Άρθρα
Ανταρσία του Μπάουντι
Ανταρσία του Μπάουντι
Η ανταρσία του Μπάουντι έλαβε χώρα στο Βρετανικό ιστιοφόρο του Βασιλικού Ναυτικού Μπάουντι (HMS Bounty), στις 28 Απριλίου του 1789. Η ανταρσία οργανώθηκε από τον Φλέτσερ Κρίστιαν κατά του κυβερνήτη του πλοίου Γουίλιαμ Μπλάι. Οι ναύτες υπέκυψαν στην ειδυλλιακή ζωή που πίστεψαν ότι θα τους χάριζε η μόνιμη εγκατάστασή τους σε τροπικά νησιά στον Ειρηνικό ωκεανό και αντέδρασαν στη σκληρότητα του κυβερνήτη τους.
Έτσι οι αντάρτες υποχρέωσαν τον κυβερνήτη Μπλάι και όσους ήταν πιστοί σ' αυτόν, να εγκαταλείψουν το πλοίο με μία μικρή βάρκα.
Μερικοί αντάρτες, στη συνέχεια, εγκαταστάθηκαν στην Ταϊτή το 1789, ενώ άλλοι στις Νήσους Πίτκαιρν μαζί με μερικούς Ταϊτινούς.
Οι απόγονοι αυτών των ανταρτών και Ταϊτινών εξακολουθούν να ζουν στα Πίτκαιρν ακόμη και σήμερα.
Ο Μπλάι και το πλήρωμα των 18 ανδρών που τον ακολούθησε, αφού έκανε ένα επικό και πολυτάραχο ταξίδι μέχρι το Τιμόρ, επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο και κατήγγειλε την ανταρσία.
Η αποστολή
Το Βασιλικό Ναυτικό είχε αγοράσει το Μπάουντι για έναν μονάχα σκοπό: Έπρεπε να ταξιδέψει μέχρι την Ταϊτή, να συλλέξει μερικά δείγματα αρτόκαρπων, και να τα μεταφέρει στις Δυτικές Ινδίες, με την ελπίδα ότι ο αρτόκαρπος θα μπορούσε να αποτελέσει φθηνή, αλλά πλούσια σε ενέργεια τροφή για τους σκλάβους.
Στις 23 Δεκεμβρίου του 1787 το Μπάουντι απέπλευσε από το Σπίτχεντ με προορισμό την Ταϊτή. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, λόγω δυσχερών καιρικών συνθηκών το ιστιοφόρο άλλαξε πολλές φορές πορεία και συνάντησε τρομερές δυσκολίες. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο Μπλάι, για καθαρά προσωπικούς λόγους, αντικατέστησε τον πλοηγό του πλοίου Τζον Φρέιερ, με τον Φλέτσερ Κρίστιαν, διαταράσσοντας τις σχέσεις του πληρώματος με τον καπετάνιο. Το Μπάουντι έφτασε στην Ταϊτή στις 26 Οκτωβρίου 1788, ύστερα από δέκα μήνες ταξιδιού.
Ο Μπλάι και το πλήρωμα του έμειναν πέντε μήνες στην Ταϊτή, συλλέγοντας 1.015 δέντρα αρτόκαρπων. Ο Μπλάι επέτρεψε στο πλήρωμα να διαμείνουν στην ακτή για να φροντίζουν τους αρτόκαρπους. Το πλήρωμα προσαρμόστηκε στα ήθη και έθιμα των Ταϊτινών, πολλοί ναύτες έκαναν παραδοσιακά τατουάζ, ενώ μερικοί, όπως και ο υποπλοίαρχος Φλέτσερ Κρίστιαν, παντρεύτηκαν Ταϊτινές γυναίκες.
Η ανταρσία
Στις 4 Απριλίου 1789, ύστερα από πέντε μήνες διαμονής στην Ταϊτή, το Μπάουντι απέπλευσε με το φορτίο από αρτόκαρπους. Στις 28 Απριλίου 1789, 1.300 μίλια περίπου δυτικά της Ταϊτής, κοντά στα Τόνγκα, ξέσπασε η ανταρσία. Ο Φλέτσερ Κρίστιαν και πολλοί από τους υποστηρικτές του μπήκαν στην καμπίνα του Μπλάι, τον ξύπνησαν και τον έσυραν μέχρι το κατάστρωμα.
Όταν ο Μπλάι παρακάλεσε τον Κρίστιαν να γίνει λογικός, ο Κρίστιαν του απάντησε "Είμαι στην κόλαση, είμαι στην κόλαση!". Παρά τα σκληρά λόγια και τις απειλές που ακούστηκαν και από τις δύο πλευρές, το πλοίο καταλήφθηκε αναίμακτα και προφανώς χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση από τους πιστούς υποστηρικτές του καπετάνιου, εκτός από τον Μπλάι τον ίδιο.
