DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 8 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίου Αγάθωνος, (Αγάθων)
Αγίου Ιουλιανού και μαρτύρων Βασίλισσας Κελσίου Αναστασίου και Αντωνίου, (Βασίλισσα, Κέλσιος, Κέλσια, Κέλσα, Κέλση)
Οσίας Δομνίκης, (Δομινίκη, Δομνίκα, Δομνίκη, Δομήνικος)
Αγίας Παρθένας, (Παρθένα, Έλσα, Έλση, Νένα)

8 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1297: Στο Μονακό, ο ιταλός πειρατής Φρανσουά Γκριμάλντι μεταμφιεσμένος σε μοναχό καταλαμβάνει το κάστρο, που ελεγχόταν από τους Γενοβέζους και ιδρύει τη δυναστεία των Γκριμάλντι, που κυβερνά ως σήμερα το Πριγκιπάτο. Ετσι το Μονακό αποκτά την ανεξαρτησία του.

1600: Η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατο τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο, λόγω των αιρετικών απόψεών του. Υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου.

1815: Δύο εβδομάδες μετά την επίσημη λήξη του πολέμου του 1812, με την υπογραφή της Συνθήκης της Γκεντ, η Αμερική κερδίζει στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη νίκη των ΗΠΑ στον πόλεμο.

1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάζεται στο Ναύπλιο για να διοριστεί πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδος.

1833: Με διάταγμα της αντιβασιλείας, η δραχμή αντικαθιστά ως νομισματική μονάδα τον Φοίνικα.

1835: Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ βρίσκεται για πρώτη και τελευταία φορά στο 0. Ολα τα μεγάλα πολιτικά ονόματα στην Ουάσινγκτον συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν αυτό που ο πρόεδρος Αντριου Τζάκσον είχε μόλις καταφέρει. Eνας γερουσιαστής κάνει τη μεγάλη ανακοίνωση: «Κύριοι ... το εθνικό χρέος έχει πληρωθεί».

1838: Ο Άλφρεντ Βάιλ δείχνει ένα τηλεγράφημα με παύλες και τελείες, τον προπομπό του κώδικα Μορς.

1844: Οι βουλευτές της Λακωνίας ζητούν την εξαίρεση της επαρχίας τους από τη φορολογία, επειδή είναι «πτωχή και άπορος» και της έχουν αναγνωρισθεί «προαποκεκτημένα δικαιώματα».

1867: Το Κογκρέσο δίνει δικαίωμα ψήφου σε όλους τους ενήλικες, άρρενες αμερικανούς, στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Είναι η πρώτη φορά που μπορούν να ψηφίσουν οι Αφροαμερικανοί. Εξαιρούνται όσοι έχουν διαπράξει εγκλήματα, οι κατάσκοποι, οι λιποτάκτες κ.ά.

1877: Το "Τρελό Άλογο", ο αρχηγός των Ινδιάνων Σιου, και οι πολεμιστές του δίνουν την τελευταία τους μάχη με το αμερικανικό ιππικό στην Μοντάνα.

1889: Κατοχυρώνεται ως εφεύρεση η ηλεκτρική αριθμομηχανή από τον Αμερικανό εφευρέτη Χέρμαν Χόλριθ.

1895: Συλλαλητήριο διοργανώνεται στο Πεδίο του Άρεως κατά της βαριάς φορολογίας των ακινήτων, που επέβαλε η κυβέρνηση Τρικούπη.

1900: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ θέτει την Αλάσκα υπό στρατιωτικό έλεγχο.

1901: Το Αμερικάνικο Bowling Congress (ABC) διοργανώνει το πρώτο του τουρνουά στο Σικάγο. Σήμερα, το τουρνουά του ABC είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο με περισσότερους από 30.000 συμμετέχοντες ετησίως.

1904: Ο Πάπας Πίος Ι' απαγορεύει στις καθολικές να φορούν φορέματα με βαθύ ντεκολτέ.

1908: Σύγκρουση τρένου σε τούνελ της Νέας Υόρκης έχει σαν αποτέλεσμα το θάνατο 17 ατόμων και τον τραυματισμό άλλων 38 αλλά και την έναρξη αυξημένης ζήτησης για ηλεκτρικά τρένα.

1912: Ιδρύεται στη Νότιο Αφρική το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, που θα παίξει τον καθοριστικότερο ρόλο στην ανατροπή του απαρτχάιντ.

1912: Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος πραγματοποιεί την πρώτη πτήση στην Ελλάδα, με αεροπλάνο τύπου «Νιεπόρ» 50 ίππων. Την ίδια μέρα θα πετάξει για δεύτερη φορά, με συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.

1913: Οι Τούρκοι αρχίζουν να υποχωρούν ατάκτως προς το Μπιζάνι.

1916: Α' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι συμμαχικές δυνάμεις εγκαταλείπουν τη χερσόνησο της Καλλίπολης στα Δαρδανέλια, τερματίζοντας την εισβολή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

1916: Ποιητές και καλλιτέχνες συναντώνται στο καμπαρέ «Βολτέρος» της Ζυρίχης και αποφασίζουν να ιδρύσουν το Κίνημα «Νταντά». Ηγετική μορφή του, ο ρουμάνος συγγραφέας Τριστάν Τζαρά. Βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος:
1) Αγανάκτηση για τον παραλογισμό του Α” Παγκοσμίου Πολέμου,
2) Αμφισβήτηση και απέχθεια για τον σύγχρονο πολιτισμό. Απόρριψη της αστικής κουλτούρας,
3) Απαντούν πιο πολύ με την πρόκληση, παρά με τις αισθητικές ιδέες τους.

1918: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Ουίλσον παρουσιάζει σχέδιο 14 σημείων για τον τερματισμό του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και τη μεταπολεμική ρύθμιση της διεθνούς πολιτικής σκηνής.

1919: Τα ελληνικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη βουλγαρική και τουρκική Θράκη.

1923: Η Γαλλία αρχίζει τη στρατιωτική κατοχή της κοιλάδας του Ρουρ, στη Γερμανία.

1926: Ο σουλτάνος του Νατζντ, Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Σαούντ, φοράει το στέμμα του βασιλιά του Χετζάζ και ιδρύει το Βασίλειο της Χετζάζ και Νατζντ, που αποτελεί τον πυρήνα της μετέπειτα Σαουδικής Αραβίας.

1931: Ο πάπας Πίος ΙΑ' καταγγέλλει δημόσια με εγκύκλιό του κάθε είδος πρόσκαιρης συμβίωσης, όλες τις μεθόδους αντισύλληψης και το διαζύγιο.

1935: Ο μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος αποθεώνεται στη Φλωρεντία, όπου διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών.

