DIASKEDASI.INFO

Ντίνος Δημόπουλος

Ο Ντίνος Δημόπουλος ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης. (21 Αυγούστου 1921 - 28 Φεβρουαρίου 2003)

Ο Ντίνος Δημόπουλος γεννήθηκε στο Πάλαιρο Ακαρνανίας στις 21 Αυγούστου του 1921.

Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του συνέχισε σπουδές στη Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα στη Δραματική Σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη από την οποία, λαμβάνοντας το δίπλωμά του, εγκατέλειψε στο τρίτο έτος τη Νομική προκειμένου ν΄ ασχοληθεί με το θέατρο.

Στην αρχή εργάσθηκε ως ηθοποιός, «ζεν πρεμιέ», σχεδόν σε όλα τα μεγάλα θέατρα της Αθήνας όπως στο Εθνικό, Κοτοπούλη, Λογοθετίδη, Κατερίνας, Μουσούρη, Αθηνών κ.ά.

Στη συνέχεια ο Ντίνος Δημόπουλος ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία (1953), τόσο του θεάτρου όσο και του κινηματογράφου.

Έχει σκηνοθετήσει περίπου 50 θεατρικά έργα τα οποία και ανεβάστηκαν στις αθηναϊκές σκηνές και περισσότερες από άλλες τόσες κινηματογραφικές ταινίες.

Επίσης και ως σεναριογράφος έχει γράψει επτά θεατρικά έργα εκ των οποίων ξεχωρίζουν «Ο Εισαγγελέας», «Ο επόμενος» και «Βασίλειος πρώτος ο δούλος». Τελευταία είχε επίσης ασχοληθεί με το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση.

Ο Ντίνος Δημόπουλος υπήρξε ιδρυτής Δραματικής Σχολής και ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, ενώ είχε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής χορήγησης διπλωμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού, στις Δραματικές Σχολές του θεάτρου και κινηματογράφου.

Είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα με ταινίες του σε διεθνή φεστιβάλ όπως στο Φεστιβάλ Βερολίνου, Καννών, Καΐρου, Βιέννης κ.α.

Είχε επίσης διακριθεί με δύο ελληνικά κρατικά Βραβεία Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1967), με Έπαινο Κρατικού Βραβείου θεάτρου (1974) καθώς και με Κρατικό Βραβείο θεάτρου (1975), Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καΐρου (1994), καθώς και Πρώτο Βραβείο φεστιβάλ Βιέννης τον ίδιο χρόνο.

Πρώτη του ταινία ήταν «Οι ουρανοί είναι δικοί μας». Από τις ταινίες του στη συνέχεια ξεχώρισαν η «Μανταλένα», «Πυρετός στην άσφαλτο», «Κοινωνία ώρα μηδέν» «Ο Ήλιος του θανάτου» κ.ά.

Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης της Φίνος Φιλμ.

Ο Ντίνος Δημόπουλος ήταν παντρεμένος αρχικά με την Βεατρίκη Δεληγιάννη και αργότερα με την ηθοποιό Φλωρέττα Ζάννα, μιλούσε επίσης αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου του 2003 από καρδιακό επεισόδιο.

Σπυρίδων Μακρής

Ο Σπυρίδων Γ. Μακρής ήταν Έλληνας ιατρός, ο πρώτος στην ιστορία καθηγητής της αναισθησιολογίας στην Ελλάδα. (1926 – 20 Αυγούστου 1978)

Απεφοίτησε από την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύθηκε στην ειδικότητα της αναισθησιολογίας στα εξής ιατρικά κέντρα των Η.Π.Α.:
D.C. General Hospital (Ουάσινγκτον D.C.)
Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Georgetown (Ουάσινγκτον D.C.)
Νοσοκομείο Πανεπιστημίου Τζωρτζ Ουάσινγκτον (Ουάσινγκτον D.C.)
Γενικό Νοσοκομείο του Χάρβαρντ (Μασαχουσέτη)

Μετά το τέλος των σπουδών του έγινε λέκτορας ή επισκέπτης καθηγητής στα παραπάνω πανεπιστήμια, όπου δίδαξε και συμμετείχε σε έρευνες με πρωτοποριακά για την εποχή θέματα. Υπήρξε εταίρος του «Αμερικανικού Κολεγίου Αναισθησιολόγων» (A.C.A.).

Το έτος 1974 ο Σπυρίδων Μακρής έγινε ο πρώτος στην ιστορία καθηγητής της αναισθησιολογίας σε ελληνικό πανεπιστήμιο (συγκεκριμένα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης).

Συνέγραψε δύο συγγράμματα, που ήταν επίσης τα πρώτα που εκδόθηκαν ποτέ στην ελληνική γλώσσα πάνω στην αναισθησιολογία:
Αναισθησιολογία, Γενικαί Αρχαί (Αθήναι 1961)
Αναισθησιολογία εις την Κλινικήν Πράξιν (Αθήνα 1979)
όπως και το:

Αντιμετώπιση του πόνου, τεχνητός μερισμός, καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1992, 310 σελ.)

Επίσης έγραψε σχεδόν 100 επιστημονικές εργασίες, πολλές από τις οποίες έχουν δημοσιευθεί στο Science, το Anaesthesia and Analgesia και άλλα διεθνούς κύρους επιστημονικά περιοδικά.

Ο Σπυρίδων Μακρής απεβίωσε σε ηλικία 52 ετών στη Θεσσαλονίκη, από μετατραυματικό ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής.

Κατιάνα Μπαλανίκα

Η Κατιάνα Μπαλανίκα, είναι Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. (20 Αυγούστου 1949)

Είναι αδελφή της τραγουδίστριας Sigma Fay. Για τέσσερα χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ήταν σύντροφος του γνωστού καλλιτέχνη Γιώργου Μαρίνου.

Το 1975 παντρεύεται με τον επιχειρηματία Στηβ Κακέτση, με τον οποίο αποκτά τον γιο της Ασημάκη (1976), ενώ χώρισαν το 2000.

Ο Μάκης παντρεύεται το 2012 και το 2013 αποκτά την κόρη του, που πήρε το όνομα της γνωστής ηθοποιού.

Η Κατιάνα Μπαλανίκα αποφοίτησε από το Εθνικό Θέατρο, στο οποίο έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο στην παράσταση "Η Τρισεύγενη" το 1969.

Δούλεψε για πολλά χρόνια στη Μέδουσα στο πλευρό του Γιώργου Μαρίνου.

Στην "Νεράιδα" συνεργάστηκε με τον Δάκη, τον Φίλιππο Νικολάου και τον Αντώνη Καλογιάννη. Το 1983 στην ΕΡΤ στο σόου "Πράματα και Θάματα" έκανε μουσικά επιθεωρησιακά σκετς, μαζί με την Πωλίνα και τη Σόφη Ζαννίνου.

Αγαπημένοι της και στενοί συνεργάτες είναι, μεταξύ άλλων, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Αλέξανδρος Ρήγας, η Κάτια Δανδουλάκη, η Άννα Παναγιωτοπούλου, η Ελένη Ράντου, ο Γιώργος Μαρίνος και πολλοί άλλοι.

Ο μεγάλος έρωτας του Γιώργου Μαρίνου ηταν η Κατιάνα Μπαλανίκα. Λέει γι αυτόν η ίδια .
 «Θέλω ο Θεός να είναι μαζί με τον Γιώργο. Ο Γιώργος για μένα δεν είναι απλώς ένας φίλος. Δεν είναι απλώς οικογένεια μου. Είναι μια ολόκληρη ζωή. Τον λατρεύω και θέλω πάντα να είναι καλά.

