Αθηνά Μαξίμου, συνέντευξη στον Σπύρο Καλαματιανό για το site Diaskedasi.info

Athina Maximoy

Η Αθηνά Μαξίμου είναι μια πάρα πολύ ταλαντούχα ηθοποιός, μία γοητευτική γυναίκα καθώς επίσης και ένας εξαιρετικός χαρακτήρας ανθρώπου. Είναι αυτό που λέμε αδαμάντινος χαρακτήρας, καλλιεργημένος, συγκροτημένος, συνεσταλμένος άνθρωπος, με πολύ αγάπη και σεβασμό σε αυτό που κάνει αλλά και μια ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα στάση ζωής, με ήθη και αξίες που δεν υπάρχουν στις μέρες μας. Μετά την παράσταση την συνάντησα και μου παραχώρησε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για λογαριασμό του site Diaskedasi.info. Απολαύστε την.
Από τον Σπύρο Καλαματιανό                                                                                                                    

Το υλικό είναι από το προσωπικό αρχείο της Αθηνάς Μαξίμου.

Maximou-Tartoufos

Athina Maximou-04Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας λέγοντας μου δύο λόγια για τον ρόλο που κάνεις στην παράσταση Ταρτούφος…
Είναι η κλασική ιστορία όταν διαβάζει κανείς το έργο του Μολιέρου "Ταρτούφος ή Απατεώνες" (έτσι λέγεται η παράσταση μας) είναι ότι ένας ψευτοκληρικός, ο οποίος χρησιμοποιεί την εκκλησία για να πετύχει διάφορα πράγματα, εισβάλει σε ένα σπίτι νεοαστών, που υποτίθεται ότι πείθει τον Οργκόν, τον πατέρα και αρχηγό του σπιτιού, (που τον υποδύεται ο Άλκης Κούρκουλος) του οποίου κερδίζει την εμπιστοσύνη κ.α πολλά σημαντικά πράγματα (όλη την περιουσία, το χέρι της κόρης του, κ.α) αυτή είναι η ιστορία σε γενικές γραμμές.

Στην δική μας παράσταση λειτουργεί ότι ο Οργκόν, ξέρει το ποιος είναι ο Ταρτούφος (που τον υποδύεται ο Αιμίλιος Χειλάκης) και δεν πιάνετε κορόιδο, απλά για τους δικούς του λόγους , θέλει να τα έχει καλά με την εκκλησία και επί της ουσίας ο ένας χρησιμοποιεί τον άλλον. Το πρόσωπο που υποδύομαι εγώ είναι η Ελμίρα. Η οποία βλέποντας αυτή την κατάσταση και κατανοώντας ότι κερδίζοντας χώρο ο Ταρτούφος μέσα στο σπίτι, χάνουν πάρα πολλοί την εύνοια του συζύγου της, (και η ίδια ακόμα χάνει πολλά πράγματα από εκείνον) εκείνη λοιπόν προσπαθεί μαζί με τα υπόλοιπα πρόσωπα του σπιτιού, να βρει τρόπους για να τον πετάξουν μέσα απ΄το σπίτι.

Έτσι λοιπόν γνωρίζοντας ότι ο Ταρτούφος της έχει μια ερωτική αδυναμία, βάζει πλώρη ένα πολύ έξυπνο σχέδιο και αυτή την αδυναμία την στρέφει εναντίον του. Ο Αιμίλιος Χειλάκης μαζί με τον Μανώλη Δούνια που έχουν κάνει την συν-σκηνοθεσία δίνουν μια άλλη ματιά στο έργο, με έναν τρόπο όλοι είναι εξίσου απατεώνες και συμφεροντολόγοι, ο καθένας προσπαθεί να κρατήσει τα κεκτημένα του και τρομάζουν στην ιδέα ότι κάποιος άλλος θα πάρει την θέση τους (γι΄αυτό και ο διπλός τίτλος του έργου). Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι που μπαίνουν σε όλη αυτή την διαδικασία και στήνουν παγίδες αργά ή γρήγορα, πέφτουν οι ίδιοι μέσα στις παγίδες του, έτσι γίνεται και στην παράσταση μας.

