DIASKEDASI.INFO

Τάσος Καψιδέλης

Ο Τάσος Καψιδέλης ήταν Έλληνας φιλόλογος και ιστορικός συγγραφέας από τη Λήμνο. (1913 - 25 Μαρτίου 1987)

Ο Τάσος Καψιδέλης γεννήθηκε το 1913 στην Ατσική της Λήμνου από γονείς αγρότες το Δημήτριο και τη Χαριστούλα.

Ήταν γόνος φτωχής και πολύτεκνης οικογένειας -είχε άλλα τέσσερα αδέρφια- και επιπλέον ορφάνεψε μικρός από πατέρα, με συνέπεια να περάσει στερημένα παιδικά χρόνια.

Όμως, διακρινόταν στα γράμματα κι έτσι παρά τις οικονομικές δυσκολίες τέλειωσε το Γυμνάσιο Λήμνου και φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πήρε το πτυχίο του το 1936 αλλά δεν κατάφερε να διοριστεί αμέσως. Στο δημόσιο διορίστηκε ως φιλόλογος μόλις το 1948.

Διακρίθηκε ως καθηγητής για την ευσυνειδησία, το ήθος, τη συνέπεια και το πάθος για τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων του και της τοπικής κοινωνίας.

Υπηρέτησε στα σχολεία:
Γυμνάσιο Νέας Ζίχνης Σερρών.
8ο Γυμνάσιο Αθηνών.
Γυμνάσιο Αμαρύνθου Ευβοίας (ως γυμνασιάρχης).
Λύκειο Μύρινας Λήμνου (ως λυκειάρχης).

Ο Τάσος Καψιδέλης πέθανε στις 25 Μαρτίου 1987.

Το έργο του
Εκτός από την εκπαιδευτική του ιδιότητα ο Καψιδέλης είχε μεγάλο πάθος με την ιστορική έρευνα και ειδικότερα με τη νεότερη ιστορία. Ερευνούσε τις πηγές και τα τοπικά αρχεία της Λήμνου και συχνά δημοσίευε άρθρα στον τοπικό τύπο. Προσπάθησε να συνεχίσει το έργο που άφησε ημιτελές ο αείμνηστος Αργύριος Μοσχίδης και ως ένα βαθμό τα κατάφερε.

Πολύ σημαντική θεωρείται η έρευνά του στα Γενικά Αρχεία του Κράτους σχετικά με τη συμμετοχή Λημνίων στον αγώνα του εικοσιένα και με την ιστορία του νησιού κατά το 19ο αιώνα. Επίσης, συνέβαλε στη διευκρίνιση στοιχείων της μεσαιωνικής ιστορίας της Λήμνου και ειδικότερα της περιόδου λίγο πριν την οθωμανική κατάκτηση καθώς και των γεγονότων που οδήγησαν στην απελευθέρωση του νησιού το 1912.

Τα βιβλία του
Ο Καψιδέλης εξέδωσε τέσσερα βιβλία, στα οποία συγκέντρωσε τα πορίσματα των ερευνών του. Επίσης, άφησε ανέκδοτο υλικό ενώ δώρισε στην Καρατζάδειο Βιβλιοθήκη Λήμνου αρχειακό υλικό και παλιά βιβλία που είχε στην κατοχή του.

Τα βιβλία του είναι:
«Η απελευθέρωσις της Λήμνου», 1969, 1996 (ανατύπωση).
«Η Λήμνος επί Φραγκοκρατίας - Τουρκοκρατίας και η θρυλική Μαρούλα», Δίπτυχο 1971.
«Η Λήμνος από τα πανάρχαια χρόνια έως σήμερα. Ιστορία - γεωγραφία - λαογραφία - μυθολογία - αρχαιολογία - περιήγηση», Δίπτυχο 1982 (μαζί με το φιλόλογο Σίμο Κομνηνό).
«Η Λήμνος στον αγώνα του 1821», Σύλλογος Ωφελίμων Βιβλίων 1986.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Έλτον Τζον

Ο Ρέτζιναλντ Κένεθ Ντουάιτ, πιο γνωστός ως Έλτον Τζον είναι Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συνθέτης και πιανίστας. (Reginald Kenneth Dwight, 25 Μαρτίου 1947)

Ο Έλτον Τζον γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1947 στο Πίννερ του Λονδίνου. Ξεκίνησε να παίζει το πιάνο εξ'ακοής στα 3 του χρόνια και στα 11 του εισήχθη στην Βασιλική Ακαδημία Μουσικής. Άρχισε να παίζει πιάνο και να τραγουδάει σε παμπ όταν ήταν 16 ετών. Το 1969 απάντησε σε μια αγγελία που ζητούσε τραγουδοποιούς και έκανε το πρώτο του συμβόλαιο. Με καριέρα πέντε δεκαετιών, ο Έλτον Τζον είναι από τους πιο πετυχημένους μουσικούς όλων των εποχών.

Έχει πουλήσει πάνω από 250 εκατομύρια δίσκους παγκοσμίως και είναι ο καλλιτέχνης με τις περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις στην ιστορία της μουσικής,έχοντας κάνει πάνω από 3000 συναυλίες.
Είναι ο τραγουδιστής με τις περισσότερες πωλήσεις άλμπουμ και ραδιοφωνικές επιτυχίες στην ιστορία της Αμερικής, πίσω μόνο από τον Έλβις Πρίσλεϋ και τους The Beatles.
Το Δεκέμβριο του 2014 παντρεύτηκε στο Λονδίνο με το σύντροφό του (με τον οποίο ζούσαν σε σύμφωνο συμβίωσης), Ντέιβιντ Φέρνις.

Καριέρα

1960s
Το 1964 ο Έλτον Τζον έγινε μέλος του πρώτου του συγκροτήματος,των Bluesology,όπου έπαιζε πιάνο και περιστασιακά τραγουδούσε.Ξεκίνησε να γράφει τραγούδια με τον Bernie Taupin το 1969.Όλοι οι στίχοι γραμμένοι από τον Taupin και η μουσική από τον Τζον.Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το "Skyline Pigeon" για το επίσης πρώτο του άλμπουμ,"Empty Sky",το 1969.Την ίδια περίοδο το δίδυμο έγραφε τραγούδια για καλλιτέχνες όπως ο Τομ Τζόουνς.

1970s
Οι πρώτες γεύσεις της επιτυχίας όμως ήρθαν στον Τζον το 1970 με το επώνυμο δεύτερο άλμπουμ του,"Elton John".Αυτό το άλμπουμ εισήγαγε τον χαρακτηριστικό ήχο του Έλτον Τζον,με-βασισμένα σε γκόσπελ-ροκ τραγούδια και μελωδικές μπαλάντες.Το πρώτο single απ'το δίσκο,"Border Song",έφτασε στο νούμερο 92 των αμερικάνικων charts,ενώ το δεύτερο single-"Your Song"-κατάφερε να καταλάβει το νούμερο 8.Το άλμπουμ βρέθηκε στο νούμερο 4 των chart του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Πραγματοποιώντας το όνειρο του,τον Αύγουστο του 1970 ταξίδεψε στις ΗΠΑ και στο Λος Άντζελες για να παίξει στο club The Troubadour.Η εμφάνιση του εκεί,που παρακολουθήθηκε από τον Μπομπ Ντίλαν και τον Λίον Ράσελ μεταξύ άλλων,ουσιαστικά παρουσίασε τον Έλτον Τζον στην Αμερική.Αυτή η εμφάνισή του στο The Troubadour έχει χαρακτηριστεί από το περιοδικό Rolling Stone ως μια από τις στιγμές που έπλασαν τη ροκ εντ ρολ.

Το κάντρι-ροκ "Tumbleweed Connection" που βγήκε τον Οκτώβριο και το σκοτεινό "Madman Across The Water" του 1971 έφτασαν και τα δύο το Τοπ 10 των άλμπουμ.Το 1972 προστέθηκε κιθαρίστας στο συγκρότημα του Τζον,περιέχοντας μέχρι τότε μόνο ντραμς και μπάσο.Το 1972 δημιούργησαν το "Honky Chateau",το οποίο έγινε το πρώτο του από 7 συνεχόμενα άλμπουμ που έφτασαν το νούμερο 1,και παρήγαγε τα κλασσικά ροκ τραγούδια "Rocket Man" και "Honky Cat".Ακολούθησαν το "Don't Shoot Me I'm Only The Piano Player" και το "Goodbye Yellowbrick Road" το 1973,που θεωρούνται δύο από τα σπουδαιότερα άλμπουμ όλων των εποχών.

Το 1974 έπαιξε πιάνο και τραγούδησε στο "Whatever Gets You Thru The Night" του Τζων Λένον.Το τραγούδι βρέθηκε στο νούμερο 1 των charts και ο Λένον εμφανίστηκε ζωντανά με τον Τζον στη Νέα Υόρκη.Αυτή η συναυλία,στην οποία επανασυνδέθηκε με την Γιόκο Όνο,θα ήταν και η τελευταία της καριέρας του.Το "Captain Fantastic and The Brown Dirt Cowboy" βγήκε το 1975,εδραιώνοντας τον Έλτον Τζον ως τον δημοφιλέστερο καλλιτέχνη της δεκαετίας του '70.Εκείνη τη χρονιά ήταν υπεύθυνος για το 2% όλων των πωλήσεων δίσκων παγκοσμίως.Το "Goodbye Yellowbrick Road" και το "Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy" θεωρούνται οι καλύτερες δουλειές του Τζον στην καριέρα του.

Μετά τα "Rock Of The Westies"(1975) και "Blue Moves"(1976),η παραγωγικότητα του Τζον μειώθηκε σημαντικά.Στα τέλη της δεκαετίας,αν και ακόμα εξαιρετικά δημοφιλής,τα άλμπουμ του απέτυχαν να φτάσουν τα επίπεδα επιτυχίας των προηγούμενων ετών.Το 1979 έγινε ο πρώτος δυτικός καλλιτέχνης που έκανε συναυλίες στην Πρώην Σοβιετική Ένωση.

1980s
Μετά από ένα επαγγελματικό διάλειμμα,το 1980 ο Έλτον Τζον γύρισε στη σκηνή με μια συναυλία στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης,μπροστά σε 450.000 άτομα.Μετά από έναν μεγάλο αριθμό μέτριων επιτυχιών αλλά και εκατοντάδων συναυλιών μέχρι τα μέσα της δεκαετίας,το 1985 τραγούδησε μαζί με τον Στίβι Γουόντερ, τη Γκλάντυς Νάιτ και τη Ντιόν Γουόργουικ το "That's What Friends Are For",που έγινε το πιο πετυχημένο τραγούδι εκείνου του έτους.Τα τέλη της δεκαετίας δεν συνάντησαν κάποια μεγάλη του επιτυχία,πέρα από το άλμπουμ "Reg Strikes Back".Το 1986 υπέστη εγχείρηση στο λαιμό,η οποία άλλαξε σημαντικά τη φωνή του Τζον περιορίζοντας το φαλτσέτο του.

1990s
Το 1990,μετά από την απεξάρτησή του απ'τα ναρκωτικά και το ποτό,επέστρεψε σε μια περίοδο ακμής.Το single "Sacrifice" έγινε νούμερο 1 στην πατρίδα του,το Ηνωμένο Βασίλειο.Το 1991 έφτασε το νούμερο ένα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού με το ντουέτο του με τον Τζορτζ Μάικλ στο "Don't Let The Sun Go Down On Me" του 1973.Το 1992 κυκλοφόρησε το "The One",που έφτασε το νούμερο 8 στα charts των άλμπουμ.

Το 1994 σύνθεσε τα τραγούδια για την ταινία της Ντίσνεϊ Ο Βασιλιάς των Λιονταριών,μέσω των οποίων κέρδισε ένα βραβείο Όσκαρ και μία Χρυσή Σφαίρα.Το 1997 ο Bernie Taupin άλλαξε τους στίχους του "Candle In The Wind"(1973) έτσι ώστε ο Τζον να το τραγουδήσει στην κηδεία της Πριγκίπισσας Νταϊάνα,με την οποία ήταν στενοί φίλοι.Το κομμάτι αυτό προχώρησε για να γίνει το πιο πετυχημένο single όλων των εποχών,πουλώντας 33 εκαττομύρια αντίτυπα παγκοσμίως.Όλα τα έσοδα δόθηκαν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα."Ο Βασιλιάς Των Λιονταριών" και το "Aida",και τα δύο με μουσική του Έλτον Τζον,παρουσιάστηκαν στο Θέατρο Μπρόντγουεϊ το 1998 και το 1999 αντίστοιχα, υπό εξαιρετικές κριτικές. Το πρώτο είναι μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ.

2000s
Το 2000 ο Τζον συνέθεσε ξανά μουσική για ταινία της Ντίσνεϊ,με το "The Road To El-Dorado",το οποίο παίζεται συνεχώς στην Ελλάδα από το Star Channel.Κυκλοφόρησε το "Songs From The West Coast" το 2001,με το οποίο άρχισε να απομακρύνεται από την ποπ μουσική.Το 2003 ξαναβρέθηκε στην κορυφή των Βρετανικών charts με το κομμάτι "Are You Ready For Love".Το 2005 παρουσίασε το "Billy Elliot The Musical",που είναι ένα από τα πιο πετυχημένα μιούζικαλ των τελευταίων ετών.Το "The Captain And The Kid" του 2006 έκανε προφανή τον δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει ο Τζον στα τελευταία χρόνια τις καριέρας του,προτιμώντας έναν ωριμότερο ήχο.Από το 2004 μέχρι το 2008 έκανε συναυλίες και στο Λας Βέγκας,με το όνομα "The Red Piano".

