DIASKEDASI.INFO

Τώνης Μαρούδας

Ο Τώνης Μαρούδας ήταν Έλληνας τραγουδιστής και συνθέτης του ελαφρού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στην πλατεία Ομονοίας στην Πάτρα στις 17 Μαρτίου 1920 και από πολύ μικρή ηλικία αναγκάστηκε να δουλέψει όταν έμεινε ορφανός από πατέρα. Εξαιτίας της οικονομικών προβλημάτων δεν κατάφερε να βγάλει το δημοτικό.

Παρ όλα αυτά έμαθε μόνος του να γράφει και να διαβάζει, αλλά να μιλάει και άπταιστα γαλλικά. 18 ετών έφυγε για την Αθήνα και το 1937 έβγαλε τον πρώτο του δίσκο.

Μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το τραγούδι Τι΄ναι αυτό που το λένε αγάπη το οποίο τραγούδησε μαζί με την Σοφία Λόρεν για την ταινία "Το παιδί και το δελφίνι", ο δίσκος πούλησε πάνω από 2.500.000 δίσκους παγκοσμίως.

Το 1961 κέρδισε το Δ΄βραβείο στο φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης με το τραγούδι Γεράματα.

Πέθανε στις 22 Ιουλίου 1988 από καρκίνο.

Ήταν παντρεμένος με την Ερασμία και είχαν δυο γιους τον Τάκη και τον Μιχάλη. Από το 2009 ο Δήμος Πατρέων διοργανώνει προς τιμήν του εκδηλώσεις, τα Μαρούδεια - τι 'ναι αυτό που το λένε αγάπη με τριήμερες εκδηλώσεις.

Τώνης Μαρούδας (Ερμηνευτής): ΕΔΩ

Τόνυ Μαρούδας (Συνθέτης): ΕΔΩ

Αγία Μαρκέλλα η Παρθενομάρτυς η Χιοπολίτιδα

Kαν αγνοώμεν πάντες ημείς Mαρκέλλα,
Aθλήσεως σης, Xριστός οίδε τον τρόπον.

Βιογραφία
Ανάμεσα στους πολυάριθμους Αγίους, που κοσμούν το τοπικό αγιολόγιο και τη μακρόχρονη εκκλησιαστική ιστορία του μυροβόλου νησιού της Χίου είναι και η Αγία παρθενομάρτυς Μαρκέλλα, που αποτελεί το ευλαβικό καύχημα των απανταχού της Γης Χίων και τον πολύτιμο πνευματικό θησαυρό για χιλιάδες προσκυνητές, που συρρέουν στον τόπο του μαρτυρίου της για να αποδώσουν τον οφειλόμενο σεβασμό στο μεγαλείο και τον ηρωισμό της, αλλά και για να ζητήσουν τη θαυματουργική της χάρη για την επίλυση σωματικών και ψυχικών ασθενειών.

Η Αγία Μαρκέλλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βολισσό, στο ιστορικό αυτό κεφαλοχώρι της βορειοδυτικής Χίου. Για τον χρόνο της γέννησης, της ζωής και του μαρτυρίου της Αγίας υπάρχει σύγχυση και ασάφεια μεταξύ των βιογράφων. Σύμφωνα με τον βιογράφο της, Όσιο Νικηφόρο τον Χίο (βλέπε 1 Μαΐου), η Αγία Μαρκέλλα έζησε και ήκμασε περί το 1500 μ.Χ. Ο πατέρας της ήταν ειδωλολάτρης και η χριστιανή μητέρα της απεβίωσε σε νεαρά ηλικία. Η Μαρκέλλα διακρίθηκε από νωρίς για τη βαθιά της πίστη και αγάπη στον Χριστό, την καλοσύνη και αγνότητά της, τη σεμνότητα και την ευγένεια της ψυχής της. Προικισμένη με θεϊκή σοφία και αμέτρητα ψυχικά χαρίσματα επικοινωνούσε αδιάκοπα με τον Θεό. Αυτόν τον «επίγειο άγγελο» φθόνησε ο εωσφόρος και θέλησε να την πολεμήσει με κάθε μέσο.

