειδικότερα. Έγραψε επίσης το φυλλάδιο «Αγροτική Δικαιοσύνη» (Agrarian Justice, 1795), συζητώντας την προέλευση της ιδιοκτησίας, και εισήγαγε την έννοια του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Το 1802 επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου και πέθανε στις 8 Ιουνίου του 1809. Μόνο έξι άτομα παρακολούθησαν την κηδεία του, καθώς είχε εξοστρακιστεί για γελοιοποίηση του Χριστιανισμού.
1773 - Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον, 9ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον (αγγλ. William Henry Harrison, 9 Φεβρουαρίου 1773 - 4 Απριλίου 1841) ήταν ο 9ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1841 έως το θάνατό του στις 4 Απριλίου 1841. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που πέθανε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ήταν 68 ετών και 23 ημερών όταν εξελέγη, ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σε ηλικία Πρόεδρος, μέχρι την εκλογή του Ρόναλντ Ρήγκαν το 1980. Ακόμη, ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος που γεννήθηκε πριν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Ο Χάρισον πέθανε στη 32η ημέρα της θητείας του από επιπλοκές πνευμονίας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τη συντομότερη θητεία στην προεδρική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο θάνατός του πυροδότησε μια σύντομη συνταγματική κρίση, αλλά αυτή η κρίση τελικά έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προεδρική διαδοχή, τα οποία έμεναν αναπάντητα από το Σύνταγμα μέχρι το πέρασμα της 25ης τροπολογίας.
1783 - Βασίλι Ζουκόφσκι, Ρώσος ποιητής.
Ο Βασίλι Αντρέγεβιτς Ζουκόφσκι (Περιφέρεια Τούλα, 9 Φεβρουαρίου 1783 - Μπάντεν-Μπάντεν, 24 Απριλίου 1852), υπήρξε κορυφαίος ρομαντικός ποιητής της δεκαετίας του 1810, μεταφραστής έργων των Μπάιρον, Σίλερ και Ομήρου, προστάτης και καλός φίλος του Αλέξανδρου Πούσκιν.
Υποστήριξε τον Πούσκιν όταν ο Τσάρος τον εξόρισε στη Σιβηρία κατορθώνοντας μαζί με τον Νικολάι Καραμζίν και με την υποστήριξη του Καποδίστρια να μεταφερθεί αρχικά στο Αικατερίνοσλαβ (σημερινό Ντνιπροπετρόφσκ) και αργότερα στο Κισινάου (Κισινιόφ στα ρωσικά).
1854 - Αλέτα Ενριέτα Γιάκομπς, Ολλανδέζα ιατρός.
Η Αλέτα Ενριέτε Γιάκομπς (Aletta Henriëtte Jacobs, 9 Φεβρουαρίου 1854 - 10 Αυγούστου 1929) ήταν Ολλανδέζα ιατρός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1854 και καταγόταν από οικογένεια Εβραίων.
Πρωτοστάτησε στον οικογενειακό προγραμματισμό, με τη δημιουργία της πρώτης κλινικής για τον έλεγχο των γεννήσεων στον κόσμο. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα στη χώρα της που ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Αγωνίστηκε επίσης για την παροχή δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Συνετέλεσε στη διεξαγωγή του Συνεδρίου στη Χάγη το 1915 που είχε αποτέλεσμα την ίδρυση του Διεθνούς Συνδέσμου των Γυναικών για την Ειρήνη και για την Ελευθερία (WILPF). Απεβίωσε στις 10 Αυγούστου του 1929.
1879 - Ειρήνη Δενδρινού, Ελληνίδα ποιήτρια.
1885 - Άλμπαν Μπεργκ, Αυστριακός συνθέτης.
Ο Άλμπαν Μπεργκ (Alban Berg - Άλμπαν Μαρία Γιοχάννες Μπεργκ, όπως είναι το πλήρες όνομά του (9 Φεβρουαρίου 1885 - 24 Δεκεμβρίου 1935) ήταν Αυστριακός συνθέτης.
Χρημάτισε μέλος της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης, μαζί με τον Άρνολντ Σένμπεργκ, και τον Άντον Βέμπερν. Οι συνθέσεις του συνδυάζουν το υστερο-ρομαντικό ύφος του Γκούσταβ Μάλερ, προσαρμοσμένο στην δωδεκαφθογγική τεχνική του Άρνολντ Σένμπεργκ.
1891 - Ρόναλντ Κόλμαν, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ρόναλντ Κόλμαν (Ronald Charles Colman, 9 Φεβρουαρίου 1891 - 19 Μαΐου 1958) ήταν Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Διπλή Ζωή' (A Double Life) το 1947. Ο ηθοποιός είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες Υπό την Σκιάν της Λαιμητόμου (A Tale of Two Cities, 1935), Χαμένος Ορίζοντας (Lost Horizon, 1937), Ο Αιχμάλωτος της Ζέντα (The Prisoner of Zenda, 1937), Αιχμάλωτοι του παρελθόντος (Random Harvest, 1942) και Ανθρώπινη δικαιοσύνη (The Talk of the Town, 1942).
1893 - Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας ήταν πολιτικός, νομικός, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Διετέλεσε πρωθυπουργός και ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
1923 - Μπρένταν Μπήαν, Ιρλανδός συγγραφέας.
Ο Μπρένταν Μπήαν (Brendan Behan, 9 Φεβρουαρίου 1923 - 20 Μαρτίου 1964) ήταν Ιρλανδός ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος, που έγραψε στα Αγγλικά και στα Ιρλανδικά.
1927 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
1940 - Τζον Μάξγουελ Κούτσι, Νοτιοαφρικανός συγγραφέας.
