Άρθρα
Σαν σήμερα 10 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 10 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης
Δομετιανού επισκόπου Μελιτινής
Μαρκιανού πρεσβυτέρου και οικονόμου της Μεγάλης Εκκλησίας και Αμμωνίου
10 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
403 π.Χ.: Ο δημοκρατικός στρατηγός Θρασύβουλος με 70 άνδρες νικά το στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα.
49 π.Χ: Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει με το στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη». Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.
1776: Ο άγγλος συγγραφέας Τόμας Πέιν εκδίδει την «Κοινή Λογική» (Common Sense) ένα φυλλάδιο, με το οποίο υπερασπίζεται την Αμερικανική Επανάσταση.
1789: Ολοκληρώνονται οι πρώτες εκλογές στις ΗΠΑ, που είχαν αρχίσει στις 15 Δεκεμβρίου
1788. Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον γίνεται ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.
1810: Χωρίζουν ο Ναπολέων Βοναπάρτης και η Ιωσηφίνα ντε Μποαρνέ. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακυρώνει το γάμο τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.
1839: Φτάνει για πρώτη φορά το τσάι στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Ινδία.
1861: Η Φλόριντα αποσχίζεται από τις ΗΠΑ, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά τον Αμερικανικό Εμφύλιο.
1863: Εγκαινιάζεται στο Λονδίνο ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος, με τη γραμμή Πάντιγκτον - Φάρινγκτον.
1872: Ο πολυεκατομμυριούχος Τζον Ροκφέλερ ενσωματώνει στις επιχειρήσεις του τη Standar Oil.
1886: Πρώτη ερμηνεία στη Βιέννη, αίθουσα Μουσικβεράιν, σε διεύθυνση Χανς Ρίχτερ του "Te Deum" του Αντόν Μπρούκνερ.
1895: Ο Χαρίλαος Τρικούπης ανεβαίνει στα Ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του διαδόχου στα αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Ο βασιλιάς καλύπτει προκλητικά το διάδοχο και αφήνει ακάλυπτο το λαοπρόβλητο πρωθυπουργό. Ο Τρικούπης θα υποβάλλει την παραίτησή του στις 12 Ιανουαρίου στο βασιλιά Γεώργιο Α'.
1901: Ανακαλύπτεται η μεγαλύτερη αναβλύζουσα πετρελαιοπηγή του Τέξας των ΗΠΑ.
1903: Η Αργεντινή απαγορεύει την εισαγωγή βοδινού κρέατος από την Αμερική για λόγους υγείας.
1910: Η Νοτιοδυτική Αφρική εξελίσσεται στη σπουδαιότερη γερμανική αποικία, λόγω των εκεί κοιτασμάτων διαμαντιών.
1911: Ο Ταγματάρχης Τζίμι Ερικσον, βγάζει την πρώτη αεροφωτογραφία από αεροπλάνο, πάνω από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
1911: Η ελληνική Αναθεωρητική Βουλή τροποποιεί ορισμένα άρθρα του Συντάγματος.
1912: Στη Νέα Υόρκη, το πρώτο υδροπλάνο του κόσμου, βάσει σχεδίων του Γκλεν Κούρτις, κάνει την παρθενική του πτήση στο Χαμοντσπόρτ.
1919: Υπόμνημα του Ελευθέριου Βενιζέλου προς τη Διάσκεψη της Ειρήνης, που πραγματοποιείται στο Παρίσι, προσδιορίζει ότι, 4,3 εκατομμύρια Έλληνες ζουν εντός της ελληνικής επικράτειας.
1920: Τίθεται σε ισχύ η Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών, με την οποία λήγει και τυπικά ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύμφωνα με αυτήν το γερμανικό Ράιχ μειωνόταν κατά 70.000 τ.χλμ. και κατά 5,5 εκατομμύρια κατοίκους.
1920: Συνεδριάζει για πρώτη φορά η Κοινωνία των Εθνών, πρόδρομος του ΟΗΕ.
1922: Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επικυρώνει τη συνθήκη με τη Βρετανία, που εγκαθιδρύει την ελεύθερη ιρλανδική πολιτεία. Ο Αρθουρ Γκρίφιθ, ιδρυτής του Σιν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του IRA, εκλέγεται πρόεδρος του Ιρλανδικού Ελεύθερου Κράτους.
1923: Τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ φεύγει από τη Γερμανία.
1925: Υπογράφεται σύμβαση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αμερικανικής εταιρείας ΟΥΛΕΝ για την ανάληψη έργων ύδρευσης των Αθηνών.
1927: Συγκρούσεις ξεσπούν στην Αθήνα μεταξύ οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου.
1927: Στις κινηματογραφικές αίθουσες της Γερμανίας προβάλλεται η φουτουριστική ταινία του Αυστριακού σκηνοθέτη, Φριτς Λανγκ «Μετρόπολις». Ο Λανγκ θεωρείται εκ των κορυφαίων εκπροσώπων του γερμανικού εξπρεσιονισμού.
1929: "Οι περιπέτειες του Τεντέν": Εκδίδεται το πρώτο τεύχος του πιο διάσημου και αναγνωρίσιμου ήρωα κόμικ του Βελγίου και της Ευρώπης. Δημιουργός του μέχρι το θάνατό του είναι ο Ζορζ Προσπέρ Ρεμί, γνωστότερος με το ψευδώνυμο Ερζέ.
1929: Θεμελιώνεται η Νέα Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή, δίπλα στη Γεννάδιο Βιβλιοθήκη.
1941: Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κλεισούρα, συνεχίζοντας την προέλασή του στα αλβανικά εδάφη.
1943: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Σοβιετικοί αντεπιτίθενται καθολικά στο Στάλινγκραντ, στο Λένινγκραντ και στον Καύκασο.
1946: Διεξάγεται στο Λονδίνο η πρώτη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Εκπροσωπούνται 51 κράτη.
1947: Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ ανακοινώνει ότι προσδιόρισε τον ιό της πολιομυελίτιδας.
1949: Η δισκογραφική εταιρία RCA παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίσκο των 45 στροφών.
1950: Ξένες έγκυρες εφημερίδες περιγράφουν με μελανά χρώματα τις απαράδεκτες μεθόδους, που χρησιμοποιούσαν οι ελληνικές αρχές σε βάρος των κρατουμένων στη Μακρόνησο.
1952: Στην Πανμουγιόμ, η αποστολή του ΟΗΕ απορρίπτει την ανακωχή, καθώς οι Κορεάτες αρνούνται να απαγορεύσουν τη δημιουργία αεροπορικών βάσεων στο βορρά.
1953: Στις ΗΠΑ, το ζεύγος Ρόζενμπεργκ, που έχει καταδικαστεί σε θάνατο για κατασκοπεία, κάνει αίτηση χάριτος στον Πρόεδρο Τρούμαν.
1957: Ο Χάρολντ Μακ Μίλαν επιλέγεται από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β' πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μετά την παραίτησή του Αντονι Ιντεν.
1965: Ο 24χρονος Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Ως παιδί πολιτικών προσφύγων με το όνομα Γιούτσοφ, θα χρειαστεί ειδική διαδικασία από το Υπουργείο Εξωτερικών για να αγωνισθεί. Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η ιαχή «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν.
1967: Κάνει για πρώτη φορά, στις ΗΠΑ, την εμφάνισή της η Εκπαιδευτική Τηλεόραση.
1969: Μετά από 147 χρόνια κυκλοφορίας, βγαίνει το τελευταίο φύλλο της Saturday Evening Post.
1969: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη για πρώτη φορά γυναικών στην ελληνική αστυνομία.
1979: Ο ανεξάρτητος βουλευτής Ιωάννης Πεσματζόγλου αναγγέλλει την ίδρυση του Ελληνικού Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
1981: Στο Ελ Σλαβαδόρ οι αντάρτες του «FMLN» πραγματοποιούν την πρώτη μεγάλη επίθεση τους και καταλαμβάνουν μεγάλο κομμάτι της χώρας.
1982: Στη Γουατεμάλα, βρίσκονται τα πτώματα των 50 ατόμων, που είχαν απαχθεί δέκα ημέρες νωρίτερα.
1983: Ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
1984: Οι ΗΠΑ και το Βατικανό αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.
1985: Αναλαμβάνει την προεδρία της Νικαράγουα ο επικεφαλής του κόμματος των Σαντινίστας, Ντανιέλ Ορτέγκα και δεσμεύεται να προωθήσει το σοσιαλιστικό όραμα αλλά και να συνάψει συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση και την Κούβα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να στηρίζουν τους αντιπάλους του Ορτέγκα, «Κόντρας».
1989: Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».
1990: Δημιουργείται ο όμιλος Time Warner από τη συγχώνευση των Time Inc. και Warner Communications.
1991: Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου προκαλεί το θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα.
1992: Έρευνα της Greenpeace δείχνει ότι, 243.000 Ιρακινοί πολίτες και στρατιώτες σκοτώθηκαν στον Πόλεμο του Κόλπου.
1993: Στη Βομβάη της Ινδίας, εκατοντάδες είναι οι νεκροί κατά τη διάρκεια θρησκευτικών ταραχών μεταξύ ισλαμιστών και ινδουιστών.
1994: Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ εγκρίνουν σχέδιο των ΗΠΑ, που προβλέπει στενότερη συνεργασία με τις χώρες του πρώην σοβιετικού συνασπισμού.
1995: Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ουκρανία καταλήγουν σε συμφωνία για την καταστροφή ολόκληρου του πυρηνικού οπλοστασίου της Ουκρανίας.
1996: Η Αλβανία καταργεί τις βίζες για τους Έλληνες ταξιδιώτες, σε μια προσπάθεια βελτίωσης των διμερών σχέσεων.
1997: Αγγείο του 5ου αιώνα π.Χ. με χαραγμένο στην εξωτερική του επιφάνεια το όνομα του Ευριπίδη ανάστροφα, ανακαλύπτεται σε σπήλαιο της Σαλαμίνας, όπου βρισκόταν το ησυχαστήριο του τραγικού ποιητή.
1998: Ξεσπάει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ντόπινγκ στην ιστορία του ευρωπαϊκού αθλητισμού, όταν βλέπει το φως της δημοσιότητας η περίπτωση της Ανατολικογερμανίδας Χάιντι Κρίγκερ, πρωταθλήτριας Ευρώπης στη σφαιροβολία. Η Κρίγκερ ωθείται σε εγχείρηση αλλαγής φύλλου εξαιτίας της πληθώρας των αναβολικών, που αναγκάστηκε να πάρει από την ηλικία των 12 ετών. Όπως αποκαλύπτεται, η Κρίγκερ είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις αθλητριών, που έπεσαν θύμα των Γερμανών αθλιάτρων, εμφανίζοντας αυξημένη τριχοφυΐα και βαριά φωνή.
1999: Έντονη είναι η φημολογία και τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και θέλουν το δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλο να ετοιμάζει την ίδρυση νέου κόμματος. Οι φήμες ενισχύθηκαν μετά τη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα», όταν δηλώνει ότι θα αφήσει το δήμο μόνο εφόσον προκύψει ισχυρός λόγος και τονίζει ότι νιώθει απεγκλωβισμένος από τους υφιστάμενους κομματικούς σχηματισμούς, για τους οποίους λέει ότι έκλεισαν το βιοϊστορικό τους κύκλο.
2000: Η διαδικτυακή εταιρεία America OnLine ανακοινώνει την εξαγορά της TIME WARNER έναντι του αστρονομικού ποσού των 162 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ετσι, σχηματίζεται ο μιντιακός κολοσσός με την επωνυμία AOL TIME WARNER.
2003: Κατά την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας στην Ε.Ε Σημίτης και Πρόντι, στην πρώτη κοινή συνεδρίαση των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Υπουργικού Συμβουλίου, στο Ζάππειο, τονίζουν, πως θα επιδιώξουν τη διεθνή συνεννόηση για να αποτραπεί ο πόλεμος στο Ιράκ.
2007: Ορκίζεται πρόεδρος στη Νικαράγουα για δεύτερη φορά ο Ντανιέλ Ορτέγκα.
2010: Η Κίνα ξεπερνάει τη Γερμανία και γίνεται ο μεγαλύτερο εξαγωγέας παγκοσμίως.
2013: Μπαράζ εκρήξεων στο Πακιστάν στοιχίζει τη ζωή σε περισσότερους από 100 ανθρώπους ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 270.
Γεννήσεις σαν σήμερα
291 - Φιλομένα, Ελληνίδα πριγκίπισσα.
Η Αγία Φιλομένα (10 Ιανουαρίου 291 - 11 Αυγούστου 302) ήταν Ελληνίδα πριγκίπισσα.
Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 291 στην Κέρκυρα και μαρτύρησε για την πίστη της στη Ρώμη στις 11 Αυγούστου 302 σε ηλικία 11 ετών. Η λατρεία της από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία άρχισε στις αρχές του 19ου αιώνα, μετά την αρχαιολογική ανακάλυψη στις Κατακόμβες της Πρίσιλλα οστών νεαρής γυναίκας, που ερμηνεύθηκε από τους ειδικούς ότι είναι οστά της μάρτυρος.
1573 - Σίμων Μάγερ, Γερμανός αστρονόμος.
Ο Σίμων Μάγερ, γνωστός και ως Σίμων Μάριος, ήταν Γερμανός αστρονόμος. (Simon Mayr, 10 Ιανουαρίου 1573 - 5 Ιανουαρίου 1625)
Γεννήθηκε στο Γκούντσενχαουζεν, κοντά στη Νυρεμβέργη, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην πόλη του Άνσμπαχ.
Δημοσίευσε το 1614 σύγγραμμα με τον τίτλο «Mundus iovialis anno 1619 detectus...» ή De Mundo Joviali, στο οποίο αναφέρει τους 4 μεγάλους δορυφόρους του πλανήτη Δία. Πολλοί είναι εκείνοι που αποδίδουν σ΄ αυτόν την ανακάλυψή τους, αλλά ο Γαλιλαίος τους ανακάλυψε αυτός πρώτος το 1610 αποδίδοντας στον Μάγερ την ανακάλυψη του δεύτερου δορυφόρου. Ωστόσο, ο Μάγερ είναι αυτός που τους έδωσε τα ονόματα με τα οποία τους γνωρίζουμε σήμερα.
Πάντως ο Μάγερ υπήρξε ο πρώτος που περιέγραψε τον Μέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας με τη βοήθεια τηλεσκοπίου. Συγκεκριμένα, στο παραπάνω έργο του σημειώνει ότι τον παρατήρησε στις 15 Δεκεμβρίου 1612 και ότι έμοιαζε με «τη φλόγα ενός κεριού όπως φαίνεται τη νύκτα μέσα από κέρας» (εκείνη την εποχή φύλακες για τη νύκτα περιπολούσαν τις μικρές πόλεις της Ευρώπης εφοδιασμένοι με φανούς, τις φλόγες των κεριών των οποίων προστάτευαν παράθυρα καλυμμένα με λεπτότατη επίστρωση κέρατος). Η περιγραφή αυτή δίνει μια καλή ιδέα σχετικά με την εμφάνιση του Γαλαξία της Ανδρομέδας όταν παρατηρείται με μικρό τηλεσκόπιο, αν και άλλοι αστρονόμοι του 17ου αιώνα τον περιέγραψαν διαφορετικά.
Ο Σίμων Μάγιερ είχε σπουδάσει Αστρονομία κοντά στον μεγάλο Δανό αστρονόμο Τύχωνα με δαπάνες του Γεωργίου Φρειδερίκου, Κόμητα του Άνσμπαχ.
1769 - Μισέλ Νεΰ, Γάλλος στρατάρχης.
Ο Μισέλ Νεΰ (Michel Ney, προφορά στα γαλλικά: Μισέλ Νε, 10 Ιανουαρίου 1769 – 7 Δεκεμβρίου 1815), Πρίγκηπας της Μόσχας, Δούκας του Έλχινγκεν, επονομαζόμενος Le Rougeaud («Ο Κοκκινωπός») και Le Brave des Braves («Ο Γενναίος των Γενναίων») ήταν στρατάρχης του Γαλλικού στρατού, που πήρε μέρος στη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντειους Πολέμους.
Εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία το εργαστήριο βαρελοποιίας του πατέρα του για να καταταγεί εθελοντής στο πλησιέστερο σύνταγμα πεζικού. Σε όλη του τη σταδιοδρομία θα διακρινόταν επανειλημμένως για πράξεις γενναιότητας, αλλά και έλλειψης στρατηγικού πνεύματος -πολλοί ήταν εκείνοι ωστόσο, οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι πρώτες ήταν περισσότερο αποτέλεσμα... απερισκεψίας. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης εκτίμησε την ορμητικότητά του και τον προήγαγε σε Στρατάρχη, αν και αναγκαζόταν πάντοτε να τον επιτηρεί στενά. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις η παρόρμησή του κέρδιζε μάχες. Επικεφαλής της γαλλικής οπισθοφυλακής κατά την υποχώρηση από τη Ρωσία, επέδειξε αξιοθαύμαστη γενναιότητα και ηρωισμό, απωθώντας τις επανειλημμένες και υπεράριθμες επιθέσεις των Ρώσων, κερδίζοντας το προσωνύμιο «Ο Γενναίος των Γενναίων».
1829 - Επαμεινώνδας Δεληγεώργης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης (1829-14 Μαΐου 1879) ήταν Έλληνας πολιτικός που χρημάτισε έξι φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πατέρας του ήταν ο Μήτρος Δεληγεώργης, αγωνιστής και φρούραρχος του Μεσολογγίου. Εκλέχτηκε το 1859 βουλευτής Μεσολογγίου αλλά δύο χρόνια αργότερα φυλακίστηκε από το καθεστώς του Όθωνα. Απελευθερώθηκε το 1862 και συνέχισε την πολιτική του σταδιοδρομία. Έγινε Υπουργός επί της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως κατά την Προσωρινή Κυβέρνηση του 1862. Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος Εθνικό Κομιτάτο, με το οποίο εκλέχτηκε βουλευτής.
Δεν ήταν υπέρμαχος της Μεγάλης Ιδέας και πίστευε πως μια καλύτερη λύση για το Ανατολικό Ζήτημα θα ήταν η βελτίωση της κατάστασης των Ελλήνων που ζούσαν στις υπό Οθωμανικό ζυγό περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, μέσω του εκδημοκρατισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Δεληγεώργης ήταν το άτομο, το οποίο στις 10 Οκτωβρίου 1862, κήρυξε το τέλος της βασιλείας του Όθωνα και τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης.
Το 1865 διετέλεσε πρωθυπουργός ενώ μέχρι τον θάνατο του διετέλεσε υπουργός παιδείας, οικονομικών στην οικουμενική κυβέρνηση Κανάρη και υπουργός εξωτερικών. Συνολικά ο Δεληγεώργης χρημάτισε έξι φορές πρωθυπουργός (Οκτώβριος 1865, Νοέμβριος 1865, 1870, 1872, 1876, 1877), ενώ διατηρεί μέχρι και σήμερα τον τίτλο του νεώτερου Έλληνα πρωθυπουργού, καθώς ανέλαβε πρώτη φορά την εξουσία σε ηλικία 36 ετών. Πέθανε στην Αθήνα το 1879.
Αποκαλέστηκε «ηγέτης της νεωτέρας γενιάς».
1859 - Αλέξανδρος Κοντούλης, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Αλέξανδρος Κοντούλης (10 Ιανουαρίου 1859 – 22 Αυγούστου 1933) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος με πλούσια δράση, καθώς και διπλωμάτης.
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 10 Ιανουαρίου 1859 (παλαιό ημερολόγιο: 29 Δεκεμβρίου 1858) και καταγόταν από οικογένεια ευπόρων γαιοκτημόνων. Ο πάππος του Κωνσταντής Κοντούλης ήταν Δημογέρων και Έφορος των Κουντούρων καθώς και ο μεγαλύτερος εκ των τεσσάρων μεγάλων κτηματιών που αναφέρονται στο "Δευτέριον των χωραφιών της Ελευσίνος εν ταις μοιρασιαίς" του έτους 1805. Υιός της αδελφής του ήταν ο Στρατηγός Dr.rer.pol. Xαρίλαος Αναστασίου Κριεκούκης ο οποίος υπήρξε διακεκριμένος διπλωματικός ακόλουθος της Βασιλικής Πρεσβείας της Ελλάδος στο Βερολίνο.
1882 - Εζέν Ντελπόρτ, Βέλγος αστρονόμος.
Ο Εζέν Ζοζέφ Ντελπόρτ (Eugène Joseph Delporte, 10 Ιανουαρίου 1882 – 19 Οκτωβρίου 1955) ήταν Βέλγος αστρονόμος. Αναφέρεται στα ελληνικά και ως Ευγένιος Ντελπόρτ.
Ο Ντελπόρτ είχε συνολικά ανακαλύψει 66 αστεροειδείς. Σημαντικές ανακαλύψεις ανάμεσα σε αυτές ήταν ο 1221 Αμόρ (που έδωσε το όνομά του στους Αστεροειδείς Αμόρ που πλησιάζουν την τροχιά της Γης) και ο 2101 Άδωνις, ένας από τους απολλώνιους αστεροειδείς. Επίσης ανεκάλυψε μόνος ή μαζί με άλλους κάποιους κομήτες, από τους οποίους ο σημαντικότερος είναι ο περιοδικός Κομήτης du Toit-Neujmin-Delporte. Ο Ντελπόρτ εργαζόταν στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Βελγίου (Observatoire Royal de Belgique), που βρίσκεται στην πόλη Υκλ (Uccle, από την οποία ονόμασε τον αστεροειδή 1276 Ουκλία).
Το 1930 ο Ντελπόρτ, μετά από ανάθεση της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως (IAU), όρισε τα σύγχρονα ακριβή σύνορα ανάμεσα σε όλους τους αστερισμούς στον ουρανό, κατά μήκος γραμμών ορθής αναφοράς και αποκλίσεως για την εποχή B1875.0.
Ονομάσθηκαν προς τιμή του
Ο κρατήρας Ντελπόρτ (Delporte) στο νότιο ημισφαίριο της Σελήνης
Ο αστεροειδής 1274 Ντελπορτία (1274 Delportia).
1909 - Γιεβγκένι Βουτσέτιτς, Σοβιετικός καλλιτέχνης.
Ο Γιεβγκένι Βικτόροβιτς Βουτσέτιτς (10 Ιανουαρίου 1909 - 12 Απριλίου 1974), ήταν εξέχων γλύπτης και καλλιτέχνης της Σοβιετικής Ένωσης, Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1967), Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ (1959), γνωστός για τα ηρωϊκά, συχνά αλληγορικού ύφους, μνημεία του.
Ο Βούτσετις ήταν μαυροβουνιακής σερβικής καταγωγής, γεννημένος στο Γιεκατερίνοσλαβ (σήμερα Ντνιπροπετρόφσκ)
Ήταν εξέχων εκπρόσωπος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και είχε τιμηθεί με το Βραβείο Λένιν το 1970, το Βραβείο Στάλιν (1946,1947,1948,1949,1950), το Παράσημο Λένιν (δις) και το Παράσημο του Πατριωτικού Πολέμου δευτέρας τάξεως.
1911 - Αθανάσιος Καραμάνης, Έλληνας ψάλτης.
Ο Αθανάσιος Καραμάνης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ψάλτες του 20ού αιώνα και Άρχων Πρωτοψάλτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1911 στην Κρηνίδα (Βιτάστα) Αμφίπολης Σερρών και πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Αυγούστου 2012.
Ήταν το έκτο από τα επτά παιδιά της πολυμελούς οικογενείας του, και σε ηλικία 5 ετών (1915) έμεινε ορφανός από πατέρα. Ο ιερέας του χωριού του και πρώτος του δάσκαλος στην Ψαλτική, ο π. Εμμανουήλ Πιπεριάς, διέκρινε από νωρίς την καλλιφωνία του μικρού Αθανασίου και τον βοήθησε να καλλιεργήσει αυτό το θείο τάλαντο.
Στη συνέχεια μαθήτευσε στον Πρωτοψάλτη Αθανάσιο Μπουρλέτσικα και στον μουσικοδιδάσκαλο Χρήστο Παρασχίδη. Ο Κωνσταντινουπολίτης Χαράλαμπος Ανεστιάδης, Πρωτοψάλτης του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Δράμας τον μύησε στην Πολίτικη Ψαλτική Τέχνη και Παράδοση. Στη συνέχεια έκανε αριστερός ψάλτης του Κωνσταντίνου Πρίγγου, από τον οποίο έμαθε πολλά.
Ο Καραμάνης ανέλαβε πρώτη του φορά στασίδι το 1927, σε ηλικία 17 ετών, στον Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής της Πρώτης Σερρών, ενώ στην συνέχεια έψαλλε σε ναούς των πόλεων Δράμας, Καβάλας, Βέροιας, Θεσσαλονίκης, Πύργου Ηλείας ενώ το 1952 ανέλαβε Πρωτοψάλτης και Χοράρχης του Μητροπολιτικού Ναού Θεσσαλονίκης Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά, απ' όπου παραιτήθηκε συνταξιούχος το 1983.
Χάρις στη μεγάλη θεωρητική του κατάρτιση, το υπέροχο φωνητικό τάλαντο και το ευγενές του χαρακτήρος του, απ' όπου και αν πέρασε άφησε πλήθος μαθητών, ίσως τους περισσότερους από κάθε άλλο Δάσκαλο. Υπήρξε συνιδρυτής, μαζί με τους Αβρ. Ευθυμιάδη, Χρυσ. Θεοδοσόπουλο και Χαρίλαο Ταλιαδώρο του Φροντιστηρίου "Άγιος Δημήτριος", στο οποίο δίδαξε για πολλά χρόνια.
Συνεργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον Πρωτοψάλτη Αθ. Παναγιωτίδη, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα σοβαρό έργο ψαλτικού ύφους που επικράτησε στη Θεσσαλονίκη και διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα.
Τιμήθηκε για την πολυσχιδὴ προσφορά του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δια χειρών του Πατριάρχου Δημητρίου, ο οποίος του απένειμε το 1981 το Οφφίκιο του «Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κων/πόλεως».
1931 - Μάσιμο Βινιέλι, Ιταλός γραφίστας.
1931 - Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας.
1938 - Ντόναλντ Κνουθ, Αμερικανός επιστήμονας πληροφορικής.
Ο Ντόναλντ Έρβιν Κνουθ (αγγλικά:Donald Ervin Knuth (knuːθ), γεννήθηκε 10 Ιανουαρίου 1938) είναι διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας πληροφορικής και ομότιμος καθηγητής της «Τέχνης του Προγραμματισμού Υπολογιστών» στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Συγγραφέας του σημαντικού πολύτομου έργου «Η Τέχνη του Προγραμματισμού Υπολογιστών» (αγγλ.: The Art of Computer Programming) ο Κνουθ έχει χαρακτηριστεί ο πατέρας της ανάλυσης αλγορίθμων, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και στη συστηματοποίηση μαθηματικών τεχνικών για την εις βάθος ανάλυση της υπολογιστικής πολυπλοκότητας των αλγορίθμων.
Εκτός από την ουσιαστική συνεισφορά του σε αρκετούς κλάδους της θεωρητικής πληροφορικής, ο Κνουθ είναι ο κύριος δημιουργός του διάσημου συστήματος στοιχειοθεσίας μέσω υπολογιστή TeX, της σχετιζόμενης γλώσσας ορισμού γραμματοσειρών και συστήματος σχεδίασης METAFONT και της οικογένειας γραμματοσειρών Computer Modern.
Πολυγραφότατος συγγραφέας, ο Κνουθ δημιούργησε τα συστήματα προγραμματισμού υπολογιστών WEB/CWEB, τα οποία είναι σχεδιασμένα για να ενθαρρύνουν και να διευκολύνουν τον «λόγιο προγραμματισμό» (literate programming). Έχει σχεδιάσει επίσης την αρχιτεκτονική συνόλου εντολών MMIX.
1939 - Μπιλ Τούμι, Αμερικανός αθλητής.
1945: Ροντ Στιούαρτ, ο Σκωτσέζος τραγουδιστής με τη βραχνή φωνή.
1947 - Πέερ Στάινμπρουκ, Γερμανός πολιτικός.
1960 - Μπράιαν Κόουεν, Ιρλανδός πολιτικός.
1974 - Γιάννης Στάνκογλου, Έλληνας ηθοποιός.
1981 - Τάμτα, Γεωργιανή τραγουδίστρια.
1983 - Αποστόλης Τότσικας, Έλληνας ηθοποιός
Ο Αποστόλης Τότσικας (10 Ιανουαρίου 1983) είναι Έλληνας ηθοποιός. Έγινε περισσότερο γνωστός στο τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του στη δραματική σειρά του Mega Channel, Μαζί σου, την περίοδο 2006 - 2007.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι γιος του γνωστού ηθοποιού Γιάννη Τότσικα και κατάγεται από τη Νίκαια της Λάρισας. Μετακόμισε με τους γονείς του και τον αδελφό του Θανάση σε μικρή ηλικία στο Βόλο όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια και φοίτησε μέχρι το Λύκειο. Μόλις τέλειωσε το σχολείο επέστρεψε στην Αθήνα όπου και διαμένει. Εκεί φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από όπου αποφοίτησε το 2003.
Με το που αποφοίτησε έκανε την πρώτη του δουλειά ως ηθοποιός το 2003 αφού συμμετείχε στην μεταγλώττιση της ταινίας κινουμένων σχεδίων με τίτλο Ο Αδελφός μου ο Αρκούδος με το ρόλο του Κενάι.
Θάνατοι σαν σήμερα
976 - Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Ιωάννης Α' Κουρκούας ο λεγόμενος Τσιμισκής, (925 - 10 Ιανουαρίου 976) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τις 11 Δεκεμβρίου του 969 έως τις 10 Ιανουαρίου του 976. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες και στρατηγούς της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η ανάρρησή του στο θρόνο στις 11 Δεκεμβρίου 969, έγινε μετά από συνωμοσία και κατόπιν δολοφονία του θείου του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Ήταν πάντως ικανότατος ηγέτης με πολύπλευρες δυνατότητες. Ήταν φιλόπτωχος, ευγενής και δίκαιος και έλαβε φιλολαϊκά μέτρα.
Στη συνωμοσία του εναντίον του Νικηφόρου συμμετείχε ή ίσως και πρωτοστατούσε η Θεοφανώ, η οποία υπήρξε σύζυγος αρχικά του Ρωμανού Β΄ και στη συνέχεια σύζυγος του Νικηφόρου Φωκά. Η Θεοφανώ, κρίνοντας ότι ο Φωκάς με τα αυστηρά μέτρα του προκαλούσε λαϊκή δυσαρέσκεια, συνωμότησε με τον εραστή της Τσιμισκή να τον σκοτώσουν και να αναλάβει αυτός τη διακυβέρνηση ως νέος σύζυγός της. Η Θεοφανώ έβαλε στο παλάτι τους δολοφόνους συνωμοτώντας και με άλλα μέλη του αυλικού περιβάλλοντος και αυτοί σκότωσαν τον αυτοκράτορα στο υπνοδωμάτιό του. Όμως η συνωμοσία ήταν πασιφανής και όλο το βάρος έπεσε στη Θεοφανώ, με αποτέλεσμα ο Πατριάρχης να δηλώσει στον Τσιμισκή ότι δεν θα τον έχριζε αυτοκράτορα αν δεν απομάκρυνε τη Θεοφανώ από το παλάτι.
Προκειμένου ο Τσιμισκής να αποφύγει το προφανές σκάνδαλο, την αποκήρυξε και την έκλεισε σε μοναστήρι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, είχε στη διάθεσή του ικανούς στρατηγούς, και κυρίως τους Βάρδα Σκληρό και Πέτρο Φωκά (ανιψιό του Νικηφόρου). Με τη βοήθειά τους, εξουδετέρωσε την απειλή των Ρως υπό τον Σβιατοσλάβο. Αντιμετώπισε επίσης με επιτυχία το πραξικόπημα του αδελφού του Πέτρου Βάρδα Φωκά, ενώ ταυτόχρονα ήταν μεγαλόψυχα ευγενικός με τους συνωμότες.
Παντρεύτηκε μία από τις αδελφές του Ρωμανού Β’, τη Θεοδώρα, μια γυναίκα θεοσεβή και ήπια το 971. Πάντρεψε την ανιψιά του Θεοφανώ με το Δυτικό πρίγκηπα και διάδοχο Όθωνα Β’ (Όττο Β'), για διπλωματικούς λόγους. Διεξήγαγε σημαντικές μάχες στη Βουλγαρία αλλά και στην Ανατολή, κατακτώντας αχανείς εκτάσεις σε Βορρά και Ανατολή για λογαριασμό της Αυτοκρατορίας. Ο θάνατός του επήλθε από κάποιου είδους δηλητηρίαση.
Απολογιστικά το έργο του είναι λαμπρό, και είναι σίγουρα από τους συντελεστές της πορείας προς την κορύφωση της δύναμης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που έμελλε να γίνει κατά την περίοδο του επόμενου αυτοκράτορα Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου.
1218 - Ούγος Α', βασιλιάς της Κύπρου.
Ο Ούγος Α΄ της Κύπρου ή Ούγος Α΄ των Λουζινιάν (Hugues Ier de Lusignan, 1193 - 10 Ιανουαρίου 1218) ήταν ανήλικος όταν την 1η Απριλίου του 1205 ανέβηκε στο θρόνο της Κύπρου μετά το θάνατο του ηλικιωμένου πατέρα του, Αμαλρίκ Λουζινιάν, βασιλιά της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ.