1935: Γεννιέται ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο «βασιλιάς» του rock ‘n’ roll.

1942: Μεγάλη απεργία αναπήρων στην κατεχόμενη Αθήνα.

1948: Η κυβέρνηση του κεντρώου Θεμιστοκλή Σοφούλη απαντά στο σχηματισμό της Κυβέρνησης των Βουνών, θέτοντας το ΚΚΕ και το ΕΑΜ εκτός νόμου. Παράλληλα, ψηφίζει το νόμο 509 (περί μέτρων ασφαλείας του κράτους).

1951: Συγχωνεύονται οι πολιτικές ομάδες Στεφανόπουλου και Κανελλόπουλου σ ένα ενιαίο Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα.

1958: Ο Φιντέλ Κάστρο και οι σύντροφοί του μπαίνουν νικητές στην Αβάνα.

1958: Ο Μπόμπι Φίσερ, σε ηλικία 14 ετών, ανακηρύσσεται για πρώτη φορά πρωταθλητής Αμερικής στο σκάκι.

1958: Εγκαινιάζεται το θέατρο «Ολύμπια», επί της οδού Ακαδημίας, έδρα της Λυρικής Σκηνής μέχρι σήμερα. Πρώτη παράσταση, η «Αΐντα» του Βέρντι.

1959: Ο Φιντέλ Κάστρο και οι επαναστάτες του μπαίνουν θριαμβευτές στην Αβάνα. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού κατακλύζουν τους δρόμους για να τον χαιρετίσουν.

1959: Στη Γαλλία, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ, ο πρώτος πρόεδρος της 5ης Δημοκρατίας, εγκαθίσταται στα Ηλύσια Πεδία.

1961: Εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο 1.500 θέσεων της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, γνωστό και ως Τάφος του Ινδού.

1962: Τα αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μόνα Λίζα, εκτίθεται για πρώτη φορά στην Αμερική, στην Ουάσιγκτον. Υπολογίζεται ότι, πάνω από 500.000 Αμερικανοί πήγαν σε τρεις μόνο μέρες να δουν τον πίνακα. Η «Μόνα Λίζα» μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου πάνω από 1.000.000 άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να τη θαυμάσουν.

1973: Αρχίζει η δίκη για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Επτά κατηγορούμενοι κάθονται στο εδώλιο για τη διάρρηξη στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος στο κτήριο Γουότεργκεϊτ.

1974: Η Νέσι, το τέρας του Λοχ Νες, συλλαμβάνεται από το φωτογραφικό φακό.

1975: Η Έλλα Γκράσο, γίνεται Κυβερνήτης του Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα Κυβερνήτη, που δε διαδέχτηκε τον άντρα της στο αξίωμά του.

1977: Στον Ισθμό της Κορίνθου το λιμενικό σταματά καράβι που έχει ξεκινήσει από τον Λίβανο. 11 τόνοι χασίς, κρυμμένοι μέσα σε κεντήματα, κατάσχονται. Το γεγονός εμπνέει το Βασίλη Τσιτσάνη, που γράφει το τραγούδι «Το βαπόρι απ' την Περσία».

1979: Οι κακές καιρικές συνθήκες στη χώρα μας προκαλούν πολλά τροχαία δυστυχήματα, καθώς και προβλήματα στις επικοινωνίες.

1980: Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελιώνει το Ολυμπιακό Στάδιο.

1981: Στην Ελλάδα, αρχίζει η εφαρμογή του πενθήμερου για όλα τα σχολεία, εκτός από τα Γυμνάσια και τα Γενικά Λύκεια.

1981: Η τραγωδία της Θύρας 7 του σταδίου «Καραΐσκάκη». Μετά το τέλος του αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ (6-0) οι οπαδοί των ερυθρολεύκων, στην προσπάθειά τους να βγουν έξω από το γήπεδο, βρίσκουν τη Θύρα 7 κλειστή, με αποτέλεσμα να ποδοπατηθούν. Ο απολογισμός: 21 νεκροί και 32 τραυματίες.

1981: Στην περιοχή Τρανς εν Πρόβες της Γαλλίας ένας αγρότης αναφέρει ότι είδε ένα UFO. Θεωρείται η πιο προσεκτικά και ολοκληρωτικά καταγεγραμμένη αναφορά στην ιστορία καθώς το σκάφος άφησε πίσω του ίχνη στο έδαφος τα οποία αναλύθηκαν.

1982: Νέα μέτρα για την αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας εξαγγέλλει ο υπουργός Συντονισμού, Απόστολος Λάζαρης.

1989: Στον αγώνα Λάρισα- Ηρακλής (3-1), ο Γιώργος Παπαδόπουλος του Ηρακλή προκαλεί διπλό κάταγμα σε κνήμη και περόνη στον Κώστα Κολομητρούση της Λάρισας και αργότερα τιμωρείται με ρεκόρ αποκλεισμού 16 αγωνιστικών.

1990: Σύμφωνα με την καταγγελία του Αμερικανού πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Ράμσεϊ Κλαρκ, η εισβολή των ΗΠΑ στον Παναμά στοιχίζει τη ζωή σε 7.000 ανθρώπους.

1991: Νεκρός πέφτει ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας σε συμπλοκές σχολικών και εξωσχολικών σε Λύκειο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων. Για τη δολοφονία δικάστηκε ο Γιάννης Καλαμπόκας που αποφυλακίστηκε επτά χρόνια μετά.

1992: Ο Νίκος Γκάλης αναδεικνύεται ως ο 6ος καλύτερος Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών σε δημοψήφισμα του περιοδικού «FIBA Basketball Magazine» με 251 ψήφους.

1993: Ο Έλβις γίνεται γραμματόσημο και αποτελεί τον πρώτο τραγουδιστή της ροκ, που εμφανίζεται στα αμερικάνικα γραμματόσημα.

1994: Ο ρώσος κοσμοναύτης Βαλερί Πολιακόφ εκτοξεύεται με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ 18» για το διαστημικό σταθμό «Mir». Θα σπάσει το ρεκόρ παραμονής στο διάστημα, με 437 ημέρες.

1998: Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάζεται ο Ραμζί Γιουσέφ, κατηγορούμενος για το σχεδιασμό της βομβιστικής επίθεσης εναντίον του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, καθώς και για το σχεδιασμό του Σχεδίου Bonjikka, προάγγελου των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.

1998: Κοσμολόγοι ανακοινώνουν ότι, το Σύμπαν διαστέλλεται με γοργούς ρυθμούς.

2004: Η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου του κόμματος στις 6-8 Φεβρουαρίου, οπότε και θα εκλεγεί ο νέος πρόεδρος του κινήματος. Μετά τη λήξη της συνεδρίασης της ΚΕ, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνει και επισήμως την υποψηφιότητά του. Ψηφίζουν 1.020.145 μέλη και φίλοι του κινήματος, ο μοναδικός υποψήφιος λαμβάνει 1.017.085 ψήφους, ενώ υπάρχουν και 3.060 άκυρα – λευκά.