O Τζον Μάξγουελ Κούτσι (John Maxwell Coetzee, γενν. 9 Φεβρουαρίου 1940), αναφερόμενος συχνότερα ως «Τζ. Μ. Κούτσι», είναι Νοτιοαφρικανός μυθιστοριογράφος, γλωσσολόγος, κριτικός και μεταφραστής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2003. Το 2002 εγκαταστάθηκε και ζει στην Αυστραλία (Αδελαΐδα), ενώ από το 2006 είναι και Αυστραλός πολίτης.
Πριν το Βραβείο Νόμπελ, ο Κούτσι είχε βραβευθεί με το νοτιοαφρικανικό λογοτεχνικό βραβείο CNA (τρεις φορές), το γαλλικό Prix Femina Étranger, το Διεθνές Βραβείο Μυθοπλασίας των Irish Times και το Βραβείο Μπούκερ (δύο φορές).
Ο Κούτσι γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν. Ο πατέρας του, Ζαχαρίας Κούτσι, ήταν δικηγόρος και δημόσιος υπάλληλος, ενώ η μητέρα του, Βέρα Βέμάγερ, δασκάλα.
1943 - Τζόζεφ Στίγκλιτς, Αμερικανός οικονομολόγος.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς (αγγλ.: Joseph Eugene Stiglitz, γεν. 9 Φεβρουαρίου 1943) είναι Αμερικανός οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών για την έρευνα του στην ανάλυση των αγορών που χαρακτηρίζονται από ασύμμετρη πληροφόρηση. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και επικεφαλής οικονομολόγος της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του προέδρου Κλίντον.
Είναι γνωστός για την επικριτική του στάση σε θέματα που αφορούν την παγκοσμιοποίηση, τη λειτουργία των ελεύθερων αγορών και το ρόλο διεθνών οικονομικών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ο Στίγκλιτς θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαίνοντες οικονομολόγους σύμφωνα με τις ακαδημαϊκές αναφορές ενώ το 2011 κατατάχτηκε από το αμερικανικό περιοδικό Time μεταξύ των 100 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα.
Το έργο του εστιάζεται σε θέματα κατανομής πλούτου, διεθνούς εμπορίου και διοίκησης και οργάνωσης επιχειρήσεων. Μεταξύ άλλων είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων και τακτικός αρθρογράφος σε διεθνή ενημερωτικά έντυπα.
1943 - Τζο Πέσι, Αμερικάνος ηθοποιός.
1944 - Άλις Γουόκερ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Άλις Μαλσίνιορ Γουόκερ (Alice Malsenior Walker) (9 Φεβρουαρίου 1944) είναι Αμερικανίδα συγγραφέας της οποίας το διασημότερο μυθιστόρημα, Το Πορφυρό Χρώμα, κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ και το Αμερικανικό Βραβείο Βιβλίων (American Book Award).
Τα γραπτά της Γουόκερ, που περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, ιστορίες, δοκίμια, ποιήματα, εστιάζονται στους αγώνες των Αφρο-Αμερικανών, και ιδιαίτερα των Αφρο-Αμερικανών γυναικών, εναντίον κοινωνιών που είναι ρατσιστικές, σεξιστικές, και συχνά βίαιες. Τα γραπτά της τείνουν να σίνουν έμφαση στο σθένος των μαύρων γυναικών και την σημαντικότητα της Αφρο-Αμερικανικής κληρονομιάς και κουλτούρας.
Η Γουόκερ γεννήθηκε στο Eatonton της Γεωργίας στις ΗΠΑ. Παρακολούθησε το Spelman College στην Ατλάντα της Γεωργίας και αποφοίτησε το 1965 από το Sarah Lawrence College στο Yonkers της Νέας Υόρκης. Το πρώτο ποιητικό της βιβλίο γράφτηκε ενώ ήταν ακόμη τελειόφοιτη ατο Sarah Lawrence. Επέστρεψε στον Νότο για να δουλέψει στο αμερικανικό κίνημα για τα ατομικά δικαιώματα.
Η Γουόκερ ήταν επίσης εκδότρια στο Ms. Magazine. Ένα άρθρο της που εκδόθηκε το 1975 ήταν κατά πολύ υπέυθυνο για την ανανέωση του ενδιαφέροντος για την δουλειά της Zora Neale Hurston.
Το 1986 κέρδισε το O. Henry Award για την μικρή ιστορία της “Συγγενικά Πνεύματα” (Kindred Spirits), που εκδόθηκε στο περιοδικό Esquire τον Αύγουστο του 1985.
Πολιτική ακτιβίστρια (εν μέρει εξαιτίας της επίδρασης του Howard Zinn), είναι δραστήρια σε θέματα περιβαλλοντικά, φεμινιστικά και ατομικών δικαιωμάτων. Επίσης έχει συνηγορήσει υπέρ της κατάργησης του εμπάργκο εναντίον της Κούβας. Η κόρη της, Ρεμπέκα Γουόκερ, είναι επίσης διαπρεπής ακτιβίστρια.
1945 - Μία Φάροου, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μία Φάροου είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, διεθνούς φήμης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια και πρώην μοντέλο, πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF. Αναδείχθηκε από τη συμμετοχή της στη τηλεοπτική σειρά "Πέυτον Πλέις", ενώ κρίθηκε ως αμφιλεγόμενο άτομο από τους χωρισμούς της με τον Φρανκ Σινάτρα, τον Αντρέ Πρεβέν και ιδίως τον Γούντι Άλεν. Μεσουράνησε στις δεκαετίες του "70 και "80 συμμετέχοντας σε 45 ταινίες.
Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου του 1945. Το πλήρες και πραγματικό όνομά της είναι Μαρία ντε Λουρντς Βιλιέρς Φάροου (Maria de Lourdes Villiers Farrow). Είναι κόρη του Αυστραλού σκηνοθέτη Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μωρίν Ο Σάλιβαν, (γνωστή ως Τζέιν του Ταρζάν). Το "ντεμπούτο" της ξεκίνησε με την ταινία "Ο Άρχων των πέντε Ωκεανών" του Τζον Πωλ Τζόουνς 1959. Ακολούθησε η επιτυχία της στη τηλεοπτική σειρά Πέυτον Πλέις, ως Άλισον Μακένζυ, αλλά και ως θύμα του Σατανά στο "Μωρό της Ροζμαρί" (1968) του Πολάνσκι, λαμβάνοντας διάφορες διακρίσεις που την κατέστησαν κορυφαία ηθοποιό.
