Σαν σήμερα 20 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1574
Σαν σήμερα 20 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης
Εορτάζουν
Αγάθωνος πάπα της Ρώμης
Λέοντος επισκόπου Κατάνης του θαυματουργού
Ανιανού Επισκόπου Αλεξανδρείας
20 Φεβρουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1724: Κάνει πρεμιέρα στο Λονδίνο η όπερα του Χέντελ «Ιούλιος Καίσαρας».
1816: Η κωμική όπερα «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Τζιάκινο Ροσίνι κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη και καταλήγει σε φιάσκο.
1822: Η Ναυμαχία των Πατρών. Ελληνικός στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, στον οποίο μετέχουν 27 υδραίικα, 20 σπετσιώτικα και 16 ψαριανά πλοία, καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο υπό τον Καραπεπέ Αλή.
1827: Η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει τον Ιωάννη Καποδίστρια κυβερνήτη της Ελλάδας.
1835: Ισχυρός σεισμός καταστρέφει στην τότε πρωτεύουσα της Χιλής, Κονσεψιόν.
1872: Στη Νέα Υόρκη, εγκαινιάζεται το Metropolitan Museum of Art.
1873: Ανοίγει η πρώτη ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
1877: Το μπαλέτο του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Μπολσόι της Μόσχας.
1891: Τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο ιδρύουν 27 διακεκριμένα μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας.
1895: Γίνεται η πρώτη κίνηση για την δημιουργία ομοσπονδίας αθλητικών σωματείων από τον Παναχαϊκό ΓΣ, Εθνικό ΓΣ, Πανελλήνιο ΓΣ, ΓΕ Πάτρας και Παναιτωλικό, που υπογράφουν κοινή δήλωση για σύσταση συνδέσμου με σκοπό την καλύτερη συνεννόηση μεταξύ τους.
1897: Οι δύο Γυμνοπαιδίες του Ερίκ Σατί (1η και 3η), σε ενορχήστρωση Ντεμπισί, κάνουν πρεμιέρα στο Παρίσι.
1901: Στη γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό» δημοσιεύεται το μανιφέστο του Φουτουρισμού, που συντάχθηκε από τον ποιητή Φίλιππο Τομάζο Μαρινέτι.
1905: Διενεργούνται βουλευτικές εκλογές. Οι Δεληγιαννικοί κερδίζουν 142 έδρες, έναντι 78 των Θεοτοκικών, 13 των Ζαϊμικών και 2 ανεξαρτήτων. Ο Θεόδωρος Δεληγιάννης αναλαμβάνει πρωθυπουργός για τελευταία φορά.
1908: Σε αντάλλαγμα του γραμμοφώνου που ο Τόμας Έντισον έστειλε στον Λέοντα Τολστόι, ο τελευταίος δηλώνει πως θα του κάνει δώρο ένα δίσκο με αποτύπωση της φωνής του.
1913: Επαναλαμβάνονται οι εργασίες της Βουλής μετά από 5μηνη διακοπή λόγω του Βαλκανικού Πολέμου. Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος ενημερώνει το Σώμα για τις πολεμικές επιχειρήσεις και τις διπλωματικές εξελίξεις του πολέμου.
1913: Ο Ελληνικός Στρατός σφίγγει τον κλοιό του γύρω από τα Ιωάννινα..Το βράδυ οι Τούρκοι ζητούν συνθηκολόγηση.
1919: Σημειώνεται κομμουνιστική επανάσταση στη Βουδαπέστη.
1921: Η Τουρκία αποδέχεται την απόφαση της Διάσκεψης του Λονδίνου περί Εξεταστικής Επιτροπής και ζητά την αναθεώρηση κι άλλων όρων της συνθήκης.
1922: Η Βουλή της Λιθουανίας ψηφίζει την προσάρτησή της στην Πολωνία.
1925: Η αγγλική Βουλή επικυρώνει το Αγγλοϊταλικό σύμφωνο, με το οποίο η Αγγλία αναγνωρίζει την κατοχή της Δωδεκανήσου από την Ιταλία.
1928: Διεξάγονται στην Ιαπωνία οι πρώτες εκλογές, στις οποίες πήραν μέρος ψηφοφόροι και των δύο φύλων.
1930: Ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (ΕΟΧ) με την επωνυμία Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος από τον Ορειβατικό Αθηνών και τον Ορειβατικό Πατρών.
1930: Ιδρύεται η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (ΕΟΧ) με την επωνυμία Ελληνικός Ορειβατικός Σύνδεσμος από τον Ορειβατικό Αθηνών και τον Ορειβατικό Πατρών.
1932: Ο περιορισμός των σελίδων και η απαγόρευση κάθε παροχής δώρων ή βιβλίων είναι τα νέα μέτρα κατά του Τύπου, που εφαρμόζει η κυβέρνηση Βενιζέλου στην Ελλάδα.
1943: Στελέχη των αμερικανικών κινηματογραφικών στούντιο επιτρέπουν τη λογοκρισία των ταινιών.
1944: Ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν κάνουν την πρώτη εμφάνισή τους ως κόμικ-στριπ στις εφημερίδες.
1944: Νορβηγοί αντάρτες βυθίζουν στη Βόρεια Θάλασσα οχηματαγωγό, με το οποίο οι Ναζί μεταφέρουν όλα τα αποθέματά τους σε βαρύ ύδωρ, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν καθοριστικά οι προσπάθειες του Χίτλερ να κατασκευάσει πρώτος την ατομική βόμβα.
1946: Παρά τις μεθοδεύσεις του αστικού κράτους, του εργοδοτικού συνδικαλισμού αλλά και των ξένων συνδικαλιστών που ήρθαν στην Ελλάδα για να «εποπτεύσουν» την άλωση του συνδικαλιστικού κινήματος, στις εκλογές για την ανάδειξη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, το ψηφοδέλτιο του Εργατικού Αντιφασιστικού Συνασπισμού (ΕΡΓΑΣ) συγκεντρώνει μεγάλη πλειοψηφία. Η νίκη στο ΕΚΘ δεν ήταν η μόνη. Ανάλογα ήταν τα αποτελέσματα σε όλα τα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα, στην Αθήνα, τον Πειραιά, κ.α. Στη συνέχεια οι δυνάμεις της αντίδρασης θα εκτόπιζαν βίαια τις δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες των συνδικάτων, φυλακίζοντας, εξορίζοντας –ακόμα και δολοφονώντας- τους κομμουνιστές και άλλους ΕΑΜίτες συνδικαλιστές.
1947: Το Πρωτοδικείο Αθηνών με τον Α.Ν. 509 /1947 θέτει την ΕΠΟΝ εκτός νόμου και αποφασίζει τη διάλυσή της. Μεγάλο τμήμα των μελών και στελεχών της πέρασαν στον ένοπλο αγώνα και συνέβαλαν στη συγκρότηση και τον ηρωικό αγώνα του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ), την περίοδο 1946 -1949. Χιλιάδες ήταν οι ΕΠΟΝίτες που οδηγήθηκαν στις φυλακές, τις εξορίες, που δολοφονήθηκαν από όργανα του αστικού κράτους.
1949: Δολοφονείται από τις αρχές του αστικού κράτους ο κομμουνιστής ηγέτης, συνδικαλιστής και πρωτοπόρος αγωνιστής του ελληνικού εργατικού κινήματος Μήτσος Παπαρήγας. Ο Μήτσος Παπαρήγας υπήρξε ο πρώτος κομμουνιστής γραμματέας της ΓΣΕΕ, από το 8ο Συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, το 1946, όπου τον είχαν εκλέξει αντιπρόσωπό τους οι εργάτες του Βόλου.
1950: Φτάνει στην Νέα Υόρκη ο Ουαλός ποιητής Ντίλαν Τόμας για την πρώτη του περιοδεία στις ΗΠΑ.
1962: Κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν την Αίγυπτο οι Ελληνες και οι άλλοι ξένοι, μετά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση του Νάσερ για την εθνικοποίηση των ξένων τραπεζών και επιχειρήσεων, αλλά και τον έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία των αλλοδαπών.
1962: Οι Αμερικανοί στέλνουν τον πρώτο συμπατριώτη τους, τον αντισυνταγματάρχη Τζον Γκλεν, στο διάστημα, σε τροχιά γύρω από τη Γη με το διαστημόπλοιο Φιλία 7 (Friendship 7). Επιστρέφει μετά από τρεις περιφορές, που κάνει μέσα σε 4 ώρες και 55 λεπτά και γίνεται ο πρώτος Αμερικανός, που κάνει το γύρο της Γης.
1964: Το Μαρόκο και η Αλγερία συμφωνούν να σταματήσουν τις συνοριακές συγκρούσεις.
1965: Το Ρέιντζερ 8 συντρίβεται στην επιφάνεια της σελήνης μετά από την επιτυχημένη αποστολή για τη φωτογράφηση πιθανών σημείο προσσελήνωσης για το πρόγραμμα Απόλλο.