Από τους 42 άντρες που βρίσκονταν στο πλοίο, πέρα από τον Μπλάι και τον Κρίστιαν, οι 18 "προσυπέγραψαν" την ανταρσία, δύο έμειναν παθητικοί και 22 παρέμειναν πιστοί στον Μπλάι.
Οι αντάρτες διέταξαν τον Μπλάι, και πέντε ακόμα μέλη του πληρώματος να μπουν σε μία μικρή εφεδρική βάρκα του πλοίου. Πολλοί, όμως, άλλοι άντρες, που ήταν πιστοί στον Μπλάι εθελοντικά ακολούθησαν τον καπετάνιο, καθώς γνώριζαν πως διαφορετικά θα θεωρούνταν de jure στασιαστές.
Επακόλουθο της ανταρσίας
Συνολικά 18 άνδρες του πληρώματος, που παρέμειναν πιστοί στον καπετάνιο τους, μπήκαν στη βάρκα μαζί του και απέπλευσαν. Οι υπόλοιποι 4 πιστοί άντρες του καπετάνιου υποχρεώθηκαν να μείνουν στο πλοίο με τους αντάρτες. Η ανταρσία έλαβε χώρα 30 ναυτικά μίλια (56 χλμ) από τη νήσο Τοφουά. Ο Μπλάι και το πλήρωμα του κατόρθωσαν να αποβιβαστούν εκεί για να εφοδιαστούν. Ένας ναύτης έχασε τη ζωή του εκεί, αφού λιθοβολήθηκε από ιθαγενείς του Τοφουά.
Ύστερα από ένα επεισοδιακό ταξίδι 47 ημερών, και με 6 ανθρώπινες απώλειες, ο Μπλάι και το πλήρωμα του κατόρθωσε να φτάσει στο Τιμόρ και από εκεί να μεταφερθεί στις Δυτικές Ινδίες. Ο Μπλάι κατήγγειλε την ανταρσία στις 15 Απριλίου 1790 στη Βρετανία.
Αντάρτες στην Ταϊτή
Εν τω μεταξύ, οι αντάρτες επιχείρησαν να εγκατασταθούν στη Νήσο Τουμπουάι. Έπειτα από τρεις μήνες συνεχών επιθέσεων από τους ιθαγενείς της περιοχής, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ταϊτή. Παρόλα αυτά, ένα μεγάλο μέρος του πληρώματος δεν ήθελε να μείνει στην Ταϊτή, φοβούμενο μία επικείμενη σύλληψη από το Βασιλικό Ναυτικό. Αμέσως, αφού αποβιβάστηκαν 16 άντρες στην Ταϊτή τον Σεπτέμβριο του 1789, ο Φλέτσερ Κρίστιαν, 8 ακόμη ναύτες, 6 Ταϊτινοί άντρες, 11 γυναίκες και ένα μωρό, απέπλευσαν από το λιμάνι.
Αναζητώντας κάποιο μέρος στο οποίο δεν θα μπορούσαν να εντοπιστούν, και αφότου πέρασαν από τα Φίτζι και τις Νήσους Κουκ, ξανα-ανακάλυψαν τυχαία τις Νήσους Πίτκαιρν, οι οποίες ήταν λανθασμένα τοποθετημένες στους χάρτες της εποχής, και εγκαταστάθηκαν. Για την αποφυγή τυχόν εντοπισμού ή διαφυγής κάποιου κατοίκου, έκαψαν το Μπάουντι στις 23 Ιανουαρίου 1790. Μερικά από τα απομεινάρια του πλοίου είναι εμφανή ακόμη και σήμερα.
Η προσαρμογή του πληρώματος στα Πίτκαιρν ήταν γρήγορη. Το κλίμα ήταν ήπιο και υπήρχε τροφή, νερό και γη για όλους. Ο Φλέτσερ Κρίστιαν ανέλαβε διοικητής της μικρής κοινότητας και ακολούθησε μία πολιτική ισότητας και σεβασμού προς τους Ταϊτινούς.
Μάχη του Λάλα, μια από τις πρώτες νικηφόρες μάχες των επαναστατημένων Ελλήνων στην Πελοπόννησο
Ο Ανδρέα Μεταξάς, επικεφαλής των Επτανησίων στη Μάχη του Λάλα
Μία από τις πρώτες νικηφόρες μάχες των επαναστατημένων Ελλήνων στην Πελοπόννησο.
Το Λάλα είναι χωριό της ορεινής Ηλείας στο όρος Φολόη («Λαλαίος» ο κάτοικος του και «Λαλιώτης» ο καταγόμενος από αυτό). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το κατοικούσαν εξισλαμισμένοι Αλβανοί, οι οποίοι είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος ολόκληρης της Πελοποννήσου με τη μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη που διέθεταν. Κατά γενική ομολογία ήταν τα «καλύτερα ντουφέκια του Μωριά».
