DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 27 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Στεφάνου Πρωτομάρτυρος, (Στέφανος, Στέφος, Στέφας, Στεφανής, Στεφανία, Στέφη, Στεφάνα, Στεφανιώ, Στεφανίτσα, Στεφανή, Στέφα)
Αγίου Μαυρικίου μάρτυρος, (Μαυρίκιος, Μαυρίκης, Μωρίς, Μαυρικία, Μαυρίκα *)

27 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

537: Τελούνται τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου. Ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός αναφωνεί θριαμβευτικά: «Νενίκηκά σε Σολομών».

1813: Σχηματίζεται η Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) από την Πρώτη Μεγάλη Στοά και την Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας.

1825: Η πρώτη ατμομηχανή κάνει την εμφάνισή της στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μ. Βρετανίας.

1829: Αρχίζει στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας η λειτουργία μικρής βιβλιοθήκης, η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1831: Ο Κάρολος Δαρβίνος επιβιβάζεται στο πλοίο Beagle για το ταξίδι στην Νότιο Αμερική, που θα τον οδηγήσει στη θεωρία της εξέλιξης.

1833: Συνιστώνται για πρώτη φορά Δήμοι στην Ελλάδα. Με το Νόμο της «Περί συστάσεως των Δήμων», καταργούνται οι κοινοτικές και Επαρχιακές Δημογεροντίες και καθιερώνεται ο θεσμός του Δήμου.

1845: Στις Η.Π.Α, χρησιμοποιείται για πρώτη φορά γενική αναισθησία με αιθέρα για τη γέννηση ενός παιδιού από το δρ. Crawford Williamson Long στο Τζέφερσον της Τζώρτζια.

1871: Τα πρώτα καλλιστεία για γάτες λαμβάνουν χώρα στο Κρίσταλ Πάλας του Λονδίνου.

1877: Επανάσταση κατά των Οθωμανών στην περιοχή Πηλίου, μετά την απόβαση σώματος από 150 άνδρες υπό τον Βούλγαρη.

1904: Ξεκινούν οι παραστάσεις του θεατρικού έργου "Πίτερ Παν", του Τζέιμς Μπάρι, στο θέατρο Duke of York, στο Λονδίνο

1911: Γύρω στους 300.000 εργάτες βαμβακουργίας μένουν άνεργοι, μετά από απόφαση των εργοδοτών να κλείσουν τα εργοστάσια στην περιοχή Λανκασάιρ της Βρετανίας, σε μία προσπάθεια να καταστείλουν τη δράση των συνδικάτων.

1918: Αρχίζει η μεγάλη εξέγερση των Πολωνών κατά των Γερμανών.

1920: Οι Βενιζελικοί της Κωνσταντινούπολης ιδρύουν εκεί Σύνδεσμο Εθνικής Αμυνας.

1923: Στην Ιαπωνία, εκδηλώνεται απόπειρα δολοφονίας εναντίον του αυτοκράτορα Χιροχίτο.

1929: Με νέο νομοσχέδιο περί συντάξεων αυξάνονται τα συντάξιμα έτη των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα από 25 σε 30.

1932: Το Ράδιο Σίτι κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη.

1934: Η Περσία μετονομάζεται σε Ιράν, με απόφαση του Σάχη.

1934: Η Ελλάδα έρχεται ισόπαλη 2-2 με τη Ρουμανία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού για το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο. Στους άλλους αγώνες του Βαλκανικού αυτού Κυπέλλου η Ελλάδα είχε κερδίσει 2-1 την Γιουγκοσλαβία τέσσερις μέρες νωρίτερα, ενώ θα χάσει την 1/1/35 από τη Βουλγαρία με 2-1 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού

1939: Σεισμός, μεγέθους 8,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, συγκλονίζει την περιοχή Ερζινκάμ της Τουρκίας, αφήνοντας πίσω του 50.000 νεκρούς.

1943: Στην Ουάσινγκτον, επειδή έχει απειληθεί απεργία των σιδηροδρομικών ο στρατός καταλαμβάνει τους δρόμους με διαταγή του προέδρου, με σκοπό να συνεχιστεί η κίνηση των τρένων.

1945: Τίθεται σε ισχύ η απόφαση της συνόδου του Μπρέτον Γουντς, για την ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αρχίζουν τη λειτουργία τους.

1945: Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι πρώην σύμμαχοι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση και Μεγάλη Βρετανία συμφωνούν στην από κοινού διακυβέρνηση της Κορέας για πέντε χρόνια.

1947: Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλη με αναγκαστικό νόμο κηρύσσει παράνομα το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την «Εθνική Αλληλεγγύη». Με τον ίδιο νόμο, ο κομμουνισμός θεωρείται ποινικό αδίκημα και όσοι προπαγανδίζουν τις αρχές του απειλούνται με ποινές, που φθάνουν ως το θάνατο. Επίσης, απαγορεύεται η έκδοση της εφημερίδας «Ο Ρίζος της Δευτέρας», εβδομαδιαίο όργανο του ΚΚΕ.

