Άρθρα
Ήρθες και θα μείνεις, ο πιο δυνατός και απρόσμενος έρωτας, στο Θέατρο Ιλίσια στην Αθήνα
ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
των Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια
Ο πιο δυνατός και απρόσμενος έρωτας…
Στο Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ
από 7 Οκτωβρίου 2015
Τι συμβαίνει όταν μια νέα και άφραγκη ηθοποιός συναντάει τον σκηνοθέτη των ονείρων της; Μπορούν να συμβούν θαύματα στη ζωή και στον έρωτα; Πόσο ταλέντο χρειάζεται για να βρεις τελικά την ευτυχία;
Μετά από μια διθυραμβική πρώτη σεζόν, ο πιο δυνατός και απρόσμενος έρωτας που γνώρισε ποτέ το θεατρικό σανίδι ζωντανεύει για δεύτερη χρονιά μπροστά στα μάτια των θεατών στο Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ, στις 7 Οκτωβρίου 2015. Η ανατρεπτική θεατρική κωμωδία «Ήρθες και θα μείνεις» μας αποδεικνύει επί σκηνής ότι η διάσημη φράση του Όσκαρ Ουάιλντ «Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευτείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για να αγαπήσεις», αφού ισχύει στη ζωή, τότε σίγουρα ισχύει και στο θέατρο! Ο Γρηγόρης Βαλτινός σκηνοθετεί και η Ζέτα Μακρυπούλια τον συναντά απρόσμενα μια παραμονή Χριστουγέννων και μοιράζεται μαζί του μια μοναδική βραδιά που μπορεί όμως να κρατήσει για πάντα!
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ, το 1981, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους συγγραφείς του, οι οποίοι είναι ζευγάρι και στη ζωή και αποτύπωσαν στο έργο την πραγματική ιστορία της δικής τους πρώτης συνάντησης, κερδίζοντας την αγάπη του κοινού. Από τότε, παίζεται με τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο.
Δύο διαφορετικοί αλλά ταυτόχρονα και πολύ όμοιοι άνθρωποι συναντιούνται με επεισοδιακό τρόπο, η ζωή τους γίνεται έργο που εκτυλίσσεται στη σκηνή και μας παρουσιάζεται μέσα από τη μαγική εκείνη διαδικασία όπου η ζωή δανείζει υλικό στην Τέχνη και η Τέχνη του θεάτρου το κάνει παράσταση. Η αιώνια «μάχη των δύο φύλων» επί σκηνής, μέσα από την κωμική πλευρά της, μας διασκεδάζει αλλά μας θυμίζει έντονα κάθε στιγμή τη συνεχή ανάγκη αλλά και το φόβο μας για αγάπη και έρωτα.
Σημείωμα του σκηνοθέτη:
Όταν η μοναξιά ουρλιάζει μέσα σε ένα άδειο δωμάτιο και κάνει παρέα με την ανεργία που πλέον είναι η πιο σταθερή σου «εργασία», τότε πρέπει να αλλάξεις πατρίδα κυριολεκτικά και μεταφορικά γιατί η δική σου είναι στην εντατική ... ή … να συμβεί κάτι εξαιρετικά δυνατό που να σε κρατήσει στη ζωή μέχρι νεωτέρας... Όταν μάλιστα αυτό το «κάτι» είναι ένας δυνατός και απρόσμενος έρωτας που σώζει και μια άλλη κατεστραμμένη ζωή, τότε έχεις ένα καταπληκτικό έργο που όχι μόνο θέλεις να παίξεις, αλλά λυσσάς και να σκηνοθετήσεις!! Όταν δε το έργο αυτό έχει και απίστευτο γέλιο ε… τότε δεν τη γλυτώνεις με τίποτα. Αυτό έπαθα με το αγαπημένο μου “ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ” το οποίο μάλλον δεν χόρτασα πέρυσι, ούτε εγώ ούτε η Ζέτα, και προσπαθούμε να ξεδιψάσουμε και φέτος στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ έστω για λίγες ακόμα παραστάσεις. Συγχωρείστε μου τον ενθουσιασμό αλλά όποιος ψάχνει κάθε χρόνο αγωνιωδώς καλά έργα, ξέρει τι σημαίνει να βρεις ένα τέτοιο...
