DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Σαν σήμερα 8 Δεκεμβρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

Tsarouxis-Mines-Dekemvris

Σαν σήμερα 8 Δεκεμβρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε

από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Οσίου Παταπίου εν Λουτρακίω, (Πατάπιος)

8 Δεκεμβρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1660: Για πρώτη φορά εμφανίζεται γυναίκα ηθοποιός επί σκηνής σε αγγλικό θέατρο. Η Μάργκαρετ Χιούζ ή η Αν Μάρσαλ υποδύεται την Δυσιδόμνα στον Οθέλο του Σαίξπηρ.

1797: Συλλαμβάνεται στην Τεργέστη o Ρήγας Φεραίος, μαζί με τον συνεργάτη του Χριστόφορο Περραιβό.

1813: Πρεμιέρα για την 7η συμφωνία του Μπετόβεν.

 

1827: Η Τουρκία εκδίδει «Χάτι Σερίφι», με το οποίο όλοι οι «άπιστοι» χαρακτηρίζονται θανάσιμοι εχθροί των μουσουλμάνων.

1854: Ο Πάπας Πίος ο 9ος παρουσιάζει το δόγμα της Αμώμου Συλλήψεως, βάσει του οποίου η Παρθένος Μαρία είναι απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα.

1868: Μεγάλη καταστροφή του Σώματος Μανιατών υπό τον Δημήτριο Πετροπουλάκη στις Βρύσες Χανίων, το οποίο κύκλωσαν ισχυρές δυνάμεις τουρκικού στρατού του Μεχμέτ Πασά.

1886: Iδρύεται η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας και Βιομηχανικών Οργανισμών (AFL- CIO).

1912: Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κορυτσά.

1914: Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: μία μοίρα του βρετανικού βασιλικού ναυτικού νικά μία μοίρα του γερμανικού αυτοκρατορικού στόλου στη ναυμαχία των νήσων Φώκλαντ στο νότιο Ατλαντικό ωκεανό.

1927: Τα τρία διαφορετικά ιδρύματα που είχε δημιουργήσει ο αμερικανός φιλάνθρωπος Ρόμπερτ Βρούκινγκς ενώνονται και σχηματίζουν το μέχρι τώρα γνωστό ίδρυμα Μπρούκινγκς (Brookings Institution).

1929: Δημιουργείται η πρώτη τηλεφωνική γραμμή για την επικοινωνία των πλοίων με τις ακτές.

1930: Ινδοί εθνικιστές δολοφονούν στο γραφείο του το Βρετανό στρατηγό Νόρμαν Σίμπσον.

1932: Η Ιαπωνία δηλώνει στην Κοινωνία των Εθνών ότι, δεν έχει πια κανέναν έλεγχο στην Κίνα.

1940: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Παναγία της Τήνου προσφέρει στον αγώνα όλα τα αφιερώματά της.

1940: Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει το Δέλβινο και το Αργυρόκαστρο, στο πλαίσιο του ελληνοϊταλικού πολέμου.

1941: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Βρετανία κηρύσσουν τον πόλεμο στην Ιαπωνία, μία μέρα μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ.

1955: Το Συμβούλιο της Ευρώπης υιοθετεί την Ευρωπαϊκή σημαία.

1956: Τελετή λήξης των 16ων Ολυμπιακών Αγώνων στη Μελβούρνη. Η Ελλάδα κέρδισε ένα χάλκινο μετάλλιο με τον Γιώργο Ρουμπάνη στο άλμα επί κοντώ.

1962: Οι εργαζόμενοι σε τέσσερις εφημερίδες της Νέας Υόρκης (αργότερα οι εφημερίδες θα γίνουν εννέα) προχωρούν σε απεργιακή κινητοποίηση για 114 ημέρες.

1962: Δεύτερο συνέδριο της Ε.Δ.Α. Από την εισήγηση του προέδρου Ιωάννη Πασαλίδη προκύπτει ότι το κόμμα ευθυγραμμίζεται με την πολιτική του Νικίτα Χρουστσόφ.

1964: Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την ποινή της εξάμηνης παύσης που είχε επιβάλει το υπουργείο Δικαιοσύνης στον εισαγγελέα Κωνσταντίνο Κόλλια για την καθ' υπέρβασιν καθήκοντος ανάμιξή του στην ανάκριση γύρω από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

1964: Διαρρέουν στον Τύπο εκθέσεις των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών που κάνουν λόγο περί "κομμουνιστικού κινδύνου". Σύμφωνα με τους συντάκτες, οι "Λαμπράκηδες" αριθμούν 28.000 μέλη, οι οργανώσεις της Ε.Δ.Α. ανέρχονται σε 3.300, ενώ σημειώνεται άνοδος της επιρροής των κομμουνιστών στα εργατικά σωματεία, τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

1965: Κατατίθεται το καταστατικό του νέου, υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο, κόμματος των "αποστατών" το οποίο θα ονομάζεται Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο.

1965: Η Εκκλησία της Ελλάδος διατυπώνει ενστάσεις για την άρση των αφορισμών μεταξύ του Πάπα Παύλου ΣΤ' και του Πατριάρχη Αθηναγόρα.

1966: Ώρα 02.06 πρωινή. Το φέρι-μποτ «Ηράκλειον» βυθίζεται λόγω διάρρηξης του πλευρικού καταπέλτη μέσα στα ανοικτά της νήσου Φαλκονέρας, παρασύροντας στο θάνατο 225 από τους επιβαίνοντες. Η κυβέρνηση κηρύσσει εθνικό πένθος για μια εβδομάδα.

1969: Αεροπλάνο DC-6 της Ολυμπιακής, προερχόμενο από τα Χανιά, προσκρούει λόγω κακοκαιρίας σε λόφο κοντά στην Κερατέα, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 90 επιβαίνοντες.

1971: Ο καρδιοχειρουργός Γεώργιος Τόλης πραγματοποιεί την πρώτη επαναγγείωση μυοκαρδίου με παρακαμπτήριο φλεβικό μόσχευμα στην Ελλάδα, το γνωστό ως «bypass».

