Είσοδος Μελών
Σαν σήμερα 31 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1833
Σαν σήμερα 31 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Παγκόσμιες Ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λέπτρας
Εορτάζουν
Αγίων Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων
Αγίας Αθανασίας και τριων θυγατέρων
31 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1504: Συνθήκη της Λυών: Η Γαλλία παραχωρεί τη Νάπολη στο Φερδινάνδο Β’ της Αραγονίας.
1696: Η εξέγερση των «κορακιών». Οι νεκροθάφτες του Άμστερνταμ ξεσηκώνονται, επειδή οι αρχές επιβάλλουν αλλαγές στη διαδικασία των κηδειών.
1854: Ελληνικά επαναστατικά σώματα υπό τον υπολοχαγό Σπυρίδωνα Καραΐσκάκη, γιο του Γεωργίου Καραΐσκάκη, πολιορκούν και καταλαμβάνουν την Άρτα, την οποία όμως υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν αργότερα, λόγω καιρικών συνθηκών και ελλείψεως πολεμοφοδίων.
1865: Η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων περνά την 13η Τροποποίηση του Συντάγματος, που καταργεί τη δουλεία στην Αμερική.
1891: Αναταραχή από δημοκρατικούς μετατρέπεται σε επανάσταση στο Πόρτο, που θα οδηγήσει στη δημιουργία της Πορτογαλικής Δημοκρατίας το 1910.
1901: Το έργο «Τρεις Αδελφές» του Άντον Τσέχοφ κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας.
1906: Σεισμός μεγέθους 8,8 Ρίχτερ σαρώνει τις ακτές του Εκουαδόρ και την Κολομβία, προκαλώντας τσουνάμι και τουλάχιστον 1.000 νεκρούς.
1910: Τίθεται σε ισχύ ο νόμος που καταργεί επίσημα τη δουλεία στην Κίνα. Όλοι οι ενήλικοι σκλάβοι μετατρέπονται σε πληρωμένους εργάτες και οι νέοι κάτω των 25 αφήνονται ελεύθεροι.
1914: Οι Μεγάλες Δυνάμεις γνωστοποιούν στην ελληνική κυβέρνηση ότι παραχωρούν και νομικώς στην Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου, εφόσον αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Βόρεια Ήπειρο και τη νήσο Σάσωνα. Έτσι αναγνωρίζεται η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου, εκτός από την Τένεδο και την Ίμβρο, ενώ η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος.
1915: Η πρώτη επίθεση με δηλητηριώδη αέρια εξαπολύεται από τους Γερμανούς εναντίον των Ρώσων στη Μάχη του Μπολίμοφ, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα για τους Γερμανούς.
1917: Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Γερμανία προειδοποιεί ότι τα υποβρύχιά της θα βυθίζουν κάθε ουδέτερο εμπορικό πλοίο, εντός της πολεμικής ζώνης.
1919: «Ματωμένη Παρασκευή» ή «Μαύρη Παρασκευή»: Αιματηρές εργατικές ταραχές ξεσπούν στη Γλασκόβη της Σκωτίας. Πάνω από 60.000 διαδηλωτές συγκεντρώνονται στην Πλατεία Γεωργίου για να υποστηρίξουν την απεργία για το 40ωρο. Ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία. Η κυβέρνηση στέλνει 10.000 στρατιώτες, τανκς και πολυβόλα για την αντιμετώπιση των ταραχών.
1929: Ο Λέων Τρότσκι, απογυμνωμένος από κάθε εξουσία, εκδιώκεται από τη Σοβιετική Ένωση στην Τουρκία.
1933: Ο Χίτλερ, μία μέρα μετά την ορκωμοσία του ως καγκελάριος, απευθύνεται μέσω ραδιοφώνου στο γερμανικό λαό. Υπόσχεται μεταξύ άλλων ότι θα σεβαστεί την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
1937: Η Δέσποινα Σταθάτου κληροδοτεί 80 εκατομμύρια δραχμές στο Ωδείο Αθηνών και σε άλλα ιδρύματα.
1946: Τίθεται σε ισχύ το νέο σύνταγμα της Γιουγκοσλαβίας, με πρότυπο αυτό της ΕΣΣΔ. Με το νέο Σύνταγμα, η Γιουγκοσλαβία γίνεται ομοσπονδιακό κράτος με έξι «Δημοκρατίες»: Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Κροατία, Μακεδονία, Μαυροβούνιο, Σερβία και Σλοβενία.
1949: Ο Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το ρεμπέτικο στο Θέατρο Τέχνης.
1953: Μεγάλες πλημμύρες στη Βόρεια Ευρώπη με 2.550 νεκρούς, κυρίως στην Ολλανδία. Πλήττονται επίσης το Βέλγιο, η Αγγλία και η Σκωτία.
1957: Οκτώ άνθρωποι σκοτώνονται και 75 τραυματίζονται από τη σύγκρουση επιβατικού αεροπλάνου με πολεμικό πάνω από την πόλη Πακόιμα της Καλιφόρνιας, κατά τη διάρκεια δοκιμών. Τα συντρίμμια των δύο αεροσκαφών πέφτουν στο προαύλιο του τοπικού γυμνασίου, σκοτώνοντας 3 μαθητές.
1958: Εκτοξεύεται ο πρώτος αμερικανικός δορυφόρος, ο Explorer, τέσσερις μήνες μετά την εκτόξευση του σοβιετικού Σπούτνικ 1.
1968: Μεγάλη επίθεση των Βιετκόνγκ κατά των αμερικανών σε περισσότερες από 100 πόλεις στο Βιετνάμ. Στους στόχους και η αμερικανική πρεσβεία στη Σαϊγκόν.
1985: Ολοκληρώνονται στο Ζάππειο οι εργασίες της Διάσκεψης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό, γνωστή και ως Πρωτοβουλία των 6. Συμμετείχαν οι πρόεδροι της Αργεντινής, Ραούλ Αλφανσίν και της Τανζανίας, Τζούλιους Νιερέρε, οι πρωθυπουργοί της Σουηδίας, Ούλοφ Πάλμε, της Ινδίας, Ρατζίβ Γκάντι και της Ελλάδας, Ανδρέας Παπανδρέου, καθώς και άλλες προσωπικότητες.
1990: Το πρώτο εστιατόριο McDonald’s της Ρωσίας ανοίγει στη Μόσχα. Είναι το μεγαλύτερο του κόσμου.
1996: Κρίση των Ιμίων: Κορυφώνεται και εκτονώνεται η Κρίση των Ιμίων, με αμερικανική παρέμβαση ("No ships, no troops, no flags" η προσταγή του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ). Στις 05:30, ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που είχε απονηωθεί από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα καταπέφτει και τα τρία μέλη του πληρώματος, υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώνονται. Τα πολεμικά σκάφη και οι καταδρομείς των δύο χωρών αποχωρούν από τις βραχονησίδες το πρωί υπό την επίβλεψη του 6ου αμερικανικού στόλου της Μεσογείου.
1996: Φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά εκρήγνυται στην είσοδο της Κεντρικής Τράπεζας της Σρι Λάνκα, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 91 άνθρωποι και να τραυματισθούν 1400. Τουλάχιστον 100 άνθρωποι χάνουν την όρασή τους.
1999: To αεροπλάνο που μεταφέρει τον ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν περιφέρεται και πάλι στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ζητώντας άδεια προσγείωσης από διάφορες χώρες, την οποία δεν παίρνει. Η Ολλανδία τον διώχνει, το ίδιο και η Ελβετία. Από το Μινσκ ξαναγυρίζει στην Ελλάδα για να οδηγηθεί τελικά στην Κένυα.
2004: Η Ιταλίδα Αλέσια Ντι Ματέο γίνεται ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο μεταμοσχεύονται οκτώ όργανα (ήπαρ, στομάχι, δύο νεφρά, μικρό και μεγάλο έντερο, πάγκρεας και σπλήνα) κατά τη διάρκεια εγχείρισης από τον Έλληνα χειρουργό Ανδρέα Τζάκη στο Μαϊάμι. Είναι μόλις επτά μηνών και θα ζήσει ακόμη ένα χρόνο.
2008: Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και πλήθος κόσμου ενταφιάζεται λίγο μετά τη 1.30 το μεσημέρι ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος. Την ίδια μέρα, ο βουλευτής, Κώστας Κουκοδήμος με ιδιόχειρη επιστολή του γνωστοποιεί την πρόθεσή του να καταστεί ανεξάρτητος από τη ΝΔ, λόγω εμπλοκής του στην υπόθεση Ζαχόπουλου. Η κυβερνητική παράταξη μένει με 151 βουλευτές.
2011: Σχηματίζεται η νέα κυβέρνηση της Αιγύπτου, επικαλούμενη διάταγμα του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ. Στο πλαίσιο του ανασχηματισμού αλλάζουν οι υπουργοί Οικονομικών και Εσωτερικών, ενώ παραμένουν στη θέση τους άλλοι σημαντικοί υπουργοί, όπως ο υπουργός Άμυνας. Xάος στο αεροδρόμιο του Καΐρου, καθώς χιλιάδες τουρίστες προσπαθούν να φύγουν.
Γεννήσεις σαν σήμερα
1512 - Ερρίκος, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
1543 - Τοκουγκάβα Ιεγιάσου, Ιάπωνας σογκούν.
1756 - Μαρία Τερέζα, κόμισσα της Σαβοΐας.
1769 - Αντρέ-Ζακ Γκαρνερέν, Γάλλος αεροστατιστής και εφευρέτης.
1785 - Τσαρλς Γκριν, Άγγλος αεροστατιστής και εφευρέτης.
1797 - Φραντς Σούμπερτ, ήταν Αυστριακός συνθέτης, συνέθεσε περισσότερα από εξακόσια Λήντερ, καθώς και πολλές συμφωνίες, σονάτες, έργα μουσικής δωματίου, θρησκευτικά έργα, μερικές όπερες και πολλά άλλα έργα.
1884 - Τέοντορ Χόις, Γερμανός πολιτικός.
1902 - Άλβα Μίρνταλ, Σουηδή πολιτικός.
1909 - Αχιλλέας Απέργης, Έλληνας γλύπτης.
Ο Αχιλλέας Απέργης του Γεωργίου (Κέρκυρα 31 Ιανουαρίου 1909 – Αθήνα 23 Μαρτίου 1986) ήταν Έλληνας γλύπτης της γενιάς των χρόνων 1898-1922.
Ο Αχιλλέας Απέργης γεννήθηκε στη Γαρίτσα Κέρκυρας στις 31 Ιανουαρίου 1909 και ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά του Γεωργίου και της Θεανώς Απέργη. Ο Γεώργιος Απέργης ήταν επιτυχημένος έμπορος, που εκτιμούσε και αγαπούσε τις τέχνες και ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την κλίση του γιου του Αχιλλέα προς την τέχνη. Αρχικά, η κλίση αυτή εκφραζόταν με τη ζωγραφική, το σχέδιο και στη συνέχεια με μικρά γλυπτά από γύψο ή πηλό.
Μέσα στο αστικό περιβάλλον της οικογένειας Απέργη ο νεαρός Αχιλλέας δεν έχει πολλές επιλογές σε σχέση με την επαγγελματική του απασχόληση. Έτσι επιδίδεται σε διάφορες εργασίες (κάπως ερασιτεχνικές), κυρίως εμπορικής φύσης, που αν και μερικές ήταν αρκετά προσοδοφόρες τελικά θα τις σταματήσει. Παράλληλα, παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου στη Νυχτερινή Σχολή Κέρκυρας (1918-1920).
Στα 28 του χρόνια, το 1937, ο Αχιλλέας Απέργης έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.), όπου παρακολουθεί μαθήματα έως το 1939 με δασκάλους τον Θωμά Θωμόπουλο, τον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχαήλ Τόμπρο.
Το 1952 πραγματοποιεί το πρώτο του ταξίδι στην Ευρώπη, στην Ιταλία και στο Παρίσι, και αργότερα επισκέπτεται και την Αγγλία (1959).
Ήταν παντρεμένος από το 1945 με τη ζωγράφο Ειρήνη Απέργη.
Ο Αχιλλέας Απέργης πέθανε στην Αθήνα στις 23 Μαρτίου 1986 σε ηλικία 77 ετών.
1923 - Νόρμαν Μέιλερ, Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος.
Ο Νόρμαν Κίνγκσλεϊ Μέιλερ (Norman Kingsley Mailer, 31 Ιανουαρίου 1923 - 10 Νοεμβρίου 2007) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
Μαζί με τον Τρούμαν Καπότε, την Τζόαν Ντίντιον και τον Τομ Γουλφ, ο Μέιλερ ίδρυσε το ρεύμα της νέας δημοσιογραφίας, που αποτελεί διασταύρωση του δοκιμίου και του μη-λογοτεχνικού μυθιστορήματος. Τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Πούλιτζερ και μια φορά με το Εθνικό Βραβείου Βιβλίου. Το 1995 ο Εντ Φάνκερ, ο Νταν Γουλφ και ο Νόρμαν Μέιλερ ξεκίνησαν την έκδοση της Village Voice, μιας καλλιτεχνικής εβδομαδιαίας εφημερίδας που διανεμόταν δωρεάν, αρχικά στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, κέντρο της εναλλακτικής κουλτούρας στη Νέα Υόρκη. Το 2005 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Διακεκριμένης Συνεισφοράς στα Αμερικανικά Γράμματα από το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίου των ΗΠΑ.
Ο Μέιλερ παντρεύτηκε έξι φορές και απέκτησε οκτώ παιδιά από τους διάφορους γάμους του, ενώ υιοθέτησε ακόμα ένα. Για πολλά χρόνια έζησε στην παραλία του Κέιπ Κοντ στο Πρόβινσταουν της Μασσαχουσέτης. Όπως και άλλοι συγγραφείς της γενιάς του, ο Μέιλερ αντιμετώπιζε προβλήματα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της σειράς Gilmore Girls μαζί με το γιο του Στέφεν Μέιλερ. Το 2005 μαζί με τον άλλο του γιο Τζον Μπάφαλο Μέιλερ έγραψε το βιβλίο The Big Empty. Το 2007 ο εκδοτικός οίκος Random House κυκλοφόρησε το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το κάστρο στο δάσος, που έχει σαν θέμα τα παιδικά χρόνια του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο Νόρμαν Μέιλερ πέθανε από οξεία νεφρική ανεπάρκεια το πρωί της 10ης Νοεμβρίου του 2007, μετά από μια εγχείριση στους πνεύμονες στο νοσοκομείο Μάουντ Σάιναι του Μανχάτταν. Ήταν 84 ετών.
1929 - Ρούντολφ Μέσμπαουερ, Γερμανός φυσικός.
Ο Ρούντολφ Λούντβιχ Μέσμπαουερ (Rudolf Ludwig Mössbauer, 31 Ιανουαρίου 1929 — 14 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Γερμανός φυσικός που μελέτησε τις ακτίνες γ που προέρχονται από πυρηνικές μεταπτώσεις. Είναι γνωστός από το ομώνυμο φαινόμενο.
Ο Mössbauer γεννήθηκε στο Μόναχο. Εκεί και σπούδασε, στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM), και πήρε το διδακτορικό του υπό την επίβλεψη του Heinz Maier-Leibnitz. Μαζί με τον Αμερικανό φυσικό Ρόμπερτ Χοφστάντερ βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1961 για την ανακάλυψη του Φαινομένου Mössbauer, που την έκανε το 1957 στα πλαίσια των ερευνών του ως υποψήφιου διδάκτορα στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη.
Ο Μεσμπάουερ έγινε καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια, το περίφημο «Καλτέκ», στα 1961. Μόλις τρία χρόνια αργότερα, το Τμήμα Φυσικής του TUM τον έπεισε να επιστρέψει στην πατρίδα του ως πλήρης καθηγητής. Ως το τέλος της ζωής του ήταν ομότιμος καθηγητής του TUM.
Ο Μεσμπάουερ ήταν εξαιρετικός δάσκαλος, που δεν περιφρονούσε τα προπτυχιακά μαθήματα Γενικής Φυσικής, ενώ διαλέξεις με υψηλό επίπεδο εξειδικεύσεως έδωσε σε μαθήματα όπως «Φυσική των νετρίνων», «Ταλαντώσεις των νετρίνων», «Ενοποίηση της ηλεκτρομαγνητικής και της ασθενούς αλληλεπιδράσεως» και «Αλληλεπίδραση των φωτονίων και των νετρονίων με την ύλη».
Ο Ρούντολφ Μεσμπάουερ διετέλεσε διευθυντής του «Ινστιτούτου Laue Langevin» από το 1972. Αυτό το διεθνές ίδρυμα για την έρευνα πάνω στη σκέδαση των νετρονίων έγινε στα χρόνια του στο μεγαλύτερο του είδους του σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο αστεροειδής 48472 Μεσμπάουερ (48472 Mossbauer), που ανακαλύφθηκε το 1991, ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του Ρούντολφ Λούντβιχ Μεσμπάουερ.
1933 - Μπερνάρντο Προβεντσάνο, Ιταλός εγκληματίας.
1935 - Κενζαμπούρο Όε, Ιάπωνας συγγραφέας.
1937 - Φίλιπ Γκλας, Αμερικανός συνθέτης.
1938 - Βεατρίκη, βασίλισσα της Ολλανδίας.
1940 - Κυριάκος Χαραλαμπίδης, Κύπριος ποιητής.