1957 - Κατερίνα Στανίση, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1957 στη Νάουσα. Σε ηλικία επτά ετών, μαζί με την οικογένειά της μετανάστευσαν στη Γερμανία, λόγω της φτώχειας και της ανεργίας που μάστιζε τη δεκαετία του '60 την Ελλάδα, όπου εργάστηκε σε εργοστάσια και σε εστιατόρια.
Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζή.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.
Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο και πρώτο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.
O συγγραφέας Κώστας Ζουράρις την έχει χαρακτηρίσει "ιέρεια του λαϊκού τραγουδιού".
Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.
Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.
Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζη.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.
Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.
Το 1983 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα σε μια σειρά συναυλιών στο θέατρο "Ορφέας", στο Ολυμπιακό Στάδιο, σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας και στο εξωτερικό. Η συνεργασία τους αυτή ηχογραφήθηκε και ο δίσκος "Τα τραγούδια μου" ξεπέρασε τις 700.000 πωλήσεις, έγινε πολυπλατινένιος και μέχρι σήμερα αποτελεί τον πιο εμπορικό live δίσκο.
Το 1988 και το 1989 συνεργάστηκε με τον Στέλιο Καζαντζίδη, στους δίσκους του "Ελεύθερος" και "Ό,τι δεν είπα". Ο πρώτος δίσκος περιλαμβάνει το ντουέτο "Δεν είσαι εσύ" σε μουσική Τάκη Σούκα και στίχους Νίκου Λουκά, ενώ στο δεύτερο, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεχωρίζει η ερμηνεία της Κατερίνας Στανίση στην επανεκτέλεση του τραγουδιού "Αυτή η νύχτα μένει που θα 'μαστε μαζί". Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δηλώσει ότι η Κατερίνα Στανίση και η Πίτσα Παπαδοπούλου αποτελούν τις αυθεντικότερες λαϊκές τραγουδίστριες της Ελλάδας.
Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.
Έχει εμφανιστεί στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα, όπως "Φαντασία", "Νεράιδα", "Παλιά Δειλινά", "Αμπάρες", "Απόλλων Palace", "Can Can", "Πύλη Αξιού", "Thalassa". Στις 27 Ιουνίου του 1991, Αντύπας και Κατερίνα Στανίση ήταν το πρώτο σχήμα που εγκαινίασε το νυχτερινό κέντρο "Posidonio". Στο "Posidonio" η Κατερίνα Στανίση παρέμεινε και τις δύο επόμενες σεζόν μαζί με τον Αντύπα και τον Δημήτρη Κοντολάζο, ενώ δίπλα της πρωτοεμφανίστηκε στις αθηναϊκές πίστες ο Σάκης Ρουβάς.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς, Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και σε τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια.
1959 - Αντώνης Μανίκας, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας. Σήμερα είναι προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1959 και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Πανιώνιο, στον οποίο αγωνίστηκε από την εφηβική του ηλικία μέχρι το 1990.
Εντάχθηκε στην εφηβική ομάδα του συλλόγου το 1974. Το 1977-78 προωθήθηκε στην πρωτη ομάδα και υπέγραψε ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 19 ετών. Με την ομάδα της Νέας Σμύρνης γνώρισε πολλές χαρές με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1979, τη συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου το 1989 και τη συμμετοχή σε αγώνες των Κυπέλλων Κυπελλούχων και ΟΥΕΦΑ.
Τη σεζόν 1978-79 είχε μεγάλη συμμετοχή στην κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Ελλάδος στην ιστορία του Πανιωνίου, αφού αγωνίστηκε σε όλα τα ματς των πρώτων γύρων του Κυπέλλου, στους δύο προημιτελικούς αγώνες κατά του Άρη Θεσ. και στον πρώτο ημιτελικό κατά του Ολυμπιακού Π., λόγω τραυματισμού του βασικού τερματοφύλακα Ζαφείρη Κάκκαρη. Στη συνέχεια στρατεύτηκε και δεν μπόρεσε να είναι παρών στον επαναληπτικό ημιτελικό και στον τελικό.
Καθιερώθηκε ως βασικός στην ομάδα από τη σεζόν 1982-83. Τη χρονιά αυτή γνώρισε την αποθέωση αποκρούοντας πέναλτι στο νικηφόρο αγώνα εκτός έδρας κατά του Παναθηναϊκού (σκορ 3-1). Η ομάδα δεν πήγε πολύ καλά και κατέληξε να παίξει την παραμονή της σε αγώνα μπαράζ με τον Μακεδονικό. Ο Μανίκας ήταν βασικός πρωταγωνιστής στη νίκη-παραμονή με 3-2 της ομάδας του. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη σεζόν, στον αγώνα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα (σκορ: 2-0).
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στην καταπληκτική πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος του 1987, όταν ο Πανιώνιος απέκλεισε διαδοχικά την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό για να αποκλειστεί στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό. Ήταν παρών στη συμμετοχή της ομάδας του στον τελικό του 1989 αλλά στον πάγκο, μιας και τη θέση του βασικού είχε πάρει τότε ο Θεολόγης Παπαδόπουλος.
Είχε μεγάλη ικανότητα στην απόκρουση των πέναλτι, που είχε αποκτήσει από τη μαθητεία του κοντά στον παλιό μεγάλο διεθνή τερματοφύλακα Νίκο Πεντζαρόπουλο. Κατά την τριετία 1985-88 είχε αποκρούσει 15 πέναλτι, ενώ είχε δεχτεί μόλις τρία γκολ από εκτελέσεις της εσχάτης των ποινών.