1967: Συναυλία του Μάνου Λοΐζου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου παρουσιάζει τα «Νέγρικα Τραγούδια»
1968: Στον απόηχο της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου επήλθε ρήξη με τις δυνάμεις του οπορτουνισμού-αναθεωρητισμού, οι επικεφαλής της φραξιονιστικής ομάδας Παρτσαλίδης, Ζωγράφου και Δημητρίου ανακοινώνουν τη δημιουργία της λεγόμενης «Ενωτικής ΚΕ του ΚΚΕ»
1968: Σε σωρούς ερειπίων μετατρέπονται όλα σχεδόν τα σπίτια του Αϊ Στράτη, ο οποίος ισοπεδώνεται από καταστρεπτικό σεισμό. Οι νεκροί φτάνουν τους 20 και οι τραυματίες τους 18, ενώ άστεγες μένουν και οι 220 οικογένειες του νησιού. Η εικόνα της ολοκληρωτικής καταστροφής συμπληρώνεται από τα 5.000 νεκρά αιγοπρόβατα και τα 400 βοοειδή, που επίσης θάβονται κάτω από τα χώματα.
1971: Ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα ρυθμίζουν πλέον την κυκλοφορία στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας.
1973: Παρά την τρομοκρατία της Χούντας, η Ομοσπονδία Εργατών Κεραμοποιών-Πλινθοποιών, Αγγειοπλαστών Ελλάδας αποφασίζει απεργία διαρκείας. Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι φοιτητές. 24 Έλληνες και 135 Γάλλοι άνθρωποι του πνεύματος εκφράζουν από το Παρίσι την αλληλεγγύη τους προς τους αγωνιζόμενους φοιτητές και καθηγητές της Ελλάδας.
1975: Η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας καλεί τα Ηνωμένα Έθνη να ορίσουν προθεσμία για την αποχώρηση των 40.000 τουρκικών στρατευμάτων από το νησί.
1979: Δημοσιεύεται νέος ελληνικός νόμος περί διαζυγίου, «λόγω μακροχρονίου διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως».
1987: Εκρήγνυται μια βόμβα του Γιούναμπομπερ σε ένα κατάστημα υπολογιστών του Σολτ Λέικ Σίτι.
1988: Η Βουλγάρα Στέφκα Κοστατίνοβα καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος με 2.06 και η Νίκη Μπακογιάννη το πανελλήνιο με 1.87 στο 1ο Διεθνές Μίτινγκ Κλειστού Στίβου "ΑΘΗΝΑ" στο ΣΕΦ. Στους αγώνες αυτούς ο Κώστας Κουκοδήμος θα κάνει 6.85 στα 60μ (!) και 7.72 στο μήκος, ενώ ο Κουβανός Χαβιέρ Σατομαγιόρ (2.30) χάνει στις προσπάθειες από τον Αμερικανό Τζερόμ Κάρτερ (2.30) στο ύψος.
1989: Ένα νέο κόμμα, ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», πραγματοποιεί την πρώτη πολιτική συγκέντρωσή του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
1991: Στην Αλβανία, διαδηλωτές γκρεμίζουν από το βάθρο του το τεράστιο άγαλμα του Εμβέρ Χότζα, στην κεντρική πλατεία των Τιράνων.
1992: Στις ΗΠΑ αποφασίζεται με νόμο ότι, η σεξουαλική παρενόχληση θα αποτελεί αιτία για την αυτόματη απόλυση από τον αμερικανικό στρατό και το σώμα των πεζοναυτών.
1995: Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Βερολίνο, η ταινία του Μπερτράν Ταβερνιέ "Το Δόλωμα" κατακτά τη Χρυσή Άρκτο και ο Πολ Νιούμαν το βραβείο καλύτερου ηθοποιού.
1996: Στις ακτές της Ουαλίας, πάνω από 100.000 άγρια πτηνά κινδυνεύουν από τη διαρροή στη θάλασσα 40 χιλιάδων τόνων αργού πετρελαίου από το προσαραγμένο δεξαμενόπλοιο "Σι Εξπρές".
1997: Στο Περού, 41 νεκροί ανασύρονται από τα ερείπια των χωριών, που καταπλακώθηκαν από τόνους λάσπης, ενώ οι αγνοούμενοι φτάνουν τους 300.
2000: Ο Νίκος Κακλαμανάκης κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοσανίδας τύπου Mistral, που διεξάγεται στο Μαρ ντελα Πλάτα της Αργεντινής. Δεύτερος ανακηρύσσεται ο Αυστραλός Macintosh και τρίτος ο Αργεντινός Espinola.
2001: Συλλαμβάνεται ο πράκτορας του FBI Ρόμπερτ Χάνσεν με την κατηγορία ότι, κατασκόπευε για λογαριασμό της Ρωσίας επί 15 χρόνια.
2002: Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο βόλεϊ, δυο ελληνικές ομάδες (Ολυμπιακός και Ηρακλής) προκρίνονται στο φάιναλ φορ.
2003: Κατά τη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος «Great White» σε κλαμπ στο νησί Ρόουντ των ΗΠΑ ξεσπά πυρκαγιά και σκοτώνονται 100 άτομα μεταξύ των οποίων και ο κιθαρίστας της μπάντας.
2004: Η Νέα Δημοκρατία ανακοινώνει το ψηφοδέλτιο Επικρατείας με επικεφαλής τον Μιλτιάδη Έβερτ. Στις έξι εκλόγιμες θέσεις είναι ο Γιώργος Σουφλιάς, η καθηγήτρια ιδιωτικού κολεγίου Ελευθερία Μπερνιδάκη, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, ο Γιάννης Βαληνάκης και η Χρυσή Καρύδη, εκδότρια και κόρη του ποιητή Νίκου Καρύδη.
2010: Στο νησί Μαδέιρα της Πορτογαλίας η ισχυρή βροχόπτωση προκαλεί πλημμύρες και κατολισθήσεις με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 43 άτομα.
2015: Η Ελλάδα και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης καταλήγουν σε συμφωνία για την παράταση της δανειακής σύμβασης κατά τέσσερις μήνες (2ο μνημόνιο), έπειτα από εντατικές διαπραγματεύσεις στο Γιούρογκρουπ.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1802 - Αναστάσιος Πολυζωίδης, ήταν Έλληνας πολιτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και δικαστικός.
Είχε εκλεγεί πληρεξούσιος και είχε πάρει θέσεις υπουργού Παιδείας, νομάρχη, μέλους του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικράτειας στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος.
1844 - Λούντβιχ Μπόλτσμαν, Αυστριακός φυσικός.
Ο Λούντβιχ Μπόλτσμαν (Ludwig Eduard Boltzmann, 20 Φεβρουαρίου 1844 – 5 Σεπτεμβρίου 1906) ήταν Αυστριακός θεωρητικός φυσικός και φιλόσοφος. Ο Μπόλτσμαν υπήρξε από τους θεμελιωτές της Στατιστικής Φυσικής και Θερμοδυναμικής. Συνδύασε τη Θεωρία πιθανοτήτων στον 2ο Θερμοδυναμικό Νόμο, αποδεικνύοντας ότι η πιθανότερη κατάσταση ενός θερμοδυναμικού συστήματος είναι η κατάσταση ισορροπίας. Απέδειξε το θεώρημα ισοκατανομής της ενέργειας, (Νόμος Μάξουελ-Μπόλτσμαν) και ήταν ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της Ατομικής Θεωρίας όταν πολλοί μεγάλοι επιστήμονες αμφισβητούσαν ακόμα την ύπαρξη των ατόμων.
1888 - Ζωρζ Μπερνανός, Γάλλος συγγραφέας. (20 Φεβρουαρίου 1888 - 5 Ιουλίου 1948)
1902 - Άνσελ Άνταμς, Αμερικανός φωτογράφος.
O Άνσελ Άνταμς (Ansel Adams, 20 Φεβρουαρίου 1902 - 22 Απριλίου 1984) ήταν ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα, περισσότερο γνωστός για τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τοπίων και εθνικών πάρκων των ΗΠΑ.
Υπήρξε επίσης συγγραφέας μίας σειράς θεωρητικών βιβλίων με θέμα τη φωτογραφία, με κυριότερη την τριλογία τεχνικών εγχειριδίων αποτελούμενη από τα βιβλία The Camera (H φωτογραφική μηχανή), The Negative (Το αρνητικό) και The Print (Το τύπωμα). Μαζί με τον Φρεντ Άρτσερ, θεωρείται ο "πατέρας" του ζωνικού συστήματος. Ο Άνταμς προσπαθούσε να αποτυπώσει στις φωτογραφίες του όλη την τονική κλίμακα από το λευκό, με όλες τις διαβαθμίσεις του γκρι μέχρι το μαύρο, αναπτύσσοντας έτσι τη θεωρία του για το ζωνικό σύστημα.
