DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

01-Tsarouxis-Mines-Flevaris

Σαν σήμερα 9 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίων Μαρκέλλου Φιλαγρίου και Παγκράτιου, (Μάρκελος * - Παγκράτιος, Παγκρατία *)
Οσίου Νικηφόρου ιερομάρτυρος, (Νικηφόρος, Νικηφορία, Νικηφόρα *)

 9 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

474: Ο Ζήνων στέφεται συναυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

1621: Ο Γρηγόριος ΙΕ' γίνεται Πάπας, ο τελευταίος που εκλέγεται δια βοής.

1775: Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Πολέμου για την Ανεξαρτησία, η βουλή της Αγγλίας κηρύσσει την Μασαχουσέτη "επαναστάτρια" πολιτεία.

1788: Η Αυστρία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ρωσία.

1801: Υπογράφεται η Συνθήκη της Λουνεβίλ από τη Γαλλία και την Αυστρία, με την οποία μπαίνει τέλος στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

1824: Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνητικό ανάμεσα σε άγγλους κεφαλαιούχους και τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη για τη σύναψη δανείου ύψους 800.000 λιρών.

1825: Καθώς κανένας υποψήφιος δεν έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων του Εκλεκτορικού Κολεγίου στις εκλογές του 1824, η Βουλή των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α. εκλέγει τον Τζον Κουίνσι Άνταμς ως πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

1828: Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δύναμης 12.000 ανδρών, από τους οποίους οι 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.

1849: Ανακηρύσσεται η νέα Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία (ιταλικά: Repubblica Romana‎), αναφερόμενη και ως Δεύτερη Ρωμαϊκή Δημοκρατία (Seconda Repubblica Romana (για να διακρίνεται από εκείνη των ναπολεόντειων χρόνων), ήταν βραχύβια κρατική οντότητα, που ιδρύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1849, όταν η κυβέρνηση των Παπικών Κρατών (εδαφών) αντικαταστάθηκε προσωρινά από ρεπουμπλικανική διακυβέρνηση και ο πάπας Πίος Θ΄ κατέφυγε από τη Ρώμη στην Γκαέτα. Η Δημοκρατία ήταν υπό την ηγεσία των Κάρλο Αρμελλίνι, Τζουζέπε Ματσίνι και Αουρέλιο Σάφφι. Μαζί σχημάτισαν μια τριανδρία, μια μορφή διακυβέρνηση που υπήρχε στην αρχαία Ρωμαϊκή Δημοκρατία.
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες που η Δημοκρατία ήλπιζε να επιτύχει ήταν η συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξιθρησκία: όλες οι θρησκείες θα μπορούσαν να ασκηθούν ελεύθερα και ταυτόχρονα ο πάπας να έχει διασφαλισμένο το δικαίωμα να διοικεί την Καθολική Εκκλησία. Αυτές οι θρησκευτικές ελευθερίες ήταν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από εκείνη της προηγούμενης παπικής διακυβέρνησης, η οποία επέτρεπε να ασκείται μόνο ο καθολικισμός και ο ιουδαϊσμός από τους πολίτες. Το Σύνταγμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας υπήρξε το πρώτο στην παγκόσμια ιστορία του συνταγματικού δικαίου που καταργούσε τη θανατική ποινή.

1857: Φεύγει από τη ζωή ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Το πρώτο εκτενές ελληνικό ποίημά του και πλέον γνωστό είναι ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», απόσπασμα του οποίου καθιερώθηκε ως Εθνικός μας Ύμνος.

1861: Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο Τζέφερσον Ντέιβις ανακηρύσσεται στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, Πρόεδρος των Ομόσπονδων Νότιων Πολιτειών.

1870: Ο Αμερικανός πρόεδρος Οδυσσεύς Γκραντ υπογράφει κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών για την ίδρυση της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας.

1885: Καταφθάνουν στη Χαβάη οι πρώτοι Ιάπωνες.

1889: Ο Αμερικανός πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ υπογράφει νομοσχέδιο με το οποίο αναβαθμίζει το υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α. σε επίπεδο μέλους του Υπουργικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών.

1895: Ο Αμερικανός γυμναστής Ουίλιαμ Μόργκαν παρουσιάζει ένα νέο παιγνίδι, το οποίο αργότερα θα ονομαστεί βόλεϊμπολ.

1900: Αθλοθετείται από τον Ντουάϊτ Ντέηβις ένα νέο έπαθλο για το τένις, το Davis Cup.

1904: Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος: Ολοκληρώνεται η ναυμαχία του Πορτ Άρθουρ.

1909: Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ριζοσπάστης, με διευθυντή τον Γ. Φιλάρετο. Η νέα εφημερίδα, που είναι όργανο του Ριζοσπαστικού Συνδέσμου, προπαγανδίζει την ανάγκη για σοβαρή λαϊκή δράση κατά της μοναρχίας και την εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας.

1913: Ο σερβικός στρατός καταστρέφει 36 αλβανικά χωριά, στην περιφέρεια Δίρβης, επειδή οι κάτοικοί τους ξεσηκώθηκαν ενάντια στη σερβική κατοχή.

1913: Μια ομάδα μετεωριτών γίνεται ορατή σε όλη την αμερικανική ήπειρο. Οι αστρονόμοι συμπεραίνουν πως πρόκειται για τα κομμάτια ενός βραχύβιου φυσικού δορυφόρου της Γης.

1920: Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης του Σβάλμπαρντ, η διεθνής διπλωματία αναγνωρίζει τη νορβηγική κυριαρχία στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό ωκεανό και το χαρακτηρίζει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

1919: Πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη πανεργατικό, αντικυβερνητικό συλλαλητήριο για την έλλειψη τροφίμων.

1921: Τερματίζεται η ρωσοπολωνική σύγκρουση με την υπογραφή της συμφωνίας της Ρίγας, σύμφωνα με την οποία οι Πολωνοί παραιτούνται από την Ουκρανία.

1923: Η Τουρκία θέτει θέμα αυτονόμησης των νησιών του Αιγαίου, που βρίσκονται κοντά στις τουρκικές ακτές.

1929: ΕΣΣΔ, Πολωνία, Εσθονία, Ρουμανία και Λετονία αποκηρύσσουν τον πόλεμο και υπογράφουν το Πρωτόκολλο Λιτβίνοφ.

1934: Υπογράφεται το Βαλκανικό Σύμφωνο Ειρήνης από την Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία.

1939: Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, οι επαναστάτες φτάνουν στα σύνορα της Καταλονίας.

1941: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Βόμβα χτυπά τον καθεδρικό ναό της Γένοβας στην Ιταλία χωρίς να εκραγεί.

1942: Ώρα πολέμου στις ΗΠΑ. Πηγαίνουν τα ρολόγια μια ώρα μπροστά για εξοικονόμηση ενέργειας λόγω συμμετοχής στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

1943: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: οι αρχές των συμμαχικών δυνάμεων ανακηρύσσουν το Γκουανταλκανάλ ασφαλές αφού η αυτοκρατορική Ιαπωνία απομάκρυνε τις υπόλοιπες δυνάμεις της από το νησί, τερματίζοντας την από έξι μηνών μάχη του Γκουανταλκανάλ.

1944: Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.

1948: Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, ανταρτική δύναμη υπό τον Νίκο Τριανταφύλλου φτάνει κρυφά έξω από τη Θεσσαλονίκη και ρίχνει στην πόλη δεκάδες βλήματα πυροβολικού, προκαλώντας πανικό και σύγχυση σε αρχές και κατοίκους.

1950: Ξεκινά η επίθεση Μακάρθι κατά παντός αριστερού (έμψυχου και άψυχου) με ομιλία του στην δυτική Βιρτζίνια. Ο γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι κατηγορεί 200 στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι διαθέτει αποδείξεις για τις αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις τους.

1950: Αίρεται ο στρατιωτικός νόμος που είχε επιβληθεί στην χώρα μας λόγω του Εμφυλίου.

1951: Ο στρατός της Νοτίου Κορέας μπαίνει στην πόλη Γκεοτσάνγκ και αρχίζει μια ανελέητη σφαγή. Μετά από δύο μέρες τα θύματα είναι 719 μεταξύ των οποίων 385 παιδιά.

1952: Η Ρώμη υποστηρίζει ότι, η Μόσχα παραβιάζει τη συνθήκη ειρήνης με το να θέτει βέτο για την είσοδο της Ιταλίας στον ΟΗΕ.

1954: Ο έφιππος ανδριάντας του Κολοκοτρώνη τοποθετείται στη νέα του θέση, μπροστά στην παλιά Βουλή.

1955: Καθιερώνεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στην Κίνα.

1960: Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αθηνών ανακοινώνει ότι μόνο το 8% των Ελλήνων χρησιμοποιούν οδοντόβουρτσα και μόνο το 10% των Αθηναίων πηγαίνουν στον οδοντίατρο, με αποτέλεσμα την αύξηση των οδοντικών παθήσεων.

1964: Οι Μπίτλς κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στο διάσημο τηλεοπτικό σόου της εποχής του Εντ Σάλιβαν.

1965: Οι ΗΠΑ στέλνουν τα πρώτα μάχιμα στρατεύματα στο νότιο Βιετνάμ.

1965: Την ταχύτερη δυνατή κοστολόγηση των φαρμάκων "έστω και δι' ηλεκτρονικού εγκεφάλου" ζητούν οι φαρμακοποιοί, απαιτώντας παράλληλα να οριστεί το περιθώριο κέρδους τους στο 33%.

1969: Σε εξάμηνη διαθεσιμότητα τίθεται ο υφηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης διότι, κατά τις αρχές, "επέδειξεν διαγωγήν ασυμβίβαστον προς την ιδιότηταν του πανεπιστημιακού διδασκάλου", η οποία αποδεικνύει "ότι δεν εμφορείται από το αρμόδιον και με το κρατούν κοινωνικό καθεστώς συμβιβαζόμενον πνεύμα".

1969: Το Μπόινγκ 747, το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο, πραγματοποιεί την παρθενική εμπορική του πτήση.

1970: Στο Μόναχο, Άραβες τρομοκράτες σκοτώνουν έναν Ισραηλινό και τραυματίζουν δέκα άτομα κατά την επίθεσή τους σε πτήση ισραηλινής αεροπορικής εταιρίας.

1971: Ο Satchel Paige, γίνεται ο πρώτος έγχρωμος παίκτης που ψηφίζεται για το Baseball Hall of Fame.

1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.

1971: Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει την περιοχή του Λος Άντζελες, προκαλώντας 65 θανάτους.

1975: Μεταγωγικό σκάφος της «Λουφτβάφε», που μεταφέρει άνδρες και υλικό στο Πεδίο Βολής Κρήτης, συντρίβεται στα Λευκά Όρη λίγο πριν από την προσγείωσή του στη Σούδα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 43 επιβαίνοντες σ’ αυτό

1978: Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.

1986: Ο κομήτης του Χάλεϋ εμφανίζεται στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.

1990: Για πρώτη φορά, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας αναγνωρίζει την ευθύνη όλων των Γερμανών για τη δολοφονία Εβραίων στα χρόνια του ναζιστικού καθεστώτος.

1991: Στη Χιλή, κυβερνητική επιτροπή, για πρώτη φορά, καθιστά υπεύθυνη τη δικτατορία του Πινοσέτ για την εξαφάνιση εκατοντάδων ατόμων και για χιλιάδες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη δεκαετία του 70.

1992: Στη Ρουμανία διεξάγονται οι πρώτες ελεύθερες δημοτικές εκλογές, έπειτα από 50 χρόνια.

1993: Περισσότεροι από 500 Ρώσοι, που ζουν στη Σιβηρία, χάνουν τη ζωή τους από λικέρ, που είχε εισαχθεί από την Κίνα.

1994: Η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τη διπλωματική αναγνώριση των Σκοπίων από τις ΗΠΑ.

1995: Ο Γάλλος κολυμβητής Γκι Ντελάζ κατορθώνει να διασχίσει τον Ατλαντικό, κολυμπώντας μόνος του μέσα σε δύο μήνες.

1996: Ο Καναδός Ντόνοβαν Μπέιλι στο Ρενό καταρρίπτει το ρεκόρ των 50μ κλειστού στίβου με 5.56.

1997: Την αναστολή των κινητοποιήσεων, τουλάχιστον στις εθνικές οδούς, αποφασίζει ομόφωνα η Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγροτών.

1998: Αποτυγχάνει η απόπειρα δολοφονίας κατά του Γεωργιανού Προέδρου Έντβαρντ Σεβαρντνάντζε.

2001: Το αμερικανικό υποβρύχιο USS Greeneville βυθίζει κατά λάθος το εκπαιδευτικό ιαπωνικό πλοίο Ehime-Maru.

2004: Αρχίζει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη των πέντε κατηγορουμένων για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας (ΕΛΑ). Στο εδώλιο κάθονται οι Αγγελέτος Κανάς, Κώστας Αγαπίου, Ειρήνη Αθανασάκη, Χρήστος Τσιγαρίδας και Μιχάλης Κασσίμης. Πρόεδρος του δικαστηρίου, η Ελισάβετ Μουγάκου – Μπρίλλη.

2007: Στη Γουινέα διορίζεται ο Εζέν Καμαρά Πρωθυπουργός αφού προηγήθηκαν ταραχές και πολυήμερη γενική απεργία από την Αντιπολίτευση της χώρας, στις οποίες έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 50 άνθρωποι.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1274 - Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης.
Ο Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης (Louis d'Anjou, 9 Φεβρουαρίου 1274 - 19 Αυγούστου 1297) ήταν πρίγκηπας του Ανδεγαυικού Οίκου της Νάπολης, δεύτερος γιος του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου Β΄ του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Ο πατέρας του χρίστηκε βασιλιάς της Νάπολης από τον πάπα Κλήμεντα Δ΄.
Όταν ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος στην Ιταλία στην διάρκεια του πολέμου του με τον βασιλιά Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας, που ακολούθησε τον Σικελικό Εσπερινό, εξαγόρασε την ελευθερία του δίνοντας σαν ομήρους τρεις από τους γιους του. Τα παιδιά πήγαν στην Βαρκελώνη και μορφώθηκαν κάτω από τις φροντίδες Φραγκισκανών μοναχών για επτά χρόνια. Έτσι, παρά την αιχμαλωσία, ο Λουδοβίκος έγινε αρχιεπίσκοπος της Λυών και με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Καρόλου Μαρτέλου, αυτός έγινε από τον πατέρα του ο κληρονόμος στα βασιλικά δικαιώματα. Ωστόσο, τον ίδιο χρόνο ελευθερώθηκε πήγε στην Ρώμη και ανακοίνωσε ότι δίνει όλα τα κληρονομικά δικαιώματα στον αδελφό του Ροβέρτο του Ανζού, ενώ ο ίδιος θα περιβληθεί με το ένδυμα του Φραγκισκανού μοναχού, και θα αφοσιωθεί σε όλη του την ζωή με την φιλανθρωπική δράση όπως αρμόζει σε έναν μοναχό.
Στέφθηκε (1297) επίσκοπος Τουλούζης, περιοχή όπου ο θείος του Αλφόνσος υπήρξε κόμης, αλλά πέθανε το 1271 χωρίς διάδοχο. Η περιοχή αυτή μεταξύ Προβηγκίας και Ακουιτανίας ήταν πάντα μέσα στα Ανδεγαυικά ενδιαφέροντα. Ο Λουδοβίκος κέρδισε γρήγορα πολύ καλή φήμη για την βοήθεια που προσέφερε σε φτωχούς, αδύνατους, και γενικά όσους είχαν την ανάγκη του. Εξαντλημένος από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες, παραιτήθηκε σε έξι μήνες και λίγο αργότερα πέθανε από γρίπη (ή και πιθανώς τύφο) μόλις 23 ετών.
Καθιερώθηκε (1307) από τον πάπα Κλήμεντα Ε΄ σαν Άγιος και η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Απριλίου.

1579 - Γιοχάννες φαν Μόιρς, Ολλανδός λόγιος.
Ο Γιοχάννες φαν Μόιρς (Johannes van Meurs ή Johannes Meursius, 9 Φεβρουαρίου 1579 - 20 Σεπτεμβρίου 1639) ήταν Ολλανδός κλασικός λόγιος και μελετητής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1579 στο Λοσντουίνεν της Χάγης. Διετέλεσε ως ξεναγός των γιων του εύπορου Μπάρνεφελντ που περιηγήθηκαν ανά την Ευρώπη. Διορίστηκε καθηγητής ιστορίας και ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Διετέλεσε επίσημος ιστοριογράφος της Ολλανδίας από το 1610, και αργότερα επίσημος ιστοριογράφος της βασιλικής αυλής της Δανίας. Δίδαξε ιστορία και πολιτική στο Σορό της Δανίας, όπου απεβίωσε στις 20 Σεπεμβρίου 1639. Γιος του ήταν ο επίσης φιλόλογος Γιόν Μόιρσιους (1613-1653/1654).

1737 - Τόμας Πέιν, Άγγλος φιλόσοφος και συγγραφέας
Ο Τόμας Πέιν (9 Φεβρουαρίου 1737 - 8 Ιουνίου 1809) ήταν Άγγλο-Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής, φιλόσοφος, πολιτικός θεωρητικός και επαναστάτης. Ως συντάκτης των δύο πιο επιδραστικών φυλλαδίων κατά την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης, ενέπνευσε τους αντάρτες το 1776 να κηρύξουν ανεξαρτησία από τη Βρετανία. Οι ιδέες του αντικατοπτρίζουν την ρητορική για διακρατικά ανθρώπινα δικαιώματα της εποχής του Διαφωτισμού.Τον αποκάλεσαν «κατασκευαστή κορσέδων για εμπόριο, δημοσιογράφο για επάγγελμα, και προπαγανδιστή από κλίση».
Γεννημένος στο Thetford της Αγγλίας, στην κομητεία του Νόρφολκ, ο Πέιν μετανάστευσε στις βρετανικές αποικίες της Αμερικής το 1774 με τη βοήθεια του Βενιαμίν Φραγκλίνου, φθάνοντας ακριβώς την στιγμή για να συμμετάσχουν στην Αμερικανική Επανάσταση. Σχεδόν κάθε επαναστάτης διάβασε (ή παρακολούθησε την ανάγνωση) του δυνατού φυλλαδίου του «Κοινή Λογική» (Common Sense, 1776), τηρουμένων των αναλογιών μπεστ-σέλερ. Ο Αμερικάνικος τίτλος αποκρυστάλλωνε την επαναστατική απαίτηση για ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία. Το έργο του «Η Αμερικανική κρίση» (The American Crisis, 1776-1783) ήταν μια σειρά προεπαναστατικών φυλλαδίων. Η «Κοινή Λογική» ήταν τόσο επιδραστική ώστε ο Τζων Άνταμς είπε, «Χωρίς την πένα του συγγραφέα της Κοινής Λογικής, το ξίφος του Ουάσινγκτον θα είχε υψωθεί μάταια[6]
Ο Πέιν έζησε στη Γαλλία το μεγαλύτερο διάστημα της δεκαετίας του 1790, συμμετέχοντας ενεργά στην Γαλλική Επανάσταση. Έγραψε τα «Δικαιώματα του Ανθρώπου (Rights of Man, 1791), εν μέρει σαν υπεράσπιση της Γαλλικής Επανάστασης από τους επικριτές της.Οι επιθέσεις του ενάντια στον βρετανό συγγραφέα Έντμουντ Μπερκ τον οδήγησε σε δίκη και ερήμην καταδίκη το 1792 για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης. Το 1792, αν και δεν μιλούσε γαλλικά, εξελέγη στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Οι Γιρονδίνοι τον θεωρούσαν σύμμαχο. Κατά συνέπεια, οι Ορεινοί, ειδικά ο Ροβεσπιέρος, τον θεωρούσαν εχθρό.
Τον Δεκέμβριο του 1793 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Παρίσι, και απελευθερώθηκε το 1794. Έγινε διαβόητος λόγω της μπροσούρας του «Η Εποχή της Λογικής» (The Age of Reason, 1793-1794), στην οποία υποστήριξε ότι ο Ντεϊσμός προωθεί την λογική και την ελεύθερη σκέψη, τασσόμενος κατά της θεσμοθετημένης θρησκείας γενικά και του Χριστιανικού δόγματος ειδικότερα. Έγραψε επίσης το φυλλάδιο «Αγροτική Δικαιοσύνη» (Agrarian Justice, 1795), συζητώντας την προέλευση της ιδιοκτησίας, και εισήγαγε την έννοια του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Το 1802 επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου και πέθανε στις 8 Ιουνίου του 1809. Μόνο έξι άτομα παρακολούθησαν την κηδεία του, καθώς είχε εξοστρακιστεί για γελοιοποίηση του Χριστιανισμού.

1773 - Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον, 9ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον (αγγλ. William Henry Harrison, 9 Φεβρουαρίου 1773 - 4 Απριλίου 1841) ήταν ο 9ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Διετέλεσε Πρόεδρος από τις 4 Μαρτίου 1841 έως το θάνατό του στις 4 Απριλίου 1841. Ήταν ο πρώτος Πρόεδρος που πέθανε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Ήταν 68 ετών και 23 ημερών όταν εξελέγη, ο μεγαλύτερος μέχρι τότε σε ηλικία Πρόεδρος, μέχρι την εκλογή του Ρόναλντ Ρήγκαν το 1980. Ακόμη, ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος που γεννήθηκε πριν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Ο Χάρισον πέθανε στη 32η ημέρα της θητείας του από επιπλοκές πνευμονίας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τη συντομότερη θητεία στην προεδρική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο θάνατός του πυροδότησε μια σύντομη συνταγματική κρίση, αλλά αυτή η κρίση τελικά έδωσε απάντηση σε πολλά ερωτήματα σχετικά με την προεδρική διαδοχή, τα οποία έμεναν αναπάντητα από το Σύνταγμα μέχρι το πέρασμα της 25ης τροπολογίας.

1783 - Βασίλι Ζουκόφσκι, Ρώσος ποιητής.
Ο Βασίλι Αντρέγεβιτς Ζουκόφσκι (Περιφέρεια Τούλα, 9 Φεβρουαρίου 1783 - Μπάντεν-Μπάντεν, 24 Απριλίου 1852), υπήρξε κορυφαίος ρομαντικός ποιητής της δεκαετίας του 1810, μεταφραστής έργων των Μπάιρον, Σίλερ και Ομήρου, προστάτης και καλός φίλος του Αλέξανδρου Πούσκιν.
Υποστήριξε τον Πούσκιν όταν ο Τσάρος τον εξόρισε στη Σιβηρία κατορθώνοντας μαζί με τον Νικολάι Καραμζίν και με την υποστήριξη του Καποδίστρια να μεταφερθεί αρχικά στο Αικατερίνοσλαβ (σημερινό Ντνιπροπετρόφσκ) και αργότερα στο Κισινάου (Κισινιόφ στα ρωσικά).

1854 - Αλέτα Ενριέτα Γιάκομπς, Ολλανδέζα ιατρός.
Η Αλέτα Ενριέτε Γιάκομπς (Aletta Henriëtte Jacobs, 9 Φεβρουαρίου 1854 - 10 Αυγούστου 1929) ήταν Ολλανδέζα ιατρός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1854 και καταγόταν από οικογένεια Εβραίων.
Πρωτοστάτησε στον οικογενειακό προγραμματισμό, με τη δημιουργία της πρώτης κλινικής για τον έλεγχο των γεννήσεων στον κόσμο. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα στη χώρα της που ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Αγωνίστηκε επίσης για την παροχή δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Συνετέλεσε στη διεξαγωγή του Συνεδρίου στη Χάγη το 1915 που είχε αποτέλεσμα την ίδρυση του Διεθνούς Συνδέσμου των Γυναικών για την Ειρήνη και για την Ελευθερία (WILPF). Απεβίωσε στις 10 Αυγούστου του 1929.

1879 - Ειρήνη Δενδρινού, Ελληνίδα ποιήτρια.

1885 - Άλμπαν Μπεργκ, Αυστριακός συνθέτης.
Ο Άλμπαν Μπεργκ (Alban Berg - Άλμπαν Μαρία Γιοχάννες Μπεργκ, όπως είναι το πλήρες όνομά του (9 Φεβρουαρίου 1885 - 24 Δεκεμβρίου 1935) ήταν Αυστριακός συνθέτης.
Χρημάτισε μέλος της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης, μαζί με τον Άρνολντ Σένμπεργκ, και τον Άντον Βέμπερν. Οι συνθέσεις του συνδυάζουν το υστερο-ρομαντικό ύφος του Γκούσταβ Μάλερ, προσαρμοσμένο στην δωδεκαφθογγική τεχνική του Άρνολντ Σένμπεργκ.

1891 - Ρόναλντ Κόλμαν, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ρόναλντ Κόλμαν (Ronald Charles Colman, 9 Φεβρουαρίου 1891 - 19 Μαΐου 1958) ήταν Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Διπλή Ζωή' (A Double Life) το 1947. Ο ηθοποιός είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες Υπό την Σκιάν της Λαιμητόμου (A Tale of Two Cities, 1935), Χαμένος Ορίζοντας (Lost Horizon, 1937), Ο Αιχμάλωτος της Ζέντα (The Prisoner of Zenda, 1937), Αιχμάλωτοι του παρελθόντος (Random Harvest, 1942) και Ανθρώπινη δικαιοσύνη (The Talk of the Town, 1942).

1893 - Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας ήταν πολιτικός, νομικός, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Διετέλεσε πρωθυπουργός και ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

1923 - Μπρένταν Μπήαν, Ιρλανδός συγγραφέας.
Ο Μπρένταν Μπήαν (Brendan Behan, 9 Φεβρουαρίου 1923 - 20 Μαρτίου 1964) ήταν Ιρλανδός ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος, που έγραψε στα Αγγλικά και στα Ιρλανδικά.

1927 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1940 - Τζον Μάξγουελ Κούτσι, Νοτιοαφρικανός συγγραφέας.
O Τζον Μάξγουελ Κούτσι (John Maxwell Coetzee, γενν. 9 Φεβρουαρίου 1940), αναφερόμενος συχνότερα ως «Τζ. Μ. Κούτσι», είναι Νοτιοαφρικανός μυθιστοριογράφος, γλωσσολόγος, κριτικός και μεταφραστής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2003. Το 2002 εγκαταστάθηκε και ζει στην Αυστραλία (Αδελαΐδα), ενώ από το 2006 είναι και Αυστραλός πολίτης.
Πριν το Βραβείο Νόμπελ, ο Κούτσι είχε βραβευθεί με το νοτιοαφρικανικό λογοτεχνικό βραβείο CNA (τρεις φορές), το γαλλικό Prix Femina Étranger, το Διεθνές Βραβείο Μυθοπλασίας των Irish Times και το Βραβείο Μπούκερ (δύο φορές).
Ο Κούτσι γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν. Ο πατέρας του, Ζαχαρίας Κούτσι, ήταν δικηγόρος και δημόσιος υπάλληλος, ενώ η μητέρα του, Βέρα Βέμάγερ, δασκάλα.

1943 - Τζόζεφ Στίγκλιτς, Αμερικανός οικονομολόγος.
Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς (αγγλ.: Joseph Eugene Stiglitz, γεν. 9 Φεβρουαρίου 1943) είναι Αμερικανός οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το 2001 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών για την έρευνα του στην ανάλυση των αγορών που χαρακτηρίζονται από ασύμμετρη πληροφόρηση. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και επικεφαλής οικονομολόγος της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του προέδρου Κλίντον.
Είναι γνωστός για την επικριτική του στάση σε θέματα που αφορούν την παγκοσμιοποίηση, τη λειτουργία των ελεύθερων αγορών και το ρόλο διεθνών οικονομικών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ο Στίγκλιτς θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαίνοντες οικονομολόγους σύμφωνα με τις ακαδημαϊκές αναφορές ενώ το 2011 κατατάχτηκε από το αμερικανικό περιοδικό Time μεταξύ των 100 ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα.
Το έργο του εστιάζεται σε θέματα κατανομής πλούτου, διεθνούς εμπορίου και διοίκησης και οργάνωσης επιχειρήσεων. Μεταξύ άλλων είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων και τακτικός αρθρογράφος σε διεθνή ενημερωτικά έντυπα.

1943 - Τζο Πέσι, Αμερικάνος ηθοποιός.

1944 - Άλις Γουόκερ, Αμερικανίδα συγγραφέας.
Η Άλις Μαλσίνιορ Γουόκερ (Alice Malsenior Walker) (9 Φεβρουαρίου 1944) είναι Αμερικανίδα συγγραφέας της οποίας το διασημότερο μυθιστόρημα, Το Πορφυρό Χρώμα, κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ και το Αμερικανικό Βραβείο Βιβλίων (American Book Award).
Τα γραπτά της Γουόκερ, που περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, ιστορίες, δοκίμια, ποιήματα, εστιάζονται στους αγώνες των Αφρο-Αμερικανών, και ιδιαίτερα των Αφρο-Αμερικανών γυναικών, εναντίον κοινωνιών που είναι ρατσιστικές, σεξιστικές, και συχνά βίαιες. Τα γραπτά της τείνουν να σίνουν έμφαση στο σθένος των μαύρων γυναικών και την σημαντικότητα της Αφρο-Αμερικανικής κληρονομιάς και κουλτούρας.
Η Γουόκερ γεννήθηκε στο Eatonton της Γεωργίας στις ΗΠΑ. Παρακολούθησε το Spelman College στην Ατλάντα της Γεωργίας και αποφοίτησε το 1965 από το Sarah Lawrence College στο Yonkers της Νέας Υόρκης. Το πρώτο ποιητικό της βιβλίο γράφτηκε ενώ ήταν ακόμη τελειόφοιτη ατο Sarah Lawrence. Επέστρεψε στον Νότο για να δουλέψει στο αμερικανικό κίνημα για τα ατομικά δικαιώματα.
Η Γουόκερ ήταν επίσης εκδότρια στο Ms. Magazine. Ένα άρθρο της που εκδόθηκε το 1975 ήταν κατά πολύ υπέυθυνο για την ανανέωση του ενδιαφέροντος για την δουλειά της Zora Neale Hurston.
Το 1986 κέρδισε το O. Henry Award για την μικρή ιστορία της “Συγγενικά Πνεύματα” (Kindred Spirits), που εκδόθηκε στο περιοδικό Esquire τον Αύγουστο του 1985.
Πολιτική ακτιβίστρια (εν μέρει εξαιτίας της επίδρασης του Howard Zinn), είναι δραστήρια σε θέματα περιβαλλοντικά, φεμινιστικά και ατομικών δικαιωμάτων. Επίσης έχει συνηγορήσει υπέρ της κατάργησης του εμπάργκο εναντίον της Κούβας. Η κόρη της, Ρεμπέκα Γουόκερ, είναι επίσης διαπρεπής ακτιβίστρια.

1945 - Μία Φάροου, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Μία Φάροου είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, διεθνούς φήμης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια και πρώην μοντέλο, πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF. Αναδείχθηκε από τη συμμετοχή της στη τηλεοπτική σειρά "Πέυτον Πλέις", ενώ κρίθηκε ως αμφιλεγόμενο άτομο από τους χωρισμούς της με τον Φρανκ Σινάτρα, τον Αντρέ Πρεβέν και ιδίως τον Γούντι Άλεν. Μεσουράνησε στις δεκαετίες του "70 και "80 συμμετέχοντας σε 45 ταινίες.
Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου του 1945. Το πλήρες και πραγματικό όνομά της είναι Μαρία ντε Λουρντς Βιλιέρς Φάροου (Maria de Lourdes Villiers Farrow). Είναι κόρη του Αυστραλού σκηνοθέτη Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μωρίν Ο Σάλιβαν, (γνωστή ως Τζέιν του Ταρζάν). Το "ντεμπούτο" της ξεκίνησε με την ταινία "Ο Άρχων των πέντε Ωκεανών" του Τζον Πωλ Τζόουνς 1959. Ακολούθησε η επιτυχία της στη τηλεοπτική σειρά Πέυτον Πλέις, ως Άλισον Μακένζυ, αλλά και ως θύμα του Σατανά στο "Μωρό της Ροζμαρί" (1968) του Πολάνσκι, λαμβάνοντας διάφορες διακρίσεις που την κατέστησαν κορυφαία ηθοποιό.

1957 - Κατερίνα Στανίση, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1957 στη Νάουσα. Σε ηλικία επτά ετών, μαζί με την οικογένειά της μετανάστευσαν στη Γερμανία, λόγω της φτώχειας και της ανεργίας που μάστιζε τη δεκαετία του '60 την Ελλάδα, όπου εργάστηκε σε εργοστάσια και σε εστιατόρια.

Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.

Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζή.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.

Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο και πρώτο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.

O συγγραφέας Κώστας Ζουράρις την έχει χαρακτηρίσει "ιέρεια του λαϊκού τραγουδιού".

Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.

Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.

Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".

Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς και Γιώργος Μαζωνάκης.

Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".

Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια. Οι σχέσεις της με την Ρίτα Σακελλαρίου αποκαταστάθηκαν λίγο πριν η τελευταία φύγει από την ζωή.




Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στο νυχτερινό κέντρο "Maxim" στη Γερμανία, όπου γνώρισε τον γνωστό ατζέντη Νίκολσον, ο οποίος την παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.

Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά της και ο Νίκολσον της έκλεισε την πρώτη επαγγελματική της συνεργασία στο νυχτερινό κέντρο "Mocambo" στη Λάρισα, όπου τραγούδησε για τρεις σεζόν μαζί με τον, επίσης ανερχόμενο τότε, Πασχάλη Τερζη.
Το 1976 άρχισε τη συνεργασία της με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Ρίτα Σακελλαρίου, κάνοντας δεύτερες φωνές στα νυχτερινά κέντρα, όπου εμφανιζόταν, και σε δίσκους της.
Το 1982, κι ενώ εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο "Καρουσάκης" μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού, την Λίτσα Διαμάντη και τον Κώστα Καρουσάκη, ο μαέστρος της ορχήστρας και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών Τάκης Μουσαφίρης θα της χαρίσει την πρώτη της επιτυχία, το τραγούδι "Μυστικέ μου έρωτα", το οποίο περιλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο της, ο οποίος έγινε χρυσός έναντι των 88.000 αντιτύπων και την καθιέρωσε στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.
Το 1983 συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα σε μια σειρά συναυλιών στο θέατρο "Ορφέας", στο Ολυμπιακό Στάδιο, σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας και στο εξωτερικό. Η συνεργασία τους αυτή ηχογραφήθηκε και ο δίσκος "Τα τραγούδια μου" ξεπέρασε τις 700.000 πωλήσεις, έγινε πολυπλατινένιος και μέχρι σήμερα αποτελεί τον πιο εμπορικό live δίσκο.
Το 1988 και το 1989 συνεργάστηκε με τον Στέλιο Καζαντζίδη, στους δίσκους του "Ελεύθερος" και "Ό,τι δεν είπα". Ο πρώτος δίσκος περιλαμβάνει το ντουέτο "Δεν είσαι εσύ" σε μουσική Τάκη Σούκα και στίχους Νίκου Λουκά, ενώ στο δεύτερο, ο οποίος έγινε πλατινένιος, ξεχωρίζει η ερμηνεία της Κατερίνας Στανίση στην επανεκτέλεση του τραγουδιού "Αυτή η νύχτα μένει που θα 'μαστε μαζί". Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δηλώσει ότι η Κατερίνα Στανίση και η Πίτσα Παπαδοπούλου αποτελούν τις αυθεντικότερες λαϊκές τραγουδίστριες της Ελλάδας.
Έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς, όπως Τάκης Μουσαφίρης, Απόστολος Καλδάρας, Βασίλης Τσιτσάνης, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Νίκος Καρβέλας, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Χαψιάδης, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γιάννης Πάριος, Νίκος Καρανικόλας, Σταμάτης Κραουνάκης, Λίνα Νικολακοπούλου, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Φιλίππου, Γιάννης Καραλής, Εύη Δρούτσα, Γιώργος Αλκαίος, Σοφία Βόσσου κ.ά.
Έχει εμφανιστεί στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα, όπως "Φαντασία", "Νεράιδα", "Παλιά Δειλινά", "Αμπάρες", "Απόλλων Palace", "Can Can", "Πύλη Αξιού", "Thalassa". Στις 27 Ιουνίου του 1991, Αντύπας και Κατερίνα Στανίση ήταν το πρώτο σχήμα που εγκαινίασε το νυχτερινό κέντρο "Posidonio". Στο "Posidonio" η Κατερίνα Στανίση παρέμεινε και τις δύο επόμενες σεζόν μαζί με τον Αντύπα και τον Δημήτρη Κοντολάζο, ενώ δίπλα της πρωτοεμφανίστηκε στις αθηναϊκές πίστες ο Σάκης Ρουβάς.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας, όπως Ρίτα Σακελλαρίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Μιχάλης Μενιδιάτης, Μανώλης Αγγελόπουλος, Άντζελα Δημητρίου, Λίτσα Διαμάντη, Δούκισσα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Ζαμπέτας, Φίλιππος Νικολάου, Καίτη Γκρέι, Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Πόλυ Πάνου, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Κοντολάζος, Γιώργος Μαργαρίτης, Άννα Βίσση, Σταμάτης Γονίδης, Άγγελος Διονυσίου, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Πασχάλης Τερζής, Πίτσα Παπαδοπούλου, Σάκης Ρουβάς, Γιώργος Μαζωνάκης.
Έχει εμφανιστεί ως τραγουδίστρια σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και σε τηλεοπτικές σειρές. Έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο διαφημιστικά για τη γνωστή αλυσίδα καταστημάτων "JUMBO". Έχει συμμετάσχει ως guest στο τηλεοπτικό show του ΑΝΤ1 "Dancing with the stars" και ως διαγωνιζόμενη, μαζί το μοντέλο Γιώργο Παράσχο, στο τηλεοπτικό show του MEGA "Just the two of us".
Έχει κάνει ένα γάμο με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου, Τάκη Θέμελη, με τον οποίο έμεινε μαζί για δεκατέσσερα χρόνια. Ο γάμος της σημαδεύτηκε από τη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου της, την οποία κατήγγειλε μετά από χρόνια.

1959 - Αντώνης Μανίκας, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας. Σήμερα είναι προπονητής.
Ο Αντώνης Μανίκας γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1959 και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Πανιώνιο, στον οποίο αγωνίστηκε από την εφηβική του ηλικία μέχρι το 1990.
Εντάχθηκε στην εφηβική ομάδα του συλλόγου το 1974. Το 1977-78 προωθήθηκε στην πρωτη ομάδα και υπέγραψε ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 19 ετών. Με την ομάδα της Νέας Σμύρνης γνώρισε πολλές χαρές με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος το 1979, τη συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου το 1989 και τη συμμετοχή σε αγώνες των Κυπέλλων Κυπελλούχων και ΟΥΕΦΑ.
Τη σεζόν 1978-79 είχε μεγάλη συμμετοχή στην κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Ελλάδος στην ιστορία του Πανιωνίου, αφού αγωνίστηκε σε όλα τα ματς των πρώτων γύρων του Κυπέλλου, στους δύο προημιτελικούς αγώνες κατά του Άρη Θεσ. και στον πρώτο ημιτελικό κατά του Ολυμπιακού Π., λόγω τραυματισμού του βασικού τερματοφύλακα Ζαφείρη Κάκκαρη. Στη συνέχεια στρατεύτηκε και δεν μπόρεσε να είναι παρών στον επαναληπτικό ημιτελικό και στον τελικό.
Καθιερώθηκε ως βασικός στην ομάδα από τη σεζόν 1982-83. Τη χρονιά αυτή γνώρισε την αποθέωση αποκρούοντας πέναλτι στο νικηφόρο αγώνα εκτός έδρας κατά του Παναθηναϊκού (σκορ 3-1). Η ομάδα δεν πήγε πολύ καλά και κατέληξε να παίξει την παραμονή της σε αγώνα μπαράζ με τον Μακεδονικό. Ο Μανίκας ήταν βασικός πρωταγωνιστής στη νίκη-παραμονή με 3-2 της ομάδας του. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη σεζόν, στον αγώνα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα (σκορ: 2-0).
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στην καταπληκτική πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος του 1987, όταν ο Πανιώνιος απέκλεισε διαδοχικά την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό για να αποκλειστεί στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό. Ήταν παρών στη συμμετοχή της ομάδας του στον τελικό του 1989 αλλά στον πάγκο, μιας και τη θέση του βασικού είχε πάρει τότε ο Θεολόγης Παπαδόπουλος.
Είχε μεγάλη ικανότητα στην απόκρουση των πέναλτι, που είχε αποκτήσει από τη μαθητεία του κοντά στον παλιό μεγάλο διεθνή τερματοφύλακα Νίκο Πεντζαρόπουλο. Κατά την τριετία 1985-88 είχε αποκρούσει 15 πέναλτι, ενώ είχε δεχτεί μόλις τρία γκολ από εκτελέσεις της εσχάτης των ποινών.
Σε άλλες ομάδες
Στη συνέχεια της καριέρας του έπαιξε ακόμα στον Λεβαδειακό, τον ΠΑΣ Γιάννινα, στον Εθνικό Π. και στην Καλλιθέα. Σταμάτησε λίγο μετά την έναρξη της περιόδου 1998-99.
Στις Εθνικές ομάδες
Ο Μανίκας αγωνίστηκε σε όλες τις εθνικές ομάδες: νέων, ελπίδων, ολυμπιακή ομάδα και δύο φορές στην εθνική ανδρών.
Οι δυο συμμετοχές του ήταν στα φιλικά παιχνίδια με τη Ρουμανία (11/3/1987, σκορ: 1-1) και τη Σοβιετική Ένωση (23/3/1988, σκορ: 0-4). Και στα δύο μπήκε ως αλλαγή στο β΄ ημίχρονο.
Την ίδια περίοδο υπήρξε βασικός τερματοφύλακας της ολυμπιακής ομάδας στο προολυμπιακό τουρνουά για την πρόκριση στην Ολυμπιάδα της Σεούλ. Έπαιξε συνολικά σε πέντε ματς.
Προπονητής
Στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής σε πολλές ομάδες κυρίως χαμηλών κατηγοριών, μέχρι επιπέδου Β΄ Εθνικής. Ως το τέλος της σεζόν 2009-10 σε 182 αγώνες Β΄ Εθνικής είχε 63 νίκες, 56 ισοπαλίες, 63 ήττες.

1963 - Μπράιαν Γκριν, Αμερικανός φυσικός.
Ο Μπράιαν Γκριν (Brian Randolph Greene, 9 Φεβρουαρίου 1963), είναι Αμερικανός θεωρητικός φυσικός και ένας από τους πιο γνωστούς θεωρητικούς των χορδών. Από το 1996 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Μπράιαν Γκριν ήταν ιδιοφυΐα στα μαθηματικά. Οι επιδόσεις του ήταν τέτοιες, μάλιστα, που όταν ήταν δώδεκα χρόνων, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στα μαθηματικά από έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κολούμπια, επειδή είχε ξεπεράσει το μαθηματικό επίπεδο του καθηγητή του σχολείου του. Ο Γκριν σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου πήρε το πτυχίο του το 1980, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία το 1986. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συνδιευθυντής στο Ινστιτούτο για Χορδές, Κοσμολογία και Αστροσωματιδιακή φυσική του πανεπιστημίου, καθοδηγώντας ένα ερευνητικό πρόγραμμα εφαρμογής της θεωρίας υπερχορδών σε κοσμολογικές ερωτήσεις. Για το λόγο αυτό προσχώρησε και στο Πανεπιστήμιο Κόρνελ, όπου από το 1995 είναι πλέον και καθηγητής.

1979 - Ζανγκ Ζιγί, Κινέζα ηθοποιός.
H Ζανγκ Ζιγί (9 Φεβρουαρίου 1979) είναι Κινέζα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1979 στο Πεκίνο της Κίνας. Οι γονείς της την έστειλαν σε μικρή ηλικία σε ιδιωτικό σχολείο, το οποίο η Ζανγκ πραγματικά μισούσε και ανυπομονούσε να το εγκαταλείψει. Ιδέα των γονιών της ήταν επίσης να σπουδάσει χορό στην Ακαδημία Χορού του Πεκίνου και να ακολουθήσει καριέρα σ'αυτόν το χώρο. Η Ζανγκ Ζιγί όμως είχε άλλα σχέδια. Στα 19 της χρόνια, ο Τζανγκ Γιμόου της προσέφερε ένα ρόλο στο Ο δρόμος για το σπίτι, ο οποίος την έκανε γνωστή. Από τότε έχει πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά επιτυχημένων ταινιών που την έχουν καθιερώσει ως μία από τις διασημότερες Ασιάτισσες ηθοποιούς. Αρχικά συμμετείχε μόνο σε ασιατικές παραγωγές και δεν γνώριζε καν αγγλικά. Αργότερα βέβαια πρωταγωνίστησε και σε πολλές παραγωγές του Χόλυγουντ και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες, όπως ο Τζανγκ Γιμόου, ο Ανγκ Λι, ο Γουόνγκ Καρ Γουάι και ο Ρομπ Μάρσαλ. Το 2001 κέρδισε το βραβείο β' γυναικείου ρόλου στα Independent Spirit Awards, ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στα Hong Kong Film Awards για την ταινία 2046. Υπήρξε και υποψήφια στα βραβεία BAFTA, το 2001 για την ταινία Τίγρης και δράκος, το 2005 για την ταινία Ιπτάμενα στιλέτα και το 2006 για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Επίσης, το 2006 ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών για την ταινία Αναμνήσεις μιας Γκέισας. Η Ζανγκ είναι ιδιαίτερα προσεκτική με την προσωπική της ζωή, την οποία προφυλάσσει από τα φώτα της δημοσιότητας.

1980 - Δημήτρης Ουγγαρέζος, Έλληνας παρουσιαστής.
Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1980. Κατάγεται από την Κάλυμνο και το Καστελόριζο άλλα μεγάλωσε στο Νέο Φάληρο. Σπούδασε στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επικοινωνία στο LSE του Λονδίνου.

1980 - Φαίη Σκορδά, Ελληνίδα παρουσιάστρια.

1980 - Άγγελος Χαριστέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Άγγελος Χαριστέας (Στρυμωνικό Σερρών, 9 Φεβρουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής.
Άρης Θεσσαλονίκης
Ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα του Στρυμωνικού Σερρών από όπου μεταπήδησε στον Άρη Θεσσαλονίκης το 1997. Τον Ιανουάριο του 1998 δόθηκε δανεικός στον Αθηναϊκό για έξι μήνες. Με την επιστροφή του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης την ίδια χρονιά, του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες και συνέχισε τη καριέρα του στον Άρη μέχρι και το 2002, με το ενδιαφέρον αρκετών ευρωπαϊκών ομάδων να εκδηλώνεται πολλαπλές φορές.
Βέρντερ Βρέμης
Το 2002 η Βέρντερ Βρέμης τον απέκτησε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς οι διαπραγματεύσεις της μετεγγραφής του έγιναν από τον τότε πρόεδρο του Άρη, Ιωάννη Ζαχουδάνη και παρόλο που οι δύο πλευρές συμφώνησαν τη μετακίνηση του Σερραίου επιθετικού στη γερμανική ομάδα, λόγω αγνώστων επιπλοκών, η ΠΑΕ ουδέποτε συγκέντρωσε τα κέρδη της μετεγγραφής. Από το 2002 έως το 2005 αγωνίστηκε με τη γερμανική ομάδα σε 66 αγώνες, σκόραρε 18 τέρματα και κατέκτησε ένα νταμπλ.
Άγιαξ
Το 2005 μετακόμισε στην Ολλανδία και στον Άγιαξ, όπου την πρώτη του χρονιά είχε θετικές εμφανίσεις, σημειώνοντας οκτώ τέρματα. Ωστόσο την επόμενη χρονιά παραγκωνίστηκε και βρέθηκε εκτός πλάνων του τότε προπονητή του ολλανδικού συλλόγου, Χενκ Τεν Κάτε, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει, συμμετέχοντας συνολικά σε 31 αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας πετύχει δώδεκα τέρματα.
Φέγενορντ
Η περίοδος 2006-07 βρήκε τον Άγγελο Χαριστέα στην επίσης ολλανδική Φέγενορντ, όπου ολοκλήρωσε τη χρόνια σημειώνοντας συνολικά 10 τέρματα.
Νυρεμβέργη
Το 2007 συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στη Νυρεμβέργη, με το συνολικά κόστος της μετεγγραφής να αγγίζει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το 2009 έκανε ένα σύντομο πέρασμα ως δανεικός από την Μπάγερ Λεβερκούζεν με την οποία συμμετείχε σε 13 αγώνες, συμμετέχοντας στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Βέρντερ Βρέμης.
Αρλ Αβινιόν
Τον Αύγουστο του 2010 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη γαλλική Αρλ Αβινιόν, νεοφώτιστη στο Σαμπιονά, όπου βρήκε τον Άγγελο Μπασινά, πρώην συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα της Ελλάδας. Η συνεργασία του με τη γαλλική ομάδα έλαβε τέλος στις 28 Νοεμβρίου 2010.
Σάλκε
Τον Ιανουάριο του 2011, ο Χαριστέας υπέγραψε συμβόλαιο με τη Σάλκε, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της περιόδου 2010-11, κατακτώντας το κύπελλο Γερμανίας και φτάνοντας μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Στην παρθενική του συμμετοχή με τη γερμανική ομάδα κατάφερε να σκοράρει το νικητήριο τέρμα απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Παναιτωλικός
Την περίοδο 2011-12 πήρε την απόφαση να γυρίσει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί στον Παναιτωλικό, υπογράφοντας στις 27 Ιουλίου 2011 συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με την ομάδα του Αγρινίου.
Αλ Νασρ
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2013 υπέγραψε με την ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Αλ Νασρ, έναντι 500.000 ευρώ για τέσσερις μήνες, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από τους φιλάθλους της ομάδας κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο.
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2001 στη φιλική αναμέτρηση εναντίον της Ρωσίας που διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης (3-3), όπου σημείωσε τα δύο από τα τρία τέρματα της ελληνικής ομάδας, υπό την καθοδήγηση του Βασίλη Δανιήλ.
Υπήρξε βασικότατο στέλεχος της Ελλάδας στην προκριματική φάση του Euro 2004, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στην εντός έδρας αναμέτρηση εναντίον της Ουκρανίας (1-0).
Στην τελική φάση της διοργάνωσης στην Πορτογαλία και τη θριαμβευτική πορεία που ακολούθησε, αγωνίστηκε και στους έξι αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα. Τα τρία τέρματα που σημείωσε απέναντι σε ισχυρές ομάδες - φαβορί (στη φάση των ομίλων με την Ισπανία, στα προημιτελικά με τη Γαλλία και στον τελικό με την Πορτογαλία) βοήθησαν την Ελλάδα να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά οδήγησαν και τον ίδιο να αποκτήσει φήμη και αναγνώριση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Με το εθνόσημο αγωνίστηκε από το 2001 μέχρι το 2011 και ήταν σχεδόν πάντα στις βασικές επιλογές για την ενδεκάδα, επί θητείας Ότο Ρεχάγκελ. Αγωνίστηκε επίσης στο Euro 2008, όπου σημείωσε το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση απέναντι στη μετέπειτα τροπαιούχο Ισπανία, καθώς και στον εναρκτήριο αγώνα με τη Νότια Κορέα στο Μουντιάλ 2010 που διεξήχθη στη Νότια Αφρική.
Καθοριστικής σημασίας αποδείχθηκε και το τελευταίο του τέρμα με τη γαλανόλευκη φανέλα, στον εκτός έδρας αγώνα των προκριματικών του Euro 2012 απέναντι στη Γεωργία, με το οποίο έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα με 2-1 και "σφράγισε" την απευθείας πρόκριση της ομάδας στα τελικά της διοργάνωσης.



1981 - Τομ Χίντλστον, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Τομ Χίντλστον (Thomas William "Tom" Hiddleston, 9 Φεβρουαρίου 1981) είναι Άγγλος ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και του θεάτρου. Ο Χίντλστον φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (Royal Academy of Dramatic Art) και ήρθε στην επιφάνεια μέσω των πολυάριθμων τηλεοπτικών του ρόλων και πιο πρόσφατα με τους κινηματογραφικούς του ρόλους. Υποδύθηκε τον Λόκι στο Thor (2011), τον Λοχαγό Νίκολς στην ταινία Το Άλογο του Πολέμου (War Horse, 2011) σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Φρέντι Πέιτζ στο βρετανικό δράμα Το Βαθύ Μπλε του Ερωτα (The Deep Blue Sea, 2011). Υποδύθηκε επίσης τον συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στην ταινία Μεσάνυχτα στο Παρίσι (Midnight in Paris, 2011) του Γούντι Άλεν. Επέστρεψε στο ρόλο του Λόκι στην ταινία Οι Εκδικητές (The Avengers, 2012) και στο Thor: The Dark World το 2013. Επίσης πρωταγωνίστησε στον ρόλο του Κοριολανού(Coriolanus) του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία της Jossie Rourke, στο Donmar Warehouse. Αναμένεται να επαναλάβει τον ρόλο του Λόκι στο "Thor: Ragnarok", ταινία που προορίζεται για το 2017.
Οι πιο πρόσφατοι ρόλοι του περιλαμβάνουν: τον Adam στην ταινία "Only Lovers Left Alive" (2013) σε σκηνοθεσία Jim Jarmuch, τον Thomas Sharpe στο ρομαντικό θρίλερ Crimson Peak (2015) σε σκηνοθεσία Guillelmo del Toro και τον Hank Williams στο βιογραφικο I Saw the Light σε σκηνοθεσία Mark Abraham με συμπρωταγωνίστρια την Elizabeth Olsen, ενώ τον Μάρτιο του 2016 θα πρωταγωνιστήσει στο ψυχολογικό θρίλερ High Rise του Ben Wheatley, υποδυόμενος τον γιατρό Robert Laing.
Ο Χίντλστον έχει λάβει υποψηφιότητα για BAFTA Ανερχόμενου Αστεριού και για Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ.


1982 - Βίκυ Παπαδοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός.

1987 - Ρόουζ Λέσλι, Σκωτσέζα ηθοποιός.

1987 - Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Αμερικανός ηθοποιός.

1992 - Ντάρια Μέλνικοβα, Ρωσίδα ηθοποιός.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

967 - Σαΐφ αλ-Ντάουλα, Άραβας εμίρης.
Ο Αλί ιμπν Αμπου αλ-Χάιτζα Αμπντ Αλλάχ ιμπν Χαμντάν ιμπν αλ-Χαρίθ Σαΐφ αλ-Ντάουλα αλ-Ταγλιμπί, πιο γνωστός απλά με το τιμητικό του προσωνύμιο («λακάμπ») Σαΐφ αλ-Ντάουλα («Ξίφος της Δυναστείας»), ήταν το πλέον εξέχον μέλος της αραβικής δυναστείας των Χαμδανιδών, και ιδρυτής του ανεξάρτητου εμιράτου του Χαλεπίου, που περιλάμβανε τη βόρειο Συρία και τμήματα της Άνω Μεσοποταμίας (Τζαζίρα).
Αρχικά ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα υπηρέτησε υπό τον μεγαλύτερο αδερφό του, Νασίρ αλ-Ντάουλα, ηγεμόνα της Μοσούλης, κατά τις προσπάθειες του τελευταίου να αποκτήσει τον έλεγχο των απομειναρίων του Χαλιφάτου των Αββασιδών και την πρωτεύουσα Βαγδάτη στις αρχές της δεκαετίας του 940.
Η φήμη του Σαΐφ αλ-Ντάουλα στηρίζεται κυρίως στο ρόλο που έπαιξε στους αραβοβυζαντινούς πολέμους: έγινε γνωστός ως ο μοναδικός πρόμαχος των Αράβων, που από τις αρχές του 10ου αιώνα αντιμετώπιζαν τις επιθέσεις του ανανεωμένου Βυζαντίου. Στην πάλη του αυτή, ενάντια σε έναν κατά πολύ ισχυρότερο αντίπαλο, εξαπέλυσε επιδρομές βαθιά μέσα σε βυζαντινά εδάφη και κέρδισε αρκετές μάχες, έχοντας γενικά το πάνω χέρι ως το 955. Κατόπιν, υπό την ηγεσία του Νικηφόρου Φωκά και των ικανών του υπαρχηγών, οι Βυζαντινοί εξαπέλυσαν μια σειρά επιχειρήσεων που κατέστρεψαν τη δύναμη των Χαμδανιδών, καταλαμβάνοντας την Κιλικία και, προσωρινά, ακόμη και το ίδιο το Χαλέπι το 962. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του Σαΐφ αλ-Ντάουλα σημαδεύτηκαν από διαδοχικές ήττες, την δική του σωματική κατάπτωση, και την αμφισβήτηση της εξουσίας του και εξεγέρσεις από τους στενότερους συνεργάτες του. Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 967, αφήνοντας πίσω του ένα αποδυναμωμένο κράτος, το οποίο το 969 έχασε την Αντιόχεια και τα συριακά παράλια και έγινε βυζαντινό προτεκτοράτο.

1619 - Λουκίλιος Βανίνι, Ιταλός φιλόσοφος.
Ο Λουκίλιος Βανίνι (Lucilio Vanini, 19 Ιανουαρίου 1585 – 9 Φεβρουαρίου 1619) ήταν Ιταλός διανοητής και φιλόσοφος, που υπέγραφε τα έργα του ως Τζούλιο Τσεζάρε Βανίνι (Giulio Cesare Vanini). Υπήρξε ο πρώτος εγγράμματος υποστηρικτής της ιδέας ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους πιθήκους. Ακόμα, ήταν ένας από τους πρώτους διανοητές μετά την αρχαιότητα που θεώρησαν το Σύμπαν ως μία οντότητα που κυβερνάται από φυσικούς νόμους («νομολογικός ντετερμινισμός»).
Ο Βανίνι γεννήθηκε στο Ταουριζάνο, κοντά στο Λέτσε της Ιταλίας, και σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στη Ρώμη. Μετά την επιστροφή του στο Λέτσε μελέτησε φυσικές επιστήμες, ιδίως ιατρική και αστρονομία, σε συμπόρευση με το κλίμα της εποχής του, της Αναγεννήσεως. Παρόμοια με τον Τζορντάνο Μπρούνο, ο Βανίνι επέκρινε τον σχολαστικισμό.
Από τη Νάπολη ο Βανίνι εγκαταστάθηκε στην Πάντοβα, όπου του άσκησε ισχυρή επίδραση ο Αλεξανδριστής Πιέτρο Πομπονάτσι, τον οποίο αποκαλούσε «θεϊκό του δάσκαλο». Στην Πάντοβα μελέτησε νομικά και χειροτονήθηκε ιερέας. Στη συνέχεια όμως έζησε μία ζωή περιπλανήσεων στη Γαλλία, στην Ελβετία και στις Κάτω Χώρες, παραδίδοντας μαθήματα για βιοπορισμό, και διαδίδοντας αντιχριστιανικές απόψεις. Υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Αγγλία το 1614, αλλά ακόμα και εκεί φυλακίστηκε στο Λονδίνο για «προσβολή της Εκκλησίας» επί 49 ημέρες.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, έκανε μία προσπάθεια να διδάξει στη Γένοβα, αλλά οδηγήθηκε και πάλι στη Γαλλία, όπου προσπάθησε να απαλλαγεί από τις υποψίες δημοσιεύοντας ένα βιβλίο κατά του αθεϊσμού, το Amphitheatrum Aeternae Providentiae Divino-Magicum (1615). Παρότι ο ορισμός του Θεού σε αυτό απηχεί ως ένα βαθμό πανθεϊστικές απόψεις, το βιβλίο εξυπηρέτησε τον άμεσο σκοπό του. Το ότι το βιβλίο αυτό δεν απηχούσε τις πραγματικές απόψεις του Βανίνι, γίνεται φανερό από το δεύτερο βιβλίο του, το De Admirandis Naturae Reginae Deaeque Mortalium Arcanis (Παρίσι 1616), το οποίο, αν και αρχικώς πιστοποιήθηκε από δύο διδάκτορες της Σορβόνης, αργότερα επανεξετάσθηκε και καταδικάστηκε.
Ο Βανίνι τότε εγκατέλειψε το Παρίσι, όπου παρέμενε στην υπηρεσία του Φρανσουά Μπασομπιέρ, και άρχισε να διδάσκει στην Τουλούζη. Εκεί, συνελήφθηκε τον Νοέμβριο του 1618 και, μετά από μία μακρά δίκη, καταδικάστηκε («για αθεϊσμό και μαγεία») να του κόψουν τη γλώσσα, να στραγγαλιστεί επάνω στην πυρά και μετά το σώμα του να καεί μέχρι που να γίνει στάχτη. Η ποινή εκτελέστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1619.

1670 - Φρειδερίκος Γ΄, βασιλιάς της Δανίας.

1709 - Φραγκίσκος Λουδοβίκος του Κοντί, Γάλλος στρατηγός.

1857 - Διονύσιος Σολωμός, Έλληνας ποιητής.
Περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», οι πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας και ύστερα της Κύπρου.

1881 - Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι ήταν Ρώσος συγγραφέας, κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

1886 - Ουίνφιλντ Σκοτ Χάνκοκ, Αμερικανός στρατηγός.

1905 - Άντολφ φον Μέντσελ, Γερμανός ζωγράφος.

1932 - Πάουλ Νόιμαν, Αυστριακός κολυμβητής.

1934 - Ανδρέας Ροδινός, Έλληνας λυράρης.

1957 - Μικλός Χόρτι, Ούγγρος ναύαρχος και αντιβασιλιάς.

1970 - Θεμιστοκλής Τσάτσος, Έλληνας πολιτικός.

1972 - Περικλής Βυζάντιος, Έλληνας ζωγράφος.

1979 - Ντένις Γκέιμπορ, Ούγγρος φυσικός.

1981 - Μπιλ Χάλεϊ, Αμερικανός μουσικός.

1984 - Γιούρι Αντρόπωφ, Σοβιετικός πολιτικός.

1993 - Ιωάννης Δ. Καποδίστριας, Έλληνας νομικός.

1996 - Καίτη Ντιριντάουα, Ελληνίδα ηθοποιός.

1998 - Παναγιώτης Κατσούρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

2001 - Χέρμπερτ Σάιμον, Αμερικανός οικονομολόγος.

2002 - Μαργαρίτα, πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου.

2007 - Κώστας Πασχάλης, Έλληνας βαρύτονος.

2008 - Γιώργης Μανουσάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Γιώργης Μανουσάκης (Χανιά, 1933 – 9 Φεβρουαρίου 2008) ήταν Έλληνας συγγραφέας. Ήταν ποιητής και πεζογράφος και έχει γράψει επίσης φιλολογικά δοκίμια και μελέτες. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε για το έργο του με το Βραβείο Καζαντζάκη.
Γεννήθηκε το 1933 στα Χανιά. Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 η οικογένεια τού Γιώργη Μανουσάκη μετοίκησε στο Βαρύπετρο, το χωριό του πατέρα του, όπου έμεινε και στο μεγαλύτερο μέρος της κατοχής. Εκεί έζησε την εισβολή των Γερμανών και το φόβο από τις εκτελέσεις στα γύρω χωριά, που ακολούθησαν την κατάληψη της Κρήτης. Συνάμα γνώρισε από κοντά τον αγροτικό κόσμο της κρητικής υπαίθρου. Ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα του το 1948, μπροστά του, και το οικογενειακό πένθος, κατά τα κρητικά έθιμα της εποχής, άφησαν βαθιά ίχνη στην ψυχή του. Τελειώνοντας το Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων στα Χανιά, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, ξαναγύρισε στη γενέτειρά του, όπου υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής επί 26 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Παραιτήθηκε το 1986 με το βαθμό του γυμνασιάρχη. Το 1974 παντρεύτηκε τη φιλόλογο Αγγελική Καραθανάση κι απέκτησαν τρία παιδιά. Συμμετείχε ενεργά για πολλά χρόνια, άλλοτε ως γραμματέας κι άλλοτε ως αντιπρόεδρος, στο διοικητικό συμβούλιο του Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων Ο Χρυσόστομος. Συμμετείχε επίσης ως μέλος στην καλλιτεχνική επιτροπή της δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Υπήρξε ενεργό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" μέχρι το θάνατό του. Ήταν επίσης εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993. Συμμετείχε ως εισηγητής σε δεκάδες εκδηλώσεις, σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε συνέδρια και σεμινάρια φιλολογικού, λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου στην Κρήτη, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.Επέλεξε να ζήσει για όλη τη ζωή του στα Χανιά, όπου και άφησε την τελευταία πνοή του στις 9 Φεβρουαρίου 2008, στο νοσοκομείο της πόλης, ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

2010 - Γουόλτερ Φρέντερικ Μόρισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Γουόλτερ Φρέντρικ Μόρισον (Walter Fredrick "Fred" 'Morrison, 23 Ιανουαρίου 1920 – 9 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός πολιτικός μηχανικός, περισσότερο γνωστός ως ο άνθρωπος που εφηύρε το φρίσμπι.
Γεννήθηκε στο Ρίτσφιλντ της πολιτείας Γιούτα των ΗΠΑ και κατοικούσε στη Μονρόε.Ήταν παντρεμένος με τη Λου. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρακολούθησε τις πτήσεις βομβαρδιστικών στην Ιταλία, ενώ συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος πολέμου επί 48 ημέρες.
Η εφεύρεση του δίσκου φρίσμπι
Ο Μόρισον ισχυριζόταν ότι ο ίδιος είχε συλλάβει την αρχική ιδέα για το φρίσμπι όταν έριξε ένα καπάκι από ένα μεταλλικό κουτί με ποπ κορν μαζί με την τότε φιλενάδα του, Λου. Επειδή το καπάκι έφυγε μακριά, βρέθηκε από τον Μόρισον ότι τα κατσαρολάκια για γλυκά πετούσαν καλύτερα και ήταν πιο κοινά. Μαζί με τη Λου έφτιαξαν μια μικρή επιχείρηση και πουλούσαν "Flyin' Cake Pans" (ιπτάμενα κατσαρολάκια για γλυκά) στις ακτές της Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Το 1946 ο 26χρονος από την Γιούτα συνέλαβε την ιδέα ενός σχεδίου για τον πρώτο στον κόσμο ιπτάμενο δίσκο, τον οποίο ονόμασε Whirlo-Way. Το 1948 στην επιχείρηση εισήλθε και ο επενδυτής Γουόρεν Φραντσιόνι, ο οποίος κάλυψε το κόστος για να επικαλυφθεί ο δίσκος με πλαστικό. Το 1955 ο Μόρισον και η Λου σχεδίασαν τον "Δίσκο του Πλούτωνα" (Pluto Platter), που ήταν το αρχέτυπο όλων των σύγχρονων ιπτάμενων δίσκων. Η ονομασία οφείλεται στην μανία με τα ΑΤΙΑ, που κυριαρχούσε στην Αμερική τη δεκαετία του 1950. Στις 23 Ιανουαρίου 1957 τα δικαιώματα του Pluto Platter πωλήθηκαν στην εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Wham-O, η οποία το 1958 Wham-O πρόσθεσε το όνομα Frisbee στο αρχικό όνομα του δίσκου, το οποίο ήταν μια δυσορθογραφία της εταιρείας Frisbie Pie Company. Το παιχνίδι σύντομα απέκτησε δημοφιλία, κυρίως μεταξύ των φοιτητών στις ΗΠΑ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια πλαστικοί δίσκοι «φρίσμπι» είχαν πουληθεί έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ είχαν δημιουργηθεί και πανεπιστημιακά τουρνουά για αγώνες με «φρίσμπι».
Ο Μόρισον απεβίωσε το 2010. Το όνομά του φέρει ένα γήπεδο ντισκ γκολφ στην πόλη Χολαντέι της Γιούτα.

2011 - Μιλτιάδης Έβερτ, Έλληνας πολιτικός.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ (Αθήνα, 12 Μαΐου 1939 - Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας Πολιτικός, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων και πρώην Πρόεδρος της Ν.Δ. Ήταν υιός του Άγγελου Έβερτ.
Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ακολούθησε περαιτέρω σπουδές στην πληροφορική. Γνώριζε αγγλικά.
Υπήρξε οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής μεγάλων βιομηχανιών και οργανωτής Επιχειρήσεων και Τραπεζών. Επίσης, υπήρξε προγραμματιστής των υπολογιστικών συστημάτων των Τραπεζών. Είχε εργαστεί ως οικονομικός σύμβουλος στην Εμπορική Τράπεζα και ως οικονομικός και διοικητικός Διευθυντής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Είχε δημοσιεύσει πολλά άρθρα για θέματα οικονομικά, αμύνης, ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής. Είχε συγγράψει αρκετά βιβλία, όπως: «Καραμανλής, ο Αναμορφωτής», «Η Ελλάδα στον Κόσμο που έρχεται», «Ειρηνική Επανάσταση για τη Νέα Εποχή».
Ήταν νυμφευμένος με τη φωτογράφο Λίζα Βάντερπουλ και είχε 2 κόρες.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 09 Φεβρουαρίου του 2011, σε ηλικία 71 ετών. Νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα πριν τον θάνατό του στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο με σοβαρά προβλήματα υγείας. Κηδεύτηκε Δημοσία Δαπάνη, το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

2016 - Ζντράβκο Τόλιμιρ, Βόσνιος στρατιωτικός.

2019 - Νίκη Γουλανδρή, Ελληνίδα ζωγράφος.