Άρθρα
Βανέσσα Μέι, Βρετανή βιολίστρια σιγκαπουρινής καταγωγής με παγκόσμια αναγνώριση και διεθνή καριέρα
Βανέσσα Μέι
Η Βανέσσα Μέι είναι Βρετανή βιολίστρια σιγκαπουρινής καταγωγής με παγκόσμια αναγνώριση και διεθνή καριέρα. (Vanessa-Mae, 27 Οκτωβρίου 1978)
Η Βανέσσα Μέι γεννήθηκε στη Σιγκαπούρη στις 27 Οκτωβρίου 1978 και μεγαλώνοντας εμπνεύστηκε από το γεγονός ότι είχε την ίδια ημερομηνία γέννησης με τον Ιταλό βιολιστή Νικολό Παγκανίνι, αν και γεννήθηκε 196 χρόνια μετέπειτα.
Παρόλο που οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν πολύ νέα, η μητέρα της παντρεύτηκε αμέσως μετά με τον Γκράχαμ Νίκολσον, δικηγόρο και μέλος του διακεκριμένου δικηγορικού γραφείου Freshfields της Αγγλίας. Ο Γκράχαμ Νίκολσον επιδοκίμασε την ασχολία της κόρης του με το βιολί και η οικογένειά της μετακόμισε στην Αγγλία, όταν η Βανέσσα Μέι ήταν τεσσάρων ετών.
Μεγάλωσε στο Λονδίνο και έλαβε τη βρετανική υπηκοότητα. Σε ηλικία τεσσάρων ετών εμπνεύστηκε από την μητέρα της, ημι-επαγγελματία πιανίστα, κι έτσι η Βανέσσα Μέι ξεκίνησε να παίζει πιάνο και παρουσιάστηκε ως σημαντικό ταλέντο με πολλές προοπτικές. Αν και ήθελε να γίνει πιανίστας, επηρεάζεται από τον πατέρα της, ο οποίος ήθελε να κάνει ντουέτο μαζί της. Έτσι η Βανέσσα Μέι αποφάσισε να στραφεί στο βιολί, όταν ήταν πέντε ετών.
Έπειτα της ήρθε η επιθυμία να πάει στο Πεκίνο με συνοδό την μητέρα της και να σπουδάσει μουσική και βιολί. Σε ηλικία 10 ετών συμμετείχε στην Φιλαρμονική του Λονδίνου πριν την συμμετοχή της στο Royal College of Music του Λονδίνου. Στην ηλικία των δεκατεσσάρων είχε υπογράψει συμβόλαιο με μεγάλη δισκογραφική εταιρεία. Ακόμη και ως έφηβος διέθετε την ικανότητα να εναλλάσσεται μεταξύ κλασικής εκτέλεσης κομματιών του 18ου αιώνα με μελωδίες σύγχρονης μουσικής τύπου τζαζ παίζοντας ένα υψηλής τεχνολογίας ηλεκτρονικό βιολί. Η ίδια περιγράφει το στυλ της ως συγχώνευση techno και ακουστικής για βιολί (techno-acoustic fusion).
To 1990, η Βανέσσα Μέι ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, "Violin". Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1991 και η Βανάσσα Μέι δώρισε τα δικαιώματα της στην "Εθνική Εταιρεία για την Πρόληψη της Κακοποίησης του Παιδιού". Το έτος 1991 ήταν η χρονιά που τιμόταν ο θάνατος του Μότζαρτ. Στον τρίτο δίσκο της (1992), η Βανέσσα Μέι ερμήνευσε τα διάσημα κοντσέρτα για βιολί των Τσαϊκόφσκι και Μπετόβεν κι έγινε η νεαρότερη σολίστ την εποχή εκείνη.
Παγκόσμια φήμη και αναγνώριση
Στις αρχές του 1995, η κυκλοφορία του άλμπουμ της εκτόξευσε τη Βανέσσα Μέι και την έκανε διεθνώς γνωστή και πλούσια σε νεαρή ηλικία. Το καλοκαίρι του 1995, η Βανέσσα Μέι ξεκίνησε μια άκρως επιτυχημένη περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο με 34 συναυλίες σε διάφορες πόλεις. Το 1995 και 1996 η Βανέσσα Μέι εμφανίστηκε σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές σε όλο τον κόσμο και παρευρέθηκε επίσης σε πολλά ροκ φεστιβάλ.
Την περίοδο 1996-1999 κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ: "The Classical Album 1", "Storm", "China girl", "The Classical Album 2" και "The Original Four Seasons", "The Classical Album 3". Το Νοέμβριο του 1998 στο Παρίσι, η Βανέσσα Μέι πρωταγωνίστησε σε επίδειξη μόδας φορώντας το γαμήλιο φόρεμα σε σχέδιο του Ζαν Πολ Γκοτιέ.