Ο Άνταμς γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο (San Francisco), γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας. Το 1915, ενώ ήταν μόλις δώδεκα ετών, εγκατέλειψε το σχολείο και αφοσιώθηκε στη μουσική και το πιάνο. Αργότερα έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη φωτογραφία, κυρίως μετά από την επαφή του με το έργο του Πωλ Στραντ, γεγονός που τελικά τον απομάκρυνε από τη μουσική σταδιοδρομία. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών συμμετείχε στην περιβαλλοντική οργάνωση Sierra Club, με σκοπό την προστασία και εξερεύνηση του φυσικού περιβάλλοντος, παραμένοντας μέλος της μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Άνταμς υπήρξε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Ασχολήθηκε με τη φωτογραφία τοπίων και απαθανάτισε με το φωτογραφικό φακό πολλά από τα εθνικά πάρκα της Αμερικής. Ιδιαίτερα γνωστές είναι οι φωτογραφίες του με θέμα το Εθνικό πάρκο Γιοσέμιτι.
Το 1952 υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού φωτογραφίας Aperture. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως φωτογράφος, απέσπασε τρεις υποτροφίες Guggenheim, ενώ το 1966 εκλέχτηκε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Του απονεμήθηκε επίσης το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζίμμυ Κάρτερ, το 1980.
Πέθανε στις 22 Απριλίου 1984 στην Καλιφόρνια από ανακοπή καρδιάς και ενώ έπασχε από καρκίνο. Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, η κορυφή Άνσελ Άνταμς της Σιέρρα Νεβάδα ονομάστηκε προς τιμή του.
1920 - Φώτης Πολυμέρης, Έλληνας τραγουδιστής, ήταν Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός.
1924 - Αργύρης Κουνάδης, Έλληνας συνθέτης.
Ο Αργύρης Κουνάδης (Κωνσταντινούπολη, 20 Φεβρουαρίου 1924 - Φράιμπουργκ Γερμανίας, 22 Νοεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας συνθέτης.
Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη τον Φεβρουάριο του 1924 και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 2011. Ερχόμενος στην Ελλάδα σπούδασε στην Αθήνα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και διπλωματούχος αυτών έλαβε στη συνέχεια υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1958), όπου και μετέβη στη τότε Δυτική Γερμανία συνεχίζοντας τις σπουδές του στη πόλη Φράιμπουργκ απ΄ όπου και έλαβε πτυχίο διευθυντού ορχήστρας.
Το 1961 έλαβε μέρος στον Διεθνή διαγωνισμό της Εταιρίας Σύγχρονης Μουσικής στη Κολωνία με επιτυχία. Δύο χρόνια μετά ανέλαβε καθηγητής της μουσικής στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Φράιμπουργκ. Το 1967 έλαβε μέρος στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής στο Αμβούργο. Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα 1967-1973 διεύθυνε όλα τα προγράμματα «Βίβα Μούζικα» της ίδιας της Σχολής.
Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 1970 και 1980. Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το «Χορικό» για συμφωνική ορχήστρα, τα «Ετεροφωνικά ιδιόμελα» για συμφωνική επίσης ορχήστρα, «Κουϊντέτο για πνευστά», «Κουαρτέτο για έγχορδα» κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό χαρακτήρα, όπερες: «Το λαστιχένιο φέρετρο», «Τα μαγεμένα αναλόγια», «Απόδραση», «Τειρεσίας», «Βάκχαι» κ.ά.
Τα περισσότερα έργα του Α. Κουνάδη, μέχρι το 1980, είχαν παιχτεί σ΄ όλες τις χώρες της Δ. Ευρώπης, καθώς επίσης και στις ΗΠΑ, Καναδά Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, Ισραήλ, Πολωνία, Ρουμανία , Γιουγκοσλαβία και βέβαια στην Ελλάδα, τόσο στην Εθνική Λυρική Σκηνή όσο και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α.
Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το ωραίο θαλασσινό τραγούδι «Όρτσα τα πανιά», με τους αλληγορικούς στίχους των ψυχικών δυνάμεων της ελευθερίας, «Στη πλατεία Αβησσυνίας» και το «do you like the Greece» που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης, επίσης και η «Λατέρνα» που την τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη.
1925 - Ρόμπερτ Όλτμαν, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Ρόμπερτ Όλτμαν (Robert Bernard Altman, 20 Φεβρουαρίου 1925 - 20 Νοεμβρίου 2006) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης. Γύρισε ταινίες με σατιρική και καυστική διάθεση για πολλές πλευρές της αμερικάνικης ζωής και κουλτούρας, όπως M*A*S*H (1970), Νάσβιλ (1975), Ένα τέλειο ζευγάρι (1980), Streamers (1983), Oμαδική θεραπεία (1986), Pret-a-porter (1994). Το 1975 η ταινία Νάσβιλ κέρδισε Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού. Οι ταινίες του M*A*S*H και Νάσβιλ επιλέχθησαν για αρχειοθέτηση από την National Film Registry.
Η ταινία MASH κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, όταν προβλήθηκε το 1970. Ο Όλτμαν έχει κερδίσει επίσης τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία Buffalo Bill and the Indians και το Χρυσό Λιοντάρι στο φεστιβάλ της Βενετίας. Ήταν υποψήφιος για βραβείο Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας τέσσερις φορές για τις ταινίες MASH, Ο παίκτης, Στιγμιότυπα και Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ και δύο φορές (ως παραγωγός) για βραβείο Όσκαρ καλύτερης ταινίας με το Νάσβιλ το 1976 και Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ το 2002.
Το 2006 απέκτησε το δικό του αστέρι στο Hollywood Walk of Fame αλλά δυστυχώς έφυγε και απο την ζωή σε ηλικία 81 ετών.
1927 - Σίντνεϊ Πουατιέ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Σερ Σίντνεϊ Πουατιέ (αγγλικά: Sidney Poitier, 20 Φεβρουαρίου 1927) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1963 Κάτω από το Βλέμμα του Θεού (Lillies of the Field). Ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που έλαβε αυτή την τιμή (24 χρόνια μετά τη νίκη της Χάτι ΜακΝτάνιελ που είχε βραβευτεί με Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου το 1939). Ο Πουατιέ είναι επίσης σκηνοθέτης, συγγραφέας και διπλωμάτης. Η επιτυχία του ηθοποιού συνεχίστηκε κατά τη δεκαετία του '60 και το 1967 είχε τρεις επιτυχημένες ταινίες στο Αμερικανικό Box-Office: Ιστορία ενός Εγκλήματος (In the Heat of the Night), Μάντεψε ποιος θα 'ρθει το βράδυ (Guess Who's Coming to Dinner) και Στον Κύριο μας με Αγάπη (To Sir, with Love), οι οποίες πραγματεύονταν το θέμα του ρατσισμού. Ο ηθοποιός είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στις ταινίες: Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα (Blackboard Jungle, 1955), Έσπασα τα Δεσμά μου (Edge of the City, 1957), Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες (The Defiant Ones, 1958), Ένα Σταφύλι στον Ήλιο (A Raisin in the Sun, 1960) και Τυφλός Άγγελος (A Patch of Blue). Το 1972 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία Οι Δυο Συνένοχοι (Buck and the Preacher). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει στην 22η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
Το 2002 ο ηθοποιός βραβεύτηκε με Τιμητικό Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, για τα επιτεύγματά του ως καλλιτέχνης, αλλά κι ως άνθρωπος και το 2009 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα. Από το 1997 είναι πρέσβης για λογαριασμό του νησιών Μπαχάμες (απ' όπου κατάγεται και έζησε τα παιδικά του χρόνια), από τις οποίες κατάγεται στην Ιαπωνία.
1937 - Γιώργος Λεονάρδος, Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Ο Γιώργος Λεονάρδος του Αναστασίου, είναι Έλληνας δημοσιογράφος και λογοτέχνης. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Φεβρουάριο του 1937.
Πρωτοδημοσίευσε διηγήματα το 1953 στις ημερήσιες εφημερίδες της Αλεξάνδρειας, «Ταχυδρόμο» και «Ανατολή». Ερχόμενος στην Ελλάδα αρχικά σπούδασε φυσικομαθηματικός, αλλά τελικά ακολούθησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου φοιτώντας στη Δημοσιογραφική Σχολή του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου (Σχολή Σπύρου Μελά), την περίοδο 1959-1961. Εργάστηκε στο δελτίο εξωτερικών ειδήσεων και αργότερα ως πολιτικός συντάκτης στην εφημερίδα «Καθημερινή», (1961-1964) όπου και ανέλαβε ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, (ΑΠΕ), στο Βελιγράδι (1964-1967). Επίσης εργάσθηκε ως προϊστάμενος εξωτερικών ειδήσεων στις εφημερίδες Ναυτεμπορική, Απογευματινή, Ελευθεροτυπία, Μεσημβρινή, Έθνος και Ελεύθερος Τύπος, καθώς και ως αρθρογράφος στην οικονομική εφημερίδα Κέρδος.
Αργότερα, από το 1977 ανέλαβε ανταποκριτής ΑΠΕ στη Νέα Υόρκη, όπου διατέλεσε διευθυντής της ημερήσιας εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ» της Νέας Υόρκης. Αργότερα υπήρξε παρουσιαστής ειδήσεων στην ΕΡΤ και στον ΑΝΤ1. Παράλληλα ανέλαβε δημοσιογραφικές αποστολές στον πόλεμο του Βιετνάμ, στον ιρανοϊρακινό πόλεμο, στον πόλεμο του Περσικού και σε άλλες συρράξεις, ως επίσης και σε διεθνείς διασκέψεις, όπως στο Συνέδριο της European Broadcasting Union στη Κωνσταντινούπολη (1975) και σε διάφορα συνέδρια της Eurovision.