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης (31 Ιανουαρίου 1940) είναι Κύπριος ποιητής. Από το 1961 εξέδωσε δώδεκα ποιητικές συλλογές και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το ελληνικό και το κυπριακό κράτος και από φορείς της Κύπρου, της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και αποτέλεσε αντικείμενο πολλών αφιερωμάτων και μελετών.
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης, ο ποιητής για τον οποίο ο Τάκης Παπατσώνης έγραψε «ζωογονεί την μαρασμένη και ασθενούσα νεοελληνική Ποίηση. Της ξαναδίνει με το πρέπον δέος το μεγάλο της ηθικό θεμέλιο, έναν νέο και σφριγηλόν Ουμανισμό», γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο (1940). Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στην Αθήνα και ειδικεύτηκε σε θέματα ραδιοφωνίας στο Μόναχο. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τρεις δεκαετίες στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απ’ όπου αφυπηρέτησε ως Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Μεγάλο μέρος της ποίησής του απηχεί στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 με συνέπεια και την κατοχή του μισού σχεδόν νησιού. Ο ίδιος είναι ένας από τους πρόσφυγες, μιας και το χωριό στο οποίο μεγάλωσε, βρίσκεται στην κατεχόμενη Κύπρο.
1951 - Έιγια Άχβο, Φινλανδή τραγουδίστρια και ηθοποιός.
1960 - Ζέλικο Στουράνοβιτς, Μαυροβούνιος πολιτικός.
1964 - Τζεφ Χάνεμαν, Αμερικανός κιθαρίστας (Slayer).
Ο Τζεφ Χάνεμαν (Jeffrey John "Jeff" Hanneman, 31 Ιανουαρίου 1964 - 2 Μαΐου 2013) ήταν Αμερικάνος κιθαρίστας, γνωστός ως ιδρυτικό μέλος και βασικός συνθέτης του thrash metal συγκροτήματος Slayer.
Ο Χάνεμαν γεννήθηκε το 1964 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια και μεγάλωσε στο Λονγκ Μπιτς. Η οικογένεια του αποτελούνταν από βετεράνους πολέμου, οι οποίοι αποτέλεσαν μεγάλη επιρροή στον Χάνεμαν για το ενδιαφέρον του για τον πόλεμο και την πολεμική ιστορία. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών γνώρισε τον Κέρι Κινγκ και ξεκίνησαν να παίζουν διασκευές σε τραγούδια των Iron Maiden και των Judas Priest.
Ο Χάνεμαν είχε εθιστεί στην κοκαΐνη αλλά και τα ναρκωτικά χάπια στα πρώτα χρόνια των Slayer, μαζί με τον μπασίστα Τομ Αράγια. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να σταματήσουν τη χρήση ναρκωτικών, με τον Χάνεμαν να γίνεται οπαδός της μπύρας. Κατά την περιοδεία "Unholy Alliance Chapter II", εμφανιζόταν με κιθάρα η οποία έφερε το σήμα της μπύρας "Heineken", όπου στη θέση του ονόματος έγραφε "Hanneman".
Το 1989, παντρεύτηκε τη σύζυγο του Κάθριν με την οποία είχε γνωριστεί στις αρχές της δεκαετίας του '80 και διέμεναν στο Λος Άντζελες.
Στις αρχές του 2011, ο Χάνεμαν διαγνώστηκε με νεκρωτική απονευρωσίτιδα, η οποία σύμφωνα με φήμες προήλθε από δάγκωμα αράχνης. Για τις εμφανίσεις τους το 2011, αντικαταστάθηκε από τον Γκάρι Χολτ των Exodus, ενώ για κάποιες εμφανίσεις τη θέση του πήρε ο Πατ Ο'Μπράιεν των Cannibal Corpse. Το 2012 ανακοινώθηκε ότι είχε επανέλθει οριστικά, αλλά τον Φεβρουάριο του 2013 ο Κέρι Κινγκ δήλωσε ότι τα προβλήματα υγείας του Χάνεμαν, επανήλθαν. Ο θάνατος του κιθαρίστα ήλθε στις 2 Μαΐου 2013, με αρχική αιτία θανάτου την ηπατική ανεπάρκεια, ενώ βρισκόταν σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες. Μία εβδομάδα αργότερα, ανακοινώθηκε ότι ο λόγος θανάτου ήταν κίρρωση του ήπατος.
1965 - Γιώργος Γάσπαρης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής.
1971 - Δημήτρης Μάρκος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Δημήτρης Μάρκος (Κιλκίς, 31 Ιανουαρίου 1971) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μεσοεπιθετικός.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της Νάουσας το 1987, σε ηλικία μόλις 16 ετών. Το 1992 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό, όπου και παρέμεινε επί μία πενταετία. Είχε ένα πέρασμα χωρίς επιτυχία από την Αγγλία με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για να επιστρέψει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί κατά σειρά σε Καλαμάτα, ΑΕΚ, Άρη Θεσσαλονίκης και ΠΑΟΚ. Στην καριέρα του, από το 1987 ως το 2005, συμμετείχε σε 368 αγώνες εθνικών πρωταθλημάτων και πέτυχε 36 γκολ, χωρίς να υπολογίζονται οι αγώνες στο Κύπελλο και στην Ευρώπη.
Στην εθνική Ελλάδας
Με την Ελλάδα αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 29 Ιανουαρίου 1992, στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Αλβανίας, υπό τις οδηγίες του Στέφανου Πετρίτση. Συνολικά με τη γαλανόλευκη φανέλα είχε 17 συμμετοχές και ένα τέρμα.
Καριέρα σκάουτερ
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ακολούθησε αυτή του σκάουτερ. Τα πρώτα χρόνια συνεργάστηκε με την ΑΕΚ ενώ από το καλοκαίρι του 2013 υπήρξε επικεφαλής στο τμήμα σκάουτινγκ του Παναθηναϊκού.
1973 - Πόρσια ντε Ρόσι, Αυστραλή ηθοποιός.
1976 - Τραϊανός Δέλλας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
Ο Τραϊανός Δέλλας (Θεσσαλονίκη, 31 Ιανουαρίου 1976), με καταγωγή από το Μικρό Μοναστήρι, είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, γνωστός και με τα ψευδώνυμα «Τράι» και «Κολοσσός».
Σε συλλογικό επίπεδο
Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ακαδημία ποδοσφαίρου του Άρη Θεσσαλονίκης σε ηλικία 11 ετών στη θέση του δεξιού εξτρέμ. Έκανε ντεμπούτο στην Α’ Εθνική σε ηλικία 17 ετών, την περίοδο 1993-94 με τη φανέλα του Άρη. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για δύο χρόνια στον Πανσερραϊκό ως δανεικός και το καλοκαίρι του 1996 επέστρεψε στους "κίτρινους".
Το καλοκαίρι του 1997 ο Άρης τον παραχώρησε στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του. Δύο χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 1999, αποκτήθηκε από την ΑΕΚ, στην οποία έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 2001, κατακτώντας ένα κύπελλο Ελλάδας την περίοδο 1999-2000.
Επόμενος σταθμός του ήταν η Περούτζια, ο προπονητής της οποίας Σέρζιο Κόσμι αμέσως τον εμπιστεύτηκε. Συμμετείχε σε οκτώ αγώνες στο Καμπιονάτο και αμέσως προσέλκυσε το ενδιαφέρον μεγάλων ιταλικών συλλόγων όπως οι Ρομα, Μίλαν, Γιουβέντους, Ίντερ.
Τον Μάιο του 2002 ο Τραϊανός Δέλλας αποδεσμεύτηκε από την Περούτζια, μετά από μια μεγάλη περιπέτεια, επιλέγοντας να συνεχίσει την καριέρα του στη Ρόμα, στην οποία και παρέμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 2005, συμμετέχοντας σε 44 συνολικά αγώνες και έχοντας πετύχει δύο τέρματα. Συμμετείχε δύο φορές στο Champions League έχοντας 3 συμμετοχές την περίοδο 2002-03 και 4 συμμετοχές την περίοδο 2004-05.
Το 2005 επέστρεψε στην ΑΕΚ, στην οποία και παρέμεινε μέχρι το 2008, όταν και συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ανόρθωση. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην είσοδο της κυπριακής ομάδας, για πρώτη φορά στην ιστορία της, στους ομίλους του Champions League αποκλείοντας τον Ολυμπιακό. Τον Μάρτιο του 2010 μετά από 35 συμμετοχές και 2 τέρματα έλυσε τη συνεργασία του με τον σύλλογο της Αμμοχώστου και το καλοκαίρι του 2010 επέστρεψε στην Ελλάδα για τρίτη φορά και πάλι για λογαριασμό της ΑΕΚ, στην οποία και παρέμεινε μέχρι το 2012, όταν και αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση.
Στις εθνικές ομάδες
Τον Απρίλιο του 2001 ο τότε ομοσπονδιακός τεχνικός Βασίλης Δανιήλ κάλεσε τον Δέλλα στην εθνική Ελλάδας και έκανε το ντεμπούτο του στον εκτός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Κροατίας (2-2). Ο Ότο Ρεχάγκελ τον καθιέρωσε στη βασική ενδεκάδα.
Η κορυφαία προσωπική στιγμή του με τη φανέλα της Ελλάδας ήταν το γκολ που πέτυχε στον ημιτελικό του Euro 2004 απέναντι στην Τσεχία την 1η Ιουλίου 2004 και η κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος τρεις ημέρες αργότερα, στον τελικό επί της Πορτογαλίας, συμμετέχοντας ως βασικός για ενενήντα λεπτά και στους έξι αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα. Συμμετείχε τέσσερα χρόνια αργότερα και στο Euro 2008.
Υπήρξε μέλος της εθνικής Ελπίδων που έλαβε μέρος στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ελπίδων (Κ-21) το 1998, εναντίον της Ισπανίας.
Καριέρα προπονητή
Στις 9 Απριλίου 2013, δύο αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος, η διοίκηση της ΑΕΚ ανακοίνωσε την πρόσληψη του ως πρώτου προπονητή της ομάδας, στη θέση του Έβαλντ Λίνεν, δεν κατάφερε ωστόσο να αποτρέψει τον πρώτο υποβιβασμό στην ιστορία του συλλόγου.
Το καλοκαίρι του 2013 με απόφαση της νέας τότε διοίκησης των "κιτρινόμαυρων" ο Τραϊανός Δέλλας παρέμεινε προπονητής της ομάδας, στην προσπάθεια που ξεκίνησε από την περίοδο 2013-14, στην τρίτη κατά σειρά εθνική κατηγορία εξασφαλίζοντας με σχετική ευκολία την άνοδο, ενώ συνέχισε και την επόμενη (2014-15), οδηγώντας την ΑΕΚ στην επιστροφή της στην πρώτη τη τάξει κατηγορία, έπειτα από δύο χρόνια απουσίας. Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου στο ξεκίνημα της περιόδου 2015-16, τελικά στις 20 Οκτωβρίου 2015 υπέβαλε την παραίτησή του.
Στις 4 Νοεμβρίου 2015 ανακοινώθηκε η έναρξη συνεργασίας του με τον Ατρόμητο Αθηνών, από τον οποίο αποχώρησε δέκα περίπου μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2016.
1981 - Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Αμερικανός τραγουδιστής.
1982 - Έλενα Παπαρίζου, Ελληνίδα τραγουδίστρια (Antique).
Η Έλενα Παπαρίζου (31 Ιανουαρίου 1982) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια, η οποία μεγάλωσε στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας από Έλληνες μετανάστες γονείς. Tα μουσικά είδη της είναι το σύγχρονο λαϊκό, ποπ και χορευτικό.
Η πρώτη της εμφάνιση στη μουσική σκηνή ήταν το 1999 ως μέλος του συγκροτήματος Antique μαζί με το Νίκο Παναγιωτίδη, το οποίο έκανε μεγάλη επιτυχία αμέσως. Η επιτυχία αυτή συνεχίστηκε με τη συμμετοχή τους στη Eurovision 2001 κατακτώντας με το κομμάτι "(I Would) Die For You" την τρίτη θέση, την καλύτερη θέση της χώρας μέχρι τότε.
Το 2005 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision 2005 και κατάφερε να νικήσει με το τραγούδι "My Number One", τη πρώτη νίκη της χώρας και μοναδική μέχρι σήμερα στο διαγωνισμό.
Η Παπαρίζου έχει κερδίσει τρία Μουσικά Βραβεία Αρίων, ένα European Border Breakers Award, 24 MAD Video Music Awards - περισσότερα από κάθε άλλο καλλιτέχνη. Στις 14 Μαρτίου 2010, ο Alpha TV ανακήρυξε την Παπαρίζου ως τη 14η πιο πολυβραβευμένη εγχώρια καλλιτέχνη από το 1960 μέχρι σήμερα με συνολικά εφτά πλατινένιους και τέσσερις χρυσούς δίσκους. Όσον αφορά το 2010 έχει πουλήσει 167.000 δίσκους στην Ελλάδα, 24.000 δίσκους στη Κύπρο και 20.000 σινγκλς στη Σουηδία κατά τη διάρκεια της σόλο καριέρας της. Επίσης, τα τραγούδια της Παπαρίζου έχουν περισσότερες από 146 εκατομμύρια θεάσεις στο Youtube, περισσότερες από οποιονδήποτε Έλληνα καλλιτέχνη.
1984 - Σουζάνα Βουγιουκλή, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Οι Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή είναι ένα μουσικό ντουέτο αποτελούμενο από δύο Ελληνίδες αδελφές μουσικούς και τραγουδίστριες εθνικής (ethnic) και παγκόσμιας μουσικής με καταγωγή από την Ξάνθη.
Οι δύο αδελφές ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία να μελετούν την παγκόσμια μουσική και να πειραματίζονται με τις δυνατότητες της ανθρώπινης φωνής, ως εγγενούς μουσικού οργάνου.
Σήμερα τραγουδούν σε πάνω από είκοσι γλώσσες και διαλέκτους, τόσο a cappella όσο και με τη συνοδεία πιάνου, κιθάρας και κρουστών που παίζουν οι ίδιες, σε ένα ρεπερτόριο που κινείται σε ένα ευρύ φάσμα της έθνικ μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, και ειδικότερα: ρεμπέτικα και παραδοσιακά ελληνικά σε όλες τις διαλέκτους συμπεριλαμβανομένων ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας, πορτογαλικό φάντο, ισπανόφωνα, γαλλικά, ιταλικά, ρουμάνικα, τούρκικα, αραβικά, τσιγγάνικα, σέρβικα, αμερικάνικο μπλουζ και τζαζ, ρέγκε, αρμένικα, σεφαραδίτικα, πομάκικα και βουλγάρικα, και δικές τους συνθέσεις.
Έχουν συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες όπως το Γκόραν Μπρέγκοβιτς, τη Μαρία Φαραντούρη, τους Άβατον, τους Rotting Christ, το Θανάση Γκαϊφύλλια, το Γιώργο Καζαντζή, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τον Ψαραντώνη, το Βασίλη Λέκκα, το Μιχάλη Τζουγανάκη, τους Χειμερινούς Κολυμβητές, το Γιάννη Σπάθα, το Χρήστο Θηβαίο, τον Ηλία Ανδριόπουλο, την Τατιάνα Λύγαρη, τη Βούλα Σαββίδη, το Μανώλη Μητσιά, τον Έπαυλι Παυλάκη
Η Σουζάνα Βουγιουκλή γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1984 στην Ξάνθη.
Είναι πτυχιούχος μαθηματικός του ΑΠΘ, με κατεύθυνση καθαρά μαθηματικά. Την ενδιαφέρει η σχέση μαθηματικών και μουσικής.
Ασχολείται κυρίως με τη σύνθεση.
Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, και λίγα Ιταλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά
1984 - Ζακ Στεφάνου, Έλληνας τραγουδοποιός.
Ο Ζακ Στεφάνου (31 Ιανουαρίου 1984) είναι Έλληνας τραγουδοποιός από τη Θεσσαλονίκη.
Στα 15 του ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας με τον Βασίλη Βέτσο και έγραψε το πρώτο του τραγούδι. Είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Από το 2001 είναι φοιτητής στην Αρχιτεκτονική του Α.Π.Θ.
Ο πρώτος του δίσκος "Στο διάστημα δραπέτες" κυκλοφόρησε το 2003 από τη Sony σε Ελλάδα και Κύπρο. Τη διεύθυνση παραγωγής ανέλαβε η Δήμητρα Γαλάνη και την ενορχήστρωση ο Μανώλης Φάμελλος. Από τον δίσκο γνώρισε μεγάλη επιτυχία το τραγούδι "Δείξε μου τον τρόπο". Ο δεύτερος δίσκος (2005) "Ένας όμορφος κόσμος" ήρθε να επιβεβαίωσει την επιτυχία του πρώτου. Σε συμπαραγωγή από τον Μάκη Μουράτογλου και τη Δήμητρα Γαλάνη και πάλι από τη Sony, κατάφερε να καταξιώσει τον Ζακ Στεφάνου ανάμεσα στους τραγουδοποιούς της χώρας. Τα "Φτάσε στον πάτο", "Μικρό μου πόνι" και "Πάντα δικός σου", ντουέτο με την Ανδριάνα Μπάμπαλη, με τους προσεγμένους στίχους τους, αποτέλεσαν αντικείμενα σχολιασμού σε ραδιόφωνα και YouTube.
Έκτοτε ο Ζακ Στεφάνου έκανε ένα διάλειμμα από τη δισκογραφία, ενώ το 2006 δημιουργήθηκε η μΠάντα-Κοάλα, αρχικά χωρίς τον τίτλο μΠάντα-Κοάλα. Τα επόμενα χρόνια ο Ζακ Στεφάνου πραγματοποίησε δεκάδες συναυλίες (επιτυχημένες και μη) σε Ελλάδα και Κύπρο και σαν επιστέγασμα αυτού, το 2010 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Koalaboration" από την ανεξάρτητη inRealTime Records.
1985 - Καλομοίρα, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Η Καλομοίρα Σαράντη (Maria Kalomira Carol Sarantis, 31 Ιανουαρίου 1985) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια και παρουσιάστρια, γεννημένη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ξεκίνησε την καριέρα της το 2004 με τη συμμετοχή της στο μουσικό ριάλιτι του ΑΝΤ1 "Fame Story" στο οποίο κέρδισε. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά τέσσερις προσωπικούς δίσκους -με τον πρώτο της να γίνεται χρυσός και να επανακυκλοφορεί-, ένα karaoke, τέσσερα cd singles και συνολικά 20 singles. Έχει ασχοληθεί με την παρουσίαση τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών και διαδικτυακών εκπομπών, έχει συμμετάσχει σε σαπουνόπερα, έχει κάνει promotion σε αρκετές επώνυμες εταιρείες και έχει κυκλοφορήσει μια σειρά από accesories στο όνομά της. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στον μουσικό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 2008 με το "Secret Combination" και κατέκτησε την 3η θέση. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας, όπως Διονύσης Σαββόπουλος, Δέσποινα Βανδή, Σταμάτης Γονίδης, Έλλη Κοκκίνου, Γιώργος Τσαλίκης και με πολλούς ακόμη.
Γεννήθηκε στο Νασάου της Νέας Υόρκης στις 31 Ιανουαρίου 1985 και το πλήρες όνομά της είναι Μαρία Καλομοίρα Κάρολ Σαράντη (Maria Kalomira Carol Sarantis). Ο μπαμπάς της, Νίκος και η μαμά της Ελένη, είναι ιδιοκτήτες σε ένα Ελληνικό εστιατόριο στην Αμερική. Έχει μια αδερφή, τη Γεωργία. Από μικρό κορίτσι, όνειρό της ήταν να γίνει σταρ της ποπ, για αυτό το λόγο συμμετείχε σε αρκετούς μουσικούς διαγωνισμούς στις ΗΠΑ. Στο σχολείο πάντα συμμετείχε στα θεατρικά, στα τραγούδια και στους χορούς, επιδεικνύοντας τις καλλιτεχνικές ικανότητές της. Έτσι, απέκτησε τον τίτλο της Miss West Hampstead. Το αγαπημένο της μουσικό όργανο είναι η βιόλα, με την οποία ασχολήθηκε για περίπου εννέα χρόνια και κατάφερε να συμμετάσχει σε ορχήστρα. Έλαβε μέρος σε ένα μουσικό διαγωνισμό του ραδιοφώνου WBLI όπου κατάφερε να κερδίσει τη δεύτερη θέση. Της δόθηκε η ευκαιρία να τραγουδήσει στο άνοιγμα live εμφανίσεων σπουδαίων καλλιτεχνών όπως της Jessica Simpson, του Ll Cool J και τηςJennifer Love Hewitt.
Προσωπική ζωή
Απο τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι και το 2004 κατοικούσε μόνιμα στην Αμερική. Το 2004 και για την επόμενη τετραετία μετακόμησε στην Ελλάδα εξαιτίας των επαγγελματικών της υποχρεώσεων. Απο το 2008 εγκαταστάθηκε ξανά μόνιμα στην Αμερική με τον αγαπημένο της Γιώργο Μπούσαλη ώσπου το 2009 αρραβωνιάζονται και ένα χρόνο αργότερα, στις 26 Σεπτεμβρίου 2010, παντρεύονται σε ορθόδοξη εκκλησία της Αμερικής. Στις 14 Δεκεμβρίου 2012 ήρθαν στον κόσμο οι δίδυμοι γιοι τους, οι οποίοι ονομάστηκαν Νίκος και Δημήτρης, στις 18 Μαίου 2014 σε ορθόδοξη εκλλησία της Αμερικής. Στις 21 Ιουλίου 2016, γεννήθηκε και το πέμπτο μέλος της οικογένειας, ένα κοριτσάκι που ονομάστηκε Αναστασία - Καλομοίρα.
Μουσική
'Καλομοίρα' (2004)
'Παίζεις?' (2005)
'Η Καλομοίρα πάει Cinema' (2006)
'Secret Combination: The Album' (2008)
2015-ακόμη: Νέα δισκογραφική δουλειά & Rising Star
Τον Ιούνιο 2015 ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό να επιστρέψει δισκογραφικά. Τη Δευτέρα 29 Ιουνίου εμφανίστηκε στα MAD Video Music Awards και ερμήνευσε τη νέα της επιτυχία "This Is Summer", τραγούδι υπό την υπογραφή των Slick Beats και κυκλοφόρησε από την PaniK Records στις 2 Ιουλίου. Αμέσως μετά επέστρεψε στην Αμερική καθώς ήταν έγκυος στην κόρη της. Το Νοέμβριο 2016 ανακοινώθηκε επίσημα η επιστροφή της στην Ελλάδα για να παρουσιάσει το backstage του μουσικού σόου του ΑΝΤ1 "Rising Star", αλλά και δισκογραφικά με την Heaven Music. 1η Δεκεμβρίου κυκλοφόρησε το νέο της single "Τα Χριστούγεννα Αυτά", αλλά και σε αγγλικό στίχο "Christmas Time". Στις 3 Ιανουαρίου 2017 κυκλοφόρησε το νέο της single "Shoot 'em Down" από την εταιρεία της Heaven Music, 314 Records.
Θάνατοι σαν σήμερα
1216 - Θεόδωρος Β΄ Ειρηνικός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Θεόδωρος Β΄ (... - Φεβρουάριος 1215), ο επονομαζόμενος Ειρηνικός (κατ' άλλους Κωπάς ή Κουπάς) διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατά τα έτη 1213 - 1215.
Μετά από χηρεία δεκατριών μηνών, η οποία ακολούθησε το θάνατο του Πατριάρχη Μιχαήλ Δ΄, εξελέγη Πατριάρχης ο Θεόδωρος, ο οποίος ήταν φιλόσοφος και έφερε το αξίωμα του Χαρτοφύλακα.
Πατριάρχευσε μέχρι το θάνατό του, περί τον Φεβρουάριο του 1215, σε μια εποχή που χαρακτηριζόταν από την καταπίεση των Λατίνων Κατακτητών της Πόλης προς το ορθόδοξο ποίμνιο. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του είχε αυστηρά αντιλατινικές θέσεις. Ήδη από την εκλογή του έστειλε εγκύκλιο στους κληρικούς της λατινοκρατούμενης Πόλης, με την οποία τους ενημέρωνε για την εκλογή του και αποκήρυσσε όσους αναγνώριζαν τον Πάπα ή το Λατινικό Πατριαρχείο που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Σώζεται σήμερα μία σφραγίδα του.
1330 - Ιωάννης Α΄, μαρκήσιος του Ναμύρ.
1580 - Ερρίκος, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
1606 - Γκάι Φοκς, ηγέτης της αποκληθείσας «Συνωμοσίας της Πυρίτιδας», της απόπειρας άγγλων καθολικών να ανατινάξουν το Βρετανικό Κοινοβούλιο και να δολοφονήσουν τον βασιλιά Ιάκωβο Α’. (απαγχονίστηκε).
Ο Γκάι Φωκς (αγγλ. Guy Fawkes, 13 Απριλίου 1570 - 31 Ιανουαρίου 1606), γνωστός επίσης και ως Γκίντο Φωκς, γεννήθηκε στο Γιορκ (York) και ήταν Άγγλος στρατιώτης και μέλος μιας ομάδας Kαθολικών συνωμοτών, οι οποίοι οργάνωσαν τη Συνωμοσία της Πυρίτιδας στις 5 Νοεμβρίου 1605. Η συνωμοσία, όμως, ξεσκεπάστηκε πριν την ολοκλήρωση του σχεδίου: ο Γκάι Φωκς κι οι συνεργάτες του πέρασαν από ανακρίσεις με βασανιστήρια, και έπειτα από δίκη καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν για προδοσία και απόπειρα δολοφονίας. Σε ορισμένες χώρες η επέτειος αυτής της αποτυχημένης απόπειρας γιορτάζεται στις 5 Νοεμβρίου σαν Νύχτα του Γκάι Φωκς (Guy Fawkes Night ή Bonfire Night).
1828 - Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης, Έλληνας στρατιωτικός και ήρωας της ελληνικής επανάστασης.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792 - 31 Ιανουαρίου 1828) ήταν Έλληνας πρίγκιπας, στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1782 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη, Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής Φαναριώτικης οικογένειας. Η καταγωγή της οικογένειας είναι από τα Ύψηλα της Τραπεζούντας, η δε ύπαρξή της χρονολογείται από την εποχή που κατέφυγαν οι Κομνηνοί στην Τραπεζούντα. Το 1655 ο Αντίοχος Υψηλάντης εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1810 κατατάχτηκε με το βαθμό του ανθυπίλαρχου (ανθυπολοχαγός του Ιππικού) στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, όπου στη μάχη της Δρέσδης, (27 Αυγούστου 1813 ν.ημ.), έχασε το δεξί του χέρι. Το 1814-1815 συμμετείχε και αυτός ως μέλος της αυτοκρατορικής ακολουθίας στο Συνέδριο της Βιέννης με το βαθμό του υποστράτηγου.
Μετά την απελευθέρωσή του, αποσύρθηκε στη Βιέννη, όπου και πέθανε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μιζέριας στις 31 Ιανουαρίου, 1828. Η τελευταία του επιθυμία ήταν η καρδιά του να απομακρυνθεί από το σώμα του και να σταλεί στην Ελλάδα. Η επιθυμία πραγματοποιήθηκε από το Γεώργιο Λασσάνη και τώρα βρίσκεται στο Αμαλιείο Ορφανοτροφείο στην Αθήνα. Η ζωή του και οι τρόποι του υποδεικνύουν ότι είχε Μυοτονική δυστροφία (DM). Η DM είναι μια κληρονομική διαταραχή πολλαπλών συστημάτων η οποία μειώνει τη ζωή. (Βλ. Caughey JE. Myotonica Dystrophia και Συγγενών Διαταραχών. 1991)
Το σώμα του αρχικά θάφτηκε στο νεκροταφείο του Αγ. Μάρκου (Sankt Marxer Friedhof) της Βιέννης και αργότερα τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στο κάστρο Υψηλάντη-Σινά στην Rappoltenkirchen - Αυστρίας από μέλη της οικογένειάς του στις 18 Φεβρουαρίου του 1903. H τελευταία μεταφορά του συνέβη τον Αύγουστο του 1964, όταν τελικά μεταφέρθηκε στην εκκλησία των Αγ. Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα, 136 χρόνια μετά το θάνατό του. H Ypsilanti Township στο Michigan των ΗΠΑ πήρε το όνομά της προς τιμήν του. Αργότερα η πόλη της Ypsilanti, η οποίο βρίσκεται εντός του δήμου, πήρε το όνομά της από τον αδελφό του, Δημήτριο.
1903 - Νικόλαος Μαυροκορδάτος, Έλληνας πολιτικός.
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1837 - 31 Ιανουαρίου 1903) ήταν Έλληνας βουλευτής και υπουργός.
Γεννήθηκε στη Τεργέστη και ήταν γιος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι και τον Αύγουστο του 1858 διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το 1866 διορίστηκε νομάρχης Κερκύρας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1869. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης στην Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη του 1878 και στην κυβέρνηση του 1880. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι (1882-1885), στην Αγία Πετρούπολη (1886-1889) και στην Κωνσταντινούπολη (1889-1902). Το 1895 συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο Λονδίνο ενώ το 1897 υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το 1902 παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του Αλέξανδρου Ζαΐμη θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου «προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων» την περίοδο 1871-1882.
Απεβίωσε ξαφνικά στην Αθήνα στις 31 Ιανουαρίου του 1903. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του Βασίλειου Μελά, την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του Γεωργίου Μπαλτατζή και τον Γεώργιο.
1933 - Τζον Γκάλσγουορθυ, Άγγλος συγγραφέας.
O Τζον Γκάλσγουορθυ (John Galsworthy, 14 Αυγούστου 1867 - 31 Ιανουαρίου 1933) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Τιμήθηκε το 1932 με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για την «διακεκριμένη τέχνη της αφήγησης που φτάνει στο αποκορύφωμά της στον Θρύλο των Φόρσαϊτ».
Σπούδασε νομικά στο New College της Οξφόρδης και πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, σε ένα από τα οποία γνώρισε τον Τζόζεφ Κόνραντ και συνδέθηκε φιλικά μαζί του. Το 1895 συνήψε ερωτικό δεσμό με την γυναίκα ενός εξαδέλφου του, την παντρεύτηκε ύστερα από δέκα χρόνια, μετά το διαζύγιό της, και έζησαν μαζί μέχρι τέλους.
Το πρώτο έργο που κυκλοφόρησε με το πραγματικό του όνομα ήταν Οι νησιώτες Φαρισαίοι. Το επόμενο ήταν το πρώτο βιβλίο του μυθιστορήματος-ποταμού που τον έκανε διάσημο, του Θρύλου των Φόρσαϊτ.
Πρόκειται για το χρονικό μιας πολυμελούς μεγαλοαστικής οικογένειας, με περιγραφές χαρακτήρων και περιβάλλοντος και άσκηση κοινωνικής κριτικής κυρίως ως προς την τάση πλουτισμού. Το παράδοξο με τον Γκάλσγουορθυ είναι ότι, προϊόντος του έργου του αλλάζει στάση έναντι των καταστάσεων και των ηρώων του σε σημείο μάλιστα να ταυτιστεί με τον αρχικά αντιπαθέστερο αυτών. Ούτως ή άλλως το έργο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία : Η οικογένεια του συγγραφέα ήταν εξίσου πολυμελής, εύπορη και της αυτής κοινωνικής τάξης με τους Φόρσαϊτ, η δε περιπέτεια με την ερωμένη και μετέπειτα γυναίκα του μεταφέρεται αρκετά πιστά στο έργο.
Εντονότερη είναι η κοινωνική κριτική που ασκείται από τον Γκάλσγουορθυ στα θεατρικά του έργα. Το Ασημένιο κουτί ασχολείται με την άνιση απόδοση δικαιοσύνης στις ανώτερες και κατώτερες τάξεις, ενώ το Strife (Πάλη) με την σύγκρουση κεφαλαίου και εργασίας. Το Justice (Δικαιοσύνη) είχε τέτοιαν απήχηση που προκάλεσε μεταρρυθμίσεις στο αγγλικό σωφρονιστικό σύστημα.
Έργα του μεταφέρθηκαν με επιτυχία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ο Θρύλος των Φόρσαϊτ ειδικά σημείωσε τεράστια επιτυχία ως τηλεοπτικό σήριαλ σε Αγγλία και ΗΠΑ.
1936 - Γεώργιος Κονδύλης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Γεώργιος Κονδύλης (14 Αυγούστου 1879 - 31 Ιανουαρίου 1936) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά από δύο πραξικοπήματα, αντιβασιλέας, πολλές φορές βουλευτής και υπουργός.
Γεννήθηκε στον Προυσό Ευρυτανίας. Σε ηλικία 18 χρονών κατατάχθηκε εθελοντής στο στρατό (πεζικό) και συμμετείχε στην Κρητική Επανάσταση του 1896. Ήταν οπλαρχηγός στο Μακεδονικό αγώνα (1904-1908) στην περιοχή Καστοριάς και Μοριχόβου. Μετά το τέλος του Μακεδονικού Αγώνα στάλθηκε σε ειδική αποστολή ως δάσκαλος στο χωριό Οργάς της Ανατολικής Θράκης, το 1910, όπου προήχθη σε ανθυπολοχαγό. Ως υπολοχαγός στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913), υπηρετώντας στο 5ο Σύνταγμα της υπό τον Μανουσογιαννάκη 5ης Μεραρχίας. Διακριθείς στους πολέμους αυτούς προήχθη σε λοχαγό. Το 1915 λόγω των εξαιρετικών ικανοτήτων του τοποθετήθηκε αξιωματικός του Επιτελείου της 6ης Μεραρχίας παρότι δεν προερχόταν από τη Σχολή Ευελπίδων.
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Βουλγαρικού μετώπου (1916-1918). Ειδικότερα το 1916 με την έκρηξη του Κινήματος της Θεσσαλονίκης, συμμετέχοντας σ΄ αυτό προήχθη ταγματάρχης και τέθηκε επικεφαλής των ταγμάτων του λεγόμενου Στρατού Εθνικής Αμύνης αναλαμβάνοντας στη συνέχεια διοικητής του συντάγματος Σερρών. Συμμετείχε στη μάχη του Σκρα όπου διακριθείς προήχθη κατ΄ εκλογή αντισυνταγματάρχης, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του συντάγματος Καλαμών. Συμμετέχοντας στην εκστρατεία στην Ουκρανία (1919) ως διοικητής συντάγματος της 13ης Μεραρχίας προήχθη συνταγματάρχης. Με το άδοξο τέλος της τελευταίας στάλθηκε στις επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία (1919-1920), όπου έδρασε κυρίως στην περιοχή Σαλιχλή.
Όταν εκδηλώθηκε το κίνημα Γαργαλίδη-Λεοναρδόπουλου (1923) βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη όπου και ανέλαβε ο ίδιος την καταστολή του και στη συνέχεια φθάνει στην Αττική όπου και κατόρθωσε παρά τον Κιθαιρώνα να εξαναγκάσει τα επαναστατικά εκεί στρατεύματα να παραιτηθούν των ενεργειών τους. Για την ταχύτατη αυτή δράση του αποκαλούνταν "Κεραυνός".
Κατόπιν παραίτησής του αποστρατεύθηκε τον ίδιο χρόνο με το βαθμό του υποστρατήγου. Ως αξιωματικός αναδείχθηκε, κυρίως, για το θάρρος που επέδειξε στις μάχες, αλλά και για τις στρατηγικές του ικανότητες.
Αμέσως μετά την αποστράτευση του τον Νοέμβριο του 1923 ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχτηκε βουλευτής Ροδόπης στη Δ΄ Εθνοσυνέλευση όπου και ηγήθηκε μικρού κόμματος του Ελληνικού Δημοκρατικού Κόμματος με το οποίο και επιτέθηκε με δριμύτητα κατά των κυβερνήσεων Ε. Βενιζέλου και Γ. Καφαντάρη θεωρώντας τις τελείως ξένες προς τους δημοκρατικούς θεσμούς. Στις 12 Μαρτίου του 1924 επί κυβερνήσεως Αλ. Παπαναστασίου ανέλαβε επί τρίμηνο υπουργός των Στρατιωτικών. Στις 7 Οκτωβρίου του 1924 επί κυβερνήσεως Ανδρ. Μιχαλακοπούλου ορκίσθηκε υπουργός των Εσωτερικών, από τη θέση την οποία και παραιτήθηκε λίγο πριν τη δικτατορία του στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου (Ιούνιος 1925). Τάχθηκε όμως αμέσως κατά της δικτατορίας, παρασύροντας στρατιωτικές φρουρές σε ένοπλη εξέγερση, και την ανέτρεψε στις 21 Αυγούστου του 1926, συλλαμβάνοντας στις Σπέτσες τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Θεόδωρο Πάγκαλο και άλλους οπαδούς του. Κατόπιν ορκίσθηκε Πρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός των Στρατιωτικών και των Ναυτικών. Πρώτο του έργο ήταν να αποκαταστήσει στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και να προκηρύξει εκλογές για τις 7 Νοεμβρίου του 1926. Οι εκλογές αυτές, από τις οποίες απείχε ο ίδιος και το κόμμα του, διενεργήθηκαν άψογα και αδιάβλητα. Όταν στις 4 Δεκεμβρίου σχηματίσθηκε, υπό τον Αλ. Ζαΐμη, Οικουμενική κυβέρνηση, ο Γ. Κονδύλης, παρέδωσε την εξουσία.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 31 Ιανουαρίου 1936, στις 12:30 το μεσημέρι απο συγκοπή καρδιάς, σε ηλικία 57 χρονών. Ύστερα απο απαίτηση του βασιλιά Γεώργιου Β' να του αποδοθούν δημόσιες τιμές, το σώμα του ταριχεύτηκε, απο γιατρούς και νοσοκόμους του Ερυθρού Σταυρού. Μετά τη ταρίχευση, ο γλύπτης Γ. Δημητριάδης (ο Αθηναίος) πήρε το γύψινο εκμαγείο του για την κατασκευή προτομής. Το σώμα του τοποθετήθηκε σε μεγάλο φέρετρο με γυάλινο καπάκι και πλήθος κόσμος συνέρευσε στο σπίτι του για να τον αποχαιρετήσει. Την 1η Φλεβάρη, η σωρός του μεταφέρθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών, και τέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα. Το απόγευμα της 2ης Φλεβάρη, η σωρός του μεταφέρθηκε με το τρένο, στα Τρίκαλα, για να ταφεί δίπλα στον τάφο της μητέρας του, όπως ήταν η επιθυμία του.
Επίσημη αναφορά στο έργο του έγινε σε ειδική τελετή της Βουλής στις 22 Απριλίου του 1936.
1944 - Ζαν Ζιρωντού, Γάλλος συγγραφέας.
O Ζαν Ζιρωντού (Hippolyte Jean Giraudoux, 29 Οκτωβρίου 1882 – 31 Ιανουαρίου 1944) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διπλωμάτης. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους Γάλλους δραματουργούς του Μεσοπολέμου. Το έργο του διακρίνεται για την κομψότητα του ύφους και την ποιητική φαντασία. Κυρίαρχο θέμα στα έργα του είναι οι σχέσεις ανδρών-γυναικών ή σε ορισμένες περιπτώσεις ένα απραγματοποίητο ιδανικό.
Με λαμπρές σπουδές, δυο φορές πληγωμένος στον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο και Ιππότης της Λεγεώνος της Τιμής, υπηρέτησε σε διπλωματικές και διοικητικές θέσεις, συγγράφοντας συγχρόνως μυθιστορήματα. Στράφηκε τελικά προς το θέατρο, μετά την γνωριμία του με τον κωμικό Λουί Ζουβέ, που σκηνοθέτησε και ερμήνευσε τα σπουδαιότερα έργα του.
Όπως και άλλοι δραματουργοί της δεκαετίας 1930-1940, «ξαναέγραψε» τους αρχαίους ελληνικούς μύθους ιδωμένους από μια σύγχρονη οπτική. Αναμείγνυε το τραγικό και το ελαφρύ με ασυνήθιστες εικόνες απαράμιλλης κομψότητας και ποίησης.
1954 - Έντουιν Άρμστρονγκ, αμερικανός ηλεκτρομηχανικός, που ανακάλυψε την μπάντα των FM. (Γεν. 18/12/1890)
1977 - Γεώργιος Ιορδανίδης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Γεώργιος Ιορδανίδης (27 Φεβρουαρίου 1902 - 31 Ιανουαρίου 1977), του Ιορδάνη, ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1902 και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και στη συνέχεια σε στρατιωτικές σχολές στην Αυστρία και στη Γαλλία.
Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία και μεταξύ άλλων ήταν επιτελής του Πρώτου Σώματος Στρατού (1946-49), Ανώτατος Στρατιωτικός διοικητής Ιονίων Νήσων και σύνδεσμος στο ΝΑΤΟ (1954-55). Μετά την αποστρατεία του, ασχολήθηκε με την πολιτική. Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις (μετέπειτα ΕΔΗΚ) το 1974.
Απεβίωσε ενώ ήταν εν ενεργεία βουλευτής, στις 31 Ιανουαρίου 1977 και στην έδρα του τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Αλιβιζάτος.
1982 - Παναγιώτης Μπρατσιώτης, Έλληνας θεολόγος και ακαδημαϊκός.
Ο Παναγιώτης Μπρατσιώτης (1889 - 1982) ήταν Έλληνας θεολόγος καθηγητής πανεπιστημίου του 20ού αιώνα.
Γιός ιερέα, γεννήθηκε στη Θήβα το 1889. Σπούδασε στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή (1902-1907) και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1907-1911). Συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Γερμανία, στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και της Ιένας. Εκπόνησε, την διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1918.
Επέστρεψε και την περίοδο 1915-1923 δίδαξε στη μέση εκπαίδευση. Το 1924 εξελέγη υφηγητής της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης και το 1925 έκτακτος καθηγητής βιβλικής ιστορίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1927 και μετά από απόφαση της Σχολής άρχισε να διδάσκει εισαγωγή της Καινής Διαθήκης και Ερμηνευτική των Εβδομήκοντα, ενώ το 1928 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 1955-1956, αντιπρύτανης το 1954-1955 και δύο φορές κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1934-1935 και 1943-1944. Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο το 1960. Το 1966 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την περίοδο 1968-1969 υπήρξε πρόεδρος του Αρσάκειου Σχολείου.
Το 1955 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος πέντε χρόνια μετά, το 1960.
Πέθανε στις 31 Ιανουαρίου 1982 στην Αθήνα και κηδεύτηκε την επομένη σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος σε πολλές διεθνές συναντήσεις και συνέδρια. Υπήρξε ιδρυτής και διευθυντής αρκετών κοινωφελών ιδρυμάτων, μεταξύ των οποίων η Χριστιανική Κοινωνική Ένωση (1932), το Ελληνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο και το νοσοκομείο Άγιος Σάββας (1935), και τον Χριστιανικό Κοινωνικό Κύκλο, στην Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944.
1984 - Κωνσταντίνος Τριανταφύλλου, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Τριανταφύλλου του Ηλία (1921 - 31 Ιανουαρίου 1984) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Φθιώτιδας και ως υφυπουργός.
Γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα Λοκρίδας. Σπούδασε Νομικά. Εξελέγη βουλευτής με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1963. Μετά τη Μεταπολίτευση πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία και εξελέγη στη Φθιώτιδα με 7.982 ψήφους στις εκλογές του 1974 και του 1977.
Στην κυβέρνηση Καραμανλή υπηρέτησε ως υφυπουργός Γεωργίας από τις 28 Νοεμβρίου 1977 ως τις 10 Μαΐου 1980.
Ήταν παντρεμένος με την Πιπίτσα Τριανταφύλλου. Κηδεύτηκε την 1η Φεβρουαρίου 1984 στο Πρώτο Νεκροταφείο το 1984
1996 - Έκτορας Γιαλοψός, αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που έχασε τη ζωή του τον Ιανουάριο του 1996 κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Ιμίων, εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή αναγνωρίσεως.
1996 - Χριστόδουλος Καραθανάσης, αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που έχασε τη ζωή του τον Ιανουάριο του 1996 κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Ιμίων, εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή αναγνωρίσεως.
1996 - Παναγιώτης Βλαχάκος, αξιωματικός του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που έχασε τη ζωή του τον Ιανουάριο του 1996 κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Ιμίων, εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή αναγνωρίσεως. (Πειραιάς, 19 Σεπτεμβρίου 1964 - Ίμια, 31 Ιανουαρίου 1996)
1999 - Βασίλης Μπουγιουκλάκης, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης (22 Φεβρουαρίου 1944 - 31 Ιανουαρίου 1999) ήταν Έλληνας ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Φεβρουαρίου του 1944 και πέθανε εκεί στις 31 Ιανουαρίου 1999. Είχε παίξει σε πολλές ταινίες μαζί με το Σωτήρη Μουστάκα και άλλους ηθοποιούς. Είχε τον ρόλο του Δημάρχου Χαρχούδα στην παιδική ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη», την εποχή που ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν Διευθυντής του κρατικού ραδιοσταθμού Τρίτο Πρόγραμμα.
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης δούλεψε στο θέατρο για 25 και πλέον χρόνια συνεργαζόμενος με Καρέζη, Βλαχοπούλου, Χατζηχρήστο, Βέγγο κ.ά. Συνεργάστηκε για μια 8ετία με το Θέατρο Τέχνης λίγο πριν από τη Mεταπολίτευση έως το 1978. Συμμετείχε στα έργα "Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας" του Σαίξπηρ, "Κομμάτια και θρύψαλα" του Σκούρτη, "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα" του Καμπανέλη κ.ά. Το 1980 ίδρυσε παιδική σκηνή ανεβάζοντας το έργο της γυναίκας του, Λιάνας, "Το παράξενο όνειρο του Βασίλη". Το έργο παρουσιάστηκε στην Ελλάδα καθώς και στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής, του Καναδά και της Ευρώπης.
Συμμετείχε σε κινηματογραφικές ταινίες και σειρές στην τηλεόραση. Υποδύθηκε τον ρόλο του "Δημάρχου Χαρχούδα" στην ραδιοφωνική Λιλιπούπολη. Παρουσίασε μεταξύ 1990-1992 την καθημερινή εκπομπή "Κάμερα αλήθεια" στο Κανάλι 29, με ρεπορτάζ από τις λαϊκές αγορές καθώς και την ραδιοφωνική εκπομπή "Μια σκελίδα σκόρδο" στο "Ράδιο Αθήνα". Όταν ο σταθμός μετατράπηκε σε "Κανάλι 5" διώχτηκε με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθεί οικονομικά και ψυχικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Πέθανε απο εγκεφαλικό επεισόδιο και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο της Νεάπολης στην Νίκαια. Είχε δύο γιους, τον Μάρκο και τον Νίκο.
2007 - Κίρκα, Φινλανδός τραγουδιστής.
2011 - Καίτη Λαμπροπούλου, Ελληνίδα ηθοποιός.
Η Καίτη Λαμπροπούλου (Επιβάτες Θράκης 26 Αυγούστου 1926 - 31 Ιανουαρίου 2011) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα συνολικά τρία της οικογένειας.
Ξεκίνησε τα μαθήματα στο θέατρο από τα μαθητικά της χρόνια κρυφά από την οικογενειά της και συμμετείχε στην πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν το 1942-1943, στην "Αγριόπαπια" του Ίψεν. Με το Θέατρο Τέχνης συνεργάστηκε στα έργα "Σουάνεβιτ", "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", "Κωνσταντίνου και Ελένης", "Βυσσινόκηπος", "Στέλλα Βιολάντη", "Το πρώτο έργο της Φάννυ", "Δεν μπορείς να ξέρεις", "Χαρούμενα νιάτα", "Βρυκόλακες (Ίψεν)" κ.ά.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο υπό τη διεύθυνση του Ροντήρη και πήρε μέρος στις παραστάσεις: "Φοιτηταί", "Ζητείται υπηρέτης", "Συρανό ντε Μπερζεράκ", "Το φιντανάκι", "Λοκαντιέρα", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής", "Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ" κ.ά. Στη συνέχεια, ακολούθησε το Ροντήρη στην Ελληνική Σκηνή, αλλά συνεργάστηκε και με άλλους θιάσους σε πολλές παραστάσεις.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951 στην ταινία "Το παιδί μου πρέπει να ζήσει". Εμφανίστηκε και σε τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στο Θέατρο της Δευτέρας.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2004, απονεμήθηκε σε αυτή και τη Σμαρούλα Γιούλη το έπαθλο "Κυβέλη" για τη συνολική τους θεατρική προσφορά.
Σύζυγός της ήταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Γεώργιος Ρούσσος. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε με την αδερφή της στο Διόνυσο.
2015 - Ούντο Λάτεκ, Γερμανός προπονητής ποδοσφαίρου.
2015 - Λίζαμπεθ Σκοτ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Λίζαμπεθ Βιρτζίνια Σκοτ (Lizabeth Virginia Scott, 29 Σεπτεμβρίου 1922 - 31 Ιανουαρίου 2015) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός, γνωστή για τη βραχνή της φωνή, αλλά και για "το πιο όμορφο πρόσωπο" σε ταινίες φιλμ νουάρ, στη δεκαετία του 1940 και 1950. Μετά την καλή της ερμηνεία ως Σαμπίνα σε θέατρα της Βοστώνης και του Μπρόντγουεϊ, της παράστασης The Skin of Our Teeth, αναδύθηκε διεθνώς, με τις επιτυχίες της στο Αμαρτωλές γυναίκες (1946), στο Πολύ αργά για δάκρυα (1949) κ.ά.. Στις συνολικά 22 εμφανίσεις της στον κινηματογράφο, πρωταγωνίστησε σε όλες, εκτός από μία. Επιπλέον εμφανίστηκε τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο, από το 1940 έως το 1970.
2015 - Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ, Γερμανός πολιτικός.
2016 - Μπενουά Βιολιέ, Γάλλος σεφ.
Ο Μπενουά Βιολιέ (γαλλικά: Benoît Violier, ΔΦΑ: bənwa vjɔlje, 22 Αυγούστου 1971 – 31 Ιανουαρίου 2016) ήταν Γαλλοελβετός σεφ ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου 3 αστέρων Μισελέν Restaurant de l'Hôtel de Ville στα προάστια της Λωζάνης από το 2012 έως τον θάνατό του το 2016 και θεωρούνταν ο κορυφαίος σεφ παγκοσμίως. Το εστιατόριο του βρέθηκε στην κορυφή του γαστρονομικού καταλόγου La Liste τον Δεκέμβριο του 2015.
Γεννήθηκε στο Σαντ, Σαράντ-Μαριτίμ στη δυτική Γαλλία και ξεκίνησε τις σπουδές του στο Παρίσι το 1991 με τους μετέπειτα διάσημους σεφ Ζοέλ Ρομπουσόν, Μπενουά Γκυσάρ και άλλους. Ο Βιολιέ μετακόμισε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1996 για να εργαστεί με τον σεφ Φιλίπ Ροσά. Μετά τη συνταξιοδότηση του Ροσά το 2012, ο Βιολιέ ανέλαβε τη διεύθυνση του εστιατορίου, ενώ έκανε αίτηση για την Ελβετική υπηκοότητα το 2014. Η ειδικότητα του ήταν στο μαγείρεμα κυνηγιού.
Ο Βιολιέ αυτοκτόνησε στην οικία του στο Κρισιέ με χρήση πυροβόλου όπλου στις 31 Ιανουαρίου 2016 σε ηλικία 44 ετών. Η αυτοκτονία του προκάλεσε σοκ και έκπληξη καθώς ήταν εξαιρετικά επιτυχημένος και αναγνωρισμένος ως ο καλύτερος σεφ διεθνώς, και τα νέα της αυτοκτονίας του επανέφεραν στο προσκήνιο την συζήτηση σχετικά με τις υψηλές απαιτήσεις και πιέσεις που ασκούνται στον κόσμο της υψηλής γαστρονομίας.