Σαν σήμερα 26 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

Tsarouxis-Mines-Genaris

Σαν σήμερα 26 Ιανουαρίου 
ας θυμηθούμε τι έγινε 
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίου Ξενοφώντος, (Ξενοφών, Ξενοφώντας, Φώντας, Φόντας, Φόνης, Ξενοφωντία, Ξενοφωντίνα, Ξενοφούλα, Ξενοφώντη, Ξένια *)

26 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

450: Ισχυρός σεισμός πλήττει την Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να προκληθούν σημαντικές καταστροφές και να σκοτωθούν πολλοί άνθρωποι.

1500: Ο ισπανός εξερευνητής Βισέντε Γιανιές Πινσόν ανακαλύπτει τη Βραζιλία.

1531: Ισχυρός σεισμός συγκλονίζει τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας και αφήνει πίσω του 30.000 νεκρούς.

1564: Ολοκληρώνεται η σύνοδος του Τριδέντου, που εγκαθιστά τη διάκριση μεταξύ Ρωμαιοκαθολικισμού και Προτεσταντισμού. Αναθεματίζονται, ως αιρετικοί, ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Καλβίνος και θεσπίζονται πλήθος κανόνων για τα Μυστήρια της Εκκλησίας.

1699: Υπογράφεται στην Κροατία η Συνθήκη του Κάρλοβιτς, με την οποία τερματίζεται ο Αυστρο-οθωμανικός πόλεμος. Η συνθήκη θα σημαδέψει την αρχή της Οθωμανικής παρακμής και την ανάδειξη της Αυστρίας σε κυρίαρχη δύναμη της κεντρικής Ευρώπης.

1700: Μεγάλος σεισμός, που υπολογίζεται στα 9 Ρίχτερ, σημειώνεται στα ανοικτά των Δυτικών ακτών του Καναδά. Θεωρείται ο πιο ισχυρός στην ιστορία της χώρας. Προκαλεί τσουνάμι, που θάβει πολλά παράκτια χωριά ιθαγενών, ενώ προκαλεί θύματα και εκτεταμένες ζημιές στην Ιαπωνία.

1785: Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, από τους ιδρυτές – πατέρες του αμερικανικού έθνους, σε επιστολή προς την κόρη του εκφράζει την αντίθεσή του για την επιλογή του αετού ως συμβόλου των ΗΠΑ. Ο ίδιος προτιμούσε τη γαλοπούλα.

1788: Αρχίζει η ευρωπαϊκή αποίκηση της Αυστραλίας με την άφιξη στόλου 11 πλοίων στο λιμάνι του Σίδνεϊ. Αυτός ο πρώτος στόλος με αρχηγό τον άγγλο Άρθουρ Φίλιπ, καπετάνιο στο Βασιλικό Ναυτικό, φέρνει 1500 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 750 κατάδικων, στη νέα αποικία. Ο Φίλιπ και οι άνδρες του αποβιβάζονται στην ανατολική πλευρά της Αυστραλίας και ιδρύουν το Σίδνεϊ, την πρώτη μόνιμη ευρωπαϊκή αποικία λευκών στην ήπειρο. Η ημέρα αυτή εορτάζεται ως «Η Ημέρα της Αυστραλίας».

1808: Λαμβάνει χώρα το πρώτο και μοναδικό στρατιωτικό πραξικόπημα στην ιστορία της Αυστραλίας (Rum Rebellion).

1821: Αρχίζει η διάσκεψη της Βοστίτσας (Αίγιο). Στο σπίτι του Αντρέα Λόντου, ο Παπαφλέσσας παρουσιάζει στους προύχοντες πληρεξούσια γράμματα του Αλέξανδρου Υψηλάντη και τους διαβάζει διαταγή να ετοιμάσουν 25.000 άνδρες. Ανακοινώνει στους προκρίτους ότι η επανάσταση εναντίον των Οθωμανών έχει οριστεί για τις 25 Μαρτίου.

1825: Υπογράφεται στο Λονδίνο από τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης Ιωάννη Ορλάνδο και Ανδρέα Λουριώτη και τον Οίκο Ρικάρδο, το δεύτερο δάνειο της Ανεξαρτησίας. Το ονομαστικό κεφάλαιο του δανείου είναι 2.000.000 λίρες, από τις οποίες το καθαρό ποσό περιορίζεται στις 816.000 λίρες.

1828: Ο Ιωάννης Καποδίστριας ορκίζεται στο Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας, προσωρινή έδρα της κυβέρνησής του, ως ο πρώτος Κυβερνήτης του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους.

1837: Το Μίσιγκαν γίνεται η 26η Πολιτεία των ΗΠΑ.

1838: Το Τενεσί επικυρώνει τον πρώτο νόμο για την ποτοαπαγόρευση στην ιστορία των ΗΠΑ.

1841: Το Ηνωμένο Βασίλειο καταλαμβάνει το Χονγκ Κονγκ.

1861: Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Η Λουιζιάνα αποχωρεί από τις Η.Π.Α.

1870: Η Βιρτζίνια γίνεται και πάλι πολιτεία των Η.Π.Α.

1871: Ιδρύεται στο Λονδίνο το Rugby Football Union. Σκοπός της δημιουργίας του είναι η διαφοροποίηση του ράγκμπι από το ποδόσφαιρο.

1905: Ανακαλύπτεται το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου 3.106 καρατίων, γνωστό ως Κούλιναν, στο ορυχείο Πρεμιέρ, στην Πραιτόρια της Δυτικής Αφρικής.

1907: Διακόπτονται οι παραστάσεις της Σαλώμης του Όσκαρ Ουάιλντ στη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης επειδή η σκηνή του χορού των επτά πέπλων θεωρείται προκλητική.

1910: Το Παρίσι πλημμυρίζει για μια βδομάδα. Τα εκθέματα του Λούβρου μεταφέρονται στις αποθήκες του μουσείου.

1911: Ο Γκλεν Χάμοντ Κέρτις πραγματοποιεί την πρώτη επιτυχή πτήση με υδροπλάνο.

1920: Ο Κεμάλ καλεί τους Τούρκους στα όπλα.

1924: Συμφωνείται στο δεύτερο συνέδριο της ΕΣΣΔ να διατηρηθεί το σώμα του Λένιν, που είχε πεθάνει στις 21 Ιανουαρίου και να μετονομαστεί η Αγία Πετρούπολη σε Λένινγκραντ.

1931: Μείζον θέμα δημιουργείται στην ελληνική Βουλή, λόγω του διορισμού στη θέση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του αντιπροέδρου του εν λόγω δικαστηρίου, Κ. Γεωργιάδη, που είχε επιλεγεί ως εισαγγελέας στη δίκη των Εξ, το 1922.

1932: Η αγροτική εξέγερση, λόγω της οικονομικής κρίσης, παίρνει πανελλαδικές διαστάσεις.

1934: Το Apollo Theatre στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό.

1936: Οι δυνάμεις του Φράνκο κυριεύουν τη Βαρκελώνη κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου.

1936: Το ΚΚΕ μπαίνει για πρώτη φορά στη Βουλή με το σχήμα του «Παλλαϊκού Μετώπου» και επικεφαλής το Νικόλαο Πλουμπίδη. Λαμβάνει 15 έδρες και 73.411 ψήφους. Οι Φιλελεύθεροι καταλαμβάνουν 126 έδρες και το Λαϊκό κόμμα 72.

1939: Ξεκινούν τα γυρίσματα της θρυλικής ταινίας "Όσα Παίρνει ο Άνεμος".

1940: Ο μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν παντρεύεται την νεαρή ηθοποιό Τζέιν Γουάιμαν.

1941: Αρχίζει η μάχη της Τρεμπεσίνας. Ο ελληνικός στρατός κυριεύει τις ανατολικές πλαγιές του όρους.

1942: Η αμερικανική εκστρατευτική δύναμη στην Ευρώπη, αποτελούμενη από χιλιάδες στρατιώτες, αποβιβάζεται στη Βόρεια Ιρλανδία, για πρώτη φορά μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

1948: Με την υπογραφή του υπ αριθμόν 9981 προεδρικού διατάγματος από τον Αμερικανό Πρόεδρο Χάρι Τρούμαν, υιοθετείται στις τάξεις του η αρχή της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών για όλους, ανεξαρτήτως φυλής.

1950: Ιδρύεται η Δημοκρατία της Ινδίας, με την υπερψήφιση του νέου συντάγματός της, ύστερα από μια μεταβατική περίοδο που διαδέχτηκε την ανεξαρτησία της χώρας από τους Βρετανούς το 1947. Εκτοτε η ημερομηνία καθιερώνεται ως Ημέρα της Δημοκρατίας στην Ινδία.

1951: Ο Νίκος Φώσκολος κάνει την πρώτη του ραδιοφωνική μετάδοση σε αγώνα ποδοσφαίρου. Στα τέλη της δεκαετίας του '50 θα γράψει το πρώτο του σενάριο για τον κινηματογράφο ("Η Κρυστάλλω") και μετά την "εισβολή" της τηλεόρασης τον "Άγνωστο Πόλεμο" και αργότερα την "Λάμψη".

1952: «Μαύρο Σάββατο» στο Κάιρο. Οι μαζικές διαδηλώσεις των Αιγυπτίων επεκτείνονται στο Κάιρο, με εκτεταμένους εμπρησμούς εκατοντάδων κτιρίων, βρετανικών κυρίως συμφερόντων. Με σύνθημα «η Αίγυπτος στους Αιγυπτίους» οι επαναστάτες καίνε ξένες τράπεζες, γραφεία εταιρειών, ξενοδοχεία, κινηματογράφους και κέντρα διασκέδασης.

1954: Οι υποψήφιοι του "Ελληνικού Συναγερμού" πλειοψηφούν στις αναπληρωματικές εκλογές της Θεσσαλονίκης και των Σερρών.

1956: Τελετή έναρξης των 7ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στην Κορτίνα Ντ’ Αμπέτσο της Ιταλίας.

1957: Η ηθοποιός Λιζ Τέιλορ παίρνει το δεύτερο διαζύγιό της, αυτή την φορά από τον συνάδελφό της, Μάικλ Γουάιλντινγκ.

1957: Η Ινδία προσαρτά το Κασμίρ.

1958: Ο Μοσέ Νταγιάν παραιτείται από αρχηγός του ισραηλινού στρατού.

1959: Με την υπερψήφιση του νέου συντάγματός της, η Ινδία αποδεσμεύεται οριστικά από το αποικιακό καθεστώς της Βρετανίας.

1961: Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζον Κένεντι προσλαμβάνει την Τζάνετ Τράβελ για προσωπική του γιατρό. Είναι η πρώτη φορά, που μια γυναίκα διορίζεται σ αυτή τη θέση.

1962: Η ΝΑΣΑ εκτοξεύει το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Ρέιντζερ 3 με σκοπό να εξερευνήσει τη Σελήνη. Η αποστολή αποτυγχάνει.

1965: Στο Νότιο Βιετνάμ, ο στρατός καταλαμβάνει την εξουσία, ανατρέποντας τη δημοκρατική κυβέρνηση του Τραν Βαν Ντονγκ.

1972: Στο κέντρο της Αθήνας μπουλντόζες ανασκάπτουν την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου πρόκειται να κατασκευαστεί υπόγειο γκαράζ.

1978: Ο σοσιαλιστής Μάριο Σοάρες σχηματίζει κυβέρνηση στην Πορτογαλία.

1979: Στην Ιταλία, το Κομμουνιστικό Κόμμα αποσύρει την κοινοβουλευτική του υποστήριξη από την Κυβέρνηση Αντρεότι.

1980: Η Mary Decker γίνεται η πρώτη γυναίκα που τρέχει το μίλι σε χρόνο μικρότερο από 4,5 λεπτά.

1980: Το Ισραήλ και η Αίγυπτος συνάπτουν διπλωματικές σχέσεις.

1983: Βγαίνει στην αγορά το λογισμικό πρόγραμμα για υπολογιστές Lotus 1-2-3.

1988: Στο θέατρο Ματζέστικ της Νέας Υόρκης ανεβαίνει το μιούζικαλ του Άντριου Λόιντ Βέμπερ Το Φάντασμα της Οπερας, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού.

1989: Δύο κουκουλοφόροι κλέβουν 47 εκ. δραχμές από τα ΕΛΤΑ στα Χανιά.

1990: Αθωώνεται από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας, κατηγορούμενος για το φόνο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά έξω από το Πολυτεχνείο το 1985. Η απόφαση προκαλεί πολλές αντιδράσεις, μεταξύ αυτών και πραγματοποίηση κατάληψης στο Πολυτεχνείο.

1991: Στη Βόννη της Γερμανίας, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του Πολέμου στον Κόλπο, με τη συμμετοχή 100.000 ατόμων.

1992: Η ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» παίρνει το πρώτο Κρατικό Βραβείο Κινηματογράφου.

1994: Ο μεγιστάνας των μίντια Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανακοινώνει την απόφασή του ν’ ασχοληθεί με την πολιτική.

1994: Ο πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας πέφτει θύμα αποτυχημένης δολοφονικής επίθεσης κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.

1995: Επτά άτομα χάνουν τη ζωή τους από εκρήξεις βομβών κατά τη διάρκεια εορτασμών στο Κασμίρ.

1995: Ο υπουργός Εξωτερικών, Κάρολος Παπούλιας, ματαιώνει την επίσκεψή του στο Άουσβιτς, ύστερα από την επιμονή της Πολωνίας να αναρτηθεί η σκοπιανή σημαία με τον Ήλιο της Βεργίνας, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια από την απελευθέρωση των κρατουμένων του ναζιστικού στρατοπέδου.

1996: Η σύζυγος του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον, Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον καταθέτει στο δικαστήριο στα πλαίσια της δίκης για το σκάνδαλο Γουάιτγουότερ.

1996: Κρίση των Ιμίων. Ο Δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των βραχονησίδων από τους Τούρκους, υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δυο νησιά.

1997: Στο Περού, οι Τουπάκ Αμάρου αφήνουν ελεύθερο τον στρατηγό Χοσέ Ρίβας Ροντρίγκες και συνέχιζουν να κρατούν 72 ομήρους στην ιαπωνική πρεσβεία.

1998: Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον αρνείται δημόσια ότι διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις με την 23χρονη υπάλληλο του Λευκού Οίκου Μόνικα Λεβίνσκι. Λίγους μήνες αργότερα αποδεικνύεται ότι ο πλανητάρχης έλεγε ψέματα και μένει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που υποστήριξε ότι ο στοματικός έρωτας δεν είναι σεξουαλική πράξη.

2001: Ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ισοπεδώνει το μεγαλύτερο μέρος του ινδικού κρατίδιου Γκουχαράτ, σκοτώνοντας περί τις 20.000 άτομα.

2005: Η Κοντολίζα Ράις γίνεται η πρώτη έγχρωμη, που αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.

2007: Νέος πρόεδρος της UEFA εκλέγεται ο παλαίμαχος Γάλλος ποδοσφαιριστής, Μισέλ Πλατινί.

2008: Έρευνα δείχνει ότι σε κάθε Ευρωπαίο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «27» αναλογούν σχεδόν 500 κιλά σκουπίδια, κυρίως από την κατανάλωση τροφών και διάφορες συσκευασίες. «Πρωταθλητές» αναδεικνύονται οι Έλληνες, οι Ιρλανδοί και οι Κύπριοι, βάσει πληθυσμού και έκτασης.

2010: Το Avatar ξεπερνά τον Τιτανικό και γίνεται η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις όλων των εποχών.

2012: Στην Αυστραλία περίπου 200 άτομα εγκλωβίζουν μέσα σε εστιατόριο της Καμπέρα την πρωθυπουργό Ζούλια Τζιλάρντ η οποία φυγαδεύεται όπως όπως.

2015: Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ο Αλέξης Τσίπρας ορκίζεται πρωθυπουργός με πολιτικό όρκο.

2022: Αργία και σήμερα Τετάρτη 26 Ιανουαρίου, λόγω της σπάνιας χιονοθύελλας "Ελπίς" που έπληξε ολόκληρη την Ελλάδα το προηγούμενο 48ωρο.

Γεννήσεις σαν σήμερα

1582 - Τζοβάνι Λανφράνκο, Ιταλός ζωγράφος.

1763 - Κάρολος ΙΔ΄ Ιωάννης, βασιλιάς της Σουηδίας.

1781 – Λούντβιχ Άχιμ φον Άρνιμ,  (1781-1831) ήταν Γερμανός ρομαντικός ποιητής και μυθιστοριογράφος.

1880 - Ντάγκλας Μακάρθουρ, Αμερικανός στρατηγός.
Ο Ντάγκλας Μακάρθουρ (Douglas MacArthur, 26 Ιανουαρίου 1880 – 5 Απριλίου 1964) ήταν Αμερικανός στρατάρχης (στρατηγός 5 αστέρων). Ήταν ο πλέον διαφημισμένος αλλά και αντιφατικός στρατιωτικός των ΗΠΑ του 20ού αιώνα. Πρωτοστάτησε στον πόλεμο του Ειρηνικού κατά της Ιαπωνίας, διετέλεσε κατοχικός διοικητής και μεταρρυθμιστής της προς ένα μεταπολεμικό δημοκρατικό καθεστώς (1945-1950) και τέλος ανέλαβε διοικητής των δυνάμεων του ΟΗΕ κατά τον Πόλεμο της Κορέας, πριν το τέλος του οποίου απαλλάχτηκε των καθηκόντων (11 Απριλίου 1951) του λόγω διαφωνιών με τον Αμερικανό Πρόεδρο Χάρρυ Τρούμαν. Ενδιάμεσα στην καριέρα του διετέλεσε για ένα διάστημα Στρατάρχης των Φιλιππίνων, ήταν ο νεώτερος ποτέ Διοικητής της Αμερικανικής Σχολής Ευελπίδων των ΗΠΑ στο Γουέστ Πόιντ και για μικρό διάστημα ενεπλάκη με την πολιτική αλλά έχασε το χρίσμα του αντιπροέδρου των Ρεπουμπλικάνων όταν επελέγη από το κόμμα του, ως υποψήφιος πρόεδρος, ο Αϊζενχάουερ με αντιπρόεδρο τον Νίξον.

1907 - Δημήτριος Χολέβας, Έλληνας ιερέας και αντιστασιακός.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κ. Χολέβας (26 Ιανουαρίου 1907 - 16 Ιουλίου 2001), πιο γνωστός ως Παπαχολέβας, ήταν ιερέας, φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος και μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας», κατά την διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης. Απαθανατίστηκε σε φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή ως σύμβολο των φλογισμένων ράσων, του αγέρωχου παπά-αντάρτη της Εθνικής Αντίστασης.
Γεννήθηκε την 26 Ιανουαρίου 1907 στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Μακρακώμη. Σπούδασε φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1938 χειροτονήθηκε ιερέας στην Λαμία.
Οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. το 1942 και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας». Έγινε στρατιωτικός ιερέας της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ[5] και αργότερα εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ. Το 1943 οργάνωσε συνέδριο ιερέων στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος. Συγκρότησε την Παγκληρική Ένωση Ορθοδόξου κλήρου με 4.000 μέλη και εξελέγη Γενικός Γραμματέας της. Μετά το τέλος του πολέμου, το 1945, το Συνοδικό Δικαστήριο τον καταδικάζει σε τριετή αργία. Το 1947 εξορίζεται στην Ικαρία για μικρό διάστημα. Το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Λαύριο και εν συνεχεία μετετέθη στη Λέρο, Αρχάγγελο Ρόδου και στο Νυχτερινό Γυμνάσιο Νίκαιας Πειραιώς από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1973, διωγμένος από το καθεστώς της χούντας.
Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Αγίων Αναργύρων. Το 2001 του απονεμήθηκε από την Ιερά Σύνοδο ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου. Υπήρξε μέλος των οργανώσεων Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Κίνηση για την Ειρήνη και Εθνική Ανεξαρτησία, Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, μέλος του Δ.Σ της ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), στο Πνευματικό Κέντρου Αγίων Αναργύρων και αλλων οργανώσεων.
Απεβίωσε στις 16 Ιουλίου του 2001 και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 2001 στην Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στο μνημόσυνό του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε. Ήταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά.

1911 - Πόλυκαρπ Κους, Γερμανός φυσικός.
Ο Πόλυκαρπ Κους (Polykarp Kusch, 26 Ιανουαρίου 1911 – 20 Μαρτίου 1993) ήταν Γερμανοαμερικανός φυσικός. Το 1955 μοιράσθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής με τον Γουίλις Λαμπ για τον ακριβή προσδιορισμό της μαγνητικής ροπής του ηλεκτρονίου και την ανακάλυψη ότι ήταν μεγαλύτερη από τη θεωρητικά προβλεπόμενη τιμή της, οδηγώντας έτσι στην ανάπτυξη της Κβαντικής Ηλεκτροδυναμικής.
Ο Κους γεννήθηκε στο Μπλάνκενμπουργκ της Γερμανίας το 1991 και το επόμενο έτος μετανάστευσε στις ΗΠΑ με την οικογένειά του. Ο πατέρας του ήταν κληρικός. Αρχικά έδειξε ενδιαφέρον για τη Χημεία, αλλά πήρε το πτυχίο της Φυσικής το 1931 από το «Ινστιτούτο Τεχνολογίας Case» (το σημερινό Πανεπιστήμιο Case Western Reserve) στις ΗΠΑ. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι (μάστερ το 1933, διδακτορικό το 1936). Για μεγάλο μέρος της σταδιοδρομίας του ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, ενώ στη συνέχεια πήγε στο νέο τότε Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ντάλας. Πέθανε στο Ντάλας.

1918 – Νικολάε Τσαουσέσκου, Ρουμάνος δικτάτορας.
Ο Νικολάε Τσαουσέσκου ήταν ηγέτης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας από το 1965 μέχρι την εκτέλεσή του τα Χριστούγεννα του 1989.

1921 – Ακίο Μορίτα, ιάπωνας επιχειρηματίας, συνιδρυτής της κολοσσιαίας ιαπωνικής εταιρίας ηλεκτρονικών SONY.
Γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1921 στην πόλη Ναγκόγια, Aichi , της Ιαπωνίας και πέθανε στις 3 Οκτωβρίου 1999.

1922 - Αντώνης Δροσογιάννης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.

1924 - Ραούφ Ντενκτάς, Τουρκοκύπριος πολιτικός.

1925 - Τζόαν Λέσλι, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1925 – Πωλ Νιούμαν, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Πωλ Λέοναρντ Νιούμαν (Paul Leonard Newman, 26 Ιανουαρίου 1925 - 26 Σεπτεμβρίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είχε λάβει πολυάριθμα βραβεία για το έργο του, ανάμεσα στα οποία ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (επίσης 2 τιμητικά και 9 υποψηφιότητες), 6 Χρυσές Σφαίρες, ένα Βραβείο SAG, ένα BAFTA και ένα Έμμυ. Είχε επίσης βραβευτεί για την ερμηνεία του στην ταινία «Πόθοι στην κάψα του καλοκαιριού» (1958) στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ έχει λάβει τον Ασημένιο Λέοντα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία «Δεν είμαι κορόιδο κανενός» (1994). Επίσης, για μια εικοσαετία υπήρξε οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων, ενώ μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζωής του προσέφερε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.

1928 – Ροζέ Βαντίμ, Γάλλος δημοσιογράφος, συγγραφέας, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
Ο Ροζέ Βαντίμ Πλεμιάνικοφ (Roger Vladimir Igorevich Plemiannikov, 26 Ιανουαρίου 1928 - 11 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός. Αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».
Γεννήθηκε στο Παρίσι, στη Γαλλία, το 1928. Ο πατέρας του, Ιγκόρ Πλεμιάνικοφ, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής. Μετανάστευσε από την Ουκρανία το 1917 στη Γαλλία και τελικά έγινε Γάλλος υπήκοος και αντιπρόξενος της Γαλλίας στην Αίγυπτο. Η μητέρα του, Μαρία Αντουανέτα Αρντιλούς, ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Στα παιδικά του χρόνια ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο και την Τουρκία λόγω της εργασίας του πατέρα του. Η οικογένειά του και ο κοινωνικός περίγυρος της αποτελούνταν από ανθρώπους πολύγλωσσους και πνευματικά ανεπτυγμένους. Αργότερα οι γονείς του χώρισαν και ο Βαντίμ αναγκάστηκε να μείνει μόνος του και να αποποιηθεί το επίθετό του, με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός ως Ροζέ Βαντίμ.
Στα 16 του χρόνια έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στο θέατρο. Από το 1944 σπούδαζε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (Institut d'Etudes Politiques de Paris), όμως διέκοψε τις σπουδές του σε ηλικία 19 ετών, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή και την υποκριτική. Το 1947 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και το έδωσε στο Γάλλο συγγραφέα Αντρέ Ζιντ (André Gide) να το αξιολογήσει, όμως εκείνος δεν ενθουσιάστηκε με το έργο του Βαντίμ και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1949, τον συστήνει στο σκηνοθέτη Μαρκ Αλεγκρέ (Marc Allégret), πλάι στον οποίο εργάστηκε ως συγγραφέας και βοηθός σκηνοθέτη. Την ίδια εποχή εργαζόταν και λίγες ώρες ως δημοσιογράφος για το περιοδικό Paris Match.
Σκηνοθέτησε ταινίες, κυρίως αισθησιακές και έγραψε τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Το 1990 αφιερώθηκε στο να φτιάχνει σειρές μικρού μήκους για την τηλεόραση. Από την επαγγελματική, αλλά και προσωπική του ζωή, πέρασαν γυναίκες εξαιρετικής ομορφιάς, κάποιες από αυτές υπήρξαν και σύζυγοί του, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ανέτ Στρόιμπεργκ (Annette Stroyberg), η Τζέιν Φόντα (Jane Fonda), η Κάθριν Σνάιντερ (Catherine Schneider) και τελευταία του γυναίκα υπήρξε η Μαρί Κριστίν Μπαρό (Marie-Christine Barrault). Ωστόσο στις ταινίες του εμφανίστηκαν και η Κατρίν Ντενέβ (Catherine Deneuve), η Άντζι Ντίκινσον (Angie Dickinson), η Ζαν Μορό (Jeanne Moreau) και η Σούζαν Σαράντον (Susan Sarandon).
Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000, σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών, από καρκίνο. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Σαιν-Τροπέ, του Σαιν-Τροπέ, στη Γαλλία. Μία σημείωση από το λεξικό του γαλλικού κινηματογράφου αναφέρει: «Εξαιτίας της οκνηρίας και ίσως πολύ μεγάλης ευφυίας του,ως σκηνοθέτης, η δουλειά της ζωής του δημιουργεί μία αίσθηση επιφανειακότητας, αν όχι πραγματικής μετριότητας. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του στο να ανακαλύπτει αστέρια». Ο πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, είπε για τον Βαντίμ: «Εκτός από την αυθεντική και πολύ σημαντική δουλειά του, που μερικές φορές κλυδώνιζε το μυαλό, ήταν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, σκηνοθέτης της ζωής, του πάθους για τη ζωή και της ελευθερίας. Εκκόλαψε νέα ταλέντα και ήξερε πώς να δημιουργεί μύθους, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών».
Ροζέ Βαντίμ-Μπριζίτ Μπαρντό
Στις 2 Μαΐου του 1949, πήρε το περιοδικό (Elle) και είδε μια φωτογραφία ενός δεκαπεντάχρονου μοντέλου, ονόματι Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Βαντίμ γοητεύτηκε με την εικόνα της Μπαρντό και την έδωσε στον Αλεγκρέ, έτσι ξεκίνησε η καριέρα της Μπαρντό, αλλά και η προσωπική σχέση του Βαντίμ με την Μπαρντό. Υπήρξε μεγάλος ο έρωτας τους και οι γονείς της Μπαρντό τον αρνήθηκαν από την αρχή και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να τους χωρίσουν. Τελικά παντρεύτηκαν το 1952 και χώρισαν το 1957. Η Μπριζίτ Μπαρντό καθιερώθηκε ως «η γατούλα του σεξ», μετά την ταινία του Βαντίμ Και ο Θεός Έπλασε την Γυναίκα (Et Dieu… créa la femme).
Ροζέ Βαντίμ-Ανέτ Στρόιμπεργκ
Η Στρόιμπεργκ, γεννημένη στη Δανία, έφυγε από την πατρίδα της σε μικρή ηλικία για να εργαστεί στο Παρίσι ως μανεκέν και εκεί γνώρισε τον Βαντίμ. Παντρεύτηκαν το 1958 και χώρισαν το 1960. Απέκτησαν ένα παιδί, τη Ναταλί Βαντίμ (Nathalie Vadim). Ο Βαντίμ την έκανε ηθοποιό, δίνοντάς της ρόλους στις αισθησιακές του ταινίες. Η ξανθιά Ανέτ ήταν μία καλλονή, όχι όμως καλή ηθοποιός. Ο Βαντίμ προσπάθησε να φτιάξει μία δεύτερη Μπριζίτ Μπαρντό, όμως απέτυχε.
Ροζέ Βαντίμ-Κατρίν Ντενέβ
Ένα βράδυ στο Μονπαρνάς (Montparnasse), η Ντενέβ γνώρισε και ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον Βαντίμ. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσωπικότητα της Ντενέβ, την δίδαξε πως να είναι γυναίκα, με προσωπικότητα και χιούμορ και να ζει ευτυχισμένα. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, όμως απέκτησαν ένα παιδί, τον Κρίστιαν Βαντίμ (Christian Vadim, 18 Ιουνίου 1963). Έμειναν φίλοι μέχρι το τέλος του Βαντίμ και η Ντενέβ καθιερώθηκε σαν αιθέρια ομορφιά, με φιλοδοξίες διανοούμενης.
Ροζέ Βαντίμ-Τζέιν Φόντα
Παντρεύτηκαν το 1967 και χώρισαν το 1973, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βανέσα Βαντίμ (Vanessa Vadim, 28 Σεπτεμβρίου 1968). Η Τζέιν Φόντα χαρακτηρίζει τον Βαντίμ «σκληρό και μισογύνη», γιατί τις επέβαλε ιδιότροπες σεξουαλικές πράξεις και εξαντλητικές δίαιτες, με αποτέλεσμα να πάθει προβλήματα ανορεξίας. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Η Φόντα είπε κάποτε για τον Βαντίμ: «Μου δίδαξε ένα νέο τρόπο ζωής,τον ευρωπαϊκό τρόπο», θεωρούσε ότι ο Βαντίμ της διεύρυνε τη σκέψη, αλλά ένιωθε μειονεκτικά απέναντί του, λόγω δικών της ανασφαλειών.
Ροζέ Βαντίμ-Κάθριν Σνάιντερ
Παντρεύτηκαν το 1975 και χώρισαν το 1977, απέκτησαν ένα παιδί, τη Βάνια Βαντίμ (Vania Vadim).
Ροζέ Βαντίμ-Μαρί Κριστίν Μπαρό
Η διάσημη ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης παντρεύτηκε τον Βαντίμ στις 21 Δεκεμβρίου του 1990 και έζησαν μαζί έως το τέλος της ζωής του.

1928 - Αμπντελατίφ Φιλαλί, Μαροκινός πολιτικός.

1929 - Γκόρντον Σόλι, Αμερικανός σχολιαστής πάλης.

1935 - Μπομπ Ούκερ, Αμερικανός παίκτης του μπέιζμπολ και σχολιαστής.

1939 - Φαίδων Γεωργίτσης, Έλληνας ηθοποιός.

1944 - Άντζελα Ντέιβις, Αμερικανίδα ακτιβίστρια.

1945 – Ζακλίν Ντι Πρε, διεθνούς φήμης βρετανίδα τσελίστρια. (Θαν. 19/10/1987)

1946 – Ζιν Σίσκελ, κριτικός κινηματογράφου.
Ο Τζιν Σίσκελ (Eugene Kal "Gene" Siskel, 26 Ιανουαρίου 1946 - 20 Φεβρουαρίου 1999) ήταν Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος για τη Chicago Tribune. Μαζί με τον συνάδελφό του Ρότζερ Ίμπερτ, ήταν παρουσιαστές της δημοφιλούς εκπομπής κριτικής ταινιών "Siskel & Ebert At the Movies" από το 1986 έως το 1999.

1949 – Τζόναθαν Κάρολ, Αμερικανός συγγραφέας φαντασίας και τρόμου.
Ο Κάρολ γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του ήταν σεναριογράφος ταινιών και η μητέρα του ηθοποιός. Παρόλο που οι γονείς του ήταν Εβραίοι, ο Κάρολ μεγάλωσε σε Χριστιανικό περιβάλλον (Christian Science religion). Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του ως "προβληματικό νέο" (troubled teenager). Τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο σχολείο Loomis του Κονέκτικατ και αποφοίτησε με άριστα από το Rutgers University το 1971, ενώ παντρεύτηκε την καλλιτέχνιδα Beverly Schreiner το ίδιο έτος. Λίγα χρόνια αργότερα μετακόμισε στην Βιέννη, όπου ξεκίνησε να διδάσκει στο Αμερικάνικο Διεθνές Σχολείο (American International School), κάνοντας την Αυστρία σπίτι του.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, The Land of Laughs (1980), είναι ενδεικτικό του ύφους και της θεματολογίας του. Το διήγημα Friend's Best Man, κέρδισε το βραβείο World Fantasy. Το 1995, η συλλογή διηγημάτων The Panic Hand κέρδισε το βραβείο Bram Stoker ως καλύτερη συλλογή Φαντασίας. Τα μυθιστορήματα The Land of Laughs και From The Teeth of Angels κέρδισαν το Γαλλικό Prix Imaginaire. Τέλος, το Outside the Dog Museum κέρδισε το βραβείο British Fantasy ως καλύτερο μυθιστόρημα.

1950 - Γεργκ Χάιντερ, Αυστριακός πολιτικός.

1953 - Αλίκ Λ. Αλίκ, αντιπρόεδρος των Ομόσπονδων Πολιτειών Μικρονησίας.

1953 - Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, Δανός πολιτικός και γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

1955 – Έντι Βαν Άλεν, Ολλανδός κιθαρίστας, και ιδρυτής του μουσικού σχήματος Βαν Άλεν.

1958 - Έλεν ΝτιΤζένερις, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1963 – Ζοζέ Μουρίνιο, Πορτογάλος προπονητής ποδοσφαίρου.
Ο Ζοζέ Μάριο ντος Σάντος Φελίξ Μουρίνιο (José Mário dos Santos Mourinho, 26 Ιανουαρίου 1963) είναι Πορτογάλος προπονητής ποδοσφαίρου, πρώην ποδοσφαιριστής και θεωρείται από πολλούς απ'τους καλύτερους προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου με πολλές διακρίσεις και τίτλους.
Γεννήθηκε το 1963 στο Σετουμπάλ της Πορτογαλίας και προτού ασχοληθεί με την προπονητική είχε μια σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα με τις φανέλες της Μπελενένσες και της Ρίο Άβε πρωτού κλείσει κρεμάσει τα παπούτσια του αγωνιζόμενος σε ερασιτεχνικούς συλλόγους. Έπειτα ξεκίνησε την καριέρα του ως μεταφραστής του Άγγλου προπονητή Σερ Μπόμπι Ρόμπσον στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, την Πόρτο και την Μπαρτσελόνα. Όταν ο Ρόμπσον έφυγε από τη Μπαρτσελόνα, ο Μουρίνιο έμεινε για ακόμα τρία χρόνια ως βοηθός του Ολλανδού προπονητή Λουίς Φαν Γκάαλ ενώ προπονούσε τη β' ομάδα της Μπαρτσελόνα.
Έχει κατακτήσει δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ (2004 με την Πόρτο και 2010 με την Ίντερ). Επίσης, κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (2003), έχει πάρει Πρωτάθλημα και Κύπελλο σε τέσσερις διαφορετικές χώρες (Πορτογαλία, Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία). Είναι ανάμεσα στους τέσσερις προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ με δύο διαφορετικές ομάδες: οι άλλοι τρεις είναι ο Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ 1970, Αμβούργο 1983) και ο Ότμαρ Χίτζφελντ (Μπορούσια Ντόρτμουντ 1997, Μπάγερν Μονάχου 2001) και Γιούπ Χάινκες (Ρεάλ Μαδρίτης 1998, Μπάγερν Μονάχου 2013).
Το 2010 η FIFA του απένειμε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας στην κατηγορία Καλύτερος Προπονητής.

1969 - Τζώρτζης Δικαιουλάκος, Έλληνας προπονητής καλαθοσφαίρισης.

1970 - Ελένη Πέτα, Ελληνίδα τραγουδίστρια.
Η Ελένη Πέτα είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Τέλειωσε με άριστα τις σπουδές της στο βιολοντσέλο, στο Κρατικό Ωδείο της Θεσσαλονίκης. Τότε κάνει τα πρώτα της βήματα ως μουσικός και συνεργάζεται με τον Νίκο Παπάζογλου στη καλοκαιρινή του περιοδεία.

 

 

1971 - Αϊγκιούν Καζίμοβα, Αζέρα τραγουδίστρια.

1977 - Βινς Κάρτερ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής.

1988 – Δημήτρης Χονδροκούκης, Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής του στίβου (2012) στο άλμα εις ύψος.
O Δημήτρης Χονδροκούκης (26 Ιανουαρίου 1988) είναι Έλληνας αθλητής του στίβου. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής κλειστού στίβου στο άλμα εις ύψος κάνοντας ατομικό ρεκόρ (2,33μ.). Το ατομικό του ρεκόρ στον ανοικτό στίβο είναι 2,32 μ., το οποίο πέτυχε δύο φορές στη Σμύρνη τον Ιούνιο του 2011 και στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου στο Νταεγκού της Νότιας Κορέας, την 1η Σεπτεμβρίου 2011.
Εκτός από την αθλητική του δραστηριότητα, είναι φοιτητής του τμήματος Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Ανήκει στον Ολυμπιακό.

1990 - Σέρχιο Πέρες, Μεξικανός οδηγός αγώνων.

1992 - Σάσα Μπανκς, Αμερικανίδα παλαίστρια.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

724 - Γιαζίντ Β΄, χαλίφης των Ομεϋαδών.

1003 - Ροζάλα της Λομβαρδίας, βασίλισσα της Γαλλίας.

1080 - Αμεδαίος Β΄, κόμης της Σαβοΐας.

1143 - Αλί ιμπν Γιουσούφ, βασιλιάς των Αλμοραβίδων.

1631 - Λουδοβίκος Φρειδερίκος, δούκας της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ.

1721 - Πιερ-Ντανιέλ Υέ, Γάλλος επίσκοπος και λόγιος.

1823 - Έντουαρντ Τζέννερ, Άγγλος ιατρός.
Ο Έντουαρντ Τζέννερ (Edward Jenner, 17 Μαΐου 1749 – 26 Ιανουαρίου 1823) ήταν Άγγλος γιατρός, ο επινοητής του εμβολιασμού και θεωρούμενος ως ο "πατέρας της Ανοσολογίας". Η ανακάλυψή του θεωρείται ότι έσωσε περισσότερες ζωές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ανακάλυψη.
Ο Τζέννερ γεννήθηκε στις 6/17 Μαΐου 1749 στη μικρή πόλη Μπέρκλεϊ του Γκλόστερσαϊρ και ήταν γιος του τοπικού πάστορα. Σε ηλικία 14 ετών ανέλαβε ως μαθητευόμενος του χειρουργού στο νοσοκομείο της περιοχής Ντάνιελ Λάντλοου (Daniel Ludlow) και αργότερα στάλθηκε στο Λονδίνο (νοσοκομείο Σεν Τζορτζ) ως μαθητευόμενος στην ανατομία υπό το διάσημο, τότε, χειρουργό Τζον Χάντερ (John Hunter). Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στο Μπέρκλεϊ και άρχισε να εξασκεί το ιατρικό επάγγελμα. Στην πόλη του παρέμεινε μέχρι το θάνατό του το 1823.

1824 – Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ, γάλλος ζωγράφος.
Ο Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ (Jean-Louis-Théodore Gericault, 26 Σεπτεμβρίου 1791 - 26 Ιανουαρίου 1824) υπήρξε καθοριστική μορφή του Γαλλικού Ρομαντισμού. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, που έληξε με τραγικό τρόπο, κράτησε αποστάσεις από την παράδοση και με την τέχνη του προσπάθησε να ανατρέψει τους κανόνες του Σαλόν και της Ακαδημίας. Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους αιχμηρούς πολιτικούς υπαινιγμούς του.
Συναρπαζόταν με τα άλογα, τα οποία αποτέλεσαν το συνηθέστερο θέμα του, η σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο ζώο αυτό. Εκφράζει δε και τη δική του εσώτερη πάλη, στην προσπάθεια να τιθασεύσει το θυελλώδες ταμπεραμέντο του.
Παρ' όλο που καταγόταν από πολύ πλούσια οικογένεια, πράγμα που του εξασφάλιζε τη δυνατότητα να ζωγραφίζει χωρίς να τον απασχολούν έγνοιες βιοπορισμού, δεν έζησε εύκολη ζωή. Κατατάχτηκε στο Βασιλικό Στρατό και κάποια στιγμή αναγκάστηκε να κρύβεται από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα. Είχε έναν αμφιλεγόμενο δεσμό με θεία του και τραυματίστηκε πολλές φορές, πέφτοντας από άλογο, ατυχήματα που επιτάχυναν το θάνατό του.

1875 - Τζορτζ Φίνλεϊ, Βρετανός ιστορικός.
Ο Τζορτζ Φίνλεϊ (George Finlay, 21 Δεκεμβρίου 1799 - 26 Ιανουαρίου 1875) ήταν Βρετανός ιστορικός σκωτικής καταγωγής και φιλέλληνας. Γεννήθηκε στο Φάβερσαμ του Κεντ και σπούδασε νομικά στη Γλασκώβη. Το 1821 πήγε στο Γκέτινγκεν για να συνεχίσει τις σπουδές του. Ωστόσο το βαθύ ενδιαφέρον του για τον αγώνα ανεξαρτησίας των Ελλήνων τον κέρδισε και εγκατέλειψε τις σπουδές του το 1823 για να επισκεφθεί την Ελλάδα. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους έφθασε στην Κεφαλονιά, όπου τον υποδέχθηκε ο Λόρδος Βύρων. Λίγο αργότερα αποβιβάστηκε στον Πύργο, όπου αφιερώθηκε για δεκατέσσερεις μήνες στην εκμάθηση της γλώσσας, της ιστορίας και των αρχαιοτήτων.

1891 – Νίκολαους Όττο, γερμανός μηχανικός.
Ο Νικολάους Όττο (Nicolaus August Ottο, Χόλτσχάουζεν - Νάσαου, 10 Ιουνίου 1832 - Κολωνία, 26 Ιανουαρίου 1891) ήταν Γερμανός εφευρέτης της μηχανής εσωτερικής καύσεως, της πρώτης μηχανής στην οποία η καύση των καύσιμων γινόταν στο θάλαμο των εμβόλων. Μέχρι την εφεύρεση αυτή, όλες οι μηχανές ήταν μηχανές εξωτερικής καύσης, δηλ. η καύση γινόταν σε ξεχωριστό θάλαμο.
Το 1864 ίδρυσε μια επιχείρηση κατασκευής μηχανών στην Κολωνία. Μαζί με τον επιχειρησιακό συνεργάτη του Όιγκεν Λάνγκεν (Eugen Langen) ίδρυσε την "N.A. Όττο & Συνεργάτες". Αυτή η επιχείρηση υπάρχει μέχρι σήμερα με την επωνυμία "Deutz AG". Η πρώτη σημαντική σημαντική ανακάλυψη στην επιχείρηση του Όττο ήταν κατά τη διάρκεια του έτους ίδρυσής της, με την ανάπτυξη της "μηχανής αέριου ατμοσφαιρικής δύναμης". Σε αυτή την "ατμοσφαιρική μηχανή" απονεμήθηκε αργότερα το χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι, καθώς οι κριτές την θεώρησαν ως την πιο οικονομική μηχανή κίνησης "για τις μικρές επιχειρήσεις". Η κατασκευή αυτών των μηχανών άρχισε το 1868.
Θεωρείται εφευρέτης του σημερινού τετρακύλινδρου βενζινοκινητήρα. Ο Μάιμπαχ (Maybach) και ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ (Gottlieb Daimler) κατασκεύασαν δικούς τους κινητήρες με βάση την πατέντα του Όττο, ενώ ο Καρλ Μπεντς (Karl Benz) την χρησιμοποίησε στην κατασκευή του πρώτου αυτοκινήτου το 1886.

1895 – Αχιλλέας Παράσχος, ποιητής.
Ο Αχιλλέας Παράσχος (πραγματικό όνομα Νασάκης ή Νασίκογλου· Ναύπλιο 1838 - Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1895) ήταν Έλληνας ρομαντικός ποιητής του 19ου αιώνα, εκπρόσωπος της πρώτης Αθηναϊκής σχολής. Παράσχος ήταν το μικρό όνομα του πατέρα του.
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και καταγόταν από τη Χίο. Νωρίς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τον πατέρα του έπειτα από την καταστροφή της Χίου. Διδάχθηκε Τα πρώτα γράμματα από τον αδελφό του Γεώργιο (1821-1886), επίσης ποιητή. Από όσα γνωρίζουμε δεν έκανε σπουδές και κατόρθωσε να μορφωθεί από τις εφημερίδες και τα βιβλία τα οποία διάβαζε. Δεν εργάστηκε ποτέ του, καθώς χρήματα και φήμη του έδιναν μονάχα οι στίχοι του. Οι πολιτικοί της εποχής τον διόριζαν σε διάφορες θέσεις μόνο και μόνο για να εισπράττει μισθό.
Στα νεανικά του χρόνια αναμείχθηκε στον κύκλο της Χρυσής Νεολαίας, στους σπουδαστές και στους διανοούμενους οι οποίοι είχαν στόχο την απομάκρυνση του Όθωνα, και που εξαιτίας αυτής της φυλακίσθηκε στις φυλακές του Μεντρεσέ απέναντι από τους Αέρηδες και πού εξαιτίας αυτού εμπνεύστηκε το ποίημά του «Εις τον πλάτανον του Μεντρεσέ» το οποίο και έγινε πανελληνίως γνωστό. Αφέθηκε γρήγορα ελεύθερος γιατί στην φυλακή αρρώστησε βαριά αλλά δεν σταμάτησε την δράσης του εναντίον του Όθωνα. Τη νύχτα που καταλύθηκε ή εξουσία ο Παράσχος ήταν ένας από τους πολίτες που πήγαν στον στρατώνα του πυροβολικού για να ενωθούν με τον ξεσηκωμένο στρατό. Ωστόσο, όταν το 1867 πέθανε ο Όθων μετανιωμένος για τη στάση του έγραψε το Ελεγείον εις τον Όθωνα δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την απογοήτευσή του από την πολιτική εκείνων που είχαν εκδιώξει τον Όθωνα,αλλά δεν τήρησαν τις επαγγελίες τους.
Δημοσίευσε τους πρώτους στίχους του στα περιοδικά Αβδηρίτης και Χρυσαλλίς. Όταν το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, εισέπραξε το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 50.000 δραχμών. Ωστόσο γρήγορα το σπατάλησε και άρχισε να ζητά βοήθεια από τους φίλους του. Ταξίδεψε στη Ρουμανία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Αγγλία όπου οι εκεί Έλληνες τον υποδέχθηκαν με αγάπη.
Απεβίωσε το 1895 και ενταφιάστηκε στο Α΄ Κοιμητήριο των Αθηνών. Η κηδεία του, με είκοσι επικήδειους, συγκέντρωσε πλήθος κόσμου και έγινε παρουσία και του τότε βασιλιά, Γεωργίου Α'. Τέτοια πάνδημη κηδεία δεν είχε ξαναγίνει ποτέ. Όπως έγραψε και ό Ξενόπουλος «Δεν έμεινε άνθος που να μην κατατεθεί εις τον τάφον του εκείνον στολιζόμενον καθημερινώς επί εβδομάδας, επί μήνας από γνωστούς και αγνώστους θαυμαστάς. Όλοι τον έκλαψαν ως τον τελευταίον εθνικόν ποιητήν του ελληνισμού».

1962 – Λάκι Λουτσιάνο, κακοποιός και μέλος της ιταλοαμερικανικής μαφίας, γνωστός για την έντονη εγκληματική του δράση.
Ο Λάκι Λουτσιάνο (Charles "Lucky" Luciano, 24 Νοεμβρίου 1897 - 26 Ιανουαρίου 1962), γεννημένος ως Σαλβατόρε Λουκάνια (Salvatore Lucania), ήταν Σικελός γκάνγκστερ. Ο Λουτσιάνο θεωρείται ο πατέρας του σύγχρονου οργανωμένου εγκλήματος στις Η.Π.Α., μοιράζοντας τη Νέα Υόρκη σε πέντε διαφορετικές οικογένειες της Μαφίας και ιδρύοντας την πρώτη Επιτροπή. Επίσης είχε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του Εθνικού Συνδικάτου Εγκλήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

1969 - Αθανάσιος Βασιλειάδης, Έλληνας πολιτικός.

1973 – Έντουαρντ Ρόμπινσον, ρουμανικής καταγωγής θεατρικός και κινηματογραφικός ηθοποιός.

1977 – Φιλοποίμην Φίνος, ιδρυτής της "Φίνος Φιλμς".
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές. Ήταν ο ιδρυτής της ελληνικής κινηματογραφικής εταιρείας Φίνος Φιλμς, της οποίας η πρώτη ταινία γυρίστηκε το 1939. Ήταν αυτός που έφτιαξε την πρώτη συσκευή για ηχογράφηση στην Ελλάδα και γύρισε την πρώτη έγχρωμη ταινία με στερεοφωνικό ήχο, τα «Κορίτσια για φίλημα» (1964).

1979 – Νέλσον Άλντριχ Ροκφέλερ ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας και πολιτικός. (Nelson Aldrich Rockefeller, 8 Ιουλίου 1908 - 26 Ιανουαρίου 1979)
Διετέλεσε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ (1974 – 1977) και κυβερνήτης της Νέας Υόρκης (1959 - 1973).

Γεννήθηκε στο Μέιν και ήταν γιος του επιχειρηματία Τζον Ντέιβινσον Ροκφέλερ Τζούνιορ και της Άμπυ Αλντριχ. Από την πλευρά του πατέρα του ήταν εγγονός του Τζον Ντάβισον Ροκφέλερ, ιδρυτή & πρόεδρου της Standard Oil, ενώ από την πλευρά της μητέρας του εγγονός του γερουσιαστή Νέλσον Γουιμαρθ Άλντριχ. Σπούδασε οικονομικά και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στις οικογενειακές επιχειρήσεις.

1990 – Λιούις Μάμφορντ, αμερικανός κοινωνιολόγος και ιστορικός. (Γεν. 19/10/1895)

1991 - Κάρεν Γιανγκ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.

1992 - Χοσέ Φερρέρ, Πορτορικανός ηθοποιός.

1993 – Ζαν Σοβέ, Καναδή πολιτικός και η πρώτη γυναίκα που έφτασε στο αξίωμα του Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά.

1994 – Χοσέ Φερέρ, Πορτορικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός.
Ο Χοσέ Φερρέρ (ισπ. José Ferrer), (8 Ιανουαρίου 1912 – 26 Ιανουαρίου 1994) ήταν Πορτορικανός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1950 Συρανό ντε Μπερζεράκ (Cyrano de Bergerac). Ήταν ο πρώτος ηθοποιός από την Λατινική Αμερική που βραβεύτηκε με Όσκαρ και μετά τη νίκη του δώρισε το βραβείο του στο πανεπιστήμιο του Πόρτο Ρίκο. Ο Φερρέρ έχει τιμηθεί επίσης με 5 βραβεία Τόνυ δυο για τις ερμηνείες του στα θεατρικά Συρανό Ντε Μπερζεράκ και The Shrike και τρία για τη σκηνοθεσία των έργων The Shrike, The Fourposter, και Stalag 17. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι εξής: Ιωάννα της Λωραίνης (Joan of Arc, 1948), Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952), Βροχή (Miss Sadie Thompson, 1953), Η Ανταρσία του Κέιν (The Caine Mutiny, 1954), Ο Λόρενς της Αραβίας (Lawrence of Arabia, 1962), Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου (The Greatest Story Ever Told, 1965), Το πλοίο των τρελών (Ship of Fools, 1965), Φεδόρα (Fedora, 1978) και Dune, 1984).

1999 – Γιάννης Φέρμης ήταν Έλληνας ηθοποιός. (πραγματικό ονοματεπώνυμο Ιωάννης Καγκάς) (Σμύρνη 8 Απριλίου 1921 - Λάρισα 26 Ιανουαρίου 1999).
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μετακόμισε με την οικογένειά του στη Λάρισα. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σταδιοδρόμησε κυρίως στον χώρο του μουσικού θεάτρου και της επιθεώρησης και συνεργάστηκε με πολλούς κορυφαίους πρωταγωνιστές του χώρου. Έλαβε μέρος σε πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανέπτυξε επίσης πλούσια δραστηριότητα στον χώρο του κινηματογράφου, έπαιξε χαρακτηριστικούς ρόλους σε περισσότερες από σαράντα κινηματογραφικές ταινίες και εμφανίστηκε σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές.
Πέθανε στις 26 Ιανουαρίου του 1999, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο στη Λάρισα και κηδεύτηκε εκεί. Τα οικονομικά του προβλήματα έγιναν θέμα στα τηλεοπτικά παράθυρα το 1998. Τον βοήθησε ο Θύμιος Καρακατσάνης.

1999 – Σίμων Καράς ήταν Έλληνας υπήρξε μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς.

2000 – Α. Ε. βαν Βογκτ, Ολλανδός συγγραφέας βιβλίων επιστημονικής φαντασίας.

2000 – Ντον Μπατζ, Σκωτσέζος τενίστας που το περιοδικό Tennis Magazine συγκατέλεξε ανάμεσα στους 20 πιο σημαντικούς του 20ου αιώνα.

2010 - Γιάννης Μαρδίτσης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

2020 - Κόμπι Μπιν Μπράιαντ, ήταν Αμερικανός διεθνής καλαθοσφαιριστής.
Αγωνιζόταν στη θέση του σούτινγκ γκαρντ για την ομάδα των Λος Άντζελες Λέικερς του ΝΒΑ και θεωρείται από τους κορυφαίους στην ιστορία του αθλήματος.