Ο Ούγος Α' ήταν γιος του Αμαλρίκ των Λουζινιάν και της πρώτης συζύγου του Εσίβας των Ιμπελίν. Νυμφεύτηκε (1210) στην Λευκωσία την Αλίκη της Καμπανίας (1196 - 1246), κόρη της Ισαβέλλας Α' της Ιερουσαλήμ (δεύτερης συζύγου του πατέρα του) με τον προηγούμενο σύζυγό της Ερρίκο Β' της Καμπανίας. Το ζεύγος απέκτησε τα εξής παιδιά:
Μαρία των Λουζινιάν (1215 - 1254) σύζυγος του Βαλτέρ Δ' κόμη του Μπριέν
Ισαβέλλα των Λουζινιάν (1216 - 1264) σύζυγος του Ερρίκου του Πουατιέ (γιου του Βοϊμόνδου Δ' πρίγκιπα της Αντιοχείας). Είναι η μητέρα του μέλλοντος βασιλιά της Κύπρου Ούγου Γ'.
Ερρίκος Α΄ της Κύπρου, που διαδέχθηκε τον πατέρα του.
1276 - Πάπας Γρηγόριος Ι΄.
1662 - Ονώριος Β΄, πρίγκιπας του Μονακό.
1778 - Κάρολος Λινναίος, Σουηδός βοτανολόγος.
Ο Καρλ Λινέ (Carl von Linné η εξελληνισμένα Κάρολος Λινναίος (Ρόσουλτ 23 Μαΐου 1707 – Ουψάλα 10 Ιανουαρίου 1778) ήταν Σουηδός βοτανολόγος, ιατρός και ζωολόγος, που έβαλε τα θεμέλια της διωνυμικής ονοματολογίας.
1825 - Ιωάννης Βαρβάκης, ήταν Έλληνας εθνικός ευεργέτης από τα Ψαρά Χίου.
1862 - Σάμουελ Κολτ, Αμερικανός εφευρέτης. (Samuel Colt, 19 Ιουλίου 1814 - 10 Ιανουαρίου 1862)
Ο πατέρας του Κολτ, Κρίστοφερ Κολτ, ήταν αγρότης στο Κονέκτικατ, όταν αποφάσισε να μετακομίσει με την οικογένειά του στο Χάρτφορντ και να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις. Η μητέρα του Κολτ, Σάρα Κάλντγουελ, πέθανε όταν αυτός ήταν δύο χρονών και έμεινε με τον πατέρα του, τις τρεις αδελφές, που οι δύο πέθαναν σε μικρή ηλικία και η τρίτη αυτοκτόνησε αργότερα, και τους τρεις αδελφούς του. Αργότερα, στα τέσσερά του, ο πατέρας του παντρεύτηκε την Όλιβ Σάρτζεντ, η οποία και μεγάλωσε τον Κολτ.
Ως νέος θαλασσοπόρος που ταξίδευε για την Καλκούτα, ο Κολτ χάραξε ένα ξύλινο μοντέλο πυροβόλου όπλου που αργότερα έγινε το πιο διάσημο όπλο χειρός που σχεδιάστηκε ποτέ. Μετά από αρκετά χρόνια ο Κόλτ κατάφερε να αναπτύξει ένα μηχανισμό που δούλευε. Το επονομαζόμενο revolver (ελληνικά αποδίδεται ως "περίστροφο") είχε έναν μεταλλικό κύλινδρο με υποδοχές για σφαίρες (μύλος), ο οποίος περιστρεφόταν κατά μία θέση κάθε φορά που ο κόκορας σηκωνόταν. Επίσης το revolver ήταν το πρώτο όπλο που χρησιμοποιούσε με επιτυχία την κρουστική δράση.
Το 1835 ο Κολτ πατεντάρισε το σχέδιο και το 1836, που ιδρύθηκε η εταιρία Patent Arms Manufacturing Company στο Πάτερσον (Paterson), το ρεβόλβερ βγήκε στην παραγωγή. Αργότερα ο Κολτ σχεδίασε τρεις ακόμη τύπους όπλων χειρός, όπως και δύο τουφέκια. Το 1842 το εργοστάσιο έκλεισε λόγω έλλειψης παραγγελιών. Πέντε χρόνια αργότερα η παραγωγή ανέκαμψε όταν η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών παρήγγειλε χίλια κομμάτια για τον πόλεμο ενάντια στο Μεξικό. Το 1855 ο Κολτ κατασκεύασε νέο εργοστάσιο στο Χάρτφορντ, που έγινε και το μεγαλύτερο ιδιωτικό εργοστάσιο παραγωγής όπλων του κόσμου.
Ο Κολτ, επηρεασμένος από τον Ιλάια Γουίτνεϊ, ανέπτυξε μια νέα γραμμή παραγωγής βασισμένη στην ξεχωριστή κατασκευή των διαφόρων μερών και στην τελική τους συναρμολόγηση χρησιμοποιώντας μηχανές. Δήλωσε ότι «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να παραχθεί από μηχανές». Έτσι, ο Κολτ κατάφερε να παραγάγει εκατόν πενήντα όπλα την ημέρα μέχρι το 1856.
ο ρεβόλβερ χρησιμοποιούνταν εκτενώς κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου στην Αμερική και μέχρι το θάνατό του ο Κολτ είχε παραγάγει πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες όπλα. Το 1880 το «peacemaker» έγινε θρύλος στην άγρια Δύση, ενώ το 45άρι ημιαυτόματο πιστόλι του ήταν το τυπικό πιστόλι κατά τη διάρκεια του Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και παρέμεινε το επίσημο όπλο των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ μέχρι το 1984. Σήμερα, μαζί με το Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης, η βιομηχανία Κολτ αναπτύσσει ένα «έξυπνο όπλο» με τεχνολογία που θα επιτρέπει στο όπλο να εκπυρσοκροτεί μόνον από τον νόμιμο κάτοχό του.
1904 - Ζαν-Λεόν Ζερόμ, Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης.
Ο Ζαν-Λεόν Ζερόμ (Jean-Léon Gérôme, Βεζούλ, 11 Μαΐου 1824 – Παρίσι, 10 Ιανουαρίου 1904) ήταν Γάλλος ζωγράφος και ακαδημαϊκός, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της τελευταίας φάσης του νεοκλασικισμού στη Γαλλία, συνδυάζοντας τις νεοκλασικές ιδέες με την οριενταλιστική εικονογραφία. Στο εύρος τού έργου του περιλαμβάνονται ιστορική ζωγραφική, αλλά και θέματα από την Ελληνική μυθολογία φέρνοντας την Ακαδημαϊκή ζωγραφική παράδοση σε μια καλλιτεχνική κορύφωση.
1909 - Γεώργιος Βρούτος, ήταν φημισμένος Έλληνας γλύπτης του 19ου αιώνα. (Αθήνα, 1843 - Αθήνα, 10 Ιανουαρίου 1909)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1843 και είχε ρίζες από την Κρήτη. Σπούδασε από το 1859 μέχρι το 1864 γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών υπό τον Γεώργιο Φυτάλη και παράλληλα έλαβε μαθήματα μαρμαροτεχνίας στο εργαστήριο του γνωστού καθηγητή και γλύπτη Ιωάννη Κόσσου. To 1866, μετέβη στη Ρώμη με υποτροφία της βασίλισσας Όλγας, όπου και παρέμεινε για μια τριετία, σπουδάζοντας υπό την επίβλεψη των Κανόβα Άνταμο Ταντολίνι και Φίλιπο Νιακαρίνι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, εργάστηκε για λογαριασμό Ιταλού τραπεζίτη. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1873, άνοιξε δικό του εργαστήριο γλυπτικής στην Πλάκα και το 1883 διορίστηκε καθηγητής πλαστικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, ως διάδοχος του Λεωνίδα Δρόση που είχε μόλις πεθάνει. Αυτή τη θέση, ο Βρούτος την διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Το 1888 ανακηρύχτηκε μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού. Παράλληλα, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου του 1909.
Έργα της σμίλης του Βρούτου είναι ο ανδριάντας του Κοραή μπροστά στο Πανεπιστήμιο, και του Κωνσταντίνου Ζάππα μπροστά στο Ζάππειο μέγαρο. Ένας ανδριάντας βρίσκεται επίσης στην Κωνσταντινούπολη. Στο Νεκροταφείο διακρίνονται δύο μνημεία του καλλιτέχνη: το μνημείο του Παπαδάκη και αυτό του Ράλλη. Το μουσείο της Βοστώνης αγόρασε τα αγάλματα του Αχιλλέα και του Πάρι, και τα δύο καλλιτεχνικές κατασκευές από τον Βρούτο. Έργο απροσδόκητα τολμηρό είναι το «Πνεύμα του Κοπέρνικου» το οποίο βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη. Χαρακτηρίζεται ως ένα «θαύμα της τεχνικής». Ο καλλιτέχνης δημιουργεί την αίσθηση ότι το σώμα του φτερωτού δαίμονα πετάει, καθώς πάει να πέσει στη γήινη σφαίρα, ενώ στηρίζεται σε ένα ρούχο, που έχει ήδη τσακίσει. Μοιάζει να έχει σπάσει το νόμο της βαρύτητας Ανάλογη συνέχεια δεν υπήρξε στη δημιουργία του.
1917 - Μπάφαλο Μπιλ, ήταν ανιχνευτής του αμερικανικού στρατού, ένας από τους πιο διάσημους εκπροσώπους της Άγριας Δύσης, που σκότωσε πολλά βουβάλια και ουκ ολίγους Ινδιάνους.
1909 - Γεώργιος Βρούτος, Έλληνας γλύπτης.
1934 - Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε, Ολλανδός κομμουνιστής.
1935 - Έντγουϊν Φλακ, Αυστραλός αθλητής.
1951 - Σίνκλερ Λιούις, Αμερικανός συγγραφέας. (7 Φεβρουαρίου 1885 – 10 Ιανουαρίου 1951)
Γεννήθηκε στη Μινεσότα των Η.Π.Α. και ήταν γιος γιατρού. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Το πρώτο του σημαντικό έργο με το οποίο έγινε γνωστός, ήταν το μυθιστόρημα Μέιν Στριτ (Κεντρικός Δρόμος, 1920), που απέσπασε την προσοχή των κριτικών και του κοινού και κυκλοφόρησε πλατιά. Στο έργο αυτό ο Λιούις έκανε μια ρεαλιστική καταγγελία της κενότητας και του συντηρητισμού της αμερικανικής επαρχίας. Ακολούθησε το Μπάμπιτ (1922), όπου περιγράφει τη ζωή των νεόπλουτων της εποχής του, από τους οποίους διαμορφώθηκε αργότερα το σύμβολο του μέσου Αμερικανού. Στο Άροουσμιθ (1925) πραγματεύεται το θέμα της επιστημονικής έρευνας, ενώ στο Έλμερ Γκάντρι (1927) καυτηριάζει την αμερικανική εκκλησία. Για το Άροουσμιθ βραβεύτηκε το 1926 με το βραβείο Πούλιτζερ, το οποίο όμως αρνήθηκε. Στο μυθιστόρημά του Ντόντσγουερθ (1929) επανέρχεται στο θέμα του Μπάμπιτ, αλλά αυτή τη φορά ασχολείται με την απογοήτευση του τύπου του νεόπλουτου, που ανακαλύπτει την κενότητά του.
Δημοσίευσε διάφορα μυθιστορήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1930 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το οποίο δόθηκε τότε για πρώτη φορά σε Αμερικανό λογοτέχνη. Το 1936 το Πανεπιστήμιο του Γέιλ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας. Τη δεκαετία 1930-1940 στράφηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε στη συγγραφή των έργων Τζεϊχόκερ, Αυτό δε μπορεί να συμβεί εδώ και Η Άντζελα είναι εικοσιδυό χρονών.
Αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους των Η.Π.Α. Έγραψε ακόμη τα έργα: Από βασιλικό αίμα, Κας Τιμπερλέν, Ένας τόσο απέραντος κόσμος, Οι αθώοι, Έργο τέχνης, Γεδεών Πλάνις κ.ά.
1957 - Γκαμπριέλα Μιστράλ, Χιλιανή ποιήτρια.
Με το ψευδώνυμο Γκαμπριέλα Μιστράλ (Gabriela Mistral, 7 Απριλίου 1889 - 10 Ιανουαρίου 1957) έμεινε γνωστή η Λουσία Γοδόι Αλκαγιάγα (Lucila Godoy Alcayaga), Χιλιανή ποιήτρια. Υπήρξε εκπαιδευτικός, διπλωμάτης και φεμινίστρια. Ήταν η πρώτη λογοτέχνης της Λατινικής Αμερικής που κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1945. Το 1951 τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Χιλής.
Μερικά βασικά θέματα στα ποιήματά της είναι η φύση, η προδοσία, η αγάπη, η αγάπη της μάνας, η θλίψη και η αγανάκτηση, τα ταξίδια, καθώς και η ταυτότητα της Λατινικής Αμερικής, όπως αποτελείται από μείγμα εγγενών αμερικανικών και ευρωπαϊκών επιρροών. Η Γαμπριέλα Μιστράλ είχε βασκική και ινδιάνικη καταγωγή.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της εργάστηκε ως αγροτική δασκάλα σε φτωχά και απόμακρα χωριουδάκια στις χιλιανές Άνδεις. Υπήρξε δασκάλα του επίσης χιλιανού νομπελίστα Πάμπλο Νερούδα.Το 1922 συμμετείχε σε παιδαγωγική αποστολή στο Μεξικό και στη συνέχεια μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Εργάστηκε στην Κοινωνία των Εθνών και σε σχετικούς οργανινισμούς με τους οποίους επισκέφθηκε διάφορες χώρες του κόσμου, αγωνιζόμενη πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων. Διετέλεσε πρόξενος στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα, τη Νάπολη, τη Νίκαια, το Λος Άντζελες και την Πόλη του Μεξικού.
1961 - Ντάσιελ Χάμετ, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Ντάσιελ Χάμετ (Samuel Dashiell Hammett, 27 Μαΐου 1894 - 10 Ιανουαρίου 1961) ήταν Αμερικανός λογοτέχνης και συγγραφέας. Θεωρείται ο άνθρωπος που γέννησε την αμερικάνικη αστυνομική λογοτεχνία.
Γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Υποχρεώθηκε να παρατήσει το σχολείο σε νεαρή ηλικία, έτσι ώστε να βοηθήσει την οικογένειά του. Η πρώτη του αστυνομική ιστορία, που υπέγραψε με ψευδώνυμο, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Black Mask" το 1923. Την εποχή πριν τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ασχολήθηκε κυρίως με τον πολιτικό ακτιβισμό και το 1937 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Υπηρέτησε στον πόλεμο ενώ την περίοδο του Μακαρθισμού φυλακίστηκε, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η υγεία του αποδυναμώθηκε και πέθανε τελικά πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 1961.
Σημαντικά του έργα είναι η Μαύρη Μάσκα, η Κατάρα των Νταίη, Το Γυάλινο κλειδί, ο Αδύνατος άνθρωπος, το Γεράκι της Μάλτας και η Κόκκινη σφαγή. Πολλά από τα βιβλία του έγιναν μετέπειτα κινηματογραφικές ταινίες, όπως το Το Γεράκι της Μάλτας.
1970 - Πάβελ Μπελυάγιεφ, Σοβιετικός κοσμοναύτης.
Ο Πάβελ Ιβάνοβιτς Μπελυάγιεφ (26 Ιουνίου 1925 – 10 Ιανουαρίου 1970) ήταν Σοβιετικός αστροναύτης («κοσμοναύτης») και κυβερνήτης μαχητικών αεροσκαφών. Υπήρξε ο πρώτος χρονικά διοικητής του «Σώματος Κοσμοναυτών της ΕΣΣΔ» και πέρασε στην ιστορία ως ο κυβερνήτης της αποστολής Βοσχόντ 2, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποιήθηκε ο πρώτος «περίπατος στο διάστημα», το 1965.
1974 - Κωνσταντίνος Τζιτζικώστας, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.
1976 - Howlin' Wolf, Αμερικανός μουσικός.
1984 - Δημήτριος Μπίτσιος, Έλληνας πολιτικός.
1986 - Γιάροσλαβ Σάιφερτ, Τσέχος συγγραφέας.
1987 - Μαίρη Μεταξά, Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1912 στην Ανατολική Ρωμυλία και πέθανε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου 1987. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι που ερμήνευσε στον ελληνικό κινηματογράφο ως Κωνσταντινουπολίτισσα - και τις περισσότερες φορές υπερπροστατευτική - μητέρα του Κώστα Βουτσά. Μάλιστα, ο Κώστας Βουτσάς ήταν αυτός που ήταν κοντά της όταν η Μαίρη Μεταξά έφευγε απ' τη ζωή. Σημαντική εμφάνιση είχε στην ταινία 20 γυναίκες κι εγώ.
Πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν το 1958 στην ταινία "Η κυρά μας η μαμή" στο ρόλο μίας απελπισμένης χωριάτισσας μητέρας που έχει φέρει το μωρό της να το κάνει καλά η μαμή-Γεωργία Βασιλειάδου. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1980 στην ταινία Ο Κώτσος στην ΕΟΚ στο ρόλο της κυρίας Ευρωπαΐδου. Εμφανίστηκε και στο θρυλικό σήριαλ Η γειτονιά μας και για μία ακόμη φορά στο ρόλο της μαμάς του Βουτσά στη σειρά Ο ονειροπαρμένος. Συνολικά έπαιξε σε 40 κινηματογραφικές ταινίες.
Η Μεταξά δεν είχε παντρευτεί ποτέ και δεν είχε παιδιά.
1991 - Δημήτρης Μυράτ, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας).
Γεννήθηκε στην Αθήνα (κατά άλλους στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής) στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ, και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1931 στο θίασο της Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, από το 1951 μέχρι το 1956 Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ, ενώ από το 1957 διηύθυνε δικό του θίασο.
Για μια ενδιάμεση τριετία (1947 - 1950) έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο («Συρανό ντε Μπερζεράκ», «Το ημέρωμα της Στρίγγλας», «Ορέστεια») όπου και ερμήνευσε τον Ορέστη με Κλυταιμνήστρα την Κοτοπούλη και σκηνοθέτη τον Ροντήρη, το 1949). Στο ΡΕΞ ο Μυράτ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην «Άννα των χιλίων ημερών» (με τη Μελίνα Μερκούρη), στον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ, στο «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες» του Ούγκο Μπέττι, στο «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» του Ουίλιαμ Φώκνερ, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ.
Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Άννα Συνοδινού, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης, Χρήστος Τσαγανέας), ενώ το 1957 ίδρυσε, μαζί με τη σύζυγό του Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο και στεγάστηκαν (ως το θάνατό του) στο Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βουκουρεστίου. Εκεί ανέβασε και έπαιξε Πιραντέλλο («Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Να ντύσουμε τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάννα των σφαγείων»), έργα του Σώμερσετ Μωμ, της Δάφνης ντυ Μωριέ, την «Εκάβη» του Ευριπίδη και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και πολλά άλλα. Για πάρα πολλά χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.
Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, λόγιος, με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία, γνώστης της λατινικής γλώσσας και παρουσιάζει πλούσιο συγγραφικό έργο.
2001 - Σοφοκλής Τζανετής, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Σοφοκλής Τζανετής (1908 - 10 Ιανουαρίου 2001) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και υπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παρασκευόπουλου το 1966.
Διετέλεσε διοικητής της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου από το 1958 ως το 1959 με το βαθμό του Υποστράτηγου.
Ήταν διοικητής του 2ου Τάγματος του Ελ Αλαμέιν στην Ταξιαρχία του Ρίμινι κατά τον Πόλεμο του 1940.
Από τις 7 Ιανουαρίου 1963 ως τις 9 Δεκεμβρίου 1963 ήταν Γενικός Επιθεωρητής Στρατού (ΓΕΠΣ).
Από τις 22 Δεκεμβρίου 1966 ως τις 3 Απριλίου 1967 χρημάτισε υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παρασκευόπουλου.
Πέθανε σε ηλικία 93 ετών, το 2001.
2001 - Νετζατί Τζουμαλέ, Τούρκος συγγραφέας.
Ο Νετζατί Τζουμαλή (Necati Cumalı, 13 Ιανουαρίου 1921 - 10 Ιανουαρίου 2001) ήταν Τούρκος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και ποιητής, γεννημένος το 1921 στη Φλώρινα της Ελλάδας. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ουρλά κοντά στη Σμύρνη στο πλάισιο της συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας του 1923.
Μεγάλωσε στην Ουρλά και σπούδασε στη Σμύρνη και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Άρχισε να γράφει ποίηση ενώ ήταν ακόμη φοιτητής και τα ποιήματά του εκδόθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του '40 σε διακεκριμένα Τουρκικά λογοτεχνικά περιοδικά όπως τα Varlık και Servet-i Fünun. Στα τέλη της δεκαετίας αυτής, ενώ υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε επίσης να γράφει διηγήματα στα οποία διαφαινόταν η βαθειά επιρροή ενός άλλου σημαντικού Τούρκου συγγραφέα, του Σαμπαχαττίν Αλί.
Συγγραφέας περίπου 15 ποιητικών βιβλίων και πολλών βιβλίων διηγημάτων και μυθιστοριογραφίας, καθώς και θεατρικών έργων, ο Νετζατί Τζουμαλέ πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 2001 στην Κωνσταντινούπολη.
Ένας από τους γνωστότερους τίτλους του είναι το σύντομο μυθιστόρημα. "Στεγνό Καλοκαίρι" (Susuz Yaz), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Μετίν Ερκσάν το 1964 με τους Χούλια Κοτσυιγίτ και Ερολ Τας, και το οποίο κέρδισε την Χρυσή Άρκτο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου τη χρονιά εκείνη. Άλλο διάσημο μυθιστόρημά του είναι το "Κατεστραμμένοι Λόφοι: Μακεδονία 1900" (Viran Dağlar: Makedonya 1900), όπου διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του που καταγόταν από μια μακρά σειρά Τούρκων Μπέηδων, με υπόβαθρο την αναταραχή στα Βαλκάνια. To μυθιστόρημα αυτό μεταφέρθηκε (όχι πολύ πιστά) στην τηλεόραση από τον Μισέλ Φαβάρτ το 2001 ως πολυεθνής συμπαραγωγή του καναλιού ARTE με τον τίτλο "Le dernier Seigneur des Balkans". Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο "Ο Τελευταίος Άρχοντας των Βαλκανίων".
2006 - Κωνσταντίνος Σπανδάγος, Έλληνας ραδιοερασιτέχνης.
Ο Κωνσταντίνος Σπανδάγος του Ευαγγέλου (1916 − 10 Ιανουαρίου 2006) ήταν ο ιδρυτής του πρώτου ερασιτεχνικού ραδιοσταθμού στην Κρήτη.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Ο πατέρας του ήταν έμπορος ειδών πολυτελείας και εκδότης της βενιζελικής εφημερίδας «Ο Αγών». Ο Κωνσταντίνος έδειξε από μικρός την κλίση του στα ηλεκτρονικά, καθώς σε ηλικία 13 ετών είχε κατασκευάσει ένα ραδιοφωνικό δέκτη. Από το 1934 ως το 1938 σπούδασε ηλεκτρονικά σε ένα γερμανικό ιδιωτικό πολυτεχνείο στην Κωνσταντινούπολη, γενέτειρα της μητέρας του, Περσεφόνης Τσαγκαράκη, η οποία ήταν ζωγράφος. Το 1938 επέστρεψε στο Ρέθυμνο.
2007 - Κάρλο Πόντι, Ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός.
Ο Κάρλο Πόντι (Μιλάνο, 11 Δεκεμβρίου 1912- Γενεύη, 10 Ιανουαρίου 2007 (94 ετών)) ήταν Ιταλός παραγωγός, ο οποίος έγινε διάσημος από τη συνεργασία του αλλά και από το γάμο του με τη Σοφία Λόρεν.
Αρχικά ασχολήθηκε με τη Νομική και εξάσκησε το δικηγορικό επάγγελμα. Σύντομα όμως τον κέρδισε η έβδομη τέχνη και αρχικά ήταν παραγωγός ανάλαφρων κωμωδιών. Το 1954 θεωρείται σταθμός στην πορεία του, καθώς τη χρονιά αυτή αναλαμβάνει τη συμπαραγωγή του "Λα Στράντα" του Φεντερίκο Φελίνι, από κοινού με τον Ντίνο ντε Λαουρέντις. Τα επόμενα χρόνια θα καθιερώσει τη σταρ σύζυγό του, Σοφία Λόρεν, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Μερικές ταινίες που έχουν τη σφραγίδα του είναι "Δόκτωρ Ζιβάγκο", "Η Ατιμασμένη", "Ευρώπη '51" και "Οι νύχτες της Καβίρια". Μια σκοτεινή πλευρά στη ζωή του συνδέεται με τις περιπέτειες που είχε με το νόμο στα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή και παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος και έργων τέχνης, κατηγορίες από τις οποίες αργότερα απαλλάχθηκε. Πέθανε στη Γενεύη της Ελβετίας, σε ηλικία 94 ετών.
2008 - Μιχαήλ Μίνιν, Ρώσος στρατιώτης. Ως λοχίας του «Κόκκινου Στρατού» ύψωσε τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ του Βερολίνου.
Ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Μίνιν (29 Ιουλίου 1922 - 10 Ιανουαρίου 2008) ήταν Ρώσος στρατιώτης που πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κρέμασε πρώτος τη σοβιετική σημαία στο κτήριο του γερμανικού κοινοβουλίου Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας έτσι το τέλος της μάχης του Βερολίνου και την πτώση της πρωτεύουσας του Τρίτου Ράιχ που οδήγησε στο τέλος του Β'ΠΠ.
Γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Βανίνο. Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε εθελοντής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Πολέμησε στο Λένινγκραντ και στα διάφορα μέτωπα φτάνοντας μέχρι και στο Βερολίνο. Ο Στάλιν είχε δώσει διαταγή να υψωθεί η σημαία ως σύμβολο του τέλους της μάχης και της πτώσης του Βερολίνου πριν την Πρωτομαγιά, όπως και έγινε. Στις 30 Απριλίου του 1945 γύρω στις 10 το βράδυ ο Μίνιν όρμησε στο Ράιχσταγκ, ανέβηκε στην οροφή και ύψωσε την Σοβιετική σημαία. Το Μάιο του 1945 ο Μίνιν έγινε ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης για την πράξη του αυτή. Όμως η συγκεκριμένη φωτογραφία που έγινε μια από τις διασημότερες του 20ού αιώνα δεν παρουσιάζει τον Μίνιν, αφού είναι από το συνεργείο ειδήσεων, που την επόμενη μέρα (Πρωτομαγιά του 1945) απαθανάτισαν την συμβολική στιγμή και γύρισαν ντοκιμαντέρ για το σοβιετικό δελτίο ειδήσεων.
Όταν ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος τελείωσε, ο Μίνιν παρέμεινε και συνέχισε την θητεία του στον στρατό. Το 1959 τελείωσε την στρατιωτική ακαδημία, και εν συνεχεία υπηρέτησε στο στράτευμα ειδικών στρατηγικών σκοπών. Το 1977 μετακόμισε στο Πσκοφ όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε εκεί στις 10 Ιανουαρίου του 2008 και κηδεύτηκε την μεθεπόμενη μέρα.
Η ανέγερση της σημαίας
Ο Μίνιν ήταν μέρος μιας ομάδας πέντε στρατιωτών που έφεραν μια κόκκινη σημαία και προσπάθησαν να μπουν στο κτήριο. Βρήκαν τις περισσότερες πόρτες αμπαρωμένες και κλειδωμένες. Τα μέλη της ομάδας πήραν ένα καδρόνι και το χρησιμοποίησαν ως έμβολο. Πραγματικά κατόρθωσαν να σπάσουν την κλειδωμένη πόρτα με δύναμη. Μπαίνοντας μέσα συνάντησαν μικρή αντίσταση από γερμανούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μεμονωμένα. Ανταποκρίθηκαν με λίγες ριπές από τα πολυβόλα τους και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια βγαίνοντας στη στέγη. Φθάνοντας εκεί αποφάσισαν να κρεμάσουν τη σημαία στο μεγάλο άγαλμα της Γκερμάνια πάνω από την κύρια είσοδο. Με ένα κοντάρι και μια ζώνη πανταλονιού στερέωσαν την σημαία στην κορώνα που φορούσε το άγαλμα.
Η αποκατάστασή του
Ο Μίνιν αναγνωρίστηκε για την πράξη του, αλλά δεν ανταμείφθηκε πραγματικά. Επειδή εκείνο το βράδυ γινόταν πόλεμος, και τις επόμενες μέρες βγήκαν πολλές φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων μερικές έγιναν πολύ γνωστές, ο Μίνιν ξεχάστηκε. Εκτός αυτού, μετά την πτώση του Βερολίνου ο Στάλιν διέταξε απόρρητο περί των λεπτομερειών της ύψωσης της σημαίας. Έτσι, πέρασαν πενήντα χρόνια μέχρι να αποκατασταθεί η μνήμη του, όταν τελικά ο Μπόρις Γιέλτσιν του έδωσε τιμητικό βραβείο.
2013 - Κλωντ Νομπς, Ελβετός επιχειρηματίας.
2016 - Ντέιβιντ Μπάουι, Άγγλος τραγουδιστής, παραγωγός και ηθοποιός.
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς, γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι ή Μπάουι (David Bowie), ήταν δημοφιλής Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός.
2017 - Κλαιρ Χόλινγκγουορθ, Αγγλίδα δημοσιογράφος.
2020 - Θεόδωρος Νιτσιάκος, ήταν Έλληνας επιχειρηματίας. (Αετομηλίτσα Ιωαννίνων 25 Μαρτίου 1944 - Αετομιλίτσα 10 Ιανουαρίου 2020)
Ιδιοκτήτης εταιρείας παραγωγής πουλερικών, παραγωγή αυγών εκκολάψεως και νεοσσών, εμπορία πρώτων υλών ζωοτροφών και παραγωγή ζωοτροφών για όλα τα παραγωγικά ζώα.
Επίσης από το δραστηριοποιήθηκε στην αγορά της ξεράς τροφής για ζώα συντροφιάς, τη δημιουργία κυκλώματος παραγωγής για νωπά τεμάχια γαλοπούλας και κουνελιού, καθώς διαθέτει και το 1ο πιστοποιημένο σφαγείο στην Ευρώπη για κουνέλι, την παραγωγή αλεύρων για την αρτοποιΐα και τη βιομηχανία.
Από το 1999 δραστηριοποιείτε και στον τομέα του τουρισμού σε Ιωάννινα και Κέρκυρα.
Επίσης τα τελευταία χρόνια είχε εισέλθει και στην παραγωγή και εμπορία ενός νέου οικονομικού και φιλικού προς το περιβάλλον τύπου βιομάζας από φλοιό ηλιόσπορου.
Από το 2015 λανσάρει στην αγορά για πρώτη φορά το Μαύρο Κοτόπουλο Αλσατίας και είναι το μοναδικό εκτροφείο μετά τη Γαλλία στην Ευρώπη.
Σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Ιερομάρτυρος Θεοκτίστου του ομολογητού,
Μαρτύρων Πολυεύκτου και Λαυρεντίου,
Νεομάρτυρος Κυράννης εκ Βυσώκας Θεσσαλονίκης
9 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
475: Ο Βασιλίσκος στέφεται αυτοκράτορας του Βυζαντίου, όταν ο αυτοκράτορας Ζήνωνας ανατρέπεται και αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη.
1349: Επτακόσιοι Εβραίοι καίγονται ζωντανοί στη Βασιλεία της Ελβετίας, επειδή θεωρούνται υπεύθυνοι για τη βουβωνική πανώλη που πλήττει την πόλη.
1438: Αρχίζει στη Φεράρα της Ιταλίας η ομώνυμη σύνοδος των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης, με στόχο την άρση του Σχίσματος του 1054. Στη σύνοδο, η οποία αργότερα θα μεταφερθεί στη Φλωρεντία, συμμετέχει και ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιωάννης Η’. Αν και αποφασίζεται η ένωση των δύο Εκκλησιών, η ανθενωτική μερίδα της Κωνσταντινούπολης υπερισχύει και τελικά ανατρέπει την αρχική απόφαση.
1570: Ο τσάρος της Ρωσίας Ιβάν ο Τρομερός σκοτώνει τους κατοίκους της ανυπότακτης πόλης του Νόβγκοροντ, θεωρώντας ότι θα τον πρόδιδε. Ετσι σφάζει, ακρωτηριάζει, καίει και βασανίζει άντρες, γυναίκες και παιδιά.
1768: Ανοίγει στο Λονδίνο το πρώτο σύγχρονο τσίρκο, από τον Φίλιπ Άστλεϊ.
1788: Το Κονέκτικατ γίνεται η 5η Πολιτεία των ΗΠΑ.
1792: Ρωσία και Οθωμανική Αυτοκρατορία υπογράφουν τη Συνθήκη του Ιασίου, κηρύσσοντας την λήξη του έκτου μεταξύ τους πολέμου. Η Τουρκία παραχωρεί στη Ρωσία τα επί της Δυτικής Ουκρανίας παράλια του Ευξείνου Πόντου.
1793: Ο Ζαν Πιέρ Μπλαντσάρντ είναι ο πρώτος, που καταφέρνει να πετάξει με αερόστατο στις ΗΠΑ.
1799: Εισάγεται στη Μεγάλη Βρετανία ο φόρος εισοδήματος από τον πρωθυπουργό Ουίλιαμ Πιτ, για να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο κατά του Ναπολέοντα.
1823: Η ρωσική κυβέρνηση, με υπόμνημά της προς τις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις, προτείνει ως λύση του ελληνικού ζητήματος τη σύσταση τριών ηγεμονιών κατά το πρότυπο της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Οι προτεινόμενες ηγεμονίες είναι: α) Θεσσαλία και Ανατολική Στερεά Ελλάς, β) Δυτική Στερεά Ελλάς και Ήπειρος, γ) Πελοπόννησος και Κρήτη. Για τα νησιά του Αιγαίου προτείνει δημοτικούς θεσμούς και τοπική αυτοδιοίκηση. Οι τρεις ηγεμόνες θα πληρώνουν ετήσιο φόρο στην Τουρκία και θα εκπροσωπούνται από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
1839: Ο Γάλλος ζωγράφος Λουίς Δαγκέρ ανακοινώνει στη Γαλλική Ακαδημία τεχνών και επιστημών, τη μέθοδο της δαγκεροτυπίας, την πρώτη πρακτική φωτογραφική διαδικασία.
1861: Η πολιτεία του Μισισιπή είναι η δεύτερη πολιτεία που αποσπάται από την αμερικανική ομοσπονδία.
1888: Ιδρύεται η οικονομική εφημερίδα Financial Times. Το πρώτο φύλλο της κυκλοφορεί με το όνομα «London Financial Guide» και θα μετονομαστεί στις 13 Φεβρουαρίου σε Financial Times.
1894: Ο Γουίλιαμ Ντίκσον αποκτά τα πνευματικά δικαιώματα της πρώτης κινηματογραφικής ταινίας.
1900: Ιδρύεται στη Ρώμη η Λάτσιο ως αθλητικός σύλλογος δρομέων. Επιλέγουν τα γαλανόλευκα χρώματα, εμπνευσμένοι από τα χρώματα της σημαίας της Ελλάδας, πατρίδας των Ολυμπιακών Αγώνων και του αθλητισμού γενικότερα. Έμβλημα της ομάδας ο αετός, σύμβολο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1905: (με το παλιό ημερολόγιο) "Ματωμένη Κυριακή": Η ρωσική αυτοκρατορική φρουρά, σκοτώνει πάνω από 500 εργάτες, οι οποίοι διαδηλώνουν ειρηνικά, έξω από το χειμερινό παλάτι στην Αγία Πετρούπολη. Η "Ματωμένη Κυριακή" αποτελεί την απαρχή της πρώτης ρωσικής επανάστασης.
1912: Αμερικανοί πεζοναύτες εισβάλλουν στην Ονδούρα, για να προστατεύσουν τα αμερικανικά συμφέροντα στη διάρκεια της εξέγερσης.
1919: Η ασφαλιστική εταιρία "Μετροπόλιταν Λάιφ" αποκτά το εντυπωσιακότερο και μεγαλύτερο συγκρότημα γραφείων στη Νέα Υόρκη αλλά και στον κόσμο, το οποίο έχει 50 ορόφους.
1922: Αισιόδοξος για τα εθνικά μας θέματα δηλώνει από το Λονδίνο ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης.
1923: Ο Ισπανός εφευρέτης και αεροπόρος Δον Χουάν ντε λα Σιέβρα κάνει την πρώτη επιτυχημένη πτήση με το αυτόγυρο, τον πρόγονο του ελικοπτέρου.
1929: Ιδρύεται το The Seeing Eye, στο Νάσβιλ του Τενεσί, με σκοπό να εκπαιδεύσει σκυλιά-συνοδούς για τους τυφλούς.
1930: Στην Ελλάδα, σημειώνονται σοβαρά επεισόδια μεταξύ αστυνομικών και φοιτητών.
1937: Βγαίνει στην κυκλοφορία στις ΗΠΑ το πρώτο τεύχος του περιοδικού LOOK.
1938: Ο πρίγκιπας των Ελλήνων Παύλος νυμφεύεται στην Αθήνα τη Φρειδερίκη του Ανόβερου.
1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Το Ελληνικό Υποβρύχιο «Τρίτων» κατά τη διάρκεια της τρίτης πολεμικής περιπολίας στο Στενό του Οτράντο, με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Δ. Ζέπο, βυθίζει το ιταλικό υποβρύχιο «Neghelli».
1945: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Ηνωμένες Πολιτείες εισβάλλουν στη νήσο Λουζόν των Φιλιππίνων.
1949: Σοβιετικοί οικονομολόγοι, που συναντώνται στη Μόσχα, προσπαθούν να βρουν το λόγο για τον οποίο η καπιταλιστική Αμερική δεν επλήγη από τη μεγάλη οικονομική κρίση, που προέβλεψε ο Μαρξ.
1951: Ανοίγουν επίσημα οι πύλες της έδρας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
1954: Καθιερώνεται στην Ελλάδα το προγαμιαίο πιστοποιητικό υγείας.
1957: Μετά την αποτυχία των Βρετανών στην επέμβαση τους στο Σουέζ παραιτείται ο Βρετανός πρωθυπουργός Άντον Ίντεν επικαλούμενος λόγους υγείας.
1959: Στην Ομοσπονδιακή Γερμανία παρατηρείται έξαρση των αντισημιτικών ενεργειών.
1960: Στην Αίγυπτο, γίνεται η επίσημη θεμελίωση και έναρξη εργασιών της κατασκευής του Φράγματος του Ασουάν. Οι πρόεδροι της Σοβιετικής Ένωσης Νικίτα Χρουστσώφ και της Αιγύπτου, Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, επιβαίνοντες σε πλοιάριο, ρίχνουν στο σημείο θεμελίωσης συμβολικές πέτρες.
1963: Ο τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος Ριλάι-1, που εκτοξεύτηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1962 εκπέμπει σε Ευρώπη και Αμερική, το πρώτο πλήρες τηλεοπτικό πρόγραμμα με το σύστημα μονταβίζιον.
1964: Ξεσπούν αντιαμερικανικές ταραχές στη Ζώνη της Διώρυγας του Παναμά, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 21 πολίτες του Παναμά και τρεις Αμερικανοί στρατιώτες.
1968: Το αμερικανικό διαστημόπλοιο "Σαρβέιγιορ 7" πραγματοποιεί την τελευταία μη επανδρωμένη αποστολή της NASA στη Σελήνη.
1969: Στις ΗΠΑ, η ΝΑΣΑ επιλέγει τον Έντουιν Όλντριν και τον Νιλ Άρμστρονγκ για την πρώτη προσσελήνωση.
1970: Επισκευές αρχίζουν στο Μεγάλο Φράγμα του Ασουάν στην Αίγυπτο.
1971: Σπάνιοι ζωικοί οργανισμοί ανακαλύπτονται σε σπήλαιο των Καλαβρύτων.
1972: Καταστρέφεται μετά από πυρκαγιά το πλοίο Κουίν Ελίζαμπεθ στο Χονγκ Κονγκ.
1973: Στη Ροδεσία, το καθεστώς των λευκών κλείνει τα σύνορα με τη Ζάμπια, προσπαθώντας να εμποδίσει τις απελευθερωτικές δυνάμεις των μαύρων.
1976: Αρχίζουν τα γυρίσματα της ταινίας "Ρόκι" με πρωταγωνιστή τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Είναι η πρώτη φορά, που χρησιμοποιείται η σταθερή κάμερα (Steadicam) σε ταινία.
1979: Η ελληνική τηλεόραση αποκτά χρώμα, χάρη στο γαλλικό σύστημα SECAM, που αργότερα θα αντικατασταθεί από το γερμανικό PAL.
1980: Στη Σαουδική Αραβία, 63 ισλαμιστές αποκεφαλίζονται για την επιδρομή στο Μεγάλο Τέμενος της Μέκκας, τον περασμένο Νοέμβριο.
1982: Τρεις θάνατοι από το ψύχος σημειώνονται στην Ελλάδα.
1986: Η Kodak χάνει τον... πόλεμο της αυτόματης φωτογραφίας, από την Polaroid.
1987: Δημοσιοποιείται έγγραφο του Λευκού Οίκου, το οποίο πιστοποιεί την πώληση αμερικανικών όπλων στο Ιράν με αντάλλαγμα την απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων των σιιτών του Λιβάνου.
1991: Οι Σοβιετικοί εισβάλουν στο Βίλνιους, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας.
1992: Η Συνέλευση των Σερβοβοσνίων ανακηρύσσει τη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, διαμαρτυρόμενη για την απόφαση Κροατών και Μουσουλμάνων να ζητήσουν αναγνώριση από την ΕΟΚ.
1992: Η ταινία «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» κάνει επίσημη πρεμιέρα στην Αθήνα, παρουσία του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου και του πρωταγωνιστή Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
1994: Την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία αρχίζει από το Βέλγιο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.
1995: Ο Βαλέρι Πολιάκοφ συμπληρώνει 366 μέρες στο διάστημα από την ημέρα, που επιβιβάστηκε στον Διαστημικό Σταθμό MIR, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ διάρκειας.
1996: Κρίση των Ιμίων: Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας στις 29 Δεκεμβρίου, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια έχουν καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.
1997: Την υποψηφιότητά του για την ηγεσία της ΝΔ ανακοινώνει επίσημα ο Βύρων Πολύδωρας.
1998: Ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, σε συνέντευξή του σε ελληνικές εφημερίδες δηλώνει ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν μόνο 6 ν.μ. ως εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας, ενώ και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ξεκαθαρίζει ότι για τις ΗΠΑ οι τουρκικές πτήσεις στη ζώνη μεταξύ 6 και 10 ν.μ. δεν αποτελούν παραβιάσεις.
2000: Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ανακοινώνει ότι, θα διεξάγει έρευνα για το οικονομικό σκάνδαλο της Enron.
2003: Αρχίζει επίσημα η Ελληνική Προεδρία στην Ε.Ε με συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Στόχοι της, μεταξύ άλλων, η ολοκλήρωση της Διεύρυνσης, η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης των νέων χωρών-μελών, η προώθηση θεμάτων σχετικά με την αμυντική και εξωτερική πολιτική και οι εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ.
2003: Με απόφαση του ρεπουμπλικανού κυβερνήτη του Ιλινόις, Τζορτζ Ράιαν οι θανατικές καταδίκες 167 φυλακισμένων στην Πολιτεία μετατρέπονται σε ισόβεια.
2005: Ο Μαχμούντ Αμπάς εκλέγεται νέος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, διαδεχόμενος των αποθανόντα Γιάσερ Αραφάτ.
2007: Ο Στίβεν Τζομπς της Apple επιδεικνύει το νέο κινητό τηλέφωνο iPhone.
2010: Εκρηκτικός μηχανισμός, τοποθετημένος σε κάδο απορριμμάτων, εκρήγνυται στις οκτώ το βράδυ κοντά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, μπροστά από τη Βουλή. Την ευθύνη της επίθεσης θα αναλάβει η τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς».
Γεννήσεις σαν σήμερα
1554 – Πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄. (9 Ιανουαρίου 1554 - 8 Ιουλίου 1623)
Γεννήθηκε στη Μπολόνια στις 9 Ιανουαρίου του 1554. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αλεσάντρο Λουντοβίζι. Ήταν ένα από τα επτά παιδιά του κόμη Πομπέο Λουντοβίζι και της Καμίλα Μπιατζίνι.
Σπούδασε αρχικά στο Παπικό Γρηγοριανό Κολέγιο των Ιησουιτών στη Ρώμη και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια από όπου πήρε πτυχία κανονικού και Ρωμαϊκού Δικαίου τον Ιούνιο του 1575. Δεν υπάρχουν στοιχεία για χειροτονία του. Το αρχικό του επάγγελμα ήταν παπικός νομικός σύμβουλος στη Ρώμη. Το 1612 ο Πάπας Παύλος Ε΄ τον διόρισε αρχιεπίσκοπο της Μπολόνια και τον Αύγουστο του 1616 τον έστειλε σαν νούντσιο στο δουκάτο της Σαβοΐας, για να μεσολαβήσει στη διαμάχη του Καρόλου Εμμανουήλ Α΄ και του Φίλιππου Γ΄ της Ισπανίας με αφορμή το μαρκησάτο του Μονφερράτου του οίκου των Γκονζάγκα. Το Σεπτέμβριο του 1616 ο Πάπας Παύλος τον τοποθέτησε σε θέση καρδινάλιου - ιερέα στη Σάντα Μαρία στην Τρανσποντίνα. Ο Λουντοβίζι παρέμεινε στην αρχιεπισκοπή του μέχρι και το θάνατο του Πάπα Παύλου το 1621, οπότε και μετέβη στη Ρώμη προκειμένου να συμμετάσχει στο κονκλάβιο το οποίο τελικά τον εξέλεξε.
Ο Γρηγόριος ΙΕ΄ πέθανε στο Παλάτι του Κουιρινάλε στις 8 Ιουλίου του 1623, και τάφηκε στο ναό του αγίου Ιγνατίου. Τον διαδέχθηκε ο Ουρβανός Η΄.
1685 - Τιβέριος Χέμστερχοϋς, Ολλανδός φιλόλογος.
1728 – Τόμας Γουόρτον, Άγγλος ποιητής
1873 - Τόμας Κέρτις, Αμερικανός αθλητής.
1878 - Τζον Γουάτσον, Αμερικανός ψυχολόγος.
1890 – Κουρτ Τουχόλσκυ Γερμανός δημοσιογράφος, σατιρικός ποιητής και συγγραφέας.
Έγραψε επίσης με τα ψευδώνυμα Kaspar Hauser, Peter Panter, Theobald Tiger και Ignaz Wrobel.
Γεννημένος στη γειτονιά Μοαμπίτ (Moabit) του Βερολίνου, μετακόμισε το 1924 στο Παρίσι και το 1930 στη Σουηδία. Ο Τουχόλσκυ ήταν ένας από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ως κριτικός εργάστηκε για το εβδομαδιαίο περιοδικό Weltbühne (Παγκόσμια Σκηνή) γράφοντας στο στιλ και την παράδοση του Χάινριχ Χάινε (Heinrich Heine). Ήταν ταυτόχρονα τραγουδοποιός και ποιητής και συντάκτης σατιρικών πολιτικών περιοδικών. Θεωρήθηκε ως αριστερός δημοκράτης και ειρηνόφιλος, και ότι τασσόταν ενάντια στις αντιδημοκρατικές τάσεις - προ πάντων στην πολιτική, το στρατό και τη δικαιοσύνη. Όταν ήρθαν οι Ναζί στην εξουσία το 1933, τα βιβλία του κάηκαν και έχασε την υπηκοότητά του.
1890 - Κάρελ Τσάπεκ, Τσέχος συγγραφέας.
1897 - Καρλ Λέβιτ, Γερμανός φιλόσοφος.
1908 – Σιμόν ντε Μποβουάρ, Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια.
1913 – Ρίτσαρντ Νίξον, Αμερικανός πολιτικός, 37ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ο Ρίτσαρντ Μίλχους Νίξον (αγγλ. Richard Milhous Nixon, Καλιφόρνια, 9 Ιανουαρίου 1913 - 22 Απριλίου 1994) ήταν ο 37ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. (1969-1974). Επίσης διετέλεσε αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Αϊζενχάουερ (1953-1961). Είναι μέχρι στιγμής ο μοναδικός που έχει εκλεγεί ως πρόεδρος και αντιπρόεδρος σε 2 διαφορετικές περιόδους, αλλά και ο μόνος Πρόεδρος που παραιτήθηκε από τη θέση του. Η παραίτησή του ήρθε ως συνέχεια του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ σε μια απόπειρα να αποφύγει την καθαίρεσή του από το αξίωμα του Προέδρου. Η θητεία του συνδέθηκε τόσο με την κλιμάκωση του πολέμου στο Βιετνάμ, όσο και με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από εκεί το 1973. Τον αντικατέστησε ο δεύτερος αντιπρόεδρός του, Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος και του απέδωσε χάρη για οποιοδήποτε αδίκημα διέπραξε επί θητείας του, από τις 20 Ιανουαρίου 1969 έως τις 9 Αυγούστου 1974.
1919 - Ουίλιαμ Μέρεντιθ, Αμερικανός ποιητής.
1922 - Σεκού Τουρέ, πρόεδρος της Γουινέας.
1924 - Μαίρη Κέι, Αμερικανίδα μουσικός.
1925 – Λη Βαν Κλιφ, Αμερικανός ηθοποιός (Western).
Ο Κλάρενς Λιρόι Βαν Κλιφ ο νεότερος (Clarence Leroy "Lee" Van Cleef, Jr., 9 Ιανουαρίου 1925 - 16 Δεκεμβρίου 1989), γνωστός ως Λι Βαν Κλιφ, ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Έγινε περισσότερο γνωστός για τους ρόλους που υποδύθηκε σε ταινίες ουέστερν της δεκαετίας του '60, όπως το Μονομαχία στο Ελ Πάσο, Ο Καλός, Ο Κακός και ο Άσχημος και Οι 5 Σημαδεμένοι του Ελ Βιέντο.
1926 - Τζωρτζ Μοντέλσκι, Πολωνός πολιτικός επιστήμονας.
1928 - Ντομένικο Μοντούνιο, Ιταλός τραγουδιστής.
1938 - Λάκης Παππάς, Έλληνας τραγουδιστής του νέου κύματος. (9 Ιανουαρίου 1938 - 26 Μαρτίου 2014)
Ο Λάκης Παππάς γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1938 και έκανε την πρώτη του καλλιτεχνική εμφάνιση το 1959. Αναδείχτηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με τη συμμετοχή του στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι.
Ήταν από τους κυριότερους εκφραστές του νέου κύματος. Από τα πλέον γνωστά του τραγούδια ήταν «Πάει κι' αυτή η Κυριακή», «Μη κουραστείς να μ΄αγαπάς», «Ήταν καμάρι της Αυγής», «Μανούλα μου», «Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη», «Έλα μαζί μου», «Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι».
Πέθανε στις 26 Μαρτίου 2014, σε ηλικία 76 ετών, στην ΑΘήνα.
1941 – Τζόαν Μπαέζ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια της φολκ, κυρίως, μουσικής και στιχουργός.
Η Τζόαν Μπαέζ (Joan Chandos Báez, 9 Ιανουαρίου 1941 - ...) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια της φολκ, κυρίως, μουσικής και στιχουργός. Από το 1959 που ξεκίνησε την καριέρα της μέχρι σήμερα έχει ηχογραφήσει περισσότερα από τριάντα άλμπουμ, στα οποία ερμήνευσε τόσο δικά της τραγούδια όσο και τραγούδια άλλων δημιουργών. Οι στίχοι των τραγουδιών της είναι κυρίως στα Αγγλικά και στα Ισπανικά, αλλά έχει ερμηνεύσει τραγούδια και σε άλλες γλώσσες.
Επιπλέον είναι ιδιαίτερα γνωστή για την ενεργό συμμετοχή της στο αντιπολεμικό κίνημα (κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ συνελήφθη και φυλακίστηκε για τη συμμετοχή της στη διαμαρτυρία στο Armed Forces Induction Center) και την υποστήριξη του κινήματος κατά των φυλετικών διακρίσεων. Πολλά από τα τραγούδια της μιλούν για τον πόλεμο και για μια σειρά από κοινωνικά προβλήματα.
1944 – Τζίμμυ Πέητζ, Άγγλος κιθαρίστας (Led Zeppelin).
O Τζίμι Πέιτζ (πλήρες όνομα James "Jimmy" Patrick Page, 9 Ιανουαρίου 1944) είναι Άγγλος μουσικός, παραγωγός και συνθέτης. Είναι ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Led Zeppelin, με το οποίο έγινε γνωστός παγκοσμίως.
Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας κιθάρα σε δίσκους διάσημων καλλιτεχνών της δεκαετίας του '60. Από το 1966 έως το 1968 ήταν μέλος των Yardbirds, παίζοντας αρχικά μπάσο και στη συνέχεια κιθάρα. Μετά τη διάλυση των Yardbirds, ο Πέιτζ δημιούργησε τους Led Zeppelin. Με τον θάνατο του ντράμερ του συγκροτήματος, Τζον Μπόναμ, οι Led Zeppelin διαλύθηκαν και ο Πέιτζ ακολούθησε σόλο καριέρα. Θεωρείται ένας από τους μουσικούς που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της ροκ μουσικής και της ηλεκτρικής κιθάρας.
1944 – Μιχάλης Βιολάρης, Κύπριος τραγουδιστής.
Ο Μιχάλης Βιολάρης (9 Ιανουαρίου 1944) είναι Κύπριος τραγουδιστής.
Με τις μουσικές του σπουδές να έχουν προηγηθεί στο Εθνικό Ωδείο της Λάρνακας, ο Μιχάλης Βιολάρης τελειώνει τη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από αγάπη προς την γενικότερη παιδεία. Στις μπουάτ ο Γιάννης Σπανός, ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε.
Μια συμμετοχή στα "Άσπρα καράβια", του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει αμέσως μετά, στην πρώτη Ανθολογία, και αργότερα στη δεύτερη. "Το λεγόμενο Νέο Κύμα στο ελληνικό τραγούδι αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται γνωστό. Ήταν ένα νέο άκουσμα με πολύ ωραίο στίχο, με μια μουσική επένδυση απλή, με ένα σημαντικό χαρακτηριστικό την αλήθεια του, από ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το καλό ελληνικό τραγούδι. Και μιλώ για όλους τους συντελεστές, ποιητές-στιχουργούς, και τραγουδιστές".
Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν το Θαλασσινό Τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ' αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα) και όλα τα τραγούδια του Λίνου Κόκοτου.
Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα Κυπριακά. Από τα «Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).
1955 - Τζ. Κ. Σίμονς, Αμερικανός ηθοποιός.
1958 - Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, Τούρκος δολοφόνος.
1958 - Στήβεν Νηλ, Άγγλος φιλόσοφος.
1963 – Ανδρέας Τσουκαλάς, τραγουδιστής («Νόμιζα»).
Ο Ανδρέας Τσουκαλάς είναι Έλληνας τραγουδοποιός. Το 1992 ξεκίνησε στο χώρο της δισκογραφίας ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής υπογράφοντας το πρώτο του συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Lyra, όπου και εκδόθηκε το πρώτο του ολοκληρωμένο CD με τον γενικό τίτλο «Στους καιρούς τους πονηρούς», το οποίο υπογράφει ως δημιουργός (στίχοι-μουσική) και ερμηνευτής, καθώς και ως υπεύθυνος καλλιτεχνικός επιμελητής της παραγωγής.
Το cd αυτό γνωρίζει επιτυχία τόσο σε κριτικές από τα ΜΜΕ, όσο και σε πωλήσεις. Μέσα σε ένα εξάμηνο, κατατάσσεται στα top ten των ραδιοφώνων, αλλά και των πωλήσεων στις δημοσιεύσεις της εφημερίδας Έθνος ανεβαίνοντας μέχρι και την 4η θέση στην δεκάδα, όπως προκύπτει από τα μεγαλύτερα και έγκυρα δισκοπωλεία στην Ελλάδα (Metropolis, philodisk, Music Corner, Juke Box, Music & Video Center, Discoball, Music Shop). Από τον ίδιο δίσκο ξεχώρισαν τα τραγούδια «Νόμιζα», «Μπαλάντα», «Στους καιρούς τους πονηρούς», «Απλά κι αληθινά», κλπ.
1967 - Κλάουδιο Κανίγια, Αργεντίνος ποδοσφαιριστής.
1968 – Γιώργος Θεοφάνους, Κύπριος συνθέτης και στιχουργός.
Ο Γιώργος Θεοφάνους (9 Ιανουαρίου 1968) είναι Κύπριος συνθέτης και στιχουργός. Έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες όπως η Ευρυδίκη, η Μαντώ, ο Αντώνης Ρέμος, η Μαρινέλλα, ο Χρήστος Δάντης, η Ελένη Δήμου, η Άντζελα Δημητρίου, η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Χάρις Αλεξίου, η Καίτη Γαρμπή, ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Σαββιδάκης, ο Σάκης Ρουβάς, η Πέγκυ Ζήνα, ο Βασίλης Καρράς, ο Πασχάλης Τερζής, η Angie κ.α., καθώς και με τους One, τους οποίος και είχε ιδρύσει.
Έχει σπουδάσει στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, όπου διηύθυνε για κάποιο διάστημα ορχήστρα τζαζ. Το 1990 τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ενορχήστρωσης στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης για το τραγούδι «Ψηλά τα χέρια».
Είναι παντρεμένος με την Βίλλυ και έχει τέσσερα παιδιά, (τον Άγγελο από τον πρώτο του γάμο με την Ευρυδίκη) και άλλα τρία με την Βίλλυ.
Γεννήθηκε στη Λάρνακα στις 9 Ιανουαρίου 1968 και άρχισε να συνθέτει από την ηλικία των 5 ετών. Σπούδασε κιθάρα, πιάνο και αρμονία στο Εθνικό Ωδείο της Κύπρου. Έχει στο ενεργητικό του πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους ("Αισθήσεις" με τη Μαντώ, "Καρδιά μου, μην ανησυχείς" και "Μια αναπνοή" με τον Αντώνη Ρέμο, "Στα υπόγεια είναι η θέα" και "Ο δικός μου ο δρόμος" με τον Πασχάλη Τερζή, "Τόση αγάπη πώς να χαθεί" με τη Νατάσσα Θεοδωρίδου, "Νόημα" με την Πέγκυ Ζήνα, "Κάνε στην άκρη" με την Άντζελα Δημητρίου, "Έχω τόσα να σου πω" με τους One κ.α.).
Το 2002 εκπροσώπησε την Κύπρο στη Eurovision με το τραγούδι «Gimme», που ερμήνευσαν οι One, το οποίο κατέλαβε την 6η θέση.
Μερικά από τα δημοφιλέστερα τραγούδια του είναι τα εξής: «Αισθήσεις», «Ρούχο δανεικό» (με την Μαντώ), «Έλα να με τελειώσεις», «Κι έκρυψα το πρόσωπό μου», «Μια αναπνοή» (με τον Αντώνη Ρέμο), «Παλιόκαιρος», «Ο δικός μου ο δρόμος», «Έχω μια αγάπη», «Δε θέλω τέτοιους φίλους» (με τον Πασχάλη Τερζή), «Το κύμα» (με τη Χάρις Αλεξίου), «Δεν έχει σίδερα η καρδιά σου» (με τον Σάκη Ρουβά), «Κάνε στην άκρη» (με την Άντζελα Δημητρίου), «Φεγγάρι», «Έλα που φοβάμαι», «Κόκκινη γραμμή», «Δίπλα σε 'σένα» (με τη Νατάσα Θεοδωρίδου), «Ένα τραγούδι ακόμα» (με τον Χρήστο Δάντη), «Τίποτα δε γίνεται τυχαία», «Σήμερον που σ' αντίκρισα» και «Οι ήρωες» (με τη Μαρινέλλα), «Δώρο Θεού», «Απονομή δικαιοσύνης» (με την Καίτη Γαρμπή), «Το μόνο που θυμάμαι», «Πυξίδα», «Τέρμα», «Εμένα, ξέχασε με» (με την Ευρυδίκη).
1972 – Ερβέ Φαλτσιανί, γαλλοϊταλός τραπεζικός υπάλληλος. (Λίστα Λαγκάρντ).
1977 - Τζέιμς Σκούνι Πεν, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
1978 - Τζενάρο Γκατούζο, Ιταλός ποδοσφαιριστής.
1979 - Θανάσης Πρίττας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1982 – Αικατερίνη, Δούκισσα του Κέμπριτζ , ευρέως γνωστή και ως Κέιτ ή Κάθριν Μίντλετον, σύζυγος του Πρίγκιπα Ουίλιαμ, Δούκα του Κέμπριτζ.
Η Αικατερίνη, Δούκισσα του Κέιμπριτζ (γενν. ως Catherine Elizabeth Middleton, Κάθριν Ελίζαμπεθ Μίντλετον) γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1982 και είναι σύζυγος του Πρίγκιπα Γουλιέλμου, Δούκα του Κέιμπριτζ. Ως Κάθριν Μίντλετον μεγάλωσε στο Χάπελ Ρόου, Μπάκλεμπερι, κοντά στο Νιούμπερι, και σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Σέντ Άντριους στη Σκωτία.
Συμπεριλήφθηκε στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως» για το έτος 2012.
1987 - Πάμπλο Σάντος, Μεξικανός ηθοποιός.
1989 - Νίνα Ντόμπρεβ, Βουλγάρα ηθοποιός.
1993 - Καταρίνα Τζόνσον-Τόμσον, Αγγλίδα αθλήτρια.
1995 - Νίκολα Πέλτζ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Θάνατοι σαν σήμερα
1511 - Δημήτριος Χαλκοκονδύλης, Έλληνας λόγιος.
Ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης (Αύγουστος 1423 - 9 Ιανουαρίου 1511) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λόγιους, που συνέβαλε με το έργο του στην αναβίωση των ελληνικών γραμμάτων στη δυτική Ευρώπη.
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1423. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της πόλης και ήταν εξάδερφος του ιστορικού της Άλωσης, Λαόνικου Χαλκοκονδύλη. Εξαιτίας προστριβών με τους Ατσαγιόλι, τους φλωρεντινούς δούκες της Αθήνας, η οικογένειά του κατέφυγε το 1453 στον Μυστρά. Για εκείνη την περίοδο της ζωής του δεν υπάρχουν πληροφορίες.
Το 1449 ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης πήγε στην Ρώμη, αφού είχε προηγουμένως σπουδάσει φιλοσοφία, πιθανόν κοντά στον Γεώργιο Γεμιστό. Εκεί συμπλήρωσε τις σπουδές του δίπλα στον Θεόδωρο Γαζή, από τον οποίο διδάχτηκε τα λατινικά. Με τον Γαζή συνδέθηκε με στενή φιλία η οποία επισφραγίστηκε με τη διαθήκη του τελευταίου που κληροδότησε στον Χαλκοκονδύλη την προσωπική του βιβλιοθήκη. Από το 1452 και για τρία χρόνια ο Δημήτριος Χαλκοκονδύλης βρέθηκε στην Περούτζια, όπου παρέδιδε μαθήματα ελληνικής. Το 1455 επέστρεψε στην Ρώμη, όπου παρέμεινε μέχρι το 1463.
Από το 1463 μέχρι το 1472 έζησε στην Πάντοβα όπου ανέλαβε την έδρα των ελληνικών στο εκεί πανεπιστήμιο. Εκεί εισήγαγε τους ακροατές του στις φιλοσοφικές θεωρίες του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και δίδαξε τα ελληνικά. Στην Πάντοβα μεταξύ των επιφανέστερων μαθητών του ήταν και ο Ιανός Λάσκαρις.
Το 1472 έφυγε για τη Φλωρεντία, που τότε ήταν το σπουδαιότερο κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών, και τρία χρόνια αργότερα προτάθηκε για και έλαβε την καθέδρα των ελληνικών γραμμάτων. Μεταξύ των μαθητών του ήταν: ο Τζοβάνι Πίκο ντε Μιράντολα, ο Τζιοβάνι Μέντιτσι, ο Πέτρος των Μεδίκων, γιος του Λαυρέντιου και ο Γιόχαν Ρόιχλιν, ο σημαντικότερος από τους Γερμανούς ανθρωπιστές. Στη συνέχεια έζησε στο Μιλάνο, όπου το 1488 εξέδωσε[1] έργα του Ομήρου με τίτλο "Ομήρου τα σωζώμενα". Εκεί εξέδωσε το 1493 και τον "Ισοκράτη", τα γραμματικά "Ερωτήματα" και το σημαντικό εγκυκλοπαιδικό λεξικό "Σουϊδα" ή "Σούδα". Πέθανε το 1511 στο Μιλάνο.
1534 - Ιωάννης Αβεντίνος, Βαυαρός ιστορικός και φιλόλογος.
1799 – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι, ιταλίδα μαθηματικός και φιλόσοφος, που διακρίθηκε για τις εργασίες της στον διαφορικό λογισμό.
Η Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι (ιταλικά Maria Gaetana Agnesi, 16 Μαΐου 1718 - 9 Ιανουαρίου 1799) ήταν Ιταλίδα μαθηματικός, φιλόσοφος και φιλάνθρωπος. Θεωρείται η πρώτη συγγραφέας βιβλίου που πραγματευόταν ταυτόχρονα τόσο τον διαφορικό όσο και τον ολοκληρωτικό λογισμό και ήταν επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια.
Αφιέρωσε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες της ζωής στη μελέτη της θεολογίας (ιδιαίτερα της πατρολογίας) και σε φιλανθρωπικό έργο στην υπηρεσία των φτωχών, στους οποίους άνοιξε το σπίτι της, όπου δημιούργησε ένα νοσοκομείο.
Ήταν αδελφή της συνθέτριας και τσεμπαλίστριας Μαρίας Τερέζας Ανιέζι Πινοτίνι.
1855 – Νεόφυτος Βάμβας, Έλληνας λόγιος.
Ο Nεόφυτος Βάμβας (1776-9 Ιανουαρίου 1855) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λόγιους και είναι ένας από τους λεγόμενους «Δάσκαλους του Γένους», εκπρόσωπος του νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Γεννήθηκε στη Χίο. Γονείς του ήταν ο Ισίδωρος και η Σταματούλα. Αρχίζει τις σπουδές στη γενέτειρά του, τη Χίο, τις συνεχίζει στη Σίφνο, όπου στα 1793 μεταβαίνει για να φοιτήσει στην ακμάζουσα εκεί σχολή με δάσκαλο τον Μισαήλ τον Πάτμιο. Εκεί φοιτά κάτω από μεγάλες στερήσεις και βοηθούμενος από ντόπιες οικογένειες αλλά και τους δασκάλους του. Γυρίζει στη Χίο και παρά τις αντιδράσεις των γονιών του πηγαίνει στην Πάτμο, όπου έχει ως δάσκαλό του τον Δανιήλ τον Κεραμέα. Η μονομερής όμως διδασκαλία του που επικεντρωνόταν μόνο στα ελληνικά δεν τον ικανοποιούσε και έφυγε. Αρχικά σχεδιάζει να μεταβεί στην Πίζα για σπουδές μα αναβάλλεται το ταξίδι αυτό. Επανέρχεται στην Χίο, για να παρακολουθήσει τα μαθήματα του Δωρόθεου Πρώιου επειδή δίδασκε και μαθηματικά. Το 1791 χειροτονείται ιεροδιάκονος. Ακολουθεί στην Κωνσταντινούπολη τον Δωρόθεο Πρώιο στα 1796. Συνοδεύει τον Πρώιο στο Βουκουρέστι και πάλι πίσω στην Κωνσταντινούπολη. Γίνεται δάσκαλος στην οικογένεια του Γεώργιου Μαυροκορδάτου και του Κωνσταντίνου Χατζερή, διερμηνέα του Οθωμανικού στόλου. Aκολουθεί και πάλι τον Πρώιο στην Βλαχία όταν τον παίρνει μαζί του ο Χατζερής Το 1804 αποκεφαλίζεται ο Χατζερής επιστρέφει κι ο Βάμβας στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί διδάσκει σε οικογένειες Φαναριωτών (της Ευφροσύνης Μαυροκορδάτου και του Κωνσταντίνου Σούτσου ), ενώ συμμετέχει στη σύνταξη της ‘’Κιβωτού’’, μεγάλου λεξικού της Ελληνικής γλώσσας που διεύθυνε ο Πρώιος και γίνεται μέλος του ‘’Μουσείου του Γένους’’, σύμφωνα με ψήφισμα που είχε συντάξει ο Δωρόθεος Πρώιος, Σχολάρχης (το 1804) της Μεγάλης του Γένους Σχολής
1873 – Αυτοκράτορας Ναπολέων Γ’ της Γαλλίας.
Ο Κάρολος Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης (Charles Louis Napoléon Bonaparte, 20 Απριλίου 1808 - 9 Ιανουαρίου 1873) ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και αργότερα, ως Ναπολέων Γ΄, αυτοκράτορας της Γαλλίας. Ήταν ο τρίτος γιος του βασιλιά της Ολλανδίας, Λουδοβίκου Βοναπάρτη, και της Ορτάνς ντε Μποαρναί, κόρης της αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας. Ήταν ανιψιός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
1876 – Σάμιουελ Χάου, φιλέλληνας αμερικανός γιατρός, που έλαβε ενεργό μέρος στην Ελληνική Επανάσταση.
Ο Σάμιουελ Γκρίντλεϊ Χάου (αγγλικά: Samuel Gridley Howe, 10 Νοεμβρίου 1801 – 9 Ιανουαρίου 1876) ήταν Αμερικανός ιατρός ο οποίος υπήρξε πολέμιος της δουλείας στις ΗΠΑ, υποστηρικτής των επαναστατικών κινημάτων σε Ελλάδα, Γαλλία και Πολωνία στην Ευρώπη, και πρωτοπόρος στην εκπαίδευση των τυφλών καθώς και των ατόμων με ψυχική αναπηρία. Οργάνωσε επίσης το Ίδρυμα Πέρκινς (Perkins Institution), την παλαιότερη σχολή τυφλών των ΗΠΑ της οποίας υπήρξε ο πρώτος διευθυντής.
Το 1863, αγωνιζόμενος για την κατάργηση της δουλείας, υπήρξε μέλος της τριμελούς επιτροπής η οποία διορίστηκε από τον τότε υπουργό άμυνας των ΗΠΑ στην Επιτροπή των Ελευθέρων Αμερικανών (American Freedmen's Inquiry Commission), για την διερεύνηση των συνθηκών διαβίωσης των απελεύθερων σκλάβων στον αμερικανικό Νότο από την εποχή της Διακήρυξης της Χειραφέτησης και την κατάθεση προτάσεων ως προς την διευκόλυνση της μετάβασης των πρώην σκλάβων προς την ελευθερία. Πέρα από τις νότιες αμερικανικές πολιτείες, ο Χάου ταξίδεψε και στην τότε βρετανική επαρχία του Καναδά -στην περιοχή του σημερινού Οντάριο- όπου ζούσαν χιλιάδες πρώην σκλάβοι που είχαν δραπετεύσει από τις ΗΠΑ προς τα βρετανικά εδάφη μετά την κατάργηση της δουλείας από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1833, και πήρε συνεντεύξεις από τους πρώην σκλάβους καθώς και τους αξιωματούχους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ο Χάου παρέμεινε πολιτικά και κοινωνικά ενεργός έως το τέλος της ζωής του.
Το 1865, πρότεινε την υιοθέτηση ενός προοδευτικού συστήματος φορολόγησης, το οποίο στόχευε στην απόδοση φορολογίας κατά αναλογία με το εισόδημα. Γνώριζε πως η πρόταση αυτή δεν θα έτυχε ευμενούς αντιμετώπισης από τους εύπορους, εξήγησε ωστόσο πως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν μια πραγματικά δίκαια κοινωνία για όσο καιρό διατηρούνταν το τεράστιο οικονομικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, και πως η απελευθέρωση των σκλάβων και οι φιλανθρωπικές δραστηριότητες δεν ήταν αρκετό για να καλυφθούν οι ανισότητες.
Το 1870 έγινε μέλος της επιτροπής που σύστησε ο αμερικανός πρόεδρος Οδυσσέας Γκραντ για την ενσωμάτωση του Αγίου Δομίνικου στις ΗΠΑ, κάτι που τελικά δεν υλοποιήθηκε.
Ο Σάμιουελ Γκρίντλεϊ Χάου πέθανε στις 9 Ιανουαρίου του 1876. Θάφτηκε στο κοιμητήριο του όρους Ώμπουρν (Mount Auburn Cemetery) στο Καίμπρητζ της Μασαχουσέτης.
1923 - Κάθριν Μάνσφιλντ, Νεοζηλανδή συγγραφέας.
1927 – Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν, Αγγλο-γερμανός συγγραφέας.
O Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν (Houston Stewart Chamberlain) (Πόρτσμουθ, 9 Σεπτεμβρίου 1855 - Μπαϊρόιτ, 9 Ιανουαρίου 1927) ήταν Αγγλογερμανός συγγραφέας. Οι θεωρίες του συνέβαλαν σημαντικά στη φυλετική ιδεολογία και τις αντιλήψεις του εθνικοσοσιαλισμού.
Ο Τσάμπερλεν ήταν γιος Άγγλου ναυάρχου. Την παιδική του ηλικία την πέρασε κυρίως στη Γαλλία αλλά ερωτεύτηκε με πάθος τη Γερμανία από τα χρόνια της εφηβείας του. Είχε πολύ ασθενική κράση και μια μυστηριώδης αρρώστια τον εμπόδισε να τελειώσει τις σπουδές του στη Βιολογία. Το μόνο πράγμα που τον ανακούφιζε ήταν ο ενθουσιασμός που τον συνέπαιρνε όταν υπεράσπιζε τον Γερμανισμό. Ο ενθουσιασμός αυτός τον οδήγησε στη συγγραφή εργασιών για τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, τον Καντ και τον Γκαίτε, προπάντων όμως στη συγγραφή του ογκώδους βιβλίου (1.500 σελίδες) Τα θεμέλια του 19ου αιώνα.
Το 1889 εγκαταστάθηκε στην Αυστρία. Το 1905 χώρισε από την πρώτη του γυναίκα, την Πρωσσίδα Άννα Χορστ. Το 1908 παντρεύτηκε την Εύα Βάγκνερ, κόρη του Ρίχαρντ Βάγκνερ και το 1909 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μπαϋρόιτ, κοντά στο σπίτι του πεθερού του.
Το 1916, απέκτησε τη γερμανική υπηκοότητα και έλαβε το παράσημο του Σιδηρού Σταυρού από τον Γερμανό Αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β'. Καθ' όλη τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετείχε στην προπαγάνδα της Γερμανίας κατά της φυσικής πατρίδας του γράφοντας εναντίον της με βιαιότητα η οποία συντάραξε τον αδελφό του, Μπέιζιλ, που αναγκάστηκε έτσι διακόψει για μεγάλο διάστημα κάθε επαφή μαζί του.
Μετά τον πόλεμο, η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε, φτάνοντας στη μερική παράλυση. Το 1923, σε αυτή την κατάσταση και απελπισμένο από τη βαριά ήττα της Γερμανίας, τον συνάντησε ο, καθόλου δημοφιλής τότε, Αδόλφος Χίτλερ. Την επόμενη μέρα, ο Τσάμπερλεν του έγραψε πως η διάθεσή του άλλαξε ριζικά μετά τη συνάντησή τους. Έγινε μάλιστα μέλος του Ναζιστικού κόμματος. Τα επόμενα χρόνια, όταν το επέτρεπε η υγεία του, έγραφε άρθρα για τις, άσημες τότε, εκδόσεις του κόμματος. Σε ένα τέτοιο άρθρο του, χαιρετούσε τον τότε φυλακισμένο Χίτλερ ως προορισμένο από τον Θεό για να οδηγήσει τον γερμανικό λαό.
Συνέχισε να μένει στο Μπαϋρόιτ μέχρι τον θάνατό του, το 1927.
Στην κηδεία του δεν παραβρέθηκαν παρά μόνο δύο επώνυμα πρόσωπα, ένας πρίγκιπας, ως εκπρόσωπος του Γουλιέλμου Β', (ο οποίος απαγορευόταν να επιστρέψει στη Γερμανία) και ο Χίτλερ.
1941 - Δημήτριος Γολέμης, Έλληνας αθλητής.
1945 - Αθανάσιος Αργυρός, Έλληνας δικηγόρος, δημοσιογράφος, πολιτικός και πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα.
1954 - Νικόλαος Αβραάμ, Έλληνας πολιτικός.
1957 - Τζουζέπε Μποτάι, Ιταλός πολιτικός.
1969 - Βασίλειος Πανούσης Έλληνας πολιτικός.
1990 - Τζεμάλ Σουρεγιά, Τούρκος συγγραφέας.
1998 - Λία Μανολίου, Ρουμάνα αθλήτρια.
2004 – Νορμπέρτο Μπόμπιο, ιταλός φιλόσοφος.
Ο Νορμπέρτο Μπόμπιο (Norberto Bobbio, 18 Οκτωβρίου 1909 - 9 Ιανουαρίου 2004) ήταν Ιταλός φιλόσοφος, πολιτειολόγος και πολιτικός. Ανδρώθηκε μέσα στο πολιτικό και πνευματικό κλίμα του μεσοπολέμου. Συμμαθητής, συμφοιτητής και φίλος ανήσυχων ανθρώπων, όπως ο Λεόνε Γκίνζμπουργκ, ο Βοττόριο Φόα, ο Τσαζάρε Παβέσε, ο Μάσσιμο Μίλα, μαθητής καθηγητών όπως ο Αουγκούστιο Μόντι, Φραντσέσκο Ρουφίνι που συνετέλεσαν στην πνευματική του διαμόρφωση και την πολιτική του αφύπνιση, ο Μπόμπιο γίνεται πρώτα συνειδητός αντιφασίστας και έπειτα ενεργό μέλος της αντιφασιστικής ομάδας Δικαιοσύνη και Ελευθερία (Giustizia e Liberta). Καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου αρχικά στο Καμερίνο, στην συνέχεια στη Πάντοβα και από το 1969- 1979 στο Τορίνο, όπου παράλληλα δίδαξε και Πολιτειολογία αρθογραφώντας σε ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά, όπως, «La Stampa», «Umanita», «Corriere della Sera», «Montoperaio», «De Senectute», «Il Mondo», «Rivista di filosofia», «Resistanza», «Nouvi Argomenti», «Nouva Antologia», «Il Veri», «Il Picculo», «Il Ponte», «New left Review», «Nuvole», «Repubblica», «Enciclopedia del Novocento - VIII», κ.α.
2007 - Ζαν-Πιέρ Βερνάν, Γάλλος ιστορικός και ανθρωπολόγος.
Ο Ζαν-Πιέρ Βερνάν (Jean-Pierre Vernant 4 Ιανουαρίου 1914 Προβέν - Σεν-ε-Μαρν - 9 Ιανουαρίου 2007 Σέβρες - Ο-ντε-Σεν) ήταν Γάλλος φιλόσοφος, ιστορικός και ανθρωπολόγος, ελληνιστής, ειδικευμένος στους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Σπούδασε στη Σορβόνη και υπήρξε μαθητής του ανθρωπολόγου Λουΐ Zερνέ (Louis Gernet). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Π.Π. έλαβε μέρος στη Γαλλική Αντίσταση με το ψευδώνυμο «συνταγματάρχης Μπερτιέ». Στις 19 Αυγούστου 1944 μπαίνει επικεφαλής των ανδρών του στην Τουλούζη και την απελευθερώνει. Από το 1932 υπήρξε μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος,μέχρι την αποχώρησή του το 1970.
Δίδαξε φιλοσοφία σε διάφορα λύκεια και το 1948 εργάστηκε στο CNRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας). Υπό την επιρροή του Λουΐ Ζερνέ στράφηκε στη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας υπό την οπτική γωνία της ανθρωπολογίας Από το 1957 έως το 1975 διετέλεσε διευθυντής σπουδών στην EPHE (Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών). Το 1975 έλαβε το αξίωμα του πανεπιστημιακού καθηγητή στο Γαλλικό Κολλέγιο (Collège de France), στην έδρα της Συγκριτικής Μελέτης των Αρχαίων Θρησκειών, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1984. Το 1964 ίδρυσε και διηύθυνε το Κέντρο Συγκριτικών Ερευνών για τις Αρχαίες Κοινωνίες (Centre de Recherches Comparées sur les Sociétés Anciennes - «Centre Louis Gernet») στο Παρίσι. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ σε επτά πανεπιστήμια, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Η προσέγγιση του Βερνάν συνάντησε την αρνητική κριτική των Ιταλών φιλολόγων, ακόμα και εκείνων που διακρίνονταν για τη μαρξιστική τους προσέγγιση. Κατηγορήθηκε για ανιστορική προσέγγιση, και χειρισμό των πηγών του σε κατηγορίες που δεν σχετίζονταν άμεσα με το έργο του (πολυσημία και ασάφεια).
2012 - Μαλάμ Μπακάι Σανιά, πρόεδρος της Γουινέας-Μπισσάου.
2014 - Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν, Αμερικανός οικονομολόγος.
2015 - Ρόι Τάρπλεϊ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.
2017 - Ζίγκμουντ Μπάουμαν, Πολωνός κοινωνιολόγος.
Σαν σήμερα 7 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 7 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Τιμίου Προδρόμου, (Γιάννης, Τζαννής, Τζανής, Γιάγκος, Ιωάννης, Ζαννέτος, Ζαννέττος, Γιάννα, Γιαννούλα, Ιωάννα, Ζαννέτα, Ζαννέττα, Ζανέτ, Πρόδρομος)
7 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
421: Μεγαλοπρεπώς τελούνται στην Κωνσταντινούπολη οι γάμοι του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ με την Αθηναΐδα, κόρη του φιλοσόφου Λεοντίου. Λίγο πριν το μυστήριο η μετέπειτα Αυγούστα είχε βαπτισθεί χριστιανή με το όνομα Ευδοκία.
1186: Ο αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Ισαάκιος Β’ Άγγελος Κομνηνός, με στρατηγό τον Αλέξιο Βρανά, κατατροπώνει σε μεγάλη μάχη κοντά στο Στρυμόνα τους Νορμανδούς, οι οποίοι βάδιζαν κατά της Κωνσταντινούπολης μετά την κατάληψη του Δυρραχίου και της Θεσσαλονίκης.
1558: Η Γαλλία καταλαμβάνει το Καλαί, την τελευταία κτήση της Αγγλίας στο γαλλικό έδαφος.
1598: Ο Μπορίς Γκοντουνόφ γίνεται τσάρος της Ρωσίας, μετά το θάνατο του Θεόδωρου Α’.
1610: Ο ιταλός μαθηματικός και αστρονόμος Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) ανακαλύπτει τέσσερις από τους δορυφόρους του Δία: την Ιώ, την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ.
1714: Ο Χένρι Μιλ λαμβάνει το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για γραφομηχανή στην Αγγλία.
1782: Ανοίγει στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, η πρώτη αμερικανική εμπορική τράπεζα, η Bank of North America (Τράπεζα της Βορείου Αμερικής).
1785: Ο αμερικανός Τζον Τζέφρις και ο γάλλος Ζαν Πιέρ Μπλανσάρ πετούν για πρώτη φορά πάνω από την Μάγχη με αερόστατο, διασχίζοντας την απόσταση Ντόβερ-Καλαί.
1785: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ λαμβάνει το δεύτερο βαθμό της Μασονίας, αυτό του εμπειροτέχνη.
1789: Πραγματοποιούνται οι πρώτες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
1797: Χρησιμοποιείται για πρώτη φορά η μοντέρνα ιταλική σημαία.
1826: Ο Ανδρέας Μιαούλης σπάει τον αποκλεισμό του Ιμπραήμ και μεταφέρει πολεμοφόδια στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.
1837: Ιδρύεται στην Αθήνα η Αρχαιολογική Εταιρεία, με πρωτοβουλία του Ιάκωβου Ρίζου Νερουλού, του βαρόνου Κ. Μπέλιου και άλλων εκλεκτών ελλήνων της εποχής.
1838: Ψηφίζεται νόμος για την παραχώρηση γης στους οπλαρχηγούς και πολεμιστές του Αγώνα.
1839: Ο Φρανσουά Αραγκό, ο διάσημος επιστήμονας και πολιτικός, ανακοινώνει επίσημα σε ομιλία του στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών, την ανακάλυψη της φωτογραφίας από τον Λουί-Ζακ Νταγκέρ.
1887: Ο Τόμας Στίβενς γίνεται ο πρώτος άνθρωπος, που ολοκληρώνει το γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Ξεκίνησε το ταξίδι του τον Απρίλιο του 1884 και κάλυψε 13.500 μίλια.
1894: Ο Αμερικανός Ουίλιαμ Ντίξον πατεντάρει το κινηματογραφικό φιλμ.
1895: Η Κορέα ανεξαρτητοποιείται από την Κίνα.
1896: Ο Γερμανός φυσικός Γουλιέλμος Ρέντγκεν ανακοινώνει την ύπαρξη των ακτινών Χ ή ακτινών Ρέντγκεν, όπως τις είπαν προς τιμήν του.
1901: Αφήνεται ελεύθερος μετά από 18 χρόνια στη φυλακή ο «κανίβαλος» Αλφερντ Πάρκερ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι είχε καταδικαστεί μόνο για φόνο και όχι και για κανιβαλισμό.
1904: Η Ζαν ντ’ Αρκ περνάει τη δεύτερη φάση του ιερού δικαστηρίου στη Ρώμη για την ανακήρυξή της σε Αγία.
1904: Καθιερώνεται ως σήμα κινδύνου το CQD, το οποίο αργότερα θα αντικατασταθεί από το S.O.S.
1910: Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ελλάδα διαμαρτύρεται προς τις Προστάτιδες Δυνάμεις για τους συνεχείς εξοπλισμούς των τουρκικών δυνάμεων στα σύνορα της Θεσσαλίας.
1911: Τούρκος επίσημος δηλώνει στην Κωνσταντινούπολη ότι, η σύμπραξη Ελλήνων και Βουλγάρων δυσκολεύει την κατάσταση στη Μακεδονία κι ότι, η τουρκική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιτεθεί εναντίον και των δύο, εφόσον εξακολουθήσουν τη δράση τους.
1913: Οι ελληνικές δυνάμεις αρχίζουν την επίθεσή τους στο Μπιζάνι για την κατάληψη των Ιωαννίνων.
1913: Ο αμερικανός Γουίλιαμ Μπάρτον πατεντάρει την πρώτη μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση που μετατρέπει τα βαρύτερα αποστάγματα του πετρελαίου σε βενζίνη.
1919: Τα πρώτα ελληνικά τμήματα (34 ΣΠ) αποβιβάζονται στην Οδησσό της Ρωσίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις των Συμμάχων κατά των μπολσεβίκων, με σκοπό να καταπνίξουν την Οκτωβριανή Επανάσταση.
1923: Στο Παρίσι, η Επιτροπή Αποζημιώσεων αποφασίζει να καταλάβει το Έσεν, εάν η Γερμανία παραβεί τις εντολές για τον άνθρακα και καθυστερήσει τις προμήθειες.
1924: Ο 26χρονος, τότε, συνθέτης της τζαζ Τζορτζ Γκέρσουιν ολοκληρώνει την Ραψωδία στα Μπλε (Rhapsody in Blue).
1927: Εγκαθίσταται η πρώτη υπερατλαντική τηλεφωνική υπηρεσία.
1928: Αρχίζουν τα έργα κατασκευής του υπόγειου σταθμού της Πλατείας Ομονοίας και της σήραγγας προς την Πλατεία Αττικής.
1929: Η Ελληνική Συνομοσπονδία Υπαλλήλων διοργανώνει μεγάλη διαδήλωση εναντίον του νομοσχεδίου περί ιδιωνύμου αδικήματος της κυβέρνησης Βενιζέλου.
1929: Ο Ταρζάν κάνει την πρώτη εμφάνισή του σε κόμικ στριπ.
1931: Το «έγκλημα του αιώνα» αναστατώνει την Ελλάδα: Δολοφονείται στον ύπνο του ο μεγαλοεργολάβος Δημήτρης Αθανασόπουλος, από την πεθερά του και τον ανιψιό της, με τη βοήθεια της γυναίκας του και της υπηρέτριας του σπιτιού. Οι δράστες τεμαχίζουν το πτώμα, το κάνουν δέματα και τα πετούν στον Ιλισό.
1932: Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Στίμσον ενημερώνει την Ιαπωνία και την Κίνα ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν εδαφικές αλλαγές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση βίας.
1941: Ελληνικά και αγγλικά υποβρύχια προσβάλουν τα μεταγωγικά των Ιταλών κι κλείνουν τη δίοδο της Αδριατικής.
1942: Οι Σοβιετικοί επιτίθενται κατά των Γερμανών στη Σεβαστούπολη. Οι Ναζί χάνουν την Κριμαία.
1949: Στις ΗΠΑ, ο Τρούμαν ανακοινώνει την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ, γνωστού από το «Σχέδιο Μάρσαλ».
1952: Στις ΗΠΑ, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ αποδέχεται το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ως υποψήφιος του κόμματος για την Προεδρία.
1953: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν ανακοινώνει ότι οι ΗΠΑ ανέπτυξαν υδρογονοβόμβα και προειδοποιεί τον Στάλιν ότι, σε περίπτωση πολέμου οι ΗΠΑ είναι ικανές να καταστρέψουν την ΕΣΣΔ.
1955: Η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, φιλοξενεί για πρώτη φορά Αφροαμερικανίδα καλλιτέχνιδα, τη Μάριαν Άντερσον.
1959: Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη νέα κουβανική κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο.
1966: Ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου ότι άρχισε να μελοποιεί εννέα ποιήματα από τη «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου, με αφορμή τα επεισοδιακά γεγονότα του Πειραιά της 6ης Ιανουαρίου.
1969: Αρχίζει στο Λος Άντζελες η δίκη για τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, με κατηγορούμενο τον Σιρχάν Σιρχάν.
1973: Βγαίνει σε δημοπρασία το προσωπικό αυτοκίνητο του Αδόλφου Χίτλερ και πωλείται προς 153.000 δολάρια.
1975: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Πετρελαίου (OPEC) ανεβάζει τις τιμές του πετρελαίου κατά 10%.
1977: Οι λιμενικές αρχές εντοπίζουν και κατάσχουν 11 τόνους χασίς επί του υπό Κυπριακή σημαία Μ/S «Γκλόρια» στον Ισθμό της Κορίνθου. Η υπόθεση θα γίνει λαϊκό τραγούδι από το Βασίλη Τσιτσάνη, με τίτλο «Το βαπόρι απ’ την Περσία».
1982: Η Γαλλία πρόκειται να πουλήσει όπλα στη Νικαράγουα και να εκπαιδεύσει είκοσι αξιωματικούς του ναυτικού και πιλότους.
1983: Ο Πρόεδρος της Δυτικής Γερμανίας Καρλ Κάρστενς διαλύει την 9η Βουλή και καθορίζει νέες εκλογές για την 6η Μαρτίου 1983.
1989: Ο Ακιχίτο διαδέχεται τον πατέρα του Χιροχίτο και γίνεται 125ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας.
1990: Ο κεκλιμένος Πύργος της Πίζας στην Ιταλία κλείνει για πρώτη φορά μετά από 800 χρόνια τις πύλες του στους τουρίστες, λόγω έργων αποτροπής κατάρρευσης.
1992: Στη Χιλή, η κυβέρνηση επιτρέπει την προβολή της ταινίας του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», μετά από 20 χρόνια απαγόρευσής της από τη λογοκρισία του Αουγκούστο Πινοσέτ.
1993: Η Ελλάδα αναγνωρίζει τις Δημοκρατίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας.
1994: Το Ισραήλ απελευθερώνει 101 Παλαιστίνιους κρατούμενους σε ένδειξη καλής θελήσεως ενόψει της επανάληψης των συνομιλιών.
1994: Πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο συνιστά η Κομισιόν, δια του αντιπροέδρου της Χένινγκ Κριστόφερσεν.
1995: Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς δηλώνει ότι, η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιτευχθεί μόνον μετά την επίλυση του Κυπριακού και τη διασφάλιση των Τουρκοκυπρίων.
1996: Στην Τσετσενία, 20 έως 30 χιλιάδες είναι οι νεκροί τον τελευταίο χρόνο, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με τους Ρώσους, από τους οποίους είχαν σκοτωθεί 7-15 χιλιάδες.
1998: Το διαστημόπλοιο Lunar Prospector εκτοξεύεται και μπαίνει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Αργότερα θα ανακαλύψει παγωμένο νερό στη επιφάνεια του φεγγαριού.
1999: Στην Γερουσία των ΗΠΑ αρχίζει η διαδικασία με το ερώτημα της καθαίρεσης του αμερικανού προέδρου Μπίλ Κλίντον λόγω της υπόθεσης «Μόνικα Λεβίνσκι». Η διαδικασία γίνεται για πρώτη φορά έπειτα από 130 χρόνια.Ο αμερικανός πρόεδρος θα αθωωθεί αργότερα.
2004: Ο Κώστας Σημίτης ανακοινώνει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις 7 Μαρτίου. Το κόμμα θα κατέβει στις εκλογές με αρχηγό το Γιώργο Παπανδρέου, ενώ μέχρι τότε ο Κ.Σημίτης παραμένει στην πρωθυπουργία της χώρας.
2009: Ανασχηματισμό της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ανακοινώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εκτός κυβέρνησης μένει ο «τσάρος της οικονομίας» Γιώργος Αλογοσκούφης, ενώ σαρωτικές είναι οι αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο.
2010: Στην Αίγυπτο ομάδα οπλισμένων Μουσουλμάνων ανοίγει πυρ κατά Χριστιανών κοπτών και σκοτώνει εννέα άτομα.
2012: Στη Νέα Ζηλανδία αερόστατο συντρίβεται και 11 άτομα σκοτώνονται.
2015: Παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο έξω από ένα κολλέγιο στην πρωτεύουσα της Υεμεένης, Σανα’α σκοτώνει 38 άτομα και τραυματίζει τουλάχιστον 63.
1915: Τουλάχιστον δώδεκα άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και δύο αστυνομικοί, σκοτώνονται σε επίθεση που εξαπολύουν ένοπλοι κουκουλοφόροι στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, μία ενέργεια χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του γαλλικού Τύπου. Σύμφωνα με αστυνομική πηγή που επικαλείται τις μαρτυρίες των αυτοπτών, οι δράστες φώναξαν «πήραμε εκδίκηση για τον προφήτη».
Γεννήσεις σαν σήμερα
1502 – Ο Πάπας της Ρώμης, Γρηγόριος 13ος, γνωστός για τη μεταρρύθμισή του στο ημερολόγιο.
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ (Papa Gregorio XIII, 7 Ιανουαρίου 1502 – 10 Απριλίου 1585), κοσμικό όνομα Ούγος Μπονκομπάνι (Ugo Boncompagni), ήταν πάπας από το 1572 έως το 1585. Ήταν ο πάπας που στις 5 Οκτωβρίου του 1582 αποφάσισε να διορθώσει το ημερολόγιο, διατάζοντας η συγκεκριμένη ημερομηνία να ονομαστεί 15 Οκτωβρίου 1582. Το νέο αυτό Ημερολόγιο, το οποίο προς τιμήν του ονομάστηκε Γρηγοριανό, το υιοθέτησαν αμέσως οι Ρωμαιοκαθολικές χώρες, αλλά οι Ορθόδοξες και κάποιες Διαμαρτυρόμενες, για λόγους καθαρά θρησκευτικούς, αντέδρασαν. Στην Ελλάδα το νέο αυτό ημερολόγιο καθιερώθηκε με νόμο στις 17 Φεβρουαρίου του 1923 και η συγκεκριμένη ημερομηνία ονομάστηκε 1 Μαρτίου 1923, αλλά η Εκκλησία αντέδρασε, με αποτέλεσμα, όταν έφτασε η 25η Μαρτίου, να επέλθει σύγχυση και να χρειαστεί να χωριστεί η Εορτή της Εθνεγερσίας απ' αυτή του Ευαγγελισμού. Μετά από πιέσεις της Πολιτείας όμως αναγκάστηκε κι αυτή να συμμορφωθεί και στις 10 Μαρτίου του 1924, που ονομάστηκε 23 Μαρτίου 1924, το εκκλησιαστικό Ημερολόγιο συνταυτίστηκε με το πολιτικό, χωρίς όμως τη μετακίνηση του Πασχαλίου Κύκλου, ο οποίος εξακολουθεί να εξαρτάται από το Ιουλιανό Ημερολόγιο.
1800 - Μίλαρντ Φίλμορ, 13ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Μίλαρντ Φίλμορ (αγγλ. Millard Fillmore, 7 Ιανουαρίου 1800 - 8 Μαρτίου 1874) ήταν ο 13ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Διετέλεσε πρόεδρος από τις 9 Ιουλίου 1850 έως τις 4 Μαρτίου 1853.
Ανέλαβε την Προεδρία μετά το θάνατο του Προέδρου Ζαχαρία Τέιλορ, καθώς ήταν ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο Μίλαρντ ήταν το τελευταίο μέλος του κόμματος των Ουίγων που διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ. Στο θέμα της δουλείας, για να μη διαταράξει τις σχέσεις με το νότο ενέκρινε το νόμο που διέταζε τη σύλληψη των φυγάδων σκλάβων και την επιστροφή στους αφέντες τους. Στην εξωτερική πολιτική μερίμνησε για το εμπόριο με την Ιαπωνία και συγκρούστηκε με τη Γαλλία σχετικά με την προσπάθεια του Ναπολέοντα Γ΄ να προσαρτήσει τη Χαβάη όπως και με τη Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία για την απόπειρα εισβολής στην Κούβα. Μετά τη λήξη της θητείας του, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου αντιτάχθηκε στην πολιτική του Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν, ενώ μετά το τέλος του πολέμου υποστήριξε τον Πρόεδρο Άντριου Τζόνσον.
Υπήρξε επίσης συνιδρυτής του Πανεπιστημίου του Μπάφφαλο.
1834 - Φίλιπ Ράις, Γερμανός φυσικός και εφευρέτης.
Ο Γιόχαν Φίλιπ Ράις (γερμανικά: Johann Philipp Reis) (7 Ιανουαρίου 1834 - 14 Ιανουαρίου 1874) υπήρξε Γερμανός φυσικός και εφευρέτης. Εφηύρε και κατασκεύασε την πρώτη λειτουργική μηχανή διάδοσης ήχων μέσω ηλεκτρικών αγωγών και γι' αυτό θεωρείται βασικός πρωτοπόρος της τηλεφωνίας.
1903 - Ιωάννης Δεσποτόπουλος, Έλληνας αρχιτέκτονας.
O Ιωάννης Δεσποτόπουλος ή Jan Despo (Σμύρνη, 7 Ιανουαρίου 1903 - Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 1992) ήταν Έλληνας, διεθνούς φήμης και πρωτοπόρος αρχιτέκτων και πολεοδόμος, καθηγητής του ΕΜΠ.
Ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας στις 7 Ιανουαρίου 1903. Τελείωσε το σχολείο στη Χίο και στη συνέχεια σπούδασε στη περίφημη σχολή του Bauhaus στη Βαϊμάρη, κατά τα έτη 1924-1925. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Ανόβερου. Μετά την διπλωματική του εργασία, εργάστηκε στο Γραφείο του Έριχ Μέντελσον στο Βερολίνο.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1930 κι έγραψε αρκετά άρθρα, υπερασπιζόμενος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική και πολεοδομία. Ήταν ένα από τα μέλη της ελληνικής επιτροπής του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής (CIAM), που έγινε στο πλοίο Πατρίς ΙΙ από τη Μασσαλία στην Αθήνα και πάλι πίσω στη Μασσαλία, μαζί με το Στάμο Παπαδάκη. Την ίδια εποχή έχτισε το μοντέρνο σχολικό συγκρότημα στην Ακαδημία Πλάτωνος, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα της κυβέρνησης Βενιζέλου για την ανέγερση σχολικών κτηρίων. Το 1943 εκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, απολύθηκε όμως το 1946 λόγω πολιτικών πεποιθήσεων. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Γερμανία, όπου έγινε μόνιμος καθηγητής πρώτα στο Μόναχο και μετά στο Βερολίνο, ως μέλος της Ακαδημίας. Τελικά το 1961 επανεκλέχτηκε καθηγητής στο ΕΜΠ, μέχρι το 1968 που συνταξιοδοτήθηκε. Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 1992 στην Αθήνα.
Το 1959 κέρδισε το Α΄ βραβείο και την ανάθεση έργου σε πολεοδομικό διαγωνισμό ιδεών για το πνευματικό κέντρο της Αθήνας. Τα κτίρια του στην Ελλάδα θεωρούνται από τα πιο σημαντικά της πρωτοπόρας σύγχρονης αρχιτεκτονικής, ενώ και τα κτίρια του στην Σουηδία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.
1912 – Τσαρλς Άνταμς, Αμερικανός καρτουνίστας, που εμπνεύστηκε τους χαρακτήρες της «Οικογένειας Άνταμς».
1914 - Γιάννης Σπάρτακος, έλληνας πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζ στη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε», που ως «Greek Bolero» έγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Θαν. 31/7/2001).
1934 – Τάσσος Παπαδόπουλος, ελληνοκύπριος πολιτικός, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (2003-2008).
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος (7 Ιανουαρίου 1934 - 12 Δεκέμβρη 2008) ήταν ο 5ος πρόεδρος της Κύπρου από το 2003 έως το 2008.
Σπούδασε νομικά στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ήταν δικηγόρος και ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ μικρή ηλικία.
Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά.
Η εκστρατεία του για το προεδρικό αξίωμα βασίστηκε στην πεποίθηση ότι μπορούσε να δώσει καλύτερη λύση από τον Γλαύκο Κληρίδη στο κυπριακό ζήτημα.
Υποστηρίχθηκε από το ΔΗ.ΚΟ., που ήταν και το κόμμα από το οποίο προερχόταν, αλλά και από το Α.Κ.Ε.Λ. και το ΚΙ.ΣΟΣ..
Στις 29 Αυγούστου 2006, ο Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από την προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗ.ΚΟ.).
Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 2008 μετά από μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του τελέστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008 στην εκκλησία της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 άγνωστοι σύλησαν τον τάφο του και έκλεψαν τη σορό του από το νεκροταφείο της Κάτω Δευτεράς.
Η σορός βρέθηκε στις 8 Μαρτίου από την αστυνομία έπειτα από τηλεφώνημα αγνώστου και ταυτοποιήθηκε την επόμενη ημέρα με εξετάσεις DNA.
Πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις τριών ατόμων για την υπόθεση, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Λουκάς Λουκά αποφάνθηκε ότι τα κίνητρα των απαγωγέων του λειψάνου ήταν οικονομικά.
Ο πρώην πρόεδρος επανενταφιάστηκε στις 12 Μαρτίου 2010.
1950 - Ηλίας Ανδριόπουλος, Έλληνας συνθέτης.
Γεννήθηκε στο Λατζόι Ηλείας. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου παράλληλα με τις μουσικές του σπουδές στο Ωδείο έκανε διάφορα επαγγέλματα για να μπορέσει να πάρει τις γνώσεις που χρειαζόταν. Την περίοδο 1970-1972 που υπηρετούσε τη θητεία του στο Στρατό, έγραψε κάποια τραγούδια, άλλα σε στίχους δικούς του και άλλα σε στίχους άλλων φαντάρων για να πειραματιστεί. Αυτά τα τραγούδια δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε δίσκους για ευνόητους λόγους. Το Νοέμβριο του 1976 κυκλοφόρησε ο 1ος δίσκος του με τον τίτλο Κύκλος Σεφέρη, με τραγούδια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Το 1978 κυκλοφόρησε ο 2ος δίσκος του με τίτλο Εικόνες. Αυτός περιλάμβανε τραγούδια σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και Νίκου Γκάτσου καθώς και ορισμένα ορχηστρικά κομμάτια. Γύρω στα Χριστούγεννα του 1979 κυκλοφόρησε ο 3ος δίσκος του με τίτλο Γράμματα στο Μακρυγιάννη και άλλα λαϊκά, ο οποίος έκανε πάταγο. Το 1980 κυκλοφόρησαν οι δίσκοι Λαϊκά προάστια και Τα λαϊκά μου. Το 1982 κυκλοφόρησε ο δίσκος Περιπλάνηση. Στις 28 Μαρτίου του 1984 κυκλοφόρησε ο δίσκος Προσανατολισμοί, ο οποίος περιλάμβανε τραγούδια από την ομότιτλη ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη. Στις 18 Νοεμβρίου του 1985 κυκλοφόρησε ένας ακόμα δίσκος με τον τίτλο Οι ξένες πόρτες, στον οποίο τους στίχους των περισσότερων τραγουδιών είχε γράψει ο στιχουργός Μάνος Ελευθερίου και σε δυο τρία ο ίδιος ο Ανδριόπουλος.
1956 - Ντέιβιντ Καρούζο, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο ιταλικής και ιρλανδικής καταγωγής ηθοποιός γεννήθηκε στο Φόρεστ Χιλς, Πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τελείωσε το σχολείο στο Archbishop Molloy High School στο Κουίνς, Νέα Υόρκη. Σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας επίπλων "Steam on Sunset" στο Μαϊάμι, Φλόριντα.
Ο Ντέιβιντ Καρούζο ήταν παντρεμένος τρεις φορές και έχει δυο παιδιά.
Μια από τις πρώτες του εμφανίσεις ως κινηματογραφικός ηθοποιός έκανε στον ρόλο του Τόπερ Ντάνιελς στο Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν (1982). Τα επόμενα χρόνια είχε κυρίως εμφανίσεις σε δεύτερους ρόλους. Μεγάλη επιτυχία είχε το 1993 στην τηλεοπτική σειρά NYPD Blue, την οποία όμως εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα. Εκτός όμως από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Kiss of Death (1995) δεν είχε καλές προσφορές ρόλων.
Είναι κυρίως γνωστός ως ο επικεφαλής εγκληματολογικής ομάδας Οράτιο Κέιν στη σειρά CSΙ: Μαϊάμι.
1956 - Κώστας Πετρόπουλος, Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και προπονητής. Ήταν γνωστός με την προσωνυμία Νουρέγιεφ.
Αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στον Απόλλωνα Πατρών. Αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή. Στην Α΄Εθνική σημείωσε σε 4255 πόντους και έχει αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987.
Έχει αγωνιστή με την εθνική Ελλάδος σε 82 αγώνες σημειώνοντας 811 πόντους, είναι επίσης διεθνής με την εθνική αντρών Β΄, 2 συμμετοχές 34 πόντοι, με την εθνική εφήβων με 22 συμμετοχές και 306 πόντους, και με την εθνική παίδων με 9 συμμετοχές και 132 πόντους.
Σαν προπονητής ξεκίνησε από τον Αρίων, μετά στην Ολυμπιάδα, την Απολλωνιάδα και στην Α' Εθνική: Περιστέρι (1991-93), Απόλλωνας Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Από το 1988 εως το 1993 ήταν προπονητής της εθνικής παίδων, της εθνικής γυναικών το 1989, της εθνικής εφήβων το 1988 όπου κατέκτησε την 4η θέση στο πανευρωπαϊκό. Εχει διατελέσει και βοηθός στον πάγκο της εθνικής αντρών την περίοδο 1989-1990 κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό του 1989 και την 4η θέση στο παγκόσμιο του 1990. Το 1999 ανέλαβε πρώτος προπονητής της εθνικής αντρών όπου παρέμεινε μέχρι το 2001.
Στις 8 Ιανουαρίου 2015 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
1963 – Χρήστος Θηβαίος, είναι Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης, καθώς και ανηψιός του ηθοποιού Αντώνη Παπαδόπουλου. Είναι παντρεμένος με την Κωνσταντίνα Μικρούτσικου (κόρη του γνωστού Θάνου Μικρούτσικου) και έχει τρία παιδιά.
Ο Χρήστος Θηβαίος σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Μπολόνια, με καθηγητή τον διάσημο συγγραφέα και σημειολόγο Ουμπέρτο Έκο.
Έγινε γνωστός με το συγκρότημα Συνήθεις Ύποπτοι, το οποίο δημιούργησε το 1994 με τον Αλέκο Βασιλάτο και τον Τάσο Λώλη.
Οι Συνήθεις Ύποπτοι διαλύθηκαν το 2000 και ο Θηβαίος συνέχισε σόλο καριέρα.
Στη σόλο καριέρα του βρέθηκε στη σκηνή με κορυφαία ονόματα της Ελληνικής μουσικής: Μαρία Φαραντούρη, Χάρις Αλεξίου, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αρλέτα, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιάννης Κότσιρας, Γιάννης Κούτρας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Η τελευταία συνεργασία του Χρήστου Θηβαίου ήταν με το συγκρότημα Mr. Highway Βand όπου και έκαναν περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο από το 2011-2013.
1964 – Νίκολας Κέιτζ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Νίκολας Κόπολα, βραβευμένος με Οσκαρ αμερικανός ηθοποιός.
Ο Νίκολας Κέιτζ (Nicolas Cage, πραγματικό όνομα: Nicolas Kim Coppola, 7 Ιανουαρίου 1964) είναι Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Αφήνοντας το Λας Βέγκας".
Γεννήθηκε στο Λονγκ Μπιτς (Long Beach) της Καλιφόρνια. Είναι ανηψιός του σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα. Μάλιστα άλλαξε το επίθετό του από Κόπολα σε Κέιτζ, ώστε να μη θεωρηθεί ότι ευνοήθηκε στην καριέρα του λόγω της συγγένειάς του με τον Κόπολα.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ, όπως Ο Βράχος (The Rock), Αδίστακτα πρόσωπα (Face/Off), Con Air, Gone in Sixty Seconds, αλλά και σε ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού, όπως το Adaptation, το Matcstick Men και το Leaving Las Vegas.
Επίσης, έχει σκηνοθετήσει την ταινία Sonny, με τους Τζέιμς Φράνκο και Μίνα Σουβάρι, στην οποία είχε και έναν μικρό ρόλο.
Υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Πατρίσια Αρκέτ από τον Απρίλιο του 1995 ως τον Μάιο του 2001, ενώ είχε και έναν σύντομο γάμο με τη Λίζα-Μαρί Πρίσλεϋ, κόρη του Έλβις Πρίσλεϋ.
Τον Ιούλιο του 2004 παντρεύτηκε την εικοσιτριάχρονη Άλις Κιμ, με την οποία απέκτησε και ένα γιο, τον Καλ-ελ. Έχει άλλον ένα γιό, δεκαέξι ετών, από τη σχέση του με το μοντέλο Κριστίνα Φούλτον (Kristina Fulton).
Θάνατοι σαν σήμερα
1536 – Αικατερίνη της Αραγονίας, βασίλισσα της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη της Αραγωνίας (Catarina d'Aragón, 16 Δεκεμβρίου 1485 - 7 Ιανουαρίου 1536) ήταν πριγκίπισσα της Ουαλίας ως σύζυγος του Αρθούρου της Ουαλίας και βασίλισσα της Αγγλίας ως σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας από το 1509 έως το 1533.
Η προσπάθεια του Ερίκου Η΄ να ακυρώσει τον γάμο τους, που είχε κρατήσει 24 χρόνια, ήταν η αρχή για μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στο διαχωρισμό της Αγγλίας από την Εκκλησία της Ρώμης. Ο Ερρίκος ήταν δυσαρεστημένος, επειδή οι γιοι τους είχαν πεθάνει σε παιδική ηλικία και άλλοι κατά τη γέννα, με αποτέλεσμα ως μελλοντική διάδοχος να μένει μονάχα η Μαρία Α΄ της Αγγλίας, σε μια περίοδο που δεν είχε ξανασυμβεί να ανεβεί γυναίκα στο θρόνο. Όταν ο Πάπας Κλήμης Θ΄ αρνήθηκε να ακυρώσει το γάμο, ο Ερρίκος τον αψήφησε, διεκδικώντας την κυριαρχία πάνω σε θρησκευτικά ζητήματα. Έτσι, παντρεύτηκε την Άννα Μπολέιν κατά την κρίση του κλήρου στην Αγγλία, χωρίς αναφορά στον Πάπα, παρακινούμενος από την ελπίδα να δώσει άρρενα διάδοχο στη Δυναστεία Τυδώρ.
Η Αικατερίνη αρνήθηκε να δεχτεί τον Ερρίκο ως Ανώτατη Κεφαλή της Εκκλησίας της Αγγλίας και θεωρούσε πως ήταν η νόμιμη σύζυγος και βασίλισσα του Ερρίκου μέχρι το θάνατό της.
1864 – Σπυρίδων Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός. (1790 – 7 Ιανουαρίου 1864)
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το έτος 1790 περίπου. Σχολείο πήγε στην πατρίδα του και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη σε αποστολή με την πρεσβεία, που διαπραγματεύθηκε τη συνθήκη μεταξύ της Ρωσίας και της Υψηλής Πύλης. Αργότερα πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει ιατρική. Απεφοίτησε και επέστρεψε στη Λιβαδειά, όπου εργάστηκε μικρό διάστημα ως γιατρός.
Στα χρόνια της επανάστασης αντιπροσώπευσε τη νέα του πατρίδα στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου, του Άστρους, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης. Το 1826 διορίστηκε μέλος της επιτροπής που διεύθυνε τα διπλωματικά θέματα της Ελλάδας. Στα χρόνια του Καποδίστρια έγινε μέλος του Πανελληνίου και στην Εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου πήγε ως πληρεξούσιος της Καρύστου.
Το 1838 τιμήθηκε με το αξίωμα του συμβούλου της επικρατείας υπό του βασιλιά Όθωνα, μέχρι το 1844, οπότε διορίστηκε γερουσιαστής του βασιλείου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου 1864.
1882 – Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς, Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης.
Ο Γιαν Γιόζεφ Ιγκνάσι Λουκασιέβιτς (Jan Józef Ignacy Łukasiewicz, 8 Μαρτίου 1822 - 7 Ιανουαρίου 1882) ήταν Πολωνός φαρμακοποιός και εφευρέτης της πρώτης μεθόδου για την απόσταξη της κηροζίνης από το πετρέλαιο. Υπήρξε ο ιδρυτής της πολωνικής βιομηχανίας πετρελαίων και ένας από τους πρωτοπόρους της πετρελαϊκής βιομηχανίας διεθνώς.
Στα επιτεύγματά του συμπεριλαμβάνεται η ανακάλυψη της διύλισης της κηροζίνης από το αργό πετρέλαιο (1852), ο φανός κηροζίνης (1853), η ανεύρεση του πρώτου κοιτάσματος πετρελαίου (1854) και η οικοδόμηση του πρώτου διυλιστηρίου πετρελαίου (1856).
Ο Λουκασιέβιτς έγινε πλούσιος άνθρωπος και ανέπτυξε σημαντική φιλανθρωπική δράση στη Γαλικία της Κεντρικής Ευρώπης. Εξαιτίας της συνεισφοράς του στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, δημιουργήθηκε μια λαϊκή παροιμία, που παρομοιάζει όλους τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα γκούλντεν της Αυστρουγγαρίας.
1893 – Γιόζεφ Στέφαν, Σλοβένος φυσικός και μαθηματικός.
Ο Γιόζεφ Στέφαν (σλοβενικά: Jožef Stefan, 24 Μαρτίου 1835 - 7 Ιανουαρίου 1893) ήταν Σλοβένος φυσικός, μαθηματικός και ποιητής, αυστριακής υπηκοότητας. Μελέτησε τη διάχυση των αερίων σύμφωνα με τα δεδομένα της κινητικής θεωρίας. Ασχολήθηκε επίσης με τη θερμική αγωγιμότητα των αερίων και τη διάδοση της θερμικής ακτινοβολίας. Σε συνεργασία με τον Μπόλτζμαν διατύπωσε τον περίφημο νόμο της εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας από το μέλαν σώμα.
1904 – Εμμανουήλ Ροΐδης, Έλληνας λόγιος και συγγραφέας. (Πάπισσα Ιωάννα).
Ο Εμμανουήλ Ροΐδης ήταν σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα.
1927 – Νικόλαος Καλογερόπουλος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νικόλαος Καλογερόπουλος (1851 - 7 Ιανουαρίου 1927) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός, πολλές φορές υπουργός και βουλευτής.
Γεννήθηκε το 1851 στη Χαλκίδα. Σπούδασε Νομική στην Αθήνα και το Παρίσι. Είχε γίνει υπουργός Δικαιοσύνης στη βραχύβια Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη του 1903, αλλά και υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών στην Κυβέρνηση Θεοτόκη του 1905. Προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα από την ίδρυσή του το 1920 και εξελέγη βουλευτής Ευβοίας συνολικά δέκα φορές. Παράλληλα με την πρώτη του πρωθυπουργική θητεία, υπηρέτησε και ως υπουργός Οικονομικών και Στρατιωτικών, ενώ κατά τη δεύτερη θητεία είχε παράλληλα και το ρόλο του υπουργού Εξωτερικών. Και τις δύο φορές η πρωθυπουργική του θητεία ήταν βραχύβια: 3 Σεπτεμβρίου ως 16 Σεπτεμβρίου του 1916 η πρώτη και 24 Ιανουαρίου ως 25 Μαρτίου του 1921. Κατά τη δεύτερη αυτή πρωθυπουργική θητεία του διατέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών από 24/01/1921 έως 26/03/1921/ Για δεύτερη φορά έγινε Υπουργός Εξωτερικών στη βραχύβια κυβέρνηση του Νικόλαου Τριανταφυλλάκου από 28/08/1922 έως 16/09/1922.
Πέθανε από μυοκαρδίτιδα στις 7 Ιανουαρίου του 1927.
1938 – Γεώργιος Γερογιάννης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Δ. Γερογιάννης (Πρέβεζα, 1864 - Αθήνα, 7 Ιανουαρίου 1938) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Δημογέροντας Πρέβεζας (1896-1900) και βουλευτής Πρέβεζας (1915, 1917-1920, 1923-1925, 1928-1932).
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1864 και καταγόταν από μεγάλη και ισχυρή οικογένεια της πόλης. Ο πατέρας του, Δημοσθένης Γερογιάννης, υπήρξε μέλος της Δημογεροντίας Πρέβεζας κατά την οθωμανική περίοδο. Παππούς του, από τη μητέρα του, ήταν ο μεγάλος δωρητής της Πρέβεζας Σπυρίδων Καραμάνης. Προπάππος του, από την εκ πατρός γιαγιά του, ήταν ο Γεώργιος Α. Κονεμένος. Η οικογένειά του κατείχε την κτητορική εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία πλέον δεν σώζεται, στη συνοικία Αγίου Γεωργίου, στην περιοχή Κοκκινιά της Πρέβεζας. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και διακρίθηκε ως άριστος ιατρός. Διέθετε πολύ δυνατή μνήμη και ήταν άριστος γνώστης της ιστορίας της γεννέτειράς του.
1932 – Αντρέ Μαζινό, Γάλλος πολιτικός, ο οποίος ως υπουργός Πολέμου της Γαλλίας δημιούργησε τα περίφημα οχυρωματικά έργα με την ονομασία «Γραμμή Μαζινό».
1944 – Ναπολέων Λαπαθιώτης, έλληνας συγγραφέας και ποιητής του μεσοπολέμου. (Γεν. 31/10/1888).
Γεννήθηκε στην Αθήνα, τη νύχτα προς τα ξημερώματα της 31ης Οκτωβρίου 1888 σε ένα σπίτι της πλατείας Αγίων Θεοδώρων. Ο πατέρας του, Λεωνίδας Λαπαθιώτης (1854-1942), κυπριακής καταγωγής, ήταν μαθηματικός και ανώτατος στρατιωτικός, που διετέλεσε βουλευτής το 1903-1905 και έγινε υπουργός στρατιωτικών το 1909. Η μητέρα του, Βασιλική Παπαδοπούλου, ήταν ανιψιά του Χαρίλαου Τρικούπη. Άρχισε να γράφει ποιήματα από παιδί. Ένα πρωτόλειο έμμετρο δράμα του εκδόθηκε με φροντίδα του πατέρα του. Στα γράμματα εμφανίστηκε επίσημα το 1905, στο περιοδικό Νουμάς. Το 1907 μαζί με άλλους εννιά νεαρούς λογοτέχνες ίδρυσαν το περιοδικό Ηγησώ.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και το 1909 πήρε δίπλωμα νομικής, αλλά ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα. Το φθινόπωρο του 1916, μαζί με τον πατέρα του, εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη και προσχώρησαν στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Το πρώτο εξάμηνο του 1917, ο Λαπαθιώτης συνόδεψε τον πατέρα του στην Αίγυπτο για την στρατολόγηση εθελοντών για τον στρατό του κράτους της Θεσσαλονίκης. Στην Αίγυπτο γνώρισε τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Κατατάχτηκε στον στρατό ως ανθυπολοχαγός-διερμηνέας, θέση που διατήρησε ως το 1921.
Στην αρχή ο Λαπαθιώτης ήταν υποστηρικτής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Μάλιστα, είχε συμμετέχει στο κίνημα της εθνικής άμυνας, όπως και ο πατέρας του.
Από την δεκαετία του '20 και μετά ήρθε σε επαφή με το κομμουνιστικό κίνημα και στη συνέχεια ενστερνίστηκε τον κομμουνισμό.
Το 1932 και μετά αρθρογραφούσε στο αριστερό περιοδικό «Πρωτοπόροι» το πεζό τραγούδι «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου». Το 1943 συνδέθηκε στενά με τους αντάρτες του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, σύμφωνα με καταθέσεις του Τάσου Βουρνά.
Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου 1944, φτωχός και καταπονημένος από τα ναρκωτικά. Η κηδεία του έγινε με έρανο των φίλων του.
Ζούσε σε διώροφο νεοκλασικό αρχοντικό κάτω από το λόφο του Στρέφη. Στο σπίτι αυτό έζησε πάνω από 40 χρόνια και εκεί έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του ποιητικού έργου του αλλά και αυτοκτόνησε.
Εκτός από ποιήματα, έγραψε επίσης πάνω από 100 πεζογραφήματα, πολλές δεκάδες διηγήματα, καθώς και επιφυλλίδες και κριτικά και αισθητικά κείμενα. Το έργο του βρίσκεται σκορπισμένο σε περιοδικά και εφημερίδες. Η μοναδική του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1939, ενώ μετά τον θάνατό του, ο Άρης Δικταίος εξέδωσε, το 1964, τα ποιήματά του.
Το κινηματογραφικό έργο Μετέωρο και σκιά (1985) βασίζεται στην ζωή του.
Άλλες απόψεις για τα αίτια της αυτοκτονίας
Αυτοκτόνησε στο σπίτι του με το πιστόλι του πατέρα του, στρατιωτικού, ο οποίος πέθανε στις αρχές της γερμανικής Κατοχής, περίπου τέσσερα χρόνια ύστερα από τη μητέρα του ποιητή, αφήνοντάς τον ορφανό, ηθικά και οικονομικά απροστάτευτο. Γιατί παρά τον ελευθεριάζοντα τρόπο διαβίωσής του και την ευφυΐα του, το ταλέντο του, τις σπουδές και τη γλωσσομάθειά του, «ο Λαπαθιώτης δεν κατάφερε ποτέ να ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς του.».
Ο ίδιος φιλοξενούσε στο σπίτι του, κατά τα φαινόμενα εν γνώσει του πατέρα του, νεαρούς άντρες του υποκόσμου. «Ο ίδιος θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ως μια φυσιολογική, αν όχι ανώτερη, πιο εξελιγμένη μορφή σεξουαλικότητας.».
Όπως λέει ο Άρης Δικταίος, «...αυτό που κυρίως στάθηκε σαν ο μέγιστος συντελεστής της καταστροφής του ήταν τ΄ ότι δεν τον απασχολούσαν οι βιοτικές μέριμνες. Ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του όπως ήθελε, άρχισε να κυκλοφορεί μόνο τη νύχτα, εγκαταλειπόμενος με ηδονή στις οποιεσδήποτε, φανερές ή μύχιες τάσεις του, χωρίς την παραμικρή αυτοπειθαρχία.»
Στα πρώτα του ποιήματα είναι επηρεασμένος από τον αισθητισμό και τον αισθησιασμό που κυριαρχεί στις αρχές του εικοστού αιώνα, και τους Ουώλτερ Χορέισο Πέιτερ και Όσκαρ Ουάιλντ, ενώ στα τελευταία του καταλήγει σε «τόνους απελπισμένους και μελαγχολικούς, όπου κυριαρχεί το αίσθημα του χαμένου ιδανικού και της νοσταλγίας».
Θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοσυμβολιστικής και νεορομαντικής σχολής. Οι στίχοι του τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα τολμηροί και με έντονα μελαγχολικό τόνο. Ο Λαπαθιώτης ασχολήθηκε επίσης με το λογοτεχνικό δοκίμιο, τη μετάφραση, τη μουσική σύνθεση, ενώ, τέλος, έγραψε και θεατρικά έργα. Ποιήματά του έχουν μελοποιήσει πολλοί Έλληνες συνθέτες.
1954 – Χριστόφορος Πανταζίδης, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου.
Ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ νέος και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1923 ως ανεξάρτητος και επανεξελέγη το 1926 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και το 1932 και 1933 με το ίδιο κόμμα.
Μεταπολεμικά κατήλθε ξανά υποψήφιος με τους Φιλελεύθερους στις βουλευτικές εκλογές του 1950, απέτυχε όμως να εκλεγεί.
Πέθανε το 1954 και η κηδεία του έγινε στις 8 Ιανουαρίου στον ιερό ναό Φανερωμένης Χολαργού. Ήταν παντρεμένος με την Ελπινίκη Χ. Πανταζίδου και είχαν 1 γιο και 2 κόρες.
1958 – Κωνσταντίνος Βλαχοθανάσης, Έλληνας γιατρός και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής Εύβοιας.
Γεννήθηκε στην Ιστιαία της Εύβοιας.
Σπούδασε ιατρική και εξελέγη βουλευτής Ξηροχωρίου Ευβοίας το 1923, Ευβοίας με το Κόμμα των Εθνικών Φιλελευθέρων το 1926, Ιστιαίας το 1928, Ευβοίας το 1932 και το 1936 με το Κόμμα Φιλελευθέρων. Αργότερα, επανεξελέγη στην Εύβοια στις εκλογές του 1946 (συγκεντρώνοντας 5.027 ψήφους) και του 1950 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επίσης, εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1951 και για τελευταία φορά το 1952. Ήταν υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου. Υπηρέτησε από τις 18 Οκτωβρίου 1944 ως τις 3 Ιανουαρίου 1945.
Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών το 1958 και η κηδεία του έγινε στην Ιστιαία.
1972 – Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, στοιχουργός ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια από τις σπουδαιότερες στιχουργούς, η οποία χάρη στο ταλέντο της τροφοδότησε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι με μεγάλο αριθμό εξαίρετων δημιουργιών. Μετά τον θάνατο της κόρης της Μαίρης το 1960, βρήκε το απόλυτο καταφύγιο της στη χαρτοπαιξία.
1982 – Αθανάσιος Ευσταθίου, Έλληνας δικηγόρος και βουλευτής.
Η θητεία του στη Βουλή, ήταν βραχύβια, καθώς διακόπηκε από τον αδόκητο θάνατό του σε τροχαίο δυστύχημα.
Γεννήθηκε το 1939 και είχε καταγωγή από το Δορίσκο Έβρου. Σπούδασε νομικά. Εργαζόταν ως δικηγόρος.
Στις εκλογές του 1981 εξελέγη βουλευτής Έβρου με 7.668 ψήφους, με το ΠΑΣΟΚ.
Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα που συνέβη τον Ιανουάριο του 1982, όταν ο βουλευτής μετέβαινε οδηγώντας το αυτοκίνητό του σε συγκέντρωση από τις Φέρες προς το Σουφλί. Το αυτοκίνητο ξέφυγε από την πορεία του και κατέπεσε σε βαθύ χαντάκι στο 48ο χλμ της εθνικής οδού Αλεξανδρούπολης - Ορεστιάδας.
Η κηδεία του Ευσταθίου έγινε στην Αλεξανδρούπολη, δύο ημέρες μετά το θάνατό του.
Στην έδρα του τον διαδέχθηκε ως πρώτος επιλαχών, ο κτηνίατρος Χαράλαμπος Σταματόπουλος.
1989 – Στέφανος Κότσιανος, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. (Πολύγυρος, 27 Δεκεμβρίου 1908 - 7 Ιανουαρίου 1989)
Υπηρέτησε ως βουλευτής Χαλκιδικής, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος, Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής.
1989 – Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, Χιροχίτο.
Ο Χιροχίτο, επίσης γνωστός και ως Αυτοκράτορας Σόουα, ήταν ο 124ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και ο μακροβιότερος στην ιστορία της. Τον διαδέχθηκε ο Ακιχίτο, σημερινός αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και γιος του.
2002 – Γεώργιος Τζατζάνης, Έλληνας νομικός, θεολόγος, συγγραφέας και πολιτικός, φιλελεύθερος βουλευτής Πειραιά το 1952.
Εργάστηκε ως δικηγόρος. Παράλληλα ανέπτυξε συγγραφικό έργο, δημοσιεύοντας το 1946 το ιστορικό έργο "Η ιστορία και το έργον της “Κρητικής Αλληλεγγύης". Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς στις εκλογές του 1952 με την ΕΠΕΚ. Πέθανε σε ηλικία 98 ετών, στις 7 Ιανουαρίου του 2002.
2006 – Λέων Καραπαναγιώτης, Έλληνας δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Τα Νέα».
Ο Λέων Καραπαναγιώτης (1931 — 7 Ιανουαρίου 2006) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από γνωστή οικογένεια της Μυτιλήνης και ειδικότερα του χωριού Μόρια της Λέσβου, που βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Μυτιλήνης. Πατέρας του ήταν ο Βύρων Καραπαναγιώτης, στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, που χρημάτισε τότε, βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Γαλλία και την Ελβετία και εργάστηκε στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη από το 1953 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επί πολλά χρόνια διευθυντής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Απεβίωσε το 2006, μετά από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια.
Κόρη του είναι η Τατιάνα Καραπαναγιώτη.
2007 – Τάσος Μπαντής, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Τάσος Μπαντής (1950 - 7 Ιανουαρίου 2007) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ιδρυτής και εμψυχωτής του Θεατρικού Οργανισμού Μορφές στο θέατρο Εμπρός, όπου σκηνοθέτησε και μετέφρασε τα περισσότερα από τα έργα που παρουσιάστηκαν εκεί καθώς και παραστάσεις με έργα του νεώτερου και κλασσικού ελληνικού και ξένου δραματολογίου, που έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες, ενώ εργάσθηκε ως ηθοποιός αρχικά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη συνέχεια έπαιξε στην Αθήνα.
Έπαιξε στην κινηματογραφική ταινία "Πολίτικη κουζίνα" του Τάσου Μπουλμέτη, όπου και υποδύθηκε το ρόλο του παππού του πρωταγωνιστή, ενώ είχε τιμηθεί με το Βραβείο Θεάτρου της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Εργάστηκε στην ΕΡΤ όπου υπήρξε συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Τελευταίες του παραστάσεις ήταν τα έργα Addio del Passato της Λεία Βιτάλη και Ένας αριθμός της Κάριλ Τσέρτσιλ σε συνεργασία με την εταιρεία θεάτρου "Ηθικόν Ακμαιότατον".
Πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 57 ετών, στις 7 Ιανουαρίου 2007.
2009 – Μαρία Δημητριάδη, υπήρξε μεγάλη ερμηνεύτρια του ελληνικού τραγουδιού. (Αθήνα, 1951 - 7 Ιανουαρίου 2009)
Συνδέθηκε από νωρίς με το πολιτικό τραγούδι. Επιχείρησε αρκετές φορές στην καριέρα της (και) την ερμηνεία λυρικότερων στίχων. Αδελφή της είναι η Αφροδίτη Μάνου.
Γεννήθηκε στον Ταύρο το 1951. Ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία με το "Ένα Πρωινό (Άνναμπελ)", ένα ερωτικό τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ.
Ήταν βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου. Ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Στη δεκαετία του 80 επέστρεψε στη δισκογραφία ερμηνεύοντας έργα διαφορετικού ύφους, όπως Μάνο Χατζιδάκι και Στέφανο Κορκολή.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν αδερφή της Αφροδίτης Μάνου και πρώτη σύζυγος του παρουσιαστή και μουσικού Ανδρέα Μικρούτσικου, με τον οποίο γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου όντας και οι δύο μέλη του παράνομου τότε ΕΚΚΕ.
Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στέργιο, χάριν του οποίου είχε αποσυρθεί από τη δισκογραφία. Υπήρξε επίσης στη δεκαετία 70 δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ταύρου.
Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου του 2009 στο νοσοκομείο '"Ευαγγελισμός", όπου είχε εισαχθεί για σπάνια πνευμονική νόσο.
Επιθυμία της ήταν να μην ταφεί και να αποτεφρωθεί.
2015 – Ζορζ Βολινσκί, γάλλος σκιτσογράφος.
Ο Ζωρζ Βολίνσκυ ή Ζορζ Βολίνσκι (Georges Wolinski - η ορθή προφορά στα γαλλικά είναι: Ζωρζ Βολανσκί, 28 Ιουνίου 1934 - 7 Ιανουαρίου 2015) ήταν Γάλλος σκιτσογράφος, γνωστός για τα έργα του και στη Γαλλία, αλλά και παγκοσμίως. Δολοφονήθηκε στο Παρίσι σε ηλικία 80 ετών, σε τρομοκρατική επίθεση εναντίον του προσωπικού του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Από τον τύπο χαρακτηρίστηκε ως «βασιλιάς των σκιτσογράφων του τύπου» ή «μυθικός σκιτσογράφος» για το έργο του. Το 2005 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο της πόλης της Ανγκουλέμ για τα κόμικς (Grand Prix d' Angoulême) από το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ καθώς και με την ανώτατη κρατική διάκριση της Γαλλίας, την Ordre national de la Légion d'honneur (Λεγεώνα της Τιμής).
2017 - Μάριο Σοάρες, Πορτογάλος πολιτικός.
2019 - Στρατής Φιλιππότης, Έλληνας συγγραφέας και εκδότης.
Σαν σήμερα 8 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 8 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Οσίου Αγάθωνος, (Αγάθων)
Αγίου Ιουλιανού και μαρτύρων Βασίλισσας Κελσίου Αναστασίου και Αντωνίου, (Βασίλισσα, Κέλσιος, Κέλσια, Κέλσα, Κέλση)
Οσίας Δομνίκης, (Δομινίκη, Δομνίκα, Δομνίκη, Δομήνικος)
Αγίας Παρθένας, (Παρθένα, Έλσα, Έλση, Νένα)
8 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1297: Στο Μονακό, ο ιταλός πειρατής Φρανσουά Γκριμάλντι μεταμφιεσμένος σε μοναχό καταλαμβάνει το κάστρο, που ελεγχόταν από τους Γενοβέζους και ιδρύει τη δυναστεία των Γκριμάλντι, που κυβερνά ως σήμερα το Πριγκιπάτο. Ετσι το Μονακό αποκτά την ανεξαρτησία του.
1600: Η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατο τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο, λόγω των αιρετικών απόψεών του. Υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου.
1815: Δύο εβδομάδες μετά την επίσημη λήξη του πολέμου του 1812, με την υπογραφή της Συνθήκης της Γκεντ, η Αμερική κερδίζει στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη νίκη των ΗΠΑ στον πόλεμο.
1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάζεται στο Ναύπλιο για να διοριστεί πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδος.
1833: Με διάταγμα της αντιβασιλείας, η δραχμή αντικαθιστά ως νομισματική μονάδα τον Φοίνικα.
1835: Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ βρίσκεται για πρώτη και τελευταία φορά στο 0. Ολα τα μεγάλα πολιτικά ονόματα στην Ουάσινγκτον συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν αυτό που ο πρόεδρος Αντριου Τζάκσον είχε μόλις καταφέρει. Eνας γερουσιαστής κάνει τη μεγάλη ανακοίνωση: «Κύριοι ... το εθνικό χρέος έχει πληρωθεί».
1838: Ο Άλφρεντ Βάιλ δείχνει ένα τηλεγράφημα με παύλες και τελείες, τον προπομπό του κώδικα Μορς.
1844: Οι βουλευτές της Λακωνίας ζητούν την εξαίρεση της επαρχίας τους από τη φορολογία, επειδή είναι «πτωχή και άπορος» και της έχουν αναγνωρισθεί «προαποκεκτημένα δικαιώματα».
1867: Το Κογκρέσο δίνει δικαίωμα ψήφου σε όλους τους ενήλικες, άρρενες αμερικανούς, στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Είναι η πρώτη φορά που μπορούν να ψηφίσουν οι Αφροαμερικανοί. Εξαιρούνται όσοι έχουν διαπράξει εγκλήματα, οι κατάσκοποι, οι λιποτάκτες κ.ά.
1877: Το "Τρελό Άλογο", ο αρχηγός των Ινδιάνων Σιου, και οι πολεμιστές του δίνουν την τελευταία τους μάχη με το αμερικανικό ιππικό στην Μοντάνα.
1889: Κατοχυρώνεται ως εφεύρεση η ηλεκτρική αριθμομηχανή από τον Αμερικανό εφευρέτη Χέρμαν Χόλριθ.
1895: Συλλαλητήριο διοργανώνεται στο Πεδίο του Άρεως κατά της βαριάς φορολογίας των ακινήτων, που επέβαλε η κυβέρνηση Τρικούπη.
1900: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ θέτει την Αλάσκα υπό στρατιωτικό έλεγχο.
1901: Το Αμερικάνικο Bowling Congress (ABC) διοργανώνει το πρώτο του τουρνουά στο Σικάγο. Σήμερα, το τουρνουά του ABC είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο με περισσότερους από 30.000 συμμετέχοντες ετησίως.
1904: Ο Πάπας Πίος Ι' απαγορεύει στις καθολικές να φορούν φορέματα με βαθύ ντεκολτέ.
1908: Σύγκρουση τρένου σε τούνελ της Νέας Υόρκης έχει σαν αποτέλεσμα το θάνατο 17 ατόμων και τον τραυματισμό άλλων 38 αλλά και την έναρξη αυξημένης ζήτησης για ηλεκτρικά τρένα.
1912: Ιδρύεται στη Νότιο Αφρική το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, που θα παίξει τον καθοριστικότερο ρόλο στην ανατροπή του απαρτχάιντ.
1912: Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος πραγματοποιεί την πρώτη πτήση στην Ελλάδα, με αεροπλάνο τύπου «Νιεπόρ» 50 ίππων. Την ίδια μέρα θα πετάξει για δεύτερη φορά, με συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
1913: Οι Τούρκοι αρχίζουν να υποχωρούν ατάκτως προς το Μπιζάνι.
1916: Α' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι συμμαχικές δυνάμεις εγκαταλείπουν τη χερσόνησο της Καλλίπολης στα Δαρδανέλια, τερματίζοντας την εισβολή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
1916: Ποιητές και καλλιτέχνες συναντώνται στο καμπαρέ «Βολτέρος» της Ζυρίχης και αποφασίζουν να ιδρύσουν το Κίνημα «Νταντά». Ηγετική μορφή του, ο ρουμάνος συγγραφέας Τριστάν Τζαρά. Βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος:
1) Αγανάκτηση για τον παραλογισμό του Α” Παγκοσμίου Πολέμου,
2) Αμφισβήτηση και απέχθεια για τον σύγχρονο πολιτισμό. Απόρριψη της αστικής κουλτούρας,
3) Απαντούν πιο πολύ με την πρόκληση, παρά με τις αισθητικές ιδέες τους.
1918: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον παρουσιάζει σχέδιο 14 σημείων για τον τερματισμό του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και τη μεταπολεμική ρύθμιση της διεθνούς πολιτικής σκηνής.
1919: Τα ελληνικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη βουλγαρική και τουρκική Θράκη.
1923: Η Γαλλία αρχίζει τη στρατιωτική κατοχή της κοιλάδας του Ρουρ, στη Γερμανία.
1926: Ο σουλτάνος του Νατζντ, Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Σαούντ, φοράει το στέμμα του βασιλιά του Χετζάζ και ιδρύει το Βασίλειο της Χετζάζ και Νατζντ, που αποτελεί τον πυρήνα της μετέπειτα Σαουδικής Αραβίας.
1931: Ο πάπας Πίος ΙΑ' καταγγέλλει δημόσια με εγκύκλιό του κάθε είδος πρόσκαιρης συμβίωσης, όλες τις μεθόδους αντισύλληψης και το διαζύγιο.
1935: Ο μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος αποθεώνεται στη Φλωρεντία, όπου διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών.
1935: Γεννιέται ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο «βασιλιάς» του rock ‘n’ roll.
1942: Μεγάλη απεργία αναπήρων στην κατεχόμενη Αθήνα.
1948: Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλη απαντά στο σχηματισμό της Κυβέρνησης των Βουνών, θέτοντας το ΚΚΕ και το ΕΑΜ εκτός νόμου. Παράλληλα, ψηφίζει το νόμο 509 (περί μέτρων ασφαλείας του κράτους).
1951: Συγχωνεύονται οι πολιτικές ομάδες Στεφανόπουλου και Κανελλόπουλου σ ένα ενιαίο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα.
1958: Ο Φιντέλ Κάστρο και οι σύντροφοί του μπαίνουν νικητές στην Αβάνα.
1958: Ο Μπόμπι Φίσερ, σε ηλικία 14 ετών, ανακηρύσσεται για πρώτη φορά πρωταθλητής Αμερικής στο σκάκι.
1958: Εγκαινιάζεται το θέατρο «Ολύμπια», επί της οδού Ακαδημίας, έδρα της Λυρικής Σκηνής μέχρι σήμερα. Πρώτη παράσταση, η «Αΐντα» του Βέρντι.
1959: Ο Φιντέλ Κάστρο και οι επαναστάτες του μπαίνουν θριαμβευτές στην Αβάνα. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού κατακλύζουν τους δρόμους για να τον χαιρετίσουν.
1959: Στη Γαλλία, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ, ο πρώτος πρόεδρος της 5ης Δημοκρατίας, εγκαθίσταται στα Ηλύσια Πεδία.
1961: Εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο 1.500 θέσεων της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, γνωστό και ως Τάφος του Ινδού.
1962: Τα αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μόνα Λίζα, εκτίθεται για πρώτη φορά στην Αμερική, στην Ουάσιγκτον. Υπολογίζεται ότι, πάνω από 500.000 Αμερικανοί πήγαν σε τρεις μόνο μέρες να δουν τον πίνακα. Η «Μόνα Λίζα» μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου πάνω από 1.000.000 άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να τη θαυμάσουν.
1973: Αρχίζει η δίκη για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Επτά κατηγορούμενοι κάθονται στο εδώλιο για τη διάρρηξη στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος στο κτήριο Γουότεργκεϊτ.
1974: Η Νέσι, το τέρας του Λοχ Νες, συλλαμβάνεται από το φωτογραφικό φακό.
1975: Η Έλλα Γκράσο, γίνεται Κυβερνήτης του Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα Κυβερνήτη, που δε διαδέχτηκε τον άντρα της στο αξίωμά του.
1977: Στον Ισθμό της Κορίνθου το λιμενικό σταματά καράβι που έχει ξεκινήσει από τον Λίβανο. 11 τόνοι χασίς, κρυμμένοι μέσα σε κεντήματα, κατάσχονται. Το γεγονός εμπνέει το Βασίλη Τσιτσάνη, που γράφει το τραγούδι «Το βαπόρι απ' την Περσία».
1979: Οι κακές καιρικές συνθήκες στη χώρα μας προκαλούν πολλά τροχαία δυστυχήματα, καθώς και προβλήματα στις επικοινωνίες.
1980: Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελιώνει το Ολυμπιακό Στάδιο.
1981: Στην Ελλάδα, αρχίζει η εφαρμογή του πενθήμερου για όλα τα σχολεία, εκτός από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια.
1981: Η τραγωδία της Θύρας 7 του σταδίου «Καραΐσκάκη». Μετά το τέλος του αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ (6-0) οι οπαδοί των ερυθρολεύκων, στην προσπάθειά τους να βγουν έξω από το γήπεδο, βρίσκουν τη Θύρα 7 κλειστή, με αποτέλεσμα να ποδοπατηθούν. Ο απολογισμός: 21 νεκροί και 32 τραυματίες.
1981: Στην περιοχή Τρανς εν Πρόβες της Γαλλίας ένας αγρότης αναφέρει ότι είδε ένα UFO. Θεωρείται η πιο προσεκτικά και ολοκληρωτικά καταγεγραμμένη αναφορά στην ιστορία καθώς το σκάφος άφησε πίσω του ίχνη στο έδαφος τα οποία αναλύθηκαν.
1982: Νέα μέτρα για την αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας εξαγγέλλει ο υπουργός Συντονισμού, Απόστολος Λάζαρης.
1989: Στον αγώνα Λάρισα- Ηρακλής (3-1), ο Γιώργος Παπαδόπουλος του Ηρακλή προκαλεί διπλό κάταγμα σε κνήμη και περόνη στον Κώστα Κολομητρούση της Λάρισας και αργότερα τιμωρείται με ρεκόρ αποκλεισμού 16 αγωνιστικών.
1990: Σύμφωνα με την καταγγελία του Αμερικανού πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Ράμσεϊ Κλαρκ, η εισβολή των ΗΠΑ στον Παναμά στοιχίζει τη ζωή σε 7.000 ανθρώπους.
1991: Νεκρός πέφτει ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας σε συμπλοκές σχολικών και εξωσχολικών σε Λύκειο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων. Για τη δολοφονία δικάστηκε ο Γιάννης Καλαμπόκας που αποφυλακίστηκε επτά χρόνια μετά.
1992: Ο Νίκος Γκάλης αναδεικνύεται ως ο 6ος καλύτερος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών σε δημοψήφισμα του περιοδικού «FIBA Basketball Magazine» με 251 ψήφους.
1993: Ο Έλβις γίνεται γραμματόσημο και αποτελεί τον πρώτο τραγουδιστή της ροκ, που εμφανίζεται στα αμερικάνικα γραμματόσημα.
1994: Ο ρώσος κοσμοναύτης Βαλερί Πολιακόφ εκτοξεύεται με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ 18» για το διαστημικό σταθμό «Mir». Θα σπάσει το ρεκόρ παραμονής στο διάστημα, με 437 ημέρες.
1998: Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάζεται ο Ραμζί Γιουσέφ, κατηγορούμενος για το σχεδιασμό της βομβιστικής επίθεσης εναντίον του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, καθώς και για το σχεδιασμό του Σχεδίου Bonjikka, προάγγελου των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.
1998: Κοσμολόγοι ανακοινώνουν ότι, το Σύμπαν διαστέλλεται με γοργούς ρυθμούς.
2004: Η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου του κόμματος στις 6-8 Φεβρουαρίου, οπότε και θα εκλεγεί ο νέος πρόεδρος του κινήματος. Μετά τη λήξη της συνεδρίασης της ΚΕ, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνει και επισήμως την υποψηφιότητά του. Ψηφίζουν 1.020.145 μέλη και φίλοι του κινήματος, ο μοναδικός υποψήφιος λαμβάνει 1.017.085 ψήφους, ενώ υπάρχουν και 3.060 άκυρα – λευκά.
2010: Στην Ανγκόλα ομάδα ανταρτών επιτίθεται στο πούλμαν της αποστολής της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδα του Τόνγκο που πηγαίνει να συμμετάσχει στο Κόπα Άφρικα. Τρία άτομα σκοτώνονται.
2010: 90 χρόνια μετά τη δημιουργία του, ο πήλινος «Κερδώος Ερμής» του Γιαννούλη Χαλεπά, τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί επί δεκαετίες, εκτίθεται και πάλι μαζί με άλλα έργα του καλλιτέχνη στη Γκαλερί Καλφαγιάν, στην Αθήνα. Το γλυπτό, ύψους μόλις 29 εκατοστών, βρέθηκε σε ιδιωτική συλλογή στη Θεσσαλονίκη.
2011: Κατά την προσπάθεια δολοφονίας της γερουσιαστού της Αριζόνα, Γκάμπριελ Γκίφορντς, σκοτώνονται έξι άτομα. Η Γκίφορντς τελικά επιζεί αλλά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα υγείας.
2015: Παραδίδεται εθελοντικά στην αστυνομία στο Σαρλβίλ-Μεζιέρ ο 18χρονος Χαμίντ Μουράντ, ύποπτος για την επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1405 – Κωνσταντίνος 11ος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
1823 – Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, Ουαλός φυσιοδίφης, ανθρωπολόγος και βιολόγος.
Ο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας (Alfred Russel Wallace, 8 Ιανουαρίου 1823 – 7 Νοεμβρίου 1913), ήταν Ουαλός φυσιοδίφης, εξερευνητής, γεωγράφος, ανθρωπολόγος και βιολόγος. Η ανεξάρτητη πρόταση του Γουάλας για τη θεωρία της εξέλιξης προέτρεψε τον Δαρβίνο να δημοσιοποιήσει την δική του πιο ανεπτυγμένη και βασισμένη σε μεγαλύτερη έρευνα, αλλά ανέκδοτη, θεωρία νωρίτερα από ότι ο ίδιος επιθυμούσε. Ο Γουάλας είναι επίσης γνωστός ως ο "πατέρας της βιογεωγραφίας".
1841 - Αλεξάντερ Στιούαρτ Μάρρεϊ, Σκωτσέζος αρχαιολόγος.
Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1841 στο Άρμπροθ (Arbroath). Εκεί πήγε σχολείο, στο Royal High School του Εδιμβούργου. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διορίστηκε στο Βρετανικό Μουσείο το 1867 ως βοηθός στο τμήμα Ελληνικών και Ρωμαϊκών αρχαιοτήτων και διαδέχτηκε εκεί τον Τσαρλς Τόμας Νιούτον το 1886.
Διηύθυνε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κύπρο το 1894-1896. Τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του με τίτλους από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης το 1887 και αναγορεύτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών το 1990.
1909 - Νικόλαος Πλάτων, Έλληνας αρχαιολόγος.
Ο Νικόλαος Πλάτων (Κεφαλονιά, 8 Ιανουαρίου 1909 - 28 Μαρτίου 1992, Αθήνα), ήταν Έλληνας αρχαιολόγος στον τομέα της προϊστορικής αρχαιολογίας. Διενήργησε ανασκαφές στον κάτω Ζάκρο της Κρήτης, όπου ανακάλυψε μινωικό ανάκτορο. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε και με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα.
Γεννήθηκε το 1909 στα Μεσοβούνια Κεφαλονιάς, αλλά από μικρός εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στο Ηράκλειο, όπου ο πατέρας του Ελευθέριος Πλάτων, υπηρετούσε ως διευθυντής του κρατικού Χημείου. Στο Ηράκλειο ολοκλήρωσε και τις εγκύκλιες σπουδές του. Σπούδασε Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τελείωσε το διδακτορικό του στο Παρίσι (Ecole pratique des hautes etudes). Ξεκίνησε το 1930 την αρχαιολογική του σταδιοδρομία ως βοηθός στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Το 1937, γύρισε στο Παρίσι για σπουδές και το 1939 επέστρεψε στην Κρήτη, έγινε διευθυντής του Μουσείου Ηρακλείου και της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Κρήτης. Διεξήγε ανασκαφές στο ανατολικότερο κέντρο της Κρήτης, στον κάτω Ζάκρο.
Το 1945, η ιδιότητά του ως Έφορος επεκτείνεται σε όλη την Κρήτη μέχρι το 1962. Διέσωσε τα εκθέματα του Μουσείου του Ηρακλείου, το κτίριο του οποίου έπαθε μεγάλες ζημιές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1960 ως το 1962, ορίστηκε διευθυντής της Αρχαιολογικής Περιφέρειας Αθηνών και του Μουσείου Ακροπόλεως. Το 1962, βρέθηκε επικεφαλής της αρχαιολογικής περιφέρειας Βοιωτίας και έκανε ανασκαφές στη Θήβα. Το 1965 έγινε καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1974 στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου, νεοσυσταθέν τότε.
Πρότεινε στο Συνέδριο Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αμβούργου το 1958 ένα διαφορετικό σύστημα χρονολόγησης του μινωικού πολιτισμού, στηριγμένο κυρίως στις μεταβολές του ανακτορικού συστήματος με την εναλλακτική χρονολογική αλληλουχία: Προανακτορική (ΠM I–MM I), Πρωτοανακτορική (MM I–MM III), Νεοανακτορική l (MM III–ΥΜ II [ΥΜ IIIa στην Κνωσσό]) και Μεταανακτορική (ΥΜ III).[10] Η ακαδημαϊκή κοινότητα αποδέχθηκε το νέο χρονολογικό σχήμα, χωρίς ωστόσο να απορρίψει το σχήμα που είχε προτείνει ο Άρθουρ Έβανς.
Λίγο πριν το θάνατό του, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, από ανώτατα πνευματικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού και από το ιταλικό κράτος.
1922 – Χοσέ Μπεναζέραφ, Γάλλος σκηνοθέτης και παραγωγός.
Ο Χοσέ Μπεναζέραφ (Jose Benazeraf, 8 Ιανουαρίου 1922 - 1 Δεκεμβρίου 2012) ήταν σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του γαλλικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήμες, ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας το 1958 την παραγωγή του φιλμ Les lavandieres du Portugal με σκηνοθέτη τον Pierre Gaspard-Huit. Στη δεκαετία του 1960 άρχισε να σκηνοθετεί ερωτικές ταινίες ξεκινώντας με το L'eternite pour tous το 1961. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετακινήθηκε στο χώρο του πορνό γυρίζοντας κυρίως χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές κατευθείαν για την αγορά του βίντεο, κάτι που αποτέλεσε πλήγμα στην όποια φήμη του.
1926 – Γιάννης Χρήστου, έλληνας συνθέτης. (Θαν. 8/1/1970)
Ο Γιάννης Χρήστου (8 Ιανουαρίου 1926 — 8 Ιανουαρίου 1970) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και φιλοσόφους της μουσικής του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Jani Christou.
Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής και του έργου του ήταν οι έντονες φιλοσοφικές και μεταφυσικές του ανησυχίες, τις οποίες συσχέτιζε άμεσα με την μουσική, προσπαθώντας να αναδείξει την πανανθρώπινη θρησκευτική, μεταφυσική και μυστικιστική της διάσταση, πέραν από ιστορικές περιόδους, τεχνοτροπίες, πολιτισμούς και συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα. ‘
Έχοντας βαθιές γνώσεις φιλοσοφίας, ψυχολογίας, θρησκειολογίας, κοινωνικής ανθρωπολογίας, Ιστορίας της Τέχνης αλλά και αποκρυφισμού, ανέπτυξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα και τη δική του ορολογία για μια μεταφυσική της μουσικής και προσπάθησε ιδιαίτερα με τα τελευταία του έργα να υλοποιήσει τις ιδέες του σε ένα ευρύτερο «μεταμουσικό» πλαίσιο, όπου η μουσική ήταν κάτι πέρα από μουσική, συνεργαζόμενη με πολλές τέχνες με έναν νέο, υπερβατικό και λυτρωτικό τρόπο.
1929 - Δημήτρης Σαραντάκος, από τη Μυτιλήνη ήταν Έλληνας χημικός μηχανικός και συγγραφέας. (8 Ιανουαρίου 1929 - 17 Δεκεμβρίου 2011)
Ο Δημήτρης Σαραντάκος (1929-2011) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και πέθανε στην Αθήνα, γιος του Νικολάου (1903-1977) από τη Μάνη, βασικού συνεργάτη της εγκυκλοπαίδειας "Ήλιος" στην τελευταία της περίοδο και της ποιήτριας Ελένης Μυρογιάννη (1907-1987).
Αποφοίτησε από τη σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα ως το 1989 ως ελεύθερος επαγγελματίας στη βιομηχανία και τον τουρισμό, και συνταξιοδοτήθηκε τελικά από την Αγροτική Τράπεζα.
Από τότε άρχισε να εκδίδει τη σατιρική εφημερίδα -μετά περιοδικό- το Φιστίκι, στην Αίγινα, που από το 2009 μετατράπηκε σε ιστολόγιο με το ίδιο όνομα. Το μπλογκ διατηρείται σήμερα, δημοσιεύοντας κυρίως ακυκλοφόρητα κείμενα του Δημήτρη Σαραντάκου.
Σύζυγός του ήταν η ποιήτρια Κική Σαραντάκου με την οποία έκαναν γιο τον συγγραφέα Νίκο Σαραντάκο.
1935 – Έλβις Πρίσλεϊ, αμερικανός τραγουδιστής, ο «βασιλιάς» του rock ‘n’ roll.
Ο Έλβις Άαρον Πρίσλεϊ, γεννήθηκε στο Τουπέλο του Μισισίπι. Γνωστός και με το προσωνύμιο "Βασιλιάς της Ροκ εν Ρολ" και "Βασιλιάς" (αγγ. "The King"), ήταν τραγουδιστής, μουσικός και ηθοποιός ενώ θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες των τελευταίων 50 ετών.
1942 – Στήβεν Χώκινγκ, Άγγλος φυσικός και συγγραφέας.
O Στήβεν Χώκινγκ είναι Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών εργασιών του ήταν μια συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ επάνω σε θεωρήματα βαρυτικής μοναδικότητας στα πλαίσια της γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία.
1947 – Ντέιβιντ Μπόουι, Άγγλος μουσικός.
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς, γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι ή Μπάουι (David Bowie), ήταν δημοφιλής Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός. Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε πολλούς καλλιτέχνες που αναφέρθηκαν με τα καλύτερα λόγια για αυτόν, τόσο σαν άνθρωπο, όσο και σαν μουσικό.
1955 – Σπύρος Λιβαθηνός, Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του μέσου.
1980 – Φαίη (Σοφία) Σκορδά, ελληνίδα τηλεπαρουσιάστρια.
Η Σοφία (Φαίη) Σκορδά γεννήθηκε στο Κιλκίς όπου και μεγάλωσε. Ο πατέρας της, Δημήτριος Σκορδάς είναι ακτινολόγος ενώ η μητέρα της, Εύα Αλεξανδρίδη, διατηρεί κατάστημα υποδημάτων στην πόλη. Έχει έναν αδερφό, τον Νότη, και είναι ανιψιά του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Φλωρίδη. Η καταγωγή της είναι από τα Άνω Πορόια Σερρών και τη Θράκη.
Σπούδασε Κριτικός Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και έχει μεταπτυχιακό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ως φοιτήτρια υπήρξε μαθήτρια του Ουμπέρτο Έκο ενώ η πτυχιακή της εργασία είχε θέμα τη Μελίνα Μερκούρη. Γνωρίζει άπταιστα Αγγλικά και Ιταλικά.
Ξεκίνησε την τηλεοπτική της καριέρα ως θεατρολόγος στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης και παράλληλα εργάστηκε στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Κατά τις σπουδές της στην Μπολόνια της Ιταλίας και μετέπειτα στην Ελλάδα εργάστηκε ερασιτεχνικά στο χώρο της μόδας παίρνοντας μέρος σε φωτογραφήσεις για καλλυντικά, επιδείξεις μόδας κλπ. Η πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση είχε ως αντικείμενο την κοσμική ζωή της Θεσσαλονίκης αλλά στα μέσα της σεζόν εγκατέλειψε την TV 100 προκειμένου να μεταβεί στον τηλεοπτικό σταθμό της συμπρωτεύουσας Μακεδονία TV, όπου παρουσίαζε την πρωινή εκπομπή «Καλημέρα».
Το 2006, αποφάσισε να μετακομίσει στην Αθήνα, προκειμένου να ακολουθήσει μεγαλύτερη καριέρα στο χώρο της τηλεόρασης. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 έως το 2010, παρουσίαζε την εκπομπή «Πολύ μπλα μπλα» στον τηλεοπτικό σταθμό Alter. Το 2010 πήρε μεταγραφή για τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, όπου έως το 2013 παρουσίαζε από κοινού με τον πρώην σύζυγό της Γιώργο Λιάγκα την πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή «Πρωινό MOU». Από το 2013 μέχρι το καλοκαίρι του 2016 παρουσίαζαν ξανά μαζί την επίσης πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή «Το Πρωινό» στον ΑΝΤ1. Τον Οκτώβριο του 2016 έγινε η κεντρική παρουσίαστρια της πρωινής ψυχαγωγικής εκπομπής «Το Πρωινό» καθώς ο Γιώργος Λιάγκας ανέλαβε την παρουσίαση βραδινών σόου.
Στις 20 Ιουνίου 2010, παντρεύτηκε στη Βάρκιζα Αττικής, τον επίσης παρουσιαστή και δημοσιογράφο Γιώργο Λιάγκα. Στις 19 Απριλίου 2011 ήρθε στον κόσμο ο πρώτος τους γιος, Γιάννης, ενώ στις 11 Μαΐου 2014 γεννήθηκε ο δεύτερος γιος τους, Δημήτρης.
Τον Νοέμβριο του 2016 το ζευγάρι ανακοίνωσε ότι παίρνει διαζύγιο μετά από έξι χρόνια έγγαμου βίου.
1981 - Γιάννης Κοκκώδης, Έλληνας κολυμβητής.
1983 - Φελίπε Κολόμπο, Μεξικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
1983 - Κρις Μάστερς, Αμερικανός παλαιστής.
1984 - Κιμ Γιονγκ Ουν, Βορειοκορεάτης ηγέτης.
1986 - Νταβίδ Σίλβα, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1988 - Αδριάν Λόπεθ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1992 - Απόστολος Βέλλιος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1999-Νταμιάνο Νταβίντ,Ιταλός τραγουδιστής στο συγκρότημα "maneskin".
2011 - Ιωσηφίνα, πριγκίπισσα της Δανίας.
Θάνατοι σαν σήμερα
1107 – Έντγκαρ, βασιλιάς της Σκωτίας
1324 – Μάρκο Πόλο, ήταν Βενετός Ιταλός έμπορος και εξερευνητής.
Ο Μάρκο Πόλο (περ. 1254 - 8 Ιανουαρίου 1324) ήταν Βενετός έμπορος και εξερευνητής, τα ταξίδια του οποίου καταγράφηκαν στο βιβλίο Τα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο, όπου περιγράφονται από τον ίδιο όλα όσα είδε και έζησε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Κεντρική Ασία και την Κίνα. Έμαθε για το εμπόριο κατά τη διάρκεια των ετών που ο πατέρας του, Νίκολο, και ο θείος του, Μαφέο, ταξίδευαν στην Ασία όπου και συνάντησαν τον Κουμπλάι Χαν.
Το 1269 επέστρεψαν στη Βενετία και είδαν για πρώτη φορά τον Μάρκο. Οι τρεις τους ξεκίνησαν για ένα επικό ταξίδι στην Ασία και επέστρεψαν μετά από 24 χρόνια οπότε και βρήκαν τη Βενετία να βρίσκεται σε πόλεμο με τη Γένοβα. Ο Μάρκο Πόλο φυλακίστηκε και υπαγόρευσε τις ιστορίες του στον συγκρατούμενό του. Αφέθηκε ελεύθερος το 1299 και έγινε ένας πλούσιος έμπορος, παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά.
Πέθανε το 1324 και θάφτηκε στο Σαν Λορέντζο.
Το πρωτοποριακό ταξίδι του ενέπνευσε τον Χριστόφορο Κολόμβο και άλλους. Το όνομα του Μάρκο Πόλο δόθηκε, μεταξύ άλλων, στο αεροδρόμιο της Βενετίας και σ' ένα είδος προβάτου ενώ οι περιπέτειές του ενέπνευσαν βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες. Επηρέασε επίσης την ευρωπαϊκή χαρτογραφία, οδηγώντας στη δημιουργία του Παγκόσμιου χάρτη του Φρα Μάουρο.
1642 – Γαλιλαίος Γαλιλέι, Ιταλός αστρονόμος, φιλόσοφος και φυσικός.
Ο Γαλιλαίος Γαλιλέι, γνωστός ως Γαλιλαίος, ήταν Ιταλός φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιστημονική επανάσταση. Οι ευγενείς, ακόμη και βασιλείς των διαφόρων χωρών της Ευρώπης παρακολουθούσαν τις διαλέξεις του και σύντομα έφτασε να ομιλεί σε ακροατήριο που το αποτελούσαν πάνω από 2.000 διακεκριμένες προσωπικότητες της Ευρώπης.
1713 – Αρκάντζελο Κορέλι, Ιταλός συνθέτης και βιολιστής.
Ο Αρκάντζελο Κορέλλι (Arcangelo Corelli, 17 Φεβρουαρίου 1653 – 8 Ιανουαρίου 1713) ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολιστής. Γεννήθηκε στο Φουζινιάνο της επαρχίας Ραβένα κοντά στην Μπολόνια. Καταγόταν από οικογένεια πλούσιων γαιοκτημόνων. Ο πατέρας του πέθανε πριν από τη γέννηση του και ανατράφηκε από τη μητέρα του μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του. Αφού ταξίδεψε στη Γερμανία, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Είχε την εύνοια του καρδινάλιου Οτομπόνι, στο ανάκτορο του οποίου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του διευθύνοντας συναυλίες.
Ο Κορέλλι ήταν περιζήτητος ως εκτελεστής του βιολιού και ως συνθέτης. Κατάφερε να αναδείξει το βιολί σαν όργανο και να το καθιερώσει τόσο ως σολιστικό όσο και ως όργανο για την ορχήστρα. Έγραψε τέσσερα έργα, που το καθένα αποτελείται από 12 τρίο σονάτες (σονάτες για τρία όργανα, δυο βιολιά και ένα βαθύτερο έγχορδο ή ένα τσέμπαλο). Επίσης έγραψε ένα έργο με τρίο σονάτες για βιολί, βιολόνε και τσέμπαλο και ένα έργο με 12 κοντσέρτι γκρόσι. Ο Κορέλλι ήταν, επίσης, και σπουδαίος δάσκαλος. Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται οι Τζεμινιάνι και Λοκατέλι.
Πέθανε στη Ρώμη το 1713.
1896 – Πωλ Βερλαίν, Γάλλος ποιητής.
O Πολ Βερλαίν (Paul Verlaine, 30 Μαρτίου 1844, Μετζ - 8 Ιανουαρίου 1896, Παρίσι) ήταν Γάλλος ποιητής που συνδέθηκε με τη σχολή του παρνασσισμού και αργότερα αποτέλεσε ηγετική φυσιογνωμία του κινήματος του συμβολισμού και της Παρακμής. Ο Βερλαίν χαρακτηρίζεται ως ένας καθαρά λυρικός ποιητής που σημάδεψε μία μετάβαση από το ρομαντισμό στο κίνημα του συμβολισμού, και διακρίνεται για τo μουσικό αποτέλεσμα της γραφής του, μέσα από τη χρήση αρκετών μυστικών της γαλλικής προσωδίας, όπως τις παρηχήσεις, τις συνηχήσεις και τους ανισοσύλλαβους στίχους. Παρά το γεγονός πως το έργο του επέδρασε καταλυτικά στη διαμόρφωση του συμβολισμού, ο ίδιος αργότερα τον αποκήρυξε, καθώς το κίνημα απέκλινε ακόμα περισσότερο από τις παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, ενώ ο Βερλαίν υποστήριζε την αναγκαιότητα ορισμένων, όπως για παράδειγμα της ομοιοκαταληξίας του στίχου.
1902 – Γεώργιος Αλ. Μαυροκορδάτος, ήταν συλλέκτης και ιστοριοδίφης. (23 Απριλίου 1839 - 8 Ιανουαρίου 1902)
Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1839 στην Αθήνα και ήταν το έκτο παιδί του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Ασχολήθηκε με την συλλογή σπάνιων βιβλίων και χειρογράφων και στην οικία του στο Παρίσι διατηρούσε πλούσια βιβλιοθήκη. Το 1880 διορίστηκε πρεσβευτής στη Ρώμη αλλά έναν μόλις μήνα αργότερα ανακλήθηκε εξαιτίας παραιτήσεως της κυβέρνησης Τρικούπη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του χρηματοδοτούσε διαφόρους ιστορικούς, μεταξύ των οποίων και τον Κωνσταντίνο Σάθα που ασχολούντο με την ιστορία της οικογενείας του αλλά και γενικότερα με την ελληνική. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιστολή του προς την μητέρα του τον Μάιο του 1860, με την οποία τους ανακοινώνει την αποτυχία του στις εξετάσεις νομικής και οτι τίθεται όλος στις διαταγές τους.
Απεβίωσε άτεκνος στο Παρίσι στις 8 Ιανουαρίου του 1902. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Σίνα, κόρη του Σίμωνος Σίνα, γεγονός που του επέτρεπε να έχει οικονομική άνεση.
1916 - Θέμος Άννινος, Έλληνας γελοιογράφος.
1925 - Φερνάντ Σανζ, Γάλλος ποδηλάτης.
1941 – Λόρδος Ρόμπερτ Μπαίηντεν-Πάουελ, Άγγλος στρατιωτικός και συγγραφέας.
Ο Ρόμπερτ Στίβενσον Σμιθ Μπέηντεν-Πάουελ, 1ος Βαρώνος Μπέηντεν-Πάουελ (Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, 1st Baron Baden-Powell), (22 Φεβρουαρίου 1857 στο Λονδίνο - 8 Ιανουαρίου 1941 στο Νυερί της Κένυα), Α' Βαρώνος Μπέηντεν-Πάουελ, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, Ιππότης-Διοικητής του Τάγματος του Λουτρού ήταν ο Ιδρυτής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προσκοπικής Κίνησης (WOSM).
Ο Λόρδος Πάουελ, όταν ακόμη υπηρετούσε ως Ίλαρχος στον Αγγλικό Στρατό των Ινδιών το 1884, αντιλήφθηκε ότι η εκπαίδευση των στρατιωτών του χώλαινε, καθώς δεν είχαν καλή στρατιωτική διαπαιδαγώγηση. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε πολύ και, το 1889 εξέδωσε σχετικό φυλλάδιο, το οποίο ονόμασε "Βοήθημα για τους ανιχνευτές του Στρατού" (Aid to Scoutmastersip). Τον επόμενο χρόνο οι Άγγλοι βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση στη Νότια Αφρική (Πόλεμος των Μπόερς). Ο Μπέηντεν - Πάουελ υπηρετούσε ως φρούραρχος της πόλης Μαϊφκινγκ, έχοντας λάβει το βαθμό του Στρατηγού. Η πόλη του πολιορκήθηκε από τους Μπόερς και διέθετε δύναμη μόνον 700 ανδρών της Αστυνομίας και εθελοντών. Τότε ο Πάουελ κάλεσε τα παιδιά της πόλης να βοηθήσουν στις δευτερεύουσες στρατιωτικές εργασίες. Η βοήθεια αυτή ήταν τόσο χρήσιμη, που ο Στρατηγός σκέφτηκε την παροχή συστηματικής εξωσχολικής εκπαίδευσης στους νέους, ώστε να αποκτούν ικανότητες και δεξιότητες που θα τους βοηθούσαν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής. Το 1907 έθεσε την ιδέα του σε εφαρμογή, δημιουργώντας μια εκπαιδευτική κατασκήνωση στο νησί Μπράουνσι της Αγγλίας (1 - 10 Αυγούστου 1907). Γι' αυτό και η 1η Αυγούστου θεωρείται επίσημα, από την Παγκόσμια Οργάνωση Προσκοπικής Κίνησης ως η ημέρα που ξεκίνησε ο Προσκοπισμός.
1942 – Ιωσήφ Ρόδερφορντ, Αμερικανός θρησκευτικός εκδότης.
Ο Ιωσήφ Φραγκλίνος Ρόδερφορντ (8 Νοεμβρίου 1869 – 8 Ιανουαρίου 1942), έγινε ευρύτερα γνωστός ως ο δεύτερος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, το κύριο νομικό σωματείο που χρησιμοποιείται από την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πριν από τον Ρόδερφορντ πρόεδρος της Εταιρίας ήταν ο Κάρολος Ρώσσελ, ενώ μετά από τον Ρόδερφορντ ακολούθησε ως πρόεδρος ο Νάθαν Νορ.
Ο Ρόδερφορντ γεννήθηκε από γονείς Βαπτιστές σε ένα αγρόκτημα της κομητείας Μόργκαν, στο Μισούρι των Η.Π.Α., στις 8 Νοεμβρίου 1869. Όταν έγινε 16 ετών, ο πατέρας του τού επέτρεψε να πάει στο κολέγιο, με την προϋπόθεση ότι θα κάλυπτε ο ίδιος τα έξοδά του και ότι θα πλήρωνε και έναν εργάτη που θα προσλάμβαναν για να τον αντικαθιστά στο αγρόκτημα. Εξασφάλισε με αποφασιστικότητα ένα δάνειο από κάποιον φίλο του και κατάφερε να πάει στο κολέγιο ενώ παράλληλα σπούδαζε και νομικά.
Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του πέρασε δύο χρόνια εκπαιδευόμενος από τον δικαστή Ε. Λ. Έντουαρντς. Σε ηλικία 20 ετών έγινε πρακτικογράφος στα δικαστήρια της Δέκατης Τέταρτης Δικαστικής Περιφέρειας του Μισούρι. Στις 5 Μαΐου 1892, του δόθηκε η άδεια να εξασκεί το δικηγορικό επάγγελμα στο Μισούρι. Αργότερα ο Ρόδερφορντ εκτέλεσε χρέη εισαγγελέα επί τέσσερα χρόνια στην Μπούνβιλ του Μισούρι. Πιο μετά διετέλεσε κατά καιρούς ειδικός/αναπληρωτής δικαστής στο Δικαστήριο της Όγδοης Δικαστικής Περιφέρειας του Μισούρι. Γι’ αυτό, έγινε γνωστός ως «δικαστής» Ρόδερφορντ.
1944 - Ναπολέων Λαπαθιώτης, Έλληνας ποιητής.
1948 – Κουρτ Σβίττερς, Γερμανός καλλιτέχνης.
Ο Κουρτ Σβίττερς (πραγματικό όνομα Herman Edward Karl Julius Switters, 20 Ιουνίου 1887 - 8 Ιανουαρίου 1948) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης. Το έργο του συνδέθηκε κυρίως με τα κινήματα του ντανταϊσμού και του κονστρουκτιβισμού και εκδηλώθηκε σε διαφορετικά είδη τέχνης, στη ζωγραφική, στη γλυπτική, στην ποίηση και κυρίως στην τεχνική του κολάζ.
1948 - Ρίχαρντ Τάουμπερ, Αυστριακός τενόρος.
1950 - Γιόζεφ Σουμπέτερ, Αυστριακός οικονομολόγος.
1962 - Θεόκλητος Β΄, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
1970 – Γιάννης Χρήστου, Έλληνας συνθέτης και φιλόσοφος της μουσικής.
Ο Γιάννης Χρήστου (8 Ιανουαρίου 1926 — 8 Ιανουαρίου 1970) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και φιλοσόφους της μουσικής του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Jani Christou. Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής και του έργου του ήταν οι έντονες φιλοσοφικές και μεταφυσικές του ανησυχίες, τις οποίες συσχέτιζε άμεσα με την μουσική, προσπαθώντας να αναδείξει την πανανθρώπινη θρησκευτική, μεταφυσική και μυστικιστική της διάσταση, πέραν από ιστορικές περιόδους, τεχνοτροπίες, πολιτισμούς και συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα. ‘Έχοντας βαθιές γνώσεις φιλοσοφίας, ψυχολογίας, θρησκειολογίας, κοινωνικής ανθρωπολογίας, Ιστορίας της Τέχνης αλλά και αποκρυφισμού, ανέπτυξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα και τη δική του ορολογία για μια μεταφυσική της μουσικής και προσπάθησε ιδιαίτερα με τα τελευταία του έργα να υλοποιήσει τις ιδέες του σε ένα ευρύτερο «μεταμουσικό» πλαίσιο, όπου η μουσική ήταν κάτι πέρα από μουσική, συνεργαζόμενη με πολλές τέχνες με έναν νέο, υπερβατικό και λυτρωτικό τρόπο.
1989 - Ανδρέας Φιλιππίδης του Εμμανουήλ, ήταν Έλληνας ηθοποιός. (Αθήνα 6 Ιανουαρίου 1919 - Αθήνα 8 Ιανουαρίου 1989)
Ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο ελεύθερο Θέατρο και λίγα χρόνια ως θιασάρχης. Σκηνοθέτησε έργα των Τσέχωφ, Μολιέρου, Ξενόπουλου κ.ά. ενώ για 20 χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη δραματική σχολή Θεοδοσιάδη.
Έχει εμφανιστεί σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, συνεργαζόμενος με το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση.Υπήρξε και ενεργός σκακιστής, πρωταθλητής στο Α' πρωτάθλημα ηθοποιών το 1972. Το 1985 παρουσίασε την εκπομπή "Τυχερή σκακιέρα" . Μετά τη δικτατορία εξελέγη αντιπρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού Δέσπως Διαμαντίδου και της Λίλλης Παπαγιάννη. Κηδεύτηκε στου Ζωγράφου.
1991 – Νίκος Τεμπονέρας, Έλληνας μαθηματικός και εκπαιδευτικός.
Ο Νίκος Τεμπονέρας (1954 - Πάτρα, 8 Ιανουαρίου 1991) ήταν μαθηματικός και εκπαιδευτικός αριστερών πεποιθήσεων και στέλεχος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Το όνομά του έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, όταν δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990-91.
Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλειου Κοντογιαννόπουλου (θα ακολουθούσαν τέσσερα θύματα, στην Αθήνα από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ. Μαρούσης στη διάρκεια διαδήλωσης). Δράστης της δολοφονίας ήταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, δημοτικός σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) στην Πατρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Η δολοφονία έγινε στις 8 Ιανουαρίου 1991. Ο Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι στη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας στην πλατεία Βουδ. Οι ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ «Κένταυροι» και «Ρέιντζερ» βαφτίζονται από την κυβέρνηση 'ομάδες αγανακτισμένων πολιτών'[εκκρεμεί παραπομπή] με στόχο την ανακατάληψη των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη. Ο Καλαμπόκας επικεφαλής των ομάδων αυτών μαζί με τους Μυλωνά, Σπίνο, Γραμματικα, Γραμματικόπουλο, με λοστούς και ρόπαλα επιχείρησαν να σπάσουν τη κατάληψη, την οποία υποστήριζαν αρκετοί γονείς και καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο δολοφονηθείς Τεμπονέρας, ιδιαίτερα αγαπητός, σύμφωνα με τις μετέπειτα μαρτυρίες και καταθέσεις, στους μαθητές του.
Η δολοφονία του Τεμπονέρα, η οποία συνέβη σε μία περίοδο οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης, ξεσήκωσε κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών σε όλη την Ελλάδα. Την επαύριο της δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε. Ο Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο έχοντας ως συνηγόρους υπεράσπισής του τρία κορυφαία ονόματα του τότε νομικού κόσμου, όλους προερχόμενους πολιτικά από το χώρο του κόμματος της ΝΔ. και συγκεκριμένα τους Απόστολο Ανδρεουλάκο, Κώστα Κωνσταντινίδη (καθηγητής Ποινικού Δικαίου), γνωστός από τη δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά όπου συμμετείχε ως δημόσιος κατήγορος) και Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο (πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ) καταδικάστηκε πρωτόδικα για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως σε ισόβια κάθειρξη (απόφαση 22-24/93 ΜΟΔ Βόλου) ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες (απόφαση 59/94 ΜΟΕ Λάρισας)[2] και, τελικώς, ύστερα από αναίρεση της απόφασης από τον Άρειο Πάγο, σε 16 χρόνια και 9 μήνες. Αποφυλακίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1998, 7 χρόνια αργότερα, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής που του επιβλήθηκε[3]. Το τότε Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας και νυν 3ο Γυμνάσιο Πάτρας, τόπος δολοφονίας του Τεμπονέρα, σήμερα φέρει το όνομά του.
1996 – Φρανσουά Μιτεράν, γάλλος πολιτικός, που διετέλεσε Πρόεδρος της Γαλλίας (1981-1995). (Γεν. 26/10/1916).
Ο Μιτεράν γεννήθηκε στην πόλη Ζαρνάκ (Jarnac) της περιφέρειας Σαράντ (Charente). Ο πατέρας του ήταν αρχικά πράκτορας της Εταιρίας Σιδηροδρόμων «Παρίσι-Ορλεάνη» και στη συνέχεια έγινε παρασκευαστής όξους και πρόεδρος της γαλλικής συνομοσπονδίας οξοποιών. Είχε τρεις αδελφούς και τέσσερεις αδελφές. Ο Φρανσουά φοίτησε αρχικά στο Κολλέγιο του Αγίου Παύλου στην Ανγκουλέμ και στη συνέχεια σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, από το οποίο αποφοίτησε το 1937. Τα δύο επόμενα χρόνια (1937-39) εκπληρώνει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, κατατασσόμενος στο Πεζικό των αποικιών. Το 1938 σχετίζεται με ισχυρούς δεσμούς φιλίας με τον Εβραίο και Σοσιαλιστή Ζωρζ Νταγιάν (Georges Dayan), τον οποίο διασώζει από αντισημιτική επίθεση της ακροδεξιάς εθνικιστικής οργάνωσης "Αξιόν Φρανσέζ" (Action francaise).
Το 1939 ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Νομική στο Παρίσι και με την αναμενόμενη εμπλοκή της Γαλλίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καλείται εκ νέου υπό τα όπλα και αποστέλλεται στη Γραμμή Μαζινό ως υπαξιωματικός, κοντά στο Μονμεντύ. To 1940 τραυματίστηκε, συνελήφθη αιχμάλωτος και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία. Ύστερα από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες καταφέρνει τελικά να δραπετεύσει (1941). Επιστρέφοντας στη Γαλλία αρραβωνιάστηκε την Μαρί-Λουΐζ Τεράς (Marie-Louise Terrasse), με την οποία χώρισε το 1942. Έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Ονομάσθηκε από το Στρατηγό Ντε Γκωλ Γενικός Γραμματέας για τους Αιχμαλώτους Πολέμου και με την ιδιότητα αυτή έλαβε ενεργό μέρος στο Πρώτο Συμβούλιο της Προσωρινής Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας που πραγματοποιήθηκε στο ελεύθερο πλέον Παρίσι στις 17 Αυγούστου 1944.
1996 - Θεοφάνης Τόμπρας, Έλληνας στρατιωτικός.
2002 - Αλεξάντρ Μιχάιλοβιτς Πρόχοροφ, ήταν Ρώσος φυσικός γνωστός για την πρωτοποριακή έρευνα του πάνω στο λέιζερ για την οποία και πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1964. (11 Ιουλίου 1916 - 8 Ιανουαρίου 2002).
Ο Πρόχοροφ γεννήθηκε στο 'Αθερτον, Κουΐνσλαντ της Αυστραλίας από Ρώσους γονείς η οποίοι είχαν μεταναστεύσει στην Αυστραλία για να αποφύγουν την καταστολή από την τσαρική κυβέρνηση. Το 1923 μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση επέστρεψαν στη Ρωσία. Το 1934 ο Πρόχοροφ μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης για να σπουδάσει φυσική. Αποφοίτησε το 1939 και πήγε στη Μόσχα για να δουλέψει στο Ινστιτούτο Λέμπεντεφ, στο εργαστήριο ταλαντώσεων με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό Νικολάι Παπαλέξη.
Η έρευνά του ήταν αφιερωμένη στη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην ιονόσφαιρα. Κατά την έναρξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου το 1941 στη Σοβιετική Ένωση, κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Πρόχοροφ πολέμησε στο πεζικό, και τραυματίστηκε δύο φορές σε μάχες, και του απονεμήθηκαν τρία μετάλλια, καθώς το μετάλλιο της Ανδρείας το 1946.
Το 1944 αποστρατεύθηκε και επέστρεψε στο Ινστιτούτο Λέμπεντεφ, όπου το 1946 υποστήριξε το Ph.D με τη διατριβή με θέμα «Θεωρία της Σταθεροποίησης της συχνότητας ενός Ταλαντωτή στη Θεωρία μικρής παραμέτρου».
2006 – Γιάννης Γκοβόστης, Έλληνας εκδότης.
Ο Γιάννης Γκοβόστης (1934 - 8 Ιανουαρίου 2006) ήταν Έλληνας εκδότης. Ήταν συνεχιστής του ομώνυμου εκδοτικού οίκου (που ιδρύθηκε το 1926) και τα βιβλία που εξέδιδε είχαν κυρίως περιεχόμενο μαρξιστικό. Μαζί με τον αδελφό του, Φραγκίσκο, παρέλαβε τον εκδοτικό οίκο από τον πατέρα του, Κώστα Γκοβόστη, το 1958.
2006 - Έλσον Εβέλιο Μπεσέρρα, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.
2006 - Γεώργιος Γουλιέλμος, πρίγκιπας του Αννοβέρου.
2006 - Γιάννης Γκοβόστης, Έλληνας εκδότης.
2006 - Ραατμπέκ Σανατμπάγιεφ, Κιργίζιος παλαιστής.
2007 - Ιβόν ντε Κάρλο, Καναδή ηθοποιός.
2014 - Γιώργος Κόρος, Έλληνας βιολιστής και συνθέτης.
2017 - Τζέιμς Μάντσαμ, πρόεδρος των Σεϋχελλών.
2019 - Ήβη Μελεάγρου, Ελληνίδα συγγραφέας.
2019 - Φάνης Κακριδής, Έλληνας φιλόλογος.
Σαν σήμερα 6 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
Σαν σήμερα 6 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Τα Άγια Θεοφάνεια (Φώτα)
Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ *
Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία, Φάνια, Φανή, Φένια, Φανούλα *
Ιορδάνης, Ντάνης, Δάνης, Ιορδάνα, Ντάνα, Δάνα
Ουρανία, Ράνια *
Περιστέρα
Θεοπούλα, Θεόπη
6 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
754: Ο πάπας Στέφανος Β’, αφού περνά τις Άλπεις, συναντιέται στην Πάβια με το βασιλιά των Φράγκων Πεπίνο και τον στέφει εκ νέου βασιλιά. Σε αντάλλαγμα, ο βασιλιάς αναλαμβάνει το ρόλο του προστάτη της Εκκλησίας και στρέφεται εναντίον των Λομβαρδών.
870: Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Βασίλειος Α’ ανακηρύσσει συμβασιλέα το γιο του, Λέοντα ΣΤ’ (από το γάμο του με την Ευδοκία Ιγγερίνα).
1205: Ο Φίλιππος της Σουαβίας (Philip of Swabia) στέφεται βασιλιάς των Ρωμαίων.
1449: Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στέφεται στον Μυστρά αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
1454: O Γεννάδιος Σχολάριος ορίζεται πρώτος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
1494 - Αναλύπτεται η πρώτη ξηρά του Νέου Κόσμου από το Χριστόφορο Κολόμβο και τις καραβέλες του Λα Ισαβέλα και Ισπανιόλα.
1535: Ο ισπανός κατακτητής Φρανθίσκο Πιθάρο ιδρύει σε μια ακατοίκητη ακτή της Λατινικής Αμερικής, μια πόλη που την ονομάζει Los Reyes de Lima. Δεν είναι άλλη από την πρωτεύουσα του Περού, γνωστή απλώς ως «Λίμα».
1681: Ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας μποξ διεξάγεται στην Αγγλία, μεταξύ του ιπποκόμου και του χασάπη του Δούκα του Όλμπερμαρλ, με νικητή τον δεύτερο.
1821: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποβιβάζεται στην Καρδαμύλη της Μάνης για να προετοιμάσει την εξέγερση των υπόδουλων Ελλήνων.
1822: Νίκη των Ελλήνων κατά των Τούρκων στην Ακράτα.
1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας φτάνει στο Ναύπλιο για να αναλάβει τη διακυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
1838: Ο Σάμιουελ Μορς κάνει την πρώτη δημόσια επίδειξη του τηλεγράφου στις ΗΠΑ.
1839: Η πιο καταστροφική καταιγίδα των τελευταίων 300 ετών σαρώνει όλη την Ιρλανδία, προκαλώντας καταστροφές σε περισσότερα από το 20% των σπιτιών στο Δουβλίνο.
1851: Ο Λεόν Φουκό αποδεικνύει πειραματικά την περιστροφή της Γης (εκκρεμές του Φουκό).
1853: Ο εκλεγμένος πρόεδρος των Η.Π.Α. Φράνκλιν Πιρς και η οικογένειά του εμπλέκονται σε σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Μασαχουσέτη, στο οποίο σκοτώνεται ο 11χρονος γιος του προέδρου, Μπέντζαμιν Πιρς.
1870: Εγκαινιάζεται το περίφημο Musikverein, το Μέγαρο Φίλων Μουσικής της Βιέννης.
1900: Ηλεκτροφωτίζεται ο Πειραιάς από εργοστάσιο, που βρίσκεται κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό Πελοποννήσου.
1907: Η παιδαγωγός Μαρία Μοντεσσόρι ανοίγει το πρώτο σχολείο της στη Ρώμη για να εφαρμόσει τις παιδαγωγικές ιδέες της.
1912: Το Νέο Μεξικό γίνεται η 47η πολιτεία των ΗΠΑ.
1919: Πανηγυρική γιορτή στα «Διονύσια», κάνει την πρώτη ανοιχτή συγκέντρωσή του στην Αθήνα το Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμματος της Ελλάδος, αργότερα ΚΚΕ, στην πολιτική σκηνή της χώρας.
1922: Ολοκληρώνεται χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα η Διάσκεψη στις Κάννες, με κεντρικό θέμα τη ρύθμιση του τρόπου καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων από την πλευρά της Γερμανίας, η οποία έχει περιέλθει σε δραματικό οικονομικό αδιέξοδο.
1929: Στη Γιουγκοσλαβία, ο βασιλιάς Αλέξανδρος διαλύει το Κοινοβούλιο και επιβάλλει δικτατορία, ονομάζοντας τον εαυτό του ύπατο κυβερνήτη της διχασμένης χώρας του.
1929: Ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζει τον Χάινριχ Χίμλερ αρχηγό της παραστρατιωτικής οργάνωσης SS.
1929: Η Μητέρα Τερέζα φτάνει στην Καλκούτα της Ινδίας και ξεκινά το έργο της.
1930: Ολοκληρώνεται το πρώτο ταξίδι με ντιζελοκίνητο αυτοκίνητο. Η διαδρομή ήταν Ιντιανάπολη - Νέα Υόρκη.
1932: Πραγματοποιείται μεγάλη σύσκεψη για τα οικονομικά ζητήματα της Ελλάδας, εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης.
1933: Στο Βόλο οι σεισμοί, που γίνονται έχουν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση πολλών σπιτιών και τον ελαφρύ τραυματισμό πολιτών.
1935: Καταγγέλλεται ως σκανδαλώδης η παραχώρηση άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού στην αμερικανική εταιρεία Μαρκόνι. Την καταγγελία κάνουν βουλευτές του Κόμματος των Φιλελευθέρων.
1936: Κάνει ντεμπούτο ο Πόρκι Πιγκ, το διασημο γουρουνάκι καρτούν των Warner Brothers. Η πρώτη του "ταινία" είναι "Οι χρυσοθήρες του 49".
1941: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ δηλώνει στο Κογκρέσο την υποστήριξή του στην ελευθερία του λόγου και της θρησκείας, καθώς και στην απαλλαγή από κάθε ανέχεια και φόβο.
1942: Η Pan Αmerican γίνεται η πρώτη αεροπορική εταιρεία που προγραμματίζει την πρώτη πτήση που θα κάνει το γύρο του κόσμου.
1945: Δεκεμβριανά: οι δυνάμεις του ΕΑΜικού μετώπου αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τον Πειραιά και την Αθήνα.
1948: Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, υιοθετεί μία απόρρητη έκθεση με τίτλο «Η θέση των ΗΠΑ σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα», στην οποία διαπιστώνει ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποτύχει στην προσπάθειά τους να εξοντώσουν τις κομμουνιστικές δυνάμεις, επιδεικνύοντας «έλλειψη επιθετικού πνεύματος και κακή καθοδήγηση». Συμβουλεύουν δε τον πρόεδρο Τρούμαν να αποστείλει στρατεύματα στην Ελλάδα και να αυξήσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς την ελληνική κυβέρνηση.
1951: Στέφανος Στεφανόπουλος και Παναγιώτης Κανελλόπουλος ιδρύουν το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα (ΛΕΚ).
1960: Αντιεβραϊκές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στη Θεσσαλονίκη.
1961: Η Νιγηρία διακόπτει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Γαλλία, λόγω των συνεχιζόμενων πυρηνικών δοκιμών στη Σαχάρα.
1962: Στη Γενεύη, ΕΣΣΔ και Βρετανία προσκαλούν τρεις αντίπαλους πρίγκιπες του Λάος να σχηματίσουν συμμαχία.
1964: Οι Rolling Stones ξεκινούν την πρώτη περιοδεία τους ως πρώτο όνομα. Τις συναυλίες τους ανοίγουν οι «Ronettes».
1969: Ο Πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος μετέχει στη διάσκεψη των αρχηγών των κρατών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στο Λονδίνο.
1970: Το "Εθνικόν Μέτωπον" στην Κύπρο καταλαμβάνει για λίγες ώρες το χωριό Όμοδος και αφοπλίζει την αστυνομία και τους κατοίκους.
1973: Ανακαλύπτεται στα Τρίκαλα νεολιθικός οικισμός πολύ μεγάλης αξίας.
1973: Βγαίνει σε δημοπρασία το προσωπικό αυτοκίνητο του Αδόλφου Χίτλερ και πωλείται προς 153.000.000 δολάρια. Αγοραστής της «Μερσεντές» είναι ο Ερλ Κλαρκ από την Αριζόνα.
1975: Το τηλεπαιχνίδι «Ο τροχός της τύχης» κάνει πρεμιέρα το τηλεοπτικό δίκτυο ΝΒC.
1978: Η κορώνα του Αγίου Στεφάνου (επίσης γνωστό και ως το Άγιο Στέμμα της Ουγγαρίας), επιστρέφει στην Ουγγαρία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κρατούνταν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
1980: Στην Ινδία, η Ιντίρα Γκάντι παίρνει την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές.
1981: Στην Ελλάδα, ορίζεται το πενθήμερο για όλα τα σχολεία, εκτός από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια.
1992: Η Βουλή των Σκοπίων εγκρίνει τροποποιήσεις στο Σύνταγμα, μία εκ των οποίων αναφέρει ότι η Δημοκρατία αυτή δεν έχει καμία εδαφική διεκδίκηση απέναντι στις γειτονικές χώρες.
1994: Η υπουργός Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη, εμφανίζεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε δίκη κατά του Βρετανικού Μουσείου για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
1995: Στην Ιορδανία φτάνει ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.
1996: Η Ελλάδα προσφέρει στους Σέρβους της Βοσνίας 200 εκατ. γερμανικά μάρκα, για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων περιοχών στην τοποθεσία Βίσεγκραντ.
1998: Το διαστημόπλοιο Lunar Prospector εκτοξεύεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Αργότερα θα ανακαλύψει παγωμένο νερό στη επιφάνεια του φεγγαριού.
1999: Αρνητικό ρεκόρ στο καμπιονάτο επιτυγχάνει ο Ουρουγουανός αμυντικός της Γιουβέντους Πάολο Μοντέρο, ο οποίος αποβάλλεται στον αγώνα με την Μίλαν για 12η φορά καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Giuseppe Bergomi (11 φορές).
2000: Είναι η δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής της Αλ Κάιντα.
2001: Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανακηρύσσει τον Τζορτζ Μπους, τον υιό, νικητή των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ του 2000.
2004: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης καλεί στην οικία του στην οδό Αναγνωστοπούλου τον υπουργό Εξωτερικών. Ο Γιώργος Παπανδρέου δέχεται την πρόταση του Κ. Σημίτη να είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1156 - Ματθίλδη της Αγγλίας, δούκισσα της Σαξωνίας.
1256 - Γερτρούδη η Μεγάλη, Γερμανή μοναχή, μύστρια και θεολόγος.
1367 – Ριχάρδος Β΄, βασιλιάς της Αγγλίας.
1486 – Μάρτιν Αγκρίκολα, Γερμανός συνθέτης.
1596 - Μπογκντάν Χμελνίτσκι, Ουκρανός αταμάνος.
1621 - Μαυρίκιος του Παλατινάτου, Γερμανός στρατιωτικός.
1655 - Γιακόμπ Μπερνούλι, Ελβετός μαθηματικός. (6 Ιανουαρίου 1655 - 16 Αυγούστου 1705)
Ο Γιακόμπ γεννήθηκε στη Βασιλεία. Ακολουθώντας την επιθυμία του πατέρα του, σπούδασε θεολογία και έγινε κληρικός. Αντιθέτως όμως με τις επιθυμίες των γονέων του σπούδασε επίσης μαθηματικά και αστρονομία. Ταξίδεψε στην Ευρώπη από το 1676 μέχρι το 1682, ενημερωνόμενος για τις τελευταίες ανακαλύψεις στα μαθηματικά και τις επιστήμες, όπως τα έργα του Ρόμπερτ Μπόιλ και του Ρόμπερτ Χουκ.
Εξοικειώθηκε με τον λογισμό μέσω της αλληλογραφίας του με τον Γκότφριντ Λάιμπνιτς, και μετά συνεργάστηκε με τον αδερφό του, Γιόχαν, σε διάφορες εφαρμογές, με πιο σημαντικές την δημοσίευση διατριβών στις υπερβατικές καμπύλες (1696) και την ισοπεριμετρική ανισότητα (1700, 1701). Το 1690, ο Γιακόμπ έγινε ο πρώτος ο οποίος ανέπτυξε την τεχνική για την επίλυση διαχωρίσιμων διαφορικών εξισώσεων.
Όταν γύρισε στη Βασιλεία το 1682 ίδρυσε σχολή για μαθηματικά και επιστήμες. Διορίστηκε καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας το 1687, παραμένοντας σε αυτή την θέση για την υπόλοιπη ζωή του.
Το πιο γνωστό έργο του Γιακόμπ είναι το Ars Conjectandi, το οποίο δημοσιεύτηκε οκτώ χρόνια μετά τον θάνατό του, το 1713 από τον ανεψιό του, Νίκολας. Στο έργο αυτό περιέγραψε τα γνωστά αποτελέσματα της θεωρίας των πιθανοτήτων και της απαρίθμησης, συχνά παρέχοντας εναλλακτικές αποδείξεις. Το έργο περιλαμβάνει επίσης της εφαρμογή της θεωρίας πιθανοτήτων σε τυχερά παιχνίδια και την εισήγηση ενός θεωρήματος γνωστού ως ο νόμος των μεγάλων αριθμών. Οι όροι δοκιμές Μπερνούλι και αριθμοί Μπερνούλι προέρχονται από το έργο αυτό. Ο σεληνιακός κρατήρας Μπερνούλι έχει ονομαστεί προς τιμήν του ιδίου και του αδερφού του, Γιόχαν.
Ο Μπερνούλι επέλεξε το σχήμα μίας λογαριθμικής σπείρας και τη φράση Eadem mutata resurgo (Αλλαγμένος και όμως ο ίδιος, ανασταίνομαι) για την ταφόπλακά του. Η σπείρα που κατασκευάστηκε ωστόσο τελικά από τους τεχνίτες ήταν σπείρα του Αρχιμήδη.
1655 - Νικόλαος Παπαδόπουλος ο Κομνηνός, Έλληνας θεολόγος.
1745 – Ζακ-Ετιέν Μονγκολφιέ, Γάλλος εφευρέτης.
Οι Αδελφοί Μονγκολφιέ, (γαλλικά: Freres Montgolfier, στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρονται μερικές φορές και ως Μονγκολφιέροι), ο Ζοζέφ-Μισέλ Μονγκολφιέ (Joseph-Michel Montgolfier, 26 Αυγούστου 1740 – 26 Ιουνίου 1810) και ο Ζακ-Ετιέν Μονγκολφιέ (Jacques-Etienne Montgolfier, 6 Ιανουαρίου 1745 – 2 Αυγούστου 1799) ήταν οι εφευρέτες του αερόστατου. Στην πρώτη επανδρωμένη απογείωση μετέφεραν ένα νεαρό γιατρό και ένα αξιωματικό του στρατού. Αργότερα τιμήθηκαν, τόσο αυτοί όσο και ο πατέρας τους, αλλά και τα υπόλοιπα αδέλφια τους, με τον τίτλο ευγενείας ντε (Μονγκολφιέ).
1785 – Ανδρέας Μουστοξύδης, ήταν Έλληνας λόγιος και πολιτικός των Επτανήσων του 19ου αιώνα. (Κέρκυρα, 6 Ιανουαρίου 1785 – 17 Ιουλίου 1860).
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 6 Ιανουαρίου 1785. Σε ηλικία δεκαπέντε χρονών πήγε στην Ιταλία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας, όπου και αναγορεύτηκε νομοδιδάκτωρ το 1805. Το 1805 ονομάστηκε μέλος της «Αρχαιολογικής Εταιρείας» της Φλωρεντίας και της «Φλωρεντιανής Ακαδημίας».
Επέστρεψε στην Κέρκυρα και άρχισε να παραδίδει μαθήματα στο Λύκειο χωρίς μισθό. Συγχρόνως δημοσίευε ιστορικές ειδήσεις περί της πατρίδας του. Για την δραστηριότητά του αυτή τιμήθηκε από την Γερουσία της Επτανήσου με το αξίωμα του ιστοριογράφου των νησιών, και με τον έπαινο για τον ζήλο και την φιλοσοφική αξία των έργων του.
Λίγο πριν από την γαλλική κατοχή των νησιών αποδήμησε ξανά προς την Ιταλία. Επισκέφτηκε το Παρίσι και επέστρεψε πάλι στο Μιλάνο. Περιηγήθηκε τη Γερμανία, τη Σαξονία και την Ελβετία, μελετώντας και αποθησαυρίζοντας πολλές και πολύτιμες ιστορικές ειδήσεις, χειρόγραφα και πηγές για την πατρίδα του.
Όταν εξερράγη η Ελληνική Επανάσταση, ο Μουστοξύδης την εξύμνησε σε ιταλικούς στίχους και ανέλαβε το επίπονο έργο να πληροφορεί την Ευρώπη περί των ανδραγαθημάτων των Ελλήνων αγωνιστών.
Επί Καποδίστρια δέχτηκε την πρόσκληση της Κυβέρνησης να διοργανώσει το δημόσιο εκπαιδευτήριο στην Αίγινα. Η δολοφονία του Καποδίστρια τον ανάγκασε όμως να διακόψει το έργο του και να αναχωρήσει για την Κέρκυρα.
Στην Κέρκυρα έγινε αντιπρόσωπος και αμέσως Γερουσιαστής του τετάρτου Κοινοβουλίου, και αργότερα αρχηγός της Αντιπολίτευσης.
Το 1849, στις πρώτες ελεύθερες εκλογές ο λαός ψήφισε τον Μουστοξύδη αντιπρόσωπο και η βουλή ομόφωνα πρόεδρο, θέση την οποία όμως ο Μουστοξύδης μετριόφρονα αρνήθηκε.
Απεβίωσε στις 17 Ιουλίου 1860 στην Κέρκυρα.
1848 - Χρίστο Μπότεφ, Βούλγαρος επαναστάτης.
1870 – Γκούσταφ Μπάουερ, Γερμανός πολιτικός.
1872 – Αλεξάντρ Σκριάμπιν, Ρώσος συνθέτης.
1878 – Καρλ Σάντμπεργκ, Αμερικανός ποιητής και ιστορικός.
1882 – Φαν Νόλι, Αλβανός πολιτικός.
1883 – Χαλίλ Γκιμπράν, Λιβανέζος συγγραφέας.
1903 - Μωρίς Αμπραβανέλ, Έλληνας διευθυντής ορχήστρας.
1913 - Λορέτα Γιανγκ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
1919 - Ανδρέας Φιλιππίδης, Έλληνας ηθοποιός.
1924 - Κιμ Ντε-τζουνγκ, Νοτιοκορεάτης πολιτικός.
1926 – Μίκι Χάργκιτεϊ, Ούγγρος ηθοποιός.
1929 - Μπαμπράκ Καρμάλ, Αφγανός πολιτικός.
1937 - Λούντβικ Ντάνεκ, Τσέχος δισκοβόλος.
1938 – Αντριάνο Τσελεντάνο, Ιταλός τραγουδιστής και ηθοποιός.
O Αντριάνο Τσελεντάνο (Adriano Celentano), γεννημένος στο Μιλάνο, στις 6 Ιανουαρίου του 1938, είναι Ιταλός τραγουδιστής, showman, ηθοποιός, σκηνοθέτης και παρουσιαστής. Είναι από τους λίγους Ιταλούς τραγουδιστές που έχουν πουλήσει περισσότερους από 70 εκατομμύρια δίσκους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Τσελεντάνο γεννήθηκε στο Μιλάνο, στο νούμερο 14 της οδού Gluck. Οι γονείς του κατάγονταν από τη Φότζια (Foggia) της Πούλιας (Puglia), και είχαν εγκατασταθεί στο βορρά για εργασία. Στο Μιλάνο ο Αντριάνο πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Μετά το σχολείο εργάστηκε σε διάφορες δουλειές με πιο αγαπημένη εκείνη του ωρολογοποιού. Η ριζική αλλαγή συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 50 και μία από τις κυριότερες αρετές που του αναγνωρίζονται είναι ότι ήταν εκείνος από τους πρώτους μουσικούς στην Ιταλία που αντιλήφθηκε ότι κάτι άλλαζε στον κόσμο και στη φόρμα της μουσικής.
Ήταν η εποχή που από την Αμερική και μετά το boogie-woogie που επικράτησε ακριβώς μετά τον πόλεμο, ερχόταν ένα νέο είδος μουσικής, ξέφρενης και με τρομερή επίδραση - ιδίως στη νεολαία της εποχής - κι έτσι από το 1955 ξεκινά την ενασχόλησή του με το ροκ ακολουθώντας τις θεαματικές παραστάσεις του Ghigo Agosti.
1938 – Σίλο, Αργεντινός συγγραφέας και φιλόσοφος.
1939 – Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Έλληνας γλωσσολόγος.
Ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης του Δημητρίου (1939) είναι Έλληνας γλωσσολόγος, φιλόλογος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, καθώς και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αναγορεύτηκε επίσης «Άρχοντας Διδάσκαλος του Γένους» από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Στο ευρύ κοινό είναι ιδιαίτερα γνωστός λόγω του λεξικού της νέας ελληνικής γλώσσας που κυκλοφόρησε το 1998. Πρόσφατα συμπαρουσίαζε την εκπομπή «Οι λέξεις φταίνε» μαζί με την Βίκυ Φλέσσα στην ΕΡΤ1.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιανουαρίου 1939. Αποφοίτησε από το 9ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.
Το 1962 έλαβε το πτυχίο του, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στην Ελλάδα και τη Γερμανία με υποτροφία. Πριν συμπληρώσει τα 35, έγινε τακτικός καθηγητής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1991 εκλέχθηκε πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής και το 2000 Πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, θέση που κράτησε μέχρι το 2006, οπότε και ορίστηκε ομότιμος καθηγητής. Είναι ακόμη, πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Αρσακείων - Τοσιτσείων Σχολείων, και Πρόεδρος της Γλωσσικής Εταιρείας των Αθηνών. Διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού.
Το 2009 ορίστηκε επικεφαλής του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και έχει αναλάβει το διάλογο για τις αλλαγές στο Λύκειο και το εξεταστικό σύστημα ως προς την εισαγωγή στα Ανώτατα Ιδρύματα. Αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα «Το Βήμα» ενώ ήταν και επιστημονικός συντάκτης τηλεοπτικών εκπομπών στην δημόσια τηλεόραση.
Υπό την καθοδήγησή του λειτουργεί το «Κέντρο Λεξικολογίας» που το 1998 εξέδωσε το «Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας», το οποίο γνώρισε εκδοτική επιτυχία.
Στις 6 Μαρτίου 2012, ανακοινώθηκε στα πλαίσια μικρού ανασχηματισμού της Κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου η τοποθέτησή του ως επικεφαλής στο Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μετά από πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.
Έμεινε στο υπουργείο έως τις 17 Μαΐου 2012.
1939 - Μάρεϊ Ρόουζ, Αυστραλός κολυμβητής.
1942 – Γιάννης Μπουτάρης, επιχειρηματίας, πολιτικός και δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης, γεννημένος στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη, είναι Έλληνας επιχειρηματίας και πολιτικός, πτυχιούχος του τμήματος Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και διπλωματούχος οινολόγος. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 είναι ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1869 που ιδρύθηκε η δημαρχία της πόλης.
1944 – Γιάννης Δημαράς του Νικολάου, είναι Έλληνας αθλητής, δημοσιογράφος και πολιτικός-πρόεδρος του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών.
Ξεκίνησε την καριέρα του στην καλαθοσφαίριση το 1965 από τον Αμύντα με τον οποίο κατέκτησε 7 πρωταθλήματα μικρότερων κατηγοριών. Στη συνέχεια αγωνίστηκε από το 1969 έως το 1973 στον Παναθηναϊκό με τον οποίο κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ελλάδος. Την περίοδο 1969-70 εργάσθηκε και ως προπονητής του Αθηναϊκού. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Γιάννης Δημαράς έχει παρουσιάσει σημαντικό έργο στη δημοσιογραφία εργαζόμενος σε εφημερίδες περιοδικά αλλά και σε μερικά από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια. Οι εκπομπές που συμμετείχε, Ρεπόρτερς και Τρεις στον Αέρα βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση στο τηλεοπτικό κοινό. Την περίοδο 1994-96 διετέλεσε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΔΗΚΚΙ από το οποίο αποχώρησε το 2003. Στη συνέχεια επανεντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Έχει εκλεγεί με το ΔΗΚΚΙ βουλευτής το 1996 και με το ΠΑΣΟΚ τρεις φορές (2004, 2007, 2009). Το 2006 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο ΑΘηναίων. Στις 6 Μαΐου του 2010 ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γεώργιος Παπανδρέου τον διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, επειδή αρνήθηκε να υπερψηφίσει το σχετικό σχέδιο νόμου για την Α' Δανειακή Σύμβαση δηλώνοντας «παρών».
Τον Σεπτέμβριο του 2010 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους, για την περιφέρεια Αττικής επικεφαλής του συνδυασμού ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, αλλά παρότι συγκέντρωσε ποσοστό 16% αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο καθώς κατέκτησε την τρίτη θέση, πίσω από τους υποψηφίους της ΝΔ Βασίλη Κικίλια και του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Σγουρού (οι οποίοι συγκέντρωσαν ποσοστά 20 και 24% αντίστοιχα).
Τον Απρίλιο του 2011 ίδρυσε μαζί με το βουλευτή Βασίλη Οικονόμου το κόμμα Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών. Έπειτα από την εκλογική συνεργασία του κόμματος με το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, εκλέγεται τον Μάιο του 2012 στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές στην Β' Αθηνών, καθώς και στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2012.
Ο Γιάννης Δημαράς έχει γράψει τα βιβλία "Εμπρός στον Έτσι που χάραξε ο τέτοιος" (1981), "Χίτλερ ζεις την ΑΕΚ οδηγείς" (1984), "Άκυρα" (1992).
1946 - Χρήστος Λεττονός, Έλληνας συνθέτης και τραγουδιστής.
1946 – Σιντ Μπάρετ, Άγγλος τραγουδοποιός (Pink Floyd).
1953 - Μάλκολμ Γιανγκ, Αυστραλός μουσικός.
1954 – Άντονι Μιγκέλα, βρετανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος ο οποίος το 1997 πήρε Όσκαρ για τον «Άγγλο Ασθενή». (6 Ιανουαρίου 1954 - 18 Μαρτίου 2008).
Γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1954 στο νησί Γουάιτ και ήταν γιος ιδιοκτητών ενός εργοστασίου παρασκευής παγωτών. Ο πατέρας του ήταν Ιταλός και Σκώτος, ο ίδιος είχε ρίζες από το Λάτσιο.
Έκανε σπουδές στο Πανεπιστήμιο Χαλ, τελικά όμως εγκατέλειψε το διδακτορικό του. Παντρεύτηκε με τη χορογράφο Καρολάιν Τσόα και απέκτησε έναν γιο, επίσης ηθοποιό, το Μαξ, και μία κόρη, τη Χάνα, βοηθό παραγωγής στο Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ.
Ουσιαστικά η καριέρα του άρχισε το 1985 με το Whale Music. Το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτη έγινε με το θεατρικό έργο Play και το Happy Days. Τη δεκαετία του ' 80 αφοσιώθηκε στην τηλεόραση και εργάστηκε ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος για τηλεοπτικές σειρές.
Το 1996 βραβεύτηκε με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του "Ο Άγγλος Ασθενής". Τρία χρόνια μετά, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ σεναρίου με το έργο Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ. Επίσης, σκηνοθέτησε και έργα όπερας.
Ο Μινγκέλα πέθανε στις 18 Μαρτίου του 2008 από εγκεφαλική αιμορραγία, σε νοσοκομείο του Λονδίνου, μία εβδομάδα έπειτα από χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση όγκου από τις αμυγδαλές και το λαιμό.
1955 – Ρόουαν Άτκινσον, βρετανός ηθοποιός ευρέως γνωστός ως Mr Bean.
O Ρόουαν Σεμπάστιαν Άτκινσον (Rowan Sebastian Atkinson, 6 Ιανουαρίου 1955) είναι Άγγλος ηθοποιός, κωμικός και σεναριογράφος. Είναι πολύ διάσημος για την δουλειά του στο κωμικό σατιρικό σκετς Δεν Είναι Οι Ειδήσεις των Εννιά, και τις κωμικές σειρές Μαύρη Οχιά, Mr Bean και την Thin Blue Line.
Έχει περιληφθεί στη λίστα με τους 50 πιο αστείους ηθοποιούς στην ιστορία της Βρετανικής κωμωδίας και ανάμεσα στους κορυφαίους 50 κωμικούς σε ψηφοφορία του 2005 μεταξύ κωμικών.
Έχει κάνει κινηματογραφική επιτυχία με ταινίες όπως το Ο Μr. Bean Πάει Διακοπές και Johnny English όπως και το Johnny English: Η Επιστροφή.
1958 – Θέμος Αναστασιάδης, ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1. Είναι επίσης εκδότης της εφημερίδας Πρώτο Θέμα. (Αθήνα, 6 Ιανουαρίου 1958 - Ζυρίχη, 22 Ιανουαρίου 2019).
Αφού αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου εργάστηκε ως πολιτικός - οικονομικός συντάκτης στις εφημερίδες «Το Βήμα», «Εξπρές», «Ελευθεροτυπία» και «Καθημερινή», στην οποία διετέλεσε και Διευθυντής. Για ένα σύντομο διάστημα εργάστηκε στην Ε.Ρ.Τ., ενώ ήταν από τους πρώτους που στελέχωσαν το ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84 του Δήμου Αθηναίων.
Στη συνέχεια άρχισε συνεργασία με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, όπου παρουσίασε χιουμοριστικά talk show (Νοκ Άουτ, Μπίλιες). Μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία υπήρξε η εκπομπή ΟΛΑ στον ALPHA, η οποία από τα μέσα του 2006 προβάλλεται από τον ΑΝΤ1 και στην οποία παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων, βίντεο με συρραφή αποσπασμάτων από τηλεοπτικές εκπομπές. Τα βίντεο ετοιμάζει ομάδα με επικεφαλής τoν Βαγγέλη Περρή.
Είναι νυμφευμένος με την δημοσιογράφο Βασιλική Παναγιωτοπούλου και έχουν τρία παιδιά.
Διώξεις
Τον Οκτώβριο του 2009 καταδικάστηκε σε 19 μήνες φυλάκιση με αναστολή για δημοσίευση φωτογραφιών στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» που παρουσίαζαν τον Χρήστο Ζαχόπουλο σε προσωπικές στιγμές. Τελικά, το τριμελές εφετείο αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση του Θέμου Αναστασιάδη για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, κρίνοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ επεξεργασία και ταξινόμηση του επίμαχου DVD από τον ίδιο, όπως επιτάσσει ο νόμος για να στοιχειοθετηθεί το συγκεκριμένο αδίκημα.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2012 ασκήθηκε κακουργηματική ποινική δίωξη εις βάρος του για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος ποσού ύψους 5,5 εκ. ευρώ. Η υπόθεση είχε ξεκινήσει και κόλλησε από το 2007, όταν και ο Θέμος Αναστασιάδης βρέθηκε με καταθέσεις σε ελβετική τράπεζα, χωρίς να καταφέρει τελικά να τις δικαιολογήσει ως νόμιμα έσοδα. Τότε όμως, αθώωθηκε, ενώ αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Ζαχόπουλος ζήτησε την αθώωσή του.
Τελικά καταδικάστηκε, με τελεσίδικη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο καλεί τον εκδότη του «Πρώτου Θέματος», Θέμο Αναστασιάδη να καταβάλει στα δημόσια ταμεία το πρόστιμο των 5 εκατομμυρίων ευρώ, σε μια υπόθεση η οποία «σερνόταν» από το 2007. Σύμφωνα με πληροφορίες η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016 και η οποία αναμένεται να καθαρογραφεί τον Οκτώβριο του 2016, αποφάσισε τελεσίδικα και αμετάκλητα να επικυρώσει το πρόστιμο σε βάρος του Αναστασιάδη, για αδικαιολόγητο περιουσιακό όφελος ύψους 4.973.500 ευρώ, και το οποίο αναμένεται να εισπραχθεί με τη διαδικασία είσπραξης δημοσίων εσόδων. Η αίτηση του εκδότη, ο οποίος ζητούσε αναίρεση, απορρίφθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το ποσό αυτό προέκυψε έπειτα από έρευνα στις καταθέσεις του Θέμου Αναστασιάδη και της γυναίκας του στην τράπεζα BNP Paribas (στις 20 Ιουλίου 2007), ύψους 2.486.000 ευρώ, αλλά και στον προσωπικό του λογαριασμό, ο οποίος ανοίχτηκε στην ίδια τράπεζα (23 Ιουλίου 2007), όπου και κατατέθηκαν 2.487.500 ευρώ. Στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως είχε εκδοθεί τον Ιούνιο του 2013, ο έλεγχος έδειξε ότι τα ποσά αυτά δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από νόμιμες πηγές εσόδων του Αναστασιάδη και για τον λόγο αυτό καταλογίστηκαν σε βάρος του. Σημειώνεται ότι ο εκδότης έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα, εντός Ελλάδας, αλλά, ακόμα και αν προσφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, δεν πρόκειται να αλλάξει ο καταλογισμός του προστίμου των 4.973.500 ευρώ.
1959 - Χασάν Ντιάμπ, Λιβανέζος πολιτικός.
1969 – Ίλιε Ντουμιτρέσκου, Ρουμάνος ποδοσφαιριστής και προπονητής.
1970 – Φερνάντο Καρρίγιο, Βενεζουελανός ηθοποιός.
1972 – Nek, Ιταλός τραγουδιστής.
1980 - Αποστολία Ζώη, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
1982 - Έντι Ρέντμεϊν, Άγγλος ηθοποιός.
1986 - Ιρίνα Σέικ, Ρωσίδα μοντέλο.
1986 – Άλεξ Τέρνερ, Άγγλος μουσικός (Arctic Monkeys).
1987 – Μπογκανί Κουμαλό, Νοτιοαφρικανός ποδοσφαιριστής.
1989 - Nicky Romero, Ολλανδός DJ.
1997 - Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
Θάνατοι σαν σήμερα
1448 - Χριστόφορος Γ΄, βασιλιάς της Δανίας.
1477 - Ιωάννης Η΄, κόμης του Βαντόμ.
1693 – Μωάμεθ Δ΄, Οθωμανός σουλτάνος.
1694 - Φραντσέσκο Μοροζίνι, δόγης της Βενετίας.
1852 – Λουί Μπραΐγ, γάλλος εκπαιδευτικός, που τελειοποίησε το σύστημα γραφής των τυφλών (σύστημα Μπράιγ).
Ο Λουί Μπράιγ (Louis Braille, 4 Ιανουαρίου 1809 - 1852) ήταν Γάλλος, εφευρέτης συστήματος γραφής και ανάγνωσης για τυφλούς που χρησιμοποιείται έως σήμερα.
Γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουπβρέ (Coupvray) κοντά στο Παρίσι. Τυφλώθηκε στο ένα μάτι πολύ μικρός, στην ηλικία των τριών ετών, ύστερα από τραυματισμό στο μάτι με αιχμηρό αντικείμενο, καθώς βοηθούσε τον πατέρα του στην κατασκευή εξαρτημάτων ίππευσης, ενώ αργότερα η μόλυνση μεταδόθηκε και στο άλλο του μάτι, και ως την ηλικία των 5 ετών είχε μείνει τυφλός. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι, όπου εκπαιδεύονταν τυφλά παιδιά.
Ο Μπράιγ όμως δεν ήταν ευχαριστημένος, γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες και τα βιβλία ήταν μόνο 14 με αποτέλεσμα το μάθημα να γίνεται προφορικά. Έτσι κατάφερε, μετά από προσπάθειες πέντε ετών, να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Όταν παρουσίασε την μέθοδό του, άλλοι έδειξαν την ικανοποίησή τους, ενώ άλλοι υποστήριξαν πως το σύστημα ήταν κουραστικό και όχι αποδοτικό.
Ο Μπράιγ απογοητεύτηκε, αλλά δεν σταμάτησε τις προσπάθειες και βρήκε τρόπο ώστε οι τυφλοί να διδάσκονται και μαθηματικά και μουσική. Εφηύρε ακόμα και μια γραφομηχανή, με την οποία έχουν τη δυνατότητα οι τυφλοί να γράφουν, όπως και οι βλέποντες.
Το έργο του Μπράιγ, που πέθανε το 1852, αναγνωρίστηκε πάντως όσο ζούσε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως σήμερα.
1884 – Γκρέγκορ Μέντελ, τσέχος μοναχός που ανακάλυψε τους νόμους της κληρονομικότητας.
Ο Γκρέγκορ Γιόχαν Μέντελ (Gregor Mendel, 20 Ιουλίου 1822 – 6 Ιανουαρίου 1884) ήταν Αυστριακός μοναχός, γνωστός για τις μελέτες που πραγματοποίησε σχετικά με τους μηχανισμούς της κληρονομικότητας χαρακτηριστικών στα φυτά. Συχνά αναφέρεται και ως ο "πατέρας της Γενετικής", λόγω της σημασίας που είχαν οι νόμοι της Μεντελικής κληρονομικότητας και για τη μελέτη της κληρονομικότητας στα υπόλοιπα είδη, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Η αναγνώριση του επιστημονικού έργου του Μέντελ πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, δύο δεκαετίες μετά τον θάνατό του.
1918 – Γκέοργκ Κάντορ, γερμανός μαθηματικός, εισηγητής της θεωρίας των συνόλων. (Γεν. 3/3/1845).
Ο Γκέοργκ Κάντορ γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1845 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Ήταν ο μεγαλύτερος από έξι παιδιά. Όταν ο πατέρας του αρρώστησε το 1856, η οικογένειά του μετακόμισε στη Γερμανία, πρώτα στο Βιζμπάντεν, έπειτα στη Φρανκφούρτη. Το 1862, ο Κάντορ αποφοίτησε από το ETH Ζυρίχης, ενώ αργότερα στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Ο Γκέοργκ Κάντορ έλαβε έδρα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάλε. Το 1874, ο Κάντορ παντρεύτηκε την Βάλλυ Γκούτμαν. Απέκτησαν μαζί 6 παιδιά. Εκείνη την εποχή, ο Κάντορ ανέπτυξε τη Θεωρία Συνόλων. Το 1884, ο Κάντορ εισήχθη σε νοσοκομείο ύστερα από μια περίοδο κατάθλιψης. Ο Κάντορ αποσύρθηκε από την εκπαίδευση το 1913, ενώ πέθανε το 1918 ύστερα από μια περίοδο μεγάλης φτώχειας, σε ηλικία 72 ετών. Μεγάλη στιγμή της ζωής του είναι η απόδειξη πως το σύνολο των πραγματικών αριθμών είναι υπεραριθμήσιμο κάτι το οποίο κατάφερε με την τεχνική της Διαγωνιοποίησης.
1919 – Θίοντορ Ρούσβελτ, 26ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Θεόδωρος Ρούζβελτ (Theodore Roosevelt, 27 Οκτωβρίου 1858 - 6 Ιανουαρίου 1919) ήταν ο 26ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του μεγαλοτραπεζίτη Θεόδωρου Ρούζβελτ, γόνου εύπορης οικογένειας της Νέας Υόρκης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ενώ παράλληλα καταπιανόταν με την ιστορία, τη φυσική κ.α. Το 1881 εκλέχτηκε με το ρεπουμπλικανικό κόμμα μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου της Νέας Υόρκης αλλά το 1884 παραιτήθηκε εξαιτίας μιας μοιραίας σύμπτωσης, όταν η μητέρα και η γυναίκα του πέθαναν την ίδια μέρα. Κουμπάρος στον πρώτο του γάμο ήταν ο αδερφός του Έλιοτ.
Το 1886 προσπάθησε να εκλεγεί χωρίς επιτυχία δήμαρχος Νέας Υόρκης και το 1897 διορίστηκε υφυπουργός ναυτικών. Με τις πολιτικές του κινήσεις ώθησε τις ΗΠΑ στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο του 1898, όπου συγκρότησε σώμα εθελοντών πολεμώντας στις περισσότερες μάχες. Ο ηρωισμός που επέδειξε ήταν τόσο μεγάλος που ανακηρύχθηκε σε εθνικό ήρωα. Την ίδια χρονιά έγινε κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης και το 1900 εκλέχτηκε αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Μετά την δολοφονία του ΜακΚίνλεϊ ανήλθε στον προεδρικό θώκο, όπου επανεξελέγη θριαμβευτικά το 1904. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ήρθε σε οριστική ρήξη με την πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος με αποτέλεσμα να θέσει υποψηφιότητα στις αμερικανικές εκλογές του 1912 ως ανεξάρτητος. Παρά τη μεγάλη δημοτικότητα του δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1906 κέρδισε το Νόμπελ ειρήνης για την συμβολή του στη λήξη του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου.
Η εξωτερική του πολιτική μπορεί να χαρακτηριστεί ιμπεριαλιστική. Κατά την εποχή του οι Η.Π.Α. εξασφάλισαν τη Χαβάη και τη διώρυγα του Παναμά. Η προεδρία του σημαδεύτηκε από την κατακόρυφη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες βέβαια κατέστησαν τις Η.Π.Α. στρατιωτική υπερδύναμη. Στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής ο Ρούζβελτ ήρθε σε σύγκρουση με τα μεγάλα κεφάλαια και προσπάθησε να περιορίσει την δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Απεβίωσε στις 19 Ιανουαρίου του 1919 στο Όιστερ Μπέι.
Ο μετέπειτα πρόεδρος των Η.Π.Α. Φραγκλίνος Ρούζβελτ ήταν μακρινός ξάδερφος του.
1928 – Άλβιν Κρενζλάιν, Αμερικανός αθλητής.
1949 – Βίκτωρ Φλέμινγκ , αμερικανός σκηνοθέτης (Όσα παίρνει ο άνεμος).
Ο Βίκτορ Φλέμινγκ (Victor Lonzo Fleming, 23 Φεβρουαρίου 1889 - 6 Ιανουαρίου 1949) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και παραγωγός, βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1939 "Όσα Παίρνει ο Άνεμος" (Gone With the Wind). Την ίδια χρονιά με το Όσα Παίρνει ο Άνεμος ο Φλέμινγκ γύρισε άλλη μια ταινία που έχει λάβει θρυλική υπόσταση, το μιούζικαλ "Ο Μάγος του Οζ" (The Wizard of Oz, 1939).
1952 – Σοφοκλής Δούσμανης, Έλληνας ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, που υπηρέτησε ως αρχηγός ΓΕΝ. (1868 - 1952)
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια ηπειρώτικης καταγωγής, η οποία συγγένευε με βασιλικούς και πριγκιπικούς οίκους. Παππούς του ήταν ο Αντώνιος Λευκόχειλος - Δούσμανης, διαπρεπής πολιτικός, ενώ μεγαλύτερος αδερφός του ήταν ο στρατηγός Βίκτωρ Δούσμανης. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1888 και έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1897.
Το 1912 τοποθετήθηκε διευθυντής της διοικητικής υπηρεσίας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και εν συνεχεία κυβερνήτης του θωρηκτού "Γεώργιος Αβέρωφ" και αρχιεπιστολεύς του Στόλου του Αιγαίου.
Το 1914 προήχθη σε υποναύαρχο και τοποθετήθηκε διοικητής της μοίρας θωρηκτών. Τον επόμενο χρόνο ανέλαβε την αρχηγία του ΓΕΝ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1917, οπότε και αποστρατεύθηκε. Εξορίστηκε ως φιλοβασιλικός στη Σαντορίνη και επανήλθε στην ενεργό δράση το 1920.
Το 1921 έγινε αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου και το ίδιο έτος τοποθετήθηκε για δεύτερη φορά στην αρχηγία του ΓΕΝ, στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Οκτώβριο του 1922.
Τον Ιανουάριο του 1923 προήχθη σε αντιναύαρχο και αποστρατεύθηκε.
Το 1935 διορίστηκε υπουργός ναυτικών στην κυβέρνηση Τσαλδάρη και προήχθη σε ναύαρχο. Είχε συγγράψει το ημερολόγιον του κυβερνήτου του "Γ. Αβέρωφ" κατά τους πολέμους 1912 - 1913 (Αθήνα, 1939).[6] Είχε τιμηθεί με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος.
Απεβίωσε στις 6 Ιανουαρίου 1952 στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Βούρου και δεν είχε παιδιά. Ανιψιός του ήταν ο Λάμπρος Ευταξίας.
1971 - Δημήτριος Καρακουλουξής, Έλληνας έμπορος και πολιτικός. (1893 - 6 Ιανουαρίου 1971).
Καταγόταν από τη Μενεμένη της Μικράς Ασίας και ήταν από τους πρώτους οικιστές στη Νέα Σαλαμίνα. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και εγκαταστάθηκε στη Νίκαια, υπηρετώντας ως δήμαρχος. Με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε οικοδομικός συνεταιρισμός, με το όνομα "Νέα Μενεμένη".
Εξελέγη βουλευτής Β΄ Πειραιά με την ΕΔΑ στις εκλογές του 1958.
Πέθανε στα χρόνια της χούντας και κηδεύτηκε στις 7 Ιανουαρίου 1971 από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Νίκαιας. Ήταν παντρεμένος με την Μαρίκα και απέκτησαν παιδιά.
1981 – Άρτσιμπαλντ Κρόνιν, σκωτσέζος συγγραφέας και δραματουργός.
1990 – Πάβελ Τσερενκόφ, ήταν Σοβιετικός φυσικός ρωσικής καταγωγής, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1958. Είναι γνωστός κυρίως από το ομώνυμο φαινόμενο. (1904 – 6 Ιανουαρίου 1990).
Ο Τσερενκόφ γεννήθηκε στο μικρό χωριό Νόβαγια Τσιγκλά στην Περιφέρεια Βορόνεζ της Ρωσίας. Οι γονείς του ήταν ο Αλεξέι και η Μαρία Τσερενκόφ.
Απεφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής και Μαθηματικών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Βορόνεζ το 1928, και το 1930 ανέλαβε μία θέση ερευνητή στο Ινστιτούτο Φυσικής Λέμπεντεφ. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Μαρία Πουτίντσεβα, κόρη του καθηγητή Ρωσικής Φιλολογίας Α.Μ. Πουτίντσεφ. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αλεξέι και την Έλενα.
Το 1940 ο Τσερενκόφ πήρε τον τίτλο του διδάκτορα των Φυσικομαθηματικών Επιστημών. Το 1953 διορίσθηκε καθηγητής της Πειραματικής Φυσικής. Από το 1959 ήταν επικεφαλής του εργαστηρίου αντιδράσεων φωτονίων-μεσονίων του Ινστιτούτου Φυσικής Λέμπεντεφ. Πσρέμεινε καθηγητής επί 14 χρόνια. Το 1970 έγινε Ακαδημαϊκός στην Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ.
Ο Τσερενκόφ πέθανε στη Μόσχα σε ηλικία 86 ετών και τάφηκε στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.
1993 – Ντίζι Γκιλέσπι, Αμερικανός τρομπετίστας της τζαζ, από τους δημιουργούς του επαναστατικού μουσικού ρυθμού της δεκαετίας του ’20 be-bοp.
O Ντίζι Γκιλέσπι (John Birks "Dizzy" Gillespie, 21 Οκτωβρίου 1917 - 6 Ιανουαρίου 1993) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς μουσικούς της τζαζ. Ως συνθέτης και βιρτουόζος της τρομπέτας, συνέβαλε αποφασιστικά, μαζί με τον Τσάρλι Πάρκερ, στην εξέλιξη της μοντέρνας τζαζ και του μπίμποπ (bebop).
1994 - Χρήστος Σιανίδης, Έλληνας πολιτικός.
1999 - Ντσου Μοχέλε, πρωθυπουργός του Λεσότο.
2007 – Πιτ Κλάιναου, Αμερικανός μουσικός και δημιουργός ειδικών εφέ.
2008 - Αλέκος Μιχαηλίδης, Κύπριος πολιτικός.
2016 - Ιωάννης Πετρίδης, Έλληνας πολιτικός.
2017 - Βαγιαζίτ Οσμάν, Τούρκος ευγενής.