Athina Maximou-Tartoufos-2

Είναι ένα έργο πολύ απαιτητικό και συνάμα είναι επίκαιρο. Τι σας έκανε να ανεβάσετε αυτή την παράσταση, την συγκεκριμένη στιγμή;
Δεν μπορώ να απαντήσω εγώ σε αυτό, διότι δεν έχω Athina Maximou-Tartoufos-3σκηνοθετήσει την παράσταση, αλλά απ΄αυτό που έχω αντιληφθεί και αισθάνομαι γενικότερα (γι΄αυτό λέμε και κάποια έργα κλασικά) είναι ότι μιλάνε, για πράγματα οικουμενικά και διαχρονικά τα οποία είναι παγκόσμια.

Η υποκρισία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο, γιατί έτσι είναι η φύση και η σκέψη του ανθρώπου, γιατί καλώς ή κακώς όλοι κινούμαστε με κάποιο προσωπικό συμφέρον και εκεί φαίνεται η ποιότητα του κάθε ανθρώπου, πχ το αν θα πατήσει κάποιος επί πτωμάτων για να ικανοποίηση το προσωπικό του συμφέρον, έχει άλλη ποιότητα, από αυτόν που θέλει να παράξει κάτι καλό για τον διπλανό του (άρα και για τον ίδιο).

Οπότε θεωρώ ότι ο λόγος που τα παιδιά αποφάσισαν να ανεβάσουμε αυτή την παράσταση, είναι ότι όλοι μας καθημερινά είμαστε αντιμέτωποι με μια κοινωνία που είναι πάρα πολύ αβισαλέα, πολύ υποκριτική, βρισκόμαστε σε μια κρίση που δεν έχει τελειωμό και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει και τι θα αφήσει πίσω του, επίσης με όλα αυτά έχει ξυπνήσει ένα τέρας μέσα στις ψυχές των ανθρώπων και όλο αυτό αργά η γρήγορα γυρίζει μπούμερανγκ.

Athina Maximou-02Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την υποκριτική το έκανα πολύ συνηδειτά, αληθινά και σοβαρά γιατί αγαπούσα από πολύ μικρή το θέατρο. Θυμάμαι την μητέρα μου να με πηγαίνει στο ΚΘΒΕ (όπου εκεί φοίτησα και τελείωσα) και θυμάμαι έντονα την εικόνα να κλείνουν τα φώτα, σε δευτερόλεπτα να ανοίγει η αυλαία και να ανοίγετε ένας άλλος κόσμος.

Μετά αφού ξεκίνησα να δουλεύω επαγγελματικά, άρχισα να βλέπω κ.α λόγους που ήθελα να γίνω ηθοποιός. Θα το ονομάσω ότι είναι μια ΄΄συνάντηση΄΄, με μια άλλη κατάσταση, με άλλες σκέψεις, με τον ίδιο σου τον εαυτό πολλές φορές. Όλο αυτό είναι η αγάπη μου γι΄αυτή την δουλειά/λειτούργημα και γι΄αυτό εξακολουθώ ακόμα να υπηρετώ την υποκριτική τέχνη.

Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που σε στήριξαν στα πρώτα σου βήματα και ποιες οι συμβουλές που σου έδωσαν;
Πολλοί ήταν εκείνοι που με στήριξαν στα πρώτα μου βήματα. Ένας από αυτούς ήταν ο Βασίλης Παπαβασιλείου, επίσης ο Νικός Παναγιωτόπουλος. Για εμένα αυτοί οι άνθρωποι είναι πολλοί μεγάλοι φάροι και μου έδωσαν πολλά πράγματα. Επίσης με στήριξαν κ.α όπως η μητέρα μου, οι φίλοι μου και κάποιοι δάσκαλοί μου. Οι συμβουλές που έχω πάρει απ΄όλους αυτούς είναι πολλές και σημαντικές. Θεωρώ ότι είμαι πολύ ευλογημένη που είχα αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου στα πρώτα μου βήματα.

Όση ώρα μου μιλάς (και από όσο σε έχω παρακολουθήσει) καταλαβαίνω ότι είσαι ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, είσαι σοβαρή, συνεσταλμένη και επιλέγεις το κάθε τι στη ζωή σου, κάτι που κάνεις και στην δουλειά σου (που όλες είναι πολύ επιτυχημένες). Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να επιλέγεις;
Καταρχήν να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Δεν ξέρω να σου βάλω βαθμό δυσκολίας, δυσκολόμετρο ας πούμε (γέλια). Εγώ αυτό που προσπαθώ να κάνω πάντα, είναι να είμαι συνεπής με αυτό που μου δημιουργεί ευχαρίστηση, εξέλιξη και πάνω απ΄όλα να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και με τις δικές μου προσωπικές προσδοκίες. Τίποτα δεν είναι εύκολο στην ζωή, ότι και εάν επιλέξει να κάνει κανείς. Έτσι όπως είναι η ζωή, έτσι είναι και η δουλειά μου, έχει μέσα τα πάντα, χαρούμενες στιγμές, θλιβερές, πόνο, βάσανα…