1974: Δημοψήφισμα για το Πολιτειακό στην Ελλάδα. Υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας ψηφίζει το 69,2%.

1980: Δολοφονείται έξω από το σπίτι του στο Μανχάταν, σε ηλικία 40 ετών το πρώην μέλος των «Beatles», Τζον Λένον από τον Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν.

1987: Αεροπλάνο που μεταφέρει την ομάδα ποδοσφαίρου Αλιανζα Λίμα πέφτει στον Ειρηνικό Ωκεανό. Βρίσκουν τον θάνατο 43 άνθρωποι, σώζεται μόνο ο πιλότος.

1987: Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ υπογράφουν το Σύμφωνο για τον Αμοιβαίο Περιορισμό του πυρηνικού οπλοστασίου των δυο χωρών στην Ουάσινγκτον.

1987: Ένα τεθωρακισμένο του Ισραηλινού στρατού σκοτώνει 4 παλαιστίνιους και δίνει την αφορμή για να ξεκινήσουν οι συγκρούσεις μεταξύ παλαιστινίων και Ισραήλ στην εξέγερση που έμεινε γνωστή ως η «Πρώτη Ιντιφάντα».

1989: Συλλαμβάνεται ύποπτος για την κλοπή του τίμιου σταυρού από τη Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος, που είχε δωρίσει ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς στον Αθανάσιο Αθωνίτη, ιδρυτή και κτήτορα της Μονής.

1991: Υπογράφεται η «ληξιαρχική πράξη θανάτου της Σοβιετικής Ένωσης. Οι ηγέτες της Ρωσίας, Ουκρανίας και Λευκορωσίας υπογράφουν τις συμφωνίες Μπελοβέζα που κηρύσσουν τη διάλυση της ΕΣΣΔ και τη δημιουργία της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (Κ.Α.Κ.) με πρωτεύουσα το Μινσκ.

1993: Ο Λόταρ Ματέους γίνεται ο πρώτος "Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς", μετά από ψηφοφορία των προπονητών της FIFA.

1994: Στις ΗΠΑ, υπογράφεται το νομοσχέδιο για την κύρωση της τελικής πράξης της διεθνούς εμπορικής συμφωνίας της GATT, η οποία επικυρώθηκε και από τη Βουλή της Ιαπωνίας.

1995: Ρωσία και Τσετσενία υπογράφουν συμφωνία για την ενσωμάτωση της δεύτερης στη Ρωσική Ομοσπονδία.

1996: Η FIFA, με οριστική και αμετάκλητη απόφαση της, κατακυρώνει τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι στην ισπανική Ρεάλ Οβιέδο. Ο Μπορέλι από την 1/1/97 οφείλει να αγωνίζεται με την Οβιέδεο σαν κοινοτικός, βάσει των όρων του συμβολαίου, που υπέγραψε με την ισπανική ομάδα στις 24/5/96.

1997: Το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει σχεδόν ομόφωνα να στηρίξει την υποψηφιότητα της Μαρίας Δαμανάκη για το Δήμο της Αθήνας, στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

2003: Ανακοινώνεται η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας για την υπόθεση της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη». Αθώοι κρίνονται η Αγγελική Σωτηροπούλου, ο Ανέστης Παπαναστασίου, ο Γιάννης Σερίφης και ο Θεολόγος Ψαραδέλης. Ένοχοι οι υπόλοιποι 15 κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, ο οποίος θεωρείται ως ο ηθικός αυτουργός όλων των εγκληματικών ενεργειών της οργάνωσης. Ελαφρυντικά ειλικρινούς μεταμέλειας αναγνωρίζονται στους Πάτροκλο Τσελέντη, Κωνσταντίνο Τέλιο, Σωτήρη Κονδύλη και Θωμά Σερίφη.

2009: Βόμβες σε παγιδευμένα αυτοκίνητα στο κέντρο της Βαγδάτης προκαλούν τον θάνατο 127 ανθρώπων.

Γεννήσεις σαν σήμερα

65 π.Χ. – Κουίντος Οράτιος Φλάκος, γνωστότερος απλώς ως Οράτιος, ήταν ο κορυφαίος Ρωμαίος λυρικός ποιητής κατά την εποχή του Οκταβιανού Αύγουστου. Για πολλούς είναι ένας από τους δύο μεγαλύτερους Λατίνους ποιητές όλων των εποχών μαζί με τον Βιργίλιο. (Θαν. 27/11/8 π.Χ.).
Γεννήθηκε στη Βενόζα, μία κωμόπολη στα σύνορα Απουλίας και Λουκανίας, ως γιος απελεύθερου γεννημένος ο ίδιος ελεύθερος. Ο πατέρας του εργαζόταν ως μεσάζοντας σε δημοπρασίες. Παρότι ο ποιητής παρουσιάζει τον εαυτό του ως «πτωχόν και τίμιον» αγρότη (macro pauper agello, «Σάτιρες» 1.6.71), η ασχολία του πατέρα του ήταν επικερδής για τους πρώην σκλάβους: ο πατέρας του μπόρεσε να ξοδέψει αρκετά χρήματα για την εκπαίδευση του γιου του, συνοδεύοντάς τον αρχικώς στη Ρώμη για τη στοιχειώδη μόρφωση και στέλνοντάς τον κατόπιν στην Αθήνα να μελετήσει Ελληνικά και Φιλοσοφία. Ο Οράτιος αργότερα εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ως εξής:
«Αν ο χαρακτήρας μου βαρύνεται με λίγα μικρά ελαττώματα, κατά τα άλλα είναι τίμιος και ηθικός. Αν λίγους μόνο διάσπαρτους λεκέδες μπορείτε να δείξετε σε μια κατά τ´άλλα αγνή επιφάνεια, αν κανείς δε μπορεί να με κατηγορήσει για φιλοχρηματία, ή λαγνεία, ή ασωτίες, αν ζω ζωή ενάρετη, αμόλυντη από ακαθαρσίες (συγχωρείστε μου προς στιγμή τον αυτοέπαινό μου),κι αν είμαι ένας καλός φίλος για τους φίλους μου, στον πατέρα μου οφείλονται όλα αυτά... ... Αξίζει από μένα ευγνωμοσύνη και αίνο. Ποτέ δε θα μπορούσα να ντρέπομαι για ένα τέτοιο πατέρα, ούτε και νιώθω ανάγκη καμιά ν' απολογηθώ, σαν πολλούς άλλους, επειδή είμαι γιος απελεύθερου».
(«Σάτιρες» 1.6.65-92)