2010: Στην Ανγκόλα ομάδα ανταρτών επιτίθεται στο πούλμαν της αποστολής της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδα του Τόνγκο που πηγαίνει να συμμετάσχει στο Κόπα Άφρικα. Τρία άτομα σκοτώνονται.

2010: 90 χρόνια μετά τη δημιουργία του, ο πήλινος «Κερδώος Ερμής» του Γιαννούλη Χαλεπά, τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί επί δεκαετίες, εκτίθεται και πάλι μαζί με άλλα έργα του καλλιτέχνη στη Γκαλερί Καλφαγιάν, στην Αθήνα. Το γλυπτό, ύψους μόλις 29 εκατοστών, βρέθηκε σε ιδιωτική συλλογή στη Θεσσαλονίκη.

2011: Κατά την προσπάθεια δολοφονίας της γερουσιαστού της Αριζόνα, Γκάμπριελ Γκίφορντς, σκοτώνονται έξι άτομα. Η Γκίφορντς τελικά επιζεί αλλά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα υγείας.

2015: Παραδίδεται εθελοντικά στην αστυνομία στο Σαρλβίλ-Μεζιέρ ο 18χρονος Χαμίντ Μουράντ, ύποπτος για την επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo.

Γεννήσεις σαν σήμερα

1405 – Κωνσταντίνος 11ος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου.

1823 – Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, Ουαλός φυσιοδίφης, ανθρωπολόγος και βιολόγος.
Ο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας (Alfred Russel Wallace, 8 Ιανουαρίου 1823 – 7 Νοεμβρίου 1913), ήταν Ουαλός φυσιοδίφης, εξερευνητής, γεωγράφος, ανθρωπολόγος και βιολόγος. Η ανεξάρτητη πρόταση του Γουάλας για τη θεωρία της εξέλιξης προέτρεψε τον Δαρβίνο να δημοσιοποιήσει την δική του πιο ανεπτυγμένη και βασισμένη σε μεγαλύτερη έρευνα, αλλά ανέκδοτη, θεωρία νωρίτερα από ότι ο ίδιος επιθυμούσε. Ο Γουάλας είναι επίσης γνωστός ως ο "πατέρας της βιογεωγραφίας".

1841 - Αλεξάντερ Στιούαρτ Μάρρεϊ, Σκωτσέζος αρχαιολόγος.
Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1841 στο Άρμπροθ (Arbroath). Εκεί πήγε σχολείο, στο Royal High School του Εδιμβούργου. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Διορίστηκε στο Βρετανικό Μουσείο το 1867 ως βοηθός στο τμήμα Ελληνικών και Ρωμαϊκών αρχαιοτήτων και διαδέχτηκε εκεί τον Τσαρλς Τόμας Νιούτον το 1886.
Διηύθυνε αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κύπρο το 1894-1896. Τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του με τίτλους από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης το 1887 και αναγορεύτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών το 1990.

1909 - Νικόλαος Πλάτων, Έλληνας αρχαιολόγος.
Ο Νικόλαος Πλάτων (Κεφαλονιά, 8 Ιανουαρίου 1909 - 28 Μαρτίου 1992, Αθήνα), ήταν Έλληνας αρχαιολόγος στον τομέα της προϊστορικής αρχαιολογίας. Διενήργησε ανασκαφές στον κάτω Ζάκρο της Κρήτης, όπου ανακάλυψε μινωικό ανάκτορο. Μεταξύ άλλων τιμήθηκε και με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα.
Γεννήθηκε το 1909 στα Μεσοβούνια Κεφαλονιάς, αλλά από μικρός εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στο Ηράκλειο, όπου ο πατέρας του Ελευθέριος Πλάτων, υπηρετούσε ως διευθυντής του κρατικού Χημείου. Στο Ηράκλειο ολοκλήρωσε και τις εγκύκλιες σπουδές του. Σπούδασε Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τελείωσε το διδακτορικό του στο Παρίσι (Ecole pratique des hautes etudes). Ξεκίνησε το 1930 την αρχαιολογική του σταδιοδρομία ως βοηθός στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Το 1937, γύρισε στο Παρίσι για σπουδές και το 1939 επέστρεψε στην Κρήτη, έγινε διευθυντής του Μουσείου Ηρακλείου και της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Κρήτης. Διεξήγε ανασκαφές στο ανατολικότερο κέντρο της Κρήτης, στον κάτω Ζάκρο.
Το 1945, η ιδιότητά του ως Έφορος επεκτείνεται σε όλη την Κρήτη μέχρι το 1962. Διέσωσε τα εκθέματα του Μουσείου του Ηρακλείου, το κτίριο του οποίου έπαθε μεγάλες ζημιές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1960 ως το 1962, ορίστηκε διευθυντής της Αρχαιολογικής Περιφέρειας Αθηνών και του Μουσείου Ακροπόλεως. Το 1962, βρέθηκε επικεφαλής της αρχαιολογικής περιφέρειας Βοιωτίας και έκανε ανασκαφές στη Θήβα. Το 1965 έγινε καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1974 στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου, νεοσυσταθέν τότε.
Πρότεινε στο Συνέδριο Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αμβούργου το 1958 ένα διαφορετικό σύστημα χρονολόγησης του μινωικού πολιτισμού, στηριγμένο κυρίως στις μεταβολές του ανακτορικού συστήματος με την εναλλακτική χρονολογική αλληλουχία: Προανακτορική (ΠM I–MM I), Πρωτοανακτορική (MM I–MM III), Νεοανακτορική l (MM III–ΥΜ II [ΥΜ IIIa στην Κνωσσό]) και Μεταανακτορική (ΥΜ III).[10] Η ακαδημαϊκή κοινότητα αποδέχθηκε το νέο χρονολογικό σχήμα, χωρίς ωστόσο να απορρίψει το σχήμα που είχε προτείνει ο Άρθουρ Έβανς.
Λίγο πριν το θάνατό του, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, από ανώτατα πνευματικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού και από το ιταλικό κράτος.

1922 – Χοσέ Μπεναζέραφ, Γάλλος σκηνοθέτης και παραγωγός.
Ο Χοσέ Μπεναζέραφ (Jose Benazeraf, 8 Ιανουαρίου 1922 - 1 Δεκεμβρίου 2012) ήταν σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του γαλλικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήμες, ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας το 1958 την παραγωγή του φιλμ Les lavandieres du Portugal με σκηνοθέτη τον Pierre Gaspard-Huit. Στη δεκαετία του 1960 άρχισε να σκηνοθετεί ερωτικές ταινίες ξεκινώντας με το L'eternite pour tous το 1961. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετακινήθηκε στο χώρο του πορνό γυρίζοντας κυρίως χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές κατευθείαν για την αγορά του βίντεο, κάτι που αποτέλεσε πλήγμα στην όποια φήμη του.

