Άρθρα
Ερρίκος Σλήμαν, ο άνθρωπος που ανέσκαψε την Τροία και τις Μυκήνες
| 
| Εμφανίσεις: 1316
Ερρίκος Σλήμαν
Ερρίκος Σλήμαν, ο άνθρωπος που ανέσκαψε την Τροία και τις Μυκήνες.
Μιλούσε 22 γλώσσες, ήταν ερασιτέχνης αρχαιολόγος και δύσκολος άνθρωπος....
Δεν ήταν κάποιος διάσημος επιστήμονας που θήτευσε σε σημαντικές πανεπιστημιακές έδρες. Ήταν όμως ένας παθιασμένος ερασιτέχνης αρχαιολόγος που απέδειξε ότι η Αρχαιολογία είναι πάθος, μεράκι και τρόπος ζωής.Ήταν ο Ερρίκος Σλήμαν. Ένας παθιασμένος λάτρης του Ομήρου που συνέδεσε το όνομά του με τις ανεκτίμητης αξίας ανασκαφές στην Τροία και τις Μυκήνες.
Γεννήθηκε στη γερμανική πόλη Νοϋμπούκοφ του Μεκλεμβούργου Σβερίν. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα και στο σχολείο ήταν ένας από τους χειρότερους μαθητές. Διάβαζε μόνο ό,τι τον γοήτευε. Ονειρευόταν ότι ήταν κι αυτός ένας ήρωας του Ομήρου. Έτσι μπήκε στο μυαλό του ένα τολμηρό σχέδιο που γρήγορα έγινε εμμονή. Να αναστήσει τον ομηρικό κόσμο και να αποδείξει ότι η Τροία υπήρξε και η Ιλιάδα δεν ήταν παραμύθι.
Η ζωή δυσκολεύει τα σχέδιά του...
Η ζωή όμως είχε άλλα σχέδια. Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε η οικογένειά του τον ανάγκασαν να αφήσει το σχολείο και να εργαστεί στα πλοία. Μετά από ένα ναυάγιο σε ολλανδικές ακτές κατέληξε στο Άμστερνταμ όπου εργάστηκε σε εμπορικό οίκο. Εκεί κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του και να μάθει ξένες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και ρώσικα. Με όπλο το εμπορικό δαιμόνιο και εφόδιο τη γλώσσα τον βρίσκουμε στην Αγία Πετρούπολη, με δικό του εμπορικό οίκο.
Η οικονομική του κατάσταση βελτιώνεται θεαματικά και συνεχίζει ασταμάτητα να διδάσκεται ξένες γλώσσες, στις οποίες είχε πρωτοφανή έφεση, αφού συνολικά έμαθε 22 γλώσσες!
Ταξιδεύει στην Ασία και φθάνει μέχρι την Ιαπωνία και την Ινδία. Επιπλέον, μαθαίνει αρχαία και νέα ελληνικά και το 1859 επισκέπτεται την Ελλάδα. Έχει τη δυνατότητα πια να πλησιάσει το αρχαιολογικό του όνειρο, αλλά δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις. Έτσι βρέθηκε στη Σορβόνη να σπουδάζει αρχαιολογία.
Το 1868 στην Ιθάκη ψάχνει το ανάκτορο του Οδυσσέα. Φέρνει στο φως σπουδαία ευρήματα, αλλά όχι το ανάκτορο. Γράφει πραγματεία στα αρχαία ελληνικά περί Αρχαιολογίας και ανακηρύσσεται διδάκτωρ Αρχαιολογίας. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η οικονομική του επιρροή και οι δυνατές του γνωριμίες συνέβαλαν στην απόκτηση του πτυχίου.
Το 1869 επιστρέφει στην Ιντιανάπολη για την έκδοση του διαζυγίου του από τη Ρωσίδα σύζυγό του. Πλέον αναζητούσε νέα σύζυγο. Οι προδιαγραφές που έβαλε ήταν να είναι απόγονος του Ομήρου, Ελληνίδα με αρχαιοελληνική ομορφιά, που να λατρεύει τον δημιουργό της Οδύσσειας και να γνωρίζει την Ιλιάδα.
Ο 45χρονος Σλήμαν τη βρήκε στο πρόσωπο της 17χρονης Σοφίας Εγκαστρωμένου, από την οποία απαίτησε μεταξύ άλλων να μάθει ξένες γλώσσες. Αν και τη δυσκόλευε πολύ, ήταν η πρώτη υποχώρηση που έκανε για χάρη του και ακολούθησαν πολλές ακόμη κατά τη βασανιστική συμβίωση της Σοφίας με τον Σλήμαν.
Ακολουθώντας τα βήματα του Ομήρου...
Το 1870 στα Στενά των Δαρδανελίων, ο Σλήμαν παρακολουθεί τις δοκιμαστικές ανασκαφές του προξένου των ΗΠΑ Φραν Κάλβερτ, ο οποίος τον παρότρυνε να ασχοληθεί συστηματικά με την ανασκαφή. Με την Ιλιάδα στο χέρι και τον Όμηρο στην ψυχή, εντόπισε στο Κουμ Καλέ τα σημεία που ήταν τα πλοία των Αχαιών.
Για λόγους μυστικότητας, μόνος του με τη γυναίκα του, έναν αρχιτέκτονα και έναν αρχαιολόγο, άρχισαν να σκάβουν στο ύψωμα του Χισαρλίκ. Εκεί, με αντάλλαγμα τις πέτρες που ξέθαβε η ανασκαφή, οι Τούρκοι ιδιοκτήτες του επέτρεψαν να συνεχίσει την ανασκαφή στην ιδιοκτησία τους.
Οι παραξενιές των ιδιοκτητών και η έλλειψη επίσημης άδειας, οδήγησαν την ανασκαφή σε προσωρινή αποτυχία.
Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν με όρους πια και αφού δεσμεύτηκε ότι θα δώσει το μισό θησαυρό.
Στις 30 Μαΐου 1873 έκανε τη μεγάλη του ανακάλυψη. Βρέθηκαν χιλιάδες ορειχάλκινα, αργυρά και χρυσά αντικείμενα, κοσμήματα, αγγεία και ό,τι άλλο θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, από την αρχαιότητα.
Αρχαία αντικείμενα που μπορεί να έφθαναν και τις 9.000!
Η επιμονή του, που έφτανε στα όρια εμμονής, όντως τον οδήγησε στα ερείπια της Τροίας αφήνοντας κατάπληκτη την παγκόσμια κοινότητα.
Σκηνοθεσία που «έμπαζε» από παντού...
Ο θησαυρός βέβαια απεκρύβη και διασκορπίστηκε σε φίλους στην Ελλάδα για να μη διεκδικηθεί από την Τουρκία. Τότε στήθηκε η πιο ευφάνταστη σκηνοθεσία.
Τα ευρήματα που βρέθηκαν σε διαφορετικά σημεία της ανασκαφής τα τοποθέτησε μαζί, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα απίστευτο σκηνικό, που απείχε όμως από την ιστορική πραγματικότητα.
Επιπλέον, παρουσίασε ως θησαυρό του Πριάμου ένα θησαυρό χίλια χρόνια αρχαιότερο, ενώ την ασπίδα που βρέθηκε την κατέγραψε ως ασπίδα του Αχιλλέα.
Μη ξέροντας καθόλου από στρωματογραφία, δεν έμαθε ποτέ ότι δεν ανακάλυψε μία Τροία αλλά εννιά!
Στον Ερίκο Σλίμαν πιστώνεται η δημιουργία μιας μεθόδου που ούτε καν υπήρχε στην εποχή του,
η έρευνα με βάση τις αρχαίες πηγές
Όσο κι αν κατηγορήθηκε από ιστορικούς και αρχαιολόγους ότι κατέστρεψε πολύτιμα στοιχεία με την έλλειψη μεθοδολογίας, αναμφισβήτητα είχε πάθος, όραμα και αποφασιστικότητα. Χωρίς αυτόν η ύπαρξη της Τροίας μπορεί ακόμη να μην είχε επιβεβαιωθεί. Η αγάπη του για τον κόσμο της Ιλιάδας, τον οδήγησε στο να δώσει και στα παιδιά του τα ονόματα, Ανδρομάχη και Αγαμέμνων.
Ο Σλήμαν στις Μυκήνες Αφού συγκρούστηκε με την Τουρκία για την απόκρυψη των θησαυρών, ζήτησε από την Ελλάδα να τους δεχθεί, με αντάλλαγμα την άδεια ανασκαφής στις Μυκήνες. Η ελληνική κυβέρνηση του έδωσε την πολυπόθητη άδεια, υπό την προϋπόθεση να παρακολουθείται από τις αρμόδιες αρχές.
Με τον Παυσανία στο χέρι, ανακάλυψε το 1876 τον πρώτο περίβολο και τους λακκοειδείς τάφους πίσω απ την Πύλη των Λεόντων. Επίσης έφερε στην επιφάνεια πολλά ευρήματα που ανήκαν σε άρχοντες που έζησαν 300-400 χρόνια πριν τους ήρωες του.
Λίγο πριν από τον θάνατό του ανακαλύπτει και το ανάκτορο της Τίρυνθας και διενεργεί ανασκαφές στον Ορχομενό της Βοιωτίας.
Πέθανε στη Νάπολη στις 26 Δεκεμβρίου 1890 και κηδεύτηκε σε μαυσωλείο στο Α΄ Νεκροταφείο, που σχεδίασε ο Τσίλερ.
Ο Σλήμαν επικρίθηκε σκληρά από μελετητές για τον μη επιστημονικό τρόπο, που έκανε ανασκαφές και για τη συμπεριφορά του. Κι όμως ήταν ένας άνθρωπος που κατάφερε με πείσμα και εμμονή να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Η Ιλιάδα δεν ήταν μύθος, η Τροία υπάρχει και ο πόλεμος όντως έγινε. Κι αυτό το ανακάλυψε ένας παθιασμένος ερασιτέχνης αρχαιολόγος, χάρη στην εμμονή που τον βασάνιζε από μικρό παιδί....
Πηγή: mixanitouxronou.gr
Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια
| | Εμφανίσεις: 1071Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια
Η καταγωγή της Αγίας Αναστασίας ήταν από την Ρώμη. Ο πατέρας της ονομαζόταν Πραιτεξτάτος και ήταν Ρωμαίος πατρίκιος ενώ την μητέρα της την έλεγαν Φαύστα.
Η Αναστασία διακρινόταν για την ομορφιά του σώματος, τη μόρφωση, το άμεμπτο ήθος και τη σωφροσύνη της.
Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία τον Ποπλίωνα, άρχοντα των Ρωμαίων και φανατικό ειδωλολάτρη.
Η Αναστασία όμως, κατηχήθηκε στο λόγο του Χριστού και έλαβε το Θείο Βάπτισμα.
Επειδή δεν φανέρωσε δημόσια, λόγω του ανδρός της, την χριστιανική της πίστη βοηθούσε κρυφά όσους είχαν ανάγκη από ένα χέρι βοηθείας ή ένα λόγο παρηγοριάς.
Ντυνόταν πενιχρά και μετέβαινε στις φυλακές πηγαίνοντας τροφή και χρήματα. Γι' αυτό ονομάστηκε «Φαρμακολύτρια».
Όταν έμαθε ο Ποπλίωνας την δράση της Αγίας, εξοργίστηκε. Αρχικά προσπάθησε να την μεταπείσει με συμβουλές.
Όμως, η Αναστασία παρέμενε ακλόνητη στην πίστη της ακόμα και όταν την κακοποίησε.
Αυτή η επιμονή της, εξόργισε τον Ποπλίωνα και την κατέδωσε στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, ο οποίος διέταξε την φυλάκισή της.
Επειδή εξακολουθούσε να υμνολογεί τον Κύριο, ο Διοκλητιανός διέταξε τον βασανισμό της.
Τελικά η αγία Αναστασία παρέδωσε το πνεύμα της στην πυρά το 290 μ.Χ.
Άγιος Διονύσιος ο Νέος, Επίσκοπος Αίγινας, καταγόμενος εκ Ζακύνθου
| | Εμφανίσεις: 1001Άγιος Διονύσιος ο Νέος
1547 – 1622
Άγιος Διονύσιος ο Νέος, Επίσκοπος Αίγινας, καταγόμενος εκ Ζακύνθου. Πολιούχος και προστάτης της Ζακύνθου, τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Διονύσιος
και Διονυσία.
Ο Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 στη Ζάκυνθο από γονείς πλούσιους και ευγενείς, με καταγωγή από τη Βενετία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δραγανίγος Σιγούρος.
Νιώθοντας κλίση προς το
μοναχικό βίο από νωρίς ενδύθηκε το μοναχικό σχήμα στη μονή των Στροφάδων νήσων, απέναντι από τη Ζάκυνθο, και χειροτονήθηκε ιερέας.
Με παρακίνηση του αρχιεπισκόπου Αθηνών χειροτονήθηκε επίσκοπος Αίγινας με το όνομα Διονύσιος.
Μετά από χρόνια ποιμαντορικής δράσης στο νησί του Αργοσαρωνικού, επέστρεψε στην
πατρίδα του, όπου έζησε ασκητικά στη Μονή της Αναφωνήτριας.