1542 – Μαρία Α’, βασίλισσα της Σκωτίας.
Η Μαρία, Βασίλισσα των Σκώτων (Mary, Queen of Scots, 8 Δεκεμβρίου 1542 – 8 Φεβρουαρίου 1587), επίσης γνωστή ως Μαρία Στιούαρτ[1] ή Μαρία Α' της Σκωτίας, ήταν Βασίλισσα της Σκωτίας από τις 14&nbspΔεκεμβρίου 1542 μέχρι τις 24 Ιουλίου 1567 και Βασιλική σύζυγος της Γαλλίας από τις 10 Ιουλίου 1559 μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1560.

Η Μαρία, μόνο επιζών νόμιμο τέκνο του Βασιλιά Ιακώβου Ε΄της Σκωτίας, ήταν έξι ημερών όταν ο πατέρας της πέθανε και η ίδια ανέβηκε στο θρόνο. Πέρασε το μεγαλύττερο μέρος της παιδικής της ηλικίας στη Γαλλία ενόσω η Σκωτία κυβερνάτο από Αντιβασιλείς, και το 1558 παντρεύτηκε τον δελφίνο της Γαλλίας, Φραγκίσκο. Ανέβηκε στο Γαλλικό θρόνο ως Βασιλιάς Φραγκίσκος Β΄το 1559, και η Μαρία έγινε για μικρό διάστημα βασιλική σύζυγος της Γαλλίας, μέχρι το θάνατό του το Δεκέμβριο του 1560. Χήρα, η Μαρία επέστρεψε στη Σκωτία, φτάνοντας στο Λιθ στις 19 Αυγούστου 1561.

1765: Έλι Γουίτνεϊ, εφευρέτης που δημιούργησε και εξέλιξε διάφορα μηχανήματα, όπως η εκκοκκιστική μηχανή βαμβακιού.
O Αμερικανός εφευρέτης και κατασκευαστής όπλων Έλι Γουίτνεϊ παίρνει το υπ’ αριθμ. Χ72 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την πρώτη εκκοκιστική μηχανή βάμβακος. Είναι το μηχάνημα που ξεχωρίζει το βαμβάκι από τον σπόρο και τα άλλα ξένα σώματα. Αυτό με την σειρά του, εννοείται ότι καταργεί την ανάγκη ύπαρξης δούλων στην Αμερική, μια και ο διαχωρισμός στο χέρι απασχολούσε εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς. Στην πράξη αυξήθηκε η ανάγκη για εργατικά χέρια. Η δραματική μείωση του κόστους εκκοκισμού οδήγησε στην γεωμτρική αύξηση των βαμβακοκαλιεργειών, αυξάνοντας τις ανάγκες σε δούλους που θα απασχολούνταν σ’ αυτές. Η μηχανή (cotton gin) θεωρείται ένα από τα μηχανήματα – κλειδιά της βιομηχανικής επανάστασης. Θα γίνει μια από τις αιτίες έναρξης του Αμερικανικού εμφύλιου πολέμου μια και ο Γουίτνεϊ χρησμοποιώντας τις γνωριμίες του Yale που ήταν απόφοιτος, χρησιμοποιεί την πατέντα του, όχι για να κατασκευάσει μηχανές προς πώληση, αλλά για να κάνει αυτός τον εκκοκκισμό ζητώντας από τους παραγωγούς τα δυο πέμπτα της παραγωγής τους.

1842 – Αλφόνς Λουί Νικολά Μπορελλύ ήταν Γάλλος αστρονόμος. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον Ιταλό αστρονόμο και ιατρό Τζιοβάνι Μπορέλι. (Alphonse Louis Nicolas Borrelly, 8 Δεκεμβρίου 1842 – 28 Φεβρουαρίου 1926)
Ο Αλφόνς Μπορελλύ εργάσθηκε στο Αστεροσκοπείο της Μασσαλίας, από όπου και ανεκάλυψε 18 αστεροειδείς και μερικούς κομήτες. Από τους κομήτες αυτούς ο γνωστότερος είναι ο περιοδικός Κομήτης 19P/Borrelly. Ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από τον Μπορελλύ ήταν ο 99 Δίκη (το 1868) και ο τελευταίος ο 394 Αρδουίνα (το 1894).

1861 – Ζορζ Μελιέ, Γάλλος σκηνοθέτης, γνωστός για τις τεχνικές καινοτομίες που εισήγαγε.
Θεωρείται ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου και συνέβαλε σημαντικά στην μετεξέλιξη του από τεχνική σε μία νέα μορφή Τέχνης. Η πιο δημοφιλής ταινία του Μελιέ είναι το Ταξίδι στη Σελήνη (Le voyage dans la lune), όπου περιγράφεται κινηματογραφικά για πρώτη φορά ένα διαστημικό ταξίδι, αποτελώντας μία πρώτη μορφή ταινίας επιστημονικής φαντασίας.