Διετέλεσε μέλος της επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας για τα έτη 2009 και 2010.
Ο Γ. Λεονάρδος είναι επίσης μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
1957 - Ορφέας Περίδης, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Ορφέας Περίδης (Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 1957) είναι Έλληνας τραγουδοποιός. Σπούδασε μουσική σε διάφορα ωδεία και πήρε πτυχίο Αρμονίας και κλασσικής κιθάρας. Πριν γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό, τραγούδαγε και έπαιζε κιθάρα σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά. Το 1990 συμμετείχε στο δίσκο του Νίκου Παπάζογλου "Σύνεργα" με τρία τραγούδια (Μάτια μου, Φεύγω, Θάνατο θέλω τραγικό) που έκαναν αίσθηση. Δύο χρόνια μετά, στους Αγώνες τραγουδιού της Καλαμάτας, πήρε το τέταρτο βραβείο με το τραγούδι "Ο Ρομπέν των καμένων δασών". Το 1993 κυκλοφορεί τον πρώτο δίσκο Αχ ψυχή μου φαντασμένη, που περιλαμβάνει τα πολύ γνωστά Φωτοβολίδα, Ζηλεύει η νύχτα κ.ά. Το 1996 κυκλοφόρησε ο δεύτερός του δίσκος, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος, με τίτλο Καλή σου μέρα αν ξυπνάς, από τον οποίο ξεχωρίζει το Αχ να σε δω και το "Κάτι μου κρύβεις".
Το 1998 συμμετείχε στο δίσκο του Μανώλη Λιδάκη, Ο ήλιος του Γενάρη, για τον οποίο συνέθεσε κάποια από τα τραγούδια. Ακουλουθεί ο τρίτος δίσκος Για πού το 'βαλες καρδιά μου, το 1999, που περιλαμβάνει το γνωστό Υλαγιαλή και το ομώνυμο του δίσκου. Το 2000 έγραψε μουσική για το θέατρο (για το έργο "Αγγέλα" του Γιώργου Σεβαστίκογλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη και "Ο Πειρασμός" του Γρηγορίου Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη). Το 2001 δοκίμασε κάτι διαφορετικό κυκλοφορώντας ένα δίσκο αποκλειστικά με παιδικά τραγούδια Στο πρώτο-πρώτο πέταγμα. Επιστρέφει το 2003 με το δίσκο Τι θα πει ζωή, ο οποίος παρότι δεν περιέχει τραγούδια γνωστά στο ευρύ κοινό, είναι ίσως ο πιο καλοδουλεμένος δίσκος που έχει ολοκληρώσει, σε μια περίοδο ωριμότητας. Το 2004 κυκλοφορεί το δίσκο Απ' το παράθυρο κοιτώ, με τη συμμετοχή του Σωκράτη Μάλαμα και του Διονύση Σαββόπουλου. Το 2007 κυκλοφόρησε το Κάποιον αγαπάει ακόμα. Από τη συνεργασία του με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Πέτρο Βαγιόπουλο γνωστότερα είναι τα τραγούδια "To Βαλς" και "Τα ρώσικά μου μάτια". Το 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό cd με τίτλο LIVE και με τους φίλους του . Αρχές του 2011 εξέδωσε το cd "Ονειροπόλων Μόχθοι" , ένα θεματικό έργο - αφιέρωμα στους δώδεκα μήνες. Ο Ορφέας Περίδης κάνει πολύ συχνά περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα.
1965 - Ρον Έλνταρντ, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ρόναλντ Τζέισον Έλνταρντ (Ronald Jason "Ron" Eldard, 20 Φεβρουαρίου 1965) είναι Αμερικανός ηθοποιός.
Ο "Ρον" γεννήθηκε στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Είναι ο έκτος από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν ακόμη παιδί, και ο ίδιος καθώς και τα αδέρφια του χωρίστηκαν και έμειναν με διάφορους συγγενείς.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του φημισμένου New York High School for the Performing Arts.
Πριν ασχοληθεί με την υποκριτική, ήταν μποξέρ.
Είχε σχέση με την ηθοποιό Τζουλιάνα Μάργκουλις, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά του NBC, E.R (Στην εντατική), καθώς και στην ταινία Ghost Ship. Η σχέση τους έληξε το 2003.
Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1989 στην κωμωδία True Love.
Στο θέατρο, πρωταγωνίστησε σε παραγωγές του Μπρόντγουεϊ, όπως On the Waterfront, Biloxi Blues και Death of a Salesman.
Στις 9 Ιανουαρίου, 2006 ενσάρκωσε για πρώτη φορά το ρόλο του Πατέρα Φλυν στην βραβευμένη με Τόνυ και Πούλιτζερ παραγωγή του Μπρόντγουεϊ Doubt, μαζί με την γνωστή Βρετανίδα ηθοποιό Αϊλίν Άτκινς.
1966 - Σίντι Κρόφορντ, Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο.
Η Σύνθια Αν Κρόφορντ (Cynthia Ann "Cindy" Crawford, 20 Φεβρουαρίου 1966), γνωστή ως Σίντι Κρόφορντ, είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο. Η επιτυχία της στο μόντελινγκ την έκανε μια διεθνή διασημότητα, που της έδωσαν ρόλους στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1995 το περιοδικό Forbes την ονόμασε το πιο ακριβοπληρωμένο μοντέλο στον πλανήτη. Έχει ονομαστεί ως μια από τις πιο σέξυ γυναίκες όλων των εποχών από διάφορες λίστες και περιοδικά, όπως αυτή του Men's Health. Είναι γνωστή για την ελιά ακριβώς πάνω από τα χείλη της και έχει εμφανιστεί σε εκατοντάδες εξώφυλλα κατά την διάρκεια της καριέρας της.
1967 - Ντέιβιντ Χέρμαν, Αμερικανός κωμικός.
1967 - Κώστας Μακεδόνας, Έλληνας τραγουδιστής.
Ο Κώστας Μακεδόνας (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Κωνσταντίνος Πάκας, 20 Φεβρουαρίου 1967), είναι Έλληνας τραγουδιστής.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1967 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Η καταγωγή του είναι από τη Σαμαρίνα Γρεβενών. Ξεκίνησε σπουδές στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (μετέπειτα Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), ενώ παράλληλα άρχισε να τραγουδάει σε μπουάτ, όπου γνωρίστηκε με τον συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη. Το 1988 μετακόμισε στην Αθήνα όπου εμφανίστηκε μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού και την Τάνια Τσανακλίδου, ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο "Δεν έχω ιδέα" σε μουσική Κραουνάκη και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Έκτοτε κυκλοφόρησε δώδεκα ακόμα προσωπικούς δίσκους.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, συνθέτες και στιχουργούς (Διονύση Τσακνή, Μάνο Ελευθερίου, Μανώλη Ρασούλη, Θάνο Μικρούτσικο κ.ά.). Εμφανίστηκε επί σειρά ετών στο πλάι της Άλκηστης Πρωτοψάλτη καθώς και στις συναυλίες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Γνωστές επιτυχίες του είναι: "Μόνο μια φορά", "Παρτικολαριστά (Γουστάρω)","Έκανες το λάθος", "Το ποδήλατο", "Στο Λευκό τον Πύργο", "Τρίτος άνθρωπος", "Μαργαριτάρια", "Κάτσε καλά", "Μη μου λες αντίο", "Ταξί" κ.ά. Το 2005 βραβεύτηκε στο Βατικανό μαζί με άλλους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες και προσωπικότητες για τις δωρεάν εμφανίσεις του για κοινωνικούς σκοπούς. Εκτός από τη μουσική, ασχολείται και με τις πτήσεις και έχει δίπλωμα πιλότου για αεροπλάνο και ελικόπτερο.
1967 - Σπύρος Μαραγκός, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Σπύρος Μαραγκός (Λευκάδα, 20 Φεβρουαρίου 1967) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του μέσου.
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1986 από τον Πανιώνιο, με τον οποίο αγωνίστηκε για 3,5 χρόνια.
Το 1989 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1990, 1991, 1995, 1996), 5 Κύπελλα Ελλάδας (1989, 1991, 1993, 1994, 1995), 2 Σούπερ Καπ (1993, 1994) ενώ συμμετείχε στις ευρωπαϊκές πορείες του συλλόγου το 1992 και 1996.
Τον Δεκέμβριο του 1996 μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ όπου και αγωνίστηκε έως το 1998, οπότε μεταγράφηκε στην Ομόνοια Λευκωσίας. Το 1999 επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για έναν ακόμα χρόνο. Το 2000 μεταγράφηκε στον ΑΠΟΕΛ όπου και παρέμεινε μέχρι το 2002, όταν και αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Στην εθνική Ελλάδας
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1989, στον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Πορτογαλίας, υπό τις οδηγίες του Αλέκου Σοφιανίδη. Συνολικά συμμετείχε σε 26 αγώνες, την περίοδο 1989-1995. Αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, όπου συμμετείχε σε δύο αγώνες.