(Γρηγόρης Βαλτινός)
Αποσπάσματα ξένων κριτικών για το έργο:
«Μ’ ενθουσίασε! Είναι γλυκό, διασκεδαστικό και πονηρό!»
New York Post
«Ένα από τα πιο διασκεδαστικά έργα των τελευταίων χρόνων!»
Variety
«Ένα κωμικό θαύμα ασταμάτητου γέλιου... Ένα αστείο και, τελικά, συγκινητικό έργο.»
WCBS TV
«Ακόμα και το πιο παγερό ακροατήριο θα ούρλιαζε από αγαλλίαση.»
The New Yorker
«Οι θεατές πέφτουν κάτω από τα γέλια!»
New York Daily News
«Μια βραδιά τρελού ρομάντζου.»
Newhouse Newspapers
«Σπαρταριστό, διασκεδαστικό, αληθινή απόλαυση.»
Gannett Newspapers
«Ακαταμάχητο! Θαυμάσια εξωφρενικό!»
Women’s Wear Daily
Αποσπάσματα ελληνικών κριτικών για την Α’ Σεζόν της παράστασης:
“Ο Βαλτινός… εξαντλεί όλους τους κώδικες «φερμαρίσματος» του θηράματος. Κεντάει. Η Μακρυπούλια… αποκάλυψη. Έξοχη, με χιούμορ, με ευστροφία, με μια αφοπλιστική γλυκύτητα και μια διαβολική θηλυκή σαγήνη».
Κώστας Γεωργουσόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ
«Η Ζέτα Μακρυπούλια πραγματικά μας εξέπληξε με το κέφι, τη φρεσκάδα και την υποκριτική της ικανότητα. Υποδύθηκε απόλυτα φυσιολογικά τη Λώρα, δεν δίστασε να τσαλακωθεί για χάρη της, της προσέδωσε μία τελείως προσωπική της αύρα και την έκανε γλυκά δικιά της ενθουσιάζοντας το κοινό. Ο Γρηγόρης Βαλτινός ήταν, όπως πάντα άλλωστε, στιβαρός και …αλάνθαστος, καθώς ακολούθησε πειστικά τον ήρωά του σ΄όλες τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις. Αρραγής και αλώβητος αρχικά, ευάλωτος και βαθιά πληγωμένος αργότερα αποφασίζει έστω και καθυστερημένα να κυνηγήσει τα όνειρά του και να παραδοθεί στην …αγάπη».
Γεωργία Οικονόμου, life.gr
«Η Ζέτα Μακρυπούλια διαθέτει τη ζωντάνια και την αέρινη παρουσία που ζητά η ηρωίδα της και φαίνεται να απολαμβάνει την παρουσία της πάνω στη σκηνή όπου σαγηνεύει, θυμώνει, δακρύζει, αυτοσαρκάζεται».
Σωτηρία Κακαγιά, culturenow.gr
«Θηλυκή όπου χρειάζεται, αδέξια και μπουφόνικη όταν ο ρόλος το απαιτήσει, η Ζέτα Μακρυπούλια βάζει το κέφι και την προσωπική της ζωντάνια δίπλα στη σκηνική ωριμότητα του συμπρωταγωνιστή της και η χημεία τους προκύπτει πολύ καλή […] Ο Γρηγόρης Βαλτινός ηθελημένα κρατάει τον ήρωα που υποδύεται ένα τόνο πιο χαμηλά από αυτόν της κ. Μακρυπούλια. Χιούμορ σωστά δοσμένο, κίνηση γοητευτικά τυποποιημένη, ατάκες χαριτωμένα αστείες και γκριμάτσες που συνοδεύουν αρμονικά το λόγο, είναι τα όπλα της φαρέτρας του […] Μια θεατρική πρόταση, που έχει μπρίο, απενοχοποιημένο χιούμορ, καλό ρυθμό και πολύ καλή σκηνική χημεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού.