1926 – Γιάννης Χρήστου, έλληνας συνθέτης. (Θαν. 8/1/1970)
Ο Γιάννης Χρήστου (8 Ιανουαρίου 1926 — 8 Ιανουαρίου 1970) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και φιλοσόφους της μουσικής του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Jani Christou.
Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής και του έργου του ήταν οι έντονες φιλοσοφικές και μεταφυσικές του ανησυχίες, τις οποίες συσχέτιζε άμεσα με την μουσική, προσπαθώντας να αναδείξει την πανανθρώπινη θρησκευτική, μεταφυσική και μυστικιστική της διάσταση, πέραν από ιστορικές περιόδους, τεχνοτροπίες, πολιτισμούς και συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα. ‘
Έχοντας βαθιές γνώσεις φιλοσοφίας, ψυχολογίας, θρησκειολογίας, κοινωνικής ανθρωπολογίας, Ιστορίας της Τέχνης αλλά και αποκρυφισμού, ανέπτυξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα και τη δική του ορολογία για μια μεταφυσική της μουσικής και προσπάθησε ιδιαίτερα με τα τελευταία του έργα να υλοποιήσει τις ιδέες του σε ένα ευρύτερο «μεταμουσικό» πλαίσιο, όπου η μουσική ήταν κάτι πέρα από μουσική, συνεργαζόμενη με πολλές τέχνες με έναν νέο, υπερβατικό και λυτρωτικό τρόπο.

1929 - Δημήτρης Σαραντάκος, από τη Μυτιλήνη ήταν Έλληνας χημικός μηχανικός και συγγραφέας.  (8 Ιανουαρίου 1929 - 17 Δεκεμβρίου 2011)
Ο Δημήτρης Σαραντάκος (1929-2011) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και πέθανε στην Αθήνα, γιος του Νικολάου (1903-1977) από τη Μάνη, βασικού συνεργάτη της εγκυκλοπαίδειας "Ήλιος" στην τελευταία της περίοδο και της ποιήτριας Ελένης Μυρογιάννη (1907-1987).
Αποφοίτησε από τη σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα ως το 1989 ως ελεύθερος επαγγελματίας στη βιομηχανία και τον τουρισμό, και συνταξιοδοτήθηκε τελικά από την Αγροτική Τράπεζα.
Από τότε άρχισε να εκδίδει τη σατιρική εφημερίδα -μετά περιοδικό- το Φιστίκι, στην Αίγινα, που από το 2009 μετατράπηκε σε ιστολόγιο με το ίδιο όνομα. Το μπλογκ διατηρείται σήμερα, δημοσιεύοντας κυρίως ακυκλοφόρητα κείμενα του Δημήτρη Σαραντάκου.
Σύζυγός του ήταν η ποιήτρια Κική Σαραντάκου με την οποία έκαναν γιο τον συγγραφέα Νίκο Σαραντάκο.

1935 – Έλβις Πρίσλεϊ, αμερικανός τραγουδιστής, ο «βασιλιάς» του rock ‘n’ roll.
Ο Έλβις Άαρον Πρίσλεϊ, γεννήθηκε στο Τουπέλο του Μισισίπι. Γνωστός και με το προσωνύμιο "Βασιλιάς της Ροκ εν Ρολ" και "Βασιλιάς" (αγγ. "The King"), ήταν τραγουδιστής, μουσικός και ηθοποιός ενώ θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες των τελευταίων 50 ετών.

1942 – Στήβεν Χώκινγκ, Άγγλος φυσικός και συγγραφέας.
O Στήβεν Χώκινγκ είναι Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών εργασιών του ήταν μια συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ επάνω σε θεωρήματα βαρυτικής μοναδικότητας στα πλαίσια της γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία.

1947 – Ντέιβιντ Μπόουι, Άγγλος μουσικός.
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς, γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι ή Μπάουι (David Bowie), ήταν δημοφιλής Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ηθοποιός. Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε πολλούς καλλιτέχνες που αναφέρθηκαν με τα καλύτερα λόγια για αυτόν, τόσο σαν άνθρωπο, όσο και σαν μουσικό.

1955 – Σπύρος Λιβαθηνός,  Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στη θέση του μέσου.

1980 – Φαίη (Σοφία) Σκορδά, ελληνίδα τηλεπαρουσιάστρια.
Η Σοφία (Φαίη) Σκορδά γεννήθηκε στο Κιλκίς όπου και μεγάλωσε. Ο πατέρας της, Δημήτριος Σκορδάς είναι ακτινολόγος ενώ η μητέρα της, Εύα Αλεξανδρίδη, διατηρεί κατάστημα υποδημάτων στην πόλη. Έχει έναν αδερφό, τον Νότη, και είναι ανιψιά του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Φλωρίδη. Η καταγωγή της είναι από τα Άνω Πορόια Σερρών και τη Θράκη.
Σπούδασε Κριτικός Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και έχει μεταπτυχιακό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ως φοιτήτρια υπήρξε μαθήτρια του Ουμπέρτο Έκο ενώ η πτυχιακή της εργασία είχε θέμα τη Μελίνα Μερκούρη. Γνωρίζει άπταιστα Αγγλικά και Ιταλικά.
Ξεκίνησε την τηλεοπτική της καριέρα ως θεατρολόγος στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης και παράλληλα εργάστηκε στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Κατά τις σπουδές της στην Μπολόνια της Ιταλίας και μετέπειτα στην Ελλάδα εργάστηκε ερασιτεχνικά στο χώρο της μόδας παίρνοντας μέρος σε φωτογραφήσεις για καλλυντικά, επιδείξεις μόδας κλπ. Η πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση είχε ως αντικείμενο την κοσμική ζωή της Θεσσαλονίκης αλλά στα μέσα της σεζόν εγκατέλειψε την TV 100 προκειμένου να μεταβεί στον τηλεοπτικό σταθμό της συμπρωτεύουσας Μακεδονία TV, όπου παρουσίαζε την πρωινή εκπομπή «Καλημέρα».
Το 2006, αποφάσισε να μετακομίσει στην Αθήνα, προκειμένου να ακολουθήσει μεγαλύτερη καριέρα στο χώρο της τηλεόρασης. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 έως το 2010, παρουσίαζε την εκπομπή «Πολύ μπλα μπλα» στον τηλεοπτικό σταθμό Alter. Το 2010 πήρε μεταγραφή για τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, όπου έως το 2013 παρουσίαζε από κοινού με τον πρώην σύζυγό της Γιώργο Λιάγκα την πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή «Πρωινό MOU». Από το 2013 μέχρι το καλοκαίρι του 2016 παρουσίαζαν ξανά μαζί την επίσης πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή «Το Πρωινό» στον ΑΝΤ1. Τον Οκτώβριο του 2016 έγινε η κεντρική παρουσίαστρια της πρωινής ψυχαγωγικής εκπομπής «Το Πρωινό» καθώς ο Γιώργος Λιάγκας ανέλαβε την παρουσίαση βραδινών σόου.
Στις 20 Ιουνίου 2010, παντρεύτηκε στη Βάρκιζα Αττικής, τον επίσης παρουσιαστή και δημοσιογράφο Γιώργο Λιάγκα. Στις 19 Απριλίου 2011 ήρθε στον κόσμο ο πρώτος τους γιος, Γιάννης, ενώ στις 11 Μαΐου 2014 γεννήθηκε ο δεύτερος γιος τους, Δημήτρης.
Τον Νοέμβριο του 2016 το ζευγάρι ανακοίνωσε ότι παίρνει διαζύγιο μετά από έξι χρόνια έγγαμου βίου.

