DIASKEDASI.INFO

Φάρα Φόσετ

Η Φάρα Φόσετ, ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός. Έγινε περισσότερο γνωστή από τον ρόλο της στην τηλεοπτική σειρά "Οι Άγγελοι του Τσάρλι". (Farrah Fawcett, 2 Φεβρουαρίου 1947 - 25 Ιουνίου 2009)

Γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1947 στο Τέξας. Ήταν η μικρότερη από τις δύο κόρες μιας πλούσιας οικογένειας με γαλλικές, αγγλικές και ινδιάνικες ρίζες. Ο πατέρας της ήταν πετρελαιοπαραγωγός και η μητέρα της νοικοκυρά.

Η ζωή της Φάρα Φόσετ κινδύνευε απ’ τη στιγμή που γεννήθηκε. Νεογέννητη ακόμη εντοπίστηκε όγκος στο στομάχι της και έπρεπε να υποβληθεί σε άμεση επέμβαση. Οι γιατροί δεν έδιναν πολλές ελπίδες, αλλά το κοριτσάκι κατάφερε να ζήσει και να ξεπεράσει τον κίνδυνο. Ξανθιά, γαλανομάτα και χαμογελαστή, δεν υπήρχε άνθρωπος που δεν γοητευόταν από το αγγελικό πρόσωπο της μικρής Φάρα.

Μαζί με θαυμαστές όμως, το κορίτσι προσέλκυσε και επικίνδυνους χαρακτήρες. Σε ηλικία επτά ετών, της επιτέθηκε ένας άγνωστος άντρας, της έσκισε την μπλούζα και επιχείρησε να τη βιάσει. Έδωσε μάχη, κατάφερε να ξεφύγει και έφτασε τρέχοντας μέχρι το σπίτι της. Για χρόνια, η Φάρα έβλεπε εφιάλτες με πρωταγωνιστή πάντα τον συγκεκριμένο δράστη....

Σπούδασε σε καθολικό σχολείο και στα 17 της ανακηρύχθηκε Μις Τέξας έχοντας εν το μεταξύ αλλάξει το όνομά της από Φέραχ σε Φάρα(χ).
Στο σχολείο, την «ψήφιζαν» κάθε χρόνο ως την πιο όμορφη μαθήτρια. Στο πανεπιστήμιο, όπου σπούδαζε μικροβιολογία, η κατάσταση δεν άλλαξε. Και εκεί ψηφίστηκε ως μία από τις 10 πιο ωραίες φοιτήτριες. Η ομορφιά ήταν αυτή που της άνοιξε την πόρτα του Χόλιγουντ. Ο ατζέντης Ντέιβιντ Μίρις είδε φωτογραφίες της και την κάλεσε στο Λος Άντζελες.

Το 1968, όταν ολοκλήρωσε το τρίτο έτος, κατάφερε να πάρει άδεια απ’ τους γονείς της, για να ταξιδέψει στην Καλιφόρνια. Από το ξεκίνημά της, οι επαγγελματικές  προτάσεις ήταν αναρίθμητες. Η συμφωνία που είχε κάνει με τους γονείς της ήταν να περάσει το καλοκαίρι στο Λος Άντζελες και το φθινόπωρο έπρεπε να επιστρέψει στο πανεπιστήμιο. Όταν όμως έφτασε το Σεπτέμβριος, η Φάρα αποφάσισε να μείνει στο Χόλιγουντ. Τα χρήματα που έβγαζε από τις διαφημίσεις και το μόντελινγκ ήταν τόσα πολλά, που μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό της.

Έτσι έγινε το Νo1 sex symbol τη δεκαετία του 1970. Ξεκίνησε με διαφημιστικά και το 1968 έκανε την πρώτη εμφάνισή της στην τηλεόραση, σε ένα επεισόδιο της κωμικής σειράς «I Dream of Jeannie» («Το Τζίνι και η Τζίνυ» στα ελληνικά).

