DIASKEDASI.INFO

Θεόδωρος Έξαρχος

Ο Θεόδωρος Έξαρχος ήταν Έλληνας ηθοποιός θεάτρου, κινηματογράφου, τηλεόρασης αλλά και συγγραφέας.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα 10 Δεκεμβρίου 1930 και "έφυγε" σε ηλικία 79 χρόνων, ύστερα από σύντομη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» στην Αθήνα, Παγκράτι, 9 Μαΐου 2009.

Σπούδασε θεατρική τέχνη στο Εθνικό Θέατρο, έχοντας δασκάλους το Δημήτρη Χόρν και το Δημ. Ροντήρη.

Ερχόμενος από την Κέρκυρα στην Αθήνα για σπουδές, αλλά και για να βρει τον επαγγελματικό του δρόμο, μπήκε αρχικά στα «χωράφια» της δημοσιογραφίας και -ως καλλιτεχνικός συντάκτης- εργάστηκε σε αθηναϊκή εφημερίδα, αλλά και ως μεταφραστής σε περιοδικά.

Ακόμη και τότε όμως που έγινε ηθοποιός, το γράψιμο δεν το εγκατάλειψε ποτέ. «Πάντα μετέφραζε θεατρικά έργα, έγραφε ποιήματα και μελετούσε το θεατρικό χώρο της Ελλάδας με μεγάλη ευλάβεια.

Γι’ αυτό και τα βιβλία του για την ιστορία και τους ανθρώπους του θεάτρου, τα οποία άφησε πίσω του θεωρούνται το “Ευαγγέλιο” της θεατρικής ζωής της χώρας μας» ισχυρίζονται άνθρωποι που γνωρίζουν καλά το μεράκι του.

Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Σταύρο Παράβα σε ηλικία 17 χρόνων.

Ο Θόδωρος Εξαρχος μπήκε στο θέατρο το 1951 παίζοντας στο έργο «Βροχή» με το θίασο της Κυρίας Κατερίνας. Εξι χρόνια αργότερα (1957) γύρισε την πρώτη του κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο «Της τύχης τα γραμμένα».

Συνολικά γύρισε εξήντα ταινίες παίζοντας δεύτερους, αλλά πολύ χαρακτηριστικούς ρόλους, βάζοντας τη σφραγίδα του με την επιβλητική παρουσία του. Ανάμεσά τους είναι η «Μαντώ Μαυρογένους», «Η ωραία του κουρέα» και ταινίες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στη δεκαετία του ’60, όπως «13ος» με την Ελενα Ναθαναήλ και «Ου κλέψεις» με την Γκιζέλα Ντάλι.

Τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση είναι στην «Πολίτικη κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη. Στην ασπρόμαυρη τηλεόραση, χαρακτηριστική ήταν η συμμετοχή του στον περίφημο «Αγνωστο πόλεμο» - από τις πιο εμπορικές σειρές όλων των εποχών.

Από θεατρικής πλευράς, το βιογραφικό του έχει να επιδείξει συμμετοχές σε αξιόλογες παραστάσεις (μεταξύ αυτών τα έργα «Ο αρχιτέκτονας Σόλνες» με τον Γ. Κιμούλη και «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού» με τον Γ. Βούρο). Από ραδιοφωνικής πλευράς, η ζεστή φωνή του έχει καταγραφεί σε θρυλικές ηχογραφήσεις του κρατικού ραδιοφώνου όπως η περίφημη ραδιοφωνική σειρά «Η χιονάτη και οι επτά νάνοι» με την Ξένια Καλογεροπούλου που σκηνοθετούσε ο Γκυ Ζυρώ.

Αμέσως μετά την πτώση της χούντας διετέλεσε γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και σύμφωνα με τη γνώμη πολλών παλιών συναδέλφων του, έδωσε μάχες για τον εκδημοκρατισμό του σωματείου τους. Βοηθούσε και στήριζε πολλούς ηθοποιούς στα πρώτα τους βήματα.

Τρανό παράδειγμα ο Σταύρος Παράβας. Ο Εξαρχος τον ανακάλυψε σε ηλικία 17 χρόνων να εργάζεται σε ένα παντοπωλείο της γειτονιάς του και του έδειξε το δρόμο για να μπει στο θέατρο που τόσο πολύ επιθυμούσε!

