DIASKEDASI.INFO

Συνέντευξη στην Αθηνά Βαλκώνη
Από τον Νεκτάριο – Γεώργιο Κωνσταντινίδη

Είναι ο άνθρωπος που θα περάσει τις χειροπέδες στον Μαλτέζο και θα τον παραδώσει στη δικαιοσύνη. Ο λόγος για την αστυνόμο Ηρώ, την κατά κόσμο Αθηνά Βαλκώνη. Λίγο πριν το μεγάλο φινάλε του φετινού κύκλου της αγαπημένης μας σειράς, Κλεμμένα όνειρα, η νεαρή και γοητευτική ηθοποιός μας μίλησε για το χρονικό των ερευνών και τις ανατρεπτικές εξελίξεις που κορυφώνουν το σασπένς...

Πώς προέκυψε η συνεργασία στα Κλεμμένα όνειρα;
Το χειμώνα έπαιζα στο θέατρο Λύχνος, το μονόλογο, Γυμνή αλήθεια, που έγραψαν ο Τάσος Μπαγλατζής και ο Κωνσταντίνος Σταυρίδης. Ο Δημήτρης Αρβανίτης είχε έρθει να με δει, του άρεσε πολύ η παράσταση και αργότερα με πήραν τηλέφωνο και μου πρότειναν το ρόλο αυτό της αστυνομικού. Ελπίζω να συνεχιστεί και την επόμενη σαιζόν ο ρόλος. Θα το ήθελα πάρα πολύ. Προς το παρόν δεν έχω ενημέρωση. Νοιώθω τυχερή γι’ αυτή την υπέροχη συνεργασία από την οποία έμαθα πραγματικά πάρα πολλά.

Η Ηρώ προσέγγισε με υποδειγματικό επαγγελματισμό τον Ίωνα και κέρδισε την εμπιστοσύνη του. Πού θα οδηγηθεί μέσα από αυτή τη συνεργασία;
Προσπαθεί με διάφορα κόλπα να τον παγιδεύσει και το καταφέρνει πολύ καλά. Για τον Ίωνα, η Ηρώ είναι μια γυναίκα που δεν θα την δει ερωτικά και θα κερδίσει στ’ αλήθεια την εμπιστοσύνη του. Ο τρόπος που τον προσεγγίζει και η ιστορία που του πλασάρει τον κάνουν να ανοιχτεί και να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του. Η Ηρώ, αφού του έχει αποκαλύψει την αληθινή της ταυτότητα ζητάει τη βοήθεια του Ίωνα σε σχέση με τον Μαυρίδη και τον Μαλτέζο. Του ζητάει δηλαδή στοιχεία που θα βοηθήσουν την έρευνά της. Ο Ίωνας θα συνεργαστεί αλλά θα θορυβηθεί παράλληλα καθώς φοβάται μην αποκαλυφθεί ότι αυτός είναι ο δολοφόνος με τη ζώνη.

Θα τον συλλάβει για τις εγκληματικές αυτές του πράξεις;
Η Ηρώ θα δώσει λύση στην ιστορία του Ίωνα. Θα τον παρακολουθήσει και θα του στήσει παγίδες.

Τι λύση θα δώσει; Καλή ή κακή; και για ποιόν;
Εξαρτάται από ποια μεριά το βλέπεις. Το ιδανικό για μια αστυνομικό θα ήταν να συλλάβει τον ένοχο χωρίς αυτός να πάθει κάτι. Στόχος της είναι να τον παραδώσει στη δικαιοσύνη. Ο θάνατος του Ίωνα σίγουρα δεν είναι καλή εξέλιξη για την Ηρώ.

Ευθύνεται για αυτόν τον θάνατο;
Όχι, δεν μπορείς να πεις κάτι τέτοιο. Η Ηρώ είναι μια ευσυνείδητη αστυνομικός, που έρχεται από το εξωτερικό, έχει κάνει ειδικά σεμινάρια εγκληματολογίας και ξέρει πάνω από όλα να ψυχολογεί τους ανθρώπους και τα όρια τους και να καταλαβαίνει μέχρι που μπορεί να οδηγηθεί κάποιος. Μέσα από τη συνεργασία της με τον Ίωνα, φθάνει σε ένα σημείο που τον θεωρεί ικανό για όλα. Με αυτό το δεδομένο, δεν μπορεί πλέον να προγραμματίσει τις κινήσεις του. Ο Ίωνας είναι εντελώς απρόβλεπτος. Σταδιακά θα καταλάβει πόσο την τρομάζει. Και είναι να φανταστείς το μόνο άτομο που έρχεται κοντά του και προσπαθεί να κατανοήσει έστω και λίγο την ψυχοσύνθεσή του.

Από ποια άλλα πρόσωπα θα αντλήσει στοιχεία που θα τη βοηθήσουν στην υπόθεση Μαυρίδης-Μαλτέζος;
Έρχεται σε επαφή με όλη την οικογένεια για να δει τι κρύβεται πίσω από τον Μαυρίδη. Έρχεται πολύ κοντά με τα δύο αδέλφια, τον Άρη και τον Σταύρο. Βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία, συλλέγουν στοιχεία, κάνουν τα τεστ DNA και τη βοηθούν να έχει πρόσβαση σε προσωπικά αντικείμενα του Μαυρίδη. Τα δύο αδέλφια συνεργάζονται στενά με την αστυνομία και βοηθούν ουσιαστικά την έρευνα.

