DIASKEDASI.INFO

Η Madeleine Peyroux (Μαντλέν Πεϊρού), η ντίβα της παγκόσμιας Jazz σκηνής στην Αθήνα, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου στο θέατρο του Λυκαβηττού, για να μας καθηλώσει για ακόμη μια φορά με τις ερμηνείες της. Θα παρουσιάσει το νέο της άλμπουμ «Blue Room» που μόλις κυκλοφόρησε, αλλά και πολλά ακόμη αγαπημένα τραγούδια από όλη της την πορεία.

Τη συναυλία ανοίγει η Έλλη Πασπαλά με σε μια επιλογή από τραγούδια που αγαπάει από το ελληνικό και παγκόσμιο  ρεπερτόριο, με τους:
David Lynch στο σαξόφωνο
Τάκη Φαραζή στο πιάνο
Πέτρο Βαρθακούρη στο όρθιο μπάσο
Δημήτρη Καπηλίδη στα τύμπανα

Ιδιαίτερη στιγμή της συναυλίας, ένα ντουέτο της Madeleine Peyroux με την Έλλη Πασπαλά, στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι "All Alone Am I"..

Στο ολοκαίνουριο άλμπουμ της «Blue Room», η βραβευμένη τζαζ τραγουδίστρια, επιστρέφει σε αυτό που ξέρει να κάνει πάρα πολύ καλά, δηλαδή διασκευές τραγουδιών, ερμηνευμένες με ένα ιδιαίτερο συναίσθημα που αγγίζουν την ψυχή του ακροατή-θεατή. H σύλληψη της ιδέας και η παραγωγή «Blue Room» ανήκει στον θρυλικό, βραβευμένο με Grammy παραγωγό Larry Klein. Η επανεκτέλεση αυτών των τραγουδιών είναι ένα ιδανικό project για την πολυτάλαντη Madeleine Peyroux μιας και προέρχεται από περιβάλλον ίδιο με του Ray, ένα μείγμα από τζαζ, country και blues. Η φωνή της μεγαλωμένης στο  Μπρούκλιν και το Παρίσι Peyroux, με καταγωγή από τη Ν. Ορλεάνη, είναι ιδανική για να διηγείται ιστορίες μέσα  από τα τραγούδια, με το συναίσθημα και το βάθος θρύλων όπως οι Billie Holiday, Patsy Cline, Edith Piaf και Bob Dylan.

Η Madeleine Peyroux γεννήθηκε στην Αθήνα της Τζόρτζια των ΗΠΑ από γονείς εκπαιδευτικούς με καλλιτεχνική όμως φλέβα και μεγάλωσε στη Ν. Υόρκη και τη Ν. Καλιφόρνια. Μετά τον χωρισμό των δικών της, μετακόμισε με τη μητέρα της στο Παρίσι, σε ηλικία 12 χρονών. Εκεί ανακάλυψε τους μουσικούς του δρόμου στο περίφημο Καρτιέ Λατέν και ξεκίνησε να τραγουδάει στα 15 της. Σύντομα έγινε μέλος της Lost Wandering Blues and Jazz Band, με την οποία και πέρασε αρκετά χρόνια, περιοδεύοντας  στην Ευρώπη και ερμηνεύοντας τζαζ συνθέσεις.

Οι εμπειρίες της αυτές ήταν και η βάση για το πρώτο της άλμπουμ "DreamLand" που κυκλοφόρησε το 1996  όταν η Madeleine Peyroux ήταν μόλις 22 χρονών.Αυτό το άλμπουμ ήταν και η αιτία που την χαρακτήρισαν Billie Holiday του 21ού αιώνα και περιείχε την επανεκτέλεση του "La vie en rose" της Εντίθ Πιαφ, το Walking after Midnight της Patsy Cline και δύο τραγούδια της Bessie Smith, μεταξύ άλλων. Το περιοδικό Time χαρακτήρισε την ερμηνεία της σαν "την πιο συναρπαστική ερμηνευτική απόδοση από νέο καλλιτέχνη αυτό το χρόνο"  και η Peyroux άρχισε να ανοίγει συναυλίες καλλιτεχνών όπως η Sarah Mc Lachlan, Cesaria Evora, κ.ά.

Ένα πρόβλημα υγείας σε συνδυασμό με μια διαφωνία με τη δισκογραφική της εταιρία, ήταν ο λόγος που την οδήγησαν  μακριά από τις ηχογραφήσεις και τα φώτα της δημοσιότητας για τα επόμενα έξι χρόνια, διάστημα στο οποίο έπαιζε  σε clubs των ΗΠΑ, ζώντας σε χαμηλούς τόνους. Ακολούθησε μία συνεργασία με τον William Galison και ο δίσκος "Got You on My Mind" που περιείχε 7 κομμάτια.

Το 2004 ξεκινά η συνεργασία της με την εταιρία Rounder και τον παραγωγό Larry Klein. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί  το δεύτερο σόλο άλμπουμ της "Careless Love" που κερδίζει εξαιρετικές κριτικές και με πωλήσεις πάνω από ένα εκατομμύριο άλμπουμ, την κάνει γνωστή παγκοσμίως. Το άλμπουμ περιλαμβάνει επανεκτελέσεις κομματιών των Leonard Kohen (Dance me to the end of Love), Bob Dylan, Elliot Smith, Hank Williams, το γαλλόφωνο J’ ai Deux Amours κ.ά.

Το τρίτο της άλμπουμ με τίτλο «Half the Perfect World» κυκλοφορεί το 2006. Εκτός από 4 δικά της κομμάτια, περιλαμβάνει επανεκτελέσεις προσεκτικά επιλεγμένων κομματιών σύγχρονων καλλιτεχνών όπως οι: Leonard Cohen, Tom Waits, Serge Gainsbourg, Joni Mitchel κ.ά. Στις 3 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς, η Peyroux έδωσε μία παράσταση για το Live from Abbey Road και μοιράστηκε την εμφάνιση αυτή με τους Red Hot Chilli Peppers και τους  Snow Patrol. Την επόμενη χρονιά ανακηρύχτηκε ως η «καλύτερη jazz καλλιτέχνης» στα BBC Jazz Awards. Το τέταρτο της άλμπουμ με τίτλο «Bare Bones» κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2009 και ήταν ένα κομβικό σημείο για την Madeleine Peyroux, μιας και περιείχε μόνο καινούρια κομμάτια. Την παραγωγή έκανε και πάλι ο Larry Klein και συνεργάστηκε με διάφορους στιχουργούς όπως οι Walter Becker, Joe Henry, David Batteau, και Julian Coryell. Το άλμπουμ πήρε εξαιρετικές κριτικές. Ακολούθησαν συναυλίες σε ΗΠΑ, Καναδά, Νότια Αμερική, Ευρώπη και Ασία. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, κυκλοφόρησε το πρώτο live άλμπουμ της, και πέμπτο στην καριέρα της- με τίτλο "Somethin' Grand" και DVD που περιείχε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Somethin' Grand- A Portrait of Madeleine Peyroux,  το οποίο έριχνε μια ματιά στο παρελθόν και την ιστορία της.

Το 2011 κυκλοφορεί το έκτο άλμπουμ της με τίτλο "Standing on the Rooftop". Η παραγωγή είναι του Craig Street (παραγωγού μεταξύ άλλων των Norah Jones, K.D. Lang, Cassandra Wilson). Σε αυτό συμμετέχουν σπουδαίοι μουσικοί,  όπως οι Mark Ribot στην κιθάρα και το μπάντζο ο Me’shell Ndegeocello στο μπάσο, ο ντράμερ του Neil Young και του Jonny Cash, Charley Drayton και ο κιθαρίστας του Seal και του John Legent, Cris Bruce και γνωρίζει μεγάλη  επιτυχία.

Τον Μάρτιο του 2013 κυκλοφορεί το έβδομο άλμπουμ της με τίτλο "Blue Room". Σε αυτό η Madeleine Peyroux διασκευάζει τραγούδια του Ray Charles από το άλμπουμ του «Modern Sounds in Country & Western Music» αλλά και τραγούδια άλλων θρύλων της μουσικής, όπως του Randy Newman και του Leonard Cohen. Ένας πραγματικά εμπνευσμένος  δίσκος!