Πέρασες πολλά βάσανα και πόνο;
Ναι, όπως και χαρούμενες στιγμές, πχ  παρόλο που δεν το χάρηκα, (γιατί εγώ φταίω γι΄αυτό) όταν πήρα το βραβείο Ά γυναικείου ρόλου, για τον ρόλο μου στην ταινία "Αυτή η νύχτα μένει" ήταν μια απ΄τις πολύ ωραίες μου στιγμές…

Athina Maximou-06

Δεν το χάρηκες;
Όχι γιατί μετά μπαίνουν άλλα συναισθήματα και καταστάσεις, που είναι περισσότερο πράγματα επεξεργασίας, που σιγά, σιγά μετριάζεται η ενστιτώδικη χαρά. Έτσι πρέπει να κάνει κανείς για να μπορεί να πάει παρακάτω, να επεξεργάζεται τα πράγματα και να μην ζει με την ενστικτώδικη χαρά ή τα άλλα πράγματα που δημιουργούνται μέσω αυτής…

Athina Maximou-07Οι καλές στιγμές οι κακές στιγμές ή εναλλαγή σε κάνουν καλύτερο;
Τίποτα απ΄όλα αυτά. Όπως σου είπα και πριν είναι η επεξεργασία των οποιοδήποτε στιγμών. Το θέμα είναι τι νόημα δίνεις στο οτιδήποτε σου έρχεται…

Αυτή την επεξεργασία την κάνεις και στην προσωπική σου ζωή;
Ναι, γιατί είναι μια δουλειά που σε απασχολεί 24ώρες το 24ωρο, στο οτιδήποτε κάνεις.

Σου έχει κοστίσει όμως στις προσωπικές σου σχέσεις;
Ναι, γιατί δεν υπάρχει τίποτα δίχως κόστος και τίμημα. Τα πληρώνω όλα αυτά καθημερινά, άλλωστε είμαι απ΄ την φύση μου έτσι, να διυλίζω πολύ τον κώνωπα, δεν αφήνω να πέσει τίποτα κάτω και παρατηρώ τα πάντα.

Ψάχνοντας για εσένα δεν βρήκα τίποτα για την προσωπική σου ζωή, είναι και αυτό μέσα στην επιλογή και την επεξεργασία που μου είπες πριν;
Υπάρχουν δύο δρόμοι, αυτό που λέμε "showbiz, θέαμα" και το άλλο που είναι "θέατρο, τέχνη". Εγώ επιλέγω να επικοινωνήσω όλη μου την υπόσταση πάνω στην σκηνή, μέσα απ΄την δουλειά μου, που καλούμε να δώσω πνοή στις λέξεις και τον ρόλο που ενσαρκώνω. Δεν υπάρχει λόγος να περιφέρομαι άσκοπα και να απασχολώ τον κόσμο με το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή. Δεν έχει κανένα νόημα όλο αυτό και δεν ανήκω σε αυτό που λέμε "showbiz, θέαμα" δεν κατακρίνω κανέναν που το κάνει αυτό, καλά κάνουν όσοι το κάνουν. Εγώ πάντως δεν βρίσκω καμοία χρησιμότητα σε όλο αυτό. Θέλω να απασχολώ τον κόσμο, μόνο μέσα απ΄ την δουλειά μου.

Afti h nyxta menei Maximou

Κεφάλαιο "Αυτή η νύχτα μένει". Θα ήθελα να κάνουμε μια αναδρομή και να μου πεις τι θυμάσαι απ΄αυτή την δουλειά σου.
Είναι ένας σημαντικός σταθμός στην καριέρα μου, η πρώτη μου ταινία, η κάθοδος μου στην Αθήνα απ΄την Θεσσαλονίκη, θυμάμαι ότι δεν ήξερα τίποτα από όλο αυτό που λέμε "ταινία", θυμάμαι την αμηχανία μου, το ότι δεν έφευγα από κανένα γύρισμα, έπαιζα δεν έπαιζα εγώ… Επίσης θυμάμαι ότι δούλευα πάρα πολύ μόνη μου, ένα ολόκληρο καλοκαίρι ήμουν εδώ και η μητέρα μου έλεγε επίμονα "εντάξει μωρέ, άστο και έλα λίγο πάνω να σε δούμε", θυμάμαι τις πρόβες στο σπίτι του Νίκου Παναγιωτόπουλου, την γνωριμία μου με τον Σταμάτη Κραουνάκη… Θυμάμαι τα χιόνια, το κρύο, την ζέστη κ.α… Είναι πάρα πολύ ωραίες στιγμές όλες αυτές που έζησα…