Κινηματογράφος
Ο Σταύρος είναι πονηρός (1970)
Το εμπόριο της αμαρτίας (1972)
Το πακέτο (1972)
Λυσιστράτη (1972)
Χούλιγκανς-κάτω τα χέρια από τα νιάτα (1983)
Γέλιο με δόσεις (1985)(σε σενάριο Α.Σακελλάριου) (βιντεοταινία)
Άλλος Χαβάη... άλλος πληρώνει (1987)
Η βίδα (1989)

Τηλεόραση
Ιστορία γραμμένη με νότες (1983) ΕΡΤ (επ.2 Βάρκα και φουστανέλα)
Οι τρεις χάριτες: Οργισμένα νιάτα (1990) Mega(΄Β Μέρος) (συλληφθείσα στο τμήμα)
Οι τρεις χάριτες: Τα καλύτερα μας χρόνια (1991) Mega (Γωγώ)
Το κορίτσι απ'το ποτάμι (1991) ΕΤ1 (Νατάσσα)
Οι Δυο Ορφανές (1991) ANT1 (Σοφία) (μαζί με την Άννα Φόνσου)
Γίγας μοτέλ (1993) Mega (Βέρα Γίγα, δίπλα στον Μ.Χρυσομάλλη)
Εμείς και εμείς (1994) Mega (αρχιλοχίας Τασσώ επ.21 Κατηγορώ τους ανθρώπους)
Τμήμα ηθών: Κατά λάθος (1994) ANT1 (πόρνη) (Κύκλος 3 επ.8)
Ντόλτσε Βίτα (1995-1997) Mega (Σάσα Παπαδήμα-Μπουκουβάλα) (με τους Άννα Παναγιωτοπούλου, Θανάση Ευθυμιάδη, Μαρία Φωκά, Μαρία Καβογιάννη, Παύλο Ορκόπουλο, Γαλήνη Τσεβά κα)
Δανεικός πατέρας (1997) ANT1 (Σάρα Φιλίππου) (σενάριο:Γ.Κωνσταντίνου)
Δεσποινίς Μαργαρίτα (1998) ANT1 (Μαρίνα, τηλεοπτική σταρ) (2η συνεργασία μαζί με Α.Παναγιωτοπούλου)
Το Μικρό σπίτι στο Παγκράτι (1998) ΕΤ1
Η μεγάλη αθηναϊκή επιθεώρηση (1999) NET
Μικρές αμαρτίες (2000) Star (Μήτση) σενάριο:Γ.Δαλιανίδης
Δακρυσμένα φεγγάρια (2001) Star (Σουλτάνα Τοπούζογλου)
Σαββατογεννημένες (2003-2004) Mega (Καίτη Τόγκα-Κατσίκη)
Επτά Θανάσιμες Πεθερές : Η φαρμακόγλωσση πεθερά (2005) (Σμαρώ)
Safe sex: Ανοιχτό Πανεπιστήμιο... (2006) Mega (καθηγήτρια Ρόη Παπανικολάου)
Δις Μαδιάμ (2006-2007) ANT1 (Μερόπη Καρνελούζου, κόρη Αλέκου)
Όλα στον αέρα (2008-2009) Mega (δι/ντρια Αθηνά)
Εργαζόμενη Γυναίκα: Η ασφαλίστρια (2009) (μητέρα Βάλιας)

