DIASKEDASI.INFO

Νικολά-Λουί ντε Λακάιγ

Ο Αββάς Νικολά-Λουί ντε Λακάιγ ήταν Γάλλος αστρονόμος. (Nicolas Louis de Lacaille) (15 Μαρτίου 1713 – 21 Μαρτίου 1762)

Είναι γνωστός για τον κατάλογό του των νότιων αστέρων, τον Coelum Australe Stelliferum, με σχεδόν 10.000 αστέρες και 42 «νεφελοειδή» σώματα, που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό του, το 1763. Ο Λακάιγ εισήγαγε 14 νέους αστερισμούς που έχουν γίνει επίσημα αποδεκτοί από την αστρονομική κοινότητα. Επίσης υπολόγισε ένα πίνακα εκλείψεων για 1800 χρόνια.

Ο Λακάιγ γεννήθηκε στο Ρυμινύ (Rumigny), στις Αρδέννες, και έμεινε άπορος μετά τον θάνατο του πατέρα του, που είχε μία θέση στον πύργο της δούκισσας του Βαντόμ (Vendôme). Σπούδασε Θεολογία στο Κολέγιο του Λιζιέ (Lisieux), στο Παρίσι, με έξοδα του δούκα του Μπουρμπόν (Bourbon).

Μετά τη χειροτονία του σε διάκονο, ωστόσο, επικεντρώθηκε στην επιστήμη και, με την υποστήριξη του Ζακ Κασινί, βρήκε σχετική εργασία, πρώτα στην τοπογράφηση της ακτής από τη Ναντ ως το Μπαγιόν και μετά (το 1739) στην επαναμέτρηση του γαλλικού τόξου του μεσημβρινού, για την οποία τιμήθηκε με την ανέγερση μιας πυραμίδας στο Juvisy-sur-Orge που σώζεται ακόμα. Η επιτυχία αυτού του δύσκολου εγχειρήματος, που χρειάσθηκε δύο χρόνια και πέτυχε να διορθώσει το λανθασμένο αποτέλεσμα που είχε δημοσιευθεί το 1718, οφειλόταν κυρίως στην επιμονή και την επιδεξιότητα του Λακάιγ. Ανταμείφθηκε με την ιδιότητα του μέλους της Ακαδημίας και με τον διορισμό του ως καθηγητή των μαθηματικών στο Κολέγιο Μαζαρέν (Mazarin), όπου εργάστηκε σε ένα μικρό αστεροσκοπείο που διαμορφώθηκε για χάρη του.

Η επιθυμία του να παρατηρήσει τους νότιους ουρανούς τον οδήγησε να προτείνει το 1750 μία αστρονομική αποστολή στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το σχέδιό του υιοθετήθηκε επισήμως από τον Roland-Michel Barrin de La Galissonière. Ανάμεσα στα αποτελέσματα από την αποστολή ήταν προσδιορισμοί της σεληνιακής και της ηλιακής παραλλάξεως (με τον πλανήτη Άρη ως σημείο αναφοράς), η πρώτη μέτρηση ενός νοτιοαφρικανικού τόξου του μεσημβρινού, και η παρατήρηση 10.000 νότιων αστέρων. Επιστρέφοντας στο Παρίσι το 1754, ο Λακάιγ αγχώθηκε όταν κατάλαβε ότι είχε γίνει «δημόσιο πρόσωπο». Αποσύρθηκε στο Κολέγιο Mazarin, όπου και πέθανε οκτώ χρόνια αργότερα από μεταβολική αρθρίτιδα που χειροτέρευσε από υπερκόπωση.

Ο Λαλάντ είπε για τον Λακάιγ ότι, μέσα σε μια σχετικώς σύντομη ζωή είχε διεξαγάγει περισσότερες παρατηρήσεις και υπολογισμούς από όσο όλοι οι άλλοι αστρονόμοι της εποχής του μαζί. Η ποιότητα του έργου του συναγωνιζόταν την ποσότητα, ενώ με το αμερόληπτο και το δίκαιο του χαρακτήρα του κέρδισε τον γενικό σεβασμό.

Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Λακάιγ (La Caille) στη Σελήνη πήρε το όνομά του από αυτόν το 1961, όπως και ο αστεροειδής 9135 Λακάιγ (9135 Lacaille), που ανακαλύφθηκε το 1960.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org