Προπονητική καριέρα
Ξεκίνησε να ασχολείται με την προπονητική με μία ομάδα της δεύτερης κατηγορίας του κυπριακού πρωταθλήματος και μετά ανέλαβε τη Δόξα Κατωκοπιάς (Α' Εθνική), την Προοδευτική όταν υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική, τη Θήβα (Γ' Εθνική) και το Κορωπί (Γ' Εθνική) που είχε την εποχή εκείνη μία άτυπη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό, στις ακαδημίες του οποίου είναι προπονητής από το 2008.
1975 - Μπράιαν Λίτρελ, Αμερικανός τραγουδιστής (Backstreet Boys)1967 - Κερτ Κομπέιν, Αμερικανός τραγουδιστής (Nirvana).
Ο Κερτ Κομπέιν (Kurt Donald Cobain, 20 Φεβρουαρίου 1967 – 5 Απριλίου 1994), ήταν Αμερικανός μουσικός, γνωστός ως ο ηγέτης, τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης του ροκ συγκροτήματος Nirvana. Σχημάτισε το συγκρότημα το 1987 μαζί με τον Krist Novoselic και τα επόμενα 2 χρόνια συνδέθηκε με την ανερχόμενη σκηνή του grunge στο Σιάτλ. Θεωρείται πρωτοπόρος και κορυφαίος στην ιστορία του grunge και η μουσική του επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει μέχρι σήμερα την παγκόσμια ροκ μουσική σκηνή.
Το 1991, το τραγούδι Smells Like Teen Spirit από τον δίσκο Nevermind θεωρείται ότι είχε καταλυτική επίδραση στην απομάκρυνση της ροκ μουσικής από τα κυρίαρχα είδη της δεκαετίας του 1980 και στην ανάδειξη του grunge και της εναλλακτικής ροκ σκηνής. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χαρακτήρισαν το τραγούδι «ύμνo» μιας ολόκληρης γενιάς και ο ίδιος ο Κομπέιν θεωρήθηκε εκπρόσωπος της γενιάς του, της αποκαλούμενης Generation X. Το 1993, ο εκδότης του περιοδικού Rolling Stone, David Fricke, χαρακτήρισε τον Κομπέιν «Τζον Λένον» του grunge. Το 2014 εντάχθηκε και επίσημα στο "Rock & Roll Hall Of Fame" μαζί με τα άλλα μέλη των Nirvana, Novoselic και Grohl, τιμώμενος με ένα tribute για τη συνεισφορά του στη μουσική με το συγκρότημα, 20 χρόνια μετά το θάνατό του.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κομπέιν αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού σε ναρκωτικές ουσίες. Βρέθηκε νεκρός στην κατοικία του στο Σιάτλ, στις 8 Απριλίου 1994, ενώ ο θάνατός του εκτιμάται ότι επήλθε στις 5 Απριλίου. Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί θεωρίες ότι ο θάνατος του Κομπέιν ήταν δολοφονία από την Κορτνεΐ Λαβ. Ο Κομπέιν είχε παντρευτεί στις 24 Φεβρουαρίου 1992 την τραγουδίστρια Courtney Love, αρχηγό του συγκροτήματος Hole, με την οποία απέκτησαν μία κόρη, την Frances Bean.
1978 - Γιούλια Γεντς, Γερμανίδα ηθοποιός.
H Γιούλια Γεντς (Julia Jentsch, 20 Φεβρουαρίου 1978) είναι Γερμανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1978 στο πρώην Δυτικό Βερολίνο. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Ernst Busch. Ξεκίνησε να δουλεύει στο θέατρο στα μέσα της δεκαετίας του '90 και το 2000 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Η ταινία που την έκανε γνωστή ήταν Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες του 2004. Τον ίδιο χρόνο συμμετείχε στην ταινία Η πτώση και το επόμενο έτος ήρθε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο Οι τελευταίες μέρες της Σόφι Σολ. Για τον ρόλο της Σόφι Σολ η Γεντς κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου (Αργυρή Άρκτος) και στα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου
1988 - Ριάννα, τραγουδίστρια από τα Μπαρμπάντος.
Η Ριάννα (πλήρες όνομα: Ρόμπιν Ριάννα Φέντυ, Robyn Rihanna Fenty, 20 Φεβρουαρίου 1988) είναι τραγουδίστρια της R&B και της ποπ μουσικής, ηθοποιός, μοντέλο και σχεδιάστρια μόδας.
Η Ρόμπιν Ριάννα Φέντυ γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1988 στον Άγιο Μιχαήλ των Μπαρμπάντος. Η μητέρα της, Μόνικα Μπρέθγουαϊτ είναι συνταξιούχος λογίστρια αφρικανικής καταγωγής, ενώ ο πατέρας της, Ρόναλντ Φέντυ, είναι επόπτης σε αποθήκες των Μπαρμπέιντος και έχει ιρλανδική καταγωγή. Η Ριάννα έχει δύο βιολογικούς αδερφούς, τον Ρόρεϊ και τον Ραχάντ. Επίσης έχει και 3 ετεροθαλή αδέρφια, από την μεριά του πατέρα της (2 αδερφές και έναν αδερφό). Μεγάλωσε στο Μπρίτζνταουν και βίωσε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια, αφού μεγάλωσε σε ένα σπίτι 4 δωματίων και αναγκαζόταν να βοηθάει τον πατέρα της, πουλώντας ρούχα σε ένα στασίδι, στο δρόμο, προκειμένου να καλύψουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Οι γονείς της, χώρισαν όταν εκείνη ήταν 14 ετών, λόγω του εθισμού του πατέρα της, στο αλκοόλ, πράγμα που επηρέασε τη Ριάννα στην εφηβική της ηλικία. Όσον αφορά τη μουσική, μεγάλη αγάπη έδειχνε στην ρέγκε μουσική και ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 7 ετών, ενώ και στο σχολείο της, συμμετείχε σε ότι είχε να κάνει με τη μουσική.
H Rihanna ξεκίνησε την καριέρα της, το 2003 όπου σε ηλικία μόλις 15 ετών την ανακάλυψε τυχαία ο Αμερικανός παραγωγός, Έβαν Ρότζερς (Evan Rogers) ο οποίος βρισκόταν σε διακοπές με τη σύζυγο του, στα Μπαρμπέιντος. Αφού την άκουσε να τραγουδάει, της πρότεινε να υπογράψει συμβόλαιο και να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη προκειμένου να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Έτσι, κατά την περίοδο των σχολικών διακοπών, η Rihanna και η μητέρα της, Monica, ακολούθησαν τον Rogers στην Νέα Υόρκη, με σκοπό να κάνει η Rihanna, demo που θα μπορούσαν να αποσταλούν σε δισκογραφικές εταιρίες. Σε ηλικία 16 ετών, η Rihanna υπογράφει συμβόλαιο με τον Rogers και τον Carl Sturken και τα demo της, στάλθηκαν σε διάφορες δισκογραφικές εταιρίες. Ο πρώτος που ανταποκρίθηκε ήταν ο ράπερ Jay-Z, ο οποίος είχε πρόσφατα διοριστεί ως διευθυντής της (CEO) της Def Jam Recordings.
Θάνατοι σαν σήμερα
1429 - Τζοβάνι ντι Μπίτσι των Μεδίκων, Ιταλός τραπεζίτης.
1648 - Τίρσο δε Μολίνα, Ισπανός συγγραφέας.
Ο Τίρσο δε Μολίνα (Tirso de Molina, 24 Μαρτίου 1579 – 20 Φεβρουαρίου 1648), ψευδώνυμο του Γκαμπριέλ Τέγιεθ (Gabriel Tellez), ήταν Ισπανός δραματουργός, ποιητής και ρωμαιοκαθολικός μοναχός. Είναι ο σημαντικότερος συνεχιστής του έργου του Λόπε δε Βέγα και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς του ισπανικού Χρυσού Αιώνα (El Siglo de Oro). Υπολειπόταν μόνο του Λόπε δε Βέγα σε δημοτικότητα και παραγωγικότητα θεατρικών έργων.
Ο Τίρσο δε Μολίνα γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Η ακριβής ημερομηνία της γέννησής του δεν είναι γνωστή, αλλά πιθανολογείται ανάμεσα στα έτη 1571 και 1584. Σπούδασε στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Ενάρες (Alcala de Henares) και το 1601 ασπάσθηκε το μοναχικό σχήμα. Προσχώρησε στο Τάγμα της Παναγίας του Ελέους, ενώ χειροτονήθηκε μοναχός το 1610. Υπήρξε ιστορικός του τάγματος και έγραψε τη «Γενική Ιστορία του Τάγματος της Ελεούσας» (Historia general da la orden de la Merced, 1637). Υπήρξε επίσης διακεκριμένος θεολόγος. Έμεινε μερικά χρόνια στη Νότια Αμερική, όπου έδινε μαθήματα θεολογίας. Το 1645 έγινε ηγούμενος του μοναστηριού της ισπανικής πόλης Σόρια (Soria).