1949: Η Βασίλισσα της Ολλανδίας Τζουλιάνα παραχωρεί ανεξαρτησία στην Ινδονησία, έπειτα από 400 χρόνια κατοχής.

1950: Αποκαθιστούνται οι διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ και Ισπανίας.

1960: Ο πατριάρχης της Μόσχας Αλέξιος επισκέπτεται την Αθήνα, όπου χοροστατεί σε δοξολογία.

1963: Ογκώδεις φοιτητικές εκδηλώσεις υπέρ της ένωσης της Ελλάδας με την Κύπρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

1966: Με μία δήλωση-βόμβα, ο Ανδρέας Παπανδρέου καλεί "με άπειρο σεβασμό και αγάπη" τον πατέρα του "να αναθεωρήσει την απόφασή του, για λόγους πολιτικής στρατηγικής του, να υπερψηφίσει το ανακτορικό κατασκεύασμα" και απευθύνει "έκκληση στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της Ένωσης Κέντρου να καταψηφίσουν την κυβέρνηση Παρασκευοπούλου".

1968: Το «Apollo 8» επιστρέφει στη Γη, αφού έκανε το γύρο της Σελήνης. Σώο το τριμελές πλήρωμά του, οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν το γύρο της σελήνης.

1972: Το Βέλγιο γίνεται το πρώτο κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, που συνάπτει διπλωματικές σχέσεις με την Ανατολική Γερμανία.

1978: Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος υπογράφει το πρώτο δημοκρατικό Σύνταγμα της Ισπανίας, έπειτα από 40 χρόνια δικτατορίας.

1981: Στην Ιταλία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απαγάγουν τον Αμερικανό στρατηγό Τζ. Ντόζιερ, ακόλουθο του ΝΑΤΟ.

1985: Τρομοκρατικές επιθέσεις σε αεροπλάνα της ισραηλινής εταιρείας El-Al στα αεροδρόμια Ρώμης και Βιέννης προκαλούν το θάνατο 20 ανθρώπων και τον τραυματισμό 140. Ο αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν κατηγορεί τον λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι.

1986: Το περιοδικό TIME ανακηρύσσει προσωπικότητα της χρονιάς την πρόεδρο των Φιλιππίνων, Κορασόν Ακίνο.

1989: Αίγυπτος και Συρία συνάπτουν και πάλι διπλωματικές σχέσεις, μετά από διακοπή 12 ετών.

1991: Αεροσκάφος των Σκανδιναβικών Αερογραμμών (SAS) συντρίβεται λίγα λεπτά μετά την απογείωσή του από τη Στοκχόλμη. Επιζούν και οι 129 επιβαίνοντες σ’ αυτό.

1992: Το περιοδικό TIME επιλέγει ως άνθρωπο της χρονιάς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον.

1992: Οι ΗΠΑ καταρρίπτουν μαχητικό αεροσκάφος του Ιράκ, όταν δυο ιρακινά στρατιωτικά αεροπλάνα επιτίθενται κατά αμερικανικών F-16 στη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο βόρειο Ιράκ.

1993: Ο Ρώσος υπουργός Περιβάλλοντος δηλώνει ότι, το 15% του εδάφους της Ρωσίας πρέπει να θεωρείται ζώνη περιβαλλοντικής καταστροφής.

1994: Στη Γαλλία, η κυβέρνηση διακόπτει προσωρινά τις πτήσεις των γαλλικών αερογραμμών από και προς την Αλγερία, μετά την αεροπειρατεία σε αεροσκάφος της "Air France".

1995: Η Γαλλία πραγματοποιεί την πέμπτη κατά σειρά πυρηνική δοκιμή της στο Νότιο Ειρηνικό.

1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι υπάρχει θέμα γενικότερα, ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάβει τη διάσωση του τουρκικού πλοίου που προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια. (Κρίση Ιμίων)

1996: Σύμφωνα με Τουρκοκύπριους αξιωματούχους, ο πληθυσμός των Κατεχομένων στην Κύπρο, που καταμετρήθηκε κατά την απογραφή, σχεδόν διπλασιάσθηκε τα τελευταία 36 χρόνια.

1997: Στην Αλβανία, μεγάλη διαδήλωση οπαδών της αντιπολίτευσης του Μπερίσα γίνεται στα Τίρανα, με αίτημα τη διεξαγωγή εκλογών.

2002: Η εταιρεία Clonaid ανακοινώνει πως κατάφερε να κλωνοποιήσει έναν άθρωπο χωρίς όμως να παρουσιάζει στοιχεία.

2004: Παρατηρείται το λαμπρότερο εξωηλιακό φαινόμενο όταν φτάνει στη Γη η ραδιερνέργεια από την έκρηξη του άστρου SGR 1806-20.

2007: Δολοφονείται η πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο.

2008: Το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο τη Χαμάς. Τουλάχιστον 225 άτομα σκοτώνονται και 700 τραυματίζονται.