1864 – Καμίλ Κλοντέλ Γαλλίδα εικονογράφος γλύπρια. Θα πεθάνει το 1943 στο Βοκλύζ της Γαλλίας μετά από δεκαετίες εγκλεισμού σε ψυχιατρικές κλινικές.
Γεννήθηκε στην γαλλική περιοχή της Καμπανίας, στη νότια Γαλλία, κόρη του Louis Prosper Claudel και της Louise Athanaise Cécile Cerveaux, αδελφή του Γάλλου ποιητή και διπλωμάτη Πωλ Κλοντέλ. Από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη γλυπτική και τα πρώτα της έργα χρονολογούνται ήδη στα 1876 ενώ αποτελούν κυρίως μικρές φιγούρες. Το 1879 η Κλοντέλ γνωρίζεται με τον γλύπτη Alfred Boucher, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της και πείθει την οικογένεια της να ακολουθήσει μια ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Το 1881 εγκαθίσταται με την μητέρα και τα αδέλφια της στο Παρίσι όπου ξεκινά σπουδές σχεδίου και ανατομίας στην ιδιωτική Ακαδημία Colarossi, που αποτελεί μία από τις λιγοστές σχολές όπου γίνονται αποδεκτές και γυναίκες σπουδάστριες. Κατά την διάρκεια των σπουδών της, με δάσκαλο τον Boucher, το ενδιαφέρον της εστιάζεται σε πορτρέτα αν και ελάχιστα έργα αυτής της περιόδου διασώζονται, μεταξύ αυτών μια προτομή του αδελφού της σε ηλικία 13 ετών.
Το 1882 η Κλοντέλ ενοικιάζει ένα εργαστήριο όπου μπορεί να επεξεργαστεί τα έργα της ενώ ο Boucher την παρουσιάζει στον διευθυντή της Σχολής Καλών Τεχνών, Paul Dubois. Τον επόμενο χρόνο καταγράφεται και η πρώτη της γνωριμία με τον Ωγκύστ Ροντέν, ο οποίος αντικαθιστά τον Boucher για ένα διάστημα στη διάρκεια των μαθημάτων της Ακαδημίας. Ερωτικές επιστολές του Ροντέν προς την Κλοντέλ, γραμμένες την Άνοιξη του 1883, αποδεικνύουν πως μεταξύ τους αναπτύχθηκε μια πολύ στενή σχέση. Την ίδια χρονιά, η Κλοντέλ συμμετέχει για πρώτη φορά στο Σαλόν της Société des Artistes français, ενώ στον κατάλογο της έκθεσης αναφέρεται ως μαθήτρια των Ροντέν και Dubois.
Το 1913 σημειώνεται ο θάνατος του πατέρα της, ωστόσο η Κλοντέλ δεν ενημερώνεται για το γεγονός από την οικογένειά της. Οκτώ ημέρες μετά την κηδεία του, μετά από υποκίνηση του αδελφού της, η Κλοντέλ εισάγεται στην ψυχιατρική κλινική Maison de Santé. Θεωρείται πιθανό πως για την εισαγωγή της υπέγραψε η μητέρα της.
Το 1914 ο Ροντέν αποστέλει χρήματα για την κάλυψη της νοσηλείας της ενώ κατόπιν παρότρυνσης του Mathias Morhardt, διατηρεί και ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο Biron όπου διαμένει για την προστασία και φύλαξη των έργων της.

Στα επόμενα χρόνια, η Κλοντέλ μεταφέρεται σε διάφορα ιδρύματα και άσυλα, ενώ δέχεται επισκέψεις μόνο από τον αδελφό της. Σε επιστολή της, του 1915, προς τον διευθυντή της κλινικής όπου τότε νοσηλευόταν η Κλοντέλ, η μητέρα της γράφει πως δεν επιθυμεί να την επισκεφτεί ξανά καθώς έχει προκαλέσει πολύ κακό στην οικογένεια. Στις αρχές του 1920 ο γιατρός της, Dr. Brunet, στέλνει επιστολή στη μητέρα της ζητώντας τη βοήθειά της για τη σταδιακή επανένταξη της Κλοντέλ στο οικογενειακό περιβάλλον, βοήθεια που όμως αρνείται.
Μετά από περίπου τριάντα χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρικές κλινικές, η Κλοντέλ πέθανε στις 19 Οκτωβρίου του 1943 και η σορός της βρίσκεται σήμερα στο κοιμητήριο του Monfavet.
Έργο
Αν και η ίδια κατέστρεψε σημαντικό μέρος του καλλιτεχνικού έργου της, έχουν διασωθεί έως σήμερα περίπου 90 γλυπτά και σχέδια. Το 1951, ο αδελφός της οργάνωσε μία έκθεση στο Μουσείο Ροντέν και έκτοτε, το μουσείο έχει ενσωματώσει στη συλλογή του τον κύριο όγκο των έργων της. Τα υπόλοιπα γλυπτά της φιλοξενούνται σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.
Μια σημαντική έκθεση έργων της πραγματοποιήθηκε επίσης το 1984.

1865 – Ζακ Ανταμάρ, Γάλλος μαθηματικός

1865 – Γιαν Σιμπέλιους, Φινλανδός μουσικοσυνθέτης.
Άρχισε να σπουδάζει νομικά, αλλά γρήγορα τα παράτησε και άρχισε μουσικές σπουδές στο Ελσίνκι και μετά στο Βερολίνο και στη Βιέννη. Τα έργα του αρχικά ήταν εμπνευσμένα από τη γερμανική μουσική, γρήγορα όμως στράφηκε προς τους μύθους της πατρίδας του και έγινε το σύμβολο του φινλανδικού εθνικισμού. Το 1892 έγραψε το συμφωνικό του ποίημα «Κούλεβρο», για το οποίο πήρε ισόβια επιχορήγηση από τη φινλανδική κυβέρνηση. Σπουδαία έργα του είναι οι 7 συμφωνίες του, τα συμφωνικά ποιήματά του: «Μια σάγα», «Καρελία», «Ο κύκνος της Τουονέλας», «Φινλανδία», με το οποίο ο Σιμπέλιους έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο. Όμως, παρόλη την επιτυχία του, το 1904 αποσύρθηκε σ' ένα χωριό, όπου συνέθεσε τα πιο πολλά κομμάτια του.