Τι παγίδα θα στήσει η Ηρώ στο Μαλτέζο και πώς θα γίνει η σύλληψή του;
Ακόμα και οι πιο σκληροί δολοφόνοι, έχουν σχεδόν πάντα έναν ισχυρό σύνδεσμο με τη μάνα. Η σχέση με τη μάνα μπορεί να χτυπήσει φλέβα και να δώσει τις απαντήσεις. Η Έλεν Τζόρνταν θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο πως θα προσεγγίσει η Ηρώ τον Μαλτέζο. Τη βοηθάει να γνωρίσει πτυχές που δεν έχουμε δει μέχρι τώρα. Η Έλεν θα αποκαλύψει πράγματα για το παρελθόν του Δημήτρη και πως αυτός έφθασε να είναι ένας άνθρωπος που έχει διαπράξει τόσα εγκλήματα. Τα λόγια της μάνας βοηθούν πολύ την αστυνομικό να καταλάβει τον ψυχισμό του ενόχου αλλά κυρίως να προβλέψει τις επόμενες κινήσεις του. Αυτό είναι το ταλέντο που έχει η Ηρώ, να ψυχολογεί. Και όχι τυχαία, ούτε με βάση αόριστα πράγματα αλλά παρατηρώντας τις εκφράσεις του προσώπου και αναμοχλεύοντας το παρελθόν του. Αντίθετα από τον Αχιλλέα Μακρή, την Τάνια Παπαδήμου και τον Γιώργο Αλεξάνδρου, οι οποίοι έφθασαν σε τέλματα, η Ηρώ θα έχει τη χαρά να συλλάβει τελικά τον Μαλτέζο χωρίς να χάσει τη ζωή της.

Τι κινδύνους όμως θα διατρέξει στο ανελέητο αυτό κυνήγι;
Θέτει σε κίνδυνο τη ζωή της καθώς μπαίνει σε μια διαδικασία αδιάκοπης παρακολούθησης. Διαρκώς τρέχει, δεν κάθεται στην ασφάλεια του γραφείου. Πριν γίνει η σύλληψη προφυλάγεται γιατί ήδη ξέρει πάρα πολλά. έχει πολλά στοιχεία στα χέρια της. Λόγω της γνώσης της ψυχολογίας, βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά. Βέβαια, πρέπει να πω ότι σε όλη αυτή την πορεία θα απογοητευτεί πάρα πολύ. Φθάνει κάποια στιγμή στο διοικητή και λέει, εγώ θα καταφέρω να λύσω αυτή την υπόθεση και αν δεν τη λύσω θα βρεις το σήμα μου στο τραπέζι σου. Εκείνος τη ρωτάει, ρισκάρεις την καριέρα σου; Και η Ηρώ απαντάει, ναι, τη ρισκάρω. Η απογοήτευση όμως την πεισμώνει, γι’ αυτό και τα καταφέρνει.

Έχετε κοινά στοιχεία με την Ηρώ;
Τον επαγγελματισμό και την ευσυνειδησία. Έχω κι εγώ προσήλωση και στόχους στη δουλειά μου και προσπαθώ να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό.

Τι σας παρακίνησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Ήταν ένα μικρόβιο που είχα από πολύ μικρή. Στο σχολείο, δεν έκανα μάθημα (γέλια), τραγουδούσα και έπαιζα. Μου άρεσε να κάνω μιμήσεις από ταινίες. Βουγιουκλάκη, Καρέζη και άλλες. Έμπαινα στην τάξη κι ενημέρωνα, παιδιά το βράδυ στις 9 έχει την τάδε ταινία.

Αγαπάτε πολύ τον κινηματογράφο;
Τρελαίνομαι, βλέπω συνέχεια πάρα πολλές ταινίες και σειρές από το εξωτερικό κυρίως. Προσπαθώ να εξελίσσομαι και ως ηθοποιός μέσα από την παρατήρηση.

Έχετε εμπειρία από αυτό το μέσο;
Έχω παίξει σε δύο ταινίες, Μια μέλισσα τον Αύγουστο, του Αθερίδη και Illustration του Χαριτόπουλου.

Είχατε κάνει άλλες σπουδές πριν την υποκριτική;
Έχω σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία και δημοσιογραφία παράλληλα με τη δραματική σχολή. Επίσης, ασχολούμαι με το τραγούδι. Πέρυσι, έκανα εμφανίσεις στη μουσική σκηνή «Κόμης», σε ένα ντούετο με τον Νάσο Πολυζωίδη, που έπαιζε κιθάρα και φυσαρμόνικα. Ένα πρόγραμμα σε ρυθμούς τζαζ, ποπ και ροκ!

Δουλέψατε ως δημοσιογράφος;
Συνεργάστηκα με την εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη «Πρωινή Μελέτη» με την ιδιότητα όμως της ηθοποιού, όχι της δημοσιογράφου. Έβγαινα σε παραθυράκια κι έκανα κωμικές έρευνες, κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε παλιότερα ο Μουτσινάς.

Σε ποιες τηλεοπτικές σειρές έχετε λάβει μέρος;
Η ώρα η καλή, Μπαμπά μην τρέχεις, Υπέροχα πλάσματα, Λατρεμένοι μου γείτονες, Παιδική χαρά, Σκοτεινά μονοπάτια, Κούκλες και στην εκπομπή Πλάκα κάνεις.

Ας αφήσουμε τη δουλειά. Πού θα σας βρει το καλοκαίρι;
Στο νησί μου, την Κεφαλονιά. Δυστυχώς δεν θα είμαι στο θέατρο εκτός κι αν κάτι ευχάριστο προκύψει.

Συνέντευξη στην Αγορίτσα Οικονόμου
Από τον Νεκτάριο – Γεώργιο Κωνσταντινίδη

Έχει συνεργαστεί με πολύ αξιόλογα ονόματα στο θέατρο ενώ η τηλεόραση είναι κάτι καινούργιο στην καριέρα της. Η Αγορίτσα Οικονόμου, η Λάμπραινα από την πολύ επιτυχημένη σειρά, Κάτω Παρτάλι, έκανε πολύ σωστά που δέχτηκε την πρόταση του Λευτέρη Παπαπέτρου γιατί από ό, τι φαίνεται και στη μικρή οθόνη καταφέρνει να κερδίζει τις εντυπώσεις.

Θα ανακαλύψει η Λάμπραινα το κόλπο που έχει στήσει η Νεκταρία με τον Μανώλη;
Προς το παρόν πιστεύει ότι ο Μανώλης είναι κελεπούρι για την κόρη της. Τον θέλει πολύ για γαμπρό της.

Στην αρχή όμως ήταν αρνητική. Με τι μάτι βλέπει αυτή τη σχέση;
Χαίρεται πολύ. Η Λάμπραινα ακούει πολύ τον Γιακουμή, ο οποίος ήθελε οπωσδήποτε να αποκαταστήσουνε την τιμή της Νεκταρίας. Τον στριμώξανε βέβαια τον Μανώλη αλλά πείστηκε και όλα του γάμου πήγαν μια χαρά.

Η Λάμπραινα θα κάνει πάντα ότι της λέει ο Γιακουμής ή θα τη δούμε να σηκώνει κεφάλι;
Ενώ έχει πάρει μαθήματα από τη Βίβιαν για την ισότητα των δύο φύλων και ότι η γυναίκα δεν είναι η δούλα του άνδρα, παρόλα αυτά μένει υπάκουη στο σύζυγο της. Τουλάχιστον μπροστά σε κόσμο. Ακολουθεί συνέχεια κατά γράμμα ό, τι της λέει.

Αν και οι εποχές έχουν αλλάξει, στα χωριά θα βρει ακόμη κανείς γονείς με τις παρωχημένες αντιλήψεις του Γιακουμή και της Λάμπραινας;
Θέλω να πιστεύω ότι όσο περνάνε τα χρόνια το μυαλό των ανθρώπων ανοίγει. Αλλά ο κάθε άνθρωπος το βλέπει διαφορετικά. Εξαρτάται και από το πώς είναι μεγαλωμένος και τι κρύβει μέσα του.

Η θέση της γυναίκας στην επαρχία δεν είναι καλύτερη από ότι στο παρελθόν;
Βέβαια. Πριν πενήντα χρόνια, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Έχει γίνει μεγάλη εξέλιξη. Και μέσα σε εισαγωγικά, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για επανάσταση.

Η Λάμπραινα είναι άσσος στο φλιτζάνι. Εσείς έχετε ποτέ μπει στον πειρασμό να σας πουν τον καφέ ή να σας ρίξουν τα χαρτιά;
Δεν έχει τύχει ποτέ. Πάντα είχα την περιέργεια. Τι να είναι όλα αυτά; Βγαίνουν; Ισχύουν; Αλλά δεν πήγα ποτέ σε καφετζούδες.

Πιστεύετε στις προβλέψεις του μέλλοντος;
Νομίζω ότι λίγο πολύ μόνοι μας καθορίζουμε την μοίρα μας. Τα οδηγούμε τα πράγματα. Εκτός από πολύ τραγικά και αναπάντεχα συμβάντα.

Τι νομίζετε ότι πείθει τον κόσμο να πηγαίνει σε καφετζούδες;
Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να οδηγεί κάποιον εκεί. Φαντάζομαι ότι πηγαίνουν όταν περνάνε μια πολύ δύσκολη στιγμή στη ζωή τους, στα προσωπικά τους ή στα επαγγελματικά τους, και νοιώθουν ευάλωτοι. Έχουν δηλαδή ανάγκη από παρηγοριά. Χρειάζονται έναν καλό λόγο ίσως. Μια δόση αισιοδοξίας επίσης. Μου το είπε το φλιτζάνι λένε. Θα έχω καλό δρόμο. Θα πάνε όλα καλά.

Όλοι έχουν μια κρυφή σχέση στο Κάτω Παρτάλι. Η Λάμπραινα έχει;
Μέχρι στιγμής, δεν ξέρω κάτι. Είναι πιστή στον άνδρα της. Νοιώθει αγάπη. Έχουν βέβαια μια πολύ ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους.

Τι μυστικό γνωρίζει;
Δεν ξέρω. Είναι μυστήρια πάντως γυναίκα όπως όλοι οι κάτοικοι. Σηκώνεται βράδια, φεύγει, πάει στα νεκροταφεία, σκαλίζει μνήματα... Κάνει «πειραγμένα» που λένε πράγματα. Δεν είναι μια συνηθισμένη μορφή. Αλλά το μυστικό της μόνο ο Λευτέρης Παπαπέτρου το γνωρίζει και το φυλάει ως κόρη οφθαλμού.

Θα μπορούσατε να ζήσετε σ’ ένα μέρος όπως το μυστήριο αυτό χωριό;
Μόνο αν ερχόντουσαν έτσι οι συνθήκες που να μην μπορώ να δουλέψω ή να μείνω στην Αθήνα, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Θα μου ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή και τι μας ξημερώνει.

Σας γνωρίζουμε από το θέατρο. Το Κάτω Παρτάλι, είναι η δεύτερη τηλεοπτική σας δουλειά χρόνια μετά το, Και…sera sera. Συνειδητά δεν κάνατε τηλεόραση;
Στο Και…sera sera, έκανα μια συμμετοχή. Απόφαση ανάγκης και της στιγμής. Με κάλεσαν οι φίλοι μου Παρθένα Χοροζίδου και Γιάννης Βούρος να υποδυθώ μια νοσοκόμα. Ήταν γύρισμα δύο ημερών. Το έκανα με πολύ χαρά. Το Κάτω Παρτάλι, ήρθε μετά από πρόταση του Λευτέρη Παπαπέτρου με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια, δεν κυνήγησα καθόλου την τηλεόραση. Δεν έτρεξα σε ακροάσεις, δεν άφησα βιογραφικά και γενικότερα δεν το έψαξα. Δεν έτυχε. Νοιώθω πολύ τυχερή και ευγνώμων που κύλησε τόσο καλά το θέατρο στην πορεία μου. Η τηλεόραση ήρθε τώρα. Ίσως τώρα να ήταν η κατάλληλη στιγμή. Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό και δίνω τον καλύτερο εαυτό μου.

Κατάγεστε από την Θεσσαλία αλλά μεγαλώσατε στην Αθήνα. Προτιμάτε τη ζωή στην πόλη;
Αυτή γνώρισα και αυτή ζω. Αγαπώ πάρα πολύ την Αθήνα. Με τα καλά και τα στραβά της. Για να έφευγα στην επαρχία, θα έπρεπε ν’ αλλάξουν άρδην οι συνθήκες της ζωής μου. Δεν έχω ζήσει μεγάλο διάστημα αλλού για να ξέρω αν θα προτιμούσα το αλλού.

Ασυνήθιστο το όνομα Αγορίτσα. Είναι της γιαγιάς;
Ναι, της γιαγιάς. Συνηθίζεται πάντως αυτό το όνομα στη Θεσσαλία. Η ιστορία που μου έχουν πει είναι η εξής. Οι οικογένειες παλιά προτιμούσαν να κάνουν κυρίως αγόρια. Έτσι όταν το πρώτο παιδί ήταν κορίτσι ή όταν το δεύτερο παιδί έβγαινε πάλι κορίτσι, το βάφτιζαν Αγορίτσα. Θέλανε να προκαλέσουν κατά κάποιο τρόπο τη μοίρα να τους φέρει το αρσενικό.

Έχετε άλλα αδέλφια;
Ναι, μια μεγαλύτερη αδελφή.

Είχατε άλλο προσανατολισμό πριν γίνετε ηθοποιός;
Από μικρή ηλικία, δεν ξέρω πώς και γιατί, ήθελα να γίνω ηθοποιός, χωρίς να έχω δεχτεί κάποιο ερέθισμα από την οικογένεια. Καμία σχέση με τα καλλιτεχνικά οι δικοί μου. Στο δημοτικό και στην εφηβεία, αισθανόμουν μια συστολή να το λέω. Όταν λοιπόν με ρωτάγανε τι θα γίνω όταν μεγαλώσω, έλεγα αεροσυνοδός ή αλλά επαγγέλματα που μου αρέσανε. Βαθιά μέσα μου, ήξερα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός.

Τι σας έσπρωξε στην υποκριτική;
Δεν ξέρω να πω με σιγουριά. Πριν από αρκετά χρόνια σε μια πρόβα ο Σωτήρης Χατζάκης μας είχε πει ότι όλοι οι καλλιτέχνες (ζωγράφοι, μουσικοί, ποιητές κτλ) θέλουν κάτι να εκφράσουν αλλά κυρίως να βρουν και να δώσουν παρηγοριά. Κάποιο τραύμα θέλουν να επουλώσουν. Νομίζω ότι στην ουσία αυτό ψάχνουμε, να παρηγορήσουμε και να παρηγορηθούμε. Πολλοί μεγάλοι μας κωμικοί λένε ότι θέλουν να κάνουν τον κόσμο να γελάει, να χαίρεται, να προσφέρουν αγάπη και χαρά στον κόσμο, να παρηγορήσουν. Αυτό είναι πολύ μεγάλο δώρο.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις, Η Μαρινέλλα συναντά την Βέμπο. Πού θα σας δούμε το καλοκαίρι στο θέατρο;
Στους Βατράχους του Αριστοφάνη, με το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Εξαιρετική συνεργασία. Με τον Γιάννη, όλες οι δουλειές έχουν ποιότητα, αγάπη και ιδιαίτερη φροντίδα. Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιάννης Ζουγανέλης, Φάνης Μουρατίδης, Πάνος Βλάχος κτλ.