Αγαπητός Τσοπανάκης, ήταν Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών
Αγαπητός Τσοπανάκης
Ο Αγαπητός Τσοπανάκης ήταν Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών το 1998. (1908 - 27 Οκτωβρίου 2005)
Αποφοίτησε από το Βενετόκλειο Γυμνάσιο της Ρόδου, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Πίζα της Ιταλίας.
Δίδαξε ελληνικά στο Γυμνάσιο του Χαρτούμ και στη συνέχεια στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης.
Το 1944 έγινε υφηγητής Γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ. και το 1955 εξελέγη καθηγητής στην έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Τα έτη 1959 - 1960 διετέλεσε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Το 1984 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας και διετέλεσε πρόεδρος το 1998. Σημαντική είναι η προσφορά του στην επιστήμη, τόσο με την ιδιότητα του γλωσσολόγου, κορυφαίος καρπός της οποίας είναι η «Νεοελληνική Γραμματική» του, όσο και στο πεδίο της Κλασικής Φιλολογίας.
Ο Τσοπανάκης και η δημοτική
Στη "Γραμματική" του ο Tσοπανάκης ασχολείται περισσότερο με την κλίση και την παραγωγή των λέξεων και λιγότερο με τη σύνταξη της νέας ελληνικής.
Οριοθετεί την ορθολογικότερη οργάνωση των κλίσεων των ονομάτων στη βάση της ισοσυλλαβίας - ανισοσυλλαβίας αντί του γένους, που αναλύεται διεξοδικότερα στην "Γραμματική" του Μ.Tριανταφυλλίδη και τη φωνητική απόδοση των λέξεων.
Αν και ο Τσοαπανάκης δεν διακρίνει τη φωνητική από τη φωνολογία και δεν χρησιμοποιεί το διεθνές φωνητικό αλφάβητο, η οργανωμένη παρουσίαση της παραγωγής των λέξεων δίδεται με παράθεση πολλών παραδειγμάτων γλωσσικής χρήσης.
Στη σύσταση του ελληνικού λεξιλογίου εξετάζει τα δάνεια της νέας ελληνικής από διάφορες πηγές, εξαιρώντας από την εξέταση αυτή τόσο τα μεταφραστικά δάνεια, όσο και τα δάνεια από το διεθνές επιστημονικό λεξιλόγιο.
Ενδεικτική βιβλιογραφία
Ο δρόμος προς τη δημοτική
Αντί χρυσέων
Προβλήματα της δημοτικής Το τελικό -ν
Νεοελληνική γραμματική
Εισαγωγή στον Όμηρο
La rhetre de Lycurgue. L' annexe-Tyrtee
Πληροφορίες: el.wikipedia.org/wiki/Αγαπητός_Τσοπανάκης
Λίντα Μπάροβα, υπήρξε Τσέχα ηθοποιός και ερωμένη του Γιόζεφ Γκαίμπελς
Λίντα Μπάροβα
Η Λίντα Μπάροβα, υπήρξε Τσέχα ηθοποιός και ερωμένη του Γιόζεφ Γκαίμπελς. (τσεχικά: Lída Baarová-7 Σεπτεμβρίου 1914 - 27 Οκτωβρίου 2000)
Γεννήθηκε στην Πράγα και σπούδασε ηθοποιός. Άρχισε να παίζει στον κινηματογράφο και "ανακαλύφθηκε" από τη γερμανική κυβέρνηση.
Η καριέρα της σταμάτησε μετά από την σχέση της με τον Γκαίμπελς, αφού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία και σταμάτησε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο.
Κινηματογραφικά έργα (διαλογή)
1931: Die Karriere des Paul Camrda (Kariéra Pavla Camrdy)
1934: Ein Mann, der sich zerreißen muß (Pán na roztrhání)
1934: Die Versuchung der Frau Antonie (Pokušení paní Antonie)
1934: Grandhotel Nevada
1935: Barcarole
1935: Leutnant Bobby, der Teufelskerl / Ein Teufelskerl
1935: Einer zuviel an Bord
1936: Die Stunde der Versuchung
1936: Verräter
1936: Die Komödiantenprinzessin (Komediantská Princezna)
1936: Die kleine Schneiderin (Svadlenka)
1937: Menschen auf der Eisscholle (Lidé na kře)
1937: Jungfernschaft (Panenství)
1937: Patrioten
1937: Die Fledermaus
1938: Der Spieler / Roman eines Schwindlers
1938: Preußische Liebesgeschichte / Liebeslegende
1939: Das Mädchen in Blau (Dívka v modrém)
1939: Der feurige Sommer (Ohnivé léto)
1940: Wenn die Nächte still sind (Za tichých nocí)
1953: Die Müßiggänger (I Vitelloni)
el.wikipedia.org/wiki/Λίντα Μπάροβα
Ούγκο Τονιάτσι, ήταν Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης
Ούγκο Τονιάτσι
Ο Ούγκο Τονιάτσι ήταν Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης. (Ugo Tognazzi, 23 Μαρτίου 1922 - 27 Οκτωβρίου 1990)
Το 1981 κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία του στην ταινία "Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου".