Στην αρχή της Επανάστασης του '21, οι Λαλαίοι θεωρήθηκαν απειλή για την πορεία του Αγώνα. Γι' αυτό το λόγο, οι οπλαρχηγοί της Γορτυνίας ίδρυσαν στην ευρύτερη περιοχή στρατόπεδο για να αποτρέψουν τη φυγή τους προς την Τριπολιτσά, την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, η οποία αποτελούσε τον κύριο στόχο των επαναστατών.
Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικρατούσαν δύο απόψεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των Λαλαίων. Οι Επτανήσιοι, οι οποίοι αποτελούσαν την πιο οργανωμένη στρατιωτική δύναμη, ήθελαν να επιτεθούν αμέσως εναντίον τους, ενώ οι ντόπιοι προτιμούσαν να περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία.
Από την πλευρά τους, οι Λαλαίοι προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να διασπάσουν το ελληνικό στρατόπεδο, κυκλοφορώντας φήμες ότι ήταν έτοιμοι να παραδοθούν. Στις 2 Ιουνίου 1821 ο κεφαλλονίτης Παναγής Μεσσάρης τους μετέφερε επιστολή των Επτανησίων αρχηγών Κωνσταντίνου και Ανδρέα Μεταξά, Ευαγγέλη Πανά, Παναγιώτη Στρούζα, Μιχαήλ Κουτουφά και Διονυσίου Σαμπρικού, που τους καλούσαν να καταθέσουν τα όπλα.
Οι Λαλαίοι άρχισαν να κωλυσιεργούν, υποστηρίζοντας ότι την όποια απόφαση θα έπρεπε να πάρουν οι αρχηγοί τους, οι οποίοι απουσίασαν από το χωριό. Τότε οι επαναστάτες αποφάσισαν να δράσουν και να τους επιτεθούν από τρία σημεία, με επικεφαλής τον Γεώργιο Πλαπούτα, τους αδελφούς Μεταξά και τον Γεώργιο Σισίνη.
Από κακό συντονισμό, ο Πλαπούτας επιτέθηκε μόνος του στις 9 Ιουνίου και φυσικά αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά την αντεπίθεση των Λαλαίων. Μέσα στη σύγχυση και τον μεγάλο καύσωνα που επικρατούσε, ο Πλαπούτας άφησε την τελευταία του πνοή. 14 ακόμη Έλληνες έχασαν τη ζωή τους (11 Πελοποννήσιοι και 3 Επτανήσιοι). Αδιευκρίνιστες ήταν οι απώλειες των Λαλαίων.
Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικράτησε σύγχυση και πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να το εγκαταλείψουν. Ο Κολοκοτρώνης αντιλήφθηκε την κατάσταση και έστειλε τον εμπειροπόλεμο Δημήτριο Πλαπούτα, οποίος κατόρθωσε να τους εμψυχώσει. Οι Λαλαίοι αναθάρρησαν και αυτοί, όταν είδαν να καταφθάνουν ενισχύσεις από την Πάτρα στις 11 Ιουνίου. Επικεφαλής 1.000 Τουρκαλβανών ήταν ο Γιουσούφ Πασάς.
Ο Γιουσούφ ήθελε να ξεκαθαρίσει αμέσως την κατάσταση και στις 13 Ιουνίου επιτέθηκε με τους άνδρες του στη θέση Πούσι, όπου ήταν οχυρωμένοι οι Έλληνες. Βασικός του στόχος, να αποσπάσει πρώτα τα κανόνια που διέθεταν οι Επτανήσιοι και στη συνέχεια να τους πετσοκόψει με την ησυχία του.
Η μάχη δόθηκε σώμα με σώμα και η ανδρεία των Ελλήνων ανάγκασε τις δυνάμεις του Γιουσούφ να υποχωρήσουν και μαζί με τους Λαλαίους την επομένη να πάρουν τον δρόμο για την Πάτρα. Οι Έλληνες πολέμησαν γενναία και έχασαν 84 άνδρες (60 Πελοποννήσιοι και 24 Επτανήσιοι). Ανάμεσα στους πολλούς τραυματίες ήταν και ο κεφαλλονίτης Ανδρέας Μεταξάς, κατοπινός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Την ίδια μέρα (14 Ιουνίου) οι επαναστάτες εισήλθαν στο έρημο χωριό και το πυρπόλησαν. Συνολικά, γύρω στα χίλια σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες.
Η νίκη των Ελλήνων σήμανε το τέλος της επιβολής των Λαλαίων στην περιοχή και άνοιξε τον δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς. Από την Πάτρα, όπου κατέφυγαν, αγωνίσθηκαν κατά της επανάστασης ως το τέλος και μετά τη σύσταση του ελληνικού κράτους αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και να εγκατασταθούν ως πρόσφυγες στην περιοχή του Πλαταμώνα της Μακεδονίας και αργότερα στη Βάρνα της Βουλγαρίας.
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου του 1877 με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας και πρώτο πρόεδρο τον Μάρκο Ρενιέρη
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου του 1877 με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας και πρώτο πρόεδρο τον Μάρκο Ρενιέρη. Αποτελεί μέρος του Διεθνούς Κινήματος Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου. Θεωρείται ο μεγαλύτερος μη κυβερνητικός οργανισμός στον ελλαδικό χώρο. Το έργο του είναι σύνθετο και βασίζεται στην άμεση ανταπόκριση και την εθελοντική προσφορά και δράση των πολιτών. Έχει βασικό στόχο την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου σε περιόδους πολέμου και ειρήνης, περιθάλποντας και στηρίζοντας τραυματίες, ασθενείς, ηλικιωμένους, πρόσφυγες, ανθρώπους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και γενικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Εθελοντικά Σώματα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
Σε επίπεδο εθελοντών, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός διαιρείται σε τρία κύρια Σώματα: Το Σώμα Εθελοντών Νοσηλευτικής, το Σώμα Εθελοντών Κοινωνικής Πρόνοιας και το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών. Κάθε Σώμα έχει διαφορετική αρμοδιότητα σε καιρό ειρήνης και πολέμου, καθώς επίσης παρέχει διαφορετική εκπαίδευση στους εθελοντές του. Όλα τα Σώματα συνεργάζονται σε διάφορα επίπεδα, προκειμένου να προάγουν το ανθρωπιστικό έργο του Κινήματος.
Σώμα Εθελοντών Νοσηλευτικής
Ο Τομέας Νοσηλευτικής ιδρύθηκε το 1878 και είναι ο πρώτος και κατά συνέπεια ο παλαιότερος τομέας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Μέσω του Τομέα και από την ίδρυση του έως σήμερα έχουν εκπαιδευτεί 25,000 άτομα, ενώ σε ετήσια βάση εργάζονται περίπου 3,500 εθελοντές σε Πανελλαδικό επίπεδο. Οι εθελοντές του Σώματος, παρέχουν νοσηλευτική φροντίδα σε ηλικιωμένους, σε μοναχικά άτομα ή σε άτομα με κινητικές και πνευματικές αναπηρίες κατ' οίκον ή και στα συνεργαζόμενα δημόσια νοσοκομεία. Προκειμένου να παρέχουν όσο το δυνατόν καλύτερο έργο, οι Εθελοντές Νοσηλευτικής παρακολουθούν εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας 124 ωρών (θεωρία) ενώ είναι υποχρεωτικό να ασκήσουν τις γνώσεις τους παρέχοντας 80 ώρες πρακτικής εκπαίδευσης (κλινική άσκηση) στα προαναφερθέντα πλαίσια.
Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών
Το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών ιδρύθηκε το 1931 και απο το 1932 και μετά ξεκίνησε να επεκτείνεται στην περιφέρεια. Αποτελείται απο 4,500 ενεργά μέλη. Σκοπός τους είναι η κινητοποίηση και παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών και θεομηνιών. Ταυτόχρονα παρέχονται Πρώτες Βοήθειες σε κάθε είδους διοργάνωση, όπως αθλητικοί αγώνες ή υπαίθριες συναυλίες. Στον Τομέα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών υπάγονται:
Η Ομάδα Διάσωσης Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού|Ομάδα Διάσωσης του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
Η Κυνοφιλική Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού|Κυνοφιλική Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης
Η Σχολή Αυτοδυτών - Ναυαγοσωστών Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού|Σχολή Αυτοδυτών - Ναυαγοσωστών
Η Σχολή Εφήβων Σαμαρειτών Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού|Σχολή Εφήβων Σαμαρειτών
Σώμα Εθελοντών Κοινωνικής Πρόνοιας
Ο Τομέας Κοινωνικής πρόνοιας ιδρύθηκε το 1964 και στόχος του είναι η παροχή Κοινωνικών Υπηρεσιών. Όπως και στα άλλα δύο Σώματα, έτσι και στον Τομέα Κοινωνικής Πρόνοιας εργάζονται επαγγελματίες αλλά και εθελοντές.
Σκοπός είναι η μελέτη των κοινωνικών αναγκών της χώρας, όπως και η δημιουργία πλαισίων προκειμένου να προστατευθούν ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.
Ο Τομέας λειτουργεί προγράμματα όπως το Πρόγραμμα Συμβουλευτικής και Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξη Ατόμων και Οικογενειών, και τον Κοινωνικό Ξενώνα Αστέγων.
Οι εθελοντές του Σώματος είναι επίσης εκπαιδευμένοι να παρέχουν τη βοήθεια τους σε έκτακτες ανάγκες όπως φυσικές καταστροφές ή μαζικές αφίξεις πληθυσμού.
Δημόσια Νοσοκομεία
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει ιδρύσει τα εξής δημόσια νοσοκομεία:
Νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας: Ιδρύθηκε το 1921 από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό ως Σανατόριο για τη θεραπεία της φυματίωσης των οστών. Το 1985 εντάσσεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, η κυριότητα του όμως παραμένει στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.
Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν»: Δημιουργήθηκε το 2000 με δαπάνη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και λειτουργεί ως κοινωφελές, μη κερδοσκοπικό ίδρυμα. Το σύνολο των πλεονασμάτων του Ιδρύματος δίνεται στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.
Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Κοργιαλένιο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ: Ιδρύθηκε το 1930 και σήμερα αποτελεί μέρος του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Σημαντικές ημερομηνίες
10 Ιουνίου 1877: Ίδρυση του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
1878: Συγκροτούνται πρόχειρα νοσοκομεία για την περίθαλψη των τραυματιών της Κρητικής Επανάστασης.
1881: Διανέμονται τρόφιμα και ρουχισμός στα θύματα του μεγάλου σεισμού της Χίου.
1897: Ίδρυση νοσοκομείων και περίθαλψη τραυματιών κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου.
1912–1913: Ανοίγουν νοσοκομειακές μονάδες με σκοπό την περίθαλψη των τραυματιών του Βαλκανικού Πολέμου.
1915 (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος): Ιδρύεται η Επιτροπή και το Γραφείο Αιχμαλώτων Πολέμου για αναζήτηση αιχμαλώτων και τραυματιών.
1922: Δημιουργείται το Αρχείο Αναζητήσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού με σκοπό τον εντοπισμό προσφύγων.
1940-1945 (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος): Διανέμονται τρόφιμα και είδη ρουχισμού στα θύματα του πολέμου και της Γερμανικής κατοχής.
Κλείσιμο της ΕΡΤ
Κλείσιμο της ΕΡΤ
Ιστορικό κλεισίματος
Στις 11 Ιουνίου 2013, ο αρμόδιος Υπουργός Τύπου και Μέσων Ενημέρωσης, και κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, ανακοίνωσε πως τα μεσάνυχτα της ιδίας μέρας, η ΕΡΤ θα έκλεινε οριστικά και οι περίπου 2.656 εργαζόμενοι της θα απολύονταν. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του ύστερα από κάποιο σύντομο αλλά αόριστο χρονικό διάστημα θα λειτουργούσε ένας νέος δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας με προσωπικό κάτω των 1.000 ατόμων.
Η ΕΡΤ διαλύθηκε με κοινή υπουργική απόφαση που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 14B του νόμου 3429/2005 (σχετικά με τη λύση, συγχώνευση και αναδιάρθρωση των δημοσίων επιχειρήσεων) όπως τροποποιήθηκε με το επείγον κυβερνητικό Νομοθετικό Διάταγμα (ΦΕΚ 139/11.6.2013, Τεύχος A'). Παρά το τρέξιμο ενός πλεονάσματος του προϋπολογισμού χάρη στο ανταποδοτικό τέλος, σε τηλεοπτική του δήλωση, ο Κεδίκογλου, χαρακτήρισε την ΕΡΤ ως ένα «καταφύγιο των αποβλήτων» που κόστιζε περισσότερο και είχε λιγότερους θεατές από τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης.
Λίγο πριν τα ξημερώματα της 12ης Ιουνίου διεκόπη η εκπομπή σήματος από τις ραδιοτηλεοπτικές κεραίες σε όλη την Ελλάδα, με την επέμβαση των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης (ΜΑΤ) σε κάποιους πομπούς. Το αναλογικό σήμα διεκόπη τις 22:54, το ψηφιακό στις 23:12 και το ραδιοφωνικό στις 23:22. Μαζί διεκόπη το σήμα και άλλων καναλιών που χρησιμοποιούσαν τους ίδιους αναμεταδότες. Χρησιμοποιώντας τις δορυφορικές υπηρεσίες, κάποια γραφεία και άλλους χώρους που δεν είχαν κλείσει ακόμα, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ συνέχισαν τις εκπομπές τους μέσω διαδικτύου. Με τη σειρά της η πολιτεία, η οποία είχε ήδη αναλάβει τη διαχείριση της ΕΡΤ, ζήτησε την παύση αναμετάδοσης του τηλεοπτικού προγράμματος της ΕΡΤ από τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τους παρόχους Διαδικτύου, λόγω του ότι αυτό δεν ήταν νόμιμο και αδειοδοτημένο.
Στις 12 Ιουνίου 2013 οι επίσημες ιστοσελίδες ert.gr, ert3.gr και voiceofgreece.gr αφαιρέθηκαν από το Ελληνικό διαδικτυακό μητρώο. Άλλα περιουσιακά στοιχεία και ιστοσελίδες που κατοχυρώθηκαν από την ΕΡΤ βρισκόντουσαν σε κίνδυνο να κλείσουν (επειδή οι υπεύθυνοι αποφάσισαν την ακύρωση και αλλαγή της διεύθυνσης επικοινωνίας) και ιδίως οι επίσημες σελίδες στο Facebook και στο Twitter. Η ΕΡΤ LIVE άρχισε να αναμεταδίδεται από άλλους διαδικτυακούς τόπους και ιστολόγια.