Γεννήσεις σαν σήμερα

1571 – Γιόχαν Κέπλερ, γερμανός μαθηματικός, αστρονόμος και αστρολόγος που περιέγραψε την ελλειπτική κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο.
Ο Γιοχάνες Κέπλερ, γνωστός παλαιότερα και με τον εξελληνισμένο τύπο Κεπλέρος (γερμ. Johannes Kepler, 27 Δεκεμβρίου 1571 – 15 Νοεμβρίου 1630), ήταν Γερμανός αστρονόμος και καταλυτική φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση των νεότερων χρόνων. Υπήρξε επίσης μαθηματικός και συγγραφέας, ενώ άσκησε κατά καιρούς την αστρολογία για βιοποριστικούς λόγους. Είναι περισσότερο γνωστός ως ο «Νομοθέτης του ουρανού» από τους φερώνυμους Νόμους που αφορούν την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο και περιγράφονται στα έργα του Astronomia nova, Harmonices Mundi και Epitome of Copernican. Αυτά τα έργα αποτελούν θεμελίωση της Θεωρίας του Νεύτωνα για τη δύναμη έλξεως.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Κέπλερ ήταν καθηγητής μαθηματικών σε γυμνάσιο στο Γκρατς της Αυστρίας όπου και έγινε συνεργάτης του Πρίγκιπα Χανς Ούλριχ φον Έγκενμπεργκ (Hans Ulrich von Eggenberg). Αργότερα έγινε βοηθός του αστρονόμου Τύχο Μπράχε και τελικά μαθηματικός του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ (Rudolf II) και των διαδόχων του, Ματθίας και Φερδινάνδου Β΄. Ακόμη ήταν καθηγητής μαθηματικών στο Λιντς της Αυστρίας και σύμβουλος του στρατηγού Βάλλενσταϊν. Επιπλέον, το έργο του υπήρξε θεμελιώδες στον τομέα της οπτικής αφού εφηύρε μια βελτιωμένη έκδοση ενός τηλεσκοπίου διάθλασης (τηλεσκόπιο του Κέπλερ) και ανέφερε τις τηλεσκοπικές εφευρέσεις από τον σύγχρονό του Γαλιλαίο.
Ο Κέπλερ έζησε σε μια περίοδο όπου δεν υπήρχε σαφής διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας και της αστρολογίας αλλά υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ της αστρονομίας (κλάδος των μαθηματικών εντός των ελευθέρων τεχνών) και της φυσικής (κλάδος της φυσικής φιλοσοφίας). Ο Κέπλερ ενσωμάτωσε θρησκευτικά και συλλογιστικά επιχειρήματα στο έργο του, υποκινούμενος από την θρησκευτική πεποίθηση ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σύμφωνα με ένα σχέδιο προσβάσιμο μέσω του φυσικού φωτός της λογικής. Ο Κέπλερ περιγράφει τη νέα αστρονομία του ως «ουράνια φυσική», σαν μια «εκδρομή στη Μεταφυσική του Αριστοτέλη» και ως «συμπλήρωμα του Αριστοτέλη του Ουρανού», μετασχηματίζοντας την αρχαία παράδοση της κοσμολογίας με το να χειρίζεται την αστρονομία ως μέρος της καθολικής μαθηματικής φυσικής.

1809 – Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ήταν φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Α' Αθηναϊκής Σχολής, πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτης. (27 Δεκεμβρίου 1809 - 16 Ιανουαρίου 1892) .
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο Μέγα Ρεύμα (Αρναούτκιοϊ) στις 27 Δεκεμβρίου του 1809. Μητέρα του Αλέξανδρου ήταν η Ζωή Λαπίθη, κόρη του Ευστάθιου Λαπίθη από τη Ζαγορά του Πηλίου, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το εμπόριο πολύτιμων λίθων και είχε οικονομική άνεση. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Βουκουρέστι, στην αυλή του ηγεμόνα της Βλαχίας Αλέξανδρου Σούτσου, που ήταν θείος του πατέρα του.
Από την Κωνσταντινούπολη έφυγαν οικογενειακώς η οικογεινειακή τους οικία καταστράφηκε από πυρκαγιά. Για τις πρώτες σπουδές του στα ελληνικά γράμματα ο πατέρας του είχε μισθώσει έναν αθηναίο οικοδιδάσκαλο, τον Κωνσταντίνο Πιττάρη, ο οποίος αργότερα θα διατελέσει συμβολαιογράφος στην Αθήνα.
Επίσης, πρώτος του δάσκαλος ήταν και ο Δημήτριος Χρηστίδης, μετέπειτα Υπουργός Εσωτερικών (1833, 1849) και Εξωτερικών (1841) του νεοσύστατου κράτους. Όταν ξέσπασε ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας, η οικογένειά του, διωκόμενη από τους Τούρκους, κατέφυγε στη Στεφανούπολη της Ρουμανίας, όπου έμεινε για έναν χρόνο (1821-1822).
Εκεί μικρός Αλέξανδρος πήγε σε ελληνικό σχολείο, ενώ ταυτόχρονα διδάσκεται και στο σπίτι, μαζί με τα παιδιά των ηγεμόνων, από τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Γαλάτη. Έναν χρόνο αργότερα, την Άνοιξη του 1822, μετακόμισαν στην Οδησσό, όπου η οικογένεια έμεινε για ένα διάσημα στην οικία της Μαρίας Σούτσου, αδελφής της μητέρας του Αλέξανδρου Ραγκαβή.
Ο Αλέξανδρος φοίτησε στο Λύκειο με συμμαθητή, και αργότερα συνάδελφό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο, αλλά και με τον Γρηγόριο Καμπούρογλου. Στο Λύκειο παρέμεινε για μικρό διάστημα και συνέχίσε τις σπουδές του με κατ’ οίκον διδασκαλία από τον Γεώργιο Γεννάδιο, όπως και την περίοδο της διαμονής της οικογένειας στο Βουκουρέστι, ενώ στη συνέχεια φοίτησε στην Ελληνοεμπορική Σχολή της Οδησσού.
Ο Ραγκαβής ταξίδεψε στο Μόναχο το 1825 όπου και σπούδασει σε Στρατιωτική Σχολή στο σώμα των Δευτεροτόκων. Όταν αποφασίζει να εγκαταλείψει το Μόναχο, θα επισκεφθεί για λίγο καιρό τη Βιέννη, το Σάλτσμπουργκ και την Τεργέστη, όπου θα συναντήσει τον πατέρα του και θα γνωρίσει αρκετούς Έλληνες.

