DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ, ήταν Άγγλος πολιτικός, διπλωμάτης, ακαδημαϊκός, εξαιρετικός ερασιτέχνης αθλητής του στίβου και φημισμένος υποστηρικτής του αφοπλισμού, έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1959

Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ

Ο Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ ήταν Άγγλος πολιτικός, διπλωμάτης, ακαδημαϊκός, εξαιρετικός ερασιτέχνης αθλητής του στίβου και φημισμένος υποστηρικτής του αφοπλισμού. Έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1959. (Philip John Noel-Baker, 1 Νοεμβρίου 1889 - 8 Οκτωβρίου 1982)

Philip Noel-Baker 1942Ο Φίλιπ Μπέικερ γεννήθηκε στο Χέντον από ένα Καναδό κουακέρο πατέρα τον Τζόζεφ Φίλιπ Μπέικερ. Ο Τζόζεφ Μπέικερ μετακόμισε στο Λονδίνο για να ασχοληθεί με τις κατασκευές και υπηρέτησε στο Συμβούλιο της Περιφέρειας του Λονδίνου και την Βουλή των Κοινοτήτων.

Ο Φίλιπ σπούδασε στο σχολείο Μπούθαμ στο Γιορκ και στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στο σχετιζόμενο με τους Κουακέρους Κολλέγιο Χάβερφορντ. Σπούδασε επίσης στο Βασιλικό Κολέγιο του Κέιμπριτζ από το 1910 έως το 1912.

Πέρα από την εξαιρετική επίδοση του στα μαθήματα, έγινε πρόεδρος της λέσχης «Κοινότητα του Κέιμπριτζ» και του αθλητικού συλλόγου του πανεπιστημίου.

Επιλέχτηκε και συμμετείχε με την ομάδα της Βρετανίας στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης το 1912, αλλά και στους Ολυμπιακούς του 1920 και του 1924 ως προπονητής αλλά και ως αθλητής της ομάδας στίβου της Βρετανίας.

Το 1920 στην Αμβέρσα κέρδισε ασημένιο μετάλλιο στα 1500 μέτρα. Οι προσπάθειες της βρετανικής ομάδας στους Ολυμπιακούς του 1924 στο Παρίσι έγιναν αργότερα στην ταινία του 1982 Οι δρόμοι της Φωτιάς (Chariots of Fire), αν και η συνεισφορά του Νόελ-Μπέικερ σε αυτούς δεν παρουσιάζεται στην εν λόγω ταινία.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ οργάνωσε και ηγήθηκε της οργάνωσης Μονάδα Ασθενοφόρων των Φίλων (Friends' Ambulance Unit) συνδεδεμένη με το πολεμικό μέτωπο στη Γαλλία (1914-1915) και στη συνέχεια υπασπιστής της Πρώτης Μονάδας Ασθενοφόρων της Ιταλίας (1915-1918), για τα οποία έλαβε στρατιωτικά μετάλλια τόσο από τη Γαλλία και την Ιταλία όσο και από τη χώρα του.

Πολιτική σταδιοδρομία
Μετά τον πόλεμο, ο Νόελ-Μπέικερ αναμείχθηκε έντονα στη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών, ως βοηθός του Λόρδου Ρόμπερτ Σέσιλ, και στη συνέχεια του Σερ Τζέιμς Έρικ Ντράμοντ, τον πρώτο γενικό γραμματέα του οργανισμού. Αφιέρωσε επίσης μέρος του χρόνου του στη διδασκαλία, σαν καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου από το 1924 έως το 1929 και σαν λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ από το 1933 έως το 1934.

Η πολιτική του καριέρα με το Εργατικό Κόμμα ξεκίνησε το 1924 όταν προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκλεγεί στο κοινοβούλιο. Εξελέγη σαν αντιπρόσωπος του Κόβεντρι το 1929, αλλά έχασε τη θέση του το 1931. Το 1936 κέρδισε μία αναπληρωματική εκλογή στο περιφερειακό κοινοβούλιο του Ντέρμπι μετά την παραίτηση του Τζέιμς Χένρυ Τόμας.
Το 1950 η θέση χωρίστηκε και ο Νόελ-Μπέικερ μεταφέρθηκε στο κοινοβούλιο του βόρειου Ντέρμπι και συνέχισε εκεί μέχρι το 1970.
Το 1977, έγινε ισόβιος ευπατρίδης με τον τίτλο «Βαρόνος Νόελ-Μπέικερ», της πόλης του Ντέρμπι.

Την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπό τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, διαδραμάτισε ενεργό ρόλο σαν κοινοβουλευτικός γραμματέας ενώ ανέλαβε διαδοχικά μια σειρά κατώτερων υπουργείων στην κυβέρνηση των Εργατικών του Κλέμεντ Ατλι. Κατείχε επίσης εξέχουσα θέση μέσα στο Εργατικό Κόμμα, το 1946 μάλιστα υπήρξε πρόεδρος του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1940 σαν αντιπρόσωπος της Βρετανίας συμμετείχε στη σύνταξη του καταστατικού και των κανονισμών των Ηνωμένων Εθνών.

Προσωπική ζωή
Ο Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ παντρεύτηκε την Ιρένε Νόελ, νοσοκόμα σε νοσοκομείο εκστρατείας, το 1915 στο ανατολικό Γκρίστεντ και υιοθέτησε το συνδυασμό των επωνύμων τους στο όνομά του το 1943.

Ο μοναχογιός τους, Φράνσις Νόελ-Μπέικερ, έγινε επίσης πολιτικός και υπηρέτησε στα κοινά μαζί με τον πατέρά του.

Ερωμένη του Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ από το 1936 έως το 1956 ήταν η Λαίδη Μέγκαν Λόιντ Τζορτζ, κόρη του πρώην ηγέτη του Φιλελεύθερου Κόμματος, Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, η οποία και η ίδια ήταν φιλελεύθερη και αργότερα βουλευτής με το Εργατικό Κόμμα. Μετά το θάνατο του στο Ουέστμινστερ, τάφηκε δίπλα στην Ιρένε στο Χέισοτ του δυτικού Σάσεξ.

Βιβλιογραφία
του Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ

Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1925). Το πρωτόκολλο της Γενεύης για την παγκόσμια ρύθμιση των διεθνών διαφορών (The Geneva Protocol for the Pacific Settlement of International Disputes). Λονδίνο: P. S. King & Son Ltd.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1926). Αφοπλισμός (Disarmament). Λονδίνο: The Hogarth Press. (Επανέκδοση 1970, New York: Kennicat Press)
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1926). Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών επί το έργο (The League of Nations at Work). Λονδίνο: Nisbet.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1927). Αφοπλισμός και η σύσκεψη του Κούλιντζ (Disarmament and the Coolidge Conference). Λονδίνο: Leonard & Virginia Woolf.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1929). Η σημερινή κατάσταση των βρετανικών κτήσεων στο διεθνές δίκαιο (The Present Juridical Status of the British Dominions in International Law). Λονδίνο: Longmans.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1934). Αφοπλισμός (Disarmament). Λονδίνο: League of Nations Union.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1934). Έμποροι του θανάτου: Η ιδιωτικλη κατασκευή και το εμπόριο των εξοπλισμών (Hawkers of Death: The Private Manufacture and Trade in Arms). Λονδίνο: Εργατικό Κόμμα. (28pp pamphlet)
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1936). Η ιδιωτική Παρασκευή εξοπλισμών (The Private Manufacture of Armaments). London: Victor Gollancz. (Reprint 1972, New York: Dover Publications)
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1944). Πριν επιστρέψουμε: μια εικονογραφική καταγραφή του αγώνα της Νορβηγίας ενάντια στο ναζισμό (Before we go back: a pictorial record of Norway's fight against Nazism). Λονδίνο: H.M.S.O..
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1946). U.N., the Atom, the Veto (speech at the Plenary Assembly of the United Nations 25 October 1946). Λονδίνο: The Labour Party.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1958). Η κούρσα των εξοπλισμών: Ένα πρόγραμμα για παγκόσμιο αφοπλισμός (The Arms Race : A Programme for World Disarmament). Λονδίνο: Stevens & Sons. ASIN: B0000CJZPN.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1962). Η θέση του Νάνσεν στην ιστορία (Nansen's Place in History). Όσλο: Universitetsförlaget. (26pp pamphlet)
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1963). Ο δρόμος προς τον αφοπλισμό-Τώρα! (The Way to World Disarmament-Now!). Λονδίνο: Union of Democratic Control.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1979). Η πρώτη διεθνής σύσκεψη για τον αφοπλισμό, 1932-1933 και γιατί απέτυχε (The first World Disarmament Conference, 1932-1933 and why it failed). Οξφόρδη: Pergamon. ISBN 0080233651.
του Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ με άλλους

Μπάζαρτν, σερ Άντονι (υποναύαρχος). Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ (1959). Αφοπλισμός και άμυνα (Disarmament and Defence). United Nations [Peacefinder Pamphlet. no. 28].
Μάουντμπάτεν, Λούις. Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ, and Τσούκερμαν, Σόλυ (1980). Apocalypse now?. Nottingham: Spokesman Books. ISBN 0851242979.
Νόελ-Μπέικερ, Φίλιπ. κ.α. (1934). Πρόσκληση σε θάνατο (Challenge To Death). Λονδίνο: Constable.
άλλων

Φεργκιουσον, Τζον (1983). Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ: ο άντρας και το μήνυμά του (Philip Noel-Baker : the man and his message). Λονδίνο: United Nations Association. ASIN: B0000EF3NF.
Λόντ, Λόρνα: Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ και η ειρήνη μέσω του νόμου (Philip Noel-Baker and the Peace Through Law) στο Λόνγκ, Ντέιβιντ; Ουίλσον, Πίτερ (1995), Στοχαστές της εικοσάχρονης κρίσης. Ο ιδεαλισμός του Μεσοπολέμου επανεκτιμημένος (Thinkers of the Twenty Years’ Crisis. Inter-War Idealism reassessed), Οξφόρδη: Clarendon Press, ISBN 0198278551
Ρουσέλ, Μπερτράντ (1960). «Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ:Ένα αφιέρωμα (Noel-Baker: A Tribute)». International Relations 2: 1–2. doi:10.1177/004711786000200101.
Γουαιτάκερ, Ντέιβιντ Τζ. (1989). Αγωνιστής για την ειρήνη:Φίλιπ Νόελ-Μπέικερ 1889-1982 (Fighter for peace : Philip Noel-Baker 1889-1982). Υόρκη: Sessions. ISBN 1850720568.

 

 

Πληροφορίες:el.wikipedia.org/wiki/Φίλιπ_Νόελ-Μπέικερ