Έτσι ο ειδωλολάτρης και σκληρόκαρδος πατέρας της άρχισε να επιθυμεί ερωτικά την ίδια του την κόρη και να νιώθει προς αυτή μία αστείρευτη σαρκική επιθυμία. Όταν η Μαρκέλλα διαπίστωσε τον αναίσχυντο χαρακτήρα του σαρκολάτρη πατέρα της, εγκατέλειψε το πατρικό σπίτι και αναζήτησε καταφύγιο στα βουνά της περιοχής. Τότε ο πατέρας της κινούμενος από τις κτηνώδεις ορέξεις του και με απερίγραπτη μανία άρχισε να ψάχνει να βρει τη νεαρή και όμορφη Μαρκέλλα. Τότε η δύστυχη και έντρομη κόρη προσπάθησε να προστατευθεί και να σώσει την τιμιότητά της. Μία μεγάλη βάτος αποτέλεσε το ασφαλές καταφύγιο της Αγίας. Ένας βοσκός όμως αντιλήφθηκε τη Μαρκέλλα και υπέδειξε τη βάτο στον μανιακό πατέρα της. Τότε ο πατέρας έβαλε φωτιά στη βάτο για να την αναγκάσει να βγει έξω από αυτή. Η Μαρκέλλα κατάφερε και βρήκε διέξοδο και έτσι γλίτωσε από τα χέρια του σαρκολάτρη πατέρα της. Στη συνέχεια άρχισε να τρέχει πάνω στις πέτρες και τα βράχια, αλλά ο πατέρας της βλέποντας τη δυσκολία να την φτάσει, αποφάσισε να τη σημαδέψει με το τόξο του και έτσι εκτόξευσε προς αυτή ένα βέλος. Η Αγία πληγώθηκε και το αγνό της αίμα πότισε τα βράχια. Παρόλα αυτά δεν έχασε την ψυχική της δύναμη και συνέχισε να τρέχει. Οι σωματικές της δυνάμεις άρχισαν όμως να την εγκαταλείπουν και κάποια στιγμή έπεσε κάτω ταλαιπωρημένη και πληγωμένη. Η βαθιά και ακλόνητη πίστη της την βοήθησε να βρει τη σωτήρια λύση. Με τα μάτια στραμμένα στον Ουράνιο Νυμφίο προσευχήθηκε και Του ζήτησε να σχίσει τον βράχο και να την κρύψει μέσα. Η παράκληση της Αγίας έγινε πραγματικότητα και έτσι ο βράχος σχίστηκε και δέχτηκε το σώμα της ενάρετης Μαρκέλλας μέχρι το στήθος. Ο σαρκολάτρης πατέρας φτάνοντας στον τόπο και βλέποντας το παράδοξο αυτό θαύμα, οργίστηκε ακόμη περισσότερο και έκοψε με ένα μαχαίρι τους μαστούς της και τους πέταξε στο βουνό. Στη συνέχεια αποκεφάλισε την κόρη του και πέταξε την κεφαλή της στη θάλασσα. Σύμφωνα με την παράδοση μία ασυνήθιστη λάμψη άρχισε να εκπέμπεται από την κεφαλή της Αγίας, που στέφθηκε με τον ουράνιο και άφθαρτο στέφανο της άθλησης και της θεϊκής δόξας.

Ο σχισμένος βράχος, που δέχτηκε το μαρτυρικό σώμα της Αγίας, αποτελεί μέχρι σήμερα για τους προσκυνητές σημείο ευλαβικής αναφοράς και πηγή ιαμάτων, αφού όσοι προσεύχονται με πίστη, παρατηρούν τον ερυθρό χρωματισμό των βράχων και το νερό να ατμίζει. Αναρίθμητα είναι τα θαύματα, που με τη χάρη του Θεού, έχει επιτελέσει η Αγία Μαρκέλλα από την εποχή του μαρτυρίου της έως τις ημέρες μας, ενώ μάρτυρες θαυμαστών σημείων έγιναν λαμπρές πνευματικές φυσιογνωμίες της Εκκλησίας μας, όπως Άγιος Μακάριος ο Νοταράς Επίσκοπος Κορίνθου (βλέπε 17 Απριλίου), ο Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως (βλέπε 9 Νοεμβρίου) και ο βιογράφος και συντάκτης της Ακολουθίας της Αγίας, Όσιος Νικηφόρος ο Χίος (βλέπε 1 Μαΐου), οι οποίοι συχνά προσέρχονταν στον τόπο του μαρτυρίου της Αγίας για να προσευχηθούν. Η μνήμη της Αγίας παρθενομάρτυρος Μαρκέλλας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Ιουλίου και λαμπρά πανήγυρις λαμβάνει χώρα στον φερώνυμο ιερό ναό της Αγίας, που βρίσκεται επί της αμμώδους παραλίας στον ομώνυμο όρμο της Βολισσού και αποτελεί παγχιακό, αλλά και πανελλήνιο προσκύνημα.