1981 - Γιάννης Κοκκώδης, Έλληνας κολυμβητής.

1983 - Φελίπε Κολόμπο, Μεξικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.

1983 - Κρις Μάστερς, Αμερικανός παλαιστής.

1984 - Κιμ Γιονγκ Ουν, Βορειοκορεάτης ηγέτης.

1986 - Νταβίδ Σίλβα, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

1988 - Αδριάν Λόπεθ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

1992 - Απόστολος Βέλλιος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1999-Νταμιάνο Νταβίντ,Ιταλός τραγουδιστής στο συγκρότημα "maneskin".

2011 - Ιωσηφίνα, πριγκίπισσα της Δανίας.

Θάνατοι σαν σήμερα

1107 – Έντγκαρ, βασιλιάς της Σκωτίας

1324 – Μάρκο Πόλο, ήταν Βενετός Ιταλός έμπορος και εξερευνητής.
Ο Μάρκο Πόλο (περ. 1254 - 8 Ιανουαρίου 1324) ήταν Βενετός έμπορος και εξερευνητής, τα ταξίδια του οποίου καταγράφηκαν στο βιβλίο Τα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο, όπου περιγράφονται από τον ίδιο όλα όσα είδε και έζησε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Κεντρική Ασία και την Κίνα. Έμαθε για το εμπόριο κατά τη διάρκεια των ετών που ο πατέρας του, Νίκολο, και ο θείος του, Μαφέο, ταξίδευαν στην Ασία όπου και συνάντησαν τον Κουμπλάι Χαν.
Το 1269 επέστρεψαν στη Βενετία και είδαν για πρώτη φορά τον Μάρκο. Οι τρεις τους ξεκίνησαν για ένα επικό ταξίδι στην Ασία και επέστρεψαν μετά από 24 χρόνια οπότε και βρήκαν τη Βενετία να βρίσκεται σε πόλεμο με τη Γένοβα. Ο Μάρκο Πόλο φυλακίστηκε και υπαγόρευσε τις ιστορίες του στον συγκρατούμενό του. Αφέθηκε ελεύθερος το 1299 και έγινε ένας πλούσιος έμπορος, παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά.
Πέθανε το 1324 και θάφτηκε στο Σαν Λορέντζο.
Το πρωτοποριακό ταξίδι του ενέπνευσε τον Χριστόφορο Κολόμβο και άλλους. Το όνομα του Μάρκο Πόλο δόθηκε, μεταξύ άλλων, στο αεροδρόμιο της Βενετίας και σ' ένα είδος προβάτου ενώ οι περιπέτειές του ενέπνευσαν βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες. Επηρέασε επίσης την ευρωπαϊκή χαρτογραφία, οδηγώντας στη δημιουργία του Παγκόσμιου χάρτη του Φρα Μάουρο.

1642 – Γαλιλαίος Γαλιλέι, Ιταλός αστρονόμος, φιλόσοφος και φυσικός.
Ο Γαλιλαίος Γαλιλέι, γνωστός ως Γαλιλαίος, ήταν Ιταλός φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιστημονική επανάσταση. Οι ευγενείς, ακόμη και βασιλείς των διαφόρων χωρών της Ευρώπης παρακολουθούσαν τις διαλέξεις του και σύντομα έφτασε να ομιλεί σε ακροατήριο που το αποτελούσαν πάνω από 2.000 διακεκριμένες προσωπικότητες της Ευρώπης.

1713 – Αρκάντζελο Κορέλι, Ιταλός συνθέτης και βιολιστής.
Ο Αρκάντζελο Κορέλλι (Arcangelo Corelli, 17 Φεβρουαρίου 1653 – 8 Ιανουαρίου 1713) ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολιστής. Γεννήθηκε στο Φουζινιάνο της επαρχίας Ραβένα κοντά στην Μπολόνια. Καταγόταν από οικογένεια πλούσιων γαιοκτημόνων. Ο πατέρας του πέθανε πριν από τη γέννηση του και ανατράφηκε από τη μητέρα του μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του. Αφού ταξίδεψε στη Γερμανία, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Είχε την εύνοια του καρδινάλιου Οτομπόνι, στο ανάκτορο του οποίου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του διευθύνοντας συναυλίες.
Ο Κορέλλι ήταν περιζήτητος ως εκτελεστής του βιολιού και ως συνθέτης. Κατάφερε να αναδείξει το βιολί σαν όργανο και να το καθιερώσει τόσο ως σολιστικό όσο και ως όργανο για την ορχήστρα. Έγραψε τέσσερα έργα, που το καθένα αποτελείται από 12 τρίο σονάτες (σονάτες για τρία όργανα, δυο βιολιά και ένα βαθύτερο έγχορδο ή ένα τσέμπαλο). Επίσης έγραψε ένα έργο με τρίο σονάτες για βιολί, βιολόνε και τσέμπαλο και ένα έργο με 12 κοντσέρτι γκρόσι. Ο Κορέλλι ήταν, επίσης, και σπουδαίος δάσκαλος. Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται οι Τζεμινιάνι και Λοκατέλι.
Πέθανε στη Ρώμη το 1713.

