Σαν σήμερα 28 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

Tsarouxis-Mines-Genaris

Σαν σήμερα 28 Ιανουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Επέτειοι
Ευρωπαϊκή Ημέρα Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων

Εορτάζουν
Οσίου Παλλάδιου, (Παλλάδιος, Παλάδιος, Παλλάδης, Παλάδης)
Αγίας Χάριτος, (Χάρις)

28 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

814: Ο Καρλομάγνος πεθαίνει από πλευρίτιδα στο Άαχεν ως ο πρώτος αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τον διαδέχεται ο γιος του, Λουδοβίκος ο Ευσεβής, ως βασιλιάς της αυτοκρατορίας των Καρολιδών.

1077: Ο Πάπας Γρηγόριος Ζ΄ ανακαλεί τον αφορισμό του Ερρίκου Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1393: Ο βασιλιάς Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας γλυτώνει τον θάνατο όταν αρπάζουν φωτιά τα κοστούμια μεταμφιεσμένων χορευτών.

1521: Aρχίζει στη Γερμανία η Δίαιτα της Βορμς. Πρόκειται για επίσημη γενική συνέλευση κληρικών και ευγενών της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία θα μείνει στην ιστορία για τον τρόπο που θα χειριστεί τη στάση του Μαρτίνου Λούθηρου και το ζήτημα της θρησκευτικής μεταρρύθμισης.

1756: Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ βαφτίζεται μια μέρα μετά τη γέννησή του στο ναό του Αγίου Ρούπερτ στο Σάλτζμπουργκ.

1813: Κυκλοφορεί το μυθιστόρημα της Τζέιν Οστεν «Περηφάνεια και Προκατάληψη».

1859: Διεξάγονται στο Νιούκαστλ της Αγγλίας τα πρώτα καλλιστεία σκύλων.

1878: Καταπλέει στο λιμάνι της Λεμεσού το αγγλικό πολεμικό «Παλλάς», το οποίο αποβιβάζει μονάδα πεζοναυτών και παραλαμβάνει το κάστρο της πόλης από την τουρκική φρουρά. Έπειτα από 307 χρόνια, στη θέση της τουρκικής σημαίας υψώνεται η αγγλική.

1788: Δημιουργείται η πρώτη αποικία καταδίκων στο Botany Bay της Αυστραλίας.

1826: Η Ναυμαχία του Αράξου. Ο Ανδρέας Μιαούλης καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο και τον αναγκάζει να καταφύγει στην Πάτρα. Έτσι, κατορθώνει να μπει στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι και να το εφοδιάσει με τρόφιμα και πολεμοφόδια.

1866: Ο Σκοτσέζος εξερευνητής Ντέιβιντ Λίβινγκστον ξεκινά για το τελευταίο του ταξίδι στην Αφρική με σκοπό ν ανακαλύψει από πού πραγματικά πηγάζει ο ποταμός Νείλος. Αφότου όμως, φτάνει στη λίμνη Τανγκανίκα χάνονται τα ίχνη του.

1871: Στο Γαλλοπρωσικό πόλεμο, η Γαλλία καταθέτει τα όπλα.

1878: Στις ΗΠΑ, εκδίδεται η πρώτη ημερήσια επιστημονική εφημερίδα, με τίτλο "The Yale News".

1887: Σε χιονοθύελλα στην Μοντάνα των ΗΠΑ παρατηρούνται οι μεγαλύτερες νιφάδες χιονιού στην ιστορία. Έχουν μήκος 38 εκατοστά και πάχος 20.

1890: Διεξάγεται ο πρώτος αγώνας του αμερικανικού πρωταθλήματος υδατοσφαίρισης στην Providence, μεταξύ των ομάδων Sydenham Swimming Club και Boston Athletic Association με σκορ 2-1.

1896: Η πρώτη κλήση για παραβίαση του ορίου ταχύτητας στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Γουόλτερ Αρνολντ τιμωρείται με πρόστιμο ενός σελινίου, επειδή συλλαμβάνεται να τρέχει με το αυτοκίνητό του με ταχύτητα 12 χλμ/ώρα, ενώ το όριο ταχύτητας είναι 3 χλμ/ώρα.

1897: Ο λαός της Σητείας και της Ιεράπετρας Λασιθίου ζητά με ψήφισμά του την Ενωση με τη μητέρα Ελλάδα.

1900: Επιδημία τύφου ξεσπά στην Αθήνα.

1902: Ιδρύεται στην Ουάσινγκτον το ινστιτούτο "Carnegie", με στόχο τη συστηματική έρευνα στους τομείς της βιολογίας και της αστρονομίας.

1908: Η Αμερικανίδα συγγραφέας Τζούλια Γουόρντ Χάου, είναι η πρώτη γυναίκα, που ανακηρύσσεται μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας των Τεχνών και των Γραμμάτων.

1908: Καθίσταται υποχρεωτικό το μάθημα της γυμναστικής για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διάσταση Συγκλήτου και Υπουργείου Παιδείας για το θέμα.

1909: Οι Αμερικανοί στρατιώτες εγκαταλείπουν την Κούβα, μετά το τέλος του πολέμου με τους Ισπανούς.

1910: Η διοικούσα επιτροπή του "Στρατιωτικού Συναγερμού" αποφασίζει τη διάλυσή του.

1911: Το φημισμένο Διαμάντι της Ελπίδας, που φορούσε η Μαρία Αντουανέτα, αγοράζεται έναντι ποσού μεγαλυτέρου των 300.000 δολαρίων.

1913: Η Εμπροσθοφυλακή της VII Μεραρχίας απελευθερώνει τις εσπερινές ώρες την πόλη των Σερρών. Οι Βούλγαροι, κατά την αποχώρησή τους, καίνε 4.050 οικίες, 1.000 καταστήματα και 18 σχολεία και εκκλησίες.

1914: Ο αρχιδούκας της Αυστρίας Φραγκίσκος Φερδινάνδος δολοφονείται στο Σεράγεβο από το σέρβο φοιτητή Γκαβρίλο Πρίντσιπ. Η ενέργεια αυτή έγινε η αφορμή για την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

1915: Ιδρύεται, με απόφαση του Κογκρέσου, η Αμερικανική Ακτοφυλακή.

1916: Ο Λουί Μπράντεϊ είναι ο πρώτος Εβραίος, που εκλέγεται στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

1917: Οι ΗΠΑ σταματούν τις έρευνες για τον εντοπισμό του Μεξικανού επαναστάτη Πάντσο Βίλα.

1918: Ο Λέων Τρότσκι αναλαμβάνει την ηγεσία του Κόκκινου Στρατού, που ιδρύεται την ίδια ημέρα με απόφαση του Συμβουλίου των Λαϊκών Κομισαρίων.

1919: Υπογράφεται η Συνθήκη των Βερσαλλιών. Είναι η Συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ (γαλλ. Entente) και την Γερμανική Αυτοκρατορία.

1920: Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων γρίπης αυξάνεται συνεχώς στις ΗΠΑ.

1921: Ο Αϊνστάιν αιφνιδιάζει το Βερολίνο, υποδεικνύοντας την πιθανότητα μέτρησης του σύμπαντος.

1922: Η κυβέρνηση της Αγκυρας καθορίζει και πάλι τους όρους της ειρήνης: 1) εξάπλωση της Ευρωπαϊκής Τουρκίας μέχρι την Αδριανούπολη και 2) εκκένωση της Σμύρνης.

1932: Στο πλαίσιο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία καταλαμβάνει τη Σαγκάη.

1933: Το κόμμα του Ντε Βαλέρα κερδίζει τις εκλογές στην Ιρλανδία.

1933: Το όνομα Πακιστάν (Η χώρα των Καθαρών) πιστώνεται στον Τσουντχαρί Ρεχμάτ Αλί Καν και θα γίνει αποδεκτό από τους μουσουλμάνους της Ινδίας, οι οποίοι θα το υιοθετήσουν ως όνομα του κράτους που θα δημιουργήσουν το 1947.

1935: Η Ισλανδία γίνεται η πρώτη δυτική χώρα που νομιμοποιεί τις εκτρώσεις.

1938: Το πρώτο σκοινί ρυμούλκησης στο σκι εγκαθίσταται στο όρος Βερμόντ της Αμερικής.

1938: Ο Γερμανός ραλίστας Ρούντολφ Καρατσόλα με Mercedes-Benz W195 καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας σε δημόσιο δρόμο με 432,7 χλμ/ώρα, που ισχύει μέχρι σήμερα.

1943: Οι Ναζί αρχίζουν τη στρατολόγηση γυναικών από 17 έως 45 ετών.