Η φιλοπατρία των απανταχού της Γης ευρισκομένων Χίων, αλλά και τα αναρίθμητα θαύματα της Αγίας οδήγησαν στην ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματι της πολυάθλου και ενδόξου παρθενομάρτυρος της Χίου. Έτσι η συνοικία του Βοτανικού στην Αθήνα κοσμείται με ενοριακό ναό της Αγίας Μαρκέλλας, ενώ τα τελευταία χρόνια ανεγέρθηκε περικαλλές παρεκκλήσιο στο όνομα της Αγίας και στην περιοχή της Κάτω Κηφισιάς. Γραφικά παρεκκλήσια επ’ ονόματί της έχουν καταγραφεί στις Σπέτσες, την Άνδρο, τη Μήλο, τη Σαντορίνη και τη Σάμο.

Αγία Μαρία Μαγδαληνή

Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ήταν μια νέα γυναίκα και μαζί με άλλες ακολουθούσαν τον Ιησού και τους αποστόλους και βοηθούσαν στο έργο τους με κάθε δυνατό τρόπο. Η καταγωγή της ήταν από τα Μάγδαλα, μια μικρή πόλη στα δυτικά της λίμνης Γεννησαρέτ και νότια της πεδιάδας της Γαλιλαίας.

Αναγνωρίζεται ως Αγία από την Ορθόδοξη, την Καθολική, την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή και η εσφαλμένη ταύτιση της με την πόρνη του Λκ. 7:37-38.
Καταρχάς θα πρέπει να διαχωριστούν μερικές αναφορές των ευαγγελίων, οι οποίες είναι:
κατά Ματθαίον: 27:56,61 / 28:1–11
κατά Μάρκον: 15:40,47 / 16:1,9
κατά Λουκάν: 8:2,3 / 24:1–12
κατά Ιωάννην: 19:25 / 20:1, 2, 11–18
Οι τρεις διηγήσεις από αυτές (Μκ. 14:3-9, Μτ. 26:6-13 και Ιω. 12:1-11) αναφέρονται στο ίδιο γεγονός, με τη διαφορά ότι το εκθέτουν με περισσότερες ή λιγότερες λεπτομέρειες. Πρόκειται για την άλειψη Του Ιησού με μύρο από κάποια γυναίκα στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού στη Βηθανία. Το γεγονός αυτό, ο Ιωάννης το τοποθετεί "προ εξ ημερών του Πάσχα", και προσδιορίζει τη γυναίκα: είναι η Αγία Μαρία (η αδελφή του Αγίου Λαζάρου) τον οποίο ανέστησε Ο Ιησούς. Φυσικά σε καμιά περίπτωση η Μαρία αυτή δεν είναι η Μαγδαληνή.
Αντιθέτως, η διήγηση του Λουκά στην περικοπή 7:36-50 είναι αναφορά που έλαβε χώρα στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου και αναφέρει μία μετανοημένη ιερόδουλη που μύρωσε το κεφάλι και τα πόδια Του Ιησού. Τα Ευαγγέλια δεν μας παραδίδουν το όνομα αυτής της γυναίκας, ούτε σε κανένα άλλο σημείο τους, διασώζεται κάποια νύξη για το όνομα της άγνωστης αυτής γυναίκας. Πρόκειται προφανώς για διαφορετικό γεγονός, με διαφορετικό πρωταγωνιστικό πρόσωπο, που συνέβη πολύ πριν από το πάθος Του Ιησού.

Για την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή αναφέρεται ότι
(α) από την τελευταία έβγαλε Ο Χριστός «επτά δαιμόνια» (και εσφαλμένα θεωρήθηκε ότι προέρχονταν από πορνεία, ενώ η Αγία Γραφή και οι Πατέρες της Εκκλησίας εννοούν έτσι τα πάθη της ψυχής που αντιτίθενται στο Πνεύμα Του Θεού),
(β) μύρωσε με τις άλλες μυροφόρες το άπνουν σώμα Του Ιησού (και εσφαλμένα ταυτίστηκε με την ανώνυμη ιερόδουλη που μύρωσε το κεφάλι και τα πόδια Του Ιησού στο σπίτι του Σίμωνα),
(γ) πέφτει και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ως Μυροφόρος στα πόδια Του Ιησού, αμέσως μετά την Ανάστασή Του (και εσφαλμένα ταυτίστηκε με την ανώνυμη πόρνη που μύρωσε τα πόδια Του Ιησού στο σπίτι του Σίμωνα).
Κατά την ορθόδοξη εκκλησία είναι κατασυκοφάντηση και βλάσφημος λόγος ε­ναντίον της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής η ταύτι­σή της με την αμαρτωλή γυναίκα του Ευαγγελίου. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσό­στομος ερμηνεύοντας τα άγια Ευαγγέλια, ερευνά και διευκρινίζει ποιες και πόσες ήταν οι γυναίκες που ά­λειψαν με μύρα την κεφαλήν και τα πόδια Του Κυρίου και ουδεμία σχέση έχουν με την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει γράψει και λόγους με θέμα την πόρνη γυναίκα που μετανόησε και η οποία είναι ένα πρόσωπο άγνωστο και ανώνυμο.

Πώς δημιουργήθηκε αυτή η πλάνη και αυτή η σύγχυση γύρω από το πρόσωπο της Αγίας Μα­ρίας της Μαγδαληνής; Η σύγχυση αυτή προήλθε από την Δύση και είναι μια διαφορετική εκτίμηση των κειμένων. «Συγχέεται συνήθως, μάλιστα δε εις την Δύσιν, και κακώς ταυτίζεται η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή μετά της αμαρτω­λού γυναικός, η οποία στην οικία του Φαρισαίου Σίμωνος άλειψε τα πόδια Του Ιησού με μύρα». Η αναφερόμενη από διαφόρους συγγραφείς, παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ότι η μετανοημένη ιερόδουλη που μύρωσε Τον Ιησού, ταυτίζεται με τη Μαγδαληνή, δεν μαρτυρείται από τις ιερές πηγές.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αντίθετη θέση για την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή. Η ίδια υπήρξε δια βίου παρθένος. Και η καθαρότητα της ψυχής της φαινόταν όπως μέσα από καθαρό κρύσταλλο (Μοδέστου, αρχιεπισκ. Ιεροσολύμων «Εις τας Μυροφόρους» εκ της Βιβλιοθήκης Φωτίου, αρχιεπισκόπου Κων/πόλεως και Ρ.G. 104, 244). Οι Πατέρες της Εκκλησίας, αρχής γενομένης από τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, την εκτιμούν βαθύτατα).

Υπάρχει και εσφαλμένη ταύτιση της Αγίας Μαρίας (της αδελφής του Αγίου Λαζάρου):
(α) ο κοινός για πρώτη φορά εορτασμός από τη Δυτική Εκκλησία, στις 4 Μαϊου, της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του Αγίου Λαζάρου από την Κύπρο και της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής από την Έφεσο, είχε ως αποτέλεσμα στη Δύση να θεωρηθεί η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή το ίδιο πρόσωπο με την αδελφή του Αγίου Λαζάρου, την Αγία Μαρία.
(β) Επίσης επειδή η Αγία Μαρία (η αδελφή του Αγίου Λαζάρου) μύρωσε Τον Ιησού στο σπίτι κάποιου Σίμωνα, οδήγησε στην εσφαλμένη ταύτιση της με την ανώνυμη μετανοημένη.

Οι αναφορές των ευαγγελίων στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή
Σύμφωνα με τα ευαγγέλια, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ήταν μία από τις πολλές ακολούθους που ευεργετήθηκαν από Τον Ιησού και ίσως, όπως οι μαθητές, έτσι κι εκείνες, κατά καιρούς εγκατέλειπαν τα σπίτια και τους συγγενείς τους για να υπηρετήσουν το ιεραποστολικό έργο Του Ιησού (ο Ματθαίος μάλιστα, εισάγει το όνομά της για πρώτη φορά στο χωρίο 27:56 σαν να ήταν κάποιο γνωστό πρόσωπο παρόλο που δεν την είχε μνημονεύσει πάλι μέχρι τότε).

Βλέπουμε, συγκεκριμένα, μερικές από τις γυναίκες που κατάγονταν από τα μέρη της Γαλιλαίας, να βρίσκονται στα νότια της Ιουδαίας και στην πόλη των Ιεροσολύμων ακόμη, και να βοηθούν το έργο Του Ιησού (Λκ. 23:56). Ο ευαγγελιστής Λουκάς υπογραμμίζει μερικές φορές, ότι ολόκληρο σχεδόν το ιεραποστολικό έργο το συντηρούσαν οικονομικά πολλές από τις "μαθήτριες" αυτές, διαθέτοντας προφανώς τα οικονομικά μέσα "εκ των υπαρχόντων αυταίς", για τη συντήρηση, μετακίνηση και διαμονή της συνοδείας Του Ιησού (Λκ. 8:3).

Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή είναι εκείνη από την οποία Ο Ιησούς διώχνει επτά δαιμόνια (Μκ 16:9), δηλ. "πολλά" καθώς αυτή ήταν η συνήθης χρήση του αριθμού επτά από τους εβραίους.
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με την Μαρία Ιωσή παρακολούθησαν την ταφή Του Ιησού από τον Ιωσήφ Αριμαθαίας (Μκ. 15:47).
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με άλλες ακολούθους Του Ιησού, βρίσκεται στο Γολγοθά την ώρα της σταύρωσης (Μτ. 27:56).
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ήταν από τους πρώτους που είδαν ότι η πέτρα του τάφου Του Ιησού είχε μετακινηθεί (Μτ 28:1-2).
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή έτρεξε με τις υπόλοιπες γυναίκες να πει στους μαθητές ότι το σώμα Του Ιησού έλειπε αλλά εκείνοι δεν το πίστεψαν (Λκ. 24:10).
Ο αναστημένος Ιησούς (Μκ. 16:9) εμφανίστηκε πρώτα Στην Υπεραγία Θεοτόκο και στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή.
Διαβάζοντας τα εκτεθέντα κομμάτια της Αγίας Γραφής, τα οποία σημειωτέον δεν είναι και λίγα, πουθενά μα πουθενά δεν φαίνεται έστω και η παραμικρή νύξη για κάτι το ανάρμοστο ή ανήθικο για το πρόσωπο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Μεγάλη τιμή για την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή να αξιωθεί να δει Τον Κύριο, πρώτη μετά Την Υπεραγία Θεοτόκο. Μεγάλη τιμή να μιλήσει μαζί Του, μετά Την Υπεραγία Θεοτόκο και να την στείλει στους Αποστόλους, να μάθουν και αυτοί την χαρμόσυνη είδηση. Έγινε έτσι η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή Απόστολος των Αποστόλων, κήρυκας των Μαθητών, Ευαγγελίστρια των Ευαγγελιστών. Ο Χριστός την διάλεξε γι' αυτήν την υψηλή διακονία και αποστολή. Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή έχει μία ξεχωριστή θέση μέσα στις Μυροφόρες και Μαθήτριες. Βλέπουμε ότι και οι τέσσερις Ευαγγελιστές την αναφέρουν πρώτη από όλες τις άλλες Μυροφόρες.

Η Μαγδαληνή της απόκρυφης παράδοσης
Σύντομες αναφορές στο πρόσωπο της Μαρίας Μαγδαληνής που δεν ξεφεύγουν όμως από το περιεχόμενο των "κανονικών" ευαγγελίων συναντάμε στα:
Απόκρυφη "Επιστολή Τιβερίου προς Πιλάτο" κείμενο στα ελληνικά του 11ου μ.Χ. αιώνα, δυτικής προέλευσης.
Απόκρυφο "Ευαγγέλιο Πέτρου" που η συγγραφή του χρονολογείται στα τέλη του 2ου αιώνα.
Εκεί που οι διηγήσεις φεύγουν μακριά από τα δεδομένα των κανονικών ευαγγελίων είναι στο λεγόμενο Ευαγγέλιο του Φιλίππου, ένα Γνωστικό κείμενο της συλλογής του Ναγκ Χαμαντί, που αποδίδεται στο μαθητή του Ιησού Φίλιππο. Εκεί αναφέρεται για τον Ιησού:

Μαρία λεγόταν η αδελφή του και η μητέρα του και η σύζυγος του",
"Η σύζυγος του ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς την αγάπησε πολύ", και
"Την αγαπούσε περισσότερο από όλους τους άλλους μαθητές και την φιλούσε συχνά στο στόμα"
Επίσης, και το Ευαγγέλιο της Μαρίας που βρέθηκε στο Γνωστικό Κώδικα του Βερολίνου που έχει χρονολογηθεί στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. (αλλά μάλλον η συγγραφή του τοποθετείται πιο πριν) αναφέρει:
"Ο Πέτρος είπε στη Μαρία, "Αδελφή, ξέρουμε ότι ο Σωτήρας σε αγαπούσε περισσότερο από τις υπόλοιπες γυναίκες"
Όπως ισχυρίζεται η Elaine Pagels, καθηγήτρια θρησκειολογίας στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, «Η νύξη περί ερωτικής σχέσης μεταξύ του Ιησού και της Μαρίας της Μαγδαληνής μπορεί να υπονοεί μια μυστικιστική επαφή· η ιστορία μας αποκαλύπτει πως οι μυστικοί πολλών παραδόσεων επέλεξαν σεξουαλικές μεταφορές για να περιγράψουν εμπειρίες τους ».

Με αφορμή τα Απόκρυφα αυτά ευαγγέλια, πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς, αναφέρθηκαν στον "νεανικό έρωτα" του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή. Ανάμεσα σε συγγραφείς με αναφορές σε διάφορες συζύγους ή απλά συντρόφους του Ιησού που ταυτίζονται είτε με τη Μαγδαληνή είτε με άλλες γυναίκες βρίσκουμε τον Νίκο Καζαντζάκη ("Τελευταίος Πειρασμός"), ο οποίος καταράστηκε και αφορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ελλάδας, αλλά δεν αφορίστηκε από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα). Άλλα ονόματα συγγραφέων με αυτές τις αναφορές είναι ο Νίκο Κόκκινο ("Το αίνιγμα του Ιησού της Γαλιλαίας"), Έρνεστ Χέμινγουεϊ ("Σήμερα Παρασκευή"), Ρόμπερτ Γκρέιβς ("Βασιλιάς Ιησούς"), Άντονι Μπέρτζες ("Ο άνθρωπος από τη Ναζαρέτ") κ.ά.

Η Ορθόδοξη παράδοση για την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή
Σύμφωνα με την θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μετά την Ανάληψη Του Χριστού και την ίδρυση της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας στα Ιεροσόλυμα, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή εξακολούθησε να υπηρετεί το ευαγγελικό κήρυγμα. Όταν μετά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εγκαταστάθηκε στην Έφεσο, τον ακολούθησε και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή εκεί, όπου και πέθανε. Η εκκλησία μας την τιμά ως ισαπόστολο και Μυροφόρο και γιορτάζει τη μνήμη της στις 22 Ιουλίου[1] και στις 4 Μαΐου ημέρα ανακομιδής (δηλ. μεταφοράς) των λειψάνων της. Επίσης την συνεορτάζει μαζί με τις άλλες Άγιες Μυροφόρες Γυναίκες, την τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα (την Κυριακή των Μυροφόρων).

Άλλοι Μύθοι
Σύμφωνα με μύθους η Μαρία Μαγδαληνή θεωρούνταν σύζυγος του Ιησού και μητέρα του αγέννητου παιδιού του. Αρχικά, αναφέρθηκε πρώτα από τον Leonardo da Vinci και από τα απόκρυφα χειρόγραφα της ίδιας της Μαρίας ως σύντροφός του. Επίσης, θεωρείται πως βρίσκεται ακριβώς αριστερά από τον Ιησού στον Μυστικό Δείπνο του da Vinci. Βεβαίως, η ορθόδοξη αλλά και η καθολική εκκλησία δεν δέχεται καμία εκδοχή που να φέρει ζωντανό τον απόγονο του Ιησού Χρηστού και της Μαρίας της Μαγδαληνής αλλά και οποιαδήποτε έγγαμη σχέση μεταξύ τους.

Σωτήρης Πέτρουλας

Ο Σωτήρης Πέτρουλας (1943 - 21 Ιουλίου 1965), ήταν Έλληνας φοιτητής που δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Αθήνα.

