Ρίτα Σακελλαρίου, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια που από τα κέντρα που τραγουδούσε πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής

Rita Sakellariou-1

Η Ρίτα Σακελλαρίου ήταν Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια. Θεωρείται "η βασίλισσα" του λαϊκού τραγουδιού και αναγνωρίζεται ως μια από τις "μεγάλες κυρίες" του ελληνικού τραγουδιού εν γένει. (Χαμέζι Λασιθίου, 22 Νοεμβρίου 1934 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 1999).

hqdefaultΗ μητέρας της κατάγονταν από την Σμύρνη και ο πατέρας της από την Κάλυμνο.

Η μικρή Μαργαρίτα ουσιαστικά θα μεγαλώσει στις συνοικίες του Πειραιά, όπου έρχονται οι δικοί της αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα.

Ο πατέρας της θα λάβει μέρος στην αντίσταση και τον τραγικό εμφύλιο που θα ακολουθήσει και το 1947 θα σκοτωθεί στην Κρήτη από παρακρατικούς (χίτες).

Η νεαρή Ρίτα παντρεύεται στα 15 της, γίνεται δυο φορές μητέρα, χωρίζει, δουλεύει μαζί με τη μητέρας στα Λιπάσματα, αργότερα μόνη της στου Παπαστράτου και μοιραία για βιοποριστικούς λόγους, αφού φίλοι κα γνωστοί αναγνωρίζουν ότι η φωνή της «τα λέει», μπαίνει στο κόσμο του τραγουδιού.

Η Σακελλαρίου απ’ το ξεκίνημα της πορείας, στις αρχές του ’60, στα κέντρα διασκέδασης και στη δισκογραφία ξεχώρισε για τις φωνητικές επιδόσεις, το μπρίο και την στιβαρή λαϊκή χαρακτηριστική ερμηνεία της. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που μεσουρανούσαν μεγάλες κυρίες του είδους σαν τις Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα κ.ά.

Η Σακελλαρίου δεν μιμήθηκε καμία από αυτές και περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη ευκαιρία, το κατάλληλο τραγούδι. Αυτό συνέβη το 1962 στην Music Box με το Στην Αγορά Του Πειραιά μια σύνθεση του Παναγιώτη Χρυσίνη - αδελφού του Στέλιου Χρυσίνη μέντορά της εκείνα τα χρόνια - με τον Αντώνη Κατινάρη στο μπουζούκι.

Την αμέσως επόμενη χρονιά συνεργάστηκε με το Γιάννη Παπαϊωάννου ερμηνεύοντας μια παλαιότερη δημιουργία του που είχε πρωτοτραγουδήσει η Σωτηρία Μπέλλου το 1950, το Ένας σατράπης θηλυκός. Οι πενιές εδώ είναι του Στέλιου Ζαφειρίου. Ακολούθησαν κι άλλες ηχογραφήσεις, κυρίως,  με τους Χρυσίνη και Παπαϊωάννου, αλλά και τον Βαγγέλη Σούκα, τον Σπύρο Κεφαλόπουλο, τον Γιάννη Πολυκανδριώτη, τον Στράτο Βαλλιάνο κ.ά. που την έκαναν γνωστή στο πλατύ κοινό και προετοίμαζαν σκαλοπάτι σκαλοπάτι, την έκρηξη που θα ακολουθούσε, το θρύλο της αμίμητης Ρίτας.

Σε αυτήν την περίοδο ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους έχουν οι επανεκτελέσεις κλασικών επιτυχιών του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Rita Sakellariou-3Ζαμπέτα, του Στέλιου Μακρυδάκη και Δημήτρη Γκούτη, όπου η Σακελλαρίου ντουμπλάρει τις πρώτες διδάξασες στην Columbia, Πόλυ Πάνου, Βίκυ Μοσχολιού και Καίτη Γκρέυ, σε παράλληλο χρόνο και με σεβαστά αποτελέσματα.