1886 – Ντιέγκο Ριβέρα, Μεξικάνος ζωγράφος, που έμεινε στην ιστορία για τις τοιχογραφίες του και τη σχέση του με τη συμπατριώτισσα και επίσης ζωγράφο Φρίντα Κάλο.
Ο Ντιέγκο Ριβέρα (πλήρες όνομα: Diego María de la Concepción Juan Nepomuceno Estanislao de la Rivera y Barrientos Acosta y Rodríguez, 8 Δεκεμβρίου 1886 - 24 Νοεμβρίου 1957) ήταν Μεξικανός ζωγράφος, που έγινε γνωστός κυρίως για τις μεγάλες τοιχογραφίες του, σε δημόσια κτίρια στο Μεξικό αλλά και σε κτίρια στις Η.Π.Α., στις οποίες απεικονίζονται τόσο η ιστορία και η κοινωνία του Μεξικού όσο και γενικότερα κοινωνικά θέματα. Υπήρξε κομμουνιστής και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού.
Ο Ντιέγκο Ριβέρα είχε παντρευτεί τέσσερις φορές, δύο από τις οποίες τη ζωγράφο Φρίντα Κάλο.

1894 – Έλζι Κρίσλερ Σίγκαρ, ο «πατέρας» του Ποπάι.

1911 – Νίκος Γκάτσος, Έλληνας ποιητής, μεταφραστής και στιχουργός.

1918 – Γιώργος Σουρέλης, Ελληνας συγγραφέας.
Γεννήθηκε στην Αγιάσο της Λέσβου. Μετά το Γυμνάσσιο, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Νομικά, όμως ποτέ δεν εργάστηκε ως δικηγόρος. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1949. Στη διάρκεια των σπουδών του στη Θεσσαλονίκη, γνωρισε τη Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη, την οποία και παντρεύτηκε. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1992 στο σπίτι του στην Κηφισιά Αττικής από καρδιακή προσβολή και κηδεύτηκε 2 μέρες μετά στο Κοιμητήριο της πόλης.

1930 – Μαξιμίλιαν Σελ, Αυστριακός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Μαξιμίλιαν Σελλ ήταν γιος του Ελβετού συγγραφέα Χέρμαν Φέρντιναντ Σελλ και της Βιεννέζας ηθοποιού Μαργκαρέτε Νοέ φον Νόρντμπεργκ. Ήταν αδερφός της Μαρίας, του Καρλ και της Ίμμυ. Μεγάλωσαν στην Αυστρία, κατέφυγαν όμως στην Ελβετία όταν οι Ναζί μπήκαν στην Αυστρία. Εκεί μεγάλωσε στην Βασιλεία και στην Ζυρίχη, όπου (ειδικά στην Ζυρίχη) άνθιζε η μεταπολεμική γερμανόφωνη κουλτούρα. Σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία της τέχνης, γερμανική φιλολογία, μουσική και θέατρο στην Ζυρίχη, την Βασιλεία και το Μόναχο. Ξεκίνησε να εργάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δραματουργός, ενώ ταυτόχρονα μάθαινε πιάνο. Το 1961 κέρδισε Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τη συμμετοχή του στην ταινία Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 έπαιζε στο Λονδίνο και μετέφραζε έργα του Τζον Όσμπορν (John Osborne) και του Σαίξπηρ. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο θέατρο και τον κινηματογράφο και βραβεύτηκε για πολλούς από τους ρόλους που έπαιξε.

1936 – Ντέιβιντ Καραντάιν, Αμερικανός ηθοποιός.
Ο Ντέιβιντ Καραντάιν (David Carradine, πραγματικό όνομα John Arthur Carradine, 8 Δεκεμβρίου 1936, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ - 3 Ιουνίου 2009, Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, μουσικός και σκηνοθέτης.
Προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια καθώς πατέρας του ήταν ο ηθοποιός John Carradine. Ηθοποιοί ήσαν επίσης τα δυο αδέλφια του, οι δυο κόρες και οι ανηψιές του. Σπούδασε θεωρία της μουσικής και σύνθεση στο "State College" του Σαν Φρανσίσκο, αλλά πολύ σύντομα στράφηκε στην υποκριτική. Οι πρώτες του εμφανίσεις καταγράφηκαν στη σκηνή του Broadway με τα έργα "The Deputy" και "The Royal Hunt of the Sun". Επιστρέφοντας στο Χόλιγουντ πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά "Shane" (1966) και στην πρώτη κινηματογραφική ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε "Boxcar Bertha" (1972). Παγκόσμια επιτυχία γνώρισε επίσης με την εμβληματική σειρά Κουνγκ Φου ("Kung Fu") (1972 - 1975, το οποίο τιμήθηκε με 7 βραβεία "Emmy") όπου ερμήνευσε το ρόλο ενός μοναχού "Σαολίν" για τον οποίο βραβεύτηκε.
Στη σταδιοδρομία του περιλαμβάνονται περισσότερες από 100 ταινίες (25 περίπου τηλεοπτικές), θεατρικές εμφανίσεις και άλλες συμμετοχές του όπως στο "Kung Fu: The Legend Continues" (1992).

Κέρδισε 4 φορές το "Χρυσό Σκούφο" για τη συμμετοχή του στο έργο "Bound for Glory" (1976) και στο σίριαλ "North and South" (1985) αλλά και στα "Kill Bill: Vol. 1" (2003) & "Kill Bill: Vol. 2" (2004) του Κουεντίν Ταραντίνο. Ακόμη, τιμήθηκε με το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, για τη δημιουργία του "Americana" (1981). Παράλληλα απασχολήθηκε ως μουσικός, ηχογραφώντας περίπου 60 τραγούδια.

Παντρεύτηκε 5 φορές. Πέθανε, πιθανώς αυτοκτόνησε ή εξέπνευσε κατά τη διάρκεια ερωτικής συνεύρεσης, στις 3-6-2009 (72 ετών).

1940 – Θύμιος Καρακατσάνης, Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.

1943 – Τζιμ Μόρισον, Αμερικανός τραγουδιστής- μέλος των The Doors και ποιητής.