Επίσης, έλαβε υποψηφιότητα για τη Χρυσή Σφαίρα Α' Ανδρικού ρόλου για την κωμωδία L'immorale (1968) και ως σκηνοθέτης τη Χρυσή Άρκτο για την ταινία Il fischio al naso (1967).
Ενδεικτική φιλμογραφία
1961 Ο φασίστας
1961 Πλασιέ λευκής σαρκός
1962 March on Rome
1963 Τα τέρατα
1964 Ένας υπέροχος κερατάς
1964 Όταν την είδα γυμνή
1965 Γνώρισα τη θέρμη του κορμιού της
1965 Διά λόγους τιμής...
1968 Μπαρμπαρέλα
1968 Ένας κούκλος ζητάει νύφη
1969 Αντόνιο Πεπέ: Επιθεωρητής τμήματος ηθών
1969 Χοιροστάσιο
1970 Ελάτε να πάρετε τον καφέ σ' εμάς
1970 Αγάπη μέσα στη θύελλα
1971 100 λεπτά αλήθεια
1972 Ο πειρασμός
1973 Το μεγάλο φαγοπότι
1974 Κάτω τα χέρια απ' τη λευκή γυναίκα
1975 Οι εντιμότατοι φίλοι μου
1976 Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας!
1976 Το καρνέ με τα πονηρά... τηλέφωνα
1976 Ποιος κοιμήθηκε με τη γυναίκα μου;
1977 Τα απόρρητα της καμπίνας 19
1977 Μοντέρνα τέρατα
1977 Η κρεβατοκάμαρα του επισκόπου
1979 Τρελές διακοπές για άγουρους πενηντάρηδες
1979 Το μεγάλο μποτιλιάρισμα
1980 Ο κύριος ήταν... κυρία!
1980 Αποπλάνηση... τώρα!
1981 Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου
1983 Petomaniac
1985 Οι εντιμότατοι φίλοι μου Νο 3
1985 Οι τρελές παντρεύονται - Το κλουβί με τις τρελές Νο 3
el.wikipedia.org/wiki/Ούγκο_Τονιάτσι
Ρήγας Ρηγόπουλος, ήταν ομότιμος Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και έχει εργαστεί στο CERN, τον Δημόκριτο και ήταν σύμβουλος του ΟΗΕ σε θέματα ενέργειας
Ρήγας Ρηγόπουλος
Ο Ρήγας Ρηγόπουλος ήταν ομότιμος Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. (Κυπαρισσία 22 Οκτωβρίου 1929 - Αθήνα 27 Οκτωβρίου 2004)
Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1929 στην Κυπαρισσία Μεσσηνίας.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσικές Επιστήμες και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία.
Το1954 εγκαταστάθηκε στην Ελβετία εργαζόμενος στο CERN.
Το 1964, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου προσλήφθηκε στη θέση του Τομ Υψηλάντη στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» ως ένας από τους πρώτους πυρηνικούς φυσικούς του "Δημόκριτου".
Το 1970 εξελέγη τακτικός Καθηγητής στην Β' έδρα Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, όπου παρέμεινε μέχρι το 1982, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς. Την περίοδο 1978 - 1980 διετέλεσε κοσμήτορας της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών.
Υπήρξε σύμβουλος του Ο.Η.Ε. για θέματα ενέργειας.
Απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου 2004 σε ηλικία 75 ετών και ενταφιάστηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Προς τιμήν του μία πτέρυγα στο Πανεπιστήμιο Πατρών φέρει το όνομά του.
Ήταν παντρεμένος με την Ελβετίδα Jeane-Marie Chevallier, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Tάσο, σκηνοθέτη.
Περισσότερα Άρθρα...
- Πάμπλο Πικάσο, ήταν Ισπανός ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, ποιητής, σκηνογράφος και δραματουργός
- Παναγιώτης Βασιλάκης, Έλληνας γλύπτης και συγκαταλέγεται στους κυριότερους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης στην οποία υπήρξε πρωτοπόρος
- Ευαντζελίστα Τοριτσέλι, ήταν Ιταλός φυσικός και μαθηματικός, που έγινε περισσότερος γνωστός για την εφεύρεση του υδραργυρικού βαρόμετρου και την πρώτη μέτρηση της ατμοσφαιρικής πίεσης
- Φιλίπ Πινέλ, ήταν Γάλλος ψυχίατρος της Γαλλικής Επανάστασης, γνωστός ως ανθρωπιστής γιατί ήταν ο πρώτος που κατήργησε τις αλυσίδες στα ψυχιατρικά άσυλα, μέτρο που αποτέλεσε σταθμό στην ψυχιατρική