DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 25 Φεβρουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Επέτειοι
Παγκόσμια Ημέρα Κατάποσης Σπαθιών

Εορτάζουν
• Αγίου Ρηγίνου Ιερομάρτυρος, (Ρήγας, Ρηγίνος, Ρήγος, Ρηγίνη, Ρηγίνα, Ρεγίνα, Ρεγγίνα, Ρήγισσα, Ρηγούλα, Ρηγίλη, Ρήγω)
• Αγίου Ταρασίου, (Ταράσιος, Ταράσης, Ταρσή, Ταρσώ, Ταρασία, Ταρσίτσα)

25 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

138: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός υιοθετεί τον Αντώνιο Πίο καθιστώντας τον έτσι, διάδοχό του.

1570: Ο πάπας Πίος Ε αφορίζει τη βασίλισσα Ελισάβετ Α της Αγγλίας.

1601: Ο Ρόμπερτ Ντέβερο του Έσεξ εκτελείται δια αποκεφαλισμού, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας εξαιτίας της ανταρσίας, που υποκίνησε εναντίον υπουργών της βασίλισσας Ελισάβετ Α.

1793: Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον προεδρεύει στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο στην ιστορία των ΗΠΑ.

1822: Καταργείται η δουλεία στην Ελλάδα, με διάταξη του Συντάγματος της Επιδαύρου.

1826: Οι Τούρκοι κυριεύουν το νησάκι Βασιλάδι, προπύργιο του Μεσολογγίου, σφίγγοντας τον κλοιό γύρω από την Ιερή Πόλη, που θα αντέξει ακόμα ενάμιση μήνα.

1833: Με Βασιλικό Διάταγμα που εκδίδεται από την Αντιβασιλεία του Όθωνος, καταργείται ο Στρατός των ατάκτων και συγκροτείται Ελληνικός Τακτικός Στρατός, αποτελούμενος από Πεζικό, Ιππικό, Πυροβολικό και Μηχανικό.

1836: Ο κατασκευαστής όπλων Σάμιουελ Κολτ λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα νέο είδος όπλου, το περίστροφο (revolver).

1848: Με δημοψήφισμα οι Γάλλοι ιδρύουν τη Δεύτερη Δημοκρατία, ενώ ο βασιλιάς Φίλιππος Λουδοβίκος, έχει ήδη παραιτηθεί υπέρ του 10χρονου εγγονού του και έχει φύγει στο Λονδίνο.

1870: Ορκίζεται ο πρώτος Αφροαμερικανός βουλευτής στις ΗΠΑ. Πρόκειται για τον ρεπουμπλικάνο Χίραμ Ρόουντς Ρίβελς, από την Πολιτεία Μισισιπή.

1910: Ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο Αθήνας από τέσσερα σωματεία: των ραφτάδων, των μαρμαρογλυπτών, των λατόμων και των τυπογράφων.

1911: Ο βουλευτής Νικόλαος Μπουφίδης από το βήμα της Βουλής καταφέρεται εναντίον του Κωστή Παλαμά για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας και ζητά την απόλυσή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

1915: Ο συμμαχικός στόλος της Αντάντ καταλαμβάνει τη Λήμνο ως ορμητήριο για απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης.

1919: Οι Δωδεκανήσιοι πραγματοποιούν συλλαλητήριο στην Αθήνα, αξιώνοντας την ένωση των νησιών με την Ελλάδα.

1921: Η Ρωσία καταλαμβάνει τη Δημοκρατία της Γεωργίας.

1922: Εκτελείται ο Ανρί Λαντρό, πρόκειται για τον πιο διαβόητο Γάλλο κατά συρροή δολοφόνο. Ο «Κυανοπώγωνας» όπως ήταν γνωστός σκότωσε τουλάχιστον έντεκα άτομα.

1930: Στασιάζουν οι καπνεργάτες στη Μυτιλήνη και στην Αγιάσω.

1932: Στη Γερμανία, ένας μετανάστης από την Αυστρία, ο Αδόλφος Χίτλερ, αποκτά τη γερμανική υπηκοότητα για να θέσει υποψηφιότητα για καγκελάριος.

1933: Καθελκύεται το πλοίο του αμερικανικού ναυτικού USS Ranger και γίνεται το πρώτο πλοίο κατασκευασμένο, όπως τα αεροπλανοφόρα.

1940: Μεταδίδεται ο πρώτος τηλεοπτικός αγώνας χόκεϊ New York Rangers- Montreal Canadiens 6-2 στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης.

1948: Το Κομουνιστικό Κόμμα αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση στην Τσεχοσλοβακία. Θα παραμείνει στην εξουσία έως το 1989.

1951: Ο Τσεχοσλοβάκος Πρόεδρος Κλέμεντ Γκότβαλντ αποκαλύπτει συνωμοσία, που αποσκοπούσε στην "ευθυγράμμιση" της χώρας με τη Δύση. Το σχέδιο είχε καταστρώσει ο υπουργός Εξωτερικών Βλαντιμίρ Κλεμέντις, του οποίου τα ίχνη είχαν χαθεί από τον περασμένο Ιανουάριο.

1954: Ο Γκαμάλ Αμπντούλ Νάσερ γίνεται πρωθυπουργός της Αιγύπτου.

1956: Στο λόγο του «Για την προσωπολατρία και της συνέπειες της» ο Νικίτα Χρουτσόφ καταγγέλλει τη δράση του Ιωσήφ Στάλιν και ουσιαστικά αποκηρύσσει στη σταλινική περίοδο.

1959: Η βρετανική κυβέρνηση ανακαλεί το διάταγμα εκτόπισης του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο οποίος είναι πλέον ελεύθερος να επιστρέψει στην Κύπρο. Με άλλο διάταγμα δίνεται αμνηστία στο στρατηγό Γρίβα και στους συναγωνιστές του.

1961: Η Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία διακόπτει τις διπλωματικές της σχέσεις με το Βέλγιο εξαιτίας του Κονγκό.

1962: Στο Λονδίνο, ο Μπέρτραντ Ράσελ αποκαλεί τις ατομικές δοκιμές "σφαγή".

1963: Στην Ινδία, ο Νεχρού αρνείται να αναγνωρίσει τη συνθήκη για τα σύνορα Κίνας - Πακιστάν.

1964: Ο 22χρονος Κάσιους Κλέι, ο οποίος αργότερα θα ονομαστεί Μοχάμετ Άλι, κερδίζει με τεχνικό νοκ άουτ στον 6ο γύρο τον Σόνι Λίστον στο Μαϊάμι Μπιτς και ανακηρύσσεται για πρώτη φορά στην καριέρα του παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών.

1965: Αιματηρότατες συμπλοκές με 42 τραυματίες μεταξύ καπνοπαραγωγών και Χωροφυλακής ξεσπούν στις Σέρρες, εξαιτίας του αποκλεισμού από τους αγρότες της οδού Σερρών - Δράμας, στο ύψος της Πεντάπολης. Οι διαδηλωτές ζητούν αύξηση των τιμών του καπνού κατά 20%, αίτημα που δεν ικανοποιεί η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Η Χωροφυλακή προβαίνει σε 28 συλλήψεις.

1968: Ιδρύεται το ΠΑΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου (κίνημα αντίστασης στη χούντα), με κεντρική έδρα τη Στοκχόλμη της Σουηδίας.

1968: Ο στρατός της Νοτίου Κορέας σφαγιάζει 135 άτομα στο βιετναμέζικο χωριό Μά Χάι και τους θάβει σε ομαδικό τάφο.

1972: Ο Πολ Μακάρτνεϊ κυκλοφορεί το τραγούδι «Give Ireland Back to the Irish», το οποίο απαγορεύεται από το BBC.

1972: Η Γερμανία δίνει 5 εκατ. δολάρια ως λίτρα για την απελευθέρωση των επιβατών και του πληρώματος ενός αεροπλάνου, που κρατά ομήρους ένας Άραβας αεροπειρατής.

1973: Μακελειό σε κέντρο διασκέδασης της Αθήνας από το Νίκο Κοεμτζή για μια «παραγγελιά». Ο απολογισμός τραγικός: τρεις αστυνομικοί νεκροί, οκτώ τραυματίες, και δυο άνθρωποι – ο δράστης και ο αδερφός του – στη φυλακή. Ο Διονύσης Σαββόπουλος εμπνέεται από το γεγονός και γράφει το τραγούδι «Μακρύ Ζεϊμπέκικο για το Νίκο».

1973: 3.000 φοιτητές οχυρώνονται στη Νομική Σχολή της Αθήνας και διαδηλώνουν από την ταράτσα του κτιρίου με συνθήματα κατά της χούντας.

1979: Η τουρκική Βουλή υπερψηφίζει τη δίμηνη παράταση του στρατιωτικού νόμου σε 13 πόλεις.

1980: Συναγερμός σημάνει στην Πύλο, όταν πετρέλαιο αρχίζει να χύνεται στη θάλασσα μετά από έκρηξη σε δεξαμενόπλοιο.

1982: Ρεκόρ ταχύτητας από εκχιονιστικό όχημα με 239 χλμ/ώρα.

1986: Ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων, Φερδινάνδο Μάρκος, ερχόμενος αντιμέτωπος με τις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της εξουσίας του, φυγαδεύεται από το Προεδρικό Μέγαρο στη Μανίλα με αμερικανικό ελικόπτερο.

1991: Την υποστήριξή της στις χερσαίες επιχειρήσεις των Συμμάχων εκφράζει η Αθήνα, επικρίνοντας το Ιράκ επειδή μέχρι την τελευταία στιγμή αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις αποφάσεις του ΟΗΕ.