1953: Κιμ Μπάσιντζερ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στην Άθενς της Τζόρτζια στις 8 Δεκεμβρίου του 1953, δεύτερο από τα πέντε παιδιά μιας οικογένειας καλλιτεχνών. Ο πατέρας της ήταν μουσικός της Τζαζ και η μητέρα της χορεύτρια μπαλέτου, σε πολλές ταινίες της Έστερ Ουίλιαμς.
Ως παιδί η Μπάσινγκερ ήταν ντροπαλή, κάτι που ώθησε τους γονείς της να την εγγράψουν σε σχολή χορού για να αποκτήσει κοινωνικότητα. Στα δεκαέξι της, ήδη με ύψος 1,70 μ. είχε μεταμορφωθεί σε μια πανέμορφη κοπέλα, που σάρωνε τους τίτλους καλλιστείων ομορφιάς για την ανάδειξη της "Junior Miss", μέχρι και τους τελικούς του διαγωνισμού, στη Νέα Υόρκη. Το 1970 της προσφέρθηκε συμβόλαιο στο πρακτορείο μοντέλων Ford και τρια χρόνια μετά ήταν ένα πετυχημένο Top Model, με αμοιβή 1.000 δολλαρίων ημερησίως. Φωτογραφήθηκε για τα εξώφυλλα δεκάδων περιοδικών ενώ εμφανίσθηκε ως τραγουδίστρια σε κλαμπ του Greenwich Village, με το ψευδώνυμο "Chelsea".

1959 – Τζιμ Γιονγκ Κιμ, Αμερικανός ιατρός.
Ο Τζιμ Γιονγκ Κιμ, γεννημένος στις 8 Δεκεμβρίου 1959, είναι Αμερικανός ιατρός, που από την 1η Ιουλίου 2012 ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας, διεθνούς χρηματοπιστωτικού ιδρύματος το οποίο παρέχει οικονομική και τεχνική βοήθεια σε αναπτυσσόμενες χώρες για αναπτυξιακά έργα. Αποτελεί τον πρώτο Πρόεδρο του οργανισμού που δεν έχει υπάρξει ούτε οικονομολόγος ούτε διπλωμάτης.

1976 – Ντόμινικ Μόναγκαν, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Ντόμινικ Μόναχαν (Dominic Monaghan) είναι Άγγλος ηθοποιός, του οποίου η είσοδος στο καλλιτεχνικό στερέωμα ήρθε με τη συμμετοχή του στην τριλογία "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" (The Lord of the Rings) όπου έπαιζε τον ρόλο του Merry Brandybuck.
Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1976 στο Βερολίνο, όπου και μεγάλωσε. Αυτός και η οικογένειά του μετακόμισαν στο Μάντσεστερ της Αγγλίας όταν ήταν 12 ετών. Πέρα από την ικανότητα του να μιλάει καλά Γερμανικά, έχει ταλέντο στις μιμήσεις και είναι ικανός στο να αλλάζει την προφορά του. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος του ήταν στο κανάλι ΒΒC στην σειρά "Hetty Wainthropp Investigates". Τον καιρό αυτό ο Ντόμινικ πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά "Οι Αγνοούμενοι" (Lost).
Έχει αποδείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για το περιβάλλον παίρνοντας μέρος σε δενδροφυτεύσεις και καθαρισμούς δασών. Του ανήκει ένα μικρό δάσος στην Ινδία. Στο δεξί του μπράτσο έχει τατουάζ τον αριθμό 9, σε μία απο τις γλώσσες που δημιούργησε ο J.R.R. Tolkien για την τριλογία "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" (The Lord of the Rings). Στο αριστερό χέρι έχει ένα τατουάζ με την φράση "Living is easy with eyes closed", η οποία αποτελεί στίχο του τραγουδιού "Strawberry Fields Forever" του Τζων Λέννον.

1976 – Ζωή Κωνσταντοπούλου, ελληνίδα πολιτικός.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου (Αθήνα, 8 Δεκεμβρίου 1976) είναι Ελληνίδα πολιτικός, δικηγόρος και πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Εκλέχτηκε βουλευτής στην περιφέρεια Α΄ Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά το 2012, αν και το καλοκαίρι του 2015 διαχώρισε τη θέση της από το κόμμα και ήταν υποψήφια με την Λαϊκή Ενότητα. Στις 15 Απριλίου του 2016 ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με όνομα Πλεύση Ελευθερίας.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

1793 – Μαντάμ Ντιμπαρί, Γαλλίδα κόμισσα και επίσημη ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ’.
Η Ζαν Μπεκύ, κοντέσα ντυ Μπαρί (Jeanne du Barry, 19 Αυγούστου 1743 - 8 Δεκεμβρίου 1793) ήταν μαιτρέσα του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄. Αν και η πολιτική της δύναμη στην γαλλική αυλή ήταν μικρή, η αντιδημοτικότητά της συνέβαλε στη μείωση του κύρους του στέμματος στις αρχές της δεκαετίας του 1770. Αποκεφαλίστηκε στη γκιλοτίνα τις 8 Δεκεμβρίου 1793, κατά τη διάρκεια της περιόδου της Τρομοκρατίας ως αντίθετη στη Γαλλική Επανάσταση. Ιστορική έχει μείνει η τελευταία της επίκληση, καθώς οδηγούνταν στην εκτέλεση: "Ένα λεπτό ακόμη, κύριε Εκτελεστή, σας ικετεύω!"