Επίσης ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις συνθέσεις του Κώστα Καπνίση: Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο και Φέρτε μου μπουζούκια σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη και Γιάννη Ιωαννίδη αντίστοιχα. Η πρώτη παρουσιάστηκε στην ομώνυμη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Ντανιέλ Λοντέρ και η δεύτερη στο κινηματογραφικό έργο του Κώστα Στράντζαλη, Αγνή Και Ατιμασμένη, με τους Ανδρέα Μπαρκουλη και Γκέλυ Μαυροπούλου. Και οι δυο ταινίες προβλήθηκαν την σεζόν 1961/1962.

Η Σακελλαρίου θα προκαλέσει αίσθηση μέσα από την μεγάλη οθόνη, όταν το 1964, στην ταινία του Φίλιππα Φυλακτού Η Μοδιστρούλα θα ερμηνεύσει πλάι στον Γιάννη Παπαϊωάννου μεγάλες επιτυχίες του. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι πάνω απ’ όλα η Σακελλαρίου ήταν τραγουδίστρια πάλκου. Εκεί κέρδισε τις εντυπώσεις, τόσο σε μικρά μαγαζιά όσο και σε άλλα πιο ονομαστά.

Αργότερα βρέθηκε στο Φαληρικό,στις Τζιτζιφιές,να κάνει σιγόντο στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπα'ιωάννου,με τους οποίους συνεργάστηκε για οκτώ χρόνια,πριν γίνει "πρώτο όνομα" στην "Τριάνα" του Χειλά,με το τραγούδι "Ιστορία μου, αμαρτία μου".

Στο μεταξύ,γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της,τον παλαιστή Σιδηρόπουλο,μαζί με τον οποίο άνοιξαν το "Queen Ann" στην Εθνική Οδό.

Το 1966 η Σακελλαρίου αλλάζει εταιρεία και συνεργάζεται επισήμως με τους Γιώργο Μανισαλή και Κώστα Ψυχογιό. Το μεγάλο μπαμ έρχεται το 1971 όταν οι δύο δημιουργοί γράφουν τα θρυλικά Ιστορία μου, αμαρτία μου, Αν κάνω άτακτη ζωή καθώς και άλλα τρανταχτά σουξέ.

Απ’ το 1975 ξεκινά η συνεργασία της με τον Τάκη Μουσαφίρη που κλιμακώνεται μέχρι και τις αρχές του ’80 με τα Ο καλύτερος άνθρωπος  Ένα τραγούδι, πες μου ακόμα, Μια ζωή πληρώνω και άλλα πολλά και «ατελείωτα». Ακολουθεί η σύμπραξή της με το Νίκο Καρβέλα που της δίνει όμορφα λαϊκά τραγούδια αλλά και τρανταχτά σλόγκαν. Στην ίδιο μήκος κύματος παρεμβάλλονταν τραγούδια με τους Τάκη Σούκα, Αντώνη Ρεπάνη, Λευτέρη Χαψιάδη, Λυκούργο Μαρκέα, Αλέκου Χρυσοβέργη, Μάρω Μπιζάνη, Σπύρο Παπαβασιλείου. Η αλήθεια είναι ότι η Σακελλαρίου μετά το ’70 κυνηγούσε το σουξέ πρόκληση, μόνο που μετά το τα μισά του ’80 αυτό έγινε αυτοσκοπός και χωρίς τις αρχικές προϋποθέσεις έμπνευσης και καλαισθησίας. Η αυθεντική μάγκικη ερμηνεία της, τα βιώματά της, η ιστορία της και ίσως το ένστικτό  της «έσωναν» πάντα την παρτίδα. Όποιος είχε την τύχη να την ακούσει ζωντανά καταλαβαίνει τι εννοώ.

Απ'τα τραπέζια του μαγαζιού,περάσανε ορισμένα απ'τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής,όπως : ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σπύρος Άγκνιου,ο Αριστοτέλης Ωνάσης,ο Άντονι Κουίν,η Μελίνα Μερκούρη,για να απολαύσουν τα σουξέ της Ρίτας:"Παράνομή μου αγάπη","Κάθε ηλιοβασίλεμα", "Αν κάνω άτακτη ζωή".

Πιστός θαυμαστής της ο Ανδρέας Παπανδρέου,ο οποίος ήθελε πάντα να του τραγουδά και να χορεύει "Αυτός ο άνθρωπος, αυτός". Η Χρυσή Εποχή του "Queen Ann" διήρκεσε πέντε χρόνια,όσο και ο δεύτερος γάμος της,απ'τον οποίο απέκτησε τρία ακόμη παιδιά.

Όταν πήγε στην "Νεράιδα",μαζί με την Άννα Βίσση,ο κόσμος την αναγνώριζε μόνο απ'την φωνή της.

Είχε αδυνατίσει πολύ και είχε βαφεί ξανθιά.Ήταν τοτε,το 1986,όταν ο Νίκος Καρβέλας της πρότεινε να κάνουν δίσκο.

Rita Sakellariou

"Η Γάτα" ("είναι γάτα ο κοντός με την γραβάτα") έγινε το σουξέ που δεν περίμενε μέσα απ'τον δίσκο "Αρέσω".Ακολούθησαν: "Οι 40ρες=2 20άρες","Αυτός ο έρωτας, αυτό το΄αγόρι" αλλά και το "Εγώ δεν πάω μέγαρο".

Οσοι είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν από κοντά μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για την ανθρώπινη πλευρά της σπουδαίας τραγουδίστριας, τονίζοντας πόσο καλός και γαλαντόμος άνθρωπος ήταν. Δεν είναι τυχαίο ότι βοήθησε πολλούς συναδέλφους της σε δύσκολες φάσεις της ζωής τους.

Rita Sakellariou-2Επίσης, όλοι υποστηρίζουν πως διέθετε γνήσιο χιούμορ και γι’ αυτό άλλωστε δέχτηκε να τραγουδήσει και χιουμοριστικά κομμάτια όπως το «Είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα», που της έγραψε ο Νίκος Καρβέλας και έκανε τρελή επιτυχία, και το «Οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες», το οποίο έγραψε ο Γιάννης Καραλής και παραμένει ο... ύμνος της σαραντάρας μέχρι και σήμερα.

Ακόμη ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ήταν ότι δεν δίστασε ούτε μία φορά να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Αλλωστε, η Ρίτα ξεχείλιζε από τσαμπουκά και αυτό το καταλάβαινες κατ’ αρχάς από τη βροντερή και «ψαρωτική» φωνή της. Ελεγε πάντα τη γνώμη της έξω από τα δόντια και έκανε αυτό που γούσταρε χωρίς να νοιάζεται για τη γνώμη των άλλων.

Μέχρι το τέλος της ζωής της δεν μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για την (πρώην νύφη της) Κατερίνα Στανίση, ενώ ήταν αρνητική απέναντι στον Λευτέρη Πανταζή όταν εκείνος έφυγε από τα σκυλάδικα και πήγε να τραγουδήσει στη «Φαντασία» μαζί της.

Η αξέχαστη Ριτάρα δήλωσε ευθαρσώς την άρνησή της για το άτομό του και αποχώρησε από το σχήμα... Επίσης είχε κάνει πικρόχολα σχόλια και για την Ελευθερία Αρβανιτάκη την οποία -για δικούς της λόγους- δεν εκτιμούσε.

Το 1998 συμμετείχε στη σειρά του Mega, Δύο Ξένοι.

Το βράδυ πριν πεθάνει ζήτησε από το Λάκη Κορρέ, το δεξί της χέρι, να της βάψει τα νύχια. Σαν να μην την αφορούσε ο θάνατος, σαν να μην τον φοβόταν. Τελευταία φράση της ήταν "Αχ Λάκη, κι είχα τόσα ακόμη να κάνω!".

Έφυγε απο την ζωή στις 6 Αυγούστου του 1999, ύστερα από πολύμηνη μάχη, με την επάρατη νόσο.

Ρίτα Σακελλαρίου (Ερμηνευτής): http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&singer_id=248