1992: Ο Βρετανός Στιβ Μπάκλεϊ γίνεται ο πρώτος αθλητής, που ρίχνει το νέο βελτιωμένο ακόντιο πάνω από 90 μέτρα (91 μέτρα) σε αγώνες στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας.

1992: Κατά τη διάρκεια της διαμάχης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ο στρατός της Αρμενίας σκοτώνει 613 πολίτες. Η αποτρόπαια πράξη θα μείνει γνωστή ως η «σφαγή του Κοζάλι».

1993: Έξι βραβεία Γκράμι αποσπά ο τραγουδιστής της ροκ, Έρικ Κλάπτον, μεταξύ των οποίων κι εκείνο του καλύτερου άλμπουμ και του καλύτερου τραγουδιού.

1994: Στη Νικαράγουα, οι τελευταίοι από τους αντάρτες Κόντρας συμφωνούν με την Κυβέρνηση να παραδώσουν τα όπλα τους.

1994: Πραγματοποιείται η σφαγή «της σπηλιάς των Πατριαρχών» στη Χεβρώνα της Δυτικής Όχθης. Ένας Αμερικανοεβραίος γιατρός πυροβολεί με αυτόματο όπλο Παλαιστίνιους πιστούς στην Σπηλιά των Πατριαρχών. Σκοτώνει 29 και τραυματίζει 125 πριν το πλήθος τον σταματήσει και τον σκοτώσει χτυπώντας τον.

1995: Τα γαλλικά κινηματογραφικά βραβεία Σεζάρ απονέμονται στην ταινία "Αγρια Καλαμιά" του Αντρέ Τεσινέ και στην Ιζαμπέλ Ατζανί για το ρόλο της στην ταινία "Βασίλισσα Μαργκό".

1995: Η παλαιότερη επενδυτική τράπεζα της Βρετανίας Barings Bank καταρρέει, όταν ένας υπάλληλός της χάνει στην αγορά παραγώγων κεφάλαια ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Θα αγορασθεί για 1 λίρα από την ING.

1996: Η Μαρία Μούτολα από τη Μοζαμβίκη κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ κλειστού στίβου στα 1.000μ με 231.23.

1997: Κατά της μεθόδου της κλωνοποίησης στα ζώα και τα φυτά τάσσονται ο νομπελίστας αγωνιστής κατά των πυρηνικών, Γιόζεφ Ρότμπλατ και ο γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντανιέλ Ταρσί.

1998: Η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ) αποκτά νέο πρόεδρο έπειτα από 21 χρόνια. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, γενικός γραμματέας από το 1980, αναλαμβάνει στην θέση του Ζαχαρία Αλεξάνδρου, που ήταν πρόεδρος από το 1977. Οι δυο αυτοί παράγοντες έχουν οδηγήσει το μπάσκετ στις μεγαλύτερες διεθνείς διακρίσεις της ιστορίας του όντας στην εμπροσθοφυλακή της ΕΟΚ από το 1970.

2000: Το σουηδικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (Ny Demokrati), κηρύσσει πτώχευση και διαλύεται.

2002: Η αμερικανική εταιρεία Οdyssey Μarine Εxploration παρουσιάζει ισχυρές ενδείξεις ότι, ανακάλυψε το «Sussex», μια βρετανική ναυαρχίδα με 80 κανόνια, η οποία ναυάγησε το 1694, μετά από σφοδρή θαλασσοταραχή, κοντά στο στενό του Γιβραλτάρ. Το πλοίο εικάζεται ότι, μετέφερε τόνους χρυσού και ασημιού, ένα θησαυρό ύψους 4,5 δισ. ευρώ.

2010: Ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει σπουδαία νίκη στο Ολύμπικο επί της Ρόμα με 3-2 και προκρίνεται στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1707 - Κάρλο Γκολντόνι, Ιταλός θεατρικός συγγραφέας
Ο Κάρλο Γκολντόνι (Βενετία, 25 Φεβρουαρίου 1707 - Παρίσι, 6 Φεβρουαρίου 1793) ήταν Ιταλός κωμωδιογράφος, ο οποίος θεωρείται ότι ανανέωσε την ιταλική κωμωδία, απομακρυνόμενος από τις χοντροκομμένες φάρσες, δημιουργώντας την «κωμωδία χαρακτήρων». Στα έργα του, παρουσιάζονται χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της μεσαίας τάξης του καιρού του, ενώ ενσωμάτωσε στοιχεία και από τους χαρακτήρες της Κομέντια ντελ άρτε!.

1768 - Χρύσανθος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Ο Χρύσανθος (Μανωλέας) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης την περίοδο 1824-1826.
Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1768 στο χωριό Γραμματίκοβο Βοδενών (Κάτω Γραμματικό Πέλλας). Καταγόταν από την παλιά οικογένεια Μανωλέα, της οποίας απόγονοι υπάρχουν και σήμερα. Διετέλεσε Μητροπολίτης Καισαρείας, Βεροίας και τέλος, από το 1811, Σερρών, θέση την οποία κατείχε όταν εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στις 9 Ιουλίου του 1824, μετά την καθαίρεση του προκατόχου του, Άνθιμου.
Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Ήταν μορφωμένος, αλλά και υπερόπτης, και δημιούργησε πολλούς εχθρούς. Κατηγορήθηκε για γεροντικό έρωτα προς την Ευφημία, χήρα του προδότη Ασημάκη, και για το λόγο αυτό καθαιρέθηκε από τους Τούρκους στις 26 Σεπτεμβρίου του 1826 και εξορίστηκε στην Καισάρεια. Πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1834 και ετάφη στη Μονή του Σωτήρος Χριστού στη νήσο Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης, όπου κατοικούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

1841 - Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, ήταν Γάλλος ζωγράφος, από τις ηγετικές μορφές του ιμπρεσιονισμού.ήταν Γάλλος ζωγράφος, από τις ηγετικές μορφές του ιμπρεσιονισμού.
Το 1919, ο Ρενουάρ επισκέφτηκε το Λούβρο όπου είχε την ευκαιρία να δει δικούς του πίνακες να εκτίθενται μαζί με κλασικά έργα. Σήμερα τα έργα του τού Λούβρου βρίσκονται στο Μουσείο Ορσέ.

1865 - Αντρανίκ Οζανιάν, Αρμένιος στρατηγός και ακτιβιστής
Ο Αντρανίκ Οζανιάν (25 Φεβρουαρίου 1865 - 31 Αυγούστου 1927) ήταν Αρμένιος στρατηγός, πολιτικός και μαχητής για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Είναι αναγνωρισμένος ως εθνικός ήρωας από πολλούς.
Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1865 στην Σεμπινκαραχισάρ, οθωμανική Αρμενία. Έπειτα από το θάνατο της μητέρας του όταν εκείνος ήταν ενός έτους, βοήθησε τον πατέρα του σε ξυλουργείο. Μετά το θάνατο της συζύγου και του γιου του σε νεαρή ηλικία, έγινε μέλος απελευθερωτικών κινημάτων και συμμετείχε στα διάφορα πολιτικά κόμματα.
Πήρε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους 1912-1913, με το βουλγαρικό στρατό. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, συμμετείχε στην εκστρατεία στον Καύκασο και διορίστηκε στρατηγός των αρμενικών εθελοντικών μονάδων του ρωσικού στρατού. Το 1915 βοήθησε στη μάχη του Βαν.

Το 1919 αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ. Πέθανε εκεί τιμημένος ως "Τζορτζ Ουάσιγκτον της Αρμενίας" από τους εκεί συμπατριώτες του, στις 31 Αυγούστου 1927, σε ηλικία 62 ετών.
Τα λείψανά του ετάφησαν στο κοιμητήριο του Περ Λασαίζ στο Παρίσι, το 1928 και δεν επέστρεψαν στην Αρμενία παρά μόνο το 2000, οπότε και ετάφη με στρατιωτικές τιμές στο κοιμητήριο του Γιεραμπλούρ.

1866 - Μπενεντέτο Κρότσε, ήταν Ιταλός φιλόσοφος, θεωρητικός, ιστορικός και κριτικός της τέχνης, και πολιτικός. (Benedetto Croce, 25 Φεβρουαρίου 1866 - 20 Νοεμβρίου 1952)
Ο Μπενεντέτο Κρότσε γεννήθηκε στο Πεσκασερόλι (Pescasseroli) της Ακουίλα το 1866 από εύπορη οικογένεια. Το 1883 έχασε τους γονείς του στον καταστροφικό σεισμό της Κασαμιτσιόλα (Cassamicciola) στο νησί Ίσκια. Μετά τον τραυματισμό του μεταφέρθηκε στη Ρώμη όπου σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Λα Σαπιέντσα. To 1884 γνώρισε τον Αντόνιο Λαμπριόλα, τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του μαρξισμού στην Ιταλία, ο οποίος και τον επηρέασε σημαντικά στην διαμόρφωση της πολιτικής φιλοσοφίας του. Αρχίζει το συγγραφικό έργο του: δοκίμια, ιστορικά και φιλοσοφικά έργα τον καθιστούν ως μία από τις πιο δραστήριες προσωπικότητες της εποχής του. Το 1902 ιδρύει με τον Τζιοβάνι Τζεντίλε το περιοδικό La Critica. Επρόκειτο για ένα διμηνιαίο περιοδικό που θα εκδοθεί μέχρι το 1944. Η παύση της έκδοσής του δεν είναι άσχετη με τη διάσταση των φιλοσοφικών απόψεων ανάμεσα στους δύο άντρες, Από το 1951 θα μετονομαστεί σε Quaderni Della Critica. Ενεργή είναι η συμμετοχή του στην ιταλική πολιτική ζωή: έτσι, το 1910 εκλέγεται μέλος της συγκλήτου με τη φιλελεύθερη κυβέρνηση του Τζιοβάνι Τζιολίτι. Το 1920 αναλαμβάνει τη θέση του Υπουργού Παιδείας μέχρι το 1921 οπότε και ηττάται στις εκλογές ο Τζιολίτι. Η αρχική ανοχή του Κρότσε απέναντι στον φασισμό θα μετατραπεί σύντομα σε εχθρότητα. Έτσι τον Μάιο του 1925 ιδρύει το Manifesto degli intellettuali antifascisti. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εκλέγεται πρόεδρος του φιλελεύθερου κόμματος αλλά το 1947 εγκαταλείπει την πολιτική. Πεθαίνει το 1952 στην Νάπολη.

1873 - Ενρίκο Καρούζο, ήταν Ιταλός τενόρος της Όπερας.
Τραγούδησε με μεγάλη επιτυχία στις μεγάλες όπερες της Ευρώπης και της Αμερικής, ερμηνεύοντας ευρεία ποικιλία ρόλων από ιταλικές και γαλλικές όπερες, ρεπερτόριο που κυμαινόταν από λυρικό ως δραματικό. Ο Καρούζο πραγματοποίησε επίσης περίπου 290 ηχογραφήσεις από το 1902 έως το 1920.

1902 - Όσκαρ Κούλμαν, ήταν Γάλλος Χριστιανός θεολόγος της Λουθηρανικής παράδοσης.
Ο Όσκαρ Κούλμαν (γερμ./γαλλ.: Oscar Cullmann, 25 Φεβρουαρίου 1902-16 Ιανουαρίου 1999) ήταν Χριστιανός θεολόγος της Λουθηρανικής παράδοσης. Είναι γνωστός ως ένας από τους σπουδαιότερους πρωταγωνιστές στην Οικουμενική κίνηση. Ήταν επίσης δραστήριος στο διάλογο μεταξύ Λουθηρανών και Ρωμαιοκαθολικών. Κλήθηκε ως παρατηρητής στη Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού. Κυκλοφορούν αρκετά βιβλία του στα ελληνικά.

1940 - Χρυσούλα Διαβάτη, Ελληνίδα ηθοποιός. (Θεσσαλονίκη 5 Φεβρουαρίου 1940-)
Σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και κατόπιν στη Δραματική Σχολή Αθηνών, καθώς και συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Έχει συμμετάσχει σε αρκετά θεατρικά έργα, κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, μεταξύ άλλων, την Όπερα της πεντάρας του Μπρεχτ, Να ντύσουμε τους γυμνούς του Πιραντέλο, Ήσυχες μέρες του Αυγούστου ταινία με τον Θανάση Βέγγο, και τις τηλεοπτικές σειρές Μεθυσμένη Πολιτεία, Γιάννης και Μαρία, Εκμέκ Παγωτό, Της Ελλάδος τα παιδιά, Δύο Ξένοι, Κόκκινος Κύκλος΄, Τι ψυχή θα παρωσεις μωρή, Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη, Αμαρτίες Γονέων, Επτά θανάσιμες πεθερές.
Είναι παντρεμένη με τον επίσης ηθοποιό Νικήτα Τσακίρογλου.

1942 - Πιέρ Μπερνάρ, Γάλλος γραφίστας
Γεννήθηκε στο Παρίσι. Αποφοίτησε το 1964 από την Εθνική Ανωτάτη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών (Ecole nationale superieure des arts Decoratifs) στο Παρίσι. Κατόπιν σπούδασε με υποτροφία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βαρσοβίας, ενώ το 1971 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Περιβάλλοντος (Institut de l'Environnement) στο Παρίσι. Συμμετείχε ενεργά στις διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εξέγερσης του Μάη του 1968, και μετά το τέλος των διαδηλώσεων γράφτηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας. Σύντομα αργότερα, το 1970, ο Μπερνάρντ ίδρυσε το Grapus (Γκράπους), μια κολεκτίβα σχεδιαστών οι οποίοι ήταν μέλη του κομμουνιστικού κόμματος.
Ήταν αρχικά μέλος και μετέπειτα ο διευθυντής του L’Atelier Creation Graphique στο Παρίσι, ενώ μετέπειτα έγινε μέλος της Alliance Graphique Internationale (Διεθνής Συμμαχία Γραφιστών) από το 1987. Το 2006 έλαβε το βραβείο Εράσμους για τη συνολική προσφορά του.

1943 - Γιώργος Δέδες, είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής (μικρασιατικής καταγωγής), ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η ταχύτητα, η τεχνική του και το πολύ καλό σουτ.
Συνολικά συμμετείχε σε 430 αγώνες πρωταθλήματος και πέτυχε 181 γκολ με τον Πανιώνιο και την ΑΕΚ.είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής (μικρασιατικής καταγωγής), ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η ταχύτητα, η τεχνική του και το πολύ καλό σουτ. Συνολικά συμμετείχε σε 430 αγώνες πρωταθλήματος και πέτυχε 181 γκολ με τον Πανιώνιο και την ΑΕΚ.είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής (μικρασιατικής καταγωγής), ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η ταχύτητα, η τεχνική του και το πολύ καλό σουτ. Συνολικά συμμετείχε σε 430 αγώνες πρωταθλήματος και πέτυχε 181 γκολ με τον Πανιώνιο και την ΑΕΚ.

1943 - Τζωρτζ Χάρισον, Άγγλος τραγουδιστής και κιθαρίστας (The Beatles)
Ο Τζωρτζ Χάρισον (αγγλικά: George Harrison, 25 Φεβρουαρίου 1943 - 29 Νοεμβρίου 2001) ήταν Άγγλος κιθαρίστας και τραγουδιστής του μουσικού συγκροτήματος The Beatles. Αν και τα περισσότερα τραγούδια του συγκροτήματος γράφτηκαν από τους Τζον Λένον και Πωλ ΜακΚάρτνεϋ, σε κάθε άλμπουμ υπήρχε τουλάχιστον μια σύνθεση του Χάρισον.
Στη δεκαετία των 60s, ασχολήθηκε με το κίνημα Χάρε Κρίσνα και υπήρξε θαυμαστής του Ινδικού πολιτισμού και μυστικισμού, βοηθώντας στην εισαγωγή του στον Δυτικό κόσμο.

1946 - Φραντς Ξάβερ Κρόετς, Γερμανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός. (Franz Xaver Kroetz, 25 Φεβρουαρίου 1946)
Γεννήθηκε στο Μόναχο. Έμαθε υποκριτική στην Σχολή Ηθοποιϊας (Schauspielschule) στο Μόναχο και στο Max-Reinhardt-Seminar της Βιέννης. Βιοπορίστηκε με δουλειές του ποδαριού, εργάστηκε ως φορτηγατζής και ιδιωτικός νοσοκόμος. Από το 1972 ως το 1980, έγινε ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας (DKP) και έβαλε υποψηφιότητα για βουλευτής. Γνώρισε σημαντική επιτυχία το 1971 με τα έργα του Heimarbeit και Hartnackig. Στη δεκαετία του 1970, σκηνοθέτησε ταινίες που δραματοποιούν την κοινωνική και προσωπική καταθλίωση των συνανθρώπων μας. Απογειώθηκε στην δεκαετία του 1980, με την την τηλεοπτική εκπομπή Κιρ Ροϋγιαλ (Kir Royal) με την ερμηνεία του δημοσιογράφου Μπέιμπι Σίμερλος.

1949 - Αμίν Μααλούφ, Λιβανέζος συγγραφέας
O Aμίν Mααλούφ (Amin Maalouf) (γεν. 25 Φεβρουαρίου 1949 στο Λίβανο) είναι Λιβανέζος συγγραφέας. Eίναι καθολικός και μαθήτευσε σε σχολή Iησουιτών, όπου διδάχτηκε τα γαλλικά, τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Σπούδασε κοινωνιολογία στo Γαλλικό Πανεπιστήμιο της Βηρυττού και εργάστηκε ως διευθυντής της εφημερίδας An-Nahar, μέχρι την έναρξη του εμφυλίου πολέμου του 1975, όταν και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία ως πρόσφυγας. Aπό το 1983, μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου βιβλίου του, Oι Σταυροφορίες από τη σκοπιά των Aράβων, άφησε τη δημοσιογραφία και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο συγγραφικό του έργο. Έργα του έχουν μεταφραστεί από τα γαλλικά σε 37 γλώσσες. Θεωρείται από τις πιο λυρικές και αισθαντικές πένες της λογοτεχνίας του κόσμου της Ανατολής.

1958 - Κερτ Ράμπις, είναι Αμερικανός επαγγελματίας προπονητής καλαθόσφαιρας και πρώην καλαθοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του φόργουορντ, με πολυετή παρουσία στο NBA.
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Σάντα Κλάρα, αγωνίστηκε στο κολλεγιακό πρωτάθλημα από το 1976 έως το 1980, αναδεικνυόμενος σε κορυφαίο σκόρερ της ομάδας του όλων των εποχών, με συνολικά 1.736 πόντους. Επιλέχθηκε για τα ντραφτ του 1980 αλλά τελικά κατέληξε στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, με την οποία αγωνίσθηκε σαν ομογενής υπό το όνομα 'Κυριάκος Ραμπίδης', κερδίζοντας το Κύπελλο Ελλάδας του 1981.
Εν συνεχεία, έκανε μεγάλη σταδιοδρομία στις ΗΠΑ με τα χρώματα των Λος Άντζελες Λέικερς (1982 - 1988 και 1993 - 1995 ), Σάρλοτ Χόρνετς (1988 - 1989), Φοίνιξ Σανς (1989 - 1992) και Σακραμέντο Κινγκς (1992 - 1994). Από το 1995 εργάζεται ως προπονητής, αρχικά βοηθός στους Λέικερς και μετά στους Μινεσότα Τίμπεργουλβς και Νιου Γιορκ Νικς.
Έχει κατακτήσει 4 πρωταθλήματα NBA ενώ το 1980 αναδείχθηκε κορυφαίος της χρονιάς.
Στις 29 Δεκεμβρίου του 2008 η φανέλα του με το Νο 34 αποσύρθηκε τιμητικά.