Και ήρθε η στιγμή που πήρες την διάκριση…
Ήταν κάτι που δεν το περίμενα να έρθει… Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχα ανέβει στην Θεσσαλονίκη, γιατί προβαλλόταν η ταινία και την ημέρα που ήταν τα βραβεία ποιότητας, κάποια στιγμή το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνο μου και ήταν ένας δημοσιογράφος  λέγοντας μου "γεια σας είμαι ο τάδε, έχουμε ακούσει ότι θα πάρετε το βραβείο Ά γυναικείου ρόλου και θέλουμε να μας κάνετε μία δήλωση" και του λέω "κοιτάξτε να σας πω δεν ξέρω εάν το έχω πάρει το βραβείο και δεν μπορώ να σας κάνω κάποια δήλωση"… Έτσι το βράδυ άκουσα το όνομα μου…

Ανεκπλήρωτα όνειρα έχεις που θέλεις να κάνεις πραγματικότητα;
Δεν ξέρω…και λέω δεν ξέρω γιατί ένας άνθρωπος που όλο του το είναι επιθυμεί κάτι σίγουρα το πετυχαίνει… Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω να πετύχω, αλλά δεν καίγομαι να τα πετύχω κι΄όλας… Επειδή όμως είμαι και ένας άνθρωπος που έχει μάθει να εμπιστεύεται την ζωή, νομίζω ότι αυτή ξέρει καλύτερα, απ΄ότι εμείς… Οπότε εμπιστεύομαι την ζωή και εγώ είμαι ανοικτή…

Athina Maximou-01

Ποια φράση εκφράζει όλο σου το είναι;
Θα σου πω μια φράση που εκφράζει το τώρα μου, μάλιστα είναι ατάκα απ΄την ταινία "Αυτή η νύχτα μένει"… "Η μοίρα μας φροντίζει καλύτερα απ΄ότι εμείς τον εαυτό μας"… Δεν το λέω καθόλου μοιρολατρικά και είναι συνέχεια σε αυτό που σου είπα πριν…

Πιστεύεις σε αυτό που λέμε θρησκεία και θεό;
Ναι πιστεύω. Η ανάγκη μας προς την πίστη είναι μεγάλη και υπάρχουν στιγμές που πιστεύω σε κάτι ανώτερο, όπως υπάρχουν στιγμές που με πιάνει θυμός, λόγο απολειών και λέω "Δεν είμαστε τίποτα, δεν υπάρχει τίποτα, θα γίνουμε σκουλίκια"… Όμως υπάρχει κάτι που ο καθένας το ονομάζει όπως θέλει και όλο αυτό γύρω μας δεν είναι καθόλου τυχαίο…

Εκτός της παράστασης τι άλλο ετοιμάζεις;
Ξεκινάμε πρόβες τον Μάρτιο που θα κάνουμε την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" που θα είναι συν-σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια θα γίνει με τρεις υποκριτές και ο χορός (όπως παλιά δηλαδή) ο Αιμίλιος θα παίξει τους ρόλους του Αχιλλέα και του Αγαμέμνωνα, η Λένα Παπαληγούρα θα κάνει την Ιφιγένεια και τον παιδαγωγό και εγώ θα κάνω την Κλειτεμνήστρα και τον Μενέλαο. Την μουσική την έχει αναλάβει ο Σταμάτης Κραουνάκης και θα πάμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Επίσης για τον επόμενο χειμώνα ακόμα είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι, οπότε αυτά μέχρι στιγμής.

Τι θέλεις να πεις κλείνοντας;
Θέλω να πω να προσέχουμε τις ποιότητες του συμφέροντως μας δίχως να βλάπτουμε κανέναν και τίποτα και όλο αυτό να μας κάνει πιο αλληλέγγυους και να μας δώσει αυτό που λέμε σεβασμό.

Athina Maximou-08