Σε άλλες ομάδες
Στη συνέχεια της καριέρας του έπαιξε ακόμα στον Λεβαδειακό, τον ΠΑΣ Γιάννινα, στον Εθνικό Π. και στην Καλλιθέα. Σταμάτησε λίγο μετά την έναρξη της περιόδου 1998-99.
Στις Εθνικές ομάδες
Ο Μανίκας αγωνίστηκε σε όλες τις εθνικές ομάδες: νέων, ελπίδων, ολυμπιακή ομάδα και δύο φορές στην εθνική ανδρών.
Οι δυο συμμετοχές του ήταν στα φιλικά παιχνίδια με τη Ρουμανία (11/3/1987, σκορ: 1-1) και τη Σοβιετική Ένωση (23/3/1988, σκορ: 0-4). Και στα δύο μπήκε ως αλλαγή στο β΄ ημίχρονο.
Την ίδια περίοδο υπήρξε βασικός τερματοφύλακας της ολυμπιακής ομάδας στο προολυμπιακό τουρνουά για την πρόκριση στην Ολυμπιάδα της Σεούλ. Έπαιξε συνολικά σε πέντε ματς.
Προπονητής
Στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής σε πολλές ομάδες κυρίως χαμηλών κατηγοριών, μέχρι επιπέδου Β΄ Εθνικής. Ως το τέλος της σεζόν 2009-10 σε 182 αγώνες Β΄ Εθνικής είχε 63 νίκες, 56 ισοπαλίες, 63 ήττες.
1963 - Μπράιαν Γκριν, Αμερικανός φυσικός.
Ο Μπράιαν Γκριν (Brian Randolph Greene, 9 Φεβρουαρίου 1963), είναι Αμερικανός θεωρητικός φυσικός και ένας από τους πιο γνωστούς θεωρητικούς των χορδών. Από το 1996 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Μπράιαν Γκριν ήταν ιδιοφυΐα στα μαθηματικά. Οι επιδόσεις του ήταν τέτοιες, μάλιστα, που όταν ήταν δώδεκα χρόνων, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στα μαθηματικά από έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κολούμπια, επειδή είχε ξεπεράσει το μαθηματικό επίπεδο του καθηγητή του σχολείου του. Ο Γκριν σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου πήρε το πτυχίο του το 1980, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία το 1986. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συνδιευθυντής στο Ινστιτούτο για Χορδές, Κοσμολογία και Αστροσωματιδιακή φυσική του πανεπιστημίου, καθοδηγώντας ένα ερευνητικό πρόγραμμα εφαρμογής της θεωρίας υπερχορδών σε κοσμολογικές ερωτήσεις. Για το λόγο αυτό προσχώρησε και στο Πανεπιστήμιο Κόρνελ, όπου από το 1995 είναι πλέον και καθηγητής.
1979 - Ζανγκ Ζιγί, Κινέζα ηθοποιός.
H Ζανγκ Ζιγί (9 Φεβρουαρίου 1979) είναι Κινέζα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1979 στο Πεκίνο της Κίνας. Οι γονείς της την έστειλαν σε μικρή ηλικία σε ιδιωτικό σχολείο, το οποίο η Ζανγκ πραγματικά μισούσε και ανυπομονούσε να το εγκαταλείψει. Ιδέα των γονιών της ήταν επίσης να σπουδάσει χορό στην Ακαδημία Χορού του Πεκίνου και να ακολουθήσει καριέρα σ'αυτόν το χώρο. Η Ζανγκ Ζιγί όμως είχε άλλα σχέδια. Στα 19 της χρόνια, ο Τζανγκ Γιμόου της προσέφερε ένα ρόλο στο Ο δρόμος για το σπίτι, ο οποίος την έκανε γνωστή. Από τότε έχει πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών που την έχουν καθιερώσει ως μία από τις διασημότερες Ασιάτισσες ηθοποιούς. Αρχικά συμμετείχε μόνο σε ασιατικές παραγωγές και δεν γνώριζε καν αγγλικά. Αργότερα βέβαια πρωταγωνίστησε και σε πολλές παραγωγές του Χόλυγουντ και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες, όπως ο Τζανγκ Γιμόου, ο Ανγκ Λι, ο Γουόνγκ Καρ Γουάι και ο Ρομπ Μάρσαλ. Το 2001 κέρδισε το βραβείο β' γυναικείου ρόλου στα Independent Spirit Awards, ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στα Hong Kong Film Awards για την ταινία 2046. Υπήρξε και υποψήφια στα βραβεία BAFTA, το 2001 για την ταινία Τίγρης και δράκος, το 2005 για την ταινία Ιπτάμενα στιλέτα και το 2006 για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Επίσης, το 2006 ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Η Ζανγκ είναι ιδιαίτερα προσεκτική με την προσωπική της ζωή, την οποία προφυλάσσει από τα φώτα της δημοσιότητας.
1980 - Δημήτρης Ουγγαρέζος, Έλληνας παρουσιαστής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1980. Κατάγεται από την Κάλυμνο και το Καστελόριζο άλλα μεγάλωσε στο Νέο Φάληρο. Σπούδασε στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επικοινωνία στο LSE του Λονδίνου.
1980 - Φαίη Σκορδά, Ελληνίδα παρουσιάστρια.
1980 - Άγγελος Χαριστέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Άγγελος Χαριστέας (Στρυμωνικό Σερρών, 9 Φεβρουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής.
Άρης Θεσσαλονίκης
Ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα του Στρυμωνικού Σερρών από όπου μεταπήδησε στον Άρη Θεσσαλονίκης το 1997. Τον Ιανουάριο του 1998 δόθηκε δανεικός στον Αθηναϊκό για έξι μήνες. Με την επιστροφή του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης την ίδια χρονιά, του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες και συνέχισε τη καριέρα του στον Άρη μέχρι και το 2002, με το ενδιαφέρον αρκετών ευρωπαϊκών ομάδων να εκδηλώνεται πολλαπλές φορές.