Αντιδράσεις
Το κλείσιμο της ΕΡΤ πυροδότησε κύμα διαμαρτυριών και αντιδράσεων σε όλη την Ελλάδα, με πολίτες να συγκεντρώνονται έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης όλο το βράδυ, ενώ η ΕΣΗΕΑ, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ κατήλθαν σε 24ωρη απεργία. Κύμα αντιδράσεων όμως προκλήθηκε και στο εξωτερικό με την απαρχή της τηλεοπτικής κάλυψης των γεγονότων στο Ραδιομέγαρο της Μεσογείων από ξένα τηλεοπτικά δίκτυα. Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) έσπευσε να επικρίνει το κλείσιμο της ΕΡΤ, εκδίδοντας μια ανακοίνωση όπου εξέφραζε «βαθιά απογοήτευση εκ μέρους ολόκληρων των δημόσιων μέσων ενημέρωσης της Ευρώπης» και κάλεσε τον πρωθυπουργό να ανατρέψει την απόφαση.
Παρά την ανακοίνωση του κλεισίματος του φορέα, η πλειοψηφία των εργαζόμενων της ΕΡΤ επέστρεψαν στην εργασία τους. Μετά το κλείσιμο των πομπών και της ιστοσελίδας της ΕΡΤ, οι μεταδόσεις των εκπομπών συνεχίστηκαν μέσω δορυφόρου με εξοπλισμό της EBU. Η EBU παραχώρησε επίσης συχνότητα για την παροχή συνεχούς ροής (live streaming) στο διαδίκτυο της εκπομπής της ΕΡΤ. Επιπλέον οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ξανάνοιξαν τους αναλογικούς πομπούς στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος έτσι ώστε να συνεχίζει να εκπέμπει το πρόγραμμά της.
Στις 21 Ιουνίου 2013, η Δημοκρατική Αριστερά, ο τότε τρίτος κυβερνητικός εταίρος, αποχώρησε από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ επικαλούμενη ως αιτία τον τρόπο που επέλεξε η κυβέρνηση για την αναδιοργάνωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Συμβούλιο της Επικρατείας και Δημόσια Τηλεόραση
Στις 12 Ιουνίου 2013, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον φορέα που θα αντικαθιστούσε την ΕΡΤ, τη Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση (ΝΕΡΙΤ). Πέντε μέρες αργότερα, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε το κλείσιμο της ΕΡΤ νόμιμο αλλά παράλληλα απαίτησε τη διαρκή λειτουργία δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα για το χρονικό διάστημα έως και τη σύσταση και τη λειτουργία νέου φορέα. Προκειμένου να μην επαναλειτουργήσει την ΕΡΤ, η κυβέρνηση δημιούργησε έναν προσωρινό φορέα, τη Δημόσια Τηλεόραση, ο οποίος υπαγόταν στο Υπουργείο Οικονομικών που είχε αναλάβει τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων και την εκκαθάριση της ΕΡΤ. Ο φορέας αυτός ξεκίνησε την πειραματική του λειτουργία στις 10 Ιουλίου του 2013.
Συνέχιση λειτουργίας προγραμμάτων και εκκένωση του Ραδιομέγαρου
Η πλειοψηφία των εργαζομένων αρνήθηκε να εγκαταλείψει το κτίριο της ΕΡΤ και συνέχισε την εκπομπή ραδιοφωνικού, τηλεοπτικού] και διαδικτυακού προγράμματος. Στις 24 Οκτωβρίου 2013 η EBU σταμάτησε να αναμεταδίδει το πρόγραμμα της ΕΡΤ μέσα από τους δορυφόρους της, γεγονός που επηρέασε την επίγεια αναμετάδοση σε κάποια μέρη της Ελλάδας. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 7 Νοεμβρίου 2013 τα ΜΑΤ και με παρουσία εισαγγελέα εισέβαλαν στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, το εκκένωσαν και προσήγαγαν τέσσερις εργαζόμενους.[20] Με τον τρόπο αυτό έβαλαν τέλος στην επί πέντε μήνες εκπομπή ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού προγράμματος από το Ραδιομέγαρο, ωστόσο όχι από την ΕΤ3 και άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ακολούθησαν συμπλοκές και περιορισμένη χρήση δακρυγόνων έξω από το κτήριο στην οδό Μεσογείων όπου συγκεντρώθηκε κόσμος μετά από κάλεσμα των εργαζομένων.
Μια μειοψηφία των εργαζόμενων της ΕΡΤ συνέχισε τη μετάδοση προγραμμάτων μέσα από το εγχείρημα της ΕΡΤ Open, ενώ άλλοι εντάχθηκαν στη ΝΕΡΙΤ.