2010s
Το 2010 ο Έλτον Τζον ηχογράφησε το 30στό του άλμπουμ,"The Union",σε συνεργασία με έναν νεανικό μουσικό του ήρωα,τον Λίον Ράσελ.Η δουλειά αυτή αποτέλεσε μια επιστροφή στις μουσικές του ρίζες.Ψηφίστηκε το τρίτο καλύτερο άλμπουμ του 2010 από το περιοδικό Rolling Stone.Το Σεπτέμβριο του 2011 ξανάρχισε να εμφανίζεται στο Λας Βέγκας.Τον Ιούνιο του 2012 το άλμπουμ "Good Morning To The Night" που αποτελείται από remix τραγουδιών του Τζον από τη δεκαετία του '70 βρέθηκε στο νούμερο ένα των charts στο Ηνωμένο Βασίλειο.Το 31ο άλμπουμ του Έλτον Τζον,"The Diving Board",κυκλοφόρησε στις 16 Σεπτεμβρίου του 2013.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Χρήστος Αρδίζογλου

Ο Χρήστος Αρδίζογλου είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως ακραίος επιθετικός αλλά και ως μέσος και φημιζόταν για τη σπουδαία τεχνική του κατάρτιση. (Ιερουσαλήμ, 25 Μαρτίου 1953)

Σε συλλογικό επίπεδο
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στον Απόλλωνα Αθηνών. Με τη φανέλα της "Ελαφράς Ταξιαρχίας" αγωνίστηκε μέχρι το 1974.

Στο μεγαλύτερο κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής του καριέρας διακρίθηκε με τα χρώματα της ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε για 11 ολόκληρα χρόνια. Κορυφαία στιγμή στην πολύχρονη καριέρα του με τη φανέλα των "κιτρινόμαυρων" ήταν η συμμετοχή του στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, την περίοδο 1976-77.

Την περίοδο 1985-86 επέστρεψε στον Απόλλωνα Αθηνών, την ομάδα που έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, όπου και έκλεισε την καριέρα του.

Στην εθνική Ελλάδας
Με την Ελλάδα αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 24 Σεπτεμβρίου 1975 στον αγώνα εναντίον της Ρουμανίας (1-1) για το Βαλκανικό Κύπελλο. Συνολικά συμμετείχε σε 43 αγώνες, πετυχαίνοντας 2 τέρματα.

Ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία, όπου συμπεριλήφθηκε στη δεύτερη καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης. Επίσης έχει κληθεί μια φορά στη Μικτή Κόσμου.

Τίτλοι
Πρωταθλήματα Ελλάδας: 2 (1977-78, 1978-79)
Κύπελλα Ελλάδας: 2 (1977-78, 1982-83)

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Πάνος Καπώνης

O Πάνος Καπώνης είναι Έλληνας ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας και δικηγόρος. (25 Μαρτίου 1947)

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 25 Μαρτίου του 1947. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στα Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια Αγρινίου, σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης και Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και σκηνοθεσία θεάτρου & κινηματογράφου στην Αθήνα. Είναι Δικηγόρος και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Ινστιτούτου Συνεταιριστικών Μελετών & Ερευνών.

Την περίοδο 1985-1989 διατέλεσε Ειδικός Νομικός Σύμβουλος στο Υπουργείο Γεωργίας & ΥΠΕΧΩΔΕ σε θέματα δασικού περιβάλλοντος. Συμμετείχε στις συζητήσεις της «Επιτροπής Φαρμάκου» του Υπ. Εμπορίου. Μέχρι πρόσφατα δίδασκε ως επισκέπτης καθηγητής Φαρμακευτικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Τμήμα Φαρμακευτικής). Από το 1980 είναι έμμισθος νομικός σύμβουλος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ).