Βέρντερ Βρέμης
Το 2002 η Βέρντερ Βρέμης τον απέκτησε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς οι διαπραγματεύσεις της μετεγγραφής του έγιναν από τον τότε πρόεδρο του Άρη, Ιωάννη Ζαχουδάνη και παρόλο που οι δύο πλευρές συμφώνησαν τη μετακίνηση του Σερραίου επιθετικού στη γερμανική ομάδα, λόγω αγνώστων επιπλοκών, η ΠΑΕ ουδέποτε συγκέντρωσε τα κέρδη της μετεγγραφής. Από το 2002 έως το 2005 αγωνίστηκε με τη γερμανική ομάδα σε 66 αγώνες, σκόραρε 18 τέρματα και κατέκτησε ένα νταμπλ.
Άγιαξ
Το 2005 μετακόμισε στην Ολλανδία και στον Άγιαξ, όπου την πρώτη του χρονιά είχε θετικές εμφανίσεις, σημειώνοντας οκτώ τέρματα. Ωστόσο την επόμενη χρονιά παραγκωνίστηκε και βρέθηκε εκτός πλάνων του τότε προπονητή του ολλανδικού συλλόγου, Χενκ Τεν Κάτε, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει, συμμετέχοντας συνολικά σε 31 αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας πετύχει δώδεκα τέρματα.
Φέγενορντ
Η περίοδος 2006-07 βρήκε τον Άγγελο Χαριστέα στην επίσης ολλανδική Φέγενορντ, όπου ολοκλήρωσε τη χρόνια σημειώνοντας συνολικά 10 τέρματα.
Νυρεμβέργη
Το 2007 συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στη Νυρεμβέργη, με το συνολικά κόστος της μετεγγραφής να αγγίζει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το 2009 έκανε ένα σύντομο πέρασμα ως δανεικός από την Μπάγερ Λεβερκούζεν με την οποία συμμετείχε σε 13 αγώνες, συμμετέχοντας στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Βέρντερ Βρέμης.
Αρλ Αβινιόν
Τον Αύγουστο του 2010 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη γαλλική Αρλ Αβινιόν, νεοφώτιστη στο Σαμπιονά, όπου βρήκε τον Άγγελο Μπασινά, πρώην συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα της Ελλάδας. Η συνεργασία του με τη γαλλική ομάδα έλαβε τέλος στις 28 Νοεμβρίου 2010.
Σάλκε
Τον Ιανουάριο του 2011, ο Χαριστέας υπέγραψε συμβόλαιο με τη Σάλκε, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της περιόδου 2010-11, κατακτώντας το κύπελλο Γερμανίας και φτάνοντας μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Στην παρθενική του συμμετοχή με τη γερμανική ομάδα κατάφερε να σκοράρει το νικητήριο τέρμα απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Παναιτωλικός
Την περίοδο 2011-12 πήρε την απόφαση να γυρίσει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί στον Παναιτωλικό, υπογράφοντας στις 27 Ιουλίου 2011 συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με την ομάδα του Αγρινίου.
Αλ Νασρ
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2013 υπέγραψε με την ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Αλ Νασρ, έναντι 500.000 ευρώ για τέσσερις μήνες, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από τους φιλάθλους της ομάδας κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο.
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2001 στη φιλική αναμέτρηση εναντίον της Ρωσίας που διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης (3-3), όπου σημείωσε τα δύο από τα τρία τέρματα της ελληνικής ομάδας, υπό την καθοδήγηση του Βασίλη Δανιήλ.
Υπήρξε βασικότατο στέλεχος της Ελλάδας στην προκριματική φάση του Euro 2004, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στην εντός έδρας αναμέτρηση εναντίον της Ουκρανίας (1-0).
Στην τελική φάση της διοργάνωσης στην Πορτογαλία και τη θριαμβευτική πορεία που ακολούθησε, αγωνίστηκε και στους έξι αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα. Τα τρία τέρματα που σημείωσε απέναντι σε ισχυρές ομάδες - φαβορί (στη φάση των ομίλων με την Ισπανία, στα προημιτελικά με τη Γαλλία και στον τελικό με την Πορτογαλία) βοήθησαν την Ελλάδα να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά οδήγησαν και τον ίδιο να αποκτήσει φήμη και αναγνώριση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Με το εθνόσημο αγωνίστηκε από το 2001 μέχρι το 2011 και ήταν σχεδόν πάντα στις βασικές επιλογές για την ενδεκάδα, επί θητείας Ότο Ρεχάγκελ. Αγωνίστηκε επίσης στο Euro 2008, όπου σημείωσε το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση απέναντι στη μετέπειτα τροπαιούχο Ισπανία, καθώς και στον εναρκτήριο αγώνα με τη Νότια Κορέα στο Μουντιάλ 2010 που διεξήχθη στη Νότια Αφρική.
Καθοριστικής σημασίας αποδείχθηκε και το τελευταίο του τέρμα με τη γαλανόλευκη φανέλα, στον εκτός έδρας αγώνα των προκριματικών του Euro 2012 απέναντι στη Γεωργία, με το οποίο έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα με 2-1 και "σφράγισε" την απευθείας πρόκριση της ομάδας στα τελικά της διοργάνωσης.