Επαναλειτουργία της ΕΡΤ
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, τα δύο κόμματα που σχημάτισαν την κυβέρνηση συνεργασίας η οποία προέκυψε από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 είχαν στο πρόγραμμά τους και την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Στις 28 Απριλίου του 2015, υπερψηφίστηκε κατά πλειοψηφία το σχετικό νομοσχέδιο.[22] Το νομοσχέδιο προβλέπει την επαναλειτουργία όλων των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών της ΕΡΤ και του περιοδικού Ραδιοτηλεόραση, ενώ το μέγιστο προβλεπόμενο προσωπικό της είναι 2.500.[23].Έτσι, η ΕΡΤ επανήλθε μαζί με τα κανάλια: ΕΡΤ 1, ΕΡΤ 2 και ΕΡΤ HD και με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς: Πρώτο Πρόγραμμα, Δεύτερο Πρόγραμμα, Τρίτο Πρόγραμμα, Kosmos 93.6, ΕΡΑ Σπορ, Η Φωνή της Ελλάδας, Ρ/Σ Μακεδονίας της ΕΡΤ3 (102 FM, 95.8 FM) και τους 19 περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της στις 11 Ιουνίου 2015 με ανανεωμένο πρόγραμμα, ενώ το τρίτο κανάλι της ΕΡΤ, η ΕΡΤ 3, η οποία δε σταμάτησε να εκπέμπει από την ημέρα του κλεισίματος του φορέα στις 11 Ιουνίου του 2013 από την τότε κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά-Ευάγγελου Βενιζέλου & Φώτη Κουβέλη, ενώ η τότε ΕΤ3 (σήμερα: ΕΡΤ3) συνέχισε τη λειτουργία της από το εγχείρημα της ΕΡΤ Open, επανήλθε στις πανελλαδικές συχνότητες της ΕΡΤ κι αυτή με νέο πρόγραμμα, στις 29 Ιουνίου 2015.
Σώμα Ελληνίδων Προσκόπων, το οποίο αργότερα θα μετονομαστεί σε Σώμα Ελληνίδων Οδηγών
Σώμα Ελληνίδων Προσκόπων,
το οποίο αργότερα
θα μετονομαστεί σε Σώμα Ελληνίδων Οδηγών
Η Προσκοπική Κίνηση είχε ήδη εδραιωθεί στην κοινή γνώμη σαν θεσμός εθνικός και παιδαγωγικός. 'Aρχισαν μάλιστα να χορηγούνται και δωρεές ομογενών για την κάλυψη των αναγκών του Σώματος, σε ενίσχυση του οποίου ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος παραχώρησε το σημαντικό τότε ποσό των 8.355,20 δραχμών, το οποίο του είχαν στείλει ομογενείς της Αιγύπτου για να το διαθέσει κατά βούληση.
Την πρώτη εκείνη δωρεά του Βενιζέλου ακολούθησαν και άλλες, γενναιότερες το 1914 και 1915. Την τελευταία μάλιστα συνόδευε και φωτογραφία του Κρητικού πολιτικού με την ευχή «Αίεν Αριστεύειν» η οποία από τότε ακολουθεί το έμβλημα των Ελλήνων Προσκόπων μαζί με το ρητό «'Eσο 'Eτοιμος».
Χάρη στη γενναιοδωρία αυτή άρχισαν να ιδρύονται προσκοπικές Ομάδες στην Κρήτη και άλλες επαρχίες της Ελλάδας. Η πρώτη ομαδική κατασκήνωση έγινε στο δάσος της Μαγκουφάνας, δίπλα στο Μαρούσι, τον Ιούνιο του 1912.
Οι μεγάλες αυτές ετήσιες κατασκηνώσεις συνεχίστηκαν από τότε τακτικότατα, με όλο και περισσότερους κατασκηνωτές, καλύτερες σε οργάνωση και εφόδια και πολλαπλασιάστηκαν από χρόνο σε χρόνο και στις επαρχίες. Πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι οι κατασκηνώσεις του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων χρησίμευσαν σαν πρότυπο για τις κατασκηνώσεις άλλων οργανώσεων παιδείας και πρόνοιας που δημιουργήθηκαν αργότερα.
Για πολλά χρόνια δε, χρησιμοποιούνταν προσκοπικά στελέχη για την οργάνωση και διοίκησή τους.
Τον Μάϊο του 1914 έλαβε χώρα η πρώτη επίδειξη των Προσκόπων στο Παναθηναϊκό Στάδιο, παρουσία του πρωθυπουργού, των αρχών και 20.000 θεατών που επευφημούσαν τους Προσκόπους. Οι εισπράξεις της επίδειξης διατέθηκαν προς τους αγωνιστές και τα θύματα του Βορειηπειρωτικού αγώνα.
Κατά την επίδειξη εκείνη εμφανίστηκαν για πρώτη φορά και οι Ελληνίδες Πρόσκοποι των οποίων οι πρώτες Ομάδες οργανώθηκαν στο Λύκειο Η. Κωνσταντινίδου το 1913. Το Σώμα Ελληνίδων Προσκόπων ιδρύθηκε επίσημα το 1915 από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων στο οποίο και υπαγόταν αρχικά.