Θέατρο
Η Τρισεύγενη, 1969 Εθνικό Θέατρο
Νεκρικοί Διάλογοι, 1979 (του Λουκιανού Κηλαηδόνη), Μουσική: Μίμης Πλέσσας Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Βίκτορ & Βικτόρια , Χειμερινή Σεζόν 1983 - 84 Θέατρο Αλίκη, ( μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Ηλία Λογοθέτη και τον Βλάση Μπονάτσο)
Αναδομήστε μας κι αφήστε μας , 1984-1985 Θέατρο Μίνωα ( Πρωταγωνιστούν: Άννα Καλουτά, Άννα Βαγενά, Βάσια Τριφύλλη, Κατιάνα Μπαλανίκα, Μαρία Κανελλοπούλου, Μαρούλα Ρώτα, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Πάνος Σκουρολιάκος, Παύλος Κοντογιαννίδης, Σταμάτης Τσελέπης, Φίλιππος Σοφιανός)
Τι σου κάνουν μάνα μου 1986 Θέατρο Αθήναιον
Η βίδα 1987,1988 Θέατρο Αθήναιον της Θεσσαλονίκης (του Θύμιου Καρακατσάνη)
Και Νου Δου & Light..! , καλοκαίρι 1990 Θέατρο Παρκ
Βουλή Καλλιγραφία , Επιθεώρηση 1990- 1991 Θέατρο Αθήναιον ( κείμενα Άννας Παναγιωτοπούλου, Σταμάτη Φασουλή, Μιχάλη Ρέππα) με τους Άννα Παναγιωτοπούλου, Νένα Μεντή, Κώστα Αρζόγλου, Σταμάτη Φασουλή,Γρηγόρη Βαλτινό, Χρύσα Ρώπα, Μιχάλη Ρέππα, Τάσο Χαλκιά, Παύλο Κοντογιαννίδη
Το έκτο πάτωμα ,1991 Θέατρο Περοκέ (του Αλφρέ Ζερί, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Έξαρχου, διασκευή Άννας Παναγιωτοπούλου Μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, Στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου, Χορογραφίες Βαγγέλη Σειληνού. Πρωταγωνιστούν:  Χρήστος Βαλαβανίδης (Μαξ Λεσκαλιέ) , Ελένη Γερασιμίδου (Κυρία Μαρέ) , Νένα Μεντή (Ιρέν, Η κυρία με τα γκρίζα) , Έρρικα Μπεγιέτη (Εντβίζ Οσπώ) , Κατιάνα Μπαλανίκα (Ζαν) , Γιώργος Νινιός (Ανρύ Ζονβάλ) , Στέλιος Μάϊνας (Ανρύ Ζονβάλ-2η διανομή) , Σοφία Ολυμπίου (Μπερτ) , Άννα Παναγιωτοπούλου (Ζερμαίν Λεσκαλιέ) , Τάσος Χαλκιάς (Κύριος Οσπώ) , Χρήστος Χατζηπαναγιώτης (Ζοζό) , Κώστας Μπάσης (Γιατρός) , Πάνος Ρεντούμης (Ρομπέρ, Μπομπ) , Βασίλης Λαζαρίδης (Νέος ενοικιαστής)
Kosta Cola ζητάς, χειμώνας 1990-1991 Θέατρο Βέμπο
Κωλοβαράτε, είναι μεταδοτικό, 1994 Θέατρο Αθήναιον
Μπαμπάδες με ρούμι, 1996-1997 Θέατρο Βεάκη
Βίρα τις άγκυρες , 1998-1999 Εθνικό Θέατρο (του Σταμάτη Φασουλή)
Η Ήρα και το παγώνι, 1999-2000 Θέατρο Βρετάννια (με Άννα Παναγιωτοπούλου, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Μίμης Χρυσομάλλης, Κατιάνα Μπαλανίκα, Μίνα Χειμωνά, Παναγιώτης Τσεβάς. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Οικονόμου)
Μαγειρεύοντας με τον Έλβις , 2000-2002 Θέατρο Διάνα (Ελένη Ράντου, Κατιάνα Μπαλανίκα, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Αντώνης Λουδάρος)
Μαμά μην τρέχεις , 2003-2005 Θέατρο Διάνα (1η χρονιά: Ελένη Ράντου, Κατιάνα Μπαλανίκα, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Πασχάλης Τσαρούχας, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Κατερίνα Τσάβαλου, Ράνια Ιωαννίδου 2η χρονιά: Ελένη Ράντου, Κατιάνα Μπαλανίκα, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Σάκης Μπουλάς, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Κατερίνα Τσάβαλου, Ράνια Ιωαννίδου 3η χρονιά:Ελένη Ράντου, Κατιάνα Μπαλανίκα, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Τάσος Γιαννόπουλος, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Ελένη Σιδερά, Ράνια Ιωαννίδου
Άλλη μια βότκα μολότωφ, 2005-2006 Θέατρο Διάνα (με την Ελένη Ράντου, Κατιάνα Μπαλανίκα, Κώστα Αποστολάκη, Γιάννη Στεφόπουλο, Ελένη Καρακάση, Ντίνο Δουλγεράκη)
Παρακαλώ... ας μείνει μεταξύ μας, 2007-2009 Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη ( Κάτια Δανδουλάκη – Γιώργος Μαρίνος – Κώστας Σπυρόπουλος - Κατιάνα Μπαλανίκα – Αλέξανδρος Μπουρδούμης ––Αλμπέρτος Φάις – Ζώγια Σεβαστιανού –Λευτέρης Λαμπράκης –– Κατερίνα Θεοχάρη – Ολυμπία Σκορδίλη.-Πάνης Καλοφωλιάς)
Κορίτσια Ημερολογίου, 2009-2010 (με Κατιάνα Μπαλανίκα, Βασιλική Ανδρίτσου, Σοφία Βογιατζάκη, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Μαρία Κατσιαδάκη, Σπύρος Μεριανός, Έφη Οικονομάκη, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Νίκη Πεταλά, Πηνελόπη Πιτσούλη, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Βίλμα Τσακίρη)
Ο Θεός της σφαγής, 2010 Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη (Κάτια Δανδουλάκη, Κατιάνα Μπαλανίκα, Γιάννης Φέρτης, Γιάννης Βούρος)
Ζείτε παίδες Ελλήνων , 2011-2012 Θέατρο Λαμπέτη (Κατιάνα Μπαλανίκα, Άβα Γαλανοπούλου, Σωτήρης Καλυβάτσης, Κώστας Κόκλας, Ρένια Λουιζίδου, Μπέσυ Μάλφα, Χρήστος Σιμαρδάνης, Μαρία Φιλίππου, Λευτέρης Ελευθερίου, Τζούλη Σούμα, Γιώργος Μπούμπας, Νίκος Πολυδερόπουλος, Πάνος Φασούλης)
Να ζει κανείς ή να μη ζει, 2012-2013 Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη (Κάτια Δανδουλάκη, Παύλος Χαϊκάλης, Κατιάνα Μπαλανίκα, Τάσος Κωστής, Μάνος Παπαγιάννης, Πρόδρομος Τοσουνίδης, Σοφία Βογιατζάκη)

Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς

Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ήταν Σέρβος, Γιουγκοσλάβος ηγέτης. (ορθότερα Σλομποντάν στα σερβικά), (20 Αυγούστου 1941 – 11 Μαρτίου 2006)

Χαρακτηρίστηκε χασάπης των Βαλκανίων, η αθώωση του όμως από το Δικαστήριο της Χάγης δέκα χρόνια μετά το θάνατό του, δεν έγινε ούτε μονόστηλο, γιατί έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας, με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος που κυβέρνησε στην Σερβία από την ίδρυσή του το 1990 ως το 2001. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Σερβίας από το 1989 ως το 1997 και ως Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από το 1997 ως το 2000, οπότε και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από ανοιχτή εξέγερση Σέρβων πολιτών εναντίον του, μετά τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών όπου καταγγέλθηκε εκτεταμένη νοθεία.

Υπήρξε ένας από τους βασικότερους εκφραστές του σερβικού εθνικισμού στην τελευταία περίοδο πριν από τη διάσπαση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Θεωρείται από πολλούς, ιδιαίτερα στη Δύση, ως ένας από τους κύριους υπαίτιους (μαζί με τον Κροάτη Τούτζμαν) για τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας την δεκαετία του 1990.

Το 1999, κατά τη διάρκεια του πόλεμου του Κοσόβου, κατηγορήθηκε ότι είχε διατάξει ή είχε επιτρέψει την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στην επαρχία αυτή. Αργότερα προστέθηκαν κατηγορίες για εγκλήματα σχετικά με τους πολέμους στην Κροατία και την Βοσνία, δέκα χρόνια νωρίτερα, συμπεριλαμβανομένης της κατηγορίας για γενοκτονία στην Βοσνία.

Για πολιτικούς λόγους είχε προηγουμένως χαρακτηριστεί απο διπλωμάτες «κύριος παράγοντας σταθερότητας στα Βαλκάνια» και συνυπέγραψε την Συμφωνία Ειρήνης του Ντέητον το 1995. Η δίκη του για τις συγκεκριμένες κατηγορίες ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2002 στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου στη Χάγη, αλλά διακόπηκε μετά το θάνατό του από καρδιακή προσβολή.

Πρώιμα Χρόνια
Ο Μιλόσεβιτς γεννήθηκε στην πόλη Ποζάρεβατς της Σερβίας τo 1941, κατloά τη διάρκεια της κατοχής της από τις δυνάμεις του Άξονα. Ανήκε στη Μαυροβούνια φυλή Βασογιέβιτσι. Μετά το πέρας του πολέμου, ο πατέρας του έφυγε από το σπίτι, και αυτοκτόνησε το 1962. Η μητέρα του, ενεργή κομμουνίστρια και δασκάλα σε σχολείο, έθεσε τέλος στη ζωή της 10 χρόνια μετά.

Το 1959 εντάχθηκε στην Ένωση Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών και το 1963 διετέλεσε πρόεδρος της κομματικής επιτροπής της Σοσιαλιστικής Ένωσης Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας,της οργάνωσης νέων της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών (SKJ), στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του γνώρισε τον Ιβάν Σταμπόλιτς, ανιψιό του Πέταρ Σταμπόλιτς, του πρώην μέλους του συλλογικού προεδρείου της Σ.Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας (πρόεδρος του παραπάνω οργάνου για ένα χρόνο από το Μάιο του 1983 μέχρι το Μάιο 1984) και ηγετικού στελέχους της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών (SKJ). Ο συγγενικός δεσμός του Ιβάν με τον Πέταρ Σταμπόλιτς, εξασφάλισε την άνοδο στην κομματική ιεραρχία τόσο του ίδιου όσο και του στενού του φίλου Μιλόσεβιτς.

Το 1960, μετά την αποχώρησή του από το πανεπιστήμιο, ο Μιλόσεβιτς έγινε οικονομικός σύμβουλος του Δημάρχου του Βελιγραδίου. Ο Μιλόσεβιτς διετέλεσε πρόεδρος της Beobanka, μία από τις μεγαλύτερες κρατικές τράπεζες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, στην Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Προσωπική ζωή
To 1965 παντρεύτηκε την Μιριάνα (Μίρα) Μάρκοβιτς, την οποία ήξερε από τα παιδικά του χρόνια. Απέκτησαν μία κορη την Μαρία και έναν γιο τον Μάρκο. Η Μιριάνα κατηγορήθηκε από τα Μ.Μ.Ε. της χώρας της για την επιρροή που ασκούσε στον σύζυγό της κατά τα χρόνια διακυβέρνησης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Η αθώωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς
από το Δικαστήριο της Χάγης δεν έγινε ούτε μονόστηλο

Πώς ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που χαρακτηρίστηκε «χασάπης των Βαλκανίων»
και δικαιώθηκε στη Χάγη
έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας.

«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία»,
«είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων».
Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα. Ενας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια. Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.

Στον Μιλόσεβιτς αναφέρθηκε ωστόσο μέσα από μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του το Ron Paul Institute σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τη Δύση. «Τα τελευταία 20 τόσα χρόνια σχολιαστές νεοσυντηρητικοί και φιλελεύθεροι, αυθεντίες, έχουν να μας πουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας δικτάτορας και ευθύνεται για τη γενοκτονία στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είπε τα ίδια και σε μια άλλη περίπτωση στο Ιράκ το 2003, με αποτέλεσμα σήμερα στη χώρα να επικρατεί το χάος» τόνιζε η ανάλυση.

Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας». Παρ' όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.

Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία
αποδείχθηκαν τελικά... ψευδείς.
Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία,
αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.

Αναδημοσίευση από dimokratianews.gr