Σοφία Αρβανίτη, σε μια συνέντευξη στον Σπύρο Καλαματιανό για το site Diaskedasi.info

Sofia Arvaniti-4

Η Σοφία Αρβανίτη είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνις με πολύ σπουδαία πορεία όχι μόνο στο τραγούδι αλλά και σαν στιχουργός και μετράει πολλές επιτυχίες/συνεργασίες στο ενεργητικό της. Επίσης είναι ένας άνθρωπος, σεμνός, ταπεινός, με σεβασμό και πάθος σε αυτό που κάνει τόσα χρόνια, τόσο επιτυχημένα… Πραγματική καλλιτέχνις δηλαδή… Την παρακολουθώ και την θαυμάζω χρόνια, είδα τα νέα πράγματα που ετοιμάζει για όλους εμάς και θεωρώ ότι βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας της. Με αφορμή αυτών των πραγμάτων θεώρησα ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να της πάρω μία συνέντευξη και να μου κάνει ποδαρικό για το 2017 όσον αφορά τους καλλιτέχνες. Έτσι βρεθήκαμε και ακολούθησε μια πάρα πολύ όμορφη κουβέντα που δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει. Διαβάστε παρακάτω μία σπάνια και ενδιαφέρουσα συνέντευξη που δόθηκε για το site Diaskedasi.info.

Από τον Σπύρο Καλαματιανό

Το υλικό που ντύνει την συνέντευξη είναι απ΄το προσωπικό αρχείο της Σοφίας Αρβανίτη

Sofia Arvaniti-5Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας με τις νέες επαγγελματικές δραστηριότητες…
Λοιπόν μετά από μία μεγάλη αποχή πολλών ετών, γιατί μπήκα σε διάφορους ρόλους, έκανα τη σύζυγο, την νοικοκυρά, την κηπουρό, το "pool boy", χίλια δύο πράγματα και ρόλους, όταν άφησα τα καλλιτεχνικά πίσω, όταν οι εταιρείες έκλειναν  η μία μετά την άλλη, ή όταν το τραγούδι στην δισκογραφία συρρικνώθηκε πάρα πολύ και λέω "άσε τώρα δεν με παίρνει πια ύστερα από τόσο αγώνα, το ζήσαμε το έργο, ότι κάναμε, κάναμε, κάνε κάτι άλλο" (Ο αγώνας που έπρεπε να καταβάλεις ήταν δεκαπλάσιος απ΄τα προηγούμενα ανθηρά χρόνια) και για μία δεκαετία περίπου, όπως σου είπα έκανα κάτι άλλο.

Είδα από την περίοδο που δεν ασχολιόμουν με την μουσική (μου άρεσε που έκανα όλους αυτούς τους ρόλους και είδα πως είναι να βγαίνεις απ΄το μαντρί και να μπαίνεις σε άλλους χώρους, σε άλλα πράγματα και ενασχολήσεις) αλλά δεν έγινα πιο ευτυχισμένη. Με κάποιον τρόπο μου ξαναγεννήθηκε η επιθυμία να ξαναπιάσω την μουσική και δεν ξαναγεννήθηκε έτσι απλά,  το έκανα πιο συνειδητά και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν το επικοινώνησα, το πήρα πιο ατομικά. (Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήμουν εγώ και η κιθάρα μου, που άρχισα να κάνω μαθήματα με δάσκαλο, το πήρα πιο ζεστά για να γίνω ακόμα πιο καλή και όχι απλά να γρατζουνάω δύο ακόρντα, βέβαια εξακολουθώ να κάνω μαθήματα με τον Γιώργο Αργυρόπουλο). Κάπως έτσι άρχισα να γράφω στίχους και μουσική που εννοείται τα ΄χα παρατήσει.

Άρχισε να ζεσταίνεται όλο αυτό, βέβαια η επαφή μου με την μουσική γενικότερα δεν σταμάτησε ποτέ, ως ακροάτρια ακούω πολύ μουσική, είμαι λάτρης της μουσικής, ακούω ξένη μουσική κατά κύριο λόγο, αλλά και Ελληνικά αρκεί να έχει μία ποιότητα, ακούω Λαϊκά αλλά να έχουν ψαγμένο στίχο και να κινούνται γύρω από μία κατάσταση υπαρξιακή, η γκάμα δηλαδή που γουστάρω να ακούω πολύ και να γράφω είναι υπαρξιακή έως και κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου.

Αυτή είναι η γκάμα η οποία με δονεί εγώ ν΄ακούω όταν ακούω Ελληνικά (διότι μία ζωή είμαι του ξένου) με όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια που ξαναείδα το έργο, κατέληξα να έχω ένα συμβόλαιο με την RAIN MUSIC και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι΄αυτό. Είναι η εταιρεία (λίγοι το γνωρίζουν αυτό) του Βασίλη  Παπακωνσταντίνου και όταν ακούει τις ιδέες σου ένας τέτοιος καλλιτέχνης, με τόσο συνέπεια και τέτοιο έργο στα Ελληνικά μουσικά δρώμενα και σου λέει όταν ακούει την δουλειά σου ότι «Καλωσόρισες Σοφία στην RAIN», δηλαδή πόση αποδοχή να λάβεις;

Νομίζω αυτή η αρχή είναι και το ήμισυ του παντόςGLAM 1 και μου΄χει δώσει  τόση πολύ δύναμη να πατήσω γερά, πάνω στον ενθουσιασμό μου, στην όρεξη μου να γράψω μουσική και πράγματα τα οποία θεωρώ ότι έχουν το στίγμα (κάτι που βέβαια θα το δούμε στο μέλλον). Ήδη έχει κυκλοφορήσει στο  youtube το πρώτο μου Audio Cd Single. Επίσης είναι γυρισμένο το Videoclip  αλλά είναι μια διαδικασία που πρώτα βγαίνει το Official Audio, το cd single με την χαρακτηριστική φωτογραφία εγώ σε ένα φόντο, σε ένα ξέφωτο δάσος με μία βαλίτσα. Μέσα σ΄αυτή τη βαλίτσα αν ακούσει κανείς το τραγούδι, μπορεί να καταλάβει και να ξέρει στη τι έχει τοποθετήσει στη δική του βαλίτσα μέσα και τι θα πρέπει ίσως να έχει την ανάγκη να ξεφορτωθεί.

Το τραγούδι λέγεται «Μια Ατίθαση Καρδιά» η οποία δεν εφησυχάζει παρά πάντα ψάχνεται, δε λιμνάζει ούτε βολεύεται. Τι ψάχνει; Ένα ακόμα Σ΄αγαπώ, οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του, οποιαδήποτε χρονική στιγμή αποτινάζει από πάνω τα κλισέ και τα στερεότυπα, πάντα μπορεί να αναζητά ένα ακόμα Σ΄αγαπώ. Αυτό είναι λοιπόν το  «Μια Ατίθαση Καρδιά»  και αυτή την περίοδο ασχολούμαι μ΄αυτό. Ήδη το έχει αγκαλιάσει ο κόσμος και προχωράμε για τα επόμενα, γιατί έχουμε συγκλονιστικές ιδέες και λέω έχουμε διότι όλο αυτό είναι μία ομαδική δουλειά, πιστεύω στην λέξη μαζί και όλη η ομάδα μαζί θα δημιουργήσει ωραία πράγματα. Είμαι σε θέση να σου πω ότι ακολουθεί το δεύτερο single, είναι μία εκπληκτική δυναμική μπαλάντα σε μουσική Χρήστου Τσουκαλά και στίχους Εύης Ζευγαρά το κομμάτι λέγεται «Γυαλιά στην Άμμο» το οποίο είναι κι΄ αυτό απ΄ τα πολλά υποσχόμενα τραγούδια που θα υπάρξουν στο cd.

Sofia Arvaniti-6Εγώ ακούγοντας το νέο σας κομμάτι και παρακολουθώντας όλη σας την πορεία θεωρώ ότι είστε στην πιο ώριμη στιγμή της τόσο πετυχημένης καριέρας σας...
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που το λες αυτό... Θεωρώ ότι ναι είμαι, γιατί το εκφράζω με αυτό το τραγούδι, εκφράζω το τώρα μου το οποίο είναι αποτέλεσμα ενός παρελθόντος με πάρα πολλά πράγματα εκεί μέσα, γιατί ποτέ δεν έπαψα να ζω στα τέρματα. Ότι κι αν έκανα το έκανα πάντα με πολύ ενθουσιασμό. Πάντα λειτουργούσα παρορμητικά σε ότι έκανα, έπεφτα με τα μούτρα πάνω του και το έκανα αυτό επί χρόνια, το ίδιο κάνω και τώρα…

Από την πετυχημένη καριέρα σας και απ΄την εμπειρία σας τι είναι αυτό που νομίζετε ότι λείπει από την Ελληνική Μουσική του σήμερα;
Δεν λείπει τίποτα. Έχουν ειπωθεί τόσα πολλά πράγματα. Δεν νομίζω ότι λείπει τίποτα, αντίθετα η μουσική, όσο και να έχουν επαναληφθεί πράγματα, πάντα είναι ένα καταφύγιο για τους ανθρώπους. Μάλιστα σε εποχές που οι άνθρωποι υποφέρουμε από κατάθλιψη βαλλόμεθα, από χίλιες δύο πλευρές, η τσέπη μας, ο εγκέφαλος μας, και λέω ο εγκέφαλος γιατί ο ουσιαστικός στόχος είναι το μυαλό μας, κάτι το οποίο είχε πει η αείμνηστη Κατερίνα Γώγου, αυτό το έχουν πετύχει πάρα πολύ, με πολλούς και διάφορους τρόπους…Η μουσική είναι ένα καταφύγιο για όλους μας και είναι το μόνο που εξελίσσεται σωστά...  Εγώ από μεριάς μου συμμετέχω οπουδήποτε μπορώ να μοιράσω την μουσική και τα μηνύματα που περνάει (κάτι που είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας, τα μηνύματα και το να μοιραζόμαστε πράγματα με την ψυχή μας)…

Είσαστε ένας άνθρωπος που έχετε μια διαχρονική επιτυχημένη πορεία. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της διαχρονικότητας;
Δεν υπάρχει μυστικό. Αν ρίξουμε μια ματιά στη διαχρονικότητα των τραγουδιών που ακούμε, (γιατί παίζονται πάρα πολλά τραγούδια που ανήκουν σε άλλες δεκαετίες, όχι μόνο δικά μου) εμένα ουσιαστικά παίζεται το «Μη Μου Μιλάς Για Καλοκαίρια». Ως επί το πλείστων αυτό ακούω να παίζεται…

Εντάξει παίζονται κι΄άλλα όμως…Sofia Arvaniti-2
Ναι λέω ως επί το πλείστων αυτό ακούγεται. Αν ρίξω μια ματιά σε ποια τραγούδια γίνεται αυτό, γίνεται στα τραγούδια τα οποία έχουν γίνει με αφορμή την έμπνευση και όχι την κατασκευή τους. Δεν είχαν ευτελή κίνητρα…

Όση ώρα μιλάμε παρατηρώ ότι έχετε μια δύναμη, ένα πάθος…
 Ισχύει

Επίσης είστε σεμνή, ταπεινή και αντιμετωπίζετε τα πράγματα με μία σοβαρότητα. Από πού αντλείτε δύναμη για να συνεχίζετε με το ίδιο πάθος, με την ίδια δύναμη, την ίδια αγάπη, τον ίδιο σεβασμό που έχετε όλα αυτά τα χρόνια;
Κάνεις καλά που το διακρίνεις. Βλέπεις μια φλόγα που σε γενικές γραμμές πάντα ήμουν έτσι, τώρα όμως το ΄χω τερματίσει. Παλαιότερα το είχα όλο αυτό, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Στην παρούσα φάση επειδή έχουν έρθει κι άλλες εμπειρίες, που πολλές απ΄αυτές θαρρώ ότι ήταν πληγωτικές… Εκτιμώ διαφορετικά τα πράγματα όταν είμαι σε μία ισορροπία και διαχειρίζομαι τον εγκέφαλο μου, τον χρόνο μου δημιουργώντας. Εκτιμώ διαφορετικά την ίδια την ζωή. Αυτό μου δίνει την δύναμη να συνεχίσω να έχω αυτό το πάθος που διακρίνεις και εσύ, να έχω και να είναι η αλήθεια στην δημιουργία όλων αυτών που λέμε τόση ώρα… Λειτουργώ στα τέρματα, δεν αφήνω να πέσει τίποτα κάτω… Ρουφάω την ζωή όπως έχω πει σ΄ένα τραγούδι που έγραψα πριν πολλά χρόνια, το «Ζωή Σαν Πορτοκάλι»… ΄΄Δες αν το στίψεις τι θα μείνει, πιες κι ότι θέλει ας γίνει΄΄… Πάντα είχα αυτή την τάση. Τώρα το ΄χω τερματίσει ακόμα πιο πολύ…

Πως σας γεννήθηκε η ανάγκη αυτή να γράφετε κι όλας εκτός από το να ερμηνεύετε;
Υπήρχε ένας διαγωνισμός στιχουργίας στο περιοδικό Super Κατερίνα (σαν κοριτσάκι και εγώ το διάβαζα) θαρρώ ήμουν στο Δημοτικό και λέω "δεν γράφεις ένα στίχο"; Έτσι και έγινε, τον έγραψα, τον έστειλα και είδα το όνομα μου στο περιοδικό. Ήθελα να δω πως είναι να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό. Έγραψα έναν πολύ χάλια στίχο, το τραγούδι λεγόταν «Χάδι», ή «Το Χάδι Σου» κάτι τέτοιο. Ποιος ξέρει τώρα στην παιδική μου φαντασία τι και πως, δεν το έχω κρατήσει, δεν θυμάμαι καν τι είχα γράψει…

Η επόμενη φορά που ζητήθηκε να γράψω στίχο ήταν όταν συνεργάστηκα με τον Μιχάλη Ρακιντζή ο οποίος είχε αναλάβει να μου κάνει δισκογραφική δουλειά, ήταν τότε που μου έγραψε και το «Μη Μου Μιλάς Για Καλοκαίρια»…

Μου ΄λεγε «Κοίτα να σου πω κοριτσάκι, μου΄χει πέσει πάρα πολύ δουλειά, γράφω και το δικό μου δίσκο, γράφω και τον δικό σου, στρώσου κάτω και γράψε στίχους» "Μα του λέω"… «Βρε στρώσου κάτω, έχω δει κάτι που έχεις αποπειραθεί να κάνεις ότι γράφεις οκ, θα κάτσεις να γράψεις στίχο λοιπόν».

Αν θέλεις το πιστεύεις, μου βάλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι, έκατσα και έγραψα το μισό δίσκο απ΄το «Μη Μου Μιλάς Για Καλοκαίρια» σε στίχους και μου επέβαλε στον επόμενο δίσκο, όπου ανέλαβε πάλι να μου κάνει τα τραγούδια, να κάνω εξ΄ολοκλήρου τους στίχους σε όλα τα τραγούδια, ακόμα και στο «Πεθαίνω Στην Ερημιά» που έκανα με την Bοnnie Tyler και σε όλα τ΄άλλα…Λοιπόν να΄ναι καλά ο άνθρωπος γιατί με πίεσε τόσο πολύ, μου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό και μου βγήκε όλο αυτό. Αν δεν με πίεζε δεν θα είχα ανακαλύψει αυτό τον κόσμο που έχω μέσα μου, γιατί είμαι και λίγο από φύσει τεμπέλα.

Μου ξύπνησε ωραία πράγματα και συναισθήματα η ενασχόληση μου με το να γράφω στίχους. Ήξερα ότι μπορούσα από παλιά, ότι το΄χα αλλά όπως σου είπα πριν ήμουν τεμπέλα, δεν καθόμουν να γράψω... Σε αυτό που ακολουθεί τώρα, ο δίσκος μου απ΄την RAIN MUSIC που έχουμε προγραμματίσει να βγει την άνοιξη, θα είναι πολλά τραγούδια, που τους στίχους θα τους έχω γράψει εγώ.

Sofia Arvaniti-3

Sofia Arvaniti-1Μάλιστα. Τα περιμένουμε όλα με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία. Τι είναι αυτό που θυμάστε απ΄την συνεργασία σας με τον Μιχάλη Ρακιντζή;
Θυμάμαι άπειρα πράγματα, ώρες στο Studio, συναυλίες που κάναμε μαζί, περιοδείες… Θυμάμαι που κοιμόμασταν στα πούλμαν, ενώ πηγαίναμε απ΄την μία πόλη στην άλλη και ζούσαμε όλες αυτές τις στιγμές με τους μουσικούς, τους τραγουδιστές, τις αγωνίες και τις διάφορες περιπέτειες που ζούσαμε. Θυμάμαι τα στάδια, που ήταν γεμάτα με χιλιάδες κόσμο και όταν μπαίναμε μέσα με το πούλμαν ούρλιαζαν λες και ήταν η συναυλία των U2… Επίσης θυμάμαι τις βόλτες που κάναμε με φίλους, γιατί έχουμε κάνει πολύ παρέα με τον Μιχάλη, θυμάμαι να μ΄έχει φιλοξενήσει στο σπίτι του στην Κρήτη, στους Έρφούς και να έχουμε περάσει επίσης φανταστικά… Μέχρι σήμερα που τον επισκέπτομαι στο σπίτι του, στο Studio, που μαγειρεύουμε και προσπαθούμε να τον πείσουμε όλοι να φάει λίγο παραπάνω, γιατί ο Μιχάλης δεν το΄χει με το φαγητό και θα ήθελε πολύ το φαγητό να είναι σε χάπια… Επίσης θυμάμαι να πίνουμε ρακές και να λέμε βλακείες… Τώρα όταν πάει ο ένας στου άλλου τις εμφανίσεις… Πολλά πράγματα έχω να θυμηθώ…

Ανεκπλήρωτα όνειρα έχει η Σοφία Αρβανίτη που θέλει να εκπληρώσει στο άμεσο μέλλον;
Έχω ζήσει πολλά πράγματα… Το μόνο που θέλω είναι να δημιουργώ το οτιδήποτε, με αγάπη και μεράκι, απ΄τα πιο απλά μέχρι και τα πιο σύνθετα…

Μιας και είναι η πρώτη μου συνέντευξη για το 2017 τι θα θέλατε να πείτε κλείνοντας;
Εύχομαι να σου φέρω γούρι (γέλια) πολλές επιτυχίες στην ζωή σου και θεωρώ ότι πρέπει να δίνουμε δύναμη στον εαυτό μας, κουράγιο στον εαυτό μας γιατί έτσι κι΄αλλιώς όλοι έχουμε πάρα πολλά θέματα τα οποία, τα έχουνε εναποθέσει πάνω μας και πρέπει πέρα του να κάνουμε κουράγιο για όλα αυτά τα οποία  συμβαίνουν, θα πρέπει με αυτά τα οποία είμαστε προικισμένοι, με φυσικά ταλέντα, είναι πολύ καλό καταφύγιο να καταφεύγουμε σ΄αυτά και να μπορούμε να αποφεύγουμε τα χάπια, τη δυστυχία και την κατάθλιψη που είναι μόδα τις τελευταίες δεκαετίες, πόσο μάλλον τώρα στις μέρες μας.
Πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα και πρέπει να βρίσκουμε τρόπους για "ζωή" και να επιλέξουμε σαν όχημα αυτής το δικό μας καταφύγιο, να επιλέξουμε αυτή την πλευρά της ζωής και όχι την άλλη πλευρά/γραμμή (την δύσκολη) που είναι πολύ εύκολο να περάσεις, αλλά δύσκολο να επιστρέψεις…

Κλείνοντας αυτή την υπέροχη συνέντευξη να σας δώσω και μια πολύ σημαντική πληροφορία.
Η Σοφία Αρβανίτη αλλάζει το όνομα της για χάρη της "Ατίθασης…" που θα κυκλοφορήσει σύντομα από την ΤΗΝ RAIN MUSIC.
Αυτή είναι η πρώτη πληροφορία που έχουμε και σύντομα θα μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες  για το νέο όνομα της συμπαθούς καλλιτέχνιδος που ξαναξεκινά δισκογραφία.