Ο άλλος λόγος που την κρατούσε στην Καλιφόρνια ήταν ο ηθοποιός Λι Μέιτζορς (γεν. 1939), αστέρας της τηλεόρασης, που είδε μια φωτογραφία της Φόσετ και απαίτησε να την γνωρίσει. Ερωτεύθηκαν αμέσως. Συγκατοίκησαν λίγο καιρό μετά τη γνωριμία τους και παντρεύτηκαν το 1973, ύστερα από συνεχείς πιέσεις τον γονιών της Φόσετ να επισημοποιήσουν τη σχέση τους. Πλέον η Φόσετ ήταν μία σωστή νοικοκυρά, φρόντιζε τον άντρα της και στον ελεύθερό της χρόνο, ασχολούνταν με τη σόου μπιζ.

Όπως σε όλη της τη ζωή, κατάφερε να γίνει διάσημη σε όλη την Αμερική, χωρίς καν να προσπαθήσει. Το 1976, την προσέλαβε η εταιρεία Pro Arts για μια φωτογράφιση που θα γινόταν αφίσα. Η 29χρονη Φόσετ έφτιαξε μόνη της τα μαλλιά της, μακιγιαρίστηκε και φόρεσε ένα κόκκινο, ολόσωμο μαγιό.

Μετά τη φωτογράφιση, επέλεξε τις έξι καλύτερες πόζες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η εικόνα που απογείωσε την καριέρα της. Το χαμόγελο, τα λαμπερά μαλλιά και το προκλητικό ντεκολτέ έκαναν το πόστερ ανάρπαστο. Πουλήθηκαν 20 εκατομμύρια αντίτυπα και μέχρι σήμερα είναι μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φωτογραφίες στον κόσμο.

Λίγους μήνες αργότερα, της έδωσαν ένα ρόλο στην τηλεοπτική σειρά “Οι Άγγελοι του Τσάρλι”. Πλέον η Φόσετ είχε γίνει είδωλο. Ήταν η φαντασίωση των αντρών, αλλά και των γυναικών, που ζητούσαν απ’ τους κομμωτές του να μιμηθούν το χαρακτηριστικό κούρεμα της ηθοποιού.

Παρά τη αγάπη του κοινού, η Φόσετ πληρωνόταν πολύ λιγότερο από ότι οι συμπρωταγωνίστριές της στη σειρά. Αν και είχε υπογράψει συμβόλαιο για πολυετή συνεργασία, παραιτήθηκε όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη σεζόν. Ο παραγωγός Άαρον Σπέλινγκ την απείλησε ότι αν έφευγε, δεν θα την προσλάμβανε κανένα άλλο στούντιο στο Χόλιγουντ. Η υπόθεση έληξε, όταν η Φόσετ δέχτηκε να εμφανιστεί ως guest σταρ σε μελλοντικά επεισόδια.

Οι άντρες στη ζωή της Φάρα Φόσετ
Η επιτυχία της Φόσετ δεν χαροποίησε τον σύζυγό της. Ο Μέιτζορς ήταν ένας παραδοσιακός άντρας, που ήθελε να έχει τη σύζυγό του στο σπίτι, το τραπέζι στρωμένο, όταν γύριζε απ’ τη δουλειά και κάποιον να τον ηρεμεί, όταν ήταν κουρασμένος. Υπήρχαν πολλές μέρες που η Φόσετ γυρνούσε σπίτι πιο αργά από αυτόν και o Μέιτζορς δεν ήταν καθόλου χαρούμενος. Την πίεζε να αφήσει τη δουλειά και η Φόσετ τελικά υπέκυψε. Η παραίτησή της όμως δεν άλλαξε την κατάσταση και χώρισαν το 1979.

Η Φόσετ είχε ήδη βρει έναν άλλο μεγάλο έρωτα, τον αστέρα του κινηματογράφου Ράιαν Ο’Νίλ. Ήταν ο ίδιος ο Μέιτζορς που οδήγησε την σύζυγό του στην αγκαλιά του Ο’Νιλ, όταν του ζήτησε να της κάνει συντροφιά ένα βράδυ, που έλειπε. Η Φόσετ περιέγραψε τη γνωριμία της με τον Ο’Νιλ σε συνέντευξή της: “Στο πρώτο ραντεβού φιληθήκαμε μέχρι που μάτωσαν τα χείλια μας. Στο δεύτερο ραντεβού, δεν είχα πια σύζυγο”.

Ο Ράιν Ο’Νιλ ήταν ένας απ’ τους μεγαλύτερους καρδιοκατακτητές του Χόλιγουντ. Όμορφος, διάσημος και με συγκλονιστική αυτοπεποίθηση, πίστευε ότι μπορούσε να έχει όποια γυναίκα ήθελε. Οι φήμες  επιβεβαίωναν ότι καμία δεν του είχε αντισταθεί. Επίσης έλεγαν, ότι δεν είχε μείνει ποτέ πιστός σε μία γυναίκα. Όλα άλλαξαν όταν γνώρισε τη Φόσετ.

Έμειναν μαζί για 18 χρόνια, απέκτησαν ένα γιο, αλλά δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Ο Ο’Νιλ της είχε κάνει πρόταση πολλές φορές, αλλά η Φόσετ αρνούνταν γιατί, όπως έλεγε, “χάνεις ορισμένα δικαιώματα όταν γίνεσαι η γυναίκα κάποιου”. Το σύμβολο του σεξ που έγινε καταξιωμένη ηθοποιός.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η Φάρα Φόσετ είχε κατακτήσει το Χόλιγουντ με την ομορφιά της. Η ίδια όμως δεν ένιωθε ικανοποιημένη. Έψαχνε μια ευκαιρία να δείξει στον κόσμο ότι το πρόσωπό της δεν ήταν το μοναδικό της ταλέντο, αλλά κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά τις προτάσεις της. Τελικά το 1982, κυνήγησε η ίδια τον ρόλο που πίστευε ότι θα άλλαζε τη ζωή της.

Ταξίδεψε μέχρι τη Νέα Υόρκη και έκανε οντισιόν για την θεατρική παράσταση “Extremities”, που παρουσίαζε την ιστορία μια γυναίκας που φτάνει να δολοφονήσει τον βίαιο σύζυγό της.

Η Φόσετ όχι μόνο κέρδισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία της. Όταν επέστρεψε στο Λος Άντζελες, είχε αποδείξει ότι το ταλέντο της ξεπερνούσε την αψεγάδιαστη εξωτερική της εμφάνιση.

Τα επόμενα χρόνια, η Φόσετ υποδύθηκε πολλές γυναίκες που θυματοποιούνταν από άντρες και κάθε φορά, οι ερμηνείες της έβγαζαν ρεαλισμό, ευαισθησία αλλά και εσωτερική δύναμη.

Το 1986 ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, για την κινηματογραφική μεταφορά του “Extremities”. Το σύμβολο του σεξ είχε γίνει μια καταξιωμένη ηθοποιός. Το εξώφυλλο του Playboy.

Τη δεκαετία του ’90, η Φόσετ άρχισε νααυτοκαταστρέφεται. Η σχέση της με τον σύντροφό της, Ράιν Ο’Νιλ, κατέρρεε και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν η Φόσετ τον βρήκε στο κρεβάτι με μια 20χρονη ηθοποιό. Λίγο καιρό αργότερα, φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά ημίγυμνη για το Playboy και το τεύχος του Δεκεμβρίου 1995 πούλησε περισσότερα από 40 εκατομμύρια αντίτυπα.

Δύο χρόνια αργότερα, η 50χρονη Φόσετ πρωταγωνίστησε σε ένα βίντεο του Playboy. Τις γυμνές εμφανίσεις συνόδευσε μια εμφάνιση στο talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, όπου μιλούσε χωρίς συνοχή, έχανε τον ειρμό της σκέψης της, κοιτούσε τρίγυρω της σαν χαμένη.

Τα media σχολίασαν ότι η συμπεριφορά της θύμιζε άνθρωπο υπό την επήρεια ναρκωτικών. Σύμφωνα με τον Ο’Νιλ, η Φόσετ δεν είχε πάρει ποτέ ναρκωτικά, αρνούνταν ακόμα και να καπνίσει μαριχουάνα. Αντιθέτως, ο Ο’Νιλ έκανε μακροχρόνια χρήση ναρκωτικών και ο γιος της, Ρέντμοντ, μπαινόβγαινε στις κλινικές απεξάρτησης από πολύ μικρή ηλικία.

Ο ξυλοδαρμός απ’ τον σύντροφό της Μετά τον χώρισμό της απ’ τον Ο’Νίλ η Φόσετ συνδέθηκε με τον σκηνοθέτη Τζέιμς Ορ. Η σχέση τους κράτησε μόλις ένα χρόνο, γιατί το 1998 τον κατηγόρησε ότι την ξυλοκόπησε ύστερα από έναν καβγά. Έφτασαν μέχρι το δικαστήριο, όπου παρουσιάστηκαν δύο τελείως διαφορετικές εκδοχές των γεγονότων. Σύμφωνα με τον Ορ, η Φόσετ πίστευε ότι την απατούσε και άρχισε να σπάει διάφορα πράγματα στο σπίτι με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ. Ο Ορ τη χτύπησε για να αμυνθεί, όταν στράφηκε εναντίον του.

Η Φόσετ απ’ την άλλη υποστήριζε ότι ο Ορ την ξυλοκόπησε και ύστερα εκείνη άρπαξε το ρόπαλο, για να προστατευθεί. Τελικά ο Ορ κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε για ξυλοδαρμό, αλλά η ποινή του ήταν πολύ ελαφριά. Μόλις 100 ώρες κοινωνικής εργασίας. Η Φόσετ εμφανίστηκε πάλι στο προσκήνιο το 2006, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, τραβούσε με κάμερα τις συναντήσεις με τους γιατρούς, τις εξετάσεις, αλλά και τις δύσκολες ώρες της χημιοθεραπείας. Μετά από δύο χρόνια, η κατάσταση της επιδεινώθηκε και η ανάρρωση ήταν πλέον αδύνατη.

Στις 15 Μαΐου του 2009, προβλήθηκε το δίωρο ντοκιμαντέρ με τίτλο “Farrah’s Story” το οποίο ήταν υποψήφιο για ΕΜΜΥ και εξιστορούσε τη μάχη της με τον καρκίνο. Το παρακολούθησαν σχεδόν 9 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο Ράιαν Ο’Νιλ ήταν μαζί της μέχρι το τέλος, στις 25 Ιουνίου του 2009. Ήταν 62 ετών.

Πληροφορίες: mixanitouxronou.gr & wikipedia.org

Βασίλης Καζούλης

Ο Βασίλης Καζούλης (ή Καζούλλης όπως είναι η σωστή γραφή του επωνύμου του) είναι Έλληνας τραγουδοποιός της ροκ σκηνής και έχει υπογράψει κάποια από τα πιο γνωστά τραγούδια, όπως "Φανή", "Αν ήσουν άγγελος", "Κάτι να γυαλίζει", "Αεροπλάνα", "Το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό", "Κοπέλες για λίγο", "Βορινό λιμάνι", "Τα φιλιά του Αυγούστου" κ.α.

Γεννήθηκε στο χωριό "Ασκληπειό" Ρόδου. Σε ηλικία τεσσάρων ετών μετακομίζει στην Αθήνα. Από νεαρή ηλικία διακρίνεται η κλίση του στη μουσική. Είναι αυτοδίδακτος στην κιθάρα και απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ. Στα φοιτητικά του χρόνια δημιούργησε ένα ερασιτεχνικό συγκρότημα, συνεχίζοντας να γράφει στίχους και μουσική. Μετά τη Σχολή, υπηρέτησε για δύο χρόνια στην Αεροπορία, απ' όπου όταν απολύεται έχει έτοιμη ήδη την πρώτη συλλογή τραγουδιών του.

Οι δύο άνθρωποι που πίστεψαν στο ταλέντο του και τον ανέδειξαν ήταν ο Σταμάτης Σπανουδάκης και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ο Σταμάτης Σπανουδάκης άκουσε πρώτος τη δουλειά του και ήταν ο άνθρωπος που τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική και να κάνει το πρώτο του βήμα στη δισκογραφία. Την ίδια εποχή (γύρω στο 1987) ο Διονύσης Σαββόπουλος τον παρουσιάζει στην εκπομπή του "Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι" ως "νέο ταλέντο" και εκεί ερμηνεύει για πρώτη φορά τηλεοπτικά τη μεγάλη επιτυχία "Φανή".

Το 1990, με το τραγούδι «Γράμματα στην Σκόνη» από τη συλλογή «Τρύπια καπέλα», λαμβάνει μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής του Λάχτι (Φινλανδία), όπου και διακρίνεται, ενώ το 2002 πραγματοποιεί το όνειρό του να παίξει στο Λίβερπουλ, τη γενέτειρα των The Beatles, καθώς και στο Κάρντιφ, στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο.

Με την μπαλάντα να κυριαρχεί, με εμφανείς τις επιρροές από τους μουσικούς του «συγγενείς», όπως ο ίδιος αποκαλεί τους Beatles, με στοιχεία από την παράδοση των Δωδεκανήσων και ιδιαίτερα της πατρίδας του της Ρόδου έχει συνθέσει ένα ξεχωριστό μουσικό ύφος.

Από τα μπαράκια μέχρι τις μουσικές σκηνές και τις συναυλίες, ο Βασίλης Καζούλλης, όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει πιστός σε όλα όσα τον έκαναν να αγαπήσει τη μουσική. Κατεξοχήν καλλιτέχνης των live εμφανίσεων, η ατμόσφαιρα που δημιουργεί στη σκηνή είναι γεμάτη αυθορμητισμό, δύναμη και χαρά και η αγάπη και ο ενθουσιασμός που εισπράττει από τον κόσμο είναι για εκείνον πάντα ο τρόπος να "φορτίζει τις μπαταρίες του" και να συνεχίζει…

Τζορτζ Μάικλ

Ο Γεώργιος Κυριάκος Παναγιώτου, γνωστός περισσότερο ως Τζορτζ Μάικλ (George Michael), ήταν Βρετανός ποστ-ντίσκο ντας-ποπ τραγουδιστής, συνθέτης, στιχουργός και μουσικός παραγωγός. (Georgios Kyriacos Panayiotou, 25 Ιουνίου 1963 - 25 Δεκεμβρίου 2016)

Ο Τζορτζ Μάικλ έγινε παγκοσμίως γνωστός κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980 και 1990. Επίσης, έχει χαρακτηριστεί ως σόουλ τραγουδιστής, αν και το έργο του είναι πιο κοντά στη ποπ παρά την σόουλ. Έχει πουλήσει περισσότερους από 80 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.

Ο Τζορτζ Μάικλ γεννήθηκε με το όνομα Γεώργιος Κυριάκος Παναγιώτου.

Ο πατέρας του ήταν Κύπριος εστιάτορας που μετακόμισε στο Λονδίνο και η μητέρα του Αγγλίδα χορεύτρια. Οι πρώτες μουσικές επιτυχίες του Τζορτζ Μάικλ ήταν με το μουσικό δίδυμο Wham!, το οποίο δημιούργησε μαζί με τον Άντριου Ρίτζλεϊ το 1981.

Ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος Fantastic έφτασε στο Νο. 1 στο ΗΒ το 1983, όπως και ο επόμενος, Make it Big το 1984, ο οποίος περιλάμβανε και το σόλο τραγούδι του Τζορτζ Μάικλ Careless Whisper, το οποίο έφτασε στο Νο. 1 σε 25 χώρες. Επίσης, ήταν μέλος του συγκροτήματος BandAid το οποίο τραγούδησε το Do They Know It's Christmas?.

Οι Wham! διαλύθηκαν το 1986. Από τότε ο Τζορτζ Μάικλ ακολούθησε σόλο καριέρα. Ο πρώτος σόλο δίσκος του, Faith, που κυκλοφόρησε το 1987, έχει πουλήσει περισσότερα από 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Ο Μάικλ έχει 7 νούμερο 1 τραγούδια στο ΗΒ και 8 νούμερο 1 τραγούδια στο Billboard Hot 100 των ΗΠΑ.

Ο Μάικλ έχει κερδίσει πολυάριθμα μουσικά βραβεία κατά τη διάρκεια της 30-ετούς καριέρας, συμπεριλαμβανομένων τριών βραβείων Brit, τεσσάρων MTV Video Music Awards, τριών Αμερικανικών Μουσικών Βραβείων και δύο βραβείων Γκράμι.

Το 2004, η Ακαδημία Ραδιοφώνου ανακοίνωσε ότι ο Τζορτζ Μάικλ ήταν ο καλλιτέχνης του οποίου τα έργα παίχθηκαν περισσότερο στο βρετανικό ραδιόφωνο την περίοδο 1984-2004.

Το 1998, ο Τζορτζ Μάικλ ανακοίνωσε ότι ήταν ομοφυλόφιλος μετά τη σύλληψή του στις 7 Απριλίου για άσεμνη συμπεριφορά σε δημόσια τουαλέτα στο Λος Άντζελες. Το 2006, συνελήφθη πρώτη φορά για κατοχή παράνομων ουσιών (κατηγορίας C).

Στις 24 Αυγούστου 2010 παραδέχθηκε ότι οδηγούσε υπό την επήρεια ουσιών και στις 14 Σεπτεμβρίου καταδικάστηκε σε 8 εβδομάδες φυλάκισης, πρόστιμο και πενταετή απαγόρευση οδήγησης. Απελευθερώθηκε στις 11 Οκτωβρίου, μετά από τέσσερις εβδομάδες φυλάκισης.

Ο Τζορτζ Μάικλ πραγματοποίησε παγκόσμια περιοδεία κατά τα έτη 2006, 2007, 2008 με την ονομασία 25 Live tour. Στις 14 Μαρτίου 2014 κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο Symphonica, το οποίο έκανε ντεμπούτο στην πρώτη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το 2011, ο Τζορτζ Μάικλ παραλίγο να πεθάνει από πνευμονία και νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Βιέννης.

Σύμφωνα με τον παραγωγό του, ο Τζορτζ Μάικλ άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Γκόρινγκ του Οξφορντσάιρ της Αγγλίας, σε ηλικία 53 ετών. Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή, πέθανε από φυσικά αιτία καθώς έπασχε από μυοκαρδιοπάθεια, μυοκαρδίτιδα και ηπατική στεάτωση (λιπώδες ήπαρ).

Κηδεύτηκε τρεις μήνες μετά τον θάνατο του, στις 29 Μαρτίου 2017, στο κοιμητήριο Highgate West του βόρειου Λονδίνου.

Πολιτική
Ο Τζορτζ Μάικλ είχε πολιτική δράση και κυρίως αριστερά πολιτικά φρονήματα. Μάλιστα είχε συμμετάσχει στον αγώνα των ανθρακωρύχων το 1984-1985, υποστηρίζοντάς τους ανοιχτά. Τότε ο Τζορτζ Μάικλ έδωσε μια συναυλία για τον αγώνα των ανθρακωρύχων στην οποία παρουσίασε και το τραγούδι που είχε γράψει ειδικά για αυτούς.

Γιάννης Μηλιώκας

Ο Γιάννης Μηλιώκας, είναι Έλληνας τραγουδοποιός, συνθέτης και στιχουργός.
Γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1950 στο Ντεπό, στη Θεσσαλονίκη.

Γόνος φτωχής τρίτεκνης οικογένειας- ο πατέρας του είναι μηχανουργός- θα χρειαστεί να αλλάξει αρκετές δουλειές μετά το σχολείο. Είναι έτοιμος να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, θα καταλάβει, όμως, νωρίς την κλίση του προς τη μουσική. Κύρια ερεθίσματα το γεγονός ότι και οι δύο γονείς του, μολονότι αμόρφωτοι και μουσικά απαίδευτοι, είναι λάτρεις της κλασικής μουσικής, αλλά και η ύπαρξη μιας κιθάρας πάντα στο σπίτι που ο μικρός Γιάννης δεν χάνει ευκαιρία να γρατζουνάει συχνά-πυκνά. Μέχρι τη μέρα που ο μικρός Γιάννης μεγαλώνει και ανακοινώνει στον πατέρα του πως θέλει να γίνει μουσικός. Η κιθάρα εκσφενδονίζεται στον τοίχο και γίνεται χίλια κομμάτια.

Τελειώνει τη θητεία του και επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, όπου οργανώνει διάφορα γκρουπάκια. Το κλίμα δε σηκώνει και αναγκάζεται για το βιοπορισμό του να παίζει κιθάρα σε λαικά μαγαζιά της πόλης. Στις αρχές του ΄80 δεν αντέχει κι αρχίζει τους πειραματισμούς. Κλείνει σύντομα συμβόλαιο με τη Minos και το ΄85 έρχεται ο πρώτος του δίσκος με τίτλο ΄΄Εδώ Θεσσαλονίκη΄΄ που περιέχει τραγούδια, όπως το ΄΄Άμπε μπαμπλόμ΄΄ και το ΄΄Στο Έτσι΄΄.

Η επιτυχία, ωστόσο, θα έρθει χάρη στο "Ποιμενικόν Rock", σάτιρα του νεοπλουτισμού που επικρατεί κατά τη δεκαετία του ΄80 στην Ελλάδα και συνέχεια του τηλεοπτικού "Τραμπάκουλα" του Χάρρυ Κλυνν.

Για το τραγούδι αυτό έχει πει πως η έμπνευσή του ήταν ο παππούς του που κορόιδευαν με τον αδερφό του για τον τρόπο που μιλούσε.

Η επιτυχία του δίσκου επιστεγάζεται με έναν ακόμη μεγαλύτερης αποδοχής από το κοινό ένα χρόνο μετά.

Έτσι, τον Οκτώβρη του ΄86 θα έρθει ίσως η ακμή της καριέρας του με το δίσκο ΄΄Για το Καλό μου΄΄ που θα γίνει χρυσός.

Το ομώνυμο τραγούδι θα τύχει καθολικής αποδοχής φανερώνοντας μια άγνωστη, ως εκείνη τη στιγμή, πλευρά του καλλιτέχνη. Καθρέφτης της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, τριάντα σχεδόν χρόνια μετά, με τις ψυχοπάθειες και τις αυτοκτονικές τάσεις, θα χαρακτηριστεί ως το καλύτερο τραγούδι της πενταετίας από το Θάνο Μικρούτσικο. Από τον ίδιο δίσκο θα λάμψουν ακόμη το ΄΄Κακοσάλεσι΄΄, το ΄΄Αλλού Τρως΄΄ και το ΄΄Η Γιούλα και η Άλλη΄΄, αλλά και το μελαγχολικό αλλά πανέμορφο ΄΄Θεσσαλονίκη΄΄.

Ο Γιάννης Μηλιώκας έχει ήδη καθιερωθεί στο ελληνικό πεντάγραμμο, έστω και ως κωμωδός της τότε πραγματικότητας. Στον ίδιο χαρακτήρα θα έρθει και ο 3ος προσωπικός του δίσκος το Νοέμβρη του ΄88 με τίτλο ΄΄Και Άλλα Πολλά Εμπριμέ΄΄ από όπου ξεχωρίζουν το ΄΄Ερωτεύτηκα΄΄, το ΄΄Ροζ΄΄ που ερμηνεύει με την Αφροδίτη Μάνου, αλλά και άλλο ένα διορατικό τραγούδι, το ΄΄Να δεις που Κάποτε θα μας πούνε και Μαλάκες΄΄.

Μάλιστα, αρχικά ο τίτλος του ήταν ΄΄Κι Εμείς Καθόμαστε και Κοιτάμε σα Μαλάκες΄΄, η δισκογραφική όμως του ζήτησε να τον προσαρμόσει εκφράζοντας ΄΄φόβους για υποκίνηση επανάστασης΄΄, όπως σχολιάζει ειρωνικά ο τραγουδοποιός. Η ΄΄γεμάτη΄΄ δεκαετία του Μηλιώκα θα κλείσει το Νοέμβρη του ΄90 με το δίσκο ΄΄Greko Μασκαρά΄΄ που περιέχει το ομότιτλο τραγούδι και το ΄΄Κάπου θα Συναντηθούμε΄΄, το οποίο ερμηνεύει με τη Γλυκερία.

Το τέλος της δεκαετίας του ΄80 μάλλον αποτελεί και το κλείσιμο ενός κεφαλαίου για το Γιάννη Μηλιώκα αφού η συχνότητα της δισκογραφίας και των εμφανίσεών του αρχίζει σταδιακά να φθίνει.

Σε μια δεκαετία κακή για το τραγούδι-σύμφωνα με τον ίδιο και όχι μόνο- αποπειράται να επηρεάσει θετικά τα πράγματα με το δίσκο ΄΄Άκου Λίγο το Γιάννη΄΄ το ΄93 και το τραγούδι ΄΄Ζητώ Συγνώμη΄΄ να παίζεται σχετικά στα ραδιόφωνα, άλλο ένα ΄΄προφητικό΄΄ δημιούργημά του. Το ΄95 έρχεται ο δίσκος ΄΄Hello Baby΄΄ και ο προσωρινός χωρισμός του με τη δισκογραφία μετά το ΄98 και το δίσκο ΄΄Νομίζω΄΄ που θα περάσει απαρατήρητος.

Επί δέκα συναπτά έτη, ο Μηλιώκας απουσιάζει από τα μουσικά δρώμενα, όχι όμως και από τα του πολιτισμού. Όλο αυτό το διάστημα μελετά, συγγράφει βιβλίο με τίτλο ΄΄Μαίανδρος: Η Άγνωστη Γυμναστική των αρχαίων Ελλήνων΄΄, μεγαλώνει την κόρη του. Το 2008 γράφει το τραγούδι ΄΄Μια Εκδρομή΄΄ για το Μητροπάνο και το ΄09 κυκλοφορεί ένα δίσκο-ανθολόγιο των επιτυχιών του με την προσθήκη τεσσάρων νέων τραγουδιών. Επανέρχεται και στις δημόσιες εμφανίσεις στο Σταυρό του Νότου δίπλα στους Διονύση Τσακνή και Νίκο Ζιώγαλα.

Πιο επίκαιρος από ποτέ και με κατάλληλο timing, ο Γιάννης Μηλιώκας, χωρίς φανφάρες, επέστρεψε στην επαφή του με τον κόσμο μισή γενιά μετά. Η αγκαλιές ορθάνοιχτες και η υποδοχή θερμότατη ακόμη και από παιδιά που ήταν αγέννητα όταν αποφάσισε να αποσυρθεί.

Η καθημερινότητα για τον έφηβο των 63 Μα'ί'ων συνεχίζεται όπως πριν, δίπλα στη σύζυγό του και μουσικό Γεωργία Γραμματικού και την 23άχρονη κόρη του. Με την παρέα ήχων ροκ από τους Pink Floyd, τους Deep Purple, τους Jethro Tull, ενίοτε και κλασικής μουσικής, προσπαθεί ΄΄να παντρέψει στίχο και μουσική από έρωτα και όχι από συνοικέσιο΄΄ σε ένα ιδιόκτητο ημιυπόγειο στούντιο στο Χαλάνδρι.

Προσμένοντας όσους άλλους απόμειναν από εκείνη την παρέα αγνώστων μεταξύ τους που κάποτε αποτελούσαν το αντίπαλο δέος στην καταναλωτική μανία του ραδιοφώνου, Κηλαηδόνη, Πουλικάκο, Γερμανό, να ξαναπιάσουν το ίδιο μετερίζι. Λέτε;

Πληροφορίες: live-in.gr