1831 – Τζέιμς Χόμπαν, ήταν Ιρλανδός αρχιτέκτονας, ο οποίος έγινε διάσημος ως σχεδιαστής του Λευκού Οίκου της Ουάσινγκτον. (1762 - 8 Δεκεμβρίου 1831)
Ο Χόμπαν γεννήθηκε στο ιρλανδικό Ντέσαρτ, κοντά στο Κάλλαν στην κομητεία Κιλκέννι. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Dublin Society School. Γύρω στο 1789 μετανάστευσε στις die Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαταστάθηκε στην Φιλαδέλφεια.
Σχεδίασε την Βουλή της Νότιας Καρολίνας, λίγο πριν αναλάβει τον σχεδιασμό της κατοικίας του Προέδρου (αργότερα γνωστός ως «Λευκός Οίκος»). Το σχέδιο βασιζόταν στο Leinster House του Δουβλίνου. Σχεδιασμός και οικοδόμηση διάρκεσαν από το 1792 μέχρι το 1800. Αφού ο Λευκός Οίκος καταστράφηκε το 1814 από τους Βρετανούς, ανέλαβε την ανοικοδόμηση του. Ο Χόμπαν ήταν επίσης ένας από τους αρχιτέκτονες του Καπιτολίου. Ανέλαβε την ευθύνη για την οικοδόμηση δημοσίων κτιρίων για περισσότερο από 25 χρόνια.
Πέθανε στην Ουάσινγκτον στις 8 Δεκεμβρίου 1831.

1864 – Τζορτζ Μπουλ, ήταν Άγγλος μαθηματικός, φιλόσοφος και μελετητής της λογικής. (αγγλικά: George Boole, 2 Νοεμβρίου 1815 – 8 Δεκεμβρίου 1864)
Εργάστηκε στους τομείς των διαφορικών εξισώσεων και της αλγεβρικής λογικής και είναι ευρύτερα γνωστός ως ο συγγραφέας του Οι νόμοι της Λογικής. Αποτελεί το θεμελιωτή της συστηματικής μελέτης της λογικής και της γενικότερης εφαρμογής που μπορεί να έχει στην επιστήμη των μαθηματικών. Ο Μπουλ έλεγε οτι, πως καμία γενική μέθοδος για την επίλυση ερωτημάτων στην θεωρία των πιθανοτήτων δεν μπορεί να εδραιωθεί εαν δεν αναγνωρίζει ξεκάθαρα τους παγκόσμιους νόμους της σκέψης που είναι η βάση κάθε λογικής.

1903 – Χέρμπερτ Σπένσερ, άγγλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, από τους θερμούς υποστηρικτές των θεωριών του Κάρολου Δαρβίνου περί της εξέλιξης των ειδών και συνιδρυτής του περιοδικού Economist.
Ο Σπένσερ ανέπτυξε την έννοια της εξέλιξης ως την προοδευτική ανάπτυξη του φυσικού κόσμου, των βιολογικών οργανισμών, του ανθρώπινου μυαλού, του ανθρώπινου πολιτισμού και των κοινωνιών σύμφωνα με την οποία ο κόσμος προοδεύει σταθερά προς το καλύτερο. Οι ιδεές του για την εξέλιξη επηρέασαν την ανάπτυξη της οικονομίας, της πολιτικής επιστήμης, της βιολογίας και της φιλοσοφίας. Στη διάρκεια της ζωής του απέκτησε μεγάλη φήμη κυρίως στην αγγλόφωνη ακαδημαϊκή κοινότητα. Η φήμη του ανταγωνιζόταν εκείνη του Δαρβίνου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οπαδοί του κάποια στιγμή δε δίστασαν να τον συγκρίνουν με τον Αριστοτέλη.

1971 – Ελένη Ουράνη, Ελληνίδα ποιήτρια και κριτικός, η οποία έγραφε με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο, Άλκης Θρύλος. Υπήρξε σύζυγος του ποιητή Κώστα Ουράνη και κόρη του πλουσιότατου οικονομολόγου καί πολιτκού της Αθήνας Μιλτιάδη Νεγρεπόντη.

1978 – Γκόλντα Μέιρ, Ισραηλινή ρωσικής καταγωγής πολιτικός και 4η πρωθυπουργός του κράτους του Ισραήλ.
Η Γκόλντα Μέιρ (κανονικό όνομα Γκόλντα Μάμποβιτς, 3 Μαΐου 1898 – 8 Δεκεμβρίου 1978) ήταν πολιτικός και μια εκ των ιδρυτών του κράτους του Ισραήλ. Διατέλεσε Υπουργός Εργασίας, Υπουργός Εξωτερικών και έπειτα έγινε τέταρτη πρωθυπουργός του Ισραήλ,από τις 17 Μαρτίου 1969 έως τις 3 Ιουνίου 1974. Χαρακτηρίστηκε κάποτε από τον Νταβίντ Μπεν Γκουριόν ως «ο μόνος άντρας στην κυβέρνηση». Είναι η πρώτη (και, μέχρι σήμερα, μόνη) γυναίκα πρωθυπουργός του Ισραήλ, και ήταν η τρίτη γυναίκα πρωθυπουργός στον κόσμο. Σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την περίοδο της διακυβέρνησής της ήταν η σφαγή του Μονάχου το 1972 και ο πόλεμος του Γιομ Κιππούρ το 1973.
Πρότερος βίος
Η Γκόλντα Μάμποβιτς γεννήθηκε στις 3 Μαΐου 1898 στο Κίεβο στην Ρωσική Αυτοκρατορία (σημερινή Ουκρανία). Είχε δύο αδελφές, την Sheyna και την Tzipke, καθώς και άλλα πέντε αδέλφια που έχασαν τη ζωή τους σε παιδική ηλικία. Η μητέρα της ήθελε να εγκαταλείψει το σχολείο και να παντρευτεί, αλλά αυτή επαναστάτησε. Αγόρασε ένα εισιτήριο τρένου για το Ντένβερ, Κολοράντο, και πήγε να ζήσει με την παντρεμένη αδελφή της, Sheyna Korngold. Οι Korngolds πραγματοποιούσαν ακαδημαϊκές βραδιές στο σπίτι τους, όπου η Γκόλντα Μέιρ συμμετείχε σε συζητήσεις σχετικά με τον Σιωνισμό, την λογοτεχνία, την ψήφο των γυναικών, τον συνδικαλισμό και πολλά άλλα.