Τα σκηνικά του Διονύση Χριστοφιλογιάννη παραπέμπουν σε Νεοϋορκέζικο middle-class διαμέρισμα, όμορφα στημένο και με χωρικές αναπνοές για τους ηθοποιούς, ενώ στα κουστούμια ο Γιώργος Σεγρεδάκης, βαδίζοντας και αυτός σε ασφαλή μονοπάτια δεν προκάλεσε, αλλά σκόρπισε και ιδιαίτερο γέλιο… […]. Οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα εύστοχοι και λειτουργικοί, ενώ κέφι είχε και η μουσική επιμέλεια της παράστασης που ανήκε στον Γρηγόρη Βαλτινό.
Γιώργος Χριστόπουλος, newsage.gr
«Το αλλόκοτο μεταξύ αντρών και γυναικών, με τα κουσούρια και των δύο να είναι το αλατοπίπερο μιας ζωής, θίγει ακόμη η παράσταση.
Η σκηνοθεσία του «Ήρθες και θα μείνεις» βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο κωμικό στοιχείο, στην ατάκα και στην παράνοια. Τα σκηνικά απεικονίζουν ρεαλιστικά την όλη κατάσταση που εκτυλίσσεται μέσα σε ένα δωμάτιο. Η σπάνια, όμως, εναλλαγή σκηνών δεν βυθίζει την παράσταση, αλλά αντίθετα κυλά με ένταση, σπιρτάδα, χιούμορ και πολύ γέλιο.
Στην αρχή μπορεί να φαντάζει απλά ως μια καθιερωμένη κωμωδία, στην πορεία όμως η ερμηνεία του κ. Βαλτινούβάζει το θεατή στο τρυπάκι της σκέψης, με τον ηθοποιό να πραγματοποιεί έναν επιτυχημένο διασκελισμό από την κωμωδία στη συγκίνηση. Διατηρεί ένα σοβαρό προφίλ ενσωματώνοντας με εξυπνάδα το λεπτό χιούμορ».
Ελισάβετ Σταμοπούλου, in.gr
«Η σκηνοθεσία του Βαλτινού εύρυθμη, ακολουθεί το beat του κειμένου, προκαλώντας το γέλιο εντελώς αβίαστα και φυσικά […]Ένα δίωρο που πέρασε άκρως ευχάριστα, μας διασκέδασε και μας ταξίδεψε, ενώ είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα έργο με γάργαρο λόγο, πηγαίο χιούμορ με σουρεαλιστικές πινελιές και δύο αγαπημένους πρωταγωνιστές».
Ειρήνη Μάρκου, mytheatro.gr
«… Μια ευχάριστη θεατρική εμπειρία που συνδυάζει φίνο, έξυπνο χιούμορ και συγκίνηση. Η δε παρουσία του κ. Βαλτινού, με την κατασταλαγμένη εμπειρία του στο χειρισμό της ατάκας και την επιδέξια χρήση των ρυθμών και των κορυφώσεων, καθώς και το ταμπεραμέντο και η σκηνική γοητεία της κας Μακρυπούλια, είναι ένας καλός λόγος για να γνωρίσετε από κοντά το ζευγάρι Λώρα και Βίτο, στο θέατρο Ιλίσια».
Γιώργος Παπαγιαννάκης, kritikitheatrou.gr
«Στηριγμένο στην χυμώδη, χιουμοριστικά παιγνιώδη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη, το έργο των Τέιλορ και Μπολόνια, αποτυπώνει την ερωτική κωμωδία σε όλο της το μεγαλείο, δίνοντας δόσεις θεάτρου μέσα στο θέατρο. Ο σκηνοθετικός λόγος του Γρηγόρη Βαλτινού… έχει επίγνωση των νόμων της χρησιμοποιούμενης σκηνής, της αναπαριστώμενης πραγματικότητας και της υποκριτικής δεινότητας της Ζέτας Μακρυπούλια. Η σκηνική τους συνεύρεση προοικονομεί την εξασφαλισμένη θεατρική επιτυχία και την ανάδειξή τους σε καλλιτεχνικό ζευγάρι της χρονιάς. Η Ζέτα Μακρυπούλια… μας αφήνει άφωνους, με την υποκριτική της ευελιξία και την σκηνική της άνεση».