1962 - Λύσανδρος Γεωργαμλής, Έλληνας παλαίμαχοςδιεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής. (Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 1962)
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1980 ως αμυντικός στην ΑΕΚ προερχόμενος από τις ακαδημίες του συλλόγου στις οποίες είχε ενταχθεί το 1974, καθώς εκείνη την εποχή το "φυτώριο" της ΑΕΚ ήταν σε μεγάλη ακμή και μαζί του από εκεί ξεκίνησαν οι μετέπειτα πρωταγωνιστές του συλλόγου και συμπαίκτες του, Στέλιος Μανωλάς, Σπύρος Οικονομόπουλος και Βαγγέλης Βλάχος. Αγωνίστηκε στην ΑΕΚ μέχρι το 1985, όταν πήρε μετεγγραφή στον Παναθηναϊκό όπου παρέμεινε μέχρι το 1992. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στον Παναθηναϊκό κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα, ένα Σούπερ Καπ, τη στιγμή που η ομάδα είχε επίσης επιτυχημένες πορείες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το 1992, εντάχθηκε στον ΟΦΗ προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον σύλλογο για δύο χρόνια. Μετά από ένα μικρό πέρασμα στην Καλαμάτα εντάχθηκε στον Ηρακλή (1995-96) και αργότερα στον Εθνικό Πειραιώς, πριν το τέλος της καριέρας του το 1999.

Στις εθνικές ομάδες
Με την εθνική Ελλάδας πραγματοποίησε συνολικά 6 συμμετοχές το διάστημα 1987-1988. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1987 στον εντός έδρας αγώνα (διεξήχθη στη Ρόδο) εναντίον της Ολλανδίας, όταν υπό τις οδηγίες του Μίλτου Παπαποστόλου αγωνίστηκε βασικός σε ολόκληρη την αναμέτρηση. Η τελευταία του συμμετοχή πραγματοποιήθηκε σχεδόν δέκα μήνες αργότερα, στις 19 Οκτωβρίου 1988, στον εντός έδρας αγώνα εναντίον της Δανίας (1-1), ξανά υπό την τεχνική καθοδήγηση του Μίλτου Παπαποστόλου, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή αντικαθιστώντας τον Τάσο Μητρόπουλο.

Καριέρα προπονητή
Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε από τον Άτταλο Νέας Φιλαδέλφειας το 1999, το 2003 εντάχθηκε στον Θρασύβουλο, όπου έμεινε για τρία χρόνια βοηθώντας τον σύλλογο να προωθηθεί από την τρίτη στη δεύτερη κατηγορία. Την περίοδο 2005-06 κατέκτησε το πρωτάθλημα Νοτίου Ομίλου της Γ' Εθνικής με τον Αστέρα Τρίπολης και έπειτα εντάχθηκε στους Παναιτωλικό, Ηλυσιακό και Φωστήρα Ταύρου. Τον Νοέμβριο του 2008, ο Γεωργαμλής έγινε βοηθός προπονητή στην ΑΕΚ δίπλα στον Ντούσαν Μπάγεβιτς, όπως και τον Ιούνιο του 2012, αυτή τη φορά στον Ατρόμητο.

1968 - Ευρυδίκη, Κύπρια τραγουδίστρια
Η Ευρυδίκη Θεοκλέους είναι Κύπρια τραγουδίστρια γνωστή επαγγελματικά απλώς ως Ευρυδίκη. Δισκογραφικά κινείται σε ποπ και ροκ ήχους ενώ στις ζωντανές εμφανίσεις και παραστάσεις της ακολουθεί διαφορετικά μονοπάτια χρησιμοποιώντας ακούσματα και ήχους από την παγκόσμια μουσική σκηνή όλων των εποχών. Την χαρακτηρίζει η θεατρικότητα και η ευκολία με την οποία μπαίνει στα τραγούδια και κινείται στη σκηνή.
Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1968 στη Λεμεσό και μεγάλωσε στη Λευκωσία. Σπούδασε στη Γαλλία,στο STUDIO DES VARIETES, τραγούδι και stage performance (κινησιολογία, έκφραση προσώπου και σώματος) ενώ ολοκλήρωσε τις μουσικές της σπουδές στο πανεπιστήμιο Berklee College of Music της Βοστώνης. Το 1989 μετακόμισε στην Αθήνα.

1971 - Σον Άστιν, Αμερικανός ηθοποιός
Ο Σον Πάτρικ Άστιν (αγγλικά: Sean Patrick Astin, 25 Φεβρουαρίου 1971) είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, ηθοποιός φωνής και παραγωγός. Περισσότερο γνωστός είναι για τον ρόλο του στην τριλογία Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών (2001-03), όπου υποδύεται τον Samwise Gamgee. Άλλοι γνωστοί του ρόλοι ήταν στις ταινίες Γκούνις: Το Κυνήγι της Μεγάλης Περιπέτειας (1985) και Rudy (1994). Ωστόσο, έχει συμμετάσχει και σε τηλεοπτικές σειρές όπως στο 24 (2001-14) και στο Teenage Mutant Ninja Turtles, ερμηνεύοντας τον Ραφαέλο, αλλά και τον Oso, στη σειρά Special Agent Oso. Ο Άστιν, επίσης, βοήθησε και τον φίλο του Νταν Άντλερ, ως μάνατζερ καμπάνιας, για τις Εκλογές της Καλιφόρνια, το 2011.

1971 - Ντάνιελ Πάουτερ, είναι Καναδός τραγουδιστής και μουσικός, περισσότερο γνωστός από την επιτυχία του "Bad Day". (Daniel Richard Powter, 25 Φεβρουαρίου 1971)
Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1971 και είναι δυσλεξικός. Έχει έναν αδερφό, τον Μάθιου.
Κυκλοφόρησε το πρώτο του album "I'm Your Betty" το 2000. Δύο από τα δέκα τραγούδια αυτής της δισκογραφικής δουλειάς ακούστηκαν στο τηλεοπτικό πρόγραμμα "Higher Ground ".

Το πρώτο τραγούδι του Πάουτερ της piano pop, το "Bad Day " δεν κυκλοφόρησε στην πατρίδα του, τον Καναδά αλλά στην Ευρώπη στα μέσα του 2005. Επιλέχθηκε από την Coca-Cola ως το τραγούδι της διαφημιστικής εκστρατείας του αναψυκτικού στην Ευρώπη. Επιπλέον, το τραγούδι αυτό έφτασε μέχρι την τρίτη θέση στους μουσικούς καταλόγους επιτυχιών της Γηραιάς Ηπείρου. Μάλιστα, ήταν στο νούμερο 1 στον Καναδά αλλά και σε Γερμανία και Ιρλανδία, όπως και στην Ιταλία και δεύτερο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στις ΗΠΑ έγινε νούμερο 1 στο Billboard Hot 100 και παρέμεινε εκεί για 7 εβδομάδες έπειτα από την κυκλοφορία του. Έτσι, ο Πάουτερ έγινε ο πρώτος Καναδός καλλιτέχνης μετά τον Μπράιαν Άνταμς το 1995, που κατάφερε να πάρει την πρωτιά στο Hot 100.

Τον Ιούλιο του 2005 ο Πάουτερ τραγούδησε στο Βερολίνο για τα παιδιά της Αφρικής, στα πλαίσια του Live 8, ταυτόχρονων συναυλιών σε πολλά μέρη του κόσμου για την αφύπνιση του κόσμου αναφορικά με την πείνα και τα προβλήματα των παιδιών στην Αφρική.
Το 2006 ήταν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου νέου καλλιτέχνη στα καναδικά βραβεία Juno. Ήταν επίσης υποψήφιος στα βραβεία Billboard Music Awards για το Hot 100 single της χρονιάς (με το "Bad Day"), όμως δεν κέρδισε. Ωστόσο, το εν λόγω τραγούδι ψηφίστηκε νούμερο 1 στο Billboard για το 2006. Ακολούθησε η υποψηφιότητά του για βραβείο Γκράμι, το 2007.
Τα επόμενα τραγούδια του είχαν μέτρια ως ελάχιστη επιτυχία.
 

