Άρθρα
Μπομπ Μάρλεϊ, ήταν Τζαμαϊκανός τραγουδιστής, συνθέτης, κιθαρίστας και ακτιβιστής. Είναι ευρέως ο πιο γνωστός ρέγκε καλλιτέχνης
Μπομπ Μάρλεϊ
Ο Μπομπ Μάρλεϊ, ήταν Τζαμαϊκανός τραγουδιστής, συνθέτης, κιθαρίστας και ακτιβιστής. Είναι ευρέως ο πιο γνωστός ρέγκε καλλιτέχνης.
Με τραγούδια όπως τα "I Shot the Sheriff", "No Woman, No Cry", "Three Little Birds", "Exodus", "Could You Be Loved", "Jamming", "Redemption Song" και "One Love", η μεταθανάτια συλλογή του Legend (1984) πούλησε τα περισσότερα αντίτυπα στην ιστορία της ρέγκε μουσικής —περισσότερα από 12 εκατομμύρια.
Ο Μάρλεϊ γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό το Nine Mile, του Saint Ann Parish, στη Τζαμάικα. Το πλήρες όνομά του ήταν Νέστα Ρόμπερτ Μάρλεϊ.
Το 1955, όταν ο Μάρλεϊ ήταν 10 χρονών, ο πατέρας του πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 60 ετών.
Ο Μάρλεϊ και η μητέρα του μετακόμισαν σε μια φτωχογειτονιά του Κίνγκστον, στη Trenchtown, μετά το θάνατο του Norval. Αναγκάστηκε να μάθει αυτοάμυνα για να υπερασπίζει τον εαυτό του από παλικαρισμούς που τον είχαν σαν στόχο λόγω της καταγωγής και του αναστήματος του (1.63 μ. ύψος). Κέρδισε τελικά φήμη για τη φυσική του δύναμη και το ψευδώνυμο «Tuff Gong».
Ο Μάρλεϊ έγινε φίλος με τον Neville "Bunny" Livingston (αργότερα γνωστός ως Bunny Wailer), με τον οποίο ξεκίνησε να παίζει μουσική. Παράτησε το σχολείο σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και ξεκίνησε να εργάζεται ως μαθητευόμενος σε ένα σιδεράδικο. Στον ελεύθερο χρόνο του, αυτός και ο Livingston έπαιζαν μουσική με τον Joe Higgs, ένα τοπικό τραγουδιστή που είχε ασπαστεί τον Ρασταφαριανισμό και θεωρείται από πολλούς μέντορας του Μάρλεϊ. Σε μια τέτοια συνεύρεση με τον Higgs και τον Livingston ο Μάρλεϊ γνώρισε τον Peter McIntosh (αργότερα γνωστό ως Peter Tosh), με τον οποίο είχαν κοινές μουσικές φιλοδοξίες.
Το 1962, ο Μάρλεϊ ηχογράφησε τα πρώτα του δύο singles, "Judge Not" και "One Cup of Coffee", με έναν τοπικό παραγωγό, Leslie Kong. Τα τραγούδια κυκλοφόρησαν από την εταιρία Beverley με το ψευδώνυμο Μπόμπι Μάρτελ, ελκύοντας ελάχιστο ενδιαφέρον.
Τα ίδια τραγούδια επανακυκλοφόρησαν σε μια μεταθανάτια συλλογή με την δουλειά του Μάρλεϊ, Songs of Freedom.
Τον Ιούλιο του 1977, διαγνώστηκε κακόηθες μελάνωμα στα πόδια του Μάρλεϊ, για το οποίο πίστευε ο ίδιος ότι ήταν τραύμα από το ποδόσφαιρο. Αρνήθηκε τον ακρωτηριασμό, αναφέροντας ότι η επέμβαση θα επηρέαζε τον χορό του και σύμφωνα με την πίστη των Ρασταφαριανών πως το σώμα πρέπει να είναι «ολόκληρο».
Ο Μάρλεϊ μάλλον έβλεπε τους γιατρούς σαν samfai (απατεώνες). Πιστός στις θρησκευτικές του απόψεις απέρριψε κάθε χειρουργική πιθανότητα και έψαξε για εναλλακτικές λύσεις που δεν θα τις πρόδιδαν. Επίσης αρνήθηκε τη σύνταξη διαθήκης, βασιζόμενος στην άποψη των Ρασταφαριανών ότι η συγγραφή διαθήκης είναι η αποδοχή του αναπόφευκτου θανάτου, αμελώντας την αιώνια ζωή ("everliving", κατά τους Ρασταφαριανούς). Ωστόσο, μια γιατρός στο Μαϊάμι του είπε πως δεν ήταν αναγκαίος ο ακρωτηριασμός. Έτσι προχώρησαν στην αφαίρεση ενός μικρού κομματιού απ' το πόδι του.
Ο καρκίνος εξαπλώθηκε με μεταστάσεις στον εγκέφαλο, τους πνεύμονες, το ήπαρ (συκώτι) και στο στομάχι του Μάρλεϊ. Μετά την εμφάνιση του σε δύο σόου στο Madison Square Garden στα πλαίσια της φθινοπωρινής του περιοδείας (Uprising Tour), λιποθύμησε ενώ έκανε τζόκιν στο Σέντραλ Παρκ της Νέα Υόρκης. Το υπόλοιπο της περιοδείας του ακυρώθηκε διαδοχικά.
Ο Μπομπ Μάρλεϊ έπαιξε την τελευταία του συναυλία στο Stanley Theater στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας στις 23 Σεπτεμβρίου 1980. Η ζωντανή εκτέλεση του "Redemption Song" στο Songs of Freedom ηχογραφήθηκε σε εκείνο το σόου. Μετέπειτα ο Μάρλεϊ αναζήτησε βοήθεια από τον ειδικευμένο Γερμανό (από το Μόναχο) Josef Issels αλλά ο καρκίνος του είχε ήδη προχωρήσει στο τελικό του στάδιο.
Θάνατος και μεταθανάτια φήμη
Καθώς επέστρεφε από την Γερμανία στο σπίτι του στη Τζαμάικα για τις τελευταίες του μέρες, ο Μάρλεϊ χρειάστηκε να προσγειωθεί στο Μαϊάμι για άμεση ιατρική περίθαλψη. Πέθανε στο νοσοκομείο Cedars of Lebanon στο Μαιάμι της Φλόριντα το πρωί της 11ης Μαΐου 1981 σε ηλικία 36 χρονών.
Η εξάπλωση του μελανώματος στους πνεύμονες και τον εγκέφαλο του προκάλεσε το θάνατο. Τα τελευταία του λόγια στον γιο του Ziggy ήταν «Money can't buy life» («Τα λεφτά δεν αγοράζουν τη ζωή»).
Έγινε δημόσια κηδεία στη Τζαμάικα, που συνδύαζε στοιχεία από την Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία και την παράδοση του Ρασταφαριανισμού. Αποτεφρώθηκε κοντά στο πατρικό του μαζί με την κιθάρα του (Gibson Les Paul), μια ποδοσφαιρική μπάλα, ένα μεγάλο κλαδί κάνναβης, ένα δαχτυλίδι που φορούσε καθημερινά (δώρο του πρίγκιπα της Αιθιοπίας Asfa Wossen, μεγαλύτερου γιου του Χαϊλέ Σελασιέ Α') και μια Βίβλο.
Ένα μήνα πριν τον θάνατο του, έγινε μέλος του Τζαμαϊκανού Τιμητικού Τάγματος.
Η μουσική του Μπομπ Μάρλεϊ απέκτησε ολοένα και μεγαλύτερη δημοτικότητα μετά το θάνατό του. Παραμένει δημοφιλής και γνωστός ανά τον κόσμο, ιδιαιτέρως στην Αφρική. Ο Μάρλεϊ εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame το 1994. Το περιοδικό Time επέλεξε το άλμπουμ Exodus ως το καλύτερο άλμπουμ του 20ου αιώνα.
Το 2001, τον χρόνο που κέρδισε το "Βραβεία Γκράμι για Συνολική Προσφορά", ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, το Rebel Music, προτάθηκε για το καλύτερο Μουσικό Ντοκιμαντέρ στα Grammys. Με την συμμετοχή της Rita, των Wailers, των παιδιών, των ερωμένων του, αλλά και πολλές φορές με τα ίδια του τα λόγια γίνεται η εξιστόρηση της ζωής του.
Το 2004 μια επανεκτέλεση του "Three Little Birds" από τους Ziggy Marley και Sean Paul χρησιμοποιήθηκε στην ταινία "Shark Tale" (Καρχαριομάχος).
Το καλοκαίρι του 2006 στη Νέα Υόρκη μετονομάστηκε ένα τμήμα της οδού "Church Avenue", από την "Remsen Avenue" μέχρι την "East 98th Street" στο East Flatbush του Brooklyn σε "Bob Marley Blvd".
Το 2007 στη ταινία "I Am Legend" (Ζωντανός Θρύλος) με πρωταγωνιστή τον Γουίλ Σμιθ που υποδύεται έναν επιζώντα από θανατηφόρο ιό που σχεδόν αφάνισε την ανθρωπότητα, ο χαρακτήρας του Will, Δρ. Robert Neville, κατονομάζει τον Μπομπ Μάρλεϊ ως την κύρια επιρροή στη φιλοσοφία της ζωής του.
Ο σεβασμός του Neville προς τον Μάρλεϊ προέρχεται από την άποψη του πως την βία και τον ρατσισμό μπορείς να τα πολεμήσεις με μουσική και αγάπη. Ο Δρ. Robert Neville τραγουδά τους στίχους του "Three Little Birds" και "I Shot The Sheriff" στην ταινία, ενδιάμεσα ακούγεται το "Stir It Up" ενώ το "Redemption Song" χρησιμοποιήθηκε στους τίτλους τέλους.
Σύζυγος και παιδιά
Ο Μπομπ Μάρλεϊ απέκτησε 13 παιδιά: τρία με τη σύζυγό του Rita, δύο υιοθετημένα από προηγούμενες σχέσεις της Rita, και τα υπόλοιπα οχτώ με διαφορετικές γυναίκες.
Τα παιδιά του με χρονολογική σειρά γέννησης είναι:
1. Imani Carole, 22 Μαΐου 1963, από την Cheryl Murray.
2. Sharon, 23 Νοεμβρίου 1964, κόρη της Rita από προηγούμενη σχέση.
3. Cedella 23 Αυγούστου 1967, από την Rita.
4. David "Ziggy", 17 Οκτωβρίου 1968, από την Rita.
5. Stephen, 20 Απριλίου 1972, από την Rita.
6. Robert "Robbie", 16 Μαΐου 1972, από την Pat Williams.
7. Rohan, 19 Μαΐου 1972, από την Janet Hunt.
8. Karen, 1973 από την Janet Bowen.
9. Stephanie, 17 Αυγούστου 1974; σύμφωνα με την Cedella Booker (μητέρα του Μπομπ) ήταν κόρη της Rita και ενός άντρα ονομαζόμενου Ital με τον οποίο η Rita είχε εξωσυζυγική σχέση. Παρ' όλα αυτά το κορίτσι αναγνωρίστηκε σαν κόρη του Μπομπ.
10. Julian, 4 Ιουνίου 1975, από την Lucy Pounder;
11. Ky-Mani, 26 Φεβρουαρίου 1976, από την Anita Belnavis;
12. Damian, 21 Ιουλίου 1978, από την Cindy Breakspeare (καλλιτέχνης της Τζαζ και Μις Κόσμος 1976);
13. Makeda, 30 Μαΐου 1981, από την Yvette Crichton.
Περιοδείες
• Απρλ–Ιουλ 1973: Catch a Fire (Αγγλία, ΗΠΑ)
• Οκτ–Νοεμβ 1973: Burnin' (ΗΠΑ, Αγγλία)
• Ιουν–Ιουλ 1975: Natty Dread (ΗΠΑ, Καναδάς, Αγγλία)
• Απρλ–Ιουλ 1976: Rastaman Vibration (ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Σουηδία, Ολλανδία, Γαλλία, Αγγλία, Ουαλία)
• Μάιο-Ιουν 1977: Exodus (Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Σουηδία, Δανία, Αγγλία)
• Μάιος–Αυγ 1978: Kaya (ΗΠΑ, Καναδάς, Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Ολλανδία, Βέλγιο)
• Απρλ–Μάιο 1979: Babylon by Bus (Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Χαβάη)
• Οκτ–Δεκεμ 1979: Survival (ΗΠΑ, Καναδάς, Τρινιντάντ/Τομπάγκο, Μπαχάμες)
• Μάιο–Σεπτ 1980: Uprising (Ελβετία, Γερμανία, Γαλλία, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Αγγλία, Σκωτία, Ουαλία, ΗΠΑ)
Βραβεία και τιμές
1976: Μπάντα της χρονιάς (περιοδικό Rolling Stone)
Ιούνιος 1978: Μετάλλιο Ειρήνης του Τρίτου Κόσμου από τον Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών
Φεβρουάριος 1981: Τη τρίτη μεγαλύτερη τιμή στη Τζαμάικα, το Τιμητικό Τάγμα της Τζαμάικα
Μάρτιος 1994: Μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame
1999: Άλμπουμ του Αιώνα για το Exodus (Περιοδικό Time)
Φεβρουάριος 2001: Αστέρι στο Hollywood Walk of Fame
Φεβρουάριος 2001: Βραβεία Γκράμι για Συνολική Προσφορά
2004: Το περιοδικό Rolling Stone τον βαθμολογεί #11 στη λίστα του για τους 50 Μεγαλύτερους Καλλιτέχνες Όλων των Εποχών. Την ίδια χρονιά επιλέγετε 4 φορές από το ίδιο περιοδικό στο Κατάλογος με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών στις θέσεις #37, #66, #296 και #443
Το "One Love" ονομάστηκε το τραγούδι της χιλιετίας από το BBC
Ψηφίστηκε σαν ένας από τους μεγαλύτερους στιχουργούς σε ψηφοφορία του BBC.
2007: Πλακέτα αφιερωμένη σε αυτόν από την κοινότητα Nubian Jak εμπιστοσύνη και υποστήριξη από το Her Majesties Foreign Office.
Βασίλης Τσιτσάνης, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λαϊκούς συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές του 20ού αιώνα
Βασίλης Τσιτσάνης
Ο Βασίλης Τσιτσάνης ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λαϊκούς συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές του 20ού αιώνα, του οποίου τραγούδια ακούγονται μέχρι και σήμερα. Ήταν μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. (Τρίκαλα, 18 Ιανουαρίου 1915 - Λονδίνο, 18 Ιανουαρίου 1984)
Ο Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου 1915 από Ηπειρώτες γονείς. Από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη μουσική και έμαθε μαντολίνο, βιολί και μπουζούκι.
Το φθινόπωρο του 1936 ο Τσιτσάνης ήρθε στην Αθήνα με κύριο σκοπό να σπουδάσει στη Νομική, αλλά γρήγορα τον κέρδισε η μουσική. Οι πρώτες του επιρροές είναι τα τραγούδια του Βαγγέλη Παπάζογλου και του Μάρκου Βαμβακάρη. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε στο μαγαζί «Μπιζέλια». Σύντομα γνώρισε τον Δημήτρη Περδικόπουλο, που τον πήγε στην Odeon, όπου ηχογράφησε τα πρώτα του τραγούδια. Το «Σ’ έναν τεκέ μπουκάρανε» είναι η πρώτη ηχογράφηση του Τσιτσάνη.
Την περίοδο 1937-1940 έγραψε τραγούδια που ηχογράφησε με τις φωνές του Περδικόπουλου και άλλων τραγουδιστών εκείνης της εποχής, όπως του Στράτου Παγιουμτζή, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Στελλάκη Περπινιάδη, με τους οποίους σε πολλές ηχογραφήσεις ο Τσιτσάνης συμμετείχε σαν δεύτερη φωνή.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Τσιτσάνης έμεινε στη Θεσσαλονίκη, όπου για ένα διάστημα τεσσάρων ετών (1942–1946) είχε δικό του μαγαζί, το «Ουζερί ο Τσιτσάνης» στην οδό Παύλου Μελά 22, που έγινε διάσημο. Εκεί έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, τα οποία ηχογραφήθηκαν μετά τη λήξη του πολέμου, όπως την «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Τον Ιούλιο του 1942 παντρεύτηκε τη Ζωή Σαμαρά από τα Γρεβενά, όντες αρραβωνιασμένοι επί 19 μήνες. Κουμπάρος ήταν ο προσωπικός φίλος του Τσιτσάνη Νικόλαος Μουσχουντής, ο οποίος ήταν και διοικητής Χωροφυλακής της Θεσσαλονίκης, αλλά και θαυμαστής του έργου τού Τσιτσάνη και γενικώς του ρεμπέτικου τραγουδιού. Απέκτησε μια κόρη, τη Βικτώρια και ένα γιο, τον Κώστα.
Το 1946 επέστρεψε στην Αθήνα και άρχισε να ηχογραφεί ξανά. Δίπλα του έγιναν ευρέως γνωστές, τραγουδίστριες όπως η Σωτηρία Μπέλλου, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, η Μαρίκα Νίνου, αλλά και ο τραγουδιστής Πρόδρομος Τσαουσάκης.
Το 1947 η Σωτηρία Μπέλλου προσελήφθη ως τραγουδίστρια στο κέντρο διασκέδασης της Αθήνας όπου εμφανιζόταν ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο οποίος και την ανακάλυψε ως ιδιαίτερη φωνή. Το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν βαριά με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα» (κομμουνίστρια), χωρίς ούτε οι μουσικοί και ούτε ίδιος ο Τσιτσάνης να τολμήσουν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους.
Τα επόμενα χρόνια ο Τσιτσάνης γνώρισε ευρύτατη αποδοχή. Ειδικά μετά την πτώση της Χούντας, είχε ξεκινήσει συναυλίες σε στάδια και ανοιχτούς χώρους, κάτι που συνέβαινε πρώτη φορά για λαϊκά τραγούδια. Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση σε ανοιχτό χώρο, ήταν σε τιμητική εκδήλωση του Δήμου Νίκαιας, σε συνεργασία του δημάρχου Στέλιου Λογοθέτη με τον Μίκη Θεοδωράκη για τη διοργάνωση του πρώτου πολιτιστικού καλοκαιριού στην Ελλάδα.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης ήταν στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου και ο αγαπημένος του μουσικός. Υπήρξε μεγάλος λάτρης του Άρη Θεσσαλονίκης, αλλά και του ιστορικού ποδοσφαιρικού Α.Ο. Τρίκαλα, πηγαίνοντας συχνά στο γήπεδο.
Πέθανε στις 18 Ιανουαρίου το 1984 (στα γενεθλια του) από καρκίνο στο Λονδίνο και κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Προς τιμήν του ο Δήμος Γλυφάδας μετονόμασε την οδό Βάου σε οδό Βασίλη Τσιτσάνη γιατί κατοικούσε στη Γλυφάδα στη συγκεκριμένη οδό.
Αποτίμηση
Κατά τον μουσικολόγο Λάμπρο Λιάβα, ο Τσιτσάνης, «έβγαλε το λαϊκό τραγούδι από τα όρια του περιθωρίου, όπου το είχαν τάξει τα αντικοινωνικά και ανατολίτικα στοιχεία του, για να το εντάξει στην καινούργια κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδος. Καθιέρωσε νέο ύφος παιξίματος και τραγουδιού με τον εξευρωπαϊσμό-συγκερασμό των κλιμάκων, αρμονίες με δεύτερες και τρίτες φωνές, εμπλουτισμένη ενορχήστρωση και καινοτομίες στην ποιητική δομή, όπου για πρώτη φορά το λαϊκό τραγούδι απoμακρύνθηκε από τις παραδοσιακές φόρμες του δίστιχου επισημοποιώντας το ρόλο του ρεφρέν».
Προπολεμική δισκογραφία
Το 1994 εκδόθηκε το βιβλίο του Θεσσαλονικού ποιητή και μελετητή του ρεμπέτικου Ντίνου Χριστιανόπουλου Ο Βασίλης Τσιτσάνης και τα πρώτα τραγούδια του (1932-1946) (εκδ. Διαγωνίου, 1994). Ατυχώς, όμως, διαπιστώθηκε ότι η -πολύτιμη, αναμφισβήτητα, ως πρώτη προσπάθεια στον τομέα αυτό και, βεβαίως, εξαιρετικά κοπιώδης- εργασία του Ντίνου Χριστιανόπουλου και ελλιπής ήτανε και πολλά λάθη είχε (ένα βασικό, π.χ. αρχίζει αναφέροντας ότι ο Τσιτσάνης γεννήθηκε το 1917, όταν είναι βεβαιωμένο ότι ο Τσιτσάνης γεννήθηκε το 1915. Αυτό οδήγησε τον Ντίνο Χριστιανόπουλο σε πολλά σφάλματα χρονολόγησης).
Ο έλεγχος, όμως, των λαθών και των ελλείψεων της καταγραφής Χριστιανόπουλου μπόρεσε να γίνει χάρη σε δύο εκδόσεις, ενός βιβλίου και μίας σειράς δίσκων, που κυκλοφόρησαν επίσης το 1994.
Το βιβλίο του Διονύση Μανιάτη Βασίλης Τσιτσάνης - Ο ατελείωτος (εκδ. Πιτσιλός, 1994) και οι δίσκοι Δισκογραφία Τσιτσάνη Νο 1-10, Minos-EMI, σε επιμέλεια Βασίλη Χριστιανού.
Έτος Τίτλος Αριθμός καταλόγου Πληροφορίες
1936 Σ' Ένα Τεκέ Σκαρώσανε Odeon 1929 Με τη Γεωργία Μηττάκη.
1936 Πικρός Είναι Ο Πόνος Μου
Μαντήλι Χρυσοκεντημένο Odeon 1990 Και τα δύο με την Ελβίρα Κάκκη, ψευδώνυμο της Ισπανίδας υψιφώνου Ελβίρας ντε Ιντάλγκο, που ζούσε στην Ελλάδα και υπήρξε για ένα διάστημα δασκάλα της Μαρίας Κάλλας.
1937 Να Γιατί Περνώ Odeon 7005 Με τους Μάρκο Βαμβακάρη και Σοφία Καρίβαλη.
1937 Μαριώ Και Μανάβης
Γκουβενάντα Columbia 6305 Με τον Δημήτρη Περδικόπουλο.
1937 Για Σένα Ξενυχτώ
Τα Χάνω Σαν Σε Βλέπω Columbia 6344 Με τον Στελλάκη Περπινιάδη.
1937 Όλα Τα Έχω Βαρεθεί (Είμαι Παιδάκι Με Ψυχή)
Ξελογιάστρα Odeon 7068 & His Master's Voice 2438 Με τον Δ. Περδικόπουλο και τα δύο, αλλά ταυτόχρονα και με τους Στ. Περπινιάδη-Π. Χρυσίνη.
1937 Ο Τσιτσάνης Στο Μόντε Κάρλο
Τρικαλινή Τσαχπίνα HMV 2448 Το πρώτο τραγούδι με τους Στράτο Παγιουμτζή-Στ. Περπινιάδη και το δεύτερο με τους Σ. Περπινιάδη-Π. Χρυσίνη.
1937 Με Θαμπώνουν Οι Ματιές Σου
Με Λικέρ Και Με Σαμπάνια Parlophone 21936 Με τον Δ. Περδικόπουλο.
1938 Θα 'Ρθω Μια Γλυκιά Βραδιά (Μια Χιονισμένη Νύχτα)
Σ' Αυτόν Τον Κόσμο Δυστυχής Columbia 6357 Το πρώτο με τον Στρ. Παγιουμτζή και το δεύτερο με τους Στ. Περπινιάδη-Π. Χρυσίνη.
1938 Η Ξενητιά
Το Τρελοκόριτσο Odeon 7095 Και τα δύο με τον Απόστολο Χατζηχρήστο.
1938 Σήμερα Ξύπνησα Πρωί Odeon 7107 Το αναφέρει ο Δ. Μανιάτης, μαζί με την Πλακιώτισσα του Α. Παγκαλάκη, στον ίδιο δίσκο, με ερμηνευτή τον Παγιουμτζή. Αγνοούνται λοιπά στοιχεία.
1938 Πολίτισσα
Τι Θέλεις Από Μένα HMV 2484 Το πρώτο με τους Δ. Περδικόπουλο-Π. Χρυσίνη και το δεύτερο με τον Σ. Περπινιάδη.
1938 Παρηγοριά Τα Μάτια Σου
Δεν Το 'Πα Το Παράπονο HMV 2523 Και τα δύο με τον Δημήτρη Ρουμελιώτη.
1938 Η Μικρή Των Ποδαράδων Columbia 6432 Με τον Δ. Περδικόπουλο.
1938 Απόψε Να Μην Κοιμηθείς HMV 2538 Με τους Ρίτα Αμπατζή-Σ. Περπινιάδη.
1938 Ο Ασυρματιστής (Στο Τάγμα Τηλεγραφητών)
Από Σένα Τι Ζηλεύω Odeon 7127 Και τα δύο με τους Περδικόπουλο-Τσιτσάνη.
1938 Βασίλω
Δυο Χρόνια Σ' Αγαπώ Odeon 7139 Και τα δύο με τον Δ. Περδικόπουλο.
1938 Μπράβο Σου Πως Με Δουλεύεις
Τσιγγάνα Μου Γλυκιά Odeon 7181 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Στα Ταβερνία Θα Τριγυρνώ
Στης Σαλονίκης Τα Στενά Odeon 7182 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Μαριώ (Η Μαριγώ)
Χορός Πολίτικος Odeon 7214 Το πρώτο με τον Σ. Παγιουμτζή. Το δεύτερο είναι ορχηστρικό.
1938 Κάποτε Ζήλεψα
Μελαχρινή Κοπέλα Odeon 7222 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Πάνε Τα Παλιά
Προξενεύουν Τον Σταμάτη Odeon 7248 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Αγαπώ Μια Παντρεμένη
Μαζί Σου Εγώ Που Τα 'Μπλεξα Odeon 7254 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Μια Νύχτα Στο Πασαλιμάνι
Οι Μερακλήδες Odeon 7287 Και τα δύο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1938 Θα Ρωτήσω Τη Μαμά Σου
Μες Στην Πολλή Σκοτούρα Μου HMV 2540 Το πρώτο με τους Σ. Παγιουτμζή-Σ. Περπινιάδη και το δεύτερο με τον Σ. Παγιουμτζή.
1939 Αρχόντισσα Columbia 6440 Ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1938 και κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1939 με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη. Στην άλλη πλευρά η Βαγγελίτσα του Γιάννη Παπαϊωάννου.
1939 Ο Γάμος Του Τσιτσάνης
Ατελείωτο Columbia 6449 Το πρώτο με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη, ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1938 και κυκλοφόρησε σε δίσκο τον Φεβρουάριο του 1939 μαζί με το δεύτερο. Το Ατελείωτο είναι σέρβικος. Σόλο μπουζούκι ο Τσιτσάνης.
1939 Τα Βελούδινα Μάτια Σου Columbia 6451 Με τον Σ. Παγιουμτζή, ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1938 και κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1939.
1939 Φάνταζες Σαν Πριγκιπέσσα
Είσαι Αριστοκράτισσα Κι Ωραία Odeon 7322 Το πρώτο με τους Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Χατζηχρήστο. Το δεύτερο με τον Απ. Χατζηχρήστο.
1939 Την Ομορφιά Σου Έχασες
Πάνε Τα Λεφτά Μου HMV 2571 Το πρώτο με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη. Το δεύτερο με τους Περπινιάδη-Τσιτσάνη (υπογραφή Δ. Περδικόπουλος)
1939 Δεν Σε Θέλω Πια
Τώρα Γυρνάς Τις Γειτονιές HMV 2600 Το πρώτο με τον Σ. Περπινιάδη. Το δεύτερο με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη.
1939 Μηχανικά Με Μπέρδεψες (Μεγάλο Πόνο Μου 'Βαλες)
Καλαμπακιώτισσα HMV 2610 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή.
1939 Ο Σακαφλιάς
Ταταυλιανό HMV 2628 Το πρώτο με τον Παγιουμτζή. Το δεύτερο οργανικό.
1939 Οι Φιλενάδες HMV 2629 Με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και τον Στ. Χρυσίνη.
1939 Μικρή Μικρή Σ' Αγάπησα
Σκληρόκαρδη HMV 2637 Και τα δύο με την Νταίζη Σταυροπούλου.
1939 Θα Προτιμήσω Θάνατο (Όταν Γυρνάς Και Με Κοιτάς)
Τα Παντρεμενάδικα HMV 2645 Το πρώτο με τους Ντ. Σταυροπούλου-Χ. Μαυρίδη. Το δεύτερο με την Ντ. Σταυροπούλου.
1939 Αφού Μ' Αρέσει Να Γυρνώ
Είσαι Σαν Νεράιδα HMV 2655 Το πρώτο με την Ντ. Σταυροπούλου. Το δεύτερο με τους Ντ. Σταυροπούλου-Χρ. Μαυρίδη.
1939 Νταίζη
Σε Φίνο Ακρογιάλι (Παραγουάη) Columbia 6479 Το πρώτο με τον Παγιουμτζή. Το δεύτερο με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη.
1939 Σε Περιμένουνε, Σε Συζητούνε
Να Πάμε Για Τη Βούλα (Το Φιλί Δεν Είναι Κρίμα) Columbia 6488 Το πρώτο με τον Παγιουμτζή. Το δεύτερο με τους Παγιουμτζή-Περπινιάδη.
1939 Η Μάγισσα Της Αραπιάς
Μια Βίλλα Εγώ Θα Σου 'Χτιζα HMV 2657 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή.
1939 Θα Βρω Μιαν Άλλη Με Καρδιά HMV 2666 Με την Ντ. Σταυροπούλου.
1939 Ματσαράγκα (Στου Αλευρά Τη Μάντρα)
Καμαριέρα HMV 2667 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή.
1939 Ο Τσιτσάνης Στη Ζούγκλα
Σέρβικο Columbia 6511 Το πρώτο με τον Παγιουμτζή. Το δεύτερο οργανικό, σόλο μπουζούκι ο Τσιτσάνης.
1940 Την Κυριακή Το Δειλινό
Δώδεκα Η Ώρα (Μαριώ) Columbia 6528 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε τον Νοέμβριο του 1939 αλλά κυκλοφόρησε στις αρχές του 1940.
1940 Το Κατσαρό Σου Το Μαλλί
Τρικαλινό Ζεϊμπέκικο Το πρώτο με τον Παγιουμτζή. Ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1939 αλλά κυκλοφόρησε το 1940 μαζί με το δεύτερο. Το Τρικαλινό Ζεϊμπέκικο είναι σόλο μπουζούκι. Ηχογραφήθηκε κατά τους συλλέκτες Κομίνια και Χριστιανό το 1939, κατά τον Χατζηδουλή το 1940.
1940 Το Σύρε Κι Έλα Αρχήνισα Columbia 6535 Με τον Παγιουμτζή. Το τραγούδι αυτό φέρεται σε πολλές εκδόσεις ως ηχογραφημένο το 1947, αλλά η συνύπαρξή του σε δίσκο με το αναμφισβήτητα προπολεμικό Το Κατσαρό Σου Το Μαλλί, καθώς και η ετικέτα του δίσκου, βεβαιώνουν ότι είναι προπολεμικό του 1940 (κατά τον Δ. Μανιάτη ηχογραφήθηκε τον Μάιο και κυκλοφόρησε στις 7 Ιουνίου 1940)
1940 Σαν Εγγλέζα Να Φερθείς HMV 2640 Ο Μανιάτης, σελ. 195, αναφέρει πως στην ετικέτα του δίσκου το τραγούδι αποδίδεται στον Παγιουμτζή, που το τραγουδάει. Το θεωρεί ηχογράφηση του 1940. Ο Β. Χριστιανός (CD Τα Προπολεμικά) αφ' ενός αναφέρει "Στίχοι-μουσική: Α. Πετροπουλέα", αφ' ετέρου μαρτυρεί ότι ο Τσιτσάνης συχνά του μιλούσε γι' αυτό το χαμένο τραγούδι του.
1940 Χαρέμια Με Διαμάντια
Σε Ζηλεύω, Σε Πονώ Columbia 6546 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή. Κυκλοφορία: Ιούνιος 1940.
1940 Γι' Αυτά Τα Μαύρα Μάτια Σου
Φίνα Θα Την Περνάμε Columbia 6547 Το πρώτο με τον Στέλιο Κερομύτη. Το δεύτερο με την Ντ. Σταυροπούλου.
1940 Ο Κόσμος Απ' Τη Ζήλεια Του
Τ' Άδικο Ο Θεός Δεν Θέλει Columbia 6556 Το πρώτο με τους Παγιουμτζή-Κερομύτη. Το δεύτερο με τον Παγιουμτζή.
1940 Για Μια Ξανθούλα
Ζωίτσα Μου Columbia 6566 Και τα δύο με τον Παγιουμτζή.
1940 Μπατίρης
Μ' Ένα Πικρό Αναστεναγμό HMV 2695 Το πρώτο με τους Κερομύτη-Γεωργακοπούλου. Το δεύτερο με τον Στελλάκη Περπινιάδη. Αυτές είναι οι τελευταίες ηχογραφήσεις του Τσιτσάνη πριν από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο: ηχογραφήθηκαν την παραμονή της κήρυξης του πολέμου, στις 27 Οκτωβρίου 1940.
Θάνος Μικρούτσικος, ήταν Έλληνας συνθέτης, από τους σημαντικότερους της νεότερης ελληνικής μουσικής σκηνής
Ο Θάνος Μικρούτσικος, ήταν Έλληνας συνθέτης, από τους σημαντικότερους της νεότερης ελληνικής μουσικής σκηνής. (Πάτρα, 13 Απριλίου 1947 - Αθήνα, 28 Δεκεμβρίου 2019)
O μεγάλος μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Metropolitan δίνοντας άνιση μάχη με τον καρκίνο τα τελευταία χρόνια, έφυγε από τη ζωή λόγω καρδιοαναπνευστικής ανακοπής.
Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1947 στην Πάτρα. Ήταν μεγαλύτερος αδελφός του μουσικού και τηλεπαρουσιαστή Ανδρέα Μικρούτσικου. Ο Θάνος Μικρούτσικος ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του σε μικρή ηλικία στη Φιλαρμονική Εταιρεία Πατρών και στο Ελληνικό Ωδείο (πιάνο, θεωρία, αρμονία). Ακολούθησαν οι σπουδές και η αποφοίτησή του από το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ.Α. Παπαϊωάννου.
Άρχισε να συνθέτει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά επίσημα εμφανίστηκε το 1975, με το δίσκο «Πολιτικά τραγούδια». Συνέχισε την πορεία του ως στρατευμένος δημιουργός μελοποιώντας Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ και άλλους. Οι δίσκοι του «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για Φονιάδες», «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ», είναι χαρακτηριστικοί του ριζοσπαστικού κλίματος των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων. Ειδικά η «Καντάτα για τη Μακρόνησο», έργο πρωτοποριακό για την εποχή του, όπου ο συνθέτης πειραματίζεται πάνω στην ατονική μουσική, γνώρισε διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ και συνοδεύτηκε από την ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη.
Στη συνέχεια, με τον δίσκο «Σταυρός Του Νότου», σε ποίηση Νίκου Καββαδία, ανοίχτηκε σε ευρύτερη τραγουδιστική θεματική, υπηρετώντας παράλληλα το θέατρο, καθώς και την ηλεκτρονική και ατονική μουσική. Με την ίδια αγάπη πάντα για τον έμμετρο λόγο συνεχίζει να μελοποιεί Γιάννη Ρίτσο, Άλκη Αλκαίο, Κώστα Τριπολίτη, Φρανσουά Βιγιόν, Κωνσταντίνο Καβάφη και άλλους. Ακόμα, έχει παρουσιάσει την όπερα «Ελένη» και έχει μελοποιήσει παραμύθια.
Συνεργάστηκε με κορυφαίες ερμηνεύτριες όπως η Μαρία Δημητριάδη, η Χάρις Αλεξίου και η Ιταλίδα Μίλβα, αλλά και μεγάλους ερμηνευτές όπως ο Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας και πολλούς ακόμα.
Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής. Έχει γράψει όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική. Παράλληλα ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του κινείται στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού με εκατοντάδες τραγούδια σε στίχους ελλήνων και ξένων ποιητών.
Είχε ηχογραφήσει δεκάδες LP και CD συνεργαζόμενος με τις δισκογραφικές εταιρίες EMI- Classics, Blue Note, Polydor, Sony (CBS), Minos- Emi, Agora, Lyra, HMV, Legend, Legend Classics κ.α.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες γράφοντας μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο (Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Η.Π.Α., Ελβετία, Γερμανία, Ρουμανία, Αυστραλία κ.α.). Επίσης, έχει σκηνοθετήσει τρία έργα στο χώρο του μουσικού θεάτρου.
Έχει λάβει αξιοπρεπή αναγνώριση του έργου του στο εξωτερικό. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει ή έχουν παιχτεί έργα του σε πολλά διεθνή φεστιβάλ μουσικής (Λονδίνο, Γλασκόβη, Εδιμβούργο, Παρίσι, Λίλλη, Λυών, Ρενς, Μονπελλιέ, Βρυξέλλες, Λιέγη, Γενεύη, Λοζάννη, Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βερόνα, Φλωρεντία, Βερολίνο, Δρέσδη, Λειψία, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Κωστάντζα, Νόργουιτς, Λουϊζιάνα, Σικάγο, Χονγκ Κόνγκ, Μπουρζ, Μιλάνο, Λισσαβόνα, Άγκυρα, Μοντεβίδεο, Μπουένος Άιρες, Σάο Πάολο, Κάιρο κ.α.)
Στη διάρκεια της καριέρας του κατόρθωσε να ελευθερώσει τη μορφή του ελληνικού τραγουδιού, προσθέτοντας στοιχεία από την νεοτεριστική και κλασσικιστική δυτικοευρωπαϊκή παράδοση, ενώ πειραματίστηκε με την μίξη τονικών και ατονικών στοιχείων και τη μορφική παραλλαγή.
Το 2002 τιμήθηκε για τη μουσική του στο θέατρο με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος» από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου (Θεατρικό Μουσείο).
Ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Διετέλεσε, επίσης:
• Ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 1986-1990
• Καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Αναλογίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1990-1993
• Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού 1993-1994
• Υπουργός Πολιτισμού 1994-1996
• Καλλιτεχνικός διευθυντής της HMV (Ελλάδας) 1996-2004
• Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Φεστιβάλ 1998-1999 Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου)
• Σύμβουλος διοίκησης για τα πολιτιστικά στην Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» 2002-2004
• Καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Πάτρα 2006» 2003-2005
Για το έργο του στην πολιτιστική διαχείριση, καθώς και τη μουσική του δραστηριότητα, έγινε επίτιμος δημότης σε πολλές πόλεις της Ελλάδος.
Πολιτική δράση
Ήταν πάντα ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, δηλώνοντας μαρξιστής. Για ένα διάστημα είχε ενταχθεί και στο Κομμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, από το οποίο τελικά αποχώρησε το 1982.
Την περίοδο του λεγόμενου «βρώμικου '89» βρέθηκε κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου, στηλιτεύοντας την επιλογή της ηγεσίας της Αριστεράς να συγκυβερνήσει με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον οποίο ο Μικρούτσικος αποκάλεσε «αρχιερέα της διαπλοκής».
Στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (1993 - 1996) τοποθετήθηκε εξωκοινοβουλευτικός αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού το 1993, και ένα χρόνο αργότερα, το 1994, με το θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού, αξίωμα που διατήρησε μέχρι το 1996 και τον σχηματισμό της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη.
Εμφανίστηκε στο προσκήνιο μετά από πολλά χρόνια στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015, στο οποίο τάχθηκε υπέρ του «Όχι».
Στα τελευταία του χρόνια είχε ταχθεί και πάλι με το ΚΚΕ. Έδωσε τρεις μεγάλες συναυλίες για τα 100 χρόνια του κόμματος το 2018 παρουσιάζοντας μετά από δεκαετίες το έργο του "Καντάτα για τη Μακρόνησο - Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι", ενώ προχώρησε και στην επανεκτέλεση του έργου η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Σύγχρονη Εποχή".
Ο ίδιος, στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, είπε για τη σχέση του με το ΚΚΕ: "Είχα κι εγώ κάποιες φορές επιφυλάξεις. Όχι για τη στρατηγική του. Κυρίως γι αυτή την περίφημη ιστορία, το κυνήγι του εφικτού. Όποιος όμως διαβάζει με πάθος ιστορία, θα παρατηρήσει τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, ότι ακόμη και αρχικά αριστερές ριζοσπαστικές δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, κυνηγώντας το εφικτό, είτε ενσωματώθηκαν απολύτως στο σύστημα, είτε περιθωριοποιήθηκαν.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δεν δημιουργεί ψευδαισθήσεις ότι στο βάρβαρο καπιταλισμό, ειδικά σήμερα, μπορούν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. Εγώ είμαι οριστικά μαζί με το ΚΚΕ".
Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 τοποθετήθηκε στην τελευταία τιμητική θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΚΚΕ.
Δισκογραφία
1975 Πολιτικά Τραγούδια Lyra 3719 LP-CD Μουσική του Μικρούτσικου σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και Βολφ Μπήρμαν. Με τη Μαρία Δημητριάδη.
1976 Καντάτα για τη Μακρόνησο / Σπουδή σε Ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκι Lyra 3724 LP-CD Η Καντάτα σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Με τη Μαρία Δημητριάδη.
1977 Φουέντε Οβεχούνα Lyra 3300 LP-CD Ποίηση του Λόπε δε Βέγα σε ελληνική απόδοση του Γιώργου Μιχαηλίδη. Με τη Μαρία Δημητριάδη και τον Γιώργο Μεράντζα.
1977 Τροπάρια για Φονιάδες Lyra 3728 LP-CD Σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου. Με τη Μαρία Δημητριάδη και τον Γιώργο Μεράντζα.
1978 Τραγούδια της Λευτεριάς Lyra 3313 LP-CD Ποιήματα των Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γιάννη Ρίτσου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Άλκη Αλκαίου, Φώντα Λάδη. Με τη Μαρία Δημητριάδη.
1978 Μουσική Πράξη Στον Μπρεχτ Lyra 3731 LP-CD Σε ποίηση Μπέρτολτ Μπρεχτ. Με τον Γιάννη Κούτρα.
1979 Ο Σταυρός του Νότου Lyra 3733 LP-CD Σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Με τους Γιάννη Κούτρα, Αιμιλία Σαρρή και Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
1980 Ευριπίδης IV Lyra 3749 LP-CD Σε κείμενα του Ευριπίδη από τον Ίωνα και τον Ορέστη. Με την ηθοποιό Ειρήνη Ιγγλέση, τον βαρύτονο Αντώνη Κοντογεωργίου, τον τενόρο Κωνσταντίνο Παλιατσάρα και τη Μαριέλλη Σφακιανάκη.
1980 Δελτίο Καιρού CBS 84225 LP Δίσκος της Μαρίας Δημητριάδη. Τα τραγούδια Η Μπαλάντα Ενός Φιλήσυχου και Αυτός ο Τόπος με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους των Άλκη Αλκαίου και Μάνου Ελευθερίου, αντίστοιχα.
1981 Λεοντής-Μικρούτσικος: Συναυλίες 81 CBS 85358 LP Ηχογραφήσεις από συναυλίες που έγιναν το καλοκαίρι του 1981. Με τους Μαρία Δημητριάδη, Γιάννη Θωμόπουλο, Γιώργο Μεράντζα και Σάκη Μπουλά σε τραγούδια των Χρήστου Λεοντή και Θάνου Μικρούτσικου.
1982 Εμπάργκο CBS 85700 LP-CD Σε ποίηση Άλκη Αλκαίου. Με τους Μαρία Δημητριάδη, Κώστα Καράλη, Βλάσση Μπονάτσο, Μανώλη Μητσιά.
1983 Αυτά τα Βράδια CBS 25451 LP Δίσκος του Βλάσση Μπονάτσου. Τα τραγούδια Έχω Έναν Τίγρη Μεσ' την Καρδιά Μου και Μετανάστης Στο Παγκράτι με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους των Λάκη Ιγνατιάδη και Άλκη Αλκαίου, αντίστοιχα.
1983 Ιχνογραφία / Ο Γέρος της Αλεξάνδρειας CBS 25757 LP-CD Σε ποίηση Κώστα Καβάφη και Κώστα Παπαγεωργίου αντίστοιχα. Με τους Γιώργο Μεράντζα, Κώστα Θωμαΐδη και Σάκη Μπουλά.
1983 Αραπιά για Λίγο Πάψε να Χτυπάς με το Σπαθί CBS 25758 LP-CD Σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ και Τζον Μακ Γκραθ. Με τους Μαρία Δημητριάδη, Julie Massino και τον συνθέτη.
1984 Βίκτωρ & Βικτώρια CBS 25956 LP Μουσική για θεατρική παράσταση της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ελληνική απόδοση Μάριου Πλωρίτη. Ποίηση των Πλωρίτη και Γιώργου Παυριανού. Με τους Βουγιουκλάκη, Βλάσση Μπονάτσο, Γιώργο Μούτσιο, Ηλία Λογοθέτη, Σάκη Μπουλά.
1985 Αντιθέσεις ENM CP986 LP Μουσική του Θάνου Μικρούτσικου σε κείμενο του Γιάννη Ρίτσου με τον Φραγκίσκο Βουτσίνο. Επίσης συνθέσεις των Μιχάλη Γρηγορίου και Βίλχελμ Τσομπλ.
1986 Η Αγάπη Είναι Ζάλη Minos 613 LP-CD Σε στίχους Νίκου Καββαδία, Άλκη Αλκαίου, Ανδρέα Μικρούτσικου, Μπάμπη Τσικληρόπουλου με τη Χαρούλα Αλεξίου.
1986 Έργα Ηλεκτρονικής Μουσικής ΕΝΜ 91014 LP Μουσική του Μικρούτσικου στο κείμενο Ο Αδελφός του Γιώργου Χειμωνά. Επίσης συνθέσεις των Χάρη Ξανθουδάκη, Ιβάν Πατάτσιτς και Μλάντεν Μιλίσεβιτς.
1986 Duo For Alto Saxophone / Opera For One ENM 91019 LP
1987 Η Χάρις Αλεξίου Σε Απρόβλεπτα Τραγούδια Minos 659 LP-CD 12 τραγούδια με την Αλεξίου, πολλών δημιουργών, σε μουσική διεύθυνση Μάνου Χατζιδάκι. Τα τραγούδια Οι Ακροβάτες και Θέατρο Σκιών με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους των Κώστα Τριπολίτη και Άλκη Αλκαίου, αντίστοιχα.
1987 Στον Μάνο Λοΐζο / Νύχτα Με Σκιές Χρωματιστές Minos 681 LP-CD Σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη με τον βαθύφωνο Φραγκίσκο Βουτσίνο και σε κείμενο Πωλ Βιλέμς με τη μέτζο σοπράνο Ιρέν Ζάρσκυ, αντίστοιχα.
1988 Όλα Από Χέρι Καμένα Minos 709 LP-CD Μουσική Θάνου Μικρούτσικου, στίχοι Κώστα Τριπολίτη, τραγούδι Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
1989 Ελλάς Κατόπιν Αορτής CBS 465323 LP Διπλός δίσκος με μουσική και τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, για θεατρική παράσταση του Λάκη Λαζόπουλου. Κείμενα, στίχοι, τραγούδι του Λαζόπουλου. Η Χάρις Αλεξίου στα Ήτανε Μια Χώρα και Θυμάσαι.
1989 Όσο Κρατάει Ένας Καφές Minos 805 LP-CD Με στίχους του Άλκη Αλκαίου. Με τον Διονύση Θεοδόση.
1990 Κρατάει Χρόνια Αυτή Η Κολώνια Minos 852 LP-CD Στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου (8) και Χαρούλας Αλεξίου (2). Με τη Χαρούλα Αλεξίου.
1990 Για Πιάνο Και Φωνή Minos 873 LP-CD Ηχογράφηση συναυλίας, στις Βρυξέλλες, της Δήμητρας Γαλάνη (τραγούδι) και του Θάνου Μικρούτσικου (μουσική-πιάνο).
1991 Γραμμές των Οριζόντων Minos 979/80 LP-CD Σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Με τους Γιώργο Νταλάρα, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Χάρη & Πάνο Κατσιμίχα.
1992 Music For Two Minos 15046 LP-CD
1992 Συγγνώμη για την Άμυνα Minos 78806 LP-CD Στίχοι του Κώστα Τριπολίτη, με τον Γιώργο Νταλάρα και τον συνθέτη στο Προσπέκτους.
1994 Volpe D' Amore ΕΜΙ 80538 LP-CD 10 γνωστά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου με ιταλικούς στίχους και Η Θάλασσα της Λίνας Νικολακοπούλου. Με τη Μίλβα.
1995 Ανάσα η Τέχνη της Καρδιάς Polydor 529632 LP-CD Η Δήμητρα Γαλάνη σε τραγούδια με στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Ο Θάνος Μικρούτσικος έγραψε μουσική στο Ατομική Μου Ενέργεια.
1996 Στου Αιώνα Την Παράγκα Minos-EMI Σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Γιώργου Κακουλίδη, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου. Τραγουδά ο Δημήτρης Μητροπάνος.
1996 Τα Παραμύθια της Γαλάζιας Γραμμής HMV Αφήγηση: Μάνια Τεχριτζόγλου. Σε συμπαραγωγή με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
1996 Όνειρο Για Δύο Lyra Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, το έργο του Θάνου Μικρούτσικου Music For Two. Δημήτρης Βράσκος, βιολί. Νέλλη Σεμιτέκολο, πιάνο.
1997 Ποίηση Με Μουσική HMV Σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη και Χριστόφορου Λιοντάκη. Τραγουδά ο Κώστας Θωμαΐδης. Τα ποιήματα διαβάζουν οι: Ειρήνη Ιγγλέση, Άρης Λεμπεσόπουλος, Πέπη Οικονομοπούλου, Κώστας Θωμαϊδης, Ελένη Μικρούτσικου.
1997 Η Ιστορία της Λούλου / Το Παραμύθι του Αρχοντοχωριάτη HMV Μουσική και τραγούδια για το θεατρικό έργο Λούλου του Φρανκ Βέντεκιντ που ανέβηκε το 1988/1989 στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Στίχοι: Γιώργος Μιχαηλίδης. Τραγουδούν: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Λάκης Λαζόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος. Αφήγηση: Παύλος Τσίμας. Στον ίδιο δίσκο περιλαμβάνεται η μουσική και τα τραγούδια για το θεατρικό έργο Ο Αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου που ανέβηκε το
1985 από το Θέατρο της Άνοιξης σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη και το 1988 από το Nouveau Theatre de Belgique σε σκηνοθεσία Ανρί Ρονς. Στίχοι: Μολιέρου. Τραγουδά η Λεόνς Βάπελχορστ.
1997 Ψάξε Στ' Όνειρό Μας Minos-ΕΜΙ Σε στίχους Λάκη Λαζόπουλου. Τραγουδούν: Δημήτρης Μητροπάνος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κώστας Θωμαΐδης, Κατερίνα Κούκα, Κώστας Μακεδόνας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Μπέζος, Διονύσης Τσακνής, Λάκης Λαζόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος.
1998 For Sax And Strings And Love And Dreams / Warna / Irreproachable Death Agora For Sax And Strings And Love And Dreams (1996): Θεόδωρος Κερκέζος, σαξόφωνο.
Warna (1984/1996) για σοπράνο, κρουστά, τσέμπαλο (ηλεκτρικό πιάνο) και έγχορδα. Κείμενα: Πωλ Βιλέλμς. Σόνια Θεοδωρίδου, σοπράνο. Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ.
Irreproachable Death - Ανεπίληπτος θάνατος (1996): για σοπράνο και σεξτέτο πνευστών. Σε ποίηση Άγγελου Σικελιανού. Σόνια Θεοδωρίδου, σοπράνο. Διευθύνει ο Νίκος Τσούχλος.
1998 Slow Motion / Concerto For Guitar And Orchestra / The Hell Of A Season EMI Classics Slow Motion - Αργή Κίνηση (1990): για ορχήστρα εγχόρδων. Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ
Concerto For Guitar And Orchestra (1992): Κοντσέρτο για κιθάρα και ορχήστρα. Κώστας Κοτσιώλης, κιθάρα. Ορχήστρα της Κόρδοβας. Διευθύνει ο Λέο Μπρόουερ.
The Hell Of A Season - Η Κόλαση Μιας Εποχής (1989). Φιλαρμονική Ορχήστρα της Αρμενίας. Διευθύνει ο Λόρις Τσεκναβοριάν.
1998 Στην Αγκαλιά Της Άκρης HMV Ποίηση-απαγγελία: Κική Δημουλά. Στο πιάνο ο συνθέτης.
1998 Ο Θάνος Μικρούτσικος Τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο HMV Σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, Κώστα Τριπολίτη, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, Αλέξανδρου Μπάρα, Βολφ Μπήρμαν, Νίκου Καββαδία.
1999 The Return of Helen (Η Επιστροφής της Ελένης) EMI Classics Μονόπρακτη όπερα σε τρία χρονικά διαστήματα και έξι σκηνές. Λιμπρέτο: Χρήστος Λαμπράκης. Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος. Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ. Συμμετέχει η Χορωδία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας- Τηλεόρασης. Διεύθυνση Χορωδίας: Αντώνης Κοντογεωργίου. Τραγουδούν: Πάμελα Πάντος, Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Μάτα Κατσούλη, Χριστόφορος Σταμπόγλης, Ελένη Λιόνα, Τζούλια Σουγλάκου, Αντώνης Κορωναίος, Γιάννης Χριστόπουλος, Δημήτρης Καβράκος. Σολίστ: Νίκος Γκίνος, (κλαρινέτο), Δημήτρης Πάτρας (βιολοντσέλο) και Βίκυ Στυλιανού (πιάνο)
1999 Θάλασσα στη Σκάλα Minos-ΕΜΙ Σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Σ' ένα τραγούδι και ο συνθέτης.
2000 Σφεντόνα Live Minos-ΕΜΙ Θάνος Μικρούτσικος και Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
2000 Ο Θάνος Μικρούτσικος στη Λύρα
2001 Του Απείρου Εραστής HMV Γιάννης Ρίτσος. Περιλαμβάνονται αποσπάσματα από τα έργα Καντάτα Για Τη Μακρόνησο, Επιστροφή της Ελένης, καθώς και μικρά κομμάτια που έγραψε ο συνθέτης ειδικά για την έκδοση αυτή.
2001 Οι Κυρίες Του Θάνου Μικρούτσικου Minos-EMI Τραγουδούν: Σεζέν Ακσού, Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Μαρία Δημητριάδη, Μίλβα.
2001 Dance and Memories EMI Classics Μια συλλογή έργων για πιάνο. Δανάη Καρά, πιάνο.
2001 Στον Τόπο Μου Είμαι Τέλεια Ξένος Minos-EMI
2001 Rhythmotropies Εκτοπία Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνονται τα έργα Πολυρυθμία και Μουσική Για Δύο (μεταγραφή για κρουστά) με το συγκρότημα κρουστών Ηχόδραση υπό τη διεύθυνση του Νίκου Τουλιάτου.
2002 Ο Άμλετ Της Σελήνης Minos-EMI Σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, Οδυσσέα Ιωάννου, Γιώργου Κακουλίδη, Κώστα Λαχά, Τζένης Μαστοράκη, Κώστα Τριπολίτη. Τραγουδούν: Χρήστος Θηβαίος, Θάνος Μικρούτσικος.
2002 Όλα Τα Πρόσωπα Minos-EMI Συλλογή Echo Arts. Τραγουδούν: Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Θάνος Μικρούτσικος, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Διονύσης Θεοδόσης.
2002 Αυτά Που Τραγουδήσαμε Minos-EMI Τριπλό CD. Τραγουδούν: Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Μαρία Δημητριάδη, Διονύσης Θεοδόσης, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιώργος Μεράντζας, Δημήτρης Μητροπάνος, Μανώλης Μητσιάς, Θάνος Μικρούτσικος, Μίλβα, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αλίς Φουρουζιάν, Ελένη Φωτιάδου.
2003 Gary Burton Music Stories Blue Note Μουσικές ιστορίες για βιμπράφωνο, ορχήστρα εγχόρδων, κλαρινέτο και κρουστά. Γκάρι Μπάρτον (βιμπράφωνο), Νίκος Γκίνος (κλαρινέτο), Δημήτρης Δεσύλλας (κρουστά), Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ. Στο CD περιέχεται το έργο Duo για άλτο σαξόφωνο και ηλεκτρικό μπάσο. Ντέηβιντ Λυντς (άλτο σαξόφωνο) και Γιώργος Φακανάς (ηλεκτρικό μπάσο).
2003 All That Guitar Minos-EMI Γιώργος Μπεχλιβάνογλου. Στο δίσκο αυτό περιλαμβάνεται το πρελούδιο για κιθάρα του Θάνου Μικρούτσικου Ο Χορός της Κασσάνδρας (Cassandra's Dance).
2004 Σχοινοβάτης Minos-EMI Σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Περιλαμβάνονται τα έργα:
Κιγκλίδωμα ΙΙ (1973-2003). Τραγουδά η Γεωργία Συλλαίου. Θάνος Μικρούτσικος, πιάνο.
Σονάτα του Σεληνόφωτος (1979-1981). Τραγουδά ο Κώστας Θωμαϊδης. Θάνος Μικρούτσικος, πιάνο.
Δελτίο Ειδήσεων (1973-1974). Τραγουδούν: Κώστας Θωμαϊδης, Γεωργία Συλλαίου. Σπύρος Καζιάνης (φαγκότο), Σωκράτης Άνθης (τρομπέτα), Αντώνης Λαγός (κόρνο), Καλλιόπη Γερμανού (πιάνο). Διευθύνει ο Θάνος Μικρούτσικος.
2004 Arthur Rimbaud Memoires Brisees (Θρυμματισμένες Μνήμες) Minos-EMI Χριστόφορος Σταμπόγλης (μπασοβαρύτονος), Καλλιόπη Γερμανού (πιάνο), Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα της Φιλαρμονικής της Αρμενίας. Διευθύνει ο Νίκος Τσούχλος. Μια Εποχή Στην Κόλαση, μετάφραση: Χριστόφορος Λιοντάκης. Ερμηνευτική αντιγραφή, αφήγηση: Γιώργος Κιμούλης.
2005 Σταυρός του Νότου - Γραμμές των Οριζόντων Minos-EMI Σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Τραγουδούν: Γιάννης Κότσιρας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Χρήστος Θηβαίος και Γιάννης Κούτρας. Ζωντανή ηχογράφηση από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (17 & 18 Μαρτίου 2005).
2006 Υπέροχα Μονάχοι Legend Σε ποίηση Άλκη Αλκαίου. Τραγουδούν: Μανώλης Μητσιάς, Χρήστος Θηβαίος.
2007 Για Φωνή και Ορχήστρα Legend Τραγουδά η Ρίτα Αντωνοπούλου. Θύμιος Παπαδόπουλος (πνευστά), Θάνος Μικρούτσικος (πιάνο), Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Διευθύνει ο Αλέξανδρος Μυράτ.
2007 Έργα Για Φλάουτο Legend Classics Ιβόνα Γκλίνκα (φλάουτο). Περιλαμβάνει τα έργα:
Κόσμος Χωρίς Ταξιδιώτες (2007). Σε ποίηση Γιώργου Κοζία. Αφήγηση: Δημήτρης Παπανικολάου.
A Music Story For A Flutist (2004)
Opera For One (1984). Κείμενο: Γιώργος Μανιώτης.
2007 Πριν Από Τους 7 Νάνους - Before The Seven Dwarfs Legend Classics Αυτοσχεδιασμοί με ηλεκτρικό πιάνο.
2007 Παράξενο Δεν Είναι; Legend Μουσική και τραγούδια για την παιδική παράσταση Παράξενο δεν είναι; της Μαρίας Παπαγιάννη που ανέβηκε το Δεκέμβριο του 2007 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Λάρκου & Σεσίλ Μικρούτσικου. Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος, Ναζίμ Χικμέτ, Νίκος Καββαδίας. Στίχοι: Μελίνα Καρακώστα, Μαρία Παπαγιάννη. Σολίστ: Χαρά Κεφαλά, Δημήτρης Πακσόγλου. Τραγουδούν: Κόρα Καρβούνη, Δημήτρης Ντάσκας, Χρήστος Μαλάκης.
2008 Ανθολόγιο Sony-BMG Τραγουδούν: Χάρις Αλεξίου, Μαρία Δημητριάδη, Κώστας Θωμαϊδης, Κώστας Καράλης, Γιώργος Μεράντζας, Μανώλης Μητσιάς, Θάνος Μικρούτσικος, Βλάσης Μπονάτσος, Julie Massino.
2008 Πάμε Ξανά Απ' Την Αρχή Legend Στίχοι Οδυσσέας Ιωάννου. Τραγουδάει η Ρίτα Αντωνοπούλου.
2009 Ο Καβάφης του Θάνου Μικρούτσικου Ιανός Ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης. Τραγουδούν: Κώστας Θωμαίδης, Θεόδωρος Δημήτριεφ, Σάκης Μπουλάς, Γεωργία Συλλαίου΄.
2009 Ανέκδοτα Τραγούδια Ελευθεροτυπία Ποίηση: Γιώργος Κακουλίδης, Κώστας Λαχάς, Ευριπίδης Νεγρεπόντης, Μιχάλης Γκανάς, Αντώνης Φωστιέρης, Κική Δημουλά, Τριστάν Κορμπιέρ (μτφρ. Κώστας Καρυωτάκης), Λένα Γεωργοπούλου, Λάκης Ιγναντιάδης. Τραγουδούν: Κώστας Θωμαϊδης, Θάνος Μικρούτσικος, Άννα Λινάρδου, Γιάννης Κούτρας, Γιώργος Μεράντζας.
2009 Τους Έχω Βαρεθεί Legend Θάνος Μικρούτσικος, Υπόγεια Ρεύματα. Ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (μτφρ Μάριος Πλωρίτης), Μανόλης Αναγνωστάκης, Άλκης Αλκαίος, Μάνος Ελευθερίου, Κώστας Τριπολίτης, Ναζίμ Χικμέτ (μτφρ Γιάννης Ρίτσος), Νίκος Καββαδίας, Βολφ Μπίρμαν (μτφρ Δημοσθένης Κούρτοβικ), Γιάννης Ρίτσος. Τραγουδούν: Γρηγόρης Κλιούμης, Θάνος Μικρούτσικος.
2010 7 Έργα Αυτοσχεδιαστικής Μουσικής Εκδόσεις Γαβριηλίδης
1. Τζοκόντα 87
2. Φαντασία Νο 1
3. Persistence
4. Memories
5. Φαντασία Νο 2
6. Κύκλοι
7. Τρίο για πιάνο, ηλ. μπάσο και ντραμς
2012 Εκκλησιάζουσες Εκδόσεις του Θεάτρου του Νέου Κόσμου Μουσική για τη θεατρική παράσταση Εκκλησιάζουσες.
2012 5 Τραγούδια Για Φωνή Και Πιάνο Σε Ποίηση Χριστόφορου Λιοντάκη Εκδόσεις Γαβριηλίδης CD στο βιβλίο του Χριστόφορου Λιοντάκη Εικόνες Που Επιμένουν. Ζωντανή ηχογράφηση του έργου στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες. Τραγουδάει ο Κώστας Θωμαϊδης. Στο πιάνο ο Θάνος Μικρούτσικος.
2013 Η Γη Τσακισμένο Καράβι / Ένας Κόσμος Χωρίς Ταξιδιώτες Εκδόσεις Γαβριηλίδης Η Γη Τσακισμένο Καράβι: ποίηση Γιώργος Κοζίας, Ουίλλιαμ Μπλέηκ. Αγγελική Καθαρίου, Νέλλη Σεμιτέκολο.
Ένας Κόσμος Χωρίς Ταξιδιώτες: ποίηση Γιώργος Κοζίας. Ιβόνα Γκλίνκα, Δημήτρης Παπανικολάου.
Βιβλίο-CD Πέντε Κείμενα Μετά Μουσικής.
2014 Ότι Θυμάσαι Δεν Πεθαίνει ΕΜΙ Σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Τραγουδάει ο Γιάννης Κότσιρας.
2016 Στο Δρόμο Για Τις Βρυξέλλες Εκδόσεις Μικρή Άρκτος Περιέχει τα έργα Warna και Νύχτα Με Σκιές Χρωματιστές.
Το 1996 παντρεύτηκε τη Μαρία Παπαγιάννη.
Είχε δηλώσει ότι είναι φίλαθλος του Παναθηναϊκού.
Καλλιρρόη Παρρέν, ήταν δημοσιογράφος, λογία και μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες και ιδρύτρια πολλών κοινωφελών ιδρύματων και οργανώσεων
Καλλιρρόη Παρρέν
Η Καλλιρρόη Παρρέν, το γένος Σιγανού, ήταν δημοσιογράφος, λογία και μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες. (Ρέθυμνο, 1861 – Αθήνα, 15 Ιανουαρίου 1940)
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο αλλά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (1867). Αρχικά φοιτά στο σχολείο Σουρμελή και στην συνέχεια στην Γαλλική σχολή των Καλογραιών στον Πειραιά.
Το 1878 παίρνει το πτυχίο της δασκάλας από το Αρσάκειο. Στη συνέχεια ανέλαβε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας Οδησσού.
Μετά από μια διετία επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν, γιο Γάλλου πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Έχοντας την υποστήριξη του συζύγου της Ιωάννη Παρρέν, ο οποίος την ενθάρρυνε στους αγώνες της, αποφασίζει να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας.
Έτσι η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου, εκδότριας και διευθύντριας όταν το 1887 άρχισε να εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα Εφημερίς των Κυριών, που συντάσσονταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες κυρίως της Αθήνας και του Πειραιά.
Η εφημερίδα αυτή συνέχισε να εκδίδεται για τριάντα σχεδόν χρόνια μέχρι το 1918 όταν η Καλλιρρόη εξορίστηκε στην Ύδρα για τα πολιτικά της φρονήματα. Στόχος της εφημερίδας ήταν να εισάγει και στην Ελλάδα τους φεμινιστικούς προβληματισμούς που ήδη απασχολούσαν τις γυναίκες των δυτικοευρωπαϊκών κρατών και να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των γυναικών της τότε εποχής.
Η Καλλιρρόη Παρρέν αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διάφορα διεθνή τότε συνέδρια στο Παρίσι (1889, 1891 και 1896) στο πρώτο των οποίων είχε προεδρεύσει ο φιλόσοφος Ζυλ Σιμόν. Το 1893 αντιπροσώπευσε τις Ελληνίδες στο Διεθνές Συνέδριο του Σικάγου και το ίδιο έτος μετά την επιστροφή της ίδρυσε την "Ένωση υπέρ της Χειραφετήσεως των Γυναικών" προς βοήθεια περισσότερο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των απόρων γυναικών.
Ίδρυσε επίσης πολλά κοινωφελή ιδρύματα και οργανώσεις όπως τη "Σχολή της Κυριακής, απόρων γυναικών και κορασίδων" (1890), την οποία και έθεσε υπό την προστασία (αιγίδα) και προεδρεία της Βασίλισσας Όλγας, το "Άσυλο Ανιάτων Γυναικών" μαζί με την Ναταλία Σούτσου το (1896), το "Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης" και την "Ένωση των Ελληνίδων" υπό την διεύθυνση της Αικατερίνης Λασκαρίδου, και δύο χρόνια μετά τον "Πατριωτικό Σύνδεσμο" (1898), ενώ δεν έπαψε και τις κινήσεις υπέρ της παροχής ίσων ευκαιριών συμμετοχής στην εκπαίδευση και την πολιτική ζωή της χώρας, στις γυναίκες, που όλες δυστυχώς από τις κρατούσες τότε κυβερνήσεις ατύχησαν.
Επίσης, το πάθος της για την αναγέννηση και διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, την οδήγησε το 1911 να δημιουργήσει το «Λύκειον των Ελληνίδων», το οποίο ξεκίνησε κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, την καταγραφή, διδασκαλία και παρουσίαση παραδοσιακών χορών, ενώ η δράση του είναι γνωστή μέχρι και σήμερα, αριθμώντας σε Ελλάδα και εξωτερικό πολλά μέλη.
Κατά την Ιωάννα Παπαντωνίου, η Καλλιρρόη Παρρέν συγκαταλέγεται μαζί με την Μ. Ζάχου, την Αγγελική Χατζημιχάλη και άλλες γυναικείες μορφές της εποχής της στις εμπνευσμένες Ελληνίδες που αγωνίστηκαν για τη διατήρηση της ελληνικής λαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και για τη σύνδεση της αρχαίας Ελλάδας με τη νεότερη.
Μετά από δικά της διαβήματα, η κυβέρνηση Θ. Δηλιγιάννη επέτρεψε τη φοίτηση των γυναικών στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο, όταν πλέον αυτό είχε γενικευθεί στην Ευρώπη.
Επίσης, η Παρρέν ήταν η πρώτη που κίνησε το θέμα της παραχώρησης δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, ήδη από τη δεκαετία του 1890, που όμως καμία κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε, ούτε του Βενιζέλου, ούτε του Παπαναστασίου, μέχρι που κατέληξε να γίνει πραγματικότητα μετά από 70 χρόνια.
Η Καλλιρρόη Παρρέν έγραψε επίσης πολλά άρθρα, δοκίμια, τα μυθιστορήματα και θεατρικά έργα με βασικό θέμα πάντα τη θέση της γυναίκας στα τότε κοινωνικά προβλήματα, όπως: "Ιστορία της γυναικός" (1889), "Η μάγισσα" (1901), "Το νέον συμβόλαιον" (1901), "Η νέα γυναίκα", "Η Χειραφετημένη" (1915) και "Επιστολές Αθηναίας προς Παρισινή".
Στις 6 Ιουνίου 1992, πάνω από πενήντα χρόνια μετά το θάνατό της, η Καλλιρρόη Παρρέν τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τα αποκαλυπτήρια της προτομής της στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, αριστερά της εισόδου προ των μεγάλων μαυσωλείων.
Προηγουμένως, στις 4 Νοεμβρίου του 1945, μία προτομή της αποκαλύφθηκε στον περίβολο χώρο του Λυκείου Ελληνίδων, προκειμένου να τιμηθεί η προσφορά της.
Παντελής Παντελίδης, ήταν Έλληνας καλλιτέχνης, λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης, πρώην ποδοσφαιριστής και υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού
Παντελής Παντελίδης
Ο Παντελής Παντελίδης, ήταν Έλληνας καλλιτέχνης, λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης, πρώην ποδοσφαιριστής και υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. (Νέα Ιωνία Αττικής, 23 Νοεμβρίου 1983 – Ελληνικό Αττικής, 18 Φεβρουαρίου 2016)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Αττικής. Έπαιζε από 7 ετών ποδόσφαιρο, αγωνιζόταν ως επιθετικός και κατάφερε να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο.
Στα 17 του οι γιατροί του διαπίστωσαν ότι έπασχε από μυοκαρδιοπάθεια και έτσι αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Aφού έδωσε Πανελλήνιες, μπήκε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ), όπου εργαζόταν ως υπαξιωματικός.
Mετά από 10 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό, αποφάσισε να παραιτηθεί για να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, να γίνει τραγουδιστής, αν και δεν είχε σχετικές σπουδές και ήταν αυτοδίδακτος, έμαθε μόνος του να παίζει κιθάρα, την οποία του την έκανε δώρο ο πατέρας του, γιατί πήρε καλούς βαθμούς στο σχολείο. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα σε ηλικία 11 ετών, στα 13 του έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και σε ηλικία 14-15 χρονών τα ερμήνευε με την κιθάρα του.
Ακόμη, διατηρούσε με την οικογένειά του ένα πρακτορείο ΟΠΑΠ στη Νέα Ιωνία. Ήταν επίσης φίλαθλος της ΑΕΚ.
Σταδιοδρομία
Για τέσσερα χρόνια τραγουδούσε σε μικρά κέντρα ενώ παράλληλα εργαζόταν στο Πολεμικό Ναυτικό. Επίσης, βιντεοσκοπούσε τραγούδια τα οποία έγραφε και ερμήνευε μόνος του με την κιθάρα του και οι φίλοι του τα ανέβαζαν στο Υoutube μέσω του οποίου έγινε γνωστός.
Το 2012 ο Κώστας Μπερτάκης τον έφερε σε επαφή με τον Βασίλη Καρρά και αποφάσισαν να κλείσουν συμβόλαιο για το σχήμα "ΚΑΡΡΑΣ - ΠΑΟΛΑ - ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ" στο Teatro music hall. Τότε ο Παντελής Παντελίδης αποφασίζει να παραιτηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό για να ακολουθήσει το όνειρο του που είχε ήδη αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος με τίτλο Αλκοολικές οι νύχτες που κυκλοφόρησε το 2012 και έγινε διπλά πλατινένιος. Μεγάλη επιτυχία του είναι το τραγούδι Δεν ταιριάζετε σου λέω, ενώ στο δίσκο περιλαμβάνονται ακόμη τα τραγούδια Συνοδεύομαι, Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς, Παραμυθιάζομαι και Λιώμα σε γκρεμό που γνώρισαν επιτυχία στο ραδιόφωνο.
Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι τα τραγούδια του τα γράφει εμπνεόμενος από προσωπικά βιώματα ή από ιστορίες κοντινών του προσώπων. Είχε μεγάλη αδυναμία στην μητέρα του Αθηνά, για την οποία έχει γράψει και ένα τραγούδι με το όνομά της.
Εμφανιζόταν πάντα με τον κιθαρίστα Στέλιο Μπινιάρη και στο τουμπερλέκι με τον φίλο του Δημήτρη Χορινό..
Στις 31 Οκτωβρίου 2013 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Ουράνιο τόξο που του λείπανε 2 χρώματα.
Το 2014 κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ του με τίτλο "Πανσέληνος και κάτι Εισ-Πνοή" (Α' Μέρος).
Το 2015 κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ του με τίτλο "Πανσέληνος και κάτι Εκ-Πνοή" (Β' Μέρος).
Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο μουσικό χώρο, ηχογραφήθηκαν σε studio 48 τραγούδια τα οποία είχε γράψει ο ίδιος, εκ των οποίων τα 6 τραγούδησαν άλλοι καλλιτέχνες όπως η Πάολα, ο Γιάννης Πλούταρχος, η Ελένη Χατζίδου, η Αμαρυλλίς και η Ειρήνη Παπαδοπούλου.
Τέσσερις μήνες μετά τον θάνατό του κυκλοφορεί ένα από τα τραγούδια του το «Θυμάμαι» και 10 μήνες μετά το «Άλλη Μια Ευκαιρία» που δεν είχαν δισκογραφηθεί όσο ήταν εν ζωή.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2017, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του, κυκλοφόρησε ένα άλλο ακυκλοφόρητο τραγούδι του το «Καράβια στον Βυθό», το οποίο διατηρεί πανελλήνιο ρεκόρ προβολών στο ελληνικό YouTube σε 24 ώρες αφού ξεπέρασε μέσα σε μόλις 1 ημέρα τις 1.000.000 προβολές.
Μερικούς μήνες αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου, κυκλοφόρησε το τραγούδι «Θα ζω» από την Αμαρυλλίδα και την 1η Δεκεμβρίου άλλο ένα κομμάτι του, το «Να 'σαι καλά».
Στις 25 Μαΐου 2018 κυκλοφόρησε νέο τραγούδι του Παντελή Παντελίδη με τίτλο "Πάλι Πάλι" το πέμπτο κατά σειρά μετά τον θάνατό του.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2018 κυκλοφόρησαν δύο νέα τραγούδια, το "Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι" και το "Κάνε τα πάντα απόψε", τα οποία συμπεριλήφθηκαν στο νέο άλμπουμ "Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι".
Θάνατος
Ο Παντελής Παντελίδης σκοτώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες στις 18 Φεβρουαρίου 2016 σε τροχαίο δυστύχημα σε ανισόπεδο κόμβο στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης ενώ οδηγούσε αυτοκίνητο Mercedes W164 ML 63 AMG το οποίο έφυγε από την πορεία του, προσκρούοντας στις προστατευτικές μπάρες. Αφού οι τεχνικοί της τροχαίας τον απεγκλώβισαν από το όχημα, μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος της Νέας Ιωνίας· νωρίτερα η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Ο Παντελίδης κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Μεταμόρφωσης.
Τρεις μήνες μετά το τροχαίο, οι τοξικολογικές εξετάσεις έδειξαν πως ο τραγουδιστής ήταν υπό την επήρεια μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, με το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν να κάνει λόγο για 2,72 μιλιγκράμ (mg) αλκοόλ στο αίμα του.
Τον Οκτώβριο του 2017 το εισαγγελικό πόρισμα έδειξε ότι ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου και η υπόθεση του δυστυχήματος μπήκε στο αρχείο.
Βραβεύσεις
Ο Παντελής Παντελίδης βραβεύτηκε στην 10η απονομή των μουσικών βραβείων MAD το 2013 για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη.
Το 2014 κερδίζει στην ίδια εκδήλωση το ειδικό βραβείο mad greekz για το τραγούδι "Όνειρο ζω".
Στη 12η απονομή των μουσικών βραβείων MAD του 2015 κερδίζει το βραβείο για τον "καλύτερο καλλιτέχνη έντεχνης ή λαϊκής μουσικής" και το ειδικό βραβείο mad greekz για το τραγούδι "Γίνεται".
Ο Παντελίδης αναδείχθηκε χάρη στην ψήφο του κοινού ως ο "καλύτερος άνδρας καλλιτέχνης του 2016" στα MAD Video Music Awards. Το βραβείο του παρέλαβαν τα αδέρφια και οι φίλοι του τραγουδιστή εκφράζοντας παράλληλα την ευχαρίστηση τους για την υποστήριξη του κόσμου στα τέσσερα χρόνια πορείας του.
Το 2017 το "Θυμάμαι" του Παντελή Παντελίδη βραβεύτηκε ως "το τραγούδι της χρονιάς" στα MAD Video Music Awards.
Το 2018 το "Καράβια στο βυθό" του Παντελή Παντελίδη ήταν υποψήφιο ως "το τραγούδι της χρονιάς" στα MAD Video Music Awards, χωρίς να καταφέρει να κερδίσει το βραβείο.
Δισκογραφία
Albums
Αλκοολικές οι νύχτες (2012)
Ουράνιο τόξο που του λείπανε 2 χρώματα (2013)
Πανσέληνος και κάτι - Εισ-Πνοή [Α' Μέρος] (2014)
Πανσέληνος και κάτι - Εκ-Πνοή [Β' Μέρος] (2015)
Για Πάντα (2016)
Καράβια στο βυθό (2017)
Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι
Να σου πω
Να σαι καλα
Singles & EPs
Βασίλης Καρράς / Παντελής Παντελίδης - Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε (EP) (2012)
Να σου πω (2014)
Της καρδιάς μου το γραμμένο (2015)
Θυμάμαι (2016)
Άλλη μια ευκαιρία (2016)
Καράβια στο βυθό (2017)
Θα ζω (2017) Αμαρυλλίς
Να 'σαι καλά (2017)
Πάλι Πάλι (2018)
Αχ και να 'ξερα πού να 'σαι (2018)
Κάνε τα πάντα απόψε (2018)
Compilations
Γίνεται & Όνειρο ζω + Αλκοολικές οι νύχτες
Περισσότερα Άρθρα...
- Κώστας Χατζηχρήστος ήταν Έλληνας ηθοποιός και θεατρώνης, από τους σημαντικότερους κωμικούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου
- Πέδρο Αλμοδόβαρ, Ισπανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, έχει γράψει, σκηνοθετήσει και παραγάγει περίπου 30 ταινίες
- Μιχάλης Γιαννάτος, ήταν Έλληνας ηθοποιός, ένας από τους αγαπημένους ηθοποιούς του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και με συμμετοχές σε μεγάλες ξένες παραγωγές αφού μιλούσε άπταιστα πέντε γλώσσες
- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ήταν Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης της ελληνικής έντεχνης και ροκ σκηνής