Βιογραφικό
Γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης και σε νεαρή ηλικία οργανώθηκε στη Νεολαία Ε.Δ.Α. Φοίτησε στη Μέση Εμπορική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.. Αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή για πολιτικούς λόγους ενώ είχε εκλεγεί μέλος της διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Πρωταγωνίστησε σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και αργότερα προσχώρησε στην Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, στης οποίας το ιδρυτικό συνέδριο συμμετείχε.

Την 21η Ιουλίου 1965 συμμετείχε σε μεγάλη διαδήλωση φοιτητών στην Αθήνα την οποία κατά τις πρώτες βραδυνές ώρες προσπάθησε η Αστυνομία να διαλύσει κάνοντας χρήση γκλομπς και δακρυγόνων. Στη σύγκρουση αυτή φέρεται να τραυματίστηκαν και να συνελήφθησαν περίπου 250 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και ο Σωτήρης Πέτρουλας, στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Λαδά, γύρω στις 22.00.

Η πρώτη καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα αναφέρεται στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α΄ Βοηθειών του Ε.Σ. στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου όπου και διαπιστώνεται ο θάνατός του. Το ψευδές επίσημο πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης που έκαναν αστυνομικοί με στολές γιατρών έκανε λόγο για θάνατο που προκλήθηκε από ασφυξία λόγω δακρυγόνου, εκδοχή η οποία αφήνει ανεξήγητα τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν τον νεκρό. Παρότι η επίσημη αφήγηση των γεγονότων δεν άλλαξε ποτέ, μεταγενέστερη ιατροδικαστική εξέταση από γιατρούς της οικογένειας έδειξε πως ο Πέτρουλας στραγγαλίστηκε. Η αστυνομία επεδίωξε την ταφή του κρυφά από τους γονείς του και πριν ανατείλει ο ήλιος. Ο ιερέας αρνήθηκε να κάνει την ταφή. Η κηδεία του στη συνέχεια πήρε τη μορφή διαδήλωσης..

Τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου, καταγγέλλοντας δημόσια την κυβέρνηση Νόβα, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
"Η κυβέρνηση Νόβα δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοσίας. Έγινε και κυβέρνησις αίματος
Πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου της γης και να λογοδοτήσει δια τα εγκλήματά της.
Το 1975 το Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών αποφάσισε να ονομάσει τον σύλλογο φοιτητών "Σωτήρης Πέτρουλας" και να τον ανακηρύξει επίτιμο μέλος του. Ο δε Μίκης Θεοδωράκης έγραψε για τον τραγικό θάνατό του το ομώνυμο τραγούδι.
Επίσης, ο Δήμος Αθηναίων, τιμώντας τον Σ. Πέτρουλα, έδωσε το όνομά του σε δημοτικό αθλητικό κέντρο της Αθήνας που βρίσκεται ΒΔ της Πανεπιστημιούπολης.

Σημειώσεις
Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη στην κυβέρνηση του Γ. Αθανασιάδη - Νόβα, υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Ασφάλειας είχε αναλάβει ο ναύαρχος Ιωάννης Τούμπας, Διευθυντής Αστυνομίας Αθηνών ήταν ο Ε. Καραμπέτσος και ιατροδικαστής ο Δ. Καψάσκης.
Στην υπόθεση αυτή διαπιστώθηκε πράγματι μία περίεργη σπουδή άμεσου ενταφιασμού του νεκρού που αποσοβήθηκε τελικά με παρέμβαση εισαγγελέα.
Συνήγοροι της οικογένειας ήταν οι Μπριλλάκης, Νεφελούδης, Ηλιόπουλος και ο Μίκης Θεοδωράκης.
Μεταξύ των διάφορων αναπάντητων ερωτημάτων περί του θανάτου του ήταν αφενός η αμφισβήτηση της ιδιότητας των ιατρών, (και όχι αστυνομικοί) και αφετέρου το κενό χρονικό διάστημα από τη φερόμενη σύλληψή του στις 22.00 και μεταφορά του με αστυνομική κλούβα, μέχρι τις 03.00 της επόμενης ημέρας, χωρίς επίσης να δημοσιοποιηθεί από που και ποιοι ενήργησαν την εισαγωγή του στο Σταθμό Α΄ Βοηθειών.