DIASKEDASI.INFO

Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς

Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ήταν Σέρβος, Γιουγκοσλάβος ηγέτης. (ορθότερα Σλομποντάν στα σερβικά), (20 Αυγούστου 1941 – 11 Μαρτίου 2006)

Χαρακτηρίστηκε χασάπης των Βαλκανίων, η αθώωση του όμως από το Δικαστήριο της Χάγης δέκα χρόνια μετά το θάνατό του, δεν έγινε ούτε μονόστηλο, γιατί έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας, με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος που κυβέρνησε στην Σερβία από την ίδρυσή του το 1990 ως το 2001. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Σερβίας από το 1989 ως το 1997 και ως Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από το 1997 ως το 2000, οπότε και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από ανοιχτή εξέγερση Σέρβων πολιτών εναντίον του, μετά τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών όπου καταγγέλθηκε εκτεταμένη νοθεία.

Υπήρξε ένας από τους βασικότερους εκφραστές του σερβικού εθνικισμού στην τελευταία περίοδο πριν από τη διάσπαση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Θεωρείται από πολλούς, ιδιαίτερα στη Δύση, ως ένας από τους κύριους υπαίτιους (μαζί με τον Κροάτη Τούτζμαν) για τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας την δεκαετία του 1990.

Το 1999, κατά τη διάρκεια του πόλεμου του Κοσόβου, κατηγορήθηκε ότι είχε διατάξει ή είχε επιτρέψει την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στην επαρχία αυτή. Αργότερα προστέθηκαν κατηγορίες για εγκλήματα σχετικά με τους πολέμους στην Κροατία και την Βοσνία, δέκα χρόνια νωρίτερα, συμπεριλαμβανομένης της κατηγορίας για γενοκτονία στην Βοσνία.

Για πολιτικούς λόγους είχε προηγουμένως χαρακτηριστεί απο διπλωμάτες «κύριος παράγοντας σταθερότητας στα Βαλκάνια» και συνυπέγραψε την Συμφωνία Ειρήνης του Ντέητον το 1995. Η δίκη του για τις συγκεκριμένες κατηγορίες ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2002 στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου στη Χάγη, αλλά διακόπηκε μετά το θάνατό του από καρδιακή προσβολή.

Πρώιμα Χρόνια
Ο Μιλόσεβιτς γεννήθηκε στην πόλη Ποζάρεβατς της Σερβίας τo 1941, κατloά τη διάρκεια της κατοχής της από τις δυνάμεις του Άξονα. Ανήκε στη Μαυροβούνια φυλή Βασογιέβιτσι. Μετά το πέρας του πολέμου, ο πατέρας του έφυγε από το σπίτι, και αυτοκτόνησε το 1962. Η μητέρα του, ενεργή κομμουνίστρια και δασκάλα σε σχολείο, έθεσε τέλος στη ζωή της 10 χρόνια μετά.

Το 1959 εντάχθηκε στην Ένωση Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών και το 1963 διετέλεσε πρόεδρος της κομματικής επιτροπής της Σοσιαλιστικής Ένωσης Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας,της οργάνωσης νέων της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών (SKJ), στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του γνώρισε τον Ιβάν Σταμπόλιτς, ανιψιό του Πέταρ Σταμπόλιτς, του πρώην μέλους του συλλογικού προεδρείου της Σ.Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας (πρόεδρος του παραπάνω οργάνου για ένα χρόνο από το Μάιο του 1983 μέχρι το Μάιο 1984) και ηγετικού στελέχους της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών (SKJ). Ο συγγενικός δεσμός του Ιβάν με τον Πέταρ Σταμπόλιτς, εξασφάλισε την άνοδο στην κομματική ιεραρχία τόσο του ίδιου όσο και του στενού του φίλου Μιλόσεβιτς.

Το 1960, μετά την αποχώρησή του από το πανεπιστήμιο, ο Μιλόσεβιτς έγινε οικονομικός σύμβουλος του Δημάρχου του Βελιγραδίου. Ο Μιλόσεβιτς διετέλεσε πρόεδρος της Beobanka, μία από τις μεγαλύτερες κρατικές τράπεζες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, στην Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

Προσωπική ζωή
To 1965 παντρεύτηκε την Μιριάνα (Μίρα) Μάρκοβιτς, την οποία ήξερε από τα παιδικά του χρόνια. Απέκτησαν μία κορη την Μαρία και έναν γιο τον Μάρκο. Η Μιριάνα κατηγορήθηκε από τα Μ.Μ.Ε. της χώρας της για την επιρροή που ασκούσε στον σύζυγό της κατά τα χρόνια διακυβέρνησης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Η αθώωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς
από το Δικαστήριο της Χάγης δεν έγινε ούτε μονόστηλο

Πώς ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που χαρακτηρίστηκε «χασάπης των Βαλκανίων»
και δικαιώθηκε στη Χάγη
έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας.

«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία»,
«είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων».
Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα. Ενας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια. Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.

Στον Μιλόσεβιτς αναφέρθηκε ωστόσο μέσα από μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του το Ron Paul Institute σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τη Δύση. «Τα τελευταία 20 τόσα χρόνια σχολιαστές νεοσυντηρητικοί και φιλελεύθεροι, αυθεντίες, έχουν να μας πουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας δικτάτορας και ευθύνεται για τη γενοκτονία στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είπε τα ίδια και σε μια άλλη περίπτωση στο Ιράκ το 2003, με αποτέλεσμα σήμερα στη χώρα να επικρατεί το χάος» τόνιζε η ανάλυση.

Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας». Παρ' όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.

Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία
αποδείχθηκαν τελικά... ψευδείς.
Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία,
αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.

Αναδημοσίευση από dimokratianews.gr