1822 – Λουί Παστέρ, γάλλος χημικός ιδρυτής της μικροβιολογίας και εφευρέτης της παστερίωσης.
Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), απαντώμενος στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία και με την εξελληνισμένη μορφή Λουδοβίκος Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895), ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός). Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάζεται παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.

1832 – Πάβελ Τρετιακόφ, ρώσος επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων τέχνης (Γκαλερί Τρετιακόφ).

1848 – Τζιοβάνι Μπατίστα Πιρέλι, ιταλός επιχειρηματίας ιδρυτής της φερώνυμης εταιρίας ελαστικών.
Ο Τζοβάννι Μπαττίστα Πιρέλλι (Βαρένα 27 Δεκεμβρίου 1848 - Μιλάνο 20 Οκτωβρίου 1932), ήταν μεγάλος Ιταλός επιχειρηματίας, ο οποίος το 1872 ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών.
Γεννήθηκε στη Βαρένα της Ιταλίας στις 27 Δεκεμβρίου του 1848. Μετά τη λήξη των σπουδών του, εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο, όπου το 1872, ίδρυσε την ομώνυμη βιομηχανία ελαστικών, η οποία σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αυτού του είδους στον Κόσμο ολόκληρο. Στο Μιλάνο έμεινε μέχρι το θάνατό του σε ηλικία 83 ετών στις 20 Οκτωβρίου του 1932.

1901 – Μάρλεν Ντίντριχ, ήταν Γερμανίδα ηθοποιός καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Μαγδαληνής Φον Λος (Γαλάζιος Άγγελος).
Οι ομοφυλοφιλικές της τάσεις έγιναν γνωστές αφού εγκατέλειψε την κινηματογραφική της σταδιοδρομία σε προχωρημένη πλέον ηλικία. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

1925 – Μισέλ Πικολί, Γάλλος ηθοποιός.
Είναι ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς του 20ού αιώνα και έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Λουίς Μπουνιουέλ, ο Μάρκο Φερέρι, ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, ο Νάνι Μορέτι, ο Ζακ Ριβέτ, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Αλέν Ρενέ και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.

1929 – Αχιλλέας Καραμανλής, Έλληνας πολιτικός.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1929 στην Πρώτη Σερρών. Γιος του δασκάλου και Μακεδονομάχου Γεωργίου Καραμανλή και της Φωτεινής, το γένος Δολόγλου (θαν. 1940). Είναι αδελφός του τέως Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή.
Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στην Πάντειο και το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Από το 1956 έως το 1963, διετέλεσε διευθυντής του Ιδιαίτερου γραφείου του τότε Προέδρου της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή. Εξελέγη, για πρώτη φορά Βουλευτής της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης στην εκλογική περιφέρεια Σερρών το 1963 και επανεξελέγη το 1964.
Από το 1963 και μέχρι το 1974, κατά την περίοδο που ο Κων/νος Καραμανλής διέμενε στην Γαλλία, υπήρξε ο προσωπικός σύνδεσμός του με όλες τις προσωπικότητες του πολιτικού κόσμου, τόσο στη χώρα μας, όσο και το εξωτερικό.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας με την οποία εκλέγονταν συνεχώς Βουλευτής Σερρών από το 1974 μέχρι και το 2007.
Έχει διατελέσει σε κυβερνητικές θέσεις ως Υφυπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ (21/11/1974 – 2/1/1975), Υφυπουργός Προεδρίας [αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού] (2/1/1975 – 17/9/1981), Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (11/4/1990 – 8/8/1991) και Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (8/8/1991 – 13/10/1993)
Είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής». Είναι παντρεμένος με τη Νίκη Διαμαντή και έχει δύο παιδιά, τη Φωτεινή και τον Κωνσταντίνο.