1981 - Τομ Χίντλστον, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τομ Χίντλστον (Thomas William "Tom" Hiddleston, 9 Φεβρουαρίου 1981) είναι Άγγλος ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και του θεάτρου. Ο Χίντλστον φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (Royal Academy of Dramatic Art) και ήρθε στην επιφάνεια μέσω των πολυάριθμων τηλεοπτικών του ρόλων και πιο πρόσφατα με τους κινηματογραφικούς του ρόλους. Υποδύθηκε τον Λόκι στο Thor (2011), τον Λοχαγό Νίκολς στην ταινία Το Άλογο του Πολέμου (War Horse, 2011) σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Φρέντι Πέιτζ στο βρετανικό δράμα Το Βαθύ Μπλε του Ερωτα (The Deep Blue Sea, 2011). Υποδύθηκε επίσης τον συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στην ταινία Μεσάνυχτα στο Παρίσι (Midnight in Paris, 2011) του Γούντι Άλεν. Επέστρεψε στο ρόλο του Λόκι στην ταινία Οι Εκδικητές (The Avengers, 2012) και στο Thor: The Dark World το 2013. Επίσης πρωταγωνίστησε στον ρόλο του Κοριολανού(Coriolanus) του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία της Jossie Rourke, στο Donmar Warehouse. Αναμένεται να επαναλάβει τον ρόλο του Λόκι στο "Thor: Ragnarok", ταινία που προορίζεται για το 2017.
Οι πιο πρόσφατοι ρόλοι του περιλαμβάνουν: τον Adam στην ταινία "Only Lovers Left Alive" (2013) σε σκηνοθεσία Jim Jarmuch, τον Thomas Sharpe στο ρομαντικό θρίλερ Crimson Peak (2015) σε σκηνοθεσία Guillelmo del Toro και τον Hank Williams στο βιογραφικο I Saw the Light σε σκηνοθεσία Mark Abraham με συμπρωταγωνίστρια την Elizabeth Olsen, ενώ τον Μάρτιο του 2016 θα πρωταγωνιστήσει στο ψυχολογικό θρίλερ High Rise του Ben Wheatley, υποδυόμενος τον γιατρό Robert Laing.
Ο Χίντλστον έχει λάβει υποψηφιότητα για BAFTA Ανερχόμενου Αστεριού και για Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ.
1982 - Βίκυ Παπαδοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός.
1987 - Ρόουζ Λέσλι, Σκωτσέζα ηθοποιός.
1987 - Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Αμερικανός ηθοποιός.
1992 - Ντάρια Μέλνικοβα, Ρωσίδα ηθοποιός.
Θάνατοι σαν σήμερα
967 - Σαΐφ αλ-Ντάουλα, Άραβας εμίρης.
Ο Αλί ιμπν Αμπου αλ-Χάιτζα Αμπντ Αλλάχ ιμπν Χαμντάν ιμπν αλ-Χαρίθ Σαΐφ αλ-Ντάουλα αλ-Ταγλιμπί, πιο γνωστός απλά με το τιμητικό του προσωνύμιο («λακάμπ») Σαΐφ αλ-Ντάουλα («Ξίφος της Δυναστείας»), ήταν το πλέον εξέχον μέλος της αραβικής δυναστείας των Χαμδανιδών, και ιδρυτής του ανεξάρτητου εμιράτου του Χαλεπίου, που περιλάμβανε τη βόρειο Συρία και τμήματα της Άνω Μεσοποταμίας (Τζαζίρα).
Αρχικά ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα υπηρέτησε υπό τον μεγαλύτερο αδερφό του, Νασίρ αλ-Ντάουλα, ηγεμόνα της Μοσούλης, κατά τις προσπάθειες του τελευταίου να αποκτήσει τον έλεγχο των απομειναρίων του Χαλιφάτου των Αββασιδών και την πρωτεύουσα Βαγδάτη στις αρχές της δεκαετίας του 940.
Η φήμη του Σαΐφ αλ-Ντάουλα στηρίζεται κυρίως στο ρόλο που έπαιξε στους αραβοβυζαντινούς πολέμους: έγινε γνωστός ως ο μοναδικός πρόμαχος των Αράβων, που από τις αρχές του 10ου αιώνα αντιμετώπιζαν τις επιθέσεις του ανανεωμένου Βυζαντίου. Στην πάλη του αυτή, ενάντια σε έναν κατά πολύ ισχυρότερο αντίπαλο, εξαπέλυσε επιδρομές βαθιά μέσα σε βυζαντινά εδάφη και κέρδισε αρκετές μάχες, έχοντας γενικά το πάνω χέρι ως το 955. Κατόπιν, υπό την ηγεσία του Νικηφόρου Φωκά και των ικανών του υπαρχηγών, οι Βυζαντινοί εξαπέλυσαν μια σειρά επιχειρήσεων που κατέστρεψαν τη δύναμη των Χαμδανιδών, καταλαμβάνοντας την Κιλικία και, προσωρινά, ακόμη και το ίδιο το Χαλέπι το 962. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Σαΐφ αλ-Ντάουλα σημαδεύτηκαν από διαδοχικές ήττες, την δική του σωματική κατάπτωση, και την αμφισβήτηση της εξουσίας του και εξεγέρσεις από τους στενότερους συνεργάτες του. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 967, αφήνοντας πίσω του ένα αποδυναμωμένο κράτος, το οποίο το 969 έχασε την Αντιόχεια και τα συριακά παράλια και έγινε βυζαντινό προτεκτοράτο.
1619 - Λουκίλιος Βανίνι, Ιταλός φιλόσοφος.
Ο Λουκίλιος Βανίνι (Lucilio Vanini, 19 Ιανουαρίου 1585 – 9 Φεβρουαρίου 1619) ήταν Ιταλός διανοητής και φιλόσοφος, που υπέγραφε τα έργα του ως Τζούλιο Τσεζάρε Βανίνι (Giulio Cesare Vanini). Υπήρξε ο πρώτος εγγράμματος υποστηρικτής της ιδέας ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους. Ακόμα, ήταν ένας από τους πρώτους διανοητές μετά την αρχαιότητα που θεώρησαν το Σύμπαν ως μία οντότητα που κυβερνάται από φυσικούς νόμους («νομολογικός ντετερμινισμός»).
Ο Βανίνι γεννήθηκε στο Ταουριζάνο, κοντά στο Λέτσε της Ιταλίας, και σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στη Ρώμη. Μετά την επιστροφή του στο Λέτσε μελέτησε φυσικές επιστήμες, ιδίως ιατρική και αστρονομία, σε συμπόρευση με το κλίμα της εποχής του, της Αναγεννήσεως. Παρόμοια με τον Τζορντάνο Μπρούνο, ο Βανίνι επέκρινε τον σχολαστικισμό.
Από τη Νάπολη ο Βανίνι εγκαταστάθηκε στην Πάντοβα, όπου του άσκησε ισχυρή επίδραση ο Αλεξανδριστής Πιέτρο Πομπονάτσι, τον οποίο αποκαλούσε «θεϊκό του δάσκαλο». Στην Πάντοβα μελέτησε νομικά και χειροτονήθηκε ιερέας. Στη συνέχεια όμως έζησε μία ζωή περιπλανήσεων στη Γαλλία, στην Ελβετία και στις Κάτω Χώρες, παραδίδοντας μαθήματα για βιοπορισμό, και διαδίδοντας αντιχριστιανικές απόψεις. Υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Αγγλία το 1614, αλλά ακόμα και εκεί φυλακίστηκε στο Λονδίνο για «προσβολή της Εκκλησίας» επί 49 ημέρες.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, έκανε μία προσπάθεια να διδάξει στη Γένοβα, αλλά οδηγήθηκε και πάλι στη Γαλλία, όπου προσπάθησε να απαλλαγεί από τις υποψίες δημοσιεύοντας ένα βιβλίο κατά του αθεϊσμού, το Amphitheatrum Aeternae Providentiae Divino-Magicum (1615). Παρότι ο ορισμός του Θεού σε αυτό απηχεί ως ένα βαθμό πανθεϊστικές απόψεις, το βιβλίο εξυπηρέτησε τον άμεσο σκοπό του. Το ότι το βιβλίο αυτό δεν απηχούσε τις πραγματικές απόψεις του Βανίνι, γίνεται φανερό από το δεύτερο βιβλίο του, το De Admirandis Naturae Reginae Deaeque Mortalium Arcanis (Παρίσι 1616), το οποίο, αν και αρχικώς πιστοποιήθηκε από δύο διδάκτορες της Σορβόνης, αργότερα επανεξετάσθηκε και καταδικάστηκε.
Ο Βανίνι τότε εγκατέλειψε το Παρίσι, όπου παρέμενε στην υπηρεσία του Φρανσουά Μπασομπιέρ, και άρχισε να διδάσκει στην Τουλούζη. Εκεί, συνελήφθηκε τον Νοέμβριο του 1618 και, μετά από μία μακρά δίκη, καταδικάστηκε («για αθεϊσμό και μαγεία») να του κόψουν τη γλώσσα, να στραγγαλιστεί επάνω στην πυρά και μετά το σώμα του να καεί μέχρι που να γίνει στάχτη. Η ποινή εκτελέστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1619.
1670 - Φρειδερίκος Γ΄, βασιλιάς της Δανίας.
1709 - Φραγκίσκος Λουδοβίκος του Κοντί, Γάλλος στρατηγός.
1857 - Διονύσιος Σολωμός, Έλληνας ποιητής.
Περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», οι πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας και ύστερα της Κύπρου.
1886 - Ουίνφιλντ Σκοτ Χάνκοκ, Αμερικανός στρατηγός.
1905 - Άντολφ φον Μέντσελ, Γερμανός ζωγράφος.
1932 - Πάουλ Νόιμαν, Αυστριακός κολυμβητής.
1934 - Ανδρέας Ροδινός, Έλληνας λυράρης.
1957 - Μικλός Χόρτι, Ούγγρος ναύαρχος και αντιβασιλιάς.
1970 - Θεμιστοκλής Τσάτσος, Έλληνας πολιτικός.
1972 - Περικλής Βυζάντιος, Έλληνας ζωγράφος.
1979 - Ντένις Γκέιμπορ, Ούγγρος φυσικός.
1981 - Μπιλ Χάλεϊ, Αμερικανός μουσικός.
1984 - Γιούρι Αντρόπωφ, Σοβιετικός πολιτικός.
1993 - Ιωάννης Δ. Καποδίστριας, Έλληνας νομικός.
1996 - Καίτη Ντιριντάουα, Ελληνίδα ηθοποιός.
1998 - Παναγιώτης Κατσούρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
2001 - Χέρμπερτ Σάιμον, Αμερικανός οικονομολόγος.
2002 - Μαργαρίτα, πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου.
2007 - Κώστας Πασχάλης, Έλληνας βαρύτονος.
2008 - Γιώργης Μανουσάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Γιώργης Μανουσάκης (Χανιά, 1933 – 9 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Έλληνας συγγραφέας. Ήταν ποιητής και πεζογράφος και έχει γράψει επίσης φιλολογικά δοκίμια και μελέτες. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε για το έργο του με το Βραβείο Καζαντζάκη.
Γεννήθηκε το 1933 στα Χανιά. Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 η οικογένεια τού Γιώργη Μανουσάκη μετοίκησε στο Βαρύπετρο, το χωριό του πατέρα του, όπου έμεινε και στο μεγαλύτερο μέρος της κατοχής. Εκεί έζησε την εισβολή των Γερμανών και το φόβο από τις εκτελέσεις στα γύρω χωριά, που ακολούθησαν την κατάληψη της Κρήτης. Συνάμα γνώρισε από κοντά τον αγροτικό κόσμο της κρητικής υπαίθρου. Ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα του το 1948, μπροστά του, και το οικογενειακό πένθος, κατά τα κρητικά έθιμα της εποχής, άφησαν βαθιά ίχνη στην ψυχή του. Τελειώνοντας το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων στα Χανιά, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, ξαναγύρισε στη γενέτειρά του, όπου υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής επί 26 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Παραιτήθηκε το 1986 με το βαθμό του γυμνασιάρχη. Το 1974 παντρεύτηκε τη φιλόλογο Αγγελική Καραθανάση κι απέκτησαν τρία παιδιά. Συμμετείχε ενεργά για πολλά χρόνια, άλλοτε ως γραμματέας κι άλλοτε ως αντιπρόεδρος, στο διοικητικό συμβούλιο του Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων Ο Χρυσόστομος. Συμμετείχε επίσης ως μέλος στην καλλιτεχνική επιτροπή της δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Υπήρξε ενεργό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" μέχρι το θάνατό του. Ήταν επίσης εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Συμμετείχε ως εισηγητής σε δεκάδες εκδηλώσεις, σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε συνέδρια και σεμινάρια φιλολογικού, λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου στην Κρήτη, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.Επέλεξε να ζήσει για όλη τη ζωή του στα Χανιά, όπου και άφησε την τελευταία πνοή του στις 9 Φεβρουαρίου 2008, στο νοσοκομείο της πόλης, ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
2010 - Γουόλτερ Φρέντερικ Μόρισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Γουόλτερ Φρέντρικ Μόρισον (Walter Fredrick "Fred" 'Morrison, 23 Ιανουαρίου 1920 – 9 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός πολιτικός μηχανικός, περισσότερο γνωστός ως ο άνθρωπος που εφηύρε το φρίσμπι.
Γεννήθηκε στο Ρίτσφιλντ της πολιτείας Γιούτα των ΗΠΑ και κατοικούσε στη Μονρόε.Ήταν παντρεμένος με τη Λου. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρακολούθησε τις πτήσεις βομβαρδιστικών στην Ιταλία, ενώ συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος πολέμου επί 48 ημέρες.
Η εφεύρεση του δίσκου φρίσμπι
Ο Μόρισον ισχυριζόταν ότι ο ίδιος είχε συλλάβει την αρχική ιδέα για το φρίσμπι όταν έριξε ένα καπάκι από ένα μεταλλικό κουτί με ποπ κορν μαζί με την τότε φιλενάδα του, Λου. Επειδή το καπάκι έφυγε μακριά, βρέθηκε από τον Μόρισον ότι τα κατσαρολάκια για γλυκά πετούσαν καλύτερα και ήταν πιο κοινά. Μαζί με τη Λου έφτιαξαν μια μικρή επιχείρηση και πουλούσαν "Flyin' Cake Pans" (ιπτάμενα κατσαρολάκια για γλυκά) στις ακτές της Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Το 1946 ο 26χρονος από την Γιούτα συνέλαβε την ιδέα ενός σχεδίου για τον πρώτο στον κόσμο ιπτάμενο δίσκο, τον οποίο ονόμασε Whirlo-Way. Το 1948 στην επιχείρηση εισήλθε και ο επενδυτής Γουόρεν Φραντσιόνι, ο οποίος κάλυψε το κόστος για να επικαλυφθεί ο δίσκος με πλαστικό. Το 1955 ο Μόρισον και η Λου σχεδίασαν τον "Δίσκο του Πλούτωνα" (Pluto Platter), που ήταν το αρχέτυπο όλων των σύγχρονων ιπτάμενων δίσκων. Η ονομασία οφείλεται στην μανία με τα ΑΤΙΑ, που κυριαρχούσε στην Αμερική τη δεκαετία του 1950. Στις 23 Ιανουαρίου 1957 τα δικαιώματα του Pluto Platter πωλήθηκαν στην εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Wham-O, η οποία το 1958 Wham-O πρόσθεσε το όνομα Frisbee στο αρχικό όνομα του δίσκου, το οποίο ήταν μια δυσορθογραφία της εταιρείας Frisbie Pie Company. Το παιχνίδι σύντομα απέκτησε δημοφιλία, κυρίως μεταξύ των φοιτητών στις ΗΠΑ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια πλαστικοί δίσκοι «φρίσμπι» είχαν πουληθεί έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ είχαν δημιουργηθεί και πανεπιστημιακά τουρνουά για αγώνες με «φρίσμπι».
Ο Μόρισον απεβίωσε το 2010. Το όνομά του φέρει ένα γήπεδο ντισκ γκολφ στην πόλη Χολαντέι της Γιούτα.
2011 - Μιλτιάδης Έβερτ, Έλληνας πολιτικός.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ (Αθήνα, 12 Μαΐου 1939 - Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας Πολιτικός, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων και πρώην Πρόεδρος της Ν.Δ. Ήταν υιός του Άγγελου Έβερτ.
Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ακολούθησε περαιτέρω σπουδές στην πληροφορική. Γνώριζε αγγλικά.
Υπήρξε οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής μεγάλων βιομηχανιών και οργανωτής Επιχειρήσεων και Τραπεζών. Επίσης, υπήρξε προγραμματιστής των υπολογιστικών συστημάτων των Τραπεζών. Είχε εργαστεί ως οικονομικός σύμβουλος στην Εμπορική Τράπεζα και ως οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Είχε δημοσιεύσει πολλά άρθρα για θέματα οικονομικά, αμύνης, ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής. Είχε συγγράψει αρκετά βιβλία, όπως: «Καραμανλής, ο Αναμορφωτής», «Η Ελλάδα στον Κόσμο που έρχεται», «Ειρηνική Επανάσταση για τη Νέα Εποχή».
Ήταν νυμφευμένος με τη φωτογράφο Λίζα Βάντερπουλ και είχε 2 κόρες.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 09 Φεβρουαρίου του 2011, σε ηλικία 71 ετών. Νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα πριν τον θάνατό του στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο με σοβαρά προβλήματα υγείας. Κηδεύτηκε Δημοσία Δαπάνη, το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
2016 - Ζντράβκο Τόλιμιρ, Βόσνιος στρατιωτικός.
2019 - Νίκη Γουλανδρή, Ελληνίδα ζωγράφος.