Μετείχε σε πολλά επιστημονικά πανελλήνια συνέδρια, φόρουμ και ημερίδες ως εισηγητής και ομιλητής. Μελέτες και άρθρα του νομικού περιεχομένου έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε έγκριτα νομικά και κλαδικά περιοδικά και λογοτεχνικά του έργα σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες. Παράλληλα είναι συγγραφέας νομικών πανεπιστημιακών συγγραμμάτων των φαρμακευτικών τμημάτων των Πανεπιστημίων Πατρών & Αθηνών και συνεργάτης επιστημονικών περιοδικών. Το 2015 μετείχε στην Ομάδα Κωδικοποίησης της Φαρμακευτικής Νομοθεσίας του Υπουργείου Υγείας. (Αποφ. Υπ. Υγείας Αθήνα, Αθήνα, A1β/Γ.Π.οικ.: 87240/13 /11 / 2015) [6Κ2Μ465ΦΥΟ-Ρ26].

Ο Πάνος Καπώνης είναι ένας από τους πρώτους χρονολογικά ποιητές της Γενιάς του '70 Νεοελληνική λογοτεχνία, "...ένας από τους πρωταγωνιστές της γενιάς των ποιητών που εμφανίστηκαν λίγο πριν ή λίγο μετά της αρχές της δεκαετίας του 1970", όπως έγραψε το 2012 γι' αυτόν ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος στο περιοδικό "Τα Ποιητικά". Ο δε Αλέξης Ζήρας στο Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Πατάκης), επισημαίνει ότι (ο Καπώνης) είναι ένας «από τους συνεπέστερους στο αρχικό πνεύμα της αμφισβήτησης στη νεότερη ποιητική θεματογραφία. Εικόνες καθημερινού σπαραγμού και εφιάλτη από τη ζωή των πόλεων.

Ο χαρακτήρας της ελληνικής beat ποίησης, που εντοπίζεται στον Βασίλη Στεριάδη, στον Λευτέρη Πούλιο, στον Γιάννη Κοντό, στη Νατάσα Χατζιδάκι, εξακολουθεί στον Καπώνη να διατηρείται στην ίδια περίπου πυκνότητα και τραχύτητα με εκείνον του αρχικού (1970) φρονήματος για τη ζωή, αλλά και στη χρήση της γλώσσας». Ακόμη πρόσφατα, ο καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Θεοδόσης Πυλαρινός έγραψε [Νέα Ευθύνη 25/2014]: "ο Πάνος Καπώνης είναι ο ποιητής της Γενιάς του '70, που από ιδιοσυστασία κατέγραψε τόσο πειστικά τη διαταραχή της ισορροπίας και τις αντιφάσεις της μεταδικτατορικής πραγματικότητας". Πρωτοεμφανίσθηκε στα γράμματα με την «Ποιητική Ανθολογία Νέων» το 1968, το περιοδικό «Λωτός» (1969) και την Ποιητική Αντι-Ανθολογία του Δημήτρη Ιατρόπουλου (1971).

Το 1968 μαζί με τους Δημήτρη Ποταμίτη, Έλενα Στριγγάρη, Τάκη Σπηλιάκο, Δημήτρη Ιατρόπουλο, Θωμά Γκόρπα και μερικούς άλλους νέους ποιητές, είχαν συστήσει την λογοτεχνική ομάδα "Σύγχρονη Πνευματική Συντροφιά". Ποιήματα, διηγήματα και κριτικές του, έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα, Κύπρο και ΗΠΑ και σε διάφορες ανθολογίες.

Συνιδρυτής του Λογοτεχνικού Σωματείου "Κοινωνία των Δεκάτων" στο οποίο υπήρξε επί σειρά ετών Γεν. Γραμματέας, συμμετείχε παράλληλα στην συντακτική ομάδα του λογοτεχνικού περιοδικού (δε)κατα. Διατέλεσε επίσης Γεν. Γραμματέας της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης των λογοτεχνικών περιοδικών "(δε)κατα", «Παρουσία»,Οροπέδιο" και "Poetix" δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια και κριτικές βιβλίου.

Από το 2012 συνεργάζεται με το ποιητικό περιοδικό «Κουκούτσι». Ποιήματα και δοκίμια του έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και στα λογοτεχνικά περιοδικά «Λωτός», «Κούρος», «Τραμ», «Σήμα», «Το Δέντρο», «(δε)κατα», «poetix» κ.α. & πρόσφατα «Οδός Πανός», «Εμβόλιμον», «Πόρφυρας», «Κουκούτσι», «Τα Ποιητικά», «Φρέαρ»,«Νέα Ευθύνη» κ. α. Το 2017 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Παρουσία» το πρώτο του μυθιστόρημα «Η ΥΒΡΙΣ».

Έχει δυο γιους, τον Δημοσθένη και τον Φίλιππο.