1947 – Θανάσης Πολυκανδριώτης, βιρτουόζος μπουζουξής και συνθέτης.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1948 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο λαϊκός δάσκαλος Θεόδωρος Πολυκανδριώτης. Από παιδί έμαθε κιθάρα και σε νεαρή ηλικία συμμετείχε ως κιθαρίστας σε διάφορα συγκροτήματα της εποχής. Τρία χρόνια αργότερα άρχισε και η επαγγελματική του καριέρα. Η μεγάλη αποκάλυψη έγινε το 1964, όταν αναγνωρίστηκε η αξία του στο μπουζούκι και οι δισκογραφικές εταιρείες ενδιαφέρθηκαν να τον αποκτήσουν.
Το 1971 εμφανίστηκε με τη Νάνα Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα. Συνεργάστηκε με τους Πάνο Γαβαλά Ρία Κούρτη, Μάνο Χατζιδάκι, Στέλιο Καζαντζίδη, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Τόλη Βοσκόπουλο, Παύλο Παπαντωνίου, Γιάννη Πουλόπουλο και άλλους. Από το 1968 μέχρι σήμερα συνθέτει τραγούδια και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 1.000 συνθέσεις. Έχει δώσει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας, ενώ κατέλαβε και τα εδάφη της κλασικής μουσικής.
Τα τελευταία χρόνια ο Θανάσης Πολυκανδριώτης ασχολείται και με την εκπαίδευση, ιδρύοντας την Σχολή Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης όπου διδάσκονται τα λαϊκά όργανα μπουζούκι, τζουράς, μπαγλαμάς. Στόχος της σχολής αυτής που απαριθμεί παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα είναι η διάσωση και διάδοση της ελληνικής λαϊκής μουσικής παράδοσης. Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, μία σύγχρονη μέθοδο για το μπουζούκι με τίτλο «Είναι εύκολο να μάθεις μπουζούκι». Στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" επικεφαλής ορχήστρας μπουζουκιών, παρουσίασε σύνθεση του Ξαρχάκου, μαγεύοντας τους παρευρισκόμενους, αλλά και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών με τη μαεστρία του.

1948 – Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Depardieu) (27 Δεκεμβρίου 1948) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.
Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες, ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.

1950 – Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα, 27 Δεκεμβρίου 1950) είναι μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ερμηνεύτριες.
Γεννήθηκε στη Θήβα το 1950 και από το 1958 ζει στην Αθήνα.Ο πατέρας της ήταν αγρότης απο την θήβα και η μητέρα της μικρασιάτισσα.
Είναι μία από τις δημοφιλέστερες Ελληνίδες τραγουδίστριες και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ελληνικού τραγουδιού από τη δεκαετία του '70. Έχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους μεγάλους τραγουδιστές, μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς, παλαιότερους και νεότερους, είτε δισκογραφικά είτε σε μουσικές σκηνές, πίστες και συναυλίες: Μάνο Λοΐζο, Αθηναϊκή Κομπανία, Μανώλη Ρασούλη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αντώνη Βαρδή, Γιάννη Πάριο, Δήμητρα Γαλάνη, Γιώργο Νταλάρα, Άννα Βίσση, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Νικόλα Άσιμο, Γιώργο Ζαμπέτα, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννη Σπανό, Θάνο Μικρούτσικο, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Μάνο Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Σωκράτη Μάλαμα, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Γιάννη Σπάθα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Αφροδίτη Μάνου, Λαρεύντη Μαχαιρίτσα, Γιάννη Κότσιρα και πολλούς άλλους.
Έχει εμφανιστεί στις κορυφαίες αίθουσες του κόσμου και έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.
Έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρότι η ίδια δε συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009), η Χάρις Αλεξίου είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην τρίτη πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο στην κατάταξη με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οκτώ από τους προσωπικούς της δίσκους έχουν ξεπεράσει τις 11.000.000 πωλήσεις, ούσα η μόνη γυναίκα τραγουδίστρια που το έχει καταφέρει στην ελληνική δισκογραφία.
Το γεγονός ότι οι προαναφερόμενοι προσωπικοί δίσκοι χαρακτηρίζονται από διαφορετικά μουσικά στυλ (δημοτικά, ρεμπέτικα, παλιά, σύγχρονα και έντεχνα λαϊκά, μπαλάντες), εμπεριέχουν τραγούδια διαφόρων συνθετών και έχουν εκδοθεί μεταξύ σχεδόν σταθερών χρονικών διαστημάτων από το 1977 έως το 2003 αποδεικνύει αφενός την αδιαμφισβήτητη προσφορά της Χάριτος Αλεξίου στα μουσικά πράγματα του τόπου και αφετέρου τη συνεπή και αδιάλειπτη επαφή της με τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Καθολική είναι και η αποδοχή της από τους συναδέλφους της στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης στη συνέντευξή του στον Θανάση Λάλα στην εκπομπή "Φάρμα των Ανθρώπων" στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ το 1993 είχε χαρακτηρίσει τη φωνή της Αλεξίου ως μεγάλη φωνή, ό,τι καλύτερο έχει βγάλει αυτός ο τόπος.