Συνέντευξη στον Γιώργο Βουλτζάτη
Από τον Νεκτάριο – Γεώργιο Κωνσταντινίδη

Είναι πολλά χρόνια στο χώρο και έχει διακριθεί για τις κινηματογραφικές και θεατρικές του εμφανίσεις. Η σεμνότητα και το ήθος κάνουν ξεχωριστό τον χαρισματικό αυτό ρολίστα, που είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του και αδιάφορος για την προσωπική προβολή του. Ο Γιώργος Βουλτζάτης, ο Γιακουμής από το Κάτω Παρτάλι, δίνει την πρώτη του συνέντευξη αποκλειστικά στον Νεκτάριο-Γεώργιο Κωνσταντινίδη.

Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας με τον Λευτέρη Παπαπέτρου;
Ο Λευτέρης με είχε δει πρώτα στο θέατρο, στις παραστάσεις «Βότκα Μολότοφ» με την Ελένη Ράντου, πριν πολλά χρόνια και μετά στα Κίτρινα γάντια. Το ρόλο μου στη σειρά, Είσαι το ταίρι μου, τον είχε γράψει κυριολεκτικά επάνω μου. Ούτε κόμμα δεν χρειαζόταν να προσθέσω.

Πώς ξαναβρεθήκατε για το Κάτω Παρτάλι;
Τον πήρα τηλέφωνο σε έναν παλιό αριθμό που είχα κρατήσει από χρόνια. Είχα κάνει μια σοβαρή εγχείρηση τον Δεκέμβριο που μας πέρασε και παραλίγο να χάσω το μάτι μου. Δεν τον είχα καλέσει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Μόλις το σήκωσε, μου είπε: «κι εγώ σε ψάχνω». Με έψαχνε κι αυτός και δεν το ήξερα. Έχω σκεφτεί κάτι, μου λέει.

Όταν σας μίλησε για τον ρόλο, τι ήταν αυτό που σας άρεσε πιο πολύ;
Δεν μου είπε για τον ρόλο. Εγώ επειδή του έχω αμέριστη εμπιστοσύνη, τυφλή που λένε, του απάντησα αμέσως ότι για να έχεις εσύ κάτι στο μυαλό σου για μένα, ούτε καν θα ρωτήσω τι είναι, είμαι μέσα.

Τι σας αρέσει περισσότερο στον Γιακουμή;
Αυτό που κρύβεται διαρκώς από κάτω. Αυτό που φαίνεται ίσως δεν είναι τόσο σημαντικό. Πρόκειται για έναν απρόβλεπτο χαρακτήρα. Αυτό με γοητεύει κυρίως. Το ότι όλα είναι υπό ανατροπή σε κάθε δευτερόλεπτο. Δηλαδή και η ίδια η οικογένεια μπορεί να μην υπάρχει, από τη μια στιγμή στην άλλη.

Ο Γιακουμής δεν είναι παλαιών αρχών και παρωχημένων πεποιθήσεων;
Δεν νομίζω. Δέχεται με άνεση τη διαφορετικότητα. Δέχεται για γαμπρό του τον Μανώλη.

Έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι ομοφυλόφιλος;
Βέβαια. Το μόνο όμως που τον αφορά είναι να μη μείνει η ρετσινιά στην κόρη. Η ρετσινιά στα χωριά είναι σοβαρή υπόθεση. Αν πάει κάποιος με μια κοπέλα και την παρατήσει, πάει, τη «χάλασε» λένε. Οπότε πρέπει να την παντρευτεί. Πάντως δεν έχει σημασία αν έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι ομοφυλόφιλος. Εγώ πιστεύω ότι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι όπως μέσα σε ένα όνειρο. Όταν βλέπουμε κάτι στον ύπνο μας, πολλές φορές δεν υπάρχει μέσα σε αυτό λογική εξήγηση. Μπορεί για παράδειγμα να δούμε ένα φίλο μας να έχει κεφάλι ζώου, όταν όμως βρισκόμαστε στο όνειρο, το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Μόλις ξυπνήσουμε, λέμε μα τι είδα. Αν ψάχνουμε το πώς και το γιατί, ποιος είναι ποιος κι αν ο ήρωας κατάλαβε το ένα ή το άλλο, δεν θα βρούμε την ουσία. Στη μυθοπλασία πολλές φορές συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ονείρου.

Μιλάτε κυρίως για τον ρόλο;
Για όλη τη σειρά. Εγώ άλλωστε δεν ψάχνω το ρόλο μέσα από τη λογική. Ενστικτωδώς μόνο αφήνομαι.

Έχετε κοινά στοιχεία με τον Γιακουμή;
Ίσως την αφέλεια και τους απότομους τρόπους, κάποιες φορές.

Εγώ σας βρίσκω πολύ ήρεμο και προσιτό. Στη σειρά σας φοβάται το μάτι μου.
Δεν ξέρεις παρακάτω. Μπορεί τελικά να είμαι άλλος από αυτό που δείχνω. Και όλοι οι ήρωες στο Κάτω Παρτάλι δεν είναι αυτό που δείχνουν.