1980 – Τζον Λένον, Βρετανός τραγουδιστής-μέλος των Beatles, συνθέτης, στιχουργός και αγωνιστής για την παγκόσμια ειρήνη.
Δολοφονείται, από τον Ντέιβιντ Τσαπμαν, στην Νέα Υόρκη. Λίγες ώρες πριν έχει υπογράψει αυτόγραφο στον δολοφόνο του.

Εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε επίσης ως ακτιβιστής του 20ου αιώνα, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ.

 

1989 – Γκόλφω Μπίνη, Ελληνίδα ηθοποιός.
Η Γκόλφω Μπίνη (1904 - 8 Δεκεμβρίου 1989) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, κόρη των ηθοποιών Σωτήρη και Ασπασίας Μπίνη και δεύτερη σύζυγος του Νικήτα Πλατή. Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου 1989. Δυο χαρακτηριστικοί ρόλοι της ήταν στην ταινία "Αλίκη Δικτάτωρ" στο ρόλο της ηλικιωμένης υπηρέτριας του τρελονονού της Βουγιουκλάκη και στην ΄΄Αρχόντισσα και αλήτη΄΄στο ρόλο της ηλικιωμένης που φιλοξενεί την Αλίκη στο σπίτι της. Πάντα έπαιζε δεύτερους ρόλους στον κινηματογράφο.

1994 – Σέμνη Καρούζου, Ελληνίδα αρχαιολόγος.
Γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας. Ονομαζόταν Κλεοσέμνη Παπασπυρίδη. Ο πατέρας της ήταν στρατιωτικός και η μητέρα της, μοναχοκόρη ενός δικαστή, είχε λάβει γαλλική μόρφωση, όπως τα περισσότερα κορίτσια της μεσαίας και ανώτερης κοινωνικής τάξης τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα. Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της, αναγκάζονταν να μετακινούνται συχνά σε διάφορες πόλεις της ελληνικής επαρχίας, όπως ο Πύργος Ηλείας, το Μεσολόγγι, η Ζάκυνθος, η Σύρος, ο Βόλος και η Χαλκίδα, μέχρι να καταλήξουν τελικώς στην Αθήνα, όπου η Σέμνη τελείωσε τη βασική εκπαίδευση. Η οικογένεια της την ενθάρρυνε για το αντικείμενο των σπουδών που αποφάσισε να ακολουθήσει. Ήταν μαθήτρια του Χρήστου Τσούντα στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και γνώρισε τον αρχαιολόγο και ακαδημαϊκό Χρήστο Καρούζο (1900-1967), με τον οποίο το 1931 παντρεύτηκε.
Το 1924, η Σέμνη μετατέθηκε στην Κρήτη για να συνδράμει στις μινωικές ανασκαφές του Στέφανου Ξανθουδίδη, ενώ αργότερα μετέβη στην Εύβοια, όπου διεξήγε έρευνα για την αρχαία Ερέτρια. Όσο βρισκόταν στο Ηράκλειο, είχε την ευκαιρία να μπει στον κύκλο επαφών του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, τον οποίο είχε γνωρίσει λίγα χρόνια νωρίτερα μαζί με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό. Στο φιλικό της περιβάλλον περιλαμβάνονταν και ο μεταρρυθμιστής Δημήτριος Γληνός, ο Μανώλης Τριανταφυλλίδης, ο φιλόσοφος Γιάννης Ιμβριώτης και ο συνθέτης Δημήτρης Μητρόπουλος. Η Σέμνη λάμβανε μέρος σε διάφορα κοινωνικο-πολιτικά κινήματα. Αν και η ίδια δεν ήταν φανατική φεμινίστρια, γνώριζε προσωπικά και σεβόταν το έργο και τις ιδέες φεμινιστριών, όπως η μουσικός Αύρα Θεοδωροπούλου και η Ρόζα Ιμβριώτη.
Το 1933, έγινε η πρώτη γυναίκα έφορος αγγείων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Προηγουμένως, ήταν Έφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας και μετά Αργολίδας.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αυτή κι ο σύζυγός της ήταν οι μόνοι Έλληνες αρχαιολόγοι που παραιτήθηκαν από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών. Με τη Χούντα των Συνταγματαρχών, έγινε persona non grata, απομακρύνθηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο και βρέθηκε σε εξορία για μικρό χρονικό διάστημα.
Το 1964 ολοκλήρωσε μαζί με τον σύζυγό της το έργο επανέκθεσης των αρχαίων στο μουσείο. Έχει συγγράψει οδηγούς για το Εθνικό Μουσείο και άλλα έργα. Υπήρξε αντιπρόεδρος (1975-1977) της "Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας".
Πέθανε σε ηλικία 96 ετών, το Δεκέμβριο του 1994.

1994 – Μαξ Μπιλ Ελβετός αρχιτέκτονας, καλλιτέχνης και σχεδιαστής.

2004 – Ιωάνννης Μπούτος, Έλληνας πολιτικός, βουλευτής (ΚτΦ,ΕΡΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), υπουργός και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1993-94).
Ο Ιωάννης Μπούτος (Μάιος 1925 - 8 Δεκεμβρίου 2004) ήταν Έλληνας δικηγόρος, οικονομολόγος και πολιτικός, βουλευτής Μεσσηνίας, πολλές φορές υπουργός σε σημαντικά υπουργεία και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ανήκε σε σπουδαίο πολιτικό «τζάκι» της Πελοποννήσου: ήταν ο πέμπτος Μπούτος που έγινε βουλευτής. Μεταπολιτευτικά προκάλεσε μεγάλη αίσθηση με την απόφασή του να στηρίξει τον Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο του «βρώμικου '89» αν και ο ίδιος ήταν κορυφαίο στέλεχος και υπουργός της ελληνικής δεξιάς.

2004 - Ντάιμπαγκ Νταρέλ, Αμερικανός κιθαρίστας (Pantera, Damageplan).

2016 - Τζον Γκλεν, Αμερικανός αστροναύτης και πολιτικός.