Δέσποινα Κορεντίνη, mindradio.gr
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Γρηγόρης Βαλτινός
Σκηνικά: Διονύσης Χριστοφυλογιάννης
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χαρά Μπαλτά
Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη
Διαφημιστικό σποτ παράστασης: Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος, Νικηφόρος Βαλτινός
Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Ζέτα Μακρυπούλια
Συμμετέχει ο: Στάθης Νικολαΐδης
Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία, (Playwalk)
Arts Marketing: Playwalk
Παραγωγή: Θέασις – Δράσεις Πολιτισμού
Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ
Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας
(μετρό Μέγαρο Μουσικής)
Πρεμιέρα: 7 Οκτωβρίου 2015
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 18:15, Πέμπτη στις 19:15, Παρασκευή & Σάββατο στις 9:15, Κυριακή στις 19:15
Διάρκεια: 120’ (με διάλειμμα)
Εισιτήρια: Τετάρτη (λαϊκή απογευματινή): 14 ευρώ, Πέμπτη: 16 ευρώ (γενική είσοδος), Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: 18 ευρώ (πλατεία), 16 ευρώ (εξώστης).
Φοιτητικό (όλες τις ημέρες): 12 ευρώ.
Κρατήσεις: 210-7210045 & 210-7216317 (10:00 – 13:00 & 17: 00 – 21:00)
Parking με 50% έκπτωση (Παπαδιαμαντοπούλου 26 & Μιχαλακοπούλου – Αδαμόπουλος)
Επίσημος δικτυακός τόπος θεάτρου: www.theatroilisia.gr
Το Ελεύθερο Ζευγάρι, στο Τσάϊ στη Σαχάρα στα Ιλίσια
Το Ελεύθερο Ζευγάρι
των Ντάριο Φο - Φράνκα Ράμε
στο Τσάϊ στη Σαχάρα
Συνεχίζεται για τρίτη χρονιά η κωμωδία των Ντάριο Φο - Φράνκα Ράμε Το Ελεύθερο Ζευγάρι στο Τσάι στη Σαχάρα στα Ιλίσια.
Από το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015 και κάθε Σάββατο και Κυριακή με διπλές παραστάσεις στις 19:15 και 21:45.
Η παράσταση που χάρισε άφθονο γέλιο την προηγούμενη χρονιά, με πολλά συνεχή χειροκροτήματα από τους θεατές συνεχίζει ανανεωμένη με την Νίτσα Μαμουζέλου στο ρόλο της Αντωνίας και τον Γιώργη Κοντοπόδη στο ρόλο του συζύγου.
Λίγα λόγια για το έργο
Ένας γάμος που ασφυκτιεί απο την απιστία, τη ζήλια, τις απόπειρες αυτοκτονίες και την αγάπη.
Ένα ζευγάρι που μας εξομολογείται τα προβλήματα τους και μας κάνει να γελάμε με τη ζωή!
Μια εξαιρετική κωμωδία με απρόοπτη εξέλιξη αλλά και με συγκινήσεις της καθημερινότητας με ανατρεπτική σκηνοθεσία, με πολλές καινοτομίες, συμμετοχή θεατών και μουσικές παρεμβάσεις.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία, μουσική επένδυση: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Απόδοση – προσαρμογή: Γιώργης Κοντοπόδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Καραγκούνη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργης Κοντοπόδης, Νίτσα Μαμουζέλου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19:15 και 21:45 από 5/9 μέχρι 1/11
Κάθε Τετάρτη στις 21:45
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Είσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων)
Τσάι στη Σαχάρα
Λαοδικείας 18
Ιλίσια, Αθήνα
Τηλέφωνο κρατήσεων: 211-0120936
Για περισσότερες πληροφορίες/συνεντεύξεις: Σοφία Δημητρίου, Pros&Comms
E: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. M: +30 6932330257
Μέσα μεταφοράς για πρόσβαση στο Τσάι στη Σαχάρα: Στάση Μετρό ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ και
λεωφορεία 608, 622, 235, 140
12 Ένορκοι, στο Θέατρο Απόλλων στη Σύρο
ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ
του Reginald Rose
Αντιμέτωποι με τη συνείδησή τους
Θέατρο Απόλλων
ΣΥΡΟΣ
12 & 13 Σεπτεμβρίου 2015
Κάθε ψηφοφορία τους είναι και μία μάχη,
αλλά… μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί με μόνο όπλο την αλήθεια!
Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους; Και με τι «κόστος» για τον καθένα από τους 12;
Η πολυσυζητημένη παράσταση της χρονιάς, που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και 2 βραβεία κοινού, έπειτα από 6 μήνες sold-out παραστάσεων στην Αθήνα, ξεκινάει την δεύτερη θεατρική της σεζόν στη Σύρο.
Οι θεατές θα παρακολουθήσουν από την «κλειδαρότρυπα» της αίθουσας ενόρκων, μία από τις πιο διχαστικές και επιδραστικές υποθέσεις όλων των εποχών, με τους 12 ενόρκους άλλοτε να ταυτίζονται και άλλοτε να συγκρούονται.
Στις 12 & 13 Σεπτεμβρίου 2015, το θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ μετατρέπεται σε δικαστικό μέγαρο θέτοντας τους θεατές στη θέση των ενόρκων.
Η υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι δεκαέξι χρόνων κατηγορείται για φόνο. 12 ένορκοι συνεδριάζουν για το αν θα εφαρμοστεί η θανατική ποινή, αντικατοπτρίζοντας τις - δυστυχώς διαχρονικές - προκαταλήψεις της κοινωνίας μας, μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται «βίαια» μπροστά στα μάτια μας. «12 θυμωμένοι άντρες» κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, έχουν κληθεί να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας το βάρος της ευθύνης που φέρνει η κάθε τους απόφαση.
12 ANGRY MEN η ταινία
Αμερικάνικη τηλεταινία του 1954, που το 1957 έγινε ταινία με το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Sidney Lumet και πρωταγωνιστή τον Henry Fonda. Χρυσή Άρκτος, πολλά βραβεία και τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ (μία εκ των οποίων καλύτερου σεναρίου). Δεύτερη καλύτερη δικαστική ταινία όλων των εποχών και μέσα στις 50 καλύτερες ταινίες του αιώνα. Έγιναν re-make της ταινίας από πολλές χώρες σ’ όλον τον κόσμο, με τελευταίο το ρωσικό “12” του Nikita Mikhalkov, που είναι βασισμένο στο “12 angry men”.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας
Η ιδέα να παρουσιάσω το έργο «ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ» ήρθε πριν δύο χρόνια, όταν είδα την ταινία “12 angry men” του Sidney Lumet. Στο site www.tocinemadaki.gr (που ασχολείται με τον κινηματογράφο) είχε γραφτεί μία κριτική για το “the Μan from Earth” (την προηγούμενη μου σκηνοθετική δουλειά) όπου εκφραζόταν στο τέλος η επιθυμία να δει και το “12 angry men” το φως ελληνικής σκηνής. Είχα ξανακούσει για την ταινία από έναν φίλο, που μου είχε προτείνει να την σκηνοθετήσω, οπότε όταν διάβασα κι αυτό, πείστηκα ότι πρέπει να τη δω. Χαίρομαι για τις παροτρύνσεις αυτές, γιατί η ταινία με άγγιξε και θέλησα κι εγώ να τη δω επί σκηνής. Θέλησα να δω 12 ηθοποιούς, σε απόσταση αναπνοής από τον θεατή, να κορυφώνουν και να ηρεμούν σ’ ένα καρδιογράφημα 120 παλμών και άνω.