Διαλύθηκε όμως τον επόμενο χρόνο (1916) για να ανασυσταθεί σαν ανεξάρτητη του ΣΕΠ κίνηση, πράγμα το οποίο πραγματοποιήθηκε 16 χρόνια αργότερα. Το 1932 ιδρύεται το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών συνεχίζοντας την προσκοπική παράδοση μεταξύ των νεαρών Ελληνίδων. Με την πάροδο των χρόνων ο Προσκοπισμός διαδίδεται σε όλη τη χώρα με ρυθμό σχετικά περιορισμένο και χωρίς πολλά έμπειρα στελέχη. Οργανώνεται τότε στην Αθήνα η εκπαίδευση των Βαθμοφόρων και οι πολύμορφες δράσεις και εκδηλώσεις των Προσκόπων επεκτείνονται. Το 1916 ιδρύεται από τους Προσκόπους Σώμα Επίκουρων Νοσοκόμων και Τραυματιοφορέων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Οι Πρόσκοποι προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στην επιδημία της χολέρας στην Κέρκυρα και στις συγκρούσεις με τα συμμαχικά αγήματα του Νοεμβρίου 1916.
Κατά την καταστρεπτική πυρκαϊά της Θεσσαλονίκης, το 1917, οι Πρόσκοποι των εκεί Ομάδων έδειξαν ηρωισμό και αυτοθυσία, τρέχοντας πρώτοι στις καιγόμενες συνοικίες όπου με κίνδυνο της ζωής τους, ανέσερναν τα θύματα και τα πυρομαχικά μέσα από τις φλόγες και παρείχαν πρώτες βοήθειες. Μετά από λίγο έφτασαν άλλοι 120 Πρόσκοποι από την Αθήνα και τον Πειραιά, οι οποίοι με αφάνταστο ζήλο και αντοχή ανέλαβαν την περίθαλψη, τροφοδοσία, περισυλλογή των θυμάτων ως και την εκκαθάριση των ερειπίων.
Στο πολεμικό μέτωπο της Μακεδονίας, Πρόσκοποι υπηρετούν σαν τραυματιοφορείς και συνοδεύουν τραυματίες στα Νοσοκομεία. 'Eλληνες Ναυτοπρόσκοποι εκτελούν καθήκοντα ακτοφυλάκων, στην άμυνα του Σαρωνικού. Για τις υπηρεσίες αυτές απονεμήθηκε στην Σημαία του ΣΕΠ το Διασυμμαχικό Μετάλλιο της Νίκης.
Εν τω μεταξύ συμπληρώνεται νομοθετικά και διοικητικά η οργάνωση του Σώματος σε Αθήνα και επαρχία. Η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει με το Νόμο 1066/1917 το βασικό καταστατικό του ΣΕΠ.
Πρόσκοποι χρησιμοποιούνται στην απογραφή του πληθυσμού, σε φιλανθρωπικούς εράνους σαν όργανα πλέον και συμπαραστάτες της κοινωνίας και του Κράτους, σε κάθε έργο για το οποίο τους κρίνει ικανούς η κοινωνία και οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές.
Ο Κ. Μελάς αναλαμβάνει το 1919 την πρώτη προσπάθεια ίδρυσης του Κλάδου Λυκοπούλων με το όνομα «Μαθητευόμενοι Πρόσκοποι» για τα παιδιά 8-11 χρόνων. Η προσπάθεια διακόπτεται μετά από ένα χρόνο, επαναλαμβάνεται όμως το 1922 στο Κάϊρο από τον Δ. Σολομωνίδη και το 1931 στην Αθήνα από τον Αλ. Σαράτσογλου. Ο καταστρεπτικός σεισμός της Κορίνθου τον Απρίλιο του 1929 βρήκε τους Προσκόπους στο πλευρό των αρχών και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη διάσωση και περίθαλψη των θυμάτων. Σε αναγνώριση των σημαντικών αυτών υπηρεσιών, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός απένειμε στη Σημαία του ΣΕΠ ειδικό μετάλλιο.
Πολύτιμες υπηρεσίες προσέφεραν οι Πρόσκοποι και κατά τους σεισμούς οι οποίοι έπληξαν τους κατοίκους της Χαλκιδικής το 1933.
Περισσότερα Άρθρα...
- Σφαγή του Διστόμου, έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο μια εκ των ειδεχθέστερων σφαγών αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις
- Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών
- Ευγενίδειο Πλανητάριο, είναι μέρος του Ιδρύματος Ευγενίδου το οποίο δημιουργήθηκε με την διαθήκη του αείμνηστου εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη
- Α΄ Σταυροφορία, ήταν η πρώτη από μία σειρά σταυροφοριών που προσπάθησαν να ανακαταλάβουν τους Αγίους Τόπους