1896 – Πωλ Βερλαίν, Γάλλος ποιητής.
O Πολ Βερλαίν (Paul Verlaine, 30 Μαρτίου 1844, Μετζ - 8 Ιανουαρίου 1896, Παρίσι) ήταν Γάλλος ποιητής που συνδέθηκε με τη σχολή του παρνασσισμού και αργότερα αποτέλεσε ηγετική φυσιογνωμία του κινήματος του συμβολισμού και της Παρακμής. Ο Βερλαίν χαρακτηρίζεται ως ένας καθαρά λυρικός ποιητής που σημάδεψε μία μετάβαση από το ρομαντισμό στο κίνημα του συμβολισμού, και διακρίνεται για τo μουσικό αποτέλεσμα της γραφής του, μέσα από τη χρήση αρκετών μυστικών της γαλλικής προσωδίας, όπως τις παρηχήσεις, τις συνηχήσεις και τους ανισοσύλλαβους στίχους. Παρά το γεγονός πως το έργο του επέδρασε καταλυτικά στη διαμόρφωση του συμβολισμού, ο ίδιος αργότερα τον αποκήρυξε, καθώς το κίνημα απέκλινε ακόμα περισσότερο από τις παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, ενώ ο Βερλαίν υποστήριζε την αναγκαιότητα ορισμένων, όπως για παράδειγμα της ομοιοκαταληξίας του στίχου.

1902 – Γεώργιος Αλ. Μαυροκορδάτος, ήταν συλλέκτης και ιστοριοδίφης. (23 Απριλίου 1839 - 8 Ιανουαρίου 1902)
Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1839 στην Αθήνα και ήταν το έκτο παιδί του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Ασχολήθηκε με την συλλογή σπάνιων βιβλίων και χειρογράφων και στην οικία του στο Παρίσι διατηρούσε πλούσια βιβλιοθήκη. Το 1880 διορίστηκε πρεσβευτής στη Ρώμη αλλά έναν μόλις μήνα αργότερα ανακλήθηκε εξαιτίας παραιτήσεως της κυβέρνησης Τρικούπη.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του χρηματοδοτούσε διαφόρους ιστορικούς, μεταξύ των οποίων και τον Κωνσταντίνο Σάθα που ασχολούντο με την ιστορία της οικογενείας του αλλά και γενικότερα με την ελληνική. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιστολή του προς την μητέρα του τον Μάιο του 1860, με την οποία τους ανακοινώνει την αποτυχία του στις εξετάσεις νομικής και οτι τίθεται όλος στις διαταγές τους.
Απεβίωσε άτεκνος στο Παρίσι στις 8 Ιανουαρίου του 1902. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Σίνα, κόρη του Σίμωνος Σίνα, γεγονός που του επέτρεπε να έχει οικονομική άνεση.

1916 - Θέμος Άννινος, Έλληνας γελοιογράφος.

1925 - Φερνάντ Σανζ, Γάλλος ποδηλάτης.

1941 – Λόρδος Ρόμπερτ Μπαίηντεν-Πάουελ, Άγγλος στρατιωτικός και συγγραφέας.
Ο Ρόμπερτ Στίβενσον Σμιθ Μπέηντεν-Πάουελ, 1ος Βαρώνος Μπέηντεν-Πάουελ (Robert Stephenson Smyth Baden-Powell, 1st Baron Baden-Powell), (22 Φεβρουαρίου 1857 στο Λονδίνο - 8 Ιανουαρίου 1941 στο Νυερί της Κένυα), Α' Βαρώνος Μπέηντεν-Πάουελ, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος, Ιππότης-Διοικητής του Τάγματος του Λουτρού ήταν ο Ιδρυτής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προσκοπικής Κίνησης (WOSM).
Ο Λόρδος Πάουελ, όταν ακόμη υπηρετούσε ως Ίλαρχος στον Αγγλικό Στρατό των Ινδιών το 1884, αντιλήφθηκε ότι η εκπαίδευση των στρατιωτών του χώλαινε, καθώς δεν είχαν καλή στρατιωτική διαπαιδαγώγηση. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε πολύ και, το 1889 εξέδωσε σχετικό φυλλάδιο, το οποίο ονόμασε "Βοήθημα για τους ανιχνευτές του Στρατού" (Aid to Scoutmastersip). Τον επόμενο χρόνο οι Άγγλοι βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση στη Νότια Αφρική (Πόλεμος των Μπόερς). Ο Μπέηντεν - Πάουελ υπηρετούσε ως φρούραρχος της πόλης Μαϊφκινγκ, έχοντας λάβει το βαθμό του Στρατηγού. Η πόλη του πολιορκήθηκε από τους Μπόερς και διέθετε δύναμη μόνον 700 ανδρών της Αστυνομίας και εθελοντών. Τότε ο Πάουελ κάλεσε τα παιδιά της πόλης να βοηθήσουν στις δευτερεύουσες στρατιωτικές εργασίες. Η βοήθεια αυτή ήταν τόσο χρήσιμη, που ο Στρατηγός σκέφτηκε την παροχή συστηματικής εξωσχολικής εκπαίδευσης στους νέους, ώστε να αποκτούν ικανότητες και δεξιότητες που θα τους βοηθούσαν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής. Το 1907 έθεσε την ιδέα του σε εφαρμογή, δημιουργώντας μια εκπαιδευτική κατασκήνωση στο νησί Μπράουνσι της Αγγλίας (1 - 10 Αυγούστου 1907). Γι' αυτό και η 1η Αυγούστου θεωρείται επίσημα, από την Παγκόσμια Οργάνωση Προσκοπικής Κίνησης ως η ημέρα που ξεκίνησε ο Προσκοπισμός.

1942 – Ιωσήφ Ρόδερφορντ, Αμερικανός θρησκευτικός εκδότης.
Ο Ιωσήφ Φραγκλίνος Ρόδερφορντ (8 Νοεμβρίου 1869 – 8 Ιανουαρίου 1942), έγινε ευρύτερα γνωστός ως ο δεύτερος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, το κύριο νομικό σωματείο που χρησιμοποιείται από την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πριν από τον Ρόδερφορντ πρόεδρος της Εταιρίας ήταν ο Κάρολος Ρώσσελ, ενώ μετά από τον Ρόδερφορντ ακολούθησε ως πρόεδρος ο Νάθαν Νορ.
Ο Ρόδερφορντ γεννήθηκε από γονείς Βαπτιστές σε ένα αγρόκτημα της κομητείας Μόργκαν, στο Μισούρι των Η.Π.Α., στις 8 Νοεμβρίου 1869. Όταν έγινε 16 ετών, ο πατέρας του τού επέτρεψε να πάει στο κολέγιο, με την προϋπόθεση ότι θα κάλυπτε ο ίδιος τα έξοδά του και ότι θα πλήρωνε και έναν εργάτη που θα προσλάμβαναν για να τον αντικαθιστά στο αγρόκτημα. Εξασφάλισε με αποφασιστικότητα ένα δάνειο από κάποιον φίλο του και κατάφερε να πάει στο κολέγιο ενώ παράλληλα σπούδαζε και νομικά.
Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του πέρασε δύο χρόνια εκπαιδευόμενος από τον δικαστή Ε. Λ. Έντουαρντς. Σε ηλικία 20 ετών έγινε πρακτικογράφος στα δικαστήρια της Δέκατης Τέταρτης Δικαστικής Περιφέρειας του Μισούρι. Στις 5 Μαΐου 1892, του δόθηκε η άδεια να εξασκεί το δικηγορικό επάγγελμα στο Μισούρι. Αργότερα ο Ρόδερφορντ εκτέλεσε χρέη εισαγγελέα επί τέσσερα χρόνια στην Μπούνβιλ του Μισούρι. Πιο μετά διετέλεσε κατά καιρούς ειδικός/αναπληρωτής δικαστής στο Δικαστήριο της Όγδοης Δικαστικής Περιφέρειας του Μισούρι. Γι’ αυτό, έγινε γνωστός ως «δικαστής» Ρόδερφορντ.