Στη θεατρική του μεταφορά, κράτησα την εποχή που γράφτηκε το έργο, γιατί βρίσκω πολύ ελκυστικό όταν το θέατρο, μας παίρνει από το τώρα και το εδώ και μας ταξιδεύει σε άλλα μέρη και χρόνους. Αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, παρά τη χιλιομετρική και χρονική του απόσταση από το εδώ και το τώρα, μας δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν στην ουσία τους. Οι ίδιες απόψεις θα μπορούσαν να εκφραστούν και σήμερα, ειδικά όσον αφορά τον ρατσισμό κι αυτό δεν το λες καθόλου «ευτυχώς». Και δεν μιλάμε μόνο για φυλετικό ρατσισμό, αλλά επίσης κοινωνικό, θρησκευτικό, σεξιστικό και οπουδήποτε χωράει η έννοια του διαφορετικού. Δηλαδή παντού.
Στην παγκόσμια πραγματικότητα του σήμερα βλέπουμε να ξεπηδούν έντονα φασιστικά μανιφέστα, που προφανώς δεν ήταν πολύ καλά θαμμένα. Ακόμη, γίνονται προτάσεις για επαναφορά της θανατικής ποινής σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στη δική μας. Απόψεις και πιστεύω που εκφράστηκαν σ’ ένα έργο του ’57 το οποίο γράφτηκε ωκεανούς μακριά από την Ελλάδα, μεταφέρονται αυτούσια στο τώρα και στο εδώ και τίποτα δεν σου «χτυπάει». Ο άνθρωπος συνεχίζει να επιλέγει να είναι αστόχαστος και να καταδικάζει -είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά- με την πρώτη ευκαιρία τον συνάνθρωπο του. Αυτό, κάνει το έργο επίκαιρο και διαχρονικό, δείχνοντας μας ότι ο ρατσισμός αντιστέκεται σθεναρά ακόμη σε ιδέες περί φιλελευθερισμού. Αλλά, οι ιδέες αυτές παρά του ότι απαιτούν δυνατούς υπερασπιστές, υπάρχουν ευτυχώς Άνθρωποι που αγωνίζονται για την αλήθεια, την αγάπη και τη συγχώρεση με όλο τους το είναι.
Στην Σύρο…
Χαίρομαι που θα παρουσιαστεί η παράστασή μας στη Σύρο και θα ξεκινήσει από εδώ τον νέο κύκλο παραστάσεών της πριν μεταφερθεί στην Αθήνα. Η Σύρος είναι η γενέτειρα της γιαγιάς μου και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Έτσι θέλησα να κάνουμε το ντεμπούτο της δεύτερής μας χρονιάς, στο πανέμορφο νησί της Σύρου και στο διαμάντι του ελληνικού θεατρικού γίγνεσθαι, το θέατρο Απόλλων.
Κωνσταντίνα Νικολαΐδη (σκηνοθέτιδα και παραγωγός)
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Reginald Rose
Μετάφραση / Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Δραματουργική Επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος
Α’ βοηθός σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα
Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κωνσταντέλλου
Σκηνικά: David Negrin
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη
Φώτα: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Μουσική: Γιώργος Περού
Sound design: Νίκος Τσέκος
Video art: Λάμπης Ζαρουτιάδης
Promo video: Γρηγόρης Πανόπουλος
Φωτογραφία: Γιάννης Βελισσαρίδης
Γραφιστική επιμέλεια: Σπύρος Δαπέργολας
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή
Οι 12 ένορκοι είναι:
Χριστόδουλος Στυλιανού, Τρύφων Καρατζάς, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιώργος Γιαννόπουλος, Περικλής Λιανός, Βασίλης Παλαιολόγος, Χάρης Μαυρουδής, Μανώλης Ιωνάς, Απόλλων Μπόλλας, Αλέξανδρος Πέρρος, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Αυγουστίνος Κούμουλος
Συμμετέχει ο Αλέξης Σταυριανός
Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία, 6946507792 (Playwalk)
Arts Marketing: Playwalk
Παραγωγή: A PRIORI
Θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ - Σύρος
Παραστάσεις: Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου στις 20.00
Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου στις 18.30 και 21.00
Διάρκεια: 90’
Εισιτήρια: €18, €15 (παιδιά, φοιτητές, ευπαθείς ομάδες)
Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο θεάτρου Απόλλων
Κρατήσεις: 22810 85192 (καθημερινά 10.00-15.00)
Μέρος των εσόδων των παραστάσεων θα δοθεί στη Στέγη Ανηλίκων Σύρου.
Επίσημος δικτυακός τόπος παράστασης: www.a-priori.gr
Περισσότερες φωτογραφίες από τις παραστάσεις στο θέατρο Αλκμήνη την χειμερινή περίοδο, 2014-2015.
Πριν το Χάραμα, στο Κατράκειο Θέατρο στην Νίκαια
Πριν το χάραμα
των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα
στο Κατράκειο Θέατρο
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015
Πριν το χάραμα των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα στο Κατράκειο. Το έργο είναι γεμάτο από λαϊκά τραγούδια που όλοι αγαπάμε. Ταυτόχρονα όμως είναι μια πολύ δυνατή και συγκινητική ερωτική ιστορία, που διαδραματίζεται μεταπολεμικά, στα χρόνια ακριβώς των μεγάλων λαϊκών δημιουργών, τραγουδιών και φωνών.
Οι ήρωες του έργου είναι άνθρωποι του τραγουδιού που ζουν με πάθος τα πάθη τους! Οι ιστορίες τους διατρέχουν την νεότερη ιστορία της Ελλάδας από την απελευθέρωση, στον Εμφύλιο, στην μεταπολεμική Ελλάδα και την δικτατορία. Ζωές γεμάτες κρυφές παγίδες, σκοτεινά μονοπάτια και μυστικούς γκρεμούς. Αγάπες απελπισμένες και ψυχές αγιάτρευτες μέχρι την τελευταία τους ώρα. Πάντα με πίστη στην αλήθεια της καρδιάς!
Δυο λόγια για την υπόθεση του έργου:
Θεσσαλονίκη. Γερμανική κατοχή. Ο Ανέστης προσπαθεί να πιάσει δουλειά στο κέντρο του Κώστα Δραγούτσου, όπου παίζει μπουζούκι ο αδερφός του Λευτέρης και τραγουδούν οι γνωστοί Αρετή Λάμπρου, Νανά Βάλβη και Μανώλης Ναξιώτης. Παρά το γεγονός ότι είναι ερωτευμένος με την Δέσποινα, κόρη καλής κοινωνίας, την εγκαταλείπει μόλις αυτή μένει έγκυος. Ο δεσμός του με την Αρετή, τον βοηθά και επαγγελματικά, ιδιαίτερα όταν ο Μανώλης που διατηρεί θυελλώδη δεσμό με την Νανά Βάλβη τσακώνεται μαζί της και φεύγει από το μαγαζί. Στον εμφύλιο, τραμπούκοι καίνε το μαγαζί του Κώστα. Όλοι ξαναβρίσκονται στην Αθήνα, με άλλες ζωές, άλλες καριέρες, άλλους έρωτες και άλλα πάθη. Και άλλες ενοχές, καθώς οι επιλογές τους έχουν επηρεάσει με τρόπο τραγικό κάποιους από τους δικούς τους ανθρώπους. Οι ζωές τους αναμειγνύονται ξανά, σε εκρηκτικό μείγμα, στο όριο του έρωτα και του θανάτου.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου, Μιχάλης Ρέππας
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κουστούμια: Έβελιν Σιούπη
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Ενορχήστρωση τραγουδιών: Νίκος Στρατηγός
Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά):
Σοφία Βόσσου, Στέλιος Διονυσίου, Ευθύμης Ζησάκης, Κατερίνα Κούκα, Μπέτυ Μαγγίρα, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ορέστης Τζιόβας
Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη 2015.