Ο Τίρσο δε Μολίνα ασχολήθηκε με το δράμα από μια έμφυτη αίσθηση για το θέατρο και τις κοινωνικές αναταράξεις της εποχής του, ενώ εμπνεύστηκε τα θεατρικά έργα του από τα είδη θεάτρου που καθιέρωσε ο Λόπε δε Βέγα, κυρίως τις “comedias”. Σε ορισμένα έργα του άντλησε το υλικό του από την παράδοση του ισπανικού θεάτρου.
Πέθανε στην πόλη Σόρια (Soria) της Ισπανίας το 1648.
1762 - Τωβίας Μάγερ, Γερμανός αστρονόμος.
Ο Τομπίας Μάγερ (Tobias Mayer) ήταν Γερμανός αστρονόμος (17 Φεβρουαρίου 1723- 20 Φεβρουαρίου 1762).
Κατέστη διάσημος αστρονόμος από τις σεληνογραφικές του μελέτες και τους περίφημους χάρτες της Σελήνης. Γεννήθηκε στην πόλη Μάρμπαχ αμ Νέκαρ της Βιττεμβέργης στη Γερμανία. Υπήρξε αυτοδίδακτος μαθηματικός. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη χαρτογραφία στο ινστιτούτο - εταιρεία χαρτογραφίας του Γ. Χόμαν στη Νυρεμβέργη. Κατά την παραμονή του εκεί εισήγαγε πολλές βελτιώσεις χαρτογράφησης, γεγονός που τον ανέδειξε ιδιαίτερα ώστε το 1751 να καταλάβει θέση στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Τρία χρόνια αργότερα ανέλαβε επιστάτης του αστεροσκοπείου του Πανεπιστημίου, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του.
Εκείνο που τον έκανε ειδικά να ξεχωρίσει, περισσότερο από μισό αιώνα, ήταν η απασχόλησή του με την περιοδική ταλάντωση της Σελήνης, γνωστή ως λίκνιση (libration), επί της οποίας και εξέδωσε ιδιαίτερο σύγγραμμα το 1750. Αυτού ακολούθησαν άλλα, όπως το σύγγραμμα του το 1755 που αφορούσε την κίνηση και τις φάσεις της Σελήνης και τις κινήσεις του Ηλίου εκδίδοντας σχετικούς πίνακες.
Εκτός όμως από τα παραπάνω έργα, ο Τομπίας Μάγερ άφησε ένα πλούσιο αρχείο συγγραμμάτων εκ των οποίων τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του. Ιδιαίτερα σημαντικές υπήρξαν οι σεληνιακές χαρτογραφήσεις που είχε ξεκινήσει με αρκετή ακρίβεια και οι οποίες και τον κατατάσσουν μεταξύ των πρώτων σεληνογράφων του σύγχρονου κόσμου.
1778 - Λάουρα Μπάσσι, Ιταλίδα φυσικός και ακαδημαϊκός.
H Λάουρα Μαρία Κατερίνα Μπάσσι (Laura Maria Caterina Bassi, 31 Οκτωβρίου 1711 – 20 Φεβρουαρίου 1778) ήταν Ιταλίδα φυσικός και ανατόμος, που θεωρείται ως η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατείχε πανεπιστημιακή έδρα σε κάποια φυσική επιστήμη. Απέκτησε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια το 1732, και αυτό ήταν το δεύτερο διδακτορικό που δόθηκε ποτέ σε γυναίκα από οποιοδήποτε πανεπιστήμιο. Γενικότερα, η Μπάσσι ήταν η πρώτη γυναίκα στην οποία δόθηκε επίσημη θέση διδασκαλίας σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο.
1810 - Αντρέας Χόφερ, Αυστριακός ήρωας.
Ο Αντρέας Χόφερ (Andreas Hofer, Σαν Λεονάρντο ιν Πασιρία, 22 Νοεμβρίου 1767 - 20 Φεβρουαρίου 1810) ήταν Αυστριακός πανδοχέας και πατριώτης, εθνικός ήρωας της Αυστρίας. Υπήρξε ο αρχηγός της εξέγερσης του Τιρόλου ενάντια στις δυνάμεις του Ναπολέοντα.
Ήταν πανδοχέας που ασχολήθηκε με την πολιτική και πολέμησε για την Αυστρία εναντίον των Γάλλων κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Τρίτου Συνασπισμού. Το 1809 υπήρξε ο θρυλικός αρχηγός της εξέγερσης κατά των γαλλοβαυαρικών δυνάμεων που αποτέλεσε την σπίθα για τον Πόλεμο του Πέμπτου Συνασπισμού. Το τέλος του ήρθε σύντομα με τη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Σήμερα η δράση του διδάσκεται σε όλα τα δημοτικά σχολεία της Αυστρίας.
1934 - Στυλιανός Γαλερός, Έλληνας οπλαρχηγός.
Ο Γαλερός Στυλιανός (Καλονύκτης Ρεθύμνου, 5 Ιανουαρίου 1878 - Καλονύκτης Ρεθύμνου, 21 Φεβρουαρίου 1934) υπήρξε Έλληνας στρατιωτικός και οπλαρχηγός της Κρήτης.
Γονείς του ήταν ο Ανδρέας Γαλερός, γόνος αγωνιστικής οικογένειας και η Καλλιόπη Ηλιομαρκάκη από τα Ρούστικα Ρεθύμνης, κόρη του Βασίλειου ή Αναγνώστη Ηλιομαρκάκη, αρχηγού των επαναστάσεων 1866 και 1878 στη περιοχή του Ρεθύμνου, από τον οποίο πήρε και τα πρώτα πατριωτικά διδάγματα. Συμμετείχε στην Κρητική Επανάσταση του 1897-98 και στις μάχες του Αρμού του Πάνω Βαλσαμονέρου, του Βιολή το Χαράκι τον Φεβρουάριο του 1897 και του Σωματά το φαράγγι στις 4 Αυγούστου 1897. Συμμετείχε επίσης στην Επανάσταση του Θερίσου, όπου ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον χρησιμοποίησε σε εμπιστευτικές αποστολές.
Στους Βαλκανικούς πολέμους, συγκρότησε και εξόπλισε τον Νοέμβριο του 1912 με δικά του έξοδα, σώμα Κρητών εθελοντών. Το σώμα των Κρητών εθελοντών συμμετείχε μαζί με τμήματα του Ελληνικού Στρατού υπό τις διαταγές του ταγματάρχη Σπύρου Σπυρομήλιου και με μικρή δύναμη Χειμαρριωτών, κατά τις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Χειμάρρας και την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.
Απόδοση τιμών
Στο Ρέθυμνο, υπάρχει οδός που φέρει το όνομά του, μεταξύ της συμβολής των οδών Κονδυλάκη και Ετεάρχου, καθώς και της οδού Μάρκελλου, στον Μασταμπά, καθώς είχε υπηρετήσει και το Δήμο Ρεθύμνης, από τη θέση του αντιδημάρχου (δημαρχιακού παρέδρου) από την 1η Δεκεμβρίου 1922 έως το 1925.
Πέθανε στις 21 Φεβρουαρίου του 1934 από ανακοπή καρδιάς και η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στον Ναόν των Εισοδείων Ρεθύμνης χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κρήτης Τιμοθέου Β' Βενέρη, ο οποίος και τον νεκρολόγησε. Επικήδειους γιάυτόν δημοσίευσαν και εκφώνησαν ο γιατρός Μιχάλης Ευκλείδης, ο Επίσκοπος Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Τιμόθεος Βενέρης, από την εφημερίδα «Τύπος» ο διευθυντής Μάνος Τσάκωνας και ο προϊστάμενος τυπογραφείου Γ.Γεωρβασάκης, ο αρχηγός του Πανεφεδρικού Συλλόγου Νομού Ρεθύμνου Αντρέας Παπαδάκης, ο Νομάρχης Ρεθύμνης Γ.Σήφακας, ο Ατσιπουλιανός οπλαρχηγός Μάρκος Αβάτζος και ο πρόεδρος της λεγεώνας αγωνιστών Στ.Μαρκιανός.
1936 - Μαξ Σρεκ, Γερμανός ηθοποιός.
Ο Μαξιμίλιαν "Μαξ" Σρεκ (γερμ. Max Schreck) (6 Σεπτεμβρίου 1879 στο Βερολίνο, † 20 Φεβρουαρίου 1936 στο Μόναχο) ήταν γερμανός ηθοποιός ο οποίος έμεινε γνωστός κυρίως ως πρωταγωνιστής της βωβής ταινίας τρόμου Νοσφεράτου από το 1922.
Ο Μαξ Σρεκ σπούδασε υποκριτική στο Berliner Staatstheater. Αφού τελείωσε τις σπουδές, πήγε σε περιοδεία για διάστημα δυο χρόνων εντός του γερμανόφωνου χώρου. Μεταξύ άλλων πέρασε από την Βρέμη, το Έρφουρτ, την Λουκέρνη και την Φρανκφούρτη. Το 1910 παντρεύτηκε την ηθοποιό Φραντζίσκα Οτ, η οποία στο εξής λεγόταν Φάνη Σρεκ.