1957 - Ελένη Δήμου, Ελληνίδα τραγουδίστρια.

1966 - Μπιλ Γκόλντμπεργκ, Αμερικανός παλαιστής και ηθοποιός.

1969 - Chyna, Αμερικανίδα παλαίστρια.

1974 - Αλιόνα Βίνιτσκαγια, Ουκρανή τραγουδίστρια.

1974 - Μάζι Όκα, Ιάπωνας ηθοποιός.

1976 - Νίκος Γεωργέας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1976 - Άαρον Στάνφορντ, Αμερικανός ηθοποιός.

1979 - Κωνσταντίνος Μπογδάνος, Έλληνας δημοσιογράφος.

1979 - Μάριο Μπρέσκα, Σλοβάκος ποδοσφαιριστής.

1980 - Κλάουντιο Καστανιόλι, Ελβετός παλαιστής.

1981 - Έμιλι ντε Ράβιν, Αυστραλή ηθοποιός.

Θάνατοι σαν σήμερα

1381 - Εδμόνδος Μόρτιμερ, 3ος κόμης του Μαρς.

1585 - Πιερ ντε Ρονσάρ, Γάλλος ποιητής.

1771 - Ερρίκος Πιτό, Γάλλος μηχανικός.

1878 – Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.
Ο Αντώνιος Παπαδάκης (1810 - 27 Δεκεμβρίου 1878) ήταν Έλληνας ευεργέτης του Εθνικού Πανεπιστημίου. Απέκτησε περιουσία στην Βεσσαραβία και όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το κτίριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης και όλα τα άλλα περιουσιακά του στοιχεία για υποτροφίες σε φοιτητές.
Ο Αντώνιος γεννήθηκε το 1810 στο Λασίθι στην Κρήτη. Ήταν δισέγγονος του ευγενούς nobleman Misser Alexis (1637 - ? ), ο οποίος έζησε επί Βενετοκρατίας, και εγγονός του ευπατρίδη Αλέξιου Αλέξη (1692 - 1786).
Οι κηδεμόνες του σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1823 και ο μικρός Αντώνιος αιχμάλωτος μαζί με δύο αδέλφια του, τον Εμμανουήλ και τον Ανδρέα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια, όπου πουλήθηκαν ως σκλάβοι στην αυλή του Αντιβασιλέα της Αιγύπτου.
Ο Αντώνιος κάποτε έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και κατάφερε με την βοήθεια ενός Ρώσου να δραπετεύσει και να βγει στην Οδησσό μαζί με άλλους από την Κεφαλλονιά. Εκεί εργάστηκε με τη βοήθεια του Αλέξανδρου Στούρτζα. Έμαθε τα ελληνικά γράμματα και έπιασε δουλειά σε ελληνικό τυπογραφείο της Οδησσού. Μπήκε δε και στη γεωργική σχολή και σπούδασε γεωπονία. Αφού αποφοίτησε διορίστηκε διευθυντής στα κτήματα του Στούρτζα στη Βεσσαραβία το 1833. Χάρη στις γεωπονικές του γνώσεις αύξησε πολύ το εισόδημα των κτημάτων και επεξέτεινε τις δραστηριότητες του εργοδότη του και στον τομέα της κτηνοτροφίας.
Απέκτησε αρκετά χρήματα για να επιστρέψει και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1848, και έτσι ως Έλληνας πολίτης έζησε βίο λιτό ευεργετώντας την πατρίδα του.
Αργότερα ψάχνοντας την τύχη των δύο χαμένων αδελφών του, ανακάλυψε ότι ήταν στην Αλεξάνδρεια και είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Εμμανουήλ, είχε μετονομαστεί Ισμαήλ και είχε γίνει ο περιβόητος στρατηγός Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις γνωστός ως Ismail Selim Pasha (1809 - 1867). Επίσης, ο Ισμαήλ διετέλεσε και Υπουργός των Στρατιωτικών της Αιγύπτου. Ο μικρότερος αδελφός Ανδρέας είχε γίνει ο Αρχηγός Χωροφυλακής στην Αλεξάνδρεια. Σε επικοινωνία τους τα τρία αδέρφια αλληλοαναγνωρίστηκαν και χάρηκαν.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου 1878.
Ευεργετικό του έργο
Διέθεσε το ποσό των οκτακοσίων και πλέον χιλιάδων δραχμών για τη μόνιμη χορήγηση δέκα υποτροφιών σε νέους και νέες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Κληροδότημά του είναι, επίσης, το κτήριο της Πανεπιστημιακής Λέσχης επί των οδών Ιπποκράτους και Ακαδημίας. Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έθεσε ως δείγμα τιμής μαρμάρινη προτομή του Παπαδάκη στη μεγάλη αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς επίσης ανήγειρε προτομή του στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών (είναι δίπλα στη Κοιμωμένη του Χαλεπά-Σοφία Αφεντάκη).