Ο Άγιος Διονύσιος πέθανε το 1622, σε ηλικία 75 ετών. Το λείψανό του τάφηκε στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου της μονής Στροφάδων. Κατά την ανακομιδή είδαν ότι το λείψανό του ήταν
άφθαρτο.
Το είχαν στην αρχή στημένο όρθιο στον επισκοπικό θρόνο του ναού, αλλά αργότερα το μετέφεραν στην πόλη και το διατηρούσαν σε διάφορους ναούς.
Στις μέρες μας είναι τοποθετημένο σε πολυτελή λάρνακα στο ναό που φέρει το όνομά του.
Από τις πολλές αρετές του Αγίου Διονυσίου αξίζει να επισημανθούν η ταπεινοφροσύνη και η μεγάλη ανεξικακία του. Όταν ζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι ο φονιάς του αδελφού του, τον
έκρυψε και τον προστάτευσε.
Απολυτίκιο
Της Ζακύνθου τοv γόνον και Αιγίvης τον πρόεδρο, τοv φρουρό μονής τωv Στροφάδωv, Διοvύσιοv άπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οι πιστοί, βοώντες προς αυτὸν ειλικριvώς· Tαις λιταίς τους
τηv σην μνήμην επιτελούντας σώσον και βοώντάς σοι· Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστω· δόξα τω σε θαυμαστώσαντι· δόξα τω δωρησαμένω σε ημίv, πρέσβυν ακοίμητον.
Άγιος Σεβαστιανός
| | Εμφανίσεις: 1231Άγιος Σεβαστιανός
Σεβαστιανὸς τῶν πλάνης σεβασμάτων,
Καταφρονήσας τύπτεται τὸ σαρκίον.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ Σεβαστιανὸς ῥοπαλίσθη.
Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια.
Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό.
Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών.
Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών.
Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι' αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας.
Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών.
Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός.
Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος.
Το σώμα του παρέλαβε κάποια ευσεβής χήρα, η Λουκίνα. Διαπίστωσε όμως, ότι ανέπνεε ακόμα.
Αφού τον περιποιήθηκε, μετά από λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του.
Αλλά και πάλι επεδίωξε και συνάντησε το Διοκλητιανό και τον ήλεγξε για τη σκληρότητά του.
Τότε αυτός διέταξε και τον μαστίγωσαν μέχρι θανάτου. Έτσι, ο Σεβαστιανός έγινε παράδειγμα αγωνιστικότητας για την πίστη «ἄχρι θανάτου» (Αποκάλυψη Ιωάννου, θ' 10).
Αγία Άννα, η μητέρα της Θεοτόκου
| | Εμφανίσεις: 1130Αγία Άννα
Η μητέρα της Θεοτόκου. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Άννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι όποιες πληροφορίες για την Άννα αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ιδίως το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.
Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα.
Το αίτημά τους δεν έμεινε αναπάντητο από τον Θεό, ο οποίος απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο («λαληθήσεται το σπέρμα σου εν όλη τη οικουμένη»).
Πράγματι, η γηραιά Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως», σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η μητέρα του Χριστού. Η Καθολική Εκκλησία προχώρησε περισσότερο και δέχθηκε την Άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου (Immaculata Conceptio).
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τρεις φορές την Αγία Άννα κατά τη διάρκεια του εορταστικού κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τη Σύλληψή της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ. Η Καθολική Εκκλησία τιμά την Αγία Άννα στις 26 Ιουλίου.
Κατά τον 5ο αιώνα η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοξία ανήγειρε ναό προς τιμήν της στα Ιεροσόλυμα, όπου, κατά την παράδοση, γεννήθηκε η Άννα. Το 550 ο Ιουστινιανός ίδρυσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Η Αγία Άννα (Hannah στα Αραβικά) τιμάται και από τη Μουσουλμανική Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα, μητέρα της Παναγίας.
Λείψανα της Αγίας Άννας υπάρχουν στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Κατερίνης, καθώς και σε πολλά ιερά προσκυνήματα του κόσμου.
Απολυτίκιο Αγίας Άννας (9 Δεκεμβρίου)
Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται· του Ιωακείμ γαρ και της Άννης, εισακούων Θεός, παρ' ελπίδα τεκείν αυτούς, σαφώς υπισχνείται θεόπαιδα, εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι’ Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή· Χαίρε κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου.