Άρθρα
Σαν σήμερα 28 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1688
Σαν σήμερα 28 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων
Εορτάζουν
Οσίου Παλλάδιου, (Παλλάδιος, Παλάδιος, Παλλάδης, Παλάδης)
Αγίας Χάριτος, (Χάρις)
28 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
814: Ο Καρλομάγνος πεθαίνει από πλευρίτιδα στο Άαχεν ως ο πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τον διαδέχεται ο γιος του, Λουδοβίκος ο Ευσεβής, ως βασιλιάς της αυτοκρατορίας των Καρολιδών.
1077: Ο Πάπας Γρηγόριος Ζ΄ ανακαλεί τον αφορισμό του Ερρίκου Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1393: Ο βασιλιάς Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας γλυτώνει τον θάνατο όταν αρπάζουν φωτιά τα κοστούμια μεταμφιεσμένων χορευτών.
1521: Aρχίζει στη Γερμανία η Δίαιτα της Βορμς. Πρόκειται για επίσημη γενική συνέλευση κληρικών και ευγενών της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία θα μείνει στην ιστορία για τον τρόπο που θα χειριστεί τη στάση του Μαρτίνου Λούθηρου και το ζήτημα της θρησκευτικής μεταρρύθμισης.
1756: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ βαφτίζεται μια μέρα μετά τη γέννησή του στο ναό του Αγίου Ρούπερτ στο Σάλτζμπουργκ.
1813: Κυκλοφορεί το μυθιστόρημα της Τζέιν Οστεν «Περηφάνεια και Προκατάληψη».
1859: Διεξάγονται στο Νιούκαστλ της Αγγλίας τα πρώτα καλλιστεία σκύλων.
1878: Καταπλέει στο λιμάνι της Λεμεσού το αγγλικό πολεμικό «Παλλάς», το οποίο αποβιβάζει μονάδα πεζοναυτών και παραλαμβάνει το κάστρο της πόλης από την τουρκική φρουρά. Έπειτα από 307 χρόνια, στη θέση της τουρκικής σημαίας υψώνεται η αγγλική.
1788: Δημιουργείται η πρώτη αποικία καταδίκων στο Botany Bay της Αυστραλίας.
1826: Η Ναυμαχία του Αράξου. Ο Ανδρέας Μιαούλης καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο και τον αναγκάζει να καταφύγει στην Πάτρα. Έτσι, κατορθώνει να μπει στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι και να το εφοδιάσει με τρόφιμα και πολεμοφόδια.
1866: Ο Σκοτσέζος εξερευνητής Ντέιβιντ Λίβινγκστον ξεκινά για το τελευταίο του ταξίδι στην Αφρική με σκοπό ν ανακαλύψει από πού πραγματικά πηγάζει ο ποταμός Νείλος. Αφότου όμως, φτάνει στη λίμνη Τανγκανίκα χάνονται τα ίχνη του.
1871: Στο Γαλλοπρωσικό πόλεμο, η Γαλλία καταθέτει τα όπλα.
1878: Στις ΗΠΑ, εκδίδεται η πρώτη ημερήσια επιστημονική εφημερίδα, με τίτλο "The Yale News".
1887: Σε χιονοθύελλα στην Μοντάνα των ΗΠΑ παρατηρούνται οι μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού στην ιστορία. Έχουν μήκος 38 εκατοστά και πάχος 20.
1890: Διεξάγεται ο πρώτος αγώνας του αμερικανικού πρωταθλήματος υδατοσφαίρισης στην Providence, μεταξύ των ομάδων Sydenham Swimming Club και Boston Athletic Association με σκορ 2-1.
1896: Η πρώτη κλήση για παραβίαση του ορίου ταχύτητας στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Γουόλτερ Αρνολντ τιμωρείται με πρόστιμο ενός σελινίου, επειδή συλλαμβάνεται να τρέχει με το αυτοκίνητό του με ταχύτητα 12 χλμ/ώρα, ενώ το όριο ταχύτητας είναι 3 χλμ/ώρα.
1897: Ο λαός της Σητείας και της Ιεράπετρας Λασιθίου ζητά με ψήφισμά του την Ενωση με τη μητέρα Ελλάδα.
1900: Επιδημία τύφου ξεσπά στην Αθήνα.
1902: Ιδρύεται στην Ουάσινγκτον το ινστιτούτο "Carnegie", με στόχο τη συστηματική έρευνα στους τομείς της βιολογίας και της αστρονομίας.
1908: Η Αμερικανίδα συγγραφέας Τζούλια Γουόρντ Χάου, είναι η πρώτη γυναίκα, που ανακηρύσσεται μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας των Τεχνών και των Γραμμάτων.
1908: Καθίσταται υποχρεωτικό το μάθημα της γυμναστικής για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διάσταση Συγκλήτου και Υπουργείου Παιδείας για το θέμα.
1909: Οι Αμερικανοί στρατιώτες εγκαταλείπουν την Κούβα, μετά το τέλος του πολέμου με τους Ισπανούς.
1910: Η διοικούσα επιτροπή του "Στρατιωτικού Συναγερμού" αποφασίζει τη διάλυσή του.
1911: Το φημισμένο Διαμάντι της Ελπίδας, που φορούσε η Μαρία Αντουανέτα, αγοράζεται έναντι ποσού μεγαλυτέρου των 300.000 δολαρίων.
1913: Η Εμπροσθοφυλακή της VII Μεραρχίας απελευθερώνει τις εσπερινές ώρες την πόλη των Σερρών. Οι Βούλγαροι, κατά την αποχώρησή τους, καίνε 4.050 οικίες, 1.000 καταστήματα και 18 σχολεία και εκκλησίες.
1914: Ο αρχιδούκας της Αυστρίας Φραγκίσκος Φερδινάνδος δολοφονείται στο Σεράγεβο από το σέρβο φοιτητή Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η ενέργεια αυτή έγινε η αφορμή για την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
1915: Ιδρύεται, με απόφαση του Κογκρέσου, η Αμερικανική Ακτοφυλακή.
1916: Ο Λουί Μπράντεϊ είναι ο πρώτος Εβραίος, που εκλέγεται στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
1917: Οι ΗΠΑ σταματούν τις έρευνες για τον εντοπισμό του Μεξικανού επαναστάτη Πάντσο Βίλα.
1918: Ο Λέων Τρότσκι αναλαμβάνει την ηγεσία του Κόκκινου Στρατού, που ιδρύεται την ίδια ημέρα με απόφαση του Συμβουλίου των Λαϊκών Κομισαρίων.
1919: Υπογράφεται η Συνθήκη των Βερσαλλιών. Είναι η Συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ (γαλλ. Entente) και την Γερμανική Αυτοκρατορία.
1920: Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων γρίπης αυξάνεται συνεχώς στις ΗΠΑ.
1921: Ο Αϊνστάιν αιφνιδιάζει το Βερολίνο, υποδεικνύοντας την πιθανότητα μέτρησης του σύμπαντος.
1922: Η κυβέρνηση της Αγκυρας καθορίζει και πάλι τους όρους της ειρήνης: 1) εξάπλωση της Ευρωπαϊκής Τουρκίας μέχρι την Αδριανούπολη και 2) εκκένωση της Σμύρνης.
1932: Στο πλαίσιο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία καταλαμβάνει τη Σαγκάη.
1933: Το κόμμα του Ντε Βαλέρα κερδίζει τις εκλογές στην Ιρλανδία.
1933: Το όνομα Πακιστάν (Η χώρα των Καθαρών) πιστώνεται στον Τσουντχαρί Ρεχμάτ Αλί Καν και θα γίνει αποδεκτό από τους μουσουλμάνους της Ινδίας, οι οποίοι θα το υιοθετήσουν ως όνομα του κράτους που θα δημιουργήσουν το 1947.
1935: Η Ισλανδία γίνεται η πρώτη δυτική χώρα που νομιμοποιεί τις εκτρώσεις.
1938: Το πρώτο σκοινί ρυμούλκησης στο σκι εγκαθίσταται στο όρος Βερμόντ της Αμερικής.
1938: Ο Γερμανός ραλίστας Ρούντολφ Καρατσόλα με Mercedes-Benz W195 καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας σε δημόσιο δρόμο με 432,7 χλμ/ώρα, που ισχύει μέχρι σήμερα.
1943: Οι Ναζί αρχίζουν τη στρατολόγηση γυναικών από 17 έως 45 ετών.
1946: Επίσημοι πανηγυρισμοί σ’ όλη τη χώρα για την απόδοση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.
1946: Η θρυλική καναδική γολέτα Bluenose, προσκρούει σε ύφαλο στην Ταϊτή και βυθίζεται.
1948: Το κομουνιστικό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, επικεφαλής του οποίου είναι ο Τίτο, εκδιώκεται από την «Κομινφόρμ», επισημοποιώντας τη ρήξη Μόσχας – Βελιγραδίου. Η απόφαση αυτή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον ελληνικό Εμφύλιο, αφού σύντομα ο Τίτο δεν θα αναγνωρίζει πλέον τις δεσμεύσεις του απέναντι στο Δημοκρατικό Στρατό.
1949: Ο ΟΗΕ ζητά από την Ολλανδία να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Ινδονησία.
1950: Η γαλλική Εθνοσυνέλευση επικυρώνει τη συμφωνία, σύμφωνα με την οποία το Βιετνάμ, η Καμπότζη και το Λάος έγιναν ανεξάρτητα κράτη εντός της Γαλλικής Ένωσης.
1951: Ανησυχίες προκαλεί η ατομική δοκιμή, που πραγματοποιείται στη Νεβάδα των ΗΠΑ.
1955: Στις ΗΠΑ, το Κογκρέσο εγκρίνει νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η επιστράτευση σε περίπτωση επίθεσης της Κίνας κατά της Φορμόζας (σημερινή Ταϊβάν).
1956: Μυστική συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Γρίβα - Διγενή στη Μονή Κύκκου, για συζήτηση των «προτάσεων Χάρντινγκ». Την ίδια ημέρα, ύστερα από διήμερες σκληρές συγκρούσεις μαθητών με τις «δυνάμεις Ασφαλείας» γύρω από την Αρχιεπισκοπή, διατάσσεται το κλείσιμο του Παγκυπρίου Γυμνασίου Λευκωσίας και η διαγραφή του από το μητρώο των σχολών Μέσης Παιδείας.
1956: Ο Έλβις Πρίσλεϊ κάνει την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στο "Stage Show".
1958: Ο Γεώργιος Βήχος αναλαμβάνει ως πρώτος Γενικός Γραμματέας Εξωσχολικού Αθλητισμού. Στα επόμενα 40 χρόνια (1958-1998) θα "παρελάσουν" 20 γ.γ και η ΓΓΕΑ θα μετονομαστεί σε ΓΓΑ.
1961: Έρχεται στο φως το ανάκτορο της Βεργίνας από τις ανασκαφές που διενήργησε το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης υπό τον Μανώλη Ανδρόνικο.
1963: Αρχίζει να λειτουργεί η πρώτη υψικάμινος στην Ελλάδα στο εργοστάσιο της Χαλυβουργικής.
1964: Οι εκλογείς σε όλη την Ελλάδα ανέρχονταν σε 5.662.965.
1968: Η Αμερικανή τραγουδίστρια Αρίθα Φράνκλιν αγγίζει την πρώτη θέση στους αμερικανικούς μουσικούς καταλόγους κατάταξης με το τραγούδι "Chain of fools".
1969: Η Μπάρμπαρα Τζο Ρούμπεν είναι η πρώτη γυναίκα τζόκεϊ, που κερδίζει αγώνα στη Βόρεια Αμερική.
1970: Ισραηλινά αεριωθούμενα πραγματοποιούν επίθεση σε προάστια του Καΐρου.
1973: Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου πραγματοποιούν διαδήλωση σε δρόμους της Αθήνας, με τους πολίτες να τους χειροκροτούν.
1974: Ο Μοχάμεντ Άλι αντιμετωπίζει ξανά τον Τζο Φρέιζιερ με σκοπό αυτή τη φορά ο νικητής να κριθεί στο ρινγκ και όχι στα δικαστήρια. Ο Άλι τον κερδίζει με ομόφωνη απόφαση και παίρνει το εισιτήριο για να διεκδικήσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή από τον Τζορτζ Φόρμαν.
1976: Ο υπουργός παιδείας Γεώργιος Ράλλης εισηγείται επισήμως τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης. Σε σύσκεψη υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή, αποφασίζεται επίσης η κατάργηση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο, ενώ η υποχρεωτική εκπαίδευση καθίσταται 9ετής.
1979: Μετά την πρόσφατη εκτέλεση από το Ιράκ εννέα Εβραίων, που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία υπέρ του Ισραήλ, οι ΗΠΑ σπεύδουν να παροτρύνουν το Ισραήλ να μην προβεί σε αντεκδίκηση.
1980: Πρώτη πτήση αεροπλάνου που κινείται με ηλιακή ενέργεια, πρόκειται για το αεροσκάφος «Γκοσάμερ Πέγκουιν» με χειριστή τον Μακ-Γκρήντυ.
1982: Οι ιταλικές αρχές ελευθερώνουν τον Αμερικανό ταξίαρχο Τζέιμς Ντόζιερ, που είχε πέσει θύμα απαγωγής από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.
1984: Ρεκόρ 295.000 ντόμινο στήνονται στο Fuerth της Δυτικής Γερμανίας.
1986: Το διαστημικό λεωφορείο «Τσάλεντζερ» εκρήγνυται 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του, μπροστά στους έντρομους τηλεθεατές, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους και τα επτά μέλη του πληρώματος, ανάμεσά τους και μια δασκάλα.
1991: Το ΚΚΕ αποχωρεί από το Συνασπισμό.
1991: Στην Αθήνα, με ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου καταδικάζεται η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ και ζητείται η κατάπαυση των πολεμικών επιχειρήσεων κατά του άμαχου πληθυσμού.
1992: Στη Ρωσία, αρχίζουν οι συνομιλίες για την επίλυση του Μεσανατολικού, με συνδιοργανωτή τις ΗΠΑ.
1993: Στις ΗΠΑ, εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες διαδηλώνουν κατά της απαγόρευσης εισόδου τους στις ένοπλες δυνάμεις.
1994: Η δίκη του Λάιλ Μενέντεζ, που κατηγορούταν για το φόνο των γονιών του, καταλήγει σε κακοδικία. Στην επόμενη συνεδρίαση του δικαστηρίου, ο Λάιλ και ο αδερφός του Έρικ κρίθηκαν ένοχοι για φόνο και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.
1995: Στην Κίνα, έξι είναι οι νεκροί και 23 οι τραυματίες από τη συντριβή επικοινωνιακού πυραύλου.
1996: Κρίση των Ιμίων: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία που ύψωσαν την προηγούμενη μέρα τούρκοι δημοσιογράφοι και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Iμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.
1997: Ο Μάικ Τάισον δαγκώνει το αυτί του Εβάντερ Χόλιφιλντ στον 3ο γύρο του μεταξύ τους αγώνα στο Λας Βέγκας. Παρά την ειδοποίηση του διαιτητή, ο Τάισον δαγκώνει και το άλλο αυτί του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα ο διαιτητής να τον αποβάλλει. Έτσι, ο Χόλιφιλντ διατήρησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
2000: Αρχίζει να λειτουργεί το μετρό της Αθήνας. Εγκαινιάζεται η πρώτη γραμμή, η οποία συνδέει τη Δάφνη με τα Σεπόλια.
2002: Ένα Μπόινγκ 727 των γραμμών του Εκουαδόρ, συντρίβεται στις Άνδεις, παρασύροντας στο θάνατο 92 ανθρώπους.
2003: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους δηλώνει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν επιχείρησε να αγοράσει σημαντικές ποσότητες ουρανίου από αφρικανικές χώρες. Όπως αποδείχθηκε αυτό βασιζόταν σε πλαστογραφημένα έγγραφα.
2005: Οι αγρότες της Θεσσαλίας προχωρούν σε 24ωρο αποκλεισμό της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης, στο ύψος των Τεμπών. Από την πλευρά τους, οι αγρότες των Σερρών αποκλείουν για λίγες ώρες τον Προμαχώνα, διακόπτοντας την είσοδο και την έξοδο προς Βουλγαρία, ενώ ολιγόωροι αποκλεισμοί γίνονται σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου στη Μακεδονία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, κατηγορεί την κυβέρνηση Καραμανλή ότι απέτυχε οικτρά σε όλους τους τομείς και ότι οι μόνοι που επωφελούνται από την αγροτική πολιτική της είναι «οι αεριτζήδες και ορισμένα συμφέροντα».
2006: Στη διεθνή έκθεση του Κατοβίτσε οροφή κτιρίου καταρρέει και σκοτώνει 65 άτομα.
2007: Μεγάλη καταστροφή στην Πάρνηθα. Οι φωτιές καίνε χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια, στην βόρεια πλευρά του όρους και επεκτάθηκε γρήγορα στις πλαγιές του βουνού. Μέχρι τη νύχτα, οι επίγειες δυνάμεις αντιμετώπιζαν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, και ανάμεσα στις 21:00 και 21:30, οι φλόγες πέρασαν μέσα στον Εθνικό Δρυμό και έφτασαν σε απειλητική απόσταση από τις εγκαταστάσεις του Καζίνο, του πάρκου κεραιών και της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι εγκαταστάσεις εκκενώθηκαν. Μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς ο απολογισμός ήταν καταστρεπτικός, τόσο για τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, όσο και για το μικρόκλιμα της Αθήνας γενικότερα: 25.000 στρέμματα που ανήκαν στο Δρυμό κάηκαν. Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αποτέφρωση της τελευταίας μεγάλης δασικής έκτασης κοντά στην Αθήνα θα σημαίνει θερμότερα καλοκαίρια, παρατεταμένους καύσωνες και πλημμύρες τον χειμώνα. Η πυρκαγιά επίσημα αποδίδεται σε πυλώνα της ΔΕΗ. Παρ’ όλα αυτά, έρευνες, με εισαγγελική εποπτεία, διεξήχθησαν κατά την περίοδο μεταξύ του συμβάντος αυτού και του κύματος πυρκαγιών του Αυγούστου.
2008: Την Αθήνα επισκέπτεται ο Μπιλ Γκέιτς. Ο ιδρυτής της Microsoft έχει συναντήσεις με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου, εγκαινιάζει το Κέντρο Καινοτομίας της εταιρείας του και κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Μέγαρο Μουσικής, προβλέπει: «Το πληκτρολόγιο και το ποντίκι θα είναι σύντομα είδη προς εξαφάνιση, καθώς αντικαθιστώνται από πιο φυσικές μορφές επικοινωνίας, όπως η φωνή και η αφή».
2010: Στις 405 μονάδες εκτινάσσονται τα spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.
2010: Ένας θαυμαστής του Μάικλ Τζάκσον πληρώνει 190.000 δολάρια για ένα γάντι, με διακοσμητικά κρύσταλλα Swarovski, το οποίο φορούσε ο εκλιπών σταρ της ποπ στη διάρκεια περιοδείας του το 1984.
2010: Στις 405 μονάδες εκτινάσσονται τα spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.
2011: Εκατοντάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι διαμαρτύρονται κατά του καθεστώτος Μουμπάρακ. Η μέρα έμεινε γνωστή ως η «Παρασκευή της οργής».
Γεννήσεις σαν σήμερα
1608 - Τζοβάνι Μπορέλι, Ιταλός φυσιολόγος και φυσικός.
Ο Τζοβάνι Αλφόνσο Μπορέλι (Giovanni Alfonso Borelli, 28 Ιανουαρίου 1608 - 31 Δεκεμβρίου 1679) ήταν Ιταλός μαθηματικός, αστρονόμος, φυσιολόγος και φιλόσοφος.
Βαθύς γνώστης των μαθηματικών επιχείρησε να εφαρμόσει τους νόμους της επιστήμης αυτής σε διάφορα φαινόμενα της ζωής και ειδικότερα στις κινήσεις των μυών. Υπήρξε ο ιδρυτής της καλούμενης «βιο-μηχανικής» σχολής στις εφαρμογές τεχνητών μελών.
1611 - Εβέλιος, Πολωνός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Εβέλιος ή Χεβέλιους (πολωνικά: Jan Heweliusz, λατινικά: Hevelius, Γκντανσκ, 28 Ιανουαρίου 1611 – 28 Ιανουαρίου 1687) ήταν Πολωνός αστρονόμος. Γιος ενός εύπορου ζυθοποιού, του Abraham Hewelke (1576-1649), και της Kordula Hecker (1576-1655), σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν από το 1630 και αργότερα ταξίδεψε στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου συναντήθηκε με τους Πιέρ Γκασσεντί, Μαρέν Μερσέν και Αθανάσιο Κίρχερ. Το 1634 επέστρεψε στη γενέτειρά του και στις 21 Μαρτίου 1635 τέλεσε τον γάμο του με την Katharine Rebeschke, μια γειτόνισσα που είχε τα δύο διπλανά σπίτια.
Ο Εβέλιος έγινε δημοτικός σύμβουλος στην πόλη του. Το 1641 εγκατέστησε στη σκεπή του σπιτιού του αστεροσκοπείο εξοπλισμένο με σημαντικά για την εποχή του όργανα. Από το 1642 ως το 1645 παρατήρησε τις ηλιακές κηλίδες και το 1647 δημοσίευσε τον πρώτο λεπτομερή χάρτη της Σελήνης. Ο Εβέλιος υπολόγισε το ύψος των βουνών της Σελήνης μετρώντας το μήκος των σκιών τους και ανακάλυψε μία από τις διαφορετικές κινήσεις της, τη λίκνιση. Εξίσου σημαντικές για την εποχή του υπήρξαν οι ακριβείς μετρήσεις του για τις θέσεις των πλανητών και των αστέρων. Επίσης, ανακάλυψε τέσσερις κομήτες. Το αστεροσκοπείο του πυρπολήθηκε το 1679.
Ωστόσο, το έργο που τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό είναι το Firmamentum Sobiescianum, ένας άτλαντας της ουράνιας σφαίρας που αποτυπώνει με καλλιτεχνικό τρόπο τις μορφές των γνωστών ως τότε αστερισμών και τις ακριβείς θέσεις 1.564 αστέρων, ενώ εισήγαγε και 7 νέους αστερισμούς, όπως είναι η Ασπίς και οι Θηρευτικοί Κύνες, καλούμενοι αστερισμοί του Εβέλιου, που έγιναν επίσημα αποδεκτοί από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 1930 και χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους. Ο άτλαντας αυτός από χάρτες του ουρανού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον βασιλιά της Πολωνίας, Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι, ήταν παράρτημα στο έργο του Prodromus Astronomiae, που εκδόθηκε το 1690, μετά το θάνατο του Εβέλιου.
1755 - Σάμουελ Τόμας Ζέμερινγκ, Γερμανός ιατρός.
Ο Σάμουελ Τόμας φον Ζέμερινγκ (Γερμανικά: Samuel Thomas von Sömmerring, 28 Ιανουαρίου 1755 - 2 Μαρτίου 1830) ήταν Γερμανός ιατρός, ανατόμος, φυσιολόγος, ανθρωπολόγος, παλαιοντολόγος και εφευρέτης. Ο Ζέμερινγκ ανακάλυψε την κηλίδα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ανθρώπινου ματιού. Οι έρευνες που πραγματοποίησε σχετικά με τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, τα αισθητήρια όργανα, το έμβρυο και τις δυσμορφίες του, τη δομή των πνευμόνων κ.ά., τον τοποθετούν ανάμεσα στους σημαντικότερους Γερμανούς ανατόμους.
Ο Ζέμερινγκ έγινε καθηγητής της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Μαγεντίας το 1784, όπου έγραψε το περίφημο σύγγραμμα «De corporis humani Fabrica». Το 1803 τοποθετήθηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Στο έργο του «Φυσικές διαφορές μεταξύ μαύρων και Ευρωπαίων» το 1785 υποστήριξε τη θεωρία ότι η μορφολογία του ανθρωπίνου σώματος διαφέρει ανάλογα με τη φυλή. Έδωσε νέα ώθηση στην Ανατομία μέσω της Φυσιολογίας. Επιχείρησε να καθορίσει τις βάσεις της ανατομοπαθολογίας, κυρίως εκείνης των αισθητηρίων οργάνων. Στο έργο του «Tabulae baseos encephali», που δημοσιεύθηκε στη Φρανκφούρτη το 1811, παρουσίασε σε πίνακες πολύ διεξοδικά τις βασικές διαφορές που έχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος από εκείνον των ζώων. Στο Μουσείο Ανατομίας του Κάσσελ έκανε πολύ σημαντικές παρατηρήσεις επί ακεφάλων και πολυκεφάλων τεράτων.
Το σημαντικότερο έργο στο οποίο οφείλει και τη μεγάλη του φήμη, είναι το «Icones embryorum humanorum», μια θεμελιώδης συνεισφορά στην Εμβρυολογία. Άλλα έργα του: «Περί διασταυρώσεως των οπτικών νεύρων» (1786), «Περί εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού» (1788), «Περί του οργάνου της ψυχής», την οποία ψυχή τοποθετούσε στις κοιλίες του εγκεφάλου, κ.ά.
1853 - Ο Χοσέ Μαρτί (ισπ. José Χουλιάν Marti Pérez y, 28 Ιανουαρίου 1853 Αβάνα - 19 Μαΐου 1895 Oriente Province), Κουβανός ποιητής και συγγραφέας, ήταν εθνικός ήρωας και σύμβολο του αγώνα για την ανεξαρτησία της πατρίδας του.
Γεννήθηκε στην Αβάνα. Άρχισε τον πολιτικό ακτιβισμό του σε νεαρή ηλικία. Ταξίδεψε πολλές φορές στην Ισπανία, Λατινική Αμερική και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Κούβας και την ενοποίηση της κοινότητας στη δασπορά, ιδιαίτερα στη Φλόριντα.
1864 - Νικόλαος Δημητρακόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
1873 – Κολέτ, ήταν Γαλλίδα συγγραφέας. Είναι περισσότερο γνωστή για το έργο της Gigi (Ζιζί) πάνω στο οποίο βασίστηκε το ομώνυμο μιούζικαλ. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στη Γαλλία. (Sidonie-Gabrielle Colette, Υόν, 28 Ιανουαρίου 1873 - Παρίσι, 3 Αυγούστου 1954)
1884 - Ογκίστ Πικάρ, Ελβετός φυσικός.
Ο Ογκίστ Πικάρ (Auguste Antoine Piccard, 28 Ιανουαρίου 1884 – 24 Μαρτίου 1962) ήταν Ελβετός φυσικός και εφευρέτης, γνωστός ως εξερευνητής της στρατόσφαιρας και των μεγαλύτερων βαθών των ωκεανών.
Ο Πικάρ και ο δίδυμος αδελφός του Ζαν Φελίξ γεννήθηκαν στη Βασιλεία της Ελβετίας. Ο Ογκίστ επέδειξε έντονο ενδιαφέρον στην Επιστήμη από παιδί, παρακολούθησε το Ομοσπονδιακό Ελβετικό Ιδρυμα Τεχνολογίας στη Ζυρίχη (ETH Zürich) και έγινε καθηγητής της Φυσικής στις Βρυξέλλες, στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών το 1922, την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο γιος του Ζακ Πικάρ. Ο Ογκίστ Πικάρ ήταν μέλος του Συνεδρίου Solvay του 1927.
1887 - Άρθουρ Ρούμπινσταϊν, Πολωνός πιανίστας.
Ο Άρθουρ Ρούμπινσταϊν (Artur Rubinstein, 28 Ιανουαρίου 1887 – 20 Δεκεμβρίου 1982) ήταν αμερικανοπολωνός πιανίστας, διεθνώς αναγνωρισμένος για τις εκτελέσεις έργων πολλών συνθετών. Από αρκετούς θεωρείται ως ο κορυφαίος στην εποχή του ερμηνευτής έργων του Φρεντερίκ Σοπέν, με την υψηλής κυκλοφορίας εφημερίδα The New York Times να τον συγκαταλέγει –κατά τη νεκρολογία του– στους σπουδαιότερους πιανίστες του 20ου αιώνα. Οι δημόσιες εμφανίσεις του διήρκεσαν επί οκτώ δεκαετίες.
Ο Ρούμπινσταϊν, που μιλούσε καλά οκτώ γλώσσες θυμόταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ρεπερτορίου, όχι απλά εκείνο που αφορούσε στο πιάνο, στη θαυμάσια μνήμη του. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του, έμαθε το Symphonic Variations του Σίζαρ Φρανκ στο τραίνο, καθοδόν για το κονσέρτο, χωρίς πιάνο, εξασκώντας τα περάσματα στο γόνατό του.
Ο πιανίστας περιέγραψε τη μνήμη του ως φωτογραφική.
Ο Ρούμπινσταϊν είχε εξαιρετικά ανεπτυγμένες ακουστικές δυνατότητες, που του επέτρεπαν να παίζει ολόκληρες συμφωνίες στο μυαλό του. Τούητη την ικανότητα συυχνά δοκίμαζαν οι φίλοι του, που τού ζητούσαν να παίξει από μνήμης αποσπάσματα κάποιας όπερας. Η αυτοβιογραφία του Ρούμπινσταϊν εκδόθηκε σε δύο τόμους: My Young Years (1973) Τα χρόνια της νιότης μου και Τα πολλά μου χρόνια (1980). Πολλοί δυσαρεστήθηκαν από την έμφαση που δόθηκε σε προσωπικά ανέκδοτα περί μουσικής. Ο πιανίστας Εμάνουελ Αξ, ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Ρούμπινσταϊν, απογοητεύτηκε βαθιά από το My Many Years: "Έως τότε," είπε στο Σακς, "είχα κάνει τον Ρούμπινσταϊν είδωλο. Ήθελα να ζήσω μια ζωή σαν τη δική του, το βιβλίο τα άλλαξε όλα αυτά".
1892 - Ιωάννης Γκλαβάνης, Έλληνας πολιτικός.
1892 - Ερνστ Λιούμπιτς, Γερμανός σκηνοθέτης.
1906 - Μάρκος Βαφειάδης, Έλληνας πολιτικός.
1912 – Τζάκσον Πόλοκ, Αμερικανός ζωγράφος.
Ο Τζάκσον Πόλοκ (Paul Jackson Pollock, 28 Ιανουαρίου 1912 – 11 Αυγούστου 1956) ήταν Αμερικανός ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Αποτελεί έναν από τους μείζονες αλλά και δημοφιλέστερους ζωγράφους της Αμερικής.
Ο Πόλοκ γεννήθηκε στο Κόντυ του Ουαϊόμινγκ και μεγάλωσε στην Αριζόνα. Η οικογενειακή του κατάσταση κατά τα νεανικά του χρόνια περιγράφεται ως ιδιαίτερα περίπλοκη, με συχνές μετακινήσεις σε διάφορες πόλεις και πολιτείες της Αμερικής.
Το 1929 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Τόμας Χαρτ Μπένσον. Τα πρώτα έργα του Πόλοκ θεωρούνται επηρεασμένα από τους Μεξικανούς ζωγράφους Νταβίντ Αλφάρο Σικέιρος και Ντιέγο Ριβέρα, ωστόσο μετά από την πρώτη του επαφή με έργα του Πικάσο και των υπερρεαλιστών, οι πίνακες γίνονται περισσότερο συμβολικοί. Επιπλέον – πιθανά και λόγω του γεγονότος ότι έπασχε από κατάθλιψη την οποία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει μέσω της ψυχανάλυσης – είναι επηρεασμένος από τις ψυχολογικές θεωρίες του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Τα έργα του της περιόδου 1938-1944 είναι βασισμένα σε αυτές, αν και δεν τυγχάνουν θετικής κριτικής.
Το 1944 παντρεύεται την – επίσης ζωγράφο – Λη Κράσνερ και ένα χρόνο αργότερα μετακομίζουν στο Λονγκ Άιλαντ. Η Κράσνερ εργάζεται για τη συντήρησή τους, ενώ ο Πόλοκ αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Την περίοδο αυτή, η οποία θεωρείται από τις δημιουργικότερες για τον Πόλοκ, επινοεί την τεχνική του dripping. Οι τεχνικές που αναπτύσσει καλούνται συχνά και με τον ευρύτερο όρο action painting. Παρά τον φαινομενικά τυχαίο χαρακτήρα που εμπεριέχεται στην τεχνική του, ο Πόλοκ επεξεργάζεται σχολαστικά τους πίνακές του, οι οποίοι αποτελούν ως επί το πλείστον αφηρημένες συνθέσεις μεγάλων διαστάσεων (murals).
Οι πρώτοι πίνακες που ακολουθούν την τεχνική του dripping εκτίθενται για πρώτη φορά το 1948, στην Betty Friedman Gallery και τυγχάνουν καθολικής καλλιτεχνικής αναγνώρισης, αλλά και μεγάλης εμπορικής επιτυχίας. Το περιοδικό Time φιλοξενεί εκτενές άρθρο για τον Πόλοκ το 1951, χαρακτηρίζοντάς τον ως τον "μεγαλύτερο εν ζωή Αμερικανό καλλιτέχνη". Οι πίνακες του Πόλοκ μετά το 1951 διαφοροποιούνται και χαρακτηρίζονται από περισσότερο σκοτεινά χρώματα.
Η καλλιτεχνική πορεία του Τζάκσον Πόλοκ διακόπηκε απότομα, καθώς σκοτώθηκε το 1956 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ενώ, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις, οδηγούσε μεθυσμένος.
