DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Δημήτρης Γιώτης, συνέντευξη στον Σπύρο Καλαματιανό, για το site Diaskedasi.info

Dimitris Giotis 13

Ο Δημήτρης Γιώτης ένας εξαιρετικός άνθρωπος και ταλαντούχος ηθοποιός με αφορμή τον σπουδαίο ρόλο που παίζει στο έργο του Νικολάι Γκόγκολ “ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΛΟΥ” δίνει μία πολύ όμορφη συνέντευξη στον Σπύρο Καλαματιανό για λογαριασμό του site Diaskedasi.info.

Dimitris Giotis 04Πότε και πως πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με την υποκριτική τέχνη;
"Το  θέατρο είναι η ζωή μου" μονολογεί ο ήρωας μου και πόσο με βρίσκω σε τούτα τα λόγια. Νομίζω ότι ο κύβος ερρίφθη από νωρίς. Πέντε ετών πιτσιρίκι ήμουν και το πα, ε! από τότε η πορεία της ζωής μου είναι προκαθορισμένη. Ήθελα να ξεφύγω από θέματα και καταστάσεις των παιδικών μου χρόνων. Να ονειρευτώ, να ταξιδέψω μέσα από τις ζωές των ηρώων. Το θέατρο έχει μέσα το παιχνίδι, ''παίζω'' λέμε... είναι ένα πάρτυ, ένα κάλεσμα, βάζουμε τα καλά μας και σας περιμένουμε να διηγηθούμε ιστορίες. Είναι στάση ζωής να βλέπεις τη ζωή φωτεινά και πολύχρωμα κι όχι μουντά και γκρίζα. Είναι ωραία η ζωή στο θέατρο!

Ποια είναι η συμβουλή που σου έχουν δώσει και κρατάς μέχρι σήμερα;
Η Κάτια Δανδουλάκη είδε σε μένα το πείσμα, την ανάγκη για δημιουργία, το όραμα και ενώ μου λέγε διάφορα, θετικά και ουσιαστικά σε κάποια κουβέντα μας δεν άντεξε και μου πε,"Να συνεχίσεις να τολμάς και να ονειρεύεσαι. Να ρισκάρεις κι ας φας τα μούτρα σου. Είσαι φτιαγμένος από την ίδια πάστα με μένα, δε βάζεις μυαλό. Βουτάς στα βαθειά και καλά κάνεις. Συνέχισε, εγώ σε πιστεύω! Δε σε φοβάμαι!!" Αν δεν πάρουμε την ευθύνη του εαυτού μας, δε μπορούμε να περιμένουμε απ τους άλλους. Θέλω το τιμόνι της ζωής μου να το κουμαντάρω εγώ... κι αν πέσει στα βράχια, δικό μου το λάθος, δικό μου και το Dimitris Giotis 01μάθημα.

Ποιον ρόλο θέλεις να κάνεις και δεν έχεις κάνει ακόμα;
Τώρα το μυαλό και η καρδιά μου είναι δοσμένη στον Τρελλό". Έχω φτάσει στα όρια της ταύτισης, άκρως απειλητικό και επικίνδυνο... όμως γουστάρω τρελλά!! Ένα ρόλο που αγαπώ και σίγουρα θα συναντηθώ είναι ο ''Oscar''. Η ιστορία αυτού του 10χρόνου παιδιού με συγκινεί ιδιαίτερα. Κρύβει μεγάλες αλήθειες στην ψυχή του και είναι μάθημα ζωής για μας. Είναι πολύ αισιόδοξο, δυνατό, ευχάριστο, μάθημα ενέργειας και θετικής σκέψης και ανεβαίνει στο Θεό. Γίνεται λαμπερό αστέρι για να μας φωτίζει... Το ετοιμάζαμε πέρυσι με την Πέμη Ζούνη (μεγάλη λατρεία και ευτυχία) αλλά λόγου χρόνου και δικαιωμάτων (είχαν ήδη δοθεί και δε το ήξερα, δεν είχε πουθενά ανακοινωθεί) το αναβάλλαμε. Θα γίνει όμως... Θα ρθει κάποια στιγμή στη ζωή μου σίγουρα. Ο ''Oscar'' είναι όνειρο ζωής.

Dimitris Giotis 07 Dimitris Giotis 11

Dimitris Giotis 03Η τηλεόραση σου λείπει καθόλου;
Κοίταξε έχω κάνει σπουδαίες συνεργασίες στην τηλεόραση και έχω ευτυχήσει σ αυτή, αν αναλογιστείς το "Νυχτερινό Δελτίο'' του Πάνου Κοκκινόπουλου με το Μηνά Χατζησάββα, τις ''Μάγισσες της Σμύρνης'' με σκηνοθέτη τον Κώστα Κουτσομύτη, τις "Ευτυχισμένες μέρες" του Στέφανου Μπλάτσου και την "Επαφή" του Γιάννη Μπότση και τα δύο με την Άννα Ανδριανού, το ''L.A.P.D'' του Στέφανου Μπλάτσου, τη ''Λόλα" του Κώστα Κωστόπουλου είναι μερικές ευτυχισμένες στιγμές στην τηλεόραση... Όμως δε μπορώ να σου πω αν μου λείπει, η τηλεόραση έχει κάτι εφήμερο, μπορεί να μου καλύπτει τη ματαιοδοξία μου αλλά ως εκεί... Είναι για να σε αναγνωρίζει ο περιπτεράς - καθόλου κατακριτέο- αλλά τίποτα πιο σπουδαίο... Ξέρεις ο κόσμος έχει μπερδευτεί. Αρκεί κάποιος να βγει στην τηλεόραση και αμέσως "καταξιώνεται". Είναι ''επώνυμος'', το γιατί? και τι αντιπροσωπεύει, λίγο ενδιαφέρει... Ότι δηλώσεις είσαι, πήξαμε σε δηλώσεις, ταλέντα, μοντέλα που χορεύουν, "ερμηνεύουν" με τέχνη τους κοιλιακούς... οι δύστυχοι... σημεία των καιρών.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην ζωή σου;Dimitris Giotis 02
Πέρυσι ήταν μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Δε θέλω να αναφερθώ παραπάνω, ούτε να το κάνουμε μελό και να γίνω θέμα στο μεσημεριανό τραπέζι. Ήταν κάτι πολύ δικό μου, δύσκολο, δυσάρεστο...αν θες πέρασα τη λεπτή κόκκινη γραμμή...είδα τη ζωή απ την άλλη πλευρά. Ήταν θέμα ζωής και θανάτου. Επέλεξα να μείνω εδώ, να ελπίζω και να δημιουργώ. Ήταν πολύ περίεργη μετάβαση, το πέρασμα αυτό...σε τεντωμένο σκοινί...με κράτησε στη ζωή...αυτό...

Εάν σου έλεγα να μου περιγράψεις τον εαυτό σου με λέξεις ποιες θα ήταν;
Θετικός - Δοτικός - Γενναιόδωρος - Αισιόδοξος - Δημιουργικός - Επίμονος -Εγωϊστής - Οργανωτικός - Κυκλοθυμικός ....ευαίσθητος....

Πες μας δύο λόγια για το έργο που παίζεις;
Είναι εξαιρετικά σημερινό και φοβάμαι πολύ γνώριμο. Πόσοι, μα πόσοι υπάλληλοι της διπλανής πόρτας δεν είδαν τις ζωές τους να καταπατώνται, να εξευτελίζονται, να εκμηδενίζονται. Να χάνουν τη ζωή μέσα απ τα χέρια τους. Πόσοι, μα πόσοι δε νοιώθουν μόνοι. Ουσιαστικά μόνοι. Πιστεύω ότι αυτή η αποξένωση, η δήθεν κοινωνικότητα του fb, η απελπισία της δηλωμένης ύπαρξης, η μοναξιά μας φωνάζει και δεν είναι εκεί κανείς για να ακούσει...ο ήρωας μου σε κάποια στιγμή απόγνωσης μονολογεί '' Έναν άνθρωπο μωρέ. Έναν άνθρωπο χρειάζομαι, να δω και να μιλήσω με έναν άνθρωπο, άντρα η γυναίκα δεν έχει σημασία. Μ έναν άνθρωπο.''

Τι θα ήθελες να πεις κλείνοντας αυτή την συνέντευξη;
Θα θελα να αγαπήσουμε περισσότερο τον διπλανό μας, να τον νοιαστούμε, να μοιραστούμε, να κάνουμε αγκαλιές. Να κοιταχτούμε στα μάτια και να πούμε αλήθειες. Ένα πέρασμα κάνουμε απ τη ζωή. Ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι!!