1944 - Ναπολέων Λαπαθιώτης, Έλληνας ποιητής.

1948 – Κουρτ Σβίττερς, Γερμανός καλλιτέχνης.
Ο Κουρτ Σβίττερς (πραγματικό όνομα Herman Edward Karl Julius Switters, 20 Ιουνίου 1887 - 8 Ιανουαρίου 1948) ήταν Γερμανός καλλιτέχνης. Το έργο του συνδέθηκε κυρίως με τα κινήματα του ντανταϊσμού και του κονστρουκτιβισμού και εκδηλώθηκε σε διαφορετικά είδη τέχνης, στη ζωγραφική, στη γλυπτική, στην ποίηση και κυρίως στην τεχνική του κολάζ.

1948 - Ρίχαρντ Τάουμπερ, Αυστριακός τενόρος.

1950 - Γιόζεφ Σουμπέτερ, Αυστριακός οικονομολόγος.

1962 - Θεόκλητος Β΄, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

1970 – Γιάννης Χρήστου, Έλληνας συνθέτης και φιλόσοφος της μουσικής.
Ο Γιάννης Χρήστου (8 Ιανουαρίου 1926 — 8 Ιανουαρίου 1970) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και φιλοσόφους της μουσικής του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Jani Christou. Κύριο χαρακτηριστικό της ζωής και του έργου του ήταν οι έντονες φιλοσοφικές και μεταφυσικές του ανησυχίες, τις οποίες συσχέτιζε άμεσα με την μουσική, προσπαθώντας να αναδείξει την πανανθρώπινη θρησκευτική, μεταφυσική και μυστικιστική της διάσταση, πέραν από ιστορικές περιόδους, τεχνοτροπίες, πολιτισμούς και συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα. ‘Έχοντας βαθιές γνώσεις φιλοσοφίας, ψυχολογίας, θρησκειολογίας, κοινωνικής ανθρωπολογίας, Ιστορίας της Τέχνης αλλά και αποκρυφισμού, ανέπτυξε το δικό του φιλοσοφικό σύστημα και τη δική του ορολογία για μια μεταφυσική της μουσικής και προσπάθησε ιδιαίτερα με τα τελευταία του έργα να υλοποιήσει τις ιδέες του σε ένα ευρύτερο «μεταμουσικό» πλαίσιο, όπου η μουσική ήταν κάτι πέρα από μουσική, συνεργαζόμενη με πολλές τέχνες με έναν νέο, υπερβατικό και λυτρωτικό τρόπο.

1989 -  Ανδρέας Φιλιππίδης του Εμμανουήλ, ήταν Έλληνας ηθοποιός. (Αθήνα 6 Ιανουαρίου 1919 - Αθήνα 8 Ιανουαρίου 1989)
Ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο ελεύθερο Θέατρο και λίγα χρόνια ως θιασάρχης. Σκηνοθέτησε έργα των Τσέχωφ, Μολιέρου, Ξενόπουλου κ.ά. ενώ για 20 χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη δραματική σχολή Θεοδοσιάδη.
Έχει εμφανιστεί σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, συνεργαζόμενος με το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση.Υπήρξε και ενεργός σκακιστής, πρωταθλητής στο Α' πρωτάθλημα ηθοποιών το 1972. Το 1985 παρουσίασε την εκπομπή "Τυχερή σκακιέρα" . Μετά τη δικτατορία εξελέγη αντιπρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Υπήρξε σύζυγος της ηθοποιού Δέσπως Διαμαντίδου και της Λίλλης Παπαγιάννη. Κηδεύτηκε στου Ζωγράφου.

1991 – Νίκος Τεμπονέρας, Έλληνας μαθηματικός και εκπαιδευτικός.
Ο Νίκος Τεμπονέρας (1954 - Πάτρα, 8 Ιανουαρίου 1991) ήταν μαθηματικός και εκπαιδευτικός αριστερών πεποιθήσεων και στέλεχος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Το όνομά του έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, όταν δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990-91.
Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλειου Κοντογιαννόπουλου (θα ακολουθούσαν τέσσερα θύματα, στην Αθήνα από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ. Μαρούσης στη διάρκεια διαδήλωσης). Δράστης της δολοφονίας ήταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, δημοτικός σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) στην Πατρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Η δολοφονία έγινε στις 8 Ιανουαρίου 1991. Ο Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι στη διάρκεια βίαιων επεισοδίων που σημειώθηκαν στο υπό κατάληψη Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας στην πλατεία Βουδ. Οι ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ «Κένταυροι» και «Ρέιντζερ» βαφτίζονται από την κυβέρνηση 'ομάδες αγανακτισμένων πολιτών'[εκκρεμεί παραπομπή] με στόχο την ανακατάληψη των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη. Ο Καλαμπόκας επικεφαλής των ομάδων αυτών μαζί με τους Μυλωνά, Σπίνο, Γραμματικα, Γραμματικόπουλο, με λοστούς και ρόπαλα επιχείρησαν να σπάσουν τη κατάληψη, την οποία υποστήριζαν αρκετοί γονείς και καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο δολοφονηθείς Τεμπονέρας, ιδιαίτερα αγαπητός, σύμφωνα με τις μετέπειτα μαρτυρίες και καταθέσεις, στους μαθητές του.
Η δολοφονία του Τεμπονέρα, η οποία συνέβη σε μία περίοδο οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης, ξεσήκωσε κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών σε όλη την Ελλάδα. Την επαύριο της δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε. Ο Καλαμπόκας δικάστηκε στο Βόλο έχοντας ως συνηγόρους υπεράσπισής του τρία κορυφαία ονόματα του τότε νομικού κόσμου, όλους προερχόμενους πολιτικά από το χώρο του κόμματος της ΝΔ. και συγκεκριμένα τους Απόστολο Ανδρεουλάκο, Κώστα Κωνσταντινίδη (καθηγητής Ποινικού Δικαίου), γνωστός από τη δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά όπου συμμετείχε ως δημόσιος κατήγορος) και Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο (πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ) καταδικάστηκε πρωτόδικα για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως σε ισόβια κάθειρξη (απόφαση 22-24/93 ΜΟΔ Βόλου) ενώ αργότερα η ποινή του μειώθηκε σε 17 χρόνια και 3 μήνες (απόφαση 59/94 ΜΟΕ Λάρισας)[2] και, τελικώς, ύστερα από αναίρεση της απόφασης από τον Άρειο Πάγο, σε 16 χρόνια και 9 μήνες. Αποφυλακίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1998, 7 χρόνια αργότερα, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής που του επιβλήθηκε[3]. Το τότε Σχολικό Συγκρότημα 3ου & 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας και νυν 3ο Γυμνάσιο Πάτρας, τόπος δολοφονίας του Τεμπονέρα, σήμερα φέρει το όνομά του.

1996 – Φρανσουά Μιτεράν, γάλλος πολιτικός, που διετέλεσε Πρόεδρος της Γαλλίας (1981-1995). (Γεν. 26/10/1916).
Ο Μιτεράν γεννήθηκε στην πόλη Ζαρνάκ (Jarnac) της περιφέρειας Σαράντ (Charente). Ο πατέρας του ήταν αρχικά πράκτορας της Εταιρίας Σιδηροδρόμων «Παρίσι-Ορλεάνη» και στη συνέχεια έγινε παρασκευαστής όξους και πρόεδρος της γαλλικής συνομοσπονδίας οξοποιών. Είχε τρεις αδελφούς και τέσσερεις αδελφές. Ο Φρανσουά φοίτησε αρχικά στο Κολλέγιο του Αγίου Παύλου στην Ανγκουλέμ και στη συνέχεια σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, από το οποίο αποφοίτησε το 1937. Τα δύο επόμενα χρόνια (1937-39) εκπληρώνει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, κατατασσόμενος στο Πεζικό των αποικιών. Το 1938 σχετίζεται με ισχυρούς δεσμούς φιλίας με τον Εβραίο και Σοσιαλιστή Ζωρζ Νταγιάν (Georges Dayan), τον οποίο διασώζει από αντισημιτική επίθεση της ακροδεξιάς εθνικιστικής οργάνωσης "Αξιόν Φρανσέζ" (Action francaise).
Το 1939 ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Νομική στο Παρίσι και με την αναμενόμενη εμπλοκή της Γαλλίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καλείται εκ νέου υπό τα όπλα και αποστέλλεται στη Γραμμή Μαζινό ως υπαξιωματικός, κοντά στο Μονμεντύ. To 1940 τραυματίστηκε, συνελήφθη αιχμάλωτος και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία. Ύστερα από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες καταφέρνει τελικά να δραπετεύσει (1941). Επιστρέφοντας στη Γαλλία αρραβωνιάστηκε την Μαρί-Λουΐζ Τεράς (Marie-Louise Terrasse), με την οποία χώρισε το 1942. Έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Ονομάσθηκε από το Στρατηγό Ντε Γκωλ Γενικός Γραμματέας για τους Αιχμαλώτους Πολέμου και με την ιδιότητα αυτή έλαβε ενεργό μέρος στο Πρώτο Συμβούλιο της Προσωρινής Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας που πραγματοποιήθηκε στο ελεύθερο πλέον Παρίσι στις 17 Αυγούστου 1944.

1996 - Θεοφάνης Τόμπρας, Έλληνας στρατιωτικός.

2002 - Αλεξάντρ Μιχάιλοβιτς Πρόχοροφ, ήταν Ρώσος φυσικός γνωστός για την πρωτοποριακή έρευνα του πάνω στο λέιζερ για την οποία και πήρε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1964. (11 Ιουλίου 1916 - 8 Ιανουαρίου 2002).
Ο Πρόχοροφ γεννήθηκε στο 'Αθερτον, Κουΐνσλαντ της Αυστραλίας από Ρώσους γονείς η οποίοι είχαν μεταναστεύσει στην Αυστραλία για να αποφύγουν την καταστολή από την τσαρική κυβέρνηση. Το 1923 μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση επέστρεψαν στη Ρωσία. Το 1934 ο Πρόχοροφ μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης για να σπουδάσει φυσική. Αποφοίτησε το 1939 και πήγε στη Μόσχα για να δουλέψει στο Ινστιτούτο Λέμπεντεφ, στο εργαστήριο ταλαντώσεων με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό Νικολάι Παπαλέξη.
Η έρευνά του ήταν αφιερωμένη στη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην ιονόσφαιρα. Κατά την έναρξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου το 1941 στη Σοβιετική Ένωση, κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Πρόχοροφ πολέμησε στο πεζικό, και τραυματίστηκε δύο φορές σε μάχες, και του απονεμήθηκαν τρία μετάλλια, καθώς το μετάλλιο της Ανδρείας το 1946.
Το 1944 αποστρατεύθηκε και επέστρεψε στο Ινστιτούτο Λέμπεντεφ, όπου το 1946 υποστήριξε το Ph.D με τη διατριβή με θέμα «Θεωρία της Σταθεροποίησης της συχνότητας ενός Ταλαντωτή στη Θεωρία μικρής παραμέτρου».

2006 – Γιάννης Γκοβόστης, Έλληνας εκδότης.
Ο Γιάννης Γκοβόστης (1934 - 8 Ιανουαρίου 2006) ήταν Έλληνας εκδότης. Ήταν συνεχιστής του ομώνυμου εκδοτικού οίκου (που ιδρύθηκε το 1926) και τα βιβλία που εξέδιδε είχαν κυρίως περιεχόμενο μαρξιστικό. Μαζί με τον αδελφό του, Φραγκίσκο, παρέλαβε τον εκδοτικό οίκο από τον πατέρα του, Κώστα Γκοβόστη, το 1958.

2006 - Έλσον Εβέλιο Μπεσέρρα, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής.

2006 - Γεώργιος Γουλιέλμος, πρίγκιπας του Αννοβέρου.

2006 - Γιάννης Γκοβόστης, Έλληνας εκδότης.

2006 - Ραατμπέκ Σανατμπάγιεφ, Κιργίζιος παλαιστής.

2007 - Ιβόν ντε Κάρλο, Καναδή ηθοποιός.

2014 - Γιώργος Κόρος, Έλληνας βιολιστής και συνθέτης.

2017 - Τζέιμς Μάντσαμ, πρόεδρος των Σεϋχελλών.

2019 - Ήβη Μελεάγρου, Ελληνίδα συγγραφέας.

2019 - Φάνης Κακριδής, Έλληνας φιλόλογος.