Τιμήθηκε με βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών για το πόνημά του "Έλληνες Ηθοποιοί- Αναζητώντας τις ρίζες", το οποίο εξέδωσε το 1997.

Ήταν πατέρας του φέρελπη σκηνοθέτη Δημήτρη Έξαρχου, ο οποίος το 1999 υπέστη τροχαίο ατύχημα, με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος. Τότε ο γιος του Δημήτρης Εξαρχος -ταλαντούχος σκηνοθέτης με αξιόλογο έργο σε δημοτικά περιφερειακά θέατρα- είχε ένα ατύχημα οδηγώντας τη μηχανή του. Κάποιος τον έκλεισε στο δρόμο με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο.

Πέφτοντας χτύπησε άσχημα και έμεινε παράλυτος, με αποτέλεσμα από τότε να μην μπορεί να περπατάει, αλλά και να μιλάει καλά. Είναι κρίμα αυτό που συνέβη. Οχι μόνο γιατί ήταν ένα πικρό ποτήρι για τον πατέρα του και τη μητέρα του, αλλά και γιατί ο Δημήτρης είχε πολλά να δώσει στο θέατρο.

Μάλιστα, εκείνη την περίοδο ήταν έτοιμος να συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο». Ο Δημήτρης τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκονταν στο Ασυλο Ανιάτων έχοντας συνεχώς στο πλευρό του εκτός από το νοσηλευτικό προσωπικό και έναν αποκλειστικό νοσοκόμο. (Πέθανε την Τρίτη 26 Ιουνίου το 2012 σε ηλικία 57 χρόνων).

Ο Θόδωρος Εξαρχος το 2007 έχασε και τη γυναίκα του, την Ολυμπία Εξάρχου, η οποία ήταν συνταξιούχος δημοσιογράφος, ζούσε πλέον μόνος του με τη δική του πενιχρή σύνταξη. Συνάδελφοί του που τον γνώριζαν καλά υποστήριζαν πως τα έβγαζε δύσκολα από οικονομικής πλευράς, αλλά η αξιοπρέπειά του ήταν μεγάλη και ποτέ δεν δυσανασχετούσε.

Ενδεικτική εργογραφία
Της τύχης τα γραμμένα (1957)
Μόνο για μια νύχτα (1958) .... Στρατής
Όλα για το παιδί της - Είμαι παιδί σου μανούλα (1958) ... Πέτρος
Ερωτικές ιστορίες (1959)
Το νησί της αγάπης (1960)
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ (1960)
Είμαι αθώος - Υπόθεση Ντρέυφους (1960) .... συνταγματάρχης Σαντέρ
Ματωμένα Στέφανα (1961) .... Λάμπρος
Electra (Ηλέκτρα) (1961)
Αμαρτωλές (1962)
Πεζοδρόμιο (1962)
Κλάψε φτωχή μου καρδιά (1962)
Αγάπη γραμμένη με αίμα (1962)
Δε γνώρισα μητέρα (1962) .... Μπένος
Διεστραμμένοι (1963) .... Αλέκος Ιωαννίδης
Είναι σκληρός ο χωρισμός (1963) .... Χρήστος Σταματίου
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) ... καθηγητής γυμνασικής, σε κολέγιο
Όταν η μοίρα προστάζει (1964) ... Τώνης Περάκης
Λόλα - Ένας μεγάλος έρωτας (1964)
Είμαι μια δυστυχισμένη (1964) .... Τηλέμαχος
Περιφρόνα με γλυκειά μου (1965) ... γιατρός
Ο μεγάλος όρκος (1965)
Ου κλέψεις (1965) ..... παπάς
Κατάρα με δέρνει βαρειά (1965)
Με πόνο και με δάκρυα (1965) .... γιατρός
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966) ..... Βλισίδης, μηχανικός αεροπλάνων
Εμείς οι αμαρτωλοί (1966)
Δεν είμαι ατιμασμένοι (1966)
Σκλάβοι της μοίρας (1966) ... Λάκης
Γεύση από έρωτα (1966) .... Χρήστος
Με τη λάμψη στα μάτια (1966) ... παπάς
Πυρετός στην άσφαλτο (1967) .... μαιευτήρας, σε νοσοκομείο
Τα ψύχουλα του κόσμου (1967)
Η κόρη της Πενταγιώτισσας (1967)
Άδικη κατάρα (1967) ... Φώτης, γιατρός
Ο 13ος (1967) .... Θανάσης Μπούμας
Το χρήμα ήταν βρώμικο (1967)
Το πιο λαμπρό μπουζούκι (1968) .... Μανωλιός Πετράκης
Ας με κρίνουν οι γυναίκες (1968) .... γιατρός
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968) ... Ανδρέας
Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969)
Στον ίλιγγο της ζωής (1969) ... Βάσος
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969)
Ληστεία στην Αθήνα (1969) .... Μανέτας
Η κραυγή μια αθώας (1969)
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) ... δικηγόρος
Για την τιμή και για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Αγωνία (1969) .... Χρηστίδης
Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου (1970)
Μαντώ Μαυρογένους (1971) .... παπάς
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Αντάρτες των πόλεων (1972) .... Αριστείδης Νικολαϊδης
Αναζήτησις (1972) ... Ιωσήφ
Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελός - Δικτάτωρ Καλεί Θανάση (1973) ... διευθυντής περιοδικού
Αστερισμός της παρθένου (1973) ... οφθαλμίατρος
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 (1980) .... μέλος θιάσου
Πανικός στα σχολεία (1982) .... αστυνομικός
Θεόφιλος (1987) ....
Ο κλοιός (1987) ..... θείος
Πολίτικη κουζίνα (2003) ..... Θρασύμβουλος
Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα ευτυχές γεγονός (2008)
Αρχιτέκτονας Σόλνες (2004)
Παιδιά ενός κατώτερου θεού (1986)
Απογευματινή περιπέτεια (1978)
Μαντώ Μαυρογένους (1974)
Ασπασία (1971)
Ο χορός του θανάτου (1969)
Ειρήνη (1964)
Κόκκινα φανάρια (1961)
Οι δίκαιοι (1960)
Η κυρά της θάλασσας (1952)
Βροχή (1951)

Τηλεοπτικό θέατρο
Μια νύχτα έξω (1983)
Η κυρία του Μαξίμ (1980)
Ήταν ένας από μας (1979) ΕΡΤ
Οι βλαβερές συνέπειες του γάμου (1976) ΕΡΤ
Η επέτειος (1976)
Το χρονικό του '40 (1973) ΕΙΡΤ
Η αξέχαστη φωνή (1972) ΥΕΝΕΔ

Τηλεοπτικές σειρές
Απόστολος και μόνος 1 (2006)
Η εκτέλεση (1993) ΑΝΤ1
Ο ήχος της σιωπής (1993) ΕΤ1
Οι φρουροί της Αχαΐας (1992) Mega
Μίνι μάρκετ ονείρων (1991) ΕΤ2
Το τραστ (1990) ΑΝΤ1
The first Olympics: Athens 1896 (1984) NBC
Θεόφιλος (1989) ΕΤ1
Χατζημανουήλ (1984) ΕΡΤ
Η κυρία Ντορεμί (1983) ΕΡΤ
Οικογένεια Ζαρντή (1983) ΕΡΤ
Παγίδα (1981) ΕΡΤ
Η τελευταία νύχτα της γης (1980) ΥΕΝΕΔ
Εγνατία οδός (1978) ΥΕΝΕΔ
Ένοχοι (1977) ΕΡΤ
Έρωτας και επανάσταση (1977) ΕΡΤ
Γιούγκερμαν (1976) ΥΕΝΕΔ
Εν Αθήναις (1976) ΕΡΤ
Το ταξίδι (1976) ΥΕΝΕΔ
Ατερισμός των λύκων (1974) ΥΕΝΕΔ
Οι δίκαιοι (1974) ΥΕΝΕΔ
Μεθοριακός σταθμός (1974) ΥΕΝΕΔ
Οι γιοί του Κάιν (1973) ΕΙΡΤ
Το χρονικό '40 (1973) ΕΙΡΤ
Στησιχόρου '73 (1972) ΥΕΝΕΔ
Ο άγνωστος πόλεμος (1971) ΥΕΝΕΔ

Συγγραφικό έργο (πέραν του βραβευθέντος)
"Έλληνες ηθοποιοί- Η γενειά μας"- Τόμος Γ1 (1926-1940), 2000
"Έλληνες ηθοποιοί Η γενειά μας Τόμος Γ2 1926-1940" (2000)
"Έλληνες ηθοποιοί- «αναζητώντας τις ρίζες» (α' μέρος) έτος γέννησης από 1900 μέχρι 1925" (1996)
"Το οδοιπορικό ενός ηθοποιού" (1998)