Θάνατοι σαν σήμερα

806 - Ταράσιος, ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τις 25 Δεκεμβρίου του 784 μέχρι τον θάνατό του στις 25 Φεβρουαρίου του 806. (730 - 25 Φεβρουαρίου 806)
Γεννήθηκε γύρω στο 730 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του, ονόματι Γεώργιος, ήταν πατρίκιος και έπαρχος της Κωνσταντινούπολης. Και ο ίδιος ο Ταράσιος αναδείχθηκε ύπατος και πρωτασηκρήτις (επικεφαλής του ανώτατου αυτοκρατορικού δικαστηρίου).
Επελέγη από την αυτοκράτειρα Ειρήνη να γίνει Πατριάρχης, ενώ ήταν ακόμη λαϊκός. Στη «Χρονογραφία» του Θεοφάνους του Ομολογητού αναφέρεται ο ενθρονιστήριος λόγος του Ταρασίου, από τον οποίο συνάγεται ότι δεν αποδέχτηκε εξαρχής το αξίωμα, ισχυριζόμενος ότι δεν θέλει να είναι επικεφαλής μιας Εκκλησίας που είναι σε σχίσμα με τις υπόλοιπες χριστιανικές εκκλησίες. Κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να εγκαταλείψει την Εικονομαχία, εξελέγη ομόθυμα από τη Σύνοδο και χειροτονήθηκε τα Χριστούγεννα του 784. Το γεγονός ότι από λαϊκός έγινε κατευθείαν Πατριάρχης, λαμβάνοντας και τους τρεις βαθμούς της ιεροσύνης, προκάλεσε τη χλιαρή διαμαρτυρία του Πάπα Αδριανού Α΄ και μερικών μοναχών, αλλά και έκπληξη στους συγχρόνους του. Η τακτική αυτή πάντως επρόκειτο να επαναληφθεί συχνά στα επόμενα χρόνια.

Στα 22 χρόνια της μακράς Πατριαρχίας του πήρε σαφή θέση υπέρ της προσκύνησης των εικόνων, προς την οποία επηρέασε και τους Αυτοκράτορες. Το 787 διηύθυνε τις εργασίες της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, η οποία αναστήλωσε τις εικόνες και όρισε ότι όποιος καταστρέφει εικόνες ή προσπαθεί να παρεμποδίσει την προσκύνησή τους, αφορίζεται. Μετά την αναστήλωσή τους, ήρθε σε ρήξη με ζηλωτές μοναχούς, οι οποίοι θεώρησαν ανεπαρκές μέτρο το επιτίμιο ακοινωνησίας ενός έτους, το οποίο ο Ταράσιος επέβαλε στους εικονομάχους επισκόπους. Μάλιστα, μεταξύ των κορυφαίων ζηλωτών, συγκαταλεγόταν και ο ανιψιός του Ταρασίου, Θεόδωρος, ηγούμενος της Μονής Στουδίου.
Το 795 ξέσπασε νέα σύγκρουσή του με τους μοναστικούς κύκλους, με αφορμή αυτή τη φορά το δεύτερο γάμο του νεαρού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΣΤ'. Ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να παντρευτεί για δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη του σύζυγος ήταν επιλογή της μητέρας του, Ειρήνης. Ο Ταράσιος δεν τέλεσε μεν τον γάμο, αλλά και δεν αφόρισε τον ιερέα που τον τέλεσε. Ο Πλάτων, ηγούμενος της μονής Σακκουδίωνος, και ο Θεόδωρος Στουδίτης τον κατηγόρησαν για την διαλλακτική αυτή στάση του ως προς το γάμο, χαρακτηρίζοντάς την ως αποδοχή μοιχείας. Ο αυτοκράτορας εξόρισε και τους δύο στη Θεσσαλονίκη. Η έριδα, γνωστή ως «περί μοιχείας σχίσμα[8]» έληξε το 797, όταν η Ειρήνη ανέλαβε ξανά την εξουσία, αφού τύφλωσε τον γιο της Κωνσταντίνο ΣΤ΄. Έτσι, ο Πλάτων και ο Θεόδωρος επέστρεψαν από την εξορία και ο Ταράσιος έστειλε επιστολή στον Πλάτωνα, καλώντας τον σε ενότητα.

Ο Ταράσιος θεωρούνταν ευσεβής, τίμιος και φιλεύσπλαχνος. Ανέπτυξε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, παρέχοντας τροφή και ρουχισμό σε απόρους και διοργανώνοντας συσσίτια. Τέλος, ίδρυσε νοσοκομείο και πτωχοκομεία.
Πέθανε ειρηνικά στις 25 Φεβρουαρίου του 806, ταλαιπωρημένος από ασθένεια που του αφαίρεσε την ομιλία. Η σορός του μεταφέρθηκε και ετάφη στη Μονή των Αγίων Πάντων, στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου, την οποία είχε ιδρύσει ο ίδιος. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 25 Φεβρουαρίου. Από τα έργα του σώζονται έξι επιστολές και μία ομιλία για τη γιορτή των Εισοδίων. Το βίο του έγραψε ο διάκονος Ιγνάτιος.

1899 - Πάουλ Ρόιτερ, ήταν Γερμανός επιχειρηματίας, ο οποίος εν συνεχεία πολιτογραφήθηκε Βρετανός. Ήταν δημοσιογράφος, πρωτοπόρος της τηλεγραφίας και της μετάδοσης ειδήσεων. Ίδρυσε το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. (Paul Julius Freiherr von Reuter (Baron De Reuter), 21 Ιουλίου 1816 – 25 Φεβρουαρίου 1899)
Γεννήθηκε στο Κάσελ της Γερμανίας, από οικογένεια Εβραίων. Ο πατέρας του ήταν ραβίνος και γεννήθηκε ο ίδιος με το όνομα Ισραέλ Μπέρε Γιοσαφάτ. Στο Γκέτιγκεν συναντήθηκε με τον Καρλ Φρίντριχ Γκάους, ο οποίος έκανε πειράματα στη μετάδοση ηλεκτρικών σημάτων μέσω καλωδίου.

Ο Ρόιτερ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο στις 29 Οκτωβρίου 1845 και έλαβε την ονομασία Ιωσήφ Γιοσαφάτ. Στις 16 Νοεμβρίου ασπάστηκε το χριστιανικό δόγμα σε τελετή στον γερμανικό λουθηρανικό ναό του Αγίου Γεωργίου και άλλαξε το όνομά του σε Πάουλ Γιούλιους Ρόιτερ. Μία εβδομάδα μετά, στις 23 Νοεμβρίου παντρεύτηκε στο Βερολίνο την Ίντα Μαρία Ελίζαμπεθ Κλεμεντίν Μάγκνους . Έπειτα από την αποτυχημένη Επανάσταση του 1848 έφυγε από τη Γερμανία και πήγε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε στο πρακτορείο ειδήσεων του Σαρλ-Λουί Αβάς (Charles-Louis Havas), το μελλοντικό Agence France Presse.
Με την ανάπτυξη της τηλεγραφίας, ο Ρόιτερ ίδρυσε αρχικά στο Άαχεν Ινστιτούτο Οικονομικών Πληροφοριών και μετέφερε μηνύματα από τις Βρυξέλλες ως το Άαχεν και αντίστροφα με ταχυδρομικά περιστέρια. Τα τελευταία ήταν γρηγορότερα από τα τρένα που χρησιμοποιούνταν για το ταχυδρομείο και έτσι έφθαναν πολύ γρήγορα οι ειδήσεις από το χρηματιστήριο. Το 1851 τα περιστέρια αντικαταστάθηκαν από τηλεγραφική σύνδεση. Ειδικότερα, δημιουργήθηκε τηλεγραφική σύνδεση μεταξύ Βρετανίας και Ευρώπης μέσω της Μάγχης. Η σύνδεση επεκτάθηκε στις νοτιοδυτικές ακτές της Ιρλανδίας, στην πόλη Κορκ, το 1863. Στο σημείο εκείνο ρίχνονταν κάνιστρα με ειδήσεις στη θάλασσα, από αμερικανικά σκάφη. Τα νέα μεταφέρονταν τηλεγραφικά προς το Λονδίνο.

Το 1851 ο Ρόιτερ επέστρεψε στο Λονδίνο και άνοιξε γραφεία στο Χρηματιστήριο Λονδίνου. Ίδρυσε το Reuters, ένα από τα σημαντικότερα πρακτορεία οικονομικών ειδήσεων διεθνώς. Στις 17 Μαρτίου 1857 έγινε Βρετανός υπήκοος και το Σεπτέμβριο του 1871 του αποδόθηκε ο τίτλος του βαρώνου από τον δούκα του Σαξ Κοβούργου-Γκότα, Ερνέστο Β΄. Η απόδοση αυτή επικυρώθηκε από τη Βασίλισσα Βικτωρία.
Ο Βαρόνος ντε Ρόιτερ απέκτησε δύο γιους, τον Τζορτζ, 3ο Βαρώνο ντε Ρόιτερ και τον Αντρέ. Η μοναδική του κόρη, Κλεμεντίνη Μαρία, παντρεύτηκε τον Κόμη Όττο Στένμποκ και έπειτα από το θάνατο του τελευταίου, τον Σερ Χέρμπερτ Τσερμσάιντ, Κυβερνήτη του Κουίνσλαντ. Ο Τζορτζ, τρίτος βαρώνος ντε Ρόιτερ, απέκτησε δύο γιους, τον Όλιβερ, 4ο βαρώνο και τον Ρόναλντ Ρόιτερ. Το τελευταίο μέλος της δυναστείας ήταν η χήρα του 4ου βαρώνου, Μαργαρίτα, η οποία απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 2009.

Ο Πολ Ρόιτερ πέθανε στη βίλα του στη Νις της Γαλλίας και τάφηκε στο Κοιμητήριο του Δυτικού Νόργουντ στο Λονδίνο.
Για τον Ρόιτερ γυρίστηκε η ταινία της Warner Bros. A Dispatch from Reuter's (1940).
Στις 25 Φεβρουαρίου 1999, το πρακτορείο Reuters τιμώντας την 100ή επέτειο από το θάνατο του ιδρυτή του, θεσμοθέτησε το πανεπιστημιακό βραβείο Ρόιτερ στη Γερμανία (Paul Julius Reuter Innovation Award).

