DIASKEDASI.INFO

Έλλη Λαμπέτη
1926 – 1983

Η Έλλη Λαμπέτη, ήταν Ελληνίδα κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1926 στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Πατέρας της ήταν ο Κώστας Λούκος, ιδιοκτήτης ταβέρνας, και μητέρα της η Αναστασία Σταμάτη. Ο παππούς της, γνωστός ως Καπετάν Σταμάτης, είχε πολεμήσει στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, κατά την επανάσταση του 1821.

Το 1928 η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η Έλλη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά απορρίφθηκε. Ωστόσο, το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από τη Μαρίκα Κοτοπούλη, που την πήρε κοντά της και σύντομα έγινε η αγαπημένη της μαθήτρια.

Μάλιστα, της είχε τόση εμπιστοσύνη, ώστε της επέτρεψε να διαβάσει ακόμη και τις ερωτικές επιστολές που είχε λάβει από τον Ίωνα Δραγούμη, στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκείνη τη χρονιά απέκτησε και το νέο της επώνυμο, το οποίο το επέλεξε από το βιβλίο «Αστραπόγιανος» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Πολύ σύντομα, το 1942, έκανε την πρώτη επίσημη θεατρική της εμφάνιση, στο έργο «Η Χάννελε πάει στον Παράδεισο» του Χάουπτμαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα καθιερώθηκε ως ηθοποιός εξαιρετικής εσωτερικότητας, με τον «Γυάλινο Κόσμο» στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.

Την ίδια χρονιά έκανε και το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, στην ταινία «Αδούλωτοι Σκλάβοι». Από το 1948 συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Κώστα Μουσούρη, τον μεγάλο αντίπαλο του Κουν.

Εκείνη τη χρονιά γνωρίστηκε και με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον πρώτο μεγάλο της έρωτα.

Το 1950 παντρεύτηκε με τον Μάριο Πλωρίτη. Ο γάμος τους, όμως, δεν άντεξε για πολύ... Χώρισαν τρία χρόνια αργότερα, όταν η Έλλη γνώρισε τον Δημήτρη Χορν. Μαζί έγραψαν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκρότησαν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι», «Το παιχνίδι της Μοναξιάς», κ.α. Στη μεγάλη οθόνη, υπήρξαν συμπρωταγωνιστές στην «Κάλπικη Λίρα» (1956) του Γιώργου Τζαβέλα. Άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες της Έλλης Λαμπέτη, αυτής της περιόδου, είναι το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956) και «Το τελευταίο ψέμα» (1957) του Μιχάλη Κακογιάννη.

Παρότι η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν υπήρξαν αγαπημένο ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι, η σχέση τους έφτασε στο τέλος της το 1959. Δήλωσαν ότι θα ξανασυνεργαστούν σύντομα, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ. Έως τότε η Έλλη είχε χάσει τη μητέρα της, τρία αδέρφια κι ένα μωρό που θα αποκτούσε με τον Χορν. Η μόνη αχτίδα σ' αυτά τα τραγικά χρόνια ήταν η γνωριμία της με τον αμερικανό συγγραφέα Γουέικμαν, ο οποίος υπήρξε ο επόμενος σύζυγός της έως το 1976.

Η δεκαετία του '70 ήταν εξίσου σκληρή για την Έλλη Λαμπέτη. Εξαιτίας της λαχτάρας της για την απόκτηση ενός παιδιού, ενεπλάκη σε μία δικαστική περιπέτεια, που κράτησε τέσσερα χρόνια. Οι φυσικοί γονείς τής μικρής Ελίζας, που είχε υιοθετήσει, διεκδίκησαν και πήραν την κηδεμονία του παιδιού το 1974.

Τα επόμενα χρόνια ήταν μία μάχη με την επάρατο νόσο, από την οποία είχε προσβληθεί από το 1967. Δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να παίζει στο θέατρο, αποσπώντας εντυπωσιακές κριτικές. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1981, στο έργο «Σάρα - Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού», όπου έπαιξε θαυμαστά το ρόλο της κωφάλαλης Σάρας. Λίγο αργότερα, η υγεία της επιδεινώθηκε. Έχασε τη φωνή της και τελικά άφησε την τελευταίας της πνοή στις 3 Σεπτεμβρίου του 1983, στο αμερικάνικο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.

Η ζωή της γράφτηκε σε βιβλίο από τον καλό της φίλο Φρέντυ Γερμανό κι έγινε μπεστ σέλερ, 13 χρόνια μετά το θάνατό της.

Τζίμης Μακούλης
ήταν Έλληνας μοντέρνος τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός

Έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους σε
Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία

Ο Τζίμης Μακούλης (Jimmy Makulis) ήταν Έλληνας τροβαδούρος, από τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους της ελαφράς μουσικής της δεκαετίας του ’50. Με τη φωνή του βαρύτονου, αλλά και με την εμφάνιση ενός κοσμοπολίτη, άφησε το δικό του ιδιαίτερο στίγμα στην ελληνική μουσική σκηνή.

Ο Δημήτριος Μακούλης γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1935 στο Κέιπ Τάουν και ήταν γιος έλληνα διπλωμάτη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Αθήνα, όπου πρωτοπήγε σχολείο. Οι δάσκαλοί του τον πρωτοανακάλυψαν και τον παρότρυναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Διέθετε μια ζεστή βελούδινη φωνή, από τα πολύ νεανικά του χρόνια. Μια φωνή που διατήρησε το χρώμα και την υπέροχη χροιά της μέχρι το τέλος.

Ξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό θέατρο το 1948. Τότε ήταν που είχε δημιουργήσει την χορωδία των πέντε αδελφών Μακούλη. Στα πρώτα του βήματα εκείνοι που τον πρωτοανακάλυψαν και τον βοήθησαν ήταν ο Ορέστης Λάσκος στο “Αλκαζάρ” και ο Ρουμάνος μαέστρος Γιώργος Κορολόγος. Ο δεύτερος τον σύστησε στην δισκογραφική εταιρεία ODEON-PARLOPHON του Μίνωα Μάτσα και του Μπεβενίστα (πατέρα του Ζακ Ιακωβίδη).

Ο Μακούλης εκτός από την υπέροχη φωνή του, διέθετε και μια άψογη αρρενωπή εμφάνιση, που αμέσως κατέκτησε όλο το γυναικείο πληθυσμό της χώρας. Κάθε του εμφάνιση αποτελούσε γεγονός και κάθε του δίσκος μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αναμφισβήτητα από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ήταν ο “αδιαφιλονίκητος σταρ” της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας.

Από το 1948 μέχρι και το 1954 ηχογράφησε περισσότερους από 30 δίσκους γραμμοφώνου 78 στροφών και ερμήνευσε τραγούδια από τους σημαντικότερους δημιουργούς της εποχής: Ζακ Ιακωβίδη, Γιώργο Κολολόγο, Κώστα Καπνίση, Γιώργο Μουζάκη, Κώστα Πρέντα, Γιώργο Μυρογιάννη, Σταύρο Ρουχωτά, Μενέλαο Θεοφανίδη, Νινή Ζαχά, αλλά και άλλες δικές του συνθέσεις. Κλασικά έχουν μείνει τα τραγούδια που πρωτοτραγούδησε: “Βίρα τις άγκυρες”, “Μισιρλού”, “Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά”, “Θέλω ρούμπα να χορεύω”,”Φαντασία”, “Αμαξά τράβα μπρος”, “Ένα φιλάκι είναι λίγο”, “Τζεζεμπέλ” και άλλα.

Το 1954 ο Τζίμης Μακούλης θέλοντας ν’ ανοίξει τα φτερά του για μια διεθνή καριέρα αποφασίζει να ταξιδέψει στη Γερμανία, αφού είχε ήδη προτάσεις. Αφού έμαθε άπταιστα τη γλώσσα,ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους, να εμφανίζεται σε τηλεοπτικά σώου, να δίνει κονσέρτα και να γυρίζει ταινίες. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είχε κατακτήσει όλη τη Γερμανία. Κατάφερε να γίνει το πιο μεγάλο όνομα στη χώρα αυτή, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 και μετά. Ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί τον θεωρούν πολύ σημαντικό κεφάλαιο της μουσικής τους ιστορίας.

Κι όμως ο Τζίμης Μακούλης ένιωθε πάνω απ΄όλα Έλληνας κι ας κατάφερε να κάνει καριέρα και στο Χόλιγουντ.
Έδωσε κονσέρτα με την Έλα Φιτζέραλντ και τον Ντιουκ Έλιγκτον.
Συνεργάστηκε με τους Λούις Άρμστρογκ, Σταν Κέντον, Πολ Άνκα, Δαλιδά και Κατερίνα Βαλέντε.

Ο Τζίμης Μακούλης επάξια ονομάστηκε “πρεσβευτής της Ελλάδας” στο εξωτερικό, αφού είναι από τους λιγοστούς Έλληνες τραγουδιστές που κατάφερε να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και να κατακτήσει όλο τον κόσμο.

Έχει πουλήσει πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους σε Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία και
ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας.

Απεβίωσε στίς 28 Οκτωβρίου 2007.

Το 1961 εκπροσώπησε την Αυστρία στη Γιουροβίζιον.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 - 13 Απριλίου 1984) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για την ταινία «Το κανόνι και το αηδόνι».

O Διονύσης Παπαγιαννόπουλος θα είναι για πάντα ο γλυκός πατέρας της Αλίκης και της Τζένης, ένας μοναδικός ηθοποιός που ακόμα και σήμερα μας διασκεδάζει με τις ατάκες και τις γκριμάτσες του!

Γεννήθηκε στο Διακοφτό στις 12 Ιουλίου 1912 και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Μεγάλωσε σε πολυμελή οικογένεια στην οποία ο Νιόνιος όπως τον αποκαλούσαν, ήταν το όγδοο παιδί.

Άριστος μαθητής όχι μόνο στα μαθήματα αλλά και στα αθλήματα. Πρώτος στο ακόντιο, πολύ καλή θέση στο άλμα εις ύψος αλλά εγκατέλειψε τον αθλητισμό μετά από έναν τραυματισμό στη μύτη που εξαιτίας του υπέφερε από πονοκεφάλους και έγινε η αιτία να τον εγκαταλείψει. Επίσης από μικρός έδειξε το ταλέντο του στη ζωγραφική.

Ατίθασος και φιλομαθής από μικρή ηλικία μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο έφυγε για την πρωτεύουσα παρά την αντίρρηση των γονιών του. Ζωγράφιζε και διάβαζε με μανία τα πάντα ακόμα και τις σελίδες των εφημερίδων που τύλιγαν τα ψάρια! Είχε εμμονή με τους αρχαίους συγγραφείς και συγκεκριμένα με τον Ηρόδοτο.

Την πρώτη του παράσταση που πρωταγωνίστησε την έδωσε όταν ακόμα πήγαινε στο Γυμνάσιο με μεγάλη επιτυχία. Στα εικοσιτέσσερά του μάζευε τους συνομήλικους συγχωριανούς του και ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις όπως την Γκόλφω, το Κόκκινο πουκάμισο κ.ά.

Δεν τολμούσε να ξεστομίσει στους γονείς του ότι ήθελε να γίνει θεατρίνος αλλά τίποτα δεν στάθηκε εμπόδιο στην ισχυρότατη θέλησή του και για να κατέβει στην Αθήνα προφασίστηκε ότι θα σπούδαζε δάσκαλος.

Το 1936 μετά από εξετάσεις που έδωσε στο τότε Βασιλικό Θέατρο (σημερινό Εθνικό Θέατρο) απορρίφθηκε επειδή είχε πρόβλημα στην προφορά. Την επόμενη χρονιά ξαναέδωσε και το 1938 αποφοίτησε από τη δραματική χολή του Βασιλικού Θεάτρου με άριστα.

Το 1940 επιστρατεύεται και πολεμάει στην πρώτη γραμμή. Μετά το τέλος του πολέμου κάνει τις πρώτες του εμφανίσεις στη μεγάλη οθόνη. Ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θίασους της εποχής του.

Το 1947 κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία "Παιδιά της Αθήνας".

Έπαιξε σε 136 ταινίες όπως "Ένας ιππότης για τη Βασούλα", "Η βίλα των οργίων", "Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται", "Φουσκοθαλασσιές", "Ο Κύριος Πτέραρχος" κ.ά.
Τελευταία ταινία που συμμετείχε ήταν το «Ταξίδι στα Κύθηρα».

Στα πρώτα του κινηματογραφικά βήματα παίζει σε ταινίες και για 10 χρόνια τον ρόλο του "κακού".

Επίσης υποδύθηκε στην τηλεοπτική σειρά "Λούνα-Παρκ" τον αξέχαστο κυρ-Γιωργη.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για τη συμμετοχή του στην ταινία "Το κανόνι και το αηδόνι".

Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοφτού τοποθέτησε τη προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε μόνος του.
Πέθανε σε ηλικία 72 ετών. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες ημέρες μετά το θάνατό του.

Φραγκλίνος Ρούζβελτ

Ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ ήταν ο 32ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Συχνά αναφέρεται στα αγγλικά με τα αρχικά του ονόματός του, FDR. (Franklin Delano Roosevelt, 30 Ιανουαρίου 1882 - 12 Απριλίου 1945)

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν γιος του Τζέιμς Ρούζβελτ, επιχειρηματία και γόνου καλής οικογένειας της Νέας Υόρκης, και της Σάρα Ντελάνο. Σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Χάρβαντ και οικονομικά στο πανεπιστήμιο Κολούμπια.

Το 1910 ασχολήθηκε για πρώτη φορά με την πολιτική. Αρχικά εκλέχτηκε γερουσιαστής και το 1913 διορίστηκε υφυπουργός Ναυτικών.

Το 1920 έθεσε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά ηττήθηκε. Τον Αύγουστο του 1921 προσβλήθηκε από βαριάς μορφής πολιομυελίτιδα, η οποία τον άφησε ημιπαράλυτο.

Το 1928 εκλέχτηκε κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης και το 1930 επανεξελέγη. Το 1932 πήρε το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος ως υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ και κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία τις εκλογές του ιδίου έτους.

Ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου το 1933 και επανεξελέγη το 1936, το 1940 και το 1944. Το όνομα του Φραγκλίνου Ρούζβελτ συνδέθηκε με την προσπάθεια ανάκαμψης μετά την οικονομική κρίση (Κραχ) του 1929 και με τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

Απεβίωσε στις 12 Απριλίου 1945, λίγο πριν τη λήξη του Πολέμου, από εγκεφαλική αιμορραγία.
Ήταν νυμφευμένος με την ανιψιά του 26ου προέδρου των Η.Π.Α. Θεόδωρου Ρούζβελτ, ο οποίος ήταν 5ος εξάδελφός του, την Έλινορ Ρούζβελτ.

Τον διαδέχθηκε στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών ο μέχρι τότε Αντιπρόεδρος Χάρρυ Τρούμαν.