Πώς περνάτε στα γυρίσματα;
Υπάρχει καλή χημεία και είναι πολύ σημαντικό. Ο Λευτέρης Παπαπέτρου είναι μεγάλος ενορχηστρωτής. Τα έχει όλα σχεδιάσει με τέτοιο τρόπο που να ταιριάζουν απόλυτα. Και τα ζώα και οι ηθοποιοί. Τίποτα δεν είναι στην τύχη. Είδες ένα γαϊδούρι που είχε φύγει από το πλάνο σαν να ήταν μιλημένο; Αναφέρομαι στη σκηνή που παρέπεμπε στη Βουγιουκλάκη με τον Παπαμιχαήλ. Με το που ξεπεζεύει η ηθοποιός, το γαϊδούρι έφυγε κατευθείαν από το πλάνο.

Διηγηθείτε μου ένα από το πιο αστεία περιστατικά.
Θα αναφερθώ στην πρώτη εμφάνιση του Γιακουμή που είναι σε ένα τραπέζι και του λέει η Μοσχούλα, ήρθαν κάτι Αθηναίοι να τους φιλοξενήσεις. Κι εγώ απαντάω, κοίτα να δεις εγώ έχω κόρη και δεν θα το ανεχτώ αυτό. Κι όπως βαράω το τραπέζι, σπάει η καρέκλα που καθόμουν και έφυγα κάτω…Ήταν αληθινό και δεν το κατάλαβε κανείς, δεν έγινε κάτι να το σταματήσουν, εγώ σηκώθηκα και συνεχίσαμε κανονικά. Μεγάλη ανατροπή η πρώτη μου εμφάνιση.

Θα μπορούσατε να ζήσετε σε ένα χωριό σαν το Κάτω Παρτάλι;
Μπα, όχι, είμαι παιδί του κέντρου, εδώ κινούμαι Ομόνοια, Πετράλωνα και στις γύρω περιοχές.

Πού γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;
Στα Πετράλωνα. Αφού τελείωσα το λύκειο, σπούδασα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ξέρεις, εδώ στην Πειραιώς. Από δώδεκα χρονών, είμαι «ομονοιακός» τύπος, όπως λέω συχνά.

Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Ήμουν πολύ ζωηρός. Είμαι Κριός στο ζώδιο. Δεν τα λέει όλα; Φωτιά. Καίγεσαι, γίνεσαι καλά, καίγεσαι πάλι…

Πώς σας προέκυψε το θέατρο;
Από μικρός ήμουν το επίκεντρο της παρέας. Έκανα κάτι σαν το σημερινό stand up comedy. Μου άρεσε να διασκεδάζω τους φίλους. Έχω και ένα ρητό πάνω σε αυτό. Άκου το. Υπήρξα αντικείμενο χλευασμού και προϊόν ακρατήτου γέλωτος. Πάμπολλες δε φορές υπήρξα βορρά εις την εκάστοτε θυμηδία την οποία εγώ προεκάλεσα. Σαν από σύμπτωση, αυτοί που τους έκανα και γέλαγαν, στη συνέχεια καννιβάλιζαν, έβγαζαν κακία. Αυτό το συνάντησα πολλές φορές. Στο πολύ το γέλιο φαίνεται τελικά ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Αν τον κάνεις και γελάει, απελευθερώνεται και φαίνεται το μορφωτικό του επίπεδο και πολλές άλλες πλευρές του.

Δεν είχατε άλλο προσανατολισμό πριν γίνετε ηθοποιός;
Μου άρεσαν τα αρχαία ελληνικά. Ήθελα να γίνω φιλόλογος. Δεν μου έφθασαν όμως τα μόρια στις πανελλήνιες για να περάσω στο Πανεπιστήμιο.

Οι γονείς σας είχαν κάποια σχέση με τα καλλιτεχνικά;
Καμία. Ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός, δούλευε στην τροχαία. Η μητέρα μου, οικιακά.

Πώς βρήκαν τη δική σας απόφαση να γίνετε ηθοποιός; Σας στήριξαν;
Ναι, δεν είχαν πρόβλημα. Βέβαια δεν ήξεραν και πολλά από θέατρο, μόνο σινεμά. Ο Χατζηχρήστος τους άρεσε.

Σας ταιριάζει η κωμωδία. Βέβαια οι περισσότεροι ρόλοι που έχετε ερμηνεύσει είναι δισυπόστατοι. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η υποκριτική σας υφολογία. Έχετε διακριθεί για τους κινηματογραφικούς σας ρόλους.
Έχω κάνει τρεις ταινίες. Τον Ηνίοχο (1995), το No budget story (1997) και την Καρδιά του κτήνους (2005).

Από τις τηλεοπτικές σας συμμετοχές, ποιες ξεχωρίζετε;
Τη σειρά, Της αγάπης μαχαιριά. Ο ρόλος του Βαγγέλη ήταν πιστεύω ο πιο σύνθετος. Ένας πλανόδιος πωλητής εδώ στο Γκάζι μου είχε πει κάποτε ότι ήμουν «ανατινάξιμος». Ανά πάση στιγμή, λέει, ήσουν έτοιμος να αυτοπυρποληθείς, να καείς και να ξαναγεννηθείς από τις στάχτες σου.

Από τις θεατρικές;
Θα αναφέρω τους, Βατράχους του Αριστοφάνη με τον Καρακατσάνη, το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη και τα Κίτρινα γάντια, που έκανα τον ρόλο που είχε παίξει ο Γκιωνάκης.

Τι σας έχει ενοχλήσει στον χώρο;
Η έλλειψη επικοινωνίας. Και στη ζωή και στο θέατρο, η επικοινωνία είναι το άλφα και το ωμέγα. Άμα δεν υπάρξει επικοινωνία, δεν μπορώ να συνεχίσω. Θέλω να υπάρχει ανθρωπιά. Πολλές φορές, στο όνομα της δουλειάς, του επαγγελματισμού που λένε, αυτό μπορεί να χαθεί. Τότε οι άνθρωποι γίνονται μηχανές. Και εμένα κάτι τέτοιο με πληγώνει όταν το συναντήσω. Πιστεύω στις αληθινές ανθρώπινες σχέσεις. Μπορώ να πάω σε μια δουλειά μόνο και μόνο επειδή θα πιστέψω σε έναν άνθρωπο. Δεν θα ρωτήσω πρώτα τι ρόλο θα πάρω και πόσα λεφτά. Τα πρόσωπα με εμπνέουν.

Τι νοιώθετε πως σας οδηγεί στις επιλογές σας;
Το ένστικτο με χαρακτηρίζει. Όπως και με τους ρόλους. Ξέρω τον ρόλο από πριν. Έτσι και στη ζωή. Σαν κάτι να με πηγαίνει. Αυτό το λέμε ένστικτο. Στις σχολές το λένε ταλέντο. Στη δραματική σχολή για παράδειγμα λέγανε, ο Βουλτζάτης, τι ενστικτώδης, με την έννοια ότι έχει ταλέντο. Ένστικτο όμως στη ζωή είναι η προαιώνια γνώση που έχει κάποιος μέσα από το DNA του. Είναι ταυτόχρονα και οδυνηρό το ένστικτο.

Ας κλείσουμε με μια φράση που έχει χαραχτεί στη μνήμη σας.
Λέει ο Ελύτης, μάντεψε, κοπίασε, νοιώσε: από την άλλη μεριά είμαι ο ίδιος.

Συνέντευξη στον Βασίλη Θελούρα
Από τον Βασίλη Χάγιο

Ο ηθοποιός Βασίλης Θελούρας μιλάει στο diaskedasi.info, με αφορμή την παράσταση, Η επανάσταση των pornstars, που παίζεται στο θέατρο Βαφείο.

Μιλήστε μας για το ρόλο σας στην παράσταση, Η επανάσταση των pornstars και τη συνεργασία σας με τον Αντώνη Σπίνουλα.
Υποδύομαι την παγκόσμια ψυχή, η οποία χωρίστηκε μέσα στον πόλεμο των ιδεών σε δύο παρατάξεις αρσενικό, θηλυκό. Είμαι ένα θύμα, το οποίο λόγω της ανάγκης για εξέλιξη, είναι φυλακισμένο στα δεσμά του και περιμένει να βρεθεί λύση ώστε να ελευθερωθεί. Με τον Αντώνη Σπίνουλα έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν στην ταινία του Κλεοπάτρα VS Ρόκου. Ό, τι καλύτερο να βρίσκομαι σε δουλειές του και να με βοηθάει όχι μόνο σκηνοθετικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Είναι τελειομανής πράγμα, που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και ξέρει να σέβεται τον ηθοποιό. Στόχος του είναι μόνο το τέλειο αποτέλεσμα.

Πως ανταποκρίνεται το κοινό;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι όλη η ομάδα διότι εισπράττουμε πολύ θετικά σχόλια, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα δύσκολο έργο με βαθιά νοήματα που στόχο έχει να αφυπνίσει το κοινό.

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Από μικρός ήμουν διαρκώς σε μια κατάσταση να θέλω να επικοινωνώ με τον κόσμο και συνάμα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Με θυμάμαι να είμαι ο κωμικός της παρέας.
Σαφώς βέβαια με επηρέασε το γεγονός ότι όταν ήμουν μικρός παρακολουθούσαμε μαζί με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδερφό μου θεατρικές παραστάσεις στην πόλη της Λαμίας. Όλο αυτό το μαγικό στοιχείο που έχει το θέατρο με μάγεψε και όταν ήρθα στα 18 μου στην Αθήνα έδωσα εξετάσεις στη δραματική σχολή Μαίρης Β. Τράγκα όπου και αποφοίτησα.

Μιλήστε μου για την εμπειρία σας από το παιδικό θέατρο.
Οι θεατρικές δουλειές που έχω παίξει σε παιδικό θέατρο είναι στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Λαμίας στο έργο Διγενής και δράκοντας σε σκηνοθεσία Σέργιου Γκάγκα και στην παιδική σκηνή του θεάτρου Κάτια Δανδουλάκη στα έργα Χειμωνιάτικο παραμύθι του Σαίξπηρ, Φιλάργυρος του Μολιέρου και Υπηρέτης δύο αφεντάδων του Γκολντόνι που έχει σκηνοθετήσει η Τούλα Ζαχαριουδάκη που γνωρίζει πολύ καλά το παιδικό θέατρο. Τα παιδιά είναι το πιο δύσκολο και συγχρόνως αυθόρμητο κοινό. Δεν διστάζουν να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους αν κάτι δεν τους αρέσει. Είμαι ικανοποιημένος όμως στις παραστάσεις που έπαιξα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά.

Που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα στην πόλη της Λαμίας όπου έζησα μέχρι τα 18 μου χρόνια.

Είχατε άλλο προσανατολισμό πριν γίνεται ηθοποιός;
Έχω τελειώσει βοηθός ιατρικών εργαστηρίων. Όμως η αγάπη μου για το θέατρο ήταν μεγαλύτερη από την αγάπη μου για τα παραϊατρικά επαγγέλματα. Οι γονείς μου με στήριζαν και με στηρίζουν σε όλες μου τις επιλογές. Ξέρεις είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να συμπαραστέκονται στα παιδιά τους. Έτσι αποφεύγουμε και διάφορες άσχημες καταστάσεις!

Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο;
Τον ελεύθερο χρόνο μου αρέσει να βγαίνω με φίλους για φαγητό ή ποτό, να ακούω μουσική, να πηγαίνω στο θέατρο και κυρίως να απασχολούμαι σε φιλοζωικές οργανώσεις δίνοντας την βοήθειά μου στους αγαπημένους τετράποδους φίλους που εξίσου μας έχουν ανάγκη.

Τι σημαίνει για σας διασκέδαση;
Διασκέδαση είναι η δραστηριότητα που κάνει τους ανθρώπους να ξεχνιούνται από τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά και τους χαλαρώνουν. Ο καθένας διασκεδάζει με διαφορετικό τρόπο. Για μένα, διασκέδαση είναι απλά πράγματα ένας καφές με τους φίλους μου, μια βόλτα για περπάτημα ένα καλό θέατρο, ένα ταξίδι στον τόπο καταγωγής μου την Λαμία. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, διασκέδαση για μένα είναι επίσης και κοινωνικές εκδηλώσεις και τα διάφορα πάρτυ που κάνω με  φίλους κατά καιρούς.

Που σας αρέσει να διασκεδάζετε;
Μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου στην πλατεία Αγίας Eιρήνης, στο Μοναστηράκι στο Six Dogs, στην πλατεία στο Γκάζι και ένα από τα αγαπημένα μου στέκια τόσο για ποτό όσο και για φαγητό είναι το ελληνικό εστιατόριο, Όπου Λαλούν, στο Χαλάνδρι.

Ποια είναι τα προσεχή καλλιτεχνικά σας σχέδια;
Θα βρισκόμαστε με την ομάδα, VIRUS B, στο θέατρο Βαφείο από Πέμπτη έως Κυριακή στις 21:00 το βράδυ, μέχρι και 1 Ιουνίου στην παράσταση, Η επανάσταση των pornstars, του Αντώνη Σπίνουλα και Νίκου Γιαννίκα. Ελπίζουμε να συνεχίσουμε με την ίδια παράσταση και ένα επιπλέον έργο το χειμώνα που σκέφτεται η σκηνοθετική ομάδα, αλλά μέχρι τότε καλοκαιράκι έρχεται ας ξεκουραστούμε λίγο.

Με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε πρόταση που συμμετέχουν συνάδελφοι με τις ίδιες ανησυχίες με μένα και στόχο τους έχουν να δώσουν το καλύτερο αποτέλεσμα στο κοινό, είτε αυτό είναι θεατρικό είτε κινηματογραφικό είτε τηλεοπτικό γιατί και η τηλεόραση είναι ένα δυνατό μέσο επικοινωνίας με το κοινό όταν το χρησιμοποιούμε σωστά.

Είστε ερωτευμένος αυτή την περίοδο; Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σας;
Στην παρούσα φάση της ζωής μου δεν είμαι ερωτευμένος. Θα το ήθελα πολύ! Ο έρωτας για τους ανθρώπους όπως και για μένα είναι πηγή ενέργειας, χαράς και δημιουργικότητας. Όλη η καθημερινότητα αποκτά διαφορετική διάσταση και ακόμα και τις πιο άσχημες καταστάσεις τις βλέπεις με θετική ματιά και ελπίδα. Εκτός από τον έρωτα, κυρίαρχο ρόλο στην ζωή μου παίζουν η αγάπη και η συντροφικότητα.

Έρχονται Δημοτικές εκλογές. Τι περιμένετε να αλλάξει στην Αθήνα;
Όπως όλοι συμπολίτες μου έτσι και εγώ νοιώθω μια αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας αλλά και γενικότερα για την πόλη που κατοικώ τα τελευταία 10 χρόνια την Αθήνα.
Πρόκειται για την πρωτεύουσα της Ελλάδας μια πόλη που ενώ θα έπρεπε να είναι ένα από τα «στολίδια» της χώρας μας όσο πάει και αλλοιώνεται.
Θεωρώ ότι όσοι κατοικούν στην Αθήνα και γενικώς στο νόμο της Αττικής θα πρέπει να ψηφίσουμε έχοντας κατά νου ένα κίνητρο.
Να δούμε μια Αθήνα διαφορετική και σύγχρονη.
Να ζήσουμε δηλαδή σε μια πόλη, η οποία θα δίνει τη δυνατότητα αναψυχής και διασκέδασης αλλά και θα εμπνέει το αίσθημα ασφάλειας και συνεργασίας μεταξύ των πολιτών.
Θέλω να δω την Αθήνα να γίνεται μια πρωτεύουσα η οποία θα είναι ένα παράδειγμα όσον αφορά την φυσική ομορφιά και τον πολιτισμό που την χαρακτηρίζει από την αρχαιότητα.

Αν σας ζητούσαν να γράψετε ένα σύνθημα σε έναν τοίχο ποιο θα ήταν αυτό;
Δώστε το χέρι στο διπλανό σας.