1946: Επίσημοι πανηγυρισμοί σ’ όλη τη χώρα για την απόδοση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

1946: Η θρυλική καναδική γολέτα Bluenose, προσκρούει σε ύφαλο στην Ταϊτή και βυθίζεται.

1948: Το κομουνιστικό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, επικεφαλής του οποίου είναι ο Τίτο, εκδιώκεται από την «Κομινφόρμ», επισημοποιώντας τη ρήξη Μόσχας – Βελιγραδίου. Η απόφαση αυτή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον ελληνικό Εμφύλιο, αφού σύντομα ο Τίτο δεν θα αναγνωρίζει πλέον τις δεσμεύσεις του απέναντι στο Δημοκρατικό Στρατό.

1949: Ο ΟΗΕ ζητά από την Ολλανδία να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Ινδονησία.

1950: Η γαλλική Εθνοσυνέλευση επικυρώνει τη συμφωνία, σύμφωνα με την οποία το Βιετνάμ, η Καμπότζη και το Λάος έγιναν ανεξάρτητα κράτη εντός της Γαλλικής Ένωσης.

1951: Ανησυχίες προκαλεί η ατομική δοκιμή, που πραγματοποιείται στη Νεβάδα των ΗΠΑ.

1955: Στις ΗΠΑ, το Κογκρέσο εγκρίνει νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η επιστράτευση σε περίπτωση επίθεσης της Κίνας κατά της Φορμόζας (σημερινή Ταϊβάν).

1956: Μυστική συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Γρίβα - Διγενή στη Μονή Κύκκου, για συζήτηση των «προτάσεων Χάρντινγκ». Την ίδια ημέρα, ύστερα από διήμερες σκληρές συγκρούσεις μαθητών με τις «δυνάμεις Ασφαλείας» γύρω από την Αρχιεπισκοπή, διατάσσεται το κλείσιμο του Παγκυπρίου Γυμνασίου Λευκωσίας και η διαγραφή του από το μητρώο των σχολών Μέσης Παιδείας.

1956: Ο Έλβις Πρίσλεϊ κάνει την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση στο "Stage Show".

1958: Ο Γεώργιος Βήχος αναλαμβάνει ως πρώτος Γενικός Γραμματέας Εξωσχολικού Αθλητισμού. Στα επόμενα 40 χρόνια (1958-1998) θα "παρελάσουν" 20 γ.γ και η ΓΓΕΑ θα μετονομαστεί σε ΓΓΑ.

1961: Έρχεται στο φως το ανάκτορο της Βεργίνας από τις ανασκαφές που διενήργησε το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης υπό τον Μανώλη Ανδρόνικο.


1963: Αρχίζει να λειτουργεί η πρώτη υψικάμινος στην Ελλάδα στο εργοστάσιο της Χαλυβουργικής.

1964: Οι εκλογείς σε όλη την Ελλάδα ανέρχονταν σε 5.662.965.

1968: Η Αμερικανή τραγουδίστρια Αρίθα Φράνκλιν αγγίζει την πρώτη θέση στους αμερικανικούς μουσικούς καταλόγους κατάταξης με το τραγούδι "Chain of fools".


1969: Η Μπάρμπαρα Τζο Ρούμπεν είναι η πρώτη γυναίκα τζόκεϊ, που κερδίζει αγώνα στη Βόρεια Αμερική.

1970: Ισραηλινά αεριωθούμενα πραγματοποιούν επίθεση σε προάστια του Καΐρου.

1973: Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και του Πανεπιστημίου πραγματοποιούν διαδήλωση σε δρόμους της Αθήνας, με τους πολίτες να τους χειροκροτούν.

1974: Ο Μοχάμεντ Άλι αντιμετωπίζει ξανά τον Τζο Φρέιζιερ με σκοπό αυτή τη φορά ο νικητής να κριθεί στο ρινγκ και όχι στα δικαστήρια. Ο Άλι τον κερδίζει με ομόφωνη απόφαση και παίρνει το εισιτήριο για να διεκδικήσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή από τον Τζορτζ Φόρμαν.

1976: Ο υπουργός παιδείας Γεώργιος Ράλλης εισηγείται επισήμως τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης. Σε σύσκεψη υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή, αποφασίζεται επίσης η κατάργηση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο, ενώ η υποχρεωτική εκπαίδευση καθίσταται 9ετής.

1979: Μετά την πρόσφατη εκτέλεση από το Ιράκ εννέα Εβραίων, που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία υπέρ του Ισραήλ, οι ΗΠΑ σπεύδουν να παροτρύνουν το Ισραήλ να μην προβεί σε αντεκδίκηση.

1980: Πρώτη πτήση αεροπλάνου που κινείται με ηλιακή ενέργεια, πρόκειται για το αεροσκάφος «Γκοσάμερ Πέγκουιν» με χειριστή τον Μακ-Γκρήντυ.

1982: Οι ιταλικές αρχές ελευθερώνουν τον Αμερικανό ταξίαρχο Τζέιμς Ντόζιερ, που είχε πέσει θύμα απαγωγής από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.

1984: Ρεκόρ 295.000 ντόμινο στήνονται στο Fuerth της Δυτικής Γερμανίας.

1986: Το διαστημικό λεωφορείο «Τσάλεντζερ» εκρήγνυται 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του, μπροστά στους έντρομους τηλεθεατές, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους και τα επτά μέλη του πληρώματος, ανάμεσά τους και μια δασκάλα.

1991: Το ΚΚΕ αποχωρεί από το Συνασπισμό.

1991: Στην Αθήνα, με ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου καταδικάζεται η εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ και ζητείται η κατάπαυση των πολεμικών επιχειρήσεων κατά του άμαχου πληθυσμού.

1992: Στη Ρωσία, αρχίζουν οι συνομιλίες για την επίλυση του Μεσανατολικού, με συνδιοργανωτή τις ΗΠΑ.

1993: Στις ΗΠΑ, εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες διαδηλώνουν κατά της απαγόρευσης εισόδου τους στις ένοπλες δυνάμεις.

1994: Η δίκη του Λάιλ Μενέντεζ, που κατηγορούταν για το φόνο των γονιών του, καταλήγει σε κακοδικία. Στην επόμενη συνεδρίαση του δικαστηρίου, ο Λάιλ και ο αδερφός του Έρικ κρίθηκαν ένοχοι για φόνο και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.

1995: Στην Κίνα, έξι είναι οι νεκροί και 23 οι τραυματίες από τη συντριβή επικοινωνιακού πυραύλου.

1996: Κρίση των Ιμίων: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία που ύψωσαν την προηγούμενη μέρα τούρκοι δημοσιογράφοι και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Iμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.

1997: Ο Μάικ Τάισον δαγκώνει το αυτί του Εβάντερ Χόλιφιλντ στον 3ο γύρο του μεταξύ τους αγώνα στο Λας Βέγκας. Παρά την ειδοποίηση του διαιτητή, ο Τάισον δαγκώνει και το άλλο αυτί του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα ο διαιτητής να τον αποβάλλει. Έτσι, ο Χόλιφιλντ διατήρησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.


2000: Αρχίζει να λειτουργεί το μετρό της Αθήνας. Εγκαινιάζεται η πρώτη γραμμή, η οποία συνδέει τη Δάφνη με τα Σεπόλια.

2002: Ένα Μπόινγκ 727 των γραμμών του Εκουαδόρ, συντρίβεται στις Άνδεις, παρασύροντας στο θάνατο 92 ανθρώπους.

2003: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους δηλώνει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν επιχείρησε να αγοράσει σημαντικές ποσότητες ουρανίου από αφρικανικές χώρες. Όπως αποδείχθηκε αυτό βασιζόταν σε πλαστογραφημένα έγγραφα.

2005: Οι αγρότες της Θεσσαλίας προχωρούν σε 24ωρο αποκλεισμό της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης, στο ύψος των Τεμπών. Από την πλευρά τους, οι αγρότες των Σερρών αποκλείουν για λίγες ώρες τον Προμαχώνα, διακόπτοντας την είσοδο και την έξοδο προς Βουλγαρία, ενώ ολιγόωροι αποκλεισμοί γίνονται σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου στη Μακεδονία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, κατηγορεί την κυβέρνηση Καραμανλή ότι απέτυχε οικτρά σε όλους τους τομείς και ότι οι μόνοι που επωφελούνται από την αγροτική πολιτική της είναι «οι αεριτζήδες και ορισμένα συμφέροντα».

2006: Στη διεθνή έκθεση του Κατοβίτσε οροφή κτιρίου καταρρέει και σκοτώνει 65 άτομα.

2007: Μεγάλη καταστροφή στην Πάρνηθα. Οι φωτιές καίνε χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια, στην βόρεια πλευρά του όρους και επεκτάθηκε γρήγορα στις πλαγιές του βουνού. Μέχρι τη νύχτα, οι επίγειες δυνάμεις αντιμετώπιζαν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, και ανάμεσα στις 21:00 και 21:30, οι φλόγες πέρασαν μέσα στον Εθνικό Δρυμό και έφτασαν σε απειλητική απόσταση από τις εγκαταστάσεις του Καζίνο, του πάρκου κεραιών και της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι εγκαταστάσεις εκκενώθηκαν. Μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς ο απολογισμός ήταν καταστρεπτικός, τόσο για τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, όσο και για το μικρόκλιμα της Αθήνας γενικότερα: 25.000 στρέμματα που ανήκαν στο Δρυμό κάηκαν. Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αποτέφρωση της τελευταίας μεγάλης δασικής έκτασης κοντά στην Αθήνα θα σημαίνει θερμότερα καλοκαίρια, παρατεταμένους καύσωνες και πλημμύρες τον χειμώνα. Η πυρκαγιά επίσημα αποδίδεται σε πυλώνα της ΔΕΗ. Παρ’ όλα αυτά, έρευνες, με εισαγγελική εποπτεία, διεξήχθησαν κατά την περίοδο μεταξύ του συμβάντος αυτού και του κύματος πυρκαγιών του Αυγούστου.

2008:  Την Αθήνα επισκέπτεται ο Μπιλ Γκέιτς. Ο ιδρυτής της Microsoft έχει συναντήσεις με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου, εγκαινιάζει το Κέντρο Καινοτομίας της εταιρείας του και κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Μέγαρο Μουσικής, προβλέπει: «Το πληκτρολόγιο και το ποντίκι θα είναι σύντομα είδη προς εξαφάνιση, καθώς αντικαθιστώνται από πιο φυσικές μορφές επικοινωνίας, όπως η φωνή και η αφή».

2010: Στις 405 μονάδες εκτινάσσονται τα spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.

2010: Ένας θαυμαστής του Μάικλ Τζάκσον πληρώνει 190.000 δολάρια για ένα γάντι, με διακοσμητικά κρύσταλλα Swarovski, το οποίο φορούσε ο εκλιπών σταρ της ποπ στη διάρκεια περιοδείας του το 1984.

2010: Στις 405 μονάδες εκτινάσσονται τα spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα έχει στοχοποιηθεί ως ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.

2011: Εκατοντάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι διαμαρτύρονται κατά του καθεστώτος Μουμπάρακ. Η μέρα έμεινε γνωστή ως η «Παρασκευή της οργής».

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1608 - Τζοβάνι Μπορέλι, Ιταλός φυσιολόγος και φυσικός.
Ο Τζοβάνι Αλφόνσο Μπορέλι (Giovanni Alfonso Borelli, 28 Ιανουαρίου 1608 - 31 Δεκεμβρίου 1679) ήταν Ιταλός μαθηματικός, αστρονόμος, φυσιολόγος και φιλόσοφος.
Βαθύς γνώστης των μαθηματικών επιχείρησε να εφαρμόσει τους νόμους της επιστήμης αυτής σε διάφορα φαινόμενα της ζωής και ειδικότερα στις κινήσεις των μυών. Υπήρξε ο ιδρυτής της καλούμενης «βιο-μηχανικής» σχολής στις εφαρμογές τεχνητών μελών.

1611 - Εβέλιος, Πολωνός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Εβέλιος ή Χεβέλιους (πολωνικά: Jan Heweliusz, λατινικά: Hevelius, Γκντανσκ, 28 Ιανουαρίου 1611 – 28 Ιανουαρίου 1687) ήταν Πολωνός αστρονόμος. Γιος ενός εύπορου ζυθοποιού, του Abraham Hewelke (1576-1649), και της Kordula Hecker (1576-1655), σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν από το 1630 και αργότερα ταξίδεψε στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου συναντήθηκε με τους Πιέρ Γκασσεντί, Μαρέν Μερσέν και Αθανάσιο Κίρχερ. Το 1634 επέστρεψε στη γενέτειρά του και στις 21 Μαρτίου 1635 τέλεσε τον γάμο του με την Katharine Rebeschke, μια γειτόνισσα που είχε τα δύο διπλανά σπίτια.
Ο Εβέλιος έγινε δημοτικός σύμβουλος στην πόλη του. Το 1641 εγκατέστησε στη σκεπή του σπιτιού του αστεροσκοπείο εξοπλισμένο με σημαντικά για την εποχή του όργανα. Από το 1642 ως το 1645 παρατήρησε τις ηλιακές κηλίδες και το 1647 δημοσίευσε τον πρώτο λεπτομερή χάρτη της Σελήνης. Ο Εβέλιος υπολόγισε το ύψος των βουνών της Σελήνης μετρώντας το μήκος των σκιών τους και ανακάλυψε μία από τις διαφορετικές κινήσεις της, τη λίκνιση. Εξίσου σημαντικές για την εποχή του υπήρξαν οι ακριβείς μετρήσεις του για τις θέσεις των πλανητών και των αστέρων. Επίσης, ανακάλυψε τέσσερις κομήτες. Το αστεροσκοπείο του πυρπολήθηκε το 1679.
Ωστόσο, το έργο που τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό είναι το Firmamentum Sobiescianum, ένας άτλαντας της ουράνιας σφαίρας που αποτυπώνει με καλλιτεχνικό τρόπο τις μορφές των γνωστών ως τότε αστερισμών και τις ακριβείς θέσεις 1.564 αστέρων, ενώ εισήγαγε και 7 νέους αστερισμούς, όπως είναι η Ασπίς και οι Θηρευτικοί Κύνες, καλούμενοι αστερισμοί του Εβέλιου, που έγιναν επίσημα αποδεκτοί από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 1930 και χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους. Ο άτλαντας αυτός από χάρτες του ουρανού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον βασιλιά της Πολωνίας, Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι, ήταν παράρτημα στο έργο του Prodromus Astronomiae, που εκδόθηκε το 1690, μετά το θάνατο του Εβέλιου.

1755 - Σάμουελ Τόμας Ζέμερινγκ, Γερμανός ιατρός.
Ο Σάμουελ Τόμας φον Ζέμερινγκ (Γερμανικά: Samuel Thomas von Sömmerring, 28 Ιανουαρίου 1755 - 2 Μαρτίου 1830) ήταν Γερμανός ιατρός, ανατόμος, φυσιολόγος, ανθρωπολόγος, παλαιοντολόγος και εφευρέτης. Ο Ζέμερινγκ ανακάλυψε την κηλίδα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ανθρώπινου ματιού. Οι έρευνες που πραγματοποίησε σχετικά με τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, τα αισθητήρια όργανα, το έμβρυο και τις δυσμορφίες του, τη δομή των πνευμόνων κ.ά., τον τοποθετούν ανάμεσα στους σημαντικότερους Γερμανούς ανατόμους.
Ο Ζέμερινγκ έγινε καθηγητής της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Μαγεντίας το 1784, όπου έγραψε το περίφημο σύγγραμμα «De corporis humani Fabrica». Το 1803 τοποθετήθηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Στο έργο του «Φυσικές διαφορές μεταξύ μαύρων και Ευρωπαίων» το 1785 υποστήριξε τη θεωρία ότι η μορφολογία του ανθρωπίνου σώματος διαφέρει ανάλογα με τη φυλή. Έδωσε νέα ώθηση στην Ανατομία μέσω της Φυσιολογίας. Επιχείρησε να καθορίσει τις βάσεις της ανατομοπαθολογίας, κυρίως εκείνης των αισθητηρίων οργάνων. Στο έργο του «Tabulae baseos encephali», που δημοσιεύθηκε στη Φρανκφούρτη το 1811, παρουσίασε σε πίνακες πολύ διεξοδικά τις βασικές διαφορές που έχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος από εκείνον των ζώων. Στο Μουσείο Ανατομίας του Κάσσελ έκανε πολύ σημαντικές παρατηρήσεις επί ακεφάλων και πολυκεφάλων τεράτων.
Το σημαντικότερο έργο στο οποίο οφείλει και τη μεγάλη του φήμη, είναι το «Icones embryorum humanorum», μια θεμελιώδης συνεισφορά στην Εμβρυολογία. Άλλα έργα του: «Περί διασταυρώσεως των οπτικών νεύρων» (1786), «Περί εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού» (1788), «Περί του οργάνου της ψυχής», την οποία ψυχή τοποθετούσε στις κοιλίες του εγκεφάλου, κ.ά.

1853  - Ο Χοσέ Μαρτί (ισπ. José Χουλιάν Marti Pérez y, 28 Ιανουαρίου 1853 Αβάνα - 19 Μαΐου 1895 Oriente Province), Κουβανός ποιητής και συγγραφέας, ήταν εθνικός ήρωας και σύμβολο του αγώνα για την ανεξαρτησία της πατρίδας του.
Γεννήθηκε στην Αβάνα. Άρχισε τον πολιτικό ακτιβισμό του σε νεαρή ηλικία. Ταξίδεψε πολλές φορές στην Ισπανία, Λατινική Αμερική και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Κούβας και την ενοποίηση της κοινότητας στη δασπορά, ιδιαίτερα στη Φλόριντα.

1864 - Νικόλαος Δημητρακόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1873 – Κολέτ, ήταν Γαλλίδα συγγραφέας. Είναι περισσότερο γνωστή για το έργο της Gigi (Ζιζί) πάνω στο οποίο βασίστηκε το ομώνυμο μιούζικαλ. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στη Γαλλία. (Sidonie-Gabrielle Colette, Υόν, 28 Ιανουαρίου 1873 - Παρίσι, 3 Αυγούστου 1954)

1884 - Ογκίστ Πικάρ, Ελβετός φυσικός.
Ο Ογκίστ Πικάρ (Auguste Antoine Piccard, 28 Ιανουαρίου 1884 – 24 Μαρτίου 1962) ήταν Ελβετός φυσικός και εφευρέτης, γνωστός ως εξερευνητής της στρατόσφαιρας και των μεγαλύτερων βαθών των ωκεανών.
Ο Πικάρ και ο δίδυμος αδελφός του Ζαν Φελίξ γεννήθηκαν στη Βασιλεία της Ελβετίας. Ο Ογκίστ επέδειξε έντονο ενδιαφέρον στην Επιστήμη από παιδί, παρακολούθησε το Ομοσπονδιακό Ελβετικό Ιδρυμα Τεχνολογίας στη Ζυρίχη (ETH Zürich) και έγινε καθηγητής της Φυσικής στις Βρυξέλλες, στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών το 1922, την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο γιος του Ζακ Πικάρ. Ο Ογκίστ Πικάρ ήταν μέλος του Συνεδρίου Solvay του 1927.

1887 - Άρθουρ Ρούμπινσταϊν, Πολωνός πιανίστας.
Ο Άρθουρ Ρούμπινσταϊν (Artur Rubinstein, 28 Ιανουαρίου 1887 – 20 Δεκεμβρίου 1982) ήταν αμερικανοπολωνός πιανίστας, διεθνώς αναγνωρισμένος για τις εκτελέσεις έργων πολλών συνθετών. Από αρκετούς θεωρείται ως ο κορυφαίος στην εποχή του ερμηνευτής έργων του Φρεντερίκ Σοπέν, με την υψηλής κυκλοφορίας εφημερίδα The New York Times να τον συγκαταλέγει –κατά τη νεκρολογία του– στους σπουδαιότερους πιανίστες του 20ου αιώνα. Οι δημόσιες εμφανίσεις του διήρκεσαν επί οκτώ δεκαετίες.
Ο Ρούμπινσταϊν, που μιλούσε καλά οκτώ γλώσσες θυμόταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ρεπερτορίου, όχι απλά εκείνο που αφορούσε στο πιάνο, στη θαυμάσια μνήμη του. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά του, έμαθε το Symphonic Variations του Σίζαρ Φρανκ στο τραίνο, καθοδόν για το κονσέρτο, χωρίς πιάνο, εξασκώντας τα περάσματα στο γόνατό του.
Ο πιανίστας περιέγραψε τη μνήμη του ως φωτογραφική.
Ο Ρούμπινσταϊν είχε εξαιρετικά ανεπτυγμένες ακουστικές δυνατότητες, που του επέτρεπαν να παίζει ολόκληρες συμφωνίες στο μυαλό του. Τούητη την ικανότητα συυχνά δοκίμαζαν οι φίλοι του, που τού ζητούσαν να παίξει από μνήμης αποσπάσματα κάποιας όπερας. Η αυτοβιογραφία του Ρούμπινσταϊν εκδόθηκε σε δύο τόμους: My Young Years (1973) Τα χρόνια της νιότης μου και Τα πολλά μου χρόνια (1980). Πολλοί δυσαρεστήθηκαν από την έμφαση που δόθηκε σε προσωπικά ανέκδοτα περί μουσικής. Ο πιανίστας Εμάνουελ Αξ, ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Ρούμπινσταϊν, απογοητεύτηκε βαθιά από το My Many Years: "Έως τότε," είπε στο Σακς, "είχα κάνει τον Ρούμπινσταϊν είδωλο. Ήθελα να ζήσω μια ζωή σαν τη δική του, το βιβλίο τα άλλαξε όλα αυτά".

1892 - Ιωάννης Γκλαβάνης, Έλληνας πολιτικός.

1892 - Ερνστ Λιούμπιτς, Γερμανός σκηνοθέτης.

1906 - Μάρκος Βαφειάδης, Έλληνας πολιτικός.

1912 – Τζάκσον Πόλοκ, Αμερικανός ζωγράφος.
Ο Τζάκσον Πόλοκ (Paul Jackson Pollock, 28 Ιανουαρίου 1912 – 11 Αυγούστου 1956) ήταν Αμερικανός ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Αποτελεί έναν από τους μείζονες αλλά και δημοφιλέστερους ζωγράφους της Αμερικής.
Ο Πόλοκ γεννήθηκε στο Κόντυ του Ουαϊόμινγκ και μεγάλωσε στην Αριζόνα. Η οικογενειακή του κατάσταση κατά τα νεανικά του χρόνια περιγράφεται ως ιδιαίτερα περίπλοκη, με συχνές μετακινήσεις σε διάφορες πόλεις και πολιτείες της Αμερικής.
Το 1929 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Τόμας Χαρτ Μπένσον. Τα πρώτα έργα του Πόλοκ θεωρούνται επηρεασμένα από τους Μεξικανούς ζωγράφους Νταβίντ Αλφάρο Σικέιρος και Ντιέγο Ριβέρα, ωστόσο μετά από την πρώτη του επαφή με έργα του Πικάσο και των υπερρεαλιστών, οι πίνακες γίνονται περισσότερο συμβολικοί. Επιπλέον – πιθανά και λόγω του γεγονότος ότι έπασχε από κατάθλιψη την οποία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει μέσω της ψυχανάλυσης – είναι επηρεασμένος από τις ψυχολογικές θεωρίες του Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Τα έργα του της περιόδου 1938-1944 είναι βασισμένα σε αυτές, αν και δεν τυγχάνουν θετικής κριτικής.
Το 1944 παντρεύεται την – επίσης ζωγράφο – Λη Κράσνερ και ένα χρόνο αργότερα μετακομίζουν στο Λονγκ Άιλαντ. Η Κράσνερ εργάζεται για τη συντήρησή τους, ενώ ο Πόλοκ αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Την περίοδο αυτή, η οποία θεωρείται από τις δημιουργικότερες για τον Πόλοκ, επινοεί την τεχνική του dripping. Οι τεχνικές που αναπτύσσει καλούνται συχνά και με τον ευρύτερο όρο action painting. Παρά τον φαινομενικά τυχαίο χαρακτήρα που εμπεριέχεται στην τεχνική του, ο Πόλοκ επεξεργάζεται σχολαστικά τους πίνακές του, οι οποίοι αποτελούν ως επί το πλείστον αφηρημένες συνθέσεις μεγάλων διαστάσεων (murals).
Οι πρώτοι πίνακες που ακολουθούν την τεχνική του dripping εκτίθενται για πρώτη φορά το 1948, στην Betty Friedman Gallery και τυγχάνουν καθολικής καλλιτεχνικής αναγνώρισης, αλλά και μεγάλης εμπορικής επιτυχίας. Το περιοδικό Time φιλοξενεί εκτενές άρθρο για τον Πόλοκ το 1951, χαρακτηρίζοντάς τον ως τον "μεγαλύτερο εν ζωή Αμερικανό καλλιτέχνη". Οι πίνακες του Πόλοκ μετά το 1951 διαφοροποιούνται και χαρακτηρίζονται από περισσότερο σκοτεινά χρώματα.
Η καλλιτεχνική πορεία του Τζάκσον Πόλοκ διακόπηκε απότομα, καθώς σκοτώθηκε το 1956 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ενώ, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις, οδηγούσε μεθυσμένος.


1916 - Γιάννης Μαρής, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Γιάννης Μαρής (αληθινό όνομα Ιωάννης Τσιριμώκος, 28 Ιανουαρίου 1916 − 13 Νοεμβρίου 1979) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας. Έγραψε δεκάδες βιβλία και σενάρια για τον κινηματογράφο. Θεωρείται ο πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα.
Ο Γιάννης Τσιριμώκος, που καταγόταν από γνωστή οικογένεια της Φθιώτιδας, γεννήθηκε στη Σκόπελο τον Ιανουάριο του 1916, όπου υπηρετούσε ο δικαστικός πατέρας του, Δημοσθένης Τσιριμώκος. Ο πολιτικός Ηλίας Τσιριμώκος (μετέπειτα βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός) ήταν δεύτερός του εξάδελφος. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Χίο και στη Λάρισα, και αργότερα φοίτησε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα και εντάχθηκε στον χώρο των σοσιαλιστών. Συμμετείχε μαζί με τον Ηλία Τσιριμώκο και τον Αλέξανδρο Σβώλο στην ίδρυση της «Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), ενώ αργότερα προσχώρησε στο ΕΑΜ.
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ξεκινάει να ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Εργάζεται στην εφημερίδα «Μάχη» ως αρχισυντάκτης, σχολιογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Μετά τις αποκαλύψεις που κάνει η εφημερίδα για τη Μακρόνησο θα διωχθεί και θα φυλακιστεί. Αποφυλακίστηκε με παρέμβαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του Αλέξανδρου Σβώλου. Θα εργαστεί στις εφημερίδες «Προοδευτικός Φιλελεύθερος», «Ελεύθερος Λόγος», «Αθηναϊκή» για να καταλήξει τελικά στο συγκρότημα Μπότση («Ακρόπολις», «Απογευματινή», περιοδικό «Πρώτο»).
Ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο στις αρχές της δεκαετίας του '50 δημοσιεύοντας σε συνέχειες στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Οικογένεια» το μυθιστόρημά του Έγκλημα στο Κολωνάκι (1953), με το οποίο και καθιερώθηκε ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς αστυνομικού μυθιστορήματος. Το μυθιστόρημά του αυτό που εκδόθηκε κανονικά λίγο αργότερα από τις εκδόσεις Ατλαντίς θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία και έξι χρόνια αργότερα (1959) θα μεταφερθεί με παρόμοια επιτυχία στον κινηματογράφο. Συνεχίζει να γράφει ακούραστα για 25 και πλέον χρόνια αφήνοντας πίσω του πλειάδα αστυνομικών μυθιστορημάτων, περίπου είκοσι σενάρια και δύο θεατρικά.
Ο Ιωάννης Τσιριμώκος ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, της Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Είχε λάβει μέρος σε δημοσιογραφικές αποστολές στη Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισπανία, Πορτογαλία, και ανατολικές Χώρες. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών, ένθερμος οπαδός της ΑΕΚ και μιλούσε επίσης γαλλικά.
Υπήρξε πολυμαθέστατος και διέθετε το «χάρισμα του προφορικού λόγου», πήρε μάλιστα μέρος στο ρεπορτάζ για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του ανεξάρτητου βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη.
Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 1979 από καρκίνο του εγκεφάλου.

1926 - Ευστάθιος Κολιαβάς, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Ευστάθιος Κολιαβάς (28 Ιανουαρίου 1926 - ...) είναι Έλληνας συγγραφέας. Χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Τάκης Μωλιοτάκης και γι' αυτό τα τελευταία χρόνια υπέγραφε τα βιβλία του με το ονοματεπώνυμο Τάκης Κολιαβάς-Μωλιοτάκης.
Γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1926 στον Μώλο Λαμίας. Εξ'ού και το ψευδώνυμο Μωλιοτάκης.
Το 1948-1961 εργάζεται ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες της Λαμίας, ενώ την περίοδο 1962-1990 γίνεται στέλεχος ιδιωτικής εταιρείας (σήμερα συνταξιούχος).
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου. Έχει τιμηθεί με βραβεία του Φ.Σ. Παρνασσός, της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, του περιοδικού "Νέα Σκέψη", των "Δελφικών Αμφικτιονιών", της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του "Άγγελου Σικελιανού" Δήμου Σαλαμίνας.

1929 - Κλάες Όλντενμπουργκ, Σουηδός καλλιτέχνης.

1936 - Ισμαήλ Κανταρέ, Αλβανός συγγραφέας.
Ο Ισμαήλ Κανταρέ (Ismail Kadare) είναι διάσημος σύγχρονος Aλβανός λογοτέχνης γεννημένος στο Αργυρόκαστρο, στις 28 Ιανουαρίου του 1936.
Σπούδασε στην Σχολή Ιστορίας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου των Τιράνων και κατόπιν στο Ινστιτούτο Γκόρκυ της Μόσχας. Παρουσιάστηκε στα αλβανικά γράμματα αμέσως μετά την επιστροφή του από την Μόσχα, με ποιήματα και το πεζογράφημα Μια πόλη χωρίς διαφημίσεις (1959). Με την δημοσίευση του μυθιστορήματος Ο στρατηγός ενός νεκρού στρατού (1963), καθιερώθηκε ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους συγγραφείς της χώρας του. Έγραψε και ιστορικά μυθιστορήματα, τα οποία αποτελούν ένα κράμα ρεαλισμού και φανταστικού στοιχείου. Θεωρείται ένας από τους υποψήφιους, για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1944 - Τζων Τάβενερ, Άγγλος συνθέτης.

1948 - Τσαρλς Τέιλορ, Λιβεριανός πολιτικός.

1948 - Μηνάς Χατζησάββας, Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος θεάτρου, κινηματογράφου και τηλεόρασης.
Ο Μηνάς Χατζησάββας (Αθήνα, 28 Ιανουαρίου 1948 – Αθήνα, 30 Νοεμβρίου 2015) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος.
Υπήρξε απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου (1969) και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του «Ελεύθερου Θεάτρου» ενώ τη περίοδο 1978 - 1983 συνεργάστηκε σταθερά με το Εθνικό Θέατρο και την περίοδο 1984 - 1998 με το Ανοιχτό Θέατρο. Έπαιξε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις ενώ σημαντική ήταν η παρουσία του στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το σενάριο της ταινίας Η ζωή ενάμιση χιλιάρικο.
Ήταν ομοφυλόφιλος και συζούσε με τον σύντροφό του Κώστα Φαλελάκη τα 25 τελευταία χρόνια της ζωής του.
Στις 23 Νοεμβρίου 2015 εισήχθη για νοσηλεία στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, έχοντας υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια και απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου λόγω αυτών. Η κηδεία του τελέστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 2 Δεκεμβρίου.
Κατόπιν επιθυμίας του ηθοποιού η κηδεία του ήταν πολιτική και αντί ταφής ακολούθησε αποτέφρωση ενώ επιθυμία της οικογένειάς του ήταν αντί στεφάνων να συγκεντρωθούν χρήματα για τους συλλόγους των μεταναστών. Συλλυπητήριο μήνυμα για το θάνατο του εξέδωσε και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.
Έχει εμφανιστεί σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών.



1954 - Μπρουνό Μετσού, Γάλλος ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1955 - Νικολά Σαρκοζί, Γάλλος πολιτικός.
Ο Νικολά Σαρκοζί (πλήρες όνομα Νικολά Πωλ Στεφάν Σαρκοζί ντε Ναγκί-Μποκσά, Nicolas Sarközy de Nagy-Bocsa, 28 Ιανουαρίου 1955) ήταν ο 23ος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και πρίγκιπας της Ανδόρρας.
Ο γεννημένος στο Παρίσι στις 28 Ιανουαρίου 1955, Γάλλος πολιτικός ήταν αρχηγός του κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (Union pour un mouvement populaire - UMP) που τοποθετείται στη δεξιά. Διετέλεσε υπουργός εσωτερικών, και μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007 ορκίστηκε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αντιμετώπισε την οικονομική ύφεση που ξέσπασε παγκοσμίως το 2008, και την απότοκη ευρωπαϊκή κρίση χρέους και ανέπτυξε στενή συνεργασία με την Καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ σε διάφορα θέματα. Στις 15 Μαΐου 2012 τον διαδέχθηκε στην Προεδρία της Γαλλία ο αντίπαλος του και νικητής των εκλογών του 2012, Φρανσουά Ολλάντ.

1974 - Τόνι Ντελκ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.

1975 - Τιμ Μοντγκόμερι, Αμερικανός αθλητής.

1976 - Μίλτος Σαπάνης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1977 - Τακούμα Σάτο, Ιάπωνας οδηγός αγώνων.

1978 - Τζέιμι Κάραγκερ, Άγγλος ποδοσφαιριστής.

1978 - Τζανλουίτζι Μπουφόν, Ιταλός ποδοσφαιριστής
Ο Τζανλουίτζι Μπουφόν (Gianluigi Buffon, 28 Ιανουαρίου 1978) είναι Ιταλός τερματοφύλακας, ο οποίος παίζει στη Γιουβέντους.
Πρωταθλητής κόσμου του 2006 με την εθνική Ιταλίας. Σ' αυτή τη διοργάνωση ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ. Ο Μπουφόν έλαβε τη δεύτερη θέση σε έρευνα για τη Χρυσή μπάλα, την οποία έλαβε ο συμπαίκτης του στην εθνική Ιταλίας, Φάμπιο Κανναβάρο.
Τη χρονιά 2002-2003, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος παίκτης του Τσάμπιονς Λιγκ και έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που έλαβε αυτό τον τίτλο. Τα έτη 2003, 2004, 2006 και 2007 ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με την IFFHS. Στις 19 Ιαναουαρίου 2009, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της περιόδου 1987-2009 σύμφωνα με την IFFHS. Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Το ψευδώνυμο του Μπουφόν είναι «Σούπερμαν», το οποίο έχει από την περίοδο των συμμετοχών του στην Πάρμα. Μετά τον αγώνα με την Ίντερ, όταν ο Μπουφόν απέκρουσε το πέναλτι του Ρονάλντο, ο Μπουφόν έβαλε φανέλα με το γράμμα S.
Ο Μπουφόν συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των 60 ποδοσφαιριστών με τους περισσότερους αγώνες στην Σέριε Α. Κατέχει επίσης την 4η θέση στον κατάλογο των περισσότερων αγώνων για την εθνική Ιταλίας.
Το 2001, ο Μπουφόν έγινε ο πιο ακριβός τερματοφύλακας του κόσμου, καθώς η μεταγραφή του στην Γιουβέντους κόστισε στην ομάδα του Τορίνο περίπου 52 εκατομμύρια ευρώ.

1978 - Σέιμους, Ιρλανδός παλαιστής.

1981 - Ελάιτζα Γουντ, Αμερικανός ηθοποιός.

1984 - Αντρέ Ιγκουοντάλα, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.

1986 - Αντώνης Πετρόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

814 – Καρλομάγνος, αυτοκράτορας των Φράγκων, ένας από τους οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης.
O Καρλομάγνος (Charlemagne, 2 Απριλίου 747 ή 748 – 28 Ιανουαρίου 814), γνωστός και ως Κάρολος ο Μέγας (Carolus ή Karolus Magnus), ήταν βασιλιάς των Φράγκων. Ήταν επίσης βασιλιάς της Ιταλίας από το 774 και από το 800 ο πρώτος αυτοκράτορας στη Δυτική Ευρώπη μετά την κατάλυση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πριν από τρεις αιώνες. Το εκτεταμένο Φραγκικό κράτος που ίδρυσε ονομάζεται Αυτοκρατορία των Καρολιδών (ή και Καρολίγγεια Αυτοκρατορία).
Μεγαλύτερος γιος του Πιπίνου του Βραχέος και της Βερτράδης του Λαόν, ο Καρλομάγνος έγινε βασιλιάς το 768 μετά το θάνατο του πατέρα του. Αρχικά συμβασίλευε με τον αδελφό του Καρλομάν Α΄. Ο ξαφνικός θάνατος του Καρλομάν το 771 κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες άφησε τον Καρλομάγνο ως αναμφισβήτητο κυβερνήτη του Φραγκικού Βασιλείου. Ο Καρλομάγνος συνέχισε την πολιτική του πατέρα του προς τον παπισμό και έγινε προστάτης του, απομακρύνοντας τους Λομβαρδούς από την εξουσία στη βόρεια Ιταλία και ηγούμενος μιας εισβολής στη Μουσουλμανική Ισπανία. Εξεστράτευσε επίσης κατά των λαών στα ανατολικά του, εκχριστιανίζοντάς τους, επί ποινή θανάτου, με κατά καιρούς κατάληξη σε γεγονότα όπως η Σφαγή του Βέρντεν (4.500 Σαξόνων αιχμαλώτων στη σημερινή Κάτω Σαξονία). Ο Καρλομάγνος έφθασε στο απόγειο της δύναμής του το 800 όταν στέφθηκε ΄΄αυτοκράτορας΄΄ από τον Πάπα Λέοντα Γ΄ την Ημέρα των Χριστουγέννων στην Παλιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
Αποκαλούμενος "Πατέρας της Ευρώπης" (pater Europae), ο Καρλομάγνος ένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης, για πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το κράτος του έδωσε ώθηση στην Καρολίγγεια Αναγέννηση, μια περίοδο πολιτιστικής και πνευματικής δραστηριότητας εντός της Καθολικής Εκκλησίας. Τόσο οι Γαλλικές όσο και οι Γερμανικές μοναρχίες θεωρούσαν τα βασίλειά τους απογόνους της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου.
Ο Καρλομάγνος πέθανε το 814, έχοντας κυβερνήσει ως αυτοκράτορας για λίγο πάνω από δεκατρία χρόνια. Ετάφη στην αυτοκρατορική του πρωτεύουσα Άαχεν στη σημερινή Γερμανία. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής.


1687 - Εβέλιος, Πολωνός αστρονόμος.
Ο Ιωάννης Εβέλιος ή Χεβέλιους (πολωνικά: Jan Heweliusz, λατινικά: Hevelius, Γκντανσκ, 28 Ιανουαρίου 1611 – 28 Ιανουαρίου 1687) ήταν Πολωνός αστρονόμος. Γιος ενός εύπορου ζυθοποιού, του Abraham Hewelke (1576-1649), και της Kordula Hecker (1576-1655), σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν από το 1630 και αργότερα ταξίδεψε στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου συναντήθηκε με τους Πιέρ Γκασσεντί, Μαρέν Μερσέν και Αθανάσιο Κίρχερ. Το 1634 επέστρεψε στη γενέτειρά του και στις 21 Μαρτίου 1635 τέλεσε τον γάμο του με την Katharine Rebeschke, μια γειτόνισσα που είχε τα δύο διπλανά σπίτια.
Ο Εβέλιος έγινε δημοτικός σύμβουλος στην πόλη του. Το 1641 εγκατέστησε στη σκεπή του σπιτιού του αστεροσκοπείο εξοπλισμένο με σημαντικά για την εποχή του όργανα. Από το 1642 ως το 1645 παρατήρησε τις ηλιακές κηλίδες και το 1647 δημοσίευσε τον πρώτο λεπτομερή χάρτη της Σελήνης. Ο Εβέλιος υπολόγισε το ύψος των βουνών της Σελήνης μετρώντας το μήκος των σκιών τους και ανακάλυψε μία από τις διαφορετικές κινήσεις της, τη λίκνιση. Εξίσου σημαντικές για την εποχή του υπήρξαν οι ακριβείς μετρήσεις του για τις θέσεις των πλανητών και των αστέρων. Επίσης, ανακάλυψε τέσσερις κομήτες. Το αστεροσκοπείο του πυρπολήθηκε το 1679.
Ωστόσο, το έργο που τον κατέστησε ευρύτερα γνωστό είναι το Firmamentum Sobiescianum, ένας άτλαντας της ουράνιας σφαίρας που αποτυπώνει με καλλιτεχνικό τρόπο τις μορφές των γνωστών ως τότε αστερισμών και τις ακριβείς θέσεις 1.564 αστέρων, ενώ εισήγαγε και 7 νέους αστερισμούς, όπως είναι η Ασπίς και οι Θηρευτικοί Κύνες, καλούμενοι αστερισμοί του Εβέλιου, που έγιναν επίσημα αποδεκτοί από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 1930 και χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους. Ο άτλαντας αυτός από χάρτες του ουρανού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον βασιλιά της Πολωνίας, Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι, ήταν παράρτημα στο έργο του Prodromus Astronomiae, που εκδόθηκε το 1690, μετά το θάνατο του Εβέλιου.

1754 - Λούντβιχ Χόλμπεργκ, Νορβηγός ιστορικός και συγγραφέας.
Ο Λούντβιχ Χόλμπεργκ (Ludvig Holberg, 13 Δεκεμβρίου 1684 - 28 Ιανουαρίου 1754) ήταν Νορβηγός φιλόσοφος, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και ιστορικός της εποχής του Διαφωτισμού, που γεννήθηκε στο Μπέργκεν (Bergen) της Νορβηγίας. Θεωρείται ο "Μολιέρος του Βορρά".
Μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, πρωτεύουσας τότε του δυαδικού βασιλείου Δανίας - Νορβηγίας, ταξίδεψε επί δώδεκα χρόνια στη δυτική Ευρώπη, ως επί το πλείστον πεζός, σπουδάζοντας στα πιο σπουδαία κέντρα μόρφωσης και κερδίζοντας τα προς το ζην διδάσκοντας μουσική και ξένες γλώσσες.
Στην Οξφόρδη, όπου έμεινε από το 1706 μέχρι το 1708, φιλοξενήθηκε ιδιαιτέρως από τους σπουδαστές του Κολλεγίου Μάγκνταλεν (Magdalen College), οι οποίοι απολάμβαναν το παίξιμο της φλογέρας του και την πνευματώδη ομιλία του. Μετά ταύτα, εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη, όπου τελικά έγινε Καθηγητής της Ιστορίας κι απέκτησε πανευρωπαϊκή φήμη ως ηθικός φιλόσοφος και ιστορικός. Στα 1747 έλαβε και τον τίτλο του βαρώνου.
Ο Χόλμπεργκ, εκτός από τα 33 θεατρικά έργα του, έγραψε και το περίφημο μυθιστόρημα " Το υπό τη γη ταξίδι του Νιλς Κλιμ", ακολουθώντας το ύφος του Αγγλο-Ιρλανδού σατιρικού συγγραφέα Ιωνάθαν Σουίφτ (Jonathan Swift). Εγραψε ακόμη μια ιστορία της Ευρώπης και την για πρώτη φορά που επιχειρήθηκε ιστορία του κόσμου, καθώς και σατιρικά έργα τόσο σε πεζό λόγο όσο και σε στίχους.
Ονομάστηκε "ο ιδρυτής της Δανικής λογοτεχνίας" και οι Δανοί τον ξέρουν μέχρι σήμερα ως "Μπάρμπα-Χόλμπεργκ". Η σημασία του γεγονότος αυτού πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαιτέρως, αν σκεφτεί κανείς πως η ομιλούμενη γλώσσα της Δανικής Αυλής και της υψηλής κοινωνίας εκείνη την εποχή ήταν τα γερμανικά, πως οι περισσότεροι Δανοί συγγραφείς έγραφαν στα γερμανικά ή τα λατινικά και πως μέχρι το 1722, που δόθηκε η πρώτη μεταφρασμένη παράσταση του έργου του Μολιέρου " Ο Φιλάργυρος", γερμανικά ή γαλλικά ήταν η γλώσσα του θεάτρου. Τα λατινικά ήταν ακόμη η lingua franca των φιλολόγων κι ο Χόλμπεργκ ο ίδιος έγραφε φιλολογικά έργα σ' αυτή τη γλώσσα.

1829 - Άλμπρεχτ Μπέρμπλινγκερ, Γερμανός εφευρέτης.

1937 - Αναστάσιος Μεταξάς, Έλληνας αρχιτέκτονας και σκοπευτής.
Ο Αναστάσιος Μεταξάς (Αθήνα 27 Φεβρουαρίου 1862 - 28 Ιανουαρίου 1937), ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας, σκοπευτής και δύο φορές Ολυμπιονίκης.
Ήταν ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε και κατασκεύασε το σκοπευτήριο της Καλλιθέας, στο οποίο έγιναν τα αγωνίσματα της σκοποβολής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 και της Μεσολυμπιάδας του 1906. Σε δικά του σχέδια αναμορφώθηκε το Παναθηναϊκό στάδιο από τον Γ. Αβέρωφ. Επίσης σε δικά του αρχιτεκτονικά σχέδια επεκτάθηκαν ή αναμορφώθηκαν πολλά ιστορικά κτίρια στην Αθήνα, όπως το Μουσείο Μπενάκη, το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο και άλλα.
Δικά του ήταν τα σχέδια του Αιγινήτειου νοσοκομείου, του νοσοκομείου Συγγρού και του Αρεταίειου. Επίσης έκανε τα σχέδια του ιερού ναού Αγίου Δημητρίου του Φαλήρου, τα μέγαρα της Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας, της Σιβιτανιδείου σχολής και της Α.Σ.Ο.Ε.Ε, του Βασιλικού θεάτρου, του Υπουργείου Συγκοινωνιών, του Αρσάκειου Πατρών, του Δικαστικού Μεγάρου Αργοστολίου, και άλλα πολλά.
Διατελούσε αρχιτέκτονας των ανακτόρων επί βασιλείας των Γεώργιου Α', του Κωνσταντίνου ΙΒ' και του Γεώργιου Β'.
Ήταν λάτρης της σκοποβολής, αθλητής του Πειραϊκού συνδέσμου, και συμμετείχε σε 4 Ολυμπιακούς αγώνες. Στους Α' Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 ήταν 4ος στη βολή από 300 μέτρα, και επίσης 4ος με στρατιωτικό τουφέκι από 200 μέτρα. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1906 ήταν δεύτερος και αργυρός Ολυμπιονίκης στο τραπ σε διπλό στόχο από 14 μέτρα, ενώ συμμετείχε σε άλλα 8 αγωνίσματα της σκοποβολής χωρίς επιτυχία. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1908 στο Λονδίνο ήταν τρίτος και χάλκινος ολυμπιονίκης στη βολή κατά πήλινων δίσκων με 57 βαθμούς. Τελευταία του συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1912 στην Στοκχόλμη, όπου συμμετείχε σε δύο αγωνίσματα με καλύτερη διάκριση την 6η θέση στη βολή κατά πήλινων δίσκων.
Έγινε τιμητικά γερουσιαστής Αττικοβοιωτίας και όταν αυτό το σώμα διαλύθηκε, εκλέχτηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας.
Αγαπούσε το κυνήγι, το οποίο απολάμβανε συχνά και μάλιστα, λόγω των γνώσεών του, χρησίμευε πολλές φορές σαν σύμβουλος υπουργών σε θέματα σχετικά με τη θήρα.
Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, ύστερα από τριήμερη γρίπη στις 28 Ιανουαρίου 1937.
Το 1939 στον εξωτερικό τοίχο του Παναθηναϊκού Σταδίου τοποθετήθηκε αναμνηστική μεταλλική πλάκα απεικονίζουσα τη μορφή του Αναστασίου Μεταξά, που είχε πραγματοποιήσει την αναμαρμάρωση τού Σταδίου. Τα αποκαλυπτήρια της εντοιχισμένης πλάκας έγιναν την Κυριακή 4 Ιουνίου 1939, στο περιθώριο των Πανελληνίων Αγώνων Στίβου Γυναικών, παρουσία υψηλών επισήμων, όπως ο Διάδοχος του Ελληνικού θρόνου Παύλος, των πολιτικών, αθλητικών και στρατιωτικών αρχών, των συγγενών του και πλήθους κόσμου.

1939 - Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, Ιρλανδός συγγραφέας.

1965 - Μαξίμ Βεϋγκάν, Γάλλος στρατιωτικός.

1986 - Νικόλαος Ι. Παπαϊωάννου, Έλληνας πολιτικός.

1986 - Τζούντιθ Ρέσνικ, Αμερικανίδα αστροναύτης.

1988 - Κώστας Λουλές, Έλληνας πολιτικός.

1988 - Κλάους Φουχς, Γερμανός φυσικός.
Ο Κλάους Φουχς (Klaus Emil Julius Fuchs, 29 Δεκεμβρίου 1911 - 28 Ιανουαρίου 1988) ήταν Γερμανός θεωρητικός φυσικός και κατάσκοπος.
Γεννήθηκε στο Ρούσελσχαϊμ (Rüsselsheim am Main) της Γερμανίας στις 29 Δεκεμβρίου 1911. Σπούδασε μαθηματικά και φυσική και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους ατομικούς επιστήμονες και κατασκόπους. Καταδικάστηκε για υποκλοπή αμερικανικών και βρετανικών εγγράφων σχετικά με τα σχέδια της πρώτης ατομικής βόμβας, τα οποία παρέδιδε σε σοβιετικούς.
Χάρη στη δράση του η ΕΣΣΔ απέκτησε την ατομική βόμβα το 1949, πολύ νωρίτερα από τις προβλέψεις των δυτικών.
Πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1988.

1996 – Γιόζεφ Μπρόντσκι (αγγλικά: Joseph Brodsky‎) ή Ιωσήφ Αλεξάντροβιτς Μπρόντσκι ήταν Ρώσος και πολιτογραφημένος, αργότερα, Αμερικανός ποιητής. Εργάστηκε ως κριτικός και ως μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ) (σημερινή Αγία Πετρούπολη) το 1940 και πέθανε το 1996. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1987.

2002 –  Άστριντ Άννα Εμίλια Λίντγκρεν (Astrid Anna Emilia Lindgren, πατρικό όνομα: Έρρικσον, Astrid Anna Emilia Ericsson, 14 Νοεμβρίου 1907 - 28 Ιανουαρίου 2002) ήταν Σουηδή συγγραφέας και σεναριογράφος παιδικής λογοτεχνίας, της οποίας τα έργα έχουν μεταφραστεί σε 85 γλώσσες και κυκλοφορήσει σε περισσότερες από εκατό χώρες. Τα βιβλία της έχουν πουλήσει περίπου 145 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα είναι κυρίως γνωστή για τα έργα της Πίπη Φακιδομύτη και Ο Κάρλσον πάνω στη στέγη.

2003 – Ταϋγέτη, Ελληνίδα ηθοποιός.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και αργότερα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της την περίοδο της Κατοχής, ενώ το 1943 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Είχε ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ Θεάτρου και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση εξορίστηκε στη Χίο, στη Μακρόνησο, στο Τρίκερι και στον Αϊ-Στράτη. Από το 1951 υπηρέτησε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) υποδυόμενη κυρίως κωμικούς ρόλους. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες που συμμετείχε ανήκουν Η Κάλπικη λίρα, Ο παπατρέχας και οι Δυο τρελοί και ο ατσίδας. Το 1973 πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, συμμετέχοντας στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή». Από το 1984 εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1992. Η τελευταία της συμμετοχή στο θέατρο έγινε στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι».
Το 1993, έχασε την αδερφή της και από το 1995-1996 ζούσε με την εξαδέρφη της Ευγενία Ταμβακολόγου, στους Αγίους Αναργύρους, πάσχοντας από άνοια.
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών στις 28 Ιανουαρίου 2003, μετά από πολυήμερη νοσηλεία, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Κηδεύτηκε στους Αγίους Αναργύρους. Το 2010 (ή το 2011), πέθανε και η εξαδέρφη της Ευγενία Ταμβακολόγου.



2007 - Γελένα Ρομανόβα, Ρωσίδα αθλήτρια.

2007 - Έμμα Τίλμαν, Αμερικανίδα υπεραιωνόβια.

2008 - Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης Νικηφόρος.

2008 – Χριστόδουλος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κυρός Χριστόδουλος της Ορθόδοξος Ανατολικής Εκκλησίας της Ελλάδος (17 Ιανουαρίου 1939 - 28 Ιανουαρίου 2008), κατά κόσμον Χρήστος Παρασκευαΐδης, διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος την περίοδο 1998 - 2008.
Στα πρώτα χρόνια της θητείας του απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα λόγω του ότι προωθούσε το λεγόμενο «άνοιγμα της Εκκλησίας προς την κοινωνία» και λόγω της διαμάχης του με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη στο ζήτημα των ταυτοτήτων.
Γεννήθηκε στην Ξάνθη στις 17 Ιανουαρίου 1939 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής Παρασκευαΐδη, προσφύγων. Η οικογένειά του καταγόταν από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης και εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης. Σε ηλικία 2 ετών, μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1941, η οικογένειά του μετακόμισε για λόγους ασφαλείας στην Αθήνα, όπου ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος έζησε μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Μαθήτευσε στο δημοτικό σχολείο Κοραής και ακολούθως στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων με άριστη επίδοση. Το 1962 έλαβε το πτυχίο της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με άριστα, και το 1967 αποφοιτά από τη Θεολογική σχολή του ιδίου πανεπιστημίου επίσης με άριστα. Παράλληλα σπούδασε Βυζαντινή Μουσική στο Ωδείο Αθηνών. Το 1982 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Ιστορική και Κανονική θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι» και ονομάστηκε διδάκτωρ του Κανονικού Δικαίου με βαθμό άριστα. Ήταν πτυχιούχος της γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, και γνώστης της ιταλικής και γερμανικής γλώσσας. Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των πανεπιστημίων Κραϊόβας και Ιασίου το 2003 και Λατερανού το 2006.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ίδρυσε 14 Ειδικές Συνοδικές Επιτροπές για ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων της σύγχρονης ζωής, μερικές από τις οποίες είναι για τα εξής θέματα: Βιοηθική (1988), Ακαδημία Εκκλησιαστικών Τεχνών (1999), Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1999), Γάμου, Οικογενείας, Προστασίας του Παιδιού και Δημογραφικού Προβλήματος (1999), Χριστιανικών Μνημείων (1999), Θείας και Πολιτικής Οικονομίας και Οικολογίας (1999), Πολιτισμικής Ταυτότητας (1999), Γυναικείων Θεμάτων (1999), Παρακολούθησης των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» (1999), Αθλητισμού (2006), Μεταναστών, Προσφύγων και Παλλιννοστούντων (2006) κλπ.
Toν Ιούνιο του 2007 διαγνώστηκε ότι ο Αρχιεπίσκοπος πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου και χειρουργήθηκε με επιτυχία για την αφαίρεση του όγκου. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας όμως διαγνώστηκε και δεύτερος καρκίνος στο ήπαρ, καθώς και κίρρωση, που ήταν αποτέλεσμα χρόνιας ηπατίτιδας. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ και τέθηκε σε αναμονή εύρεσης μοσχεύματος, προκειμένου να γίνει μεταμόσχευση ήπατος. Αν και το μόσχευμα βρέθηκε, κατά τη χειρουργική επέμβαση στις 8 Οκτωβρίου δεν έγινε η μεταμόσχευση, καθώς διαπιστώθηκαν πολλαπλές μεταστάσεις.
Λίγες εβδομάδες αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε τη θεραπεία του.
Η θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε του δημιουργούσε παρενέργειες και σταδιακή επιδείνωση της υγείας του. Στα τελευταία στάδια της ασθένειας του αρνήθηκε περαιτέρω ιατρική αγωγή, καθώς και να μεταφερθεί σε νοσοκομείο.
Στις 28 Ιανουαρίου του 2008 στις 5:15 το πρωί άφησε τη τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών. Απεβίωσε στην οικία του, όπως ο ίδιος ζήτησε, χωρίς να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, παρά την επιδείνωσή της υγείας του που τον οδήγησε στο να καταλήξει. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας η σορός του μεταφέρθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας για λαϊκό προσκύνημα. Ανήμερα του θανάτου του, η ελληνική κυβέρνηση δια του Υπουργείου Εσωτερικών κήρυξε τετραήμερο εθνικό πένθος.
Στο τελευταίο του δημόσιο μήνυμα, με την ευκαιρία της πρωτοχρονιάς του 2008, νιώθοντας το τέλος του αφήνει την παρακαταθήκη του με τα εξής λόγια:
"Σταθήτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει".

2013 - Νικόλαος Ντερτιλής, Έλληνας στρατιωτικός.

2014 - Φρεντερίκ Μπριλί Μπουαμπρέ, Ιβοριανός καλλιτέχνης.

2017 - Τζεφ Νίκολς, Άγγλος μουσικός.

2021 - Μιράντα Κουνελάκη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογραφου και της τηλεόρασης, ενώ έχει γράψει θεατρικά έργα, στίχους και τηλεοπτικά σενάρια.
Η Μιράντα Κουνελάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Ωδείου, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα το 1961.
Το 1960 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο με την ταινία “Για σένα την αγάπη μου” στο πλάι του Νίκου Κούρκουλου.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με το Θίασο Κατερίνας Ανδρεάδη με το έργο ”30 δευτερόλεπτα έρωτα”.
Η Μιράντα Κουνελάκη είχε γράψει θεατρικά έργα, στίχους, τηλεοπτικά σενάρια από έργα του Βιζυηνού, του Ροΐδη, του Παπαδιαμάντη, επιθεωρησιακά νούμερα, χρονογραφήματα, διηγήματα.
Μερικές από τις σημαντικότερες παραστάσεις που έλαβε μέρος ήταν “Τα παιδιά μας οι κέρβεροι”, “Κόκκινα φανάρια”, “Τελευταίο φθινόπωρο”, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, “Πραματευτής”, “Καληνύχτα Μαργαρίτα”, “Ο έμπορος της Βενετίας”, “Ιούλιος Καίσαρ”, “Η κυρία με το σκυλάκι”, “Το κορίτσι με το κορδελάκι” Θίασος Μάνου Κατράκη).
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε σειρές όπως “Άγνωστος πόλεμος”, “Ισιδώρα”, Γιούγκερμαν.
Η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν το 1999 στη σειρά «Τα φτερά του έρωτα», ενώ το 2003 αποχαιρέτησε και το θέατρο.