Λουδοβίκος Αντώνιος του Αρτουά

Λουδοβίκος Αντώνιος του Αρτουά

Ο Λουδοβίκος Αντώνιος του Αρτουά, Δούκας της Ανγκουλέμ (1775-1824), ο οποίος έγινε Λουδοβίκος-Αντώνιος της Γαλλίας, Δελφίνος της Γαλλίας (1824-1830), και στη συνέχεια Λουδοβίκος της Γαλλίας ήταν πρίγκιπας της βασιλικής οικογένειας της Γαλλίας, γιος του Καρόλου-Φίλιππου της Γαλλίας, με τον τελευταίο να είναι κόμης του Αρτουά και μελλοντικός βασιλιάς υπό την ονομασία Κάρολος Ι΄, και της Μαρίας-Θηρεσίας της Σαβοΐας. (Γεννημένος στις 6 Αυγούστου 1775 στις Βερσαλλίες, Γαλλία, και πεθαμένος στο Louis Antoine-ArtoisΓκερτς, Αυστρία — σημερινή Νόβα Γκόριτσα (Σλοβενία) — στις 3 Ιουνίου 1844 σε ηλικία 68 ετών)

Ήταν μεγαλύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Ι΄ και της Μαρίας Τερέζας της Σαβοΐας. Μετά το ξέσπασμα της Γαλλικής επανάστασης (1789) αυτός και ο μικρότερος αδελφός του, Κάρολος Φερδινάνδος του Μπερί, ακολούθησαν τον πατέρα τους στην εξορία.

Τον Ιούνιο του 1795, ο θείος του αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς της Γαλλίας ως Λουδοβίκος ΙΗ΄ και το 1797 πολέμησε μαζί με το μικρότερο αδελφό του και τον θείο του στο πλευρό του Αυστριακού στρατού κατά του Ναπολέοντα.

Μετά την ήττα των Αυστριακών κατέφυγε στον τσάρο της Ρωσίας Παύλο Α΄, όπου παντρεύτηκε (1799) την ξαδέλφη του Μαρία Θηρεσία Καρλόττα (1778 - 1851), μοναδικό παιδί που επέζησε των βασιλέων της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της Μαρίας Αντουανέτας.

Μάχες κατά του Βοναπάρτη
Μετά την απελευθέρωση της συζύγου του από τη φυλακή (1795) ζούσαν στην Αυστριακή αυλή, ευτυχισμένα αλλά χωρίς να κάνουν κανένα παιδί. Τον Απρίλιο του 1800 πήρε μέρος στο Βαυαρικό στρατό και στη μάχη του Χοχενλίντεν κατά του Ναπολέοντα, δείχνοντας εξαιρετικές ικανότητες. Στην ειρήνη μεταξύ του τσάρου Παύλου και του Ναπολέοντα Βοναπάρτη (1801), κατέφυγε στη Βαρσοβία, που βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Πρωσσίας. Επέστρεψε στην Ρωσία μετά τη δολοφονία του Παύλου και την άνοδο στον θρόνο του τσάρου Αλεξάνδρου Α΄, αλλά η νέα ειρηνική συνθήκη του με τον Βοναπάρτη (1807) τον ανάγκασε να βρει καταφύγιο στην Αγγλία.

Του παρεχόταν αποζημίωση 300 στερλίνες το μήνα, ενώ δύο φορές (1807, 1813) επιχείρησε να επιστρέψει στη Ρωσία για να ζητήσει τη βοήθεια του Αλεξάνδρου κατά του Βοναπάρτη, συναντώντας όμως την άρνηση του τσάρου. Μετά την πτώση του Βοναπάρτη, η είσοδος του δούκα της Ανγκουλέμης στο Μπορντώ (Μάρτιος 1814) σήμανε και την παλινόρθωση της δυναστείας των Βουρβόνων στη Γαλλία. Στη διάρκεια των εκατό ημερών ως αρχηγός του βασιλικού στρατού.