1878 - Αντώνιος Παπαδάκης, Έλληνας ευεργέτης.

1894 - Φραγκίσκος Β΄, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.

1919 – Αχιλλέας Αλφεράκης, Έλληνας συνθέτης.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και ανήκει στη ρωσική εθνική σχολή.

1923 – Γουστάβος Άιφελ, ήταν Γάλλος μηχανικός, αρχιτέκτονας και μασόνος. (Alexandre Gustave Eiffel, πραγματικό επώνυμο: Bönickhausen, 15 Δεκεμβρίου 1832 - 27 Δεκεμβρίου 1923)
Γεννήθηκε στη Ντιζόν και έγινε γνωστός χτίζοντας γέφυρες. Ο Άιφελ ήταν διάσημος από τα μεγαλοφυή του σχέδια και την άριστη τεχνογνωσία του στις σιδηροκατασκευές. Κάποτε είχε δηλώσει ότι ο διάσημος πύργος του «πήρε το σχήμα του από τον ίδιο τον άνεμο». Το 1890 επικεντρώθηκε στη μελέτη της αεροδυναμικής και διατήρησε ένα γραφείο μέσα στον πύργο έως το θάνατό του. Το 1889, όταν ανεγέρθηκε ο Πύργος του Άιφελ, βραβεύτηκε για το επίτευγμά του με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.

1936 - Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι, Τούρκος ποιητής.

1950 - Μαξ Μπέκμαν, Γερμανός ζωγράφος.

1953 - Σουκρού Σαράτζογλου, Τούρκος πολιτικός.

1958 - Μουσταφά Μερλίκα-Κρούγια, Αλβανός πολιτικός.

1959 - Σαχ Μαχμούντ Χαν, Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν.

1972 - Λέστερ Πήρσον, Καναδός πολιτικός.

1978 - Χουαρί Μπουμεντιέν, Αλγερινός πολιτικός.

1979 - Χαφιζουλάχ Αμίν, Πρόεδρος του Αφγανιστάν.

1984 – Ιωάννης Γκλαβάνης, γνωστός και ως Τζον Γκλαβάνης, ήταν Έλληνας βιομήχανος, βουλευτής και υπουργός. (Βόλος, 28 Ιανουαρίου 1892 - Αθήνα, 27 Δεκεμβρίου 1984)
Γεννήθηκε στο Βόλο. Ήταν γιος του βιομήχανου Κωνσταντίνου Γκλαβάνη από τη Ζαγορά Πηλίου. Ο αδερφός του, Βάγγος (Ευάγγελος), εξελέγη επίσης βουλευτής Λαρίσης και ήταν κι αυτός βιομήχανος, στις εκλογές του 1926 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων.
Ο Ιωάννης παντρεύτηκε την Ουρανία Βουτσινά και απέκτησαν 1 γιο και 1 κόρη. Ο Ιωάννης σπούδασε Εμπορικές Επιστήμες στην Εμπορική Σχολή του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι την Κατοχή εργάστηκε ως γενικός διευθυντής σε εταιρεία.
Εξελέγη βουλευτής Λάρισας (1946 με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων συγκεντρώνοντας 4.416 ψήφους, το 1950, 1951 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και βουλευτής Μαγνησίας με την Ένωση Κέντρου το 1961, 1963 και 1964) και έγινε ένας από τους βουλευτές που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου το 1965.
Ο Τζον Γκλαβάνης διετέλεσε επανειλημμένα υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις. Ειδικότερα, ήταν υπουργός Γεωργίας και προσωρινά Εθνικής Οικονομίας (1945), υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1945), Ανοικοδομήσεως (1947), Οικισμού και Ανοικοδομήσεως (1950), Υγιεινής (1950), Κοινωνικής Προνοίας (1950), Εμπορίου (1951, 65), Δημοσίων Έργων (1965-66) και προσωρινά Βορείου Ελλάδος (1965) και υπουργός Βιομηχανίας (1951, 66).
Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1984 και κηδεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου.