Γενική είσοδος: 15€
Κατράκειο Θέατρο
Πάροδος Ακροπόλεως
Νίκαια
Τηλέφωνο: 210-4278141
Βάκχες, του Ευριπίδη, στο αρχαίο θέατρο Μεσσήνης
Βάκχες του Ευριπίδη
στο αρχαίο θέατρο Μεσσήνης
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015
Με τις Βάκχες του Ευριπίδη, εμφανίζεται το πειραϊκό θέατρο στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης στις 7 Αυγούστου.
Η δεύτερη παρουσίαση του έργου θα είναι 26 Αυγούστου στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας στα πλαίσια του φεστιβάλ. Η παράσταση που τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου πολιτισμού, του υπουργείου τουρισμού, του ΕΟΤ και της πανελλήνιας ομοσπονδίας κωφών θα έχει- καθώς μας εξηγεί ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Παπαθεοδώρου- την εξής πρωτοτυπία: είναι η πρώτη παράσταση αρχαίου δράματος μεταφρασμένη στην ελληνική και διεθνή νοηματική γλώσσα. Δύο διερμηνείς για τους κωφούς στα δύο άκρα της σκηνής θα μεταφράζουν την παράσταση στη δική τους γλώσσα.
Αργότερα, λέει ο σκηνοθέτης, θα περιοδεύσουν σε Ήπειρο, Μακεδονία, με τελικό σταθμό την Αθήνα στο Θέατρο Πέτρας. Στα άμεσα σχέδιά του είναι να ταξιδέψει η παράσταση στο εξωτερικό.
Οι Βάκχες, η τραγωδία αυτή του Ευριπίδη, γράφτηκε το 407Π.Χ., όταν ο ποιητής βρισκόταν στην Πέλλα της Μακεδονίας, στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου και σκηνοθετήθηκε από το γιο του το 405 π.Χ. στην Αθήνα.
Η τραγωδία αυτή διδάχθηκε (παίχτηκε) μετά τον θάνατο του δημιουργού της. Το έργο έχει γνήσια Διονυσιακή υπόθεση, εξιστορεί δηλαδή την έλευση του Βάκχου (Διονύσου) στη Θήβα κατά την οποία ο Πενθέας φονεύεται από την μητέρα του Αγαύη, γιατί αντιστάθηκε στη λατρεία του νέου θεού.
Μερικοί στηριζόμενοι σε κάποιες εσωτερικές μαρτυρίες και αναφορές πιστεύουν πως το έργο γράφτηκε για να διδαχτεί σε δραματικούς αγώνες που οργάνωσε ο Μακεδόνας βασιλιάς προς τιμήν των Μουσών και του Διονύσου..
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαθεοδώρου
Διεύθυνση παραγωγής: Κυριάκος Κερανόπουλος
Μετάφραση: Χρήστος Σάββας
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Στίχοι χορικών: Τούλα Καρώνη
Χορογραφία: Κάλια Θεοδοσιάδη
Στο ρόλο του θεράποντα (φιλική συμμετοχή): Σπύρος Φωκάς
Αγαύη: Τιτίκα Σαριγκούλη
Διόνυσος 1και2: Κυρ. Υψηλάντη- Βασίλης Ζώης
Τειρεσίας: Αλεξ. Μαρτζούκος
Πενθέας: Π. Τσαπαλιάρης
Κάδμος: Σπ. Κατηφόρης
Αγγελιαφόρος Α και Β: Ν. Αφιανάς
Χορός: Εβ. Φιτσαντωνάκη- Κατ. Χολή- Μαρ. Μανόνα- Κων. Σπάθη-Ιφ. Καφετζοπούλου- Κελ. Νικηφόρου