1941 - Γιώργος Σαραντάρης, ήταν Έλληνας ποιητής, φιλόσοφος και δοκιμιογράφος της Γενιάς του ’30. (Κωνσταντινούπολη, 20 Απριλίου 1908 - Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 1941)
Γόνος οικογένειας Ελλήνων εμπόρων με καταγωγή από το Λεωνίδιο Αρκαδίας που διέμεναν στην Ιταλία, είχε την ευκαιρία να ανατραφεί σε ένα αστικό και σχετικά προοδευτικό, σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, περιβάλλον. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία, όπου έζησε από το 1910 έως το 1931. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ωστόσο, τον κέρδισε η ποίηση. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιώργος Σαραντάρης εμφορούμενος από συναισθήματα φιλοπατρίας συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου, όπου αρρώστησε από τύφο. Πέθανε ύστερα από την επιστροφή του στην Αθήνα το 1941.

Το έργο του
Η ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη υπήρξε αρκετά πρωτοποριακή για τα δεδομένα των ιδεών που επικρατούσαν την εποχή του Μεσοπολέμου στους αθηναϊκούς λογοτεχνικούς κύκλους. Υπήρξε λάτρης της λεγόμενης "καθαρής ποίησης". Έχοντας γνώση των ευρωπαϊκών διανοητικών κι αισθητικών ρευμάτων, χρησιμοποίησε στα ποιήματά του τον ελεύθερο στίχο, ενώ στις αναζητήσεις του περιέλαβε προβληματισμούς που έλκουν την επιρροή τους από την ιταλική ποίηση, το έργο του Ντοστογιέφσκι, από τις φιλοσοφικές ιδέες του Νίτσε, του Σαίρεν Κίρκεγκωρ αλλά και από τον υπαρξισμό. Το έργο του δεν συνάντησε ευρεία αποδοχή στην εποχή του, επηρέασε ωστόσο την ελληνική ποίηση βαθιά και ουσιαστικά. Η συμβολή του αναγνωρίστηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος επηρεάστηκε σαφώς από συμβολικές εικόνες που κυριαρχούν στο έργο του Σαραντάρη: γυναίκα, θάλασσα, μοναξιά, ουρανός, πουλιά. Για τον λόγο αυτό, ο νομπελίστας Ελύτης, πέραν του ότι έχει αφιερώσει στον ποιητή το ποίημα Γιώργος Σαραντάρης κάνει ειδική μνεία γι' αυτόν στο έργο του Ανοιχτά Χαρτιά (Ίκαρος 1974) όπου αναφέρει για τον πρόωρο χαμό του ποιητή, αλλά και για την σχέση του με τα λογοτεχνικά σαλόνια της εποχής τα εξής: "Ήταν η μόνη και πιο άδικη απώλεια. Θέλω απροκάλυπτα να καταγγείλω το επιστρατευτικό σύστημα που επικρατούσε την εποχή εκείνη και που, δεν ξέρω πως, κατάφερε να κρατήσει στα γραφεία και τις επιμελητείες όλα τα χοντρόπετσα θηρία των αθηναϊκών ζαχαροπλαστείων και να ξαποστείλει στην πρώτη γραμμή το πιο αγνό και ανυπεράσπιστο πλάσμα. Έναν εύθραστο διανοούμενο που μόλις στεκόταν στα πόδια του, που όμως είχε προφθάσει να κάνει τις πιο πρωτότυπες και γεμάτες από αγάπη σκέψεις για την Ελλάδα και το μέλλον της".

1954 - Ωγκύστ Περρέ, ήταν Γάλλος αρχιτέκτονας, που έμεινε γνωστός για τη συνεισφορά του στην καινοτόμα κατασκευή κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα. (γαλλικά: Auguste Perret, 12 Φεβρουαρίου 1874 - 25 Φεβρουαρίου 1954)
Ο Περρέ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του Μοντερνισμού στη Γαλλία, καθώς ήταν από τους πρώτους που τόλμησε να εγκαταλείψει τα μεταλλικά πλαίσια, τα οποία αποτελούσαν την επιτομή της νεωτερικότητας στην εποχή του. Το όνομά του συνδέθηκε με το σκυρόδεμα -που είχε ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται πειραματικά στις κατασκευές- , καθώς προσπάθησε να συνδυάσει τη νέα αυτή τεχνολογία με την καλαισθησία της αρχιτεκτονικής. Αντιλαμβανόταν το υλικό αυτό ως ένα μέσο σύνδεσης των παραδόσεων του παρελθόντος και των μεταβολών του παρόντος, και το χρησιμοποίησε σαν να επρόκειτο για τις πέτρες μιας κατασκευής. Ο εμφανής δομικός σκελετός από οπλισμένο σκυρόδεμα αποτέλεσε χαρακτηριστικό στοιχείο των έργων του.
Πιστός στις αρχές του Ρασιοναλισμού, ο Περρέ κατέκρινε την «επίσημη» αρχιτεκτονική, η οποία διαχώριζε το σχεδιασμό από την υλοποίηση του κτηρίου. Αντιμετώπιζε την αρχιτεκτονική ως τέχνη που υπηρετεί την μηχανική, ενώ προσέγγιζε και την κοινωνική της διάσταση.

1964 - Μωρίς Φαρμάν, ήταν Γάλλος πρωταθλητής αγώνων ταχύτητας, αεροπόρος, κατασκευαστής και σχεδιαστής αεροσκαφών.
Γεννημένος στο Παρίσι από Άγγλους γονείς, αυτός και οι αδελφοί του Ρίτσαρντ και Ανρί Φαρμάν υπήρξαν πρωτοπόροι στην ανάπτυξη της αεροπορίας στην Ευρώπη.ήταν Γάλλος πρωταθλητής αγώνων ταχύτητας, αεροπόρος, κατασκευαστής και σχεδιαστής αεροσκαφών. Γεννημένος στο Παρίσι από Άγγλους γονείς, αυτός και οι αδελφοί του Ρίτσαρντ και Ανρί Φαρμάν υπήρξαν πρωτοπόροι στην ανάπτυξη της αεροπορίας στην Ευρώπη.
Πρωταθλητής της παράλληλης ποδηλασίας με τον αδερφό του Ανρί, ο Μωρίς Φαρμάν ξεκίνησε να αγωνίζεται με αυτοκίνητα Panhard και το 1901 κέρδισε το Grand Prix de Pau, τον πρώτο αγώνα που ονομάστηκε Γκραν Πρι ποτέ. Τον Μάιο του 1902 κέρδισε τον αγώνα Circuit du Nord, αγώνα από το Παρίσι στο Αράς μετ’ επιστροφής. Επίσης συμμετείχε στον αγώνα Παρίσι – Βιέννη εκείνης της χρονιάς, τον οποίο κέρδισε ο Μαρσέλ Ρενώ (Marcel Renault). Παρόλα αυτά το ενδιαφέρον του Μωρίς στράφηκε γρήγορα στις πτήσεις και το 1909 έθεσε αρκετά παγκόσμια ρεκόρ αντοχής και ταχύτητας. Σύντομα άρχισε να κατασκευάζει αεροπλάνα και το 1912 συγχώνευσε την επιχείρησή του με την επιχείρηση αεροσκαφών του αδελφού του, για να δημιουργηθεί η εταιρία Φαρμάν (Farman Aviation Works).

Ο Μωρίς Φαρμάν πέθανε στο Παρίσι το 1964. Μέχρι το τέλος της ζωής του δεν απέκτησε ποτέ άδεια πιλότου.

1969 - Γεώργιος Ξυνόπουλος του Ιωάννου, ήταν σπουδαίος Έλληνας δημόσιος λειτουργός, επιστήμονας και βουλευτής. Ήταν ο θεμελιωτής του Μεταλλευτικού Δικαίου στην Ελλάδα. (1885 - 25 Φεβρουαρίου 1969)
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1885. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1911 εισήλθε στο Δημόσιο, πρώτος στον διαγωνισμό γραμματέων του μόλις τότε συσταθέντος Υπουργείου Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, (που μετονομάστηκε αργότερα Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας). Κατά την τριετία 1919 – 1921 υπηρέτησε αποσπασμένος ως Διευθυντής της Ύπατης Αρμοστείας στη Σμύρνη, όπου κατά την επίσημη διαπίστωση του τότε αρμοστή Αρ. Στεργιάδη έφερε «θαυμάσια εις πέρας εν των μεγαλυτέρων έργων της εν Σμύρνη Ελληνικής Διοικήσεως, ήτοι την παλλινόστησιν και εις τας εστίας των εγκατάστασιν των από του 1914 και μετέπειτα εκδιωχθέντων υπό των Νεοτούρκων, Μικρασιατών Ελλήνων».

Στη συνέχεια παρακολούθησε ιδιαίτερα νομικά και οικονομικά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου μετά των οποίων στην επιστροφή του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη σμύριδα Νάξου όπου το 1927 εξέδωσε το πρώτο του σπουδαίο σύγγραμμα «Μελέτη περί Ναξίας σμύριδος». Το 1943, κατά τη διάρκεια της κατοχής, προήχθη σε γενικό διευθυντή του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στο οποίο και υπηρέτησε μέχρι το 1951 όπου τότε εξελέγη τακτικό μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Δημοσίων Υπηρεσιών (ΑΣΔΥ) από το οποίο όμως παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους όταν εκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.
Το 1950 υπήρξε ο εισηγητής της συσταθείσης τότε επιτροπής για τη σύνταξη Σχεδίου Μεταλλευτικού Δικαίου του οποίου υπήρξε και ο θεμελιωτής των βάσεων όλων των περί αυτού ζητημάτων διακρινόμενος για την ευφυΐα και κρίση του.
Τον Δεκέμβριο του 1952 διορίσθηκε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Βιομηχανίας, διορισμό τον οποίο όμως δεν αποδέχθηκε, παραμένοντας Γενικός Διευθυντής των Μεταλλείων του Υπουργείου Βιομηχανίας. Από τον Μάρτιο του 1953 ανέλαβε καθηγητής του Μεταλλευτικού Δικαίου και της Μεταλλευτικής Οικονομίας στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή.

Δημοσίευσε πληθώρα άρθρων, διατριβών και γνωμοδοτήσεων επί μεταλλευτικών θεμάτων σύμφωνα με τα οποία ομολογουμένως διαμορφώθηκε κατά το πλείστον η Διοικητική νομολογία ως και αυτή των Τακτικών Δικαστηρίων επί ομοίων ζητημάτων. Υπήρξε επίσης συνεργάτης του Νεώτερου Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού Ηλίου, μέλος της Χριστιανικής Ένωσης Επιστημόνων, θέση από την οποία έκανε και πολλές διαλέξεις χριστιανοκοινωνικού περιεχομένου.
Ο Γεώργιος Ξυνόπουλος τιμήθηκε από την Πολιτεία όσο λίγοι. Τιμήθηκε από δύο Βασιλείς και από ένα πλήθος πνευματικών ιδρυμάτων ελληνικών και ξένων. Τα δε συγγράμματά του αποτελούν μέχρι σήμερα πολύτιμο οδηγό και κοινό κτήμα στην επιστήμη και στη πράξη των διοικητικών υπηρεσιών, δικαστηρίων και αστυνομικών Αρχών. Ο Γεώργιος Ξυνόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 25 Φεβρουαρίου του 1969.
Αδελφός του, (πρεσβύτερος), ήταν ο Νικόλαος Ξυνόπουλος ανώτατος δικαστικός λειτουργός.

Συγγραφικό έργο
Από το πλούσιο συγγραφικό του έργο που αποτελούν επιστημονικά συγγράμματα, γνωμοδοτήσεις, πορίσματα και ερμηνείες ξεχωρίζουν:
"Μελέτη περί Ναξίας σμύριδος" (1927)
"Θέματα Μεταλλευτικού Δικαίου" (1944)
"Ιστορία Μεταλλευτικού Δικαίου και πορίσματα εκ ταύτης" (1945)
"Σύστημα Μεταλλευτικού Δικαίου" (1954) κ.ά.

1970 - Μαρκ Ρόθκο, Λετονός ζωγράφος. (Marks Rotko, 25 Σεπτεμβρίου 1903 - 25 Φεβρουαρίου 1970)
 Ανήκε στο ρεύμα αφηρημένης εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής αν και ο ίδιος πάντοτε αρνήθηκε οποιαδήποτε σχετική κατάταξη.
Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1903 στη Λετονία ως Μάρκους Ρόθκοβιτς. Αυτοκτόνησε σε ηλικία 66 ετών, στις 25 Φεβρουαρίου 1970.
Τα έργα του έχουν σημαντική εμπορική αξία. Το 2003 ένα έργο του του 1953, το "Homage to Matisse" (1953) πωλήθηκε προς 2,5 εκ. δολ. Αμερικής, σπάζοντας το ρεκόρ του πιο ακριβού πίνακα που πωλήθηκε σε πλειστηριασμό. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε το 2007 με τον πίνακα "White Center (Yellow, Pink and Lavender on Rose)" (1950), επίσης του Ρόθκο, με τιμή $72,8 εκ. δολ. Αμερικής.

1979 - Χένριχ Φόκε, ήταν Γερμανός αεροπόρος. Αποτέλεσε πρωτοπόρο της αεροπορίας, ήταν συνιδρυτής των εταιρειών «Φόκε-Βουλφ» (Γερμανικά: «Focke-Wulf»).
Μαζί με τον Γκέοργκ Βουλφ και «Φόκε-Άχγκελις» (Γερμανικά: «Focke-Achgelis») μαζί με τον Γκερντ Άχγκελις, είναι γνωστό ως «πατέρα του ελικοπτέρου» και το αξονικό σύστημα πρόωσης τουρμπινοκινητήρα που δημιούργησε χρησιμοποιείται από τα περισσότερα είδη ελικοπτέρων στο κόσμο. (Henrich Focke, 8 Οκτωβρίου 1890 - 25 Φεβρουαρίου 1979).

1983 - Τένεσι Ουίλιαμς, φιλολογικό ψευδώνυμο του Τόμας Λανιέ Ουίλιαμς, ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς.
Έγραψε ποιήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα και παιχνίδια, ιστορίες και μυθιστορήματα. Κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1948 για το "Λεωφορείον ο Πόθος" και το 1955 για τη "Λυσσασμένη Γάτα". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες, ενώ αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς παραστάσεις σε όλο τον κόσμο.

1990 - Αναστάσιος Χομπίτης, ήταν Κρητικός αξιωματικός της χωροφυλακής και συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο πρώτος πρόεδρος της Παγκρήτιας Ένωσης και Γενικός Διοικητής Κρήτης. (Ροδακινό Ρεθύμνου, 1895 - 25 Φεβρουαρίου 1990)
Καταγόταν από τα Σφακιά. Το 1914 πολέμησε εθελοντικά στον πόλεμο για τη Βόρεια Ήπειρο και εν συνεχεία στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Κατά την τελευταία κυβερνητική θητεία του Ελευθερίου Βενιζέλου υπήρξε υπασπιστής του ως αξιωματικός της χωροφυλακής. Το 1948 ανέλαβε Γενικός Διοικητής της Κρήτης. Παράλληλα, από το 1945 ως το 1956 διετέλεσε πρόεδρος της Παγκρήτιας Ένωσης και πρόεδρος της νεοσύστατης Παννησιωτικής Ενώσεως Αγώνα για την Απελευθέρωση της Κύπρου.
Τιμήθηκε από την Εκκλησία με το αξίωμα του πατριαρχικού οφικίου και από την Ακαδημία Αθηνών για τη δράση του υπέρ της Βορείου Ηπείρου.

1994 - Τριαντάφυλλος Σιαπέρας, ήταν Έλληνας σκακιστής. (1 Αυγούστου 1931 – 25 Φεβρουαρίου 1994)
 Ασχολήθηκε όλη τη ζωή του με το σκάκι, ως παίκτης παρτίδων, ως συνθέτης προβλημάτων, ως δημοσιογράφος και ως συγγραφέας βιβλίων.ήταν Έλληνας σκακιστής. Ασχολήθηκε όλη τη ζωή του με το σκάκι, ως παίκτης παρτίδων, ως συνθέτης προβλημάτων, ως δημοσιογράφος και ως συγγραφέας βιβλίων.

Ήταν ένα σεμνό πρόσωπο, με εξαιρετική μνήμη και ευρύτητα γνώσεων. Αποτελούσε ίσως τη σημαντικότερη μορφή του σκακιού στην Ελλάδα.
Κατείχε το ρεκόρ στο τυφλό παιγνίδι (blind, μπλάιντ) στην Ελλάδα, με 6 σκακιέρες.
Ήταν ένα σεμνό πρόσωπο, με εξαιρετική μνήμη και ευρύτητα γνώσεων. Αποτελούσε ίσως τη σημαντικότερη μορφή του σκακιού στην Ελλάδα.
Κατείχε το ρεκόρ στο τυφλό παιγνίδι (blind, μπλάιντ) στην Ελλάδα, με 6 σκακιέρες.

1998 - Άκος Δασκαλόπουλος, Έλληνας ποιητής και στιχουργός
Ο Κυριάκος Δασκαλόπουλος, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου του 1937. Ο πατέρας του ήταν υδραυλικός κι είχε άλλους δυο αδερφούς. Από μικρός διάβαζε πολύ ποίηση, λογοτεχνία, φιλοσοφία, δοκίμιο κλπ. Το 1962 διακρίθηκε σε ένα διαγωνισμό στιχουργικής, με το ποίημα Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά.
Το βραβείο που κέρδισε ήταν να μελοποιήσει το ποίημα αυτό ο Μίκης Θεοδωράκης. Αυτό το 1ο τραγούδι του το αφιέρωσε στην Καίτη Κανδηλώρου με την οποία τότε ήταν ερωτευμένος. Στις 26 Ιουνίου του 1967, ο Άκος ενεπλάκη σε ένα σοβαρό τροχαίο, όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε συγκρούστηκε με αυτό που οδηγούσε ο Αλέκος Ουδινότης, με αποτέλεσμα να εκπαραθυρωθεί απ' τη θέση του οδηγού και να τραυματιστεί πολύ βαριά. Θραύσματα γυαλιού μπήκαν στο αριστερό του μάτι και έχασε για πάντα την όρασή του από αυτό.
Τον επόμενο χρόνο (το 1968), απέκτησε ένα κόκκινο τρεχαντήρι, το οποίο ονόμασε Ψαριανή και μέσα σ' αυτό πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέχρι το 1982.
Το 1974 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χριστίνα Αυλιανού και έζησε μαζί της μέχρι το 1978 οπότε και χώρισαν. Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές και έγραψε τους στίχους σε μεγάλο αριθμό τραγουδιών.
Πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου του 1998 σε ηλικία μόλις 61 ετών και τάφηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.

1999 - Γκλεν Θ. Σίμποργκ, Αμερικανός χημικός
Ο Γκλεν Θίοντορ Σίμποργκ (19 Απριλίου 1912 – 25 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός πυρηνικός χημικός επιστήμονας, ο οποίος κέρδισε το 1951 το Βραβείο Νόμπελ Χημείας για «ανακαλύψεις στη Χημεία πάνω στα υπερουράνια στοιχεία», στη συμβολή που είχε στην ανακάλυψη και απομόνωση δέκα στοιχείων, και για την ανάπτυξη της ιδέας των ακτινιδών που οδήγησε στην τρέχουσα διάταξη της σειράς των ακτινιδών του περιοδικού πίνακα των στοιχείων. Ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως εκπαιδευτικός και ερευνητής επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϋ, όπου έγινε ο δεύτερος πρύτανης στην ιστορία του, και υπηρέτησε ως Καθηγητής.

Ο Σίμποργκ συμβούλεψε δέκα προέδρους, από τον Χάρι Σ. Τρούμαν έως τον Μπιλ Κλίντον, πάνω στην πυρηνική πολιτική. Ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1961 έως το 1971, όπου ώθησε την εμπορία της πυρηνικής ενέργειας και τις ειρηνικές εφαρρμογές της Πυρηνικής Επιστήμης. Σε όλη την σταδιοδρομία του, ο Σίμποργκ εργάστηκε για τον έλεγχο των όπλων.

2010 - Βύρων Θεοδωρόπουλος, Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στο τμήμα νομικής του Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών. Εισήλθε στο διπλωματικό σώμα το 1946 και το 1955 τοποθετήθηκε πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία βίωσε τα γεγονότα των Σεπτεμβριανών. Διετέλεσε επίσης γενικός πρόξενος στην Αλεξάνδρεια και το 1965 έγινε διευθυντής τουρκικών και κυπριακών υποθέσεων. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε πρέσβης στον Καναδά καθώς και μόνιμος αντιπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και το ΝΑΤΟ. Την περίοδο 1976 - 1981 χρημάτισε μόνιμος υπηρεσιακός γενικός γραμματέας του υπουργείου εξωτερικών και παράλληλα πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων για την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Από το διπλωματικό σώμα έφυγε το 1981 με τον τίτλο του πρέσβη επί τιμή. Μετά τη συνταξιοδότησή του ασχολήθηκε με την συγγραφή βιβλίων, το δε βιβλίο του Οι Τούρκοι και Εμείς (1988) βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Επίσης είχε αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2009 προτάθηκε για την έδρα της Θεωρίας και Πρακτικής της Διπλωματίας της Ακαδημίας Αθηνών μαζί με τον Κώστα Αιλιανού χωρίς όμως να εκλεγεί κάποιος. Λίγο πριν την συνεδρίαση της Ακαδημίας, ο πρόεδρος της ένωσης συνταξιούχων διπλωματικών υπαλλήλων, πρέσβης Αλεξανδρής, ζήτησε να εκδοθεί ψήφισμα στήριξης υπέρ του Θεοδωρόπουλου συναντώντας την άρνηση της συνέλευσης. Μετά το πέρας της εκλογής ο Θεοδωρόπουλος κατηγόρησε σε κάποια άλλη εκδήλωση τον Κωστή Στεφανόπουλο, σύμφωνα πάντα με επιστολή του τελευταίου, ότι τον κυνηγάει με όλους τους τρόπους. Ο Κωστής Στεφανόπουλος στην ίδια επιστολή του σε ημερήσια εφημερίδα διέψευσε ότι παρενέβη στην διαδικασία εκλογής για την πλήρωση της κενής έδρας της Ακαδημίας Αθηνών υπέρ του Αιλιανού.

Απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 2010 στην Αθήνα. Δηλώσεις σχετικά με τον θάνατό του έκαναν ο υπουργός εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, καθώς και η Ντόρα Μπακογιάννη.

2010 - Δημήτριος Γκλαβάς, Έλληνας δημοσιογράφος
Ο Δημήτριος Γκλαβάς (Πάτρα, 1926 - Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, πρόεδρος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ).

Πολέμησε στην αντίσταση κατά των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών και αργότερα εξορίστηκε στη Μακρόνησο λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων. Μετά την εξορία του, τελείωσε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή Αθηνών. Επιδόθηκε στη δημοσιογραφία, στο πολιτικό, εκπαιδευτικό και ελεύθερο ρεπορτάζ. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο (ΕΙΡ) και σε πολλές εφημερίδες, όπως «Αθηναϊκή», «Εξπρές», «Νέα Πολιτεία» και «Ελευθεροτυπία».

Εκλέχθηκε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ενώ πρωτοστάτησε και στην ίδρυση της ΠΟΕΣΥ, της οποίας διατέλεσε πρόεδρος από ιδρύσεώς της μέχρι και το 2004.

Στην δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου διατέλεσε υπηρεσιακός υφυπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης από τις 2 Ιουνίου 1989 ως τις 2 Ιουλίου 1989.

Πέθανε τον Φεβρουάριο του 2010, σε ηλικία 84 ετών, και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.

2012 - Έρλαντ Γιόσεφσον, Σουηδός ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης
Ο Έρλαντ Γιόζεφσον (Erland Josephson, 1923-2012) υπήρξε Σουηδός ηθοποιός και συγγραφέας. Παππούς του ήταν ο σημαντικός Σουηδός ζωγράφος Ερνστ Γιόσεφσον. Γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1923 στην Στοκχόλμη. Σπουδαιότερες εμφανίσεις του ήταν σε έργα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, του Αντρέι Ταρκόφσκι και του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Διετέλεσε διευθυντής του βασιλικού δραματικού θεάτρου της Στοκχόλμης το διάστημα 1966 - 1975. Έχει γράψει μυθιστορήματα, μικρές ιστορίες, ποιήματα και ένα δράμα. Απεβίωσε στις 25 Φεβρουαρίου 2012.

2014 - Πάκο ντε Λουθία, Ισπανός κιθαρίστας
Ο Πάκο ντε Λουθία (Paco de Lucía, 21 Δεκεμβρίου 1947 — 25 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Ισπανός αριστοτέχνης του φλαμένκο, κιθαρίστας και συνθέτης.
Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες παγκοσμίως και ως ο καλύτερος κιθαρίστας στο είδος του φλαμένκο. Είχε αξιοσημείωτη δεξιοτεχνία και δύναμη στο δεξί χέρι και μπορούσε να εκτελεί εξαιρετικά γρήγορα και "καθαρά" picados.

2015 - Μπάμπης Δρόσος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
Ο Χαράλαμπος (Μπάμπης) Δρόσος (Θησείο, 19 Μαρτίου 1927 - Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2015) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός.
Ο Χαράλαμπος (Μπάμπης) Δρόσος (Θησείο, 19 Μαρτίου 1927 - Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2015) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός.

2017 - Μπιλ Πάξτον, Αμερικανός ηθοποιός
Ο Μπιλ Πάξτον (αγγλικά: William "Bill" Paxton, 17 Μαΐου 1955 – 25 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων οι ταινίες Άλιενς: Η επιστροφή (1986), Ο Κυνηγός 2 (1990), Αληθινά Ψέματα (1994), και Απόλλων 13 (1995).
Ο Πάξτον γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή Φορτ Ουόρθ του Τέξας. Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας, καθώς και ασχολούνταν περιστασιακά με την ηθοποιία. Σπούδασε στο Αμερικανικό διεθνές πανεπιστήμιο του Ρίτσμοντ στο Λονδίνο, και επιστρέφοντας στο Τέξας άρχισε να ασχολείται με το γύρισμα ταινιών μικρού μήκους μαζί με φίλους του.
Μια από τις πρώτες συμμετοχές του σε κινηματογραφικές ταινίες ήταν ο ρόλος του στην ταινία Ο Εξολοθρευτής (1984), και το 1986 ακολούθησε ο ρόλος που τον έκανε ευρύτερα γνωστό κατά τα πρώτα στάδια της σταδιοδρομίας του στο Άλιενς: Η επιστροφή για τον οποίο έλαβε το βραβείο Saturn ως καλύτερος ηθοποιός σε δευτερεύοντα ρόλο. Κατά τα επόμενα χρόνια, είχε συμμετοχές σε ταινίες υψηλού προϋπολογισμού, όπως το Αληθινά Ψέματα (1994) και το Τιτανικός (1997) του Τζέιμς Κάμερον, το Απόλλων 13 (1995), για την οποία κέρδισε το βραβείο του αμερικανικού σωματείου ηθοποιών για εξαιρετική ερμηνεία, και αρκετά αργότερα το Στα όρια του αύριο[12] (2014). Γνώρισε επιτυχία ως πρωταγωνιστής στις ταινίες Τουίστερ (1996) και Ένα Απλό Σχέδιο (1998).

Ως προς τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του, έλαβε από 2 υποψηφιότητες για το βραβείο Έμμυ και βραβείο Satellite για την σειρά Big Love (2006–2011) στην οποία είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υποψηφιότητα Έμμυ έλαβε επίσης για την ερμηνεία του στην τηλεοπτική σειρά Hatfields & McCoys (2012) μαζί με τον Κέβιν Κόστνερ.
Υπήρξε σκηνοθέτης μικρών ταινιών κατά την περίοδο 1980–1981, ενώ αρκετά αργότερα σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε μαζί με τον Μάθιου Μακόναχι στο μεταφυσικό θρίλερ Το Σπίτι του Τρόμου (2001), ταινία η οποία είχε θετική υποδοχή από κοινό και τους κριτικούς κινηματογράφου.
Η τελευταία ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν το The Circle (2017).

Πέθανε στις 25 Φεβρουαρίου του 2017, μετά από επιπλοκές που ακολούθησαν εγχείρηση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε.