Ζωρζ Μουστακί, ήταν Γάλλος τραγουδιστής και συνθέτης, η οικογένειά του ήταν Έλληνες Σεφαραδίτες Εβραίοι από την Κέρκυρα
Ζωρζ Μουστακί
O Ζωρζ Μουστακί ήταν Γάλλος τραγουδιστής και συνθέτης, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η οικογένειά του ήταν Έλληνες Σεφαραδίτες Εβραίοι από την Κέρκυρα και το αρχικό του όνομα ήταν Γιουσέφ (Yussef Mustacchi). (γαλ. Georges Moustaki, 3 Μαΐου 1934 - 23 Μαΐου 2013)
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ζωρζ Μουστακί γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και πέθανε στη Νίκαια.
Οι γονείς του ονομάζονταν Νεσίμ και Σάρα και κατάγονταν από την Κέρκυρα. Στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια είχαν ένα βιβλιοπωλείο και έρχονταν σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Στο σπίτι μιλούσαν κατά κανόνα ιταλικά, αλλά στους δρόμους με τα άλλα παιδιά μιλούσε αραβικά.
Οι γονείς του έδωσαν στον μικρό Μουστακί και στις αδελφές του γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο. Όμως, δεν απαρνήθηκε τις ελληνικές ρίζες του αν και δεν έμαθε τη γλώσσα. Ο ίδιος λέει για την καταγωγή του σε συνέντευξή του:
«Έχω γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και έτσι έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό,τι ελληνικό έφεραν και έσπειραν οι Πτολεμαίοι στη γενέτειρά μου.
Είμαι Έλληνας από πατέρα, μητέρα και παππού, με ρίζες στη Μικρά Ασία, τα Ιωάννινα, τη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Η Αλεξάνδρεια, αν και μου χάρισε τον κοσμοπολιτισμό των Πτολεμαίων, με απομάκρυνε από την ελληνικότητά μου. Η Αίγυπτος ζούσε τότε σ' ένα κοσμοπολίτικο, πολύγλωσσο παζάρι.
Οι άνθρωποι επικοινωνούσαν σε πολλές γλώσσες - αραβικά, αγγλικά, γαλλικά. Η Αλεξάνδρεια με άνοιξε στον κόσμο… Οι πρόγονοί μου μιλούσαν όλοι ελληνικά. Η θεία μου η Ροζάντι μέχρι τα πέντε χρόνια της αρνιόταν να μιλήσει, έως τη μέρα που ήρθαν στο σπίτι συγγενείς από την Ιταλία. Από τότε, η θεία άρχισε να μιλάει, αλλά μόνο στα ιταλικά. Έτσι, εξαιτίας της επιλεκτικής αλαλίας της θείας μου, τα ελληνικά απαγορεύτηκαν στην οικογένειά μου και η γλώσσα του Δάντη έγινε η μητρική μου γλώσσα.»
Το 1951 πήγε στο Παρίσι και εντυπωσιάστηκε από τον τραγουδοποιό Ζωρζ Μπρασέν (Georges Brassens) σε τέτοιο βαθμό ώστε άλλαξε το όνομά του από «Γιουσέφ» σε «Ζωρζ». Ο Μουστακί παντρεύτηκε πολύ νέος, σε ηλικία 20 ετών, και έχει μια μεγάλη οικογένεια, μέλη της οποίας ζουν σε Γαλλία, Ισραήλ, Βραζιλία και Βενεζουέλα.
Καριέρα
Ο Μουστακί τραγούδησε σε πολλές γλώσσες: γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά, ισπανικά, αγγλικά και αραβικά. Τα εκατοντάδες τραγούδια του έχουν ρομαντικό ύφος και οι στίχοι του είναι ποιητικοί. Οι μελωδίες του είναι απλές και εύκολα αφομοιώσιμες από το κοινό.
Εκτός από τον ίδιο, τα τραγούδια του έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες, όπως η Εντίτ Πιάφ (μεταξύ άλλων το περίφημο: Μιλόρντ - Milord), η Δαλιδά (όπως τη μεγάλη επιτυχία: Τζίτζι λ’ αμορόζο - Gigi l'amoroso), η Μπαρμπαρά (Barbara), η Μπριζίτ Φοντέν (Brigitte Fontaine), ο Χέρμπερτ Παγκανί (Herbert Pagani), η Φρανς Γκαλ (France Gall) και η Σίντι Ντανιέλ (Cindy Daniel).
Τη δεκαετία του 1960 μετέφρασε στα γαλλικά και τραγούδησε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Έτσι ξανασυνδέεται με την ελληνική του ρίζα και το 1966 επισκέπτεται την Ελλάδα για πρώτη φορά. Αργότερα θα πει πολλά τραγούδια του Χατζιδάκι, μεταξύ άλλων την «Πορνογραφία».
Το 1970 πρωταγωνίστησε με τον Μίκη Θεοδωράκη στην ταινία μικρού μήκους (διάρκειας 20΄) του Ροβήρου Μανθούλη: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ» («NOUS SOMMES DEUX»), στην οποία τραγουδά στα γαλλικά τα τραγούδια που είχε γράψει στη φυλακή ο Μίκης.
Στην Ελλάδα έγιναν μεγάλες επιτυχίες τα τραγούδια του:
«Ο Μέτοικος», το οποίο τραγούδησε το 1971 ο Γιώργος Νταλάρας.
«Μεσόγειος», που ερμήνευσε το 1973 η Βίκυ Μοσχολιού.
Τα δύο αυτά τραγούδια μαζί με άλλα, σε ελληνική απόδοση του Δημήτρη Χριστοδούλου, ερμήνευσε το 1979 ο Αντώνης Καλογιάννης στο δίσκο: "Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΟΥΣΤΑΚΙ".
Δισκογραφία
17 ans Adolescence Alexandrie Amandes Aphorisme As-tu brise un coeur ? Ave Maria Bahia Balance Ballade en fumee Ballade pour cinq instruments Ballade de nulle part Blessure Blue jeans blues Boucle d'oreille Bye bye Bahia Bye bye Bahia Chanson Calix Bento Cantique Ce soir mon amour C'est la Chanson cri Chanson de Patsy Chanson du mois de juin Chanson pour elle Chansons Chante ta nostalgie Chanter tout haut Chaque instant est une vie Dans mon Hamac Danse De Shanghai a Bangkok Declaration Donne du rhum a ton homme |
Eden Blues Eldorado En Mediterranee En voyage Et pourtant dans le monde Flamenco des Flandres Gardez vos filles Gaspard Gestes Grand-pere Heureusement qu'il y a de l'herbe Hiroshima Il faudra mourir un jour Il est trop tard Il y avait un jardin Images J'ai vu des rois serviles Je m'appelle Daisy Je ne sais pas ou tu commences Je suis un autre Joseph Kaimos (anglais) Kaimos (grec) La carte du tendre L'acteur La dame brune La ligne droite La philosophie La pierre La Pinzutu L'eau, de l'eau Le facteur Le maraudeur Le mauvais larron Le meteque |
Le passager clandestin Le petit homme et le grand homme Le temps de vivre Les amandes Les amours finissent un jour Les eaux de mars Les enfants d'hier Les amis Les marchands Les musiciens Les orgues de barbarie Les orteils au soleil L'homme au coeur blesse L'ile habitee Ma liberte Marteau d'or Ma solitude Marche de Sacco et Vanzetti Matin Mendiant Milord (for Edith Piaf) Mon ile de France Nous n'etions pas pareils Ou menent ces routes? Pourquoi mon Dieu? Requiem pour n'importe qui Reveline Rien n'a change Sans la nommer Sarah Tu m'attendais Un jour tu es parti Votre fille a vingt ans Voyage |
Συγγραφέας
Μια λιγότερο γνωστή ιδιότητά του είναι η συγγραφική. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία, από τα οποία τρία έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά:
Question la chanson, 1973.
Τα κορίτσια της μνήμης, 1989.
Ο γιος της ομίχλης, 2001.
Η μικρή οδός των κρεοπωλών, 2001.