Από το 1919 μέχρι το 1922 εργάστηκε στο θέατρο Münchner Kammerspiele του Μονάχου. Τα χρόνια αυτά γυρίστηκε και η ταινία Der Richter von Zalamea, η πρώτη ταινία στην οποία εμφανίστηκε ο Σρεκ. Το 1922 τον έκλεισε η κινηματογραφική εταιρία Prana Film για την πρώτη και μοναδική παραγωγή της, Nosferatu, eine Symphonie des Grauens, όπου πρωταγωνίστησε ως βρικόλακας κόμης Όρλοκ Νοσφεράτου. Η ταινία αυτή του σκηνοθέτη Φρίντριχ Μουρνάου ήταν μία από τις πιο διάσημες ταινίες όλων των εποχών. Με τον ρόλο αυτό ο Σρεκ κέρδισε παγκόσμια φήμη, ενώ μέχρι σήμερα κάποιοι "ευκολόπιστοι" άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Σρεκ, το όνομα του οποίου στα αγγλικά σημαίνει max horror (maximum horror), ίσως να ήταν πραγματικός βρικόλακας.
Το 1923 πρωταγωνίστησε στο κοινωνικό δράμα του Καρλ Γκρούνε (Die Straße), το 1925 πήρε πολύ καλές κριτικές για τον ρόλο του φαρμακοποιού στο "Krieg im Frieden" και το 1927 εμφανίζεται και πάλι σε ταινία του Γκρούνε, το ειρηνιστικό Am Rande der Welt.
Κατόπιν επέστρεψε στο θέατρο Münchner Kammerspiele. Εργάστηκε στο εξής στο θέατρο, αλλά συνέχισε να εμφανίζεται σε βωβές ταινίες. Συνεργάστηκε με τους Max Ophüls, Μπερτ Μπρεχτ και Καρλ Βάλεντιν. Συνολικά γύρισε περισσότερες από σαράντα ταινίες (μεταξύ άλλων και η "Ritter der Nacht" από το 1928). Επίσης έδωσε την φωνή του στον χαρακτήρα του Abbé Maria στην γερμανική εκδοχή του Κόμη Μόντε Χρίστο του Rowland V. Lee (1934). Το Φεβρουάριο του 1928 συμμετείχε σε σατυρικό, αντιφασιστικό πρόγραμμα της Έρικα Μαν ("Die Pfeffermühle") στο "Bonbonniere" του Μονάχου, στο δεύτερο μέρος του οποίου παρουσίαζε το κείμενο "Der Koch", όπου αναφέρεται σε έναν παντοδύναμο και δικτατορικό δημαγωγό, στον οποίο κανείς δεν προβάλλει αντίσταση.
Ο Σρεκ πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 56 ετών, αφού λίγο πριν είχε υποδυθεί τον ιεροεξεταστή σε παράσταση του Ντον Κάρλος. Στις 14 Μαρτίου κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Waldfriedhof του Βερολίνου.
Το 2000 ο σκηνοθέτης E. Elias Merhiges αποτίει φόρο τιμής τόσο στο θρυλικό "Νοσφεράτου" όσο και στο μύθο που τον περιβάλλει με την ταινία Shadow of the Vampire (Στη Σκιά Του Βρικόλακα), όπου ο Γουίλεμ Νταφόε υποδύεται τον μυστηριώδη Μαξ Σρεκ σε φανταστικό σετ του "Νοσφεράτου".
1957 - Αστέριος Ζουρμπάς, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός.
1960 - Βασίλης Λογοθετίδης, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης (Μυριόφυτο Θράκης 1898 - 20 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης. Καθιέρωσε το επίθετο Λογοθετίδης με το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1919.
Έζησε τα νεανικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση. Το 1918 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο κάνει την εμφάνισή του ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με τον οποίο και συνεργάσθηκε μέχρι το 1935 όταν για μια μόνο θεατρική περίοδο δημιούργησε ο ίδιος θίασο συνεταιρικά με την Αλίκη και τον Κώστα Μουσούρη.
Μετά το τέλος της περιόδου εκείνης επανήλθε στο θίασο της Κοτοπούλη παραμένοντας μέχρι το 1946. Κατά τη θερινή περίοδο του 1947 συνεργάσθηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και τον χειμώνα του ίδιου έτους συγκρότησε αποκλειστικά δικό του θίασο.
Θέατρο
Στη διάρκεια της λαμπρής και πλούσιας σε επιτυχίες θεατρική σταδιοδρομία του έπαιξε σε περισσότερα από 200 ξένα θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων στο Αρσενικό και παλιά δαντέλλα του Κέσσερλινγκ, στο Έξυπνοι και κουτοί του Γκάρσον Κάνιν, στην κωμωδία του Σαίξπηρ Όπως σας αρέσει, στο Βολπόνε του Μπεν Τζόνσον, στο Γαμπρός του κ. Πουαριέ του Ωζιέ, στο Κνοκ του Ζυλ Ρομαίν κ.ά. καθώς επίσης και σε περισσότερες από 110 κωμωδίες Ελλήνων συγγραφέων (Δημήτρη Ψαθά, Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου, Σπύρου Μελά, Γεώργιου Ρούσσου κ.α.). Ανάμεσά τους: "Ένας ήρως με παντούφλες", "Οι Γερμανοί ξανάρχονται", "Ένας βλάκας και μισός", "Ο φαταούλας" κ.α.
Κινηματογράφος
Ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν και από τους πρώτους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, όπου πρωτοεμφανίζεται το 1933, σε ταινίες που σχεδόν σε όλες και πρωταγωνιστεί όπως Κακός δρόμος (1933), Μαντάμ Σουσού (1948), Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948), Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952), Σάντα Τσικίτα (1953), Δεσποινίς ετών 39 (1954), Ούτε γάτα, ούτε ζημιά (1955), Η κάλπικη λίρα (1955), Ο ζηλιαρόγατος (1956), Δελησταύρου και υιός (1957) και Ένας ήρως με παντούφλες (1958) που ήταν και η τελευταία κινηματογραφική του παρουσία.
Περιοδεία-Διάκριση
Το 1957 ανέλαβε καλλιτεχνική περιοδεία στις ΗΠΑ με σκοπό τη καθιέρωση συστηματικής επαφής μεταξύ των θεάτρων όλων των χωρών της γης, δίνοντας παραστάσεις σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ όπου και θριάμβευσε. Κατά δε την υποδοχή του στη πόλη Πίτσμπουργκ, ο δήμαρχος της πόλης του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης, τιμή που δεν έχει ξαναγίνει σε Έλληνα ηθοποιό. Ακριβώς σε αναγνώριση της συμβολής του αυτής για την πρόοδο της ελληνικής θεατρικής τέχνης και παρουσίας σε διεθνές κοινό, ο Βασιλιάς Παύλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Νωρίτερα (1952), είχε τιμηθεί και με το Έπαθλο Ξενόπουλου.
Θάνατος
Ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε στο σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 1960 στις 17:45 από καρδιακή συγκοπή, σε ηλικία 62 ετών, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στο θεάτρό του. Η είδηση του θανάτου του έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όχι μόνο γιατί χάθηκε ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς της γενιάς του αλλά και γιατί ο Βασίλης Λογοθετίδης ενσάρκωνε αυτόν ακριβώς τον μέσο μεταπολεμικό νεοέλληνα μικροαστό που έβγαινε από τη μιζέρια και προχωρούσε προς μια ελπιδοφόρα ανάπτυξη. Ο "τύπος" του ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς, το πηγαίο ταλέντο και η εύφορη φαντασία του υπήρξαν γνώμονας για νεώτερους ηθοποιούς. Τη διεύθυνση του θιάσου του συνέχισε επάξια ο Χρήστος Ευθυμίου.
Μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και συνέρρευσε τεράστιο πλήθος 50.000 Αθηναίων. Τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο. Ήταν άγαμος και δεν είχε στενούς συγγενείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ελλείψει συγγενών, τα συλλυπητήρια των παρευρισκομένων μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία δέχονταν οι συνάδελφοί του ηθοποιοί.
1962 - Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος (Κλειτσός Ευρυτανίας, 1886 – Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 1962) ήταν Έλληνας στρατηγός ο οποίος διακρίθηκε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940.
Ο Κατσιμήτρος ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στον Στρατό, ως εθελοντής το 1904 όπου και εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών το 1911, από την οποία και εξήλθε τον Σεπτέμβριο του 1912 ως ανθυπασπιστής του πυροβολικού. Ανθυπολοχαγός Πεζικού (1913), υπολοχαγός (1914), λοχαγός (1915), ταγματάρχης (1920), αντισυνταγματάρχης (1923), συνταγματάρχης (1930), υποστράτηγος (1937), αντιστράτηγος (1947).
Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912–1913),στην Ήπειρο και στο "Μακεδονικό Μέτωπο" κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1918). Το 1920 (Νοέμβριο) έγινε ταγματάρχης με τον βαθμό τον οποίο και συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία (1921–1922), σε όλη τη διάρκεια αυτής, μέχρι τις 13 Αυγούστουτου 1922 όπου και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. Την περίοδο 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού. Τον Ιανουάριο του 1937 προήχθη στον βαθμό του υποστρατήγου και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο. Κατά την διετία 1939–1940 ολοκλήρωσε και εφάρμοσε μεθοδικά τις γραμμές άμυνας του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο όπως είχαν εκπονηθεί αυτές από το στρατηγείο, ενόψει μιας ενδεχόμενης επίθεσης του Ιταλικού Στρατού, που κατείχε ήδη την Αλβανία.
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
Με την έκρηξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, ως διοικητής της 8ης Μεραρχίας αρχικά εξουδετέρωσε την επίθεση και στη συνέχεια διέταξε άμυνα μέχρις εσχάτων στον τομέα Ελαίας-Καλαμά, που κάλυπτε τα Ιωάννινα, αν και το στρατηγείο έχοντας υπόψη γενικό στρατηγικό ελιγμό ολόκληρης της στρατιάς του είχε παράσχει ελευθερία ενέργειας όπως ελιχθεί επιβραδυντικά προς νότο, προς ολοκλήρωση κύκλωσης, με ύστατο όμως όριο ελιγμού της μονάδος του την κοιλάδα του Αράχθου.
Τελικά η κύκλωση δεν επιτεύχθηκε, η ηρωική του όμως αντίσταση στην ιταλική επίθεση στο Καλπάκι, συντέλεσε τα μέγιστα στην νίκη της Ελλάδας απέναντι στον Ιταλικό Στρατό. Η πτώση της Ελλάδας στους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941 τον βρήκε στα Ιωάννινα. Επί εχθρικής κατοχής συμμετείχε από τους πρώτους στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, όπου και διετέλεσε Υπουργός Εργασίας και προσωρινά Γεωργίας από 16 Απριλίου 1941 μέχρι 16 Μαΐου του ίδιου έτους κατόπιν αίτησής του περιοριζόμενος μόνο στα καθήκοντα υπουργού Γεωργίας. Τελικά όμως στις 20 Σεπτεμβρίου του 1941 υπέβαλε την παραίτησή του όπου και έγινε αμέσως αποδεκτή.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Το 1945 στις 31 Μαΐου, ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος καταδικάστηκε υπό ειδικού συγκροτηθέντος δικαστηρίου, του λεγόμενου δωσιλόγων, «εις ειρκτήν» (κάθειρξη) 5,5 ετών «δια διευκολύνσεις» που παρείχε στις δυνάμεις Κατοχής και αποπέμφθηκε από το στράτευμα με το βαθμό του αντιστράτηγου. Όμως στις 5 Οκτωβρίου του 1949 με διάταγμα του Βασιλέως Παύλου χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής του και το 1953 αποκαταστάθηκε αναδρομικά με επαναφορά του βαθμού, του αντιστρατήγου εν αποστρατεία και όλων των παρασήμων του.
Ο γιος του, Γεώργιος Χ. Κατσιμήτρος, υπήρξε επίσης αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.
1972 - Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ, Γερμανίδα φυσικός.
Η Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ (Maria Goeppert-Mayer, 28 Ιουνίου 1906 – 20 Φεβρουαρίου 1972) ήταν Γερμανοαμερικανίδα θεωρητική φυσικός που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1963 για την ανάπτυξη του προτύπου των φλοιών για τους ατομικούς πυρήνες. Υπήρξε η δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα) γυναίκα κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής στην ιστορία, μετά τη Μαρία Κιουρί.
Από την έρευνα της διδακτορικής διατριβής της για τη δυνατότητα ταυτόχρονης απορροφήσεως δύο φωτονίων από άτομα, που βεβαιώθηκε πειραματικά μόνο μετά την εφεύρεση των συσκευών λέιζερ, η μονάδα για τη διατομή απορροφήσεως δύο φωτονίων ονομάσθηκε «μονάδα Goeppert Mayer (GM)».
Στη Γερμανία η Γκέπερτ γνώρισε τον Αμερικανό χημικό Τζόζεφ Ε. Μάγιερ, τον παντρεύτηκε και σταδιοδρόμησε στις ΗΠΑ. Μετά από μία ερευνητική δημοσίευση-σταθμό πάνω στη διπλή διάσπαση βήτα, βρέθηκε σε μία άμισθη θέση βοηθού στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, από όπου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στο Πρόγραμμα Μανχάταν και με τον Έντουαρντ Τέλερ στο Εργαστήριο του Λος Άλαμος. Το 1960 διορίσθηκε καθηγήτρια της φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
1977 - Γεώργιος Ιορδανίδης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
1981 - Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Έλληνας φιλόσοφος.
Ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος (28 Φεβρουαρίου 1900 – 20 Φεβρουαρίου 1981) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός.
Γεννήθηκε στο χωριό Βασσαράς της Λακωνίας, στις 28 Φεβρουαρίου 1900 και ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στη Σπάρτη. Στη συνέχεια φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή ως υπότροφος του κράτους από το 1915 έως το 1920, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1920-1922), όπου σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία, η οποία και τον κέρδισε, με αποτέλεσμα, αμέσως μετά, να συνεχίσει τις σπουδές του στο κέντρο του φιλοσοφικού στοχασμού της εποχής εκείνης, τη Χαϊδελβέργη, όπου παρέμεινε από το 1922 ως το 1925, παρακολουθώντας τα μαθήματα των Καρλ Γιάσπερς, Άλφρεντ Βέμπερ, Έντουαρντ Χόφμαν, Ερνστ Ρόμπερτ Κούρτιους, Φρίντριχ Γκούντολφ και ιδίως αυτά του καθηγητή Ερρίκου Ρίκερτ, για τις φιλοσοφικές απόψεις του οποίου αργότερα συνέγραψε και εξέδωσε ιδιαίτερο βιβλίο. Το 1925 αναγορεύτηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, με θέμα της διατριβής του τη «Διαλεκτική του Είναι στον Πλάτωνα», που εξεδόθη δύο χρόνια αργότερα. Το 1928 εξέδωσε και μονογραφία για τη «Μεταφυσική του Είναι στον Πλωτίνο» και την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα.
Από το 1929 μέχρι το 1940 εξέδωσε, με τη συνεργασία των Κωνσταντίνου Τσάτσου και Παναγιώτη Κανελλόπουλου, τους οποίους είχε γνωρίσει και με τους οποίους είχε σχετισθεί ήδη από την παραμονή του στη Χαϊδελβέργη, το «Αρχείο της Φιλοσοφίας και Θεωρίας των Επιστημών», του οποίου ήταν και διευθυντής και όπου είχε δημοσιεύσει και δικά του άρθρα, όπως π.χ. «Η έννοια της φιλοσοφίας και η έννοιας της ιστορίας της φιλοσοφίας», «Φιλοσοφία και Ψυχολογία» κ.ά.
1982 - Στέφανος Τσουρής, Έλληνας πολιτικός.
1984 - Απόστολος Κουνούπης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Απόστολος Κουνούπης (20 Οκτωβρίου 1904 - 20 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Έλληνας γιατρός και βουλευτής προσκείμενος στην ΕΠΕΚ. Χρημάτισε δήμαρχος Λαμιέων δύο φορές.
Γεννήθηκε στους Δελφούς , γιος του Νικολάου Κουνούπη. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, υπηρετώντας στον ΕΛΑΣ μαζί με τον Άρη Βελουχιώτη έχοντας το βαθμό του λοχαγού. Ήταν γιατρός δερματολόγος.
Κατήλθε υποψήφιος στις εκλογές του 1946 στην περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδος με τον Συνδυασμό Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως (Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων) και πήρε 539 ψήφους. Στις εκλογές του 1951 και του 1952 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με την ΕΠΕΚ.
Το 1964 ανέλαβε δήμαρχος Λαμιέων και παύθηκε από τη χούντα των Συνταγματαρχών το 1967. Επανήλθε στο αξίωμα του δημάρχου, έπειτα από τις εκλογές το Μάρτιο του 1975 και υπηρέτησε ως το 1979.
Κηδεύτηκε στη Λαμία στις 21 Φεβρουαρίου 1984.
Ο γιος του, ο δικηγόρος (στην Αθήνα) Γιάννης Κουνούπης, πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής.
1987 - Σωτήριος Ασπρογέρακας, Έλληνας ποδοσφαιριστής και διαιτητής.
1989 - Γιώργος Νέζος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Γιώργος Νέζος ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι Άργους το 1909 και σπούδασε στο Βασιλικό Θέατρο, όπου και έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε ηλικία 26 ετών. Συνεργάστηκε με τους θιάσους του Μάνου Κατράκη, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, του Καρούσου και άλλων. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε δεύτερους ρόλους όπως του γιατρού και του πατέρα της πρωταγωνίστριας.
Πέθανε στις 20 Φεβρουαρίου του 1989.
1999 - Τζιν Σίσκελ, Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου
Ο Τζιν Σίσκελ (Eugene Kal "Gene" Siskel, 26 Ιανουαρίου 1946 - 20 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος για τη Chicago Tribune. Μαζί με τον συνάδελφό του Ρότζερ Ίμπερτ, ήταν παρουσιαστές της δημοφιλούς εκπομπής κριτικής ταινιών "Siskel & Ebert At the Movies" από το 1986 έως το 1999.
2002 - Ευτύχης Γιαρένης, Έλληνας πολιτικός.