1985 - Νικόλαος Βγενόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1988 – Βάσω Κατράκη, ήταν Ελληνίδα ζωγράφος και διακεκριμένη χαράκτρια. (Αιτωλικό, 5 Ιουλίου 1914 - 27 Δεκεμβρίου 1988)
Γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1914 στο Αιτωλικό, ήταν κόρη του κτηματία Γεωργίου Λεονάρδου και της Θεοδώρας Σαρλή και είχε άλλα τέσσερα αδέλφια ( δύο αγόρια και δύο κορίτσια ).
Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έχοντας ως καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη στη ζωγραφική και τον Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική. Αποφοίτησε το 1940 και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τον Γιώργο Κατράκη με τον οποίο απέκτησε το 1958 δύο παιδιά.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της εντάχθηκαν στο ΕΑΜ. Μάλιστα, το 1945, ξυλογραφίες της συμπεριλήφθηκαν στο λεύκωμα «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1955 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση ενώ το 1958 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο χαρακτικής στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας καθώς και με το βραβείο premium στην Μπιενάλε του Λουγκάνο. Το 1966 έλαβε το διεθνές βραβείο λιθογραφίας Tamarint στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Βενετίας.
Με την επιβολή της Δικτατορίας, συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο, όμως το επόμενο έτος, απελευθερώθηκε μετά από διεθνείς πιέσεις. Το 1976 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της Intergrafik σε διεθνή έκθεση γραφικών τεχνών στην Ανατολική Γερμανία. Διετέλεσε μέλος του ΕΕΤΕ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών.
Απεβίωσε στις 27 Δεκεμβρίου του 1988.
Η Βάσω Κατράκη ως χαράκτρια δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιώντας ως υλικό τον ψαμμίτη, ένα υλικό που λίγοι χαράκτες έχουν δουλέψει, γεγονός που της προσέδωσε διεθνή φήμη. Η χαρακτική της συνδυάζει την προσήλωσή της στην πραγματικότητα και την έμφαση στα εξπρεσσιονιστικά στοιχεία.
Στις 25 Ιουνίου 2006, εγκαινιάστηκε στο Νησάκι του Αιτωλικού το "Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών - Μουσείο Βάσως Κατράκη". Η χαράκτρια κληροδότησε στην γενέτειρά της όλα της τα έργα, τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στην μια αίθουσα του μουσείου. Η δεύτερη μεγάλη αίθουσα του μουσείου μπορεί κατά περίπτωση να φιλοξενεί έργα μεγάλων εικαστικών δημιουργών. Το υπόγειο του μουσείου έχει διαμορφωθεί για να λειτουργήσει αργότερα ως Σχολή Χαρακτικής Τέχνης. Ο ιστορικός της Τέχνης Κώστας Σταυρόπουλος επιμελήθηκε την έκθεση της χαράκτριας.

1989 - Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζής.

1993 - Δημήτριος Καψάσκης ήταν Έλληνας ιατροδικαστής. (29 Ιανουαρίου 1909 - 27 Δεκεμβρίου 1993)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909 και ήταν γιος του Αντωνίου Καψάσκη.
Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.
Μεταξύ άλλων υπηρέτησε ως εκπαιδευόμενος στο FBI και την Scotland Yard. Υπήρξε επιμελητής της Ιατρικής σχολής του Παρισιού (1938).
Το 1943 εισήλθε στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και το 1957 έγινε προϊστάμενος αυτής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Το 1952 διορίστηκε καθηγητής στη σχολή Αστυνομίας Πόλεων.
Ως ιατροδικαστής πρωταγωνίστησε σε σημαντικές υποθέσεις όπως αυτές του Παγκρατίδη, του Στέφανου Σαράφη, του Σωτήρη Πέτρουλα, του Μανδηλαρά, του Γρηγόρη Λαμπράκη και της Ευγενίας Νιάρχου.
Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί όπως και για την συνεργασία του με την Χούντα.
Είχε συγγράψει βιβλία σχετικά με το αντικείμενο της ιατροδικαστικής και είχε τιμηθεί με ελληνικά και ξένα παράσημα. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ).
Ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Μαύρου (απεβίωσε το 1985), με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 28 Δεκεμβρίου 1993.

1995 - Γκένριχ Κασπαριάν, Αρμένιος σκακιστής.

2003 – Άλαν Μπέιτς, βρετανός ηθοποιός, (Ζορμπάς, ο Έλληνας).

2006 – Πιερ Ντελανοέ, γάλλος εφοριακός και στιχουργός μεγάλων επιτυχιών (La vie en rose, Les Champs Elysees, Et si tu n’existais pas).

2007 – Μπεναζίρ Μπούτο, πρωθυπουργός του Πακιστάν.
Η Μπεναζίρ Μπούτο (21 Ιουνίου 1953 - 27 Δεκεμβρίου 2007) ήταν πρωθυπουργός του Πακιστάν δύο φορές. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών.
Γεννήθηκε στο Πακιστάν στις 21 Ιουνίου του 1953 και ήταν κόρη του πολιτικού και μετέπειτα προέδρου και πρωθυπουργού του Πακιστάν, Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο στη δεκαετία του 1970 σε μια από τις ελάχιστες μη στρατιωτικές κυβερνήσεις του Πακιστάν από της ανεξαρτησίας της Χώρας. Σπούδασε οικονομικά, νομικά και φιλοσοφία στο Χάρβαρντ και στην Οξφόρδη.
Δολοφονήθηκε το 2007.

2016 - Ρατνασίρι Γουικρεμαναγιάκε, πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα.

2016 - Κάρι Φίσερ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

2019 - Ηλίας Ρωσίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής.