DIASKEDASI.INFO

Σαν σήμερα 23 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίου Πολυκάρπου Ιερομάρτυρος, (Πολύκαρπος, Πολυκάρπης, Πολυκαρπία, Πολυκάρπη, Πολυκαρπίτσα, Πολυκαρπούλα)
Οσίου Πολυχρονίου, (Πολυχρόνης, Πολυχρόνιος, Χρόνης, Πολυχρονία, Πολυχρονούλα *)

23 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

303: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός διατάσσει την καταστροφή του χριστιανικού ναού της Νικομήδειας. Είναι επί της ουσίας η πρώτη πράξη του οκταετούς διωγμού των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό.

532: Θεμελιώνεται από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό ο ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθέμιου και Ισιδώρου, μετά την καταστροφή του παλαιότερου κατά τη Στάση του Νίκα.

1455: Ο εφευρέτης της τυπογραφίας, Ιωάννης Γουτεμβέργιος, τυπώνει το πρώτο βιβλίο, τη Βίβλο.

1820: Οι βρετανικές αρχές ξεσκεπάζουν τη "συνωμοσία της Κέιτο Στριτ". Ο Άρθρουρ Θρίστλγουντ κατηγορείται και εκτελείται ως ο "εγκέφαλος" του σχεδίου, που είχε στόχο τη δολοφονία μελών του υπουργικού συμβουλίου.

1836: Επανάσταση του Τέξας: Αρχίζει η μάχη του Άλαμο στο Σαν Αντόνιο του Τέξας.

1839: Θεμελιώνεται το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, βάσει σχεδίων του Δανού αρχιτέκτονα Hans Christian Hansen.

1847: Αμερικανομεξικανικός πόλεμος: Τα αμερικανικά στρατεύματα του στρατηγού και μελλοντικού προέδρου Ζαχαρία Τέιλορ νικούν το μεξικανικό στρατό στη μάχη του Μπουένα Βίστα.

1861: Ο Αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν φτάνει μυστικά στην Ουάσιγκτον, έπειτα από μία απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ.

1870: Εποχή ανασυγκρότησης: τελειώνει ο μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο στρατιωτικός έλεγχος του Μισισίπι και η πολιτεία επανεντάσσεται στην Ένωση.

1874: Ο Βρετανός Γουόλτερ Γουίνφιλντ πατεντάρει το άθλημα της "σφαιριστικής", γνωστού πια ως τένις σε χόρτο.

1886: Οι Times του Λονδίνου δημοσιεύουν για πρώτη φορά στον κόσμο μικρή αγγελία.

1887: Η γαλλική Ριβιέρα πλήττεται από ισχυρή σεισμική δόνηση. Τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι βρίσκουν το θάνατο στα ερείπια.

1893: Ο Ρούντολφ Ντίζελ κατοχυρώνει νομικά την εφεύρεση της μηχανής ντίζελ.

1898: Ο Εμίλ Ζολά καταδικάζεται σε φυλάκιση μετά τη συγγραφή του «Κατηγορώ» του, μια επιστολή με την οποία κατηγορεί τη γαλλική κυβέρνηση για αντισημιτισμό και για την άδικη καταδίκη του λοχαγού, Άλφρεντ Ντρέιφους για κατασκοπεία.

1900: Στη Νότια Αφρική κι ενόσω ο πόλεμος των Μπόερς βρίσκεται σε εξέλιξη, οι βρετανικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν στη μάχη του Χαρτ Χιλ, τα στρατεύματα των Μπόερς.

1902: Ο πρίγκιπας Ερρίκος της Πρωσίας επισκέπτεται τις ΗΠΑ ως αντιπρόσωπος του αυτοκράτορα αδελφού του.

1903: Η Κούβα υπενοικιάζει επ’ αόριστον στις Ηνωμένες Πολιτείες την ακτή του Γουαντάναμο. Σήμερα εκεί στεγάζεται το στρατόπεδο κράτησης υπόπτων για τρομοκρατικές ενέργειες εις βάρος των ΗΠΑ.

1905: Ο δικηγόρος του Σικάγο Πωλ Χάρρις και τρεις άλλοι επιχειρηματίες συναντιούνται για μεσημεριανό γεύμα και ιδρύουν το Ρόταρυ, την πρώτη λέσχη υπηρεσιών στον κόσμο.

1909: Στην Τουρκία, ο Κιαμίλ Πασάς χάνει το αξίωμά του και εκδιώκεται από την εθνικιστική Βουλή.

1910: Κινεζικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη Λάσα του Θιβέτ, εξαναγκάζοντας τον Δαλάι Λάμα να αναχωρήσει για την Ινδία.

1914: Ο Χένρι Φορντ, ο ιδιοκτήτης της ομώνυμης αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, καθιερώνει το κατώτατο ημερομίσθιο ύψους πέντε δολαρίων για οκτάωρη εργασία, στα εργοστάσια του.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η βύθιση των αμερικανικών πλοίων "Καρίμπ" και "Έβελιν", στα ανοιχτά των γερμανικών ακτών και ο τορπιλισμός του νορβηγικού "Ρεγκίν" κλιμακώνουν τις γερμανικές επιθέσεις.

1917: Ξεσπά στην Αγία Πετρούπολη η Φεβρουαριανή Επανάσταση, που θα οδηγήσει στις 2 Μαρτίου του 1917 στην πτώση του Τσάρου και τον τερματισμό της χιλιόχρονης βασιλείας στη Ρωσία.

1918: Μέρα του Κόκκινου Στρατού. Είχε προηγηθεί Διάταγμα της Προσωρινής Εργατοαγροτικής Κυβέρνησης (Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού) στις 18/1/1918 για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού Εργατών – Αγροτών σε εθελοντική βάση. Οι πρώτες μονάδες του νέου επαναστατικού στρατού διακρίθηκαν αμέσως στη μάχη κατά των Γερμανών στις τοποθεσίες Νάρβα και Πσκοβ. Η μέρα που δόθηκαν αυτές οι μάχες ορίστηκε τιμητικά ως Μέρα του Κόκκινου Στρατού.

1919: Ορίζεται η γερμανική κυβέρνηση του Ράιχ, με καγκελάριο τον Φίλιπ Σάιντεμαν και αντικαγκελάριο τον Όιγκεν Σίφερ.

1927: Ο Γερμανός φυσικός Βέρνερ Χάιζενμπεργκ με επιστολή του προς τον συνάδελφό του Βόλφγκανγκ Πάουλι διατυπώνει πρώτος την «Αρχή της Απροσδιοριστίας», η οποία έδωσε μια νέα ερμηνεία για τη σταθερότητα της ύλης.

1933: Αρχίζει η κατασκευή της γιγάντιας γέφυρας Γκόλντεν Γκέιτ, στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α.

1934: Ο Λεοπόλδος Γ γίνεται βασιλιάς του Βελγίου.

1935: Η Παραγουάη αποχωρεί από την Κοινωνία των Εθνών.

1939: Η Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης κλείνει τα εργαστήριά της για τους επισκέπτες από ολοκληρωτικά καθεστώτα.

1940: Η Ντίσνεϊ παρουσιάζει την ταινία κινουμένων σχεδίων "Πινόκιο", που βασίζεται στο ομώνυμο γνωστό παραμύθι του Κάρλο Κολόντι.

1941: Για πρώτη φορά παράγεται και απομονώνεται πλουτώνιο από τον δρ. Γκλεν Τ. Σίμποργκ.

1941: Το ελληνικό υποβρύχιο Νηρεύς, υπό τον Πλοίαρχο Βεροιόπουλο, βυθίζει στην Αδριατική μεγάλο ιταλικό εμπορικό σκάφος που συνοδευόταν από δύο αντιτορπιλικά.

1942: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι πρώτες βόμβες του Άξονα πέφτουν σε έδαφος των ΗΠΑ, πλήττοντας πετρελαιοπηγή στην Καλιφόρνια.

1943: Ιδρύεται στην Αθήνα η Εθνική Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (Ε.Π.Ο.Ν.). Θα αναλάβει σημαντική δράση την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Στην ιδρυτική Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μετείχαν οι εξής οργανώσεις νέων: Η Αγροτική Νεολαία Ελλάδος, η Ενιαία Εθνικοαπελευθερωτική Εργατοϋπαλληλική Νεολαία, η Ενιαία Μαθητική Νεολαία, η Ενωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης, ο Θεσσαλικός Ιερός Λόχος, η Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία, η «Λεύτερη Νέα», η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος (ΟΚΝΕ), η Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος και η Φιλική Εταιρεία Νέων.

1943: Οι Γερμανοί κατακτητές ανακοινώνουν την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσουν σε καταναγκαστικά έργα.

1944: Ο Ιωσήφ Στάλιν διαλύει τη Δημοκρατία της Τσετσενίας και εξαναγκάζει ένα εκατομμύριο Τσετσένους να εγκαταλείψουν τη χώρα, κατηγορώντας τους για συνεργασία με τη ναζιστική Γερμανία.

1944: Τμήμα του Μηχανικού του ΕΛΑΣ Νοτίου Ολύμπου ανατινάζει την ταχεία γερμανική αμαξοστοιχία αρ. 53 με αποτέλεσμα το θάνατο 450 Γερμανών, εκ των οποίων το 1/3 ήταν αξιωματικοί.

1945: Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Ιβοζίμα μεταξύ Αμερικανών και Ιαπώνων, μία ομάδα αμερικανών πεζοναυτών φτάνει στην κορυφή του όρους Σουριμπάτσι και υψώνει την αμερικανική σημαία. Η φωτογραφία του Τζο Ρόζενταλ θα μείνει κλασική στο είδος της και θα βραβευτεί με Πούλιτζερ.

1945: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: συνθηκολόγηση της γερμανικής φρουράς στο Πόζναν. Η πόλη απελευθερώνεται από τις σοβιετικές και πολωνικές δυνάμεις.

1945: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: η γερμανική πόλη Πφόρτσχαϊμ ισοπεδώνεται σε μία επιδρομή 379 βρετανικών βομβαρδιστικών.

1947: Ιδρύεται ο Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης.

1948: Τμήματα του ΔΣΕ Πελοποννήσου μπαίνουν στο Γύθειο και απελευθερώνουν από τις φυλακές 25 πολιτικούς κρατούμενους.

1949: Ο Δημοκρατικός Στρατός ηττάται κατά την επιχείρησή του εναντίον της Φλώρινας.

1950: Το Κόμμα των Εργατικών κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές στη Βρετανία.

1952: Το ΝΑΤΟ συμφωνεί να συγκεντρώσει 50 στρατιωτικές μεραρχίες στη Δυτική Ευρώπη μέχρι το τέλος του χρόνου.

1953: Η Ελλάδα, η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία υπογράφουν αμυντική συμφωνία πενταετούς διάρκειας.

1954: Πραγματοποιείται ο πρώτος μαζικός εμβολιασμός κατά της πολιομυελίτιδας, σε παιδιά, στο Πίτσμπουργκ, της Πενσιλβάνια, των Η.Π.Α.

1958: Κουβανοί αντάρτες απάγουν τον Αργεντινό πρωταθλητή αγώνων ταχύτητας Χουάν Μανουέλ Φανχιό.

1960: Συγχωνεύονται τα ελληνικά σιδηροδρομικά δίκτυα των Σ.Ε.Κ. και Σ.Π.Α.Π. και καταργούνται δευτερεύουσες γραμμές.

1961: Βλέπουν το φως στοιχεία σύμφωνα τα οποία, μέσα σε διάστημα δέκα ετών, 350.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τις επαρχίες, για την Αθήνα.

1963: Συλλαμβάνονται στη Γαλλία, εννέα άτομα με την κατηγορία της συνωμοσίας, που είχε ως στόχο τη δολοφονία του Προέδρου Σαρλ ντε Γκολ.

1965: Την εξάντληση της κυβερνητικής τετραετίας εξαγγέλλει στη Βουλή ο Γεώργιος Παπανδρέου αντικρούοντας παράλληλα τις καταγγελίες της Ε.Ρ.Ε. ότι επιτρέπει κομμουνιστική διείσδυση, εξηγώντας ότι στόχος της Ένωσης Κέντρου είναι "να στειρώσει τας πηγάς του Κομμουνισμού" με κοινωνική πολιτική και όχι με αστυνομικές μεθόδους.

1966: Στη Συρία, ο Σαλάχ Τζαντίντ, μέλος του κόμματος Μπάαθ, ηγείται ενός εσωκομματικού στρατιωτικού πραξικοπήματος που αντικαθιστά την προηγούμενη κυβέρνηση του στρατηγού Αλ Χαφέζ, επίσης μέλος του κόμματος Μπάαθ.

1966: 1.500 τηλεοπτικοί δέκτες λαμβάνουν το πρώτο κανονικό πρόγραμμα του ΕΙΡ, της σημερινής ΝΕΡΙΤ. Πρώτη εκφωνήτρια, η Ελένη Κυπραίου.

1966: Στη Συρία, η νόμιμη κυβέρνηση ανατρέπεται από πραξικοπηματίες.

1968: Ο Γουίλτ Τσάμπερλεϊν των Philadelphia 76ers γίνεται ο πρώτος επαγγελματίας παίκτης του μπάσκετ, που σημειώνει πάνω από 25.000 πόντους στην καριέρα του.

1969: Ο πρώην βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Ιμπν Σαούντ ΣΤ πεθαίνει εξόριστος στην Ελλάδα, σε ηλικία 67 ετών.

1973: Οι φοιτητές, που έχουν εξεγερθεί κατά της Χούντας των συνταγματαρχών, καταλαμβάνουν τη Νομική.

1974: Τα μουσουλμανικά έθνη καταγγέλλουν στον ΟΗΕ την αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ και ζητούν να αποσυρθούν τα στρατεύματα από τα κατεχόμενα εδάφη.

1978: Το μουσικό άλμπουμ "Rumors", το 12ο του συγκροτήματος των Fleetwood Mac ανακηρύσσεται από τα βραβεία Γκράμι, ως το Καλύτερο Άλμπουμ της χρονιάς.

1979: Η Βρετανία, μετά τις Η.Π.Α. και τη Ρωσία, αναγνωρίζει τη νέα κυβέρνηση του Μπαζαργκάν, στο Ιράν.

1980: Ο ανώτατος θρησκευτικός και πολιτικός ηγέτης του Ιράν Αγιατολάχ Ρουχολάχ Μουσαβί Χομεϊνί ανακοινώνει ότι το ιρανικό κοινοβούλιο θα είναι αυτό θα κρίνει την τύχη των ομήρων από την αμερικανική πρεσβεία της Τεχεράνης.

1981: Στις 6.20 το απόγευμα, μέσα στην αίθουσα της ισπανικής Βουλής εκδηλώνεται το πραξικόπημα – οπερέτα με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη της Πολιτοφυλακής Αντόνιο Τεχέρο, που ανεβαίνει στο βήμα και κολλά το περίστροφό του στον κρόταφο του προέδρου του Κοινοβουλίου. Μετά από λίγες ώρες οι πλήρως απομονωμένοι πραξικοπηματίες παραδίδονται.

1982: Το 52% του πληθυσμού της Δανίας λέει "όχι" στην ΕΟΚ, στο πλαίσιο σχετικού δημοψηφίσματος.

1986: Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ των Λ.Α. Λέικερς γίνεται ο πρώτος παίκτης σε συμμετοχές, όταν εμφανίζεται στο 1304ο του αγώνα.

1987: Οι επιστήμονες παρατηρούν ένα σουπερνόβα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος.

1989: Απελευθερώνεται έπειτα από καταβολή λύτρων ύψους τριών εκατομμυρίων μάρκων, ο Βέλγος πρώην πρωθυπουργός Πολ Βάντεν Μπόινατς.

1991: Στην Ταϊλάνδη, οι Ένοπλες Δυνάμεις κηρύσσουν στρατιωτικό νόμο, ανατρέποντας με πραξικόπημα τον πρωθυπουργό Σοονόβαν.

1991: Συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις διασχίζουν τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας και εισέρχονται στο Ιράκ, σηματοδοτώντας την έναρξη των χερσαίων επιχειρήσεων επί ιρακινού εδάφους στον Πολέμου στον Κόλπο.

1993: Δημοσκόπηση καταγράφει ότι, το 54% των Ισραηλινών συμφωνεί με τις εδαφικές παραχωρήσεις τμήματος των υψιπέδων του Γκολάν στη Συρία.

1994: Η Αλβανία υπογράφει τη συμφωνία του ΝΑΤΟ "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη".

1995: Στις ΗΠΑ, ο χρυσός Ολυμπιονίκης Γκρεγκ Λουγκάνις, 35 ετών, αποκαλύπτει ότι, έχει προσβληθεί από AIDS και πως το γνώριζε ήδη από το 1988, πριν από την Ολυμπιάδα της Σεούλ.

1996: Το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press μεταδίδει πως στη διάρκεια έρευνας για την προ πέντε ετών δολοφονία, στις Μπαχάμες, του 37χρονου Φίλιπ Κόλι και της 26χρονης φίλης του, ένας αστυνομικός, φίλος του Κόλι, κατέθεσε, πως ο Ντόμινικ Γουίλκινς είχε πληρώσει 100 χιλ. δολάρια στον Κόλι για ποσότητα κοκαΐνης, ο οποίος όμως τον εξαπάτησε. Το Γραφείο Ασφαλείας του ΝΒΑ ασχολήθηκε το 1992 με αυτές τις πληροφορίες, αλλά δεν βρήκε κάτι ενοχοποιητικό σε βάρος του Γουίλκινς.

1996: Εκτελείται ο κατά συρροή δολοφόνος Γουίλιαμ Μπόνιν, γνωστός ως «Freeway Killer». Θεωρείται υπεύθυνος για τουλάχιστον 20 δολοφονίες.

1997: Η ταινία «Η Λίστα του Σίντλερ» γίνεται η πρώτη ταινία, που προβάλλεται από αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο. Η ταινία προβλήθηκε στο NBC, χωρίς διαλείμματα για διαφημίσεις.

1998: Ανεμοστρόβιλοι προκαλούν το θάνατο 42 ανθρώπων στην κεντρική Καλιφόρνια.

1998: Με «φατβά» του ο Οσάμα Μπιν Λάντεν κηρύσσει ιερό πόλεμο κατά των Εβραίων και τον «Σταυροφόρων» εννοώντας τους Ευρωπαίους και Αμερικάνους.

1999: Χιονοστιβάδα καταστρέφει το χωριό Γκαϊτούρ στην Αυστρία και σκοτώνει 31 άτομα.

1999: Σε δικαστήριο της Άγκυρας ο ηγέτης των Κούρδων, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κατηγορείται και επισήμως για προδοσία.

2000: Στον φιλικό αγώνα Ολλανδία – Γερμανία, που διεξάγεται στο Άμστερνταμ Αρένα, ο 39χρονος Λόθαρ Ματέους πραγματοποιεί παγκόσμιο ρεκόρ με την 144η συμμετοχή του στην Εθνική Γερμανίας, ξεπερνώντας τον Σουηδό τερματοφύλακα Τόμας Ραβέλι.

2005: Οι Γάλλοι νομοθέτες υπερψηφίζουν το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο της αποικιοκρατίας, το οποίο επιβάλλει στο εκπαιδευτικό προσωπικό της χώρας να διδάσκει «τις θετικές αξίες της αποικιοκρατίας». Μετά από δημόσια κατακραυγή το νομοσχέδιο αποσύρεται σταδιακά από το 2006.

2012: Άγνωστοι ανατινάζουν το αρτοποιείο του διαιτητή Πέτρου Κωνσταντινέα στην Καλαμάτα. Το κατάστημα του διαιτητή και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος γλιτώνει στην κυριολεξία από θαύμα, καταστρέφεται ολοσχερώς, ενώ ζημιές προκαλούνται και στα διπλανά καταστήματα και σε αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα κοντά.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1417 - Πάπας Παύλος Β΄.

1443 - Ματθαίος Κορβίνος, βασιλιάς της Ουγγαρίας.

1817 - Τζωρτζ Φρέντερικ Ουώτς, Άγγλος ζωγράφος και γλύπτης.
Ο Τζωρτζ Φρέντερικ Ουώτς (George Frederic Watts, Λονδίνο, 23 Φεβρουαρίου 1817 – Κόμπτον, Σάρεϋ, Αγγλία, 1 Ιουλίου 1904), Μέλος του Τάγματος της Αξίας (Order of Merit) ήταν Άγγλος ζωγράφος και γλύπτης της Βικτωριανής εποχής και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του κινήματος του Συμβολισμού στην Αγγλία. Από την ηλικία ακόμη των είκοσι χρόνων του, εξέθετε κατά καιρούς έργα του στη Βασιλική Ακαδημία. Κέρδισε δυο φορές σε διαγωνισμό για τη διακόσμηση του Βρετανικού Κοινοβουλίου – της Βουλής των Λόρδων και της Βουλής των Κοινοτήτων.
Μολονότι οι τοιχογραφίες που σχεδίασε για το Κοινοβούλιο δεν υλοποιήθηκαν, με τα χρήματα του βραβείου μπόρεσε να επισκεφτεί τη Φλωρεντία το 1834 και τη Ρώμη και τη Νάπολη μεταξύ 1843 και 1847. Εκεί μελέτησε τους Ιταλούς ζωγράφους της Αναγέννησης, η επίδραση των οποίων είναι εμφανής στο έργο του και κυρίως του Τιτσιάνο.

1879 - Καζιμίρ Μαλέβιτς, Ρώσος ζωγράφος.
Ο Καζιμίρ Μαλέβιτς (23 Φεβρουαρίου 1879 - 15 Μαΐου 1935) ήταν Ρώσος ζωγράφος και θεωρητικός, που γεννήθηκε από γονείς πολωνικής καταγωγής. Υπήρξε πρωτοπόρος της γεωμετρικής αφηρημένης τέχνης και ο δημιουργός των Avant-garde κινημάτων του Σουπρεματισμού και του Κονστρουκτιβισμού.

1883 - Καρλ Γιάσπερς, Γερμανός ψυχίατρος και φιλόσοφος.
Ο Καρλ Γιάσπερ (Karl Theodor Jaspers, 23 Φεβρουαρίου 1883 - 26 Φεβρουαρίου 1969) ήταν Γερμανός υπαρξιστής φιλόσοφος και ψυχοπαθολόγος.
Ο Καρλ Γιάσπερς γεννήθηκε στο Όλντενμπουργκ της Γερμανίας. Είναι ο μόνος από τις σημαντικές φυσιογνωμίες του προναζιστικού πνευματικού κόσμου που συμμετείχε ενεργά στις μεταπολεμικές συζητήσεις και είναι γνωστότερος για την ανεπανάληπτη συμβολή το με το δοκίμιό του: Τo ζήτημα της γερμανικής ενοχής, που εκδόθηκε το 1946.

1884 - Κάζιμιρ Φουνκ, Πολωνός βιοχημικός.
Ο Καζίμιερς Φουνκ (Kazimierz Funk, 23 Φεβρουαρίου 1884 – 19 Νοεμβρίου 1967), κοινώς Κάζιμιρ Φουνκ, ήταν Πολωνός βιοχημικός ο οποίος γενικά θεωρείται από τους πρώτους επιστήμονες που διατύπωσαν την έννοια των βιταμινών το 1912, τις οποίες ο ίδιος αποκαλούσε ζωτικής σημασίας αμίνες ή βιταμίνες.
Γιος δερματολόγου, ο Κάζιμιρ Φουνκ γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1884, σπούδασε στη Βέρνη της Ελβετίας όπου και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το πανεπιστήμιο της Βέρνης, και εργάστηκε στην Ευρώπη στο Ινστιτούτο Παστέρ της Γαλλίας, στο δημοτικό νοσοκομείο του Βισμπάντεν στη Γερμανία, στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το ινστιτούτο Λίστερ στο Λονδίνο, πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1915, όπου κατείχε διάφορες βιομηχανικές και πανεπιστημιακές θέσεις στη Νέα Υόρκη. Πέντε χρόνια αργότερα έγινε και πολιτογραφημένος πολίτης των ΗΠΑ. Επέστρεψε στη Βαρσοβία το 1923, αλλά, λόγω της αβέβαιης πολιτικής κατάστασης της χώρας, το 1927 πήγε στο Παρίσι, όπου ίδρυσε ένα ερευνητικό ίδρυμα, το Κάσα Μπιοκέμικα. Με τη γερμανική εισβολή στην Γαλλία στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939, ο Φουνκ επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

1889 - Βίκτορ Φλέμινγκ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Βίκτορ Φλέμινγκ (Victor Lonzo Fleming, 23 Φεβρουαρίου 1889 - 6 Ιανουαρίου 1949) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και παραγωγός, βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1939 Όσα Παίρνει ο Άνεμος (Gone With the Wind). Την ίδια χρονιά με το Όσα Παίρνει ο Άνεμος ο Φλέμινγκ γύρισε άλλη μια ταινία που έχει λάβει θρυλική υπόσταση, το μιούζικαλ Ο Μάγος του Οζ (The Wizard of Oz, 1939).

1899 - Έριχ Κέστνερ, Γερμανός συγγραφέας.
Ο Έριχ Κέστνερ (Emil Erich Kästner, Δρέσδη, 23 Φεβρουαρίου 1899 - Μόναχο, 29 Ιουλίου 1974) ήταν Γερμανός συγγραφέας, εκδότης και σεναριογράφος. Έγινε γνωστός ιδιαίτερα από τα παιδικά του έργα όπως ο Αιμίλιος και οι Ντετέκτιβ, Η διπλή Λόττε και Η τάξη που πετάει. Έγραψε επίσης πολλά κείμενα σατυρικού και κοινωνικοκριτικού περιεχομένου.
Η οικογένεια του ήταν μια από τις μικροαστικές οικογένειες της Δρέσδης και κατοικούσε στην οδό Κένιγκσμπρυκε, στο Νόιστατ (Δρέσδη). Πολύ κοντά στην οδό αυτή, στο ισόγειο της βίλας του θείου του, βρίσκεται σήμερα το Μουσείο Έριχ Κέστνερ. Πολλά έργα του έγιναν κινηματογραφικές παραγωγές, άλλα μεταφέρθηκαν στο θέατρο.
Πολλά βιβλία του, μεταξύ των οποίων και έργα του για παιδιά έγιναν παρανάλωμα του πυρός στις 10 Μαΐου του 1933, όταν το ναζιστικό καθεστώς προχώρησε στο "Ολοκαύτωμα των Βιβλίων", στην πλατεία Όπερας του Βερολίνου: Με πρωτοστάτες τους φοιτητές που είχαν προσχωρήσει στις γραμμές των Ναζί, 20.000 βιβλία συγγραφέων κάηκαν, χαρακτηριζόμενα ως αντιγερμανικά. Ο Έριχ Κέστνερ ήταν μάλιστα αυτόπτης μάρτυρας της πυράς εκείνο το βράδυ στην πλατεία της Όπερας: «Βρισκόμουν μπροστά από το Πανεπιστήμιο, ανάμεσα σε φοιτητές, το άνθος του έθνους μας, με ναζιστικές στολές, και έβλεπα τα βιβλία μας να γίνονται παρανάλωμα του πυρός» έγραψε αργότερα.Μην μπορώντας να διαφύγει, ο Έριχ Κέστνερ παρέμεινε στη ναζιστική Γερμανία, όπου και υπέστη σκληρή λογοκρισία και απαγόρευση της έκδοσης των έργων του.

1899 - Νόρμαν Τόρογκ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Νόρμαν Τόρογκ (Norman Rae Taurog, 23 Φεβρουαρίου 1899 - 7 Απριλίου 1981) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία Skippy του 1931. Είναι μέχρι και σήμερα ο σκηνοθέτης που κέρδισε ποτέ το εν λόγω βραβείο σε μικρότερη ηλικία. Ο Τόρογκ γύρισε 180 ταινίες με σημαντικότερες τις: Νανούρισμα (A Bedtime Story, 1933), Οι περιπέτειες του Τομ Σώγιερ (The Adventures of Tom Sawyer, 1938), Αδέσποτα νιάτα (Boys Town, 1938) για το οποίο προτάθηκε για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, Ο νεαρός Τομ Έντισον (Young Tom Edison) και Τα συνεταιράκια (Pardners, 1956).
Σκηνοθέτησε μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του εικοστού αιώνα όπως τον Σπένσερ Τρέισι, τον Μίκι Ρούνεϊ, την Τζούντι Γκάρλαντ, τον Φρεντ Ασταίρ, τον Τζιν Κέλι, την Ντέμπορα Κερ, τον Ντιν Μάρτιν και τον Τζέρι Λιούις. Σκηνοθέτησε επίσης τον Έλβις Πρίσλεϊ σε εννιά ταινίες. Για την προσφορά του στην 7η τέχνη ο Τόρογκ έχει το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ.

1907 - Πολυχρόνης Πολυχρονίδης, Έλληνας πολιτικός*1923 - Ιωάννης Γρίβας, Έλληνας πολιτικός.

1929 - Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β΄.

1929 - Γεώργιος Ρωμοσιός, Έλληνας αστυνομικός.

1915 - Πολ Τίμπετς, Αμερικανός πιλότος.
Ο Πολ Γουόρφιλντ Τίμπετς (Paul Warfield Tibbets, Jr., 23 Φεβρουαρίου 1915-1 Νοεμβρίου 2007) ήταν αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, πιλότος του Enola Gay, του αεροσκάφους που έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα.

1929 - Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β΄.
Ο Αλέξιος Β΄ (1929-2008, κατά κόσμον Αλέξιος Μιχαήλοβιτς Ρίντιγκερ) ήταν Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών για δεκαοκτώ έτη, από το 1990 ως το 2008.

1929 - Γεώργιος Ρωμοσιός, Έλληνας αστυνομικός.
Ο Γεώργιος Ρωμοσιός (23 Φεβρουαρίου 1929 - 31 Μαΐου 2016) ήταν ο πρώτος αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, με την μορφή που αυτή έχει σήμερα, μετά την ενοποίηση της Αστυνομίας Πόλεων με την Χωροφυλακή.
Γεννήθηκε στην Μεσοχώρα του Δήμου Πύλης Τρικάλων στις 23-02-1929. Γονείς του ήταν η Παναγιώτα Ρωμοσιού και ο Κωνσταντίνος Ρωμοσιός.
Καταλαμβάνοντας τον βαθμό του Αντιστράτηγου, διετέλεσε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ την περίοδο 06-02-1985 έως 28-04-1986 και ήταν ο άνθρωπος που ενοποίησε την Αστυνομία Πόλεων με τη Χωροφυλακή, προσδίδοντας στην ΕΛ.ΑΣ τη σημερινή της μορφή, και συντελώντας αποφασιστικά στην θεαματική βελτίωση των οργανωτικών και λειτουργικών δομών της.
Θεωρούνταν ένας από τους πιο μορφωμένους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, με εξειδικευμένες και πολύπλευρες γνώσεις πάνω σε θέματα που άπτονταν του κλάδου του, ενώ ήταν από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στους κόλπους της Αστυνομίας, γεγονός που οδήγησε και στην ανάδειξή του, με κοινή πρόταση τόσο της Αστυνομίας Πόλεων όσο και της Χωροφυλακής, ως ο πρώτος Αρχηγός της ενοποιημένης ΕΛ.ΑΣ.
Kατά την θητεία του στην Αστυνομία, και ενόσω ήταν καθηγητής στην Σχολή Αξιωματικών, συνέγραψε το βιβλίο "Οργάνωση - Διοίκηση - Ηγεσία", με σκοπό να συμπεριλάβει στο βιβλίο όλες τις βασικές αρχές με τις οποίες θα πρέπει να λειτουργεί κάθε αστυνομικός. Το βιβλίο του εξεδόθη από την Τυπογραφική Υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας και διδάσκεται ακόμα και σήμερα στην Σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.
Επί θητείας του ως Αρχηγός, βοήθησε εκατοντάδες ανθρώπους, και προσπάθησε να μεταλαμπαδέψει τις αρχές, τις αξίες και το ήθος του σε όλα τα μέλη της Ελληνικής Αστυνομίας, και όχι μόνο, αφήνοντας το στίγμα του στην ΕΛ.ΑΣ.
Μετά την συνταξιοδότησή του, αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην φροντίδα της οικογένειάς του.
Έφυγε από την ζωή στις 31 Μαΐου του 2016, σε ηλικία 87 ετών.

1944 - Δώρος Λοΐζου, Κύπριος ποιητής.
Ο Δώρος Λοΐζου (23 Φεβρουαρίου 1944 - 30 Αυγούστου 1974) ήταν Κύπριος ποιητής, καθηγητής και πολιτικός. Σκοτώθηκε τον Αύγουστο του 1974 στη Λευκωσία από ένοπλους της ΕΟΚΑ Β'.
Ο Δώρος Λοΐζου γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 23 Φεβρουαρίου 1944. Σπούδασε αρχικά στη σχολή θεάτρου των Θάνου Σακέττα και Κωστή Μιχαηλίδη στη Λευκωσία, την οποία όμως εγκατέλειψε λόγω των ταραχών που ξέσπασαν στην Κύπρο την περίοδο 1963 - 1964. Στη συνέχεια φοίτησε το διάστημα 1966 - 1968 στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων στη Ρόδο, εκδιώχθηκε όμως λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης. Έπειτα θα μεταβεί στη Βοστόνη όπου θα σπουδάσει Ιστορία στο Hellenic College.
Το 1972, μετά την αποφοίτησή του, επιστρέφει στην Κύπρο και εντάσσεται στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ. Αρχικά αναλαμβάνει οργανωτικός γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του κόμματος καθώς και γραμματέας της νεολαίας. Παράλληλα, αναλαμβάνει διευθυντής της κομματικής εφημερίδας Σοσιαλιστική Έκφραση.
Το πρωί της 30ής Αυγούστου 1974, ένοπλοι που αποτελούσαν αυτόνομη ομάδα της ΕΟΚΑ Β' έστησαν ενέδρα κατά του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε ο πρόεδρος του ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης και οδηγούσε ο Λοΐζου, σε μέρος κοντά στα γραφεία του κόμματος στη Λευκωσία. Από την δολοφονική επίθεση γλίτωσε ο Λυσσαρίδης, σκοτώθηκε όμως ο Λοΐζου και τραυματίστηκε η σύζυγος του νεαρού πολιτικού. Η κηδεία του Λοΐζου πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα στη Λευκωσία, παρουσία πλήθους κόσμου.
Ο Λοΐζου είχε μεταφράσει στα ελληνικά ποιήματα ξένων λογοτεχνών όπως του Σαλβαντόρ Νόβο, του Πωλ Ελυάρ, του Ίκου Τακενάκα κλπ ενώ εξέδωσε και την προσωπική του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ψωμί και Ελευθερία».

1944 - Δώρος Λοΐζου, Κύπριος ποιητής.

1945 - Πίτσα Μπουρνόζου, Ελληνίδα ηθοποιός.
Η Πίτσα Μπουρνόζου (Αθήνα 23 Φεβρουαρίου 1945-2007) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, μεταφράστρια και ποιήτρια.
Έδειξε από μικρή το ταλέντο της. Μαθήτρια ακόμα στο Ινστιτούτο Αγγλικών IAS, έπαιξε το ρόλο της Αμάντα στον Γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς σε παράσταση που ανέβασε ο Σταμάτης Φασουλής, μαθητής αγγλικών και εκείνος του φροντιστηρίου. Ηταν φυσικό λοιπόν να την κερδίσει το θέατρο. Τελείωσε τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν με άριστα το 1968 και συμπλήρωσε τις θεατρικές της σπουδές στο London School of Dramatic Art.
Μιλούσε και μετέφραζε Αγγλικά και Γερμανικά. Είχε πάρει μαθήματα πιάνου, βιολιού και κιθάρας. Είχε παρακολουθήσει μαθήματα χορού/κίνησης στο City Literary Institute of London με τον Ρόναλντ Ουίλσον, στη Ζουζού Νικολούδη, στην Ερση Πίττα, στον Ντανιέλ Λομμέλ, στην Καίη Χόλντεν, κλασσικού μπαλέτου στη Σόνια Μοριάνοβα και ρυθμικής στις Emmy Speck και Μatey-Ρουσοπούλου. Εκτός από την ηθοποιία και τη μετάφραση, δίδαξε σε θεατρικές σχολές και εργαστήρια, σκηνοθέτησε, επιμελήθηκε σκηνικά και κουστούμια, έγραψε θεατρικά, ποιήματα, διηγήματα, κ.α. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Υδρία, Μικρή υδρία, Περίπλους, Ομπρέλα, Ρωγμές και Οδός Πανός.
Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων (ΕΠΟΣ), του L'Institut International du Theatre (ITI), κλπ. Είχε τιμηθεί με μετάλλιο από τον Δήμο Ελευσίνας για απαγγελία.
Στην ΕΡΤ συμμετείχε ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφράστρια, καθώς και ως παραγωγός στο ραδιόφωνο και σε παιδικές εκπομπές, αλλά κυρίως πήρε μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας.
Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της από πνευμονία, πήρε μέρος σε μία έκθεση στην Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία με πρωτότυπα δικά της σχέδια στον υπολογιστή.

1945 - Λίνος Κόκοτος, Έλληνας συνθέτης.

1953 - Σατόρου Νακατζίμα, Ιάπωνας παλαίμαχος οδηγός αγώνων.

1954 - Βίκτορ Γιούστσενκο, Ουκρανός πολιτικός.

1974 - Δημήτρης Γεωργαλής, Έλληνας ποδηλάτης.
Ο Δημήτρης Γεωργαλής (23 Φεβρουαρίου 1974) είναι Έλληνας ποδηλάτης, 4ος ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 (αγώνισμα ομαδικό σπριντ - ποδηλασία πίστας).
Γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1974 στα Τρίκαλα και ήταν αθλητής στο σωματείο ΠΑΣ Τρίκκη Τρικάλων. Για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με την ποδηλασία το Νοέμβριο του 1987. Είναι ανθυπολοχαγός στον ελληνικό στρατό.

1976 - Βίκτορ Σάντσεθ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

1983 - Έμιλι Μπλαντ, Αγγλίδα ηθοποιός.

1992 - Κυριάκος Παπαδόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος (Κατερίνη, 23 Φεβρουαρίου 1992) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής με καταγωγή από τον Σβορώνο Πιερίας, ο οποίος αγωνίζεται ως κεντρικός αμυντικός αλλά και ως αμυντικός μέσος.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

167 - Πολύκαρπος, επίσκοπος Σμύρνης.
Ο Πολύκαρπος (80 - 23 Φεβρουαρίου 167) ήταν επίσκοπος Σμύρνης στο δεύτερο αιώνα μ.Χ.. Βρήκε μαρτυρικό θάνατο στις 23 Φεβρουαρίου του 167 και αναγνωρίστηκε ως άγιος από την Ορθόδοξη και την Καθολική, την Λουθηρανική και την Αγγλικανική εκκλησία.
Δεν είναι βέβαιο αν μαθήτευσε κοντά στον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Πάντως όπως μας πληροφορεί ο Ειρηναίος Λυών, τοποθετήθηκε επίσκοπος στη Σμύρνη από αποστόλους. Σημαντική ήταν για τον ίδιο η γνωριμία του με τον Ιγνάτιο Αντιοχείας από τον οποίο είχε λάβει προσωπική επιστολή, στην οποία τον εγκωμίαζε και τον συμβούλευε. Η έριδα περί τον εορτασμό του Πάσχα που είχε ανακύψει ανάμεσα στην Εκκλησία της Ρώμης και τις Μικρασιατικές Εκκλησίες ήταν μια ευκαιρία για τον Πολύκαρπο να μεσολαβήσει με διάθεση καταλαγής. Θα επισκεφθεί λοιπόν τη Ρώμη μετά τις αρχές του 155, οπότε και έγινε επίσκοπος Ρώμης ο Ανίκητος. Αν και δεν επιτεύχθηκε μεταξύ του Πολύκαρπου και του Ανίκητου Ρώμης συμφωνία, εντούτοις χωρίσθηκαν οι δύο άντρες «εν αγάπη και με τη συναίσθηση ότι διαφορά σε θέματα νηστείας εκφράζει την ενότητα στην πίστη». Μαρτύρησε ηλικιωμένος στο στάδιο της Σμύρνης κατά τον διωγμό του Μάρκου Αυρηλίου περί τον Φεβρουάριο του 167/168 μ.Χ. Άλλη χρονολογική εκδοχή είναι η του 155/156.
Eίναι συντάκτης πολλών επιστολών,από τις οποίες έχει σωθεί μόνο μία, η "προς Φιλιππισίους". Η επιστολή είναι πρακτική-συμβουλευτική. Γράφεται για να συνοδεύσει τις επιστολές του Ιγνάτιου Αντιοχείας τις οποίες του έχουν ζητήσει οι Φιλιππίσιοι. Έντονη είναι η εξάρτησή του από την σκέψη και τις θέσεις του Ιγνάτιου Αντιοχείας. Το μόνο θεολογικό ζήτημα που θίγει είναι η πραγματικότητα της ενσάρκωσης του Ιησού.

1447 - Πάπας Ευγένιος Δ΄.

1447 - Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ.

1546 - Φραγκίσκος του Ανγκιάν, Γάλλος στρατιωτικός.

1603 - Φρανσουά Βιέτ, Γάλλος μαθηματικός.
Ο Φρανσουά Βιέτ (François Viète, 1540 - 23 Φεβρουαρίου 1603) ήταν Γάλλος μαθηματικός, ο οποίος γεννήθηκε το 1540 και πέθανε το 1603. Αν και οι κύριες σπουδές του ήταν νομικές, αναδείχθηκε στα μαθηματικά και ιδιαίτερα στην άλγεβρα.
Μέθοδος υπολογισμού του π από τον Φρανσουά Βιέτ
Το πρώτο του κατόρθωμα ήταν η αποκρυπτογράφηση του ισπανικού κώδικα αλληλογραφίας, που ήταν βασισμένος σε ένα περίπλοκο σύστημα αριθμών και γραμμάτων. Με την πράξη του αυτή βοήθησε σημαντικά τη Γαλλία και τον Ερρίκο Δ΄ στον πόλεμο με την Ισπανία. Συνέγραψε την «Εισαγωγή στην αναλυτική τέχνη» που αποτελεί ένα από τα πρώτα άρτια μνημεία του αλγεβρικού λογισμού.
Ο Φρανσουά Βιέτ υπήρξε ο πρώτος μαθηματικός που χρησιμοποίησε σε ευρεία κλίμακα τα γράμματα για να εκφράσει αριθμητικές ποσότητες. Το 1593 κατάφερε να εκφράσει τον αριθμό π με τη βοήθεια ενός απειρογινόμενου και τον υπολόγισε με ακρίβεια εννέα δεκαδικών ψηφίων, βελτιώνοντας έτσι το σχετικό αποτέλεσμα του Αρχιμήδη. Συμπερασματικά ο Βιέτ υπήρξε ο πρώτος που υποκατέστησε στις μαθηματικές του αποδείξεις τις γεωμετρικές κατασκευές με αλγεβρικές διαδικασίες. Ακόμα, γνωστοί έχουν μείνει οι «τύποι του Βιετά», που δίνουν απλές σχέσεις μεταξύ των ριζών ενός πολυωνύμου και των συντελεστών του.
Ο Φρανσουά Βιετ συνεισέφερε σημαντικά στον αλγεβρικό συμβολισμό όταν χρησιμοποίησε για πρώτη φορά φωνήεντα για να παριστάνει τις άγνωστες μεταβλητές και σύμφωνα για τις γνωστές. Επίσης ο Βιετ χρησιμοποιούσε τα ίδια γράμματα για ύψωση σε δύναμη: Α, Α quadratum, A cubum ανοίγοντας τον δρόμο για την επικράτηση των x, x2, x3.

1704 - Γκέοργκ Μούφατ, Γερμανός συνθέτης.
Ο Γκέοργκ Μούφατ (Georg Muffat, Μεζέβ, 1 Ιουνίου 1653 - Πάσσαου, 23 Φεβρουαρίου 1704) ήταν Γερμανός συνθέτης και οργανίστας.
Σπούδασε στο Παρίσι με τον Ζαν-Μπατίστ Λυλλύ. Το 1678 διορίστικε οργανίστας στον αρχιεπίσκοπο του Σάλτσμπουργκ. Το 1690 έγινε οργανίστας του επισκόπου του Πάσσαου.

1821 - Τζον Κητς, Άγγλος ποιητής.
Ο Τζoν Κητς (John Keats) (31 Οκτωβρίου 1795 - 23 Φεβρουαρίου 1821) ήταν Άγγλος ρομαντικός λυρικός ποιητής που γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1795 και πέθανε στη Ρώμη το 1821. Αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στην τελειοποίηση μιας ποίησης που χαρακτηρίζεται από δυνατές εικόνες και σχήματα λόγου, τη μεγάλη αισθητική έλξη που ασκεί και την προσπάθεια να εκφράσει μια φιλοσοφική στάση μέσα από τους μύθους της κλασικής αρχαιότητας. Πέθανε στα 25 του χρόνια από φυματίωση στη Ρώμη όπου είχε πάει αναζητώντας θεραπεία.

1848 - Τζον Κουίνσι Άνταμς, 6ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς (John Quincy Adams, 11 Ιουλίου 1767 - 23 Φεβρουαρίου 1848) ήταν ο 6ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τις 4 Μαρτίου 1825 ως τις 4 Μαρτίου 1829. Ήταν γιος του δεύτερου Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Άνταμς.
Ο Τζον Κουίνσι Άνταμς διετέλεσε Αμερικανός διπλωμάτης και υπηρέτησε τόσο στη γερουσία όσο και στη βουλή των αντιπροσώπων. Βοήθησε στη δημιουργία του δόγματος Μονρόε ως Γραμματέας της Επικρατείας. Ως Πρόεδρος πρότεινε ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού και ανέλιξης της εκπαίδευσης, αλλά εμποδίστηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Άνταμς δεν επανεκλέχθηκε το 1828 και τις εκλογές κέρδισε ο Άντριου Τζάκσον.

1855 - Καρλ Φρίντριχ Γκάους, Γερμανός μαθηματικός, αστρονόμος και φυσικός.
Ο Γιόχαν Καρλ Φρίντριχ Γκάους (Johann Carl Friedrich Gauß, 30 Απριλίου 1777 – 23 Φεβρουαρίου 1855) ήταν Γερμανός μαθηματικός που συνεισέφερε σε πολλά ερευνητικά πεδία της επιστήμης του, όπως η θεωρία αριθμών, η στατιστική, η μαθηματική ανάλυση, η διαφορική γεωμετρία, αλλά και συναφών επιστημών, όπως η γεωδαισία, η αστρονομία και η φυσική (ηλεκτροστατική, οπτική, γεωμαγνητισμός). Αποκλήθηκε «ο πρίγκηψ των μαθηματικών» [1]και ο «μεγαλύτερος μαθηματικός μετά τον Αρχιμήδη και τον Ευκλείδη». Ο Γκάους υπήρξε ίσως ο σημαντικότερος Γερμανός μαθηματικός όλων των εποχών και ένας από τους δύο ή τρεις σπουδαιότερους των νεότερων χρόνων (μετά την αρχαιότητα) (Waldo Dunnington: "The Sesquicentennial of the Birth of Gauss", Scientific Monthly, τόμος 24, σ. 402-414).
Ο Γκάους ήταν αυτό που αποκαλείται «παιδί-θαύμα» και υπάρχουν αρκετές ιστορίες για τις εκπληκτικές του ικανότητες ως νηπίου, ενώ οι πρώτες μεγάλες μαθηματικές ανακαλύψεις του χρονολογούνται από την εφηβεία του. Σε ηλικία 21 ετών είχε ολοκληρώσει το κύριο έργο του στα καθαρά μαθηματικά, το Disquisitiones Arithmeticae, (= «Αριθμητικές Έρευνες», 1798, εκδόθηκε το 1801). Αυτό το έργο διαδραμάτισε θεμελιώδη ρόλο στην εδραίωση της θεωρίας αριθμών ως αυτοδύναμου κλάδου των μαθηματικών και τη σημάδεψε μέχρι τις μέρες μας.

1927 - Σβάινμπγιερν Σβάινμπγιερνσσον, Ισλανδός συνθέτης.
Ο Σβάινμπγιερν Σβάινμπγιερνσσον (ισλανδ.:Sveinbjörn Sveinbjörnsson, 28 Ιουνίου 1847 - 23 Φεβρουαρίου 1927) ήταν Ισλανδός συνθέτης, περισσότερο γνωστός για τη σύνθεση του Lofsöngur, του εθνικού ύμνου της Ισλανδίας.
Ο Σβάινμπγιερνσσον σπούδαζε όταν συνάντησε ένα νέο Νορβηγό βιολιστή και συνθέτη, τον Γιόχαν Σβέντσεν. Εκείνο τον καιρό ο Σβέντσεν είχε μόλις τελειώσει κάποιες σπουδές στη Λειψία και ενθάρρυνε τον Σβάινμπγιερνσσον να σπουδάσει μουσική. Αυτός πήγε στην Κοπεγχάγη, και αργότερα στη Λειψία όπου ο δάσκαλός του ήταν ο Καρλ Ράινεκε. Έτσι, απόκτησε ένα πολύ πιό υψηλό επίπεδο μουσικής παιδίας από τους υπόλοιπους μουσικούς της Ισλανδίας εκείνη την περίοδο. Δεδομένου ότι οι μουσικές ευκαιρίες ήταν περιορισμένες στην Ισλανδία, στο τέλος του 19ου αιώνα ο Σβάινμπγιερνσσον μετακόμισε στο Εδιμβούργο.
Οι συνθέσεις του συνήθως ήταν μελωδικά τραγούδια ή ποιητική μουσική δωματίου στο πνεύμα του Φέλιξ Μέντελσον. Επίσης σύνθεσε έναν σημαντικό αριθμό λαϊκών τραγουδιών.
Το 1922 το Ισλανδικό κοινοβούλιο Αλθίνγκι, αποφάσισε να του χορηγήσει αμοιβή, η οποία του επέτρεψε να επιστρέψει στην Ισλανδία.

1930 - Χορστ Βέσελ, Γερμανός εθνικοσοσιαλιστής.

1934 - Έντουαρντ Έλγκαρ, Άγγλος συνθέτης.
Ο Σερ Έντουαρντ Έλγκαρ (Sir Edward William Elgar, Λόουερ Μπρόουντχιθ, 2 Ιουνίου 1857 – Γούστερ, 23 Φεβρουαρίου 1934) ήταν Άγγλος συνθέτης, πολλά έργα του οποίου ανήκουν στο βρετανικό και διεθνές κλασικό ορχηστρικό ρεπερτόριο. Μεταξύ των πιο γνωστών συνθέσεών του είναι οι Παραλλαγές Αίνιγμα, το Κοντσέρτο για βιολί, το Κοντσέρτο για βιολοντσέλο, και οι δύο συμφωνίες του. Συνέθεσε επίσης, χορωδιακά έργα, όπως το αριστουργηματικό Το Όνειρο του Γεροντίου, μουσική δωματίου και πολλά τραγούδια. Επίσης, είναι ο συνθέτης της πασίγνωστης μελωδίας Γη της Ελπίδας και της Δόξας (Land of Hope and Glory). Διορίστηκε Αρχιμουσικός του Βασιλιά (Master of King’s Musick) (sic) το 1924.

1942 - Στέφαν Τσβάιχ, Αυστριακός συγγραφέας.
Ο Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig, Βιέννη, 28 Νοεμβρίου 1881 – Πετρόπολις Βραζιλίας, 23 Φεβρουαρίου 1942) ήταν Αυστριακός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος. Στον κολοφώνα της λογοτεχνικής του καριέρας στις δεκαετίες 1920 και 1930, ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στον κόσμο.
Ήταν γιος του Μόριτς Τσβάιχ, πλούσιου Εβραίου υφασματοβιομηχάνου και της Ίντα Μπρετάουερ (Ida Brettauer) (1854–1938), κόρη ιουδαϊκής οικογένειας τραπεζιτών. σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου το 1904 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα με διατριβή στη φιλοσοφία του Ιππολύτου Ταΐν. Η εβραϊκή θρησκεία ελάχιστα επηρέασε την οικογενειακή ζωή και τη μόρφωσή του. «Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν εβραϊκής καταγωγής μόνο στα χαρτιά» δήλωσε αργότερα σε μια συνέντευξη. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αποκήρυξε την εβραϊκή πίστη του και έγραψε επανειλημμένως άρθρα σχετικά με την εβραϊκή ζωή.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας. Παρόλα αυτά, παρέμεινε ειρηνιστής σε όλη του τη ζωή, τασσόμενος υπέρ της ενοποίησης της Ευρώπης. Το 1934, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, κατέφυγε στην Αυστρία και κατόπιν στην Αγγλία. Στη συνέχεια έζησε στην Αγγλία (στο Λονδίνο και από το 1939 στο Μπαθ), και στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940. Το 1941 πήγε στη Βραζιλία, στην ορεινή πόλη Πετρόπολις, 68 χλμ βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου στις 23 Φεβρουαρίου 1942 ο ίδιος και η δεύτερη σύζυγός του, Lotte, αυτοκτόνησαν απελπισμένοι για το μέλλον της Ευρώπης και του πολιτισμού της

1943 - Αιμίλιος Ξανθόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1947 - Δημήτριος Καθενιώτης, Έλληνας στρατιωτικός.
Ο Δημήτριος Καθενιώτης , του Αναστασίου, (1882- 23 Φεβρουαρίου 1947) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος.
Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και το 1904 εξήλθε της Σχολής Ευελπίδων με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Συμμετείχε ως κινηματίας στο Στρατιωτικό Σύνδεσμο του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Συμμετείχε επίσης στους Βαλκανικούς Πολέμους ως επιτελικός και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο Γενικό Στρατηγείο αναλαμβάνοντας καθήκοντα συνδέσμου σε διάφορες αποστολές.
Σε μία από εκείνες τις αποστολές στη κρισιμότερη ίσως για την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης του Ε. Βενιζέλου, έναντι του Ποντιακού Ζητήματος και τη τύχη του Ποντιακού Ελληνισμού ήταν και η τοποθέτησή του με το βαθμό του συνταγματάρχη ως στρατιωτικού εκπροσώπου στον Πόντο, ακριβώς την εποχή των γενομένων διώξεων κατά του ελληνογενούς στοιχείου και της συνεχούς ανόδου του Κεμαλισμού.
Την εποχή εκείνη ο Δ. Καθενιώτης υπέβαλε έκθεση με λεπτομερή στοιχεία των γεγονότων και των καταστάσεων που συνέβαιναν καθώς και των προοπτικών που διαγράφονταν κατά τα οποία εξαγόταν το συμπέρασμα ότι ήταν αδύνατη η ένωση του Πόντου με την Ελλάδα.
Έτσι με βάση τη λεγόμενη "έκθεση Καθενιώτη" ο Ε. Βενιζέλος απέρριψε το αίτημα των Ποντίων για αυτόνομο κράτος ή για ένωση ως καθαρή ουτοπία, προσανατολιζόμενος σε λύση της συνεργασίας του ποντιακού και αρμενικού στοιχείου σε ενιαίο αρμενικό κράτος. Η θέση αυτή του Βενιζέλου επέφερε όπως ήταν αναμενόμενο την έντονη αποδοκιμασία του από τους Ποντίους που όμως τον επόμενο χρόνο βρέθηκε μια συμβιβαστική κατεύθυνση επίλυσης με προτάσεις του Μητροπολίτη Χρύσανθου (μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών).
Αργότερα ο Δ. Καθενιώτης προήχθη σε υποστράτηγο και διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος στη ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι, διοικητής της 11ης Μεραρχίας, Διοικητής της Σχολής Πολέμου (1926) και τέλος υπαρχηγός και αργότερα Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού (1933-35). Πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1947.

1957 - Μαρίκα Νίνου, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια Αρμενικής καταγωγής, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες γυναικείες φωνές που πέρασαν από την Ελλάδα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 35 ετών.

1965 - Σταν Λόρελ, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Σταν Λόρελ (Stan Laurel, 16 Ιουνίου 1890 - 23 Φεβρουαρίου 1965) ήταν Άγγλος κωμικός ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Μαζί με τον Όλιβερ Χάρντι αποτέλεσαν ένα από τα διασημότερα κωμικά δίδυμα στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ο Άρθουρ Στάνλεϊ Τζέφερσον, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1890 στο Άλβερστον της Αγγλίας. Προερχόταν από θεατρική οικογένεια. Ο πατέρας του, Άρθουρ Τζέφερσον, ήταν ιμπρεσάριος, ηθοποιός και συγγραφέας, η μητέρα του, Μαντζ, ήταν ηθοποιός και ο αδελφός του αναμείχθηκε με την θεατρική επιχείρηση του πατέρα. Από μικρός μιμόταν τους κλόουν και ερωτοτροπούσε με τη σκηνή. Έπαιξε στο μιούζικ χολ και το 1910 συνεργάστηκε με τον περίφημο θίασο ποικιλιών του Φρεντ Κάρνο, όπου αντικατέστησε τον Τσάρλι Τσάπλιν σε μία περιοδεία στην Αμερική. Για κάποιο διάστημα μάλιστα συγκατοίκησαν οι δύο κωμικοί. Ο Τσάπλιν, γνωστός για τον ανταγωνισμό και τη μισαλλοδοξία του, δεν ανέφερε ποτέ τον Σταν. Ο Σταν, αντιθέτως, ποτέ δεν είπε κακιά κουβέντα γι' αυτόν: "Ο Τσάρλι ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο μεγαλύτερος κωμικός στον κόσμο", δήλωσε κάποτε. Γύρω στα 1916 εγκατέλειψε το επώνυμο Τζέφερσον επιλέγοντας το Λόρελ για ένα βασικό λόγο: το Σταν Τζέφερσον περιείχε 13 γράμματα και, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, ήταν κι εκείνος προληπτικός. Άρχισε να γυρίζει (με τη Universal) πολλές μικρού μήκους ταινίες υποδυόμενος έναν χαρακτήρα που ονομαζόταν Χίκορι Χίραμ και ήταν κουτός χωρικός.
Πριν γνωρίσει τον Όλιβερ Χάρντι, είχε πρωταγωνιστήσει μόνος του σε περισσότερες από 50 ταινίες. Το δίδυμο δημιουργήθηκε από τον παραγωγό Χολ Ρόουτς, πνευματικό πατέρα -μαζί με τον σκηνοθέτη Λίο Μακ Κάρεϊ- του Χοντρού και του Λιγνού, του δημοφιλέστερου κωμικού ντουέτου όλων των εποχών.

1966 - Κωνσταντίνος Χωρέμης, Έλληνας γιατρός και ακαδημαϊκός.
Ο Κωνσταντίνος B. Χωρέμης (1898 – 1966) ήταν Έλληνας ιατρός, καθηγητής Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκός. Θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης Ελληνικής Παιδιατρικής.
Γεννήθηκε στο Κλημέντι Κορινθίας στις 25 Ιανουαρίου 1898. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1915, ως υπότροφος του κληροδοτήματος Αντωνίου Παπαδάκη, και αποφοίτησε το 1921. Από το 1923 μέχρι το 1926 μετεκπαιδεύτηκε στο Βερολίνο, ενώ παράλληλα εργάστηκε στην εκεί Παιδιατρική Κλινική. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα βιοχημείας στο βιοχημικό εργαστήριο του διάσημου καθηγητή Ρόνα. Εκεί εκπόνησε και τη διδακτορική διατριβή του με θέμα – τίτλο «Η ινσουλίνη και η γλυκόλυσις εις το αίμα», που εγκρίθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τη συνεδρίαση της 11ης Μαρτίου 1927.
Από το 1927 μέχρι το 1935 εργάστηκε ως γιατρός του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Το 1928 εκλέχτηκε υφηγητής της Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1935 τακτικός καθηγητής της Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε μέχρι το 1966, ενώ διετέλεσε και Πρύτανης του Πανεπιστημίου το ακαδημαϊκό έτος 1956-1957. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε διατελέσει αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου. Το 1946 έγινε Διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον θάνατό του, το 1966. Επί της καθηγεσίας του, το 1953, οι κλίνες του «Αγία Σοφία» αυξήθηκαν από 79 σε 250. To 1958 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Υπήρξε Πρόεδρος της Κεντρικής επιτροπής μαθητικών συσσιτίων και κατασκηνώσεων, Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, Επίτιμο μέλος της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, Τακτικό μέλος του Ανωτάτου Υγιειονομικού Συμβουλίου (του οποίου το 1959 έγινε και Πρόεδρος), Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΙΚΠΑ, Μέλος του συμβουλίου Σχολικής Υγιεινής, Αντεπιστέλλον μέλος της γαλλικής, ελβετικής και γερμανικής παιδιατρικών εταιρειών και επίτιμο της τουρκικής. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε όλα τα μεταπολεμικά συνέδρια που αφορούσαν την παιδιατρική.
Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 1966, έπειτα από έμφραγμα που υπέστη στην οικία του στην Αθήνα. Μετά το θάνατό του, με πρωτοβουλία του καθηγητή Ν. Ματσανιώτη, το Πανεπιστήμιο Αθηνών μετονόμασε το «Ερευνητικό Εργαστήριο» της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που είχε δημιουργηθεί και εγκαινιασθεί από αυτόν το 1964, σε «Χωρέμειο Ερευνητικό Εργαστήριο» (Χ.Ε.Ε.).

1968 - Δημήτριος Αδ. Τσαούσης, Έλληνας πολιτικός.

1969 - Μαντουμπάλα, Ινδή ηθοποιός.
Η Μαντουμπάλα (14 Φεβρουαρίου 1933 - 23 Φεβρουαρίου 1969), ήταν Ινδή ηθοποιός. Στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές του 1960 πρωταγωνίστησε σε πολλές επιτυχημένες ταινίες που θεωρούνται πλέον κλασσικές. Μαζί με τις σύγχρονες της Ναργκίς και Μίνα Κουμάρι θεωρούνται η ιερή τριάδα του Ινδικού σινεμά, τρεις γυναίκες ηθοποιοί με ασύγκριτο ταλέντο και φήμη.

1969 - Σαούντ, βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας.

1969 - Ρόναλντ Σκόμπι, Βρετανός στρατιωτικός.
Ο Σερ Ρόναλντ Μακένζι Σκόμπι (Ronald MacKenzie Scobie, 8 Ιουνίου 1893 - 23 Φεβρουαρίου 1969) ήταν Βρετανός στρατηγός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του οποίου η δράση συνδέθηκε στενά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα με το τέλος της γερμανικής κατοχής. Ανακηρύχθηκε ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τιμήθηκε με πλείστα παράσημα.

1974 - Κοσμάς Πολίτης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Κοσμάς Πολίτης (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Παρασκευάς Ταβελούδης, 16 Μαρτίου 1888 - 23 Φεβρουαρίου 1974) ήταν Έλληνας συγγραφέας, απ' τους σημαντιότερους πεζογράφους της γενιάς του '30. Τα χαρακτηριστικότερα έργα του είναι τα μυθιστορήματα Eroïca (1938) και Στου Χατζηφράγκου (1962).

1976 - Γεράσιμος Αλιβιζάτος, Έλληνας ιατρός.
Ο Γεράσιμος Αλιβιζάτος (1889 - 23 Φεβρουαρίου 1976) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός και πολιτικός.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι και καταγόταν από οικογένεια του νησιού που ανέδειξε πολλούς πανεπιστημιακούς και πολιτικούς. Υπήρξε καθηγητής Υγιεινής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1936 έως το 1960. Στην κυβέρνηση Μεταξά διετέλεσε υφυπουργός Yγιεινής, από το 1936 ως το 1938. Έλαβε μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια.
Έγραψε διάφορα επιστημονικά έργα, όπως το δίτομο "Μνημόνιον Υγιεινής" (εκδ. 1947).
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1976.

1977 - Γεώργιος Σπηλιόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1986 - Μαρτ Σταμ, Ολλανδός αρχιτέκτονας.

1987 - Κωνσταντίνος Σ. Σπηλιόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

2000 - Στάνλεϊ Μάθιους, Άγγλος ποδοσφαιριστής.

2000 - Όφρα Χάζα, Ισραηλινή τραγουδίστρια.

2003 - Τίτος Βανδής, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Τίτος Βανδής (Νέο Φάληρο 7 Νοεμβρίου 1917 - 23 Φεβρουαρίου 2003) ήταν Έλληνας ηθοποιός και βουλευτής του ΚΚΕ.Σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά του στην Καβάλα, απ' όπου και η καταγωγή των γονιών του. Είχε τέσσερα αδέλφια, δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Ο πατέρας του ήταν καπνέμπορος. Σε ηλικία πέντε χρονών έπαθε ελονοσία και γι' αυτό το λόγο έφυγε με τη μητέρα και τα αδέλφια του για την Ελβετία. Πήγε σχολείο στη Λωζάνη.
Τέσσερα χρόνια αργότερα γύρισαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε το Γαλλικό Λύκειο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στο Ωδείο Θεσσαλονίκης και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Το 1964 έφυγε για τις ΗΠΑ όπου συνέχισε την καριέρα του σαν ηθοποιός. Επέστρεψε, προσωρινά, στην Ελλάδα το 1979 και οριστικά το 1983.
Προσωπική ζωή
Είχε παντρευτεί τέσσερις φορές : με την Καίτη Ασπρέα με την οποία απέκτησε μια κόρη, με την Αλέκα Παϊζη, με την Μαρία Αλκαίου και τελευταία με την, επίσης ηθοποιό, Μπέτυ Βαλάση.
Θέατρο
Στη σκηνή πρωτοεμφανίστηκε το 1934, με το έργο «Ιούδας» του Σ. Μελά στο Εθνικό Θέατρο. Μεγάλοι σταθμοί στην καριέρα του ήταν οι συνεργασίες με τον Μ. Κουνελάκη το 1938, με την Μ. Κοτοπούλη το 1940 και με το θίασο Κ. Ανδρεάδη την περίοδο 1941-43. Το 1946 δημιούργησε τον πρώτο δικό του θίασο, που περιόδευσε σε αρκετές πόλεις στην Ελλάδα, ενώ την περίοδο 1951-56 ξαναπάτησε στο σανίδι του Θεάτρου Κοτοπούλη. Ακολούθησε μία πορεία με συμμετοχές στο ΚΘΒΕ, την Αθηναϊκή Σκηνή κι ένα νέο δικό του θίασο το 1964. Εμφανίστηκε στο Μπροντγουέι στο έργο "Ιλια Ντάρλινγκ" που αποτελεί μια θεατρική μεταφορά του "Ποτέ την Κυριακή".
Κινηματογράφος
Το 1960 ερμήνευσε τον Γιώργο στην ταινία Ποτέ την Κυριακή δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη, Έπαιξε στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Ποτάμι". Το 1972 συμμετείχε στη ταινία του Γούντι Άλεν Τα πάντα γύρω από το σεξ, ενώ εμφανίστηκε και στον Εξορκιστή το 1973.

2004 - Ιωάννης Ξηροτύρης, Έλληνας συγγραφέας.

2006 - Τέλμο Θάρρα, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

2006 - Σαΐντ Μοχάμεντ Τζοχάρ, πολιτικός από τις Κομόρες.

2008 - Γιάνεζ Ντρνόβσεκ, Σλοβένος πολιτικός.

2014 - Τσάρλι Πόρτερ, Αμερικανός ορειβάτης.
Ο Τσάρλι Πόρτερ (Charlie Porter, Μασαχουσέτη, 12 Ιουνίου 1950 - Πούντα Αρένας, 23 Φεβρουαρίου 2014) ήταν Αμερικανός ορειβάτης και επιστήμονας ερευνητής της κλιματικής αλλαγής. Είναι περισσότερο γνωστός για τις πρώτες αναβάσεις του στο Γιοσέμιτι (ιδιαίτερα στο Ελ Καπιτάν), στον Καναδά και την Αλάσκα. Σημαντικές υπήρξαν οι επιρροές που άσκησε σε άλλους σημαντικούς ορειβάτες και στην ορειβατική κοινότητα, εν μέρει εξαιτίας της δημιουργίας και της ανάπτυξης σύγχρονου ορειβατικού εξοπλισμού. Απέκτησε επίσης φήμη ως άνθρωπος της περιπέτειας, όντας ένας από τους πρώτους που έκαναν τον περίπλου του ακρωτηρίου Χορν με καγιάκ). Ήταν επίσης σημαντικός γεωεπιστήμων στη νότια Αμερική.