1916 - Γιάννης Μαρής, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Γιάννης Μαρής (αληθινό όνομα Ιωάννης Τσιριμώκος, 28 Ιανουαρίου 1916 − 13 Νοεμβρίου 1979) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έγραψε δεκάδες βιβλία και σενάρια για τον κινηματογράφο. Θεωρείται ο πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα.
Ο Γιάννης Τσιριμώκος, που καταγόταν από γνωστή οικογένεια της Φθιώτιδας, γεννήθηκε στη Σκόπελο τον Ιανουάριο του 1916, όπου υπηρετούσε ο δικαστικός πατέρας του, Δημοσθένης Τσιριμώκος. Ο πολιτικός Ηλίας Τσιριμώκος (μετέπειτα βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός) ήταν δεύτερός του εξάδελφος. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Χίο και στη Λάρισα, και αργότερα φοίτησε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα και εντάχθηκε στον χώρο των σοσιαλιστών. Συμμετείχε μαζί με τον Ηλία Τσιριμώκο και τον Αλέξανδρο Σβώλο στην ίδρυση της «Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), ενώ αργότερα προσχώρησε στο ΕΑΜ.
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ξεκινάει να ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Εργάζεται στην εφημερίδα «Μάχη» ως αρχισυντάκτης, σχολιογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Μετά τις αποκαλύψεις που κάνει η εφημερίδα για τη Μακρόνησο θα διωχθεί και θα φυλακιστεί. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του Αλέξανδρου Σβώλου. Θα εργαστεί στις εφημερίδες «Προοδευτικός Φιλελεύθερος», «Ελεύθερος Λόγος», «Αθηναϊκή» για να καταλήξει τελικά στο συγκρότημα Μπότση («Ακρόπολις», «Απογευματινή», περιοδικό «Πρώτο»).
Ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο στις αρχές της δεκαετίας του '50 δημοσιεύοντας σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Οικογένεια» το μυθιστόρημά του Έγκλημα στο Κολωνάκι (1953), με το οποίο και καθιερώθηκε ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς αστυνομικού μυθιστορήματος. Το μυθιστόρημά του αυτό που εκδόθηκε κανονικά λίγο αργότερα από τις εκδόσεις Ατλαντίς θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία και έξι χρόνια αργότερα (1959) θα μεταφερθεί με παρόμοια επιτυχία στον κινηματογράφο. Συνεχίζει να γράφει ακούραστα για 25 και πλέον χρόνια αφήνοντας πίσω του πλειάδα αστυνομικών μυθιστορημάτων, περίπου είκοσι σενάρια και δύο θεατρικά.
Ο Ιωάννης Τσιριμώκος ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, της Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Είχε λάβει μέρος σε δημοσιογραφικές αποστολές στη Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισπανία, Πορτογαλία, και ανατολικές Χώρες. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών, ένθερμος οπαδός της ΑΕΚ και μιλούσε επίσης γαλλικά.
Υπήρξε πολυμαθέστατος και διέθετε το «χάρισμα του προφορικού λόγου», πήρε μάλιστα μέρος στο ρεπορτάζ για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του ανεξάρτητου βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη.
Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 1979 από καρκίνο του εγκεφάλου.
1926 - Ευστάθιος Κολιαβάς, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Ευστάθιος Κολιαβάς (28 Ιανουαρίου 1926 - ...) είναι Έλληνας συγγραφέας. Χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Τάκης Μωλιοτάκης και γι' αυτό τα τελευταία χρόνια υπέγραφε τα βιβλία του με το ονοματεπώνυμο Τάκης Κολιαβάς-Μωλιοτάκης.
Γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1926 στον Μώλο Λαμίας. Εξ'ού και το ψευδώνυμο Μωλιοτάκης.
Το 1948-1961 εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες της Λαμίας, ενώ την περίοδο 1962-1990 γίνεται στέλεχος ιδιωτικής εταιρείας (σήμερα συνταξιούχος).
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου. Έχει τιμηθεί με βραβεία του Φ.Σ. Παρνασσός, της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, του περιοδικού "Νέα Σκέψη", των "Δελφικών Αμφικτιονιών", της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του "Άγγελου Σικελιανού" Δήμου Σαλαμίνας.
1929 - Κλάες Όλντενμπουργκ, Σουηδός καλλιτέχνης.
1936 - Ισμαήλ Κανταρέ, Αλβανός συγγραφέας.
Ο Ισμαήλ Κανταρέ (Ismail Kadare) είναι διάσημος σύγχρονος Aλβανός λογοτέχνης γεννημένος στο Αργυρόκαστρο, στις 28 Ιανουαρίου του 1936.
Σπούδασε στην Σχολή Ιστορίας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου των Τιράνων και κατόπιν στο Ινστιτούτο Γκόρκυ της Μόσχας. Παρουσιάστηκε στα αλβανικά γράμματα αμέσως μετά την επιστροφή του από την Μόσχα, με ποιήματα και το πεζογράφημα Μια πόλη χωρίς διαφημίσεις (1959). Με την δημοσίευση του μυθιστορήματος Ο στρατηγός ενός νεκρού στρατού (1963), καθιερώθηκε ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους συγγραφείς της χώρας του. Έγραψε και ιστορικά μυθιστορήματα, τα οποία αποτελούν ένα κράμα ρεαλισμού και φανταστικού στοιχείου. Θεωρείται ένας από τους υποψήφιους, για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
1944 - Τζων Τάβενερ, Άγγλος συνθέτης.
1948 - Τσαρλς Τέιλορ, Λιβεριανός πολιτικός.
1948 - Μηνάς Χατζησάββας, Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης.
Ο Μηνάς Χατζησάββας (Αθήνα, 28 Ιανουαρίου 1948 – Αθήνα, 30 Νοεμβρίου 2015) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος.
Υπήρξε απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1969) και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του «Ελεύθερου Θεάτρου» ενώ τη περίοδο 1978 - 1983 συνεργάστηκε σταθερά με το Εθνικό Θέατρο και την περίοδο 1984 - 1998 με το Ανοιχτό Θέατρο. Έπαιξε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις ενώ σημαντική ήταν η παρουσία του στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το σενάριο της ταινίας Η ζωή ενάμιση χιλιάρικο.
Ήταν ομοφυλόφιλος και συζούσε με τον σύντροφό του Κώστα Φαλελάκη τα 25 τελευταία χρόνια της ζωής του.
Στις 23 Νοεμβρίου 2015 εισήχθη για νοσηλεία στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, έχοντας υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια και απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου λόγω αυτών. Η κηδεία του τελέστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 2 Δεκεμβρίου.
Κατόπιν επιθυμίας του ηθοποιού η κηδεία του ήταν πολιτική και αντί ταφής ακολούθησε αποτέφρωση ενώ επιθυμία της οικογένειάς του ήταν αντί στεφάνων να συγκεντρωθούν χρήματα για τους συλλόγους των μεταναστών. Συλλυπητήριο μήνυμα για το θάνατο του εξέδωσε και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.
Έχει εμφανιστεί σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών.
1954 - Μπρουνό Μετσού, Γάλλος ποδοσφαιριστής και προπονητής.
1955 - Νικολά Σαρκοζί, Γάλλος πολιτικός.
Ο Νικολά Σαρκοζί (πλήρες όνομα Νικολά Πωλ Στεφάν Σαρκοζί ντε Ναγκί-Μποκσά, Nicolas Sarközy de Nagy-Bocsa, 28 Ιανουαρίου 1955) ήταν ο 23ος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και πρίγκιπας της Ανδόρρας.
Ο γεννημένος στο Παρίσι στις 28 Ιανουαρίου 1955, Γάλλος πολιτικός ήταν αρχηγός του κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (Union pour un mouvement populaire - UMP) που τοποθετείται στη δεξιά. Διετέλεσε υπουργός εσωτερικών, και μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007 ορκίστηκε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αντιμετώπισε την οικονομική ύφεση που ξέσπασε παγκοσμίως το 2008, και την απότοκη ευρωπαϊκή κρίση χρέους και ανέπτυξε στενή συνεργασία με την Καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ σε διάφορα θέματα. Στις 15 Μαΐου 2012 τον διαδέχθηκε στην Προεδρία της Γαλλία ο αντίπαλος του και νικητής των εκλογών του 2012, Φρανσουά Ολλάντ.
1974 - Τόνι Ντελκ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1975 - Τιμ Μοντγκόμερι, Αμερικανός αθλητής.
1976 - Μίλτος Σαπάνης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1977 - Τακούμα Σάτο, Ιάπωνας οδηγός αγώνων.
1978 - Τζέιμι Κάραγκερ, Άγγλος ποδοσφαιριστής.
1978 - Τζανλουίτζι Μπουφόν, Ιταλός ποδοσφαιριστής
Ο Τζανλουίτζι Μπουφόν (Gianluigi Buffon, 28 Ιανουαρίου 1978) είναι Ιταλός τερματοφύλακας, ο οποίος παίζει στη Γιουβέντους.
Πρωταθλητής κόσμου του 2006 με την εθνική Ιταλίας. Σ' αυτή τη διοργάνωση ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ. Ο Μπουφόν έλαβε τη δεύτερη θέση σε έρευνα για τη Χρυσή μπάλα, την οποία έλαβε ο συμπαίκτης του στην εθνική Ιταλίας, Φάμπιο Κανναβάρο.
Τη χρονιά 2002-2003, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος παίκτης του Τσάμπιονς Λιγκ και έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που έλαβε αυτό τον τίτλο. Τα έτη 2003, 2004, 2006 και 2007 ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με την IFFHS. Στις 19 Ιαναουαρίου 2009, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της περιόδου 1987-2009 σύμφωνα με την IFFHS. Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Το ψευδώνυμο του Μπουφόν είναι «Σούπερμαν», το οποίο έχει από την περίοδο των συμμετοχών του στην Πάρμα. Μετά τον αγώνα με την Ίντερ, όταν ο Μπουφόν απέκρουσε το πέναλτι του Ρονάλντο, ο Μπουφόν έβαλε φανέλα με το γράμμα S.
Ο Μπουφόν συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των 60 ποδοσφαιριστών με τους περισσότερους αγώνες στην Σέριε Α. Κατέχει επίσης την 4η θέση στον κατάλογο των περισσότερων αγώνων για την εθνική Ιταλίας.
Το 2001, ο Μπουφόν έγινε ο πιο ακριβός τερματοφύλακας του κόσμου, καθώς η μεταγραφή του στην Γιουβέντους κόστισε στην ομάδα του Τορίνο περίπου 52 εκατομμύρια ευρώ.
1978 - Σέιμους, Ιρλανδός παλαιστής.
1981 - Ελάιτζα Γουντ, Αμερικανός ηθοποιός.
1984 - Αντρέ Ιγκουοντάλα, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1986 - Αντώνης Πετρόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
814 – Καρλομάγνος, αυτοκράτορας των Φράγκων, ένας από τους οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης.
O Καρλομάγνος (Charlemagne, 2 Απριλίου 747 ή 748 – 28 Ιανουαρίου 814), γνωστός και ως Κάρολος ο Μέγας (Carolus ή Karolus Magnus), ήταν βασιλιάς των Φράγκων. Ήταν επίσης βασιλιάς της Ιταλίας από το 774 και από το 800 ο πρώτος αυτοκράτορας στη Δυτική Ευρώπη μετά την κατάλυση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πριν από τρεις αιώνες. Το εκτεταμένο Φραγκικό κράτος που ίδρυσε ονομάζεται Αυτοκρατορία των Καρολιδών (ή και Καρολίγγεια Αυτοκρατορία).
Μεγαλύτερος γιος του Πιπίνου του Βραχέος και της Βερτράδης του Λαόν, ο Καρλομάγνος έγινε βασιλιάς το 768 μετά το θάνατο του πατέρα του. Αρχικά συμβασίλευε με τον αδελφό του Καρλομάν Α΄. Ο ξαφνικός θάνατος του Καρλομάν το 771 κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες άφησε τον Καρλομάγνο ως αναμφισβήτητο κυβερνήτη του Φραγκικού Βασιλείου. Ο Καρλομάγνος συνέχισε την πολιτική του πατέρα του προς τον παπισμό και έγινε προστάτης του, απομακρύνοντας τους Λομβαρδούς από την εξουσία στη βόρεια Ιταλία και ηγούμενος μιας εισβολής στη Μουσουλμανική Ισπανία. Εξεστράτευσε επίσης κατά των λαών στα ανατολικά του, εκχριστιανίζοντάς τους, επί ποινή θανάτου, με κατά καιρούς κατάληξη σε γεγονότα όπως η Σφαγή του Βέρντεν (4.500 Σαξόνων αιχμαλώτων στη σημερινή Κάτω Σαξονία). Ο Καρλομάγνος έφθασε στο απόγειο της δύναμής του το 800 όταν στέφθηκε ΄΄αυτοκράτορας΄΄ από τον Πάπα Λέοντα Γ΄ την Ημέρα των Χριστουγέννων στην Παλιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Αποκαλούμενος "Πατέρας της Ευρώπης" (pater Europae), ο Καρλομάγνος ένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης, για πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το κράτος του έδωσε ώθηση στην Καρολίγγεια Αναγέννηση, μια περίοδο πολιτιστικής και πνευματικής δραστηριότητας εντός της Καθολικής Εκκλησίας. Τόσο οι Γαλλικές όσο και οι Γερμανικές μοναρχίες θεωρούσαν τα βασίλειά τους απογόνους της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου.
Ο Καρλομάγνος πέθανε το 814, έχοντας κυβερνήσει ως αυτοκράτορας για λίγο πάνω από δεκατρία χρόνια. Ετάφη στην αυτοκρατορική του πρωτεύουσα Άαχεν στη σημερινή Γερμανία. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής.
1687 - Εβέλιος, Πολωνός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Εβέλιος ή Χεβέλιους (πολωνικά: Jan Heweliusz, λατινικά: Hevelius, Γκντανσκ, 28 Ιανουαρίου 1611 – 28 Ιανουαρίου 1687) ήταν Πολωνός αστρονόμος. Γιος ενός εύπορου ζυθοποιού, του Abraham Hewelke (1576-1649), και της Kordula Hecker (1576-1655), σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν από το 1630 και αργότερα ταξίδεψε στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου συναντήθηκε με τους Πιέρ Γκασσεντί, Μαρέν Μερσέν και Αθανάσιο Κίρχερ. Το 1634 επέστρεψε στη γενέτειρά του και στις 21 Μαρτίου 1635 τέλεσε τον γάμο του με την Katharine Rebeschke, μια γειτόνισσα που είχε τα δύο διπλανά σπίτια.
Ο Εβέλιος έγινε δημοτικός σύμβουλος στην πόλη του. Το 1641 εγκατέστησε στη σκεπή του σπιτιού του αστεροσκοπείο εξοπλισμένο με σημαντικά για την εποχή του όργανα. Από το 1642 ως το 1645 παρατήρησε τις ηλιακές κηλίδες και το 1647 δημοσίευσε τον πρώτο λεπτομερή χάρτη της Σελήνης. Ο Εβέλιος υπολόγισε το ύψος των βουνών της Σελήνης μετρώντας το μήκος των σκιών τους και ανακάλυψε μία από τις διαφορετικές κινήσεις της, τη λίκνιση. Εξίσου σημαντικές για την εποχή του υπήρξαν οι ακριβείς μετρήσεις του για τις θέσεις των πλανητών και των αστέρων. Επίσης, ανακάλυψε τέσσερις κομήτες. Το αστεροσκοπείο του πυρπολήθηκε το 1679.
Ωστόσο, το έργο που τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό είναι το Firmamentum Sobiescianum, ένας άτλαντας της ουράνιας σφαίρας που αποτυπώνει με καλλιτεχνικό τρόπο τις μορφές των γνωστών ως τότε αστερισμών και τις ακριβείς θέσεις 1.564 αστέρων, ενώ εισήγαγε και 7 νέους αστερισμούς, όπως είναι η Ασπίς και οι Θηρευτικοί Κύνες, καλούμενοι αστερισμοί του Εβέλιου, που έγιναν επίσημα αποδεκτοί από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 1930 και χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους. Ο άτλαντας αυτός από χάρτες του ουρανού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον βασιλιά της Πολωνίας, Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι, ήταν παράρτημα στο έργο του Prodromus Astronomiae, που εκδόθηκε το 1690, μετά το θάνατο του Εβέλιου.
1754 - Λούντβιχ Χόλμπεργκ, Νορβηγός ιστορικός και συγγραφέας.
Ο Λούντβιχ Χόλμπεργκ (Ludvig Holberg, 13 Δεκεμβρίου 1684 - 28 Ιανουαρίου 1754) ήταν Νορβηγός φιλόσοφος, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και ιστορικός της εποχής του Διαφωτισμού, που γεννήθηκε στο Μπέργκεν (Bergen) της Νορβηγίας. Θεωρείται ο "Μολιέρος του Βορρά".
Μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, πρωτεύουσας τότε του δυαδικού βασιλείου Δανίας - Νορβηγίας, ταξίδεψε επί δώδεκα χρόνια στη δυτική Ευρώπη, ως επί το πλείστον πεζός, σπουδάζοντας στα πιο σπουδαία κέντρα μόρφωσης και κερδίζοντας τα προς το ζην διδάσκοντας μουσική και ξένες γλώσσες.
Στην Οξφόρδη, όπου έμεινε από το 1706 μέχρι το 1708, φιλοξενήθηκε ιδιαιτέρως από τους σπουδαστές του Κολλεγίου Μάγκνταλεν (Magdalen College), οι οποίοι απολάμβαναν το παίξιμο της φλογέρας του και την πνευματώδη ομιλία του. Μετά ταύτα, εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη, όπου τελικά έγινε Καθηγητής της Ιστορίας κι απέκτησε πανευρωπαϊκή φήμη ως ηθικός φιλόσοφος και ιστορικός. Στα 1747 έλαβε και τον τίτλο του βαρώνου.
Ο Χόλμπεργκ, εκτός από τα 33 θεατρικά έργα του, έγραψε και το περίφημο μυθιστόρημα " Το υπό τη γη ταξίδι του Νιλς Κλιμ", ακολουθώντας το ύφος του Αγγλο-Ιρλανδού σατιρικού συγγραφέα Ιωνάθαν Σουίφτ (Jonathan Swift). Εγραψε ακόμη μια ιστορία της Ευρώπης και την για πρώτη φορά που επιχειρήθηκε ιστορία του κόσμου, καθώς και σατιρικά έργα τόσο σε πεζό λόγο όσο και σε στίχους.
Ονομάστηκε "ο ιδρυτής της Δανικής λογοτεχνίας" και οι Δανοί τον ξέρουν μέχρι σήμερα ως "Μπάρμπα-Χόλμπεργκ". Η σημασία του γεγονότος αυτού πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαιτέρως, αν σκεφτεί κανείς πως η ομιλούμενη γλώσσα της Δανικής Αυλής και της υψηλής κοινωνίας εκείνη την εποχή ήταν τα γερμανικά, πως οι περισσότεροι Δανοί συγγραφείς έγραφαν στα γερμανικά ή τα λατινικά και πως μέχρι το 1722, που δόθηκε η πρώτη μεταφρασμένη παράσταση του έργου του Μολιέρου " Ο Φιλάργυρος", γερμανικά ή γαλλικά ήταν η γλώσσα του θεάτρου. Τα λατινικά ήταν ακόμη η lingua franca των φιλολόγων κι ο Χόλμπεργκ ο ίδιος έγραφε φιλολογικά έργα σ' αυτή τη γλώσσα.
1829 - Άλμπρεχτ Μπέρμπλινγκερ, Γερμανός εφευρέτης.
1937 - Αναστάσιος Μεταξάς, Έλληνας αρχιτέκτονας και σκοπευτής.
Ο Αναστάσιος Μεταξάς (Αθήνα 27 Φεβρουαρίου 1862 - 28 Ιανουαρίου 1937), ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας, σκοπευτής και δύο φορές Ολυμπιονίκης.
Ήταν ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε και κατασκεύασε το σκοπευτήριο της Καλλιθέας, στο οποίο έγιναν τα αγωνίσματα της σκοποβολής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 και της Μεσολυμπιάδας του 1906. Σε δικά του σχέδια αναμορφώθηκε το Παναθηναϊκό στάδιο από τον Γ. Αβέρωφ. Επίσης σε δικά του αρχιτεκτονικά σχέδια επεκτάθηκαν ή αναμορφώθηκαν πολλά ιστορικά κτίρια στην Αθήνα, όπως το Μουσείο Μπενάκη, το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο και άλλα.
Δικά του ήταν τα σχέδια του Αιγινήτειου νοσοκομείου, του νοσοκομείου Συγγρού και του Αρεταίειου. Επίσης έκανε τα σχέδια του ιερού ναού Αγίου Δημητρίου του Φαλήρου, τα μέγαρα της Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας, της Σιβιτανιδείου σχολής και της Α.Σ.Ο.Ε.Ε, του Βασιλικού θεάτρου, του Υπουργείου Συγκοινωνιών, του Αρσάκειου Πατρών, του Δικαστικού Μεγάρου Αργοστολίου, και άλλα πολλά.
Διατελούσε αρχιτέκτονας των ανακτόρων επί βασιλείας των Γεώργιου Α', του Κωνσταντίνου ΙΒ' και του Γεώργιου Β'.
Ήταν λάτρης της σκοποβολής, αθλητής του Πειραϊκού συνδέσμου, και συμμετείχε σε 4 Ολυμπιακούς αγώνες. Στους Α' Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 ήταν 4ος στη βολή από 300 μέτρα, και επίσης 4ος με στρατιωτικό τουφέκι από 200 μέτρα. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1906 ήταν δεύτερος και αργυρός Ολυμπιονίκης στο τραπ σε διπλό στόχο από 14 μέτρα, ενώ συμμετείχε σε άλλα 8 αγωνίσματα της σκοποβολής χωρίς επιτυχία. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1908 στο Λονδίνο ήταν τρίτος και χάλκινος ολυμπιονίκης στη βολή κατά πήλινων δίσκων με 57 βαθμούς. Τελευταία του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912 στην Στοκχόλμη, όπου συμμετείχε σε δύο αγωνίσματα με καλύτερη διάκριση την 6η θέση στη βολή κατά πήλινων δίσκων.
Έγινε τιμητικά γερουσιαστής Αττικοβοιωτίας και όταν αυτό το σώμα διαλύθηκε, εκλέχτηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας.
Αγαπούσε το κυνήγι, το οποίο απολάμβανε συχνά και μάλιστα, λόγω των γνώσεών του, χρησίμευε πολλές φορές σαν σύμβουλος υπουργών σε θέματα σχετικά με τη θήρα.
Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, ύστερα από τριήμερη γρίπη στις 28 Ιανουαρίου 1937.
Το 1939 στον εξωτερικό τοίχο του Παναθηναϊκού Σταδίου τοποθετήθηκε αναμνηστική μεταλλική πλάκα απεικονίζουσα τη μορφή του Αναστασίου Μεταξά, που είχε πραγματοποιήσει την αναμαρμάρωση τού Σταδίου. Τα αποκαλυπτήρια της εντοιχισμένης πλάκας έγιναν την Κυριακή 4 Ιουνίου 1939, στο περιθώριο των Πανελληνίων Αγώνων Στίβου Γυναικών, παρουσία υψηλών επισήμων, όπως ο Διάδοχος του Ελληνικού θρόνου Παύλος, των πολιτικών, αθλητικών και στρατιωτικών αρχών, των συγγενών του και πλήθους κόσμου.
1939 - Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, Ιρλανδός συγγραφέας.
1965 - Μαξίμ Βεϋγκάν, Γάλλος στρατιωτικός.
1986 - Νικόλαος Ι. Παπαϊωάννου, Έλληνας πολιτικός.
1986 - Τζούντιθ Ρέσνικ, Αμερικανίδα αστροναύτης.
1988 - Κώστας Λουλές, Έλληνας πολιτικός.
1988 - Κλάους Φουχς, Γερμανός φυσικός.
Ο Κλάους Φουχς (Klaus Emil Julius Fuchs, 29 Δεκεμβρίου 1911 - 28 Ιανουαρίου 1988) ήταν Γερμανός θεωρητικός φυσικός και κατάσκοπος.
Γεννήθηκε στο Ρούσελσχαϊμ (Rüsselsheim am Main) της Γερμανίας στις 29 Δεκεμβρίου 1911. Σπούδασε μαθηματικά και φυσική και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους ατομικούς επιστήμονες και κατασκόπους. Καταδικάστηκε για υποκλοπή αμερικανικών και βρετανικών εγγράφων σχετικά με τα σχέδια της πρώτης ατομικής βόμβας, τα οποία παρέδιδε σε σοβιετικούς.
Χάρη στη δράση του η ΕΣΣΔ απέκτησε την ατομική βόμβα το 1949, πολύ νωρίτερα από τις προβλέψεις των δυτικών.
Πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1988.
1996 – Γιόζεφ Μπρόντσκι (αγγλικά: Joseph Brodsky) ή Ιωσήφ Αλεξάντροβιτς Μπρόντσκι ήταν Ρώσος και πολιτογραφημένος, αργότερα, Αμερικανός ποιητής. Εργάστηκε ως κριτικός και ως μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ) (σημερινή Αγία Πετρούπολη) το 1940 και πέθανε το 1996. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1987.
2002 – Άστριντ Άννα Εμίλια Λίντγκρεν (Astrid Anna Emilia Lindgren, πατρικό όνομα: Έρρικσον, Astrid Anna Emilia Ericsson, 14 Νοεμβρίου 1907 - 28 Ιανουαρίου 2002) ήταν Σουηδή συγγραφέας και σεναριογράφος παιδικής λογοτεχνίας, της οποίας τα έργα έχουν μεταφραστεί σε 85 γλώσσες και κυκλοφορήσει σε περισσότερες από εκατό χώρες. Τα βιβλία της έχουν πουλήσει περίπου 145 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα είναι κυρίως γνωστή για τα έργα της Πίπη Φακιδομύτη και Ο Κάρλσον πάνω στη στέγη.
2003 – Ταϋγέτη, Ελληνίδα ηθοποιός.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και αργότερα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της την περίοδο της Κατοχής, ενώ το 1943 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Είχε ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ Θεάτρου και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση εξορίστηκε στη Χίο, στη Μακρόνησο, στο Τρίκερι και στον Αϊ-Στράτη. Από το 1951 υπηρέτησε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) υποδυόμενη κυρίως κωμικούς ρόλους. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες που συμμετείχε ανήκουν Η Κάλπικη λίρα, Ο παπατρέχας και οι Δυο τρελοί και ο ατσίδας. Το 1973 πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, συμμετέχοντας στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή». Από το 1984 εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1992. Η τελευταία της συμμετοχή στο θέατρο έγινε στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι».
Το 1993, έχασε την αδερφή της και από το 1995-1996 ζούσε με την εξαδέρφη της Ευγενία Ταμβακολόγου, στους Αγίους Αναργύρους, πάσχοντας από άνοια.
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών στις 28 Ιανουαρίου 2003, μετά από πολυήμερη νοσηλεία, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Κηδεύτηκε στους Αγίους Αναργύρους. Το 2010 (ή το 2011), πέθανε και η εξαδέρφη της Ευγενία Ταμβακολόγου.
2007 - Γελένα Ρομανόβα, Ρωσίδα αθλήτρια.
2007 - Έμμα Τίλμαν, Αμερικανίδα υπεραιωνόβια.
2008 - Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης Νικηφόρος.
2008 – Χριστόδουλος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κυρός Χριστόδουλος της Ορθόδοξος Ανατολικής Εκκλησίας της Ελλάδος (17 Ιανουαρίου 1939 - 28 Ιανουαρίου 2008), κατά κόσμον Χρήστος Παρασκευαΐδης, διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος την περίοδο 1998 - 2008.
Στα πρώτα χρόνια της θητείας του απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα λόγω του ότι προωθούσε το λεγόμενο «άνοιγμα της Εκκλησίας προς την κοινωνία» και λόγω της διαμάχης του με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη στο ζήτημα των ταυτοτήτων.
Γεννήθηκε στην Ξάνθη στις 17 Ιανουαρίου 1939 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής Παρασκευαΐδη, προσφύγων. Η οικογένειά του καταγόταν από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης και εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης. Σε ηλικία 2 ετών, μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1941, η οικογένειά του μετακόμισε για λόγους ασφαλείας στην Αθήνα, όπου ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος έζησε μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Μαθήτευσε στο δημοτικό σχολείο Κοραής και ακολούθως στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων με άριστη επίδοση. Το 1962 έλαβε το πτυχίο της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα, και το 1967 αποφοιτά από τη Θεολογική σχολή του ιδίου πανεπιστημίου επίσης με άριστα. Παράλληλα σπούδασε Βυζαντινή Μουσική στο Ωδείο Αθηνών. Το 1982 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Ιστορική και Κανονική θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι» και ονομάστηκε διδάκτωρ του Κανονικού Δικαίου με βαθμό άριστα. Ήταν πτυχιούχος της γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, και γνώστης της ιταλικής και γερμανικής γλώσσας. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των πανεπιστημίων Κραϊόβας και Ιασίου το 2003 και Λατερανού το 2006.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ίδρυσε 14 Ειδικές Συνοδικές Επιτροπές για ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων της σύγχρονης ζωής, μερικές από τις οποίες είναι για τα εξής θέματα: Βιοηθική (1988), Ακαδημία Εκκλησιαστικών Τεχνών (1999), Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1999), Γάμου, Οικογενείας, Προστασίας του Παιδιού και Δημογραφικού Προβλήματος (1999), Χριστιανικών Μνημείων (1999), Θείας και Πολιτικής Οικονομίας και Οικολογίας (1999), Πολιτισμικής Ταυτότητας (1999), Γυναικείων Θεμάτων (1999), Παρακολούθησης των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» (1999), Αθλητισμού (2006), Μεταναστών, Προσφύγων και Παλλιννοστούντων (2006) κλπ.
Toν Ιούνιο του 2007 διαγνώστηκε ότι ο Αρχιεπίσκοπος πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου και χειρουργήθηκε με επιτυχία για την αφαίρεση του όγκου. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας όμως διαγνώστηκε και δεύτερος καρκίνος στο ήπαρ, καθώς και κίρρωση, που ήταν αποτέλεσμα χρόνιας ηπατίτιδας. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ και τέθηκε σε αναμονή εύρεσης μοσχεύματος, προκειμένου να γίνει μεταμόσχευση ήπατος. Αν και το μόσχευμα βρέθηκε, κατά τη χειρουργική επέμβαση στις 8 Οκτωβρίου δεν έγινε η μεταμόσχευση, καθώς διαπιστώθηκαν πολλαπλές μεταστάσεις.
Λίγες εβδομάδες αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε τη θεραπεία του.
Η θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε του δημιουργούσε παρενέργειες και σταδιακή επιδείνωση της υγείας του. Στα τελευταία στάδια της ασθένειας του αρνήθηκε περαιτέρω ιατρική αγωγή, καθώς και να μεταφερθεί σε νοσοκομείο.
Στις 28 Ιανουαρίου του 2008 στις 5:15 το πρωί άφησε τη τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών. Απεβίωσε στην οικία του, όπως ο ίδιος ζήτησε, χωρίς να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, παρά την επιδείνωσή της υγείας του που τον οδήγησε στο να καταλήξει. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας η σορός του μεταφέρθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας για λαϊκό προσκύνημα. Ανήμερα του θανάτου του, η ελληνική κυβέρνηση δια του Υπουργείου Εσωτερικών κήρυξε τετραήμερο εθνικό πένθος.
Στο τελευταίο του δημόσιο μήνυμα, με την ευκαιρία της πρωτοχρονιάς του 2008, νιώθοντας το τέλος του αφήνει την παρακαταθήκη του με τα εξής λόγια:
"Σταθήτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει".
2013 - Νικόλαος Ντερτιλής, Έλληνας στρατιωτικός.
2014 - Φρεντερίκ Μπριλί Μπουαμπρέ, Ιβοριανός καλλιτέχνης.
2017 - Τζεφ Νίκολς, Άγγλος μουσικός.
2021 - Μιράντα Κουνελάκη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογραφου και της τηλεόρασης, ενώ έχει γράψει θεατρικά έργα, στίχους και τηλεοπτικά σενάρια.
Η Μιράντα Κουνελάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα το 1961.
Το 1960 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο με την ταινία “Για σένα την αγάπη μου” στο πλάι του Νίκου Κούρκουλου.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με το Θίασο Κατερίνας Ανδρεάδη με το έργο ”30 δευτερόλεπτα έρωτα”.
Η Μιράντα Κουνελάκη είχε γράψει θεατρικά έργα, στίχους, τηλεοπτικά σενάρια από έργα του Βιζυηνού, του Ροΐδη, του Παπαδιαμάντη, επιθεωρησιακά νούμερα, χρονογραφήματα, διηγήματα.
Μερικές από τις σημαντικότερες παραστάσεις που έλαβε μέρος ήταν “Τα παιδιά μας οι κέρβεροι”, “Κόκκινα φανάρια”, “Τελευταίο φθινόπωρο”, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, “Πραματευτής”, “Καληνύχτα Μαργαρίτα”, “Ο έμπορος της Βενετίας”, “Ιούλιος Καίσαρ”, “Η κυρία με το σκυλάκι”, “Το κορίτσι με το κορδελάκι” Θίασος Μάνου Κατράκη).
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε σειρές όπως “Άγνωστος πόλεμος”, “Ισιδώρα”, Γιούγκερμαν.
Η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν το 1999 στη σειρά «Τα φτερά του έρωτα», ενώ το 2003 αποχαιρέτησε και το θέατρο.
Σαν σήμερα 27 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1487
Σαν σήμερα 27 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Επέτειοι
Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος
Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος
Εορτάζουν
Ανακομιδή Τιμίων Λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου, (Χρυσόστομος, Χρυσοστόμης, Χρυσοστόμη, Χρυσοστομία, Χρυσοστομίτσα *)
27 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
98: Ο Τραϊανός γίνεται Αυτοκράτορας της Ρώμης.
447: Τα τείχη της Κωνσταντινούπολης υπέστησαν τεράστιες καταστροφές μετά από σεισμό.
1382: Ο Δάντης, ο δημιουργός της «Θείας Κωμωδίας» χαρακτηρίζεται «πολιτικός εξόριστος» από τους Φλωρεντίνους.
1416: Η Δημοκρατία του Ντουμπρόβνικ γίνεται το πρώτο κράτος στον κόσμο που καταργεί τη δουλεία.
1593: Το Βατικανό οδηγεί σε δίκη τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο για τις αιρετικές απόψεις του.
1606: Αρχίζει στην Αγγλία η δίκη του Γκάι Φωκς, του ηγέτη της αποκληθείσας «Συνωμοσίας της Πυρίτιδας»-της απόπειρας άγγλων καθολικών να ανατινάξουν το Βρετανικό Κοινοβούλιο και να δολοφονήσουν το βασιλιά Ιάκωβο Α'- και άλλων συνωμοτών. Θα καταδικαστούν και θα εκτελεστούν στις 31 Ιανουαρίου.
1613: Ο Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) παρατηρεί για δεύτερη φορά τον πλανήτη Ποσειδώνα και αδυνατεί να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που βλέπει. Τον είχε παρατηρήσει πρώτη φορά στις 28 Δεκεμβρίου 1612. Και στις δύο περιστάσεις, ο Γαλιλαίος μπερδεύει τον Ποσειδώνα για σταθερό αστέρα και έτσι δεν πιστώνεται με την ανακάλυψή του.
1678: Αρχίζει να λειτουργεί στις ΗΠΑ η πρώτη ιδιωτική Πυροσβεστική Υπηρεσία.
1710: Ο τσάρος Πέτρος ο Μέγας συντάσσει τον πρώτο προϋπολογισμό του ρωσικού κράτους.
1785: Ιδρύεται το πρώτο κρατικό αμερικανικό πανεπιστήμιο στην πόλη Αθήνα της Γεωργίας.
1827: Ελληνικά επαναστατικά τμήματα υπό τους Διονύσιο Βούρβαχη, Πανούτσο Νοταρά και Βάσο Μαυροβουνιώτη δέχονται επίθεση 2.000 πεζών και 600 ιππέων υπό τον Κιουταχή, στο Καματερό Αττικής. Στη μάχη που επακολούθησε έπεσε ηρωικά ο Βούρβαχης μαζί με 300 μαχητές.
1880: Με τον αριθμό 223.898 κατοχυρώνεται η εφεύρεση του Τόμας Άλβα Έντισον: Η ηλεκτρική λάμπα.
1785: Στη Τζόρτζια ιδρύεται το πρώτο δημόσιο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ.
1888: Ιδρύεται η Εθνική Γεωγραφική Εταιρία στις ΗΠΑ, που εκδίδει το περιοδικό National Geographic.
1916: Η ομάδα «Σπάρτακος» στο Βερολίνο δημοσιεύει τις περίφημες επιστολές του. Η ομάδα αυτή ήταν ο πρόεδρος του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
1918: Αρχίζει ο Φιλανδικός εμφύλιος πόλεμος.
1918: Κάνει πρεμιέρα σε κινηματογράφο της Νέας Υόρκης η πρώτη ταινία με ήρωα τον Ταρζάν με τίτλο «Ο Ταρζάν των πιθήκων» και πρωταγωνιστή στον Έλμο Λίνκολν.
1920: Κατά των εργατικών νομοσχεδίων τάσσονται οι εργάτες, που συγκεντρώνονται στο "Αθήναιον".
1922: Η Διάσκεψη των Καννών, που άρχισε στις 27 Δεκεμβρίου 1921, διακόπτει τις εργασίες της, χωρίς να οριστεί νέα ημερομηνία για τη σύγκλησή της. Το γενικό κλίμα που επικράτησε στη Διάσκεψη μόνο "φιλελληνικό" δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, καθώς οι Μεγάλες Δυνάμεις υπέδειξαν στην Ελλάδα ότι πρέπει να αποσύρει το στρατό της από τη Μικρά Ασία και αναγνώρισαν "ντε φάκτο" το καθεστώς του Κεμάλ.
1923: Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας (Ναζιστικό) οργανώνει το πρώτο του συνέδριο στο Μόναχο.
1924: Η σορός του Λένιν τοποθετείται σε μαυσωλείο στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
1926: Ο σκωτσέζος Τζον Μπέιρντ στο Βασιλικό Ινστιτούτο του Λονδίνου, παρουσιάζει ένα χοντρό σωλήνα που χρησιμοποιούσε καθοδικές ακτίνες. Ηταν ο πρόδρομος της τηλεόρασης.
1934: Ο σοβιετικός ηγέτης Στάλιν ισχυρίζεται ότι οι καπιταλιστικές χώρες θα επιλέξουν τη λύση του πολέμου για να βγουν από το αδιέξοδο της οικονομικής ύφεσης.
1937: Συλλαμβάνεται ο κομματικός και πολιτικός ηγέτης του ΚΚΣΕ, Νικολάι Μπουχάριν, κατηγορούμενος για συμμετοχή στο "Αντισοβιετικό Μπλοκ". Ένα χρόνο αργότερα θα εκτελεστεί.
1941: Ο Περουβιανός πράκτορας Ριβέρα Σρέϊμπερ προειδοποιεί για την επικείμενη ιαπωνική επίθεση στην αμερικανική βάση του Περλ Χάρμπορ. Η προειδοποίησή του αυτή δεν αξιοποιήθηκε.
1943: Το ελληνικό Αντιτορπιλικό «Ανδριάς» βύθισε γερμανικό υποβρύχιο κοντά στο ακρωτήριο Φινίστερε.
1943: Πραγματοποιείται ο πρώτος αμερικανικός βομβαρδισμός σε γερμανικό έδαφος από 50 βομβαρδιστικά.
1944: Λήγει η Πολιορκία του Λένινγκραντ ή Πολιορκία των 900 ημερών: Ο Κόκκινος Στρατός ανακαταλαμβάνει το Λένινγκραντ από τους Ναζιστές. Στις 872 ημέρες κατοχής, περίπου 1.100.000 κάτοικοί του πέθαναν από τους βομβαρδισμούς και την πείνα.
1944: Εννέα δημοσιογράφοι με επικεφαλής τον Αθανάσιο Σέμπο υπογράφουν την δημιουργία του οργάνου «μετά την ειρήνη» που τρία χρόνια αργότερα έγινε Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ).
1945: Συγκλονιστικές εικόνες αντικρίζουν οι στρατιώτες του κόκκινου στρατού μπαίνοντας στο στρατόπεδο του Άουσβιτς στην Πολωνία. Βρίσκουν περίπου 7.500 εξαθλιωμένους ανθρώπους. Σε αυτό το στρατόπεδο οι ναζί είχαν δολοφονήσει 1,5 εκ.άνδρες, γυναίκες και παιδιά.
1948: Παρουσιάζεται το πρώτο κασετόφωνο.
1951: Οι ΗΠΑ ζητούν από την ΕΣΣΔ να τους επιστραφούν τα 670 πλοία, που της είχαν παραχωρήσει με ενοίκιο.
1953: Νέα αυτόματα τηλεφωνικά κέντρα αρχίζουν να λειτουργούν στη Θεσσαλία και σε άλλα διαμερίσματα της Ελλάδας.
1959: Στο 21ο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, εδραιώνεται περαιτέρω η θέση του Νικήτα Χρουστσόφ, πρωθυπουργού και γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής.
1963: Νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας ισχύει σε όλη την Ελλάδα.
1964: Η Γαλλία αναγνωρίζει επίσημα τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
1967: Τρεις αστροναύτες χάνουν τη ζωή τους από φωτιά, που εκδηλώνεται στο διαστημόπλοιο Apollo 1 κατά τη διάρκεια δοκιμών στο ακρωτήρι Κανάβεραλ της Φλόριντα. Πρόκειται για τους Βίρτζιλ Γκρίσομ, Έντουαρντ Γουάιτ και Ρότζερ Τσάφι.
1968: Την ίδια μέρα 62 κράτη υπογράφουν στην Ουάσινγκτον τη Συνθήκη για το Διάστημα, με την οποία απαγορεύεται η χρήση πυρηνικών όπλων στο διάστημα.
1968: Στο Ιρακ 18 Εβραίοι εκτελούνται με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ του Ισραήλ.
1969: Στη Δαμασκό της Συρίας εκτελούνται δημόσια Εβραίοι.
1973: Υπογράφεται στο Παρίσι συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στο Βιετνάμ. Η απόφαση για την κατάπαυση του πυρός τίθεται σε εφαρμογή στις 7 το βράδυ.
1975: Η Ελλάδα προτείνει την παραπομπή του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η Τουρκία απορρίπτει την ελληνική πρόταση.
1977: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ χορηγεί αμνηστία στους λιποτάκτες του πολέμου του Βιετνάμ.
1978: Καθιερώνεται ο ενιαίος τύπος ελληνικής σημαίας, τις εννιά λευκές και μπλέ ρίγες με ένα στραυρό στο επάνω αριστερό άκρο. Αυτή που παλαιότερα λεγόταν «ναυτική».
1979: Σε εφαρμογή του νόμου που ψηφίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1978, καθιερώνεται ενιαίος τύπος εθνικής σημαίας, η οποία θα φέρει 9 λευκές και μπλε λωρίδες, εναλλασσόμενες, με το σταυρό στο άνω αριστερό άκρο.
1983: Οι «ερυθρές ταξιαρχίες» ανακοινώνουν ότι εγκαταλείπουν την τρομοκρατική δράση.
1984: Το κεφάλι του Μάικλ Τζάκσον τυλίγεται στις φλόγες, κατά τη διάρκεια γυρισμάτων διαφημιστικού σποτ της Pepsi. Κατά την έκτη λήψη πυροτεχνήματα σκάνε πριν ο Τζάκσον προλάβει να κατέβει τις σκάλες, με αποτέλεσμα να πάρουν φωτιά τα μαλλιά του. Το ατύχημα του προκαλεί εγκαύματα δεύτερου και τρίτου βαθμού στο κρανίο και το σώμα.
1989: Σωματοφύλακας του Γιώργου Κοσκωτά καταθέτει στον ανακριτή ότι τα λεφτά από τον επιχειρηματία πήγαιναν στους Μένιο Κουτσόγιωργα και Γιώργο Λούβαρη σε κουτιά από «πάμπερς».
1991: Ο σομαλός ηγέτης, Μοχάμαντ Σιγιάντ Μπαρ, εγκαταλείπει τη χώρα του, καθώς οι επαναστάτες καταλαμβάνουν το παλάτι του και την πρωτεύουσα, Μογκαντίσου.
1992: Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον και η Τζένιφερ Φλάουερς ανταλλάσουν μηνήσεις με αφορμή τον ισχυρισμό της δεύτερης για 12χρονη ερωτική σχέση.
1993: Στην Αλβανία, η χήρα του Εμβέρ Χότζα, Νετζμίγε, καταδικάζεται σε κάθειρξη εννέα ετών, για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος.
1996: Διαλύεται το Πολωνικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
1997: Αποκαλύπτεται ότι σε γαλλικά μουσεία υπάρχουν τουλάχιστον 2.000 αντικείμενα που είχαν κλαπεί από τους Ναζί.
1998: Η Χίλαρι Κλίντον, σύζυγος του αμερικανού προέδρου, αποδίδει τις κατηγορίες για ροζ σκάνδαλα του συζύγου της σε δεξιές συνομωσίες.
2010: Η φημολογία για λήψη δανείου της Ελλάδας από την Κίνα στέλνει τα spreads στα ύψη και στις 373 μονάδες από 303 στις 25 Ιανουαρίου. Επανέρχονται τα σενάρια περί χρεωκοπίας.
2010: Ένας άνεμος που φυσάει στη νήσο Μπάροου της Αυστραλίας, στη διάρκεια του κυκλώνα Ολίβια το 1996, κατέχει πλέον το νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας, με 407,2 χιλιόμετρα την ώρα, όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας. Το προηγούμενο ρεκόρ ανήκε στον άνεμο του 1934 στην κορυφή του όρους Ουάσιγκτον στο Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ, ο οποίος είχε φυσήξει με ταχύτητα 371,8 χιλιομέτρων/ώρα.
2010: Ο Στιβ Τζομπς παρουσιάζει το πρώτο iPad.
2011: Στην Ιαπωνία λόγω της γρίπης των πτηνών σφαγιάζονται χιλιάδες κοτόπουλα.
2011: Προς λύση φαίνεται να οδεύει, η κατάληψη της Νομικής Σχολής, καθώς οι πρυτανικές αρχές του Ιδρύματος βρήκαν κτίριο για την ασφαλή μεταφορά των 300 παράνομων μεταναστών. Νωρίτερα, οι πρυτανικές αρχές είχαν αποφασίσει την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου και αναμενόταν η επέμβαση της αστυνομίας εάν δεν βρισκόταν λύση στο αδιέξοδο.
2013: Απίστευτη τραγωδία στη Βραζιλία όπου μετά από πυρκαγιά σε κλαμπ σκοτώνονται 241 άτομα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1585 - Χέντρικ Άβερκαμπ, Ολλανδός ζωγράφος.
1752 - Ευγένιος Καραβίας, Έλληνας μητροπολίτης.
Ο Ευγένιος Καραβίας (27 Ιανουαρίου 1752 - 10 Απριλίου 1821) ήταν Έλληνας Επτανήσιος κληρικός, εθνομάρτυρας, μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως, και μετέπειτα Αγχιάλου.
Γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 27 Ιανουαρίου 1752. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευστάθιος. Σε νεαρή ηλικία έδειξε μεγάλη κλίση στα γράμματα και φοίτησε στα σχολεία της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Στη συνέχεια, παρακολούθησε την Ευαγγελικής Σχολής της Σμύρνης, όπου και χειροτονήθηκε κληρικός. Στη συνέχεια μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου και διετέλεσε δάσκαλος των παιδιών των Φαναριωτών Ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας Ιωάννου Καρατζά και Αλέξανδρου Καλλιμάχη. Τον Μάρτιο του 1808, κατά τη δεύτερη πατριαρχία του Γρηγορίου του Ε΄, εκλέχτηκε μητροπολίτης Φιλιππούπολης, αλλά παρέμεινε στη θέση αυτή για μικρό χρονικό διάστημα καθώς διώχτηκε από τους Τούρκους. Το 1813 μετατέθηκε στη μητρόπολη Αγχιάλου, στα βουλγαρικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, όπου υπήρχε σημαντικό ελληνικό στοιχείο.
Τα έτη 1816-18 ο Ευγένιος Καραβίας διετέλεσε συνοδικός στην Κωνσταντινούπολη, όπου μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από το συγγενή του στρατιωτικό Βασίλειον Καραβία.
Η έναρξη της Ελληνικής επανάστασης του 1821 βρήκε τον Ευγένιο Καραβία στην Αγχίαλο. Τον αφορισμό της Επανάστασης από το Πατριαρχείο και την επικύρωση της εγκυκλίου του, ελάχιστοι μητροπολίτες αρνήθηκαν να υπογράψουν. Μεταξύ αυτών, ο Μητροπολίτης Ευγένιος δεν υπέγραψε τον αφορισμό, αλλά και αρνήθηκε να τον διαβάσει δημόσια όταν το ζήτησαν οι Τούρκοι. Οι τουρκικές αρχές τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στην Κωνσταντινούπολη στις φυλακές του Μποσταντζή μαζί με τους συλληφθέντες επίσης επισκόπους Δέρκων Γρηγόριο, Εφέσου Διονύσιο, Νικομηδείας Αθανάσιο, Αδριανουπόλεως Δωρόθεο, Θεσσαλονίκης Ιωσήφ και Τυρνόβου Ιωαννίκιο.
Την ημέρα του Πάσχα, 10 Απριλίου 1821, μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, στην κεντρική πύλη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι Τούρκοι, μέσα στο πλαίσιο των σουλτανικών αντιποίνων, μετέφεραν τον Ευγένιο και τους μητροπολίτες Εφέσου Διονύσιο και Νικομήδειας Αθανάσιο, σε διάφορα σημεία της πόλης όπου και τους απαγχόνισαν. Συγκεκριμένα τον Ευγένιο τον κρέμασαν στη Πύλη του Γαλατά παρά την ομώνυμη γέφυρα. Στο στήθος και των τριών μητροπολιτών έφεραν υβριστική επιγραφή ως προδότες και αποστάτες.
Τα σώματά τους παρέμειναν κρεμασμένα επί τριήμερο, μετά την αποκαθήλωσή τους, αφού σύρθηκαν και διαπομπεύθηκαν ατιμωτικά στους δρόμους της πόλης από τουρκικό όχλο αλλά και Εβραίους στη συνέχεια ρίχτηκαν στη θάλασσα. Λίγες ημέρες μετά ανασύρθηκαν από κάποιους ευσεβείς Χριστιανούς όπου και τάφηκαν κάποια στο Επταπύργιο και άλλα σε κοντινό νησί απροσδιόριστου σημείου.
1756 – Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, αυστριακός συνθέτης.
Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (γερμ.: Wolfgang Amadeus Mozart, βαφτίστηκε Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart) (Σάλτσμπουργκ, 27 Ιανουαρίου 1756 - Βιέννη, 5 Δεκεμβρίου 1791) ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες κλασικής μουσικής. Μαζί με τον Γιόζεφ Χάυντν, τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν και τον Φραντς Σούμπερτ αποτελούν τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λεγόμενου βιεννέζικου κλασικισμού, του κλασικισμού και τη λεγόμενη «Πρώτη Σχολή της Βιέννης» . Συνέθεσε περισσότερα από 600 έργα, μουσική δωματίου, συμφωνική και εκκλησιαστική μουσική, καθώς και μικρότερες συνθέσεις: παραλλαγές, φαντασίες, σονάτες, άριες κ.α.
1775 – Φρίντριχ Φον Σέλινγκ, γερμανός φιλόσοφος. (Θαν. 20/8/1854)
1814 - Ευγένιος Βιολέ-λε-Ντυκ, Γάλλος αρχιτέκτονας.
1823 - Εντουάρ Λαλό, Γάλλος συνθέτης.
1826 - Μιχαήλ Σαλτίκοφ-Στσεντρίν, Ρώσος συγγραφέας.
1832 - Λιούις Κάρολ, Άγγλος συγγραφέας.
1836 - Λεοπόλδος φον Ζάχερ-Μάζοχ, Αυστριακός συγγραφέας.
1844 - Τζάκομο ντι Κίρικο, Ιταλός ζωγράφος.
O Τζάκομο ντι Κίρικο (Giacomo Di Chirico, 27 Ιανουαρίου 1844 - 26 Δεκεμβρίου 1883) ήταν Ιταλός ζωγράφος. Γεννήθηκε στη Βενόζα (Venosa) το 1844.
Το ζωγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως ιστορικούς πίνακες και σκηνές από τη καθημερινή ζωή. Ανήκε στη ρεαλιστική σχολή και διακρίθηκε ιδιαίτερα για τη λαμπρότητα των χρωμάτων των έργων του.
Πέθανε στη Νάπολη το 1883, σε ηλικία 40 ετών, καταλαμβανόμενος από παραφροσύνη.
1850 - Τζων Κόλιερ, Άγγλος συγγραφέας και ζωγράφος.
1859 - Γουλιέλμος Β΄, αυτοκράτορας της Γερμανίας.
1859 - Πάβελ Μιλιουκόφ, Ρώσος πολιτικός.
1887 - Καρλ Μπλέγκεν, Αμερικανός αρχαιολόγος.
1910 - Έντβαρντ Καρντέλι, Γιουγκοσλάβος πολιτικός.
1912 - Άρνε Νες, Νορβηγός φιλόσοφος.
1918 - Έλμορ Τζέιμς, Αμερικανός μουσικός.
1921 - Ντόνα Ριντ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
1924 - Ραούφ Ντενκτάς, Τουρκοκύπριος πολιτικός.
Ο Ραούφ Ντενκτάς (Rauf Denktas, 27 Ιανουαρίου 1924 - 13 Ιανουαρίου 2012) ήταν Τουρκοκύπριος πολιτικός. Γεννήθηκε στην Πάφο το 1924. Ο πατέρας του, Ραΐφ Εφέντης, καταγόταν από το αμιγώς τουρκοκυπριακό χωριό Άγιος Επιφάνιος. Στο χωριό αυτό, όπως υποδηλοί και η ονομασία του, όλοι οι κάτοικοι ήταν απόγονοι εξισλαμισμένων χριστιανών. Όπως αποδεικνύει ο τουρκολόγος Κώστας Π. Κύρρης, ο Ντενκτάς είναι απόγονος φραγκοεβραίων, με πολύ κοντινούς πρόγονους ορθόδοξους, όπως η μητέρα του, που λεγόταν Χρυσαλίδα, και η γιαγιά του που λεγόταν Μαριέττα.
Ο Ντενκτάς αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας. Κατά την διάρκεια των ετών 1941-1943 εργάστηκε ως μεταφραστής, δημοδιδάσκαλος, καθώς και ως δικαστικός υπάλληλος στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου. Το 1944, μετέβη στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Νομικά στο Λίνκολς Ινν με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου (British Council). Αποφοίτησε το 1947 και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου άρχισε να αναμειγνύεται και στην πολιτική.
Ο Ραούφ Ντενκτάς εργάστηκε μεθοδικά υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας, αγνοώντας τους Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι υπέφεραν και αυτοί από την πολιτική του, τόσο κατά το διάστημα 1955-1974, όσο και κατά το διάστημα μετά την τουρκική εισβολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισοί περίπου γηγενείς Τουρκοκύπριοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κύπρο μετά την εισβολή.
Ο Ραούφ Ντενκτάς αποσύρθηκε από την πολιτική τον Απρίλιο του 2005, αφού είχε ήδη αναγγείλει τον Μάιο του 2004 ότι δεν θα διεκδικούσε και πέμπτη «προεδρική θητεία». Στην κατοχική ηγεσία τον διαδέχθηκε ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012. Τις τελευταίες ημέρες της ζωής του νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της κατεχόμενης πλευράς της Λευκωσίας με ανεπάρκεια σε ζωτικά όργανα.
1928 - Γιώργος Κάρτερ, Έλληνας συγγραφέας.
1930 - Μπόμπι Μπλου Μπλαντ, Αμερικανός τραγουδιστής.
1944 - Μέιριντ Κόριγκαν, Βορειοϊρλανδή ακτιβίστρια.
1944 - Νικ Μέισον, Άγγλος ντράμερ (Pink Floyd).
1947 - Βύρων Πολύδωρας, Έλληνας πολιτικός.
O Βύρων Πολύδωρας (27 Ιανουαρίου 1947) είναι Έλληνας πολιτικός, πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και Πρόεδρος της Ένωσης για την Πατρίδα και τον Λαό.
Έχει επίσης διατελέσει Υπουργός Δημόσιας Τάξης, Υφυπουργός σε διάφορα υπουργεία και Αντιπρόεδρος της Βουλής.
Γεννήθηκε το 1947 στα Περιβόλια Ολυμπίας. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα των Η.Π.Α., Διεθνές Δίκαιο στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και Διεθνή Οικονομικά στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας.
Έχει έναν γιο και δίδυμες κόρες.
1954 - Στέλιος Παπαφλωράτος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1955 - Τζον Ρόμπερτς, Αμερικανός δικαστικός.
1957 - Τζάνικ Γκερς, Άγγλος κιθαρίστας.
1957 - Φρανκ Μίλλερ, Αμερικανός δημιουργός κόμικς και σκηνοθέτης.
1964 - Γιώργος Κωνσταντόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1971 - Lil Jon, Αμερικανός ράπερ.
1979 - Ροζαμάουντ Πάικ, Αγγλίδα ηθοποιός.
1981 - Στέλλα Γιαμπουρά, Ελληνίδα ηθοποιός.
1984 - Έλενα Ασημακοπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός και επιχειρηματίας.
1987 - Αντόν Σούνιν, Ρώσος ποδοσφαιριστής.
1988 - Κερλόν Μούρα Σόουζα, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1989 - Αλμπέρτο Μποτία, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1990 - Μαρία-Ελένα Παπασωτηρίου, Ελληνίδα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ.
1998 - Ρεββέκα Κιμ, Νοτιοκορεάτισσα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ.
Θάνατοι σαν σήμερα
98 - Νέρβας, Ρωμαίος αυτοκράτορας.
457 - Μαρκιανός, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Μαρκιανός (Flavius Marcianus Augustus, 392 - 27 Ιανουαρίου 457) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας (450-457), της Θεοδοσιανής δυναστείας, ο οποίος διαδέχτηκε τον Θεοδόσιο Β'. Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από ανάκαμψη του Βυζαντίου, το οποίο ο Μαρκιανός προστάτεψε από εξωτερικές απειλές και αναμόρφωσε οικονομικά. Όμως η απομονωτικές του πολιτικές άφησαν τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίς συμμάχους απέναντι στα βαρβαρικά φύλα, με αποτέλεσμα τις επιδρομές του Αττίλα στην Ιταλία και την άλωση της Ρώμης από τους Βάνδαλους. Η Ορθόδοξη εκκλησία τον αναγνωρίζει ως άγιο.
661 - Αλί ιμπν Αμπού Τάλιμπ, Άραβας χαλίφης.
672 - Πάπας Βιταλιανός.
847 - Πάπας Σέργιος Β΄.
1509 - Ιωάννης Α', παλατινός κόμης του Ζίμερν.
1547 - Άννα, βασίλισσα της Βοημίας και της Ουγγαρίας.
1596 - Φράνσις Ντρέικ - Άγγλος εξερευνητής.
Ο Σερ Φράνσις Ντρέικ (Sir Francis Drake, Ντέβονσαϊρ, 1540 - 27 Ιανουαρίου 1596) ήταν Άγγλος θαλασσοπόρος και πολιτικός της Ελισαβετιανής εποχής. Από μικρός έγινε ναυτικός και στα είκοσί του χρόνια πήρε το "δίπλωμα" του κουρσάρου, που του επέτρεπε να λεηλατεί τις αποικίες του Νέου Κόσμου και τα ισπανικά καράβια έχοντας επίσημα στο πλοίο του την αγγλική σημαία. Ύστερα από πολυάριθμες περιπέτειες, κατά τα έτη 1579-1580 ήταν ο πρώτος Άγγλος που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης, κατόρθωμα για το οποίο του απονεμήθηκε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Α' ο τίτλος του βαρωνέτου. Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του αγγλικού στόλου ενάντια στην Ισπανική Αρμάδα το 1588, υπόλογος μονάχα στη Βασίλισσα και τον Τσαρλς Χάουαρντ. Αρρώστησε και πέθανε από δυσεντερία λίγο έξω από το Πουέρτο Ρίκο το 1595, έχοντας όμως αποκτήσει τεράστια φήμη για τα κατορθώματά του. Του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο El Draque (δράκος), λογοπαίγνιο από την ισπανική και αγγλική ετυμολογία του επιθέτου του.
1740 - Λουδοβίκος Ερρίκος Α΄ του Κοντέ, Γάλλος πολιτικός.
1843 - Ανδρέας Ιδρωμένος, Έλληνας λόγιος.
1851 - Τζον Τζέιμς Οντιμπόν, Γάλλος ορνιθιλόγος και ζωγράφος.
1901 – Τζουζέπε Βέρντι, ιταλός συνθέτης. (Αΐντα, Ναμπούκο, Ριγκολέτο, Τροβατόρε, Τραβιάτα).
Ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι (ιταλικά:Giuseppe Fortunino Francesco Verdi, 10 Οκτωβρίου 1813 – 27 Ιανουαρίου 1901) ήταν Ιταλός μουσικός συνθέτης, από τους διασημότερους στο είδος της όπερας. Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του ανήκουν οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα και Αΐντα, μέρη των οποίων ("La donna e mobile", "Va, pensiero", "Libiamo" και θριαμβικό εμβατήριο αντίστοιχα) είναι πασίγνωστα.
1905 - Πάουλ Χένλαϊν, Γερμανός μηχανικός.
1913 - Ράινερ Φερδινάνδος, αρχιδούκας της Αυστρίας.
1919 - Έντρε Όντυ, Ούγγρος ποιητής.
1922 - Τζοβάννι Βέργκα, Ιταλός συγγραφέας.
1922 - Ελίζαμπεθ Κόχραν, Αμερικανίδα δημοσιογράφος.
1951 - Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ, Φινλανδός στρατιωτικός και πολιτικός.
1965 - Χασάν Αλί Μανσούρ, Ιρανός πολιτικός.
1972 - Μαχάλια Τζάκσον, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
1974 - Γεώργιος Γρίβας, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Γεώργιος Γρίβας (Χρυσαλινιώτισσα, 5 Ιουλίου 1897 - Λεμεσός, 27 Ιανουαρίου 1974), γνωστός και με το ψευδώνυμο Διγενής, ήταν Κύπριος αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Οργάνωσε και ηγήθηκε του αγώνα των Κυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα.
1975 - Μπιλ Ουόλς, Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός.
1980 - Στρατής Τσίρκας, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Στρατής Τσίρκας (Κάιρο 10 Ιουλίου 1911 – Αθήνα 27 Ιανουαρίου 1980) ήταν από τους αξιολογότερους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιάννης Χατζηαντρέας. (Από παρατσούκλι του πατέρα του, Κώστα Χατζηαντρέα).
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1911 και αποφοίτησε το 1928 από το εμπορικό τμήμα της εκεί Αμπετείου Σχολής. Για τα επόμενα δέκα χρόνια εργάστηκε ως λογιστής στην Άνω Αίγυπτο, όπου έγραψε τα πρώτα του ποιήματα και διηγήματα για τη ζωή των φελλάχων. Το 1930, γνωρίζει στην Αλεξάνδρεια τον Καβάφη, για τον οποίο έγραψε πολλά χρόνια αργότερα δύο βιβλία, Ο Καβάφης και η Εποχή του (1958) και Ο Πολιτικός Καβάφης (1971). Ασχολήθηκε με την ποίηση, το δοκίμιο, το διήγημα και το μυθιστόρημα, καθώς και με μεταφράσεις ξένων λογοτεχνών.
Ο Τσίρκας πέθανε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1980 σε ηλικία 69 ετών από ανεύρυσμα.
1983 - Λουί ντε Φινές, ήταν Γάλλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς ηθοποιούς στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου.
1984 - Μοχάμετ Αχμέτ, πολιτικός από τις Κομόρες.
1985 - Τίτος Ξηρέλλης, Έλληνας τραγουδιστής.
1986 - Κωνσταντίνος Αλεξιάδης, Έλληνας πολιτικός.
1986 - Δημήτριος Ευρυγένης, Έλληνας πολιτικός.
1993 - Αντρέ Ρενέ Ρουσιμόφ, περισσότερο γνωστός ως Αντρέ ο Γίγαντας, ήταν Γάλλος επαγγελματίας παλαιστής, αλλά και ηθοποιός.
Ο Αντρέ έπασχε από Μεγαλακρία και σε αυτό οφείλεται το μέγεθός του, για το οποίο πήρε τον χαρακτηρισμό από τους φιλάθλους της πάλης, ως το "Όγδοο θαύμα του κόσμου". (André René Roussimoff, 19 Μαΐου 1946 - 27 Ιανουαρίου 1993).
1994 - Μιράντα Μυράτ, Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906 και πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 1994. Ήταν κόρη του Μήτσου Μυράτ και της Κυβέλης, αδελφή του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Μυράτ και ετεροθαλής αδελφή του Δημήτρη και της Ρίτας Μυράτ. Υπήρξε πρωταγωνίστρια του Νεοελληνικού θεάτρου.
Από το 1921 μέχρι το 1923 παρακολούθησε μαθήματα στο Κολλέγιο Σεβινιέ στο Παρίσι. Την πρώτη εμφάνιση στη θεατρική σκηνή έκανε το 1919 με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη στο έργο "Δύο Λεονόρες" του Paul Lindau. Το επόμενο έτος εμφανίστηκε στον "Πρίγκιπα φοιτητή".
Το 1923 επέστρεψε από το Παρίσι και άρχιζε να παίζει με το θίασο της μητέρας της Κυβέλης μέχρι το 1932, οπότε και προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο Αθηνών με το συγκρότημα του οποίου εμφανίσθηκε ως πρωταγωνίστρια μέχρι το 1938. Στα έτη 1939 και 1940 συνεργάσθηκε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Το 1940 ίδρυσε δικό της θίασο σε συνεργασία με τον Κώστα Μουσούρη τον Μαυρέα και τον Ορέστη Μακρή. Το επόμενο έτος ο θίασος αυτός διαλύθηκε και δημιουργήθηκε άλλος με τον τίτλο "θίασος Μιράντας και Γιώργου Παππά", που έδωσε διάφορες παραστάσεις μέχρι το Καλοκαίρι του 1942, οπότε η Μιράντα ξεκίνησε νέο θίασο που συμμετείχε πρόσθετα και η Μαίρη Αρώνη. Η Μιράντα σταμάτησε τη θεατρική της καριέρα στη δεκαετία του 1960.
Ιδιαίτερη λαμπρή επιτυχία είχε στα έργα «Το Μελτεμάκι» του Παντελή Χορν και "Δεσποινίς Δικηγόρος" του Θεόδωρου Συναδινού. Από το ξένο ρεπερτόριο ιδιαίτερη επιτυχία σημείωσε στο έργο "Ηδονή της τιμιότητος" του Πιραντέλλο.
Η Μιράντα υπήρξε επίσης σημαντική συνεργάτρια του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας που λόγω της μόρφωσής της, της ορθοφωνίας της και της φωνητικής της χροιάς θεωρείτο ως ειδική στην απαγγελία ποιημάτων και στην ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων, ιδιαίτερα σε λογοτεχνικές εορτές. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε περισσότερες από 40 ταινίες ενώ συμμετείχε και σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές.
2001 - Σταύρος Δαμιανίδης, Έλληνας μουσικός.
Ο Σταύρος Δαμιανίδης (1941 - 2001), ήταν Έλληνας μουσικός γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 17 Σεπτεμβρίου 1941. Πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 2001 στο Περθ της δυτικής Αυστραλίας.
Ορφανός από μικρή ηλικία ο Δαμιανίδης αναγκάστηκε να εργαστεί για να συντηρήσει μια οικογένεια οκτώ ατόμων. Σε μια εποχή που το μπουζούκι είχε κακή φήμη, δεν μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να μάθει να παίζει. Στην ηλικία των 8 ετών έφτιαξε το πρώτο του μπουζούκι από ένα ένα παλιό τενεκεδένιο δοχείο και μάθαινε κρυφά την τεχνική του. Όταν αργότερα αγόρασε το πρώτο του όργανο, έπαιζε στους γάμους και τα βαφτίσια και άλλες γιορτές στο χωριό που μεγάλωσε.
Αφού υπηρέτησε τη θητεία του στο στρατό, άρχισε να παίζει επαγγελματικά μουσική περιοδεύοντας τη Μεσόγειο με δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, το Τρίο Μπελ Κάντο, η Σωτηρία Μπέλλου ο Σπύρος Ζαγοραίος, η Γιώτα Λύδια και άλλοι.
Μετά τις περιοδείες του στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ο Δαμιανίδης μετανάστευσε στην Αυστραλία προς το τέλος της δεκαετίας του '60, επιθυμώντας να καθιερωθεί εκεί ως καλλιτέχνης. Όμως, οι οικογενειακές υποχρεώσεις του τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει προσωρινά την τέχνη του. Παρ' όλες τις δυσκολίες έπαιξε ζωντανά στην Τασμανία, τη Μελβούρνη, το Σίδνεϊ, την Αδελαΐδα, το Ντάρβιν και τελικά στο Περθ, όπου και εγκαταστάθηκε.
2002 - Γελένα Γκορτσακόβα, Ρωσίδα ακοντίστρια.
2006 - Κάρολος Λαμπρίνο, Ρουμάνος πρίγκιπας.
2006 - Γιοχάνες Ράου, Γερμανός πολιτικός.
2007 - Γιανγκ Τσουάν-κουάνγκ, Ταϊβανέζος αθλητής.
2008 - Σουχάρτο, Ινδονήσιος πολιτικός.
2009 - Τζον Άπνταϊκ, Αμερικανός συγγραφέας.
2010 - Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ, Αμερικανός συγγραφέας.
2015 - Τσαρλς Χαρντ Τάουνς, Αμερικανός φυσικός.
2017 - Εμανουέλ Ριβά, Γαλλίδα ηθοποιός.
2017 - Τσαρλς Σάκλεφορντ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
Σαν σήμερα 25 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 2206
Σαν σήμερα 25 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Γρηγορίου του Θεολόγου, (Γρηγόρης, Γρηγόριος, Γόλης, Γρηγορία *)
Αγίας Μαργαρίτας, (Μαργαρίτα *)
25 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1554: Ιδρύεται από Ιησουίτες ιεραπόστολους η πόλη του Σάο Πάολο στη Βραζιλία.
1755: Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο της Μόσχας.
1815: Ο Μπετόβεν συνοδεύει στο πιάνο την τενόρο Φραντς Βιλντ σε εκδήλωση για τα γενέθλια της Τσαρίνας, κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βιέννης. Είναι η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Μπετόβεν ως πιανίστα.
1817: Κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη η όπερα του Τζιοακίνι Ροσίνι "Η Σταχτοπούτα".
1822: Απεσταλμένοι της Υψηλής Πύλης δολοφονούν τον Αλή Πασά στη Μονή Αγίου Παντελεήμονα, στη νησίδα της λίμνης των Ιωαννίνων. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και το κεφάλι του στέλνεται ταριχευμένο στην Κωνσταντινούπολη.
1833: Αποβιβάζεται στο Ναύπλιο από τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη», ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, Όθων, σε ηλικία 17 ετών εν μέσω λαϊκών επευφημιών, συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνήσει μέχρι την ενηλικίωσή του το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό (3.850 στρατιώτες).
1833: Ο Σπυρίδων Τρικούπης διορίζεται πρωθυπουργός (ως Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου) και υπουργός Εξωτερικών του Βασιλείου της Ελλάδος. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος διορίζεται υπουργός Οικονομικών.
1835: Αρχίζει η ισχύς του Οργανισμού των Δικαστηρίων. Είχε εκδοθεί ως νόμος το 1834.
1836: Θεμελιώνεται το κτίριο των Ανακτόρων στο λόφο της Mπουμπουνίστρας, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Φρειδερίκου Γκέρτνερ. Πρόκειται για το σημερινό κτίριο της Βουλής.
1837: Δημοσιεύεται διάταγμα του Όθωνα «Περί συστάσεως επιτροπής επί της εμψυχώσεως της εθνικής βιομηχανίας», που αποτελεί την πρώτη επίσημη προσπάθεια ανάπτυξης βιομηχανίας στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Πρώτος πρόεδρος της επιτροπής διορίζεται ο Γεώργιος Κουντουριώτης.
1847: Μουσουρικά: Σοβαρό επεισόδιο ανάμεσα στον Όθωνα και στον πρεσβευτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Αθήνα, Κωστάκη Μουσούρο Μπέη. Ο Μουσούρος αρνείται να χορηγήσει διαβατήριο στον υπασπιστή του βασιλιά Όθωνα, Τσάμη Καρατάσο, με την αιτιολογία ότι είχε συμμετάσχει στο κίνημα της Mακεδονίας. Αποτέλεσμα ήταν η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών για ένα έτος.
1858: Το γαμήλιο εμβατήριο του Φέλιξ Μέντελσον ακούγεται για πρώτη φορά στο γάμο της πριγκίπισσας της Αγγλίας Βικτώριας και του πρίγκιπα της Πρωσίας, Φρειδερίκου.
1881: Ιδρύεται η πρώτη τηλεφωνική εταιρία, που έφερε το όνομα "Oriental Telephone Company", από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ και τον Τόμας Έντισον.
1890: Η δημοσιογράφος Νέλι Μπλάι ολοκληρώνεται το Γύρο του Κόσμου σε 72 ημέρες, ξεπερνώντας το ρεκόρ του φανταστικού ήρωα του Ιουλίου Βερν, Φιλέα Φόγκ.
1897: Οι επαναστάτες των Χανίων, μεταξύ των οποίων ηγετική θέση είχε ήδη ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπογράφουν στο Ακρωτήρι ψήφισμα, με το οποίο κηρύσσουν την κατάλυση της τουρκικής κατοχής της Κρήτης και την ένωση με την Ελλάδα και καλούν το βασιλιά Γεώργιο Α’ να καταλάβει το νησί.
1902: Η Ρωσία καταργεί τη θανατική ποινή.
1911: Σοβαρά επεισόδια σημειώνονται στην Αθήνα, εξαιτίας της απεργίας των ταχυδρομικών.
1913: Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος επισκέπτεται τη Σόφια.
1915: Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ καλεί από τη Νέα Υόρκη τον Τόμας Γουότσον στο Σαν Φρανσίσκο, εγκαινιάζοντας την πρώτη διηπειρωτική τηλεφωνική γραμμή.
1917: Οι Δυτικές Ινδίες, που ήταν αποικία της Δανίας, πωλούνται στις ΗΠΑ έναντι 25 εκατομμυρίων δολαρίων.
1919: Η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, η οποία επιδιώκει μια μόνιμη ειρήνη μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκρίνει την πρόταση δημιουργίας της Κοινωνίας των Εθνών.
1921: Στις ΗΠΑ, 3,5 εκατομμύρια άτομα είναι άνεργα, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας.
1924: Ξεκινούν οι 1οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σαμονί της Γαλλίας, οι οποίοι αρχικά ονομάζονταν "Εβδομάδα Χειμερινών Σπορ". Συμμετέχουν 281 αθλητές και 13 αθλήτριες από 16 χώρες σε 14 αγωνίσματα.
1929: Στην Ελλάδα εντείνεται ο αγώνας εναντίον των αφροδίσιων νοσημάτων.
1930: Στην Ισπανία, παραιτείται ο δικτάτορας Μιγκέλ Πρίμο ντε Ριβέρα.
1931: Στην Ινδία, αποφυλακίζεται ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος αγωνιζόταν υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας του.
1932: Η ΕΣΣΔ υπογράφει σύμφωνο μη επίθεσης με την Πολωνία.
1935: Ο ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος δίνει μία ιστορικά σημαντική διάλεξη «Περί σουρρεαλισμού» στη Λέσχη Καλλιτεχνών, εισάγοντας ουσιαστικά τον υπερρεαλισμό στον ελληνικό χώρο.
1937: Η δικτατορία Μεταξά θεσπίζει μεταξύ άλλων τον Αναγκαστικό Νόμο 445 «Περί κινηματογράφων» για τον συνολικό έλεγχο της βιομηχανίας του κινηματογράφου και τον Αναγκαστικό Νόμο 446 «Περί θεάτρου» για το συνολικό έλεγχο του θεατρικού κυκλώματος και την υποβολή του σε αυστηρή λογοκρισία.
1942: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου η σύμμαχος της Ιαπωνίας, Ταϊλάνδη, κηρύττει πόλεμο κατά της Βρετανίας και των ΗΠΑ.
1945: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Με νίκη των Συμμάχων τελειώνει η Μάχη των Αρδεννών.
1946: Η Αμερικανική Ένωση Μεταλλωρύχων ξαναγίνεται μέλος της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας.
1949: Απονέμονται στο Χόλιγουντ τα πρώτα βραβεία ΕΜΜΥ.
1950: Με 63 ψήφους υπέρ και 19 κατά, η αμερικανική Γερουσία αποδέχεται τα ψηφίσματα περί ισοπολιτείας των πολιτών της χώρας.
1953: Φτάνουν στην Ελλάδα τα πρώτα ελικόπτερα.
1955: Το Ανώτατο Σοβιέτ τερματίζει και επίσημα την εμπόλεμη κατάσταση με τη Γερμανία.
1955: Οι αγγλικές αρχές κατοχής συλλαμβάνουν στην Πάφο το ιστιοφόρο «Αγιος Γεώργιος», το οποίο μεταφέρει από την Ελλάδα πολεμικό υλικό για την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ.
1961: Στις ΗΠΑ, μεταδίδεται για πρώτη φορά "ζωντανά" η συνέντευξη Τύπου του Προέδρου Τζον Κένεντι.
1962: Παραιτείται ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Ιάκωβος Βαβανάτσος, σε βάρος του οποίου υπάρχουν φήμες για διαβλητή ηθική συμπεριφορά.
1969: Κατασκευάζονται οι εγκαταστάσεις του κρατικού ραδιοφώνου (ΕΙΡ) και της τηλεόρασης στην Αγία Παρασκευή.
1970: Φεύγει από τη ζωή η τραγουδίστρια της όπερας, Ζαν Μπαθόρι.
1971: Πραξικόπημα στην Ουγκάντα: Ο αντιστράτηγος Ίντι Αμίν Νταντά, αρπάζει την εξουσία και ανακηρύσσει τον εαυτό του δικτάτορα. Ο πρόεδρος, Μίλτον Ομπότε, δε βρίσκεται στη χώρα, όταν οι επαναστάτες ανατρέπουν την κυβέρνησή του. Οι αντάρτες με επικεφαλής τον Αμίν Νταντά, επιδίδονται σε λουτρό αίματος, σκοτώνοντας όλους τους στρατιώτες και αστυνομικούς, που είναι πιστοί στον Ομπότε.
1971: Στις ΗΠΑ, ο Τσαρλς Μάνσον κρίνεται ένοχος φόνου εκ προμελέτης της ηθοποιού Σάρον Τέιτ, συζύγου του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι κι άλλων έξι ατόμων στο σπίτι της στο Μπέβερλι Χιλς, τον Αύγουστο του 1969, καθώς και του ζεύγους Λα Μπιάνκα, στο Λος Άντζελες.
1980: Στις ΗΠΑ, η εταιρία πετρελαίου Έξον ανακοινώνει καθαρά κέρδη για το 1979 3 δις. δολάρια, ποσό, που αποτελεί ρεκόρ.
1981: Η χήρα του Μάο Τσε Τούνγκ, Τζιανγκ Κινγκ, καταδικάζεται σε θάνατο, αφού κρίνεται ένοχη για «αντι - επαναστατικά εγκλήματα».
1983: Συλλαμβάνεται στη Βολιβία ο Ναζί, καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου, Κλάους Μπάρμπι.
1991: Τέσσερις βόμβες εκρήγνυνται στα υποκαταστήματα της τράπεζας Citibank στο Χαλάνδρι, και την Αγία Παρασκευή, στην τράπεζα Barclay’s στο Μαρούσι και στο γραφείο του γάλλου στρατιωτικού ακόλουθου στο Mετς. Την ευθύνη αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».
1991: Οι ΗΠΑ κατηγορούν το Ιράκ ότι, αφήνει να διαρρέει αργό πετρέλαιο στη θάλασσα του Κόλπου, που μπορεί να προκαλέσει τεράστια οικολογική καταστροφή. Από την πλευρά του το Ιράκ ανακοινώνει ότι, 231 άτομα έχουν σκοτωθεί σε βομβαρδισμούς, ενώ η αντιιρακινή Συμμαχία υποστηρίζει ότι, οι νεκροί είναι 48.
1993: Στις ΗΠΑ, ένοπλος σκοτώνει δύο εργαζομένους στο αρχηγείο της CIA στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια.
1994: Δεν θα αλλάξουμε το όνομα μόνο και μόνο επειδή μας το ζητεί η Ελλάδα", δηλώνει ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόροφ.
1995: Στη Σικελία, ο αρχηγός της Μαφίας, Σαλβατόρε Τότο Ρίινα, καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη από το δικαστήριο του Παλέρμο.
1996: Η Ρωσία γίνεται δεκτή στους κόλπους του Συμβουλίου της Ευρώπης.
1998: Η ΕΟΚ (Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης) αποκτά νέο πρόεδρο έπειτα από 21 χρόνια. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, γενικός γραμματέας από το 1980, αναλαμβάνει στην θέση του Ζαχαρία Αλεξάνδρου, που ήταν πρόεδρος από το 1977. Οι δυο αυτοί παράγοντες έχουν οδηγήσει το μπάσκετ στις μεγαλύτερες διεθνείς διακρίσεις της ιστορίας του όντας στην εμπροσθοφυλακή της ΕΟΚ από το 1970.
1999: Φονικός σεισμός 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σκοτώνει τουλάχιστον 1.000 ανθρώπους στην Κολομβία.
2004: Προσεδαφίζεται στη φωτεινή πλευρά του Άρη, το Opportunity, ένα από τα δύο ρομποτικά οχήματα της ΝΑΣΑ.
2005: Συνωστισμός σε ναό στην Ινδία οδηγεί στο θάνατο 258 άτομα.
2006: Στο Μεξικό συλλαμβάνεται η επαγγελματίας παλαιστής Χουάνα Μπαράτσα για τη δολοφονία 10 ηλικιωμένων γυναικών.
2006: Η «Χαμάς», που αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Δύση, κερδίζει την πλειοψηφία των εδρών στο νέο Παλαιστινιακό Κοινοβούλιο.
2010: Αεροσκάφος των αιθιοπικών αερογραμμών συντρίβεται στη Μεσόγειο και σκοτώνονται και οι 90 επιβαίνοντες.
2011: Ξεκινά το πρώτο μεγάλο κύμα διαδηλώσεων στην Αίγυπτο που τελικά οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ.
2010: Εκτελείται δι απαγχονισμού στο Ιράκ ο Αλι Χάσαν αλ Ματζίντ, ξάδελφος του Σαντάμ Χουσεΐν, ο επονομαζόμενος και «Χημικός Αλί». Είχε καταδικαστεί τέσσερις φορές σε θάνατο, κυρίως για τη σφαγή περίπου 5.000 Κούρδων το 1988.
2013: Εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ,δηλώνει από τις Ηνωμένες Πολιτείες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
2015: Εκλογές για κυβέρνηση Ελλάδος τις οποίες κέρδισε για ο ΣΥΡΙΖΑ. Επρόκειτο για πρόωρες εκλογές, οι οποίες προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας από τη Βουλή των Ελλήνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα κέρδισε τη νίκη στις εκλογές και μετά από συνεννόηση του Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο, συμφωνήθηκε η δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού αποτελούμενη από τα δύο κόμματα.
2022: Αργία για την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, λόγω της σπάνιας χιονοθύελλας "Ελπίς" σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η σφοδρή χιονοθύελλα "Ελπίς" που έντυσε στα λευκά την Ελλάδα προκαλώντας μπλακ άουτ στην Αθήνα και τα προάστιά της, υποχρέωσε την κυβέρνηση να διατάξει ιδιωτικές εταιρείες και δημόσιες υπηρεσίες να κατεβάσουν ρολά. "Σχολεία, ιδιωτικές εταιρείες, πλην σουπερμάρκετ και φαρμακείων, παραμένουν κλειστά σε Αθήνα, Εύβοια, Κρήτη κι άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Η σφοδρή χιονόπτωση παρέλυσε την κυκλοφορία κι εγκλώβισε οδηγούς, ενώ ακυρώθηκαν πτήσεις στο διεθνές αεροδρόμιο των Αθηνών".
Η Αττική Οδός θα δώσει αποζημίωση 2.000 ευρώ για κάθε εγκλωβισμένο οδηγό, μετά από αίτημα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η κακοκαιρία παρέλυσε την κυκλοφορία στην Αθήνα κι έθεσε εκτός λειτουργίας τα περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Στρατός και πυροσβεστική επιστρατεύθηκαν αργά το βράδυ της Δευτέρας για να απεγκλωβίσουν εκατοντάδες οδηγούς ΙΧ, που είχαν παγιδευτεί επί ώρες στα αυτοκίνητά τους, μεταφέροντάς τους σε νοικιασμένα δωμάτια ξενοδοχείων.
Ορισμένοι εγκατέλειψαν τα οχήματά τους και επέστρεψαν στα σπίτια τους πεζή μέσα στο χιόνι.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι και η επόμενη μέρα Τετάρτη 26 Ιανουαρίου θα είναι αργία.
Σε ισχύ είναι απαγορευτικό απόπλου από τα λιμάνια Πειραιά, Ραφήνας και Λαυρίου.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται λόγω των ισχυρών βόρειων ανέμων που πνέουν σε πολλές θαλάσσιες περιοχές, που σύμφωνα με την ΕΜΥ φθάνουν στο Αιγαίο τα 8 με 9 μποφόρ. Για τα νησιά του Αργοσαρωνικού τα δρομολόγια εκτελούνται μόνο με πλοία κλειστού τύπου. Κλειστές είναι επίσης οι γραμμές Αγ.Μαρίνα -Νέα Στύρα και Κεραμωτή -Λιμένα Θάσου.
Το "Επιτελικό Κράτος" υπέστη βαρύτατη ήττα και εκτέθηκε για ακόμη μια φορά ανεπανόρθωτα, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή των πολιτών του.
Γεννήσεις σαν σήμερα
750 - Λέων Δ΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Λέων Δ' ο Χάζαρος (25 Ιανουαρίου 750 - 8 Σεπτεμβρίου 780) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 775 έως το 780. Γιος του Κωνσταντίνου Ε' και της πριγκίπισσας των Χαζάρων Σισάκ (η οποία μετονομάστηκε Ειρήνη), γεννήθηκε το 750 και σε ηλικία ενός έτους στέφθηκε από τον πατέρα του συμβασιλεύς. Ανατράφηκε σε εικονομαχικό περιβάλλον, παντρεύτηκε όμως το 770 την εικονόφιλη Ειρήνη την Αθηναία από την οποία απέκτησε το διάδοχό του Κωνσταντίνο ΣΤ'. Το 776 ο Κωνσταντίνος στέφθηκε με τη σειρά του συμβασιλεύς ώστε να εξασφαλιστεί από τις βλέψεις των ετεροθαλών αδελφών του Λέοντος.
Η πολιτική του Λέοντος σε σχέση με το ζήτημα των εικόνων υπήρξε αμφιλεγόμενη. Αφενός μεν προώθησε σε μητροπολιτικούς θρόνους ηγουμένους μοναστηριών και δέχτηκε τη χειροτονία του εικονόφιλου Παύλου του Κύπριου ως Πατριάρχη, από την άλλη πλευρά όμως τιμώρησε με δημόσια διαπόμπευση εικονόφιλους αξιωματούχους του παλατιού.
Στο αραβικό μέτωπο δεν ηγήθηκε προσωπικά κάποιας εκστρατείας. Τις επιχειρήσεις διηύθηνε ο στρατηγός του θέματος των Θρακησίων Μιχαήλ Λαχανοδράκων. Οι σχέσεις με του Βουλγάρους υπήρξαν ειρηνικές μετά τους μακροχρόνιους πολέμους του Κωνσταντίνου Ε'. Ο ηγεμόνας των Βουλγάρων Τέλεριγ ασπάστηκε το Χριστιανισμό και παντρεύτηκε μια ξαδέλφη της Ειρήνης, η κίνησή του όμως αυτή δεν είχε ως συνέχεια τον εκχριστιανισμό του λαού του.
Ο πρόωρος θάνατός του έφερε στην εξουσία τη σύζυγό του Ειρήνη, ως επίτροπο του ανήλικου διαδόχου.
1615 – Χόφερτ Φλινκ, Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής.
O Χόφερτ Φλινκ (Govert Flinck, 25 Ιανουαρίου 1615 - 2 Φεβρουαρίου 1660) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής. Γιος εμπόρου υφασμάτων από το Cleve της Γερμανίας, εκπαιδεύτηκε σε νεαρή ηλικία υπό την εποπτεία του Μεννονίτη ζωγράφου Lambert Jacobsz., στην ολλανδική πόλη Leeuwarden. Στο εργαστήριο του, γνώρισε επίσης τον ζωγράφο Γιάκομπ Μπάκερ (1609-51), ο οποίος άσκησε σημαντική επιρροή στον Φλινκ. Το 1633 εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, όπου ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο εργαστήριο του Ρέμπραντ.
Τα παλαιότερα σωζόμενα έργα του χρονολογούνται το 1636, χρονιά κατά την οποία πιθανότατα διακόπηκε η συνεργασία του με τον Ρέμπραντ και ξεκίνησε να λειτουργεί δικό του εργαστήριο. Τα πρώιμα έργα του φανερώνουν την ισχυρή επίδραση του δασκάλου του, αν και τα επόμενα χρόνια ο Φλινκ ενσωμάτωσε στους πίνακές του στοιχεία από τους σημαντικότερους φλαμανδούς ζωγράφους της εποχής. Στις πρώτες του ιστορικές συνθέσεις, μεγάλης κλίμακας, ανήκει η Ευλογία του Ιακώβ (1638, Rijksmuseum), έργο που θεωρείται ασυνήθιστο στα πλαίσια της σχολής του Ρέμπραντ και ενδεικτικό της τάσης του Φλινκ για καλλιτεχνική αυτονομία. Διακρίθηκε κυρίως σε προσωπογραφίες και ιστορικά θέματα. Στις σημαντικότερες παραγγελίες που ανέλαβε ανήκει η διακόσμηση του νέου δημαρχείου της πόλης του Άμστερνταμ, το 1655.
1627 – Ρόμπερτ Μπόιλ, Ιρλανδός χημικός.
Ο Ρόμπερτ Μπόιλ (Robert William Boyle, 25 Ιανουαρίου 1627 - 31 Δεκεμβρίου 1691) ήταν Ιρλανδός χημικός.
Ο Μπόιλ ήταν εκείνος που αντιλήφθηκε τη πραγματική φύση των στοιχείων, προσδίδοντας σ΄ αυτά τη χημική έννοια και ότι οι διάφορες ουσίες αποτελούν χημικές ενώσεις χημικών στοιχείων και αντίστροφα ότι τα χημικά στοιχεία μπορούν να απομονωθούν με διάσπαση των χημικών ενώσεων. Επιπλέον ο Μπόιλ διατύπωσε, νόμο των αερίων που φέρει το όνομά του.Ο Boyle θεωρείται ο τελευταίος των αλχημιστών και ταυτόχρονα ο πρώτος των χημικών. Στο βιβλίο του ''ο σκεπτικιστής χημικός'' εισάγει την έννοια του ατόμου απορρίπτοντας τα τέσσερα στοιχεία του Αριστοτέλη (γη, νερό, αέρας, φωτιά).
1736 – Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ, Ιταλός μαθηματικός.
Ο Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ (Joseph-Louis Lagrange ή Giuseppe Lodovico Lagrangia) (25 Ιανουαρίου 1736 – 10 Απριλίου 1813) ήταν Ιταλός μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Πρωσία και τη Γαλλία. Έκανε πολύ σημαντικές μελέτες συνεισφέροντας σε όλα τα πεδία της μαθηματικής ανάλυσης, στη θεωρία αριθμών, αλλά και στην κλασσική μηχανική και ουράνια μηχανική.
Το 1766, κατόπιν υποδείξεως του Όιλερ και του ντ' Αλαμπέρ, διαδέχτηκε τον πρώτο στη θέση του διευθυντή Μαθηματικών στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών, στο Βερολίνο, θέση όπου παρέμεινε για είκοσι χρόνια, παράγοντας μεγάλο έργο και κερδίζοντας πολλά βραβεία.
Η πραγματεία του Λαγκράνζ στην αναλυτική μηχανική (Traite de Μecanique Αnalytique), που γράφτηκε στο Βερολίνο και εκδόθηκε το 1788, ήταν η πιο συστηματική μελέτη της κλασσικής μηχανικής από την εποχή του Νεύτωνα και αποτέλεσε τη βάση της μετέπειτα εξέλιξης της μαθηματικής φυσικής στον δέκατο ένατο αιώνα.
Οι γονείς του Λαγκράνζ ήταν Ιταλοί, αν και ο προ-παππούς του, από το γενεαλογικό δένδρο του πατέρα του, ήταν Γάλλος. Το 1787, στην ηλικία των 51, ??μετακόμισε από το Βερολίνο στη Γαλλία και έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Παρέμεινε στη Γαλλία μέχρι το τέλος της ζωής του. Επομένως, ο Λαγκράνζ εναλλακτικά θεωρείται Γάλλος και Ιταλός επιστήμονας. Ο Λαγκράνζ επέζησε της Γαλλικής Επανάστασης και έγινε ο πρώτος καθηγητής της ανάλυσης στο Πολυτεχνείο Ecole μετά το άνοιγμά του το 1794. Ο Λαγκράνζ διορίστηκε γερουσιαστής το 1799, και ο Ναπολέων του έδωσε τον τίτλο της Λεγεώνα της Τιμής το 1803 και τον έκανε Κόμη της αυτοκρατορίας το 1808.
Είναι θαμμένος στο Πάνθεον και το όνομά του εμφανίζεται ανάμεσα στα 72 ονόματα που είναι χαραγμένα στον Πύργο του Άιφελ.
1759 - Ρόμπερτ Μπερνς, Σκωτσέζος ποιητής.
1783 – Γουίλιαμ Κολγκέιτ, αγγλος επιχειρηματίας, ιδρυτής της γνωστής εταιρίας ειδών ατομικής υγιεινής. (Θαν. 25/3/1857)
1874 – Γ. Σόμερσετ Μομ, Άγγλος συγγραγέας.
O Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ (William Somerset Maugham, 25 Ιανουαρίου 1874 – 16 Δεκεμβρίου 1965) ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος. Ήταν από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς της εποχής του και λέγεται ότι ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος συγγραφέας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Πολλά έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Ήταν το τέταρτο απ' τα έξι παιδιά του νομικού συμβούλου της βρετανικής πρεσβείας. Όταν σε ηλικία δέκα χρονών έχασε τους γονείς του πήγε στην Αγγλία. Σπούδασε ανθρωπιστικές σπουδές για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη και ύστερα ιατρική, την οποία όμως εγκατέλειψε μετά την επιτυχία των μυθιστορημάτων του. Το 1903 έγραψε το πρώτο του θεατρικό (A man of honour) κι ακολούθησαν κι άλλα. Το 1917 βρέθηκε στη Ρωσία ως βρετανός πράκτορας και κάλυψε τα γεγονότα της Οκτωβριανής επανάστασης ως ρεπόρτερ. Πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 91 χρονών.
Ο Σόμερσετ Μομ ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους (και καλύτερα αμειβόμενους) συγγραφείς της εποχής του. Παρά την τεράστια όμως επιτυχία της πρόζας του και των θεατρικών του έργων, ποτέ δεν κέρδισε την ανεπιφύλακτη αναγνώριση των κριτικών και των ομότεχνών του. Έγραψε σε ύφος παραδοσιακό και απολύτως κατανοητό σε εποχή κατά την οποία άρχισε να εμφανίζεται η μοντέρνα μορφή λογοτεχνίας των Ουίλιαμ Φόκνερ, Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ κ.λ.. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του : «Είμαι στην πρώτη σειρά των δευτέρας τάξεως συγγραφέων».
Πρωτότυπος, φλεγματικός και κοσμοπολίτης, ταξίδευε και παρατηρούσε (διακρίνεται για τη βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης), σατίριζε κυνικά και ανάλαφρα τα ήθη της ανώτερης αγγλικής τάξης καθώς και τις σχέσεις των δύο φύλων του. Το ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του Ανθρώπινη Δουλεία και το Στην Κόψη του Ξυραφιού είναι από τα γνωστότερα έργα του. Πέθανε πλήρης ημερών στις 16 Δεκεμβρίου του 1965 σε ηλικία 91 ετών.
1875 - Σωτήριος Βεζανής, Έλληνας νομικός και βιομήχανος.
1882 - Βιρτζίνια Γουλφ, Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Βιρτζίνια Γουλφ (ή Βιργινία Γουλφ (Virginia Woolf, πλήρες όνομα Αντελίν Βιρζίνια Στήβεν - Adeline Virginia Stephen), 25 Ιανουαρίου 1882 - 28 Μαρτίου 1941) υπήρξε σπουδαία Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, που θεωρήθηκε πρωτοπόρος και νεοτερίζουσα λογοτέχνις στον 20ό αιώνα και μια από τους μέγιστους καινοτόμους στην αγγλική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου υπήρξε σημαντική μορφή στη λογοτεχνική κοινωνία του Λονδίνου και μέλος της Ομάδας Μπλούμσμπερυ. Τα διασημότερα έργα της είναι τα μυθιστορήματα Η κυρία Ντάλογουεη (Mrs Dalloway, 1925), Στο φάρο (To The Lighthouse, 1927), το Ορλάντο (Orlando, 1928), και το δοκίμιο Ένα δωμάτιο ολοδικό σου (A Room of One's Own, 1929) με τη παροιμιώδη φράση της: «Μια γυναίκα πρέπει να έχει τα χρήματα και ένα δωμάτιο κατάδικό της, εάν πρόκειται να γράψει μυθιστοριογραφία». Τα μυθιστορήματά της διακρίνονται για το ψυχολογικό τους βάθος και το εκφραστικό τους ύφος. Άλλα γνωστά έργα της είναι: Νύχτα και μέρα, Τα κύματα, Τα χρόνια, Τρεις γκινέες, κ.ά.
1886 - Βίλχελμ Φούρτβενγκλερ, Γερμανός διευθυντής ορχήστρας.
1917 - Ιλιά Πριγκόζιν, Ρώσος επιστήμονας.
1925 – Γιώργος Ζαμπέτας ήταν Έλληνας συνθέτης, τραγουδιστής και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα.
1925 - Έντουαρντ Κόλμαν, Αμερικανός κινηματογραφιστής.
1928 - Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε, Γεωργιανός πολιτικός.
1929 - Ρομπέρ Φωρισόν, Γάλλος ακαδημαϊκός.
1933 - Κορασόν Ακίνο, Φιλιππινέζα πολιτικός.
1938 - Βλαντίμιρ Βισότσκι, Ρώσος ηθοποιός, μουσικός και ποιητής.
1938 - Έτα Τζέιμς, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
1939 - Τζόρτζιο Γκάμπερ, Ιταλός τραγουδοποιός.
1942 – Εουσέμπιο (ντα Σίλβα Φερέιρα), ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη.
Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα (Eusebio da Silva Ferreira, η ορθή προφορά είναι Εουζέμπιο: ευρωπαϊκή πορτογαλική προφορά, 25 Ιανουαρίου 1942-5 Ιανουαρίου 2014), γνωστότερος απλά ως Εουσέμπιο, ήταν Πορτογάλος ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη (πρώην πορτογαλική αποικία), που αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού.
Αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο Εουσέμπιο έπαιξε σε πολλές ομάδες, αλλά αναδείχτηκε με την ομάδα της Μπενφίκα, σκοράροντας 319 γκολ σε μόνο 313 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, γινόμενος ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ομάδα του και οδηγώντας την στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1962. Tο 1965 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα.
Σημαντική ήταν και η συνεισφορά του σε επίπεδο εθνικών ομάδων, βοηθώντας την Εθνικής Πορτογαλίας να κατακτήσει την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, που διεξήχθη στην Αγγλία. Μέχρι το 2005 ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Πορτογαλίας, όταν και ο Παουλέτα έσπασε το ρεκόρ του.
Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 2014.
1943 - Τόμπι Χούπερ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1948 - Χαλίφα μπιν Ζαγέντ αλ Ναχαγιάν, πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
1954 - Ρικάρδο Μποτσίνι, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
1954 - Κώστας Τσίκας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1971 - Λούκα Μπαντοέρ, Ιταλός παλαίμαχος οδηγός αγώνων.
1974 – Αδάμ Μπουσδούκος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Αδάμ Μπουσδούκος (Αμβούργο, 25 Ιανουαρίου 1974) είναι Γερμανός ηθοποιός ελληνικής καταγωγής που ζει και εργάζεται στη Γερμανία.
Ο γιος Ελλήνων μεταναστών γεννήθηκε το 1974 στην Άλτονα, μια πολυεθνική περιοχή του Αμβούργου όπου μεγάλωσε μαζί με τον κατοπινό σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν.
Η καριέρα του ηθοποιού Μπουσδούκου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το όνομα Ακίν, ο οποίος παρέα με τον Μπουσδούκο παρουσίασε το 1993 το σενάριο της πρώτης του κινηματογραφικής επιτυχίας «Ακαριαίο Χτύπημα» στην παραγωγική εταιρεία Hamburger Wuste Film Produktion γραμμένο σε μπλοκ σερβιτόρου. Με εξαίρεση την «Geturkt» ο Μπουσδούκος έχει εμφανίσεις σε όλες τις ταινίες του Ακίν. Η συνεργασία τους ξεκίνησε με την μικρού μήκους ταινία «Sensin - Du bist es!» και συνεχίστηκε μεταξύ άλλων με το πολυβραβευμένο κοινωνικό δράμα «Ακαριαίο Χτύπημα» και την βραβευμένη με τη Χρυσή Άρκτο ταινία «Μαζί ποτέ» στη Μπερλινάλε του 2004. Η ερμηνεία του Μπουσδούκου και των άλλων δυο πρωταγωνιστών της ταινίας «Ακαριαίο Χτύπημα» Μεχμέτ Κουρτουλούς και Αλεξάνταρ Τζοβάνοβιτς βραβεύτηκε με το Μπρούντζινο Λιοντάρι του Διεθνούς Φεστιβάλ του Λοκάρνο της Ελβετίας το 1998 και με το βραβείο Adolf-Grimme 2001. Κατόπιν ο Μπουσδούκος είχε διάφορες μικρές εμφανίσεις σε ταινίες του Ακίν όπως π.χ. στην «Η Ιουλία τον Αύγουστο» (2000) και στο «Σολίνο» (2002) αλλά και σε διάφορες τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Το 2009 ήταν ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Κουζίνα με ψυχή», επίσης σε σκηνοθεσία Φατίχ Ακίν.
1975 - Τιμ Μοντγκόμερι, Αμερικανός αθλητής
1976 - Δημήτρης Ναλιτζής, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1979 – Κατερίνα Παπουτσάκη, Ελληνίδα ηθοποιός.
Κατάγεται απο τη Σητεία της Κρήτης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και παρακολούθησε επίσης μαθήματα κλασικού τραγουδιού, χορού και μπαλέτου.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες. Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1999 με τη συμμετοχή της σε μικρούς ρόλους στις ταινίες "Μαύρο Γάλα" του Νίκου Τριανταφυλλίδη και "Προπατορικό Αμάρτημα" του Δημήτρη Μακρή. Ακολούθησε η κωμωδία "Τρία Πουλάκια Κάθονται" (2003) σε σκηνοθεσία Νικόλαου Σπανού και η τούρκικη παραγωγή (2005). Το 2007 πρωταγωνίστησε στην κωμωδία του Νίκου Ζαπατίνα "Το Φιλί Της Ζωής" δίπλα στους Λαέρτη Μαλκότση, Ζέτα Δούκα και Θέμο Αναστασιάδη. Η ταινία έκοψε πάνω από 250.000 εισιτήρια πανελλαδικά και αποτέλεσε μια από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές παραγωγές της χρονιάς. Το 2009 πρωταγωνίστησε στην ταινία "I Love Karditsa" του Στράτου Μαρκίδη, μαζί με τον Κώστα Αποστολάκη, την Μπέσυ Μάλφα και το Γεράσιμο Σκιαδαρέση. Η ταινία έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Το 2011 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Το Έτερον Ήμισυ" μαζί με τον Κρατερό Κατσούλη, τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη και το Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Για χάρη της ταινίας η Κατερίνα τραγούδησε το τραγούδι "Το άλλο μου μισό" σε συνεργασία με το ελληνικό συγκρότημα C?Real.
Στις 3 Ιανουαρίου προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία "Λάρισα Εμπιστευτικό" του Στράτου Μαρκίδη. Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκινάει από το 1999. Έχει κάνει guest εμφάνιση στις σειρές Κωνσταντίνου και Ελένης και Μίλα μου βρώμικα. Έχει πρωταγωνιστήσει σε σειρές αυτοτελών επεισοδίων, όπως σε πέντε ιστορίες της σειράς Κόκκινος Κύκλος, στην Απρόβλεπτη πεθερά στις Επτά Θανάσιμες Πεθερές, σε τρεις ιστορίες στην 10η Eντολή, στους Κομπάρσους από Το κόκκινο δωμάτιο και στην ιστορία του Τοξότη με τον Υδροχόο στον "Πόλεμο των άστρων". Έχει πρωταγωνιστήσει στις σειρές "Ανίσχυρα ψεύδη", "Αέρινες σιωπές", "Πεθαίνω για σένα", "Η απλή μέθοδος των τριών", "Επαφή", "Αν μ' αγαπάς" και "Τα κορίτσια του μπαμπά".
Τη σεζόν 2008 - 2009 πρωταγωνίστησε στη βιογραφική σειρά εποχής "Έχω ένα μυστικό" (σειρά για τη ζωή της Αλίκης Βουγιουκλάκη, με στοιχεία μυθοπλασίας). Έχει εμφανιστεί σε χοροθέατρο στις παραστάσεις Ο Θυμός και Ομάδα εκτός βάρους. Οι εμφανίσεις της στο θέατρο περιλαμβάνουν τις παραστάσεις "Ιστορία για Ελέφαντες", "Οι Ηλίθιοι", "Δεν είμαι εγώ", "Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή","Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" "No Shakespeare, Please!", "Πειρατές", "Κεκλεισμένων των θυρών", "Δούλες", "Απατεώνες και Τζέντλεμαν", "Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος, "Annie, NINE(2015 - 2016). Επίσης, έχει εμφανιστεί στις καλοκαιρινές παραστάσεις "Λαμπηδόνια", "Ο μικρός ήρωας", "Λυσιστράτη", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής" και "Μαρινέλλα, το μιούζικαλ". Εμφανίστηκε στο φιλανθρωπικό σόου "Just the 2 of us" για την προώθηση της ταινίας της και εκεί ερμήνευσε το τραγούδι "Summer Wine" μαζί με το Γιώργο Καπουτζίδη. Το 2011 τραγούδησε προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη μαζί με τον Παναγιώτη Πετράκη. Επιπλέον, συνεργάστηκε με το Δημήτρη Κρητικό και τον Κώστα Μάντο για το τραγούδι "Κάποιος Σε Είδε". Τον Ιανουάριο του 2015 προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς του Γιώργου Καπουτζίδη "Εθνική Ελλάδος", στην οποία η Κατερίνα Παπουτσάκη έχει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όσον αφορά τη προσωπική της ζωή, στις 28 Αυγούστου 2012, ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με τον επιχειρηματία Παναγιώτη Πιλαφά και τον Μάιο του 2013, ήρθε στον κόσμο ο γιος τους, Μάξιμος.
1980 - Τσάβι Ερνάντεθ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1980 - Μισέλ ΜακΚουλ, Αμερικανίδα παλαιστής.
1980 - Στάθης Ταυλαρίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1981 - Τόσε Πρόεσκι, Σλαβομακεδόνας τραγουδιστής.
1981 - Ντιόγκο Ροντρίγκες Σιστόν, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1984 - Στέφαν Κίσλινγκ, Γερμανός ποδοσφαιριστής.
1984 - Ρομπίνιο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1985 - Τίνα Κάρολ, Ουκρανή τραγουδίστρια.
Θάνατοι σαν σήμερα
389 – Γρηγόριος ο Θεολόγος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, άγιος και εκ των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (329 – 25 Ιανουαρίου 390), γνωστός και ως Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας. Ως κλασικά εκπαιδευμένος ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την πρώτη εκκλησία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο Γρηγόριος είχε σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της Τριαδικής θεολογίας τόσο μεταξύ των ελληνόφωνων και λατινοφώνων θεολόγων και έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Επίσης ήταν φίλος με δύο αδέρφια, το Βασίλειο και τον Ιωάννη.
Ο Γρηγόριος είναι άγιος και της Ανατολικής και της Δυτικής Χριστιανικής Εκκλησίας. Στη Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία θεωρείται ως ένας από τους Δασκάλους της Εκκλησίας - στην Ανατολική Ορθόδοξη και στη Δυτική Καθολική Εκκλησία είναι γνωστός ως ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με το Βασίλειο τον Μέγα και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο.
477 - Γιζέριχος, βασιλιάς των Βανδάλων.
750 - Ιμπραήμ ιμπν αλ-Ουαλίντ, Άραβας χαλίφης.
844 - Πάπας Γρηγόριος Δ΄.
863 - Κάρολος, βασιλιάς της Προβηγκίας.
1138 - Αντίπαπας Ανάκλητος Β΄.
1139 - Γοδεφρείδος Α΄, κόμης του Λουβαίν.
1431 - Κάρολος Β΄, δούκας της Λωρραίνης.
1494 - Φερδινάνδος Α΄, βασιλιάς της Νάπολης.
1559 - Χριστιανός Β΄, βασιλιάς της Δανίας.
1578 - Μιχριμάχ, Οθωμανή σουλτάνα.
1670 - Νικόλαος Φραγκίσκος της Λωρραίνης δούκας της Λωρραίνης.
1884 - Περικλής Πανταζής, Έλληνας ζωγράφος.
Ο Περικλής Πανταζής, γνωστός και ως Pericles Pantazis (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1849 – Βρυξέλλες, 25 Ιανουαρίου 1884), ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στο Βέλγιο, όπου πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
1907 - Δημήτριος Βερναρδάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (1833- 1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος, θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα της Λέσβου στις 21 Νοεμβρίου 1833. Ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόλαος Βερναρδάκης και καταγόταν από την Κρήτη, ενώ η μητέρα του Μελισσηνή, το γένος Τραντάλη. Αδελφοί του ήταν οι λόγιοι Αθανάσιος και Γρηγόριος Βερναρδάκης. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση υπό τον Γρηγόριο Γεννάδιο και από το 1849 σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ το 1856 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου.
Σπούδασε με χρήματα που του έδωσε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Καλλίνικος από την σημερινή Σκοτίνα Πιερίας. Πολυγραφότατος, μετέφρασε και σχολίασε τραγωδίες του Ευριπίδη (Φοίνισσαι, Εκάβη, Ιππόλυτος, Μήδεια) αλλά έγινε γνωστός κυρίως χάρη στα έμμετρα δράματά του, με τα οποία θέλησε να δημιουργήσει ένα ρομαντικό ελληνικό θέατρο, επηρεασμένος από τον Σαίξπηρ, την ελληνική μυθολογία και την ελληνική ιστορία. Η πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνική σκηνή έγινε το 1850 με το βραβευμένο από τον Ράλλειο Διαγωνισμό Ποίησης έργο του «Εικασία». Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ιστορικού δράματος στην Ελλάδα. Τα έργα του είχαν μεγάλη επιτυχία στην εποχή τους αλλά ξεχάστηκαν γρήγορα κυρίως λόγω της αρχαΐζουσας γλώσσας τους.
Το 1861 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής ιστορίας και φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στη συνέχεια το 1865 διορίστηκε τακτικός. Η πανεπιστημιακή του καριέρα έληξε στις 27 Αυγούστου 1869 όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω συνεχιζομένων φοιτητικών αντιδράσεων (Βερναρδάκεια), τις οποίες ο ίδιος απέδωσε σε συμπαιγνία των πανεπιστημιακών του αντιπάλων και της τότε πολιτικής εξουσίας. Διορίστηκε ξανά το 1882, αλλά παραιτήθηκε μετά από ένα εξάμηνο, όντας παράλληλα έφορος της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Διετέλεσε ακόμη καθηγητής των Βασιλοπαίδων, ενώ ο υπουργός παιδείας Αθανάσιος Ευταξίας του είχε προτείνει να διευθύνει την Ακαδημία που θα ιδρυόταν τότε, θέση όμως που δεν δέχθηκε.
Ο αδελφός του Αθανάσιος (αντεπιστέλλον μέλος της Academie de Stanislas, Nancy) το 1904 και το 1905 πρότεινε τον Δημήτριο Βερναρδάκη για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου (ιουλιανό ημερολόγιο) 1907 στη Μυτιλήνη.
1908 - Ουίντα, Αγγλίδα συγγραφέας.
1916 - Γεώργιος Θεοτόκης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Ν. Α. Θεοτόκης (Κέρκυρα, 1844 – Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 1916/ 25 Ιανουαρίου 1916) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της χώρας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
1956 - Γρηγόριος Παπαμιχαήλ, Έλληνας θεολόγος και ακαδημαϊκός.
Ο Γρηγόριος Παπαμιχαήλ (1875 - 1956) ήταν Έλληνας θεολόγος καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός του 20ού αιώνα.
Γεννήθηκε στο χωριό Ιππείο του δήμου Αγιάσου της Λέσβου το 1875. Φοίτησε στη Λέσβο, τη Θεολογική Σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ, στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη Σάμο, όπου πήρε απολυτήριο γυμνασίου. Δίδαξε στην ελληνική κοινότητα της Σόφιας και αργότερα σπούδασε θεολογία στη θεολογική σχολή της Αγίας Πετρούπολης, όπου αποφοίτησε με δίπλωμα Μάγιστρου της Θεολογίας το 1905, χάρη στην διατριβή του «Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης». Στη συνέχεια διορίστηκε καθηγητής στην θεολογική σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ όπου δίδαξε για δύο χρόνια (1905-1907) δημοσιεύοντας τις μελέτες του στο περιοδικό «Νέα Σιών». Μετέβη στην Αλεξάνδρεια, όπου ίδρυσε και διηύθυνε για μια δεκαετία τα δύο θεολογικά περιοδικά του πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας: «Πάνταινος» καί «Εκκλησιαστικός φάρος». Επίσης, ήταν ο πρώτος διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία» της Εκκλησίας της Ελλάδας, ενώ διηύθυνε και τα περιοδικά «Εκκλησιαστικ?ς Κήρυξ», «Καινή Διδαχή» και «Εκκλησία». Ακόμη, υπήρξε ο επιμελητής των Ηπειρωτικών Χρονικών. Υπήρξε φίλος και συνεργάτης με τον θεολόγο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο (μετ' έπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Α΄) από την περίοδο που σπουδάζαν μαζί στην Ιερουσαλήμ.
Το 1918 διορίστηκε τακτικός καθηγητής της απολογητικής του χριστιανισμού και της εγκυκλοπαίδειας της θεολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών καί διευθυντής του θεολογικού περιοδικού «Εκκλησιαστικού κήρυκα» της Αθήνας. Στις πολιτικές ανωμαλίες της εποχής ο διορισμός του ακυρώθηκε το 1920, μέχρι το 1922, οπότε ξανά αποκαταστάθηκε στη θέση του. Δίδαξε, επίσης, στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή της οποίας υπήρξε διευθυντής από το 1937 έως το 1940. Το ακαδημαϊκό έτος 1936-1937 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών οργανώνοντας τις γιορτές της εκατονταετηρίδος και κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1924-1925, 1928-1929 και 1932-1933. Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο το 1946.
Το 1945 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών[8], ενώ το 1954 ανέλαβε πρόεδρος της.
Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 1956 στην Αθήνα
1960 - Μπένο Γκούτενμπεργκ, Γερμανός σεισμολόγος.
Ο Μπένο Γκούτενμπεργκ (Beno Gutenberg, 4 Ιουνίου 1889 - 25 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γερμανός σεισμολόγος με σημαντική επιστημονική συνεισφορά. Ήταν συνεργάτης του Τσαρλς Ρίχτερ στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και σύντροφός του στην επινόηση της κλίμακας Ρίχτερ για τη μέτρηση του μεγέθους των σεισμών.
Ο Γκούτενμπεργκ γεννήθηκε στο Ντάρμστατ της Γερμανίας και πήρε το διδακτορικό του στη φυσική από το πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1911. Σύμβουλος του ήταν ο Εμίλ Βίχερτ. Κατείχε θέσεις στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, τις οποίες έχασε το 1918, όταν η πόλη περιήλθε στη δικαιοδοσία της Γαλλίας. Μερικά χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των οποίων έπρεπε μεταξύ άλλων να διοικεί και το εργοστάσιο σαπουνιού του πατέρα του, απέκτησε μία θέση στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, από την οποία λάμβανε μια πενιχρή πληρωμή. Αν και ήδη στη δεκαετία το 1920 ήταν ένας από τους σημαντικότερους σεισμολόγους διεθνώς, και σίγουρα ο σπουδαιότερος σεισμολόγος της Γερμανίας, ήταν ακόμη εξαρτημένος από τη θέση του στο εργοστάσιο του πατέρα του. Το 1928, η απόπειρά του να διαδεχτεί τον καθηγητή του Εμίλ Βίχερτ στο Γκέτινγκεν απέτυχε. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εβραϊκή καταγωγή του Γκούτενμπεργκ μπορεί να έπαιξε ρόλο σε αυτό, καθώς ήδη από τη δεκαετία του 1920 υπήρχαν έντονες αντισημιτικές τάσεις στα γερμανικά πανεπιστήμια. Για παρόμοιους λόγους δεν αποδέχτηκε θέση καθηγητή στο Πότσδαμ, όπου θα διαδεχόταν τον Γκουστάβ Ανγκενχάιστερ.
Καθώς ο Γκούτενμπεργκ δεν είχε πιθανότητες να διαχωρίσει τον εαυτό του από την επιστημονική του εργασία στη Γερμανία, αποδέχτηκε τη θέση του καθηγητή γεωφυσικής που του προσφέρθηκέ από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια στην Πασαντίνα το 1930. Αν και κατείχε ήδη θέση καθηγητή στη Γερμανία, θα την είχε χάσει ούτως ή αλλιώς το 1933, όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, όπως τόσοι άλλοι επιστήμονες με εβραϊκές ρίζες, πολλοί από τους οποίους μετανάστευσαν στις ΗΠΑ.
Ο Γκούτενμπεργκ, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Ρίχτερ, έκανε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια το σπουδαιότερο σεισμολογικό ινστιτούτο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σε συνεργασία με τον Ρίχτερ, ο Γκούτενμπεργκ ανέπτυξε μια σχέση μεταξύ του μεγέθους των σεισμών και της ενέργειας, η οποία αντιπροσωπεύεται από την εξίσωση
{\displaystyle \!\ \log E(s)=11.8+1.5M} {\displaystyle \!\ \log E(s)=11.8+1.5M}.
Ή εξίσωση αυτή δίνει την ενέργεια {\displaystyle E(s)} {\displaystyle E(s)} από σεισμούς και σεισμικά κύματα σε έργια. Ένα ακόμη γνωστό αποτέλεσμα είναι ο Νόμος Γκούτενμπεργκ-Ρίχτερ που δίνει την κατανομή πιθανοτήτων των σεισμών για δεδομένη ενέργεια.
Εργάστηκε επίσης στον καθορισμό του βάθους των ορίων πυρήνα - μανδύα και άλλων ιδιοτήτων της δομής της Γης.
Το 1960, αρρώστησε από μία ιώδη μορφή γρίπης, η οποία μετεξελίχθηκε σε πνευμονία και του στοίχισε τη ζωή.
1967 - Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάνα, Οθωμανή πριγκίπισσα.
1972 - Έρχαρντ Μιλχ, Γερμανός στρατάρχης.
1972 - Σοφία Αντωνιάδη, Ελληνίδα βυζαντινολόγος.
1985 - Ηλίας Ηλιού, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ηλίας Ηλιού του Φιλίππου (Μύρινα Λήμνου, Μάιος 1904 - Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 1985) ήταν Έλληνας βουλευτής, δικηγόρος, συγγραφέας και πρόεδρος του κόμματος Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ).
1990 - Ντάμασο Αλόνσο, Ισπανός ποιητής.
1990 - Άβα Γκάρντνερ, Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1922 στην Γκραμπτάουν της Βόρειας Καρολίνας και απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 1990 στο Ουέστμινστερ του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έλαβε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ θεωρείται από πολλούς μια από τις ομορφότερες παρουσίες που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 25η στη λίστα με τις 25 λαμπρότερες σταρ της ιστορίας του σινεμά.
1990 - Γεώργιος Παπαγεωργίου, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.
Ο Γεώργιος Μιχ. Παπαγεωργίου ( 1908 - 25 Ιανουαρίου 1990) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός, βουλευτής Λασιθίου με το κόμμα της ΕΔΑ από το 1958 ως το 1961. Τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα.
1994 - Στίβεν Κλέινι, Αμερικανός μαθηματικός.
Ο Στίβεν Κλέινι (Stephen Cole Kleene, 5 Ιανουαρίου 1909 – 25 Ιανουαρίου 1994) ήταν Αμερικανός μαθηματικός.
Γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ των Η.Π.Α. Ήταν μαθηματικός που έθεσε τις βάσεις για τη θεωρητική υπολογιστική επιστήμη. Είναι ευρέως γνωστός ως ιδρυτής της αναδρομικής θεωρίας, κλάδου της μαθηματικής λογικής.
2004 - Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν, Ολλανδή αθλήτρια.
2005 - Φίλιπ Τζόνσον, Αμερικανός αρχιτέκτονας.
2008 - Λίτσα Φωκίδου, Ελληνίδα δημοσιογράφος.
Η Λίτσα (ή Έλσα) Παπαστεργίου Φωκίδου (19 Οκτωβρίου 1929 - 25 Ιανουαρίου 2008) ήταν φιλόλογος, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και δημοτική σύμβουλος Πανοράματος. Έγινε γνωστή ως η πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης. Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων, Γιώργο Φωκίδη, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη την Μαρίνα Φωκίδη.
Η Λίτσα Φωκίδου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Τον Σεπτέμβριο του 1960 ανέλαβε το ρόλο της παρουσιάστριας της πρώτης τηλεοπτικής εκπομπής που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της πειραματικής εκπομπής της ΔΕΗ, από το χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, μιας προσπάθειας που διήρκεσε μόλις 23 ημέρες. Είχε παρουσιάσει, στην 1η εκπομπή, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό, την Μαίρη Λω στο τραγούδι και τον Νίκυ Γιάκοβλεφ στο πιάνο.
Ακολούθησε μακρά σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος. Εργάστηκε επί 25 έτη στην Εφημερίδα "Ελληνικός Βορράς", ενώ παράλληλα ήταν τακτική συνεργάτιδα της ΕΤ3 και του ραδιοφωνικού σταθμού Αntenna Θεσσαλονίκης. Υπήρξε απο τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κολεγίου ICBS. Για πολλα συναπτά έτη παρουσίασε και επιμεληθηκε μαζί με τον ηθοποιο Διονύση Καλό την τηλεοπτική εκκπομή Εν Ολίγοις στην κρατική τηλεόραση ΕΤ3 .Τα τελευταία χρόνια παρουσίαζε τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στον FM100, την εκπομπή "αισιόδοξα και από καρδιάς", με κεντρικό σύνθημα ότι η ζωή είναι ωραία και μπορούμε να ελπίζουμε σε ηλιόλουστες μέρες και καλύτερο αύριο. Ήταν αγαπητή στο κοινό και μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φωνές των ερτζιανών της Θεσσαλονίκης.
Ως πτυχιούχος Φιλοσοφικής, είχε αναλάβει μεταφράσεις βιβλίων, είχε συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε παρουσιάσεις βιβλίων και επιμελούνταν εκπομπές για τη λογοτεχνία και την ποίηση. Επίσης, είχε εργαστεί αναλαμβάνοντας καθήκοντα υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων.
Ενεργή στην πολιτική ζωή της περιοχής του Πανοράματος, όπου κατοικούσε, είχε εκλεγεί δύο φορές δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του δημάρχου Ιγνάτιου Καϊτεζίδη. Διετέλεσε επί οκταετία γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Πανοράματος και το ίδιο χρονικό διάστημα άσκησε καθήκοντα αντιδημάρχου Πολιτισμού στον ίδιο δήμο.
Πεθανε αιφνίδα νωρίς το πρωί της Παρασκευής 25 Ιανουαρίου 2008, από πνευμονική εμβολή. Κηδεύτηκε στις 3μμ της επόμενης μέρας, στον ιερό ναό του Αγίου Παντελεήμονα Πανοράματος, δημοτική δαπάνη.
2009 - Μαμαντού Ντιά, Σενεγαλέζος πολιτικός.
2010 - Σέφης Αναστασάκος, Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και συγγραφέας.
2011 – Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, έλληνας μεγαλοεφοπλιστής και δημιουργός του τουριστικού θερέτρου Costa Navarino στην Μεσσηνία.
Ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, γνωστός και ως «καπετάν Βασίλης», γεννήθηκε το 1935, από φτωχή οικογένεια, στο Διαβολίτσι της Μεσσηνίας. Το 1948 ήρθε στην Αθήνα και έκανε διάφορες δουλειές μέχρι το 1953 όταν και μπαρκάρισε για πρώτη φορά. Από τότε εξελίχθηκε σε όλες τις βαθμίδες της ναυτικής ιεραρχίας. Πέθανε την 25η Ιανουαρίου 2011.
Σε ηλικία 27 ετών ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος αγοράζει με δάνειο ένα μικρό φορτηγό πλοίο. Το 1974 ιδρύει την εταιρεία Costamare Shipping SΑ. Κατά τη ναυτιλιακή κρίση, την περίοδο 1982 - 1984, o Βασίλης Κωνσταντακόπουλος αγοράζει οκτώ πλοία σε πολύ χαμηλή τιμή. Μετά τη χρεοκοπία της εταιρείας τακτικών γραμμών Ελληνικής του Γρηγορίου Καλλιμανόπουλου, προσλαμβάνει το εξειδικευμένο προσωπικό της και εισέρχεται στην αγορά των τακτικών γραμμών, ως ναυλωτής πλοίων σε εταιρείες που εξυπηρετούσαν ήδη τις γραμμές. Στα επόμενα είκοσι χρόνια η εταιρία αναπτύσσεται σημαντικά ανανεώνοντας τακτικά τον στόλο της. Το έτος 2000, η Costamare διαχειριζόταν 35 πλοία, των οποίων η μεταφορική ικανότητα έφθανε το 1.560.000 dwt.
Η εταιρεία ΤΕΜΕΣ Α.Ε. στην οποία προεδρεύει ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, ανακοίνωσε το 2005 ότι σκοπεύει να επενδύσει σταδιακά έως το 2010 περίπου 1 δισ ευρώ για την κατασκευή 4 ξενοδοχειακών μονάδων, δύο γηπέδων γκολφ, και άλλων τουριστικών και αθλητικών εγκαταστάσεων σε δύο παραθαλάσσιες εκτάσεις ιδιοκτησίας Κωνσταντακόπουλου στην περιοχή της Πύλου συνολικού εμβαδού 2.700 στρεμμάτων περίπου. Πρόκειται για την πρώτη υλοποίηση των λεγόμενων περιοχών Π.Ο.Τ.Α. (Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) σύμφωνα με την ορολογία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και της σχετικής νομοθεσίας που διαμορφώθηκε. Η συγκεκριμένη ΠΟΤΑ Μεσσηνίας οριοθετήθηκε το 2001. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η επένδυση αυτή θα αποτελέσει σταθμό για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής και της Πελοπονήσσου καθώς θα δημιουργηθούν 750 νέες θέσεις εργασίας (1η φάση υλοποίησης) και θα αναδειχθεί ο πολιτιστικός και περιβαλλοντικός πλούτος. Μερίδα κατοίκων της περιοχής, με επικεφαλής την περιβαλλοντική ομάδα ΚΙΝΩ (Κίνηση Πολιτών Μεσσηνίας), είχε εκφράσει αντιρρήσεις ως προς τη διαδικασία των απαλλοτριώσεων, την κατ' εξαίρεση μη πολεοδόμηση της αγορασμένης έκτασης, τη διαχείριση των τοπικών υδάτινων πόρων και την περιβαλλοντολογική επιβάρυνση εν γένει. Ωστόσο, πάνω από το 80% των κατοίκων της Μεσσηνίας αναγνωρίζει την προσφορά της Costa Navarino στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, ενώ το 70% της Ελληνικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται τη θετική επίδραση της επένδυσης (έρευνα QED, έρευνα ALCO).[11] Εκκρεμεί η έκδοση της απόφασης του ΣτΕ σχετικά με την αντισυνταγματικότητα ένταξης της περιοχής στις Π.Ο.Τ.Α., ενώ εφαπτόμενες εκτάσεις είναι υποψήφιες προς ένταξη στο οικολογικό δίκτυο NATURA 2000.
Σύμφωνα με ένα αφιέρωμα της Lloyd's List (2004) ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος ονομάστηκε «Greek King of Containers», καθώς τον Ιούνιο του 2007 η εταιρία του Costamare διέθετε 51 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Επίσης, το 2009 σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθήνας επτά Επιμελητήρια της Πελοποννήσου τίμησαν τον Βασίλη Κωνσταντακόπουλο για την προσφορά του στην ανάπτυξη της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου.
Το αεροδρόμιο Κρατικός Αερολιμένας Καλαμάτας «Καπετάν Βασ. Κωνσταντακόπουλος», φέρει προς τιμή του, το όνομά του, καθώς θεωρήθηκε επίσης ως ο πρωτεργάτης της αναβάθμισης του αεροδρομίου της πόλης της Καλαμάτας φέρνοντας νέους αερομεταφορείς (Aegean Airlines κ.α.), οι οποίοι τελικά συνδέουν αεροπορικώς, τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα με αρκετές περιοχές της Ευρώπης.
Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 2011, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
2013 - Ειρήνη Κουμαριανού, Ελληνίδα ηθοποιός.
Η Ειρήνη Κουμαριανού (1931 - 25 Ιανουαρίου 2013) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στο Γαλάτσι. Υπήρξε μαθήτρια του Ελληνικού Ωδείου και μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Ελληνικού Θεάτρου. Η καριέρα της ξεκίνησε το 1951, πρωταγωνιστώντας σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου ενώ συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, κυρίως της Επιδαύρου. Τηλεοπτικά έχουν αγαπηθεί πολλές δουλειές της.
Είχε συμπρωταγωνιστήσει με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τη Ρένα Βλαχοπούλου κ.ά. και έχει στο ενεργητικό της 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων τις: "Ιστορία μιας ζωής", "Κορίτσια για φίλημα" (1965), "Δάκρυα για την Ηλέκτρα" (1966), "Πολύ αργά για δάκρυα", "Καπετάν φάντης μπαστούνι" (1968), "Η νεράιδα και το παλικάρι" (1969) , "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης", "Κρίμα το μπόι σου" (1970), "Ο κατεργάρης", "Η εφοπλιστίνα" (1971), "Η Μαρία της σιωπής", "Στον αστερισμό της παρθένου" (1973), συμμετοχές στο ραδιοφωνικό "Θέατρο της Δευτέρας".
Στην τηλεόραση είχε εμφανιστεί σε σειρές όπως ''Αναστασία'' (1994), Ο Πρίγκηπας (1996), "Προδοσία" (1996), Σαν αδελφές (ΕΤ1 - 1998),Alma libre" (2001) και Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς ενώ το 2004 είχε ένα μικρό ρόλο στις Σαββατογεννημένες του Γιώργου Καπουτζίδη.
Αυτό συνετέλεσε στην επιλογή της τον επόμενο χρόνο, 2005, για τη σειρά Στο Παρά 5 του ίδιου σεναριογράφου, όπου ήρθε η μεγάλη επιτυχία. Συμπρωταγωνίστησε με τη φίλη της Έφη Παπαθεοδώρου, με την οποία επίσης πρωταγωνιστεί στην Ελληνοαμερικανική ταινία Όπα.
Από τον Φεβρουάριο του 2007 συμμετείχε στην θεατρική παράσταση "Μάρτυρας κατηγορίας" της Αγκάθα Κρίστι με την Κάτια Δανδουλάκη, τον Δάνη Κατρανίδη, τον Κώστα Σπυρόπουλο, τον Απόστολο Τσακπίνη, τον Δημήτρη Λιτσικάκη κ.ά.
Πέθανε σε ηλικία 82 ετών. Tις τελευταίες μέρες, νοσηλευόταν στον Ευαγγελισμό με καρδιακά προβλήματα. Σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Γαλατσίου, τον Νοέμβριο του 2016, δόθηκε το όνομά της σε πλατεία στη συμβολή των οδών Μαραθώνος και Κουρτίου.
2015 - Ντέμης Ρούσσος, έλληνας τραγουδιστής με διεθνή καριέρα, μέλος των Aphrodite’s Child.
Πρωτοέγινε γνωστός διεθνώς ως μέλος του συγκροτήματος Aphrodite's Child μαζί με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και γνώρισε πολλές επιτυχίες κατά τη διάρκεια της προσωπικής του καριέρας, ιδίως τη δεκαετία του '70. Πούλησε παγκοσμίως πάνω από 70 εκατομμύρια δίσκους.
2017 - Τζον Χερτ, Άγγλος ηθοποιός.
Σαν σήμερα 26 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1982
Σαν σήμερα 26 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Οσίου Ξενοφώντος, (Ξενοφών, Ξενοφώντας, Φώντας, Φόντας, Φόνης, Ξενοφωντία, Ξενοφωντίνα, Ξενοφούλα, Ξενοφώντη, Ξένια *)
26 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
450: Ισχυρός σεισμός πλήττει την Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να προκληθούν σημαντικές καταστροφές και να σκοτωθούν πολλοί άνθρωποι.
1500: Ο ισπανός εξερευνητής Βισέντε Γιανιές Πινσόν ανακαλύπτει τη Βραζιλία.
1531: Ισχυρός σεισμός συγκλονίζει τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας και αφήνει πίσω του 30.000 νεκρούς.
1564: Ολοκληρώνεται η σύνοδος του Τριδέντου, που εγκαθιστά τη διάκριση μεταξύ Ρωμαιοκαθολικισμού και Προτεσταντισμού. Αναθεματίζονται, ως αιρετικοί, ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Καλβίνος και θεσπίζονται πλήθος κανόνων για τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
1699: Υπογράφεται στην Κροατία η Συνθήκη του Κάρλοβιτς, με την οποία τερματίζεται ο Αυστρο-οθωμανικός πόλεμος. Η συνθήκη θα σημαδέψει την αρχή της Οθωμανικής παρακμής και την ανάδειξη της Αυστρίας σε κυρίαρχη δύναμη της κεντρικής Ευρώπης.
1700: Μεγάλος σεισμός, που υπολογίζεται στα 9 Ρίχτερ, σημειώνεται στα ανοικτά των Δυτικών ακτών του Καναδά. Θεωρείται ο πιο ισχυρός στην ιστορία της χώρας. Προκαλεί τσουνάμι, που θάβει πολλά παράκτια χωριά ιθαγενών, ενώ προκαλεί θύματα και εκτεταμένες ζημιές στην Ιαπωνία.
1785: Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, από τους ιδρυτές – πατέρες του αμερικανικού έθνους, σε επιστολή προς την κόρη του εκφράζει την αντίθεσή του για την επιλογή του αετού ως συμβόλου των ΗΠΑ. Ο ίδιος προτιμούσε τη γαλοπούλα.
1788: Αρχίζει η ευρωπαϊκή αποίκηση της Αυστραλίας με την άφιξη στόλου 11 πλοίων στο λιμάνι του Σίδνεϊ. Αυτός ο πρώτος στόλος με αρχηγό τον άγγλο Άρθουρ Φίλιπ, καπετάνιο στο Βασιλικό Ναυτικό, φέρνει 1500 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 750 κατάδικων, στη νέα αποικία. Ο Φίλιπ και οι άνδρες του αποβιβάζονται στην ανατολική πλευρά της Αυστραλίας και ιδρύουν το Σίδνεϊ, την πρώτη μόνιμη ευρωπαϊκή αποικία λευκών στην ήπειρο. Η ημέρα αυτή εορτάζεται ως «Η Ημέρα της Αυστραλίας».
1808: Λαμβάνει χώρα το πρώτο και μοναδικό στρατιωτικό πραξικόπημα στην ιστορία της Αυστραλίας (Rum Rebellion).
1821: Αρχίζει η διάσκεψη της Βοστίτσας (Αίγιο). Στο σπίτι του Αντρέα Λόντου, ο Παπαφλέσσας παρουσιάζει στους προύχοντες πληρεξούσια γράμματα του Αλέξανδρου Υψηλάντη και τους διαβάζει διαταγή να ετοιμάσουν 25.000 άνδρες. Ανακοινώνει στους προκρίτους ότι η επανάσταση εναντίον των Οθωμανών έχει οριστεί για τις 25 Μαρτίου.
1825: Υπογράφεται στο Λονδίνο από τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη και τον Οίκο Ρικάρδο, το δεύτερο δάνειο της Ανεξαρτησίας. Το ονομαστικό κεφάλαιο του δανείου είναι 2.000.000 λίρες, από τις οποίες το καθαρό ποσό περιορίζεται στις 816.000 λίρες.
1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας ορκίζεται στο Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας, προσωρινή έδρα της κυβέρνησής του, ως ο πρώτος Κυβερνήτης του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους.
1837: Το Μίσιγκαν γίνεται η 26η Πολιτεία των ΗΠΑ.
1838: Το Τενεσί επικυρώνει τον πρώτο νόμο για την ποτοαπαγόρευση στην ιστορία των ΗΠΑ.
1841: Το Ηνωμένο Βασίλειο καταλαμβάνει το Χονγκ Κονγκ.
1861: Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Η Λουιζιάνα αποχωρεί από τις Η.Π.Α.
1870: Η Βιρτζίνια γίνεται και πάλι πολιτεία των Η.Π.Α.
1871: Ιδρύεται στο Λονδίνο το Rugby Football Union. Σκοπός της δημιουργίας του είναι η διαφοροποίηση του ράγκμπι από το ποδόσφαιρο.
1905: Ανακαλύπτεται το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου 3.106 καρατίων, γνωστό ως Κούλιναν, στο ορυχείο Πρεμιέρ, στην Πραιτόρια της Δυτικής Αφρικής.
1907: Διακόπτονται οι παραστάσεις της Σαλώμης του Όσκαρ Ουάιλντ στη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης επειδή η σκηνή του χορού των επτά πέπλων θεωρείται προκλητική.
1910: Το Παρίσι πλημμυρίζει για μια βδομάδα. Τα εκθέματα του Λούβρου μεταφέρονται στις αποθήκες του μουσείου.
1911: Ο Γκλεν Χάμοντ Κέρτις πραγματοποιεί την πρώτη επιτυχή πτήση με υδροπλάνο.
1920: Ο Κεμάλ καλεί τους Τούρκους στα όπλα.
1924: Συμφωνείται στο δεύτερο συνέδριο της ΕΣΣΔ να διατηρηθεί το σώμα του Λένιν, που είχε πεθάνει στις 21 Ιανουαρίου και να μετονομαστεί η Αγία Πετρούπολη σε Λένινγκραντ.
1931: Μείζον θέμα δημιουργείται στην ελληνική Βουλή, λόγω του διορισμού στη θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του αντιπροέδρου του εν λόγω δικαστηρίου, Κ. Γεωργιάδη, που είχε επιλεγεί ως εισαγγελέας στη δίκη των Εξ, το 1922.
1932: Η αγροτική εξέγερση, λόγω της οικονομικής κρίσης, παίρνει πανελλαδικές διαστάσεις.
1934: Το Apollo Theatre στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό.
1936: Οι δυνάμεις του Φράνκο κυριεύουν τη Βαρκελώνη κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου.
1936: Το ΚΚΕ μπαίνει για πρώτη φορά στη Βουλή με το σχήμα του «Παλλαϊκού Μετώπου» και επικεφαλής το Νικόλαο Πλουμπίδη. Λαμβάνει 15 έδρες και 73.411 ψήφους. Οι Φιλελεύθεροι καταλαμβάνουν 126 έδρες και το Λαϊκό κόμμα 72.
1939: Ξεκινούν τα γυρίσματα της θρυλικής ταινίας "Όσα Παίρνει ο Άνεμος".
1940: Ο μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν παντρεύεται την νεαρή ηθοποιό Τζέιν Γουάιμαν.
1941: Αρχίζει η μάχη της Τρεμπεσίνας. Ο ελληνικός στρατός κυριεύει τις ανατολικές πλαγιές του όρους.
1942: Η αμερικανική εκστρατευτική δύναμη στην Ευρώπη, αποτελούμενη από χιλιάδες στρατιώτες, αποβιβάζεται στη Βόρεια Ιρλανδία, για πρώτη φορά μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
1948: Με την υπογραφή του υπ αριθμόν 9981 προεδρικού διατάγματος από τον Αμερικανό Πρόεδρο Χάρι Τρούμαν, υιοθετείται στις τάξεις του η αρχή της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών για όλους, ανεξαρτήτως φυλής.
1950: Ιδρύεται η Δημοκρατία της Ινδίας, με την υπερψήφιση του νέου συντάγματός της, ύστερα από μια μεταβατική περίοδο που διαδέχτηκε την ανεξαρτησία της χώρας από τους Βρετανούς το 1947. Εκτοτε η ημερομηνία καθιερώνεται ως Ημέρα της Δημοκρατίας στην Ινδία.
1951: Ο Νίκος Φώσκολος κάνει την πρώτη του ραδιοφωνική μετάδοση σε αγώνα ποδοσφαίρου. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 θα γράψει το πρώτο του σενάριο για τον κινηματογράφο ("Η Κρυστάλλω") και μετά την "εισβολή" της τηλεόρασης τον "Άγνωστο Πόλεμο" και αργότερα την "Λάμψη".
1952: «Μαύρο Σάββατο» στο Κάιρο. Οι μαζικές διαδηλώσεις των Αιγυπτίων επεκτείνονται στο Κάιρο, με εκτεταμένους εμπρησμούς εκατοντάδων κτιρίων, βρετανικών κυρίως συμφερόντων. Με σύνθημα «η Αίγυπτος στους Αιγυπτίους» οι επαναστάτες καίνε ξένες τράπεζες, γραφεία εταιρειών, ξενοδοχεία, κινηματογράφους και κέντρα διασκέδασης.
1954: Οι υποψήφιοι του "Ελληνικού Συναγερμού" πλειοψηφούν στις αναπληρωματικές εκλογές της Θεσσαλονίκης και των Σερρών.
1956: Τελετή έναρξης των 7ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στην Κορτίνα Ντ’ Αμπέτσο της Ιταλίας.
1957: Η ηθοποιός Λιζ Τέιλορ παίρνει το δεύτερο διαζύγιό της, αυτή την φορά από τον συνάδελφό της, Μάικλ Γουάιλντινγκ.
1957: Η Ινδία προσαρτά το Κασμίρ.
1958: Ο Μοσέ Νταγιάν παραιτείται από αρχηγός του ισραηλινού στρατού.
1959: Με την υπερψήφιση του νέου συντάγματός της, η Ινδία αποδεσμεύεται οριστικά από το αποικιακό καθεστώς της Βρετανίας.
1961: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι προσλαμβάνει την Τζάνετ Τράβελ για προσωπική του γιατρό. Είναι η πρώτη φορά, που μια γυναίκα διορίζεται σ αυτή τη θέση.
1962: Η ΝΑΣΑ εκτοξεύει το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Ρέιντζερ 3 με σκοπό να εξερευνήσει τη Σελήνη. Η αποστολή αποτυγχάνει.
1965: Στο Νότιο Βιετνάμ, ο στρατός καταλαμβάνει την εξουσία, ανατρέποντας τη δημοκρατική κυβέρνηση του Τραν Βαν Ντονγκ.
1972: Στο κέντρο της Αθήνας μπουλντόζες ανασκάπτουν την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου πρόκειται να κατασκευαστεί υπόγειο γκαράζ.
1978: Ο σοσιαλιστής Μάριο Σοάρες σχηματίζει κυβέρνηση στην Πορτογαλία.
1979: Στην Ιταλία, το Κομμουνιστικό Κόμμα αποσύρει την κοινοβουλευτική του υποστήριξη από την Κυβέρνηση Αντρεότι.
1980: Η Mary Decker γίνεται η πρώτη γυναίκα που τρέχει το μίλι σε χρόνο μικρότερο από 4,5 λεπτά.
1980: Το Ισραήλ και η Αίγυπτος συνάπτουν διπλωματικές σχέσεις.
1983: Βγαίνει στην αγορά το λογισμικό πρόγραμμα για υπολογιστές Lotus 1-2-3.
1988: Στο θέατρο Ματζέστικ της Νέας Υόρκης ανεβαίνει το μιούζικαλ του Άντριου Λόιντ Βέμπερ Το Φάντασμα της Οπερας, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού.
1989: Δύο κουκουλοφόροι κλέβουν 47 εκ. δραχμές από τα ΕΛΤΑ στα Χανιά.
1990: Αθωώνεται από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας, κατηγορούμενος για το φόνο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά έξω από το Πολυτεχνείο το 1985. Η απόφαση προκαλεί πολλές αντιδράσεις, μεταξύ αυτών και πραγματοποίηση κατάληψης στο Πολυτεχνείο.
1991: Στη Βόννη της Γερμανίας, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του Πολέμου στον Κόλπο, με τη συμμετοχή 100.000 ατόμων.
1992: Η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» παίρνει το πρώτο Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου.
1994: Ο μεγιστάνας των μίντια Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανακοινώνει την απόφασή του ν’ ασχοληθεί με την πολιτική.
1994: Ο πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας πέφτει θύμα αποτυχημένης δολοφονικής επίθεσης κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
1995: Επτά άτομα χάνουν τη ζωή τους από εκρήξεις βομβών κατά τη διάρκεια εορτασμών στο Κασμίρ.
1995: Ο υπουργός Εξωτερικών, Κάρολος Παπούλιας, ματαιώνει την επίσκεψή του στο Άουσβιτς, ύστερα από την επιμονή της Πολωνίας να αναρτηθεί η σκοπιανή σημαία με τον Ήλιο της Βεργίνας, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια από την απελευθέρωση των κρατουμένων του ναζιστικού στρατοπέδου.
1996: Η σύζυγος του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον, Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον καταθέτει στο δικαστήριο στα πλαίσια της δίκης για το σκάνδαλο Γουάιτγουότερ.
1997: Στο Περού, οι Τουπάκ Αμάρου αφήνουν ελεύθερο τον στρατηγό Χοσέ Ρίβας Ροντρίγκες και συνέχιζουν να κρατούν 72 ομήρους στην ιαπωνική πρεσβεία.
1998: Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον αρνείται δημόσια ότι διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις με την 23χρονη υπάλληλο του Λευκού Οίκου Μόνικα Λεβίνσκι. Λίγους μήνες αργότερα αποδεικνύεται ότι ο πλανητάρχης έλεγε ψέματα και μένει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που υποστήριξε ότι ο στοματικός έρωτας δεν είναι σεξουαλική πράξη.
2001: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει το μεγαλύτερο μέρος του ινδικού κρατίδιου Γκουχαράτ, σκοτώνοντας περί τις 20.000 άτομα.
2005: Η Κοντολίζα Ράις γίνεται η πρώτη έγχρωμη, που αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
2007: Νέος πρόεδρος της UEFA εκλέγεται ο παλαίμαχος Γάλλος ποδοσφαιριστής, Μισέλ Πλατινί.
2008: Έρευνα δείχνει ότι σε κάθε Ευρωπαίο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «27» αναλογούν σχεδόν 500 κιλά σκουπίδια, κυρίως από την κατανάλωση τροφών και διάφορες συσκευασίες. «Πρωταθλητές» αναδεικνύονται οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί και οι Κύπριοι, βάσει πληθυσμού και έκτασης.
2010: Το Avatar ξεπερνά τον Τιτανικό και γίνεται η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις όλων των εποχών.
2012: Στην Αυστραλία περίπου 200 άτομα εγκλωβίζουν μέσα σε εστιατόριο της Καμπέρα την πρωθυπουργό Ζούλια Τζιλάρντ η οποία φυγαδεύεται όπως όπως.
2015: Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ο Αλέξης Τσίπρας ορκίζεται πρωθυπουργός με πολιτικό όρκο.
2022: Αργία και σήμερα Τετάρτη 26 Ιανουαρίου, λόγω της σπάνιας χιονοθύελλας "Ελπίς" που έπληξε ολόκληρη την Ελλάδα το προηγούμενο 48ωρο.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1582 - Τζοβάνι Λανφράνκο, Ιταλός ζωγράφος.
1763 - Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης, βασιλιάς της Σουηδίας.
1781 – Λούντβιχ Άχιμ φον Άρνιμ, (1781-1831) ήταν Γερμανός ρομαντικός ποιητής και μυθιστοριογράφος.
1880 - Ντάγκλας Μακάρθουρ, Αμερικανός στρατηγός.
Ο Ντάγκλας Μακάρθουρ (Douglas MacArthur, 26 Ιανουαρίου 1880 – 5 Απριλίου 1964) ήταν Αμερικανός στρατάρχης (στρατηγός 5 αστέρων). Ήταν ο πλέον διαφημισμένος αλλά και αντιφατικός στρατιωτικός των ΗΠΑ του 20ού αιώνα. Πρωτοστάτησε στον πόλεμο του Ειρηνικού κατά της Ιαπωνίας, διετέλεσε κατοχικός διοικητής και μεταρρυθμιστής της προς ένα μεταπολεμικό δημοκρατικό καθεστώς (1945-1950) και τέλος ανέλαβε διοικητής των δυνάμεων του ΟΗΕ κατά τον Πόλεμο της Κορέας, πριν το τέλος του οποίου απαλλάχτηκε των καθηκόντων (11 Απριλίου 1951) του λόγω διαφωνιών με τον Αμερικανό Πρόεδρο Χάρρυ Τρούμαν. Ενδιάμεσα στην καριέρα του διετέλεσε για ένα διάστημα Στρατάρχης των Φιλιππίνων, ήταν ο νεώτερος ποτέ Διοικητής της Αμερικανικής Σχολής Ευελπίδων των ΗΠΑ στο Γουέστ Πόιντ και για μικρό διάστημα ενεπλάκη με την πολιτική αλλά έχασε το χρίσμα του αντιπροέδρου των Ρεπουμπλικάνων όταν επελέγη από το κόμμα του, ως υποψήφιος πρόεδρος, ο Αϊζενχάουερ με αντιπρόεδρο τον Νίξον.
1907 - Δημήτριος Χολέβας, Έλληνας ιερέας και αντιστασιακός.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κ. Χολέβας (26 Ιανουαρίου 1907 - 16 Ιουλίου 2001), πιο γνωστός ως Παπαχολέβας, ήταν ιερέας, φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος και μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας», κατά την διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης. Απαθανατίστηκε σε φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή ως σύμβολο των φλογισμένων ράσων, του αγέρωχου παπά-αντάρτη της Εθνικής Αντίστασης.
Γεννήθηκε την 26 Ιανουαρίου 1907 στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Μακρακώμη. Σπούδασε φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1938 χειροτονήθηκε ιερέας στην Λαμία.
Οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. το 1942 και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας». Έγινε στρατιωτικός ιερέας της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ[5] και αργότερα εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ. Το 1943 οργάνωσε συνέδριο ιερέων στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος. Συγκρότησε την Παγκληρική Ένωση Ορθοδόξου κλήρου με 4.000 μέλη και εξελέγη Γενικός Γραμματέας της. Μετά το τέλος του πολέμου, το 1945, το Συνοδικό Δικαστήριο τον καταδικάζει σε τριετή αργία. Το 1947 εξορίζεται στην Ικαρία για μικρό διάστημα. Το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Λαύριο και εν συνεχεία μετετέθη στη Λέρο, Αρχάγγελο Ρόδου και στο Νυχτερινό Γυμνάσιο Νίκαιας Πειραιώς από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1973, διωγμένος από το καθεστώς της χούντας.
Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Αγίων Αναργύρων. Το 2001 του απονεμήθηκε από την Ιερά Σύνοδο ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου. Υπήρξε μέλος των οργανώσεων Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Κίνηση για την Ειρήνη και Εθνική Ανεξαρτησία, Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, μέλος του Δ.Σ της ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), στο Πνευματικό Κέντρου Αγίων Αναργύρων και αλλων οργανώσεων.
Απεβίωσε στις 16 Ιουλίου του 2001 και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 2001 στην Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στο μνημόσυνό του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε. Ήταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά.
1911 - Πόλυκαρπ Κους, Γερμανός φυσικός.
Ο Πόλυκαρπ Κους (Polykarp Kusch, 26 Ιανουαρίου 1911 – 20 Μαρτίου 1993) ήταν Γερμανοαμερικανός φυσικός. Το 1955 μοιράσθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής με τον Γουίλις Λαμπ για τον ακριβή προσδιορισμό της μαγνητικής ροπής του ηλεκτρονίου και την ανακάλυψη ότι ήταν μεγαλύτερη από τη θεωρητικά προβλεπόμενη τιμή της, οδηγώντας έτσι στην ανάπτυξη της Κβαντικής Ηλεκτροδυναμικής.
Ο Κους γεννήθηκε στο Μπλάνκενμπουργκ της Γερμανίας το 1991 και το επόμενο έτος μετανάστευσε στις ΗΠΑ με την οικογένειά του. Ο πατέρας του ήταν κληρικός. Αρχικά έδειξε ενδιαφέρον για τη Χημεία, αλλά πήρε το πτυχίο της Φυσικής το 1931 από το «Ινστιτούτο Τεχνολογίας Case» (το σημερινό Πανεπιστήμιο Case Western Reserve) στις ΗΠΑ. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι (μάστερ το 1933, διδακτορικό το 1936). Για μεγάλο μέρος της σταδιοδρομίας του ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, ενώ στη συνέχεια πήγε στο νέο τότε Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ντάλας. Πέθανε στο Ντάλας.
1918 – Νικολάε Τσαουσέσκου, Ρουμάνος δικτάτορας.
Ο Νικολάε Τσαουσέσκου ήταν ηγέτης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας από το 1965 μέχρι την εκτέλεσή του τα Χριστούγεννα του 1989.
1921 – Ακίο Μορίτα, ιάπωνας επιχειρηματίας, συνιδρυτής της κολοσσιαίας ιαπωνικής εταιρίας ηλεκτρονικών SONY.
Γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1921 στην πόλη Ναγκόγια, Aichi , της Ιαπωνίας και πέθανε στις 3 Οκτωβρίου 1999.
1922 - Αντώνης Δροσογιάννης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
1924 - Ραούφ Ντενκτάς, Τουρκοκύπριος πολιτικός.
1925 - Τζόαν Λέσλι, Αμερικανίδα ηθοποιός.
1925 – Πωλ Νιούμαν, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Πωλ Λέοναρντ Νιούμαν (Paul Leonard Newman, 26 Ιανουαρίου 1925 - 26 Σεπτεμβρίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είχε λάβει πολυάριθμα βραβεία για το έργο του, ανάμεσα στα οποία ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (επίσης 2 τιμητικά και 9 υποψηφιότητες), 6 Χρυσές Σφαίρες, ένα Βραβείο SAG, ένα BAFTA και ένα Έμμυ. Είχε επίσης βραβευτεί για την ερμηνεία του στην ταινία «Πόθοι στην κάψα του καλοκαιριού» (1958) στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ έχει λάβει τον Ασημένιο Λέοντα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία «Δεν είμαι κορόιδο κανενός» (1994). Επίσης, για μια εικοσαετία υπήρξε οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων, ενώ μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζωής του προσέφερε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.
1928 – Ροζέ Βαντίμ, Γάλλος δημοσιογράφος, συγγραφέας, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
Ο Ροζέ Βαντίμ Πλεμιάνικοφ (Roger Vladimir Igorevich Plemiannikov, 26 Ιανουαρίου 1928 - 11 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός. Αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».
Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.
Στα 16 του χρόνια έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στο θέατρο. Από το 1944 σπούδαζε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (Institut d'Etudes Politiques de Paris), όμως διέκοψε τις σπουδές του σε ηλικία 19 ετών, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή και την υποκριτική. Το 1947 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και το έδωσε στο Γάλλο συγγραφέα Αντρέ Ζιντ (André Gide) να το αξιολογήσει, όμως εκείνος δεν ενθουσιάστηκε με το έργο του Βαντίμ και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1949, τον συστήνει στο σκηνοθέτη Μαρκ Αλεγκρέ (Marc Allégret), πλάι στον οποίο εργάστηκε ως συγγραφέας και βοηθός σκηνοθέτη. Την ίδια εποχή εργαζόταν και λίγες ώρες ως δημοσιογράφος για το περιοδικό Paris Match.
Σκηνοθέτησε ταινίες, κυρίως αισθησιακές και έγραψε τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Το 1990 αφιερώθηκε στο να φτιάχνει σειρές μικρού μήκους για την τηλεόραση. Από την επαγγελματική, αλλά και προσωπική του ζωή, πέρασαν γυναίκες εξαιρετικής ομορφιάς, κάποιες από αυτές υπήρξαν και σύζυγοί του, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ανέτ Στρόιμπεργκ (Annette Stroyberg), η Τζέιν Φόντα (Jane Fonda), η Κάθριν Σνάιντερ (Catherine Schneider) και τελευταία του γυναίκα υπήρξε η Μαρί Κριστίν Μπαρό (Marie-Christine Barrault). Ωστόσο στις ταινίες του εμφανίστηκαν και η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve), η Άντζι Ντίκινσον (Angie Dickinson), η Ζαν Μορό (Jeanne Moreau) και η Σούζαν Σαράντον (Susan Sarandon).
Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000, σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών, από καρκίνο. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Σαιν-Τροπέ, του Σαιν-Τροπέ, στη Γαλλία. Μία σημείωση από το λεξικό του γαλλικού κινηματογράφου αναφέρει: «Εξαιτίας της οκνηρίας και ίσως πολύ μεγάλης ευφυίας του,ως σκηνοθέτης, η δουλειά της ζωής του δημιουργεί μία αίσθηση επιφανειακότητας, αν όχι πραγματικής μετριότητας. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του στο να ανακαλύπτει αστέρια». Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, είπε για τον Βαντίμ: «Εκτός από την αυθεντική και πολύ σημαντική δουλειά του, που μερικές φορές κλυδώνιζε το μυαλό, ήταν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, σκηνοθέτης της ζωής, του πάθους για τη ζωή και της ελευθερίας. Εκκόλαψε νέα ταλέντα και ήξερε πώς να δημιουργεί μύθους, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών».
Ροζέ Βαντίμ-Μπριζίτ Μπαρντό
Στις 2 Μαΐου του 1949, πήρε το περιοδικό (Elle) και είδε μια φωτογραφία ενός δεκαπεντάχρονου μοντέλου, ονόματι Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Βαντίμ γοητεύτηκε με την εικόνα της Μπαρντό και την έδωσε στον Αλεγκρέ, έτσι ξεκίνησε η καριέρα της Μπαρντό, αλλά και η προσωπική σχέση του Βαντίμ με την Μπαρντό. Υπήρξε μεγάλος ο έρωτας τους και οι γονείς της Μπαρντό τον αρνήθηκαν από την αρχή και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να τους χωρίσουν. Τελικά παντρεύτηκαν το 1952 και χώρισαν το 1957. Η Μπριζίτ Μπαρντό καθιερώθηκε ως «η γατούλα του σεξ», μετά την ταινία του Βαντίμ Και ο Θεός Έπλασε την Γυναίκα (Et Dieu… créa la femme).
Ροζέ Βαντίμ-Ανέτ Στρόιμπεργκ
Η Στρόιμπεργκ, γεννημένη στη Δανία, έφυγε από την πατρίδα της σε μικρή ηλικία για να εργαστεί στο Παρίσι ως μανεκέν και εκεί γνώρισε τον Βαντίμ. Παντρεύτηκαν το 1958 και χώρισαν το 1960. Απέκτησαν ένα παιδί, τη Ναταλί Βαντίμ (Nathalie Vadim). Ο Βαντίμ την έκανε ηθοποιό, δίνοντάς της ρόλους στις αισθησιακές του ταινίες. Η ξανθιά Ανέτ ήταν μία καλλονή, όχι όμως καλή ηθοποιός. Ο Βαντίμ προσπάθησε να φτιάξει μία δεύτερη Μπριζίτ Μπαρντό, όμως απέτυχε.
Ροζέ Βαντίμ-Κατρίν Ντενέβ
Ένα βράδυ στο Μονπαρνάς (Montparnasse), η Ντενέβ γνώρισε και ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον Βαντίμ. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσωπικότητα της Ντενέβ, την δίδαξε πως να είναι γυναίκα, με προσωπικότητα και χιούμορ και να ζει ευτυχισμένα. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, όμως απέκτησαν ένα παιδί, τον Κρίστιαν Βαντίμ (Christian Vadim, 18 Ιουνίου 1963). Έμειναν φίλοι μέχρι το τέλος του Βαντίμ και η Ντενέβ καθιερώθηκε σαν αιθέρια ομορφιά, με φιλοδοξίες διανοούμενης.
Ροζέ Βαντίμ-Τζέιν Φόντα
Παντρεύτηκαν το 1967 και χώρισαν το 1973, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βανέσα Βαντίμ (Vanessa Vadim, 28 Σεπτεμβρίου 1968). Η Τζέιν Φόντα χαρακτηρίζει τον Βαντίμ «σκληρό και μισογύνη», γιατί τις επέβαλε ιδιότροπες σεξουαλικές πράξεις και εξαντλητικές δίαιτες, με αποτέλεσμα να πάθει προβλήματα ανορεξίας. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Η Φόντα είπε κάποτε για τον Βαντίμ: «Μου δίδαξε ένα νέο τρόπο ζωής,τον ευρωπαϊκό τρόπο», θεωρούσε ότι ο Βαντίμ της διεύρυνε τη σκέψη, αλλά ένιωθε μειονεκτικά απέναντί του, λόγω δικών της ανασφαλειών.
Ροζέ Βαντίμ-Κάθριν Σνάιντερ
Παντρεύτηκαν το 1975 και χώρισαν το 1977, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βάνια Βαντίμ (Vania Vadim).
Ροζέ Βαντίμ-Μαρί Κριστίν Μπαρό
Η διάσημη ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης παντρεύτηκε τον Βαντίμ στις 21 Δεκεμβρίου του 1990 και έζησαν μαζί έως το τέλος της ζωής του.
1928 - Αμπντελατίφ Φιλαλί, Μαροκινός πολιτικός.
1929 - Γκόρντον Σόλι, Αμερικανός σχολιαστής πάλης.
1935 - Μπομπ Ούκερ, Αμερικανός παίκτης του μπέιζμπολ και σχολιαστής.
1939 - Φαίδων Γεωργίτσης, Έλληνας ηθοποιός.
1944 - Άντζελα Ντέιβις, Αμερικανίδα ακτιβίστρια.
1945 – Ζακλίν Ντι Πρε, διεθνούς φήμης βρετανίδα τσελίστρια. (Θαν. 19/10/1987)
1946 – Ζιν Σίσκελ, κριτικός κινηματογράφου.
Ο Τζιν Σίσκελ (Eugene Kal "Gene" Siskel, 26 Ιανουαρίου 1946 - 20 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος για τη Chicago Tribune. Μαζί με τον συνάδελφό του Ρότζερ Ίμπερτ, ήταν παρουσιαστές της δημοφιλούς εκπομπής κριτικής ταινιών "Siskel & Ebert At the Movies" από το 1986 έως το 1999.
1949 – Τζόναθαν Κάρολ, Αμερικανός συγγραφέας φαντασίας και τρόμου.
Ο Κάρολ γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του ήταν σεναριογράφος ταινιών και η μητέρα του ηθοποιός. Παρόλο που οι γονείς του ήταν Εβραίοι, ο Κάρολ μεγάλωσε σε Χριστιανικό περιβάλλον (Christian Science religion). Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του ως "προβληματικό νέο" (troubled teenager). Τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο σχολείο Loomis του Κονέκτικατ και αποφοίτησε με άριστα από το Rutgers University το 1971, ενώ παντρεύτηκε την καλλιτέχνιδα Beverly Schreiner το ίδιο έτος. Λίγα χρόνια αργότερα μετακόμισε στην Βιέννη, όπου ξεκίνησε να διδάσκει στο Αμερικάνικο Διεθνές Σχολείο (American International School), κάνοντας την Αυστρία σπίτι του.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, The Land of Laughs (1980), είναι ενδεικτικό του ύφους και της θεματολογίας του. Το διήγημα Friend's Best Man, κέρδισε το βραβείο World Fantasy. Το 1995, η συλλογή διηγημάτων The Panic Hand κέρδισε το βραβείο Bram Stoker ως καλύτερη συλλογή Φαντασίας. Τα μυθιστορήματα The Land of Laughs και From The Teeth of Angels κέρδισαν το Γαλλικό Prix Imaginaire. Τέλος, το Outside the Dog Museum κέρδισε το βραβείο British Fantasy ως καλύτερο μυθιστόρημα.
1950 - Γεργκ Χάιντερ, Αυστριακός πολιτικός.
1953 - Αλίκ Λ. Αλίκ, αντιπρόεδρος των Ομόσπονδων Πολιτειών Μικρονησίας.
1953 - Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, Δανός πολιτικός και γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.
1955 – Έντι Βαν Άλεν, Ολλανδός κιθαρίστας, και ιδρυτής του μουσικού σχήματος Βαν Άλεν.
1958 - Έλεν ΝτιΤζένερις, Αμερικανίδα ηθοποιός.
1963 – Ζοζέ Μουρίνιο, Πορτογάλος προπονητής ποδοσφαίρου.
Ο Ζοζέ Μάριο ντος Σάντος Φελίξ Μουρίνιο (José Mário dos Santos Mourinho, 26 Ιανουαρίου 1963) είναι Πορτογάλος προπονητής ποδοσφαίρου, πρώην ποδοσφαιριστής και θεωρείται από πολλούς απ'τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου με πολλές διακρίσεις και τίτλους.
Γεννήθηκε το 1963 στο Σετουμπάλ της Πορτογαλίας και προτού ασχοληθεί με την προπονητική είχε μια σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα με τις φανέλες της Μπελενένσες και της Ρίο Άβε πρωτού κλείσει κρεμάσει τα παπούτσια του αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνικούς συλλόγους. Έπειτα ξεκίνησε την καριέρα του ως μεταφραστής του Άγγλου προπονητή Σερ Μπόμπι Ρόμπσον στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, την Πόρτο και την Μπαρτσελόνα. Όταν ο Ρόμπσον έφυγε από τη Μπαρτσελόνα, ο Μουρίνιο έμεινε για ακόμα τρία χρόνια ως βοηθός του Ολλανδού προπονητή Λουίς Φαν Γκάαλ ενώ προπονούσε τη β' ομάδα της Μπαρτσελόνα.
Έχει κατακτήσει δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ (2004 με την Πόρτο και 2010 με την Ίντερ). Επίσης, κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (2003), έχει πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο σε τέσσερις διαφορετικές χώρες (Πορτογαλία, Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία). Είναι ανάμεσα στους τέσσερις προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ με δύο διαφορετικές ομάδες: οι άλλοι τρεις είναι ο Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ 1970, Αμβούργο 1983) και ο Ότμαρ Χίτζφελντ (Μπορούσια Ντόρτμουντ 1997, Μπάγερν Μονάχου 2001) και Γιούπ Χάινκες (Ρεάλ Μαδρίτης 1998, Μπάγερν Μονάχου 2013).
Το 2010 η FIFA του απένειμε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας στην κατηγορία Καλύτερος Προπονητής.
1969 - Τζώρτζης Δικαιουλάκος, Έλληνας προπονητής καλαθοσφαίρισης.
1970 - Ελένη Πέτα, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Η Ελένη Πέτα είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Τέλειωσε με άριστα τις σπουδές της στο βιολοντσέλο, στο Κρατικό Ωδείο της Θεσσαλονίκης. Τότε κάνει τα πρώτα της βήματα ως μουσικός και συνεργάζεται με τον Νίκο Παπάζογλου στη καλοκαιρινή του περιοδεία.
1971 - Αϊγκιούν Καζίμοβα, Αζέρα τραγουδίστρια.
1977 - Βινς Κάρτερ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1988 – Δημήτρης Χονδροκούκης, Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής του στίβου (2012) στο άλμα εις ύψος.
O Δημήτρης Χονδροκούκης (26 Ιανουαρίου 1988) είναι Έλληνας αθλητής του στίβου. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής κλειστού στίβου στο άλμα εις ύψος κάνοντας ατομικό ρεκόρ (2,33μ.). Το ατομικό του ρεκόρ στον ανοικτό στίβο είναι 2,32 μ., το οποίο πέτυχε δύο φορές στη Σμύρνη τον Ιούνιο του 2011 και στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου στο Νταεγκού της Νότιας Κορέας, την 1η Σεπτεμβρίου 2011.
Εκτός από την αθλητική του δραστηριότητα, είναι φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Ανήκει στον Ολυμπιακό.
1990 - Σέρχιο Πέρες, Μεξικανός οδηγός αγώνων.
1992 - Σάσα Μπανκς, Αμερικανίδα παλαίστρια.
Θάνατοι σαν σήμερα
724 - Γιαζίντ Β΄, χαλίφης των Ομεϋαδών.
1003 - Ροζάλα της Λομβαρδίας, βασίλισσα της Γαλλίας.
1080 - Αμεδαίος Β΄, κόμης της Σαβοΐας.
1143 - Αλί ιμπν Γιουσούφ, βασιλιάς των Αλμοραβίδων.
1631 - Λουδοβίκος Φρειδερίκος, δούκας της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ.
1721 - Πιερ-Ντανιέλ Υέ, Γάλλος επίσκοπος και λόγιος.
1823 - Έντουαρντ Τζέννερ, Άγγλος ιατρός.
Ο Έντουαρντ Τζέννερ (Edward Jenner, 17 Μαΐου 1749 – 26 Ιανουαρίου 1823) ήταν Άγγλος γιατρός, ο επινοητής του εμβολιασμού και θεωρούμενος ως ο "πατέρας της Ανοσολογίας". Η ανακάλυψή του θεωρείται ότι έσωσε περισσότερες ζωές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ανακάλυψη.
Ο Τζέννερ γεννήθηκε στις 6/17 Μαΐου 1749 στη μικρή πόλη Μπέρκλεϊ του Γκλόστερσαϊρ και ήταν γιος του τοπικού πάστορα. Σε ηλικία 14 ετών ανέλαβε ως μαθητευόμενος του χειρουργού στο νοσοκομείο της περιοχής Ντάνιελ Λάντλοου (Daniel Ludlow) και αργότερα στάλθηκε στο Λονδίνο (νοσοκομείο Σεν Τζορτζ) ως μαθητευόμενος στην ανατομία υπό το διάσημο, τότε, χειρουργό Τζον Χάντερ (John Hunter). Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στο Μπέρκλεϊ και άρχισε να εξασκεί το ιατρικό επάγγελμα. Στην πόλη του παρέμεινε μέχρι το θάνατό του το 1823.
1824 – Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ, γάλλος ζωγράφος.
Ο Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ (Jean-Louis-Théodore Gericault, 26 Σεπτεμβρίου 1791 - 26 Ιανουαρίου 1824) υπήρξε καθοριστική μορφή του Γαλλικού Ρομαντισμού. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, που έληξε με τραγικό τρόπο, κράτησε αποστάσεις από την παράδοση και με την τέχνη του προσπάθησε να ανατρέψει τους κανόνες του Σαλόν και της Ακαδημίας. Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους αιχμηρούς πολιτικούς υπαινιγμούς του.
Συναρπαζόταν με τα άλογα, τα οποία αποτέλεσαν το συνηθέστερο θέμα του, η σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο ζώο αυτό. Εκφράζει δε και τη δική του εσώτερη πάλη, στην προσπάθεια να τιθασεύσει το θυελλώδες ταμπεραμέντο του.
Παρ' όλο που καταγόταν από πολύ πλούσια οικογένεια, πράγμα που του εξασφάλιζε τη δυνατότητα να ζωγραφίζει χωρίς να τον απασχολούν έγνοιες βιοπορισμού, δεν έζησε εύκολη ζωή. Κατατάχτηκε στο Βασιλικό Στρατό και κάποια στιγμή αναγκάστηκε να κρύβεται από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα. Είχε έναν αμφιλεγόμενο δεσμό με θεία του και τραυματίστηκε πολλές φορές, πέφτοντας από άλογο, ατυχήματα που επιτάχυναν το θάνατό του.
1875 - Τζορτζ Φίνλεϊ, Βρετανός ιστορικός.
Ο Τζορτζ Φίνλεϊ (George Finlay, 21 Δεκεμβρίου 1799 - 26 Ιανουαρίου 1875) ήταν Βρετανός ιστορικός σκωτικής καταγωγής και φιλέλληνας. Γεννήθηκε στο Φάβερσαμ του Κεντ και σπούδασε νομικά στη Γλασκώβη. Το 1821 πήγε στο Γκέτινγκεν για να συνεχίσει τις σπουδές του. Ωστόσο το βαθύ ενδιαφέρον του για τον αγώνα ανεξαρτησίας των Ελλήνων τον κέρδισε και εγκατέλειψε τις σπουδές του το 1823 για να επισκεφθεί την Ελλάδα. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους έφθασε στην Κεφαλονιά, όπου τον υποδέχθηκε ο Λόρδος Βύρων. Λίγο αργότερα αποβιβάστηκε στον Πύργο, όπου αφιερώθηκε για δεκατέσσερεις μήνες στην εκμάθηση της γλώσσας, της ιστορίας και των αρχαιοτήτων.
1891 – Νίκολαους Όττο, γερμανός μηχανικός.
Ο Νικολάους Όττο (Nicolaus August Ottο, Χόλτσχάουζεν - Νάσαου, 10 Ιουνίου 1832 - Κολωνία, 26 Ιανουαρίου 1891) ήταν Γερμανός εφευρέτης της μηχανής εσωτερικής καύσεως, της πρώτης μηχανής στην οποία η καύση των καύσιμων γινόταν στο θάλαμο των εμβόλων. Μέχρι την εφεύρεση αυτή, όλες οι μηχανές ήταν μηχανές εξωτερικής καύσης, δηλ. η καύση γινόταν σε ξεχωριστό θάλαμο.
Το 1864 ίδρυσε μια επιχείρηση κατασκευής μηχανών στην Κολωνία. Μαζί με τον επιχειρησιακό συνεργάτη του Όιγκεν Λάνγκεν (Eugen Langen) ίδρυσε την "N.A. Όττο & Συνεργάτες". Αυτή η επιχείρηση υπάρχει μέχρι σήμερα με την επωνυμία "Deutz AG". Η πρώτη σημαντική σημαντική ανακάλυψη στην επιχείρηση του Όττο ήταν κατά τη διάρκεια του έτους ίδρυσής της, με την ανάπτυξη της "μηχανής αέριου ατμοσφαιρικής δύναμης". Σε αυτή την "ατμοσφαιρική μηχανή" απονεμήθηκε αργότερα το χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι, καθώς οι κριτές την θεώρησαν ως την πιο οικονομική μηχανή κίνησης "για τις μικρές επιχειρήσεις". Η κατασκευή αυτών των μηχανών άρχισε το 1868.
Θεωρείται εφευρέτης του σημερινού τετρακύλινδρου βενζινοκινητήρα. Ο Μάιμπαχ (Maybach) και ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ (Gottlieb Daimler) κατασκεύασαν δικούς τους κινητήρες με βάση την πατέντα του Όττο, ενώ ο Καρλ Μπεντς (Karl Benz) την χρησιμοποίησε στην κατασκευή του πρώτου αυτοκινήτου το 1886.
1895 – Αχιλλέας Παράσχος, ποιητής.
Ο Αχιλλέας Παράσχος (πραγματικό όνομα Νασάκης ή Νασίκογλου· Ναύπλιο 1838 - Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1895) ήταν Έλληνας ρομαντικός ποιητής του 19ου αιώνα, εκπρόσωπος της πρώτης Αθηναϊκής σχολής. Παράσχος ήταν το μικρό όνομα του πατέρα του.
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και καταγόταν από τη Χίο. Νωρίς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τον πατέρα του έπειτα από την καταστροφή της Χίου. Διδάχθηκε Τα πρώτα γράμματα από τον αδελφό του Γεώργιο (1821-1886), επίσης ποιητή. Από όσα γνωρίζουμε δεν έκανε σπουδές και κατόρθωσε να μορφωθεί από τις εφημερίδες και τα βιβλία τα οποία διάβαζε. Δεν εργάστηκε ποτέ του, καθώς χρήματα και φήμη του έδιναν μονάχα οι στίχοι του. Οι πολιτικοί της εποχής τον διόριζαν σε διάφορες θέσεις μόνο και μόνο για να εισπράττει μισθό.
Στα νεανικά του χρόνια αναμείχθηκε στον κύκλο της Χρυσής Νεολαίας, στους σπουδαστές και στους διανοούμενους οι οποίοι είχαν στόχο την απομάκρυνση του Όθωνα, και που εξαιτίας αυτής της φυλακίσθηκε στις φυλακές του Μεντρεσέ απέναντι από τους Αέρηδες και πού εξαιτίας αυτού εμπνεύστηκε το ποίημά του «Εις τον πλάτανον του Μεντρεσέ» το οποίο και έγινε πανελληνίως γνωστό. Αφέθηκε γρήγορα ελεύθερος γιατί στην φυλακή αρρώστησε βαριά αλλά δεν σταμάτησε την δράσης του εναντίον του Όθωνα. Τη νύχτα που καταλύθηκε ή εξουσία ο Παράσχος ήταν ένας από τους πολίτες που πήγαν στον στρατώνα του πυροβολικού για να ενωθούν με τον ξεσηκωμένο στρατό. Ωστόσο, όταν το 1867 πέθανε ο Όθων μετανιωμένος για τη στάση του έγραψε το Ελεγείον εις τον Όθωνα δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την απογοήτευσή του από την πολιτική εκείνων που είχαν εκδιώξει τον Όθωνα,αλλά δεν τήρησαν τις επαγγελίες τους.
Δημοσίευσε τους πρώτους στίχους του στα περιοδικά Αβδηρίτης και Χρυσαλλίς. Όταν το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, εισέπραξε το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 50.000 δραχμών. Ωστόσο γρήγορα το σπατάλησε και άρχισε να ζητά βοήθεια από τους φίλους του. Ταξίδεψε στη Ρουμανία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Αγγλία όπου οι εκεί Έλληνες τον υποδέχθηκαν με αγάπη.
Απεβίωσε το 1895 και ενταφιάστηκε στο Α΄ Κοιμητήριο των Αθηνών. Η κηδεία του, με είκοσι επικήδειους, συγκέντρωσε πλήθος κόσμου και έγινε παρουσία και του τότε βασιλιά, Γεωργίου Α'. Τέτοια πάνδημη κηδεία δεν είχε ξαναγίνει ποτέ. Όπως έγραψε και ό Ξενόπουλος «Δεν έμεινε άνθος που να μην κατατεθεί εις τον τάφον του εκείνον στολιζόμενον καθημερινώς επί εβδομάδας, επί μήνας από γνωστούς και αγνώστους θαυμαστάς. Όλοι τον έκλαψαν ως τον τελευταίον εθνικόν ποιητήν του ελληνισμού».
1962 – Λάκι Λουτσιάνο, κακοποιός και μέλος της ιταλοαμερικανικής μαφίας, γνωστός για την έντονη εγκληματική του δράση.
Ο Λάκι Λουτσιάνο (Charles "Lucky" Luciano, 24 Νοεμβρίου 1897 - 26 Ιανουαρίου 1962), γεννημένος ως Σαλβατόρε Λουκάνια (Salvatore Lucania), ήταν Σικελός γκάνγκστερ. Ο Λουτσιάνο θεωρείται ο πατέρας του σύγχρονου οργανωμένου εγκλήματος στις Η.Π.Α., μοιράζοντας τη Νέα Υόρκη σε πέντε διαφορετικές οικογένειες της Μαφίας και ιδρύοντας την πρώτη Επιτροπή. Επίσης είχε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του Εθνικού Συνδικάτου Εγκλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
1969 - Αθανάσιος Βασιλειάδης, Έλληνας πολιτικός.
1973 – Έντουαρντ Ρόμπινσον, ρουμανικής καταγωγής θεατρικός και κινηματογραφικός ηθοποιός.
1977 – Φιλοποίμην Φίνος, ιδρυτής της "Φίνος Φιλμς".
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές. Ήταν ο ιδρυτής της ελληνικής κινηματογραφικής εταιρείας Φίνος Φιλμς, της οποίας η πρώτη ταινία γυρίστηκε το 1939. Ήταν αυτός που έφτιαξε την πρώτη συσκευή για ηχογράφηση στην Ελλάδα και γύρισε την πρώτη έγχρωμη ταινία με στερεοφωνικό ήχο, τα «Κορίτσια για φίλημα» (1964).
1979 – Νέλσον Άλντριχ Ροκφέλερ ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας και πολιτικός. (Nelson Aldrich Rockefeller, 8 Ιουλίου 1908 - 26 Ιανουαρίου 1979)
Διετέλεσε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (1974 – 1977) και κυβερνήτης της Νέας Υόρκης (1959 - 1973).
Γεννήθηκε στο Μέιν και ήταν γιος του επιχειρηματία Τζον Ντέιβινσον Ροκφέλερ Τζούνιορ και της Άμπυ Αλντριχ. Από την πλευρά του πατέρα του ήταν εγγονός του Τζον Ντάβισον Ροκφέλερ, ιδρυτή & πρόεδρου της Standard Oil, ενώ από την πλευρά της μητέρας του εγγονός του γερουσιαστή Νέλσον Γουιμαρθ Άλντριχ. Σπούδασε οικονομικά και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στις οικογενειακές επιχειρήσεις.
1990 – Λιούις Μάμφορντ, αμερικανός κοινωνιολόγος και ιστορικός. (Γεν. 19/10/1895)
1991 - Κάρεν Γιανγκ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
1992 - Χοσέ Φερρέρ, Πορτορικανός ηθοποιός.
1993 – Ζαν Σοβέ, Καναδή πολιτικός και η πρώτη γυναίκα που έφτασε στο αξίωμα του Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά.
1994 – Χοσέ Φερέρ, Πορτορικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός.
Ο Χοσέ Φερρέρ (ισπ. José Ferrer), (8 Ιανουαρίου 1912 – 26 Ιανουαρίου 1994) ήταν Πορτορικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1950 Συρανό ντε Μπερζεράκ (Cyrano de Bergerac). Ήταν ο πρώτος ηθοποιός από την Λατινική Αμερική που βραβεύτηκε με Όσκαρ και μετά τη νίκη του δώρισε το βραβείο του στο πανεπιστήμιο του Πόρτο Ρίκο. Ο Φερρέρ έχει τιμηθεί επίσης με 5 βραβεία Τόνυ δυο για τις ερμηνείες του στα θεατρικά Συρανό Ντε Μπερζεράκ και The Shrike και τρία για τη σκηνοθεσία των έργων The Shrike, The Fourposter, και Stalag 17. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι εξής: Ιωάννα της Λωραίνης (Joan of Arc, 1948), Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952), Βροχή (Miss Sadie Thompson, 1953), Η Ανταρσία του Κέιν (The Caine Mutiny, 1954), Ο Λόρενς της Αραβίας (Lawrence of Arabia, 1962), Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου (The Greatest Story Ever Told, 1965), Το πλοίο των τρελών (Ship of Fools, 1965), Φεδόρα (Fedora, 1978) και Dune, 1984).
1999 – Γιάννης Φέρμης ήταν Έλληνας ηθοποιός. (πραγματικό ονοματεπώνυμο Ιωάννης Καγκάς) (Σμύρνη 8 Απριλίου 1921 - Λάρισα 26 Ιανουαρίου 1999).
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μετακόμισε με την οικογένειά του στη Λάρισα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σταδιοδρόμησε κυρίως στον χώρο του μουσικού θεάτρου και της επιθεώρησης και συνεργάστηκε με πολλούς κορυφαίους πρωταγωνιστές του χώρου. Έλαβε μέρος σε πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανέπτυξε επίσης πλούσια δραστηριότητα στον χώρο του κινηματογράφου, έπαιξε χαρακτηριστικούς ρόλους σε περισσότερες από σαράντα κινηματογραφικές ταινίες και εμφανίστηκε σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές.
Πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1999, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο στη Λάρισα και κηδεύτηκε εκεί. Τα οικονομικά του προβλήματα έγιναν θέμα στα τηλεοπτικά παράθυρα το 1998. Τον βοήθησε ο Θύμιος Καρακατσάνης.
2000 – Α. Ε. βαν Βογκτ, Ολλανδός συγγραφέας βιβλίων επιστημονικής φαντασίας.
2000 – Ντον Μπατζ, Σκωτσέζος τενίστας που το περιοδικό Tennis Magazine συγκατέλεξε ανάμεσα στους 20 πιο σημαντικούς του 20ου αιώνα.
2010 - Γιάννης Μαρδίτσης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
2020 - Κόμπι Μπιν Μπράιαντ, ήταν Αμερικανός διεθνής καλαθοσφαιριστής.
Αγωνιζόταν στη θέση του σούτινγκ γκαρντ για την ομάδα των Λος Άντζελες Λέικερς του ΝΒΑ και θεωρείται από τους κορυφαίους στην ιστορία του αθλήματος.
Σαν σήμερα 24 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| | Εμφανίσεις: 1709
Σαν σήμερα 24 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Οσίου Ζωσιμά, (Ζωσιμάς, Ζωσιμίνα)
Οσίου Φίλωνος, (Φίλωνας, Φίλων)
Οσία Ξένη, (Ξένος, Ξένιος, Ξένη, Ξένια)
24 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
41 μ.Χ.: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καλιγούλας, γνωστός για την εκκεντρικότητά του και το σκληρό δεσποτισμό, δολοφονείται από δυσαρεστημένους Πραιτωριανούς φρουρούς. Τον Καλιγούλα διαδέχεται ο θείος του, Κλαύδιος.
1827: Δύναμη από 2.000 έλληνες ατάκτους και 400 τακτικούς, υπό τους Ιωάννη Νοταρά, Δημήτριο Καλλέργη, Ιωάννη Μακρυγιάννη και με τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα άγγλο φιλέλληνα Θωμά Γκόρντον, μεταφέρεται με πλοία από τη Σαλαμίνα στην Καστέλα του Πειραιά, την οποία και οχυρώνει, και αρχίζει να πολιορκεί την ισχυρή τουρκική φρουρά που βρίσκεται στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος. Από τη θάλασσα ενισχύουν το ατμοκίνητο πλοίο Καρτερία, 3 μπρίκια, 5 κανονιοφόροι και άλλα μικρότερα πλοία.
1837: Ψηφίζεται στην Ελλάδα ο πρώτος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, που ρυθμίζει τα της κυκλοφορίας της εποχής (μετακινήσεις με άμαξες, έφιπποι κ.λ.π.).
1848: Αρχίζει ο «Πυρετός του Χρυσού»: Ο αμερικανός εργοδηγός, Τζέιμς Μάρσαλ, ανακαλύπτει στο Sutter’s Mill του Σακραμέντο (ένα μύλο που είχε κατασκευάσει για λογαριασμό ελβετού επιχειρηματία) ένα σβόλο χρυσού, εκτοξεύοντας στα ύψη το ενδιαφέρον των χρυσοθήρων για το ευγενές μέταλλο.
1857: Το Πανεπιστήμιο της Καλκούτα, στην Ινδία, γίνεται το πρώτο πανεπιστήμιο που ξεκινάει λειτουργία στη νότια Ασία.
1859: Η Βλαχία και η Μολδαβία ενώνονται σε μια χώρα με το όνομα Ρουμανία, υπό την ηγεσία του Αλεξάντερ Κούζα.
1888: Στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, ο Τζάκομπ Βόρτμαν πατεντάρει την κορδέλα της γραφομηχανής.
1903: Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Χέι και ο βρετανός πρεσβευτής Μάκλ Χένρι Χέρμπερτ δημιουργούν μία κοινή επιτροπή για τον καθορισμό των συνόρων της Αλάσκας.
1905: Διατάσσεται η κατάσχεση της μετάφρασης της Καινής Διαθήκης στη Δημοτική.
1908: Πραγματοποιείται θορυβώδες συλλαλητήριο στα Τρίκαλα. Πιεζόμενοι από τους εφοριακούς να πληρώσουν τους φόρους επιτηδεύματος και οικοδομών, οι κάτοικοι των Τρικάλων προβαίνουν σε διαδήλωση και προξενούν καταστροφές σε δημόσια κτίρια.
1908: Ξεκινά στην Αγγλία το κίνημα των προσκόπων από τον Βρετανό Ρόμπερτ Μπέιντεν Πάουελ.
1912: Καταστροφικός σεισμός 6,8 Ρίχτερ στον Ασπρογέρακα Κεφαλονιάς. Ο σεισμός ερημώνει μερικώς την Κεφαλονιά και τη Ζάκυνθο. Χάνουν τη ζωή τους 8 άτομα. Ισχυροί μετασεισμοί ακολουθούν για 4 μήνες.
1913: Πραγματοποιείται η πρώτη παγκοσμίως πολεμική αποστολή ναυτικής συνεργασίας, στα Δαρδανέλια. Ο υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πετούν με υδροπλάνο και καταρτίζουν σχεδιάγραμμα των θέσεων του τουρκικού στόλου, εναντίον του οποίου ρίχνουν τέσσερις βόμβες.
1915: Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, βρετανικά καταδρομικά βυθίζουν το γερμανικό πολεμικό πλοίο Μπλίχερ, στο οποίο επέβαιναν 870 άτομα.
1918: Η Ρωσία υιοθετεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, αντικαθιστώντας το μέχρι τότε ισχύον Ιουλιανό Ημερολόγιο.
1921: Η Ελβετία εκδίδει διάταξη για λήψη προσωρινών μέτρων, που θα απαγόρευαν την εισαγωγή ξένου εργατικού δυναμικού.
1924: Η ρωσική πόλη Αγία Πετρούπολη μετονομάζεται σε Λένινγκραντ, τρεις ημέρες μετά το θάνατο του Λένιν, προς τιμήν του νεκρού κομμουνιστή ηγέτη.
1924: Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι διαλύει όλα τα μη φασιστικά εμπορικά σωματεία.
1927: Κάνει τη πρώτη του εμφάνιση στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αγγλίας ο νεαρός, τότε, σκηνοθέτης Άλφρεντ Χίτσκοκ με το έργο The Pleasure Garden (Ο κήπος της ηδονής).
1929: Μια νέα θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν, που ενώνει τη βαρύτητα και τον ηλεκτρομαγνητισμό σε μια ομάδα τύπων, προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον στον κόσμο των φυσικών.
1931: Η Κοινωνία των Εθνών επικρίνει την Πολωνία για κακομεταχείριση της γερμανικής μειονότητας, που ζει στην Άνω Σιλεσία.
1933: Διαλύεται η ελληνική Βουλή και προκηρύσσονται νέες εκλογές για τις 5 Μαρτίου.
1935: Πωλείται η πρώτη μπίρα σε αλουμινένιο κουτάκι στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια από την Εταιρία Krueger Brewing.
1935: Η τουρκική κυβέρνηση αποφασίζει τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας από τέμενος σε μουσείο.
1937: Η Γαλλία συμφωνεί να παραδώσει την Αλεξανδρέττα στην Τουρκία αν και ανήκε στην Συρία. Η περιοχή ανακηρύσσεται αυτόνομη το 1938 και εκχωρείται τελικά στην Τουρκία το 1939.
1939: Σεισμός στην Τσιλιάν της Χιλής προκαλεί τον θάνατο 28.000 ανθρώπων. Πρόκειται για τον καταστρεπτικότερο σεισμό στην ιστορία της χώρας.
1942: Μια ειδική προεδρική επιτροπή των ΗΠΑ αποδίδει ευθύνες σε υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματικούς, λέγοντας ότι, απέτυχαν να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για την υπεράσπιση του Περλ Χάρμπορ.
1943: Ολοκληρώνεται το Συνέδριο στην Καζαμπλάνκα, παρουσία του Ουίνστον Τσόρτσιλ, Φράνκλιν Ρούζβελτ και Σαρλ ντε Γκολ, στο οποίο οι Σύμμαχοι διαμόρφωσαν αναλυτικά τα σχέδιά τους κατά του Άξονα για την επόμενη φάση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
1946: Συγκροτείται η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας μετά τη διάλυση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ την ίδια μέρα, με αρχικά μέλη τις ΗΠΑ, Καναδά και Βρετανία.
1951: Στην Ινδία, ο Νεχρού εξαπολύει δριμεία επίθεση κατά των ΗΠΑ, που ζήτησαν από τον ΟΗΕ να καταλογισθούν ευθύνες στο Πεκίνο για τον πόλεμο της Κορέας.
1956: Ο Έλβις Πρίσλεϊ κάνει την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στην εκπομπή Stage Show.
1960: Ο πάπας Ιωάννης ΙΓ΄ εγκαινιάζει στη Ρώμη την πρώτη σύνοδο για την εκκλησιαστική τάξη.
1960: Εβδομάδα των Οδοφραγμάτων στην Αλγερία: Σημαντική εξέγερση στο Αλγέρι ενάντια στη γαλλική αποικιακή πολιτική.
1961: Η Μέριλιν Μονρόε χωρίζει με τον τρίτο σύζυγό της, το θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, έπειτα από 4,5 χρόνια έγγαμου βίου.
1962: Ο Μπράιαν Ενστάιν γίνεται μάνατζερ των Μπιτλς.
1963: Τελούνται οι αρραβώνες του διαδόχου του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνου με την κόρη της Ίνγκριντ της Δανίας, Άννα Μαρία.
1966: Περίπου 117 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τη συντριβή αεροσκάφους Boeing της Air India στο Λευκό Όρος, μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας.
1970: Ο Τζον Λένον και η Γιόκο Ονο ξυρίζουν τα κεφάλια τους και δηλώνουν ότι το 1970 θα είναι το «Ετος 1» της Ειρήνης.
1977: Μακελειό της Ατότσα: oμάδα νεοφασιστών, διαμαρτυρόμενη για τη μετάβαση της χώρας από τη δικτατορία στη δημοκρατία μετά τον θάνατο του Φράνκο, σκοτώνοντας πέντε άτομα σε συγκέντρωση συνδικαλιστών και μελών του παράνομου τότε Κομμουνιστικού Κόμματος.
1979: Στη Δυτική Γερμανία συλλαμβάνονται δύο ακόμη Ανατολικογερμανοί με την κατηγορία της κατασκοπείας.
1980: Οι ΗΠΑ, σε αντίποινα για τη στάση των Σοβιετικών, αποφασίζουν να πουλήσουν όπλα στην Κίνα.
1982: Ξεσπά ανοιχτός πόλεμος μεταξύ Κυβέρνησης και Εκκλησίας για τον πολιτικό γάμο.
1983: Τριανταδύο μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών φυλακίζονται για τρομοκρατία στην Ιταλία. Ανάμεσα τους και ο εκτελεστής του Χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού, Άλντο Μόρο.
1984: Η εταιρεία Apple Computer κυκλοφορεί τους προσωπικούς υπολογιστές Macintosh.
1985: Το αμερικανικό περιοδικό "Τάιμ" απαλλάσσεται από την κατηγορία του Ισραηλινού υπουργού Βιομηχανίας και Εμπορίου Αριέλ Σαρόν για υβριστικό δημοσίευμα.
1986: Το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Voyager 2» πλησιάζει τον πλανήτη Ουρανό για την πρώτη λεπτομερειακή φωτογράφισή του. Η ελάχιστη προσέγγιση του Ουρανού σε απόσταση 81.500 χιλιομέτρων επιτρέπει στο Βόγιατζερ να φωτογραφίσει αρκετά από τα μαύρα φεγγάρια του πλανήτη, ενώ ανακάλυψε 10 ακόμη, καθώς και δυο αραιούς δακτύλιους.
1989: Εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα ο μανιακός δολοφόνος Τεντ Μπάντι, που κακοποίησε και σκότωσε τουλάχιστον 28 γυναίκες.
1989: Λήψη μέτρων για την πάταξη της τρομοκρατίας αποφασίζεται σε έκτακτη κυβερνητική σύσκεψη, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου, μετά τις τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον δικαστικών.
1990: Οι πρωθυπουργοί της ΕΣΣΔ και της Ουγγαρίας συμφωνούν στο θέμα της πλήρους αποχώρησης των 52.000 σοβιετικών στρατιωτών από την Ουγγαρία.
1991: Η Βουλή των Σκοπίων ψηφίζει διακήρυξη ανεξαρτησίας από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία με την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας.
1993: Το "Άρωμα Γυναίκας", με πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο, αποσπά τρεις "Χρυσές Σφαίρες", καλύτερης ταινίας, καλύτερου ηθοποιού και σεναρίου.
1994: Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί τον πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Μιχάλη Βρανόπουλο.
1995: Ο «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» (ΕΛΑ) τοποθετεί βόμβα στο κτίριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου της ΑΣΟΕΕ. Στην προκήρυξη, η πράξη συνδέεται με την πρόθεση της ηγεσίας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης να αναθεωρηθεί το καθεστώς του πανεπιστημιακού ασύλου.
2001: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Βατικανό και γίνεται δεκτός από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄.
2002: Ξεκινά σε δικαστήριο των ΗΠΑ η δίκη του φερόμενου ως τρομοκράτη και συνεργάτη της Αλ - Κάιντα, Τζον Λιντ.
2005: Οι βαμβακοπαραγωγοί παρατάσσουν τα τρακτέρ τους στα Τέμπη και σε πολλούς άλλους κόμβους του εθνικού και επαρχιακού δικτύου, χωρίς όμως να κλείσουν τους δρόμους. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος, υποβάλλει την παραίτησή του από τη θέση του αναπληρωτή τομεάρχη Γεωργίας του κόμματος. Στην επιστολή του επικαλείται λόγους συνείδησης. Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει τις κινητοποιήσεις των αγροτών, ωστόσο δεν είναι υπέρ των ακραίων μορφών κινητοποίησης.
2007: Με πεντασέλιδη προκήρυξή της στην εφημερίδα «Το Ποντίκι», η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» αναλαμβάνει την ευθύνη για την επίθεση με ρουκέτα κατά της αμερικανικής πρεσβείας στις 12 Ιανουαρίου. Από την έκρηξη δεν υπήρξαν τραυματίες, ενώ έσπασαν τζάμια του κτιρίου. Οι ζημιές εντοπίστηκαν στον τρίτο όροφο και ειδικότερα στο γραφείο του Αμερικανού πρέσβη.
2009: Η καταιγίδα Κλάους χτυπά μια περιοχή κοντά στο Μπορντό της Γαλλίας και σκοτώνει 26 άτομα.
2010: Η ταινία «Avatar» του Τζέιμς Κάμερον, με έσοδα 1,859 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, σπάει το ρεκόρ εισιτηρίων που κατείχε ο Τιτανικός από το 1998.
2011: Βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σημειώνεται στο αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο της Μόσχας. Από την ισχυρή έκρηξη σκοτώνονται 37 άνθρωποι και τραυματίζονται 173. Την ευθύνη για την επίθεση θα αναλάβει ο ηγέτης των Τσετσένων ισλαμιστών ανταρτών, Ντόκου Ουμάροφ.
2022: Εικόνες χάους προκάλεσε στην Αττική η κακοκαιρία "Ελπίδα" με τον πιο σύγχρονο δρόμο, την Αττική Οδό να αποκλείεται και να εγκλωβίζονται εκεί εκατοντάδες οδηγοί.
Περισσότερα από 3.000 οχήματα και 3.500 άνθρωποι είχαν εγκλωβιστεί για ώρες στην Αττική Οδό.
Χωρίς ρεύμα 25 περιοχές στην Αττική.
Είναι πάνω από 20-25 περιοχές οι περιοχές με προβλήματα στην ηλεκτροδότηση στην Αττική: Μεσόγεια, Γέρακας, Παλλήνη, Σπάτα, Πικέρμι, Μαραθώνας, Σχινιάς, Γραμματικό, Καλέντζι, Κερατέα, Λούτσα, Νέος Βουτζάς, Ανθούσα, Μάτι, Μαρούσι, Πεύκη, Κηφισιά, Νέο Ηράκλειο, Αχαρνές, Ψυχικό, Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή, Χολαργός, Διόνυσος, Νέα Φιλαδέλφεια, Βούλα, Γλυφάδα, Παλαιό Φάληρο, Άγιος Δημήτριος, Ηλιούπολη είναι ορισμένες από αυτές που από χθες το απόγευμα, εν μέσω της κακοκαιρίας "Ελπίς", έμειναν χωρίς ρεύμα και κατ' επέκταση χωρίς θέρμανση.
Από νωρίς το πρωΐ άρχισαν να αποχωρούν εργαζόμενοι από τις δουλειές τους για να μην αποκλειστούν.
Η κυβέρνηση διέταξε μονοήμερη αργία για την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, λόγω της σπάνιας χιονοθύελλας σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Γεννήσεις σαν σήμερα
76 – Αδριανός, 14ος ρωμαίος αυτοκράτορας.
Ο Πόπλιος Αίλιος Τραϊανός Αδριανός (24 Ιανουαρίου 76 - 10 Ιουλίου 138), στα λατινικά Publius Aelius Traianus Hadrianus, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας κατά τα έτη 117–138, καθώς επίσης στωικός και επικούρειος φιλόσοφος. Αποτελεί τον τρίτο από τους λεγόμενους "Πέντε Καλούς Αυτοκράτορες". Η βασιλεία του είχε ένα διστακτικό ξεκίνημα, μια ένδοξη περίοδο ακμής και ένα τραγικό επίλογο.
1705 – Φαρινέλλι, Ιταλός καστράτο τραγουδιστής.
Ο Κάρλο Μαρία Μικελάντζελο Νικόλα Μπρόσκι (Carlo Maria Michelangelo Nicola Broschi, 24 Ιανουαρίου 1705 - 17 Σεπτεμβρίου 1782), περισσότερο γνωστός με το προσωνύμιο «Φαρινέλλι» (Farinelli), ήταν ένας από τους πιο διάσημους καστράτι του 18ου αιώνα, τόσο για τη φωνή του -για την οποία λέγεται ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες, ενώ η έκτασή της έφτανε τις τρεισήμισι οκτάβες-, όσο και για την ανδρόγυνη ομορφιά του.
Γεννήθηκε στην πόλη Άντρια και από νεαρή ηλικία μαθήτευσε πλάι στον Νίκολα Πόρπορα, περίφημο συνθέτη και καθηγητή τραγουδιού. Πρωτοτραγούδησε στη Βενετία το 1728, στο θέατρο Ιωάννου Χρυσοστόμου, και αργότερα ξεκίνησε τουρνέ στην Ευρώπη για να γίνει γνωστός ως «ο τραγουδιστής των βασιλέων». Ταξίδεψε σε όλες τις μεγάλες αυλές της Ευρώπης, ενώ όντας στο Λονδίνο βρέθηκε στη δίνη της διαμάχης ανάμεσα στο Κόβεντ Γκάρντεν (Covent Garden) (που διηύθυνε ο Χαίντελ) και το Noble Theatre, με αποτέλεσμα να δεχτεί την πρόσκληση του βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Ε΄ και να εγκατασταθεί στην αυλή του, όπου και έμεινε έως ότου εγκατέλειψε το τραγούδι στα 32 του χρόνια. Το 1759 μετακόμισε στην Μπολόνια και έζησε εκεί μέχρι το θάνατό του. Ο τάφος του καταστράφηκε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα.
1712 – Φρειδερίκος Β’, βασιλιάς της Πρωσίας.
Ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας (Friedrich II, 24 Ιανουαρίου 1712 - 17 Αυγούστου 1786), ο επικαλούμενος και Μέγας, ήταν βασιλιάς της Πρωσίας (1740-1786), μέλος του Οίκου των Χοεντσόλερν. Ήταν γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α΄ και εγγονός του Φρειδερίκου Α΄.
1732 – Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας.
Ο Πιερ Ωγκιστέν Καρόν Μπωμαρσαί, (Pierre Augustin Caron de Beaumarchais) ήταν Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, ωρολογοποιός, μουσικός, επιχειρηματίας ποιητής και τυχοδιώκτης γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 1732 στο Παρίσι, όπου και πέθανε στις 18 Μαΐου του 1799, από επιπλοκές που συνδέονταν με το μεγάλο σωματικό του βάρος και την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, οι οποίες τού προκάλεσαν αποπληξία και τάφηκε στο κοιμητήριο Περ Λασαίζ.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Πιερ Ωγκιστέν Καρόν και ήταν ένα από τα δέκα παιδιά του ωρολογοποιού Αντρέ Σαρλ Καρόν και της Λουΐζ Νικόλ Πισόν. Στην παιδική ηλικία του έμαθε να παίζει βιολί, φλάουτο και άρπα και πήγε στο εμπορικό σχολείο του Αλφορτβίλ, όπου έμαθε λατινικά.
1776 – Ερνστ Χόφμαν, Γερμανός συγγραφέας και συνθέτης.
1847 - Ραντομίρ Πούτνικ, Σέρβος στρατιωτικός.
1862 – Ήντιθ Γουάρτον, Αμερικανίδα συγγραφέας του βιβλίου Τα χρόνια της αθωότητας, βραβείο Πούλιτζερ 1921.
1873 – Λέον Τσόλγκος, ουγγρικής καταγωγής αμερικανός αναρχικός, που δολοφόνησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Γουίλιαμ Μακίνλεϊ και εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα. (Θαν. 29/10/1901)
1889 - Τσαρλς Μπόουρντμαν Χόις, Αμερικανός συγγραφέας.
1891 - Βάλτερ Μόντελ, Γερμανός στρατάρχης.
1907 - Ζακ Μορίς Κουβ ντε Μιρβίλ, Γάλλος πολιτικός.
1917 – Έρνεστ Μποργκνάιν, Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με όσκαρ για την ταινία Μάρτι.
Ο Έρνεστ Μποργκνάιν (αγγλ. Ernest Borgnine) (24 Ιανουαρίου 1917- 8 Ιουλίου 2012) ήταν Αμερικανός ηθοποιός της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Υπήρξε αντισυμβατικός πρωταγωνιστής πολλών ταινιών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50, συμπεριλαμβανομένης και της ταινίας Μάρτι (Marty) που του χάρισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου το 1955. Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στη σειρά McHale's Navy κατά τα μέσα της δεκαετίας του '60 και συμμετείχε στη σειρά Airwolf κατά τη δεκαετία του '80.
1921 - Σύμπιλ Κόνολυ, Ιρλανδή σχεδιάστρια μόδας.
1922 – Τσαρλς Σοκαρίδης, ελληνοαμερικανός ψυχίατρος. (Θαν. 25/12/2005)
1925 – Μαρία Τόλτσιφ, Αμερικανίδα μπαλαρίνα, πρώτη χορεύτρια του μπαλέτου της Νέας Υόρκης.
1928 – Ντέσμοντ Μόρις, ανθρωπολόγος
1940 - Γιοάχιμ Γκάουκ, Γερμανός πολιτικός.
1941 – Νιλ Ντάιαμοντ, Αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης.
1941 – Άαρον Νέβιλ, τραγουδιστής μέλος του συγκροτήματος της rhythm and blues μουσικής Νέβιλ Μπράδερς.
1943 – Σάρον Τέιτ, ηθοποιός που πρωταγωνίστησε στην ταινία του Πολάνσκι «Η Νύχτα των Βρικολάκων». Η Τέιτ έπεσε θύμα του δολοφόνου Τσαρλς Μάνσον, το 1969.
1944 - Κλάους Νόμι, Γερμανός τραγουδιστής.
1946 - Μιγκέλ Ρέινα Σάντος, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1948 - Νόρα Βαλσάμη, Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.
1949 – Τζον Μπελούσι, ηθοποιός γνωστός από την ταινία Blues Brothers.
Ο Τζον Άνταμ Μπελούσι (John Adam Belushi, 24 Ιανουαρίου 1949 – 5 Μαρτίου 1982) ήταν ένας Αμερικανός κωμικός, ηθοποιός και μουσικός. Βραβευμένος με Έμμυ για την δουλειά του στην τηλεοπτική εκπομπή «Saturday Night Live», ένα μουσικό-κωμικό βαριετέ του ΝΒC, ο Μπελούσι ήταν επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες «Ένα Τρελό Τρελό Θηριοτροφείο» και «Οι Ατσίδες Με Τα Μπλε» ("The Blues Brothers").
Ο Μπελούσι συχνά υποδυόταν κωμικά έντονους, εκρηκτικούς, ενοχλητικούς και τσαπατσούληδες χαρακτήρες, ενώ ήταν γνωστός για τα εκφραστικά του μάτια και την έκφραση με το ανασηκωμένο φρύδι, την οποία έπαιρνε σε πολλές ταινίες για να προκαλέσει γέλιο.
Ο Μπελούσι γεννήθηκε στο Σικάγο, της πολιτείας Ιλινόις. Ήταν γιος της Άγκνες Μπελούσι (πατρικό Σαμαρά), ταμία στο επάγγελμα και Αμερικανο-αλβανίδα πρώτης γενιάς, και του Άνταμ Μπελούσι, ενός Αλβανού μετανάστη και ιδιοκτήτη εστιατορίου. Ο τελευταίος άφησε το χωριό Qytezë, όπου και γεννήθηκε, το 1934 σε ηλικία 15 ετών. Ο Μπελούσι μεγάλωσε στους κόλπους της Αλβανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στο Γούιτον, έξω από το Σικάγο. Ήταν μέλος της ομάδας ράγκμπι του σχολείου του, ενώ αργότερα φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Γουαιτγουότερ και στο Κολέγιο του Ντουπέιτζ κοντά στο Σικάγο. Ο μικρότερος αδερφός του Τζον, Τζέιμς Μπελούσι, είναι επίσης ηθοποιός και κωμικός.
1951 - Αλέξης Κούγιας, Έλληνας δικηγόρος.
1959 - Νεοκλής Συλικιώτης, Κύπριος πολιτικός.
1959 – Ναστάζια Κίνσκι, Γερμανίδα ηθοποιός.
Η Ναστάζια Αγκλάια Κίνσκι (Nastassja Aglaia Kinski), το γένος Νακσζίνσκι (Nakszynski), γεννημένη στις 24 Ιανουαρίου 1961 είναι γερμανίδα ηθοποιός και πρώην μοντέλο που εμφανίστηκε σε περισσότερες από 60 ταινίες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1978 με το Stay as You Are. Έπειτα ήρθε η παγκόσμια διάκριση με την Χρυσή Σφαίρα που κέρδισε για την συμμετοχή της στην ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι Tess (1979). Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες στις οποίες συμμετείχε ήταν η ερωτική ταινία τρόμου Cat People (1982), οι δραματικές ταινίες του Βιμ Βέντερς Paris, Texas (1984) και Faraway, So Close! (1993) και η βιογραφική ταινία Μια αμερικανική ραψωδία (2001). Η Κίνσκι μιλάει άπταιστα τέσσερις γλώσσες: Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
1962 - Αργύρης Καμπούρης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
1965 - Παγώνης Βακαλόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1967 - Φιλ Λαμάρ, Αμερικανός ηθοποιός.
1967 - Τζον Μιανγκ, Αμερικανός μουσικός.
1968 - Μίκαελ Κίσκε, Γερμανός τραγουδιστής.
1986 - Αντελίνο Βιεϊρίνια, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής.
1986 – Μίσα Μπάρτον, Αγγλίδα ηθοποιός, περιστασιακό μοντέλο μόδας και σχεδιάστρια μόδας με βρετανική, ιρλανδική και αμερικανική υπηκοότητα.
Η Μπάρτον γεννήθηκε στο Χάμμερσμιθ του Λονδίνου. Η μητέρα της ήταν Ιρλανδή φωτογράφος και ο πατέρας της Άγγλος μεσίτης. Ο παππούς της ήταν καθηγητής γλώσσας σε Πανεπιστήμιο και έχει μία μικρότερη και μία μεγαλύτερη αδελφή. Η Μπάρτον αποφοίτησε από τη σχολή επαγγελμάτων για παιδιά το 2004 στο Μανχάταν, και συνέχισε την υποκριτική της καριέρα.
Η Μπάρτον έχει πάιξει σε πάρα πολλές ταινίες, αλλά ο ρόλος που την έκανε γνωστή ήταν το 2003 στη σειρά California Teens (The O.C.) στο ρόλο της Μαρίσα Κούπερ πλάϊ στον Πήτερ Γκάλαχερ, Άνταμ Μπρόντι, Μπεν Μακένζι, Ρέιτσελ Μπίλσον και Μελίντα Κλαρκ. Έπαιξε στο ψυχολογικό θρίλερ Η Έκτη Αίσθηση με τον Μπρους Γουίλις και τον Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ. Η Μπάρτον έκανε και καριέρα στο μόντελινγκ στις εταιρείες Calvin Klein και Bebe. Όταν η καριέρα της απογειώθηκε μετά τον ρόλο της στη σειρά που έχει δεχθεί πολύ καλές κριτικές California Teens πολλοί παραγωγοί την ήθελαν για τις ταινίες τους. Η Μπάρτον ήταν παιδί-αστέρας του κινηματογράφου και είχε παίξει σε αρκετές ταινίες στην τρυφερή της ηλικία και στην εφηβεία της έπειτα. Στη σειρά απέσπασε καλές κριτικές και της δόθηκαν πολλά βραβεία, αλλά το Μάιο του 2006 η Μπάρτον αποχώρησε από τη σειρά και έτσι το California Teens σε αξιολογήσεις έπεσε δραματικά. Το 2007 η Μπάρτον συμπρωταγωνίστησε με τον Χέιντεν Κρίστενσεν στην ταινία Άγγελοι Και Παρθένες (Virgin Territory)
Η Μπάρτον έβγαινε με τον Σίσκο Άντλερ, Τζέιμι Ντόρναν, Τέιλορ Λοκ, Μπρετ Σάιμον. Το 2008 ζευγαρώθηκε με τον Λουκ Πίτσαρντ και το 2009 ανακοίνωσε η ίδια στον προσωπικό της λογαριασμό ότι χώρισαν αλλά παρέμειναν φίλοι. Στις 27 Δεκεμβρίου του 2007 η Μπάρτον συνελήφθη το να οδηγεί χωρίς έγκυρη άδεια και να έχει υπό την κατοχή της μαριχουάνα, αφέθηκε ελεύθερη το επόμενο πρωί με εγγύηση 10.000 δολαρίων. Στις 11 Ιανουαρίου του 2008 η Μπάρτον ήταν καλεσμένη στη ραδιοφωνική εκπομπή του Ράιαν Σίκρεστ και δήλωσε On-Air ότι είναι 100 τοις εκατό υπεύθυνη και ότι είναι απογοητευμένη με τον εαυτό της. Στις 21 Ιανουαρίου του 2010 μηνύθηκε από τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματός της για άρνηση καταβολής και πλήρωνε 7.000 δολάρια το ενοίκιο του διαμερίσματος. Τον Ιούλιο του 2009 η Μπάρτον έπαθε λοίμωξη των δοντιών και έπεσε σε κατάθλιψη.
1987 - Λουίς Σουάρες, Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής.
1995 - Yung Light, Έλληνας τράπερ.
2012 - Αθηνά, πριγκίπισσα της Δανίας.
Θάνατοι σαν σήμερα
41 – Γάιος Ιούλιος Καίσαρας Γερμανικός, πιο γνωστός από το προσωνύμιο Καλιγούλας, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 37 έως το 41.
Ο Καλιγούλας εμφανίζεται ως μια θλιβερή περίπτωση ενός νεαρού ηγεμόνα οποίος έπασχε μάλλον από ψυχικό νόσημα.
772 – Πάπας Στέφανος Γ΄.
Ο Στέφανος Γ΄, (Papa Stefano III, 720 – 24 Ιανουαρίου 772) ήταν Πάπας από τις 7 Αυγούστου του 768 έως το θάνατό του το 772.
Γεννήθηκε στη Σικελία. Ήρθε στη Ρώμη κατά το ποντιφικάτο του Γρηγόριου Γ΄ και βαθμηδόν ανήλθε σε υψηλά αξιώματα στην υπηρεσία διαδοχικών παπών.
Μετά την εκθρόνιση του Αντιπάπα Κωνσταντίνου Β΄ και του Φιλίππου, ο Στέφανος επιλέχθηκε να τον διαδεχθεί.
1302 - Τσιμαμπούε, Ιταλός ζωγράφος.
1595 - Φερδινάνδος Β΄, αρχιδούκας της Αυστρίας.
1822 – Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, αλβανικής καταγωγής οθωμανός δεσπότης της Ηπείρου, που φονεύτηκε από τους Οθωμανούς.
Ο Αλή Πασάς Τεπελενλής (1744 - 24 Ιανουαρίου 1822) ήταν μουσουλμάνος Τουρκαλβανός στην καταγωγή πασάς των Ιωαννίνων που διαδραμάτισε για περισσότερα από 40 χρόνια σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Ηπείρου και όχι μόνο, από το 1788 όταν και διορίστηκε πασάς των Ιωαννίνων μέχρι τις αρχές της Ελληνικής Επανάστασης. Στο απόγειο της δόξας του κατείχε μια μεγάλη περιοχή του ελλαδικού χώρου της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για τον τρόπο με τον οποίο διοίκησε το Πασαλίκι του αλλά και για τον χαρακτήρα του, έμεινε γνωστός σαν Ασλάνι (λιοντάρι) των Ιωαννίνων. Διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην ιστορία της Ηπείρου αλλά και ευρύτερα της Ελλάδας και της Αλβανίας στο μεταίχμιο μεταξύ του 18ουαιώνα και 19ου αιώνα. Καταγόταν από το Τεπελένι της Αλβανίας (γεννήθηκε μεταξύ 1740-1750) και εμφανίζεται στο ιστορικό προσκήνιο αρχικά ως αρχηγός ληστοσυμμορίας, που εμπλέκεται σε συγκρούσεις με αξιωματούχους του οθωμανικού κράτους στον χώρο της Αλβανίας και της Ηπείρου. Χάρη στην πολεμική του ικανότητα, την ανδρεία του, αλλά και τις δολοπλοκίες του, καταφέρνει να ενταχθεί στον στρατιωτικό- διοικητικό μηχανισμό του οθωμανικού κράτους καταλαμβάνοντας διάφορα αξιώματα, ώσπου τελικά το 1788 διορίζεται πασάς, δηλαδή διοικητής του σαντζακίου των Ιωαννίνων.
1919 - Ισμαήλ Κεμάλ, Αλβανός πολιτικός.
1920 – Αμαντέο Μοντιλιάνι, ζωγράφος και γλύπτης.
Ο Αμεντέο Κλεμέντε Μοντιλιάνι (ιταλ. Amedeo Clemente Modigliani, (12 Ιουλίου 1884 – 24 Ιανουαρίου 1920) ήταν Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης.
Γεννήθηκε στην πόλη Λιβόρνο της Τοσκάνης και ξεκίνησε τις σπουδές του στις καλές τέχνες στην Ιταλία πριν μετακομίσει στο Παρίσι το 1906, όπου άρχισε να δημιουργεί το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος του. Φιλάσθενος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, πέθανε σε ηλικία 35 ετών. Το ψευδώνυμο του ήταν Μόντι (Modi).
1930 - Σταύρος Κουτόβας, Έλληνας συνδικαλιστής.
Ο Σταύρος Κουτόβας (1890 - 24 Ιανουαρίου 1930) ήταν Έλληνας συνδικαλιστής που έζησε στις αρχές του 20ου αιώνα και υπήρξε ηγετική μορφή του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ.
Ο Σταύρος Κουτόβας γεννήθηκε το 1890 στην Καρίτσα Λάρισας της Θεσσαλίας. Το χωριό του βρισκόταν κοντά στις εκβολές του Πηνειού ποταμού, στην κωμόπολη Στόμιο κι από μικρή ηλικία συνέδεσε τη ζωή του με τη θάλασσα δουλεύοντας μούτσος σε καΐκια στο Αιγαίο και αργότερα ναύτης σε εμπορικά πλοία.
Το 1913 βρέθηκε στις ΗΠΑ. Αρχικά στη Νέα Υόρκη και έπειτα στις νότιες πολιτείες, στη Τζόρτζια και στη Νέα Ορλεάνη. Εκεί ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την αδικία και τις διακρίσεις που υπήρχαν απέναντι στους μαύρους. Αργότερα εργάστηκε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ξεκίνησε τη συνδικαλιστική του δράση.
Το 1921 έλαβε μέρος στη μεγάλη απεργία των Αμερικανών ναυτικών της ακτοπλοΐας. Το ίδιο έτος μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου εργάστηκε για τρία χρόνια ως ταξιτζής. Με δική του πρωτοβουλία δημιουργήθηκε το συνδικάτο των ταξιτζήδων και αρχίζει να γίνεται γνωστός. Τότε ήταν που απέκτησε το ψευδώνυμο "Red Steve": ο "Κόκκινος Στιβ".
1960 - Κωνσταντίνος Άμαντος, Έλληνας πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός.
Ο Κωνσταντίνος Άμαντος (2 Αυγούστου 1874 – 23 Ιανουαρίου 1960) ήταν πανεπιστημιακός, βυζαντινολόγος, Ακαδημαϊκός και υπουργός Παιδείας.
Γεννήθηκε στη Χίο, στο χωριό Ζυφιάς, στις 2 Αυγούστου 1874. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, δίδαξε αρχικά ως δημοδιδάσκαλος στην Αστική Σχολή της Χίου, από το 1893 μέχρι το 1897. Σπούδασε Ιστορία και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με το κληροδότημα του Σταμάτη Πρώϊου, και έπειτα στα πανεπιστήμια του Μονάχου και του Βερολίνου. Το διάστημα 1904-1914 εργάσθηκε στη Μέση Εκπαίδευση: Γυμνάσιο Χίου (1904-1911), διευθυντής και του Γυμνασίου και Διδασκαλείου Λευκωσίας (1911), διευθυντής στην Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου (1912-1914) και το διάστημα 1914-1924 στη σύνταξη του «Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας», και ως διευθυντής του από το 1924 μέχρι το 1925. Κατά την περίοδο 1925-1939 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1926 τοποθετήθηκε μεταξύ των πρώτων μελών της Ακαδημίας Αθηνών. Υπήρξε μέλος της Επιστημονικής Εταιρείας Αθηνών, ενώ ίδρυσε τα περιοδικά: «Χιακά Χρονικά», «Αιγαίον» και «Ελληνικά». Επίσης, το 1945 υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Πλαστήρα και εισηγήθηκε τη χρήση της Δημοτικής στο Δημοτικό. Πέθανε στην Αθήνα στις 23 Ιανουαρίου 1960.
Ο `Αμαντος δημοσίευσε πλήθος άρθρων και μελετών στα πιο έγκριτα περιοδικά της εποχής. Η συμβολή του στη Γλωσσολογία ήταν επίσης αξιοσημείωτη. Ασχολήθηκε εκτενώς με την τοπωνυμιολογία, όπως προκύπτει από τη διδακτορική του διατριβή Die Suffixe der neugriechischen Ortsnamen («Τα επιθήματα των νεοελληνικών τοπωνυμίων»), την οποία υπέβαλε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1903 υπό την εποπτεία τού καθηγητού τής Βυζαντινολογίας Karl Krumbacher. Πλήθος δημοσιευμάτων του σε ελληνικά περιοδικά πραγματεύονται ζητήματα τοπωνυμίων, τόσο της ιδιαίτερης πατρίδας του (της Χίου), όσο και άλλων περιοχών (Κρήτης, Ηπείρου κτλ.).
1965 – Ουίνστων Τσώρτσιλ, Βρετανός πολιτικός, γνωστός ως πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασίλειου κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου.
Ο Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ (Sir Winston Leonard Spencer-Churchill, 30 Νοεμβρίου 1874 – 24 Ιανουαρίου 1965) ήταν Βρετανός πολιτικός, στρατιωτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας, πρωθυπουργός της χώρας του, κατά τις περιόδους 1940-45 και 1951-55. Ηγέτης της Μεγάλης Βρετανίας από την άνοιξη του 1940 έως το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945, ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της συμμαχικής νίκης γι' αυτό και ονομάστηκε «Πατέρας της νίκης», καθώς συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση του καθεστώτος των διεθνών συσχετισμών κατά την μεταπολεμική περίοδο.
1975 – Λάρι Φάιν, μέλος του Τρίο Στούτζες.
1978 - Λεωνίδας Πυλόρωφ, Έλληνας πολιτικός.
1983 - Τζορτζ Κιούκορ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1986 - Ζαχαρίας Αργυρόπουλος, Έλληνας τενίστας.
1986 – Λαφαγιέτ Χούμπαρντ, ιδρυτής της Εκκλησίας των Σαϊεντολόγων.
1986 – Στέργιος Βαλιούλης, λογοτέχνης.
1987 - Νικόλαος Φωτιάς, Έλληνας οικονομολόγος και πανεπιστημιακός. Υπηρέτησε ως υπουργός στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1974.
Καταγόταν από την Κόρινθο. Δίδαξε Οικονομικές Επιστήμες ως καθηγητής. Διετέλεσε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Καραμανλή από τις 9 Οκτωβρίου 1974 ως τις 21 Νοεμβρίου 1974. Πέθανε το 1987.
1994 - Μιχάλης Βρανόπουλος, ήταν Έλληνας δικηγόρος και τραπεζίτης, που διετέλεσε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». (1946 – 24 Ιανουαρίου 1994).
Ήταν γιος του Δημήτριου Βρανόπουλου, αξιωματικού της αστυνομίας, δικηγόρου και πολιτικού, και της Ευαγγελίας Βρανοπούλου. Ετεροθαλής αδερφός του ήταν ο διπλωμάτης Γεώργιος Βρανόπουλος. Αποπεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών το 1964, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση επιχείρησεων στο Wharton School for Business του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Ιδιώτευσε ως δικηγόρος και υπήρξε νομικός σύμβουλος αρκετών τραπεζών.
Το 1975 διορίστηκε οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος και το 1977 γενικός διευθυντής της Ιονικής Τράπεζας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1982. Το 1989 ανέλαβε τη διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας για να μεταπηδήσει, το 1991, στη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, στον θώκο της οποίας παρέμεινε μέχρι και το 1993.
Στις 24 Ιανουαρίου 1994 δολοφονήθηκε από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σόλωνος, καθώς κατευθυνόταν προς το δικηγορικό του γραφείο. Ήταν νυμφευμένος με τη Σοφία-Ιουλία Δασκαλάκη, κόρη του Γεωργίου Δασκαλάκη, και είχαν αποκτήσει ένα παιδί.
1995 - Ντέιβιντ Κολ, Αμερικανός μουσικός παραγωγός.
1995 - Έντουαρντ Κόλμαν, Αμερικανός κινηματογραφιστής.
2003 – Τζιάνι Ανιέλι, επίτιμος πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας Fiat και πρόεδρος της Γιουβέντους.
2004 - Λεονίντας ντα Σίλβα, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
2006 - Σαφίκ Χαντάλ, Σαλβαδοριανός πολιτικός.
2007 - Εμιλιάνο Μερκάδο ντελ Τόρο, ήταν υπεραιωνόβιος από το Πουέρτο Ρίκο, ο γηραιότερος μαχητής του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. (Emiliano Mercado del Toro, 21 Αυγούστου 1891- 24 Ιανουαρίου 2007)
To 2001, μετά το θάνατο του Φρεντ Χέιλ έγινε ο γηραιότερος άνδρας στον κόσμο και στις 11 Δεκεμβρίου του 2006 το γηραιότερο εν ζωή πρόσωπο στον κόσμο. Ως τον Ιανουάριο του 2005 αναγνωρίστηκε από το βιβλίο Γκίνες ως ο "μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας στον κόσμο, του οποίου η ηλικία αποδείχθηκε".
Επίσης, ως βετεράνος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατέρριψε το ρεκόρ του Αντόνιο Τόντε, για το μακροβιότερο βετεράνο οποιασδήποτε στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο (Ο Τόρο ήταν εκπαιδευόμενος όταν υπογράφηκε η ανακωχή του 1918).
Δεν παντρεύτηκε ποτέ του αλλά είχε τρεις φιλενάδες. Πέθανε σε ηλικία 115 ετών και 5 μηνών, από φυσικά αίτια, το 2007.Τον διαδέχθηκε στον τίτλο του γηραιότερου άνδρα στον κόσμο ο Γιαπωνέζος Τομότζι Τανάμπε.
2007 – Ιωάννης Φουντούλης, Λειτουργιολόγος, Πανεπιστημιακός.
Ιωάννης Φουντούλης (1927 - 24 Ιανουαρίου 2007) ήταν διαπρεπής λειτουργιολόγος, καθηγητής Λειτουργικής και Ομιλητικής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Γεννήθηκε στο Μεσαγρό Λέσβου το 1927. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, στο πανεπιστήμιο Λέουβεν, στην Τρήρ και στο λειτουργικό Ινστιτούτο Μον-Σεζάρ. Το διάστημα 1969-1996 υπήρξε καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Επίσης διετέλεσε διευθυντής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών.
Απεβίωσε στις 24 Ιανουαρίου 2007 από καρκίνο.
2017 - Σπύρος Ευαγγελάτος, ήταν Έλληνας σκηνοθέτης του θεάτρου, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. (20 Οκτωβρίου 1940 – 24 Ιανουαρίου 2017)
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του συνθέτη και αρχιμουσικού της Λυρικής Σκηνής Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Mπουρεξάκη. Η καλλιτεχνική παράδοση της οικογένειας τον οδήγησε προς το θέατρο. Σπούδασε αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1961. Την περίοδο 1966-1970 συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Αυστρία, την Γερμανία, την Γαλλία κ.ά. Σπούδαζε μάλιστα με υποτροφία θέατρο και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Απο το 1962 είχε ιδρύσει τη «Νεοελληνική Σκηνή» ενώ το διάστημα 1971-1977 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο σκηνοθετώντας παραστάσεις στην Επίδαυρο και αλλού.
Την περίοδο 1977-1980 διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, την περίοδο 1984-1987 διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Το 1975 ίδρυσε το "Αμφι-θέατρο" με το οποίο διοργάνωνε παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Τον Φεβρουάριο του 2011 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναστείλει την λειτουργία του "Αμφι-θεάτρου" λόγω οικονομικών προβλημάτων, κατηγορώντας τον υπουργό Πολιτισμού Παύλο Γερουλάνο για αδιαφορία.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο «Κάρολος Κουν» (1988), το βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), το βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996), με το παράσημο του «ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικος» απο τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 1970 έγινε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας και το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της ίδιας Σχολής. Το 1991 ανέλαβε την έδρα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, που μόλις είχε δημιουργηθεί. Επίσης το διάστημα 1997-1999 έγινε πρόεδρος του ίδιου τμήματος.
Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.
Ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Λήδα Τασοπούλου (1953-2005), με την οποία απέκτησαν τον Αντίοχο (1986-2010) και την Κατερίνα (1979-).
2021 - Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα ηθοποιός, η πρωταγωνίστρια του Νίκου Κούνδουρου στις ταινίες "Ο Δράκος" και "Μαγική πόλις".
2022 - Γιώργος Τρομάρας, ήταν Έλληνας παλαιστής, δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας στην ελευθέρα πάλη και Ευρώπης στην επαγγελματική πάλη, ενώ παράλληλα ήταν και μασίστας. Στο παρελθόν είχε συμμετάσχει σε διάφορες ελληνικές ταινίες. (Αγία Σοφία Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας, 1947 - Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 2022)
Γεννήθηκε το 1947 στην Αγία Σοφία Αιτωλοακαρνανίας.
Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του στην πάλη και τη μυική δύναμη. Eκτός από παλαιστής έχει καταφέρει λύγισμα χοντρών σιδερικών, σπάσιμο χοντρών αλυσίδων, σήκωμα αυτοκινήτων, άνοιγμα ελατηρίων άνω των 400 κιλών με τα δόντια, ακόμα και τράβηγμα αμαξοστοιχιών.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, η αγάπη του όμως για το άθλημα τον ανέδειξε γρήγορα. Ο Γιώργος Τρομάρας είναι ο συνεχιστής των λαϊκών ηρώων Κουταλιανού και Σαμψών, ενώ έχει παρουσιάσει προγράμματα επίδειξης μυικής δύναμης στην Ελλάδα και σε πάνω από 35 κράτη.
Απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών. Είχε υποστεί πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια και εξέπνευσε στις 24 Ιανουαρίου 2022 στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα.
Ήταν παντρεμένος και έχει ένα γιο, τον Κώστα.